>

Livre, Chap.
[5, 16]	χρόνῳ, ὥσπερ τὰ τῶν σκληροδέρμων,	ψαθυρόν.	Καὶ ἀποτίκτει ὁ μὲν πολύπους
[5, 15]	Τὸ μὲν οὖν ᾠὸν γίνεται	ψαθυρὸν	τῶν καράβων, διῃρημένον εἰς ὀκτὼ
[5, 26]	δέρματος ἐκπέτεται τοῦτο ἐγκαταλιπὼν ὁ	ψήν,	καὶ εἰσδύεται εἰς τὰ τῶν
[5, 26]	τοῖς ἐρινεοῖς ἔχουσι τοὺς καλουμένους	ψῆνας.	Γίνεται δὲ τοῦτο πρῶτον σκωλήκιον,
[5, 9]	πηλαμύς, κεστρεύς, χαλκίδες, κολίαι, χρομίς,	ψῆττα	καὶ τὰ τοιαῦτα, πλὴν ὁ
[5, 14]	ὑποτιθέασι, καὶ ἧττον ἡ πληγὴ	ψοφεῖ.	Σπανιώτατος δὲ γίνεται οὗτος. Τῶν
[5, 25]	δὲ γίνονται τούτων αἱ μὲν	ψύλλαι	ἐξ ἐλαχίστης σηπεδόνος (ὅπου γὰρ
[5, 25]	οἵ τε φθεῖρες καὶ αἱ	ψύλλαι	καὶ κόρεις, ἐκ μὲν τῆς
[5, 1]	μυιῶν σκώληκες καὶ ἐκ τῶν	ψυλλῶν	σκώληκες ᾠοειδεῖς, ἐξ ὧν οὔτε
[5, 17]	Γίνονται δ´ αἱ μὲν καλούμεναι	ψυχαὶ	ἐκ τῶν καμπῶν, αἳ γίνονται
[5, 17]	αὐτῶν πτερωτὰ ζῷα, ἃς καλοῦμεν	ψυχάς.	Τὸ μὲν οὖν πρῶτον, ὅταν
[5, 15]	τὴν ἀλέαν ὁτὲ δὲ τὸ	ψῦχος.	Τοῖς δὲ χρόνοις παραπλησίως καὶ
[5, 24]	γίνονται παλίνσκιοι. Ἐν γὰρ τοῖς	ψυχροῖς	οὐ γίνονται τέττιγες, διὸ οὐδ´
[5, 17]	ὀχεύεται σκώληκας πλὴν γένος τι	ψυχῶν·	αὗται δὲ σκληρόν, ὅμοιον κνήκου

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/01/2009