HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Météorologie, livre IV

Liste des contextes (ordre alphabétique)


φ  =  48 formes différentes pour 96 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[4, 1]   πίστις τούτων ἐκ τῆς ἐπαγωγῆς·  φαίνεται   γὰρ ἐν πᾶσιν μὲν
[4, 4]   κατὰ τὴν δύναμιν τούτου ἕκαστον  φαίνεται)   καὶ ἐν γῇ καὶ ἐν
[4, 9]   ψυχροῦ καὶ θερμοῦ· ταῦτα γὰρ  φαίνεται   κρατούμενα ὑπὸ τοῦ πυρός· ἥκιστα
[4, 10]   ἐμπεριειλημμένα γοῦν ζῷα ἐν αὐτῷ  φαίνεται·   ὑπὸ δὲ τοῦ ποταμοῦ τὸ
[4, 12]   (σχήματι, τὴν δ' αἴσθησιν οὐ  φαίνονται,   παλαιούμενοι σφόδρα· καὶ τὰ ἐκ
[4, 4]   τὸ δ' ἐλλεῖπον μαλακὸν εἶναί  φαμεν.   ~Ἀνάγκη δὲ σκληρὸν μαλακὸν
[4, 2]   γὰρ χρήσιμόν ἐστι καὶ πεπέφθαι  φαμέν,   ὥσπερ τὸ γλεῦκος καὶ τὰ
[4, 1]   μὲν ποιητικὰ τὰ δὲ παθητικά,  φανερόν·   διωρισμένων δὲ τούτων ληπτέον ἂν
[4, 8]   ἐστίν, εἴρηται. ~Ἐκ δὲ τούτων  φανερὸν   ὅτι ὑπὸ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ
[4, 3]   ἄλλην χρείαν, ἐπεὶ καὶ τὰ  φάρμακα   ἕψειν λέγομεν. ὥστε ὅσα παχύτερα
[4, 3]   ἐν τῇ πέψει, ὥσπερ τινές  φασιν,   ἀλλ' ἐν τῇ ἀποκρίσει σηπομένῃ
[4, 11]   ψυχρὰ οἱ δὲ θερμὰ ταῦτά  φασιν   εἶναι, ὁρῶντες, ὅταν μὲν ἐν
[4, 7]   ἐπιπολάζει· καὶ γὰρ ἀὴρ  φέρεται   ἄνω. Τὸ μὲν οὖν ψυχρὸν
[4, 9]   πάντ' ἐστίν, ὥσπερ καὶ Ἐμπεδοκλῆς  φησιν   ταὐτὰ τρίχες καὶ φύλλα καὶ
[4, 1]   σαπρότης, ἐὰν μή τι βίᾳ  φθαρῇ   τῶν φύσει συνεστώτων· ἔστιν γὰρ
[4, 5]   Ποιητικὸν δὲ τὸ ψυχρὸν ὡς  φθαρτικὸν   ὡς κατὰ συμβεβηκός, καθάπερ
[4, 11]   ἐγγίγνεται· ἔνεστι γὰρ θερμότης  φθείρασα   τὴν ἑκάστου οἰκείαν θερμότητα. Ὅσα
[4, 11]   ὀπὸς καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα,  φθειρόμενα   δὲ καὶ ἐξιστάμενα τῆς φύσεως
[4, 1]   σῆψις ἐπὶ τῶν κατὰ μέρος  φθειρομένων,   ὅταν χωρισθῇ τῆς φύσεως. Διὸ
[4, 1]   οὖν ἐστι γένεσις καὶ τί  φθορά,   εἴρηται. ~Λοιπὸν δ' εἰπεῖν τὰ
