Livre, Chap.
[6, 6]	ἐθέλῃ πείθεσθαι. μετὰ ταῦτα παρελθὼν	ὁ	Ἀγασίας εἶπεν· Ἐγώ εἰμι, ὦ
[6, 6]	ἀφαιρεῖται· καὶ γὰρ ἦν αὐτῷ	ὁ	ἀγόμενος λοχίτης. οἱ δ´ ἄλλοι
[6, 4]	Ἀρηξίων Ἀρκάς· ὁ δὲ Σιλανὸς	ὁ	Ἀμπρακιώτης ἤδη ἀπεδεδράκει πλοῖον μισθωσάμενος
[6, 5]	πεντεκαίδεκα σταδίους. ἐκ τούτου εὐθὺς	ὁ	Ἀρηξίων ὁ μάντις τῶν Ἑλλήνων
[6, 6]	Ἀγασίας καὶ οἱ στρατηγοὶ καὶ	ὁ	ἀφαιρεθεὶς ἀνὴρ ὑπὸ Ἀγασίου. καὶ
[6, 6]	εἶπεν· Ἐγώ εἰμι, ὦ Κλέανδρε,	ὁ	ἀφελόμενος Δεξίππου ἄγοντος τοῦτον τὸν
[6, 2]	τε ὁ Παρράσιος καὶ Λύκων	ὁ	Ἀχαιός. οἱ δὲ λόγοι ἦσαν
[6, 6]	τι δέοι ποιοῦντας φίλους εἶναι.	ὁ	δ´ ἀπεδείκνυεν αὐτοὺς τοῖς στρατιώταις.
[6, 1]	ὡς φοβούμενος, λῃστὴς δὲ προσέρχεται·	ὁ	δ´ ἐπειδὰν προΐδηται, ἀπαντᾷ ἁρπάσας
[6, 1]	πᾶσιν ἐδόκει {πεπληγέναι τὸν ἄνδρα}	ὁ	δ´ ἔπεσε τεχνικῶς πως. καὶ
[6, 1]	καὶ μάλα ἐμοῦ αὐτὸν σιγάζοντος.	ὁ	δ´ ἔφη νομίζειν αὐτὸν Τιμασίωνι
[6, 1]	προσεδόκων ἄγοντά τι σφίσιν ἥκειν·	ὁ	δ´ ἦγε μὲν οὐδέν, ἀπήγγελλε
[6, 6]	καὶ ἐδέοντο μὴ ποιεῖν ταῦτα.	ὁ	δ´ οὐκ ἂν ἄλλως ἔφη
[6, 4]	ὅτι οὐκ ἔχοιεν τὰ ἐπιτήδεια.	ὁ	δ´ οὐκ ἂν ἔφη ἐξαγαγεῖν
[6, 4]	ἐλάχιστον οὐ μεῖον εἴκοσιν ὀργυιῶν,	ὁ	δὲ αὐχὴν ὁ εἰς τὴν
[6, 6]	αὐτὸς ὁμολογεῖ ἀφελέσθαι τὸν ἄνδρα.	ὁ	δὲ ἀφαιρεθεὶς εἶπεν· Ἐγώ, ὦ
[6, 6]	δοῦναι αὐτῷ τὰ δημόσια πρόβατα·	ὁ	δὲ δεξάμενος πάλιν αὐτοῖς ἀπέδωκε.
[6, 4]	δεινὰ ὑβρίζειν λέγονται τοὺς Ἕλληνας.	ὁ	δὲ Κάλπης λιμὴν ἐν μέσῳ
[6, 6]	λέγει ἐλθὼν ὅτι ἁρπάζειν ἐπιχειροῦσιν.	ὁ	δὲ κελεύει τὸν ἁρπάζοντα ἄγειν
[6, 6]	τὸ τοῦ στρατεύματος ταῦτα γενέσθαι.	ὁ	δὲ Κλέανδρος ὑπὸ τοῦ Δεξίππου
[6, 1]	πρὸς ἀλλήλους εἶχον ἐκ τούτων.	ὁ	δὲ Κορύλας, ὃς ἐτύγχανε τότε
[6, 1]	ἔπειθεν αὐτὸν ὑποστῆναι τὴν ἀρχήν.	ὁ	δὲ Ξενοφῶν τῇ μὲν ἐβούλετο
[6, 1]	αὔριον, ἐὰν πλοῦς ᾖ, ἀναξόμενοι·	ὁ	δὲ πλοῦς ἔσται εἰς Ἡράκλειαν·
[6, 6]	στρατιὰ οὕστινας βούλοιτο προελόμενον ἰέναι.	ὁ	δὲ προείλετο τοὺς στρατηγούς. μετὰ
[6, 4]	μάντις δὲ παρῆν Ἀρηξίων Ἀρκάς·	ὁ	δὲ Σιλανὸς ὁ Ἀμπρακιώτης ἤδη
[6, 5]	τούτου οἱ μὲν ἥσυχοι προῆγον,	ὁ	δὲ τρεῖς ἀφελὼν τὰς τελευταίας
[6, 1]	καρπαίαν καλουμένην ἐν τοῖς ὅπλοις.	ὁ	δὲ τρόπος τῆς ὀρχήσεως ἦν,
[6, 3]	ἀπῇσαν. ἐπεὶ δὲ οὐκ ἀφίκεσθε,	ὁ	δὲ χρόνος ἐξῆκεν, ᾠόμεθα ὑμᾶς
[6, 6]	ἐξ οὗ καὶ διέβαλλεν αὐτὸν	ὁ	Δέξιππος. καὶ ἐντεῦθεν ἐπειδὴ ἀπορία
[6, 4]	εἴκοσιν ὀργυιῶν, ὁ δὲ αὐχὴν	ὁ	εἰς τὴν γῆν ἀνήκων τοῦ
[6, 4]	πλοίου ἤκουσά τινος {ὅτι} Κλέανδρος	ὁ	ἐκ Βυζαντίου ἁρμοστὴς μέλλει ἥξειν
[6, 2]	ἀκούσας τοῦ Χειρισόφου ὅτι Κλέανδρος	ὁ	ἐν Βυζαντίῳ ἁρμοστὴς φαίη τριήρεις
[6, 1]	ταῖς μαχαίραις ἐχρῶντο· τέλος δὲ	ὁ	ἕτερος τὸν ἕτερον παίει, ὡς
[6, 1]	ζεῦγος ἀπάγει· ἐνίοτε δὲ καὶ	ὁ	ζευγηλάτης τὸν λῃστήν· εἶτα παρὰ
[6, 2]	τῇ Ἀχερουσιάδι Χερρονήσῳ, ἔνθα λέγεται	ὁ	Ἡρακλῆς ἐπὶ τὸν Κέρβερον κύνα
[6, 3]	ἐργάσασθαι Ἕλληνας τοσούτους σώσαντας. καὶ	ὁ	θεὸς ἴσως ἄγει οὕτως, ὃς
[6, 1]	οὕτω δὴ θυομένῳ αὐτῷ διαφανῶς	ὁ	θεὸς σημαίνει μήτε προσδεῖσθαι τῆς
[6, 2]	τῶν στρατιωτῶν ἢ ἀπαλλάττεσθαι, ἐσήμηνεν	ὁ	θεὸς τοῖς ἱεροῖς συστρατεύεσθαι. οὕτω
[6, 6]	ἀξίαν ἑκάστοις νεῖμαι. ἀκούσας ταῦτα	ὁ	Κλέανδρος· Ἀλλὰ ναὶ τὼ σιώ,
[6, 6]	ῥήτραν τὰ χρήματα. πρὸς ταῦτα	ὁ	Κλέανδρος εἶπεν· Ἐπεὶ τοίνυν εἶ,
[6, 6]	ἄνδρα ἀγαθὸν ἀποκτείνων. Ἀκούσας ταῦτα	ὁ	Κλέανδρος εἶπεν ὅτι Δέξιππον μὲν
[6, 1]	πρὸς τὸν αὐλόν· καὶ τέλος	ὁ	λῃστὴς δήσας τὸν ἄνδρα καὶ
[6, 6]	πρὸς Ἀναξίβιον τὸν ναύαρχον οὗτος	ὁ	λόγος περὶ ἡμῶν ἥξει, χαλεπὸν
[6, 5]	τῶν ἱερῶν ὁρᾷ αἰετὸν αἴσιον	ὁ	μάντις Ἀρηξίων Παρράσιος, καὶ ἡγεῖσθαι
[6, 1]	δεξιὸν φθεγγόμενον, καθήμενον μέντοι, ὅνπερ	ὁ	μάντις προπέμπων αὐτὸν ἔλεγεν ὅτι
[6, 5]	ἐκ τούτου εὐθὺς ὁ Ἀρηξίων	ὁ	μάντις τῶν Ἑλλήνων σφαγιάζεται, καὶ
[6, 6]	ἁρπάζοντα ἄγειν πρὸς αὑτόν. καὶ	ὁ	μὲν λαβὼν ἦγέ τινα· περιτυχὼν
[6, 1]	δὲ τρόπος τῆς ὀρχήσεως ἦν,	ὁ	μὲν παραθέμενος τὰ ὅπλα σπείρει
[6, 1]	καὶ ἀνέκραγον οἱ Παφλαγόνες. καὶ	ὁ	μὲν σκυλεύσας τὰ ὅπλα τοῦ
[6, 1]	ὅπλοις εἶναι. ἐπὶ τούτοις ὁρῶν	ὁ	Μυσὸς ἐκπεπληγμένους αὐτούς, πείσας τῶν
[6, 1]	ὅτι ἐπαινοίη αὐτοὺς καὶ Ἀναξίβιος	ὁ	ναύαρχος καὶ οἱ ἄλλοι, καὶ
[6, 4]	καί τινες ἐτόλμων λέγειν ὡς	ὁ	Ξενοφῶν βουλόμενος τὸ χωρίον οἰκίσαι
[6, 1]	εἰπόντος τοῦ Ἀγασίου ἀνεθορύβησαν. καὶ	ὁ	Ξενοφῶν ἐπεὶ ἑώρα πλείονος ἐνδέον,
[6, 4]	ἀποφευγόντων εἰς τὸ στρατόπεδον. καὶ	ὁ	Ξενοφῶν, ἐπεὶ οὐκ ἐγεγένητο τὰ
[6, 5]	παριέναι ἐπὶ τὸ ἡγούμενον. καὶ	ὁ	Ξενοφῶν θαυμάσας ὅ τι τὸ
[6, 6]	ἀφεῖναι τὼ ἄνδρε. ἐλθὼν οὖν	ὁ	Ξενοφῶν λέγει· Ἔχεις μέν, ὦ
[6, 5]	διαβατέον ἐστὶ τοιοῦτον νάπος. καὶ	ὁ	Ξενοφῶν σπουδῇ ὑπολαβὼν ἔλεξεν· ἀλλ´
[6, 2]	δὲ μάλιστα αὐτῶν Καλλίμαχός τε	ὁ	Παρράσιος καὶ Λύκων ὁ Ἀχαιός.
