>Livre, Chap. |
[5, 8] |
τῶν
συνανθρωπευομένων
ζῴων
πολλὰ
διὰ
|
τὴν |
ἀλέαν
καὶ
εὐτροφίαν,
ὅσων
καὶ |
[5, 15] |
τῷ
πελάγει,
διώκοντα
ὁτὲ
μὲν
|
τὴν |
ἀλέαν
ὁτὲ
δὲ
τὸ
ψῦχος. |
[5, 17] |
τὴν
ἐργασίαν
ὄντες
μηχανῶνται
χωρίζειν
|
τὴν |
ἄλλην
τὴν
μεμιγμένην,
καὶ
λέγουσι |
[5, 9] |
ποιοῦσι
διαφορὰν
οὐ
μόνον
πρὸς
|
τὴν |
ἄλλην
τοῦ
σώματος
εὐημερίαν
ἀλλὰ |
[5, 13] |
Τὸ
δὲ
καρκίνιον
γίνεται
μὲν
|
τὴν |
ἀρχὴν
ἐκ
τῆς
γῆς
καὶ |
[5, 1] |
τὴν
θεωρίαν·
πλὴν
τότε
μὲν
|
τὴν |
ἀρχὴν
ἐποιούμεθα
σκοποῦντες
περὶ
τῶν |
[5, 16] |
Διὰ
δὲ
τὴν
μικρότητα
καὶ
|
τὴν |
ἀσθένειαν
φθείρεται
τὸ
πλῆθος
αὐτῶν. |
[5, 14] |
τἆλλα
τὰ
φυόμενα,
καὶ
ἀφαιρεῖται
|
τὴν |
αὔξησιν·
διὸ
καὶ
οἱ
ἐν |
[5, 13] |
Ἅπαντα
μὲν
οὖν
τὰ
τοιαῦτα
|
τὴν |
αὔξησιν
ἔχει
ταχεῖαν,
μάλιστα
δ´ |
[5, 9] |
πολλά,
καὶ
ἐκ
μικροῦ
ταχεῖαν
|
τὴν |
αὔξησιν
λαμβάνουσι
τὰ
γενόμενα,
ὥσπερ |
[5, 9] |
οὖν
σχεδὸν
πᾶσι
ταχεῖαν
γίνεσθαι
|
τὴν |
αὔξησιν
τοῖς
ἰχθύσιν,
οὐχ
ἥκιστα |
[5, 27] |
ἔαρος,
ὀχεύεται
δ´
οὐ
πάντα
|
τὴν |
αὐτὴν
ὥραν,
{ἀλλὰ
τὰ
μὲν |
[5, 13] |
πορφύραις
καὶ
οἱ
κήρυκες,
καὶ
|
τὴν |
αὐτὴν
ὥραν.
Ἔχουσι
δὲ
καὶ |
[5, 10] |
καὶ
οἱ
κοχλίαι
πάντες
ὁμοίως
|
τὴν |
αὐτὴν
ὥραν.
~Τῶν
δ´
ὀρνέων |
[5, 4] |
τοῦτο
δρῶσι,
καὶ
κόπτουσιν
ὑπὸ
|
τὴν |
γαστέρα
τοῖς
στόμασιν,
οἱ
δὲ |
[5, 1] |
τοῖς
μορίοις
περιττωμάτων.
Τῶν
δὴ
|
τὴν |
γένεσιν
ἐχόντων
ἀπὸ
συγγενῶν
ζῴων |
[5, 19] |
ὡς
φασίν,
ὅτι
συμβάλλονται
εἰς
|
τὴν |
γένεσιν
τὴν
τῶν
μελιττῶν)
ἄν |
[5, 18] |
τῶν
ὀμμάτων
ἐξυδρωπιώντων.
