Livre, Chap. |
[6, 4] |
ἤκουσά
τινος
{ὅτι}
Κλέανδρος
ὁ
|
ἐκ |
Βυζαντίου
ἁρμοστὴς
μέλλει
ἥξειν
πλοῖα |
[6, 4] |
τριήρει
μέν
ἐστιν
εἰς
Ἡράκλειαν
|
ἐκ |
Βυζαντίου
κώπαις
ἡμέρας
μακρᾶς
πλοῦς· |
[6, 1] |
βασιλεῖ,
ὅσπερ
αὐτῷ
μαντευτὸς
ἦν
|
ἐκ |
Δελφῶν·
καὶ
τὸ
ὄναρ
δὴ |
[6, 1] |
ἐν
σκίμποσιν
ἐδείπνουν,
καὶ
ἔπινον
|
ἐκ |
κερατίνων
ποτηρίων,
οἷς
ἐνετύγχανον
ἐν |
[6, 1] |
ἄν·
τὸν
δ´
ἔμπροσθεν
χρόνον
|
ἐκ |
τῆς
νικώσης
ἔπραττον
πάντα
οἱ |
[6, 2] |
ἑαυτῶν
δέκα·
τούτους
δὲ
ἐψηφίσαντο
|
ἐκ |
τῆς
νικώσης
ὅ
τι
δοκοίη |
[6, 1] |
ἔζων,
οἱ
δὲ
καὶ
λῃζόμενοι
|
ἐκ |
τῆς
Παφλαγονίας.
ἐκλώπευον
δὲ
καὶ |
[6, 5] |
πολεμίους
ὑπερβάλλοντας
κατὰ
λόφους
τινὰς
|
ἐκ |
τοῦ
ἐναντίου,
τεταγμένους
ἐπὶ
φάλαγγος |
[6, 2] |
ἢ
κατὰ
θάλατταν
χρὴ
πορευθῆναι
|
ἐκ |
τοῦ
Πόντου.
ἀναστὰς
δὲ
Λύκων |
[6, 1] |
καὶ
αἱ
τρεψάμεναι
εἶεν
βασιλέα
|
ἐκ |
τοῦ
στρατοπέδου.
τῇ
μὲν
νυκτὶ |
[6, 3] |
οὐδείς·
ὥστε
κινηθῆναι
οὐκ
ἐδύναντο
|
ἐκ |
τοῦ
χωρίου,
ἀλλὰ
τελευτῶντες
καὶ |
[6, 4] |
λοιποὶ
ἐπὶ
τὸ
ὄρος
ἀνέφυγον.
|
ἐκ |
τούτου
ἀπαγγέλλει
τις
ταῦτα
τῶν |
[6, 4] |
ἥξειν
πλοῖα
καὶ
τριήρεις
ἔχων.
|
ἐκ |
τούτου
δὲ
ἀναμένειν
μὲν
πᾶσιν |
[6, 1] |
~ΚΥΡΟΥ
ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ
|
~Ἐκ |
τούτου
δὲ
ἐν
τῇ
διατριβῇ |
[6, 6] |
δεξόμεθα
ὡς
ἂν
δυνώμεθα
κάλλιστα.
|
Ἐκ |
τούτου
ἔδοξε
τοῖς
στρατιώταις
δοῦναι |
[6, 6] |
Κλέανδρον
παραιτησομένους
περὶ
τῶν
ἀνδρῶν.
|
ἐκ
|
τούτου
ἔδοξεν
αὐτοῖς
πέμψαντας
στρατηγοὺς |
[6, 6] |
λέξουσιν
ὑπὲρ
ἐμοῦ
καὶ
πράξουσιν.
|
ἐκ |
τούτου
ἔδωκεν
ἡ
στρατιὰ
οὕστινας |
[6, 4] |
ἄλλοτε·
οἱ
γὰρ
πολέμιοι
ἀνατεθαρρήκασιν.
|
ἐκ |
τούτου
ἐθύοντο
οἱ
στρατηγοί,
μάντις |
[6, 5] |
ἀπέχοντες
αὐτῶν
ὅσον
πεντεκαίδεκα
σταδίους.
|
ἐκ
|
τούτου
εὐθὺς
ὁ
Ἀρηξίων
ὁ |
[6, 6] |
εἶναι
τὰ
ληφθέντα.
