HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Ξύλων 1
ξυόμενος 1
Ὁ 2
ὁ 42
ὅ 2
ὃ 1
ὄγκων 2

Fréquences [« »]
38 εἰς
39 θερμοῦ
39 ὕδωρ
42 ὁ
48 γῆς
48 οὐ
49 μὴ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Météorologie, livre IV

ὁ

Livre, chapitre

[4, 1]   πεπηγός (μᾶλλον γὰρ ψυχρὸν ἢ ὁ ἀὴρ θερμόν· Οὔκουν κρατεῖται, τὸ

[4, 7]   τῆς ἐβένου τῆς μελαίνης διαπέπνευκεν ὁ ἀήρ, καὶ ἔστι πλέον ἐν

[4, 7]   τῷ ὕδατι ἐπιπολάζει· καὶ γὰρ ὁ ἀὴρ φέρεται ἄνω. Τὸ μὲν

[4, 8]   ἀέρος, ὥσπερ τὸ ἔλαιον καὶ ὁ ἄργυρος ὁ χυτός, καὶ εἴ

[4, 9]   εἰσιν εἰς οὓς συνέρχεται, οἷον ὁ βεβρεγμένος σπόγγος (πλήρεις γὰρ αὐτοῦ

[4, 10]   οἶνος, καὶ ὅτι ἄλλος ἄλλως· ὁ γὰρ νέος μᾶλλον γῆς ἢ

[4, 9]   ἔχειν ἢ σκληροτέρων ἔχειν πλήρεις· ὁ γὰρ σίδηρος ἀπίεστος καὶ λίθος

[4, 10]   οἷον ἔλαιον καὶ μέλι καὶ ὁ γλυκὺς οἶνος. Τῶν δὲ συνεστώτων

[4, 10]   πήγνυνται, καὶ ὅσα εἰλικρινῆ γῆς, ὁ δὲ κρύσταλλος θερμοῦ μόνου) ταῦτα

[4, 9]   ἔλαττον ἢ ὥστε φλόγα ποιῆσαι· ὁ δὲ λιβανωτὸς τῇ μὲν οὕτως

[4, 9]   ὅλου συνεχές ἐστιν, ὥστε διακάεσθαι, ὁ δὲ χαλκὸς παρ' ἕκαστον μὲν

[4, 6]   καὶ κέρας. Τήκεται δὲ καὶ ὁ εἰργασμένος σίδηρος, ὥστε ὑγρὸς γίγνεσθαι

[4, 6]   ἀποκαθαιρομένου. Ἔστιν δ' ἀμείνων σίδηρος ὁ ἐλάττω ἔχων ἀποκάθαρσιν. Τήκεται δὲ

[4, 10]   θερμὸν πολὺ καὶ γῆς, ὥσπερ ὁ ἐν Ἀρκαδίᾳ οὕτως ἀποξηραίνεται ὑπὲρ

[4, 7]   δ' ὑπ' οὐδετέρου· οὔτε γὰρ ὁ ἥλιος οὔτε τὸ ψῦχος ξηραίνει·

[4, 9]   δὲ τῶν λίθων ἡ σφραγίς, ὁ καλούμενος ἄνθραξ. Τῶν δὲ καυστῶν

[4, 9]   ἁλσί, μήτ' ἔχει ἀνωμάλως ὥσπερ ὁ κέραμος, ἀλλ' ἢ ἑλκτὰ μὴ

[4, 8]   τῶν τοῦ ὕδατος ὄγκων, οἷον ὁ κέραμος· ὅσα δὲ μὴ οὕτω,

[4, 6]   ψυχροῦ προϋπῆρχεν ὄντα, ὥσπερ καὶ ὁ κέραμος τὸ πρῶτον ὀπτώμενος ἀτμίζει

[4, 12]   ὁμωνύμως, οἷον ὁ τεθνεὼς ἢ ὁ λίθινος· οὐδὲ γὰρ πρίων ὁ

[4, 6]   ἔχων ἀποκάθαρσιν. Τήκεται δὲ καὶ ὁ λίθος ὁ πυρίμαχος ὥστε στάζειν

[4, 11]   πυρωθῇ, οἷον ὕδωρ καπνοῦ καὶ ὁ λίθος ὕδατος καίει μᾶλλον. ~Ἐπεὶ

[4, 2]   γὰρ ἂν ἐνῇ ἐν αὐτῇ ὁ λόγος, φύσις τοῦτ' ἐστίν. (Διὸ

[4, 9]   θυμιατὸν ἀλλ' ἀτμιστόν. Οἶνος δ' ὁ μὲν γλυκὺς θυμιᾶται. Πίων γάρ,

[4, 12]   του. Μᾶλλον γὰρ δῆλον ὅτι ὁ νεκρὸς ἄνθρωπος ὁμωνύμως. Οὕτω τοίνυν

[4, 10]   ἐξατμισθείη ἄν, καὶ παχύνεται ὥσπερ ὁ νέος· αἴτιον δ' ὅτι οὔτε

[4, 12]   ὁ λίθινος· οὐδὲ γὰρ πρίων ὁ ξύλινος, ἀλλ' ἢ ὡς εἰκών.

