>

Livre, Chap.
[5, 11]	δὲ πλεονάκις, οἷον αἱ περιστεραὶ	καθ´	ἅπαν τὸ θέρος, καὶ τὸ
[5, 1]	ζῷα γίνεσθαι, πλὴν τῶν μὲν	καθ´	αὑτά, τῶν δ´ οὐκ ἄνευ
[5, 1]	τῶν ἄλλων ἐφεξῆς, τά τε	καθ´	ἕκαστα καὶ τὰ κοινῇ συμβαίνοντα
[5, 16]	τὸ πλῆθος· ὧν ἡ μὲν	καθ´	ἕκαστα φύσις τῶν μελῶν οὔπω
[5, 15]	καράβων, διῃρημένον εἰς ὀκτὼ μοίρας.	Καθ´	ἕκαστον γὰρ τῶν ἐπικαλυμμάτων τῶν
[5, 9]	τοῦτο συμβαίνει οὔθ´ ἁπλῶς οὔτε	καθ´	ἕκαστον γένος, ὥσπερ τοῖς πλείστοις
[5, 13]	πορφύρα περὶ ἔτη ἕξ, καὶ	καθ´	ἕκαστον ἐνιαυτὸν φανερά ἐστιν ἡ
[5, 28]	Τίκτει δ´ ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ	καθ´	ἕν, τίκτει δὲ πλείω ἢ
[5, 14]	Ἡ δὲ πρόσφυσίς ἐστιν οὔτε	καθ´	ἓν οὔτε κατὰ πᾶν· μεταξὺ
[5, 5]	δὲ κατὰ τὸν φυσητῆρα καλούμενον,	καθ´	ὃν ἔνιοι καὶ ὀχεύεσθαί φασιν
[5, 14]	διό φασιν ἔνιοι τούτους εἶναι	καθ´	οὓς δέχεται τὴν τροφήν. Ἔστι
[5, 15]	πρὸς τὰ χονδρώδη γὰρ ἀποτίκτουσι,	καθάπερ	αἱ σηπίαι πρὸς τὰ κλήματα
[5, 10]	μῆνας. Τίκτει δὲ τὸ ᾠὸν	καθάπερ	βοστρύχιον, ὅμοιον τῷ τῆς λεύκης
[5, 12]	μὲν οὖν ἐπὶ τὸ πολύ,	καθάπερ	εἴπομεν, διαφέρει ἡ φωνὴ τῶν
[5, 9]	πλεῖστα κυΐσκεται, οὐ μὴν ἀλλά,	καθάπερ	εἴρηται, καὶ θέρους ἔνια καὶ
[5, 16]	βοστρυχίοις οἰνάνθης καὶ λεύκης καρπῷ,	καθάπερ	εἴρηται πρότερον. Ἐκκρεμάννυνται δὲ περὶ
[5, 16]	ἐστιν ὁ ἄρρην τῆς θηλείας,	καθάπερ	εἴρηται πρότερον. ~Τὰ δ´ ἔντομα
[5, 13]	Φύεται μὲν οὖν τὰ ὄστρεα	καθάπερ	εἴρηται, φύεται δὲ τὰ μὲν
[5, 12]	ὥστε μὴ γεννᾶν μηδὲ τίκτειν,	καθάπερ	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων. {Ἡ
[5, 24]	τρυπῶντες ᾧ ἔχουσιν ὄπισθεν ὀξεῖ,	καθάπερ	καὶ οἱ ἀττέλαβοι· καὶ γὰρ
[5, 8]	τροπῶν, ἑπτὰ δὲ μετὰ τροπάς,	καθάπερ	καὶ Σιμωνίδης ἐποίησεν ὡς ὁπόταν
[5, 2]	ἄρρην ὀχεύει, οὐκ ἀντίπυγος, ἀλλὰ	καθάπερ	καὶ τὰ ἄλλα τετράποδα· καὶ
[5, 14]	πνεῦμα καὶ ὁ χειμὼν σκληρύνει,	καθάπερ	καὶ τἆλλα τὰ φυόμενα, καὶ
[5, 3]	ὀχείαν. Τὰ μὲν γὰρ ἐπιβαίνοντα	καθάπερ	τὰ ζῳοτόκα, οἷον χελώνη καὶ
[5, 2]	Ὀχεύεται δὲ καὶ ἡ φώκη	καθάπερ	τὰ ὀπισθουρητικὰ τῶν ζῴων, καὶ
[5, 23]	τὸν αὐτὸν τόπον, ὥστε εἶναι	καθαπερεὶ	κηρίον. Εἶθ´ ὅταν τέκωσιν, ἐνταῦθα
[5, 2]	δὲ κάμηλοι ὀχεύονται τῆς θηλείας	καθημένης·	περιβεβηκὼς δ´ ὁ ἄρρην ὀχεύει,
[5, 13]	ἀρχαῖοι πρὸς τοῖς δελέασιν οὐ	καθίεσαν	οὐδὲ προσῆπτον τοὺς κύρτους, ὥστε
[5, 24]	Καλοῦσι δὲ τοὺς μὲν μεγάλους	καὶ	ᾄδοντας ἀχέτας, τοὺς δὲ μικροὺς
[5, 24]	καὶ σκληρότεροι εὐθὺς καὶ μείζους,	καὶ	ᾄδουσιν. Εἰσὶ δ´ ἄρρενες μὲν
[5, 10]	ταῖς ὥραις, οὐ μὴν ἀλλὰ	καὶ	ἀεὶ ἔχουσι, καὶ μάλιστα ταῖς
[5, 4]	εἰρημένα καὶ βοῦς καὶ λάμια	καὶ	ἀετὸς καὶ νάρκη καὶ βάτραχος
[5, 15]	ἐν εἴκοσιν ἡμέραις ἀποβάλλει συνεστηκὸς	καὶ	ἀθρόον, ὥσπερ φαίνεται καὶ ἐκτός·
[5, 25]	ἔχουσιν ἄμφω· τὰ δὲ πρόβατα	καὶ	αἱ〉 αἶγες κρότωνας, φθεῖρας δ´
[5, 25]	δ´ ἀνδράσιν ἧττον. Γίνονται δὲ	καὶ	αἱ γυναῖκες τῶν ἀνδρῶν μᾶλλον
[5, 27]	εἰς τὸ ὕδωρ. Τίκτουσι δὲ	καὶ	αἱ θαλάττιαι χελῶναι ἐν τῇ
[5, 12]	ἀσθενεστέραν ἀφιᾶσι καὶ οἱ ἄρρενες	καὶ	αἱ θήλειαι. Ὡς μὲν οὖν
[5, 15]	ψῦχος. Τοῖς δὲ χρόνοις παραπλησίως	καὶ	αἱ καλούμεναι ἄρκτοι τίκτουσι τοῖς
[5, 7]	τοῦτον ὀχεύεται, αἵ τε μυῖαι	καὶ	αἱ κανθαρίδες καὶ αἱ σπονδύλαι
[5, 6]	δὲ τρόπον καὶ οἱ ἀστακοὶ	καὶ	αἱ καρίδες ὀχεύονται. Οἱ δὲ
[5, 13]	πίνναι ἐρρίζωνται, οἱ δὲ σωλῆνες	καὶ	αἱ κόγχαι ἀρρίζωτοι διαμένουσιν· ὅταν
[5, 12]	δώδεκα αἵ τ´ ὀχεῖαι συμβαίνουσι	καὶ	αἱ κυήσεις αὐτῶν· οὐ μὴν
[5, 8]	τὴν ἀλέαν καὶ εὐτροφίαν, ὅσων	καὶ	αἱ κυήσεις ὀλιγοχρόνιοί εἰσιν, οἷον
[5, 14]	λείοις καὶ πλαταμώδεσιν ἀπολυόμεναι μεταχωροῦσιν.	Καὶ	αἱ λεπάδες δ´ ἀπολύονται καὶ
[5, 13]	Εὐρίπῳ καὶ περὶ τὴν Καρίαν,	καὶ	αἱ μὲν ἐν τοῖς κόλποις
[5, 10]	τὸν καιρὸν τοῦτον. Γίνονται δὲ	καὶ	αἱ πορφύραι περὶ τὸ ἔαρ,
[5, 13]	ἄμμῳ καὶ οἱ κτένες, ὥσπερ	καὶ	αἱ πορφύραι. Φύεται μὲν οὖν
[5, 7]	τε μυῖαι καὶ αἱ κανθαρίδες	καὶ	αἱ σπονδύλαι καὶ τὰ φαλάγγια,
[5, 17]	τρία, ἥ τε ὀνομαζομένη πλατεῖα,	καὶ	αἱ στρογγύλαι, καὶ τρίται αἱ
[5, 5]	τῆς θηλείας. Αἱ δὲ σηπίαι	καὶ	αἱ τευθίδες νέουσιν ἅμα συμπεπλεγμέναι,
[5, 17]	κατὰ τριήμερον ἢ τετραήμερον, ὥσπερ	καὶ	αἱ τῶν νόσων συμβαίνουσι κρίσεις.
[5, 25]	κρότωνας, φθεῖρας δ´ οὐκ ἔχουσιν·	καὶ	αἱ ὕες φθεῖρας μεγάλους καὶ
[5, 13]	ἡ ἀρχή. Αἱ δὲ κόγχαι	καὶ	αἱ χῆμαι καὶ οἱ σωλῆνες
[5, 25]	ζώσης, οἷον οἵ τε φθεῖρες	καὶ	αἱ ψύλλαι καὶ κόρεις, ἐκ
[5, 12]	ὧδε τοῖς ζῴοις. Πρόβατον μὲν	καὶ	αἲξ αὐτοετὲς ὀχεύεται καὶ κύει,
[5, 14]	εἶναι κατ´ ἔλαττον. Ἔχει δὲ	καὶ	αἴσθησιν, ὡς φασίν. Σημεῖον δέ·
[5, 17]	φαλαγγίων καὶ ἀραχνίων, καὶ ἀττέλαβοι	καὶ	ἀκρίδες καὶ τέττιγες· τὰ δ´
[5, 26]	θηρεύοντος τοῦ δελφῖνος. ~{Γίνεται δὲ	καὶ	ἄλλα ζῳδάρια, ὥσπερ ἐλέχθη καὶ
[5, 9]	οἱ δ´ ὄρκυνες καὶ σκορπίδες	καὶ	ἄλλα πολλὰ γένη ἐν τῷ
[5, 16]	ὅμοια μύρτοις μεγάλοις καὶ μέλασιν·	καὶ	ἀλλήλων ἐχόμενά ἐστιν, οἷον βότρυς
[5, 19]	πρὸς τοῖς δένδρεσιν· γίνεται δὲ	καὶ	ἄλλοθι τοιοῦτον ἐν τῷ Πόντῳ.
[5, 17]	καταφερομένου δὲ τοῦ ἡλίου ἀπομαραίνεται,	καὶ	ἅμα δυομένου ἀποθνήσκει βιῶσαν ἡμέραν
[5, 19]	μᾶλλον, ἐπομβρίας δὲ γόνον, διὸ	καὶ	ἅμα συμβαίνει ἐλαιῶν φορὰ καὶ
[5, 24]	ὑπομένουσιν ἢ ἐὰν εὐθὺς ἐκτείνας,	καὶ	ἀναβαίνουσιν ἐπὶ τὸν δάκτυλον· διὰ
[5, 25]	Πάντα δὲ πολύποδα ταῦτ´ ἐστὶ	καὶ	ἄναιμα καὶ ἔντομα. Ὁ δὲ
[5, 14]	φύεται πάλιν ἐκ τοῦ καταλοίπου	καὶ	ἀναπληροῦται. Μέγιστοι μὲν οὖν γίνονται
[5, 13]	ὃν ἀφαιροῦσιν· θλιβόμενος δὲ βάπτει	καὶ	ἀνθίζει τὴν χεῖρα. Διατείνει δ´
[5, 17]	Καὶ γὰρ οἱ τῶν μελιττῶν	καὶ	ἀνθρηνῶν καὶ σφηκῶν ὅταν μὲν
[5, 1]	δ´ ἐστὶ τῶν τετραπόδων ἔνια,	καὶ	ἄνθρωπος τῶν διπόδων μόνον. Κοινὸν
[5, 19]	δὲ τῷ κηρίῳ ἔχεται ὥστε	καὶ	ἀντειλῆφθαι. Ὁ δὲ γόνος ἐστὶ
[5, 17]	δὲ τῶν κολεοπτέρων καὶ μικρῶν	καὶ	ἀνωνύμων ζῴων τοῦ πηλοῦ τρώγλας
[5, 27]	τριάκοντα ἀνορύττει καὶ ἐκλέπει ταχύ,	καὶ	ἀπάγει τοὺς νεοττοὺς εὐθὺς εἰς
[5, 15]	ἑκατέρωθεν γὰρ ἀπὸ τῆς κέρκου	καὶ	ἀπὸ τοῦ θώρακος δύο διαστήματα
[5, 19]	μέλιττα ὅσα ἐν κάλυκι ἀνθεῖ,	καὶ	ἀπὸ τῶν ἄλλων δ´ ὅσα
[5, 22]	αὐξηθέντα περιέχει κύκλῳ τὸ φαλάγγιον,	καὶ	ἀποκτείνει τὴν τεκοῦσαν ἐκβάλλοντα, πολλάκις
[5, 21]	τελειωθῇ, ἐκβάλλονται, ὥσπερ οἱ ἀράχναι,	καὶ	ἀπόλλυνται ὑπὸ τῶν τέκνων· πολλάκις
[5, 16]	τὸ τῶν βοστρύχων. Ἀποτίκτει δὲ	καὶ	ἀπορραίνει ἐξ ἀναγωγῆς, ὡς μετὰ
[5, 13]	πλήρης ᾖ· κενῆς δ´ οὔσης	καὶ	ἀποσπάσαι χαλεπόν. Ταῦτα μὲν οὖν
[5, 16]	ὥσπερ τὰ τῶν σκληροδέρμων, ψαθυρόν.	Καὶ	ἀποτίκτει ὁ μὲν πολύπους εἰς
[5, 17]	προσπέφυκέ τε μόνη τῷ ἐντέρῳ	καὶ	ἀποτίκτει οἷον σικύου σπέρμα, ᾧ
[5, 4]	τόκον οἱ ἄρρενες τοῖς θήλεσι,	καὶ	ἀποτικτουσῶν δ´ ἀνακάπτουσι τὰ ᾠά·
[5, 17]	τῶν συγγενῶν, οἷον φαλάγγιά τε	καὶ	ἀράχνια ἐκ φαλαγγίων καὶ ἀραχνίων,
[5, 20]	ἐκ κηροῦ ἀλλ´ ἐκ φλοιώδους	καὶ	ἀραχνιώδους ὕλης τὸ κηρίον· γλαφυρώτερον
[5, 17]	τε καὶ ἀράχνια ἐκ φαλαγγίων	καὶ	ἀραχνίων, καὶ ἀττέλαβοι καὶ ἀκρίδες
[5, 12]	εἴκοσι συνέβη καὶ θηλείαις ὀχευθῆναι	καὶ	ἄρρεσι γεννῆσαι. Ἀφαιρεῖται δὲ καὶ
[5, 8]	πλεῖστον περὶ τὸ ἔαρ ποιεῖται	καὶ	ἀρχομένου τοῦ θέρους τὴν ὀχείαν
[5, 9]	μόνη τίκτει δίς· τίκτει γὰρ	καὶ	ἀρχομένου τοῦ φθινοπώρου καὶ περὶ
[5, 9]	ἡ μὲν γὰρ σμύραινα ποικίλον	καὶ	ἀσθενέστερον, ὁ δὲ σμῦρος ὁμόχρους
[5, 12]	κατὰ τούτους τοὺς χρόνους ἐλάττω	καὶ	ἀσθενικώτερα. Ὡς δ´ ἐπὶ τὸ
[5, 6]	δὲ μαλακόστρακα ὀχεύεται, οἷον κάραβοι	καὶ	ἀστακοὶ καὶ καρίδες καὶ τὰ
[5, 17]	ἀράχνια ἐκ φαλαγγίων καὶ ἀραχνίων,	καὶ	ἀττέλαβοι καὶ ἀκρίδες καὶ τέττιγες·
[5, 15]	τὴν κοιλίαν εἰς τὰς πτύχας,	καὶ	αὐξάνεται αὐτῶν τὰ ᾠὰ ὥσπερ
[5, 16]	μυξώδη· ὃ τὴν γλισχρότητα παρέχει.	Καὶ	αὐξάνεται δὲ ταῦτα τὰ ᾠά,
[5, 27]	πήχεων. Λέγουσι δέ τινες ὅτι	καὶ	αὐξάνεται ἕως ἂν ζῇ. ~Τῶν
[5, 13]	τὰ κενὰ τῶν ὀστράκων εἰσδύεται,	καὶ	αὐξανόμενον μετεισδύνει πάλιν εἰς ἄλλο
[5, 13]	καὶ ἐν τούτῳ τρέφεται πάλιν·	καὶ	αὐξανόμενον πάλιν εἰς ἄλλο μετεισδύνει
[5, 22]	δὲ φαλάγγια πολὺ τὸ πλῆθος·	καὶ	αὐξηθέντα περιέχει κύκλῳ τὸ φαλάγγιον,
[5, 17]	αἱ πρασοκουρίδες· ἴσχουσι δὲ πτερὰ	καὶ	αὐταί. Ἐκ δὲ τῶν ἐν
[5, 13]	τούτων αἱ πορφύραι, ἀλλὰ φύονται	καὶ	αὗται καὶ τἆλλα τὰ ὀστρακόδερμα
[5, 13]	ὀστρακώδη γίνεται ἐν τῇ ἰλύϊ	καὶ	αὐτόματα, κατὰ τὴν διαφορὰν τῆς
[5, 14]	καθάπερ καὶ τἆλλα τὰ φυόμενα,	καὶ	ἀφαιρεῖται τὴν αὔξησιν· διὸ καὶ
[5, 22]	ἀράχνια, γίνεται· πηδᾷ δ´ εὐθὺς	καὶ	ἀφίησιν ἀράχνιον. Ὁ δὲ χυμὸς
[5, 17]	ἃ διὰ τοῦ πυρὸς πηδᾷ	καὶ	βαδίζει. Ἀποθνήσκουσι δὲ καὶ οἱ
[5, 13]	τὰς σήραγγας τῶν πετριδίων τήθυα	καὶ	βάλανοι καὶ τὰ ἐπιπολάζοντα, οἷον
[5, 12]	ἀφίησιν ὁ μὲν ἄρρην μεγάλην	καὶ	βαρεῖαν, ἡ δὲ θήλεια μείζω
[5, 12]	μικρὰν μέν, μείζω μέντοι γε	καὶ	βαρυτέραν τῆς θηλείας· τοῦ δὲ
[5, 3]	τῇ ὀχείᾳ πλησιάζουσιν, οἷον φρῦναι	καὶ	βάτραχοι καὶ πᾶν τὸ τοιοῦτον
[5, 4]	λάμια καὶ ἀετὸς καὶ νάρκη	καὶ	βάτραχος καὶ πάντα τὰ γαλεώδη.
[5, 27]	δ´ ἡμέρας ἑξήκοντα (καὶ γὰρ	καὶ	βιοῖ χρόνον πολύν) ἐξ ἐλαχίστων
[5, 13]	τοῦ βυσσοῦ ἐν τοῖς ἀμμώδεσι	καὶ	βορβορώδεσιν. Ἔχουσι δ´ ἐν αὑταῖς
[5, 12]	ἐνιαυσία ἐκύησεν ὥστε καὶ ἐκτραφῆναι.	Καὶ	βοῦς ἐνιαυσία ἔτεκεν ὥστε καὶ
[5, 4]	δ´ ἐστὶ τά τ´ εἰρημένα	καὶ	βοῦς καὶ λάμια καὶ ἀετὸς
[5, 27]	Τίκτουσι δὲ πολὺ πλῆθος ᾠῶν·	καὶ	γὰρ εἰς ἑκατὸν τίκτουσιν ᾠά.
[5, 17]	τῆς περὶ τὸ ὄξος ἰλύος·	καὶ	γὰρ ἐν τοῖς δοκοῦσιν ἀσηπτοτάτοις
[5, 2]	τὰ θήλεα δέχονται τὴν γονήν·	καὶ	γὰρ ἐπὶ τῶν ἐλάφων ὦπται
[5, 27]	καὶ ἐπικάθηται δ´ ἡμέρας ἑξήκοντα	(καὶ	γὰρ καὶ βιοῖ χρόνον πολύν)
[5, 12]	γίνεται· χείριστα δὲ τὰ θερινά·	καὶ	γὰρ μικρὰ καὶ λεπτὰ καὶ
[5, 24]	ὀξεῖ, καθάπερ καὶ οἱ ἀττέλαβοι·	καὶ	γὰρ οἱ ἀττέλαβοι τίκτουσιν ἐν
[5, 25]	ἄλλων ζῴων ἐν πολλοῖς φθεῖρες.	Καὶ	γὰρ οἱ ὄρνιθες ἔχουσι, καὶ
[5, 17]	σκώληκες, καὶ ὅσοι ἄνευ ὀχείας.	Καὶ	γὰρ οἱ τῶν μελιττῶν καὶ
[5, 9]	ὥσπερ καὶ τὰ τοῦ ἱππούρου·	καὶ	γὰρ ταῦτα ἐξ ἐλαχίστου μέγιστα
[5, 12]	ἑξήκονθ´ ἡμερῶν, ἀλλ´ ἄν τι	καὶ	γένηται, οὐκ ἐκτρέφεται εἰς τέλος.
[5, 12]	ἄρχεταί τε τὸ σπέρμα ἐκκρίνεσθαι	καὶ	γεννᾶν δύναται, ἀλλ´ ὕστερον· τὸ
[5, 9]	καὶ πρὸς τὸ πλεονάκις ὀχεύεσθαι	καὶ	γεννᾶν, οὕτω καὶ περὶ τοὺς
[5, 12]	ἄρχεται διετὴς καὶ ὀχεύεσθαι, ὥστε	καὶ	γεννᾶν· τὰ μέντοι ἔκγονα τὰ
[5, 12]	πρὸς τὰς ὀχείας καὶ νέα	καὶ	γηράσκουσα· ἔγκυος δ´ οὖσα ἐὰν
[5, 12]	μή, μάλιστα τό γ´ ἕωθεν·	καὶ	γηράσκων ἧττον ἀεί, ὥσπερ εἴρηται
[5, 23]	γε δοκεῖ ἡ φθορὰ αὐτῶν,	καὶ	γίνεσθαι ὅπως ἂν τύχῃ. ~Τῶν
[5, 15]	προσβλέποντι δὲ συνεστηκός τι φαίνεται·	καὶ	γίνεται δὲ μέγιστα οὐ τὰ
[5, 16]	κινεῖσθαι. Αἱ δὲ σηπίαι ἀποτίκτουσι,	καὶ	γίνεται ὅμοια μύρτοις μεγάλοις καὶ
[5, 26]	τις τὸν χιτῶνα περιέλῃ, ἀποθνήσκει	καὶ	γίνεται ὁμοίως ἀχρεῖος ὥσπερ ὁ
[5, 8]	ἔντομα καὶ τοῦ χειμῶνος ὀχεύεται	καὶ	γίνεται, ὅταν εὐημερίαι γένωνται καὶ
[5, 21]	μόλις διαιροῦσιν. Ἐνταῦθα δὲ τίκτουσι,	καὶ	γίνεται σκωλήκια λευκὰ ἐν ὑμένι
[5, 10]	ἄρρην παρακολουθῶν καταφυσᾷ τὸν θορόν,	καὶ	γίνεται στιφρά. Βαδίζουσι δὲ κατὰ
[5, 15]	δ´ ἄκρου προσεπιτεθέντος καλύπτει πάντα,	καὶ	γίνεται τοῦτ´ αὐτοῖς οἷον πῶμα.
