>

Livre, Chap.
[5, 13]	οἱ δὲ νῦν προσάπτουσιν, ὅπως	ἐὰν	ἀποπέσῃ, μὴ ἀπολλύηται. Μάλιστα δ´
[5, 14]	αἴσθησιν, ὡς φασίν. Σημεῖον δέ·	ἐὰν	γὰρ μέλλοντος ἀποσπᾶν αἴσθηται, συνάγει
[5, 13]	διῃρῆσθαι. Σπουδάζουσι δὲ ζώσας κόπτειν·	ἐὰν	γὰρ πρότερον ἀποθάνῃ, συνεξεμεῖ τὸ
[5, 14]	καὶ τὰς ῥίζας τὰς ὑπολοίπους·	ἐὰν	δ´ ἀπορραγῇ, φύεται πάλιν ἐκ
[5, 12]	οὐκέτι γεννῶσιν ἀλλὰ γραῖαι γίνονται.	Ἐὰν	δ´ εὐτραφὴς ᾖ, θᾶττον ὁρμᾷ
[5, 12]	δὲ τίκτει μέχρι ἐτῶν ὀκτώ,	ἐὰν	δὲ θεραπεύηται καλῶς, καὶ μέχρι
[5, 13]	δ´ οὔπω διηκριβωμένα τὴν μορφήν.	{Ἐὰν	δὲ πρὶν ἐκτεκεῖν ἁλῶσιν, ἐνίοτε
[5, 19]	μὴ ἐξέλθῃ, ὥσπερ ἐλέχθη πρότερον.	Ἐὰν	δέ τις ἀφέλῃ τὰς κεφαλὰς
[5, 24]	περίττωμα καὶ τρεφομένων τῇ δρόσῳ.	Ἐὰν	δέ τις κινῶν τὸν δάκτυλον
[5, 16]	περιρραγέντων ἐκδύεται ἔσωθεν τὰ σηπίδια.	Ἐὰν	δέ τις περισχίσῃ πρότερον ἤδη
[5, 24]	ἐπεκτείνων πάλιν, μᾶλλον ὑπομένουσιν ἢ	ἐὰν	εὐθὺς ἐκτείνας, καὶ ἀναβαίνουσιν ἐπὶ
[5, 22]	πολλάκις δὲ καὶ τὸν ἄρρενα,	ἐὰν	λάβωσιν· συνεπῳάζει γὰρ τῇ θηλείᾳ.
[5, 12]	καὶ ὑγρά. Ὁ δ´ ἄρρην,	ἐὰν	μὲν εὐτραφὴς ᾖ, πᾶσαν ὥραν
[5, 19]	σκωλήκιον, ὕστερον δ´ οὐκέτι, πλὴν	ἐὰν	μὴ ἐξέλθῃ, ὥσπερ ἐλέχθη πρότερον.
[5, 25]	ἔχουσι, καὶ οἱ καλούμενοι φασιανοὶ	ἐὰν	μὴ κονιῶνται, διαφθείρονται ὑπὸ τῶν
[5, 12]	κατὰ τὸν αὐτὸν γίνονται χρόνον,	ἐὰν	μή τι προτερῇ διά τι
[5, 4]	δὲ καὶ τῆς φωνῆς ἀκούουσαι〉	ἐὰν	ὀργῶσαι τύχωσι, καὶ ὑπερπετομένων ἐκ
[5, 12]	καὶ γηράσκουσα· ἔγκυος δ´ οὖσα	ἐὰν	πιαίνηται σφόδρα, ἔλαττον ἴσχει τὸ
[5, 13]	μὴ ἀπολλύηται. Μάλιστα δ´ ἀποπίπτει,	ἐὰν	πλήρης ᾖ· κενῆς δ´ οὔσης
[5, 16]	θηλείας· ἔχει γὰρ ἡ θήλεια,	ἐάν	τις διαστείλας θεωρήσῃ τὴν κόμην
[5, 26]	ἀλλ´ ἀποσπᾶται ὥσπερ προσπεφυκότα· καὶ	ἐάν	τις τὸν χιτῶνα περιέλῃ, ἀποθνήσκει
[5, 10]	καὶ αἱ πορφύραι περὶ τὸ	ἔαρ,	καὶ οἱ κήρυκες λήγοντος τοῦ
[5, 19]	διασπῶσι γάρ. Ὅταν μὲν οὖν	ἔαρ	ὄψιον γένηται, καὶ ὅταν αὐχμοὶ
[5, 12]	Χρόνος δὲ τῆς ὀχείας τὸ	ἔαρ.	Πάλιν δὲ βαίνει μετὰ τὴν
[5, 8]	εἴρηται, τὸ πλεῖστον περὶ τὸ	ἔαρ	ποιεῖται καὶ ἀρχομένου τοῦ θέρους
[5, 17]	κατὰ φύσιν μὲν ἐν τῷ	ἔαρι,	πολλάκις δὲ καὶ τοῦ χειμῶνος,
[5, 15]	μὲν τῷ χειμῶνι καὶ τῷ	ἔαρι	πρὸς τῇ γῇ μᾶλλον, τοῦ
[5, 20]	αἱ σχάδονες οὐκ ἐν τῷ	ἔαρι	τούτων, ἀλλ´ ἐν τῷ μετοπώρῳ·
[5, 10]	τὰ ὀστρακόδερμα ἔν τε τῷ	ἔαρι	φαίνεται τὰ καλούμενα ᾠὰ ἔχοντα
[5, 16]	οὗ Δ. Κύει δὲ τοῦ	ἔαρος,	ἀποτίκτει δ´ ἐν ἡμέραις πεντεκαίδεκα·
[5, 15]	χειμῶνος καὶ πρὶν ἐκτεκεῖν τοῦ	ἔαρος	ἄρισταί εἰσιν, ὅταν δ´ ἐκτέκωσι,
[5, 6]	τὴν κέρκον. Ὀχεύεται δὲ τοῦ	ἔαρος	ἀρχομένου πρὸς τῇ γῇ (ἤδη
[5, 11]	μόνον. Τὰ δ´ ἔκγονα τοῦ	ἔαρος	βέλτιστα καὶ τοῦ φθινοπώρου· τὰ
[5, 9]	τροπῶν, ὁ δ´ ὕστερος τοῦ	ἔαρος.	Διαφέρει δ´ ὁ θύννος ὁ
[5, 9]	ὥραν τίκτει, ὁ δ´ ἵππουρος	ἔαρος.	Διαφέρει δ´ ὁ σμῦρος καὶ
[5, 8]	ἡ δ´ αἴθυια ἀρχομένου τοῦ	ἔαρος	εὐθὺς ἐκ τροπῶν, καὶ ἐπικαθεύδει
[5, 10]	δὲ καὶ τὰ μαλάκια τοῦ	ἔαρος,	καὶ ἐν τοῖς πρώτοις τίκτει
[5, 9]	δὲ καὶ ὁ σαργὸς δίς,	ἔαρος	καὶ μετοπώρου· ἡ δὲ σάλπη
[5, 13]	πλεῖστον εἰπεῖν. Ἁλίσκονται δὲ τοῦ	ἔαρος,	ὅταν κηριάζωσιν· ὑπὸ κύνα δ´
[5, 10]	τοῦ χειμῶνος, τίκτει δὲ τοῦ	ἔαρος,	ὅτε καὶ φωλεῖ περὶ δύο
[5, 23]	δ´ ἐκ τῆς γῆς τοῦ	ἔαρος.	Οὐ γίνονται δ´ ἀκρίδες οὔτ´
[5, 9]	γένος, ὥσπερ τοῖς πλείστοις τοῦ	ἔαρος·	οὐδὲ δὴ κύουσι πολλὰ κυήματα
[5, 27]	αἱ μὲν γενέσεις εἰσὶ τοῦ	ἔαρος,	ὀχεύεται δ´ οὐ πάντα τὴν
[5, 13]	Αἱ μὲν οὖν πορφύραι τοῦ	ἔαρος	συναθροιζόμεναι εἰς ταὐτὸ ποιοῦσι τὴν
[5, 8]	ἀπὸ τοῦ μετοπώρου μέχρι τοῦ	ἔαρος.	Τὰ δ´ ἔντομα καὶ τοῦ
[5, 27]	αὐτὴν ὥραν, {ἀλλὰ τὰ μὲν	ἔαρος	τὰ δὲ θέρους τὰ δὲ
[5, 9]	οὖν ἐπὶ τὸ πολὺ τοῦ	ἔαρος	τὰ πλεῖστα κυΐσκεται, οὐ μὴν
[5, 21]	δὲ γένεσίς ἐστι τούτοις τοῦ	ἔαρος.	Τίκτουσι δὲ καὶ οἱ σκορπίοι
[5, 8]	αὕτη δ´ ἐστὶν ἡ τοῦ	ἔαρος	ὥρα, ἐν ᾗ τὰ πλεῖστα
[5, 15]	Ἐκδύνουσι δὲ τὸ κέλυφος τοῦ	ἔαρος,	ὥσπερ οἱ ὄφεις τὸ καλούμενον
[5, 27]	βόθυνον πιθώδη, καὶ ἐντεκοῦσα καταλείπει·	ἐάσασα	δ´ ἡμέρας ἐλάττους ἢ τριάκοντα
[5, 13]	οὐ γὰρ νέμονται, ἀλλὰ κρύπτουσιν	ἑαυτὰς	καὶ φωλοῦσιν. Τὸ δ´ ἄνθος
[5, 14]	γὰρ μέλλοντος ἀποσπᾶν αἴσθηται, συνάγει	ἑαυτὸν	καὶ χαλεπὸν ἀφελεῖν ἐστιν. Ταὐτὸ
[5, 19]	ὕστερον δ´ ἀνίσταται αὐτὸ ὑφ´	ἑαυτοῦ	καὶ τρέφεται, πρὸς δὲ τῷ
[5, 14]	ἐν Τορώνῃ. Τρέφει δ´ ἐν	ἑαυτῷ	ζῷα, ἕλμινθάς τε καὶ ἕτερ´
[5, 12]	ἄνθρωπος μὲν τὸ ἔσχατον μέχρι	ἑβδομήκοντα	ἐτῶν ὁ ἄρρην, γυνὴ δὲ
[5, 12]	δέ τις ἐβίωσεν ἵππος ἔτη	ἑβδομήκοντα	καὶ πέντε. Ὄνος δὲ τριακοντάμηνος
[5, 12]	τῶν τετταράκοντα· ἤδη δέ τις	ἐβίωσεν	ἵππος ἔτη ἑβδομήκοντα καὶ πέντε.
[5, 18]	ὅτι ὁ μὲν τῶν κηφήνων	ἐγγίνεται	γόνος κἂν μὴ ἐνῇ ἡγεμών,
[5, 20]	τοῦ γόνου ὅσον σταλαγμὸς μέλιτος	ἐγγίνεται	ἐν τοῖς τῆς ἀνθρήνης κηρίοις.
[5, 9]	δὲ θυλακοειδές, ἐν ᾧ πολλὰ	ἐγγίνεται	καὶ μικρὰ ᾠά. Καὶ οἱ
[5, 21]	τοῦ ὑμένος ἐν τῷ πηλῷ	ἐγγίνεται	κηρός· οὗτος δ´ ὁ κηρὸς
[5, 18]	ὁ δὲ τῶν μελιττῶν οὐκ	ἐγγίνεται.	Οἱ δέ φασιν ὀχεύεσθαι, καὶ
[5, 1]	τροφήν, τὰ δ´ ἐν ἑτέροις	ἐγγίνεται	φυτοῖς, ὥσπερ εἴρηται ἐν τῇ
[5, 25]	κεφαλῇ, ἧττον πονοῦσι τὰς κεφαλάς.	Ἐγγίνονται	δὲ καὶ τῶν ἄλλων ζῴων
[5, 17]	ἐν τοῖς δοκοῦσιν ἀσηπτοτάτοις εἶναι	ἐγγίνονται	ζῷα, οἷον ἐν χιόνι τῇ
[5, 23]	ἀποθνήσκουσιν· ἅμα γὰρ τικτούσαις σκώληκες	ἐγγίνονται	περὶ τὸν τράχηλον. Καὶ οἱ
[5, 25]	μᾶλλον φθειρώδεις. Ὅσοις δ´ ἂν	ἐγγίνωνται	ἐν τῇ κεφαλῇ, ἧττον πονοῦσι
[5, 26]	περιρραγέντος τοῦ δέρματος ἐκπέτεται τοῦτο	ἐγκαταλιπὼν	ὁ ψήν, καὶ εἰσδύεται εἰς
[5, 12]	τρίτου ἔτους· ὃν δ´ ἂν	ἐγκύμονα	ποιήσῃ, τούτου πάλιν οὐχ ἅπτεται.
[5, 4]	στῶσιν αἱ θήλειαι τῶν ἀρρένων,	ἔγκυοι	γίνονται· πολλάκις δὲ καὶ τῆς
[5, 12]	ὀχείας καὶ νέα καὶ γηράσκουσα·	ἔγκυος	δ´ οὖσα ἐὰν πιαίνηται σφόδρα,
[5, 10]	μετοπώρῳ, πλὴν τῶν ἐχίνων τῶν	ἐδωδίμων·	οὗτοι δὲ μάλιστα μὲν ἐν
[5, 12]	ἐπειδὰν θυῶσα καταβάλλῃ τὰ ὦτα·	εἰ	δὲ μή, ἀναθυᾷ πάλιν. Αἱ
[5, 12]	καὶ μεθ´ ἡμέραν καὶ νύκτωρ·	εἰ	δὲ μή, μάλιστα τό γ´
[5, 12]	χορτασθεὶς καὶ μὴ προβιβάσας ἄλλην·	εἰ	δὲ μή, ὀλιγοχρονιωτέρα ἡ ὀχεία
[5, 11]	ἔχωσιν ἀλεεινὸν καὶ τὰ ἐπιτήδεια·	εἰ	δὲ μή, τοῦ θέρους μόνον.
[5, 13]	οὕτω γλαφυρόν, ἀλλ´ ὥσπερ ἂν	εἰ	ἐκ λεπυρίων ἐρεβίνθων λευκῶν πολλὰ
[5, 2]	ἄρρενας ἐλάφους αἱ θήλειαι ὑπομένουσιν,	εἰ	μὴ ὀλιγάκις, οὔτε τοὺς ταύρους
[5, 16]	σηπία βραχύβιον· οὐ γὰρ διετίζουσιν,	εἰ	μή τινες ὀλίγαι αὐτῶν· ὁμοίως
[5, 7]	σπονδύλαι καὶ τὰ φαλάγγια, καὶ	εἴ	τι ἄλλο τοιοῦτόν ἐστι τῶν
[5, 1]	τῶν ἰχθύων τὰ αὐτά, τῷ	εἴδει	δ´ ἕτερα, ἔνια δὲ καὶ
[5, 12]	οὐ μόνον μεγέθει ἀλλὰ καὶ	εἴδει,	καὶ ἐπὶ τῶν μαστῶν ὡσαύτως,
[5, 25]	οὐρὰν ἔχουσι πλατεῖαν. Ἓν δ´	εἶδός	ἐστι τῶν φθειρῶν τῶν θαλαττίων,
[5, 23]	τόπον, ὥστε εἶναι καθαπερεὶ κηρίον.	Εἶθ´	ὅταν τέκωσιν, ἐνταῦθα γίνονται σκώληκες
[5, 19]	στόματος, ὅσοι φέρειν φασὶν ἄλλοθεν,	εἶθ´	οὕτω τὸ μέλι τροφὴν τὴν
[5, 19]	ἡμέραις, οὐκ ἔχει πάχος) ἐν	εἴκοσι	δὲ μάλιστα συνίσταται. Δῆλον δ´
[5, 12]	καὶ ὀκτωκαίδεκα ἔτη γεγονόσι καὶ	εἴκοσι	συνέβη καὶ θηλείαις ὀχευθῆναι καὶ
[5, 15]	συμπέψασα δ´ ἐνταῦθα μάλιστα ἐν	εἴκοσιν	ἡμέραις ἀποβάλλει συνεστηκὸς καὶ ἀθρόον,
[5, 28]	ἕν, τίκτει δὲ πλείω ἢ	εἴκοσιν.	Οἱ δ´ ἄλλοι ὄφεις ᾠοτοκοῦσιν
[5, 12]	τὰ ἔκγονα γεννᾶν μέχρι ἐτῶν	εἴκοσιν.	Ὀχεύει δ´ ὁ ἵππος ὁ
[5, 12]	λαμπροτέραν ἢ τέως, ἄχρι ἐτῶν	εἴκοσιν	ὡς ἐπὶ τὸ πολύ· μετὰ
[5, 19]	(οὐχ οὕτω διὰ τὸ ἄναρχοι	εἶναι,	ἀλλ´ ὡς φασίν, ὅτι συμβάλλονται
[5, 3]	ἑνὸς ὄφεως δικεφάλου τὸ σῶμα	εἶναι	ἅπαν. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον
[5, 16]	πάμπαν μικρὰ ὥστ´ ἀδιάρθρωτα μὲν	εἶναι,	ἁπτομένων δὲ κινεῖσθαι. Αἱ δὲ
[5, 18]	Οἱ δέ φασιν ὀχεύεσθαι, καὶ	εἶναι	ἄρρενας μὲν τοὺς κηφῆνας, θηλείας
[5, 19]	δὲ κηφῆνας μὴ διὰ τὸ	εἶναι	αὐτοὺς μείζους. Ἡγεμόνων δὲ γένη
[5, 27]	ὁ σαῦρος· λέγεται γὰρ ἕκμηνος	εἶναι	βίος σαύρας. Ὁ δὲ ποτάμιος
[5, 5]	δύο αἱ μέγισται κοτυληδόνες εἰσίν·	εἶναι	δὲ τὸ τοιοῦτον ὥσπερ νευρῶδες,
[5, 14]	γένος αἴσθησιν ἔχειν καὶ πολυχρόνιον	εἶναι.	Διάδηλοι δ´ εἰσὶν ἐν τῇ
[5, 17]	γὰρ ἐν τοῖς δοκοῦσιν ἀσηπτοτάτοις	εἶναι	ἐγγίνονται ζῷα, οἷον ἐν χιόνι
[5, 17]	τότε γὰρ τὸ ὑγρὸν συμβαίνει	εἶναι	ἔλαττον. Οἱ δὲ κρότωνες γίνονται
[5, 9]	μὲν ἄρρενα τὴν δὲ θήλειαν	εἶναι.	Ἐξέρχονται δὲ ταῦτα εἰς τὸ
[5, 14]	πέντε· διό φασιν ἔνιοι τούτους	εἶναι	καθ´ οὓς δέχεται τὴν τροφήν.
[5, 23]	κατὰ τὸν αὐτὸν τόπον, ὥστε	εἶναι	καθαπερεὶ κηρίον. Εἶθ´ ὅταν τέκωσιν,
[5, 14]	μανῶν διὰ τὸ τὴν πρόσφυσιν	εἶναι	κατ´ ἔλαττον. Ἔχει δὲ καὶ
[5, 14]	σπόγγους τῷ τοὺς σπόγγους μὲν	εἶναι	λευκοὺς ἐφιζούσης τῆς ἰλύος, τούτους
[5, 14]	σκληρότητι. Δεῖ δὲ μηδ´ ἀλέαν	εἶναι	σφόδρα· σήπεται γάρ, ὥσπερ τὰ
[5, 13]	οἷον φλέψ· τοῦτο δὲ δοκεῖ	εἶναι	τὸ ἄνθος. Ἡ δ´ ἄλλη
[5, 13]	Φασὶ δὲ καὶ σίνος μέγιστον	εἶναι	τοῦτο ἐν τῷ εὐρίπῳ τῷ
[5, 26]	ζῷον, ὃ δὴ δοκεῖ ἐλάχιστον	εἶναι	τῶν ζῴων πάντων καὶ καλεῖται
[5, 13]	ἂν λάβῃ, παραχρῆμα ἐξαιρούμενον δίεφθον	εἶναι.	Φασὶ δὲ καὶ σίνος μέγιστον
[5, 13]	ἐρυθραὶ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον	εἰπεῖν.	Ἁλίσκονται δὲ τοῦ ἔαρος, ὅταν
[5, 26]	καὶ ὅλως ἐν πᾶσιν ὡς	εἰπεῖν,	ἔν τε τοῖς ξηροῖς ὑγραινομένοις
[5, 13]	γάρ ἐστιν ἀνόχευτον μόνον ὡς	εἰπεῖν	ὅλον τὸ γένος. Αἱ μὲν
[5, 19]	ἔτι ἢ σπανίας, ἐνεγίνετο ἄν,	εἴπερ	ἐποίουν ἐκ τῶν ἀνθέων. Συνίσταται
[5, 12]	οὖν ἐπὶ τὸ πολύ, καθάπερ	εἴπομεν,	διαφέρει ἡ φωνὴ τῶν ἀρρένων
[5, 4]	Σελάχη δ´ ἐστὶ τά τ´	εἰρημένα	καὶ βοῦς καὶ λάμια καὶ
[5, 13]	τῇ ἀμμώδει κόγχαι καὶ τὰ	εἰρημένα,	περὶ δὲ τὰς σήραγγας τῶν
[5, 17]	ὀσπρίοις πτερωτὰ ζῷα ὁμοίως τοῖς	εἰρημένοις.	Αἱ δὲ μυῖαι ἐκ τῶν
[5, 4]	γὰρ τούτων ὑπάρχει πάντων τὸ	εἰρημένον.	Ὄρχεις μὲν οὖν οὔτ´ ἰχθύες
[5, 22]	ἀράχνια ὀχεύεται μὲν πάντα τὸν	εἰρημένον	τρόπον, γεννᾷ δὲ σκωλήκια μικρὰ
[5, 4]	καὶ ἐπὶ τούτων γινομένη τὸν	εἰρημένον	τρόπον. ~{Τὰ δὲ μαλάκια, οἷον
[5, 11]	ὀρνέων τὰ μὲν ἄγρια, ὥσπερ	εἴρηται,	ἅπαξ ὀχεύεται καὶ τίκτει τὰ
[5, 19]	μὲν οὖν κηρίον ποιεῖ, ὥσπερ	εἴρηται,	ἐκ τῶν ἀνθέων· τὸ δὲ
[5, 1]	ἐν ἑτέροις ἐγγίνεται φυτοῖς, ὥσπερ	εἴρηται	ἐν τῇ θεωρίᾳ τῇ περὶ
[5, 12]	οὐ διώκουσιν. Τίκτουσι δ´, ὥσπερ	εἴρηται	ἐν τοῖς πρότερον, αἱ νέαι
[5, 9]	κυΐσκεται, οὐ μὴν ἀλλά, καθάπερ	εἴρηται,	καὶ θέρους ἔνια καὶ φθινοπώρου
[5, 19]	δὲ γένη δύο ἐστίν, ὥσπερ	εἴρηται	καὶ πρότερον. Εἰσὶ δὲ πλείους
[5, 12]	καὶ γηράσκων ἧττον ἀεί, ὥσπερ	εἴρηται	καὶ πρότερον. Πολλάκις δ´ οἱ
[5, 12]	ἐνιαύσιος. Οὐ πανταχοῦ δέ, ὥσπερ	εἴρηται,	ὁμοίως συμβαίνουσιν αἱ ἡλικίαι· ἐνιαχοῦ
[5, 1]	θήλεα καὶ ποῖα ἄρρενα, πρότερον	εἴρηται	περὶ ἁπάντων· {περὶ δὲ τῶν
[5, 16]	οἰνάνθης καὶ λεύκης καρπῷ, καθάπερ	εἴρηται	πρότερον. Ἐκκρεμάννυνται δὲ περὶ τὴν
[5, 17]	ὀχείαν, καὶ ὅτι διαλύεται μόλις,	εἴρηται	πρότερον· ὅταν δ´ ὀχευθῇ, ταχέως
[5, 16]	ὁ ἄρρην τῆς θηλείας, καθάπερ	εἴρηται	πρότερον. ~Τὰ δ´ ἔντομα τῶν
[5, 12]	μὲν ὀπισθουρητικόν, καὶ ὀχεύεται ὥσπερ	εἴρηται	πρότερον· τῆς δ´ ὀχείας ὁ
[5, 8]	δὲ τῶν ὀρνίθων γένος, ὥσπερ	εἴρηται,	τὸ πλεῖστον περὶ τὸ ἔαρ
[5, 13]	μὲν οὖν τὰ ὄστρεα καθάπερ	εἴρηται,	φύεται δὲ τὰ μὲν αὐτῶν
[5, 13]	εἰσδύεται, καὶ αὐξανόμενον μετεισδύνει πάλιν	εἰς	ἄλλο μεῖζον ὄστρακον, οἷον εἴς
[5, 13]	τρέφεται πάλιν· καὶ αὐξανόμενον πάλιν	εἰς	ἄλλο μετεισδύνει μεῖζον. ~Τὸν αὐτὸν
[5, 19]	τὸ μέλι. Κατάγεται δὲ καὶ	εἰς	Ἀμισὸν μέλι ἄνωθεν λευκὸν καὶ
[5, 22]	Αἱ δὲ λειμώνιαι ἀράχναι προαποτίκτουσιν	εἰς	ἀράχνιον, οὗ τὸ μὲν ἥμισυ
[5, 22]	ζῳοποιοῦσιν. Τὰ δὲ φαλάγγια τίκτει	εἰς	γύργαθον πλεξάμενα παχύν, ἐφ´ ᾧ
[5, 27]	πολὺ πλῆθος ᾠῶν· καὶ γὰρ	εἰς	ἑκατὸν τίκτουσιν ᾠά. Τίκτουσι δὲ
[5, 4]	πάντες. Οὗτοι δ´ οἱ πόροι	εἰς	ἓν συνάπτουσιν, ὥσπερ καὶ τοῖς
[5, 2]	τὸ δ´ ὀχευόμενον. Ἀποχωροῦσι δ´	εἰς	ἐρημίαν, ὅταν ποιῶνται τὴν ὀχείαν,
[5, 24]	αἰδοῖον ἐσχισμένον· θήλεια δ´ ἐστὶν	εἰς	ἣν ἀφίησιν ὁ ἄρρην. Τίκτουσι
[5, 6]	Μόριον δ´ οὐδὲν προΐεται θάτερον	εἰς	θάτερον. ~Τὰ δ´ ἔντομα συνέρχεται
[5, 16]	πολύπους εἰς τὰς θαλάμας ἢ	εἰς	κεράμιον ἤ τι ἄλλο κοῖλον
[5, 5]	τὸ τοιοῦτον ὥσπερ νευρῶδες, μέχρι	εἰς	μέσην τὴν πλεκτάνην προσπεφυκὸς ἅπαν,
[5, 6]	καὶ μᾶλλον ἀφεστηκὸς καὶ συνηρεφέστερον,	εἰς	ὃ ἐκτίκτουσι καὶ ᾗ τὸ
[5, 3]	ἡ χερσαία. Ἔχουσι δέ τι	εἰς	ὃ οἱ πόροι συνάπτουσιν καὶ
[5, 15]	γίνεται ψαθυρὸν τῶν καράβων, διῃρημένον	εἰς	ὀκτὼ μοίρας. Καθ´ ἕκαστον γὰρ
[5, 15]	ὥσπερ βότρυς· σχίζεται γὰρ ἕκαστον	εἰς	πλείω τῶν χονδρωδῶν. Ταῦτα δὲ
[5, 13]	τῆς γῆς καὶ ἰλύος, εἶτ´	εἰς	τὰ κενὰ τῶν ὀστράκων εἰσδύεται,
[5, 26]	ἐγκαταλιπὼν ὁ ψήν, καὶ εἰσδύεται	εἰς	τὰ τῶν συκῶν ἐρινεά, καὶ
[5, 16]	Καὶ ἀποτίκτει ὁ μὲν πολύπους	εἰς	τὰς θαλάμας ἢ εἰς κεράμιον
[5, 2]	ἀφροδισιαστικαί, καὶ προσάγονται τοὺς ἄρρενας	εἰς	τὰς ὀχείας, καὶ συνοῦσαι κράζουσιν.
[5, 15]	ταῦτα προεκτίκτουσιν ὑπὸ τὴν κοιλίαν	εἰς	τὰς πτύχας, καὶ αὐξάνεται αὐτῶν
[5, 13]	οὐχ ὅπου ἔτυχεν ἐκτίκτουσιν, ἀλλ´	εἰς	ταὐτὸ ἰοῦσαι, ὥσπερ καὶ ἐν
[5, 13]	οὖν πορφύραι τοῦ ἔαρος συναθροιζόμεναι	εἰς	ταὐτὸ ποιοῦσι τὴν καλουμένην μελίκηραν.
[5, 11]	ἁπάντων) τὸν δ´ ὕστερον τόκον	εἰς	τέλος ἐκτρέφει. Ὅσα δ´ ἢ
[5, 12]	τι καὶ γένηται, οὐκ ἐκτρέφεται	εἰς	τέλος. Τεκοῦσα δὲ πάλιν ὀχεύεται
[5, 19]	ἀλλ´ ὡς φασίν, ὅτι συμβάλλονται	εἰς	τὴν γένεσιν τὴν τῶν μελιττῶν)
[5, 24]	Ταῦτα δὲ τὰ κυήματα καταρρεῖ	εἰς	τὴν γῆν. Γίνονται δὲ πολλοὶ
[5, 27]	οἱ χερσαῖοι καὶ οἱ ποτάμιοι	εἰς	τὴν γῆν. Ἐκλέπεται δὲ τὰ
[5, 28]	γυναικῶν ὑποδερίδες· ὅταν δὲ τέκῃ	εἰς	τὴν γῆν, ἐπῳάζει. Ἐκλέπεται δὲ
[5, 13]	διαχεῖται, ἀφίησι δ´ ὃ εἶχεν	εἰς	τὴν γῆν· καὶ ἐν τούτῳ
[5, 23]	ἄρρεν ἔλαττόν ἐστι) τίκτουσι δ´	εἰς	τὴν γῆν καταπήξασαι τὸν πρὸς
[5, 17]	{ὅταν δ´ ἐκ τῶν σκωλήκων	εἰς	τὴν διατύπωσιν ἔλθωσι, καλοῦνται μὲν
[5, 24]	ἀλλήλους· ἐναφίησι δ´ ὁ ἄρρην	εἰς	τὴν θήλειαν, ὥσπερ καὶ τἆλλα
[5, 4]	Τοῦτο δὴ συμπεραίνει καὶ ἐπεκτείνεται	εἰς	τὴν τοῦ θήλεος χώραν καὶ
[5, 7]	τὸν πόρον κάτωθεν τὸ θῆλυ	εἰς	τὸ ἄρρεν τὸ ἐπάνω, ἀλλ´
[5, 12]	φωνὰς τὰ ἐκτεμνόμενα μεταβάλλουσιν ἐναντίως·	εἰς	τὸ θῆλυ γὰρ μεταβάλλουσι τὰ
[5, 7]	ἐπάνω, ἀλλ´ οὐ τὸ ἄρρεν	εἰς	τὸ θῆλυ, ὥσπερ ἐπὶ τῶν
[5, 9]	θήλειαν εἶναι. Ἐξέρχονται δὲ ταῦτα	εἰς	τὸ ξηρόν, καὶ λαμβάνονται πολλάκις.
