Livre, Chap., par.
[4, 7, 1]	φέρονται οἱ λίθοι πολλοί. αὐτὸ	ἄν,	ἔφη, τὸ δέον εἴη· θᾶττον
[4, 6, 10]	μὴ αἴσθησιν παρέχειν. δοκοῦμεν δ᾽	ἄν	μοι ταύτῃ προσποιούμενοι προσβάλλειν ἐρημοτέρῳ
[4, 8, 10]	ῥᾴδιον ἔσται λόχον ὄρθιον προσιόντα.	ἄν	τέ τις πιέζηται τῶν λόχων,
[4, 8, 20]	λόφος, ἔφη, κάλλιστος τρέχειν ὅπου	ἄν	τις βούληται. πῶς οὖν, ἔφασαν,
[4, 5, 20]	στρατεύματι ἐξηγησάμενος φαίνηται ἔστ᾽ ἂν	ἐν	ἄλλῳ ἔθνει γένωνται. (ὁ δὲ
[4, 6, 10]	τῷ ὄρει χρῆσθαι· μένοιεν γὰρ	ἂν>	αὐτοῦ μᾶλλον ἁθρόοι οἱ πολέμιοι.
[4, 8, 10]	τοῖς περιττοῖς χρήσονται ὅ τι	ἂν	βούλωνται· ἐὰν δὲ ἐπ᾽ ὀλίγων
[4, 1, 20]	ἔστιν ὅστις ἀνὴρ ἀγαθὸς ἐθέλοι	ἂν	γενέσθαι καὶ ὑποστὰς ἐθελοντὴς πορεύεσθαι.
[4, 1, 10]	μέντοι τότε πλείους συνελέγησαν, ἐκινδύνευσεν	ἂν	διαφθαρῆναι πολὺ τοῦ στρατεύματος. καὶ
[4, 5, 10]	δὲ σφάττειν ἐκέλευον· οὐ γὰρ	ἂν	δύνασθαι πορευθῆναι. (ἐνταῦθα ἔδοξε κράτιστον
[4, 2, 1]	αὐτοὶ δὲ συμβοηθήσειν ἐκβαίνοντες ὡς	ἂν	δύνωνται τάχιστα. (ταῦτα συνθέμενοι οἱ
[4, 8, 10]	ἐπ᾽ ὀλίγων τεταγμένοι ὦμεν, οὐδὲν	ἂν	εἴη θαυμαστὸν εἰ διακοπείη ἡμῶν
[4, 5, 20]	τῷ στρατεύματι ἐξηγησάμενος φαίνηται ἔστ᾽	ἂν	ἐν ἄλλῳ ἔθνει γένωνται. (ὁ
[4, 2, 10]	ἄλλων Ἑλλήνων. καὶ αὐτοὶ μὲν	ἂν	ἐπορεύθησαν ᾗπερ οἱ ἄλλοι, τὰ
[4, 8, 10]	ἡμῶν πρῶτοι προσίασιν, ᾗ τε	ἂν	εὔοδον ᾖ, ταύτῃ ἕκαστος ἄξει
[4, 3, 10]	συγκαλέσαντες τοὺς στρατηγοὺς ἐβουλεύοντο ὅπως	ἂν	κάλλιστα διαβαῖεν καὶ τούς τε
[4, 7, 1]	τῆς ὑπερεχούσης πέτρας· ὃς δ᾽	ἂν	καταληφθῇ, οὕτω διατίθεται. ἅμα δ᾽
[4, 6, 10]	τὴν ὀπισθοφυλακίαν; ἀλλὰ ἄλλους πέμψον,	ἂν	μή τινες ἐθέλοντες ἀγαθοὶ φαίνωνται.
[4, 3, 20]	καὶ κελεύει ποιεῖν ὅ τι	ἂν	παραγγέλλῃ. (ἰδὼν δ᾽ αὐτοὺς διαβαίνοντας
[4, 7, 1]	ἀνθ᾽ ὧν ἑστηκότες ἄνδρες τί	ἂν	πάσχοιεν ἢ ὑπὸ τῶν φερομένων
[4, 3, 20]	ὅτι οὗτος ἄριστος ἔσοιτο ὃς	ἂν	πρῶτος ἐν τῷ πέραν γένηται.
[4, 6, 10]	ὄντων, καὶ νύκτωρ ἀμαχεὶ μᾶλλον	ἂν	τὰ πρὸ ποδῶν ὁρᾐη τις
[4, 7, 10]	ὧν κρατεῖν δύναιντο, καὶ ἀποτεμόντες	ἂν	τὰς κεφαλὰς ἔχοντες ἐπορεύοντο, καὶ
[4, 8, 1]	ἀφικέσθαι. (ἠρώτων ἐκεῖνοι εἰ δοῖεν	ἂν	τούτων τὰ πιστά. οἱ δ᾽
[4, 6, 10]	μοι ταύτῃ προσποιούμενοι προσβάλλειν ἐρημοτέρῳ	ἂν	τῷ ὄρει χρῆσθαι· μένοιεν γὰρ
[4, 7, 20]	φέρουσι λίθους καὶ ποιοῦσι κολωνὸν	μέγαν.	(ἐνταῦθα ἀνετίθεσαν δερμάτων πλῆθος ὠμοβοείων
[4, 7, 1]	(ἀλλὰ εὐθύς, ἔφη ὁ Χειρίσοφος,	ἐπειδὰν	ἀρξώμεθα εἰς τὸ δασὺ προσιέναι,
[4, 3, 20]	παιανίσαντας θεῖν εἰς τοὺς πολεμίους,	ἐπειδὰν	δ᾽ ἀναστρέψωσιν οἱ πολέμιοι καὶ
[4, 6, 10]	ἕτοιμός εἰμι τοὺς ὀπισθοφύλακας ἔχων,	ἐπειδὰν	δειπνήσωμεν, ἰέναι καταληψόμενος τὸ ὄρος.
[4, 6, 10]	οὐδὲ τοὺς πολεμίους μενεῖν ἔτι,	ἐπειδὰν	ἴδωσιν ἡμᾶς ἐν τῷ ὁμοίῳ
[4, 3, 20]	(τοῖς δὲ παρ᾽ ἑαυτῷ παρήγγειλεν,	ἐπειδὰν	σφενδόνη ἐξικνῆται καὶ ἀσπὶς ψοφῇ,
[4, 8, 10]	χρήσονται ὅ τι ἂν βούλωνται·	ἐὰν	δὲ ἐπ᾽ ὀλίγων τεταγμένοι ὦμεν,
[4, 6, 10]	λανθάνειν, νόμιμον ἄρα ὑμῖν ἐστιν,	ἐὰν	ληφθῆτε κλέπτοντες, μαστιγοῦσθαι. νῦν οὖν
[4, 5, 30]	οὐ παρετίθεσαν ἐπὶ τὴν αὐτὴν	τράπεζαν	κρέα ἄρνεια, ἐρίφεια, χοίρεια, μόσχεια,
[4, 1, 10]	ἐν τῇ στρατιᾷ πάντα ἀφεῖναι.	(σχολαίαν	γὰρ ἐποίουν τὴν πορείαν πολλὰ
[4, 1, 10]	καὶ ἀναπαυόμενοι. (εἰς δὲ τὴν	ὑστεραίαν	γίγνεται χειμὼν πολύς, ἀναγκαῖον δ᾽
[4, 1, 1]	(ἡνίκα δ᾽ ἦν ἀμφὶ τὴν	τελευταίαν	φυλακὴν καὶ ἐλείπετο τῆς νυκτὸς
[4, 6, 10]	ὥρα καὶ σοὶ ἐπιδείκνυσθαι τὴν	παιδείαν.	(ἐγὼ μὲν τοίνυν, ἔφη ὁ
[4, 6, 10]	σοι καιρός ἐστιν ἐπιδείξασθαι τὴν	παιδείαν,	καὶ φυλάξασθαι μὴ ληφθῶμεν κλέπτοντες
[4, 2, 10]	ὑπάγειν, ὅπως οἱ τελευταῖοι λόχοι	προσμείξειαν,	καὶ προελθόντας κατὰ τὴν ὁδὸν
[4, 1, 10]	ἀφεῖναι. (σχολαίαν γὰρ ἐποίουν τὴν	πορείαν	πολλὰ ὄντα τὰ ὑποζύγια καὶ
[4, 1, 1]	ἀνθρώπους ἐδίωκον, ὑποφειδόμενοι, εἴ πως	ἐθελήσειαν	οἱ Καρδοῦχοι διιέναι αὐτοὺς ὡς
[4, 6, 10]	σὲ ἰέναι καὶ λιπεῖν τὴν	ὀπισθοφυλακίαν;	ἀλλὰ ἄλλους πέμψον, ἂν μή
[4, 5, 20]	τῶν τέκνων στερήσοιτο τήν τε	οἰκίαν	αὐτοῦ ἀντεμπλήσαντες τῶν ἐπιτηδείων ἀπίασιν,
[4, 6, 1]	τοῦτον ἀπίοι. καὶ εἰς τὴν	οἰκίαν	αὐτοῦ εἰσεφόρησαν ὡς ἐδύναντο πλεῖστα,
[4, 8, 20]	ἐν τῷ Εὐξείνῳ Πόντῳ, Σινωπέων	ἀποικίαν,	ἐν τῇ Κόλχων χώρᾳ. ἐνταῦθα
[4, 7, 10]	καὶ δόρυ ὡς πεντεκαίδεκα πήχεων	μίαν	λόγχην ἔχον. (οὗτοι ἐνέμενον ἐν
[4, 7, 20]	ἐπειδὴ ἐνέβαλλεν εἰς τὴν (ἑαυτοῦ)	πολεμίαν,	παρεκελεύετο αἴθειν καὶ φθείρειν τὴν
[4, 8, 10]	τὸ ὄρος· καὶ εὐθὺς τοῦτο	ἀθυμίαν	ποιήσει ὅταν τεταγμένοι εἰς φάλαγγα
[4, 3, 1]	ἱππέων ὡς κωλύσοντας εἰς τὴν	Ἀρμενίαν	ἐκβαίνειν. (ἦσαν δ᾽ οὗτοι Ὀρόντα
[4, 3, 1]	ὡς δίπλεθρον, ὃς ὁρίζει τὴν	Ἀρμενίαν	καὶ τὴν τῶν Καρδούχων χώραν.
[4, 8, 1]	ἀναμεμιγμένοι τοῖς Ἕλλησι, καὶ ἀγορὰν	οἵαν	ἐδύναντο παρεῖχον, καὶ παρήγαγον ἐν
[4, 3, 1]	ὁρῶσι μὲν τοῦ ποταμοῦ τὴν	δυσπορίαν,	ὁρῶσι δὲ τοὺς διαβαίνειν κωλύσοντας,
[4, 8, 20]	βόες. (μετὰ δὲ τοῦτο τὴν	θυσίαν	ἣν ηὔξαντο παρεσκευάζοντο· ἦλθον δ᾽
[4, 3, 20]	λόχον, παρ᾽ ἀσπίδα παραγαγόντας τὴν	ἐνωμοτίαν	ἐπὶ φάλαγγος· καὶ τοὺς μὲν
[4, 5, 10]	εἴ τις κινοῖτο καὶ μηδέποτε	ἡσυχίαν	ἔχοι καὶ εἰς τὴν νύκτα
[4, 5, 1]	τῶν ἐμπείρων ὅτι σαφῶς βουλιμιῶσι	κἄν	τι φάγωσιν ἀναστήσονται, περιιὼν περὶ
[4, 5, 10]	ἔκρουσαν. οἱ δὲ πολέμιοι δείσαντες	ἧκαν	ἑαυτοὺς κατὰ τῆς χιόνος εἰς
[4, 5, 10]	ἐπικούρημα τῆς χιόνος εἴ τις	μέλαν	τι ἔχων πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν
[4, 5, 10]	τινες τῶν στρατιωτῶν· καὶ ἰδόντες	μέλαν	τι χωρίον διὰ τὸ ἐκλελοιπέναι
[4, 3, 1]	οὖν τὴν ἡμέραν καὶ νύκτα	ἔμειναν	ἐν πολλῇ ἀπορίᾳ ὄντες. Ξενοφῶν
[4, 8, 20]	ἐν τῇ Κόλχων χώρᾳ. ἐνταῦθα	ἔμειναν	ἡμέρας ἀμφὶ τὰς τριάκοντα ἐν
[4, 7, 10]	πεδίου εἰς κώμας· ἐν αἷς	ἔμειναν	ἡμέρας τρεῖς καὶ ἐπεσιτίσαντο. (ἐντεῦθεν
[4, 4, 20]	καὶ κατιδόντες τὸ στρατόπεδον οὐκ	ἔμειναν	τοὺς ὁπλίτας, ἀλλ᾽ ἀνακραγόντες ἔθεον
[4, 4, 20]	βάρβαροι ἀκούσαντες τὸν θόρυβον οὐχ	ὑπέμειναν,	ἀλλ᾽ ἔφευγον· ὅμως δὲ καὶ
[4, 7, 20]	χώρας, καὶ αὐτῶν οἱ ὀπισθοφύλακες	ἀπέκτεινάν	τέ τινας καὶ ἐζώγρησαν ἐνέδραν
[4, 1, 10]	Καρδούχων τοῖς τελευταίοις ἐπετίθεντο, καὶ	ἀπέκτεινάν	τινας καὶ λίθοις καὶ τοξεύμασι
[4, 3, 30]	δὴ ἐπέκειντο θρασέως καὶ ἤρχοντο	σφενδονᾶν	καὶ τοξεύειν. (οἱ δὲ Ἕλληνες
[4, 8, 10]	πελτασταί, ὧν ἦρχεν Αἰσχίνης ὁ	Ἀκαρνάν,	νομίσαντες φεύγειν ἀνακραγόντες ἔθεον· καὶ
[4, 2, 20]	ἐκυλίνδουν πέτρους· καὶ ἑνὸς μὲν	κατέαξαν	τὸ σκέλος, Ξενοφῶντα δὲ ὁ
[4, 2, 1]	τοῖς δόρασι. (καὶ οὗτοι πρῶτοι	συνέμειξαν	τοῖς προκαταλαβοῦσι τὸ χωρίον. Ξενοφῶν
[4, 1, 10]	φέρεσθαι πολλῶν τῶν ἀνθρώπων ὄντων.	δόξαν	δὲ ταῦτα ἐκήρυξαν οὕτω ποιεῖν.
[4, 1, 10]	ἀνθρώπων ὄντων. δόξαν δὲ ταῦτα	ἐκήρυξαν	οὕτω ποιεῖν. (ἐπεὶ δὲ ἀριστήσαντες
[4, 4, 1]	τρεῖς παρασάγγας πεντεκαίδεκα ἐπὶ τὸν	Τηλεβόαν	ποταμόν. οὗτος δ᾽ ἦν καλὸς
[4, 7, 10]	Καλλίμαχον ἃ ἐποίει τὸ στράτευμα	πᾶν	θεώμενον, δείσας μὴ οὐ πρῶτος
[4, 2, 20]	συντεταγμένους ἀπῆλθον. (ἐκ δὲ τούτου	πᾶν	ὁμοῦ ἐγένετο τὸ Ἑλληνικόν, καὶ
[4, 6, 20]	προήγαγεν ὁ Χειρίσοφος τὸ στράτευμα	πᾶν	ὡς δέκα σταδίους πρὸς τοὺς
[4, 4, 1]	ἐπορεύθησαν διὰ τῆς Ἀρμενίας πεδίον	ἅπαν	καὶ λείους γηλόφους οὐ μεῖον
[4, 6, 1]	γε, ἔφη ὁ Κλεάνωρ, δοκεῖ,	ἐπὰν	τάχιστα ἀριστήσωμεν, ἐξοπλισαμένους ὡς κράτιστα
[4, 7, 20]	ἀπέκτεινάν τέ τινας καὶ ἐζώγρησαν	ἐνέδραν	ποιησάμενοι, καὶ γέρρα ἔλαβον δασειῶν
[4, 5, 20]	τὴν θυγατέρα τοῦ κωμάρχου ἐνάτην	ἡμέραν	γεγαμημένην· ὁ δ᾽ ἀνὴρ αὐτῆς
[4, 1, 10]	εἶναι τὴν ὁδὸν ὅλην τὴν	ἡμέραν	ἡ ἀνάβασις αὐτοῖς ἐγένετο καὶ
[4, 5, 20]	ἐδύναντο καταστησάμενοι. ἐπεὶ δὲ πρὸς	ἡμέραν	ἦν, ὁ μὲν Ξενοφῶν πέμψας
[4, 3, 1]	Κρής. ~ταύτην δ᾽ αὖ τὴν	ἡμέραν	ηὐλίσθησαν ἐν ταῖς κώμαις ταῖς
[4, 3, 1]	ὄπισθεν. (ταύτην μὲν οὖν τὴν	ἡμέραν	καὶ νύκτα ἔμειναν ἐν πολλῇ
[4, 6, 10]	ποδῶν ὁρᾐη τις ἢ μεθ᾽	ἡμέραν	μαχόμενος, καὶ ἡ τραχεῖα τοῖς
[4, 6, 1]	εἰ γὰρ διατρίψομεν τὴν τήμερον	ἡμέραν,	οἵ τε νῦν ἡμᾶς ὁρῶντες
[4, 5, 1]	χιόνος. (ἐντεῦθεν δὲ τὴν ἐπιοῦσαν	ἡμέραν	ὅλην ἐπορεύοντο διὰ χιόνος, καὶ
[4, 1, 10]	εὐπρεπῶν. καὶ ταύτην μὲν τὴν	ἡμέραν	οὕτως ἐπορεύθησαν, τὰ μέν τι
[4, 2, 1]	ἰέναι ἐπὶ τοὺς κατέχοντας τὴν	φανερὰν	ἔκβασιν, αὐτοὶ δὲ συμβοηθήσειν ἐκβαίνοντες
[4, 2, 1]	τοὺς ὀπισθοφύλακας ἡγεῖτο πρὸς τὴν	φανερὰν	ἔκβασιν, ὅπως ταύτῃ τῇ ὁδῷ
[4, 1, 20]	εἰδεῖεν ἄλλην ὁδὸν ἢ τὴν	φανεράν.	ὁ μὲν οὖν ἕτερος οὐκ
[4, 2, 1]	εὐθὺς ἵεντο ἄνω κατὰ τὴν	φανερὰν	ὁδόν· ἄλλοι δὲ τῶν στρατηγῶν
[4, 3, 20]	ὃς ἂν πρῶτος ἐν τῷ	πέραν	γένηται. ~οἱ δὲ Καρδοῦχοι ὁρῶντες
[4, 3, 10]	πῦρ, κἄπειτα κατίδοιεν ἐν τῷ	πέραν	ἐν πέτραις καθηκούσαις ἐπ᾽ αὐτὸν
[4, 3, 20]	ἄκρα. (Ξενοφῶν δ᾽ ἐπεὶ τὰ	πέραν	ἑώρα καλῶς γιγνόμενα, ἀπεχώρει τὴν
[4, 3, 30]	ἔτρωσαν, οἱ δὲ πολλοὶ καὶ	πέραν	ὄντων τῶν Ἑλλήνων ἔτι φανεροὶ
[4, 3, 1]	τῇ ἡμέρᾳ ὁρῶσιν ἱππέας που	πέραν	τοῦ ποταμοῦ ἐξωπλισμένους ὡς κωλύσοντας
[4, 8, 1]	λόγχας καὶ τριχίνους χιτῶνας κατ᾽	ἀντιπέραν	τῆς διαβάσεως παρατεταγμένοι ἦσαν καὶ
[4, 4, 1]	οὗτος Ἀρμενία ἐκαλεῖτο ἡ πρὸς	ἑσπέραν.	ὕπαρχος δ᾽ ἦν αὐτῆς Τιρίβαζος,
[4, 8, 1]	ὅτι καὶ ὑμεῖς ἐπὶ τὴν	ἡμετέραν	χώραν ἔρχεσθε. λέγειν ἐκέλευον οἱ
[4, 1, 20]	ὀρθία, καὶ ἐπὶ ταύτῃ ἀνθρώπων	ὁρᾶν	ἔξεστί σοι ὄχλον τοσοῦτον, οἳ
[4, 8, 20]	(κἀντεῦθεν ὁρμώμενοι ἐλῄζοντο τὴν Κολχίδα.	ἀγορὰν	δὲ παρεῖχον τῷ στρατοπέδῳ Τραπεζούντιοι,
[4, 8, 1]	μέσοις ἀναμεμιγμένοι τοῖς Ἕλλησι, καὶ	ἀγορὰν	οἵαν ἐδύναντο παρεῖχον, καὶ παρήγαγον
[4, 2, 10]	καὶ Ἀμφικράτην Ἀμφιδήμου Ἀθηναῖον καὶ	Ἀρχαγόραν	Ἀργεῖον φυγάδα, αὐτὸς δὲ σὺν
[4, 4, 10]	ὄρη ἔνθα ἔφασαν οἱ ἀποσκεδαννύμενοι	καθορᾶν	τὰ πυρά· οὗτος γὰρ ἐδόκει
[4, 4, 10]	ἄγων ἔχοντα τόξον Περσικὸν καὶ	φαρέτραν	καὶ σάγαριν οἵανπερ καὶ αἱ>
[4, 7, 20]	ἀπὸ κοινοῦ ἵππον καὶ φιάλην	ἀργυρᾶν	καὶ σκευὴν Περσικὴν καὶ δαρεικοὺς
[4, 8, 20]	ἀμφὶ δὲ τὴν αὐτήν πως	ὥραν	ἀνεφρόνουν· τρίτῃ δὲ καὶ τετάρτῃ
[4, 8, 1]	καὶ ὑμεῖς ἐπὶ τὴν ἡμετέραν	χώραν	ἔρχεσθε. λέγειν ἐκέλευον οἱ στρατηγοὶ
[4, 5, 30]	βασιλεῖ δασμός· τὴν δὲ πλησίον	χώραν	ἔφη εἶναι Χάλυβας, καὶ τὴν
[4, 3, 1]	Ἀρμενίαν καὶ τὴν τῶν Καρδούχων	χώραν.	καὶ οἱ Ἕλληνες ἐνταῦθα ἀνέπνευσαν
[4, 1, 20]	ἕνεκα ὅπως ἡγεμόσιν εἰδόσι τὴν	χώραν	χρησαίμεθα. (καὶ εὐθὺς ἀγαγόντες τοὺς
[4, 7, 20]	παρεκελεύετο αἴθειν καὶ φθείρειν τὴν	χώραν·	ᾧ καὶ δῆλον ἐγένετο ὅτι
[4, 5, 1]	χιόνος, καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων	ἐβουλιμίασαν.	Ξενοφῶν δ᾽ ὀπισθοφυλακῶν καὶ καταλαμβάνων
[4, 8, 20]	ἄλλα οὐδὲν ὅ τι καὶ	ἐθαύμασαν·	τὰ δὲ σμήνη πολλὰ ἦν
[4, 7, 1]	λοχαγοὶ ὄντες, καὶ ἄλλοι δέ,	ἐφέστασαν	ἔξω τῶν δένδρων· οὐ γὰρ
[4, 5, 10]	οὐδὲ φυλακὴ οὐδεμία καθειστήκει· καὶ	ἀνίστασαν	αὐτούς. οἱ δ᾽ ἔλεγον ὅτι
[4, 2, 10]	τοὺς νεκροὺς ἀπῄτει. (οἱ δὲ	ἔφασαν	ἀποδώσειν ἐφ᾽ ᾧ μὴ καίειν
[4, 8, 20]	ἄν τις βούληται. πῶς οὖν,	ἔφασαν,	δυνήσονται παλαίειν ἐν σκληρῷ καὶ
[4, 3, 10]	εἶναι κατὰ τοῦτο. ἐκδύντες δ᾽	ἔφασαν	ἔχοντες τὰ ἐγχειρίδια γυμνοὶ ὡς
[4, 8, 1]	τούτων τὰ πιστά. οἱ δ᾽	ἔφασαν	καὶ δοῦναι καὶ λαβεῖν ἐθέλειν.
[4, 4, 10]	δόντες ἐπὶ τὰ ὄρη ἔνθα	ἔφασαν	οἱ ἀποσκεδαννύμενοι καθορᾶν τὰ πυρά·
[4, 8, 1]	Ἕλληνες ἐκείνοις Ἑλληνικήν· ταῦτα γὰρ	ἔφασαν	πιστὰ εἶναι· θεοὺς δ᾽ ἐπεμαρτύραντο
[4, 5, 10]	ἐνταῦθ᾽ ἐκτραπόμενοι ἐκάθηντο καὶ οὐκ	ἔφασαν	πορεύεσθαι. (ὁ δὲ Ξενοφῶν ἔχων
[4, 3, 10]	τῷ Ξενοφῶντι προσέτρεχον δύο νεανίσκω·	ᾔδεσαν	γὰρ πάντες ὅτι ἐξείη αὐτῷ
[4, 7, 20]	καὶ ποιοῦσι κολωνὸν μέγαν. (ἐνταῦθα	ἀνετίθεσαν	δερμάτων πλῆθος ὠμοβοείων καὶ βακτηρίας
[4, 5, 30]	(οὐκ ἦν δ᾽ ὅπου οὐ	παρετίθεσαν	ἐπὶ τὴν αὐτὴν τράπεζαν κρέα
[4, 2, 10]	τὸ χωρίον. καὶ τοῦτόν τε	παρεληλύθεσαν	οἱ Ἕλληνες καὶ ἕτερον ὁρῶσιν
[4, 5, 1]	καὶ τὸ πῦρ καίοντες οὐ	προσίεσαν	πρὸς τὸ πῦρ τοὺς ὀψίζοντας,
[4, 5, 30]	εὐωχουμένους καὶ εὐθυμουμένους, καὶ οὐδαμόθεν	ἀφίεσαν	πρὶν παραθεῖναι αὐτοῖς ἄριστον· (οὐκ
[4, 8, 20]	μὲν ὀλίγον ἐδηδοκότες σφόδρα μεθύουσιν	ἐᾐκεσαν,	οἱ δὲ πολὺ μαινομένοις, οἱ
[4, 3, 1]	διὰ τῶν Καρδούχων πάσας μαχόμενοι	διετέλεσαν,	καὶ ἔπαθον κακὰ ὅσα οὐδὲ
[4, 6, 20]	ἐπεὶ ᾔσθοντο τὸ ὄρος ἐχόμενον,	ἐγρηγόρεσαν	καὶ ἔκαιον πυρὰ πολλὰ διὰ
[4, 5, 20]	κλίμακος. ἐν δὲ ταῖς οἰκίαις	ἦσαν	αἶγες, οἶες, βόες, ὄρνιθες, καὶ
[4, 7, 1]	εἶχεν οὐδ᾽ οἰκίας, συνεληλυθότες δ᾽	ἦσαν	αὐτόσε καὶ ἄνδρες καὶ γυναῖκες
[4, 5, 30]	καὶ λοχαγῶν ἔδωκεν ἑκάστῳ πῶλον.	(ἦσαν	δ᾽ οἱ ταύτῃ ἵπποι μείονες
[4, 3, 1]	κωλύσοντας εἰς τὴν Ἀρμενίαν ἐκβαίνειν.	(ἦσαν	δ᾽ οὗτοι Ὀρόντα καὶ Ἀρτούχα
[4, 5, 20]	κτήνη πάντα χιλῷ ἔνδον ἐτρέφοντο.	(ἦσαν	δὲ καὶ πυροὶ καὶ κριθαὶ
[4, 1, 1]	δὲ ἐπιτήδεια πολλὰ ἦν λαμβάνειν,	ἦσαν	δὲ καὶ χαλκώμασι παμπόλλοις κατεσκευασμέναι
[4, 1, 10]	οἱ ἐπὶ τούτοις ὄντες ἀπόμαχοι	ἦσαν,	διπλάσιά τε ἐπιτήδεια ἔδει πορίζεσθαι
[4, 4, 1]	ἢ πέντε παρασάγγας· οὐ γὰρ	ἦσαν	ἐγγὺς τοῦ ποταμοῦ κῶμαι διὰ
[4, 3, 20]	γὰρ οἱ Καρδοῦχοι φανεροὶ ἤδη	ἦσαν	εἰς τὸ πεδίον καταβαίνοντες ὡς
[4, 7, 10]	διῆλθον ἀλκιμώτατοι, καὶ εἰς χεῖρας	ᾖσαν.	εἶχον δὲ θώρακας λινοῦς μέχρι
[4, 2, 20]	σφενδόνας. (ἄριστοι δὲ καὶ τοξόται	ἦσαν·	εἶχον δὲ τόξα ἐγγὺς τριπήχη,
[4, 5, 10]	τὰ ὑποδήματα περιεπήγνυντο· καὶ γὰρ	ἦσαν,	ἐπειδὴ ἐπέλιπε τὰ ἀρχαῖα ὑποδήματα,
[4, 4, 10]	σὺν πολλῇ κραυγῇ καὶ ἡδονῇ	ᾖσαν	ἐπὶ τὰς στέγας καὶ τὰ
[4, 3, 1]	δὲ αὐτοὶ τὴν πρόσθεν νύκτα	ἦσαν	ἐπὶ τοῦ ὄρους ἑώρων τοὺς
[4, 2, 1]	λάθοιεν οἱ περιιόντες. (ἐπεὶ δὲ	ἦσαν	ἐπὶ χαράδρᾳ οἱ ὀπισθοφύλακες ἣν
[4, 3, 10]	αἱ γυναῖκες ἅπασαι. πολλαὶ γὰρ	ἦσαν	ἑταῖραι ἐν τῷ στρατεύματι. ~καὶ
[4, 8, 1]	κατ᾽ ἀντιπέραν τῆς διαβάσεως παρατεταγμένοι	ἦσαν	καὶ ἀλλήλοις διεκελεύοντο καὶ λίθους
[4, 8, 1]	ἐπὶ τούτου οἱ Κόλχοι παρατεταγμένοι	ἦσαν.	καὶ τὸ μὲν πρῶτον οἱ
[4, 3, 10]	τάξεις τῶν ἱππέων. ἐπειδὴ δὲ	ἦσαν	κατὰ τὴν διάβασιν καὶ τὰς
[4, 5, 20]	τῇ κώμῃ. (αἱ δ᾽ οἰκίαι	ἦσαν	κατάγειοι, τὸ μὲν στόμα ὥσπερ
[4, 4, 1]	δὲ πολλαὶ περὶ τὸν ποταμὸν	ἦσαν.	(ὁ δὲ τόπος οὗτος Ἀρμενία
[4, 2, 1]	φεύγοντες ὀλίγοι ἀπέθνῃσκον· εὔζωνοι γὰρ	ἦσαν.	(οἱ δὲ ἀμφὶ Χειρίσοφον ἀκούσαντες
[4, 5, 20]	καὶ πρὶν εἴκοσι στάδια διεληλυθέναι	ἦσαν	πρὸς τῇ κώμῃ ἔνθα Χειρίσοφος
[4, 1, 1]	τῆς χώρας, ἐπείπερ βασιλεῖ πολέμιοι	ἦσαν·	(τὰ μέντοι ἐπιτήδεια ὅτῳ τις
[4, 3, 1]	αὗται ἐφ᾽ ὧν παρατεταγμένοι οὗτοι	ἦσαν	τρία ἢ τέτταρα πλέθρα ἀπὸ
[4, 3, 30]	ὄντων τῶν Ἑλλήνων ἔτι φανεροὶ	ἦσαν	φεύγοντες. (οἱ δὲ ὑπαντήσαντες ἀνδριζόμενοι
[4, 7, 10]	σταθμοὺς ἑπτὰ παρασάγγας πεντήκοντα. οὗτοι	ἦσαν	ὧν διῆλθον ἀλκιμώτατοι, καὶ εἰς
[4, 3, 30]	δὲ οὐκ ἐδέξαντο· καὶ γὰρ	ἦσαν	ὡπλισμένοι ὡς μὲν ἐν τοῖς
[4, 2, 20]	βάρβαροι πάλιν καταβαίνουσιν· ἐλαφροὶ γὰρ	ἦσαν	ὥστε καὶ ἐγγύθεν φεύγοντες ἀποφεύγειν·
[4, 7, 10]	τὰ ἐπιτήδεια ἐν τούτοις ἀνακεκομισμένοι	ἦσαν·	ὥστε μηδὲν λαμβάνειν αὐτόθεν τοὺς
[4, 3, 30]	προϊόντες ὕστερον τῶν μετὰ Ξενοφῶντος	διέβησαν	πάλιν· καὶ ἐτρώθησάν τινες καὶ
[4, 4, 1]	τινες καὶ τούτων. ~ἐπεὶ δὲ	διέβησαν,	συνταξάμενοι ἀμφὶ μέσον ἡμέρας ἐπορεύθησαν
[4, 6, 20]	κόπτοντες ἀχρεῖα ἐποίουν. (ὡς δ᾽	ἀνέβησαν,	θύσαντες καὶ τρόπαιον στησάμενοι κατέβησαν
[4, 6, 20]	ἀνέβησαν, θύσαντες καὶ τρόπαιον στησάμενοι	κατέβησαν	εἰς τὸ πεδίον, καὶ εἰς
[4, 8, 20]	καλὴ θέα ἐγένετο· πολλοὶ γὰρ	κατέβησαν	καὶ ἅτε θεωμένων τῶν ἑταίρων
[4, 1, 10]	Ἑλληνικόν. (εἰ μέντοι τότε πλείους	συνελέγησαν,	ἐκινδύνευσεν ἂν διαφθαρῆναι πολὺ τοῦ
[4, 3, 1]	ὡς οὖν ἀπηλλαγμένοι τούτων ἡδέως	ἐκοιμήθησαν.	(ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ ὁρῶσιν
[4, 5, 20]	μὲν τὴν νύκτα διασκηνήσαντες οὕτως	ἐκοιμήθησαν	ἐν πᾶσιν ἀφθόνοις πάντες οἱ
[4, 5, 10]	(Χειρίσοφος μὲν οὖν καὶ ὅσοι	ἐδυνήθησαν	τοῦ στρατεύματος ἐνταῦθα ἐστρατοπεδεύσαντο, τῶν
[4, 7, 20]	ὁ Ξενοφῶν καὶ οἱ ὀπισθοφύλακες	ᾠήθησαν	ἔμπροσθεν ἄλλους ἐπιτίθεσθαι πολεμίους· εἵποντο
[4, 8, 10]	οἱ δὲ ἐπὶ τὸ εὐώνυμον	διεσπάσθησαν,	καὶ πολὺ τῆς αὑτῶν φάλαγγος
[4, 5, 20]	(ἐνταῦθα καὶ οἱ περὶ Ξενοφῶντα	ηὐλίσθησαν	αὐτοῦ ἄνευ πυρὸς καὶ ἄδειπνοι,
[4, 3, 1]	~ταύτην δ᾽ αὖ τὴν ἡμέραν	ηὐλίσθησαν	ἐν ταῖς κώμαις ταῖς ὑπὲρ
[4, 3, 1]	τῶν Καρδούχων. (τότε μὲν οὖν	ηὐλίσθησαν	μάλα ἡδέως καὶ τἀπιτήδεια ἔχοντες
[4, 1, 10]	νύκτα οὕτως ἐν ταῖς κώμαις	ηὐλίσθησαν·	οἱ δὲ Καρδοῦχοι πυρὰ πολλὰ
[4, 7, 10]	ποταμόν, εὖρος τεττάρων πλέθρων. ἐντεῦθεν	ἐπορεύθησαν	διὰ Σκυθηνῶν σταθμοὺς τέτταρας παρασάγγας
[4, 4, 1]	διέβησαν, συνταξάμενοι ἀμφὶ μέσον ἡμέρας	ἐπορεύθησαν	διὰ τῆς Ἀρμενίας πεδίον ἅπαν
[4, 3, 1]	μνημονεύοντες. ἑπτὰ γὰρ ἡμέρας ὅσασπερ	ἐπορεύθησαν	διὰ τῶν Καρδούχων πάσας μαχόμενοι
[4, 7, 10]	ὄνοι πολλοὶ καὶ πρόβατα. (ἐντεῦθεν	ἐπορεύθησαν	διὰ Χαλύβων σταθμοὺς ἑπτὰ παρασάγγας
[4, 8, 20]	ὥσπερ ἐκ φαρμακοποσίας. (ἐντεῦθεν δ᾽	ἐπορεύθησαν	δύο σταθμοὺς παρασάγγας ἑπτά, καὶ
[4, 7, 1]	γεμούσας ἦλθον. ~ἐκ δὲ τούτων	ἐπορεύθησαν	εἰς Ταόχους σταθμοὺς πέντε παρασάγγας
[4, 6, 1]	κομίσας πιστοτάτῳ ἐχρῆτο. (μετὰ τοῦτο	ἐπορεύθησαν	ἑπτὰ σταθμοὺς ἀνὰ πέντε παρασάγγας
[4, 2, 10]	Ἑλλήνων. καὶ αὐτοὶ μὲν ἂν	ἐπορεύθησαν	ᾗπερ οἱ ἄλλοι, τὰ δὲ
[4, 8, 1]	τῆς νυκτὸς ἀπιών. ~ἐντεῦθεν δ᾽	ἐπορεύθησαν	οἱ Ἕλληνες διὰ Μακρώνων σταθμοὺς
[4, 6, 1]	Φᾶσιν ποταμόν, εὖρος πλεθριαῖον. (ἐντεῦθεν	ἐπορεύθησαν	σταθμοὺς δύο παρασάγγας δέκα· ἐπὶ
[4, 4, 1]	δ᾽ ἦν δαψιλῆ. (ἐντεῦθεν δ᾽	ἐπορεύθησαν	σταθμοὺς δύο παρασάγγας δέκα μέχρι
[4, 5, 1]	ἐπιτίθεσθαι Τιρίβαζος κατεστρατοπεδεύσαντο. (ἐντεῦθεν δ᾽	ἐπορεύθησαν	σταθμοὺς ἐρήμους τρεῖς παρασάγγας πεντεκαίδεκα
[4, 4, 1]	ἐσπείσαντο ἐπὶ τούτοις. (ἐντεῦθεν δ᾽	ἐπορεύθησαν	σταθμοὺς τρεῖς διὰ πεδίου παρασάγγας
[4, 4, 1]	τοῦ Τίγρητος ποταμοῦ. ἐντεῦθεν δ᾽	ἐπορεύθησαν	σταθμοὺς τρεῖς παρασάγγας πεντεκαίδεκα ἐπὶ
[4, 1, 10]	ταύτην μὲν τὴν ἡμέραν οὕτως	ἐπορεύθησαν,	τὰ μέν τι μαχόμενοι τὰ
[4, 7, 10]	ἐντεῦθεν ἄνθρωποι μὲν πάνυ ὀλίγοι	ἐλήφθησαν,	βόες δὲ καὶ ὄνοι πολλοὶ
[4, 3, 30]	μετὰ Ξενοφῶντος διέβησαν πάλιν· καὶ	ἐτρώθησάν	τινες καὶ τούτων. ~ἐπεὶ δὲ
[4, 3, 20]	θέοντας εἰς τοὔμπαλιν, δείσαντες μὴ	ἀποληφθείησαν	φεύγουσιν ἀνὰ κράτος ὡς πρὸς
[4, 8, 20]	τοῖς ἄλλοις θεοῖς ἃ ηὔξαντο.	ἐποίησαν	δὲ καὶ ἀγῶνα γυμνικὸν ἐν
[4, 8, 10]	φάλαγγος ἐν τῷ μέσῳ κενὸν	ἐποίησαν.	(οἱ δὲ κατὰ τὸ Ἀρκαδικὸν
[4, 2, 20]	ἀπέδοσαν τὸν ἡγεμόνα· καὶ πάντα	ἐποίησαν	τοῖς ἀποθανοῦσιν ἐκ τῶν δυνατῶν
[4, 3, 30]	τοξεύειν. (οἱ δὲ Ἕλληνες παιανίσαντες	ὥρμησαν	δρόμῳ ἐπ᾽ αὐτούς· οἱ δὲ
[4, 5, 20]	καὶ οἶνος κρίθινος ἐν κρατῆρσιν.	ἐνῆσαν	δὲ καὶ αὐταὶ αἱ κριθαὶ
[4, 2, 20]	ὁμοῦ ἐγένετο τὸ Ἑλληνικόν, καὶ	ἐσκήνησαν	αὐτοῦ ἐν πολλαῖς καὶ καλαῖς
[4, 6, 20]	δοκοίη ταύτῃ προσάξειν. (ἐπειδὴ δὲ	ἐδείπνησαν	καὶ νὺξ ἐγένετο, οἱ μὲν
[4, 4, 20]	καὶ εὐθὺς ἀνακαλεσάμενοι τῇ σάλπιγγι	ἀπῇσαν,	καὶ ἀφίκοντο αὐθημερὸν ἐπὶ τὸ
[4, 4, 10]	ὅσοι δὲ ὅτε τὸ πρότερον	ἀπῇσαν	τὰς οἰκίας ἐνέπρησαν ὑπὸ ἀτασθαλίας,
[4, 4, 1]	ἐπὶ ταῖς πλείσταις οἰκίαις τύρσεις	ἐπῆσαν·	ἐπιτήδεια δ᾽ ἦν δαψιλῆ. (ἐντεῦθεν
[4, 6, 20]	ὄρος καταλαβόντες κατὰ τὰ ἄκρα	ἐπῇσαν.	(τῶν δὲ πολεμίων τὸ μὲν
[4, 3, 20]	ὀλίγους ἤδη φαινομένους, θᾶττον δὴ	ἐπῇσαν	ᾠδάς τινας ᾄδοντες. ὁ δὲ
[4, 2, 10]	Ἀργεῖος πεφευγὼς καὶ λέγει ὡς	ἀπεκόπησαν	ἀπὸ τοῦ λόφου καὶ ὅτι
[4, 3, 10]	τέτταρες στάδιοι. (πορευομένων δ᾽ αὐτῶν	ἀντιπαρῇσαν	αἱ τάξεις τῶν ἱππέων. ἐπειδὴ
[4, 7, 20]	ὀπισθοφύλακες ἀπέκτεινάν τέ τινας καὶ	ἐζώγρησαν	ἐνέδραν ποιησάμενοι, καὶ γέρρα ἔλαβον
[4, 6, 1]	καὶ εἰς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ	εἰσεφόρησαν	ὡς ἐδύναντο πλεῖστα, καὶ ἀναζεύξαντες
[4, 4, 10]	τὸ πρότερον ἀπῇσαν τὰς οἰκίας	ἐνέπρησαν	ὑπὸ ἀτασθαλίας, δίκην ἐδίδοσαν κακῶς
[4, 3, 1]	τὰ τοξεύματα καὶ τἆλλα βέλη,	ἀνεχώρησαν	καὶ αὐτοῦ ἐστρατοπεδεύσαντο παρὰ τὸν
[4, 5, 10]	μὲν σκότος ἤδη, οἱ δὲ	προσῇσαν	πολλῷ θορύβῳ ἀμφὶ ὧν εἶχον
[4, 6, 1]	τῇ εἰς τὸ πεδίον ὑπερβολῇ	ἀπήντησαν	αὐτοῖς Χάλυβες καὶ Τάοχοι καὶ
[4, 8, 10]	πολέμιοι, ὡς ἤρξαντο θεῖν, οὐκέτι	ἔστησαν,	ἀλλὰ φυγῇ ἄλλος ἄλλῃ ἐτράπετο.