[5, 17]	καὶ πηλῷ προσκαταλείψαντες ἐντίκτουσιν ἐνταῦθα,	καὶ	γίνονται ἐξ αὐτῶν οἱ σφῆκες
[5, 23]	εἶτα περιρρήγνυται αὐταῖς τὸ δέρμα	καὶ	γίνονται εὐθὺς μείζους. Τίκτουσι δὲ
[5, 24]	γίνονται τέττιγες ἐκ τῆς τεττιγομήτρας,	καὶ	γίνονται μέλανες καὶ σκληρότεροι εὐθὺς
[5, 25]	ἐστι τῶν φθειρῶν τῶν θαλαττίων,	καὶ	γίνονται πανταχοῦ, μάλιστα δὲ περὶ
[5, 17]	πετόμεναι· αὗται δὲ πάλιν μεταβάλλουσι,	καὶ	γίνονται πτερωτὰ ζῷα ἐξ αὐτῶν,
[5, 24]	εὐθὺς ῥήγνυταί τε τὸ κέλυφος	καὶ	γίνονται τέττιγες ἐκ τῆς τεττιγομήτρας,
[5, 14]	πᾶν· διατμηθὲν δὲ πυκνότερόν ἐστι	καὶ	γλισχρότερον τοῦ σπόγγου, καὶ τὸ
[5, 17]	διὸ καὶ οἱ σκώληκες τοιοῦτοι	καὶ	δασεῖς· οἱ δ´ ἐκ τῆς
[5, 17]	ἐστιν. Ἐκ δὲ μελαινῶν τινων	καὶ	δασειῶν οὐ μεγάλων καμπῶν πρῶτον
[5, 9]	τῇ γῇ καὶ τοῖς βρυώδεσι	καὶ	δασέσιν. {Ταχὺ δὲ καὶ ὁ
[5, 2]	συνιόντα πυγηδόν, οἷον λέοντές τε	καὶ	δασύποδες καὶ λύγκες· τῶν δὲ
[5, 10]	ἀποτίκτει δ´ ἐν ἡμέραις πέντε	καὶ	δέκα. Ὅταν δὲ τέκῃ τὰ
[5, 15]	κατὰ τοὺς καιροὺς τούτους αὐξάνεται	καὶ	δεκτικὰ γίνεται τῶν ᾠῶν· πρὸς
[5, 4]	ζῳοτόκων ἐστὶν ἢ τῶν ᾠοτόκων.	Καὶ	δελφῖνες δὲ καὶ πάντα τὰ
[5, 26]	εἰς τὰ τῶν συκῶν ἐρινεά,	καὶ	διὰ στιγμάτων ποιεῖ μὴ ἀποπίπτειν
[5, 13]	ὥσπερ καὶ ἐν τῇ θαλάττῃ,	καὶ	διὰ τὴν στενοχωρίαν γίνονται οἱονεὶ
[5, 2]	δ´ ἡ μὲν θήλεια συγκαθιεῖσα	καὶ	διαβαίνουσα, ὁ δ´ ἄρρην ἐπαναβαίνων
[5, 5]	κεφαλὴν ἐρείσῃ πρὸς τὴν γῆν	καὶ	διαπετάσῃ τὰς πλεκτάνας, ἅτερος ἐφαρμόττει
[5, 17]	τῶν ᾠῶν, ἀλλ´ ὅλον αὐξάνεται	καὶ	διαρθρούμενον γίνεται τὸ ζῷον. Γίνεται
[5, 21]	στρογγύλων τὸ πρῶτον μακρὰ γίνεται	καὶ	διαρθροῦται· ἡ δὲ γένεσίς ἐστι
[5, 13]	πορφύρα μεῖζον δακτύλου, ᾧ νέμεται	καὶ	διατρυπᾷ τὰ κογχύλια καὶ τὸ
[5, 17]	μεγάλου, ὃς ἔχει οἷον κέρατα	καὶ	διαφέρει τῶν ἄλλων, γίνεται πρῶτον
[5, 25]	πολλὴ ἐν τῷ σώματι ᾖ·	καὶ	διεφθάρησάν τινες ἤδη τοῦτον τὸν
[5, 2]	καθάπερ καὶ τὰ ἄλλα τετράποδα·	καὶ	διημερεύει τὸ μὲν ὀχεῦον τὸ
[5, 27]	οὖν χελώνη τίκτει ᾠὰ σκληρόδερμα	καὶ	δίχροα ὥσπερ τὰ τῶν ὀρνίθων,
[5, 12]	δ´ ἑξήκοντα καὶ μίαν ἢ	καὶ	δύο ἢ τρεῖς ἡμέρας τὸ
[5, 25]	πολλοῖς γινομένων· εἰσὶ δ´ οὗτοι	καὶ	δυσαφαίρετοι ἀπὸ τοῦ χρωτός. Παισὶ
[5, 26]	ἀποπίπτει ἀλλ´ ἀποσπᾶται ὥσπερ προσπεφυκότα·	καὶ	ἐάν τις τὸν χιτῶνα περιέλῃ,
[5, 7]	αἱ σπονδύλαι καὶ τὰ φαλάγγια,	καὶ	εἴ τι ἄλλο τοιοῦτόν ἐστι
[5, 12]	αἰδοίων οὐ μόνον μεγέθει ἀλλὰ	καὶ	εἴδει, καὶ ἐπὶ τῶν μαστῶν
[5, 12]	τισὶ καὶ ὀκτωκαίδεκα ἔτη γεγονόσι	καὶ	εἴκοσι συνέβη καὶ θηλείαις ὀχευθῆναι
[5, 18]	ἐγγίνεται. Οἱ δέ φασιν ὀχεύεσθαι,	καὶ	εἶναι ἄρρενας μὲν τοὺς κηφῆνας,
[5, 19]	φέρουσι τὸ μέλι. Κατάγεται δὲ	καὶ	εἰς Ἀμισὸν μέλι ἄνωθεν λευκὸν
[5, 26]	ἐκπέτεται τοῦτο ἐγκαταλιπὼν ὁ ψήν,	καὶ	εἰσδύεται εἰς τὰ τῶν συκῶν
[5, 24]	ἐν τῇ γῇ γίνεται τεττιγομήτρα·	καὶ	εἰσὶ τότε ἥδιστοι, πρὶν περιρραγῆναι
[5, 9]	Τίκτει δ´ αὕτη ᾠὰ πολλά,	καὶ	ἐκ μικροῦ ταχεῖαν τὴν αὔξησιν
[5, 17]	πᾶσι γὰρ τούτοις γίνονται σκώληκες)	καὶ	ἐκ τῶν ἐν τῇ κυνακάνθῃ·
[5, 1]	φθειρῶν ὀχευομένων αἱ καλούμεναι κονίδες	καὶ	ἐκ τῶν μυιῶν σκώληκες καὶ
[5, 17]	ὧν γίνονται κάνθαροι. Γίνονται δὲ	καὶ	ἐκ τῶν σκωλήκων τῶν ἐν
[5, 1]	καὶ ἐκ τῶν μυιῶν σκώληκες	καὶ	ἐκ τῶν ψυλλῶν σκώληκες ᾠοειδεῖς,
[5, 15]	ᾠὰ περὶ τρεῖς μῆνας, Σκιρροφοριῶνα	καὶ	Ἑκατομβαιῶνα καὶ Μεταγειτνιῶνα· μετὰ δὲ
[5, 27]	ἡμέρας ἐλάττους ἢ τριάκοντα ἀνορύττει	καὶ	ἐκλέπει ταχύ, καὶ ἀπάγει τοὺς
[5, 17]	δὲ ταῖς λοιπαῖς τρισὶν ἐπῳάζουσι	καὶ	ἐκλέπουσιν ὅσα γόνῳ τίκτεται, οἷον
[5, 17]	πολλοῦ διελθόντος περιρρήγνυται τὸ κέλυφος,	καὶ	ἐκπέτεται ἐξ αὐτῶν πτερωτὰ ζῷα,
[5, 15]	συνεστηκὸς καὶ ἀθρόον, ὥσπερ φαίνεται	καὶ	ἐκτός· εἶτ´ ἐκ τούτων γίνονται
[5, 12]	δὲ καὶ ἐνιαυσία ἐκύησεν ὥστε	καὶ	ἐκτραφῆναι. Καὶ βοῦς ἐνιαυσία ἔτεκεν
[5, 12]	Καὶ βοῦς ἐνιαυσία ἔτεκεν ὥστε	καὶ	ἐκτραφῆναι· καὶ τὸ μέγεθος ηὐξήθη
[5, 12]	ὀχεύουσι τετράμηνοι, ὥστε δὲ γεννᾶν	καὶ	ἐκτρέφειν ἑξάμηνοι, ἐνιαχοῦ δ´ οἱ
[5, 8]	ταῖς λοιπαῖς ἑπτὰ ἡμέραις τίκτειν	καὶ	ἐκτρέφειν τὰ νεόττια. Περὶ μὲν
[5, 11]	δ´ αἱ περιστεραὶ πᾶσαν ὥραν	καὶ	ἐκτρέφουσιν, ἂν τόπον ἔχωσιν ἀλεεινὸν
[5, 12]	ἄγονον, γονίμων δ´ ὄντων ἀσθενέστερα	καὶ	ἐλάττω τὰ ἔκγονα. Τοῦτο δὲ
[5, 22]	ὅμοιος ἐν τοῖς σκώληξι θλιβομένοις	καὶ	ἐν αὐτοῖς νέοις οὖσι, παχὺς
[5, 15]	δὲ τοῖς πηλώδεσιν οὐδέτεροι· διὸ	καὶ	ἐν Ἑλλησπόντῳ μὲν καὶ περὶ
[5, 24]	ὅπου μὴ δένδρα ἐστίν· διὸ	καὶ	ἐν Κυρήνῃ οὐ γίνονται ἐν
[5, 25]	ποιητὴν καὶ Φερεκύδην τὸν Σύριον.	Καὶ	ἐν νόσοις δέ τισι γίνεται
[5, 11]	φθινοπώρου· τὰ δὲ τοῦ θέρους	καὶ	ἐν ταῖς θερμημερίαις χείριστα. ~Διαφέρουσι
[5, 13]	τοῖς μυσὶ τοῖς πυελώδεσιν, ἔπειτα	καὶ	ἐν ταῖς πίνναις οἱ καλούμενοι
[5, 13]	ἀλλ´ εἰς ταὐτὸ ἰοῦσαι, ὥσπερ	καὶ	ἐν τῇ θαλάττῃ, καὶ διὰ
[5, 4]	θῆλυ τοῦ ἄρρενος· σχεδὸν δὲ	καὶ	ἐν τοῖς ἄλλοις ἰχθύσι τὰ
[5, 16]	Μέγιστοι δὲ φαίνονται πρῶτον, ὥσπερ	καὶ	ἐν τοῖς ἄλλοις, καὶ ἐν
[5, 26]	καλεῖται ἀκαρί, λευκὸν καὶ μικρόν.	Καὶ	ἐν τοῖς βιβλίοις ἄλλα γίνεται,
[5, 17]	οἷον ἐν μαγειρείοις τε γίνεται	καὶ	ἐν τοῖς ἔργοις· σήπεται γὰρ
[5, 24]	τῇ Κυρηναίᾳ γίνονται. Ἐντίκτουσι δὲ	καὶ	ἐν τοῖς καλάμοις ἐν οἷς
[5, 13]	οἱ καλούμενοι πιννοτῆραι. Γίνονται δὲ	καὶ	ἐν τοῖς κτεσὶ καὶ ἐν
[5, 13]	δὲ καὶ ἐν τοῖς κτεσὶ	καὶ	ἐν τοῖς λιμνοστρέοις· αὔξησιν δ´
[5, 10]	καὶ τὰ μαλάκια τοῦ ἔαρος,	καὶ	ἐν τοῖς πρώτοις τίκτει τῶν
[5, 19]	Θερμώδοντα ποταμὸν ἐν τῇ γῇ	καὶ	ἐν τοῖς σμήνεσι ποιοῦσι κηρία
[5, 24]	τὰς ἀμπέλους, διατρυπῶντες τοὺς καλάμους,	καὶ	ἐν τοῖς τῆς σκίλλης καυλοῖς.
[5, 26]	ἔν τε τοῖς ξηροῖς ὑγραινομένοις	καὶ	ἐν τοῖς ὑγροῖς ξηραινομένοις, ὅσα
[5, 8]	δύσιν καὶ τροπὰς ὁρᾶται μόνον,	καὶ	ἐν τοῖς ὑφόρμοις ὅσον περιιπταμένη
[5, 16]	ὥσπερ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις,	καὶ	ἐν τούτοις οἱ ὀφθαλμοί. Ὠὸν
[5, 22]	ἐστι, τὸ δ´ ἥμισυ ἔξω·	καὶ	ἐν τούτῳ ἐπῳάζουσαι ζῳοποιοῦσιν. Τὰ
[5, 13]	Ὅταν δ´ εἰσδύσῃ, συμπεριφέρει τοῦτο	καὶ	ἐν τούτῳ τρέφεται πάλιν· καὶ
[5, 13]	ὃ εἶχεν εἰς τὴν γῆν·	καὶ	ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ γίνεται
[5, 22]	ὅταν δὲ τέκῃ, ἐπῳάζει τε	καὶ	ἐν τρισὶν ἡμέραις διαρθροῦται. {Τίκτει
[5, 10]	φαίνεται τὰ καλούμενα ᾠὰ ἔχοντα	καὶ	ἐν τῷ μετοπώρῳ, πλὴν τῶν
[5, 26]	ἐνῇ ὑγρόν, ξηραίνει. Γίνεται δὲ	καὶ	ἐν χιτῶνι ὁ σκώληξ οὗτος.
[5, 27]	συκαῖς ἐρινεούς. ~Τῶν δὲ τετραπόδων	καὶ	ἐναίμων καὶ ᾠοτόκων αἱ μὲν
[5, 13]	δὲ τῶν πορφυρῶν γένη πλείω,	καὶ	ἔνιαι μὲν μεγάλαι, οἷον αἱ
[5, 12]	τριετὴς καὶ ἑξάμηνος. Ἤδη δὲ	καὶ	ἐνιαυσία ἐκύησεν ὥστε καὶ ἐκτραφῆναι.
[5, 17]	σκωληκίων μικρά· πρῶτον μὲν γὰρ	καὶ	ἐνταῦθα ἐρυθραίνεται καὶ ἐξ ἀκινησίας
[5, 17]	ἢ πρὸς τάφοις ἢ τειχίοις,	{καὶ	ἐνταῦθα τὰ σκωλήκια ἐντίκτουσιν. Ὁ
[5, 27]	ὕδατος τίκτει, ὀρύξασα βόθυνον πιθώδη,	καὶ	ἐντεκοῦσα καταλείπει· ἐάσασα δ´ ἡμέρας
[5, 17]	ταύτῃ φωλοῦσί τε τὸν χειμῶνα	καὶ	ἐντίκτουσι σκωλήκια, ἐξ ὧν γίνονται
[5, 25]	πολύποδα ταῦτ´ ἐστὶ καὶ ἄναιμα	καὶ	ἔντομα. Ὁ δὲ τῶν θύννων
[5, 17]	μὲν γὰρ καὶ ἐνταῦθα ἐρυθραίνεται	καὶ	ἐξ ἀκινησίας λαμβάνει κίνησιν οἷον
[5, 8]	θέρους ἀρχομένου, τίκτει δὲ πέντε	καὶ	ἓξ ᾠά· φωλεῖ δ´ ἀπὸ
[5, 12]	ἀλλ´ ἢ τριετὴς ἢ τριετὴς	καὶ	ἑξάμηνος. Ἤδη δὲ καὶ ἐνιαυσία
[5, 16]	γίνεται ἐκ τῶν ἀπορραγέντων πολυπόδια,	καὶ	ἐξέρπει, ὥσπερ τὰ φαλάγγια, πολλὰ
[5, 12]	τὸ πολὺ τοῖς μὲν πέντε	καὶ	ἑξήκοντα ὅρος, ταῖς δὲ πέντε
[5, 13]	χρῶνται, πάχει τε πολὺ ὑπερβάλλει,	καὶ	ἔξωθεν τοῦ ὀστράκου τὸ ἄνθος
[5, 9]	καὶ ὀδόντας ἔχει καὶ ἔσωθεν	καὶ	ἔξωθεν. Φασὶ δ´ ὥσπερ καὶ
[5, 20]	ἔστ´ ἂν νύμφαι ὦσιν, ἀκινητίζουσι	καὶ	ἐπαλήλιπται ὁ κύτταρος. Καταντικρὺ δ´
[5, 4]	πόδας ἔχοντα. Τοῦτο δὴ συμπεραίνει	καὶ	ἐπεκτείνεται εἰς τὴν τοῦ θήλεος
[5, 24]	προσίῃ ἀπ´ ἄκρου ἐπικάμπτων τε	καὶ	ἐπεκτείνων πάλιν, μᾶλλον ὑπομένουσιν ἢ
[5, 26]	ἐν χιτῶνι ὁ σκώληξ οὗτος.	Καὶ	ἐπὶ κηρίῳ δὲ γίνεται παλαιουμένῳ,
[5, 4]	παραπεσόντας, ἐπεὶ ὦπται ἡ ὀχεία	καὶ	ἐπὶ τούτων γινομένη τὸν εἰρημένον
[5, 12]	μὴ γεννᾶν μηδὲ τίκτειν, καθάπερ	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων. {Ἡ δὲ
[5, 1]	μόνον. Κοινὸν μὲν οὖν συμβέβηκε	καὶ	ἐπὶ τῶν ζῴων, ὥσπερ καὶ
[5, 15]	σκώληκες. Τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο	καὶ	ἐπὶ τῶν μαλακίων ἐστὶ καὶ
[5, 12]	μόνον μεγέθει ἀλλὰ καὶ εἴδει,	καὶ	ἐπὶ τῶν μαστῶν ὡσαύτως, μάλιστα
[5, 1]	φανερόν· σχεδὸν γὰρ παραπλήσια συμβαίνει	καὶ	ἐπὶ τῶν ὀρνίθων. Ὅσα δ´
[5, 12]	ἀνθρώπων καὶ τῶν ζῳοτόκων τετραπόδων	καὶ	ἐπὶ τῶν ὀρνίθων· τῶν μὲν
[5, 16]	ᾠοῦ ἓν σηπίδιον· ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν τευθίδων ἔχει. Διαφέρει
[5, 1]	καὶ ἐπὶ τῶν ζῴων, ὥσπερ	καὶ	ἐπὶ τῶν φυτῶν· τὰ μὲν
[5, 17]	ἐστὶ τὰ ἄρρενα τῶν θηλειῶν	καὶ	ἐπιβαίνει ἄνωθεν, καὶ πῶς ποιεῖται
[5, 4]	τοιαῦτα, οὐ μόνον παραπίπτοντα ἀλλὰ	καὶ	ἐπιβαίνοντα τοῖς ὑπτίοις ἐπὶ τὰ
[5, 12]	πλεῖστον τριετὴς ὀχεύει καὶ ὀχεύεται.	Καὶ	ἐπιδίδωσι δ´ ἀεὶ ἐπὶ τὸ
[5, 8]	τοῦ ἔαρος εὐθὺς ἐκ τροπῶν,	καὶ	ἐπικαθεύδει ὥσπερ αἱ ἄλλαι ὄρνιθες.
[5, 27]	περὶ ἑξήκοντα, λευκὰ τὴν χρόαν,	καὶ	ἐπικάθηται δ´ ἡμέρας ἑξήκοντα (καὶ
[5, 27]	κατὰ λόγον, αὐξανόμενος δὲ γίνεται	καὶ	ἑπτακαίδεκα πήχεων. Λέγουσι δέ τινες
[5, 21]	οἱ χερσαῖοι σκωλήκια ᾠοειδῆ πολλά,	καὶ	ἐπῳάζουσιν. Ὅταν δὲ τελειωθῇ, ἐκβάλλονται,
[5, 19]	ἐργάζωνται. Φέρει δὲ κηρὸν μὲν	καὶ	ἐριθάκην περὶ τοῖς σκέλεσι, τὸ
[5, 17]	ὥσπερ τὰ φυκία μικρὰ σφόδρα	καὶ	ἐρυθρά· ταῦτα δὲ χρόνον μέν
[5, 11]	πελειὰς καὶ μέλαν καὶ μικρὸν	καὶ	ἐρυθρόπουν καὶ τραχύπουν, διὸ καὶ
[5, 19]	ὄψιον γένηται, καὶ ὅταν αὐχμοὶ	καὶ	ἐρυσίβη, ἐλάττων γίνεται ὁ γόνος·
[5, 18]	ἂν ἐλαιῶν φορὰ γένηται, τότε	καὶ	ἑσμοὶ ἀφίενται πλεῖστοι. Οἱ δέ
[5, 19]	καὶ ἅμα συμβαίνει ἐλαιῶν φορὰ	καὶ	ἐσμῶν. Ἐργάζονται δὲ πρῶτον μὲν
[5, 20]	σκώληξιν, ὥσπερ καὶ ταῖς μελίτταις.	Καὶ	ἔστ´ ἂν νύμφαι ὦσιν, ἀκινητίζουσι
[5, 9]	τῇ πίτυϊ, καὶ ὀδόντας ἔχει	καὶ	ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν. Φασὶ δ´
[5, 14]	ἐν ἑαυτῷ ζῷα, ἕλμινθάς τε	καὶ	ἕτερ´ ἄττα, ἃ κατεσθίει, ὅταν
[5, 14]	δ´ οἱ ἐν τοῖς βαθέσι	καὶ	εὐδιεινοῖς μαλακώτατοί εἰσιν· τὸ γὰρ
[5, 15]	οἱ ὄφεις τὸ καλούμενον γῆρας,	καὶ	εὐθὺς γενόμενοι καὶ ὕστερον καὶ
[5, 16]	αὐξάνεται δὲ ταῦτα τὰ ᾠά,	καὶ	εὐθὺς μέν ἐστι λευκά, ὅταν
[5, 24]	ἔλθῃ περὶ τροπάς, ἐξέρχονται νύκτωρ,	καὶ	εὐθὺς ῥήγνυταί τε τὸ κέλυφος
[5, 9]	τόποι οὐ μόνον κατὰ μέγεθος	καὶ	εὐτροφίαν ἀλλὰ καὶ κατὰ τοὺς
[5, 8]	ζῴων πολλὰ διὰ τὴν ἀλέαν	καὶ	εὐτροφίαν, ὅσων καὶ αἱ κυήσεις
[5, 19]	ἀρχῆς γὰρ οἷον ὕδωρ γίνεται,	καὶ	ἐφ´ ἡμέρας μέν τινας ὑγρόν
[5, 20]	εἰς τὸ πλάγιον τοῦ κυττάρου,	καὶ	ἔχεται πρὸς τῷ τοίχῳ. {Οὐχ
[5, 24]	λέγουσιν οἱ γεωργοὶ ὡς κατουρούντων	καὶ	ἐχόντων περίττωμα καὶ τρεφομένων τῇ
[5, 26]	σκώληξ χρυσαλλὶς ὥσπερ αἱ κάμπαι,	καὶ	ζῇ ἀκινητίζων· ὅ τι δ´
[5, 1]	γεννήσωσιν ᾠά, συμβαίνει ἐκ τούτων	καὶ	ζῷα γίνεσθαι, πλὴν τῶν μὲν
[5, 14]	τὸ βάθος. Ἄπλυτοι δ´ ὄντες	καὶ	ζῶντες ἰδεῖν μέν εἰσι μέλανες.
[5, 8]	ἐμνήσθη περὶ αὐτῆς. Τίκτει δὲ	καὶ	ἡ ἀηδὼν τοῦ θέρους ἀρχομένου,
[5, 3]	καθάπερ τὰ ζῳοτόκα, οἷον χελώνη	καὶ	ἡ θαλαττία καὶ ἡ χερσαία.
[5, 24]	καὶ τἆλλα ἔντομα. Ἔχει δὲ	καὶ	ἡ θήλεια αἰδοῖον ἐσχισμένον· θήλεια
[5, 4]	καταπνεῦσαι τὸν ἄρρενα· χάσκει δὲ	καὶ	ἡ θήλεια καὶ ὁ ἄρρην,
[5, 13]	Διὸ καὶ χωρίζεται ὁ τράχηλος	καὶ	ἡ μήκων· μεταξὺ γὰρ τούτων
[5, 13]	τὸ αὐτῆς ὄστρακον. Ἔστι δὲ	καὶ	ἡ πορφύρα καὶ ὁ κῆρυξ
[5, 16]	Ἔστι δὲ καὶ ὁ τεῦθος	καὶ	ἡ σηπία βραχύβιον· οὐ γὰρ
[5, 16]	ᾠὰ ἐπῳάζει, ὁ δὲ πολύπους	καὶ	ἡ σηπία καὶ τἆλλα τὰ
[5, 9]	ἔαρος. Διαφέρει δ´ ὁ σμῦρος	καὶ	ἡ σμύραινα· ἡ μὲν γὰρ
[5, 12]	δὲ τοῦ ἄρρενος ἔχει μῆκος.	Καὶ	ἡ τῶν κυνῶν δὲ γηρασκόντων
[5, 2]	ἄρρην ἐπαναβαίνων ὀχεύει. Ὀχεύεται δὲ	καὶ	ἡ φώκη καθάπερ τὰ ὀπισθουρητικὰ
[5, 3]	οἷον χελώνη καὶ ἡ θαλαττία	καὶ	ἡ χερσαία. Ἔχουσι δέ τι
[5, 6]	καὶ συνηρεφέστερον, εἰς ὃ ἐκτίκτουσι	καὶ	ᾗ τὸ περίττωμα ἐξέρχεται. Μόριον
[5, 18]	οὐκ ἔχουσιν· οἱ δὲ βασιλεῖς	καὶ	ἡγεμόνες ἔχουσι μὲν κέντρον, ἀλλ´
[5, 8]	τὸν τρόπον πάντων, ~ὧραι δὲ	καὶ	ἡλικίαι τῆς ὀχείας ἑκάστοις εἰσὶ
[5, 14]	κράνη καὶ τὰς κνημῖδας ὑποτιθέασι,	καὶ	ἧττον ἡ πληγὴ ψοφεῖ. Σπανιώτατος
[5, 17]	ἢ ὑπὸ πνεύματος. Μᾶλλον δὲ	καὶ	θᾶττον γίνονται αἱ ἀσκαρίδες ἐν
[5, 9]	οὐ μὴν ἀλλά, καθάπερ εἴρηται,	καὶ	θέρους ἔνια καὶ φθινοπώρου καὶ
[5, 9]	Τίκτει δ´ ἔνια καὶ χειμῶνος	καὶ	θέρους, ὥσπερ ἐλέχθη πρότερον, οἷον
[5, 12]	ἔτη γεγονόσι καὶ εἴκοσι συνέβη	καὶ	θηλείαις ὀχευθῆναι καὶ ἄρρεσι γεννῆσαι.
[5, 4]	ἰχθύες. {Περὶ δὲ τὴν Φοινίκην	καὶ	θήραν ποιοῦνται δι´ ἀλλήλων· ἄρρενας
[5, 13]	τὴν ἀρχὴν ἐκ τῆς γῆς	καὶ	ἰλύος, εἶτ´ εἰς τὰ κενὰ
[5, 15]	κάραβοι μετὰ τὴν ὀχείαν κύουσι	καὶ	ἴσχουσι τὰ ᾠὰ περὶ τρεῖς
[5, 9]	ἀσθενέστερον, ὁ δὲ σμῦρος ὁμόχρους	καὶ	ἰσχυρός, καὶ τὸ χρῶμα ἔχει
[5, 14]	καλοῦσιν Ἀχίλλειον λεπτότατος καὶ πυκνότατος	καὶ	ἰσχυρότατος· ὃν ὑπὸ τὰ κράνη
[5, 13]	ἡ πορφύρα περὶ ἔτη ἕξ,	καὶ	καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν φανερά ἐστιν
[5, 26]	ἐλάχιστον εἶναι τῶν ζῴων πάντων	καὶ	καλεῖται ἀκαρί, λευκὸν καὶ μικρόν.
