Livre, chapitre
[4, 11]	μάλιστα, ἐὰν στερηθῇ θερμότητος, καὶ	κάει	μάλιστα, ἐὰν πυρωθῇ, οἷον ὕδωρ
[4, 5]	εἴρηται πρότερον· ἐνίοτε γὰρ καὶ	κάειν	λέγεται καὶ θερμαίνειν τὸ ψυχρόν,
[4, 1]	εἰρημένα πάθη πάσχοντα αὐτά τε	καθ'	αὑτὰ καὶ ὅσα κοινὰ ἐξ
[4, 9]	κηρὸς μᾶλλον μετ' ἄλλων ἢ	καθ'	αὑτὰ φλογιστά· μάλιστα δ' ὅσα
[4, 3]	πεπαινόμενον. Οὐδὲν δὲ ὑγρὸν αὐτὸ	καθ'	αὑτὸ πεπαίνεται ἄνευ ξηροῦ· ὕδωρ
[4, 5]	ἱμάτιον, ἐὰν ᾖ κεχωρισμένον αὐτὸ	καθ'	αὑτὸ τὸ ὑγρόν, ὑπὸ τοῦ
[4, 3]	δὲ ἔλαιον οὐχ ἕψεται αὐτὸ	καθ'	ἑαυτό, ὅτι τούτων οὐδὲν πάσχει.
[4, 3]	καθάπερ εἴρηται καὶ πρότερον, ὀνόματα	καθ'	ἑκάστην τελείωσιν περὶ τὰ ὁριζόμενα
[4, 12]	~Ἐπεὶ δὲ περὶ τούτων διώρισται,	καθ'	ἕκαστον λέγωμεν τί σὰρξ ἢ
[4, 12]	γένους ἕκαστον τῶν ὁμοιομερῶν, ληπτέον	καθ'	ἕκαστον τί ἐστιν, οἷον τί
[4, 9]	κατὰ μῆκος ἔχει τοὺς πόρους,	καθ'	οὓς προσφύεται ἀλλήλοις, ἀλλὰ μὴ
[4, 3]	δέ, διὰ τὸ μὴ κεῖσθαι,	καθάπερ	εἴρηται καὶ πρότερον, ὀνόματα καθ'
[4, 5]	φθαρτικὸν ἢ ὡς κατὰ συμβεβηκός,	καθάπερ	εἴρηται πρότερον· ἐνίοτε γὰρ καὶ
[4, 12]	τοίνυν καὶ χεὶρ τελευτήσαντος ὁμωνύμως,	καθάπερ	καὶ (αὐ( λοὶ λίθινοι λεχθείησαν·
[4, 6]	ὅταν δὲ πολλάκις πάθῃ καὶ	καθαρὸς	γένηται, τοῦτο στόμωμα γίγνεται. Οὐ
[4, 1]	τὰ εἴδη. Πρῶτον μὲν οὖν	καθόλου	ἡ ἁπλῆ γένεσις καὶ ἡ
[4, 8]	τηκτοῦ καὶ ἀτήκτου εἴρηται μὲν	καθόλου	πρότερον, ὅμως δ' ἐπανέλθωμεν καὶ
[4, 3]	δ' ὥσπερ λέγομεν, τὰ εἴδη	καθόλου	ταὐτὰ καὶ φύσει· ὅμοια γὰρ
[4, 2]	τοῖς πράγμασιν, ἀλλ' οὐ κεῖται	καθόλου	τοῖς ὁμοίοις, ὥστε οὐ ταῦτα
[4, 3]	καὶ ψυχροὶ μᾶλλον ἢ θερμοί,	καὶ	ἄβρωτοι καὶ ἄποτοι. Λέγεται δὲ
[4, 8]	ἀριθμὸν αὐτῶν, ὅσα κατὰ δύναμιν	καὶ	ἀδυναμίαν λέγεται. Ἔστιν δὲ τάδε,
[4, 7]	Τὰ δὲ ξύλα ἐστὶν γῆς	καὶ	ἀέρος· διὸ καυστὰ καὶ οὐ
[4, 7]	γῆς, τὰ δὲ κοινὰ ὕδατος	καὶ	ἀέρος, μέλι μὲν γῆς, ἔλαιον
[4, 10]	ἀέρος, οἷον ξύλον, ἢ ὕδατος	καὶ	ἀέρος, οἷον ἔλαιον. Καὶ ὅσα
[4, 10]	ὕδατος, οἷον γάλα, ἢ γῆς	καὶ	ἀέρος, οἷον ξύλον, ἢ ὕδατος
[4, 10]	γονὴ κοινὰ γῆς καὶ ὕδατος	καὶ	ἀέρος, τὸ μὲν ἔχον αἷμα
[4, 1]	καὶ γὰρ γῆ καὶ ὕδωρ	καὶ	ἀὴρ σήπεται· πάντα γὰρ ὕλη
[4, 9]	μεθίσταται, καὶ σκληρά, οἷον χαλκός,	καὶ	ἄθλαστα καὶ σκληρά, οἷον κέραμος
[4, 6]	ὅταν ῥυῇ, πάλιν γίγνεται σκληρόν.	Καὶ	αἱ μύλαι τήκονται ὥστε ῥεῖν·
[4, 11]	ἔχοντα μὲν τὴν φύσιν θερμὰ	καὶ	αἷμα καὶ γονὴ καὶ μυελὸς
[4, 9]	ταῦτά ἐστιν καμπτὰ καὶ εὐθυντά,	καὶ	ἄκαμπτα καὶ ἀνεύθυντα. Καὶ τὰ
[4, 7]	ὕδωρ διὰ τὸ ἄπεπτον εἶναι	καὶ	ἀκράτητον ὑπὸ τῆς φύσεως. Ἔτι
[4, 7]	ἐξ ὅσων ὑγρῶν νίτρον γίγνεται	καὶ	ἅλες (καὶ λίθοι δ' ἔκ
[4, 6]	οἱ μυλίαι, ἄλυτα, νίτρον δὲ	καὶ	ἅλες λυτὰ ὑγρῷ, οὐ παντὶ
[4, 9]	τηκτῶν ἔνια ἄτεγκτα, οἷον νίτρον	καὶ	ἅλες· οὐδὲ γὰρ ἄλλο τεγκτὸν
[4, 3]	καὶ χρυσὸς ἕψεσθαι καὶ ξύλον	καὶ	ἄλλα πολλά, κατὰ μὲν τὴν
[4, 3]	κέραμος ὠμὸς καὶ γάλα ὠμὸν	καὶ	ἄλλα πολλὰ λέγεται, ἐὰν δυνάμενα
[4, 3]	οὖν αὕτη πέπανσις, λέγεται δὲ	καὶ	ἄλλα πολλὰ πέπονα τῶν πεπεμμένων,
[4, 9]	ἔστι κάμψις καὶ εὔθυνσις ἄλλο	καὶ	ἄλλο. Καὶ ταῦτά ἐστιν καμπτὰ
[4, 8]	τι δύνασθαι τὴν αἴσθησίν ἐστι)	καὶ	ἄλλοις οἰκειοτέροις πάθεσιν, ὅσα τῷ
[4, 3]	ἐστὶν πέψις ὑπὸ θερμότητος ξηρᾶς	καὶ	ἀλλοτρίας. Διὰ τοῦτο κἂν ἕψων
[4, 10]	γῆς. Καὶ τὰ μὲν ἄτηκτα	καὶ	ἀμάλακτα, οἷον τὸ ἤλεκτρον καὶ
[4, 9]	καμπτὰ καὶ εὐθυντά, καὶ ἄκαμπτα	καὶ	ἀνεύθυντα. Καὶ τὰ μὲν κατακτὰ
[4, 9]	λίθος. Ἔστιν δὲ ἄκαμπτα μὲν	καὶ	ἀνεύθυντα ὅσων σωμάτων οὐ δύναται
[4, 1]	κρατῇ, κατὰ μέρος μὲν μόλυνσις	καὶ	ἀπεψία γίγνεται. Τῇ δ' ἁπλῇ
[4, 2]	φύσει ὕλη. Πέψις μὲν οὖν	καὶ	ἀπεψία διωρίσθω τοῦτον τὸν τρόπον.
[4, 3]	Τί μὲν οὖν ἐστι πέψις	καὶ	ἀπεψία, καὶ πέπανσις καὶ ὠμότης,
[4, 3]	τῆς τοῦ σώματος θερμότητος γίγνεται.	Καὶ	ἀπεψίαι ἔνιαι ὅμοιαι τῇ μολύνσει.
[4, 8]	εἴπωμεν. Περὶ μὲν οὖν πηκτοῦ	καὶ	ἀπήκτου καὶ τηκτοῦ καὶ ἀτήκτου
[4, 6]	στομώματα ποιοῦσιν οὕτως· ὑφίσταται γὰρ	καὶ	ἀποκαθαίρεται κάτω (ἡ σκωρία· ὅταν
[4, 3]	μᾶλλον ἢ θερμοί, καὶ ἄβρωτοι	καὶ	ἄποτοι. Λέγεται δὲ καὶ ἡ
[4, 8]	καὶ τὰ μεταλλευόμενα, οἷον χρυσὸς	καὶ	ἄργυρος καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα,
[4, 10]	ἢ ἀμφοῖν. Χρυσὸς μὲν δὴ	καὶ	ἄργυρος καὶ χαλκὸς καὶ καττίτερος
[4, 12]	καὶ τὰ ἄψυχα, οἷον χαλκὸς	καὶ	ἄργυρος· πάντα γὰρ δυνάμει τινί
[4, 3]	δι' ἔνδειαν τοῦ φυσικοῦ θερμοῦ	καὶ	ἀσυμμετρίαν πρὸς τὸ ὑγρὸν τὸ
[4, 8]	πηκτοῦ καὶ ἀπήκτου καὶ τηκτοῦ	καὶ	ἀτήκτου εἴρηται μὲν καθόλου πρότερον,
[4, 7]	ἢ ὀλίγον, τοῦτο μᾶλλον ὕδατος	καὶ	ἄτροφον. Καὶ τὸ αἷμα δὲ
[4, 12]	καὶ χεὶρ τελευτήσαντος ὁμωνύμως, καθάπερ	καὶ	(αὐ( λοὶ λίθινοι λεχθείησαν· οἷον
[4, 1]	τοῦθ' ὁδός ἐστιν, οἷον γῆρας	καὶ	αὔανσις. Τέλος δὲ πάντων τῶν
[4, 3]	δὲ προϊόντων καὶ κέραμος ὠμὸς	καὶ	γάλα ὠμὸν καὶ ἄλλα πολλὰ
[4, 1]	σήπεται πάντα τἆλλα πλὴν πυρός·	καὶ	γὰρ γῆ καὶ ὕδωρ καὶ
[4, 3]	σώματι πέψις ὁμοία ἑψήσει ἐστίν·	καὶ	γὰρ ἐν ὑγρῷ καὶ θερμῷ
[4, 3]	ἀποτελεῖν τοιοῦτον ἕτερον οἷον αὐτό·	καὶ	γὰρ ἐπὶ τῶν ἄλλων τὸ
[4, 5]	μᾶλλον· ἐν τούτοις γάρ ἐστιν·	καὶ	γὰρ ἡ γῆ καὶ τὸ
[4, 7]	καὶ ἐν τῷ ὕδατι ἐπιπολάζει·	καὶ	γὰρ ὁ ἀὴρ φέρεται ἄνω.
