>

Livre, Chap.
[5, 11]	ὥραν. ~Τῶν δ´ ὀρνέων τὰ	μὲν	ἄγρια, ὥσπερ εἴρηται, ἅπαξ ὀχεύεται
[5, 17]	γίνονται τὸν αὐτὸν τρόπον· πρῶτον	μὲν	ἀκινητισάντων τῶν σκωλήκων, εἶτα περιρραγέντος
[5, 14]	ἡ πρόσφυσις. {Ἄνωθεν δ´ οἱ	μὲν	ἄλλοι πόροι συγκεκλεισμένοι, φανεροὶ δ´
[5, 18]	τὰς μελίττας. {Ἔστι δὲ τῶν	μὲν	ἄλλων ἡ γένεσις ἐν τοῖς
[5, 20]	ἀποπλανηθῶσι καὶ μὴ εὑρίσκωσιν, αἱ	μὲν	ἀνθρῆναι ἐπὶ μετεώρου τινός, οἱ
[5, 1]	πολλὴν ἔχουσαι ποικιλίαν, καὶ τῇ	μὲν	ἀνόμοιοι, τῇ δὲ τρόπον τινὰ
[5, 1]	Οὕτω καὶ τῶν ζῴων τὰ	μὲν	ἀπὸ ζῴων γίνεται κατὰ συγγένειαν
[5, 18]	τὸν γόνον, καὶ φέρειν οἱ	μὲν	ἀπὸ τοῦ ἄνθους τοῦ καλλύντρου,
[5, 19]	δὲ γένη τῶν μελιττῶν, ἡ	μὲν	ἀρίστη μικρὰ καὶ στρογγύλη καὶ
[5, 8]	τὴν ὁμιλίαν τῶν ἀνθρώπων τὸ	μὲν	ἄρρεν ἐν τῷ χειμῶνι μᾶλλον,
[5, 9]	δ´ ὥσπερ καὶ τἆλλα, τὸν	μὲν	ἄρρενα τὴν δὲ θήλειαν εἶναι.
[5, 12]	φθέγγονται βαρύτερον. Φθέγγονται δ´ οἱ	μὲν	ἄρρενες, ὅταν ἡ ὥρα τῆς
[5, 12]	ὀχείας ἄρξηται, φωνὴν ἀφίησιν ὁ	μὲν	ἄρρην μεγάλην καὶ βαρεῖαν, ἡ
[5, 12]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ὁ	μὲν	ἄρρην περὶ πέντε καὶ τριάκοντα
[5, 13]	καθάπερ εἴρηται, φύεται δὲ τὰ	μὲν	αὐτῶν {ἐν τοῖς τενάγεσι, τὰ
[5, 1]	ἀπὸ συγγενῶν ζῴων ἐν οἷς	μὲν	αὐτῶν ἐστι τὸ θῆλυ καὶ
[5, 12]	θήλεια. Ὁ δ´ ἐλέφας ἄρχεται	μὲν	βαίνεσθαι ὁ μὲν νεώτατος δέκ´
[5, 18]	ἡγεμόνων ἐστὶ γένη δύο, ὁ	μὲν	βελτίων πυρρός, ὁ δ´ ἕτερος
[5, 12]	ὁμοίως συμβαίνουσιν αἱ ἡλικίαι· ἐνιαχοῦ	μὲν	{γὰρ αἱ ὕες ὀχεύονται μὲν
[5, 1]	καὶ ἐπὶ τῶν φυτῶν· τὰ	μὲν	γὰρ ἀπὸ σπέρματος ἑτέρων φυτῶν,
[5, 12]	δὲ διαφέρουσιν αἱ φωναί· εὐθὺς	μὲν	γὰρ γενόμεναι ἀφιᾶσι φωνὴν λεπτὴν
[5, 3]	ᾠοτόκα ποιεῖται τὴν ὀχείαν. Τὰ	μὲν	γὰρ ἐπιβαίνοντα καθάπερ τὰ ζῳοτόκα,
[5, 2]	πᾶσιν οὔθ´ ὁμοίως ἔχουσαι. Τὰ	μὲν	γὰρ ζῳοτόκα καὶ πεζὰ τῶν
[5, 17]	ἀρχὴ τῶν σκωληκίων μικρά· πρῶτον	μὲν	γὰρ καὶ ἐνταῦθα ἐρυθραίνεται καὶ