[5, 17]	ἀποθνήσκει βιῶσαν ἡμέραν μίαν, διὸ	καὶ	καλεῖται ἐφήμερον. Τὰ πλεῖστα δὲ
[5, 8]	περὶ τροπὰς τὰς χειμερινάς. Διὸ	καὶ	καλοῦνται, ὅταν εὐδιειναὶ γένωνται αἱ
[5, 18]	ἔχουσιν ἡμιόλιον μάλιστα τῷ μήκει,	καὶ	καλοῦνται ὑπό τινων μητέρες ὡς
[5, 17]	ἀκινητίζουσι, καὶ μεταβάλλουσι τὴν μορφήν,	καὶ	καλοῦνται χρυσαλλίδες, καὶ σκληρὸν ἔχουσι
[5, 7]	ἐν ποσίν, οἷον μυιῶν τε	καὶ	κανθαρίδων. Πάντα δὲ τὸν τρόπον
[5, 6]	ὀχεύεται, οἷον κάραβοι καὶ ἀστακοὶ	καὶ	καρίδες καὶ τὰ τοιαῦτα, ὥσπερ
[5, 12]	ταῖς θερμημερίαις χείριστα. ~Διαφέρουσι δὲ	καὶ	κατὰ τὴν ἡλικίαν τὰ ζῷα
[5, 23]	οὐκ ἔχουσιν. Ἀθρόα δὲ τίκτουσι	καὶ	κατὰ τὸν αὐτὸν τόπον, ὥστε
[5, 9]	κατὰ μέγεθος καὶ εὐτροφίαν ἀλλὰ	καὶ	κατὰ τοὺς τόκους καὶ τὰς
[5, 23]	λυπρᾷ, ἀλλ´ ἐν τῇ πεδιάδι	καὶ	κατερρωγυίᾳ· ἐν ταῖς ῥωγμαῖς γὰρ
[5, 27]	ὅμοια τοῖς ὄρνισι τοῖς ἡμέροις,	καὶ	κατορύξασαι ἐπῳάζουσι τὰς νύκτας. Τίκτουσι
[5, 15]	κέρκου προσαναπτυττομένης, καὶ προσπιέσασα εὐθὺς	καὶ	κεκαμμένη ἀποτίκτειν. Τὰ δὲ χονδρώδη
[5, 4]	τὸν συνδυασμόν. Τὰ δὲ πλατέα	καὶ	κερκοφόρα, οἷον βάτος καὶ τρυγὼν
[5, 19]	γίνεται· αὐξανόμενα δὲ γίνονται μέλιτται	καὶ	κηφῆνες. Ὁ δὲ τῶν βασιλέων
[5, 19]	ἔχειν, ἐξεσθίουσιν αὐταὶ αἱ μέλιτται·	καὶ	κηφῆνος πτερὸν ἂν ἀποκνίσας ἀφῇ
[5, 17]	ἐκ δὲ τούτου μυῖα ἀποτελεῖται,	καὶ	κινεῖται πνεύματος ἢ ἡλίου γενομένου.
[5, 14]	καὶ ὅταν ᾖ πνεῦμα πολὺ	καὶ	κλύδων, πρὸς τὸ μὴ ἀποπίπτειν.
[5, 17]	νέοι σκώληκες ὦσι, τρέφονταί τε	καὶ	κόπρον ἔχοντες φαίνονται· {ὅταν δ´
[5, 17]	χρόνον· τὰ δ´ ἐν βορβόρῳ	καὶ	κόπρῳ σηπομένοις, τὰ δ´ ἐν
[5, 4]	τοῖς ἄρρεσιν ἑπόμεναι τοῦτο δρῶσι,	καὶ	κόπτουσιν ὑπὸ τὴν γαστέρα τοῖς
[5, 25]	τε φθεῖρες καὶ αἱ ψύλλαι	καὶ	κόρεις, ἐκ μὲν τῆς ὀχείας
[5, 11]	πλεῖστα, χελιδὼν δὲ δὶς τίκτει	καὶ	κόττυφος. Τὰ μὲν οὖν πρῶτα
[5, 27]	ᾠά. Τίκτουσι δὲ καὶ σαῦροι	καὶ	κροκόδειλοι οἱ χερσαῖοι καὶ οἱ
[5, 12]	μὲν καὶ αἲξ αὐτοετὲς ὀχεύεται	καὶ	κύει, μᾶλλον δ´ ἡ αἴξ·
[5, 8]	κυήσεις ὀλιγοχρόνιοί εἰσιν, οἷον ὑὸς	καὶ	κυνός, καὶ τῶν πτηνῶν ὅσα
[5, 2]	ὀχεύεται τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ	καὶ	κύων. Οἱ δ´ αἴλουροι οὐκ
[5, 9]	οὔ· κεστρεῖς δὲ καὶ χρυσόφρυες	καὶ	λάβρακες μάλιστα οὗ ἂν ποταμοὶ
[5, 15]	κάραβοι ἐν ἡμέραις μάλιστα πεντεκαίδεκα,	καὶ	λαμβάνονται πολλάκις ἐλάττους ἢ δακτυλιαῖοι.
[5, 9]	δὲ ταῦτα εἰς τὸ ξηρόν,	καὶ	λαμβάνονται πολλάκις. Συμβαίνει μὲν οὖν
[5, 4]	τά τ´ εἰρημένα καὶ βοῦς	καὶ	λάμια καὶ ἀετὸς καὶ νάρκη
[5, 12]	βαρεῖαν, ἡ δὲ θήλεια μείζω	καὶ	λαμπροτέραν ἢ τέως, ἄχρι ἐτῶν
[5, 17]	χωρίζειν τὴν ἄλλην τὴν μεμιγμένην,	καὶ	λέγουσι τότε κατειργάσθαι τὴν κόπρον.
[5, 13]	οἷον αἱ περὶ τὸ Σίγειον	καὶ	Λεκτόν, αἱ δὲ μικραί, οἷον
[5, 12]	τὰ θερινά· καὶ γὰρ μικρὰ	καὶ	λεπτὰ καὶ ὑγρά. Ὁ δ´
[5, 16]	ἄλλο κοῖλον ὅμοιον βοστρυχίοις οἰνάνθης	καὶ	λεύκης καρπῷ, καθάπερ εἴρηται πρότερον.
[5, 17]	τῆς ἐν Μηδίᾳ χιόνος μεγάλοι	καὶ	λευκοί· δυσκίνητοι δὲ πάντες. Ἐν
[5, 22]	ἐν αὐτοῖς νέοις οὖσι, παχὺς	καὶ	λευκός. Αἱ δὲ λειμώνιαι ἀράχναι
[5, 2]	οἷον λέοντές τε καὶ δασύποδες	καὶ	λύγκες· τῶν δὲ δασυπόδων καὶ
[5, 3]	τοιοῦτον γένος. Τὰ δ´ ἄποδα	καὶ	μακρὰ τῶν ζῴων, οἷον ὄφεις
[5, 28]	ὥσπερ τῶν ἰχθύων, μονόχρουν ἐστὶ	καὶ	μαλακόδερμον. Ὁ δὲ νεοττὸς ἄνω
[5, 19]	τὸ πῖπτον ἐκ τοῦ ἀέρος,	καὶ	μάλιστα ἐν ταῖς τῶν ἄστρων
[5, 17]	ἐπὶ τῶν φύλλων τῶν χλωρῶν,	καὶ	μάλιστα ἐπὶ τῆς ῥαφάνου, ἣν
[5, 10]	μὴν ἀλλὰ καὶ ἀεὶ ἔχουσι,	καὶ	μάλιστα ταῖς πανσελήνοις καὶ ταῖς
[5, 6]	μεῖζόν ἐστι τὸ τῆς θηλείας	καὶ	μᾶλλον ἀφεστηκὸς καὶ συνηρεφέστερον, εἰς
[5, 4]	στόμασιν, οἱ δὲ θᾶττον προΐενται	καὶ	μᾶλλον· κατὰ δὲ τὸν τόκον
[5, 2]	ἄλληλα ἔχοντες. Τῶν δὲ ζῳοτόκων	καὶ	μέγεθος ἐχόντων οὔτε τοὺς ἄρρενας
[5, 12]	ᾖ, πᾶσαν ὥραν ὀχεύειν δύναται,	καὶ	μεθ´ ἡμέραν καὶ νύκτωρ· εἰ
[5, 24]	γίνονται μέλανες καὶ σκληρότεροι εὐθὺς	καὶ	μείζους, καὶ ᾄδουσιν. Εἰσὶ δ´
[5, 16]	ὅταν δ´ ἀφῇ τὸν θορόν,	καὶ	μείζω καὶ μέλανα. Ὅταν δὲ
[5, 23]	γεοειδοῦς τοῦ περιέχοντος ἀκρίδες μικραὶ	καὶ	μέλαιναι· εἶτα περιρρήγνυται αὐταῖς τὸ
[5, 11]	ἡ περιστερά· ἡ δὲ πελειὰς	καὶ	μέλαν καὶ μικρὸν καὶ ἐρυθρόπουν
[5, 16]	ἀφῇ τὸν θορόν, καὶ μείζω	καὶ	μέλανα. Ὅταν δὲ σηπίδιον γένηται,
[5, 10]	ὁ ἄρρην τῆς θηλείας ποικιλώτερος	καὶ	μελάντερος τὸν νῶτον. Ὁ δὲ
[5, 16]	καὶ γίνεται ὅμοια μύρτοις μεγάλοις	καὶ	μέλασιν· καὶ ἀλλήλων ἐχόμενά ἐστιν,
[5, 19]	ἐν τῷ Πόντῳ. Εἰσὶ δὲ	καὶ	μέλιτται αἳ ποιοῦσι κηρία τριπλᾶ
[5, 1]	τε μαλάκια καὶ τὰ ἔντομα,	καὶ	μετὰ ταῦτα τὸ τῶν ἰχθύων
[5, 17]	μετὰ δὲ ταῦτα αὐξηθεῖσαι ἀκινητίζουσι,	καὶ	μεταβάλλουσι τὴν μορφήν, καὶ καλοῦνται
[5, 15]	τρεῖς μῆνας, Σκιρροφοριῶνα καὶ Ἑκατομβαιῶνα	καὶ	Μεταγειτνιῶνα· μετὰ δὲ ταῦτα προεκτίκτουσιν
[5, 14]	Καὶ αἱ λεπάδες δ´ ἀπολύονται	καὶ	μεταχωροῦσιν. Τῶν δὲ σπόγγων ἐν
[5, 17]	σήπεται γὰρ τὰ τοιαῦτα θᾶττον.	Καὶ	μετοπώρου δὲ γίνονται μᾶλλον· τότε
[5, 9]	καὶ ὁ σαργὸς δίς, ἔαρος	καὶ	μετοπώρου· ἡ δὲ σάλπη τοῦ
[5, 8]	τὴν ὀχείαν καὶ τὸν τόκον	καὶ	μετοπώρου καὶ χειμῶνος, οἷον τῶν
[5, 12]	ὀκτώ, ἐὰν δὲ θεραπεύηται καλῶς,	καὶ	μέχρι ἕνδεκα· σχεδὸν δὲ διὰ
[5, 20]	μὴ ἔχωσιν ἡγεμόνα ἀλλ´ ἀποπλανηθῶσι	καὶ	μὴ εὑρίσκωσιν, αἱ μὲν ἀνθρῆναι
[5, 17]	τῆς χιόνος. Ὅτι δ´ ἐνδέχεται	καὶ	μὴ καίεσθαι συστάσεις τινὰς ζῴων,
[5, 12]	ῥώμη. Ὀχεύειν δ´ εἴωθε χορτασθεὶς	καὶ	μὴ προβιβάσας ἄλλην· εἰ δὲ
[5, 12]	τῶν θηλειῶν. Κύει δ´ ἑξήκοντα	καὶ	μίαν ἢ καὶ δύο ἢ
[5, 9]	θυλακοειδές, ἐν ᾧ πολλὰ ἐγγίνεται	καὶ	μικρὰ ᾠά. Καὶ οἱ ῥυάδες
[5, 12]	γὰρ γενόμεναι ἀφιᾶσι φωνὴν λεπτὴν	καὶ	μικρὰν αἱ θήλειαι, οἱ δ´
[5, 13]	μέλαν ἔχουσιν, ἔνιαι δ´ ἐρυθρὸν	καὶ	μικρόν. Γίνονται δ´ ἔνιαι τῶν
[5, 26]	πάντων καὶ καλεῖται ἀκαρί, λευκὸν	καὶ	μικρόν. Καὶ ἐν τοῖς βιβλίοις
[5, 11]	ἡ δὲ πελειὰς καὶ μέλαν	καὶ	μικρὸν καὶ ἐρυθρόπουν καὶ τραχύπουν,
[5, 12]	μή, ὀλιγοχρονιωτέρα ἡ ὀχεία γίνεται	καὶ	μικρότερα τὰ ἔκγονα. Τίκτει δ´
[5, 22]	ἀλλὰ τὰ μὲν ἐν λεπτῷ	καὶ	μικρῷ, τὰ δ´ ἐν παχεῖ,
[5, 17]	ἰχνεύμονες. Ἔνια δὲ τῶν κολεοπτέρων	καὶ	μικρῶν καὶ ἀνωνύμων ζῴων τοῦ
[5, 13]	Γίνονται δ´ ἔνιαι τῶν μεγάλων	καὶ	μναῖαι· αἱ δ´ ἐν τοῖς
[5, 2]	ὀρνίθων ἅπαν γένος οὕτω τε	καὶ	μοναχῶς. Εἰσὶ δὲ διαφοραί τινες
[5, 8]	μὴ φωλεῖ αὐτῶν, οἷον μυῖαι	καὶ	μύρμηκες. Τίκτει δ´ ἅπαξ τοῦ
[5, 4]	βοῦς καὶ λάμια καὶ ἀετὸς	καὶ	νάρκη καὶ βάτραχος καὶ πάντα
[5, 9]	μικρὸν πρὸ ἰσημερίας τῆς φθινοπωρινῆς,	καὶ	νάρκη καὶ ῥίνη. Τίκτει δ´
[5, 12]	θᾶττον ὁρμᾷ πρὸς τὰς ὀχείας	καὶ	νέα καὶ γηράσκουσα· ἔγκυος δ´
[5, 2]	ὁ κάμηλος νεῦρον οὕτως ὥστε	καὶ	νευρὰν ποιοῦνται ἐκ τούτου τοῖς
[5, 17]	καὶ τοῦ χειμῶνος, ὅταν εὐδία	καὶ	νοτία γένηται πλείω χρόνον· τὰ
[5, 8]	καὶ γίνεται, ὅταν εὐημερίαι γένωνται	καὶ	νότια, ὅσα μὴ φωλεῖ αὐτῶν,
[5, 12]	ὀχεύειν δύναται, καὶ μεθ´ ἡμέραν	καὶ	νύκτωρ· εἰ δὲ μή, μάλιστα
[5, 1]	γένη πρότερον, τὸν αὐτὸν τρόπον	καὶ	νῦν πειρατέον ποιεῖσθαι τὴν θεωρίαν·
[5, 19]	μὲν μέγιστος ἁπάντων, ἄκεντρος δὲ	καὶ	νωθρός· διὸ καὶ πλέκουσί τινες
[5, 4]	χάσκει δὲ καὶ ἡ θήλεια	καὶ	ὁ ἄρρην, καὶ τὴν γλῶτταν
[5, 12]	ὀχείας ἡ θήλεια τριετὴς οὖσα	καὶ	ὁ ἄρρην τριετὴς ὤν· μετὰ
[5, 20]	ἐν ταῖς πανσελήνοις. Ἔχεται δὲ	καὶ	ὁ γόνος καὶ οἱ σκώληκες
[5, 9]	σαργὸς καὶ ὁ σμύξων καλούμενος	καὶ	ὁ κέφαλος· κύουσι δὲ τριάκοντα
[5, 13]	Ἔστι δὲ καὶ ἡ πορφύρα	καὶ	ὁ κῆρυξ ἀμφότερα μακρόβια· ζῇ
[5, 27]	ᾠὸν οὐ μεῖζόν ἐστι χηνείου,	καὶ	ὁ νεοττὸς τούτου κατὰ λόγον,
[5, 9]	βρυώδεσι καὶ δασέσιν. {Ταχὺ δὲ	καὶ	ὁ ὀρφὼς ἐκ μικροῦ γίνεται
[5, 9]	σκορπίος τίκτει δίς. Τίκτει δὲ	καὶ	ὁ σαργὸς δίς, ἔαρος καὶ
[5, 9]	οἱ μὲν χελῶνες τοῦ Ποσειδεῶνος	καὶ	ὁ σαργὸς καὶ ὁ σμύξων
[5, 9]	τοῦ Ποσειδεῶνος καὶ ὁ σαργὸς	καὶ	ὁ σμύξων καλούμενος καὶ ὁ
[5, 16]	σηπία, ἀποτίκτει συνεχές. Ἔστι δὲ	καὶ	ὁ τεῦθος καὶ ἡ σηπία
[5, 9]	τόκος αὐτῷ ὁ ὕστερος ἀσθενέστερος.	Καὶ	ὁ τριχίας δὲ καὶ τὰ
[5, 14]	μαλακώτατοί εἰσιν· τὸ γὰρ πνεῦμα	καὶ	ὁ χειμὼν σκληρύνει, καθάπερ καὶ
[5, 9]	χρῶμα ἔχει ὅμοιον τῇ πίτυϊ,	καὶ	ὀδόντας ἔχει καὶ ἔσωθεν καὶ
[5, 2]	τὸ ἄρρεν, ὥσπερ αἱ ὠτίδες	καὶ	οἱ ἀλεκτρυόνες, τὰ δ´ οὐ
[5, 16]	ὕλη ἢ〉 κλήματα ἢ λίθοι·	καὶ	οἱ ἁλιεῖς δὲ κλήματα τιθέασιν
[5, 23]	σκώληκες ἐγγίνονται περὶ τὸν τράχηλον.	Καὶ	οἱ ἄρρενες δ´ ἀποθνήσκουσι περὶ
[5, 12]	κύει, μᾶλλον δ´ ἡ αἴξ·	καὶ	οἱ ἄρρενες δ´ ὀχεύουσιν ὡσαύτως.
[5, 12]	τὸν χρόνον τοῦτον ἀσθενεστέραν ἀφιᾶσι	καὶ	οἱ ἄρρενες καὶ αἱ θήλειαι.
[5, 6]	πεπαίνεσθαι. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	καὶ	οἱ ἀστακοὶ καὶ αἱ καρίδες
[5, 24]	ᾧ ἔχουσιν ὄπισθεν ὀξεῖ, καθάπερ	καὶ	οἱ ἀττέλαβοι· καὶ γὰρ οἱ
[5, 23]	κυημάτων ἀκρίδες. Ὁμοίως δὲ τίκτουσι	καὶ	οἱ ἀττέλαβοι, καὶ τεκόντες ἀποθνήσκουσιν.
[5, 12]	τὰ νεώτερα τῶν πρεσβυτέρων, {ἐπεὶ	καὶ	οἱ ἔλαφοι οἱ ἄρρενες τῶν
[5, 14]	καὶ ἀφαιρεῖται τὴν αὔξησιν· διὸ	καὶ	οἱ ἐν Ἑλλησπόντῳ τραχεῖς εἰσι
[5, 14]	ὅλως οἵ τ´ ἐπέκεινα Μαλέας	καὶ	οἱ ἐντὸς διαφέρουσι μαλακότητι καὶ
[5, 9]	γίνεται μέγας. Αἱ δὲ πηλαμύδες	καὶ	οἱ θύννοι τίκτουσιν ἐν τῷ
[5, 4]	δὲ δύο καὶ οἱ ὄφεις	καὶ	οἱ ἰχθύες οἱ ἄρρενες ἔχουσιν,
[5, 25]	Καὶ γὰρ οἱ ὄρνιθες ἔχουσι,	καὶ	οἱ καλούμενοι φασιανοὶ ἐὰν μὴ
[5, 13]	ἐστι τοῖς γραφομένοις. Γίνονται δὲ	καὶ	οἱ κανούμενοι πνεύμονες αὐτόματοι. Ὧι
[5, 15]	καὶ ὕστερον καὶ οἱ καρκίνοι	καὶ	οἱ κάραβοι. Εἰσὶ δ´ οἱ
[5, 15]	καὶ εὐθὺς γενόμενοι καὶ ὕστερον	καὶ	οἱ καρκίνοι καὶ οἱ κάραβοι.
[5, 13]	καὶ τοῖς κήρυξιν· κηριάζουσι γὰρ	καὶ	οἱ κήρυκες. Γίνονται μὲν οὖν
[5, 13]	δὲ τρόπον γίνονται ταῖς πορφύραις	καὶ	οἱ κήρυκες, καὶ τὴν αὐτὴν
[5, 10]	αἱ πορφύραι περὶ τὸ ἔαρ,	καὶ	οἱ κήρυκες λήγοντος τοῦ χειμῶνος.
[5, 10]	τῶν ᾠῶν. Κύοντες δὲ φαίνονται	καὶ	οἱ κοχλίαι πάντες ὁμοίως τὴν
[5, 13]	αἱ χῆμαι καὶ οἱ σωλῆνες	καὶ	οἱ κτένες ἐν τοῖς ἀμμώδεσι
[5, 13]	μάλιστα δ´ αἵ τε πορφύραι	καὶ	οἱ κτένες· ταῦτα γὰρ ἐν
[5, 13]	τινα χρόνον ἐν τῇ ἄμμῳ	καὶ	οἱ κτένες, ὥσπερ καὶ αἱ
[5, 8]	πέντε ᾠά. Ἡ δ´ αἴθυια	καὶ	οἱ λάροι τίκτουσι μὲν ἐν
[5, 24]	δ´ ὁμοίως οἱ μεγάλοι ἀλλήλοις	καὶ	οἱ μικροί, ὕπτιοι συνδυαζόμενοι πρὸς
[5, 12]	θῆλυ τοῦ ἄρρενος βαρύτερον φθέγγεται,	καὶ	οἱ μόσχοι τῶν τελείων. Διὸ
[5, 13]	ὀστράκῳ τῆς ἕλικος. Κηριάζουσι δὲ	καὶ	οἱ μύες. Τὰ δὲ λιμνόστρεα
[5, 21]	τοῦ τῶν μελιττῶν. Ὀχεύονται δὲ	καὶ	οἱ μύρμηκες καὶ τίκτουσι σκωλήκια,
[5, 13]	τὰ ἐπιπολάζοντα, οἷον αἱ λεπάδες	καὶ	οἱ νηρεῖται. Ἅπαντα μὲν οὖν
[5, 4]	ἔχει οὐδέν, πόρους δὲ δύο	καὶ	οἱ ὄφεις καὶ οἱ ἰχθύες
[5, 17]	τῇ χωριζομένῃ κατὰ μέρος· διὸ	καὶ	οἱ περὶ ταύτην τὴν ἐργασίαν
[5, 17]	τῶν ἐπιθεόντων οἱ οἶστροι· διὸ	καὶ	οἱ πλεῖστοι περὶ τὰ ὕδατα
[5, 26]	ἔξω τοῦ κελύφους προέρχεται ποικίλη,	καὶ	οἱ πόδες ἐπ´ ἄκρου, ὥσπερ
[5, 16]	τινες ὀλίγαι αὐτῶν· ὁμοίως δὲ	καὶ	οἱ πολύποδες. Γίνεται δ´ ἐξ
[5, 27]	σαῦροι καὶ κροκόδειλοι οἱ χερσαῖοι	καὶ	οἱ ποτάμιοι εἰς τὴν γῆν.
[5, 9]	πολλὰ ἐγγίνεται καὶ μικρὰ ᾠά.	Καὶ	οἱ ῥυάδες τοῦ θέρους τίκτουσιν.