[4, 10]	πῶροι οἱ ἐν τοῖς σπηλαίοις·	καὶ	γὰρ οὗτοι ὁμοίως γίγνονται τούτοις,
[4, 5]	ἐντὸς θερμότητος ἢ τῆς ἔξω·	καὶ	γὰρ τὰ τῇ ψύξει ξηραινόμενα,
[4, 9]	ἢ περιφέρειαν μεθίστασθαι ἢ κινεῖσθαι·	καὶ	γὰρ τὸ ἀνακαμπτόμενον καὶ τὸ
[4, 10]	ἐξικμάσθη, οἷον κέραμος ἢ ἤλεκτρον	(καὶ	γὰρ τὸ ἤλεκτρον, καὶ ὅσα
[4, 11]	ἢ τὸ διὰ τέφρας ἠθημένον·	καὶ	γὰρ τοῦτο ἔχει τὴν ἐκ
[4, 2]	Ὅταν γὰρ πεφθῇ, τετελείωταί τε	καὶ	γέγονεν. Καὶ ἡ ἀρχὴ τῆς
[4, 10]	ξηρὸν καὶ ὑγρόν, ὥστε ὕδωρ	καὶ	γῆ (ταῦτα γὰρ προφανεστάτην ἔχει
[4, 9]	ἄτεγκτον, τηκτὸν ὄν, ἔριον δὲ	καὶ	γῆ τεγκτόν· βρέχεται γάρ. Καὶ
[4, 7]	γλισχρότητα. Ὅσα δὲ μεικτὰ ὕδατος	καὶ	γῆς, κατὰ τὸ πλῆθος ἑκατέρου
[4, 7]	ἀμφοῖν μὲν κοινὰ καὶ ὕδατος	καὶ	γῆς, μᾶλλον δὲ τὰ πολλὰ
[4, 8]	ὕδατός ἐστιν, ἀλλὰ πλέον θερμοῦ	καὶ	γῆς, οἷον μέλι καὶ γλεῦκος
[4, 8]	πάντων. Ἐκ μὲν οὖν ὕδατος	καὶ	γῆς τὰ ὁμοιομερῆ σώματα συνίσταται,
[4, 10]	ἔχει γὰρ καὶ θερμὸν πολὺ	καὶ	γῆς, ὥσπερ ὁ ἐν Ἀρκαδίᾳ
[4, 3]	δὲ ἕψεσθαι λέγομεν, οἷον γάλα	καὶ	γλεῦκος, ὅταν ἐν τῷ ὑγρῷ
[4, 8]	θερμοῦ καὶ γῆς, οἷον μέλι	καὶ	γλεῦκος (ὥσπερ ζέοντα γάρ ἐστιν)
[4, 8]	γὰρ καὶ εὐῶδες καὶ ψοφητικὸν	καὶ	γλυκὺ καὶ θερμὸν καὶ ψυχρὸν
[4, 11]	τὴν φύσιν θερμὰ καὶ αἷμα	καὶ	γονὴ καὶ μυελὸς καὶ ὀπὸς
[4, 10]	ψύξει μήτε τηκτά. Αἷμα δὲ	καὶ	γονὴ κοινὰ γῆς καὶ ὕδατος
[4, 2]	τροφὴ συμπέττεται καὶ διὰ λουτρῶν	καὶ	δι' ἄλλων τοιούτων· ἀλλ' ἥ
[4, 9]	ξύλα ἀθρόον ἔχει τὸ ὑγρόν,	καὶ	δι' ὅλου συνεχές ἐστιν, ὥστε
[4, 2]	συνεπιτελεσθῇ, οἷον ἡ τροφὴ συμπέττεται	καὶ	διὰ λουτρῶν καὶ δι' ἄλλων
[4, 7]	οὖν ἐστι πῆξις καὶ τῆξις,	καὶ	διὰ πόσα καὶ ἐν πόσοις
[4, 7]	ὥστε μηδὲ ὑγρῷ διδόναι δίοδον.	Καὶ	διὰ ταῦτα οὔτε τὸ θερμὸν
[4, 3]	καὶ ὠμότης εἴρηται τί ἐστιν,	καὶ	διὰ τί ἐστιν ἑκάτερον αὐτῶν·
[4, 3]	μόλυνσις εἴρηται, καὶ τί ἐστιν	καὶ	διὰ τί ἐστιν· ὄπτησις δ'
[4, 7]	οὖν τὸ αὐτὸ γίγνεται πάθος,	καὶ	διὰ τὸ αὐτό, ἀλλ' οὐχ
[4, 4]	τοῖς φυσικοῖς ἄλφιτον ὕδατι κολλήσας.	καὶ	διὰ τοῦτο ἐξ ἀμφοῖν ἐστιν
[4, 6]	ἀτμίζει καὶ μαλακώτερος γίγνεται· διὸ	καὶ	διαστρέφεται ἐν ταῖς καμίνοις. Ὅσα
[4, 5]	ὡς εἶδος) ὥστε καὶ πήξεως	καὶ	διαχύσεως, καὶ τοῦ ξηραίνεσθαι καὶ
[4, 7]	οὐ μόνον διότι γλίσχρον, (ἀλλὰ	καὶ	διότι ἀέρος ἐστίν. Οὐ ξηραίνεται
[4, 1]	ξηρὸν παθητικόν (τὸ γὰρ εὐόριστον	καὶ	δυσόριστον τῷ πάσχειν τι λέγεται
[4, 9]	ὅπερ ἀδύνατον, τὸ εὐθὺ κεκάμφθαι.	Καὶ	εἰ κάμπτεται πᾶν ἢ ἀνακάμψει
[4, 8]	καὶ ὁ ἄργυρος ὁ χυτός,	καὶ	εἴ τι γλίσχρον, οἷον πίττα
[4, 9]	δύναται ἅμα καὶ εἰς πλάτος	καὶ	εἰς βάθος τὸ ἐπίπεδον μεθίστασθαι
[4, 9]	τῇ αὐτῇ πληγῇ δύναται ἅμα	καὶ	εἰς πλάτος καὶ εἰς βάθος
[4, 9]	σῳζομένου κάμψις ἐστίν· εἰ γὰρ	καὶ	εἰς τὸ εὐθύ, εἴη ἂν
[4, 9]	κοῖλον μετάβασις, οὐκ ἂν εἴη	καὶ	εἰς τὸ εὐθὺ κάμψις, ἀλλ'
[4, 10]	ἀμφοῖν. Διὸ καὶ ὑπ' ἀμφοῖν	καὶ	εἶχεν ἄμφω. Ὅσων μὲν οὖν
[4, 3]	τῶν τοιούτων τὰ γεηρὰ συνίσταται,	καὶ	ἐκ λεπτῶν αἰεὶ παχύτερα γίγνεται
[4, 8]	ἄλλα τοιαῦτα, ἐξ αὐτῶν τε	καὶ	ἐκ τῆς ἀναθυμιάσεως τῆς ἑκατέρου
[4, 4]	τῷ ξηρῷ αἴτιον τοῦ ὁρίζεσθαι,	καὶ	ἑκάτερον ἑκατέρῳ οἷον κόλλα γίγνεται,
[4, 7]	ἀεὶ γάρ, ὅταν μειχθῇ ὕδωρ	καὶ	ἔλαιον, ἀμφοῖν γίγνεται παχύτερον. Ὑπὸ
[4, 9]	μὲν μέρος, οὐ συνεχὲς δέ,	καὶ	ἔλαττον ἢ ὥστε φλόγα ποιῆσαι·
[4, 4]	ἑκατέρῳ οἷον κόλλα γίγνεται, ὥσπερ	καὶ	(Ἐμπε( δοκλῆς ἐποίησεν ἐν τοῖς
[4, 9]	ἐν ταὐτῷ πάντ' ἐστίν, ὥσπερ	καὶ	Ἐμπεδοκλῆς φησιν ταὐτὰ τρίχες καὶ
[4, 4]	τὴν δύναμιν τούτου ἕκαστον φαίνεται)	καὶ	ἐν γῇ καὶ ἐν ὕδατι
[4, 8]	σώματα συνίσταται, καὶ ἐν φυτοῖς	καὶ	ἐν ζῴοις, καὶ τὰ μεταλλευόμενα,
[4, 7]	καὶ τῆξις, καὶ διὰ πόσα	καὶ	ἐν πόσοις ἐστίν, εἴρηται. ~Ἐκ
[4, 11]	ἢ ἐλάττων, τοῖς πεπυρωμένοις· διὸ	καὶ	ἐν τοῖς σαπροῖς ζῷα ἐγγίγνεται·
[4, 1]	γὰρ ἕλκουσα ἡ οἰκεία θερμότης.	Καὶ	ἐν τοῖς ψύχεσι δ' ἧττον
[4, 7]	ὅτι ἀέρος ἐστὶν πλῆρες. Διὸ	καὶ	ἐν τῷ ὕδατι ἐπιπολάζει· καὶ
[4, 4]	ἕκαστον φαίνεται) καὶ ἐν γῇ	καὶ	ἐν ὕδατι ζῷα μόνον ἐστίν,
[4, 8]	γῆς τὰ ὁμοιομερῆ σώματα συνίσταται,	καὶ	ἐν φυτοῖς καὶ ἐν ζῴοις,
[4, 10]	πούς, καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα,	καὶ	ἐν φυτοῖς ξύλον, φλοιός, φύλλον,
[4, 12]	καὶ ὅλως ὅσα οἷον ὄργανα	καὶ	ἕνεκά του. Μᾶλλον γὰρ δῆλον
[4, 9]	μῆκος εἰς εὐθύτητα ἐκ περιφερείας	καὶ	ἐξ εὐθύτητος εἰς περιφέρειαν μεταβάλλειν,
[4, 7]	δὲ τὰ πολλὰ γῆς, ὥσπερ	καὶ	ἐξ ὅσων ὑγρῶν νίτρον γίγνεται
[4, 7]	εἰσιν γῆς καὶ στερεόν· ὥστε	καὶ	ἐξαιρεθεισῶν οὐ πήγνυται· τοῦτο δ'
[4, 10]	οἴνου τῶν ὑγρῶν· τοῦτο (γὰρ	καὶ	ἐξατμισθείη ἄν, καὶ παχύνεται ὥσπερ
[4, 11]	πάντα τὰ τοιαῦτα, φθειρόμενα δὲ	καὶ	ἐξιστάμενα τῆς φύσεως οὐκέτι· λείπεται
[4, 3]	τι μεταβάλλῃ ὑπὸ τοῦ κύκλῳ	καὶ	ἔξωθεν πυρὸς θερμαίνοντος, ὥστε τρόπον
[4, 7]	καὶ οὐ τηκτὰ οὐδὲ μαλακτά,	καὶ	ἐπὶ τῷ ὕδατι ἐπιπλεῖ, πλὴν
[4, 3]	ἐντός· τὰ δ' ἑφθὰ τοὐναντίον.	Καὶ	ἔργον ἐπὶ τῶν χειροκμήτων τὸ
[4, 9]	ἄκαυστα, οἷον ξύλον μὲν καυστὸν	καὶ	ἔριον καὶ ὀστοῦν, λίθος δὲ
[4, 7]	τῆς μελαίνης διαπέπνευκεν ὁ ἀήρ,	καὶ	ἔστι πλέον ἐν αὐτῇ γῆς.
[4, 10]	διαφέρει ἀλλήλων κατὰ τὴν ἁφήν,	καὶ	ἔτι χυμοῖς καὶ ὀσμαῖς καὶ
[4, 9]	θλαστῶν ὅσα μὲν μένει θλασθέντα	καὶ	εὔθλαστα χειρί, ταῦτα μὲν πλαστά,
[4, 9]	εὐθύ, εἴη ἂν ἅμα κεκαμμένον	καὶ	εὐθύ· ὅπερ ἀδύνατον, τὸ εὐθὺ
[4, 9]	εὐθὺ κάμψις, ἀλλ' ἔστι κάμψις	καὶ	εὔθυνσις ἄλλο καὶ ἄλλο. Καὶ
[4, 9]	ἄλλο. Καὶ ταῦτά ἐστιν καμπτὰ	καὶ	εὐθυντά, καὶ ἄκαμπτα καὶ ἀνεύθυντα.
[4, 9]	τὰ μὲν τῶν σωμάτων καμπτὰ	καὶ	εὐθυντά, οἷον κάλαμος καὶ λύγος,
[4, 8]	ποιεῖν τι δύνασθαι (λευκὸν γὰρ	καὶ	εὐῶδες καὶ ψοφητικὸν καὶ γλυκὺ
[4, 7]	οἶνος γάρ τις καὶ πήγνυται	καὶ	ἕψεται, οἷον τὸ γλεῦκος. Ἀπέρχεται
[4, 3]	πόροι μύσωσιν. Ὄπτησις μὲν οὖν	καὶ	ἕψησις γίγνονται μὲν τέχνῃ, ἔστιν
[4, 3]	ἀπεψία, καὶ πέπανσις καὶ ὠμότης,	καὶ	ἕψησις καὶ ὄπτησις καὶ τἀναντία
[4, 1]	οὔ, καὶ τἆλλα ὕδατα ὡσαύτως.	Καὶ	ζῷα ἐγγίγνεται τοῖς σηπομένοις διὰ
[4, 1]	οὖν τοῖς τε φυτοῖς ὑπάρχουσι	καὶ	ζῴοις καὶ τοῖς μέρεσιν αὐτῶν.
[4, 3]	ἀπεψίαι ἔνιαι ὅμοιαι τῇ μολύνσει.	Καὶ	ζῷον οὐκ ἐγγίγνεται ἐν τῇ
[4, 1]	τούτων τῶν δυνάμεών ἐστιν ἔργον,	καὶ	ἡ ἀντικειμένη φθορὰ κατὰ φύσιν.
[4, 2]	πεφθῇ, τετελείωταί τε καὶ γέγονεν.	Καὶ	ἡ ἀρχὴ τῆς τελειώσεως ὑπὸ
[4, 6]	Τήκεται δὲ καὶ ὁ πηλὸς	καὶ	ἡ γῆ. Ὅσα δ' ὑπὸ
[4, 3]	ἄλλην· ἐκκρούεται γὰρ ἡ πέττουσα,	καὶ	ἡ ἔνδεια δὲ ἢ διὰ
[4, 3]	δὲ καὶ ἡ ὠμότης ὥσπερ	καὶ	ἡ πέπανσις, πολλαχῶς. Ὅθεν καὶ
[4, 3]	ἡ τέχνη τὴν φύσιν, ἐπεὶ	καὶ	ἡ τῆς τροφῆς ἐν τῷ
[4, 2]	ἅπασιν, ὅταν κρατηθῇ ἡ ὕλη	καὶ	ἡ ὑγρότης· αὕτη γάρ ἐστιν
[4, 1]	αὐτῶν. Ἔστι δ' ἡ ἁπλῆ	καὶ	ἡ φυσικὴ γένεσις μεταβολὴ ὑπὸ
[4, 1]	οὖν καθόλου ἡ ἁπλῆ γένεσις	καὶ	ἡ φυσικὴ μεταβολὴ τούτων τῶν
[4, 3]	ἄβρωτοι καὶ ἄποτοι. Λέγεται δὲ	καὶ	ἡ ὠμότης ὥσπερ καὶ ἡ
[4, 4]	ἄλληλα ἀόριστά ἐστιν τῷ μᾶλλον	καὶ	ἧττον· ἐπεὶ δὲ πρὸς τὴν
[4, 5]	ἐνίοτε γὰρ καὶ κάειν λέγεται	καὶ	θερμαίνειν τὸ ψυχρόν, οὐχ ὡς
[4, 8]	εὐῶδες καὶ ψοφητικὸν καὶ γλυκὺ	καὶ	θερμὸν καὶ ψυχρὸν τῷ ποιεῖν
[4, 10]	ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ· ἔχει γὰρ	καὶ	θερμὸν πολὺ καὶ γῆς, ὥσπερ
[4, 11]	δέ ποτε ταὐτὰ γίγνεσθαι ψυχρότατα	καὶ	θερμότατα ἀλλοτρίᾳ θερμότητι· ὅσα γὰρ
[4, 2]	Ἀνάγκη δὲ τὰ πεττόμενα παχύτερα	καὶ	θερμότερα εἶναι· τοιοῦτον γὰρ ἀποτελεῖ
[4, 12]	ἢ ἄργυρον γενέσθαι αἰτία ψυχρότης	καὶ	θερμότης καὶ κίνησις, τοῦ δὲ
[4, 1]	ἡ σῆψις, ψυχρότητός τε οἰκείας	καὶ	θερμότητος ἀλλοτρίας. Διὰ τοῦτο γὰρ
[4, 10]	δ' ἐστὶν ὅσα ἀμφοῖν στερήσει,	καὶ	θερμοῦ καὶ ὑγροῦ συνεξιόντος τῷ
[4, 9]	θερμοῦ ἢ ὑπ' ἀμφοῖν, ψυχροῦ	καὶ	θερμοῦ· ταῦτα γὰρ φαίνεται κρατούμενα
[4, 3]	ἐστίν· καὶ γὰρ ἐν ὑγρῷ	καὶ	θερμῷ ὑπὸ τῆς τοῦ σώματος
[4, 9]	δὲ τὰ μὲν ἐλατὰ ἅπαντα	καὶ	θλαστά, τὰ δὲ θλαστὰ οὐ
[4, 9]	ἀνεύθυντα. Καὶ τὰ μὲν κατακτὰ	καὶ	θραυστὰ ἅμα ἢ χωρίς, οἷον
[4, 9]	κατακτὸν δ' οὔ, κέραμος δὲ	καὶ	θραυστὸν καὶ κατακτόν. Διαφέρει δ'
[4, 8]	εἴ τι γλίσχρον, οἷον πίττα	καὶ>	ἰξός. ~Μαλακτὰ δ' ἐστὶ τῶν
[4, 10]	ὄξος καὶ κονία καὶ ὀρὸς	καὶ	ἰχὼρ ὕδατος· πάντα γὰρ πήγνυται
[4, 11]	τε μάλιστα, ἐὰν στερηθῇ θερμότητος,	καὶ	κάει μάλιστα, ἐὰν πυρωθῇ, οἷον
[4, 5]	καθάπερ εἴρηται πρότερον· ἐνίοτε γὰρ	καὶ	κάειν λέγεται καὶ θερμαίνειν τὸ
[4, 6]	σκωρία· ὅταν δὲ πολλάκις πάθῃ	καὶ	καθαρὸς γένηται, τοῦτο στόμωμα γίγνεται.
