Livre, Chap., par.
[4, 7, 10]	Ἕλληνας, ἀλλὰ διετράφησαν τοῖς κτήνεσιν	ἃ	ἐκ τῶν Ταόχων ἔλαβον. (ἐκ
[4, 7, 10]	Ἀγασίας ὡς ὁρᾷ τὸν Καλλίμαχον	ἃ	ἐποίει τὸ στράτευμα πᾶν θεώμενον,
[4, 8, 20]	ἡγεμόσυνα καὶ τοῖς ἄλλοις θεοῖς	ἃ	ηὔξαντο. ἐποίησαν δὲ καὶ ἀγῶνα
[4, 6, 20]	αὐτῶν, γέρρα δὲ πάμπολλα ἐλήφθη·	ἃ	οἱ Ἕλληνες ταῖς μαχαίραις κόπτοντες
[4, 8, 10]	Ξενοφῶν ὅτι δοκοίη παύσαντας τὴν	φάλαγγα	λόχους ὀρθίους ποιῆσαι· ἡ μὲν
[4, 8, 10]	ἀθυμίαν ποιήσει ὅταν τεταγμένοι εἰς	φάλαγγα	ταύτην διεσπασμένην ὁρῶσιν. (ἔπειτα ἢν
[4, 8, 1]	μὲν πρῶτον οἱ Ἕλληνες ἀντιπαρετάξαντο	φάλαγγα,	ὡς οὕτως ἄξοντες πρὸς τὸ
[4, 8, 1]	τοὺς Ἕλληνας. (ἐνταῦθα ἦν ὄρος	μέγα,	προσβατὸν δέ· καὶ ἐπὶ τούτου
[4, 2, 10]	Ἀμφιδήμου Ἀθηναῖον καὶ Ἀρχαγόραν Ἀργεῖον	φυγάδα,	αὐτὸς δὲ σὺν τοῖς λοιποῖς
[4, 8, 1]	βασιλεῖ πολεμήσαντες ἀπερχόμεθα εἰς τὴν	Ἑλλάδα,	καὶ ἐπὶ θάλατταν βουλόμεθα ἀφικέσθαι.
[4, 8, 20]	ὃς ἔφυγε παῖς ὢν οἴκοθεν,	παῖδα	ἄκων κατακανὼν ξυήλῃ πατάξας, δρόμου
[4, 8, 20]	ἐπὶ θάλατταν εἰς Τραπεζοῦντα πόλιν	Ἑλληνίδα	οἰκουμένην ἐν τῷ Εὐξείνῳ Πόντῳ,
[4, 1, 20]	τοῦ στρατεύματος· ἐγὼ γάρ, ἔφη,	οἶδα	ὅτι ἕψονται πολλοὶ τῶν νέων
[4, 2, 20]	δὲ ὁ ὑπασπιστὴς ἔχων τὴν	ἀσπίδα	ἀπέλιπεν· (Εὐρύλοχος δὲ Λουσιεὺς (Ἀρκὰς)
[4, 3, 20]	ἕκαστον τὸν ἑαυτοῦ λόχον, παρ᾽	ἀσπίδα	παραγαγόντας τὴν ἐνωμοτίαν ἐπὶ φάλαγγος·
[4, 8, 1]	καὶ οἶμαι, ἔφη, ἐμὴν ταύτην	πατρίδα	εἶναι· καὶ εἰ μή τι
[4, 8, 20]	κώμαις· (κἀντεῦθεν ὁρμώμενοι ἐλῄζοντο τὴν	Κολχίδα.	ἀγορὰν δὲ παρεῖχον τῷ στρατοπέδῳ
[4, 1, 10]	καὶ ὅσα ἦν νεωστὶ αἰχμάλωτα	ἀνδράποδα	ἐν τῇ στρατιᾷ πάντα ἀφεῖναι.
[4, 8, 20]	καὶ παγκράτιον ἕτεροι, καὶ καλὴ	θέα	ἐγένετο· πολλοὶ γὰρ κατέβησαν καὶ
[4, 7, 10]	ὄντα παρακαλέσας οὐδὲ Εὐρύλοχον τὸν	Λουσιέα,	ἑταίρους ὄντας, οὐδὲ ἄλλον οὐδένα
[4, 4, 1]	καὶ ὁπότε παρείη, οὐδεὶς ἄλλος	βασιλέα	ἐπὶ τὸν ἵππον ἀνέβαλλεν. (οὗτος
[4, 4, 1]	προσήλασεν ἱππέας ἔχων, καὶ προπέμψας	ἑρμηνέα	εἶπεν ὅτι βούλοιτο διαλεχθῆναι τοῖς
[4, 5, 30]	παρετίθεσαν ἐπὶ τὴν αὐτὴν τράπεζαν	κρέα	ἄρνεια, ἐρίφεια, χοίρεια, μόσχεια, ὀρνίθεια,
[4, 3, 10]	τὸν πόρον καὶ τὰ λοιπὰ	ἀγαθὰ	ἐπιτελέσαι. σπείσας δ᾽ εὐθὺς ἦγε
[4, 4, 1]	εἶχον τὰ ἐπιτήδεια ὅσα ἐστὶν	ἀγαθά,	ἱερεῖα, σῖτον, οἴνους παλαιοὺς εὐώδεις,
[4, 1, 10]	καὶ οὔτε ἀνελέσθαι οὔτε θάψαι	ἐδυνάμεθα.	~ἀποκρίνεται ὁ Χειρίσοφος· βλέψον, ἔφη,
[4, 6, 10]	λαθόντας καὶ ἁρπάσαι φθάσαντας, εἰ	δυναίμεθα,	μᾶλλον ἢ πρὸς ἰσχυρὰ χωρία
[4, 1, 20]	ὅπως ἡγεμόσιν εἰδόσι τὴν χώραν	χρησαίμεθα.	(καὶ εὐθὺς ἀγαγόντες τοὺς ἀνθρώπους
[4, 8, 1]	τὴν Ἑλλάδα, καὶ ἐπὶ θάλατταν	βουλόμεθα	ἀφικέσθαι. (ἠρώτων ἐκεῖνοι εἰ δοῖεν
[4, 6, 10]	ὡς κράτιστα μαχούμεθα· εἰ δὲ	βουλόμεθα	ὡς ῥᾷστα ὑπερβάλλειν, τοῦτό μοι
[4, 8, 10]	τῶν πολεμίων κεράτων· καὶ οὕτως	ἐσόμεθα	τῆς τε τῶν πολεμίων φάλαγγος
[4, 8, 1]	γε ποιήσοντες, ἀλλὰ βασιλεῖ πολεμήσαντες	ἀπερχόμεθα	εἰς τὴν Ἑλλάδα, καὶ ἐπὶ
[4, 7, 1]	ἔστι τὰ ἐπιτήδεια, εἰ μὴ	ληψόμεθα	τὸ χωρίον. (ἐνταῦθα δὴ κοινῇ
[4, 6, 1]	δὲ βουλεύεσθαι ὅπως ὡς κάλλιστα	ἀγωνιούμεθα.	(ἐμοὶ μὲν οὖν δοκεῖ παραγγεῖλαι
[4, 6, 10]	δεῖ παρασκευάσασθαι, ὅπως ὡς κράτιστα	μαχούμεθα·	εἰ δὲ βουλόμεθα ὡς ῥᾷστα
[4, 7, 1]	δυνώμεθα, καὶ ἀπελθεῖν ῥᾴδιον, ἢν	βουλώμεθα.	(ἐντεῦθεν ἐπορεύοντο Χειρίσοφος καὶ Ξενοφῶν
[4, 7, 1]	μικρόν τι παραδραμεῖν ἔσται, ἢν	δυνώμεθα,	καὶ ἀπελθεῖν ῥᾴδιον, ἢν βουλώμεθα.
[4, 8, 10]	πάλαι σπεύδομεν· τούτους, ἤν πως	δυνώμεθα,	καὶ ὠμοὺς δεῖ καταφαγεῖν. (ἐπεὶ
[4, 7, 1]	εὐθύς, ἔφη ὁ Χειρίσοφος, ἐπειδὰν	ἀρξώμεθα	εἰς τὸ δασὺ προσιέναι, φέρονται
[4, 7, 1]	γὰρ ἀναλώσουσι τοὺς λίθους. ἀλλὰ	πορευώμεθα	ἔνθεν ἡμῖν μικρόν τι παραδραμεῖν
[4, 3, 1]	αὐτοῦ ἐστρατοπεδεύσαντο παρὰ τὸν ποταμόν.	(ἔνθα	δὲ αὐτοὶ τὴν πρόσθεν νύκτα
[4, 5, 1]	μετεδίδοσαν ἀλλήλοις ὧν εἶχον ἕκαστοι.	ἔνθα	δὲ τὸ πῦρ ἐκαίετο, διατηκομένης
[4, 7, 20]	στρατιωτῶν θάλαττα θάλαττα καὶ παρεγγυώντων.	ἔνθα	δὴ ἔθεον πάντες καὶ οἱ
[4, 7, 10]	πλέον ἢ τὸν ἕνα λόχον.	~ἔνθα	δὴ Καλλίμαχος μηχανᾶταί τι· προύτρεχεν
[4, 5, 1]	(τι) εἴ τι ἔχοιεν βρωτόν.	(ἔνθα	δὴ μετεδίδοσαν ἀλλήλοις ὧν εἶχον
[4, 1, 1]	τε καὶ μυχοῖς τῶν ὀρέων.	(ἔνθα	δὴ οἱ μὲν Καρδοῦχοι ἐκλιπόντες
[4, 5, 10]	θορύβῳ ἀμφὶ ὧν εἶχον διαφερόμενοι.	(ἔνθα	δὴ οἱ ὀπισθοφύλακες, ἅτε ὑγιαίνοντες,
[4, 4, 10]	εἶναι (τὰς κώμας) εἰς στέγας.	ἔνθα	δὴ οἱ στρατιῶται σὺν πολλῇ
[4, 2, 10]	ἦν ἄλλῃ ἢ ταύτῃ ἐκβῆναι.	(ἔνθα	δὴ παρακελευσάμενοι ἀλλήλοις προσβάλλουσι πρὸς
[4, 5, 20]	ἐπορεύοντο ἕκαστοι τοὺς ἑαυτῶν ἔχοντες.	(ἔνθα	δὴ Πολυκράτης Ἀθηναῖος λοχαγὸς ἐκέλευσεν
[4, 8, 1]	γὰρ οὒ οὐδ᾽ ἔβλαπτον οὐδέν.	(ἔνθα	δὴ προσέρχεται Ξενοφῶντι τῶν πελταστῶν
[4, 5, 1]	πάντα καὶ πηγνὺς τοὺς ἀνθρώπους.	(ἔνθα	δὴ τῶν μάντεών τις εἶπε
[4, 1, 1]	τῇ ἡμέρᾳ πρὸς τὸ ὄρος.	(ἔνθα	δὴ Χειρίσοφος μὲν ἡγεῖτο τοῦ
[4, 4, 10]	ἄνδρας δόντες ἐπὶ τὰ ὄρη	ἔνθα	ἔφασαν οἱ ἀποσκεδαννύμενοι καθορᾶν τὰ
[4, 5, 20]	ὑπισχνεῖτο, καὶ φιλοφρονούμενος οἶνον ἔφρασεν	ἔνθα	ἦν κατορωρυγμένος. ταύτην μὲν τὴν
[4, 1, 1]	λόγῳ δεδήλωται. (ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο	ἔνθα	ὁ μὲν Τίγρης ποταμὸς παντάπασιν
[4, 8, 10]	ἐμποδὼν τὸ μὴ ἤδη εἶναι	ἔνθα	πάλαι σπεύδομεν· τούτους, ἤν πως
[4, 8, 20]	μόλις βάδην ἐπορεύοντο οἱ ἵπποι·	ἔνθα	πολλὴ κραυγὴ καὶ γέλως καὶ
[4, 2, 20]	τοῦ μαστοῦ πρὸς τοὺς ἄλλους	ἔνθα	τὰ ὅπλα ἔκειντο, ἵεντο δὴ
[4, 5, 20]	διεληλυθέναι ἦσαν πρὸς τῇ κώμῃ	ἔνθα	Χειρίσοφος ηὐλίζετο. (ἐπεὶ δὲ συνεγένοντο
[4, 3, 1]	Καρδούχων χώραν. καὶ οἱ Ἕλληνες	ἐνταῦθα	ἀνέπνευσαν ἄσμενοι ἰδόντες πεδίον· ἀπεῖχε
[4, 7, 20]	λίθους καὶ ποιοῦσι κολωνὸν μέγαν.	(ἐνταῦθα	ἀνετίθεσαν δερμάτων πλῆθος ὠμοβοείων καὶ
[4, 1, 10]	φυγῇ ἐγίγνετο τοῖς ὀπισθοφύλαξι. (καὶ	ἐνταῦθα	ἀποθνῄσκει ἀνὴρ ἀγαθὸς Λακωνικὸς Λεώνυμος
[4, 1, 20]	τις προκαταλήψοιτο, ἀδύνατον ἔσεσθαι παρελθεῖν.	(ἐνταῦθα	δ᾽ ἐδόκει συγκαλέσαντας λοχαγοὺς καὶ
[4, 7, 10]	εἰσέδραμον, οὐδεὶς πέτρος ἄνωθεν ἠνέχθη.	(ἐνταῦθα	δὴ δεινὸν ἦν θέαμα. αἱ
[4, 3, 30]	δὲ σκευῶν, οἱ δ᾽ ἑταιρῶν)	ἐνταῦθα	δὴ ἐπέκειντο θρασέως καὶ ἤρχοντο
[4, 7, 10]	ἐπικατερρίπτουν, καὶ οἱ ἄνδρες ὡσαύτως.	ἐνταῦθα	δὴ καὶ Αἰνείας Στυμφάλιος λοχαγὸς
[4, 5, 30]	τῶν Περσικῶν, θυμοειδέστεροι δὲ πολύ.	ἐνταῦθα	δὴ καὶ διδάσκει ὁ κώμαρχος
[4, 7, 1]	εἰ μὴ ληψόμεθα τὸ χωρίον.	(ἐνταῦθα	δὴ κοινῇ ἐβουλεύοντο· καὶ τοῦ
[4, 7, 1]	ὀπισθοφύλαξι καὶ πελτασταῖς καὶ ὁπλίταις,	ἐνταῦθα	δὴ λέγει Χειρίσοφος· εἰς καλὸν
[4, 7, 20]	ἀφίκοντο πάντες ἐπὶ τὸ ἄκρον,	ἐνταῦθα	δὴ περιέβαλλον ἀλλήλους καὶ στρατηγοὺς
[4, 3, 1]	πολλοὺς συνειλεγμένους ἐν τοῖς ὅπλοις.	ἐνταῦθα	δὴ πολλὴ ἀθυμία ἦν τοῖς
[4, 2, 1]	ἐκάθηντο. (καὶ τὴν μὲν νύκτα	ἐνταῦθα	διήγαγον· ἐπεὶ δ᾽ ἡμέρα ὑπέφαινεν,
[4, 5, 10]	οὐ γὰρ ἂν δύνασθαι πορευθῆναι.	(ἐνταῦθα	ἔδοξε κράτιστον εἶναι τοὺς ἑπομένους
[4, 5, 10]	αἱ δὲ ἀπεκρίναντο ὅτι οὐκ	ἐνταῦθα	εἴη, ἀλλ᾽ ἀπέχει ὅσον παρασάγγην.
