Livre, Chap.
[6, 4]	τὰ δ´ ἐκείνου Νέων Ἀσιναῖος	παρέλαβε.	Μετὰ δὲ ταῦτα ἀναστὰς εἶπε
[6, 3]	καὶ οἱ πολέμιοι δέ, ὥς	γε	ἡμῖν ἐδόκουν, τοῦτο δείσαντες ἀπῆλθον·
[6, 1]	συμποσίαρχον αἱρῶνται; ἐπεὶ εἰ οὕτω	γε	τοῦτο ἔχει, ἔφη, οὐδὲ λοχαγεῖν
[6, 6]	Κλέανδρον ἠρίστων· τὴν δὲ στρατιὰν	συνήγαγε	Ξενοφῶν καὶ συνεβούλευε πέμψαι ἄνδρας
[6, 5]	ἐθέλει παρέχειν ἑαυτοῦ. ταῦτα παρελαύνων	ἔλεγε	καὶ ἅμα ὑφηγεῖτο ἐπὶ φάλαγγος,
[6, 5]	λοχαγοὶ ἡγεῖσθαι ἐκέλευον, καὶ οὐδεὶς	ἀντέλεγε.	καὶ ὃς ἡγεῖτο, παραγγείλας διαβαίνειν
[6, 1]	τι σφίσιν ἥκειν· ὁ δ´	ἦγε	μὲν οὐδέν, ἀπήγγελλε δὲ ὅτι
[6, 6]	αὑτόν. καὶ ὁ μὲν λαβὼν	ἦγέ	τινα· περιτυχὼν δ´ Ἀγασίας ἀφαιρεῖται·
[6, 4]	ὑστεραίᾳ συνῆλθον οἱ στρατιῶται πάντες·	συνῆγε	δὲ μάλιστα Ἀγασίας τε ὁ
[6, 6]	τὴν θάλατταν, καὶ Κλέανδρος δ´	ἔφευγε.	Ξενοφῶν δὲ καὶ οἱ ἄλλοι
[6, 3]	λόφου τινὸς πολιορκοῦνται. νομίζω δ´	ἔγωγε,	εἰ ἐκεῖνοι ἀπολοῦνται, οὐδ´ ἡμῖν
[6, 1]	μὲν ἴστε, ὅτι οὐδ´ ἂν	ἔγωγε	ἐστασίαζον, εἰ ἄλλον εἵλεσθε· Ξενοφῶντα
[6, 5]	μὴ νικῶσι σωτηρία. θαυμάζω δ´	ἔγωγε	καὶ τὸ νάπος τοῦτο εἴ
[6, 5]	μὴ νικήσομεν τοὺς ἱππέας; πῶς	δὲ	ἃ διεληλύθαμεν ὄρη, ἢν πελτασταὶ
[6, 3]	αὐτοῖς ἐπίοιεν, ῥᾳδίως ἀπέφευγον· ἄλλοι	δὲ	ἄλλῃ ἐπετίθεντο. καὶ τῶν μὲν
[6, 4]	παντοδαποῖς καὶ μεγάλοις ξύλοις. ἡ	δὲ	ἄλλη χώρα καλὴ καὶ πολλή,
[6, 6]	πάρεσμέν σοι ἡμεῖς· εἴ τι	δὲ	ἄλλον τινά, φράσον· οὐδεὶς γὰρ
[6, 6]	οὐδὲν ἂν τούτων ἐποίησα. νόμιζε	δέ,	ἂν ἐμὲ νῦν ἀποκτείνῃς, δι´
[6, 4]	καὶ τριήρεις ἔχων. ἐκ τούτου	δὲ	ἀναμένειν μὲν πᾶσιν ἐδόκει· ἐπὶ
[6, 3]	οἱ μὲν σὺν πράγμασιν οἱ	δὲ	ἄνευ πραγμάτων· οἱ δὲ Θρᾷκες
[6, 1]	μὲν ἐν τῇ Παφλαγονικῇ, Μιλησίων	δὲ	ἄποικοί εἰσιν. οὗτοι δὲ ξένια
[6, 3]	εἶργον αὐτοὺς οἱ Θρᾷκες. ἐπεὶ	δὲ	ἀπορία πολλὴ ἦν, διελέγοντο περὶ
[6, 5]	ὅπλα καὶ τὰ σκεύη. πρὶν	δὲ	ἀρίστου ὥραν εἶναι ἀπετάφρευον ᾗ
[6, 3]	τῶν Ἀρκάδων οὕτως εἶχε. Χειρίσοφος	δὲ	ἀσφαλῶς πορευόμενος παρὰ θάλατταν ἀφικνεῖται
[6, 3]	προσθέοντες καὶ προσελαύνοντες ἠκόντιζον· ὁπότε	δὲ	αὐτοῖς ἐπίοιεν, ῥᾳδίως ἀπέφευγον· ἄλλοι
[6, 3]	πλοῖά ἐστιν οἷς ἀποπλευσούμεθα, μένουσι	δὲ	αὐτοῦ οὐδὲ μιᾶς ἡμέρας ἔστι
[6, 1]	προειργασμένην δόξαν ἀποβαλεῖν, ἠπορεῖτο. διαπορουμένῳ	δὲ	αὐτῷ διακρῖναι ἔδοξε κράτιστον εἶναι
[6, 2]	ἀπαλλαγεὶς τῆς στρατιᾶς ἐκπλεῦσαι· θυομένῳ	δὲ	αὐτῷ τῷ ἡγεμόνι Ἡρακλεῖ καὶ
[6, 4]	οὐ μεῖον εἴκοσιν ὀργυιῶν, ὁ	δὲ	αὐχὴν ὁ εἰς τὴν γῆν
[6, 6]	ὁμολογεῖ ἀφελέσθαι τὸν ἄνδρα. ὁ	δὲ	ἀφαιρεθεὶς εἶπεν· Ἐγώ, ὦ Κλέανδρε,
[6, 3]	τὴν ἐπὶ Κάλπης ὁδόν. ἐπεὶ	δὲ	ἀφίκοντο εἰς τὸ αὐτό, ἄσμενοί
[6, 1]	οὓς ἐδόκουν δικαιοτάτους εἶναι. θύσαντες	δὲ	βοῦς τῶν αἰχμαλώτων καὶ ἄλλα
[6, 4]	ἡμεῖς οὖν, ἔφη, θυσόμεθα· ὑμᾶς	δὲ	δεῖ παρασκευάζεσθαι ὡς μαχουμένους εἴ
[6, 6]	αὐτῷ τὰ δημόσια πρόβατα· ὁ	δὲ	δεξάμενος πάλιν αὐτοῖς ἀπέδωκε. καὶ
[6, 5]	οἱ Ἕλληνες ἱππεῖς ἦσαν, τὸ	δὲ	δεξιὸν ἅτε οὐ σφόδρα διωκόμενον
[6, 5]	ἢν πελτασταὶ τοσοίδε ἐφέπωνται; ἢν	δὲ	δὴ καὶ σωθῶμεν ἐπὶ θάλατταν,
[6, 3]	ἀφικνεῖται εἰς Κάλπης λιμένα. Ξενοφῶντι	δὲ	διὰ τῆς μεσογείας πορευομένῳ οἱ
[6, 5]	ἐπιστάμεθα ὅτι τολμήσουσιν ἐφέπεσθαι. τὸ	δὲ	διαβάντας ὄπισθεν νάπος χαλεπὸν ποιήσασθαι
[6, 3]	ἅμα πορευόμενοι οἱ Ἕλληνες, ἐπὶ	δὲ	διαβάσει χαράδρας τρέπονται αὐτούς, καὶ
[6, 5]	τῷ νάπει ἦν ἐξεμηρύοντο. ἐπεὶ	δὲ	διέβησαν, παριὼν παρὰ τὴν φάλαγγα
[6, 3]	Θρᾷκες ἡθροίζοντο οἱ διαφεύγοντες· πολλοὶ	δὲ	διέφευγον πελτασταὶ ὄντες ὁπλίτας ἐξ
[6, 3]	ἐδύναντο πλεῖστα πυρὰ ἔκαιον. ἐπεὶ	δὲ	ἐδείπνησαν τάχιστα, παρηγγέλθη τὰ πυρὰ
[6, 1]	τῇ στρατιᾷ βουλεύσοιντο, ἐπὶ ξένια	δὲ	ἐδέχοντο αὐτούς· παρεκάλεσαν δὲ καὶ
[6, 4]	προφύλαξι τοὺς μὲν κατέκαινον τοὺς	δὲ	ἐδίωξαν μέχρι εἰς τὸ στρατόπεδον.
