Livre, Chap., par. |
[4, 1, 1] |
εἰς
τὰς
κώμας
τὰς
ἐν
|
τοῖς |
ἄγκεσί
τε
καὶ
μυχοῖς
τῶν |
[4, 7, 20] |
τε
κατέτεμνε
τὰ
γέρρα
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
διεκελεύετο.
(μετὰ
ταῦτα
τὸν |
[4, 8, 20] |
καὶ
τῷ
Ἡρακλεῖ
ἡγεμόσυνα
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
θεοῖς
ἃ
ηὔξαντο.
ἐποίησαν |
[4, 6, 1] |
τοῖς
πολεμίοις·
παρήγγειλε
δὲ
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
παράγειν
τοὺς
λόχους,
ὅπως |
[4, 3, 10] |
ἀποδὺς
ἐλάμβανε
τὰ
ὅπλα
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
πᾶσι
παρήγγελλε,
καὶ
τοὺς |
[4, 2, 20] |
(ἦν
δὲ
καὶ
ὁπότε
αὐτοῖς
|
τοῖς |
ἀναβᾶσι
πολλὰ
πράγματα
παρεῖχον
οἱ |
[4, 2, 20] |
τὸν
ἡγεμόνα·
καὶ
πάντα
ἐποίησαν
|
τοῖς |
ἀποθανοῦσιν
ἐκ
τῶν
δυνατῶν
ὥσπερ |
[4, 4, 1] |
ἑρμηνέα
εἶπεν
ὅτι
βούλοιτο
διαλεχθῆναι
|
τοῖς |
ἄρχουσι.
τοῖς
δὲ
στρατηγοῖς
ἔδοξεν |
[4, 5, 10] |
καὶ
οἱ
σὺν
αὐτῷ
εἰπόντες
|
τοῖς |
ἀσθενοῦσιν
ὅτι
τῇ
ὑστεραίᾳ
ἥξουσί |
[4, 5, 1] |
διέπεμπε
διδόντας
τοὺς
δυναμένους
περιτρέχειν
|
τοῖς |
βουλιμιῶσιν.
(ἐπειδὴ
δέ
τι
ἐμφάγοιεν, |
[4, 5, 30] |
πολλοῖς
ἄρτοις
τοῖς
μὲν
πυρίνοις
|
τοῖς |
δὲ
κριθίνοις.
(ὁπότε
δέ
τις |
[4, 3, 20] |
πρόσω
δὲ
τοῦ
ποταμοῦ
προβαίνειν.
|
(τοῖς |
δὲ
παρ᾽
ἑαυτῷ
παρήγγειλεν,
ἐπειδὰν |
[4, 4, 1] |
ὅτι
βούλοιτο
διαλεχθῆναι
τοῖς
ἄρχουσι.
|
τοῖς |
δὲ
στρατηγοῖς
ἔδοξεν
ἀκοῦσαι·
καὶ |
[4, 7, 1] |
οὐ
γὰρ
ἦν
ἀσφαλῶς
ἐν
|
τοῖς |
δένδροις
ἑστάναι
πλέον
ἢ
τὸν |
[4, 3, 1] |
τοὺς
διαβαίνειν
κωλύσοντας,
ὁρῶσι
δὲ
|
τοῖς |
διαβαίνουσιν
ἐπικεισομένους
τοὺς
Καρδούχους
ὄπισθεν. |
[4, 2, 1] |
ἀναβάντες
ὡς
ἐδύναντο
ἀνίμων
ἀλλήλους
|
τοῖς |
δόρασι.
(καὶ
οὗτοι
πρῶτοι
συνέμειξαν |
[4, 8, 1] |
ὡς
διαβιβάσοντες
ἐν
μέσοις
ἀναμεμιγμένοι
|
τοῖς |
Ἕλλησι,
καὶ
ἀγορὰν
οἵαν
ἐδύναντο |
[4, 4, 10] |
μοναχῇ
εἴη
πορεία,
ἐνταῦθα
ἐπιθησόμενον
|
τοῖς |
Ἕλλησιν.