[4, 4, 1]	διὰ τὸ πλῆθος τῆς χιόνος.	(ἐνταῦθα	εἶχον τὰ ἐπιτήδεια ὅσα ἐστὶν
[4, 8, 20]	ἀποικίαν, ἐν τῇ Κόλχων χώρᾳ.	ἐνταῦθα	ἔμειναν ἡμέρας ἀμφὶ τὰς τριάκοντα
[4, 4, 10]	στενοῖς ᾗπερ μοναχῇ εἴη πορεία,	ἐνταῦθα	ἐπιθησόμενον τοῖς Ἕλλησιν. (ἀκούσασι τοῖς
[4, 4, 10]	ἐδόκει διαιθριάζειν. (νυκτερευόντων δ᾽ αὐτῶν	ἐνταῦθα	ἐπιπίπτει χιὼν ἄπλετος, ὥστε ἀπέκρυψε
[4, 5, 10]	καὶ ὅσοι ἐδυνήθησαν τοῦ στρατεύματος	ἐνταῦθα	ἐστρατοπεδεύσαντο, τῶν δ᾽ ἄλλων στρατιωτῶν
[4, 8, 1]	Κόλχων ὅρια κατέστησαν τοὺς Ἕλληνας.	(ἐνταῦθα	ἦν ὄρος μέγα, προσβατὸν δέ·
[4, 4, 10]	ἔκαιον καὶ ἐχρίοντο· (πολὺ γὰρ	ἐνταῦθα	ηὑρίσκετο χρῖμα, ᾧ ἐχρῶντο ἀντ᾽
[4, 2, 10]	ἐκ τούτου τοῦ τόπου συνερρύησαν·	ἐνταῦθα	ἵσταντο οἱ πολέμιοι. ~καὶ ἐπεὶ
[4, 5, 20]	ὅλον οὕτως ἀναπαύοιτο τὸ στράτευμα.	(ἐνταῦθα	καὶ οἱ περὶ Ξενοφῶντα ηὐλίσθησαν
[4, 1, 10]	ὅτε οἱ πολέμιοι ἰσχυρῶς ἐπικέοιντο.	(ἐνταῦθα	ὁ Χειρίσοφος ἄλλοτε μὲν ὅτε
[4, 5, 10]	ἄσιτοι καὶ ἄνευ πυρός· καὶ	ἐνταῦθά	τινες ἀπώλοντο τῶν στρατιωτῶν. (ἐφείποντο
[4, 1, 10]	ἔδοξε τῶν τε ὑποζυγίων τὰ	ἀναγκαῖα	καὶ δυνατώτατα ἔχοντας πορεύεσθαι, καταλιπόντας
[4, 2, 20]	νομίζεται ἀνδράσιν ἀγαθοῖς. (τῇ δὲ	ὑστεραίᾳ	ἄνευ ἡγεμόνος ἐπορεύοντο· μαχόμενοι δ᾽
[4, 8, 20]	πολλὴ ἦν ἀθυμία. τῇ δ᾽	ὑστεραίᾳ	ἀπέθανε μὲν οὐδείς, ἀμφὶ δὲ
[4, 5, 1]	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον. ~τῇ δ᾽	ὑστεραίᾳ	ἐδόκει πορευτέον εἶναι ὅπῃ δύναιντο
[4, 5, 10]	εἰπόντες τοῖς ἀσθενοῦσιν ὅτι τῇ	ὑστεραίᾳ	ἥξουσί τινες ἐπ᾽ αὐτούς, πορευόμενοι
[4, 5, 10]	γὰρ ἦσαν, ἐπειδὴ ἐπέλιπε τὰ	ἀρχαῖα	ὑποδήματα, καρβάτιναι πεποιημέναι ἐκ τῶν
[4, 3, 10]	ἐπεὶ δὲ καλὰ ἦν τὰ	σφάγια,	ἐπαιάνιζον πάντες οἱ στρατιῶται καὶ
[4, 2, 10]	(ἐπὶ πολὺ δ᾽ ἦν τὰ	ὑποζύγια	ἅτε διὰ στενῆς τῆς ὁδοῦ
[4, 5, 1]	φάγωσιν ἀναστήσονται, περιιὼν περὶ τὰ	ὑποζύγια,	εἴ πού τι ὁρᾐη βρωτόν,
[4, 7, 20]	καὶ οἱ ὀπισθοφύλακες, καὶ τὰ	ὑποζύγια	ἠλαύνετο καὶ οἱ ἵπποι. (ἐπεὶ
[4, 1, 10]	τὴν πορείαν πολλὰ ὄντα τὰ	ὑποζύγια	καὶ τὰ αἰχμάλωτα, πολλοὶ δὲ
[4, 3, 10]	ὑπομένειν σὺν Ξενοφῶντι, τὰ δὲ	ὑποζύγια	καὶ τὸν ὄχλον ἐν μέσῳ
[4, 2, 10]	ᾗπερ οἱ ἄλλοι, τὰ δὲ	ὑποζύγια	οὐκ ἦν ἄλλῃ ἢ ταύτῃ
[4, 4, 10]	τοὺς ἀνθρώπους κατακειμένους· καὶ τὰ	ὑποζύγια	συνεπόδισεν ἡ χιών· καὶ πολὺς
[4, 1, 10]	ἀπὸ τοῦ ἄκρου ἤδη σκοταῖοι	(διὰ	γὰρ τὸ στενὴν εἶναι τὴν
[4, 5, 10]	χιόνα εἴκαζον τετηκέναι· καὶ ἐτετήκει	διὰ	κρήνην τινὰ ἣ πλησίον ἦν
[4, 8, 1]	~ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν οἱ Ἕλληνες	διὰ	Μακρώνων σταθμοὺς τρεῖς παρασάγγας δέκα.
[4, 6, 20]	ἐγρηγόρεσαν καὶ ἔκαιον πυρὰ πολλὰ	διὰ	νυκτός. (ἐπειδὴ δὲ ἡμέρα ἐγένετο
[4, 7, 10]	Σκυθηνῶν σταθμοὺς τέτταρας παρασάγγας εἴκοσι	διὰ	πεδίου εἰς κώμας· ἐν αἷς
[4, 4, 1]	(ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς τρεῖς	διὰ	πεδίου παρασάγγας πεντεκαίδεκα· καὶ Τιρίβαζος
[4, 7, 10]	εὖρος τεττάρων πλέθρων. ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν	διὰ	Σκυθηνῶν σταθμοὺς τέτταρας παρασάγγας εἴκοσι
[4, 2, 10]	δ᾽ ἦν τὰ ὑποζύγια ἅτε	διὰ	στενῆς τῆς ὁδοῦ πορευόμενα) καταλείπει
[4, 5, 10]	πεποιημέναι ἐκ τῶν νεοδάρτων βοῶν.	(διὰ	τὰς τοιαύτας οὖν ἀνάγκας ὑπελείποντό
[4, 1, 20]	ὅτι οὗτος μὲν οὐ φαίη	διὰ	ταῦτα εἰδέναι, ὅτι αὐτῷ ἐτύγχανε
[4, 4, 1]	συνταξάμενοι ἀμφὶ μέσον ἡμέρας ἐπορεύθησαν	διὰ	τῆς Ἀρμενίας πεδίον ἅπαν καὶ
[4, 1, 10]	ἀνὴρ ἀγαθὸς Λακωνικὸς Λεώνυμος τοξευθεὶς	διὰ	τῆς ἀσπίδος καὶ τῆς σπολάδος
[4, 7, 10]	τοῖς Ἕλλησιν ἡγεμόνα πέμπει, ὅπως	διὰ	τῆς ἑαυτῶν πολεμίας χώρας ἄγοι
[4, 5, 30]	τῶν ὑποζυγίων σακία περιειλεῖν, ὅταν	διὰ	τῆς χιόνος ἄγωσιν· ἄνευ γὰρ
[4, 1, 1]	Τίγρης ποταμὸς παντάπασιν ἄπορος ἦν	διὰ	τὸ βάθος καὶ μέγεθος, πάροδος
[4, 5, 10]	καὶ ἰδόντες μέλαν τι χωρίον	διὰ	τὸ ἐκλελοιπέναι αὐτόθι τὴν χιόνα
[4, 4, 1]	οὐδένα καὶ ἀσφαλὲς ἐδόκει εἶναι	διὰ	τὸ πλῆθος τῆς χιόνος. (ἐνταῦθα
[4, 5, 30]	κοινῇ δὴ ἀνηρώτων τὸν κώμαρχον	διὰ	τοῦ περσίζοντος ἑρμηνέως τίς εἴη
[4, 3, 30]	δὲ Ἕλληνες τἀναντία στρέψαντες ἔφευγον	διὰ	τοῦ ποταμοῦ ὅτι τάχιστα. (τῶν
[4, 4, 1]	ἦσαν ἐγγὺς τοῦ ποταμοῦ κῶμαι	διὰ	τοὺς πολέμους τοὺς πρὸς τοὺς
[4, 1, 20]	ἔκβασιν. (ταῦτ᾽ ἐγὼ ἔσπευδον καὶ	διὰ	τοῦτό σε οὐχ ὑπέμενον, εἴ
[4, 2, 20]	προσβαίνοντες. τὰ δὲ τοξεύματα ἐχώρει	διὰ	τῶν ἀσπίδων καὶ διὰ τῶν
[4, 2, 20]	ἐχώρει διὰ τῶν ἀσπίδων καὶ	διὰ	τῶν θωράκων. ἐχρῶντο δὲ αὐτοῖς
[4, 3, 1]	ἑπτὰ γὰρ ἡμέρας ὅσασπερ ἐπορεύθησαν	διὰ	τῶν Καρδούχων πάσας μαχόμενοι διετέλεσαν,
[4, 1, 1]	ἐκρέματο, ἐδόκει δὴ τοῖς στρατηγοῖς	διὰ	τῶν ὀρέων πορευτέον εἶναι. (ἤκουον
[4, 1, 1]	οἱ Καρδοῦχοι διιέναι αὐτοὺς ὡς	διὰ	φιλίας τῆς χώρας, ἐπείπερ βασιλεῖ
[4, 7, 10]	πολλοὶ καὶ πρόβατα. (ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν	διὰ	Χαλύβων σταθμοὺς ἑπτὰ παρασάγγας πεντήκοντα.
[4, 6, 1]	δ᾽ αὐτοῖς ὁ κώμαρχος λελυμένος	διὰ	χιόνος· καὶ ἤδη τε ἦν
[4, 5, 1]	τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ὅλην ἐπορεύοντο	διὰ	χιόνος, καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων
[4, 5, 1]	στενά. συσκευασάμενοι δ᾽ εὐθὺς ἐπορεύοντο	διὰ	χιόνος πολλῆς ἡγεμόνας ἔχοντες πολλούς·
[4, 5, 1]	πηγαὶ πρόσω εἶναι. ἐντεῦθεν ἐπορεύοντο	διὰ	χιόνος πολλῆς καὶ πεδίου σταθμοὺς
[4, 6, 10]	ὁρώμενον πλέον ἢ ἐφ᾽ ἑξήκοντα	στάδια,	ἄνδρες δ᾽ οὐδαμοῦ φυλάττοντες ἡμᾶς
[4, 5, 20]	δὲ ἐπορεύοντο, καὶ πρὶν εἴκοσι	στάδια	διεληλυθέναι ἦσαν πρὸς τῇ κώμῃ
[4, 5, 10]	ἐπ᾽ αὐτούς, πορευόμενοι πρὶν τέτταρα	στάδια	διελθεῖν ἐντυγχάνουσιν ἐν τῇ ὁδῷ
[4, 3, 1]	ὁ ποταμὸς ἓξ ἢ ἑπτὰ	στάδια	τῶν Καρδούχων. (τότε μὲν οὖν
[4, 7, 10]	αἱ γὰρ γυναῖκες ῥίπτουσαι τὰ	παιδία	εἶτα ἑαυτὰς ἐπικατερρίπτουν, καὶ οἱ
[4, 3, 10]	ἐκδύντες δ᾽ ἔφασαν ἔχοντες τὰ	ἐγχειρίδια	γυμνοὶ ὡς νευσόμενοι διαβαίνειν· πορευόμενοι
[4, 3, 1]	οὖν ηὐλίσθησαν μάλα ἡδέως καὶ	τἀπιτήδεια	ἔχοντες καὶ πολλὰ τῶν παρεληλυθότων
[4, 1, 10]	πορεύεσθαι· οὐ γὰρ ἦν ἱκανὰ	τἀπιτήδεια.	καὶ ἡγεῖτο μὲν Χειρίσοφος, ὠπισθοφυλάκει
[4, 4, 1]	καίειν τὰς οἰκίας λαμβάνειν τε	τἀπιτήδεια	ὅσων δέοιντο. ἔδοξε ταῦτα τοῖς
[4, 8, 10]	ἐστρατοπεδεύοντο ἐν πολλαῖς κώμαις καὶ	τἀπιτήδεια	πολλὰ ἐχούσαις. ~καὶ τὰ μὲν
[4, 7, 1]	Τάοχοι, ἐν οἷς καὶ τὰ	ἐπιτήδεια	ἅπαντα εἶχον ἀνακεκομισμένοι. (ἐπεὶ δ᾽
[4, 4, 1]	ταῖς πλείσταις οἰκίαις τύρσεις ἐπῆσαν·	ἐπιτήδεια	δ᾽ ἦν δαψιλῆ. (ἐντεῦθεν δ᾽
[4, 1, 10]	ὄντες ἀπόμαχοι ἦσαν, διπλάσιά τε	ἐπιτήδεια	ἔδει πορίζεσθαι καὶ φέρεσθαι πολλῶν
[4, 7, 1]	γὰρ στρατιᾷ οὐκ ἔστι τὰ	ἐπιτήδεια,	εἰ μὴ ληψόμεθα τὸ χωρίον.
[4, 7, 10]	ἐν τοῖς ὀχυροῖς, καὶ τὰ	ἐπιτήδεια	ἐν τούτοις ἀνακεκομισμένοι ἦσαν· ὥστε
[4, 7, 1]	πέντε παρασάγγας τριάκοντα· καὶ τὰ	ἐπιτήδεια	ἐπέλειπε· χωρία γὰρ ᾤκουν ἰσχυρὰ
[4, 4, 10]	ἀπὸ τοῦ Τιριβάζου στρατοπέδου, ὅπως	ἐπιτήδεια	λάβοι. οἱ δὲ ἠρώτων αὐτὸν
[4, 4, 1]	τῆς χιόνος. (ἐνταῦθα εἶχον τὰ	ἐπιτήδεια	ὅσα ἐστὶν ἀγαθά, ἱερεῖα, σῖτον,
[4, 4, 10]	ἐπὶ τὰς στέγας καὶ τὰ	ἐπιτήδεια·	ὅσοι δὲ ὅτε τὸ πρότερον
[4, 1, 1]	βασιλεῖ πολέμιοι ἦσαν· (τὰ μέντοι	ἐπιτήδεια	ὅτῳ τις ἐπιτυγχάνοι ἐλάμβανεν· ἀνάγκη
[4, 1, 1]	ἐπὶ τὰ ὄρη. τὰ δὲ	ἐπιτήδεια	πολλὰ ἦν λαμβάνειν, ἦσαν δὲ
[4, 5, 30]	κρέα ἄρνεια, ἐρίφεια, χοίρεια, μόσχεια,	ὀρνίθεια,	σὺν πολλοῖς ἄρτοις τοῖς μὲν
[4, 6, 1]	ἡ τοῦ ἡγεμόνος κάκωσις καὶ	ἀμέλεια.	Πλεισθένης δὲ ἠράσθη τοῦ παιδὸς
[4, 4, 1]	δέκα σταδίους· καὶ ἀφίκοντο εἰς	βασίλεια	καὶ κώμας πέριξ πολλὰς πολλῶν
[4, 5, 30]	ἐπὶ τὴν αὐτὴν τράπεζαν κρέα	ἄρνεια,	ἐρίφεια, χοίρεια, μόσχεια, ὀρνίθεια, σὺν
[4, 7, 20]	καὶ γέρρα ἔλαβον δασειῶν βοῶν	ὠμοβόεια	ἀμφὶ τὰ εἴκοσιν. (ἐπειδὴ δὲ
[4, 4, 1]	τὰ ἐπιτήδεια ὅσα ἐστὶν ἀγαθά,	ἱερεῖα,	σῖτον, οἴνους παλαιοὺς εὐώδεις, ἀσταφίδας,
[4, 5, 30]	αὐτὴν τράπεζαν κρέα ἄρνεια, ἐρίφεια,	χοίρεια,	μόσχεια, ὀρνίθεια, σὺν πολλοῖς ἄρτοις
[4, 6, 1]	Ξενοφῶντι μόνον διάφορον ἐν τῇ	πορείᾳ	ἐγένετο, ἡ τοῦ ἡγεμόνος κάκωσις
[4, 4, 10]	τοῖς στενοῖς ᾗπερ μοναχῇ εἴη	πορεία,	ἐνταῦθα ἐπιθησόμενον τοῖς Ἕλλησιν. (ἀκούσασι
[4, 1, 10]	αἴτιον τῆς σπουδῆς· ὥστε ἡ	πορεία	ὁμοία φυγῇ ἐγίγνετο τοῖς ὀπισθοφύλαξι.
