HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
γαλεώδεσιν 1
γαλεώδη 1
γαλεῶν 1
γὰρ 102
γάρ 7
γαστέρα 1
γαστρὶ 1

Fréquences [« »]
92 ἡ
86 ὁ
87 τῆς
102 γὰρ
112 τὴν
127 τοῦ
134 τοῖς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Histoire des animaux, livre V

γὰρ

>
Livre, Chap.

[5, 12]   συμβαίνουσιν αἱ ἡλικίαι· ἐνιαχοῦ μὲν {γὰρ αἱ ὕες ὀχεύονται μὲν καὶ

[5, 25]   ψύλλαι ἐξ ἐλαχίστης σηπεδόνος (ὅπου γὰρ ἂν κόπρος ξηρὰ γένηται, ἐνταῦθα

[5, 1]   ἐπὶ τῶν φυτῶν· τὰ μὲν γὰρ ἀπὸ σπέρματος ἑτέρων φυτῶν, τὰ

[5, 15]   πόρου, ἀλλὰ κατὰ μέσον· ἑκατέρωθεν γὰρ ἀπὸ τῆς κέρκου καὶ ἀπὸ

[5, 15]   τῶν ᾠῶν· πρὸς τὰ χονδρώδη γὰρ ἀποτίκτουσι, καθάπερ αἱ σηπίαι πρὸς

[5, 23]   ἐλάττονος ἐπὶ τὸ μεῖζον (τὸ γὰρ ἄρρεν ἔλαττόν ἐστι) τίκτουσι δ´

[5, 12]   τούτων καὶ τῶν ἄλλων· οἱ γὰρ ἄρρενες βελτίους γίνονται τῷ ὕστερον

[5, 13]   ὅταν προϋπάρχῃ τὰ ὁμοιογενῆ· ἀφιᾶσι γὰρ ἀρχόμενα κηριάζειν γλισχρότητα μυξώδη, ἐξ

[5, 14]   μαλακώτατοι δ´ οἱ πυκνοί· οἱ γὰρ Ἀχίλλειοι στιφρότεροι τούτων εἰσίν. Ὅλως

[5, 12]   Ἀλλὰ τοῦτο μὲν σπάνιον· ὀλίγοις γὰρ γεννᾶται ἐν ταύταις ταῖς ἡλικίαις

[5, 12]   διαφέρουσιν αἱ φωναί· εὐθὺς μὲν γὰρ γενόμεναι ἀφιᾶσι φωνὴν λεπτὴν καὶ

[5, 24]   μάλιστα δ´ οὗ ἐλαῖαι· οὐ γὰρ γίνονται παλίνσκιοι. Ἐν γὰρ τοῖς

[5, 21]   ἀπόλλυνται ὑπὸ τῶν τέκνων· πολλάκις γὰρ γίνονται περὶ ἕνδεκα τὸν ἀριθμόν.

[5, 27]   αὐτόματα ἐν τῇ γῇ· οὐ γὰρ διετίζει ὁ σαῦρος· λέγεται γὰρ

[5, 16]   καὶ ἡ σηπία βραχύβιον· οὐ γὰρ διετίζουσιν, εἰ μή τινες ὀλίγαι

[5, 27]   δὲ πολὺ πλῆθος ᾠῶν· καὶ γὰρ εἰς ἑκατὸν τίκτουσιν ᾠά. Τίκτουσι

[5, 15]   ὅλον γίνεται ὥσπερ βότρυς· σχίζεται γὰρ ἕκαστον εἰς πλείω τῶν χονδρωδῶν.

[5, 27]   γὰρ διετίζει ὁ σαῦρος· λέγεται γὰρ ἕκμηνος εἶναι βίος σαύρας. Ὁ

[5, 23]   καὶ κατερρωγυίᾳ· ἐν ταῖς ῥωγμαῖς γὰρ ἐκτίκτουσιν. Διαμένει δὲ τὰ ᾠὰ

[5, 13]   πορφύραι καὶ οἱ κτένες· ταῦτα γὰρ ἐν ἐνιαυτῷ γίνεται τέλεια. Ἐμφύονται

[5, 17]   περὶ τὸ ὄξος ἰλύος· καὶ γὰρ ἐν τοῖς δοκοῦσιν ἀσηπτοτάτοις εἶναι

[5, 2]   θήλεα δέχονται τὴν γονήν· καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν ἐλάφων ὦπται τοῦτο

[5, 3]   ποιεῖται τὴν ὀχείαν. Τὰ μὲν γὰρ ἐπιβαίνοντα καθάπερ τὰ ζῳοτόκα, οἷον

[5, 11]   πλείω τυγχάνει ὄντα γένη· ἔστι γὰρ ἕτερον περιστερὰ καὶ πελειάς. Ἐλάττων

