HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Météorologie, livre IV

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ξ  =  28 formes différentes pour 86 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[4, 1]   σκληρύνουσαι καὶ μαλάττουσαι, τὰ δὲ  ξηρὰ   καὶ ὑγρὰ ὁριζόμενα καὶ τἆλλα
[4, 9]   ἐκκρίνεται, καὶ τὰ μὲν ἀφανιζόμενα  ξηρά,   τὰ δὲ γῆ γίγνεται. Διαφέρει
[4, 1]   ἐστιν. Διὸ ὑγρὰ πρῶτον, εἶτα  ξηρὰ   τέλος γίγνεται τὰ σηπόμενα· ἐκ
[4, 7]   ψυχρὸν οὐ μόνον πήγνυσιν, ἀλλὰ  ξηραίνει   μὲν ὕδωρ, παχύνει δὲ τὸν
[4, 7]   ἥλιος οὔτε τὸ ψῦχος  ξηραίνει·   οὐ μόνον διότι γλίσχρον, (ἀλλὰ
[4, 5]   ἀποπνεούσης) Περὶ μὲν οὖν τοῦ  ξηραίνεσθαι   εἴρηται. ~Τὸ δ' ὑγραίνεσθαί ἐστιν
[4, 5]   πήξεως καὶ διαχύσεως, καὶ τοῦ  ξηραίνεσθαι   καὶ τοῦ ὑγραίνεσθαι. Ποιεῖ δὲ
[4, 5]   (ψυχροῦ. Ἐπεὶ δὲ τὸ πήγνυσθαι  ξηραίνεσθαί   πώς ἐστιν, περὶ τούτου εἴπωμεν
[4, 7]   δὲ ὁμοίως· πήγνυται γὰρ τῷ  ξηραίνεσθαι   ψυχόμενον. Ὅσα δὲ μὴ πήγνυται,
[4, 5]   ἐντὸς θερμοῦ συνεξατμίζοντος τὸ ὑγρὸν  ξηραίνεται,   ἂν ὀλίγον τὸ ὑγρόν,
[4, 7]   μὲν οὖν ὑπ' ἀμφοτέρων, οὐ  ξηραίνεται   δ' ὑπ' οὐδετέρου· οὔτε γὰρ
[4, 5]   συνάγειν ἀντιπεριιστάναι τὸ θερμόν.  Ξηραίνεται   δὲ ὅσα ἐστὶν ὕδωρ καὶ
[4, 5]   γλισχρότης, ὥσπερ ἐλαίῳ πίττῃ.  Ξηραίνεται   δὲ πάντα θερμαινόμενα
[4, 7]   καὶ διότι ἀέρος ἐστίν. Οὐ  ξηραίνεται   δὲ τὸ ὕδωρ οὐδ' ἕψεται
[4, 3]   γὰρ τὰ ἐγγύτερον τοῦ πυρὸς  ξηραίνεται   (θᾶττον, ὥστε καὶ μᾶλλον. Συνιόντων
[4, 5]   θερμότητος ὑπὸ τοῦ περιεστῶτος ψυχροῦ.  Ξηραίνεται   μὲν οὖν, ὥσπερ εἴρηται, ἅπαντα
[4, 7]   ψυχροῦ, ὥσπερ εἴρηται, παχύνεται καὶ  ξηραίνεται·   τὸ γὰρ ψυχρὸν οὐ μόνον
[4, 7]   τοῦτο δ' ἐστὶν ὅτι οὐ  ξηραίνεται·   ὕδωρ γὰρ τὸ λοιπόν, ὡς