[4, 8, 1]	ἕως ἐπὶ τὰ Κόλχων ὅρια	κατέστησαν	τοὺς Ἕλληνας. (ἐνταῦθα ἦν ὄρος
[4, 8, 10]	σχεδὸν ἑξακοσίους ἑκάστους. (ἐκ τούτου	παρηγγύησαν	οἱ στρατηγοὶ εὔχεσθαι· εὐξάμενοι δὲ
[4, 2, 10]	οἱ ἐκ τούτου τοῦ τόπου	συνερρύησαν·	ἐνταῦθα ἵσταντο οἱ πολέμιοι. ~καὶ
[4, 7, 10]	λαμβάνειν αὐτόθεν τοὺς Ἕλληνας, ἀλλὰ	διετράφησαν	τοῖς κτήνεσιν ἃ ἐκ τῶν
[4, 8, 20]	τε τοὺς Ἕλληνας καὶ ξένια	ἔδοσαν	βοῦς καὶ ἄλφιτα καὶ οἶνον.
[4, 2, 20]	διεπράξαντο ὥστε λαβόντες τοὺς νεκροὺς	ἀπέδοσαν	τὸν ἡγεμόνα· καὶ πάντα ἐποίησαν
[4, 5, 20]	ἰδόντες τοὺς μὲν ἀσθενοῦντας τούτοις	παρέδοσαν	κομίζειν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον, αὐτοὶ
[4, 8, 20]	ἡ θυσία ἐγένετο, τὰ δέρματα	παρέδοσαν	τῷ Δρακοντίῳ, καὶ ἡγεῖσθαι ἐκέλευον
[4, 4, 10]	οἰκίας ἐνέπρησαν ὑπὸ ἀτασθαλίας, δίκην	ἐδίδοσαν	κακῶς σκηνοῦντες. (ἐντεῦθεν ἔπεμψαν νυκτὸς
[4, 5, 30]	ὥσπερ βοῦν. καὶ τῷ κωμάρχῳ	ἐδίδοσαν	λαμβάνειν ὅ τι βούλοιτο. ὁ
[4, 5, 1]	τι ἔχοιεν βρωτόν. (ἔνθα δὴ	μετεδίδοσαν	ἀλλήλοις ὧν εἶχον ἕκαστοι. ἔνθα
[4, 3, 1]	χώραν. καὶ οἱ Ἕλληνες ἐνταῦθα	ἀνέπνευσαν	ἄσμενοι ἰδόντες πεδίον· ἀπεῖχε δὲ
[4, 5, 10]	μὴ δυνάμενοι διατελέσαι τὴν ὁδὸν	ἐνυκτέρευσαν	ἄσιτοι καὶ ἄνευ πυρός· καὶ
[4, 5, 30]	ταῖς βαρβαρικαῖς στολαῖς· τοῖς παισὶν	ἐδείκνυσαν	ὥσπερ ἐνεοῖς ὅ τι δέοι
[4, 5, 1]	τῆς χιόνος. (ἐντεῦθεν δὲ τὴν	ἐπιοῦσαν	ἡμέραν ὅλην ἐπορεύοντο διὰ χιόνος,
[4, 5, 10]	τὰς ἀσπίδας πρὸς τὰ δόρατα	ἔκρουσαν.	οἱ δὲ πολέμιοι δείσαντες ἧκαν
[4, 4, 20]	τινες τῶν βαρβάρων καὶ ἵπποι	ἥλωσαν	εἰς εἴκοσι καὶ ἡ σκηνὴ
[4, 3, 30]	τὸν ποταμὸν καὶ τοξεύοντες ὀλίγους	ἔτρωσαν,	οἱ δὲ πολλοὶ καὶ πέραν
[4, 1, 10]	τινας καὶ λίθοις καὶ τοξεύμασι	κατέτρωσαν,	ὀλίγοι ὄντες· ἐξ ἀπροσδοκήτου γὰρ
[4, 6, 10]	ὁμοίων εὐθὺς ἐκ παίδων κλέπτειν	μελετᾶν,	καὶ οὐκ αἰσχρὸν εἶναι ἀλλὰ
[4, 3, 20]	ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ μὴ διαβάντας·	ὅταν	δ᾽ ἄρξωνται αὐτοὶ διαβαίνειν, ἐναντίους
[4, 7, 1]	αὕτη πάροδός ἐστιν ἣν ὁρᾷς·	ὅταν	δέ τις ταύτῃ πειρᾶται παριέναι,
[4, 5, 30]	καὶ τῶν ὑποζυγίων σακία περιειλεῖν,	ὅταν	διὰ τῆς χιόνος ἄγωσιν· ἄνευ
[4, 7, 1]	γίγνεται ὡς ἡμίπλεθρον, ὃ δεῖ	ὅταν	λωφήσωσιν οἱ λίθοι παραδραμεῖν. (ἀλλὰ
[4, 8, 10]	καὶ εὐθὺς τοῦτο ἀθυμίαν ποιήσει	ὅταν	τεταγμένοι εἰς φάλαγγα ταύτην διεσπασμένην
[4, 8, 1]	εἰς τὴν Ἑλλάδα, καὶ ἐπὶ	θάλατταν	βουλόμεθα ἀφικέσθαι. (ἠρώτων ἐκεῖνοι εἰ
[4, 7, 20]	ἡμερῶν εἰς χωρίον ὅθεν ὄψονται	θάλατταν·	εἰ δὲ μή, τεθνάναι ἐπηγγείλατο.
[4, 8, 20]	παρασάγγας ἑπτά, καὶ ἦλθον ἐπὶ	θάλατταν	εἰς Τραπεζοῦντα πόλιν Ἑλληνίδα οἰκουμένην
[4, 7, 20]	τοῦ ὄρους καὶ κατεῖδον τὴν	θάλατταν,	κραυγὴ πολλὴ ἐγένετο. (ἀκούσας δὲ
[4, 1, 20]	λέγειν τε τὰ παρόντα καὶ	ἐρωτᾶν	εἴ τις αὐτῶν ἔστιν ὅστις
[4, 4, 10]	δίκην ἐδίδοσαν κακῶς σκηνοῦντες. (ἐντεῦθεν	ἔπεμψαν	νυκτὸς Δημοκράτην Τημνίτην ἄνδρας δόντες
[4, 7, 10]	εἴκοσι διὰ πεδίου εἰς κώμας·	ἐν	αἷς ἔμειναν ἡμέρας τρεῖς καὶ
[4, 3, 10]	ἐπορεύοντο· ἡγοῦντο δ᾽ οἱ νεανίσκοι	ἐν	ἀριστερᾷ ἔχοντες τὸν ποταμόν· ὁδὸς
[4, 3, 10]	τοὺς λόχους ὀρθίους, τοὺς μὲν	ἐν	ἀριστερᾷ τοὺς δ᾽ ἐν δεξιᾷ
[4, 1, 20]	(ἐρωτώμενος δ᾽ εἰ εἴη τι	ἐν	αὐτῇ δυσπάριτον χωρίον, ἔφη εἶναι
[4, 4, 20]	σκηνὴ ἡ Τιριβάζου ἑάλω καὶ	ἐν	αὐτῇ κλῖναι ἀργυρόποδες καὶ ἐκπώματα
[4, 5, 20]	δὲ ἄνθρωποι κατέβαινον ἐπὶ κλίμακος.	ἐν	δὲ ταῖς οἰκίαις ἦσαν αἶγες,
[4, 7, 10]	παριόντα, ἐπιλαμβάνεται αὐτοῦ τῆς ἴτυος·	ἐν	δὲ τούτῳ παραθεῖ αὐτοὺς Ἀριστώνυμος
[4, 5, 20]	νεωτάτους ἀναστήσαντας ἐκέλευεν ἀναγκάζειν προϊέναι.	(ἐν	δὲ τούτῳ Χειρίσοφος πέμπει τῶν
[4, 3, 10]	μὲν ἐν ἀριστερᾷ τοὺς δ᾽	ἐν	δεξιᾷ ἑαυτοῦ. καὶ οἱ μὲν
[4, 5, 20]	καὶ ὄσπρια καὶ οἶνος κρίθινος	ἐν	κρατῆρσιν. ἐνῆσαν δὲ καὶ αὐταὶ
[4, 2, 20]	γὰρ οἶνος πολὺς ἦν, ὥστε	ἐν	λάκκοις κονιατοῖς εἶχον. (Ξενοφῶν δὲ
[4, 8, 1]	τε ὁδὸν ὡδοποίουν ὡς διαβιβάσοντες	ἐν	μέσοις ἀναμεμιγμένοι τοῖς Ἕλλησι, καὶ
[4, 3, 10]	δὲ ὑποζύγια καὶ τὸν ὄχλον	ἐν	μέσῳ τούτων διαβαίνειν. (ἐπεὶ δὲ
[4, 5, 10]	τινὰ ἣ πλησίον ἦν ἀτμίζουσα	ἐν	νάπῃ. ἐνταῦθ᾽ ἐκτραπόμενοι ἐκάθηντο καὶ
[4, 7, 1]	γὰρ ᾤκουν ἰσχυρὰ οἱ Τάοχοι,	ἐν	οἷς καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἅπαντα
[4, 5, 20]	καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ ὁμοῦ	ἐν	ὀφθαλμοῖς. ~τῇ δ᾽ ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ
[4, 5, 20]	τὴν νύκτα διασκηνήσαντες οὕτως ἐκοιμήθησαν	ἐν	πᾶσιν ἀφθόνοις πάντες οἱ στρατιῶται,
[4, 3, 1]	Ξενοφῶν δὲ ὄναρ εἶδεν· ἔδοξεν	ἐν	πέδαις δεδέσθαι, αὗται δὲ αὐτῷ
[4, 3, 10]	παιδίσκας ὥσπερ μαρσίπους ἱματίων κατατιθεμένους	ἐν	πέτρᾳ ἀντρώδει. (ἰδοῦσι δὲ σφίσι
[4, 3, 10]	κἄπειτα κατίδοιεν ἐν τῷ πέραν	ἐν	πέτραις καθηκούσαις ἐπ᾽ αὐτὸν τὸν
[4, 2, 20]	τὸ Ἑλληνικόν, καὶ ἐσκήνησαν αὐτοῦ	ἐν	πολλαῖς καὶ καλαῖς οἰκίαις καὶ
[4, 8, 10]	οἱ δὲ Ἕλληνες ἀναβάντες ἐστρατοπεδεύοντο	ἐν	πολλαῖς κώμαις καὶ τἀπιτήδεια πολλὰ
[4, 3, 1]	τὴν ἡμέραν καὶ νύκτα ἔμειναν	ἐν	πολλῇ ἀπορίᾳ ὄντες. Ξενοφῶν δὲ
[4, 8, 20]	πῶς οὖν, ἔφασαν, δυνήσονται παλαίειν	ἐν	σκληρῷ καὶ δασεῖ οὕτως; ὁ
[4, 1, 10]	ταύτην μὲν τὴν νύκτα οὕτως	ἐν	ταῖς κώμαις ηὐλίσθησαν· οἱ δὲ
[4, 5, 30]	παρίοι κώμην, ἐτρέπετο πρὸς τοὺς	ἐν	ταῖς κώμαις καὶ κατελάμβανε πανταχοῦ
[4, 3, 1]	δ᾽ αὖ τὴν ἡμέραν ηὐλίσθησαν	ἐν	ταῖς κώμαις ταῖς ὑπὲρ τοῦ
[4, 1, 1]	καὶ ὅσα μετὰ τὴν μάχην	ἐν	ταῖς σπονδαῖς ἃς βασιλεὺς καὶ
[4, 8, 20]	ἔμειναν ἡμέρας ἀμφὶ τὰς τριάκοντα	ἐν	ταῖς τῶν Κόλχων κώμαις· (κἀντεῦθεν
[4, 8, 10]	ὠμοὺς δεῖ καταφαγεῖν. (ἐπεὶ δ᾽	ἐν	ταῖς χώραις ἕκαστοι ἐγένοντο καὶ
[4, 1, 1]	~Βιβλίον Δ. ~ὅσα μὲν δὴ	ἐν	τῇ ἀναβάσει ἐγένετο μέχρι τῆς
[4, 1, 1]	εἰ διέλθοιεν τὰ Καρδούχεια ὄρη,	ἐν	τῇ Ἀρμενίᾳ τὰς πηγὰς τοῦ
[4, 8, 20]	αὐτοὺς κατὰ τοῦ πρανοῦς ἐλάσαντας	ἐν	τῇ θαλάττῃ ἀποστρέψαντας πάλιν πρὸς
[4, 8, 20]	τῷ Εὐξείνῳ Πόντῳ, Σινωπέων ἀποικίαν,	ἐν	τῇ Κόλχων χώρᾳ. ἐνταῦθα ἔμειναν
[4, 5, 20]	ᾤχετο θηράσων καὶ οὐχ ἥλω	ἐν	τῇ κώμῃ. (αἱ δ᾽ οἰκίαι
[4, 5, 10]	πρὶν τέτταρα στάδια διελθεῖν ἐντυγχάνουσιν	ἐν	τῇ ὁδῷ ἀναπαυομένοις ἐπὶ τῆς
[4, 6, 1]	Χειρισόφῳ καὶ Ξενοφῶντι μόνον διάφορον	ἐν	τῇ πορείᾳ ἐγένετο, ἡ τοῦ
[4, 1, 10]	ὅσα ἦν νεωστὶ αἰχμάλωτα ἀνδράποδα	ἐν	τῇ στρατιᾷ πάντα ἀφεῖναι. (σχολαίαν
[4, 1, 1]	στρατεύματος εἰς τὰς κώμας τὰς	ἐν	τοῖς ἄγκεσί τε καὶ μυχοῖς
[4, 7, 1]	δένδρων· οὐ γὰρ ἦν ἀσφαλῶς	ἐν	τοῖς δένδροις ἑστάναι πλέον ἢ
[4, 3, 1]	ἑώρων τοὺς Καρδούχους πολλοὺς συνειλεγμένους	ἐν	τοῖς ὅπλοις. ἐνταῦθα δὴ πολλὴ
[4, 3, 30]	γὰρ ἦσαν ὡπλισμένοι ὡς μὲν	ἐν	τοῖς ὄρεσιν ἱκανῶς πρὸς τὸ
[4, 7, 10]	εἵποντο ἀεὶ μαχούμενοι. ᾤκουν δὲ	ἐν	τοῖς ὀχυροῖς, καὶ τὰ ἐπιτήδεια
[4, 7, 10]	μίαν λόγχην ἔχον. (οὗτοι ἐνέμενον	ἐν	τοῖς πολίσμασιν· ἐπεὶ δὲ παρέλθοιεν
[4, 4, 10]	ἐπὶ τῇ ὑπερβολῇ τοῦ ὄρους	ἐν	τοῖς στενοῖς ᾗπερ μοναχῇ εἴη
[4, 7, 10]	τοῖς ὀχυροῖς, καὶ τὰ ἐπιτήδεια	ἐν	τούτοις ἀνακεκομισμένοι ἦσαν· ὥστε μηδὲν
[4, 2, 20]	Ἕλληνες, ἐπεὶ λάβοιεν, ἀκοντίοις ἐναγκυλῶντες.	ἐν	τούτοις τοῖς χωρίοις οἱ Κρῆτες
[4, 6, 20]	νικῶσιν οἱ Ἕλληνες καὶ διώκουσιν.	(ἐν	τούτῳ δὲ καὶ οἱ ἐκ
[4, 3, 30]	εἰς χεῖρας δέχεσθαι οὐχ ἱκανῶς.	(ἐν	τούτῳ σημαίνει ὁ σαλπικτής· καὶ
[4, 2, 10]	θέσθαι τὰ ὅπλα εἶπε. (καὶ	ἐν	τούτῳ τῷ χρόνῳ ἦλθεν Ἀρχαγόρας
[4, 8, 1]	οἵαν ἐδύναντο παρεῖχον, καὶ παρήγαγον	ἐν	τρισὶν ἡμέραις ἕως ἐπὶ τὰ
[4, 7, 1]	οἱ δὲ ἄλλοι λοχαγοὶ ἔμενον	ἐν	τῷ ἀσφαλεῖ. μετὰ τοῦτο οὖν
[4, 8, 20]	εἰς Τραπεζοῦντα πόλιν Ἑλληνίδα οἰκουμένην	ἐν	τῷ Εὐξείνῳ Πόντῳ, Σινωπέων ἀποικίαν,
[4, 8, 10]	καὶ πολὺ τῆς αὑτῶν φάλαγγος	ἐν	τῷ μέσῳ κενὸν ἐποίησαν. (οἱ
[4, 2, 10]	καὶ προελθόντας κατὰ τὴν ὁδὸν	ἐν	τῷ ὁμαλῷ θέσθαι τὰ ὅπλα
[4, 6, 10]	μενεῖν ἔτι, ἐπειδὰν ἴδωσιν ἡμᾶς	ἐν	τῷ ὁμοίῳ ἐπὶ τῶν ἄκρων·
[4, 8, 20]	ἐποίησαν δὲ καὶ ἀγῶνα γυμνικὸν	ἐν	τῷ ὄρει ἔνθαπερ ἐσκήνουν. εἵλοντο
[4, 8, 20]	ὑπὲρ τῶν πλησίον Κόλχων τῶν	ἐν	τῷ πεδίῳ μάλιστα οἰκούντων, καὶ
[4, 3, 20]	ἄριστος ἔσοιτο ὃς ἂν πρῶτος	ἐν	τῷ πέραν γένηται. ~οἱ δὲ
[4, 3, 10]	ὡς ἐπὶ πῦρ, κἄπειτα κατίδοιεν	ἐν	τῷ πέραν ἐν πέτραις καθηκούσαις
[4, 1, 1]	Ἕλληνας ἐπακολουθοῦντος τοῦ Περσικοῦ στρατεύματος,	ἐν	τῷ πρόσθεν λόγῳ δεδήλωται. (ἐπεὶ
[4, 1, 10]	(ἐπεὶ δὲ ἀριστήσαντες ἐπορεύοντο, ὑποστήσαντες	ἐν	τῷ στενῷ οἱ στρατηγοί, εἴ
[4, 3, 10]	ἅπασαι. πολλαὶ γὰρ ἦσαν ἑταῖραι	ἐν	τῷ στρατεύματι. ~καὶ Χειρίσοφος μὲν
[4, 6, 1]	δ᾽ ἔλεγεν ὅτι οὐκ εἶεν	ἐν	τῷ τόπῳ τούτῳ. (ὁ δὲ
[4, 3, 1]	λίθοις καὶ ὀλισθηροῖς, καὶ οὔτ᾽	ἐν	τῷ ὕδατι τὰ ὅπλα ἦν
[4, 5, 20]	πᾶσιν ἀφθόνοις πάντες οἱ στρατιῶται,	ἐν	φυλακῇ ἔχοντες τὸν κώμαρχον καὶ
[4, 2, 10]	οἰκίας. συνωμολόγει ταῦτα ὁ Ξενοφῶν.	ἐν	ᾧ δὲ τὸ μὲν ἄλλο
[4, 6, 1]	ἐχαλεπάνθη ὅτι οὐκ εἰς κώμας	ἤγαγεν.	ὁ δ᾽ ἔλεγεν ὅτι οὐκ
[4, 6, 20]	ἠρίστων· ἐκ δὲ τοῦ ἀρίστου	προήγαγεν	ὁ Χειρίσοφος τὸ στράτευμα πᾶν
[4, 1, 20]	προσαγομένων· ἐπεὶ δὲ οὐδὲν ὠφέλιμον	ἔλεγεν,	ὁρῶντος τοῦ ἑτέρου κατεσφάγη. (ὁ
[4, 5, 30]	εἴη ἡ χώρα. ὁ δ᾽	ἔλεγεν	ὅτι Ἀρμενία. καὶ πάλιν ἠρώτων
[4, 5, 30]	οἱ ἵπποι τρέφονται. ὁ δ᾽	ἔλεγεν	ὅτι βασιλεῖ δασμός· τὴν δὲ
[4, 6, 1]	εἰς κώμας ἤγαγεν. ὁ δ᾽	ἔλεγεν	ὅτι οὐκ εἶεν ἐν τῷ
[4, 7, 10]	ἐν τούτοις ἀνακεκομισμένοι ἦσαν· ὥστε	μηδὲν	λαμβάνειν αὐτόθεν τοὺς Ἕλληνας, ἀλλὰ
[4, 3, 10]	νικῷεν καὶ ὑπὸ τῶν ὄπισθεν	μηδὲν	πάσχοιεν κακόν. (καὶ ἔδοξεν αὐτοῖς
[4, 3, 1]	ἀπορίᾳ ὄντες. Ξενοφῶν δὲ ὄναρ	εἶδεν·	ἔδοξεν ἐν πέδαις δεδέσθαι, αὗται
[4, 8, 10]	δὲ ἐπ᾽ ὀλίγων τεταγμένοι ὦμεν,	οὐδὲν	ἂν εἴη θαυμαστὸν εἰ διακοπείη
[4, 2, 20]	ὥστε καὶ ἐγγύθεν φεύγοντες ἀποφεύγειν·	οὐδὲν	γὰρ εἶχον ἄλλο ἢ τόξα
[4, 5, 30]	βούλοιτο. ὁ δὲ ἄλλο μὲν	οὐδὲν	ἐδέχετο, ὅπου δέ τινα τῶν
[4, 8, 1]	ἐξικνοῦντο γὰρ οὒ οὐδ᾽ ἔβλαπτον	οὐδέν.	(ἔνθα δὴ προσέρχεται Ξενοφῶντι τῶν
[4, 2, 1]	οἱ ὀπισθοφυλακήσαντες. οἱ μέντοι πολέμιοι	οὐδὲν	ἐπαύσαντο δι᾽ ὅλης τῆς νυκτὸς
[4, 1, 1]	καλούντων ὑπήκουον οὔτε ἄλλο φιλικὸν	οὐδὲν	ἐποίουν. ~ἐπεὶ δὲ οἱ τελευταῖοι
[4, 1, 1]	παμπόλλοις κατεσκευασμέναι αἱ οἰκίαι, ὧν	οὐδὲν	ἔφερον οἱ Ἕλληνες, οὐδὲ τοὺς
[4, 8, 1]	κωλύει, ἐθέλω αὐτοῖς διαλεχθῆναι. (ἀλλ᾽	οὐδὲν	κωλύει, ἔφη, ἀλλὰ διαλέγου καὶ
[4, 7, 1]	ὁ Ξενοφῶν, ἄλλο τι ἢ	οὐδὲν	κωλύει παριέναι; οὐ γὰρ δὴ
[4, 8, 20]	ἐχούσαις. ~καὶ τὰ μὲν ἄλλα	οὐδὲν	ὅ τι καὶ ἐθαύμασαν· τὰ
[4, 1, 20]	πολλῶν φόβων προσαγομένων· ἐπεὶ δὲ	οὐδὲν	ὠφέλιμον ἔλεγεν, ὁρῶντος τοῦ ἑτέρου
[4, 3, 1]	ἦν ἔχειν· εἰ δὲ μή,	ἥρπαζεν	ὁ ποταμός· ἐπί τε τῆς
[4, 5, 30]	εἶναι Χάλυβας, καὶ τὴν ὁδὸν	ἔφραζεν	ᾗ εἴη. (καὶ αὐτὸν τότε
[4, 7, 10]	ἐπειδὴ δὲ οἱ λίθοι φέροιντο,	ἀνέχαζεν	εὐπετῶς· ἐφ᾽ ἑκάστης δὲ τῆς
[4, 4, 10]	τις καὶ ἄλλος ἐκείνου ἀφελόμενος	ἔσχιζεν.	ἐκ δὲ τούτου καὶ ἄλλοι
[4, 2, 10]	(καὶ ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ	ἦλθεν	Ἀρχαγόρας ὁ Ἀργεῖος πεφευγὼς καὶ
[4, 5, 30]	προπιεῖν, εἷλκεν ἐπὶ τὸν κρατῆρα,	ἔνθεν	ἐπικύψαντα ἔδει ῥοφοῦντα πίνειν ὥσπερ
[4, 7, 1]	ἀναλώσουσι τοὺς λίθους. ἀλλὰ πορευώμεθα	ἔνθεν	ἡμῖν μικρόν τι παραδραμεῖν ἔσται,
[4, 8, 10]	ῥᾴδιον ἔσται τοῖς πολεμίοις εἰσελθεῖν	ἔνθεν	καὶ ἔνθεν λόχων ὄντων, διακόψαι
[4, 6, 10]	ὄρθιον ἀμαχεὶ ἰέναι ἢ ὁμαλὲς	ἔνθεν	καὶ ἔνθεν πολεμίων ὄντων, καὶ
[4, 3, 20]	δ᾽ ἄρξωνται αὐτοὶ διαβαίνειν, ἐναντίους	ἔνθεν	καὶ ἔνθεν σφῶν ἐμβαίνειν ὡς
[4, 8, 10]	τοῖς πολεμίοις εἰσελθεῖν ἔνθεν καὶ	ἔνθεν	λόχων ὄντων, διακόψαι τε οὐ
[4, 6, 10]	ἰέναι ἢ ὁμαλὲς ἔνθεν καὶ	ἔνθεν	πολεμίων ὄντων, καὶ νύκτωρ ἀμαχεὶ
[4, 3, 20]	αὐτοὶ διαβαίνειν, ἐναντίους ἔνθεν καὶ	ἔνθεν	σφῶν ἐμβαίνειν ὡς διαβησομένους, διηγκυλωμένους
[4, 7, 20]	αὐτοὺς πέντε ἡμερῶν εἰς χωρίον	ὅθεν	ὄψονται θάλατταν· εἰ δὲ μή,
[4, 8, 20]	Σπαρτιάτην, ὃς ἔφυγε παῖς ὢν	οἴκοθεν,	παῖδα ἄκων κατακανὼν ξυήλῃ πατάξας,
[4, 5, 30]	πανταχοῦ εὐωχουμένους καὶ εὐθυμουμένους, καὶ	οὐδαμόθεν	ἀφίεσαν πρὶν παραθεῖναι αὐτοῖς ἄριστον·
[4, 2, 1]	ἐκάθηντο οἱ φύλακες. ἔφοδος μέντοι	αὐτόθεν	ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἦν οἳ
[4, 7, 10]	ἀνακεκομισμένοι ἦσαν· ὥστε μηδὲν λαμβάνειν	αὐτόθεν	τοὺς Ἕλληνας, ἀλλὰ διετράφησαν τοῖς
[4, 2, 10]	ἀπὸ τοῦ ἄκρου καθορῶντες τὰ	ὄπισθεν	γιγνόμενα πάντες ἐπὶ τοὺς ὀπισθοφύλακας
[4, 7, 20]	ἄλλους ἐπιτίθεσθαι πολεμίους· εἵποντο γὰρ	ὄπισθεν	ἐκ τῆς καιομένης χώρας, καὶ
[4, 2, 20]	οὖν τοὺς πρώτους κωλύοιεν, Ξενοφῶν	ὄπισθεν	ἐκβαίνων πρὸς τὰ ὄρη ἔλυε
[4, 2, 20]	τῶν κωλυόντων, (ὁπότε δὲ τοῖς	ὄπισθεν	ἐπιθοῖντο, Χειρίσοφος ἐκβαίνων καὶ πειρώμενος
[4, 1, 1]	τις ἄνω πορευομένων ἐκ τοῦ	ὄπισθεν	ἐπίσποιτο. (καὶ ἐπὶ μὲν τὸ
[4, 2, 20]	τὴν ἀπόφραξιν τῆς παρόδου τοῖς	ὄπισθεν·	καὶ ἀεὶ οὕτως ἐβοήθουν ἀλλήλοις
[4, 3, 10]	ἔμπροσθεν νικῷεν καὶ ὑπὸ τῶν	ὄπισθεν	μηδὲν πάσχοιεν κακόν. (καὶ ἔδοξεν
[4, 3, 1]	τοῖς διαβαίνουσιν ἐπικεισομένους τοὺς Καρδούχους	ὄπισθεν.	(ταύτην μὲν οὖν τὴν ἡμέραν
[4, 2, 1]	τοῖς ὑποζυγίοις· τοὺς δὲ ἡμίσεις	ὄπισθεν	τῶν ὑποζυγίων ἔταξε. ~πορευόμενοι δ᾽
[4, 3, 10]	ὡς νευσόμενοι διαβαίνειν· πορευόμενοι δὲ	πρόσθεν	διαβῆναι πρὶν βρέξαι τὰ αἰδοῖα·
[4, 1, 1]	τοῦ Περσικοῦ στρατεύματος, ἐν τῷ	πρόσθεν	λόγῳ δεδήλωται. (ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο
[4, 3, 1]	ποταμόν. (ἔνθα δὲ αὐτοὶ τὴν	πρόσθεν	νύκτα ἦσαν ἐπὶ τοῦ ὄρους
[4, 7, 20]	Ξενοφῶν καὶ οἱ ὀπισθοφύλακες ᾠήθησαν	ἔμπροσθεν	ἄλλους ἐπιτίθεσθαι πολεμίους· εἵποντο γὰρ
[4, 2, 10]	οἱ Ἕλληνες καὶ ἕτερον ὁρῶσιν	ἔμπροσθεν	λόφον κατεχόμενον ἐπὶ τοῦτον αὖθις
[4, 3, 10]	κάλλιστα διαβαῖεν καὶ τούς τε	ἔμπροσθεν	νικῷεν καὶ ὑπὸ τῶν ὄπισθεν
[4, 5, 10]	οἱ δ᾽ ἔλεγον ὅτι οἱ	ἔμπροσθεν	οὐχ ὑποχωροῖεν. ~ὁ δὲ παριὼν
[4, 5, 1]	κρήνῃ γυναῖκας καὶ κόρας καταλαμβάνει	ἔμπροσθεν	τοῦ ἐρύματος. ~αὗται ἠρώτων αὐτοὺς
[4, 2, 20]	ἐλαφροὶ γὰρ ἦσαν ὥστε καὶ	ἐγγύθεν	φεύγοντες ἀποφεύγειν· οὐδὲν γὰρ εἶχον
[4, 8, 20]	ἐν ταῖς τῶν Κόλχων κώμαις·	(κἀντεῦθεν	ὁρμώμενοι ἐλῄζοντο τὴν Κολχίδα. ἀγορὰν
[4, 7, 10]	τῶν πετρῶν φερόμενοι καὶ ἀπέθανον.	ἐντεῦθεν	ἄνθρωποι μὲν πάνυ ὀλίγοι ἐλήφθησαν,
[4, 8, 20]	τετάρτῃ ἀνίσταντο ὥσπερ ἐκ φαρμακοποσίας.	(ἐντεῦθεν	δ᾽ ἐπορεύθησαν δύο σταθμοὺς παρασάγγας
[4, 8, 1]	ἐγένετο, ᾤχετο τῆς νυκτὸς ἀπιών.	~ἐντεῦθεν	δ᾽ ἐπορεύθησαν οἱ Ἕλληνες διὰ
[4, 4, 1]	ἐπῆσαν· ἐπιτήδεια δ᾽ ἦν δαψιλῆ.	(ἐντεῦθεν	δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς δύο παρασάγγας
[4, 5, 1]	ᾧ ἔμελλεν ἐπιτίθεσθαι Τιρίβαζος κατεστρατοπεδεύσαντο.	(ἐντεῦθεν	δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς ἐρήμους τρεῖς
[4, 4, 1]	στρατηγοῖς καὶ ἐσπείσαντο ἐπὶ τούτοις.	(ἐντεῦθεν	δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς τρεῖς διὰ
[4, 4, 1]	τὰς πηγὰς τοῦ Τίγρητος ποταμοῦ.	ἐντεῦθεν	δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς τρεῖς παρασάγγας
[4, 5, 1]	μετρεῖν τὸ βάθος τῆς χιόνος.	(ἐντεῦθεν	δὲ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ὅλην
[4, 8, 1]	καὶ δοῦναι καὶ λαβεῖν ἐθέλειν.	ἐντεῦθεν	διδόασιν οἱ Μάκρωνες βαρβαρικὴν λόγχην
[4, 7, 10]	ἔμειναν ἡμέρας τρεῖς καὶ ἐπεσιτίσαντο.	(ἐντεῦθεν	διῆλθον σταθμοὺς τέτταρας παρασάγγας εἴκοσι
[4, 4, 10]	ἀτασθαλίας, δίκην ἐδίδοσαν κακῶς σκηνοῦντες.	(ἐντεῦθεν	ἔπεμψαν νυκτὸς Δημοκράτην Τημνίτην ἄνδρας
[4, 7, 10]	Ἅρπασον ποταμόν, εὖρος τεττάρων πλέθρων.	ἐντεῦθεν	ἐπορεύθησαν διὰ Σκυθηνῶν σταθμοὺς τέτταρας
[4, 7, 10]	καὶ ὄνοι πολλοὶ καὶ πρόβατα.	(ἐντεῦθεν	ἐπορεύθησαν διὰ Χαλύβων σταθμοὺς ἑπτὰ
[4, 6, 1]	τὸν Φᾶσιν ποταμόν, εὖρος πλεθριαῖον.	(ἐντεῦθεν	ἐπορεύθησαν σταθμοὺς δύο παρασάγγας δέκα·
[4, 5, 1]	δ᾽ οὐδὲ πηγαὶ πρόσω εἶναι.	ἐντεῦθεν	ἐπορεύοντο διὰ χιόνος πολλῆς καὶ
[4, 7, 1]	καὶ ἀπελθεῖν ῥᾴδιον, ἢν βουλώμεθα.	(ἐντεῦθεν	ἐπορεύοντο Χειρίσοφος καὶ Ξενοφῶν καὶ
[4, 4, 10]	ἀλλὰ συναγαγεῖν τὸ στράτευμα πάλιν.	ἐντεῦθεν	συνῆλθον· καὶ γὰρ ἐδόκει διαιθριάζειν.