[5, 26]	ἧττον ἄτοπον τῶν ζῴων. Ἡ	μὲν	γὰρ κεφαλὴ ἔξω τοῦ κελύφους
[5, 12]	ἥβη μὲν οὐ γίνεται (τὰ	μὲν	γὰρ ὅλως οὐκ ἔχει τρίχας,
[5, 9]	σμῦρος καὶ ἡ σμύραινα· ἡ	μὲν	γὰρ σμύραινα ποικίλον καὶ ἀσθενέστερον,
[5, 2]	καὶ περὶ τοὺς ὄρνιθας· τὰ	μὲν	γὰρ συγκαθείσης τῆς θηλείας ἐπὶ
[5, 12]	καὶ ἐπὶ τῶν ὀρνίθων· τῶν	μὲν	γὰρ τὰ ἔκγονα ἐλάττω, τῶν
[5, 4]	γὰρ πολλάκις ὁρᾶται γινόμενον· περὶ	μὲν	γὰρ τὴν τῆς ὀχείας ὥραν
[5, 4]	θήραν ποιοῦνται δι´ ἀλλήλων· ἄρρενας	μὲν	γὰρ ὑπάγοντες κεστρέας τὰς θηλείας
[5, 18]	αὐτὸν τρόπον πάντες ὑπολαμβάνουσιν. Οἱ	μὲν	γάρ φασιν οὐ τίκτειν οὐδ´
[5, 27]	μέγιστον γίνεται ἐκ τούτων· τὸ	μὲν	γὰρ ᾠὸν οὐ μεῖζόν ἐστι
[5, 27]	καὶ ἐναίμων καὶ ᾠοτόκων αἱ	μὲν	γενέσεις εἰσὶ τοῦ ἔαρος, ὀχεύεται
[5, 19]	Ἔτι δὲ τοῦ μετοπώρου ἄνθη	μὲν	γίνεται, μέλι δ´ οὔ, ὅταν
[5, 15]	τῶν χονδρωδῶν. Ταῦτα δὲ διαστέλλοντι	μὲν	γίνεται φανερά, προσβλέποντι δὲ συνεστηκός
[5, 22]	ᾧ ἐπῳάζουσιν. Τίκτουσι δ´ αἱ	μὲν	γλαφυραὶ ἐλάττω τὸ πλῆθος, τὰ
[5, 24]	μικροῖς καὶ τοῖς μεγάλοις οἱ	μὲν	διῃρημένοι εἰσὶ τὸ ὑπόζωμα, οἱ
[5, 27]	τὴν αὐτὴν ὥραν, {ἀλλὰ τὰ	μὲν	ἔαρος τὰ δὲ θέρους τὰ
[5, 16]	οὕτω πάμπαν μικρὰ ὥστ´ ἀδιάρθρωτα	μὲν	εἶναι, ἁπτομένων δὲ κινεῖσθαι. Αἱ
[5, 14]	τοὺς σπόγγους τῷ τοὺς σπόγγους	μὲν	εἶναι λευκοὺς ἐφιζούσης τῆς ἰλύος,
[5, 1]	ἀπὸ συγγενῶν, καὶ τούτων τὰ	μὲν	ἐκ γῆς σηπομένης καὶ φυτῶν,
[5, 17]	ζῷον. Γίνεται δ´ αὐτῶν τὰ	μὲν	ἐκ ζῴων τῶν συγγενῶν, οἷον
[5, 1]	τοιαύτης ἀρχῆς, καὶ τούτων τὰ	μὲν	ἐκ τῆς γῆς λαμβάνει τὴν
[5, 17]	ἐκ ζῴων ἀλλ´ αὐτόματα, τὰ	μὲν	ἐκ τῆς δρόσου τῆς ἐπὶ
[5, 17]	τοῖς περιττώμασι, καὶ τούτων τὰ	μὲν	ἐκκεχωρισμένων, τὰ δ´ ἔτι ὄντων
[5, 17]	ἣν καλοῦσί τινες κράμβην, πρῶτον	μὲν	ἔλαττον κέγχρου, εἶτα μικροὶ σκώληκες
[5, 17]	δ´ ἔντομα τῶν ζῴων ὅτι	μὲν	ἐλάττω ἐστὶ τὰ ἄρρενα τῶν
[5, 22]	ἡμέραις διαρθροῦται. {Τίκτει δὲ πάντα	μὲν	ἐν ἀραχνίῳ, ἀλλὰ τὰ μὲν