[4, 5]   καὶ γὰρ τὰ τῇ ψύξει  ξηραινόμενα,   ὥσπερ ἱμάτιον, ἐὰν κεχωρισμένον
[4, 7]   δὲ γῆς μόνον διὰ τὸ  ξηραινόμενος   παγῆναι κατὰ μικρόν· οὔτε γὰρ
[4, 7]   δὲ ἀπὸ πάντων τῶν τοιούτων  ξηραινομένων   τὸ ὕδωρ. Σημεῖον δ' ὅτι
[4, 8]   ψυχροῦ, ὑπὸ μὲν τοῦ θερμοῦ  ξηραίνοντος   τὸ ὑγρόν, ὑπὸ δὲ τοῦ
[4, 1]   μὴ ὁμογενῆ, καὶ ὑγραίνουσαι καὶ  ξηραίνουσαι   καὶ σκληρύνουσαι καὶ μαλάττουσαι, τὰ
[4, 3]   τῇ ὑπερβολῇ προσκεκαῦσθαι λέγεται· ὑπὸ  ξηρᾶς   δὲ θερμότητος γίγνεται ὅταν ξηρότερον
[4, 3]   δ' ἐστὶν πέψις ὑπὸ θερμότητος  ξηρᾶς   καὶ ἀλλοτρίας. Διὰ τοῦτο κἂν
[4, 7]   ποιοῦν· δὲ πῆξις εἴρηται  ξηρασία   τις οὖσα. Ὅσα μὲν οὖν
[4, 9]   τὸ μᾶλλον εἶναι γῆς. (τὸ  ξηρὸν   γὰρ ἔχει κοινὸν τῷ (πυρί·
[4, 8]   τὸ ποιεῖν, ὑγρὸν δὲ καὶ  ξηρὸν   διὰ τὸ πάσχειν, μετέχει αὐτῶν
[4, 4]   μὲν ὑγρὸν εὐόριστον, τὸ δὲ  ξηρὸν   δυσόριστον, ὅμοιόν τι τῷ ὄψῳ
[4, 3]   ἐστὶν ὑγρῷ, ποιεῖ ἐκεῖνο μᾶλλον  ξηρόν,   εἰς αὑτὸ ἀναλαμβάνον) τὸ δ'
[4, 1]   καὶ ὡρίσθη τῷ ὑγρῷ τὸ  ξηρὸν   ἐργαζομένων τῶν ποιητικῶν. Γίγνεται δ'
[4, 5]   δὴ πάσχον ὑγρὸν  ξηρὸν   ἐκ τούτων. Τιθέμεθα δὲ
[4, 6]   γὰρ τοῦ ὑγροῦ παχύνεται τὸ  ξηρὸν   καὶ συνίσταται) ὑπὸ δὲ ψυχροῦ
[4, 1]   τὰ δὲ δύο παθητικά, τὸ  ξηρὸν   καὶ τὸ ὑγρόν· δὲ
[4, 11]   τινα εἶναι· ἐπεὶ γὰρ τὸ  ξηρὸν   καὶ τὸ ὑγρὸν ὕλη (ταῦτα
[4, 10]   δὲ ταῦτα ὕλη μὲν τὸ  ξηρὸν   καὶ ὑγρόν, ὥστε ὕδωρ καὶ
[4, 9]   τοῦτο γάρ ἐστιν τὸ πῖον,  ξηρὸν   λιπαρόν. Τὰ μὲν οὖν ἐκθυμιώμενα
[4, 1]   ἐστι) τὸ δὲ ὑγρὸν καὶ  ξηρὸν   παθητικόν (τὸ γὰρ εὐόριστον καὶ
[4, 9]   οὖν θερμὸν ἂν γένηται τὸ  ξηρόν,   πῦρ γίγνεται. Διὰ τοῦτο
[4, 4]   σωμάτων αἱ παθητικαὶ ὑγρὸν καὶ  ξηρόν,   τὰ δ' ἄλλα μεικτὰ μὲν
[4, 8]   ὥσπερ τὸ ὑγρὸν καὶ τὸ  ξηρόν.   Τούτοις δ' ἤδη διαφέρει ὀστοῦν