[4, 6, 20]	οἱ Ἕλληνες ταῖς μαχαίραις κόπτοντες	ἀχρεῖα	ἐποίουν. (ὡς δ᾽ ἀνέβησαν, θύσαντες
[4, 5, 30]	τὴν αὐτὴν τράπεζαν κρέα ἄρνεια,	ἐρίφεια,	χοίρεια, μόσχεια, ὀρνίθεια, σὺν πολλοῖς
[4, 6, 10]	μεθ᾽ ἡμέραν μαχόμενος, καὶ ἡ	τραχεῖα	τοῖς ποσὶν ἀμαχεὶ ἰοῦσιν εὐμενεστέρα
[4, 5, 30]	τράπεζαν κρέα ἄρνεια, ἐρίφεια, χοίρεια,	μόσχεια,	ὀρνίθεια, σὺν πολλοῖς ἄρτοις τοῖς
[4, 1, 1]	δὲ οὐκ ἦν, ἀλλὰ τὰ	Καρδούχεια	ὄρη ἀπότομα ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ
[4, 1, 1]	ἁλισκομένων ὅτι εἰ διέλθοιεν τὰ	Καρδούχεια	ὄρη, ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ τὰς
[4, 1, 20]	δ᾽ αὕτη ὁδὸς ἣν ὁρᾷς	ὀρθία,	καὶ ἐπὶ ταύτῃ ἀνθρώπων ὁρᾶν
[4, 5, 30]	τῶν ἵππων καὶ τῶν ὑποζυγίων	σακία	περιειλεῖν, ὅταν διὰ τῆς χιόνος
[4, 8, 20]	ἅτε θεωμένων τῶν ἑταίρων πολλὴ	φιλονικία	ἐγίγνετο. (ἔθεον δὲ καὶ ἵπποι
[4, 7, 1]	εἴη εἰσελθεῖν, εἶπεν ὁ Χειρίσοφος·	μία	αὕτη πάροδός ἐστιν ἣν ὁρᾷς·
[4, 1, 20]	ἰδὲ ὡς ἄβατα πάντα ἐστί·	μία	δ᾽ αὕτη ὁδὸς ἣν ὁρᾷς
[4, 3, 1]	τοῦ ποταμοῦ ἀπεῖχον· ὁδὸς δὲ	μία	ὁρωμένη ἦν ἄγουσα ἄνω ὥσπερ
[4, 5, 10]	στρατιώταις ἐγκεκαλυμμένοις, καὶ οὐδὲ φυλακὴ	οὐδεμία	καθειστήκει· καὶ ἀνίστασαν αὐτούς. οἱ
[4, 3, 1]	τοῖς ὅπλοις. ἐνταῦθα δὴ πολλὴ	ἀθυμία	ἦν τοῖς Ἕλλησιν, ὁρῶσι μὲν
[4, 8, 20]	τροπῆς γεγενημένης, καὶ πολλὴ ἦν	ἀθυμία.	τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ ἀπέθανε μὲν
[4, 4, 1]	ἦσαν. (ὁ δὲ τόπος οὗτος	Ἀρμενία	ἐκαλεῖτο ἡ πρὸς ἑσπέραν. ὕπαρχος
[4, 5, 30]	χώρα. ὁ δ᾽ ἔλεγεν ὅτι	Ἀρμενία.	καὶ πάλιν ἠρώτων τίνι οἱ
[4, 1, 1]	τὰ Καρδούχεια ὄρη, ἐν τῇ	Ἀρμενίᾳ	τὰς πηγὰς τοῦ Τίγρητος ποταμοῦ,
[4, 8, 20]	ἐδέξαντό τε τοὺς Ἕλληνας καὶ	ξένια	ἔδοσαν βοῦς καὶ ἄλφιτα καὶ
[4, 8, 20]	τῷ πεδίῳ μάλιστα οἰκούντων, καὶ	ξένια	καὶ παρ᾽ ἐκείνων ἦλθον βόες.
[4, 7, 1]	Παρράσιος λοχαγός· τούτου γὰρ ἡ	ἡγεμονία	ἦν τῶν ὀπισθοφυλάκων λοχαγῶν ἐκείνῃ
[4, 3, 10]	ἐν ἀριστερᾷ τοὺς δ᾽ ἐν	δεξιᾷ	ἑαυτοῦ. καὶ οἱ μὲν μάντεις
[4, 3, 10]	πρόσθεν διαβῆναι πρὶν βρέξαι τὰ	αἰδοῖα·	(καὶ διαβάντες, λαβόντες τὰ ἱμάτια
[4, 1, 10]	τῆς σπουδῆς· ὥστε ἡ πορεία	ὁμοία	φυγῇ ἐγίγνετο τοῖς ὀπισθοφύλαξι. (καὶ
[4, 8, 1]	ἡμέραις ἕως ἐπὶ τὰ Κόλχων	ὅρια	κατέστησαν τοὺς Ἕλληνας. (ἐνταῦθα ἦν
[4, 3, 1]	καὶ νύκτα ἔμειναν ἐν πολλῇ	ἀπορίᾳ	ὄντες. Ξενοφῶν δὲ ὄναρ εἶδεν·
[4, 5, 20]	καὶ πυροὶ καὶ κριθαὶ καὶ	ὄσπρια	καὶ οἶνος κρίθινος ἐν κρατῆρσιν.
[4, 4, 1]	σῖτον, οἴνους παλαιοὺς εὐώδεις, ἀσταφίδας,	ὄσπρια	παντοδαπά. τῶν δὲ ἀποσκεδαννυμένων τινὲς
[4, 7, 10]	ᾧ ἦν αὐτὸς δύο ἢ	τρία	βήματα· ἐπειδὴ δὲ οἱ λίθοι
[4, 3, 1]	ἐφ᾽ ὧν παρατεταγμένοι οὗτοι ἦσαν	τρία	ἢ τέτταρα πλέθρα ἀπὸ τοῦ
[4, 7, 1]	ὡς καὶ σὺ ὁρᾷς, σχεδὸν	τρία	ἡμίπλεθρά ἐστιν ὃ δεῖ βαλλομένους
[4, 7, 1]	τριάκοντα· καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐπέλειπε·	χωρία	γὰρ ᾤκουν ἰσχυρὰ οἱ Τάοχοι,
[4, 6, 10]	δυναίμεθα, μᾶλλον ἢ πρὸς ἰσχυρὰ	χωρία	καὶ ἀνθρώπους παρεσκευασμένους μάχεσθαι. (πολὺ
[4, 1, 10]	ἐπὶ τούτοις ὄντες ἀπόμαχοι ἦσαν,	διπλάσιά	τε ἐπιτήδεια ἔδει πορίζεσθαι καὶ
[4, 6, 10]	ἀκούω δεινοὺς εἶναι κλέπτειν τὰ	δημόσια,	καὶ μάλα ὄντος δεινοῦ κινδύνου
[4, 8, 20]	ἀγῶνος προστατῆσαι. (ἐπειδὴ δὲ ἡ	θυσία	ἐγένετο, τὰ δέρματα παρέδοσαν τῷ
[4, 3, 10]	αἰδοῖα· (καὶ διαβάντες, λαβόντες τὰ	ἱμάτια	πάλιν ἥκειν. εὐθὺς οὖν Ξενοφῶν
[4, 3, 1]	στρατηγοὶ καὶ λοχαγοὶ παρήγγελλον τῇ	στρατιᾷ	ἀριστοποιεῖσθαι. ~καὶ ἀριστῶντι τῷ Ξενοφῶντι
[4, 1, 20]	ὃς πολλαχοῦ πολλοῦ ἄξιος τῇ	στρατιᾷ	εἰς τὰ τοιαῦτα ἐγένετο. ~καὶ
[4, 7, 1]	γὰρ χωρίον αἱρετέον· τῇ γὰρ	στρατιᾷ	οὐκ ἔστι τὰ ἐπιτήδεια, εἰ
[4, 1, 10]	νεωστὶ αἰχμάλωτα ἀνδράποδα ἐν τῇ	στρατιᾷ	πάντα ἀφεῖναι. (σχολαίαν γὰρ ἐποίουν
[4, 3, 20]	δὲ στρέψας πρὸς τοὺς Καρδούχους	ἀντία	τὰ ὅπλα ἔθετο, καὶ παρήγγειλε
[4, 3, 30]	ἔτι θᾶττον, οἱ δὲ Ἕλληνες	τἀναντία	στρέψαντες ἔφευγον διὰ τοῦ ποταμοῦ
[4, 5, 1]	δὲ τῆς χιόνος τὸ βάθος	ὀργυιά·	ὥστε καὶ τῶν ὑποζυγίων καὶ
[4, 4, 10]	γὰρ ἀλεεινὸν ἦν ἡ χιὼν	ἐπιπεπτωκυῖα	ὅτῳ μὴ παραρρυείη. (ἐπεὶ δὲ
[4, 3, 1]	πάσας μαχόμενοι διετέλεσαν, καὶ ἔπαθον	κακὰ	ὅσα οὐδὲ τὰ σύμπαντα ὑπὸ
[4, 7, 10]	δὲ τῆς προδρομῆς πλέον ἢ	δέκα	ἅμαξαι πετρῶν ἀνηλίσκοντο. (ὁ δὲ
[4, 6, 1]	(ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν σταθμοὺς δύο παρασάγγας	δέκα·	ἐπὶ δὲ τῇ εἰς τὸ
[4, 7, 20]	καὶ σκευὴν Περσικὴν καὶ δαρεικοὺς	δέκα·	ᾔτει δὲ μάλιστα τοὺς δακτυλίους,
[4, 4, 1]	δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς δύο παρασάγγας	δέκα	μέχρι ὑπερῆλθον τὰς πηγὰς τοῦ
[4, 4, 1]	τὴν ἑαυτοῦ δύναμιν ἀπέχων ὡς	δέκα	σταδίους· καὶ ἀφίκοντο εἰς βασίλεια
[4, 6, 20]	Χειρίσοφος τὸ στράτευμα πᾶν ὡς	δέκα	σταδίους πρὸς τοὺς πολεμίους, ὅπως
[4, 8, 1]	διὰ Μακρώνων σταθμοὺς τρεῖς παρασάγγας	δέκα.	τῇ πρώτῃ δὲ ἡμέρᾳ ἀφίκοντο
[4, 5, 20]	πώλους εἰς δασμὸν βασιλεῖ τρεφομένους	ἑπτακαίδεκα,	καὶ τὴν θυγατέρα τοῦ κωμάρχου
[4, 5, 1]	ἐπορεύθησαν σταθμοὺς ἐρήμους τρεῖς παρασάγγας	πεντεκαίδεκα	ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ποταμόν, καὶ
[4, 4, 1]	δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς τρεῖς παρασάγγας	πεντεκαίδεκα	ἐπὶ τὸν Τηλεβόαν ποταμόν. οὗτος
[4, 4, 1]	σταθμοὺς τρεῖς διὰ πεδίου παρασάγγας	πεντεκαίδεκα·	καὶ Τιρίβαζος παρηκολούθει ἔχων τὴν
[4, 5, 1]	καὶ πεδίου σταθμοὺς τρεῖς παρασάγγας	πεντεκαίδεκα.	ὁ δὲ τρίτος ἐγένετο χαλεπὸς
[4, 7, 10]	εἶχον δὲ καὶ δόρυ ὡς	πεντεκαίδεκα	πήχεων μίαν λόγχην ἔχον. (οὗτοι
[4, 7, 20]	καὶ δῆλον ἐγένετο ὅτι τούτου	ἕνεκα	ἔλθοι, οὐ τῆς τῶν Ἑλλήνων
[4, 1, 20]	ζῶντας προυθυμήθημεν λαβεῖν αὐτοῦ τούτου	ἕνεκα	ὅπως ἡγεμόσιν εἰδόσι τὴν χώραν
[4, 3, 10]	τὸν ποταμὸν γέροντά τε καὶ	γυναῖκα	καὶ παιδίσκας ὥσπερ μαρσίπους ἱματίων
[4, 1, 1]	τοὺς πολεμίους καταλαβεῖν τὰ ἄκρα.	(ἡνίκα	δ᾽ ἦν ἀμφὶ τὴν τελευταίαν
[4, 3, 1]	οἱ στρατηγοί· καὶ τὰ ἱερὰ	καλὰ	ἦν εὐθὺς ἐπὶ τοῦ πρώτου.
[4, 3, 10]	(ἀλλ᾽ οὔπω ἐξικνοῦντο· ἐπεὶ δὲ	καλὰ	ἦν τὰ σφάγια, ἐπαιάνιζον πάντες
[4, 3, 1]	Καρδούχων. (τότε μὲν οὖν ηὐλίσθησαν	μάλα	ἡδέως καὶ τἀπιτήδεια ἔχοντες καὶ
[4, 6, 10]	εἶναι κλέπτειν τὰ δημόσια, καὶ	μάλα	ὄντος δεινοῦ κινδύνου τῷ κλέπτοντι,
[4, 1, 20]	μὲν οὖν ἕτερος οὐκ ἔφη	μάλα	πολλῶν φόβων προσαγομένων· ἐπεὶ δὲ
[4, 6, 10]	ληφθῆτε κλέπτοντες, μαστιγοῦσθαι. νῦν οὖν	μάλα	σοι καιρός ἐστιν ἐπιδείξασθαι τὴν
[4, 6, 10]	ἰέναι καὶ λιπεῖν τὴν ὀπισθοφυλακίαν;	ἀλλὰ	ἄλλους πέμψον, ἂν μή τινες
[4, 8, 1]	ὅτι οὐ κακῶς γε ποιήσοντες,	ἀλλὰ	βασιλεῖ πολεμήσαντες ἀπερχόμεθα εἰς τὴν
[4, 8, 1]	διαλεχθῆναι. (ἀλλ᾽ οὐδὲν κωλύει, ἔφη,	ἀλλὰ	διαλέγου καὶ μάθε πρῶτον τίνες
[4, 7, 10]	μηδὲν λαμβάνειν αὐτόθεν τοὺς Ἕλληνας,	ἀλλὰ	διετράφησαν τοῖς κτήνεσιν ἃ ἐκ
[4, 7, 1]	ὅταν λωφήσωσιν οἱ λίθοι παραδραμεῖν.	(ἀλλὰ	εὐθύς, ἔφη ὁ Χειρίσοφος, ἐπειδὰν
[4, 7, 1]	ἄνθρωποι ὡς ἑβδομήκοντα, οὐχ ἁθρόοι	ἀλλὰ	καθ᾽ ἕνα, ἕκαστος φυλαττόμενος ὡς
[4, 6, 10]	μελετᾶν, καὶ οὐκ αἰσχρὸν εἶναι	ἀλλὰ	καλὸν κλέπτειν ὅσα μὴ κωλύει
[4, 2, 10]	ὀρθίοις τοῖς λόχοις, οὐ κύκλῳ	ἀλλὰ	καταλιπόντες ἄφοδον τοῖς πολεμίοις, εἰ
[4, 2, 1]	ἀνθρώπους· οἱ δὲ οὐκ ἐδέξαντο,	ἀλλὰ	λιπόντες τὴν ὁδὸν φεύγοντες ὀλίγοι
[4, 2, 1]	κατέχοντες. (οἱ δ᾽ οὐ κατεῖχον,	ἀλλὰ	μαστὸς ἦν ὑπὲρ αὐτῶν παρ᾽
[4, 6, 10]	ὄρους, ὡς μὴ πληγὰς λάβωμεν.	(ἀλλὰ	μέντοι, ἔφη ὁ Χειρίσοφος, κἀγὼ
[4, 8, 10]	τῇ ὅλῃ φάλαγγι κακὸν ἔσται.	(ἀλλά	μοι δοκεῖ ὀρθίους τοὺς λόχους
[4, 6, 10]	οὐκ ἄβατόν ἐστι τὸ ὄρος,	ἀλλὰ	νέμεται αἰξὶ καὶ βουσίν· ὥστε
[4, 7, 1]	θᾶττον γὰρ ἀναλώσουσι τοὺς λίθους.	ἀλλὰ	πορευώμεθα ἔνθεν ἡμῖν μικρόν τι
[4, 4, 10]	στρατηγοῖς οὐκ ἀσφαλὲς εἶναι διασκηνοῦν,	ἀλλὰ	συναγαγεῖν τὸ στράτευμα πάλιν. ἐντεῦθεν
[4, 3, 20]	δὲ στρατιῶται ἐβόων μὴ ἀπολείπεσθαι,	ἀλλὰ	συνεκβαίνειν ἐπὶ τὸ ὄρος. (Χειρίσοφος
[4, 1, 1]	μέγεθος, πάροδος δὲ οὐκ ἦν,	ἀλλὰ	τὰ Καρδούχεια ὄρη ἀπότομα ὑπὲρ
[4, 8, 10]	ὡς ἤρξαντο θεῖν, οὐκέτι ἔστησαν,	ἀλλὰ	φυγῇ ἄλλος ἄλλῃ ἐτράπετο. οἱ
[4, 2, 10]	ἔβαλλον, ἐγγὺς δ᾽ οὐ προσίεντο,	ἀλλὰ	φυγῇ λείπουσι τὸ χωρίον. καὶ
[4, 8, 20]	πολλὰ ἐχούσαις. ~καὶ τὰ μὲν	ἄλλα	οὐδὲν ὅ τι καὶ ἐθαύμασαν·
[4, 3, 1]	ἐγίγνοντο πρὸς τὰ τοξεύματα καὶ	τἆλλα	βέλη, ἀνεχώρησαν καὶ αὐτοῦ ἐστρατοπεδεύσαντο