[5, 12]   πρεσβυτέρων χείρω τὰ ἔκγονα· οὐ γὰρ ἔτι γίνεται αὐτῷ ἐπίδοσις οὐδὲ

[5, 4]   αὐτῶν καὶ τοῖς ἄρρεσιν· οὐ γὰρ ἔχουσι κύστιν πλὴν ἐπὶ χελώνης,

[5, 2]   οὔθ´ ὁμοίως ἔχουσαι. Τὰ μὲν γὰρ ζῳοτόκα καὶ πεζὰ τῶν ἐναίμων

[5, 19]   τὸ πῖπτον, σημεῖον· {ἐν μιᾷ γὰρ ἢ δυσὶν ἡμέραις πλήρη εὑρίσκουσι

[5, 16]   ἄρρην τευθὶς τῆς θηλείας· ἔχει γὰρ ἡ θήλεια, ἐάν τις διαστείλας

[5, 13]   ὁ κῆρυξ ἀμφότερα μακρόβια· ζῇ γὰρ ἡ πορφύρα περὶ ἔτη ἕξ,

[5, 4]   τοὺς τρόπους τὴν ὀχείαν· χρονιωτέρα γὰρ ἡ συμπλοκὴ πάντων τῶν ζῳοτόκων

[5, 9]   ῥίνη μόνη τίκτει δίς· τίκτει γὰρ καὶ ἀρχομένου τοῦ φθινοπώρου καὶ

[5, 27]   ἐπικάθηται δ´ ἡμέρας ἑξήκοντα (καὶ γὰρ καὶ βιοῖ χρόνον πολύν) ἐξ

[5, 17]   τῶν σκωληκίων μικρά· πρῶτον μὲν γὰρ καὶ ἐνταῦθα ἐρυθραίνεται καὶ ἐξ

[5, 13]   ταύταις καὶ τοῖς κήρυξιν· κηριάζουσι γὰρ καὶ οἱ κήρυκες. Γίνονται μὲν

[5, 15]   δύο διαστήματα ἐπέχει μάλιστα· οὕτω γὰρ καὶ τὰ ἐπικαλύμματα πέφυκεν. Αὐτὰ

[5, 14]   κάλλιστοι, ἂν ὦσιν ἀγχιβαθεῖς· εὖ γὰρ κέκρανται πρὸς ἄμφω διὰ τὸ

[5, 26]   ἄτοπον τῶν ζῴων. Ἡ μὲν γὰρ κεφαλὴ ἔξω τοῦ κελύφους προέρχεται

[5, 19]   ποιοῦσιν, ἀλλὰ τοῦ χειμῶνος· ὁ γὰρ κιττὸς πολὺς ἐν τῷ Πόντῳ

[5, 14]   τῇ ἰλύϊ. Σημεῖον δέ· ὅταν γὰρ ληφθῶσι, φαίνονται μεστοὶ ἰλύος· ὅπερ

[5, 14]   ὡς φασίν. Σημεῖον δέ· ἐὰν γὰρ μέλλοντος ἀποσπᾶν αἴσθηται, συνάγει ἑαυτὸν

[5, 22]   δὲ σκωλήκια μικρὰ πρῶτον· ὅλα γὰρ μεταβάλλοντα γίνεται ἀράχνια, καὶ οὐκ

[5, 12]   μεταβάλλουσιν ἐναντίως· εἰς τὸ θῆλυ γὰρ μεταβάλλουσι τὰ ἐκτεμνόμενα. Οἱ δὲ

[5, 12]   χείριστα δὲ τὰ θερινά· καὶ γὰρ μικρὰ καὶ λεπτὰ καὶ ὑγρά.

[5, 21]   καὶ παχὺ καὶ σκληρόν· λόγχῃ γὰρ μόλις διαιροῦσιν. Ἐνταῦθα δὲ τίκτουσι,

[5, 12]   μῆνας, τίκτει δ´ ἕν· ἔστι γὰρ μονοτόκον. Ἄρχεται δὲ τῆς ὀχείας

[5, 12]   δύο, τίκτει δ´ ἕν· ἔστι γὰρ μονοτόκον· τὸ δ´ ἔμβρυον γίνεται

[5, 13]   κύνα δ´ οὐχ ἁλίσκονται· οὐ γὰρ νέμονται, ἀλλὰ κρύπτουσιν ἑαυτὰς καὶ

[5, 10]   διὸ καὶ χείριστοι γίνονται· οὐ γὰρ νέμονται κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον.

