Livre, chapitre
[4, 7]	ἀέρος, μέλι μὲν γῆς, ἔλαιον	δ'	ἀέρος. Ἔστιν δὲ καὶ τὸ
[4, 9]	οἷον χαλκὸς καὶ κηρός, τὰ	δ'	ἄθλαστα, οἷον κέραμος καὶ ὕδωρ.
[4, 4]	ξηροῦ, λεκτέον τὰ (εἴδη. Εἰσὶν	δ'	αἱ μὲν ἀρχαὶ τῶν σωμάτων
[4, 12]	καρποὶ μόνον τῷ (σχήματι, τὴν	δ'	αἴσθησιν οὐ φαίνονται, παλαιούμενοι σφόδρα·
[4, 3]	κάτω τὸ ἀποκριθέν· δι' ἣν	δ'	αἰτίαν, εἴρηται ἐν ἑτέροις. Ἡ
[4, 9]	οἷον κάλαμος καὶ λύγος, τὰ	δ'	ἄκαμπτα τῶν σωμάτων, οἷον κέραμος
[4, 4]	παθητικαὶ ὑγρὸν καὶ ξηρόν, τὰ	δ'	ἄλλα μεικτὰ μὲν ἐκ τούτων,
[4, 6]	τὸν σταθμὸν ἐλάττω ἀποκαθαιρομένου. Ἔστιν	δ'	ἀμείνων σίδηρος ὁ ἐλάττω ἔχων
[4, 10]	δὲ κρύσταλλος θερμοῦ μόνου) ταῦτα	δ'	ἀμφοῖν. Διὸ καὶ ὑπ' ἀμφοῖν
[4, 9]	δ' εἰς πολύ, κατακτά, ὅσα	δ'	ἄμφω, ἀμφότερα. Καὶ τὰ μὲν
[4, 9]	οὐ τηκτά, οἷον ξύλον, τὰ	δ'	ἄμφω, οἷον λιβανωτός. Αἴτιον δ'
[4, 10]	ὑπὸ θερμοῦ παχύνεται, κοινά (ἀπορήσειε	δ'	ἄν τις περὶ οἴνου τῶν
[4, 3]	μόνον ἐπὶ τῶν ἑψομένων. Τοῦτο	δ'	ἂν εἴη, ὥσπερ εἴρηται, πνευματῶδες
[4, 3]	μὲν ἡ ἐναντία ἑψήσει· εἴη	δ'	ἂν ἐναντία ἥ τε πρώτη
[4, 3]	ἀντικείμενον ὁμοίως, ἀνωνυμώτερον δέ. Εἴη	δ'	ἂν οἷον εἰ γένοιτο στάτευσις
[4, 9]	ἱμάς, νεῦρον, σταίς, ἰξός, τὰ	δ'	ἄνελκτα, οἷον ὕδωρ καὶ λίθος.
[4, 9]	μὲν ἐλατά, οἷον χαλκός, τὰ	δ'	ἀνήλατα, οἷον λίθος καὶ ξύλον.
[4, 12]	ὅλα ἔργα τῆς φύσεως. Ἔστιν	δ'	ἅπαντα ὡς μὲν ἐξ ὕλης
[4, 1]	μόλυνσις καὶ ἀπεψία γίγνεται. Τῇ	δ'	ἁπλῇ γενέσει ἐναντίον μάλιστα κοινὸν
[4, 2]	τῆς θερμότητος ψυχρότης ἐστίν) ἡ	δ'	ἀτέλειά ἐστιν τῶν ἀντικειμένων παθητικῶν,
[4, 1]	ὥστε οὐδὲν ποιεῖ μεταβάλλειν. Ἡ	δ'	αὐτὴ αἰτία καὶ τοῦ τὸ
[4, 9]	τὰ δὲ γῆ γίγνεται. Διαφέρει	δ'	αὕτη ἡ ἔκκρισις, ὅτι οὔτε
[4, 2]	εἶναι τὰ εἰρημένα εἴδη. Εἴπωμεν	δ'	αὐτῶν ἕκαστον τί ἐστιν. Πέψις
[4, 9]	τὰ μὲν φλογιστά ἐστιν τὰ	δ'	ἀφλόγιστα· τούτων δ' ἔνια ἀνθρακευτά.
