>

Livre, Chap.
[5, 8]	ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ τὰ πολλὰ	τῶν	ἀγρίων, ὅσα μὴ ἐπικυΐσκεται ὥσπερ
[5, 4]	ἄρρενα καὶ τὰ θήλεα, καὶ	τῶν	αἰδοίων ὀσμῶνται ἀλλήλων. Αἱ δὲ
[5, 12]	τὴν τῆς φωνῆς μεταβολὴν καὶ	τῶν	αἰδοίων οὐ μόνον μεγέθει ἀλλὰ
[5, 1]	ἐκτός, ἔτι δὲ περί τε	τῶν	αἰσθήσεων καὶ φωνῆς καὶ ὕπνου,
[5, 11]	ἅπαν τὸ θέρος, καὶ τὸ	τῶν	ἀλεκτορίδων γένος· ὀχεύουσι γὰρ οἱ
[5, 11]	ἄρρενες καὶ ὀχεύονται αἱ θήλειαι	τῶν	ἀλεκτορίδων καὶ τίκτουσιν ἀεί, πλὴν
[5, 10]	προμηκεστέραν καὶ τὸ καλούμενον ὑπὸ	τῶν	ἁλιέων αἰδοῖον ἐν τῇ πλεκτάνῃ
[5, 17]	ἔχει οἷον κέρατα καὶ διαφέρει	τῶν	ἄλλων, γίνεται πρῶτον μὲν μεταβάλλοντος
[5, 19]	ἐν κάλυκι ἀνθεῖ, καὶ ἀπὸ	τῶν	ἄλλων δ´ ὅσα ἂν γλυκύτητα
[5, 25]	διαφθείρονται ὑπὸ τῶν φθειρῶν. Καὶ	τῶν	ἄλλων δ´ ὅσα πτερὰ ἔχει
[5, 1]	ὀχεύεται, εἶτα μετὰ ταῦτα περὶ	τῶν	ἄλλων ἐφεξῆς, τά τε καθ´
[5, 25]	τὰς κεφαλάς. Ἐγγίνονται δὲ καὶ	τῶν	ἄλλων ζῴων ἐν πολλοῖς φθεῖρες.
[5, 12]	μηδὲ τίκτειν, καθάπερ καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων. {Ἡ δὲ κάμηλός ἐστι
[5, 7]	εἰς τὸ θῆλυ, ὥσπερ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων. Καὶ τοῦτο τὸ μόριον
[5, 12]	ἀρρένων διαφέρει ἐπὶ τούτων καὶ	τῶν	ἄλλων· οἱ γὰρ ἄρρενες βελτίους
[5, 13]	τὸ τοῦ στρόμβου καὶ τὸ	τῶν	ἄλλων τῶν τοιούτων, πολλάκις δ´
[5, 25]	Γίνονται δὲ καὶ αἱ γυναῖκες	τῶν	ἀνδρῶν μᾶλλον φθειρώδεις. Ὅσοις δ´
[5, 19]	ἐνεγίνετο ἄν, εἴπερ ἐποίουν ἐκ	τῶν	ἀνθέων. Συνίσταται δὲ τὸ μέλι
[5, 19]	κηρίον ποιεῖ, ὥσπερ εἴρηται, ἐκ	τῶν	ἀνθέων· τὸ δὲ μέλι ὅτι
[5, 20]	κηρίον· γλαφυρώτερον δὲ πολλῷ τὸ	τῶν	ἀνθρηνῶν ἐστὶν ἢ τὸ τῶν
[5, 12]	δὲ μάλιστα δῆλον ἐπί τε	τῶν	ἀνθρώπων καὶ τῶν ζῳοτόκων τετραπόδων
[5, 25]	φθεῖρες. Ἐνίοις δὲ τοῦτο συμβαίνει	τῶν	ἀνθρώπων νόσημα, {ὅταν ὑγρασία πολλὴ
[5, 8]	Ὀργᾷ δὲ πρὸς τὴν ὁμιλίαν	τῶν	ἀνθρώπων τὸ μὲν ἄρρεν ἐν
[5, 13]	γενέσεως καὶ τῶν ὀχευομένων καὶ	τῶν	ἀνοχεύτων λεκτέον, καὶ πρῶτον περὶ
[5, 4]	οὖν οὔτ´ ἰχθύες οὔτ´ ἄλλο	τῶν	ἀπόδων ἔχει οὐδέν, πόρους δὲ
[5, 16]	ἡμέρας μάλιστα πεντήκοντα γίνεται ἐκ	τῶν	ἀπορραγέντων πολυπόδια, καὶ ἐξέρπει, ὥσπερ
[5, 7]	ἀράχνια· ὅταν ἡ θήλεια σπάσῃ	τῶν	ἀποτεταμένων ἀραχνίων ἀπὸ τοῦ μέσου,
[5, 4]	νομίζουσι πληροῦσθαι τὰ θήλεα τὸν	τῶν	ἀρρένων ἀνακάπτοντα θορόν. Τοῦτο γὰρ