[6, 1]	τοῦτο ἔδοξε, προυβάλλοντο αὐτόν. ἐπεὶ	δὲ	ἐδόκει δῆλον εἶναι ὅτι αἱρήσονται
[6, 5]	τὰ γιγνόμενα, ἀπειρήκεσαν μέν, ὅμως	δὲ	ἐδόκει καὶ ἐπὶ τούτους ἰτέον
[6, 6]	ἀπῆλθον, ἔχοντες τὼ ἄνδρε· Κλέανδρος	δὲ	ἐθύετο ἐπὶ τῇ πορείᾳ καὶ
[6, 3]	καύσιμα ἑώρων, καὶ ἡ στρατιὰ	δέ,	εἴ τινι παραλειπομένῳ ἐντυγχάνοιεν· ὥστε
[6, 5]	τῶν πολεμίων πολὺ ὄν. ἐπεὶ	δὲ	εἶδον οἱ Ἕλληνες τό τε
[6, 5]	διωκόμενον ἐπὶ λόφου συνέστη. ἐπεὶ	δὲ	εἶδον οἱ Ἕλληνες ὑπομένοντας αὐτούς,
[6, 4]	στρατηγοὶ ἐξῆγον μὲν οὔ, συνεκάλεσαν	δέ.	εἶπεν οὖν Ξενοφῶν· Ἴσως οἱ
[6, 5]	τὸ ἐρυμνὸν χωρίον ἡγοῦντο· οἱ	δὲ	εἵποντο ἀναλαβόντες τὰ ὅπλα καὶ
[6, 2]	εἰς τετρακοσίους καὶ χιλίους, πελτασταὶ	δὲ	εἰς ἑπτακοσίους, οἱ Κλεάρχου Θρᾷκες,
[6, 5]	ἕως σημαίνοι τῇ σάλπιγγι· ἔπειτα	δὲ	εἰς προσβολὴν καθέντας ἕπεσθαι βάδην
[6, 2]	ἐπορεύετο διὰ τῆς χώρας· ἐπεὶ	δὲ	εἰς τὴν Θρᾴκην ἐνέβαλε, παρὰ
[6, 5]	ὁπόσους ἐπελάμβανεν ἡ στρατιά. ἐπεὶ	δὲ	εἰς τὴν ὁδὸν ἧκον τὴν
[6, 2]	εἰς ἑπτακοσίους καὶ χιλίους, πελτασταὶ	δὲ	εἰς τριακοσίους· ἱππικὸν δὲ μόνος
[6, 3]	εἰς Ἡράκλειαν πάλιν ἀπιέναι, πολλὴ	δὲ	εἰς Χρυσόπολιν διελθεῖν· οἱ δὲ
[6, 6]	δὲ Ἑλλάδος Λακεδαιμόνιοι προεστήκασιν· ἱκανοὶ	δέ	εἰσι καὶ εἷς ἕκαστος Λακεδαιμονίων
[6, 3]	ἄλλου στρατεύματος ὄντος Ἑλληνικοῦ. οἱ	δὲ	ἔλεγον πάντα τὰ γεγενημένα, καὶ
[6, 6]	ἐγγὺς αἱ Ἑλληνίδες πόλεις· τῆς	δὲ	Ἑλλάδος Λακεδαιμόνιοι προεστήκασιν· ἱκανοὶ δέ
[6, 1]	οἱ μὲν πρέσβεις ᾤχοντο· οἱ	δὲ	Ἕλληνες, ἐπειδὴ πλοῖα ἱκανὰ ἐδόκει
[6, 6]	χρήματα ὅποι ἐδύναντο προσωτάτω· οἱ	δὲ	Ἕλληνες προσέμενον μὲν Κλέανδρον καὶ
[6, 6]	μὲν μὴ ἐκδῶτέ με· ἐγὼ	δὲ	ἐμαυτόν, ὥσπερ Ξενοφῶν λέγει, παρασχήσω
[6, 1]	τὴν ἑαυτοῦ σωτηρίαν στασιάζειν· ἐὰν	δὲ	ἐμὲ ἕλησθε, οὐκ ἂν θαυμάσαιμι
[6, 1]	εὐωχίαν μὲν ἀρκοῦσαν παρεῖχον, κατακείμενοι	δὲ	ἐν σκίμποσιν ἐδείπνουν, καὶ ἔπινον
[6, 1]	~ΚΥΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ ~Ἐκ τούτου	δὲ	ἐν τῇ διατριβῇ οἱ μὲν
[6, 5]	διώκοντες· ὀψὲ γὰρ ἦν. ἐπανελθόντες	δὲ	ἔνθα ἡ πρώτη συμβολὴ ἐγένετο,
[6, 6]	καὶ ἐλάμβανον οἱ ἐξιόντες· ὁπότε	δὲ	ἐξίοι πᾶν τὸ στράτευμα, εἴ
[6, 5]	Φρασίας Ἀθηναῖος ταύτῃ ἐφειστήκει. προϊόντες	δέ,	ἐπεὶ ἐγένοντο οἱ ἡγούμενοι ἐπὶ
[6, 4]	πλοῖον μισθωσάμενος ἐξ Ἡρακλείας. θυομένοις	δὲ	ἐπὶ τῇ ἀφόδῳ οὐκ ἐγίγνετο
[6, 2]	ποιεῖν ὅ τι βούλεται. Ξενοφῶν	δὲ	ἔτι μὲν ἐπεχείρησεν ἀπαλλαγεὶς τῆς
[6, 5]	πολεμίων οὐδενὶ καλῷ ἔοικε, τὸ	δὲ	ἐφέπεσθαι καὶ τοῖς κακίοσι θάρρος
[6, 2]	στρατηγοὺς αἱροῦνται ἑαυτῶν δέκα· τούτους	δὲ	ἐψηφίσαντο ἐκ τῆς νικώσης ὅ
[6, 4]	κατὰ τὸ Χειρισόφου μέρος, ἐπεὶ	δὲ	ἑώρα τοὺς ἀνθρώπους ὡς εἶχον
[6, 4]	τῇ ἐν τῇ Ἀσίᾳ· ἀρξαμένη	δὲ	ἡ Θρᾴκη αὕτη ἐστὶν ἀπὸ
[6, 4]	πρὸς ἑσπέραν αἰγιαλὸν ἔχων. κρήνη	δὲ	ἡδέος ὕδατος καὶ ἄφθονος ῥέουσα
[6, 5]	σῖτος ᾧ θρεψόμεθα μένοντες, δεήσει	δέ,	ἢν θᾶττον ἐκεῖ γενώμεθα, θᾶττον
[6, 4]	ἀλλ´ οὐδ´ ὣς ἐγένοντο. Νέων	δὲ	ἦν μὲν στρατηγὸς κατὰ τὸ
[6, 6]	τι, δημόσιον ἔδοξεν εἶναι. ἤδη	δὲ	ἦν πάντων ἀφθονία· καὶ γὰρ
[6, 5]	καὶ εἴδομεν τοὺς πολεμίους· ἐγὼ	δὲ	ἥξω τοὺς τελευταίους λόχους καταχωρίσας
[6, 4]	ἀγγείοις εἰς δισχιλίους ἀνθρώπους. ἐπειδὴ	δὲ	ἦσαν ἐν ταῖς κώμαις καὶ
[6, 3]	οἱ δὲ ἄνευ πραγμάτων· οἱ	δὲ	Θρᾷκες ἐπεὶ ηὐτύχησαν τοῦτο τὸ
[6, 3]	καὶ πρόβατα πολλὰ περιεβάλλοντο. οἱ	δὲ	Θρᾷκες ἡθροίζοντο οἱ διαφεύγοντες· πολλοὶ
[6, 3]	ὅτι πολιορκοῦνται ἐπὶ λόφου, οἱ	δὲ	Θρᾷκες πάντες περικεκυκλωμένοι εἶεν αὐτούς.
[6, 4]	ἐκυκλοῦντο περὶ τὰ ἱερά· τὰ	δὲ	θύματα ἐπελελοίπει. οἱ δὲ στρατηγοὶ
[6, 3]	ἅπαντα ὅτῳ ἐντυγχάνοιεν καυσίμῳ. οἱ	δὲ	ἱππεῖς σπειρόμενοι ἐφ´ ὅσον καλῶς
[6, 2]	δ´ οἳ καὶ Ξενοφῶντα. οἱ	δὲ	ἰσχυρῶς ἀπεμάχοντο· ἀμφοῖν γὰρ ταὐτὰ
[6, 1]	τοὔνομα μεῖζον ἀφίξεσθαι αὑτοῦ, τυχὸν	δὲ	καὶ ἀγαθοῦ τινος ἂν αἴτιος
[6, 5]	πάντα φαίνεσθαι ὥστε ἀποχωρεῖν· ἡμᾶς	δὲ	καὶ ἀπὸ τοῦ χωρίου δεῖ
[6, 3]	Ξενοφῶντα καὶ τὸ στράτευμα) γρᾴδια	δὲ	καὶ γερόντια καὶ πρόβατα ὀλίγα
[6, 6]	καὶ ὑφέξω τὴν δίκην. φημὶ	δὲ	καὶ εἴ τινα ἄλλον αἰτιᾶται,
[6, 6]	φιλικῶς καὶ ξενίαν ξυνεβάλλοντο. ἐπεὶ	δὲ	καὶ ἑώρα αὐτοὺς τὸ παραγγελλόμενον
[6, 1]	τὸ μέλλον ἕξει, διὰ τοῦτο	δὲ	καὶ κίνδυνος εἴη καὶ τὴν
[6, 1]	ἀπὸ τῆς ἀγορᾶς ἔζων, οἱ	δὲ	καὶ λῃζόμενοι ἐκ τῆς Παφλαγονίας.
[6, 3]	λόχους ἦγον οἱ στρατηγοί. συνεβάλλοντο	δὲ	καὶ λόφον εἰς ὃν δέοι
[6, 1]	καὶ τὸ ζεῦγος ἀπάγει· ἐνίοτε	δὲ	καὶ ὁ ζευγηλάτης τὸν λῃστήν·
[6, 6]	καὶ Κλέανδρος δ´ ἔφευγε. Ξενοφῶν	δὲ	καὶ οἱ ἄλλοι στρατηγοὶ κατεκώλυόν
[6, 3]	ἐπορεύοντο ᾗ ἐδύναντο τάχιστα. Τιμασίων	δὲ	καὶ οἱ ἱππεῖς ἔχοντες τοὺς
[6, 1]	λῃζόμενοι ἐκ τῆς Παφλαγονίας. ἐκλώπευον	δὲ	καὶ οἱ Παφλαγόνες εὖ μάλα
[6, 6]	πόλις καὶ λιμὴν εἴη. ἔπεμπον	δὲ	καὶ οἱ πολέμιοι ἤδη οἳ
[6, 4]	μὲν καὶ ἄνδρας ἄγοντες, οἱ	δὲ	καὶ προσανηλωκότες χρήματα, καὶ τούτων
[6, 4]	ἀποδεδρακότες πατέρας καὶ μητέρας, οἱ	δὲ	καὶ τέκνα καταλιπόντες ὡς χρήματ´
[6, 4]	ἐπὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐξάγειν· ἐπενόει	δὲ	καὶ τοὺς νεκροὺς θάπτειν. ἐπεὶ
[6, 1]	ξένια δὲ ἐδέχοντο αὐτούς· παρεκάλεσαν	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων ἀνδρῶν οὓς
[6, 3]	λάθῃ. Ταῦτ´ εἰπὼν ἡγεῖτο. παρέπεμψε	δὲ	καὶ τῶν γυμνήτων ἀνθρώπους εὐζώνους
[6, 3]	τί εἴη τὸ γεγενημένον, ἔπειτα	δὲ	καὶ τῶν καταλελειμμένων ἐπυνθάνοντο ὅτι
[6, 6]	Δέξιππον, ἀνακαλοῦντες τὸν προδότην. ἔδεισαν	δὲ	καὶ τῶν τριηριτῶν πολλοὶ καὶ
[6, 3]	τί ποθεν καθορῷεν, σημαίνοιεν· ἐκέλευε	δὲ	καίειν ἅπαντα ὅτῳ ἐντυγχάνοιεν καυσίμῳ.