[5, 20]	ὥσπερ αἱ μέλιτται, ὅσον σταλαγμὸν	εἰς	τὸ πλάγιον τοῦ κυττάρου, καὶ
[5, 27]	καὶ ἀπάγει τοὺς νεοττοὺς εὐθὺς	εἰς	τὸ ὕδωρ. Τίκτουσι δὲ καὶ
[5, 19]	σκέλεσι, τὸ δὲ μέλι ἐμεῖ	εἰς	τὸν κύτταρον. Τὸν δὲ γόνον
[5, 5]	δὲ καὶ τὸν καλούμενον μυκτῆρα	εἰς	τὸν μυκτῆρα. Τὴν δὲ νεῦσιν
[5, 5]	πλεκτάνην προσπεφυκὸς ἅπαν, ᾗ ἐσπιφράναι	εἰς	τὸν μυκτῆρα τῆς θηλείας. Αἱ
[5, 13]	ἄλλων τῶν τοιούτων, πολλάκις δ´	εἰς	τοὺς κήρυκας τοὺς μικρούς. Ὅταν
[5, 13]	εἰς ἄλλο μεῖζον ὄστρακον, οἷον	εἴς	τε τὸ τοῦ νηρείτου καὶ
[5, 19]	ἑκάστῳ σμήνει ἡγεμόνες, καὶ οὐχ	εἷς	μόνος· ἀπόλλυται δὲ τὸ σμῆνος,
[5, 9]	τῷ φθινοπώρῳ μᾶλλον· ὁ δ´	εἷς	τόκος γίνεται περὶ ἑπτὰ ἢ
[5, 19]	σμήνη ὥστε τὰς μὲν μελίττας	εἰσδύεσθαι,	τοὺς δὲ κηφῆνας μὴ διὰ
[5, 26]	τοῦτο ἐγκαταλιπὼν ὁ ψήν, καὶ	εἰσδύεται	εἰς τὰ τῶν συκῶν ἐρινεά,
[5, 13]	εἰς τὰ κενὰ τῶν ὀστράκων	εἰσδύεται,	καὶ αὐξανόμενον μετεισδύνει πάλιν εἰς
[5, 13]	κήρυκας τοὺς μικρούς. Ὅταν δ´	εἰσδύσῃ,	συμπεριφέρει τοῦτο καὶ ἐν τούτῳ
[5, 14]	τὰ μικρά, πρὸς μὲν τὸ	εἰσελθεῖν	διοίγοντες αὐτά, ὅταν δ´ εἰσέλθῃ,
[5, 14]	εἰσελθεῖν διοίγοντες αὐτά, ὅταν δ´	εἰσέλθῃ,	συνάγοντες. Ἔστι δὲ τῶν σπόγγων
[5, 2]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν,	εἰσὶ	δ´ αἱ ὀχεῖαι οὔθ´ ὅμοιαι
[5, 24]	εὐθὺς καὶ μείζους, καὶ ᾄδουσιν.	Εἰσὶ	δ´ ἄρρενες μὲν οἱ ᾄδοντες
[5, 17]	δὲ σφῆκες οἱ ἰχνεύμονες καλούμενοι	(εἰσὶ	δ´ ἐλάττους τῶν ἑτέρων) τὰ
[5, 15]	οἱ καρκίνοι καὶ οἱ κάραβοι.	Εἰσὶ	δ´ οἱ κάραβοι μακρόβιοι πάντες.
[5, 25]	τῶν ἐν τοῖς πολλοῖς γινομένων·	εἰσὶ	δ´ οὗτοι καὶ δυσαφαίρετοι ἀπὸ
[5, 19]	ἔνιοι οὐκ οἴονται ἔχειν αὐτούς.	~Εἰσὶ	δὲ γένη τῶν μελιττῶν, ἡ
[5, 2]	γένος οὕτω τε καὶ μοναχῶς.	Εἰσὶ	δὲ διαφοραί τινες καὶ περὶ
[5, 19]	ἄλλοθι τοιοῦτον ἐν τῷ Πόντῳ.	Εἰσὶ	δὲ καὶ μέλιτται αἳ ποιοῦσι
[5, 10]	ἐκεῖνοι δ´ ἀμείνους τοῦ χειμῶνος.	Εἰσὶ	δὲ μικροὶ μέν, πλήρεις δὲ
[5, 19]	ἐστίν, ὥσπερ εἴρηται καὶ πρότερον.	Εἰσὶ	δὲ πλείους ἐν ἑκάστῳ σμήνει
[5, 1]	καὶ πρῶτον περὶ τῶν πρώτων.	Εἰσὶ	δὲ πολλαὶ καὶ πολλὴν ἔχουσαι
[5, 13]	τοῦ ὀστράκου τὸ ἄνθος ἐπιγίνεται·	εἰσὶ	δὲ τὰ τοιαῦτα μάλιστα περὶ
[5, 25]	ἰχθύων ἀλλ´ ἐκ τῆς ἰλύος·	εἰσὶ	δὲ τὰς ὄψεις ὅμοιοι τοῖς
[5, 2]	ἡ δὲ θήλεια ὑποτίθησιν αὑτήν·	εἰσὶ	δὲ τὴν φύσιν αἱ θήλειαι
[5, 4]	τὰ ὕπτια πρὸς τὰ ὕπτια.	Εἰσὶ	δέ τινες οἳ ἑωρακέναι φασὶ
[5, 14]	κλύδων, πρὸς τὸ μὴ ἀποπίπτειν.	Εἰσὶ	δέ τινες οἳ περὶ τούτου
[5, 13]	τὴν στενοχωρίαν γίνονται οἱονεὶ βότρυς.	Εἰσὶ	δὲ τῶν πορφυρῶν γένη πλείω,
[5, 8]	καὶ ἡλικίαι τῆς ὀχείας ἑκάστοις	εἰσὶ	διωρισμέναι τῶν ζῴων. Βούλεται μὲν
[5, 14]	καὶ οἱ ἐν Ἑλλησπόντῳ τραχεῖς	εἰσι	καὶ πυκνοί, καὶ ὅλως οἵ
[5, 14]	Διὸ οἱ πρὸς ταῖς ἀκταῖς	εἰσι	κάλλιστοι, ἂν ὦσιν ἀγχιβαθεῖς· εὖ
[5, 14]	ὄντες καὶ ζῶντες ἰδεῖν μέν	εἰσι	μέλανες. Ἡ δὲ πρόσφυσίς ἐστιν
[5, 14]	οὔτε κατὰ πᾶν· μεταξὺ γάρ	εἰσι	πόροι κενοί. Περιτέταται δ´ ὥσπερ
[5, 14]	ἄλλοι πόροι συγκεκλεισμένοι, φανεροὶ δ´	εἰσὶ	τέτταρες ἢ πέντε· διό φασιν
[5, 19]	διαγεγενῆσθαι. Ἐν δὲ τῷ Πόντῳ	εἰσί	τινες μέλιτται λευκαὶ σφόδρα, αἳ
[5, 24]	τοῖς μεγάλοις οἱ μὲν διῃρημένοι	εἰσὶ	τὸ ὑπόζωμα, οἱ ᾄδοντες, οἱ
[5, 24]	τῇ γῇ γίνεται τεττιγομήτρα· καὶ	εἰσὶ	τότε ἥδιστοι, πρὶν περιρραγῆναι τὸ
[5, 27]	καὶ ᾠοτόκων αἱ μὲν γενέσεις	εἰσὶ	τοῦ ἔαρος, ὀχεύεται δ´ οὐ
[5, 12]	τράγοι πίονες ὄντες ἧττον γόνιμοί	εἰσιν	(ἀφ´ ὧν καὶ τὰς ἀμπέλους,
[5, 5]	ᾗ δύο αἱ μέγισται κοτυληδόνες	εἰσίν·	εἶναι δὲ τὸ τοιοῦτον ὥσπερ
[5, 14]	καὶ πολυχρόνιον εἶναι. Διάδηλοι δ´	εἰσὶν	ἐν τῇ θαλάττῃ πρὸς τοὺς
[5, 4]	αἱ χελῶναι δὲ τῶν ᾠοτόκων	εἰσίν.	Ἡ δὲ τῶν ᾠοτόκων ἰχθύων
[5, 14]	οὖσα ἡ τροφή. Ἀσθενέστεροι δ´	εἰσὶν	οἱ πυκνοὶ τῶν μανῶν διὰ
[5, 8]	ὅσων καὶ αἱ κυήσεις ὀλιγοχρόνιοί	εἰσιν,	οἷον ὑὸς καὶ κυνός, καὶ
[5, 14]	οἱ γὰρ Ἀχίλλειοι στιφρότεροι τούτων	εἰσίν.	Ὅλως δ´ οἱ ἐν τοῖς
[5, 15]	πρὶν ἐκτεκεῖν τοῦ ἔαρος ἄρισταί	εἰσιν,	ὅταν δ´ ἐκτέκωσι, χείρισται. Ἐκδύνουσι
[5, 14]	τοῖς βαθέσι καὶ εὐδιεινοῖς μαλακώτατοί	εἰσιν·	τὸ γὰρ πνεῦμα καὶ ὁ
[5, 16]	τις διαστείλας θεωρήσῃ τὴν κόμην	εἴσω,	ἐρυθρὰ δύο οἷον μαστούς, ὁ
[5, 13]	ἐκ τῆς γῆς καὶ ἰλύος,	εἶτ´	εἰς τὰ κενὰ τῶν ὀστράκων
[5, 15]	ἀθρόον, ὥσπερ φαίνεται καὶ ἐκτός·	εἶτ´	ἐκ τούτων γίνονται οἱ κάραβοι
[5, 7]	δ´ ἔντομα συνέρχεται μὲν ὄπισθεν,	εἶτ´	ἐπιβαίνει τὸ ἔλαττον ἐπὶ τὸ
[5, 17]	πεφυκότα· εἶτα σκωλήκιον ἀποβαίνει ἀκίνητον·	εἶτα	κινηθὲν ὕστερον γίνεται ἀκίνητον πάλιν·
[5, 17]	ἰλὺς σηπομένη χρῶμα λαμβάνει λευκόν,	εἶτα	μέλαν, τελευτῶσα δ´ αἱματῶδες· {ὅταν
[5, 1]	τῆς ὀχείας λεκτέον, ὅσα ὀχεύεται,	εἶτα	μετὰ ταῦτα περὶ τῶν ἄλλων
[5, 17]	κράμβην, πρῶτον μὲν ἔλαττον κέγχρου,	εἶτα	μικροὶ σκώληκες αὐξανόμενοι, ἔπειτα ἐν
[5, 26]	Γίνεται δὲ τοῦτο πρῶτον σκωλήκιον,	εἶτα	περιρραγέντος τοῦ δέρματος ἐκπέτεται τοῦτο
[5, 17]	πρῶτον μὲν ἀκινητισάντων τῶν σκωλήκων,	εἶτα	περιρραγέντος τοῦ κελύφους ἐξέρχονται οἱ
[5, 23]	περιέχοντος ἀκρίδες μικραὶ καὶ μέλαιναι·	εἶτα	περιρρήγνυται αὐταῖς τὸ δέρμα καὶ
[5, 17]	ἀκινησίας λαμβάνει κίνησιν οἷον πεφυκότα·	εἶτα	σκωλήκιον ἀποβαίνει ἀκίνητον· εἶτα κινηθὲν
[5, 1]	ζῳοτόκον καὶ τὸ ᾠοτόκον αὐτῶν,	εἶτα	τὸ τῶν ὀρνίθων· μετὰ δὲ
[5, 19]	δὲ πρῶτον μὲν τὸ κηρίον,	εἶτα	τὸν γόνον ἐναφιᾶσιν, ὡς μὲν
[5, 13]	ἅπαντα διαχεῖται, ἀφίησι δ´ ὃ	εἶχεν	εἰς τὴν γῆν· καὶ ἐν
[5, 2]	τοὺς ποταμοὺς καὶ οὗ διατρίβειν	εἰώθασιν·	ὀχεύεται δ´ ἡ μὲν θήλεια
[5, 12]	ἐπίδοσις οὐδὲ ῥώμη. Ὀχεύειν δ´	εἴωθε	χορτασθεὶς καὶ μὴ προβιβάσας ἄλλην·
[5, 10]	Ἔστι δὲ πολύγονον τὸ ζῷον·	ἐκ	γὰρ τοῦ ἀποτικτομένου ἄπειρον γίνεται
[5, 16]	ἀπορράνῃ ἡ θήλεια, οἱονεὶ χάλαζα·	ἐκ	γὰρ τούτου τὸ σηπίδιον φύεται
[5, 13]	ἀμφότερα, καὶ τἆλλα τὰ στρομβώδη,	ἐκ	γενετῆς ἅπαντα· νέμονται δ´ ἐξείροντα
[5, 1]	συγγενῶν, καὶ τούτων τὰ μὲν	ἐκ	γῆς σηπομένης καὶ φυτῶν, ὥσπερ
[5, 17]	οὗ τὰ τοιαῦτα ζῷά ἐστιν.	Ἐκ	δὲ μελαινῶν τινων καὶ δασειῶν
[5, 22]	καὶ τριακόσια περὶ ἓν φαλάγγιον.	Ἐκ	δὲ μικρῶν τέλειοι οἱ ἀράχναι
[5, 17]	χρῶμα λαμβάνει ἀπὸ τῆς κάμπης.	Ἐκ	δέ τινος σκώληκος μεγάλου, ὃς
[5, 17]	κινηθὲν ὕστερον γίνεται ἀκίνητον πάλιν·	ἐκ	δὲ τούτου μυῖα ἀποτελεῖται, καὶ
[5, 17]	τοῦ σκώληκος κάμπη, ἔπειτα βομβυλίς,	ἐκ	δὲ τούτου νεκύδαλος· ἐν ἓξ
[5, 17]	μεταβάλλει ταύτας τὰς μορφὰς πάσας.	Ἐκ	δὲ τούτου τοῦ ζῴου καὶ
[5, 25]	πάντα γεννᾷ τὰς καλουμένας κόνιδας,	ἐκ	δὲ τούτων ἕτερον οὐδὲν γίνεται
[5, 17]	ἴσχουσι δὲ πτερὰ καὶ αὐταί.	Ἐκ	δὲ τῶν ἐν τοῖς ποταμοῖς
[5, 17]	τοῦ κελύφους ἐξέρχονται οἱ καράμβιοι.	Ἐκ	δὲ τῶν κραμβῶν γίνονται αἱ
[5, 4]	ἀποτικτουσῶν δ´ ἀνακάπτουσι τὰ ᾠά·	ἐκ	δὲ τῶν παραλειπομένων γίνονται οἱ
[5, 17]	κνήκου σπέρματι, ἔσω δὲ χύμα.	Ἐκ	δὲ τῶν σκωλήκων οὐκ ἐκ
[5, 17]	ἐν Κῷ Παμφίλη Πλάτεω θυγάτηρ.	Ἐκ	δὲ τῶν σκωλήκων τῶν ἐν
[5, 17]	καὶ τέττιγες· τὰ δ´ {οὐκ	ἐκ	ζῴων ἀλλ´ αὐτόματα, τὰ μὲν
[5, 17]	Γίνεται δ´ αὐτῶν τὰ μὲν	ἐκ	ζῴων τῶν συγγενῶν, οἷον φαλάγγιά
[5, 20]	τῶν μελιττῶν, σύγκειται δ´ οὐκ	ἐκ	κηροῦ ἀλλ´ ἐκ φλοιώδους καὶ
[5, 13]	γλαφυρόν, ἀλλ´ ὥσπερ ἂν εἰ	ἐκ	λεπυρίων ἐρεβίνθων λευκῶν πολλὰ συμπαγείη.
[5, 16]	τὸ χρῶμα μεταβάλλει ἐρυθρότερον γινόμενον	ἐκ	λευκοῦ διὰ τὸν φόβον. {Τὰ
[5, 17]	στρογγύλαι, καὶ τρίται αἱ ἀσκαρίδες.	Ἐκ	μὲν οὖν τούτων ἕτερον οὐδὲν
[5, 25]	καὶ αἱ ψύλλαι καὶ κόρεις,	ἐκ	μὲν τῆς ὀχείας πάντα γεννᾷ
[5, 22]	μεταβάλλοντα γίνεται ἀράχνια, καὶ οὐκ	ἐκ	μέρους, ἐπεὶ στρογγύλα ἐστὶ κατ´
[5, 17]	Ἐκ δὲ τῶν σκωλήκων οὐκ	ἐκ	μέρους τινὸς γίνεται τὸ ζῷον,
[5, 9]	{Ταχὺ δὲ καὶ ὁ ὀρφὼς	ἐκ	μικροῦ γίνεται μέγας. Αἱ δὲ
[5, 9]	δ´ αὕτη ᾠὰ πολλά, καὶ	ἐκ	μικροῦ ταχεῖαν τὴν αὔξησιν λαμβάνουσι
[5, 21]	προσπέφυκεν οὐδενί· αὐξανόμενα δὲ ταῦτα	ἐκ	μικρῶν καὶ στρογγύλων τὸ πρῶτον
[5, 17]	τρόπον καὶ τἆλλα ὅσα γίνεται	ἐκ	σκωλήκων, καὶ ὅσοι ἐκ συνδυασμοῦ
[5, 17]	γεγονέναι ὕλης. Οἱ δὲ κώνωπες	ἐκ	σκωλήκων οἳ γίνονται ἐκ τῆς
[5, 9]	δὲ τῶν κεστρέων οὐ γίνονται	ἐκ	συνδυασμοῦ, ἀλλὰ φύονται ἐκ τῆς
[5, 1]	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν,	ἐκ	συνδυασμοῦ γίνονται· ἐν δὲ τῷ
[5, 17]	γίνεται ἐκ σκωλήκων, καὶ ὅσοι	ἐκ	συνδυασμοῦ γίνονται ζῴων σκώληκες, καὶ
[5, 23]	τινος γῆς λεπτῆς ὥσπερ ὑμένος·	ἐκ	ταύτης δ´ ἐκπέττονται. Γίνεται δὲ
[5, 17]	ἔλαττον. Οἱ δὲ κρότωνες γίνονται	ἐκ	τῆς ἀγρώστεως, αἱ δὲ μηλολόνθαι
[5, 13]	καρκίνιον γίνεται μὲν τὴν ἀρχὴν	ἐκ	τῆς γῆς καὶ ἰλύος, εἶτ´
[5, 1]	ἀρχῆς, καὶ τούτων τὰ μὲν	ἐκ	τῆς γῆς λαμβάνει τὴν τροφήν,
[5, 23]	τὸν αὐτὸν χρόνον. Ἐκδύνουσι δ´	ἐκ	τῆς γῆς τοῦ ἔαρος. Οὐ
[5, 17]	ζῴων ἀλλ´ αὐτόματα, τὰ μὲν	ἐκ	τῆς δρόσου τῆς ἐπὶ τοῖς
[5, 17]	τοιοῦτοι καὶ δασεῖς· οἱ δ´	ἐκ	τῆς ἐν Μηδίᾳ χιόνος μεγάλοι
[5, 25]	ἐνταῦθα συνίστανται) αἱ δὲ κόρεις	ἐκ	τῆς ἰκμάδος τῆς ἀπὸ τῶν
[5, 25]	ἐξ αὐτῶν τῶν ἰχθύων ἀλλ´	ἐκ	τῆς ἰλύος· εἰσὶ δὲ τὰς
[5, 9]	γίνονται ἐκ συνδυασμοῦ, ἀλλὰ φύονται	ἐκ	τῆς ἰλύος καὶ τῆς ἄμμου.
[5, 17]	κώνωπες ἐκ σκωλήκων οἳ γίνονται	ἐκ	τῆς περὶ τὸ ὄξος ἰλύος·
[5, 24]	τὸ κέλυφος καὶ γίνονται τέττιγες	ἐκ	τῆς τεττιγομήτρας, καὶ γίνονται μέλανες
[5, 17]	πρὸς τὰ δυσώδη διὰ τὸ	ἐκ	τοιαύτης γεγονέναι ὕλης. Οἱ δὲ
[5, 19]	δένδρων, μέλι δὲ τὸ πῖπτον	ἐκ	τοῦ ἀέρος, καὶ μάλιστα ἐν
[5, 19]	τέκῃ ἐν τῷ κηρίῳ, μέλι	ἐκ	τοῦ ἀπαντικρὺ γίνεται. Φύει δ´
[5, 13]	Αἱ δὲ πίνναι ὀρθαὶ φύονται	ἐκ	τοῦ βυσσοῦ ἐν τοῖς ἀμμώδεσι
[5, 23]	ἐστιν. Ὅταν δ´ ἐκπεφθῶσιν, ἐκδύνουσιν	ἐκ	τοῦ γεοειδοῦς τοῦ περιέχοντος ἀκρίδες
[5, 9]	τρίγλη μόνη τρίς. Τεκμαίρονται δ´	ἐκ	τοῦ γόνου· τρὶς γὰρ φαίνεται
[5, 14]	ἐὰν δ´ ἀπορραγῇ, φύεται πάλιν	ἐκ	τοῦ καταλοίπου καὶ ἀναπληροῦται. Μέγιστοι
[5, 4]	ἐὰν ὀργῶσαι τύχωσι, καὶ ὑπερπετομένων	ἐκ	τοῦ καταπνεῦσαι τὸν ἄρρενα· χάσκει
[5, 16]	Ὅταν δὲ σηπίδιον γένηται, ὅλον	ἐκ	τοῦ λευκοῦ γενόμενον ἔσω, τούτου
[5, 6]	ὁ καρκίνος ἀναβαίνει ὁ ἐλάττων	ἐκ	τοῦ ὄπισθεν· ὅταν δ´ ἀναβῇ
[5, 20]	οὐ κάτωθεν τοῦ κυττάρου, ἀλλ´	ἐκ	τοῦ πλαγίου. ~Ἔνια δὲ τῶν
[5, 15]	πέφυκεν. Αὐτὰ μὲν οὖν τὰ	ἐκ	τοῦ πλαγίου οὐ δύναται συμπεριλαμβάνειν,
[5, 15]	ἕκαστον γὰρ τῶν ἐπικαλυμμάτων τῶν	ἐκ	τοῦ πλαγίου πεφυκότων ἐστὶ χονδρῶδές
[5, 19]	ἐναφιᾶσιν, ὡς μὲν ἔνιοι λέγουσιν,	ἐκ	τοῦ στόματος, ὅσοι φέρειν φασὶν
[5, 16]	μακρόβιοι πάντες. ~Τὰ δὲ μαλάκια	ἐκ	τοῦ συνδυασμοῦ καὶ τῆς ὀχείας
[5, 27]	ἔτει. Ἡ δ´ ἑμὺς ἐξιοῦσα	ἐκ	τοῦ ὕδατος τίκτει, ὀρύξασα βόθυνον
[5, 8]	ποιεῖσθαι τὴν ὁμιλίαν ταύτην, ὅταν	ἐκ	τοῦ χειμῶνος μεταβάλλῃ πρὸς τὸ
[5, 19]	Σκώληξ δ´ οὐ γίνεται πρότερον	ἐκ	τούτου, ἀλλ´ εὐθέως ἡ μέλιττα,
[5, 2]	οὕτως ὥστε καὶ νευρὰν ποιοῦνται	ἐκ	τούτου τοῖς τόξοις. Οἱ δ´
[5, 13]	πόρον οὐδὲν τούτων, οὐδὲ γίνονται	ἐκ	τούτων αἱ πορφύραι, ἀλλὰ φύονται
[5, 15]	ὥσπερ φαίνεται καὶ ἐκτός· εἶτ´	ἐκ	τούτων γίνονται οἱ κάραβοι ἐν
[5, 1]	ὅταν αὐτόματα γεννήσωσιν ᾠά, συμβαίνει	ἐκ	τούτων καὶ ζῷα γίνεσθαι, πλὴν
[5, 1]	τὸ ἄρρεν καὶ τὸ θῆλυ,	ἐκ	τούτων συνδυαζομένων γίνεται μέν τι,
[5, 27]	δ´ ᾠῶν ζῷον μέγιστον γίνεται	ἐκ	τούτων· τὸ μὲν γὰρ ᾠὸν
[5, 8]	αἴθυια ἀρχομένου τοῦ ἔαρος εὐθὺς	ἐκ	τροπῶν, καὶ ἐπικαθεύδει ὥσπερ αἱ
[5, 19]	σπανίας, ἐνεγίνετο ἄν, εἴπερ ἐποίουν	ἐκ	τῶν ἀνθέων. Συνίσταται δὲ τὸ
[5, 19]	οὖν κηρίον ποιεῖ, ὥσπερ εἴρηται,	ἐκ	τῶν ἀνθέων· τὸ δὲ μέλι
[5, 16]	μεθ´ ἡμέρας μάλιστα πεντήκοντα γίνεται	ἐκ	τῶν ἀπορραγέντων πολυπόδια, καὶ ἐξέρπει,
[5, 17]	βόστρυχοι. Αἱ δ´ ἐμπίδες γίνονται	ἐκ	τῶν ἀσκαρίδων. Αἱ δ´ ἀσκαρίδες
[5, 17]	γὰρ τούτοις γίνονται σκώληκες) καὶ	ἐκ	τῶν ἐν τῇ κυνακάνθῃ· ὁρμῶσι
[5, 17]	δ´ αἱ μὲν καλούμεναι ψυχαὶ	ἐκ	τῶν καμπῶν, αἳ γίνονται ἐπὶ
[5, 1]	ὀχευομένων αἱ καλούμεναι κονίδες καὶ	ἐκ	τῶν μυιῶν σκώληκες καὶ ἐκ
[5, 17]	γενομένου. Οἱ δὲ μύωπες γίνονται	ἐκ	τῶν ξύλων. Αἱ δ´ ὀρσοδάκναι
[5, 23]	ἅμα δὲ τῷ θέρει γίνονται	ἐκ	τῶν περυσινῶν κυημάτων ἀκρίδες. Ὁμοίως
[5, 17]	τῆς κράμβης. {Αἱ δὲ κανθαρίδες	ἐκ	τῶν πρὸς ταῖς συκαῖς καμπῶν
[5, 25]	συνισταμένης ἐκτός, οἱ δὲ φθεῖρες	ἐκ	τῶν σαρκῶν. Γίνονται δ´ ὅταν
[5, 17]	τῶν ξύλων. Αἱ δ´ ὀρσοδάκναι	ἐκ	τῶν σκωληκίων μεταβαλλόντων· τὰ δὲ
[5, 17]	κόπρον ἔχοντες φαίνονται· {ὅταν δ´	ἐκ	τῶν σκωλήκων εἰς τὴν διατύπωσιν
[5, 17]	σκώληξι καὶ τοῖς ζῴοις τοῖς	ἐκ	τῶν σκωλήκων περιρρηγνυμένοις ἡ ἀρχὴ
[5, 17]	τοῖς εἰρημένοις. Αἱ δὲ μυῖαι	ἐκ	τῶν σκωλήκων τῶν ἐν τῇ
[5, 17]	τῆς ἀγρώστεως, αἱ δὲ μηλολόνθαι	ἐκ	τῶν σκωλήκων τῶν ἐν τοῖς
[5, 17]	γίνονται κάνθαροι. Γίνονται δὲ καὶ	ἐκ	τῶν σκωλήκων τῶν ἐν τοῖς
[5, 1]	δ´ ἐν τοῖς ζῴοις αὐτοῖς	ἐκ	τῶν τοῖς μορίοις περιττωμάτων. Τῶν
[5, 1]	ἐκ τῶν μυιῶν σκώληκες καὶ	ἐκ	τῶν ψυλλῶν σκώληκες ᾠοειδεῖς, ἐξ
[5, 17]	τινὸς γίνεται τὸ ζῷον, ὥσπερ	ἐκ	τῶν ᾠῶν, ἀλλ´ ὅλον αὐξάνεται
[5, 16]	ταῦτα ἐκτίκτει μακρὸν καὶ συνεχὲς	ἐκ	τῶν ᾠῶν, οἷον τὸ τῶν
[5, 17]	οἷον φαλάγγιά τε καὶ ἀράχνια	ἐκ	φαλαγγίων καὶ ἀραχνίων, καὶ ἀττέλαβοι
[5, 20]	δ´ οὐκ ἐκ κηροῦ ἀλλ´	ἐκ	φλοιώδους καὶ ἀραχνιώδους ὕλης τὸ
[5, 17]	Τὰ πλεῖστα δὲ τῶν γινομένων	ἔκ	τε καμπῶν καὶ σκωλήκων ὑπὸ
[5, 1]	ἐξ οὐδενὸς ἀλλ´ ἀτελές, οἷον	ἔκ	τε τῶν φθειρῶν ὀχευομένων αἱ
[5, 17]	τὰ ὕπερα καὶ τὰ πηνία	ἔκ	τινων τοιούτων ἄλλων, αἳ κυμαίνουσι
[5, 1]	ἄλλων ἐφεξῆς, τά τε καθ´	ἕκαστα	καὶ τὰ κοινῇ συμβαίνοντα περὶ
[5, 16]	πλῆθος· ὧν ἡ μὲν καθ´	ἕκαστα	φύσις τῶν μελῶν οὔπω διάδηλος,
[5, 8]	δὲ καὶ ἡλικίαι τῆς ὀχείας	ἑκάστοις	εἰσὶ διωρισμέναι τῶν ζῴων. Βούλεται
[5, 27]	δὲ περὶ τὸ μετόπωρον, ὡς	ἑκάστοις	πρὸς τὴν γένεσιν τῶν ἐκγόνων
[5, 15]	διῃρημένον εἰς ὀκτὼ μοίρας. Καθ´	ἕκαστον	γὰρ τῶν ἐπικαλυμμάτων τῶν ἐκ
[5, 9]	συμβαίνει οὔθ´ ἁπλῶς οὔτε καθ´	ἕκαστον	γένος, ὥσπερ τοῖς πλείστοις τοῦ
[5, 17]	προβᾶσαι τῷ ἑτέρῳ κάμψασαι ἐπιβαίνουσιν·	ἕκαστον	δὲ τῶν γινομένων τὸ οἰκεῖον
[5, 15]	γίνεται ὥσπερ βότρυς· σχίζεται γὰρ	ἕκαστον	εἰς πλείω τῶν χονδρωδῶν. Ταῦτα
[5, 13]	περὶ ἔτη ἕξ, καὶ καθ´	ἕκαστον	ἐνιαυτὸν φανερά ἐστιν ἡ αὔξησις
[5, 19]	πρότερον. Εἰσὶ δὲ πλείους ἐν	ἑκάστῳ	σμήνει ἡγεμόνες, καὶ οὐχ εἷς
[5, 15]	τοῦ πόρου, ἀλλὰ κατὰ μέσον·	ἑκατέρωθεν	γὰρ ἀπὸ τῆς κέρκου καὶ
[5, 9]	βελόνη, θέρους δὲ περὶ τὸν	Ἑκατομβαιῶνα	θυννίς, περὶ τροπὰς θερινάς· τίκτει
[5, 15]	περὶ τρεῖς μῆνας, Σκιρροφοριῶνα καὶ	Ἑκατομβαιῶνα	καὶ Μεταγειτνιῶνα· μετὰ δὲ ταῦτα
[5, 27]	πλῆθος ᾠῶν· καὶ γὰρ εἰς	ἑκατὸν	τίκτουσιν ᾠά. Τίκτουσι δὲ καὶ
[5, 22]	φαλάγγιον, καὶ ἀποκτείνει τὴν τεκοῦσαν	ἐκβάλλοντα,	πολλάκις δὲ καὶ τὸν ἄρρενα,
[5, 21]	καὶ ἐπῳάζουσιν. Ὅταν δὲ τελειωθῇ,	ἐκβάλλονται,	ὥσπερ οἱ ἀράχναι, καὶ ἀπόλλυνται
[5, 16]	καλαμώδη, κἄν τι ᾖ τοιοῦτον	ἐκβεβλημένον,	οἷον ὕλη ἢ〉 κλήματα ἢ
[5, 12]	ἀεὶ ἐπὶ τὸ βελτίω τὰ	ἔκγονα	γεννᾶν μέχρι ἐτῶν εἴκοσιν. Ὀχεύει
[5, 12]	ὀρνίθων· τῶν μὲν γὰρ τὰ	ἔκγονα	ἐλάττω, τῶν δὲ τὰ ᾠά.