[4, 1]   πᾶσα γὰρ κατὰ φύσιν  φθορὰ   εἰς τοῦθ' ὁδός ἐστιν, οἷον
[4, 1]   ἐστιν ἔργον, καὶ ἀντικειμένη  φθορὰ   κατὰ φύσιν. Αὗται μὲν οὖν
[4, 1]   τῶν ποιητικῶν. Γίγνεται δ'  φθορὰ   ὅταν κρατῇ τοῦ ὁρίζοντος τὸ
[4, 1]   ἐστι ταῦτα. Σῆψις δ' ἐστὶν  φθορὰ   τῆς ἐν ἑκάστῳ ὑγρῷ οἰκείας
[4, 12]   ἄμφω τῆς τε γενέσεως καὶ  φθορᾶς,   καὶ πόθεν ἀρχὴ τῆς
[4, 1]   τὸ τέλος τῆς κατὰ φύσιν  φθορᾶς   σῆψίς ἐστιν. Διὸ ὑγρὰ πρῶτον,
[4, 12]   κίνησις, τοῦ δὲ πρίονα  φιάλην   κιβωτὸν οὐκέτι, ἀλλ' ἐνταῦθα
[4, 10]   νεῦρον, δέρμα, σπλάγχνον, τρίχες, ἶνες,  φλέβες,   ἐξ ὧν ἤδη συνέστηκε τὰ
[4, 7]   πήγνυσθαι· ἰχωροειδῆ γάρ, τοῦτο δὲ  φλέγμα   καὶ ὕδωρ διὰ τὸ ἄπεπτον
[4, 9]   τὰ δ' οὐ ταὐτά, οἷον  φλέγμα   πιεστὸν μὲν οὐκ ἔστιν, ἑλκτὸν
[4, 3]   Ἔστιν δὲ φυμάτων καὶ  φλέγματος   καὶ τῶν τοιούτων πέπανσις
[4, 9]   ἀνθρακευτά. φλογιστὰ μὲν οὖν ὅσα  φλόγα   δύναται παρέχεσθαι· ὅσα δὲ ἀδύνατα,
[4, 9]   δ' ἔχει θυμίασιν· διὸ ἀνίησιν  φλόγα)   Καυστὰ δὲ δοκεῖ εἶναι ὅσα
[4, 9]   δέ, καὶ ἔλαττον ὥστε  φλόγα   ποιῆσαι· δὲ λιβανωτὸς τῇ
[4, 9]   οὕτως τῇ δ' ἐκείνως ἔχει.  Φλογιστὰ   δ' ἐστὶν τῶν θυμιατῶν ὅσα
[4, 9]   δ' ἔνια τηκτὰ ὄντα οὐ  φλογιστά   ἐστιν, οἷον χαλκός, καὶ φλογιστὰ
[4, 9]   Τῶν δὲ καυστῶν τὰ μὲν  φλογιστά   ἐστιν τὰ δ' ἀφλόγιστα· τούτων
[4, 9]   μετ' ἄλλων καθ' αὑτὰ  φλογιστά·   μάλιστα δ' ὅσα καπνὸν ἀνίησιν.
[4, 9]   ἀφλόγιστα· τούτων δ' ἔνια ἀνθρακευτά.  φλογιστὰ   μὲν οὖν ὅσα φλόγα δύναται
[4, 9]   δὲ ἀδύνατα, ἀφλόγιστα. Ἔστι δὲ  φλογιστὰ   ὅσα μὴ ὑγρὰ ὄντα θυμιατά
[4, 9]   φλογιστά ἐστιν, οἷον χαλκός, καὶ  φλογιστὰ   οὐ τηκτά, οἷον ξύλον, τὰ
[4, 10]   καὶ τρίχες καὶ φύλλα καὶ  φλοιὸς   γῆς μᾶλλον· ἔτι ἤλεκτρον, σμύρνα,
[4, 8]   καὶ νεῦρον καὶ ξύλον καὶ  φλοιὸς   καὶ λίθος καὶ τῶν ἄλλων
[4, 10]   τοιαῦτα, καὶ ἐν φυτοῖς ξύλον,  φλοιός,   φύλλον, ῥίζα, καὶ ὅσα τοιαῦτα.
[4, 9]   πῦρ γίγνεται. Διὰ τοῦτο  φλὸξ   πνεῦμα καπνὸς καόμενός ἐστιν.