[5, 21]	τούτοις τοῦ ἔαρος. Τίκτουσι δὲ	καὶ	οἱ σκορπίοι οἱ χερσαῖοι σκωλήκια
[5, 17]	πηδᾷ καὶ βαδίζει. Ἀποθνήσκουσι δὲ	καὶ	οἱ σκώληκες καὶ ταῦτα χωριζόμενα
[5, 20]	Ἔχεται δὲ καὶ ὁ γόνος	καὶ	οἱ σκώληκες οὐ κάτωθεν τοῦ
[5, 17]	δ´ ἡ παλαιὰ ἐρυθροτέρα, διὸ	καὶ	οἱ σκώληκες τοιοῦτοι καὶ δασεῖς·
[5, 14]	ὄστρακον, οἷον αἵ τε κνῖδαι	καὶ	οἱ σπόγγοι, ἐν ταῖς σήραγξι
[5, 20]	τοιαῦτα ποιοῦσιν. ~Αἱ δ´ ἀνθρῆναι	καὶ	οἱ σφῆκες ποιοῦσι κηρία τῷ
[5, 13]	δὲ κόγχαι καὶ αἱ χῆμαι	καὶ	οἱ σωλῆνες καὶ οἱ κτένες
[5, 12]	ἐνιαύσιος, ἐνίοτε δὲ συμβαίνει ταῦτα	καὶ	ὀκταμήνοις· μᾶλλον δὲ τοῦτο γίνεται
[5, 12]	οὐ μὴν ἀλλ´ ἤδη τισὶ	καὶ	ὀκτωκαίδεκα ἔτη γεγονόσι καὶ εἴκοσι
[5, 26]	ἄνευ τῆς οὐρᾶς, μικρὰ πάμπαν·	καὶ	ὅλως ἐν πᾶσιν ὡς εἰπεῖν,
[5, 14]	Ἑλλησπόντῳ τραχεῖς εἰσι καὶ πυκνοί,	καὶ	ὅλως οἵ τ´ ἐπέκεινα Μαλέας
[5, 10]	οἱ κήρυκες λήγοντος τοῦ χειμῶνος.	Καὶ	ὅλως τὰ ὀστρακόδερμα ἔν τε
[5, 19]	παχύ· τὸ δὲ κηρίον λεῖον	καὶ	ὁμαλόν ἐστιν. Οὐκ ἀεὶ δὲ
[5, 17]	τε τῇ ἰλύϊ τῶν φρεάτων	καὶ	ὅπου ἂν σύρρευσις γένηται ὕδατος
[5, 9]	ὀλίγοι, οἷον σάλπη καὶ σαργὸς	καὶ	ὅσα ἄλλα τοιαῦτα μικρὸν πρὸ
[5, 26]	πρότερον, τὰ μὲν ἐν ἐρίοις	καὶ	ὅσα ἐξ ἐρίων ἐστίν, οἷον
[5, 1]	πεζῶν λεκτέον, ὅσα τ´ ᾠοτόκα	καὶ	ὅσα ζῳοτόκα. Ζῳοτόκα δ´ ἐστὶ
[5, 17]	ἐκ συνδυασμοῦ γίνονται ζῴων σκώληκες,	καὶ	ὅσοι ἄνευ ὀχείας. Καὶ γὰρ
[5, 17]	τἆλλα ὅσα γίνεται ἐκ σκωλήκων,	καὶ	ὅσοι ἐκ συνδυασμοῦ γίνονται ζῴων
[5, 4]	ἔχον πάχος. Αἱ δὲ ῥῖναι,	καὶ	ὅσοις τῶν τοιούτων πολὺ τὸ
[5, 19]	μὲν οὖν ἔαρ ὄψιον γένηται,	καὶ	ὅταν αὐχμοὶ καὶ ἐρυσίβη, ἐλάττων
[5, 14]	ἐστιν. Ταὐτὸ δὲ τοῦτο ποιεῖ	καὶ	ὅταν ᾖ πνεῦμα πολὺ καὶ
[5, 19]	ἐν ταῖς τῶν ἄστρων ἐπιτολαῖς,	καὶ	ὅταν κατασκήψῃ ἡ ἶρις· ὅλως
[5, 6]	πάντων τῶν τοιούτων) ἐνιαχοῦ δὲ	καὶ	ὅταν τὰ σῦκα ἄρχηται πεπαίνεσθαι.
[5, 17]	καὶ πῶς ποιεῖται τὴν ὀχείαν,	καὶ	ὅτι διαλύεται μόλις, εἴρηται πρότερον·
[5, 16]	σηπία τοῦτό τ´ ἔχει διάφορον,	καὶ	ὅτι ποικιλώτερός ἐστιν ὁ ἄρρην
[5, 28]	Ὁ δὲ νεοττὸς ἄνω ἐπιγίνεται,	καὶ	οὐ περιέχει φλοιὸς ὀστρακώδης, ὥσπερ
[5, 12]	δὲ πάλιν ὀχεύεται ἕκτῳ μηνί,	καὶ	οὐ πρότερον. Ἵππος δ´ ὀχεύειν
[5, 2]	μάλιστα δὲ περὶ τοὺς ποταμοὺς	καὶ	οὗ διατρίβειν εἰώθασιν· ὀχεύεται δ´
[5, 11]	καὶ ἐρυθρόπουν καὶ τραχύπουν, διὸ	καὶ	οὐδεὶς τρέφει. Μέγιστον μὲν οὖν
[5, 1]	τῆς μορφῆς, τὰ δ´ αὐτόματα	καὶ	οὐκ ἀπὸ συγγενῶν, καὶ τούτων
[5, 26]	οὕτω τὸ ἅπαν τῷ σκώληκι,	καὶ	οὐκ ἀποπίπτει ἀλλ´ ἀποσπᾶται ὥσπερ
[5, 22]	ὅλα γὰρ μεταβάλλοντα γίνεται ἀράχνια,	καὶ	οὐκ ἐκ μέρους, ἐπεὶ στρογγύλα
[5, 2]	ἐρημίαν, ὅταν ποιῶνται τὴν ὀχείαν,	καὶ	οὐκ ἔστι πλησιάσαι ἀλλ´ ἢ
[5, 16]	τὸ πᾶν, περιπεπλεγμένα τινὶ ἑνί,	καὶ	οὐκ εὐαπόσπαστα ἀλλήλων. Ἐπαφίησι γὰρ
[5, 12]	τὸ μέγεθος ηὐξήθη ὅσον ἔμελλε,	καὶ	οὐκέτι. Αἱ μὲν οὖν ἀρχαὶ
[5, 26]	ὀστράκου. Χρόνου δὲ προϊόντος γίνεται	καὶ	οὗτος ὁ σκώληξ χρυσαλλὶς ὥσπερ
[5, 16]	πλῆθος αὐτῶν. Ἤδη δ´ ὦπται	καὶ	οὕτω πάμπαν μικρὰ ὥστ´ ἀδιάρθρωτα
[5, 19]	πλείους ἐν ἑκάστῳ σμήνει ἡγεμόνες,	καὶ	οὐχ εἷς μόνος· ἀπόλλυται δὲ
[5, 12]	τὸ πολὺ μὲν ὀχεύεται ἐνιαυσία	καὶ	ὀχεύει ἐνιαύσιος, ἐνίοτε δὲ συμβαίνει
[5, 12]	γηράσκωσιν. Ὗς δ´ ὀχεύεται μὲν	καὶ	ὀχεύει πρῶτον ὀκτάμηνος, τίκτει δ´
[5, 12]	δὲ διὰ βίου συμβαίνει ὀχεύειν	καὶ	ὀχεύεσθαι ἀμφοτέροις. {Οἱ δὲ τράγοι
[5, 5]	φυσητῆρα καλούμενον, καθ´ ὃν ἔνιοι	καὶ	ὀχεύεσθαί φασιν αὐτάς. ~Τὰ δὲ
[5, 12]	Ἵππος δ´ ὀχεύειν ἄρχεται διετὴς	καὶ	ὀχεύεσθαι, ὥστε καὶ γεννᾶν· τὰ
[5, 12]	ἐπὶ τὸ πλεῖστον τριετὴς ὀχεύει	καὶ	ὀχεύεται. Καὶ ἐπιδίδωσι δ´ ἀεὶ
[5, 12]	πέντε. Ὄνος δὲ τριακοντάμηνος ὀχεύει	καὶ	ὀχεύεται. Οὐ μέντοι γεννῶσί γ´
[5, 2]	γε τιθασσῶν. Λύκος δ´ ὀχεύει	καὶ	ὀχεύεται τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ
[5, 12]	δὲ κάμηλός ἐστι μὲν ὀπισθουρητικόν,	καὶ	ὀχεύεται ὥσπερ εἴρηται πρότερον· τῆς
[5, 11]	γένος· ὀχεύουσι γὰρ οἱ ἄρρενες	καὶ	ὀχεύονται αἱ θήλειαι τῶν ἀλεκτορίδων
[5, 12]	{γὰρ αἱ ὕες ὀχεύονται μὲν	καὶ	ὀχεύουσι τετράμηνοι, ὥστε δὲ γεννᾶν
[5, 1]	εἴδει δ´ ἕτερα, ἔνια δὲ	καὶ	πάμπαν ἴδια. Τὰ δὲ θήλεα
[5, 3]	πλησιάζουσιν, οἷον φρῦναι καὶ βάτραχοι	καὶ	πᾶν τὸ τοιοῦτον γένος. Τὰ
[5, 4]	ἀετὸς καὶ νάρκη καὶ βάτραχος	καὶ	πάντα τὰ γαλεώδη. Τὰ μὲν
[5, 4]	τῶν ᾠοτόκων. Καὶ δελφῖνες δὲ	καὶ	πάντα τὰ κητώδη τὸν αὐτὸν
[5, 7]	κατὰ λόγον τοῦ ὅλου σώματος,	καὶ	πάνυ μικρῶν ὄντων, ἐπ´ ἐνίων
[5, 21]	σιάλῳ καταλείφοντα· τοῦτο δὲ σφόδρα	καὶ	παχὺ καὶ σκληρόν· λόγχῃ γὰρ
[5, 19]	εἰς Ἀμισὸν μέλι ἄνωθεν λευκὸν	καὶ	παχὺ σφόδρα, ὃ ποιοῦσιν αἱ
[5, 8]	ᾗ τὰ πλεῖστα καὶ πτηνὰ	καὶ	πεζὰ καὶ πλωτὰ ὁρμᾷ πρὸς
[5, 2]	ἔχουσαι. Τὰ μὲν γὰρ ζῳοτόκα	καὶ	πεζὰ τῶν ἐναίμων ἔχει μὲν
[5, 4]	Ἔστι δὲ τοῖς μὲν ζῳοτόκοις	καὶ	πεζοῖς ὁ αὐτὸς πόρος τοῦ
[5, 11]	γένη· ἔστι γὰρ ἕτερον περιστερὰ	καὶ	πελειάς. Ἐλάττων μὲν οὖν ἡ
[5, 12]	τις ἐβίωσεν ἵππος ἔτη ἑβδομήκοντα	καὶ	πέντε. Ὄνος δὲ τριακοντάμηνος ὀχεύει
[5, 26]	δὲ τὸ ἄλλο σῶμα ἀραχνιώδει,	καὶ	περὶ αὐτὸ κάρφη, ὥστε δοκεῖν
[5, 15]	διὸ καὶ ἐν Ἑλλησπόντῳ μὲν	καὶ	περὶ Θάσον ἀστακοὶ γίνονται, περὶ
[5, 9]	γὰρ καὶ ἀρχομένου τοῦ φθινοπώρου	καὶ	περὶ Πλειάδος δύσιν, εὐημερεῖ δ´
[5, 13]	αἱ δ´ ἐν τοῖς αἰγιαλοῖς	καὶ	περὶ τὰς ἀκτὰς τὸ μὲν
[5, 13]	μικραί, οἷον ἐν τῷ Εὐρίπῳ	καὶ	περὶ τὴν Καρίαν, καὶ αἱ
[5, 9]	πλεονάκις ὀχεύεσθαι καὶ γεννᾶν, οὕτω	καὶ	περὶ τοὺς ἰχθῦς πολλὴν ποιοῦσι
[5, 2]	μοναχῶς. Εἰσὶ δὲ διαφοραί τινες	καὶ	περὶ τοὺς ὄρνιθας· τὰ μὲν
[5, 1]	ἄνευ ἄρρενος· ὃν δὲ τρόπον,	καὶ	περὶ τούτων ἐν τοῖς ἐχομένοις
[5, 17]	πρῶτον, ὅταν ὦσι κάμπαι, τρέφονται	καὶ	περίττωμα ἀφιᾶσιν· ὅταν δὲ γένωνται
[5, 20]	μὲν ἤδη μεγάλα ἔνεστιν ὥστε	καὶ	πέτεσθαι, ἐνίοις δὲ νύμφαι, ἐν
[5, 17]	ζῷον πτερωτὸν τετράπουν· ζῇ δὲ	καὶ	πέτεται μέχρι δείλης, καταφερομένου δὲ
[5, 15]	μὲν κάραβοι ἐν τοῖς τραχέσι	καὶ	πετρώδεσιν, οἱ δ´ ἀστακοὶ ἐν
[5, 17]	ἤ τι τοιοῦτον τρώγλην ἔχον,	καὶ	πηλῷ προσκαταλείψαντες ἐντίκτουσιν ἐνταῦθα, καὶ
[5, 14]	αἱ δ´ ἐπὶ τοῖς λείοις	καὶ	πλαταμώδεσιν ἀπολυόμεναι μεταχωροῦσιν. Καὶ αἱ
[5, 19]	καλούμενος (οὗτος δ´ ἐστὶ μέλας	καὶ	πλατυγάστωρ) τέταρτος δ´ ὁ κηφήν,
[5, 14]	μὲν οὖν γίνονται οἱ μανοί,	καὶ	πλεῖστοι περὶ τὴν Λυκίαν, μαλακώτατοι
[5, 19]	ἄκεντρος δὲ καὶ νωθρός· διὸ	καὶ	πλέκουσί τινες περὶ τὰ σμήνη
[5, 8]	πλεῖστα καὶ πτηνὰ καὶ πεζὰ	καὶ	πλωτὰ ὁρμᾷ πρὸς τὸν συνδυασμόν.
[5, 1]	καὶ ὕπνου, καὶ ποῖα θήλεα	καὶ	ποῖα ἄρρενα, πρότερον εἴρηται περὶ
[5, 1]	αἰσθήσεων καὶ φωνῆς καὶ ὕπνου,	καὶ	ποῖα θήλεα καὶ ποῖα ἄρρενα,
[5, 19]	μὲν ἀρίστη μικρὰ καὶ στρογγύλη	καὶ	ποικίλη, ἄλλη δὲ μακρά, ὁμοία
[5, 18]	πυρρός, ὁ δ´ ἕτερος μέλας	καὶ	ποικιλώτερος, τὸ δὲ μέγεθος διπλάσιος
[5, 2]	καὶ λύγκες· τῶν δὲ δασυπόδων	καὶ	πολλάκις ἡ θήλεια προτέρα ἀναβαίνει
[5, 1]	τῶν πρώτων. Εἰσὶ δὲ πολλαὶ	καὶ	πολλὴν ἔχουσαι ποικιλίαν, καὶ τῇ
[5, 14]	τοῦτο τὸ γένος αἴσθησιν ἔχειν	καὶ	πολυχρόνιον εἶναι. Διάδηλοι δ´ εἰσὶν
[5, 15]	καράβοις· διὸ καὶ τοῦ χειμῶνος	καὶ	πρὶν ἐκτεκεῖν τοῦ ἔαρος ἄρισταί
[5, 17]	ἄλλων, αἳ κυμαίνουσι τῇ πορείᾳ	καὶ	προβᾶσαι τῷ ἑτέρῳ κάμψασαι ἐπιβαίνουσιν·
[5, 4]	περὶ τὴν τῆς ὀχείας ὥραν,	καὶ	προΐενται ὑγρότητα γαλακτώδη πάντες. Οὗτοι
[5, 17]	ἐν τῇ κυνακάνθῃ· ὁρμῶσι δὲ	καὶ	πρὸς τὰ δυσώδη διὰ τὸ
[5, 8]	ποιοῦνται τοὺς τόκους. Πολλὰ δὲ	καὶ	πρὸς τὰς ἐκτροφὰς τῶν τέκνων
[5, 16]	ἁλιεῖς δὲ κλήματα τιθέασιν ἐπίτηδες·	καὶ	πρὸς ταῦτα ἐκτίκτει μακρὸν καὶ
[5, 9]	ἄλλην τοῦ σώματος εὐημερίαν ἀλλὰ	καὶ	πρὸς τὸ πλεονάκις ὀχεύεσθαι καὶ
[5, 2]	τὴν φύσιν αἱ θήλειαι ἀφροδισιαστικαί,	καὶ	προσάγονται τοὺς ἄρρενας εἰς τὰς
[5, 15]	τῷ πλάτει τῆς κέρκου προσαναπτυττομένης,	καὶ	προσπιέσασα εὐθὺς καὶ κεκαμμένη ἀποτίκτειν.
[5, 24]	ᾄδοντες} οἳ καὶ ὕστερον γίνονται	καὶ	πρότερον ἀπόλλυνται. Ὁμοίως δ´ ἔν
[5, 19]	γένη δύο ἐστίν, ὥσπερ εἴρηται	καὶ	πρότερον. Εἰσὶ δὲ πλείους ἐν
[5, 4]	δ´ ἕτερος πόρος, ὥσπερ ἐλέχθη	καὶ	πρότερον ἐν τῇ διαφορᾷ τῇ
[5, 12]	γηράσκων ἧττον ἀεί, ὥσπερ εἴρηται	καὶ	πρότερον. Πολλάκις δ´ οἱ ἀδύνατοι
[5, 26]	καὶ ἄλλα ζῳδάρια, ὥσπερ ἐλέχθη	καὶ	πρότερον, τὰ μὲν ἐν ἐρίοις
[5, 13]	ὀχευομένων καὶ τῶν ἀνοχεύτων λεκτέον,	καὶ	πρῶτον περὶ τῶν ὀστρακοδέρμων· τοῦτο
[5, 1]	τῶν γενέσεων αὐτῶν λοιπὸν διελθεῖν,	καὶ	πρῶτον περὶ τῶν πρώτων. Εἰσὶ
[5, 19]	Φύει δ´ ἡ σχάδων πόδας	καὶ	πτερά, ὅταν καταλειφθῇ· ὅταν δὲ
[5, 8]	ὥρα, ἐν ᾗ τὰ πλεῖστα	καὶ	πτηνὰ καὶ πεζὰ καὶ πλωτὰ
[5, 14]	οἱ ἐν Ἑλλησπόντῳ τραχεῖς εἰσι	καὶ	πυκνοί, καὶ ὅλως οἵ τ´
[5, 14]	δ´ ὃν καλοῦσιν Ἀχίλλειον λεπτότατος	καὶ	πυκνότατος καὶ ἰσχυρότατος· ὃν ὑπὸ
[5, 17]	τῶν θηλειῶν καὶ ἐπιβαίνει ἄνωθεν,	καὶ	πῶς ποιεῖται τὴν ὀχείαν, καὶ
[5, 9]	ἰσημερίας τῆς φθινοπωρινῆς, καὶ νάρκη	καὶ	ῥίνη. Τίκτει δ´ ἔνια καὶ
[5, 9]	μετοπώρου δ´ ὀλίγοι, οἷον σάλπη	καὶ	σαργὸς καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα
[5, 27]	ἑκατὸν τίκτουσιν ᾠά. Τίκτουσι δὲ	καὶ	σαῦροι καὶ κροκόδειλοι οἱ χερσαῖοι
[5, 18]	ἀπὸ τοῦ ἄνθους τῆς ἐλαίας·	καὶ	σημεῖον λέγουσιν ὅτι, ἂν ἐλαιῶν
[5, 5]	~{Τὰ δὲ μαλάκια, οἷον πολύποδες	καὶ	σηπίαι καὶ τευθίδες, τὸν αὐτὸν
[5, 8]	ἑπτὰ δὲ μετὰ τροπάς, καθάπερ	καὶ	Σιμωνίδης ἐποίησεν ὡς ὁπόταν χειμέριον
[5, 13]	ἐξαιρούμενον δίεφθον εἶναι. Φασὶ δὲ	καὶ	σίνος μέγιστον εἶναι τοῦτο ἐν
[5, 17]	ὀρθαὶ ἐπὶ τοῦ ὕδατος ἀκινητίζουσαι	καὶ	σκληραί, κἄπειτα περιρραγέντος τοῦ κελύφους
[5, 17]	τὴν μορφήν, καὶ καλοῦνται χρυσαλλίδες,	καὶ	σκληρὸν ἔχουσι τὸ κέλυφος, ἁπτομένου
[5, 21]	τοῦτο δὲ σφόδρα καὶ παχὺ	καὶ	σκληρόν· λόγχῃ γὰρ μόλις διαιροῦσιν.
[5, 24]	τῆς τεττιγομήτρας, καὶ γίνονται μέλανες	καὶ	σκληρότεροι εὐθὺς καὶ μείζους, καὶ
[5, 25]	γένος φθειρῶν οἳ καλοῦνται ἄγριοι,	καὶ	σκληρότεροι τῶν ἐν τοῖς πολλοῖς
[5, 14]	καὶ οἱ ἐντὸς διαφέρουσι μαλακότητι	καὶ	σκληρότητι. Δεῖ δὲ μηδ´ ἀλέαν
[5, 25]	καὶ αἱ ὕες φθεῖρας μεγάλους	καὶ	σκληρούς. Ἐν δὲ τοῖς κυσὶν
[5, 9]	ποταμοὶ ῥέωσιν· οἱ δ´ ὄρκυνες	καὶ	σκορπίδες καὶ ἄλλα πολλὰ γένη
[5, 17]	τῶν γινομένων ἔκ τε καμπῶν	καὶ	σκωλήκων ὑπὸ ἀραχνίων κατέχεται τὸ
[5, 3]	τῶν ζῴων, οἷον ὄφεις τε	καὶ	{σμύραιναι, περιπλεκόμεναι τοῖς ὑπτίοις πρὸς
[5, 8]	τὸ πλοῖον ἀφανίζεται εὐθύς, διὸ	καὶ	Στησίχορος τοῦτον τὸν τρόπον ἐμνήσθη
[5, 19]	μελιττῶν, ἡ μὲν ἀρίστη μικρὰ	καὶ	στρογγύλη καὶ ποικίλη, ἄλλη δὲ
[5, 21]	αὐξανόμενα δὲ ταῦτα ἐκ μικρῶν	καὶ	στρογγύλων τὸ πρῶτον μακρὰ γίνεται
[5, 2]	ἄρρην ἐπιπηδῶν ὀχεύει τὴν θήλειαν,	καὶ	συγγίνεται ὥσπερ καὶ τὰ στρουθία
[5, 7]	δὲ ποιήσαντα πολλάκις οὕτω συνέρχεται	καὶ	συμπλέκεται ἀντίπυγα· διὰ γὰρ τὴν
[5, 14]	ἐπὶ τῶν θαλαμῶν, ὃ διοίγοντες	καὶ	συνάγοντες θηρεύουσι τὰ ἰχθύδια τὰ
[5, 5]	ἐπὶ τὸ πέτασμα τῶν πλεκτανῶν,	καὶ	συνεχεῖς ποιοῦνται τὰς κοτυληδόνας πρὸς
[5, 16]	καὶ πρὸς ταῦτα ἐκτίκτει μακρὸν	καὶ	συνεχὲς ἐκ τῶν ᾠῶν, οἷον
[5, 4]	δέ τινες οἳ ἑωρακέναι φασὶ	καὶ	συνεχόμενα τῶν σελαχῶν ἔνια ὄπισθεν,
[5, 2]	καθάπερ τὰ ὀπισθουρητικὰ τῶν ζῴων,	καὶ	συνέχονται ἐν τῇ ὀχείᾳ πολὺν
[5, 6]	τῆς θηλείας καὶ μᾶλλον ἀφεστηκὸς	καὶ	συνηρεφέστερον, εἰς ὃ ἐκτίκτουσι καὶ
[5, 2]	τοὺς ἄρρενας εἰς τὰς ὀχείας,	καὶ	συνοῦσαι κράζουσιν. Αἱ δὲ κάμηλοι
[5, 13]	τἆλλα τὰ ὀστρακόδερμα ἐξ ἰλύος	καὶ	συσσήψεως. Τοῦτο δὲ συμβαίνει ὥσπερ
[5, 17]	οἱ τῶν μελιττῶν καὶ ἀνθρηνῶν	καὶ	σφηκῶν ὅταν μὲν νέοι σκώληκες
[5, 13]	τοῖς κύρτοις, ἕως ἂν ἀθροίσωσι	καὶ	σχολάσωσιν. Οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι
[5, 1]	δὲ ταῦτα περὶ τῶν μαλακοστράκων,	καὶ	τὰ ἄλλα δὴ τοῦτον τὸν
[5, 4]	ὄρνιθες ἐντὸς ἔχουσι τοὺς ὄρχεις,	καὶ	τὰ ἄλλα πάντα ὅσα ᾠοτοκεῖ
[5, 2]	ὀχεύει, οὐκ ἀντίπυγος, ἀλλὰ καθάπερ	καὶ	τὰ ἄλλα τετράποδα· καὶ διημερεύει
[5, 4]	τὴν ὥραν τῆς ὀχείας ἀπορραίνουσι	καὶ	τὰ ἄρρενα καὶ τὰ θήλεα,
[5, 17]	Ἐκ δὲ τούτου τοῦ ζῴου	καὶ	τὰ βομβύκια ἀναλύουσι τῶν γυναικῶν
[5, 13]	ἐν δὲ τῇ ἀμμώδει κόγχαι	καὶ	τὰ εἰρημένα, περὶ δὲ τὰς
[5, 1]	ἔστι δὲ τά τε μαλάκια	καὶ	τὰ ἔντομα, καὶ μετὰ ταῦτα
[5, 13]	τὴν αὐτὴν ὥραν. Ἔχουσι δὲ	καὶ	τὰ ἐπικαλύμματα κατὰ ταὐτὰ ἀμφότερα,
[5, 15]	διαστήματα ἐπέχει μάλιστα· οὕτω γὰρ	καὶ	τὰ ἐπικαλύμματα πέφυκεν. Αὐτὰ μὲν
[5, 13]	τῶν πετριδίων τήθυα καὶ βάλανοι	καὶ	τὰ ἐπιπολάζοντα, οἷον αἱ λεπάδες
[5, 11]	ἐκτρέφουσιν, ἂν τόπον ἔχωσιν ἀλεεινὸν	καὶ	τὰ ἐπιτήδεια· εἰ δὲ μή,
[5, 28]	οἳ περιρρήγνυνται τριταῖοι· ἐνίοτε δὲ	καὶ	τὰ ἔσω διαφαγόντα αὐτὰ ἐξέρχεται.
[5, 4]	ὀχείας ἀπορραίνουσι καὶ τὰ ἄρρενα	καὶ	τὰ θήλεα, καὶ τῶν αἰδοίων
[5, 16]	γῆν ἐκτίκτει περὶ τὰ φυκία	καὶ	τὰ καλαμώδη, κἄν τι ᾖ
[5, 13]	οἱ κήρυκες. Γίνονται μὲν οὖν	καὶ	τὰ κηριάζοντα τῶν ὀστρακοδέρμων τὸν
[5, 1]	ἐφεξῆς, τά τε καθ´ ἕκαστα	καὶ	τὰ κοινῇ συμβαίνοντα περὶ αὐτῶν.