[6, 4]	ὑβρίζειν λέγονται τοὺς Ἕλληνας. ὁ	δὲ	Κάλπης λιμὴν ἐν μέσῳ μὲν
[6, 3]	ἡγεμόνες εἶεν ὅποι δέοι· σκοποὺς	δὲ	καταστήσας συνέλεξε τοὺς στρατιώτας καὶ
[6, 5]	Φαρναβάζου ἔχοντες τὴν δύναμιν. ἐπεὶ	δὲ	κατεῖδον τοὺς Ἕλληνας οἱ πολέμιοι,
[6, 6]	ἐλθὼν ὅτι ἁρπάζειν ἐπιχειροῦσιν. ὁ	δὲ	κελεύει τὸν ἁρπάζοντα ἄγειν πρὸς
[6, 1]	Ἕλλησιν ἀλφίτων μεδίμνους τρισχιλίους, οἴνου	δὲ	κεράμια χίλια καὶ πεντακόσια. καὶ
[6, 2]	μὲν πόνους σφᾶς ἔχειν, τὰ	δὲ	κέρδη ἄλλους, καὶ ταῦτα τὴν
[6, 6]	τοῦ στρατεύματος ταῦτα γενέσθαι. ὁ	δὲ	Κλέανδρος ὑπὸ τοῦ Δεξίππου τε
[6, 1]	ἀλλήλους εἶχον ἐκ τούτων. ὁ	δὲ	Κορύλας, ὃς ἐτύγχανε τότε Παφλαγονίας
[6, 3]	δὲ πολέμιοι πλησίον· εἰς Κάλπης	δὲ	λιμένα, ἔνθα Χειρίσοφον εἰκάζομεν εἶναι,
[6, 2]	καὶ Λύκων ὁ Ἀχαιός. οἱ	δὲ	λόγοι ἦσαν αὐτοῖς ὡς αἰσχρὸν
[6, 3]	Ἀρκάδων οἱ μὲν τεθνᾶσιν, οἱ	δὲ	λοιποὶ ἐπὶ λόφου τινὸς πολιορκοῦνται.
[6, 4]	ἀνδρῶν οὐ μεῖον πεντακοσίους· οἱ	δὲ	λοιποὶ ἐπὶ τὸ ὄρος ἀνέφυγον.
[6, 3]	Ἡγήσανδρος ἐσώθη. καὶ οἱ ἄλλοι	δὲ	λόχοι συνῆλθον οἱ μὲν σὺν
[6, 3]	καὶ τοὺς ἄλλους πάντας· ἄλλου	δὲ	λόχου τῶν δέκα στρατηγῶν τοῦ
[6, 2]	πορευθῆναι ἐκ τοῦ Πόντου. ἀναστὰς	δὲ	Λύκων Ἀχαιὸς εἶπε· Θαυμάζω μέν,
[6, 2]	ἐλθόντες ἔλεγον τὰ δεδογμένα· τὸν	δὲ	Λύκωνα ἔφασαν καὶ ἐπαπειλεῖν, εἰ
[6, 4]	συνῆλθον οἱ στρατιῶται πάντες· συνῆγε	δὲ	μάλιστα Ἀγασίας τε ὁ Στυμφάλιος
[6, 2]	Ἀρκάδες καὶ οἱ Ἀχαιοί· προειστήκει	δὲ	μάλιστα αὐτῶν Καλλίμαχός τε ὁ
[6, 3]	αὑτοῦ λόχον ἐπὶ κώμην· ὁποία	δὲ	μείζων ἐδόκει εἶναι, σύνδυο λόχους
[6, 6]	ὄρος εἰλήφεσαν πρόβατα πολλά· ὀκνοῦντες	δὲ	μὴ ἀφαιρεθεῖεν τῷ Δεξίππῳ λέγουσιν,
[6, 4]	ὑπαρχόντων ὡς ἐδύναντο κάλλιστα· οὓς	δὲ	μὴ ηὕρισκον, κενοτάφιον αὐτοῖς ἐποίησαν
[6, 5]	Πυρρίας Ἀρκὰς ταύτης ἦρχε· τὴν	δὲ	μίαν ἐπὶ τῷ εὐωνύμῳ· Φρασίας
[6, 2]	μὲν ἀθυμῶν τοῖς γεγενημένοις, ἅμα	δὲ	μισῶν ἐκ τούτου τὸ στράτευμα,
[6, 6]	μήτε ἄλλον ὑμῶν μηδένα· ἰδόντι	δέ	μοι ἄνδρα ἀγαθὸν ἀγόμενον τῶν
[6, 2]	πελτασταὶ δὲ εἰς τριακοσίους· ἱππικὸν	δὲ	μόνος οὗτος εἶχεν, ἀμφὶ τετταράκοντα
[6, 6]	ἀπολελυμένοι τῆς αἰτίας εἴητε. ὡς	δὲ	νῦν ἔχει, χαλεπὸν εἰ οἰόμενοι
[6, 1]	Μιλησίων δὲ ἄποικοί εἰσιν. οὗτοι	δὲ	ξένια πέμπουσι τοῖς Ἕλλησιν ἀλφίτων
[6, 1]	αὐτὸν ὑποστῆναι τὴν ἀρχήν. ὁ	δὲ	Ξενοφῶν τῇ μὲν ἐβούλετο ταῦτα,
[6, 6]	ὀλίγον ἐποιοῦντο τὸν Κλέανδρον, τῷ	δὲ	Ξενοφῶντι οὐκ ἐδόκει φαῦλον εἶναι,
[6, 1]	καὶ ταῖς μαχαίραις ἐχρῶντο· τέλος	δὲ	ὁ ἕτερος τὸν ἕτερον παίει,
[6, 1]	πρὸς τοὺς θεοὺς προσόδοις. ὁρῶντες	δὲ	οἱ Παφλαγόνες δεινὰ ἐποιοῦντο πάσας
[6, 6]	οἶδα ἄνδρα ἀγαθὸν ὄντα, Δέξιππον	δὲ	οἶδα αἱρεθέντα ὑπὸ τῆς στρατιᾶς
[6, 1]	εἰς Ἁρμήνην τῆς Σινώπης. Σινωπεῖς	δὲ	οἰκοῦσι μὲν ἐν τῇ Παφλαγονικῇ,
[6, 5]	μέχρι τὸ δεξιὸν διεσπάρη· ἀπέθανον	δὲ	ὀλίγοι· τὸ γὰρ ἱππικὸν φόβον
[6, 6]	βάλλειν καὶ τὸν ἀφελόμενον. ἦν	δὲ	ὃν ἐξῄτει Ἀγασίας διὰ τέλους
[6, 2]	ἑπτακοσίους, οἱ Κλεάρχου Θρᾷκες, Ξενοφῶντι	δὲ	ὁπλῖται μὲν εἰς ἑπτακοσίους καὶ
[6, 4]	ἐπ´ αὐτῇ τῇ θαλάττῃ. τὸ	δὲ	ὄρος εἰς μεσόγειαν μὲν ἀνήκει
[6, 1]	δ´ ἦγε μὲν οὐδέν, ἀπήγγελλε	δὲ	ὅτι ἐπαινοίη αὐτοὺς καὶ Ἀναξίβιος
[6, 5]	δὴ ἄλλοι πάντες ἐξῇσαν, Νέων	δὲ	οὔ· ἐδόκει γὰρ κάλλιστον εἶναι
[6, 3]	τῶν μὲν πολλοὶ ἐτιτρώσκοντο, τῶν	δὲ	οὐδείς· ὥστε κινηθῆναι οὐκ ἐδύναντο
[6, 1]	ἕτερον ἐξέφερον ὡς τεθνηκότα· ἦν	δὲ	οὐδὲν πεπονθώς. μετὰ τοῦτο Αἰνιᾶνες
[6, 6]	ἔλεξεν· Ὦ ἄνδρες στρατιῶται, ἐμοὶ	δὲ	οὐδὲν φαῦλον δοκεῖ εἶναι τὸ
[6, 6]	ἐξεπορεύοντο διὰ τῶν Βιθυνῶν. ἐπεὶ	δὲ	οὐδενὶ ἐνέτυχον πορευόμενοι τὴν ὀρθὴν
[6, 3]	τοῦτον τὸν χρόνον ἀπῇσαν. ἐπεὶ	δὲ	οὐκ ἀφίκεσθε, ὁ δὲ χρόνος
[6, 3]	μὲν ἄλλα ὡμολόγητο αὐτοῖς, ὁμήρους	δὲ	οὐκ ἐδίδοσαν οἱ Θρᾷκες αἰτούντων
[6, 3]	Ἕλληνας δ´ ἔφασαν οἴχεσθαι· ὅποι	δέ,	οὐκ εἰδέναι. Ταῦτα ἀκούσαντες οἱ
[6, 6]	πάρεστε πρὸς τὴν κρίσιν. αἰτιῶμαι	δὲ	οὔτε τὴν στρατιὰν οὔτε ἄλλον
[6, 5]	εἰς ἀνδρειότητα, ἀλλὰ σωτηρίας. νῦν	δὲ	οὕτως ἔχει· ἀμαχεὶ μὲν ἐνθένδε
[6, 5]	στρατιώτας σὺν τοῖς ὅπλοις, τὸν	δὲ	ὄχλον καὶ τὰ ἀνδράποδα αὐτοῦ
[6, 4]	καὶ ἐνταῦθα παρῆσαν πολλοί. θυομένῳ	δὲ	πάλιν εἰς τρὶς ἐπὶ τῇ
[6, 5]	ὑμεῖς ἐλπίζετε δέξεσθαι ἡμᾶς, ἀπιόντων	δὲ	πάντες ἐπιστάμεθα ὅτι τολμήσουσιν ἐφέπεσθαι.
[6, 4]	τοῦτο γεῶδες καὶ ἄλιθον· τὸ	δὲ	παρὰ θάλατταν πλέον ἢ ἐπὶ
[6, 2]	μετὰ τοῦτον τοῦ Παρθενίου· τοῦτον	δὲ	παραπλεύσαντες} ἀφίκοντο εἰς Ἡράκλειαν πόλιν
[6, 4]	τούτου ἐθύοντο οἱ στρατηγοί, μάντις	δὲ	παρῆν Ἀρηξίων Ἀρκάς· ὁ δὲ
[6, 5]	οἱ δ´ ἄλλοι ἐπορεύοντο. πρὶν	δὲ	πεντεκαίδεκα στάδια διεληλυθέναι ἐνέτυχον ἤδη
[6, 5]	ἁθρόοι, συνενεγκόντες αὐτοὺς ἔθαψαν. Ἤδη	δὲ	πέρα μεσούσης τῆς ἡμέρας προάγοντες
[6, 2]	ᾔει· καὶ γὰρ ἠσθένει. Ξενοφῶν	δὲ	πλοῖα λαβὼν ἀποβαίνει ἐπὶ τὰ
[6, 1]	ἐὰν πλοῦς ᾖ, ἀναξόμενοι· ὁ	δὲ	πλοῦς ἔσται εἰς Ἡράκλειαν· ἅπαντας
[6, 4]	μέγα, καὶ στεφάνους ἐπέθεσαν. ταῦτα	δὲ	ποιήσαντες ἀνεχώρησαν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον.