[5, 12]	μετὰ τὸν τόκον. Τὰ δ´	ἔκγονα	κατὰ μὲν τὴν ἡλικίαν βέλτιστα
[5, 12]	τῶν δὲ πρεσβυτέρων χείρω τὰ	ἔκγονα·	οὐ γὰρ ἔτι γίνεται αὐτῷ
[5, 12]	ὥστε καὶ γεννᾶν· τὰ μέντοι	ἔκγονα	τὰ κατὰ τούτους τοὺς χρόνους
[5, 12]	ὀχεία γίνεται καὶ μικρότερα τὰ	ἔκγονα.	Τίκτει δ´ ἐλάχιστα μὲν ὗς,
[5, 11]	τοῦ θέρους μόνον. Τὰ δ´	ἔκγονα	τοῦ ἔαρος βέλτιστα καὶ τοῦ
[5, 12]	ὄντων ἀσθενέστερα καὶ ἐλάττω τὰ	ἔκγονα.	Τοῦτο δὲ μάλιστα δῆλον ἐπί
[5, 12]	δ´ ὀχεύουσιν ὡσαύτως. Τὰ δ´	ἔκγονα	τῶν ἀρρένων διαφέρει ἐπὶ τούτων
[5, 12]	πρότερον, αἱ νέαι ἐλάττω τὰ	ἔκγονα	τῶν πρεσβυτέρων. Κάπρος δ´ ἀγαθὸς
[5, 27]	ἑκάστοις πρὸς τὴν γένεσιν τῶν	ἐκγόνων	ἡ ἐπιοῦσα ὥρα συμφέρει. Ἡ
[5, 16]	οἷον ῥάγες βότρυος, ὧν περιρραγέντων	ἐκδύεται	ἔσωθεν τὰ σηπίδια. Ἐὰν δέ
[5, 23]	ἀποθνήσκουσι περὶ τὸν αὐτὸν χρόνον.	Ἐκδύνουσι	δ´ ἐκ τῆς γῆς τοῦ
[5, 15]	εἰσιν, ὅταν δ´ ἐκτέκωσι, χείρισται.	Ἐκδύνουσι	δὲ τὸ κέλυφος τοῦ ἔαρος,
[5, 23]	γῆς ἐστιν. Ὅταν δ´ ἐκπεφθῶσιν,	ἐκδύνουσιν	ἐκ τοῦ γεοειδοῦς τοῦ περιέχοντος
[5, 10]	ἐν τῷ εὐρίπῳ τῶν Πυρραίων·	ἐκεῖνοι	δ´ ἀμείνους τοῦ χειμῶνος. Εἰσὶ
[5, 17]	περιττώμασι, καὶ τούτων τὰ μὲν	ἐκκεχωρισμένων,	τὰ δ´ ἔτι ὄντων ἐν
[5, 16]	λεύκης καρπῷ, καθάπερ εἴρηται πρότερον.	Ἐκκρεμάννυνται	δὲ περὶ τὴν θαλάμην τὰ
[5, 12]	πολλοῖς ἄρχεταί τε τὸ σπέρμα	ἐκκρίνεσθαι	καὶ γεννᾶν δύναται, ἀλλ´ ὕστερον·
[5, 27]	ἐλάττους ἢ τριάκοντα ἀνορύττει καὶ	ἐκλέπει	ταχύ, καὶ ἀπάγει τοὺς νεοττοὺς
[5, 28]	τέκῃ εἰς τὴν γῆν, ἐπῳάζει.	Ἐκλέπεται	δὲ καὶ ταῦτα τῷ ὑστέρῳ
[5, 27]	οἱ ποτάμιοι εἰς τὴν γῆν.	Ἐκλέπεται	δὲ τὰ τῶν σαύρων αὐτόματα
[5, 27]	τοῦτο ποιήσῃ, φοιτῶσα ἐπῳάζει ἄνωθεν·	ἐκλέπεται	δὲ τὰ ᾠὰ τῷ ὑστέρῳ
[5, 17]	ταῖς λοιπαῖς τρισὶν ἐπῳάζουσι καὶ	ἐκλέπουσιν	ὅσα γόνῳ τίκτεται, οἷον ὑπ´
[5, 27]	διετίζει ὁ σαῦρος· λέγεται γὰρ	ἕκμηνος	εἶναι βίος σαύρας. Ὁ δὲ
[5, 19]	λάβῃ τέλος, τὸν ὑμένα περιρρήξας´	ἐκπέταται.	{Κόπρον δὲ προΐεται, ἕως ἂν
[5, 17]	διελθόντος περιρρήγνυται τὸ κέλυφος, καὶ	ἐκπέτεται	ἐξ αὐτῶν πτερωτὰ ζῷα, ἃς
[5, 26]	σκωλήκιον, εἶτα περιρραγέντος τοῦ δέρματος	ἐκπέτεται	τοῦτο ἐγκαταλιπὼν ὁ ψήν, καὶ
[5, 23]	ὥσπερ ὑμένος· ἐκ ταύτης δ´	ἐκπέττονται.	Γίνεται δὲ μαλακὰ τὰ κυήματα
[5, 23]	ὑπὸ γῆς ἐστιν. Ὅταν δ´	ἐκπεφθῶσιν,	ἐκδύνουσιν ἐκ τοῦ γεοειδοῦς τοῦ
[5, 26]	δὲ γίνονται ἂν ἀράχνης συγκατακλεισθῇ·	ἐκπίνων	γάρ, ἄν τι ἐνῇ ὑγρόν,
[5, 24]	μᾶλλον ὑπομένουσιν ἢ ἐὰν εὐθὺς	ἐκτείνας,	καὶ ἀναβαίνουσιν ἐπὶ τὸν δάκτυλον·
[5, 13]	τὴν μορφήν. {Ἐὰν δὲ πρὶν	ἐκτεκεῖν	ἁλῶσιν, ἐνίοτε ἐν ταῖς φορμίσιν
[5, 15]	καὶ τοῦ χειμῶνος καὶ πρὶν	ἐκτεκεῖν	τοῦ ἔαρος ἄρισταί εἰσιν, ὅταν
[5, 16]	τὴν θαλάμην τὰ ᾠά, ὅταν	ἐκτέκῃ.	{Τὸ δὲ πλῆθος ἔχει τοσαῦτα
[5, 16]	σηπία καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα	ἐκτεκόντα,	οὗ ἂν τὰ κυήματα αὐτῶν
[5, 15]	ἔαρος ἄρισταί εἰσιν, ὅταν δ´	ἐκτέκωσι,	χείρισται. Ἐκδύνουσι δὲ τὸ κέλυφος
[5, 12]	Διὸ καὶ τὰς φωνὰς τὰ	ἐκτεμνόμενα	μεταβάλλουσιν ἐναντίως· εἰς τὸ θῆλυ
[5, 12]	τὸ θῆλυ γὰρ μεταβάλλουσι τὰ	ἐκτεμνόμενα.	Οἱ δὲ χρόνοι τῆς ὀχείας
[5, 5]	δ´ ἐπὶ τὸ στόμα ποιεῖται.	Ἐκτίκτει	δὲ κατὰ τὸν φυσητῆρα καλούμενον,
[5, 16]	τιθέασιν ἐπίτηδες· καὶ πρὸς ταῦτα	ἐκτίκτει	μακρὸν καὶ συνεχὲς ἐκ τῶν
[5, 16]	δὲ σηπία πρὸς τὴν γῆν	ἐκτίκτει	περὶ τὰ φυκία καὶ τὰ
[5, 6]	ἀφεστηκὸς καὶ συνηρεφέστερον, εἰς ὃ	ἐκτίκτουσι	καὶ ᾗ τὸ περίττωμα ἐξέρχεται.
[5, 13]	ταῖς φορμίσιν οὐχ ὅπου ἔτυχεν	ἐκτίκτουσιν,	ἀλλ´ εἰς ταὐτὸ ἰοῦσαι, ὥσπερ
[5, 23]	κατερρωγυίᾳ· ἐν ταῖς ῥωγμαῖς γὰρ	ἐκτίκτουσιν.	Διαμένει δὲ τὰ ᾠὰ τὸν
[5, 15]	καὶ ἀθρόον, ὥσπερ φαίνεται καὶ	ἐκτός·	εἶτ´ ἐκ τούτων γίνονται οἱ
[5, 1]	καὶ τῶν ἐντὸς καὶ τῶν	ἐκτός,	ἔτι δὲ περί τε τῶν
[5, 25]	τῆς ἀπὸ τῶν ζῴων συνισταμένης	ἐκτός,	οἱ δὲ φθεῖρες ἐκ τῶν
[5, 12]	καὶ ἐνιαυσία ἐκύησεν ὥστε καὶ	ἐκτραφῆναι.	Καὶ βοῦς ἐνιαυσία ἔτεκεν ὥστε
[5, 12]	βοῦς ἐνιαυσία ἔτεκεν ὥστε καὶ	ἐκτραφῆναι·	καὶ τὸ μέγεθος ηὐξήθη ὅσον
[5, 11]	δ´ ὕστερον τόκον εἰς τέλος	ἐκτρέφει.	Ὅσα δ´ ἢ ἥμερα ἢ
[5, 12]	τετράμηνοι, ὥστε δὲ γεννᾶν καὶ	ἐκτρέφειν	ἑξάμηνοι, ἐνιαχοῦ δ´ οἱ κάπροι
[5, 8]	λοιπαῖς ἑπτὰ ἡμέραις τίκτειν καὶ	ἐκτρέφειν	τὰ νεόττια. Περὶ μὲν οὖν
[5, 12]	ἄν τι καὶ γένηται, οὐκ	ἐκτρέφεται	εἰς τέλος. Τεκοῦσα δὲ πάλιν
[5, 11]	αἱ περιστεραὶ πᾶσαν ὥραν καὶ	ἐκτρέφουσιν,	ἂν τόπον ἔχωσιν ἀλεεινὸν καὶ
[5, 8]	Πολλὰ δὲ καὶ πρὸς τὰς	ἐκτροφὰς	τῶν τέκνων στοχαζόμενα ποιεῖται τὸν
[5, 12]	τέλος. Τεκοῦσα δὲ πάλιν ὀχεύεται	ἕκτῳ	μηνί, καὶ οὐ πρότερον. Ἵππος
[5, 12]	ἑξάμηνος. Ἤδη δὲ καὶ ἐνιαυσία	ἐκύησεν	ὥστε καὶ ἐκτραφῆναι. Καὶ βοῦς
[5, 24]	πόλιν πολλοί, μάλιστα δ´ οὗ	ἐλαῖαι·	οὐ γὰρ γίνονται παλίνσκιοι. Ἐν
[5, 18]	δ´ ἀπὸ τοῦ ἄνθους τῆς	ἐλαίας·	καὶ σημεῖον λέγουσιν ὅτι, ἂν
[5, 18]	καὶ σημεῖον λέγουσιν ὅτι, ἂν	ἐλαιῶν	φορὰ γένηται, τότε καὶ ἑσμοὶ
[5, 19]	γόνον, διὸ καὶ ἅμα συμβαίνει	ἐλαιῶν	φορὰ καὶ ἐσμῶν. Ἐργάζονται δὲ
[5, 16]	ὅτι αὐξανομένου τοῦ σηπιδίου ἀεὶ	ἔλαττον	γίνεται τὸ λευκόν, καὶ τέλος,
[5, 12]	ἢ τρεῖς ἡμέρας τὸ μακρότατον·	ἔλαττον	δ´ οὐ φέρει τῶν ἑξήκονθ´
[5, 7]	μὲν ὄπισθεν, εἶτ´ ἐπιβαίνει τὸ	ἔλαττον	ἐπὶ τὸ μεῖζον· {τοῦτο δ´
[5, 23]	τὸ μεῖζον (τὸ γὰρ ἄρρεν	ἔλαττόν	ἐστι) τίκτουσι δ´ εἰς τὴν
[5, 14]	τὸ τὴν πρόσφυσιν εἶναι κατ´	ἔλαττον.	Ἔχει δὲ καὶ αἴσθησιν, ὡς
[5, 12]	δ´ οὖσα ἐὰν πιαίνηται σφόδρα,	ἔλαττον	ἴσχει τὸ γάλα μετὰ τὸν
[5, 17]	καλοῦσί τινες κράμβην, πρῶτον μὲν	ἔλαττον	κέγχρου, εἶτα μικροὶ σκώληκες αὐξανόμενοι,
[5, 17]	γὰρ τὸ ὑγρὸν συμβαίνει εἶναι	ἔλαττον.	Οἱ δὲ κρότωνες γίνονται ἐκ
[5, 9]	ἔνθα μὲν πλεονάκις ἔνθα δ´	ἐλαττονάκις	γεννᾶν τὰ αὐτά. ~{Τίκτει δὲ
[5, 23]	τοῖς ἄλλοις ἐντόμοις, ἐπιβαίνοντος τοῦ	ἐλάττονος	ἐπὶ τὸ μεῖζον (τὸ γὰρ
[5, 15]	μάλιστα πεντεκαίδεκα, καὶ λαμβάνονται πολλάκις	ἐλάττους	ἢ δακτυλιαῖοι. Προεκτίκτει μὲν οὖν
[5, 27]	ἐντεκοῦσα καταλείπει· ἐάσασα δ´ ἡμέρας	ἐλάττους	ἢ τριάκοντα ἀνορύττει καὶ ἐκλέπει
[5, 12]	ἔχει ἐν τοῖς ὑπτίοις, ἢ	ἐλάττους	τῶν ἐν τοῖς πρανέσιν) ἡ
[5, 17]	οἱ ἰχνεύμονες καλούμενοι (εἰσὶ δ´	ἐλάττους	τῶν ἑτέρων) τὰ φαλάγγια ἀποκτείναντες
[5, 17]	ἔντομα τῶν ζῴων ὅτι μὲν	ἐλάττω	ἐστὶ τὰ ἄρρενα τῶν θηλειῶν
[5, 12]	τὰ κατὰ τούτους τοὺς χρόνους	ἐλάττω	καὶ ἀσθενικώτερα. Ὡς δ´ ἐπὶ
[5, 12]	γονίμων δ´ ὄντων ἀσθενέστερα καὶ	ἐλάττω	τὰ ἔκγονα. Τοῦτο δὲ μάλιστα
[5, 12]	ἐν τοῖς πρότερον, αἱ νέαι	ἐλάττω	τὰ ἔκγονα τῶν πρεσβυτέρων. Κάπρος
[5, 22]	Τίκτουσι δ´ αἱ μὲν γλαφυραὶ	ἐλάττω	τὸ πλῆθος, τὰ δὲ φαλάγγια
[5, 12]	τῶν μὲν γὰρ τὰ ἔκγονα	ἐλάττω,	τῶν δὲ τὰ ᾠά. Αἱ
[5, 19]	καὶ ὅταν αὐχμοὶ καὶ ἐρυσίβη,	ἐλάττων	γίνεται ὁ γόνος· ἀλλ´ αὐχμοῦ
[5, 6]	δ´ ὁ καρκίνος ἀναβαίνει ὁ	ἐλάττων	ἐκ τοῦ ὄπισθεν· ὅταν δ´
[5, 11]	γὰρ ἕτερον περιστερὰ καὶ πελειάς.	Ἐλάττων	μὲν οὖν ἡ πελειάς, τιθασσὸν
[5, 12]	τῶν πρεσβυτέρων, {ἐπεὶ καὶ οἱ	ἔλαφοι	οἱ ἄρρενες τῶν θηλειῶν φθέγγονται
[5, 2]	μέγεθος ἐχόντων οὔτε τοὺς ἄρρενας	ἐλάφους	αἱ θήλειαι ὑπομένουσιν, εἰ μὴ
[5, 2]	γονήν· καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν	ἐλάφων	ὦπται τοῦτο συμβαῖνον, τῶν γε
[5, 15]	πόρῳ ἀλλὰ τὰ κατὰ μέσον,	ἐλάχιστα	δὲ τὰ ἔσχατα. Τὸ δὲ
[5, 12]	μικρότερα τὰ ἔκγονα. Τίκτει δ´	ἐλάχιστα	μὲν ὗς, ὅταν ᾖ πρωτοτόκος·
[5, 25]	τούτων αἱ μὲν ψύλλαι ἐξ	ἐλαχίστης	σηπεδόνος (ὅπου γὰρ ἂν κόπρος
[5, 11]	μικρῷ μείζων ἐστὶ τῆς περιστερᾶς·	ἐλάχιστον	δὲ τῶν τοιούτων ἡ τρυγών.
[5, 26]	ξύλῳ ζῷον, ὃ δὴ δοκεῖ	ἐλάχιστον	εἶναι τῶν ζῴων πάντων καὶ
[5, 9]	ἱππούρου· καὶ γὰρ ταῦτα ἐξ	ἐλαχίστου	μέγιστα γίνεται τάχιστα, πλὴν ἡ
[5, 27]	καὶ βιοῖ χρόνον πολύν) ἐξ	ἐλαχίστων	δ´ ᾠῶν ζῷον μέγιστον γίνεται
[5, 2]	τούτου τοῖς τόξοις. Οἱ δ´	ἐλέφαντες	ὀχεύονται μὲν ἐν ταῖς ἐρημίαις,
[5, 12]	ὀχεύεται ἡ θήλεια. Ὁ δ´	ἐλέφας	ἄρχεται μὲν βαίνεσθαι ὁ μὲν
[5, 4]	ἔσωθεν δ´ ἕτερος πόρος, ὥσπερ	ἐλέχθη	καὶ πρότερον ἐν τῇ διαφορᾷ
[5, 26]	δὲ καὶ ἄλλα ζῳδάρια, ὥσπερ	ἐλέχθη	καὶ πρότερον, τὰ μὲν ἐν
[5, 19]	πλὴν ἐὰν μὴ ἐξέλθῃ, ὥσπερ	ἐλέχθη	πρότερον. Ἐὰν δέ τις ἀφέλῃ
[5, 9]	καὶ χειμῶνος καὶ θέρους, ὥσπερ	ἐλέχθη	πρότερον, οἷον χειμῶνος μὲν λάβραξ,
[5, 24]	κέλυφος. {Ὅταν δ´ ἡ ὥρα	ἔλθῃ	περὶ τροπάς, ἐξέρχονται νύκτωρ, καὶ
[5, 17]	τῶν σκωλήκων εἰς τὴν διατύπωσιν	ἔλθωσι,	καλοῦνται μὲν νύμφαι τότε, οὐ
[5, 13]	τοῖς ἐν τῷ ὀστράκῳ τῆς	ἕλικος.	Κηριάζουσι δὲ καὶ οἱ μύες.
[5, 15]	πηλώδεσιν οὐδέτεροι· διὸ καὶ ἐν	Ἑλλησπόντῳ	μὲν καὶ περὶ Θάσον ἀστακοὶ
[5, 14]	αὔξησιν· διὸ καὶ οἱ ἐν	Ἑλλησπόντῳ	τραχεῖς εἰσι καὶ πυκνοί, καὶ
[5, 14]	Τρέφει δ´ ἐν ἑαυτῷ ζῷα,	ἕλμινθάς	τε καὶ ἕτερ´ ἄττα, ἃ
[5, 17]	τοῖς ζῴοις, οἷον αἱ καλούμεναι	ἕλμινθες.	Ἔστι δ´ αὐτῶν γένη τρία,
[5, 17]	λίθος καίεται, ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας	ἐμβαλλόντων,	ἐνταῦθα γίνεται θηρία ἐν τῷ
[5, 12]	ἔστι γὰρ μονοτόκον· τὸ δ´	ἔμβρυον	γίνεται ὅσον μόσχος δίμηνος ἢ
[5, 19]	τοῖς σκέλεσι, τὸ δὲ μέλι	ἐμεῖ	εἰς τὸν κύτταρον. Τὸν δὲ
[5, 12]	καὶ τὸ μέγεθος ηὐξήθη ὅσον	ἔμελλε,	καὶ οὐκέτι. Αἱ μὲν οὖν
[5, 8]	καὶ Στησίχορος τοῦτον τὸν τρόπον	ἐμνήσθη	περὶ αὐτῆς. Τίκτει δὲ καὶ
[5, 17]	οἱ καλούμενοι βόστρυχοι. Αἱ δ´	ἐμπίδες	γίνονται ἐκ τῶν ἀσκαρίδων. Αἱ
[5, 16]	ἔχει τοσαῦτα ᾠὰ ὥστ´ ἐξαιρεθέντων	ἐμπίπλαται	ἀγγεῖον πολλῷ μεῖζον τῆς κεφαλῆς,
[5, 17]	κἄπειτα περιρραγέντος τοῦ κελύφους ἡ	ἐμπὶς	ἄνω ἐπικάθηται, ἕως ἂν ἥλιος
[5, 4]	πρανῆ τῶν θηλειῶν, ὅσοις μὴ	ἐμποδίζει	τὸ οὐραῖον δεινὸν ἔχον πάχος.
[5, 27]	τῷ ὑστέρῳ ἔτει. Ἡ δ´	ἑμὺς	ἐξιοῦσα ἐκ τοῦ ὕδατος τίκτει,
[5, 13]	γὰρ ἐν ἐνιαυτῷ γίνεται τέλεια.	Ἐμφύονται	δ´ ἐν ἐνίοις τῶν ὀστρακοδέρμων
[5, 26]	ἐστίν, οἷον οἱ σῆτες, οἳ	ἐμφύονται	μᾶλλον ὅταν κονιορτώδη τὰ ἔρια
[5, 12]	μὲν τὴν ἡλικίαν βέλτιστα ἃ〉	ἐν	ἀκμῇ, κατὰ δὲ τὰς ὥρας,
[5, 16]	δ´ ἀποτέκῃ τὰ ᾠά, γίνεται	ἐν	ἄλλαις πεντεκαίδεκα ἡμέραις οἷον ῥάγες
[5, 24]	δ´ ἄρρενες μὲν οἱ ᾄδοντες	ἐν	ἀμφοτέροις τοῖς γένεσι, θήλεις δ´
[5, 22]	διαρθροῦται. {Τίκτει δὲ πάντα μὲν	ἐν	ἀραχνίῳ, ἀλλὰ τὰ μὲν ἐν
[5, 17]	τὰ μὲν φυτῶν, τὰ δ´	ἐν	αὔοις ἤδη, τὰ δ´ ἐν
[5, 13]	ἀμμώδεσι καὶ βορβορώδεσιν. Ἔχουσι δ´	ἐν	αὑταῖς πιννοφύλακα, αἱ μὲν καρίδιον
[5, 22]	ἐν τοῖς σκώληξι θλιβομένοις καὶ	ἐν	αὐτοῖς νέοις οὖσι, παχὺς καὶ
[5, 28]	ὁ μὲν ἔχις ζῳοτοκεῖ ἔξω,	ἐν	αὑτῷ πρῶτον ᾠοτοκήσας· τὸ δ´
[5, 17]	γένηται πλείω χρόνον· τὰ δ´	ἐν	βορβόρῳ καὶ κόπρῳ σηπομένοις, τὰ
[5, 24]	ἐλαῖαι· οὐ γὰρ γίνονται παλίνσκιοι.	Ἐν	γὰρ τοῖς ψυχροῖς οὐ γίνονται
[5, 17]	καὶ λευκοί· δυσκίνητοι δὲ πάντες.	Ἐν	δὲ Κύπρῳ, οὗ ἡ χαλκῖτις
[5, 8]	μὲν ἡμέραις ποιεῖσθαι τὴν νεοττιάν,	ἐν	δὲ ταῖς λοιπαῖς ἑπτὰ ἡμέραις
[5, 17]	ταῖς ἑπτὰ ἡ σύστασις γίνεται,	ἐν	δὲ ταῖς λοιπαῖς τρισὶν ἐπῳάζουσι
[5, 13]	μὲν τῇ βορβορώδει τὰ ὄστρεα,	ἐν	δὲ τῇ ἀμμώδει κόγχαι καὶ
[5, 25]	ὅσα ἔχει τῶν λουομένων φθεῖρας.	Ἐν	δὲ τῇ θαλάττῃ γίνονται μὲν
[5, 25]	καὶ τὸ μέγεθος ἡλίκος ἀράχνης.	Ἐν	δὲ τῇ θαλάττῃ τῇ ἀπὸ
[5, 25]	ὕες φθεῖρας μεγάλους καὶ σκληρούς.	Ἐν	δὲ τοῖς κυσὶν οἱ καλούμενοι
[5, 13]	ἐν μὲν τοῖς προσβορείοις μέλαιναι,	ἐν	δὲ τοῖς νοτίοις ἐρυθραὶ ὡς
[5, 15]	δ´ ἀστακοὶ ἐν τοῖς λείοις·	ἐν	δὲ τοῖς πηλώδεσιν οὐδέτεροι· διὸ
[5, 19]	ὅταν ἀφῇ, ἐπῳάζει ὥσπερ ὄρνις.	Ἐν	δὲ τῷ κηρίῳ τὸ σκωλήκιον
[5, 19]	ἢ δέκα, εὖ δοκεῖ διαγεγενῆσθαι.	Ἐν	δὲ τῷ Πόντῳ εἰσί τινες
[5, 8]	ἁλκυονίδας ἡμέρας περὶ τὰς τροπάς,	ἐν	δὲ τῷ Σικελικῷ πελάγει σχεδὸν
[5, 1]	τὸ ἄρρεν, ἐκ συνδυασμοῦ γίνονται·	ἐν	δὲ τῷ τῶν ἰχθύων γένει
[5, 14]	οἱ ἐν Τορώνῃ. Τρέφει δ´	ἐν	ἑαυτῷ ζῷα, ἕλμινθάς τε καὶ
[5, 19]	ταῖς ἡμέραις, οὐκ ἔχει πάχος)	ἐν	εἴκοσι δὲ μάλιστα συνίσταται. Δῆλον
[5, 15]	τρόπον, συμπέψασα δ´ ἐνταῦθα μάλιστα	ἐν	εἴκοσιν ἡμέραις ἀποβάλλει συνεστηκὸς καὶ
[5, 19]	καὶ πρότερον. Εἰσὶ δὲ πλείους	ἐν	ἑκάστῳ σμήνει ἡγεμόνες, καὶ οὐχ
[5, 15]	τοῖς πηλώδεσιν οὐδέτεροι· διὸ καὶ	ἐν	Ἑλλησπόντῳ μὲν καὶ περὶ Θάσον
[5, 14]	τὴν αὔξησιν· διὸ καὶ οἱ	ἐν	Ἑλλησπόντῳ τραχεῖς εἰσι καὶ πυκνοί,
[5, 13]	καὶ οἱ κτένες· ταῦτα γὰρ	ἐν	ἐνιαυτῷ γίνεται τέλεια. Ἐμφύονται δ´
[5, 12]	πρανέσιν) ἡ δὲ φωνὴ μεταβάλλουσα	ἐν	ἐνίοις ἐπίδηλός ἐστιν· τοῖς δ´
[5, 13]	ἐνιαυτῷ γίνεται τέλεια. Ἐμφύονται δ´	ἐν	ἐνίοις τῶν ὀστρακοδέρμων καρκίνοι λευκοί,
[5, 17]	βομβυλίς, ἐκ δὲ τούτου νεκύδαλος·	ἐν	ἓξ δὲ μησὶ μεταβάλλει ταύτας
[5, 8]	Πλειάδος βορείου γενομένης. Λέγεται δ´	ἐν	ἑπτὰ μὲν ἡμέραις ποιεῖσθαι τὴν
[5, 26]	ἐλέχθη καὶ πρότερον, τὰ μὲν	ἐν	ἐρίοις καὶ ὅσα ἐξ ἐρίων
[5, 1]	λαμβάνει τὴν τροφήν, τὰ δ´	ἐν	ἑτέροις ἐγγίνεται φυτοῖς, ὥσπερ εἴρηται
[5, 1]	Ὅσα δ´ ἀπὸ ταὐτομάτου γίνεται	ἐν	ζῴοις ἢ γῇ ἢ φυτοῖς
[5, 5]	τι ἐν μιᾷ τῶν πλεκτανῶν,	ἐν	ᾗ δύο αἱ μέγισται κοτυληδόνες
[5, 16]	ἀγγεῖον πολλῷ μεῖζον τῆς κεφαλῆς,	ἐν	ᾗ ἔχει τὰ ᾠά. Τὰ
[5, 8]	ἐστὶν ἡ τοῦ ἔαρος ὥρα,	ἐν	ᾗ τὰ πλεῖστα καὶ πτηνὰ
[5, 15]	ἐκ τούτων γίνονται οἱ κάραβοι	ἐν	ἡμέραις μάλιστα πεντεκαίδεκα, καὶ λαμβάνονται
[5, 10]	δὲ πᾶσαν ὥραν, ἀποτίκτει δ´	ἐν	ἡμέραις πέντε καὶ δέκα. Ὅταν
[5, 16]	δὲ τοῦ ἔαρος, ἀποτίκτει δ´	ἐν	ἡμέραις πεντεκαίδεκα· ὅταν δ´ ἀποτέκῃ
[5, 19]	δὶς τοῦ μηνός. Αἱ δ´	ἐν	Θεμισκύρᾳ περὶ τὸν Θερμώδοντα ποταμὸν
[5, 17]	ἐν αὔοις ἤδη, τὰ δ´	ἐν	θριξὶ ζῴων, τὰ δ´ ἐν
[5, 19]	ἀπὸ πάντων ἡ μέλιττα ὅσα	ἐν	κάλυκι ἀνθεῖ, καὶ ἀπὸ τῶν
[5, 24]	μὴ δένδρα ἐστίν· διὸ καὶ	ἐν	Κυρήνῃ οὐ γίνονται ἐν τῷ
[5, 22]	παχεῖ, καὶ τὰ μὲν ὅλως	ἐν	κύτει στρογγύλῳ, τὰ δὲ μέχρι
[5, 17]	ὑφαίνουσιν· πρώτη δὲ λέγεται ὑφῆναι	ἐν	Κῷ Παμφίλη Πλάτεω θυγάτηρ. Ἐκ
[5, 22]	ἐν ἀραχνίῳ, ἀλλὰ τὰ μὲν	ἐν	λεπτῷ καὶ μικρῷ, τὰ δ´
[5, 17]	τοῖς ἔχουσι παντοδαπὴν ὑπόστασιν, οἷον	ἐν	μαγειρείοις τε γίνεται καὶ ἐν
[5, 13]	τὴν διαφορὰν τῆς ἰλύος ἕτερα,	ἐν	μὲν τῇ βορβορώδει τὰ ὄστρεα,
[5, 13]	ἄνθος ἐρυθρὸν ἔχουσιν. Ἔτι δ´	ἐν	μὲν τοῖς προσβορείοις μέλαιναι, ἐν
[5, 15]	ποιεῖσθαι τὴν θήραν. Γίνονται δ´	ἐν	μὲν τῷ χειμῶνι καὶ τῷ
[5, 17]	δασεῖς· οἱ δ´ ἐκ τῆς	ἐν	Μηδίᾳ χιόνος μεγάλοι καὶ λευκοί·
[5, 9]	δ´ οἱ πλεῖστοι τῶν ἰχθύων	ἐν	μησὶ τρισί, Μουνυχιῶνι, Θαργηλιῶνι, Σκιρροφοριῶνι·
[5, 19]	ἀλλὰ φέρει τὸ πῖπτον, σημεῖον·	{ἐν	μιᾷ γὰρ ἢ δυσὶν ἡμέραις
[5, 28]	διαφαγόντα αὐτὰ ἐξέρχεται. Τίκτει δ´	ἐν	μιᾷ ἡμέρᾳ καθ´ ἕν, τίκτει
[5, 5]	τὸν ἄρρενα ἔχειν αἰδοιῶδές τι	ἐν	μιᾷ τῶν πλεκτανῶν, ἐν ᾗ
[5, 25]	καὶ Φερεκύδην τὸν Σύριον. Καὶ	ἐν	νόσοις δέ τισι γίνεται πλῆθος
[5, 17]	καὶ κόπρῳ σηπομένοις, τὰ δ´	ἐν	ξύλοις, τὰ μὲν φυτῶν, τὰ
[5, 26]	κηρίῳ δὲ γίνεται παλαιουμένῳ, ὥσπερ	ἐν	ξύλῳ ζῷον, ὃ δὴ δοκεῖ
[5, 24]	δὲ καὶ ἐν τοῖς καλάμοις	ἐν	οἷς ἱστᾶσι τὰς ἀμπέλους, διατρυπῶντες
[5, 1]	γένεσιν ἐχόντων ἀπὸ συγγενῶν ζῴων	ἐν	οἷς μὲν αὐτῶν ἐστι τὸ
[5, 2]	μὲν οὖν ταῦτα τῶν ζῴων	ἐν	οἷς ὑπάρχει τὸ θῆλυ καὶ
[5, 12]	ἀπότασις τῆς φωνῆς· οὐ μὴν	ἐν	πᾶσί γε τοῖς ζῴοις, ἀλλ´
[5, 12]	ὕστερον· τὸ γὰρ τῶν νέων	ἐν	πᾶσι τοῖς ζῴοις τὸ μὲν
[5, 4]	ὥσπερ τοὺς κύνας. Ἔστι δ´	ἐν	πᾶσι τοῖς σελαχώδεσι μεῖζον τὸ
[5, 26]	οὐρᾶς, μικρὰ πάμπαν· καὶ ὅλως	ἐν	πᾶσιν ὡς εἰπεῖν, ἔν τε
[5, 22]	λεπτῷ καὶ μικρῷ, τὰ δ´	ἐν	παχεῖ, καὶ τὰ μὲν ὅλως
[5, 25]	δὲ καὶ τῶν ἄλλων ζῴων	ἐν	πολλοῖς φθεῖρες. Καὶ γὰρ οἱ
[5, 7]	τοιούτων. Δῆλον δ´ ἐπὶ τῶν	ἐν	ποσίν, οἷον μυιῶν τε καὶ
[5, 17]	ἐν θριξὶ ζῴων, τὰ δ´	ἐν	σαρκὶ τῶν ζῴων, τὰ δ´
[5, 17]	δ´ ἀπὸ μὲν τῆς ὀχείας	ἐν	ταῖς ἑπτὰ ἡ σύστασις γίνεται,
[5, 2]	Οἱ δ´ ἐλέφαντες ὀχεύονται μὲν	ἐν	ταῖς ἐρημίαις, μάλιστα δὲ περὶ
[5, 14]	καὶ μεταχωροῦσιν. Τῶν δὲ σπόγγων	ἐν	ταῖς θαλάμαις γίνονται πιννοφύλακες. Ἔπεστι
[5, 11]	τὰ δὲ τοῦ θέρους καὶ	ἐν	ταῖς θερμημερίαις χείριστα. ~Διαφέρουσι δὲ
[5, 14]	ἢ πρὸς πέτρᾳ πάντες ἢ	ἐν	ταῖς θισί, τρέφονται δ´ ἐν
[5, 20]	δ´ αὔξησιν ἐπίδηλον λαμβάνουσι μάλιστ´	ἐν	ταῖς πανσελήνοις. Ἔχεται δὲ καὶ
[5, 8]	καὶ οἱ λάροι τίκτουσι μὲν	ἐν	ταῖς περὶ θάλατταν πέτραις, τὸ
[5, 13]	μυσὶ τοῖς πυελώδεσιν, ἔπειτα καὶ	ἐν	ταῖς πίνναις οἱ καλούμενοι πιννοτῆραι.