[6, 5]	ἐπὶ θάλατταν, πόσον τι νάπος	ὁ	Πόντος; ἔνθα οὔτε πλοῖα ἔστι
[6, 3]	δὲ φῶς ἐγένετο, ἦγεν ἕκαστος	ὁ	στρατηγὸς τὸν αὑτοῦ λόχον ἐπὶ
[6, 4]	συνῆγε δὲ μάλιστα Ἀγασίας τε	ὁ	Στυμφάλιος λοχαγὸς καὶ Ἱερώνυμος Ἠλεῖος
[6, 2]	πρὸς τὴν πόλιν, καὶ εἰδέναι	ὅ	τι ἂν ἀπαγγέλλωσι, καὶ πρὸς
[6, 6]	αἰτιᾷ, κρίναντα σὲ αὐτὸν χρῆσθαι	ὅ	τι ἂν βούλῃ, εἴτε ἕνα
[6, 6]	Ξενοφῶν λέγει, παρασχήσω κρίναντι Κλεάνδρῳ	ὅ	τι ἂν βούληται ποιῆσαι· τούτου
[6, 1]	εἵλεσθε, ἔφη, καὶ ἐγὼ πειράσομαι	ὅ	τι ἂν δύνωμαι ὑμᾶς ἀγαθὸν
[6, 6]	τῆς Ἑλλάδος ἀπέχεσθαι, ἀλλὰ πειστέον	ὅ	τι ἂν κελεύωσι· καὶ γὰρ
[6, 2]	τὸ στράτευμα, ἐπιτρέπει αὐτῷ ποιεῖν	ὅ	τι βούλεται. Ξενοφῶν δὲ ἔτι
[6, 6]	ἕκαστος Λακεδαιμονίων ἐν ταῖς πόλεσιν	ὅ	τι βούλονται διαπράττεσθαι. εἰ οὖν
[6, 6]	οὗτος πολίζει τὸ χωρίον, ἐρωτῶντες	ὅ	τι δέοι ποιοῦντας φίλους εἶναι.
[6, 2]	δὲ ἐψηφίσαντο ἐκ τῆς νικώσης	ὅ	τι δοκοίη τοῦτο ποιεῖν. ἡ
[6, 6]	καὶ ἡ στρατιά σοι ὑφεῖτο	ὅ	τι ἐβούλου ποιῆσαι καὶ περὶ
[6, 1]	ἤδη διέβαλλεν αὐτὸν πρὸς Ἀναξίβιον	ὅ	τι ἐδύνατο καὶ μάλα ἐμοῦ
[6, 2]	ἀναγκάζειν πόλιν Ἑλληνίδα καὶ φιλίαν	ὅ	τι μὴ αὐτοὶ ἐθέλοντες διδοῖεν.
[6, 5]	τῶν κωμῶν ἐλάμβανον τὰ ἐπιτήδεια	ὅ	τι τις ὁρῴη ἐντὸς τῆς
[6, 5]	ἡγούμενον. καὶ ὁ Ξενοφῶν θαυμάσας	ὅ	τι τὸ ἴσχον εἴη τὴν
[6, 1]	μὴ λίαν ἂν ταχὺ σωφρονισθείην.	ὃ	δὲ ὑμεῖς ἐννοεῖτε, ὅτι ἧττον
[6, 1]	τούτου τοῦ θεοῦ ἐνόμιζεν ἑορακέναι	ὃ	εἶδεν ὅτε ἤρχετο ἐπὶ τὸ
[6, 4]	λιμένι. τὸ δὲ χωρίον τοῦτο	ὃ	καλεῖται Κάλπης λιμὴν ἔστι μὲν
[6, 5]	μὲν εὐώνυμον εὐθὺς διεσπάρη, καθ´	ὃ	οἱ Ἕλληνες ἱππεῖς ἦσαν, τὸ
[6, 5]	διωκόμενοι· νάπος γὰρ αὐτοὺς ὑπεδέχετο,	ὃ	οὐκ ᾔδεσαν οἱ Ἕλληνες, ἀλλὰ
[6, 2]	Ἀρκάδας καὶ Ἀχαιούς, τὸ δ´	ἄλλο	στράτευμα οὐδὲν εἶναι (καὶ ἦν
[6, 1]	ἄκυρον ποιεῖν τὸ ἐκείνων ἀξίωμα,	ἐκεῖνο	ἐννοῶ μὴ λίαν ἂν ταχὺ
[6, 3]	εἰς τὰς πρώτας κώμας, στάδια	ἀπὸ	θαλάττης ὡς τριάκοντα. ἐπεὶ δὲ
[6, 6]	ἤκουον ὡς τὸ στράτευμα ἀφίστατε	ἀπὸ	Λακεδαιμονίων. Ἐκ τούτου οἱ μὲν
[6, 5]	ἱππέας πρὸς τοῦτο συναθροιζομένους καὶ	ἀπὸ	λόφου τινὸς καταθεωμένους τὰ γιγνόμενα,
[6, 5]	μέντοι ὅτι τὸ μὲν ἀπιέναι	ἀπὸ	πολεμίων οὐδενὶ καλῷ ἔοικε, τὸ
[6, 1]	ἐν τῇ διατριβῇ οἱ μὲν	ἀπὸ	τῆς ἀγορᾶς ἔζων, οἱ δὲ
[6, 2]	τῆς Θρᾴκης. Χειρίσοφος δ´ εὐθὺς	ἀπὸ	τῆς πόλεως τῶν Ἡρακλεωτῶν ἀρξάμενος
[6, 4]	τὰ ἱερά· ὡς γὰρ ἐγὼ	ἀπὸ	τοῦ αὐτομάτου χθὲς ἥκοντος πλοίου
[6, 4]	δὲ ἡ Θρᾴκη αὕτη ἐστὶν	ἀπὸ	τοῦ στόματος τοῦ Πόντου μέχρι
[6, 3]	τοῦ χωρίου, ἀλλὰ τελευτῶντες καὶ	ἀπὸ	τοῦ ὕδατος εἶργον αὐτοὺς οἱ
[6, 5]	ὥστε ἀποχωρεῖν· ἡμᾶς δὲ καὶ	ἀπὸ	τοῦ χωρίου δεῖ διδάσκεσθαι ὅτι
[6, 1]	Δελφῶν· καὶ τὸ ὄναρ δὴ	ἀπὸ	τούτου τοῦ θεοῦ ἐνόμιζεν ἑορακέναι
[6, 3]	ταπεινῶσαι βούλεται, ἡμᾶς δὲ τοὺς	ἀπὸ	τῶν θεῶν ἀρχομένους ἐντιμοτέρους ἐκείνων
[6, 6]	στρατηγοὶ καὶ ὁ ἀφαιρεθεὶς ἀνὴρ	ὑπὸ	Ἀγασίου. καὶ ἔλεγον οἱ στρατηγοί·
[6, 4]	ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ, λαβὼν βοῦν	ὑπὸ	ἁμάξης (οὐ γὰρ ἦν ἄλλα
[6, 4]	μὲν οὐκέτι ἦν, βοῦς δὲ	ὑπὸ	ἁμάξης πριάμενοι ἐθύοντο· καὶ Ξενοφῶν
[6, 6]	ἀγαθὸν ἀγόμενον τῶν ἐμῶν λοχιτῶν	ὑπὸ	Δεξίππου, ὃν ὑμεῖς ἐπίστασθε ὑμᾶς
[6, 5]	κατὰ τοῦ πρανοῦς ὁμοίως ὥσπερ	ὑπὸ	ἱππέων διωκόμενοι· νάπος γὰρ αὐτοὺς
[6, 4]	ῥέουσα ἐπ´ αὐτῇ τῇ θαλάττῃ	ὑπὸ	τῇ ἐπικρατείᾳ τοῦ χωρίου. ξύλα
[6, 6]	ὄντα, Δέξιππον δὲ οἶδα αἱρεθέντα	ὑπὸ	τῆς στρατιᾶς ἄρχειν τῆς πεντηκοντόρου
[6, 6]	ταῦτα γενέσθαι. ὁ δὲ Κλέανδρος	ὑπὸ	τοῦ Δεξίππου τε ἀνερεθιζόμενος καὶ
[6, 1]	ἁρπάσας τὰ ὅπλα καὶ μάχεται	πρὸ	τοῦ ζεύγους· καὶ οὗτοι ταῦτ´