[4, 9]   πληγὴ δέ, ὅταν ἀπὸ τῆς  φορᾶς.   Πιέζεται δὲ ὅσα πόρους ἔχει
[4, 9]   Ἐμπεδοκλῆς φησιν ταὐτὰ τρίχες καὶ  φύλλα   καὶ οἰωνῶν πτερὰ πυκνὰ καὶ
[4, 10]   καὶ ξύλον καὶ τρίχες καὶ  φύλλα   καὶ φλοιὸς γῆς μᾶλλον· ἔτι
[4, 10]   καὶ ἐν φυτοῖς ξύλον, φλοιός,  φύλλον,   ῥίζα, καὶ ὅσα τοιαῦτα. Ἐπεὶ
[4, 2]   γλεῦκος καὶ τὰ ἐν τοῖς  φύμασιν   συνιστάμενα, ὅταν γένηται πύον, καὶ
[4, 3]   καὶ ψυχρότητος. Ἔστιν δὲ  φυμάτων   καὶ φλέγματος καὶ τῶν τοιούτων
[4, 1]   ἐκ τῆς ὑποκειμένης ὕλης ἑκάστῃ  φύσει·   αὗται δ' εἰσὶν αἱ εἰρημέναι
[4, 2]   ὁριζομένη ὑπὸ τῆς ἐν τῇ  φύσει   θερμότητος. Ἕως γὰρ ἂν ἐνῇ
[4, 3]   τὰ εἴδη καθόλου ταὐτὰ καὶ  φύσει·   ὅμοια γὰρ τὰ γιγνόμενα πάθη,
[4, 1]   μή τι βίᾳ φθαρῇ τῶν  φύσει   συνεστώτων· ἔστιν γὰρ καὶ σάρκα
[4, 2]   δυνάμεις ἐργάζονται ἐξ ὑποκειμένων τῶν  φύσει   συνεστώτων ἤδη. Ἔστι δὴ θερμοῦ
[4, 2]   ἀντικειμένων παθητικῶν, ἥπερ ἐστὶν ἑκάστῳ  φύσει   ὕλη. Πέψις μὲν οὖν καὶ
[4, 11]   ὁρῶντες, ὅταν μὲν ἐν τῇ  φύσει   ὦσιν, θερμά, ὅταν δὲ χωρισθῶσιν,
[4, 1]   λόγων δῆλον, οἷς ὁριζόμεθα τὰς  φύσεις   αὐτῶν· τὸ μὲν γὰρ θερμὸν
[4, 1]   μέρος φθειρομένων, ὅταν χωρισθῇ τῆς  φύσεως.   Διὸ καὶ σήπεται πάντα τἆλλα
[4, 12]   ὕλης τὰ ὅλα ἔργα τῆς  φύσεως.   Ἔστιν δ' ἅπαντα ὡς μὲν
[4, 7]   εἶναι καὶ ἀκράτητον ὑπὸ τῆς  φύσεως.   Ἔτι δὲ τὰ μὲν λυτά
[4, 11]   φθειρόμενα δὲ καὶ ἐξιστάμενα τῆς  φύσεως   οὐκέτι· λείπεται γὰρ ὕλη,
[4, 1]   δ' ἁπλῆ καὶ  φυσικὴ   γένεσις μεταβολὴ ὑπὸ τούτων τῶν
[4, 1]   ἁπλῆ γένεσις καὶ  φυσικὴ   μεταβολὴ τούτων τῶν δυνάμεών ἐστιν
[4, 1]   διὰ τὸ τὴν ἀποκεκριμένην θερμότητα  φυσικὴν   οὖσαν συνιστάναι τὰ ἐκκριθέντα. Τί
[4, 3]   περὶ τὰ ὁριζόμενα ὑπὸ τῆς  φυσικῆς   θερμότητος καὶ ψυχρότητος. Ἔστιν δὲ
[4, 4]   (Ἐμπε( δοκλῆς ἐποίησεν ἐν τοῖς  φυσικοῖς   ἄλφιτον ὕδατι κολλήσας. καὶ διὰ
[4, 3]   διαφέρει ἐν ὀργάνοις τεχνικοῖς καὶ  φυσικοῖς   ἐάν τι γίγνηται· διὰ τὴν
[4, 3]   ἀτέλεια δι' ἔνδειαν τοῦ  φυσικοῦ   θερμοῦ καὶ ἀσυμμετρίαν πρὸς τὸ
[4, 3]   τοιούτων πέπανσις ὑπὸ τοῦ  φυσικοῦ   θερμοῦ τοῦ ἐνόντος ὑγροῦ πέψις·
[4, 2]   οὖν ἐστιν τελείωσις ὑπὸ τοῦ  φυσικοῦ   καὶ οἰκείου θερμοῦ ἐκ τῶν
[4, 8]   ἄλλων ἕκαστον τῶν ὁμοιομερῶν μὲν  φυσικῶν   δὲ σωμάτων. Εἴπωμεν δὲ πρῶτον
[4, 12]   ἀλλ' ἔτι ἧττον ἴσως δῆλον  φυσικῶς   τὸ τῆς σαρκὸς ἔργον.
