Livre, Chap., par.
[4, 4, 10]	Σοφαίνετον Στυμφάλιον ἐπορεύοντο ἔχοντες ἡγεμόνα	τὸν	ἁλόντα ἄνθρωπον. ~ἐπειδὴ δὲ ὑπερέβαλλον
[4, 7, 10]	παραδράμῃ εἰς τὸ χωρίον, οὐδὲ	τὸν	Ἀριστώνυμον πλησίον ὄντα παρακαλέσας οὐδὲ
[4, 5, 20]	πῶμα ἦν. (ὁ δὲ Ξενοφῶν	τὸν	ἄρχοντα τῆς κώμης ταύτης σύνδειπνον
[4, 8, 20]	τῇ θαλάττῃ ἀποστρέψαντας πάλιν πρὸς	τὸν	βωμὸν ἄγειν. καὶ κάτω μὲν
[4, 2, 10]	σὺν τοῖς λοιποῖς ἐπορεύετο ἐπὶ	τὸν	δεύτερον λόφον, καὶ τῷ αὐτῷ
[4, 8, 20]	Δρακοντίῳ, καὶ ἡγεῖσθαι ἐκέλευον ὅπου	τὸν	δρόμον πεποιηκὼς εἴη. ὁ δὲ
[4, 3, 20]	λοχαγοῖς κατ᾽ ἐνωμοτίας ποιήσασθαι ἕκαστον	τὸν	ἑαυτοῦ λόχον, παρ᾽ ἀσπίδα παραγαγόντας
[4, 7, 1]	τοῖς δένδροις ἑστάναι πλέον ἢ	τὸν	ἕνα λόχον. ~ἔνθα δὴ Καλλίμαχος
[4, 5, 1]	ἐρήμους τρεῖς παρασάγγας πεντεκαίδεκα ἐπὶ	τὸν	Εὐφράτην ποταμόν, καὶ διέβαινον αὐτὸν
[4, 2, 1]	ἐκέλευον αὐτοὺς ἐμφαγόντας πορεύεσθαι. καὶ	τὸν	ἡγεμόνα δήσαντες παραδιδόασιν αὐτοῖς, καὶ
[4, 2, 1]	τοὺς ἡμίσεις ἐπορεύετο ᾗπερ οἱ	τὸν	ἡγεμόνα ἔχοντες· εὐοδωτάτη γὰρ ἦν
[4, 2, 20]	ὥστε λαβόντες τοὺς νεκροὺς ἀπέδοσαν	τὸν	ἡγεμόνα· καὶ πάντα ἐποίησαν τοῖς
[4, 2, 1]	τῷ ψόφῳ. (οἱ δ᾽ ἔχοντες	τὸν	ἡγεμόνα κύκλῳ περιιόντες καταλαμβάνουσι τοὺς
[4, 7, 20]	τοῖς ἄλλοις διεκελεύετο. (μετὰ ταῦτα	τὸν	ἡγεμόνα οἱ Ἕλληνες ἀποπέμπουσι δῶρα
[4, 2, 10]	Ξενοφῶν μή, εἰ ἔρημον καταλίποι	τὸν	ἡλωκότα λόφον, (καὶ) πάλιν λαβόντες
[4, 4, 20]	στρατόπεδον. (οἱ δὲ βάρβαροι ἀκούσαντες	τὸν	θόρυβον οὐχ ὑπέμειναν, ἀλλ᾽ ἔφευγον·
[4, 4, 1]	παρείη, οὐδεὶς ἄλλος βασιλέα ἐπὶ	τὸν	ἵππον ἀνέβαλλεν. (οὗτος προσήλασεν ἱππέας
[4, 7, 10]	(ὁ δὲ Ἀγασίας ὡς ὁρᾷ	τὸν	Καλλίμαχον ἃ ἐποίει τὸ στράτευμα
[4, 3, 20]	κράτος πάλιν ἐπὶ τὸν πόρον	τὸν	κατὰ τὴν ἔκβασιν τὴν εἰς
[4, 3, 1]	ταῖς ὑπὲρ τοῦ πεδίου παρὰ	τὸν	Κεντρίτην ποταμόν, εὖρος ὡς δίπλεθρον,
[4, 5, 30]	τῳ βούλοιτο προπιεῖν, εἷλκεν ἐπὶ	τὸν	κρατῆρα, ἔνθεν ἐπικύψαντα ἔδει ῥοφοῦντα
[4, 5, 30]	καὶ Ξενοφῶν, κοινῇ δὴ ἀνηρώτων	τὸν	κώμαρχον διὰ τοῦ περσίζοντος ἑρμηνέως
[4, 5, 20]	πάντας ἔνδον τοὺς κωμήτας καὶ	τὸν	κώμαρχον, καὶ πώλους εἰς δασμὸν
[4, 5, 20]	οἱ στρατιῶται, ἐν φυλακῇ ἔχοντες	τὸν	κώμαρχον καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ
[4, 5, 30]	δ᾽ ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ Ξενοφῶν λαβὼν	τὸν	κώμαρχον πρὸς Χειρίσοφον ἐπορεύετο· ὅπου
[4, 5, 10]	δ᾽ ἐπεὶ ὀψὲ ἦν, πρὸς	τὸν	κώμαρχον συνεισέρχονται εἰς τὸ ἔρυμα
[4, 7, 10]	πλησίον ὄντα παρακαλέσας οὐδὲ Εὐρύλοχον	τὸν	Λουσιέα, ἑταίρους ὄντας, οὐδὲ ἄλλον
[4, 2, 10]	δὴ παρακελευσάμενοι ἀλλήλοις προσβάλλουσι πρὸς	τὸν	λόφον ὀρθίοις τοῖς λόχοις, οὐ
[4, 2, 10]	Ἕλληνες, λείπουσιν οἱ βάρβαροι ἀμαχητὶ	τὸν	μαστόν, ὥστε θαυμαστὸν πᾶσι γενέσθαι
[4, 6, 1]	~ἐπεὶ δ᾽ ἡμέρα ἦν ὀγδόη,	τὸν	μὲν ἡγεμόνα παραδίδωσι Χειρισόφῳ, τοὺς
[4, 2, 1]	τῇ ὁδῷ οἱ πολέμιοι προσέχοιεν	τὸν	νοῦν καὶ ὡς μάλιστα λάθοιεν
[4, 5, 1]	καὶ διέβαινον αὐτὸν βρεχόμενοι πρὸς	τὸν	ὀμφαλόν. (ἐλέγοντο δ᾽ οὐδὲ πηγαὶ
[4, 3, 10]	Ξενοφῶντι, τὰ δὲ ὑποζύγια καὶ	τὸν	ὄχλον ἐν μέσῳ τούτων διαβαίνειν.
