discours, paragraphes |
[1, 47] |
μὲν
οὖν,
ὦ
ἄνδρες,
οὐκ
|
ἰδίαν |
ὑπὲρ
ἐμαυτοῦ
νομίζω
ταύτην
γενέσθαι |
[1, 44] |
ἐκ
τῆς
πόλεως
ἐπεχείρησεν,
οὕτε
|
ἰδίας |
δίκας
ἐδικάζετο,
οὔτε
συνῄδει
κακὸν |
[1, 20] |
ἀγρῷ
ὄντος
ᾤχετο
εἰς
τὸ
|
ἱερὸν |
μετὰ
τῆς
μητρὸς
τῆς
ἐκείνου· |
[1, 25] |
μὲν
ὡμολόγει,
ἠντεβόλει
δὲ
καὶ
|
ἱκέτευε |
μὴ
ἀποκτεῖναι
ἀλλ'
ἀργύριον
πράξασθαι. |
[1, 29] |
μὲν
μὴ
ἀποθάνῃ
ἠντεβόλει
καὶ
|
ἱκέτευεν, |
ἀποτίνειν
δ'
ἕτοιμος
ἦν
χρήματα. |
[1, 42] |
παρασκευάσασθαι
καὶ
τοῖς
φίλοις
παραγγεῖλαι,
|
ἵν' |
ὡς
ἀσφαλέστατα
μὲν
αὐτὸς
εἰσῄα |
[1, 9] |
ἡμῖν,
ἡ
μήτηρ
αὐτὸ
ἐθήλαζεν·
|
ἵνα |
δὲ
μή,
ὁπότε
λοῦσθαι
δέοι, |
[1, 40] |
γενέσθαι,
ἢ
κελεύειν
ἐκεῖνον
μεῖναι,
|
ἵνα |
μετ'
ἐμοῦ
τὸν
μοιχὸν
ἐτιμωρεῖτο; |
[1, 12] |
δοῦναι
τῷ
παιδίῳ
τὸν
τιτθόν,
|
ἵνα |
παύσηται
κλᾶον.
ἡ
δὲ
τὸ |
[1, 35] |
διὰ
τοῦτο
τοὺς
νόμους
τίθεσθαι,
|
ἵνα |
περὶ
ὧν
ἂν
πραγμάτων
ἀπορῶμεν, |
[1, 4] |
οὔτε
χρημάτων
ἕνεκα
ἔπραξα
ταῦτα,
|
ἵνα |
πλούσιος
ἐκ
πένητος
γένωμαι,
οὔτε |
[1, 12] |
ὠργιζόμην
καὶ
ἐκέλευον
αὐτὴν
ἀπιέναι,
|
ἵνα |
σύ
γε
ἔφη
πειρᾷς
ἐνταῦθα |
[1, 11] |
ὑπὸ
τῆς
θεραπαίνης
ἐπίτηδες
λυπούμενον,
|
ἵνα |
ταῦτα
ποιῇ·
ὁ
γὰρ
ἅνθρωπος |
[1, 10] |
κάτω
καθευδήσουσα
ὡς
τὸ
παιδίον,
|
ἵνα |
τὸν
τιτθὸν
αὐτῷ
διδῷ
καὶ |
[1, 22] |
καὶ
φίλος.
Τούτῳ
ἡλίου
δεδυκότος
|
ἰόντι |
ἐξ
ἀγροῦ
ἀπήντησα.
Εἰδὼς
δ' |
[1, 9] |
διηγήσασθαἰ)
οἰκίδιον
ἔστι
μοι
διπλοῦν,
|
ἴσα |
ἔχον
τὰ
ἄνω
τοῖς
κάτω |
[1, 31] |
οὐχ
οἷός
τε
ὢν
ταύτης
|
ἰσχυροτέραν |
ἐπ'
ἐκείναις
ἐξευρεῖν,
τὴν
αὐτὴν |
[1, 34] |
δ'
ἐστὶ
πότερον
χρὴ
τούτους
|
ἰσχυροὺς |
ἢ
μηδενὸς
ἀξίους
εἶναι.
~Ἐγὼ |