discours, paragraphes
[1, 16]	προσεληλυθέναι με νόμιζε πρὸς σέ·	ὁ	γὰρ ἀνὴρ ὁ ὑβρίζων εἰς
[1, 11]	ἐπίτηδες λυπούμενον, ἵνα ταῦτα ποιῇ·	ὁ	γὰρ ἅνθρωπος ἔνδον ἦν· ὕστερον
[1, 23]	ἀπιὼν ᾤχετο, ἐγὼ δ' ἐκάθευδον.	Ὁ	δ' Ερατοσθένης, ὦ ἄνδρες, εἰσέρχεται,
[1, 31]	τιμωρίαν ποιήσηται. ~Καὶ οὕτω σφόδρα	ὁ	νομοθέτης ἐπὶ ταῖς γαμεταῖς γυναιξὶ
[1, 16]	ἔστι δ' ἔφη Ερατοσθένης Οῆθεν	ὁ	ταῦτα πράττων, ὃς οὐ μόνον
[1, 26]	οὐκ ἐγώ σε ἀποκτενῶ, ἀλλ'	ὁ	τῆς πόλεως νόμος, ὃν σὺ
[1, 33]	ἢ τῶν μοιχῶν. Ἀνθ' ὧν	ὁ	τὸν νόμον τιθεὶς θάνατον αὐτοῖς
[1, 16]	πρὸς σέ· ὁ γὰρ ἀνὴρ	ὁ	ὑβρίζων εἰς σὲ καὶ τὴν
[1, 19]	αὐτήν, καὶ εἶπον ὅτι οὗτος	ὁ	φοιτῶν εἴη πρὸς τὴν γυναῖκα,
[1, 6]	μήτε λίαν ἐπ' ἐκείνῃ εἶναι	ὅ	τι ἂν ἐθέλῃ ποιεῖν, ἐφύλαττόν
[1, 49]	μέν, ἐάν τις μοιχὸν λάβῃ,	ὅ	τι ἂν οὖν βούληται χρῆσθαι,
[1, 19]	ἔξαρνος ἦν, καὶ ποιεῖν ἐκέλευεν	ὅ	τι βούλομαι· οὐδὲν γὰρ εἰδέναι·
[1, 15]	παρ' αὐτήν, ἐφύλαττεν ἕως ἐξηῦρεν	ὅ	τι εἴη τὸ αἴτιον. ~Προσελθοῦσα
[1, 35]	ἀπορῶμεν, παρὰ τούτους ἐλθόντες σκεψώμεθα	ὅ	τι ἡμῖν ποιητέον ἐστίν. Οὗτοι
[1, 44]	ἐδικάζετο, οὔτε συνῄδει κακὸν οὐδὲν	ὃ	ἐγὼ δεδιὼς μή τις πύθηται
[1, 17]	μέταυλος θύρα καὶ ἡ αὔλειος,	ὃ	οὐδέποτε ἐγένετο, ἔδοξέ τέ μοι
[1, 27]	πράττοντας, οὐκ εἰσαρπασθεὶς ἐκ τῆς	ὁδοῦ,	οὐδ' ἐπὶ τὴν ἑστίαν καταφυγών,
[1, 16]	πεύσῃ. ἔστι δ' ἔφη Ερατοσθένης	Οῆθεν	ὁ ταῦτα πράττων, ὃς οὐ
[1, 47]	ἀλλ' ὑπὲρ τῆς πόλεως ἁπάσης·	οἱ	γὰρ τοιαῦτα πράττοντες, ὁρῶντες οἷα
[1, 49]	τι ἂν οὖν βούληται χρῆσθαι,	οἱ	δ' ἀγῶνες δεινότεροι τοῖς ἀδικουμένοις
[1, 24]	αὐτὸν κατακείμενον παρὰ τῇ γυναικί,	οἱ	δ' ὕστερον ἐν τῇ κλίνῃ
[1, 34]	ζημίαν. ~Ἐμοῦ τοίνυν, ὦ ἄνδρες,	οἱ	μὲν νόμοι οὐ μόνον ἀπεγνωκότες
[1, 24]	δὲ τὴν θύραν τοῦ δωματίου	οἱ	μὲν πρῶτοι εἰσιόντες ἔτι εἴδομεν
[1, 28]	οἶμαι καὶ ὑμᾶς εἰδέναι ὅτι	οἱ	μὴ τὰ δίκαια πράττοντες οὐχ