[5, 23]	ἐν τῇ πεδιάδι καὶ κατερρωγυίᾳ·	ἐν	ταῖς ῥωγμαῖς γὰρ ἐκτίκτουσιν. Διαμένει
[5, 14]	τε κνῖδαι καὶ οἱ σπόγγοι,	ἐν	ταῖς σήραγξι τῶν πετρῶν. Ἔστι
[5, 19]	ἐκ τοῦ ἀέρος, καὶ μάλιστα	ἐν	ταῖς τῶν ἄστρων ἐπιτολαῖς, καὶ
[5, 13]	δὲ πρὶν ἐκτεκεῖν ἁλῶσιν, ἐνίοτε	ἐν	ταῖς φορμίσιν οὐχ ὅπου ἔτυχεν
[5, 12]	μὲν σπάνιον· ὀλίγοις γὰρ γεννᾶται	ἐν	ταύταις ταῖς ἡλικίαις τέκνα· ὡς
[5, 19]	ὑγρόν ἐστι (διὸ κἂν ἀφαιρεθῇ	ἐν	ταύταις ταῖς ἡμέραις, οὐκ ἔχει
[5, 10]	ἐδωδίμων· οὗτοι δὲ μάλιστα μὲν	ἐν	ταύταις ταῖς ὥραις, οὐ μὴν
[5, 17]	δὲ κάνθαροι ἣν κυλίουσι κόπρον,	ἐν	ταύτῃ φωλοῦσί τε τὸν χειμῶνα
[5, 13]	γινομένοις. Ἀφανίζονται δέ τινα χρόνον	ἐν	τῇ ἄμμῳ καὶ οἱ κτένες,
[5, 8]	τέκνων στοχαζόμενα ποιεῖται τὸν συνδυασμὸν	ἐν	τῇ ἀπαρτιζούσῃ ὥρᾳ. Ὀργᾷ δὲ
[5, 12]	τῆς δ´ ὀχείας ὁ χρόνος	ἐν	τῇ Ἀραβίᾳ κατὰ τὸν Μαιμακτηριῶνα
[5, 23]	δὲ τὰ ᾠὰ τὸν χειμῶνα	ἐν	τῇ γῇ· ἅμα δὲ τῷ
[5, 24]	γένηται. Ὁ δὲ σκώληξ αὐξηθεὶς	ἐν	τῇ γῇ γίνεται τεττιγομήτρα· καὶ
[5, 19]	Θεμισκύρᾳ περὶ τὸν Θερμώδοντα ποταμὸν	ἐν	τῇ γῇ καὶ ἐν τοῖς
[5, 27]	δὲ τὰ τῶν σαύρων αὐτόματα	ἐν	τῇ γῇ· οὐ γὰρ διετίζει
[5, 13]	ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ γίνεται	ἐν	τῇ γῇ συστάντα πορφύρια μικρά,
[5, 19]	μέλιτται αἳ ποιοῦσι κηρία τριπλᾶ	ἐν	τῇ γῇ· ταῦτα δὲ μέλι
[5, 27]	δὲ καὶ αἱ θαλάττιαι χελῶναι	ἐν	τῇ γῇ ᾠὰ ὅμοια τοῖς
[5, 4]	πόρος, ὥσπερ ἐλέχθη καὶ πρότερον	ἐν	τῇ διαφορᾷ τῇ τῶν μορίων.
[5, 13]	εἰς ταὐτὸ ἰοῦσαι, ὥσπερ καὶ	ἐν	τῇ θαλάττῃ, καὶ διὰ τὴν
[5, 14]	πολυχρόνιον εἶναι. Διάδηλοι δ´ εἰσὶν	ἐν	τῇ θαλάττῃ πρὸς τοὺς σπόγγους
[5, 1]	ἑτέροις ἐγγίνεται φυτοῖς, ὥσπερ εἴρηται	ἐν	τῇ θεωρίᾳ τῇ περὶ φυτῶν.
[5, 13]	δὲ πάντα τὰ ὀστρακώδη γίνεται	ἐν	τῇ ἰλύϊ καὶ αὐτόματα, κατὰ
[5, 14]	ἐν ταῖς θισί, τρέφονται δ´	ἐν	τῇ ἰλύϊ. Σημεῖον δέ· ὅταν
[5, 25]	φθειρώδεις. Ὅσοις δ´ ἂν ἐγγίνωνται	ἐν	τῇ κεφαλῇ, ἧττον πονοῦσι τὰς
[5, 17]	μυῖαι ἐκ τῶν σκωλήκων τῶν	ἐν	τῇ κόπρῳ τῇ χωριζομένῃ κατὰ
[5, 17]	γίνονται σκώληκες) καὶ ἐκ τῶν	ἐν	τῇ κυνακάνθῃ· ὁρμῶσι δὲ καὶ
[5, 24]	ἐν τοῖς ἀργοῖς, διὸ πολλοὶ	ἐν	τῇ Κυρηναίᾳ γίνονται. Ἐντίκτουσι δὲ
[5, 23]	οὔτ´ ἐν τῇ ὀρεινῇ οὔτ´	ἐν	τῇ λυπρᾷ, ἀλλ´ ἐν τῇ
[5, 23]	Οὐ γίνονται δ´ ἀκρίδες οὔτ´	ἐν	τῇ ὀρεινῇ οὔτ´ ἐν τῇ
[5, 3]	οἱ πόροι συνάπτουσιν καὶ ᾧ	ἐν	τῇ ὀχείᾳ πλησιάζουσιν, οἷον φρῦναι
[5, 2]	ὀπισθουρητικὰ τῶν ζῴων, καὶ συνέχονται	ἐν	τῇ ὀχείᾳ πολὺν χρόνον, ὥσπερ
[5, 23]	οὔτ´ ἐν τῇ λυπρᾷ, ἀλλ´	ἐν	τῇ πεδιάδι καὶ κατερρωγυίᾳ· ἐν
[5, 10]	καλούμενον ὑπὸ τῶν ἁλιέων αἰδοῖον	ἐν	τῇ πλεκτάνῃ λευκόν. Ἐπῳάζει δέ,
[5, 13]	μεγάλων καὶ μναῖαι· αἱ δ´	ἐν	τοῖς αἰγιαλοῖς καὶ περὶ τὰς
[5, 13]	{ἐν τοῖς τενάγεσι, τὰ δ´	ἐν	τοῖς αἰγιαλοῖς, τὰ δ´ ἐν
[5, 4]	τοῦ ἄρρενος· σχεδὸν δὲ καὶ	ἐν	τοῖς ἄλλοις ἰχθύσι τὰ θήλεα
[5, 16]	δὲ φαίνονται πρῶτον, ὥσπερ καὶ	ἐν	τοῖς ἄλλοις, καὶ ἐν τούτοις
[5, 9]	δὴ κύουσι πολλὰ κυήματα ὁμοίως	ἐν	τοῖς ἄλλοις χρόνοις. Ὅλως δὲ
[5, 13]	ὀρθαὶ φύονται ἐκ τοῦ βυσσοῦ	ἐν	τοῖς ἀμμώδεσι καὶ βορβορώδεσιν. Ἔχουσι
[5, 13]	οἱ σωλῆνες καὶ οἱ κτένες	ἐν	τοῖς ἀμμώδεσι λαμβάνουσι τὴν σύστασιν.
[5, 13]	σκληροῖς καὶ τραχέσι, τὰ δ´	ἐν	τοῖς ἀμμώδεσιν. Καὶ τὰ μὲν
[5, 24]	καὶ γὰρ οἱ ἀττέλαβοι τίκτουσιν	ἐν	τοῖς ἀργοῖς, διὸ πολλοὶ ἐν
[5, 24]	ἀφίησιν ὁ ἄρρην. Τίκτουσι δ´	ἐν	τοῖς ἀργοῖς, τρυπῶντες ᾧ ἔχουσιν
[5, 14]	τούτων εἰσίν. Ὅλως δ´ οἱ	ἐν	τοῖς βαθέσι καὶ εὐδιεινοῖς μαλακώτατοί
[5, 26]	ἀκαρί, λευκὸν καὶ μικρόν. Καὶ	ἐν	τοῖς βιβλίοις ἄλλα γίνεται, τὰ
[5, 17]	μηλολόνθαι ἐκ τῶν σκωλήκων τῶν	ἐν	τοῖς βολίτοις καὶ τῶν ὀνίδων.
[5, 4]	θηλείας ταῦτα μὴ ἔχειν, οἷον	ἐν	τοῖς γαλεώδεσιν· ἐπὶ γὰρ τούτων
[5, 20]	καὶ πέτεσθαι, ἐνίοις δὲ νύμφαι,	ἐν	τοῖς δὲ σκώληκες ἔτι. Κόπρος
[5, 17]	τὸ ὄξος ἰλύος· καὶ γὰρ	ἐν	τοῖς δοκοῦσιν ἀσηπτοτάτοις εἶναι ἐγγίνονται
[5, 17]	ἐν μαγειρείοις τε γίνεται καὶ	ἐν	τοῖς ἔργοις· σήπεται γὰρ τὰ
[5, 26]	συνῶπται. Τὰ δ´ ἐρινεὰ τὰ	ἐν	τοῖς ἐρινεοῖς ἔχουσι τοὺς καλουμένους
[5, 1]	δὲ τρόπον, καὶ περὶ τούτων	ἐν	τοῖς ἐχομένοις ἔσται φανερόν· σχεδὸν
[5, 17]	καὶ θᾶττον γίνονται αἱ ἀσκαρίδες	ἐν	τοῖς ἔχουσι παντοδαπὴν ὑπόστασιν, οἷον
[5, 25]	κυνοραϊσταί. Πάντες δ´ οἱ φθεῖρες	ἐν	τοῖς ἔχουσιν ἐξ αὐτῶν γίνονται
[5, 1]	συμβαίνει τῶν ἐντόμων, τὰ δ´	ἐν	τοῖς ζῴοις αὐτοῖς ἐκ τῶν
[5, 17]	ἐκκεχωρισμένων, τὰ δ´ ἔτι ὄντων	ἐν	τοῖς ζῴοις, οἷον αἱ καλούμεναι
[5, 26]	γίνεται, τὰ μὲν ὅμοια τοῖς	ἐν	τοῖς ἱματίοις, τὰ δὲ τοῖς
[5, 25]	δὲ τῇ θαλάττῃ γίνονται μὲν	ἐν	τοῖς ἰχθύσι φθεῖρες, οὗτοι δ´
[5, 24]	Κυρηναίᾳ γίνονται. Ἐντίκτουσι δὲ καὶ	ἐν	τοῖς καλάμοις ἐν οἷς ἱστᾶσι
[5, 17]	τὰ δὲ σκωλήκια ταῦτα γίνεται	ἐν	τοῖς καυλοῖς τῆς κράμβης. {Αἱ
[5, 14]	δύο γένη· αἱ μὲν οὖν	ἐν	τοῖς κοίλοις οὐκ ἀπολύονται τῶν
[5, 18]	τῶν μὲν ἄλλων ἡ γένεσις	ἐν	τοῖς κοίλοις τοῦ κηρίου, οἱ
[5, 13]	τὴν Καρίαν, καὶ αἱ μὲν	ἐν	τοῖς κόλποις μεγάλαι καὶ τραχεῖαι,
[5, 13]	καλούμενοι πιννοτῆραι. Γίνονται δὲ καὶ	ἐν	τοῖς κτεσὶ καὶ ἐν τοῖς
[5, 13]	τὸ ἄνθος· διὸ καὶ φυλάττουσιν	ἐν	τοῖς κύρτοις, ἕως ἂν ἀθροίσωσι
[5, 15]	καὶ πετρώδεσιν, οἱ δ´ ἀστακοὶ	ἐν	τοῖς λείοις· ἐν δὲ τοῖς
[5, 13]	καὶ ἐν τοῖς κτεσὶ καὶ	ἐν	τοῖς λιμνοστρέοις· αὔξησιν δ´ ἐπίδηλον
[5, 13]	μέγεθος μικροὶ πάμπαν, πλεῖστοι μὲν	ἐν	τοῖς μυσὶ τοῖς πυελώδεσιν, ἔπειτα
[5, 17]	Ἐκ δὲ τῶν σκωλήκων τῶν	ἐν	τοῖς ξύλοις τοῖς αὔοις οἱ
[5, 1]	οὔ· ἐξ ὧν γίνεται ὥσπερ	ἐν	τοῖς ὄρνισι τὰ ὑπηνέμια. Τὰ
[5, 17]	καὶ ἐκ τῶν σκωλήκων τῶν	ἐν	τοῖς ὀσπρίοις πτερωτὰ ζῷα ὁμοίως
[5, 17]	σαρκὶ τῶν ζῴων, τὰ δ´	ἐν	τοῖς περιττώμασι, καὶ τούτων τὰ
[5, 13]	ἐν τοῖς αἰγιαλοῖς, τὰ δ´	ἐν	τοῖς πηλώδεσι τόποις, ἔνια δ´
[5, 12]	φωνὴν ὅλως ἔχει τὸ θῆλυ	ἐν	τοῖς πλείστοις ὀξυτέραν, καὶ τὰ
[5, 25]	καλοῦνται ἄγριοι, καὶ σκληρότεροι τῶν	ἐν	τοῖς πολλοῖς γινομένων· εἰσὶ δ´
[5, 17]	καὶ αὐταί. Ἐκ δὲ τῶν	ἐν	τοῖς ποταμοῖς πλατέων ζωδαρίων τῶν
[5, 12]	τοῖς ὑπτίοις, ἢ ἐλάττους τῶν	ἐν	τοῖς πρανέσιν) ἡ δὲ φωνὴ
[5, 12]	διώκουσιν. Τίκτουσι δ´, ὥσπερ εἴρηται	ἐν	τοῖς πρότερον, αἱ νέαι ἐλάττω
[5, 10]	τὰ μαλάκια τοῦ ἔαρος, καὶ	ἐν	τοῖς πρώτοις τίκτει τῶν θαλαττίων
[5, 13]	τοῖς πηλώδεσι τόποις, ἔνια δ´	ἐν	τοῖς σκληροῖς καὶ τραχέσι, τὰ
[5, 22]	ἀράχνιον. Ὁ δὲ χυμὸς ὅμοιος	ἐν	τοῖς σκώληξι θλιβομένοις καὶ ἐν
[5, 19]	ποταμὸν ἐν τῇ γῇ καὶ	ἐν	τοῖς σμήνεσι ποιοῦσι κηρία οὐκ
[5, 24]	οὐ γίνονται τέττιγες, διὸ οὐδ´	ἐν	τοῖς συσκίοις ἄλσεσιν. Ὀχεύονται δ´
[5, 13]	φύεται δὲ τὰ μὲν αὐτῶν	{ἐν	τοῖς τενάγεσι, τὰ δ´ ἐν
[5, 20]	γόνου ὅσον σταλαγμὸς μέλιτος ἐγγίνεται	ἐν	τοῖς τῆς ἀνθρήνης κηρίοις. Γίνονται
[5, 24]	ἀμπέλους, διατρυπῶντες τοὺς καλάμους, καὶ	ἐν	τοῖς τῆς σκίλλης καυλοῖς. Ταῦτα
[5, 15]	Γίνονται δ´ οἱ μὲν κάραβοι	ἐν	τοῖς τραχέσι καὶ πετρώδεσιν, οἱ
[5, 26]	τε τοῖς ξηροῖς ὑγραινομένοις καὶ	ἐν	τοῖς ὑγροῖς ξηραινομένοις, ὅσα ἔχει
[5, 12]	τρίχας, τὰ δ´ οὐκ ἔχει	ἐν	τοῖς ὑπτίοις, ἢ ἐλάττους τῶν
[5, 1]	περὶ ὧν ἀκριβέστερον ἔσται δῆλον	ἐν	τοῖς ὕστερον. Τῶν δ´ ἰχθύων
[5, 8]	καὶ τροπὰς ὁρᾶται μόνον, καὶ	ἐν	τοῖς ὑφόρμοις ὅσον περιιπταμένη περὶ
[5, 14]	περὶ τούτου ἀμφισβητοῦσιν, ὥσπερ οἱ	ἐν	Τορώνῃ. Τρέφει δ´ ἐν ἑαυτῷ
[5, 2]	τῆς θηλείας, οἷον αἱ γέρανοι·	ἐν	τούτοις γὰρ ὁ ἄρρην ἐπιπηδῶν
[5, 16]	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις, καὶ	ἐν	τούτοις οἱ ὀφθαλμοί. Ὠὸν ἐφ´
[5, 22]	τὸ δ´ ἥμισυ ἔξω· καὶ	ἐν	τούτῳ ἐπῳάζουσαι ζῳοποιοῦσιν. Τὰ δὲ
[5, 13]	δ´ εἰσδύσῃ, συμπεριφέρει τοῦτο καὶ	ἐν	τούτῳ τρέφεται πάλιν· καὶ αὐξανόμενον
[5, 13]	εἶχεν εἰς τὴν γῆν· καὶ	ἐν	τούτῳ τῷ τόπῳ γίνεται ἐν
[5, 22]	δὲ τέκῃ, ἐπῳάζει τε καὶ	ἐν	τρισὶν ἡμέραις διαρθροῦται. {Τίκτει δὲ
[5, 17]	εἶτα μικροὶ σκώληκες αὐξανόμενοι, ἔπειτα	ἐν	τρισὶν ἡμέραις κάμπαι μικραί· μετὰ
[5, 20]	μετεώρου τινός, οἱ δὲ σφῆκες	ἐν	τρώγλαις, ὅταν δ´ ἔχωσιν ἡγεμόνα,
[5, 12]	τῶν ἀρρένων καὶ τῶν θηλειῶν	ἐν	τῷ βαρύτερον φθέγγεσθαι τὰ ἄρρενα
[5, 17]	φύλλοις πιπτούσης, κατὰ φύσιν μὲν	ἐν	τῷ ἔαρι, πολλάκις δὲ καὶ
[5, 20]	Γίνονται δ´ αἱ σχάδονες οὐκ	ἐν	τῷ ἔαρι τούτων, ἀλλ´ ἐν
[5, 13]	Λεκτόν, αἱ δὲ μικραί, οἷον	ἐν	τῷ Εὐρίπῳ καὶ περὶ τὴν
[5, 13]	καὶ σίνος μέγιστον εἶναι τοῦτο	ἐν	τῷ εὐρίπῳ τῷ τῶν Πυρραίων.
[5, 10]	ταῖς ἀλεειναῖς ἡμέραις, πλὴν τῶν	ἐν	τῷ εὐρίπῳ τῶν Πυρραίων· ἐκεῖνοι
[5, 8]	χειμῶνι μᾶλλον, τὸ δὲ θῆλυ	ἐν	τῷ θέρει. {Τὸ δὲ τῶν
[5, 19]	ὡς φασίν. Ὅταν δὲ τέκῃ	ἐν	τῷ κηρίῳ, μέλι ἐκ τοῦ
[5, 20]	ἐπαλήλιπται ὁ κύτταρος. Καταντικρὺ δ´	ἐν	τῷ κυττάρῳ τοῦ γόνου ὅσον
[5, 10]	τὰ καλούμενα ᾠὰ ἔχοντα καὶ	ἐν	τῷ μετοπώρῳ, πλὴν τῶν ἐχίνων
[5, 20]	ἐν τῷ ἔαρι τούτων, ἀλλ´	ἐν	τῷ μετοπώρῳ· τὴν δ´ αὔξησιν
[5, 13]	ἡ αὔξησις τοῖς διαστήμασι τοῖς	ἐν	τῷ ὀστράκῳ τῆς ἕλικος. Κηριάζουσι
[5, 24]	καὶ ἐν Κυρήνῃ οὐ γίνονται	ἐν	τῷ πεδίῳ, περὶ δὲ τὴν
[5, 15]	γῇ μᾶλλον, τοῦ δὲ θέρους	ἐν	τῷ πελάγει, διώκοντα ὁτὲ μὲν
[5, 15]	τοῖς τοιούτοις σημείοις, ὅταν βούλωνται	ἐν	τῷ πελάγει ποιεῖσθαι τὴν θήραν.
[5, 9]	σκορπίδες καὶ ἄλλα πολλὰ γένη	ἐν	τῷ πελάγει. Τίκτουσι δ´ οἱ
[5, 21]	μέλανι. Χωρὶς δὲ τοῦ ὑμένος	ἐν	τῷ πηλῷ ἐγγίνεται κηρός· οὗτος
[5, 9]	πηλαμύδες καὶ οἱ θύννοι τίκτουσιν	ἐν	τῷ Πόντῳ, ἄλλοθι δ´ οὔ·
[5, 19]	γίνεται δὲ καὶ ἄλλοθι τοιοῦτον	ἐν	τῷ Πόντῳ. Εἰσὶ δὲ καὶ
[5, 19]	χειμῶνος· ὁ γὰρ κιττὸς πολὺς	ἐν	τῷ Πόντῳ ἐστίν, ἀνθεῖ δὲ
[5, 17]	ἡμέρας ἐμβαλλόντων, ἐνταῦθα γίνεται θηρία	ἐν	τῷ πυρί, τῶν μεγάλων μυιῶν
[5, 25]	ἀνθρώπων νόσημα, {ὅταν ὑγρασία πολλὴ	ἐν	τῷ σώματι ᾖ· καὶ διεφθάρησάν
[5, 9]	περὶ Πλειάδος δύσιν, εὐημερεῖ δ´	ἐν	τῷ φθινοπώρῳ μᾶλλον· ὁ δ´
[5, 8]	τῶν ἀνθρώπων τὸ μὲν ἄρρεν	ἐν	τῷ χειμῶνι μᾶλλον, τὸ δὲ
[5, 21]	τίκτουσι, καὶ γίνεται σκωλήκια λευκὰ	ἐν	ὑμένι μέλανι. Χωρὶς δὲ τοῦ
[5, 28]	ἰχθύων. Τίκτει δὲ μικρὰ ἐχίδια	ἐν	ὑμέσιν, οἳ περιρρήγνυνται τριταῖοι· ἐνίοτε
[5, 11]	καὶ τίκτουσιν ἀεί, πλὴν τῶν	ἐν	χειμῶνι τροπικῶν ἡμερῶν. {Τῶν δὲ
[5, 17]	ἀσηπτοτάτοις εἶναι ἐγγίνονται ζῷα, οἷον	ἐν	χιόνι τῇ παλαιᾷ. Γίνεται δ´
[5, 26]	ἄκρου, ὥσπερ τοῖς ἄλλοις σκώληξιν,	ἐν	χιτῶνι δὲ τὸ ἄλλο σῶμα
[5, 26]	ὑγρόν, ξηραίνει. Γίνεται δὲ καὶ	ἐν	χιτῶνι ὁ σκώληξ οὗτος. Καὶ
[5, 9]	τροπὰς θερινάς· τίκτει δὲ θυλακοειδές,	ἐν	ᾧ πολλὰ ἐγγίνεται καὶ μικρὰ
[5, 17]	ἀσκαρίδων. Αἱ δ´ ἀσκαρίδες γίνονται	ἔν	τε τῇ ἰλύϊ τῶν φρεάτων
[5, 24]	καὶ πρότερον ἀπόλλυνται. Ὁμοίως δ´	ἔν	τε τοῖς μικροῖς καὶ τοῖς
[5, 26]	ὅλως ἐν πᾶσιν ὡς εἰπεῖν,	ἔν	τε τοῖς ξηροῖς ὑγραινομένοις καὶ
[5, 10]	χειμῶνος. Καὶ ὅλως τὰ ὀστρακόδερμα	ἔν	τε τῷ ἔαρι φαίνεται τὰ
[5, 12]	δὲ δώδεκα μῆνας, τίκτει δ´	ἕν·	ἔστι γὰρ μονοτόκον. Ἄρχεται δὲ
[5, 12]	δ´ ἔτη δύο, τίκτει δ´	ἕν·	ἔστι γὰρ μονοτόκον· τὸ δ´
[5, 28]	δ´ ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ καθ´	ἕν,	τίκτει δὲ πλείω ἢ εἴκοσιν.