~Περὶ
δὲ
|
τὴν |
γένεσιν
τὴν
τῶν
μελιττῶν
οὐ |
[5, 27] |
τὸ
μετόπωρον,
ὡς
ἑκάστοις
πρὸς
|
τὴν |
γένεσιν
τῶν
ἐκγόνων
ἡ
ἐπιοῦσα |
[5, 2] |
τὰ
ἄρρενα
πρὸς
τὴν
πρᾶξιν
|
τὴν |
γεννητικήν,
οὐ
μὴν
ὁμοίως
γε |
[5, 24] |
δὲ
τὰ
κυήματα
καταρρεῖ
εἰς
|
τὴν |
γῆν.
Γίνονται
δὲ
πολλοὶ
ὅταν |
[5, 27] |
χερσαῖοι
καὶ
οἱ
ποτάμιοι
εἰς
|
τὴν |
γῆν.
Ἐκλέπεται
δὲ
τὰ
τῶν |
[5, 16] |
ἐπέχων.
Ἡ
δὲ
σηπία
πρὸς
|
τὴν |
γῆν
ἐκτίκτει
περὶ
τὰ
φυκία |
[5, 2] |
γὰρ
συγκαθείσης
τῆς
θηλείας
ἐπὶ
|
τὴν |
γῆν
ἐπιβαίνει
τὸ
ἄρρεν,
ὥσπερ |
[5, 28] |
ὑποδερίδες·
ὅταν
δὲ
τέκῃ
εἰς
|
τὴν |
γῆν,
ἐπῳάζει.
Ἐκλέπεται
δὲ
καὶ |
[5, 5] |
τὴν
λεγομένην
κεφαλὴν
ἐρείσῃ
πρὸς
|
τὴν |
γῆν
καὶ
διαπετάσῃ
τὰς
πλεκτάνας, |
[5, 13] |
ἀφίησι
δ´
ὃ
εἶχεν
εἰς
|
τὴν |
γῆν·
καὶ
ἐν
τούτῳ
τῷ |
[5, 23] |
ἔλαττόν
ἐστι)
τίκτουσι
δ´
εἰς
|
τὴν |
γῆν
καταπήξασαι
τὸν
πρὸς
τῇ |
[5, 16] |
ἄρρην
ὑγρότητά
τινα
μυξώδη·
ὃ
|
τὴν |
γλισχρότητα
παρέχει.
Καὶ
αὐξάνεται
δὲ |
[5, 4] |
θήλεια
καὶ
ὁ
ἄρρην,
καὶ
|
τὴν |
γλῶτταν
ἔξω
ἔχουσι
περὶ
τὴν |
[5, 2] |
ἀλλ´
ὑπάγοντα
τὰ
θήλεα
δέχονται
|
τὴν |
γονήν·
καὶ
γὰρ
ἐπὶ
τῶν |
[5, 20] |
τούτων,
ἀλλ´
ἐν
τῷ
μετοπώρῳ·
|
τὴν |
δ´
αὔξησιν
ἐπίδηλον
λαμβάνουσι
μάλιστ´ |
[5, 9] |
καὶ
τἆλλα,
τὸν
μὲν
ἄρρενα
|
τὴν |
δὲ
θήλειαν
εἶναι.