[4, 4, 1]	τῆς νυκτὸς χιὼν πολλή· καὶ	ἕωθεν	ἔδοξε διασκηνῆσαι τὰς τάξεις καὶ
[4, 7, 10]	γὰρ ἅπαξ εἰσέδραμον, οὐδεὶς πέτρος	ἄνωθεν	ἠνέχθη. (ἐνταῦθα δὴ δεινὸν ἦν
[4, 3, 10]	στρατηγοὺς ἐβουλεύοντο ὅπως ἂν κάλλιστα	διαβαῖεν	καὶ τούς τε ἔμπροσθεν νικῷεν
[4, 6, 1]	ὁ δ᾽ ἔλεγεν ὅτι οὐκ	εἶεν	ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ. (ὁ
[4, 5, 10]	ἐρύματος. ~αὗται ἠρώτων αὐτοὺς τίνες	εἶεν.	ὁ δ᾽ ἑρμηνεὺς εἶπε περσιστὶ
[4, 1, 20]	ἀνθρώπους ἤλεγχον διαλαβόντες εἴ τινα	εἰδεῖεν	ἄλλην ὁδὸν ἢ τὴν φανεράν.
[4, 2, 20]	δὲ αὐτοῖς οἱ Ἕλληνες, ἐπεὶ	λάβοιεν,	ἀκοντίοις ἐναγκυλῶντες. ἐν τούτοις τοῖς
[4, 5, 1]	τοῖς βουλιμιῶσιν. (ἐπειδὴ δέ τι	ἐμφάγοιεν,	ἀνίσταντο καὶ ἐπορεύοντο. πορευομένων δὲ
[4, 8, 1]	βουλόμεθα ἀφικέσθαι. (ἠρώτων ἐκεῖνοι εἰ	δοῖεν	ἂν τούτων τὰ πιστά. οἱ
[4, 5, 1]	πῦρ τοὺς ὀψίζοντας, εἰ μὴ	μεταδοῖεν	αὐτοῖς πυροὺς ἢ ἄλλο (τι)
[4, 3, 10]	συλλέγοντες ὡς ἐπὶ πῦρ, κἄπειτα	κατίδοιεν	ἐν τῷ πέραν ἐν πέτραις
[4, 4, 1]	ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου ἔλεγον ὅτι	κατίδοιεν	νύκτωρ πολλὰ πυρὰ φαίνοντα. ~ἐδόκει
[4, 2, 1]	τὸν νοῦν καὶ ὡς μάλιστα	λάθοιεν	οἱ περιιόντες. (ἐπεὶ δὲ ἦσαν
[4, 1, 1]	γὰρ τῶν ἁλισκομένων ὅτι εἰ	διέλθοιεν	τὰ Καρδούχεια ὄρη, ἐν τῇ
[4, 7, 10]	ἐν τοῖς πολίσμασιν· ἐπεὶ δὲ	παρέλθοιεν	οἱ Ἕλληνες, εἵποντο ἀεὶ μαχούμενοι.
[4, 5, 10]	φοβῆσαι, εἴ τις δύναιτο, μὴ	ἐπίοιεν	τοῖς κάμνουσι. καὶ ἦν μὲν
[4, 1, 10]	στενῷ οἱ στρατηγοί, εἴ τι	εὑρίσκοιεν	τῶν εἰρημένων μὴ ἀφειμένον, ἀφῃροῦντο,
[4, 3, 10]	πόλεμον. (καὶ τότε ἔλεγον ὅτι	τυγχάνοιεν	φρύγανα συλλέγοντες ὡς ἐπὶ πῦρ,
[4, 6, 10]	ἐρημοτέρῳ ἂν τῷ ὄρει χρῆσθαι·	μένοιεν	γὰρ ἂν> αὐτοῦ μᾶλλον ἁθρόοι
[4, 5, 10]	ἔλεγον ὅτι οἱ ἔμπροσθεν οὐχ	ὑποχωροῖεν.	~ὁ δὲ παριὼν καὶ παραπέμπων
[4, 2, 20]	εἷλκον δὲ τὰς νευρὰς ὁπότε	τοξεύοιεν	πρὸς τὸ κάτω τοῦ τόξου
[4, 2, 20]	(ὁπότε μὲν οὖν τοὺς πρώτους	κωλύοιεν,	Ξενοφῶν ὄπισθεν ἐκβαίνων πρὸς τὰ
[4, 5, 1]	ἢ ἄλλο (τι) εἴ τι	ἔχοιεν	βρωτόν. (ἔνθα δὴ μετεδίδοσαν ἀλλήλοις
[4, 5, 20]	ἐκ τῆς κώμης σκεψομένους πῶς	ἔχοιεν	οἱ τελευταῖοι. οἱ δὲ ἄσμενοι
[4, 6, 20]	γυμνῆτας· καὶ σύνθημα ἐποιήσαντο, ὁπότε	ἔχοιεν	τὰ ἄκρα, πυρὰ καίειν πολλά.
[4, 2, 1]	ταύτῃ τῇ ὁδῷ οἱ πολέμιοι	προσέχοιεν	τὸν νοῦν καὶ ὡς μάλιστα
[4, 7, 1]	ὧν ἑστηκότες ἄνδρες τί ἂν	πάσχοιεν	ἢ ὑπὸ τῶν φερομένων λίθων
[4, 3, 10]	καὶ ὑπὸ τῶν ὄπισθεν μηδὲν	πάσχοιεν	κακόν. (καὶ ἔδοξεν αὐτοῖς Χειρίσοφον
[4, 4, 10]	ἔφη ἰδεῖν, ἄνδρα δὲ συλλαβὼν	ἧκεν	ἄγων ἔχοντα τόξον Περσικὸν καὶ
[4, 5, 30]	τις φιλοφρονούμενός τῳ βούλοιτο προπιεῖν,	εἷλκεν	ἐπὶ τὸν κρατῆρα, ἔνθεν ἐπικύψαντα
[4, 5, 30]	τῶν ἄλλων στρατηγῶν καὶ λοχαγῶν	ἔδωκεν	ἑκάστῳ πῶλον. (ἦσαν δ᾽ οἱ
[4, 3, 20]	ἐπεὶ διέβη, τοὺς ἱππέας οὐκ	ἐδίωκεν,	εὐθὺς δὲ κατὰ τὰς προσηκούσας
[4, 3, 20]	προβαίνειν. (τοῖς δὲ παρ᾽ ἑαυτῷ	παρήγγειλεν,	ἐπειδὰν σφενδόνη ἐξικνῆται καὶ ἀσπὶς
[4, 4, 1]	ἄλλος βασιλέα ἐπὶ τὸν ἵππον	ἀνέβαλλεν.	(οὗτος προσήλασεν ἱππέας ἔχων, καὶ
[4, 7, 20]	τεθνάναι ἐπηγγείλατο. καὶ ἡγούμενος ἐπειδὴ	ἐνέβαλλεν	εἰς τὴν (ἑαυτοῦ) πολεμίαν, παρεκελεύετο
[4, 8, 1]	ἀριστερᾶς ἄλλον ποταμόν, εἰς ὃν	ἐνέβαλλεν	ὁ ὁρίζων, δι᾽ οὗ ἔδει
[4, 7, 1]	Χειρίσοφος μὲν οὖν πρὸς τοῦτο	προσέβαλλεν	εὐθὺς ἥκων· ἐπειδὴ δὲ ἡ
[4, 1, 10]	ἀναχάζοντες σχολῇ πορεύεσθαι· καὶ θαμινὰ	παρήγγελλεν	ὁ Ξενοφῶν ὑπομένειν, ὅτε οἱ
[4, 5, 1]	ὑπερβαλόντες τὸ ἄκρον ἐφ᾽ ᾧ	ἔμελλεν	ἐπιτίθεσθαι Τιρίβαζος κατεστρατοπεδεύσαντο. (ἐντεῦθεν δ᾽
[4, 8, 20]	τἀπιτήδεια πολλὰ ἐχούσαις. ~καὶ τὰ	μὲν	ἄλλα οὐδὲν ὅ τι καὶ
[4, 2, 10]	Ξενοφῶν. ἐν ᾧ δὲ τὸ	μὲν	ἄλλο στράτευμα παρῄει, οἱ δὲ
[4, 3, 10]	σπονδὰς ἐποίει. σπείσαντες δὲ τοῖς	μὲν	ἄλλοις παρήγγελλον συσκευάζεσθαι, αὐτοὶ δὲ
[4, 5, 1]	καὶ ἐπορεύοντο. πορευομένων δὲ Χειρίσοφος	μὲν	ἀμφὶ κνέφας πρὸς κώμην ἀφικνεῖται,
[4, 2, 10]	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων. καὶ αὐτοὶ	μὲν	ἂν ἐπορεύθησαν ᾗπερ οἱ ἄλλοι,
[4, 6, 10]	ἐγὼ δ᾽ οὕτω γιγνώσκω. εἰ	μὲν	ἀνάγκη ἐστὶ μάχεσθαι, τοῦτο δεῖ
[4, 2, 1]	τῇ σάλπιγγι σημαίνειν· καὶ τοὺς	μὲν	ἄνω ὄντας ἰέναι ἐπὶ τοὺς
[4, 6, 1]	(ἐμοὶ μὲν οὖν δοκεῖ παραγγεῖλαι	μὲν	ἀριστοποιεῖσθαι τοῖς στρατιώταις, ἡμᾶς δὲ
[4, 5, 20]	οἱ δὲ ἄσμενοι ἰδόντες τοὺς	μὲν	ἀσθενοῦντας τούτοις παρέδοσαν κομίζειν ἐπὶ
[4, 5, 20]	τὰς τάξεις σκηνοῦν. καὶ Χειρίσοφος	μὲν	αὐτοῦ ἔμενεν, οἱ δὲ ἄλλοι
[4, 2, 10]	εἰ βούλοιντο φεύγειν. (καὶ τέως	μὲν	αὐτοὺς ἀναβαίνοντας ὅπῃ ἐδύναντο ἕκαστος
[4, 1, 1]	πηγὰς τοῦ Τίγρητος ποταμοῦ, ἢν	μὲν	βούλωνται, διαβήσονται, ἢν δὲ μὴ
[4, 8, 10]	γὰρ φάλαγξ διασπασθήσεται εὐθύς· τῇ	μὲν	γὰρ ἄνοδον τῇ δὲ εὔοδον
[4, 8, 10]	φάλαγγα λόχους ὀρθίους ποιῆσαι· ἡ	μὲν	γὰρ φάλαγξ διασπασθήσεται εὐθύς· τῇ
[4, 2, 1]	τὰ τοιαῦτα ἐγένετο. ~καὶ ἦν	μὲν	δείλη, οἱ δ᾽ ἐκέλευον αὐτοὺς
[4, 1, 1]	~Βιβλίον Δ. ~ὅσα	μὲν	δὴ ἐν τῇ ἀναβάσει ἐγένετο
[4, 3, 10]	ἄγειν τοὺς λόχους ὀρθίους, τοὺς	μὲν	ἐν ἀριστερᾷ τοὺς δ᾽ ἐν
[4, 3, 30]	καὶ γὰρ ἦσαν ὡπλισμένοι ὡς	μὲν	ἐν τοῖς ὄρεσιν ἱκανῶς πρὸς
[4, 3, 20]	ἐν τῷ στρατεύματι. ~καὶ Χειρίσοφος	μὲν	ἐνέβαινε καὶ οἱ σὺν ἐκείνῳ·
[4, 8, 10]	ταύτην διεσπασμένην ὁρῶσιν. (ἔπειτα ἢν	μὲν	ἐπὶ πολλῶν τεταγμένοι προσάγωμεν, περιττεύσουσιν
[4, 8, 10]	ὡς εἶδον αὐτούς, ἀντιπαραθέοντες οἱ	μὲν	ἐπὶ τὸ δεξιὸν οἱ δὲ
[4, 2, 1]	δύνωνται τάχιστα. (ταῦτα συνθέμενοι οἱ	μὲν	ἐπορεύοντο πλῆθος ὡς δισχίλιοι· καὶ
[4, 4, 10]	(ἐρωτώμενος δὲ ποδαπὸς εἴη Πέρσης	μὲν	ἔφη εἶναι, πορεύεσθαι δ᾽ ἀπὸ
[4, 3, 10]	κακόν. (καὶ ἔδοξεν αὐτοῖς Χειρίσοφον	μὲν	ἡγεῖσθαι καὶ διαβαίνειν ἔχοντα τὸ
[4, 1, 1]	τὸ ὄρος. (ἔνθα δὴ Χειρίσοφος	μὲν	ἡγεῖτο τοῦ στρατεύματος λαβὼν τὸ
[4, 6, 1]	δ᾽ ἡμέρα ἦν ὀγδόη, τὸν	μὲν	ἡγεμόνα παραδίδωσι Χειρισόφῳ, τοὺς δὲ
[4, 6, 20]	(ἐπειδὴ δὲ ἡμέρα ἐγένετο Χειρίσοφος	μὲν	θυσάμενος ἦγε κατὰ τὴν ὁδόν,
[4, 8, 10]	καὶ παιανίσαντες ἐπορεύοντο. καὶ Χειρίσοφος	μὲν	καὶ Ξενοφῶν καὶ οἱ σὺν
[4, 5, 10]	ἔτι οὐδαμοῦ ἐφθέγξατο. (καὶ Ξενοφῶν	μὲν	καὶ οἱ σὺν αὐτῷ εἰπόντες
[4, 1, 1]	τῶν ὀρέων. (ἔνθα δὴ οἱ	μὲν	Καρδοῦχοι ἐκλιπόντες τὰς οἰκίας ἔχοντες
[4, 2, 1]	ἀμφὶ πῦρ καθημένους· καὶ τοὺς	μὲν	κατακαίνοντες τοὺς δὲ καταδιώξαντες αὐτοὶ
[4, 2, 20]	κατέβαινεν, ἐκυλίνδουν πέτρους· καὶ ἑνὸς	μὲν	κατέαξαν τὸ σκέλος, Ξενοφῶντα δὲ
[4, 1, 1]	Καρδούχους ἐμβολὴν ὧδε ποιοῦνται, ἅμα	μὲν	λαθεῖν πειρώμενοι, ἅμα δὲ φθάσαι
[4, 3, 20]	ἐνωμοτίαν ἐπὶ φάλαγγος· καὶ τοὺς	μὲν	λοχαγοὺς καὶ τοὺς ἐνωμοτάρχους πρὸς
[4, 8, 10]	τοὺς λόχους ὀρθίους ἐποιήσαντο, ἐγένοντο	μὲν	λόχοι τῶν ὁπλιτῶν ἀμφὶ τοὺς
[4, 3, 10]	ἐν δεξιᾷ ἑαυτοῦ. καὶ οἱ	μὲν	μάντεις ἐσφαγιάζοντο εἰς τὸν ποταμόν·
[4, 4, 1]	ποταμόν. οὗτος δ᾽ ἦν καλὸς	μέν,	μέγας δ᾽ οὔ· κῶμαι δὲ
[4, 5, 20]	ἰσοχειλεῖς, καὶ κάλαμοι ἐνέκειντο, οἱ	μὲν	μείζους οἱ δὲ ἐλάττους, γόνατα
[4, 2, 1]	φανερᾷ ὁδῷ ἐκάθηντο. (καὶ τὴν	μὲν	νύκτα ἐνταῦθα διήγαγον· ἐπεὶ δ᾽
[4, 2, 1]	παραδιδόασιν αὐτοῖς, καὶ συντίθενται τὴν	μὲν	νύκτα, ἢν λάβωσι τὸ ἄκρον,
[4, 6, 10]	ἀδύνατόν μοι δοκεῖ εἶναι, ἐξὸν	μὲν	νυκτὸς ἰέναι, ὡς μὴ ὁρᾶσθαι,
[4, 5, 20]	δὲ πρὸς ἡμέραν ἦν, ὁ	μὲν	Ξενοφῶν πέμψας πρὸς τοὺς ἀσθενοῦντας
[4, 8, 20]	τὸν βωμὸν ἄγειν. καὶ κάτω	μὲν	οἱ πολλοὶ ἐκαλινδοῦντο· ἄνω δὲ
[4, 8, 20]	οὐδεὶς ἐδύνατο ἵστασθαι, ἀλλ᾽ οἱ	μὲν	ὀλίγον ἐδηδοκότες σφόδρα μεθύουσιν ἐᾐκεσαν,
[4, 1, 20]	ὑποστὰς ἐθελοντὴς πορεύεσθαι. (ὑφίσταται τῶν	μὲν	ὁπλιτῶν Ἀριστώνυμος Μεθυδριεὺς (Ἀρκὰς) καὶ
[4, 1, 10]	ἐπικέοιντο. (ἐνταῦθα ὁ Χειρίσοφος ἄλλοτε	μὲν	ὅτε παρεγγυῷτο ὑπέμενε, τότε δὲ
[4, 6, 20]	ἑώρων ἡττώμενον, φεύγουσι· καὶ ἀπέθανον	μὲν	οὐ πολλοὶ αὐτῶν, γέρρα δὲ
[4, 1, 20]	δὲ λοιπὸς ἔλεξεν ὅτι οὗτος	μὲν	οὐ φαίη διὰ ταῦτα εἰδέναι,
[4, 8, 1]	δὲ οὗτος δασὺς δένδρεσι παχέσι	μὲν	οὔ, πυκνοῖς δέ. ταῦτ᾽ ἐπεὶ
[4, 8, 20]	ἀθυμία. τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ ἀπέθανε	μὲν	οὐδείς, ἀμφὶ δὲ τὴν αὐτήν
[4, 5, 30]	τι βούλοιτο. ὁ δὲ ἄλλο	μὲν	οὐδὲν ἐδέχετο, ὅπου δέ τινα
[4, 7, 1]	ἀφίκοντο πρὸς χωρίον ὃ πόλιν	μὲν	οὐκ εἶχεν οὐδ᾽ οἰκίας, συνεληλυθότες
[4, 6, 1]	ὅπως ὡς κάλλιστα ἀγωνιούμεθα. (ἐμοὶ	μὲν	οὖν δοκεῖ παραγγεῖλαι μὲν ἀριστοποιεῖσθαι
[4, 1, 20]	ὁδὸν ἢ τὴν φανεράν. ὁ	μὲν	οὖν ἕτερος οὐκ ἔφη μάλα
[4, 3, 1]	ἑπτὰ στάδια τῶν Καρδούχων. (τότε	μὲν	οὖν ηὐλίσθησαν μάλα ἡδέως καὶ
[4, 5, 10]	ἔρυμα σὺν ταῖς ὑδροφόροις. (Χειρίσοφος	μὲν	οὖν καὶ ὅσοι ἐδυνήθησαν τοῦ
[4, 6, 10]	δὲ σώματα ἀνδρῶν ἀποβάλωμεν. (τὸ	μὲν	οὖν ὄρος ἐστὶ τὸ ὁρώμενον
[4, 7, 1]	γυναῖκες καὶ κτήνη πολλά, Χειρίσοφος	μὲν	οὖν πρὸς τοῦτο προσέβαλλεν εὐθὺς
[4, 3, 1]	ἐπικεισομένους τοὺς Καρδούχους ὄπισθεν. (ταύτην	μὲν	οὖν τὴν ἡμέραν καὶ νύκτα
[4, 2, 20]	προκαταλαμβάνοντες ἐκώλυον τὰς παρόδους. (ὁπότε	μὲν	οὖν τοὺς πρώτους κωλύοιεν, Ξενοφῶν
[4, 5, 10]	ποδῶν ἀποσεσηπότες. (ἦν δὲ τοῖς	μὲν	ὀφθαλμοῖς ἐπικούρημα τῆς χιόνος εἴ
[4, 7, 10]	φερόμενοι καὶ ἀπέθανον. ἐντεῦθεν ἄνθρωποι	μὲν	πάνυ ὀλίγοι ἐλήφθησαν, βόες δὲ
[4, 6, 20]	οἱ ἐκ τοῦ πεδίου οἱ	μὲν	πελτασταὶ τῶν Ἑλλήνων δρόμῳ ἔθεον
[4, 3, 30]	σημαίνει ὁ σαλπικτής· καὶ οἱ	μὲν	πολέμιοι ἔφευγον πολὺ ἔτι θᾶττον,
[4, 6, 1]	λοχαγούς, καὶ ἔλεξεν ὧδε. οἱ	μὲν	πολέμιοι, ὡς ὁρᾶτε, κατέχουσι τὰς
[4, 6, 20]	ἐπῇσαν. (τῶν δὲ πολεμίων τὸ	μὲν	πολὺ ἔμενεν ἐπὶ τῇ ὑπερβολῇ
[4, 8, 1]	Κόλχοι παρατεταγμένοι ἦσαν. καὶ τὸ	μὲν	πρῶτον οἱ Ἕλληνες ἀντιπαρετάξαντο φάλαγγα,
[4, 4, 10]	οὐκ ὄντα. (πορευθεὶς δὲ τὰ	μὲν	πυρὰ οὐκ ἔφη ἰδεῖν, ἄνδρα
[4, 5, 30]	ὀρνίθεια, σὺν πολλοῖς ἄρτοις τοῖς	μὲν	πυρίνοις τοῖς δὲ κριθίνοις. (ὁπότε
[4, 5, 10]	ἐπίοιεν τοῖς κάμνουσι. καὶ ἦν	μὲν	σκότος ἤδη, οἱ δὲ προσῇσαν
[4, 8, 20]	ὁ καταπεσών. (ἠγωνίζοντο δὲ παῖδες	μὲν	στάδιον τῶν αἰχμαλώτων οἱ πλεῖστοι,
[4, 5, 20]	δ᾽ οἰκίαι ἦσαν κατάγειοι, τὸ	μὲν	στόμα ὥσπερ φρέατος, κάτω δ᾽
[4, 2, 10]	τοὺς ὀπισθοφύλακας ἐχώρουν. (καὶ Ξενοφῶν	μὲν	σὺν τοῖς νεωτάτοις ἀνέβαινεν ἐπὶ
[4, 3, 20]	ἐπιθησόμενοι τοῖς τελευταίοις. (καὶ Χειρίσοφος	μὲν	τὰ ἄνω κατεῖχε, Λύκιος δὲ
[4, 6, 20]	ἐδείπνησαν καὶ νὺξ ἐγένετο, οἱ	μὲν	ταχθέντες ᾤχοντο, καὶ καταλαμβάνουσι τὸ
[4, 1, 10]	γυναικὸς τῶν εὐπρεπῶν. καὶ ταύτην	μὲν	τὴν ἡμέραν οὕτως ἐπορεύθησαν, τὰ
[4, 5, 20]	ἔφρασεν ἔνθα ἦν κατορωρυγμένος. ταύτην	μὲν	τὴν νύκτα διασκηνήσαντες οὕτως ἐκοιμήθησαν
[4, 1, 10]	πολὺ τοῦ στρατεύματος. καὶ ταύτην	μὲν	τὴν νύκτα οὕτως ἐν ταῖς
[4, 1, 10]	τὴν ἡμέραν οὕτως ἐπορεύθησαν, τὰ	μέν	τι μαχόμενοι τὰ δὲ καὶ
[4, 1, 1]	(ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο ἔνθα ὁ	μὲν	Τίγρης ποταμὸς παντάπασιν ἄπορος ἦν
[4, 3, 30]	τάχιστα. (τῶν δὲ πολεμίων οἱ	μέν	τινες αἰσθόμενοι πάλιν ἔδραμον ἐπὶ
[4, 1, 1]	τοῦ ὄπισθεν ἐπίσποιτο. (καὶ ἐπὶ	μὲν	τὸ ἄκρον ἀναβαίνει Χειρίσοφος πρίν
[4, 6, 10]	σοὶ ἐπιδείκνυσθαι τὴν παιδείαν. (ἐγὼ	μὲν	τοίνυν, ἔφη ὁ Ξενοφῶν, ἕτοιμός
[4, 8, 10]	τοὺς τοξότας τριχῇ ἐποιήσαντο, τοὺς	μὲν	τοῦ εὐωνύμου ἔξω, τοὺς δὲ
[4, 3, 1]	ἀθυμία ἦν τοῖς Ἕλλησιν, ὁρῶσι	μὲν	τοῦ ποταμοῦ τὴν δυσπορίαν, ὁρῶσι
[4, 3, 20]	ἱππέας. (οἱ δὲ πολέμιοι ὁρῶντες	μὲν	τοὺς ἀμφὶ Χειρίσοφον εὐπετῶς τὸ
[4, 3, 20]	πολεμίους. οἱ δὲ ἄνω, ὁρῶντες	μὲν	τοὺς ἑαυτῶν ἱππέας φεύγοντας, ὁρῶντες
[4, 3, 20]	πολεμικόν, ἀναστρέψαντας ἐπὶ δόρυ ἡγεῖσθαι	μὲν	τοὺς οὐραγούς, θεῖν δὲ πάντας
[4, 6, 10]	σκεπτέον εἶναι, ὅπως ὡς> ἐλάχιστα	μὲν	τραύματα λάβωμεν, ὡς ἐλάχιστα δὲ
[4, 5, 30]	δ᾽ οἱ ταύτῃ ἵπποι μείονες	μὲν	τῶν Περσικῶν, θυμοειδέστεροι δὲ πολύ.