[1, 27]	ἄνδρες, ἐκεῖνος τούτων ἔτυχεν ὧνπερ	οἱ	νόμοι κελεύουσι τοὺς τὰ τοιαῦτα
[1, 49]	τῶν νόμων τοὺς πολίτας ἐνεδρεύεσθαι,	οἳ	κελεύουσι μέν, ἐάν τις μοιχὸν
[1, 47]	οἱ γὰρ τοιαῦτα πράττοντες, ὁρῶντες	οἷα	τὰ ἆθλα πρόκειται τῶν τοιούτων
[1, 1]	εἴητε τοιαῦτα πεπονθότες· εὖ γὰρ	οἶδ'	ὅτι, εἰ τὴν αὐτὴν γνώμην
[1, 3]	οὐδένα οὕτως ὀλιγώρως διακεῖσθαι, ὅστις	οἴεται	δεῖν συγγνώμης τυγχάνειν ἢ μικρᾶς
[1, 18]	μεστὸς ἦ ὑποψίας. ~Ἐλθὼν δὲ	οἴκαδε	ἐκέλευον ἀκολουθεῖν μοι τὴν θεράπαιναν
[1, 22]	ἐπιτηδείων, ἐκέλευον, συνδειπνεῖν· καὶ ἐλθόντες	οἴκαδε	ὡς ἐμέ, ἀναβάντες εἰς τὸ
[1, 33]	αὐτῶν τὰς ψυχὰς διαφθείρειν, ὥστ'	οἰκειοτέρας	αὑτοῖς ποιεῖν τὰς ἀλλοτρίας γυναῖκας
[1, 6]	ἐμαυτοῦ ἐκείνῃ παρέδωκα, ἡγούμενος ταύτην	οἰκειότητα	μεγίστην εἶναι. ~Ἐν μὲν οὖν
[1, 39]	εἶπον, φίλος ὢν Σώστρατος καὶ	οἰκείως	διακείμενος ἀπαντήσας ἐξ ἀγροῦ περὶ
[1, 18]	πεπυσμένος τὰ γιγνόμενα ἐν τῇ	οἰκίᾳ·	σοὶ οὖν ἔφην ἔξεστι δυοῖν
[1, 33]	καὶ πᾶσαν ἐπ' ἐκείνοις τὴν	οἰκίαν	γεγονέναι, καὶ τοὺς παῖδας ἀδήλους
[1, 40]	ἐτόλμησεν ἐκεῖνος εἰσελθεῖν εἰς τὴν	οἰκίαν.	Εἶτα δοκῶ ἂν ὑμῖν τὸν
[1, 4]	ἐμὲ αὐτὸν ὕβρισεν εἰς τὴν	οἰκίαν	τὴν ἐμὴν εἰσιών, καὶ οὔτε
[1, 25]	διὰ τί ὑβρίζει εἰς τὴν	οἰκίαν	τὴν ἐμὴν εἰσιών. κἀκεῖνος ἀδικεῖν
[1, 38]	καὶ πολλάκις εἰσεληλυθότος εἰς τὴν	οἰκίαν	τὴν ἐμὴν ᾡτινιοῦν τρόπῳ ἐλάμβανον
[1, 6]	καὶ γυναῖκα ἠγαγόμην εἰς τὴν	οἰκίαν,	τὸν μὲν ἄλλον χρόνον οὕτω
[1, 41]	καὶ κελεῦσαι αὐτοὺς συλλεγῆναι εἰς	οἰκίαν	του> τῶν φίλων ἐγγυτάτω, μᾶλλον
[1, 36]	τούτῳ φάσκωσιν εἰς τὰς ἀλλοτρίας	οἰκίας	εἰσιέναι, οὐδεὶς αὐτῶν ἅψεται. Πάντες
[1, 16]	μοι ἐγγὺς ἡ ἄνθρωπος τῆς	οἰκίας	τῆς ἐμῆς ἐπιτηροῦσα, Εὐφίλητε ἔφη
[1, 9]	γὰρ καὶ ταῦθ' ὑμῖν διηγήσασθαἰ)	οἰκίδιον	ἔστι μοι διπλοῦν, ἴσα ἔχον
