Livre, Chap., par.
[4, 1, 1]	τὴν μάχην ἐν ταῖς σπονδαῖς	ἃς	βασιλεὺς καὶ οἱ σὺν Κύρῳ
[4, 5, 20]	ἔμενεν, οἱ δὲ ἄλλοι διαλαχόντες	ἃς	ἑώρων κώμας ἐπορεύοντο ἕκαστοι τοὺς
[4, 3, 20]	τῶν Ἀρμενίων ὄρη, προσποιούμενος ταύτῃ	διαβὰς	ἀποκλείσειν τοὺς παρὰ τὸν ποταμὸν
[4, 7, 20]	τι εἶναι τῷ Ξενοφῶντι, καὶ	ἀναβὰς	ἐφ᾽ ἵππον καὶ Λύκιον καὶ
[4, 4, 10]	τε ἑαυτοῦ δύναμιν καὶ μισθοφόρους	Χάλυβας	καὶ Ταόχους· παρεσκευάσθαι δὲ αὐτὸν
[4, 5, 30]	δὲ πλησίον χώραν ἔφη εἶναι	Χάλυβας,	καὶ τὴν ὁδὸν ἔφραζεν ᾗ
[4, 6, 1]	πλεθριαῖον. (ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν σταθμοὺς δύο	παρασάγγας	δέκα· ἐπὶ δὲ τῇ εἰς
[4, 4, 1]	(ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς δύο	παρασάγγας	δέκα μέχρι ὑπερῆλθον τὰς πηγὰς
[4, 8, 1]	Ἕλληνες διὰ Μακρώνων σταθμοὺς τρεῖς	παρασάγγας	δέκα. τῇ πρώτῃ δὲ ἡμέρᾳ
[4, 7, 10]	ἐπορεύθησαν διὰ Σκυθηνῶν σταθμοὺς τέτταρας	παρασάγγας	εἴκοσι διὰ πεδίου εἰς κώμας·
[4, 7, 10]	ἐπεσιτίσαντο. (ἐντεῦθεν διῆλθον σταθμοὺς τέτταρας	παρασάγγας	εἴκοσι πρὸς πόλιν μεγάλην καὶ
[4, 8, 20]	(ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν δύο σταθμοὺς	παρασάγγας	ἑπτά, καὶ ἦλθον ἐπὶ θάλατταν
[4, 4, 1]	γηλόφους οὐ μεῖον ἢ πέντε	παρασάγγας·	οὐ γὰρ ἦσαν ἐγγὺς τοῦ
[4, 5, 1]	δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς ἐρήμους τρεῖς	παρασάγγας	πεντεκαίδεκα ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ποταμόν,
[4, 4, 1]	ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς τρεῖς	παρασάγγας	πεντεκαίδεκα ἐπὶ τὸν Τηλεβόαν ποταμόν.
[4, 4, 1]	ἐπορεύθησαν σταθμοὺς τρεῖς διὰ πεδίου	παρασάγγας	πεντεκαίδεκα· καὶ Τιρίβαζος παρηκολούθει ἔχων
[4, 5, 1]	πολλῆς καὶ πεδίου σταθμοὺς τρεῖς	παρασάγγας	πεντεκαίδεκα. ὁ δὲ τρίτος ἐγένετο
[4, 7, 10]	ἐπορεύθησαν διὰ Χαλύβων σταθμοὺς ἑπτὰ	παρασάγγας	πεντήκοντα. οὗτοι ἦσαν ὧν διῆλθον
[4, 6, 1]	ἐπορεύθησαν ἑπτὰ σταθμοὺς ἀνὰ πέντε	παρασάγγας	τῆς ἡμέρας παρὰ τὸν Φᾶσιν
[4, 7, 1]	ἐπορεύθησαν εἰς Ταόχους σταθμοὺς πέντε	παρασάγγας	τριάκοντα· καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐπέλειπε·
[4, 4, 1]	οὗτος δ᾽ ἦν καλὸς μέν,	μέγας	δ᾽ οὔ· κῶμαι δὲ πολλαὶ
[4, 4, 10]	διασκηνητέον εἶναι (τὰς κώμας) εἰς	στέγας.	ἔνθα δὴ οἱ στρατιῶται σὺν
[4, 4, 10]	καὶ ἡδονῇ ᾖσαν ἐπὶ τὰς	στέγας	καὶ τὰ ἐπιτήδεια· ὅσοι δὲ
[4, 6, 10]	κλέπτοντες τοῦ ὄρους, ὡς μὴ	πληγὰς	λάβωμεν. (ἀλλὰ μέντοι, ἔφη ὁ
[4, 1, 1]	καὶ τοῦ Εὐφράτου δὲ τὰς	πηγὰς	ἐλέγετο οὐ πρόσω τοῦ Τίγρητος
[4, 4, 1]	παρασάγγας δέκα μέχρι ὑπερῆλθον τὰς	πηγὰς	τοῦ Τίγρητος ποταμοῦ. ἐντεῦθεν δ᾽
[4, 1, 1]	ὄρη, ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ τὰς	πηγὰς	τοῦ Τίγρητος ποταμοῦ, ἢν μὲν
[4, 1, 1]	οἰκίας ἔχοντες καὶ γυναῖκας καὶ	παῖδας	ἔφευγον ἐπὶ τὰ ὄρη. τὰ
[4, 5, 30]	χιλοῦ στεφάνοις, καὶ διακονοῦντας Ἀρμενίους	παῖδας	σὺν ταῖς βαρβαρικαῖς στολαῖς· τοῖς
[4, 7, 10]	πυκνὰ ἐστραμμένα. (εἶχον δὲ καὶ	κνημῖδας	καὶ κράνη καὶ παρὰ τὴν
[4, 3, 1]	τὸν Χειρίσοφον καὶ λέγει ὅτι	ἐλπίδας	ἔχει καλῶς ἔσεσθαι, καὶ διηγεῖται
[4, 5, 10]	ἀνακραγόντες ὅσον ἐδύναντο μέγιστον τὰς	ἀσπίδας	πρὸς τὰ δόρατα ἔκρουσαν. οἱ
[4, 4, 1]	ἱερεῖα, σῖτον, οἴνους παλαιοὺς εὐώδεις,	ἀσταφίδας,	ὄσπρια παντοδαπά. τῶν δὲ ἀποσκεδαννυμένων
[4, 1, 1]	ἐποιήσαντο, καὶ ὅσα παραβάντος τὰς	σπονδὰς	βασιλέως καὶ Τισσαφέρνους ἐπολεμήθη πρὸς
[4, 3, 10]	(ἀκούσας δὲ καὶ ὁ Χειρίσοφος	σπονδὰς	ἐποίει. σπείσαντες δὲ τοῖς μὲν
[4, 5, 10]	ὑποδεδεμένοι ἐκοιμῶντο, εἰσεδύοντο εἰς τοὺς	πόδας	οἱ ἱμάντες καὶ τὰ ὑποδήματα
[4, 5, 30]	διδάσκει ὁ κώμαρχος περὶ τοὺς	πόδας	τῶν ἵππων καὶ τῶν ὑποζυγίων
[4, 3, 20]	ἤδη φαινομένους, θᾶττον δὴ ἐπῇσαν	ᾠδάς	τινας ᾄδοντες. ὁ δὲ Χειρίσοφος,
[4, 7, 20]	ἵππον καὶ Λύκιον καὶ τοὺς	ἱππέας	ἀναλαβὼν παρεβοήθει· καὶ τάχα δὴ
[4, 4, 1]	τὸν ἵππον ἀνέβαλλεν. (οὗτος προσήλασεν	ἱππέας	ἔχων, καὶ προπέμψας ἑρμηνέα εἶπεν
[4, 3, 20]	ἀποκλείσειν τοὺς παρὰ τὸν ποταμὸν	ἱππέας.	(οἱ δὲ πολέμιοι ὁρῶντες μὲν
[4, 3, 20]	δ᾽ αὖ ἐπεὶ διέβη, τοὺς	ἱππέας	οὐκ ἐδίωκεν, εὐθὺς δὲ κατὰ
[4, 3, 1]	(ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ ὁρῶσιν	ἱππέας	που πέραν τοῦ ποταμοῦ ἐξωπλισμένους
[4, 3, 20]	ἄνω, ὁρῶντες μὲν τοὺς ἑαυτῶν	ἱππέας	φεύγοντας, ὁρῶντες δ᾽ ὁπλίτας σφίσιν
[4, 6, 20]	Μεθυδριεὺς ἔρχεται ὁπλίτας ἔχων καὶ	Ἀριστέας	ὁ Χῖος γυμνῆτας καὶ Νικόμαχος
[4, 1, 20]	γυμνήτων ταξιάρχων ἐθέλοι συμπορεύεσθαι. ὑφίσταται	Ἀριστέας	Χῖος, ὃς πολλαχοῦ πολλοῦ ἄξιος
[4, 3, 20]	εὐθὺς δὲ κατὰ τὰς προσηκούσας	ὄχθας	ἐπὶ τὸν ποταμὸν ἐξέβαινεν ἐπὶ
[4, 3, 10]	κατὰ τὴν διάβασιν καὶ τὰς	ὄχθας	τοῦ ποταμοῦ, ἔθεντο τὰ ὅπλα,
[4, 7, 10]	ἄνδρες ὡσαύτως. ἐνταῦθα δὴ καὶ	Αἰνείας	Στυμφάλιος λοχαγὸς ἰδών τινα θέοντα
[4, 5, 30]	ἀποθάνῃ· ἐκεκάκωτο γὰρ ὑπὸ τῆς	πορείας·	αὐτὸς δὲ τῶν πώλων λαμβάνει,
[4, 4, 10]	ὅτε τὸ πρότερον ἀπῇσαν τὰς	οἰκίας	ἐνέπρησαν ὑπὸ ἀτασθαλίας, δίκην ἐδίδοσαν
[4, 1, 1]	οἱ μὲν Καρδοῦχοι ἐκλιπόντες τὰς	οἰκίας	ἔχοντες καὶ γυναῖκας καὶ παῖδας
[4, 4, 1]	ἀδικεῖν μήτε ἐκείνους καίειν τὰς	οἰκίας	λαμβάνειν τε τἀπιτήδεια ὅσων δέοιντο.
[4, 7, 1]	πόλιν μὲν οὐκ εἶχεν οὐδ᾽	οἰκίας,	συνεληλυθότες δ᾽ ἦσαν αὐτόσε καὶ
[4, 2, 10]	ἐφ᾽ ᾧ μὴ καίειν τὰς	οἰκίας.	συνωμολόγει ταῦτα ὁ Ξενοφῶν. ἐν
[4, 4, 10]	ἀπῇσαν τὰς οἰκίας ἐνέπρησαν ὑπὸ	ἀτασθαλίας,	δίκην ἐδίδοσαν κακῶς σκηνοῦντες. (ἐντεῦθεν
[4, 1, 1]	Καρδοῦχοι διιέναι αὐτοὺς ὡς διὰ	φιλίας	τῆς χώρας, ἐπείπερ βασιλεῖ πολέμιοι
[4, 7, 10]	πέμπει, ὅπως διὰ τῆς ἑαυτῶν	πολεμίας	χώρας ἄγοι αὐτούς. ~ἐλθὼν δ᾽
[4, 4, 1]	μέσον ἡμέρας ἐπορεύθησαν διὰ τῆς	Ἀρμενίας	πεδίον ἅπαν καὶ λείους γηλόφους
[4, 7, 10]	εὐδαίμονα καὶ οἰκουμένην ἣ ἐκαλεῖτο	Γυμνιάς.	ἐκ ταύτης τῆς χώρας ὁ
[4, 5, 20]	ἄνευ πυρὸς καὶ ἄδειπνοι, φυλακὰς	οἵας	ἐδύναντο καταστησάμενοι. ἐπεὶ δὲ πρὸς
[4, 7, 20]	ἔλθοι, οὐ τῆς τῶν Ἑλλήνων	εὐνοίας.	(καὶ ἀφικνοῦνται ἐπὶ τὸ ὄρος
[4, 7, 20]	ἀνετίθεσαν δερμάτων πλῆθος ὠμοβοείων καὶ	βακτηρίας	καὶ τὰ αἰχμάλωτα γέρρα, καὶ
[4, 1, 10]	σπολάδος εἰς τὰς πλευράς, καὶ	Βασίας	Ἀρκὰς διαμπερὲς τὴν κεφαλήν. (ἐπεὶ
[4, 7, 1]	ἕνα, ἕκαστος φυλαττόμενος ὡς ἐδύνατο.	(Ἀγασίας	δὲ ὁ Στυμφάλιος καὶ Ἀριστώνυμος
[4, 1, 20]	ὁπλιτῶν Ἀριστώνυμος Μεθυδριεὺς (Ἀρκὰς) καὶ	Ἀγασίας	Στυμφάλιος (Ἀρκάς) ἀντιστασιάζων δὲ αὐτοῖς
[4, 7, 10]	ἅμαξαι πετρῶν ἀνηλίσκοντο. (ὁ δὲ	Ἀγασίας	ὡς ὁρᾷ τὸν Καλλίμαχον ἃ
[4, 8, 20]	καὶ τετάρτῃ ἀνίσταντο ὥσπερ ἐκ	φαρμακοποσίας.	(ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν δύο σταθμοὺς
[4, 3, 20]	καὶ παρήγγειλε τοῖς λοχαγοῖς κατ᾽	ἐνωμοτίας	ποιήσασθαι ἕκαστον τὸν ἑαυτοῦ λόχον,
[4, 2, 1]	ἡγεμόνα κύκλῳ περιιόντες καταλαμβάνουσι τοὺς	φύλακας	ἀμφὶ πῦρ καθημένους· καὶ τοὺς
[4, 4, 10]	τὸ στράτευμα συναγαγεῖν· καὶ εὐθὺς	φύλακας	καταλιπόντες καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοῖς
[4, 5, 20]	αὐτοῦ ἄνευ πυρὸς καὶ ἄδειπνοι,	φυλακὰς	οἵας ἐδύναντο καταστησάμενοι. ἐπεὶ δὲ
[4, 2, 10]	κατὰ τῆς πέτρας πρὸς τοὺς	ὀπισθοφύλακας	ἀφίκοντο. (ταῦτα δὲ διαπραξάμενοι οἱ
[4, 6, 10]	ὁ Ξενοφῶν, ἕτοιμός εἰμι τοὺς	ὀπισθοφύλακας	ἔχων, ἐπειδὰν δειπνήσωμεν, ἰέναι καταληψόμενος
[4, 2, 10]	ὄπισθεν γιγνόμενα πάντες ἐπὶ τοὺς	ὀπισθοφύλακας	ἐχώρουν. (καὶ Ξενοφῶν μὲν σὺν
[4, 2, 1]	οὐρανοῦ· Ξενοφῶν δὲ ἔχων τοὺς	ὀπισθοφύλακας	ἡγεῖτο πρὸς τὴν φανερὰν ἔκβασιν,
[4, 3, 20]	δὲ Καρδοῦχοι ὡς ἑώρων τοὺς	ὀπισθοφύλακας	τοῦ ὄχλου ψιλουμένους καὶ ὀλίγους
[4, 5, 10]	πορεύεσθαι. (ὁ δὲ Ξενοφῶν ἔχων	ὀπισθοφύλακας	ὡς ᾔσθετο, ἐδεῖτο αὐτῶν πάσῃ
[4, 7, 10]	εἰς χεῖρας ᾖσαν. εἶχον δὲ	θώρακας	λινοῦς μέχρι τοῦ ἤτρου, ἀντὶ
[4, 5, 10]	βοῶν. (διὰ τὰς τοιαύτας οὖν	ἀνάγκας	ὑπελείποντό τινες τῶν στρατιωτῶν· καὶ
[4, 5, 1]	τῆς κώμης πρὸς τῇ κρήνῃ	γυναῖκας	καὶ κόρας καταλαμβάνει ἔμπροσθεν τοῦ
[4, 1, 1]	ἐκλιπόντες τὰς οἰκίας ἔχοντες καὶ	γυναῖκας	καὶ παῖδας ἔφευγον ἐπὶ τὰ
[4, 1, 20]	Μεθυδριεὺς (Ἀρκὰς) καὶ Ἀγασίας Στυμφάλιος	(Ἀρκάς)	ἀντιστασιάζων δὲ αὐτοῖς Καλλίμαχος Παρράσιος
[4, 1, 10]	εἰς τὰς πλευράς, καὶ Βασίας	Ἀρκὰς	διαμπερὲς τὴν κεφαλήν. (ἐπεὶ δὲ
[4, 1, 20]	τῶν μὲν ὁπλιτῶν Ἀριστώνυμος Μεθυδριεὺς	(Ἀρκὰς)	καὶ Ἀγασίας Στυμφάλιος (Ἀρκάς) ἀντιστασιάζων
[4, 1, 20]	ἀντιστασιάζων δὲ αὐτοῖς Καλλίμαχος Παρράσιος	(Ἀρκὰς	καὶ οὗτος) ἔφη ἐθέλειν πορεύεσθαι
[4, 2, 20]	ἀσπίδα ἀπέλιπεν· (Εὐρύλοχος δὲ Λουσιεὺς	(Ἀρκὰς)	προσέδραμεν αὐτῷ ὁπλίτης, καὶ πρὸ
[4, 3, 10]	γέροντά τε καὶ γυναῖκα καὶ	παιδίσκας	ὥσπερ μαρσίπους ἱματίων κατατιθεμένους ἐν
[4, 6, 10]	εὐμενεστέρα ἢ ἡ ὁμαλὴ τὰς	κεφαλὰς	βαλλομένοις. (καὶ κλέψαι δ᾽ οὐκ
[4, 7, 10]	δύναιντο, καὶ ἀποτεμόντες ἂν τὰς	κεφαλὰς	ἔχοντες ἐπορεύοντο, καὶ ᾖδον καὶ
[4, 4, 1]	εἰς βασίλεια καὶ κώμας πέριξ	πολλὰς	πολλῶν τῶν ἐπιτηδείων μεστάς. (στρατοπεδευομένων
[4, 6, 1]	πολέμιοι, ὡς ὁρᾶτε, κατέχουσι τὰς	ὑπερβολὰς	τοῦ ὄρους· ὥρα δὲ βουλεύεσθαι
[4, 6, 1]	παραγγεῖλαι μὲν ἀριστοποιεῖσθαι τοῖς στρατιώταις,	ἡμᾶς	δὲ βουλεύεσθαι εἴτε τήμερον εἴτε
[4, 6, 10]	πολεμίους μενεῖν ἔτι, ἐπειδὰν ἴδωσιν	ἡμᾶς	ἐν τῷ ὁμοίῳ ἐπὶ τῶν
[4, 1, 20]	ἡμῖν πράγματα παρεῖχον, ἐνηδρεύσαμεν, ὅπερ	ἡμᾶς	καὶ ἀναπνεῦσαι ἐποίησε, καὶ ἀπεκτείναμέν
[4, 6, 1]	τήμερον ἡμέραν, οἵ τε νῦν	ἡμᾶς	ὁρῶντες πολέμιοι θαρραλεώτεροι ἔσονται καὶ
[4, 6, 10]	στάδια, ἄνδρες δ᾽ οὐδαμοῦ φυλάττοντες	ἡμᾶς	φανεροί εἰσιν ἀλλ᾽ ἢ κατ᾽
[4, 6, 10]	τί ἐγὼ περὶ κλοπῆς συμβάλλομαι;	ὑμᾶς	γὰρ ἔγωγε, ὦ Χειρίσοφε, ἀκούω
[4, 6, 10]	μέντοι, ἔφη ὁ Χειρίσοφος, κἀγὼ	ὑμᾶς	τοὺς Ἀθηναίους ἀκούω δεινοὺς εἶναι
[4, 1, 10]	τῶν Ἑλλήνων κατέβαινον εἰς τὰς	κώμας	ἀπὸ τοῦ ἄκρου ἤδη σκοταῖοι
[4, 5, 20]	συνεγένοντο ἀλλήλοις, ἔδοξε κατὰ τὰς	κώμας	ἀσφαλὲς εἶναι τὰς τάξεις σκηνοῦν.
[4, 4, 10]	ἐδόκει πάλιν διασκηνητέον εἶναι (τὰς	κώμας)	εἰς στέγας. ἔνθα δὴ οἱ
[4, 7, 10]	παρασάγγας εἴκοσι διὰ πεδίου εἰς	κώμας·	ἐν αἷς ἔμειναν ἡμέρας τρεῖς
[4, 5, 20]	δὲ ἄλλοι διαλαχόντες ἃς ἑώρων	κώμας	ἐπορεύοντο ἕκαστοι τοὺς ἑαυτῶν ἔχοντες.
[4, 6, 1]	αὐτῷ ἐχαλεπάνθη ὅτι οὐκ εἰς	κώμας	ἤγαγεν. ὁ δ᾽ ἔλεγεν ὅτι
[4, 4, 1]	καὶ τοὺς στρατηγοὺς κατὰ τὰς	κώμας·	οὐ γὰρ ἑώρων πολέμιον οὐδένα
[4, 4, 1]	καὶ ἀφίκοντο εἰς βασίλεια καὶ	κώμας	πέριξ πολλὰς πολλῶν τῶν ἐπιτηδείων
[4, 6, 20]	εἰς τὸ πεδίον, καὶ εἰς	κώμας	πολλῶν καὶ ἀγαθῶν γεμούσας ἦλθον.
[4, 1, 1]	ὑπερβάλλον τοῦ στρατεύματος εἰς τὰς	κώμας	τὰς ἐν τοῖς ἄγκεσί τε
[4, 4, 1]	ἐφ᾽ ᾧ μήτε αὐτὸς τοὺς	Ἕλληνας	ἀδικεῖν μήτε ἐκείνους καίειν τὰς
[4, 7, 10]	ὥστε μηδὲν λαμβάνειν αὐτόθεν τοὺς	Ἕλληνας,	ἀλλὰ διετράφησαν τοῖς κτήνεσιν ἃ
[4, 8, 1]	τὰ Κόλχων ὅρια κατέστησαν τοὺς	Ἕλληνας.	(ἐνταῦθα ἦν ὄρος μέγα, προσβατὸν
[4, 1, 1]	καὶ Τισσαφέρνους ἐπολεμήθη πρὸς τοὺς	Ἕλληνας	ἐπακολουθοῦντος τοῦ Περσικοῦ στρατεύματος, ἐν
[4, 8, 20]	Τραπεζούντιοι, καὶ ἐδέξαντό τε τοὺς	Ἕλληνας	καὶ ξένια ἔδοσαν βοῦς καὶ
[4, 3, 20]	φαινομένους, θᾶττον δὴ ἐπῇσαν ᾠδάς	τινας	ᾄδοντες. ὁ δὲ Χειρίσοφος, ἐπεὶ
[4, 1, 1]	τὸ ἄκρον ἀναβαίνει Χειρίσοφος πρίν	τινας	αἰσθέσθαι τῶν πολεμίων· ἔπειτα δ᾽
[4, 1, 20]	καὶ ἀναπνεῦσαι ἐποίησε, καὶ ἀπεκτείναμέν	τινας	αὐτῶν, καὶ ζῶντας προυθυμήθημεν λαβεῖν
[4, 6, 10]	τῶν ἑπομένων ἡμῖν κλωπῶν ἔλαβόν	τινας	ἐνεδρεύσαντες· τούτων καὶ πυνθάνομαι ὅτι
[4, 7, 20]	αὐτῶν οἱ ὀπισθοφύλακες ἀπέκτεινάν τέ	τινας	καὶ ἐζώγρησαν ἐνέδραν ποιησάμενοι, καὶ
[4, 1, 10]	τοῖς τελευταίοις ἐπετίθεντο, καὶ ἀπέκτεινάν	τινας	καὶ λίθοις καὶ τοξεύμασι κατέτρωσαν,
[4, 2, 20]	εἶχον ἄλλο ἢ τόξα καὶ	σφενδόνας.	(ἄριστοι δὲ καὶ τοξόται ἦσαν·
[4, 5, 1]	εὐθὺς ἐπορεύοντο διὰ χιόνος πολλῆς	ἡγεμόνας	ἔχοντες πολλούς· καὶ αὐθημερὸν ὑπερβαλόντες
[4, 6, 10]	τὸ ὄρος. ἔχω δὲ καὶ	ἡγεμόνας·	οἱ γὰρ γυμνῆτες τῶν ἑπομένων
[4, 7, 20]	τὴν ὁδὸν ἣν πορεύσονται εἰς	Μάκρωνας,	ἐπεὶ ἑσπέρα ἐγένετο, ᾤχετο τῆς
[4, 8, 1]	γέρρα καὶ λόγχας καὶ τριχίνους	χιτῶνας	κατ᾽ ἀντιπέραν τῆς διαβάσεως παρατεταγμένοι
[4, 8, 20]	οἴκοθεν, παῖδα ἄκων κατακανὼν ξυήλῃ	πατάξας,	δρόμου τ᾽ ἐπιμεληθῆναι καὶ τοῦ
[4, 7, 20]	παρὰ τῶν στρατιωτῶν. κώμην δὲ	δείξας	αὐτοῖς οὗ σκηνήσουσι καὶ τὴν
[4, 8, 20]	δρόμον πεποιηκὼς εἴη. ὁ δὲ	δείξας	οὗπερ ἑστηκότες ἐτύγχανον οὗτος ὁ
[4, 7, 10]	ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν διὰ Σκυθηνῶν σταθμοὺς	τέτταρας	παρασάγγας εἴκοσι διὰ πεδίου εἰς
[4, 7, 10]	καὶ ἐπεσιτίσαντο. (ἐντεῦθεν διῆλθον σταθμοὺς	τέτταρας	παρασάγγας εἴκοσι πρὸς πόλιν μεγάλην
[4, 4, 10]	(ἐντεῦθεν ἔπεμψαν νυκτὸς Δημοκράτην Τημνίτην	ἄνδρας	δόντες ἐπὶ τὰ ὄρη ἔνθα
[4, 6, 1]	ὡς κράτιστα ἰέναι ἐπὶ τοὺς	ἄνδρας.	εἰ γὰρ διατρίψομεν τὴν τήμερον
[4, 1, 20]	λέγει· ἀλλ᾽ ἐγὼ ἔχω δύο	ἄνδρας.	ἐπεὶ γὰρ ἡμῖν πράγματα παρεῖχον,
[4, 6, 1]	δὲ τούτου ἐκεῖνος τῆς νυκτὸς	ἀποδρὰς	ᾤχετο καταλιπὼν τὸν υἱόν. τοῦτό
[4, 6, 1]	τριάκοντα σταδίους, ἵνα μὴ κατὰ	κέρας	ἄγων πλησιάσῃ τοῖς πολεμίοις· παρήγγειλε
[4, 8, 20]	τῇ Κόλχων χώρᾳ. ἐνταῦθα ἔμειναν	ἡμέρας	ἀμφὶ τὰς τριάκοντα ἐν ταῖς
[4, 4, 1]	δὲ διέβησαν, συνταξάμενοι ἀμφὶ μέσον	ἡμέρας	ἐπορεύθησαν διὰ τῆς Ἀρμενίας πεδίον
[4, 3, 1]	παρεληλυθότων πόνων μνημονεύοντες. ἑπτὰ γὰρ	ἡμέρας	ὅσασπερ ἐπορεύθησαν διὰ τῶν Καρδούχων
[4, 6, 1]	σταθμοὺς ἀνὰ πέντε παρασάγγας τῆς	ἡμέρας	παρὰ τὸν Φᾶσιν ποταμόν, εὖρος
[4, 7, 10]	εἰς κώμας· ἐν αἷς ἔμειναν	ἡμέρας	τρεῖς καὶ ἐπεσιτίσαντο. (ἐντεῦθεν διῆλθον
[4, 8, 1]	χωρίον οἷον χαλεπώτατον καὶ ἐξ	ἀριστερᾶς	ἄλλον ποταμόν, εἰς ὃν ἐνέβαλλεν
[4, 3, 30]	φεύγειν, πρὸς δὲ τὸ εἰς	χεῖρας	δέχεσθαι οὐχ ἱκανῶς. (ἐν τούτῳ
[4, 7, 10]	ὧν διῆλθον ἀλκιμώτατοι, καὶ εἰς	χεῖρας	ᾖσαν. εἶχον δὲ θώρακας λινοῦς
[4, 1, 20]	μία δ᾽ αὕτη ὁδὸς ἣν	ὁρᾷς	ὀρθία, καὶ ἐπὶ ταύτῃ ἀνθρώπων
[4, 7, 1]	μία αὕτη πάροδός ἐστιν ἣν	ὁρᾷς·	ὅταν δέ τις ταύτῃ πειρᾶται
[4, 7, 1]	δὲ χωρίον, ὡς καὶ σὺ	ὁρᾷς,	σχεδὸν τρία ἡμίπλεθρά ἐστιν ὃ
[4, 2, 10]	ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ ἦλθεν	Ἀρχαγόρας	ὁ Ἀργεῖος πεφευγὼς καὶ λέγει
[4, 5, 1]	πρὸς τῇ κρήνῃ γυναῖκας καὶ	κόρας	καταλαμβάνει ἔμπροσθεν τοῦ ἐρύματος. ~αὗται
[4, 5, 1]	τρίτος ἐγένετο χαλεπὸς καὶ ἄνεμος	βορρᾶς	ἐναντίος ἔπνει παντάπασιν ἀποκαίων πάντα
[4, 7, 1]	λίθους ὑπὲρ ταύτης τῆς ὑπερεχούσης	πέτρας·	ὃς δ᾽ ἂν καταληφθῇ, οὕτω
[4, 2, 1]	ἐλάττους, οἳ φερόμενοι πρὸς τὰς	πέτρας	παίοντες διεσφενδονῶντο· καὶ παντάπασιν οὐδὲ
[4, 2, 10]	ὅσοι μὴ ἁλόμενοι κατὰ τῆς	πέτρας	πρὸς τοὺς ὀπισθοφύλακας ἀφίκοντο. (ταῦτα
[4, 7, 1]	συντετριμμένους ἀνθρώπους καὶ σκέλη καὶ	πλευράς.	(ἢν δὲ τοὺς λίθους ἀναλώσωσιν,
[4, 1, 10]	καὶ τῆς σπολάδος εἰς τὰς	πλευράς,	καὶ Βασίας Ἀρκὰς διαμπερὲς τὴν
[4, 2, 20]	ἢ διπήχη· εἷλκον δὲ τὰς	νευρὰς	ὁπότε τοξεύοιεν πρὸς τὸ κάτω
[4, 7, 10]	ὅπως διὰ τῆς ἑαυτῶν πολεμίας	χώρας	ἄγοι αὐτούς. ~ἐλθὼν δ᾽ ἐκεῖνος
[4, 1, 1]	αὐτοὺς ὡς διὰ φιλίας τῆς	χώρας,	ἐπείπερ βασιλεῖ πολέμιοι ἦσαν· (τὰ
[4, 7, 20]	γὰρ ὄπισθεν ἐκ τῆς καιομένης	χώρας,	καὶ αὐτῶν οἱ ὀπισθοφύλακες ἀπέκτεινάν
[4, 7, 10]	ἐκαλεῖτο Γυμνιάς. ἐκ ταύτης τῆς	χώρας	ὁ ἄρχων τοῖς Ἕλλησιν ἡγεμόνα
[4, 3, 1]	ὅσασπερ ἐπορεύθησαν διὰ τῶν Καρδούχων	πάσας	μαχόμενοι διετέλεσαν, καὶ ἔπαθον κακὰ
[4, 7, 10]	οὐδὲ τὸν Ἀριστώνυμον πλησίον ὄντα	παρακαλέσας	οὐδὲ Εὐρύλοχον τὸν Λουσιέα, ἑταίρους
[4, 1, 10]	τις ἔκλεψεν, οἷον ἢ παιδὸς	ἐπιθυμήσας	ἢ γυναικὸς τῶν εὐπρεπῶν. καὶ
[4, 2, 10]	ἐπὶ τοῦτον αὖθις ἐδόκει πορεύεσθαι.	(ἐννοήσας	δ᾽ ὁ Ξενοφῶν μή, εἰ
[4, 3, 20]	κατεῖχε, Λύκιος δὲ σὺν ὀλίγοις	ἐπιχειρήσας	ἐπιδιῶξαι ἔλαβε τῶν σκευοφόρων τὰ
[4, 7, 10]	ἐποίει τὸ στράτευμα πᾶν θεώμενον,	δείσας	μὴ οὐ πρῶτος παραδράμῃ εἰς
[4, 3, 10]	καὶ τὰ λοιπὰ ἀγαθὰ ἐπιτελέσαι.	σπείσας	δ᾽ εὐθὺς ἦγε τοὺς νεανίσκους
[4, 6, 1]	ἠράσθη τοῦ παιδὸς καὶ οἴκαδε	κομίσας	πιστοτάτῳ ἐχρῆτο. (μετὰ τοῦτο ἐπορεύθησαν
[4, 3, 10]	τὸν Χειρίσοφον, καὶ διηγοῦνται ταὐτά.	(ἀκούσας	δὲ καὶ ὁ Χειρίσοφος σπονδὰς
[4, 7, 20]	τὴν θάλατταν, κραυγὴ πολλὴ ἐγένετο.	(ἀκούσας	δὲ ὁ Ξενοφῶν καὶ οἱ
[4, 3, 20]	ἐδίωκεν, εὐθὺς δὲ κατὰ τὰς	προσηκούσας	ὄχθας ἐπὶ τὸν ποταμὸν ἐξέβαινεν
[4, 6, 20]	εἰς κώμας πολλῶν καὶ ἀγαθῶν	γεμούσας	ἦλθον. ~ἐκ δὲ τούτων ἐπορεύθησαν
[4, 5, 1]	κνέφας πρὸς κώμην ἀφικνεῖται, καὶ	ὑδροφορούσας	ἐκ τῆς κώμης πρὸς τῇ
[4, 5, 10]	κάμνοντες ἀνακραγόντες ὅσον ἐδύναντο μέγιστον	τὰς	ἀσπίδας πρὸς τὰ δόρατα ἔκρουσαν.
[4, 1, 1]	τοῦ στρατεύματος εἰς τὰς κώμας	τὰς	ἐν τοῖς ἄγκεσί τε καὶ
[4, 6, 10]	ἰοῦσιν εὐμενεστέρα ἢ ἡ ὁμαλὴ	τὰς	κεφαλὰς βαλλομένοις. (καὶ κλέψαι δ᾽
[4, 7, 10]	κρατεῖν δύναιντο, καὶ ἀποτεμόντες ἂν	τὰς	κεφαλὰς ἔχοντες ἐπορεύοντο, καὶ ᾖδον
[4, 1, 10]	τελευταῖοι τῶν Ἑλλήνων κατέβαινον εἰς	τὰς	κώμας ἀπὸ τοῦ ἄκρου ἤδη
[4, 5, 20]	δὲ συνεγένοντο ἀλλήλοις, ἔδοξε κατὰ	τὰς	κώμας ἀσφαλὲς εἶναι τὰς τάξεις
[4, 4, 10]	ταῦτα ἐδόκει πάλιν διασκηνητέον εἶναι	(τὰς	κώμας) εἰς στέγας. ἔνθα δὴ
[4, 4, 1]	τάξεις καὶ τοὺς στρατηγοὺς κατὰ	τὰς	κώμας· οὐ γὰρ ἑώρων πολέμιον
[4, 1, 1]	τὸ ὑπερβάλλον τοῦ στρατεύματος εἰς	τὰς	κώμας τὰς ἐν τοῖς ἄγκεσί
[4, 2, 20]	πλέον ἢ διπήχη· εἷλκον δὲ	τὰς	νευρὰς ὁπότε τοξεύοιεν πρὸς τὸ
[4, 4, 10]	δὲ ὅτε τὸ πρότερον ἀπῇσαν	τὰς	οἰκίας ἐνέπρησαν ὑπὸ ἀτασθαλίας, δίκην
[4, 1, 1]	δὴ οἱ μὲν Καρδοῦχοι ἐκλιπόντες	τὰς	οἰκίας ἔχοντες καὶ γυναῖκας καὶ
[4, 4, 1]	Ἕλληνας ἀδικεῖν μήτε ἐκείνους καίειν	τὰς	οἰκίας λαμβάνειν τε τἀπιτήδεια ὅσων
[4, 2, 10]	ἀποδώσειν ἐφ᾽ ᾧ μὴ καίειν	τὰς	οἰκίας. συνωμολόγει ταῦτα ὁ Ξενοφῶν.
[4, 3, 10]	ἦσαν κατὰ τὴν διάβασιν καὶ	τὰς	ὄχθας τοῦ ποταμοῦ, ἔθεντο τὰ
[4, 2, 20]	εἴη στενὸν χωρίον προκαταλαμβάνοντες ἐκώλυον	τὰς	παρόδους. (ὁπότε μὲν οὖν τοὺς
[4, 2, 1]	καὶ ἐλάττους, οἳ φερόμενοι πρὸς	τὰς	πέτρας παίοντες διεσφενδονῶντο· καὶ παντάπασιν
[4, 1, 1]	περιίασι. καὶ τοῦ Εὐφράτου δὲ	τὰς	πηγὰς ἐλέγετο οὐ πρόσω τοῦ
[4, 4, 1]	δύο παρασάγγας δέκα μέχρι ὑπερῆλθον	τὰς	πηγὰς τοῦ Τίγρητος ποταμοῦ. ἐντεῦθεν
[4, 1, 1]	Καρδούχεια ὄρη, ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ	τὰς	πηγὰς τοῦ Τίγρητος ποταμοῦ, ἢν
[4, 1, 10]	ἀσπίδος καὶ τῆς σπολάδος εἰς	τὰς	πλευράς, καὶ Βασίας Ἀρκὰς διαμπερὲς
[4, 3, 20]	οὐκ ἐδίωκεν, εὐθὺς δὲ κατὰ	τὰς	προσηκούσας ὄχθας ἐπὶ τὸν ποταμὸν
[4, 1, 1]	Ἕλληνες ἐποιήσαντο, καὶ ὅσα παραβάντος	τὰς	σπονδὰς βασιλέως καὶ Τισσαφέρνους ἐπολεμήθη
[4, 4, 10]	κραυγῇ καὶ ἡδονῇ ᾖσαν ἐπὶ	τὰς	στέγας καὶ τὰ ἐπιτήδεια· ὅσοι
[4, 4, 1]	πολλή· καὶ ἕωθεν ἔδοξε διασκηνῆσαι	τὰς	τάξεις καὶ τοὺς στρατηγοὺς κατὰ
[4, 5, 20]	κατὰ τὰς κώμας ἀσφαλὲς εἶναι	τὰς	τάξεις σκηνοῦν. καὶ Χειρίσοφος μὲν
[4, 5, 10]	ἐκ τῶν νεοδάρτων βοῶν. (διὰ	τὰς	τοιαύτας οὖν ἀνάγκας ὑπελείποντό τινες
[4, 8, 20]	χώρᾳ. ἐνταῦθα ἔμειναν ἡμέρας ἀμφὶ	τὰς	τριάκοντα ἐν ταῖς τῶν Κόλχων
[4, 6, 1]	μὲν πολέμιοι, ὡς ὁρᾶτε, κατέχουσι	τὰς	ὑπερβολὰς τοῦ ὄρους· ὥρα δὲ
[4, 5, 30]	ὁ Ξενοφῶν πρὸς τοὺς ἑαυτοῦ	οἰκέτας,	καὶ ἵππον ὃν εἰλήφει παλαίτερον
[4, 6, 1]	ἡγεμόνα παραδίδωσι Χειρισόφῳ, τοὺς δὲ	οἰκέτας	καταλείπει τῷ κωμάρχῳ, πλὴν τοῦ
[4, 5, 20]	Ξενοφῶν καταλαμβάνει πάντας ἔνδον τοὺς	κωμήτας	καὶ τὸν κώμαρχον, καὶ πώλους
[4, 6, 20]	ἔχων καὶ Ἀριστέας ὁ Χῖος	γυμνῆτας	καὶ Νικόμαχος Οἰταῖος γυμνῆτας· καὶ
[4, 6, 20]	Χῖος γυμνῆτας καὶ Νικόμαχος Οἰταῖος	γυμνῆτας·	καὶ σύνθημα ἐποιήσαντο, ὁπότε ἔχοιεν
[4, 1, 1]	τὸ ἀμφ᾽ αὑτὸν καὶ τοὺς	γυμνῆτας	πάντας, Ξενοφῶν δὲ σὺν τοῖς
[4, 3, 20]	παρὰ Ξενοφῶντα τοὺς πελταστὰς καὶ	σφενδονήτας	καὶ τοξότας καὶ κελεύει ποιεῖν
[4, 4, 20]	τὸ στρατόπεδον οὐκ ἔμειναν τοὺς	ὁπλίτας,	ἀλλ᾽ ἀνακραγόντες ἔθεον ἐπὶ τὸ
[4, 6, 20]	~ἐκ τούτου Ἀριστώνυμος Μεθυδριεὺς ἔρχεται	ὁπλίτας	ἔχων καὶ Ἀριστέας ὁ Χῖος
[4, 3, 20]	ἑαυτῶν ἱππέας φεύγοντας, ὁρῶντες δ᾽	ὁπλίτας	σφίσιν ἐπιόντας, ἐκλείπουσι τὰ ὑπὲρ
[4, 3, 20]	μεῖναι ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ μὴ	διαβάντας·	ὅταν δ᾽ ἄρξωνται αὐτοὶ διαβαίνειν,
[4, 2, 1]	χαράδρᾳ οἱ ὀπισθοφύλακες ἣν ἔδει	διαβάντας	πρὸς τὸ ὄρθιον ἐκβαίνειν, τηνικαῦτα
[4, 5, 20]	κώμην ἣν εἰλήχει Ξενοφῶν καταλαμβάνει	πάντας	ἔνδον τοὺς κωμήτας καὶ τὸν
[4, 3, 20]	μὲν τοὺς οὐραγούς, θεῖν δὲ	πάντας	καὶ διαβαίνειν ὅτι τάχιστα ᾗ
[4, 1, 1]	ἀμφ᾽ αὑτὸν καὶ τοὺς γυμνῆτας	πάντας,	Ξενοφῶν δὲ σὺν τοῖς ὀπισθοφύλαξιν
[4, 7, 10]	οὐδένα χωρεῖ αὐτός, καὶ παρέρχεται	πάντας.	(ὁ δὲ Καλλίμαχος ὡς ὁρᾷ
[4, 6, 10]	τι πειρᾶσθαι λαθόντας καὶ ἁρπάσαι	φθάσαντας,	εἰ δυναίμεθα, μᾶλλον ἢ πρὸς
[4, 8, 20]	ἔδει αὐτοὺς κατὰ τοῦ πρανοῦς	ἐλάσαντας	ἐν τῇ θαλάττῃ ἀποστρέψαντας πάλιν
[4, 1, 20]	ἔσεσθαι παρελθεῖν. (ἐνταῦθα δ᾽ ἐδόκει	συγκαλέσαντας	λοχαγοὺς καὶ πελταστὰς καὶ τῶν
[4, 5, 20]	πρὸς τοὺς ἀσθενοῦντας τοὺς νεωτάτους	ἀναστήσαντας	ἐκέλευεν ἀναγκάζειν προϊέναι. (ἐν δὲ
[4, 2, 10]	θαυμαστὸν πᾶσι γενέσθαι καὶ ὑπώπτευον	δείσαντας	αὐτοὺς μὴ κυκλωθέντες πολιορκοῖντο ἀπολιπεῖν.