Ἐξέρχονται
δὲ |
[5, 19] |
γόνος
τὴν
χρόαν
γίνεται
ὑπόπυρρος,
|
τὴν |
δὲ
λεπτότητά
ἐστιν
οἷον
μέλι |
[5, 19] |
τροφὴν
τὴν
μὲν
τοῦ
θέρους
|
τὴν |
δὲ
τοῦ
μετοπώρου·
ἄμεινον
δ´ |
[5, 17] |
δ´
ἐκ
τῶν
σκωλήκων
εἰς
|
τὴν |
διατύπωσιν
ἔλθωσι,
καλοῦνται
μὲν
νύμφαι |
[5, 9] |
περὶ
τοὺς
ἰχθῦς
πολλὴν
ποιοῦσι
|
τὴν |
διαφορὰν
αὐτοὶ
οἱ
τόποι
οὐ |
[5, 13] |
τῇ
ἰλύϊ
καὶ
αὐτόματα,
κατὰ
|
τὴν |
διαφορὰν
τῆς
ἰλύος
ἕτερα,
ἐν |
[5, 4] |
οὖν
διὰ
τὸ
πολλάκις
ὁρᾶσθαι
|
τὴν |
δόξαν
ἐποίησε
τῆς
ὀχείας
ταύτην, |
[5, 4] |
ἔχειν
ἀποκρεμώμενα
ἄττα
δύο
περὶ
|
τὴν |
ἔξοδον
τῆς
περιττώσεως,
τὰς
δὲ |
[5, 17] |
διὸ
καὶ
οἱ
περὶ
ταύτην
|
τὴν |
ἐργασίαν
ὄντες
μηχανῶνται
χωρίζειν
τὴν |
[5, 12] |
Τὰ
δ´
ἔκγονα
κατὰ
μὲν
|
τὴν |
ἡλικίαν
βέλτιστα
ἃ〉
ἐν
ἀκμῇ, |
[5, 12] |
δὲ
χρόνοι
τῆς
ὀχείας
κατὰ
|
τὴν |
ἡλικίαν
ἔχουσιν
ὧδε
τοῖς
ζῴοις. |
[5, 12] |
δ´
οἱ
ἀδύνατοι
ἢ
διὰ
|
τὴν |
ἡλικίαν
ἢ
δι´
ἀσθένειαν,
οὐ |
[5, 12] |
χείριστα.
~Διαφέρουσι
δὲ
καὶ
κατὰ
|
τὴν |
ἡλικίαν
τὰ
ζῷα
πρὸς
τὴν |
[5, 16] |
εἴρηται
πρότερον.
Ἐκκρεμάννυνται
δὲ
περὶ
|
τὴν |
θαλάμην
τὰ
ᾠά,
ὅταν
ἐκτέκῃ. |
[5, 1] |
τρόπον
καὶ
νῦν
πειρατέον
ποιεῖσθαι
|
τὴν |
θεωρίαν·
πλὴν
τότε
μὲν
τὴν |
[5, 2] |
γὰρ
ὁ
ἄρρην
ἐπιπηδῶν
ὀχεύει
|
τὴν |
θήλειαν,
καὶ
συγγίνεται
ὥσπερ
καὶ |
[5, 24] |
ἐναφίησι
δ´
ὁ
ἄρρην
εἰς
|
τὴν |
θήλειαν,
ὥσπερ
καὶ
τἆλλα
ἔντομα. |
[5, 15] |
βούλωνται
ἐν
τῷ
πελάγει
ποιεῖσθαι
|
τὴν |
θήραν.
Γίνονται
δ´
ἐν
μὲν |
[5, 13] |
γενετῆς
ἅπαντα·
νέμονται
δ´
ἐξείροντα
|
τὴν |
καλουμένην
γλῶτταν
ὑπὸ
τὸ
κάλυμμα. |
[5, 13] |
ἔαρος
συναθροιζόμεναι
εἰς
ταὐτὸ
ποιοῦσι
|
τὴν |
καλουμένην
μελίκηραν.
Τοῦτο
δ´
ἐστὶν |
[5, 13] |
ἐν
τῷ
Εὐρίπῳ
καὶ
περὶ
|
τὴν |
Καρίαν,
καὶ
αἱ
μὲν
ἐν |
[5, 6] |
ὁ
δ´
ἐπὶ
ταύτης
ποιήσῃ
|
τὴν |
κέρκον.
Ὀχεύεται
δὲ
τοῦ
ἔαρος |
[5, 10] |
ἄρρην
τῆς
θηλείας
τῷ
τε
|
τὴν |
κεφαλὴν
ἔχειν
προμηκεστέραν
καὶ
τὸ |
[5, 15] |
μετὰ
δὲ
ταῦτα
προεκτίκτουσιν
ὑπὸ
|
τὴν |
κοιλίαν
εἰς
τὰς
πτύχας,
καὶ |
[5, 16] |
κεφαλήν,
ὥσπερ
οἱ
ὄρνιθες
κατὰ
|
τὴν |
κοιλίαν
προσηρτημένοι.