[4, 5, 20]	εὐρεῖαι· αἱ δὲ εἴσοδοι τοῖς	μὲν	ὑποζυγίοις ὀρυκταί, οἱ δὲ ἄνθρωποι
[4, 3, 30]	μένειν τεταγμένων ᾤχοντο ἐπιμελόμενοι οἱ	μὲν	ὑποζυγίων, οἱ δὲ σκευῶν, οἱ
[4, 1, 10]	ἦν ἱκανὰ τἀπιτήδεια. καὶ ἡγεῖτο	μὲν	Χειρίσοφος, ὠπισθοφυλάκει δὲ Ξενοφῶν. (καὶ
[4, 5, 30]	ᾗ εἴη. (καὶ αὐτὸν τότε	μὲν	ᾤχετο ἄγων ὁ Ξενοφῶν πρὸς
[4, 1, 20]	ἡμᾶς καὶ ἀναπνεῦσαι ἐποίησε, καὶ	ἀπεκτείναμέν	τινας αὐτῶν, καὶ ζῶντας προυθυμήθημεν
[4, 2, 20]	ἀπέλιπεν· (Εὐρύλοχος δὲ Λουσιεὺς (Ἀρκὰς)	προσέδραμεν	αὐτῷ ὁπλίτης, καὶ πρὸ ἀμφοῖν
[4, 1, 20]	ἐπεὶ γὰρ ἡμῖν πράγματα παρεῖχον,	ἐνηδρεύσαμεν,	ὅπερ ἡμᾶς καὶ ἀναπνεῦσαι ἐποίησε,
[4, 1, 20]	ἀπεκτείναμέν τινας αὐτῶν, καὶ ζῶντας	προυθυμήθημεν	λαβεῖν αὐτοῦ τούτου ἕνεκα ὅπως
[4, 8, 10]	μὴ ἤδη εἶναι ἔνθα πάλαι	σπεύδομεν·	τούτους, ἤν πως δυνώμεθα, καὶ
[4, 8, 10]	γὰρ ἄνοδον τῇ δὲ εὔοδον	εὑρήσομεν	τὸ ὄρος· καὶ εὐθὺς τοῦτο
[4, 1, 20]	ὑπερβολήν· οἱ δ᾽ ἡγεμόνες οὓς	ἔχομεν	οὔ φασιν εἶναι ἄλλην ὁδόν.
[4, 6, 1]	ἐπὶ τοὺς ἄνδρας. εἰ γὰρ	διατρίψομεν	τὴν τήμερον ἡμέραν, οἵ τε
[4, 6, 10]	τοσοῦτον ὡς μὴ αἴσθησιν παρέχειν.	δοκοῦμεν	δ᾽ ἄν μοι ταύτῃ προσποιούμενοι
[4, 8, 10]	ἐὰν δὲ ἐπ᾽ ὀλίγων τεταγμένοι	ὦμεν,	οὐδὲν ἂν εἴη θαυμαστὸν εἰ
[4, 6, 10]	τοῦ ὄρους, ὡς μὴ πληγὰς	λάβωμεν.	(ἀλλὰ μέντοι, ἔφη ὁ Χειρίσοφος,
[4, 6, 10]	καὶ βουσίν· ὥστε ἐάνπερ ἅπαξ	λάβωμέν	τι τοῦ ὄρους, βατὰ καὶ
[4, 6, 10]	ὅπως ὡς> ἐλάχιστα μὲν τραύματα	λάβωμεν,	ὡς ἐλάχιστα δὲ σώματα ἀνδρῶν
[4, 8, 10]	ἢν μὲν ἐπὶ πολλῶν τεταγμένοι	προσάγωμεν,	περιττεύσουσιν ἡμῶν οἱ πολέμιοι καὶ
[4, 6, 10]	τὴν παιδείαν, καὶ φυλάξασθαι μὴ	ληφθῶμεν	κλέπτοντες τοῦ ὄρους, ὡς μὴ
[4, 6, 10]	ὡς ἐλάχιστα δὲ σώματα ἀνδρῶν	ἀποβάλωμεν.	(τὸ μὲν οὖν ὄρος ἐστὶ
[4, 7, 1]	γὰρ δὴ ἐκ τοῦ ἐναντίου	ὁρῶμεν	εἰ μὴ ὀλίγους τούτους ἀνθρώπους,
[4, 6, 10]	εἰμι τοὺς ὀπισθοφύλακας ἔχων, ἐπειδὰν	δειπνήσωμεν,	ἰέναι καταληψόμενος τὸ ὄρος. ἔχω
[4, 6, 1]	ὁ Κλεάνωρ, δοκεῖ, ἐπὰν τάχιστα	ἀριστήσωμεν,	ἐξοπλισαμένους ὡς κράτιστα ἰέναι ἐπὶ
[4, 1, 1]	μέντοι ἐπιτήδεια ὅτῳ τις ἐπιτυγχάνοι	ἐλάμβανεν·	ἀνάγκη γὰρ ἦν. οἱ δὲ
[4, 5, 30]	συγγενῶν ἴδοι, πρὸς ἑαυτὸν ἀεὶ	ἐλάμβανεν.	(ἐπεὶ δ᾽ ἦλθον πρὸς Χειρίσοφον,
[4, 6, 20]	δὲ πολεμίων τὸ μὲν πολὺ	ἔμενεν	ἐπὶ τῇ ὑπερβολῇ τοῦ ὄρους,
[4, 5, 20]	σκηνοῦν. καὶ Χειρίσοφος μὲν αὐτοῦ	ἔμενεν,	οἱ δὲ ἄλλοι διαλαχόντες ἃς
[4, 1, 10]	παρεγγυῷτο ὑπέμενε, τότε δὲ οὐχ	ὑπέμενεν,	ἀλλ᾽ ἦγε ταχέως καὶ παρηγγύα
[4, 1, 10]	Χειρίσοφον ᾐτιᾶτο αὐτὸν ὅτι οὐχ	ὑπέμενεν,	ἀλλ᾽ ἠναγκάζοντο φεύγοντες ἅμα μάχεσθαι.
[4, 2, 10]	Ξενοφῶν μὲν σὺν τοῖς νεωτάτοις	ἀνέβαινεν	ἐπὶ τὸ ἄκρον, τοὺς δὲ
[4, 3, 20]	προσηκούσας ὄχθας ἐπὶ τὸν ποταμὸν	ἐξέβαινεν	ἐπὶ τοὺς ἄνω πολεμίους. οἱ
[4, 2, 20]	τοῦ μαστοῦ ἀφ᾽ οὗ Ξενοφῶν	κατέβαινεν,	ἐκυλίνδουν πέτρους· καὶ ἑνὸς μὲν
[4, 5, 10]	πολλοὶ πολέμιοι συνειλεγμένοι, καὶ τελευτῶν	ἐχαλέπαινεν.	οἱ δὲ σφάττειν ἐκέλευον· οὐ
[4, 3, 1]	τε καὶ ὡς τάχιστα ἕως	ὑπέφαινεν	ἐθύοντο πάντες παρόντες οἱ στρατηγοί·
[4, 2, 1]	ἐνταῦθα διήγαγον· ἐπεὶ δ᾽ ἡμέρα	ὑπέφαινεν,	ἐπορεύοντο σιγῇ συντεταγμένοι ἐπὶ τοὺς
[4, 7, 1]	ἐπειδὴ δὲ ἡ πρώτη τάξις	ἀπέκαμνεν,	ἄλλη προσῄει καὶ αὖθις ἄλλη·
[4, 1, 20]	ἑτέρου κατεσφάγη. (ὁ δὲ λοιπὸς	ἔλεξεν	ὅτι οὗτος μὲν οὐ φαίη
[4, 8, 10]	συλλεγεῖσιν ὅπως ὡς κάλλιστα ἀγωνιοῦνται.	~ἔλεξεν	οὖν Ξενοφῶν ὅτι δοκοίη παύσαντας
[4, 6, 1]	συνεκάλεσε στρατηγοὺς καὶ λοχαγούς, καὶ	ἔλεξεν	ὧδε. οἱ μὲν πολέμιοι, ὡς
[4, 4, 1]	τοῖς ἄρχουσι. τοῖς δὲ στρατηγοῖς	ἔδοξεν	ἀκοῦσαι· καὶ προσελθόντες εἰς ἐπήκοον
[4, 3, 10]	ὄπισθεν μηδὲν πάσχοιεν κακόν. (καὶ	ἔδοξεν	αὐτοῖς Χειρίσοφον μὲν ἡγεῖσθαι καὶ
[4, 3, 1]	ὄντες. Ξενοφῶν δὲ ὄναρ εἶδεν·	ἔδοξεν	ἐν πέδαις δεδέσθαι, αὗται δὲ
[4, 5, 1]	σφαγιάζεται· καὶ πᾶσι δὴ περιφανῶς	ἔδοξεν	λῆξαι τὸ χαλεπὸν τοῦ πνεύματος.
[4, 6, 10]	πλείους προσγενέσθαι. ~μετὰ τοῦτον Ξενοφῶν	εἶπεν·	ἐγὼ δ᾽ οὕτω γιγνώσκω. εἰ
[4, 7, 1]	τί τὸ κωλῦον εἴη εἰσελθεῖν,	εἶπεν	ὁ Χειρίσοφος· μία αὕτη πάροδός
[4, 4, 1]	ἱππέας ἔχων, καὶ προπέμψας ἑρμηνέα	εἶπεν	ὅτι βούλοιτο διαλεχθῆναι τοῖς ἄρχουσι.
[4, 4, 1]	ἠρώτων τί θέλει. (ὁ δὲ	εἶπεν	ὅτι σπείσασθαι βούλοιτο ἐφ᾽ ᾧ
[4, 4, 10]	ἐπὶ τίνι συνειλεγμένον. (ὁ δὲ	εἶπεν	ὅτι Τιρίβαζος εἴη ἔχων τήν
[4, 2, 20]	ὁ ὑπασπιστὴς ἔχων τὴν ἀσπίδα	ἀπέλιπεν·	(Εὐρύλοχος δὲ Λουσιεὺς (Ἀρκὰς) προσέδραμεν
[4, 4, 1]	ἐπὶ τὸν ἵππον ἀνέβαλλεν. (οὗτος	προσήλασεν	ἱππέας ἔχων, καὶ προπέμψας ἑρμηνέα
[4, 5, 20]	ταῦτα ὑπισχνεῖτο, καὶ φιλοφρονούμενος οἶνον	ἔφρασεν	ἔνθα ἦν κατορωρυγμένος. ταύτην μὲν
[4, 6, 1]	τούτῳ. (ὁ δὲ Χειρίσοφος αὐτὸν	ἔπαισεν,	ἔδησε δ᾽ οὔ. ἐκ δὲ
[4, 4, 10]	ἀνθρώπους κατακειμένους· καὶ τὰ ὑποζύγια	συνεπόδισεν	ἡ χιών· καὶ πολὺς ὄκνος
[4, 5, 20]	(ἔνθα δὴ Πολυκράτης Ἀθηναῖος λοχαγὸς	ἐκέλευσεν	ἀφιέναι ἑαυτόν· καὶ λαβὼν τοὺς
[4, 2, 10]	τὸ ἄκρον, τοὺς δὲ ἄλλους	ἐκέλευσεν	ὑπάγειν, ὅπως οἱ τελευταῖοι λόχοι
[4, 1, 10]	(εἰ μέντοι τότε πλείους συνελέγησαν,	ἐκινδύνευσεν	ἂν διαφθαρῆναι πολὺ τοῦ στρατεύματος.
[4, 3, 10]	πᾶσι παρήγγελλε, καὶ τοὺς λοχαγοὺς	ἐκέλευεν	ἄγειν τοὺς λόχους ὀρθίους, τοὺς
[4, 5, 20]	τοὺς ἀσθενοῦντας τοὺς νεωτάτους ἀναστήσαντας	ἐκέλευεν	ἀναγκάζειν προϊέναι. (ἐν δὲ τούτῳ
[4, 5, 30]	τῷ κωμάρχῳ ἀναθρέψαντι καταθῦσαι, ὅτι	ἤκουεν	αὐτὸν ἱερὸν εἶναι τοῦ Ἡλίου,
[4, 7, 10]	~ἔνθα δὴ Καλλίμαχος μηχανᾶταί τι·	προύτρεχεν	ἀπὸ τοῦ δένδρου ὑφ᾽ ᾧ
[4, 3, 10]	διαβαίνειν. (ἐπεὶ δὲ ταῦτα καλῶς	εἶχεν	ἐπορεύοντο· ἡγοῦντο δ᾽ οἱ νεανίσκοι
[4, 1, 10]	ἀφίκοντο ἐπὶ σταθμόν, εὐθὺς ὥσπερ	εἶχεν	ὁ Ξενοφῶν ἐλθὼν πρὸς τὸν
[4, 7, 1]	χωρίον ὃ πόλιν μὲν οὐκ	εἶχεν	οὐδ᾽ οἰκίας, συνεληλυθότες δ᾽ ἦσαν
[4, 3, 20]	τάχιστα ᾗ ἕκαστος τὴν τάξιν	εἶχεν,	ὡς μὴ ἐμποδίζειν ἀλλήλους· ὅτι
[4, 8, 10]	κατὰ τὸ Ἀρκαδικὸν πελτασταί, ὧν	ἦρχεν	Αἰσχίνης ὁ Ἀκαρνάν, νομίσαντες φεύγειν
[4, 1, 10]	δ᾽ ἐπείθοντο, πλὴν εἴ τις	ἔκλεψεν,	οἷον ἢ παιδὸς ἐπιθυμήσας ἢ
[4, 3, 10]	διαβαῖεν καὶ τούς τε ἔμπροσθεν	νικῷεν	καὶ ὑπὸ τῶν ὄπισθεν μηδὲν
[4, 8, 10]	εἶναι ἔνθα πάλαι σπεύδομεν· τούτους,	ἤν	πως δυνώμεθα, καὶ ὠμοὺς δεῖ
[4, 8, 10]	τῶν λόχων, ὁ πλησίον βοηθήσει.	ἤν	τε εἷς πῃ δυνηθῇ τῶν
[4, 5, 20]	αὐτοῦ ἀντεμπλήσαντες τῶν ἐπιτηδείων ἀπίασιν,	ἢν	ἀγαθόν τι τῷ στρατεύματι ἐξηγησάμενος
[4, 7, 1]	ἢν δυνώμεθα, καὶ ἀπελθεῖν ῥᾴδιον,	ἢν	βουλώμεθα. (ἐντεῦθεν ἐπορεύοντο Χειρίσοφος καὶ
[4, 1, 1]	ποταμοῦ, ἢν μὲν βούλωνται, διαβήσονται,	ἢν	δὲ μὴ βούλωνται, περιίασι. καὶ
[4, 7, 1]	ἀνθρώπους καὶ σκέλη καὶ πλευράς.	(ἢν	δὲ τοὺς λίθους ἀναλώσωσιν, ἔφη
[4, 7, 1]	ἡμῖν μικρόν τι παραδραμεῖν ἔσται,	ἢν	δυνώμεθα, καὶ ἀπελθεῖν ῥᾴδιον, ἢν
[4, 2, 1]	καὶ συντίθενται τὴν μὲν νύκτα,	ἢν	λάβωσι τὸ ἄκρον, τὸ χωρίον
[4, 1, 1]	τὰς πηγὰς τοῦ Τίγρητος ποταμοῦ,	ἢν	μὲν βούλωνται, διαβήσονται, ἢν δὲ
[4, 8, 10]	φάλαγγα ταύτην διεσπασμένην ὁρῶσιν. (ἔπειτα	ἢν	μὲν ἐπὶ πολλῶν τεταγμένοι προσάγωμεν,
[4, 3, 1]	ἀπεῖχον· ὁδὸς δὲ μία ὁρωμένη	ἦν	ἄγουσα ἄνω ὥσπερ χειροποίητος· ταύτῃ
[4, 7, 1]	καὶ αὖθις ἄλλη· οὐ γὰρ	ἦν	ἁθρόοις περιστῆναι, ἀλλ᾽ ἀπότομον ἦν
[4, 8, 20]	ὥσπερ τροπῆς γεγενημένης, καὶ πολλὴ	ἦν	ἀθυμία. τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ ἀπέθανε
[4, 1, 1]	καὶ μέγεθος, πάροδος δὲ οὐκ	ἦν,	ἀλλὰ τὰ Καρδούχεια ὄρη ἀπότομα
[4, 2, 10]	ἄλλοι, τὰ δὲ ὑποζύγια οὐκ	ἦν	ἄλλῃ ἢ ταύτῃ ἐκβῆναι. (ἔνθα
[4, 1, 1]	καταλαβεῖν τὰ ἄκρα. (ἡνίκα δ᾽	ἦν	ἀμφὶ τὴν τελευταίαν φυλακὴν καὶ
[4, 2, 10]	τῶν πολεμίων, οὓς ἢ ἀποκόψαι	ἦν	ἀνάγκη ἢ διεζεῦχθαι ἀπὸ τῶν
[4, 4, 10]	ἡ χιών· καὶ πολὺς ὄκνος	ἦν	ἀνίστασθαι· κατακειμένων γὰρ ἀλεεινὸν ἦν
[4, 7, 1]	ἔξω τῶν δένδρων· οὐ γὰρ	ἦν	ἀσφαλῶς ἐν τοῖς δένδροις ἑστάναι
[4, 5, 10]	διὰ κρήνην τινὰ ἣ πλησίον	ἦν	ἀτμίζουσα ἐν νάπῃ. ἐνταῦθ᾽ ἐκτραπόμενοι
[4, 4, 1]	ἡ πρὸς ἑσπέραν. ὕπαρχος δ᾽	ἦν	αὐτῆς Τιρίβαζος, ὁ καὶ βασιλεῖ
[4, 8, 20]	ἐθαύμασαν· τὰ δὲ σμήνη πολλὰ	ἦν	αὐτόθι, καὶ τῶν κηρίων ὅσοι
[4, 7, 10]	ἀπὸ τοῦ δένδρου ὑφ᾽ ᾧ	ἦν	αὐτὸς δύο ἢ τρία βήματα·
[4, 5, 30]	πρὶν παραθεῖναι αὐτοῖς ἄριστον· (οὐκ	ἦν	δ᾽ ὅπου οὐ παρετίθεσαν ἐπὶ
[4, 4, 1]	οἰκίαις τύρσεις ἐπῆσαν· ἐπιτήδεια δ᾽	ἦν	δαψιλῆ. (ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς
[4, 2, 20]	ἀλλήλοις καὶ ἰσχυρῶς ἀλλήλων ἐπεμέλοντο.	(ἦν	δὲ καὶ ὁπότε αὐτοῖς τοῖς
[4, 8, 1]	ὁρίζων, δι᾽ οὗ ἔδει διαβῆναι.	ἦν	δὲ οὗτος δασὺς δένδρεσι παχέσι
[4, 5, 1]	λῆξαι τὸ χαλεπὸν τοῦ πνεύματος.	ἦν	δὲ τῆς χιόνος τὸ βάθος
[4, 5, 10]	τοὺς δακτύλους τῶν ποδῶν ἀποσεσηπότες.	(ἦν	δὲ τοῖς μὲν ὀφθαλμοῖς ἐπικούρημα
[4, 1, 1]	μὲν Τίγρης ποταμὸς παντάπασιν ἄπορος	ἦν	διὰ τὸ βάθος καὶ μέγεθος,
[4, 5, 20]	στόμα μύζειν. καὶ πάνυ ἄκρατος	ἦν,	εἰ μή τις ὕδωρ ἐπιχέοι·
[4, 5, 1]	νύκτα πῦρ καίοντες· ξύλα δ᾽	ἦν	ἐν τῷ σταθμῷ πολλά· οἱ
[4, 6, 1]	διὰ χιόνος· καὶ ἤδη τε	ἦν	ἐν τῷ τρίτῳ σταθμῷ, καὶ
[4, 2, 1]	ὡς δισχίλιοι· καὶ ὕδωρ πολὺ	ἦν	ἐξ οὐρανοῦ· Ξενοφῶν δὲ ἔχων
[4, 3, 10]	ἔχοντες τὸν ποταμόν· ὁδὸς δὲ	ἦν	ἐπὶ τὴν διάβασιν ὡς τέτταρες
[4, 3, 1]	ὁπόσον ἐβούλετο. ἐπεὶ δὲ ὄρθρος	ἦν,	ἔρχεται πρὸς τὸν Χειρίσοφον καὶ
[4, 3, 1]	στρατηγοί· καὶ τὰ ἱερὰ καλὰ	ἦν	εὐθὺς ἐπὶ τοῦ πρώτου. καὶ
[4, 3, 1]	ἐν τῷ ὕδατι τὰ ὅπλα	ἦν	ἔχειν· εἰ δὲ μή, ἥρπαζεν
[4, 4, 10]	ἦν ἀνίστασθαι· κατακειμένων γὰρ ἀλεεινὸν	ἦν	ἡ χιὼν ἐπιπεπτωκυῖα ὅτῳ μὴ
[4, 7, 10]	ἄνωθεν ἠνέχθη. (ἐνταῦθα δὴ δεινὸν	ἦν	θέαμα. αἱ γὰρ γυναῖκες ῥίπτουσαι
[4, 7, 20]	ἡμέρᾳ· ὄνομα δὲ τῷ ὄρει	ἦν	Θήχης. ἐπεὶ δὲ οἱ πρῶτοι
[4, 1, 10]	τι εἴη· σχολὴ δ᾽ οὐκ	ἦν	ἰδεῖν παρελθόντι τὸ αἴτιον τῆς
[4, 1, 10]	δ᾽ ἦν πορεύεσθαι· οὐ γὰρ	ἦν	ἱκανὰ τἀπιτήδεια. καὶ ἡγεῖτο μὲν
[4, 4, 1]	ἣν ἀφίκοντο κώμην μεγάλη τε	ἦν	καὶ βασίλειον εἶχε τῷ σατράπῃ
[4, 4, 1]	τὸν Τηλεβόαν ποταμόν. οὗτος δ᾽	ἦν	καλὸς μέν, μέγας δ᾽ οὔ·
[4, 5, 20]	καὶ φιλοφρονούμενος οἶνον ἔφρασεν ἔνθα	ἦν	κατορωρυγμένος. ταύτην μὲν τὴν νύκτα
[4, 7, 1]	ἦν ἁθρόοις περιστῆναι, ἀλλ᾽ ἀπότομον	ἦν	κύκλῳ. (ἐπειδὴ δὲ Ξενοφῶν ἦλθε
[4, 1, 1]	ὄρη. τὰ δὲ ἐπιτήδεια πολλὰ	ἦν	λαμβάνειν, ἦσαν δὲ καὶ χαλκώμασι
[4, 2, 1]	εἰς τὰ τοιαῦτα ἐγένετο. ~καὶ	ἦν	μὲν δείλη, οἱ δ᾽ ἐκέλευον
[4, 5, 10]	μὴ ἐπίοιεν τοῖς κάμνουσι. καὶ	ἦν	μὲν σκότος ἤδη, οἱ δὲ
[4, 1, 10]	πορεύεσθαι, καταλιπόντας τἆλλα, καὶ ὅσα	ἦν	νεωστὶ αἰχμάλωτα ἀνδράποδα ἐν τῇ
[4, 5, 20]	πάνυ ἡδὺ συμμαθόντι τὸ πῶμα	ἦν.	(ὁ δὲ Ξενοφῶν τὸν ἄρχοντα
[4, 5, 20]	καταστησάμενοι. ἐπεὶ δὲ πρὸς ἡμέραν	ἦν,	ὁ μὲν Ξενοφῶν πέμψας πρὸς
[4, 3, 1]	τῶν μαστῶν ἐφαίνετο, καὶ τραχὺς	ἦν	ὁ ποταμὸς μεγάλοις λίθοις καὶ
[4, 6, 1]	τῆς γαστρός. ~ἐπεὶ δ᾽ ἡμέρα	ἦν	ὀγδόη, τὸν μὲν ἡγεμόνα παραδίδωσι
[4, 1, 1]	τις ἐπιτυγχάνοι ἐλάμβανεν· ἀνάγκη γὰρ	ἦν.	οἱ δὲ Καρδοῦχοι οὔτε καλούντων
[4, 2, 1]	μέντοι αὐτόθεν ἐπὶ τοὺς πολεμίους	ἦν	οἳ ἐπὶ τῇ φανερᾷ ὁδῷ
[4, 8, 1]	ὅρια κατέστησαν τοὺς Ἕλληνας. (ἐνταῦθα	ἦν	ὄρος μέγα, προσβατὸν δέ· καὶ
[4, 1, 10]	καὶ παρηγγύα ἕπεσθαι, ὥστε δῆλον	ἦν	ὅτι πρᾶγμά τι εἴη· σχολὴ
[4, 2, 10]	δ᾽ αὐτοῖς τρίτος μαστὸς λοιπὸς	ἦν	πολὺ ὀρθιώτατος ὁ ὑπὲρ τῆς
[4, 1, 10]	γίγνεται χειμὼν πολύς, ἀναγκαῖον δ᾽	ἦν	πορεύεσθαι· οὐ γὰρ ἦν ἱκανὰ
[4, 5, 10]	παρασάγγην. οἱ δ᾽ ἐπεὶ ὀψὲ	ἦν,	πρὸς τὸν κώμαρχον συνεισέρχονται εἰς
[4, 3, 10]	οὔπω ἐξικνοῦντο· ἐπεὶ δὲ καλὰ	ἦν	τὰ σφάγια, ἐπαιάνιζον πάντες οἱ
[4, 2, 10]	ὑποζυγίοις παριοῦσιν (ἐπὶ πολὺ δ᾽	ἦν	τὰ ὑποζύγια ἅτε διὰ στενῆς
[4, 2, 1]	παντάπασιν οὐδὲ πελάσαι οἷόν τ᾽	ἦν	τῇ εἰσόδῳ. (ἔνιοι δὲ τῶν
[4, 3, 1]	ὅπλοις. ἐνταῦθα δὴ πολλὴ ἀθυμία	ἦν	τοῖς Ἕλλησιν, ὁρῶσι μὲν τοῦ
[4, 2, 1]	τὸν ἡγεμόνα ἔχοντες· εὐοδωτάτη γὰρ	ἦν	τοῖς ὑποζυγίοις· τοὺς δὲ ἡμίσεις
[4, 5, 1]	πῦρ καίοντες· ξύλα δ᾽ ἦν	ἐν	τῷ σταθμῷ πολλά· οἱ δὲ
[4, 6, 1]	χιόνος· καὶ ἤδη τε ἦν	ἐν	τῷ τρίτῳ σταθμῷ, καὶ Χειρίσοφος
[4, 2, 1]	κυλίνδοντες τοὺς λίθους· τεκμαίρεσθαι δ᾽	ἦν	τῷ ψόφῳ. (οἱ δ᾽ ἔχοντες
[4, 7, 1]	λοχαγός· τούτου γὰρ ἡ ἡγεμονία	ἦν	τῶν ὀπισθοφυλάκων λοχαγῶν ἐκείνῃ τῇ
[4, 2, 1]	δ᾽ οὐ κατεῖχον, ἀλλὰ μαστὸς	ἦν	ὑπὲρ αὐτῶν παρ᾽ ὃν ἦν
[4, 2, 20]	δαψιλέσι· καὶ γὰρ οἶνος πολὺς	ἦν,	ὥστε ἐν λάκκοις κονιατοῖς εἶχον.
[4, 4, 1]	πρὸς τοὺς Καρδούχους. (εἰς δὲ	ἣν	ἀφίκοντο κώμην μεγάλη τε ἦν
[4, 2, 1]	ἦσαν ἐπὶ χαράδρᾳ οἱ ὀπισθοφύλακες	ἣν	ἔδει διαβάντας πρὸς τὸ ὄρθιον
[4, 5, 20]	εὐζώνους, θέων ἐπὶ τὴν κώμην	ἣν	εἰλήχει Ξενοφῶν καταλαμβάνει πάντας ἔνδον
[4, 8, 20]	(μετὰ δὲ τοῦτο τὴν θυσίαν	ἣν	ηὔξαντο παρεσκευάζοντο· ἦλθον δ᾽ αὐτοῖς
[4, 1, 20]	ἐστί· μία δ᾽ αὕτη ὁδὸς	ἣν	ὁρᾷς ὀρθία, καὶ ἐπὶ ταύτῃ
[4, 7, 1]	Χειρίσοφος· μία αὕτη πάροδός ἐστιν	ἣν	ὁρᾷς· ὅταν δέ τις ταύτῃ
[4, 7, 20]	οὗ σκηνήσουσι καὶ τὴν ὁδὸν	ἣν	πορεύσονται εἰς Μάκρωνας, ἐπεὶ ἑσπέρα
[4, 5, 10]	ἐνταῦθα εἴη, ἀλλ᾽ ἀπέχει ὅσον	παρασάγγην.	οἱ δ᾽ ἐπεὶ ὀψὲ ἦν,
[4, 8, 20]	πρὸς τὸ ἰσχυρῶς ὄρθιον μόλις	βάδην	ἐπορεύοντο οἱ ἵπποι· ἔνθα πολλὴ
[4, 6, 20]	πρὸς τοὺς παρατεταγμένους, Χειρίσοφος δὲ	βάδην	ταχὺ ἐφείπετο σὺν τοῖς ὁπλίταις.
[4, 1, 1]	δ᾽ ἦν ἀμφὶ τὴν τελευταίαν	φυλακὴν	καὶ ἐλείπετο τῆς νυκτὸς ὅσον
[4, 4, 10]	τὰς οἰκίας ἐνέπρησαν ὑπὸ ἀτασθαλίας,	δίκην	ἐδίδοσαν κακῶς σκηνοῦντες. (ἐντεῦθεν ἔπεμψαν
[4, 8, 1]	Ἕλλησιν, οἱ δὲ Ἕλληνες ἐκείνοις	Ἑλληνικήν·	ταῦτα γὰρ ἔφασαν πιστὰ εἶναι·
[4, 7, 10]	τὴν ζώνην μαχαίριον ὅσον ξυήλην	Λακωνικήν,	ᾧ ἔσφαττον ὧν κρατεῖν δύναιντο,
[4, 8, 1]	ἐθέλειν. ἐντεῦθεν διδόασιν οἱ Μάκρωνες	βαρβαρικὴν	λόγχην τοῖς Ἕλλησιν, οἱ δὲ
[4, 7, 20]	καὶ φιάλην ἀργυρᾶν καὶ σκευὴν	Περσικὴν	καὶ δαρεικοὺς δέκα· ᾔτει δὲ
[4, 7, 10]	τέτταρας παρασάγγας εἴκοσι πρὸς πόλιν	μεγάλην	καὶ εὐδαίμονα καὶ οἰκουμένην ἣ
[4, 7, 20]	δόντες ἀπὸ κοινοῦ ἵππον καὶ	φιάλην	ἀργυρᾶν καὶ σκευὴν Περσικὴν καὶ
[4, 7, 10]	ὡς ῥίψοντα ἑαυτὸν στολὴν ἔχοντα	καλὴν	ἐπιλαμβάνεται ὡς κωλύσων· (ὁ δὲ
[4, 3, 20]	καὶ μετὰ τούτων ἐσθῆτά τε	καλὴν	καὶ ἐκπώματα. (καὶ τὰ σκευοφόρα
[4, 8, 20]	Κρῆτες πλείους ἢ ἑξήκοντα ἔθεον,	πάλην	δὲ καὶ πυγμὴν καὶ παγκράτιον
[4, 1, 10]	καὶ Βασίας Ἀρκὰς διαμπερὲς τὴν	κεφαλήν.	(ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο ἐπὶ σταθμόν,
[4, 7, 10]	παρὰ τὴν ζώνην μαχαίριον ὅσον	ξυήλην	Λακωνικήν, ᾧ ἔσφαττον ὧν κρατεῖν
[4, 1, 20]	ἤλεγχον διαλαβόντες εἴ τινα εἰδεῖεν	ἄλλην	ὁδὸν ἢ τὴν φανεράν. ὁ
[4, 1, 20]	οὓς ἔχομεν οὔ φασιν εἶναι	ἄλλην	ὁδόν. (ὁ δὲ Ξενοφῶν λέγει·
[4, 5, 1]	(ἐντεῦθεν δὲ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν	ὅλην	ἐπορεύοντο διὰ χιόνος, καὶ πολλοὶ
[4, 1, 10]	τὸ στενὴν εἶναι τὴν ὁδὸν	ὅλην	τὴν ἡμέραν ἡ ἀνάβασις αὐτοῖς
[4, 1, 1]	(τὴν δ᾽ εἰς τοὺς Καρδούχους	ἐμβολὴν	ὧδε ποιοῦνται, ἅμα μὲν λαθεῖν
[4, 1, 20]	δυναίμην φθάσαι πρὶν κατειλῆφθαι τὴν	ὑπερβολήν·	οἱ δ᾽ ἡγεμόνες οὓς ἔχομεν
[4, 7, 10]	τινα θέοντα ὡς ῥίψοντα ἑαυτὸν	στολὴν	ἔχοντα καλὴν ἐπιλαμβάνεται ὡς κωλύσων·
[4, 1, 10]	ἀφειμένον, ἀφῃροῦντο, οἱ δ᾽ ἐπείθοντο,	πλὴν	εἴ τις ἔκλεψεν, οἷον ἢ
[4, 6, 1]	δὲ οἰκέτας καταλείπει τῷ κωμάρχῳ,	πλὴν	τοῦ υἱοῦ τοῦ ἄρτι ἡβάσκοντος·
[4, 8, 20]	ἑξήκοντα ἔθεον, πάλην δὲ καὶ	πυγμὴν	καὶ παγκράτιον ἕτεροι, καὶ καλὴ
[4, 8, 1]	τῶν ἀνθρώπων. καὶ οἶμαι, ἔφη,	ἐμὴν	ταύτην πατρίδα εἶναι· καὶ εἰ
[4, 1, 20]	σε οὐχ ὑπέμενον, εἴ πως	δυναίμην	φθάσαι πρὶν κατειλῆφθαι τὴν ὑπερβολήν·
[4, 3, 20]	τῶν Ἑλλήνων καὶ ὁ ὄχλος	ἀκμὴν	διέβαινε, Ξενοφῶν δὲ στρέψας πρὸς
[4, 5, 1]	Χειρίσοφος μὲν ἀμφὶ κνέφας πρὸς	κώμην	ἀφικνεῖται, καὶ ὑδροφορούσας ἐκ τῆς
[4, 7, 20]	ἔλαβε πολλοὺς παρὰ τῶν στρατιωτῶν.	κώμην	δὲ δείξας αὐτοῖς οὗ σκηνήσουσι
[4, 5, 30]	Χειρίσοφον ἐπορεύετο· ὅπου δὲ παρίοι	κώμην,	ἐτρέπετο πρὸς τοὺς ἐν ταῖς
[4, 5, 20]	τοὺς εὐζώνους, θέων ἐπὶ τὴν	κώμην	ἣν εἰλήχει Ξενοφῶν καταλαμβάνει πάντας
[4, 4, 1]	Καρδούχους. (εἰς δὲ ἣν ἀφίκοντο	κώμην	μεγάλη τε ἦν καὶ βασίλειον
[4, 5, 20]	θυγατέρα τοῦ κωμάρχου ἐνάτην ἡμέραν	γεγαμημένην·	ὁ δ᾽ ἀνὴρ αὐτῆς λαγῶς
[4, 8, 10]	ὅταν τεταγμένοι εἰς φάλαγγα ταύτην	διεσπασμένην	ὁρῶσιν. (ἔπειτα ἢν μὲν ἐπὶ
[4, 8, 20]	θάλατταν εἰς Τραπεζοῦντα πόλιν Ἑλληνίδα	οἰκουμένην	ἐν τῷ Εὐξείνῳ Πόντῳ, Σινωπέων
[4, 7, 10]	πόλιν μεγάλην καὶ εὐδαίμονα καὶ	οἰκουμένην	ἣ ἐκαλεῖτο Γυμνιάς. ἐκ ταύτης
[4, 1, 10]	ἤδη σκοταῖοι (διὰ γὰρ τὸ	στενὴν	εἶναι τὴν ὁδὸν ὅλην τὴν
[4, 5, 10]	εἴκαζον τετηκέναι· καὶ ἐτετήκει διὰ	κρήνην	τινὰ ἣ πλησίον ἦν ἀτμίζουσα
[4, 7, 10]	καὶ κράνη καὶ παρὰ τὴν	ζώνην	μαχαίριον ὅσον ξυήλην Λακωνικήν, ᾧ
[4, 8, 1]	δεδουλευκέναι, λέγων ὅτι γιγνώσκοι τὴν	φωνὴν	τῶν ἀνθρώπων. καὶ οἶμαι, ἔφη,
[4, 5, 10]	κατὰ τῆς χιόνος εἰς τὴν	νάπην,	καὶ οὐδεὶς ἔτι οὐδαμοῦ ἐφθέγξατο.