[4, 3, 20]	σφενδόνη ἐξικνῆται καὶ ἀσπὶς ψοφῇ,	παιανίσαντας	θεῖν εἰς τοὺς πολεμίους, ἐπειδὰν
[4, 8, 10]	~ἔλεξεν οὖν Ξενοφῶν ὅτι δοκοίη	παύσαντας	τὴν φάλαγγα λόχους ὀρθίους ποιῆσαι·
[4, 3, 20]	ὁ σαλπικτὴς σημήνῃ τὸ πολεμικόν,	ἀναστρέψαντας	ἐπὶ δόρυ ἡγεῖσθαι μὲν τοὺς
[4, 8, 20]	πρανοῦς ἐλάσαντας ἐν τῇ θαλάττῃ	ἀποστρέψαντας	πάλιν πρὸς τὸν βωμὸν ἄγειν.
[4, 2, 1]	σημαίνειν· καὶ τοὺς μὲν ἄνω	ὄντας	ἰέναι ἐπὶ τοὺς κατέχοντας τὴν
[4, 7, 10]	οὐδὲ Εὐρύλοχον τὸν Λουσιέα, ἑταίρους	ὄντας,	οὐδὲ ἄλλον οὐδένα χωρεῖ αὐτός,
[4, 3, 20]	τὸν ἑαυτοῦ λόχον, παρ᾽ ἀσπίδα	παραγαγόντας	τὴν ἐνωμοτίαν ἐπὶ φάλαγγος· καὶ
[4, 2, 1]	δείλη, οἱ δ᾽ ἐκέλευον αὐτοὺς	ἐμφαγόντας	πορεύεσθαι. καὶ τὸν ἡγεμόνα δήσαντες
[4, 3, 20]	Χειρίσοφον ἐπεὶ ἑώρων ἀνὰ κράτος	φεύγοντας,	εἵποντο· οἱ δὲ στρατιῶται ἐβόων
[4, 3, 20]	ὁρῶντες μὲν τοὺς ἑαυτῶν ἱππέας	φεύγοντας,	ὁρῶντες δ᾽ ὁπλίτας σφίσιν ἐπιόντας,
[4, 5, 1]	ὁρᾐη βρωτόν, διεδίδου καὶ διέπεμπε	διδόντας	τοὺς δυναμένους περιτρέχειν τοῖς βουλιμιῶσιν.
[4, 3, 20]	ὁρῶντες δὲ τοὺς ἀμφὶ Ξενοφῶντα	θέοντας	εἰς τοὔμπαλιν, δείσαντες μὴ ἀποληφθείησαν
[4, 5, 1]	προσίεσαν πρὸς τὸ πῦρ τοὺς	ὀψίζοντας,	εἰ μὴ μεταδοῖεν αὐτοῖς πυροὺς
[4, 6, 10]	ὄρους καὶ κλέψαι τι πειρᾶσθαι	λαθόντας	καὶ ἁρπάσαι φθάσαντας, εἰ δυναίμεθα,
[4, 2, 10]	οἱ τελευταῖοι λόχοι προσμείξειαν, καὶ	προελθόντας	κατὰ τὴν ὁδὸν ἐν τῷ
[4, 3, 20]	φεύγοντας, ὁρῶντες δ᾽ ὁπλίτας σφίσιν	ἐπιόντας,	ἐκλείπουσι τὰ ὑπὲρ τοῦ ποταμοῦ
[4, 1, 20]	οὗτος) ἔφη ἐθέλειν πορεύεσθαι προσλαβὼν	ἐθελοντὰς	ἐκ παντὸς τοῦ στρατεύματος· ἐγὼ
[4, 3, 20]	ἂν παραγγέλλῃ. (ἰδὼν δ᾽ αὐτοὺς	διαβαίνοντας	Ξενοφῶν πέμψας ἄγγελον κελεύει αὐτοῦ
[4, 2, 10]	φεύγειν. (καὶ τέως μὲν αὐτοὺς	ἀναβαίνοντας	ὅπῃ ἐδύναντο ἕκαστος οἱ βάρβαροι
[4, 8, 10]	λόχους ποιησαμένους τοσοῦτον χωρίον κατασχεῖν	διαλιπόντας	τοῖς λόχοις ὅσον ἔξω τοὺς
[4, 1, 10]	ἀναγκαῖα καὶ δυνατώτατα ἔχοντας πορεύεσθαι,	καταλιπόντας	τἆλλα, καὶ ὅσα ἦν νεωστὶ
[4, 3, 1]	πέραν τοῦ ποταμοῦ ἐξωπλισμένους ὡς	κωλύσοντας	διαβαίνειν, πεζοὺς δ᾽ ἐπὶ ταῖς
[4, 3, 1]	παρατεταγμένους ἄνω τῶν ἱππέων ὡς	κωλύσοντας	εἰς τὴν Ἀρμενίαν ἐκβαίνειν. (ἦσαν
[4, 3, 1]	δυσπορίαν, ὁρῶσι δὲ τοὺς διαβαίνειν	κωλύσοντας,	ὁρῶσι δὲ τοῖς διαβαίνουσιν ἐπικεισομένους
[4, 5, 1]	δ᾽ ὀπισθοφυλακῶν καὶ καταλαμβάνων τοὺς	πίπτοντας	τῶν ἀνθρώπων ἠγνόει ὅ τι
[4, 1, 10]	ὑποζυγίων τὰ ἀναγκαῖα καὶ δυνατώτατα	ἔχοντας	πορεύεσθαι, καταλιπόντας τἆλλα, καὶ ὅσα
[4, 2, 1]	ἄνω ὄντας ἰέναι ἐπὶ τοὺς	κατέχοντας	τὴν φανερὰν ἔκβασιν, αὐτοὶ δὲ
[4, 5, 20]	μὲν Ξενοφῶν πέμψας πρὸς τοὺς	ἀσθενοῦντας	τοὺς νεωτάτους ἀναστήσαντας ἐκέλευεν ἀναγκάζειν
[4, 5, 20]	δὲ ἄσμενοι ἰδόντες τοὺς μὲν	ἀσθενοῦντας	τούτοις παρέδοσαν κομίζειν ἐπὶ τὸ
[4, 5, 30]	ἦλθον πρὸς Χειρίσοφον, κατελάμβανον κἀκείνους	σκηνοῦντας	ἐστεφανωμένους τοῦ ξηροῦ χιλοῦ στεφάνοις,
[4, 5, 30]	τοῦ ξηροῦ χιλοῦ στεφάνοις, καὶ	διακονοῦντας	Ἀρμενίους παῖδας σὺν ταῖς βαρβαρικαῖς
[4, 1, 20]	καὶ ἀπεκτείναμέν τινας αὐτῶν, καὶ	ζῶντας	προυθυμήθημεν λαβεῖν αὐτοῦ τούτου ἕνεκα
[4, 7, 20]	ἔθεον δρόμῳ ἐπὶ τοὺς ἀεὶ	βοῶντας	καὶ πολλῷ μείζων ἐγίγνετο ἡ
[4, 3, 20]	ἀμφὶ Χειρίσοφον εὐπετῶς τὸ ὕδωρ	περῶντας,	ὁρῶντες δὲ τοὺς ἀμφὶ Ξενοφῶντα
[4, 3, 20]	τοὺς πελταστὰς καὶ σφενδονήτας καὶ	τοξότας	καὶ κελεύει ποιεῖν ὅ τι
[4, 3, 20]	τοὺς ἀκοντιστὰς καὶ ἐπιβεβλημένους τοὺς	τοξότας·	μὴ πρόσω δὲ τοῦ ποταμοῦ
[4, 8, 10]	τοὺς δὲ πελταστὰς καὶ τοὺς	τοξότας	τριχῇ ἐποιήσαντο, τοὺς μὲν τοῦ
[4, 4, 10]	(ἐπεὶ δὲ Ξενοφῶν ἐτόλμησε γυμνὸς	ἀναστὰς	σχίζειν ξύλα, τάχ᾽ ἀναστάς τις
[4, 4, 10]	γυμνὸς ἀναστὰς σχίζειν ξύλα, τάχ᾽	ἀναστάς	τις καὶ ἄλλος ἐκείνου ἀφελόμενος
[4, 3, 20]	εἶχε, πέμπει παρὰ Ξενοφῶντα τοὺς	πελταστὰς	καὶ σφενδονήτας καὶ τοξότας καὶ
[4, 8, 10]	εἰς τοὺς ἑκατόν· τοὺς δὲ	πελταστὰς	καὶ τοὺς τοξότας τριχῇ ἐποιήσαντο,
[4, 1, 20]	δ᾽ ἐδόκει συγκαλέσαντας λοχαγοὺς καὶ	πελταστὰς	καὶ τῶν ὁπλιτῶν λέγειν τε
[4, 4, 1]	πέριξ πολλὰς πολλῶν τῶν ἐπιτηδείων	μεστάς.	(στρατοπεδευομένων δ᾽ αὐτῶν γίγνεται τῆς
[4, 3, 20]	ἐμβαίνειν ὡς διαβησομένους, διηγκυλωμένους τοὺς	ἀκοντιστὰς	καὶ ἐπιβεβλημένους τοὺς τοξότας· μὴ
[4, 1, 20]	ἀγαθὸς ἐθέλοι ἂν γενέσθαι καὶ	ὑποστὰς	ἐθελοντὴς πορεύεσθαι. (ὑφίσταται τῶν μὲν
[4, 7, 10]	γυναῖκες ῥίπτουσαι τὰ παιδία εἶτα	ἑαυτὰς	ἐπικατερρίπτουν, καὶ οἱ ἄνδρες ὡσαύτως.
[4, 5, 10]	τῶν νεοδάρτων βοῶν. (διὰ τὰς	τοιαύτας	οὖν ἀνάγκας ὑπελείποντό τινες τῶν
[4, 5, 1]	πορευομένων δὲ Χειρίσοφος μὲν ἀμφὶ	κνέφας	πρὸς κώμην ἀφικνεῖται, καὶ ὑδροφορούσας
[4, 3, 1]	δ᾽ εἶχον γέρρα μακρὰ καὶ	λόγχας.	(αἱ δὲ ὄχθαι αὗται ἐφ᾽
[4, 8, 1]	δὲ Μάκρωνες ἔχοντες γέρρα καὶ	λόγχας	καὶ τριχίνους χιτῶνας κατ᾽ ἀντιπέραν
[4, 3, 20]	ὄχλος ἀκμὴν διέβαινε, Ξενοφῶν δὲ	στρέψας	πρὸς τοὺς Καρδούχους ἀντία τὰ
[4, 3, 20]	(ἰδὼν δ᾽ αὐτοὺς διαβαίνοντας Ξενοφῶν	πέμψας	ἄγγελον κελεύει αὐτοῦ μεῖναι ἐπὶ
[4, 5, 20]	ἡμέραν ἦν, ὁ μὲν Ξενοφῶν	πέμψας	πρὸς τοὺς ἀσθενοῦντας τοὺς νεωτάτους
[4, 4, 1]	(οὗτος προσήλασεν ἱππέας ἔχων, καὶ	προπέμψας	ἑρμηνέα εἶπεν ὅτι βούλοιτο διαλεχθῆναι
[4, 6, 1]	τὸ πεδίον ὑπερβολῇ ἀπήντησαν αὐτοῖς	Χάλυβες	καὶ Τάοχοι καὶ Φασιανοί. (Χειρίσοφος
[4, 5, 20]	ἐν δὲ ταῖς οἰκίαις ἦσαν	αἶγες,	οἶες, βόες, ὄρνιθες, καὶ τὰ
[4, 8, 20]	ἀνιάσεται ὁ καταπεσών. (ἠγωνίζοντο δὲ	παῖδες	μὲν στάδιον τῶν αἰχμαλώτων οἱ
[4, 4, 20]	ἑάλω καὶ ἐν αὐτῇ κλῖναι	ἀργυρόποδες	καὶ ἐκπώματα καὶ οἱ ἀρτοκόποι
[4, 5, 20]	οἰκίαις ἦσαν αἶγες, οἶες, βόες,	ὄρνιθες,	καὶ τὰ ἔκγονα τούτων· τὰ
[4, 5, 20]	δὲ ταῖς οἰκίαις ἦσαν αἶγες,	οἶες,	βόες, ὄρνιθες, καὶ τὰ ἔκγονα
[4, 2, 1]	ὁδὸς ἐφ᾽ ᾗ ἐκάθηντο οἱ	φύλακες.	ἔφοδος μέντοι αὐτόθεν ἐπὶ τοὺς
[4, 7, 20]	καιομένης χώρας, καὶ αὐτῶν οἱ	ὀπισθοφύλακες	ἀπέκτεινάν τέ τινας καὶ ἐζώγρησαν
[4, 5, 10]	εἶχον διαφερόμενοι. (ἔνθα δὴ οἱ	ὀπισθοφύλακες,	ἅτε ὑγιαίνοντες, ἐξαναστάντες ἔδραμον εἰς
[4, 2, 1]	δὲ ἦσαν ἐπὶ χαράδρᾳ οἱ	ὀπισθοφύλακες	ἣν ἔδει διαβάντας πρὸς τὸ
[4, 7, 20]	δὴ ἔθεον πάντες καὶ οἱ	ὀπισθοφύλακες,	καὶ τὰ ὑποζύγια ἠλαύνετο καὶ
[4, 6, 1]	στράτευμα. (ἐπεὶ δὲ ἦλθον οἱ	ὀπισθοφύλακες,	συνεκάλεσε στρατηγοὺς καὶ λοχαγούς, καὶ
[4, 7, 20]	δὲ ὁ Ξενοφῶν καὶ οἱ	ὀπισθοφύλακες	ᾠήθησαν ἔμπροσθεν ἄλλους ἐπιτίθεσθαι πολεμίους·
[4, 3, 10]	ἀνηλάλαζον, συνωλόλυζον δὲ καὶ αἱ	γυναῖκες	ἅπασαι. πολλαὶ γὰρ ἦσαν ἑταῖραι
[4, 7, 1]	ἦσαν αὐτόσε καὶ ἄνδρες καὶ	γυναῖκες	καὶ κτήνη πολλά, Χειρίσοφος μὲν
[4, 7, 10]	δεινὸν ἦν θέαμα. αἱ γὰρ	γυναῖκες	ῥίπτουσαι τὰ παιδία εἶτα ἑαυτὰς
[4, 6, 10]	ῥᾷον ὄρθιον ἀμαχεὶ ἰέναι ἢ	ὁμαλὲς	ἔνθεν καὶ ἔνθεν πολεμίων ὄντων,
[4, 4, 1]	γὰρ ἑώρων πολέμιον οὐδένα καὶ	ἀσφαλὲς	ἐδόκει εἶναι διὰ τὸ πλῆθος
[4, 3, 10]	ἀντρώδει. (ἰδοῦσι δὲ σφίσι δόξαι	ἀσφαλὲς	εἶναι διαβῆναι· οὐδὲ γὰρ τοῖς
[4, 4, 10]	~ἐδόκει δὴ τοῖς στρατηγοῖς οὐκ	ἀσφαλὲς	εἶναι διασκηνοῦν, ἀλλὰ συναγαγεῖν τὸ
[4, 5, 20]	ἀλλήλοις, ἔδοξε κατὰ τὰς κώμας	ἀσφαλὲς	εἶναι τὰς τάξεις σκηνοῦν. καὶ
[4, 8, 10]	ἄλλος ἄλλῃ ἐτράπετο. οἱ δὲ	Ἕλληνες	ἀναβάντες ἐστρατοπεδεύοντο ἐν πολλαῖς κώμαις
[4, 8, 1]	καὶ τὸ μὲν πρῶτον οἱ	Ἕλληνες	ἀντιπαρετάξαντο φάλαγγα, ὡς οὕτως ἄξοντες
[4, 7, 20]	(μετὰ ταῦτα τὸν ἡγεμόνα οἱ	Ἕλληνες	ἀποπέμπουσι δῶρα δόντες ἀπὸ κοινοῦ
[4, 7, 10]	Ταόχων ἔλαβον. (ἐκ τούτων οἱ	Ἕλληνες	ἀφίκοντο ἐπὶ Ἅρπασον ποταμόν, εὖρος
[4, 8, 1]	ἀπιών. ~ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν οἱ	Ἕλληνες	διὰ Μακρώνων σταθμοὺς τρεῖς παρασάγγας
[4, 7, 10]	πολίσμασιν· ἐπεὶ δὲ παρέλθοιεν οἱ	Ἕλληνες,	εἵποντο ἀεὶ μαχούμενοι. ᾤκουν δὲ
[4, 8, 1]	λόγχην τοῖς Ἕλλησιν, οἱ δὲ	Ἕλληνες	ἐκείνοις Ἑλληνικήν· ταῦτα γὰρ ἔφασαν
[4, 8, 1]	δέ. ταῦτ᾽ ἐπεὶ προσῆλθον οἱ	Ἕλληνες	ἔκοπτον, σπεύδοντες ἐκ τοῦ χωρίου
[4, 3, 1]	τῶν Καρδούχων χώραν. καὶ οἱ	Ἕλληνες	ἐνταῦθα ἀνέπνευσαν ἄσμενοι ἰδόντες πεδίον·
[4, 3, 1]	χειροποίητος· ταύτῃ ἐπειρῶντο διαβαίνειν οἱ	Ἕλληνες.	(ἐπεὶ δὲ πειρωμένοις τό τε
[4, 2, 20]	θωράκων. ἐχρῶντο δὲ αὐτοῖς οἱ	Ἕλληνες,	ἐπεὶ λάβοιεν, ἀκοντίοις ἐναγκυλῶντες. ἐν
[4, 1, 10]	καὶ ἐσφενδόνων· ὥστε ἠναγκάζοντο οἱ	Ἕλληνες	ἐπιδιώκοντες καὶ πάλιν ἀναχάζοντες σχολῇ
[4, 1, 1]	καὶ οἱ σὺν Κύρῳ ἀναβάντες	Ἕλληνες	ἐποιήσαντο, καὶ ὅσα παραβάντος τὰς
[4, 6, 20]	τὰ ἄκρα, καὶ νικῶσιν οἱ	Ἕλληνες	καὶ διώκουσιν. (ἐν τούτῳ δὲ
[4, 2, 10]	καὶ τοῦτόν τε παρεληλύθεσαν οἱ	Ἕλληνες	καὶ ἕτερον ὁρῶσιν ἔμπροσθεν λόφον
[4, 2, 10]	(ἐπεὶ δ᾽ ἐγγὺς ἐγένοντο οἱ	Ἕλληνες,	λείπουσιν οἱ βάρβαροι ἀμαχητὶ τὸν
[4, 1, 1]	οἰκίαι, ὧν οὐδὲν ἔφερον οἱ	Ἕλληνες,	οὐδὲ τοὺς ἀνθρώπους ἐδίωκον, ὑποφειδόμενοι,
[4, 3, 30]	σφενδονᾶν καὶ τοξεύειν. (οἱ δὲ	Ἕλληνες	παιανίσαντες ὥρμησαν δρόμῳ ἐπ᾽ αὐτούς·
[4, 6, 20]	δὲ πάμπολλα ἐλήφθη· ἃ οἱ	Ἕλληνες	ταῖς μαχαίραις κόπτοντες ἀχρεῖα ἐποίουν.
[4, 3, 30]	πολὺ ἔτι θᾶττον, οἱ δὲ	Ἕλληνες	τἀναντία στρέψαντες ἔφευγον διὰ τοῦ
[4, 3, 30]	(τῶν δὲ πολεμίων οἱ μέν	τινες	αἰσθόμενοι πάλιν ἔδραμον ἐπὶ τὸν
[4, 4, 1]	ὄσπρια παντοδαπά. τῶν δὲ ἀποσκεδαννυμένων	τινὲς	ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου ἔλεγον ὅτι
[4, 5, 10]	καὶ ἄνευ πυρός· καὶ ἐνταῦθά	τινες	ἀπώλοντο τῶν στρατιωτῶν. (ἐφείποντο δὲ
[4, 6, 10]	ἀλλὰ ἄλλους πέμψον, ἂν μή	τινες	ἐθέλοντες ἀγαθοὶ φαίνωνται. ~ἐκ τούτου
[4, 5, 10]	τοῦ ἐρύματος. ~αὗται ἠρώτων αὐτοὺς	τίνες	εἶεν. ὁ δ᾽ ἑρμηνεὺς εἶπε
[4, 8, 1]	ἀλλὰ διαλέγου καὶ μάθε πρῶτον	τίνες	εἰσίν. οἱ δ᾽ εἶπον ἐρωτήσαντος
[4, 5, 10]	ἀσθενοῦσιν ὅτι τῇ ὑστεραίᾳ ἥξουσί	τινες	ἐπ᾽ αὐτούς, πορευόμενοι πρὶν τέτταρα
[4, 5, 10]	(ἐφείποντο δὲ τῶν πολεμίων συνειλεγμένοι	τινὲς	καὶ τὰ μὴ δυνάμενα τῶν
[4, 3, 30]	Ξενοφῶντος διέβησαν πάλιν· καὶ ἐτρώθησάν	τινες	καὶ τούτων. ~ἐπεὶ δὲ διέβησαν,
[4, 4, 20]	ἔφευγον· ὅμως δὲ καὶ ἀπέθανόν	τινες	τῶν βαρβάρων καὶ ἵπποι ἥλωσαν
[4, 1, 10]	καὶ κατάβασις) τότε δὴ συλλεγέντες	τινὲς	τῶν Καρδούχων τοῖς τελευταίοις ἐπετίθεντο,
[4, 5, 10]	τὰς τοιαύτας οὖν ἀνάγκας ὑπελείποντό	τινες	τῶν στρατιωτῶν· καὶ ἰδόντες μέλαν
[4, 4, 10]	καὶ σάγαριν οἵανπερ καὶ αἱ>	Ἀμαζόνες	ἔχουσιν. (ἐρωτώμενος δὲ ποδαπὸς εἴη
[4, 5, 30]	(ἦσαν δ᾽ οἱ ταύτῃ ἵπποι	μείονες	μὲν τῶν Περσικῶν, θυμοειδέστεροι δὲ
[4, 1, 20]	κατειλῆφθαι τὴν ὑπερβολήν· οἱ δ᾽	ἡγεμόνες	οὓς ἔχομεν οὔ φασιν εἶναι
[4, 8, 20]	ὅσοι ἔφαγον τῶν στρατιωτῶν πάντες	ἄφρονές	τε ἐγίγνοντο καὶ ἤμουν καὶ
[4, 8, 1]	λαβεῖν ἐθέλειν. ἐντεῦθεν διδόασιν οἱ	Μάκρωνες	βαρβαρικὴν λόγχην τοῖς Ἕλλησιν, οἱ
[4, 8, 1]	οἱ δ᾽ εἶπον ἐρωτήσαντος ὅτι	Μάκρωνες.	ἐρώτα τοίνυν, ἔφη, αὐτοὺς τί
[4, 8, 1]	ὡς τάχιστα ἐξελθεῖν. (οἱ δὲ	Μάκρωνες	ἔχοντες γέρρα καὶ λόγχας καὶ
[4, 8, 1]	δὲ τὰ πιστὰ εὐθὺς οἱ	Μάκρωνες	τὰ δένδρα συνεξέκοπτον τήν τε
[4, 8, 20]	παρεσκευάζοντο· ἦλθον δ᾽ αὐτοῖς ἱκανοὶ	βόες	ἀποθῦσαι τῷ Διὶ τῷ σωτῆρι
[4, 7, 10]	ἄνθρωποι μὲν πάνυ ὀλίγοι ἐλήφθησαν,	βόες	δὲ καὶ ὄνοι πολλοὶ καὶ
[4, 8, 20]	ξένια καὶ παρ᾽ ἐκείνων ἦλθον	βόες.	(μετὰ δὲ τοῦτο τὴν θυσίαν
[4, 5, 20]	ταῖς οἰκίαις ἦσαν αἶγες, οἶες,	βόες,	ὄρνιθες, καὶ τὰ ἔκγονα τούτων·
[4, 3, 10]	ἦν ἐπὶ τὴν διάβασιν ὡς	τέτταρες	στάδιοι. (πορευομένων δ᾽ αὐτῶν ἀντιπαρῇσαν
[4, 6, 10]	πλέον ἢ ἐφ᾽ ἑξήκοντα στάδια,	ἄνδρες	δ᾽ οὐδαμοῦ φυλάττοντες ἡμᾶς φανεροί
[4, 7, 1]	συνεληλυθότες δ᾽ ἦσαν αὐτόσε καὶ	ἄνδρες	καὶ γυναῖκες καὶ κτήνη πολλά,
[4, 8, 10]	τοῦ δεξιοῦ ἔλεγε τοῖς στρατιώταις·	ἄνδρες,	οὗτοί εἰσιν οὓς ὁρᾶτε μόνοι
[4, 7, 1]	διαλειπούσαις μεγάλαις, ἀνθ᾽ ὧν ἑστηκότες	ἄνδρες	τί ἂν πάσχοιεν ἢ ὑπὸ
[4, 7, 10]	εἶτα ἑαυτὰς ἐπικατερρίπτουν, καὶ οἱ	ἄνδρες	ὡσαύτως. ἐνταῦθα δὴ καὶ Αἰνείας
[4, 1, 10]	τὰς πλευράς, καὶ Βασίας Ἀρκὰς	διαμπερὲς	τὴν κεφαλήν. (ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο
[4, 6, 10]	δὲ καὶ ἡγεμόνας· οἱ γὰρ	γυμνῆτες	τῶν ἑπομένων ἡμῖν κλωπῶν ἔλαβόν
[4, 8, 20]	αἰχμαλώτων οἱ πλεῖστοι, δόλιχον δὲ	Κρῆτες	πλείους ἢ ἑξήκοντα ἔθεον, πάλην
[4, 2, 20]	ἐν τούτοις τοῖς χωρίοις οἱ	Κρῆτες	χρησιμώτατοι ἐγένοντο. ἦρχε δὲ αὐτῶν
[4, 3, 10]	πρὶν βρέξαι τὰ αἰδοῖα· (καὶ	διαβάντες,	λαβόντες τὰ ἱμάτια πάλιν ἥκειν.
[4, 1, 1]	βασιλεὺς καὶ οἱ σὺν Κύρῳ	ἀναβάντες	Ἕλληνες ἐποιήσαντο, καὶ ὅσα παραβάντος
[4, 8, 10]	ἄλλῃ ἐτράπετο. οἱ δὲ Ἕλληνες	ἀναβάντες	ἐστρατοπεδεύοντο ἐν πολλαῖς κώμαις καὶ
[4, 2, 1]	ᾗ ἔτυχον ἕκαστοι ὄντες, καὶ	ἀναβάντες	ὡς ἐδύναντο ἀνίμων ἀλλήλους τοῖς
[4, 5, 10]	εἰσεδύοντο εἰς τοὺς πόδας οἱ	ἱμάντες	καὶ τὰ ὑποδήματα περιεπήγνυντο· καὶ
[4, 2, 1]	ἥ τε σάλπιγξ ἐφθέγξατο καὶ	ἀλαλάξαντες	ἵεντο ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους· οἱ
[4, 6, 1]	εἰσεφόρησαν ὡς ἐδύναντο πλεῖστα, καὶ	ἀναζεύξαντες	ἐπορεύοντο. (ἡγεῖτο δ᾽ αὐτοῖς ὁ
[4, 2, 1]	τοὺς μὲν κατακαίνοντες τοὺς δὲ	καταδιώξαντες	αὐτοὶ ἐνταῦθ᾽ ἔμενον ὡς τὸ
[4, 8, 20]	κηρίων ὅσοι ἔφαγον τῶν στρατιωτῶν	πάντες	ἄφρονές τε ἐγίγνοντο καὶ ἤμουν
[4, 7, 10]	καὶ μετὰ τοῦτον Εὐρύλοχος Λουσιεύς·	πάντες	γὰρ οὗτοι ἀντεποιοῦντο ἀρετῆς καὶ
[4, 7, 20]	οἱ ἵπποι. (ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο	πάντες	ἐπὶ τὸ ἄκρον, ἐνταῦθα δὴ
[4, 2, 10]	ἄκρου καθορῶντες τὰ ὄπισθεν γιγνόμενα	πάντες	ἐπὶ τοὺς ὀπισθοφύλακας ἐχώρουν. (καὶ
[4, 7, 20]	καὶ παρεγγυώντων. ἔνθα δὴ ἔθεον	πάντες	καὶ οἱ ὀπισθοφύλακες, καὶ τὰ
[4, 2, 10]	παρῄει, οἱ δὲ ταῦτα διελέγοντο,	πάντες	οἱ ἐκ τούτου τοῦ τόπου
[4, 5, 20]	οὕτως ἐκοιμήθησαν ἐν πᾶσιν ἀφθόνοις	πάντες	οἱ στρατιῶται, ἐν φυλακῇ ἔχοντες
[4, 3, 10]	καλὰ ἦν τὰ σφάγια, ἐπαιάνιζον	πάντες	οἱ στρατιῶται καὶ ἀνηλάλαζον, συνωλόλυζον
[4, 3, 10]	προσέτρεχον δύο νεανίσκω· ᾔδεσαν γὰρ	πάντες	ὅτι ἐξείη αὐτῷ καὶ ἀριστῶντι
[4, 3, 1]	ὡς τάχιστα ἕως ὑπέφαινεν ἐθύοντο	πάντες	παρόντες οἱ στρατηγοί· καὶ τὰ
[4, 3, 10]	ἄλλοις παρήγγελλον συσκευάζεσθαι, αὐτοὶ δὲ	συγκαλέσαντες	τοὺς στρατηγοὺς ἐβουλεύοντο ὅπως ἂν
[4, 2, 1]	ἐμφαγόντας πορεύεσθαι. καὶ τὸν ἡγεμόνα	δήσαντες	παραδιδόασιν αὐτοῖς, καὶ συντίθενται τὴν
[4, 2, 1]	καὶ ἀνάριστοι ὄντες αὐτῶν οἱ	ὀπισθοφυλακήσαντες.	οἱ μέντοι πολέμιοι οὐδὲν ἐπαύσαντο
[4, 5, 20]	στερήσοιτο τήν τε οἰκίαν αὐτοῦ	ἀντεμπλήσαντες	τῶν ἐπιτηδείων ἀπίασιν, ἢν ἀγαθόν
[4, 8, 1]	κακῶς γε ποιήσοντες, ἀλλὰ βασιλεῖ	πολεμήσαντες	ἀπερχόμεθα εἰς τὴν Ἑλλάδα, καὶ
[4, 5, 20]	κατορωρυγμένος. ταύτην μὲν τὴν νύκτα	διασκηνήσαντες	οὕτως ἐκοιμήθησαν ἐν πᾶσιν ἀφθόνοις
[4, 3, 30]	φανεροὶ ἦσαν φεύγοντες. (οἱ δὲ	ὑπαντήσαντες	ἀνδριζόμενοι καὶ προσωτέρω τοῦ καιροῦ
[4, 1, 10]	ἐκήρυξαν οὕτω ποιεῖν. (ἐπεὶ δὲ	ἀριστήσαντες	ἐπορεύοντο, ὑποστήσαντες ἐν τῷ στενῷ
[4, 1, 10]	ποιεῖν. (ἐπεὶ δὲ ἀριστήσαντες ἐπορεύοντο,	ὑποστήσαντες	ἐν τῷ στενῷ οἱ στρατηγοί,
[4, 5, 10]	δόρατα ἔκρουσαν. οἱ δὲ πολέμιοι	δείσαντες	ἧκαν ἑαυτοὺς κατὰ τῆς χιόνος
[4, 3, 20]	ἀμφὶ Ξενοφῶντα θέοντας εἰς τοὔμπαλιν,	δείσαντες	μὴ ἀποληφθείησαν φεύγουσιν ἀνὰ κράτος
[4, 3, 10]	καὶ ὁ Χειρίσοφος σπονδὰς ἐποίει.	σπείσαντες	δὲ τοῖς μὲν ἄλλοις παρήγγελλον
[4, 8, 10]	ὧν ἦρχεν Αἰσχίνης ὁ Ἀκαρνάν,	νομίσαντες	φεύγειν ἀνακραγόντες ἔθεον· καὶ οὗτοι
[4, 8, 10]	στρατηγοὶ εὔχεσθαι· εὐξάμενοι δὲ καὶ	παιανίσαντες	ἐπορεύοντο. καὶ Χειρίσοφος μὲν καὶ
[4, 3, 30]	καὶ τοξεύειν. (οἱ δὲ Ἕλληνες	παιανίσαντες	ὥρμησαν δρόμῳ ἐπ᾽ αὐτούς· οἱ
[4, 6, 10]	ἑπομένων ἡμῖν κλωπῶν ἔλαβόν τινας	ἐνεδρεύσαντες·	τούτων καὶ πυνθάνομαι ὅτι οὐκ
[4, 6, 20]	ἀχρεῖα ἐποίουν. (ὡς δ᾽ ἀνέβησαν,	θύσαντες	καὶ τρόπαιον στησάμενοι κατέβησαν εἰς
[4, 2, 1]	ἦσαν. (οἱ δὲ ἀμφὶ Χειρίσοφον	ἀκούσαντες	τῆς σάλπιγγος εὐθὺς ἵεντο ἄνω
[4, 4, 20]	τὸ στρατόπεδον. (οἱ δὲ βάρβαροι	ἀκούσαντες	τὸν θόρυβον οὐχ ὑπέμειναν, ἀλλ᾽
[4, 1, 1]	σκοταίους διελθεῖν τὸ πεδίον, τηνικαῦτα	ἀναστάντες	ἀπὸ παραγγέλσεως πορευόμενοι ἀφικνοῦνται ἅμα
[4, 4, 10]	ἐκ δὲ τούτου καὶ ἄλλοι	ἀναστάντες	πῦρ ἔκαιον καὶ ἐχρίοντο· (πολὺ
[4, 5, 10]	δὴ οἱ ὀπισθοφύλακες, ἅτε ὑγιαίνοντες,	ἐξαναστάντες	ἔδραμον εἰς τοὺς πολεμίους· οἱ
[4, 3, 30]	θᾶττον, οἱ δὲ Ἕλληνες τἀναντία	στρέψαντες	ἔφευγον διὰ τοῦ ποταμοῦ ὅτι
[4, 1, 10]	ἐγένετο καὶ κατάβασις) τότε δὴ	συλλεγέντες	τινὲς τῶν Καρδούχων τοῖς τελευταίοις
[4, 6, 20]	καὶ νὺξ ἐγένετο, οἱ μὲν	ταχθέντες	ᾤχοντο, καὶ καταλαμβάνουσι τὸ ὄρος,
[4, 2, 10]	καὶ ὑπώπτευον δείσαντας αὐτοὺς μὴ	κυκλωθέντες	πολιορκοῖντο ἀπολιπεῖν. οἱ δ᾽ ἄρα
[4, 1, 10]	πολλοὶ δὲ οἱ ἐπὶ τούτοις	ὄντες	ἀπόμαχοι ἦσαν, διπλάσιά τε ἐπιτήδεια
[4, 2, 1]	δεῖπνον· ἐτύγχανον δὲ καὶ ἀνάριστοι	ὄντες	αὐτῶν οἱ ὀπισθοφυλακήσαντες. οἱ μέντοι
[4, 1, 10]	λίθοις καὶ τοξεύμασι κατέτρωσαν, ὀλίγοι	ὄντες·	ἐξ ἀπροσδοκήτου γὰρ αὐτοῖς ἐπέπεσε
[4, 7, 1]	καὶ οὗτοι τῶν ὀπισθοφυλάκων λοχαγοὶ	ὄντες,	καὶ ἄλλοι δέ, ἐφέστασαν ἔξω
[4, 2, 1]	ὁδοὺς ἐπορεύοντο ᾗ ἔτυχον ἕκαστοι	ὄντες,	καὶ ἀναβάντες ὡς ἐδύναντο ἀνίμων
[4, 3, 1]	νύκτα ἔμειναν ἐν πολλῇ ἀπορίᾳ	ὄντες.	Ξενοφῶν δὲ ὄναρ εἶδεν· ἔδοξεν
[4, 2, 10]	τὸν ἡλωκότα λόφον, (καὶ) πάλιν	λαβόντες	οἱ πολέμιοι ἐπιθοῖντο τοῖς ὑποζυγίοις
[4, 3, 10]	βρέξαι τὰ αἰδοῖα· (καὶ διαβάντες,	λαβόντες	τὰ ἱμάτια πάλιν ἥκειν. εὐθὺς
[4, 2, 20]	δὲ καὶ Χειρίσοφος διεπράξαντο ὥστε	λαβόντες	τοὺς νεκροὺς ἀπέδοσαν τὸν ἡγεμόνα·
[4, 1, 20]	εὐθὺς ἀγαγόντες τοὺς ἀνθρώπους ἤλεγχον	διαλαβόντες	εἴ τινα εἰδεῖεν ἄλλην ὁδὸν
[4, 6, 20]	ὁδόν, οἱ δὲ τὸ ὄρος	καταλαβόντες	κατὰ τὰ ἄκρα ἐπῇσαν. (τῶν
[4, 8, 10]	(οἱ ἔσχατοι λόχοι) καὶ ὀρθίους	ἄγοντες	οἱ κράτιστοι ἡμῶν πρῶτοι προσίασιν,
[4, 1, 20]	τὴν χώραν χρησαίμεθα. (καὶ εὐθὺς	ἀγαγόντες	τοὺς ἀνθρώπους ἤλεγχον διαλαβόντες εἴ
[4, 4, 20]	οὐκ ἔμειναν τοὺς ὁπλίτας, ἀλλ᾽	ἀνακραγόντες	ἔθεον ἐπὶ τὸ στρατόπεδον. (οἱ
[4, 8, 10]	Αἰσχίνης ὁ Ἀκαρνάν, νομίσαντες φεύγειν	ἀνακραγόντες	ἔθεον· καὶ οὗτοι πρῶτοι ἐπὶ
[4, 5, 10]	τοὺς πολεμίους· οἱ δὲ κάμνοντες	ἀνακραγόντες	ὅσον ἐδύναντο μέγιστον τὰς ἀσπίδας
[4, 3, 10]	τότε ἔλεγον ὅτι τυγχάνοιεν φρύγανα	συλλέγοντες	ὡς ἐπὶ πῦρ, κἄπειτα κατίδοιεν
[4, 1, 10]	ὅτι οὐχ ὑπέμενεν, ἀλλ᾽ ἠναγκάζοντο	φεύγοντες	ἅμα μάχεσθαι. καὶ νῦν δύο
[4, 2, 20]	γὰρ ἦσαν ὥστε καὶ ἐγγύθεν	φεύγοντες	ἀποφεύγειν· οὐδὲν γὰρ εἶχον ἄλλο
[4, 3, 30]	τῶν Ἑλλήνων ἔτι φανεροὶ ἦσαν	φεύγοντες.	(οἱ δὲ ὑπαντήσαντες ἀνδριζόμενοι καὶ
[4, 2, 1]	ἐδέξαντο, ἀλλὰ λιπόντες τὴν ὁδὸν	φεύγοντες	ὀλίγοι ἀπέθνῃσκον· εὔζωνοι γὰρ ἦσαν.
[4, 7, 20]	ἡγεμόνα οἱ Ἕλληνες ἀποπέμπουσι δῶρα	δόντες	ἀπὸ κοινοῦ ἵππον καὶ φιάλην
[4, 4, 10]	ἔπεμψαν νυκτὸς Δημοκράτην Τημνίτην ἄνδρας	δόντες	ἐπὶ τὰ ὄρη ἔνθα ἔφασαν
[4, 3, 20]	θᾶττον δὴ ἐπῇσαν ᾠδάς τινας	ᾄδοντες.	ὁ δὲ Χειρίσοφος, ἐπεὶ τὰ
[4, 5, 10]	ὑπελείποντό τινες τῶν στρατιωτῶν· καὶ	ἰδόντες	μέλαν τι χωρίον διὰ τὸ
[4, 3, 1]	οἱ Ἕλληνες ἐνταῦθα ἀνέπνευσαν ἄσμενοι	ἰδόντες	πεδίον· ἀπεῖχε δὲ τῶν ὀρέων
[4, 5, 20]	οἱ τελευταῖοι. οἱ δὲ ἄσμενοι	ἰδόντες	τοὺς μὲν ἀσθενοῦντας τούτοις παρέδοσαν
[4, 4, 20]	ὄρη, οἱ πελτασταὶ προϊόντες καὶ	κατιδόντες	τὸ στρατόπεδον οὐκ ἔμειναν τοὺς
[4, 2, 1]	ἐπαύσαντο δι᾽ ὅλης τῆς νυκτὸς	κυλίνδοντες	τοὺς λίθους· τεκμαίρεσθαι δ᾽ ἦν
[4, 8, 1]	ἐπεὶ προσῆλθον οἱ Ἕλληνες ἔκοπτον,	σπεύδοντες	ἐκ τοῦ χωρίου ὡς τάχιστα
[4, 8, 10]	δὲ πολέμιοι ὡς εἶδον αὐτούς,	ἀντιπαραθέοντες	οἱ μὲν ἐπὶ τὸ δεξιὸν
[4, 1, 10]	οἱ Ἕλληνες ἐπιδιώκοντες καὶ πάλιν	ἀναχάζοντες	σχολῇ πορεύεσθαι· καὶ θαμινὰ παρήγγελλεν
[4, 7, 10]	διηγωνίζοντο πρὸς ἀλλήλους· καὶ οὕτως	ἐρίζοντες	αἱροῦσι τὸ χωρίον. ὡς γὰρ
[4, 4, 1]	δὲ στρατηγοῖς ἔδοξεν ἀκοῦσαι· καὶ	προσελθόντες	εἰς ἐπήκοον ἠρώτων τί θέλει.
