HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
καρποί 2
καρποὶ 1
κατ 4
κατὰ 29
κατακαμπτόμενον 1
κατακάμψει 1
κατακαῦσαι 1

Fréquences [« »]
29 γίγνεται
29 ἐστὶν
27 μᾶλλον
29 κατὰ
29 πήγνυται
29 τούτων
29 ὥστε

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Météorologie, livre IV

κατὰ

Livre, chapitre

[4, 8]   πρῶτον τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν, ὅσα κατὰ δύναμιν καὶ ἀδυναμίαν λέγεται. Ἔστιν

[4, 3]   ἄλλα πολλὰ πέπονα τῶν πεπεμμένων, κατὰ μὲν τὴν αὐτὴν ἰδέαν, μεταφοραῖς

[4, 3]   καὶ ξύλον καὶ ἄλλα πολλά, κατὰ μὲν τὴν ἰδέαν οὐ τὴν

[4, 9]   ὕδωρ ὑπείκει μέν, ἀλλ' οὐ κατὰ μέρος, ἀλλ' ἀντιμεθίσταται) Τῶν δὲ

[4, 9]   εἰς βάθος τὸ ἐπίπεδον μεθίστασθαι κατὰ μέρος, ἀνήλατα δὲ ὅσα ἀδύνατα.

[4, 9]   ὕδωρ. Ἔστιν δὲ θλάσις ἐπιπέδου κατὰ μέρος εἰς βάθος μετάστασις ὤσει

[4, 9]   κηρὸς μένοντος τοῦ ἄλλου ἐπιπέδου κατὰ μέρος μεθίσταται, καὶ σκληρά, οἷον

[4, 1]   περιεστῶτι δυνάμεις. Διὸ ἡ θάλαττα κατὰ μέρος μὲν διαιρουμένη ταχὺ σήπεται,

[4, 1]   ὕλης· ὅταν δὲ μὴ κρατῇ, κατὰ μέρος μὲν μόλυνσις καὶ ἀπεψία

[4, 1]   γε λέγεται σῆψις ἐπὶ τῶν κατὰ μέρος φθειρομένων, ὅταν χωρισθῇ τῆς

[4, 9]   θραυστά· τοιαῦτα δ' ἐστὶν ὅσα κατὰ μῆκος ἔχει τοὺς πόρους, καθ'

[4, 7]   μόνον διὰ τὸ ξηραινόμενος παγῆναι κατὰ μικρόν· οὔτε γὰρ τὸ ὕδωρ

[4, 9]   οὓς προσφύεται ἀλλήλοις, ἀλλὰ μὴ κατὰ πλάτος. Τμητὰ δ' ἐστὶν τῶν

[4, 1]   διώρισται τῶν στοιχείων, τούτων δὲ κατὰ συζυγίας καὶ τὰ στοιχεῖα τέτταρα

[4, 5]   ψυχρὸν ὡς φθαρτικὸν ἢ ὡς κατὰ συμβεβηκός, καθάπερ εἴρηται πρότερον· ἐνίοτε

[4, 6]   τὸ δὲ αὐτὸ τῷ αὐτῷ κατὰ ταὐτὸ οὐκ ἔσται αἴτιον τοῦ

[4, 10]   σωμάτων, ὥσπερ εἴρηται, διαφέρει ἀλλήλων κατὰ τὴν ἁφήν, καὶ ἔτι χυμοῖς

[4, 4]   καὶ ὕδατος (ὁποτέρου δὲ πλέον, κατὰ τὴν δύναμιν τούτου ἕκαστον φαίνεται)

[4, 3]   οὐδὲν πάσχει. Ἡ μὲν οὖν κατὰ τὴν ἕψησιν λεγομένη πέψις τοῦτ'

[4, 4]   τὸ μὴ ὑπεῖκον εἰς αὑτὸ κατὰ τὸ ἐπίπεδον, μαλακὸν δὲ τὸ

[4, 9]   ἐπὶ τὸ πολὺ σχιστὸν μὲν κατὰ τὸ μῆκος, τμητὸν δὲ κατὰ

[4, 9]   κατὰ τὸ μῆκος, τμητὸν δὲ κατὰ τὸ πλάτος· ἐπεὶ γὰρ διαιρεῖται

[4, 7]   δὲ μεικτὰ ὕδατος καὶ γῆς, κατὰ τὸ πλῆθος ἑκατέρου ἄξιον λέγεσθαι·

[4, 3]   εἰς αὐτὴν ἡ φύσις ἄγει κατὰ τοῦτο, τὰ δὲ ἐκβάλλει. Πέπανσις

[4, 1]   ἔργον, καὶ ἡ ἀντικειμένη φθορὰ κατὰ φύσιν. Αὗται μὲν οὖν τοῖς

[4, 1]   ἐν ἑκάστῳ ὑγρῷ οἰκείας καὶ κατὰ φύσιν θερμότητος ὑπ' ἀλλοτρίας θερμότητος·