[5, 10]	γεννᾶν τὰ αὐτά. ~{Τίκτει δὲ	καὶ	τὰ μαλάκια τοῦ ἔαρος, καὶ
[5, 13]	τὰ δ´ ἐν τοῖς ἀμμώδεσιν.	Καὶ	τὰ μὲν μεταβάλλει τοὺς τόπους,
[5, 22]	μικρῷ, τὰ δ´ ἐν παχεῖ,	καὶ	τὰ μὲν ὅλως ἐν κύτει
[5, 14]	δὲ τρόπον γίνονται τοῖς ὀστρακοδέρμοις	καὶ	τὰ μὴ ἔχοντα ὄστρακον, οἷον
[5, 12]	θῆλυ ἐν τοῖς πλείστοις ὀξυτέραν,	καὶ	τὰ νεώτερα τῶν πρεσβυτέρων, {ἐπεὶ
[5, 6]	καρίδες καὶ τὰ τοιαῦτα, ὥσπερ	καὶ	τὰ ὀπισθουρητικὰ τῶν τετραπόδων, ὅταν
[5, 9]	ἀσθενέστερος. Καὶ ὁ τριχίας δὲ	καὶ	τὰ πετραῖα δίς, ἡ δὲ
[5, 17]	Γίνονται δὲ καὶ τὰ ὕπερα	καὶ	τὰ πηνία ἔκ τινων τοιούτων
[5, 2]	τὴν θήλειαν, καὶ συγγίνεται ὥσπερ	καὶ	τὰ στρουθία ὀξέως. {Τῶν δὲ
[5, 4]	ταύτην, ποιεῖ δέ τι τοιοῦτον	καὶ	τὰ τετράποδα τῶν ζῴων· περὶ
[5, 4]	κερκοφόρα, οἷον βάτος καὶ τρυγὼν	καὶ	τὰ τοιαῦτα, οὐ μόνον παραπίπτοντα
[5, 9]	κεστρεύς, χαλκίδες, κολίαι, χρομίς, ψῆττα	καὶ	τὰ τοιαῦτα, πλὴν ὁ λάβραξ·
[5, 6]	κάραβοι καὶ ἀστακοὶ καὶ καρίδες	καὶ	τὰ τοιαῦτα, ὥσπερ καὶ τὰ
[5, 9]	αὔξησιν λαμβάνουσι τὰ γενόμενα, ὥσπερ	καὶ	τὰ τοῦ ἱππούρου· καὶ γὰρ
[5, 20]	ἐστὶ τὰ κηρία αὐτῶν, ὥσπερ	καὶ	τὰ τῶν μελιττῶν, σύγκειται δ´
[5, 17]	καταλήλειπται ὁ κύτταρος. Γίνονται δὲ	καὶ	τὰ ὕπερα καὶ τὰ πηνία
[5, 7]	αἱ κανθαρίδες καὶ αἱ σπονδύλαι	καὶ	τὰ φαλάγγια, καὶ εἴ τι
[5, 10]	ἔχουσι, καὶ μάλιστα ταῖς πανσελήνοις	καὶ	ταῖς ἀλεειναῖς ἡμέραις, πλὴν τῶν
[5, 17]	τῶν πρὸς ταῖς συκαῖς καμπῶν	καὶ	ταῖς ἀπίοις καὶ ταῖς πεύκαις
[5, 20]	μόνον περὶ τοῖς σκώληξιν, ὥσπερ	καὶ	ταῖς μελίτταις. Καὶ ἔστ´ ἂν
[5, 17]	συκαῖς καμπῶν καὶ ταῖς ἀπίοις	καὶ	ταῖς πεύκαις (πρὸς πᾶσι γὰρ
[5, 24]	ἄρρην εἰς τὴν θήλειαν, ὥσπερ	καὶ	τἆλλα ἔντομα. Ἔχει δὲ καὶ
[5, 17]	περίττωμα. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	καὶ	τἆλλα ὅσα γίνεται ἐκ σκωλήκων,
[5, 13]	πορφύραι, ἀλλὰ φύονται καὶ αὗται	καὶ	τἆλλα τὰ ὀστρακόδερμα ἐξ ἰλύος
[5, 13]	τὰ ἐπικαλύμματα κατὰ ταὐτὰ ἀμφότερα,	καὶ	τἆλλα τὰ στρομβώδη, ἐκ γενετῆς
[5, 16]	δὲ πολύπους καὶ ἡ σηπία	καὶ	τἆλλα τὰ τοιαῦτα ἐκτεκόντα, οὗ
[5, 14]	καὶ ὁ χειμὼν σκληρύνει, καθάπερ	καὶ	τἆλλα τὰ φυόμενα, καὶ ἀφαιρεῖται
[5, 9]	καὶ ἔξωθεν. Φασὶ δ´ ὥσπερ	καὶ	τἆλλα, τὸν μὲν ἄρρενα τὴν
[5, 12]	ἧττον γόνιμοί εἰσιν (ἀφ´ ὧν	καὶ	τὰς ἀμπέλους, ὅταν μὴ φέρωσι,
[5, 14]	ἰσχυρότατος· ὃν ὑπὸ τὰ κράνη	καὶ	τὰς κνημῖδας ὑποτιθέασι, καὶ ἧττον
[5, 9]	ἀλλὰ καὶ κατὰ τοὺς τόκους	καὶ	τὰς ὀχείας, τοῦ ἔνθα μὲν
[5, 5]	νέουσιν ἅμα συμπεπλεγμέναι, τὰ στόματα	καὶ	τὰς πλεκτάνας ἐφαρμόττουσαι καταντικρὺ ἀλλήλαις,
[5, 14]	ἀποσπασθῇ, τὰ ἰχθύδια τὰ πετραῖα,	καὶ	τὰς ῥίζας τὰς ὑπολοίπους· ἐὰν
[5, 12]	οἱ μόσχοι τῶν τελείων. Διὸ	καὶ	τὰς φωνὰς τὰ ἐκτεμνόμενα μεταβάλλουσιν
[5, 28]	τὴν γῆν, ἐπῳάζει. Ἐκλέπεται δὲ	καὶ	ταῦτα τῷ ὑστέρῳ ἔτει. {Αἱ
[5, 17]	Ἀποθνήσκουσι δὲ καὶ οἱ σκώληκες	καὶ	ταῦτα χωριζόμενα τὰ μὲν τοῦ
[5, 13]	Τοῦτο δὲ συμβαίνει ὥσπερ ἀποκάθαρμα	καὶ	ταύταις καὶ τοῖς κήρυξιν· κηριάζουσι
[5, 23]	δὲ τίκτουσι καὶ οἱ ἀττέλαβοι,	καὶ	τεκόντες ἀποθνήσκουσιν. Φθείρεται δ´ αὐτῶν
[5, 23]	Τίκτουσι δὲ λήγοντος τοῦ θέρους,	{καὶ	τεκοῦσαι ἀποθνήσκουσιν· ἅμα γὰρ τικτούσαις
[5, 24]	μὲν μικροί, οἳ πρῶτοι φαίνονται	καὶ	τελευταῖοι ἀπόλλυνται, οἱ δὲ μεγάλοι,
[5, 16]	ἀεὶ ἔλαττον γίνεται τὸ λευκόν,	καὶ	τέλος, ὥσπερ τὸ ὠχρὸν τοῖς
[5, 12]	ἑξήκοντα ὅρος, ταῖς δὲ πέντε	καὶ	τετταράκοντα. Πρόβατον δὲ τίκτει μέχρι
[5, 17]	ἀραχνίων, καὶ ἀττέλαβοι καὶ ἀκρίδες	καὶ	τέττιγες· τὰ δ´ {οὐκ ἐκ
[5, 5]	μαλάκια, οἷον πολύποδες καὶ σηπίαι	καὶ	τευθίδες, τὸν αὐτὸν τρόπον πάντα
[5, 1]	πολλαὶ καὶ πολλὴν ἔχουσαι ποικιλίαν,	καὶ	τῇ μὲν ἀνόμοιοι, τῇ δὲ
[5, 16]	φανερά. Διὰ δὲ τὴν μικρότητα	καὶ	τὴν ἀσθένειαν φθείρεται τὸ πλῆθος
[5, 13]	ταῖς πορφύραις καὶ οἱ κήρυκες,	καὶ	τὴν αὐτὴν ὥραν. Ἔχουσι δὲ
[5, 4]	ἡ θήλεια καὶ ὁ ἄρρην,	καὶ	τὴν γλῶτταν ἔξω ἔχουσι περὶ
[5, 14]	μὲν οὖν περὶ τοὺς σπόγγους	καὶ	τὴν τῶν ὀστρακοδέρμων γένεσιν τοῦτον
[5, 9]	ἀλλὰ φύονται ἐκ τῆς ἰλύος	καὶ	τῆς ἄμμου. Ὡς μὲν οὖν
[5, 4]	μὴ ἔχουσι κύστιν ὁ αὐτὸς	καὶ	τῆς ξηρᾶς περιττώσεως πόρος ἔξωθεν·
[5, 12]	μείζονα· διετὴς δ´ ἐπειδὰν γένηται	καὶ	τῆς ὀχείας ἄρξηται, φωνὴν ἀφίησιν
[5, 16]	δὲ μαλάκια ἐκ τοῦ συνδυασμοῦ	καὶ	τῆς ὀχείας ᾠὸν ἴσχει λευκόν·
[5, 4]	αὐτὸς πόρος τοῦ τε σπέρματος	καὶ	τῆς τοῦ ὑγροῦ περιττώσεως ἔξωθεν,
[5, 4]	ἀρρένων, ἔγκυοι γίνονται· πολλάκις δὲ	καὶ	τῆς φωνῆς ἀκούουσαι〉 ἐὰν ὀργῶσαι
[5, 11]	ἄγρια, ὥσπερ εἴρηται, ἅπαξ ὀχεύεται	καὶ	τίκτει τὰ πλεῖστα, χελιδὼν δὲ
[5, 21]	Ὀχεύονται δὲ καὶ οἱ μύρμηκες	καὶ	τίκτουσι σκωλήκια, ἃ οὐ προσπέφυκεν
[5, 11]	ὀχεύονται αἱ θήλειαι τῶν ἀλεκτορίδων	καὶ	τίκτουσιν ἀεί, πλὴν τῶν ἐν
[5, 2]	ὥσπερ αἱ κύνες· ἔχουσι δὲ	καὶ	τὸ αἰδοῖον οἱ ἄρρενες μέγα.
[5, 13]	τοῖς κόλποις μεγάλαι καὶ τραχεῖαι,	καὶ	τὸ ἄνθος αὐτῶν αἱ μὲν
[5, 27]	τῶν ὀρνίθων, τεκοῦσα δὲ κατορύττει	καὶ	τὸ ἄνω ποιεῖ ἐπίκροτον· ὅταν
[5, 2]	ἐν οἷς ὑπάρχει τὸ θῆλυ	καὶ	τὸ ἄρρεν, εἰσὶ δ´ αἱ
[5, 1]	μὲν αὐτῶν ἐστι τὸ θῆλυ	καὶ	τὸ ἄρρεν, ἐκ συνδυασμοῦ γίνονται·
[5, 13]	νέμεται καὶ διατρυπᾷ τὰ κογχύλια	καὶ	τὸ αὐτῆς ὄστρακον. Ἔστι δὲ
[5, 12]	καὶ ἄρρεσι γεννῆσαι. Ἀφαιρεῖται δὲ	καὶ	τὸ γῆρας ὥστε μὴ γεννᾶν
[5, 1]	μορίοις, ἔχουσι δὲ τὸ ἄρρεν	καὶ	τὸ θῆλυ, ἐκ τούτων συνδυαζομένων
[5, 10]	τε τὴν κεφαλὴν ἔχειν προμηκεστέραν	καὶ	τὸ καλούμενον ὑπὸ τῶν ἁλιέων
[5, 25]	ἔστι δ´ ὅμοιος τοῖς σκορπίοις,	καὶ	τὸ μέγεθος ἡλίκος ἀράχνης. Ἐν
[5, 12]	ἐνιαυσία ἔτεκεν ὥστε καὶ ἐκτραφῆναι·	καὶ	τὸ μέγεθος ηὐξήθη ὅσον ἔμελλε,
[5, 24]	γένεσι, θήλεις δ´ οἱ ἕτεροι.	Καὶ	τὸ μὲν πρῶτον ἡδίους οἱ
[5, 15]	χονδρῶδές τι πρὸς ὃ περιφύεται,	καὶ	τὸ ὅλον γίνεται ὥσπερ βότρυς·
[5, 14]	ἐστι καὶ γλισχρότερον τοῦ σπόγγου,	καὶ	τὸ σύνολον πνευμονῶδες. Ὁμολογεῖται δὲ
[5, 13]	εἴς τε τὸ τοῦ νηρείτου	καὶ	τὸ τοῦ στρόμβου καὶ τὸ
[5, 11]	περιστεραὶ καθ´ ἅπαν τὸ θέρος,	καὶ	τὸ τῶν ἀλεκτορίδων γένος· ὀχεύουσι
[5, 13]	νηρείτου καὶ τὸ τοῦ στρόμβου	καὶ	τὸ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων,
[5, 2]	ἐπὶ τὸ θῆλυ τοῦ ἄρρενος,	καὶ	τὸ τῶν ὀρνίθων ἅπαν γένος
[5, 3]	ἅπαν. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	καὶ	τὸ τῶν σαύρων γένος· ὁμοίᾳ
[5, 9]	δὲ σμῦρος ὁμόχρους καὶ ἰσχυρός,	καὶ	τὸ χρῶμα ἔχει ὅμοιον τῇ
[5, 16]	τετελειωμένων, προΐενται κόπρον τὰ σηπίδια,	καὶ	τὸ χρῶμα μεταβάλλει ἐρυθρότερον γινόμενον
[5, 1]	ἰχθύων γένος, τό τε ζῳοτόκον	καὶ	τὸ ᾠοτόκον αὐτῶν, εἶτα τὸ
[5, 17]	δ´ ἤδη πέτεται. Πᾶσι δὲ	καὶ	τοῖς ἄλλοις σκώληξι καὶ τοῖς
[5, 15]	τοὺς πηλώδεις ταῖς τ´ ἀκταῖς	καὶ	τοῖς ἄλλοις τοῖς τοιούτοις σημείοις,
[5, 14]	φαίνονται μεστοὶ ἰλύος· ὅπερ συμβαίνει	καὶ	τοῖς ἄλλοις τοῖς φυομένοις ἀπὸ
[5, 4]	ταῦτα ἔχει τοῖς θήλεσιν αὐτῶν	καὶ	τοῖς ἄρρεσιν· οὐ γὰρ ἔχουσι
[5, 9]	τίκτει δὲ πρὸς τῇ γῇ	καὶ	τοῖς βρυώδεσι καὶ δασέσιν. {Ταχὺ
[5, 17]	δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις σκώληξι	καὶ	τοῖς ζῴοις τοῖς ἐκ τῶν
[5, 13]	συμβαίνει ὥσπερ ἀποκάθαρμα καὶ ταύταις	καὶ	τοῖς κήρυξιν· κηριάζουσι γὰρ καὶ
[5, 24]	δ´ ἔν τε τοῖς μικροῖς	καὶ	τοῖς μεγάλοις οἱ μὲν διῃρημένοι
[5, 4]	πόροι εἰς ἓν συνάπτουσιν, ὥσπερ	καὶ	τοῖς ὄρνισιν· οἱ γὰρ ὄρνιθες
[5, 17]	τέτταρσιν. Τοῖς μὲν οὖν σκώληξι	καὶ	τοῖς σκωληκοειδέσι τοῖς πλείστοις τρεῖς
[5, 15]	γίνονται, περὶ δὲ τὸ Σίγειον	καὶ	τὸν Ἄθων κάραβοι. Διασημαίνονται δὲ
[5, 22]	τὴν τεκοῦσαν ἐκβάλλοντα, πολλάκις δὲ	καὶ	τὸν ἄρρενα, ἐὰν λάβωσιν· συνεπῳάζει
[5, 5]	πρὸς ἀλλήλας. Φασὶ δέ τινες	καὶ	τὸν ἄρρενα ἔχειν αἰδοιῶδές τι
[5, 5]	ἀλλήλαις, νέουσαι ἐναντίως· ἐναρμόττουσι δὲ	καὶ	τὸν καλούμενον μυκτῆρα εἰς τὸν
[5, 8]	Ποιεῖται δ´ ἔνια τὴν ὀχείαν	καὶ	τὸν τόκον καὶ μετοπώρου καὶ
[5, 15]	αἱ σηπίαι πρὸς τὰ κλήματα	καὶ	τὸν φορυτόν. Ἀποτίκτει μὲν οὖν
[5, 12]	τ´ ἀρχὴν τοῦ σπέρμα ἔχειν	καὶ	τοῦ τὸ γόνιμον ἤδη. Τὴν
[5, 13]	ἔχουσιν ἀνὰ μέσον τῆς μήκωνος	καὶ	τοῦ τραχήλου· τούτων δ´ ἐστὶν
[5, 11]	δ´ ἔκγονα τοῦ ἔαρος βέλτιστα	καὶ	τοῦ φθινοπώρου· τὰ δὲ τοῦ
[5, 15]	ἄρκτοι τίκτουσι τοῖς καράβοις· διὸ	καὶ	τοῦ χειμῶνος καὶ πρὶν ἐκτεκεῖν
[5, 17]	ἐν τῷ ἔαρι, πολλάκις δὲ	καὶ	τοῦ χειμῶνος, ὅταν εὐδία καὶ
[5, 8]	τοῦ ἔαρος. Τὰ δ´ ἔντομα	καὶ	τοῦ χειμῶνος ὀχεύεται καὶ γίνεται,
[5, 15]	οἱ ἁλιεῖς τούς τε τραχεῖς	καὶ	τοὺς πηλώδεις ταῖς τ´ ἀκταῖς
[5, 8]	ἀρχομένου τοῦ θέρους τὴν ὀχείαν	καὶ	τοὺς τόκους, πλὴν ἁλκυόνος. Ἡ
[5, 7]	θῆλυ, ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων.	Καὶ	τοῦτο τὸ μόριον ἐπὶ μὲν
[5, 24]	μικροὺς τεττιγόνια· ᾄδουσι δὲ μικρὸν	καὶ	τούτων οἱ διῃρημένοι. Οὐ γίνονται
[5, 1]	αὐτόματα καὶ οὐκ ἀπὸ συγγενῶν,	καὶ	τούτων τὰ μὲν ἐκ γῆς
[5, 1]	γίνεται, συστάσης τινὸς τοιαύτης ἀρχῆς,	καὶ	τούτων τὰ μὲν ἐκ τῆς
[5, 17]	τὰ δ´ ἐν τοῖς περιττώμασι,	καὶ	τούτων τὰ μὲν ἐκκεχωρισμένων, τὰ
[5, 13]	μὲν ἐν τοῖς κόλποις μεγάλαι	καὶ	τραχεῖαι, καὶ τὸ ἄνθος αὐτῶν
[5, 14]	δὲ πυκνῶν οἱ σκληροὶ σφόδρα	καὶ	τραχεῖς τράγοι καλοῦνται. Φύονται δ´
[5, 13]	ἔνια δ´ ἐν τοῖς σκληροῖς	καὶ	τραχέσι, τὰ δ´ ἐν τοῖς
[5, 11]	μέλαν καὶ μικρὸν καὶ ἐρυθρόπουν	καὶ	τραχύπουν, διὸ καὶ οὐδεὶς τρέφει.
[5, 19]	δ´ ἀνίσταται αὐτὸ ὑφ´ ἑαυτοῦ	καὶ	τρέφεται, πρὸς δὲ τῷ κηρίῳ
[5, 24]	ὡς κατουρούντων καὶ ἐχόντων περίττωμα	καὶ	τρεφομένων τῇ δρόσῳ. Ἐὰν δέ
[5, 12]	ὁ μὲν ἄρρην περὶ πέντε	καὶ	τριάκοντα ἔτη, ἡ δὲ θήλεια
[5, 22]	Ἐνίοτε δὲ τὸ πλῆθος γίνονται	καὶ	τριακόσια περὶ ἓν φαλάγγιον. Ἐκ
[5, 17]	ὀνομαζομένη πλατεῖα, καὶ αἱ στρογγύλαι,	καὶ	τρίται αἱ ἀσκαρίδες. Ἐκ μὲν
[5, 12]	ὁ ἄρρην μέχρι ἐτῶν τριάκοντα	καὶ	τριῶν, ἡ δὲ θήλεια ὀχεύεται
[5, 8]	σχεδὸν γὰρ περὶ Πλειάδος δύσιν	καὶ	τροπὰς ὁρᾶται μόνον, καὶ ἐν
[5, 19]	οὖν ἤδη τοῦ γενομένου μέλιτος,	καὶ	τροφῆς ἢ οὐκ ἐνούσης ἔτι
[5, 4]	πλατέα καὶ κερκοφόρα, οἷον βάτος	καὶ	τρυγὼν καὶ τὰ τοιαῦτα, οὐ
[5, 15]	δ´ ἐν μὲν τῷ χειμῶνι	καὶ	τῷ ἔαρι πρὸς τῇ γῇ
[5, 19]	χυμοῦ· διαφέρει γὰρ τῇ γλυκύτητι	καὶ	τῷ πάχει. Φέρει δ´ ἀπὸ
[5, 4]	τὰ ἄρρενα καὶ τὰ θήλεα,	καὶ	τῶν αἰδοίων ὀσμῶνται ἀλλήλων. Αἱ
[5, 12]	τε τὴν τῆς φωνῆς μεταβολὴν	καὶ	τῶν αἰδοίων οὐ μόνον μεγέθει
[5, 25]	κονιῶνται, διαφθείρονται ὑπὸ τῶν φθειρῶν.	Καὶ	τῶν ἄλλων δ´ ὅσα πτερὰ
[5, 25]	πονοῦσι τὰς κεφαλάς. Ἐγγίνονται δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων ζῴων ἐν πολλοῖς
[5, 12]	τῶν ἀρρένων διαφέρει ἐπὶ τούτων	καὶ	τῶν ἄλλων· οἱ γὰρ ἄρρενες
[5, 13]	τῆς γενέσεως καὶ τῶν ὀχευομένων	καὶ	τῶν ἀνοχεύτων λεκτέον, καὶ πρῶτον
[5, 1]	ζῷα πάντα καὶ τῶν ἐντὸς	καὶ	τῶν ἐκτός, ἔτι δὲ περί
[5, 28]	{Αἱ μὲν οὖν τῶν ὄφεων	καὶ	τῶν ἐντόμων γενέσεις, ἔτι δὲ
[5, 1]	ἔχουσι μόρια τὰ ζῷα πάντα	καὶ	τῶν ἐντὸς καὶ τῶν ἐκτός,
[5, 25]	ὅσα πτερὰ ἔχει ἔχοντα καυλόν,	καὶ	τῶν ἐχόντων τρίχας. Πλὴν ὄνος
[5, 12]	δῆλον ἐπί τε τῶν ἀνθρώπων	καὶ	τῶν ζῳοτόκων τετραπόδων καὶ ἐπὶ
[5, 1]	θεωρίᾳ τῇ περὶ φυτῶν. Οὕτω	καὶ	τῶν ζῴων τὰ μὲν ἀπὸ
[5, 9]	ὅτι, ὥσπερ καὶ τῶν φυομένων	καὶ	τῶν ζῴων τῶν τετραπόδων πολλὴν
[5, 12]	διαφέρει ἡ φωνὴ τῶν ἀρρένων	καὶ	τῶν θηλειῶν ἐν τῷ βαρύτερον
[5, 12]	δὲ γηρασκόντων γίνεται βαρυτέρα φωνή.	Καὶ	τῶν ἵππων δὲ διαφέρουσιν αἱ
[5, 9]	ἐπικυΐσκεται ὥσπερ δασύπους. ~Ὁμοίως δὲ	καὶ	τῶν ἰχθύων οἱ πλεῖστοι ἅπαξ,
[5, 15]	καὶ ἐπὶ τῶν μαλακίων ἐστὶ	καὶ	τῶν ἰχθύων, ὅσοι ᾠοτοκοῦσιν· αὐξάνεται
[5, 19]	δὲ γόνος ἐστὶ τῶν μελιττῶν	καὶ	τῶν κηφήνων λευκός, ἐξ οὗ
[5, 17]	τὸ μετόπωρον· οἱ δὲ μύωπες	καὶ	τῶν ὀμμάτων ἐξυδρωπιώντων. ~Περὶ δὲ
[5, 17]	σκωλήκων τῶν ἐν τοῖς βολίτοις	καὶ	τῶν ὀνίδων. Οἱ δὲ κάνθαροι
[5, 13]	τρόπον. ~Περὶ δὲ τῆς γενέσεως	καὶ	τῶν ὀχευομένων καὶ τῶν ἀνοχεύτων
[5, 3]	μέγα. ~Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	καὶ	τῶν πεζῶν τὰ τετράποδα καὶ
[5, 17]	τῶν ζῴων· ὅσα δὲ πτερωτά,	καὶ	τῶν πτερῶν συσπωμένων περὶ τὸ
[5, 8]	τῶν τ´ ἐνύδρων γένη ἄττα	καὶ	τῶν πτηνῶν· ἄνθρωπος δὲ μάλιστα
[5, 8]	εἰσιν, οἷον ὑὸς καὶ κυνός,	καὶ	τῶν πτηνῶν ὅσα πλεονάκις ποιοῦνται
[5, 8]	ἄνθρωπος δὲ μάλιστα πᾶσαν ὥραν,	καὶ	τῶν συνανθρωπευομένων ζῴων πολλὰ διὰ
[5, 9]	δεῖ μὴ λεληθέναι ὅτι, ὥσπερ	καὶ	τῶν φυομένων καὶ τῶν ζῴων
[5, 12]	καὶ γὰρ μικρὰ καὶ λεπτὰ	καὶ	ὑγρά. Ὁ δ´ ἄρρην, ἐὰν
[5, 4]	φωνῆς ἀκούουσαι〉 ἐὰν ὀργῶσαι τύχωσι,	καὶ	ὑπερπετομένων ἐκ τοῦ καταπνεῦσαι τὸν
[5, 1]	τε τῶν αἰσθήσεων καὶ φωνῆς	καὶ	ὕπνου, καὶ ποῖα θήλεα καὶ
[5, 4]	εἰς τὴν τοῦ θήλεος χώραν	καὶ	ὑποδοχήν. Ἔστι δὲ τοῖς μὲν
[5, 24]	δὲ μεγάλοι, {οἱ ᾄδοντες} οἳ	καὶ	ὕστερον γίνονται καὶ πρότερον ἀπόλλυνται.