[6, 6]	μίαν ἡμέραν καὶ νύκτα. τοῦτο	δὲ	ποιήσαντες ἔλαβον πολλὰ καὶ ἀνδράποδα
[6, 5]	πολεμίους πρίν τινα κελεύειν· οἱ	δὲ	πολέμιοι ἀντίοι ὥρμησαν, οἵ θ´
[6, 3]	δὲ εἰς Χρυσόπολιν διελθεῖν· οἱ	δὲ	πολέμιοι πλησίον· εἰς Κάλπης δὲ
[6, 5]	Ζεὺς σωτήρ, Ἡρακλῆς ἡγεμών. οἱ	δὲ	πολέμιοι ὑπέμενον, νομίζοντες καλὸν ἔχειν
[6, 5]	ἐδύναντο ὡς ὀλίγοι ὄντες. τῶν	δὲ	πολεμίων τὸ μὲν εὐώνυμον εὐθὺς
[6, 3]	ἡμέρας ἔστι τὰ ἐπιτήδεια. τῶν	δὲ	πολιορκουμένων ἀπολομένων σὺν τοῖς Χειρισόφου
[6, 4]	πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα, πάνυ	δὲ	πολλὰ καὶ καλὰ ναυπηγήσιμα ἐπ´
[6, 4]	τῇ ἐπικρατείᾳ τοῦ χωρίου. ξύλα	δὲ	πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα, πάνυ
[6, 4]	οὐ γὰρ ἔστι πλοῖα· ἀνάγκη	δὲ	πορεύεσθαι ἤδη· οὐ γὰρ ἔστι
[6, 6]	οὕστινας βούλοιτο προελόμενον ἰέναι. ὁ	δὲ	προείλετο τοὺς στρατηγούς. μετὰ ταῦτα
[6, 6]	Λακεδαιμονίοις καὶ ἀνόμους ὄντας, ἔτι	δὲ	πρὸς Ἀναξίβιον τὸν ναύαρχον οὗτος
[6, 1]	δὲ στρεφόμενος ὡς φοβούμενος, λῃστὴς	δὲ	προσέρχεται· ὁ δ´ ἐπειδὰν προΐδηται,
[6, 3]	οὔτε ἀκοντιστὴν οὔτε ἱππέα· οἱ	δὲ	προσθέοντες καὶ προσελαύνοντες ἠκόντιζον· ὁπότε
[6, 6]	καὶ περὶ αὑτῶν ἁπάντων. νῦν	δέ	σε αἰτοῦνται καὶ δέονται δοῦναι
[6, 4]	δὲ παρῆν Ἀρηξίων Ἀρκάς· ὁ	δὲ	Σιλανὸς ὁ Ἀμπρακιώτης ἤδη ἀπεδεδράκει
[6, 6]	τοῖς θεοῖς μὴ φοβεῖσθαι. δέονται	δέ	σου καὶ τοῦτο, παραγενόμενον καὶ
[6, 6]	περὶ τὴν στρατιὰν ἐμοχθησάτην. ταῦτα	δέ	σου τυχόντες ὑπισχνοῦνταί σοι ἀντὶ
[6, 1]	ἐνετύγχανον ἐν τῇ χώρᾳ. ἐπεὶ	δὲ	σπονδαί τε ἐγένοντο καὶ ἐπαιάνισαν,
[6, 1]	μήτε ἀδικεῖν μήτε ἀδικεῖσθαι. οἱ	δὲ	στρατηγοὶ ἀπεκρίναντο ὅτι περὶ μὲν
[6, 4]	τὰ δὲ θύματα ἐπελελοίπει. οἱ	δὲ	στρατηγοὶ ἐξῆγον μὲν οὔ, συνεκάλεσαν
[6, 1]	μὲν δὴ οὕτως ἐγένετο. ἡ	δὲ	στρατιὰ συνῆλθε, καὶ πάντες ἔλεγον
[6, 6]	μὲν ἀμφὶ Κλέανδρον ἠρίστων· τὴν	δὲ	στρατιὰν συνήγαγε Ξενοφῶν καὶ συνεβούλευε
[6, 6]	καὶ οὗτος μὲν ἀπέπλει. οἱ	δὲ	στρατιῶται διαθέμενοι τὸν σῖτον ὃν
[6, 2]	εὖρος ὡς δύο πλέθρων. Οἱ	δὲ	στρατιῶται συλλεγέντες ἐβουλεύοντο τὴν λοιπὴν
[6, 1]	ὅπλα σπείρει καὶ ζευγηλατεῖ, πυκνὰ	δὲ	στρεφόμενος ὡς φοβούμενος, λῃστὴς δὲ
[6, 1]	ὡς δέοι αὐτὸν ἄρχειν. Ἀγασίας	δὲ	Στυμφάλιος εἶπεν ὅτι γελοῖον εἴη,
[6, 6]	οὖν τοιοῦτον ὄντα ἀφειλόμην. εἰ	δὲ	σὺ ἦγες ἢ ἄλλος τις
[6, 3]	ἐξ αὐτῶν τῶν χειρῶν. ἐπεὶ	δὲ	συνελέγησαν, πρῶτον μὲν τῷ Σμίκρητος
[6, 5]	παρεγγύην, ἐλαύνει ᾗ τάχιστα. ἐπεὶ	δὲ	συνῆλθον, λέγει Σοφαίνετος πρεσβύτατος ὢν
[6, 6]	τὰ μὲν αὐτὸν λαβεῖν, τὰ	δὲ	σφίσιν ἀποδοῦναι. εὐθὺς δ´ ἐκεῖνος
[6, 4]	ἀναμένειν μὲν πᾶσιν ἐδόκει· ἐπὶ	δὲ	τὰ ἐπιτήδεια ἀνάγκη ἦν ἐξιέναι.
[6, 4]	καὶ τοὺς νεκροὺς θάπτειν. ἐπεὶ	δὲ	τὰ ἱερὰ καλὰ ἐγένετο, εἵποντο
[6, 5]	ἐπορεύοντο ἐπὶ τοὺς πολεμίους. παρήγγελτο	δὲ	τὰ μὲν δόρατα ἐπὶ τὸν
[6, 4]	ἐκείνου Νέων Ἀσιναῖος παρέλαβε. Μετὰ	δὲ	ταῦτα ἀναστὰς εἶπε Ξενοφῶν· Ὦ
[6, 1]	ἔπραττον πάντα οἱ στρατηγοί. ὡς	δὲ	ταῦτα διενοοῦντο, ἐτράποντο ἐπὶ τὸν
[6, 3]	πολλῶν ὄντων τῶν πολεμίων, οὕτω	δὲ	τεθαρρηκότων. κράτιστον οὖν ἡμῖν ὡς
[6, 2]	στράτευμα οὐδὲν εἶναι (καὶ ἦν	δὲ	τῇ ἀληθείᾳ ὑπὲρ ἥμισυ τοῦ
[6, 5]	μὲν νύκτα οὕτω διήγαγον· ἅμα	δὲ	τῇ ἡμέρᾳ οἱ στρατηγοὶ εἰς
[6, 3]	νύκτα φυλακὰς ποιησάμενοι ἐκάθευδον· ἅμα	δὲ	τῇ ἡμέρᾳ προσευξάμενοι τοῖς θεοῖς,
[6, 1]	οἱ στρατιῶται ἡμέρας πέντε. ὡς	δὲ	τῆς Ἑλλάδος ἐδόκουν ἐγγὺς γίγνεσθαι,
[6, 1]	ὥστε ὄψιν καλὴν φαίνεσθαι. τέλος	δὲ	τὸ περσικὸν ὠρχεῖτο κρούων τὰς
[6, 4]	αἰγιαλῷ πρὸς τῇ θαλάττῃ· εἰς	δὲ	τὸ πόλισμα ἂν γενόμενον οὐκ
[6, 6]	ἔχων, πλοῖον δ´ οὐδέν. ἐτύγχανε	δὲ	τὸ στράτευμα ἔξω ὂν ὅτε
[6, 6]	μὲν ἡμᾶς Βυζαντίου ἀποκλείσει, ἔπειτα	δὲ	τοῖς ἄλλοις ἁρμοσταῖς παραγγελεῖ εἰς
[6, 4]	γὰρ ἦν τὰ χωρία· ἐν	δὲ	τοῖς ὅπλοις ἐνυκτέρευον φυλαττόμενοι ἱκανοῖς
[6, 6]	δέχεσθαι αὐτούς, ὡς πολεμίους. ἦρχον	δὲ	τότε πάντων τῶν Ἑλλήνων οἱ
[6, 2]	ἔπειτα δὲ τοῦ Ἴριος, ἔπειτα	δὲ	τοῦ Ἅλυος, μετὰ τοῦτον τοῦ
[6, 2]	πρῶτον μὲν τοῦ Θερμώδοντος, ἔπειτα	δὲ	τοῦ Ἴριος, ἔπειτα δὲ τοῦ
[6, 3]	πλέον φρονοῦντας ταπεινῶσαι βούλεται, ἡμᾶς	δὲ	τοὺς ἀπὸ τῶν θεῶν ἀρχομένους
[6, 4]	τε ἀναιρεῖν ἔτι ἦν· ἐνίους	δὲ	τοὺς ἐκ τῶν ὁδῶν συνενεγκόντες
[6, 5]	ὁπόσους ἐπελάμβανε τὸ κέρας. ἐπεὶ	δὲ	τοὺς πρώτους ἔθαψαν, προαγαγόντες καὶ
[6, 1]	καὶ αὐτῶν ἡγεμόνας εἶναι. ἐπεὶ	δὲ	τοῦτο ὡμολόγησαν, εὐθὺς ἐπαύσαντο πολεμοῦντες
[6, 1]	ἐποίει πρὸς τὸν αὐλόν. ἐπὶ	δὲ	τούτῳ {ἐπιόντες} οἱ Μαντινεῖς καὶ
[6, 6]	ἐπαίνου καὶ τιμῆς τεύξεσθαι ἀντὶ	δὲ	τούτων οὐδ´ ὅμοιοι τοῖς ἄλλοις