[4, 8]	οἷον τὸ τηκτὸν καὶ πηκτὸν	καὶ	καμπτὸν καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα·
[4, 12]	τέφρα γίγνεται ἐν ταῖς θήκαις·	καὶ	καρποὶ μόνον τῷ (σχήματι, τὴν
[4, 1]	τῆς ἐν ἑκάστῳ ὑγρῷ οἰκείας	καὶ	κατὰ φύσιν θερμότητος ὑπ' ἀλλοτρίας
[4, 9]	οὔ, κέραμος δὲ καὶ θραυστὸν	καὶ	κατακτόν. Διαφέρει δ' ὅτι κάταξις
[4, 3]	Ὅθεν καὶ οὖρα καὶ ὑποχωρήσεις	καὶ	κατάρροι ὠμοὶ λέγονται διὰ τὸ
[4, 10]	δὴ καὶ ἄργυρος καὶ χαλκὸς	καὶ	καττίτερος καὶ μόλυβδος καὶ ὕαλος
[4, 7]	γῆς εἰσιν μᾶλλον, καὶ λίθος	καὶ	κέραμος. Ἀπορώτατα δὲ ἔχει ἡ
[4, 3]	πάντα προσαγορεύεται. Πόρρω δὲ προϊόντων	καὶ	κέραμος ὠμὸς καὶ γάλα ὠμὸν
[4, 9]	καὶ μαλακτὰ πυρί, οἷον σίδηρος	καὶ	κέρας καὶ ξύλα. Ἔστι δὲ
[4, 10]	γὰρ πήγνυται ψυχρῷ. Σίδηρος δὲ	καὶ	κέρας καὶ ὄνυξ καὶ ὀστοῦν
[4, 10]	μᾶλλον, μαλακτὰ δέ, οἷον σίδηρος	καὶ	κέρας. (λιβανωτοὶ δὲ καὶ τὰ
[4, 6]	θερμότητι, ἀλλὰ μαλάττεται, οἷον σίδηρος	καὶ	κέρας. Τήκεται δὲ καὶ ὁ
[4, 9]	τὰ μὲν θλαστά, οἷον χαλκὸς	καὶ	κηρός, τὰ δ' ἄθλαστα, οἷον
[4, 12]	γενέσθαι αἰτία ψυχρότης καὶ θερμότης	καὶ	κίνησις, τοῦ δὲ πρίονα ἢ
[4, 10]	ταῦτ' ἐστὶν ὑδατωδέστερα, ἔνια (δὲ	καὶ	κοινά, οἷον κηρός· ὅσα δὲ
[4, 1]	πᾶν, ἄμφω ἂν αἴτια εἴη,	καὶ	κοινὸν τὸ πάθος ἡ σῆψις,
[4, 10]	ἔνιοι καὶ οὖρον καὶ ὄξος	καὶ	κονία καὶ ὀρὸς καὶ ἰχὼρ
[4, 7]	οἶνος καὶ οὖρον καὶ ὄξος	καὶ	κονία καὶ ὀρός· ὅσα δὲ
[4, 1]	σηπόμενα πάντα, καὶ τέλος γῆ	καὶ	κόπρος· ἐξιόντος γὰρ τοῦ οἰκείου
[4, 9]	ἔριον καὶ ὀστοῦν, λίθος δὲ	καὶ	κρύσταλλος ἄκαυστον. Ἔστιν δὲ καυστὰ
[4, 2]	ὑποχωρήσεις καὶ ὅλως τὰ περιττώματα.	Καὶ	λέγεται πεπέφθαι, ὅτι δηλοῖ κρατεῖν
[4, 3]	τῷ τὸ ὁριζόμενον πολύ· διὸ	καὶ	λεπτοὶ οἱ χυμοὶ τῶν ὠμῶν,
[4, 7]	δὲ πυρὸς καὶ χρόνου παχύνεται	καὶ	λευκαίνεται, λευκαίνεται μὲν ἐξατμίζοντος εἴ
[4, 9]	ἡ θυμίασις καπνός, κηροῦ δὲ	καὶ	λιβανωτοῦ καὶ τῶν τοιούτων καὶ
[4, 7]	ὑγρῶν νίτρον γίγνεται καὶ ἅλες	(καὶ	λίθοι δ' ἔκ τινων συνίστανται
[4, 10]	καὶ ἀμάλακτα, οἷον τὸ ἤλεκτρον	καὶ	λίθοι ἔνιοι, ὥσπερ οἱ πῶροι
[4, 10]	καττίτερος καὶ μόλυβδος καὶ ὕαλος	καὶ	λίθοι πολλοὶ ἀνώνυμοι ὕδατος· πάντα
[4, 7]	τὰ δὲ ἀμάλακτα, οἷον κέραμος	καὶ	λίθος. Αἴτιον δ' ὅτι τἀναντία
[4, 9]	ἄκαμπτα τῶν σωμάτων, οἷον κέραμος	καὶ	λίθος. Ἔστιν δὲ ἄκαμπτα μὲν
[4, 9]	θραυστὸν δ' οὔ, κρύσταλλος δὲ	καὶ	λίθος θραυστόν, κατακτὸν δ' οὔ,
[4, 7]	οἱ ἅλες γῆς εἰσιν μᾶλλον,	καὶ	λίθος καὶ κέραμος. Ἀπορώτατα δὲ
[4, 8]	νεῦρον καὶ ξύλον καὶ φλοιὸς	καὶ	λίθος καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον
[4, 9]	πλήρεις· ὁ γὰρ σίδηρος ἀπίεστος	καὶ	λίθος καὶ ὕδωρ καὶ πᾶν
[4, 9]	τὰ δ' ἄνελκτα, οἷον ὕδωρ	καὶ	λίθος. Τὰ μὲν οὖν ταὐτά
[4, 6]	λυτὰ ὑγρῷ. Κέραμος μὲν οὖν	καὶ	λίθων ἐνίων γένη, ὅσοι ὑπὸ
[4, 9]	φύλλα καὶ οἰωνῶν πτερὰ πυκνὰ	καὶ	λοπίδες γίγνονται ἐπὶ στιβαροῖσι μέλεσσιν.
[4, 9]	καμπτὰ καὶ εὐθυντά, οἷον κάλαμος	καὶ	λύγος, τὰ δ' ἄκαμπτα τῶν
[4, 6]	θερμῷ ξηρῷ ἢ ψυχρῷ. Διὸ	καὶ	λύεται τοῖς ἐναντίοις, ὅσα (λύεται
[4, 9]	ἁφῇ. Ἔστιν δὲ τὰ τοιαῦτα	καὶ	μαλακτά, οἷον κηρὸς μένοντος τοῦ
[4, 9]	ἢ ἐλατὰ μὴ ὄντα ὕδατος,	καὶ	μαλακτὰ πυρί, οἷον σίδηρος καὶ
[4, 6]	κέραμος τὸ πρῶτον ὀπτώμενος ἀτμίζει	καὶ	μαλακώτερος γίγνεται· διὸ καὶ διαστρέφεται
[4, 1]	ὑγραίνουσαι καὶ ξηραίνουσαι καὶ σκληρύνουσαι	καὶ	μαλάττουσαι, τὰ δὲ ξηρὰ καὶ
[4, 3]	τοῦ πυρὸς ξηραίνεται (θᾶττον, ὥστε	καὶ	μᾶλλον. Συνιόντων οὖν τῶν ἔξω
[4, 10]	ἀμφοῖν, κοινὰ πλειόνων, οἷον ἔλαιον	καὶ	μέλι καὶ ὁ γλυκὺς οἶνος.
[4, 1]	καὶ ψυχρότης ὁρίζουσαι καὶ συμφύουσαι	καὶ	μεταβάλλουσαι τά θ' ὁμογενῆ καὶ
[4, 9]	τοῦ ἐπιπέδου παραλλάττοντος, οὐ διαιρουμένου,	καὶ	μὴ> μεθισταμένου ἄλλου ἄλλῳ μορίου,
[4, 9]	(λέγω δὲ τῶν ἁπλῶς μαλακῶν	καὶ	μὴ πρὸς ἄλληλα· οὕτω μὲν
[4, 9]	ὕδατος, ἀλλ' ὅσα γῆς μᾶλλον,	καὶ	μήτ' ἐξίκμασται πᾶν τὸ ὑγρὸν
[4, 10]	ἄργυρος καὶ χαλκὸς καὶ καττίτερος	καὶ	μόλυβδος καὶ ὕαλος καὶ λίθοι
[4, 3]	διωρισμένα μᾶλλον. Ἕψησις μὲν οὖν	καὶ	μόλυνσις εἴρηται, καὶ τί ἐστιν
[4, 11]	θερμὰ καὶ αἷμα καὶ γονὴ	καὶ	μυελὸς καὶ ὀπὸς καὶ πάντα
[4, 12]	ἢ τοῦ πάσχειν, ὥσπερ σὰρξ	καὶ	νεῦρον· ἀλλ' οἱ λόγοι αὐτῶν
[4, 10]	κέρας καὶ ὄνυξ καὶ ὀστοῦν	καὶ	νεῦρον καὶ ξύλον καὶ τρίχες
[4, 8]	ἤδη διαφέρει ὀστοῦν καὶ σὰρξ	καὶ	νεῦρον καὶ ξύλον καὶ φλοιὸς
[4, 8]	καθόλου πρότερον, ὅμως δ' ἐπανέλθωμεν	καὶ	νῦν. Τῶν γὰρ σωμάτων ὅσα
[4, 7]	ὑπὸ ψυχροῦ, ὥσπερ εἴρηται, παχύνεται	καὶ	ξηραίνεται· τὸ γὰρ ψυχρὸν οὐ
[4, 1]	τὰ μὴ ὁμογενῆ, καὶ ὑγραίνουσαι	καὶ	ξηραίνουσαι καὶ σκληρύνουσαι καὶ μαλάττουσαι,
[4, 8]	διὰ τὸ ποιεῖν, ὑγρὸν δὲ	καὶ	ξηρὸν διὰ τὸ πάσχειν, μετέχει
[4, 1]	τί ἐστι) τὸ δὲ ὑγρὸν	καὶ	ξηρὸν παθητικόν (τὸ γὰρ εὐόριστον
[4, 4]	τῶν σωμάτων αἱ παθητικαὶ ὑγρὸν	καὶ	ξηρόν, τὰ δ' ἄλλα μεικτὰ
[4, 1]	θερμότητος ἀλλοτρίας. Διὰ τοῦτο γὰρ	καὶ	ξηρότερα γίγνεται τὰ σηπόμενα πάντα,
[4, 2]	τὸ θερμόν, εὐογκότερον καὶ παχύτερον	καὶ	ξηρότερον. Πέψις μὲν οὖν τοῦτο
[4, 4]	ἀνάγκη γὰρ τὸ ἐξ ὑγροῦ	καὶ	ξηροῦ ἢ σκληρὸν εἶναι ἢ
[4, 7]	ὥστ' εἰ πήγνυται δυοῖν, ψυχρῷ	καὶ	ξηρῷ, λύεσθαι ἀνάγκη θερμῷ καὶ
[4, 9]	πυρί, οἷον σίδηρος καὶ κέρας	καὶ	ξύλα. Ἔστι δὲ καὶ τῶν
[4, 9]	τὰ δ' ἀνήλατα, οἷον λίθος	καὶ	ξύλον. Ἔστιν δ' ἐλατὰ μὲν
[4, 3]	Λέγεται δὲ καὶ χρυσὸς ἕψεσθαι	καὶ	ξύλον καὶ ἄλλα πολλά, κατὰ
[4, 10]	ὄνυξ καὶ ὀστοῦν καὶ νεῦρον	καὶ	ξύλον καὶ τρίχες καὶ φύλλα
[4, 8]	ὀστοῦν καὶ σὰρξ καὶ νεῦρον	καὶ	ξύλον καὶ φλοιὸς καὶ λίθος
[4, 8]	πλέον ἀέρος, ὥσπερ τὸ ἔλαιον	καὶ	ὁ ἄργυρος ὁ χυτός, καὶ
[4, 10]	πλειόνων, οἷον ἔλαιον καὶ μέλι	καὶ	ὁ γλυκὺς οἶνος. Τῶν δὲ
[4, 6]	σίδηρος καὶ κέρας. Τήκεται δὲ	καὶ	ὁ εἰργασμένος σίδηρος, ὥστε ὑγρὸς
[4, 6]	ὑπὸ ψυχροῦ προϋπῆρχεν ὄντα, ὥσπερ	καὶ	ὁ κέραμος τὸ πρῶτον ὀπτώμενος
[4, 6]	ἐλάττω ἔχων ἀποκάθαρσιν. Τήκεται δὲ	καὶ	ὁ λίθος ὁ πυρίμαχος ὥστε
[4, 11]	ἐὰν πυρωθῇ, οἷον ὕδωρ καπνοῦ	καὶ	ὁ λίθος ὕδατος καίει μᾶλλον.
[4, 6]	γίγνεται τῇ τιτάνῳ. Τήκεται δὲ	καὶ	ὁ πηλὸς καὶ ἡ γῆ.
[4, 9]	μὲν οὐκ ἔστιν, ἑλκτὸν δέ,	καὶ	ὁ σπόγγος πιεστὸν μέν, οὐχ
[4, 7]	Οὕτω δὲ χωρίζεται ὁ ὀρὸς	καὶ	ὁ τυρός. Ὁ δὲ χωρισθεὶς
[4, 7]	γῆς. Διὸ καὶ τὸ νίτρον	καὶ	οἱ ἅλες γῆς εἰσιν μᾶλλον,
[4, 9]	οὐ τηκτά ἐστιν, οἷον ἔριον	καὶ	οἱ καρποί. Ἔστι δὲ τεγκτὰ
[4, 10]	τὰ δάκρυα λεγόμενα, καὶ πῶρος,	καὶ	οἱ καρποί, οἷον τὰ χεδροπά,
[4, 11]	ὕδωρ· διὸ ἀμφότερα δοκεῖ τισιν,	καὶ	οἱ μὲν ψυχρὰ οἱ δὲ
[4, 2]	ἐστιν τελείωσις ὑπὸ τοῦ φυσικοῦ	καὶ	οἰκείου θερμοῦ ἐκ τῶν ἀντικειμένων
[4, 9]	φησιν ταὐτὰ τρίχες καὶ φύλλα	καὶ	οἰωνῶν πτερὰ πυκνὰ καὶ λοπίδες
[4, 5]	τὰ τοιάδε, οἶνος, οὖρον, ὀρός,	καὶ	ὅλως ὅσα μηδεμίαν ἢ βραχεῖαν
[4, 12]	μᾶλλον δῆλον ἐπὶ τῶν ὑστέρων	καὶ	ὅλως ὅσα οἷον ὄργανα καὶ
[4, 2]	τοιαῦτα, καὶ οὖρα καὶ ὑποχωρήσεις	καὶ	ὅλως τὰ περιττώματα. Καὶ λέγεται
[4, 10]	ψυχρῷ. Σίδηρος δὲ καὶ κέρας	καὶ	ὄνυξ καὶ ὀστοῦν καὶ νεῦρον
[4, 7]	μᾶλλον, οἷον οἶνος καὶ οὖρον	καὶ	ὄξος καὶ κονία καὶ ὀρός·
[4, 10]	Ἔτι οἶνοι ἔνιοι καὶ οὖρον	καὶ	ὄξος καὶ κονία καὶ ὀρὸς
[4, 11]	αἷμα καὶ γονὴ καὶ μυελὸς	καὶ	ὀπὸς καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα,
[4, 3]	πέπανσις καὶ ὠμότης, καὶ ἕψησις	καὶ	ὄπτησις καὶ τἀναντία τούτοις, εἴρηται.