ταῦτα
εἶπον·
|
ἐκ |
τούτου
με
λαβὼν
οὗτος
ἦγεν, |
[6, 4] |
καὶ
ἀγορὰ
οὐδεμία
πω
παρῆν.
|
Ἐκ |
τούτου
ξυνελθόντων
εἶπε
πάλιν
Ξενοφῶν· |
[6, 6] |
ἵνα
καὶ
περὶ
σοῦ
βουλευσώμεθα.
|
Ἐκ |
τούτου
οἱ
μὲν
ἀμφὶ
Κλέανδρον |
[6, 6] |
τὸ
στράτευμα
ἀφίστατε
ἀπὸ
Λακεδαιμονίων.
|
Ἐκ |
τούτου
οἱ
μὲν
ἐπαινοῦντες
ἀπῆλθον, |
[6, 5] |
λόχους
καταχωρίσας
ᾗπερ
ὑμῖν
δοκεῖ.
|
ἐκ |
τούτου
οἱ
μὲν
ἥσυχοι
προῆγον, |
[6, 2] |
ἐπὶ
τῶν
τειχῶν
ὅπλα
ἐφαίνετο.
|
Ἐκ |
τούτου
οἱ
ταράξαντες
ταῦτα
τοὺς |
[6, 5] |
βάδην
καὶ
μηδένα
δρόμῳ
διώκειν.
|
ἐκ |
τούτου
σύνθημα
παρῄει
Ζεὺς
σωτήρ, |
[6, 2] |
τοῖς
γεγενημένοις,
ἅμα
δὲ
μισῶν
|
ἐκ |
τούτου
τὸ
στράτευμα,
ἐπιτρέπει
αὐτῷ |
[6, 1] |
καὶ
πολεμικώτατα
πρὸς
ἀλλήλους
εἶχον
|
ἐκ |
τούτων.
ὁ
δὲ
Κορύλας,
ὃς |
[6, 6] |
ὃς
ἀπέδρα
τὴν
πεντηκόντορον
ἔχων
|
ἐκ |
Τραπεζοῦντος,
καὶ
κελεύουσι
διασώσαντα
αὐτοῖς |
[6, 2] |
καὶ
εὐθὺς
τά
τε
χρήματα
|
ἐκ |
τῶν
ἀγρῶν
συνῆγον
καὶ
τὴν |
[6, 6] |
καὶ
γὰρ
ἀγοραὶ
πάντοθεν
ἀφικνοῦντο
|
ἐκ |
τῶν
Ἑλληνίδων
πόλεων
καὶ
οἱ |
[6, 6] |
τοῖς
ἄλλοις
ἐσόμεθα,
ἀλλ´
εἰρξόμεθα
|
ἐκ |
τῶν
Ἑλληνίδων
πόλεων.
Μετὰ
ταῦτα |
[6, 5] |
εἰς
τὴν
ὁδὸν
ἧκον
τὴν
|
ἐκ |
τῶν
κωμῶν,
ἔνθα
ἔκειντο
ἁθρόοι, |
[6, 4] |
ἔτι
ἦν·
ἐνίους
δὲ
τοὺς
|
ἐκ |
τῶν
ὁδῶν
συνενεγκόντες
ἔθαψαν
ἐκ |
[6, 4] |
ἐκ
τῶν
ὁδῶν
συνενεγκόντες
ἔθαψαν
|
ἐκ |
τῶν
ὑπαρχόντων
ὡς
ἐδύναντο
κάλλιστα· |
[6, 6] |
μὴ
ποιεῖν
ταῦτα.
ὁ
δ´
|
οὐκ |
ἂν
ἄλλως
ἔφη
γενέσθαι,
εἰ |
[6, 6] |
Δέξιππον
λέγειν
πρὸς
Κλέανδρον
ὡς
|
οὐκ |
ἂν
ἐποίησεν
Ἀγασίας
ταῦτα,
εἰ |
[6, 4] |
ἔχοιεν
τὰ
ἐπιτήδεια.
ὁ
δ´
|
οὐκ |
ἂν
ἔφη
ἐξαγαγεῖν
μὴ
γιγνομένων
|
[6, 1] |
στασιάζειν·
ἐὰν
δὲ
ἐμὲ
ἕλησθε,
|
οὐκ |
ἂν
θαυμάσαιμι
εἴ
τινα
εὕροιτε |
[6, 5] |
ὢν
τῶν
στρατηγῶν
ὅτι
βουλῆς
|
οὐκ |
ἄξιον
εἴη
εἰ
διαβατέον
ἐστὶ |
[6, 4] |
καὶ
κινεῖν
τὸ
στρατόπεδον
νυκτὸς
|
οὐκ
|
ἀσφαλὲς
ἐδόκει
εἶναι·
δασέα
γὰρ |
[6, 3] |
τὸν
χρόνον
ἀπῇσαν.