[4, 5]	δ' οἷον ἐν γάλακτι) Ὕδατος	δ'	εἴδη τὰ τοιάδε, οἶνος, οὖρον,
[4, 2]	καὶ τί φθορά, εἴρηται. ~Λοιπὸν	δ'	εἰπεῖν τὰ ἐχόμενα εἴδη, ὅσα
[4, 9]	(μέχρι γὰρ τούτου διίσταται) ὅσα	δ'	εἰς πολύ, κατακτά, ὅσα δ'
[4, 9]	μὲν εἰς τὸ κυρτὸν τὸ	δ'	εἰς τὸ κοῖλον μετάβασις, οὐκ
[4, 1]	ὑποκειμένης ὕλης ἑκάστῃ φύσει· αὗται	δ'	εἰσὶν αἱ εἰρημέναι δυνάμεις παθητικαί.
[4, 12]	τῶν κινήσεων γίγνεται μειγνυμένων. Τὰ	δ'	ἐκ τούτων συνεστῶτα οὐδενὶ ἂν
[4, 1]	ἐξ ἀμφοῖν σώματα συνέστηκεν· ἔτι	δ'	ἐκ τῶν λόγων δῆλον, οἷς
[4, 7]	γίγνεται καὶ ἅλες (καὶ λίθοι	δ'	ἔκ τινων συνίστανται τοιούτων) Διὸ
[4, 8]	τούτοις διαφέρει τοῖς πάθεσιν· τίνα	δ'	ἕκαστον τούτων ἔχει δύναμιν, εἴπωμεν.
[4, 9]	λιβανωτὸς τῇ μὲν οὕτως τῇ	δ'	ἐκείνως ἔχει. Φλογιστὰ δ' ἐστὶν
[4, 3]	ἔξωθεν θερμότης τῆς ἐντός· εἰ	δ'	ἐκράτει ἡ ἐντός, εἷλκεν ἂν
[4, 5]	ἐκτὸς συνεξατμίζοντι τὸ ὑγρόν (λέγω	δ'	ἐκτὸς μὲν ὥσπερ τὰ ἑψόμενα,
[4, 9]	οἷον λίθος καὶ ξύλον. Ἔστιν	δ'	ἐλατὰ μὲν ὅσα τῇ αὐτῇ
[4, 4]	μὲν ὑπερβάλλον αὐτὴν σκληρόν, τὸ	δ'	ἐλλεῖπον μαλακὸν εἶναί φαμεν. ~Ἀνάγκη
[4, 3]	ἐν τῇ ἄνω κοιλίᾳ, σήπεται	δ'	ἐν τῇ κάτω τὸ ἀποκριθέν·
[4, 4]	τὰ μὲν ἐντελεχείᾳ ἔσται, τὰ	δ'	ἐν τῷ ἀντικειμένῳ· ἔχει δ'
[4, 3]	τὰ μὲν αὐτῶν τοιαῦτα τὰ	δ'	ἐναντία, διὰ τὸ διακρινόμενα τὰ
[4, 3]	ὑγρῷ τῷ πέριξ θερμότητος (ἡ	δ'	ἔνδεια μετὰ ψυχρότητος ὅτι ἐστίν,
[4, 9]	ἐστιν τὰ δ' ἀφλόγιστα· τούτων	δ'	ἔνια ἀνθρακευτά. φλογιστὰ μὲν οὖν
[4, 6]	λύεται, ὅ ἐστιν θερμόν. Πήγνυσθαι	δ'	ἔνια δόξειεν ἂν ὑπὸ ὕδατος,
[4, 9]	πλέον ἔχει ἢ καπνοῦ. Ἔτι	δ'	ἔνια τηκτὰ ὄντα οὐ φλογιστά
[4, 8]	εἴρηται μὲν καθόλου πρότερον, ὅμως	δ'	ἐπανέλθωμεν καὶ νῦν. Τῶν γὰρ
[4, 12]	ὀστοῦ τὰ τοιαῦτα δῆλα. Ἔτι	δ'	ἐπὶ πυρὸς καὶ ὕδατος ἧττον·
[4, 12]	ὄργανα ἄττα ἔοικεν εἶναι. Ἧττον	δ'	ἐπὶ σαρκὸς καὶ ὀστοῦ τὰ
[4, 9]	οἷον πίττα καὶ> ἰξός. ~Μαλακτὰ	δ'	ἐστὶ τῶν πεπηγότων ὅσα μὴ
[4, 9]	τὰ σφόδρα χλωρά, ἄκαυστα. Θυμιατὰ	δ'	ἐστὶ τῶν σωμάτων ὅσα ὑγρότητα
[4, 3]	ἐν τῷ περικαρπίῳ τροφῆς· αὕτη	δ'	ἐστὶν ἡ ἀόριστος ὑγρότης. Διὸ
[4, 2]	ἐκ τῶν ἀντικειμένων παθητικῶν· ταῦτα	δ'	ἐστὶν ἡ οἰκεία ἑκάστῳ ὕλη.