Ποία
δέ
τίς |
[5, 16] |
θήλεια,
ἐάν
τις
διαστείλας
θεωρήσῃ
|
τὴν |
κόμην
εἴσω,
ἐρυθρὰ
δύο
οἷον |
[5, 17] |
μεμιγμένην,
καὶ
λέγουσι
τότε
κατειργάσθαι
|
τὴν |
κόπρον.
Ἡ
δ´
ἀρχὴ
τῶν |
[5, 5] |
Ὁ
μὲν
οὖν
πολύπους
ὅταν
|
τὴν |
λεγομένην
κεφαλὴν
ἐρείσῃ
πρὸς
τὴν |
[5, 14] |
οἱ
μανοί,
καὶ
πλεῖστοι
περὶ
|
τὴν |
Λυκίαν,
μαλακώτατοι
δ´
οἱ
πυκνοί· |
[5, 17] |
ὄντες
μηχανῶνται
χωρίζειν
τὴν
ἄλλην
|
τὴν |
μεμιγμένην,
καὶ
λέγουσι
τότε
κατειργάσθαι |
[5, 19] |
εἶθ´
οὕτω
τὸ
μέλι
τροφὴν
|
τὴν |
μὲν
τοῦ
θέρους
τὴν
δὲ |
[5, 16] |
ὅλη
μορφὴ
φανερά.
Διὰ
δὲ
|
τὴν |
μικρότητα
καὶ
τὴν
ἀσθένειαν
φθείρεται |
[5, 13] |
αὑτῶν,
ἔνια
δ´
οὔπω
διηκριβωμένα
|
τὴν |
μορφήν.
{Ἐὰν
δὲ
πρὶν
ἐκτεκεῖν |
[5, 17] |
ταῦτα
αὐξηθεῖσαι
ἀκινητίζουσι,
καὶ
μεταβάλλουσι
|
τὴν |
μορφήν,
καὶ
καλοῦνται
χρυσαλλίδες,
καὶ |
[5, 8] |
ἐν
ἑπτὰ
μὲν
ἡμέραις
ποιεῖσθαι
|
τὴν |
νεοττιάν,
ἐν
δὲ
ταῖς
λοιπαῖς |
[5, 8] |
περὶ
τὸν
αὐτὸν
χρόνον
ποιεῖσθαι
|
τὴν |
ὁμιλίαν
ταύτην,
ὅταν
ἐκ
τοῦ |
[5, 8] |
ἀπαρτιζούσῃ
ὥρᾳ.
Ὀργᾷ
δὲ
πρὸς
|
τὴν |
ὁμιλίαν
τῶν
ἀνθρώπων
τὸ
μὲν |
[5, 25] |
τοῖς
ὄνοις
τοῖς
πολύποσι,
πλὴν
|
τὴν |
οὐρὰν
ἔχουσι
πλατεῖαν.
Ἓν
δ´ |
[5, 24] |
ἡδίους
οἱ
ἄρρενες,
μετὰ
δὲ
|
τὴν |
ὀχείαν
αἱ
θήλειαι·
ἔχουσι
γὰρ |
[5, 12] |
ἔαρ.
Πάλιν
δὲ
βαίνει
μετὰ
|
τὴν |
ὀχείαν
διὰ
τρίτου
ἔτους·
ὃν |
[5, 12] |
συμβαίνει
σχεδὸν
διὰ
βίου
γίνεσθαι
|
τὴν |
ὀχείαν·
ζῇ
γὰρ
ὡς
ἐπὶ |
[5, 17] |
ἐπιβαίνει
ἄνωθεν,
καὶ
πῶς
ποιεῖται
|
τὴν |
ὀχείαν,
καὶ
ὅτι
διαλύεται
μόλις, |
[5, 2] |
δ´
εἰς
ἐρημίαν,
ὅταν
ποιῶνται
|
τὴν |
ὀχείαν,
καὶ
οὐκ
ἔστι
πλησιάσαι |
[5, 8] |
τὸν
συνδυασμόν.