[5, 26]	ὥσπερ ἐλέχθη καὶ πρότερον, τὰ	μὲν	ἐν ἐρίοις καὶ ὅσα ἐξ
[5, 22]	μὲν ἐν ἀραχνίῳ, ἀλλὰ τὰ	μὲν	ἐν λεπτῷ καὶ μικρῷ, τὰ
[5, 2]	τόξοις. Οἱ δ´ ἐλέφαντες ὀχεύονται	μὲν	ἐν ταῖς ἐρημίαις, μάλιστα δὲ
[5, 8]	αἴθυια καὶ οἱ λάροι τίκτουσι	μὲν	ἐν ταῖς περὶ θάλατταν πέτραις,
[5, 10]	τῶν ἐδωδίμων· οὗτοι δὲ μάλιστα	μὲν	ἐν ταύταις ταῖς ὥραις, οὐ
[5, 25]	Ἐν δὲ τῇ θαλάττῃ γίνονται	μὲν	ἐν τοῖς ἰχθύσι φθεῖρες, οὗτοι
[5, 13]	περὶ τὴν Καρίαν, καὶ αἱ	μὲν	ἐν τοῖς κόλποις μεγάλαι καὶ
[5, 13]	τὸ μέγεθος μικροὶ πάμπαν, πλεῖστοι	μὲν	ἐν τοῖς μυσὶ τοῖς πυελώδεσιν,
[5, 17]	τοῖς φύλλοις πιπτούσης, κατὰ φύσιν	μὲν	ἐν τῷ ἔαρι, πολλάκις δὲ
[5, 12]	ὀκτάμηνος, τίκτει δ´ ἡ θήλεια	μὲν	ἐνιαυσία (οὕτω γὰρ συμβαίνει ὁ
[5, 19]	εἶτα τὸν γόνον ἐναφιᾶσιν, ὡς	μὲν	ἔνιοι λέγουσιν, ἐκ τοῦ στόματος,
[5, 7]	Καὶ τοῦτο τὸ μόριον ἐπὶ	μὲν	ἐνίων καὶ φαίνεται μεῖζον ὂν
[5, 19]	μετοπωρινὸν μέλι. Γίνεται δὲ κηρίον	μὲν	ἐξ ἀνθέων, κήρωσιν δὲ φέρουσιν
[5, 5]	μυκτῆρα. Τὴν δὲ νεῦσιν ἡ	μὲν	ἐπὶ τὸ ὄπισθεν, ἡ δ´
[5, 16]	δὲ πολύπους ὁ θῆλυς ὁτὲ	μὲν	ἐπὶ τοῖς ᾠοῖς ὁτὲ δ´
[5, 12]	ὑγρά. Ὁ δ´ ἄρρην, ἐὰν	μὲν	εὐτραφὴς ᾖ, πᾶσαν ὥραν ὀχεύειν
[5, 9]	ἄρρην τοῦ θήλεος, ὅτι ἡ	μὲν	ἔχει ὁ δ´ οὐκ ἔχει
[5, 4]	ἄρρενες τῶν θηλειῶν τῷ τοὺς	μὲν	ἔχειν ἀποκρεμώμενα ἄττα δύο περὶ
[5, 28]	ζῇ. ~Τῶν δ´ ὄφεων ὁ	μὲν	ἔχις ζῳοτοκεῖ ἔξω, ἐν αὑτῷ
[5, 4]	καὶ ὑποδοχήν. Ἔστι δὲ τοῖς	μὲν	ζῳοτόκοις καὶ πεζοῖς ὁ αὐτὸς
[5, 16]	τὰ κυήματα αὐτῶν ᾖ, μάλιστα	μὲν	ἡ σηπία· πολλάκις γὰρ ὑπερφαίνεται
[5, 20]	κυττάροις ἔνεστι γόνος, ἀλλ´ ἐνίοις	μὲν	ἤδη μεγάλα ἔνεστιν ὥστε καὶ
[5, 8]	γενομένης. Λέγεται δ´ ἐν ἑπτὰ	μὲν	ἡμέραις ποιεῖσθαι τὴν νεοττιάν, ἐν
[5, 22]	προαποτίκτουσιν εἰς ἀράχνιον, οὗ τὸ	μὲν	ἥμισυ πρὸς αὐταῖς ἐστι, τὸ
[5, 2]	διατρίβειν εἰώθασιν· ὀχεύεται δ´ ἡ	μὲν	θήλεια συγκαθιεῖσα καὶ διαβαίνουσα, ὁ
[5, 19]	τῇ γῇ· ταῦτα δὲ μέλι	μὲν	ἴσχει, σκώληκας δ´ οὐκ ἴσχει.