[5, 25]	πλὴν τὴν οὐρὰν ἔχουσι πλατεῖαν.	Ἓν	δ´ εἶδός ἐστι τῶν φθειρῶν
[5, 12]	ὤν· μετὰ δὲ τὸν τόκον	ἓν	ἔτος διαλιποῦσα ὀχεύεται ἡ θήλεια.
[5, 14]	δὲ πρόσφυσίς ἐστιν οὔτε καθ´	ἓν	οὔτε κατὰ πᾶν· μεταξὺ γάρ
[5, 16]	Γίνεται δ´ ἐξ ἑνὸς ᾠοῦ	ἓν	σηπίδιον· ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ
[5, 4]	Οὗτοι δ´ οἱ πόροι εἰς	ἓν	συνάπτουσιν, ὥσπερ καὶ τοῖς ὄρνισιν·
[5, 22]	πλῆθος γίνονται καὶ τριακόσια περὶ	ἓν	φαλάγγιον. Ἐκ δὲ μικρῶν τέλειοι
[5, 4]	χελώνης, τούτων δ´ ἡ θήλεια	ἕνα	πόρον ἔχει, καίτοι κύστιν ἔχουσα·
[5, 2]	γὰρ ζῳοτόκα καὶ πεζὰ τῶν	ἐναίμων	ἔχει μὲν ὄργανα πάντα τὰ
[5, 27]	ἐρινεούς. ~Τῶν δὲ τετραπόδων καὶ	ἐναίμων	καὶ ᾠοτόκων αἱ μὲν γενέσεις
[5, 12]	τὰς φωνὰς τὰ ἐκτεμνόμενα μεταβάλλουσιν	ἐναντίως·	εἰς τὸ θῆλυ γὰρ μεταβάλλουσι
[5, 5]	πλεκτάνας ἐφαρμόττουσαι καταντικρὺ ἀλλήλαις, νέουσαι	ἐναντίως·	ἐναρμόττουσι δὲ καὶ τὸν καλούμενον
[5, 18]	ἀποκρεμάμενοι χωρίς, ἓξ ἢ ἑπτά,	ἐναντίως	τῷ ἄλλῳ γόνῳ πεφυκότες. Κέντρον
[5, 5]	ἐφαρμόττουσαι καταντικρὺ ἀλλήλαις, νέουσαι ἐναντίως·	ἐναρμόττουσι	δὲ καὶ τὸν καλούμενον μυκτῆρα
[5, 20]	ἢ τὸ τῶν σφηκῶν κηρίον.	Ἐναφιᾶσι	δὲ γόνον, ὥσπερ αἱ μέλιτται,
[5, 19]	τὸ κηρίον, εἶτα τὸν γόνον	ἐναφιᾶσιν,	ὡς μὲν ἔνιοι λέγουσιν, ἐκ
[5, 24]	μικροί, ὕπτιοι συνδυαζόμενοι πρὸς ἀλλήλους·	ἐναφίησι	δ´ ὁ ἄρρην εἰς τὴν
[5, 7]	{τοῦτο δ´ ἐστὶ τὸ ἄρρεν.	Ἐναφίησι	δὲ τὸν πόρον κάτωθεν τὸ
[5, 12]	δὲ θεραπεύηται καλῶς, καὶ μέχρι	ἕνδεκα·	σχεδὸν δὲ διὰ βίου συμβαίνει
[5, 21]	τέκνων· πολλάκις γὰρ γίνονται περὶ	ἕνδεκα	τὸν ἀριθμόν. ~Τὰ δ´ ἀράχνια
[5, 17]	δὲ τῆς χιόνος. Ὅτι δ´	ἐνδέχεται	καὶ μὴ καίεσθαι συστάσεις τινὰς
[5, 2]	πλείστων ὁ αὐτὸς τρόπος· τὸν	ἐνδεχόμενον	γὰρ ποιοῦνται συνδυασμὸν τά τε
[5, 19]	οὐκ ἐνούσης ἔτι ἢ σπανίας,	ἐνεγίνετο	ἄν, εἴπερ ἐποίουν ἐκ τῶν
[5, 20]	ἅμα δὲ πᾶσι τοῖς κυττάροις	ἔνεστι	γόνος, ἀλλ´ ἐνίοις μὲν ἤδη
[5, 20]	ἀλλ´ ἐνίοις μὲν ἤδη μεγάλα	ἔνεστιν	ὥστε καὶ πέτεσθαι, ἐνίοις δὲ
[5, 18]	κηφήνων ἐγγίνεται γόνος κἂν μὴ	ἐνῇ	ἡγεμών, ὁ δὲ τῶν μελιττῶν
[5, 26]	συγκατακλεισθῇ· ἐκπίνων γάρ, ἄν τι	ἐνῇ	ὑγρόν, ξηραίνει. Γίνεται δὲ καὶ
[5, 9]	ὀχείας, τοῦ ἔνθα μὲν πλεονάκις	ἔνθα	δ´ ἐλαττονάκις γεννᾶν τὰ αὐτά.
[5, 9]	τόκους καὶ τὰς ὀχείας, τοῦ	ἔνθα	μὲν πλεονάκις ἔνθα δ´ ἐλαττονάκις
[5, 16]	βότρυς τὸ πᾶν, περιπεπλεγμένα τινὶ	ἑνί,	καὶ οὐκ εὐαπόσπαστα ἀλλήλων. Ἐπαφίησι
[5, 1]	δὲ τῷ τῶν ἰχθύων γένει	ἔνια	γίνεται οὔτ´ ἄρρενα οὔτε θήλεα,
[5, 13]	δ´ ἐν τοῖς πηλώδεσι τόποις,	ἔνια	δ´ ἐν τοῖς σκληροῖς καὶ
[5, 13]	ἁλίσκονται αἱ πορφύραι ἐφ´ αὑτῶν,	ἔνια	δ´ οὔπω διηκριβωμένα τὴν μορφήν.
[5, 1]	αὐτά, τῷ εἴδει δ´ ἕτερα,	ἔνια	δὲ καὶ πάμπαν ἴδια. Τὰ
[5, 9]	πάντα λαμβάνει τελέωσιν τὰ ᾠά.	Ἔνια	δὲ τίκτει πᾶσαν ὥραν, οἷον
[5, 21]	κυττάρου, ἀλλ´ ἐκ τοῦ πλαγίου.	~Ἔνια	δὲ τῶν βομβυλιοειδῶν πρὸς λίθῳ
[5, 17]	αὐτῶν οἱ σφῆκες οἱ ἰχνεύμονες.	Ἔνια	δὲ τῶν κολεοπτέρων καὶ μικρῶν
[5, 1]	Ζῳοτόκα δ´ ἐστὶ τῶν τετραπόδων	ἔνια,	καὶ ἄνθρωπος τῶν διπόδων μόνον.
[5, 9]	ἀλλά, καθάπερ εἴρηται, καὶ θέρους	ἔνια	καὶ φθινοπώρου καὶ χειμῶνος· ἀλλ´
[5, 9]	νάρκη καὶ ῥίνη. Τίκτει δ´	ἔνια	καὶ χειμῶνος καὶ θέρους, ὥσπερ
[5, 4]	φασὶ καὶ συνεχόμενα τῶν σελαχῶν	ἔνια	ὄπισθεν, ὥσπερ τοὺς κύνας. Ἔστι
[5, 8]	πρὸς τὸν συνδυασμόν. Ποιεῖται δ´	ἔνια	τὴν ὀχείαν καὶ τὸν τόκον
[5, 19]	δὲ τῶν μελιττῶν ἔτη ἕξ·	ἔνιαι	δ´ ἑπτὰ ζῶσιν. Σμῆνος δ´
[5, 13]	αἱ μὲν πλεῖσται μέλαν ἔχουσιν,	ἔνιαι	δ´ ἐρυθρὸν καὶ μικρόν. Γίνονται
[5, 13]	τῶν πορφυρῶν γένη πλείω, καὶ	ἔνιαι	μὲν μεγάλαι, οἷον αἱ περὶ
[5, 13]	ἐρυθρὸν καὶ μικρόν. Γίνονται δ´	ἔνιαι	τῶν μεγάλων καὶ μναῖαι· αἱ
[5, 12]	καὶ ἑξάμηνος. Ἤδη δὲ καὶ	ἐνιαυσία	ἐκύησεν ὥστε καὶ ἐκτραφῆναι. Καὶ
[5, 12]	ὥστε καὶ ἐκτραφῆναι. Καὶ βοῦς	ἐνιαυσία	ἔτεκεν ὥστε καὶ ἐκτραφῆναι· καὶ
[5, 12]	ἐπὶ τὸ πολὺ μὲν ὀχεύεται	ἐνιαυσία	καὶ ὀχεύει ἐνιαύσιος, ἐνίοτε δὲ
[5, 12]	τίκτει δ´ ἡ θήλεια μὲν	ἐνιαυσία	(οὕτω γὰρ συμβαίνει ὁ χρόνος
[5, 12]	μὲν ὀχεύεται ἐνιαυσία καὶ ὀχεύει	ἐνιαύσιος,	ἐνίοτε δὲ συμβαίνει ταῦτα καὶ
[5, 12]	ὀκτάμηνος, φαῦλα μέντοι πρὶν γενέσθαι	ἐνιαύσιος.	Οὐ πανταχοῦ δέ, ὥσπερ εἴρηται,
[5, 13]	ἔτη ἕξ, καὶ καθ´ ἕκαστον	ἐνιαυτὸν	φανερά ἐστιν ἡ αὔξησις τοῖς
[5, 8]	μύρμηκες. Τίκτει δ´ ἅπαξ τοῦ	ἐνιαυτοῦ	τὰ πολλὰ τῶν ἀγρίων, ὅσα
[5, 13]	οἱ κτένες· ταῦτα γὰρ ἐν	ἐνιαυτῷ	γίνεται τέλεια. Ἐμφύονται δ´ ἐν
[5, 12]	δὲ γεννᾶν καὶ ἐκτρέφειν ἑξάμηνοι,	ἐνιαχοῦ	δ´ οἱ κάπροι δεκάμηνοι ἄρχονται
[5, 6]	ἡ ὀχεία πάντων τῶν τοιούτων)	ἐνιαχοῦ	δὲ καὶ ὅταν τὰ σῦκα
[5, 12]	εἴρηται, ὁμοίως συμβαίνουσιν αἱ ἡλικίαι·	ἐνιαχοῦ	μὲν {γὰρ αἱ ὕες ὀχεύονται
[5, 9]	κέφαλος· κύουσι δὲ τριάκοντα ἡμέρας.	Ἔνιοι	δὲ τῶν κεστρέων οὐ γίνονται
[5, 5]	τὸν φυσητῆρα καλούμενον, καθ´ ὃν	ἔνιοι	καὶ ὀχεύεσθαί φασιν αὐτάς. ~Τὰ
[5, 19]	τὸν γόνον ἐναφιᾶσιν, ὡς μὲν	ἔνιοι	λέγουσιν, ἐκ τοῦ στόματος, ὅσοι
[5, 18]	κέντρον, ἀλλ´ οὐ τύπτουσι, διὸ	ἔνιοι	οὐκ οἴονται ἔχειν αὐτούς. ~Εἰσὶ
[5, 14]	τέτταρες ἢ πέντε· διό φασιν	ἔνιοι	τούτους εἶναι καθ´ οὓς δέχεται
[5, 9]	ἑπτὰ ἢ ὀκτώ. Δοκοῦσι δ´	ἔνιοι	τῶν γαλεῶν, οἷον ὁ ἀστερίας,
[5, 4]	οὔτε λίαν πολύν. Διαφέρουσι δ´	ἔνιοι	τῶν σελαχωδῶν ἰχθύων οἱ ἄρρενες
[5, 20]	μεγάλα ἔνεστιν ὥστε καὶ πέτεσθαι,	ἐνίοις	δὲ νύμφαι, ἐν τοῖς δὲ
[5, 25]	ἄν τις κεντήσῃ, ἐξέρχονται φθεῖρες.	Ἐνίοις	δὲ τοῦτο συμβαίνει τῶν ἀνθρώπων
[5, 12]	ἡ δὲ φωνὴ μεταβάλλουσα ἐν	ἐνίοις	ἐπίδηλός ἐστιν· τοῖς δ´ ἕτερα
[5, 20]	τοῖς κυττάροις ἔνεστι γόνος, ἀλλ´	ἐνίοις	μὲν ἤδη μεγάλα ἔνεστιν ὥστε
[5, 1]	τοῖς ὕστερον. Τῶν δ´ ἰχθύων	ἐνίοις,	ὅταν αὐτόματα γεννήσωσιν ᾠά, συμβαίνει
[5, 12]	πᾶσί γε τοῖς ζῴοις, ἀλλ´	ἐνίοις	τοὐναντίον, οἷον ἐπὶ τῶν βοῶν·
[5, 13]	γίνεται τέλεια. Ἐμφύονται δ´ ἐν	ἐνίοις	τῶν ὀστρακοδέρμων καρκίνοι λευκοί, τὸ
[5, 28]	ἐν ὑμέσιν, οἳ περιρρήγνυνται τριταῖοι·	ἐνίοτε	δὲ καὶ τὰ ἔσω διαφαγόντα
[5, 12]	ὀχεύεται ἐνιαυσία καὶ ὀχεύει ἐνιαύσιος,	ἐνίοτε	δὲ συμβαίνει ταῦτα καὶ ὀκταμήνοις·
[5, 22]	λάβωσιν· συνεπῳάζει γὰρ τῇ θηλείᾳ.	Ἐνίοτε	δὲ τὸ πλῆθος γίνονται καὶ
[5, 13]	{Ἐὰν δὲ πρὶν ἐκτεκεῖν ἁλῶσιν,	ἐνίοτε	ἐν ταῖς φορμίσιν οὐχ ὅπου
[5, 7]	καὶ πάνυ μικρῶν ὄντων, ἐπ´	ἐνίων	δ´ ἧττον. Τοῦτο δ´ ἐστὶ
[5, 7]	τοῦτο τὸ μόριον ἐπὶ μὲν	ἐνίων	καὶ φαίνεται μεῖζον ὂν ἢ
[5, 19]	Σμῆνος δ´ ἂν διαμείνῃ ἔτη	ἐννέα	ἢ δέκα, εὖ δοκεῖ διαγεγενῆσθαι.
[5, 3]	ὄφεις περιελίττονται ἀλλήλοις, ὥστε δοκεῖν	ἑνὸς	ὄφεως δικεφάλου τὸ σῶμα εἶναι
[5, 16]	οἱ πολύποδες. Γίνεται δ´ ἐξ	ἑνὸς	ᾠοῦ ἓν σηπίδιον· ὁμοίως δὲ
[5, 19]	μέλιτος, καὶ τροφῆς ἢ οὐκ	ἐνούσης	ἔτι ἢ σπανίας, ἐνεγίνετο ἄν,
[5, 17]	καίεται, ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας ἐμβαλλόντων,	ἐνταῦθα	γίνεται θηρία ἐν τῷ πυρί,
[5, 23]	καθαπερεὶ κηρίον. Εἶθ´ ὅταν τέκωσιν,	ἐνταῦθα	γίνονται σκώληκες ᾠοειδεῖς, οἳ περιλαμβάνονται
[5, 21]	σκληρόν· λόγχῃ γὰρ μόλις διαιροῦσιν.	Ἐνταῦθα	δὲ τίκτουσι, καὶ γίνεται σκωλήκια
[5, 17]	μικρά· πρῶτον μὲν γὰρ καὶ	ἐνταῦθα	ἐρυθραίνεται καὶ ἐξ ἀκινησίας λαμβάνει
[5, 17]	ἔχον, καὶ πηλῷ προσκαταλείψαντες ἐντίκτουσιν	ἐνταῦθα,	καὶ γίνονται ἐξ αὐτῶν οἱ
[5, 15]	τοῦτον τὸν τρόπον, συμπέψασα δ´	ἐνταῦθα	μάλιστα ἐν εἴκοσιν ἡμέραις ἀποβάλλει
[5, 25]	γὰρ ἂν κόπρος ξηρὰ γένηται,	ἐνταῦθα	συνίστανται) αἱ δὲ κόρεις ἐκ
[5, 13]	καλούμενα, ὅπου ἂν βόρβορος ᾖ,	ἐνταῦθα	συνίσταται πρῶτον αὐτῶν ἡ ἀρχή.
[5, 17]	πρὸς τάφοις ἢ τειχίοις, {καὶ	ἐνταῦθα	τὰ σκωλήκια ἐντίκτουσιν. Ὁ δὲ
[5, 8]	νεόττια. Περὶ μὲν οὖν τοὺς	ἐνταῦθα	τόπους οὐκ ἀεὶ συμβαίνει γίνεσθαι
[5, 27]	τίκτει, ὀρύξασα βόθυνον πιθώδη, καὶ	ἐντεκοῦσα	καταλείπει· ἐάσασα δ´ ἡμέρας ἐλάττους
[5, 17]	πλατεῖα προσπέφυκέ τε μόνη τῷ	ἐντέρῳ	καὶ ἀποτίκτει οἷον σικύου σπέρμα,
[5, 24]	πολλοὶ ἐν τῇ Κυρηναίᾳ γίνονται.	Ἐντίκτουσι	δὲ καὶ ἐν τοῖς καλάμοις
[5, 17]	φωλοῦσί τε τὸν χειμῶνα καὶ	ἐντίκτουσι	σκωλήκια, ἐξ ὧν γίνονται κάνθαροι.
[5, 17]	τρώγλην ἔχον, καὶ πηλῷ προσκαταλείψαντες	ἐντίκτουσιν	ἐνταῦθα, καὶ γίνονται ἐξ αὐτῶν
[5, 17]	τειχίοις, {καὶ ἐνταῦθα τὰ σκωλήκια	ἐντίκτουσιν.	Ὁ δὲ χρόνος τῆς γενέσεως
[5, 24]	τὴν θήλειαν, ὥσπερ καὶ τἆλλα	ἔντομα.	Ἔχει δὲ καὶ ἡ θήλεια
[5, 1]	τά τε μαλάκια καὶ τὰ	ἔντομα,	καὶ μετὰ ταῦτα τὸ τῶν
[5, 8]	μέχρι τοῦ ἔαρος. Τὰ δ´	ἔντομα	καὶ τοῦ χειμῶνος ὀχεύεται καὶ
[5, 25]	ταῦτ´ ἐστὶ καὶ ἄναιμα καὶ	ἔντομα.	Ὁ δὲ τῶν θύννων οἶστρος
[5, 7]	θάτερον εἰς θάτερον. ~Τὰ δ´	ἔντομα	συνέρχεται μὲν ὄπισθεν, εἶτ´ ἐπιβαίνει
[5, 17]	καθάπερ εἴρηται πρότερον. ~Τὰ δ´	ἔντομα	τῶν ζῴων ὅτι μὲν ἐλάττω
[5, 23]	τὸν αὐτὸν τρόπον τοῖς ἄλλοις	ἐντόμοις,	ἐπιβαίνοντος τοῦ ἐλάττονος ἐπὶ τὸ
[5, 28]	οὖν τῶν ὄφεων καὶ τῶν	ἐντόμων	γενέσεις, ἔτι δὲ τῶν τετραπόδων
[5, 25]	φύλλον ἀναβαίνουσι κινούμενον. ~Τῶν δ´	ἐντόμων	ὅσα σαρκοφάγα μὲν μή ἐστι,
[5, 17]	συμβαίνουσι κρίσεις. Τῶν μὲν οὖν	ἐντόμων	οὗτος ὁ τρόπος ἐστὶ τῆς
[5, 1]	φυτῶν, ὥσπερ πολλὰ συμβαίνει τῶν	ἐντόμων,	τὰ δ´ ἐν τοῖς ζῴοις
[5, 14]	τ´ ἐπέκεινα Μαλέας καὶ οἱ	ἐντὸς	διαφέρουσι μαλακότητι καὶ σκληρότητι. Δεῖ
[5, 4]	τοῖς ὄρνισιν· οἱ γὰρ ὄρνιθες	ἐντὸς	ἔχουσι τοὺς ὄρχεις, καὶ τὰ
[5, 1]	τὰ ζῷα πάντα καὶ τῶν	ἐντὸς	καὶ τῶν ἐκτός, ἔτι δὲ
[5, 8]	καὶ χειμῶνος, οἷον τῶν τ´	ἐνύδρων	γένη ἄττα καὶ τῶν πτηνῶν·
[5, 19]	ἄν τε ἡγεμόνες μὴ ἱκανοὶ	ἐνῶσιν	(οὐχ οὕτω διὰ τὸ ἄναρχοι
[5, 17]	γὰρ καὶ ἐνταῦθα ἐρυθραίνεται καὶ	ἐξ	ἀκινησίας λαμβάνει κίνησιν οἷον πεφυκότα·
[5, 16]	βοστρύχων. Ἀποτίκτει δὲ καὶ ἀπορραίνει	ἐξ	ἀναγωγῆς, ὡς μετὰ πόνου γινομένης
[5, 19]	μέλι. Γίνεται δὲ κηρίον μὲν	ἐξ	ἀνθέων, κήρωσιν δὲ φέρουσιν ἀπὸ
[5, 19]	Συνίσταται δὲ τὸ μέλι πεττόμενον·	ἐξ	ἀρχῆς γὰρ οἷον ὕδωρ γίνεται,
[5, 17]	{ὅταν δὲ τοιαύτη γένηται, φύεται	ἐξ	αὐτῆς ὥσπερ τὰ φυκία μικρὰ
[5, 26]	ζῇ ἀκινητίζων· ὅ τι δ´	ἐξ	αὐτοῦ γίνεται τῶν πτερωτῶν ζῴων,
[5, 19]	εὐθέως ἔχει παραπλήσιον τῷ γινομένῳ	ἐξ	αὐτοῦ. Σκώληξ δ´ οὐ γίνεται
[5, 25]	οἱ φθεῖρες ἐν τοῖς ἔχουσιν	ἐξ	αὐτῶν γίνονται τῶν ζῴων. Γίνονται
[5, 17]	μεταβάλλουσι, καὶ γίνονται πτερωτὰ ζῷα	ἐξ	αὐτῶν, οἱ καλούμενοι βόστρυχοι. Αἱ
[5, 17]	προσκαταλείψαντες ἐντίκτουσιν ἐνταῦθα, καὶ γίνονται	ἐξ	αὐτῶν οἱ σφῆκες οἱ ἰχνεύμονες.
[5, 17]	περιρρήγνυται τὸ κέλυφος, καὶ ἐκπέτεται	ἐξ	αὐτῶν πτερωτὰ ζῷα, ἃς καλοῦμεν
[5, 25]	ἰχθύσι φθεῖρες, οὗτοι δ´ οὐκ	ἐξ	αὐτῶν τῶν ἰχθύων ἀλλ´ ἐκ
[5, 25]	γίνονται τούτων αἱ μὲν ψύλλαι	ἐξ	ἐλαχίστης σηπεδόνος (ὅπου γὰρ ἂν
[5, 9]	τοῦ ἱππούρου· καὶ γὰρ ταῦτα	ἐξ	ἐλαχίστου μέγιστα γίνεται τάχιστα, πλὴν
[5, 27]	γὰρ καὶ βιοῖ χρόνον πολύν)	ἐξ	ἐλαχίστων δ´ ᾠῶν ζῷον μέγιστον
[5, 16]	καὶ οἱ πολύποδες. Γίνεται δ´	ἐξ	ἑνὸς ᾠοῦ ἓν σηπίδιον· ὁμοίως
[5, 26]	μὲν ἐν ἐρίοις καὶ ὅσα	ἐξ	ἐρίων ἐστίν, οἷον οἱ σῆτες,
[5, 13]	γὰρ ἀρχόμενα κηριάζειν γλισχρότητα μυξώδη,	ἐξ	ἧς τὰ λεπυριώδη συνίσταται. Ταῦτα
[5, 13]	αὗται καὶ τἆλλα τὰ ὀστρακόδερμα	ἐξ	ἰλύος καὶ συσσήψεως. Τοῦτο δὲ
[5, 19]	μελιττῶν καὶ τῶν κηφήνων λευκός,	ἐξ	οὗ τὰ σκωλήκια γίνεται· αὐξανόμενα
[5, 1]	μέν τι, οὐ ταὐτὸ δ´	ἐξ	οὐδενὸς ἀλλ´ ἀτελές, οἷον ἔκ
[5, 1]	μέν ἐστιν, ἄρρενα δ´ οὔ·	ἐξ	ὧν γίνεται ὥσπερ ἐν τοῖς
[5, 17]	τὸν χειμῶνα καὶ ἐντίκτουσι σκωλήκια,	ἐξ	ὧν γίνονται κάνθαροι. Γίνονται δὲ
[5, 1]	ἐκ τῶν ψυλλῶν σκώληκες ᾠοειδεῖς,	ἐξ	ὧν οὔτε τὰ γεννήσαντα γίνεται
[5, 17]	ποταμοῦ οἷον θύλακοι μείζους ῥαγῶν,	ἐξ	ὧν ῥηγνυμένων ἐξέρχεται ζῷον πτερωτὸν
[5, 19]	Βίος δὲ τῶν μελιττῶν ἔτη	ἕξ·	ἔνιαι δ´ ἑπτὰ ζῶσιν. Σμῆνος
[5, 13]	γὰρ ἡ πορφύρα περὶ ἔτη	ἕξ,	καὶ καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν φανερά
[5, 17]	ἐκ δὲ τούτου νεκύδαλος· ἐν	ἓξ	δὲ μησὶ μεταβάλλει ταύτας τὰς
[5, 18]	πρὸς τῷ κηρίῳ, ἀποκρεμάμενοι χωρίς,	ἓξ	ἢ ἑπτά, ἐναντίως τῷ ἄλλῳ
[5, 8]	ἀρχομένου, τίκτει δὲ πέντε καὶ	ἓξ	ᾠά· φωλεῖ δ´ ἀπὸ τοῦ
[5, 20]	δ´ ἔχωσιν ἡγεμόνα, ὑπὸ γῆν.	Ἑξάγωνα	μὲν οὖν πάντα ἐστὶ τὰ
[5, 16]	πλῆθος ἔχει τοσαῦτα ᾠὰ ὥστ´	ἐξαιρεθέντων	ἐμπίπλαται ἀγγεῖον πολλῷ μεῖζον τῆς
[5, 13]	ὅ τι ἂν λάβῃ, παραχρῆμα	ἐξαιρούμενον	δίεφθον εἶναι. Φασὶ δὲ καὶ
[5, 12]	ὥστε δὲ γεννᾶν καὶ ἐκτρέφειν	ἑξάμηνοι,	ἐνιαχοῦ δ´ οἱ κάπροι δεκάμηνοι
[5, 12]	ἢ τριετὴς ἢ τριετὴς καὶ	ἑξάμηνος.	Ἤδη δὲ καὶ ἐνιαυσία ἐκύησεν
[5, 13]	ἐκ γενετῆς ἅπαντα· νέμονται δ´	ἐξείροντα	τὴν καλουμένην γλῶτταν ὑπὸ τὸ
[5, 19]	δ´ οὐκέτι, πλὴν ἐὰν μὴ	ἐξέλθῃ,	ὥσπερ ἐλέχθη πρότερον. Ἐὰν δέ
[5, 16]	ἐκ τῶν ἀπορραγέντων πολυπόδια, καὶ	ἐξέρπει,	ὥσπερ τὰ φαλάγγια, πολλὰ τὸ
[5, 16]	λευκοῦ γενόμενον ἔσω, τούτου περιρραγέντος	ἐξέρχεται.	Γίνεται δ´ ὅταν πρῶτον ἀπορράνῃ
[5, 17]	μείζους ῥαγῶν, ἐξ ὧν ῥηγνυμένων	ἐξέρχεται	ζῷον πτερωτὸν τετράπουν· ζῇ δὲ
[5, 6]	ἐκτίκτουσι καὶ ᾗ τὸ περίττωμα	ἐξέρχεται.	Μόριον δ´ οὐδὲν προΐεται θάτερον
[5, 28]	καὶ τὰ ἔσω διαφαγόντα αὐτὰ	ἐξέρχεται.	Τίκτει δ´ ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ
[5, 9]	ἄρρενα τὴν δὲ θήλειαν εἶναι.	Ἐξέρχονται	δὲ ταῦτα εἰς τὸ ξηρόν,
[5, 17]	ἕως ἂν αὐξηθῶσιν· τότε δ´	ἐξέρχονται	διακόψαντες ᾧ καταλήλειπται ὁ κύτταρος.
[5, 24]	ἡ ὥρα ἔλθῃ περὶ τροπάς,	ἐξέρχονται	νύκτωρ, καὶ εὐθὺς ῥήγνυταί τε
[5, 17]	σκωλήκων, εἶτα περιρραγέντος τοῦ κελύφους	ἐξέρχονται	οἱ καράμβιοι. Ἐκ δὲ τῶν
[5, 25]	πύον· τούτους ἄν τις κεντήσῃ,	ἐξέρχονται	φθεῖρες. Ἐνίοις δὲ τοῦτο συμβαίνει
[5, 19]	τῆς σχάδονος πρὶν πτερὰ ἔχειν,	ἐξεσθίουσιν	αὐταὶ αἱ μέλιτται· καὶ κηφῆνος
[5, 12]	ἄρρην βαίνει πεντέτης ὢν ἢ	ἑξέτης.	Χρόνος δὲ τῆς ὀχείας τὸ
[5, 12]	ἔλαττον δ´ οὐ φέρει τῶν	ἑξήκονθ´	ἡμερῶν, ἀλλ´ ἄν τι καὶ
[5, 27]	χρόαν, καὶ ἐπικάθηται δ´ ἡμέρας	ἑξήκοντα	(καὶ γὰρ καὶ βιοῖ χρόνον
[5, 12]	ἢ τῶν θηλειῶν. Κύει δ´	ἑξήκοντα	καὶ μίαν ἢ καὶ δύο
[5, 27]	ᾠὰ πολλά, τὰ πλεῖστα περὶ	ἑξήκοντα,	λευκὰ τὴν χρόαν, καὶ ἐπικάθηται
[5, 12]	πολὺ τοῖς μὲν πέντε καὶ	ἑξήκοντα	ὅρος, ταῖς δὲ πέντε καὶ
[5, 27]	ὑστέρῳ ἔτει. Ἡ δ´ ἑμὺς	ἐξιοῦσα	ἐκ τοῦ ὕδατος τίκτει, ὀρύξασα
[5, 4]	ἀποκρεμώμενα ἄττα δύο περὶ τὴν	ἔξοδον	τῆς περιττώσεως, τὰς δὲ θηλείας
[5, 17]	δὲ μύωπες καὶ τῶν ὀμμάτων	ἐξυδρωπιώντων.	~Περὶ δὲ τὴν γένεσιν τὴν
[5, 28]	ὄφεων ὁ μὲν ἔχις ζῳοτοκεῖ	ἔξω,	ἐν αὑτῷ πρῶτον ᾠοτοκήσας· τὸ
[5, 4]	ὁ ἄρρην, καὶ τὴν γλῶτταν	ἔξω	ἔχουσι περὶ τὴν τῆς ὀχείας
[5, 22]	αὐταῖς ἐστι, τὸ δ´ ἥμισυ	ἔξω·	καὶ ἐν τούτῳ ἐπῳάζουσαι ζῳοποιοῦσιν.
