Livre, chapitre |
[4, 11] |
τίτανος
καὶ
τέφρα.
Δεῖ
δὲ
|
λαβεῖν |
τὴν
ὕλην
ψυχρότητά
τινα
εἶναι· |
[4, 10] |
συνίστησιν
καὶ
πήγνυσιν
ἐξ
ἐκείνων)
|
λάβωμεν |
τῶν
ὁμοιομερῶν
ποῖα
γῆς
εἴδη |
[4, 7] |
κατὰ
τὸ
πλῆθος
ἑκατέρου
ἄξιον
|
λέγεσθαι· |
οἶνος
γάρ
τις
καὶ
πήγνυται |
[4, 2] |
δὲ
ὑπολαμβάνειν
μὴ
κυρίως
ταῦτα
|
λέγεσθαι |
τὰ
ὀνόματα
τοῖς
πράγμασιν,
ἀλλ' |
[4, 3] |
Περικαρπίου
μὲν
οὖν
αὕτη
πέπανσις,
|
λέγεται |
δὲ
καὶ
ἄλλα
πολλὰ
πέπονα |
[4, 3] |
θερμοί,
καὶ
ἄβρωτοι
καὶ
ἄποτοι.
|
Λέγεται |
δὲ
καὶ
ἡ
ὠμότης
ὥσπερ |
[4, 3] |
τῆς
ἐν
τῷ
ὑγρῷ
πυρώσεως.
|
Λέγεται |
δὲ
καὶ
χρυσὸς
ἕψεσθαι
καὶ |
[4, 3] |
ἐνυπάρχοντος
ἀορίστου
ἐν
τῷ
ὑγρῷ,
|
λέγεται |
δὲ
τοὔνομα
κυρίως
μόνον
ἐπὶ |
[4, 4] |
ἀμφοῖν
ἐστιν
τὸ
ὡρισμένον
σῶμα.
|
Λέγεται |
δὲ
τῶν
στοιχείων
ἰδιαίτατα
ξηροῦ |
[4, 3] |
γάλα
ὠμὸν
καὶ
ἄλλα
πολλὰ
|
λέγεται, |
ἐὰν
δυνάμενα
μεταβάλλειν
καὶ
συνίστασθαι |
[4, 3] |
τοῖς
περικαρπίοις
τροφῆς
πέψις
πέπανσις
|
λέγεται. |
Ἐπεὶ
δ'
ἡ
πέψις
τελέωσις, |
[4, 8] |
ὅσα
κατὰ
δύναμιν
καὶ
ἀδυναμίαν
|
λέγεται. |
Ἔστιν
δὲ
τάδε,
πηκτὸν
ἄπηκτον, |
[4, 5] |
πρότερον·
ἐνίοτε
γὰρ
καὶ
κάειν
|
λέγεται |
καὶ
θερμαίνειν
τὸ
ψυχρόν,
οὐχ |
[4, 10] |
ὅτι
οὔτε
ἐν
ἑνὶ
εἴδει
|
λέγεται |
ὁ
οἶνος,
καὶ
ὅτι
ἄλλος |
[4, 2] |
καὶ
ὅλως
τὰ
περιττώματα.