[4, 1, 10]	καὶ δυνατώτατα ἔχοντας πορεύεσθαι, καταλιπόντας	τἆλλα,	καὶ ὅσα ἦν νεωστὶ αἰχμάλωτα
[4, 5, 1]	τῶν ὑποζυγίων καὶ τῶν ἀνδραπόδων	πολλὰ	ἀπώλετο καὶ τῶν στρατιωτῶν ὡς
[4, 6, 20]	ἐχόμενον, ἐγρηγόρεσαν καὶ ἔκαιον πυρὰ	πολλὰ	διὰ νυκτός. (ἐπειδὴ δὲ ἡμέρα
[4, 1, 10]	ηὐλίσθησαν· οἱ δὲ Καρδοῦχοι πυρὰ	πολλὰ	ἔκαιον κύκλῳ ἐπὶ τῶν ὀρέων
[4, 8, 10]	ἐν πολλαῖς κώμαις καὶ τἀπιτήδεια	πολλὰ	ἐχούσαις. ~καὶ τὰ μὲν ἄλλα
[4, 4, 10]	οὗτος γὰρ ἐδόκει καὶ πρότερον	πολλὰ	ἤδη ἀληθεῦσαι τοιαῦτα, τὰ ὄντα
[4, 8, 20]	καὶ ἐθαύμασαν· τὰ δὲ σμήνη	πολλὰ	ἦν αὐτόθι, καὶ τῶν κηρίων
[4, 1, 1]	τὰ ὄρη. τὰ δὲ ἐπιτήδεια	πολλὰ	ἦν λαμβάνειν, ἦσαν δὲ καὶ
[4, 5, 1]	δ᾽ ἦν ἐν τῷ σταθμῷ	πολλά·	οἱ δὲ ὀψὲ προσιόντες ξύλα
[4, 1, 10]	(σχολαίαν γὰρ ἐποίουν τὴν πορείαν	πολλὰ	ὄντα τὰ ὑποζύγια καὶ τὰ
[4, 2, 20]	καὶ ὁπότε αὐτοῖς τοῖς ἀναβᾶσι	πολλὰ	πράγματα παρεῖχον οἱ βάρβαροι πάλιν
[4, 4, 1]	στρατοπέδου ἔλεγον ὅτι κατίδοιεν νύκτωρ	πολλὰ	πυρὰ φαίνοντα. ~ἐδόκει δὴ τοῖς
[4, 6, 20]	ἔχοιεν τὰ ἄκρα, πυρὰ καίειν	πολλά.	(ταῦτα συνθέμενοι ἠρίστων· ἐκ δὲ
[4, 3, 1]	ἡδέως καὶ τἀπιτήδεια ἔχοντες καὶ	πολλὰ	τῶν παρεληλυθότων πόνων μνημονεύοντες. ἑπτὰ
[4, 7, 1]	ἄνδρες καὶ γυναῖκες καὶ κτήνη	πολλά,	Χειρίσοφος μὲν οὖν πρὸς τοῦτο
[4, 6, 20]	οὐ πολλοὶ αὐτῶν, γέρρα δὲ	πάμπολλα	ἐλήφθη· ἃ οἱ Ἕλληνες ταῖς
[4, 3, 1]	ἐλεύθεροί τε καὶ ἄλκιμοι εἶναι·	ὅπλα	δ᾽ εἶχον γέρρα μακρὰ καὶ
[4, 3, 20]	πρὸς τοὺς Καρδούχους ἀντία τὰ	ὅπλα	ἔθετο, καὶ παρήγγειλε τοῖς λοχαγοῖς
[4, 3, 1]	ἐπί τε τῆς κεφαλῆς τὰ	ὅπλα	εἴ τις φέροι, γυμνοὶ ἐγίγνοντο
[4, 2, 10]	ἐν τῷ ὁμαλῷ θέσθαι τὰ	ὅπλα	εἶπε. (καὶ ἐν τούτῳ τῷ
[4, 2, 20]	πρὸς τοὺς ἄλλους ἔνθα τὰ	ὅπλα	ἔκειντο, ἵεντο δὴ οἱ πολέμιοι
[4, 3, 1]	οὔτ᾽ ἐν τῷ ὕδατι τὰ	ὅπλα	ἦν ἔχειν· εἰ δὲ μή,
[4, 3, 10]	ὄχθας τοῦ ποταμοῦ, ἔθεντο τὰ	ὅπλα,	καὶ αὐτὸς πρῶτος Χειρίσοφος στεφανωσάμενος
[4, 3, 10]	στεφανωσάμενος καὶ ἀποδὺς ἐλάμβανε τὰ	ὅπλα	καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσι παρήγγελλε,
[4, 4, 10]	ἄπλετος, ὥστε ἀπέκρυψε καὶ τὰ	ὅπλα	καὶ τοὺς ἀνθρώπους κατακειμένους· καὶ
[4, 5, 1]	δὲ τὴν νύκτα πῦρ καίοντες·	ξύλα	δ᾽ ἦν ἐν τῷ σταθμῷ
[4, 5, 1]	πολλά· οἱ δὲ ὀψὲ προσιόντες	ξύλα	οὐκ εἶχον. οἱ οὖν πάλαι
[4, 4, 10]	Ξενοφῶν ἐτόλμησε γυμνὸς ἀναστὰς σχίζειν	ξύλα,	τάχ᾽ ἀναστάς τις καὶ ἄλλος
[4, 7, 1]	δ᾽ ἂν καταληφθῇ, οὕτω διατίθεται.	ἅμα	δ᾽ ἔδειξε συντετριμμένους ἀνθρώπους καὶ
[4, 3, 1]	οὖν ἀπηλλαγμένοι τούτων ἡδέως ἐκοιμήθησαν.	(ἅμα	δὲ τῇ ἡμέρᾳ ὁρῶσιν ἱππέας
[4, 1, 10]	τῶν ὀρέων καὶ συνεώρων ἀλλήλους.	(ἅμα	δὲ τῇ ἡμέρᾳ συνελθοῦσι τοῖς
[4, 2, 1]	τὸ ἄκρον, τὸ χωρίον φυλάττειν,	ἅμα	δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ σάλπιγγι
[4, 1, 1]	ποιοῦνται, ἅμα μὲν λαθεῖν πειρώμενοι,	ἅμα	δὲ φθάσαι πρὶν τοὺς πολεμίους
[4, 1, 10]	οὐχ ὑπέμενεν, ἀλλ᾽ ἠναγκάζοντο φεύγοντες	ἅμα	μάχεσθαι. καὶ νῦν δύο καλώ
[4, 1, 1]	τοὺς Καρδούχους ἐμβολὴν ὧδε ποιοῦνται,	ἅμα	μὲν λαθεῖν πειρώμενοι, ἅμα δὲ
[4, 1, 1]	ἀναστάντες ἀπὸ παραγγέλσεως πορευόμενοι ἀφικνοῦνται	ἅμα	τῇ ἡμέρᾳ πρὸς τὸ ὄρος.
[4, 7, 10]	ἠνέχθη. (ἐνταῦθα δὴ δεινὸν ἦν	θέαμα.	αἱ γὰρ γυναῖκες ῥίπτουσαι τὰ
[4, 1, 10]	ἕπεσθαι, ὥστε δῆλον ἦν ὅτι	πρᾶγμά	τι εἴη· σχολὴ δ᾽ οὐκ
[4, 6, 20]	καὶ Νικόμαχος Οἰταῖος γυμνῆτας· καὶ	σύνθημα	ἐποιήσαντο, ὁπότε ἔχοιεν τὰ ἄκρα,
[4, 5, 10]	(ἦν δὲ τοῖς μὲν ὀφθαλμοῖς	ἐπικούρημα	τῆς χιόνος εἴ τις μέλαν
[4, 4, 10]	ἐχρίοντο· (πολὺ γὰρ ἐνταῦθα ηὑρίσκετο	χρῖμα,	ᾧ ἐχρῶντο ἀντ᾽ ἐλαίου, σύειον
[4, 7, 20]	τὸ ὄρος τῇ πέμπτῃ ἡμέρᾳ·	ὄνομα	δὲ τῷ ὄρει ἦν Θήχης.
[4, 1, 1]	ἦν, ἀλλὰ τὰ Καρδούχεια ὄρη	ἀπότομα	ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ ποταμοῦ ἐκρέματο,
[4, 5, 20]	τις διψᾐη λαβόντα εἰς τὸ	στόμα	μύζειν. καὶ πάνυ ἄκρατος ἦν,
[4, 5, 20]	οἰκίαι ἦσαν κατάγειοι, τὸ μὲν	στόμα	ὥσπερ φρέατος, κάτω δ᾽ εὐρεῖαι·
[4, 5, 20]	ὅτι ὅλον οὕτως ἀναπαύοιτο τὸ	στράτευμα.	(ἐνταῦθα καὶ οἱ περὶ Ξενοφῶντα
[4, 6, 1]	ὅπως ἐπὶ φάλαγγος γένοιτο τὸ	στράτευμα.	(ἐπεὶ δὲ ἦλθον οἱ ὀπισθοφύλακες,
[4, 3, 20]	τὴν ταχίστην πρὸς τὸ διαβαῖνον	στράτευμα·	καὶ γὰρ οἱ Καρδοῦχοι φανεροὶ
[4, 4, 10]	οἱ δὲ ἠρώτων αὐτὸν τὸ	στράτευμα	ὁπόσον τε εἴη καὶ ἐπὶ
[4, 4, 10]	εἶναι διασκηνοῦν, ἀλλὰ συναγαγεῖν τὸ	στράτευμα	πάλιν. ἐντεῦθεν συνῆλθον· καὶ γὰρ
[4, 5, 1]	τάχιστα πρὶν ἢ συλλεγῆναι τὸ	στράτευμα	πάλιν καὶ καταλαβεῖν τὰ στενά.
[4, 7, 10]	τὸν Καλλίμαχον ἃ ἐποίει τὸ	στράτευμα	πᾶν θεώμενον, δείσας μὴ οὐ
[4, 6, 20]	ἀρίστου προήγαγεν ὁ Χειρίσοφος τὸ	στράτευμα	πᾶν ὡς δέκα σταδίους πρὸς
[4, 2, 10]	ᾧ δὲ τὸ μὲν ἄλλο	στράτευμα	παρῄει, οἱ δὲ ταῦτα διελέγοντο,
[4, 4, 10]	τοῖς στρατηγοῖς ταῦτα ἔδοξε τὸ	στράτευμα	συναγαγεῖν· καὶ εὐθὺς φύλακας καταλιπόντες
[4, 5, 10]	τὸν κώμαρχον συνεισέρχονται εἰς τὸ	ἔρυμα	σὺν ταῖς ὑδροφόροις. (Χειρίσοφος μὲν
[4, 5, 20]	καὶ πάνυ ἡδὺ συμμαθόντι τὸ	πῶμα	ἦν. (ὁ δὲ Ξενοφῶν τὸν
[4, 3, 20]	ὀπισθοφυλάκων λαβὼν τοὺς εὐζωνοτάτους ἔθει	ἀνὰ	κράτος πάλιν ἐπὶ τὸν πόρον
[4, 3, 20]	τῶν ἀμφὶ Χειρίσοφον ἐπεὶ ἑώρων	ἀνὰ	κράτος φεύγοντας, εἵποντο· οἱ δὲ
[4, 3, 20]	τοὔμπαλιν, δείσαντες μὴ ἀποληφθείησαν φεύγουσιν	ἀνὰ	κράτος ὡς πρὸς τὴν τοῦ
[4, 6, 1]	(μετὰ τοῦτο ἐπορεύθησαν ἑπτὰ σταθμοὺς	ἀνὰ	πέντε παρασάγγας τῆς ἡμέρας παρὰ
[4, 3, 10]	(καὶ τότε ἔλεγον ὅτι τυγχάνοιεν	φρύγανα	συλλέγοντες ὡς ἐπὶ πῦρ, κἄπειτα
[4, 1, 10]	ἦν πορεύεσθαι· οὐ γὰρ ἦν	ἱκανὰ	τἀπιτήδεια. καὶ ἡγεῖτο μὲν Χειρίσοφος,
[4, 7, 1]	ἑβδομήκοντα, οὐχ ἁθρόοι ἀλλὰ καθ᾽	ἕνα,	ἕκαστος φυλαττόμενος ὡς ἐδύνατο. (Ἀγασίας
[4, 7, 1]	δένδροις ἑστάναι πλέον ἢ τὸν	ἕνα	λόχον. ~ἔνθα δὴ Καλλίμαχος μηχανᾶταί
[4, 1, 1]	σὺν τοῖς ὀπισθοφύλαξιν ὁπλίταις εἵπετο	οὐδένα	ἔχων γυμνῆτα· οὐδεὶς γὰρ κίνδυνος
[4, 4, 1]	κώμας· οὐ γὰρ ἑώρων πολέμιον	οὐδένα	καὶ ἀσφαλὲς ἐδόκει εἶναι διὰ
[4, 7, 10]	Λουσιέα, ἑταίρους ὄντας, οὐδὲ ἄλλον	οὐδένα	χωρεῖ αὐτός, καὶ παρέρχεται πάντας.
[4, 5, 10]	συνειλεγμένοι τινὲς καὶ τὰ μὴ	δυνάμενα	τῶν ὑποζυγίων ἥρπαζον καὶ ἀλλήλοις
[4, 7, 10]	δὲ τῶν πτερύγων σπάρτα πυκνὰ	ἐστραμμένα.	(εἶχον δὲ καὶ κνημῖδας καὶ
[4, 3, 20]	ἐπεὶ τὰ πέραν ἑώρα καλῶς	γιγνόμενα,	ἀπεχώρει τὴν ταχίστην πρὸς τὸ
[4, 2, 10]	τοῦ ἄκρου καθορῶντες τὰ ὄπισθεν	γιγνόμενα	πάντες ἐπὶ τοὺς ὀπισθοφύλακας ἐχώρουν.
[4, 3, 20]	ἐπιδιῶξαι ἔλαβε τῶν σκευοφόρων τὰ	ὑπολειπόμενα	καὶ μετὰ τούτων ἐσθῆτά τε
[4, 2, 10]	ἅτε διὰ στενῆς τῆς ὁδοῦ	πορευόμενα)	καταλείπει ἐπὶ τοῦ λόφου λοχαγοὺς
[4, 5, 1]	στράτευμα πάλιν καὶ καταλαβεῖν τὰ	στενά.	συσκευασάμενοι δ᾽ εὐθὺς ἐπορεύοντο διὰ
[4, 6, 1]	πορευόμενος, ἀπέχων εἰς τριάκοντα σταδίους,	ἵνα	μὴ κατὰ κέρας ἄγων πλησιάσῃ
[4, 1, 10]	πάλιν ἀναχάζοντες σχολῇ πορεύεσθαι· καὶ	θαμινὰ	παρήγγελλεν ὁ Ξενοφῶν ὑπομένειν, ὅτε
[4, 1, 20]	τοὺς ἀνθρώπους ἤλεγχον διαλαβόντες εἴ	τινα	εἰδεῖεν ἄλλην ὁδὸν ἢ τὴν
[4, 5, 10]	τετηκέναι· καὶ ἐτετήκει διὰ κρήνην	τινὰ	ἣ πλησίον ἦν ἀτμίζουσα ἐν
[4, 7, 10]	καὶ Αἰνείας Στυμφάλιος λοχαγὸς ἰδών	τινα	θέοντα ὡς ῥίψοντα ἑαυτὸν στολὴν
[4, 5, 30]	μὲν οὐδὲν ἐδέχετο, ὅπου δέ	τινα	τῶν συγγενῶν ἴδοι, πρὸς ἑαυτὸν
[4, 5, 20]	ἔχοντες τὸν κώμαρχον καὶ τὰ	τέκνα	αὐτοῦ ὁμοῦ ἐν ὀφθαλμοῖς. ~τῇ
[4, 7, 10]	ἀντὶ δὲ τῶν πτερύγων σπάρτα	πυκνὰ	ἐστραμμένα. (εἶχον δὲ καὶ κνημῖδας
[4, 5, 20]	οἶες, βόες, ὄρνιθες, καὶ τὰ	ἔκγονα	τούτων· τὰ δὲ κτήνη πάντα
[4, 5, 10]	διὰ τὸ ἐκλελοιπέναι αὐτόθι τὴν	χιόνα	εἴκαζον τετηκέναι· καὶ ἐτετήκει διὰ
[4, 2, 1]	αὐτοὺς ἐμφαγόντας πορεύεσθαι. καὶ τὸν	ἡγεμόνα	δήσαντες παραδιδόασιν αὐτοῖς, καὶ συντίθενται
[4, 2, 1]	ἡμίσεις ἐπορεύετο ᾗπερ οἱ τὸν	ἡγεμόνα	ἔχοντες· εὐοδωτάτη γὰρ ἦν τοῖς
[4, 2, 20]	λαβόντες τοὺς νεκροὺς ἀπέδοσαν τὸν	ἡγεμόνα·	καὶ πάντα ἐποίησαν τοῖς ἀποθανοῦσιν
[4, 2, 1]	ψόφῳ. (οἱ δ᾽ ἔχοντες τὸν	ἡγεμόνα	κύκλῳ περιιόντες καταλαμβάνουσι τοὺς φύλακας
[4, 7, 20]	ἄλλοις διεκελεύετο. (μετὰ ταῦτα τὸν	ἡγεμόνα	οἱ Ἕλληνες ἀποπέμπουσι δῶρα δόντες
[4, 6, 1]	ἡμέρα ἦν ὀγδόη, τὸν μὲν	ἡγεμόνα	παραδίδωσι Χειρισόφῳ, τοὺς δὲ οἰκέτας
[4, 7, 10]	χώρας ὁ ἄρχων τοῖς Ἕλλησιν	ἡγεμόνα	πέμπει, ὅπως διὰ τῆς ἑαυτῶν
[4, 4, 10]	μένουσι Σοφαίνετον Στυμφάλιον ἐπορεύοντο ἔχοντες	ἡγεμόνα	τὸν ἁλόντα ἄνθρωπον. ~ἐπειδὴ δὲ
[4, 7, 10]	εἴκοσι πρὸς πόλιν μεγάλην καὶ	εὐδαίμονα	καὶ οἰκουμένην ἣ ἐκαλεῖτο Γυμνιάς.