[1, 41]	νυκτὸς περιτρέχειν, οὐκ εἰδὼς ὅντινα	οἴκοι	καταλήψομαι καὶ ὅντινα ἔξω; καὶ
[1, 22]	ὅτι τηνικαῦτα ἀφιγμένος οὐδένα καταλήψοιτο	οἴκοι	τῶν ἐπιτηδείων, ἐκέλευον, συνδειπνεῖν· καὶ
[1, 7]	πασῶν ἦν βελτίστη· καὶ γὰρ	οἰκονόμος	δεινὴ καὶ φειδωλὸς {ἀγαθὴ} καὶ
[1, 28]	ἂν ἠμύνατο. ~Ἀλλ' ὦ ἄνδρες,	οἶμαι	καὶ ὑμᾶς εἰδέναι ὅτι οἱ
[1, 35]	ἀξίους εἶναι. ~Ἐγὼ μὲν γὰρ	οἶμαι	πάσας τὰς πόλεις διὰ τοῦτο
[1, 1]	περὶ τούτου τοῦ πράγματος γενέσθαι,	οἷοίπερ	ἂν ὑμῖν αὐτοῖς εἴητε τοιαῦτα
[1, 6]	ἐθέλῃ ποιεῖν, ἐφύλαττόν τε ὡς	οἷόν	τε ἦν, καὶ προσεῖχον τὸν
[1, 24]	ἐπιδημοῦντας ηὗρον. ~Παραλαβὼν δ' ὡς	οἷόν	τε ἦν πλείστους ἐκ τῶν
[1, 41]	ἔνδον ὄντας κατέλαβον, οὓς δ'	οἷός	τε ἦ λαβὼν ἐβάδιζον. ~Καίτοιγε
[1, 42]	ἐσομένων ἐκείνῃ τῇ νυκτί, οὓς	οἷός	τε ἦ παρέλαβον. Καί μοι
[1, 31]	ἐποίησεν ἄν. Νῦν δὲ οὐχ	οἷός	τε ὢν ταύτης ἰσχυροτέραν ἐπ'
[1, 20]	χρόνῳ πεισθείη, καὶ τὰς εἰσόδους	οἷς	τρόποις προσίοιτο, καὶ ὡς Θεσμοφορίοις
[1, 36]	ἀδικουμένοις τοιαύτην δίκην λαμβάνειν παρακελεύονται.	~Οἷς	ὑμᾶς ἀξιῶ τὴν αὐτὴν γνώμην
[1, 48]	νόμους ἐξαλεῖψαι, ἑτέρους δὲ θεῖναι,	οἵτινες	τοὺς μὲν φυλάττοντας τὰς ἑαυτῶν
[1, 2]	ἀδικήματος καὶ ἐν δημοκρατίᾳ καὶ	ὀλιγαρχίᾳ	ἡ αὐτὴ τιμωρία τοῖς ἀσθενεστάτοις
[1, 3]	διάνοιαν ἔχειν, καὶ οὐδένα οὕτως	ὀλιγώρως	διακεῖσθαι, ὅστις οἴεται δεῖν συγγνώμης
[1, 15]	καὶ ἀδικεῖσθαι νομίζουσα, ὅτι οὐκέτι	ὁμοίως	ἐφοίτα παρ' αὐτήν, ἐφύλαττεν ἕως
[1, 28]	μὴ τὰ δίκαια πράττοντες οὐχ	ὁμολογοῦσι	τοὺς ἐχθροὺς λέγειν ἀληθῆ, ἀλλ'
[1, 14]	ἀδελφοῦ τεθνεῶτος οὔπω τριάκονθ' ἡμέρας·	ὅμως	δ' οὐδ' οὕτως οὐδὲν εἰπὼν
[1, 26]	ἀλλ' ὁ τῆς πόλεως νόμος,	ὃν	σὺ παραβαίνων περὶ ἐλάττονος τῶν
[1, 41]	ᾔδἠ) ἑτέρους δὲ οὐκ ἔνδον	ὄντας	κατέλαβον, οὓς δ' οἷός τε
[1, 33]	παῖδας ἀδήλους εἶναι ὁποτέρων τυγχάνουσιν	ὄντες,	τῶν ἀνδρῶν ἢ τῶν μοιχῶν.