[4, 1]	θερμότητος ὑπ' ἀλλοτρίας θερμότητος· αὕτη	δ'	ἐστὶν ἡ τοῦ περιέχοντος. Ὥστε
[4, 9]	συνεχὴς ἀέρος ἐπὶ μῆκος· θυμίασις	δ'	ἐστὶν ἡ ὑπὸ θερμοῦ καυστικοῦ
[4, 10]	δ' ἐστὶν ὅσα ψύξει· ταῦτα	δ'	ἐστὶν ὅσα ἀμφοῖν στερήσει, καὶ
[4, 9]	μήτε θλαστὰ μήτε θραυστά· τοιαῦτα	δ'	ἐστὶν ὅσα κατὰ μῆκος ἔχει
[4, 10]	ὅσα δ' ὑπ' ἀμφοῖν (τοιαῦτα	δ'	ἐστὶν ὅσα ψύξει· ταῦτα δ'
[4, 9]	ὕδωρ καὶ πᾶν ὑγρόν. ἑλκτὰ	δ'	ἐστὶν ὅσων δυνατὸν εἰς τὸ
[4, 9]	τὸ ἕν, τμητὸν ταύτῃ. Γλίσχρον	δ'	ἐστὶν ὅταν ἑλκτὸν ᾖ ὑγρὸν
[4, 7]	παχύνεται δὲ ὑπ' ἀμφοῖν. Αἴτιον	δ'	ἐστὶν ὅτι ἀέρος ἐστὶν πλῆρες.
[4, 7]	καὶ ἐξαιρεθεισῶν οὐ πήγνυται· τοῦτο	δ'	ἐστὶν ὅτι οὐ ξηραίνεται· ὕδωρ
[4, 3]	διωρίσθω τοῦτον τὸν τρόπον. ~Πέπανσις	δ'	ἐστὶν πέψις τις· ἡ γὰρ
[4, 3]	καὶ διὰ τί ἐστιν· ὄπτησις	δ'	ἐστὶν πέψις ὑπὸ θερμότητος ξηρᾶς
[4, 9]	ᾖ, τὰ τοιαῦτα ἄτμητα. Ἔνια	δ'	ἐστὶν ταὐτὰ καὶ τμητὰ καὶ
[4, 3]	οὖν εἴρηται τί ἐστιν· ὠμότης	δ'	ἐστὶν τὸ ἐναντίον· ἐναντίον δὲ
[4, 3]	τί ἐστιν ἑκάτερον αὐτῶν· ἕψησις	δ'	ἐστὶν τὸ μὲν ὅλον πέψις
[4, 4]	τῆξις πρὸς τὸ τηκτόν. Ἐπεὶ	δ'	ἐστὶν τὸ μὲν ὑγρὸν εὐόριστον,
[4, 9]	τῇ δ' ἐκείνως ἔχει. Φλογιστὰ	δ'	ἐστὶν τῶν θυμιατῶν ὅσα μὴ
[4, 9]	ἀλλὰ μὴ κατὰ πλάτος. Τμητὰ	δ'	ἐστὶν τῶν συνεστώτων σκληρῶν ἢ
[4, 3]	ἔξωθεν θερμοῦ πάσχει, ἐν ᾧ	δ'	ἐστὶν ὑγρῷ, ποιεῖ ἐκεῖνο μᾶλλον
[4, 1]	τῷ πυρί ἐστι ταῦτα. Σῆψις	δ'	ἐστὶν φθορὰ τῆς ἐν ἑκάστῳ
[4, 12]	μᾶλλον πρόσωπον καὶ χείρ. Ἅπαντα	δ'	ἐστὶν ὡρισμένα τῷ ἔργῳ· τὰ
[4, 9]	δὲ μετάβασις διὰ τούτου, μετὰ	δ'	ἑτέρου τάχιστα· τοῦτο γάρ ἐστιν
[4, 12]	οὐδὲ σὰρξ οὐδὲ σπλάγχνον. Τούτων	δ'	ἔτι μᾶλλον πρόσωπον καὶ χείρ.