[5, 2]   οἷον αἱ γέρανοι· ἐν τούτοις γὰρ ὁ ἄρρην ἐπιπηδῶν ὀχεύει τὴν

[5, 16]   καὶ οὐκ εὐαπόσπαστα ἀλλήλων. Ἐπαφίησι γὰρ ὁ ἄρρην ὑγρότητά τινα μυξώδη·

[5, 11]   τὸ τῶν ἀλεκτορίδων γένος· ὀχεύουσι γὰρ οἱ ἄρρενες καὶ ὀχεύονται αἱ

[5, 24]   καθάπερ καὶ οἱ ἀττέλαβοι· καὶ γὰρ οἱ ἀττέλαβοι τίκτουσιν ἐν τοῖς

[5, 25]   ζῴων ἐν πολλοῖς φθεῖρες. Καὶ γὰρ οἱ ὄρνιθες ἔχουσι, καὶ οἱ

[5, 17]   καὶ ὅσοι ἄνευ ὀχείας. Καὶ γὰρ οἱ τῶν μελιττῶν καὶ ἀνθρηνῶν

[5, 19]   τὸ μέλι πεττόμενον· ἐξ ἀρχῆς γὰρ οἷον ὕδωρ γίνεται, καὶ ἐφ´

[5, 12]   μὲν οὐ γίνεται (τὰ μὲν γὰρ ὅλως οὐκ ἔχει τρίχας, τὰ

[5, 24]   τὸν δάκτυλον· διὰ τὸ ἀμυδρῶς γὰρ ὁρᾶν ὡς ἐπὶ φύλλον ἀναβαίνουσι

[5, 4]   ὥσπερ καὶ τοῖς ὄρνισιν· οἱ γὰρ ὄρνιθες ἐντὸς ἔχουσι τοὺς ὄρχεις,

[5, 4]   κητώδη τὸν αὐτὸν τρόπον· παραπίπτοντα γὰρ ὀχεύει παρὰ τὸ θῆλυ τὸ

[5, 15]   τῶν ἰχθύων, ὅσοι ᾠοτοκοῦσιν· αὐξάνεται γὰρ πάντων τὸ ᾠόν. Τὸ μὲν

[5, 1]   τοῖς ἐχομένοις ἔσται φανερόν· σχεδὸν γὰρ παραπλήσια συμβαίνει καὶ ἐπὶ τῶν

[5, 8]   σπανιώτατον ἰδεῖν ἁλκυόνα ἐστίν· σχεδὸν γὰρ περὶ Πλειάδος δύσιν καὶ τροπὰς

[5, 3]   τὸ τῶν σαύρων γένος· ὁμοίᾳ γὰρ περιπλοκῇ ποιοῦνται τὴν ὀχείαν. ~Οἱ

[5, 14]   καὶ εὐδιεινοῖς μαλακώτατοί εἰσιν· τὸ γὰρ πνεῦμα καὶ ὁ χειμὼν σκληρύνει,

[5, 2]   ὁ αὐτὸς τρόπος· τὸν ἐνδεχόμενον γὰρ ποιοῦνται συνδυασμὸν τά τε πλεῖστα

[5, 4]   τῶν ἀρρένων ἀνακάπτοντα θορόν. Τοῦτο γὰρ πολλάκις ὁρᾶται γινόμενον· περὶ μὲν

[5, 13]   Σπουδάζουσι δὲ ζώσας κόπτειν· ἐὰν γὰρ πρότερον ἀποθάνῃ, συνεξεμεῖ τὸ ἄνθος·

[5, 13]   μετὰ τῶν ὀστράκων κόπτουσιν· οὐ γὰρ ῥᾴδιον ἀφελεῖν· τῶν δὲ μειζόνων

[5, 9]   καὶ ἡ σμύραινα· ἡ μὲν γὰρ σμύραινα ποικίλον καὶ ἀσθενέστερον, ὁ

[5, 2]   περὶ τοὺς ὄρνιθας· τὰ μὲν γὰρ συγκαθείσης τῆς θηλείας ἐπὶ τὴν

[5, 12]   ἡ θήλεια μὲν ἐνιαυσία (οὕτω γὰρ συμβαίνει ὁ χρόνος τῆς κυήσεως)

[5, 5]   πλησιάζουσιν ἀλλήλοις· κατὰ τὸ στόμα γὰρ συμπλέκονται, τὰς πλεκτάνας πρὸς τὰς

[5, 12]   ἐπὶ τῶν ὀρνίθων· τῶν μὲν γὰρ τὰ ἔκγονα ἐλάττω, τῶν δὲ

[5, 17]   καὶ ἐν τοῖς ἔργοις· σήπεται γὰρ τὰ τοιαῦτα θᾶττον. Καὶ μετοπώρου

[5, 9]   καὶ τὰ τοῦ ἱππούρου· καὶ γὰρ ταῦτα ἐξ ἐλαχίστου μέγιστα γίνεται

[5, 19]   τὸ ἀπὸ τοῦ χυμοῦ· διαφέρει γὰρ τῇ γλυκύτητι καὶ τῷ πάχει.