Καὶ
|
λέγεται |
πεπέφθαι,
ὅτι
δηλοῖ
κρατεῖν
τὴν |
[4, 1] |
(Οὐ
μὴν
ἀλλ'
ἰδίως
γε
|
λέγεται |
σῆψις
ἐπὶ
τῶν
κατὰ
μέρος |
[4, 1] |
καὶ
δυσόριστον
τῷ
πάσχειν
τι
|
λέγεται |
τὴν
φύσιν
αὐτῶν)
Ὅτι
μὲν |
[4, 3] |
ἑφθόν,
καὶ
τῇ
ὑπερβολῇ
προσκεκαῦσθαι
|
λέγεται· |
ὑπὸ
ξηρᾶς
δὲ
θερμότητος
γίγνεται |
[4, 3] |
Διὸ
τὸ
ὕδωρ
ἑφθὸν
μὲν
|
λέγεται, |
ὠμὸν
δ'
οὔ,
ὅτι
οὐ |
[4, 10] |
γὰρ
τὸ
ἤλεκτρον,
καὶ
ὅσα
|
λέγεται |
ὡς
δάκρυα,
ψύξει
ἐστίν,
οἷον |
[4, 3] |
Καὶ
τὰ
ὑγρὰ
δὲ
ἕψεσθαι
|
λέγομεν, |
οἷον
γάλα
καὶ
γλεῦκος,
ὅταν |
[4, 3] |
τῶν
ἄλλων
τὸ
τέλεον
οὕτω
|
λέγομεν. |
Περικαρπίου
μὲν
οὖν
αὕτη
πέπανσις, |
[4, 3] |
μὲν
τέχνῃ,
ἔστιν
δ'
ὥσπερ
|
λέγομεν, |
τὰ
εἴδη
καθόλου
ταὐτὰ
καὶ |
[4, 1] |
θερμὸν
καὶ
ψυχρὸν
ὡς
ποιητικὰ
|
λέγομεν |
(τὸ
γὰρ
συγκριτικὸν
ὥσπερ
ποιητικόν |
[4, 2] |
φύσις
ἐστίν,
φύσις
δὲ
ἣν
|
λέγομεν |
ὡς
εἶδος
καὶ
οὐσίαν·
τοῖς |
[4, 3] |
ἐπεὶ
καὶ
τὰ
φάρμακα
ἕψειν
|
λέγομεν. |
ὥστε
ὅσα
παχύτερα
δύναται
γίγνεσθαι |
[4, 10] |
λίβανος,
καὶ
πάντα
τὰ
δάκρυα
|
λεγόμενα, |
καὶ
πῶρος,
καὶ
οἱ
καρποί, |
[4, 3] |
ἐναντίον·
τῇ
δὲ
ὡς
ὀπτήσει
|
λεγομένῃ |
πέψει
ἔστι
μέν
τι
ἀντικείμενον |
[4, 3] |
μὲν
οὖν
κατὰ
τὴν
ἕψησιν
|
λεγομένη |
πέψις
τοῦτ'
ἐστίν·
καὶ
οὐδὲν |
[4, 3] |
καὶ
ὑποχωρήσεις
καὶ
κατάρροι
ὠμοὶ
|
λέγονται |
διὰ
τὸ
αὐτὸ
αἴτιον·
τῷ |
[4, 8] |
οἰκειοτέροις
πάθεσιν,
ὅσα
τῷ
πάσχειν
|
λέγονται, |
λέγω
δ'
οἷον
τὸ
τηκτὸν |
[4, 9] |
μὲν
ξυλώδους
σώματος
(θυμίασις
καπνός.
|
Λέγω |
γὰρ
καὶ
ὀστᾶ
καὶ
τρίχας |
[4, 5] |
τῷ
ἐκτὸς
συνεξατμίζοντι
τὸ
ὑγρόν
|
(λέγω |
δ'
ἐκτὸς
μὲν
ὥσπερ
τὰ |
[4, 8] |
πάθεσιν,
ὅσα
τῷ
πάσχειν
λέγονται,
|
λέγω |
δ'
οἷον
τὸ
τηκτὸν
καὶ |
[4, 10] |
χυμοῖς
καὶ
ὀσμαῖς
καὶ
χρώμασιν·
|
λέγω |
δ'
ὁμοιομερῆ
οἷον
τά
τε |
[4, 12] |
τῷ
θερμῷ
καὶ
τῷ
ψυχρῷ·
|
λέγω |
δ'
ὅσα
ὁμοιομερῆ,
οἷον
σάρκα, |
[4, 5] |
ὕδωρ
εἴτ'
ἐπακτὸν
εἴτε
συμφυές
|
(λέγω |
δὲ
ἐπακτὸν
μὲν
οἷον
ἐν |
[4, 9] |
δὲ
οὔτε
μαλακὸν
οὐδὲν
σχιστόν
|
(λέγω |
δὲ
τῶν
ἁπλῶς
μαλακῶν
καὶ |
[4, 12] |
περὶ
τούτων
διώρισται,
καθ'
ἕκαστον
|
λέγωμεν |
τί
σὰρξ
ἢ
ὀστοῦν
ἢ |
[4, 11] |
καὶ
ἐξιστάμενα
τῆς
φύσεως
οὐκέτι·
|
λείπεται |
γὰρ
ἡ
ὕλη,
γῆ
οὖσα |
[4, 7] |
τις
βούληται
συλλέγειν·
ὥστε
ὅσοις
|
λείπεταί |
τι,
τοῦτο
γῆς.