ἐπεὶ
δὲ
|
οὐκ |
ἀφίκεσθε,
ὁ
δὲ
χρόνος
ἐξῆκεν, |
[6, 4] |
δὲ
τὸ
πόλισμα
ἂν
γενόμενον
|
οὐκ |
ἐβούλοντο
στρατοπεδεύεσθαι,
ἀλλὰ
ἐδόκει
καὶ |
[6, 4] |
στρατόπεδον.
καὶ
ὁ
Ξενοφῶν,
ἐπεὶ
|
οὐκ
|
ἐγεγένητο
τὰ
ἱερὰ
ταύτῃ
τῇ |
[6, 4] |
εἰς
τρὶς
ἐπὶ
τῇ
ἀφόδῳ
|
οὐκ |
ἐγίγνετο
τὰ
ἱερά.
ἐκτούτου
χαλεπῶς |
[6, 4] |
πάλιν
ἐθύετο
εἰς
τρίς,
καὶ
|
οὐκ |
ἐγίγνετο
τὰ
ἱερά.
καὶ
ἤδη
|
[6, 6] |
θυομένῳ
αὐτῷ
ἐπὶ
τρεῖς
ἡμέρας
|
οὐκ |
ἐγίγνετο
τὰ
ἱερά,
συγκαλέσας
τοὺς |
[6, 4] |
θυομένοις
δὲ
ἐπὶ
τῇ
ἀφόδῳ
|
οὐκ |
ἐγίγνετο
τὰ
ἱερά.
ταύτην
μὲν |
[6, 3] |
ἄλλα
ὡμολόγητο
αὐτοῖς,
ὁμήρους
δὲ
|
οὐκ
|
ἐδίδοσαν
οἱ
Θρᾷκες
αἰτούντων
τῶν |
[6, 6] |
τὸν
Κλέανδρον,
τῷ
δὲ
Ξενοφῶντι
|
οὐκ |
ἐδόκει
φαῦλον
εἶναι,
ἀλλ´
ἀναστὰς |
[6, 3] |
τῶν
δὲ
οὐδείς·
ὥστε
κινηθῆναι
|
οὐκ |
ἐδύναντο
ἐκ
τοῦ
χωρίου,
ἀλλὰ |
[6, 3] |
δ´
ἔφασαν
οἴχεσθαι·
ὅποι
δέ,
|
οὐκ |
εἰδέναι.
Ταῦτα
ἀκούσαντες
οἱ
ἀμφὶ |
[6, 6] |
Κλέανδρος
εἶπεν
ὅτι
Δέξιππον
μὲν
|
οὐκ |
ἐπαινοίη,
εἰ
ταῦτα
πεποιηκὼς
εἴη· |
[6, 5] |
τοῦ
χωρίου
δεῖ
διδάσκεσθαι
ὅτι
|
οὐκ |
ἔστι
μὴ
νικῶσι
σωτηρία.
θαυμάζω |
[6, 5] |
οὕτως
ἔχει·
ἀμαχεὶ
μὲν
ἐνθένδε
|
οὐκ |
ἔστιν
ἀπελθεῖν·
ἢν
γὰρ
μὴ |
[6, 2] |
σιτία·
ὁπόθεν
δ´
ἐπισιτισάμενοι
πορευσόμεθα
|
οὐκ |
ἔστιν,
ἔφη.
ἐμοὶ
οὖν
δοκεῖ |
[6, 4] |
ἰόντες
τὴν
Ξενοφῶντος
ἔλεγον
ὅτι
|
οὐκ |
ἔχοιεν
τὰ
ἐπιτήδεια.
ὁ
δ´ |
[6, 5] |
νάπος
γὰρ
αὐτοὺς
ὑπεδέχετο,
ὃ
|
οὐκ |
ᾔδεσαν
οἱ
Ἕλληνες,
ἀλλὰ
προαπετράποντο |
[6, 1] |
μέγας
μὲν
οἰωνὸς
εἴη
καὶ
|
οὐκ |
ἰδιωτικός,
καὶ
ἔνδοξος,
ἐπίπονος
μέντοι· |