[6, 5]	οἱ μὲν ἥσυχοι προῆγον, ὁ	δὲ	τρεῖς ἀφελὼν τὰς τελευταίας τάξεις
[6, 1]	καλουμένην ἐν τοῖς ὅπλοις. ὁ	δὲ	τρόπος τῆς ὀρχήσεως ἦν, ὁ
[6, 4]	κώπαις ἡμέρας μακρᾶς πλοῦς· ἐν	δὲ	τῷ μέσῳ ἄλλη μὲν πόλις
[6, 1]	ἐξῄει ᾄδων τὸν Σιτάλκαν· ἄλλοι	δὲ	τῶν Θρᾳκῶν τὸν ἕτερον ἐξέφερον
[6, 6]	τοὺς ἄνδρας· ἀλλὰ πορεύεσθε. ἡμεῖς	δὲ	ὑμᾶς, ἐπειδὰν ἐκεῖσε ἥκητε, δεξόμεθα
[6, 1]	λίαν ἂν ταχὺ σωφρονισθείην. ὃ	δὲ	ὑμεῖς ἐννοεῖτε, ὅτι ἧττον ἂν
[6, 4]	πρόβατα μὲν οὐκέτι ἦν, βοῦς	δὲ	ὑπὸ ἁμάξης πριάμενοι ἐθύοντο· καὶ
[6, 4]	εἰς τὴν Ἑλλάδα σῴζεσθαι. Ἐπειδὴ	δὲ	ὑστέρα ἡμέρα ἐγένετο τῆς εἰς
[6, 1]	τοῦτο τὸ τέλος ἐγένετο. Τῇ	δὲ	ὑστεραίᾳ προσῆγον αὐτοὺς εἰς τὸ
[6, 4]	τότε μὲν δειπνήσαντες ἐκοιμήθησαν. τῇ	δὲ	ὑστεραίᾳ συνῆλθον οἱ στρατιῶται πάντες·
[6, 3]	ἀπὸ θαλάττης ὡς τριάκοντα. ἐπεὶ	δὲ	φῶς ἐγένετο, ἦγεν ἕκαστος ὁ
[6, 3]	ἐπεὶ δὲ οὐκ ἀφίκεσθε, ὁ	δὲ	χρόνος ἐξῆκεν, ᾠόμεθα ὑμᾶς πυθομένους
[6, 4]	αἰγιαλοῦ πρὸς τῷ λιμένι. τὸ	δὲ	χωρίον τοῦτο ὃ καλεῖται Κάλπης
[6, 3]	τὸ στράτευμα πολὺ εἶναι. ἐπεὶ	δὲ	ὥρα ἦν, κατεστρατοπεδεύσαντο ἐπὶ λόφον
[6, 1]	ἀσπίδα δοὺς κούφην αὐτῇ. ἡ	δὲ	ὠρχήσατο πυρρίχην ἐλαφρῶς. ἐνταῦθα κρότος
[6, 1]	δύο ἀντιταττομένων μιμούμενος ὠρχεῖτο, τοτὲ	δὲ	ὡς πρὸς ἕνα ἐχρῆτο ταῖς
[6, 3]	τῶν πολεμίων πυρὰ ἑώρων, ἀπεῖχον	δὲ	ὡς τετταράκοντα σταδίους, καὶ αὐτοὶ
[6, 3]	τοὺς πολεμίους· καὶ οἱ πολέμιοι	δέ,	ὥς γε ἡμῖν ἐδόκουν, τοῦτο
[6, 1]	ὅπως ἂν καὶ ἔχοντές τι	οἴκαδε	ἀφίκωνται. ἡγήσαντο οὖν, εἰ ἕνα
[6, 1]	τις ἐπιψηφίζοι, ἀνέστη καὶ ἔλεξε	τάδε.	Ἐγώ, ὦ ἄνδρες, ἥδομαι μὲν
[6, 3]	ἐπορεύετο. ~Ἔπραξαν δ´ αὐτῶν ἕκαστοι	τάδε.	οἱ μὲν Ἀρκάδες ὡς ἀπέβησαν
[6, 5]	ἃ διεληλύθαμεν ὄρη, ἢν πελτασταὶ	τοσοίδε	ἐφέπωνται; ἢν δὲ δὴ καὶ
[6, 5]	δὲ οὕτως ἔχει· ἀμαχεὶ μὲν	ἐνθένδε	οὐκ ἔστιν ἀπελθεῖν· ἢν γὰρ
[6, 3]	ἡμεῖς γὰρ ἀποδραίημεν ἂν οὐδαμοῖ	ἐνθένδε·	πολλὴ μὲν γάρ, ἔφη, εἰς
[6, 6]	τυχεῖν. νῦν οὖν ἄπιτε καταλιπόντες	τόνδε	τὸν ἄνδρα· ὅταν δ´ ἐγὼ
[6, 3]	μόνοις κάκιόν ἐστι διακινδυνεύειν ἢ	τῶνδε	σωθέντων πάντας εἰς ταὐτὸν ἐλθόντας
[6, 1]	οὕτω γε τοῦτο ἔχει, ἔφη,	οὐδὲ	λοχαγεῖν ἡμῖν ἔξεστιν, ὡς ἔοικεν,
[6, 3]	οἷς ἀποπλευσούμεθα, μένουσι δὲ αὐτοῦ	οὐδὲ	μιᾶς ἡμέρας ἔστι τὰ ἐπιτήδεια.
[6, 1]	ὠρχεῖτο κρούων τὰς πέλτας καὶ	ὤκλαζε	καὶ ἐξανίστατο· καὶ ταῦτα πάντα
[6, 6]	ὅτι οὐδὲν ἂν τούτων ἐποίησα.	νόμιζε	δέ, ἂν ἐμὲ νῦν ἀποκτείνῃς,
[6, 1]	καὶ πεντακόσια. καὶ Χειρίσοφος ἐνταῦθα	ἦλθε	τριήρη ἔχων. καὶ οἱ μὲν
[6, 1]	οὕτως ἐγένετο. ἡ δὲ στρατιὰ	συνῆλθε,	καὶ πάντες ἔλεγον ἕνα αἱρεῖσθαι·
[6, 6]	λοχιτῶν ὑπὸ Δεξίππου, ὃν ὑμεῖς	ἐπίστασθε	ὑμᾶς προδόντα, δεινὸν ἔδοξεν εἶναι·
[6, 1]	ἀγαθὸν ποιεῖν. καὶ ὑμεῖς οὕτω	παρασκευάζεσθε	ὡς αὔριον, ἐὰν πλοῦς ᾖ,
[6, 6]	τούτου ἕνεκα μήτε πολεμεῖτε Λακεδαιμονίοις	σῴζεσθέ	τε ἀσφαλῶς ὅποι θέλει ἕκαστος.
[6, 3]	χρόνον ἀπῇσαν. ἐπεὶ δὲ οὐκ	ἀφίκεσθε,	ὁ δὲ χρόνος ἐξῆκεν, ᾠόμεθα
[6, 5]	παρὰ τὴν φάλαγγα ἔλεγεν· Ἄνδρες,	ἀναμιμνῄσκεσθε	ὅσας δὴ μάχας σὺν τοῖς
[6, 1]	Λάκωνι ὄντι. ἐπεὶ μέντοι ἐμὲ	εἵλεσθε,	ἔφη, καὶ ἐγὼ πειράσομαι ὅ
[6, 1]	ἂν ἔγωγε ἐστασίαζον, εἰ ἄλλον	εἵλεσθε·	Ξενοφῶντα μέντοι, ἔφη, ὠνήσατε οὐχ
[6, 5]	θύραις τῆς Ἑλλάδος ἐσμέν. ἀλλ´	ἕπεσθε	ἡγεμόνι τῷ Ἡρακλεῖ καὶ ἀλλήλους
[6, 6]	δέδοται ἐκκομίσαι τοὺς ἄνδρας· ἀλλὰ	πορεύεσθε.	ἡμεῖς δὲ ὑμᾶς, ἐπειδὰν ἐκεῖσε
[6, 1]	σωτηρίαν στασιάζειν· ἐὰν δὲ ἐμὲ	ἕλησθε,	οὐκ ἂν θαυμάσαιμι εἴ τινα
[6, 3]	νοῦν, ὡς ἂν τὸ παραγγελλόμενον	δύνησθε	ποιεῖν. νῦν μὲν οὖν στρατοπεδευσώμεθα
[6, 5]	πᾶσιν. Ὑμεῖς μὲν τοίνυν, ἔφη,	προηγεῖσθε	τὴν πρὸς τοὺς ἐναντίους, ὡς
[6, 1]	διὰ τοῦτο τυγχάνειν, εἴ τι	δέοισθε	παρ´ αὐτῶν· ἐμοί τε αὖ
[6, 6]	ἀλλ´ αὐτὸς λαβὼν τὸ μέρος	διασώσειε	τοῖς λῃσταῖς παρὰ τὴν ῥήτραν
[6, 4]	Ξενοφῶν βουλόμενος τὸ χωρίον οἰκίσαι	πέπεικε	τὸν μάντιν λέγειν ὡς τὰ
[6, 6]	τούτου ἕνεκα· ὑμῖν γάρ, ὡς	ἔοικε,	δέδοται ἐκκομίσαι τοὺς ἄνδρας· ἀλλὰ
[6, 4]	στρατιῶται, τὴν μὲν πορείαν, ὡς	ἔοικε,	{δῆλον ὅτι} πεζῇ ποιητέον· οὐ
[6, 5]	ἀπιέναι ἀπὸ πολεμίων οὐδενὶ καλῷ	ἔοικε,	τὸ δὲ ἐφέπεσθαι καὶ τοῖς
[6, 6]	ὁ δὲ δεξάμενος πάλιν αὐτοῖς	ἀπέδωκε.	καὶ οὗτος μὲν ἀπέπλει. οἱ
[6, 2]	ἐπεὶ δὲ εἰς τὴν Θρᾴκην	ἐνέβαλε,	παρὰ τὴν θάλατταν ᾔει· καὶ
[6, 1]	ὁ δ´ ἦγε μὲν οὐδέν,	ἀπήγγελλε	δὲ ὅτι ἐπαινοίη αὐτοὺς καὶ
[6, 6]	ὦ Κλέανδρε, εἰ καὶ οἴει	με	ἀδικοῦντά τι ἄγεσθαι, οὔτε ἔπαιον
[6, 1]	γνῶναι ὅτι τῆς μοναρχίας ἀπέχεσθαί	με	δεῖ. οὕτω δὴ Χειρίσοφον αἱροῦνται.