Ἔνια
δὲ |
[4, 8] |
συνέλθῃ
ὥστε
ἐλάττους
τοὺς
πόρους
|
λειφθῆναι |
τῶν
τοῦ
ὕδατος
ὄγκων,
οἷον |
[4, 4] |
τοῦ
ὑγροῦ
καὶ
τοῦ
ξηροῦ,
|
λεκτέον |
τὰ
(εἴδη.
Εἰσὶν
δ'
αἱ |
[4, 3] |
τὸ
ὁριζόμενον
πολύ·
διὸ
καὶ
|
λεπτοὶ |
οἱ
χυμοὶ
τῶν
ὠμῶν,
καὶ |
[4, 3] |
τὰ
μὲν
παχύνεσθαι
τὰ
δὲ
|
λεπτύνεσθαι, |
ὥσπερ
τὸ
γάλα
εἴς
τε |
[4, 3] |
τὰ
γεηρὰ
συνίσταται,
καὶ
ἐκ
|
λεπτῶν |
αἰεὶ
παχύτερα
γίγνεται
πεπαινόμενα
πάντα. |
[4, 7] |
πυρὸς
καὶ
χρόνου
παχύνεται
καὶ
|
λευκαίνεται, |
λευκαίνεται
μὲν
ἐξατμίζοντος
εἴ
τι |
[4, 7] |
καὶ
χρόνου
παχύνεται
καὶ
λευκαίνεται,
|
λευκαίνεται |
μὲν
ἐξατμίζοντος
εἴ
τι
ἐνῆν |
[4, 8] |
ἅπαντα,
τῷ
ποιεῖν
τι
δύνασθαι
|
(λευκὸν |
γὰρ
καὶ
εὐῶδες
καὶ
ψοφητικὸν |
[4, 12] |
καθάπερ
καὶ
(αὐ(
λοὶ
λίθινοι
|
λεχθείησαν· |
οἷον
γὰρ
καὶ
ταῦτα
ὄργανα |
[4, 3] |
ἂν
ἐναντία
ἥ
τε
πρώτη
|
λεχθεῖσα |
ἀπεψία
τοῦ
ἐν
τῷ
σώματι |
[4, 2] |
καὶ
τὸ
δάκρυον,
ὅταν
γένηται
|
λήμη· |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
τἆλλα.
Συμβαίνει |
[4, 1] |
παθητικά,
φανερόν·
διωρισμένων
δὲ
τούτων
|
ληπτέον |
ἂν
εἴη
τὰς
ἐργασίας
αὐτῶν, |
[4, 12] |
τίνος
γένους
ἕκαστον
τῶν
ὁμοιομερῶν,
|
ληπτέον |
καθ'
ἕκαστον
τί
ἐστιν,
οἷον |
[4, 12] |
γὰρ
εἰ
καὶ
τὰ
ἔσχατα
|
ληφθείη, |
ἡ
μὲν
ὕλη
οὐδὲν
ἄλλο |
[4, 10] |
γῆς
μᾶλλον·
ἔτι
ἤλεκτρον,
σμύρνα,
|
λίβανος, |
καὶ
πάντα
τὰ
δάκρυα
λεγόμενα, |
[4, 10] |
δέ,
οἷον
σίδηρος
καὶ
κέρας.