[4, 2, 1]	ὁμίχλη ἐγένετο, ὥστ᾽ ἔλαθον ἐγγὺς	προσελθόντες.	ἐπεὶ δὲ εἶδον ἀλλήλους, ἥ
[4, 5, 1]	(διεγένοντο δὲ τὴν νύκτα πῦρ	καίοντες·	ξύλα δ᾽ ἦν ἐν τῷ
[4, 5, 1]	πάλαι ἥκοντες καὶ τὸ πῦρ	καίοντες	οὐ προσίεσαν πρὸς τὸ πῦρ
[4, 2, 1]	οἳ φερόμενοι πρὸς τὰς πέτρας	παίοντες	διεσφενδονῶντο· καὶ παντάπασιν οὐδὲ πελάσαι
[4, 2, 1]	καὶ ὡς μάλιστα λάθοιεν οἱ	περιιόντες.	(ἐπεὶ δὲ ἦσαν ἐπὶ χαράδρᾳ
[4, 2, 1]	δ᾽ ἔχοντες τὸν ἡγεμόνα κύκλῳ	περιιόντες	καταλαμβάνουσι τοὺς φύλακας ἀμφὶ πῦρ
[4, 4, 20]	ὑπερέβαλλον τὰ ὄρη, οἱ πελτασταὶ	προϊόντες	καὶ κατιδόντες τὸ στρατόπεδον οὐκ
[4, 3, 30]	ἀνδριζόμενοι καὶ προσωτέρω τοῦ καιροῦ	προϊόντες	ὕστερον τῶν μετὰ Ξενοφῶντος διέβησαν
[4, 3, 1]	εὐθὺς ἐπὶ τοῦ πρώτου. καὶ	ἀπιόντες	ἀπὸ τῶν ἱερῶν οἱ στρατηγοὶ
[4, 2, 1]	ἐπεὶ δὲ ᾤοντο ἀφανεῖς εἶναι	ἀπιόντες,	τότε ἀπῆλθον ἐπὶ τὸ δεῖπνον·
[4, 7, 20]	καὶ ἐγγύτερον καὶ οἱ ἀεὶ	ἐπιόντες	ἔθεον δρόμῳ ἐπὶ τοὺς ἀεὶ
[4, 1, 10]	στενῶν ὄντων τῶν χωρίων ἐγγὺς	προσιόντες	ἐτόξευον καὶ ἐσφενδόνων· ὥστε ἠναγκάζοντο
[4, 5, 1]	σταθμῷ πολλά· οἱ δὲ ὀψὲ	προσιόντες	ξύλα οὐκ εἶχον. οἱ οὖν
[4, 5, 1]	οὐκ εἶχον. οἱ οὖν πάλαι	ἥκοντες	καὶ τὸ πῦρ καίοντες οὐ
[4, 4, 20]	οἱ ἀρτοκόποι καὶ οἱ οἰνοχόοι	φάσκοντες	εἶναι. (ἐπειδὴ δὲ ἐπύθοντο ταῦτα
[4, 1, 10]	ἐσφενδόνων· ὥστε ἠναγκάζοντο οἱ Ἕλληνες	ἐπιδιώκοντες	καὶ πάλιν ἀναχάζοντες σχολῇ πορεύεσθαι·
[4, 5, 1]	ἡγεμόνας ἔχοντες πολλούς· καὶ αὐθημερὸν	ὑπερβαλόντες	τὸ ἄκρον ἐφ᾽ ᾧ ἔμελλεν
[4, 6, 10]	ἄλλους πέμψον, ἂν μή τινες	ἐθέλοντες	ἀγαθοὶ φαίνωνται. ~ἐκ τούτου Ἀριστώνυμος
[4, 7, 10]	ἔσφαττον ὧν κρατεῖν δύναιντο, καὶ	ἀποτεμόντες	ἂν τὰς κεφαλὰς ἔχοντες ἐπορεύοντο,
[4, 2, 20]	καὶ ὅπῃ εἴη στενὸν χωρίον	προκαταλαμβάνοντες	ἐκώλυον τὰς παρόδους. (ὁπότε μὲν
[4, 3, 20]	ἤδη ἦσαν εἰς τὸ πεδίον	καταβαίνοντες	ὡς ἐπιθησόμενοι τοῖς τελευταίοις. (καὶ
[4, 2, 1]	φανερὰν ἔκβασιν, αὐτοὶ δὲ συμβοηθήσειν	ἐκβαίνοντες	ὡς ἂν δύνωνται τάχιστα. (ταῦτα
[4, 2, 20]	τοῦ τόξου τῷ ἀριστερῷ ποδὶ	προσβαίνοντες.	τὰ δὲ τοξεύματα ἐχώρει διὰ
[4, 5, 10]	(ἔνθα δὴ οἱ ὀπισθοφύλακες, ἅτε	ὑγιαίνοντες,	ἐξαναστάντες ἔδραμον εἰς τοὺς πολεμίους·
[4, 2, 1]	πῦρ καθημένους· καὶ τοὺς μὲν	κατακαίνοντες	τοὺς δὲ καταδιώξαντες αὐτοὶ ἐνταῦθ᾽
[4, 5, 10]	εἰς τοὺς πολεμίους· οἱ δὲ	κάμνοντες	ἀνακραγόντες ὅσον ἐδύναντο μέγιστον τὰς
[4, 8, 1]	Ἕλληνες ἀντιπαρετάξαντο φάλαγγα, ὡς οὕτως	ἄξοντες	πρὸς τὸ ὄρος· ἔπειτα δὲ
[4, 5, 10]	μὲν καὶ οἱ σὺν αὐτῷ	εἰπόντες	τοῖς ἀσθενοῦσιν ὅτι τῇ ὑστεραίᾳ
[4, 2, 1]	οἱ δὲ οὐκ ἐδέξαντο, ἀλλὰ	λιπόντες	τὴν ὁδὸν φεύγοντες ὀλίγοι ἀπέθνῃσκον·
[4, 2, 10]	τοῖς λόχοις, οὐ κύκλῳ ἀλλὰ	καταλιπόντες	ἄφοδον τοῖς πολεμίοις, εἰ βούλοιντο
[4, 4, 10]	στράτευμα συναγαγεῖν· καὶ εὐθὺς φύλακας	καταλιπόντες	καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοῖς μένουσι
[4, 1, 1]	(ἔνθα δὴ οἱ μὲν Καρδοῦχοι	ἐκλιπόντες	τὰς οἰκίας ἔχοντες καὶ γυναῖκας
[4, 3, 1]	τάχιστα ἕως ὑπέφαινεν ἐθύοντο πάντες	παρόντες	οἱ στρατηγοί· καὶ τὰ ἱερὰ
[4, 8, 1]	τήν τε ὁδὸν ὡδοποίουν ὡς	διαβιβάσοντες	ἐν μέσοις ἀναμεμιγμένοι τοῖς Ἕλλησι,
[4, 8, 1]	στρατηγοὶ ὅτι οὐ κακῶς γε	ποιήσοντες,	ἀλλὰ βασιλεῖ πολεμήσαντες ἀπερχόμεθα εἰς
[4, 6, 10]	ἄρα ὑμῖν ἐστιν, ἐὰν ληφθῆτε	κλέπτοντες,	μαστιγοῦσθαι. νῦν οὖν μάλα σοι
[4, 6, 10]	παιδείαν, καὶ φυλάξασθαι μὴ ληφθῶμεν	κλέπτοντες	τοῦ ὄρους, ὡς μὴ πληγὰς
[4, 6, 20]	ἃ οἱ Ἕλληνες ταῖς μαχαίραις	κόπτοντες	ἀχρεῖα ἐποίουν. (ὡς δ᾽ ἀνέβησαν,
[4, 6, 10]	ἑξήκοντα στάδια, ἄνδρες δ᾽ οὐδαμοῦ	φυλάττοντες	ἡμᾶς φανεροί εἰσιν ἀλλ᾽ ἢ
[4, 3, 1]	καὶ πολλὰ τῶν παρεληλυθότων πόνων	μνημονεύοντες.	ἑπτὰ γὰρ ἡμέρας ὅσασπερ ἐπορεύθησαν
[4, 3, 30]	ἔδραμον ἐπὶ τὸν ποταμὸν καὶ	τοξεύοντες	ὀλίγους ἔτρωσαν, οἱ δὲ πολλοὶ
[4, 7, 20]	ἀλλήλους καὶ στρατηγοὺς καὶ λοχαγοὺς	δακρύοντες.	καὶ ἐξαπίνης ὅτου δὴ παρεγγυήσαντος
[4, 5, 20]	αὐτοῦ ἔμενεν, οἱ δὲ ἄλλοι	διαλαχόντες	ἃς ἑώρων κώμας ἐπορεύοντο ἕκαστοι
[4, 8, 1]	τάχιστα ἐξελθεῖν. (οἱ δὲ Μάκρωνες	ἔχοντες	γέρρα καὶ λόγχας καὶ τριχίνους
[4, 5, 20]	κώμας ἐπορεύοντο ἕκαστοι τοὺς ἑαυτῶν	ἔχοντες.	(ἔνθα δὴ Πολυκράτης Ἀθηναῖος λοχαγὸς
[4, 7, 10]	καὶ ἀποτεμόντες ἂν τὰς κεφαλὰς	ἔχοντες	ἐπορεύοντο, καὶ ᾖδον καὶ ἐχόρευον
[4, 2, 1]	ἐπορεύετο ᾗπερ οἱ τὸν ἡγεμόνα	ἔχοντες·	εὐοδωτάτη γὰρ ἦν τοῖς ὑποζυγίοις·
[4, 4, 10]	τοῖς μένουσι Σοφαίνετον Στυμφάλιον ἐπορεύοντο	ἔχοντες	ἡγεμόνα τὸν ἁλόντα ἄνθρωπον. ~ἐπειδὴ
[4, 1, 1]	μὲν Καρδοῦχοι ἐκλιπόντες τὰς οἰκίας	ἔχοντες	καὶ γυναῖκας καὶ παῖδας ἔφευγον
[4, 3, 1]	ηὐλίσθησαν μάλα ἡδέως καὶ τἀπιτήδεια	ἔχοντες	καὶ πολλὰ τῶν παρεληλυθότων πόνων
[4, 5, 1]	ἐπορεύοντο διὰ χιόνος πολλῆς ἡγεμόνας	ἔχοντες	πολλούς· καὶ αὐθημερὸν ὑπερβαλόντες τὸ
[4, 3, 10]	κατὰ τοῦτο. ἐκδύντες δ᾽ ἔφασαν	ἔχοντες	τὰ ἐγχειρίδια γυμνοὶ ὡς νευσόμενοι
[4, 2, 1]	ἦν τῷ ψόφῳ. (οἱ δ᾽	ἔχοντες	τὸν ἡγεμόνα κύκλῳ περιιόντες καταλαμβάνουσι
[4, 5, 20]	πάντες οἱ στρατιῶται, ἐν φυλακῇ	ἔχοντες	τὸν κώμαρχον καὶ τὰ τέκνα
[4, 3, 10]	δ᾽ οἱ νεανίσκοι ἐν ἀριστερᾷ	ἔχοντες	τὸν ποταμόν· ὁδὸς δὲ ἦν
[4, 5, 20]	οἱ δὲ ἐλάττους, γόνατα οὐκ	ἔχοντες·	(τούτους ἔδει ὁπότε τις διψᾐη
[4, 2, 1]	ἐνταῦθ᾽ ἔμενον ὡς τὸ ἄκρον	κατέχοντες.	(οἱ δ᾽ οὐ κατεῖχον, ἀλλὰ
[4, 3, 10]	ἱππεῦσι προσβατὸν εἶναι κατὰ τοῦτο.	ἐκδύντες	δ᾽ ἔφασαν ἔχοντες τὰ ἐγχειρίδια
[4, 4, 10]	ὑπὸ ἀτασθαλίας, δίκην ἐδίδοσαν κακῶς	σκηνοῦντες.	(ἐντεῦθεν ἔπεμψαν νυκτὸς Δημοκράτην Τημνίτην
[4, 2, 20]	οἱ Ἕλληνες, ἐπεὶ λάβοιεν, ἀκοντίοις	ἐναγκυλῶντες.	ἐν τούτοις τοῖς χωρίοις οἱ
[4, 3, 20]	μὲν τοὺς ἑαυτῶν ἱππέας φεύγοντας,	ὁρῶντες	δ᾽ ὁπλίτας σφίσιν ἐπιόντας, ἐκλείπουσι
[4, 3, 20]	Χειρίσοφον εὐπετῶς τὸ ὕδωρ περῶντας,	ὁρῶντες	δὲ τοὺς ἀμφὶ Ξενοφῶντα θέοντας
[4, 3, 20]	ποταμὸν ἱππέας. (οἱ δὲ πολέμιοι	ὁρῶντες	μὲν τοὺς ἀμφὶ Χειρίσοφον εὐπετῶς
[4, 3, 20]	ἄνω πολεμίους. οἱ δὲ ἄνω,	ὁρῶντες	μὲν τοὺς ἑαυτῶν ἱππέας φεύγοντας,
[4, 3, 30]	πέραν γένηται. ~οἱ δὲ Καρδοῦχοι	ὁρῶντες	ὀλίγους ἤδη τοὺς λοιπούς (πολλοὶ
[4, 6, 1]	ἡμέραν, οἵ τε νῦν ἡμᾶς	ὁρῶντες	πολέμιοι θαρραλεώτεροι ἔσονται καὶ ἄλλους
[4, 2, 10]	δ᾽ ἄρα ἀπὸ τοῦ ἄκρου	καθορῶντες	τὰ ὄπισθεν γιγνόμενα πάντες ἐπὶ
[4, 7, 1]	μὲν οὐκ εἶχεν οὐδ᾽ οἰκίας,	συνεληλυθότες	δ᾽ ἦσαν αὐτόσε καὶ ἄνδρες
[4, 7, 1]	πίτυσι διαλειπούσαις μεγάλαις, ἀνθ᾽ ὧν	ἑστηκότες	ἄνδρες τί ἂν πάσχοιεν ἢ
[4, 8, 20]	εἴη. ὁ δὲ δείξας οὗπερ	ἑστηκότες	ἐτύγχανον οὗτος ὁ λόφος, ἔφη,
[4, 8, 20]	ἵστασθαι, ἀλλ᾽ οἱ μὲν ὀλίγον	ἐδηδοκότες	σφόδρα μεθύουσιν ἐᾐκεσαν, οἱ δὲ
[4, 5, 10]	ψύχους τοὺς δακτύλους τῶν ποδῶν	ἀποσεσηπότες.	(ἦν δὲ τοῖς μὲν ὀφθαλμοῖς
[4, 1, 20]	ἔξεστί σοι ὄχλον τοσοῦτον, οἳ	κατειληφότες	φυλάττουσι τὴν ἔκβασιν. (ταῦτ᾽ ἐγὼ
[4, 1, 10]	ἰδεῖν παρελθόντι τὸ αἴτιον τῆς	σπουδῆς·	ὥστε ἡ πορεία ὁμοία φυγῇ
[4, 2, 10]	τῆς ἐπὶ τῷ πυρὶ καταληφθείσης	φυλακῆς	τῆς νυκτὸς ὑπὸ τῶν ἐθελοντῶν.
[4, 3, 1]	ὁ ποταμός· ἐπί τε τῆς	κεφαλῆς	τὰ ὅπλα εἴ τις φέροι,
[4, 2, 20]	χρησιμώτατοι ἐγένοντο. ἦρχε δὲ αὐτῶν	Στρατοκλῆς	Κρής. ~ταύτην δ᾽ αὖ τὴν
[4, 5, 1]	δ᾽ εὐθὺς ἐπορεύοντο διὰ χιόνος	πολλῆς	ἡγεμόνας ἔχοντες πολλούς· καὶ αὐθημερὸν
[4, 5, 1]	εἶναι. ἐντεῦθεν ἐπορεύοντο διὰ χιόνος	πολλῆς	καὶ πεδίου σταθμοὺς τρεῖς παρασάγγας
[4, 2, 1]	μέντοι πολέμιοι οὐδὲν ἐπαύσαντο δι᾽	ὅλης	τῆς νυκτὸς κυλίνδοντες τοὺς λίθους·
[4, 7, 10]	εὐπετῶς· ἐφ᾽ ἑκάστης δὲ τῆς	προδρομῆς	πλέον ἢ δέκα ἅμαξαι πετρῶν
[4, 5, 1]	ἀφικνεῖται, καὶ ὑδροφορούσας ἐκ τῆς	κώμης	πρὸς τῇ κρήνῃ γυναῖκας καὶ
[4, 5, 20]	Χειρίσοφος πέμπει τῶν ἐκ τῆς	κώμης	σκεψομένους πῶς ἔχοιεν οἱ τελευταῖοι.
[4, 5, 20]	δὲ Ξενοφῶν τὸν ἄρχοντα τῆς	κώμης	ταύτης σύνδειπνον ἐποιήσατο καὶ θαρρεῖν
[4, 6, 1]	τοῦ ἡγεμόνος κάκωσις καὶ ἀμέλεια.	Πλεισθένης	δὲ ἠράσθη τοῦ παιδὸς καὶ
[4, 8, 20]	δὲ οὕτω πολλοὶ ὥσπερ τροπῆς	γεγενημένης,	καὶ πολλὴ ἦν ἀθυμία. τῇ
[4, 7, 20]	εἵποντο γὰρ ὄπισθεν ἐκ τῆς	καιομένης	χώρας, καὶ αὐτῶν οἱ ὀπισθοφύλακες
[4, 5, 1]	ἔνθα δὲ τὸ πῦρ ἐκαίετο,	διατηκομένης	τῆς χιόνος βόθροι ἐγένοντο μεγάλοι
[4, 2, 10]	ἦν τὰ ὑποζύγια ἅτε διὰ	στενῆς	τῆς ὁδοῦ πορευόμενα) καταλείπει ἐπὶ
[4, 7, 20]	στρατηγοὺς καὶ λοχαγοὺς δακρύοντες. καὶ	ἐξαπίνης	ὅτου δὴ παρεγγυήσαντος οἱ στρατιῶται
[4, 8, 10]	τὸ Ἀρκαδικὸν πελτασταί, ὧν ἦρχεν	Αἰσχίνης	ὁ Ἀκαρνάν, νομίσαντες φεύγειν ἀνακραγόντες
[4, 3, 20]	τάξιν ἔχων τῶν ἱππέων καὶ	Αἰσχίνης	ὁ τὴν τάξιν τῶν πελταστῶν
[4, 6, 10]	πολέμιοι. (ἀτὰρ τί ἐγὼ περὶ	κλοπῆς	συμβάλλομαι; ὑμᾶς γὰρ ἔγωγε, ὦ
[4, 8, 20]	(ἔκειντο δὲ οὕτω πολλοὶ ὥσπερ	τροπῆς	γεγενημένης, καὶ πολλὴ ἦν ἀθυμία.
[4, 1, 1]	δὲ ἀφίκοντο ἔνθα ὁ μὲν	Τίγρης	ποταμὸς παντάπασιν ἄπορος ἦν διὰ
[4, 2, 20]	ἐγένοντο. ἦρχε δὲ αὐτῶν Στρατοκλῆς	Κρής.	~ταύτην δ᾽ αὖ τὴν ἡμέραν
[4, 2, 10]	ὑπὲρ τῆς ἐπὶ τῷ πυρὶ	καταληφθείσης	φυλακῆς τῆς νυκτὸς ὑπὸ τῶν
[4, 4, 10]	ἔχουσιν. (ἐρωτώμενος δὲ ποδαπὸς εἴη	Πέρσης	μὲν ἔφη εἶναι, πορεύεσθαι δ᾽
[4, 7, 1]	κυλίνδουσι λίθους ὑπὲρ ταύτης τῆς	ὑπερεχούσης	πέτρας· ὃς δ᾽ ἂν καταληφθῇ,
[4, 4, 1]	ἀμφὶ μέσον ἡμέρας ἐπορεύθησαν διὰ	τῆς	Ἀρμενίας πεδίον ἅπαν καὶ λείους
[4, 1, 10]	ἀγαθὸς Λακωνικὸς Λεώνυμος τοξευθεὶς διὰ	τῆς	ἀσπίδος καὶ τῆς σπολάδος εἰς
[4, 8, 10]	τὸ εὐώνυμον διεσπάσθησαν, καὶ πολὺ	τῆς	αὑτῶν φάλαγγος ἐν τῷ μέσῳ
[4, 5, 30]	γὰρ τῶν σακίων κατεδύοντο μέχρι	τῆς	γαστρός. ~ἐπεὶ δ᾽ ἡμέρα ἦν
[4, 8, 1]	καὶ τριχίνους χιτῶνας κατ᾽ ἀντιπέραν	τῆς	διαβάσεως παρατεταγμένοι ἦσαν καὶ ἀλλήλοις
[4, 7, 10]	Ἕλλησιν ἡγεμόνα πέμπει, ὅπως διὰ	τῆς	ἑαυτῶν πολεμίας χώρας ἄγοι αὐτούς.
[4, 2, 10]	ἦν πολὺ ὀρθιώτατος ὁ ὑπὲρ	τῆς	ἐπὶ τῷ πυρὶ καταληφθείσης φυλακῆς
[4, 6, 1]	ἑπτὰ σταθμοὺς ἀνὰ πέντε παρασάγγας	τῆς	ἡμέρας παρὰ τὸν Φᾶσιν ποταμόν,
[4, 7, 10]	ὁρᾷ αὐτὸν παριόντα, ἐπιλαμβάνεται αὐτοῦ	τῆς	ἴτυος· ἐν δὲ τούτῳ παραθεῖ
[4, 7, 20]	πολεμίους· εἵποντο γὰρ ὄπισθεν ἐκ	τῆς	καιομένης χώρας, καὶ αὐτῶν οἱ
[4, 3, 1]	ἥρπαζεν ὁ ποταμός· ἐπί τε	τῆς	κεφαλῆς τὰ ὅπλα εἴ τις
[4, 2, 20]	θορύβῳ· καὶ ἐπεὶ ἐγένοντο ἐπὶ	τῆς	κορυφῆς τοῦ μαστοῦ ἀφ᾽ οὗ
[4, 5, 1]	κώμην ἀφικνεῖται, καὶ ὑδροφορούσας ἐκ	τῆς	κώμης πρὸς τῇ κρήνῃ γυναῖκας
[4, 5, 20]	τούτῳ Χειρίσοφος πέμπει τῶν ἐκ	τῆς	κώμης σκεψομένους πῶς ἔχοιεν οἱ
[4, 5, 20]	(ὁ δὲ Ξενοφῶν τὸν ἄρχοντα	τῆς	κώμης ταύτης σύνδειπνον ἐποιήσατο καὶ
[4, 1, 1]	ἐν τῇ ἀναβάσει ἐγένετο μέχρι	τῆς	μάχης, καὶ ὅσα μετὰ τὴν
[4, 7, 20]	Μάκρωνας, ἐπεὶ ἑσπέρα ἐγένετο, ᾤχετο	τῆς	νυκτὸς ἀπιών. ~ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν
[4, 6, 1]	οὔ. ἐκ δὲ τούτου ἐκεῖνος	τῆς	νυκτὸς ἀποδρὰς ᾤχετο καταλιπὼν τὸν
[4, 2, 1]	πολέμιοι οὐδὲν ἐπαύσαντο δι᾽ ὅλης	τῆς	νυκτὸς κυλίνδοντες τοὺς λίθους· τεκμαίρεσθαι
[4, 1, 1]	τὴν τελευταίαν φυλακὴν καὶ ἐλείπετο	τῆς	νυκτὸς ὅσον σκοταίους διελθεῖν τὸ
[4, 2, 10]	ἐπὶ τῷ πυρὶ καταληφθείσης φυλακῆς	τῆς	νυκτὸς ὑπὸ τῶν ἐθελοντῶν. (ἐπεὶ
[4, 4, 1]	μεστάς. (στρατοπεδευομένων δ᾽ αὐτῶν γίγνεται	τῆς	νυκτὸς χιὼν πολλή· καὶ ἕωθεν
[4, 2, 10]	~πορευόμενοι δ᾽ ἐντυγχάνουσι λόφῳ ὑπὲρ	τῆς	ὁδοῦ κατειλημμένῳ ὑπὸ τῶν πολεμίων,
[4, 2, 10]	τὰ ὑποζύγια ἅτε διὰ στενῆς	τῆς	ὁδοῦ πορευόμενα) καταλείπει ἐπὶ τοῦ
[4, 2, 20]	τὰ ὄρη ἔλυε τὴν ἀπόφραξιν	τῆς	ὁδοῦ τοῖς πρώτοις ἀνωτέρω πειρώμενος
[4, 2, 20]	τῶν κωλυόντων ἔλυε τὴν ἀπόφραξιν	τῆς	παρόδου τοῖς ὄπισθεν· καὶ ἀεὶ
[4, 2, 10]	ἄλλοι ὅσοι μὴ ἁλόμενοι κατὰ	τῆς	πέτρας πρὸς τοὺς ὀπισθοφύλακας ἀφίκοντο.
[4, 5, 30]	μὴ ἀποθάνῃ· ἐκεκάκωτο γὰρ ὑπὸ	τῆς	πορείας· αὐτὸς δὲ τῶν πώλων
[4, 7, 10]	ἀνέχαζεν εὐπετῶς· ἐφ᾽ ἑκάστης δὲ	τῆς	προδρομῆς πλέον ἢ δέκα ἅμαξαι
[4, 2, 1]	(οἱ δὲ ἀμφὶ Χειρίσοφον ἀκούσαντες	τῆς	σάλπιγγος εὐθὺς ἵεντο ἄνω κατὰ
[4, 1, 10]	τοξευθεὶς διὰ τῆς ἀσπίδος καὶ	τῆς	σπολάδος εἰς τὰς πλευράς, καὶ
[4, 1, 10]	ἦν ἰδεῖν παρελθόντι τὸ αἴτιον	τῆς	σπουδῆς· ὥστε ἡ πορεία ὁμοία
[4, 8, 10]	πολεμίων κεράτων· καὶ οὕτως ἐσόμεθα	τῆς	τε τῶν πολεμίων φάλαγγος ἔξω
[4, 7, 20]	ὅτι τούτου ἕνεκα ἔλθοι, οὐ	τῆς	τῶν Ἑλλήνων εὐνοίας. (καὶ ἀφικνοῦνται
[4, 8, 10]	καὶ οἱ σὺν αὐτοῖς πελτασταὶ	τῆς	τῶν πολεμίων φάλαγγος ἔξω γενόμενοι
[4, 7, 1]	παριέναι, κυλίνδουσι λίθους ὑπὲρ ταύτης	τῆς	ὑπερεχούσης πέτρας· ὃς δ᾽ ἂν
[4, 5, 30]	ὑποζυγίων σακία περιειλεῖν, ὅταν διὰ	τῆς	χιόνος ἄγωσιν· ἄνευ γὰρ τῶν
[4, 5, 1]	δὲ τὸ πῦρ ἐκαίετο, διατηκομένης	τῆς	χιόνος βόθροι ἐγένοντο μεγάλοι ἔστε
[4, 5, 10]	δὲ τοῖς μὲν ὀφθαλμοῖς ἐπικούρημα	τῆς	χιόνος εἴ τις μέλαν τι
[4, 5, 10]	πολέμιοι δείσαντες ἧκαν ἑαυτοὺς κατὰ	τῆς	χιόνος εἰς τὴν νάπην, καὶ
[4, 4, 1]	ἐδόκει εἶναι διὰ τὸ πλῆθος	τῆς	χιόνος. (ἐνταῦθα εἶχον τὰ ἐπιτήδεια
[4, 5, 1]	δὴ παρῆν μετρεῖν τὸ βάθος	τῆς	χιόνος. (ἐντεῦθεν δὲ τὴν ἐπιοῦσαν
[4, 5, 1]	χαλεπὸν τοῦ πνεύματος. ἦν δὲ	τῆς	χιόνος τὸ βάθος ὀργυιά· ὥστε
[4, 5, 10]	ἐν τῇ ὁδῷ ἀναπαυομένοις ἐπὶ	τῆς	χιόνος τοῖς στρατιώταις ἐγκεκαλυμμένοις, καὶ
[4, 5, 10]	στρατιωτῶν οἵ τε διεφθαρμένοι ὑπὸ	τῆς	χιόνος τοὺς ὀφθαλμοὺς οἵ τε
[4, 1, 1]	διιέναι αὐτοὺς ὡς διὰ φιλίας	τῆς	χώρας, ἐπείπερ βασιλεῖ πολέμιοι ἦσαν·
[4, 7, 10]	ἣ ἐκαλεῖτο Γυμνιάς. ἐκ ταύτης	τῆς	χώρας ὁ ἄρχων τοῖς Ἕλλησιν
[4, 2, 10]	καὶ ὅτι τεθνᾶσι Κηφισόδωρος καὶ	Ἀμφικράτης	καὶ ἄλλοι ὅσοι μὴ ἁλόμενοι
[4, 5, 20]	τοὺς ἑαυτῶν ἔχοντες. (ἔνθα δὴ	Πολυκράτης	Ἀθηναῖος λοχαγὸς ἐκέλευσεν ἀφιέναι ἑαυτόν·
[4, 7, 10]	Λουσιεύς· πάντες γὰρ οὗτοι ἀντεποιοῦντο	ἀρετῆς	καὶ διηγωνίζοντο πρὸς ἀλλήλους· καὶ
[4, 2, 20]	δὲ Λουσιεὺς (Ἀρκὰς) προσέδραμεν αὐτῷ	ὁπλίτης,	καὶ πρὸ ἀμφοῖν προβεβλημένος ἀπεχώρει,
[4, 3, 30]	ἱκανῶς. (ἐν τούτῳ σημαίνει ὁ	σαλπικτής·	καὶ οἱ μὲν πολέμιοι ἔφευγον
[4, 3, 20]	καὶ ἐκ τοῦ ποταμοῦ ὁ	σαλπικτὴς	σημήνῃ τὸ πολεμικόν, ἀναστρέψαντας ἐπὶ
[4, 1, 20]	ἐθέλοι ἂν γενέσθαι καὶ ὑποστὰς	ἐθελοντὴς	πορεύεσθαι. (ὑφίσταται τῶν μὲν ὁπλιτῶν
[4, 7, 10]	λίθοι φέροιντο, ἀνέχαζεν εὐπετῶς· ἐφ᾽	ἑκάστης	δὲ τῆς προδρομῆς πλέον ἢ
[4, 2, 20]	τὸ σκέλος, Ξενοφῶντα δὲ ὁ	ὑπασπιστὴς	ἔχων τὴν ἀσπίδα ἀπέλιπεν· (Εὐρύλοχος
[4, 5, 20]	ἡμέραν γεγαμημένην· ὁ δ᾽ ἀνὴρ	αὐτῆς	λαγῶς ᾤχετο θηράσων καὶ οὐχ
[4, 4, 1]	πρὸς ἑσπέραν. ὕπαρχος δ᾽ ἦν	αὐτῆς	Τιρίβαζος, ὁ καὶ βασιλεῖ φίλος
[4, 5, 20]	Ξενοφῶν τὸν ἄρχοντα τῆς κώμης	ταύτης	σύνδειπνον ἐποιήσατο καὶ θαρρεῖν αὐτὸν
[4, 7, 1]	πειρᾶται παριέναι, κυλίνδουσι λίθους ὑπὲρ	ταύτης	τῆς ὑπερεχούσης πέτρας· ὃς δ᾽
[4, 7, 10]	οἰκουμένην ἣ ἐκαλεῖτο Γυμνιάς. ἐκ	ταύτης	τῆς χώρας ὁ ἄρχων τοῖς
[4, 2, 20]	καὶ ἐπεὶ ἐγένοντο ἐπὶ τῆς	κορυφῆς	τοῦ μαστοῦ ἀφ᾽ οὗ Ξενοφῶν
[4, 1, 1]	τῇ ἀναβάσει ἐγένετο μέχρι τῆς	μάχης,	καὶ ὅσα μετὰ τὴν μάχην
[4, 7, 20]	ὄνομα δὲ τῷ ὄρει ἦν	Θήχης.	ἐπεὶ δὲ οἱ πρῶτοι ἐγένοντο
[4, 7, 10]	διὰ πεδίου εἰς κώμας· ἐν	αἷς	ἔμειναν ἡμέρας τρεῖς καὶ ἐπεσιτίσαντο.
[4, 3, 1]	δὲ ὄναρ εἶδεν· ἔδοξεν ἐν	πέδαις	δεδέσθαι, αὗται δὲ αὐτῷ αὐτόμαται
[4, 1, 1]	μετὰ τὴν μάχην ἐν ταῖς	σπονδαῖς	ἃς βασιλεὺς καὶ οἱ σὺν
[4, 3, 1]	διαβαίνειν, πεζοὺς δ᾽ ἐπὶ ταῖς	ὄχθαις	παρατεταγμένους ἄνω τῶν ἱππέων ὡς
[4, 5, 20]	ἐπὶ κλίμακος. ἐν δὲ ταῖς	οἰκίαις	ἦσαν αἶγες, οἶες, βόες, ὄρνιθες,
[4, 2, 20]	αὐτοῦ ἐν πολλαῖς καὶ καλαῖς	οἰκίαις	καὶ ἐπιτηδείοις δαψιλέσι· καὶ γὰρ
[4, 4, 1]	σατράπῃ καὶ ἐπὶ ταῖς πλείσταις	οἰκίαις	τύρσεις ἐπῆσαν· ἐπιτήδεια δ᾽ ἦν
[4, 5, 30]	διακονοῦντας Ἀρμενίους παῖδας σὺν ταῖς	βαρβαρικαῖς	στολαῖς· τοῖς παισὶν ἐδείκνυσαν ὥσπερ
[4, 7, 1]	ὅσον πλέθρον δασὺ πίτυσι διαλειπούσαις	μεγάλαις,	ἀνθ᾽ ὧν ἑστηκότες ἄνδρες τί
[4, 2, 20]	ἐσκήνησαν αὐτοῦ ἐν πολλαῖς καὶ	καλαῖς	οἰκίαις καὶ ἐπιτηδείοις δαψιλέσι· καὶ
[4, 2, 20]	Ἑλληνικόν, καὶ ἐσκήνησαν αὐτοῦ ἐν	πολλαῖς	καὶ καλαῖς οἰκίαις καὶ ἐπιτηδείοις
[4, 8, 10]	δὲ Ἕλληνες ἀναβάντες ἐστρατοπεδεύοντο ἐν	πολλαῖς	κώμαις καὶ τἀπιτήδεια πολλὰ ἐχούσαις.
[4, 5, 30]	Ἀρμενίους παῖδας σὺν ταῖς βαρβαρικαῖς	στολαῖς·	τοῖς παισὶν ἐδείκνυσαν ὥσπερ ἐνεοῖς
[4, 1, 10]	τὴν νύκτα οὕτως ἐν ταῖς	κώμαις	ηὐλίσθησαν· οἱ δὲ Καρδοῦχοι πυρὰ
[4, 5, 30]	ἐτρέπετο πρὸς τοὺς ἐν ταῖς	κώμαις	καὶ κατελάμβανε πανταχοῦ εὐωχουμένους καὶ
[4, 8, 10]	Ἕλληνες ἀναβάντες ἐστρατοπεδεύοντο ἐν πολλαῖς	κώμαις	καὶ τἀπιτήδεια πολλὰ ἐχούσαις. ~καὶ
[4, 8, 20]	τριάκοντα ἐν ταῖς τῶν Κόλχων	κώμαις·	(κἀντεῦθεν ὁρμώμενοι ἐλῄζοντο τὴν Κολχίδα.
[4, 3, 1]	τὴν ἡμέραν ηὐλίσθησαν ἐν ταῖς	κώμαις	ταῖς ὑπὲρ τοῦ πεδίου παρὰ
[4, 8, 20]	δὲ Δρακόντιον Σπαρτιάτην, ὃς ἔφυγε	παῖς	ὢν οἴκοθεν, παῖδα ἄκων κατακανὼν
[4, 8, 1]	παρεῖχον, καὶ παρήγαγον ἐν τρισὶν	ἡμέραις	ἕως ἐπὶ τὰ Κόλχων ὅρια
[4, 6, 20]	ἐλήφθη· ἃ οἱ Ἕλληνες ταῖς	μαχαίραις	κόπτοντες ἀχρεῖα ἐποίουν. (ὡς δ᾽
[4, 3, 10]	κατίδοιεν ἐν τῷ πέραν ἐν	πέτραις	καθηκούσαις ἐπ᾽ αὐτὸν τὸν ποταμὸν
[4, 8, 10]	καταφαγεῖν. (ἐπεὶ δ᾽ ἐν ταῖς	χώραις	ἕκαστοι ἐγένοντο καὶ τοὺς λόχους
[4, 3, 10]	ἐν τῷ πέραν ἐν πέτραις	καθηκούσαις	ἐπ᾽ αὐτὸν τὸν ποταμὸν γέροντά
[4, 7, 1]	δὲ ὅσον πλέθρον δασὺ πίτυσι	διαλειπούσαις	μεγάλαις, ἀνθ᾽ ὧν ἑστηκότες ἄνδρες
[4, 8, 10]	πολλαῖς κώμαις καὶ τἀπιτήδεια πολλὰ	ἐχούσαις.	~καὶ τὰ μὲν ἄλλα οὐδὲν
[4, 5, 30]	καὶ διακονοῦντας Ἀρμενίους παῖδας σὺν	ταῖς	βαρβαρικαῖς στολαῖς· τοῖς παισὶν ἐδείκνυσαν
[4, 1, 10]	μὲν τὴν νύκτα οὕτως ἐν	ταῖς	κώμαις ηὐλίσθησαν· οἱ δὲ Καρδοῦχοι
[4, 5, 30]	κώμην, ἐτρέπετο πρὸς τοὺς ἐν	ταῖς	κώμαις καὶ κατελάμβανε πανταχοῦ εὐωχουμένους
[4, 3, 1]	αὖ τὴν ἡμέραν ηὐλίσθησαν ἐν	ταῖς	κώμαις ταῖς ὑπὲρ τοῦ πεδίου
[4, 6, 20]	πάμπολλα ἐλήφθη· ἃ οἱ Ἕλληνες	ταῖς	μαχαίραις κόπτοντες ἀχρεῖα ἐποίουν. (ὡς
[4, 5, 20]	κατέβαινον ἐπὶ κλίμακος. ἐν δὲ	ταῖς	οἰκίαις ἦσαν αἶγες, οἶες, βόες,
[4, 3, 1]	κωλύσοντας διαβαίνειν, πεζοὺς δ᾽ ἐπὶ	ταῖς	ὄχθαις παρατεταγμένους ἄνω τῶν ἱππέων
[4, 4, 1]	εἶχε τῷ σατράπῃ καὶ ἐπὶ	ταῖς	πλείσταις οἰκίαις τύρσεις ἐπῆσαν· ἐπιτήδεια
[4, 1, 1]	ὅσα μετὰ τὴν μάχην ἐν	ταῖς	σπονδαῖς ἃς βασιλεὺς καὶ οἱ
[4, 8, 20]	ἡμέρας ἀμφὶ τὰς τριάκοντα ἐν	ταῖς	τῶν Κόλχων κώμαις· (κἀντεῦθεν ὁρμώμενοι
[4, 5, 10]	συνεισέρχονται εἰς τὸ ἔρυμα σὺν	ταῖς	ὑδροφόροις. (Χειρίσοφος μὲν οὖν καὶ
[4, 3, 1]	ἡμέραν ηὐλίσθησαν ἐν ταῖς κώμαις	ταῖς	ὑπὲρ τοῦ πεδίου παρὰ τὸν
[4, 8, 10]	δεῖ καταφαγεῖν. (ἐπεὶ δ᾽ ἐν	ταῖς	χώραις ἕκαστοι ἐγένοντο καὶ τοὺς
[4, 1, 1]	Ξενοφῶν δὲ σὺν τοῖς ὀπισθοφύλαξιν	ὁπλίταις	εἵπετο οὐδένα ἔχων γυμνῆτα· οὐδεὶς
[4, 7, 1]	τοῖς ὀπισθοφύλαξι καὶ πελτασταῖς καὶ	ὁπλίταις,	ἐνταῦθα δὴ λέγει Χειρίσοφος· εἰς
[4, 6, 20]	βάδην ταχὺ ἐφείπετο σὺν τοῖς	ὁπλίταις.	(οἱ δὲ πολέμιοι οἱ ἐπὶ
[4, 7, 1]	ἦλθε σὺν τοῖς ὀπισθοφύλαξι καὶ	πελτασταῖς	καὶ ὁπλίταις, ἐνταῦθα δὴ λέγει
[4, 4, 1]	τῷ σατράπῃ καὶ ἐπὶ ταῖς	πλείσταις	οἰκίαις τύρσεις ἐπῆσαν· ἐπιτήδεια δ᾽
[4, 8, 10]	ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ ἔλεγε τοῖς	στρατιώταις·	ἄνδρες, οὗτοί εἰσιν οὓς ὁρᾶτε
[4, 5, 10]	ἀναπαυομένοις ἐπὶ τῆς χιόνος τοῖς	στρατιώταις	ἐγκεκαλυμμένοις, καὶ οὐδὲ φυλακὴ οὐδεμία
[4, 6, 1]	δοκεῖ παραγγεῖλαι μὲν ἀριστοποιεῖσθαι τοῖς	στρατιώταις,	ἡμᾶς δὲ βουλεύεσθαι εἴτε τήμερον
[4, 4, 1]	ὡς δέκα σταδίους· καὶ ἀφίκοντο	εἰς	βασίλεια καὶ κώμας πέριξ πολλὰς
[4, 5, 20]	καὶ τὸν κώμαρχον, καὶ πώλους	εἰς	δασμὸν βασιλεῖ τρεφομένους ἑπτακαίδεκα, καὶ
[4, 4, 1]	πολέμους τοὺς πρὸς τοὺς Καρδούχους.	(εἰς	δὲ ἣν ἀφίκοντο κώμην μεγάλη
[4, 1, 10]	μαχόμενοι τὰ δὲ καὶ ἀναπαυόμενοι.	(εἰς	δὲ τὴν ὑστεραίαν γίγνεται χειμὼν
[4, 4, 20]	τῶν βαρβάρων καὶ ἵπποι ἥλωσαν	εἰς	εἴκοσι καὶ ἡ σκηνὴ ἡ
[4, 4, 1]	στρατηγοῖς ἔδοξεν ἀκοῦσαι· καὶ προσελθόντες	εἰς	ἐπήκοον ἠρώτων τί θέλει. (ὁ
[4, 7, 1]	ὁπλίταις, ἐνταῦθα δὴ λέγει Χειρίσοφος·	εἰς	καλὸν ἥκετε· τὸ γὰρ χωρίον
[4, 7, 10]	τέτταρας παρασάγγας εἴκοσι διὰ πεδίου	εἰς	κώμας· ἐν αἷς ἔμειναν ἡμέρας
[4, 6, 1]	Χειρίσοφος αὐτῷ ἐχαλεπάνθη ὅτι οὐκ	εἰς	κώμας ἤγαγεν. ὁ δ᾽ ἔλεγεν
[4, 6, 20]	κατέβησαν εἰς τὸ πεδίον, καὶ	εἰς	κώμας πολλῶν καὶ ἀγαθῶν γεμούσας
[4, 7, 20]	καὶ τὴν ὁδὸν ἣν πορεύσονται	εἰς	Μάκρωνας, ἐπεὶ ἑσπέρα ἐγένετο, ᾤχετο
[4, 8, 1]	καὶ ἐξ ἀριστερᾶς ἄλλον ποταμόν,	εἰς	ὃν ἐνέβαλλεν ὁ ὁρίζων, δι᾽
[4, 4, 10]	πάλιν διασκηνητέον εἶναι (τὰς κώμας)	εἰς	στέγας. ἔνθα δὴ οἱ στρατιῶται
[4, 1, 20]	πολλαχοῦ πολλοῦ ἄξιος τῇ στρατιᾷ	εἰς	τὰ τοιαῦτα ἐγένετο. ~καὶ ἦν
[4, 3, 20]	τὸν κατὰ τὴν ἔκβασιν τὴν	εἰς	τὰ τῶν Ἀρμενίων ὄρη, προσποιούμενος
[4, 7, 1]	ἦλθον. ~ἐκ δὲ τούτων ἐπορεύθησαν	εἰς	Ταόχους σταθμοὺς πέντε παρασάγγας τριάκοντα·
[4, 1, 10]	οἱ τελευταῖοι τῶν Ἑλλήνων κατέβαινον	εἰς	τὰς κώμας ἀπὸ τοῦ ἄκρου
[4, 1, 1]	ἀεὶ τὸ ὑπερβάλλον τοῦ στρατεύματος	εἰς	τὰς κώμας τὰς ἐν τοῖς
[4, 1, 10]	τῆς ἀσπίδος καὶ τῆς σπολάδος	εἰς	τὰς πλευράς, καὶ Βασίας Ἀρκὰς
[4, 3, 1]	ἄνω τῶν ἱππέων ὡς κωλύσοντας	εἰς	τὴν Ἀρμενίαν ἐκβαίνειν. (ἦσαν δ᾽
[4, 7, 20]	ἐπηγγείλατο. καὶ ἡγούμενος ἐπειδὴ ἐνέβαλλεν	εἰς	τὴν (ἑαυτοῦ) πολεμίαν, παρεκελεύετο αἴθειν
[4, 8, 1]	ποιήσοντες, ἀλλὰ βασιλεῖ πολεμήσαντες ἀπερχόμεθα	εἰς	τὴν Ἑλλάδα, καὶ ἐπὶ θάλατταν
[4, 5, 10]	ἧκαν ἑαυτοὺς κατὰ τῆς χιόνος	εἰς	τὴν νάπην, καὶ οὐδεὶς ἔτι
[4, 5, 10]	καὶ μηδέποτε ἡσυχίαν ἔχοι καὶ	εἰς	τὴν νύκτα ὑπολύοιτο· (ὅσοι δὲ
[4, 6, 1]	ἔχων καὶ τοῦτον ἀπίοι. καὶ	εἰς	τὴν οἰκίαν αὐτοῦ εἰσεφόρησαν ὡς
[4, 7, 1]	ἔφη ὁ Χειρίσοφος, ἐπειδὰν ἀρξώμεθα	εἰς	τὸ δασὺ προσιέναι, φέρονται οἱ
[4, 5, 10]	ἦν, πρὸς τὸν κώμαρχον συνεισέρχονται	εἰς	τὸ ἔρυμα σὺν ταῖς ὑδροφόροις.