[6, 3]	ὑμῶν. οὕτως οὖν καὶ ἡμεῖς	δεῦρο	ἐπορεύθημεν. ~Ταύτην μὲν οὖν τὴν
[6, 3]	ὁδόν. ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο εἰς	τὸ	αὐτό, ἄσμενοί τε εἶδον ἀλλήλους
[6, 2]	τὰ σημεῖα δεικνύασι τῆς καταβάσεως	τὸ	βάθος πλέον ἢ ἐπὶ δύο
[6, 5]	δεξιὸν διεσπάρη· ἀπέθανον δὲ ὀλίγοι·	τὸ	γὰρ ἱππικὸν φόβον παρεῖχε τὸ
[6, 3]	πρῶτον θαῦμα ἦν τί εἴη	τὸ	γεγενημένον, ἔπειτα δὲ καὶ τῶν
[6, 2]	τοὺς κατειργασμένους Ἀρκάδας καὶ Ἀχαιούς,	τὸ	δ´ ἄλλο στράτευμα οὐδὲν εἶναι
[6, 4]	μάλιστα τεττάρων πλέθρων τὸ εὖρος·	τὸ	δ´ ἐντὸς τοῦ αὐχένος χωρίον
[6, 5]	ὃ οἱ Ἕλληνες ἱππεῖς ἦσαν,	τὸ	δὲ δεξιὸν ἅτε οὐ σφόδρα
[6, 5]	πάντες ἐπιστάμεθα ὅτι τολμήσουσιν ἐφέπεσθαι.	τὸ	δὲ διαβάντας ὄπισθεν νάπος χαλεπὸν
[6, 5]	ἀπὸ πολεμίων οὐδενὶ καλῷ ἔοικε,	τὸ	δὲ ἐφέπεσθαι καὶ τοῖς κακίοσι
[6, 4]	ναυπηγήσιμα ἐπ´ αὐτῇ τῇ θαλάττῃ.	τὸ	δὲ ὄρος εἰς μεσόγειαν μὲν
[6, 4]	καὶ τοῦτο γεῶδες καὶ ἄλιθον·	τὸ	δὲ παρὰ θάλατταν πλέον ἢ
[6, 4]	τοῦ αἰγιαλοῦ πρὸς τῷ λιμένι.	τὸ	δὲ χωρίον τοῦτο ὃ καλεῖται
[6, 3]	ἂν δοκῇ καιρὸς εἶναι εἰς	τὸ	δειπνοποιεῖσθαι· ἕως δ´ ἂν πορευώμεθα,
[6, 5]	ἐνταῦθα οἱ πελτασταὶ ἐδίωκον μέχρι	τὸ	δεξιὸν διεσπάρη· ἀπέθανον δὲ ὀλίγοι·
[6, 5]	διακοσίους ἄνδρας τὴν μὲν ἐπὶ	τὸ	δεξιὸν ἐπέτρεψεν ἐφέπεσθαι ἀπολιπόντας ὡς
[6, 6]	ὅτι οὐδὲν εἴη πρᾶγμα, ἀλλὰ	τὸ	δόγμα αἴτιον εἴη τὸ τοῦ
[6, 1]	λόγων δεῖν πρὸς ἀλλήλους, ἀλλὰ	τὸ	δόξαν τῷ ἑνὶ περαίνεσθαι ἄν·
[6, 1]	ὅπου δυναίμην ἐνταῦθ´ ἄκυρον ποιεῖν	τὸ	ἐκείνων ἀξίωμα, ἐκεῖνο ἐννοῶ μὴ
[6, 4]	ἐβούλοντο στρατοπεδεύεσθαι, ἀλλὰ ἐδόκει καὶ	τὸ	ἐλθεῖν ἐνταῦθα ἐξ ἐπιβουλῆς εἶναι,
[6, 6]	εἶναι διὰ τοῦτον, αὐτοί τε	τὸ	ἐπὶ τούτῳ ἀπολώλαμεν. ἤκουε γάρ,
[6, 5]	τῇ ἡμέρᾳ οἱ στρατηγοὶ εἰς	τὸ	ἐρυμνὸν χωρίον ἡγοῦντο· οἱ δὲ
[6, 4]	τοῦ χωρίου μάλιστα τεττάρων πλέθρων	τὸ	εὖρος· τὸ δ´ ἐντὸς τοῦ
[6, 3]	δὲ Θρᾷκες ἐπεὶ ηὐτύχησαν τοῦτο	τὸ	εὐτύχημα, συνεβόων τε ἀλλήλους καὶ
[6, 1]	λῃστὴς δήσας τὸν ἄνδρα καὶ	τὸ	ζεῦγος ἀπάγει· ἐνίοτε δὲ καὶ
[6, 5]	στρατηγοὺς καὶ λοχαγοὺς παριέναι ἐπὶ	τὸ	ἡγούμενον. καὶ ὁ Ξενοφῶν θαυμάσας
[6, 5]	ὁ Ξενοφῶν θαυμάσας ὅ τι	τὸ	ἴσχον εἴη τὴν πορείαν καὶ
[6, 5]	νεκροὺς ἔθαπτον πάντας ὁπόσους ἐπελάμβανε	τὸ	κέρας. ἐπεὶ δὲ τοὺς πρώτους
[6, 4]	κώμαις καὶ διεσπείροντο ὡς ἐπὶ	τὸ	λαμβάνειν, ἐπιπίπτουσιν αὐτοῖς οἱ Φαρναβάζου
[6, 4]	τι πᾶσα ἡ στρατιὰ διὰ	τὸ	μέλειν ἅπασιν ἐκυκλοῦντο περὶ τὰ
[6, 1]	ἄδηλον μὲν παντὶ ἀνθρώπῳ ὅπῃ	τὸ	μέλλον ἕξει, διὰ τοῦτο δὲ
[6, 5]	πολεμίους θεᾶσθαι. ἴστε μέντοι ὅτι	τὸ	μὲν ἀπιέναι ἀπὸ πολεμίων οὐδενὶ
[6, 4]	ἐν τῇ θαλάττῃ προκείμενον χωρίον,	τὸ	μὲν εἰς τὴν θάλατταν καθῆκον
[6, 5]	ὀλίγοι ὄντες. τῶν δὲ πολεμίων	τὸ	μὲν εὐώνυμον εὐθὺς διεσπάρη, καθ´
[6, 3]	μὲν γάρ, ἔφασαν, ᾤμεθα ὑμᾶς	τὸ	μὲν πρῶτον, ἐπειδὴ τὰ πυρὰ
[6, 3]	ὀλίγα καὶ βοῦς καταλελειμμένους. καὶ	τὸ	μὲν πρῶτον θαῦμα ἦν τί
[6, 1]	αἴτιόν τινος ὑμῖν ἀγαθοῦ γενέσθαι·	τὸ	μέντοι ἐμὲ προκριθῆναι ὑφ´ ὑμῶν
[6, 6]	φθέγγοιτο μηδείς, ἀλλ´ αὐτὸς λαβὼν	τὸ	μέρος διασώσειε τοῖς λῃσταῖς παρὰ
[6, 5]	ἔστησαν ἀγνοοῦντες εἰ διαβατέον εἴη	τὸ	νάπος. καὶ παρεγγυῶσι στρατηγοὺς καὶ
[6, 5]	σωτηρία. θαυμάζω δ´ ἔγωγε καὶ	τὸ	νάπος τοῦτο εἴ τις μᾶλλον
[6, 1]	μαντευτὸς ἦν ἐκ Δελφῶν· καὶ	τὸ	ὄναρ δὴ ἀπὸ τούτου τοῦ
[6, 4]	πεντακοσίους· οἱ δὲ λοιποὶ ἐπὶ	τὸ	ὄρος ἀνέφυγον. ἐκ τούτου ἀπαγγέλλει
[6, 6]	λείαν τινὲς οἰχόμενοι ἄλλοι εἰς	τὸ	ὄρος εἰλήφεσαν πρόβατα πολλά· ὀκνοῦντες
[6, 3]	προσέχειν τὸν νοῦν, ὡς ἂν	τὸ	παραγγελλόμενον δύνησθε ποιεῖν. νῦν μὲν