[1, 41]	εἰδὼς ὅντινα οἴκοι καταλήψομαι καὶ	ὅντινα	ἔξω; καὶ ὡς Αρμόδιον μὲν
[1, 41]	τῆς νυκτὸς περιτρέχειν, οὐκ εἰδὼς	ὅντινα	οἴκοι καταλήψομαι καὶ ὅντινα ἔξω;
[1, 20]	ὡς Θεσμοφορίοις ἐμοῦ ἐν ἀγρῷ	ὄντος	ᾤχετο εἰς τὸ ἱερὸν μετὰ
[1, 39]	γνώσεσθε. Ἐμοὶ γάρ, ὦ ἄνδρες,	ὅπερ	καὶ πρότερον εἶπον, φίλος ὢν
[1, 9]	αὐτὸ ἐθήλαζεν· ἵνα δὲ μή,	ὁπότε	λοῦσθαι δέοι, κινδυνεύῃ κατὰ τῆς
[1, 18]	σοὶ οὖν ἔφην ἔξεστι δυοῖν	ὁπότερον	βούλει ἑλέσθαι, ἢ μαστιγωθεῖσαν εἰς
[1, 33]	καὶ τοὺς παῖδας ἀδήλους εἶναι	ὁποτέρων	τυγχάνουσιν ὄντες, τῶν ἀνδρῶν ἢ
[1, 29]	ἄνδρες, ἀλλ' ὡμολόγει ἀδικεῖν, καὶ	ὅπως	μὲν μὴ ἀποθάνῃ ἠντεβόλει καὶ
[1, 21]	πάντα εἴρητο αὐτῇ, εἶπον ἐγώ,	ὅπως	τοίνυν ταῦτα μηδεὶς ἀνθρώπων πεύσεται·
[1, 28]	ψευδόμενοι καὶ τὰ τοιαῦτα μηχανώμενοι	ὀργὰς	τοῖς ἀκούουσι κατὰ τῶν τὰ
[1, 15]	ἐγὼ ὕστερον ἤκουον· αὕτη δὲ	ὀργιζομένη	καὶ ἀδικεῖσθαι νομίζουσα, ὅτι οὐκέτι
[1, 47]	ἁπάσης· οἱ γὰρ τοιαῦτα πράττοντες,	ὁρῶντες	οἷα τὰ ἆθλα πρόκειται τῶν
[1, 47]	ἄλλους ἐξαμαρτήσονται, ἐὰν καὶ ὑμᾶς	ὁρῶσι	τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοντας. ~Εἰ
[1, 30]	εἴρηται τούτου μὴ καταγιγνώσκειν φόνον,	ὃς	ἂν ἐπὶ δάμαρτι τῇ ἑαυτοῦ
[1, 16]	Ερατοσθένης Οῆθεν ὁ ταῦτα πράττων,	ὃς	οὐ μόνον τὴν σὴν γυναῖκα
[1, 27]	οὗτοι λέγουσι· πῶς γὰρ ἄν,	ὅστις	ἐν τῷ δωματίῳ πληγεὶς κατέπεσεν
[1, 3]	καὶ οὐδένα οὕτως ὀλιγώρως διακεῖσθαι,	ὅστις	οἴεται δεῖν συγγνώμης τυγχάνειν ἢ
[1, 1]	ὑμῶν αὐτῶν, οὐκ ἂν εἴη·	ὅστις	οὐκ ἐπὶ τοῖς γεγενημένοις ἀγανακτοίη,
[1, 30]	πάγου. Νόμος. Ἀκούετε, ὦ ἄνδρες,	ὅτι	αὐτῷ τῷ δικαστηρίῳ τῷ ἐξ
[1, 36]	φάσκειν μοιχοὺς εἶναι, εὖ εἰδότας	ὅτι,	ἐὰν ταύτην τὴν αἰτίαν περὶ
[1, 18]	ὡς τῶν ἐπιτηδείων τινὰ ἔλεγον	ὅτι	ἐγὼ πάντα εἴην πεπυσμένος τὰ
[1, 40]	πρῶτον μέν, ὦ ἄνδρες, ἐνθυμήθητε·	{ὅτι}	εἰ ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτὶ
[1, 1]	τοιαῦτα πεπονθότες· εὖ γὰρ οἶδ'	ὅτι,	εἰ τὴν αὐτὴν γνώμην περὶ
[1, 31]	αὐτὴν δίκην ἐπέθηκε. καίτοι δῆλον	ὅτι,	εἴ τινα εἶχε ταύτης μείζω
[1, 17]	ἐν τῷ δωματίῳ, ἀναμιμνῃσκόμενος δὲ	ὅτι	ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτὶ ἐψόφει
[1, 23]	θεράπαινα ἐπεγείρασά με εὐθὺς φράζει	ὅτι	ἔνδον ἐστί. Κἀγὼ εἰπὼν ἐκείνῃ
[1, 39]	ἂν> ἐμαυτὸν ἡγούμην· ~σκέψασθε δὲ	ὅτι	καὶ ταῦτα ψεύδονται· ῥᾳδίως δὲ
[1, 32]	τὸν νόμον. ~Νόμος. Ἀκούετε, ἄνδρες,	ὅτι	κελεύει, ἐάν τις ἄνθρωπον ἐλεύθερον
[1, 28]	ἄνδρες, οἶμαι καὶ ὑμᾶς εἰδέναι	ὅτι	οἱ μὴ τὰ δίκαια πράττοντες
[1, 26]	ἀργύριον πράξασθαι. ~Ἐγὼ δ' εἶπον	ὅτι	οὐκ ἐγώ σε ἀποκτενῶ, ἀλλ'
[1, 15]	δὲ ὀργιζομένη καὶ ἀδικεῖσθαι νομίζουσα,	ὅτι	οὐκέτι ὁμοίως ἐφοίτα παρ' αὐτήν,
[1, 19]	Ερατοσθένους πρὸς αὐτήν, καὶ εἶπον	ὅτι	οὗτος ὁ φοιτῶν εἴη πρὸς
[1, 22]	ἀγροῦ ἀπήντησα. Εἰδὼς δ' ἐγὼ	ὅτι	τηνικαῦτα ἀφιγμένος οὐδένα καταλήψοιτο οἴκοι
[1, 50]	περὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων κινδυνεύω,	ὅτι	τοῖς τῆς πόλεως νόμοις ἐπειθόμην.