[4, 10]	οὖρον καὶ ὄξος καὶ κονία	καὶ	ὀρὸς καὶ ἰχὼρ ὕδατος· πάντα
[4, 7]	οὖρον καὶ ὄξος καὶ κονία	καὶ	ὀρός· ὅσα δὲ παχύνεται μὴ
[4, 8]	μεταλλευόμενα, οἷον χρυσὸς καὶ ἄργυρος	καὶ	ὅσα ἄλλα τοιαῦτα, ἐξ αὐτῶν
[4, 8]	τηκτὸν καὶ πηκτὸν καὶ καμπτὸν	καὶ	ὅσα ἄλλα τοιαῦτα· πάντα γὰρ
[4, 10]	ἅλες ὑγροῦ μόνου στερήσει πήγνυνται,	καὶ	ὅσα εἰλικρινῆ γῆς, ὁ δὲ
[4, 10]	λίθον, καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα,	καὶ	ὅσα ἐκ τούτων γίγνεται ἐκκρινόμενα
[4, 9]	ἢ τοιαῦτα, λιγνύς, ἐλαίου δὲ	καὶ	ὅσα ἐλαιώδη, κνῖσα, καὶ ὅσα
[4, 9]	καὶ τῶν τοιούτων καὶ πίττης,	καὶ	ὅσα ἔχει πίτταν ἢ τοιαῦτα,
[4, 9]	δὲ καὶ ὅσα ἐλαιώδη, κνῖσα,	καὶ	ὅσα ἥκιστα καίεται μόνα, ὅτι
[4, 1]	πάσχοντα αὐτά τε καθ' αὑτὰ	καὶ	ὅσα κοινὰ ἐξ ἀμφοῖν σώματα
[4, 10]	ἤλεκτρον (καὶ γὰρ τὸ ἤλεκτρον,	καὶ	ὅσα λέγεται ὡς δάκρυα, ψύξει
[4, 10]	ὕδατος καὶ ἀέρος, οἷον ἔλαιον.	Καὶ	ὅσα μὲν ὑπὸ θερμοῦ παχύνεται,
[4, 10]	Ἐπεὶ οὖν τηκτά γε θετέον	καὶ	ὅσα τήκεται ὑπὸ πυρός, ταῦτ'
[4, 10]	φυτοῖς ξύλον, φλοιός, φύλλον, ῥίζα,	καὶ	ὅσα τοιαῦτα. Ἐπεὶ δὲ ταῦτα
[4, 12]	οἷον σάρκα, ὀστοῦν, τρίχας, νεῦρον,	καὶ	ὅσα τοιαῦτα· πάντα γὰρ διαφέρει
[4, 6]	δὲ ἀλλὰ ψυχρῷ· διὸ ὕδατι	καὶ	ὅσα ὕδατος εἴδη τήκεται, ἐλαίῳ
[4, 8]	γλεῦκος (ὥσπερ ζέοντα γάρ ἐστιν)	καὶ	ὅσα ὕδατος μὲν ἔχει, ἔστιν
[4, 10]	τὴν ἁφήν, καὶ ἔτι χυμοῖς	καὶ	ὀσμαῖς καὶ χρώμασιν· λέγω δ'
[4, 9]	σώματος (θυμίασις καπνός. Λέγω γὰρ	καὶ	ὀστᾶ καὶ τρίχας καὶ πᾶν
[4, 12]	εἶναι. Ἧττον δ' ἐπὶ σαρκὸς	καὶ	ὀστοῦ τὰ τοιαῦτα δῆλα. Ἔτι
[4, 10]	δὲ καὶ κέρας καὶ ὄνυξ	καὶ	ὀστοῦν καὶ νεῦρον καὶ ξύλον
[4, 1]	συνεστώτων· ἔστιν γὰρ καὶ σάρκα	καὶ	ὀστοῦν καὶ ὁτιοῦν κατακαῦσαι, ὧν
[4, 9]	ξύλον μὲν καυστὸν καὶ ἔριον	καὶ	ὀστοῦν, λίθος δὲ καὶ κρύσταλλος
[4, 10]	ἑνὶ εἴδει λέγεται ὁ οἶνος,	καὶ	ὅτι ἄλλος ἄλλως· ὁ γὰρ
[4, 1]	γὰρ καὶ σάρκα καὶ ὀστοῦν	καὶ	ὁτιοῦν κατακαῦσαι, ὧν τὸ τέλος
[4, 12]	τούτων ὁτιοῦν ἐστιν ἕνεκά του,	καὶ	οὐ πάντως ἔχον ὕδωρ ἢ
[4, 6]	ποιοῦντος τοῦ ψυχροῦ πήγνυται. Διὸ	καὶ	οὐ παχύνεται τὰ τοιαῦτα πηγνύμενα·
[4, 10]	μὴ ἔχοντα ἶνας ὕδατος (διὸ	καὶ	οὐ πήγνυται) Γονὴ δὲ πήγνυται
[4, 7]	γῆς καὶ ἀέρος· διὸ καυστὰ	καὶ	οὐ τηκτὰ οὐδὲ μαλακτά, καὶ
[4, 3]	ἕψησιν λεγομένη πέψις τοῦτ' ἐστίν·	καὶ	οὐδὲν διαφέρει ἐν ὀργάνοις τεχνικοῖς
[4, 10]	τὰ ἐν τοῖς εἰρημένοις πάθεσιν,	καὶ	οὐκ ἔστιν μεταξύ, ἅπαντ' ἂν
[4, 7]	μᾶλλον, καὶ ψυχρὰ ταῦτα. Διὸ	καὶ	οὐκ ἔχει ἶνας· αἱ γὰρ
[4, 3]	καὶ ἡ πέπανσις, πολλαχῶς. Ὅθεν	καὶ	οὖρα καὶ ὑποχωρήσεις καὶ κατάρροι
[4, 2]	καὶ ὑγιείας σημεῖα τὰ τοιαῦτα,	καὶ	οὖρα καὶ ὑποχωρήσεις καὶ ὅλως
[4, 7]	ὕδατός ἐστι μᾶλλον, οἷον οἶνος	καὶ	οὖρον καὶ ὄξος καὶ κονία
[4, 10]	ταῦτα θερμῷ. Ἔτι οἶνοι ἔνιοι	καὶ	οὖρον καὶ ὄξος καὶ κονία
[4, 2]	δὲ ἣν λέγομεν ὡς εἶδος	καὶ	οὐσίαν· τοῖς δὲ εἰς ὑποκειμένην
[4, 1]	ἐν δὲ τῷ θέρει πλέον)	καὶ	οὔτε τὸ πεπηγός (μᾶλλον γὰρ
[4, 3]	πυρός, ὅταν τελεσθῇ, ὀπτὸν γίγνεται	καὶ	οὐχ ἑφθόν, καὶ τῇ ὑπερβολῇ
[4, 10]	γὰρ οὗτοι ὁμοίως γίγνονται τούτοις,	καὶ	οὐχ ὡς ὑπὸ πυρὸς ἀλλ'
[4, 6]	εἰργασμένος σίδηρος, ὥστε ὑγρὸς γίγνεσθαι	καὶ	πάλιν πήγνυσθαι. Καὶ τὰ στομώματα
[4, 9]	γὰρ καὶ ὀστᾶ καὶ τρίχας	καὶ	πᾶν τὸ τοιοῦτον ἐν ταὐτῷ·
[4, 9]	ἀπίεστος καὶ λίθος καὶ ὕδωρ	καὶ	πᾶν ὑγρόν. ἑλκτὰ δ' ἐστὶν
[4, 5]	ἅπαντα ἢ θερμαινόμενα ἢ ψυχόμενα,	καὶ	πάντα θερμῷ, ἢ τῷ ἐντὸς
[4, 10]	μᾶλλον· ἔτι ἤλεκτρον, σμύρνα, λίβανος,	καὶ	πάντα τὰ δάκρυα λεγόμενα, καὶ
[4, 11]	γονὴ καὶ μυελὸς καὶ ὀπὸς	καὶ	πάντα τὰ τοιαῦτα, φθειρόμενα δὲ
[4, 9]	μόρια, ἐν δὲ τῇ γῇ	καὶ	παραλλάξ εἰσι πόροι, ὥστε ὁποτέρως
[4, 5]	δὲ τὸ ποιοῦν δυσὶ δυνάμεσι,	καὶ	πάσχει παθήμασιν δυσίν, ὥσπερ εἴρηται·
[4, 6]	ὅσα δὲ ὑγρὰ τῶν μεικτῶν,	καὶ	παχύνεται, οἷον γάλα. Πολλὰ δὲ
[4, 10]	γῆς ἢ ὁ παλαιός· διὸ	καὶ	παχύνεται τῷ θερμῷ μάλιστα καὶ
[4, 10]	τοῦτο (γὰρ καὶ ἐξατμισθείη ἄν,	καὶ	παχύνεται ὥσπερ ὁ νέος· αἴτιον
[4, 2]	γὰρ ἀποτελεῖ τὸ θερμόν, εὐογκότερον	καὶ	παχύτερον καὶ ξηρότερον. Πέψις μὲν
[4, 3]	οὖν ἐστι πέψις καὶ ἀπεψία,	καὶ	πέπανσις καὶ ὠμότης, καὶ ἕψησις
[4, 2]	θερμαινόμενον· τότε γὰρ χρήσιμόν ἐστι	καὶ	πεπέφθαι φαμέν, ὥσπερ τὸ γλεῦκος
[4, 6]	πνεῦμα· περὶ δὲ τήξεως ἅμα	καὶ	περὶ πήξεως ἔσται δῆλον. Πήγνυται
[4, 3]	κἂν ἕψων τις ποιῇ μεταβάλλειν	καὶ	πέττεσθαι, μὴ ὑπὸ τῆς τοῦ
[4, 8]	τὰ σώματα, ταῦτα δὲ παχύνοντα	καὶ	πηγνύντα ποιεῖται τὴν ἐργασίαν αὐτῶν.
[4, 10]	καὶ ψυχρόν (ταῦτα γὰρ συνίστησιν	καὶ	πήγνυσιν ἐξ ἐκείνων) λάβωμεν τῶν
[4, 10]	δὲ τούτου τοῦ γένους ἔοικεν,	καὶ	πήγνυται· ἐμπεριειλημμένα γοῦν ζῷα ἐν
[4, 10]	καὶ παχύνεται τῷ θερμῷ μάλιστα	καὶ	πήγνυται ἧττον ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ·
[4, 7]	ἄξιον λέγεσθαι· οἶνος γάρ τις	καὶ	πήγνυται καὶ ἕψεται, οἷον τὸ
[4, 8]	λέγω δ' οἷον τὸ τηκτὸν	καὶ	πηκτὸν καὶ καμπτὸν καὶ ὅσα
[4, 9]	τὰ δ' οὔ, κηρὸς μὲν	καὶ	πηλὸς ἐλατά, ἔριον δ' οὔ
[4, 5]	δὲ πάθος ὡς εἶδος) ὥστε	καὶ	πήξεως καὶ διαχύσεως, καὶ τοῦ
[4, 9]	μὲν οὖν ταὐτά ἐστιν ἑλκτὰ	καὶ	πιεστά, οἷον ἔριον, τὰ δ'
[4, 9]	πόρους ἔχει κενοὺς συγγενοῦς σώματος·	καὶ	πιεστὰ ταῦτα ὅσα δύναται εἰς
[4, 9]	ὑγρῶν ὑγροῦ μᾶλλον, ὡς ἔλαιον	καὶ	πίττα, τὰ δὲ καόμενα ξηροῦ.
[4, 9]	καὶ λιβανωτοῦ καὶ τῶν τοιούτων	καὶ	πίττης, καὶ ὅσα ἔχει πίτταν
[4, 9]	θραῦσις δὲ εἰς τὰ τυχόντα	καὶ	πλείω δυοῖν. Ὅσα μὲν οὖν
[4, 9]	ὑπὸ θερμοῦ καυστικοῦ εἰς ἀέρα	καὶ	πνεῦμα ἔκκρισις ἐξ ὑγροῦ διαντική.
[4, 12]	τῆς τε γενέσεως καὶ φθορᾶς,	καὶ	πόθεν ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως.
[4, 8]	οὖν πηκτὰ καὶ τηκτά, εἴρηται,	καὶ	ποῖα (ἄτηκτα. ἄπηκτα δὲ ὅσα
[4, 10]	γῆς εἴδη καὶ ποῖα ὕδατος	καὶ	ποῖα κοινά. Ἔστι δὴ τῶν
[4, 10]	τῶν ὁμοιομερῶν ποῖα γῆς εἴδη	καὶ	ποῖα ὕδατος καὶ ποῖα κοινά.
[4, 12]	οὐκ ἀκριβεῖς. Ὥστε πότε ὑπάρχει	καὶ	πότε οὔ, οὐ ῥᾴδιον διιδεῖν,
[4, 10]	ἢ ὕδατος ἢ πλειόνων κοινόν,	καὶ	πότερον ὑπὸ πυρὸς συνέστηκεν ἢ
[4, 9]	διαιρῆται ἢ τὸ διαιροῦν διαιρεῖ,	καὶ	προηγεῖται ἡ διαίρεσις· ἐν δὲ
[4, 3]	τὸ μὴ κεῖσθαι, καθάπερ εἴρηται	καὶ	πρότερον, ὀνόματα καθ' ἑκάστην τελείωσιν
[4, 3]	τὸ γάλα εἴς τε ὀρὸν	καὶ	πυετίαν, πάντα ἑψητά ἐστιν. Τὸ
[4, 12]	τὸ τῆς γλώττης. Ὁμοίως δὲ	καὶ	πῦρ· ἀλλ' ἔτι ἧττον ἴσως
[4, 4]	μόνον ἐστίν, ἐν ἀέρι δὲ	καὶ	πυρὶ οὐκ ἔστιν, ὅτι τῶν
[4, 10]	καὶ πάντα τὰ δάκρυα λεγόμενα,	καὶ	πῶρος, καὶ οἱ καρποί, οἷον
[4, 6]	λίθος ὁ πυρίμαχος ὥστε στάζειν	καὶ	ῥεῖν· τὸ δὲ πηγνύμενον ὅταν
[4, 1]	Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ κινούμενον	καὶ	ῥέον ἧττον σήπεται τοῦ ἀκινητίζοντος·
[4, 1]	τῶν φύσει συνεστώτων· ἔστιν γὰρ	καὶ	σάρκα καὶ ὀστοῦν καὶ ὁτιοῦν
[4, 12]	ἢ ὡς εἰκών. Οὕτω τοίνυν	καὶ	σάρξ· ἀλλὰ τὸ ἔργον αὐτῆς
[4, 8]	Τούτοις δ' ἤδη διαφέρει ὀστοῦν	καὶ	σὰρξ καὶ νεῦρον καὶ ξύλον
[4, 1]	ὅταν χωρισθῇ τῆς φύσεως. Διὸ	καὶ	σήπεται πάντα τἆλλα πλὴν πυρός·
[4, 9]	πρὸς ἄλληλα· οὕτω μὲν γὰρ	καὶ	σίδηρος ἔσται μαλακός) οὔτε τὰ
[4, 10]	οἱ καρποί, οἷον τὰ χεδροπά,	καὶ	σῖτος (τὰ τοιαῦτα γὰρ τὰ
[4, 9]	σκληρά, οἷον χαλκός, καὶ ἄθλαστα	καὶ	σκληρά, οἷον κέραμος (οὐ γὰρ
[4, 9]	ἄλλου ἐπιπέδου κατὰ μέρος μεθίσταται,	καὶ	σκληρά, οἷον χαλκός, καὶ ἄθλαστα
[4, 8]	Τῶν γὰρ σωμάτων ὅσα πήγνυται	καὶ	σκληρύνεται, τὰ μὲν ὑπὸ θερμοῦ
[4, 1]	ὁμογενῆ, καὶ ὑγραίνουσαι καὶ ξηραίνουσαι	καὶ	σκληρύνουσαι καὶ μαλάττουσαι, τὰ δὲ
[4, 7]	αἱ γὰρ ἶνές εἰσιν γῆς	καὶ	στερεόν· ὥστε καὶ ἐξαιρεθεισῶν οὐ
[4, 11]	θερμότητι· ὅσα γὰρ μάλιστα πέπηγε	καὶ	στερεώτερά ἐστιν, ταῦτα ψυχρά τε
[4, 3]	ἐλάττω δὲ ἢ ὥστε ὁμαλῦναι	καὶ	συμπέψαι. Διὸ σκληρότερα μὲν τὰ
[4, 1]	μὲν θερμότης καὶ ψυχρότης ὁρίζουσαι	καὶ	συμφύουσαι καὶ μεταβάλλουσαι τά θ'
[4, 5]	ἐπεὶ πᾶν μὲν τὸ ὡρισμένον	καὶ	συνεστὸς ἢ μαλακὸν ἢ σκληρόν,
[4, 9]	γὰρ ἐπὶ πολὺ δύναται ἐκτείνεσθαι	καὶ	συνιέναι. Ὅσα δὲ μὴ τοιαῦτα,
[4, 3]	πολλὰ λέγεται, ἐὰν δυνάμενα μεταβάλλειν	καὶ	συνίστασθαι ὑπὸ θερμότητος ἀπαθῆ ᾖ.
[4, 6]	τοῦ ὑγροῦ παχύνεται τὸ ξηρὸν	καὶ	συνίσταται) ὑπὸ δὲ ψυχροῦ τὸ
[4, 9]	δ' ἐστὶν ταὐτὰ καὶ τμητὰ	καὶ	σχιστά, οἷον ξύλον· ἀλλ' ὡς
[4, 12]	καὶ τὰ ἐν τοῖς φυτοῖς	καὶ	τὰ ἄψυχα, οἷον χαλκὸς καὶ
[4, 12]	αἴσθησιν οὐ φαίνονται, παλαιούμενοι σφόδρα·	καὶ	τὰ ἐκ τοῦ γάλακτος πηγνύμενα.