Ποιεῖται
δ´
ἔνια
|
τὴν |
ὀχείαν
καὶ
τὸν
τόκον
καὶ |
[5, 8] |
ποιεῖται
καὶ
ἀρχομένου
τοῦ
θέρους
|
τὴν |
ὀχείαν
καὶ
τοὺς
τόκους,
πλὴν |
[5, 15] |
δὲ
μαλακοστράκων
οἱ
κάραβοι
μετὰ
|
τὴν |
ὀχείαν
κύουσι
καὶ
ἴσχουσι
τὰ |
[5, 3] |
γένος·
ὁμοίᾳ
γὰρ
περιπλοκῇ
ποιοῦνται
|
τὴν |
ὀχείαν.
~Οἱ
δ´
ἰχθύες
ἅπαντες, |
[5, 2] |
τἆλλα
ἐπὶ
τῶν
ποδῶν
ποιούμενα
|
τὴν |
ὀχείαν,
πρὸς
τὰ
πρανῆ
τῶν |
[5, 12] |
τὴν
ἡλικίαν
τὰ
ζῷα
πρὸς
|
τὴν |
ὀχείαν.
Πρῶτον
μὲν
οὖν
οὐχ |
[5, 3] |
τὰ
τετράποδα
καὶ
ᾠοτόκα
ποιεῖται
|
τὴν |
ὀχείαν.
Τὰ
μὲν
γὰρ
ἐπιβαίνοντα |
[5, 7] |
ὀχευομένων.
Ποιοῦνται
δὲ
τὰ
φαλάγγια
|
τὴν |
ὀχείαν
τόνδε
τὸν
τρόπον,
ὅσα |
[5, 4] |
πολλῶν
τούτους
ποιούμενα
τοὺς
τρόπους
|
τὴν |
ὀχείαν·
χρονιωτέρα
γὰρ
ἡ
συμπλοκὴ |
[5, 7] |
καὶ
συμπλέκεται
ἀντίπυγα·
διὰ
γὰρ
|
τὴν |
περιφέρειαν
τῆς
κοιλίας
οὗτος
ἁρμόττει |
[5, 16] |
τῷ
στόματι
προκάθηται
τῆς
θαλάμης,
|
τὴν |
πλεκτάνην
ἐπέχων.
Ἡ
δὲ
σηπία |
[5, 5] |
ὥσπερ
νευρῶδες,
μέχρι
εἰς
μέσην
|
τὴν |
πλεκτάνην
προσπεφυκὸς
ἅπαν,
ᾗ
ἐσπιφράναι |
[5, 24] |
ἐν
τῷ
πεδίῳ,
περὶ
δὲ
|
τὴν |
πόλιν
πολλοί,
μάλιστα
δ´
οὗ |
[5, 2] |
ὄργανα
πάντα
τὰ
ἄρρενα
πρὸς
|
τὴν |
πρᾶξιν
τὴν
γεννητικήν,
οὐ
μὴν |
[5, 14] |
πυκνοὶ
τῶν
μανῶν
διὰ
τὸ
|
τὴν |
πρόσφυσιν
εἶναι
κατ´
ἔλαττον.
Ἔχει |
[5, 13] |
ἐν
τῇ
θαλάττῃ,
καὶ
διὰ
|
τὴν |
στενοχωρίαν
γίνονται
οἱονεὶ
βότρυς.
Εἰσὶ |
[5, 13] |
κτένες
ἐν
τοῖς
ἀμμώδεσι
λαμβάνουσι
|
τὴν |
σύστασιν.
Αἱ
δὲ
πίνναι
ὀρθαὶ |
[5, 22] |
κύκλῳ
τὸ
φαλάγγιον,
καὶ
ἀποκτείνει
|
τὴν |
τεκοῦσαν
ἐκβάλλοντα,
πολλάκις
δὲ
καὶ |
[5, 4] |
τὴν
γλῶτταν
ἔξω
ἔχουσι
περὶ
|
τὴν |
τῆς
ὀχείας
ποίησιν.