[4, 1]   τοῦ οἰκείου θερμοῦ συνεξατμίζεται τὸ κατὰ φύσιν ὑγρόν, καὶ τὸ σπῶν

[4, 1]   κοινὸν σῆψις· πᾶσα γὰρ ἡ κατὰ φύσιν φθορὰ εἰς τοῦθ' ὁδός

[4, 1]   κατακαῦσαι, ὧν τὸ τέλος τῆς κατὰ φύσιν φθορᾶς σῆψίς ἐστιν. Διὸ

Livre, chapitre
[4, 8]	πρῶτον τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν, ὅσα	κατὰ	δύναμιν καὶ ἀδυναμίαν λέγεται. Ἔστιν
[4, 3]	ἄλλα πολλὰ πέπονα τῶν πεπεμμένων,	κατὰ	μὲν τὴν αὐτὴν ἰδέαν, μεταφοραῖς
[4, 3]	καὶ ξύλον καὶ ἄλλα πολλά,	κατὰ	μὲν τὴν ἰδέαν οὐ τὴν
[4, 9]	ὕδωρ ὑπείκει μέν, ἀλλ' οὐ	κατὰ	μέρος, ἀλλ' ἀντιμεθίσταται) Τῶν δὲ
[4, 9]	εἰς βάθος τὸ ἐπίπεδον μεθίστασθαι	κατὰ	μέρος, ἀνήλατα δὲ ὅσα ἀδύνατα.
[4, 9]	ὕδωρ. Ἔστιν δὲ θλάσις ἐπιπέδου	κατὰ	μέρος εἰς βάθος μετάστασις ὤσει
[4, 9]	κηρὸς μένοντος τοῦ ἄλλου ἐπιπέδου	κατὰ	μέρος μεθίσταται, καὶ σκληρά, οἷον
[4, 1]	περιεστῶτι δυνάμεις. Διὸ ἡ θάλαττα	κατὰ	μέρος μὲν διαιρουμένη ταχὺ σήπεται,
[4, 1]	ὕλης· ὅταν δὲ μὴ κρατῇ,	κατὰ	μέρος μὲν μόλυνσις καὶ ἀπεψία
[4, 1]	γε λέγεται σῆψις ἐπὶ τῶν	κατὰ	μέρος φθειρομένων, ὅταν χωρισθῇ τῆς
[4, 9]	θραυστά· τοιαῦτα δ' ἐστὶν ὅσα	κατὰ	μῆκος ἔχει τοὺς πόρους, καθ'
[4, 7]	μόνον διὰ τὸ ξηραινόμενος παγῆναι	κατὰ	μικρόν· οὔτε γὰρ τὸ ὕδωρ
[4, 9]	οὓς προσφύεται ἀλλήλοις, ἀλλὰ μὴ	κατὰ	πλάτος. Τμητὰ δ' ἐστὶν τῶν
[4, 1]	διώρισται τῶν στοιχείων, τούτων δὲ	κατὰ	συζυγίας καὶ τὰ στοιχεῖα τέτταρα
[4, 5]	ψυχρὸν ὡς φθαρτικὸν ἢ ὡς	κατὰ	συμβεβηκός, καθάπερ εἴρηται πρότερον· ἐνίοτε
[4, 6]	τὸ δὲ αὐτὸ τῷ αὐτῷ	κατὰ	ταὐτὸ οὐκ ἔσται αἴτιον τοῦ
[4, 10]	σωμάτων, ὥσπερ εἴρηται, διαφέρει ἀλλήλων	κατὰ	τὴν ἁφήν, καὶ ἔτι χυμοῖς
[4, 4]	καὶ ὕδατος (ὁποτέρου δὲ πλέον,	κατὰ	τὴν δύναμιν τούτου ἕκαστον φαίνεται)
[4, 3]	οὐδὲν πάσχει. Ἡ μὲν οὖν	κατὰ	τὴν ἕψησιν λεγομένη πέψις τοῦτ'
[4, 4]	τὸ μὴ ὑπεῖκον εἰς αὑτὸ	κατὰ	τὸ ἐπίπεδον, μαλακὸν δὲ τὸ
[4, 9]	ἐπὶ τὸ πολὺ σχιστὸν μὲν	κατὰ	τὸ μῆκος, τμητὸν δὲ κατὰ
[4, 9]	κατὰ τὸ μῆκος, τμητὸν δὲ	κατὰ	τὸ πλάτος· ἐπεὶ γὰρ διαιρεῖται
[4, 7]	δὲ μεικτὰ ὕδατος καὶ γῆς,	κατὰ	τὸ πλῆθος ἑκατέρου ἄξιον λέγεσθαι·
[4, 3]	εἰς αὐτὴν ἡ φύσις ἄγει	κατὰ	τοῦτο, τὰ δὲ ἐκβάλλει. Πέπανσις
[4, 1]	ἔργον, καὶ ἡ ἀντικειμένη φθορὰ	κατὰ	φύσιν. Αὗται μὲν οὖν τοῖς
[4, 1]	ἐν ἑκάστῳ ὑγρῷ οἰκείας καὶ	κατὰ	φύσιν θερμότητος ὑπ' ἀλλοτρίας θερμότητος·
[4, 1]	τοῦ οἰκείου θερμοῦ συνεξατμίζεται τὸ	κατὰ	φύσιν ὑγρόν, καὶ τὸ σπῶν
[4, 1]	κοινὸν σῆψις· πᾶσα γὰρ ἡ	κατὰ	φύσιν φθορὰ εἰς τοῦθ' ὁδός
[4, 1]	κατακαῦσαι, ὧν τὸ τέλος τῆς	κατὰ	φύσιν φθορᾶς σῆψίς ἐστιν. Διὸ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 27/11/2009