[4, 3]	ἐκτὸς ξηρότερα τῶν ἐντός· τὰ	δ'	ἑφθὰ τοὐναντίον. Καὶ ἔργον ἐπὶ
[4, 9]	ὁ τυχὼν δ' οἶνος (μικρὰν	δ'	ἔχει θυμίασιν· διὸ ἀνίησιν φλόγα)
[4, 9]	ὅσα ὑγρότητα ἔχει μέν, οὕτω	δ'	ἔχει ὥστε μὴ ἐξατμίζειν πυρουμένων
[4, 3]	ξηρόν, εἰς αὑτὸ ἀναλαμβάνον) τὸ	δ'	ἑψόμενον τοὐναντίον ποιεῖ (ἐκκρίνεται γὰρ
[4, 1]	καὶ τοῖς μέρεσιν αὐτῶν. Ἔστι	δ'	ἡ ἁπλῆ καὶ ἡ φυσικὴ
[4, 3]	ἡ ὠμότης ἀτέλεια ἔσται. Γίγνεται	δ'	ἡ ἀτέλεια δι' ἔνδειαν τοῦ
[4, 9]	ὅσα δι' ὅλου. Διὰ τί	δ'	ἡ μὲν γῆ καὶ τήκεται
[4, 9]	διαίνει, ἀλλὰ χρωματίζει μᾶλλον. Ἔστι	δ'	ἡ μὲν ξυλώδους σώματος (θυμίασις
[4, 3]	ἀμφοῖν ἐστιν ἡ ὠμότης. Ἐπεὶ	δ'	ἡ πέπανσις τελέωσίς τίς ἐστιν,
[4, 3]	τροφῆς πέψις πέπανσις λέγεται. Ἐπεὶ	δ'	ἡ πέψις τελέωσις, τότε ἡ
[4, 1]	ξηρὸν ἐργαζομένων τῶν ποιητικῶν. Γίγνεται	δ'	ἡ φθορὰ ὅταν κρατῇ τοῦ
[4, 8]	ὑγρὸν καὶ τὸ ξηρόν. Τούτοις	δ'	ἤδη διαφέρει ὀστοῦν καὶ σὰρξ
[4, 1]	θερμότης. Καὶ ἐν τοῖς ψύχεσι	δ'	ἧττον σήπεται ἢ ἐν ταῖς
[4, 9]	οὐ θυμιατὸν ἀλλ' ἀτμιστόν. Οἶνος	δ'	ὁ μὲν γλυκὺς θυμιᾶται. Πίων
[4, 9]	διὸ οὐ μεθύσκει, ὁ τυχὼν	δ'	οἶνος (μικρὰν δ' ἔχει θυμίασιν·
[4, 5]	μὲν οἷον ἐν ἐρίῳ, σύμφυτον	δ'	οἷον ἐν γάλακτι) Ὕδατος δ'
[4, 8]	ὅσα τῷ πάσχειν λέγονται, λέγω	δ'	οἷον τὸ τηκτὸν καὶ πηκτὸν
[4, 9]	μετάστασις ὤσει ἢ πληγῇ, τὸ	δ'	ὅλον ἁφῇ. Ἔστιν δὲ τὰ
[4, 10]	καὶ ὀσμαῖς καὶ χρώμασιν· λέγω	δ'	ὁμοιομερῆ οἷον τά τε μεταλλευόμενα
[4, 9]	ἢ καθ' αὑτὰ φλογιστά· μάλιστα	δ'	ὅσα καπνὸν ἀνίησιν. Ἀνθρακευτὰ δ'
[4, 12]	θερμῷ καὶ τῷ ψυχρῷ· λέγω	δ'	ὅσα ὁμοιομερῆ, οἷον σάρκα, ὀστοῦν,
[4, 9]	δὲ μὴ τοιαῦτα, ψαθυρά. Πιλητὰ	δ'	ὅσα τῶν πιεστῶν μόνιμον ἔχει
[4, 9]	δ' ὅσα καπνὸν ἀνίησιν. Ἀνθρακευτὰ	δ'	ὅσα τῶν τοιούτων γῆς πλέον
[4, 12]	ἢ τὸν λόγον ἔχωμεν, μάλιστα	δ'	ὅταν ἄμφω τῆς τε γενέσεως
[4, 9]	καὶ θραυστὸν καὶ κατακτόν. Διαφέρει	δ'	ὅτι κάταξις μέν ἐστιν εἰς
[4, 10]	παχύνεται ὥσπερ ὁ νέος· αἴτιον	δ'	ὅτι οὔτε ἐν ἑνὶ εἴδει
[4, 9]	δ' ἄμφω, οἷον λιβανωτός. Αἴτιον	δ'	ὅτι τὰ μὲν ξύλα ἀθρόον
[4, 7]	οἷον κέραμος καὶ λίθος. Αἴτιον	δ'	ὅτι τἀναντία τῶν ἐναντίων αἴτια,
[4, 7]	τοιούτων ξηραινομένων τὸ ὕδωρ. Σημεῖον	δ'	ὅτι τὸ ὕδωρ· ἡ γὰρ
[4, 9]	ἐστιν ἀλλ' οὐκ ἀτμιστόν· ὕδωρ	δ'	οὐ θυμιατὸν ἀλλ' ἀτμιστόν. Οἶνος
[4, 3]	εἷλκεν ἂν εἰς ἑαυτήν. Ἔστιν	δ'	οὐ πᾶν σῶμα ἑψητόν· οὔτε
[4, 9]	καὶ πιεστά, οἷον ἔριον, τὰ	δ'	οὐ ταὐτά, οἷον φλέγμα πιεστὸν
[4, 6]	ὅσα ὕδατος εἴδη τήκεται, ἐλαίῳ	δ'	οὐ τήκεται· τῷ γὰρ ξηρῷ
[4, 1]	μὲν διαιρουμένη ταχὺ σήπεται, ἅπασα	δ'	οὔ, καὶ τἆλλα ὕδατα ὡσαύτως.