[5, 15]	καλούμενον γῆρας, καὶ εὐθὺς γενόμενοι	καὶ	ὕστερον καὶ οἱ καρκίνοι καὶ
[5, 7]	τὸ μόριον ἐπὶ μὲν ἐνίων	καὶ	φαίνεται μεῖζον ὂν ἢ κατὰ
[5, 18]	μελίττας, ἀλλὰ φέρειν τὸν γόνον,	καὶ	φέρειν οἱ μὲν ἀπὸ τοῦ
[5, 25]	Ἀλκμᾶνά τέ φασι τὸν ποιητὴν	καὶ	Φερεκύδην τὸν Σύριον. Καὶ ἐν
[5, 9]	καθάπερ εἴρηται, καὶ θέρους ἔνια	καὶ	φθινοπώρου καὶ χειμῶνος· ἀλλ´ οὔθ´
[5, 13]	ἀποθάνῃ, συνεξεμεῖ τὸ ἄνθος· διὸ	καὶ	φυλάττουσιν ἐν τοῖς κύρτοις, ἕως
[5, 26]	πρὸς τὰς συκᾶς οἱ γεωργοί,	καὶ	φυτεύουσι πλησίον ταῖς συκαῖς ἐρινεούς.
[5, 1]	τὰ μὲν ἐκ γῆς σηπομένης	καὶ	φυτῶν, ὥσπερ πολλὰ συμβαίνει τῶν
[5, 10]	τίκτει δὲ τοῦ ἔαρος, ὅτε	καὶ	φωλεῖ περὶ δύο μῆνας. Τίκτει
[5, 13]	γὰρ νέμονται, ἀλλὰ κρύπτουσιν ἑαυτὰς	καὶ	φωλοῦσιν. Τὸ δ´ ἄνθος ἔχουσιν
[5, 1]	δὲ περί τε τῶν αἰσθήσεων	καὶ	φωνῆς καὶ ὕπνου, καὶ ποῖα
[5, 14]	μέλλοντος ἀποσπᾶν αἴσθηται, συνάγει ἑαυτὸν	καὶ	χαλεπὸν ἀφελεῖν ἐστιν. Ταὐτὸ δὲ
[5, 9]	καὶ θέρους ἔνια καὶ φθινοπώρου	καὶ	χειμῶνος· ἀλλ´ οὔθ´ ἅπασιν ὁμοίως
[5, 9]	καὶ ῥίνη. Τίκτει δ´ ἔνια	καὶ	χειμῶνος καὶ θέρους, ὥσπερ ἐλέχθη
[5, 8]	καὶ τὸν τόκον καὶ μετοπώρου	καὶ	χειμῶνος, οἷον τῶν τ´ ἐνύδρων
[5, 10]	Ἐπῳάζει δέ, ὅταν τέκῃ· διὸ	καὶ	χείριστοι γίνονται· οὐ γὰρ νέμονται
[5, 4]	παρὰ τὸ θῆλυ τὸ ἄρρεν,	καὶ	χρόνον οὔτ´ ὀλίγον οὔτε λίαν
[5, 9]	ἄλλοθι δ´ οὔ· κεστρεῖς δὲ	καὶ	χρυσόφρυες καὶ λάβρακες μάλιστα οὗ
[5, 13]	ὄστρακον ἀφαιροῦσι τὸ ἄνθος. Διὸ	καὶ	χωρίζεται ὁ τράχηλος καὶ ἡ
[5, 3]	εἰς ὃ οἱ πόροι συνάπτουσιν	καὶ	ᾧ ἐν τῇ ὀχείᾳ πλησιάζουσιν,
[5, 3]	καὶ τῶν πεζῶν τὰ τετράποδα	καὶ	ᾠοτόκα ποιεῖται τὴν ὀχείαν. Τὰ
[5, 27]	~Τῶν δὲ τετραπόδων καὶ ἐναίμων	καὶ	ᾠοτόκων αἱ μὲν γενέσεις εἰσὶ
[5, 28]	γενέσεις, ἔτι δὲ τῶν τετραπόδων	καὶ	ᾠοτόκων, τοῦτον ἔχουσι τὸν τρόπον.
[5, 17]	Ὅτι δ´ ἐνδέχεται καὶ μὴ	καίεσθαι	συστάσεις τινὰς ζῴων, ἡ σαλαμάνδρα
[5, 17]	Κύπρῳ, οὗ ἡ χαλκῖτις λίθος	καίεται,	ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας ἐμβαλλόντων, ἐνταῦθα
[5, 10]	οὐ γὰρ νέμονται κατὰ τὸν	καιρὸν	τοῦτον. Γίνονται δὲ καὶ αἱ
[5, 15]	Τὰ δὲ χονδρώδη κατὰ τοὺς	καιροὺς	τούτους αὐξάνεται καὶ δεκτικὰ γίνεται
[5, 4]	ἡ θήλεια ἕνα πόρον ἔχει,	καίτοι	κύστιν ἔχουσα· αἱ χελῶναι δὲ
[5, 24]	Ἐντίκτουσι δὲ καὶ ἐν τοῖς	καλάμοις	ἐν οἷς ἱστᾶσι τὰς ἀμπέλους,
[5, 18]	δ´ ἀπὸ τοῦ ἄνθους τοῦ	καλάμου,	ἄλλοι δ´ ἀπὸ τοῦ ἄνθους
[5, 24]	ἱστᾶσι τὰς ἀμπέλους, διατρυπῶντες τοὺς	καλάμους,	καὶ ἐν τοῖς τῆς σκίλλης
[5, 16]	περὶ τὰ φυκία καὶ τὰ	καλαμώδη,	κἄν τι ᾖ τοιοῦτον ἐκβεβλημένον,
[5, 26]	εἶναι τῶν ζῴων πάντων καὶ	καλεῖται	ἀκαρί, λευκὸν καὶ μικρόν. Καὶ
[5, 17]	βιῶσαν ἡμέραν μίαν, διὸ καὶ	καλεῖται	ἐφήμερον. Τὰ πλεῖστα δὲ τῶν
[5, 26]	Ἔστι δέ τι σκωλήκιον ὃ	καλεῖται	ξυλοφθόρον, οὐδενὸς ἧττον ἄτοπον τῶν
[5, 8]	τεσσαρακαίδεκα, λαθάνεμόν τέ μιν ὥραν	καλέουσιν	ἐπιχθόνιοι, ἱερὰν παιδοτρόφον ποικίλας ἁλκυόνος.
[5, 14]	οἱ πρὸς ταῖς ἀκταῖς εἰσι	κάλλιστοι,	ἂν ὦσιν ἀγχιβαθεῖς· εὖ γὰρ
[5, 18]	μὲν ἀπὸ τοῦ ἄνθους τοῦ	καλλύντρου,	οἱ δ´ ἀπὸ τοῦ ἄνθους
[5, 17]	ἐξ αὐτῶν πτερωτὰ ζῷα, ἃς	καλοῦμεν	ψυχάς. Τὸ μὲν οὖν πρῶτον,
[5, 13]	οἱ μύες. Τὰ δὲ λιμνόστρεα	καλούμενα,	ὅπου ἂν βόρβορος ᾖ, ἐνταῦθα
[5, 10]	τε τῷ ἔαρι φαίνεται τὰ	καλούμενα	ᾠὰ ἔχοντα καὶ ἐν τῷ
[5, 15]	δὲ χρόνοις παραπλησίως καὶ αἱ	καλούμεναι	ἄρκτοι τίκτουσι τοῖς καράβοις· διὸ
[5, 17]	φέρεται κατὰ τὸ ὕδωρ, αἱ	καλούμεναι	ἀσκαρίδες. Μεθ´ ἡμέρας δ´ ὀλίγας
[5, 17]	ἐν τοῖς ζῴοις, οἷον αἱ	καλούμεναι	ἕλμινθες. Ἔστι δ´ αὐτῶν γένη
[5, 1]	τε τῶν φθειρῶν ὀχευομένων αἱ	καλούμεναι	κονίδες καὶ ἐκ τῶν μυιῶν
[5, 17]	αὐτήν. Γίνονται δ´ αἱ μὲν	καλούμεναι	ψυχαὶ ἐκ τῶν καμπῶν, αἳ
[5, 25]	τῆς ὀχείας πάντα γεννᾷ τὰς	καλουμένας	κόνιδας, ἐκ δὲ τούτων ἕτερον
[5, 13]	ἅπαντα· νέμονται δ´ ἐξείροντα τὴν	καλουμένην	γλῶτταν ὑπὸ τὸ κάλυμμα. Τὸ
[5, 13]	συναθροιζόμεναι εἰς ταὐτὸ ποιοῦσι τὴν	καλουμένην	μελίκηραν. Τοῦτο δ´ ἐστὶν οἷον
[5, 13]	τούτων τὸ ἄνθος, ἐπάνω τῆς	καλουμένης	κοιλίας· ἀφαιρεθέντος οὖν ἀνάγκη διῃρῆσθαι.
[5, 17]	πτερωτὰ ζῷα ἐξ αὐτῶν, οἱ	καλούμενοι	βόστρυχοι. Αἱ δ´ ἐμπίδες γίνονται
[5, 25]	Ἐν δὲ τοῖς κυσὶν οἱ	καλούμενοι	γίνονται κυνοραϊσταί. Πάντες δ´ οἱ
[5, 17]	Οἱ δὲ σφῆκες οἱ ἰχνεύμονες	καλούμενοι	(εἰσὶ δ´ ἐλάττους τῶν ἑτέρων)
[5, 13]	καὶ ἐν ταῖς πίνναις οἱ	καλούμενοι	πιννοτῆραι. Γίνονται δὲ καὶ ἐν
[5, 25]	οἱ ὄρνιθες ἔχουσι, καὶ οἱ	καλούμενοι	φασιανοὶ ἐὰν μὴ κονιῶνται, διαφθείρονται
[5, 15]	ἔαρος, ὥσπερ οἱ ὄφεις τὸ	καλούμενον	γῆρας, καὶ εὐθὺς γενόμενοι καὶ
[5, 5]	Ἐκτίκτει δὲ κατὰ τὸν φυσητῆρα	καλούμενον,	καθ´ ὃν ἔνιοι καὶ ὀχεύεσθαί
[5, 5]	ἐναντίως· ἐναρμόττουσι δὲ καὶ τὸν	καλούμενον	μυκτῆρα εἰς τὸν μυκτῆρα. Τὴν
[5, 10]	κεφαλὴν ἔχειν προμηκεστέραν καὶ τὸ	καλούμενον	ὑπὸ τῶν ἁλιέων αἰδοῖον ἐν
[5, 13]	οὐκέτι δύνανται ζῆν. Ὁ δὲ	καλούμενος	ἀστὴρ οὕτω θερμός ἐστι τὴν
[5, 9]	ὁ σαργὸς καὶ ὁ σμύξων	καλούμενος	καὶ ὁ κέφαλος· κύουσι δὲ
[5, 19]	ἀνθρήνῃ, τρίτος δ´ ὁ φὼρ	καλούμενος	(οὗτος δ´ ἐστὶ μέλας καὶ
[5, 26]	ἐν τοῖς ἐρινεοῖς ἔχουσι τοὺς	καλουμένους	ψῆνας. Γίνεται δὲ τοῦτο πρῶτον
[5, 25]	Ἔστι δὲ γένος φθειρῶν οἳ	καλοῦνται	ἄγριοι, καὶ σκληρότεροι τῶν ἐν
[5, 9]	πλεῖστοι ἅπαξ, οἷον οἱ {χυτοί	(καλοῦνται	δὲ χυτοὶ οἱ τῷ δικτύῳ
[5, 17]	σκωλήκων εἰς τὴν διατύπωσιν ἔλθωσι,	καλοῦνται	μὲν νύμφαι τότε, οὐ λαμβάνουσι
[5, 8]	τροπὰς τὰς χειμερινάς. Διὸ καὶ	καλοῦνται,	ὅταν εὐδιειναὶ γένωνται αἱ τροπαί,
[5, 18]	ἡμιόλιον μάλιστα τῷ μήκει, καὶ	καλοῦνται	ὑπό τινων μητέρες ὡς γεννῶντες.
[5, 14]	σκληροὶ σφόδρα καὶ τραχεῖς τράγοι	καλοῦνται.	Φύονται δ´ ἢ πρὸς πέτρᾳ
[5, 17]	καὶ μεταβάλλουσι τὴν μορφήν, καὶ	καλοῦνται	χρυσαλλίδες, καὶ σκληρὸν ἔχουσι τὸ
[5, 24]	δ´ ἀδιαίρετοι, οἱ οὐκ ᾄδοντες.	Καλοῦσι	δὲ τοὺς μὲν μεγάλους καὶ
[5, 17]	μάλιστα ἐπὶ τῆς ῥαφάνου, ἣν	καλοῦσί	τινες κράμβην, πρῶτον μὲν ἔλαττον
[5, 25]	περὶ τὸν δελφῖνα ἰχθὺς ὃν	καλοῦσι	φθεῖρα· ὃς γίνεται πάντων πιότατος
[5, 12]	ἀμπέλους, ὅταν μὴ φέρωσι, τραγᾶν	καλοῦσιν)	ἀλλὰ παρισχναινόμενοι δύνανται ὀχεύοντες γεννᾶν.
[5, 14]	Ἔστι δ´ ἄλλο γένος ὃ	καλοῦσιν	ἀπλυσίας διὰ τὸ μὴ δύνασθαι
[5, 9]	ὑπὸ τῇ γαστρὶ πτερύγιον, ὃ	καλοῦσιν	ἀφαρέα. Τῶν δὲ σελαχῶν ἡ
[5, 14]	δὲ πυκνός, τρίτος δ´ ὃν	καλοῦσιν	Ἀχίλλειον λεπτότατος καὶ πυκνότατος καὶ
[5, 19]	πάντων ἡ μέλιττα ὅσα ἐν	κάλυκι	ἀνθεῖ, καὶ ἀπὸ τῶν ἄλλων
[5, 13]	τὴν καλουμένην γλῶτταν ὑπὸ τὸ	κάλυμμα.	Τὸ δὲ μέγεθος τῆς γλώττης
[5, 15]	συμπεριλαμβάνειν, τοῦ δ´ ἄκρου προσεπιτεθέντος	καλύπτει	πάντα, καὶ γίνεται τοῦτ´ αὐτοῖς
[5, 12]	ἐτῶν ὀκτώ, ἐὰν δὲ θεραπεύηται	καλῶς,	καὶ μέχρι ἕνδεκα· σχεδὸν δὲ
[5, 2]	καὶ συνοῦσαι κράζουσιν. Αἱ δὲ	κάμηλοι	ὀχεύονται τῆς θηλείας καθημένης· περιβεβηκὼς
[5, 12]	ἐπὶ τῶν ἄλλων. {Ἡ δὲ	κάμηλός	ἐστι μὲν ὀπισθουρητικόν, καὶ ὀχεύεται
[5, 2]	Τὸ δ´ αἰδοῖον ἔχει ὁ	κάμηλος	νεῦρον οὕτως ὥστε καὶ νευρὰν
[5, 12]	κατακλινομένης τῆς θηλείας διὰ τὸ	κάμνειν	τῇ στάσει συγκατατακλιθέντες πλησιάζουσιν. Κυΐσκεται
[5, 26]	ὁ σκώληξ χρυσαλλὶς ὥσπερ αἱ	κάμπαι,	καὶ ζῇ ἀκινητίζων· ὅ τι
[5, 17]	αὐξανόμενοι, ἔπειτα ἐν τρισὶν ἡμέραις	κάμπαι	μικραί· μετὰ δὲ ταῦτα αὐξηθεῖσαι
[5, 17]	μὲν οὖν πρῶτον, ὅταν ὦσι	κάμπαι,	τρέφονται καὶ περίττωμα ἀφιᾶσιν· ὅταν
[5, 17]	πρῶτον μὲν μεταβάλλοντος τοῦ σκώληκος	κάμπη,	ἔπειτα βομβυλίς, ἐκ δὲ τούτου
[5, 17]	οἰκεῖον χρῶμα λαμβάνει ἀπὸ τῆς	κάμπης.	Ἐκ δέ τινος σκώληκος μεγάλου,
[5, 17]	μὲν καλούμεναι ψυχαὶ ἐκ τῶν	καμπῶν,	αἳ γίνονται ἐπὶ τῶν φύλλων
[5, 17]	δὲ τῶν γινομένων ἔκ τε	καμπῶν	καὶ σκωλήκων ὑπὸ ἀραχνίων κατέχεται
[5, 17]	ἐκ τῶν πρὸς ταῖς συκαῖς	καμπῶν	καὶ ταῖς ἀπίοις καὶ ταῖς
[5, 17]	τινων καὶ δασειῶν οὐ μεγάλων	καμπῶν	πρῶτον γίνονται πυγολαμπίδες, οὐχ αἱ
[5, 17]	πορείᾳ καὶ προβᾶσαι τῷ ἑτέρῳ	κάμψασαι	ἐπιβαίνουσιν· ἕκαστον δὲ τῶν γινομένων
[5, 16]	τὰ φυκία καὶ τὰ καλαμώδη,	κἄν	τι ᾖ τοιοῦτον ἐκβεβλημένον, οἷον
[5, 19]	μέν τινας ὑγρόν ἐστι (διὸ	κἂν	ἀφαιρεθῇ ἐν ταύταις ταῖς ἡμέραις,
[5, 18]	μὲν τῶν κηφήνων ἐγγίνεται γόνος	κἂν	μὴ ἐνῇ ἡγεμών, ὁ δὲ
[5, 17]	καυλοῖς τῆς κράμβης. {Αἱ δὲ	κανθαρίδες	ἐκ τῶν πρὸς ταῖς συκαῖς
[5, 7]	αἵ τε μυῖαι καὶ αἱ	κανθαρίδες	καὶ αἱ σπονδύλαι καὶ τὰ
[5, 7]	ποσίν, οἷον μυιῶν τε καὶ	κανθαρίδων.	Πάντα δὲ τὸν τρόπον τοῦτον
[5, 17]	ἐντίκτουσι σκωλήκια, ἐξ ὧν γίνονται	κάνθαροι.	Γίνονται δὲ καὶ ἐκ τῶν
[5, 17]	καὶ τῶν ὀνίδων. Οἱ δὲ	κάνθαροι	ἣν κυλίουσι κόπρον, ἐν ταύτῃ
[5, 13]	γραφομένοις. Γίνονται δὲ καὶ οἱ	κανούμενοι	πνεύμονες αὐτόματοι. Ὧι δ´ οἱ
[5, 17]	τοῦ ὕδατος ἀκινητίζουσαι καὶ σκληραί,	κἄπειτα	περιρραγέντος τοῦ κελύφους ἡ ἐμπὶς
[5, 17]	ἀναλύουσι τῶν γυναικῶν τινὲς ἀναπηνιζόμεναι,	κἄπειτα	ὑφαίνουσιν· πρώτη δὲ λέγεται ὑφῆναι
[5, 12]	ἐκτρέφειν ἑξάμηνοι, ἐνιαχοῦ δ´ οἱ	κάπροι	δεκάμηνοι ἄρχονται ὀχεύειν, ἀγαθοὶ δὲ
[5, 12]	ἐλάττω τὰ ἔκγονα τῶν πρεσβυτέρων.	Κάπρος	δ´ ἀγαθὸς μὲν ὀχεύειν μέχρι
[5, 15]	τὸ Σίγειον καὶ τὸν Ἄθων	κάραβοι.	Διασημαίνονται δὲ τοὺς τόπους οἱ
[5, 15]	καὶ οἱ καρκίνοι καὶ οἱ	κάραβοι.	Εἰσὶ δ´ οἱ κάραβοι μακρόβιοι
[5, 15]	εἶτ´ ἐκ τούτων γίνονται οἱ	κάραβοι	ἐν ἡμέραις μάλιστα πεντεκαίδεκα, καὶ
[5, 15]	μῆνας. Γίνονται δ´ οἱ μὲν	κάραβοι	ἐν τοῖς τραχέσι καὶ πετρώδεσιν,
[5, 6]	~Τὰ δὲ μαλακόστρακα ὀχεύεται, οἷον	κάραβοι	καὶ ἀστακοὶ καὶ καρίδες καὶ
[5, 15]	οἱ κάραβοι. Εἰσὶ δ´ οἱ	κάραβοι	μακρόβιοι πάντες. ~Τὰ δὲ μαλάκια
[5, 15]	τρόπον. ~Τῶν δὲ μαλακοστράκων οἱ	κάραβοι	μετὰ τὴν ὀχείαν κύουσι καὶ
[5, 15]	αἱ καλούμεναι ἄρκτοι τίκτουσι τοῖς	καράβοις·	διὸ καὶ τοῦ χειμῶνος καὶ
[5, 15]	οὖν ᾠὸν γίνεται ψαθυρὸν τῶν	καράβων,	διῃρημένον εἰς ὀκτὼ μοίρας. Καθ´
[5, 17]	τοῖς ξύλοις τοῖς αὔοις οἱ	καράμβιοι	γίνονται τὸν αὐτὸν τρόπον· πρῶτον
[5, 17]	περιρραγέντος τοῦ κελύφους ἐξέρχονται οἱ	καράμβιοι.	Ἐκ δὲ τῶν κραμβῶν γίνονται
[5, 13]	τῷ Εὐρίπῳ καὶ περὶ τὴν	Καρίαν,	καὶ αἱ μὲν ἐν τοῖς
[5, 13]	περὶ τοὺς τόπους τοὺς περὶ	Καρίαν.	Τὸ δὲ καρκίνιον γίνεται μὲν
[5, 6]	οἷον κάραβοι καὶ ἀστακοὶ καὶ	καρίδες	καὶ τὰ τοιαῦτα, ὥσπερ καὶ
[5, 6]	καὶ οἱ ἀστακοὶ καὶ αἱ	καρίδες	ὀχεύονται. Οἱ δὲ καρκίνοι κατὰ
[5, 13]	ἐν αὑταῖς πιννοφύλακα, αἱ μὲν	καρίδιον	αἱ δὲ καρκίνιον· οὗ στερισκόμεναι
[5, 15]	τὰ ᾠά. Τῶν δὲ κυφῶν	καρίδων	ἡ κύησίς ἐστι περὶ τέτταρας
[5, 13]	τοὺς περὶ Καρίαν. Τὸ δὲ	καρκίνιον	γίνεται μὲν τὴν ἀρχὴν ἐκ
[5, 13]	αἱ μὲν καρίδιον αἱ δὲ	καρκίνιον·	οὗ στερισκόμεναι διαφθείρονται θᾶττον. Ὅλως
[5, 15]	γενόμενοι καὶ ὕστερον καὶ οἱ	καρκίνοι	καὶ οἱ κάραβοι. Εἰσὶ δ´
[5, 6]	αἱ καρίδες ὀχεύονται. Οἱ δὲ	καρκίνοι	κατὰ τὰ πρόσθια ἀλλήλων συνδυάζονται,
[5, 13]	δ´ ἐν ἐνίοις τῶν ὀστρακοδέρμων	καρκίνοι	λευκοί, τὸ μέγεθος μικροὶ πάμπαν,
[5, 6]	ἄλληλα συμβάλλοντες. Πρῶτον δ´ ὁ	καρκίνος	ἀναβαίνει ὁ ἐλάττων ἐκ τοῦ
[5, 19]	ἂν γλυκύτητα ἔχῃ, οὐδένα βλάπτουσα	καρπόν·	τοὺς δὲ χυμοὺς τούτων τῷ
[5, 10]	βοστρύχιον, ὅμοιον τῷ τῆς λεύκης	καρπῷ.	Ἔστι δὲ πολύγονον τὸ ζῷον·
[5, 16]	ὅμοιον βοστρυχίοις οἰνάνθης καὶ λεύκης	καρπῷ,	καθάπερ εἴρηται πρότερον. Ἐκκρεμάννυνται δὲ
[5, 26]	σῶμα ἀραχνιώδει, καὶ περὶ αὐτὸ	κάρφη,	ὥστε δοκεῖν προσέχεσθαι βαδίζοντι· ταῦτα
[5, 4]	ἀλλήλων. Αἱ δὲ πέρδικες ἂν	κατ´	ἄνεμον στῶσιν αἱ θήλειαι τῶν
[5, 22]	ἐκ μέρους, ἐπεὶ στρογγύλα ἐστὶ	κατ´	ἀρχάς· ὅταν δὲ τέκῃ, ἐπῳάζει
[5, 14]	διὰ τὸ τὴν πρόσφυσιν εἶναι	κατ´	ἔλαττον. Ἔχει δὲ καὶ αἴσθησιν,
[5, 12]	ἡλικίαν βέλτιστα ἃ〉 ἐν ἀκμῇ,	κατὰ	δὲ τὰς ὥρας, ὅσα τοῦ
[5, 4]	δὲ θᾶττον προΐενται καὶ μᾶλλον·	κατὰ	δὲ τὸν τόκον οἱ ἄρρενες
[5, 10]	καὶ γίνεται στιφρά. Βαδίζουσι δὲ	κατὰ	ζυγά· ἔστι δ´ ὁ ἄρρην
[5, 27]	χηνείου, καὶ ὁ νεοττὸς τούτου	κατὰ	λόγον, αὐξανόμενος δὲ γίνεται καὶ
[5, 7]	καὶ φαίνεται μεῖζον ὂν ἢ	κατὰ	λόγον τοῦ ὅλου σώματος, καὶ
[5, 9]	αὐτοὶ οἱ τόποι οὐ μόνον	κατὰ	μέγεθος καὶ εὐτροφίαν ἀλλὰ καὶ
[5, 12]	τὸν τόκον. Τὰ δ´ ἔκγονα	κατὰ	μὲν τὴν ἡλικίαν βέλτιστα ἃ〉
[5, 17]	ἐν τῇ κόπρῳ τῇ χωριζομένῃ	κατὰ	μέρος· διὸ καὶ οἱ περὶ
[5, 15]	εὐθὺς ἐχόμενα τοῦ πόρου, ἀλλὰ	κατὰ	μέσον· ἑκατέρωθεν γὰρ ἀπὸ τῆς
[5, 15]	πρὸς τῷ πόρῳ ἀλλὰ τὰ	κατὰ	μέσον, ἐλάχιστα δὲ τὰ ἔσχατα.