(ἀκούσασι
τοῖς
στρατηγοῖς
ταῦτα |
[4, 7, 10] |
ταύτης
τῆς
χώρας
ὁ
ἄρχων
|
τοῖς |
Ἕλλησιν
ἡγεμόνα
πέμπει,
ὅπως
διὰ |
[4, 8, 1] |
διδόασιν
οἱ
Μάκρωνες
βαρβαρικὴν
λόγχην
|
τοῖς |
Ἕλλησιν,
οἱ
δὲ
Ἕλληνες
ἐκείνοις |
[4, 3, 1] |
ἐνταῦθα
δὴ
πολλὴ
ἀθυμία
ἦν
|
τοῖς |
Ἕλλησιν,
ὁρῶσι
μὲν
τοῦ
ποταμοῦ |
[4, 5, 10] |
εἴ
τις
δύναιτο,
μὴ
ἐπίοιεν
|
τοῖς |
κάμνουσι.
καὶ
ἦν
μὲν
σκότος |
[4, 6, 20] |
ὄρους,
μέρος
δ᾽
αὐτῶν
ἀπήντα
|
τοῖς |
κατὰ
τὰ
ἄκρα.
πρὶν
δὲ |
[4, 4, 20] |
στρατόπεδον,
μή
τις
ἐπίθεσις
γένοιτο
|
τοῖς |
καταλελειμμένοις.
καὶ
εὐθὺς
ἀνακαλεσάμενοι
τῇ |
[4, 7, 10] |
αὐτόθεν
τοὺς
Ἕλληνας,
ἀλλὰ
διετράφησαν
|
τοῖς |
κτήνεσιν
ἃ
ἐκ
τῶν
Ταόχων |
[4, 2, 10] |
Ἀργεῖον
φυγάδα,
αὐτὸς
δὲ
σὺν
|
τοῖς |
λοιποῖς
ἐπορεύετο
ἐπὶ
τὸν
δεύτερον |
[4, 3, 20] |
τὰ
ὅπλα
ἔθετο,
καὶ
παρήγγειλε
|
τοῖς |
λοχαγοῖς
κατ᾽
ἐνωμοτίας
ποιήσασθαι
ἕκαστον |
[4, 8, 10] |
ποιησαμένους
τοσοῦτον
χωρίον
κατασχεῖν
διαλιπόντας
|
τοῖς |
λόχοις
ὅσον
ἔξω
τοὺς
ἐσχάτους |
[4, 2, 10] |
προσβάλλουσι
πρὸς
τὸν
λόφον
ὀρθίοις
|
τοῖς |
λόχοις,
οὐ
κύκλῳ
ἀλλὰ
καταλιπόντες |
[4, 3, 10] |
Χειρίσοφος
σπονδὰς
ἐποίει.
σπείσαντες
δὲ
|
τοῖς |
μὲν
ἄλλοις
παρήγγελλον
συσκευάζεσθαι,
αὐτοὶ |
[4, 5, 10] |
τῶν
ποδῶν
ἀποσεσηπότες.
(ἦν
δὲ
|
τοῖς |
μὲν
ὀφθαλμοῖς
ἐπικούρημα
τῆς
χιόνος |
[4, 5, 30] |
μόσχεια,
ὀρνίθεια,
σὺν
πολλοῖς
ἄρτοις
|
τοῖς |
μὲν
πυρίνοις
τοῖς
δὲ
κριθίνοις. |
[4, 5, 20] |
δ᾽
εὐρεῖαι·
αἱ
δὲ
εἴσοδοι
|
τοῖς |
μὲν
ὑποζυγίοις
ὀρυκταί,
οἱ
δὲ |
[4, 4, 10] |
φύλακας
καταλιπόντες
καὶ
στρατηγὸν
ἐπὶ
|
τοῖς |
μένουσι
Σοφαίνετον
Στυμφάλιον
ἐπορεύοντο
ἔχοντες |
[4, 3, 10] |
Ξενοφῶν
αὐτός
τε
ἔσπενδε
καὶ
|
τοῖς |
νεανίσκοις
ἐγχεῖν
ἐκέλευε
καὶ
εὔχεσθαι |
[4, 2, 10] |
ἐχώρουν.