[5, 12]	ὀχεύουσιν ὡσαύτως. Τὰ δ´ ἔκγονα	τῶν	ἀρρένων διαφέρει ἐπὶ τούτων καὶ
[5, 4]	κατ´ ἄνεμον στῶσιν αἱ θήλειαι	τῶν	ἀρρένων, ἔγκυοι γίνονται· πολλάκις δὲ
[5, 12]	μᾶλλον δὲ τοῦτο γίνεται ἐπὶ	τῶν	ἀρρένων ἢ τῶν θηλειῶν. Κύει
[5, 12]	καθάπερ εἴπομεν, διαφέρει ἡ φωνὴ	τῶν	ἀρρένων καὶ τῶν θηλειῶν ἐν
[5, 2]	πρανῆ τῶν θηλειῶν τὰ ὕπτια	τῶν	ἀρρένων· οἱ δὲ χερσαῖοι ἐχῖνοι
[5, 4]	ἄλλοις ἰχθύσι τὰ θήλεα μείζω	τῶν	ἀρρένων. Σελάχη δ´ ἐστὶ τά
[5, 17]	Αἱ δ´ ἐμπίδες γίνονται ἐκ	τῶν	ἀσκαρίδων. Αἱ δ´ ἀσκαρίδες γίνονται
[5, 19]	ἀέρος, καὶ μάλιστα ἐν ταῖς	τῶν	ἄστρων ἐπιτολαῖς, καὶ ὅταν κατασκήψῃ
[5, 19]	μέλιτται καὶ κηφῆνες. Ὁ δὲ	τῶν	βασιλέων γόνος τὴν χρόαν γίνεται
[5, 21]	ἐκ τοῦ πλαγίου. ~Ἔνια δὲ	τῶν	βομβυλιοειδῶν πρὸς λίθῳ ἢ τοιούτῳ
[5, 16]	ἐκ τῶν ᾠῶν, οἷον τὸ	τῶν	βοστρύχων. Ἀποτίκτει δὲ καὶ ἀπορραίνει
[5, 12]	ἀλλ´ ἐνίοις τοὐναντίον, οἷον ἐπὶ	τῶν	βοῶν· ἐπὶ γὰρ τούτων τὸ
[5, 9]	ἢ ὀκτώ. Δοκοῦσι δ´ ἔνιοι	τῶν	γαλεῶν, οἷον ὁ ἀστερίας, δὶς
[5, 2]	τῶν ἐλάφων ὦπται τοῦτο συμβαῖνον,	τῶν	γε τιθασσῶν. Λύκος δ´ ὀχεύει
[5, 1]	εἴρηται περὶ ἁπάντων· {περὶ δὲ	τῶν	γενέσεων αὐτῶν λοιπὸν διελθεῖν, καὶ
[5, 17]	καλεῖται ἐφήμερον. Τὰ πλεῖστα δὲ	τῶν	γινομένων ἔκ τε καμπῶν καὶ
[5, 17]	ἑτέρῳ κάμψασαι ἐπιβαίνουσιν· ἕκαστον δὲ	τῶν	γινομένων τὸ οἰκεῖον χρῶμα λαμβάνει
[5, 17]	ζῴου καὶ τὰ βομβύκια ἀναλύουσι	τῶν	γυναικῶν τινὲς ἀναπηνιζόμεναι, κἄπειτα ὑφαίνουσιν·
[5, 28]	ἀλλήλοις συνεχῆ ἐστιν ὥσπερ αἱ	τῶν	γυναικῶν ὑποδερίδες· ὅταν δὲ τέκῃ
[5, 1]	πλὴν τῶν μὲν καθ´ αὑτά,	τῶν	δ´ οὐκ ἄνευ ἄρρενος· ὃν
[5, 2]	τε καὶ δασύποδες καὶ λύγκες·	τῶν	δὲ δασυπόδων καὶ πολλάκις ἡ
[5, 13]	κόπτουσιν· οὐ γὰρ ῥᾴδιον ἀφελεῖν·	τῶν	δὲ μειζόνων περιελόντες τὸ ὄστρακον
[5, 12]	μὲν ὀχεύειν μέχρι ἐπὶ τριετές,	τῶν	δὲ πρεσβυτέρων χείρω τὰ ἔκγονα·
[5, 12]	μὲν γὰρ τὰ ἔκγονα ἐλάττω,	τῶν	δὲ τὰ ᾠά. Αἱ δ´
[5, 19]	δὲ φέρουσιν ἀπὸ τοῦ δακρύου	τῶν	δένδρων, μέλι δὲ τὸ πῖπτον
[5, 1]	τῶν τετραπόδων ἔνια, καὶ ἄνθρωπος	τῶν	διπόδων μόνον. Κοινὸν μὲν οὖν
[5, 10]	τῷ μετοπώρῳ, πλὴν τῶν ἐχίνων	τῶν	ἐδωδίμων· οὗτοι δὲ μάλιστα μὲν
[5, 15]	Καθ´ ἕκαστον γὰρ τῶν ἐπικαλυμμάτων	τῶν	ἐκ τοῦ πλαγίου πεφυκότων ἐστὶ
[5, 27]	ὡς ἑκάστοις πρὸς τὴν γένεσιν	τῶν	ἐκγόνων ἡ ἐπιοῦσα ὥρα συμφέρει.