[5, 8]	Σιμωνίδης ἐποίησεν ὡς ὁπόταν χειμέριον	κατὰ	μῆνα πινύσκῃ Ζεὺς ἤματα τεσσαρακαίδεκα,
[5, 14]	ἐστιν οὔτε καθ´ ἓν οὔτε	κατὰ	πᾶν· μεταξὺ γάρ εἰσι πόροι
[5, 14]	ὥσπερ ὑμὴν περὶ τὰ κάτω·	κατὰ	πλείω δ´ ἐστὶν ἡ πρόσφυσις.
[5, 1]	τὰ μὲν ἀπὸ ζῴων γίνεται	κατὰ	συγγένειαν τῆς μορφῆς, τὰ δ´
[5, 6]	καρίδες ὀχεύονται. Οἱ δὲ καρκίνοι	κατὰ	τὰ πρόσθια ἀλλήλων συνδυάζονται, τὰ
[5, 13]	Ἔχουσι δὲ καὶ τὰ ἐπικαλύμματα	κατὰ	ταὐτὰ ἀμφότερα, καὶ τἆλλα τὰ
[5, 12]	Τοῖς μὲν οὖν ἀνθρώποις ἐπισημαίνει	κατά	τε τὴν τῆς φωνῆς μεταβολὴν
[5, 13]	ἐν τῇ ἰλύϊ καὶ αὐτόματα,	κατὰ	τὴν διαφορὰν τῆς ἰλύος ἕτερα,
[5, 12]	Οἱ δὲ χρόνοι τῆς ὀχείας	κατὰ	τὴν ἡλικίαν ἔχουσιν ὧδε τοῖς
[5, 12]	θερμημερίαις χείριστα. ~Διαφέρουσι δὲ καὶ	κατὰ	τὴν ἡλικίαν τὰ ζῷα πρὸς
[5, 16]	ἐπὶ κεφαλήν, ὥσπερ οἱ ὄρνιθες	κατὰ	τὴν κοιλίαν προσηρτημένοι. Ποία δέ
[5, 5]	αὐτὸν τρόπον πάντα πλησιάζουσιν ἀλλήλοις·	κατὰ	τὸ στόμα γὰρ συμπλέκονται, τὰς
[5, 17]	κινεῖται προσπεφυκότα, ἔπειτ´ ἀπορραγέντα φέρεται	κατὰ	τὸ ὕδωρ, αἱ καλούμεναι ἀσκαρίδες.
[5, 12]	τοῖς γένεσι τοῖς πλείστοις σχεδὸν	κατὰ	τὸν αὐτὸν γίνονται χρόνον, ἐὰν
[5, 23]	ἔχουσιν. Ἀθρόα δὲ τίκτουσι καὶ	κατὰ	τὸν αὐτὸν τόπον, ὥστε εἶναι
[5, 10]	χείριστοι γίνονται· οὐ γὰρ νέμονται	κατὰ	τὸν καιρὸν τοῦτον. Γίνονται δὲ
[5, 12]	ὁ χρόνος ἐν τῇ Ἀραβίᾳ	κατὰ	τὸν Μαιμακτηριῶνα μῆνα. Κύει δὲ
[5, 5]	τὸ στόμα ποιεῖται. Ἐκτίκτει δὲ	κατὰ	τὸν φυσητῆρα καλούμενον, καθ´ ὃν
[5, 15]	κεκαμμένη ἀποτίκτειν. Τὰ δὲ χονδρώδη	κατὰ	τοὺς καιροὺς τούτους αὐξάνεται καὶ
[5, 9]	μέγεθος καὶ εὐτροφίαν ἀλλὰ καὶ	κατὰ	τοὺς τόκους καὶ τὰς ὀχείας,
[5, 12]	γεννᾶν· τὰ μέντοι ἔκγονα τὰ	κατὰ	τούτους τοὺς χρόνους ἐλάττω καὶ
[5, 17]	δὲ μεταβολαὶ γίνονται τοῖς πλείστοις	κατὰ	τριήμερον ἢ τετραήμερον, ὥσπερ καὶ
[5, 17]	τῆς ἐπὶ τοῖς φύλλοις πιπτούσης,	κατὰ	φύσιν μὲν ἐν τῷ ἔαρι,
[5, 12]	μάλιστα ἡ ὗς, ἐπειδὰν θυῶσα	καταβάλλῃ	τὰ ὦτα· εἰ δὲ μή,
[5, 19]	ἀφ´ οὗ φέρουσι τὸ μέλι.	Κατάγεται	δὲ καὶ εἰς Ἀμισὸν μέλι
[5, 4]	ᾠοτόκων ἰχθύων ὀχεία ἧττον γίνεται	κατάδηλος·	διόπερ οἱ πλεῖστοι νομίζουσι πληροῦσθαι
[5, 12]	ἀσθένειαν, οὐ δυνάμενοι ταχέως ὀχεύειν,	κατακλινομένης	τῆς θηλείας διὰ τὸ κάμνειν
[5, 27]	ὀρύξασα βόθυνον πιθώδη, καὶ ἐντεκοῦσα	καταλείπει·	ἐάσασα δ´ ἡμέρας ἐλάττους ἢ
[5, 19]	σχάδων πόδας καὶ πτερά, ὅταν	καταλειφθῇ·	ὅταν δὲ λάβῃ τέλος, τὸν
[5, 21]	ποιοῦσι πήλινον ὀξύ, ὥσπερ σιάλῳ	καταλείφοντα·	τοῦτο δὲ σφόδρα καὶ παχὺ
[5, 17]	τότε δ´ ἐξέρχονται διακόψαντες ᾧ	καταλήλειπται	ὁ κύτταρος. Γίνονται δὲ καὶ
[5, 14]	ἀπορραγῇ, φύεται πάλιν ἐκ τοῦ	καταλοίπου	καὶ ἀναπληροῦται. Μέγιστοι μὲν οὖν
[5, 5]	στόματα καὶ τὰς πλεκτάνας ἐφαρμόττουσαι	καταντικρὺ	ἀλλήλαις, νέουσαι ἐναντίως· ἐναρμόττουσι δὲ
[5, 20]	ἀκινητίζουσι καὶ ἐπαλήλιπται ὁ κύτταρος.	Καταντικρὺ	δ´ ἐν τῷ κυττάρῳ τοῦ
[5, 23]	τίκτουσι δ´ εἰς τὴν γῆν	καταπήξασαι	τὸν πρὸς τῇ κέρκῳ καυλόν,
[5, 4]	τύχωσι, καὶ ὑπερπετομένων ἐκ τοῦ	καταπνεῦσαι	τὸν ἄρρενα· χάσκει δὲ καὶ
[5, 24]	καυλοῖς. Ταῦτα δὲ τὰ κυήματα	καταρρεῖ	εἰς τὴν γῆν. Γίνονται δὲ
[5, 17]	φασί, διὰ τοῦ πυρὸς βαδίζουσα	κατασβέννυσι	τὸ πῦρ. Περὶ δὲ τὸν
[5, 19]	τῶν ἄστρων ἐπιτολαῖς, καὶ ὅταν	κατασκήψῃ	ἡ ἶρις· ὅλως δ´ οὐ
[5, 17]	δὲ καὶ πέτεται μέχρι δείλης,	καταφερομένου	δὲ τοῦ ἡλίου ἀπομαραίνεται, καὶ
[5, 17]	τὸν Κιμμέριον ὑπὸ τροπὰς θερινὰς	καταφέρονται	ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ οἷον θύλακοι
[5, 10]	τὰ ᾠά, ὁ ἄρρην παρακολουθῶν	καταφυσᾷ	τὸν θορόν, καὶ γίνεται στιφρά.
[5, 17]	τὴν μεμιγμένην, καὶ λέγουσι τότε	κατειργάσθαι	τὴν κόπρον. Ἡ δ´ ἀρχὴ
[5, 23]	ἀλλ´ ἐν τῇ πεδιάδι καὶ	κατερρωγυίᾳ·	ἐν ταῖς ῥωγμαῖς γὰρ ἐκτίκτουσιν.
[5, 14]	τε καὶ ἕτερ´ ἄττα, ἃ	κατεσθίει,	ὅταν ἀποσπασθῇ, τὰ ἰχθύδια τὰ
[5, 17]	καμπῶν καὶ σκωλήκων ὑπὸ ἀραχνίων	κατέχεται	τὸ πρῶτον. Ταῦτα μὲν οὖν
[5, 27]	τοῖς ὄρνισι τοῖς ἡμέροις, καὶ	κατορύξασαι	ἐπῳάζουσι τὰς νύκτας. Τίκτουσι δὲ
[5, 27]	τὰ τῶν ὀρνίθων, τεκοῦσα δὲ	κατορύττει	καὶ τὸ ἄνω ποιεῖ ἐπίκροτον·
[5, 24]	ὃ λέγουσιν οἱ γεωργοὶ ὡς	κατουρούντων	καὶ ἐχόντων περίττωμα καὶ τρεφομένων
[5, 14]	δ´ ὥσπερ ὑμὴν περὶ τὰ	κάτω·	κατὰ πλείω δ´ ἐστὶν ἡ
[5, 18]	οἱ δέ γ´ ἡγεμόνες γίνονται	κάτω	πρὸς τῷ κηρίῳ, ἀποκρεμάμενοι χωρίς,
[5, 18]	τῆς χρηστῆς μελίττης· τὸ δὲ	κάτω	τοῦ διαζώματος ἔχουσιν ἡμιόλιον μάλιστα
[5, 7]	ἄρρεν. Ἐναφίησι δὲ τὸν πόρον	κάτωθεν	τὸ θῆλυ εἰς τὸ ἄρρεν
[5, 20]	γόνος καὶ οἱ σκώληκες οὐ	κάτωθεν	τοῦ κυττάρου, ἀλλ´ ἐκ τοῦ
[5, 24]	καὶ ἐν τοῖς τῆς σκίλλης	καυλοῖς.	Ταῦτα δὲ τὰ κυήματα καταρρεῖ
[5, 17]	σκωλήκια ταῦτα γίνεται ἐν τοῖς	καυλοῖς	τῆς κράμβης. {Αἱ δὲ κανθαρίδες
[5, 25]	δ´ ὅσα πτερὰ ἔχει ἔχοντα	καυλόν,	καὶ τῶν ἐχόντων τρίχας. Πλὴν
[5, 23]	καταπήξασαι τὸν πρὸς τῇ κέρκῳ	καυλόν,	ὃν οἱ ἄρρενες οὐκ ἔχουσιν.
[5, 15]	ᾠῶν τῶν μικρῶν ἐστιν ἡλίκον	κεγχραμίς.	Οὐκ ἔστι δ´ εὐθὺς ἐχόμενα
[5, 17]	τινες κράμβην, πρῶτον μὲν ἔλαττον	κέγχρου,	εἶτα μικροὶ σκώληκες αὐξανόμενοι, ἔπειτα
[5, 19]	τὸ σκωλήκιον μικρὸν μὲν ὂν	κεῖται	πλάγιον, ὕστερον δ´ ἀνίσταται αὐτὸ
[5, 15]	προσαναπτυττομένης, καὶ προσπιέσασα εὐθὺς καὶ	κεκαμμένη	ἀποτίκτειν. Τὰ δὲ χονδρώδη κατὰ
[5, 14]	ἂν ὦσιν ἀγχιβαθεῖς· εὖ γὰρ	κέκρανται	πρὸς ἄμφω διὰ τὸ βάθος.
[5, 17]	χρυσαλλίδες, καὶ σκληρὸν ἔχουσι τὸ	κέλυφος,	ἁπτομένου δὲ κινοῦνται. Προσέχονται δὲ
[5, 24]	καὶ εὐθὺς ῥήγνυταί τε τὸ	κέλυφος	καὶ γίνονται τέττιγες ἐκ τῆς
[5, 17]	οὐ πολλοῦ διελθόντος περιρρήγνυται τὸ	κέλυφος,	καὶ ἐκπέτεται ἐξ αὐτῶν πτερωτὰ
[5, 24]	τότε ἥδιστοι, πρὶν περιρραγῆναι τὸ	κέλυφος.	{Ὅταν δ´ ἡ ὥρα ἔλθῃ
[5, 15]	ἐκτέκωσι, χείρισται. Ἐκδύνουσι δὲ τὸ	κέλυφος	τοῦ ἔαρος, ὥσπερ οἱ ὄφεις
[5, 17]	τῶν σκωλήκων, εἶτα περιρραγέντος τοῦ	κελύφους	ἐξέρχονται οἱ καράμβιοι. Ἐκ δὲ
[5, 17]	καὶ σκληραί, κἄπειτα περιρραγέντος τοῦ	κελύφους	ἡ ἐμπὶς ἄνω ἐπικάθηται, ἕως
[5, 26]	μὲν γὰρ κεφαλὴ ἔξω τοῦ	κελύφους	προέρχεται ποικίλη, καὶ οἱ πόδες
[5, 13]	καὶ ἰλύος, εἶτ´ εἰς τὰ	κενὰ	τῶν ὀστράκων εἰσδύεται, καὶ αὐξανόμενον
[5, 13]	δ´ ἀποπίπτει, ἐὰν πλήρης ᾖ·	κενῆς	δ´ οὔσης καὶ ἀποσπάσαι χαλεπόν.
[5, 14]	πᾶν· μεταξὺ γάρ εἰσι πόροι	κενοί.	Περιτέταται δ´ ὥσπερ ὑμὴν περὶ
[5, 25]	ἔχοντες πύον· τούτους ἄν τις	κεντήσῃ,	ἐξέρχονται φθεῖρες. Ἐνίοις δὲ τοῦτο
[5, 18]	βασιλεῖς καὶ ἡγεμόνες ἔχουσι μὲν	κέντρον,	ἀλλ´ οὐ τύπτουσι, διὸ ἔνιοι
[5, 18]	ἐναντίως τῷ ἄλλῳ γόνῳ πεφυκότες.	Κέντρον	δ´ αἱ μὲν μέλιτται ἔχουσιν,
[5, 16]	εἰς τὰς θαλάμας ἢ εἰς	κεράμιον	ἤ τι ἄλλο κοῖλον ὅμοιον
[5, 17]	σκώληκος μεγάλου, ὃς ἔχει οἷον	κέρατα	καὶ διαφέρει τῶν ἄλλων, γίνεται
[5, 6]	δ´ ἐπὶ ταύτης ποιήσῃ τὴν	κέρκον.	Ὀχεύεται δὲ τοῦ ἔαρος ἀρχομένου
[5, 15]	μέσον· ἑκατέρωθεν γὰρ ἀπὸ τῆς	κέρκου	καὶ ἀπὸ τοῦ θώρακος δύο
[5, 15]	τὰ χονδρώδη τῷ πλάτει τῆς	κέρκου	προσαναπτυττομένης, καὶ προσπιέσασα εὐθὺς καὶ
[5, 4]	συνδυασμόν. Τὰ δὲ πλατέα καὶ	κερκοφόρα,	οἷον βάτος καὶ τρυγὼν καὶ
[5, 23]	γῆν καταπήξασαι τὸν πρὸς τῇ	κέρκῳ	καυλόν, ὃν οἱ ἄρρενες οὐκ
[5, 4]	ἀλλήλων· ἄρρενας μὲν γὰρ ὑπάγοντες	κεστρέας	τὰς θηλείας περιβάλλονται συνάγοντες, θηλείας
[5, 9]	τῷ Πόντῳ, ἄλλοθι δ´ οὔ·	κεστρεῖς	δὲ καὶ χρυσόφρυες καὶ λάβρακες
[5, 9]	πρότερον, οἷον χειμῶνος μὲν λάβραξ,	κεστρεύς,	βελόνη, θέρους δὲ περὶ τὸν
[5, 9]	τῷ δικτύῳ περιεχόμενοι) θύννος, πηλαμύς,	κεστρεύς,	χαλκίδες, κολίαι, χρομίς, ψῆττα καὶ
[5, 9]	τίκτουσιν. Ἄρχονται δὲ κύειν τῶν	κεστρέων	οἱ μὲν χελῶνες τοῦ Ποσειδεῶνος
[5, 9]	τριάκοντα ἡμέρας. Ἔνιοι δὲ τῶν	κεστρέων	οὐ γίνονται ἐκ συνδυασμοῦ, ἀλλὰ
[5, 25]	Παισὶ μὲν οὖν οὖσιν αἱ	κεφαλαὶ	γίνονται φθειρώδεις, τοῖς δ´ ἀνδράσιν
[5, 25]	τῇ κεφαλῇ, ἧττον πονοῦσι τὰς	κεφαλάς.	Ἐγγίνονται δὲ καὶ τῶν ἄλλων
[5, 19]	Ἐὰν δέ τις ἀφέλῃ τὰς	κεφαλὰς	τῆς σχάδονος πρὶν πτερὰ ἔχειν,
[5, 26]	τῶν ζῴων. Ἡ μὲν γὰρ	κεφαλὴ	ἔξω τοῦ κελύφους προέρχεται ποικίλη,
[5, 25]	δ´ ἂν ἐγγίνωνται ἐν τῇ	κεφαλῇ,	ἧττον πονοῦσι τὰς κεφαλάς. Ἐγγίνονται
[5, 5]	οὖν πολύπους ὅταν τὴν λεγομένην	κεφαλὴν	ἐρείσῃ πρὸς τὴν γῆν καὶ
[5, 10]	τῆς θηλείας τῷ τε τὴν	κεφαλὴν	ἔχειν προμηκεστέραν καὶ τὸ καλούμενον
[5, 16]	τούτου τὸ σηπίδιον φύεται ἐπὶ	κεφαλήν,	ὥσπερ οἱ ὄρνιθες κατὰ τὴν
[5, 16]	ἐμπίπλαται ἀγγεῖον πολλῷ μεῖζον τῆς	κεφαλῆς,	ἐν ᾗ ἔχει τὰ ᾠά.
[5, 9]	ὁ σμύξων καλούμενος καὶ ὁ	κέφαλος·	κύουσι δὲ τριάκοντα ἡμέρας. Ἔνιοι
[5, 20]	μὲν οὖν πάντα ἐστὶ τὰ	κηρία	αὐτῶν, ὥσπερ καὶ τὰ τῶν
[5, 19]	καὶ ἐν τοῖς σμήνεσι ποιοῦσι	κηρία	οὐκ ἔχοντα κηρὸν πολὺν ἀλλὰ
[5, 19]	ἴσχει. Ἔστι δ´ οὔτε τὰ	κηρία	πάντα τοιαῦτα, οὔτε πᾶσαι αἱ
[5, 19]	δὲ καὶ μέλιτται αἳ ποιοῦσι	κηρία	τριπλᾶ ἐν τῇ γῇ· ταῦτα
[5, 20]	ἀνθρῆναι καὶ οἱ σφῆκες ποιοῦσι	κηρία	τῷ γόνῳ, ὅταν μὲν μὴ
[5, 13]	τὰ ὁμοιογενῆ· ἀφιᾶσι γὰρ ἀρχόμενα	κηριάζειν	γλισχρότητα μυξώδη, ἐξ ἧς τὰ
[5, 13]	Γίνονται μὲν οὖν καὶ τὰ	κηριάζοντα	τῶν ὀστρακοδέρμων τὸν αὐτὸν τρόπον
[5, 13]	καὶ ταύταις καὶ τοῖς κήρυξιν·	κηριάζουσι	γὰρ καὶ οἱ κήρυκες. Γίνονται
[5, 13]	ἐν τῷ ὀστράκῳ τῆς ἕλικος.	Κηριάζουσι	δὲ καὶ οἱ μύες. Τὰ
[5, 13]	φύσις οἷον στυπτηρία. Ὅταν δὲ	κηριάζωσιν	αἱ πορφύραι, τότε χείριστον ἔχουσι
[5, 13]	Ἁλίσκονται δὲ τοῦ ἔαρος, ὅταν	κηριάζωσιν·	ὑπὸ κύνα δ´ οὐχ ἁλίσκονται·
[5, 20]	ἐγγίνεται ἐν τοῖς τῆς ἀνθρήνης	κηρίοις.	Γίνονται δ´ αἱ σχάδονες οὐκ
[5, 20]	φλοιώδους καὶ ἀραχνιώδους ὕλης τὸ	κηρίον·	γλαφυρώτερον δὲ πολλῷ τὸ τῶν
[5, 23]	αὐτὸν τόπον, ὥστε εἶναι καθαπερεὶ	κηρίον.	Εἶθ´ ὅταν τέκωσιν, ἐνταῦθα γίνονται
[5, 19]	Ἐργάζονται δὲ πρῶτον μὲν τὸ	κηρίον,	εἶτα τὸν γόνον ἐναφιᾶσιν, ὡς
[5, 20]	ἐστὶν ἢ τὸ τῶν σφηκῶν	κηρίον.	Ἐναφιᾶσι δὲ γόνον, ὥσπερ αἱ
[5, 19]	μέλι δὲ παχύ· τὸ δὲ	κηρίον	λεῖον καὶ ὁμαλόν ἐστιν. Οὐκ
[5, 19]	τὸ μετοπωρινὸν μέλι. Γίνεται δὲ	κηρίον	μὲν ἐξ ἀνθέων, κήρωσιν δὲ
[5, 13]	μελίκηραν. Τοῦτο δ´ ἐστὶν οἷον	κηρίον,	πλὴν οὐχ οὕτω γλαφυρόν, ἀλλ´
[5, 19]	Πλειάδος ἐπιτολῆς. Τὸ μὲν οὖν	κηρίον	ποιεῖ, ὥσπερ εἴρηται, ἐκ τῶν
[5, 18]	γένεσις ἐν τοῖς κοίλοις τοῦ	κηρίου,	οἱ δέ γ´ ἡγεμόνες γίνονται
[5, 18]	ἡγεμόνες γίνονται κάτω πρὸς τῷ	κηρίῳ,	ἀποκρεμάμενοι χωρίς, ἓξ ἢ ἑπτά,
[5, 26]	ὁ σκώληξ οὗτος. Καὶ ἐπὶ	κηρίῳ	δὲ γίνεται παλαιουμένῳ, ὥσπερ ἐν
[5, 19]	καὶ τρέφεται, πρὸς δὲ τῷ	κηρίῳ	ἔχεται ὥστε καὶ ἀντειλῆφθαι. Ὁ
[5, 19]	Ὅταν δὲ τέκῃ ἐν τῷ	κηρίῳ,	μέλι ἐκ τοῦ ἀπαντικρὺ γίνεται.
[5, 19]	ὥσπερ ὄρνις. Ἐν δὲ τῷ	κηρίῳ	τὸ σκωλήκιον μικρὸν μὲν ὂν
[5, 19]	ὃ ποιοῦσιν αἱ μέλιτται ἄνευ	κηρίων	πρὸς τοῖς δένδρεσιν· γίνεται δὲ
[5, 19]	ὅταν μέλι ἐργάζωνται. Φέρει δὲ	κηρὸν	μὲν καὶ ἐριθάκην περὶ τοῖς
[5, 19]	σμήνεσι ποιοῦσι κηρία οὐκ ἔχοντα	κηρὸν	πολὺν ἀλλὰ πάνυ σμικρόν, μέλι
[5, 21]	ὑμένος ἐν τῷ πηλῷ ἐγγίνεται	κηρός·	οὗτος δ´ ὁ κηρὸς πολύ
[5, 21]	ἐγγίνεται κηρός· οὗτος δ´ ὁ	κηρὸς	πολύ ἐστιν ὠχρότερος τοῦ τῶν
[5, 20]	μελιττῶν, σύγκειται δ´ οὐκ ἐκ	κηροῦ	ἀλλ´ ἐκ φλοιώδους καὶ ἀραχνιώδους
[5, 13]	τοιούτων, πολλάκις δ´ εἰς τοὺς	κήρυκας	τοὺς μικρούς. Ὅταν δ´ εἰσδύσῃ,
[5, 13]	κήρυξιν· κηριάζουσι γὰρ καὶ οἱ	κήρυκες.	Γίνονται μὲν οὖν καὶ τὰ
[5, 13]	γίνονται ταῖς πορφύραις καὶ οἱ	κήρυκες,	καὶ τὴν αὐτὴν ὥραν. Ἔχουσι
[5, 10]	περὶ τὸ ἔαρ, καὶ οἱ	κήρυκες	λήγοντος τοῦ χειμῶνος. Καὶ ὅλως
[5, 13]	καὶ ἡ πορφύρα καὶ ὁ	κῆρυξ	ἀμφότερα μακρόβια· ζῇ γὰρ ἡ
[5, 13]	ἀποκάθαρμα καὶ ταύταις καὶ τοῖς	κήρυξιν·	κηριάζουσι γὰρ καὶ οἱ κήρυκες.