[6, 6]	ἐπεὶ δὲ καὶ ἑώρα αὐτοὺς	τὸ	παραγγελλόμενον εὐτάκτως ποιοῦντας, καὶ μᾶλλον
[6, 5]	διαπεπορεύμεθα χωρίων. πῶς γὰρ διαβατὸν	τὸ	πεδίον, εἰ μὴ νικήσομεν τοὺς
[6, 1]	ὄψιν καλὴν φαίνεσθαι. τέλος δὲ	τὸ	περσικὸν ὠρχεῖτο κρούων τὰς πέλτας
[6, 4]	πρὸς τῇ θαλάττῃ· εἰς δὲ	τὸ	πόλισμα ἂν γενόμενον οὐκ ἐβούλοντο
[6, 6]	δὲ οὐδὲν φαῦλον δοκεῖ εἶναι	τὸ	πρᾶγμα, εἰ ἡμῖν οὕτως ἔχων
[6, 6]	οἱ Λακεδαιμόνιοι. ἐνταῦθα πονηρὸν ἐδόκει	τὸ	πρᾶγμα εἶναι τοῖς Ἕλλησιν, καὶ
[6, 4]	δ´ ὑπ´ αὐτῇ τῇ πέτρᾳ	τὸ	πρὸς ἑσπέραν αἰγιαλὸν ἔχων. κρήνη
[6, 5]	ὥρμησαν, οἵ θ´ ἱππεῖς καὶ	τὸ	στῖφος τῶν Βιθυνῶν· καὶ τρέπονται
[6, 6]	ἐλαίου. καὶ ὁπότε μὲν καταμένοι	τὸ	στράτευμα ἀναπαυόμενον, ἐξῆν ἐπὶ λείαν
[6, 6]	περὶ ὑμῶν ἐνίων ἤκουον ὡς	τὸ	στράτευμα ἀφίστατε ἀπὸ Λακεδαιμονίων. Ἐκ
[6, 3]	ἀπαγγέλλουσι πρὸς τὸν Ξενοφῶντα καὶ	τὸ	στράτευμα) γρᾴδια δὲ καὶ γερόντια
[6, 6]	ἐξιόντες· ὁπότε δὲ ἐξίοι πᾶν	τὸ	στράτευμα, εἴ τις χωρὶς ἀπελθὼν
[6, 6]	πλοῖον δ´ οὐδέν. ἐτύγχανε δὲ	τὸ	στράτευμα ἔξω ὂν ὅτε ἀφίκετο
[6, 5]	πέρα μεσούσης τῆς ἡμέρας προάγοντες	τὸ	στράτευμα ἔξω τῶν κωμῶν ἐλάμβανον
[6, 2]	ἅμα δὲ μισῶν ἐκ τούτου	τὸ	στράτευμα, ἐπιτρέπει αὐτῷ ποιεῖν ὅ
[6, 5]	ἐδόκει ἂν οὕτω πέραν γενέσθαι	τὸ	στράτευμα ἢ εἰ κατὰ τὴν
[6, 4]	χώραν ἀπιέναι ᾗπερ πρόσθεν εἶχε	τὸ	στράτευμα καὶ ἄρχειν τοὺς πρόσθεν
[6, 1]	δὲ ὑστεραίᾳ προσῆγον αὐτοὺς εἰς	τὸ	στράτευμα· καὶ ἔδοξε τοῖς στρατιώταις
[6, 6]	ἐντεῦθεν ἐπειδὴ ἀπορία ἦν, συνήγαγον	τὸ	στράτευμα οἱ ἄρχοντες· καὶ ἔνιοι
[6, 4]	τις τοῦ λοιποῦ μνησθῇ δίχα	τὸ	στράτευμα ποιεῖν, θανάτῳ αὐτὸν ζημιοῦσθαι,
[6, 3]	ἡ χώρα αἴθεσθαι ἐδόκει καὶ	τὸ	στράτευμα πολὺ εἶναι. ἐπεὶ δὲ
[6, 2]	τοῖς ἱεροῖς συστρατεύεσθαι. οὕτω γίγνεται	τὸ	στράτευμα τρίχα, Ἀρκάδες μὲν καὶ
[6, 4]	ἀναλαβόντες τοὺς λοιποὺς ἄνδρας εἰς	τὸ	στρατόπεδον ἀφικνοῦνται. καὶ ἤδη μὲν
[6, 5]	δ´ ἦσαν ὡς ἑξήκοντα ἐπὶ	τὸ	στρατόπεδον. ~Ἐντεῦθεν οἱ μὲν πολέμιοι
[6, 4]	τοὺς δὲ ἐδίωξαν μέχρι εἰς	τὸ	στρατόπεδον. καὶ κραυγῆς γενομένης εἰς
[6, 4]	τις ταῦτα τῶν ἀποφευγόντων εἰς	τὸ	στρατόπεδον. καὶ ὁ Ξενοφῶν, ἐπεὶ
[6, 4]	ταῦτα δὲ ποιήσαντες ἀνεχώρησαν ἐπὶ	τὸ	στρατόπεδον. καὶ τότε μὲν δειπνήσαντες
[6, 4]	καὶ διώκειν μὲν καὶ κινεῖν	τὸ	στρατόπεδον νυκτὸς οὐκ ἀσφαλὲς ἐδόκει
[6, 3]	Ἀρκάδων στρατηγῶν ἀπιόντι ἤδη εἰς	τὸ	συγκείμενον καὶ πολλὰ χρήματα ἄγοντι
[6, 1]	ὃ εἶδεν ὅτε ἤρχετο ἐπὶ	τὸ	συνεπιμελεῖσθαι τῆς στρατιᾶς καθίστασθαι. καὶ
[6, 5]	ἐπεὶ δὲ εἶδον οἱ Ἕλληνες	τό	τε Φαρναβάζου ἱππικὸν ἔτι συνεστηκὸς
[6, 1]	τῇ μὲν νυκτὶ ταύτῃ τοῦτο	τὸ	τέλος ἐγένετο. Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ
[6, 6]	ἀλλὰ τὸ δόγμα αἴτιον εἴη	τὸ	τοῦ στρατεύματος ταῦτα γενέσθαι. ὁ
[6, 5]	τὸ γὰρ ἱππικὸν φόβον παρεῖχε	τὸ	τῶν πολεμίων πολὺ ὄν. ἐπεὶ
[6, 4]	δὲ ἦν μὲν στρατηγὸς κατὰ	τὸ	Χειρισόφου μέρος, ἐπεὶ δὲ ἑώρα
[6, 4]	ἀνέκραγον, ὡς οὐδὲν δέον εἰς	τὸ	χωρίον ἄγειν, ἀλλὰ θύεσθαι ὡς
[6, 5]	πολέμιοι ὑπέμενον, νομίζοντες καλὸν ἔχειν	τὸ	χωρίον. ἐπεὶ δ´ ἐπλησίαζον, ἀλαλάξαντες
[6, 6]	Ξενοφῶντα, ἀκούοντες ὅτι οὗτος πολίζει	τὸ	χωρίον, ἐρωτῶντες ὅ τι δέοι
[6, 5]	ᾗ ἡ εἴσοδος ἦν εἰς	τὸ	χωρίον, καὶ ἀπεσταύρωσαν ἅπαν, καταλιπόντες
[6, 4]	λέγειν ὡς ὁ Ξενοφῶν βουλόμενος	τὸ	χωρίον οἰκίσαι πέπεικε τὸν μάντιν
[6, 1]	καθίστασθαι. καὶ ὅτε ἐξ Ἐφέσου	ὡρμᾶτο	Κύρῳ συσταθησόμενος, αἰετὸν ἀνεμιμνῄσκετο ἑαυτῷ
[6, 1]	αὐτὸν πρὸς Ἀναξίβιον ὅ τι	ἐδύνατο	καὶ μάλα ἐμοῦ αὐτὸν σιγάζοντος.