[5, 1]	καὶ ζῷα γίνεσθαι, πλὴν τῶν	μὲν	καθ´ αὑτά, τῶν δ´ οὐκ
[5, 16]	πολλὰ τὸ πλῆθος· ὧν ἡ	μὲν	καθ´ ἕκαστα φύσις τῶν μελῶν
[5, 12]	ἔχουσιν ὧδε τοῖς ζῴοις. Πρόβατον	μὲν	καὶ αἲξ αὐτοετὲς ὀχεύεται καὶ
[5, 19]	μέλι ἐργάζωνται. Φέρει δὲ κηρὸν	μὲν	καὶ ἐριθάκην περὶ τοῖς σκέλεσι,
[5, 12]	ὅταν γηράσκωσιν. Ὗς δ´ ὀχεύεται	μὲν	καὶ ὀχεύει πρῶτον ὀκτάμηνος, τίκτει
[5, 12]	μὲν {γὰρ αἱ ὕες ὀχεύονται	μὲν	καὶ ὀχεύουσι τετράμηνοι, ὥστε δὲ
[5, 15]	οὐδέτεροι· διὸ καὶ ἐν Ἑλλησπόντῳ	μὲν	καὶ περὶ Θάσον ἀστακοὶ γίνονται,
[5, 17]	ἔχοντας αὐτήν. Γίνονται δ´ αἱ	μὲν	καλούμεναι ψυχαὶ ἐκ τῶν καμπῶν,
[5, 15]	τέτταρας μῆνας. Γίνονται δ´ οἱ	μὲν	κάραβοι ἐν τοῖς τραχέσι καὶ
[5, 13]	δ´ ἐν αὑταῖς πιννοφύλακα, αἱ	μὲν	καρίδιον αἱ δὲ καρκίνιον· οὗ
[5, 18]	δὲ βασιλεῖς καὶ ἡγεμόνες ἔχουσι	μὲν	κέντρον, ἀλλ´ οὐ τύπτουσι, διὸ
[5, 9]	ὥσπερ ἐλέχθη πρότερον, οἷον χειμῶνος	μὲν	λάβραξ, κεστρεύς, βελόνη, θέρους δὲ
[5, 8]	δύο ἢ τρία· ἀλλ´ ὁ	μὲν	λάρος τοῦ θέρους, ἡ δ´
[5, 14]	τῶν σπόγγων τρία γένη, ὁ	μὲν	μανός, ὁ δὲ πυκνός, τρίτος
[5, 13]	πορφυρῶν γένη πλείω, καὶ ἔνιαι	μὲν	μεγάλαι, οἷον αἱ περὶ τὸ
[5, 24]	οὐκ ᾄδοντες. Καλοῦσι δὲ τοὺς	μὲν	μεγάλους καὶ ᾄδοντας ἀχέτας, τοὺς
[5, 14]	δύνασθαι πλύνεσθαι· τοῦτο δὲ τοὺς	μὲν	μεγάλους πόρους ἔχει, τὸ δ´
[5, 13]	καὶ περὶ τὰς ἀκτὰς τὸ	μὲν	μέγεθος γίνονται μικραί, τὸ δ´
[5, 19]	τέταρτος δ´ ὁ κηφήν, μεγέθει	μὲν	μέγιστος ἁπάντων, ἄκεντρος δὲ καὶ
[5, 18]	γόνῳ πεφυκότες. Κέντρον δ´ αἱ	μὲν	μέλιτται ἔχουσιν, οἱ δὲ κηφῆνες
[5, 19]	περὶ τὰ σμήνη ὥστε τὰς	μὲν	μελίττας εἰσδύεσθαι, τοὺς δὲ κηφῆνας
[5, 13]	ἐν τοῖς ἀμμώδεσιν. Καὶ τὰ	μὲν	μεταβάλλει τοὺς τόπους, τὰ δ´
[5, 17]	διαφέρει τῶν ἄλλων, γίνεται πρῶτον	μὲν	μεταβάλλοντος τοῦ σκώληκος κάμπη, ἔπειτα
[5, 25]	~Τῶν δ´ ἐντόμων ὅσα σαρκοφάγα	μὲν	μή ἐστι, ζῇ δὲ χυμοῖς
[5, 20]	ποιοῦσι κηρία τῷ γόνῳ, ὅταν	μὲν	μὴ ἔχωσιν ἡγεμόνα ἀλλ´ ἀποπλανηθῶσι
[5, 24]	γένη μέν ἐστι δύο, οἱ	μὲν	μικροί, οἳ πρῶτοι φαίνονται καὶ
[5, 17]	καὶ ἀνθρηνῶν καὶ σφηκῶν ὅταν	μὲν	νέοι σκώληκες ὦσι, τρέφονταί τε
[5, 12]	ἐλέφας ἄρχεται μὲν βαίνεσθαι ὁ	μὲν	νεώτατος δέκ´ ἐτῶν, ὁ δὲ