[4, 6, 10]	οὐδὲ γὰρ νῦν ἐθέλουσι καταβαίνειν	εἰς	τὸ ἴσον ἡμῖν. (ὁ δὲ
[4, 6, 20]	θύσαντες καὶ τρόπαιον στησάμενοι κατέβησαν	εἰς	τὸ πεδίον, καὶ εἰς κώμας
[4, 3, 20]	οἱ Καρδοῦχοι φανεροὶ ἤδη ἦσαν	εἰς	τὸ πεδίον καταβαίνοντες ὡς ἐπιθησόμενοι
[4, 6, 1]	παρασάγγας δέκα· ἐπὶ δὲ τῇ	εἰς	τὸ πεδίον ὑπερβολῇ ἀπήντησαν αὐτοῖς
[4, 5, 20]	ἔδει ὁπότε τις διψᾐη λαβόντα	εἰς	τὸ στόμα μύζειν. καὶ πάνυ
[4, 7, 10]	δείσας μὴ οὐ πρῶτος παραδράμῃ	εἰς	τὸ χωρίον, οὐδὲ τὸν Ἀριστώνυμον
[4, 8, 1]	καὶ ἀλλήλοις διεκελεύοντο καὶ λίθους	εἰς	τὸν ποταμὸν ἔρριπτον· ἐξικνοῦντο γὰρ
[4, 3, 10]	καὶ οἱ μὲν μάντεις ἐσφαγιάζοντο	εἰς	τὸν ποταμόν· (οἱ δὲ πολέμιοι
[4, 3, 20]	δὲ τοὺς ἀμφὶ Ξενοφῶντα θέοντας	εἰς	τοὔμπαλιν, δείσαντες μὴ ἀποληφθείησαν φεύγουσιν
[4, 8, 10]	ὁ δὲ λόχος ἕκαστος σχεδὸν	εἰς	τοὺς ἑκατόν· τοὺς δὲ πελταστὰς
[4, 1, 1]	ἔστιν οὕτως ἔχον. (τὴν δ᾽	εἰς	τοὺς Καρδούχους ἐμβολὴν ὧδε ποιοῦνται,
[4, 5, 10]	(ὅσοι δὲ ὑποδεδεμένοι ἐκοιμῶντο, εἰσεδύοντο	εἰς	τοὺς πόδας οἱ ἱμάντες καὶ
[4, 3, 20]	καὶ ἀσπὶς ψοφῇ, παιανίσαντας θεῖν	εἰς	τοὺς πολεμίους, ἐπειδὰν δ᾽ ἀναστρέψωσιν
[4, 5, 10]	ὀπισθοφύλακες, ἅτε ὑγιαίνοντες, ἐξαναστάντες ἔδραμον	εἰς	τοὺς πολεμίους· οἱ δὲ κάμνοντες
[4, 8, 20]	ἑπτά, καὶ ἦλθον ἐπὶ θάλατταν	εἰς	Τραπεζοῦντα πόλιν Ἑλληνίδα οἰκουμένην ἐν
[4, 6, 1]	τῇ ὑπερβολῇ, ἐπαύσατο πορευόμενος, ἀπέχων	εἰς	τριάκοντα σταδίους, ἵνα μὴ κατὰ
[4, 8, 10]	τοῦτο ἀθυμίαν ποιήσει ὅταν τεταγμένοι	εἰς	φάλαγγα ταύτην διεσπασμένην ὁρῶσιν. (ἔπειτα
[4, 3, 30]	καὶ φεύγειν, πρὸς δὲ τὸ	εἰς	χεῖρας δέχεσθαι οὐχ ἱκανῶς. (ἐν
[4, 7, 10]	ἦσαν ὧν διῆλθον ἀλκιμώτατοι, καὶ	εἰς	χεῖρας ᾖσαν. εἶχον δὲ θώρακας
[4, 7, 20]	ὅτι ἄξει αὐτοὺς πέντε ἡμερῶν	εἰς	χωρίον ὅθεν ὄψονται θάλατταν· εἰ
[4, 8, 10]	ἕκαστος ἄξει (ὁ λόχος) (καὶ	εἴς	τε τὸ διαλεῖπον οὐ ῥᾴδιον
[4, 8, 10]	ὁ πλησίον βοηθήσει. ἤν τε	εἷς	πῃ δυνηθῇ τῶν λόχων ἐπὶ
[4, 2, 1]	ἄλλοι δὲ τῶν στρατηγῶν κατὰ	ἀτριβεῖς	ὁδοὺς ἐπορεύοντο ᾗ ἔτυχον ἕκαστοι
[4, 4, 1]	φίλος γενόμενος, καὶ ὁπότε παρείη,	οὐδεὶς	ἄλλος βασιλέα ἐπὶ τὸν ἵππον
[4, 8, 20]	τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ ἀπέθανε μὲν	οὐδείς,	ἀμφὶ δὲ τὴν αὐτήν πως
[4, 1, 1]	ὁπλίταις εἵπετο οὐδένα ἔχων γυμνῆτα·	οὐδεὶς	γὰρ κίνδυνος ἐδόκει εἶναι μή
[4, 8, 20]	κάτω διεχώρει αὐτοῖς καὶ ὀρθὸς	οὐδεὶς	ἐδύνατο ἵστασθαι, ἀλλ᾽ οἱ μὲν
[4, 5, 10]	χιόνος εἰς τὴν νάπην, καὶ	οὐδεὶς	ἔτι οὐδαμοῦ ἐφθέγξατο. (καὶ Ξενοφῶν
[4, 8, 10]	λόχων ἐπὶ τὸ ἄκρον ἀναβῆναι,	οὐδεὶς	μηκέτι μείνῃ τῶν πολεμίων. (ταῦτα
[4, 7, 10]	χωρίον. ὡς γὰρ ἅπαξ εἰσέδραμον,	οὐδεὶς	πέτρος ἄνωθεν ἠνέχθη. (ἐνταῦθα δὴ
[4, 4, 1]	ἀγαθά, ἱερεῖα, σῖτον, οἴνους παλαιοὺς	εὐώδεις,	ἀσταφίδας, ὄσπρια παντοδαπά. τῶν δὲ
[4, 1, 10]	ἀποθνῄσκει ἀνὴρ ἀγαθὸς Λακωνικὸς Λεώνυμος	τοξευθεὶς	διὰ τῆς ἀσπίδος καὶ τῆς
[4, 4, 10]	μὴ ὄντα ὡς οὐκ ὄντα.	(πορευθεὶς	δὲ τὰ μὲν πυρὰ οὐκ
[4, 5, 20]	δὲ καὶ αὐταὶ αἱ κριθαὶ	ἰσοχειλεῖς,	καὶ κάλαμοι ἐνέκειντο, οἱ μὲν
[4, 8, 1]	(οἱ δ᾽ ἀπεκρίναντο ὅτι καὶ	ὑμεῖς	ἐπὶ τὴν ἡμετέραν χώραν ἔρχεσθε.
[4, 2, 1]	σκότος ἐγένετο· ἐπεὶ δὲ ᾤοντο	ἀφανεῖς	εἶναι ἀπιόντες, τότε ἀπῆλθον ἐπὶ
[4, 4, 1]	καὶ ἕωθεν ἔδοξε διασκηνῆσαι τὰς	τάξεις	καὶ τοὺς στρατηγοὺς κατὰ τὰς
[4, 5, 20]	τὰς κώμας ἀσφαλὲς εἶναι τὰς	τάξεις	σκηνοῦν. καὶ Χειρίσοφος μὲν αὐτοῦ
[4, 3, 10]	(πορευομένων δ᾽ αὐτῶν ἀντιπαρῇσαν αἱ	τάξεις	τῶν ἱππέων. ἐπειδὴ δὲ ἦσαν
[4, 4, 1]	τούτοις. (ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς	τρεῖς	διὰ πεδίου παρασάγγας πεντεκαίδεκα· καὶ
[4, 7, 10]	κώμας· ἐν αἷς ἔμειναν ἡμέρας	τρεῖς	καὶ ἐπεσιτίσαντο. (ἐντεῦθεν διῆλθον σταθμοὺς
[4, 8, 1]	οἱ Ἕλληνες διὰ Μακρώνων σταθμοὺς	τρεῖς	παρασάγγας δέκα. τῇ πρώτῃ δὲ
[4, 5, 1]	(ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς ἐρήμους	τρεῖς	παρασάγγας πεντεκαίδεκα ἐπὶ τὸν Εὐφράτην
[4, 4, 1]	ποταμοῦ. ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς	τρεῖς	παρασάγγας πεντεκαίδεκα ἐπὶ τὸν Τηλεβόαν
[4, 5, 1]	χιόνος πολλῆς καὶ πεδίου σταθμοὺς	τρεῖς	παρασάγγας πεντεκαίδεκα. ὁ δὲ τρίτος
[4, 7, 1]	ἀνθρώπους, καὶ τούτων δύο ἢ	τρεῖς	ὡπλισμένους. (τὸ δὲ χωρίον, ὡς
[4, 2, 1]	δὲ ἔχων τῶν ὀπισθοφυλάκων τοὺς	ἡμίσεις	ἐπορεύετο ᾗπερ οἱ τὸν ἡγεμόνα
[4, 2, 1]	ἦν τοῖς ὑποζυγίοις· τοὺς δὲ	ἡμίσεις	ὄπισθεν τῶν ὑποζυγίων ἔταξε. ~πορευόμενοι
[4, 4, 1]	καὶ ἐπὶ ταῖς πλείσταις οἰκίαις	τύρσεις	ἐπῆσαν· ἐπιτήδεια δ᾽ ἦν δαψιλῆ.
[4, 3, 10]	δεξιᾷ ἑαυτοῦ. καὶ οἱ μὲν	μάντεις	ἐσφαγιάζοντο εἰς τὸν ποταμόν· (οἱ
[4, 7, 1]	τάξις ἀπέκαμνεν, ἄλλη προσῄει καὶ	αὖθις	ἄλλη· οὐ γὰρ ἦν ἁθρόοις
[4, 2, 10]	ἔμπροσθεν λόφον κατεχόμενον ἐπὶ τοῦτον	αὖθις	ἐδόκει πορεύεσθαι. (ἐννοήσας δ᾽ ὁ
[4, 8, 20]	δὲ πρὸς τὸ ἰσχυρῶς ὄρθιον	μόλις	βάδην ἐπορεύοντο οἱ ἵπποι· ἔνθα
[4, 7, 1]	ἥκων· ἐπειδὴ δὲ ἡ πρώτη	τάξις	ἀπέκαμνεν, ἄλλη προσῄει καὶ αὖθις
[4, 7, 1]	ᾤκουν ἰσχυρὰ οἱ Τάοχοι, ἐν	οἷς	καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἅπαντα εἶχον
[4, 3, 20]	ὅπλα ἔθετο, καὶ παρήγγειλε τοῖς	λοχαγοῖς	κατ᾽ ἐνωμοτίας ποιήσασθαι ἕκαστον τὸν
[4, 1, 10]	ἡμέρᾳ συνελθοῦσι τοῖς στρατηγοῖς καὶ	λοχαγοῖς	τῶν Ἑλλήνων ἔδοξε τῶν τε
[4, 8, 1]	ὄρος· ἔπειτα δὲ ἔδοξε τοῖς	στρατηγοῖς	βουλεύσασθαι συλλεγεῖσιν ὅπως ὡς κάλλιστα
[4, 1, 1]	ποταμοῦ ἐκρέματο, ἐδόκει δὴ τοῖς	στρατηγοῖς	διὰ τῶν ὀρέων πορευτέον εἶναι.
[4, 4, 1]	διαλεχθῆναι τοῖς ἄρχουσι. τοῖς δὲ	στρατηγοῖς	ἔδοξεν ἀκοῦσαι· καὶ προσελθόντες εἰς
[4, 4, 1]	ὅσων δέοιντο. ἔδοξε ταῦτα τοῖς	στρατηγοῖς	καὶ ἐσπείσαντο ἐπὶ τούτοις. (ἐντεῦθεν
[4, 1, 10]	δὲ τῇ ἡμέρᾳ συνελθοῦσι τοῖς	στρατηγοῖς	καὶ λοχαγοῖς τῶν Ἑλλήνων ἔδοξε
[4, 4, 10]	πυρὰ φαίνοντα. ~ἐδόκει δὴ τοῖς	στρατηγοῖς	οὐκ ἀσφαλὲς εἶναι διασκηνοῦν, ἀλλὰ
[4, 4, 10]	ἐπιθησόμενον τοῖς Ἕλλησιν. (ἀκούσασι τοῖς	στρατηγοῖς	ταῦτα ἔδοξε τὸ στράτευμα συναγαγεῖν·
[4, 3, 20]	ἄνω κατεῖχε, Λύκιος δὲ σὺν	ὀλίγοις	ἐπιχειρήσας ἐπιδιῶξαι ἔλαβε τῶν σκευοφόρων
[4, 8, 20]	Ἡρακλεῖ ἡγεμόσυνα καὶ τοῖς ἄλλοις	θεοῖς	ἃ ηὔξαντο. ἐποίησαν δὲ καὶ
[4, 3, 10]	ἐκέλευε καὶ εὔχεσθαι τοῖς φήνασι	θεοῖς	τά τε ὀνείρατα καὶ τὸν
[4, 5, 30]	στολαῖς· τοῖς παισὶν ἐδείκνυσαν ὥσπερ	ἐνεοῖς	ὅ τι δέοι ποιεῖν. (ἐπεὶ
[4, 2, 20]	τῶν δυνατῶν ὥσπερ νομίζεται ἀνδράσιν	ἀγαθοῖς.	(τῇ δὲ ὑστεραίᾳ ἄνευ ἡγεμόνος
[4, 3, 1]	τραχὺς ἦν ὁ ποταμὸς μεγάλοις	λίθοις	καὶ ὀλισθηροῖς, καὶ οὔτ᾽ ἐν
[4, 1, 10]	ἐπετίθεντο, καὶ ἀπέκτεινάν τινας καὶ	λίθοις	καὶ τοξεύμασι κατέτρωσαν, ὀλίγοι ὄντες·
[4, 1, 10]	συλλεγέντες τινὲς τῶν Καρδούχων τοῖς	τελευταίοις	ἐπετίθεντο, καὶ ἀπέκτεινάν τινας καὶ
[4, 3, 20]	πεδίον καταβαίνοντες ὡς ἐπιθησόμενοι τοῖς	τελευταίοις.	(καὶ Χειρίσοφος μὲν τὰ ἄνω
[4, 6, 10]	τοῦ ὄρους, βατὰ καὶ τοῖς	ὑποζυγίοις	ἔσται. (ἐλπίζω δὲ οὐδὲ τοὺς
[4, 5, 20]	αἱ δὲ εἴσοδοι τοῖς μὲν	ὑποζυγίοις	ὀρυκταί, οἱ δὲ ἄνθρωποι κατέβαινον
[4, 2, 10]	λαβόντες οἱ πολέμιοι ἐπιθοῖντο τοῖς	ὑποζυγίοις	παριοῦσιν (ἐπὶ πολὺ δ᾽ ἦν
[4, 1, 20]	δ᾽ ἔφη ἡγήσεσθαι δυνατὴν καὶ	ὑποζυγίοις	πορεύεσθαι ὁδόν. (ἐρωτώμενος δ᾽ εἰ
[4, 2, 1]	ἔχοντες· εὐοδωτάτη γὰρ ἦν τοῖς	ὑποζυγίοις·	τοὺς δὲ ἡμίσεις ὄπισθεν τῶν
[4, 2, 20]	πολλαῖς καὶ καλαῖς οἰκίαις καὶ	ἐπιτηδείοις	δαψιλέσι· καὶ γὰρ οἶνος πολὺς
[4, 2, 10]	ἀλλήλοις προσβάλλουσι πρὸς τὸν λόφον	ὀρθίοις	τοῖς λόχοις, οὐ κύκλῳ ἀλλὰ
[4, 2, 10]	κύκλῳ ἀλλὰ καταλιπόντες ἄφοδον τοῖς	πολεμίοις,	εἰ βούλοιντο φεύγειν. (καὶ τέως
[4, 8, 10]	διαλεῖπον οὐ ῥᾴδιον ἔσται τοῖς	πολεμίοις	εἰσελθεῖν ἔνθεν καὶ ἔνθεν λόχων
[4, 3, 10]	εἶναι διαβῆναι· οὐδὲ γὰρ τοῖς	πολεμίοις	ἱππεῦσι προσβατὸν εἶναι κατὰ τοῦτο.
[4, 6, 1]	κατὰ κέρας ἄγων πλησιάσῃ τοῖς	πολεμίοις·	παρήγγειλε δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις
[4, 2, 20]	ἀκοντίοις ἐναγκυλῶντες. ἐν τούτοις τοῖς	χωρίοις	οἱ Κρῆτες χρησιμώτατοι ἐγένοντο. ἦρχε
[4, 2, 20]	αὐτοῖς οἱ Ἕλληνες, ἐπεὶ λάβοιεν,	ἀκοντίοις	ἐναγκυλῶντες. ἐν τούτοις τοῖς χωρίοις
[4, 2, 20]	οἶνος πολὺς ἦν, ὥστε ἐν	λάκκοις	κονιατοῖς εἶχον. (Ξενοφῶν δὲ καὶ
[4, 3, 10]	αὐτός τε ἔσπενδε καὶ τοῖς	νεανίσκοις	ἐγχεῖν ἐκέλευε καὶ εὔχεσθαι τοῖς
[4, 3, 1]	καὶ τραχὺς ἦν ὁ ποταμὸς	μεγάλοις	λίθοις καὶ ὀλισθηροῖς, καὶ οὔτ᾽
[4, 8, 1]	τῆς διαβάσεως παρατεταγμένοι ἦσαν καὶ	ἀλλήλοις	διεκελεύοντο καὶ λίθους εἰς τὸν
[4, 5, 20]	Χειρίσοφος ηὐλίζετο. (ἐπεὶ δὲ συνεγένοντο	ἀλλήλοις,	ἔδοξε κατὰ τὰς κώμας ἀσφαλὲς
[4, 5, 10]	δυνάμενα τῶν ὑποζυγίων ἥρπαζον καὶ	ἀλλήλοις	ἐμάχοντο περὶ αὐτῶν. ἐλείποντο δὲ
[4, 2, 20]	ὄπισθεν· καὶ ἀεὶ οὕτως ἐβοήθουν	ἀλλήλοις	καὶ ἰσχυρῶς ἀλλήλων ἐπεμέλοντο. (ἦν
[4, 2, 10]	ταύτῃ ἐκβῆναι. (ἔνθα δὴ παρακελευσάμενοι	ἀλλήλοις	προσβάλλουσι πρὸς τὸν λόφον ὀρθίοις
[4, 6, 20]	δὲ ὁμοῦ εἶναι τοὺς πολλοὺς	ἀλλήλοις,	συμμιγνύασιν οἱ κατὰ τὰ ἄκρα,
[4, 5, 1]	ἔχοιεν βρωτόν. (ἔνθα δὴ μετεδίδοσαν	ἀλλήλοις	ὧν εἶχον ἕκαστοι. ἔνθα δὲ
[4, 7, 20]	κατέτεμνε τὰ γέρρα καὶ τοῖς	ἄλλοις	διεκελεύετο. (μετὰ ταῦτα τὸν ἡγεμόνα
[4, 8, 20]	τῷ Ἡρακλεῖ ἡγεμόσυνα καὶ τοῖς	ἄλλοις	θεοῖς ἃ ηὔξαντο. ἐποίησαν δὲ
[4, 6, 1]	πολεμίοις· παρήγγειλε δὲ καὶ τοῖς	ἄλλοις	παράγειν τοὺς λόχους, ὅπως ἐπὶ
[4, 3, 10]	ἐποίει. σπείσαντες δὲ τοῖς μὲν	ἄλλοις	παρήγγελλον συσκευάζεσθαι, αὐτοὶ δὲ συγκαλέσαντες
[4, 3, 10]	ἐλάμβανε τὰ ὅπλα καὶ τοῖς	ἄλλοις	πᾶσι παρήγγελλε, καὶ τοὺς λοχαγοὺς
[4, 5, 30]	ἐρίφεια, χοίρεια, μόσχεια, ὀρνίθεια, σὺν	πολλοῖς	ἄρτοις τοῖς μὲν πυρίνοις τοῖς
[4, 1, 1]	λαμβάνειν, ἦσαν δὲ καὶ χαλκώμασι	παμπόλλοις	κατεσκευασμέναι αἱ οἰκίαι, ὧν οὐδὲν
[4, 3, 1]	Καρδούχους πολλοὺς συνειλεγμένους ἐν τοῖς	ὅπλοις.	ἐνταῦθα δὴ πολλὴ ἀθυμία ἦν
[4, 5, 10]	ἀποσεσηπότες. (ἦν δὲ τοῖς μὲν	ὀφθαλμοῖς	ἐπικούρημα τῆς χιόνος εἴ τις
[4, 5, 20]	τὰ τέκνα αὐτοῦ ὁμοῦ ἐν	ὀφθαλμοῖς.	~τῇ δ᾽ ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ Ξενοφῶν
[4, 5, 30]	σκηνοῦντας ἐστεφανωμένους τοῦ ξηροῦ χιλοῦ	στεφάνοις,	καὶ διακονοῦντας Ἀρμενίους παῖδας σὺν
[4, 4, 20]	μή τις ἐπίθεσις γένοιτο τοῖς	καταλελειμμένοις.	καὶ εὐθὺς ἀνακαλεσάμενοι τῇ σάλπιγγι
[4, 5, 10]	ἐπὶ τῆς χιόνος τοῖς στρατιώταις	ἐγκεκαλυμμένοις,	καὶ οὐδὲ φυλακὴ οὐδεμία καθειστήκει·
[4, 6, 10]	ἢ ἡ ὁμαλὴ τὰς κεφαλὰς	βαλλομένοις.	(καὶ κλέψαι δ᾽ οὐκ ἀδύνατόν
[4, 8, 20]	μεθύουσιν ἐᾐκεσαν, οἱ δὲ πολὺ	μαινομένοις,	οἱ δὲ καὶ ἀποθνῄσκουσιν. (ἔκειντο
[4, 5, 10]	διελθεῖν ἐντυγχάνουσιν ἐν τῇ ὁδῷ	ἀναπαυομένοις	ἐπὶ τῆς χιόνος τοῖς στρατιώταις
[4, 3, 1]	διαβαίνειν οἱ Ἕλληνες. (ἐπεὶ δὲ	πειρωμένοις	τό τε ὕδωρ ὑπὲρ τῶν
[4, 4, 10]	ὑπερβολῇ τοῦ ὄρους ἐν τοῖς	στενοῖς	ᾗπερ μοναχῇ εἴη πορεία, ἐνταῦθα
[4, 8, 1]	τοῖς Ἕλλησιν, οἱ δὲ Ἕλληνες	ἐκείνοις	Ἑλληνικήν· ταῦτα γὰρ ἔφασαν πιστὰ
[4, 5, 30]	τοῖς μὲν πυρίνοις τοῖς δὲ	κριθίνοις.	(ὁπότε δέ τις φιλοφρονούμενός τῳ
[4, 5, 30]	σὺν πολλοῖς ἄρτοις τοῖς μὲν	πυρίνοις	τοῖς δὲ κριθίνοις. (ὁπότε δέ
[4, 8, 1]	δασὺς δένδρεσι παχέσι μὲν οὔ,	πυκνοῖς	δέ. ταῦτ᾽ ἐπεὶ προσῆλθον οἱ
[4, 5, 20]	διασκηνήσαντες οὕτως ἐκοιμήθησαν ἐν πᾶσιν	ἀφθόνοις	πάντες οἱ στρατιῶται, ἐν φυλακῇ
[4, 7, 1]	αὖθις ἄλλη· οὐ γὰρ ἦν	ἁθρόοις	περιστῆναι, ἀλλ᾽ ἀπότομον ἦν κύκλῳ.
[4, 2, 10]	φυγάδα, αὐτὸς δὲ σὺν τοῖς	λοιποῖς	ἐπορεύετο ἐπὶ τὸν δεύτερον λόφον,
[4, 7, 1]	γὰρ ἦν ἀσφαλῶς ἐν τοῖς	δένδροις	ἑστάναι πλέον ἢ τὸν ἕνα
[4, 3, 1]	ὁ ποταμὸς μεγάλοις λίθοις καὶ	ὀλισθηροῖς,	καὶ οὔτ᾽ ἐν τῷ ὕδατι
[4, 5, 10]	εἰς τὸ ἔρυμα σὺν ταῖς	ὑδροφόροις.	(Χειρίσοφος μὲν οὖν καὶ ὅσοι
[4, 7, 10]	μαχούμενοι. ᾤκουν δὲ ἐν τοῖς	ὀχυροῖς,	καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐν τούτοις
[4, 8, 1]	ὁδὸν ὡδοποίουν ὡς διαβιβάσοντες ἐν	μέσοις	ἀναμεμιγμένοι τοῖς Ἕλλησι, καὶ ἀγορὰν
[4, 1, 1]	εἰς τὰς κώμας τὰς ἐν	τοῖς	ἄγκεσί τε καὶ μυχοῖς τῶν
[4, 7, 20]	τε κατέτεμνε τὰ γέρρα καὶ	τοῖς	ἄλλοις διεκελεύετο. (μετὰ ταῦτα τὸν
[4, 8, 20]	καὶ τῷ Ἡρακλεῖ ἡγεμόσυνα καὶ	τοῖς	ἄλλοις θεοῖς ἃ ηὔξαντο. ἐποίησαν
[4, 6, 1]	τοῖς πολεμίοις· παρήγγειλε δὲ καὶ	τοῖς	ἄλλοις παράγειν τοὺς λόχους, ὅπως
[4, 3, 10]	ἀποδὺς ἐλάμβανε τὰ ὅπλα καὶ	τοῖς	ἄλλοις πᾶσι παρήγγελλε, καὶ τοὺς
[4, 2, 20]	(ἦν δὲ καὶ ὁπότε αὐτοῖς	τοῖς	ἀναβᾶσι πολλὰ πράγματα παρεῖχον οἱ
[4, 2, 20]	τὸν ἡγεμόνα· καὶ πάντα ἐποίησαν	τοῖς	ἀποθανοῦσιν ἐκ τῶν δυνατῶν ὥσπερ
[4, 4, 1]	ἑρμηνέα εἶπεν ὅτι βούλοιτο διαλεχθῆναι	τοῖς	ἄρχουσι. τοῖς δὲ στρατηγοῖς ἔδοξεν
[4, 5, 10]	καὶ οἱ σὺν αὐτῷ εἰπόντες	τοῖς	ἀσθενοῦσιν ὅτι τῇ ὑστεραίᾳ ἥξουσί
[4, 5, 1]	διέπεμπε διδόντας τοὺς δυναμένους περιτρέχειν	τοῖς	βουλιμιῶσιν. (ἐπειδὴ δέ τι ἐμφάγοιεν,
[4, 5, 30]	πολλοῖς ἄρτοις τοῖς μὲν πυρίνοις	τοῖς	δὲ κριθίνοις. (ὁπότε δέ τις
[4, 3, 20]	πρόσω δὲ τοῦ ποταμοῦ προβαίνειν.	(τοῖς	δὲ παρ᾽ ἑαυτῷ παρήγγειλεν, ἐπειδὰν
[4, 4, 1]	ὅτι βούλοιτο διαλεχθῆναι τοῖς ἄρχουσι.	τοῖς	δὲ στρατηγοῖς ἔδοξεν ἀκοῦσαι· καὶ
[4, 7, 1]	οὐ γὰρ ἦν ἀσφαλῶς ἐν	τοῖς	δένδροις ἑστάναι πλέον ἢ τὸν
[4, 3, 1]	τοὺς διαβαίνειν κωλύσοντας, ὁρῶσι δὲ	τοῖς	διαβαίνουσιν ἐπικεισομένους τοὺς Καρδούχους ὄπισθεν.
[4, 2, 1]	ἀναβάντες ὡς ἐδύναντο ἀνίμων ἀλλήλους	τοῖς	δόρασι. (καὶ οὗτοι πρῶτοι συνέμειξαν
[4, 8, 1]	ὡς διαβιβάσοντες ἐν μέσοις ἀναμεμιγμένοι	τοῖς	Ἕλλησι, καὶ ἀγορὰν οἵαν ἐδύναντο
[4, 4, 10]	μοναχῇ εἴη πορεία, ἐνταῦθα ἐπιθησόμενον	τοῖς	Ἕλλησιν. (ἀκούσασι τοῖς στρατηγοῖς ταῦτα
[4, 7, 10]	ταύτης τῆς χώρας ὁ ἄρχων	τοῖς	Ἕλλησιν ἡγεμόνα πέμπει, ὅπως διὰ
[4, 8, 1]	διδόασιν οἱ Μάκρωνες βαρβαρικὴν λόγχην	τοῖς	Ἕλλησιν, οἱ δὲ Ἕλληνες ἐκείνοις
[4, 3, 1]	ἐνταῦθα δὴ πολλὴ ἀθυμία ἦν	τοῖς	Ἕλλησιν, ὁρῶσι μὲν τοῦ ποταμοῦ
[4, 5, 10]	εἴ τις δύναιτο, μὴ ἐπίοιεν	τοῖς	κάμνουσι. καὶ ἦν μὲν σκότος
[4, 6, 20]	ὄρους, μέρος δ᾽ αὐτῶν ἀπήντα	τοῖς	κατὰ τὰ ἄκρα. πρὶν δὲ
[4, 4, 20]	στρατόπεδον, μή τις ἐπίθεσις γένοιτο	τοῖς	καταλελειμμένοις. καὶ εὐθὺς ἀνακαλεσάμενοι τῇ
[4, 7, 10]	αὐτόθεν τοὺς Ἕλληνας, ἀλλὰ διετράφησαν	τοῖς	κτήνεσιν ἃ ἐκ τῶν Ταόχων
[4, 2, 10]	Ἀργεῖον φυγάδα, αὐτὸς δὲ σὺν	τοῖς	λοιποῖς ἐπορεύετο ἐπὶ τὸν δεύτερον
[4, 3, 20]	τὰ ὅπλα ἔθετο, καὶ παρήγγειλε	τοῖς	λοχαγοῖς κατ᾽ ἐνωμοτίας ποιήσασθαι ἕκαστον
[4, 8, 10]	ποιησαμένους τοσοῦτον χωρίον κατασχεῖν διαλιπόντας	τοῖς	λόχοις ὅσον ἔξω τοὺς ἐσχάτους
[4, 2, 10]	προσβάλλουσι πρὸς τὸν λόφον ὀρθίοις	τοῖς	λόχοις, οὐ κύκλῳ ἀλλὰ καταλιπόντες
[4, 3, 10]	Χειρίσοφος σπονδὰς ἐποίει. σπείσαντες δὲ	τοῖς	μὲν ἄλλοις παρήγγελλον συσκευάζεσθαι, αὐτοὶ
[4, 5, 10]	τῶν ποδῶν ἀποσεσηπότες. (ἦν δὲ	τοῖς	μὲν ὀφθαλμοῖς ἐπικούρημα τῆς χιόνος
[4, 5, 30]	μόσχεια, ὀρνίθεια, σὺν πολλοῖς ἄρτοις	τοῖς	μὲν πυρίνοις τοῖς δὲ κριθίνοις.
[4, 5, 20]	δ᾽ εὐρεῖαι· αἱ δὲ εἴσοδοι	τοῖς	μὲν ὑποζυγίοις ὀρυκταί, οἱ δὲ
[4, 4, 10]	φύλακας καταλιπόντες καὶ στρατηγὸν ἐπὶ	τοῖς	μένουσι Σοφαίνετον Στυμφάλιον ἐπορεύοντο ἔχοντες
[4, 3, 10]	Ξενοφῶν αὐτός τε ἔσπενδε καὶ	τοῖς	νεανίσκοις ἐγχεῖν ἐκέλευε καὶ εὔχεσθαι
[4, 2, 10]	ἐχώρουν. (καὶ Ξενοφῶν μὲν σὺν	τοῖς	νεωτάτοις ἀνέβαινεν ἐπὶ τὸ ἄκρον,
[4, 2, 20]	γίγνεσθαι τῶν κωλυόντων, (ὁπότε δὲ	τοῖς	ὄπισθεν ἐπιθοῖντο, Χειρίσοφος ἐκβαίνων καὶ
[4, 2, 20]	ἔλυε τὴν ἀπόφραξιν τῆς παρόδου	τοῖς	ὄπισθεν· καὶ ἀεὶ οὕτως ἐβοήθουν
[4, 1, 10]	ἡ πορεία ὁμοία φυγῇ ἐγίγνετο	τοῖς	ὀπισθοφύλαξι. (καὶ ἐνταῦθα ἀποθνῄσκει ἀνὴρ
[4, 7, 1]	(ἐπειδὴ δὲ Ξενοφῶν ἦλθε σὺν	τοῖς	ὀπισθοφύλαξι καὶ πελτασταῖς καὶ ὁπλίταις,
[4, 1, 1]	γυμνῆτας πάντας, Ξενοφῶν δὲ σὺν	τοῖς	ὀπισθοφύλαξιν ὁπλίταις εἵπετο οὐδένα ἔχων
[4, 6, 20]	δὲ βάδην ταχὺ ἐφείπετο σὺν	τοῖς	ὁπλίταις. (οἱ δὲ πολέμιοι οἱ
[4, 3, 1]	τοὺς Καρδούχους πολλοὺς συνειλεγμένους ἐν	τοῖς	ὅπλοις. ἐνταῦθα δὴ πολλὴ ἀθυμία
[4, 3, 30]	ἦσαν ὡπλισμένοι ὡς μὲν ἐν	τοῖς	ὄρεσιν ἱκανῶς πρὸς τὸ ἐπιδραμεῖν
[4, 7, 10]	ἀεὶ μαχούμενοι. ᾤκουν δὲ ἐν	τοῖς	ὀχυροῖς, καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐν
[4, 5, 30]	παῖδας σὺν ταῖς βαρβαρικαῖς στολαῖς·	τοῖς	παισὶν ἐδείκνυσαν ὥσπερ ἐνεοῖς ὅ
[4, 8, 10]	περιττεύσουσιν ἡμῶν οἱ πολέμιοι καὶ	τοῖς	περιττοῖς χρήσονται ὅ τι ἂν
[4, 2, 10]	οὐ κύκλῳ ἀλλὰ καταλιπόντες ἄφοδον	τοῖς	πολεμίοις, εἰ βούλοιντο φεύγειν. (καὶ
[4, 8, 10]	τὸ διαλεῖπον οὐ ῥᾴδιον ἔσται	τοῖς	πολεμίοις εἰσελθεῖν ἔνθεν καὶ ἔνθεν
[4, 3, 10]	ἀσφαλὲς εἶναι διαβῆναι· οὐδὲ γὰρ	τοῖς	πολεμίοις ἱππεῦσι προσβατὸν εἶναι κατὰ
[4, 6, 1]	μὴ κατὰ κέρας ἄγων πλησιάσῃ	τοῖς	πολεμίοις· παρήγγειλε δὲ καὶ τοῖς
[4, 7, 10]	λόγχην ἔχον. (οὗτοι ἐνέμενον ἐν	τοῖς	πολίσμασιν· ἐπεὶ δὲ παρέλθοιεν οἱ
[4, 6, 10]	ἡμέραν μαχόμενος, καὶ ἡ τραχεῖα	τοῖς	ποσὶν ἀμαχεὶ ἰοῦσιν εὐμενεστέρα ἢ
[4, 2, 1]	δόρασι. (καὶ οὗτοι πρῶτοι συνέμειξαν	τοῖς	προκαταλαβοῦσι τὸ χωρίον. Ξενοφῶν δὲ
[4, 2, 20]	ἔλυε τὴν ἀπόφραξιν τῆς ὁδοῦ	τοῖς	πρώτοις ἀνωτέρω πειρώμενος γίγνεσθαι τῶν
[4, 4, 10]	τῇ ὑπερβολῇ τοῦ ὄρους ἐν	τοῖς	στενοῖς ᾗπερ μοναχῇ εἴη πορεία,
[4, 8, 1]	τὸ ὄρος· ἔπειτα δὲ ἔδοξε	τοῖς	στρατηγοῖς βουλεύσασθαι συλλεγεῖσιν ὅπως ὡς
[4, 1, 1]	τοῦ ποταμοῦ ἐκρέματο, ἐδόκει δὴ	τοῖς	στρατηγοῖς διὰ τῶν ὀρέων πορευτέον
[4, 4, 1]	τἀπιτήδεια ὅσων δέοιντο. ἔδοξε ταῦτα	τοῖς	στρατηγοῖς καὶ ἐσπείσαντο ἐπὶ τούτοις.
[4, 1, 10]	(ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ συνελθοῦσι	τοῖς	στρατηγοῖς καὶ λοχαγοῖς τῶν Ἑλλήνων
[4, 4, 10]	πολλὰ πυρὰ φαίνοντα. ~ἐδόκει δὴ	τοῖς	στρατηγοῖς οὐκ ἀσφαλὲς εἶναι διασκηνοῦν,
[4, 4, 10]	ἐνταῦθα ἐπιθησόμενον τοῖς Ἕλλησιν. (ἀκούσασι	τοῖς	στρατηγοῖς ταῦτα ἔδοξε τὸ στράτευμα
[4, 8, 10]	εὐώνυμον ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ ἔλεγε	τοῖς	στρατιώταις· ἄνδρες, οὗτοί εἰσιν οὓς
[4, 5, 10]	ὁδῷ ἀναπαυομένοις ἐπὶ τῆς χιόνος	τοῖς	στρατιώταις ἐγκεκαλυμμένοις, καὶ οὐδὲ φυλακὴ
[4, 6, 1]	οὖν δοκεῖ παραγγεῖλαι μὲν ἀριστοποιεῖσθαι	τοῖς	στρατιώταις, ἡμᾶς δὲ βουλεύεσθαι εἴτε
[4, 1, 10]	δὴ συλλεγέντες τινὲς τῶν Καρδούχων	τοῖς	τελευταίοις ἐπετίθεντο, καὶ ἀπέκτεινάν τινας
[4, 3, 20]	τὸ πεδίον καταβαίνοντες ὡς ἐπιθησόμενοι	τοῖς	τελευταίοις. (καὶ Χειρίσοφος μὲν τὰ
[4, 6, 10]	τι τοῦ ὄρους, βατὰ καὶ	τοῖς	ὑποζυγίοις ἔσται. (ἐλπίζω δὲ οὐδὲ
[4, 2, 10]	πάλιν λαβόντες οἱ πολέμιοι ἐπιθοῖντο	τοῖς	ὑποζυγίοις παριοῦσιν (ἐπὶ πολὺ δ᾽
[4, 2, 1]	ἡγεμόνα ἔχοντες· εὐοδωτάτη γὰρ ἦν	τοῖς	ὑποζυγίοις· τοὺς δὲ ἡμίσεις ὄπισθεν
[4, 3, 10]	νεανίσκοις ἐγχεῖν ἐκέλευε καὶ εὔχεσθαι	τοῖς	φήνασι θεοῖς τά τε ὀνείρατα
[4, 2, 20]	λάβοιεν, ἀκοντίοις ἐναγκυλῶντες. ἐν τούτοις	τοῖς	χωρίοις οἱ Κρῆτες χρησιμώτατοι ἐγένοντο.