[4, 3]	ὅταν ξηρότερον γίγνηται ἐπιτελεσθέν. Διὸ	καὶ	τὰ ἐκτὸς ξηρότερα τῶν ἐντός·
[4, 10]	ὅσα ἐκ τούτων γίγνεται ἐκκρινόμενα	καὶ	τὰ ἐν τοῖς ζῴοις καὶ
[4, 2]	πεπέφθαι φαμέν, ὥσπερ τὸ γλεῦκος	καὶ	τὰ ἐν τοῖς φύμασιν συνιστάμενα,
[4, 12]	τῆς σαρκὸς ἔργον. Ὁμοίως δὲ	καὶ	τὰ ἐν τοῖς φυτοῖς καὶ
[4, 3]	ἑψῆσαι· χαλεπὸν γὰρ τὰ ἐκτὸς	καὶ	τὰ ἐντὸς ὁμαλῶς θερμαίνειν. Ἀεὶ
[4, 12]	τῆς ὕλης· ὥσπερ γὰρ εἰ	καὶ	τὰ ἔσχατα ληφθείη, ἡ μὲν
[4, 10]	τὸ ὑγρόν) ταῦτα πάντα γῆς.	Καὶ	τὰ μὲν ἄτηκτα καὶ ἀμάλακτα,
[4, 9]	θυμιατὰ χρόνῳ εἰς ἀέρα ἐκκρίνεται,	καὶ	τὰ μὲν ἀφανιζόμενα ξηρά, τὰ
[4, 3]	αἰεὶ παχύτερα γίγνεται πεπαινόμενα πάντα.	Καὶ	τὰ μὲν εἰς αὐτὴν ἡ
[4, 9]	οὐχ ἑλκτὸν δέ. Ἔστιν δὲ	καὶ	τὰ μὲν ἐλατά, οἷον χαλκός,
[4, 9]	κατακτά, ὅσα δ' ἄμφω, ἀμφότερα.	Καὶ	τὰ μὲν θλαστά, οἷον χαλκὸς
[4, 9]	εὐθυντά, καὶ ἄκαμπτα καὶ ἀνεύθυντα.	Καὶ	τὰ μὲν κατακτὰ καὶ θραυστὰ
[4, 9]	μὴ μόνιμον ἔχει τὴν πίεσιν.	Καὶ	τὰ μὲν καυστά ἐστιν τὰ
[4, 9]	οὔ (οὐδ' ὕδωρ) Ἔστιν δὲ	καὶ	τὰ μὲν σχιστά, οἷον ξύλον,
[4, 9]	διαφέρει τὸ πάθος. Ἔστι δὲ	καὶ	τὰ μὲν τῶν σωμάτων καμπτὰ
[4, 8]	ἐν φυτοῖς καὶ ἐν ζῴοις,	καὶ	τὰ μεταλλευόμενα, οἷον χρυσὸς καὶ
[4, 1]	καὶ μεταβάλλουσαι τά θ' ὁμογενῆ	καὶ	τὰ μὴ ὁμογενῆ, καὶ ὑγραίνουσαι
[4, 1]	στοιχείων, τούτων δὲ κατὰ συζυγίας	καὶ	τὰ στοιχεῖα τέτταρα συμβέβηκεν εἶναι,
[4, 6]	ὑγρὸς γίγνεσθαι καὶ πάλιν πήγνυσθαι.	Καὶ	τὰ στομώματα ποιοῦσιν οὕτως· ὑφίσταται
[4, 9]	ἔχει ἢ ἰσχυροτέραν, οἷον κρύσταλλος	καὶ	τὰ σφόδρα χλωρά, ἄκαυστα. Θυμιατὰ
[4, 12]	ἂν μὴ σφόδρα ἐξίτηλον ᾖ	καὶ	τὰ σχήματα μόνα ᾖ λοιπά,
[4, 10]	σίδηρος καὶ κέρας. (λιβανωτοὶ δὲ	καὶ	τὰ τοιαῦτα παραπλησίως τοῖς ξύλοις
[4, 12]	σχήματα μόνα ᾖ λοιπά, οἷον	καὶ	τὰ τῶν παλαιουμένων νεκρῶν σώματα
[4, 3]	γὰρ κεῖται ὀνόματα ταῖς διαφοραῖς.	Καὶ	τὰ ὑγρὰ δὲ ἕψεσθαι λέγομεν,
[4, 3]	δὲ πρὸς ἄλλην χρείαν, ἐπεὶ	καὶ	τὰ φάρμακα ἕψειν λέγομεν. ὥστε
[4, 12]	τοιαῦτα μόρια θερμότητι καὶ ψυχρότητι	καὶ	ταῖς ὑπὸ τούτων κινήσεσιν ἐνδέχεται
[4, 2]	ὅταν γένηται λήμη· ὁμοίως δὲ	καὶ	τἆλλα. Συμβαίνει δὲ τοῦτο πάσχειν
[4, 1]	δὲ ξηρὰ καὶ ὑγρὰ ὁριζόμενα	καὶ	τἆλλα τὰ εἰρημένα πάθη πάσχοντα
[4, 12]	τούτων συνεστῶτα, οἷον ἄνθρωπον, φυτόν,	καὶ	τἆλλα τὰ τοιαῦτα.
[4, 10]	ἀνομοιομερῆ, οἷον πρόσωπον, χείρ, πούς,	καὶ	τἆλλα τὰ τοιαῦτα, καὶ ἐν
[4, 10]	χρυσόν, ἄργυρον, καττίτερον, σίδηρον, λίθον,	καὶ	τἆλλα τὰ τοιαῦτα, καὶ ὅσα
[4, 1]	ταχὺ σήπεται, ἅπασα δ' οὔ,	καὶ	τἆλλα ὕδατα ὡσαύτως. Καὶ ζῷα
[4, 3]	ὠμότης, καὶ ἕψησις καὶ ὄπτησις	καὶ	τἀναντία τούτοις, εἴρηται. ~Τῶν δὲ
[4, 9]	καὶ εὔθυνσις ἄλλο καὶ ἄλλο.	Καὶ	ταῦτά ἐστιν καμπτὰ καὶ εὐθυντά,
[4, 6]	ὄντα ἢ γῆς καὶ ὕδατος,	καὶ	ταῦτα ἢ θερμῷ ξηρῷ ἢ
[4, 12]	λοὶ λίθινοι λεχθείησαν· οἷον γὰρ	καὶ	ταῦτα ὄργανα ἄττα ἔοικεν εἶναι.
[4, 9]	μὲν γλυκὺς θυμιᾶται. Πίων γάρ,	καὶ	ταὐτὰ ποιεῖ τῷ ἐλαίῳ· οὔτε
[4, 10]	ξηροῦ. ~Τούτοις δὲ τοῖς παθήμασιν	καὶ	ταύταις ταῖς διαφοραῖς τὰ ὁμοιομερῆ
[4, 9]	ἡ μὲν γῆ καὶ τήκεται	καὶ	τέγγεται ὑπὸ τοῦ ὑγροῦ, τὸ
[4, 1]	ξηρότερα γίγνεται τὰ σηπόμενα πάντα,	καὶ	τέλος γῆ καὶ κόπρος· ἐξιόντος
[4, 12]	τούτων ὁμοίως τὰ ἀνομοιομερῆ θεωρητέον,	καὶ	τέλος τὰ ἐκ τούτων συνεστῶτα,
[4, 11]	τοῦ θερμοῦ δημιουργίαν, οἷον τίτανος	καὶ	τέφρα. Δεῖ δὲ λαβεῖν τὴν
[4, 3]	ὀπτὸν γίγνεται καὶ οὐχ ἑφθόν,	καὶ	τῇ ὑπερβολῇ προσκεκαῦσθαι λέγεται· ὑπὸ
[4, 9]	τί δ' ἡ μὲν γῆ	καὶ	τήκεται καὶ τέγγεται ὑπὸ τοῦ
[4, 8]	χαλκός. Ποῖα μὲν οὖν πηκτὰ	καὶ	τηκτά, εἴρηται, καὶ ποῖα (ἄτηκτα.
[4, 8]	μὲν οὖν πηκτοῦ καὶ ἀπήκτου	καὶ	τηκτοῦ καὶ ἀτήκτου εἴρηται μὲν
[4, 7]	Τί μὲν οὖν ἐστι πῆξις	καὶ	τῆξις, καὶ διὰ πόσα καὶ
[4, 12]	γὰρ ἴσμεν ἕκαστον διὰ τί	καὶ	τί ἐστιν, ἐὰν ἢ τὴν
[4, 3]	μὲν οὖν καὶ μόλυνσις εἴρηται,	καὶ	τί ἐστιν καὶ διὰ τί
[4, 1]	Τί μὲν οὖν ἐστι γένεσις	καὶ	τί φθορά, εἴρηται. ~Λοιπὸν δ'
[4, 9]	ἄτμητα. Ἔνια δ' ἐστὶν ταὐτὰ	καὶ	τμητὰ καὶ σχιστά, οἷον ξύλον·
[4, 7]	Ἔστιν δὲ καὶ τὸ γάλα	καὶ	τὸ αἷμα ἀμφοῖν μὲν κοινὰ
[4, 7]	τοῦτο μᾶλλον ὕδατος καὶ ἄτροφον.	Καὶ	τὸ αἷμα δὲ ὁμοίως· πήγνυται
[4, 7]	ἔλαιον δ' ἀέρος. Ἔστιν δὲ	καὶ	τὸ γάλα καὶ τὸ αἷμα
[4, 2]	φύμασιν συνιστάμενα, ὅταν γένηται πύον,	καὶ	τὸ δάκρυον, ὅταν γένηται λήμη·
[4, 9]	περιφέρειαν μεταβάλλειν, καὶ τὸ κάμπτεσθαι	καὶ	τὸ εὐθύνεσθαί ἐστιν τὸ εἰς
[4, 10]	ἐστίν, οἷον σμύρνα, λιβανωτός, κόμμι·	καὶ	τὸ ἤλεκτρον δὲ τούτου τοῦ
[4, 9]	ἐξ εὐθύτητος εἰς περιφέρειαν μεταβάλλειν,	καὶ	τὸ κάμπτεσθαι καὶ τὸ εὐθύνεσθαί
[4, 9]	κινεῖσθαι· καὶ γὰρ τὸ ἀνακαμπτόμενον	καὶ	τὸ (κατακαμπτόμενον κάμπτεται. Ἡ μὲν
[4, 1]	ποιεῖ μεταβολὴν οὐδεμίαν) Ὁμοίως δὲ	καὶ	τὸ κινούμενον καὶ ῥέον ἧττον
[4, 4]	δῆλον ὅτι καὶ τὸ σκληρὸν	καὶ	τὸ μαλακὸν ἁπλῶς πρὸς τὴν
[4, 7]	πήγνυται δέ, ὅσα γῆς. Διὸ	καὶ	τὸ νίτρον καὶ οἱ ἅλες
[4, 8]	τοιαῦτα παθητικά, ὥσπερ τὸ ὑγρὸν	καὶ	τὸ ξηρόν. Τούτοις δ' ἤδη
[4, 5]	ὕλην δύο, τό τε ποιοῦν	καὶ	τὸ πάθος (τὸ μὲν οὖν
[4, 4]	κρίνομεν τὰ αἰσθητά, δῆλον ὅτι	καὶ	τὸ σκληρὸν καὶ τὸ μαλακὸν
[4, 1]	συνεξατμίζεται τὸ κατὰ φύσιν ὑγρόν,	καὶ	τὸ σπῶν τὴν ὑγρότητα οὐκ
[4, 1]	δὲ δύο παθητικά, τὸ ξηρὸν	καὶ	τὸ ὑγρόν· ἡ δὲ πίστις
[4, 11]	εἶναι· ἐπεὶ γὰρ τὸ ξηρὸν	καὶ	τὸ ὑγρὸν ὕλη (ταῦτα γὰρ
[4, 5]	ἐστιν· καὶ γὰρ ἡ γῆ	καὶ	τὸ ὕδωρ ψυχρὰ ὑπόκειται. Ποιητικὸν
[4, 1]	μὲν δύο ποιητικά, τὸ θερμὸν	καὶ	τὸ ψυχρόν, τὰ δὲ δύο
[4, 5]	καὶ τῶν ξηρῶν παθητικά. Διὸ	καὶ	τὸ ψυχρὸν τῶν παθητικῶν μᾶλλον·
[4, 12]	τάσει, ἕλξει, θραύσει, σκληρότητι, μαλακότητι	καὶ	τοῖς ἄλλοις τοῖς τοιούτοις· ταῦτα
[4, 4]	δυσόριστον, ὅμοιόν τι τῷ ὄψῳ	καὶ	τοῖς ἡδύσμασι πρὸς ἄλληλα πάσχουσι·
[4, 1]	τε φυτοῖς ὑπάρχουσι καὶ ζῴοις	καὶ	τοῖς μέρεσιν αὐτῶν. Ἔστι δ'
[4, 6]	διὰ τὸ ἀπουσίαν γίγνεσθαι πολλὴν	καὶ	τὸν σταθμὸν ἐλάττω ἀποκαθαιρομένου. Ἔστιν
[4, 2]	τῆς πέψεως, ὅταν τοιονδὶ γένηται	καὶ	τοσονδὶ τὸ ὑγρὸν ἢ ὀπτώμενον
[4, 6]	παγῇ· ὅσα δὲ διὰ ψύξιν,	καὶ	τοῦ θερμοῦ συνεξατμίσαντος ἅπαντος, ταῦτα
[4, 5]	ὥστε καὶ πήξεως καὶ διαχύσεως,	καὶ	τοῦ ξηραίνεσθαι καὶ τοῦ ὑγραίνεσθαι.
[4, 4]	~Τῶν δὲ παθητικῶν, τοῦ ὑγροῦ	καὶ	τοῦ ξηροῦ, λεκτέον τὰ (εἴδη.