[5, 17]	εἰς τὴν διατύπωσιν ἔλθωσι, καλοῦνται	μὲν	νύμφαι τότε, οὐ λαμβάνουσι δὲ
[5, 24]	καὶ ᾄδουσιν. Εἰσὶ δ´ ἄρρενες	μὲν	οἱ ᾄδοντες ἐν ἀμφοτέροις τοῖς
[5, 12]	κυήσεως) Ὁ δ´ ἄρρην γεννᾷ	μὲν	ὀκτάμηνος, φαῦλα μέντοι πρὶν γενέσθαι
[5, 22]	δ´ ἐν παχεῖ, καὶ τὰ	μὲν	ὅλως ἐν κύτει στρογγύλῳ, τὰ
[5, 26]	τοῖς βιβλίοις ἄλλα γίνεται, τὰ	μὲν	ὅμοια τοῖς ἐν τοῖς ἱματίοις,
[5, 12]	οὖσα ἀκμάζει· γηράσκουσα δὲ τίκτει	μὲν	ὁμοίως, ὀχεύεται δὲ βραδύτερον· ὅταν
[5, 19]	τῷ κηρίῳ τὸ σκωλήκιον μικρὸν	μὲν	ὂν κεῖται πλάγιον, ὕστερον δ´
[5, 1]	ἄρρενα οὔτε θήλεα, τῷ γένει	μὲν	ὄντα ἑτέροις τῶν ἰχθύων τὰ
[5, 19]	γίνεται ὁ γόνος· ἀλλ´ αὐχμοῦ	μὲν	ὄντος μέλι ἐργάζονται μᾶλλον, ἐπομβρίας
[5, 7]	θάτερον. ~Τὰ δ´ ἔντομα συνέρχεται	μὲν	ὄπισθεν, εἶτ´ ἐπιβαίνει τὸ ἔλαττον
[5, 2]	γε πάντα πλησιάζουσιν, ἀλλὰ τὰ	μὲν	ὀπισθουρητικὰ συνιόντα πυγηδόν, οἷον λέοντές
[5, 12]	ἄλλων. {Ἡ δὲ κάμηλός ἐστι	μὲν	ὀπισθουρητικόν, καὶ ὀχεύεται ὥσπερ εἴρηται
[5, 2]	καὶ πεζὰ τῶν ἐναίμων ἔχει	μὲν	ὄργανα πάντα τὰ ἄρρενα πρὸς
[5, 2]	οὐκ ὄπισθεν συνίοντες, ἀλλ´ ὁ	μὲν	ὀρθός, ἡ δὲ θήλεια ὑποτίθησιν
[5, 12]	Τοῖς δ´ ἄλλοις ζῴοις ἥβη	μὲν	οὐ γίνεται (τὰ μὲν γὰρ
[5, 12]	διὰ βλάβην τῆς φύσεως. Τοῖς	μὲν	οὖν ἀνθρώποις ἐπισημαίνει κατά τε
[5, 13]	ἧς τὰ λεπυριώδη συνίσταται. Ταῦτα	μὲν	οὖν ἅπαντα διαχεῖται, ἀφίησι δ´
[5, 12]	ὅσον ἔμελλε, καὶ οὐκέτι. Αἱ	μὲν	οὖν ἀρχαὶ τοῖς ζῴοις τούτοις
[5, 13]	ἂν ἀθροίσωσι καὶ σχολάσωσιν. Οἱ	μὲν	οὖν ἀρχαῖοι πρὸς τοῖς δελέασιν
[5, 17]	ἀραχνίων κατέχεται τὸ πρῶτον. Ταῦτα	μὲν	οὖν γίνεται τοῦτον τὸν τρόπον.
[5, 14]	τοῦ καταλοίπου καὶ ἀναπληροῦται. Μέγιστοι	μὲν	οὖν γίνονται οἱ μανοί, καὶ
[5, 4]	θηλείας δὲ τοὺς ἄρρενας. Τοῦτο	μὲν	οὖν διὰ τὸ πολλάκις ὁρᾶσθαι
[5, 19]	οἱ ἡγεμόνες· διασπῶσι γάρ. Ὅταν	μὲν	οὖν ἔαρ ὄψιον γένηται, καὶ
[5, 14]	τῶν κνιδῶν δύο γένη· αἱ	μὲν	οὖν ἐν τοῖς κοίλοις οὐκ
[5, 17]	τῶν νόσων συμβαίνουσι κρίσεις. Τῶν	μὲν	οὖν ἐντόμων οὗτος ὁ τρόπος
[5, 12]	ἄρρενες καὶ αἱ θήλειαι. Ὡς	μὲν	οὖν ἐπὶ τὸ πολύ, καθάπερ
[5, 12]	ἀλλὰ μέχρι τινὸς ἀκμῆς ὡς	μὲν	οὖν ἐπὶ τὸ πολὺ μέχρι
[5, 9]	ἰλύος καὶ τῆς ἄμμου. Ὡς	μὲν	οὖν ἐπὶ τὸ πολὺ τοῦ