[4, 5, 10]	παρὰ βασιλέως πορεύονται πρὸς τὸν	σατράπην.	αἱ δὲ ἀπεκρίναντο ὅτι οὐκ
[4, 5, 1]	ἐπὶ τὸ δάπεδον· οὗ δὴ	παρῆν	μετρεῖν τὸ βάθος τῆς χιόνος.
[4, 2, 20]	ἐκβαίνων πρὸς τὰ ὄρη ἔλυε	τὴν	ἀπόφραξιν τῆς ὁδοῦ τοῖς πρώτοις
[4, 2, 20]	ἀνωτέρω γίγνεσθαι τῶν κωλυόντων ἔλυε	τὴν	ἀπόφραξιν τῆς παρόδου τοῖς ὄπισθεν·
[4, 3, 1]	τῶν ἱππέων ὡς κωλύσοντας εἰς	τὴν	Ἀρμενίαν ἐκβαίνειν. (ἦσαν δ᾽ οὗτοι
[4, 3, 1]	εὖρος ὡς δίπλεθρον, ὃς ὁρίζει	τὴν	Ἀρμενίαν καὶ τὴν τῶν Καρδούχων
[4, 2, 20]	Ξενοφῶντα δὲ ὁ ὑπασπιστὴς ἔχων	τὴν	ἀσπίδα ἀπέλιπεν· (Εὐρύλοχος δὲ Λουσιεὺς
[4, 8, 20]	ἀπέθανε μὲν οὐδείς, ἀμφὶ δὲ	τὴν	αὐτήν πως ὥραν ἀνεφρόνουν· τρίτῃ
[4, 5, 30]	δ᾽ ὅπου οὐ παρετίθεσαν ἐπὶ	τὴν	αὐτὴν τράπεζαν κρέα ἄρνεια, ἐρίφεια,
[4, 1, 1]	εἶναι, καὶ ἔστιν οὕτως ἔχον.	(τὴν	δ᾽ εἰς τοὺς Καρδούχους ἐμβολὴν
[4, 5, 30]	δ᾽ ἔλεγεν ὅτι βασιλεῖ δασμός·	τὴν	δὲ πλησίον χώραν ἔφη εἶναι
[4, 3, 10]	ἱππέων. ἐπειδὴ δὲ ἦσαν κατὰ	τὴν	διάβασιν καὶ τὰς ὄχθας τοῦ
[4, 3, 10]	ποταμόν· ὁδὸς δὲ ἦν ἐπὶ	τὴν	διάβασιν ὡς τέτταρες στάδιοι. (πορευομένων
[4, 3, 1]	Ἕλλησιν, ὁρῶσι μὲν τοῦ ποταμοῦ	τὴν	δυσπορίαν, ὁρῶσι δὲ τοὺς διαβαίνειν
[4, 4, 1]	πεντεκαίδεκα· καὶ Τιρίβαζος παρηκολούθει ἔχων	τὴν	ἑαυτοῦ δύναμιν ἀπέχων ὡς δέκα
[4, 7, 20]	καὶ ἡγούμενος ἐπειδὴ ἐνέβαλλεν εἰς	τὴν	(ἑαυτοῦ) πολεμίαν, παρεκελεύετο αἴθειν καὶ
[4, 3, 20]	πόρον τὸν κατὰ τὴν ἔκβασιν	τὴν	εἰς τὰ τῶν Ἀρμενίων ὄρη,
[4, 1, 20]	ὄχλον τοσοῦτον, οἳ κατειληφότες φυλάττουσι	τὴν	ἔκβασιν. (ταῦτ᾽ ἐγὼ ἔσπευδον καὶ
[4, 3, 20]	ἐπὶ τὸν πόρον τὸν κατὰ	τὴν	ἔκβασιν τὴν εἰς τὰ τῶν
[4, 8, 1]	ἀλλὰ βασιλεῖ πολεμήσαντες ἀπερχόμεθα εἰς	τὴν	Ἑλλάδα, καὶ ἐπὶ θάλατταν βουλόμεθα
[4, 3, 20]	ἑαυτοῦ λόχον, παρ᾽ ἀσπίδα παραγαγόντας	τὴν	ἐνωμοτίαν ἐπὶ φάλαγγος· καὶ τοὺς
[4, 5, 1]	βάθος τῆς χιόνος. (ἐντεῦθεν δὲ	τὴν	ἐπιοῦσαν ἡμέραν ὅλην ἐπορεύοντο διὰ
[4, 7, 10]	κνημῖδας καὶ κράνη καὶ παρὰ	τὴν	ζώνην μαχαίριον ὅσον ξυήλην Λακωνικήν,
[4, 1, 10]	στενὴν εἶναι τὴν ὁδὸν ὅλην	τὴν	ἡμέραν ἡ ἀνάβασις αὐτοῖς ἐγένετο
[4, 3, 1]	Στρατοκλῆς Κρής. ~ταύτην δ᾽ αὖ	τὴν	ἡμέραν ηὐλίσθησαν ἐν ταῖς κώμαις
[4, 3, 1]	Καρδούχους ὄπισθεν. (ταύτην μὲν οὖν	τὴν	ἡμέραν καὶ νύκτα ἔμειναν ἐν
[4, 1, 10]	τῶν εὐπρεπῶν. καὶ ταύτην μὲν	τὴν	ἡμέραν οὕτως ἐπορεύθησαν, τὰ μέν
[4, 8, 1]	ἀπεκρίναντο ὅτι καὶ ὑμεῖς ἐπὶ	τὴν	ἡμετέραν χώραν ἔρχεσθε. λέγειν ἐκέλευον
[4, 7, 20]	ἐπὶ τοῦ ὄρους καὶ κατεῖδον	τὴν	θάλατταν, κραυγὴ πολλὴ ἐγένετο. (ἀκούσας
[4, 5, 20]	δασμὸν βασιλεῖ τρεφομένους ἑπτακαίδεκα, καὶ	τὴν	θυγατέρα τοῦ κωμάρχου ἐνάτην ἡμέραν
[4, 8, 20]	ἦλθον βόες. (μετὰ δὲ τοῦτο	τὴν	θυσίαν ἣν ηὔξαντο παρεσκευάζοντο· ἦλθον
[4, 3, 1]	ὁρίζει τὴν Ἀρμενίαν καὶ τὴν	τῶν	Καρδούχων χώραν. καὶ οἱ Ἕλληνες
[4, 1, 10]	πλευράς, καὶ Βασίας Ἀρκὰς διαμπερὲς	τὴν	κεφαλήν. (ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο ἐπὶ
[4, 8, 20]	Κόλχων κώμαις· (κἀντεῦθεν ὁρμώμενοι ἐλῄζοντο	τὴν	Κολχίδα. ἀγορὰν δὲ παρεῖχον τῷ
[4, 5, 20]	λαβὼν τοὺς εὐζώνους, θέων ἐπὶ	τὴν	κώμην ἣν εἰλήχει Ξενοφῶν καταλαμβάνει
[4, 8, 1]	τὸν ποταμὸν ὃς ὥριζε τὴν	τῶν	Μακρώνων καὶ τὴν τῶν Σκυθηνῶν.
[4, 1, 1]	τῆς μάχης, καὶ ὅσα μετὰ	τὴν	μάχην ἐν ταῖς σπονδαῖς ἃς
[4, 2, 1]	τῇ φανερᾷ ὁδῷ ἐκάθηντο. (καὶ	τὴν	μὲν νύκτα ἐνταῦθα διήγαγον· ἐπεὶ
[4, 2, 1]	δήσαντες παραδιδόασιν αὐτοῖς, καὶ συντίθενται	τὴν	μὲν νύκτα, ἢν λάβωσι τὸ
[4, 5, 10]	ἑαυτοὺς κατὰ τῆς χιόνος εἰς	τὴν	νάπην, καὶ οὐδεὶς ἔτι οὐδαμοῦ
[4, 5, 20]	ἔνθα ἦν κατορωρυγμένος. ταύτην μὲν	τὴν	νύκτα διασκηνήσαντες οὕτως ἐκοιμήθησαν ἐν
[4, 1, 10]	τοῦ στρατεύματος. καὶ ταύτην μὲν	τὴν	νύκτα οὕτως ἐν ταῖς κώμαις
[4, 5, 1]	στρατιωτῶν ὡς τριάκοντα. (διεγένοντο δὲ	τὴν	νύκτα πῦρ καίοντες· ξύλα δ᾽
[4, 5, 10]	μηδέποτε ἡσυχίαν ἔχοι καὶ εἰς	τὴν	νύκτα ὑπολύοιτο· (ὅσοι δὲ ὑποδεδεμένοι
[4, 3, 20]	ἄνω ἔκβασιν. ἐπεὶ δὲ κατὰ	τὴν	ὁδὸν ἐγένοντο, ἔτεινον ἄνω πρὸς
[4, 2, 10]	λόχοι προσμείξειαν, καὶ προελθόντας κατὰ	τὴν	ὁδὸν ἐν τῷ ὁμαλῷ θέσθαι
[4, 5, 10]	στρατιωτῶν οἱ μὴ δυνάμενοι διατελέσαι	τὴν	ὁδὸν ἐνυκτέρευσαν ἄσιτοι καὶ ἄνευ
[4, 5, 30]	χώραν ἔφη εἶναι Χάλυβας, καὶ	τὴν	ὁδὸν ἔφραζεν ᾗ εἴη. (καὶ
[4, 7, 20]	δείξας αὐτοῖς οὗ σκηνήσουσι καὶ	τὴν	ὁδὸν ἣν πορεύσονται εἰς Μάκρωνας,
[4, 6, 20]	Χειρίσοφος μὲν θυσάμενος ἦγε κατὰ	τὴν	ὁδόν, οἱ δὲ τὸ ὄρος
[4, 1, 10]	(διὰ γὰρ τὸ στενὴν εἶναι	τὴν	ὁδὸν ὅλην τὴν ἡμέραν ἡ
[4, 6, 10]	εἰσιν ἀλλ᾽ ἢ κατ᾽ αὐτὴν	τὴν	ὁδόν· πολὺ οὖν κρεῖττον τοῦ
[4, 2, 1]	δὲ οὐκ ἐδέξαντο, ἀλλὰ λιπόντες	τὴν	ὁδὸν φεύγοντες ὀλίγοι ἀπέθνῃσκον· εὔζωνοι
[4, 6, 1]	καὶ τοῦτον ἀπίοι. καὶ εἰς	τὴν	οἰκίαν αὐτοῦ εἰσεφόρησαν ὡς ἐδύναντο
[4, 6, 10]	δεῖ σὲ ἰέναι καὶ λιπεῖν	τὴν	ὀπισθοφυλακίαν; ἀλλὰ ἄλλους πέμψον, ἂν
[4, 6, 10]	ὥστε ὥρα καὶ σοὶ ἐπιδείκνυσθαι	τὴν	παιδείαν. (ἐγὼ μὲν τοίνυν, ἔφη
[4, 6, 10]	μάλα σοι καιρός ἐστιν ἐπιδείξασθαι	τὴν	παιδείαν, καὶ φυλάξασθαι μὴ ληφθῶμεν
[4, 1, 10]	πάντα ἀφεῖναι. (σχολαίαν γὰρ ἐποίουν	τὴν	πορείαν πολλὰ ὄντα τὰ ὑποζύγια
[4, 3, 1]	τὸν ποταμόν. (ἔνθα δὲ αὐτοὶ	τὴν	πρόσθεν νύκτα ἦσαν ἐπὶ τοῦ
[4, 8, 1]	τὴν τῶν Μακρώνων καὶ τὴν	τῶν	Σκυθηνῶν. (εἶχον δ᾽ ὑπὲρ δεξιῶν
[4, 3, 20]	διαβαίνειν ὅτι τάχιστα ᾗ ἕκαστος	τὴν	τάξιν εἶχεν, ὡς μὴ ἐμποδίζειν
[4, 3, 20]	τὸ ὄρος. (Λύκιος δ᾽ ὁ	τὴν	τάξιν ἔχων τῶν ἱππέων καὶ
[4, 3, 20]	τῶν ἱππέων καὶ Αἰσχίνης ὁ	τὴν	τάξιν τῶν πελταστῶν τῶν ἀμφὶ
[4, 4, 20]	ὁπλιτῶν στρατηγοί, ἐδόκει αὐτοῖς ἀπιέναι	τὴν	ταχίστην ἐπὶ τὸ στρατόπεδον, μή
[4, 3, 20]	πέραν ἑώρα καλῶς γιγνόμενα, ἀπεχώρει	τὴν	ταχίστην πρὸς τὸ διαβαῖνον στράτευμα·
[4, 4, 10]	εἶπεν ὅτι Τιρίβαζος εἴη ἔχων	τήν	τε ἑαυτοῦ δύναμιν καὶ μισθοφόρους
[4, 8, 1]	οἱ Μάκρωνες τὰ δένδρα συνεξέκοπτον	τήν	τε ὁδὸν ὡδοποίουν ὡς διαβιβάσοντες
[4, 5, 20]	ὅτι οὔτε τῶν τέκνων στερήσοιτο	τήν	τε οἰκίαν αὐτοῦ ἀντεμπλήσαντες τῶν
[4, 1, 1]	ἄκρα. (ἡνίκα δ᾽ ἦν ἀμφὶ	τὴν	τελευταίαν φυλακὴν καὶ ἐλείπετο τῆς
[4, 6, 1]	τοὺς ἄνδρας. εἰ γὰρ διατρίψομεν	τὴν	τήμερον ἡμέραν, οἵ τε νῦν
[4, 3, 20]	φεύγουσιν ἀνὰ κράτος ὡς πρὸς	τὴν	τοῦ ποταμοῦ ἄνω ἔκβασιν. ἐπεὶ
[4, 3, 1]	ὃς ὁρίζει τὴν Ἀρμενίαν καὶ	τὴν	τῶν Καρδούχων χώραν. καὶ οἱ
[4, 8, 1]	ἐπὶ τὸν ποταμὸν ὃς ὥριζε	τὴν	τῶν Μακρώνων καὶ τὴν τῶν
[4, 8, 1]	ὥριζε τὴν τῶν Μακρώνων καὶ	τὴν	τῶν Σκυθηνῶν. (εἶχον δ᾽ ὑπὲρ
[4, 1, 20]	πως δυναίμην φθάσαι πρὶν κατειλῆφθαι	τὴν	ὑπερβολήν· οἱ δ᾽ ἡγεμόνες οὓς
[4, 1, 10]	δὲ καὶ ἀναπαυόμενοι. (εἰς δὲ	τὴν	ὑστεραίαν γίγνεται χειμὼν πολύς, ἀναγκαῖον
[4, 8, 10]	οὖν Ξενοφῶν ὅτι δοκοίη παύσαντας	τὴν	φάλαγγα λόχους ὀρθίους ποιῆσαι· ἡ
[4, 2, 1]	ὄντας ἰέναι ἐπὶ τοὺς κατέχοντας	τὴν	φανερὰν ἔκβασιν, αὐτοὶ δὲ συμβοηθήσειν
[4, 2, 1]	ἔχων τοὺς ὀπισθοφύλακας ἡγεῖτο πρὸς	τὴν	φανερὰν ἔκβασιν, ὅπως ταύτῃ τῇ
[4, 1, 20]	τινα εἰδεῖεν ἄλλην ὁδὸν ἢ	τὴν	φανεράν. ὁ μὲν οὖν ἕτερος
[4, 2, 1]	σάλπιγγος εὐθὺς ἵεντο ἄνω κατὰ	τὴν	φανερὰν ὁδόν· ἄλλοι δὲ τῶν
[4, 8, 1]	φάσκων δεδουλευκέναι, λέγων ὅτι γιγνώσκοι	τὴν	φωνὴν τῶν ἀνθρώπων. καὶ οἶμαι,
[4, 5, 10]	χωρίον διὰ τὸ ἐκλελοιπέναι αὐτόθι	τὴν	χιόνα εἴκαζον τετηκέναι· καὶ ἐτετήκει
[4, 1, 20]	τούτου ἕνεκα ὅπως ἡγεμόσιν εἰδόσι	τὴν	χώραν χρησαίμεθα. (καὶ εὐθὺς ἀγαγόντες
[4, 7, 20]	πολεμίαν, παρεκελεύετο αἴθειν καὶ φθείρειν	τὴν	χώραν· ᾧ καὶ δῆλον ἐγένετο
[4, 8, 20]	ἔνθαπερ ἐσκήνουν. εἵλοντο δὲ Δρακόντιον	Σπαρτιάτην,	ὃς ἔφυγε παῖς ὢν οἴκοθεν,
[4, 5, 20]	καὶ τὴν θυγατέρα τοῦ κωμάρχου	ἐνάτην	ἡμέραν γεγαμημένην· ὁ δ᾽ ἀνὴρ
[4, 1, 20]	ἐκδεδομένη· αὐτὸς δ᾽ ἔφη ἡγήσεσθαι	δυνατὴν	καὶ ὑποζυγίοις πορεύεσθαι ὁδόν. (ἐρωτώμενος
[4, 2, 10]	λοχαγοὺς Κηφισόδωρον Κηφισοφῶντος Ἀθηναῖον καὶ	Ἀμφικράτην	Ἀμφιδήμου Ἀθηναῖον καὶ Ἀρχαγόραν Ἀργεῖον
[4, 4, 10]	κακῶς σκηνοῦντες. (ἐντεῦθεν ἔπεμψαν νυκτὸς	Δημοκράτην	Τημνίτην ἄνδρας δόντες ἐπὶ τὰ
[4, 5, 1]	τρεῖς παρασάγγας πεντεκαίδεκα ἐπὶ τὸν	Εὐφράτην	ποταμόν, καὶ διέβαινον αὐτὸν βρεχόμενοι
[4, 4, 10]	σκηνοῦντες. (ἐντεῦθεν ἔπεμψαν νυκτὸς Δημοκράτην	Τημνίτην	ἄνδρας δόντες ἐπὶ τὰ ὄρη
[4, 3, 1]	ὑπὲρ τοῦ πεδίου παρὰ τὸν	Κεντρίτην	ποταμόν, εὖρος ὡς δίπλεθρον, ὃς
[4, 4, 20]	στρατηγοί, ἐδόκει αὐτοῖς ἀπιέναι τὴν	ταχίστην	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον, μή τις
[4, 3, 20]	ἑώρα καλῶς γιγνόμενα, ἀπεχώρει τὴν	ταχίστην	πρὸς τὸ διαβαῖνον στράτευμα· καὶ
[4, 8, 20]	μὲν οὐδείς, ἀμφὶ δὲ τὴν	αὐτήν	πως ὥραν ἀνεφρόνουν· τρίτῃ δὲ
[4, 6, 10]	φανεροί εἰσιν ἀλλ᾽ ἢ κατ᾽	αὐτὴν	τὴν ὁδόν· πολὺ οὖν κρεῖττον
[4, 5, 30]	ὅπου οὐ παρετίθεσαν ἐπὶ τὴν	αὐτὴν	τράπεζαν κρέα ἄρνεια, ἐρίφεια, χοίρεια,
[4, 3, 1]	ἦρχε δὲ αὐτῶν Στρατοκλῆς Κρής.	~ταύτην	δ᾽ αὖ τὴν ἡμέραν ηὐλίσθησαν
[4, 8, 10]	ποιήσει ὅταν τεταγμένοι εἰς φάλαγγα	ταύτην	διεσπασμένην ὁρῶσιν. (ἔπειτα ἢν μὲν
[4, 3, 1]	διαβαίνουσιν ἐπικεισομένους τοὺς Καρδούχους ὄπισθεν.	(ταύτην	μὲν οὖν τὴν ἡμέραν καὶ
[4, 1, 10]	ἢ γυναικὸς τῶν εὐπρεπῶν. καὶ	ταύτην	μὲν τὴν ἡμέραν οὕτως ἐπορεύθησαν,
[4, 5, 20]	οἶνον ἔφρασεν ἔνθα ἦν κατορωρυγμένος.	ταύτην	μὲν τὴν νύκτα διασκηνήσαντες οὕτως
[4, 1, 10]	διαφθαρῆναι πολὺ τοῦ στρατεύματος. καὶ	ταύτην	μὲν τὴν νύκτα οὕτως ἐν
[4, 8, 1]	ἀνθρώπων. καὶ οἶμαι, ἔφη, ἐμὴν	ταύτην	πατρίδα εἶναι· καὶ εἰ μή
[4, 7, 20]	ἵππον καὶ φιάλην ἀργυρᾶν καὶ	σκευὴν	Περσικὴν καὶ δαρεικοὺς δέκα· ᾔτει
[4, 1, 1]	μάχης, καὶ ὅσα μετὰ τὴν	μάχην	ἐν ταῖς σπονδαῖς ἃς βασιλεὺς
[4, 7, 10]	δόρυ ὡς πεντεκαίδεκα πήχεων μίαν	λόγχην	ἔχον. (οὗτοι ἐνέμενον ἐν τοῖς
[4, 8, 1]	ἐντεῦθεν διδόασιν οἱ Μάκρωνες βαρβαρικὴν	λόγχην	τοῖς Ἕλλησιν, οἱ δὲ Ἕλληνες
[4, 1, 20]	τινας αὐτῶν, καὶ ζῶντας προυθυμήθημεν	λαβεῖν	αὐτοῦ τούτου ἕνεκα ὅπως ἡγεμόσιν
[4, 8, 1]	δ᾽ ἔφασαν καὶ δοῦναι καὶ	λαβεῖν	ἐθέλειν. ἐντεῦθεν διδόασιν οἱ Μάκρωνες
[4, 1, 1]	δὲ φθάσαι πρὶν τοὺς πολεμίους	καταλαβεῖν	τὰ ἄκρα. (ἡνίκα δ᾽ ἦν
[4, 5, 1]	συλλεγῆναι τὸ στράτευμα πάλιν καὶ	καταλαβεῖν	τὰ στενά. συσκευασάμενοι δ᾽ εὐθὺς
[4, 8, 20]	ἀποστρέψαντας πάλιν πρὸς τὸν βωμὸν	ἄγειν.	καὶ κάτω μὲν οἱ πολλοὶ
[4, 3, 10]	παρήγγελλε, καὶ τοὺς λοχαγοὺς ἐκέλευεν	ἄγειν	τοὺς λόχους ὀρθίους, τοὺς μὲν
[4, 4, 10]	στρατηγοῖς ταῦτα ἔδοξε τὸ στράτευμα	συναγαγεῖν·	καὶ εὐθὺς φύλακας καταλιπόντες καὶ
[4, 4, 10]	οὐκ ἀσφαλὲς εἶναι διασκηνοῦν, ἀλλὰ	συναγαγεῖν	τὸ στράτευμα πάλιν. ἐντεῦθεν συνῆλθον·
[4, 2, 10]	ἄκρον, τοὺς δὲ ἄλλους ἐκέλευσεν	ὑπάγειν,	ὅπως οἱ τελευταῖοι λόχοι προσμείξειαν,
[4, 6, 1]	παρήγγειλε δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις	παράγειν	τοὺς λόχους, ὅπως ἐπὶ φάλαγγος
[4, 8, 10]	πως δυνώμεθα, καὶ ὠμοὺς δεῖ	καταφαγεῖν.	(ἐπεὶ δ᾽ ἐν ταῖς χώραις
[4, 8, 1]	ἐπὶ τὴν ἡμετέραν χώραν ἔρχεσθε.	λέγειν	ἐκέλευον οἱ στρατηγοὶ ὅτι οὐ
[4, 1, 20]	καὶ πελταστὰς καὶ τῶν ὁπλιτῶν	λέγειν	τε τὰ παρόντα καὶ ἐρωτᾶν
[4, 8, 10]	ἦρχεν Αἰσχίνης ὁ Ἀκαρνάν, νομίσαντες	φεύγειν	ἀνακραγόντες ἔθεον· καὶ οὗτοι πρῶτοι
[4, 2, 10]	ἄφοδον τοῖς πολεμίοις, εἰ βούλοιντο	φεύγειν.	(καὶ τέως μὲν αὐτοὺς ἀναβαίνοντας
[4, 3, 30]	ἱκανῶς πρὸς τὸ ἐπιδραμεῖν καὶ	φεύγειν,	πρὸς δὲ τὸ εἰς χεῖρας
[4, 2, 20]	ἦσαν ὥστε καὶ ἐγγύθεν φεύγοντες	ἀποφεύγειν·	οὐδὲν γὰρ εἶχον ἄλλο ἢ
[4, 4, 10]	τὰ μὲν πυρὰ οὐκ ἔφη	ἰδεῖν,	ἄνδρα δὲ συλλαβὼν ἧκεν ἄγων
[4, 1, 10]	εἴη· σχολὴ δ᾽ οὐκ ἦν	ἰδεῖν	παρελθόντι τὸ αἴτιον τῆς σπουδῆς·
[4, 4, 10]	ἐντεῦθεν συνῆλθον· καὶ γὰρ ἐδόκει	διαιθριάζειν.	(νυκτερευόντων δ᾽ αὐτῶν ἐνταῦθα ἐπιπίπτει
[4, 5, 20]	ἀσθενοῦντας τοὺς νεωτάτους ἀναστήσαντας ἐκέλευεν	ἀναγκάζειν	προϊέναι. (ἐν δὲ τούτῳ Χειρίσοφος
[4, 3, 20]	τὴν τάξιν εἶχεν, ὡς μὴ	ἐμποδίζειν	ἀλλήλους· ὅτι οὗτος ἄριστος ἔσοιτο
[4, 5, 20]	τοὺς μὲν ἀσθενοῦντας τούτοις παρέδοσαν	κομίζειν	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον, αὐτοὶ δὲ
[4, 4, 10]	δὲ Ξενοφῶν ἐτόλμησε γυμνὸς ἀναστὰς	σχίζειν	ξύλα, τάχ᾽ ἀναστάς τις καὶ
[4, 5, 20]	διψᾐη λαβόντα εἰς τὸ στόμα	μύζειν.	καὶ πάνυ ἄκρατος ἦν, εἰ
[4, 3, 20]	δόρυ ἡγεῖσθαι μὲν τοὺς οὐραγούς,	θεῖν	δὲ πάντας καὶ διαβαίνειν ὅτι
[4, 3, 20]	ἐξικνῆται καὶ ἀσπὶς ψοφῇ, παιανίσαντας	θεῖν	εἰς τοὺς πολεμίους, ἐπειδὰν δ᾽
[4, 8, 10]	(οἱ δὲ πολέμιοι, ὡς ἤρξαντο	θεῖν,	οὐκέτι ἔστησαν, ἀλλὰ φυγῇ ἄλλος
[4, 1, 1]	ἐμβολὴν ὧδε ποιοῦνται, ἅμα μὲν	λαθεῖν	πειρώμενοι, ἅμα δὲ φθάσαι πρὶν
[4, 7, 20]	εἰς τὴν (ἑαυτοῦ) πολεμίαν, παρεκελεύετο	αἴθειν	καὶ φθείρειν τὴν χώραν· ᾧ
[4, 5, 10]	αὐτούς, πορευόμενοι πρὶν τέτταρα στάδια	διελθεῖν	ἐντυγχάνουσιν ἐν τῇ ὁδῷ ἀναπαυομένοις
[4, 1, 1]	ἐλείπετο τῆς νυκτὸς ὅσον σκοταίους	διελθεῖν	τὸ πεδίον, τηνικαῦτα ἀναστάντες ἀπὸ
[4, 7, 1]	ἡμίπλεθρά ἐστιν ὃ δεῖ βαλλομένους	διελθεῖν·	τούτου δὲ ὅσον πλέθρον δασὺ
[4, 8, 1]	ἐκ τοῦ χωρίου ὡς τάχιστα	ἐξελθεῖν.	(οἱ δὲ Μάκρωνες ἔχοντες γέρρα
[4, 7, 1]	παραδραμεῖν ἔσται, ἢν δυνώμεθα, καὶ	ἀπελθεῖν	ῥᾴδιον, ἢν βουλώμεθα. (ἐντεῦθεν ἐπορεύοντο
[4, 6, 10]	ὡς μὴ ὁρᾶσθαι, ἐξὸν δ᾽	ἀπελθεῖν	τοσοῦτον ὡς μὴ αἴσθησιν παρέχειν.
[4, 1, 20]	μή τις προκαταλήψοιτο, ἀδύνατον ἔσεσθαι	παρελθεῖν.	(ἐνταῦθα δ᾽ ἐδόκει συγκαλέσαντας λοχαγοὺς
[4, 7, 1]	ἐρωτῶντος τί τὸ κωλῦον εἴη	εἰσελθεῖν,	εἶπεν ὁ Χειρίσοφος· μία αὕτη
[4, 8, 10]	οὐ ῥᾴδιον ἔσται τοῖς πολεμίοις	εἰσελθεῖν	ἔνθεν καὶ ἔνθεν λόχων ὄντων,
[4, 3, 10]	αὐτῷ καὶ ἀριστῶντι καὶ δειπνοῦντι	προσελθεῖν	καὶ εἰ καθεύδοι ἐπεγείραντα εἰπεῖν,
[4, 6, 20]	ὁπότε ἔχοιεν τὰ ἄκρα, πυρὰ	καίειν	πολλά. (ταῦτα συνθέμενοι ἠρίστων· ἐκ
[4, 4, 1]	τοὺς Ἕλληνας ἀδικεῖν μήτε ἐκείνους	καίειν	τὰς οἰκίας λαμβάνειν τε τἀπιτήδεια
[4, 2, 10]	ἔφασαν ἀποδώσειν ἐφ᾽ ᾧ μὴ	καίειν	τὰς οἰκίας. συνωμολόγει ταῦτα ὁ
[4, 8, 20]	βούληται. πῶς οὖν, ἔφασαν, δυνήσονται	παλαίειν	ἐν σκληρῷ καὶ δασεῖ οὕτως;
[4, 5, 30]	ὥσπερ ἐνεοῖς ὅ τι δέοι	ποιεῖν.	(ἐπεὶ δ᾽ ἀλλήλους ἐφιλοφρονήσαντο Χειρίσοφος
[4, 1, 10]	δόξαν δὲ ταῦτα ἐκήρυξαν οὕτω	ποιεῖν.	(ἐπεὶ δὲ ἀριστήσαντες ἐπορεύοντο, ὑποστήσαντες
[4, 3, 20]	σφενδονήτας καὶ τοξότας καὶ κελεύει	ποιεῖν	ὅ τι ἂν παραγγέλλῃ. (ἰδὼν
[4, 5, 30]	δέ τις φιλοφρονούμενός τῳ βούλοιτο	προπιεῖν,	εἷλκεν ἐπὶ τὸν κρατῆρα, ἔνθεν
[4, 3, 10]	διαβάντες, λαβόντες τὰ ἱμάτια πάλιν	ἥκειν.	εὐθὺς οὖν Ξενοφῶν αὐτός τε
[4, 4, 1]	ᾧ μήτε αὐτὸς τοὺς Ἕλληνας	ἀδικεῖν	μήτε ἐκείνους καίειν τὰς οἰκίας
[4, 8, 1]	ἔφασαν καὶ δοῦναι καὶ λαβεῖν	ἐθέλειν.	ἐντεῦθεν διδόασιν οἱ Μάκρωνες βαρβαρικὴν
[4, 1, 20]	Παρράσιος (Ἀρκὰς καὶ οὗτος) ἔφη	ἐθέλειν	πορεύεσθαι προσλαβὼν ἐθελοντὰς ἐκ παντὸς
[4, 5, 30]	ἵππων καὶ τῶν ὑποζυγίων σακία	περιειλεῖν,	ὅταν διὰ τῆς χιόνος ἄγωσιν·
[4, 6, 1]	εἴτε τήμερον εἴτε αὔριον δοκεῖ	ὑπερβάλλειν	τὸ ὄρος. (ἐμοὶ δέ γε,
[4, 6, 10]	εἰ δὲ βουλόμεθα ὡς ῥᾷστα	ὑπερβάλλειν,	τοῦτό μοι δοκεῖ σκεπτέον εἶναι,
[4, 6, 10]	δ᾽ ἄν μοι ταύτῃ προσποιούμενοι	προσβάλλειν	ἐρημοτέρῳ ἂν τῷ ὄρει χρῆσθαι·
[4, 7, 1]	δεῖ ὅταν λωφήσωσιν οἱ λίθοι	παραδραμεῖν.	(ἀλλὰ εὐθύς, ἔφη ὁ Χειρίσοφος,
[4, 7, 1]	πορευώμεθα ἔνθεν ἡμῖν μικρόν τι	παραδραμεῖν	ἔσται, ἢν δυνώμεθα, καὶ ἀπελθεῖν
[4, 3, 30]	τοῖς ὄρεσιν ἱκανῶς πρὸς τὸ	ἐπιδραμεῖν	καὶ φεύγειν, πρὸς δὲ τὸ
[4, 7, 10]	τούτοις ἀνακεκομισμένοι ἦσαν· ὥστε μηδὲν	λαμβάνειν	αὐτόθεν τοὺς Ἕλληνας, ἀλλὰ διετράφησαν
[4, 1, 1]	τὰ δὲ ἐπιτήδεια πολλὰ ἦν	λαμβάνειν,	ἦσαν δὲ καὶ χαλκώμασι παμπόλλοις
[4, 5, 30]	βοῦν. καὶ τῷ κωμάρχῳ ἐδίδοσαν	λαμβάνειν	ὅ τι βούλοιτο. ὁ δὲ
[4, 4, 1]	μήτε ἐκείνους καίειν τὰς οἰκίας	λαμβάνειν	τε τἀπιτήδεια ὅσων δέοιντο. ἔδοξε
[4, 6, 10]	ὡς κράτιστα κλέπτητε καὶ πειρᾶσθε	λανθάνειν,	νόμιμον ἄρα ὑμῖν ἐστιν, ἐὰν
[4, 6, 10]	(ἐλπίζω δὲ οὐδὲ τοὺς πολεμίους	μενεῖν	ἔτι, ἐπειδὰν ἴδωσιν ἡμᾶς ἐν
[4, 3, 30]	λοιπούς (πολλοὶ γὰρ καὶ τῶν	μένειν	τεταγμένων ᾤχοντο ἐπιμελόμενοι οἱ μὲν
[4, 1, 10]	καὶ θαμινὰ παρήγγελλεν ὁ Ξενοφῶν	ὑπομένειν,	ὅτε οἱ πολέμιοι ἰσχυρῶς ἐπικέοιντο.