[5, 1]	πάντα καὶ τῶν ἐντὸς καὶ	τῶν	ἐκτός, ἔτι δὲ περί τε
[5, 2]	τὴν γονήν· καὶ γὰρ ἐπὶ	τῶν	ἐλάφων ὦπται τοῦτο συμβαῖνον, τῶν
[5, 7]	τῶν τοιούτων. Δῆλον δ´ ἐπὶ	τῶν	ἐν ποσίν, οἷον μυιῶν τε
[5, 17]	δὲ μυῖαι ἐκ τῶν σκωλήκων	τῶν	ἐν τῇ κόπρῳ τῇ χωριζομένῃ
[5, 17]	τούτοις γίνονται σκώληκες) καὶ ἐκ	τῶν	ἐν τῇ κυνακάνθῃ· ὁρμῶσι δὲ
[5, 17]	δὲ μηλολόνθαι ἐκ τῶν σκωλήκων	τῶν	ἐν τοῖς βολίτοις καὶ τῶν
[5, 17]	θυγάτηρ. Ἐκ δὲ τῶν σκωλήκων	τῶν	ἐν τοῖς ξύλοις τοῖς αὔοις
[5, 17]	δὲ καὶ ἐκ τῶν σκωλήκων	τῶν	ἐν τοῖς ὀσπρίοις πτερωτὰ ζῷα
[5, 25]	οἳ καλοῦνται ἄγριοι, καὶ σκληρότεροι	τῶν	ἐν τοῖς πολλοῖς γινομένων· εἰσὶ
[5, 17]	πτερὰ καὶ αὐταί. Ἐκ δὲ	τῶν	ἐν τοῖς ποταμοῖς πλατέων ζωδαρίων
[5, 12]	ἐν τοῖς ὑπτίοις, ἢ ἐλάττους	τῶν	ἐν τοῖς πρανέσιν) ἡ δὲ
[5, 10]	καὶ ταῖς ἀλεειναῖς ἡμέραις, πλὴν	τῶν	ἐν τῷ εὐρίπῳ τῶν Πυρραίων·
[5, 11]	ἀλεκτορίδων καὶ τίκτουσιν ἀεί, πλὴν	τῶν	ἐν χειμῶνι τροπικῶν ἡμερῶν. {Τῶν
[5, 2]	μὲν γὰρ ζῳοτόκα καὶ πεζὰ	τῶν	ἐναίμων ἔχει μὲν ὄργανα πάντα
[5, 28]	μὲν οὖν τῶν ὄφεων καὶ	τῶν	ἐντόμων γενέσεις, ἔτι δὲ τῶν
[5, 1]	καὶ φυτῶν, ὥσπερ πολλὰ συμβαίνει	τῶν	ἐντόμων, τὰ δ´ ἐν τοῖς
[5, 1]	μόρια τὰ ζῷα πάντα καὶ	τῶν	ἐντὸς καὶ τῶν ἐκτός, ἔτι
[5, 12]	μακρότατον· ἔλαττον δ´ οὐ φέρει	τῶν	ἑξήκονθ´ ἡμερῶν, ἀλλ´ ἄν τι
[5, 17]	ἐν τοῖς ποταμοῖς πλατέων ζωδαρίων	τῶν	ἐπιθεόντων οἱ οἶστροι· διὸ καὶ
[5, 15]	ὀκτὼ μοίρας. Καθ´ ἕκαστον γὰρ	τῶν	ἐπικαλυμμάτων τῶν ἐκ τοῦ πλαγίου
[5, 17]	ἰχνεύμονες καλούμενοι (εἰσὶ δ´ ἐλάττους	τῶν	ἑτέρων) τὰ φαλάγγια ἀποκτείναντες φέρουσι
[5, 10]	καὶ ἐν τῷ μετοπώρῳ, πλὴν	τῶν	ἐχίνων τῶν ἐδωδίμων· οὗτοι δὲ
[5, 25]	πτερὰ ἔχει ἔχοντα καυλόν, καὶ	τῶν	ἐχόντων τρίχας. Πλὴν ὄνος οὐκ
[5, 4]	χρονιωτέρα γὰρ ἡ συμπλοκὴ πάντων	τῶν	ζῳοτόκων ἐστὶν ἢ τῶν ᾠοτόκων.
[5, 12]	ἐπί τε τῶν ἀνθρώπων καὶ	τῶν	ζῳοτόκων τετραπόδων καὶ ἐπὶ τῶν
[5, 8]	τῆς ὀχείας ἑκάστοις εἰσὶ διωρισμέναι	τῶν	ζῴων. Βούλεται μὲν οὖν ἡ
[5, 25]	τοῖς ἔχουσιν ἐξ αὐτῶν γίνονται	τῶν	ζῴων. Γίνονται δ´ οἱ φθεῖρες
[5, 2]	αὐτῶν. ~Ὀχεύεται μὲν οὖν ταῦτα	τῶν	ζῴων ἐν οἷς ὑπάρχει τὸ
[5, 26]	καλεῖται ξυλοφθόρον, οὐδενὸς ἧττον ἄτοπον	τῶν	ζῴων. Ἡ μὲν γὰρ κεφαλὴ
[5, 2]	ἡ φώκη καθάπερ τὰ ὀπισθουρητικὰ	τῶν	ζῴων, καὶ συνέχονται ἐν τῇ
[5, 3]	Τὰ δ´ ἄποδα καὶ μακρὰ	τῶν	ζῴων, οἷον ὄφεις τε καὶ
[5, 17]	μορίων, ὥσπερ γήρᾳ τὰ μείζω	τῶν	ζῴων· ὅσα δὲ πτερωτά, καὶ
[5, 17]	εἴρηται πρότερον. ~Τὰ δ´ ἔντομα	τῶν	ζῴων ὅτι μὲν ἐλάττω ἐστὶ
[5, 26]	ὃ δὴ δοκεῖ ἐλάχιστον εἶναι	τῶν	ζῴων πάντων καὶ καλεῖται ἀκαρί,
[5, 4]	τι τοιοῦτον καὶ τὰ τετράποδα	τῶν	ζῴων· περὶ γὰρ τὴν ὥραν
[5, 25]	ἐκ τῆς ἰκμάδος τῆς ἀπὸ	τῶν	ζῴων συνισταμένης ἐκτός, οἱ δὲ
[5, 17]	ζῴων, τὰ δ´ ἐν σαρκὶ	τῶν	ζῴων, τὰ δ´ ἐν τοῖς
[5, 1]	τῇ περὶ φυτῶν. Οὕτω καὶ	τῶν	ζῴων τὰ μὲν ἀπὸ ζῴων
[5, 7]	αὐτοῖς. Ἡ μὲν οὖν ὀχεία	τῶν	ζῴων τοῦτον γίνεται τὸν τρόπον