[4, 2, 20]	πολὺς ἦν, ὥστε ἐν λάκκοις	κονιατοῖς	εἶχον. (Ξενοφῶν δὲ καὶ Χειρίσοφος
[4, 2, 10]	(καὶ Ξενοφῶν μὲν σὺν τοῖς	νεωτάτοις	ἀνέβαινεν ἐπὶ τὸ ἄκρον, τοὺς
[4, 5, 30]	χοίρεια, μόσχεια, ὀρνίθεια, σὺν πολλοῖς	ἄρτοις	τοῖς μὲν πυρίνοις τοῖς δὲ
[4, 8, 10]	ἡμῶν οἱ πολέμιοι καὶ τοῖς	περιττοῖς	χρήσονται ὅ τι ἂν βούλωνται·
[4, 4, 20]	οἱ τῶν ὁπλιτῶν στρατηγοί, ἐδόκει	αὐτοῖς	ἀπιέναι τὴν ταχίστην ἐπὶ τὸ
[4, 5, 30]	καὶ οὐδαμόθεν ἀφίεσαν πρὶν παραθεῖναι	αὐτοῖς	ἄριστον· (οὐκ ἦν δ᾽ ὅπου
[4, 2, 10]	μαστῷ· καὶ ὁ Ξενοφῶν διελέγετο	αὐτοῖς	δι᾽ ἑρμηνέως περὶ σπονδῶν καὶ
[4, 8, 1]	εἰ μή τι κωλύει, ἐθέλω	αὐτοῖς	διαλεχθῆναι. (ἀλλ᾽ οὐδὲν κωλύει, ἔφη,
[4, 1, 10]	ὅλην τὴν ἡμέραν ἡ ἀνάβασις	αὐτοῖς	ἐγένετο καὶ κατάβασις) τότε δὴ
[4, 1, 10]	ὀλίγοι ὄντες· ἐξ ἀπροσδοκήτου γὰρ	αὐτοῖς	ἐπέπεσε τὸ Ἑλληνικόν. (εἰ μέντοι
[4, 8, 20]	ἣν ηὔξαντο παρεσκευάζοντο· ἦλθον δ᾽	αὐτοῖς	ἱκανοὶ βόες ἀποθῦσαι τῷ Διὶ
[4, 8, 20]	καὶ ἤμουν καὶ κάτω διεχώρει	αὐτοῖς	καὶ ὀρθὸς οὐδεὶς ἐδύνατο ἵστασθαι,
[4, 2, 1]	καὶ τὸν ἡγεμόνα δήσαντες παραδιδόασιν	αὐτοῖς,	καὶ συντίθενται τὴν μὲν νύκτα,
[4, 8, 10]	τὸ ὄρος ἀναβαίνουσι· συνεφείπετο δὲ	αὐτοῖς	καὶ τὸ Ἀρκαδικὸν ὁπλιτικόν, ὧν
[4, 1, 20]	Ἀγασίας Στυμφάλιος (Ἀρκάς) ἀντιστασιάζων δὲ	αὐτοῖς	Καλλίμαχος Παρράσιος (Ἀρκὰς καὶ οὗτος)
[4, 6, 1]	καὶ ἀναζεύξαντες ἐπορεύοντο. (ἡγεῖτο δ᾽	αὐτοῖς	ὁ κώμαρχος λελυμένος διὰ χιόνος·
[4, 2, 20]	διὰ τῶν θωράκων. ἐχρῶντο δὲ	αὐτοῖς	οἱ Ἕλληνες, ἐπεὶ λάβοιεν, ἀκοντίοις
[4, 7, 20]	τῶν στρατιωτῶν. κώμην δὲ δείξας	αὐτοῖς	οὗ σκηνήσουσι καὶ τὴν ὁδὸν
[4, 8, 10]	καὶ Ξενοφῶν καὶ οἱ σὺν	αὐτοῖς	πελτασταὶ τῆς τῶν πολεμίων φάλαγγος
[4, 5, 1]	τοὺς ὀψίζοντας, εἰ μὴ μεταδοῖεν	αὐτοῖς	πυροὺς ἢ ἄλλο (τι) εἴ
[4, 2, 20]	ἐπεμέλοντο. (ἦν δὲ καὶ ὁπότε	αὐτοῖς	τοῖς ἀναβᾶσι πολλὰ πράγματα παρεῖχον
[4, 2, 10]	καὶ τοῦτον αἱροῦσιν. (ἔτι δ᾽	αὐτοῖς	τρίτος μαστὸς λοιπὸς ἦν πολὺ
[4, 6, 1]	εἰς τὸ πεδίον ὑπερβολῇ ἀπήντησαν	αὐτοῖς	Χάλυβες καὶ Τάοχοι καὶ Φασιανοί.
[4, 3, 10]	μηδὲν πάσχοιεν κακόν. (καὶ ἔδοξεν	αὐτοῖς	Χειρίσοφον μὲν ἡγεῖσθαι καὶ διαβαίνειν
[4, 7, 10]	ὀχυροῖς, καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐν	τούτοις	ἀνακεκομισμένοι ἦσαν· ὥστε μηδὲν λαμβάνειν
[4, 4, 1]	τοῖς στρατηγοῖς καὶ ἐσπείσαντο ἐπὶ	τούτοις.	(ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς τρεῖς
[4, 1, 10]	αἰχμάλωτα, πολλοὶ δὲ οἱ ἐπὶ	τούτοις	ὄντες ἀπόμαχοι ἦσαν, διπλάσιά τε
[4, 5, 20]	ἄσμενοι ἰδόντες τοὺς μὲν ἀσθενοῦντας	τούτοις	παρέδοσαν κομίζειν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον,
[4, 2, 20]	ἐπεὶ λάβοιεν, ἀκοντίοις ἐναγκυλῶντες. ἐν	τούτοις	τοῖς χωρίοις οἱ Κρῆτες χρησιμώτατοι
[4, 2, 20]	τὴν ἀπόφραξιν τῆς ὁδοῦ τοῖς	πρώτοις	ἀνωτέρω πειρώμενος γίγνεσθαι τῶν κωλυόντων,
[4, 8, 10]	τοσοῦτον χωρίον κατασχεῖν διαλιπόντας τοῖς	λόχοις	ὅσον ἔξω τοὺς ἐσχάτους λόχους
[4, 2, 10]	πρὸς τὸν λόφον ὀρθίοις τοῖς	λόχοις,	οὐ κύκλῳ ἀλλὰ καταλιπόντες ἄφοδον
[4, 1, 1]	ἐν τοῖς ἄγκεσί τε καὶ	μυχοῖς	τῶν ὀρέων. (ἔνθα δὴ οἱ
[4, 3, 20]	παρήγγειλεν, ἐπειδὰν σφενδόνη ἐξικνῆται καὶ	ἀσπὶς	ψοφῇ, παιανίσαντας θεῖν εἰς τοὺς
[4, 1, 10]	ὁδὸν ὅλην τὴν ἡμέραν ἡ	ἀνάβασις	αὐτοῖς ἐγένετο καὶ κατάβασις) τότε
[4, 1, 10]	ἡ ἀνάβασις αὐτοῖς ἐγένετο καὶ	κατάβασις)	τότε δὴ συλλεγέντες τινὲς τῶν
[4, 4, 20]	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον, μή τις	ἐπίθεσις	γένοιτο τοῖς καταλελειμμένοις. καὶ εὐθὺς
[4, 8, 20]	πολλὴ κραυγὴ καὶ γέλως καὶ	παρακέλευσις	ἐγίγνετο.
[4, 6, 1]	πορείᾳ ἐγένετο, ἡ τοῦ ἡγεμόνος	κάκωσις	καὶ ἀμέλεια. Πλεισθένης δὲ ἠράσθη
[4, 1, 1]	γὰρ κίνδυνος ἐδόκει εἶναι μή	τις	ἄνω πορευομένων ἐκ τοῦ ὄπισθεν
[4, 5, 1]	πάθος εἴη. (ἐπειδὴ δὲ εἶπέ	τις	αὐτῷ τῶν ἐμπείρων ὅτι σαφῶς
[4, 1, 20]	τὰ παρόντα καὶ ἐρωτᾶν εἴ	τις	αὐτῶν ἔστιν ὅστις ἀνὴρ ἀγαθὸς
[4, 8, 20]	ἔφη, κάλλιστος τρέχειν ὅπου ἄν	τις	βούληται. πῶς οὖν, ἔφασαν, δυνήσονται
[4, 5, 20]	οὐκ ἔχοντες· (τούτους ἔδει ὁπότε	τις	διψᾐη λαβόντα εἰς τὸ στόμα
[4, 5, 10]	τοὺς ἑπομένους πολεμίους φοβῆσαι, εἴ	τις	δύναιτο, μὴ ἐπίοιεν τοῖς κάμνουσι.
[4, 5, 30]	κώμαρχον διὰ τοῦ περσίζοντος ἑρμηνέως	τίς	εἴη ἡ χώρα. ὁ δ᾽
[4, 5, 1]	ἀνθρώπους. (ἔνθα δὴ τῶν μάντεών	τις	εἶπε σφαγιάσασθαι τῷ ἀνέμῳ, καὶ
[4, 1, 10]	οἱ δ᾽ ἐπείθοντο, πλὴν εἴ	τις	ἔκλεψεν, οἷον ἢ παιδὸς ἐπιθυμήσας
[4, 4, 20]	ταχίστην ἐπὶ τὸ στρατόπεδον, μή	τις	ἐπίθεσις γένοιτο τοῖς καταλελειμμένοις. καὶ
[4, 1, 1]	ἦσαν· (τὰ μέντοι ἐπιτήδεια ὅτῳ	τις	ἐπιτυγχάνοι ἐλάμβανεν· ἀνάγκη γὰρ ἦν.
[4, 6, 10]	ἂν τὰ πρὸ ποδῶν ὁρᾐη	τις	ἢ μεθ᾽ ἡμέραν μαχόμενος, καὶ
[4, 4, 10]	ἀναστὰς σχίζειν ξύλα, τάχ᾽ ἀναστάς	τις	καὶ ἄλλος ἐκείνου ἀφελόμενος ἔσχιζεν.
[4, 1, 20]	ἡγουμένου. (ἐκ τούτου ἐρωτῶσιν εἴ	τις	καὶ τῶν γυμνήτων ταξιάρχων ἐθέλοι
[4, 5, 10]	ἐπορεύετο, τῶν δὲ ποδῶν εἴ	τις	κινοῖτο καὶ μηδέποτε ἡσυχίαν ἔχοι
[4, 5, 10]	ὀφθαλμοῖς ἐπικούρημα τῆς χιόνος εἴ	τις	μέλαν τι ἔχων πρὸ τῶν
[4, 8, 10]	λόχον ὄρθιον προσιόντα. ἄν τέ	τις	πιέζηται τῶν λόχων, ὁ πλησίον
[4, 1, 20]	εἶναι ἄκρον ὃ εἰ μή	τις	προκαταλήψοιτο, ἀδύνατον ἔσεσθαι παρελθεῖν. (ἐνταῦθα
[4, 7, 1]	ἐστιν ἣν ὁρᾷς· ὅταν δέ	τις	ταύτῃ πειρᾶται παριέναι, κυλίνδουσι λίθους
[4, 3, 10]	εἰ καθεύδοι ἐπεγείραντα εἰπεῖν, εἴ	τίς	τι ἔχοι τῶν πρὸς τὸν
[4, 5, 20]	πάνυ ἄκρατος ἦν, εἰ μή	τις	ὕδωρ ἐπιχέοι· καὶ πάνυ ἡδὺ
[4, 3, 1]	τῆς κεφαλῆς τὰ ὅπλα εἴ	τις	φέροι, γυμνοὶ ἐγίγνοντο πρὸς τὰ
[4, 5, 30]	τοῖς δὲ κριθίνοις. (ὁπότε δέ	τις	φιλοφρονούμενός τῳ βούλοιτο προπιεῖν, εἷλκεν
[4, 1, 20]	ἐρωτᾶν εἴ τις αὐτῶν ἔστιν	ὅστις	ἀνὴρ ἀγαθὸς ἐθέλοι ἂν γενέσθαι
[4, 3, 20]	ἀλλήλους· ὅτι οὗτος ἄριστος ἔσοιτο	ὃς	ἂν πρῶτος ἐν τῷ πέραν
[4, 7, 1]	ὑπὲρ ταύτης τῆς ὑπερεχούσης πέτρας·	ὃς	δ᾽ ἂν καταληφθῇ, οὕτω διατίθεται.
[4, 8, 20]	ἐσκήνουν. εἵλοντο δὲ Δρακόντιον Σπαρτιάτην,	ὃς	ἔφυγε παῖς ὢν οἴκοθεν, παῖδα
[4, 3, 1]	Κεντρίτην ποταμόν, εὖρος ὡς δίπλεθρον,	ὃς	ὁρίζει τὴν Ἀρμενίαν καὶ τὴν
[4, 1, 20]	ἐθέλοι συμπορεύεσθαι. ὑφίσταται Ἀριστέας Χῖος,	ὃς	πολλαχοῦ πολλοῦ ἄξιος τῇ στρατιᾷ
[4, 8, 1]	ἡμέρᾳ ἀφίκοντο ἐπὶ τὸν ποταμὸν	ὃς	ὥριζε τὴν τῶν Μακρώνων καὶ
[4, 5, 20]	ἔχοντες. (ἔνθα δὴ Πολυκράτης Ἀθηναῖος	λοχαγὸς	ἐκέλευσεν ἀφιέναι ἑαυτόν· καὶ λαβὼν
[4, 7, 10]	ἐνταῦθα δὴ καὶ Αἰνείας Στυμφάλιος	λοχαγὸς	ἰδών τινα θέοντα ὡς ῥίψοντα
[4, 7, 1]	καὶ Ξενοφῶν καὶ Καλλίμαχος Παρράσιος	λοχαγός·	τούτου γὰρ ἡ ἡγεμονία ἦν
[4, 6, 1]	παράγειν τοὺς λόχους, ὅπως ἐπὶ	φάλαγγος	γένοιτο τὸ στράτευμα. (ἐπεὶ δὲ
[4, 8, 10]	διεσπάσθησαν, καὶ πολὺ τῆς αὑτῶν	φάλαγγος	ἐν τῷ μέσῳ κενὸν ἐποίησαν.
[4, 8, 10]	αὐτοῖς πελτασταὶ τῆς τῶν πολεμίων	φάλαγγος	ἔξω γενόμενοι ἐπορεύοντο· (οἱ δὲ
[4, 8, 10]	ἐσόμεθα τῆς τε τῶν πολεμίων	φάλαγγος	ἔξω (οἱ ἔσχατοι λόχοι) καὶ
[4, 3, 20]	ἀσπίδα παραγαγόντας τὴν ἐνωμοτίαν ἐπὶ	φάλαγγος·	καὶ τοὺς μὲν λοχαγοὺς καὶ
[4, 2, 1]	δὲ ἀμφὶ Χειρίσοφον ἀκούσαντες τῆς	σάλπιγγος	εὐθὺς ἵεντο ἄνω κατὰ τὴν
[4, 1, 10]	διὰ τῆς ἀσπίδος καὶ τῆς	σπολάδος	εἰς τὰς πλευράς, καὶ Βασίας
[4, 1, 10]	εἴ τις ἔκλεψεν, οἷον ἢ	παιδὸς	ἐπιθυμήσας ἢ γυναικὸς τῶν εὐπρεπῶν.
[4, 6, 1]	ἀμέλεια. Πλεισθένης δὲ ἠράσθη τοῦ	παιδὸς	καὶ οἴκαδε κομίσας πιστοτάτῳ ἐχρῆτο.
[4, 1, 10]	Λακωνικὸς Λεώνυμος τοξευθεὶς διὰ τῆς	ἀσπίδος	καὶ τῆς σπολάδος εἰς τὰς
[4, 3, 10]	ἐν ἀριστερᾷ ἔχοντες τὸν ποταμόν·	ὁδὸς	δὲ ἦν ἐπὶ τὴν διάβασιν
[4, 3, 1]	πλέθρα ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ ἀπεῖχον·	ὁδὸς	δὲ μία ὁρωμένη ἦν ἄγουσα
[4, 2, 1]	ὃν ἦν ἡ στενὴ αὕτη	ὁδὸς	ἐφ᾽ ᾗ ἐκάθηντο οἱ φύλακες.
[4, 1, 20]	πάντα ἐστί· μία δ᾽ αὕτη	ὁδὸς	ἣν ὁρᾷς ὀρθία, καὶ ἐπὶ
[4, 1, 1]	διὰ τὸ βάθος καὶ μέγεθος,	πάροδος	δὲ οὐκ ἦν, ἀλλὰ τὰ
[4, 7, 1]	εἶπεν ὁ Χειρίσοφος· μία αὕτη	πάροδός	ἐστιν ἣν ὁρᾷς· ὅταν δέ
[4, 2, 1]	ἐφ᾽ ᾗ ἐκάθηντο οἱ φύλακες.	ἔφοδος	μέντοι αὐτόθεν ἐπὶ τοὺς πολεμίους
[4, 4, 10]	συνειλεγμένον. (ὁ δὲ εἶπεν ὅτι	Τιρίβαζος	εἴη ἔχων τήν τε ἑαυτοῦ
[4, 5, 1]	ἄκρον ἐφ᾽ ᾧ ἔμελλεν ἐπιτίθεσθαι	Τιρίβαζος	κατεστρατοπεδεύσαντο. (ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς
[4, 4, 1]	ἑσπέραν. ὕπαρχος δ᾽ ἦν αὐτῆς	Τιρίβαζος,	ὁ καὶ βασιλεῖ φίλος γενόμενος,
[4, 4, 1]	διὰ πεδίου παρασάγγας πεντεκαίδεκα· καὶ	Τιρίβαζος	παρηκολούθει ἔχων τὴν ἑαυτοῦ δύναμιν
[4, 1, 1]	παντάπασιν ἄπορος ἦν διὰ τὸ	βάθος	καὶ μέγεθος, πάροδος δὲ οὐκ
[4, 5, 1]	ἦν δὲ τῆς χιόνος τὸ	βάθος	ὀργυιά· ὥστε καὶ τῶν ὑποζυγίων
[4, 5, 1]	οὗ δὴ παρῆν μετρεῖν τὸ	βάθος	τῆς χιόνος. (ἐντεῦθεν δὲ τὴν
[4, 1, 20]	τις αὐτῶν ἔστιν ὅστις ἀνὴρ	ἀγαθὸς	ἐθέλοι ἂν γενέσθαι καὶ ὑποστὰς
[4, 1, 10]	ὀπισθοφύλαξι. (καὶ ἐνταῦθα ἀποθνῄσκει ἀνὴρ	ἀγαθὸς	Λακωνικὸς Λεώνυμος τοξευθεὶς διὰ τῆς
[4, 5, 1]	ἀνθρώπων ἠγνόει ὅ τι τὸ	πάθος	εἴη. (ἐπειδὴ δὲ εἶπέ τις
[4, 1, 1]	ἦν διὰ τὸ βάθος καὶ	μέγεθος,	πάροδος δὲ οὐκ ἦν, ἀλλὰ
[4, 4, 1]	ἀσφαλὲς ἐδόκει εἶναι διὰ τὸ	πλῆθος	τῆς χιόνος. (ἐνταῦθα εἶχον τὰ
[4, 7, 20]	κολωνὸν μέγαν. (ἐνταῦθα ἀνετίθεσαν δερμάτων	πλῆθος	ὠμοβοείων καὶ βακτηρίας καὶ τὰ
[4, 2, 1]	(ταῦτα συνθέμενοι οἱ μὲν ἐπορεύοντο	πλῆθος	ὡς δισχίλιοι· καὶ ὕδωρ πολὺ
[4, 8, 20]	καὶ κάτω διεχώρει αὐτοῖς καὶ	ὀρθὸς	οὐδεὶς ἐδύνατο ἵστασθαι, ἀλλ᾽ οἱ
[4, 5, 20]	ἑαυτῶν ἔχοντες. (ἔνθα δὴ Πολυκράτης	Ἀθηναῖος	λοχαγὸς ἐκέλευσεν ἀφιέναι ἑαυτόν· καὶ
[4, 6, 20]	ὁ Χῖος γυμνῆτας καὶ Νικόμαχος	Οἰταῖος	γυμνῆτας· καὶ σύνθημα ἐποιήσαντο, ὁπότε
[4, 2, 10]	τῷ χρόνῳ ἦλθεν Ἀρχαγόρας ὁ	Ἀργεῖος	πεφευγὼς καὶ λέγει ὡς ἀπεκόπησαν
[4, 3, 20]	ἔτεινον ἄνω πρὸς τὸ ὄρος.	(Λύκιος	δ᾽ ὁ τὴν τάξιν ἔχων
[4, 3, 20]	Χειρίσοφος μὲν τὰ ἄνω κατεῖχε,	Λύκιος	δὲ σὺν ὀλίγοις ἐπιχειρήσας ἐπιδιῶξαι
[4, 1, 20]	Ἀριστώνυμος Μεθυδριεὺς (Ἀρκὰς) καὶ Ἀγασίας	Στυμφάλιος	(Ἀρκάς) ἀντιστασιάζων δὲ αὐτοῖς Καλλίμαχος
[4, 7, 1]	ὡς ἐδύνατο. (Ἀγασίας δὲ ὁ	Στυμφάλιος	καὶ Ἀριστώνυμος Μεθυδριεὺς καὶ οὗτοι
[4, 7, 10]	ὡσαύτως. ἐνταῦθα δὴ καὶ Αἰνείας	Στυμφάλιος	λοχαγὸς ἰδών τινα θέοντα ὡς
[4, 8, 10]	ὁπλιτικόν, ὧν ἦρχε Κλεάνωρ ὁ	Ὀρχομένιος.	(οἱ δὲ πολέμιοι, ὡς ἤρξαντο
[4, 1, 20]	Ἀριστέας Χῖος, ὃς πολλαχοῦ πολλοῦ	ἄξιος	τῇ στρατιᾷ εἰς τὰ τοιαῦτα
[4, 1, 20]	(Ἀρκάς) ἀντιστασιάζων δὲ αὐτοῖς Καλλίμαχος	Παρράσιος	(Ἀρκὰς καὶ οὗτος) ἔφη ἐθέλειν
[4, 7, 1]	Χειρίσοφος καὶ Ξενοφῶν καὶ Καλλίμαχος	Παρράσιος	λοχαγός· τούτου γὰρ ἡ ἡγεμονία
[4, 5, 1]	ἐγένετο χαλεπὸς καὶ ἄνεμος βορρᾶς	ἐναντίος	ἔπνει παντάπασιν ἀποκαίων πάντα καὶ
[4, 6, 20]	ὁπλίτας ἔχων καὶ Ἀριστέας ὁ	Χῖος	γυμνῆτας καὶ Νικόμαχος Οἰταῖος γυμνῆτας·
[4, 1, 20]	ταξιάρχων ἐθέλοι συμπορεύεσθαι. ὑφίσταται Ἀριστέας	Χῖος,	ὃς πολλαχοῦ πολλοῦ ἄξιος τῇ
[4, 5, 20]	οἱ δὲ ἄνθρωποι κατέβαινον ἐπὶ	κλίμακος.	ἐν δὲ ταῖς οἰκίαις ἦσαν
[4, 1, 10]	οἷον ἢ παιδὸς ἐπιθυμήσας ἢ	γυναικὸς	τῶν εὐπρεπῶν. καὶ ταύτην μὲν
[4, 6, 1]	πολέμιοι θαρραλεώτεροι ἔσονται καὶ ἄλλους	εἰκὸς	τούτων θαρρούντων πλείους προσγενέσθαι. ~μετὰ
[4, 1, 10]	(καὶ ἐνταῦθα ἀποθνῄσκει ἀνὴρ ἀγαθὸς	Λακωνικὸς	Λεώνυμος τοξευθεὶς διὰ τῆς ἀσπίδος
[4, 4, 1]	Τηλεβόαν ποταμόν. οὗτος δ᾽ ἦν	καλὸς	μέν, μέγας δ᾽ οὔ· κῶμαι
[4, 2, 20]	καὶ ἑνὸς μὲν κατέαξαν τὸ	σκέλος,	Ξενοφῶντα δὲ ὁ ὑπασπιστὴς ἔχων
[4, 4, 1]	αὐτῆς Τιρίβαζος, ὁ καὶ βασιλεῖ	φίλος	γενόμενος, καὶ ὁπότε παρείη, οὐδεὶς
[4, 8, 10]	θεῖν, οὐκέτι ἔστησαν, ἀλλὰ φυγῇ	ἄλλος	ἄλλῃ ἐτράπετο. οἱ δὲ Ἕλληνες
[4, 4, 1]	γενόμενος, καὶ ὁπότε παρείη, οὐδεὶς	ἄλλος	βασιλέα ἐπὶ τὸν ἵππον ἀνέβαλλεν.
[4, 4, 10]	ξύλα, τάχ᾽ ἀναστάς τις καὶ	ἄλλος	ἐκείνου ἀφελόμενος ἔσχιζεν. ἐκ δὲ
[4, 3, 20]	σκευοφόρα τῶν Ἑλλήνων καὶ ὁ	ὄχλος	ἀκμὴν διέβαινε, Ξενοφῶν δὲ στρέψας
[4, 3, 1]	ἀπεῖχε δὲ τῶν ὀρέων ὁ	ποταμὸς	ἓξ ἢ ἑπτὰ στάδια τῶν
[4, 3, 1]	εἰ δὲ μή, ἥρπαζεν ὁ	ποταμός·	ἐπί τε τῆς κεφαλῆς τὰ
[4, 3, 1]	ἐφαίνετο, καὶ τραχὺς ἦν ὁ	ποταμὸς	μεγάλοις λίθοις καὶ ὀλισθηροῖς, καὶ
[4, 1, 1]	ἀφίκοντο ἔνθα ὁ μὲν Τίγρης	ποταμὸς	παντάπασιν ἄπορος ἦν διὰ τὸ
[4, 5, 1]	δὲ τρίτος ἐγένετο χαλεπὸς καὶ	ἄνεμος	βορρᾶς ἐναντίος ἔπνει παντάπασιν ἀποκαίων
[4, 6, 10]	μὲν τοίνυν, ἔφη ὁ Ξενοφῶν,	ἕτοιμός	εἰμι τοὺς ὀπισθοφύλακας ἔχων, ἐπειδὰν
[4, 6, 10]	καλὸν κλέπτειν ὅσα μὴ κωλύει	νόμος.	(ὅπως δὲ ὡς κράτιστα κλέπτητε
[4, 5, 30]	ὁ δ᾽ ἔλεγεν ὅτι βασιλεῖ	δασμός·	τὴν δὲ πλησίον χώραν ἔφη
[4, 1, 10]	ἐνταῦθα ἀποθνῄσκει ἀνὴρ ἀγαθὸς Λακωνικὸς	Λεώνυμος	τοξευθεὶς διὰ τῆς ἀσπίδος καὶ
[4, 1, 20]	πορεύεσθαι. (ὑφίσταται τῶν μὲν ὁπλιτῶν	Ἀριστώνυμος	Μεθυδριεὺς (Ἀρκὰς) καὶ Ἀγασίας Στυμφάλιος
[4, 6, 20]	ἐθέλοντες ἀγαθοὶ φαίνωνται. ~ἐκ τούτου	Ἀριστώνυμος	Μεθυδριεὺς ἔρχεται ὁπλίτας ἔχων καὶ
[4, 7, 10]	ἐν δὲ τούτῳ παραθεῖ αὐτοὺς	Ἀριστώνυμος	Μεθυδριεύς, καὶ μετὰ τοῦτον Εὐρύλοχος
[4, 7, 1]	(Ἀγασίας δὲ ὁ Στυμφάλιος καὶ	Ἀριστώνυμος	Μεθυδριεὺς καὶ οὗτοι τῶν ὀπισθοφυλάκων
[4, 2, 20]	Ξενοφῶν κατέβαινεν, ἐκυλίνδουν πέτρους· καὶ	ἑνὸς	μὲν κατέαξαν τὸ σκέλος, Ξενοφῶντα
[4, 5, 20]	ἢν ἀγαθόν τι τῷ στρατεύματι	ἐξηγησάμενος	φαίνηται ἔστ᾽ ἂν ἐν ἄλλῳ
[4, 6, 20]	δὲ ἡμέρα ἐγένετο Χειρίσοφος μὲν	θυσάμενος	ἦγε κατὰ τὴν ὁδόν, οἱ
[4, 3, 10]	ὅπλα, καὶ αὐτὸς πρῶτος Χειρίσοφος	στεφανωσάμενος	καὶ ἀποδὺς ἐλάμβανε τὰ ὅπλα
[4, 5, 20]	φιλοφρονούμενος οἶνον ἔφρασεν ἔνθα ἦν	κατορωρυγμένος.	ταύτην μὲν τὴν νύκτα διασκηνήσαντες
[4, 2, 20]	αὐτῷ ὁπλίτης, καὶ πρὸ ἀμφοῖν	προβεβλημένος	ἀπεχώρει, καὶ οἱ ἄλλοι πρὸς
[4, 4, 10]	ἀναστάς τις καὶ ἄλλος ἐκείνου	ἀφελόμενος	ἔσχιζεν. ἐκ δὲ τούτου καὶ
[4, 4, 1]	Τιρίβαζος, ὁ καὶ βασιλεῖ φίλος	γενόμενος,	καὶ ὁπότε παρείη, οὐδεὶς ἄλλος
[4, 7, 1]	ἁθρόοι ἀλλὰ καθ᾽ ἕνα, ἕκαστος	φυλαττόμενος	ὡς ἐδύνατο. (Ἀγασίας δὲ ὁ
[4, 6, 1]	πολεμίους ἐπὶ τῇ ὑπερβολῇ, ἐπαύσατο	πορευόμενος,	ἀπέχων εἰς τριάκοντα σταδίους, ἵνα
[4, 6, 10]	ὁρᾐη τις ἢ μεθ᾽ ἡμέραν	μαχόμενος,	καὶ ἡ τραχεῖα τοῖς ποσὶν
[4, 6, 10]	ὀπισθοφύλακας ἔχων, ἐπειδὰν δειπνήσωμεν, ἰέναι	καταληψόμενος	τὸ ὄρος. ἔχω δὲ καὶ
[4, 6, 1]	(ἡγεῖτο δ᾽ αὐτοῖς ὁ κώμαρχος	λελυμένος	διὰ χιόνος· καὶ ἤδη τε
[4, 7, 20]	δὲ μή, τεθνάναι ἐπηγγείλατο. καὶ	ἡγούμενος	ἐπειδὴ ἐνέβαλλεν εἰς τὴν (ἑαυτοῦ)
[4, 3, 20]	εἰς τὰ τῶν Ἀρμενίων ὄρη,	προσποιούμενος	ταύτῃ διαβὰς ἀποκλείσειν τοὺς παρὰ
[4, 5, 20]	(ὁ δὲ ταῦτα ὑπισχνεῖτο, καὶ	φιλοφρονούμενος	οἶνον ἔφρασεν ἔνθα ἦν κατορωρυγμένος.
[4, 5, 30]	δὲ κριθίνοις. (ὁπότε δέ τις	φιλοφρονούμενός	τῳ βούλοιτο προπιεῖν, εἷλκεν ἐπὶ
[4, 2, 20]	ὄπισθεν ἐπιθοῖντο, Χειρίσοφος ἐκβαίνων καὶ	πειρώμενος	ἀνωτέρω γίγνεσθαι τῶν κωλυόντων ἔλυε
[4, 2, 20]	τῆς ὁδοῦ τοῖς πρώτοις ἀνωτέρω	πειρώμενος	γίγνεσθαι τῶν κωλυόντων, (ὁπότε δὲ
[4, 1, 20]	δυνατὴν καὶ ὑποζυγίοις πορεύεσθαι ὁδόν.	(ἐρωτώμενος	δ᾽ εἰ εἴη τι ἐν
[4, 4, 10]	οἵανπερ καὶ αἱ> Ἀμαζόνες ἔχουσιν.	(ἐρωτώμενος	δὲ ποδαπὸς εἴη Πέρσης μὲν
[4, 7, 20]	χώρας ἄγοι αὐτούς. ~ἐλθὼν δ᾽	ἐκεῖνος	λέγει ὅτι ἄξει αὐτοὺς πέντε
[4, 6, 1]	δ᾽ οὔ. ἐκ δὲ τούτου	ἐκεῖνος	τῆς νυκτὸς ἀποδρὰς ᾤχετο καταλιπὼν
[4, 5, 20]	κριθαὶ καὶ ὄσπρια καὶ οἶνος	κρίθινος	ἐν κρατῆρσιν. ἐνῆσαν δὲ καὶ
[4, 5, 20]	καὶ κριθαὶ καὶ ὄσπρια καὶ	οἶνος	κρίθινος ἐν κρατῆρσιν. ἐνῆσαν δὲ
[4, 2, 20]	καὶ ἐπιτηδείοις δαψιλέσι· καὶ γὰρ	οἶνος	πολὺς ἦν, ὥστε ἐν λάκκοις
[4, 4, 10]	συνεπόδισεν ἡ χιών· καὶ πολὺς	ὄκνος	ἦν ἀνίστασθαι· κατακειμένων γὰρ ἀλεεινὸν
[4, 4, 10]	παραρρυείη. (ἐπεὶ δὲ Ξενοφῶν ἐτόλμησε	γυμνὸς	ἀναστὰς σχίζειν ξύλα, τάχ᾽ ἀναστάς
[4, 5, 30]	σακία περιειλεῖν, ὅταν διὰ τῆς	χιόνος	ἄγωσιν· ἄνευ γὰρ τῶν σακίων
[4, 5, 1]	τὸ πῦρ ἐκαίετο, διατηκομένης τῆς	χιόνος	βόθροι ἐγένοντο μεγάλοι ἔστε ἐπὶ
[4, 5, 10]	τοῖς μὲν ὀφθαλμοῖς ἐπικούρημα τῆς	χιόνος	εἴ τις μέλαν τι ἔχων
[4, 5, 10]	δείσαντες ἧκαν ἑαυτοὺς κατὰ τῆς	χιόνος	εἰς τὴν νάπην, καὶ οὐδεὶς
[4, 4, 1]	εἶναι διὰ τὸ πλῆθος τῆς	χιόνος.	(ἐνταῦθα εἶχον τὰ ἐπιτήδεια ὅσα
[4, 5, 1]	παρῆν μετρεῖν τὸ βάθος τῆς	χιόνος.	(ἐντεῦθεν δὲ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν
[4, 6, 1]	αὐτοῖς ὁ κώμαρχος λελυμένος διὰ	χιόνος·	καὶ ἤδη τε ἦν ἐν
[4, 5, 1]	ἐπιοῦσαν ἡμέραν ὅλην ἐπορεύοντο διὰ	χιόνος,	καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ἐβουλιμίασαν.
[4, 5, 1]	συσκευασάμενοι δ᾽ εὐθὺς ἐπορεύοντο διὰ	χιόνος	πολλῆς ἡγεμόνας ἔχοντες πολλούς· καὶ
[4, 5, 1]	πρόσω εἶναι. ἐντεῦθεν ἐπορεύοντο διὰ	χιόνος	πολλῆς καὶ πεδίου σταθμοὺς τρεῖς
[4, 5, 1]	τοῦ πνεύματος. ἦν δὲ τῆς	χιόνος	τὸ βάθος ὀργυιά· ὥστε καὶ
[4, 5, 10]	τῇ ὁδῷ ἀναπαυομένοις ἐπὶ τῆς	χιόνος	τοῖς στρατιώταις ἐγκεκαλυμμένοις, καὶ οὐδὲ
[4, 5, 10]	οἵ τε διεφθαρμένοι ὑπὸ τῆς	χιόνος	τοὺς ὀφθαλμοὺς οἵ τε ὑπὸ
[4, 2, 20]	ἀγαθοῖς. (τῇ δὲ ὑστεραίᾳ ἄνευ	ἡγεμόνος	ἐπορεύοντο· μαχόμενοι δ᾽ οἱ πολέμιοι
[4, 6, 1]	τῇ πορείᾳ ἐγένετο, ἡ τοῦ	ἡγεμόνος	κάκωσις καὶ ἀμέλεια. Πλεισθένης δὲ
[4, 1, 1]	οὐδένα ἔχων γυμνῆτα· οὐδεὶς γὰρ	κίνδυνος	ἐδόκει εἶναι μή τις ἄνω
[4, 8, 20]	δρόμου τ᾽ ἐπιμεληθῆναι καὶ τοῦ	ἀγῶνος	προστατῆσαι. (ἐπειδὴ δὲ ἡ θυσία
[4, 4, 10]	αἱ> Ἀμαζόνες ἔχουσιν. (ἐρωτώμενος δὲ	ποδαπὸς	εἴη Πέρσης μὲν ἔφη εἶναι,
[4, 5, 1]	πεντεκαίδεκα. ὁ δὲ τρίτος ἐγένετο	χαλεπὸς	καὶ ἄνεμος βορρᾶς ἐναντίος ἔπνει
[4, 1, 20]	τοῦ ἑτέρου κατεσφάγη. (ὁ δὲ	λοιπὸς	ἔλεξεν ὅτι οὗτος μὲν οὐ
[4, 2, 10]	(ἔτι δ᾽ αὐτοῖς τρίτος μαστὸς	λοιπὸς	ἦν πολὺ ὀρθιώτατος ὁ ὑπὲρ
[4, 4, 1]	τὸν ποταμὸν ἦσαν. (ὁ δὲ	τόπος	οὗτος Ἀρμενία ἐκαλεῖτο ἡ πρὸς
[4, 6, 20]	ἐπὶ τῇ ὑπερβολῇ τοῦ ὄρους,	μέρος	δ᾽ αὐτῶν ἀπήντα τοῖς κατὰ
[4, 1, 20]	τὴν φανεράν. ὁ μὲν οὖν	ἕτερος	οὐκ ἔφη μάλα πολλῶν φόβων
[4, 3, 1]	διαβαίνειν ὁπόσον ἐβούλετο. ἐπεὶ δὲ	ὄρθρος	ἦν, ἔρχεται πρὸς τὸν Χειρίσοφον
[4, 6, 10]	μαστιγοῦσθαι. νῦν οὖν μάλα σοι	καιρός	ἐστιν ἐπιδείξασθαι τὴν παιδείαν, καὶ
[4, 6, 10]	ὅτι οὐκ ἄβατόν ἐστι τὸ	ὄρος,	ἀλλὰ νέμεται αἰξὶ καὶ βουσίν·
[4, 8, 10]	καὶ οὗτοι πρῶτοι ἐπὶ τὸ	ὄρος	ἀναβαίνουσι· συνεφείπετο δὲ αὐτοῖς καὶ
[4, 6, 1]	εἴτε αὔριον δοκεῖ ὑπερβάλλειν τὸ	ὄρος.	(ἐμοὶ δέ γε, ἔφη ὁ
[4, 1, 1]	ἅμα τῇ ἡμέρᾳ πρὸς τὸ	ὄρος.	(ἔνθα δὴ Χειρίσοφος μὲν ἡγεῖτο
[4, 8, 1]	ὡς οὕτως ἄξοντες πρὸς τὸ	ὄρος·	ἔπειτα δὲ ἔδοξε τοῖς στρατηγοῖς
[4, 6, 10]	ἀνδρῶν ἀποβάλωμεν. (τὸ μὲν οὖν	ὄρος	ἐστὶ τὸ ὁρώμενον πλέον ἢ
[4, 6, 20]	δὲ πολέμιοι ἐπεὶ ᾔσθοντο τὸ	ὄρος	ἐχόμενον, ἐγρηγόρεσαν καὶ ἔκαιον πυρὰ
[4, 6, 10]	ἐπειδὰν δειπνήσωμεν, ἰέναι καταληψόμενος τὸ	ὄρος.	ἔχω δὲ καὶ ἡγεμόνας· οἱ
[4, 8, 10]	τῇ δὲ εὔοδον εὑρήσομεν τὸ	ὄρος·	καὶ εὐθὺς τοῦτο ἀθυμίαν ποιήσει
[4, 6, 20]	τὴν ὁδόν, οἱ δὲ τὸ	ὄρος	καταλαβόντες κατὰ τὰ ἄκρα ἐπῇσαν.
[4, 3, 20]	ἐγένοντο, ἔτεινον ἄνω πρὸς τὸ	ὄρος.	(Λύκιος δ᾽ ὁ τὴν τάξιν
[4, 8, 1]	κατέστησαν τοὺς Ἕλληνας. (ἐνταῦθα ἦν	ὄρος	μέγα, προσβατὸν δέ· καὶ ἐπὶ
[4, 6, 20]	ταχθέντες ᾤχοντο, καὶ καταλαμβάνουσι τὸ	ὄρος,	οἱ δὲ ἄλλοι αὐτοῦ ἀνεπαύοντο.
[4, 7, 20]	εὐνοίας. (καὶ ἀφικνοῦνται ἐπὶ τὸ	ὄρος	τῇ πέμπτῃ ἡμέρᾳ· ὄνομα δὲ
[4, 3, 20]	ἀπολείπεσθαι, ἀλλὰ συνεκβαίνειν ἐπὶ τὸ	ὄρος.	(Χειρίσοφος δ᾽ αὖ ἐπεὶ διέβη,
[4, 1, 1]	ὁ μὲν Τίγρης ποταμὸς παντάπασιν	ἄπορος	ἦν διὰ τὸ βάθος καὶ
[4, 7, 10]	οὗτοι ἀντεποιοῦντο ἀρετῆς καὶ διηγωνίζοντο	πρὸς	ἀλλήλους· καὶ οὕτως ἐρίζοντες αἱροῦσι
[4, 3, 30]	πρὸς τὸ ἐπιδραμεῖν καὶ φεύγειν,	πρὸς	δὲ τὸ εἰς χεῖρας δέχεσθαι
[4, 5, 30]	δέ τινα τῶν συγγενῶν ἴδοι,	πρὸς	ἑαυτὸν ἀεὶ ἐλάμβανεν. (ἐπεὶ δ᾽
[4, 4, 1]	τόπος οὗτος Ἀρμενία ἐκαλεῖτο ἡ	πρὸς	ἑσπέραν. ὕπαρχος δ᾽ ἦν αὐτῆς
[4, 5, 20]	οἵας ἐδύναντο καταστησάμενοι. ἐπεὶ δὲ	πρὸς	ἡμέραν ἦν, ὁ μὲν Ξενοφῶν
[4, 6, 10]	φθάσαντας, εἰ δυναίμεθα, μᾶλλον ἢ	πρὸς	ἰσχυρὰ χωρία καὶ ἀνθρώπους παρεσκευασμένους
[4, 5, 1]	δὲ Χειρίσοφος μὲν ἀμφὶ κνέφας	πρὸς	κώμην ἀφικνεῖται, καὶ ὑδροφορούσας ἐκ
[4, 7, 10]	διῆλθον σταθμοὺς τέτταρας παρασάγγας εἴκοσι	πρὸς	πόλιν μεγάλην καὶ εὐδαίμονα καὶ
[4, 5, 10]	ὅσον ἐδύναντο μέγιστον τὰς ἀσπίδας	πρὸς	τὰ δόρατα ἔκρουσαν. οἱ δὲ
[4, 2, 20]	πρώτους κωλύοιεν, Ξενοφῶν ὄπισθεν ἐκβαίνων	πρὸς	τὰ ὄρη ἔλυε τὴν ἀπόφραξιν
[4, 1, 20]	~ἀποκρίνεται ὁ Χειρίσοφος· βλέψον, ἔφη,	πρὸς	τὰ ὄρη καὶ ἰδὲ ὡς
[4, 3, 1]	εἴ τις φέροι, γυμνοὶ ἐγίγνοντο	πρὸς	τὰ τοξεύματα καὶ τἆλλα βέλη,
[4, 2, 1]	μείζους καὶ ἐλάττους, οἳ φερόμενοι	πρὸς	τὰς πέτρας παίοντες διεσφενδονῶντο· καὶ
[4, 5, 1]	καὶ ὑδροφορούσας ἐκ τῆς κώμης	πρὸς	τῇ κρήνῃ γυναῖκας καὶ κόρας
[4, 5, 20]	πρὶν εἴκοσι στάδια διεληλυθέναι ἦσαν	πρὸς	τῇ κώμῃ ἔνθα Χειρίσοφος ηὐλίζετο.
