discours, paragraphes |
[1, 37] |
τῇ
ἡμέρᾳ
μετελθεῖν
ἐκέλευσα
τὸν
|
νεανίσκον. |
Ἐγὼ
δέ,
ὦ
ἄνδρες,
δίκαιον |
[1, 16] |
ἔφη
μηδεμιᾷ
πολυπραγμοσύνῃ
προσεληλυθέναι
με
|
νόμιζε |
πρὸς
σέ·
ὁ
γὰρ
ἀνὴρ |
[1, 15] |
αὕτη
δὲ
ὀργιζομένη
καὶ
ἀδικεῖσθαι
|
νομίζουσα, |
ὅτι
οὐκέτι
ὁμοίως
ἐφοίτα
παρ' |
[1, 47] |
ἄνδρες,
οὐκ
ἰδίαν
ὑπὲρ
ἐμαυτοῦ
|
νομίζω |
ταύτην
γενέσθαι
τὴν
τιμωρίαν,
ἀλλ' |
[1, 3] |
μεγέθους
τῆς
ζημίας
ἅπαντας
ὑμᾶς
|
νομίζω |
τὴν
αὐτὴν
διάνοιαν
ἔχειν,
καὶ |
[1, 31] |
ποιήσηται.
~Καὶ
οὕτω
σφόδρα
ὁ
|
νομοθέτης |
ἐπὶ
ταῖς
γαμεταῖς
γυναιξὶ
δίκαια |
[1, 27] |
ἐκεῖνος
τούτων
ἔτυχεν
ὧνπερ
οἱ
|
νόμοι |
κελεύουσι
τοὺς
τὰ
τοιαῦτα
πράττοντας, |
[1, 34] |
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες,
οἱ
μὲν
|
νόμοι |
οὐ
μόνον
ἀπεγνωκότες
εἰσὶ
μὴ |
[1, 50] |
κινδυνεύω,
ὅτι
τοῖς
τῆς
πόλεως
|
νόμοις |
ἐπειθόμην.
|
[1, 26] |
παῖδας
τοὺς
ἐμοὺς
ἢ
τοῖς
|
νόμοις |
πείθεσθαι
καὶ
κόσμιος
εἶναι.
~Οὕτως, |
[1, 29] |
συνεχώρουν,
τὸν
δὲ
τῆς
πόλεως
|
νόμον |
ἠξίουν
εἶναι
κυριώτερον,
καὶ
ταύτην |
[1, 31] |
δέ
μοι
καὶ
τοῦτον
τὸν
|
νόμον. |
~Νόμος.
Ἀκούετε,
ἄνδρες,
ὅτι
κελεύει, |
[1, 28] |
πρῶτον
μὲν
οὖν
ἀνάγνωθι
τὸν
|
νόμον. |
~Νόμος.
Οὐκ
ἠμφεσβήτει,
ὦ
ἄνδρες, |
[1, 33] |
μοιχῶν.
Ἀνθ'
ὧν
ὁ
τὸν
|
νόμον |
τιθεὶς
θάνατον
αὐτοῖς
ἐποίησε
τὴν |
[1, 30] |
δέ
μοι
καὶ
τοῦτον
τὸν
|
νόμον |
τὸν>
ἐκ
τῆς
στήλης
τῆς |
[1, 32] |
μοι
καὶ
τοῦτον
τὸν
νόμον.
|
~Νόμος. |
Ἀκούετε,
ἄνδρες,
ὅτι
κελεύει,
ἐάν |
[1, 30] |
στήλης
τῆς
ἐξ
Αρείου
πάγου.
|
Νόμος. |
Ἀκούετε,
ὦ
ἄνδρες,
ὅτι
αὐτῷ |
[1, 26] |
ἀποκτενῶ,
ἀλλ'
ὁ
τῆς
πόλεως
|
νόμος, |
ὃν
σὺ
παραβαίνων
περὶ
ἐλάττονος |
[1, 29] |
μὲν
οὖν
ἀνάγνωθι
τὸν
νόμον.
|
~Νόμος. |
Οὐκ
ἠμφεσβήτει,
ὦ
ἄνδρες,
ἀλλ' |
[1, 48] |
πολὺ
κάλλιον
τοὺς
μὲν
κειμένους
|
νόμους |
ἐξαλεῖψαι,
ἑτέρους
δὲ
θεῖναι,
οἵτινες |
[1, 49] |
καθεστήκασιν
ἢ
τοῖς
παρὰ
τοὺς
|
νόμους |
τὰς
ἀλλοτρίας
καταισχύνουσι
γυναῖκας.
~Ἐγὼ |
[1, 36] |
γὰρ
εἴσονται
ὅτι
τοὺς
μὲν
|
νόμους |
τῆς
μοιχείας
χαίρειν
ἐᾶν
δεῖ, |
[1, 35] |
τὰς
πόλεις
διὰ
τοῦτο
τοὺς
|
νόμους |
τίθεσθαι,
ἵνα
περὶ
ὧν
ἂν |
[1, 4] |
οὐδενὸς
πλὴν
τῆς
κατὰ
τοὺς
|
νόμους |
τιμωρίας.
~Ἐγὼ
τοίνυν
ἐξ
ἀρχῆς |
[1, 49] |
οὕτω
δικαιότερον
ἢ
ὑπὸ
τῶν
|
νόμων |
τοὺς
πολίτας
ἐνεδρεύεσθαι,
οἳ
κελεύουσι |
[1, 6] |
τε
ἦν,
καὶ
προσεῖχον
τὸν
|
νοῦν |
ὥσπερ
εἰκὸς
ἦν.
Ἐπειδὴ
δέ |
[1, 40] |
{ὅτι}
εἰ
ἐν
ἐκείνῃ
τῇ
|
νυκτὶ |
ἐγὼ
ἐπεβούλευον
Ερατοσθένει,
πότερον
ἦν |
[1, 17] |
δὲ
ὅτι
ἐν
ἐκείνῃ
τῇ
|
νυκτὶ |
ἐψόφει
ἡ
μέταυλος
θύρα
καὶ |
[1, 42] |
εἰδὼς
τῶν
ἐσομένων
ἐκείνῃ
τῇ
|
νυκτί, |
οὓς
οἷός
τε
ἦ
παρέλαβον. |
[1, 45] |
πώποτε
πλὴν
ἐν
ἐκείνῃ
τῇ
|
νυκτί. |
Τί
ἄν
οὖν
βουλόμενος
ἐγὼ |
[1, 41] |
ἢ
ἐπειδὴ
τάχιστα
ᾐσθόμην
τῆς
|
νυκτὸς |
περιτρέχειν,
οὐκ
εἰδὼς
ὅντινα
οἴκοι |
[1, 14] |
δέ
μου
τί
αἱ
θύραι
|
νύκτωρ |
ψοφοῖεν,
ἔφασκε
τὸν
λύχνον
ἀποσβεσθῆναι |
[1, 42] |
δὲ
μαρτύρων
τὴν
τιμωρίαν
ἐποιούμην;
|
νῦν |
δ'
οὐδὲν
εἰδὼς
τῶν
ἐσομένων |
[1, 31] |
ἐπὶ
ταῖς
γαμεταῖς,
ἐποίησεν
ἄν.
|
Νῦν |
δὲ
οὐχ
οἷός
τε
ὢν |
[1, 50] |
ἀλλοτρίας
καταισχύνουσι
γυναῖκας.
~Ἐγὼ
γὰρ
|
νῦν |
καὶ
περὶ
τοῦ
σώματος
καὶ |