Livre, chapitre |
[4, 7] |
θερμοῦ
ἐκ
τοῦ
ἀέρος
γίγνεσθαι
|
ὕδωρ. |
Ἀμφοτέρως
μὲν
οὖν
τὸ
αὐτὸ |
[4, 10] |
τοῦ
ἑψομένου
μέλιτος,
ὅταν
εἰς
|
ὕδωρ |
ἀφεθῇ,
ἐξατμίζει
τὸ
ὑγρόν)
ταῦτα |
[4, 3] |
καθ'
αὑτὸ
πεπαίνεται
ἄνευ
ξηροῦ·
|
ὕδωρ |
γὰρ
οὐ
παχύνεται
μόνον
τῶν |
[4, 7] |
δ'
ἐστὶν
ὅτι
οὐ
ξηραίνεται·
|
ὕδωρ |
γὰρ
τὸ
λοιπόν,
ὡς
τὸ |
[4, 6] |
ὑγραίνεσθαί
ἐστιν
ἓν
μὲν
τὸ
|
ὕδωρ |
γίγνεσθαι
συνιστάμενον,
ἓν
δὲ
τὸ |
[4, 9] |
θυμιατόν
ἐστιν
ἀλλ'
οὐκ
ἀτμιστόν·
|
ὕδωρ |
δ'
οὐ
θυμιατὸν
ἀλλ'
ἀτμιστόν. |
[4, 6] |
γίγνεται,
τοῦ
ξηροῦ
δὲ
συνισταμένου·
|
ὕδωρ |
δὲ
τῶν
ὑγρῶν
οὐ
παχύνεται |
[4, 7] |
γάρ,
τοῦτο
δὲ
φλέγμα
καὶ
|
ὕδωρ |
διὰ
τὸ
ἄπεπτον
εἶναι
καὶ |
[4, 4] |
ξηροῦ
μὲν
γῆ,
ὑγροῦ
δὲ
|
ὕδωρ. |
Διὰ
τοῦτο
ἅπαντά
τε
τὰ |
[4, 11] |
ἡ
ὕλη,
γῆ
οὖσα
ἢ
|
ὕδωρ· |
διὸ
ἀμφότερα
δοκεῖ
τισιν,
καὶ |
[4, 7] |
ἡ
γὰρ
ἀτμὶς
συνίσταται
εἰς
|
ὕδωρ, |
ἐάν
τις
βούληται
συλλέγειν·
ὥστε |
[4, 7] |
οὐκέτι
παχύνεται,
ἀλλ'
ἐκκάεται
ὥσπερ
|
ὕδωρ. |
Εἰ
δέ
τι
μὴ
ἔχει |
[4, 7] |
κατὰ
μικρόν·
οὔτε
γὰρ
τὸ
|
ὕδωρ |
εἰσόδους
ἔχει,
δι'
ὧν
μόνον |
[4, 5] |
καὶ
ὕδατος
εἴδη,
ἢ
ἔχει
|
ὕδωρ |
εἴτ'
ἐπακτὸν
εἴτε
συμφυές
(λέγω |
[4, 11] |
δὲ
σώματα
μάλιστα
γῆ
καὶ
|
ὕδωρ |
ἐστίν
(ταῦτα
γὰρ
ψυχρότητι
ὥρισται) |
[4, 9] |
δ'
ἄθλαστα,
οἷον
κέραμος
καὶ
|
ὕδωρ. |
Ἔστιν
δὲ
θλάσις
ἐπιπέδου
κατὰ |
[4, 9] |
ἐλατά,
ἔριον
δ'
οὔ
(οὐδ'
|
ὕδωρ) |
Ἔστιν
δὲ
καὶ
τὰ
μὲν |
[4, 3] |
θερμότητος
ἀπαθῆ
ᾖ.
Διὸ
τὸ
|
ὕδωρ |
ἑφθὸν
μὲν
λέγεται,
ὠμὸν
δ' |
[4, 12] |
του,
καὶ
οὐ
πάντως
ἔχον
|
ὕδωρ |
ἢ
πῦρ,
ὥσπερ
οὐδὲ
σὰρξ |
[4, 11] |
ἀλλοτρίαν
θερμότητα,
οἷον
τὸ
ζέον
|
ὕδωρ |
ἢ
τὸ
διὰ
τέφρας
ἠθημένον· |
[4, 7] |
ὕδωρ.