[4, 3, 20]	ἀποληφθείησαν φεύγουσιν ἀνὰ κράτος ὡς	πρὸς	τὴν τοῦ ποταμοῦ ἄνω ἔκβασιν.
[4, 2, 1]	δὲ ἔχων τοὺς ὀπισθοφύλακας ἡγεῖτο	πρὸς	τὴν φανερὰν ἔκβασιν, ὅπως ταύτῃ
[4, 3, 20]	καλῶς γιγνόμενα, ἀπεχώρει τὴν ταχίστην	πρὸς	τὸ διαβαῖνον στράτευμα· καὶ γὰρ
[4, 3, 30]	μὲν ἐν τοῖς ὄρεσιν ἱκανῶς	πρὸς	τὸ ἐπιδραμεῖν καὶ φεύγειν, πρὸς
[4, 8, 20]	οἱ πολλοὶ ἐκαλινδοῦντο· ἄνω δὲ	πρὸς	τὸ ἰσχυρῶς ὄρθιον μόλις βάδην
[4, 2, 20]	δὲ τὰς νευρὰς ὁπότε τοξεύοιεν	πρὸς	τὸ κάτω τοῦ τόξου τῷ
[4, 2, 1]	οἱ ὀπισθοφύλακες ἣν ἔδει διαβάντας	πρὸς	τὸ ὄρθιον ἐκβαίνειν, τηνικαῦτα ἐκύλινδον
[4, 1, 1]	πορευόμενοι ἀφικνοῦνται ἅμα τῇ ἡμέρᾳ	πρὸς	τὸ ὄρος. (ἔνθα δὴ Χειρίσοφος
[4, 8, 1]	ἀντιπαρετάξαντο φάλαγγα, ὡς οὕτως ἄξοντες	πρὸς	τὸ ὄρος· ἔπειτα δὲ ἔδοξε
[4, 3, 20]	τὴν ὁδὸν ἐγένοντο, ἔτεινον ἄνω	πρὸς	τὸ ὄρος. (Λύκιος δ᾽ ὁ
[4, 5, 1]	τὸ πῦρ καίοντες οὐ προσίεσαν	πρὸς	τὸ πῦρ τοὺς ὀψίζοντας, εἰ
[4, 8, 20]	ἐν τῇ θαλάττῃ ἀποστρέψαντας πάλιν	πρὸς	τὸν βωμὸν ἄγειν. καὶ κάτω
[4, 5, 10]	οἱ δ᾽ ἐπεὶ ὀψὲ ἦν,	πρὸς	τὸν κώμαρχον συνεισέρχονται εἰς τὸ
[4, 2, 10]	(ἔνθα δὴ παρακελευσάμενοι ἀλλήλοις προσβάλλουσι	πρὸς	τὸν λόφον ὀρθίοις τοῖς λόχοις,
[4, 5, 1]	ποταμόν, καὶ διέβαινον αὐτὸν βρεχόμενοι	πρὸς	τὸν ὀμφαλόν. (ἐλέγοντο δ᾽ οὐδὲ
[4, 3, 10]	εἴ τίς τι ἔχοι τῶν	πρὸς	τὸν πόλεμον. (καὶ τότε ἔλεγον
[4, 5, 10]	περσιστὶ ὅτι παρὰ βασιλέως πορεύονται	πρὸς	τὸν σατράπην. αἱ δὲ ἀπεκρίναντο
[4, 1, 10]	ὥσπερ εἶχεν ὁ Ξενοφῶν ἐλθὼν	πρὸς	τὸν Χειρίσοφον ᾐτιᾶτο αὐτὸν ὅτι
[4, 3, 1]	ἐπεὶ δὲ ὄρθρος ἦν, ἔρχεται	πρὸς	τὸν Χειρίσοφον καὶ λέγει ὅτι
[4, 3, 20]	Καρδούχων ἰέναι, οὐραγοὺς δὲ καταστήσασθαι	πρὸς	τοῦ ποταμοῦ. (οἱ δὲ Καρδοῦχοι
[4, 2, 20]	ἤρξαντο καταβαίνειν ἀπὸ τοῦ μαστοῦ	πρὸς	τοὺς ἄλλους ἔνθα τὰ ὅπλα
[4, 5, 20]	ἦν, ὁ μὲν Ξενοφῶν πέμψας	πρὸς	τοὺς ἀσθενοῦντας τοὺς νεωτάτους ἀναστήσαντας
[4, 5, 30]	μὲν ᾤχετο ἄγων ὁ Ξενοφῶν	πρὸς	τοὺς ἑαυτοῦ οἰκέτας, καὶ ἵππον
[4, 1, 1]	σπονδὰς βασιλέως καὶ Τισσαφέρνους ἐπολεμήθη	πρὸς	τοὺς Ἕλληνας ἐπακολουθοῦντος τοῦ Περσικοῦ
[4, 5, 30]	ὅπου δὲ παρίοι κώμην, ἐτρέπετο	πρὸς	τοὺς ἐν ταῖς κώμαις καὶ
[4, 3, 20]	ἀκμὴν διέβαινε, Ξενοφῶν δὲ στρέψας	πρὸς	τοὺς Καρδούχους ἀντία τὰ ὅπλα
[4, 4, 1]	κῶμαι διὰ τοὺς πολέμους τοὺς	πρὸς	τοὺς Καρδούχους. (εἰς δὲ ἣν
[4, 2, 10]	μὴ ἁλόμενοι κατὰ τῆς πέτρας	πρὸς	τοὺς ὀπισθοφύλακας ἀφίκοντο. (ταῦτα δὲ
[4, 6, 20]	πελτασταὶ τῶν Ἑλλήνων δρόμῳ ἔθεον	πρὸς	τοὺς παρατεταγμένους, Χειρίσοφος δὲ βάδην
[4, 6, 20]	στράτευμα πᾶν ὡς δέκα σταδίους	πρὸς	τοὺς πολεμίους, ὅπως ὡς μάλιστα
[4, 2, 20]	προβεβλημένος ἀπεχώρει, καὶ οἱ ἄλλοι	πρὸς	τοὺς συντεταγμένους ἀπῆλθον. (ἐκ δὲ
[4, 7, 1]	κτήνη πολλά, Χειρίσοφος μὲν οὖν	πρὸς	τοῦτο προσέβαλλεν εὐθὺς ἥκων· ἐπειδὴ
[4, 3, 20]	μὲν λοχαγοὺς καὶ τοὺς ἐνωμοτάρχους	πρὸς	τῶν Καρδούχων ἰέναι, οὐραγοὺς δὲ
[4, 5, 30]	ἡμέρᾳ Ξενοφῶν λαβὼν τὸν κώμαρχον	πρὸς	Χειρίσοφον ἐπορεύετο· ὅπου δὲ παρίοι
[4, 5, 30]	ἀεὶ ἐλάμβανεν. (ἐπεὶ δ᾽ ἦλθον	πρὸς	Χειρίσοφον, κατελάμβανον κἀκείνους σκηνοῦντας ἐστεφανωμένους
[4, 7, 1]	εἶχον ἀνακεκομισμένοι. (ἐπεὶ δ᾽ ἀφίκοντο	πρὸς	χωρίον ὃ πόλιν μὲν οὐκ
[4, 7, 10]	ὡς γὰρ ἅπαξ εἰσέδραμον, οὐδεὶς	πέτρος	ἄνωθεν ἠνέχθη. (ἐνταῦθα δὴ δεινὸν
[4, 5, 30]	τῶν σακίων κατεδύοντο μέχρι τῆς	γαστρός.	~ἐπεὶ δ᾽ ἡμέρα ἦν ὀγδόη,
[4, 6, 1]	ἡμέρας παρὰ τὸν Φᾶσιν ποταμόν,	εὖρος	πλεθριαῖον. (ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν σταθμοὺς δύο
[4, 7, 10]	Ἕλληνες ἀφίκοντο ἐπὶ Ἅρπασον ποταμόν,	εὖρος	τεττάρων πλέθρων. ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν διὰ
[4, 3, 1]	πεδίου παρὰ τὸν Κεντρίτην ποταμόν,	εὖρος	ὡς δίπλεθρον, ὃς ὁρίζει τὴν
[4, 5, 20]	περὶ Ξενοφῶντα ηὐλίσθησαν αὐτοῦ ἄνευ	πυρὸς	καὶ ἄδειπνοι, φυλακὰς οἵας ἐδύναντο
[4, 5, 10]	ὁδὸν ἐνυκτέρευσαν ἄσιτοι καὶ ἄνευ	πυρός·	καὶ ἐνταῦθά τινες ἀπώλοντο τῶν
[4, 2, 10]	τοῦ λόφου καὶ ὅτι τεθνᾶσι	Κηφισόδωρος	καὶ Ἀμφικράτης καὶ ἄλλοι ὅσοι
[4, 5, 20]	κατάγειοι, τὸ μὲν στόμα ὥσπερ	φρέατος,	κάτω δ᾽ εὐρεῖαι· αἱ δὲ
[4, 5, 1]	ἔδοξεν λῆξαι τὸ χαλεπὸν τοῦ	πνεύματος.	ἦν δὲ τῆς χιόνος τὸ
[4, 1, 20]	προσλαβὼν ἐθελοντὰς ἐκ παντὸς τοῦ	στρατεύματος·	ἐγὼ γάρ, ἔφη, οἶδα ὅτι
[4, 1, 1]	δὲ ἀεὶ τὸ ὑπερβάλλον τοῦ	στρατεύματος	εἰς τὰς κώμας τὰς ἐν
[4, 1, 1]	τοὺς Ἕλληνας ἐπακολουθοῦντος τοῦ Περσικοῦ	στρατεύματος,	ἐν τῷ πρόσθεν λόγῳ δεδήλωται.
[4, 5, 10]	οὖν καὶ ὅσοι ἐδυνήθησαν τοῦ	στρατεύματος	ἐνταῦθα ἐστρατοπεδεύσαντο, τῶν δ᾽ ἄλλων
[4, 1, 10]	ἐκινδύνευσεν ἂν διαφθαρῆναι πολὺ τοῦ	στρατεύματος.	καὶ ταύτην μὲν τὴν νύκτα
[4, 1, 1]	δὴ Χειρίσοφος μὲν ἡγεῖτο τοῦ	στρατεύματος	λαβὼν τὸ ἀμφ᾽ αὑτὸν καὶ
[4, 3, 10]	διαβαίνειν ἔχοντα τὸ ἥμισυ τοῦ	στρατεύματος,	τὸ δ᾽ ἥμισυ ἔτι ὑπομένειν
[4, 5, 1]	καὶ κόρας καταλαμβάνει ἔμπροσθεν τοῦ	ἐρύματος.	~αὗται ἠρώτων αὐτοὺς τίνες εἶεν.
[4, 3, 20]	λαβὼν τοὺς εὐζωνοτάτους ἔθει ἀνὰ	κράτος	πάλιν ἐπὶ τὸν πόρον τὸν
[4, 3, 20]	ἀμφὶ Χειρίσοφον ἐπεὶ ἑώρων ἀνὰ	κράτος	φεύγοντας, εἵποντο· οἱ δὲ στρατιῶται
[4, 3, 20]	δείσαντες μὴ ἀποληφθείησαν φεύγουσιν ἀνὰ	κράτος	ὡς πρὸς τὴν τοῦ ποταμοῦ
[4, 5, 20]	τὸ στόμα μύζειν. καὶ πάνυ	ἄκρατος	ἦν, εἰ μή τις ὕδωρ
[4, 2, 10]	τρίτος μαστὸς λοιπὸς ἦν πολὺ	ὀρθιώτατος	ὁ ὑπὲρ τῆς ἐπὶ τῷ
[4, 4, 10]	δ᾽ αὐτῶν ἐνταῦθα ἐπιπίπτει χιὼν	ἄπλετος,	ὥστε ἀπέκρυψε καὶ τὰ ὅπλα
[4, 3, 1]	ὁρωμένη ἦν ἄγουσα ἄνω ὥσπερ	χειροποίητος·	ταύτῃ ἐπειρῶντο διαβαίνειν οἱ Ἕλληνες.
[4, 1, 1]	πηγὰς ἐλέγετο οὐ πρόσω τοῦ	Τίγρητος	εἶναι, καὶ ἔστιν οὕτως ἔχον.
[4, 4, 1]	μέχρι ὑπερῆλθον τὰς πηγὰς τοῦ	Τίγρητος	ποταμοῦ. ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς
[4, 1, 1]	τῇ Ἀρμενίᾳ τὰς πηγὰς τοῦ	Τίγρητος	ποταμοῦ, ἢν μὲν βούλωνται, διαβήσονται,
[4, 5, 1]	τρεῖς παρασάγγας πεντεκαίδεκα. ὁ δὲ	τρίτος	ἐγένετο χαλεπὸς καὶ ἄνεμος βορρᾶς
[4, 2, 10]	τοῦτον αἱροῦσιν. (ἔτι δ᾽ αὐτοῖς	τρίτος	μαστὸς λοιπὸς ἦν πολὺ ὀρθιώτατος
[4, 7, 20]	ἐπεὶ ἑσπέρα ἐγένετο, ᾤχετο τῆς	νυκτὸς	ἀπιών. ~ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν οἱ
[4, 6, 1]	ἐκ δὲ τούτου ἐκεῖνος τῆς	νυκτὸς	ἀποδρὰς ᾤχετο καταλιπὼν τὸν υἱόν.
[4, 4, 10]	ἐδίδοσαν κακῶς σκηνοῦντες. (ἐντεῦθεν ἔπεμψαν	νυκτὸς	Δημοκράτην Τημνίτην ἄνδρας δόντες ἐπὶ
[4, 6, 20]	καὶ ἔκαιον πυρὰ πολλὰ διὰ	νυκτός.	(ἐπειδὴ δὲ ἡμέρα ἐγένετο Χειρίσοφος
[4, 6, 10]	μοι δοκεῖ εἶναι, ἐξὸν μὲν	νυκτὸς	ἰέναι, ὡς μὴ ὁρᾶσθαι, ἐξὸν
[4, 2, 1]	οὐδὲν ἐπαύσαντο δι᾽ ὅλης τῆς	νυκτὸς	κυλίνδοντες τοὺς λίθους· τεκμαίρεσθαι δ᾽
[4, 1, 1]	τελευταίαν φυλακὴν καὶ ἐλείπετο τῆς	νυκτὸς	ὅσον σκοταίους διελθεῖν τὸ πεδίον,
[4, 2, 10]	τῷ πυρὶ καταληφθείσης φυλακῆς τῆς	νυκτὸς	ὑπὸ τῶν ἐθελοντῶν. (ἐπεὶ δ᾽
[4, 4, 1]	(στρατοπεδευομένων δ᾽ αὐτῶν γίγνεται τῆς	νυκτὸς	χιὼν πολλή· καὶ ἕωθεν ἔδοξε
[4, 1, 1]	ἀναβάντες Ἕλληνες ἐποιήσαντο, καὶ ὅσα	παραβάντος	τὰς σπονδὰς βασιλέως καὶ Τισσαφέρνους
[4, 1, 20]	ἐθέλειν πορεύεσθαι προσλαβὼν ἐθελοντὰς ἐκ	παντὸς	τοῦ στρατεύματος· ἐγὼ γάρ, ἔφη,
[4, 8, 1]	τίνες εἰσίν. οἱ δ᾽ εἶπον	ἐρωτήσαντος	ὅτι Μάκρωνες. ἐρώτα τοίνυν, ἔφη,
[4, 7, 20]	δακρύοντες. καὶ ἐξαπίνης ὅτου δὴ	παρεγγυήσαντος	οἱ στρατιῶται φέρουσι λίθους καὶ
[4, 6, 10]	κλέπτειν τὰ δημόσια, καὶ μάλα	ὄντος	δεινοῦ κινδύνου τῷ κλέπτοντι, καὶ
[4, 5, 30]	ἀνηρώτων τὸν κώμαρχον διὰ τοῦ	περσίζοντος	ἑρμηνέως τίς εἴη ἡ χώρα.
[4, 6, 1]	πλὴν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἄρτι	ἡβάσκοντος·	τοῦτον δὲ Πλεισθένει Ἀμφιπολίτῃ δίδωσι
[4, 1, 1]	Τισσαφέρνους ἐπολεμήθη πρὸς τοὺς Ἕλληνας	ἐπακολουθοῦντος	τοῦ Περσικοῦ στρατεύματος, ἐν τῷ
[4, 1, 20]	ἐπεὶ δὲ οὐδὲν ὠφέλιμον ἔλεγεν,	ὁρῶντος	τοῦ ἑτέρου κατεσφάγη. (ὁ δὲ
[4, 7, 1]	κοινῇ ἐβουλεύοντο· καὶ τοῦ Ξενοφῶντος	ἐρωτῶντος	τί τὸ κωλῦον εἴη εἰσελθεῖν,
[4, 3, 30]	καιροῦ προϊόντες ὕστερον τῶν μετὰ	Ξενοφῶντος	διέβησαν πάλιν· καὶ ἐτρώθησάν τινες
[4, 7, 1]	δὴ κοινῇ ἐβουλεύοντο· καὶ τοῦ	Ξενοφῶντος	ἐρωτῶντος τί τὸ κωλῦον εἴη
[4, 2, 10]	ἐπὶ τοῦ λόφου λοχαγοὺς Κηφισόδωρον	Κηφισοφῶντος	Ἀθηναῖον καὶ Ἀμφικράτην Ἀμφιδήμου Ἀθηναῖον
[4, 2, 1]	ἐπειρῶντο· καὶ ταῦτα ἐποίουν μέχρι	σκότος	ἐγένετο· ἐπεὶ δὲ ᾤοντο ἀφανεῖς
[4, 5, 10]	τοῖς κάμνουσι. καὶ ἦν μὲν	σκότος	ἤδη, οἱ δὲ προσῇσαν πολλῷ
[4, 8, 10]	τε ἂν εὔοδον ᾖ, ταύτῃ	ἕκαστος	ἄξει (ὁ λόχος) (καὶ εἴς
[4, 2, 10]	μὲν αὐτοὺς ἀναβαίνοντας ὅπῃ ἐδύναντο	ἕκαστος	οἱ βάρβαροι ἐτόξευον καὶ ἔβαλλον,
[4, 8, 10]	τοὺς ὀγδοήκοντα, ὁ δὲ λόχος	ἕκαστος	σχεδὸν εἰς τοὺς ἑκατόν· τοὺς
[4, 3, 20]	καὶ διαβαίνειν ὅτι τάχιστα ᾗ	ἕκαστος	τὴν τάξιν εἶχεν, ὡς μὴ
[4, 7, 1]	οὐχ ἁθρόοι ἀλλὰ καθ᾽ ἕνα,	ἕκαστος	φυλαττόμενος ὡς ἐδύνατο. (Ἀγασίας δὲ
[4, 2, 1]	(οἱ δ᾽ οὐ κατεῖχον, ἀλλὰ	μαστὸς	ἦν ὑπὲρ αὐτῶν παρ᾽ ὃν
[4, 2, 10]	αἱροῦσιν. (ἔτι δ᾽ αὐτοῖς τρίτος	μαστὸς	λοιπὸς ἦν πολὺ ὀρθιώτατος ὁ
[4, 8, 20]	ἐτύγχανον οὗτος ὁ λόφος, ἔφη,	κάλλιστος	τρέχειν ὅπου ἄν τις βούληται.
[4, 3, 20]	μὴ ἐμποδίζειν ἀλλήλους· ὅτι οὗτος	ἄριστος	ἔσοιτο ὃς ἂν πρῶτος ἐν
[4, 1, 20]	θυγάτηρ ἐκεῖ παρ᾽ ἀνδρὶ ἐκδεδομένη·	αὐτὸς	δ᾽ ἔφη ἡγήσεσθαι δυνατὴν καὶ
[4, 2, 10]	Ἀθηναῖον καὶ Ἀρχαγόραν Ἀργεῖον φυγάδα,	αὐτὸς	δὲ σὺν τοῖς λοιποῖς ἐπορεύετο
[4, 5, 30]	ἐκεκάκωτο γὰρ ὑπὸ τῆς πορείας·	αὐτὸς	δὲ τῶν πώλων λαμβάνει, καὶ
[4, 7, 10]	τοῦ δένδρου ὑφ᾽ ᾧ ἦν	αὐτὸς	δύο ἢ τρία βήματα· ἐπειδὴ
[4, 7, 10]	ὄντας, οὐδὲ ἄλλον οὐδένα χωρεῖ	αὐτός,	καὶ παρέρχεται πάντας. (ὁ δὲ
[4, 3, 10]	ποταμοῦ, ἔθεντο τὰ ὅπλα, καὶ	αὐτὸς	πρῶτος Χειρίσοφος στεφανωσάμενος καὶ ἀποδὺς
[4, 3, 10]	πάλιν ἥκειν. εὐθὺς οὖν Ξενοφῶν	αὐτός	τε ἔσπενδε καὶ τοῖς νεανίσκοις
[4, 7, 20]	αἰχμάλωτα γέρρα, καὶ ὁ ἡγεμὼν	αὐτός	τε κατέτεμνε τὰ γέρρα καὶ
[4, 4, 1]	σπείσασθαι βούλοιτο ἐφ᾽ ᾧ μήτε	αὐτὸς	τοὺς Ἕλληνας ἀδικεῖν μήτε ἐκείνους
[4, 3, 20]	ὡς μὴ ἐμποδίζειν ἀλλήλους· ὅτι	οὗτος	ἄριστος ἔσοιτο ὃς ἂν πρῶτος
[4, 4, 1]	ποταμὸν ἦσαν. (ὁ δὲ τόπος	οὗτος	Ἀρμενία ἐκαλεῖτο ἡ πρὸς ἑσπέραν.
[4, 4, 10]	οἱ ἀποσκεδαννύμενοι καθορᾶν τὰ πυρά·	οὗτος	γὰρ ἐδόκει καὶ πρότερον πολλὰ
[4, 4, 1]	πεντεκαίδεκα ἐπὶ τὸν Τηλεβόαν ποταμόν.	οὗτος	δ᾽ ἦν καλὸς μέν, μέγας
[4, 8, 1]	οὗ ἔδει διαβῆναι. ἦν δὲ	οὗτος	δασὺς δένδρεσι παχέσι μὲν οὔ,
[4, 1, 20]	αὐτοῖς Καλλίμαχος Παρράσιος (Ἀρκὰς καὶ	οὗτος)	ἔφη ἐθέλειν πορεύεσθαι προσλαβὼν ἐθελοντὰς
[4, 1, 20]	(ὁ δὲ λοιπὸς ἔλεξεν ὅτι	οὗτος	μὲν οὐ φαίη διὰ ταῦτα
[4, 8, 20]	δὲ δείξας οὗπερ ἑστηκότες ἐτύγχανον	οὗτος	ὁ λόφος, ἔφη, κάλλιστος τρέχειν
[4, 4, 1]	βασιλέα ἐπὶ τὸν ἵππον ἀνέβαλλεν.	(οὗτος	προσήλασεν ἱππέας ἔχων, καὶ προπέμψας
[4, 3, 20]	οὗτος ἄριστος ἔσοιτο ὃς ἂν	πρῶτος	ἐν τῷ πέραν γένηται. ~οἱ
[4, 7, 10]	πᾶν θεώμενον, δείσας μὴ οὐ	πρῶτος	παραδράμῃ εἰς τὸ χωρίον, οὐδὲ
[4, 3, 10]	ἔθεντο τὰ ὅπλα, καὶ αὐτὸς	πρῶτος	Χειρίσοφος στεφανωσάμενος καὶ ἀποδὺς ἐλάμβανε
[4, 7, 10]	αὐτὸν παριόντα, ἐπιλαμβάνεται αὐτοῦ τῆς	ἴτυος·	ἐν δὲ τούτῳ παραθεῖ αὐτοὺς
[4, 8, 20]	οὗπερ ἑστηκότες ἐτύγχανον οὗτος ὁ	λόφος,	ἔφη, κάλλιστος τρέχειν ὅπου ἄν
[4, 1, 10]	πολέμιοι ἰσχυρῶς ἐπικέοιντο. (ἐνταῦθα ὁ	Χειρίσοφος	ἄλλοτε μὲν ὅτε παρεγγυῷτο ὑπέμενε,
[4, 6, 1]	τῷ τόπῳ τούτῳ. (ὁ δὲ	Χειρίσοφος	αὐτὸν ἔπαισεν, ἔδησε δ᾽ οὔ.
[4, 6, 1]	ἐν τῷ τρίτῳ σταθμῷ, καὶ	Χειρίσοφος	αὐτῷ ἐχαλεπάνθη ὅτι οὐκ εἰς
[4, 1, 20]	οὔτε θάψαι ἐδυνάμεθα. ~ἀποκρίνεται ὁ	Χειρίσοφος·	βλέψον, ἔφη, πρὸς τὰ ὄρη
[4, 3, 20]	ἀλλὰ συνεκβαίνειν ἐπὶ τὸ ὄρος.	(Χειρίσοφος	δ᾽ αὖ ἐπεὶ διέβη, τοὺς
[4, 6, 1]	Χάλυβες καὶ Τάοχοι καὶ Φασιανοί.	(Χειρίσοφος	δ᾽ ἐπεὶ κατεῖδε τοὺς πολεμίους
[4, 6, 20]	δρόμῳ ἔθεον πρὸς τοὺς παρατεταγμένους,	Χειρίσοφος	δὲ βάδην ταχὺ ἐφείπετο σὺν
[4, 2, 20]	κονιατοῖς εἶχον. (Ξενοφῶν δὲ καὶ	Χειρίσοφος	διεπράξαντο ὥστε λαβόντες τοὺς νεκροὺς
[4, 6, 10]	τὸ ἴσον ἡμῖν. (ὁ δὲ	Χειρίσοφος	εἶπε· καὶ τί δεῖ σὲ
[4, 7, 1]	καὶ ὁπλίταις, ἐνταῦθα δὴ λέγει	Χειρίσοφος·	εἰς καλὸν ἥκετε· τὸ γὰρ
[4, 2, 20]	(ὁπότε δὲ τοῖς ὄπισθεν ἐπιθοῖντο,	Χειρίσοφος	ἐκβαίνων καὶ πειρώμενος ἀνωτέρω γίγνεσθαι
[4, 3, 20]	ᾠδάς τινας ᾄδοντες. ὁ δὲ	Χειρίσοφος,	ἐπεὶ τὰ παρ᾽ αὐτῷ ἀσφαλῶς
[4, 7, 1]	παραδραμεῖν. (ἀλλὰ εὐθύς, ἔφη ὁ	Χειρίσοφος,	ἐπειδὰν ἀρξώμεθα εἰς τὸ δασὺ
[4, 5, 20]	ἦσαν πρὸς τῇ κώμῃ ἔνθα	Χειρίσοφος	ηὐλίζετο. (ἐπεὶ δὲ συνεγένοντο ἀλλήλοις,
[4, 6, 10]	λάβωμεν. (ἀλλὰ μέντοι, ἔφη ὁ	Χειρίσοφος,	κἀγὼ ὑμᾶς τοὺς Ἀθηναίους ἀκούω
[4, 7, 1]	ῥᾴδιον, ἢν βουλώμεθα. (ἐντεῦθεν ἐπορεύοντο	Χειρίσοφος	καὶ Ξενοφῶν καὶ Καλλίμαχος Παρράσιος
[4, 5, 30]	ποιεῖν. (ἐπεὶ δ᾽ ἀλλήλους ἐφιλοφρονήσαντο	Χειρίσοφος	καὶ Ξενοφῶν, κοινῇ δὴ ἀνηρώτων
[4, 5, 1]	ἀνίσταντο καὶ ἐπορεύοντο. πορευομένων δὲ	Χειρίσοφος	μὲν ἀμφὶ κνέφας πρὸς κώμην
[4, 5, 20]	εἶναι τὰς τάξεις σκηνοῦν. καὶ	Χειρίσοφος	μὲν αὐτοῦ ἔμενεν, οἱ δὲ
[4, 3, 20]	ἑταῖραι ἐν τῷ στρατεύματι. ~καὶ	Χειρίσοφος	μὲν ἐνέβαινε καὶ οἱ σὺν
[4, 1, 1]	πρὸς τὸ ὄρος. (ἔνθα δὴ	Χειρίσοφος	μὲν ἡγεῖτο τοῦ στρατεύματος λαβὼν
[4, 6, 20]	νυκτός. (ἐπειδὴ δὲ ἡμέρα ἐγένετο	Χειρίσοφος	μὲν θυσάμενος ἦγε κατὰ τὴν
[4, 8, 10]	δὲ καὶ παιανίσαντες ἐπορεύοντο. καὶ	Χειρίσοφος	μὲν καὶ Ξενοφῶν καὶ οἱ
[4, 5, 10]	τὸ ἔρυμα σὺν ταῖς ὑδροφόροις.	(Χειρίσοφος	μὲν οὖν καὶ ὅσοι ἐδυνήθησαν
[4, 7, 1]	καὶ γυναῖκες καὶ κτήνη πολλά,	Χειρίσοφος	μὲν οὖν πρὸς τοῦτο προσέβαλλεν
[4, 3, 20]	ὡς ἐπιθησόμενοι τοῖς τελευταίοις. (καὶ	Χειρίσοφος	μὲν τὰ ἄνω κατεῖχε, Λύκιος
[4, 7, 1]	κωλῦον εἴη εἰσελθεῖν, εἶπεν ὁ	Χειρίσοφος·	μία αὕτη πάροδός ἐστιν ἣν
[4, 5, 20]	ἀναγκάζειν προϊέναι. (ἐν δὲ τούτῳ	Χειρίσοφος	πέμπει τῶν ἐκ τῆς κώμης
[4, 1, 1]	ἐπὶ μὲν τὸ ἄκρον ἀναβαίνει	Χειρίσοφος	πρίν τινας αἰσθέσθαι τῶν πολεμίων·
[4, 3, 10]	ταὐτά. (ἀκούσας δὲ καὶ ὁ	Χειρίσοφος	σπονδὰς ἐποίει. σπείσαντες δὲ τοῖς
[4, 3, 10]	τὰ ὅπλα, καὶ αὐτὸς πρῶτος	Χειρίσοφος	στεφανωσάμενος καὶ ἀποδὺς ἐλάμβανε τὰ
[4, 6, 20]	δὲ τοῦ ἀρίστου προήγαγεν ὁ	Χειρίσοφος	τὸ στράτευμα πᾶν ὡς δέκα
[4, 1, 10]	ἱκανὰ τἀπιτήδεια. καὶ ἡγεῖτο μὲν	Χειρίσοφος,	ὠπισθοφυλάκει δὲ Ξενοφῶν. (καὶ οἱ
[4, 7, 10]	τὸν ἕνα λόχον. ~ἔνθα δὴ	Καλλίμαχος	μηχανᾶταί τι· προύτρεχεν ἀπὸ τοῦ
[4, 1, 20]	Στυμφάλιος (Ἀρκάς) ἀντιστασιάζων δὲ αὐτοῖς	Καλλίμαχος	Παρράσιος (Ἀρκὰς καὶ οὗτος) ἔφη
[4, 7, 1]	ἐπορεύοντο Χειρίσοφος καὶ Ξενοφῶν καὶ	Καλλίμαχος	Παρράσιος λοχαγός· τούτου γὰρ ἡ
[4, 7, 10]	καὶ παρέρχεται πάντας. (ὁ δὲ	Καλλίμαχος	ὡς ὁρᾷ αὐτὸν παριόντα, ἐπιλαμβάνεται
[4, 6, 20]	Ἀριστέας ὁ Χῖος γυμνῆτας καὶ	Νικόμαχος	Οἰταῖος γυμνῆτας· καὶ σύνθημα ἐποιήσαντο,
[4, 8, 10]	ἀμφὶ τοὺς ὀγδοήκοντα, ὁ δὲ	λόχος	ἕκαστος σχεδὸν εἰς τοὺς ἑκατόν·
[4, 8, 10]	ᾖ, ταύτῃ ἕκαστος ἄξει (ὁ	λόχος)	(καὶ εἴς τε τὸ διαλεῖπον
[4, 2, 20]	ὑπασπιστὴς ἔχων τὴν ἀσπίδα ἀπέλιπεν·	(Εὐρύλοχος	δὲ Λουσιεὺς (Ἀρκὰς) προσέδραμεν αὐτῷ
[4, 7, 10]	Ἀριστώνυμος Μεθυδριεύς, καὶ μετὰ τοῦτον	Εὐρύλοχος	Λουσιεύς· πάντες γὰρ οὗτοι ἀντεποιοῦντο
[4, 6, 1]	ἐπορεύοντο. (ἡγεῖτο δ᾽ αὐτοῖς ὁ	κώμαρχος	λελυμένος διὰ χιόνος· καὶ ἤδη
[4, 5, 30]	ἐνταῦθα δὴ καὶ διδάσκει ὁ	κώμαρχος	περὶ τοὺς πόδας τῶν ἵππων
[4, 4, 1]	Ἀρμενία ἐκαλεῖτο ἡ πρὸς ἑσπέραν.	ὕπαρχος	δ᾽ ἦν αὐτῆς Τιρίβαζος, ὁ
[4, 2, 10]	οἱ βάρβαροι ἐτόξευον καὶ ἔβαλλον,	ἐγγὺς	δ᾽ οὐ προσίεντο, ἀλλὰ φυγῇ
[4, 2, 10]	ὑπὸ τῶν ἐθελοντῶν. (ἐπεὶ δ᾽	ἐγγὺς	ἐγένοντο οἱ Ἕλληνες, λείπουσιν οἱ
[4, 2, 1]	γὰρ ὁμίχλη ἐγένετο, ὥστ᾽ ἔλαθον	ἐγγὺς	προσελθόντες. ἐπεὶ δὲ εἶδον ἀλλήλους,
[4, 1, 10]	καὶ στενῶν ὄντων τῶν χωρίων	ἐγγὺς	προσιόντες ἐτόξευον καὶ ἐσφενδόνων· ὥστε
[4, 4, 1]	πέντε παρασάγγας· οὐ γὰρ ἦσαν	ἐγγὺς	τοῦ ποταμοῦ κῶμαι διὰ τοὺς
[4, 2, 20]	τοξόται ἦσαν· εἶχον δὲ τόξα	ἐγγὺς	τριπήχη, τὰ δὲ τοξεύματα πλέον
[4, 3, 10]	αὐτὸς πρῶτος Χειρίσοφος στεφανωσάμενος καὶ	ἀποδὺς	ἐλάμβανε τὰ ὅπλα καὶ τοῖς
[4, 1, 20]	(ὑφίσταται τῶν μὲν ὁπλιτῶν Ἀριστώνυμος	Μεθυδριεὺς	(Ἀρκὰς) καὶ Ἀγασίας Στυμφάλιος (Ἀρκάς)
[4, 6, 20]	ἀγαθοὶ φαίνωνται. ~ἐκ τούτου Ἀριστώνυμος	Μεθυδριεὺς	ἔρχεται ὁπλίτας ἔχων καὶ Ἀριστέας
[4, 7, 10]	δὲ τούτῳ παραθεῖ αὐτοὺς Ἀριστώνυμος	Μεθυδριεύς,	καὶ μετὰ τοῦτον Εὐρύλοχος Λουσιεύς·
[4, 7, 1]	δὲ ὁ Στυμφάλιος καὶ Ἀριστώνυμος	Μεθυδριεὺς	καὶ οὗτοι τῶν ὀπισθοφυλάκων λοχαγοὶ
[4, 2, 20]	τὴν ἀσπίδα ἀπέλιπεν· (Εὐρύλοχος δὲ	Λουσιεὺς	(Ἀρκὰς) προσέδραμεν αὐτῷ ὁπλίτης, καὶ
[4, 7, 10]	Μεθυδριεύς, καὶ μετὰ τοῦτον Εὐρύλοχος	Λουσιεύς·	πάντες γὰρ οὗτοι ἀντεποιοῦντο ἀρετῆς
[4, 1, 1]	μάχην ἐν ταῖς σπονδαῖς ἃς	βασιλεὺς	καὶ οἱ σὺν Κύρῳ ἀναβάντες
[4, 5, 10]	αὐτοὺς τίνες εἶεν. ὁ δ᾽	ἑρμηνεὺς	εἶπε περσιστὶ ὅτι παρὰ βασιλέως
[4, 1, 20]	εἰδόσι τὴν χώραν χρησαίμεθα. (καὶ	εὐθὺς	ἀγαγόντες τοὺς ἀνθρώπους ἤλεγχον διαλαβόντες
[4, 4, 20]	ἐπίθεσις γένοιτο τοῖς καταλελειμμένοις. καὶ	εὐθὺς	ἀνακαλεσάμενοι τῇ σάλπιγγι ἀπῇσαν, καὶ
[4, 3, 20]	διέβη, τοὺς ἱππέας οὐκ ἐδίωκεν,	εὐθὺς	δὲ κατὰ τὰς προσηκούσας ὄχθας
[4, 6, 10]	Λακεδαιμονίους ὅσοι ἐστὲ τῶν ὁμοίων	εὐθὺς	ἐκ παίδων κλέπτειν μελετᾶν, καὶ
[4, 3, 1]	καὶ τὰ ἱερὰ καλὰ ἦν	εὐθὺς	ἐπὶ τοῦ πρώτου. καὶ ἀπιόντες
[4, 5, 1]	καταλαβεῖν τὰ στενά. συσκευασάμενοι δ᾽	εὐθὺς	ἐπορεύοντο διὰ χιόνος πολλῆς ἡγεμόνας
[4, 7, 1]	λωφήσωσιν οἱ λίθοι παραδραμεῖν. (ἀλλὰ	εὐθύς,	ἔφη ὁ Χειρίσοφος, ἐπειδὰν ἀρξώμεθα
[4, 3, 10]	λοιπὰ ἀγαθὰ ἐπιτελέσαι. σπείσας δ᾽	εὐθὺς	ἦγε τοὺς νεανίσκους παρὰ τὸν
[4, 7, 1]	μὲν οὖν πρὸς τοῦτο προσέβαλλεν	εὐθὺς	ἥκων· ἐπειδὴ δὲ ἡ πρώτη
[4, 2, 1]	ἀμφὶ Χειρίσοφον ἀκούσαντες τῆς σάλπιγγος	εὐθὺς	ἵεντο ἄνω κατὰ τὴν φανερὰν
[4, 8, 1]	ἀμφότεροι. (μετὰ δὲ τὰ πιστὰ	εὐθὺς	οἱ Μάκρωνες τὰ δένδρα συνεξέκοπτον
[4, 3, 10]	λαβόντες τὰ ἱμάτια πάλιν ἥκειν.	εὐθὺς	οὖν Ξενοφῶν αὐτός τε ἔσπενδε
[4, 8, 10]	ἡ μὲν γὰρ φάλαγξ διασπασθήσεται	εὐθύς·	τῇ μὲν γὰρ ἄνοδον τῇ
[4, 8, 10]	εὔοδον εὑρήσομεν τὸ ὄρος· καὶ	εὐθὺς	τοῦτο ἀθυμίαν ποιήσει ὅταν τεταγμένοι
[4, 4, 10]	ἔδοξε τὸ στράτευμα συναγαγεῖν· καὶ	εὐθὺς	φύλακας καταλιπόντες καὶ στρατηγὸν ἐπὶ
[4, 1, 10]	(ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο ἐπὶ σταθμόν,	εὐθὺς	ὥσπερ εἶχεν ὁ Ξενοφῶν ἐλθὼν
[4, 1, 10]	δὲ τὴν ὑστεραίαν γίγνεται χειμὼν	πολύς,	ἀναγκαῖον δ᾽ ἦν πορεύεσθαι· οὐ
[4, 2, 20]	ἐπιτηδείοις δαψιλέσι· καὶ γὰρ οἶνος	πολὺς	ἦν, ὥστε ἐν λάκκοις κονιατοῖς
[4, 4, 10]	ὑποζύγια συνεπόδισεν ἡ χιών· καὶ	πολὺς	ὄκνος ἦν ἀνίστασθαι· κατακειμένων γὰρ
[4, 5, 1]	ἔπνει παντάπασιν ἀποκαίων πάντα καὶ	πηγνὺς	τοὺς ἀνθρώπους. (ἔνθα δὴ τῶν
[4, 1, 20]	τὴν ὑπερβολήν· οἱ δ᾽ ἡγεμόνες	οὓς	ἔχομεν οὔ φασιν εἶναι ἄλλην
[4, 2, 10]	ὁδοῦ κατειλημμένῳ ὑπὸ τῶν πολεμίων,	οὓς	ἢ ἀποκόψαι ἦν ἀνάγκη ἢ
[4, 8, 10]	τοῖς στρατιώταις· ἄνδρες, οὗτοί εἰσιν	οὓς	ὁρᾶτε μόνοι ἔτι ἡμῖν ἐμποδὼν
[4, 8, 20]	τοὺς Ἕλληνας καὶ ξένια ἔδοσαν	βοῦς	καὶ ἄλφιτα καὶ οἶνον. (συνδιεπράττοντο
[4, 3, 20]	ἐνωμοτάρχους πρὸς τῶν Καρδούχων ἰέναι,	οὐραγοὺς	δὲ καταστήσασθαι πρὸς τοῦ ποταμοῦ.
[4, 3, 20]	ἐπὶ δόρυ ἡγεῖσθαι μὲν τοὺς	οὐραγούς,	θεῖν δὲ πάντας καὶ διαβαίνειν
[4, 7, 20]	περιέβαλλον ἀλλήλους καὶ στρατηγοὺς καὶ	λοχαγοὺς	δακρύοντες. καὶ ἐξαπίνης ὅτου δὴ
[4, 3, 10]	ἄλλοις πᾶσι παρήγγελλε, καὶ τοὺς	λοχαγοὺς	ἐκέλευεν ἄγειν τοὺς λόχους ὀρθίους,
[4, 6, 1]	οἱ ὀπισθοφύλακες, συνεκάλεσε στρατηγοὺς καὶ	λοχαγούς,	καὶ ἔλεξεν ὧδε. οἱ μὲν
[4, 1, 20]	παρελθεῖν. (ἐνταῦθα δ᾽ ἐδόκει συγκαλέσαντας	λοχαγοὺς	καὶ πελταστὰς καὶ τῶν ὁπλιτῶν
[4, 3, 20]	ἐπὶ φάλαγγος· καὶ τοὺς μὲν	λοχαγοὺς	καὶ τοὺς ἐνωμοτάρχους πρὸς τῶν
[4, 2, 10]	πορευόμενα) καταλείπει ἐπὶ τοῦ λόφου	λοχαγοὺς	Κηφισόδωρον Κηφισοφῶντος Ἀθηναῖον καὶ Ἀμφικράτην
[4, 3, 10]	συσκευάζεσθαι, αὐτοὶ δὲ συγκαλέσαντες τοὺς	στρατηγοὺς	ἐβουλεύοντο ὅπως ἂν κάλλιστα διαβαῖεν
[4, 7, 20]	ἐνταῦθα δὴ περιέβαλλον ἀλλήλους καὶ	στρατηγοὺς	καὶ λοχαγοὺς δακρύοντες. καὶ ἐξαπίνης
[4, 6, 1]	δὲ ἦλθον οἱ ὀπισθοφύλακες, συνεκάλεσε	στρατηγοὺς	καὶ λοχαγούς, καὶ ἔλεξεν ὧδε.