[4, 3, 10]	τίς τι ἔχοι τῶν πρὸς	τὸν	πόλεμον. (καὶ τότε ἔλεγον ὅτι
[4, 3, 10]	θεοῖς τά τε ὀνείρατα καὶ	τὸν	πόρον καὶ τὰ λοιπὰ ἀγαθὰ
[4, 3, 20]	ἔθει ἀνὰ κράτος πάλιν ἐπὶ	τὸν	πόρον τὸν κατὰ τὴν ἔκβασιν
[4, 3, 10]	ἐν πέτραις καθηκούσαις ἐπ᾽ αὐτὸν	τὸν	ποταμὸν γέροντά τε καὶ γυναῖκα
[4, 3, 1]	ἀνεχώρησαν καὶ αὐτοῦ ἐστρατοπεδεύσαντο παρὰ	τὸν	ποταμόν. (ἔνθα δὲ αὐτοὶ τὴν
[4, 3, 20]	κατὰ τὰς προσηκούσας ὄχθας ἐπὶ	τὸν	ποταμὸν ἐξέβαινεν ἐπὶ τοὺς ἄνω
[4, 8, 1]	ἀλλήλοις διεκελεύοντο καὶ λίθους εἰς	τὸν	ποταμὸν ἔρριπτον· ἐξικνοῦντο γὰρ οὒ
[4, 4, 1]	οὔ· κῶμαι δὲ πολλαὶ περὶ	τὸν	ποταμὸν ἦσαν. (ὁ δὲ τόπος
[4, 3, 20]	ταύτῃ διαβὰς ἀποκλείσειν τοὺς παρὰ	τὸν	ποταμὸν ἱππέας. (οἱ δὲ πολέμιοι
[4, 3, 30]	τινες αἰσθόμενοι πάλιν ἔδραμον ἐπὶ	τὸν	ποταμὸν καὶ τοξεύοντες ὀλίγους ἔτρωσαν,
[4, 3, 10]	οἱ νεανίσκοι ἐν ἀριστερᾷ ἔχοντες	τὸν	ποταμόν· ὁδὸς δὲ ἦν ἐπὶ
[4, 3, 10]	οἱ μὲν μάντεις ἐσφαγιάζοντο εἰς	τὸν	ποταμόν· (οἱ δὲ πολέμιοι ἐτόξευον
[4, 8, 1]	πρώτῃ δὲ ἡμέρᾳ ἀφίκοντο ἐπὶ	τὸν	ποταμὸν ὃς ὥριζε τὴν τῶν
[4, 5, 10]	ὅτι παρὰ βασιλέως πορεύονται πρὸς	τὸν	σατράπην. αἱ δὲ ἀπεκρίναντο ὅτι
[4, 4, 1]	σταθμοὺς τρεῖς παρασάγγας πεντεκαίδεκα ἐπὶ	τὸν	Τηλεβόαν ποταμόν. οὗτος δ᾽ ἦν
[4, 6, 1]	τῆς νυκτὸς ἀποδρὰς ᾤχετο καταλιπὼν	τὸν	υἱόν. τοῦτό γε δὴ Χειρισόφῳ
[4, 6, 1]	πέντε παρασάγγας τῆς ἡμέρας παρὰ	τὸν	Φᾶσιν ποταμόν, εὖρος πλεθριαῖον. (ἐντεῦθεν
[4, 1, 10]	εἶχεν ὁ Ξενοφῶν ἐλθὼν πρὸς	τὸν	Χειρίσοφον ᾐτιᾶτο αὐτὸν ὅτι οὐχ
[4, 3, 10]	εὐθὺς ἦγε τοὺς νεανίσκους παρὰ	τὸν	Χειρίσοφον, καὶ διηγοῦνται ταὐτά. (ἀκούσας
[4, 3, 1]	δὲ ὄρθρος ἦν, ἔρχεται πρὸς	τὸν	Χειρίσοφον καὶ λέγει ὅτι ἐλπίδας

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/01/2007