|
(λιβανωτοὶ |
δὲ
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
παραπλησίως |
[4, 9] |
ξύλον,
τὰ
δ'
ἄμφω,
οἷον
|
λιβανωτός. |
Αἴτιον
δ'
ὅτι
τὰ
μὲν |
[4, 10] |
δάκρυα,
ψύξει
ἐστίν,
οἷον
σμύρνα,
|
λιβανωτός, |
κόμμι·
καὶ
τὸ
ἤλεκτρον
δὲ |
[4, 9] |
ὥστε
φλόγα
ποιῆσαι·
ὁ
δὲ
|
λιβανωτὸς |
τῇ
μὲν
οὕτως
τῇ
δ' |
[4, 9] |
θυμίασις
καπνός,
κηροῦ
δὲ
καὶ
|
λιβανωτοῦ |
καὶ
τῶν
τοιούτων
καὶ
πίττης, |
[4, 9] |
ὅσα
ἔχει
πίτταν
ἢ
τοιαῦτα,
|
λιγνύς, |
ἐλαίου
δὲ
καὶ
ὅσα
ἐλαιώδη, |
[4, 9] |
μέλεσσιν.
ἡ
δὲ
πίονος
θυμίασις
|
λιγνύς, |
ἡ
δὲ
λιπαροῦ
κνῖσα.
Διὰ |
[4, 12] |
ὁμωνύμως,
καθάπερ
καὶ
(αὐ(
λοὶ
|
λίθινοι |
λεχθείησαν·
οἷον
γὰρ
καὶ
ταῦτα |
[4, 12] |
οἷον
ὁ
τεθνεὼς
ἢ
ὁ
|
λίθινος· |
οὐδὲ
γὰρ
πρίων
ὁ
ξύλινος, |
[4, 7] |
νίτρον
γίγνεται
καὶ
ἅλες
(καὶ
|
λίθοι |
δ'
ἔκ
τινων
συνίστανται
τοιούτων) |
[4, 10] |
ἀμάλακτα,
οἷον
τὸ
ἤλεκτρον
καὶ
|
λίθοι |
ἔνιοι,
ὥσπερ
οἱ
πῶροι
οἱ |
[4, 10] |
καὶ
μόλυβδος
καὶ
ὕαλος
καὶ
|
λίθοι |
πολλοὶ
ἀνώνυμοι
ὕδατος·
πάντα
γὰρ |
[4, 3] |
μηδέν
ἐστιν
ὑγρόν,
οἷον
ἐν
|
λίθοις, |
οὔτ'
ἐν
οἷς
ἔνεστι
μέν, |
[4, 10] |
χαλκόν,
χρυσόν,
ἄργυρον,
καττίτερον,
σίδηρον,
|
λίθον, |
καὶ
τἆλλα
τὰ
τοιαῦτα,
καὶ |
[4, 7] |
δὲ
ἀμάλακτα,
οἷον
κέραμος
καὶ
|
λίθος. |
Αἴτιον
δ'
ὅτι
τἀναντία
τῶν |
[4, 9] |
καυστὸν
καὶ
ἔριον
καὶ
ὀστοῦν,
|
λίθος |
δὲ
καὶ
κρύσταλλος
ἄκαυστον.
Ἔστιν |
[4, 9] |
τῶν
σωμάτων,
οἷον
κέραμος
καὶ
|
λίθος. |
Ἔστιν
δὲ
ἄκαμπτα
μὲν
καὶ |
[4, 9] |
δὲ
ἢ
μὴ
εὔθλαστα,
ὥσπερ
|
λίθος |
ἢ
ξύλον,
ἢ
εὔθλαστα
μέν, |
[4, 9] |
δ'
οὔ,
κρύσταλλος
δὲ
καὶ
|
λίθος |
θραυστόν,
κατακτὸν
δ'
οὔ,
κέραμος |
[4, 7] |
ἅλες
γῆς
εἰσιν
μᾶλλον,
καὶ
|
λίθος |
καὶ
κέραμος.
Ἀπορώτατα
δὲ
ἔχει |
[4, 9] |
χαλκός,
τὰ
δ'
ἀνήλατα,
οἷον
|
λίθος |
καὶ
ξύλον.