[5, 22]   τὸν ἄρρενα, ἐὰν λάβωσιν· συνεπῳάζει γὰρ τῇ θηλείᾳ. Ἐνίοτε δὲ τὸ

[5, 7]   συνέρχεται καὶ συμπλέκεται ἀντίπυγα· διὰ γὰρ τὴν περιφέρειαν τῆς κοιλίας οὗτος

[5, 4]   πολλάκις ὁρᾶται γινόμενον· περὶ μὲν γὰρ τὴν τῆς ὀχείας ὥραν αἱ

[5, 4]   τὰ τετράποδα τῶν ζῴων· περὶ γὰρ τὴν ὥραν τῆς ὀχείας ἀπορραίνουσι

[5, 11]   κοττύφου ὑπὸ χειμῶνος ἀπόλλυται (πρωϊαίτατα γὰρ τίκτει τῶν ὀρνέων ἁπάντων) τὸν

[5, 23]   θέρους, {καὶ τεκοῦσαι ἀποθνήσκουσιν· ἅμα γὰρ τικτούσαις σκώληκες ἐγγίνονται περὶ τὸν

[5, 17]   μετοπώρου δὲ γίνονται μᾶλλον· τότε γὰρ τὸ ὑγρὸν συμβαίνει εἶναι ἔλαττον.

[5, 24]   οὐ γὰρ γίνονται παλίνσκιοι. Ἐν γὰρ τοῖς ψυχροῖς οὐ γίνονται τέττιγες,

[5, 10]   δὲ πολύγονον τὸ ζῷον· ἐκ γὰρ τοῦ ἀποτικτομένου ἄπειρον γίνεται τὸ

[5, 1]   ἄγονα πάντα ἐστὶ ταῦτα (μέχρι γὰρ τοῦ ᾠὸν γεννῆσαι δύναται ἡ

[5, 17]   καὶ ταῖς πεύκαις (πρὸς πᾶσι γὰρ τούτοις γίνονται σκώληκες) καὶ ἐκ

[5, 16]   ἡ θήλεια, οἱονεὶ χάλαζα· ἐκ γὰρ τούτου τὸ σηπίδιον φύεται ἐπὶ

[5, 13]   τράχηλος καὶ ἡ μήκων· μεταξὺ γὰρ τούτων τὸ ἄνθος, ἐπάνω τῆς

[5, 12]   οἷον ἐπὶ τῶν βοῶν· ἐπὶ γὰρ τούτων τὸ θῆλυ τοῦ ἄρρενος

[5, 4]   οἷον ἐν τοῖς γαλεώδεσιν· ἐπὶ γὰρ τούτων ὑπάρχει πάντων τὸ εἰρημένον.

[5, 15]   εἰς ὀκτὼ μοίρας. Καθ´ ἕκαστον γὰρ τῶν ἐπικαλυμμάτων τῶν ἐκ τοῦ

[5, 12]   γεννᾶν δύναται, ἀλλ´ ὕστερον· τὸ γὰρ τῶν νέων ἐν πᾶσι τοῖς

[5, 4]   ποιοῦνται δι´ ἀλλήλων· ἄρρενας μὲν γὰρ ὑπάγοντες κεστρέας τὰς θηλείας περιβάλλονται

[5, 16]   μάλιστα μὲν ἡ σηπία· πολλάκις γὰρ ὑπερφαίνεται πρὸς τῇ γῇ τὸ

[5, 9]   δ´ ἐκ τοῦ γόνου· τρὶς γὰρ φαίνεται ὁ γόνος περί τινας

[5, 7]   δ´ ἀπ´ ἀλλήλων μόλις· πολὺν γὰρ χρόνον ὁ συνδυασμός ἐστι τῶν

[5, 24]   τὴν ὀχείαν αἱ θήλειαι· ἔχουσι γὰρ ᾠὰ λευκά. Ἀναπετόμενοι δ´ ὅταν

[5, 27]   γίνεται ἐκ τούτων· τὸ μὲν γὰρ ᾠὸν οὐ μεῖζόν ἐστι χηνείου,

[5, 6]   ἀρχομένου πρὸς τῇ γῇ (ἤδη γὰρ ὦπται ἡ ὀχεία πάντων τῶν

[5, 12]   βίου γίνεσθαι τὴν ὀχείαν· ζῇ γὰρ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ὁ