[6, 1]	πεπαμένον ὀρχηστρίδα εἰσάγει σκευάσας ὡς	ἐδύνατο	κάλλιστα καὶ ἀσπίδα δοὺς κούφην
[6, 5]	πορευομένη καὶ ἅμα ἡ σάλπιγξ	ἐφθέγξατο	καὶ ἐπαιάνιζον καὶ μετὰ ταῦτα
[6, 1]	δοὺς κούφην αὐτῇ. ἡ δὲ	ὠρχήσατο	πυρρίχην ἐλαφρῶς. ἐνταῦθα κρότος ἦν
[6, 1]	τὰς πέλτας καὶ ὤκλαζε καὶ	ἐξανίστατο·	καὶ ταῦτα πάντα ἐν ῥυθμῷ
[6, 6]	τὸ στράτευμα ἔξω ὂν ὅτε	ἀφίκετο	καὶ ἐπὶ λείαν τινὲς οἰχόμενοι
[6, 1]	Ἐφέσου ὡρμᾶτο Κύρῳ συσταθησόμενος, αἰετὸν	ἀνεμιμνῄσκετο	ἑαυτῷ δεξιὸν φθεγγόμενον, καθήμενον μέντοι,
[6, 6]	βούλοιτο προελόμενον ἰέναι. ὁ δὲ	προείλετο	τοὺς στρατηγούς. μετὰ ταῦτα ἐπορεύετο
[6, 2]	ἀφ´ ἧς ᾑρέθη. Ξενοφῶν μέντοι	ἐβούλετο	κοινῇ μετ´ αὐτῶν τὴν πορείαν
[6, 1]	ὁ δὲ Ξενοφῶν τῇ μὲν	ἐβούλετο	ταῦτα, νομίζων καὶ τὴν τιμὴν
[6, 4]	τρὶς ἐπὶ τῇ ἀφόδῳ οὐκ	ἐγίγνετο	τὰ ἱερά. ἐκτούτου χαλεπῶς εἶχον
[6, 4]	ἐθύετο εἰς τρίς, καὶ οὐκ	ἐγίγνετο	τὰ ἱερά. καὶ ἤδη καὶ
[6, 6]	αὐτῷ ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας οὐκ	ἐγίγνετο	τὰ ἱερά, συγκαλέσας τοὺς στρατηγοὺς
[6, 4]	δὲ ἐπὶ τῇ ἀφόδῳ οὐκ	ἐγίγνετο	τὰ ἱερά. ταύτην μὲν οὖν
[6, 4]	ἐπεὶ δὲ τὰ ἱερὰ καλὰ	ἐγένετο,	εἵποντο καὶ οἱ Ἀρκάδες, καὶ
[6, 5]	μάντις τῶν Ἑλλήνων σφαγιάζεται, καὶ	ἐγένετο	ἐπὶ τοῦ πρώτου καλὰ τὰ
[6, 1]	ἀποδέχεσθαι. τοῦτο μὲν δὴ οὕτως	ἐγένετο.	ἡ δὲ στρατιὰ συνῆλθε, καὶ
[6, 3]	ὡς τριάκοντα. ἐπεὶ δὲ φῶς	ἐγένετο,	ἦγεν ἕκαστος ὁ στρατηγὸς τὸν
[6, 5]	δὲ ἔνθα ἡ πρώτη συμβολὴ	ἐγένετο,	στησάμενοι τρόπαιον ἀπῇσαν ἐπὶ θάλατταν
[6, 1]	νυκτὶ ταύτῃ τοῦτο τὸ τέλος	ἐγένετο.	Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ προσῆγον αὐτοὺς
[6, 4]	σῴζεσθαι. Ἐπειδὴ δὲ ὑστέρα ἡμέρα	ἐγένετο	τῆς εἰς ταὐτὸν συνόδου, ἐπ´
[6, 2]	καὶ ἐπὶ τῶν τειχῶν ὅπλα	ἐφαίνετο.	Ἐκ τούτου οἱ ταράξαντες ταῦτα
[6, 5]	Τιμασίων μὲν ἔχων τοὺς ἱππέας	ἐφείπετο,	καὶ ἀπεκτίννυσαν ὅσουσπερ ἐδύναντο ὡς
[6, 2]	πόλεως τῶν Ἡρακλεωτῶν ἀρξάμενος πεζῇ	ἐπορεύετο	διὰ τῆς χώρας· ἐπεὶ δὲ
[6, 2]	τῆς Ἡρακλεώτιδος καὶ διὰ μεσογείας	ἐπορεύετο.	~Ἔπραξαν δ´ αὐτῶν ἕκαστοι τάδε.
[6, 6]	προείλετο τοὺς στρατηγούς. μετὰ ταῦτα	ἐπορεύετο	πρὸς Κλέανδρον Ἀγασίας καὶ οἱ
[6, 4]	ἐξιέναι. καὶ ἐπὶ τούτῳ πάλιν	ἐθύετο	εἰς τρίς, καὶ οὐκ ἐγίγνετο
[6, 5]	οἶνον. πρῲ δ´ ἀναστὰς Ξενοφῶν	ἐθύετο	ἐπ´ ἐξόδῳ, καὶ γίγνεται τὰ
[6, 6]	ἔχοντες τὼ ἄνδρε· Κλέανδρος δὲ	ἐθύετο	ἐπὶ τῇ πορείᾳ καὶ ξυνῆν
[6, 4]	ἱερῶν. Καὶ πάλιν τῇ ὑστεραίᾳ	ἐθύετο,	καὶ σχεδόν τι πᾶσα ἡ
[6, 4]	εἰς ταὐτὸν συνόδου, ἐπ´ ἐξόδῳ	ἐθύετο	Ξενοφῶν· ἀνάγκη γὰρ ἦν ἐπὶ
[6, 1]	ἀνακοινῶσαι· καὶ παραστησάμενος δύο ἱερεῖα	ἐθύετο	τῷ Διὶ τῷ βασιλεῖ, ὅσπερ
[6, 5]	ἱππέων διωκόμενοι· νάπος γὰρ αὐτοὺς	ὑπεδέχετο,	ὃ οὐκ ᾔδεσαν οἱ Ἕλληνες,
[6, 1]	ἐνόμιζεν ἑορακέναι ὃ εἶδεν ὅτε	ἤρχετο	ἐπὶ τὸ συνεπιμελεῖσθαι τῆς στρατιᾶς
[6, 3]	τῶν Ἑλλήνων, ἀλλ´ ἐν τούτῳ	ἴσχετο.	τὰ μὲν δὴ τῶν Ἀρκάδων
[6, 3]	σπονδῶν· καὶ τὰ μὲν ἄλλα	ὡμολόγητο	αὐτοῖς, ὁμήρους δὲ οὐκ ἐδίδοσαν
[6, 4]	καὶ ὁ Ξενοφῶν, ἐπεὶ οὐκ	ἐγεγένητο	τὰ ἱερὰ ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ,
[6, 2]	πρῶτον μὲν Χειρίσοφον, ὅτι ἄρχων	ᾕρητο·	ἔστι δ´ οἳ καὶ Ξενοφῶντα.