(καὶ
Ξενοφῶν
μὲν
σὺν
|
τοῖς |
νεωτάτοις
ἀνέβαινεν
ἐπὶ
τὸ
ἄκρον, |
[4, 2, 20] |
γίγνεσθαι
τῶν
κωλυόντων,
(ὁπότε
δὲ
|
τοῖς |
ὄπισθεν
ἐπιθοῖντο,
Χειρίσοφος
ἐκβαίνων
καὶ |
[4, 2, 20] |
ἔλυε
τὴν
ἀπόφραξιν
τῆς
παρόδου
|
τοῖς |
ὄπισθεν·
καὶ
ἀεὶ
οὕτως
ἐβοήθουν |
[4, 1, 10] |
ἡ
πορεία
ὁμοία
φυγῇ
ἐγίγνετο
|
τοῖς |
ὀπισθοφύλαξι.
(καὶ
ἐνταῦθα
ἀποθνῄσκει
ἀνὴρ |
[4, 7, 1] |
(ἐπειδὴ
δὲ
Ξενοφῶν
ἦλθε
σὺν
|
τοῖς |
ὀπισθοφύλαξι
καὶ
πελτασταῖς
καὶ
ὁπλίταις, |
[4, 1, 1] |
γυμνῆτας
πάντας,
Ξενοφῶν
δὲ
σὺν
|
τοῖς |
ὀπισθοφύλαξιν
ὁπλίταις
εἵπετο
οὐδένα
ἔχων |
[4, 6, 20] |
δὲ
βάδην
ταχὺ
ἐφείπετο
σὺν
|
τοῖς |
ὁπλίταις.
(οἱ
δὲ
πολέμιοι
οἱ |
[4, 3, 1] |
τοὺς
Καρδούχους
πολλοὺς
συνειλεγμένους
ἐν
|
τοῖς |
ὅπλοις.
ἐνταῦθα
δὴ
πολλὴ
ἀθυμία |
[4, 3, 30] |
ἦσαν
ὡπλισμένοι
ὡς
μὲν
ἐν
|
τοῖς |
ὄρεσιν
ἱκανῶς
πρὸς
τὸ
ἐπιδραμεῖν |
[4, 7, 10] |
ἀεὶ
μαχούμενοι.
ᾤκουν
δὲ
ἐν
|
τοῖς |
ὀχυροῖς,
καὶ
τὰ
ἐπιτήδεια
ἐν |
[4, 5, 30] |
παῖδας
σὺν
ταῖς
βαρβαρικαῖς
στολαῖς·
|
τοῖς |
παισὶν
ἐδείκνυσαν
ὥσπερ
ἐνεοῖς
ὅ |
[4, 8, 10] |
περιττεύσουσιν
ἡμῶν
οἱ
πολέμιοι
καὶ
|
τοῖς |
περιττοῖς
χρήσονται
ὅ
τι
ἂν |
[4, 2, 10] |
οὐ
κύκλῳ
ἀλλὰ
καταλιπόντες
ἄφοδον
|
τοῖς |
πολεμίοις,
εἰ
βούλοιντο
φεύγειν.
(καὶ |
[4, 8, 10] |
τὸ
διαλεῖπον
οὐ
ῥᾴδιον
ἔσται
|
τοῖς |
πολεμίοις
εἰσελθεῖν
ἔνθεν
καὶ
ἔνθεν |
[4, 3, 10] |
ἀσφαλὲς
εἶναι
διαβῆναι·
οὐδὲ
γὰρ
|
τοῖς |
πολεμίοις
ἱππεῦσι
προσβατὸν
εἶναι
κατὰ |
[4, 6, 1] |
μὴ
κατὰ
κέρας
ἄγων
πλησιάσῃ
|
τοῖς |
πολεμίοις·
παρήγγειλε
δὲ
καὶ
τοῖς |
[4, 7, 10] |
λόγχην
ἔχον.
(οὗτοι
ἐνέμενον
ἐν
|
τοῖς |
πολίσμασιν·
ἐπεὶ
δὲ
παρέλθοιεν
οἱ |
[4, 6, 10] |
ἡμέραν
μαχόμενος,
καὶ
ἡ
τραχεῖα
|
τοῖς |
ποσὶν
ἀμαχεὶ
ἰοῦσιν
εὐμενεστέρα
ἢ |
[4, 2, 1] |
δόρασι.
(καὶ
οὗτοι
πρῶτοι
συνέμειξαν
|
τοῖς |
προκαταλαβοῦσι
τὸ
χωρίον.