[1, 36]	αὐτῶν ἅψεται. Πάντες γὰρ εἴσονται	ὅτι	τοὺς μὲν νόμους τῆς μοιχείας
[1, 41]	τὸν δεῖνα ἦλθον οὐκ ἐπιδημοῦντας	(οὐ	γὰρ ᾔδἠ) ἑτέρους δὲ οὐκ
[1, 34]	ὦ ἄνδρες, οἱ μὲν νόμοι	οὐ	μόνον ἀπεγνωκότες εἰσὶ μὴ ἀδικεῖν,
[1, 16]	Οῆθεν ὁ ταῦτα πράττων, ὃς	οὐ	μόνον τὴν σὴν γυναῖκα διέφθαρκεν
[1, 29]	δὲ τῷ μὲν ἐκείνου τιμήματι	οὐ	συνεχώρουν, τὸν δὲ τῆς πόλεως
[1, 27]	οὐκ εἰσαρπασθεὶς ἐκ τῆς ὁδοῦ,	οὐδ'	ἐπὶ τὴν ἑστίαν καταφυγών, ὥσπερ
[1, 14]	οὔπω τριάκονθ' ἡμέρας· ὅμως δ'	οὐδ'	οὕτως οὐδὲν εἰπὼν περὶ τοῦ
[1, 13]	ἐφέλκεται. Κἀγὼ τούτων οὐδὲν ἐνθυμούμενος	οὐδ'	ὑπονοῶν ἐκάθευδον ἄσμενος, ἥκων ἐξ
[1, 45]	τις διαφορὰ ἡμῖν γεγονέναι, ὥστε	οὐδὲ	ἑωρακὼς ἦ τὸν ἄνθρωπον πώποτε
[1, 36]	εἰς τὰς ἀλλοτρίας οἰκίας εἰσιέναι,	οὐδεὶς	αὐτῶν ἅψεται. Πάντες γὰρ εἴσονται
[1, 4]	οὔτε ἔχθρα ἐμοὶ καὶ ἐκείνῳ	οὐδεμία	ἦν πλὴν ταύτης, οὔτε χρημάτων
[1, 43]	ἔχθρα πώποτε γεγένηται πλὴν ταύτης.	οὐδεμίαν	γὰρ εὑρήσετε. ~Οὔτε γὰρ συκοφαντῶν
[1, 19]	ποιεῖν ἐκέλευεν ὅ τι βούλομαι·	οὐδὲν	γὰρ εἰδέναι· ἐπειδὴ δὲ ἐγὼ
[1, 21]	ταῦτά μοι ἐπιδεῖξαι· ἐγὼ γὰρ	οὐδὲν	δέομαι λόγων, ἀλλὰ τὸ ἔργον
[1, 42]	τὴν τιμωρίαν ἐποιούμην; νῦν δ'	οὐδὲν	εἰδὼς τῶν ἐσομένων ἐκείνῃ τῇ
[1, 14]	ἡμέρας· ὅμως δ' οὐδ' οὕτως	οὐδὲν	εἰπὼν περὶ τοῦ πράγματος ἐξελθὼν
[1, 13]	τὴν κλεῖν ἐφέλκεται. Κἀγὼ τούτων	οὐδὲν	ἐνθυμούμενος οὐδ' ὑπονοῶν ἐκάθευδον ἄσμενος,
[1, 27]	σίδηρον οὔτε ξύλον οὔτε ἄλλο	οὐδὲν	ἔχων, ᾧ τοὺς εἰσελθόντας ἂν
[1, 44]	δίκας ἐδικάζετο, οὔτε συνῄδει κακὸν	οὐδὲν	ὃ ἐγὼ δεδιὼς μή τις
[1, 5]	ἅπαντα ἐπιδείξω τὰ ἐμαυτοῦ πράγματα,	οὐδὲν	παραλείπων, ἀλλὰ λέγων τἀληθῆ· ταύτην
[1, 21]	ἀνθρώπων πεύσεται· εἰ δέ μή,	οὐδέν	σοι κύριον ἔσται τῶν πρὸς
[1, 22]	δ' ἐγὼ ὅτι τηνικαῦτα ἀφιγμένος	οὐδένα	καταλήψοιτο οἴκοι τῶν ἐπιτηδείων, ἐκέλευον,
[1, 3]	τὴν αὐτὴν διάνοιαν ἔχειν, καὶ	οὐδένα	οὕτως ὀλιγώρως διακεῖσθαι, ὅστις οἴεται