Ἔστιν
δ'
ἐλατὰ |
[4, 8] |
καὶ
ξύλον
καὶ
φλοιὸς
καὶ
|
λίθος |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἕκαστον
τῶν |
[4, 9] |
ὁ
γὰρ
σίδηρος
ἀπίεστος
καὶ
|
λίθος |
καὶ
ὕδωρ
καὶ
πᾶν
ὑγρόν. |
[4, 6] |
ἀποκάθαρσιν.
Τήκεται
δὲ
καὶ
ὁ
|
λίθος |
ὁ
πυρίμαχος
ὥστε
στάζειν
καὶ |
[4, 9] |
δ'
ἄνελκτα,
οἷον
ὕδωρ
καὶ
|
λίθος. |
Τὰ
μὲν
οὖν
ταὐτά
ἐστιν |
[4, 11] |
οἷον
ὕδωρ
καπνοῦ
καὶ
ὁ
|
λίθος |
ὕδατος
καίει
μᾶλλον.
~Ἐπεὶ
δὲ |
[4, 10] |
ψύξει
γεγενημένα)
ἔτι
νίτρον,
ἅλες,
|
λίθων |
γένη,
ὅσα
μήτε
ψύξει
μήτε |
[4, 6] |
ὑγρῷ.
Κέραμος
μὲν
οὖν
καὶ
|
λίθων |
ἐνίων
γένη,
ὅσοι
ὑπὸ
πυρὸς |
[4, 9] |
τοῦ
πυρός·
ἥκιστα
δὲ
τῶν
|
λίθων |
ἡ
σφραγίς,
ὁ
καλούμενος
ἄνθραξ. |
[4, 9] |
γάρ
ἐστιν
τὸ
πῖον,
ξηρὸν
|
λιπαρόν. |
Τὰ
μὲν
οὖν
ἐκθυμιώμενα
τῶν |
[4, 9] |
πίονος
θυμίασις
λιγνύς,
ἡ
δὲ
|
λιπαροῦ |
κνῖσα.
Διὰ
τοῦτο
τὸ
ἔλαιον |
[4, 12] |
σὰρξ
καὶ
νεῦρον·
ἀλλ'
οἱ
|
λόγοι |
αὐτῶν
οὐκ
ἀκριβεῖς.
Ὥστε
πότε |
[4, 1] |
τούτων
τῶν
δυνάμεων,
ὅταν
ἔχωσι
|
λόγον, |
ἐκ
τῆς
ὑποκειμένης
ὕλης
ἑκάστῃ |
[4, 12] |
ἢ
τὴν
ὕλην
ἢ
τὸν
|
λόγον |
ἔχωμεν,
μάλιστα
δ'
ὅταν
ἄμφω |
[4, 12] |
δ'
οὐσία
οὐδὲν
ἄλλο
ἢ
|
λόγος, |
τὰ
δὲ
μεταξὺ
ἀνάλογον
τῷ |
[4, 2] |
ἂν
ἐνῇ
ἐν
αὐτῇ
ὁ
|
λόγος, |
φύσις
τοῦτ'
ἐστίν.
(Διὸ
καὶ |
[4, 12] |
ὡς
δὲ
κατ'
οὐσίαν
τῷ
|
λόγῳ. |
Ἀεὶ
δὲ
μᾶλλον
δῆλον
ἐπὶ |
[4, 1] |
συνέστηκεν·
ἔτι
δ'
ἐκ
τῶν
|
λόγων |
δῆλον,
οἷς
ὁριζόμεθα
τὰς
φύσεις |
[4, 12] |
τελευτήσαντος
ὁμωνύμως,
καθάπερ
καὶ
(αὐ(
|
λοὶ |
λίθινοι
λεχθείησαν·
οἷον
γὰρ
καὶ |
[4, 12] |
καὶ
τὰ
σχήματα
μόνα
ᾖ
|
λοιπά, |
οἷον
καὶ
τὰ
τῶν
παλαιουμένων |
[4, 2] |
γένεσις
καὶ
τί
φθορά,
εἴρηται.
|
~Λοιπὸν |
δ'
εἰπεῖν
τὰ
ἐχόμενα
εἴδη, |
[4, 7] |
οὐ
ξηραίνεται·
ὕδωρ
γὰρ
τὸ
|
λοιπόν, |
ὡς
τὸ
γάλα
τοῦ
τυροῦ |
[4, 9] |
καὶ
οἰωνῶν
πτερὰ
πυκνὰ
καὶ
|
λοπίδες |
γίγνονται
ἐπὶ
στιβαροῖσι
μέλεσσιν.