[5, 1]	~Ὅσα	μὲν	οὖν ἔχουσι μόρια τὰ ζῷα
[5, 11]	ἕτερον περιστερὰ καὶ πελειάς. Ἐλάττων	μὲν	οὖν ἡ πελειάς, τιθασσὸν δὲ
[5, 8]	εἰσὶ διωρισμέναι τῶν ζῴων. Βούλεται	μὲν	οὖν ἡ φύσις τῶν πλείστων
[5, 13]	γὰρ καὶ οἱ κήρυκες. Γίνονται	μὲν	οὖν καὶ τὰ κηριάζοντα τῶν
[5, 19]	μέλι πρὸ Πλειάδος ἐπιτολῆς. Τὸ	μὲν	οὖν κηρίον ποιεῖ, ὥσπερ εἴρηται,
[5, 16]	λευκοῦ διὰ τὸν φόβον. {Τὰ	μὲν	οὖν μαλακόστρακα αὐτὰ ὑφ´ αὑτὰ
[5, 13]	χείριστον ἔχουσι τὸ ἄνθος. Τὰς	μὲν	οὖν μικρὰς μετὰ τῶν ὀστράκων
[5, 6]	ὁ μείζων πλάγιος ἐπιστρέφει. Ἄλλο	μὲν	οὖν οὐδὲν ἡ θήλεια τοῦ
[5, 25]	δυσαφαίρετοι ἀπὸ τοῦ χρωτός. Παισὶ	μὲν	οὖν οὖσιν αἱ κεφαλαὶ γίνονται
[5, 4]	ὑπάρχει πάντων τὸ εἰρημένον. Ὄρχεις	μὲν	οὖν οὔτ´ ἰχθύες οὔτ´ ἄλλο
[5, 12]	ζῷα πρὸς τὴν ὀχείαν. Πρῶτον	μὲν	οὖν οὐχ ἅμα τοῖς πολλοῖς
[5, 7]	ἁρμόττει ὁ συνδυασμὸς αὐτοῖς. Ἡ	μὲν	οὖν ὀχεία τῶν ζῴων τοῦτον
[5, 20]	ἔχωσιν ἡγεμόνα, ὑπὸ γῆν. Ἑξάγωνα	μὲν	οὖν πάντα ἐστὶ τὰ κηρία
[5, 1]	ἀλλὰ τὰ τοιαῦτα μόνον. Πρῶτον	μὲν	οὖν περὶ τῆς ὀχείας λεκτέον,
[5, 14]	τούτους δ´ ἀεὶ μέλανας. Τὰ	μὲν	οὖν περὶ τοὺς σπόγγους καὶ
[5, 5]	πρὸς τὰς πλεκτάνας συναρμόττοντες. Ὁ	μὲν	οὖν πολύπους ὅταν τὴν λεγομένην
[5, 13]	εἰπεῖν ὅλον τὸ γένος. Αἱ	μὲν	οὖν πορφύραι τοῦ ἔαρος συναθροιζόμεναι
[5, 15]	πολλάκις ἐλάττους ἢ δακτυλιαῖοι. Προεκτίκτει	μὲν	οὖν πρὸ ἀρκτούρου, μετὰ δ´
[5, 11]	δὶς τίκτει καὶ κόττυφος. Τὰ	μὲν	οὖν πρῶτα τοῦ κοττύφου ὑπὸ
[5, 17]	ὕδατος γεώδη ἔχουσα ὑπόστασιν. Τὸ	μὲν	οὖν πρῶτον αὐτὴ ἡ ἰλὺς
[5, 17]	ζῷα, ἃς καλοῦμεν ψυχάς. Τὸ	μὲν	οὖν πρῶτον, ὅταν ὦσι κάμπαι,
[5, 4]	καὶ πάντα τὰ γαλεώδη. Τὰ	μὲν	οὖν σελάχη πάντα τεθεώρηται ὑπὸ
[5, 17]	μετρεῖται τρισὶν ἢ τέτταρσιν. Τοῖς	μὲν	οὖν σκώληξι καὶ τοῖς σκωληκοειδέσι
[5, 1]	ἄνθρωπος τῶν διπόδων μόνον. Κοινὸν	μὲν	οὖν συμβέβηκε καὶ ἐπὶ τῶν
[5, 9]	ξηρόν, καὶ λαμβάνονται πολλάκις. Συμβαίνει	μὲν	οὖν σχεδὸν πᾶσι ταχεῖαν γίνεσθαι
[5, 15]	καὶ τὰ ἐπικαλύμματα πέφυκεν. Αὐτὰ	μὲν	οὖν τὰ ἐκ τοῦ πλαγίου
[5, 13]	ὥσπερ καὶ αἱ πορφύραι. Φύεται	μὲν	οὖν τὰ ὄστρεα καθάπερ εἴρηται,
[5, 13]	οὔσης καὶ ἀποσπάσαι χαλεπόν. Ταῦτα	μὲν	οὖν τὰ συμβαίνοντα ἴδια περὶ