[4, 1]   ἀλλοτρίας. Διὰ τοῦτο γὰρ καὶ  ξηρότερα   γίγνεται τὰ σηπόμενα πάντα, καὶ
[4, 3]   τῷ ἔξω ὑγρῷ θερμασίας) διὸ  ξηρότερα   τὰ ἑφθὰ τῶν ὀπτῶν· οὐ
[4, 3]   ἐπιτελεσθέν. Διὸ καὶ τὰ ἐκτὸς  ξηρότερα   τῶν ἐντός· τὰ δ' ἑφθὰ
[4, 3]   ξηρᾶς δὲ θερμότητος γίγνεται ὅταν  ξηρότερον   γίγνηται ἐπιτελεσθέν. Διὸ καὶ τὰ
[4, 2]   θερμόν, εὐογκότερον καὶ παχύτερον καὶ  ξηρότερον.   Πέψις μὲν οὖν τοῦτο ἐστίν·
[4, 5]   Τιθέμεθα δὲ ὑγροῦ σῶμα ὕδωρ,  ξηροῦ   δὲ γῆν· ταῦτα γὰρ τῶν
[4, 6]   ὑγροῦ μὲν ἀπιόντος γίγνεται, τοῦ  ξηροῦ   δὲ συνισταμένου· ὕδωρ δὲ τῶν
[4, 9]   ἥκιστα καίεται μόνα, ὅτι ὀλίγον  ξηροῦ   ἔχει, δὲ μετάβασις διὰ
[4, 4]   γὰρ τὸ ἐξ ὑγροῦ καὶ  ξηροῦ   σκληρὸν εἶναι μαλακόν.
[4, 6]   ψυχροῦ· τὰ μὲν γὰρ ὑπὸ  ξηροῦ   θερμοῦ παγέντα ὑπὸ ὕδατος λύεται,
[4, 6]   γῆ. Ὅσα δ' ὑπὸ  (ξηροῦ   θερμοῦ πήγνυται, τὰ μὲν ἄλυτα,
[4, 9]   ὑπὸ θερμοῦ καυστικοῦ κοινὴ ἔκκρισις  ξηροῦ   καὶ ὑγροῦ ἀθρόως· διόπερ οὐ
[4, 4]   παθητικῶν, τοῦ ὑγροῦ καὶ τοῦ  ξηροῦ,   λεκτέον τὰ (εἴδη. Εἰσὶν δ'
[4, 4]   φύσιν ἐστίν, οἷον τὰ μὲν  ξηροῦ   μᾶλλον τὰ δ' ὑγροῦ. Πάντα
[4, 4]   Λέγεται δὲ τῶν στοιχείων ἰδιαίτατα  ξηροῦ   μὲν γῆ, ὑγροῦ δὲ ὕδωρ.
[4, 7]   λύει, ἀλλ' ὅσα ὑπὸ θερμοῦ  ξηροῦ   μόνον. δὲ σίδηρος τακεὶς
[4, 9]   καὶ πίττα, τὰ δὲ καόμενα  ξηροῦ.   ~Τούτοις δὲ τοῖς παθήμασιν καὶ
[4, 3]   αὐτὸ καθ' αὑτὸ πεπαίνεται ἄνευ  ξηροῦ·   ὕδωρ γὰρ οὐ παχύνεται μόνον
[4, 4]   πάσχουσι· τὸ γὰρ ὑγρὸν τῷ  ξηρῷ   αἴτιον τοῦ ὁρίζεσθαι, καὶ ἑκάτερον
[4, 6]   ὕδατος, καὶ ταῦτα θερμῷ  ξηρῷ   ψυχρῷ. Διὸ καὶ λύεται
[4, 6]   δ' οὐ τήκεται· τῷ γὰρ  ξηρῷ   θερμῷ ἐναντίον ψυχρὸν ὑγρόν. Εἰ
[4, 7]   εἰ πήγνυται δυοῖν, ψυχρῷ καὶ  ξηρῷ,   λύεσθαι ἀνάγκη θερμῷ καὶ ὑγρῷ·
[4, 5]   γὰρ τῶν ὑγρῶν καὶ τῶν  ξηρῶν   παθητικά. Διὸ καὶ τὸ ψυχρὸν