[6, 1]	τοτὲ δὲ ὡς πρὸς ἕνα	ἐχρῆτο	ταῖς πέλταις, τοτὲ δ´ ἐδινεῖτο
[6, 5]	καὶ οὐδεὶς ἀντέλεγε. καὶ ὃς	ἡγεῖτο,	παραγγείλας διαβαίνειν ᾗ ἕκαστος ἐτύγχανε
[6, 3]	μηδὲν ἡμᾶς λάθῃ. Ταῦτ´ εἰπὼν	ἡγεῖτο.	παρέπεμψε δὲ καὶ τῶν γυμνήτων
[6, 5]	ταῦτα παρελαύνων ἔλεγε καὶ ἅμα	ὑφηγεῖτο	ἐπὶ φάλαγγος, καὶ τοὺς πελταστὰς
[6, 1]	ἐχρῆτο ταῖς πέλταις, τοτὲ δ´	ἐδινεῖτο	καὶ ἐξεκυβίστα ἔχων τὰς πέλτας,
[6, 1]	καὶ οἱ ἄλλοι, καὶ ὅτι	ὑπισχνεῖτο	Ἀναξίβιος, εἰ ἀφίκοιντο ἔξω τοῦ
[6, 1]	καὶ τὴν προειργασμένην δόξαν ἀποβαλεῖν,	ἠπορεῖτο.	διαπορουμένῳ δὲ αὐτῷ διακρῖναι ἔδοξε
[6, 6]	ἄνδρας, καὶ ἡ στρατιά σοι	ὑφεῖτο	ὅ τι ἐβούλου ποιῆσαι καὶ
[6, 1]	φαίνεσθαι. τέλος δὲ τὸ περσικὸν	ὠρχεῖτο	κρούων τὰς πέλτας καὶ ὤκλαζε
[6, 1]	μὲν ὡς δύο ἀντιταττομένων μιμούμενος	ὠρχεῖτο,	τοτὲ δὲ ὡς πρὸς ἕνα
[6, 6]	λαβὼν οὗτος ἦγεν, ἵνα μὴ	φθέγγοιτο	μηδείς, ἀλλ´ αὐτὸς λαβὼν τὸ
[6, 6]	ὁπότε ἡ στρατιὰ ἐξίοι ἰδίᾳ	λῄζοιτο,	δημόσια εἶναι τὰ ληφθέντα. ταῦτα
[6, 6]	παραπλέοντες ἄσμενοι κατῆγον, ἀκούοντες ὡς	οἰκίζοιτο	πόλις καὶ λιμὴν εἴη. ἔπεμπον
[6, 6]	τούτου ἔδωκεν ἡ στρατιὰ οὕστινας	βούλοιτο	προελόμενον ἰέναι. ὁ δὲ προείλετο
[6, 1]	γενέσθαι ἄρχοντα. ὁπότε δ´ αὖ	ἐνθυμοῖτο	ὅτι ἄδηλον μὲν παντὶ ἀνθρώπῳ
[6, 5]	ποιησάμενοι ἐπορεύοντο ἐπὶ τοὺς πολεμίους.	παρήγγελτο	δὲ τὰ μὲν δόρατα ἐπὶ
[6, 1]	μήτε ἀδικεῖσθαι. οἱ δὲ στρατηγοὶ	ἀπεκρίναντο	ὅτι περὶ μὲν τούτων σὺν
[6, 3]	δὲ οὐδείς· ὥστε κινηθῆναι οὐκ	ἐδύναντο	ἐκ τοῦ χωρίου, ἀλλὰ τελευτῶντες
[6, 1]	τῶν Ἀρκάδων ἀναστάντες ἐξοπλισάμενοι ὡς	ἐδύναντο	κάλλιστα ᾖσάν τε ἐν ῥυθμῷ
[6, 4]	ἔθαψαν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων ὡς	ἐδύναντο	κάλλιστα· οὓς δὲ μὴ ηὕρισκον,
[6, 3]	τετταράκοντα σταδίους, καὶ αὐτοὶ ὡς	ἐδύναντο	πλεῖστα πυρὰ ἔκαιον. ἐπεὶ δὲ
[6, 6]	οἰκέτας καὶ τὰ χρήματα ὅποι	ἐδύναντο	προσωτάτω· οἱ δὲ Ἕλληνες προσέμενον
[6, 3]	ὡς εἰς μάχην ἐπορεύοντο ᾗ	ἐδύναντο	τάχιστα. Τιμασίων δὲ καὶ οἱ
[6, 5]	ἱππέας ἐφείπετο, καὶ ἀπεκτίννυσαν ὅσουσπερ	ἐδύναντο	ὡς ὀλίγοι ὄντες. τῶν δὲ
[6, 5]	τὰ δόρατα καθίεσαν, ἐνταῦθα οὐκέτι	ἐδέξαντο	οἱ πολέμιοι, ἀλλὰ ἔφευγον. καὶ
[6, 1]	καὶ ἔχοντές τι οἴκαδε ἀφίκωνται.	ἡγήσαντο	οὖν, εἰ ἕνα ἕλοιντο ἄρχοντα,
[6, 4]	πρεσβύτατοι τῶν Ἀρκάδων. καὶ δόγμα	ἐποιήσαντο,	ἐάν τις τοῦ λοιποῦ μνησθῇ
[6, 1]	μὲν Θρᾷκες καὶ πρὸς αὐλὸν	ὠρχήσαντο	σὺν τοῖς ὅπλοις καὶ ἥλλοντο
[6, 1]	ῥυθμὸν αὐλούμενοι καὶ ἐπαιάνισαν καὶ	ὠρχήσαντο	ὥσπερ ἐν ταῖς πρὸς τοὺς
[6, 1]	ἄλλῃ ἀφικνοῦνται εἰς Σινώπην καὶ	ὡρμίσαντο	εἰς Ἁρμήνην τῆς Σινώπης. Σινωπεῖς
[6, 2]	ἐν τῇ Μαριανδυνῶν χώρᾳ. καὶ	ὡρμίσαντο	παρὰ τῇ Ἀχερουσιάδι Χερρονήσῳ, ἔνθα
[6, 2]	αἱροῦνται ἑαυτῶν δέκα· τούτους δὲ	ἐψηφίσαντο	ἐκ τῆς νικώσης ὅ τι
[6, 4]	ταύτην μὲν οὖν τὴν ἡμέραν	ἐπαύσαντο.	καί τινες ἐτόλμων λέγειν ὡς
[6, 1]	ἐπεὶ δὲ τοῦτο ὡμολόγησαν, εὐθὺς	ἐπαύσαντο	πολεμοῦντες καὶ οὐκέτι πέρα ἐπολιόρκησαν
[6, 1]	τῇ πατρίδι μου οὐ πρόσθεν	ἐπαύσαντο	πολεμοῦντες πρὶν ἐποίησαν πᾶσαν τὴν
[6, 3]	εἶναι. ἐπεὶ δὲ ὥρα ἦν,	κατεστρατοπεδεύσαντο	ἐπὶ λόφον ἐκβάντες, καὶ τά
[6, 1]	Ἐπεὶ ταῦτα εἶπε, πολὺ πλείονες	ἀνίσταντο	λέγοντες ὡς δέοι αὐτὸν ἄρχειν.
[6, 2]	ᾐτιῶντο διαφθείρειν τὴν πρᾶξιν· καὶ	συνίσταντο	οἱ Ἀρκάδες καὶ οἱ Ἀχαιοί·
[6, 3]	ῥᾳδίως ἀπέφευγον· ἄλλοι δὲ ἄλλῃ	ἐπετίθεντο.	καὶ τῶν μὲν πολλοὶ ἐτιτρώσκοντο,
[6, 4]	βουλόμενοι σὺν τοῖς Βιθυνοῖς, εἰ	δύναιντο,	ἀποκωλῦσαι τοὺς Ἕλληνας μὴ ἐλθεῖν
[6, 5]	τούτους ἰτέον εἶναι οὕτως ὅπως	δύναιντο,	ὡς μὴ τεθαρρηκότες ἀναπαύσαιντο. συνταξάμενοι
[6, 5]	ὅπως δύναιντο, ὡς μὴ τεθαρρηκότες	ἀναπαύσαιντο.	συνταξάμενοι δὴ πορεύονται. ἐντεῦθεν οἱ
[6, 5]	τὴν ἐκ τῶν κωμῶν, ἔνθα	ἔκειντο	ἁθρόοι, συνενεγκόντες αὐτοὺς ἔθαψαν. Ἤδη
[6, 5]	ἐπ´ αὐτούς. παιανίσαντες οὖν εὐθὺς	ἐπέκειντο·	οἱ δ´ οὐχ ὑπέμειναν. καὶ
[6, 2]	εἴσω ἀνεσκεύασαν, καὶ αἱ πύλαι	ἐκέκλειντο	καὶ ἐπὶ τῶν τειχῶν ὅπλα
[6, 2]	καθ´ ἑαυτοὺς ἂν τὴν πορείαν	ποιοῖντο	καὶ πειρῷντο ἀγαθόν τι λαμβάνειν.