[5, 12]	Περὶ μὲν οὖν τῆς ὀχείας	τῶν	ζῴων τῶν ὀχευομένων τοῦτον ἔχει
[5, 9]	ὥσπερ καὶ τῶν φυομένων καὶ	τῶν	ζῴων τῶν τετραπόδων πολλὴν αἱ
[5, 1]	μὲν οὖν συμβέβηκε καὶ ἐπὶ	τῶν	ζῴων, ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν
[5, 14]	Ἔπεστι δ´ οἷον ἀράχνιον ἐπὶ	τῶν	θαλαμῶν, ὃ διοίγοντες καὶ συνάγοντες
[5, 10]	καὶ ἐν τοῖς πρώτοις τίκτει	τῶν	θαλαττίων ἡ σηπία. Τίκτει δὲ
[5, 25]	δ´ εἶδός ἐστι τῶν φθειρῶν	τῶν	θαλαττίων, καὶ γίνονται πανταχοῦ, μάλιστα
[5, 12]	ἡ φωνὴ τῶν ἀρρένων καὶ	τῶν	θηλειῶν ἐν τῷ βαρύτερον φθέγγεσθαι
[5, 17]	μὲν ἐλάττω ἐστὶ τὰ ἄρρενα	τῶν	θηλειῶν καὶ ἐπιβαίνει ἄνωθεν, καὶ
[5, 12]	γίνεται ἐπὶ τῶν ἀρρένων ἢ	τῶν	θηλειῶν. Κύει δ´ ἑξήκοντα καὶ
[5, 4]	τοῖς ὑπτίοις ἐπὶ τὰ πρανῆ	τῶν	θηλειῶν, ὅσοις μὴ ἐμποδίζει τὸ
[5, 12]	τῷ βαρύτερον φθέγγεσθαι τὰ ἄρρενα	τῶν	θηλειῶν, ὅσων ἐστὶν ἀπότασις τῆς
[5, 2]	τὴν ὀχείαν, πρὸς τὰ πρανῆ	τῶν	θηλειῶν τὰ ὕπτια τῶν ἀρρένων·
[5, 4]	τῶν σελαχωδῶν ἰχθύων οἱ ἄρρενες	τῶν	θηλειῶν τῷ τοὺς μὲν ἔχειν
[5, 12]	καὶ οἱ ἔλαφοι οἱ ἄρρενες	τῶν	θηλειῶν φθέγγονται βαρύτερον. Φθέγγονται δ´
[5, 25]	ἄναιμα καὶ ἔντομα. Ὁ δὲ	τῶν	θύννων οἶστρος γίνεται μὲν περὶ
[5, 12]	γηρασκόντων γίνεται βαρυτέρα φωνή. Καὶ	τῶν	ἵππων δὲ διαφέρουσιν αἱ φωναί·
[5, 25]	οὗτοι δ´ οὐκ ἐξ αὐτῶν	τῶν	ἰχθύων ἀλλ´ ἐκ τῆς ἰλύος·
[5, 1]	συνδυασμοῦ γίνονται· ἐν δὲ τῷ	τῶν	ἰχθύων γένει ἔνια γίνεται οὔτ´
[5, 1]	ἔντομα, καὶ μετὰ ταῦτα τὸ	τῶν	ἰχθύων γένος, τό τε ζῳοτόκον
[5, 9]	πελάγει. Τίκτουσι δ´ οἱ πλεῖστοι	τῶν	ἰχθύων ἐν μησὶ τρισί, Μουνυχιῶνι,
[5, 28]	ᾠοτοκήσας· τὸ δ´ ᾠόν, ὥσπερ	τῶν	ἰχθύων, μονόχρουν ἐστὶ καὶ μαλακόδερμον.
[5, 9]	ὥσπερ δασύπους. ~Ὁμοίως δὲ καὶ	τῶν	ἰχθύων οἱ πλεῖστοι ἅπαξ, οἷον
[5, 15]	ἐπὶ τῶν μαλακίων ἐστὶ καὶ	τῶν	ἰχθύων, ὅσοι ᾠοτοκοῦσιν· αὐξάνεται γὰρ
[5, 1]	τῷ γένει μὲν ὄντα ἑτέροις	τῶν	ἰχθύων τὰ αὐτά, τῷ εἴδει
[5, 28]	φλοιὸς ὀστρακώδης, ὥσπερ οὐδὲ τὰ	τῶν	ἰχθύων. Τίκτει δὲ μικρὰ ἐχίδια
[5, 17]	αἱ μὲν καλούμεναι ψυχαὶ ἐκ	τῶν	καμπῶν, αἳ γίνονται ἐπὶ τῶν
[5, 15]	μὲν οὖν ᾠὸν γίνεται ψαθυρὸν	τῶν	καράβων, διῃρημένον εἰς ὀκτὼ μοίρας.
[5, 9]	θέρους τίκτουσιν. Ἄρχονται δὲ κύειν	τῶν	κεστρέων οἱ μὲν χελῶνες τοῦ
[5, 9]	δὲ τριάκοντα ἡμέρας. Ἔνιοι δὲ	τῶν	κεστρέων οὐ γίνονται ἐκ συνδυασμοῦ,
[5, 18]	Οἱ δέ φασι τὸν μὲν	τῶν	κηφήνων γόνον αὐτὰς φέρειν ἀπό
[5, 18]	δὲ λέγουσιν ὅτι ὁ μὲν	τῶν	κηφήνων ἐγγίνεται γόνος κἂν μὴ
[5, 19]	γόνος ἐστὶ τῶν μελιττῶν καὶ	τῶν	κηφήνων λευκός, ἐξ οὗ τὰ
[5, 14]	σήραγξι τῶν πετρῶν. Ἔστι δὲ	τῶν	κνιδῶν δύο γένη· αἱ μὲν
[5, 17]	σφῆκες οἱ ἰχνεύμονες. Ἔνια δὲ	τῶν	κολεοπτέρων καὶ μικρῶν καὶ ἀνωνύμων
[5, 17]	ἐξέρχονται οἱ καράμβιοι. Ἐκ δὲ	τῶν	κραμβῶν γίνονται αἱ πρασοκουρίδες· ἴσχουσι
[5, 12]	ἄρρενος ἔχει μῆκος. Καὶ ἡ	τῶν	κυνῶν δὲ γηρασκόντων γίνεται βαρυτέρα
[5, 19]	πτερὸν ἂν ἀποκνίσας ἀφῇ τις,	τῶν	λοιπῶν αὐταὶ τὰ πτερὰ ἀπεσθίουσιν.