[5, 28]	Οἱ δ´ ἄλλοι ὄφεις ᾠοτοκοῦσιν	ἔξω,	τὰ δ´ ᾠὰ ἀλλήλοις συνεχῆ
[5, 26]	ζῴων. Ἡ μὲν γὰρ κεφαλὴ	ἔξω	τοῦ κελύφους προέρχεται ποικίλη, καὶ
[5, 4]	ὀχείαν. ~Οἱ δ´ ἰχθύες ἅπαντες,	ἔξω	τῶν πλατέων σελαχῶν, παραπίπτοντες τὰ
[5, 4]	καὶ τῆς τοῦ ὑγροῦ περιττώσεως	ἔξωθεν,	ἔσωθεν δ´ ἕτερος πόρος, ὥσπερ
[5, 4]	καὶ τῆς ξηρᾶς περιττώσεως πόρος	ἔξωθεν·	ἔσωθεν δὲ σύνεγγυς ἀλλήλων. Ὁμοίως
[5, 13]	πάχει τε πολὺ ὑπερβάλλει, καὶ	ἔξωθεν	τοῦ ὀστράκου τὸ ἄνθος ἐπιγίνεται·
[5, 9]	ὀδόντας ἔχει καὶ ἔσωθεν καὶ	ἔξωθεν.	Φασὶ δ´ ὥσπερ καὶ τἆλλα,
[5, 15]	γίνεται τοῦτ´ αὐτοῖς οἷον πῶμα.	{Ἔοικε	δὲ τὰ ᾠὰ τίκτουσα προσάγειν
[5, 26]	προέρχεται ποικίλη, καὶ οἱ πόδες	ἐπ´	ἄκρου, ὥσπερ τοῖς ἄλλοις σκώληξιν,
[5, 7]	σώματος, καὶ πάνυ μικρῶν ὄντων,	ἐπ´	ἐνίων δ´ ἧττον. Τοῦτο δ´
[5, 20]	ἂν νύμφαι ὦσιν, ἀκινητίζουσι καὶ	ἐπαλήλιπται	ὁ κύτταρος. Καταντικρὺ δ´ ἐν
[5, 2]	καὶ διαβαίνουσα, ὁ δ´ ἄρρην	ἐπαναβαίνων	ὀχεύει. Ὀχεύεται δὲ καὶ ἡ
[5, 7]	θῆλυ εἰς τὸ ἄρρεν τὸ	ἐπάνω,	ἀλλ´ οὐ τὸ ἄρρεν εἰς
[5, 13]	μεταξὺ γὰρ τούτων τὸ ἄνθος,	ἐπάνω	τῆς καλουμένης κοιλίας· ἀφαιρεθέντος οὖν
[5, 16]	ἑνί, καὶ οὐκ εὐαπόσπαστα ἀλλήλων.	Ἐπαφίησι	γὰρ ὁ ἄρρην ὑγρότητά τινα
[5, 23]	διὰ τὸ μὴ φθείρεσθαι ὁμοίως,	ἐπεὶ	ἄτακτός γε δοκεῖ ἡ φθορὰ
[5, 1]	δὲ τρόπον τινὰ προσεοίκασιν ἀλλήλαις.	Ἐπεὶ	δὲ διῄρηται τὰ γένη πρότερον,
[5, 12]	καὶ τὰ νεώτερα τῶν πρεσβυτέρων,	{ἐπεὶ	καὶ οἱ ἔλαφοι οἱ ἄρρενες
[5, 22]	ἀράχνια, καὶ οὐκ ἐκ μέρους,	ἐπεὶ	στρογγύλα ἐστὶ κατ´ ἀρχάς· ὅταν
[5, 4]	διὰ τὸ ταχέως ἀπολύεσθαι παραπεσόντας,	ἐπεὶ	ὦπται ἡ ὀχεία καὶ ἐπὶ
[5, 12]	χρόνου προϊόντος μείζονα· διετὴς δ´	ἐπειδὰν	γένηται καὶ τῆς ὀχείας ἄρξηται,
[5, 12]	Κυΐσκεται δὲ μάλιστα ἡ ὗς,	ἐπειδὰν	θυῶσα καταβάλλῃ τὰ ὦτα· εἰ
[5, 17]	χρόνον μέν τινα κινεῖται προσπεφυκότα,	ἔπειτ´	ἀπορραγέντα φέρεται κατὰ τὸ ὕδωρ,
[5, 17]	μὲν μεταβάλλοντος τοῦ σκώληκος κάμπη,	ἔπειτα	βομβυλίς, ἐκ δὲ τούτου νεκύδαλος·
[5, 17]	κέγχρου, εἶτα μικροὶ σκώληκες αὐξανόμενοι,	ἔπειτα	ἐν τρισὶν ἡμέραις κάμπαι μικραί·
[5, 13]	ἐν τοῖς μυσὶ τοῖς πυελώδεσιν,	ἔπειτα	καὶ ἐν ταῖς πίνναις οἱ
[5, 14]	πυκνοί, καὶ ὅλως οἵ τ´	ἐπέκεινα	Μαλέας καὶ οἱ ἐντὸς διαφέρουσι
[5, 4]	ἔχοντα. Τοῦτο δὴ συμπεραίνει καὶ	ἐπεκτείνεται	εἰς τὴν τοῦ θήλεος χώραν
[5, 24]	ἀπ´ ἄκρου ἐπικάμπτων τε καὶ	ἐπεκτείνων	πάλιν, μᾶλλον ὑπομένουσιν ἢ ἐὰν
[5, 14]	ἐν ταῖς θαλάμαις γίνονται πιννοφύλακες.	Ἔπεστι	δ´ οἷον ἀράχνιον ἐπὶ τῶν
[5, 15]	ἀπὸ τοῦ θώρακος δύο διαστήματα	ἐπέχει	μάλιστα· οὕτω γὰρ καὶ τὰ
[5, 16]	προκάθηται τῆς θαλάμης, τὴν πλεκτάνην	ἐπέχων.	Ἡ δὲ σηπία πρὸς τὴν
[5, 12]	τοὐναντίον, οἷον ἐπὶ τῶν βοῶν·	ἐπὶ	γὰρ τούτων τὸ θῆλυ τοῦ
[5, 4]	ἔχειν, οἷον ἐν τοῖς γαλεώδεσιν·	ἐπὶ	γὰρ τούτων ὑπάρχει πάντων τὸ
[5, 16]	γὰρ τούτου τὸ σηπίδιον φύεται	ἐπὶ	κεφαλήν, ὥσπερ οἱ ὄρνιθες κατὰ
[5, 26]	χιτῶνι ὁ σκώληξ οὗτος. Καὶ	ἐπὶ	κηρίῳ δὲ γίνεται παλαιουμένῳ, ὥσπερ
[5, 7]	ἄλλων. Καὶ τοῦτο τὸ μόριον	ἐπὶ	μὲν ἐνίων καὶ φαίνεται μεῖζον
[5, 20]	μὴ εὑρίσκωσιν, αἱ μὲν ἀνθρῆναι	ἐπὶ	μετεώρου τινός, οἱ δὲ σφῆκες
[5, 17]	οὗ ἡ χαλκῖτις λίθος καίεται,	ἐπὶ	πολλὰς ἡμέρας ἐμβαλλόντων, ἐνταῦθα γίνεται
[5, 4]	ἀλλὰ καὶ ἐπιβαίνοντα τοῖς ὑπτίοις	ἐπὶ	τὰ πρανῆ τῶν θηλειῶν, ὅσοις
[5, 6]	ὁ μὲν ὑπτίαν ὁ δ´	ἐπὶ	ταύτης ποιήσῃ τὴν κέρκον. Ὀχεύεται
[5, 12]	ἔκγονα. Τοῦτο δὲ μάλιστα δῆλον	ἐπί	τε τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν
[5, 2]	μὲν γὰρ συγκαθείσης τῆς θηλείας	ἐπὶ	τὴν γῆν ἐπιβαίνει τὸ ἄρρεν,
[5, 17]	φύλλων τῶν χλωρῶν, καὶ μάλιστα	ἐπὶ	τῆς ῥαφάνου, ἣν καλοῦσί τινες
[5, 12]	ὀχεύεται. Καὶ ἐπιδίδωσι δ´ ἀεὶ	ἐπὶ	τὸ βελτίω τὰ ἔκγονα γεννᾶν
[5, 2]	τε πλεῖστα τῶν τετραπόδων, ἐπιβαίνοντος	ἐπὶ	τὸ θῆλυ τοῦ ἄρρενος, καὶ
[5, 23]	ἄλλοις ἐντόμοις, ἐπιβαίνοντος τοῦ ἐλάττονος	ἐπὶ	τὸ μεῖζον (τὸ γὰρ ἄρρεν
[5, 7]	ὄπισθεν, εἶτ´ ἐπιβαίνει τὸ ἔλαττον	ἐπὶ	τὸ μεῖζον· {τοῦτο δ´ ἐστὶ
[5, 5]	Τὴν δὲ νεῦσιν ἡ μὲν	ἐπὶ	τὸ ὄπισθεν, ἡ δ´ ἐπὶ
[5, 5]	διαπετάσῃ τὰς πλεκτάνας, ἅτερος ἐφαρμόττει	ἐπὶ	τὸ πέτασμα τῶν πλεκτανῶν, καὶ
[5, 13]	δὲ τοῖς νοτίοις ἐρυθραὶ ὡς	ἐπὶ	τὸ πλεῖστον εἰπεῖν. Ἁλίσκονται δὲ
[5, 12]	ἐλάττω καὶ ἀσθενικώτερα. Ὡς δ´	ἐπὶ	τὸ πλεῖστον τριετὴς ὀχεύει καὶ
[5, 12]	Οὐ μέντοι γεννῶσί γ´ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ ἀλλ´ ἢ τριετὴς
[5, 12]	αἱ θήλειαι. Ὡς μὲν οὖν	ἐπὶ	τὸ πολύ, καθάπερ εἴπομεν, διαφέρει
[5, 12]	ἐπὶ τριετές. Κύων δ´ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ μὲν ὀχεύεται ἐνιαυσία
[5, 12]	τέως, ἄχρι ἐτῶν εἴκοσιν ὡς	ἐπὶ	τὸ πολύ· μετὰ μέντοι τὸν
[5, 12]	τινὸς ἀκμῆς ὡς μὲν οὖν	ἐπὶ	τὸ πολὺ μέχρι ἐτῶν δώδεκα
[5, 12]	τὴν ὀχείαν· ζῇ γὰρ ὡς	ἐπὶ	τὸ πολὺ ὁ μὲν ἄρρην
[5, 12]	ταῖς ἡλικίαις τέκνα· ὡς δ´	ἐπὶ	τὸ πολὺ τοῖς μὲν πέντε
[5, 9]	τῆς ἄμμου. Ὡς μὲν οὖν	ἐπὶ	τὸ πολὺ τοῦ ἔαρος τὰ
[5, 17]	τοῖς δ´ ᾠοτοκοῦσι τέτταρες ὡς	ἐπὶ	τὸ πολύ. Τούτων δ´ ἀπὸ
[5, 5]	ἐπὶ τὸ ὄπισθεν, ἡ δ´	ἐπὶ	τὸ στόμα ποιεῖται. Ἐκτίκτει δὲ
[5, 14]	ἀπολύονται τῶν πετρῶν, αἱ δ´	ἐπὶ	τοῖς λείοις καὶ πλαταμώδεσιν ἀπολυόμεναι
[5, 17]	μὲν ἐκ τῆς δρόσου τῆς	ἐπὶ	τοῖς φύλλοις πιπτούσης, κατὰ φύσιν
[5, 16]	πολύπους ὁ θῆλυς ὁτὲ μὲν	ἐπὶ	τοῖς ᾠοῖς ὁτὲ δ´ ἐπὶ
[5, 2]	πολλάκις ἡ θήλεια προτέρα ἀναβαίνει	ἐπὶ	τὸν ἄρρενα. Τῶν δ´ ἄλλων
[5, 24]	ἐὰν εὐθὺς ἐκτείνας, καὶ ἀναβαίνουσιν	ἐπὶ	τὸν δάκτυλον· διὰ τὸ ἀμυδρῶς
[5, 17]	ἡμέρας δ´ ὀλίγας ἵστανται ὀρθαὶ	ἐπὶ	τοῦ ὕδατος ἀκινητίζουσαι καὶ σκληραί,
[5, 4]	ἐπεὶ ὦπται ἡ ὀχεία καὶ	ἐπὶ	τούτων γινομένη τὸν εἰρημένον τρόπον.
[5, 12]	δ´ ἔκγονα τῶν ἀρρένων διαφέρει	ἐπὶ	τούτων καὶ τῶν ἄλλων· οἱ
[5, 12]	ἄρχονται ὀχεύειν, ἀγαθοὶ δὲ μέχρι	ἐπὶ	τριετές. Κύων δ´ ὡς ἐπὶ
[5, 12]	δ´ ἀγαθὸς μὲν ὀχεύειν μέχρι	ἐπὶ	τριετές, τῶν δὲ πρεσβυτέρων χείρω
[5, 16]	ἐπὶ τοῖς ᾠοῖς ὁτὲ δ´	ἐπὶ	τῷ στόματι προκάθηται τῆς θαλάμης,
[5, 12]	γεννᾶν μηδὲ τίκτειν, καθάπερ καὶ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων. {Ἡ δὲ κάμηλός
[5, 7]	ἄρρεν εἰς τὸ θῆλυ, ὥσπερ	ἐπὶ	τῶν ἄλλων. Καὶ τοῦτο τὸ
[5, 12]	ὀκταμήνοις· μᾶλλον δὲ τοῦτο γίνεται	ἐπὶ	τῶν ἀρρένων ἢ τῶν θηλειῶν.
[5, 12]	ζῴοις, ἀλλ´ ἐνίοις τοὐναντίον, οἷον	ἐπὶ	τῶν βοῶν· ἐπὶ γὰρ τούτων
[5, 2]	δέχονται τὴν γονήν· καὶ γὰρ	ἐπὶ	τῶν ἐλάφων ὦπται τοῦτο συμβαῖνον,
[5, 7]	ἐστι τῶν τοιούτων. Δῆλον δ´	ἐπὶ	τῶν ἐν ποσίν, οἷον μυιῶν
[5, 1]	Κοινὸν μὲν οὖν συμβέβηκε καὶ	ἐπὶ	τῶν ζῴων, ὥσπερ καὶ ἐπὶ
[5, 14]	πιννοφύλακες. Ἔπεστι δ´ οἷον ἀράχνιον	ἐπὶ	τῶν θαλαμῶν, ὃ διοίγοντες καὶ
[5, 15]	Τὸ δ´ αὐτὸ τοῦτο καὶ	ἐπὶ	τῶν μαλακίων ἐστὶ καὶ τῶν
[5, 12]	μεγέθει ἀλλὰ καὶ εἴδει, καὶ	ἐπὶ	τῶν μαστῶν ὡσαύτως, μάλιστα δὲ
[5, 1]	σχεδὸν γὰρ παραπλήσια συμβαίνει καὶ	ἐπὶ	τῶν ὀρνίθων. Ὅσα δ´ ἀπὸ
[5, 12]	καὶ τῶν ζῳοτόκων τετραπόδων καὶ	ἐπὶ	τῶν ὀρνίθων· τῶν μὲν γὰρ
[5, 2]	τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ τἆλλα	ἐπὶ	τῶν ποδῶν ποιούμενα τὴν ὀχείαν,
[5, 16]	ἓν σηπίδιον· ὁμοίως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν τευθίδων ἔχει. Διαφέρει δ´
[5, 17]	ἐκ τῶν καμπῶν, αἳ γίνονται	ἐπὶ	τῶν φύλλων τῶν χλωρῶν, καὶ
[5, 1]	ἐπὶ τῶν ζῴων, ὥσπερ καὶ	ἐπὶ	τῶν φυτῶν· τὰ μὲν γὰρ
[5, 24]	τὸ ἀμυδρῶς γὰρ ὁρᾶν ὡς	ἐπὶ	φύλλον ἀναβαίνουσι κινούμενον. ~Τῶν δ´
[5, 4]	οὐ γὰρ ἔχουσι κύστιν πλὴν	ἐπὶ	χελώνης, τούτων δ´ ἡ θήλεια
[5, 17]	τὰ ἄρρενα τῶν θηλειῶν καὶ	ἐπιβαίνει	ἄνωθεν, καὶ πῶς ποιεῖται τὴν
[5, 2]	τῆς θηλείας ἐπὶ τὴν γῆν	ἐπιβαίνει	τὸ ἄρρεν, ὥσπερ αἱ ὠτίδες
[5, 7]	ἔντομα συνέρχεται μὲν ὄπισθεν, εἶτ´	ἐπιβαίνει	τὸ ἔλαττον ἐπὶ τὸ μεῖζον·
[5, 3]	τὴν ὀχείαν. Τὰ μὲν γὰρ	ἐπιβαίνοντα	καθάπερ τὰ ζῳοτόκα, οἷον χελώνη
[5, 4]	οὐ μόνον παραπίπτοντα ἀλλὰ καὶ	ἐπιβαίνοντα	τοῖς ὑπτίοις ἐπὶ τὰ πρανῆ
[5, 2]	τά τε πλεῖστα τῶν τετραπόδων,	ἐπιβαίνοντος	ἐπὶ τὸ θῆλυ τοῦ ἄρρενος,
[5, 23]	αὐτὸν τρόπον τοῖς ἄλλοις ἐντόμοις,	ἐπιβαίνοντος	τοῦ ἐλάττονος ἐπὶ τὸ μεῖζον
[5, 17]	καὶ προβᾶσαι τῷ ἑτέρῳ κάμψασαι	ἐπιβαίνουσιν·	ἕκαστον δὲ τῶν γινομένων τὸ
[5, 13]	ἔξωθεν τοῦ ὀστράκου τὸ ἄνθος	ἐπιγίνεται·	εἰσὶ δὲ τὰ τοιαῦτα μάλιστα
[5, 28]	μαλακόδερμον. Ὁ δὲ νεοττὸς ἄνω	ἐπιγίνεται,	καὶ οὐ περιέχει φλοιὸς ὀστρακώδης,
[5, 20]	τῷ μετοπώρῳ· τὴν δ´ αὔξησιν	ἐπίδηλον	λαμβάνουσι μάλιστ´ ἐν ταῖς πανσελήνοις.
[5, 13]	ἐν τοῖς λιμνοστρέοις· αὔξησιν δ´	ἐπίδηλον	οὐδεμίαν οὗτοι λαμβάνουσιν. Φασὶ δ´
[5, 12]	δὲ φωνὴ μεταβάλλουσα ἐν ἐνίοις	ἐπίδηλός	ἐστιν· τοῖς δ´ ἕτερα τοῦ
[5, 12]	τριετὴς ὀχεύει καὶ ὀχεύεται. Καὶ	ἐπιδίδωσι	δ´ ἀεὶ ἐπὶ τὸ βελτίω
[5, 12]	οὐ γὰρ ἔτι γίνεται αὐτῷ	ἐπίδοσις	οὐδὲ ῥώμη. Ὀχεύειν δ´ εἴωθε
[5, 17]	τοῖς ποταμοῖς πλατέων ζωδαρίων τῶν	ἐπιθεόντων	οἱ οἶστροι· διὸ καὶ οἱ
[5, 8]	ἔαρος εὐθὺς ἐκ τροπῶν, καὶ	ἐπικαθεύδει	ὥσπερ αἱ ἄλλαι ὄρνιθες. Οὐδέτερον
[5, 27]	ἑξήκοντα, λευκὰ τὴν χρόαν, καὶ	ἐπικάθηται	δ´ ἡμέρας ἑξήκοντα (καὶ γὰρ
[5, 17]	τοῦ κελύφους ἡ ἐμπὶς ἄνω	ἐπικάθηται,	ἕως ἂν ἥλιος ἢ πνεῦμα
[5, 6]	τοῦ ἄρρενος διαφέρει· τὸ δ´	ἐπικάλυμμα	μεῖζόν ἐστι τὸ τῆς θηλείας
[5, 13]	ὥραν. Ἔχουσι δὲ καὶ τὰ	ἐπικαλύμματα	κατὰ ταὐτὰ ἀμφότερα, καὶ τἆλλα
[5, 15]	μάλιστα· οὕτω γὰρ καὶ τὰ	ἐπικαλύμματα	πέφυκεν. Αὐτὰ μὲν οὖν τὰ
[5, 6]	τὰ πρόσθια ἀλλήλων συνδυάζονται, τὰ	ἐπικαλύμματα	τὰ πτυχώδη πρὸς ἄλληλα συμβάλλοντες.
[5, 15]	μοίρας. Καθ´ ἕκαστον γὰρ τῶν	ἐπικαλυμμάτων	τῶν ἐκ τοῦ πλαγίου πεφυκότων
[5, 24]	τὸν δάκτυλον προσίῃ ἀπ´ ἄκρου	ἐπικάμπτων	τε καὶ ἐπεκτείνων πάλιν, μᾶλλον
[5, 27]	κατορύττει καὶ τὸ ἄνω ποιεῖ	ἐπίκροτον·	ὅταν δὲ τοῦτο ποιήσῃ, φοιτῶσα
[5, 8]	πολλὰ τῶν ἀγρίων, ὅσα μὴ	ἐπικυΐσκεται	ὥσπερ δασύπους. ~Ὁμοίως δὲ καὶ
[5, 27]	τὴν γένεσιν τῶν ἐκγόνων ἡ	ἐπιοῦσα	ὥρα συμφέρει. Ἡ μὲν οὖν
[5, 2]	ἐν τούτοις γὰρ ὁ ἄρρην	ἐπιπηδῶν	ὀχεύει τὴν θήλειαν, καὶ συγγίνεται
[5, 13]	τήθυα καὶ βάλανοι καὶ τὰ	ἐπιπολάζοντα,	οἷον αἱ λεπάδες καὶ οἱ
[5, 23]	ἅψηται συνθλίβεσθαι. Ταῦτα δ´ οὐκ	ἐπιπολῆς	ἀλλὰ μικρὸν ὑπὸ γῆς ἐστιν.
[5, 12]	φύσεως. Τοῖς μὲν οὖν ἀνθρώποις	ἐπισημαίνει	κατά τε τὴν τῆς φωνῆς
[5, 12]	δ´ ἕτερα τοῦ σώματος μόρια	ἐπισημαίνει	τήν τ´ ἀρχὴν τοῦ σπέρμα
[5, 6]	ἀναβῇ οὗτος, ὁ μείζων πλάγιος	ἐπιστρέφει.	Ἄλλο μὲν οὖν οὐδὲν ἡ
[5, 1]	γεννῆσαι δύναται ἡ φύσις αὐτῶν	ἐπιτελεῖν)	ἂν μή τις {αὐτοῖς συμβῇ
[5, 11]	τόπον ἔχωσιν ἀλεεινὸν καὶ τὰ	ἐπιτήδεια·	εἰ δὲ μή, τοῦ θέρους
[5, 16]	οἱ ἁλιεῖς δὲ κλήματα τιθέασιν	ἐπίτηδες·	καὶ πρὸς ταῦτα ἐκτίκτει μακρὸν
[5, 19]	μάλιστα ἐν ταῖς τῶν ἄστρων	ἐπιτολαῖς,	καὶ ὅταν κατασκήψῃ ἡ ἶρις·
[5, 19]	οὐ γίνεται μέλι πρὸ Πλειάδος	ἐπιτολῆς.	Τὸ μὲν οὖν κηρίον ποιεῖ,
[5, 8]	λαθάνεμόν τέ μιν ὥραν καλέουσιν	ἐπιχθόνιοι,	ἱερὰν παιδοτρόφον ποικίλας ἁλκυόνος. Γίνονται
[5, 4]	τὸ πολλάκις ὁρᾶσθαι τὴν δόξαν	ἐποίησε	τῆς ὀχείας ταύτην, ποιεῖ δέ
[5, 8]	μετὰ τροπάς, καθάπερ καὶ Σιμωνίδης	ἐποίησεν	ὡς ὁπόταν χειμέριον κατὰ μῆνα
[5, 1]	πλὴν τότε μὲν τὴν ἀρχὴν	ἐποιούμεθα	σκοποῦντες περὶ τῶν μερῶν ἀπ´
[5, 19]	ἢ σπανίας, ἐνεγίνετο ἄν, εἴπερ	ἐποίουν	ἐκ τῶν ἀνθέων. Συνίσταται δὲ
[5, 24]	γῆν. Γίνονται δὲ πολλοὶ ὅταν	ἐπομβρία	γένηται. Ὁ δὲ σκώληξ αὐξηθεὶς
[5, 19]	μὲν ὄντος μέλι ἐργάζονται μᾶλλον,	ἐπομβρίας	δὲ γόνον, διὸ καὶ ἅμα
[5, 4]	ὥραν αἱ θήλειαι τοῖς ἄρρεσιν	ἑπόμεναι	τοῦτο δρῶσι, καὶ κόπτουσιν ὑπὸ
[5, 8]	ἡμέραι ἑπτὰ μὲν πρὸ τροπῶν,	ἑπτὰ	δὲ μετὰ τροπάς, καθάπερ καὶ
[5, 18]	κηρίῳ, ἀποκρεμάμενοι χωρίς, ἓξ ἢ	ἑπτά,	ἐναντίως τῷ ἄλλῳ γόνῳ πεφυκότες.
[5, 12]	τὸ σπέρμα περὶ τὰ δὶς	ἑπτὰ	ἔτη, γεννητικὸς δὲ περὶ τὰ
[5, 19]	μελιττῶν ἔτη ἕξ· ἔνιαι δ´	ἑπτὰ	ζῶσιν. Σμῆνος δ´ ἂν διαμείνῃ
[5, 9]	δ´ εἷς τόκος γίνεται περὶ	ἑπτὰ	ἢ ὀκτώ. Δοκοῦσι δ´ ἔνιοι
[5, 17]	μὲν τῆς ὀχείας ἐν ταῖς	ἑπτὰ	ἡ σύστασις γίνεται, ἐν δὲ
[5, 8]	νεοττιάν, ἐν δὲ ταῖς λοιπαῖς	ἑπτὰ	ἡμέραις τίκτειν καὶ ἐκτρέφειν τὰ
[5, 8]	βορείου γενομένης. Λέγεται δ´ ἐν	ἑπτὰ	μὲν ἡμέραις ποιεῖσθαι τὴν νεοττιάν,
[5, 8]	γένωνται αἱ τροπαί, ἀλκυονίδες ἡμέραι	ἑπτὰ	μὲν πρὸ τροπῶν, ἑπτὰ δὲ
[5, 12]	γεννητικὸς δὲ περὶ τὰ τρὶς	ἑπτά.	Τοῖς δ´ ἄλλοις ζῴοις ἥβη
[5, 22]	οἱ ἀράχναι γίνονται περὶ τὰς	ἑπτάδας	τὰς τέτταρας. ~Αἱ δ´ ἀκρίδες
[5, 17]	σκωληκοειδέσι τοῖς πλείστοις τρεῖς γίνονται	ἑπτάδες,	τοῖς δ´ ᾠοτοκοῦσι τέτταρες ὡς
[5, 27]	λόγον, αὐξανόμενος δὲ γίνεται καὶ	ἑπτακαίδεκα	πήχεων. Λέγουσι δέ τινες ὅτι
[5, 17]	τοῦ τέλους σχεδὸν τοῖς πλείστοις	ἑπτάσι	μετρεῖται τρισὶν ἢ τέτταρσιν. Τοῖς
[5, 27]	ὅταν δὲ τοῦτο ποιήσῃ, φοιτῶσα	ἐπῳάζει	ἄνωθεν· ἐκλέπεται δὲ τὰ ᾠὰ
[5, 10]	αἰδοῖον ἐν τῇ πλεκτάνῃ λευκόν.	Ἐπῳάζει	δέ, ὅταν τέκῃ· διὸ καὶ
[5, 28]	δὲ τέκῃ εἰς τὴν γῆν,	ἐπῳάζει.	Ἐκλέπεται δὲ καὶ ταῦτα τῷ
[5, 16]	ὑφ´ αὑτὰ θέμενα τὰ ᾠὰ	ἐπῳάζει,	ὁ δὲ πολύπους καὶ ἡ
[5, 22]	κατ´ ἀρχάς· ὅταν δὲ τέκῃ,	ἐπῳάζει	τε καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις
[5, 19]	Τὸν δὲ γόνον ὅταν ἀφῇ,	ἐπῳάζει	ὥσπερ ὄρνις. Ἐν δὲ τῷ
[5, 22]	ἥμισυ ἔξω· καὶ ἐν τούτῳ	ἐπῳάζουσαι	ζῳοποιοῦσιν. Τὰ δὲ φαλάγγια τίκτει
[5, 17]	ἐν δὲ ταῖς λοιπαῖς τρισὶν	ἐπῳάζουσι	καὶ ἐκλέπουσιν ὅσα γόνῳ τίκτεται,
[5, 27]	ὄρνισι τοῖς ἡμέροις, καὶ κατορύξασαι	ἐπῳάζουσι	τὰς νύκτας. Τίκτουσι δὲ πολὺ
[5, 21]	χερσαῖοι σκωλήκια ᾠοειδῆ πολλά, καὶ	ἐπῳάζουσιν.	Ὅταν δὲ τελειωθῇ, ἐκβάλλονται, ὥσπερ
[5, 22]	γύργαθον πλεξάμενα παχύν, ἐφ´ ᾧ	ἐπῳάζουσιν.	Τίκτουσι δ´ αἱ μὲν γλαφυραὶ
[5, 19]	συμβαίνει ἐλαιῶν φορὰ καὶ ἐσμῶν.	Ἐργάζονται	δὲ πρῶτον μὲν τὸ κηρίον,
[5, 19]	ἀλλ´ αὐχμοῦ μὲν ὄντος μέλι	ἐργάζονται	μᾶλλον, ἐπομβρίας δὲ γόνον, διὸ
[5, 19]	δ´ ἀρίστας ποιοῦσιν, ὅταν μέλι	ἐργάζωνται.	Φέρει δὲ κηρὸν μὲν καὶ
[5, 17]	καὶ οἱ περὶ ταύτην τὴν	ἐργασίαν	ὄντες μηχανῶνται χωρίζειν τὴν ἄλλην
[5, 17]	τε γίνεται καὶ ἐν τοῖς	ἔργοις·	σήπεται γὰρ τὰ τοιαῦτα θᾶττον.