[4, 8, 20]	τῷ σωτῆρι καὶ τῷ Ἡρακλεῖ	ἡγεμόσυνα	καὶ τοῖς ἄλλοις θεοῖς ἃ
[4, 8, 20]	ἃ ηὔξαντο. ἐποίησαν δὲ καὶ	ἀγῶνα	γυμνικὸν ἐν τῷ ὄρει ἔνθαπερ
[4, 2, 20]	καὶ τοξόται ἦσαν· εἶχον δὲ	τόξα	ἐγγὺς τριπήχη, τὰ δὲ τοξεύματα
[4, 2, 20]	οὐδὲν γὰρ εἶχον ἄλλο ἢ	τόξα	καὶ σφενδόνας. (ἄριστοι δὲ καὶ
[4, 4, 1]	οἴνους παλαιοὺς εὐώδεις, ἀσταφίδας, ὄσπρια	παντοδαπά.	τῶν δὲ ἀποσκεδαννυμένων τινὲς ἀπὸ
[4, 3, 10]	καὶ τὸν πόρον καὶ τὰ	λοιπὰ	ἀγαθὰ ἐπιτελέσαι. σπείσας δ᾽ εὐθὺς
[4, 2, 10]	κυκλωθέντες πολιορκοῖντο ἀπολιπεῖν. οἱ δ᾽	ἄρα	ἀπὸ τοῦ ἄκρου καθορῶντες τὰ
[4, 6, 10]	κλέπτητε καὶ πειρᾶσθε λανθάνειν, νόμιμον	ἄρα	ὑμῖν ἐστιν, ἐὰν ληφθῆτε κλέπτοντες,
[4, 5, 10]	δ᾽ ἑρμηνεὺς εἶπε περσιστὶ ὅτι	παρὰ	βασιλέως πορεύονται πρὸς τὸν σατράπην.
[4, 3, 20]	παρ᾽ αὐτῷ ἀσφαλῶς εἶχε, πέμπει	παρὰ	Ξενοφῶντα τοὺς πελταστὰς καὶ σφενδονήτας
[4, 7, 10]	καὶ κνημῖδας καὶ κράνη καὶ	παρὰ	τὴν ζώνην μαχαίριον ὅσον ξυήλην
[4, 3, 1]	κώμαις ταῖς ὑπὲρ τοῦ πεδίου	παρὰ	τὸν Κεντρίτην ποταμόν, εὖρος ὡς
[4, 3, 1]	βέλη, ἀνεχώρησαν καὶ αὐτοῦ ἐστρατοπεδεύσαντο	παρὰ	τὸν ποταμόν. (ἔνθα δὲ αὐτοὶ
[4, 3, 20]	προσποιούμενος ταύτῃ διαβὰς ἀποκλείσειν τοὺς	παρὰ	τὸν ποταμὸν ἱππέας. (οἱ δὲ
[4, 6, 1]	ἀνὰ πέντε παρασάγγας τῆς ἡμέρας	παρὰ	τὸν Φᾶσιν ποταμόν, εὖρος πλεθριαῖον.
[4, 3, 10]	δ᾽ εὐθὺς ἦγε τοὺς νεανίσκους	παρὰ	τὸν Χειρίσοφον, καὶ διηγοῦνται ταὐτά.
[4, 7, 20]	τοὺς δακτυλίους, καὶ ἔλαβε πολλοὺς	παρὰ	τῶν στρατιωτῶν. κώμην δὲ δείξας
[4, 3, 1]	παρατεταγμένοι οὗτοι ἦσαν τρία ἢ	τέτταρα	πλέθρα ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ ἀπεῖχον·
[4, 5, 10]	τινες ἐπ᾽ αὐτούς, πορευόμενοι πρὶν	τέτταρα	στάδια διελθεῖν ἐντυγχάνουσιν ἐν τῇ
[4, 2, 1]	περιιόντες. (ἐπεὶ δὲ ἦσαν ἐπὶ	χαράδρᾳ	οἱ ὀπισθοφύλακες ἣν ἔδει διαβάντας
[4, 4, 10]	μὲν πυρὰ οὐκ ἔφη ἰδεῖν,	ἄνδρα	δὲ συλλαβὼν ἧκεν ἄγων ἔχοντα
[4, 7, 1]	τοῦτο οὖν ἀπῆλθον ὑπὸ τὰ	δένδρα	ἄνθρωποι ὡς ἑβδομήκοντα, οὐχ ἁθρόοι
[4, 8, 1]	πιστὰ εὐθὺς οἱ Μάκρωνες τὰ	δένδρα	συνεξέκοπτον τήν τε ὁδὸν ὡδοποίουν
[4, 8, 20]	ἀλλ᾽ οἱ μὲν ὀλίγον ἐδηδοκότες	σφόδρα	μεθύουσιν ἐᾐκεσαν, οἱ δὲ πολὺ
[4, 3, 1]	παρόντες οἱ στρατηγοί· καὶ τὰ	ἱερὰ	καλὰ ἦν εὐθὺς ἐπὶ τοῦ
[4, 8, 1]	παρασάγγας δέκα. τῇ πρώτῃ δὲ	ἡμέρᾳ	ἀφίκοντο ἐπὶ τὸν ποταμὸν ὃς
[4, 6, 20]	πολλὰ διὰ νυκτός. (ἐπειδὴ δὲ	ἡμέρα	ἐγένετο Χειρίσοφος μὲν θυσάμενος ἦγε
[4, 6, 1]	μέχρι τῆς γαστρός. ~ἐπεὶ δ᾽	ἡμέρα	ἦν ὀγδόη, τὸν μὲν ἡγεμόνα
[4, 5, 30]	ἐν ὀφθαλμοῖς. ~τῇ δ᾽ ἐπιούσῃ	ἡμέρᾳ	Ξενοφῶν λαβὼν τὸν κώμαρχον πρὸς
[4, 7, 1]	τῶν ὀπισθοφυλάκων λοχαγῶν ἐκείνῃ τῇ	ἡμέρᾳ·	οἱ δὲ ἄλλοι λοχαγοὶ ἔμενον
[4, 7, 20]	ἐπὶ τὸ ὄρος τῇ πέμπτῃ	ἡμέρᾳ·	ὄνομα δὲ τῷ ὄρει ἦν
[4, 3, 1]	ἡδέως ἐκοιμήθησαν. (ἅμα δὲ τῇ	ἡμέρᾳ	ὁρῶσιν ἱππέας που πέραν τοῦ
[4, 1, 1]	παραγγέλσεως πορευόμενοι ἀφικνοῦνται ἅμα τῇ	ἡμέρᾳ	πρὸς τὸ ὄρος. (ἔνθα δὴ
[4, 1, 10]	συνεώρων ἀλλήλους. (ἅμα δὲ τῇ	ἡμέρᾳ	συνελθοῦσι τοῖς στρατηγοῖς καὶ λοχαγοῖς
[4, 2, 1]	χωρίον φυλάττειν, ἅμα δὲ τῇ	ἡμέρᾳ	τῇ σάλπιγγι σημαίνειν· καὶ τοὺς
[4, 2, 1]	νύκτα ἐνταῦθα διήγαγον· ἐπεὶ δ᾽	ἡμέρα	ὑπέφαινεν, ἐπορεύοντο σιγῇ συντεταγμένοι ἐπὶ
[4, 2, 1]	πολεμίους ἦν οἳ ἐπὶ τῇ	φανερᾷ	ὁδῷ ἐκάθηντο. (καὶ τὴν μὲν
[4, 7, 20]	ἣν πορεύσονται εἰς Μάκρωνας, ἐπεὶ	ἑσπέρα	ἐγένετο, ᾤχετο τῆς νυκτὸς ἀπιών.
[4, 5, 20]	βασιλεῖ τρεφομένους ἑπτακαίδεκα, καὶ τὴν	θυγατέρα	τοῦ κωμάρχου ἐνάτην ἡμέραν γεγαμημένην·
[4, 6, 10]	τραχεῖα τοῖς ποσὶν ἀμαχεὶ ἰοῦσιν	εὐμενεστέρα	ἢ ἡ ὁμαλὴ τὰς κεφαλὰς
[4, 3, 10]	ἡγοῦντο δ᾽ οἱ νεανίσκοι ἐν	ἀριστερᾷ	ἔχοντες τὸν ποταμόν· ὁδὸς δὲ
[4, 3, 10]	λόχους ὀρθίους, τοὺς μὲν ἐν	ἀριστερᾷ	τοὺς δ᾽ ἐν δεξιᾷ ἑαυτοῦ.
[4, 5, 30]	βούλοιτο προπιεῖν, εἷλκεν ἐπὶ τὸν	κρατῆρα,	ἔνθεν ἐπικύψαντα ἔδει ῥοφοῦντα πίνειν
[4, 3, 1]	οὗτοι ἦσαν τρία ἢ τέτταρα	πλέθρα	ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ ἀπεῖχον· ὁδὸς
[4, 7, 1]	καὶ σὺ ὁρᾷς, σχεδὸν τρία	ἡμίπλεθρά	ἐστιν ὃ δεῖ βαλλομένους διελθεῖν·
[4, 6, 20]	τὸ ὄρος καταλαβόντες κατὰ τὰ	ἄκρα	ἐπῇσαν. (τῶν δὲ πολεμίων τὸ
[4, 1, 1]	πρὶν τοὺς πολεμίους καταλαβεῖν τὰ	ἄκρα.	(ἡνίκα δ᾽ ἦν ἀμφὶ τὴν
[4, 6, 20]	ἀλλήλοις, συμμιγνύασιν οἱ κατὰ τὰ	ἄκρα,	καὶ νικῶσιν οἱ Ἕλληνες καὶ
[4, 3, 20]	ἐκλείπουσι τὰ ὑπὲρ τοῦ ποταμοῦ	ἄκρα.	(Ξενοφῶν δ᾽ ἐπεὶ τὰ πέραν
[4, 6, 20]	αὐτῶν ἀπήντα τοῖς κατὰ τὰ	ἄκρα.	πρὶν δὲ ὁμοῦ εἶναι τοὺς
[4, 6, 20]	σύνθημα ἐποιήσαντο, ὁπότε ἔχοιεν τὰ	ἄκρα,	πυρὰ καίειν πολλά. (ταῦτα συνθέμενοι
[4, 3, 1]	εἶναι· ὅπλα δ᾽ εἶχον γέρρα	μακρὰ	καὶ λόγχας. (αἱ δὲ ὄχθαι
[4, 7, 10]	πάντας. (ὁ δὲ Καλλίμαχος ὡς	ὁρᾷ	αὐτὸν παριόντα, ἐπιλαμβάνεται αὐτοῦ τῆς
[4, 7, 10]	ἀνηλίσκοντο. (ὁ δὲ Ἀγασίας ὡς	ὁρᾷ	τὸν Καλλίμαχον ἃ ἐποίει τὸ
[4, 3, 20]	καλὴν καὶ ἐκπώματα. (καὶ τὰ	σκευοφόρα	τῶν Ἑλλήνων καὶ ὁ ὄχλος
[4, 6, 20]	ἀπέθανον μὲν οὐ πολλοὶ αὐτῶν,	γέρρα	δὲ πάμπολλα ἐλήφθη· ἃ οἱ
[4, 7, 20]	καὶ ἐζώγρησαν ἐνέδραν ποιησάμενοι, καὶ	γέρρα	ἔλαβον δασειῶν βοῶν ὠμοβόεια ἀμφὶ
[4, 8, 1]	ἐξελθεῖν. (οἱ δὲ Μάκρωνες ἔχοντες	γέρρα	καὶ λόγχας καὶ τριχίνους χιτῶνας
[4, 7, 20]	καὶ βακτηρίας καὶ τὰ αἰχμάλωτα	γέρρα,	καὶ ὁ ἡγεμὼν αὐτός τε
[4, 7, 20]	ἡγεμὼν αὐτός τε κατέτεμνε τὰ	γέρρα	καὶ τοῖς ἄλλοις διεκελεύετο. (μετὰ
[4, 3, 1]	ἄλκιμοι εἶναι· ὅπλα δ᾽ εἶχον	γέρρα	μακρὰ καὶ λόγχας. (αἱ δὲ
[4, 3, 10]	ὥσπερ μαρσίπους ἱματίων κατατιθεμένους ἐν	πέτρᾳ	ἀντρώδει. (ἰδοῦσι δὲ σφίσι δόξαι
[4, 6, 20]	ἐποιήσαντο, ὁπότε ἔχοιεν τὰ ἄκρα,	πυρὰ	καίειν πολλά. (ταῦτα συνθέμενοι ἠρίστων·
[4, 4, 10]	ὄντα. (πορευθεὶς δὲ τὰ μὲν	πυρὰ	οὐκ ἔφη ἰδεῖν, ἄνδρα δὲ
[4, 4, 10]	ἔφασαν οἱ ἀποσκεδαννύμενοι καθορᾶν τὰ	πυρά·	οὗτος γὰρ ἐδόκει καὶ πρότερον
[4, 6, 20]	ὄρος ἐχόμενον, ἐγρηγόρεσαν καὶ ἔκαιον	πυρὰ	πολλὰ διὰ νυκτός. (ἐπειδὴ δὲ
[4, 1, 10]	κώμαις ηὐλίσθησαν· οἱ δὲ Καρδοῦχοι	πυρὰ	πολλὰ ἔκαιον κύκλῳ ἐπὶ τῶν
[4, 4, 1]	ἔλεγον ὅτι κατίδοιεν νύκτωρ πολλὰ	πυρὰ	φαίνοντα. ~ἐδόκει δὴ τοῖς στρατηγοῖς
[4, 7, 1]	ἐπιτήδεια ἐπέλειπε· χωρία γὰρ ᾤκουν	ἰσχυρὰ	οἱ Τάοχοι, ἐν οἷς καὶ
[4, 6, 10]	εἰ δυναίμεθα, μᾶλλον ἢ πρὸς	ἰσχυρὰ	χωρία καὶ ἀνθρώπους παρεσκευασμένους μάχεσθαι.
[4, 6, 1]	κατέχουσι τὰς ὑπερβολὰς τοῦ ὄρους·	ὥρα	δὲ βουλεύεσθαι ὅπως ὡς κάλλιστα
[4, 6, 10]	οἱ κράτιστοι ἄρχειν ἀξιοῦνται· ὥστε	ὥρα	καὶ σοὶ ἐπιδείκνυσθαι τὴν παιδείαν.
[4, 7, 20]	τὸν ἡγεμόνα οἱ Ἕλληνες ἀποπέμπουσι	δῶρα	δόντες ἀπὸ κοινοῦ ἵππον καὶ
[4, 3, 20]	(Ξενοφῶν δ᾽ ἐπεὶ τὰ πέραν	ἑώρα	καλῶς γιγνόμενα, ἀπεχώρει τὴν ταχίστην
[4, 8, 20]	Σινωπέων ἀποικίαν, ἐν τῇ Κόλχων	χώρᾳ.	ἐνταῦθα ἔμειναν ἡμέρας ἀμφὶ τὰς
[4, 5, 30]	περσίζοντος ἑρμηνέως τίς εἴη ἡ	χώρα.	ὁ δ᾽ ἔλεγεν ὅτι Ἀρμενία.