[6, 6]	καὶ ὑμεῖς μὲν μὴ ἐκδῶτέ	με·	ἐγὼ δὲ ἐμαυτόν, ὥσπερ Ξενοφῶν
[6, 6]	ληφθέντα. ταῦτα εἶπον· ἐκ τούτου	με	λαβὼν οὗτος ἦγεν, ἵνα μὴ
[6, 6]	καὶ θεὰς ἦ μὴν μήτε	με	Ξενοφῶντα κελεῦσαι ἀφελέσθαι τὸν ἄνδρα
[6, 5]	ὑπολαβὼν ἔλεξεν· ἀλλ´ ἴστε μέν	με,	ὦ ἄνδρες, οὐδένα πω κίνδυνον
[6, 1]	ἑαυτῷ Λάκωνι ὄντι. ἐπεὶ μέντοι	ἐμὲ	εἵλεσθε, ἔφη, καὶ ἐγὼ πειράσομαι
[6, 1]	ἑαυτοῦ σωτηρίαν στασιάζειν· ἐὰν δὲ	ἐμὲ	ἕλησθε, οὐκ ἂν θαυμάσαιμι εἴ
[6, 6]	τούτων ἐποίησα. νόμιζε δέ, ἂν	ἐμὲ	νῦν ἀποκτείνῃς, δι´ ἄνδρα δειλόν
[6, 1]	ὑμῖν ἀγαθοῦ γενέσθαι· τὸ μέντοι	ἐμὲ	προκριθῆναι ὑφ´ ὑμῶν ἄρχοντα Λακεδαιμονίου
[6, 1]	ἄλλον μὲν ἑλόμενοι οὐχ εὑρήσετε	ἐμὲ	στασιάζοντα· νομίζω γὰρ ὅστις ἐν
[6, 6]	Ἀγασίαν, ἂν αὐτὸς Ἀγασίας φήσῃ	ἐμέ	τι τούτων αἴτιον εἶναι, καὶ
[6, 5]	φανέντας νεκροὺς ἔθαπτον πάντας ὁπόσους	ἐπελάμβανε	τὸ κέρας. ἐπεὶ δὲ τοὺς
[6, 6]	τριήρεις ἔχων, πλοῖον δ´ οὐδέν.	ἐτύγχανε	δὲ τὸ στράτευμα ἔξω ὂν
[6, 1]	τούτων. ὁ δὲ Κορύλας, ὃς	ἐτύγχανε	τότε Παφλαγονίας ἄρχων, πέμπει παρὰ
[6, 5]	ἡγεῖτο, παραγγείλας διαβαίνειν ᾗ ἕκαστος	ἐτύγχανε	τοῦ νάπους ὤν· θᾶττον γὰρ
[6, 6]	Κλέανδρος εἶπεν· Ἐπεὶ τοίνυν εἶ,	κατάμενε,	ἵνα καὶ περὶ σοῦ βουλευσώμεθα.
[6, 1]	εἴ τις ἐπιψηφίζοι, ἀνέστη καὶ	ἔλεξε	τάδε. Ἐγώ, ὦ ἄνδρες, ἥδομαι
[6, 3]	ὅποι δέοι· σκοποὺς δὲ καταστήσας	συνέλεξε	τοὺς στρατιώτας καὶ ἔλεξεν· Ἄνδρες
[6, 2]	πειρῷντο ἀγαθόν τι λαμβάνειν. ταῦτ´	ἔδοξε·	καὶ ἀπολιπόντες Χειρίσοφον εἴ τινες
[6, 1]	ἠπορεῖτο. διαπορουμένῳ δὲ αὐτῷ διακρῖναι	ἔδοξε	κράτιστον εἶναι τοῖς θεοῖς ἀνακοινῶσαι·
[6, 1]	ἕνα αἱρεῖσθαι· καὶ ἐπεὶ τοῦτο	ἔδοξε,	προυβάλλοντο αὐτόν. ἐπεὶ δὲ ἐδόκει
[6, 6]	ἂν δυνώμεθα κάλλιστα. Ἐκ τούτου	ἔδοξε	τοῖς στρατιώταις δοῦναι αὐτῷ τὰ
[6, 1]	αὐτοὺς εἰς τὸ στράτευμα· καὶ	ἔδοξε	τοῖς στρατιώταις μήτε ἀδικεῖν Παφλαγόνας
[6, 4]	ὅθεν εἴη λαβεῖν τὰ ἐπιτήδεια,	ἐκήρυξε	τὸν βουλόμενον ἰέναι ἐπὶ τὰ
[6, 2]	Πόντου. ἀναστὰς δὲ Λύκων Ἀχαιὸς	εἶπε·	Θαυμάζω μέν, ὦ ἄνδρες, τῶν
[6, 4]	περὶ αὐτοῦ τούτου. ἀναστάς τις	εἶπε·	Καὶ εἰκότως ἄρα ἡμῖν οὐ
[6, 2]	ἢ τρισχιλίους κυζικηνούς· ἄλλος δ´	εἶπε	μὴ ἔλαττον ἢ μυρίους· καὶ
[6, 4]	παρέλαβε. Μετὰ δὲ ταῦτα ἀναστὰς	εἶπε	Ξενοφῶν· Ὦ ἄνδρες στρατιῶται, τὴν
[6, 4]	πω παρῆν. Ἐκ τούτου ξυνελθόντων	εἶπε	πάλιν Ξενοφῶν· Ὦ ἄνδρες, ἐπὶ
[6, 1]	καὶ ἐμοὶ ἀχθόμενον. Ἐπεὶ ταῦτα	εἶπε,	πολὺ πλείονες ἀνίσταντο λέγοντες ὡς
[6, 6]	κατὰ πάντα τρόπον ἀφεῖναι τὼ	ἄνδρε.	ἐλθὼν οὖν ὁ Ξενοφῶν λέγει·
[6, 6]	καὶ δέονται δοῦναι σφίσι τὼ	ἄνδρε	καὶ μὴ κατακαίνειν· πολλὰ γὰρ
[6, 6]	μὲν ἐπαινοῦντες ἀπῆλθον, ἔχοντες τὼ	ἄνδρε·	Κλέανδρος δὲ ἐθύετο ἐπὶ τῇ
[6, 6]	ὑμῖν ἀποκρινοῦμαι. καὶ τώ τε	ἄνδρε	ὑμῖν δίδωμι καὶ αὐτὸς παρέσομαι·
[6, 6]	δὲ ἀφαιρεθεὶς εἶπεν· Ἐγώ, ὦ	Κλέανδρε,	εἰ καὶ οἴει με ἀδικοῦντά
[6, 6]	ἡ στρατιὰ πρὸς σέ, ὦ	Κλέανδρε,	καὶ κελεύουσί σε, εἴτε πάντας
[6, 6]	Ἀγασίας εἶπεν· Ἐγώ εἰμι, ὦ	Κλέανδρε,	ὁ ἀφελόμενος Δεξίππου ἄγοντος τοῦτον
[6, 6]	Ξενοφῶν λέγει· Ἔχεις μέν, ὦ	Κλέανδρε,	τοὺς ἄνδρας, καὶ ἡ στρατιά
[6, 1]	τοὺς βοῦς ζεύξας ὀπίσω τὼ	χεῖρε	δεδεμένον ἐλαύνει. μετὰ τοῦτο Μυσὸς
[6, 6]	περὶ αὑτῶν ἁπάντων. νῦν δέ	σε	αἰτοῦνται καὶ δέονται δοῦναι σφίσι
[6, 6]	σε, εἴτε πάντας αἰτιᾷ, κρίναντα	σὲ	αὐτὸν χρῆσθαι ὅ τι ἂν
[6, 6]	σέ, ὦ Κλέανδρε, καὶ κελεύουσί	σε,	εἴτε πάντας αἰτιᾷ, κρίναντα σὲ
[6, 6]	Ἔπεμψεν ἡμᾶς ἡ στρατιὰ πρὸς	σέ,	ὦ Κλέανδρε, καὶ κελεύουσί σε,
[6, 1]	{πεπληγέναι τὸν ἄνδρα} ὁ δ´	ἔπεσε	τεχνικῶς πως. καὶ ἀνέκραγον οἱ
[6, 1]	κατασχεῖν· τὰ δ´ ἄλλα, ἐπειδὰν	ἐκεῖσε	ἔλθωμεν, βουλευσόμεθα. ~Ἐντεῦθεν τῇ ὑστεραίᾳ
[6, 6]	πορεύεσθε. ἡμεῖς δὲ ὑμᾶς, ἐπειδὰν	ἐκεῖσε	ἥκητε, δεξόμεθα ὡς ἂν δυνώμεθα
[6, 1]	εἰς Ἡράκλειαν· ἅπαντας οὖν δεῖ	ἐκεῖσε	πειρᾶσθαι κατασχεῖν· τὰ δ´ ἄλλα,
[6, 5]	δὴ μάχας σὺν τοῖς θεοῖς	ὁμόσε	ἰόντες νενικήκατε καὶ οἷα πάσχουσιν
[6, 3]	ηὐτύχησαν τοῦτο τὸ εὐτύχημα, συνεβόων	τε	ἀλλήλους καὶ συνελέγοντο ἐρρωμένως τῆς
[6, 4]	ἦσαν πεμπταῖοι καὶ οὐχ οἷόν	τε	ἀναιρεῖν ἔτι ἦν· ἐνίους δὲ
[6, 6]	τοι ὑμῖν ἀποκρινοῦμαι. καὶ τώ	τε	ἄνδρε ὑμῖν δίδωμι καὶ αὐτὸς
[6, 6]	δὲ Κλέανδρος ὑπὸ τοῦ Δεξίππου	τε	ἀνερεθιζόμενος καὶ αὐτὸς ἀχθεσθεὶς ὅτι
[6, 6]	ἕνεκα μήτε πολεμεῖτε Λακεδαιμονίοις σῴζεσθέ	τε	ἀσφαλῶς ὅποι θέλει ἕκαστος. συμπέμψατε
[6, 1]	τι δέοισθε παρ´ αὐτῶν· ἐμοί	τε	αὖ οὐ πάνυ τι νομίζω
[6, 6]	εἴη πεζῇ ἀπιόντας τοὺς ποταμούς	τε	διαβῆναι καὶ σωθῆναι εἰς τὴν
[6, 1]	τῇ χώρᾳ. ἐπεὶ δὲ σπονδαί	τε	ἐγένοντο καὶ ἐπαιάνισαν, ἀνέστησαν πρῶτον
[6, 3]	ἀφίκοντο εἰς τὸ αὐτό, ἄσμενοί	τε	εἶδον ἀλλήλους καὶ ἠσπάζοντο ὥσπερ
[6, 1]	ἐθυόμην εἰ βέλτιον εἴη ὑμῖν	τε	ἐμοὶ ἐπιτρέψαι ταύτην τὴν ἀρχὴν
[6, 1]	ἐξοπλισάμενοι ὡς ἐδύναντο κάλλιστα ᾖσάν	τε	ἐν ῥυθμῷ πρὸς τὸν ἐνόπλιον
[6, 2]	γῆν. καὶ παραπλέοντες {ἐθεώρουν τήν	τε	Ἰασονίαν ἀκτήν, ἔνθα ἡ Ἀργὼ
[6, 5]	ἢ αὔριον ἀναρίστους. ἄνδρες, τά	τε	ἱερὰ ἡμῖν καλὰ οἵ τε
[6, 5]	Ἕλληνες ὑπομένοντας αὐτούς, ἐδόκει ῥᾷστόν	τε	καὶ ἀκινδυνότατον εἶναι ἰέναι ἤδη
[6, 1]	τοῖς ὅπλοις καὶ ἥλλοντο ὑψηλά	τε	καὶ κούφως καὶ ταῖς μαχαίραις
[6, 6]	νῦν ἀποκτείνῃς, δι´ ἄνδρα δειλόν	τε	καὶ πονηρὸν ἄνδρα ἀγαθὸν ἀποκτείνων.