[1, 4]	πένητος γένωμαι, οὔτε ἄλλου κέρδους	οὐδενὸς	πλὴν τῆς κατὰ τοὺς νόμους
[1, 17]	θύρα καὶ ἡ αὔλειος, ὃ	οὐδέποτε	ἐγένετο, ἔδοξέ τέ μοι ἡ
[1, 10]	χρόνον οὕτως ἐγίγνετο, καὶ ἐγὼ	οὐδέποτε	ὑπώπτευσα, ἀλλ' οὕτως ἠλιθίως διεκείμην,
[1, 42]	λαβὼν ἐβάδιζον. ~Καίτοιγε εἰ προῄδη,	οὐκ	ἂν δοκῶ ὑμῖν καὶ θεράποντας
[1, 41]	μοιχὸν ἐτιμωρεῖτο; ~ἔπειτα, ὦ ἄνδρες,	οὐκ	ἂν δοκῶ ὑμῖν τοῖς ἐπιτηδείοις
[1, 2]	ζημίας μικρὰς ἡγοῖσθε. ~Καὶ ταῦτα	οὐκ	ἂν εἴη μόνον παρ' ὑμῖν
[1, 1]	ἔχοιτε, ἥνπερ περὶ ὑμῶν αὐτῶν,	οὐκ	ἂν εἴη· ὅστις οὐκ ἐπὶ
[1, 26]	πράξασθαι. ~Ἐγὼ δ' εἶπον ὅτι	οὐκ	ἐγώ σε ἀποκτενῶ, ἀλλ' ὁ
[1, 27]	ἦσαν ἄνθρωποι τοσοῦτοι, οὓς διαφυγεῖν	οὐκ	ἐδύνατο, οὔτε σίδηρον οὔτε ξύλον
[1, 41]	τάχιστα ᾐσθόμην τῆς νυκτὸς περιτρέχειν,	οὐκ	εἰδὼς ὅντινα οἴκοι καταλήψομαι καὶ
[1, 27]	κελεύουσι τοὺς τὰ τοιαῦτα πράττοντας,	οὐκ	εἰσαρπασθεὶς ἐκ τῆς ὁδοῦ, οὐδ'
[1, 41]	(οὐ γὰρ ᾔδἠ) ἑτέρους δὲ	οὐκ	ἔνδον ὄντας κατέλαβον, οὓς δ'
[1, 1]	αὐτῶν, οὐκ ἂν εἴη· ὅστις	οὐκ	ἐπὶ τοῖς γεγενημένοις ἀγανακτοίη, ἀλλὰ
[1, 23]	μὲν ἔνδον κατέλαβον, τοὺς δὲ	οὐκ	ἐπιδημοῦντας ηὗρον. ~Παραλαβὼν δ' ὡς
[1, 41]	μὲν καὶ τὸν δεῖνα ἦλθον	οὐκ	ἐπιδημοῦντας (οὐ γὰρ ᾔδἠ) ἑτέρους
[1, 12]	ἡ δὲ τὸ μὲν πρῶτον	οὐκ	ἤθελεν, ὡς ἂν ἀσμένη με
[1, 29]	οὖν ἀνάγνωθι τὸν νόμον. ~Νόμος.	Οὐκ	ἠμφεσβήτει, ὦ ἄνδρες, ἀλλ' ὡμολόγει
[1, 47]	~Ἐγὼ μὲν οὖν, ὦ ἄνδρες,	οὐκ	ἰδίαν ὑπὲρ ἐμαυτοῦ νομίζω ταύτην
[1, 15]	ὀργιζομένη καὶ ἀδικεῖσθαι νομίζουσα, ὅτι	οὐκέτι	ὁμοίως ἐφοίτα παρ' αὐτήν, ἐφύλαττεν
[1, 28]	δίκαια πραττόντων παρασκευάζουσι. πρῶτον μὲν	οὖν	ἀνάγνωθι τὸν νόμον. ~Νόμος. Οὐκ
[1, 49]	μοιχὸν λάβῃ, ὅ τι ἂν	οὖν	βούληται χρῆσθαι, οἱ δ' ἀγῶνες
[1, 45]	ἐκείνῃ τῇ νυκτί. Τί ἄν	οὖν	βουλόμενος ἐγὼ τοιοῦτον κίνδυνον ἐκινδύνευον,
[1, 18]	γιγνόμενα ἐν τῇ οἰκίᾳ· σοὶ	οὖν	ἔφην ἔξεστι δυοῖν ὁπότερον βούλει