[5, 25]	ὕδατα οἷς λούονται, ὅσα ἔχει	τῶν	λουομένων φθεῖρας. Ἐν δὲ τῇ
[5, 15]	δ´ αὐτὸ τοῦτο καὶ ἐπὶ	τῶν	μαλακίων ἐστὶ καὶ τῶν ἰχθύων,
[5, 1]	ὀστρακοδέρμων, μετὰ δὲ ταῦτα περὶ	τῶν	μαλακοστράκων, καὶ τὰ ἄλλα δὴ
[5, 14]	Ἀσθενέστεροι δ´ εἰσὶν οἱ πυκνοὶ	τῶν	μανῶν διὰ τὸ τὴν πρόσφυσιν
[5, 12]	ἀλλὰ καὶ εἴδει, καὶ ἐπὶ	τῶν	μαστῶν ὡσαύτως, μάλιστα δὲ τῇ
[5, 13]	καὶ μικρόν. Γίνονται δ´ ἔνιαι	τῶν	μεγάλων καὶ μναῖαι· αἱ δ´
[5, 17]	γίνεται θηρία ἐν τῷ πυρί,	τῶν	μεγάλων μυιῶν μικρόν τι μείζονα,
[5, 19]	συμβάλλονται εἰς τὴν γένεσιν τὴν	τῶν	μελιττῶν) ἄν τε πολλοὶ ὦσιν
[5, 19]	τὰ πτερὰ ἀπεσθίουσιν. Βίος δὲ	τῶν	μελιττῶν ἔτη ἕξ· ἔνιαι δ´
[5, 19]	ἔχειν αὐτούς. ~Εἰσὶ δὲ γένη	τῶν	μελιττῶν, ἡ μὲν ἀρίστη μικρὰ
[5, 17]	ἄνευ ὀχείας. Καὶ γὰρ οἱ	τῶν	μελιττῶν καὶ ἀνθρηνῶν καὶ σφηκῶν
[5, 19]	ἀντειλῆφθαι. Ὁ δὲ γόνος ἐστὶ	τῶν	μελιττῶν καὶ τῶν κηφήνων λευκός,
[5, 18]	~Περὶ δὲ τὴν γένεσιν τὴν	τῶν	μελιττῶν οὐ τὸν αὐτὸν τρόπον
[5, 18]	μὴ ἐνῇ ἡγεμών, ὁ δὲ	τῶν	μελιττῶν οὐκ ἐγγίνεται. Οἱ δέ
[5, 21]	κηρὸς πολύ ἐστιν ὠχρότερος τοῦ	τῶν	μελιττῶν. Ὀχεύονται δὲ καὶ οἱ
[5, 20]	κηρία αὐτῶν, ὥσπερ καὶ τὰ	τῶν	μελιττῶν, σύγκειται δ´ οὐκ ἐκ
[5, 18]	ὕλης τῶν προειρημένων, τὸν δὲ	τῶν	μελιττῶν τίκτειν τοὺς ἡγεμόνας. Τῶν
[5, 16]	ἡ μὲν καθ´ ἕκαστα φύσις	τῶν	μελῶν οὔπω διάδηλος, ἡ δ´
[5, 18]	δὲ τὰς μελίττας. {Ἔστι δὲ	τῶν	μὲν ἄλλων ἡ γένεσις ἐν
[5, 12]	τετραπόδων καὶ ἐπὶ τῶν ὀρνίθων·	τῶν	μὲν γὰρ τὰ ἔκγονα ἐλάττω,
[5, 1]	τούτων καὶ ζῷα γίνεσθαι, πλὴν	τῶν	μὲν καθ´ αὑτά, τῶν δ´
[5, 2]	τὸν ἄρρενα. Τῶν δ´ ἄλλων	τῶν	μὲν πλείστων ὁ αὐτὸς τρόπος·
[5, 1]	τὴν ἀρχὴν ἐποιούμεθα σκοποῦντες περὶ	τῶν	μερῶν ἀπ´ ἀνθρώπου, νῦν δὲ
[5, 23]	δ´ αὐτῶν τὰ ᾠὰ ὑπὸ	τῶν	μετοπωρινῶν ὑδάτων, ὅταν πολλὰ γένηται·
[5, 15]	Τὸ δὲ μέγεθος τῶν ᾠῶν	τῶν	μικρῶν ἐστιν ἡλίκον κεγχραμίς. Οὐκ
[5, 9]	ἰχθύσιν, οὐχ ἥκιστα δὲ κορακίνῳ	τῶν	μικρῶν· τίκτει δὲ πρὸς τῇ
[5, 17]	οὔτε στόμα ἔχουσαι οὔτ´ ἄλλο	τῶν	μορίων διάδηλον οὐδέν. Χρόνου δ´
[5, 4]	πρότερον ἐν τῇ διαφορᾷ τῇ	τῶν	μορίων. Τοῖς δὲ μὴ ἔχουσι
[5, 17]	τῆς γενέσεως· φθείρονται δ´ ἐρρικνωμένων	τῶν	μορίων, ὥσπερ γήρᾳ τὰ μείζω
[5, 1]	αἱ καλούμεναι κονίδες καὶ ἐκ	τῶν	μυιῶν σκώληκες καὶ ἐκ τῶν
[5, 12]	δύναται, ἀλλ´ ὕστερον· τὸ γὰρ	τῶν	νέων ἐν πᾶσι τοῖς ζῴοις
[5, 17]	ἢ τετραήμερον, ὥσπερ καὶ αἱ	τῶν	νόσων συμβαίνουσι κρίσεις. Τῶν μὲν
[5, 17]	Οἱ δὲ μύωπες γίνονται ἐκ	τῶν	ξύλων. Αἱ δ´ ὀρσοδάκναι ἐκ
[5, 17]	μετόπωρον· οἱ δὲ μύωπες καὶ	τῶν	ὀμμάτων ἐξυδρωπιώντων. ~Περὶ δὲ τὴν
[5, 17]	τῶν ἐν τοῖς βολίτοις καὶ	τῶν	ὀνίδων. Οἱ δὲ κάνθαροι ἣν
[5, 11]	χειμῶνος ἀπόλλυται (πρωϊαίτατα γὰρ τίκτει	τῶν	ὀρνέων ἁπάντων) τὸν δ´ ὕστερον