[6, 6]	καὶ οἱ ἄλλοι στρατηγοὶ κατεκώλυόν	τε	καὶ τῷ Κλεάνδρῳ ἔλεγον ὅτι
[6, 2]	προειστήκει δὲ μάλιστα αὐτῶν Καλλίμαχός	τε	ὁ Παρράσιος καὶ Λύκων ὁ
[6, 4]	πάντες· συνῆγε δὲ μάλιστα Ἀγασίας	τε	ὁ Στυμφάλιος λοχαγὸς καὶ Ἱερώνυμος
[6, 5]	τε ἱερὰ ἡμῖν καλὰ οἵ	τε	οἰωνοὶ αἴσιοι τά τε σφάγια
[6, 3]	καὶ ἅτε ἐξαίφνης ἐπιπεσόντες ἀνδράποδά	τε	πολλὰ ἔλαβον καὶ πρόβατα πολλὰ
[6, 5]	ἐναντίου, τεταγμένους ἐπὶ φάλαγγος ἱππέας	τε	πολλοὺς καὶ πεζούς· καὶ γὰρ
[6, 5]	οἵ τε οἰωνοὶ αἴσιοι τά	τε	σφάγια κάλλιστα· ἴωμεν ἐπὶ τοὺς
[6, 6]	δοκοῦμεν εἶναι διὰ τοῦτον, αὐτοί	τε	τὸ ἐπὶ τούτῳ ἀπολώλαμεν. ἤκουε
[6, 3]	χαράδρας τρέπονται αὐτούς, καὶ αὐτόν	τε	τὸν Σμίκρητα ἀποκτιννύασι καὶ τοὺς
[6, 6]	μεθ´ ὧν ἐσώθη. καὶ τούς	τε	Τραπεζουντίους ἀπεστερήκαμεν τὴν πεντηκόντορον καὶ
[6, 3]	ἐπὶ λόφον ἐκβάντες, καὶ τά	τε	τῶν πολεμίων πυρὰ ἑώρων, ἀπεῖχον
[6, 5]	δὲ εἶδον οἱ Ἕλληνες τό	τε	Φαρναβάζου ἱππικὸν ἔτι συνεστηκὸς καὶ
[6, 2]	βουλεύσεσθαι ἔφασαν· καὶ εὐθὺς τά	τε	χρήματα ἐκ τῶν ἀγρῶν συνῆγον
[6, 3]	ὃν δέοι πάντας ἁλίζεσθαι· καὶ	ἅτε	ἐξαίφνης ἐπιπεσόντες ἀνδράποδά τε πολλὰ
[6, 5]	ἱππεῖς ἦσαν, τὸ δὲ δεξιὸν	ἅτε	οὐ σφόδρα διωκόμενον ἐπὶ λόφου
[6, 5]	σὺν τοῖς θεοῖς ὁμόσε ἰόντες	νενικήκατε	καὶ οἷα πάσχουσιν οἱ πολεμίους
[6, 5]	ὁπόταν ἀπίωμεν ἕψονται καὶ ἐπιπεσοῦνται.	ὁρᾶτε	δὴ πότερον κρεῖττον ἰέναι ἐπὶ
[6, 4]	ἐπὶ μὲν τῇ πορείᾳ, ὡς	ὁρᾶτε,	τὰ ἱερὰ οὔπω γίγνεται· τῶν
[6, 1]	ἄλλον εἵλεσθε· Ξενοφῶντα μέντοι, ἔφη,	ὠνήσατε	οὐχ ἑλόμενοι· ὡς καὶ νῦν
[6, 5]	οἱ πολεμίους φεύγοντες, καὶ τοῦτο	ἐννοήσατε	ὅτι ἐπὶ ταῖς θύραις τῆς
[6, 6]	ἐνίων ἤκουον ὡς τὸ στράτευμα	ἀφίστατε	ἀπὸ Λακεδαιμονίων. Ἐκ τούτου οἱ
[6, 6]	τε ἀσφαλῶς ὅποι θέλει ἕκαστος.	συμπέμψατε	μέντοι μοι ὑμῶν αὐτῶν ἑλόμενοι
[6, 5]	ἐπιόντων μὲν ἡμῶν οὐδ´ ὑμεῖς	ἐλπίζετε	δέξεσθαι ἡμᾶς, ἀπιόντων δὲ πάντες
[6, 1]	ὅτι ἄλλον μὲν ἑλόμενοι οὐχ	εὑρήσετε	ἐμὲ στασιάζοντα· νομίζω γὰρ ὅστις
[6, 1]	ὦ ἄνδρες, ἔφη, ὡς πάνυ	εἰδῆτε,	ὀμνύω ὑμῖν θεοὺς πάντας καὶ
[6, 6]	ἂν ὑμεῖς ἀπολελυμένοι τῆς αἰτίας	εἴητε.	ὡς δὲ νῦν ἔχει, χαλεπὸν
[6, 6]	ἡμεῖς δὲ ὑμᾶς, ἐπειδὰν ἐκεῖσε	ἥκητε,	δεξόμεθα ὡς ἂν δυνώμεθα κάλλιστα.
[6, 1]	Κορύλας ἕτοιμος εἴη τοὺς Ἕλληνας	μήτε	ἀδικεῖν μήτε ἀδικεῖσθαι. οἱ δὲ
[6, 1]	στράτευμα· καὶ ἔδοξε τοῖς στρατιώταις	μήτε	ἀδικεῖν Παφλαγόνας μήτε ἀδικεῖσθαι. μετὰ
[6, 1]	τοῖς στρατιώταις μήτε ἀδικεῖν Παφλαγόνας	μήτε	ἀδικεῖσθαι. μετὰ τοῦτο οἱ μὲν
[6, 1]	εἴη τοὺς Ἕλληνας μήτε ἀδικεῖν	μήτε	ἀδικεῖσθαι. οἱ δὲ στρατηγοὶ ἀπεκρίναντο
[6, 6]	Ξενοφῶντα κελεῦσαι ἀφελέσθαι τὸν ἄνδρα	μήτε	ἄλλον ὑμῶν μηδένα· ἰδόντι δέ
[6, 1]	σημαίνει μήτε προσδεῖσθαι τῆς ἀρχῆς	μήτε	εἰ αἱροῖντο ἀποδέχεσθαι. τοῦτο μὲν
[6, 6]	θεοὺς καὶ θεὰς ἦ μὴν	μήτε	με Ξενοφῶντα κελεῦσαι ἀφελέσθαι τὸν
[6, 6]	ἂν βούληται ποιῆσαι· τούτου ἕνεκα	μήτε	πολεμεῖτε Λακεδαιμονίοις σῴζεσθέ τε ἀσφαλῶς
[6, 1]	αὐτῷ διαφανῶς ὁ θεὸς σημαίνει	μήτε	προσδεῖσθαι τῆς ἀρχῆς μήτε εἰ
[6, 6]	χρῆσθαι ὅ τι ἂν βούλῃ,	εἴτε	ἕνα τινὰ ἢ δύο καὶ
[6, 6]	ὦ Κλέανδρε, καὶ κελεύουσί σε,	εἴτε	πάντας αἰτιᾷ, κρίναντα σὲ αὐτὸν
[6, 5]	ἡγεμόνι τῷ Ἡρακλεῖ καὶ ἀλλήλους	παρακαλεῖτε	ὀνομαστί. ἡδύ τοι ἀνδρεῖόν τι
[6, 6]	βούληται ποιῆσαι· τούτου ἕνεκα μήτε	πολεμεῖτε	Λακεδαιμονίοις σῴζεσθέ τε ἀσφαλῶς ὅποι
[6, 6]	ἱερὰ ἐξάγειν· ὑμεῖς μέντοι μὴ	ἀθυμεῖτε	τούτου ἕνεκα· ὑμῖν γάρ, ὡς
[6, 1]	ταχὺ σωφρονισθείην. ὃ δὲ ὑμεῖς	ἐννοεῖτε,	ὅτι ἧττον ἂν στάσις εἴη
[6, 1]	οὐκ ἂν θαυμάσαιμι εἴ τινα	εὕροιτε	καὶ ὑμῖν καὶ ἐμοὶ ἀχθόμενον.