[4, 9]   Αἴτιον δ' ὅτι τὰ μὲν  ξύλα   ἀθρόον ἔχει τὸ ὑγρόν, καὶ
[4, 9]   οἷον σίδηρος καὶ κέρας καὶ  ξύλα.   Ἔστι δὲ καὶ τῶν τηκτῶν
[4, 7]   θερμοῦ ψυχθεὶς πήγνυται. Τὰ δὲ  ξύλα   ἐστὶν γῆς καὶ ἀέρος· διὸ
[4, 12]   λίθινος· οὐδὲ γὰρ πρίων  ξύλινος,   ἀλλ' ὡς εἰκών. Οὕτω
[4, 3]   διὰ πυκνότητα, οἷον ἐν τοῖς  ξύλοις·   ἀλλ' ὅσα τῶν σωμάτων ἔχει
[4, 10]   καὶ τὰ τοιαῦτα παραπλησίως τοῖς  ξύλοις   ἀτμίζει. Ἐπεὶ οὖν τηκτά γε
[4, 9]   καὶ τμητὰ καὶ σχιστά, οἷον  ξύλον·   ἀλλ' ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[4, 9]   δ' ἀνήλατα, οἷον λίθος καὶ  ξύλον.   Ἔστιν δ' ἐλατὰ μὲν ὅσα
[4, 9]   μὴ εὔθλαστα, ὥσπερ λίθος  ξύλον,   εὔθλαστα μέν, μὴ μένει
[4, 10]   γῆς καὶ ἀέρος, οἷον  ξύλον,   ὕδατος καὶ ἀέρος, οἷον
[4, 3]   δὲ καὶ χρυσὸς ἕψεσθαι καὶ  ξύλον   καὶ ἄλλα πολλά, κατὰ μὲν
[4, 10]   καὶ ὀστοῦν καὶ νεῦρον καὶ  ξύλον   καὶ τρίχες καὶ φύλλα καὶ
[4, 8]   καὶ σὰρξ καὶ νεῦρον καὶ  ξύλον   καὶ φλοιὸς καὶ λίθος καὶ
[4, 9]   θραυστὰ ἅμα χωρίς, οἷον  ξύλον   μὲν κατακτόν, θραυστὸν δ' οὔ,
[4, 9]   ἐστιν τὰ δὲ ἄκαυστα, οἷον  ξύλον   μὲν καυστὸν καὶ ἔριον καὶ
[4, 9]   καὶ φλογιστὰ οὐ τηκτά, οἷον  ξύλον,   τὰ δ' ἄμφω, οἷον λιβανωτός.
[4, 9]   καὶ τὰ μὲν σχιστά, οἷον  ξύλον,   τὰ δὲ ἄσχιστα, οἷον κέραμος.
[4, 10]   τὰ τοιαῦτα, καὶ ἐν φυτοῖς  ξύλον,   φλοιός, φύλλον, ῥίζα, καὶ ὅσα
[4, 9]   θλαστὰ οὐ πάντα ἐλατά, οἷον  ξύλον·   ὡς μέντοι ἐπίπαν εἰπεῖν, ἀντιστρέφει.
[4, 9]   μᾶλλον. Ἔστι δ' μὲν  ξυλώδους   σώματος (θυμίασις καπνός. Λέγω γὰρ
[4, 9]   πνεῦμα καπνὸς καόμενός ἐστιν.  Ξύλων   μὲν οὖν θυμίασις καπνός,
[4, 10]   καπνοῦ ἐν τοῖς ἀσκοῖς ὥστε  ξυόμενος   πίνεσθαι· εἰ δὴ ἅπας ἰλὺν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 27/11/2009