>

Livre, Chap.
[5, 17]	πνεύματος. Μᾶλλον δὲ καὶ θᾶττον	γίνονται	αἱ ἀσκαρίδες ἐν τοῖς ἔχουσι
[5, 17]	καράμβιοι. Ἐκ δὲ τῶν κραμβῶν	γίνονται	αἱ πρασοκουρίδες· ἴσχουσι δὲ πτερὰ
[5, 26]	τὰ ἔρια ᾖ, μάλιστα δὲ	γίνονται	ἂν ἀράχνης συγκατακλεισθῇ· ἐκπίνων γάρ,
[5, 23]	τῆς γῆς τοῦ ἔαρος. Οὐ	γίνονται	δ´ ἀκρίδες οὔτ´ ἐν τῇ
[5, 24]	καὶ τούτων οἱ διῃρημένοι. Οὐ	γίνονται	δὲ τέττιγες ὅπου μὴ δένδρα
[5, 12]	ὦσιν, οὐκέτι γεννῶσιν ἀλλὰ γραῖαι	γίνονται.	Ἐὰν δ´ εὐτραφὴς ᾖ, θᾶττον
[5, 9]	Ἔνιοι δὲ τῶν κεστρέων οὐ	γίνονται	ἐκ συνδυασμοῦ, ἀλλὰ φύονται ἐκ
[5, 17]	εἶναι ἔλαττον. Οἱ δὲ κρότωνες	γίνονται	ἐκ τῆς ἀγρώστεως, αἱ δὲ
[5, 17]	δὲ κώνωπες ἐκ σκωλήκων οἳ	γίνονται	ἐκ τῆς περὶ τὸ ὄξος
[5, 13]	ἀνεῳγμένον πόρον οὐδὲν τούτων, οὐδὲ	γίνονται	ἐκ τούτων αἱ πορφύραι, ἀλλὰ
[5, 17]	καλούμενοι βόστρυχοι. Αἱ δ´ ἐμπίδες	γίνονται	ἐκ τῶν ἀσκαρίδων. Αἱ δ´
[5, 17]	ἡλίου γενομένου. Οἱ δὲ μύωπες	γίνονται	ἐκ τῶν ξύλων. Αἱ δ´
[5, 23]	γῇ· ἅμα δὲ τῷ θέρει	γίνονται	ἐκ τῶν περυσινῶν κυημάτων ἀκρίδες.
[5, 1]	καὶ τὸ ἄρρεν, ἐκ συνδυασμοῦ	γίνονται·	ἐν δὲ τῷ τῶν ἰχθύων
[5, 24]	διὸ καὶ ἐν Κυρήνῃ οὐ	γίνονται	ἐν τῷ πεδίῳ, περὶ δὲ
[5, 17]	τῶν ἀσκαρίδων. Αἱ δ´ ἀσκαρίδες	γίνονται	ἔν τε τῇ ἰλύϊ τῶν
[5, 24]	διὸ πολλοὶ ἐν τῇ Κυρηναίᾳ	γίνονται.	Ἐντίκτουσι δὲ καὶ ἐν τοῖς
[5, 17]	πηλῷ προσκαταλείψαντες ἐντίκτουσιν ἐνταῦθα, καὶ	γίνονται	ἐξ αὐτῶν οἱ σφῆκες οἱ
[5, 17]	ψυχαὶ ἐκ τῶν καμπῶν, αἳ	γίνονται	ἐπὶ τῶν φύλλων τῶν χλωρῶν,
[5, 17]	τοῖς σκωληκοειδέσι τοῖς πλείστοις τρεῖς	γίνονται	ἑπτάδες, τοῖς δ´ ᾠοτοκοῦσι τέτταρες
[5, 23]	περιρρήγνυται αὐταῖς τὸ δέρμα καὶ	γίνονται	εὐθὺς μείζους. Τίκτουσι δὲ λήγοντος
[5, 17]	σκωλήκων, καὶ ὅσοι ἐκ συνδυασμοῦ	γίνονται	ζῴων σκώληκες, καὶ ὅσοι ἄνευ
[5, 4]	ἰχθύες οἱ ἄρρενες ἔχουσιν, οἳ	γίνονται	θοροῦ πλήρεις περὶ τὴν τῆς
[5, 24]	{οἱ ᾄδοντες} οἳ καὶ ὕστερον	γίνονται	καὶ πρότερον ἀπόλλυνται. Ὁμοίως δ´
[5, 22]	θηλείᾳ. Ἐνίοτε δὲ τὸ πλῆθος	γίνονται	καὶ τριακόσια περὶ ἓν φαλάγγιον.