Ἡ
δ´ |
[5, 4] |
ὁρᾶται
γινόμενον·
περὶ
μὲν
γὰρ
|
τὴν |
τῆς
ὀχείας
ὥραν
αἱ
θήλειαι |
[5, 4] |
οἳ
γίνονται
θοροῦ
πλήρεις
περὶ
|
τὴν |
τῆς
ὀχείας
ὥραν,
καὶ
προΐενται |
[5, 12] |
οὖν
ἀνθρώποις
ἐπισημαίνει
κατά
τε
|
τὴν |
τῆς
φωνῆς
μεταβολὴν
καὶ
τῶν |
[5, 2] |
τοὺς
ταύρους
αἱ
βόες
διὰ
|
τὴν |
τοῦ
αἰδοίου
συντονίαν,
ἀλλ´
ὑπάγοντα |
[5, 4] |
δὴ
συμπεραίνει
καὶ
ἐπεκτείνεται
εἰς
|
τὴν |
τοῦ
θήλεος
χώραν
καὶ
ὑποδοχήν. |
[5, 14] |
τούτους
εἶναι
καθ´
οὓς
δέχεται
|
τὴν |
τροφήν.
Ἔστι
δ´
ἄλλο
γένος |
[5, 1] |
μὲν
ἐκ
τῆς
γῆς
λαμβάνει
|
τὴν |
τροφήν,
τὰ
δ´
ἐν
ἑτέροις |
[5, 19] |
ὅτι
συμβάλλονται
εἰς
τὴν
γένεσιν
|
τὴν |
τῶν
μελιττῶν)
ἄν
τε
πολλοὶ |
[5, 18] |
ἐξυδρωπιώντων.
~Περὶ
δὲ
τὴν
γένεσιν
|
τὴν |
τῶν
μελιττῶν
οὐ
τὸν
αὐτὸν |
[5, 14] |
οὖν
περὶ
τοὺς
σπόγγους
καὶ
|
τὴν |
τῶν
ὀστρακοδέρμων
γένεσιν
τοῦτον
ἔχει |
[5, 4] |
γίνονται
οἱ
ἰχθύες.
{Περὶ
δὲ
|
τὴν |
Φοινίκην
καὶ
θήραν
ποιοῦνται
δι´ |
[5, 2] |
θήλεια
ὑποτίθησιν
αὑτήν·
εἰσὶ
δὲ
|
τὴν |
φύσιν
αἱ
θήλειαι
ἀφροδισιαστικαί,
καὶ |
[5, 13] |
καλούμενος
ἀστὴρ
οὕτω
θερμός
ἐστι
|
τὴν |
φύσιν,
ὥσθ´
ὅ
τι
ἂν |
[5, 13] |
θλιβόμενος
δὲ
βάπτει
καὶ
ἀνθίζει
|
τὴν |
χεῖρα.
Διατείνει
δ´
αὐτὴν
οἷον |
[5, 19] |
Ὁ
δὲ
τῶν
βασιλέων
γόνος
|
τὴν |
χρόαν
γίνεται
ὑπόπυρρος,
τὴν
δὲ |
[5, 27] |
τὰ
πλεῖστα
περὶ
ἑξήκοντα,
λευκὰ
|
τὴν |
χρόαν,
καὶ
ἐπικάθηται
δ´
ἡμέρας |
[5, 19] |
Πόντῳ
ἐστίν,
ἀνθεῖ
δὲ
ταύτην
|
τὴν |
ὥραν,
ἀφ´
οὗ
φέρουσι
τὸ |
[5, 4] |
τετράποδα
τῶν
ζῴων·
περὶ
γὰρ
|
τὴν |
ὥραν
τῆς
ὀχείας
ἀπορραίνουσι
καὶ |