[6, 6]	τῆς δίκης τυχεῖν. νῦν οὖν	ἄπιτε	καταλιπόντες τόνδε τὸν ἄνδρα· ὅταν
[6, 5]	ἐξιόντων, κατέλιπον αὐτοῦ τοὺς ὑπὲρ	πέντε	καὶ τετταράκοντα ἔτη. καὶ οὗτοι
[6, 1]	Ἁρμήνῃ ἔμειναν οἱ στρατιῶται ἡμέρας	πέντε.	ὡς δὲ τῆς Ἑλλάδος ἐδόκουν
[6, 6]	δὲ τὸ στράτευμα ἔξω ὂν	ὅτε	ἀφίκετο καὶ ἐπὶ λείαν τινὲς
[6, 1]	συνεπιμελεῖσθαι τῆς στρατιᾶς καθίστασθαι. καὶ	ὅτε	ἐξ Ἐφέσου ὡρμᾶτο Κύρῳ συσταθησόμενος,
[6, 1]	θεοῦ ἐνόμιζεν ἑορακέναι ὃ εἶδεν	ὅτε	ἤρχετο ἐπὶ τὸ συνεπιμελεῖσθαι τῆς
[6, 1]	ἄνδρα καὶ τὸ ζεῦγος ἀπάγει·	ἐνίοτε	δὲ καὶ ὁ ζευγηλάτης τὸν
[6, 4]	ὡς μαχουμένους εἴ ποτε καὶ	ἄλλοτε·	οἱ γὰρ πολέμιοι ἀνατεθαρρήκασιν. ἐκ
[6, 4]	δεῖ παρασκευάζεσθαι ὡς μαχουμένους εἴ	ποτε	καὶ ἄλλοτε· οἱ γὰρ πολέμιοι
[6, 1]	αὐτὸν ἐπιθυμεῖν αὐτοκράτορα γενέσθαι ἄρχοντα.	ὁπότε	δ´ αὖ ἐνθυμοῖτο ὅτι ἄδηλον
[6, 3]	δὲ προσθέοντες καὶ προσελαύνοντες ἠκόντιζον·	ὁπότε	δὲ αὐτοῖς ἐπίοιεν, ῥᾳδίως ἀπέφευγον·
[6, 6]	ἰέναι, καὶ ἐλάμβανον οἱ ἐξιόντες·	ὁπότε	δὲ ἐξίοι πᾶν τὸ στράτευμα,
[6, 6]	τῶν στρατιωτῶν δόγμα, εἴ τις	ὁπότε	ἡ στρατιὰ ἐξίοι ἰδίᾳ λῄζοιτο,
[6, 6]	ἡ χώρα πλὴν ἐλαίου. καὶ	ὁπότε	μὲν καταμένοι τὸ στράτευμα ἀναπαυόμενον,
[6, 1]	πρὸς ἕνα ἐχρῆτο ταῖς πέλταις,	τοτὲ	δ´ ἐδινεῖτο καὶ ἐξεκυβίστα ἔχων
[6, 1]	ὡς δύο ἀντιταττομένων μιμούμενος ὠρχεῖτο,	τοτὲ	δὲ ὡς πρὸς ἕνα ἐχρῆτο
[6, 4]	ἀνεχώρησαν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον. καὶ	τότε	μὲν δειπνήσαντες ἐκοιμήθησαν. τῇ δὲ
[6, 1]	τῇ χειρὶ ἔχων πέλτην, καὶ	τοτὲ	μὲν ὡς δύο ἀντιταττομένων μιμούμενος
[6, 6]	αὐτούς, ὡς πολεμίους. ἦρχον δὲ	τότε	πάντων τῶν Ἑλλήνων οἱ Λακεδαιμόνιοι.
[6, 1]	ὁ δὲ Κορύλας, ὃς ἐτύγχανε	τότε	Παφλαγονίας ἄρχων, πέμπει παρὰ τοὺς
[6, 6]	ἄνδρα· ὅταν δ´ ἐγὼ κελεύσω,	πάρεστε	πρὸς τὴν κρίσιν. αἰτιῶμαι δὲ
[6, 5]	Ξενοφῶν σπουδῇ ὑπολαβὼν ἔλεξεν· ἀλλ´	ἴστε	μέν με, ὦ ἄνδρες, οὐδένα
[6, 5]	ἡμῶν ἐπιόντας τοὺς πολεμίους θεᾶσθαι.	ἴστε	μέντοι ὅτι τὸ μὲν ἀπιέναι
[6, 1]	ἑνὸς ἄρχοντος ἢ πολλῶν, εὖ	ἴστε	ὅτι ἄλλον μὲν ἑλόμενοι οὐχ
[6, 1]	Ἀλλ´, ὦ ἄνδρες, τοῦτο μὲν	ἴστε,	ὅτι οὐδ´ ἂν ἔγωγε ἐστασίαζον,
[6, 5]	βουλοίμην ἂν εὔπορα πάντα φαίνεσθαι	ὥστε	ἀποχωρεῖν· ἡμᾶς δὲ καὶ ἀπὸ
[6, 6]	ἐνέτυχον πορευόμενοι τὴν ὀρθὴν ὁδόν,	ὥστε	ἔχοντές τι εἰς τὴν φιλίαν
[6, 1]	οὕτως ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐσήμηναν	ὥστε	καὶ ἰδιώτην ἂν γνῶναι ὅτι
[6, 3]	πολλοὶ ἐτιτρώσκοντο, τῶν δὲ οὐδείς·	ὥστε	κινηθῆναι οὐκ ἐδύναντο ἐκ τοῦ
[6, 1]	καὶ ἐξεκυβίστα ἔχων τὰς πέλτας,	ὥστε	ὄψιν καλὴν φαίνεσθαι. τέλος δὲ
[6, 3]	δέ, εἴ τινι παραλειπομένῳ ἐντυγχάνοιεν·	ὥστε	πᾶσα ἡ χώρα αἴθεσθαι ἐδόκει
[6, 3]	γὰρ Ἕλληνες οὔτε τοξότην εἶχον	οὔτε	ἀκοντιστὴν οὔτε ἱππέα· οἱ δὲ
[6, 6]	αἰτιῶμαι δὲ οὔτε τὴν στρατιὰν	οὔτε	ἄλλον οὐδένα ἔτι, ἐπεὶ οὗτος
[6, 6]	δεῖ οὔτε ἑνὸς ἀνδρὸς ἕνεκα	οὔτε	δυοῖν ἡμᾶς τοὺς ἄλλους τῆς
[6, 6]	τι ἄγεσθαι, οὔτε ἔπαιον οὐδένα	οὔτε	ἔβαλλον, ἀλλ´ εἶπον ὅτι δημόσια
[6, 4]	μὲν πόλις οὐδεμία οὔτε φιλία	οὔτε	Ἑλληνίς, ἀλλὰ Θρᾷκες Βιθυνοί· καὶ
[6, 6]	τὸν νῦν χρόνον. οὔκουν δεῖ	οὔτε	ἑνὸς ἀνδρὸς ἕνεκα οὔτε δυοῖν
[6, 6]	οἴει με ἀδικοῦντά τι ἄγεσθαι,	οὔτε	ἔπαιον οὐδένα οὔτε ἔβαλλον, ἀλλ´
[6, 3]	οὔτε τοξότην εἶχον οὔτε ἀκοντιστὴν	οὔτε	ἱππέα· οἱ δὲ προσθέοντες καὶ
[6, 5]	τι νάπος ὁ Πόντος; ἔνθα	οὔτε	πλοῖα ἔστι τὰ ἀπάξοντα οὔτε
[6, 3]	ὁδός. ἀλλὰ δὴ ἐκεῖ μὲν	οὔτε	πλοῖά ἐστιν οἷς ἀποπλευσούμεθα, μένουσι
[6, 3]	οὐχ ὁρῶσιν οὔτε φίλιον στράτευμα	οὔτε	πολέμιον (καὶ ταῦτα ἀπαγγέλλουσι πρὸς
[6, 5]	οὔτε πλοῖα ἔστι τὰ ἀπάξοντα	οὔτε	σῖτος ᾧ θρεψόμεθα μένοντες, δεήσει
[6, 6]	πρὸς τὴν κρίσιν. αἰτιῶμαι δὲ	οὔτε	τὴν στρατιὰν οὔτε ἄλλον οὐδένα
[6, 3]	ἀσφαλῶς· οἱ μὲν γὰρ Ἕλληνες	οὔτε	τοξότην εἶχον οὔτε ἀκοντιστὴν οὔτε
[6, 1]	ὑμῶν ἄρχοντα Λακεδαιμονίου ἀνδρὸς παρόντος	οὔτε	ὑμῖν μοι δοκεῖ συμφέρον εἶναι,
[6, 4]	μέσῳ ἄλλη μὲν πόλις οὐδεμία	οὔτε	φιλία οὔτε Ἑλληνίς, ἀλλὰ Θρᾷκες
[6, 3]	οἱ Ἕλληνες. καὶ οὐχ ὁρῶσιν	οὔτε	φίλιον στράτευμα οὔτε πολέμιον (καὶ
[6, 6]	κριθέντα, ὥσπερ καὶ ὑμεῖς νῦν	ἀξιοῦτε,	τῆς δίκης τυχεῖν. νῦν οὖν
[6, 6]	ἧς ᾐτησάμεθα παρὰ Τραπεζουντίων ἐφ´	ᾧτε	πλοῖα συλλέγειν ὡς σῳζοίμεθα, καὶ
[6, 6]	ὁμολογῶ. καὶ ὑμεῖς μὲν μὴ	ἐκδῶτέ	με· ἐγὼ δὲ ἐμαυτόν, ὥσπερ
[6, 3]	πού τί ποθεν καθορῷεν, σημαίνοιεν·	ἐκέλευε	δὲ καίειν ἅπαντα ὅτῳ ἐντυγχάνοιεν
[6, 2]	ἐπὶ τῶν τριήρων, διὰ ταῦτα	συνεβούλευε.	καὶ Χειρίσοφος, ἅμα μὲν ἀθυμῶν
[6, 6]	δὲ στρατιὰν συνήγαγε Ξενοφῶν καὶ	συνεβούλευε	πέμψαι ἄνδρας πρὸς Κλέανδρον παραιτησομένους
[6, 4]	παρεῖναι ὡς συνθεασόμενον τὰ ἱερά,	ἔθυε·	καὶ ἐνταῦθα παρῆσαν πολλοί. θυομένῳ
[6, 6]	τε τὸ ἐπὶ τούτῳ ἀπολώλαμεν.	ἤκουε	γάρ, ὥσπερ ἡμεῖς, ὡς ἄπορον
[6, 4]	κατὰ χώραν ἀπιέναι ᾗπερ πρόσθεν	εἶχε	τὸ στράτευμα καὶ ἄρχειν τοὺς
[6, 3]	μὲν δὴ τῶν Ἀρκάδων οὕτως	εἶχε.	Χειρίσοφος δὲ ἀσφαλῶς πορευόμενος παρὰ
[6, 5]	ὀλίγοι· τὸ γὰρ ἱππικὸν φόβον	παρεῖχε	τὸ τῶν πολεμίων πολὺ ὄν.
[6, 5]	ἐχώρισεν ἕπεσθαι· Πυρρίας Ἀρκὰς ταύτης	ἦρχε·	τὴν δὲ μίαν ἐπὶ τῷ
[6, 5]	ὡς πλέθρον· Σαμόλας Ἀχαιὸς ταύτης	ἦρχε	τῆς τάξεως· τὴν δ´ ἐπὶ
[6, 3]	ἡμᾶς λάθῃ. Ταῦτ´ εἰπὼν ἡγεῖτο.	παρέπεμψε	δὲ καὶ τῶν γυμνήτων ἀνθρώπους
[6, 5]	οἱ Ἕλληνες, ἀλλὰ προαπετράποντο διώκοντες·	ὀψὲ	γὰρ ἦν. ἐπανελθόντες δὲ ἔνθα