Livre, Chap.
[5, 12]	συμβαίνουσιν αἱ ἡλικίαι· ἐνιαχοῦ μὲν	{γὰρ	αἱ ὕες ὀχεύονται μὲν καὶ
[5, 25]	ψύλλαι ἐξ ἐλαχίστης σηπεδόνος (ὅπου	γὰρ	ἂν κόπρος ξηρὰ γένηται, ἐνταῦθα
[5, 1]	ἐπὶ τῶν φυτῶν· τὰ μὲν	γὰρ	ἀπὸ σπέρματος ἑτέρων φυτῶν, τὰ
[5, 15]	πόρου, ἀλλὰ κατὰ μέσον· ἑκατέρωθεν	γὰρ	ἀπὸ τῆς κέρκου καὶ ἀπὸ
[5, 15]	τῶν ᾠῶν· πρὸς τὰ χονδρώδη	γὰρ	ἀποτίκτουσι, καθάπερ αἱ σηπίαι πρὸς
[5, 23]	ἐλάττονος ἐπὶ τὸ μεῖζον (τὸ	γὰρ	ἄρρεν ἔλαττόν ἐστι) τίκτουσι δ´
[5, 12]	τούτων καὶ τῶν ἄλλων· οἱ	γὰρ	ἄρρενες βελτίους γίνονται τῷ ὕστερον
[5, 13]	ὅταν προϋπάρχῃ τὰ ὁμοιογενῆ· ἀφιᾶσι	γὰρ	ἀρχόμενα κηριάζειν γλισχρότητα μυξώδη, ἐξ
[5, 14]	μαλακώτατοι δ´ οἱ πυκνοί· οἱ	γὰρ	Ἀχίλλειοι στιφρότεροι τούτων εἰσίν. Ὅλως
[5, 12]	Ἀλλὰ τοῦτο μὲν σπάνιον· ὀλίγοις	γὰρ	γεννᾶται ἐν ταύταις ταῖς ἡλικίαις
[5, 12]	διαφέρουσιν αἱ φωναί· εὐθὺς μὲν	γὰρ	γενόμεναι ἀφιᾶσι φωνὴν λεπτὴν καὶ
[5, 24]	μάλιστα δ´ οὗ ἐλαῖαι· οὐ	γὰρ	γίνονται παλίνσκιοι. Ἐν γὰρ τοῖς
[5, 21]	ἀπόλλυνται ὑπὸ τῶν τέκνων· πολλάκις	γὰρ	γίνονται περὶ ἕνδεκα τὸν ἀριθμόν.
[5, 27]	αὐτόματα ἐν τῇ γῇ· οὐ	γὰρ	διετίζει ὁ σαῦρος· λέγεται γὰρ
[5, 16]	καὶ ἡ σηπία βραχύβιον· οὐ	γὰρ	διετίζουσιν, εἰ μή τινες ὀλίγαι
[5, 27]	δὲ πολὺ πλῆθος ᾠῶν· καὶ	γὰρ	εἰς ἑκατὸν τίκτουσιν ᾠά. Τίκτουσι
[5, 15]	ὅλον γίνεται ὥσπερ βότρυς· σχίζεται	γὰρ	ἕκαστον εἰς πλείω τῶν χονδρωδῶν.
[5, 27]	γὰρ διετίζει ὁ σαῦρος· λέγεται	γὰρ	ἕκμηνος εἶναι βίος σαύρας. Ὁ
[5, 23]	καὶ κατερρωγυίᾳ· ἐν ταῖς ῥωγμαῖς	γὰρ	ἐκτίκτουσιν. Διαμένει δὲ τὰ ᾠὰ
[5, 13]	πορφύραι καὶ οἱ κτένες· ταῦτα	γὰρ	ἐν ἐνιαυτῷ γίνεται τέλεια. Ἐμφύονται
[5, 17]	περὶ τὸ ὄξος ἰλύος· καὶ	γὰρ	ἐν τοῖς δοκοῦσιν ἀσηπτοτάτοις εἶναι
[5, 2]	θήλεα δέχονται τὴν γονήν· καὶ	γὰρ	ἐπὶ τῶν ἐλάφων ὦπται τοῦτο
[5, 3]	ποιεῖται τὴν ὀχείαν. Τὰ μὲν	γὰρ	ἐπιβαίνοντα καθάπερ τὰ ζῳοτόκα, οἷον
[5, 11]	πλείω τυγχάνει ὄντα γένη· ἔστι	γὰρ	ἕτερον περιστερὰ καὶ πελειάς. Ἐλάττων
[5, 12]	πρεσβυτέρων χείρω τὰ ἔκγονα· οὐ	γὰρ	ἔτι γίνεται αὐτῷ ἐπίδοσις οὐδὲ