[5, 8]	ὄρνιθες. Οὐδέτερον δὲ φωλεῖ τούτων	τῶν	ὀρνέων. Πάντων δὲ σπανιώτατον ἰδεῖν
[5, 1]	τὰ ὑπηνέμια. Τὰ μὲν οὖν	τῶν	ὀρνίθων ἄγονα πάντα ἐστὶ ταῦτα
[5, 2]	θῆλυ τοῦ ἄρρενος, καὶ τὸ	τῶν	ὀρνίθων ἅπαν γένος οὕτω τε
[5, 8]	ἐν τῷ θέρει. {Τὸ δὲ	τῶν	ὀρνίθων γένος, ὥσπερ εἴρηται, τὸ
[5, 1]	τὸ ᾠοτόκον αὐτῶν, εἶτα τὸ	τῶν	ὀρνίθων· μετὰ δὲ ταῦτα περὶ
[5, 1]	γὰρ παραπλήσια συμβαίνει καὶ ἐπὶ	τῶν	ὀρνίθων. Ὅσα δ´ ἀπὸ ταὐτομάτου
[5, 27]	σκληρόδερμα καὶ δίχροα ὥσπερ τὰ	τῶν	ὀρνίθων, τεκοῦσα δὲ κατορύττει καὶ
[5, 12]	τῶν ζῳοτόκων τετραπόδων καὶ ἐπὶ	τῶν	ὀρνίθων· τῶν μὲν γὰρ τὰ
[5, 14]	περὶ τοὺς σπόγγους καὶ τὴν	τῶν	ὀστρακοδέρμων γένεσιν τοῦτον ἔχει τὸν
[5, 13]	τέλεια. Ἐμφύονται δ´ ἐν ἐνίοις	τῶν	ὀστρακοδέρμων καρκίνοι λευκοί, τὸ μέγεθος
[5, 1]	πραγματείαν. Πρῶτον δ´ ἀρκτέον ἀπὸ	τῶν	ὀστρακοδέρμων, μετὰ δὲ ταῦτα περὶ
[5, 13]	μὲν οὖν καὶ τὰ κηριάζοντα	τῶν	ὀστρακοδέρμων τὸν αὐτὸν τρόπον τοῖς
[5, 13]	ἀνοχεύτων λεκτέον, καὶ πρῶτον περὶ	τῶν	ὀστρακοδέρμων· τοῦτο γάρ ἐστιν ἀνόχευτον
[5, 13]	ἰλύος, εἶτ´ εἰς τὰ κενὰ	τῶν	ὀστράκων εἰσδύεται, καὶ αὐξανόμενον μετεισδύνει
[5, 13]	Τὰς μὲν οὖν μικρὰς μετὰ	τῶν	ὀστράκων κόπτουσιν· οὐ γὰρ ῥᾴδιον
[5, 28]	ὑστέρῳ ἔτει. {Αἱ μὲν οὖν	τῶν	ὄφεων καὶ τῶν ἐντόμων γενέσεις,
[5, 13]	~Περὶ δὲ τῆς γενέσεως καὶ	τῶν	ὀχευομένων καὶ τῶν ἀνοχεύτων λεκτέον,
[5, 7]	εἴ τι ἄλλο τοιοῦτόν ἐστι	τῶν	ὀχευομένων. Ποιοῦνται δὲ τὰ φαλάγγια
[5, 12]	οὖν τῆς ὀχείας τῶν ζῴων	τῶν	ὀχευομένων τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον.
[5, 4]	ἀνακάπτουσι τὰ ᾠά· ἐκ δὲ	τῶν	παραλειπομένων γίνονται οἱ ἰχθύες. {Περὶ
[5, 1]	ὀρνίθων· μετὰ δὲ ταῦτα περὶ	τῶν	πεζῶν λεκτέον, ὅσα τ´ ᾠοτόκα
[5, 3]	~Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ	τῶν	πεζῶν τὰ τετράποδα καὶ ᾠοτόκα
[5, 23]	δὲ τῷ θέρει γίνονται ἐκ	τῶν	περυσινῶν κυημάτων ἀκρίδες. Ὁμοίως δὲ
[5, 13]	εἰρημένα, περὶ δὲ τὰς σήραγγας	τῶν	πετριδίων τήθυα καὶ βάλανοι καὶ
[5, 14]	ἐν τοῖς κοίλοις οὐκ ἀπολύονται	τῶν	πετρῶν, αἱ δ´ ἐπὶ τοῖς
[5, 14]	οἱ σπόγγοι, ἐν ταῖς σήραγξι	τῶν	πετρῶν. Ἔστι δὲ τῶν κνιδῶν
[5, 4]	~Οἱ δ´ ἰχθύες ἅπαντες, ἔξω	τῶν	πλατέων σελαχῶν, παραπίπτοντες τὰ ὕπτια
[5, 8]	Βούλεται μὲν οὖν ἡ φύσις	τῶν	πλείστων περὶ τὸν αὐτὸν χρόνον
[5, 5]	ἔχειν αἰδοιῶδές τι ἐν μιᾷ	τῶν	πλεκτανῶν, ἐν ᾗ δύο αἱ
[5, 5]	ἅτερος ἐφαρμόττει ἐπὶ τὸ πέτασμα	τῶν	πλεκτανῶν, καὶ συνεχεῖς ποιοῦνται τὰς
[5, 2]	αὐτὸν τρόπον ὅνπερ τἆλλα ἐπὶ	τῶν	ποδῶν ποιούμενα τὴν ὀχείαν, πρὸς
[5, 16]	τὰ ᾠά. Τὰ μὲν οὖν	τῶν	πολυπόδων μεθ´ ἡμέρας μάλιστα πεντήκοντα
[5, 13]	γίνονται οἱονεὶ βότρυς. Εἰσὶ δὲ	τῶν	πορφυρῶν γένη πλείω, καὶ ἔνιαι
[5, 12]	πλείστοις ὀξυτέραν, καὶ τὰ νεώτερα	τῶν	πρεσβυτέρων, {ἐπεὶ καὶ οἱ ἔλαφοι