[4, 4, 1]	χιόνος. (ἐνταῦθα εἶχον τὰ ἐπιτήδεια	ὅσα	ἐστὶν ἀγαθά, ἱερεῖα, σῖτον, οἴνους
[4, 1, 10]	ἔχοντας πορεύεσθαι, καταλιπόντας τἆλλα, καὶ	ὅσα	ἦν νεωστὶ αἰχμάλωτα ἀνδράποδα ἐν
[4, 1, 1]	~Βιβλίον Δ.	~ὅσα	μὲν δὴ ἐν τῇ ἀναβάσει
[4, 1, 1]	ἐγένετο μέχρι τῆς μάχης, καὶ	ὅσα	μετὰ τὴν μάχην ἐν ταῖς
[4, 6, 10]	αἰσχρὸν εἶναι ἀλλὰ καλὸν κλέπτειν	ὅσα	μὴ κωλύει νόμος. (ὅπως δὲ
[4, 3, 1]	μαχόμενοι διετέλεσαν, καὶ ἔπαθον κακὰ	ὅσα	οὐδὲ τὰ σύμπαντα ὑπὸ βασιλέως
[4, 1, 1]	Κύρῳ ἀναβάντες Ἕλληνες ἐποιήσαντο, καὶ	ὅσα	παραβάντος τὰς σπονδὰς βασιλέως καὶ
[4, 3, 1]	ὁδὸς δὲ μία ὁρωμένη ἦν	ἄγουσα	ἄνω ὥσπερ χειροποίητος· ταύτῃ ἐπειρῶντο
[4, 5, 10]	κρήνην τινὰ ἣ πλησίον ἦν	ἀτμίζουσα	ἐν νάπῃ. ἐνταῦθ᾽ ἐκτραπόμενοι ἐκάθηντο
[4, 3, 10]	δὲ πρόσθεν διαβῆναι πρὶν βρέξαι	τὰ	αἰδοῖα· (καὶ διαβάντες, λαβόντες τὰ
[4, 7, 20]	πλῆθος ὠμοβοείων καὶ βακτηρίας καὶ	τὰ	αἰχμάλωτα γέρρα, καὶ ὁ ἡγεμὼν
[4, 1, 10]	πολλὰ ὄντα τὰ ὑποζύγια καὶ	τὰ	αἰχμάλωτα, πολλοὶ δὲ οἱ ἐπὶ
[4, 6, 20]	δὲ τὸ ὄρος καταλαβόντες κατὰ	τὰ	ἄκρα ἐπῇσαν. (τῶν δὲ πολεμίων
[4, 1, 1]	φθάσαι πρὶν τοὺς πολεμίους καταλαβεῖν	τὰ	ἄκρα. (ἡνίκα δ᾽ ἦν ἀμφὶ
[4, 6, 20]	πολλοὺς ἀλλήλοις, συμμιγνύασιν οἱ κατὰ	τὰ	ἄκρα, καὶ νικῶσιν οἱ Ἕλληνες
[4, 6, 20]	δ᾽ αὐτῶν ἀπήντα τοῖς κατὰ	τὰ	ἄκρα. πρὶν δὲ ὁμοῦ εἶναι
[4, 6, 20]	καὶ σύνθημα ἐποιήσαντο, ὁπότε ἔχοιεν	τὰ	ἄκρα, πυρὰ καίειν πολλά. (ταῦτα
[4, 1, 10]	Ἑλλήνων ἔδοξε τῶν τε ὑποζυγίων	τὰ	ἀναγκαῖα καὶ δυνατώτατα ἔχοντας πορεύεσθαι,
[4, 3, 20]	τοῖς τελευταίοις. (καὶ Χειρίσοφος μὲν	τὰ	ἄνω κατεῖχε, Λύκιος δὲ σὺν
[4, 5, 10]	καὶ γὰρ ἦσαν, ἐπειδὴ ἐπέλιπε	τὰ	ἀρχαῖα ὑποδήματα, καρβάτιναι πεποιημέναι ἐκ
[4, 7, 20]	ὁ ἡγεμὼν αὐτός τε κατέτεμνε	τὰ	γέρρα καὶ τοῖς ἄλλοις διεκελεύετο.
[4, 1, 1]	παῖδας ἔφευγον ἐπὶ τὰ ὄρη.	τὰ	δὲ ἐπιτήδεια πολλὰ ἦν λαμβάνειν,
[4, 1, 10]	ἐπορεύθησαν, τὰ μέν τι μαχόμενοι	τὰ	δὲ καὶ ἀναπαυόμενοι. (εἰς δὲ
[4, 5, 20]	ὄρνιθες, καὶ τὰ ἔκγονα τούτων·	τὰ	δὲ κτήνη πάντα χιλῷ ἔνδον
[4, 8, 20]	οὐδὲν ὅ τι καὶ ἐθαύμασαν·	τὰ	δὲ σμήνη πολλὰ ἦν αὐτόθι,
[4, 2, 20]	τόξου τῷ ἀριστερῷ ποδὶ προσβαίνοντες.	τὰ	δὲ τοξεύματα ἐχώρει διὰ τῶν
[4, 2, 20]	εἶχον δὲ τόξα ἐγγὺς τριπήχη,	τὰ	δὲ τοξεύματα πλέον ἢ διπήχη·
[4, 3, 10]	ἥμισυ ἔτι ὑπομένειν σὺν Ξενοφῶντι,	τὰ	δὲ ὑποζύγια καὶ τὸν ὄχλον
[4, 2, 10]	ἂν ἐπορεύθησαν ᾗπερ οἱ ἄλλοι,	τὰ	δὲ ὑποζύγια οὐκ ἦν ἄλλῃ
[4, 7, 1]	μετὰ τοῦτο οὖν ἀπῆλθον ὑπὸ	τὰ	δένδρα ἄνθρωποι ὡς ἑβδομήκοντα, οὐχ
[4, 8, 1]	τὰ πιστὰ εὐθὺς οἱ Μάκρωνες	τὰ	δένδρα συνεξέκοπτον τήν τε ὁδὸν
[4, 8, 20]	(ἐπειδὴ δὲ ἡ θυσία ἐγένετο,	τὰ	δέρματα παρέδοσαν τῷ Δρακοντίῳ, καὶ
[4, 6, 10]	Ἀθηναίους ἀκούω δεινοὺς εἶναι κλέπτειν	τὰ	δημόσια, καὶ μάλα ὄντος δεινοῦ
[4, 5, 10]	ἐδύναντο μέγιστον τὰς ἀσπίδας πρὸς	τὰ	δόρατα ἔκρουσαν. οἱ δὲ πολέμιοι
[4, 3, 10]	τοῦτο. ἐκδύντες δ᾽ ἔφασαν ἔχοντες	τὰ	ἐγχειρίδια γυμνοὶ ὡς νευσόμενοι διαβαίνειν·
[4, 7, 20]	ἔλαβον δασειῶν βοῶν ὠμοβόεια ἀμφὶ	τὰ	εἴκοσιν. (ἐπειδὴ δὲ βοὴ πλείων
[4, 5, 20]	αἶγες, οἶες, βόες, ὄρνιθες, καὶ	τὰ	ἔκγονα τούτων· τὰ δὲ κτήνη
[4, 7, 1]	οἱ Τάοχοι, ἐν οἷς καὶ	τὰ	ἐπιτήδεια ἅπαντα εἶχον ἀνακεκομισμένοι. (ἐπεὶ
[4, 7, 1]	τῇ γὰρ στρατιᾷ οὐκ ἔστι	τὰ	ἐπιτήδεια, εἰ μὴ ληψόμεθα τὸ
[4, 7, 10]	δὲ ἐν τοῖς ὀχυροῖς, καὶ	τὰ	ἐπιτήδεια ἐν τούτοις ἀνακεκομισμένοι ἦσαν·
[4, 7, 1]	σταθμοὺς πέντε παρασάγγας τριάκοντα· καὶ	τὰ	ἐπιτήδεια ἐπέλειπε· χωρία γὰρ ᾤκουν
[4, 4, 1]	πλῆθος τῆς χιόνος. (ἐνταῦθα εἶχον	τὰ	ἐπιτήδεια ὅσα ἐστὶν ἀγαθά, ἱερεῖα,
[4, 4, 10]	ᾖσαν ἐπὶ τὰς στέγας καὶ	τὰ	ἐπιτήδεια· ὅσοι δὲ ὅτε τὸ
[4, 3, 1]	πάντες παρόντες οἱ στρατηγοί· καὶ	τὰ	ἱερὰ καλὰ ἦν εὐθὺς ἐπὶ
[4, 3, 10]	τὰ αἰδοῖα· (καὶ διαβάντες, λαβόντες	τὰ	ἱμάτια πάλιν ἥκειν. εὐθὺς οὖν
[4, 1, 1]	πάροδος δὲ οὐκ ἦν, ἀλλὰ	τὰ	Καρδούχεια ὄρη ἀπότομα ὑπὲρ αὐτοῦ
[4, 1, 1]	τῶν ἁλισκομένων ὅτι εἰ διέλθοιεν	τὰ	Καρδούχεια ὄρη, ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ
[4, 8, 1]	ἐν τρισὶν ἡμέραις ἕως ἐπὶ	τὰ	Κόλχων ὅρια κατέστησαν τοὺς Ἕλληνας.
[4, 3, 10]	ὀνείρατα καὶ τὸν πόρον καὶ	τὰ	λοιπὰ ἀγαθὰ ἐπιτελέσαι. σπείσας δ᾽
[4, 8, 20]	καὶ τἀπιτήδεια πολλὰ ἐχούσαις. ~καὶ	τὰ	μὲν ἄλλα οὐδὲν ὅ τι
[4, 4, 10]	ὡς οὐκ ὄντα. (πορευθεὶς δὲ	τὰ	μὲν πυρὰ οὐκ ἔφη ἰδεῖν,
[4, 1, 10]	μὲν τὴν ἡμέραν οὕτως ἐπορεύθησαν,	τὰ	μέν τι μαχόμενοι τὰ δὲ
[4, 1, 1]	χώρας, ἐπείπερ βασιλεῖ πολέμιοι ἦσαν·	(τὰ	μέντοι ἐπιτήδεια ὅτῳ τις ἐπιτυγχάνοι
[4, 5, 10]	τῶν πολεμίων συνειλεγμένοι τινὲς καὶ	τὰ	μὴ δυνάμενα τῶν ὑποζυγίων ἥρπαζον
[4, 4, 10]	ὄντα τε ὡς ὄντα καὶ	τὰ	μὴ ὄντα ὡς οὐκ ὄντα.
[4, 4, 10]	πρότερον πολλὰ ἤδη ἀληθεῦσαι τοιαῦτα,	τὰ	ὄντα τε ὡς ὄντα καὶ
[4, 2, 10]	ἄρα ἀπὸ τοῦ ἄκρου καθορῶντες	τὰ	ὄπισθεν γιγνόμενα πάντες ἐπὶ τοὺς
[4, 3, 20]	στρέψας πρὸς τοὺς Καρδούχους ἀντία	τὰ	ὅπλα ἔθετο, καὶ παρήγγειλε τοῖς
[4, 3, 1]	ποταμός· ἐπί τε τῆς κεφαλῆς	τὰ	ὅπλα εἴ τις φέροι, γυμνοὶ
[4, 2, 10]	ὁδὸν ἐν τῷ ὁμαλῷ θέσθαι	τὰ	ὅπλα εἶπε. (καὶ ἐν τούτῳ
[4, 2, 20]	μαστοῦ πρὸς τοὺς ἄλλους ἔνθα	τὰ	ὅπλα ἔκειντο, ἵεντο δὴ οἱ
[4, 3, 1]	καὶ οὔτ᾽ ἐν τῷ ὕδατι	τὰ	ὅπλα ἦν ἔχειν· εἰ δὲ
[4, 3, 10]	τὰς ὄχθας τοῦ ποταμοῦ, ἔθεντο	τὰ	ὅπλα, καὶ αὐτὸς πρῶτος Χειρίσοφος
[4, 3, 10]	Χειρίσοφος στεφανωσάμενος καὶ ἀποδὺς ἐλάμβανε	τὰ	ὅπλα καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσι
[4, 4, 10]	χιὼν ἄπλετος, ὥστε ἀπέκρυψε καὶ	τὰ	ὅπλα καὶ τοὺς ἀνθρώπους κατακειμένους·
[4, 2, 20]	κωλύοιεν, Ξενοφῶν ὄπισθεν ἐκβαίνων πρὸς	τὰ	ὄρη ἔλυε τὴν ἀπόφραξιν τῆς
[4, 4, 10]	Δημοκράτην Τημνίτην ἄνδρας δόντες ἐπὶ	τὰ	ὄρη ἔνθα ἔφασαν οἱ ἀποσκεδαννύμενοι
[4, 1, 20]	ὁ Χειρίσοφος· βλέψον, ἔφη, πρὸς	τὰ	ὄρη καὶ ἰδὲ ὡς ἄβατα
[4, 4, 20]	ἁλόντα ἄνθρωπον. ~ἐπειδὴ δὲ ὑπερέβαλλον	τὰ	ὄρη, οἱ πελτασταὶ προϊόντες καὶ
[4, 1, 1]	γυναῖκας καὶ παῖδας ἔφευγον ἐπὶ	τὰ	ὄρη. τὰ δὲ ἐπιτήδεια πολλὰ
[4, 7, 10]	θέαμα. αἱ γὰρ γυναῖκες ῥίπτουσαι	τὰ	παιδία εἶτα ἑαυτὰς ἐπικατερρίπτουν, καὶ
[4, 3, 20]	ᾄδοντες. ὁ δὲ Χειρίσοφος, ἐπεὶ	τὰ	παρ᾽ αὐτῷ ἀσφαλῶς εἶχε, πέμπει
[4, 1, 20]	καὶ τῶν ὁπλιτῶν λέγειν τε	τὰ	παρόντα καὶ ἐρωτᾶν εἴ τις
[4, 3, 20]	ποταμοῦ ἄκρα. (Ξενοφῶν δ᾽ ἐπεὶ	τὰ	πέραν ἑώρα καλῶς γιγνόμενα, ἀπεχώρει
[4, 8, 1]	δ᾽ ἐπεμαρτύραντο ἀμφότεροι. (μετὰ δὲ	τὰ	πιστὰ εὐθὺς οἱ Μάκρωνες τὰ
[4, 8, 1]	ἐκεῖνοι εἰ δοῖεν ἂν τούτων	τὰ	πιστά. οἱ δ᾽ ἔφασαν καὶ
[4, 6, 10]	καὶ νύκτωρ ἀμαχεὶ μᾶλλον ἂν	τὰ	πρὸ ποδῶν ὁρᾐη τις ἢ
[4, 4, 10]	ἔνθα ἔφασαν οἱ ἀποσκεδαννύμενοι καθορᾶν	τὰ	πυρά· οὗτος γὰρ ἐδόκει καὶ
[4, 3, 20]	τε καλὴν καὶ ἐκπώματα. (καὶ	τὰ	σκευοφόρα τῶν Ἑλλήνων καὶ ὁ
[4, 5, 1]	τὸ στράτευμα πάλιν καὶ καταλαβεῖν	τὰ	στενά. συσκευασάμενοι δ᾽ εὐθὺς ἐπορεύοντο
[4, 3, 1]	καὶ ἔπαθον κακὰ ὅσα οὐδὲ	τὰ	σύμπαντα ὑπὸ βασιλέως καὶ Τισσαφέρνους.
[4, 3, 10]	ἐξικνοῦντο· ἐπεὶ δὲ καλὰ ἦν	τὰ	σφάγια, ἐπαιάνιζον πάντες οἱ στρατιῶται
[4, 3, 10]	καὶ εὔχεσθαι τοῖς φήνασι θεοῖς	τά	τε ὀνείρατα καὶ τὸν πόρον
[4, 5, 20]	φυλακῇ ἔχοντες τὸν κώμαρχον καὶ	τὰ	τέκνα αὐτοῦ ὁμοῦ ἐν ὀφθαλμοῖς.
[4, 1, 20]	πολλοῦ ἄξιος τῇ στρατιᾷ εἰς	τὰ	τοιαῦτα ἐγένετο. ~καὶ ἦν μὲν
[4, 3, 1]	τις φέροι, γυμνοὶ ἐγίγνοντο πρὸς	τὰ	τοξεύματα καὶ τἆλλα βέλη, ἀνεχώρησαν
[4, 3, 20]	κατὰ τὴν ἔκβασιν τὴν εἰς	τὰ	τῶν Ἀρμενίων ὄρη, προσποιούμενος ταύτῃ
[4, 3, 20]	δ᾽ ὁπλίτας σφίσιν ἐπιόντας, ἐκλείπουσι	τὰ	ὑπὲρ τοῦ ποταμοῦ ἄκρα. (Ξενοφῶν
[4, 5, 10]	τοὺς πόδας οἱ ἱμάντες καὶ	τὰ	ὑποδήματα περιεπήγνυντο· καὶ γὰρ ἦσαν,
[4, 2, 10]	παριοῦσιν (ἐπὶ πολὺ δ᾽ ἦν	τὰ	ὑποζύγια ἅτε διὰ στενῆς τῆς
[4, 5, 1]	τι φάγωσιν ἀναστήσονται, περιιὼν περὶ	τὰ	ὑποζύγια, εἴ πού τι ὁρᾐη
[4, 7, 20]	πάντες καὶ οἱ ὀπισθοφύλακες, καὶ	τὰ	ὑποζύγια ἠλαύνετο καὶ οἱ ἵπποι.