[4, 10]   οὔτε ἐν ἑνὶ εἴδει λέγεται ὁ οἶνος, καὶ ὅτι ἄλλος ἄλλως·

[4, 6]   πήγνυται ἐξιόντος τοῦ ὑγροῦ, οἷον ὁ ὀπτώμενος κέραμος· ὅσα δὲ ὑγρὰ

[4, 7]   τοιούτων) Διὸ ἐὰν μὴ χωρισθῇ ὁ ὀρός, ἐκκάεται ὑπὸ τοῦ πυρὸς

[4, 7]   ἰατροὶ ὀπίζοντες. Οὕτω δὲ χωρίζεται ὁ ὀρὸς καὶ ὁ τυρός. Ὁ

[4, 10]   γὰρ νέος μᾶλλον γῆς ἢ ὁ παλαιός· διὸ καὶ παχύνεται τῷ

[4, 6]   τῇ τιτάνῳ. Τήκεται δὲ καὶ ὁ πηλὸς καὶ ἡ γῆ. Ὅσα

[4, 6]   εἰσιόντος πάλιν τοῦ θερμοῦ, οἷον ὁ πηλὸς ὅταν παγῇ· ὅσα δὲ

[4, 6]   Τήκεται δὲ καὶ ὁ λίθος ὁ πυρίμαχος ὥστε στάζειν καὶ ῥεῖν·

[4, 9]   οὐκ ἔστιν, ἑλκτὸν δέ, καὶ ὁ σπόγγος πιεστὸν μέν, οὐχ ἑλκτὸν

[4, 12]   δὲ μὴ δυνάμενον ὁμωνύμως, οἷον ὁ τεθνεὼς ἢ ὁ λίθινος· οὐδὲ

[4, 7]   δὲ χωρίζεται ὁ ὀρὸς καὶ ὁ τυρός. Ὁ δὲ χωρισθεὶς ὀρὸς

[4, 9]   ὁ χυμός· διὸ οὐ μεθύσκει, ὁ τυχὼν δ' οἶνος (μικρὰν δ'