[4, 3, 10]	στρατεύματος, τὸ δ᾽ ἥμισυ ἔτι	ὑπομένειν	σὺν Ξενοφῶντι, τὰ δὲ ὑποζύγια
[4, 3, 20]	διαβάντας· ὅταν δ᾽ ἄρξωνται αὐτοὶ	διαβαίνειν,	ἐναντίους ἔνθεν καὶ ἔνθεν σφῶν
[4, 3, 10]	τὸν ὄχλον ἐν μέσῳ τούτων	διαβαίνειν.	(ἐπεὶ δὲ ταῦτα καλῶς εἶχεν
[4, 3, 10]	αὐτοῖς Χειρίσοφον μὲν ἡγεῖσθαι καὶ	διαβαίνειν	ἔχοντα τὸ ἥμισυ τοῦ στρατεύματος,
[4, 3, 1]	τὴν δυσπορίαν, ὁρῶσι δὲ τοὺς	διαβαίνειν	κωλύσοντας, ὁρῶσι δὲ τοῖς διαβαίνουσιν
[4, 3, 1]	ἄνω ὥσπερ χειροποίητος· ταύτῃ ἐπειρῶντο	διαβαίνειν	οἱ Ἕλληνες. (ἐπεὶ δὲ πειρωμένοις
[4, 3, 1]	αὐτόμαται περιρρυῆναι, ὥστε λυθῆναι καὶ	διαβαίνειν	ὁπόσον ἐβούλετο. ἐπεὶ δὲ ὄρθρος
[4, 3, 20]	οὐραγούς, θεῖν δὲ πάντας καὶ	διαβαίνειν	ὅτι τάχιστα ᾗ ἕκαστος τὴν
[4, 3, 1]	τοῦ ποταμοῦ ἐξωπλισμένους ὡς κωλύσοντας	διαβαίνειν,	πεζοὺς δ᾽ ἐπὶ ταῖς ὄχθαις
[4, 3, 10]	τὰ ἐγχειρίδια γυμνοὶ ὡς νευσόμενοι	διαβαίνειν·	πορευόμενοι δὲ πρόσθεν διαβῆναι πρὶν
[4, 2, 20]	οἱ πολέμιοι. ~καὶ ἐπεὶ ἤρξαντο	καταβαίνειν	ἀπὸ τοῦ μαστοῦ πρὸς τοὺς
[4, 6, 10]	ἄκρων· οὐδὲ γὰρ νῦν ἐθέλουσι	καταβαίνειν	εἰς τὸ ἴσον ἡμῖν. (ὁ
[4, 3, 1]	ὡς κωλύσοντας εἰς τὴν Ἀρμενίαν	ἐκβαίνειν.	(ἦσαν δ᾽ οὗτοι Ὀρόντα καὶ
[4, 2, 1]	ἔδει διαβάντας πρὸς τὸ ὄρθιον	ἐκβαίνειν,	τηνικαῦτα ἐκύλινδον οἱ βάρβαροι ὁλοιτρόχους
[4, 3, 20]	στρατιῶται ἐβόων μὴ ἀπολείπεσθαι, ἀλλὰ	συνεκβαίνειν	ἐπὶ τὸ ὄρος. (Χειρίσοφος δ᾽
[4, 3, 20]	ἐναντίους ἔνθεν καὶ ἔνθεν σφῶν	ἐμβαίνειν	ὡς διαβησομένους, διηγκυλωμένους τοὺς ἀκοντιστὰς
[4, 3, 20]	μὴ πρόσω δὲ τοῦ ποταμοῦ	προβαίνειν.	(τοῖς δὲ παρ᾽ ἑαυτῷ παρήγγειλεν,
[4, 2, 1]	δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ σάλπιγγι	σημαίνειν·	καὶ τοὺς μὲν ἄνω ὄντας
[4, 5, 30]	κρατῆρα, ἔνθεν ἐπικύψαντα ἔδει ῥοφοῦντα	πίνειν	ὥσπερ βοῦν. καὶ τῷ κωμάρχῳ
[4, 6, 20]	ὅπως ὡς μάλιστα δοκοίη ταύτῃ	προσάξειν.	(ἐπειδὴ δὲ ἐδείπνησαν καὶ νὺξ
[4, 3, 10]	προσελθεῖν καὶ εἰ καθεύδοι ἐπεγείραντα	εἰπεῖν,	εἴ τίς τι ἔχοι τῶν
[4, 6, 10]	τί δεῖ σὲ ἰέναι καὶ	λιπεῖν	τὴν ὀπισθοφυλακίαν; ἀλλὰ ἄλλους πέμψον,
[4, 2, 10]	δείσαντας αὐτοὺς μὴ κυκλωθέντες πολιορκοῖντο	ἀπολιπεῖν.	οἱ δ᾽ ἄρα ἀπὸ τοῦ
[4, 7, 20]	(ἑαυτοῦ) πολεμίαν, παρεκελεύετο αἴθειν καὶ	φθείρειν	τὴν χώραν· ᾧ καὶ δῆλον
[4, 5, 20]	κώμης ταύτης σύνδειπνον ἐποιήσατο καὶ	θαρρεῖν	αὐτὸν ἐκέλευε λέγων ὅτι οὔτε
[4, 5, 1]	τὸ δάπεδον· οὗ δὴ παρῆν	μετρεῖν	τὸ βάθος τῆς χιόνος. (ἐντεῦθεν
[4, 2, 1]	τὴν φανερὰν ἔκβασιν, αὐτοὶ δὲ	συμβοηθήσειν	ἐκβαίνοντες ὡς ἂν δύνωνται τάχιστα.
[4, 3, 20]	Ἀρμενίων ὄρη, προσποιούμενος ταύτῃ διαβὰς	ἀποκλείσειν	τοὺς παρὰ τὸν ποταμὸν ἱππέας.
[4, 2, 10]	νεκροὺς ἀπῄτει. (οἱ δὲ ἔφασαν	ἀποδώσειν	ἐφ᾽ ᾧ μὴ καίειν τὰς
[4, 7, 10]	ξυήλην Λακωνικήν, ᾧ ἔσφαττον ὧν	κρατεῖν	δύναιντο, καὶ ἀποτεμόντες ἂν τὰς
[4, 6, 10]	τῶν ὁμοίων εὐθὺς ἐκ παίδων	κλέπτειν	μελετᾶν, καὶ οὐκ αἰσχρὸν εἶναι
[4, 6, 10]	οὐκ αἰσχρὸν εἶναι ἀλλὰ καλὸν	κλέπτειν	ὅσα μὴ κωλύει νόμος. (ὅπως
[4, 6, 10]	τοὺς Ἀθηναίους ἀκούω δεινοὺς εἶναι	κλέπτειν	τὰ δημόσια, καὶ μάλα ὄντος
[4, 2, 1]	λάβωσι τὸ ἄκρον, τὸ χωρίον	φυλάττειν,	ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ
[4, 6, 1]	τοῦτον δὲ Πλεισθένει Ἀμφιπολίτῃ δίδωσι	φυλάττειν,	ὅπως εἰ καλῶς ἡγήσοιτο, ἔχων
[4, 5, 10]	καὶ τελευτῶν ἐχαλέπαινεν. οἱ δὲ	σφάττειν	ἐκέλευον· οὐ γὰρ ἂν δύνασθαι
[4, 3, 30]	θρασέως καὶ ἤρχοντο σφενδονᾶν καὶ	τοξεύειν.	(οἱ δὲ Ἕλληνες παιανίσαντες ὥρμησαν
[4, 3, 10]	τε ἔσπενδε καὶ τοῖς νεανίσκοις	ἐγχεῖν	ἐκέλευε καὶ εὔχεσθαι τοῖς φήνασι
[4, 3, 1]	τῷ ὕδατι τὰ ὅπλα ἦν	ἔχειν·	εἰ δὲ μή, ἥρπαζεν ὁ
[4, 6, 10]	ἀπελθεῖν τοσοῦτον ὡς μὴ αἴσθησιν	παρέχειν.	δοκοῦμεν δ᾽ ἄν μοι ταύτῃ
[4, 8, 20]	οὗτος ὁ λόφος, ἔφη, κάλλιστος	τρέχειν	ὅπου ἄν τις βούληται. πῶς
[4, 5, 1]	καὶ διέπεμπε διδόντας τοὺς δυναμένους	περιτρέχειν	τοῖς βουλιμιῶσιν. (ἐπειδὴ δέ τι
[4, 6, 10]	μάλιστα, εἴπερ ὑμῖν οἱ κράτιστοι	ἄρχειν	ἀξιοῦνται· ὥστε ὥρα καὶ σοὶ
[4, 8, 10]	τοὺς λόχους ποιησαμένους τοσοῦτον χωρίον	κατασχεῖν	διαλιπόντας τοῖς λόχοις ὅσον ἔξω
[4, 1, 10]	ἠναγκάζοντο οἱ Ἕλληνες ἐπιδιώκοντες καὶ	πάλιν	ἀναχάζοντες σχολῇ πορεύεσθαι· καὶ θαμινὰ
[4, 4, 10]	μύρον ηὑρίσκετο. (μετὰ ταῦτα ἐδόκει	πάλιν	διασκηνητέον εἶναι (τὰς κώμας) εἰς
[4, 3, 30]	πολεμίων οἱ μέν τινες αἰσθόμενοι	πάλιν	ἔδραμον ἐπὶ τὸν ποταμὸν καὶ
[4, 4, 10]	διασκηνοῦν, ἀλλὰ συναγαγεῖν τὸ στράτευμα	πάλιν.	ἐντεῦθεν συνῆλθον· καὶ γὰρ ἐδόκει
[4, 3, 20]	τοὺς εὐζωνοτάτους ἔθει ἀνὰ κράτος	πάλιν	ἐπὶ τὸν πόρον τὸν κατὰ
[4, 3, 10]	(καὶ διαβάντες, λαβόντες τὰ ἱμάτια	πάλιν	ἥκειν. εὐθὺς οὖν Ξενοφῶν αὐτός
[4, 5, 30]	δ᾽ ἔλεγεν ὅτι Ἀρμενία. καὶ	πάλιν	ἠρώτων τίνι οἱ ἵπποι τρέφονται.
[4, 3, 30]	ὕστερον τῶν μετὰ Ξενοφῶντος διέβησαν	πάλιν·	καὶ ἐτρώθησάν τινες καὶ τούτων.
[4, 5, 1]	πρὶν ἢ συλλεγῆναι τὸ στράτευμα	πάλιν	καὶ καταλαβεῖν τὰ στενά. συσκευασάμενοι
[4, 2, 20]	πολλὰ πράγματα παρεῖχον οἱ βάρβαροι	πάλιν	καταβαίνουσιν· ἐλαφροὶ γὰρ ἦσαν ὥστε
[4, 2, 10]	καταλίποι τὸν ἡλωκότα λόφον, (καὶ)	πάλιν	λαβόντες οἱ πολέμιοι ἐπιθοῖντο τοῖς
[4, 8, 20]	ἐλάσαντας ἐν τῇ θαλάττῃ ἀποστρέψαντας	πάλιν	πρὸς τὸν βωμὸν ἄγειν. καὶ
[4, 3, 20]	τοὺς ἀμφὶ Ξενοφῶντα θέοντας εἰς	τοὔμπαλιν,	δείσαντες μὴ ἀποληφθείησαν φεύγουσιν ἀνὰ
[4, 8, 20]	ἦλθον ἐπὶ θάλατταν εἰς Τραπεζοῦντα	πόλιν	Ἑλληνίδα οἰκουμένην ἐν τῷ Εὐξείνῳ
[4, 7, 10]	σταθμοὺς τέτταρας παρασάγγας εἴκοσι πρὸς	πόλιν	μεγάλην καὶ εὐδαίμονα καὶ οἰκουμένην
[4, 7, 1]	δ᾽ ἀφίκοντο πρὸς χωρίον ὃ	πόλιν	μὲν οὐκ εἶχεν οὐδ᾽ οἰκίας,
[4, 4, 1]	Τιρίβαζος παρηκολούθει ἔχων τὴν ἑαυτοῦ	δύναμιν	ἀπέχων ὡς δέκα σταδίους· καὶ
[4, 4, 10]	εἴη ἔχων τήν τε ἑαυτοῦ	δύναμιν	καὶ μισθοφόρους Χάλυβας καὶ Ταόχους·
[4, 8, 10]	εἰσιν οὓς ὁρᾶτε μόνοι ἔτι	ἡμῖν	ἐμποδὼν τὸ μὴ ἤδη εἶναι
[4, 6, 10]	οἱ γὰρ γυμνῆτες τῶν ἑπομένων	ἡμῖν	κλωπῶν ἔλαβόν τινας ἐνεδρεύσαντες· τούτων
[4, 7, 1]	τοὺς λίθους. ἀλλὰ πορευώμεθα ἔνθεν	ἡμῖν	μικρόν τι παραδραμεῖν ἔσται, ἢν
[4, 6, 10]	ἐθέλουσι καταβαίνειν εἰς τὸ ἴσον	ἡμῖν.	(ὁ δὲ Χειρίσοφος εἶπε· καὶ
[4, 8, 1]	αὐτοὺς τί ἀντιτετάχαται καὶ χρῄζουσιν	ἡμῖν	πολέμιοι εἶναι. (οἱ δ᾽ ἀπεκρίναντο
[4, 1, 20]	ἔχω δύο ἄνδρας. ἐπεὶ γὰρ	ἡμῖν	πράγματα παρεῖχον, ἐνηδρεύσαμεν, ὅπερ ἡμᾶς
[4, 6, 10]	καὶ πειρᾶσθε λανθάνειν, νόμιμον ἄρα	ὑμῖν	ἐστιν, ἐὰν ληφθῆτε κλέπτοντες, μαστιγοῦσθαι.
[4, 6, 10]	τοὺς κρατίστους μέντοι μάλιστα, εἴπερ	ὑμῖν	οἱ κράτιστοι ἄρχειν ἀξιοῦνται· ὥστε
[4, 1, 1]	πάντας, Ξενοφῶν δὲ σὺν τοῖς	ὀπισθοφύλαξιν	ὁπλίταις εἵπετο οὐδένα ἔχων γυμνῆτα·
[4, 2, 20]	πρὸς τὰ ὄρη ἔλυε τὴν	ἀπόφραξιν	τῆς ὁδοῦ τοῖς πρώτοις ἀνωτέρω
[4, 2, 20]	γίγνεσθαι τῶν κωλυόντων ἔλυε τὴν	ἀπόφραξιν	τῆς παρόδου τοῖς ὄπισθεν· καὶ
[4, 3, 20]	ὅτι τάχιστα ᾗ ἕκαστος τὴν	τάξιν	εἶχεν, ὡς μὴ ἐμποδίζειν ἀλλήλους·
[4, 3, 20]	ὄρος. (Λύκιος δ᾽ ὁ τὴν	τάξιν	ἔχων τῶν ἱππέων καὶ Αἰσχίνης
[4, 3, 20]	ἱππέων καὶ Αἰσχίνης ὁ τὴν	τάξιν	τῶν πελταστῶν τῶν ἀμφὶ Χειρίσοφον
[4, 2, 20]	προσέδραμεν αὐτῷ ὁπλίτης, καὶ πρὸ	ἀμφοῖν	προβεβλημένος ἀπεχώρει, καὶ οἱ ἄλλοι
[4, 4, 10]	τόξον Περσικὸν καὶ φαρέτραν καὶ	σάγαριν	οἵανπερ καὶ αἱ> Ἀμαζόνες ἔχουσιν.
[4, 3, 10]	διαβαίνειν· πορευόμενοι δὲ πρόσθεν διαβῆναι	πρὶν	βρέξαι τὰ αἰδοῖα· (καὶ διαβάντες,
[4, 6, 20]	ἀπήντα τοῖς κατὰ τὰ ἄκρα.	πρὶν	δὲ ὁμοῦ εἶναι τοὺς πολλοὺς
[4, 5, 20]	στρατόπεδον, αὐτοὶ δὲ ἐπορεύοντο, καὶ	πρὶν	εἴκοσι στάδια διεληλυθέναι ἦσαν πρὸς
[4, 5, 1]	πορευτέον εἶναι ὅπῃ δύναιντο τάχιστα	πρὶν	ἢ συλλεγῆναι τὸ στράτευμα πάλιν
[4, 1, 20]	ὑπέμενον, εἴ πως δυναίμην φθάσαι	πρὶν	κατειλῆφθαι τὴν ὑπερβολήν· οἱ δ᾽
[4, 5, 30]	καὶ εὐθυμουμένους, καὶ οὐδαμόθεν ἀφίεσαν	πρὶν	παραθεῖναι αὐτοῖς ἄριστον· (οὐκ ἦν
[4, 5, 10]	ἥξουσί τινες ἐπ᾽ αὐτούς, πορευόμενοι	πρὶν	τέτταρα στάδια διελθεῖν ἐντυγχάνουσιν ἐν
[4, 1, 1]	μὲν τὸ ἄκρον ἀναβαίνει Χειρίσοφος	πρίν	τινας αἰσθέσθαι τῶν πολεμίων· ἔπειτα
[4, 1, 1]	λαθεῖν πειρώμενοι, ἅμα δὲ φθάσαι	πρὶν	τοὺς πολεμίους καταλαβεῖν τὰ ἄκρα.
[4, 3, 10]	ἐπειδὴ δὲ ἦσαν κατὰ τὴν	διάβασιν	καὶ τὰς ὄχθας τοῦ ποταμοῦ,
[4, 3, 10]	ὁδὸς δὲ ἦν ἐπὶ τὴν	διάβασιν	ὡς τέτταρες στάδιοι. (πορευομένων δ᾽
[4, 2, 1]	ἐπὶ τοὺς κατέχοντας τὴν φανερὰν	ἔκβασιν,	αὐτοὶ δὲ συμβοηθήσειν ἐκβαίνοντες ὡς
[4, 3, 20]	πρὸς τὴν τοῦ ποταμοῦ ἄνω	ἔκβασιν.	ἐπεὶ δὲ κατὰ τὴν ὁδὸν
[4, 2, 1]	ὀπισθοφύλακας ἡγεῖτο πρὸς τὴν φανερὰν	ἔκβασιν,	ὅπως ταύτῃ τῇ ὁδῷ οἱ
[4, 1, 20]	τοσοῦτον, οἳ κατειληφότες φυλάττουσι τὴν	ἔκβασιν.	(ταῦτ᾽ ἐγὼ ἔσπευδον καὶ διὰ
[4, 3, 20]	τὸν πόρον τὸν κατὰ τὴν	ἔκβασιν	τὴν εἰς τὰ τῶν Ἀρμενίων
[4, 5, 20]	οἰκίαν αὐτοῦ ἀντεμπλήσαντες τῶν ἐπιτηδείων	ἀπίασιν,	ἢν ἀγαθόν τι τῷ στρατεύματι
[4, 8, 10]	ἄγοντες οἱ κράτιστοι ἡμῶν πρῶτοι	προσίασιν,	ᾗ τε ἂν εὔοδον ᾖ,
[4, 7, 10]	ἔχον. (οὗτοι ἐνέμενον ἐν τοῖς	πολίσμασιν·	ἐπεὶ δὲ παρέλθοιεν οἱ Ἕλληνες,
[4, 8, 1]	δοῦναι καὶ λαβεῖν ἐθέλειν. ἐντεῦθεν	διδόασιν	οἱ Μάκρωνες βαρβαρικὴν λόγχην τοῖς
[4, 2, 1]	πορεύεσθαι. καὶ τὸν ἡγεμόνα δήσαντες	παραδιδόασιν	αὐτοῖς, καὶ συντίθενται τὴν μὲν
[4, 5, 20]	νύκτα διασκηνήσαντες οὕτως ἐκοιμήθησαν ἐν	πᾶσιν	ἀφθόνοις πάντες οἱ στρατιῶται, ἐν
[4, 5, 1]	καὶ ἄνεμος βορρᾶς ἐναντίος ἔπνει	παντάπασιν	ἀποκαίων πάντα καὶ πηγνὺς τοὺς
[4, 1, 1]	ἔνθα ὁ μὲν Τίγρης ποταμὸς	παντάπασιν	ἄπορος ἦν διὰ τὸ βάθος
[4, 2, 1]	τὰς πέτρας παίοντες διεσφενδονῶντο· καὶ	παντάπασιν	οὐδὲ πελάσαι οἷόν τ᾽ ἦν
[4, 2, 20]	ἐκ τῶν δυνατῶν ὥσπερ νομίζεται	ἀνδράσιν	ἀγαθοῖς. (τῇ δὲ ὑστεραίᾳ ἄνευ
[4, 6, 20]	ὁμοῦ εἶναι τοὺς πολλοὺς ἀλλήλοις,	συμμιγνύασιν	οἱ κατὰ τὰ ἄκρα, καὶ
[4, 1, 20]	δ᾽ ἡγεμόνες οὓς ἔχομεν οὔ	φασιν	εἶναι ἄλλην ὁδόν. (ὁ δὲ
[4, 6, 1]	παρασάγγας τῆς ἡμέρας παρὰ τὸν	Φᾶσιν	ποταμόν, εὖρος πλεθριαῖον. (ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν
[4, 7, 10]	τοὺς Ἕλληνας, ἀλλὰ διετράφησαν τοῖς	κτήνεσιν	ἃ ἐκ τῶν Ταόχων ἔλαβον.
[4, 3, 30]	ὡπλισμένοι ὡς μὲν ἐν τοῖς	ὄρεσιν	ἱκανῶς πρὸς τὸ ἐπιδραμεῖν καὶ
[4, 6, 10]	δ᾽ ἀπελθεῖν τοσοῦτον ὡς μὴ	αἴσθησιν	παρέχειν. δοκοῦμεν δ᾽ ἄν μοι
[4, 4, 10]	εἴη πορεία, ἐνταῦθα ἐπιθησόμενον τοῖς	Ἕλλησιν.	(ἀκούσασι τοῖς στρατηγοῖς ταῦτα ἔδοξε
[4, 7, 10]	τῆς χώρας ὁ ἄρχων τοῖς	Ἕλλησιν	ἡγεμόνα πέμπει, ὅπως διὰ τῆς
[4, 8, 1]	οἱ Μάκρωνες βαρβαρικὴν λόγχην τοῖς	Ἕλλησιν,	οἱ δὲ Ἕλληνες ἐκείνοις Ἑλληνικήν·
[4, 3, 1]	δὴ πολλὴ ἀθυμία ἦν τοῖς	Ἕλλησιν,	ὁρῶσι μὲν τοῦ ποταμοῦ τὴν
[4, 5, 30]	σὺν ταῖς βαρβαρικαῖς στολαῖς· τοῖς	παισὶν	ἐδείκνυσαν ὥσπερ ἐνεοῖς ὅ τι
[4, 6, 10]	δ᾽ οὐδαμοῦ φυλάττοντες ἡμᾶς φανεροί	εἰσιν	ἀλλ᾽ ἢ κατ᾽ αὐτὴν τὴν
[4, 8, 1]	διαλέγου καὶ μάθε πρῶτον τίνες	εἰσίν.	οἱ δ᾽ εἶπον ἐρωτήσαντος ὅτι
[4, 8, 10]	ἔλεγε τοῖς στρατιώταις· ἄνδρες, οὗτοί	εἰσιν	οὓς ὁρᾶτε μόνοι ἔτι ἡμῖν
[4, 8, 1]	δὲ ἔδοξε τοῖς στρατηγοῖς βουλεύσασθαι	συλλεγεῖσιν	ὅπως ὡς κάλλιστα ἀγωνιοῦνται. ~ἔλεξεν
[4, 8, 1]	ἐδύναντο παρεῖχον, καὶ παρήγαγον ἐν	τρισὶν	ἡμέραις ἕως ἐπὶ τὰ Κόλχων
[4, 3, 20]	ἱππέας φεύγοντας, ὁρῶντες δ᾽ ὁπλίτας	σφίσιν	ἐπιόντας, ἐκλείπουσι τὰ ὑπὲρ τοῦ
[4, 7, 20]	δασειῶν βοῶν ὠμοβόεια ἀμφὶ τὰ	εἴκοσιν.	(ἐπειδὴ δὲ βοὴ πλείων τε
[4, 1, 20]	λαβεῖν αὐτοῦ τούτου ἕνεκα ὅπως	ἡγεμόσιν	εἰδόσι τὴν χώραν χρησαίμεθα. (καὶ
[4, 6, 10]	μαχόμενος, καὶ ἡ τραχεῖα τοῖς	ποσὶν	ἀμαχεὶ ἰοῦσιν εὐμενεστέρα ἢ ἡ
[4, 5, 20]	ὄσπρια καὶ οἶνος κρίθινος ἐν	κρατῆρσιν.	ἐνῆσαν δὲ καὶ αὐταὶ αἱ
[4, 6, 10]	ὄρος, ἀλλὰ νέμεται αἰξὶ καὶ	βουσίν·	ὥστε ἐάνπερ ἅπαξ λάβωμέν τι
[4, 3, 20]	εἰς τοὔμπαλιν, δείσαντες μὴ ἀποληφθείησαν	φεύγουσιν	ἀνὰ κράτος ὡς πρὸς τὴν
[4, 8, 1]	ἔφη, αὐτοὺς τί ἀντιτετάχαται καὶ	χρῄζουσιν	ἡμῖν πολέμιοι εἶναι. (οἱ δ᾽
[4, 6, 10]	ἡ τραχεῖα τοῖς ποσὶν ἀμαχεὶ	ἰοῦσιν	εὐμενεστέρα ἢ ἡ ὁμαλὴ τὰς
[4, 2, 10]	οἱ πολέμιοι ἐπιθοῖντο τοῖς ὑποζυγίοις	παριοῦσιν	(ἐπὶ πολὺ δ᾽ ἦν τὰ
[4, 8, 20]	πολὺ μαινομένοις, οἱ δὲ καὶ	ἀποθνῄσκουσιν.	(ἔκειντο δὲ οὕτω πολλοὶ ὥσπερ
[4, 6, 20]	καὶ νικῶσιν οἱ Ἕλληνες καὶ	διώκουσιν.	(ἐν τούτῳ δὲ καὶ οἱ
[4, 2, 20]	ἡγεμόνα· καὶ πάντα ἐποίησαν τοῖς	ἀποθανοῦσιν	ἐκ τῶν δυνατῶν ὥσπερ νομίζεται
[4, 5, 10]	πορευόμενοι πρὶν τέτταρα στάδια διελθεῖν	ἐντυγχάνουσιν	ἐν τῇ ὁδῷ ἀναπαυομένοις ἐπὶ
[4, 5, 10]	οἱ σὺν αὐτῷ εἰπόντες τοῖς	ἀσθενοῦσιν	ὅτι τῇ ὑστεραίᾳ ἥξουσί τινες
[4, 3, 1]	διαβαίνειν κωλύσοντας, ὁρῶσι δὲ τοῖς	διαβαίνουσιν	ἐπικεισομένους τοὺς Καρδούχους ὄπισθεν. (ταύτην
[4, 2, 20]	πράγματα παρεῖχον οἱ βάρβαροι πάλιν	καταβαίνουσιν·	ἐλαφροὶ γὰρ ἦσαν ὥστε καὶ
[4, 2, 10]	δ᾽ ἐγγὺς ἐγένοντο οἱ Ἕλληνες,	λείπουσιν	οἱ βάρβαροι ἀμαχητὶ τὸν μαστόν,
[4, 2, 10]	τῷ αὐτῷ τρόπῳ καὶ τοῦτον	αἱροῦσιν.	(ἔτι δ᾽ αὐτοῖς τρίτος μαστὸς
[4, 8, 10]	μὲν ἐπὶ πολλῶν τεταγμένοι προσάγωμεν,	περιττεύσουσιν	ἡμῶν οἱ πολέμιοι καὶ τοῖς
[4, 8, 20]	οἱ μὲν ὀλίγον ἐδηδοκότες σφόδρα	μεθύουσιν	ἐᾐκεσαν, οἱ δὲ πολὺ μαινομένοις,
[4, 4, 10]	σάγαριν οἵανπερ καὶ αἱ> Ἀμαζόνες	ἔχουσιν.	(ἐρωτώμενος δὲ ποδαπὸς εἴη Πέρσης
[4, 5, 30]	περιειλεῖν, ὅταν διὰ τῆς χιόνος	ἄγωσιν·	ἄνευ γὰρ τῶν σακίων κατεδύοντο
[4, 5, 1]	ὅτι σαφῶς βουλιμιῶσι κἄν τι	φάγωσιν	ἀναστήσονται, περιιὼν περὶ τὰ ὑποζύγια,
[4, 6, 10]	τοὺς πολεμίους μενεῖν ἔτι, ἐπειδὰν	ἴδωσιν	ἡμᾶς ἐν τῷ ὁμοίῳ ἐπὶ
[4, 5, 1]	διδόντας τοὺς δυναμένους περιτρέχειν τοῖς	βουλιμιῶσιν.	(ἐπειδὴ δέ τι ἐμφάγοιεν, ἀνίσταντο
[4, 6, 20]	οἱ κατὰ τὰ ἄκρα, καὶ	νικῶσιν	οἱ Ἕλληνες καὶ διώκουσιν. (ἐν
[4, 2, 10]	παρεληλύθεσαν οἱ Ἕλληνες καὶ ἕτερον	ὁρῶσιν	ἔμπροσθεν λόφον κατεχόμενον ἐπὶ τοῦτον
[4, 8, 10]	τεταγμένοι εἰς φάλαγγα ταύτην διεσπασμένην	ὁρῶσιν.	(ἔπειτα ἢν μὲν ἐπὶ πολλῶν
[4, 3, 1]	ἐκοιμήθησαν. (ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ	ὁρῶσιν	ἱππέας που πέραν τοῦ ποταμοῦ
[4, 7, 1]	ὡς ἡμίπλεθρον, ὃ δεῖ ὅταν	λωφήσωσιν	οἱ λίθοι παραδραμεῖν. (ἀλλὰ εὐθύς,
[4, 7, 1]	πλευράς. (ἢν δὲ τοὺς λίθους	ἀναλώσωσιν,	ἔφη ὁ Ξενοφῶν, ἄλλο τι
[4, 1, 20]	νέων ἐμοῦ ἡγουμένου. (ἐκ τούτου	ἐρωτῶσιν	εἴ τις καὶ τῶν γυμνήτων
[4, 3, 20]	εἰς τοὺς πολεμίους, ἐπειδὰν δ᾽	ἀναστρέψωσιν	οἱ πολέμιοι καὶ ἐκ τοῦ
[4, 4, 1]	(ἐνταῦθα εἶχον τὰ ἐπιτήδεια ὅσα	ἐστὶν	ἀγαθά, ἱερεῖα, σῖτον, οἴνους παλαιοὺς
[4, 6, 10]	πειρᾶσθε λανθάνειν, νόμιμον ἄρα ὑμῖν	ἐστιν,	ἐὰν ληφθῆτε κλέπτοντες, μαστιγοῦσθαι. νῦν
[4, 6, 10]	νῦν οὖν μάλα σοι καιρός	ἐστιν	ἐπιδείξασθαι τὴν παιδείαν, καὶ φυλάξασθαι
[4, 7, 1]	ὁ Χειρίσοφος· μία αὕτη πάροδός	ἐστιν	ἣν ὁρᾷς· ὅταν δέ τις
[4, 7, 1]	σὺ ὁρᾷς, σχεδὸν τρία ἡμίπλεθρά	ἐστιν	ὃ δεῖ βαλλομένους διελθεῖν· τούτου
[4, 1, 20]	καὶ ἐρωτᾶν εἴ τις αὐτῶν	ἔστιν	ὅστις ἀνὴρ ἀγαθὸς ἐθέλοι ἂν
[4, 1, 1]	πρόσω τοῦ Τίγρητος εἶναι, καὶ	ἔστιν	οὕτως ἔχον. (τὴν δ᾽ εἰς
[4, 5, 30]	τοὺς ἑαυτοῦ οἰκέτας, καὶ ἵππον	ὃν	εἰλήφει παλαίτερον δίδωσι τῷ κωμάρχῳ
[4, 8, 1]	ἐξ ἀριστερᾶς ἄλλον ποταμόν, εἰς	ὃν	ἐνέβαλλεν ὁ ὁρίζων, δι᾽ οὗ
[4, 2, 1]	ἦν ὑπὲρ αὐτῶν παρ᾽ ὃν	ἦν	ἡ στενὴ αὕτη ὁδὸς ἐφ᾽
[4, 2, 1]	μαστὸς ἦν ὑπὲρ αὐτῶν παρ᾽	ὃν	ἦν ἡ στενὴ αὕτη ὁδὸς
[4, 6, 10]	ἀνθρώπους παρεσκευασμένους μάχεσθαι. (πολὺ γὰρ	ῥᾷον	ὄρθιον ἀμαχεὶ ἰέναι ἢ ὁμαλὲς
[4, 7, 20]	ἐζώγρησαν ἐνέδραν ποιησάμενοι, καὶ γέρρα	ἔλαβον	δασειῶν βοῶν ὠμοβόεια ἀμφὶ τὰ
[4, 7, 10]	κτήνεσιν ἃ ἐκ τῶν Ταόχων	ἔλαβον.	(ἐκ τούτων οἱ Ἕλληνες ἀφίκοντο
[4, 6, 10]	γυμνῆτες τῶν ἑπομένων ἡμῖν κλωπῶν	ἔλαβόν	τινας ἐνεδρεύσαντες· τούτων καὶ πυνθάνομαι
[4, 4, 20]	(οἱ δὲ βάρβαροι ἀκούσαντες τὸν	θόρυβον	οὐχ ὑπέμειναν, ἀλλ᾽ ἔφευγον· ὅμως
[4, 2, 1]	(καὶ τὴν μὲν νύκτα ἐνταῦθα	διήγαγον·	ἐπεὶ δ᾽ ἡμέρα ὑπέφαινεν, ἐπορεύοντο
[4, 8, 1]	ἀγορὰν οἵαν ἐδύναντο παρεῖχον, καὶ	παρήγαγον	ἐν τρισὶν ἡμέραις ἕως ἐπὶ
[4, 8, 20]	αὐτόθι, καὶ τῶν κηρίων ὅσοι	ἔφαγον	τῶν στρατιωτῶν πάντες ἄφρονές τε
[4, 4, 1]	ἀποσκεδαννυμένων τινὲς ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου	ἔλεγον	ὅτι κατίδοιεν νύκτωρ πολλὰ πυρὰ
[4, 5, 10]	καὶ ἀνίστασαν αὐτούς. οἱ δ᾽	ἔλεγον	ὅτι οἱ ἔμπροσθεν οὐχ ὑποχωροῖεν.
