>Livre, Chap. |
[5, 13] |
περὶ
τῶν
ὀστρακοδέρμων·
τοῦτο
γάρ
|
ἐστιν |
ἀνόχευτον
μόνον
ὡς
εἰπεῖν
ὅλον |
[5, 1] |
ἴδια.
Τὰ
δὲ
θήλεα
μέν
|
ἐστιν, |
ἄρρενα
δ´
οὔ·
ἐξ
ὧν |
[5, 17] |
γίνονται
οὗ
τὰ
τοιαῦτα
ζῷά
|
ἐστιν. |
Ἐκ
δὲ
μελαινῶν
τινων
καὶ |
[5, 13] |
καὶ
καθ´
ἕκαστον
ἐνιαυτὸν
φανερά
|
ἐστιν |
ἡ
αὔξησις
τοῖς
διαστήμασι
τοῖς |
[5, 16] |
κοιλίαν
προσηρτημένοι.
Ποία
δέ
τίς
|
ἐστιν |
ἡ
πρόσφυσις
ἡ
ὀμφαλώδης,
οὔπω |
[5, 15] |
μέγεθος
τῶν
ᾠῶν
τῶν
μικρῶν
|
ἐστιν |
ἡλίκον
κεγχραμίς.
Οὐκ
ἔστι
δ´ |
[5, 16] |
ἔχει
διάφορον,
καὶ
ὅτι
ποικιλώτερός
|
ἐστιν |
ὁ
ἄρρην
τῆς
θηλείας,
καθάπερ |
[5, 16] |
καὶ
μέλασιν·
καὶ
ἀλλήλων
ἐχόμενά
|
ἐστιν, |
οἷον
βότρυς
τὸ
πᾶν,
περιπεπλεγμένα |
[5, 19] |
γίνεται
ὑπόπυρρος,
τὴν
δὲ
λεπτότητά
|
ἐστιν |
οἷον
μέλι
παχύ·
τὸν
δ´ |
[5, 23] |
ἐπιπολῆς
ἀλλὰ
μικρὸν
ὑπὸ
γῆς
|
ἐστιν. |
Ὅταν
δ´
ἐκπεφθῶσιν,
ἐκδύνουσιν
ἐκ |
[5, 19] |
δὲ
κηρίον
λεῖον
καὶ
ὁμαλόν
|
ἐστιν. |
Οὐκ
ἀεὶ
δὲ
τοῦτο
ποιοῦσιν, |
[5, 14] |
εἰσι
μέλανες.
Ἡ
δὲ
πρόσφυσίς
|
ἐστιν |
οὔτε
καθ´
ἓν
οὔτε
κατὰ |
[5, 14] |
συνάγει
ἑαυτὸν
καὶ
χαλεπὸν
ἀφελεῖν
|
ἐστιν. |
Ταὐτὸ
δὲ
τοῦτο
ποιεῖ
καὶ |
[5, 12] |
φωνὴ
μεταβάλλουσα
ἐν
ἐνίοις
ἐπίδηλός
|
ἐστιν· |
τοῖς
δ´
ἕτερα
τοῦ
σώματος |
[5, 28] |
τὰ
δ´
ᾠὰ
ἀλλήλοις
συνεχῆ
|
ἐστιν |
ὥσπερ
αἱ
τῶν
γυναικῶν
ὑποδερίδες· |
[5, 26] |
ταῦτα
δὲ
σύμφυτα
τῷ
χιτῶνί
|
ἐστιν· |
ὥσπερ
κοχλίᾳ
τὸ
ὄστρακον,
οὕτω |
[5, 21] |
οὗτος
δ´
ὁ
κηρὸς
πολύ
|
ἐστιν |
ὠχρότερος
τοῦ
τῶν
μελιττῶν.
Ὀχεύονται |