[4, 1, 10]	ἐποίουν τὴν πορείαν πολλὰ ὄντα	τὰ	ὑποζύγια καὶ τὰ αἰχμάλωτα, πολλοὶ
[4, 4, 10]	καὶ τοὺς ἀνθρώπους κατακειμένους· καὶ	τὰ	ὑποζύγια συνεπόδισεν ἡ χιών· καὶ
[4, 3, 20]	ἐπιχειρήσας ἐπιδιῶξαι ἔλαβε τῶν σκευοφόρων	τὰ	ὑπολειπόμενα καὶ μετὰ τούτων ἐσθῆτά
[4, 6, 10]	ἅπαξ λάβωμέν τι τοῦ ὄρους,	βατὰ	καὶ τοῖς ὑποζυγίοις ἔσται. (ἐλπίζω
[4, 1, 20]	τὰ ὄρη καὶ ἰδὲ ὡς	ἄβατα	πάντα ἐστί· μία δ᾽ αὕτη
[4, 7, 10]	δὲ καὶ ὄνοι πολλοὶ καὶ	πρόβατα.	(ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν διὰ Χαλύβων σταθμοὺς
[4, 2, 1]	ὁδόν· ἄλλοι δὲ τῶν στρατηγῶν	κατὰ	ἀτριβεῖς ὁδοὺς ἐπορεύοντο ᾗ ἔτυχον
[4, 6, 1]	εἰς τριάκοντα σταδίους, ἵνα μὴ	κατὰ	κέρας ἄγων πλησιάσῃ τοῖς πολεμίοις·
[4, 8, 10]	δὲ τοῦ δεξιοῦ, τοὺς δὲ	κατὰ	μέσον, σχεδὸν ἑξακοσίους ἑκάστους. (ἐκ
[4, 6, 20]	οἱ δὲ τὸ ὄρος καταλαβόντες	κατὰ	τὰ ἄκρα ἐπῇσαν. (τῶν δὲ
[4, 6, 20]	τοὺς πολλοὺς ἀλλήλοις, συμμιγνύασιν οἱ	κατὰ	τὰ ἄκρα, καὶ νικῶσιν οἱ
[4, 6, 20]	μέρος δ᾽ αὐτῶν ἀπήντα τοῖς	κατὰ	τὰ ἄκρα. πρὶν δὲ ὁμοῦ
[4, 5, 20]	(ἐπεὶ δὲ συνεγένοντο ἀλλήλοις, ἔδοξε	κατὰ	τὰς κώμας ἀσφαλὲς εἶναι τὰς
[4, 4, 1]	τὰς τάξεις καὶ τοὺς στρατηγοὺς	κατὰ	τὰς κώμας· οὐ γὰρ ἑώρων
[4, 3, 20]	ἱππέας οὐκ ἐδίωκεν, εὐθὺς δὲ	κατὰ	τὰς προσηκούσας ὄχθας ἐπὶ τὸν
[4, 3, 10]	τῶν ἱππέων. ἐπειδὴ δὲ ἦσαν	κατὰ	τὴν διάβασιν καὶ τὰς ὄχθας
[4, 3, 20]	πάλιν ἐπὶ τὸν πόρον τὸν	κατὰ	τὴν ἔκβασιν τὴν εἰς τὰ
[4, 3, 20]	ποταμοῦ ἄνω ἔκβασιν. ἐπεὶ δὲ	κατὰ	τὴν ὁδὸν ἐγένοντο, ἔτεινον ἄνω
[4, 2, 10]	τελευταῖοι λόχοι προσμείξειαν, καὶ προελθόντας	κατὰ	τὴν ὁδὸν ἐν τῷ ὁμαλῷ
[4, 6, 20]	ἐγένετο Χειρίσοφος μὲν θυσάμενος ἦγε	κατὰ	τὴν ὁδόν, οἱ δὲ τὸ
[4, 2, 1]	τῆς σάλπιγγος εὐθὺς ἵεντο ἄνω	κατὰ	τὴν φανερὰν ὁδόν· ἄλλοι δὲ
[4, 2, 10]	καὶ ἄλλοι ὅσοι μὴ ἁλόμενοι	κατὰ	τῆς πέτρας πρὸς τοὺς ὀπισθοφύλακας
[4, 5, 10]	δὲ πολέμιοι δείσαντες ἧκαν ἑαυτοὺς	κατὰ	τῆς χιόνος εἰς τὴν νάπην,
[4, 8, 10]	μέσῳ κενὸν ἐποίησαν. (οἱ δὲ	κατὰ	τὸ Ἀρκαδικὸν πελτασταί, ὧν ἦρχεν
[4, 8, 20]	καὶ ἵπποι καὶ ἔδει αὐτοὺς	κατὰ	τοῦ πρανοῦς ἐλάσαντας ἐν τῇ
[4, 3, 10]	τοῖς πολεμίοις ἱππεῦσι προσβατὸν εἶναι	κατὰ	τοῦτο. ἐκδύντες δ᾽ ἔφασαν ἔχοντες
[4, 7, 10]	αὐτὸν ἐπισπᾶται, καὶ ἀμφότεροι ᾤχοντο	κατὰ	τῶν πετρῶν φερόμενοι καὶ ἀπέθανον.
[4, 1, 20]	δύο ἄνδρας. ἐπεὶ γὰρ ἡμῖν	πράγματα	παρεῖχον, ἐνηδρεύσαμεν, ὅπερ ἡμᾶς καὶ
[4, 2, 20]	ὁπότε αὐτοῖς τοῖς ἀναβᾶσι πολλὰ	πράγματα	παρεῖχον οἱ βάρβαροι πάλιν καταβαίνουσιν·
[4, 7, 10]	ἦν αὐτὸς δύο ἢ τρία	βήματα·	ἐπειδὴ δὲ οἱ λίθοι φέροιντο,
[4, 5, 10]	ἦσαν, ἐπειδὴ ἐπέλιπε τὰ ἀρχαῖα	ὑποδήματα,	καρβάτιναι πεποιημέναι ἐκ τῶν νεοδάρτων
[4, 5, 10]	πόδας οἱ ἱμάντες καὶ τὰ	ὑποδήματα	περιεπήγνυντο· καὶ γὰρ ἦσαν, ἐπειδὴ
[4, 8, 20]	δὲ ἡ θυσία ἐγένετο, τὰ	δέρματα	παρέδοσαν τῷ Δρακοντίῳ, καὶ ἡγεῖσθαι
[4, 6, 10]	εἶναι, ὅπως ὡς> ἐλάχιστα μὲν	τραύματα	λάβωμεν, ὡς ἐλάχιστα δὲ σώματα
[4, 2, 20]	ἀριστερῷ ποδὶ προσβαίνοντες. τὰ δὲ	τοξεύματα	ἐχώρει διὰ τῶν ἀσπίδων καὶ
[4, 3, 1]	φέροι, γυμνοὶ ἐγίγνοντο πρὸς τὰ	τοξεύματα	καὶ τἆλλα βέλη, ἀνεχώρησαν καὶ
[4, 2, 20]	τόξα ἐγγὺς τριπήχη, τὰ δὲ	τοξεύματα	πλέον ἢ διπήχη· εἷλκον δὲ
[4, 4, 20]	ἐν αὐτῇ κλῖναι ἀργυρόποδες καὶ	ἐκπώματα	καὶ οἱ ἀρτοκόποι καὶ οἱ
[4, 3, 20]	τούτων ἐσθῆτά τε καλὴν καὶ	ἐκπώματα.	(καὶ τὰ σκευοφόρα τῶν Ἑλλήνων
[4, 6, 10]	τραύματα λάβωμεν, ὡς ἐλάχιστα δὲ	σώματα	ἀνδρῶν ἀποβάλωμεν. (τὸ μὲν οὖν
[4, 5, 20]	μὲν μείζους οἱ δὲ ἐλάττους,	γόνατα	οὐκ ἔχοντες· (τούτους ἔδει ὁπότε
[4, 3, 10]	τοῖς φήνασι θεοῖς τά τε	ὀνείρατα	καὶ τὸν πόρον καὶ τὰ
[4, 5, 10]	μέγιστον τὰς ἀσπίδας πρὸς τὰ	δόρατα	ἔκρουσαν. οἱ δὲ πολέμιοι δείσαντες
[4, 1, 10]	τε ὑποζυγίων τὰ ἀναγκαῖα καὶ	δυνατώτατα	ἔχοντας πορεύεσθαι, καταλιπόντας τἆλλα, καὶ
[4, 8, 1]	εἶναι· θεοὺς δ᾽ ἐπεμαρτύραντο ἀμφότεροι.	(μετὰ	δὲ τὰ πιστὰ εὐθὺς οἱ
[4, 8, 20]	καὶ παρ᾽ ἐκείνων ἦλθον βόες.	(μετὰ	δὲ τοῦτο τὴν θυσίαν ἣν
[4, 3, 30]	τοῦ καιροῦ προϊόντες ὕστερον τῶν	μετὰ	Ξενοφῶντος διέβησαν πάλιν· καὶ ἐτρώθησάν
[4, 4, 10]	αὐτῶν τούτων καὶ μύρον ηὑρίσκετο.	(μετὰ	ταῦτα ἐδόκει πάλιν διασκηνητέον εἶναι
[4, 7, 20]	γέρρα καὶ τοῖς ἄλλοις διεκελεύετο.	(μετὰ	ταῦτα τὸν ἡγεμόνα οἱ Ἕλληνες
[4, 1, 1]	μέχρι τῆς μάχης, καὶ ὅσα	μετὰ	τὴν μάχην ἐν ταῖς σπονδαῖς
[4, 6, 1]	καὶ οἴκαδε κομίσας πιστοτάτῳ ἐχρῆτο.	(μετὰ	τοῦτο ἐπορεύθησαν ἑπτὰ σταθμοὺς ἀνὰ
[4, 7, 1]	λοχαγοὶ ἔμενον ἐν τῷ ἀσφαλεῖ.	μετὰ	τοῦτο οὖν ἀπῆλθον ὑπὸ τὰ
[4, 7, 10]	παραθεῖ αὐτοὺς Ἀριστώνυμος Μεθυδριεύς, καὶ	μετὰ	τοῦτον Εὐρύλοχος Λουσιεύς· πάντες γὰρ
[4, 6, 10]	εἰκὸς τούτων θαρρούντων πλείους προσγενέσθαι.	~μετὰ	τοῦτον Ξενοφῶν εἶπεν· ἐγὼ δ᾽
[4, 3, 20]	τῶν σκευοφόρων τὰ ὑπολειπόμενα καὶ	μετὰ	τούτων ἐσθῆτά τε καλὴν καὶ
[4, 3, 20]	τὰ ὑπολειπόμενα καὶ μετὰ τούτων	ἐσθῆτά	τε καλὴν καὶ ἐκπώματα. (καὶ
[4, 1, 1]	ὀπισθοφύλαξιν ὁπλίταις εἵπετο οὐδένα ἔχων	γυμνῆτα·	οὐδεὶς γὰρ κίνδυνος ἐδόκει εἶναι
[4, 7, 10]	γὰρ γυναῖκες ῥίπτουσαι τὰ παιδία	εἶτα	ἑαυτὰς ἐπικατερρίπτουν, καὶ οἱ ἄνδρες
[4, 3, 10]	φρύγανα συλλέγοντες ὡς ἐπὶ πῦρ,	κἄπειτα	κατίδοιεν ἐν τῷ πέραν ἐν
[4, 1, 1]	πρίν τινας αἰσθέσθαι τῶν πολεμίων·	ἔπειτα	δ᾽ ὑφηγεῖτο· ἐφείπετο δὲ ἀεὶ
[4, 8, 1]	οὕτως ἄξοντες πρὸς τὸ ὄρος·	ἔπειτα	δὲ ἔδοξε τοῖς στρατηγοῖς βουλεύσασθαι
[4, 8, 10]	εἰς φάλαγγα ταύτην διεσπασμένην ὁρῶσιν.	(ἔπειτα	ἢν μὲν ἐπὶ πολλῶν τεταγμένοι
[4, 8, 20]	καὶ ξένια ἔδοσαν βοῦς καὶ	ἄλφιτα	καὶ οἶνον. (συνδιεπράττοντο δὲ καὶ
[4, 5, 20]	ἦν κατορωρυγμένος. ταύτην μὲν τὴν	νύκτα	διασκηνήσαντες οὕτως ἐκοιμήθησαν ἐν πᾶσιν
[4, 3, 1]	μὲν οὖν τὴν ἡμέραν καὶ	νύκτα	ἔμειναν ἐν πολλῇ ἀπορίᾳ ὄντες.
[4, 2, 1]	ὁδῷ ἐκάθηντο. (καὶ τὴν μὲν	νύκτα	ἐνταῦθα διήγαγον· ἐπεὶ δ᾽ ἡμέρα
[4, 2, 1]	αὐτοῖς, καὶ συντίθενται τὴν μὲν	νύκτα,	ἢν λάβωσι τὸ ἄκρον, τὸ
[4, 3, 1]	(ἔνθα δὲ αὐτοὶ τὴν πρόσθεν	νύκτα	ἦσαν ἐπὶ τοῦ ὄρους ἑώρων
[4, 1, 10]	στρατεύματος. καὶ ταύτην μὲν τὴν	νύκτα	οὕτως ἐν ταῖς κώμαις ηὐλίσθησαν·
[4, 5, 1]	ὡς τριάκοντα. (διεγένοντο δὲ τὴν	νύκτα	πῦρ καίοντες· ξύλα δ᾽ ἦν
[4, 5, 10]	ἡσυχίαν ἔχοι καὶ εἰς τὴν	νύκτα	ὑπολύοιτο· (ὅσοι δὲ ὑποδεδεμένοι ἐκοιμῶντο,
[4, 1, 10]	αἰχμάλωτα ἀνδράποδα ἐν τῇ στρατιᾷ	πάντα	ἀφεῖναι. (σχολαίαν γὰρ ἐποίουν τὴν
[4, 2, 20]	νεκροὺς ἀπέδοσαν τὸν ἡγεμόνα· καὶ	πάντα	ἐποίησαν τοῖς ἀποθανοῦσιν ἐκ τῶν
[4, 1, 20]	ὄρη καὶ ἰδὲ ὡς ἄβατα	πάντα	ἐστί· μία δ᾽ αὕτη ὁδὸς
[4, 5, 1]	βορρᾶς ἐναντίος ἔπνει παντάπασιν ἀποκαίων	πάντα	καὶ πηγνὺς τοὺς ἀνθρώπους. (ἔνθα
[4, 5, 20]	ἔκγονα τούτων· τὰ δὲ κτήνη	πάντα	χιλῷ ἔνδον ἐτρέφοντο. (ἦσαν δὲ
[4, 7, 1]	ἐν οἷς καὶ τὰ ἐπιτήδεια	ἅπαντα	εἶχον ἀνακεκομισμένοι. (ἐπεὶ δ᾽ ἀφίκοντο
[4, 3, 1]	ἔπαθον κακὰ ὅσα οὐδὲ τὰ	σύμπαντα	ὑπὸ βασιλέως καὶ Τισσαφέρνους. ὡς
[4, 3, 10]	δειπνοῦντι προσελθεῖν καὶ εἰ καθεύδοι	ἐπεγείραντα	εἰπεῖν, εἴ τίς τι ἔχοι
[4, 5, 30]	εἷλκεν ἐπὶ τὸν κρατῆρα, ἔνθεν	ἐπικύψαντα	ἔδει ῥοφοῦντα πίνειν ὥσπερ βοῦν.