[5, 12]	αἱ νέαι ἐλάττω τὰ ἔκγονα	τῶν	πρεσβυτέρων. Κάπρος δ´ ἀγαθὸς μὲν
[5, 18]	αὐτὰς φέρειν ἀπό τινος ὕλης	τῶν	προειρημένων, τὸν δὲ τῶν μελιττῶν
[5, 17]	κράμβης. {Αἱ δὲ κανθαρίδες ἐκ	τῶν	πρὸς ταῖς συκαῖς καμπῶν καὶ
[5, 1]	λοιπὸν διελθεῖν, καὶ πρῶτον περὶ	τῶν	πρώτων. Εἰσὶ δὲ πολλαὶ καὶ
[5, 17]	ζῴων· ὅσα δὲ πτερωτά, καὶ	τῶν	πτερῶν συσπωμένων περὶ τὸ μετόπωρον·
[5, 26]	τι δ´ ἐξ αὐτοῦ γίνεται	τῶν	πτερωτῶν ζῴων, οὔπω συνῶπται. Τὰ
[5, 8]	τ´ ἐνύδρων γένη ἄττα καὶ	τῶν	πτηνῶν· ἄνθρωπος δὲ μάλιστα πᾶσαν
[5, 8]	οἷον ὑὸς καὶ κυνός, καὶ	τῶν	πτηνῶν ὅσα πλεονάκις ποιοῦνται τοὺς
[5, 10]	πλὴν τῶν ἐν τῷ εὐρίπῳ	τῶν	Πυρραίων· ἐκεῖνοι δ´ ἀμείνους τοῦ
[5, 13]	τοῦτο ἐν τῷ εὐρίπῳ τῷ	τῶν	Πυρραίων. Τὴν δὲ μορφὴν ὅμοιόν
[5, 25]	ἐκτός, οἱ δὲ φθεῖρες ἐκ	τῶν	σαρκῶν. Γίνονται δ´ ὅταν μέλλωσιν,
[5, 27]	τὴν γῆν. Ἐκλέπεται δὲ τὰ	τῶν	σαύρων αὐτόματα ἐν τῇ γῇ·
[5, 3]	αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ τὸ	τῶν	σαύρων γένος· ὁμοίᾳ γὰρ περιπλοκῇ
[5, 4]	λίαν πολύν. Διαφέρουσι δ´ ἔνιοι	τῶν	σελαχωδῶν ἰχθύων οἱ ἄρρενες τῶν
[5, 4]	οἳ ἑωρακέναι φασὶ καὶ συνεχόμενα	τῶν	σελαχῶν ἔνια ὄπισθεν, ὥσπερ τοὺς
[5, 16]	γίνεται τῷ χρόνῳ, ὥσπερ τὰ	τῶν	σκληροδέρμων, ψαθυρόν. Καὶ ἀποτίκτει ὁ
[5, 17]	ξύλων. Αἱ δ´ ὀρσοδάκναι ἐκ	τῶν	σκωληκίων μεταβαλλόντων· τὰ δὲ σκωλήκια
[5, 17]	τὴν κόπρον. Ἡ δ´ ἀρχὴ	τῶν	σκωληκίων μικρά· πρῶτον μὲν γὰρ
[5, 17]	ἔχοντες φαίνονται· {ὅταν δ´ ἐκ	τῶν	σκωλήκων εἰς τὴν διατύπωσιν ἔλθωσι,
[5, 17]	αὐτὸν τρόπον· πρῶτον μὲν ἀκινητισάντων	τῶν	σκωλήκων, εἶτα περιρραγέντος τοῦ κελύφους
[5, 17]	ἔσω δὲ χύμα. Ἐκ δὲ	τῶν	σκωλήκων οὐκ ἐκ μέρους τινὸς
[5, 17]	καὶ τοῖς ζῴοις τοῖς ἐκ	τῶν	σκωλήκων περιρρηγνυμένοις ἡ ἀρχὴ γίνεται
[5, 17]	εἰρημένοις. Αἱ δὲ μυῖαι ἐκ	τῶν	σκωλήκων τῶν ἐν τῇ κόπρῳ
[5, 17]	ἀγρώστεως, αἱ δὲ μηλολόνθαι ἐκ	τῶν	σκωλήκων τῶν ἐν τοῖς βολίτοις
[5, 17]	Παμφίλη Πλάτεω θυγάτηρ. Ἐκ δὲ	τῶν	σκωλήκων τῶν ἐν τοῖς ξύλοις
[5, 17]	κάνθαροι. Γίνονται δὲ καὶ ἐκ	τῶν	σκωλήκων τῶν ἐν τοῖς ὀσπρίοις
[5, 14]	δ´ εἰσέλθῃ, συνάγοντες. Ἔστι δὲ	τῶν	σπόγγων τρία γένη, ὁ μὲν
[5, 17]	αὐτῶν τὰ μὲν ἐκ ζῴων	τῶν	συγγενῶν, οἷον φαλάγγιά τε καὶ
[5, 26]	ψήν, καὶ εἰσδύεται εἰς τὰ	τῶν	συκῶν ἐρινεά, καὶ διὰ στιγμάτων
[5, 8]	δὲ μάλιστα πᾶσαν ὥραν, καὶ	τῶν	συνανθρωπευομένων ζῴων πολλὰ διὰ τὴν
[5, 20]	τῶν ἀνθρηνῶν ἐστὶν ἢ τὸ	τῶν	σφηκῶν κηρίον. Ἐναφιᾶσι δὲ γόνον,
[5, 8]	καὶ μετοπώρου καὶ χειμῶνος, οἷον	τῶν	τ´ ἐνύδρων γένη ἄττα καὶ
[5, 21]	οἱ ἀράχναι, καὶ ἀπόλλυνται ὑπὸ	τῶν	τέκνων· πολλάκις γὰρ γίνονται περὶ
[5, 8]	δὲ καὶ πρὸς τὰς ἐκτροφὰς	τῶν	τέκνων στοχαζόμενα ποιεῖται τὸν συνδυασμὸν