[4, 3, 10]	πρὸς τὸν πόλεμον. (καὶ τότε	ἔλεγον	ὅτι τυγχάνοιεν φρύγανα συλλέγοντες ὡς
[4, 4, 10]	καὶ εὐθὺς φύλακας καταλιπόντες καὶ	στρατηγὸν	ἐπὶ τοῖς μένουσι Σοφαίνετον Στυμφάλιον
[4, 8, 20]	ἐδύνατο ἵστασθαι, ἀλλ᾽ οἱ μὲν	ὀλίγον	ἐδηδοκότες σφόδρα μεθύουσιν ἐᾐκεσαν, οἱ
[4, 3, 30]	οἱ δὲ Ἕλληνες τἀναντία στρέψαντες	ἔφευγον	διὰ τοῦ ποταμοῦ ὅτι τάχιστα.
[4, 1, 1]	ἔχοντες καὶ γυναῖκας καὶ παῖδας	ἔφευγον	ἐπὶ τὰ ὄρη. τὰ δὲ
[4, 4, 20]	τὸν θόρυβον οὐχ ὑπέμειναν, ἀλλ᾽	ἔφευγον·	ὅμως δὲ καὶ ἀπέθανόν τινες
[4, 3, 30]	σαλπικτής· καὶ οἱ μὲν πολέμιοι	ἔφευγον	πολὺ ἔτι θᾶττον, οἱ δὲ
[4, 5, 1]	ἐγένοντο μεγάλοι ἔστε ἐπὶ τὸ	δάπεδον·	οὗ δὴ παρῆν μετρεῖν τὸ
[4, 5, 20]	τούτοις παρέδοσαν κομίζειν ἐπὶ τὸ	στρατόπεδον,	αὐτοὶ δὲ ἐπορεύοντο, καὶ πρὶν
[4, 4, 20]	ἀπιέναι τὴν ταχίστην ἐπὶ τὸ	στρατόπεδον,	μή τις ἐπίθεσις γένοιτο τοῖς
[4, 4, 20]	ἀλλ᾽ ἀνακραγόντες ἔθεον ἐπὶ τὸ	στρατόπεδον.	(οἱ δὲ βάρβαροι ἀκούσαντες τὸν
[4, 4, 20]	πελτασταὶ προϊόντες καὶ κατιδόντες τὸ	στρατόπεδον	οὐκ ἔμειναν τοὺς ὁπλίτας, ἀλλ᾽
[4, 4, 20]	καὶ ἀφίκοντο αὐθημερὸν ἐπὶ τὸ	στρατόπεδον.	~τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ ἐδόκει πορευτέον
[4, 8, 10]	ὀγδοήκοντα, ὁ δὲ λόχος ἕκαστος	σχεδὸν	εἰς τοὺς ἑκατόν· τοὺς δὲ
[4, 8, 10]	δεξιοῦ, τοὺς δὲ κατὰ μέσον,	σχεδὸν	ἑξακοσίους ἑκάστους. (ἐκ τούτου παρηγγύησαν
[4, 7, 1]	χωρίον, ὡς καὶ σὺ ὁρᾷς,	σχεδὸν	τρία ἡμίπλεθρά ἐστιν ὃ δεῖ
[4, 7, 10]	τὰς κεφαλὰς ἔχοντες ἐπορεύοντο, καὶ	ᾖδον	καὶ ἐχόρευον ὁπότε οἱ πολέμιοι
[4, 2, 1]	ἔλαθον ἐγγὺς προσελθόντες. ἐπεὶ δὲ	εἶδον	ἀλλήλους, ἥ τε σάλπιγξ ἐφθέγξατο
[4, 8, 10]	ἐπορεύοντο· (οἱ δὲ πολέμιοι ὡς	εἶδον	αὐτούς, ἀντιπαραθέοντες οἱ μὲν ἐπὶ
[4, 7, 20]	ἐγένοντο ἐπὶ τοῦ ὄρους καὶ	κατεῖδον	τὴν θάλατταν, κραυγὴ πολλὴ ἐγένετο.
[4, 5, 20]	τὰ δὲ κτήνη πάντα χιλῷ	ἔνδον	ἐτρέφοντο. (ἦσαν δὲ καὶ πυροὶ
[4, 5, 20]	ἣν εἰλήχει Ξενοφῶν καταλαμβάνει πάντας	ἔνδον	τοὺς κωμήτας καὶ τὸν κώμαρχον,
[4, 2, 1]	πρὸς τὸ ὄρθιον ἐκβαίνειν, τηνικαῦτα	ἐκύλινδον	οἱ βάρβαροι ὁλοιτρόχους ἁμαξιαίους καὶ
[4, 2, 1]	ἵεντο ἄνω κατὰ τὴν φανερὰν	ὁδόν·	ἄλλοι δὲ τῶν στρατηγῶν κατὰ
[4, 3, 20]	ἔκβασιν. ἐπεὶ δὲ κατὰ τὴν	ὁδὸν	ἐγένοντο, ἔτεινον ἄνω πρὸς τὸ
[4, 2, 10]	προσμείξειαν, καὶ προελθόντας κατὰ τὴν	ὁδὸν	ἐν τῷ ὁμαλῷ θέσθαι τὰ
[4, 5, 10]	οἱ μὴ δυνάμενοι διατελέσαι τὴν	ὁδὸν	ἐνυκτέρευσαν ἄσιτοι καὶ ἄνευ πυρός·
[4, 1, 20]	ἡγήσεσθαι δυνατὴν καὶ ὑποζυγίοις πορεύεσθαι	ὁδόν.	(ἐρωτώμενος δ᾽ εἰ εἴη τι
[4, 5, 30]	ἔφη εἶναι Χάλυβας, καὶ τὴν	ὁδὸν	ἔφραζεν ᾗ εἴη. (καὶ αὐτὸν
[4, 1, 20]	διαλαβόντες εἴ τινα εἰδεῖεν ἄλλην	ὁδὸν	ἢ τὴν φανεράν. ὁ μὲν
[4, 7, 20]	αὐτοῖς οὗ σκηνήσουσι καὶ τὴν	ὁδὸν	ἣν πορεύσονται εἰς Μάκρωνας, ἐπεὶ
[4, 1, 20]	ἔχομεν οὔ φασιν εἶναι ἄλλην	ὁδόν.	(ὁ δὲ Ξενοφῶν λέγει· ἀλλ᾽
[4, 6, 20]	μὲν θυσάμενος ἦγε κατὰ τὴν	ὁδόν,	οἱ δὲ τὸ ὄρος καταλαβόντες
[4, 1, 10]	γὰρ τὸ στενὴν εἶναι τὴν	ὁδὸν	ὅλην τὴν ἡμέραν ἡ ἀνάβασις
[4, 6, 10]	ἀλλ᾽ ἢ κατ᾽ αὐτὴν τὴν	ὁδόν·	πολὺ οὖν κρεῖττον τοῦ ἐρήμου
[4, 2, 1]	οὐκ ἐδέξαντο, ἀλλὰ λιπόντες τὴν	ὁδὸν	φεύγοντες ὀλίγοι ἀπέθνῃσκον· εὔζωνοι γὰρ
[4, 8, 1]	τὰ δένδρα συνεξέκοπτον τήν τε	ὁδὸν	ὡδοποίουν ὡς διαβιβάσοντες ἐν μέσοις
[4, 8, 10]	διασπασθήσεται εὐθύς· τῇ μὲν γὰρ	ἄνοδον	τῇ δὲ εὔοδον εὑρήσομεν τὸ
[4, 8, 10]	μὲν γὰρ ἄνοδον τῇ δὲ	εὔοδον	εὑρήσομεν τὸ ὄρος· καὶ εὐθὺς
[4, 8, 10]	πρῶτοι προσίασιν, ᾗ τε ἂν	εὔοδον	ᾖ, ταύτῃ ἕκαστος ἄξει (ὁ
[4, 2, 10]	λόχοις, οὐ κύκλῳ ἀλλὰ καταλιπόντες	ἄφοδον	τοῖς πολεμίοις, εἰ βούλοιντο φεύγειν.
[4, 1, 20]	φυλάττουσι τὴν ἔκβασιν. (ταῦτ᾽ ἐγὼ	ἔσπευδον	καὶ διὰ τοῦτό σε οὐχ
[4, 7, 1]	πολλοί. αὐτὸ ἄν, ἔφη, τὸ	δέον	εἴη· θᾶττον γὰρ ἀναλώσουσι τοὺς
[4, 8, 20]	τῶν ἑταίρων πολλὴ φιλονικία ἐγίγνετο.	(ἔθεον	δὲ καὶ ἵπποι καὶ ἔδει
[4, 7, 20]	ἐγγύτερον καὶ οἱ ἀεὶ ἐπιόντες	ἔθεον	δρόμῳ ἐπὶ τοὺς ἀεὶ βοῶντας
[4, 4, 20]	ἔμειναν τοὺς ὁπλίτας, ἀλλ᾽ ἀνακραγόντες	ἔθεον	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον. (οἱ δὲ
[4, 8, 10]	ὁ Ἀκαρνάν, νομίσαντες φεύγειν ἀνακραγόντες	ἔθεον·	καὶ οὗτοι πρῶτοι ἐπὶ τὸ
[4, 8, 20]	δὲ Κρῆτες πλείους ἢ ἑξήκοντα	ἔθεον,	πάλην δὲ καὶ πυγμὴν καὶ
[4, 7, 20]	θάλαττα καὶ παρεγγυώντων. ἔνθα δὴ	ἔθεον	πάντες καὶ οἱ ὀπισθοφύλακες, καὶ
[4, 6, 20]	μὲν πελτασταὶ τῶν Ἑλλήνων δρόμῳ	ἔθεον	πρὸς τοὺς παρατεταγμένους, Χειρίσοφος δὲ
[4, 7, 10]	ἐφ᾽ ἑκάστης δὲ τῆς προδρομῆς	πλέον	ἢ δέκα ἅμαξαι πετρῶν ἀνηλίσκοντο.
[4, 2, 20]	ἐγγὺς τριπήχη, τὰ δὲ τοξεύματα	πλέον	ἢ διπήχη· εἷλκον δὲ τὰς
[4, 6, 10]	οὖν ὄρος ἐστὶ τὸ ὁρώμενον	πλέον	ἢ ἐφ᾽ ἑξήκοντα στάδια, ἄνδρες
[4, 7, 1]	ἀσφαλῶς ἐν τοῖς δένδροις ἑστάναι	πλέον	ἢ τὸν ἕνα λόχον. ~ἔνθα
[4, 7, 1]	καλὸν ἥκετε· τὸ γὰρ χωρίον	αἱρετέον·	τῇ γὰρ στρατιᾷ οὐκ ἔστι
[4, 4, 10]	ηὑρίσκετο. (μετὰ ταῦτα ἐδόκει πάλιν	διασκηνητέον	εἶναι (τὰς κώμας) εἰς στέγας.
[4, 6, 10]	ῥᾷστα ὑπερβάλλειν, τοῦτό μοι δοκεῖ	σκεπτέον	εἶναι, ὅπως ὡς> ἐλάχιστα μὲν
[4, 1, 1]	τοῖς στρατηγοῖς διὰ τῶν ὀρέων	πορευτέον	εἶναι. (ἤκουον γὰρ τῶν ἁλισκομένων
[4, 5, 1]	στρατόπεδον. ~τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ ἐδόκει	πορευτέον	εἶναι ὅπῃ δύναιντο τάχιστα πρὶν
[4, 5, 10]	τὸ ἐκλελοιπέναι αὐτόθι τὴν χιόνα	εἴκαζον	τετηκέναι· καὶ ἐτετήκει διὰ κρήνην
[4, 3, 10]	ἐπαιάνιζον πάντες οἱ στρατιῶται καὶ	ἀνηλάλαζον,	συνωλόλυζον δὲ καὶ αἱ γυναῖκες
[4, 5, 10]	τὰ μὴ δυνάμενα τῶν ὑποζυγίων	ἥρπαζον	καὶ ἀλλήλοις ἐμάχοντο περὶ αὐτῶν.
[4, 7, 20]	δὴ πλείους ἐγίγνοντο, (ἐδόκει δὴ	μεῖζόν	τι εἶναι τῷ Ξενοφῶντι, καὶ
[4, 3, 10]	δὲ καλὰ ἦν τὰ σφάγια,	ἐπαιάνιζον	πάντες οἱ στρατιῶται καὶ ἀνηλάλαζον,
[4, 3, 10]	πάντες οἱ στρατιῶται καὶ ἀνηλάλαζον,	συνωλόλυζον	δὲ καὶ αἱ γυναῖκες ἅπασαι.
[4, 5, 20]	ἀντεμπλήσαντες τῶν ἐπιτηδείων ἀπίασιν, ἢν	ἀγαθόν	τι τῷ στρατεύματι ἐξηγησάμενος φαίνηται
[4, 2, 1]	καὶ γὰρ ὁμίχλη ἐγένετο, ὥστ᾽	ἔλαθον	ἐγγὺς προσελθόντες. ἐπεὶ δὲ εἶδον
[4, 3, 1]	Καρδούχων πάσας μαχόμενοι διετέλεσαν, καὶ	ἔπαθον	κακὰ ὅσα οὐδὲ τὰ σύμπαντα
[4, 8, 20]	καὶ ξένια καὶ παρ᾽ ἐκείνων	ἦλθον	βόες. (μετὰ δὲ τοῦτο τὴν
[4, 8, 20]	τὴν θυσίαν ἣν ηὔξαντο παρεσκευάζοντο·	ἦλθον	δ᾽ αὐτοῖς ἱκανοὶ βόες ἀποθῦσαι
[4, 6, 20]	κώμας πολλῶν καὶ ἀγαθῶν γεμούσας	ἦλθον.	~ἐκ δὲ τούτων ἐπορεύθησαν εἰς
[4, 8, 20]	δύο σταθμοὺς παρασάγγας ἑπτά, καὶ	ἦλθον	ἐπὶ θάλατταν εἰς Τραπεζοῦντα πόλιν
[4, 6, 1]	γένοιτο τὸ στράτευμα. (ἐπεὶ δὲ	ἦλθον	οἱ ὀπισθοφύλακες, συνεκάλεσε στρατηγοὺς καὶ
[4, 5, 30]	ἑαυτὸν ἀεὶ ἐλάμβανεν. (ἐπεὶ δ᾽	ἦλθον	πρὸς Χειρίσοφον, κατελάμβανον κἀκείνους σκηνοῦντας
[4, 7, 10]	παρασάγγας πεντήκοντα. οὗτοι ἦσαν ὧν	διῆλθον	ἀλκιμώτατοι, καὶ εἰς χεῖρας ᾖσαν.
[4, 7, 10]	ἡμέρας τρεῖς καὶ ἐπεσιτίσαντο. (ἐντεῦθεν	διῆλθον	σταθμοὺς τέτταρας παρασάγγας εἴκοσι πρὸς
[4, 4, 10]	συναγαγεῖν τὸ στράτευμα πάλιν. ἐντεῦθεν	συνῆλθον·	καὶ γὰρ ἐδόκει διαιθριάζειν. (νυκτερευόντων
[4, 2, 20]	οἱ ἄλλοι πρὸς τοὺς συντεταγμένους	ἀπῆλθον.	(ἐκ δὲ τούτου πᾶν ὁμοῦ
[4, 2, 1]	ᾤοντο ἀφανεῖς εἶναι ἀπιόντες, τότε	ἀπῆλθον	ἐπὶ τὸ δεῖπνον· ἐτύγχανον δὲ
[4, 7, 1]	τῷ ἀσφαλεῖ. μετὰ τοῦτο οὖν	ἀπῆλθον	ὑπὸ τὰ δένδρα ἄνθρωποι ὡς
[4, 4, 1]	σταθμοὺς δύο παρασάγγας δέκα μέχρι	ὑπερῆλθον	τὰς πηγὰς τοῦ Τίγρητος ποταμοῦ.
[4, 8, 1]	οὔ, πυκνοῖς δέ. ταῦτ᾽ ἐπεὶ	προσῆλθον	οἱ Ἕλληνες ἔκοπτον, σπεύδοντες ἐκ
[4, 6, 1]	παρὰ τὸν Φᾶσιν ποταμόν, εὖρος	πλεθριαῖον.	(ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν σταθμοὺς δύο παρασάγγας
[4, 1, 10]	τὴν ὑστεραίαν γίγνεται χειμὼν πολύς,	ἀναγκαῖον	δ᾽ ἦν πορεύεσθαι· οὐ γὰρ
[4, 4, 10]	τούτου καὶ ἄλλοι ἀναστάντες πῦρ	ἔκαιον	καὶ ἐχρίοντο· (πολὺ γὰρ ἐνταῦθα
[4, 1, 10]	οἱ δὲ Καρδοῦχοι πυρὰ πολλὰ	ἔκαιον	κύκλῳ ἐπὶ τῶν ὀρέων καὶ
[4, 6, 20]	τὸ ὄρος ἐχόμενον, ἐγρηγόρεσαν καὶ	ἔκαιον	πυρὰ πολλὰ διὰ νυκτός. (ἐπειδὴ
[4, 2, 10]	τοῦ λόφου λοχαγοὺς Κηφισόδωρον Κηφισοφῶντος	Ἀθηναῖον	καὶ Ἀμφικράτην Ἀμφιδήμου Ἀθηναῖον καὶ
[4, 2, 10]	Κηφισοφῶντος Ἀθηναῖον καὶ Ἀμφικράτην Ἀμφιδήμου	Ἀθηναῖον	καὶ Ἀρχαγόραν Ἀργεῖον φυγάδα, αὐτὸς
[4, 6, 20]	(ὡς δ᾽ ἀνέβησαν, θύσαντες καὶ	τρόπαιον	στησάμενοι κατέβησαν εἰς τὸ πεδίον,
[4, 8, 10]	λόχων ὄντων, διακόψαι τε οὐ	ῥᾴδιον	ἔσται λόχον ὄρθιον προσιόντα. ἄν
[4, 8, 10]	εἴς τε τὸ διαλεῖπον οὐ	ῥᾴδιον	ἔσται τοῖς πολεμίοις εἰσελθεῖν ἔνθεν
[4, 7, 1]	ἔσται, ἢν δυνώμεθα, καὶ ἀπελθεῖν	ῥᾴδιον,	ἢν βουλώμεθα. (ἐντεῦθεν ἐπορεύοντο Χειρίσοφος
[4, 8, 20]	καταπεσών. (ἠγωνίζοντο δὲ παῖδες μὲν	στάδιον	τῶν αἰχμαλώτων οἱ πλεῖστοι, δόλιχον
[4, 4, 1]	ἡμέρας ἐπορεύθησαν διὰ τῆς Ἀρμενίας	πεδίον	ἅπαν καὶ λείους γηλόφους οὐ
[4, 3, 1]	Ἕλληνες ἐνταῦθα ἀνέπνευσαν ἄσμενοι ἰδόντες	πεδίον·	ἀπεῖχε δὲ τῶν ὀρέων ὁ
[4, 6, 20]	τρόπαιον στησάμενοι κατέβησαν εἰς τὸ	πεδίον,	καὶ εἰς κώμας πολλῶν καὶ
[4, 3, 20]	φανεροὶ ἤδη ἦσαν εἰς τὸ	πεδίον	καταβαίνοντες ὡς ἐπιθησόμενοι τοῖς τελευταίοις.
[4, 1, 1]	νυκτὸς ὅσον σκοταίους διελθεῖν τὸ	πεδίον,	τηνικαῦτα ἀναστάντες ἀπὸ παραγγέλσεως πορευόμενοι
[4, 6, 1]	ἐπὶ δὲ τῇ εἰς τὸ	πεδίον	ὑπερβολῇ ἀπήντησαν αὐτοῖς Χάλυβες καὶ
[4, 2, 10]	Ἀμφικράτην Ἀμφιδήμου Ἀθηναῖον καὶ Ἀρχαγόραν	Ἀργεῖον	φυγάδα, αὐτὸς δὲ σὺν τοῖς
[4, 4, 1]	κώμην μεγάλη τε ἦν καὶ	βασίλειον	εἶχε τῷ σατράπῃ καὶ ἐπὶ
[4, 4, 1]	ἅπαν καὶ λείους γηλόφους οὐ	μεῖον	ἢ πέντε παρασάγγας· οὐ γὰρ
[4, 4, 10]	χρῖμα, ᾧ ἐχρῶντο ἀντ᾽ ἐλαίου,	σύειον	καὶ σησάμινον καὶ ἀμυγδάλινον ἐκ
[4, 6, 10]	παρεσκευασμένους μάχεσθαι. (πολὺ γὰρ ῥᾷον	ὄρθιον	ἀμαχεὶ ἰέναι ἢ ὁμαλὲς ἔνθεν
[4, 2, 1]	ἣν ἔδει διαβάντας πρὸς τὸ	ὄρθιον	ἐκβαίνειν, τηνικαῦτα ἐκύλινδον οἱ βάρβαροι
[4, 8, 20]	ἄνω δὲ πρὸς τὸ ἰσχυρῶς	ὄρθιον	μόλις βάδην ἐπορεύοντο οἱ ἵπποι·
[4, 8, 10]	τε οὐ ῥᾴδιον ἔσται λόχον	ὄρθιον	προσιόντα. ἄν τέ τις πιέζηται
[4, 7, 20]	καὶ ἀναβὰς ἐφ᾽ ἵππον καὶ	Λύκιον	καὶ τοὺς ἱππέας ἀναλαβὼν παρεβοήθει·
[4, 4, 10]	στρατηγὸν ἐπὶ τοῖς μένουσι Σοφαίνετον	Στυμφάλιον	ἐπορεύοντο ἔχοντες ἡγεμόνα τὸν ἁλόντα
[4, 0, 0]		~Βιβλίον	Δ. ~ὅσα μὲν δὴ ἐν
[4, 4, 1]	τὰς κώμας· οὐ γὰρ ἑώρων	πολέμιον	οὐδένα καὶ ἀσφαλὲς ἐδόκει εἶναι
[4, 8, 10]	ἀντιπαραθέοντες οἱ μὲν ἐπὶ τὸ	δεξιὸν	οἱ δὲ ἐπὶ τὸ εὐώνυμον
[4, 1, 10]	ἐπείθοντο, πλὴν εἴ τις ἔκλεψεν,	οἷον	ἢ παιδὸς ἐπιθυμήσας ἢ γυναικὸς
[4, 2, 1]	διεσφενδονῶντο· καὶ παντάπασιν οὐδὲ πελάσαι	οἷόν	τ᾽ ἦν τῇ εἰσόδῳ. (ἔνιοι
[4, 8, 1]	(εἶχον δ᾽ ὑπὲρ δεξιῶν χωρίον	οἷον	χαλεπώτατον καὶ ἐξ ἀριστερᾶς ἄλλον
[4, 7, 10]	κράνη καὶ παρὰ τὴν ζώνην	μαχαίριον	ὅσον ξυήλην Λακωνικήν, ᾧ ἔσφαττον
[4, 6, 1]	δὲ βουλεύεσθαι εἴτε τήμερον εἴτε	αὔριον	δοκεῖ ὑπερβάλλειν τὸ ὄρος. (ἐμοὶ
[4, 7, 1]	εἰς καλὸν ἥκετε· τὸ γὰρ	χωρίον	αἱρετέον· τῇ γὰρ στρατιᾷ οὐκ
[4, 5, 10]	στρατιωτῶν· καὶ ἰδόντες μέλαν τι	χωρίον	διὰ τὸ ἐκλελοιπέναι αὐτόθι τὴν
[4, 7, 1]	ἐπιτήδεια, εἰ μὴ ληψόμεθα τὸ	χωρίον.	(ἐνταῦθα δὴ κοινῇ ἐβουλεύοντο· καὶ
[4, 1, 20]	εἴη τι ἐν αὐτῇ δυσπάριτον	χωρίον,	ἔφη εἶναι ἄκρον ὃ εἰ
[4, 2, 10]	προσίεντο, ἀλλὰ φυγῇ λείπουσι τὸ	χωρίον.	καὶ τοῦτόν τε παρεληλύθεσαν οἱ
[4, 8, 10]	ὀρθίους τοὺς λόχους ποιησαμένους τοσοῦτον	χωρίον	κατασχεῖν διαλιπόντας τοῖς λόχοις ὅσον
[4, 2, 1]	πρῶτοι συνέμειξαν τοῖς προκαταλαβοῦσι τὸ	χωρίον.	Ξενοφῶν δὲ ἔχων τῶν ὀπισθοφυλάκων
[4, 7, 1]	ἀνακεκομισμένοι. (ἐπεὶ δ᾽ ἀφίκοντο πρὸς	χωρίον	ὃ πόλιν μὲν οὐκ εἶχεν
[4, 7, 20]	ἄξει αὐτοὺς πέντε ἡμερῶν εἰς	χωρίον	ὅθεν ὄψονται θάλατταν· εἰ δὲ
[4, 8, 1]	Σκυθηνῶν. (εἶχον δ᾽ ὑπὲρ δεξιῶν	χωρίον	οἷον χαλεπώτατον καὶ ἐξ ἀριστερᾶς
[4, 7, 10]	οὐ πρῶτος παραδράμῃ εἰς τὸ	χωρίον,	οὐδὲ τὸν Ἀριστώνυμον πλησίον ὄντα
[4, 2, 20]	πολέμιοι καὶ ὅπῃ εἴη στενὸν	χωρίον	προκαταλαμβάνοντες ἐκώλυον τὰς παρόδους. (ὁπότε
[4, 2, 1]	ἢν λάβωσι τὸ ἄκρον, τὸ	χωρίον	φυλάττειν, ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ
[4, 7, 10]	καὶ οὕτως ἐρίζοντες αἱροῦσι τὸ	χωρίον.	ὡς γὰρ ἅπαξ εἰσέδραμον, οὐδεὶς
[4, 7, 1]	ἢ τρεῖς ὡπλισμένους. (τὸ δὲ	χωρίον,	ὡς καὶ σὺ ὁρᾷς, σχεδὸν
[4, 8, 10]	τις πιέζηται τῶν λόχων, ὁ	πλησίον	βοηθήσει. ἤν τε εἷς πῃ
[4, 5, 10]	ἐτετήκει διὰ κρήνην τινὰ ἣ	πλησίον	ἦν ἀτμίζουσα ἐν νάπῃ. ἐνταῦθ᾽
[4, 8, 20]	(συνδιεπράττοντο δὲ καὶ ὑπὲρ τῶν	πλησίον	Κόλχων τῶν ἐν τῷ πεδίῳ
[4, 7, 10]	τὸ χωρίον, οὐδὲ τὸν Ἀριστώνυμον	πλησίον	ὄντα παρακαλέσας οὐδὲ Εὐρύλοχον τὸν
[4, 5, 30]	ὅτι βασιλεῖ δασμός· τὴν δὲ	πλησίον	χώραν ἔφη εἶναι Χάλυβας, καὶ
[4, 8, 20]	πάλην δὲ καὶ πυγμὴν καὶ	παγκράτιον	ἕτεροι, καὶ καλὴ θέα ἐγένετο·
[4, 1, 10]	οὐκ ἦν ἰδεῖν παρελθόντι τὸ	αἴτιον	τῆς σπουδῆς· ὥστε ἡ πορεία
[4, 8, 20]	ὄρει ἔνθαπερ ἐσκήνουν. εἵλοντο δὲ	Δρακόντιον	Σπαρτιάτην, ὃς ἔφυγε παῖς ὢν
[4, 6, 1]	νυκτὸς ἀποδρὰς ᾤχετο καταλιπὼν τὸν	υἱόν.	τοῦτό γε δὴ Χειρισόφῳ καὶ
[4, 8, 10]	τοῦτο ἔσται, τῇ ὅλῃ φάλαγγι	κακὸν	ἔσται. (ἀλλά μοι δοκεῖ ὀρθίους
[4, 3, 10]	ὑπὸ τῶν ὄπισθεν μηδὲν πάσχοιεν	κακόν.	(καὶ ἔδοξεν αὐτοῖς Χειρίσοφον μὲν
[4, 2, 10]	(ταῦτα δὲ διαπραξάμενοι οἱ βάρβαροι	ἧκον	ἐπ᾽ ἀντίπορον λόφον τῷ μαστῷ·
[4, 8, 10]	συνεφείπετο δὲ αὐτοῖς καὶ τὸ	Ἀρκαδικὸν	ὁπλιτικόν, ὧν ἦρχε Κλεάνωρ ὁ
[4, 8, 10]	ἐποίησαν. (οἱ δὲ κατὰ τὸ	Ἀρκαδικὸν	πελτασταί, ὧν ἦρχεν Αἰσχίνης ὁ
[4, 1, 1]	οὔτε καλούντων ὑπήκουον οὔτε ἄλλο	φιλικὸν	οὐδὲν ἐποίουν. ~ἐπεὶ δὲ οἱ
[4, 3, 20]	ποταμοῦ ὁ σαλπικτὴς σημήνῃ τὸ	πολεμικόν,	ἀναστρέψαντας ἐπὶ δόρυ ἡγεῖσθαι μὲν
[4, 1, 10]	ἀπροσδοκήτου γὰρ αὐτοῖς ἐπέπεσε τὸ	Ἑλληνικόν.	(εἰ μέντοι τότε πλείους συνελέγησαν,
[4, 2, 20]	τούτου πᾶν ὁμοῦ ἐγένετο τὸ	Ἑλληνικόν,	καὶ ἐσκήνησαν αὐτοῦ ἐν πολλαῖς
[4, 8, 20]	ηὔξαντο. ἐποίησαν δὲ καὶ ἀγῶνα	γυμνικὸν	ἐν τῷ ὄρει ἔνθαπερ ἐσκήνουν.
[4, 4, 10]	συλλαβὼν ἧκεν ἄγων ἔχοντα τόξον	Περσικὸν	καὶ φαρέτραν καὶ σάγαριν οἵανπερ
[4, 8, 10]	δὲ αὐτοῖς καὶ τὸ Ἀρκαδικὸν	ὁπλιτικόν,	ὧν ἦρχε Κλεάνωρ ὁ Ὀρχομένιος.
[4, 2, 20]	δὲ τοξεύματα πλέον ἢ διπήχη·	εἷλκον	δὲ τὰς νευρὰς ὁπότε τοξεύοιεν
[4, 2, 1]	λιπόντες τὴν ὁδὸν φεύγοντες ὀλίγοι	ἀπέθνῃσκον·	εὔζωνοι γὰρ ἦσαν. (οἱ δὲ
[4, 1, 1]	οἱ Ἕλληνες, οὐδὲ τοὺς ἀνθρώπους	ἐδίωκον,	ὑποφειδόμενοι, εἴ πως ἐθελήσειαν οἱ
[4, 7, 1]	ἐνταῦθα δὴ λέγει Χειρίσοφος· εἰς	καλὸν	ἥκετε· τὸ γὰρ χωρίον αἱρετέον·
[4, 6, 10]	καὶ οὐκ αἰσχρὸν εἶναι ἀλλὰ	καλὸν	κλέπτειν ὅσα μὴ κωλύει νόμος.