[1, 16]	ἐχθρὸς ὢν ἡμῖν τυγχάνει. Ἐὰν	οὖν	λάβῃς τὴν θεράπαιναν τὴν εἰς
[1, 16]	τι εἴη τὸ αἴτιον. ~Προσελθοῦσα	οὖν	μοι ἐγγὺς ἡ ἄνθρωπος τῆς
[1, 3]	ἄνθρωποι δεινοτάτην ἡγοῦνται. ~Περὶ μὲν	οὖν	τοῦ μεγέθους τῆς ζημίας ἅπαντας
[1, 7]	οἰκειότητα μεγίστην εἶναι. ~Ἐν μὲν	οὖν	τῷ πρώτῳ χρόνῳ, ὦ Αθηναῖοι,
[1, 9]	προσφέρων ἀπώλεσεν αὐτήν. ~Πρῶτον μὲν	οὖν,	ὦ ἄνδρες, (δεῖ γὰρ καὶ
[1, 47]	μοι τούτων συνειδέναι; ~Ἐγὼ μὲν	οὖν,	ὦ ἄνδρες, οὐκ ἰδίαν ὑπὲρ
[1, 14]	πρόσωπον ἐψιμυθιῶσθαι, τοῦ ἀδελφοῦ τεθνεῶτος	οὔπω	τριάκονθ' ἡμέρας· ὅμως δ' οὐδ'
[1, 41]	δὲ οὐκ ἔνδον ὄντας κατέλαβον,	οὓς	δ' οἷός τε ἦ λαβὼν
[1, 27]	ἔνδον δὲ ἦσαν ἄνθρωποι τοσοῦτοι,	οὓς	διαφυγεῖν οὐκ ἐδύνατο, οὔτε σίδηρον
[1, 42]	τῶν ἐσομένων ἐκείνῃ τῇ νυκτί,	οὓς	οἷός τε ἦ παρέλαβον. Καί
[1, 27]	ἐδύνατο, οὔτε σίδηρον οὔτε ξύλον	οὔτε	ἄλλο οὐδὲν ἔχων, ᾧ τοὺς
[1, 4]	ἵνα πλούσιος ἐκ πένητος γένωμαι,	οὔτε	ἄλλου κέρδους οὐδενὸς πλὴν τῆς
[1, 44]	πλὴν ταύτης. οὐδεμίαν γὰρ εὑρήσετε.	~Οὔτε	γὰρ συκοφαντῶν γραφάς με ἐγράψατο,
[1, 44]	τις πύθηται ἐπεθύμουν αὐτὸν ἀπολέσαι,	οὔτε	εἰ ταῦτα διαπραξαίμην, ἤλπιζόν ποθεν
[1, 44]	γὰρ συκοφαντῶν γραφάς με ἐγράψατο,	οὔτε	ἐκβάλλειν ἐκ τῆς πόλεως ἐπεχείρησεν,
[1, 4]	οἰκίαν τὴν ἐμὴν εἰσιών, καὶ	οὔτε	ἔχθρα ἐμοὶ καὶ ἐκείνῳ οὐδεμία
[1, 27]	διαφυγεῖν οὐκ ἐδύνατο, οὔτε σίδηρον	οὔτε	ξύλον οὔτε ἄλλο οὐδὲν ἔχων,
[1, 27]	τοσοῦτοι, οὓς διαφυγεῖν οὐκ ἐδύνατο,	οὔτε	σίδηρον οὔτε ξύλον οὔτε ἄλλο
[1, 44]	ἐπεχείρησεν, οὕτε ἰδίας δίκας ἐδικάζετο,	οὔτε	συνῄδει κακὸν οὐδὲν ὃ ἐγὼ
[1, 4]	ἐκείνῳ οὐδεμία ἦν πλὴν ταύτης,	οὔτε	χρημάτων ἕνεκα ἔπραξα ταῦτα, ἵνα
[1, 44]	ἐκβάλλειν ἐκ τῆς πόλεως ἐπεχείρησεν,	οὕτε	ἰδίας δίκας ἐδικάζετο, οὔτε συνῄδει
[1, 27]	ἐπὶ τὴν ἑστίαν καταφυγών, ὥσπερ	οὗτοι	λέγουσι· πῶς γὰρ ἄν, ὅστις
[1, 35]	ὅ τι ἡμῖν ποιητέον ἐστίν.	Οὗτοι	τοίνυν περὶ τῶν τοιούτων τοῖς