[4, 1]   καὶ ἀντικειμένη φθορὰ κατὰ  φύσιν.   Αὗται μὲν οὖν τοῖς τε
[4, 1]   τῷ πάσχειν τι λέγεται τὴν  φύσιν   αὐτῶν) Ὅτι μὲν οὖν τὰ
[4, 3]   μιμεῖται γὰρ τέχνη τὴν  φύσιν,   ἐπεὶ καὶ τῆς τροφῆς
[4, 4]   δὲ μᾶλλον, τούτου μᾶλλον τὴν  φύσιν   ἐστίν, οἷον τὰ μὲν ξηροῦ
[4, 11]   συντηκτά· ὥστε ἔχοντα μὲν τὴν  φύσιν   θερμὰ καὶ αἷμα καὶ γονὴ
[4, 1]   ἑκάστῳ ὑγρῷ οἰκείας καὶ κατὰ  φύσιν   θερμότητος ὑπ' ἀλλοτρίας θερμότητος· αὕτη
[4, 1]   οἰκείου θερμοῦ συνεξατμίζεται τὸ κατὰ  φύσιν   ὑγρόν, καὶ τὸ σπῶν τὴν
[4, 1]   σῆψις· πᾶσα γὰρ κατὰ  φύσιν   φθορὰ εἰς τοῦθ' ὁδός ἐστιν,
[4, 1]   ὧν τὸ τέλος τῆς κατὰ  φύσιν   φθορᾶς σῆψίς ἐστιν. Διὸ ὑγρὰ
[4, 3]   τὰ μὲν εἰς αὐτὴν  φύσις   ἄγει κατὰ τοῦτο, τὰ δὲ
[4, 2]   τοῖς μὲν φύσις ἐστίν,  φύσις   δὲ ἣν λέγομεν ὡς εἶδος
[4, 7]   δὲ ἔχει τοῦ ἐλαίου  φύσις.   Εἰ μὲν γὰρ ὕδατος, ἔδει
[4, 2]   δὲ τέλος τοῖς μὲν  φύσις   ἐστίν, φύσις δὲ ἣν λέγομεν
[4, 12]   ἐνταῦθα μὲν τέχνη, ἐκεῖ δὲ  φύσις   ἄλλη τις αἰτία. Εἰ
[4, 12]   ἐξ ὧν τῶν ὁμοιομερῶν  φύσις   συνέστηκεν, τὰ γένη αὐτῶν, τίνος
[4, 2]   ἐνῇ ἐν αὐτῇ λόγος,  φύσις   τοῦτ' ἐστίν. (Διὸ καὶ ὑγιείας
[4, 8]   ὁμοιομερῆ σώματα συνίσταται, καὶ ἐν  φυτοῖς   καὶ ἐν ζῴοις, καὶ τὰ
[4, 12]   δὲ καὶ τὰ ἐν τοῖς  φυτοῖς   καὶ τὰ ἄψυχα, οἷον χαλκὸς
[4, 10]   τἆλλα τὰ τοιαῦτα, καὶ ἐν  φυτοῖς   ξύλον, φλοιός, φύλλον, ῥίζα, καὶ
[4, 10]   τὰ ἐν τοῖς ζῴοις καὶ  φυτοῖς,   οἷον σάρκες, ὀστᾶ, νεῦρον, δέρμα,
[4, 1]   Αὗται μὲν οὖν τοῖς τε  φυτοῖς   ὑπάρχουσι καὶ ζῴοις καὶ τοῖς
[4, 12]   ἐκ τούτων συνεστῶτα, οἷον ἄνθρωπον,  φυτόν,   καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα.




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 27/11/2009