[5, 4]	αὐτῶν καὶ τοῖς ἄρρεσιν· οὐ	γὰρ	ἔχουσι κύστιν πλὴν ἐπὶ χελώνης,
[5, 2]	οὔθ´ ὁμοίως ἔχουσαι. Τὰ μὲν	γὰρ	ζῳοτόκα καὶ πεζὰ τῶν ἐναίμων
[5, 19]	τὸ πῖπτον, σημεῖον· {ἐν μιᾷ	γὰρ	ἢ δυσὶν ἡμέραις πλήρη εὑρίσκουσι
[5, 16]	ἄρρην τευθὶς τῆς θηλείας· ἔχει	γὰρ	ἡ θήλεια, ἐάν τις διαστείλας
[5, 13]	ὁ κῆρυξ ἀμφότερα μακρόβια· ζῇ	γὰρ	ἡ πορφύρα περὶ ἔτη ἕξ,
[5, 4]	τοὺς τρόπους τὴν ὀχείαν· χρονιωτέρα	γὰρ	ἡ συμπλοκὴ πάντων τῶν ζῳοτόκων
[5, 9]	ῥίνη μόνη τίκτει δίς· τίκτει	γὰρ	καὶ ἀρχομένου τοῦ φθινοπώρου καὶ
[5, 27]	ἐπικάθηται δ´ ἡμέρας ἑξήκοντα (καὶ	γὰρ	καὶ βιοῖ χρόνον πολύν) ἐξ
[5, 17]	τῶν σκωληκίων μικρά· πρῶτον μὲν	γὰρ	καὶ ἐνταῦθα ἐρυθραίνεται καὶ ἐξ
[5, 13]	ταύταις καὶ τοῖς κήρυξιν· κηριάζουσι	γὰρ	καὶ οἱ κήρυκες. Γίνονται μὲν
[5, 15]	δύο διαστήματα ἐπέχει μάλιστα· οὕτω	γὰρ	καὶ τὰ ἐπικαλύμματα πέφυκεν. Αὐτὰ
[5, 14]	κάλλιστοι, ἂν ὦσιν ἀγχιβαθεῖς· εὖ	γὰρ	κέκρανται πρὸς ἄμφω διὰ τὸ
[5, 26]	ἄτοπον τῶν ζῴων. Ἡ μὲν	γὰρ	κεφαλὴ ἔξω τοῦ κελύφους προέρχεται
[5, 19]	ποιοῦσιν, ἀλλὰ τοῦ χειμῶνος· ὁ	γὰρ	κιττὸς πολὺς ἐν τῷ Πόντῳ
[5, 14]	τῇ ἰλύϊ. Σημεῖον δέ· ὅταν	γὰρ	ληφθῶσι, φαίνονται μεστοὶ ἰλύος· ὅπερ
[5, 14]	ὡς φασίν. Σημεῖον δέ· ἐὰν	γὰρ	μέλλοντος ἀποσπᾶν αἴσθηται, συνάγει ἑαυτὸν
[5, 22]	δὲ σκωλήκια μικρὰ πρῶτον· ὅλα	γὰρ	μεταβάλλοντα γίνεται ἀράχνια, καὶ οὐκ
[5, 12]	μεταβάλλουσιν ἐναντίως· εἰς τὸ θῆλυ	γὰρ	μεταβάλλουσι τὰ ἐκτεμνόμενα. Οἱ δὲ
[5, 12]	χείριστα δὲ τὰ θερινά· καὶ	γὰρ	μικρὰ καὶ λεπτὰ καὶ ὑγρά.
[5, 21]	καὶ παχὺ καὶ σκληρόν· λόγχῃ	γὰρ	μόλις διαιροῦσιν. Ἐνταῦθα δὲ τίκτουσι,
[5, 12]	μῆνας, τίκτει δ´ ἕν· ἔστι	γὰρ	μονοτόκον. Ἄρχεται δὲ τῆς ὀχείας
[5, 12]	δύο, τίκτει δ´ ἕν· ἔστι	γὰρ	μονοτόκον· τὸ δ´ ἔμβρυον γίνεται
[5, 13]	κύνα δ´ οὐχ ἁλίσκονται· οὐ	γὰρ	νέμονται, ἀλλὰ κρύπτουσιν ἑαυτὰς καὶ
[5, 10]	διὸ καὶ χείριστοι γίνονται· οὐ	γὰρ	νέμονται κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον.
[5, 2]	οἷον αἱ γέρανοι· ἐν τούτοις	γὰρ	ὁ ἄρρην ἐπιπηδῶν ὀχεύει τὴν
[5, 16]	καὶ οὐκ εὐαπόσπαστα ἀλλήλων. Ἐπαφίησι	γὰρ	ὁ ἄρρην ὑγρότητά τινα μυξώδη·
