discours, paragraphes |
[1, 49] |
κελεύουσι
μέν,
ἐάν
τις
μοιχὸν
|
λάβῃ, |
ὅ
τι
ἂν
οὖν
βούληται |
[1, 16] |
ὢν
ἡμῖν
τυγχάνει.
Ἐὰν
οὖν
|
λάβῃς |
τὴν
θεράπαιναν
τὴν
εἰς
ἀγορὰν |
[1, 24] |
τῶν
παρόντων
ἐβάδιζον.
Καὶ
δᾷδας
|
λαβόντες |
ἐκ
τοῦ
ἐγγύτατα
καπηλείου
εἰσερχόμεθα, |
[1, 19] |
πεσοῦσα,
καὶ
πίστιν
παρ'
ἐμοῦ
|
λαβοῦσα |
μηδὲν
πείσεσθαι
κακόν,
~κατηγόρει
πρῶτον |
[1, 41] |
οὓς
δ'
οἷός
τε
ἦ
|
λαβὼν |
ἐβάδιζον.
~Καίτοιγε
εἰ
προῄδη,
οὐκ |
[1, 30] |
ἐπὶ
δάμαρτι
τῇ
ἑαυτοῦ
μοιχὸν
|
λαβὼν |
ταύτην
τὴν
τιμωρίαν
ποιήσηται.
~Καὶ |
[1, 34] |
καὶ
κεκελευκότες
ταύτην
τὴν
δίκην
|
λαμβάνειν· |
ἐν
ὑμῖν
δ'
ἐστὶ
πότερον |
[1, 35] |
τοιούτων
τοῖς
ἀδικουμένοις
τοιαύτην
δίκην
|
λαμβάνειν |
παρακελεύονται.
~Οἷς
ὑμᾶς
ἀξιῶ
τὴν |
[1, 37] |
τὴν
γυναῖκα
τὴν
ἐμὴν
διαφθείραντα
|
λαμβάνων· |
~εἰ
μὲν
γὰρ
λόγων
εἰρημένων |
[1, 18] |
δὲ
μηδέν,
ἀλλὰ
πάντα
τἀληθῆ
|
λέγε. |
~Κἀκείνη
τὸ
μὲν
πρῶτον
ἔξαρνος |
[1, 28] |
πράττοντες
οὐχ
ὁμολογοῦσι
τοὺς
ἐχθροὺς
|
λέγειν |
ἀληθῆ,
ἀλλ'
αὐτοὶ
ψευδόμενοι
καὶ |
[1, 27] |
τὴν
ἑστίαν
καταφυγών,
ὥσπερ
οὗτοι
|
λέγουσι· |
πῶς
γὰρ
ἄν,
ὅστις
ἐν |
[1, 5] |
ἐμαυτοῦ
πράγματα,
οὐδὲν
παραλείπων,
ἀλλὰ
|
λέγων |
τἀληθῆ·
ταύτην
γὰρ
ἐμαυτῷ
μόνην |
[1, 36] |
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
περὶ
ἑαυτῶν
|
λέγωσι |
καὶ
ἐπὶ
τούτῳ
φάσκωσιν
εἰς |
[1, 44] |
ταῦτα
διαπραξαίμην,
ἤλπιζόν
ποθεν
χρήματα
|
λήψεσθαι· |
ἔνιοι
γὰρ
τοιούτων
πραγμάτων
ἕνεκα |
[1, 6] |
διεκείμην
ὥστε
μήτε
λυπεῖν
μήτε
|
λίαν |
ἐπ'
ἐκείνῃ
εἶναι
ὅ
τι |
[1, 8] |
εἰς
τὴν
ἀγορὰν
βαδίζουσαν
καὶ
|
λόγους |
προσφέρων
ἀπώλεσεν
αὐτήν.
~Πρῶτον
μὲν |
[1, 21] |
ἐπιδεῖξαι·
ἐγὼ
γὰρ
οὐδὲν
δέομαι
|
λόγων, |
ἀλλὰ
τὸ
ἔργον
φανερὸν
γενέσθαι, |
[1, 38] |
διαφθείραντα
λαμβάνων·
~εἰ
μὲν
γὰρ
|
λόγων |
εἰρημένων
ἔργου
δὲ
μηδενὸς
γεγενημένου |
[1, 45] |
ἐπιβουλεύουσι.
~Τοσούτου
τοίνυν
δεῖ
ἢ
|
λοιδορία |
ἢ
παροινία
ἢ
ἄλλη
τις |
[1, 9] |
ἐθήλαζεν·
ἵνα
δὲ
μή,
ὁπότε
|
λοῦσθαι |
δέοι,
κινδυνεύῃ
κατὰ
τῆς
κλίμακος |
[1, 6] |
χρόνον
οὕτω
διεκείμην
ὥστε
μήτε
|
λυπεῖν |
μήτε
λίαν
ἐπ'
ἐκείνῃ
εἶναι |
[1, 11] |
ἐδυσκόλαινεν
ὑπὸ
τῆς
θεραπαίνης
ἐπίτηδες
|
λυπούμενον, |
ἵνα
ταῦτα
ποιῇ·
ὁ
γὰρ |
[1, 14] |
θύραι
νύκτωρ
ψοφοῖεν,
ἔφασκε
τὸν
|
λύχνον |
ἀποσβεσθῆναι
τὸν
παρὰ
τῷ
παιδίῳ, |