ἡ |
[4, 2] |
ἡ
τροφὴ
συμπέττεται
καὶ
διὰ
|
λουτρῶν |
καὶ
δι'
ἄλλων
τοιούτων·
ἀλλ' |
[4, 9] |
καὶ
εὐθυντά,
οἷον
κάλαμος
καὶ
|
λύγος, |
τὰ
δ'
ἄκαμπτα
τῶν
σωμάτων, |
[4, 7] |
γὰρ
ὑπὸ
ψυχροῦ
πήγνυται,
οὐ
|
λύει, |
ἀλλ'
ὅσα
ὑπὸ
θερμοῦ
ξηροῦ |
[4, 7] |
διὰ
ταῦτα
οὔτε
τὸ
θερμὸν
|
λύει· |
ὅσα
γὰρ
ὑπὸ
ψυχροῦ
πήγνυται |
[4, 7] |
ὑπὸ
ψυχροῦ
πήγνυται
μόνου,
ταῦτα
|
λύει· |
οὔθ'
ὑπὸ
ὕδατος·
ὅσα
γὰρ |
[4, 7] |
πήγνυται
δυοῖν,
ψυχρῷ
καὶ
ξηρῷ,
|
λύεσθαι |
ἀνάγκη
θερμῷ
καὶ
ὑγρῷ·
διὸ |
[4, 6] |
ὕδατος,
οὐ
πήγνυται
ὑπὸ
πυρός·
|
λύεται |
γὰρ
ὑπὸ
πυρός,
τὸ
δὲ |
[4, 6] |
ὑπὸ
ψυχροῦ
παγέντα
ὑπὸ
πυρὸς
|
λύεται, |
ὅ
ἐστιν
θερμόν.
Πήγνυσθαι
δ' |
[4, 6] |
ξηροῦ
θερμοῦ
παγέντα
ὑπὸ
ὕδατος
|
λύεται, |
ὅ
ἐστιν
ὑγρὸν
ψυχρόν,
τὰ |
[4, 6] |
ξηρῷ
ἢ
ψυχρῷ.
Διὸ
καὶ
|
λύεται |
τοῖς
ἐναντίοις,
ὅσα
(λύεται
τῶν |
[4, 6] |
καὶ
λύεται
τοῖς
ἐναντίοις,
ὅσα
|
(λύεται |
τῶν
ὑπὸ
θερμοῦ
παγέντων
ἢ |
[4, 6] |
ὥστε
δῆλον
ὅτι
τῷ
εἰσιέναι
|
λυθήσεται· |
ὥστε
ποιοῦντος
τοῦ
ψυχροῦ
πήγνυται. |
[4, 6] |
Εἰ
οὖν
ἔπηξεν
θάτερον,
θάτερον
|
λύσει· |
οὕτω
γὰρ
τἀναντία
ἔσται
αἴτια |
[4, 7] |
φύσεως.
Ἔτι
δὲ
τὰ
μὲν
|
λυτά |
ἐστιν,
οἷον
νίτρον,
τὰ
δὲ |
[4, 6] |
τὰ
μὲν
ἄλυτα,
τὰ
δὲ
|
λυτὰ |
ὑγρῷ.
Κέραμος
μὲν
οὖν
καὶ |
[4, 6] |
ἄλυτα,
νίτρον
δὲ
καὶ
ἅλες
|
λυτὰ |
ὑγρῷ,
οὐ
παντὶ
δὲ
ἀλλὰ |