[4, 9]	δὲ καὶ λίθος θραυστόν, κατακτὸν	δ'	οὔ, κέραμος δὲ καὶ θραυστὸν
[4, 9]	πιεστῶν τὰ μὲν ἐλατὰ τὰ	δ'	οὔ, κηρὸς μὲν καὶ πηλὸς
[4, 9]	οἷον ξύλον μὲν κατακτόν, θραυστὸν	δ'	οὔ, κρύσταλλος δὲ καὶ λίθος
[4, 9]	δὲ νίτρον τήκεται μέν, τέγγεται	δ'	οὔ; ὅτι ἐν μὲν τῷ
[4, 3]	ὕδωρ ἑφθὸν μὲν λέγεται, ὠμὸν	δ'	οὔ, ὅτι οὐ παχύνεται. Πέπανσις
[4, 9]	μὲν καὶ πηλὸς ἐλατά, ἔριον	δ'	οὔ (οὐδ' ὕδωρ) Ἔστιν δὲ
[4, 7]	ὕδατι ἐπιπλεῖ, πλὴν ἐβένου· αὕτη	δ'	οὔ· τὰ μὲν γὰρ ἄλλα
[4, 9]	Ἔστιν δὲ ὀνόματι οἶνος, ἔργῳ	δ'	οὐκ ἔστιν· οὐ γὰρ οἰνώδης
[4, 12]	οὐδὲν ἄλλο παρ' αὐτήν, ἡ	δ'	οὐσία οὐδὲν ἄλλο ἢ λόγος,
[4, 4]	δ' ἐν τῷ ἀντικειμένῳ· ἔχει	δ'	οὕτως τῆξις πρὸς τὸ τηκτόν.
[4, 3]	μεμωλυσμένα γίγνεται τῶν ἑφθῶν, τὰ	δ'	ὑγρὰ διωρισμένα μᾶλλον. Ἕψησις μὲν
[4, 6]	οὖν τοῦ ξηραίνεσθαι εἴρηται. ~Τὸ	δ'	ὑγραίνεσθαί ἐστιν ἓν μὲν τὸ
[4, 4]	τὰ μὲν ξηροῦ μᾶλλον τὰ	δ'	ὑγροῦ. Πάντα δὲ τὰ μὲν
[4, 10]	ὑπὸ ψυχροῦ παχύνεται, γῆς· ὅσα	δ'	ὑπ' ἀμφοῖν, κοινὰ πλειόνων, οἷον
[4, 10]	κέραμος, τυρός, νίτρον, ἅλες· ὅσα	δ'	ὑπ' ἀμφοῖν (τοιαῦτα δ' ἐστὶν
[4, 7]	οὖν ὑπ' ἀμφοτέρων, οὐ ξηραίνεται	δ'	ὑπ' οὐδετέρου· οὔτε γὰρ ὁ
[4, 10]	κρύσταλλος, χιών, χάλαζα, πάχνη· ὅσα	δ'	ὑπὸ θερμοῦ, γῆς, οἷον κέραμος,
[4, 6]	πηλὸς καὶ ἡ γῆ. Ὅσα	δ'	ὑπὸ (ξηροῦ θερμοῦ πήγνυται, τὰ
[4, 8]	ὑπὸ θερμοῦ πάσχει τοῦτο τὰ	δ'	ὑπὸ ψυχροῦ, ὑπὸ μὲν τοῦ
[4, 6]	ὡς τὸν αὐτὸν τρόπον, ἔστι	δ'	ὡς ἄλλως, ὑπὸ μὲν θερμοῦ
[4, 3]	ἕψησις γίγνονται μὲν τέχνῃ, ἔστιν	δ'	ὥσπερ λέγομεν, τὰ εἴδη καθόλου

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/11/2009