[5, 13]	ὥσπερ ἂν εἰ ἐκ λεπυρίων	ἐρεβίνθων	λευκῶν πολλὰ συμπαγείη. Οὐκ ἔχει
[5, 5]	πολύπους ὅταν τὴν λεγομένην κεφαλὴν	ἐρείσῃ	πρὸς τὴν γῆν καὶ διαπετάσῃ
[5, 2]	ἐλέφαντες ὀχεύονται μὲν ἐν ταῖς	ἐρημίαις,	μάλιστα δὲ περὶ τοὺς ποταμοὺς
[5, 2]	δ´ ὀχευόμενον. Ἀποχωροῦσι δ´ εἰς	ἐρημίαν,	ὅταν ποιῶνται τὴν ὀχείαν, καὶ
[5, 26]	ἐμφύονται μᾶλλον ὅταν κονιορτώδη τὰ	ἔρια	ᾖ, μάλιστα δὲ γίνονται ἂν
[5, 19]	Φέρει δὲ κηρὸν μὲν καὶ	ἐριθάκην	περὶ τοῖς σκέλεσι, τὸ δὲ
[5, 26]	στιγμάτων ποιεῖ μὴ ἀποπίπτειν τὰ	ἐρινεά·	διὸ περιάπτουσί τε τὰ ἐρινεὰ
[5, 26]	εἰσδύεται εἰς τὰ τῶν συκῶν	ἐρινεά,	καὶ διὰ στιγμάτων ποιεῖ μὴ
[5, 26]	ἐρινεά· διὸ περιάπτουσί τε τὰ	ἐρινεὰ	πρὸς τὰς συκᾶς οἱ γεωργοί,
[5, 26]	ζῴων, οὔπω συνῶπται. Τὰ δ´	ἐρινεὰ	τὰ ἐν τοῖς ἐρινεοῖς ἔχουσι
[5, 26]	δ´ ἐρινεὰ τὰ ἐν τοῖς	ἐρινεοῖς	ἔχουσι τοὺς καλουμένους ψῆνας. Γίνεται
[5, 19]	Βλίττεται δὲ τὰ σμήνη, ὅταν	ἐρινεὸν	σῦκον φανῇ· σχάδονας δ´ ἀρίστας
[5, 26]	καὶ φυτεύουσι πλησίον ταῖς συκαῖς	ἐρινεούς.	~Τῶν δὲ τετραπόδων καὶ ἐναίμων
[5, 26]	καὶ πρότερον, τὰ μὲν ἐν	ἐρίοις	καὶ ὅσα ἐξ ἐρίων ἐστίν,
[5, 26]	ἐν ἐρίοις καὶ ὅσα ἐξ	ἐρίων	ἐστίν, οἷον οἱ σῆτες, οἳ
[5, 13]	μὴ μεταβαλλόντων αἱ μὲν πίνναι	ἐρρίζωνται,	οἱ δὲ σωλῆνες καὶ αἱ
[5, 17]	ἐστὶ τῆς γενέσεως· φθείρονται δ´	ἐρρικνωμένων	τῶν μορίων, ὥσπερ γήρᾳ τὰ
[5, 16]	διαστείλας θεωρήσῃ τὴν κόμην εἴσω,	ἐρυθρὰ	δύο οἷον μαστούς, ὁ δ´
[5, 17]	τὰ φυκία μικρὰ σφόδρα καὶ	ἐρυθρά·	ταῦτα δὲ χρόνον μέν τινα
[5, 13]	μέλαιναι, ἐν δὲ τοῖς νοτίοις	ἐρυθραὶ	ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον εἰπεῖν.
[5, 17]	πρῶτον μὲν γὰρ καὶ ἐνταῦθα	ἐρυθραίνεται	καὶ ἐξ ἀκινησίας λαμβάνει κίνησιν
[5, 13]	γίνονται μικραί, τὸ δ´ ἄνθος	ἐρυθρὸν	ἔχουσιν. Ἔτι δ´ ἐν μὲν
[5, 13]	πλεῖσται μέλαν ἔχουσιν, ἔνιαι δ´	ἐρυθρὸν	καὶ μικρόν. Γίνονται δ´ ἔνιαι
[5, 11]	καὶ μέλαν καὶ μικρὸν καὶ	ἐρυθρόπουν	καὶ τραχύπουν, διὸ καὶ οὐδεὶς
[5, 17]	παλαιᾷ. Γίνεται δ´ ἡ παλαιὰ	ἐρυθροτέρα,	διὸ καὶ οἱ σκώληκες τοιοῦτοι
[5, 16]	σηπίδια, καὶ τὸ χρῶμα μεταβάλλει	ἐρυθρότερον	γινόμενον ἐκ λευκοῦ διὰ τὸν
[5, 19]	γένηται, καὶ ὅταν αὐχμοὶ καὶ	ἐρυσίβη,	ἐλάττων γίνεται ὁ γόνος· ἀλλ´
[5, 18]	ἐλαιῶν φορὰ γένηται, τότε καὶ	ἑσμοὶ	ἀφίενται πλεῖστοι. Οἱ δέ φασι
[5, 19]	ἅμα συμβαίνει ἐλαιῶν φορὰ καὶ	ἐσμῶν.	Ἐργάζονται δὲ πρῶτον μὲν τὸ
[5, 5]	τὴν πλεκτάνην προσπεφυκὸς ἅπαν, ᾗ	ἐσπιφράναι	εἰς τὸν μυκτῆρα τῆς θηλείας.
[5, 20]	ὥσπερ καὶ ταῖς μελίτταις. Καὶ	ἔστ´	ἂν νύμφαι ὦσιν, ἀκινητίζουσι καὶ
[5, 1]	τοὺς ἄρρενας· περὶ ὧν ἀκριβέστερον	ἔσται	δῆλον ἐν τοῖς ὕστερον. Τῶν
[5, 1]	περὶ τούτων ἐν τοῖς ἐχομένοις	ἔσται	φανερόν· σχεδὸν γὰρ παραπλήσια συμβαίνει
[5, 18]	τοὺς ἡγεμόνας. Τῶν δ´ ἡγεμόνων	ἐστὶ	γένη δύο, ὁ μὲν βελτίων
[5, 11]	οὖν τῶν τοιούτων ἡ φάττα	ἐστί,	δεύτερον δ´ ἡ οἰνάς· αὕτη
[5, 19]	ἐφ´ ἡμέρας μέν τινας ὑγρόν	ἐστι	(διὸ κἂν ἀφαιρεθῇ ἐν ταύταις
[5, 24]	~Τῶν δὲ τεττίγων γένη μέν	ἐστι	δύο, οἱ μὲν μικροί, οἳ
[5, 25]	ἐντόμων ὅσα σαρκοφάγα μὲν μή	ἐστι,	ζῇ δὲ χυμοῖς σαρκὸς ζώσης,
[5, 25]	τρίγλας. Πάντα δὲ πολύποδα ταῦτ´	ἐστὶ	καὶ ἄναιμα καὶ ἔντομα. Ὁ
[5, 14]	ἐστι πᾶν· διατμηθὲν δὲ πυκνότερόν	ἐστι	καὶ γλισχρότερον τοῦ σπόγγου, καὶ
[5, 28]	ᾠόν, ὥσπερ τῶν ἰχθύων, μονόχρουν	ἐστὶ	καὶ μαλακόδερμον. Ὁ δὲ νεοττὸς
[5, 15]	τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν μαλακίων	ἐστὶ	καὶ τῶν ἰχθύων, ὅσοι ᾠοτοκοῦσιν·
[5, 22]	οὐκ ἐκ μέρους, ἐπεὶ στρογγύλα	ἐστὶ	κατ´ ἀρχάς· ὅταν δὲ τέκῃ,
[5, 16]	τὰ ᾠά, καὶ εὐθὺς μέν	ἐστι	λευκά, ὅταν δ´ ἀφῇ τὸν
[5, 19]	ὁ φὼρ καλούμενος (οὗτος δ´	ἐστὶ	μέλας καὶ πλατυγάστωρ) τέταρτος δ´
[5, 12]	τῶν ἄλλων. {Ἡ δὲ κάμηλός	ἐστι	μὲν ὀπισθουρητικόν, καὶ ὀχεύεται ὥσπερ
[5, 14]	ἔχει, τὸ δ´ ἄλλο πυκνόν	ἐστι	πᾶν· διατμηθὲν δὲ πυκνότερόν ἐστι
[5, 15]	δὲ κυφῶν καρίδων ἡ κύησίς	ἐστι	περὶ τέτταρας μῆνας. Γίνονται δ´
[5, 17]	τῶν ζῴων ὅτι μὲν ἐλάττω	ἐστὶ	τὰ ἄρρενα τῶν θηλειῶν καὶ
[5, 20]	γῆν. Ἑξάγωνα μὲν οὖν πάντα	ἐστὶ	τὰ κηρία αὐτῶν, ὥσπερ καὶ
[5, 4]	μείζω τῶν ἀρρένων. Σελάχη δ´	ἐστὶ	τά τ´ εἰρημένα καὶ βοῦς
[5, 1]	οὖν τῶν ὀρνίθων ἄγονα πάντα	ἐστὶ	ταῦτα (μέχρι γὰρ τοῦ ᾠὸν
[5, 13]	δὲ καλούμενος ἀστὴρ οὕτω θερμός	ἐστι	τὴν φύσιν, ὥσθ´ ὅ τι
[5, 17]	οὖν ἐντόμων οὗτος ὁ τρόπος	ἐστὶ	τῆς γενέσεως· φθείρονται δ´ ἐρρικνωμένων
[5, 11]	οἰνάς· αὕτη δὲ μικρῷ μείζων	ἐστὶ	τῆς περιστερᾶς· ἐλάχιστον δὲ τῶν
[5, 23]	μεῖζον (τὸ γὰρ ἄρρεν ἔλαττόν	ἐστι)	τίκτουσι δ´ εἰς τὴν γῆν
[5, 7]	ἐπὶ τὸ μεῖζον· {τοῦτο δ´	ἐστὶ	τὸ ἄρρεν. Ἐναφίησι δὲ τὸν
[5, 22]	τὸ μὲν ἥμισυ πρὸς αὐταῖς	ἐστι,	τὸ δ´ ἥμισυ ἔξω· καὶ
[5, 1]	ζῴων ἐν οἷς μὲν αὐτῶν	ἐστι	τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν,
[5, 19]	δὲ τοῦ μετοπώρου· ἄμεινον δ´	ἐστὶ	τὸ μετοπωρινὸν μέλι. Γίνεται δὲ
[5, 6]	διαφέρει· τὸ δ´ ἐπικάλυμμα μεῖζόν	ἐστι	τὸ τῆς θηλείας καὶ μᾶλλον
[5, 13]	Πυρραίων. Τὴν δὲ μορφὴν ὅμοιόν	ἐστι	τοῖς γραφομένοις. Γίνονται δὲ καὶ
[5, 21]	καὶ διαρθροῦται· ἡ δὲ γένεσίς	ἐστι	τούτοις τοῦ ἔαρος. Τίκτουσι δὲ
[5, 19]	καὶ ἀντειλῆφθαι. Ὁ δὲ γόνος	ἐστὶ	τῶν μελιττῶν καὶ τῶν κηφήνων
[5, 7]	καὶ εἴ τι ἄλλο τοιοῦτόν	ἐστι	τῶν ὀχευομένων. Ποιοῦνται δὲ τὰ
[5, 1]	καὶ ὅσα ζῳοτόκα. Ζῳοτόκα δ´	ἐστὶ	τῶν τετραπόδων ἔνια, καὶ ἄνθρωπος
[5, 7]	πολὺν γὰρ χρόνον ὁ συνδυασμός	ἐστι	τῶν τοιούτων. Δῆλον δ´ ἐπὶ
[5, 25]	ἔχουσι πλατεῖαν. Ἓν δ´ εἶδός	ἐστι	τῶν φθειρῶν τῶν θαλαττίων, καὶ
[5, 7]	ἐνίων δ´ ἧττον. Τοῦτο δ´	ἐστὶ	φανερόν, ἄν τις διαιρῇ τὰς
[5, 27]	μὲν γὰρ ᾠὸν οὐ μεῖζόν	ἐστι	χηνείου, καὶ ὁ νεοττὸς τούτου
[5, 15]	τῶν ἐκ τοῦ πλαγίου πεφυκότων	ἐστὶ	χονδρῶδές τι πρὸς ὃ περιφύεται,
[5, 11]	περιστεροειδῶν πλείω τυγχάνει ὄντα γένη·	ἔστι	γὰρ ἕτερον περιστερὰ καὶ πελειάς.
[5, 12]	δώδεκα μῆνας, τίκτει δ´ ἕν·	ἔστι	γὰρ μονοτόκον. Ἄρχεται δὲ τῆς
[5, 12]	ἔτη δύο, τίκτει δ´ ἕν·	ἔστι	γὰρ μονοτόκον· τὸ δ´ ἔμβρυον
[5, 14]	καθ´ οὓς δέχεται τὴν τροφήν.	Ἔστι	δ´ ἄλλο γένος ὃ καλοῦσιν
[5, 17]	ζῴοις, οἷον αἱ καλούμεναι ἕλμινθες.	Ἔστι	δ´ αὐτῶν γένη τρία, ἥ
[5, 4]	ἔνια ὄπισθεν, ὥσπερ τοὺς κύνας.	Ἔστι	δ´ ἐν πᾶσι τοῖς σελαχώδεσι
[5, 15]	μικρῶν ἐστιν ἡλίκον κεγχραμίς. Οὐκ	ἔστι	δ´ εὐθὺς ἐχόμενα τοῦ πόρου,
[5, 12]	αἱ δὲ θήλειαι, ὅταν φοβηθῶσιν.	Ἔστι	δ´ ἡ μὲν τῆς θηλείας
[5, 10]	στιφρά. Βαδίζουσι δὲ κατὰ ζυγά·	ἔστι	δ´ ὁ ἄρρην τῆς θηλείας
[5, 9]	ὄψια προΐεσθαι δὶς δοκεῖ τίκτειν·	ἔστι	δ´ ὁ μὲν πρῶτος τόκος
[5, 25]	γίνεται μὲν περὶ τὰ πτερύγια,	ἔστι	δ´ ὅμοιος τοῖς σκορπίοις, καὶ
[5, 19]	ἴσχει, σκώληκας δ´ οὐκ ἴσχει.	Ἔστι	δ´ οὔτε τὰ κηρία πάντα
[5, 25]	δέ τισι γίνεται πλῆθος φθειρῶν.	Ἔστι	δὲ γένος φθειρῶν οἳ καλοῦνται
[5, 13]	κογχύλια καὶ τὸ αὐτῆς ὄστρακον.	Ἔστι	δὲ καὶ ἡ πορφύρα καὶ
[5, 16]	ὥσπερ ἡ σηπία, ἀποτίκτει συνεχές.	Ἔστι	δὲ καὶ ὁ τεῦθος καὶ
[5, 10]	ὅμοιον τῷ τῆς λεύκης καρπῷ.	Ἔστι	δὲ πολύγονον τὸ ζῷον· ἐκ
[5, 1]	δὴ τοῦτον τὸν τρόπον ἐφεξῆς·	ἔστι	δὲ τά τε μαλάκια καὶ
[5, 26]	ξηραινομένοις, ὅσα ἔχει αὐτῶν ζωήν.	Ἔστι	δέ τι σκωλήκιον ὃ καλεῖται
[5, 4]	τοῦ θήλεος χώραν καὶ ὑποδοχήν.	Ἔστι	δὲ τοῖς μὲν ζῳοτόκοις καὶ
[5, 14]	ἐν ταῖς σήραγξι τῶν πετρῶν.	Ἔστι	δὲ τῶν κνιδῶν δύο γένη·
[5, 18]	κηφῆνας, θηλείας δὲ τὰς μελίττας.	{Ἔστι	δὲ τῶν μὲν ἄλλων ἡ
[5, 14]	αὐτά, ὅταν δ´ εἰσέλθῃ, συνάγοντες.	Ἔστι	δὲ τῶν σπόγγων τρία γένη,
[5, 25]	τῇ ἀπὸ Κυρήνης πρὸς Αἴγυπτον	ἔστι	περὶ τὸν δελφῖνα ἰχθὺς ὃν
[5, 2]	ποιῶνται τὴν ὀχείαν, καὶ οὐκ	ἔστι	πλησιάσαι ἀλλ´ ἢ τῷ βόσκοντι.
[5, 19]	κιττὸς πολὺς ἐν τῷ Πόντῳ	ἐστίν,	ἀνθεῖ δὲ ταύτην τὴν ὥραν,
[5, 13]	περὶ τῶν ὀστρακοδέρμων· τοῦτο γάρ	ἐστιν	ἀνόχευτον μόνον ὡς εἰπεῖν ὅλον
[5, 12]	τὰ ἄρρενα τῶν θηλειῶν, ὅσων	ἐστὶν	ἀπότασις τῆς φωνῆς· οὐ μὴν
[5, 1]	ἴδια. Τὰ δὲ θήλεα μέν	ἐστιν,	ἄρρενα δ´ οὔ· ἐξ ὧν
[5, 24]	δὲ τέττιγες ὅπου μὴ δένδρα	ἐστίν·	διὸ καὶ ἐν Κυρήνῃ οὐ
[5, 24]	θήλεια αἰδοῖον ἐσχισμένον· θήλεια δ´	ἐστὶν	εἰς ἣν ἀφίησιν ὁ ἄρρην.
[5, 17]	γίνονται οὗ τὰ τοιαῦτα ζῷά	ἐστιν.	Ἐκ δὲ μελαινῶν τινων καὶ
[5, 19]	δὲ μάλιστα συνίσταται. Δῆλον δ´	ἐστὶν	εὐθέως τὸ ἀπὸ τοῦ χυμοῦ·
[5, 20]	δὲ πολλῷ τὸ τῶν ἀνθρηνῶν	ἐστὶν	ἢ τὸ τῶν σφηκῶν κηρίον.
[5, 4]	ἡ συμπλοκὴ πάντων τῶν ζῳοτόκων	ἐστὶν	ἢ τῶν ᾠοτόκων. Καὶ δελφῖνες
[5, 13]	καὶ καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν φανερά	ἐστιν	ἡ αὔξησις τοῖς διαστήμασι τοῖς
[5, 14]	τὰ κάτω· κατὰ πλείω δ´	ἐστὶν	ἡ πρόσφυσις. {Ἄνωθεν δ´ οἱ
[5, 16]	κοιλίαν προσηρτημένοι. Ποία δέ τίς	ἐστιν	ἡ πρόσφυσις ἡ ὀμφαλώδης, οὔπω
[5, 13]	καὶ τοῦ τραχήλου· τούτων δ´	ἐστὶν	ἡ σύμφυσις πυκνή, τὸ δὲ
[5, 8]	πρὸς τὸ θέρος· αὕτη δ´	ἐστὶν	ἡ τοῦ ἔαρος ὥρα, ἐν
[5, 15]	μέγεθος τῶν ᾠῶν τῶν μικρῶν	ἐστιν	ἡλίκον κεγχραμίς. Οὐκ ἔστι δ´
[5, 16]	ἔχει διάφορον, καὶ ὅτι ποικιλώτερός	ἐστιν	ὁ ἄρρην τῆς θηλείας, καθάπερ
[5, 16]	καὶ μέλασιν· καὶ ἀλλήλων ἐχόμενά	ἐστιν,	οἷον βότρυς τὸ πᾶν, περιπεπλεγμένα
[5, 13]	τὴν καλουμένην μελίκηραν. Τοῦτο δ´	ἐστὶν	οἷον κηρίον, πλὴν οὐχ οὕτω
[5, 19]	γίνεται ὑπόπυρρος, τὴν δὲ λεπτότητά	ἐστιν	οἷον μέλι παχύ· τὸν δ´
[5, 26]	ἐρίοις καὶ ὅσα ἐξ ἐρίων	ἐστίν,	οἷον οἱ σῆτες, οἳ ἐμφύονται
[5, 23]	ἐπιπολῆς ἀλλὰ μικρὸν ὑπὸ γῆς	ἐστιν.	Ὅταν δ´ ἐκπεφθῶσιν, ἐκδύνουσιν ἐκ
[5, 19]	δὲ κηρίον λεῖον καὶ ὁμαλόν	ἐστιν.	Οὐκ ἀεὶ δὲ τοῦτο ποιοῦσιν,
[5, 14]	εἰσι μέλανες. Ἡ δὲ πρόσφυσίς	ἐστιν	οὔτε καθ´ ἓν οὔτε κατὰ
[5, 8]	Πάντων δὲ σπανιώτατον ἰδεῖν ἁλκυόνα	ἐστίν·	σχεδὸν γὰρ περὶ Πλειάδος δύσιν
[5, 14]	συνάγει ἑαυτὸν καὶ χαλεπὸν ἀφελεῖν	ἐστιν.	Ταὐτὸ δὲ τοῦτο ποιεῖ καὶ
[5, 12]	φωνὴ μεταβάλλουσα ἐν ἐνίοις ἐπίδηλός	ἐστιν·	τοῖς δ´ ἕτερα τοῦ σώματος
[5, 13]	συμβαίνοντα ἴδια περὶ τὰς πορφύρας	ἐστίν.	{Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον γίνονται
[5, 28]	τὰ δ´ ᾠὰ ἀλλήλοις συνεχῆ	ἐστιν	ὥσπερ αἱ τῶν γυναικῶν ὑποδερίδες·
[5, 19]	μείζους. Ἡγεμόνων δὲ γένη δύο	ἐστίν,	ὥσπερ εἴρηται καὶ πρότερον. Εἰσὶ
[5, 26]	ταῦτα δὲ σύμφυτα τῷ χιτῶνί	ἐστιν·	ὥσπερ κοχλίᾳ τὸ ὄστρακον, οὕτω
[5, 21]	οὗτος δ´ ὁ κηρὸς πολύ	ἐστιν	ὠχρότερος τοῦ τῶν μελιττῶν. Ὀχεύονται
[5, 15]	κατὰ μέσον, ἐλάχιστα δὲ τὰ	ἔσχατα.	Τὸ δὲ μέγεθος τῶν ᾠῶν
[5, 12]	Γεννᾷ δ´ ἄνθρωπος μὲν τὸ	ἔσχατον	μέχρι ἑβδομήκοντα ἐτῶν ὁ ἄρρην,
[5, 24]	δὲ καὶ ἡ θήλεια αἰδοῖον	ἐσχισμένον·	θήλεια δ´ ἐστὶν εἰς ἣν
[5, 17]	δὲ σκληρόν, ὅμοιον κνήκου σπέρματι,	ἔσω	δὲ χύμα. Ἐκ δὲ τῶν
[5, 28]	τριταῖοι· ἐνίοτε δὲ καὶ τὰ	ἔσω	διαφαγόντα αὐτὰ ἐξέρχεται. Τίκτει δ´
[5, 16]	ὅλον ἐκ τοῦ λευκοῦ γενόμενον	ἔσω,	τούτου περιρραγέντος ἐξέρχεται. Γίνεται δ´
[5, 4]	τῆς τοῦ ὑγροῦ περιττώσεως ἔξωθεν,	ἔσωθεν	δ´ ἕτερος πόρος, ὥσπερ ἐλέχθη
[5, 4]	τῆς ξηρᾶς περιττώσεως πόρος ἔξωθεν·	ἔσωθεν	δὲ σύνεγγυς ἀλλήλων. Ὁμοίως δὲ
[5, 9]	πίτυϊ, καὶ ὀδόντας ἔχει καὶ	ἔσωθεν	καὶ ἔξωθεν. Φασὶ δ´ ὥσπερ
[5, 16]	ῥάγες βότρυος, ὧν περιρραγέντων ἐκδύεται	ἔσωθεν	τὰ σηπίδια. Ἐὰν δέ τις
[5, 17]	λαμβάνουσι δὲ τρυφὴν οὐδὲ κόπρον	ἔτ´	ἔχουσιν, ἀλλὰ περιειργμένοι ἀκινητίζουσιν ἕως
[5, 28]	δὲ καὶ ταῦτα τῷ ὑστέρῳ	ἔτει.	{Αἱ μὲν οὖν τῶν ὄφεων
[5, 27]	δὲ τὰ ᾠὰ τῷ ὑστέρῳ	ἔτει.	Ἡ δ´ ἑμὺς ἐξιοῦσα ἐκ
[5, 12]	ἄρρενες βελτίους γίνονται τῷ ὕστερον	ἔτει,	ὅταν γηράσκωσιν. Ὗς δ´ ὀχεύεται
[5, 12]	καὶ ἐκτραφῆναι. Καὶ βοῦς ἐνιαυσία	ἔτεκεν	ὥστε καὶ ἐκτραφῆναι· καὶ τὸ
[5, 14]	ἑαυτῷ ζῷα, ἕλμινθάς τε καὶ	ἕτερ´	ἄττα, ἃ κατεσθίει, ὅταν ἀποσπασθῇ,
[5, 13]	κατὰ τὴν διαφορὰν τῆς ἰλύος	ἕτερα,	ἐν μὲν τῇ βορβορώδει τὰ
[5, 1]	τὰ αὐτά, τῷ εἴδει δ´	ἕτερα,	ἔνια δὲ καὶ πάμπαν ἴδια.
[5, 12]	ἐνίοις ἐπίδηλός ἐστιν· τοῖς δ´	ἕτερα	τοῦ σώματος μόρια ἐπισημαίνει τήν
[5, 24]	τοῖς γένεσι, θήλεις δ´ οἱ	ἕτεροι.	Καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἡδίους
[5, 1]	τὴν τροφήν, τὰ δ´ ἐν	ἑτέροις	ἐγγίνεται φυτοῖς, ὥσπερ εἴρηται ἐν
[5, 1]	θήλεα, τῷ γένει μὲν ὄντα	ἑτέροις	τῶν ἰχθύων τὰ αὐτά, τῷ
[5, 17]	ἀσκαρίδες. Ἐκ μὲν οὖν τούτων	ἕτερον	οὐδὲν γίνεται· ἡ δὲ πλατεῖα
[5, 25]	καλουμένας κόνιδας, ἐκ δὲ τούτων	ἕτερον	οὐδὲν γίνεται πάλιν. Αὐτῶν δὲ
[5, 11]	τυγχάνει ὄντα γένη· ἔστι γὰρ	ἕτερον	περιστερὰ καὶ πελειάς. Ἐλάττων μὲν
[5, 18]	μὲν βελτίων πυρρός, ὁ δ´	ἕτερος	μέλας καὶ ποικιλώτερος, τὸ δὲ
[5, 4]	ὑγροῦ περιττώσεως ἔξωθεν, ἔσωθεν δ´	ἕτερος	πόρος, ὥσπερ ἐλέχθη καὶ πρότερον
[5, 17]	τῇ πορείᾳ καὶ προβᾶσαι τῷ	ἑτέρῳ	κάμψασαι ἐπιβαίνουσιν· ἕκαστον δὲ τῶν
[5, 17]	καλούμενοι (εἰσὶ δ´ ἐλάττους τῶν	ἑτέρων)	τὰ φαλάγγια ἀποκτείναντες φέρουσι πρὸς
[5, 1]	τὰ μὲν γὰρ ἀπὸ σπέρματος	ἑτέρων	φυτῶν, τὰ δ´ αὐτόματα γίνεται,
[5, 12]	ἀλλ´ ἤδη τισὶ καὶ ὀκτωκαίδεκα	ἔτη	γεγονόσι καὶ εἴκοσι συνέβη καὶ
[5, 12]	σπέρμα περὶ τὰ δὶς ἑπτὰ	ἔτη,	γεννητικὸς δὲ περὶ τὰ τρὶς
[5, 12]	πάλιν οὐχ ἅπτεται. Κύει δ´	ἔτη	δύο, τίκτει δ´ ἕν· ἔστι
[5, 12]	ἤδη δέ τις ἐβίωσεν ἵππος	ἔτη	ἑβδομήκοντα καὶ πέντε. Ὄνος δὲ
[5, 19]	ζῶσιν. Σμῆνος δ´ ἂν διαμείνῃ	ἔτη	ἐννέα ἢ δέκα, εὖ δοκεῖ
[5, 19]	ἀπεσθίουσιν. Βίος δὲ τῶν μελιττῶν	ἔτη	ἕξ· ἔνιαι δ´ ἑπτὰ ζῶσιν.
[5, 13]	ζῇ γὰρ ἡ πορφύρα περὶ	ἔτη	ἕξ, καὶ καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτὸν
[5, 12]	ἄρρην περὶ πέντε καὶ τριάκοντα	ἔτη,	ἡ δὲ θήλεια πλείω τῶν
[5, 12]	χείρω τὰ ἔκγονα· οὐ γὰρ	ἔτι	γίνεται αὐτῷ ἐπίδοσις οὐδὲ ῥώμη.