[5, 11]	τὸ τῶν ἀλεκτορίδων γένος· ὀχεύουσι	γὰρ	οἱ ἄρρενες καὶ ὀχεύονται αἱ
[5, 24]	καθάπερ καὶ οἱ ἀττέλαβοι· καὶ	γὰρ	οἱ ἀττέλαβοι τίκτουσιν ἐν τοῖς
[5, 25]	ζῴων ἐν πολλοῖς φθεῖρες. Καὶ	γὰρ	οἱ ὄρνιθες ἔχουσι, καὶ οἱ
[5, 17]	καὶ ὅσοι ἄνευ ὀχείας. Καὶ	γὰρ	οἱ τῶν μελιττῶν καὶ ἀνθρηνῶν
[5, 19]	τὸ μέλι πεττόμενον· ἐξ ἀρχῆς	γὰρ	οἷον ὕδωρ γίνεται, καὶ ἐφ´
[5, 12]	μὲν οὐ γίνεται (τὰ μὲν	γὰρ	ὅλως οὐκ ἔχει τρίχας, τὰ
[5, 24]	τὸν δάκτυλον· διὰ τὸ ἀμυδρῶς	γὰρ	ὁρᾶν ὡς ἐπὶ φύλλον ἀναβαίνουσι
[5, 4]	ὥσπερ καὶ τοῖς ὄρνισιν· οἱ	γὰρ	ὄρνιθες ἐντὸς ἔχουσι τοὺς ὄρχεις,
[5, 4]	κητώδη τὸν αὐτὸν τρόπον· παραπίπτοντα	γὰρ	ὀχεύει παρὰ τὸ θῆλυ τὸ
[5, 15]	τῶν ἰχθύων, ὅσοι ᾠοτοκοῦσιν· αὐξάνεται	γὰρ	πάντων τὸ ᾠόν. Τὸ μὲν
[5, 1]	τοῖς ἐχομένοις ἔσται φανερόν· σχεδὸν	γὰρ	παραπλήσια συμβαίνει καὶ ἐπὶ τῶν
[5, 8]	σπανιώτατον ἰδεῖν ἁλκυόνα ἐστίν· σχεδὸν	γὰρ	περὶ Πλειάδος δύσιν καὶ τροπὰς
[5, 3]	τὸ τῶν σαύρων γένος· ὁμοίᾳ	γὰρ	περιπλοκῇ ποιοῦνται τὴν ὀχείαν. ~Οἱ
[5, 14]	καὶ εὐδιεινοῖς μαλακώτατοί εἰσιν· τὸ	γὰρ	πνεῦμα καὶ ὁ χειμὼν σκληρύνει,
[5, 2]	ὁ αὐτὸς τρόπος· τὸν ἐνδεχόμενον	γὰρ	ποιοῦνται συνδυασμὸν τά τε πλεῖστα
[5, 4]	τῶν ἀρρένων ἀνακάπτοντα θορόν. Τοῦτο	γὰρ	πολλάκις ὁρᾶται γινόμενον· περὶ μὲν
[5, 13]	Σπουδάζουσι δὲ ζώσας κόπτειν· ἐὰν	γὰρ	πρότερον ἀποθάνῃ, συνεξεμεῖ τὸ ἄνθος·
[5, 13]	μετὰ τῶν ὀστράκων κόπτουσιν· οὐ	γὰρ	ῥᾴδιον ἀφελεῖν· τῶν δὲ μειζόνων
[5, 9]	καὶ ἡ σμύραινα· ἡ μὲν	γὰρ	σμύραινα ποικίλον καὶ ἀσθενέστερον, ὁ
[5, 2]	περὶ τοὺς ὄρνιθας· τὰ μὲν	γὰρ	συγκαθείσης τῆς θηλείας ἐπὶ τὴν
[5, 12]	ἡ θήλεια μὲν ἐνιαυσία (οὕτω	γὰρ	συμβαίνει ὁ χρόνος τῆς κυήσεως)
[5, 5]	πλησιάζουσιν ἀλλήλοις· κατὰ τὸ στόμα	γὰρ	συμπλέκονται, τὰς πλεκτάνας πρὸς τὰς
[5, 12]	ἐπὶ τῶν ὀρνίθων· τῶν μὲν	γὰρ	τὰ ἔκγονα ἐλάττω, τῶν δὲ
[5, 17]	καὶ ἐν τοῖς ἔργοις· σήπεται	γὰρ	τὰ τοιαῦτα θᾶττον. Καὶ μετοπώρου
[5, 9]	καὶ τὰ τοῦ ἱππούρου· καὶ	γὰρ	ταῦτα ἐξ ἐλαχίστου μέγιστα γίνεται
[5, 19]	τὸ ἀπὸ τοῦ χυμοῦ· διαφέρει	γὰρ	τῇ γλυκύτητι καὶ τῷ πάχει.