[4, 4, 1]	διασκηνῆσαι τὰς τάξεις καὶ τοὺς	στρατηγοὺς	κατὰ τὰς κώμας· οὐ γὰρ
[4, 3, 30]	ἐπὶ τὸν ποταμὸν καὶ τοξεύοντες	ὀλίγους	ἔτρωσαν, οἱ δὲ πολλοὶ καὶ
[4, 3, 30]	γένηται. ~οἱ δὲ Καρδοῦχοι ὁρῶντες	ὀλίγους	ἤδη τοὺς λοιπούς (πολλοὶ γὰρ
[4, 3, 20]	ὀπισθοφύλακας τοῦ ὄχλου ψιλουμένους καὶ	ὀλίγους	ἤδη φαινομένους, θᾶττον δὴ ἐπῇσαν
[4, 7, 1]	τοῦ ἐναντίου ὁρῶμεν εἰ μὴ	ὀλίγους	τούτους ἀνθρώπους, καὶ τούτων δύο
[4, 2, 1]	δὲ τῶν στρατηγῶν κατὰ ἀτριβεῖς	ὁδοὺς	ἐπορεύοντο ᾗ ἔτυχον ἕκαστοι ὄντες,
[4, 2, 20]	στενὸν χωρίον προκαταλαμβάνοντες ἐκώλυον τὰς	παρόδους.	(ὁπότε μὲν οὖν τοὺς πρώτους
[4, 8, 1]	ταῦτα γὰρ ἔφασαν πιστὰ εἶναι·	θεοὺς	δ᾽ ἐπεμαρτύραντο ἀμφότεροι. (μετὰ δὲ
[4, 3, 1]	ποταμοῦ ἐξωπλισμένους ὡς κωλύσοντας διαβαίνειν,	πεζοὺς	δ᾽ ἐπὶ ταῖς ὄχθαις παρατεταγμένους
[4, 2, 1]	οἱ βάρβαροι ὁλοιτρόχους ἁμαξιαίους καὶ	μείζους	καὶ ἐλάττους, οἳ φερόμενοι πρὸς
[4, 5, 20]	καὶ κάλαμοι ἐνέκειντο, οἱ μὲν	μείζους	οἱ δὲ ἐλάττους, γόνατα οὐκ
[4, 7, 1]	εἴη· θᾶττον γὰρ ἀναλώσουσι τοὺς	λίθους.	ἀλλὰ πορευώμεθα ἔνθεν ἡμῖν μικρόν
[4, 7, 1]	καὶ πλευράς. (ἢν δὲ τοὺς	λίθους	ἀναλώσωσιν, ἔφη ὁ Ξενοφῶν, ἄλλο
[4, 8, 1]	ἦσαν καὶ ἀλλήλοις διεκελεύοντο καὶ	λίθους	εἰς τὸν ποταμὸν ἔρριπτον· ἐξικνοῦντο
[4, 7, 20]	δὴ παρεγγυήσαντος οἱ στρατιῶται φέρουσι	λίθους	καὶ ποιοῦσι κολωνὸν μέγαν. (ἐνταῦθα
[4, 2, 1]	ὅλης τῆς νυκτὸς κυλίνδοντες τοὺς	λίθους·	τεκμαίρεσθαι δ᾽ ἦν τῷ ψόφῳ.
[4, 7, 1]	τις ταύτῃ πειρᾶται παριέναι, κυλίνδουσι	λίθους	ὑπὲρ ταύτης τῆς ὑπερεχούσης πέτρας·
[4, 2, 1]	τηνικαῦτα ἐκύλινδον οἱ βάρβαροι ὁλοιτρόχους	ἁμαξιαίους	καὶ μείζους καὶ ἐλάττους, οἳ
[4, 4, 1]	ἐστὶν ἀγαθά, ἱερεῖα, σῖτον, οἴνους	παλαιοὺς	εὐώδεις, ἀσταφίδας, ὄσπρια παντοδαπά. τῶν
[4, 6, 10]	ὁ Χειρίσοφος, κἀγὼ ὑμᾶς τοὺς	Ἀθηναίους	ἀκούω δεινοὺς εἶναι κλέπτειν τὰ
[4, 1, 1]	καὶ ἐλείπετο τῆς νυκτὸς ὅσον	σκοταίους	διελθεῖν τὸ πεδίον, τηνικαῦτα ἀναστάντες
[4, 6, 1]	ἐπαύσατο πορευόμενος, ἀπέχων εἰς τριάκοντα	σταδίους,	ἵνα μὴ κατὰ κέρας ἄγων
[4, 4, 1]	ἑαυτοῦ δύναμιν ἀπέχων ὡς δέκα	σταδίους·	καὶ ἀφίκοντο εἰς βασίλεια καὶ
[4, 6, 20]	τὸ στράτευμα πᾶν ὡς δέκα	σταδίους	πρὸς τοὺς πολεμίους, ὅπως ὡς
[4, 4, 1]	τῆς Ἀρμενίας πεδίον ἅπαν καὶ	λείους	γηλόφους οὐ μεῖον ἢ πέντε
[4, 7, 20]	ἐγίγνετο ἡ βοὴ ὅσῳ δὴ	πλείους	ἐγίγνοντο, (ἐδόκει δὴ μεῖζόν τι
[4, 8, 20]	οἱ πλεῖστοι, δόλιχον δὲ Κρῆτες	πλείους	ἢ ἑξήκοντα ἔθεον, πάλην δὲ
[4, 6, 1]	καὶ ἄλλους εἰκὸς τούτων θαρρούντων	πλείους	προσγενέσθαι. ~μετὰ τοῦτον Ξενοφῶν εἶπεν·
[4, 1, 10]	τὸ Ἑλληνικόν. (εἰ μέντοι τότε	πλείους	συνελέγησαν, ἐκινδύνευσεν ἂν διαφθαρῆναι πολὺ
[4, 8, 10]	ἔξω (οἱ ἔσχατοι λόχοι) καὶ	ὀρθίους	ἄγοντες οἱ κράτιστοι ἡμῶν πρῶτοι
[4, 8, 10]	ἕκαστοι ἐγένοντο καὶ τοὺς λόχους	ὀρθίους	ἐποιήσαντο, ἐγένοντο μὲν λόχοι τῶν
[4, 8, 10]	δοκοίη παύσαντας τὴν φάλαγγα λόχους	ὀρθίους	ποιῆσαι· ἡ μὲν γὰρ φάλαγξ
[4, 8, 10]	πολεμίων. (ταῦτα ἔδοξε, καὶ ἐποίουν	ὀρθίους	τοὺς λόχους. Ξενοφῶν δὲ ἀπιὼν
[4, 8, 10]	κακὸν ἔσται. (ἀλλά μοι δοκεῖ	ὀρθίους	τοὺς λόχους ποιησαμένους τοσοῦτον χωρίον
[4, 3, 10]	λοχαγοὺς ἐκέλευεν ἄγειν τοὺς λόχους	ὀρθίους,	τοὺς μὲν ἐν ἀριστερᾷ τοὺς
[4, 7, 20]	δέκα· ᾔτει δὲ μάλιστα τοὺς	δακτυλίους,	καὶ ἔλαβε πολλοὺς παρὰ τῶν
[4, 7, 20]	ὀπισθοφύλακες ᾠήθησαν ἔμπροσθεν ἄλλους ἐπιτίθεσθαι	πολεμίους·	εἵποντο γὰρ ὄπισθεν ἐκ τῆς
[4, 3, 20]	ψοφῇ, παιανίσαντας θεῖν εἰς τοὺς	πολεμίους,	ἐπειδὰν δ᾽ ἀναστρέψωσιν οἱ πολέμιοι
[4, 6, 1]	(Χειρίσοφος δ᾽ ἐπεὶ κατεῖδε τοὺς	πολεμίους	ἐπὶ τῇ ὑπερβολῇ, ἐπαύσατο πορευόμενος,
[4, 2, 1]	ἔφοδος μέντοι αὐτόθεν ἐπὶ τοὺς	πολεμίους	ἦν οἳ ἐπὶ τῇ φανερᾷ
[4, 2, 1]	ἐπορεύοντο σιγῇ συντεταγμένοι ἐπὶ τοὺς	πολεμίους·	καὶ γὰρ ὁμίχλη ἐγένετο, ὥστ᾽
[4, 1, 1]	ἅμα δὲ φθάσαι πρὶν τοὺς	πολεμίους	καταλαβεῖν τὰ ἄκρα. (ἡνίκα δ᾽
[4, 6, 10]	ἔσται. (ἐλπίζω δὲ οὐδὲ τοὺς	πολεμίους	μενεῖν ἔτι, ἐπειδὰν ἴδωσιν ἡμᾶς
[4, 3, 20]	ποταμὸν ἐξέβαινεν ἐπὶ τοὺς ἄνω	πολεμίους.	οἱ δὲ ἄνω, ὁρῶντες μὲν
[4, 5, 10]	ὑγιαίνοντες, ἐξαναστάντες ἔδραμον εἰς τοὺς	πολεμίους·	οἱ δὲ κάμνοντες ἀνακραγόντες ὅσον
[4, 6, 20]	ὡς δέκα σταδίους πρὸς τοὺς	πολεμίους,	ὅπως ὡς μάλιστα δοκοίη ταύτῃ
[4, 5, 10]	ἔδοξε κράτιστον εἶναι τοὺς ἑπομένους	πολεμίους	φοβῆσαι, εἴ τις δύναιτο, μὴ
[4, 5, 30]	ξηροῦ χιλοῦ στεφάνοις, καὶ διακονοῦντας	Ἀρμενίους	παῖδας σὺν ταῖς βαρβαρικαῖς στολαῖς·
[4, 6, 10]	ἔγωγε, ὦ Χειρίσοφε, ἀκούω τοὺς	Λακεδαιμονίους	ὅσοι ἐστὲ τῶν ὁμοίων εὐθὺς
[4, 8, 10]	τοὺς δὲ κατὰ μέσον, σχεδὸν	ἑξακοσίους	ἑκάστους. (ἐκ τούτου παρηγγύησαν οἱ
[4, 3, 20]	ὅταν δ᾽ ἄρξωνται αὐτοὶ διαβαίνειν,	ἐναντίους	ἔνθεν καὶ ἔνθεν σφῶν ἐμβαίνειν
[4, 7, 20]	ἀργυρᾶν καὶ σκευὴν Περσικὴν καὶ	δαρεικοὺς	δέκα· ᾔτει δὲ μάλιστα τοὺς
[4, 3, 10]	σπείσας δ᾽ εὐθὺς ἦγε τοὺς	νεανίσκους	παρὰ τὸν Χειρίσοφον, καὶ διηγοῦνται
[4, 1, 10]	ἐπὶ τῶν ὀρέων καὶ συνεώρων	ἀλλήλους.	(ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ συνελθοῦσι
[4, 5, 30]	τι δέοι ποιεῖν. (ἐπεὶ δ᾽	ἀλλήλους	ἐφιλοφρονήσαντο Χειρίσοφος καὶ Ξενοφῶν, κοινῇ
[4, 2, 1]	ἐγγὺς προσελθόντες. ἐπεὶ δὲ εἶδον	ἀλλήλους,	ἥ τε σάλπιγξ ἐφθέγξατο καὶ
[4, 7, 10]	ἀντεποιοῦντο ἀρετῆς καὶ διηγωνίζοντο πρὸς	ἀλλήλους·	καὶ οὕτως ἐρίζοντες αἱροῦσι τὸ
[4, 7, 20]	τὸ ἄκρον, ἐνταῦθα δὴ περιέβαλλον	ἀλλήλους	καὶ στρατηγοὺς καὶ λοχαγοὺς δακρύοντες.
[4, 3, 20]	τάξιν εἶχεν, ὡς μὴ ἐμποδίζειν	ἀλλήλους·	ὅτι οὗτος ἄριστος ἔσοιτο ὃς
[4, 2, 1]	καὶ ἀναβάντες ὡς ἐδύναντο ἀνίμων	ἀλλήλους	τοῖς δόρασι. (καὶ οὗτοι πρῶτοι
[4, 6, 1]	ὁρῶντες πολέμιοι θαρραλεώτεροι ἔσονται καὶ	ἄλλους	εἰκὸς τούτων θαρρούντων πλείους προσγενέσθαι.
[4, 2, 10]	ἐπὶ τὸ ἄκρον, τοὺς δὲ	ἄλλους	ἐκέλευσεν ὑπάγειν, ὅπως οἱ τελευταῖοι
[4, 2, 20]	ἀπὸ τοῦ μαστοῦ πρὸς τοὺς	ἄλλους	ἔνθα τὰ ὅπλα ἔκειντο, ἵεντο
[4, 7, 20]	καὶ οἱ ὀπισθοφύλακες ᾠήθησαν ἔμπροσθεν	ἄλλους	ἐπιτίθεσθαι πολεμίους· εἵποντο γὰρ ὄπισθεν
[4, 6, 10]	καὶ λιπεῖν τὴν ὀπισθοφυλακίαν; ἀλλὰ	ἄλλους	πέμψον, ἂν μή τινες ἐθέλοντες
[4, 6, 20]	πρὶν δὲ ὁμοῦ εἶναι τοὺς	πολλοὺς	ἀλλήλοις, συμμιγνύασιν οἱ κατὰ τὰ
[4, 5, 1]	διὰ χιόνος πολλῆς ἡγεμόνας ἔχοντες	πολλούς·	καὶ αὐθημερὸν ὑπερβαλόντες τὸ ἄκρον
[4, 7, 20]	μάλιστα τοὺς δακτυλίους, καὶ ἔλαβε	πολλοὺς	παρὰ τῶν στρατιωτῶν. κώμην δὲ
[4, 3, 1]	τοῦ ὄρους ἑώρων τοὺς Καρδούχους	πολλοὺς	συνειλεγμένους ἐν τοῖς ὅπλοις. ἐνταῦθα
[4, 5, 10]	τε ὑπὸ τοῦ ψύχους τοὺς	δακτύλους	τῶν ποδῶν ἀποσεσηπότες. (ἦν δὲ
[4, 5, 20]	κωμήτας καὶ τὸν κώμαρχον, καὶ	πώλους	εἰς δασμὸν βασιλεῖ τρεφομένους ἑπτακαίδεκα,
[4, 4, 1]	τοῦ ποταμοῦ κῶμαι διὰ τοὺς	πολέμους	τοὺς πρὸς τοὺς Καρδούχους. (εἰς
[4, 5, 1]	κατεστρατοπεδεύσαντο. (ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς	ἐρήμους	τρεῖς παρασάγγας πεντεκαίδεκα ἐπὶ τὸν
[4, 6, 1]	ἐχρῆτο. (μετὰ τοῦτο ἐπορεύθησαν ἑπτὰ	σταθμοὺς	ἀνὰ πέντε παρασάγγας τῆς ἡμέρας
[4, 6, 1]	ποταμόν, εὖρος πλεθριαῖον. (ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν	σταθμοὺς	δύο παρασάγγας δέκα· ἐπὶ δὲ
[4, 4, 1]	ἦν δαψιλῆ. (ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν	σταθμοὺς	δύο παρασάγγας δέκα μέχρι ὑπερῆλθον
[4, 7, 10]	πρόβατα. (ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν διὰ Χαλύβων	σταθμοὺς	ἑπτὰ παρασάγγας πεντήκοντα. οὗτοι ἦσαν
[4, 5, 1]	Τιρίβαζος κατεστρατοπεδεύσαντο. (ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν	σταθμοὺς	ἐρήμους τρεῖς παρασάγγας πεντεκαίδεκα ἐπὶ
[4, 8, 20]	φαρμακοποσίας. (ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν δύο	σταθμοὺς	παρασάγγας ἑπτά, καὶ ἦλθον ἐπὶ
[4, 7, 1]	δὲ τούτων ἐπορεύθησαν εἰς Ταόχους	σταθμοὺς	πέντε παρασάγγας τριάκοντα· καὶ τὰ
[4, 7, 10]	πλέθρων. ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν διὰ Σκυθηνῶν	σταθμοὺς	τέτταρας παρασάγγας εἴκοσι διὰ πεδίου
[4, 7, 10]	τρεῖς καὶ ἐπεσιτίσαντο. (ἐντεῦθεν διῆλθον	σταθμοὺς	τέτταρας παρασάγγας εἴκοσι πρὸς πόλιν
[4, 4, 1]	ἐπὶ τούτοις. (ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν	σταθμοὺς	τρεῖς διὰ πεδίου παρασάγγας πεντεκαίδεκα·
[4, 8, 1]	ἐπορεύθησαν οἱ Ἕλληνες διὰ Μακρώνων	σταθμοὺς	τρεῖς παρασάγγας δέκα. τῇ πρώτῃ
[4, 4, 1]	Τίγρητος ποταμοῦ. ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν	σταθμοὺς	τρεῖς παρασάγγας πεντεκαίδεκα ἐπὶ τὸν
[4, 5, 1]	διὰ χιόνος πολλῆς καὶ πεδίου	σταθμοὺς	τρεῖς παρασάγγας πεντεκαίδεκα. ὁ δὲ
[4, 5, 10]	διεφθαρμένοι ὑπὸ τῆς χιόνος τοὺς	ὀφθαλμοὺς	οἵ τε ὑπὸ τοῦ ψύχους
[4, 8, 10]	τούτους, ἤν πως δυνώμεθα, καὶ	ὠμοὺς	δεῖ καταφαγεῖν. (ἐπεὶ δ᾽ ἐν
[4, 8, 20]	καὶ ἔδει αὐτοὺς κατὰ τοῦ	πρανοῦς	ἐλάσαντας ἐν τῇ θαλάττῃ ἀποστρέψαντας
[4, 5, 1]	διεδίδου καὶ διέπεμπε διδόντας τοὺς	δυναμένους	περιτρέχειν τοῖς βουλιμιῶσιν. (ἐπειδὴ δέ
[4, 8, 10]	μοι δοκεῖ ὀρθίους τοὺς λόχους	ποιησαμένους	τοσοῦτον χωρίον κατασχεῖν διαλιπόντας τοῖς
[4, 6, 1]	Κλεάνωρ, δοκεῖ, ἐπὰν τάχιστα ἀριστήσωμεν,	ἐξοπλισαμένους	ὡς κράτιστα ἰέναι ἐπὶ τοὺς
[4, 3, 1]	πεζοὺς δ᾽ ἐπὶ ταῖς ὄχθαις	παρατεταγμένους	ἄνω τῶν ἱππέων ὡς κωλύσοντας
[4, 6, 20]	Ἑλλήνων δρόμῳ ἔθεον πρὸς τοὺς	παρατεταγμένους,	Χειρίσοφος δὲ βάδην ταχὺ ἐφείπετο
[4, 2, 20]	καὶ οἱ ἄλλοι πρὸς τοὺς	συντεταγμένους	ἀπῆλθον. (ἐκ δὲ τούτου πᾶν
[4, 3, 1]	ὄρους ἑώρων τοὺς Καρδούχους πολλοὺς	συνειλεγμένους	ἐν τοῖς ὅπλοις. ἐνταῦθα δὴ
[4, 3, 10]	καὶ παιδίσκας ὥσπερ μαρσίπους ἱματίων	κατατιθεμένους	ἐν πέτρᾳ ἀντρώδει. (ἰδοῦσι δὲ
[4, 2, 1]	καταλαμβάνουσι τοὺς φύλακας ἀμφὶ πῦρ	καθημένους·	καὶ τοὺς μὲν κατακαίνοντες τοὺς
[4, 3, 20]	διαβησομένους, διηγκυλωμένους τοὺς ἀκοντιστὰς καὶ	ἐπιβεβλημένους	τοὺς τοξότας· μὴ πρόσω δὲ
[4, 4, 10]	τὰ ὅπλα καὶ τοὺς ἀνθρώπους	κατακειμένους·	καὶ τὰ ὑποζύγια συνεπόδισεν ἡ
[4, 7, 1]	οὕτω διατίθεται. ἅμα δ᾽ ἔδειξε	συντετριμμένους	ἀνθρώπους καὶ σκέλη καὶ πλευράς.
[4, 7, 1]	τρία ἡμίπλεθρά ἐστιν ὃ δεῖ	βαλλομένους	διελθεῖν· τούτου δὲ ὅσον πλέθρον
[4, 3, 20]	ὄχλου ψιλουμένους καὶ ὀλίγους ἤδη	φαινομένους,	θᾶττον δὴ ἐπῇσαν ᾠδάς τινας
[4, 5, 10]	(ἐνταῦθα ἔδοξε κράτιστον εἶναι τοὺς	ἑπομένους	πολεμίους φοβῆσαι, εἴ τις δύναιτο,
[4, 3, 20]	καὶ ἔνθεν σφῶν ἐμβαίνειν ὡς	διαβησομένους,	διηγκυλωμένους τοὺς ἀκοντιστὰς καὶ ἐπιβεβλημένους
[4, 3, 1]	κωλύσοντας, ὁρῶσι δὲ τοῖς διαβαίνουσιν	ἐπικεισομένους	τοὺς Καρδούχους ὄπισθεν. (ταύτην μὲν
[4, 5, 20]	καὶ πώλους εἰς δασμὸν βασιλεῖ	τρεφομένους	ἑπτακαίδεκα, καὶ τὴν θυγατέρα τοῦ
[4, 5, 20]	πέμπει τῶν ἐκ τῆς κώμης	σκεψομένους	πῶς ἔχοιεν οἱ τελευταῖοι. οἱ
[4, 6, 10]	πρὸς ἰσχυρὰ χωρία καὶ ἀνθρώπους	παρεσκευασμένους	μάχεσθαι. (πολὺ γὰρ ῥᾷον ὄρθιον
[4, 7, 1]	καὶ τούτων δύο ἢ τρεῖς	ὡπλισμένους.	(τὸ δὲ χωρίον, ὡς καὶ
[4, 3, 1]	ἱππέας που πέραν τοῦ ποταμοῦ	ἐξωπλισμένους	ὡς κωλύσοντας διαβαίνειν, πεζοὺς δ᾽
[4, 3, 20]	ἑώρων τοὺς ὀπισθοφύλακας τοῦ ὄχλου	ψιλουμένους	καὶ ὀλίγους ἤδη φαινομένους, θᾶττον
[4, 5, 30]	καὶ κατελάμβανε πανταχοῦ εὐωχουμένους καὶ	εὐθυμουμένους,	καὶ οὐδαμόθεν ἀφίεσαν πρὶν παραθεῖναι
[4, 5, 30]	ταῖς κώμαις καὶ κατελάμβανε πανταχοῦ	εὐωχουμένους	καὶ εὐθυμουμένους, καὶ οὐδαμόθεν ἀφίεσαν
[4, 3, 20]	ἔνθεν σφῶν ἐμβαίνειν ὡς διαβησομένους,	διηγκυλωμένους	τοὺς ἀκοντιστὰς καὶ ἐπιβεβλημένους τοὺς
[4, 5, 30]	πρὸς Χειρίσοφον, κατελάμβανον κἀκείνους σκηνοῦντας	ἐστεφανωμένους	τοῦ ξηροῦ χιλοῦ στεφάνοις, καὶ
[4, 6, 10]	κἀγὼ ὑμᾶς τοὺς Ἀθηναίους ἀκούω	δεινοὺς	εἶναι κλέπτειν τὰ δημόσια, καὶ
[4, 5, 30]	δ᾽ ἦλθον πρὸς Χειρίσοφον, κατελάμβανον	κἀκείνους	σκηνοῦντας ἐστεφανωμένους τοῦ ξηροῦ χιλοῦ
[4, 4, 1]	αὐτὸς τοὺς Ἕλληνας ἀδικεῖν μήτε	ἐκείνους	καίειν τὰς οἰκίας λαμβάνειν τε
[4, 7, 10]	χεῖρας ᾖσαν. εἶχον δὲ θώρακας	λινοῦς	μέχρι τοῦ ἤτρου, ἀντὶ δὲ
[4, 4, 1]	ὅσα ἐστὶν ἀγαθά, ἱερεῖα, σῖτον,	οἴνους	παλαιοὺς εὐώδεις, ἀσταφίδας, ὄσπρια παντοδαπά.
[4, 8, 1]	ἔχοντες γέρρα καὶ λόγχας καὶ	τριχίνους	χιτῶνας κατ᾽ ἀντιπέραν τῆς διαβάσεως
[4, 1, 1]	παραβάντος τὰς σπονδὰς βασιλέως καὶ	Τισσαφέρνους	ἐπολεμήθη πρὸς τοὺς Ἕλληνας ἐπακολουθοῦντος
[4, 3, 1]	τὰ σύμπαντα ὑπὸ βασιλέως καὶ	Τισσαφέρνους.	ὡς οὖν ἀπηλλαγμένοι τούτων ἡδέως
[4, 5, 20]	ἀφιέναι ἑαυτόν· καὶ λαβὼν τοὺς	εὐζώνους,	θέων ἐπὶ τὴν κώμην ἣν
[4, 3, 30]	Καρδοῦχοι ὁρῶντες ὀλίγους ἤδη τοὺς	λοιπούς	(πολλοὶ γὰρ καὶ τῶν μένειν
[4, 3, 10]	καὶ γυναῖκα καὶ παιδίσκας ὥσπερ	μαρσίπους	ἱματίων κατατιθεμένους ἐν πέτρᾳ ἀντρώδει.
[4, 1, 1]	ἔφερον οἱ Ἕλληνες, οὐδὲ τοὺς	ἀνθρώπους	ἐδίωκον, ὑποφειδόμενοι, εἴ πως ἐθελήσειαν
[4, 5, 1]	ἀποκαίων πάντα καὶ πηγνὺς τοὺς	ἀνθρώπους.	(ἔνθα δὴ τῶν μάντεών τις
[4, 1, 20]	χρησαίμεθα. (καὶ εὐθὺς ἀγαγόντες τοὺς	ἀνθρώπους	ἤλεγχον διαλαβόντες εἴ τινα εἰδεῖεν
[4, 7, 1]	διατίθεται. ἅμα δ᾽ ἔδειξε συντετριμμένους	ἀνθρώπους	καὶ σκέλη καὶ πλευράς. (ἢν
[4, 7, 1]	ὁρῶμεν εἰ μὴ ὀλίγους τούτους	ἀνθρώπους,	καὶ τούτων δύο ἢ τρεῖς
[4, 4, 10]	καὶ τὰ ὅπλα καὶ τοὺς	ἀνθρώπους	κατακειμένους· καὶ τὰ ὑποζύγια συνεπόδισεν
[4, 2, 1]	καὶ ἀλαλάξαντες ἵεντο ἐπὶ τοὺς	ἀνθρώπους·	οἱ δὲ οὐκ ἐδέξαντο, ἀλλὰ
[4, 6, 10]	ἢ πρὸς ἰσχυρὰ χωρία καὶ	ἀνθρώπους	παρεσκευασμένους μάχεσθαι. (πολὺ γὰρ ῥᾷον
[4, 7, 10]	παρακαλέσας οὐδὲ Εὐρύλοχον τὸν Λουσιέα,	ἑταίρους	ὄντας, οὐδὲ ἄλλον οὐδένα χωρεῖ
[4, 2, 20]	Χειρίσοφος διεπράξαντο ὥστε λαβόντες τοὺς	νεκροὺς	ἀπέδοσαν τὸν ἡγεμόνα· καὶ πάντα
[4, 2, 10]	ἑρμηνέως περὶ σπονδῶν καὶ τοὺς	νεκροὺς	ἀπῄτει. (οἱ δὲ ἔφασαν ἀποδώσειν
[4, 6, 10]	ἐάνπερ ἅπαξ λάβωμέν τι τοῦ	ὄρους,	βατὰ καὶ τοῖς ὑποζυγίοις ἔσται.
[4, 4, 10]	ὡς ἐπὶ τῇ ὑπερβολῇ τοῦ	ὄρους	ἐν τοῖς στενοῖς ᾗπερ μοναχῇ
[4, 3, 1]	πρόσθεν νύκτα ἦσαν ἐπὶ τοῦ	ὄρους	ἑώρων τοὺς Καρδούχους πολλοὺς συνειλεγμένους
[4, 7, 20]	οἱ πρῶτοι ἐγένοντο ἐπὶ τοῦ	ὄρους	καὶ κατεῖδον τὴν θάλατταν, κραυγὴ
[4, 6, 10]	πολὺ οὖν κρεῖττον τοῦ ἐρήμου	ὄρους	καὶ κλέψαι τι πειρᾶσθαι λαθόντας
[4, 6, 20]	ἔμενεν ἐπὶ τῇ ὑπερβολῇ τοῦ	ὄρους,	μέρος δ᾽ αὐτῶν ἀπήντα τοῖς
[4, 6, 1]	ὁρᾶτε, κατέχουσι τὰς ὑπερβολὰς τοῦ	ὄρους·	ὥρα δὲ βουλεύεσθαι ὅπως ὡς
[4, 6, 10]	φυλάξασθαι μὴ ληφθῶμεν κλέπτοντες τοῦ	ὄρους,	ὡς μὴ πληγὰς λάβωμεν. (ἀλλὰ
[4, 4, 10]	τήν τε ἑαυτοῦ δύναμιν καὶ	μισθοφόρους	Χάλυβας καὶ Ταόχους· παρεσκευάσθαι δὲ
[4, 2, 20]	ἀφ᾽ οὗ Ξενοφῶν κατέβαινεν, ἐκυλίνδουν	πέτρους·	καὶ ἑνὸς μὲν κατέαξαν τὸ
[4, 5, 1]	ὀψίζοντας, εἰ μὴ μεταδοῖεν αὐτοῖς	πυροὺς	ἢ ἄλλο (τι) εἴ τι
[4, 7, 20]	ἀεὶ ἐπιόντες ἔθεον δρόμῳ ἐπὶ	τοὺς	ἀεὶ βοῶντας καὶ πολλῷ μείζων
[4, 6, 10]	ἔφη ὁ Χειρίσοφος, κἀγὼ ὑμᾶς	τοὺς	Ἀθηναίους ἀκούω δεινοὺς εἶναι κλέπτειν
[4, 3, 20]	σφῶν ἐμβαίνειν ὡς διαβησομένους, διηγκυλωμένους	τοὺς	ἀκοντιστὰς καὶ ἐπιβεβλημένους τοὺς τοξότας·
[4, 2, 20]	καταβαίνειν ἀπὸ τοῦ μαστοῦ πρὸς	τοὺς	ἄλλους ἔνθα τὰ ὅπλα ἔκειντο,
[4, 3, 20]	τὸ ὕδωρ περῶντας, ὁρῶντες δὲ	τοὺς	ἀμφὶ Ξενοφῶντα θέοντας εἰς τοὔμπαλιν,
[4, 3, 20]	(οἱ δὲ πολέμιοι ὁρῶντες μὲν	τοὺς	ἀμφὶ Χειρίσοφον εὐπετῶς τὸ ὕδωρ
[4, 6, 1]	ἐξοπλισαμένους ὡς κράτιστα ἰέναι ἐπὶ	τοὺς	ἄνδρας. εἰ γὰρ διατρίψομεν τὴν
[4, 1, 1]	οὐδὲν ἔφερον οἱ Ἕλληνες, οὐδὲ	τοὺς	ἀνθρώπους ἐδίωκον, ὑποφειδόμενοι, εἴ πως
[4, 5, 1]	παντάπασιν ἀποκαίων πάντα καὶ πηγνὺς	τοὺς	ἀνθρώπους. (ἔνθα δὴ τῶν μάντεών
[4, 1, 20]	χώραν χρησαίμεθα. (καὶ εὐθὺς ἀγαγόντες	τοὺς	ἀνθρώπους ἤλεγχον διαλαβόντες εἴ τινα
[4, 4, 10]	ἀπέκρυψε καὶ τὰ ὅπλα καὶ	τοὺς	ἀνθρώπους κατακειμένους· καὶ τὰ ὑποζύγια
[4, 2, 1]	ἐφθέγξατο καὶ ἀλαλάξαντες ἵεντο ἐπὶ	τοὺς	ἀνθρώπους· οἱ δὲ οὐκ ἐδέξαντο,
[4, 3, 20]	ἐπὶ τὸν ποταμὸν ἐξέβαινεν ἐπὶ	τοὺς	ἄνω πολεμίους. οἱ δὲ ἄνω,
[4, 5, 20]	ὁ μὲν Ξενοφῶν πέμψας πρὸς	τοὺς	ἀσθενοῦντας τοὺς νεωτάτους ἀναστήσαντας ἐκέλευεν
[4, 1, 1]	λαβὼν τὸ ἀμφ᾽ αὑτὸν καὶ	τοὺς	γυμνῆτας πάντας, Ξενοφῶν δὲ σὺν
[4, 3, 10]	ὀρθίους, τοὺς μὲν ἐν ἀριστερᾷ	τοὺς	δ᾽ ἐν δεξιᾷ ἑαυτοῦ. καὶ
[4, 7, 20]	δαρεικοὺς δέκα· ᾔτει δὲ μάλιστα	τοὺς	δακτυλίους, καὶ ἔλαβε πολλοὺς παρὰ
[4, 5, 10]	οἵ τε ὑπὸ τοῦ ψύχους	τοὺς	δακτύλους τῶν ποδῶν ἀποσεσηπότες. (ἦν
[4, 2, 10]	νεωτάτοις ἀνέβαινεν ἐπὶ τὸ ἄκρον,	τοὺς	δὲ ἄλλους ἐκέλευσεν ὑπάγειν, ὅπως
[4, 2, 1]	εὐοδωτάτη γὰρ ἦν τοῖς ὑποζυγίοις·	τοὺς	δὲ ἡμίσεις ὄπισθεν τῶν ὑποζυγίων
[4, 8, 10]	ἔξω, τοὺς δὲ τοῦ δεξιοῦ,	τοὺς	δὲ κατὰ μέσον, σχεδὸν ἑξακοσίους
[4, 2, 1]	καθημένους· καὶ τοὺς μὲν κατακαίνοντες	τοὺς	δὲ καταδιώξαντες αὐτοὶ ἐνταῦθ᾽ ἔμενον
[4, 6, 1]	τὸν μὲν ἡγεμόνα παραδίδωσι Χειρισόφῳ,	τοὺς	δὲ οἰκέτας καταλείπει τῷ κωμάρχῳ,
[4, 8, 10]	ἕκαστος σχεδὸν εἰς τοὺς ἑκατόν·	τοὺς	δὲ πελταστὰς καὶ τοὺς τοξότας
[4, 8, 10]	τοὺς μὲν τοῦ εὐωνύμου ἔξω,	τοὺς	δὲ τοῦ δεξιοῦ, τοὺς δὲ
[4, 3, 1]	ποταμοῦ τὴν δυσπορίαν, ὁρῶσι δὲ	τοὺς	διαβαίνειν κωλύσοντας, ὁρῶσι δὲ τοῖς
[4, 5, 1]	βρωτόν, διεδίδου καὶ διέπεμπε διδόντας	τοὺς	δυναμένους περιτρέχειν τοῖς βουλιμιῶσιν. (ἐπειδὴ
[4, 5, 30]	ᾤχετο ἄγων ὁ Ξενοφῶν πρὸς	τοὺς	ἑαυτοῦ οἰκέτας, καὶ ἵππον ὃν
[4, 5, 20]	ἃς ἑώρων κώμας ἐπορεύοντο ἕκαστοι	τοὺς	ἑαυτῶν ἔχοντες. (ἔνθα δὴ Πολυκράτης
[4, 3, 20]	οἱ δὲ ἄνω, ὁρῶντες μὲν	τοὺς	ἑαυτῶν ἱππέας φεύγοντας, ὁρῶντες δ᾽
[4, 8, 10]	δὲ λόχος ἕκαστος σχεδὸν εἰς	τοὺς	ἑκατόν· τοὺς δὲ πελταστὰς καὶ
[4, 4, 1]	βούλοιτο ἐφ᾽ ᾧ μήτε αὐτὸς	τοὺς	Ἕλληνας ἀδικεῖν μήτε ἐκείνους καίειν
[4, 7, 10]	ἦσαν· ὥστε μηδὲν λαμβάνειν αὐτόθεν	τοὺς	Ἕλληνας, ἀλλὰ διετράφησαν τοῖς κτήνεσιν
[4, 8, 1]	ἐπὶ τὰ Κόλχων ὅρια κατέστησαν	τοὺς	Ἕλληνας. (ἐνταῦθα ἦν ὄρος μέγα,
[4, 1, 1]	βασιλέως καὶ Τισσαφέρνους ἐπολεμήθη πρὸς	τοὺς	Ἕλληνας ἐπακολουθοῦντος τοῦ Περσικοῦ στρατεύματος,
[4, 8, 20]	στρατοπέδῳ Τραπεζούντιοι, καὶ ἐδέξαντό τε	τοὺς	Ἕλληνας καὶ ξένια ἔδοσαν βοῦς
[4, 5, 30]	δὲ παρίοι κώμην, ἐτρέπετο πρὸς	τοὺς	ἐν ταῖς κώμαις καὶ κατελάμβανε
[4, 3, 20]	καὶ τοὺς μὲν λοχαγοὺς καὶ	τοὺς	ἐνωμοτάρχους πρὸς τῶν Καρδούχων ἰέναι,
[4, 5, 10]	πορευθῆναι. (ἐνταῦθα ἔδοξε κράτιστον εἶναι	τοὺς	ἑπομένους πολεμίους φοβῆσαι, εἴ τις
[4, 8, 10]	διαλιπόντας τοῖς λόχοις ὅσον ἔξω	τοὺς	ἐσχάτους λόχους γενέσθαι τῶν πολεμίων
[4, 3, 20]	δὲ Ξενοφῶν τῶν ὀπισθοφυλάκων λαβὼν	τοὺς	εὐζωνοτάτους ἔθει ἀνὰ κράτος πάλιν
[4, 5, 20]	ἐκέλευσεν ἀφιέναι ἑαυτόν· καὶ λαβὼν	τοὺς	εὐζώνους, θέων ἐπὶ τὴν κώμην
[4, 2, 1]	Ξενοφῶν δὲ ἔχων τῶν ὀπισθοφυλάκων	τοὺς	ἡμίσεις ἐπορεύετο ᾗπερ οἱ τὸν
[4, 7, 20]	ἐφ᾽ ἵππον καὶ Λύκιον καὶ	τοὺς	ἱππέας ἀναλαβὼν παρεβοήθει· καὶ τάχα
[4, 3, 20]	(Χειρίσοφος δ᾽ αὖ ἐπεὶ διέβη,	τοὺς	ἱππέας οὐκ ἐδίωκεν, εὐθὺς δὲ
[4, 5, 20]	παριὼν καὶ παραπέμπων τῶν πελταστῶν	τοὺς	ἰσχυροτάτους ἐκέλευε σκέψασθαι τί εἴη
[4, 3, 20]	διέβαινε, Ξενοφῶν δὲ στρέψας πρὸς	τοὺς	Καρδούχους ἀντία τὰ ὅπλα ἔθετο,
[4, 4, 1]	διὰ τοὺς πολέμους τοὺς πρὸς	τοὺς	Καρδούχους. (εἰς δὲ ἣν ἀφίκοντο
[4, 1, 1]	οὕτως ἔχον. (τὴν δ᾽ εἰς	τοὺς	Καρδούχους ἐμβολὴν ὧδε ποιοῦνται, ἅμα
[4, 3, 1]	ὁρῶσι δὲ τοῖς διαβαίνουσιν ἐπικεισομένους	τοὺς	Καρδούχους ὄπισθεν. (ταύτην μὲν οὖν
[4, 3, 1]	ἦσαν ἐπὶ τοῦ ὄρους ἑώρων	τοὺς	Καρδούχους πολλοὺς συνειλεγμένους ἐν τοῖς
[4, 2, 1]	μὲν ἄνω ὄντας ἰέναι ἐπὶ	τοὺς	κατέχοντας τὴν φανερὰν ἔκβασιν, αὐτοὶ
[4, 6, 10]	δεινοῦ κινδύνου τῷ κλέπτοντι, καὶ	τοὺς	κρατίστους μέντοι μάλιστα, εἴπερ ὑμῖν
[4, 5, 20]	εἰλήχει Ξενοφῶν καταλαμβάνει πάντας ἔνδον	τοὺς	κωμήτας καὶ τὸν κώμαρχον, καὶ
[4, 6, 10]	γὰρ ἔγωγε, ὦ Χειρίσοφε, ἀκούω	τοὺς	Λακεδαιμονίους ὅσοι ἐστὲ τῶν ὁμοίων
[4, 7, 1]	δέον εἴη· θᾶττον γὰρ ἀναλώσουσι	τοὺς	λίθους. ἀλλὰ πορευώμεθα ἔνθεν ἡμῖν
[4, 7, 1]	σκέλη καὶ πλευράς. (ἢν δὲ	τοὺς	λίθους ἀναλώσωσιν, ἔφη ὁ Ξενοφῶν,
[4, 2, 1]	δι᾽ ὅλης τῆς νυκτὸς κυλίνδοντες	τοὺς	λίθους· τεκμαίρεσθαι δ᾽ ἦν τῷ
[4, 3, 30]	δὲ Καρδοῦχοι ὁρῶντες ὀλίγους ἤδη	τοὺς	λοιπούς (πολλοὶ γὰρ καὶ τῶν
[4, 3, 10]	τοῖς ἄλλοις πᾶσι παρήγγελλε, καὶ	τοὺς	λοχαγοὺς ἐκέλευεν ἄγειν τοὺς λόχους
[4, 8, 10]	(ταῦτα ἔδοξε, καὶ ἐποίουν ὀρθίους	τοὺς	λόχους. Ξενοφῶν δὲ ἀπιὼν ἐπὶ
[4, 6, 1]	δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις παράγειν	τοὺς	λόχους, ὅπως ἐπὶ φάλαγγος γένοιτο
[4, 8, 10]	ταῖς χώραις ἕκαστοι ἐγένοντο καὶ	τοὺς	λόχους ὀρθίους ἐποιήσαντο, ἐγένοντο μὲν
[4, 3, 10]	καὶ τοὺς λοχαγοὺς ἐκέλευεν ἄγειν	τοὺς	λόχους ὀρθίους, τοὺς μὲν ἐν
[4, 8, 10]	ἔσται. (ἀλλά μοι δοκεῖ ὀρθίους	τοὺς	λόχους ποιησαμένους τοσοῦτον χωρίον κατασχεῖν
[4, 2, 1]	ἡμέρᾳ τῇ σάλπιγγι σημαίνειν· καὶ	τοὺς	μὲν ἄνω ὄντας ἰέναι ἐπὶ
[4, 5, 20]	τελευταῖοι. οἱ δὲ ἄσμενοι ἰδόντες	τοὺς	μὲν ἀσθενοῦντας τούτοις παρέδοσαν κομίζειν
[4, 3, 10]	ἐκέλευεν ἄγειν τοὺς λόχους ὀρθίους,	τοὺς	μὲν ἐν ἀριστερᾷ τοὺς δ᾽
[4, 2, 1]	φύλακας ἀμφὶ πῦρ καθημένους· καὶ	τοὺς	μὲν κατακαίνοντες τοὺς δὲ καταδιώξαντες
[4, 3, 20]	τὴν ἐνωμοτίαν ἐπὶ φάλαγγος· καὶ	τοὺς	μὲν λοχαγοὺς καὶ τοὺς ἐνωμοτάρχους
[4, 8, 10]	καὶ τοὺς τοξότας τριχῇ ἐποιήσαντο,	τοὺς	μὲν τοῦ εὐωνύμου ἔξω, τοὺς
[4, 3, 10]	ἐπιτελέσαι. σπείσας δ᾽ εὐθὺς ἦγε	τοὺς	νεανίσκους παρὰ τὸν Χειρίσοφον, καὶ
[4, 2, 20]	καὶ Χειρίσοφος διεπράξαντο ὥστε λαβόντες	τοὺς	νεκροὺς ἀπέδοσαν τὸν ἡγεμόνα· καὶ
[4, 2, 10]	δι᾽ ἑρμηνέως περὶ σπονδῶν καὶ	τοὺς	νεκροὺς ἀπῄτει. (οἱ δὲ ἔφασαν
[4, 5, 20]	Ξενοφῶν πέμψας πρὸς τοὺς ἀσθενοῦντας	τοὺς	νεωτάτους ἀναστήσαντας ἐκέλευεν ἀναγκάζειν προϊέναι.