[5, 13]	λεπάδες καὶ οἱ νηρεῖται. Ἅπαντα	μὲν	οὖν τὰ τοιαῦτα τὴν αὔξησιν
[5, 2]	κοινῇ συμβαίνοντα περὶ αὐτῶν. ~Ὀχεύεται	μὲν	οὖν ταῦτα τῶν ζῴων ἐν
[5, 12]	μόσχος δίμηνος ἢ τρίμηνος. Περὶ	μὲν	οὖν τῆς ὀχείας τῶν ζῴων
[5, 8]	καὶ ἐκτρέφειν τὰ νεόττια. Περὶ	μὲν	οὖν τοὺς ἐνταῦθα τόπους οὐκ
[5, 15]	κλήματα καὶ τὸν φορυτόν. Ἀποτίκτει	μὲν	οὖν τοῦτον τὸν τρόπον, συμπέψασα
[5, 17]	καὶ τρίται αἱ ἀσκαρίδες. Ἐκ	μὲν	οὖν τούτων ἕτερον οὐδὲν γίνεται·
[5, 1]	τοῖς ὄρνισι τὰ ὑπηνέμια. Τὰ	μὲν	οὖν τῶν ὀρνίθων ἄγονα πάντα
[5, 28]	ταῦτα τῷ ὑστέρῳ ἔτει. {Αἱ	μὲν	οὖν τῶν ὄφεων καὶ τῶν
[5, 16]	ᾗ ἔχει τὰ ᾠά. Τὰ	μὲν	οὖν τῶν πολυπόδων μεθ´ ἡμέρας
[5, 11]	διὸ καὶ οὐδεὶς τρέφει. Μέγιστον	μὲν	οὖν τῶν τοιούτων ἡ φάττα
[5, 27]	ἡ ἐπιοῦσα ὥρα συμφέρει. Ἡ	μὲν	οὖν χελώνη τίκτει ᾠὰ σκληρόδερμα
[5, 15]	γὰρ πάντων τὸ ᾠόν. Τὸ	μὲν	οὖν ᾠὸν γίνεται ψαθυρὸν τῶν
[5, 12]	τῶν πρεσβυτέρων. Κάπρος δ´ ἀγαθὸς	μὲν	ὀχεύειν μέχρι ἐπὶ τριετές, τῶν
[5, 12]	δ´ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ	μὲν	ὀχεύεται ἐνιαυσία καὶ ὀχεύει ἐνιαύσιος,
[5, 2]	ἄλλα τετράποδα· καὶ διημερεύει τὸ	μὲν	ὀχεῦον τὸ δ´ ὀχευόμενον. Ἀποχωροῦσι
[5, 22]	ἀριθμόν. ~Τὰ δ´ ἀράχνια ὀχεύεται	μὲν	πάντα τὸν εἰρημένον τρόπον, γεννᾷ
[5, 12]	δ´ ἐπὶ τὸ πολὺ τοῖς	μὲν	πέντε καὶ ἑξήκοντα ὅρος, ταῖς
[5, 25]	δὲ τῶν θύννων οἶστρος γίνεται	μὲν	περὶ τὰ πτερύγια, ἔστι δ´
[5, 13]	Τῶν δὲ μὴ μεταβαλλόντων αἱ	μὲν	πίνναι ἐρρίζωνται, οἱ δὲ σωλῆνες
[5, 13]	καὶ τὸ ἄνθος αὐτῶν αἱ	μὲν	πλεῖσται μέλαν ἔχουσιν, ἔνιαι δ´
[5, 2]	ἄρρενα. Τῶν δ´ ἄλλων τῶν	μὲν	πλείστων ὁ αὐτὸς τρόπος· τὸν
[5, 9]	καὶ τὰς ὀχείας, τοῦ ἔνθα	μὲν	πλεονάκις ἔνθα δ´ ἐλαττονάκις γεννᾶν
[5, 16]	σκληροδέρμων, ψαθυρόν. Καὶ ἀποτίκτει ὁ	μὲν	πολύπους εἰς τὰς θαλάμας ἢ
[5, 8]	αἱ τροπαί, ἀλκυονίδες ἡμέραι ἑπτὰ	μὲν	πρὸ τροπῶν, ἑπτὰ δὲ μετὰ
[5, 12]	δ´ ἡλικίαι τοῖς ὀχεύουσιν αὐτοῖς	μὲν	πρὸς αὑτὰ τοῖς γένεσι τοῖς
[5, 9]	τίκτει, ἀλλὰ διὰ τὸ τὰ	μὲν	πρώϊα τὰ δ´ ὄψια προΐεσθαι
[5, 12]	ἐν πᾶσι τοῖς ζῴοις τὸ	μὲν	πρῶτον ἄγονον, γονίμων δ´ ὄντων
[5, 24]	δ´ οἱ ἕτεροι. Καὶ τὸ	μὲν	πρῶτον ἡδίους οἱ ἄρρενες, μετὰ
[5, 9]	δοκεῖ τίκτειν· ἔστι δ´ ὁ	μὲν	πρῶτος τόκος περὶ τὸν Ποσειδεῶνα