[1, 19]	πρὸς αὐτήν, καὶ εἶπον ὅτι	οὗτος	ὁ φοιτῶν εἴη πρὸς τὴν
[1, 40]	ἢ τὸν συνδειπνήσοντά μοι εἰσαγαγεῖν;	Οὕτω	γὰρ ἂν ἧττον ἐτόλμησεν ἐκεῖνος
[1, 6]	οἰκίαν, τὸν μὲν ἄλλον χρόνον	οὕτω	διεκείμην ὥστε μήτε λυπεῖν μήτε
[1, 49]	πολλὴν ἄδειαν ποιήσουσι. ~Πολὺ γὰρ	οὕτω	δικαιότερον ἢ ὑπὸ τῶν νόμων
[1, 31]	ταύτην τὴν τιμωρίαν ποιήσηται. ~Καὶ	οὕτω	σφόδρα ὁ νομοθέτης ἐπὶ ταῖς
[1, 33]	βιασθέντων μισεῖσθαι, τοὺς δὲ πείσαντας	οὕτως	αὐτῶν τὰς ψυχὰς διαφθείρειν, ὥστ'
[1, 10]	βοᾷ. Καὶ ταῦτα πολὺν χρόνον	οὕτως	ἐγίγνετο, καὶ ἐγὼ οὐδέποτε ὑπώπτευσα,
[1, 2]	ἂν εἴη μόνον παρ' ὑμῖν	οὕτως	ἐγνωσμένα, ἀλλ' ἐν ἁπάσῃ τῇ
[1, 21]	τὸ ἔργον φανερὸν γενέσθαι, εἴπερ	οὕτως	ἔχει. Ὡμολόγει ταῦτα ποιήσειν. ~Καὶ
[1, 14]	ἐνάψασθαι. Ἐσιώπων ἐγὼ καὶ ταῦτα	οὕτως	ἔχειν ἡγούμην. Ἐδοξε δέ μοι,
[1, 10]	αἱ δὲ γυναῖκες κάτω. ~Καὶ	οὕτως	ἤδη συνειθισμένον ἦν, ὥστε πολλάκις
[1, 10]	καὶ ἐγὼ οὐδέποτε ὑπώπτευσα, ἀλλ'	οὕτως	ἠλιθίως διεκείμην, ὥστε ᾤμην τὴν
[1, 3]	αὐτὴν διάνοιαν ἔχειν, καὶ οὐδένα	οὕτως	ὀλιγώρως διακεῖσθαι, ὅστις οἴεται δεῖν
[1, 14]	τριάκονθ' ἡμέρας· ὅμως δ' οὐδ'	οὕτως	οὐδὲν εἰπὼν περὶ τοῦ πράγματος
[1, 43]	σκέψασθε δὲ παρ' ὑμῖν αὐτοῖς	οὕτως	περὶ τούτου τοῦ πράγματος, ζητοῦντες
[1, 27]	νόμοις πείθεσθαι καὶ κόσμιος εἶναι.	~Οὕτως,	ὦ ἄνδρες, ἐκεῖνος τούτων ἔτυχεν
[1, 2]	τῶν αὐτῶν τυγχάνειν τῷ βελτίστῳ·	οὕτως,	ὦ ἄνδρες, ταύτην τὴν ὕβριν
[1, 32]	ἔξεστιν, ἐν τοῖς αὐτοῖς ἐνέχεσθαι·	οὕτως,	ὦ ἄνδρες, τοὺς βιαζομένους ἐλάττονος
[1, 31]	γαμεταῖς, ἐποίησεν ἄν. Νῦν δὲ	οὐχ	οἷός τε ὢν ταύτης ἰσχυροτέραν
[1, 28]	οἱ μὴ τὰ δίκαια πράττοντες	οὐχ	ὁμολογοῦσι τοὺς ἐχθροὺς λέγειν ἀληθῆ,
[1, 32]	αἰσχύνῃ βίᾳ, διπλῆν τὴν βλάβην	ὀφείλειν·	ἐὰν δὲ γυναῖκα, ἐφ' αἷσπερ
[1, 8]	γυνὴ ὑπὸ τούτου τοῦ ἀνθρώπου	ὀφθεῖσα,	χρόνῳ διαφθείρεται· ἐπιτηρῶν γὰρ τὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/04/2005