Σημεῖον
δ'
ὅτι
τὸ
|
ὕδωρ· |
ἡ
γὰρ
ἀτμὶς
συνίσταται
εἰς |
[4, 1] |
πυρός·
καὶ
γὰρ
γῆ
καὶ
|
ὕδωρ |
καὶ
ἀὴρ
σήπεται·
πάντα
γὰρ |
[4, 10] |
τὸ
ξηρὸν
καὶ
ὑγρόν,
ὥστε
|
ὕδωρ |
καὶ
γῆ
(ταῦτα
γὰρ
προφανεστάτην |
[4, 7] |
παχύνει·
ἀεὶ
γάρ,
ὅταν
μειχθῇ
|
ὕδωρ |
καὶ
ἔλαιον,
ἀμφοῖν
γίγνεται
παχύτερον. |
[4, 9] |
ἰξός,
τὰ
δ'
ἄνελκτα,
οἷον
|
ὕδωρ |
καὶ
λίθος.
Τὰ
μὲν
οὖν |
[4, 9] |
σίδηρος
ἀπίεστος
καὶ
λίθος
καὶ
|
ὕδωρ |
καὶ
πᾶν
ὑγρόν.
ἑλκτὰ
δ' |
[4, 5] |
θερμόν.
Ξηραίνεται
δὲ
ὅσα
ἐστὶν
|
ὕδωρ |
καὶ
ὕδατος
εἴδη,
ἢ
ἔχει |
[4, 11] |
κάει
μάλιστα,
ἐὰν
πυρωθῇ,
οἷον
|
ὕδωρ |
καπνοῦ
καὶ
ὁ
λίθος
ὕδατος |
[4, 5] |
τούτων.
Τιθέμεθα
δὲ
ὑγροῦ
σῶμα
|
ὕδωρ, |
ξηροῦ
δὲ
γῆν·
ταῦτα
γὰρ |
[4, 4] |
τῷ
μὴ
ἀντιπεριίστασθαι·
τὸ
γὰρ
|
ὕδωρ |
οὐ
μαλακόν·
οὐ
γὰρ
ὑπείκει |
[4, 7] |
ἐστίν.
Οὐ
ξηραίνεται
δὲ
τὸ
|
ὕδωρ |
οὐδ'
ἕψεται
ὑπὸ
πυρός,
ὅτι |
[4, 7] |
μόνον
πήγνυσιν,
ἀλλὰ
ξηραίνει
μὲν
|
ὕδωρ, |
παχύνει
δὲ
τὸν
ἀέρα
ὕδωρ |
[4, 9] |
ἄλλου
ἄλλῳ
μορίου,
οἷον
τὸ
|
ὕδωρ |
ποιεῖ·
τοῦτο
γὰρ
ἀντιμεθίσταται.
Ἔστι |
[4, 7] |
ὕδωρ,
παχύνει
δὲ
τὸν
ἀέρα
|
ὕδωρ |
ποιοῦν·
ἡ
δὲ
πῆξις
εἴρηται |
[4, 7] |
ψυχρὸν
ἐκ
τοῦ
ἐνόντος
πνεύματος
|
ὕδωρ |
ποιοῦν
παχύνει·
ἀεὶ
γάρ,
ὅταν |
[4, 7] |
πάντων
τῶν
τοιούτων
ξηραινομένων
τὸ
|
ὕδωρ. |
Σημεῖον
δ'
ὅτι
τὸ
ὕδωρ· |
[4, 9] |
τὸ
ἐπίπεδον)
καὶ
ὑγρά,
οἷον
|
ὕδωρ |
(τὸ
γὰρ
ὕδωρ
ὑπείκει
μέν, |
[4, 9] |
ὑγρά,
οἷον
ὕδωρ
(τὸ
γὰρ
|
ὕδωρ |
ὑπείκει
μέν,
ἀλλ'
οὐ
κατὰ |
[4, 5] |
γὰρ
ἡ
γῆ
καὶ
τὸ
|
ὕδωρ |
ψυχρὰ
ὑπόκειται.
Ποιητικὸν
δὲ
τὸ |