[5, 9]	μέγιστα γίνεται τάχιστα, πλὴν ἡ	μὲν	σμύραινα πᾶσαν ὥραν τίκτει, ὁ
[5, 12]	δὲ μέχρι πεντήκοντα. Ἀλλὰ τοῦτο	μὲν	σπάνιον· ὀλίγοις γὰρ γεννᾶται ἐν
[5, 13]	διαφορὰν τῆς ἰλύος ἕτερα, ἐν	μὲν	τῇ βορβορώδει τὰ ὄστρεα, ἐν
[5, 15]	ἐν τῷ πελάγει, διώκοντα ὁτὲ	μὲν	τὴν ἀλέαν ὁτὲ δὲ τὸ
[5, 13]	Καρίαν. Τὸ δὲ καρκίνιον γίνεται	μὲν	τὴν ἀρχὴν ἐκ τῆς γῆς
[5, 1]	ποιεῖσθαι τὴν θεωρίαν· πλὴν τότε	μὲν	τὴν ἀρχὴν ἐποιούμεθα σκοποῦντες περὶ
[5, 12]	τόκον. Τὰ δ´ ἔκγονα κατὰ	μὲν	τὴν ἡλικίαν βέλτιστα ἃ〉 ἐν
[5, 17]	δὲ χρόνος τῆς γενέσεως ἀπὸ	μὲν	τῆς ἀρχῆς μέχρι τοῦ τέλους
[5, 12]	ὅταν φοβηθῶσιν. Ἔστι δ´ ἡ	μὲν	τῆς θηλείας φωνὴ βραχεῖα, ἡ
[5, 17]	τὸ πολύ. Τούτων δ´ ἀπὸ	μὲν	τῆς ὀχείας ἐν ταῖς ἑπτὰ
[5, 25]	αἱ ψύλλαι καὶ κόρεις, ἐκ	μὲν	τῆς ὀχείας πάντα γεννᾷ τὰς
[5, 14]	τὰ ἰχθύδια τὰ μικρά, πρὸς	μὲν	τὸ εἰσελθεῖν διοίγοντες αὐτά, ὅταν
[5, 12]	τὸν τρόπον. Γεννᾷ δ´ ἄνθρωπος	μὲν	τὸ ἔσχατον μέχρι ἑβδομήκοντα ἐτῶν
[5, 19]	καὶ ἐσμῶν. Ἐργάζονται δὲ πρῶτον	μὲν	τὸ κηρίον, εἶτα τὸν γόνον
[5, 13]	ἐρυθρὸν ἔχουσιν. Ἔτι δ´ ἐν	μὲν	τοῖς προσβορείοις μέλαιναι, ἐν δὲ
[5, 23]	τέτταρας. ~Αἱ δ´ ἀκρίδες ὀχεύονται	μὲν	τὸν αὐτὸν τρόπον τοῖς ἄλλοις
[5, 19]	οὕτω τὸ μέλι τροφὴν τὴν	μὲν	τοῦ θέρους τὴν δὲ τοῦ
[5, 17]	σκώληκες καὶ ταῦτα χωριζόμενα τὰ	μὲν	τοῦ πυρός, οἱ δὲ τῆς
[5, 18]	φασιν ὀχεύεσθαι, καὶ εἶναι ἄρρενας	μὲν	τοὺς κηφῆνας, θηλείας δὲ τὰς
[5, 15]	τὴν θήραν. Γίνονται δ´ ἐν	μὲν	τῷ χειμῶνι καὶ τῷ ἔαρι
[5, 18]	πλεῖστοι. Οἱ δέ φασι τὸν	μὲν	τῶν κηφήνων γόνον αὐτὰς φέρειν
[5, 18]	Σημεῖον δὲ λέγουσιν ὅτι ὁ	μὲν	τῶν κηφήνων ἐγγίνεται γόνος κἂν
[5, 6]	ὀπισθουρητικὰ τῶν τετραπόδων, ὅταν ὁ	μὲν	ὑπτίαν ὁ δ´ ἐπὶ ταύτης
[5, 12]	τὰ ἔκγονα. Τίκτει δ´ ἐλάχιστα	μὲν	ὗς, ὅταν ᾖ πρωτοτόκος· δευτεροτόκος
[5, 17]	τὰ δ´ ἐν ξύλοις, τὰ	μὲν	φυτῶν, τὰ δ´ ἐν αὔοις
[5, 9]	δὲ κύειν τῶν κεστρέων οἱ	μὲν	χελῶνες τοῦ Ποσειδεῶνος καὶ ὁ
[5, 25]	Αὐτῶν δὲ γίνονται τούτων αἱ	μὲν	ψύλλαι ἐξ ἐλαχίστης σηπεδόνος (ὅπου
[5, 27]	Ὁ δὲ ποτάμιος κροκόδειλος τίκτει	μὲν	ᾠὰ πολλά, τὰ πλεῖστα περὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/01/2009