[4, 1]	μεταβάλλειν. Ἡ δ' αὐτὴ αἰτία	καὶ	τοῦ τὸ πολὺ ἧττον τοῦ
[4, 5]	καὶ διαχύσεως, καὶ τοῦ ξηραίνεσθαι	καὶ	τοῦ ὑγραίνεσθαι. Ποιεῖ δὲ τὸ
[4, 12]	χεὶρ ἢ πούς, ἀλλ' ὥσπερ	καὶ	τοῦ χαλκὸν μὲν ἢ ἄργυρον
[4, 12]	τῷ ἐγγὺς εἶναι ἕκαστον, ἐπεὶ	καὶ	τούτων ὁτιοῦν ἐστιν ἕνεκά του,
[4, 7]	δὲ ἄλυτα, οἷον (κέρα( μος,	καὶ	τούτων τὰ μὲν μαλακτά, οἷον
[4, 9]	καπνός. Λέγω γὰρ καὶ ὀστᾶ	καὶ	τρίχας καὶ πᾶν τὸ τοιοῦτον
[4, 10]	ὀστοῦν καὶ νεῦρον καὶ ξύλον	καὶ	τρίχες καὶ φύλλα καὶ φλοιὸς
[4, 12]	ἐνδέχεται γίγνεσθαι, πηγνύμενα τῷ θερμῷ	καὶ	τῷ ψυχρῷ· λέγω δ' ὅσα
[4, 12]	αἷμα ἢ σὰρξ ἢ σπέρμα	καὶ	τῶν ἄλλων ἕκαστον· οὕτω γὰρ
[4, 8]	ξύλον καὶ φλοιὸς καὶ λίθος	καὶ	τῶν ἄλλων ἕκαστον τῶν ὁμοιομερῶν
[4, 9]	Ἔστι δὲ καὶ τῶν τηκτῶν	καὶ	τῶν ἀτήκτων τὰ μὲν τεγκτὰ
[4, 12]	δὲ ὑπὸ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ	καὶ	τῶν κινήσεων γίγνεται μειγνυμένων. Τὰ
[4, 5]	γῆν· ταῦτα γὰρ τῶν ὑγρῶν	καὶ	τῶν ξηρῶν παθητικά. Διὸ καὶ
[4, 1]	αὐτῶν, αἷς ἐργάζονται τὰ ποιητικά,	καὶ	τῶν παθητικῶν τὰ εἴδη. Πρῶτον
[4, 9]	κέρας καὶ ξύλα. Ἔστι δὲ	καὶ	τῶν τηκτῶν καὶ τῶν ἀτήκτων
[4, 9]	καπνός, κηροῦ δὲ καὶ λιβανωτοῦ	καὶ	τῶν τοιούτων καὶ πίττης, καὶ
[4, 3]	δὲ ἡ φυμάτων καὶ φλέγματος	καὶ	τῶν τοιούτων πέπανσις ἡ ὑπὸ
[4, 9]	ὑπὸ ὕδατος δὲ τηκτόν. Ἀλλὰ	καὶ	τῶν ὑπὸ ὕδατος τηκτῶν ἔνια
[4, 10]	χαλκὸς καὶ καττίτερος καὶ μόλυβδος	καὶ	ὕαλος καὶ λίθοι πολλοὶ ἀνώνυμοι
[4, 2]	λόγος, φύσις τοῦτ' ἐστίν. (Διὸ	καὶ	ὑγιείας σημεῖα τὰ τοιαῦτα, καὶ
[4, 9]	ὑπείκει εἰς βάθος τὸ ἐπίπεδον)	καὶ	ὑγρά, οἷον ὕδωρ (τὸ γὰρ
[4, 1]	καὶ μαλάττουσαι, τὰ δὲ ξηρὰ	καὶ	ὑγρὰ ὁριζόμενα καὶ τἆλλα τὰ
[4, 6]	παχύνεται, οἷον γάλα. Πολλὰ δὲ	καὶ	ὑγραίνεται πρῶτον, ὅσα ἢ παχέα
[4, 1]	ὁμογενῆ καὶ τὰ μὴ ὁμογενῆ,	καὶ	ὑγραίνουσαι καὶ ξηραίνουσαι καὶ σκληρύνουσαι
[4, 10]	ταῦτα ὕλη μὲν τὸ ξηρὸν	καὶ	ὑγρόν, ὥστε ὕδωρ καὶ γῆ
[4, 9]	ὅσα ἔχει πόρους δεκτικοὺς πυρὸς	καὶ	ὑγρότητα ἐν τοῖς κατ' εὐθυωρίαν
[4, 9]	θερμοῦ καυστικοῦ κοινὴ ἔκκρισις ξηροῦ	καὶ	ὑγροῦ ἀθρόως· διόπερ οὐ διαίνει,
[4, 10]	ὅσα ἀμφοῖν στερήσει, καὶ θερμοῦ	καὶ	ὑγροῦ συνεξιόντος τῷ θερμῷ· οἱ
[4, 7]	καὶ ξηρῷ, λύεσθαι ἀνάγκη θερμῷ	καὶ	ὑγρῷ· διὸ πυρὶ καὶ ὕδατι
[4, 10]	μᾶλλον γῆς (διὸ ψύχει πήγνυται	καὶ	ὑγρῷ τήκεται) τὰ δὲ μὴ
[4, 7]	θερμῷ καὶ ὑγρῷ· διὸ πυρὶ	καὶ	ὕδατι (ταῦτα γὰρ ἐναντία) ὕδατι
[4, 1]	ὀλίγον ἐν τῷ περιέχοντι ἀέρι	καὶ	ὕδατι τὸ θερμόν, ὥστ' οὐδὲν
[4, 5]	Ξηραίνεται δὲ ὅσα ἐστὶν ὕδωρ	καὶ	ὕδατος εἴδη, ἢ ἔχει ὕδωρ
[4, 12]	δῆλα. Ἔτι δ' ἐπὶ πυρὸς	καὶ	ὕδατος ἧττον· τὸ γὰρ οὗ
[4, 10]	δὲ καὶ γονὴ κοινὰ γῆς	καὶ	ὕδατος καὶ ἀέρος, τὸ μὲν
[4, 7]	τὸ αἷμα ἀμφοῖν μὲν κοινὰ	καὶ	ὕδατος καὶ γῆς, μᾶλλον δὲ
[4, 6]	ἢ ὕδατος ὄντα ἢ γῆς	καὶ	ὕδατος, καὶ ταῦτα ἢ θερμῷ
[4, 6]	μόνον. Ὅσα δὲ κοινὰ γῆς	καὶ	ὕδατος, καὶ ὑπὸ πυρὸς πήγνυται
[4, 10]	ἢ γῆς ἢ κοινὰ γῆς	καὶ	ὕδατος, οἷον γάλα, ἢ γῆς
[4, 4]	σώματα ἐνταῦθα οὐκ ἄνευ γῆς	καὶ	ὕδατος (ὁποτέρου δὲ πλέον, κατὰ
[4, 6]	ψυχροῦ πήγνυται τῶν κοινῶν γῆς	καὶ	ὕδατος, πλέον δὲ ἐχόντων γῆς,
[4, 7]	ἰχωροειδῆ γάρ, τοῦτο δὲ φλέγμα	καὶ	ὕδωρ διὰ τὸ ἄπεπτον εἶναι
[4, 11]	τούτων δὲ σώματα μάλιστα γῆ	καὶ	ὕδωρ ἐστίν (ταῦτα γὰρ ψυχρότητι
[4, 9]	τὰ δ' ἄθλαστα, οἷον κέραμος	καὶ	ὕδωρ. Ἔστιν δὲ θλάσις ἐπιπέδου
[4, 1]	πλὴν πυρός· καὶ γὰρ γῆ	καὶ	ὕδωρ καὶ ἀὴρ σήπεται· πάντα
[4, 9]	γὰρ σίδηρος ἀπίεστος καὶ λίθος	καὶ	ὕδωρ καὶ πᾶν ὑγρόν. ἑλκτὰ
[4, 10]	μόνου) ταῦτα δ' ἀμφοῖν. Διὸ	καὶ	ὑπ' ἀμφοῖν καὶ εἶχεν ἄμφω.
[4, 6]	δὲ κοινὰ γῆς καὶ ὕδατος,	καὶ	ὑπὸ πυρὸς πήγνυται καὶ ὑπὸ
[4, 5]	ἢ ψυχόμενα, ἀμφότερα δὲ θερμῷ,	καὶ	ὑπὸ τῆς ἐντὸς θερμότητος ἢ
[4, 7]	ἑψόμενος. Τὸ δὲ γεῶδες συνίσταται	καὶ	ὑπὸ τοῦ ὀποῦ, ἐάν πως
[4, 6]	ὕδατος, καὶ ὑπὸ πυρὸς πήγνυται	καὶ	ὑπὸ ψυχροῦ, παχύνεται δὲ ὑπ'
[4, 7]	τοῦτο γῆς. Ἔνια δὲ τούτων	καὶ	ὑπὸ ψυχροῦ, ὥσπερ εἴρηται, παχύνεται
[4, 3]	πέπανσις, πολλαχῶς. Ὅθεν καὶ οὖρα	καὶ	ὑποχωρήσεις καὶ κατάρροι ὠμοὶ λέγονται
[4, 2]	σημεῖα τὰ τοιαῦτα, καὶ οὖρα	καὶ	ὑποχωρήσεις καὶ ὅλως τὰ περιττώματα.
[4, 12]	ὅταν ἄμφω τῆς τε γενέσεως	καὶ	φθορᾶς, καὶ πόθεν ἡ ἀρχὴ
[4, 3]	ψυχρότητος. Ἔστιν δὲ ἡ φυμάτων	καὶ	φλέγματος καὶ τῶν τοιούτων πέπανσις
[4, 9]	οὐ φλογιστά ἐστιν, οἷον χαλκός,	καὶ	φλογιστὰ οὐ τηκτά, οἷον ξύλον,
[4, 10]	ξύλον καὶ τρίχες καὶ φύλλα	καὶ	φλοιὸς γῆς μᾶλλον· ἔτι ἤλεκτρον,
[4, 8]	σὰρξ καὶ νεῦρον καὶ ξύλον	καὶ	φλοιὸς καὶ λίθος καὶ τῶν
[4, 9]	καὶ Ἐμπεδοκλῆς φησιν ταὐτὰ τρίχες	καὶ	φύλλα καὶ οἰωνῶν πτερὰ πυκνὰ
[4, 10]	νεῦρον καὶ ξύλον καὶ τρίχες	καὶ	φύλλα καὶ φλοιὸς γῆς μᾶλλον·
[4, 3]	λέγομεν, τὰ εἴδη καθόλου ταὐτὰ	καὶ	φύσει· ὅμοια γὰρ τὰ γιγνόμενα
[4, 3]	οὐδὲν διαφέρει ἐν ὀργάνοις τεχνικοῖς	καὶ	φυσικοῖς ἐάν τι γίγνηται· διὰ
[4, 10]	καὶ τὰ ἐν τοῖς ζῴοις	καὶ	φυτοῖς, οἷον σάρκες, ὀστᾶ, νεῦρον,
[4, 10]	Χρυσὸς μὲν δὴ καὶ ἄργυρος	καὶ	χαλκὸς καὶ καττίτερος καὶ μόλυβδος
[4, 9]	καὶ γῆ τεγκτόν· βρέχεται γάρ.	Καὶ	χαλκὸς μὲν δὴ τηκτόν, οὐχ
[4, 12]	Τούτων δ' ἔτι μᾶλλον πρόσωπον	καὶ	χείρ. Ἅπαντα δ' ἐστὶν ὡρισμένα
[4, 12]	νεκρὸς ἄνθρωπος ὁμωνύμως. Οὕτω τοίνυν	καὶ	χεὶρ τελευτήσαντος ὁμωνύμως, καθάπερ καὶ
[4, 7]	γίγνεται παχύτερον. Ὑπὸ δὲ πυρὸς	καὶ	χρόνου παχύνεται καὶ λευκαίνεται, λευκαίνεται
[4, 3]	τῷ ὑγρῷ πυρώσεως. Λέγεται δὲ	καὶ	χρυσὸς ἕψεσθαι καὶ ξύλον καὶ
[4, 10]	καὶ ἔτι χυμοῖς καὶ ὀσμαῖς	καὶ	χρώμασιν· λέγω δ' ὁμοιομερῆ οἷον
[4, 9]	ἐστιν εἰς μεγάλα μέρη διαίρεσις	καὶ	χώρισις, θραῦσις δὲ εἰς τὰ
[4, 8]	δύνασθαι (λευκὸν γὰρ καὶ εὐῶδες	καὶ	ψοφητικὸν καὶ γλυκὺ καὶ θερμὸν
[4, 10]	γὰρ μαλακτά, τὰ δὲ θυμιατὰ	καὶ	ψύξει γεγενημένα) ἔτι νίτρον, ἅλες,
[4, 7]	ἐλάφου, τὰ τοιαῦτα ὕδατος μᾶλλον,	καὶ	ψυχρὰ ταῦτα. Διὸ καὶ οὐκ
[4, 3]	λεπτοὶ οἱ χυμοὶ τῶν ὠμῶν,	καὶ	ψυχροὶ μᾶλλον ἢ θερμοί, καὶ
[4, 1]	πλέονι πλέον ἐστὶν πῦρ οἰκεῖον	καὶ	ψυχρὸν ἢ ὥστε κρατεῖν τὰς
[4, 1]	παθητικαί. (Γεννῶσι δὲ τὸ θερμὸν	καὶ	ψυχρὸν κρατοῦντα τῆς ὕλης· ὅταν
[4, 10]	τὰ δὲ ποιοῦντα τὸ θερμὸν	καὶ	ψυχρόν (ταῦτα γὰρ συνίστησιν καὶ
[4, 8]	ψοφητικὸν καὶ γλυκὺ καὶ θερμὸν	καὶ	ψυχρὸν τῷ ποιεῖν τι δύνασθαι
[4, 1]	αὐτῶν· τὸ μὲν γὰρ θερμὸν	καὶ	ψυχρὸν ὡς ποιητικὰ λέγομεν (τὸ
[4, 8]	ἅπασιν ἔνεστι θερμότης, τισὶ δὲ	καὶ	ψυχρότης ᾗ ἐκλείπει. Ὥστ' ἐπεὶ
[4, 1]	ἐν πᾶσιν ἡ μὲν θερμότης	καὶ	ψυχρότης ὁρίζουσαι καὶ συμφύουσαι καὶ
[4, 12]	μὲν οὖν τοιαῦτα μόρια θερμότητι	καὶ	ψυχρότητι καὶ ταῖς ὑπὸ τούτων
[4, 3]	ὁριζόμενα ὑπὸ τῆς φυσικῆς θερμότητος	καὶ	ψυχρότητος. Ἔστιν δὲ ἡ φυμάτων
[4, 12]	τοιούτοις· ταῦτα δὲ ὑπὸ θερμοῦ	καὶ	ψυχροῦ καὶ τῶν κινήσεων γίγνεται
[4, 8]	τούτων φανερὸν ὅτι ὑπὸ θερμοῦ	καὶ	ψυχροῦ συνίσταται τὰ σώματα, ταῦτα
[4, 5]	ὥσπερ εἴρηται· ποιεῖ μὲν θερμῷ	καὶ	ψυχρῷ, τὸ δὲ πάθος ἢ
[4, 3]	οὐ παχύνεται. Πέπανσις μὲν οὖν	καὶ	ὠμότης εἴρηται τί ἐστιν, καὶ
[4, 3]	πέψις καὶ ἀπεψία, καὶ πέπανσις	καὶ	ὠμότης, καὶ ἕψησις καὶ ὄπτησις
[4, 1]	σηπόμενα· ἐκ τούτων γὰρ ἐγένετο,	καὶ	ὡρίσθη τῷ ὑγρῷ τὸ ξηρὸν
[4, 5]	εἴη τὰ σώματα τὰ σύνθετα	καὶ	ὡρισμένα οὐκ ἄνευ πήξεως. Πήξεως
[4, 11]	καπνοῦ καὶ ὁ λίθος ὕδατος	καίει	μᾶλλον. ~Ἐπεὶ δὲ περὶ τούτων
[4, 9]	ἐλαιώδη, κνῖσα, καὶ ὅσα ἥκιστα	καίεται	μόνα, ὅτι ὀλίγον ξηροῦ ἔχει,
[4, 9]	οὔτε γὰρ ὑπὸ ψύχους πήγνυται,	καίεταί	τε. Ἔστιν δὲ ὀνόματι οἶνος,
[4, 9]	σωμάτων καμπτὰ καὶ εὐθυντά, οἷον	κάλαμος	καὶ λύγος, τὰ δ' ἄκαμπτα
[4, 9]	τῶν λίθων ἡ σφραγίς, ὁ	καλούμενος	ἄνθραξ. Τῶν δὲ καυστῶν τὰ
[4, 6]	διὸ καὶ διαστρέφεται ἐν ταῖς	καμίνοις.	Ὅσα μὲν οὖν ὑπὸ ψυχροῦ
[4, 9]	καὶ ἄλλο. Καὶ ταῦτά ἐστιν	καμπτὰ	καὶ εὐθυντά, καὶ ἄκαμπτα καὶ
[4, 9]	καὶ τὰ μὲν τῶν σωμάτων	καμπτὰ	καὶ εὐθυντά, οἷον κάλαμος καὶ
[4, 9]	εἰς περιφέρειαν μεταβάλλειν, καὶ τὸ	κάμπτεσθαι	καὶ τὸ εὐθύνεσθαί ἐστιν τὸ
[4, 9]	τὸ ἀνακαμπτόμενον καὶ τὸ (κατακαμπτόμενον	κάμπτεται.	Ἡ μὲν οὖν εἰς κυρτότητα
[4, 9]	τὸ εὐθὺ κεκάμφθαι. Καὶ εἰ	κάμπτεται	πᾶν ἢ ἀνακάμψει ἢ κατακάμψει,
[4, 8]	ἄτηκτον, μαλακτὸν ἀμάλακτον, τεγκτὸν ἄτεγκτον,	καμπτὸν	ἄκαμπτον, κατακτὸν ἀκάτακτον, θραυστὸν ἄθραυστον,
[4, 8]	τὸ τηκτὸν καὶ πηκτὸν καὶ	καμπτὸν	καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα· πάντα
[4, 9]	εἴη καὶ εἰς τὸ εὐθὺ	κάμψις,	ἀλλ' ἔστι κάμψις καὶ εὔθυνσις
[4, 9]	κοιλότητα κίνησις τοῦ μήκους σῳζομένου	κάμψις	ἐστίν· εἰ γὰρ καὶ εἰς
[4, 9]	τὸ εὐθὺ κάμψις, ἀλλ' ἔστι	κάμψις	καὶ εὔθυνσις ἄλλο καὶ ἄλλο.