[4, 8, 10]	μὲν λόχοι τῶν ὁπλιτῶν ἀμφὶ	τοὺς	ὀγδοήκοντα, ὁ δὲ λόχος ἕκαστος
[4, 2, 10]	ἁλόμενοι κατὰ τῆς πέτρας πρὸς	τοὺς	ὀπισθοφύλακας ἀφίκοντο. (ταῦτα δὲ διαπραξάμενοι
[4, 6, 10]	ἔφη ὁ Ξενοφῶν, ἕτοιμός εἰμι	τοὺς	ὀπισθοφύλακας ἔχων, ἐπειδὰν δειπνήσωμεν, ἰέναι
[4, 2, 10]	τὰ ὄπισθεν γιγνόμενα πάντες ἐπὶ	τοὺς	ὀπισθοφύλακας ἐχώρουν. (καὶ Ξενοφῶν μὲν
[4, 2, 1]	ἐξ οὐρανοῦ· Ξενοφῶν δὲ ἔχων	τοὺς	ὀπισθοφύλακας ἡγεῖτο πρὸς τὴν φανερὰν
[4, 3, 20]	(οἱ δὲ Καρδοῦχοι ὡς ἑώρων	τοὺς	ὀπισθοφύλακας τοῦ ὄχλου ψιλουμένους καὶ
[4, 4, 20]	κατιδόντες τὸ στρατόπεδον οὐκ ἔμειναν	τοὺς	ὁπλίτας, ἀλλ᾽ ἀνακραγόντες ἔθεον ἐπὶ
[4, 3, 20]	ἀναστρέψαντας ἐπὶ δόρυ ἡγεῖσθαι μὲν	τοὺς	οὐραγούς, θεῖν δὲ πάντας καὶ
[4, 5, 10]	τε διεφθαρμένοι ὑπὸ τῆς χιόνος	τοὺς	ὀφθαλμοὺς οἵ τε ὑπὸ τοῦ
[4, 5, 1]	οὐ προσίεσαν πρὸς τὸ πῦρ	τοὺς	ὀψίζοντας, εἰ μὴ μεταδοῖεν αὐτοῖς
[4, 3, 20]	ὄρη, προσποιούμενος ταύτῃ διαβὰς ἀποκλείσειν	τοὺς	παρὰ τὸν ποταμὸν ἱππέας. (οἱ
[4, 6, 20]	τῶν Ἑλλήνων δρόμῳ ἔθεον πρὸς	τοὺς	παρατεταγμένους, Χειρίσοφος δὲ βάδην ταχὺ
[4, 3, 20]	ἀσφαλῶς εἶχε, πέμπει παρὰ Ξενοφῶντα	τοὺς	πελταστὰς καὶ σφενδονήτας καὶ τοξότας
[4, 5, 1]	Ξενοφῶν δ᾽ ὀπισθοφυλακῶν καὶ καταλαμβάνων	τοὺς	πίπτοντας τῶν ἀνθρώπων ἠγνόει ὅ
[4, 5, 10]	δὲ ὑποδεδεμένοι ἐκοιμῶντο, εἰσεδύοντο εἰς	τοὺς	πόδας οἱ ἱμάντες καὶ τὰ
[4, 5, 30]	καὶ διδάσκει ὁ κώμαρχος περὶ	τοὺς	πόδας τῶν ἵππων καὶ τῶν
[4, 3, 20]	ἀσπὶς ψοφῇ, παιανίσαντας θεῖν εἰς	τοὺς	πολεμίους, ἐπειδὰν δ᾽ ἀναστρέψωσιν οἱ
[4, 6, 1]	Φασιανοί. (Χειρίσοφος δ᾽ ἐπεὶ κατεῖδε	τοὺς	πολεμίους ἐπὶ τῇ ὑπερβολῇ, ἐπαύσατο
[4, 2, 1]	φύλακες. ἔφοδος μέντοι αὐτόθεν ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους ἦν οἳ ἐπὶ τῇ
[4, 2, 1]	ὑπέφαινεν, ἐπορεύοντο σιγῇ συντεταγμένοι ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους· καὶ γὰρ ὁμίχλη ἐγένετο,
[4, 1, 1]	πειρώμενοι, ἅμα δὲ φθάσαι πρὶν	τοὺς	πολεμίους καταλαβεῖν τὰ ἄκρα. (ἡνίκα
[4, 6, 10]	ὑποζυγίοις ἔσται. (ἐλπίζω δὲ οὐδὲ	τοὺς	πολεμίους μενεῖν ἔτι, ἐπειδὰν ἴδωσιν
[4, 5, 10]	ἅτε ὑγιαίνοντες, ἐξαναστάντες ἔδραμον εἰς	τοὺς	πολεμίους· οἱ δὲ κάμνοντες ἀνακραγόντες
[4, 6, 20]	πᾶν ὡς δέκα σταδίους πρὸς	τοὺς	πολεμίους, ὅπως ὡς μάλιστα δοκοίη
[4, 4, 1]	ἐγγὺς τοῦ ποταμοῦ κῶμαι διὰ	τοὺς	πολέμους τοὺς πρὸς τοὺς Καρδούχους.
[4, 6, 20]	ἄκρα. πρὶν δὲ ὁμοῦ εἶναι	τοὺς	πολλοὺς ἀλλήλοις, συμμιγνύασιν οἱ κατὰ
[4, 4, 1]	ποταμοῦ κῶμαι διὰ τοὺς πολέμους	τοὺς	πρὸς τοὺς Καρδούχους. (εἰς δὲ
[4, 2, 20]	τὰς παρόδους. (ὁπότε μὲν οὖν	τοὺς	πρώτους κωλύοιεν, Ξενοφῶν ὄπισθεν ἐκβαίνων
[4, 3, 10]	παρήγγελλον συσκευάζεσθαι, αὐτοὶ δὲ συγκαλέσαντες	τοὺς	στρατηγοὺς ἐβουλεύοντο ὅπως ἂν κάλλιστα
[4, 4, 1]	ἔδοξε διασκηνῆσαι τὰς τάξεις καὶ	τοὺς	στρατηγοὺς κατὰ τὰς κώμας· οὐ
[4, 2, 20]	ἀπεχώρει, καὶ οἱ ἄλλοι πρὸς	τοὺς	συντεταγμένους ἀπῆλθον. (ἐκ δὲ τούτου
[4, 3, 10]	ὅπως ἂν κάλλιστα διαβαῖεν καὶ	τούς	τε ἔμπροσθεν νικῷεν καὶ ὑπὸ
[4, 3, 20]	διηγκυλωμένους τοὺς ἀκοντιστὰς καὶ ἐπιβεβλημένους	τοὺς	τοξότας· μὴ πρόσω δὲ τοῦ
[4, 8, 10]	ἑκατόν· τοὺς δὲ πελταστὰς καὶ	τοὺς	τοξότας τριχῇ ἐποιήσαντο, τοὺς μὲν
[4, 2, 1]	τὸν ἡγεμόνα κύκλῳ περιιόντες καταλαμβάνουσι	τοὺς	φύλακας ἀμφὶ πῦρ καθημένους· καὶ
[4, 3, 20]	Ξενοφῶν τῶν ὀπισθοφυλάκων λαβὼν τοὺς	εὐζωνοτάτους	ἔθει ἀνὰ κράτος πάλιν ἐπὶ
[4, 5, 20]	καὶ παραπέμπων τῶν πελταστῶν τοὺς	ἰσχυροτάτους	ἐκέλευε σκέψασθαι τί εἴη τὸ
[4, 5, 20]	πέμψας πρὸς τοὺς ἀσθενοῦντας τοὺς	νεωτάτους	ἀναστήσαντας ἐκέλευεν ἀναγκάζειν προϊέναι. (ἐν
[4, 8, 10]	τοῖς λόχοις ὅσον ἔξω τοὺς	ἐσχάτους	λόχους γενέσθαι τῶν πολεμίων κεράτων·
[4, 8, 10]	δὲ κατὰ μέσον, σχεδὸν ἑξακοσίους	ἑκάστους.	(ἐκ τούτου παρηγγύησαν οἱ στρατηγοὶ
[4, 6, 10]	κινδύνου τῷ κλέπτοντι, καὶ τοὺς	κρατίστους	μέντοι μάλιστα, εἴπερ ὑμῖν οἱ
[4, 5, 20]	οἱ μὲν μείζους οἱ δὲ	ἐλάττους,	γόνατα οὐκ ἔχοντες· (τούτους ἔδει
[4, 2, 1]	ὁλοιτρόχους ἁμαξιαίους καὶ μείζους καὶ	ἐλάττους,	οἳ φερόμενοι πρὸς τὰς πέτρας
[4, 2, 10]	βούλοιντο φεύγειν. (καὶ τέως μὲν	αὐτοὺς	ἀναβαίνοντας ὅπῃ ἐδύναντο ἕκαστος οἱ
[4, 8, 10]	(οἱ δὲ πολέμιοι ὡς εἶδον	αὐτούς,	ἀντιπαραθέοντες οἱ μὲν ἐπὶ τὸ
[4, 7, 10]	ἴτυος· ἐν δὲ τούτῳ παραθεῖ	αὐτοὺς	Ἀριστώνυμος Μεθυδριεύς, καὶ μετὰ τοῦτον
[4, 3, 20]	τι ἂν παραγγέλλῃ. (ἰδὼν δ᾽	αὐτοὺς	διαβαίνοντας Ξενοφῶν πέμψας ἄγγελον κελεύει
[4, 7, 10]	τῆς ἑαυτῶν πολεμίας χώρας ἄγοι	αὐτούς.	~ἐλθὼν δ᾽ ἐκεῖνος λέγει ὅτι
[4, 2, 1]	μὲν δείλη, οἱ δ᾽ ἐκέλευον	αὐτοὺς	ἐμφαγόντας πορεύεσθαι. καὶ τὸν ἡγεμόνα
[4, 8, 20]	δὲ καὶ ἵπποι καὶ ἔδει	αὐτοὺς	κατὰ τοῦ πρανοῦς ἐλάσαντας ἐν
[4, 2, 10]	πᾶσι γενέσθαι καὶ ὑπώπτευον δείσαντας	αὐτοὺς	μὴ κυκλωθέντες πολιορκοῖντο ἀπολιπεῖν. οἱ
[4, 5, 10]	φυλακὴ οὐδεμία καθειστήκει· καὶ ἀνίστασαν	αὐτούς.	οἱ δ᾽ ἔλεγον ὅτι οἱ
[4, 3, 30]	Ἕλληνες παιανίσαντες ὥρμησαν δρόμῳ ἐπ᾽	αὐτούς·	οἱ δὲ οὐκ ἐδέξαντο· καὶ
[4, 7, 10]	καὶ ἐχόρευον ὁπότε οἱ πολέμιοι	αὐτοὺς	ὄψεσθαι ἔμελλον. εἶχον δὲ καὶ
[4, 7, 20]	δ᾽ ἐκεῖνος λέγει ὅτι ἄξει	αὐτοὺς	πέντε ἡμερῶν εἰς χωρίον ὅθεν
[4, 5, 10]	τῇ ὑστεραίᾳ ἥξουσί τινες ἐπ᾽	αὐτούς,	πορευόμενοι πρὶν τέτταρα στάδια διελθεῖν
[4, 8, 1]	ὅτι Μάκρωνες. ἐρώτα τοίνυν, ἔφη,	αὐτοὺς	τί ἀντιτετάχαται καὶ χρῄζουσιν ἡμῖν
[4, 5, 10]	ἔμπροσθεν τοῦ ἐρύματος. ~αὗται ἠρώτων	αὐτοὺς	τίνες εἶεν. ὁ δ᾽ ἑρμηνεὺς
[4, 1, 1]	πως ἐθελήσειαν οἱ Καρδοῦχοι διιέναι	αὐτοὺς	ὡς διὰ φιλίας τῆς χώρας,
[4, 5, 10]	οἱ δὲ πολέμιοι δείσαντες ἧκαν	ἑαυτοὺς	κατὰ τῆς χιόνος εἰς τὴν
[4, 7, 1]	ἐναντίου ὁρῶμεν εἰ μὴ ὀλίγους	τούτους	ἀνθρώπους, καὶ τούτων δύο ἢ
[4, 5, 20]	δὲ ἐλάττους, γόνατα οὐκ ἔχοντες·	(τούτους	ἔδει ὁπότε τις διψᾐη λαβόντα
[4, 8, 10]	ἤδη εἶναι ἔνθα πάλαι σπεύδομεν·	τούτους,	ἤν πως δυνώμεθα, καὶ ὠμοὺς
[4, 2, 20]	παρόδους. (ὁπότε μὲν οὖν τοὺς	πρώτους	κωλύοιεν, Ξενοφῶν ὄπισθεν ἐκβαίνων πρὸς
[4, 4, 1]	Ἀρμενίας πεδίον ἅπαν καὶ λείους	γηλόφους	οὐ μεῖον ἢ πέντε παρασάγγας·
[4, 4, 10]	δύναμιν καὶ μισθοφόρους Χάλυβας καὶ	Ταόχους·	παρεσκευάσθαι δὲ αὐτὸν ἔφη ὡς
[4, 7, 1]	~ἐκ δὲ τούτων ἐπορεύθησαν εἰς	Ταόχους	σταθμοὺς πέντε παρασάγγας τριάκοντα· καὶ
[4, 8, 10]	λόχοις ὅσον ἔξω τοὺς ἐσχάτους	λόχους	γενέσθαι τῶν πολεμίων κεράτων· καὶ
[4, 8, 10]	ἔδοξε, καὶ ἐποίουν ὀρθίους τοὺς	λόχους.	Ξενοφῶν δὲ ἀπιὼν ἐπὶ τὸ
[4, 6, 1]	καὶ τοῖς ἄλλοις παράγειν τοὺς	λόχους,	ὅπως ἐπὶ φάλαγγος γένοιτο τὸ
[4, 8, 10]	χώραις ἕκαστοι ἐγένοντο καὶ τοὺς	λόχους	ὀρθίους ἐποιήσαντο, ἐγένοντο μὲν λόχοι
[4, 8, 10]	ὅτι δοκοίη παύσαντας τὴν φάλαγγα	λόχους	ὀρθίους ποιῆσαι· ἡ μὲν γὰρ
[4, 3, 10]	τοὺς λοχαγοὺς ἐκέλευεν ἄγειν τοὺς	λόχους	ὀρθίους, τοὺς μὲν ἐν ἀριστερᾷ
[4, 8, 10]	(ἀλλά μοι δοκεῖ ὀρθίους τοὺς	λόχους	ποιησαμένους τοσοῦτον χωρίον κατασχεῖν διαλιπόντας
[4, 2, 1]	ἐκβαίνειν, τηνικαῦτα ἐκύλινδον οἱ βάρβαροι	ὁλοιτρόχους	ἁμαξιαίους καὶ μείζους καὶ ἐλάττους,
[4, 3, 20]	τοὺς μὲν λοχαγοὺς καὶ τοὺς	ἐνωμοτάρχους	πρὸς τῶν Καρδούχων ἰέναι, οὐραγοὺς
[4, 3, 20]	Ξενοφῶν δὲ στρέψας πρὸς τοὺς	Καρδούχους	ἀντία τὰ ὅπλα ἔθετο, καὶ
[4, 4, 1]	τοὺς πολέμους τοὺς πρὸς τοὺς	Καρδούχους.	(εἰς δὲ ἣν ἀφίκοντο κώμην
[4, 1, 1]	ἔχον. (τὴν δ᾽ εἰς τοὺς	Καρδούχους	ἐμβολὴν ὧδε ποιοῦνται, ἅμα μὲν
[4, 3, 1]	δὲ τοῖς διαβαίνουσιν ἐπικεισομένους τοὺς	Καρδούχους	ὄπισθεν. (ταύτην μὲν οὖν τὴν
[4, 3, 1]	ἐπὶ τοῦ ὄρους ἑώρων τοὺς	Καρδούχους	πολλοὺς συνειλεγμένους ἐν τοῖς ὅπλοις.
[4, 5, 10]	ὀφθαλμοὺς οἵ τε ὑπὸ τοῦ	ψύχους	τοὺς δακτύλους τῶν ποδῶν ἀποσεσηπότες.
[4, 8, 1]	ἔδει διαβῆναι. ἦν δὲ οὗτος	δασὺς	δένδρεσι παχέσι μὲν οὔ, πυκνοῖς
[4, 3, 1]	ὑπὲρ τῶν μαστῶν ἐφαίνετο, καὶ	τραχὺς	ἦν ὁ ποταμὸς μεγάλοις λίθοις
[4, 1, 20]	πρὸς τὰ ὄρη καὶ ἰδὲ	ὡς	ἄβατα πάντα ἐστί· μία δ᾽
[4, 2, 1]	ἔκβασιν, αὐτοὶ δὲ συμβοηθήσειν ἐκβαίνοντες	ὡς	ἂν δύνωνται τάχιστα. (ταῦτα συνθέμενοι
[4, 2, 10]	ὁ Ἀργεῖος πεφευγὼς καὶ λέγει	ὡς	ἀπεκόπησαν ἀπὸ τοῦ λόφου καὶ
[4, 7, 10]	οὕτως ἐρίζοντες αἱροῦσι τὸ χωρίον.	ὡς	γὰρ ἅπαξ εἰσέδραμον, οὐδεὶς πέτρος
[4, 6, 20]	ταῖς μαχαίραις κόπτοντες ἀχρεῖα ἐποίουν.	(ὡς	δ᾽ ἀνέβησαν, θύσαντες καὶ τρόπαιον
[4, 4, 1]	ἔχων τὴν ἑαυτοῦ δύναμιν ἀπέχων	ὡς	δέκα σταδίους· καὶ ἀφίκοντο εἰς
[4, 6, 20]	ὁ Χειρίσοφος τὸ στράτευμα πᾶν	ὡς	δέκα σταδίους πρὸς τοὺς πολεμίους,
[4, 1, 1]	ἐθελήσειαν οἱ Καρδοῦχοι διιέναι αὐτοὺς	ὡς	διὰ φιλίας τῆς χώρας, ἐπείπερ
[4, 3, 20]	ἔνθεν καὶ ἔνθεν σφῶν ἐμβαίνειν	ὡς	διαβησομένους, διηγκυλωμένους τοὺς ἀκοντιστὰς καὶ
[4, 8, 1]	συνεξέκοπτον τήν τε ὁδὸν ὡδοποίουν	ὡς	διαβιβάσοντες ἐν μέσοις ἀναμεμιγμένοι τοῖς
[4, 3, 1]	παρὰ τὸν Κεντρίτην ποταμόν, εὖρος	ὡς	δίπλεθρον, ὃς ὁρίζει τὴν Ἀρμενίαν
[4, 2, 1]	συνθέμενοι οἱ μὲν ἐπορεύοντο πλῆθος	ὡς	δισχίλιοι· καὶ ὕδωρ πολὺ ἦν
[4, 7, 1]	ἀπῆλθον ὑπὸ τὰ δένδρα ἄνθρωποι	ὡς	ἑβδομήκοντα, οὐχ ἁθρόοι ἀλλὰ καθ᾽
[4, 2, 1]	ἔτυχον ἕκαστοι ὄντες, καὶ ἀναβάντες	ὡς	ἐδύναντο ἀνίμων ἀλλήλους τοῖς δόρασι.
[4, 6, 1]	εἰς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ εἰσεφόρησαν	ὡς	ἐδύναντο πλεῖστα, καὶ ἀναζεύξαντες ἐπορεύοντο.
[4, 7, 1]	ἀλλὰ καθ᾽ ἕνα, ἕκαστος φυλαττόμενος	ὡς	ἐδύνατο. (Ἀγασίας δὲ ὁ Στυμφάλιος
[4, 8, 10]	γενόμενοι ἐπορεύοντο· (οἱ δὲ πολέμιοι	ὡς	εἶδον αὐτούς, ἀντιπαραθέοντες οἱ μὲν
[4, 6, 10]	ὡς> ἐλάχιστα μὲν τραύματα λάβωμεν,	ὡς	ἐλάχιστα δὲ σώματα ἀνδρῶν ἀποβάλωμεν.
[4, 6, 10]	μοι δοκεῖ σκεπτέον εἶναι, ὅπως	ὡς>	ἐλάχιστα μὲν τραύματα λάβωμεν, ὡς
[4, 3, 10]	ἔλεγον ὅτι τυγχάνοιεν φρύγανα συλλέγοντες	ὡς	ἐπὶ πῦρ, κἄπειτα κατίδοιεν ἐν
[4, 4, 10]	Ταόχους· παρεσκευάσθαι δὲ αὐτὸν ἔφη	ὡς	ἐπὶ τῇ ὑπερβολῇ τοῦ ὄρους
[4, 3, 20]	ἦσαν εἰς τὸ πεδίον καταβαίνοντες	ὡς	ἐπιθησόμενοι τοῖς τελευταίοις. (καὶ Χειρίσοφος
[4, 3, 20]	τοῦ ποταμοῦ. (οἱ δὲ Καρδοῦχοι	ὡς	ἑώρων τοὺς ὀπισθοφύλακας τοῦ ὄχλου
[4, 7, 1]	κυλινδομένων; τὸ λοιπὸν οὖν γίγνεται	ὡς	ἡμίπλεθρον, ὃ δεῖ ὅταν λωφήσωσιν
[4, 8, 10]	ὁ Ὀρχομένιος. (οἱ δὲ πολέμιοι,	ὡς	ἤρξαντο θεῖν, οὐκέτι ἔστησαν, ἀλλὰ
[4, 5, 10]	(ὁ δὲ Ξενοφῶν ἔχων ὀπισθοφύλακας	ὡς	ᾔσθετο, ἐδεῖτο αὐτῶν πάσῃ τέχνῃ
[4, 7, 1]	τρεῖς ὡπλισμένους. (τὸ δὲ χωρίον,	ὡς	καὶ σὺ ὁρᾷς, σχεδὸν τρία
[4, 6, 1]	ὄρους· ὥρα δὲ βουλεύεσθαι ὅπως	ὡς	κάλλιστα ἀγωνιούμεθα. (ἐμοὶ μὲν οὖν
[4, 8, 1]	τοῖς στρατηγοῖς βουλεύσασθαι συλλεγεῖσιν ὅπως	ὡς	κάλλιστα ἀγωνιοῦνται. ~ἔλεξεν οὖν Ξενοφῶν
[4, 6, 1]	δοκεῖ, ἐπὰν τάχιστα ἀριστήσωμεν, ἐξοπλισαμένους	ὡς	κράτιστα ἰέναι ἐπὶ τοὺς ἄνδρας.
[4, 6, 10]	μὴ κωλύει νόμος. (ὅπως δὲ	ὡς	κράτιστα κλέπτητε καὶ πειρᾶσθε λανθάνειν,
[4, 6, 10]	μάχεσθαι, τοῦτο δεῖ παρασκευάσασθαι, ὅπως	ὡς	κράτιστα μαχούμεθα· εἰ δὲ βουλόμεθα
[4, 3, 1]	που πέραν τοῦ ποταμοῦ ἐξωπλισμένους	ὡς	κωλύσοντας διαβαίνειν, πεζοὺς δ᾽ ἐπὶ
[4, 3, 1]	ὄχθαις παρατεταγμένους ἄνω τῶν ἱππέων	ὡς	κωλύσοντας εἰς τὴν Ἀρμενίαν ἐκβαίνειν.
[4, 7, 10]	ἑαυτὸν στολὴν ἔχοντα καλὴν ἐπιλαμβάνεται	ὡς	κωλύσων· (ὁ δὲ αὐτὸν ἐπισπᾶται,
[4, 6, 20]	σταδίους πρὸς τοὺς πολεμίους, ὅπως	ὡς	μάλιστα δοκοίη ταύτῃ προσάξειν. (ἐπειδὴ
[4, 2, 1]	πολέμιοι προσέχοιεν τὸν νοῦν καὶ	ὡς	μάλιστα λάθοιεν οἱ περιιόντες. (ἐπεὶ
[4, 3, 30]	ἐδέξαντο· καὶ γὰρ ἦσαν ὡπλισμένοι	ὡς	μὲν ἐν τοῖς ὄρεσιν ἱκανῶς
[4, 6, 10]	ὁρᾶσθαι, ἐξὸν δ᾽ ἀπελθεῖν τοσοῦτον	ὡς	μὴ αἴσθησιν παρέχειν. δοκοῦμεν δ᾽
[4, 3, 20]	ᾗ ἕκαστος τὴν τάξιν εἶχεν,	ὡς	μὴ ἐμποδίζειν ἀλλήλους· ὅτι οὗτος
[4, 6, 10]	εἶναι, ἐξὸν μὲν νυκτὸς ἰέναι,	ὡς	μὴ ὁρᾶσθαι, ἐξὸν δ᾽ ἀπελθεῖν
[4, 6, 10]	μὴ ληφθῶμεν κλέπτοντες τοῦ ὄρους,	ὡς	μὴ πληγὰς λάβωμεν. (ἀλλὰ μέντοι,
[4, 3, 10]	ἔφασαν ἔχοντες τὰ ἐγχειρίδια γυμνοὶ	ὡς	νευσόμενοι διαβαίνειν· πορευόμενοι δὲ πρόσθεν
[4, 4, 10]	ἀληθεῦσαι τοιαῦτα, τὰ ὄντα τε	ὡς	ὄντα καὶ τὰ μὴ ὄντα
[4, 7, 10]	παρέρχεται πάντας. (ὁ δὲ Καλλίμαχος	ὡς	ὁρᾷ αὐτὸν παριόντα, ἐπιλαμβάνεται αὐτοῦ
[4, 7, 10]	πετρῶν ἀνηλίσκοντο. (ὁ δὲ Ἀγασίας	ὡς	ὁρᾷ τὸν Καλλίμαχον ἃ ἐποίει
[4, 6, 1]	ἔλεξεν ὧδε. οἱ μὲν πολέμιοι,	ὡς	ὁρᾶτε, κατέχουσι τὰς ὑπερβολὰς τοῦ
[4, 4, 10]	ὄντα καὶ τὰ μὴ ὄντα	ὡς	οὐκ ὄντα. (πορευθεὶς δὲ τὰ
[4, 3, 1]	σύμπαντα ὑπὸ βασιλέως καὶ Τισσαφέρνους.	ὡς	οὖν ἀπηλλαγμένοι τούτων ἡδέως ἐκοιμήθησαν.
[4, 8, 1]	πρῶτον οἱ Ἕλληνες ἀντιπαρετάξαντο φάλαγγα,	ὡς	οὕτως ἄξοντες πρὸς τὸ ὄρος·
[4, 7, 10]	ἔμελλον. εἶχον δὲ καὶ δόρυ	ὡς	πεντεκαίδεκα πήχεων μίαν λόγχην ἔχον.
[4, 3, 20]	μὴ ἀποληφθείησαν φεύγουσιν ἀνὰ κράτος	ὡς	πρὸς τὴν τοῦ ποταμοῦ ἄνω
[4, 6, 10]	κράτιστα μαχούμεθα· εἰ δὲ βουλόμεθα	ὡς	ῥᾷστα ὑπερβάλλειν, τοῦτό μοι δοκεῖ
[4, 7, 10]	Στυμφάλιος λοχαγὸς ἰδών τινα θέοντα	ὡς	ῥίψοντα ἑαυτὸν στολὴν ἔχοντα καλὴν
[4, 8, 1]	ἔκοπτον, σπεύδοντες ἐκ τοῦ χωρίου	ὡς	τάχιστα ἐξελθεῖν. (οἱ δὲ Μάκρωνες
[4, 3, 1]	(ὁ δὲ ἥδετό τε καὶ	ὡς	τάχιστα ἕως ὑπέφαινεν ἐθύοντο πάντες
[4, 3, 10]	δὲ ἦν ἐπὶ τὴν διάβασιν	ὡς	τέτταρες στάδιοι. (πορευομένων δ᾽ αὐτῶν
[4, 2, 1]	δὲ καταδιώξαντες αὐτοὶ ἐνταῦθ᾽ ἔμενον	ὡς	τὸ ἄκρον κατέχοντες. (οἱ δ᾽
[4, 5, 1]	πολλὰ ἀπώλετο καὶ τῶν στρατιωτῶν	ὡς	τριάκοντα. (διεγένοντο δὲ τὴν νύκτα
[4, 5, 20]	γεγαμημένην· ὁ δ᾽ ἀνὴρ αὐτῆς	λαγῶς	ᾤχετο θηράσων καὶ οὐχ ἥλω
[4, 2, 10]	χρόνῳ ἦλθεν Ἀρχαγόρας ὁ Ἀργεῖος	πεφευγὼς	καὶ λέγει ὡς ἀπεκόπησαν ἀπὸ
[4, 8, 1]	καὶ παρήγαγον ἐν τρισὶν ἡμέραις	ἕως	ἐπὶ τὰ Κόλχων ὅρια κατέστησαν
[4, 3, 1]	ἥδετό τε καὶ ὡς τάχιστα	ἕως	ὑπέφαινεν ἐθύοντο πάντες παρόντες οἱ
[4, 3, 1]	Τισσαφέρνους. ὡς οὖν ἀπηλλαγμένοι τούτων	ἡδέως	ἐκοιμήθησαν. (ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ
[4, 3, 1]	(τότε μὲν οὖν ηὐλίσθησαν μάλα	ἡδέως	καὶ τἀπιτήδεια ἔχοντες καὶ πολλὰ
[4, 1, 1]	καὶ ὅσα παραβάντος τὰς σπονδὰς	βασιλέως	καὶ Τισσαφέρνους ἐπολεμήθη πρὸς τοὺς
[4, 3, 1]	ὅσα οὐδὲ τὰ σύμπαντα ὑπὸ	βασιλέως	καὶ Τισσαφέρνους. ὡς οὖν ἀπηλλαγμένοι
[4, 5, 10]	ἑρμηνεὺς εἶπε περσιστὶ ὅτι παρὰ	βασιλέως	πορεύονται πρὸς τὸν σατράπην. αἱ
[4, 2, 10]	ὁ Ξενοφῶν διελέγετο αὐτοῖς δι᾽	ἑρμηνέως	περὶ σπονδῶν καὶ τοὺς νεκροὺς
[4, 5, 30]	τὸν κώμαρχον διὰ τοῦ περσίζοντος	ἑρμηνέως	τίς εἴη ἡ χώρα. ὁ
[4, 8, 1]	τριχίνους χιτῶνας κατ᾽ ἀντιπέραν τῆς	διαβάσεως	παρατεταγμένοι ἦσαν καὶ ἀλλήλοις διεκελεύοντο
[4, 3, 30]	δ᾽ ἑταιρῶν) ἐνταῦθα δὴ ἐπέκειντο	θρασέως	καὶ ἤρχοντο σφενδονᾶν καὶ τοξεύειν.
[4, 1, 1]	τὸ πεδίον, τηνικαῦτα ἀναστάντες ἀπὸ	παραγγέλσεως	πορευόμενοι ἀφικνοῦνται ἅμα τῇ ἡμέρᾳ
[4, 2, 10]	πολεμίοις, εἰ βούλοιντο φεύγειν. (καὶ	τέως	μὲν αὐτοὺς ἀναβαίνοντας ὅπῃ ἐδύναντο
[4, 1, 10]	δὲ οὐχ ὑπέμενεν, ἀλλ᾽ ἦγε	ταχέως	καὶ παρηγγύα ἕπεσθαι, ὥστε δῆλον
[4, 5, 30]	αὐτὸν ἱερὸν εἶναι τοῦ Ἡλίου,	δεδιὼς	μὴ ἀποθάνῃ· ἐκεκάκωτο γὰρ ὑπὸ
[4, 8, 1]	ἐκέλευον οἱ στρατηγοὶ ὅτι οὐ	κακῶς	γε ποιήσοντες, ἀλλὰ βασιλεῖ πολεμήσαντες
[4, 4, 10]	ἐνέπρησαν ὑπὸ ἀτασθαλίας, δίκην ἐδίδοσαν	κακῶς	σκηνοῦντες. (ἐντεῦθεν ἔπεμψαν νυκτὸς Δημοκράτην
[4, 8, 20]	ἡγεῖσθαι ἐκέλευον ὅπου τὸν δρόμον	πεποιηκὼς	εἴη. ὁ δὲ δείξας οὗπερ
[4, 3, 20]	δ᾽ ἐπεὶ τὰ πέραν ἑώρα	καλῶς	γιγνόμενα, ἀπεχώρει τὴν ταχίστην πρὸς
[4, 3, 10]	τούτων διαβαίνειν. (ἐπεὶ δὲ ταῦτα	καλῶς	εἶχεν ἐπορεύοντο· ἡγοῦντο δ᾽ οἱ
[4, 3, 1]	καὶ λέγει ὅτι ἐλπίδας ἔχει	καλῶς	ἔσεσθαι, καὶ διηγεῖται αὐτῷ τὸ
[4, 6, 1]	Ἀμφιπολίτῃ δίδωσι φυλάττειν, ὅπως εἰ	καλῶς	ἡγήσοιτο, ἔχων καὶ τοῦτον ἀπίοι.
[4, 3, 20]	Χειρίσοφος, ἐπεὶ τὰ παρ᾽ αὐτῷ	ἀσφαλῶς	εἶχε, πέμπει παρὰ Ξενοφῶντα τοὺς
[4, 7, 1]	τῶν δένδρων· οὐ γὰρ ἦν	ἀσφαλῶς	ἐν τοῖς δένδροις ἑστάναι πλέον
[4, 8, 20]	ἵπποι· ἔνθα πολλὴ κραυγὴ καὶ	γέλως	καὶ παρακέλευσις ἐγίγνετο.
[4, 4, 20]	θόρυβον οὐχ ὑπέμειναν, ἀλλ᾽ ἔφευγον·	ὅμως	δὲ καὶ ἀπέθανόν τινες τῶν
[4, 3, 30]	τὸ εἰς χεῖρας δέχεσθαι οὐχ	ἱκανῶς.	(ἐν τούτῳ σημαίνει ὁ σαλπικτής·
[4, 3, 30]	ὡς μὲν ἐν τοῖς ὄρεσιν	ἱκανῶς	πρὸς τὸ ἐπιδραμεῖν καὶ φεύγειν,
[4, 5, 1]	καὶ σφαγιάζεται· καὶ πᾶσι δὴ	περιφανῶς	ἔδοξεν λῆξαι τὸ χαλεπὸν τοῦ
[4, 1, 20]	τοῦτό σε οὐχ ὑπέμενον, εἴ	πως	δυναίμην φθάσαι πρὶν κατειλῆφθαι τὴν
[4, 8, 10]	ἔνθα πάλαι σπεύδομεν· τούτους, ἤν	πως	δυνώμεθα, καὶ ὠμοὺς δεῖ καταφαγεῖν.
[4, 1, 1]	τοὺς ἀνθρώπους ἐδίωκον, ὑποφειδόμενοι, εἴ	πως	ἐθελήσειαν οἱ Καρδοῦχοι διιέναι αὐτοὺς
[4, 5, 20]	τῶν ἐκ τῆς κώμης σκεψομένους	πῶς	ἔχοιεν οἱ τελευταῖοι. οἱ δὲ
[4, 8, 20]	τρέχειν ὅπου ἄν τις βούληται.	πῶς	οὖν, ἔφασαν, δυνήσονται παλαίειν ἐν
[4, 8, 20]	οὐδείς, ἀμφὶ δὲ τὴν αὐτήν	πως	ὥραν ἀνεφρόνουν· τρίτῃ δὲ καὶ
[4, 3, 10]	δὲ συγκαλέσαντες τοὺς στρατηγοὺς ἐβουλεύοντο	ὅπως	ἂν κάλλιστα διαβαῖεν καὶ τούς
[4, 6, 10]	κλέπτειν ὅσα μὴ κωλύει νόμος.	(ὅπως	δὲ ὡς κράτιστα κλέπτητε καὶ
[4, 7, 10]	ἄρχων τοῖς Ἕλλησιν ἡγεμόνα πέμπει,	ὅπως	διὰ τῆς ἑαυτῶν πολεμίας χώρας
[4, 6, 1]	δὲ Πλεισθένει Ἀμφιπολίτῃ δίδωσι φυλάττειν,	ὅπως	εἰ καλῶς ἡγήσοιτο, ἔχων καὶ
[4, 6, 1]	τοῖς ἄλλοις παράγειν τοὺς λόχους,	ὅπως	ἐπὶ φάλαγγος γένοιτο τὸ στράτευμα.
[4, 4, 10]	δ᾽ ἀπὸ τοῦ Τιριβάζου στρατοπέδου,	ὅπως	ἐπιτήδεια λάβοι. οἱ δὲ ἠρώτων
[4, 1, 20]	προυθυμήθημεν λαβεῖν αὐτοῦ τούτου ἕνεκα	ὅπως	ἡγεμόσιν εἰδόσι τὴν χώραν χρησαίμεθα.
[4, 2, 10]	τοὺς δὲ ἄλλους ἐκέλευσεν ὑπάγειν,	ὅπως	οἱ τελευταῖοι λόχοι προσμείξειαν, καὶ
[4, 2, 1]	ἡγεῖτο πρὸς τὴν φανερὰν ἔκβασιν,	ὅπως	ταύτῃ τῇ ὁδῷ οἱ πολέμιοι
[4, 6, 10]	τοῦτό μοι δοκεῖ σκεπτέον εἶναι,	ὅπως	ὡς> ἐλάχιστα μὲν τραύματα λάβωμεν,
[4, 6, 1]	τοῦ ὄρους· ὥρα δὲ βουλεύεσθαι	ὅπως	ὡς κάλλιστα ἀγωνιούμεθα. (ἐμοὶ μὲν
[4, 8, 1]	ἔδοξε τοῖς στρατηγοῖς βουλεύσασθαι συλλεγεῖσιν	ὅπως	ὡς κάλλιστα ἀγωνιοῦνται. ~ἔλεξεν οὖν
[4, 6, 10]	ἐστὶ μάχεσθαι, τοῦτο δεῖ παρασκευάσασθαι,	ὅπως	ὡς κράτιστα μαχούμεθα· εἰ δὲ
[4, 6, 20]	δέκα σταδίους πρὸς τοὺς πολεμίους,	ὅπως	ὡς μάλιστα δοκοίη ταύτῃ προσάξειν.
[4, 2, 20]	ἀεὶ οὕτως ἐβοήθουν ἀλλήλοις καὶ	ἰσχυρῶς	ἀλλήλων ἐπεμέλοντο. (ἦν δὲ καὶ
[4, 1, 10]	δὲ Ξενοφῶν. (καὶ οἱ πολέμιοι	ἰσχυρῶς	ἐπετίθεντο, καὶ στενῶν ὄντων τῶν
[4, 1, 10]	Ξενοφῶν ὑπομένειν, ὅτε οἱ πολέμιοι	ἰσχυρῶς	ἐπικέοιντο. (ἐνταῦθα ὁ Χειρίσοφος ἄλλοτε
[4, 8, 20]	ἐκαλινδοῦντο· ἄνω δὲ πρὸς τὸ	ἰσχυρῶς	ὄρθιον μόλις βάδην ἐπορεύοντο οἱ
[4, 7, 10]	δὲ οἱ λίθοι φέροιντο, ἀνέχαζεν	εὐπετῶς·	ἐφ᾽ ἑκάστης δὲ τῆς προδρομῆς
[4, 3, 20]	ὁρῶντες μὲν τοὺς ἀμφὶ Χειρίσοφον	εὐπετῶς	τὸ ὕδωρ περῶντας, ὁρῶντες δὲ
[4, 7, 10]	ἑαυτὰς ἐπικατερρίπτουν, καὶ οἱ ἄνδρες	ὡσαύτως.	ἐνταῦθα δὴ καὶ Αἰνείας Στυμφάλιος
[4, 5, 20]	οἱ δὲ ἀπήγγελλον ὅτι ὅλον	οὕτως	ἀναπαύοιτο τὸ στράτευμα. (ἐνταῦθα καὶ
[4, 8, 1]	οἱ Ἕλληνες ἀντιπαρετάξαντο φάλαγγα, ὡς	οὕτως	ἄξοντες πρὸς τὸ ὄρος· ἔπειτα
[4, 2, 20]	παρόδου τοῖς ὄπισθεν· καὶ ἀεὶ	οὕτως	ἐβοήθουν ἀλλήλοις καὶ ἰσχυρῶς ἀλλήλων
[4, 5, 20]	ταύτην μὲν τὴν νύκτα διασκηνήσαντες	οὕτως	ἐκοιμήθησαν ἐν πᾶσιν ἀφθόνοις πάντες
[4, 1, 10]	καὶ ταύτην μὲν τὴν νύκτα	οὕτως	ἐν ταῖς κώμαις ηὐλίσθησαν· οἱ
[4, 1, 10]	καὶ ταύτην μὲν τὴν ἡμέραν	οὕτως	ἐπορεύθησαν, τὰ μέν τι μαχόμενοι
[4, 7, 10]	καὶ διηγωνίζοντο πρὸς ἀλλήλους· καὶ	οὕτως	ἐρίζοντες αἱροῦσι τὸ χωρίον. ὡς
[4, 8, 10]	γενέσθαι τῶν πολεμίων κεράτων· καὶ	οὕτως	ἐσόμεθα τῆς τε τῶν πολεμίων
[4, 1, 1]	τοῦ Τίγρητος εἶναι, καὶ ἔστιν	οὕτως	ἔχον. (τὴν δ᾽ εἰς τοὺς
[4, 8, 20]	παλαίειν ἐν σκληρῷ καὶ δασεῖ	οὕτως;	ὁ δ᾽ εἶπε· μᾶλλόν τι
[4, 5, 1]	τις αὐτῷ τῶν ἐμπείρων ὅτι	σαφῶς	βουλιμιῶσι κἄν τι φάγωσιν ἀναστήσονται,