[5, 19]	δὲ κηρίον μὲν ἐξ ἀνθέων,	κήρωσιν	δὲ φέρουσιν ἀπὸ τοῦ δακρύου
[5, 4]	δελφῖνες δὲ καὶ πάντα τὰ	κητώδη	τὸν αὐτὸν τρόπον· παραπίπτοντα γὰρ
[5, 19]	καὶ πλατυγάστωρ) τέταρτος δ´ ὁ	κηφήν,	μεγέθει μὲν μέγιστος ἁπάντων, ἄκεντρος
[5, 18]	καὶ εἶναι ἄρρενας μὲν τοὺς	κηφῆνας,	θηλείας δὲ τὰς μελίττας. {Ἔστι
[5, 19]	μὲν μελίττας εἰσδύεσθαι, τοὺς δὲ	κηφῆνας	μὴ διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς
[5, 19]	αὐξανόμενα δὲ γίνονται μέλιτται καὶ	κηφῆνες.	Ὁ δὲ τῶν βασιλέων γόνος
[5, 18]	μὲν μέλιτται ἔχουσιν, οἱ δὲ	κηφῆνες	οὐκ ἔχουσιν· οἱ δὲ βασιλεῖς
[5, 19]	ἐξεσθίουσιν αὐταὶ αἱ μέλιτται· καὶ	κηφῆνος	πτερὸν ἂν ἀποκνίσας ἀφῇ τις,
[5, 18]	δέ φασι τὸν μὲν τῶν	κηφήνων	γόνον αὐτὰς φέρειν ἀπό τινος
[5, 18]	λέγουσιν ὅτι ὁ μὲν τῶν	κηφήνων	ἐγγίνεται γόνος κἂν μὴ ἐνῇ
[5, 19]	ἐστὶ τῶν μελιττῶν καὶ τῶν	κηφήνων	λευκός, ἐξ οὗ τὰ σκωλήκια
[5, 17]	ποταμὸν τὸν περὶ Βόσπορον τὸν	Κιμμέριον	ὑπὸ τροπὰς θερινὰς καταφέρονται ὑπὸ
[5, 16]	ἀδιάρθρωτα μὲν εἶναι, ἁπτομένων δὲ	κινεῖσθαι.	Αἱ δὲ σηπίαι ἀποτίκτουσι, καὶ
[5, 17]	δὲ τούτου μυῖα ἀποτελεῖται, καὶ	κινεῖται	πνεύματος ἢ ἡλίου γενομένου. Οἱ
[5, 17]	ταῦτα δὲ χρόνον μέν τινα	κινεῖται	προσπεφυκότα, ἔπειτ´ ἀπορραγέντα φέρεται κατὰ
[5, 17]	εἶτα σκωλήκιον ἀποβαίνει ἀκίνητον· εἶτα	κινηθὲν	ὕστερον γίνεται ἀκίνητον πάλιν· ἐκ
[5, 17]	ἕως ἂν ἥλιος ἢ πνεῦμα	κινήσῃ·	τότε δ´ ἤδη πέτεται. Πᾶσι
[5, 17]	ἐρυθραίνεται καὶ ἐξ ἀκινησίας λαμβάνει	κίνησιν	οἷον πεφυκότα· εἶτα σκωλήκιον ἀποβαίνει
[5, 24]	ὁρᾶν ὡς ἐπὶ φύλλον ἀναβαίνουσι	κινούμενον.	~Τῶν δ´ ἐντόμων ὅσα σαρκοφάγα
[5, 17]	ἔχουσι τὸ κέλυφος, ἁπτομένου δὲ	κινοῦνται.	Προσέχονται δὲ πόροις ἀραχνιώδεσιν οὔτε
[5, 24]	τῇ δρόσῳ. Ἐὰν δέ τις	κινῶν	τὸν δάκτυλον προσίῃ ἀπ´ ἄκρου
[5, 19]	ἀλλὰ τοῦ χειμῶνος· ὁ γὰρ	κιττὸς	πολὺς ἐν τῷ Πόντῳ ἐστίν,
[5, 16]	τοιοῦτον ἐκβεβλημένον, οἷον ὕλη ἢ〉	κλήματα	ἢ λίθοι· καὶ οἱ ἁλιεῖς
[5, 15]	καθάπερ αἱ σηπίαι πρὸς τὰ	κλήματα	καὶ τὸν φορυτόν. Ἀποτίκτει μὲν
[5, 16]	λίθοι· καὶ οἱ ἁλιεῖς δὲ	κλήματα	τιθέασιν ἐπίτηδες· καὶ πρὸς ταῦτα
[5, 14]	ὅταν ᾖ πνεῦμα πολὺ καὶ	κλύδων,	πρὸς τὸ μὴ ἀποπίπτειν. Εἰσὶ
[5, 17]	ψυχῶν· αὗται δὲ σκληρόν, ὅμοιον	κνήκου	σπέρματι, ἔσω δὲ χύμα. Ἐκ
[5, 14]	ὑπὸ τὰ κράνη καὶ τὰς	κνημῖδας	ὑποτιθέασι, καὶ ἧττον ἡ πληγὴ
[5, 14]	ἔχοντα ὄστρακον, οἷον αἵ τε	κνῖδαι	καὶ οἱ σπόγγοι, ἐν ταῖς
[5, 14]	τῶν πετρῶν. Ἔστι δὲ τῶν	κνιδῶν	δύο γένη· αἱ μὲν οὖν
[5, 13]	οἱ δὲ σωλῆνες καὶ αἱ	κόγχαι	ἀρρίζωτοι διαμένουσιν· ὅταν δ´ ἀνασπασθῶσιν,
[5, 13]	αὐτῶν ἡ ἀρχή. Αἱ δὲ	κόγχαι	καὶ αἱ χῆμαι καὶ οἱ
[5, 13]	ὄστρεα, ἐν δὲ τῇ ἀμμώδει	κόγχαι	καὶ τὰ εἰρημένα, περὶ δὲ
[5, 13]	ᾧ νέμεται καὶ διατρυπᾷ τὰ	κογχύλια	καὶ τὸ αὐτῆς ὄστρακον. Ἔστι
[5, 15]	δὲ ταῦτα προεκτίκτουσιν ὑπὸ τὴν	κοιλίαν	εἰς τὰς πτύχας, καὶ αὐξάνεται
[5, 16]	ὥσπερ οἱ ὄρνιθες κατὰ τὴν	κοιλίαν	προσηρτημένοι. Ποία δέ τίς ἐστιν
[5, 13]	τὸ ἄνθος, ἐπάνω τῆς καλουμένης	κοιλίας·	ἀφαιρεθέντος οὖν ἀνάγκη διῃρῆσθαι. Σπουδάζουσι
[5, 7]	διὰ γὰρ τὴν περιφέρειαν τῆς	κοιλίας	οὗτος ἁρμόττει ὁ συνδυασμὸς αὐτοῖς.
[5, 14]	αἱ μὲν οὖν ἐν τοῖς	κοίλοις	οὐκ ἀπολύονται τῶν πετρῶν, αἱ
[5, 18]	ἄλλων ἡ γένεσις ἐν τοῖς	κοίλοις	τοῦ κηρίου, οἱ δέ γ´
[5, 16]	εἰς κεράμιον ἤ τι ἄλλο	κοῖλον	ὅμοιον βοστρυχίοις οἰνάνθης καὶ λεύκης
[5, 1]	τε καθ´ ἕκαστα καὶ τὰ	κοινῇ	συμβαίνοντα περὶ αὐτῶν. ~Ὀχεύεται μὲν
[5, 1]	καὶ ἄνθρωπος τῶν διπόδων μόνον.	Κοινὸν	μὲν οὖν συμβέβηκε καὶ ἐπὶ
[5, 1]	{αὐτοῖς συμβῇ τρόπος ἄλλος τῆς	κοινωνίας	πρὸς τοὺς ἄρρενας· περὶ ὧν
[5, 17]	οἱ ἰχνεύμονες. Ἔνια δὲ τῶν	κολεοπτέρων	καὶ μικρῶν καὶ ἀνωνύμων ζῴων
[5, 9]	περιεχόμενοι) θύννος, πηλαμύς, κεστρεύς, χαλκίδες,	κολίαι,	χρομίς, ψῆττα καὶ τὰ τοιαῦτα,
[5, 13]	καὶ αἱ μὲν ἐν τοῖς	κόλποις	μεγάλαι καὶ τραχεῖαι, καὶ τὸ
[5, 16]	ἐάν τις διαστείλας θεωρήσῃ τὴν	κόμην	εἴσω, ἐρυθρὰ δύο οἷον μαστούς,
[5, 19]	τῷ ὁμοίῳ τῇ γλώττῃ ἀναλαμβάνουσα	κομίζει.	Βλίττεται δὲ τὰ σμήνη, ὅταν
[5, 25]	ὀχείας πάντα γεννᾷ τὰς καλουμένας	κόνιδας,	ἐκ δὲ τούτων ἕτερον οὐδὲν
[5, 1]	τῶν φθειρῶν ὀχευομένων αἱ καλούμεναι	κονίδες	καὶ ἐκ τῶν μυιῶν σκώληκες
[5, 26]	σῆτες, οἳ ἐμφύονται μᾶλλον ὅταν	κονιορτώδη	τὰ ἔρια ᾖ, μάλιστα δὲ
[5, 25]	οἱ καλούμενοι φασιανοὶ ἐὰν μὴ	κονιῶνται,	διαφθείρονται ὑπὸ τῶν φθειρῶν. Καὶ
[5, 19]	τέλος, τὸν ὑμένα περιρρήξας´ ἐκπέταται.	{Κόπρον	δὲ προΐεται, ἕως ἂν ᾖ
[5, 17]	Οἱ δὲ κάνθαροι ἣν κυλίουσι	κόπρον,	ἐν ταύτῃ φωλοῦσί τε τὸν
[5, 17]	οὐ λαμβάνουσι δὲ τρυφὴν οὐδὲ	κόπρον	ἔτ´ ἔχουσιν, ἀλλὰ περιειργμένοι ἀκινητίζουσιν
[5, 17]	σκώληκες ὦσι, τρέφονταί τε καὶ	κόπρον	ἔχοντες φαίνονται· {ὅταν δ´ ἐκ
[5, 17]	καὶ λέγουσι τότε κατειργάσθαι τὴν	κόπρον.	Ἡ δ´ ἀρχὴ τῶν σκωληκίων
[5, 16]	περισχίσῃ πρότερον ἤδη τετελειωμένων, προΐενται	κόπρον	τὰ σηπίδια, καὶ τὸ χρῶμα
[5, 20]	ἐν τοῖς δὲ σκώληκες ἔτι.	Κόπρος	δὲ μόνον περὶ τοῖς σκώληξιν,
[5, 25]	ἐλαχίστης σηπεδόνος (ὅπου γὰρ ἂν	κόπρος	ξηρὰ γένηται, ἐνταῦθα συνίστανται) αἱ
[5, 17]	τὰ δ´ ἐν βορβόρῳ καὶ	κόπρῳ	σηπομένοις, τὰ δ´ ἐν ξύλοις,
[5, 17]	τῶν σκωλήκων τῶν ἐν τῇ	κόπρῳ	τῇ χωριζομένῃ κατὰ μέρος· διὸ
[5, 13]	ἀνάγκη διῃρῆσθαι. Σπουδάζουσι δὲ ζώσας	κόπτειν·	ἐὰν γὰρ πρότερον ἀποθάνῃ, συνεξεμεῖ
[5, 13]	οὖν μικρὰς μετὰ τῶν ὀστράκων	κόπτουσιν·	οὐ γὰρ ῥᾴδιον ἀφελεῖν· τῶν
[5, 4]	ἄρρεσιν ἑπόμεναι τοῦτο δρῶσι, καὶ	κόπτουσιν	ὑπὸ τὴν γαστέρα τοῖς στόμασιν,
[5, 9]	τοῖς ἰχθύσιν, οὐχ ἥκιστα δὲ	κορακίνῳ	τῶν μικρῶν· τίκτει δὲ πρὸς
[5, 25]	φθεῖρες καὶ αἱ ψύλλαι καὶ	κόρεις,	ἐκ μὲν τῆς ὀχείας πάντα
[5, 25]	γένηται, ἐνταῦθα συνίστανται) αἱ δὲ	κόρεις	ἐκ τῆς ἰκμάδος τῆς ἀπὸ
[5, 11]	χελιδὼν δὲ δὶς τίκτει καὶ	κόττυφος.	Τὰ μὲν οὖν πρῶτα τοῦ
[5, 11]	Τὰ μὲν οὖν πρῶτα τοῦ	κοττύφου	ὑπὸ χειμῶνος ἀπόλλυται (πρωϊαίτατα γὰρ
[5, 5]	πλεκτανῶν, καὶ συνεχεῖς ποιοῦνται τὰς	κοτυληδόνας	πρὸς ἀλλήλας. Φασὶ δέ τινες
[5, 5]	ἐν ᾗ δύο αἱ μέγισται	κοτυληδόνες	εἰσίν· εἶναι δὲ τὸ τοιοῦτον
[5, 26]	σύμφυτα τῷ χιτῶνί ἐστιν· ὥσπερ	κοχλίᾳ	τὸ ὄστρακον, οὕτω τὸ ἅπαν
[5, 10]	Κύοντες δὲ φαίνονται καὶ οἱ	κοχλίαι	πάντες ὁμοίως τὴν αὐτὴν ὥραν.
[5, 26]	γίνεται ὁμοίως ἀχρεῖος ὥσπερ ὁ	κοχλίας	περιαιρεθέντος τοῦ ὀστράκου. Χρόνου δὲ
[5, 2]	εἰς τὰς ὀχείας, καὶ συνοῦσαι	κράζουσιν.	Αἱ δὲ κάμηλοι ὀχεύονται τῆς
[5, 17]	τῆς ῥαφάνου, ἣν καλοῦσί τινες	κράμβην,	πρῶτον μὲν ἔλαττον κέγχρου, εἶτα
[5, 17]	γίνεται ἐν τοῖς καυλοῖς τῆς	κράμβης.	{Αἱ δὲ κανθαρίδες ἐκ τῶν
[5, 17]	οἱ καράμβιοι. Ἐκ δὲ τῶν	κραμβῶν	γίνονται αἱ πρασοκουρίδες· ἴσχουσι δὲ
[5, 14]	καὶ ἰσχυρότατος· ὃν ὑπὸ τὰ	κράνη	καὶ τὰς κνημῖδας ὑποτιθέασι, καὶ
[5, 12]	ὀχεύοντες γεννᾶν. Ὀχεύουσι δ´ οἱ	κριοὶ	τὰς πρεσβυτάτας πρῶτον, τὰς δὲ
[5, 17]	καὶ αἱ τῶν νόσων συμβαίνουσι	κρίσεις.	Τῶν μὲν οὖν ἐντόμων οὗτος
[5, 27]	Τίκτουσι δὲ καὶ σαῦροι καὶ	κροκόδειλοι	οἱ χερσαῖοι καὶ οἱ ποτάμιοι
[5, 27]	βίος σαύρας. Ὁ δὲ ποτάμιος	κροκόδειλος	τίκτει μὲν ᾠὰ πολλά, τὰ
[5, 25]	οὐκ ἔχει οὔτε φθεῖρας οὔτε	κρότωνας.	Οἱ δὲ βόες ἔχουσιν ἄμφω·
[5, 25]	δὲ πρόβατα καὶ αἱ〉 αἶγες	κρότωνας,	φθεῖρας δ´ οὐκ ἔχουσιν· καὶ
[5, 17]	συμβαίνει εἶναι ἔλαττον. Οἱ δὲ	κρότωνες	γίνονται ἐκ τῆς ἀγρώστεως, αἱ
[5, 13]	ἁλίσκονται· οὐ γὰρ νέμονται, ἀλλὰ	κρύπτουσιν	ἑαυτὰς καὶ φωλοῦσιν. Τὸ δ´
[5, 13]	καὶ οἱ σωλῆνες καὶ οἱ	κτένες	ἐν τοῖς ἀμμώδεσι λαμβάνουσι τὴν
[5, 13]	αἵ τε πορφύραι καὶ οἱ	κτένες·	ταῦτα γὰρ ἐν ἐνιαυτῷ γίνεται
[5, 13]	ἐν τῇ ἄμμῳ καὶ οἱ	κτένες,	ὥσπερ καὶ αἱ πορφύραι. Φύεται
[5, 13]	Γίνονται δὲ καὶ ἐν τοῖς	κτεσὶ	καὶ ἐν τοῖς λιμνοστρέοις· αὔξησιν
[5, 12]	τῶν ἀρρένων ἢ τῶν θηλειῶν.	Κύει	δ´ ἑξήκοντα καὶ μίαν ἢ
[5, 12]	ποιήσῃ, τούτου πάλιν οὐχ ἅπτεται.	Κύει	δ´ ἔτη δύο, τίκτει δ´
[5, 12]	Ἀραβίᾳ κατὰ τὸν Μαιμακτηριῶνα μῆνα.	Κύει	δὲ δώδεκα μῆνας, τίκτει δ´
[5, 16]	σηπίδιον αὐτὸ ἐφ´ οὗ Δ.	Κύει	δὲ τοῦ ἔαρος, ἀποτίκτει δ´
[5, 12]	καὶ αἲξ αὐτοετὲς ὀχεύεται καὶ	κύει,	μᾶλλον δ´ ἡ αἴξ· καὶ
[5, 9]	τοῦ θέρους τίκτουσιν. Ἄρχονται δὲ	κύειν	τῶν κεστρέων οἱ μὲν χελῶνες
[5, 16]	τοιαῦτα ἐκτεκόντα, οὗ ἂν τὰ	κυήματα	αὐτῶν ᾖ, μάλιστα μὲν ἡ
[5, 24]	σκίλλης καυλοῖς. Ταῦτα δὲ τὰ	κυήματα	καταρρεῖ εἰς τὴν γῆν. Γίνονται
[5, 9]	ἔαρος· οὐδὲ δὴ κύουσι πολλὰ	κυήματα	ὁμοίως ἐν τοῖς ἄλλοις χρόνοις.
[5, 23]	ἐκπέττονται. Γίνεται δὲ μαλακὰ τὰ	κυήματα	οὕτως ὥστ´ ἄν τις ἅψηται
[5, 23]	θέρει γίνονται ἐκ τῶν περυσινῶν	κυημάτων	ἀκρίδες. Ὁμοίως δὲ τίκτουσι καὶ
[5, 12]	τ´ ὀχεῖαι συμβαίνουσι καὶ αἱ	κυήσεις	αὐτῶν· οὐ μὴν ἀλλ´ ἤδη
[5, 8]	καὶ εὐτροφίαν, ὅσων καὶ αἱ	κυήσεις	ὀλιγοχρόνιοί εἰσιν, οἷον ὑὸς καὶ
[5, 12]	γὰρ συμβαίνει ὁ χρόνος τῆς	κυήσεως)	Ὁ δ´ ἄρρην γεννᾷ μὲν
[5, 15]	Τῶν δὲ κυφῶν καρίδων ἡ	κύησίς	ἐστι περὶ τέτταρας μῆνας. Γίνονται
[5, 12]	κάμνειν τῇ στάσει συγκατατακλιθέντες πλησιάζουσιν.	Κυΐσκεται	δὲ μάλιστα ἡ ὗς, ἐπειδὰν
[5, 9]	πολὺ τοῦ ἔαρος τὰ πλεῖστα	κυΐσκεται,	οὐ μὴν ἀλλά, καθάπερ εἴρηται,
[5, 22]	τὸ πλῆθος· καὶ αὐξηθέντα περιέχει	κύκλῳ	τὸ φαλάγγιον, καὶ ἀποκτείνει τὴν
[5, 17]	ὀνίδων. Οἱ δὲ κάνθαροι ἣν	κυλίουσι	κόπρον, ἐν ταύτῃ φωλοῦσί τε
[5, 17]	ἔκ τινων τοιούτων ἄλλων, αἳ	κυμαίνουσι	τῇ πορείᾳ καὶ προβᾶσαι τῷ
[5, 13]	τοῦ ἔαρος, ὅταν κηριάζωσιν· ὑπὸ	κύνα	δ´ οὐχ ἁλίσκονται· οὐ γὰρ
[5, 17]	καὶ ἐκ τῶν ἐν τῇ	κυνακάνθῃ·	ὁρμῶσι δὲ καὶ πρὸς τὰ
[5, 4]	σελαχῶν ἔνια ὄπισθεν, ὥσπερ τοὺς	κύνας.	Ἔστι δ´ ἐν πᾶσι τοῖς
[5, 2]	ὀχείᾳ πολὺν χρόνον, ὥσπερ αἱ	κύνες·	ἔχουσι δὲ καὶ τὸ αἰδοῖον
[5, 12]	μή, ἀναθυᾷ πάλιν. Αἱ δὲ	κύνες	ὀχεύονται οὐ διὰ βίου ἀλλὰ
[5, 25]	τοῖς κυσὶν οἱ καλούμενοι γίνονται	κυνοραϊσταί.	Πάντες δ´ οἱ φθεῖρες ἐν
[5, 8]	ὀλιγοχρόνιοί εἰσιν, οἷον ὑὸς καὶ	κυνός,	καὶ τῶν πτηνῶν ὅσα πλεονάκις
[5, 12]	ἔχει μῆκος. Καὶ ἡ τῶν	κυνῶν	δὲ γηρασκόντων γίνεται βαρυτέρα φωνή.
[5, 10]	μέν, πλήρεις δὲ τῶν ᾠῶν.	Κύοντες	δὲ φαίνονται καὶ οἱ κοχλίαι
[5, 9]	σμύξων καλούμενος καὶ ὁ κέφαλος·	κύουσι	δὲ τριάκοντα ἡμέρας. Ἔνιοι δὲ
[5, 15]	οἱ κάραβοι μετὰ τὴν ὀχείαν	κύουσι	καὶ ἴσχουσι τὰ ᾠὰ περὶ
[5, 9]	πλείστοις τοῦ ἔαρος· οὐδὲ δὴ	κύουσι	πολλὰ κυήματα ὁμοίως ἐν τοῖς
[5, 17]	δυσκίνητοι δὲ πάντες. Ἐν δὲ	Κύπρῳ,	οὗ ἡ χαλκῖτις λίθος καίεται,
[5, 24]	ἀργοῖς, διὸ πολλοὶ ἐν τῇ	Κυρηναίᾳ	γίνονται. Ἐντίκτουσι δὲ καὶ ἐν
[5, 24]	δένδρα ἐστίν· διὸ καὶ ἐν	Κυρήνῃ	οὐ γίνονται ἐν τῷ πεδίῳ,
[5, 25]	δὲ τῇ θαλάττῃ τῇ ἀπὸ	Κυρήνης	πρὸς Αἴγυπτον ἔστι περὶ τὸν
[5, 13]	διὸ καὶ φυλάττουσιν ἐν τοῖς	κύρτοις,	ἕως ἂν ἀθροίσωσι καὶ σχολάσωσιν.
[5, 13]	οὐ καθίεσαν οὐδὲ προσῆπτον τοὺς	κύρτους,	ὥστε συνέβαινεν ἀνεσπασμένην ἤδη πολλάκις
[5, 25]	καὶ σκληρούς. Ἐν δὲ τοῖς	κυσὶν	οἱ καλούμενοι γίνονται κυνοραϊσταί. Πάντες
[5, 4]	θήλεια ἕνα πόρον ἔχει, καίτοι	κύστιν	ἔχουσα· αἱ χελῶναι δὲ τῶν
[5, 4]	μορίων. Τοῖς δὲ μὴ ἔχουσι	κύστιν	ὁ αὐτὸς καὶ τῆς ξηρᾶς
[5, 4]	τοῖς ἄρρεσιν· οὐ γὰρ ἔχουσι	κύστιν	πλὴν ἐπὶ χελώνης, τούτων δ´
[5, 22]	καὶ τὰ μὲν ὅλως ἐν	κύτει	στρογγύλῳ, τὰ δὲ μέχρι τινὸς
[5, 16]	ὑπερφαίνεται πρὸς τῇ γῇ τὸ	κύτος	αὐτῆς. Ὁ δὲ πολύπους ὁ
[5, 20]	{Οὐχ ἅμα δὲ πᾶσι τοῖς	κυττάροις	ἔνεστι γόνος, ἀλλ´ ἐνίοις μὲν
[5, 19]	δὲ μέλι ἐμεῖ εἰς τὸν	κύτταρον.	Τὸν δὲ γόνον ὅταν ἀφῇ,
[5, 17]	ἐξέρχονται διακόψαντες ᾧ καταλήλειπται ὁ	κύτταρος.	Γίνονται δὲ καὶ τὰ ὕπερα
[5, 20]	ὦσιν, ἀκινητίζουσι καὶ ἐπαλήλιπται ὁ	κύτταρος.	Καταντικρὺ δ´ ἐν τῷ κυττάρῳ
[5, 20]	οἱ σκώληκες οὐ κάτωθεν τοῦ	κυττάρου,	ἀλλ´ ἐκ τοῦ πλαγίου. ~Ἔνια
[5, 20]	σταλαγμὸν εἰς τὸ πλάγιον τοῦ	κυττάρου,	καὶ ἔχεται πρὸς τῷ τοίχῳ.
[5, 20]	κύτταρος. Καταντικρὺ δ´ ἐν τῷ	κυττάρῳ	τοῦ γόνου ὅσον σταλαγμὸς μέλιτος
[5, 15]	ἀποβάλλει τὰ ᾠά. Τῶν δὲ	κυφῶν	καρίδων ἡ κύησίς ἐστι περὶ
[5, 12]	ἀγαθοὶ δὲ μέχρι ἐπὶ τριετές.	Κύων	δ´ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[5, 2]	τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ καὶ	κύων.	Οἱ δ´ αἴλουροι οὐκ ὄπισθεν
[5, 17]	πρώτη δὲ λέγεται ὑφῆναι ἐν	Κῷ	Παμφίλη Πλάτεω θυγάτηρ. Ἐκ δὲ
[5, 17]	τοιαύτης γεγονέναι ὕλης. Οἱ δὲ	κώνωπες	ἐκ σκωλήκων οἳ γίνονται ἐκ