[4, 2]	ὑπὸ θερμότητος τῆς οἰκείας συμβαίνει,	κἂν	διά τινος τῶν ἐκτὸς βοηθείας
[4, 3]	ξηρᾶς καὶ ἀλλοτρίας. Διὰ τοῦτο	κἂν	ἕψων τις ποιῇ μεταβάλλειν καὶ
[4, 9]	ἔλαιον καὶ πίττα, τὰ δὲ	καόμενα	ξηροῦ. ~Τούτοις δὲ τοῖς παθήμασιν
[4, 9]	ἡ φλὸξ πνεῦμα ἢ καπνὸς	καόμενός	ἐστιν. Ξύλων μὲν οὖν ἡ
[4, 9]	αὑτὰ φλογιστά· μάλιστα δ' ὅσα	καπνὸν	ἀνίησιν. Ἀνθρακευτὰ δ' ὅσα τῶν
[4, 9]	τοῦτο ἡ φλὸξ πνεῦμα ἢ	καπνὸς	καόμενός ἐστιν. Ξύλων μὲν οὖν
[4, 9]	Ξύλων μὲν οὖν ἡ θυμίασις	καπνός,	κηροῦ δὲ καὶ λιβανωτοῦ καὶ
[4, 9]	ἡ μὲν ξυλώδους σώματος (θυμίασις	καπνός.	Λέγω γὰρ καὶ ὀστᾶ καὶ
[4, 10]	Ἀρκαδίᾳ οὕτως ἀποξηραίνεται ὑπὲρ τοῦ	καπνοῦ	ἐν τοῖς ἀσκοῖς ὥστε ξυόμενος
[4, 9]	τοιούτων γῆς πλέον ἔχει ἢ	καπνοῦ.	Ἔτι δ' ἔνια τηκτὰ ὄντα
[4, 11]	μάλιστα, ἐὰν πυρωθῇ, οἷον ὕδωρ	καπνοῦ	καὶ ὁ λίθος ὕδατος καίει
[4, 9]	ἐστιν, οἷον ἔριον καὶ οἱ	καρποί.	Ἔστι δὲ τεγκτὰ μὲν ὅσα
[4, 12]	γίγνεται ἐν ταῖς θήκαις· καὶ	καρποὶ	μόνον τῷ (σχήματι, τὴν δ'
[4, 10]	λεγόμενα, καὶ πῶρος, καὶ οἱ	καρποί,	οἷον τὰ χεδροπά, καὶ σῖτος
[4, 9]	γὰρ κεῖται ὄνομα κοινόν, ἀλλὰ	κατ'	ἀναλογίαν ὅμως ἐν ταὐτῷ πάντ'
[4, 1]	ἡ τοῦ περιέχοντος. Ὥστε ἐπεὶ	κατ'	ἔνδειαν πάσχει θερμοῦ, ἐνδεὲς δὲ
[4, 9]	πυρὸς καὶ ὑγρότητα ἐν τοῖς	κατ'	εὐθυωρίαν πόροις ἀσθενεστέραν πυρός. Ὅσα
[4, 12]	ἐκ τῶν εἰρημένων, ὡς δὲ	κατ'	οὐσίαν τῷ λόγῳ. Ἀεὶ δὲ
[4, 8]	πρῶτον τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν, ὅσα	κατὰ	δύναμιν καὶ ἀδυναμίαν λέγεται. Ἔστιν
[4, 3]	ἄλλα πολλὰ πέπονα τῶν πεπεμμένων,	κατὰ	μὲν τὴν αὐτὴν ἰδέαν, μεταφοραῖς
[4, 3]	καὶ ξύλον καὶ ἄλλα πολλά,	κατὰ	μὲν τὴν ἰδέαν οὐ τὴν
[4, 9]	ὕδωρ ὑπείκει μέν, ἀλλ' οὐ	κατὰ	μέρος, ἀλλ' ἀντιμεθίσταται) Τῶν δὲ
[4, 9]	εἰς βάθος τὸ ἐπίπεδον μεθίστασθαι	κατὰ	μέρος, ἀνήλατα δὲ ὅσα ἀδύνατα.
[4, 9]	ὕδωρ. Ἔστιν δὲ θλάσις ἐπιπέδου	κατὰ	μέρος εἰς βάθος μετάστασις ὤσει
[4, 9]	κηρὸς μένοντος τοῦ ἄλλου ἐπιπέδου	κατὰ	μέρος μεθίσταται, καὶ σκληρά, οἷον
[4, 1]	περιεστῶτι δυνάμεις. Διὸ ἡ θάλαττα	κατὰ	μέρος μὲν διαιρουμένη ταχὺ σήπεται,
[4, 1]	ὕλης· ὅταν δὲ μὴ κρατῇ,	κατὰ	μέρος μὲν μόλυνσις καὶ ἀπεψία
[4, 1]	γε λέγεται σῆψις ἐπὶ τῶν	κατὰ	μέρος φθειρομένων, ὅταν χωρισθῇ τῆς
[4, 9]	θραυστά· τοιαῦτα δ' ἐστὶν ὅσα	κατὰ	μῆκος ἔχει τοὺς πόρους, καθ'
[4, 7]	μόνον διὰ τὸ ξηραινόμενος παγῆναι	κατὰ	μικρόν· οὔτε γὰρ τὸ ὕδωρ
[4, 9]	οὓς προσφύεται ἀλλήλοις, ἀλλὰ μὴ	κατὰ	πλάτος. Τμητὰ δ' ἐστὶν τῶν
[4, 1]	διώρισται τῶν στοιχείων, τούτων δὲ	κατὰ	συζυγίας καὶ τὰ στοιχεῖα τέτταρα
[4, 5]	ψυχρὸν ὡς φθαρτικὸν ἢ ὡς	κατὰ	συμβεβηκός, καθάπερ εἴρηται πρότερον· ἐνίοτε
[4, 6]	τὸ δὲ αὐτὸ τῷ αὐτῷ	κατὰ	ταὐτὸ οὐκ ἔσται αἴτιον τοῦ
[4, 10]	σωμάτων, ὥσπερ εἴρηται, διαφέρει ἀλλήλων	κατὰ	τὴν ἁφήν, καὶ ἔτι χυμοῖς
[4, 4]	καὶ ὕδατος (ὁποτέρου δὲ πλέον,	κατὰ	τὴν δύναμιν τούτου ἕκαστον φαίνεται)
[4, 3]	οὐδὲν πάσχει. Ἡ μὲν οὖν	κατὰ	τὴν ἕψησιν λεγομένη πέψις τοῦτ'
[4, 4]	τὸ μὴ ὑπεῖκον εἰς αὑτὸ	κατὰ	τὸ ἐπίπεδον, μαλακὸν δὲ τὸ
[4, 9]	ἐπὶ τὸ πολὺ σχιστὸν μὲν	κατὰ	τὸ μῆκος, τμητὸν δὲ κατὰ
[4, 9]	κατὰ τὸ μῆκος, τμητὸν δὲ	κατὰ	τὸ πλάτος· ἐπεὶ γὰρ διαιρεῖται
[4, 7]	δὲ μεικτὰ ὕδατος καὶ γῆς,	κατὰ	τὸ πλῆθος ἑκατέρου ἄξιον λέγεσθαι·
[4, 3]	εἰς αὐτὴν ἡ φύσις ἄγει	κατὰ	τοῦτο, τὰ δὲ ἐκβάλλει. Πέπανσις
[4, 1]	ἔργον, καὶ ἡ ἀντικειμένη φθορὰ	κατὰ	φύσιν. Αὗται μὲν οὖν τοῖς
[4, 1]	ἐν ἑκάστῳ ὑγρῷ οἰκείας καὶ	κατὰ	φύσιν θερμότητος ὑπ' ἀλλοτρίας θερμότητος·
[4, 1]	τοῦ οἰκείου θερμοῦ συνεξατμίζεται τὸ	κατὰ	φύσιν ὑγρόν, καὶ τὸ σπῶν
[4, 1]	κοινὸν σῆψις· πᾶσα γὰρ ἡ	κατὰ	φύσιν φθορὰ εἰς τοῦθ' ὁδός
[4, 1]	κατακαῦσαι, ὧν τὸ τέλος τῆς	κατὰ	φύσιν φθορᾶς σῆψίς ἐστιν. Διὸ
[4, 9]	γὰρ τὸ ἀνακαμπτόμενον καὶ τὸ	(κατακαμπτόμενον	κάμπτεται. Ἡ μὲν οὖν εἰς
[4, 9]	κάμπτεται πᾶν ἢ ἀνακάμψει ἢ	κατακάμψει,	τούτων δὲ τὸ μὲν εἰς
[4, 1]	σάρκα καὶ ὀστοῦν καὶ ὁτιοῦν	κατακαῦσαι,	ὧν τὸ τέλος τῆς κατὰ
[4, 9]	καὶ ἀνεύθυντα. Καὶ τὰ μὲν	κατακτὰ	καὶ θραυστὰ ἅμα ἢ χωρίς,
[4, 9]	διίσταται) ὅσα δ' εἰς πολύ,	κατακτά,	ὅσα δ' ἄμφω, ἀμφότερα. Καὶ
[4, 8]	ἀμάλακτον, τεγκτὸν ἄτεγκτον, καμπτὸν ἄκαμπτον,	κατακτὸν	ἀκάτακτον, θραυστὸν ἄθραυστον, θλαστὸν ἄθλαστον,
[4, 9]	κρύσταλλος δὲ καὶ λίθος θραυστόν,	κατακτὸν	δ' οὔ, κέραμος δὲ καὶ
[4, 9]	κέραμος δὲ καὶ θραυστὸν καὶ	κατακτόν.	Διαφέρει δ' ὅτι κάταξις μέν
[4, 9]	ἢ χωρίς, οἷον ξύλον μὲν	κατακτόν,	θραυστὸν δ' οὔ, κρύσταλλος δὲ
[4, 9]	καὶ κατακτόν. Διαφέρει δ' ὅτι	κάταξις	μέν ἐστιν εἰς μεγάλα μέρη
[4, 3]	καὶ οὖρα καὶ ὑποχωρήσεις καὶ	κατάρροι	ὠμοὶ λέγονται διὰ τὸ αὐτὸ
[4, 10]	τε μεταλλευόμενα χαλκόν, χρυσόν, ἄργυρον,	καττίτερον,	σίδηρον, λίθον, καὶ τἆλλα τὰ
[4, 10]	καὶ ἄργυρος καὶ χαλκὸς καὶ	καττίτερος	καὶ μόλυβδος καὶ ὕαλος καὶ
[4, 6]	οὕτως· ὑφίσταται γὰρ καὶ ἀποκαθαίρεται	κάτω	(ἡ σκωρία· ὅταν δὲ πολλάκις
[4, 3]	τῇ ἀποκρίσει σηπομένῃ ἐν τῇ	κάτω	κοιλίᾳ, εἶτ' ἐπανέρχεται ἄνω· πέττεται
[4, 3]	κοιλίᾳ, σήπεται δ' ἐν τῇ	κάτω	τὸ ἀποκριθέν· δι' ἣν δ'
[4, 9]	ἔχει θυμίασιν· διὸ ἀνίησιν φλόγα)	Καυστὰ	δὲ δοκεῖ εἶναι ὅσα εἰς
[4, 9]	τὴν πίεσιν. Καὶ τὰ μὲν	καυστά	ἐστιν τὰ δὲ ἄκαυστα, οἷον
[4, 7]	ἐστὶν γῆς καὶ ἀέρος· διὸ	καυστὰ	καὶ οὐ τηκτὰ οὐδὲ μαλακτά,
[4, 9]	καὶ κρύσταλλος ἄκαυστον. Ἔστιν δὲ	καυστὰ	ὅσα ἔχει πόρους δεκτικοὺς πυρὸς
[4, 9]	γὰρ ἀτμὶς ἡ ὑπὸ θερμοῦ	καυστικοῦ	εἰς ἀέρα καὶ πνεῦμα ἔκκρισις
[4, 9]	δ' ἐστὶν ἡ ὑπὸ θερμοῦ	καυστικοῦ	κοινὴ ἔκκρισις ξηροῦ καὶ ὑγροῦ
[4, 8]	ἄτμητον, γλίσχρον ψαθυρόν, πιλητὸν ἀπίλητον,	καυστὸν	ἄκαυστον, θυμιατὸν ἀθυμίατον. Τὰ μὲν
[4, 9]	δὲ ἄκαυστα, οἷον ξύλον μὲν	καυστὸν	καὶ ἔριον καὶ ὀστοῦν, λίθος
[4, 9]	ὁ καλούμενος ἄνθραξ. Τῶν δὲ	καυστῶν	τὰ μὲν φλογιστά ἐστιν τὰ
[4, 3]	μεταφοραῖς δέ, διὰ τὸ μὴ	κεῖσθαι,	καθάπερ εἴρηται καὶ πρότερον, ὀνόματα
[4, 2]	ὀνόματα τοῖς πράγμασιν, ἀλλ' οὐ	κεῖται	καθόλου τοῖς ὁμοίοις, ὥστε οὐ
[4, 9]	τοιοῦτον ἐν ταὐτῷ· οὐ γὰρ	κεῖται	ὄνομα κοινόν, ἀλλὰ κατ' ἀναλογίαν
[4, 3]	αὐτήν, μεταφορᾷ δέ· οὐ γὰρ	κεῖται	ὀνόματα ταῖς διαφοραῖς. Καὶ τὰ
[4, 9]	τὸ εὐθύ, εἴη ἂν ἅμα	κεκαμμένον	καὶ εὐθύ· ὅπερ ἀδύνατον, τὸ
[4, 9]	εὐθύ· ὅπερ ἀδύνατον, τὸ εὐθὺ	κεκάμφθαι.	Καὶ εἰ κάμπτεται πᾶν ἢ
[4, 3]	αὐτὸ αἴτιον· τῷ γὰρ μὴ	κεκρατῆσθαι	ὑπὸ τῆς θερμότητος μηδὲ συνεστάναι
[4, 9]	ὅσα δύναται εἰς τὰ ἑαυτῶν	κενὰ	συνιέναι ἢ εἰς τοὺς ἑαυτῶν
[4, 9]	ἑαυτῶν πόρους· (ἐνίοτε γὰρ οὐ	κενοί	εἰσιν εἰς οὓς συνέρχεται, οἷον
[4, 9]	Πιέζεται δὲ ὅσα πόρους ἔχει	κενοὺς	συγγενοῦς σώματος· καὶ πιεστὰ ταῦτα
[4, 7]	νίτρον, τὰ δὲ ἄλυτα, οἷον	(κέρα(	μος, καὶ τούτων τὰ μὲν
[4, 9]	μήτ' ἔχει ἀνωμάλως ὥσπερ ὁ	κέραμος,	ἀλλ' ἢ ἑλκτὰ μὴ ὄντα
[4, 7]	εἰσιν μᾶλλον, καὶ λίθος καὶ	κέραμος.	Ἀπορώτατα δὲ ἔχει ἡ τοῦ
[4, 7]	ἔστι πλέον ἐν αὐτῇ γῆς.	Κέραμος	δὲ γῆς μόνον διὰ τὸ
[4, 9]	λίθος θραυστόν, κατακτὸν δ' οὔ,	κέραμος	δὲ καὶ θραυστὸν καὶ κατακτόν.