[5, 17]	καὶ ἐντίκτουσι σκωλήκια, ἐξ ὧν	γίνονται	κάνθαροι. Γίνονται δὲ καὶ ἐκ
[5, 18]	κηρίου, οἱ δέ γ´ ἡγεμόνες	γίνονται	κάτω πρὸς τῷ κηρίῳ, ἀποκρεμάμενοι
[5, 25]	δὲ τοῖς κυσὶν οἱ καλούμενοι	γίνονται	κυνοραϊσταί. Πάντες δ´ οἱ φθεῖρες
[5, 23]	ἂν δ´ αὐχμὸς συμβῇ, τότε	γίνονται	μᾶλλον πολλοὶ οἱ ἀττέλαβοι διὰ
[5, 17]	τοιαῦτα θᾶττον. Καὶ μετοπώρου δὲ	γίνονται	μᾶλλον· τότε γὰρ τὸ ὑγρὸν
[5, 24]	τέττιγες ἐκ τῆς τεττιγομήτρας, καὶ	γίνονται	μέλανες καὶ σκληρότεροι εὐθὺς καὶ
[5, 19]	τὰ σκωλήκια γίνεται· αὐξανόμενα δὲ	γίνονται	μέλιτται καὶ κηφῆνες. Ὁ δὲ
[5, 25]	φθεῖρας. Ἐν δὲ τῇ θαλάττῃ	γίνονται	μὲν ἐν τοῖς ἰχθύσι φθεῖρες,
[5, 13]	τὰς ἀκτὰς τὸ μὲν μέγεθος	γίνονται	μικραί, τὸ δ´ ἄνθος ἐρυθρὸν
[5, 4]	ᾠά· ἐκ δὲ τῶν παραλειπομένων	γίνονται	οἱ ἰχθύες. {Περὶ δὲ τὴν
[5, 15]	καὶ ἐκτός· εἶτ´ ἐκ τούτων	γίνονται	οἱ κάραβοι ἐν ἡμέραις μάλιστα
[5, 14]	καὶ ἀναπληροῦται. Μέγιστοι μὲν οὖν	γίνονται	οἱ μανοί, καὶ πλεῖστοι περὶ
[5, 13]	θαλάττῃ, καὶ διὰ τὴν στενοχωρίαν	γίνονται	οἱονεὶ βότρυς. Εἰσὶ δὲ τῶν
[5, 10]	ὅταν τέκῃ· διὸ καὶ χείριστοι	γίνονται·	οὐ γὰρ νέμονται κατὰ τὸν
[5, 17]	οἱ πλεῖστοι περὶ τὰ ὕδατα	γίνονται	οὗ τὰ τοιαῦτα ζῷά ἐστιν.
[5, 24]	δ´ οὗ ἐλαῖαι· οὐ γὰρ	γίνονται	παλίνσκιοι. Ἐν γὰρ τοῖς ψυχροῖς
[5, 25]	τῶν φθειρῶν τῶν θαλαττίων, καὶ	γίνονται	πανταχοῦ, μάλιστα δὲ περὶ τὰς
[5, 15]	μὲν καὶ περὶ Θάσον ἀστακοὶ	γίνονται,	περὶ δὲ τὸ Σίγειον καὶ
[5, 21]	ὑπὸ τῶν τέκνων· πολλάκις γὰρ	γίνονται	περὶ ἕνδεκα τὸν ἀριθμόν. ~Τὰ
[5, 22]	δὲ μικρῶν τέλειοι οἱ ἀράχναι	γίνονται	περὶ τὰς ἑπτάδας τὰς τέτταρας.
[5, 14]	δὲ σπόγγων ἐν ταῖς θαλάμαις	γίνονται	πιννοφύλακες. Ἔπεστι δ´ οἷον ἀράχνιον
[5, 4]	αἱ θήλειαι τῶν ἀρρένων, ἔγκυοι	γίνονται·	πολλάκις δὲ καὶ τῆς φωνῆς
[5, 17]	αὗται δὲ πάλιν μεταβάλλουσι, καὶ	γίνονται	πτερωτὰ ζῷα ἐξ αὐτῶν, οἱ
[5, 17]	δασειῶν οὐ μεγάλων καμπῶν πρῶτον	γίνονται	πυγολαμπίδες, οὐχ αἱ πετόμεναι· αὗται
[5, 17]	πεύκαις (πρὸς πᾶσι γὰρ τούτοις	γίνονται	σκώληκες) καὶ ἐκ τῶν ἐν
[5, 23]	κηρίον. Εἶθ´ ὅταν τέκωσιν, ἐνταῦθα	γίνονται	σκώληκες ᾠοειδεῖς, οἳ περιλαμβάνονται ὑπό
[5, 13]	ἐστίν. {Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	γίνονται	ταῖς πορφύραις καὶ οἱ κήρυκες,
[5, 24]	Ἐν γὰρ τοῖς ψυχροῖς οὐ	γίνονται	τέττιγες, διὸ οὐδ´ ἐν τοῖς
[5, 24]	ῥήγνυταί τε τὸ κέλυφος καὶ	γίνονται	τέττιγες ἐκ τῆς τεττιγομήτρας, καὶ
[5, 14]	μεῖζον. ~Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	γίνονται	τοῖς ὀστρακοδέρμοις καὶ τὰ μὴ
[5, 17]	τινὸς τοιούτου. Αἱ δὲ μεταβολαὶ	γίνονται	τοῖς πλείστοις κατὰ τριήμερον ἢ
[5, 17]	ξύλοις τοῖς αὔοις οἱ καράμβιοι	γίνονται	τὸν αὐτὸν τρόπον· πρῶτον μὲν
[5, 25]	οὐδὲν γίνεται πάλιν. Αὐτῶν δὲ	γίνονται	τούτων αἱ μὲν ψύλλαι ἐξ
[5, 12]	ἄλλων· οἱ γὰρ ἄρρενες βελτίους	γίνονται	τῷ ὕστερον ἔτει, ὅταν γηράσκωσιν.
[5, 25]	ἐν τοῖς ἔχουσιν ἐξ αὐτῶν	γίνονται	τῶν ζῴων. Γίνονται δ´ οἱ
[5, 25]	μὲν οὖν οὖσιν αἱ κεφαλαὶ	γίνονται	φθειρώδεις, τοῖς δ´ ἀνδράσιν ἧττον.
[5, 12]	πλείστοις σχεδὸν κατὰ τὸν αὐτὸν	γίνονται	χρόνον, ἐὰν μή τι προτερῇ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/01/2009