[5, 13]	τὸ δ´ ἄνθος ἐρυθρὸν ἔχουσιν.	Ἔτι	δ´ ἐν μὲν τοῖς προσβορείοις
[5, 1]	τῶν ἐντὸς καὶ τῶν ἐκτός,	ἔτι	δὲ περί τε τῶν αἰσθήσεων
[5, 19]	τὰ σμήνη οἱ μελιττουργοὶ μέλιτος.	Ἔτι	δὲ τοῦ μετοπώρου ἄνθη μὲν
[5, 28]	ὄφεων καὶ τῶν ἐντόμων γενέσεις,	ἔτι	δὲ τῶν τετραπόδων καὶ ᾠοτόκων,
[5, 19]	καὶ τροφῆς ἢ οὐκ ἐνούσης	ἔτι	ἢ σπανίας, ἐνεγίνετο ἄν, εἴπερ
[5, 20]	νύμφαι, ἐν τοῖς δὲ σκώληκες	ἔτι.	Κόπρος δὲ μόνον περὶ τοῖς
[5, 17]	τὰ μὲν ἐκκεχωρισμένων, τὰ δ´	ἔτι	ὄντων ἐν τοῖς ζῴοις, οἷον
[5, 12]	μετὰ δὲ τὸν τόκον ἓν	ἔτος	διαλιποῦσα ὀχεύεται ἡ θήλεια. Ὁ
[5, 12]	μετὰ τὴν ὀχείαν διὰ τρίτου	ἔτους·	ὃν δ´ ἂν ἐγκύμονα ποιήσῃ,
[5, 13]	ἐν ταῖς φορμίσιν οὐχ ὅπου	ἔτυχεν	ἐκτίκτουσιν, ἀλλ´ εἰς ταὐτὸ ἰοῦσαι,
[5, 12]	οὖν ἐπὶ τὸ πολὺ μέχρι	ἐτῶν	δώδεκα αἵ τ´ ὀχεῖαι συμβαίνουσι
[5, 12]	βελτίω τὰ ἔκγονα γεννᾶν μέχρι	ἐτῶν	εἴκοσιν. Ὀχεύει δ´ ὁ ἵππος
[5, 12]	καὶ λαμπροτέραν ἢ τέως, ἄχρι	ἐτῶν	εἴκοσιν ὡς ἐπὶ τὸ πολύ·
[5, 12]	μὲν τὸ ἔσχατον μέχρι ἑβδομήκοντα	ἐτῶν	ὁ ἄρρην, γυνὴ δὲ μέχρι
[5, 12]	βαίνεσθαι ὁ μὲν νεώτατος δέκ´	ἐτῶν,	ὁ δὲ πρεσβύτατος πεντεκαίδεκα· ὁ
[5, 12]	τετταράκοντα. Πρόβατον δὲ τίκτει μέχρι	ἐτῶν	ὀκτώ, ἐὰν δὲ θεραπεύηται καλῶς,
[5, 12]	ὁ ἵππος ὁ ἄρρην μέχρι	ἐτῶν	τριάκοντα καὶ τριῶν, ἡ δὲ
[5, 12]	δὲ θήλεια ὀχεύεται μέχρι τετταράκοντα	ἐτῶν,	ὥστε συμβαίνει σχεδὸν διὰ βίου
[5, 14]	εἰσι κάλλιστοι, ἂν ὦσιν ἀγχιβαθεῖς·	εὖ	γὰρ κέκρανται πρὸς ἄμφω διὰ
[5, 19]	διαμείνῃ ἔτη ἐννέα ἢ δέκα,	εὖ	δοκεῖ διαγεγενῆσθαι. Ἐν δὲ τῷ
[5, 16]	περιπεπλεγμένα τινὶ ἑνί, καὶ οὐκ	εὐαπόσπαστα	ἀλλήλων. Ἐπαφίησι γὰρ ὁ ἄρρην
[5, 17]	δὲ καὶ τοῦ χειμῶνος, ὅταν	εὐδία	καὶ νοτία γένηται πλείω χρόνον·
[5, 8]	χειμερινάς. Διὸ καὶ καλοῦνται, ὅταν	εὐδιειναὶ	γένωνται αἱ τροπαί, ἀλκυονίδες ἡμέραι
[5, 8]	παιδοτρόφον ποικίλας ἁλκυόνος. Γίνονται δ´	εὐδιειναί,	ὅταν συμβῇ νοτίους γίνεσθαι τὰς
[5, 14]	οἱ ἐν τοῖς βαθέσι καὶ	εὐδιεινοῖς	μαλακώτατοί εἰσιν· τὸ γὰρ πνεῦμα
[5, 9]	φθινοπώρου καὶ περὶ Πλειάδος δύσιν,	εὐημερεῖ	δ´ ἐν τῷ φθινοπώρῳ μᾶλλον·
[5, 8]	χειμῶνος ὀχεύεται καὶ γίνεται, ὅταν	εὐημερίαι	γένωνται καὶ νότια, ὅσα μὴ
[5, 9]	πρὸς τὴν ἄλλην τοῦ σώματος	εὐημερίαν	ἀλλὰ καὶ πρὸς τὸ πλεονάκις
[5, 19]	μέλι παχύ· τὸν δ´ ὄγκον	εὐθέως	ἔχει παραπλήσιον τῷ γινομένῳ ἐξ
[5, 19]	γίνεται πρότερον ἐκ τούτου, ἀλλ´	εὐθέως	ἡ μέλιττα, ὡς φασίν. Ὅταν
[5, 19]	μάλιστα συνίσταται. Δῆλον δ´ ἐστὶν	εὐθέως	τὸ ἀπὸ τοῦ χυμοῦ· διαφέρει
[5, 15]	ὄφεις τὸ καλούμενον γῆρας, καὶ	εὐθὺς	γενόμενοι καὶ ὕστερον καὶ οἱ
[5, 8]	περιιπταμένη περὶ τὸ πλοῖον ἀφανίζεται	εὐθύς,	διὸ καὶ Στησίχορος τοῦτον τὸν
[5, 27]	ταχύ, καὶ ἀπάγει τοὺς νεοττοὺς	εὐθὺς	εἰς τὸ ὕδωρ. Τίκτουσι δὲ
[5, 8]	δ´ αἴθυια ἀρχομένου τοῦ ἔαρος	εὐθὺς	ἐκ τροπῶν, καὶ ἐπικαθεύδει ὥσπερ
[5, 24]	πάλιν, μᾶλλον ὑπομένουσιν ἢ ἐὰν	εὐθὺς	ἐκτείνας, καὶ ἀναβαίνουσιν ἐπὶ τὸν
[5, 15]	ἡλίκον κεγχραμίς. Οὐκ ἔστι δ´	εὐθὺς	ἐχόμενα τοῦ πόρου, ἀλλὰ κατὰ
[5, 22]	τὰ〉 ἀράχνια, γίνεται· πηδᾷ δ´	εὐθὺς	καὶ ἀφίησιν ἀράχνιον. Ὁ δὲ
[5, 15]	τῆς κέρκου προσαναπτυττομένης, καὶ προσπιέσασα	εὐθὺς	καὶ κεκαμμένη ἀποτίκτειν. Τὰ δὲ
[5, 24]	καὶ γίνονται μέλανες καὶ σκληρότεροι	εὐθὺς	καὶ μείζους, καὶ ᾄδουσιν. Εἰσὶ
[5, 23]	αὐταῖς τὸ δέρμα καὶ γίνονται	εὐθὺς	μείζους. Τίκτουσι δὲ λήγοντος τοῦ
[5, 12]	ἵππων δὲ διαφέρουσιν αἱ φωναί·	εὐθὺς	μὲν γὰρ γενόμεναι ἀφιᾶσι φωνὴν
[5, 16]	δὲ ταῦτα τὰ ᾠά, καὶ	εὐθὺς	μέν ἐστι λευκά, ὅταν δ´
[5, 24]	περὶ τροπάς, ἐξέρχονται νύκτωρ, καὶ	εὐθὺς	ῥήγνυταί τε τὸ κέλυφος καὶ
[5, 13]	δὲ μικραί, οἷον ἐν τῷ	Εὐρίπῳ	καὶ περὶ τὴν Καρίαν, καὶ
[5, 13]	μέγιστον εἶναι τοῦτο ἐν τῷ	εὐρίπῳ	τῷ τῶν Πυρραίων. Τὴν δὲ
[5, 10]	ἡμέραις, πλὴν τῶν ἐν τῷ	εὐρίπῳ	τῶν Πυρραίων· ἐκεῖνοι δ´ ἀμείνους
[5, 19]	γὰρ ἢ δυσὶν ἡμέραις πλήρη	εὑρίσκουσι	τὰ σμήνη οἱ μελιττουργοὶ μέλιτος.
[5, 20]	ἡγεμόνα ἀλλ´ ἀποπλανηθῶσι καὶ μὴ	εὑρίσκωσιν,	αἱ μὲν ἀνθρῆναι ἐπὶ μετεώρου
[5, 12]	ἀλλὰ γραῖαι γίνονται. Ἐὰν δ´	εὐτραφὴς	ᾖ, θᾶττον ὁρμᾷ πρὸς τὰς
[5, 12]	Ὁ δ´ ἄρρην, ἐὰν μὲν	εὐτραφὴς	ᾖ, πᾶσαν ὥραν ὀχεύειν δύναται,
[5, 9]	οὐ μόνον κατὰ μέγεθος καὶ	εὐτροφίαν	ἀλλὰ καὶ κατὰ τοὺς τόκους
[5, 8]	πολλὰ διὰ τὴν ἀλέαν καὶ	εὐτροφίαν,	ὅσων καὶ αἱ κυήσεις ὀλιγοχρόνιοί
[5, 13]	ἃ ἔχουσαι ἁλίσκονται αἱ πορφύραι	ἐφ´	αὑτῶν, ἔνια δ´ οὔπω διηκριβωμένα
[5, 19]	γὰρ οἷον ὕδωρ γίνεται, καὶ	ἐφ´	ἡμέρας μέν τινας ὑγρόν ἐστι
[5, 16]	τὸ ΒΓ, τὸ σηπίδιον αὐτὸ	ἐφ´	οὗ Δ. Κύει δὲ τοῦ
[5, 16]	ἐν τούτοις οἱ ὀφθαλμοί. Ὠὸν	ἐφ´	οὗ τὸ Α, ὀφθαλμοὶ ἐφ´
[5, 22]	τίκτει εἰς γύργαθον πλεξάμενα παχύν,	ἐφ´	ᾧ ἐπῳάζουσιν. Τίκτουσι δ´ αἱ
[5, 16]	ἐφ´ οὗ τὸ Α, ὀφθαλμοὶ	ἐφ´	ὧν τὸ ΒΓ, τὸ σηπίδιον
[5, 5]	καὶ διαπετάσῃ τὰς πλεκτάνας, ἅτερος	ἐφαρμόττει	ἐπὶ τὸ πέτασμα τῶν πλεκτανῶν,
[5, 5]	τὰ στόματα καὶ τὰς πλεκτάνας	ἐφαρμόττουσαι	καταντικρὺ ἀλλήλαις, νέουσαι ἐναντίως· ἐναρμόττουσι
[5, 1]	ἄλλα δὴ τοῦτον τὸν τρόπον	ἐφεξῆς·	ἔστι δὲ τά τε μαλάκια
[5, 1]	μετὰ ταῦτα περὶ τῶν ἄλλων	ἐφεξῆς,	τά τε καθ´ ἕκαστα καὶ
[5, 17]	ἡμέραν μίαν, διὸ καὶ καλεῖται	ἐφήμερον.	Τὰ πλεῖστα δὲ τῶν γινομένων
[5, 14]	τοὺς σπόγγους μὲν εἶναι λευκοὺς	ἐφιζούσης	τῆς ἰλύος, τούτους δ´ ἀεὶ
[5, 26]	ἐν τοῖς ὑγροῖς ξηραινομένοις, ὅσα	ἔχει	αὐτῶν ζωήν. Ἔστι δέ τι
[5, 16]	ἡ ἄρρην τευθὶς τῆς θηλείας·	ἔχει	γὰρ ἡ θήλεια, ἐάν τις
[5, 13]	ἐρεβίνθων λευκῶν πολλὰ συμπαγείη. Οὐκ	ἔχει	δ´ ἀνεῳγμένον πόρον οὐδὲν τούτων,
[5, 14]	τὴν πρόσφυσιν εἶναι κατ´ ἔλαττον.	Ἔχει	δὲ καὶ αἴσθησιν, ὡς φασίν.
[5, 24]	θήλειαν, ὥσπερ καὶ τἆλλα ἔντομα.	Ἔχει	δὲ καὶ ἡ θήλεια αἰδοῖον
[5, 16]	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν τευθίδων	ἔχει.	Διαφέρει δ´ ἡ ἄρρην τευθὶς
[5, 16]	Ἡ δὲ σηπία τοῦτό τ´	ἔχει	διάφορον, καὶ ὅτι ποικιλώτερός ἐστιν
[5, 12]	ἔχει τρίχας, τὰ δ´ οὐκ	ἔχει	ἐν τοῖς ὑπτίοις, ἢ ἐλάττους
[5, 25]	τῶν ἄλλων δ´ ὅσα πτερὰ	ἔχει	ἔχοντα καυλόν, καὶ τῶν ἐχόντων
[5, 16]	μαστούς, ὁ δ´ ἄρρην οὐκ	ἔχει.	Ἡ δὲ σηπία τοῦτό τ´
[5, 13]	Τὸ δὲ μέγεθος τῆς γλώττης	ἔχει	ἡ πορφύρα μεῖζον δακτύλου, ᾧ
[5, 9]	ὅμοιον τῇ πίτυϊ, καὶ ὀδόντας	ἔχει	καὶ ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν. Φασὶ
[5, 4]	δ´ ἡ θήλεια ἕνα πόρον	ἔχει,	καίτοι κύστιν ἔχουσα· αἱ χελῶναι
[5, 2]	ζῳοτόκα καὶ πεζὰ τῶν ἐναίμων	ἔχει	μὲν ὄργανα πάντα τὰ ἄρρενα
[5, 12]	βραχεῖα, ἡ δὲ τοῦ ἄρρενος	ἔχει	μῆκος. Καὶ ἡ τῶν κυνῶν
[5, 9]	τοῦ θήλεος, ὅτι ἡ μὲν	ἔχει	ὁ δ´ οὐκ ἔχει ὑπὸ
[5, 2]	τῷ βόσκοντι. Τὸ δ´ αἰδοῖον	ἔχει	ὁ κάμηλος νεῦρον οὕτως ὥστε
[5, 17]	δέ τινος σκώληκος μεγάλου, ὃς	ἔχει	οἷον κέρατα καὶ διαφέρει τῶν
[5, 9]	καὶ ἰσχυρός, καὶ τὸ χρῶμα	ἔχει	ὅμοιον τῇ πίτυϊ, καὶ ὀδόντας
[5, 4]	ἰχθύες οὔτ´ ἄλλο τῶν ἀπόδων	ἔχει	οὐδέν, πόρους δὲ δύο καὶ
[5, 25]	ἐχόντων τρίχας. Πλὴν ὄνος οὐκ	ἔχει	οὔτε φθεῖρας οὔτε κρότωνας. Οἱ
[5, 19]	παχύ· τὸν δ´ ὄγκον εὐθέως	ἔχει	παραπλήσιον τῷ γινομένῳ ἐξ αὐτοῦ.
[5, 19]	ἐν ταύταις ταῖς ἡμέραις, οὐκ	ἔχει	πάχος) ἐν εἴκοσι δὲ μάλιστα
[5, 16]	μεῖζον τῆς κεφαλῆς, ἐν ᾗ	ἔχει	τὰ ᾠά. Τὰ μὲν οὖν
[5, 13]	οὖν τὰ τοιαῦτα τὴν αὔξησιν	ἔχει	ταχεῖαν, μάλιστα δ´ αἵ τε
[5, 14]	δὲ τοὺς μὲν μεγάλους πόρους	ἔχει,	τὸ δ´ ἄλλο πυκνόν ἐστι
[5, 12]	ἤδη. Τὴν δὲ φωνὴν ὅλως	ἔχει	τὸ θῆλυ ἐν τοῖς πλείστοις
[5, 4]	σύνεγγυς ἀλλήλων. Ὁμοίως δὲ ταῦτα	ἔχει	τοῖς θήλεσιν αὐτῶν καὶ τοῖς
[5, 12]	τῶν ζῴων τῶν ὀχευομένων τοῦτον	ἔχει	τὸν τρόπον. ~Περὶ δὲ τῆς
[5, 14]	τὴν τῶν ὀστρακοδέρμων γένεσιν τοῦτον	ἔχει	τὸν τρόπον. ~Τῶν δὲ μαλακοστράκων
[5, 16]	ὅταν ἐκτέκῃ. {Τὸ δὲ πλῆθος	ἔχει	τοσαῦτα ᾠὰ ὥστ´ ἐξαιρεθέντων ἐμπίπλαται
[5, 12]	(τὰ μὲν γὰρ ὅλως οὐκ	ἔχει	τρίχας, τὰ δ´ οὐκ ἔχει
[5, 25]	τὰ ὕδατα οἷς λούονται, ὅσα	ἔχει	τῶν λουομένων φθεῖρας. Ἐν δὲ
[5, 9]	μὲν ἔχει ὁ δ´ οὐκ	ἔχει	ὑπὸ τῇ γαστρὶ πτερύγιον, ὃ
[5, 5]	δέ τινες καὶ τὸν ἄρρενα	ἔχειν	αἰδοιῶδές τι ἐν μιᾷ τῶν
[5, 4]	τῶν θηλειῶν τῷ τοὺς μὲν	ἔχειν	ἀποκρεμώμενα ἄττα δύο περὶ τὴν
[5, 18]	τύπτουσι, διὸ ἔνιοι οὐκ οἴονται	ἔχειν	αὐτούς. ~Εἰσὶ δὲ γένη τῶν
[5, 19]	κεφαλὰς τῆς σχάδονος πρὶν πτερὰ	ἔχειν,	ἐξεσθίουσιν αὐταὶ αἱ μέλιτται· καὶ
[5, 14]	πάντων τοῦτο τὸ γένος αἴσθησιν	ἔχειν	καὶ πολυχρόνιον εἶναι. Διάδηλοι δ´
[5, 12]	τήν τ´ ἀρχὴν τοῦ σπέρμα	ἔχειν	καὶ τοῦ τὸ γόνιμον ἤδη.
[5, 4]	τὰς δὲ θηλείας ταῦτα μὴ	ἔχειν,	οἷον ἐν τοῖς γαλεώδεσιν· ἐπὶ
[5, 1]	τελευταῖον λεκτέον διὰ τὸ πλείστην	ἔχειν	πραγματείαν. Πρῶτον δ´ ἀρκτέον ἀπὸ
[5, 10]	θηλείας τῷ τε τὴν κεφαλὴν	ἔχειν	προμηκεστέραν καὶ τὸ καλούμενον ὑπὸ
[5, 20]	λαμβάνουσι μάλιστ´ ἐν ταῖς πανσελήνοις.	Ἔχεται	δὲ καὶ ὁ γόνος καὶ
[5, 20]	τὸ πλάγιον τοῦ κυττάρου, καὶ	ἔχεται	πρὸς τῷ τοίχῳ. {Οὐχ ἅμα
[5, 19]	τρέφεται, πρὸς δὲ τῷ κηρίῳ	ἔχεται	ὥστε καὶ ἀντειλῆφθαι. Ὁ δὲ
[5, 19]	ἄλλων δ´ ὅσα ἂν γλυκύτητα	ἔχῃ,	οὐδένα βλάπτουσα καρπόν· τοὺς δὲ
[5, 28]	τῶν ἰχθύων. Τίκτει δὲ μικρὰ	ἐχίδια	ἐν ὑμέσιν, οἳ περιρρήγνυνται τριταῖοι·
[5, 2]	τῶν ἀρρένων· οἱ δὲ χερσαῖοι	ἐχῖνοι	ὀρθοὶ τὰ ὕπτια πρὸς ἄλληλα
[5, 10]	ἐν τῷ μετοπώρῳ, πλὴν τῶν	ἐχίνων	τῶν ἐδωδίμων· οὗτοι δὲ μάλιστα
[5, 28]	~Τῶν δ´ ὄφεων ὁ μὲν	ἔχις	ζῳοτοκεῖ ἔξω, ἐν αὑτῷ πρῶτον
[5, 16]	μεγάλοις καὶ μέλασιν· καὶ ἀλλήλων	ἐχόμενά	ἐστιν, οἷον βότρυς τὸ πᾶν,
[5, 15]	κεγχραμίς. Οὐκ ἔστι δ´ εὐθὺς	ἐχόμενα	τοῦ πόρου, ἀλλὰ κατὰ μέσον·
[5, 1]	καὶ περὶ τούτων ἐν τοῖς	ἐχομένοις	ἔσται φανερόν· σχεδὸν γὰρ παραπλήσια
[5, 17]	τειχίον ἤ τι τοιοῦτον τρώγλην	ἔχον,	καὶ πηλῷ προσκαταλείψαντες ἐντίκτουσιν ἐνταῦθα,
[5, 4]	μὴ ἐμποδίζει τὸ οὐραῖον δεινὸν	ἔχον	πάχος. Αἱ δὲ ῥῖναι, καὶ
[5, 10]	ἔαρι φαίνεται τὰ καλούμενα ᾠὰ	ἔχοντα	καὶ ἐν τῷ μετοπώρῳ, πλὴν
[5, 25]	ἄλλων δ´ ὅσα πτερὰ ἔχει	ἔχοντα	καυλόν, καὶ τῶν ἐχόντων τρίχας.
[5, 19]	τοῖς σμήνεσι ποιοῦσι κηρία οὐκ	ἔχοντα	κηρὸν πολὺν ἀλλὰ πάνυ σμικρόν,
[5, 14]	τοῖς ὀστρακοδέρμοις καὶ τὰ μὴ	ἔχοντα	ὄστρακον, οἷον αἵ τε κνῖδαι
[5, 4]	ἄλλα πάντα ὅσα ᾠοτοκεῖ πόδας	ἔχοντα.	Τοῦτο δὴ συμπεραίνει καὶ ἐπεκτείνεται
[5, 17]	γινώσκουσι σημείῳ οἱ ἰατροὶ τοὺς	ἔχοντας	αὐτήν. Γίνονται δ´ αἱ μὲν
[5, 25]	μέλλωσιν, οἷον ἴονθοι μικροί, οὐκ	ἔχοντες	πύον· τούτους ἄν τις κεντήσῃ,
[5, 2]	ὀρθοὶ τὰ ὕπτια πρὸς ἄλληλα	ἔχοντες.	Τῶν δὲ ζῳοτόκων καὶ μέγεθος
[5, 17]	ὦσι, τρέφονταί τε καὶ κόπρον	ἔχοντες	φαίνονται· {ὅταν δ´ ἐκ τῶν
[5, 1]	περιττωμάτων. Τῶν δὴ τὴν γένεσιν	ἐχόντων	ἀπὸ συγγενῶν ζῴων ἐν οἷς
[5, 2]	Τῶν δὲ ζῳοτόκων καὶ μέγεθος	ἐχόντων	οὔτε τοὺς ἄρρενας ἐλάφους αἱ
[5, 24]	οἱ γεωργοὶ ὡς κατουρούντων καὶ	ἐχόντων	περίττωμα καὶ τρεφομένων τῇ δρόσῳ.
[5, 25]	ἔχει ἔχοντα καυλόν, καὶ τῶν	ἐχόντων	τρίχας. Πλὴν ὄνος οὐκ ἔχει
[5, 4]	ἕνα πόρον ἔχει, καίτοι κύστιν	ἔχουσα·	αἱ χελῶναι δὲ τῶν ᾠοτόκων
[5, 17]	ἂν σύρρευσις γένηται ὕδατος γεώδη	ἔχουσα	ὑπόστασιν. Τὸ μὲν οὖν πρῶτον
[5, 13]	γῇ συστάντα πορφύρια μικρά, ἃ	ἔχουσαι	ἁλίσκονται αἱ πορφύραι ἐφ´ αὑτῶν,
[5, 17]	δὲ πόροις ἀραχνιώδεσιν οὔτε στόμα	ἔχουσαι	οὔτ´ ἄλλο τῶν μορίων διάδηλον
[5, 1]	Εἰσὶ δὲ πολλαὶ καὶ πολλὴν	ἔχουσαι	ποικιλίαν, καὶ τῇ μὲν ἀνόμοιοι,
[5, 2]	οὔθ´ ὅμοιαι πᾶσιν οὔθ´ ὁμοίως	ἔχουσαι.	Τὰ μὲν γὰρ ζῳοτόκα καὶ
[5, 24]	δὲ τὴν ὀχείαν αἱ θήλειαι·	ἔχουσι	γὰρ ᾠὰ λευκά. Ἀναπετόμενοι δ´
[5, 13]	ἐν τοῖς ἀμμώδεσι καὶ βορβορώδεσιν.	Ἔχουσι	δ´ ἐν αὑταῖς πιννοφύλακα, αἱ
[5, 13]	κήρυκες, καὶ τὴν αὐτὴν ὥραν.	Ἔχουσι	δὲ καὶ τὰ ἐπικαλύμματα κατὰ
[5, 2]	πολὺν χρόνον, ὥσπερ αἱ κύνες·	ἔχουσι	δὲ καὶ τὸ αἰδοῖον οἱ
[5, 3]	ἡ θαλαττία καὶ ἡ χερσαία.	Ἔχουσι	δέ τι εἰς ὃ οἱ
[5, 1]	φυτοῖς ἢ τοῖς τούτων μορίοις,	ἔχουσι	δὲ τὸ ἄρρεν καὶ τὸ
[5, 10]	οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἀεὶ	ἔχουσι,	καὶ μάλιστα ταῖς πανσελήνοις καὶ
[5, 25]	φθεῖρες. Καὶ γὰρ οἱ ὄρνιθες	ἔχουσι,	καὶ οἱ καλούμενοι φασιανοὶ ἐὰν
[5, 4]	τῶν μορίων. Τοῖς δὲ μὴ	ἔχουσι	κύστιν ὁ αὐτὸς καὶ τῆς
[5, 4]	καὶ τοῖς ἄρρεσιν· οὐ γὰρ	ἔχουσι	κύστιν πλὴν ἐπὶ χελώνης, τούτων
[5, 18]	οἱ δὲ βασιλεῖς καὶ ἡγεμόνες	ἔχουσι	μὲν κέντρον, ἀλλ´ οὐ τύπτουσι,
[5, 1]	~Ὅσα μὲν οὖν	ἔχουσι	μόρια τὰ ζῷα πάντα καὶ
[5, 17]	γίνονται αἱ ἀσκαρίδες ἐν τοῖς	ἔχουσι	παντοδαπὴν ὑπόστασιν, οἷον ἐν μαγειρείοις
[5, 4]	ἄρρην, καὶ τὴν γλῶτταν ἔξω	ἔχουσι	περὶ τὴν τῆς ὀχείας ποίησιν.
[5, 25]	τοῖς πολύποσι, πλὴν τὴν οὐρὰν	ἔχουσι	πλατεῖαν. Ἓν δ´ εἶδός ἐστι
[5, 13]	κηριάζωσιν αἱ πορφύραι, τότε χείριστον	ἔχουσι	τὸ ἄνθος. Τὰς μὲν οὖν
[5, 17]	καὶ καλοῦνται χρυσαλλίδες, καὶ σκληρὸν	ἔχουσι	τὸ κέλυφος, ἁπτομένου δὲ κινοῦνται.
[5, 28]	τῶν τετραπόδων καὶ ᾠοτόκων, τοῦτον	ἔχουσι	τὸν τρόπον.
[5, 12]	ζῴοις τούτοις τῆς γεννήσεως τοῦτον	ἔχουσι	τὸν τρόπον. Γεννᾷ δ´ ἄνθρωπος
[5, 26]	ἐρινεὰ τὰ ἐν τοῖς ἐρινεοῖς	ἔχουσι	τοὺς καλουμένους ψῆνας. Γίνεται δὲ
[5, 4]	ὄρνισιν· οἱ γὰρ ὄρνιθες ἐντὸς	ἔχουσι	τοὺς ὄρχεις, καὶ τὰ ἄλλα
[5, 23]	καυλόν, ὃν οἱ ἄρρενες οὐκ	ἔχουσιν.	Ἀθρόα δὲ τίκτουσι καὶ κατὰ
[5, 17]	δὲ τρυφὴν οὐδὲ κόπρον ἔτ´	ἔχουσιν,	ἀλλὰ περιειργμένοι ἀκινητίζουσιν ἕως ἂν
[5, 25]	οὔτε κρότωνας. Οἱ δὲ βόες	ἔχουσιν	ἄμφω· τὰ δὲ πρόβατα καὶ
[5, 13]	καὶ φωλοῦσιν. Τὸ δ´ ἄνθος	ἔχουσιν	ἀνὰ μέσον τῆς μήκωνος καὶ
[5, 13]	αὐτῶν αἱ μὲν πλεῖσται μέλαν	ἔχουσιν,	ἔνιαι δ´ ἐρυθρὸν καὶ μικρόν.
[5, 25]	δ´ οἱ φθεῖρες ἐν τοῖς	ἔχουσιν	ἐξ αὐτῶν γίνονται τῶν ζῴων.
[5, 13]	μικραί, τὸ δ´ ἄνθος ἐρυθρὸν	ἔχουσιν.	Ἔτι δ´ ἐν μὲν τοῖς
[5, 18]	τὸ δὲ κάτω τοῦ διαζώματος	ἔχουσιν	ἡμιόλιον μάλιστα τῷ μήκει, καὶ
[5, 25]	αἶγες κρότωνας, φθεῖρας δ´ οὐκ	ἔχουσιν·	καὶ αἱ ὕες φθεῖρας μεγάλους
[5, 18]	ἔχουσιν, οἱ δὲ κηφῆνες οὐκ	ἔχουσιν·	οἱ δὲ βασιλεῖς καὶ ἡγεμόνες
[5, 18]	Κέντρον δ´ αἱ μὲν μέλιτται	ἔχουσιν,	οἱ δὲ κηφῆνες οὐκ ἔχουσιν·
[5, 4]	καὶ οἱ ἰχθύες οἱ ἄρρενες	ἔχουσιν,	οἳ γίνονται θοροῦ πλήρεις περὶ
[5, 24]	ἐν τοῖς ἀργοῖς, τρυπῶντες ᾧ	ἔχουσιν	ὄπισθεν ὀξεῖ, καθάπερ καὶ οἱ
[5, 12]	τῆς ὀχείας κατὰ τὴν ἡλικίαν	ἔχουσιν	ὧδε τοῖς ζῴοις. Πρόβατον μὲν
[5, 11]	ὥραν καὶ ἐκτρέφουσιν, ἂν τόπον	ἔχωσιν	ἀλεεινὸν καὶ τὰ ἐπιτήδεια· εἰ
[5, 20]	τῷ γόνῳ, ὅταν μὲν μὴ	ἔχωσιν	ἡγεμόνα ἀλλ´ ἀποπλανηθῶσι καὶ μὴ
[5, 20]	σφῆκες ἐν τρώγλαις, ὅταν δ´	ἔχωσιν	ἡγεμόνα, ὑπὸ γῆν. Ἑξάγωνα μὲν
[5, 12]	δὲ μή, μάλιστα τό γ´	ἕωθεν·	καὶ γηράσκων ἧττον ἀεί, ὥσπερ
[5, 4]	ὕπτια. Εἰσὶ δέ τινες οἳ	ἑωρακέναι	φασὶ καὶ συνεχόμενα τῶν σελαχῶν
[5, 13]	καὶ φυλάττουσιν ἐν τοῖς κύρτοις,	ἕως	ἂν ἀθροίσωσι καὶ σχολάσωσιν. Οἱ
[5, 17]	ἔτ´ ἔχουσιν, ἀλλὰ περιειργμένοι ἀκινητίζουσιν	ἕως	ἂν αὐξηθῶσιν· τότε δ´ ἐξέρχονται
[5, 27]	δέ τινες ὅτι καὶ αὐξάνεται	ἕως	ἂν ζῇ. ~Τῶν δ´ ὄφεων
[5, 19]	περιρρήξας´ ἐκπέταται. {Κόπρον δὲ προΐεται,	ἕως	ἂν ᾖ σκωλήκιον, ὕστερον δ´
[5, 17]	κελύφους ἡ ἐμπὶς ἄνω ἐπικάθηται,	ἕως	ἂν ἥλιος ἢ πνεῦμα κινήσῃ·