[4, 9]	ξύλον, τὰ δὲ ἄσχιστα, οἷον	κέραμος.	Ἔστιν δὲ σχιστὸν τὸ δυνάμενον
[4, 10]	μὲν οὖν ἅπαν ἐξικμάσθη, οἷον	κέραμος	ἢ ἤλεκτρον (καὶ γὰρ τὸ
[4, 7]	κέρας, τὰ δὲ ἀμάλακτα, οἷον	κέραμος	καὶ λίθος. Αἴτιον δ' ὅτι
[4, 9]	δ' ἄκαμπτα τῶν σωμάτων, οἷον	κέραμος	καὶ λίθος. Ἔστιν δὲ ἄκαμπτα
[4, 9]	κηρός, τὰ δ' ἄθλαστα, οἷον	κέραμος	καὶ ὕδωρ. Ἔστιν δὲ θλάσις
[4, 6]	ἄλυτα, τὰ δὲ λυτὰ ὑγρῷ.	Κέραμος	μὲν οὖν καὶ λίθων ἐνίων
[4, 8]	τοῦ ὕδατος ὄγκων, οἷον ὁ	κέραμος·	ὅσα δὲ μὴ οὕτω, πάντα
[4, 6]	τοῦ ὑγροῦ, οἷον ὁ ὀπτώμενος	κέραμος·	ὅσα δὲ ὑγρὰ τῶν μεικτῶν,
[4, 9]	καὶ ἄθλαστα καὶ σκληρά, οἷον	κέραμος	(οὐ γὰρ ὑπείκει εἰς βάθος
[4, 6]	προϋπῆρχεν ὄντα, ὥσπερ καὶ ὁ	κέραμος	τὸ πρῶτον ὀπτώμενος ἀτμίζει καὶ
[4, 10]	δ' ὑπὸ θερμοῦ, γῆς, οἷον	κέραμος,	τυρός, νίτρον, ἅλες· ὅσα δ'
[4, 3]	προσαγορεύεται. Πόρρω δὲ προϊόντων καὶ	κέραμος	ὠμὸς καὶ γάλα ὠμὸν καὶ
[4, 9]	μαλακτὰ πυρί, οἷον σίδηρος καὶ	κέρας	καὶ ξύλα. Ἔστι δὲ καὶ
[4, 10]	πήγνυται ψυχρῷ. Σίδηρος δὲ καὶ	κέρας	καὶ ὄνυξ καὶ ὀστοῦν καὶ
[4, 10]	μαλακτὰ δέ, οἷον σίδηρος καὶ	κέρας.	(λιβανωτοὶ δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα
[4, 7]	τούτων τὰ μὲν μαλακτά, οἷον	κέρας,	τὰ δὲ ἀμάλακτα, οἷον κέραμος
[4, 6]	ἀλλὰ μαλάττεται, οἷον σίδηρος καὶ	κέρας.	Τήκεται δὲ καὶ ὁ εἰργασμένος
[4, 12]	ἔτι δόξειεν τὰ ἀνομοιομερῆ, οἷον	κεφαλὴ	ἢ χεὶρ ἢ πούς, ἀλλ'
[4, 5]	ξηραινόμενα, ὥσπερ ἱμάτιον, ἐὰν ᾖ	κεχωρισμένον	αὐτὸ καθ' αὑτὸ τὸ ὑγρόν,
[4, 9]	πίττα δὲ ἢ ἔλαιον ἢ	κηρὸς	μᾶλλον μετ' ἄλλων ἢ καθ'
[4, 9]	μὲν ἐλατὰ τὰ δ' οὔ,	κηρὸς	μὲν καὶ πηλὸς ἐλατά, ἔριον
[4, 9]	τὰ τοιαῦτα καὶ μαλακτά, οἷον	κηρὸς	μένοντος τοῦ ἄλλου ἐπιπέδου κατὰ
[4, 10]	ἔνια (δὲ καὶ κοινά, οἷον	κηρός·	ὅσα δὲ ὑπὸ ὕδατος, ταῦτα
[4, 9]	μὲν οὖν ἐστιν οἷον σπόγγος,	κηρός,	σάρξ· ἀπίεστα δὲ τὰ μὴ
[4, 9]	μὲν θλαστά, οἷον χαλκὸς καὶ	κηρός,	τὰ δ' ἄθλαστα, οἷον κέραμος
[4, 9]	μὲν οὖν ἡ θυμίασις καπνός,	κηροῦ	δὲ καὶ λιβανωτοῦ καὶ τῶν
[4, 12]	δὲ πρίονα ἢ φιάλην ἢ	κιβωτὸν	οὐκέτι, ἀλλ' ἐνταῦθα μὲν τέχνη,
[4, 9]	εὐθύτητα ἢ περιφέρειαν μεθίστασθαι ἢ	κινεῖσθαι·	καὶ γὰρ τὸ ἀνακαμπτόμενον καὶ
[4, 3]	μὲν εἶναι ἢ ὥστε μὴ	κινῆσαι,	ἐλάττω δὲ ἢ ὥστε ὁμαλῦναι
[4, 3]	μέν ἐστιν ἢ ὥστε μὴ	κινῆσαι,	ἐλάττων δὲ ἢ ὥστε πέψαι.
[4, 12]	ψυχρότητι καὶ ταῖς ὑπὸ τούτων	κινήσεσιν	ἐνδέχεται γίγνεσθαι, πηγνύμενα τῷ θερμῷ
[4, 12]	θερμοῦ καὶ ψυχροῦ καὶ τῶν	κινήσεων	γίγνεται μειγνυμένων. Τὰ δ' ἐκ
[4, 12]	καὶ πόθεν ἡ ἀρχὴ τῆς	κινήσεως.	Δηλωθέντων δὲ τούτων ὁμοίως τὰ
[4, 3]	ἐστίν, εἴρηται) γίγνεται δὲ διὰ	κίνησιν	ἄλλην· ἐκκρούεται γὰρ ἡ πέττουσα,
[4, 1]	τῆς ἐν τῷ ἀέρι θερμότητος	κίνησις	τῆς ἐν τῷ (πράγματι προϋπαρχούσης,
[4, 5]	οὖν ποιοῦν ὡς ὅθεν ἡ	κίνησις,	τὸ δὲ πάθος ὡς εἶδος)
[4, 12]	αἰτία ψυχρότης καὶ θερμότης καὶ	κίνησις,	τοῦ δὲ πρίονα ἢ φιάλην
[4, 9]	οὖν εἰς κυρτότητα ἢ κοιλότητα	κίνησις	τοῦ μήκους σῳζομένου κάμψις ἐστίν·
[4, 9]	ἀντιμεθίσταται. Ἔστι δὲ ὦσις ἡ	κίνησις	ὑπὸ τοῦ κινοῦντος, ἣ (γίγνεται
[4, 1]	οὐδεμίαν) Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ	κινούμενον	καὶ ῥέον ἧττον σήπεται τοῦ
[4, 1]	θερμόν· Οὔκουν κρατεῖται, τὸ δὲ	κινοῦν	κρατεῖ) οὔτε τὸ ζέον ἢ
[4, 9]	ἕλκεσθαί ἐστι τὸ ἐπὶ τὸ	κινοῦν	μεθίστασθαι τὸ ἐπίπεδον συνεχὲς ὄν.
[4, 9]	ὦσις ἡ κίνησις ὑπὸ τοῦ	κινοῦντος,	ἣ (γίγνεται ἀπὸ τῆς ἅψεως·
[4, 9]	θυμίασις λιγνύς, ἡ δὲ λιπαροῦ	κνῖσα.	Διὰ τοῦτο τὸ ἔλαιον οὐχ
[4, 9]	ἐλαίου δὲ καὶ ὅσα ἐλαιώδη,	κνῖσα,	καὶ ὅσα ἥκιστα καίεται μόνα,
[4, 3]	ἀποκρίσει σηπομένῃ ἐν τῇ κάτω	κοιλίᾳ,	εἶτ' ἐπανέρχεται ἄνω· πέττεται μὲν
[4, 3]	μὲν γὰρ ἐν τῇ ἄνω	κοιλίᾳ,	σήπεται δ' ἐν τῇ κάτω
[4, 9]	κυρτὸν τὸ δ' εἰς τὸ	κοῖλον	μετάβασις, οὐκ ἂν εἴη καὶ
[4, 9]	μὲν οὖν εἰς κυρτότητα ἢ	κοιλότητα	κίνησις τοῦ μήκους σῳζομένου κάμψις
[4, 10]	ὅσα μὲν ὑπὸ θερμοῦ παχύνεται,	κοινά	(ἀπορήσειε δ' ἄν τις περὶ
[4, 10]	τηκτά. Αἷμα δὲ καὶ γονὴ	κοινὰ	γῆς καὶ ὕδατος καὶ ἀέρος,
[4, 6]	οὐ παχύνεται μόνον. Ὅσα δὲ	κοινὰ	γῆς καὶ ὕδατος, καὶ ὑπὸ
[4, 10]	δὲ μή, ἢ γῆς ἢ	κοινὰ	γῆς καὶ ὕδατος, οἷον γάλα,
[4, 1]	τε καθ' αὑτὰ καὶ ὅσα	κοινὰ	ἐξ ἀμφοῖν σώματα συνέστηκεν· ἔτι
[4, 10]	καὶ ποῖα ὕδατος καὶ ποῖα	κοινά.	Ἔστι δὴ τῶν σωμάτων τῶν
[4, 11]	ἑκάστου οἰκείαν θερμότητα. Ὅσα δὲ	κοινά,	ἔχει θερμότητα· συνέστηκε γὰρ τὰ
[4, 7]	καὶ τὸ αἷμα ἀμφοῖν μὲν	κοινὰ	καὶ ὕδατος καὶ γῆς, μᾶλλον
[4, 10]	ἐστὶν ὑδατωδέστερα, ἔνια (δὲ καὶ	κοινά,	οἷον κηρός· ὅσα δὲ ὑπὸ
[4, 8]	τὸ πάσχειν, μετέχει αὐτῶν τὰ	κοινὰ	πάντων. Ἐκ μὲν οὖν ὕδατος
[4, 10]	γῆς· ὅσα δ' ὑπ' ἀμφοῖν,	κοινὰ	πλειόνων, οἷον ἔλαιον καὶ μέλι
[4, 7]	τὰ μὲν γῆς, τὰ δὲ	κοινὰ	ὕδατος καὶ ἀέρος, μέλι μὲν
[4, 9]	ἐστὶν ἡ ὑπὸ θερμοῦ καυστικοῦ	κοινὴ	ἔκκρισις ξηροῦ καὶ ὑγροῦ ἀθρόως·
[4, 9]	ταὐτῷ· οὐ γὰρ κεῖται ὄνομα	κοινόν,	ἀλλὰ κατ' ἀναλογίαν ὅμως ἐν
[4, 10]	γῆς ἢ ὕδατος ἢ πλειόνων	κοινόν,	καὶ πότερον ὑπὸ πυρὸς συνέστηκεν
[4, 1]	δ' ἁπλῇ γενέσει ἐναντίον μάλιστα	κοινὸν	σῆψις· πᾶσα γὰρ ἡ κατὰ
[4, 1]	ἄμφω ἂν αἴτια εἴη, καὶ	κοινὸν	τὸ πάθος ἡ σῆψις, ψυχρότητός
[4, 9]	γῆς. (τὸ ξηρὸν γὰρ ἔχει	κοινὸν	τῷ (πυρί· τοῦτ' οὖν θερμὸν
[4, 6]	οὖν ὑπὸ ψυχροῦ πήγνυται τῶν	κοινῶν	γῆς καὶ ὕδατος, πλέον δὲ
[4, 4]	ὁρίζεσθαι, καὶ ἑκάτερον ἑκατέρῳ οἷον	κόλλα	γίγνεται, ὥσπερ καὶ (Ἐμπε( δοκλῆς
[4, 4]	ἐν τοῖς φυσικοῖς ἄλφιτον ὕδατι	κολλήσας.	καὶ διὰ τοῦτο ἐξ ἀμφοῖν
[4, 10]	ψύξει ἐστίν, οἷον σμύρνα, λιβανωτός,	κόμμι·	καὶ τὸ ἤλεκτρον δὲ τούτου
[4, 10]	καὶ οὖρον καὶ ὄξος καὶ	κονία	καὶ ὀρὸς καὶ ἰχὼρ ὕδατος·
[4, 7]	καὶ οὖρον καὶ ὄξος καὶ	κονία	καὶ ὀρός· ὅσα δὲ παχύνεται
[4, 11]	μὴ ἀλλοτρίαν ἔχῃ θερμότητα, οἷον	κονία,	οὖρον, οἶνος· ὅσα δὲ γῆς,
[4, 1]	πάντα, καὶ τέλος γῆ καὶ	κόπρος·	ἐξιόντος γὰρ τοῦ οἰκείου θερμοῦ
[4, 3]	ἑαυτὰ τὸ ὑγρὸν τὰ ἑψόμενα·	κρατεῖ	γὰρ ἡ ἔξωθεν θερμότης τῆς
[4, 1]	ἐν τῷ πράγματι, ὥστ' οὐ	κρατεῖ	οὐδὲ ποιεῖ μεταβολὴν οὐδεμίαν) Ὁμοίως
[4, 1]	Οὔκουν κρατεῖται, τὸ δὲ κινοῦν	κρατεῖ)	οὔτε τὸ ζέον ἢ θερμόν
[4, 1]	οἰκεῖον καὶ ψυχρὸν ἢ ὥστε	κρατεῖν	τὰς ἐν τῷ περιεστῶτι δυνάμεις.
[4, 2]	Καὶ λέγεται πεπέφθαι, ὅτι δηλοῖ	κρατεῖν	τὴν θερμότητα τὴν οἰκείαν τοῦ
[4, 1]	ἢ ὁ ἀὴρ θερμόν· Οὔκουν	κρατεῖται,	τὸ δὲ κινοῦν κρατεῖ) οὔτε
[4, 1]	τῆς ὕλης· ὅταν δὲ μὴ	κρατῇ,	κατὰ μέρος μὲν μόλυνσις καὶ
[4, 1]	Γίγνεται δ' ἡ φθορὰ ὅταν	κρατῇ	τοῦ ὁρίζοντος τὸ ὁριζόμενον διὰ
[4, 2]	δὲ τοῦτο πάσχειν ἅπασιν, ὅταν	κρατηθῇ	ἡ ὕλη καὶ ἡ ὑγρότης·
[4, 3]	οἷς ἔνεστι μέν, ἀλλ' ἀδύνατον	κρατηθῆναι	διὰ πυκνότητα, οἷον ἐν τοῖς
[4, 9]	καὶ θερμοῦ· ταῦτα γὰρ φαίνεται	κρατούμενα	ὑπὸ τοῦ πυρός· ἥκιστα δὲ
[4, 3]	πέψις· ἀδύνατον γὰρ ὁρίζειν μὴ	κρατοῦν.	Ἐκ μὲν οὖν τῶν πνευματικῶν
[4, 1]	δὲ τὸ θερμὸν καὶ ψυχρὸν	κρατοῦντα	τῆς ὕλης· ὅταν δὲ μὴ
[4, 4]	δὲ πρὸς τὴν αἴσθησιν πάντα	κρίνομεν	τὰ αἰσθητά, δῆλον ὅτι καὶ
[4, 9]	καὶ ὀστοῦν, λίθος δὲ καὶ	κρύσταλλος	ἄκαυστον. Ἔστιν δὲ καυστὰ ὅσα
[4, 9]	μὲν κατακτόν, θραυστὸν δ' οὔ,	κρύσταλλος	δὲ καὶ λίθος θραυστόν, κατακτὸν
[4, 10]	ὅσα εἰλικρινῆ γῆς, ὁ δὲ	κρύσταλλος	θερμοῦ μόνου) ταῦτα δ' ἀμφοῖν.
[4, 9]	μὴ ἔχει ἢ ἰσχυροτέραν, οἷον	κρύσταλλος	καὶ τὰ σφόδρα χλωρά, ἄκαυστα.
[4, 8]	στερήσει ὑπὸ θερμοῦ τήκεται, οἷον	κρύσταλλος,	μόλυβδος, χαλκός. Ποῖα μὲν οὖν
[4, 9]	ὅσα μὴ ἐξ ὕδατος, οἷον	κρύσταλλος	ὕδατος, ἀλλ' ὅσα γῆς μᾶλλον,
[4, 10]	πέπηγεν ὑπὸ ψυχροῦ, ὕδατος, οἷον	κρύσταλλος,	χιών, χάλαζα, πάχνη· ὅσα δ'
[4, 3]	εἶδός τι μεταβάλλῃ ὑπὸ τοῦ	κύκλῳ	καὶ ἔξωθεν πυρὸς θερμαίνοντος, ὥστε
[4, 3]	τῷ ὑγρῷ, λέγεται δὲ τοὔνομα	κυρίως	μόνον ἐπὶ τῶν ἑψομένων. Τοῦτο
[4, 2]	στάτευσις. Δεῖ δὲ ὑπολαμβάνειν μὴ	κυρίως	ταῦτα λέγεσθαι τὰ ὀνόματα τοῖς
[4, 9]	δὲ τὸ μὲν εἰς τὸ	κυρτὸν	τὸ δ' εἰς τὸ κοῖλον
[4, 9]	κάμπτεται. Ἡ μὲν οὖν εἰς	κυρτότητα	ἢ κοιλότητα κίνησις τοῦ μήκους