[6, 1]	καὶ ὅτι ὑπισχνεῖτο Ἀναξίβιος, εἰ	ἀφίκοιντο	ἔξω τοῦ Πόντου, μισθοφορὰν αὐτοῖς
[6, 1]	ἀφίκωνται. ἡγήσαντο οὖν, εἰ ἕνα	ἕλοιντο	ἄρχοντα, μᾶλλον ἂν ἢ πολυαρχίας
[6, 1]	προσδεῖσθαι τῆς ἀρχῆς μήτε εἰ	αἱροῖντο	ἀποδέχεσθαι. τοῦτο μὲν δὴ οὕτως
[6, 1]	μὲν τούτων σὺν τῇ στρατιᾷ	βουλεύσοιντο,	ἐπὶ ξένια δὲ ἐδέχοντο αὐτούς·
[6, 3]	ἐπεὶ δὲ ἀπορία πολλὴ ἦν,	διελέγοντο	περὶ σπονδῶν· καὶ τὰ μὲν
[6, 3]	εὐτύχημα, συνεβόων τε ἀλλήλους καὶ	συνελέγοντο	ἐρρωμένως τῆς νυκτός. καὶ ἅμα
[6, 6]	εἶχον ἀμφὶ τὰ ἑαυτῶν καὶ	ἀπήγοντο	καὶ τοὺς οἰκέτας καὶ τὰ
[6, 6]	πρᾶγμα εἶναι τοῖς Ἕλλησιν, καὶ	ἐδέοντο	μὴ ποιεῖν ταῦτα. ὁ δ´
[6, 3]	ἄσμενοί τε εἶδον ἀλλήλους καὶ	ἠσπάζοντο	ὥσπερ ἀδελφούς. καὶ ἐπυνθάνοντο οἱ
[6, 4]	μὲν οὖν τὴν ἡμέραν αὐτοῦ	ηὐλίζοντο	ἐπὶ τοῦ αἰγιαλοῦ πρὸς τῷ
[6, 3]	πολλὰ περιεβάλλοντο. οἱ δὲ Θρᾷκες	ἡθροίζοντο	οἱ διαφεύγοντες· πολλοὶ δὲ διέφευγον
[6, 2]	τοῦ Παρθενίου· τοῦτον δὲ παραπλεύσαντες}	ἀφίκοντο	εἰς Ἡράκλειαν πόλιν Ἑλληνίδα Μεγαρέων
[6, 3]	ἐπὶ Κάλπης ὁδόν. ἐπεὶ δὲ	ἀφίκοντο	εἰς τὸ αὐτό, ἄσμενοί τε
[6, 6]	καὶ ἀνδράποδα καὶ πρόβατα· καὶ	ἀφίκοντο	ἑκταῖοι εἰς Χρυσόπολιν τῆς Καλχηδονίας,
[6, 3]	ἐπετίθεντο. καὶ τῶν μὲν πολλοὶ	ἐτιτρώσκοντο,	τῶν δὲ οὐδείς· ὥστε κινηθῆναι
[6, 3]	πολλὰ ἔλαβον καὶ πρόβατα πολλὰ	περιεβάλλοντο.	οἱ δὲ Θρᾷκες ἡθροίζοντο οἱ
[6, 6]	ξυνῆν Ξενοφῶντι φιλικῶς καὶ ξενίαν	ξυνεβάλλοντο.	ἐπεὶ δὲ καὶ ἑώρα αὐτοὺς
[6, 3]	σύνδυο λόχους ἦγον οἱ στρατηγοί.	συνεβάλλοντο	δὲ καὶ λόφον εἰς ὃν
[6, 1]	αἱρεῖσθαι· καὶ ἐπεὶ τοῦτο ἔδοξε,	προυβάλλοντο	αὐτόν. ἐπεὶ δὲ ἐδόκει δῆλον
[6, 2]	καὶ πρὸς ταῦτα βουλεύεσθαι. ἐντεῦθεν	προυβάλλοντο	πρέσβεις πρῶτον μὲν Χειρίσοφον, ὅτι
[6, 1]	ὠρχήσαντο σὺν τοῖς ὅπλοις καὶ	ἥλλοντο	ὑψηλά τε καὶ κούφως καὶ
[6, 4]	τὸ πόλισμα ἂν γενόμενον οὐκ	ἐβούλοντο	στρατοπεδεύεσθαι, ἀλλὰ ἐδόκει καὶ τὸ
[6, 3]	καὶ ἠσπάζοντο ὥσπερ ἀδελφούς. καὶ	ἐπυνθάνοντο	οἱ Ἀρκάδες τῶν περὶ Ξενοφῶντα
[6, 3]	ἔπειτα δὲ καὶ τῶν καταλελειμμένων	ἐπυνθάνοντο	ὅτι οἱ μὲν Θρᾷκες ἀφ´
[6, 1]	χώρᾳ. ἐπεὶ δὲ σπονδαί τε	ἐγένοντο	καὶ ἐπαιάνισαν, ἀνέστησαν πρῶτον μὲν
[6, 4]	τούτῳ εἴη. ἀλλ´ οὐδ´ ὣς	ἐγένοντο.	Νέων δὲ ἦν μὲν στρατηγὸς
[6, 5]	ταύτῃ ἐφειστήκει. προϊόντες δέ, ἐπεὶ	ἐγένοντο	οἱ ἡγούμενοι ἐπὶ νάπει μεγάλῳ
[6, 1]	στρατηγοί. ὡς δὲ ταῦτα διενοοῦντο,	ἐτράποντο	ἐπὶ τὸν Ξενοφῶντα· καὶ οἱ
[6, 5]	οὐκ ᾔδεσαν οἱ Ἕλληνες, ἀλλὰ	προαπετράποντο	διώκοντες· ὀψὲ γὰρ ἦν. ἐπανελθόντες
[6, 5]	ἐρυμνὸν χωρίον ἡγοῦντο· οἱ δὲ	εἵποντο	ἀναλαβόντες τὰ ὅπλα καὶ τὰ
[6, 4]	δὲ τὰ ἱερὰ καλὰ ἐγένετο,	εἵποντο	καὶ οἱ Ἀρκάδες, καὶ τοὺς
[6, 6]	τοῖς ὑποζυγίοις καὶ τοῖς ἀνδραπόδοις	ἐφέροντο	ἀδεῶς πυροὺς καὶ κριθάς, οἶνον,
[6, 1]	ἦν πολύς, καὶ οἱ Παφλαγόνες	ἤροντο	εἰ καὶ γυναῖκες συνεμάχοντο αὐτοῖς.
[6, 4]	ἦσαν ἐν ταῖς κώμαις καὶ	διεσπείροντο	ὡς ἐπὶ τὸ λαμβάνειν, ἐπιπίπτουσιν
[6, 3]	λόφον ἔνθα οἱ Ἕλληνες ἐστρατοπεδεύοντο	ἐτάττοντο	καὶ ἱππεῖς πολλοὶ καὶ πελτασταί,
[6, 3]	τὸν λόφον ἔνθα οἱ Ἕλληνες	ἐστρατοπεδεύοντο	ἐτάττοντο καὶ ἱππεῖς πολλοὶ καὶ
[6, 2]	πλέθρων. Οἱ δὲ στρατιῶται συλλεγέντες	ἐβουλεύοντο	τὴν λοιπὴν πορείαν πότερον κατὰ
[6, 3]	ἀμφὶ Ξενοφῶντα, ἐπεὶ ἠρίστησαν, συσκευασάμενοι	ἐπορεύοντο,	βουλόμενοι ὡς τάχιστα συμμεῖξαι τοῖς
[6, 5]	καὶ τοὺς πελταστὰς ἑκατέρωθεν ποιησάμενοι	ἐπορεύοντο	ἐπὶ τοὺς πολεμίους. παρήγγελτο δὲ
[6, 3]	θεοῖς, συνταξάμενοι ὡς εἰς μάχην	ἐπορεύοντο	ᾗ ἐδύναντο τάχιστα. Τιμασίων δὲ
[6, 5]	μὲν ἔμενον, οἱ δ´ ἄλλοι	ἐπορεύοντο.	πρὶν δὲ πεντεκαίδεκα στάδια διεληλυθέναι
[6, 6]	συγκεκομισμένοι καὶ τἆλλα ἃ εἰλήφεσαν	ἐξεπορεύοντο	διὰ τῶν Βιθυνῶν. ἐπεὶ δὲ
[6, 4]	βοῦς δὲ ὑπὸ ἁμάξης πριάμενοι	ἐθύοντο·	καὶ Ξενοφῶν Κλεάνορος ἐδεήθη τοῦ
[6, 4]	γὰρ πολέμιοι ἀνατεθαρρήκασιν. ἐκ τούτου	ἐθύοντο	οἱ στρατηγοί, μάντις δὲ παρῆν
[6, 5]	ἣ ἐπὶ τῷ νάπει ἦν	ἐξεμηρύοντο.	ἐπεὶ δὲ διέβησαν, παριὼν παρὰ
[6, 3]	ἄγοντι ἐπιτίθενται. καὶ τέως μὲν	ἐμάχοντο	ἅμα πορευόμενοι οἱ Ἕλληνες, ἐπὶ
[6, 1]	Παφλαγόνες ἤροντο εἰ καὶ γυναῖκες	συνεμάχοντο	αὐτοῖς. οἱ δ´ ἔλεγον ὅτι