[4, 6, 20]	τοῦ ὄρους, μέρος δ᾽ αὐτῶν	ἀπήντα	τοῖς κατὰ τὰ ἄκρα. πρὶν
[4, 4, 10]	τοιαῦτα, τὰ ὄντα τε ὡς	ὄντα	καὶ τὰ μὴ ὄντα ὡς
[4, 7, 10]	χωρίον, οὐδὲ τὸν Ἀριστώνυμον πλησίον	ὄντα	παρακαλέσας οὐδὲ Εὐρύλοχον τὸν Λουσιέα,
[4, 4, 10]	τὰ μὴ ὄντα ὡς οὐκ	ὄντα.	(πορευθεὶς δὲ τὰ μὲν πυρὰ
[4, 1, 10]	γὰρ ἐποίουν τὴν πορείαν πολλὰ	ὄντα	τὰ ὑποζύγια καὶ τὰ αἰχμάλωτα,
[4, 4, 10]	πολλὰ ἤδη ἀληθεῦσαι τοιαῦτα, τὰ	ὄντα	τε ὡς ὄντα καὶ τὰ
[4, 4, 10]	ὡς ὄντα καὶ τὰ μὴ	ὄντα	ὡς οὐκ ὄντα. (πορευθεὶς δὲ
[4, 5, 20]	(τούτους ἔδει ὁπότε τις διψᾐη	λαβόντα	εἰς τὸ στόμα μύζειν. καὶ
[4, 7, 10]	Αἰνείας Στυμφάλιος λοχαγὸς ἰδών τινα	θέοντα	ὡς ῥίψοντα ἑαυτὸν στολὴν ἔχοντα
[4, 7, 10]	δὲ Καλλίμαχος ὡς ὁρᾷ αὐτὸν	παριόντα,	ἐπιλαμβάνεται αὐτοῦ τῆς ἴτυος· ἐν
[4, 8, 10]	οὐ ῥᾴδιον ἔσται λόχον ὄρθιον	προσιόντα.	ἄν τέ τις πιέζηται τῶν
[4, 5, 1]	ἀπώλετο καὶ τῶν στρατιωτῶν ὡς	τριάκοντα.	(διεγένοντο δὲ τὴν νύκτα πῦρ
[4, 8, 20]	ἐνταῦθα ἔμειναν ἡμέρας ἀμφὶ τὰς	τριάκοντα	ἐν ταῖς τῶν Κόλχων κώμαις·
[4, 7, 1]	εἰς Ταόχους σταθμοὺς πέντε παρασάγγας	τριάκοντα·	καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐπέλειπε· χωρία
[4, 6, 1]	ὑπερβολῇ, ἐπαύσατο πορευόμενος, ἀπέχων εἰς	τριάκοντα	σταδίους, ἵνα μὴ κατὰ κέρας
[4, 7, 1]	ὑπὸ τὰ δένδρα ἄνθρωποι ὡς	ἑβδομήκοντα,	οὐχ ἁθρόοι ἀλλὰ καθ᾽ ἕνα,
[4, 8, 20]	δόλιχον δὲ Κρῆτες πλείους ἢ	ἑξήκοντα	ἔθεον, πάλην δὲ καὶ πυγμὴν
[4, 6, 10]	τὸ ὁρώμενον πλέον ἢ ἐφ᾽	ἑξήκοντα	στάδια, ἄνδρες δ᾽ οὐδαμοῦ φυλάττοντες
[4, 8, 10]	λόχοι τῶν ὁπλιτῶν ἀμφὶ τοὺς	ὀγδοήκοντα,	ὁ δὲ λόχος ἕκαστος σχεδὸν
[4, 7, 10]	διὰ Χαλύβων σταθμοὺς ἑπτὰ παρασάγγας	πεντήκοντα.	οὗτοι ἦσαν ὧν διῆλθον ἀλκιμώτατοι,
[4, 4, 10]	Στυμφάλιον ἐπορεύοντο ἔχοντες ἡγεμόνα τὸν	ἁλόντα	ἄνθρωπον. ~ἐπειδὴ δὲ ὑπερέβαλλον τὰ
[4, 4, 1]	ὅτι κατίδοιεν νύκτωρ πολλὰ πυρὰ	φαίνοντα.	~ἐδόκει δὴ τοῖς στρατηγοῖς οὐκ
[4, 1, 20]	τῶν ὁπλιτῶν λέγειν τε τὰ	παρόντα	καὶ ἐρωτᾶν εἴ τις αὐτῶν
[4, 3, 10]	καθηκούσαις ἐπ᾽ αὐτὸν τὸν ποταμὸν	γέροντά	τε καὶ γυναῖκα καὶ παιδίσκας
[4, 3, 1]	Ἀρμενίαν ἐκβαίνειν. (ἦσαν δ᾽ οὗτοι	Ὀρόντα	καὶ Ἀρτούχα Ἀρμένιοι καὶ Μάρδοι
[4, 7, 10]	θέοντα ὡς ῥίψοντα ἑαυτὸν στολὴν	ἔχοντα	καλὴν ἐπιλαμβάνεται ὡς κωλύσων· (ὁ
[4, 3, 10]	Χειρίσοφον μὲν ἡγεῖσθαι καὶ διαβαίνειν	ἔχοντα	τὸ ἥμισυ τοῦ στρατεύματος, τὸ
[4, 4, 10]	ἄνδρα δὲ συλλαβὼν ἧκεν ἄγων	ἔχοντα	τόξον Περσικὸν καὶ φαρέτραν καὶ
[4, 5, 20]	ἦν. (ὁ δὲ Ξενοφῶν τὸν	ἄρχοντα	τῆς κώμης ταύτης σύνδειπνον ἐποιήσατο
[4, 7, 10]	λοχαγὸς ἰδών τινα θέοντα ὡς	ῥίψοντα	ἑαυτὸν στολὴν ἔχοντα καλὴν ἐπιλαμβάνεται
[4, 8, 20]	καὶ ἦλθον ἐπὶ θάλατταν εἰς	Τραπεζοῦντα	πόλιν Ἑλληνίδα οἰκουμένην ἐν τῷ
[4, 5, 30]	τὸν κρατῆρα, ἔνθεν ἐπικύψαντα ἔδει	ῥοφοῦντα	πίνειν ὥσπερ βοῦν. καὶ τῷ
[4, 2, 20]	ἑνὸς μὲν κατέαξαν τὸ σκέλος,	Ξενοφῶντα	δὲ ὁ ὑπασπιστὴς ἔχων τὴν
[4, 5, 20]	στράτευμα. (ἐνταῦθα καὶ οἱ περὶ	Ξενοφῶντα	ηὐλίσθησαν αὐτοῦ ἄνευ πυρὸς καὶ
[4, 3, 20]	περῶντας, ὁρῶντες δὲ τοὺς ἀμφὶ	Ξενοφῶντα	θέοντας εἰς τοὔμπαλιν, δείσαντες μὴ
[4, 3, 20]	αὐτῷ ἀσφαλῶς εἶχε, πέμπει παρὰ	Ξενοφῶντα	τοὺς πελταστὰς καὶ σφενδονήτας καὶ
[4, 2, 10]	μή, εἰ ἔρημον καταλίποι τὸν	ἡλωκότα	λόφον, (καὶ) πάλιν λαβόντες οἱ
[4, 3, 1]	πολλὰ τῶν παρεληλυθότων πόνων μνημονεύοντες.	ἑπτὰ	γὰρ ἡμέρας ὅσασπερ ἐπορεύθησαν διὰ
[4, 8, 20]	δ᾽ ἐπορεύθησαν δύο σταθμοὺς παρασάγγας	ἑπτά,	καὶ ἦλθον ἐπὶ θάλατταν εἰς
[4, 7, 10]	(ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν διὰ Χαλύβων σταθμοὺς	ἑπτὰ	παρασάγγας πεντήκοντα. οὗτοι ἦσαν ὧν
[4, 3, 1]	ὀρέων ὁ ποταμὸς ἓξ ἢ	ἑπτὰ	στάδια τῶν Καρδούχων. (τότε μὲν
[4, 6, 1]	πιστοτάτῳ ἐχρῆτο. (μετὰ τοῦτο ἐπορεύθησαν	ἑπτὰ	σταθμοὺς ἀνὰ πέντε παρασάγγας τῆς
[4, 7, 10]	ἤτρου, ἀντὶ δὲ τῶν πτερύγων	σπάρτα	πυκνὰ ἐστραμμένα. (εἶχον δὲ καὶ
[4, 6, 10]	μαχούμεθα· εἰ δὲ βουλόμεθα ὡς	ῥᾷστα	ὑπερβάλλειν, τοῦτό μοι δοκεῖ σκεπτέον
[4, 6, 1]	οἰκίαν αὐτοῦ εἰσεφόρησαν ὡς ἐδύναντο	πλεῖστα,	καὶ ἀναζεύξαντες ἐπορεύοντο. (ἡγεῖτο δ᾽
[4, 6, 20]	πρὸς τοὺς πολεμίους, ὅπως ὡς	μάλιστα	δοκοίη ταύτῃ προσάξειν. (ἐπειδὴ δὲ
[4, 6, 10]	κλέπτοντι, καὶ τοὺς κρατίστους μέντοι	μάλιστα,	εἴπερ ὑμῖν οἱ κράτιστοι ἄρχειν
[4, 2, 1]	προσέχοιεν τὸν νοῦν καὶ ὡς	μάλιστα	λάθοιεν οἱ περιιόντες. (ἐπεὶ δὲ
[4, 8, 20]	Κόλχων τῶν ἐν τῷ πεδίῳ	μάλιστα	οἰκούντων, καὶ ξένια καὶ παρ᾽
[4, 7, 20]	καὶ δαρεικοὺς δέκα· ᾔτει δὲ	μάλιστα	τοὺς δακτυλίους, καὶ ἔλαβε πολλοὺς
[4, 6, 1]	ὥρα δὲ βουλεύεσθαι ὅπως ὡς	κάλλιστα	ἀγωνιούμεθα. (ἐμοὶ μὲν οὖν δοκεῖ
[4, 8, 1]	στρατηγοῖς βουλεύσασθαι συλλεγεῖσιν ὅπως ὡς	κάλλιστα	ἀγωνιοῦνται. ~ἔλεξεν οὖν Ξενοφῶν ὅτι
[4, 3, 10]	τοὺς στρατηγοὺς ἐβουλεύοντο ὅπως ἂν	κάλλιστα	διαβαῖεν καὶ τούς τε ἔμπροσθεν
[4, 8, 1]	ἐκείνοις Ἑλληνικήν· ταῦτα γὰρ ἔφασαν	πιστὰ	εἶναι· θεοὺς δ᾽ ἐπεμαρτύραντο ἀμφότεροι.
[4, 8, 1]	ἐπεμαρτύραντο ἀμφότεροι. (μετὰ δὲ τὰ	πιστὰ	εὐθὺς οἱ Μάκρωνες τὰ δένδρα
[4, 8, 1]	εἰ δοῖεν ἂν τούτων τὰ	πιστά.	οἱ δ᾽ ἔφασαν καὶ δοῦναι
[4, 6, 1]	ἐπὰν τάχιστα ἀριστήσωμεν, ἐξοπλισαμένους ὡς	κράτιστα	ἰέναι ἐπὶ τοὺς ἄνδρας. εἰ
[4, 6, 10]	κωλύει νόμος. (ὅπως δὲ ὡς	κράτιστα	κλέπτητε καὶ πειρᾶσθε λανθάνειν, νόμιμον
[4, 6, 10]	τοῦτο δεῖ παρασκευάσασθαι, ὅπως ὡς	κράτιστα	μαχούμεθα· εἰ δὲ βουλόμεθα ὡς
[4, 6, 10]	ἐλάχιστα μὲν τραύματα λάβωμεν, ὡς	ἐλάχιστα	δὲ σώματα ἀνδρῶν ἀποβάλωμεν. (τὸ
[4, 6, 10]	δοκεῖ σκεπτέον εἶναι, ὅπως ὡς>	ἐλάχιστα	μὲν τραύματα λάβωμεν, ὡς ἐλάχιστα
[4, 6, 1]	ἔφη ὁ Κλεάνωρ, δοκεῖ, ἐπὰν	τάχιστα	ἀριστήσωμεν, ἐξοπλισαμένους ὡς κράτιστα ἰέναι
[4, 8, 1]	σπεύδοντες ἐκ τοῦ χωρίου ὡς	τάχιστα	ἐξελθεῖν. (οἱ δὲ Μάκρωνες ἔχοντες
[4, 3, 1]	δὲ ἥδετό τε καὶ ὡς	τάχιστα	ἕως ὑπέφαινεν ἐθύοντο πάντες παρόντες
[4, 3, 20]	δὲ πάντας καὶ διαβαίνειν ὅτι	τάχιστα	ᾗ ἕκαστος τὴν τάξιν εἶχεν,
[4, 5, 1]	ἐδόκει πορευτέον εἶναι ὅπῃ δύναιντο	τάχιστα	πρὶν ἢ συλλεγῆναι τὸ στράτευμα
[4, 2, 1]	συμβοηθήσειν ἐκβαίνοντες ὡς ἂν δύνωνται	τάχιστα.	(ταῦτα συνθέμενοι οἱ μὲν ἐπορεύοντο
[4, 3, 30]	ἔφευγον διὰ τοῦ ποταμοῦ ὅτι	τάχιστα.	(τῶν δὲ πολεμίων οἱ μέν
[4, 7, 20]	δὴ ἀκούουσι βοώντων τῶν στρατιωτῶν	θάλαττα	θάλαττα καὶ παρεγγυώντων. ἔνθα δὴ
[4, 7, 20]	ἀκούουσι βοώντων τῶν στρατιωτῶν θάλαττα	θάλαττα	καὶ παρεγγυώντων. ἔνθα δὴ ἔθεον
[4, 1, 20]	ἄξιος τῇ στρατιᾷ εἰς τὰ	τοιαῦτα	ἐγένετο. ~καὶ ἦν μὲν δείλη,
[4, 4, 10]	καὶ πρότερον πολλὰ ἤδη ἀληθεῦσαι	τοιαῦτα,	τὰ ὄντα τε ὡς ὄντα
[4, 1, 1]	ὅσον σκοταίους διελθεῖν τὸ πεδίον,	τηνικαῦτα	ἀναστάντες ἀπὸ παραγγέλσεως πορευόμενοι ἀφικνοῦνται
[4, 2, 1]	διαβάντας πρὸς τὸ ὄρθιον ἐκβαίνειν,	τηνικαῦτα	ἐκύλινδον οἱ βάρβαροι ὁλοιτρόχους ἁμαξιαίους
[4, 8, 1]	οἱ δὲ Ἕλληνες ἐκείνοις Ἑλληνικήν·	ταῦτα	γὰρ ἔφασαν πιστὰ εἶναι· θεοὺς
[4, 2, 10]	πέτρας πρὸς τοὺς ὀπισθοφύλακας ἀφίκοντο.	(ταῦτα	δὲ διαπραξάμενοι οἱ βάρβαροι ἧκον
[4, 2, 10]	ἄλλο στράτευμα παρῄει, οἱ δὲ	ταῦτα	διελέγοντο, πάντες οἱ ἐκ τούτου
[4, 4, 10]	τούτων καὶ μύρον ηὑρίσκετο. (μετὰ	ταῦτα	ἐδόκει πάλιν διασκηνητέον εἶναι (τὰς
[4, 8, 10]	οὐδεὶς μηκέτι μείνῃ τῶν πολεμίων.	(ταῦτα	ἔδοξε, καὶ ἐποίουν ὀρθίους τοὺς
[4, 4, 10]	τοῖς Ἕλλησιν. (ἀκούσασι τοῖς στρατηγοῖς	ταῦτα	ἔδοξε τὸ στράτευμα συναγαγεῖν· καὶ
[4, 1, 20]	οὗτος μὲν οὐ φαίη διὰ	ταῦτα	εἰδέναι, ὅτι αὐτῷ ἐτύγχανε θυγάτηρ
[4, 1, 10]	τῶν ἀνθρώπων ὄντων. δόξαν δὲ	ταῦτα	ἐκήρυξαν οὕτω ποιεῖν. (ἐπεὶ δὲ
[4, 2, 1]	ταύτῃ δύναιντο, ἄλλῃ ἐπειρῶντο· καὶ	ταῦτα	ἐποίουν μέχρι σκότος ἐγένετο· ἐπεὶ
[4, 3, 10]	μέσῳ τούτων διαβαίνειν. (ἐπεὶ δὲ	ταῦτα	καλῶς εἶχεν ἐπορεύοντο· ἡγοῦντο δ᾽
[4, 2, 10]	μὴ καίειν τὰς οἰκίας. συνωμολόγει	ταῦτα	ὁ Ξενοφῶν. ἐν ᾧ δὲ
[4, 4, 20]	φάσκοντες εἶναι. (ἐπειδὴ δὲ ἐπύθοντο	ταῦτα	οἱ τῶν ὁπλιτῶν στρατηγοί, ἐδόκει
[4, 6, 20]	τὰ ἄκρα, πυρὰ καίειν πολλά.	(ταῦτα	συνθέμενοι ἠρίστων· ἐκ δὲ τοῦ
[4, 2, 1]	ἐκβαίνοντες ὡς ἂν δύνωνται τάχιστα.	(ταῦτα	συνθέμενοι οἱ μὲν ἐπορεύοντο πλῆθος
[4, 4, 1]	τε τἀπιτήδεια ὅσων δέοιντο. ἔδοξε	ταῦτα	τοῖς στρατηγοῖς καὶ ἐσπείσαντο ἐπὶ
[4, 7, 20]	καὶ τοῖς ἄλλοις διεκελεύετο. (μετὰ	ταῦτα	τὸν ἡγεμόνα οἱ Ἕλληνες ἀποπέμπουσι
[4, 5, 20]	ἄλλῳ ἔθνει γένωνται. (ὁ δὲ	ταῦτα	ὑπισχνεῖτο, καὶ φιλοφρονούμενος οἶνον ἔφρασεν
[4, 3, 10]	παρὰ τὸν Χειρίσοφον, καὶ διηγοῦνται	ταὐτά.	(ἀκούσας δὲ καὶ ὁ Χειρίσοφος
[4, 1, 10]	τἆλλα, καὶ ὅσα ἦν νεωστὶ	αἰχμάλωτα	ἀνδράποδα ἐν τῇ στρατιᾷ πάντα
[4, 7, 20]	ὠμοβοείων καὶ βακτηρίας καὶ τὰ	αἰχμάλωτα	γέρρα, καὶ ὁ ἡγεμὼν αὐτός
[4, 1, 10]	ὄντα τὰ ὑποζύγια καὶ τὰ	αἰχμάλωτα,	πολλοὶ δὲ οἱ ἐπὶ τούτοις
[4, 8, 1]	δ᾽ εἶπον ἐρωτήσαντος ὅτι Μάκρωνες.	ἐρώτα	τοίνυν, ἔφη, αὐτοὺς τί ἀντιτετάχαται
[4, 1, 10]	ὑπέμενεν, ἀλλ᾽ ἦγε ταχέως καὶ	παρηγγύα	ἕπεσθαι, ὥστε δῆλον ἦν ὅτι
[4, 7, 20]	τοὺς ἱππέας ἀναλαβὼν παρεβοήθει· καὶ	τάχα	δὴ ἀκούουσι βοώντων τῶν στρατιωτῶν
[4, 3, 1]	(ἦσαν δ᾽ οὗτοι Ὀρόντα καὶ	Ἀρτούχα	Ἀρμένιοι καὶ Μάρδοι καὶ Χαλδαῖοι