[5, 22]	τὸν ἄρρενα, ἐὰν λάβωσιν· συνεπῳάζει	γὰρ	τῇ θηλείᾳ. Ἐνίοτε δὲ τὸ
[5, 7]	συνέρχεται καὶ συμπλέκεται ἀντίπυγα· διὰ	γὰρ	τὴν περιφέρειαν τῆς κοιλίας οὗτος
[5, 4]	πολλάκις ὁρᾶται γινόμενον· περὶ μὲν	γὰρ	τὴν τῆς ὀχείας ὥραν αἱ
[5, 4]	τὰ τετράποδα τῶν ζῴων· περὶ	γὰρ	τὴν ὥραν τῆς ὀχείας ἀπορραίνουσι
[5, 11]	κοττύφου ὑπὸ χειμῶνος ἀπόλλυται (πρωϊαίτατα	γὰρ	τίκτει τῶν ὀρνέων ἁπάντων) τὸν
[5, 23]	θέρους, {καὶ τεκοῦσαι ἀποθνήσκουσιν· ἅμα	γὰρ	τικτούσαις σκώληκες ἐγγίνονται περὶ τὸν
[5, 17]	μετοπώρου δὲ γίνονται μᾶλλον· τότε	γὰρ	τὸ ὑγρὸν συμβαίνει εἶναι ἔλαττον.
[5, 24]	οὐ γὰρ γίνονται παλίνσκιοι. Ἐν	γὰρ	τοῖς ψυχροῖς οὐ γίνονται τέττιγες,
[5, 10]	δὲ πολύγονον τὸ ζῷον· ἐκ	γὰρ	τοῦ ἀποτικτομένου ἄπειρον γίνεται τὸ
[5, 1]	ἄγονα πάντα ἐστὶ ταῦτα (μέχρι	γὰρ	τοῦ ᾠὸν γεννῆσαι δύναται ἡ
[5, 17]	καὶ ταῖς πεύκαις (πρὸς πᾶσι	γὰρ	τούτοις γίνονται σκώληκες) καὶ ἐκ
[5, 16]	ἡ θήλεια, οἱονεὶ χάλαζα· ἐκ	γὰρ	τούτου τὸ σηπίδιον φύεται ἐπὶ
[5, 13]	τράχηλος καὶ ἡ μήκων· μεταξὺ	γὰρ	τούτων τὸ ἄνθος, ἐπάνω τῆς
[5, 12]	οἷον ἐπὶ τῶν βοῶν· ἐπὶ	γὰρ	τούτων τὸ θῆλυ τοῦ ἄρρενος
[5, 4]	οἷον ἐν τοῖς γαλεώδεσιν· ἐπὶ	γὰρ	τούτων ὑπάρχει πάντων τὸ εἰρημένον.
[5, 15]	εἰς ὀκτὼ μοίρας. Καθ´ ἕκαστον	γὰρ	τῶν ἐπικαλυμμάτων τῶν ἐκ τοῦ
[5, 12]	γεννᾶν δύναται, ἀλλ´ ὕστερον· τὸ	γὰρ	τῶν νέων ἐν πᾶσι τοῖς
[5, 4]	ποιοῦνται δι´ ἀλλήλων· ἄρρενας μὲν	γὰρ	ὑπάγοντες κεστρέας τὰς θηλείας περιβάλλονται
[5, 16]	μάλιστα μὲν ἡ σηπία· πολλάκις	γὰρ	ὑπερφαίνεται πρὸς τῇ γῇ τὸ
[5, 9]	δ´ ἐκ τοῦ γόνου· τρὶς	γὰρ	φαίνεται ὁ γόνος περί τινας
[5, 7]	δ´ ἀπ´ ἀλλήλων μόλις· πολὺν	γὰρ	χρόνον ὁ συνδυασμός ἐστι τῶν
[5, 24]	τὴν ὀχείαν αἱ θήλειαι· ἔχουσι	γὰρ	ᾠὰ λευκά. Ἀναπετόμενοι δ´ ὅταν
[5, 27]	γίνεται ἐκ τούτων· τὸ μὲν	γὰρ	ᾠὸν οὐ μεῖζόν ἐστι χηνείου,
[5, 6]	ἀρχομένου πρὸς τῇ γῇ (ἤδη	γὰρ	ὦπται ἡ ὀχεία πάντων τῶν
[5, 12]	βίου γίνεσθαι τὴν ὀχείαν· ζῇ	γὰρ	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ὁ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/01/2009