[6, 2]	καὶ Ξενοφῶντα. οἱ δὲ ἰσχυρῶς	ἀπεμάχοντο·	ἀμφοῖν γὰρ ταὐτὰ ἐδόκει μὴ
[6, 1]	στρατιᾷ βουλεύσοιντο, ἐπὶ ξένια δὲ	ἐδέχοντο	αὐτούς· παρεκάλεσαν δὲ καὶ τῶν
[6, 3]	οἱ μὲν Θρᾷκες ἀφ´ ἑσπέρας	ᾤχοντο	ἀπιόντες, καὶ τοὺς Ἕλληνας δ´
[6, 1]	μετὰ τοῦτο οἱ μὲν πρέσβεις	ᾤχοντο·	οἱ δὲ Ἕλληνες, ἐπειδὴ πλοῖα
[6, 5]	στρατηγοὶ εἰς τὸ ἐρυμνὸν χωρίον	ἡγοῦντο·	οἱ δὲ εἵποντο ἀναλαβόντες τὰ
[6, 1]	ὁρῶντες δὲ οἱ Παφλαγόνες δεινὰ	ἐποιοῦντο	πάσας τὰς ὀρχήσεις ἐν ὅπλοις
[6, 6]	ἔνιοι μὲν αὐτῶν παρ´ ὀλίγον	ἐποιοῦντο	τὸν Κλέανδρον, τῷ δὲ Ξενοφῶντι
[6, 4]	οἱ Ἕλληνες μάλ´ ἀθύμως ἔχοντες	ἐδειπνοποιοῦντο,	καὶ ἐξαπίνης διὰ τῶν λασίων
[6, 3]	ἐπὶ τῷ λόφῳ γενόμενοι ἔνθα	ἐπολιορκοῦντο	οἱ Ἕλληνες. καὶ οὐχ ὁρῶσιν
[6, 4]	στρατιὰ διὰ τὸ μέλειν ἅπασιν	ἐκυκλοῦντο	περὶ τὰ ἱερά· τὰ δὲ
[6, 6]	ἀφθονία· καὶ γὰρ ἀγοραὶ πάντοθεν	ἀφικνοῦντο	ἐκ τῶν Ἑλληνίδων πόλεων καὶ
[6, 1]	οἱ στρατηγοί. ὡς δὲ ταῦτα	διενοοῦντο,	ἐτράποντο ἐπὶ τὸν Ξενοφῶντα· καὶ
[6, 1]	Αἰνιᾶνες καὶ Μάγνητες ἀνέστησαν, οἳ	ὠρχοῦντο	τὴν καρπαίαν καλουμένην ἐν τοῖς
[6, 2]	οἱ ταράξαντες ταῦτα τοὺς στρατηγοὺς	ᾐτιῶντο	διαφθείρειν τὴν πρᾶξιν· καὶ συνίσταντο
[6, 2]	ἂν τὴν πορείαν ποιοῖντο καὶ	πειρῷντο	ἀγαθόν τι λαμβάνειν. ταῦτ´ ἔδοξε·
[6, 1]	τῆς νυκτὸς τοὺς πρόσω σκηνοῦντας	ἐπειρῶντο	κακουργεῖν· καὶ πολεμικώτατα πρὸς ἀλλήλους
[6, 1]	καὶ κούφως καὶ ταῖς μαχαίραις	ἐχρῶντο·	τέλος δὲ ὁ ἕτερος τὸν
[6, 3]	ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο εἰς τὸ	αὐτό,	ἄσμενοί τε εἶδον ἀλλήλους καὶ
[6, 1]	ἦν δὲ οὐδὲν πεπονθώς. μετὰ	τοῦτο	Αἰνιᾶνες καὶ Μάγνητες ἀνέστησαν, οἳ
[6, 4]	ὅσον ἐπὶ εἴκοσι σταδίους, καὶ	τοῦτο	γεῶδες καὶ ἄλιθον· τὸ δὲ
[6, 1]	ὅπῃ τὸ μέλλον ἕξει, διὰ	τοῦτο	δὲ καὶ κίνδυνος εἴη καὶ
[6, 6]	ἐλθεῖν μίαν ἡμέραν καὶ νύκτα.	τοῦτο	δὲ ποιήσαντες ἔλαβον πολλὰ καὶ
[6, 3]	δέ, ὥς γε ἡμῖν ἐδόκουν,	τοῦτο	δείσαντες ἀπῆλθον· σχεδὸν γὰρ ἀμφὶ
[6, 1]	ἔλεγον ἕνα αἱρεῖσθαι· καὶ ἐπεὶ	τοῦτο	ἔδοξε, προυβάλλοντο αὐτόν. ἐπεὶ δὲ
[6, 5]	δ´ ἔγωγε καὶ τὸ νάπος	τοῦτο	εἴ τις μᾶλλον φοβερὸν νομίζει
[6, 5]	πάσχουσιν οἱ πολεμίους φεύγοντες, καὶ	τοῦτο	ἐννοήσατε ὅτι ἐπὶ ταῖς θύραις
[6, 1]	αἱρῶνται; ἐπεὶ εἰ οὕτω γε	τοῦτο	ἔχει, ἔφη, οὐδὲ λοχαγεῖν ἡμῖν
[6, 1]	ἀρχῆς μήτε εἰ αἱροῖντο ἀποδέχεσθαι.	τοῦτο	μὲν δὴ οὕτως ἐγένετο. ἡ
[6, 1]	παρελθὼν εἶπεν· Ἀλλ´, ὦ ἄνδρες,	τοῦτο	μὲν ἴστε, ὅτι οὐδ´ ἂν
[6, 1]	τὼ χεῖρε δεδεμένον ἐλαύνει. μετὰ	τοῦτο	Μυσὸς εἰσῆλθεν ἐν ἑκατέρᾳ τῇ
[6, 4]	τῷ λιμένι. τὸ δὲ χωρίον	τοῦτο	ὃ καλεῖται Κάλπης λιμὴν ἔστι
[6, 1]	ἀδικεῖν Παφλαγόνας μήτε ἀδικεῖσθαι. μετὰ	τοῦτο	οἱ μὲν πρέσβεις ᾤχοντο· οἱ
[6, 1]	πάνυ τι νομίζω ἀσφαλὲς εἶναι	τοῦτο.	ὁρῶ γὰρ ὅτι καὶ τῇ
[6, 6]	φοβεῖσθαι. δέονται δέ σου καὶ	τοῦτο,	παραγενόμενον καὶ ἄρξαντα ἑαυτῶν πεῖραν
[6, 2]	τῆς νικώσης ὅ τι δοκοίη	τοῦτο	ποιεῖν. ἡ μὲν οὖν τοῦ
[6, 5]	καὶ τοὺς Βιθυνοὺς ἱππέας πρὸς	τοῦτο	συναθροιζομένους καὶ ἀπὸ λόφου τινὸς
[6, 3]	οἱ δὲ Θρᾷκες ἐπεὶ ηὐτύχησαν	τοῦτο	τὸ εὐτύχημα, συνεβόων τε ἀλλήλους
[6, 1]	στρατοπέδου. τῇ μὲν νυκτὶ ταύτῃ	τοῦτο	τὸ τέλος ἐγένετο. Τῇ δὲ
[6, 1]	εἶναι, ἀλλ´ ἧττον ἂν διὰ	τοῦτο	τυγχάνειν, εἴ τι δέοισθε παρ´
[6, 1]	αὐτῶν ἡγεμόνας εἶναι. ἐπεὶ δὲ	τοῦτο	ὡμολόγησαν, εὐθὺς ἐπαύσαντο πολεμοῦντες καὶ
[6, 1]	πέλτην, καὶ τοτὲ μὲν ὡς	δύο	ἀντιταττομένων μιμούμενος ὠρχεῖτο, τοτὲ δὲ
[6, 1]	τοῖς θεοῖς ἀνακοινῶσαι· καὶ παραστησάμενος	δύο	ἱερεῖα ἐθύετο τῷ Διὶ τῷ
[6, 6]	βούλῃ, εἴτε ἕνα τινὰ ἢ	δύο	καὶ πλείους αἰτιᾷ, τούτους ἀξιοῦσι
[6, 2]	ἀναγόμενοι πνεύματι ἔπλεον καλῷ ἡμέρας	δύο	παρὰ γῆν. καὶ παραπλέοντες {ἐθεώρουν
[6, 2]	ποταμὸς Λύκος ὄνομα, εὖρος ὡς	δύο	πλέθρων. Οἱ δὲ στρατιῶται συλλεγέντες
[6, 2]	τὸ βάθος πλέον ἢ ἐπὶ	δύο	στάδια. ἐνταῦθα τοῖς Ἕλλησιν οἱ
[6, 6]	στρατιώταις. κἀν τούτῳ Κλέανδρος ἀφικνεῖται	δύο	τριήρεις ἔχων, πλοῖον δ´ οὐδέν.
[6, 3]	ὁποία δὲ μείζων ἐδόκει εἶναι,	σύνδυο	λόχους ἦγον οἱ στρατηγοί. συνεβάλλοντο

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/09/2009