Ξενοφῶν
δὲ |
[4, 2, 20] |
ἔλυε
τὴν
ἀπόφραξιν
τῆς
ὁδοῦ
|
τοῖς |
πρώτοις
ἀνωτέρω
πειρώμενος
γίγνεσθαι
τῶν |
[4, 4, 10] |
τῇ
ὑπερβολῇ
τοῦ
ὄρους
ἐν
|
τοῖς |
στενοῖς
ᾗπερ
μοναχῇ
εἴη
πορεία, |
[4, 8, 1] |
τὸ
ὄρος·
ἔπειτα
δὲ
ἔδοξε
|
τοῖς |
στρατηγοῖς
βουλεύσασθαι
συλλεγεῖσιν
ὅπως
ὡς |
[4, 1, 1] |
τοῦ
ποταμοῦ
ἐκρέματο,
ἐδόκει
δὴ
|
τοῖς |
στρατηγοῖς
διὰ
τῶν
ὀρέων
πορευτέον |
[4, 4, 1] |
τἀπιτήδεια
ὅσων
δέοιντο.
ἔδοξε
ταῦτα
|
τοῖς |
στρατηγοῖς
καὶ
ἐσπείσαντο
ἐπὶ
τούτοις. |
[4, 1, 10] |
(ἅμα
δὲ
τῇ
ἡμέρᾳ
συνελθοῦσι
|
τοῖς |
στρατηγοῖς
καὶ
λοχαγοῖς
τῶν
Ἑλλήνων |
[4, 4, 10] |
πολλὰ
πυρὰ
φαίνοντα.
~ἐδόκει
δὴ
|
τοῖς |
στρατηγοῖς
οὐκ
ἀσφαλὲς
εἶναι
διασκηνοῦν, |
[4, 4, 10] |
ἐνταῦθα
ἐπιθησόμενον
τοῖς
Ἕλλησιν.
(ἀκούσασι
|
τοῖς |
στρατηγοῖς
ταῦτα
ἔδοξε
τὸ
στράτευμα |
[4, 8, 10] |
εὐώνυμον
ἀπὸ
τοῦ
δεξιοῦ
ἔλεγε
|
τοῖς |
στρατιώταις·
ἄνδρες,
οὗτοί
εἰσιν
οὓς |
[4, 5, 10] |
ὁδῷ
ἀναπαυομένοις
ἐπὶ
τῆς
χιόνος
|
τοῖς |
στρατιώταις
ἐγκεκαλυμμένοις,
καὶ
οὐδὲ
φυλακὴ |
[4, 6, 1] |
οὖν
δοκεῖ
παραγγεῖλαι
μὲν
ἀριστοποιεῖσθαι
|
τοῖς |
στρατιώταις,
ἡμᾶς
δὲ
βουλεύεσθαι
εἴτε |
[4, 1, 10] |
δὴ
συλλεγέντες
τινὲς
τῶν
Καρδούχων
|
τοῖς |
τελευταίοις
ἐπετίθεντο,
καὶ
ἀπέκτεινάν
τινας |
[4, 3, 20] |
τὸ
πεδίον
καταβαίνοντες
ὡς
ἐπιθησόμενοι
|
τοῖς |
τελευταίοις.
(καὶ
Χειρίσοφος
μὲν
τὰ |
[4, 6, 10] |
τι
τοῦ
ὄρους,
βατὰ
καὶ
|
τοῖς |
ὑποζυγίοις
ἔσται.
(ἐλπίζω
δὲ
οὐδὲ |
[4, 2, 10] |
πάλιν
λαβόντες
οἱ
πολέμιοι
ἐπιθοῖντο
|
τοῖς |
ὑποζυγίοις
παριοῦσιν
(ἐπὶ
πολὺ
δ᾽ |
[4, 2, 1] |
ἡγεμόνα
ἔχοντες·
εὐοδωτάτη
γὰρ
ἦν
|
τοῖς |
ὑποζυγίοις·
τοὺς
δὲ
ἡμίσεις
ὄπισθεν |
[4, 3, 10] |
νεανίσκοις
ἐγχεῖν
ἐκέλευε
καὶ
εὔχεσθαι
|
τοῖς |
φήνασι
θεοῖς
τά
τε
ὀνείρατα |
[4, 2, 20] |
λάβοιεν,
ἀκοντίοις
ἐναγκυλῶντες.
ἐν
τούτοις
|
τοῖς |
χωρίοις
οἱ
Κρῆτες
χρησιμώτατοι
ἐγένοντο. |