[4, 9]   οὐκ ἔστιν· οὐ γὰρ οἰνώδης ὁ χυμός· διὸ οὐ μεθύσκει, ὁ

[4, 3]   γλεῦκος, ὅταν ἐν τῷ ὑγρῷ ὁ χυμὸς εἰς εἶδός τι μεταβάλλῃ

[4, 8]   τὸ ἔλαιον καὶ ὁ ἄργυρος ὁ χυτός, καὶ εἴ τι γλίσχρον,

Livre, chapitre
[4, 1]	πεπηγός (μᾶλλον γὰρ ψυχρὸν ἢ	ὁ	ἀὴρ θερμόν· Οὔκουν κρατεῖται, τὸ
[4, 7]	τῆς ἐβένου τῆς μελαίνης διαπέπνευκεν	ὁ	ἀήρ, καὶ ἔστι πλέον ἐν
[4, 7]	τῷ ὕδατι ἐπιπολάζει· καὶ γὰρ	ὁ	ἀὴρ φέρεται ἄνω. Τὸ μὲν
[4, 8]	ἀέρος, ὥσπερ τὸ ἔλαιον καὶ	ὁ	ἄργυρος ὁ χυτός, καὶ εἴ
[4, 9]	εἰσιν εἰς οὓς συνέρχεται, οἷον	ὁ	βεβρεγμένος σπόγγος (πλήρεις γὰρ αὐτοῦ
[4, 10]	οἶνος, καὶ ὅτι ἄλλος ἄλλως·	ὁ	γὰρ νέος μᾶλλον γῆς ἢ
[4, 9]	ἔχειν ἢ σκληροτέρων ἔχειν πλήρεις·	ὁ	γὰρ σίδηρος ἀπίεστος καὶ λίθος
[4, 10]	οἷον ἔλαιον καὶ μέλι καὶ	ὁ	γλυκὺς οἶνος. Τῶν δὲ συνεστώτων
[4, 10]	πήγνυνται, καὶ ὅσα εἰλικρινῆ γῆς,	ὁ	δὲ κρύσταλλος θερμοῦ μόνου) ταῦτα
[4, 9]	ἔλαττον ἢ ὥστε φλόγα ποιῆσαι·	ὁ	δὲ λιβανωτὸς τῇ μὲν οὕτως
[4, 9]	ὅλου συνεχές ἐστιν, ὥστε διακάεσθαι,	ὁ	δὲ χαλκὸς παρ' ἕκαστον μὲν
[4, 6]	καὶ κέρας. Τήκεται δὲ καὶ	ὁ	εἰργασμένος σίδηρος, ὥστε ὑγρὸς γίγνεσθαι
[4, 6]	ἀποκαθαιρομένου. Ἔστιν δ' ἀμείνων σίδηρος	ὁ	ἐλάττω ἔχων ἀποκάθαρσιν. Τήκεται δὲ
[4, 10]	θερμὸν πολὺ καὶ γῆς, ὥσπερ	ὁ	ἐν Ἀρκαδίᾳ οὕτως ἀποξηραίνεται ὑπὲρ
[4, 7]	δ' ὑπ' οὐδετέρου· οὔτε γὰρ	ὁ	ἥλιος οὔτε τὸ ψῦχος ξηραίνει·
[4, 9]	δὲ τῶν λίθων ἡ σφραγίς,	ὁ	καλούμενος ἄνθραξ. Τῶν δὲ καυστῶν
[4, 9]	ἁλσί, μήτ' ἔχει ἀνωμάλως ὥσπερ	ὁ	κέραμος, ἀλλ' ἢ ἑλκτὰ μὴ
[4, 8]	τῶν τοῦ ὕδατος ὄγκων, οἷον	ὁ	κέραμος· ὅσα δὲ μὴ οὕτω,
[4, 6]	ψυχροῦ προϋπῆρχεν ὄντα, ὥσπερ καὶ	ὁ	κέραμος τὸ πρῶτον ὀπτώμενος ἀτμίζει
[4, 12]	ὁμωνύμως, οἷον ὁ τεθνεὼς ἢ	ὁ	λίθινος· οὐδὲ γὰρ πρίων ὁ
[4, 6]	ἔχων ἀποκάθαρσιν. Τήκεται δὲ καὶ	ὁ	λίθος ὁ πυρίμαχος ὥστε στάζειν
[4, 11]	πυρωθῇ, οἷον ὕδωρ καπνοῦ καὶ	ὁ	λίθος ὕδατος καίει μᾶλλον. ~Ἐπεὶ
[4, 2]	γὰρ ἂν ἐνῇ ἐν αὐτῇ	ὁ	λόγος, φύσις τοῦτ' ἐστίν. (Διὸ
[4, 9]	θυμιατὸν ἀλλ' ἀτμιστόν. Οἶνος δ'	ὁ	μὲν γλυκὺς θυμιᾶται. Πίων γάρ,
[4, 12]	του. Μᾶλλον γὰρ δῆλον ὅτι	ὁ	νεκρὸς ἄνθρωπος ὁμωνύμως. Οὕτω τοίνυν
[4, 10]	ἐξατμισθείη ἄν, καὶ παχύνεται ὥσπερ	ὁ	νέος· αἴτιον δ' ὅτι οὔτε
[4, 12]	ὁ λίθινος· οὐδὲ γὰρ πρίων	ὁ	ξύλινος, ἀλλ' ἢ ὡς εἰκών.
[4, 10]	οὔτε ἐν ἑνὶ εἴδει λέγεται	ὁ	οἶνος, καὶ ὅτι ἄλλος ἄλλως·
[4, 6]	πήγνυται ἐξιόντος τοῦ ὑγροῦ, οἷον	ὁ	ὀπτώμενος κέραμος· ὅσα δὲ ὑγρὰ
[4, 7]	τοιούτων) Διὸ ἐὰν μὴ χωρισθῇ	ὁ	ὀρός, ἐκκάεται ὑπὸ τοῦ πυρὸς
[4, 7]	ἰατροὶ ὀπίζοντες. Οὕτω δὲ χωρίζεται	ὁ	ὀρὸς καὶ ὁ τυρός. Ὁ
[4, 10]	γὰρ νέος μᾶλλον γῆς ἢ	ὁ	παλαιός· διὸ καὶ παχύνεται τῷ
[4, 6]	τῇ τιτάνῳ. Τήκεται δὲ καὶ	ὁ	πηλὸς καὶ ἡ γῆ. Ὅσα
[4, 6]	εἰσιόντος πάλιν τοῦ θερμοῦ, οἷον	ὁ	πηλὸς ὅταν παγῇ· ὅσα δὲ
[4, 6]	Τήκεται δὲ καὶ ὁ λίθος	ὁ	πυρίμαχος ὥστε στάζειν καὶ ῥεῖν·
[4, 9]	οὐκ ἔστιν, ἑλκτὸν δέ, καὶ	ὁ	σπόγγος πιεστὸν μέν, οὐχ ἑλκτὸν
[4, 12]	δὲ μὴ δυνάμενον ὁμωνύμως, οἷον	ὁ	τεθνεὼς ἢ ὁ λίθινος· οὐδὲ
[4, 7]	δὲ χωρίζεται ὁ ὀρὸς καὶ	ὁ	τυρός. Ὁ δὲ χωρισθεὶς ὀρὸς
[4, 9]	ὁ χυμός· διὸ οὐ μεθύσκει,	ὁ	τυχὼν δ' οἶνος (μικρὰν δ'
[4, 9]	οὐκ ἔστιν· οὐ γὰρ οἰνώδης	ὁ	χυμός· διὸ οὐ μεθύσκει, ὁ
[4, 3]	γλεῦκος, ὅταν ἐν τῷ ὑγρῷ	ὁ	χυμὸς εἰς εἶδός τι μεταβάλλῃ
[4, 8]	τὸ ἔλαιον καὶ ὁ ἄργυρος	ὁ	χυτός, καὶ εἴ τι γλίσχρον,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 27/11/2009