[5, 12]	βαρύτερον φθέγγεται, καὶ οἱ μόσχοι	τῶν	τελείων. Διὸ καὶ τὰς φωνὰς
[5, 1]	ὅσα ζῳοτόκα. Ζῳοτόκα δ´ ἐστὶ	τῶν	τετραπόδων ἔνια, καὶ ἄνθρωπος τῶν
[5, 2]	ποιοῦνται συνδυασμὸν τά τε πλεῖστα	τῶν	τετραπόδων, ἐπιβαίνοντος ἐπὶ τὸ θῆλυ
[5, 28]	τῶν ἐντόμων γενέσεις, ἔτι δὲ	τῶν	τετραπόδων καὶ ᾠοτόκων, τοῦτον ἔχουσι
[5, 6]	τοιαῦτα, ὥσπερ καὶ τὰ ὀπισθουρητικὰ	τῶν	τετραπόδων, ὅταν ὁ μὲν ὑπτίαν
[5, 9]	τῶν φυομένων καὶ τῶν ζῴων	τῶν	τετραπόδων πολλὴν αἱ χῶραι ποιοῦσι
[5, 12]	ἔτη, ἡ δὲ θήλεια πλείω	τῶν	τετταράκοντα· ἤδη δέ τις ἐβίωσεν
[5, 16]	σηπίδιον· ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ	τῶν	τευθίδων ἔχει. Διαφέρει δ´ ἡ
[5, 7]	γὰρ χρόνον ὁ συνδυασμός ἐστι	τῶν	τοιούτων. Δῆλον δ´ ἐπὶ τῶν
[5, 6]	γὰρ ὦπται ἡ ὀχεία πάντων	τῶν	τοιούτων) ἐνιαχοῦ δὲ καὶ ὅταν
[5, 11]	ἐστὶ τῆς περιστερᾶς· ἐλάχιστον δὲ	τῶν	τοιούτων ἡ τρυγών. Τίκτουσι δ´
[5, 11]	οὐδεὶς τρέφει. Μέγιστον μὲν οὖν	τῶν	τοιούτων ἡ φάττα ἐστί, δεύτερον
[5, 13]	στρόμβου καὶ τὸ τῶν ἄλλων	τῶν	τοιούτων, πολλάκις δ´ εἰς τοὺς
[5, 4]	Αἱ δὲ ῥῖναι, καὶ ὅσοις	τῶν	τοιούτων πολὺ τὸ οὐραῖον, παρατριβόμενα
[5, 1]	ἐν τοῖς ζῴοις αὐτοῖς ἐκ	τῶν	τοῖς μορίοις περιττωμάτων. Τῶν δὴ
[5, 25]	ἐὰν μὴ κονιῶνται, διαφθείρονται ὑπὸ	τῶν	φθειρῶν. Καὶ τῶν ἄλλων δ´
[5, 1]	ἀλλ´ ἀτελές, οἷον ἔκ τε	τῶν	φθειρῶν ὀχευομένων αἱ καλούμεναι κονίδες
[5, 25]	πλατεῖαν. Ἓν δ´ εἶδός ἐστι	τῶν	φθειρῶν τῶν θαλαττίων, καὶ γίνονται
[5, 17]	γίνονται ἔν τε τῇ ἰλύϊ	τῶν	φρεάτων καὶ ὅπου ἂν σύρρευσις
[5, 17]	τῶν καμπῶν, αἳ γίνονται ἐπὶ	τῶν	φύλλων τῶν χλωρῶν, καὶ μάλιστα
[5, 9]	μὴ λεληθέναι ὅτι, ὥσπερ καὶ	τῶν	φυομένων καὶ τῶν ζῴων τῶν
[5, 1]	τῶν ζῴων, ὥσπερ καὶ ἐπὶ	τῶν	φυτῶν· τὰ μὲν γὰρ ἀπὸ
[5, 17]	αἳ γίνονται ἐπὶ τῶν φύλλων	τῶν	χλωρῶν, καὶ μάλιστα ἐπὶ τῆς
[5, 15]	σχίζεται γὰρ ἕκαστον εἰς πλείω	τῶν	χονδρωδῶν. Ταῦτα δὲ διαστέλλοντι μὲν
[5, 1]	τῶν μυιῶν σκώληκες καὶ ἐκ	τῶν	ψυλλῶν σκώληκες ᾠοειδεῖς, ἐξ ὧν
[5, 4]	κύστιν ἔχουσα· αἱ χελῶναι δὲ	τῶν	ᾠοτόκων εἰσίν. Ἡ δὲ τῶν
[5, 4]	ποίησιν. Ἡ δ´ ἀληθινὴ σύνοδος	τῶν	ᾠοτόκων ἰχθύων ὀλιγάκις ὁρᾶται διὰ
[5, 4]	τῶν ᾠοτόκων εἰσίν. Ἡ δὲ	τῶν	ᾠοτόκων ἰχθύων ὀχεία ἧττον γίνεται
[5, 4]	πάντων τῶν ζῳοτόκων ἐστὶν ἢ	τῶν	ᾠοτόκων. Καὶ δελφῖνες δὲ καὶ
[5, 17]	γίνεται τὸ ζῷον, ὥσπερ ἐκ	τῶν	ᾠῶν, ἀλλ´ ὅλον αὐξάνεται καὶ
[5, 10]	δὲ μικροὶ μέν, πλήρεις δὲ	τῶν	ᾠῶν. Κύοντες δὲ φαίνονται καὶ
[5, 16]	ἐκτίκτει μακρὸν καὶ συνεχὲς ἐκ	τῶν	ᾠῶν, οἷον τὸ τῶν βοστρύχων.
[5, 15]	τούτους αὐξάνεται καὶ δεκτικὰ γίνεται	τῶν	ᾠῶν· πρὸς τὰ χονδρώδη γὰρ
[5, 15]	τὰ ἔσχατα. Τὸ δὲ μέγεθος	τῶν	ᾠῶν τῶν μικρῶν ἐστιν ἡλίκον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/01/2009