[4, 5, 1]	διέβαινον αὐτὸν βρεχόμενοι πρὸς τὸν	ὀμφαλόν.	(ἐλέγοντο δ᾽ οὐδὲ πηγαὶ πρόσω
[4, 3, 20]	δ᾽ αὐτοὺς διαβαίνοντας Ξενοφῶν πέμψας	ἄγγελον	κελεύει αὐτοῦ μεῖναι ἐπὶ τοῦ
[4, 7, 20]	φθείρειν τὴν χώραν· ᾧ καὶ	δῆλον	ἐγένετο ὅτι τούτου ἕνεκα ἔλθοι,
[4, 1, 10]	ταχέως καὶ παρηγγύα ἕπεσθαι, ὥστε	δῆλον	ἦν ὅτι πρᾶγμά τι εἴη·
[4, 7, 10]	τὸν Λουσιέα, ἑταίρους ὄντας, οὐδὲ	ἄλλον	οὐδένα χωρεῖ αὐτός, καὶ παρέρχεται
[4, 8, 1]	οἷον χαλεπώτατον καὶ ἐξ ἀριστερᾶς	ἄλλον	ποταμόν, εἰς ὃν ἐνέβαλλεν ὁ
[4, 2, 10]	ἕκαστος οἱ βάρβαροι ἐτόξευον καὶ	ἔβαλλον,	ἐγγὺς δ᾽ οὐ προσίεντο, ἀλλὰ
[4, 7, 20]	ἐπὶ τὸ ἄκρον, ἐνταῦθα δὴ	περιέβαλλον	ἀλλήλους καὶ στρατηγοὺς καὶ λοχαγοὺς
[4, 4, 20]	τὸν ἁλόντα ἄνθρωπον. ~ἐπειδὴ δὲ	ὑπερέβαλλον	τὰ ὄρη, οἱ πελτασταὶ προϊόντες
[4, 1, 1]	ὑφηγεῖτο· ἐφείπετο δὲ ἀεὶ τὸ	ὑπερβάλλον	τοῦ στρατεύματος εἰς τὰς κώμας
[4, 6, 10]	χρῆσθαι· μένοιεν γὰρ ἂν> αὐτοῦ	μᾶλλον	ἁθρόοι οἱ πολέμιοι. (ἀτὰρ τί
[4, 6, 10]	πολεμίων ὄντων, καὶ νύκτωρ ἀμαχεὶ	μᾶλλον	ἂν τὰ πρὸ ποδῶν ὁρᾐη
[4, 6, 10]	καὶ ἁρπάσαι φθάσαντας, εἰ δυναίμεθα,	μᾶλλον	ἢ πρὸς ἰσχυρὰ χωρία καὶ
[4, 8, 20]	δασεῖ οὕτως; ὁ δ᾽ εἶπε·	μᾶλλόν	τι ἀνιάσεται ὁ καταπεσών. (ἠγωνίζοντο
[4, 5, 20]	εἴη τὸ κωλῦον. οἱ δὲ	ἀπήγγελλον	ὅτι ὅλον οὕτως ἀναπαύοιτο τὸ
[4, 3, 10]	σπείσαντες δὲ τοῖς μὲν ἄλλοις	παρήγγελλον	συσκευάζεσθαι, αὐτοὶ δὲ συγκαλέσαντες τοὺς
[4, 3, 1]	ἱερῶν οἱ στρατηγοὶ καὶ λοχαγοὶ	παρήγγελλον	τῇ στρατιᾷ ἀριστοποιεῖσθαι. ~καὶ ἀριστῶντι
[4, 7, 10]	ὁπότε οἱ πολέμιοι αὐτοὺς ὄψεσθαι	ἔμελλον.	εἶχον δὲ καὶ δόρυ ὡς
[4, 5, 20]	κωλῦον. οἱ δὲ ἀπήγγελλον ὅτι	ὅλον	οὕτως ἀναπαύοιτο τὸ στράτευμα. (ἐνταῦθα
[4, 3, 10]	τὰ δὲ ὑποζύγια καὶ τὸν	ὄχλον	ἐν μέσῳ τούτων διαβαίνειν. (ἐπεὶ
[4, 1, 20]	ταύτῃ ἀνθρώπων ὁρᾶν ἔξεστί σοι	ὄχλον	τοσοῦτον, οἳ κατειληφότες φυλάττουσι τὴν
[4, 5, 30]	στρατηγῶν καὶ λοχαγῶν ἔδωκεν ἑκάστῳ	πῶλον.	(ἦσαν δ᾽ οἱ ταύτῃ ἵπποι
[4, 5, 10]	οἱ ὀπισθοφύλακες, ἅτε ὑγιαίνοντες, ἐξαναστάντες	ἔδραμον	εἰς τοὺς πολεμίους· οἱ δὲ
[4, 3, 30]	οἱ μέν τινες αἰσθόμενοι πάλιν	ἔδραμον	ἐπὶ τὸν ποταμὸν καὶ τοξεύοντες
[4, 7, 10]	τὸ χωρίον. ὡς γὰρ ἅπαξ	εἰσέδραμον,	οὐδεὶς πέτρος ἄνωθεν ἠνέχθη. (ἐνταῦθα
[4, 3, 10]	πέτραις καθηκούσαις ἐπ᾽ αὐτὸν τὸν	ποταμὸν	γέροντά τε καὶ γυναῖκα καὶ
[4, 8, 1]	χαλεπώτατον καὶ ἐξ ἀριστερᾶς ἄλλον	ποταμόν,	εἰς ὃν ἐνέβαλλεν ὁ ὁρίζων,
[4, 3, 1]	καὶ αὐτοῦ ἐστρατοπεδεύσαντο παρὰ τὸν	ποταμόν.	(ἔνθα δὲ αὐτοὶ τὴν πρόσθεν
[4, 3, 20]	τὰς προσηκούσας ὄχθας ἐπὶ τὸν	ποταμὸν	ἐξέβαινεν ἐπὶ τοὺς ἄνω πολεμίους.
[4, 8, 1]	διεκελεύοντο καὶ λίθους εἰς τὸν	ποταμὸν	ἔρριπτον· ἐξικνοῦντο γὰρ οὒ οὐδ᾽
[4, 6, 1]	τῆς ἡμέρας παρὰ τὸν Φᾶσιν	ποταμόν,	εὖρος πλεθριαῖον. (ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν σταθμοὺς
[4, 7, 10]	οἱ Ἕλληνες ἀφίκοντο ἐπὶ Ἅρπασον	ποταμόν,	εὖρος τεττάρων πλέθρων. ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν
[4, 3, 1]	τοῦ πεδίου παρὰ τὸν Κεντρίτην	ποταμόν,	εὖρος ὡς δίπλεθρον, ὃς ὁρίζει
[4, 4, 1]	κῶμαι δὲ πολλαὶ περὶ τὸν	ποταμὸν	ἦσαν. (ὁ δὲ τόπος οὗτος
[4, 3, 20]	διαβὰς ἀποκλείσειν τοὺς παρὰ τὸν	ποταμὸν	ἱππέας. (οἱ δὲ πολέμιοι ὁρῶντες
[4, 5, 1]	παρασάγγας πεντεκαίδεκα ἐπὶ τὸν Εὐφράτην	ποταμόν,	καὶ διέβαινον αὐτὸν βρεχόμενοι πρὸς
[4, 3, 30]	αἰσθόμενοι πάλιν ἔδραμον ἐπὶ τὸν	ποταμὸν	καὶ τοξεύοντες ὀλίγους ἔτρωσαν, οἱ
[4, 3, 10]	νεανίσκοι ἐν ἀριστερᾷ ἔχοντες τὸν	ποταμόν·	ὁδὸς δὲ ἦν ἐπὶ τὴν
[4, 3, 10]	μὲν μάντεις ἐσφαγιάζοντο εἰς τὸν	ποταμόν·	(οἱ δὲ πολέμιοι ἐτόξευον καὶ
[4, 8, 1]	δὲ ἡμέρᾳ ἀφίκοντο ἐπὶ τὸν	ποταμὸν	ὃς ὥριζε τὴν τῶν Μακρώνων
[4, 4, 1]	παρασάγγας πεντεκαίδεκα ἐπὶ τὸν Τηλεβόαν	ποταμόν.	οὗτος δ᾽ ἦν καλὸς μέν,
[4, 3, 10]	τι ἔχοι τῶν πρὸς τὸν	πόλεμον.	(καὶ τότε ἔλεγον ὅτι τυγχάνοιεν
[4, 2, 10]	δ᾽ ὁ Ξενοφῶν μή, εἰ	ἔρημον	καταλίποι τὸν ἡλωκότα λόφον, (καὶ)
[4, 1, 10]	κεφαλήν. (ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο ἐπὶ	σταθμόν,	εὐθὺς ὥσπερ εἶχεν ὁ Ξενοφῶν
[4, 1, 20]	φόβων προσαγομένων· ἐπεὶ δὲ οὐδὲν	ὠφέλιμον	ἔλεγεν, ὁρῶντος τοῦ ἑτέρου κατεσφάγη.
[4, 6, 10]	κράτιστα κλέπτητε καὶ πειρᾶσθε λανθάνειν,	νόμιμον	ἄρα ὑμῖν ἐστιν, ἐὰν ληφθῆτε
[4, 8, 20]	καὶ ἡγεῖσθαι ἐκέλευον ὅπου τὸν	δρόμον	πεποιηκὼς εἴη. ὁ δὲ δείξας
[4, 7, 1]	γὰρ ἦν ἁθρόοις περιστῆναι, ἀλλ᾽	ἀπότομον	ἦν κύκλῳ. (ἐπειδὴ δὲ Ξενοφῶν
[4, 5, 20]	τὸν κώμαρχον, καὶ πώλους εἰς	δασμὸν	βασιλεῖ τρεφομένους ἑπτακαίδεκα, καὶ τὴν
[4, 7, 10]	εἰς τὸ χωρίον, οὐδὲ τὸν	Ἀριστώνυμον	πλησίον ὄντα παρακαλέσας οὐδὲ Εὐρύλοχον
[4, 8, 10]	Ξενοφῶν δὲ ἀπιὼν ἐπὶ τὸ	εὐώνυμον	ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ ἔλεγε τοῖς
[4, 8, 10]	δεξιὸν οἱ δὲ ἐπὶ τὸ	εὐώνυμον	διεσπάσθησαν, καὶ πολὺ τῆς αὑτῶν
[4, 8, 20]	θαλάττῃ ἀποστρέψαντας πάλιν πρὸς τὸν	βωμὸν	ἄγειν. καὶ κάτω μὲν οἱ
[4, 5, 30]	(ἐπεὶ δ᾽ ἦλθον πρὸς Χειρίσοφον,	κατελάμβανον	κἀκείνους σκηνοῦντας ἐστεφανωμένους τοῦ ξηροῦ
[4, 7, 10]	κατὰ τῶν πετρῶν φερόμενοι καὶ	ἀπέθανον.	ἐντεῦθεν ἄνθρωποι μὲν πάνυ ὀλίγοι
[4, 6, 20]	ἄνω ἑώρων ἡττώμενον, φεύγουσι· καὶ	ἀπέθανον	μὲν οὐ πολλοὶ αὐτῶν, γέρρα
[4, 4, 20]	ἀλλ᾽ ἔφευγον· ὅμως δὲ καὶ	ἀπέθανόν	τινες τῶν βαρβάρων καὶ ἵπποι
[4, 2, 1]	τότε ἀπῆλθον ἐπὶ τὸ δεῖπνον·	ἐτύγχανον	δὲ καὶ ἀνάριστοι ὄντες αὐτῶν
[4, 8, 20]	ὁ δὲ δείξας οὗπερ ἑστηκότες	ἐτύγχανον	οὗτος ὁ λόφος, ἔφη, κάλλιστος
[4, 8, 10]	αὑτῶν φάλαγγος ἐν τῷ μέσῳ	κενὸν	ἐποίησαν. (οἱ δὲ κατὰ τὸ
[4, 4, 10]	τε εἴη καὶ ἐπὶ τίνι	συνειλεγμένον.	(ὁ δὲ εἶπεν ὅτι Τιρίβαζος
[4, 7, 1]	ἡμέρᾳ· οἱ δὲ ἄλλοι λοχαγοὶ	ἔμενον	ἐν τῷ ἀσφαλεῖ. μετὰ τοῦτο
[4, 2, 1]	τοὺς δὲ καταδιώξαντες αὐτοὶ ἐνταῦθ᾽	ἔμενον	ὡς τὸ ἄκρον κατέχοντες. (οἱ
[4, 7, 10]	πήχεων μίαν λόγχην ἔχον. (οὗτοι	ἐνέμενον	ἐν τοῖς πολίσμασιν· ἐπεὶ δὲ
[4, 1, 20]	καὶ διὰ τοῦτό σε οὐχ	ὑπέμενον,	εἴ πως δυναίμην φθάσαι πρὶν
[4, 1, 10]	τι εὑρίσκοιεν τῶν εἰρημένων μὴ	ἀφειμένον,	ἀφῃροῦντο, οἱ δ᾽ ἐπείθοντο, πλὴν
[4, 4, 10]	ᾗπερ μοναχῇ εἴη πορεία, ἐνταῦθα	ἐπιθησόμενον	τοῖς Ἕλλησιν. (ἀκούσασι τοῖς στρατηγοῖς
[4, 6, 20]	πολέμιοι ἐπεὶ ᾔσθοντο τὸ ὄρος	ἐχόμενον,	ἐγρηγόρεσαν καὶ ἔκαιον πυρὰ πολλὰ
[4, 2, 10]	καὶ ἕτερον ὁρῶσιν ἔμπροσθεν λόφον	κατεχόμενον	ἐπὶ τοῦτον αὖθις ἐδόκει πορεύεσθαι.
[4, 7, 10]	ἃ ἐποίει τὸ στράτευμα πᾶν	θεώμενον,	δείσας μὴ οὐ πρῶτος παραδράμῃ
[4, 6, 10]	μὲν οὖν ὄρος ἐστὶ τὸ	ὁρώμενον	πλέον ἢ ἐφ᾽ ἑξήκοντα στάδια,
[4, 6, 20]	ὁδῷ ἐπειδὴ τὸ ἄνω ἑώρων	ἡττώμενον,	φεύγουσι· καὶ ἀπέθανον μὲν οὐ
[4, 2, 20]	οἱ πολέμιοι καὶ ὅπῃ εἴη	στενὸν	χωρίον προκαταλαμβάνοντες ἐκώλυον τὰς παρόδους.
[4, 3, 20]	ἀπεχώρει τὴν ταχίστην πρὸς τὸ	διαβαῖνον	στράτευμα· καὶ γὰρ οἱ Καρδοῦχοι
[4, 5, 1]	ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ποταμόν, καὶ	διέβαινον	αὐτὸν βρεχόμενοι πρὸς τὸν ὀμφαλόν.
[4, 1, 10]	δὲ οἱ τελευταῖοι τῶν Ἑλλήνων	κατέβαινον	εἰς τὰς κώμας ἀπὸ τοῦ
[4, 5, 20]	ὑποζυγίοις ὀρυκταί, οἱ δὲ ἄνθρωποι	κατέβαινον	ἐπὶ κλίμακος. ἐν δὲ ταῖς
[4, 7, 10]	πέτρος ἄνωθεν ἠνέχθη. (ἐνταῦθα δὴ	δεινὸν	ἦν θέαμα. αἱ γὰρ γυναῖκες
[4, 4, 10]	ὄκνος ἦν ἀνίστασθαι· κατακειμένων γὰρ	ἀλεεινὸν	ἦν ἡ χιὼν ἐπιπεπτωκυῖα ὅτῳ
[4, 3, 20]	δὲ κατὰ τὴν ὁδὸν ἐγένοντο,	ἔτεινον	ἄνω πρὸς τὸ ὄρος. (Λύκιος
[4, 4, 10]	ἀμυγδάλινον ἐκ τῶν πικρῶν καὶ	τερμίνθινον.	ἐκ δὲ τῶν αὐτῶν τούτων
[4, 4, 10]	ἐλαίου, σύειον καὶ σησάμινον καὶ	ἀμυγδάλινον	ἐκ τῶν πικρῶν καὶ τερμίνθινον.
[4, 4, 10]	ἐχρῶντο ἀντ᾽ ἐλαίου, σύειον καὶ	σησάμινον	καὶ ἀμυγδάλινον ἐκ τῶν πικρῶν
[4, 5, 20]	δὲ ταῦτα ὑπισχνεῖτο, καὶ φιλοφρονούμενος	οἶνον	ἔφρασεν ἔνθα ἦν κατορωρυγμένος. ταύτην
[4, 8, 20]	ἔδοσαν βοῦς καὶ ἄλφιτα καὶ	οἶνον.	(συνδιεπράττοντο δὲ καὶ ὑπὲρ τῶν
[4, 6, 1]	γε δὴ Χειρισόφῳ καὶ Ξενοφῶντι	μόνον	διάφορον ἐν τῇ πορείᾳ ἐγένετο,
[4, 2, 1]	ἀπιόντες, τότε ἀπῆλθον ἐπὶ τὸ	δεῖπνον·	ἐτύγχανον δὲ καὶ ἀνάριστοι ὄντες
[4, 5, 20]	τὸν ἄρχοντα τῆς κώμης ταύτης	σύνδειπνον	ἐποιήσατο καὶ θαρρεῖν αὐτὸν ἐκέλευε
[4, 7, 20]	στρατιῶται φέρουσι λίθους καὶ ποιοῦσι	κολωνὸν	μέγαν. (ἐνταῦθα ἀνετίθεσαν δερμάτων πλῆθος
[4, 6, 10]	νυκτὸς ἰέναι, ὡς μὴ ὁρᾶσθαι,	ἐξὸν	δ᾽ ἀπελθεῖν τοσοῦτον ὡς μὴ
[4, 6, 10]	οὐκ ἀδύνατόν μοι δοκεῖ εἶναι,	ἐξὸν	μὲν νυκτὸς ἰέναι, ὡς μὴ
[4, 4, 10]	δὲ συλλαβὼν ἧκεν ἄγων ἔχοντα	τόξον	Περσικὸν καὶ φαρέτραν καὶ σάγαριν
[4, 4, 1]	ἔδοξεν ἀκοῦσαι· καὶ προσελθόντες εἰς	ἐπήκοον	ἠρώτων τί θέλει. (ὁ δὲ
[4, 5, 1]	δὴ περιφανῶς ἔδοξεν λῆξαι τὸ	χαλεπὸν	τοῦ πνεύματος. ἦν δὲ τῆς
[4, 8, 1]	πρῶτον τίνες εἰσίν. οἱ δ᾽	εἶπον	ἐρωτήσαντος ὅτι Μάκρωνες. ἐρώτα τοίνυν,
[4, 8, 10]	λόχος) (καὶ εἴς τε τὸ	διαλεῖπον	οὐ ῥᾴδιον ἔσται τοῖς πολεμίοις
[4, 7, 1]	ἢ ὑπὸ τῶν κυλινδομένων; τὸ	λοιπὸν	οὖν γίγνεται ὡς ἡμίπλεθρον, ὃ
[4, 4, 1]	οὐδεὶς ἄλλος βασιλέα ἐπὶ τὸν	ἵππον	ἀνέβαλλεν. (οὗτος προσήλασεν ἱππέας ἔχων,
[4, 7, 20]	τῷ Ξενοφῶντι, καὶ ἀναβὰς ἐφ᾽	ἵππον	καὶ Λύκιον καὶ τοὺς ἱππέας
[4, 7, 20]	ἀποπέμπουσι δῶρα δόντες ἀπὸ κοινοῦ	ἵππον	καὶ φιάλην ἀργυρᾶν καὶ σκευὴν
[4, 5, 30]	πρὸς τοὺς ἑαυτοῦ οἰκέτας, καὶ	ἵππον	ὃν εἰλήφει παλαίτερον δίδωσι τῷ
[4, 4, 10]	ἐπορεύοντο ἔχοντες ἡγεμόνα τὸν ἁλόντα	ἄνθρωπον.	~ἐπειδὴ δὲ ὑπερέβαλλον τὰ ὄρη,
[4, 5, 30]	ἀναθρέψαντι καταθῦσαι, ὅτι ἤκουεν αὐτὸν	ἱερὸν	εἶναι τοῦ Ἡλίου, δεδιὼς μὴ
[4, 4, 20]	τῇ σάλπιγγι ἀπῇσαν, καὶ ἀφίκοντο	αὐθημερὸν	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον. ~τῇ δ᾽
[4, 5, 1]	πολλῆς ἡγεμόνας ἔχοντες πολλούς· καὶ	αὐθημερὸν	ὑπερβαλόντες τὸ ἄκρον ἐφ᾽ ᾧ
[4, 6, 1]	στρατιώταις, ἡμᾶς δὲ βουλεύεσθαι εἴτε	τήμερον	εἴτε αὔριον δοκεῖ ὑπερβάλλειν τὸ
[4, 6, 1]	ἄνδρας. εἰ γὰρ διατρίψομεν τὴν	τήμερον	ἡμέραν, οἵ τε νῦν ἡμᾶς
[4, 2, 10]	τε παρεληλύθεσαν οἱ Ἕλληνες καὶ	ἕτερον	ὁρῶσιν ἔμπροσθεν λόφον κατεχόμενον ἐπὶ
[4, 5, 30]	οἰκέτας, καὶ ἵππον ὃν εἰλήφει	παλαίτερον	δίδωσι τῷ κωμάρχῳ ἀναθρέψαντι καταθῦσαι,
[4, 4, 10]	ἐπιτήδεια· ὅσοι δὲ ὅτε τὸ	πρότερον	ἀπῇσαν τὰς οἰκίας ἐνέπρησαν ὑπὸ
[4, 4, 10]	πυρά· οὗτος γὰρ ἐδόκει καὶ	πρότερον	πολλὰ ἤδη ἀληθεῦσαι τοιαῦτα, τὰ
[4, 3, 30]	καὶ προσωτέρω τοῦ καιροῦ προϊόντες	ὕστερον	τῶν μετὰ Ξενοφῶντος διέβησαν πάλιν·
[4, 7, 20]	βοὴ πλείων τε ἐγίγνετο καὶ	ἐγγύτερον	καὶ οἱ ἀεὶ ἐπιόντες ἔθεον
[4, 2, 10]	τοῖς λοιποῖς ἐπορεύετο ἐπὶ τὸν	δεύτερον	λόφον, καὶ τῷ αὐτῷ τρόπῳ
[4, 1, 1]	κατεσκευασμέναι αἱ οἰκίαι, ὧν οὐδὲν	ἔφερον	οἱ Ἕλληνες, οὐδὲ τοὺς ἀνθρώπους
[4, 7, 1]	βαλλομένους διελθεῖν· τούτου δὲ ὅσον	πλέθρον	δασὺ πίτυσι διαλειπούσαις μεγάλαις, ἀνθ᾽
[4, 3, 1]	τὸν Κεντρίτην ποταμόν, εὖρος ὡς	δίπλεθρον,	ὃς ὁρίζει τὴν Ἀρμενίαν καὶ
[4, 7, 1]	τὸ λοιπὸν οὖν γίγνεται ὡς	ἡμίπλεθρον,	ὃ δεῖ ὅταν λωφήσωσιν οἱ
[4, 1, 1]	ἐπίσποιτο. (καὶ ἐπὶ μὲν τὸ	ἄκρον	ἀναβαίνει Χειρίσοφος πρίν τινας αἰσθέσθαι
[4, 8, 10]	δυνηθῇ τῶν λόχων ἐπὶ τὸ	ἄκρον	ἀναβῆναι, οὐδεὶς μηκέτι μείνῃ τῶν
[4, 7, 20]	δὲ ἀφίκοντο πάντες ἐπὶ τὸ	ἄκρον,	ἐνταῦθα δὴ περιέβαλλον ἀλλήλους καὶ
[4, 5, 1]	πολλούς· καὶ αὐθημερὸν ὑπερβαλόντες τὸ	ἄκρον	ἐφ᾽ ᾧ ἔμελλεν ἐπιτίθεσθαι Τιρίβαζος
[4, 2, 1]	αὐτοὶ ἐνταῦθ᾽ ἔμενον ὡς τὸ	ἄκρον	κατέχοντες. (οἱ δ᾽ οὐ κατεῖχον,
[4, 1, 20]	αὐτῇ δυσπάριτον χωρίον, ἔφη εἶναι	ἄκρον	ὃ εἰ μή τις προκαταλήψοιτο,
[4, 2, 1]	μὲν νύκτα, ἢν λάβωσι τὸ	ἄκρον,	τὸ χωρίον φυλάττειν, ἅμα δὲ
[4, 2, 10]	τοῖς νεωτάτοις ἀνέβαινεν ἐπὶ τὸ	ἄκρον,	τοὺς δὲ ἄλλους ἐκέλευσεν ὑπάγειν,
[4, 7, 1]	λίθους. ἀλλὰ πορευώμεθα ἔνθεν ἡμῖν	μικρόν	τι παραδραμεῖν ἔσται, ἢν δυνώμεθα,
[4, 3, 10]	τά τε ὀνείρατα καὶ τὸν	πόρον	καὶ τὰ λοιπὰ ἀγαθὰ ἐπιτελέσαι.
[4, 3, 20]	ἀνὰ κράτος πάλιν ἐπὶ τὸν	πόρον	τὸν κατὰ τὴν ἔκβασιν τὴν
[4, 2, 10]	διαπραξάμενοι οἱ βάρβαροι ἧκον ἐπ᾽	ἀντίπορον	λόφον τῷ μαστῷ· καὶ ὁ
[4, 6, 1]	δὴ Χειρισόφῳ καὶ Ξενοφῶντι μόνον	διάφορον	ἐν τῇ πορείᾳ ἐγένετο, ἡ
[4, 4, 10]	δὲ τῶν αὐτῶν τούτων καὶ	μύρον	ηὑρίσκετο. (μετὰ ταῦτα ἐδόκει πάλιν
[4, 6, 10]	παίδων κλέπτειν μελετᾶν, καὶ οὐκ	αἰσχρὸν	εἶναι ἀλλὰ καλὸν κλέπτειν ὅσα
[4, 2, 10]	καταλείπει ἐπὶ τοῦ λόφου λοχαγοὺς	Κηφισόδωρον	Κηφισοφῶντος Ἀθηναῖον καὶ Ἀμφικράτην Ἀμφιδήμου
[4, 7, 10]	τούτων οἱ Ἕλληνες ἀφίκοντο ἐπὶ	Ἅρπασον	ποταμόν, εὖρος τεττάρων πλέθρων. ἐντεῦθεν
[4, 4, 1]	~ἐπεὶ δὲ διέβησαν, συνταξάμενοι ἀμφὶ	μέσον	ἡμέρας ἐπορεύθησαν διὰ τῆς Ἀρμενίας
[4, 8, 10]	τοῦ δεξιοῦ, τοὺς δὲ κατὰ	μέσον,	σχεδὸν ἑξακοσίους ἑκάστους. (ἐκ τούτου
[4, 6, 10]	νῦν ἐθέλουσι καταβαίνειν εἰς τὸ	ἴσον	ἡμῖν. (ὁ δὲ Χειρίσοφος εἶπε·
[4, 5, 10]	πολεμίους· οἱ δὲ κάμνοντες ἀνακραγόντες	ὅσον	ἐδύναντο μέγιστον τὰς ἀσπίδας πρὸς
[4, 8, 10]	χωρίον κατασχεῖν διαλιπόντας τοῖς λόχοις	ὅσον	ἔξω τοὺς ἐσχάτους λόχους γενέσθαι
[4, 7, 10]	καὶ παρὰ τὴν ζώνην μαχαίριον	ὅσον	ξυήλην Λακωνικήν, ᾧ ἔσφαττον ὧν
[4, 5, 10]	οὐκ ἐνταῦθα εἴη, ἀλλ᾽ ἀπέχει	ὅσον	παρασάγγην. οἱ δ᾽ ἐπεὶ ὀψὲ
[4, 7, 1]	δεῖ βαλλομένους διελθεῖν· τούτου δὲ	ὅσον	πλέθρον δασὺ πίτυσι διαλειπούσαις μεγάλαις,
[4, 1, 1]	φυλακὴν καὶ ἐλείπετο τῆς νυκτὸς	ὅσον	σκοταίους διελθεῖν τὸ πεδίον, τηνικαῦτα
[4, 3, 1]	περιρρυῆναι, ὥστε λυθῆναι καὶ διαβαίνειν	ὁπόσον	ἐβούλετο. ἐπεὶ δὲ ὄρθρος ἦν,
[4, 4, 10]	δὲ ἠρώτων αὐτὸν τὸ στράτευμα	ὁπόσον	τε εἴη καὶ ἐπὶ τίνι
[4, 4, 10]	Σοφαίνετον Στυμφάλιον ἐπορεύοντο ἔχοντες ἡγεμόνα	τὸν	ἁλόντα ἄνθρωπον. ~ἐπειδὴ δὲ ὑπερέβαλλον
[4, 7, 10]	παραδράμῃ εἰς τὸ χωρίον, οὐδὲ	τὸν	Ἀριστώνυμον πλησίον ὄντα παρακαλέσας οὐδὲ
[4, 5, 20]	πῶμα ἦν. (ὁ δὲ Ξενοφῶν	τὸν	ἄρχοντα τῆς κώμης ταύτης σύνδειπνον
[4, 8, 20]	τῇ θαλάττῃ ἀποστρέψαντας πάλιν πρὸς	τὸν	βωμὸν ἄγειν. καὶ κάτω μὲν
[4, 2, 10]	σὺν τοῖς λοιποῖς ἐπορεύετο ἐπὶ	τὸν	δεύτερον λόφον, καὶ τῷ αὐτῷ
[4, 8, 20]	Δρακοντίῳ, καὶ ἡγεῖσθαι ἐκέλευον ὅπου	τὸν	δρόμον πεποιηκὼς εἴη. ὁ δὲ
[4, 3, 20]	λοχαγοῖς κατ᾽ ἐνωμοτίας ποιήσασθαι ἕκαστον	τὸν	ἑαυτοῦ λόχον, παρ᾽ ἀσπίδα παραγαγόντας
[4, 7, 1]	τοῖς δένδροις ἑστάναι πλέον ἢ	τὸν	ἕνα λόχον. ~ἔνθα δὴ Καλλίμαχος
[4, 5, 1]	ἐρήμους τρεῖς παρασάγγας πεντεκαίδεκα ἐπὶ	τὸν	Εὐφράτην ποταμόν, καὶ διέβαινον αὐτὸν
[4, 2, 1]	ἐκέλευον αὐτοὺς ἐμφαγόντας πορεύεσθαι. καὶ	τὸν	ἡγεμόνα δήσαντες παραδιδόασιν αὐτοῖς, καὶ
[4, 2, 1]	τοὺς ἡμίσεις ἐπορεύετο ᾗπερ οἱ	τὸν	ἡγεμόνα ἔχοντες· εὐοδωτάτη γὰρ ἦν
[4, 2, 20]	ὥστε λαβόντες τοὺς νεκροὺς ἀπέδοσαν	τὸν	ἡγεμόνα· καὶ πάντα ἐποίησαν τοῖς
[4, 2, 1]	τῷ ψόφῳ. (οἱ δ᾽ ἔχοντες	τὸν	ἡγεμόνα κύκλῳ περιιόντες καταλαμβάνουσι τοὺς
[4, 7, 20]	τοῖς ἄλλοις διεκελεύετο. (μετὰ ταῦτα	τὸν	ἡγεμόνα οἱ Ἕλληνες ἀποπέμπουσι δῶρα
[4, 2, 10]	Ξενοφῶν μή, εἰ ἔρημον καταλίποι	τὸν	ἡλωκότα λόφον, (καὶ) πάλιν λαβόντες
[4, 4, 20]	στρατόπεδον. (οἱ δὲ βάρβαροι ἀκούσαντες	τὸν	θόρυβον οὐχ ὑπέμειναν, ἀλλ᾽ ἔφευγον·
[4, 4, 1]	παρείη, οὐδεὶς ἄλλος βασιλέα ἐπὶ	τὸν	ἵππον ἀνέβαλλεν. (οὗτος προσήλασεν ἱππέας
[4, 7, 10]	(ὁ δὲ Ἀγασίας ὡς ὁρᾷ	τὸν	Καλλίμαχον ἃ ἐποίει τὸ στράτευμα
[4, 3, 20]	κράτος πάλιν ἐπὶ τὸν πόρον	τὸν	κατὰ τὴν ἔκβασιν τὴν εἰς
[4, 3, 1]	ταῖς ὑπὲρ τοῦ πεδίου παρὰ	τὸν	Κεντρίτην ποταμόν, εὖρος ὡς δίπλεθρον,
[4, 5, 30]	τῳ βούλοιτο προπιεῖν, εἷλκεν ἐπὶ	τὸν	κρατῆρα, ἔνθεν ἐπικύψαντα ἔδει ῥοφοῦντα
[4, 5, 30]	καὶ Ξενοφῶν, κοινῇ δὴ ἀνηρώτων	τὸν	κώμαρχον διὰ τοῦ περσίζοντος ἑρμηνέως
[4, 5, 20]	πάντας ἔνδον τοὺς κωμήτας καὶ	τὸν	κώμαρχον, καὶ πώλους εἰς δασμὸν
[4, 5, 20]	οἱ στρατιῶται, ἐν φυλακῇ ἔχοντες	τὸν	κώμαρχον καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ
[4, 5, 30]	δ᾽ ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ Ξενοφῶν λαβὼν	τὸν	κώμαρχον πρὸς Χειρίσοφον ἐπορεύετο· ὅπου
[4, 5, 10]	δ᾽ ἐπεὶ ὀψὲ ἦν, πρὸς	τὸν	κώμαρχον συνεισέρχονται εἰς τὸ ἔρυμα
[4, 7, 10]	πλησίον ὄντα παρακαλέσας οὐδὲ Εὐρύλοχον	τὸν	Λουσιέα, ἑταίρους ὄντας, οὐδὲ ἄλλον
[4, 2, 10]	δὴ παρακελευσάμενοι ἀλλήλοις προσβάλλουσι πρὸς	τὸν	λόφον ὀρθίοις τοῖς λόχοις, οὐ
[4, 2, 10]	Ἕλληνες, λείπουσιν οἱ βάρβαροι ἀμαχητὶ	τὸν	μαστόν, ὥστε θαυμαστὸν πᾶσι γενέσθαι
[4, 6, 1]	~ἐπεὶ δ᾽ ἡμέρα ἦν ὀγδόη,	τὸν	μὲν ἡγεμόνα παραδίδωσι Χειρισόφῳ, τοὺς
[4, 2, 1]	τῇ ὁδῷ οἱ πολέμιοι προσέχοιεν	τὸν	νοῦν καὶ ὡς μάλιστα λάθοιεν
[4, 5, 1]	καὶ διέβαινον αὐτὸν βρεχόμενοι πρὸς	τὸν	ὀμφαλόν. (ἐλέγοντο δ᾽ οὐδὲ πηγαὶ
[4, 3, 10]	Ξενοφῶντι, τὰ δὲ ὑποζύγια καὶ	τὸν	ὄχλον ἐν μέσῳ τούτων διαβαίνειν.
[4, 3, 10]	τίς τι ἔχοι τῶν πρὸς	τὸν	πόλεμον. (καὶ τότε ἔλεγον ὅτι
[4, 3, 10]	θεοῖς τά τε ὀνείρατα καὶ	τὸν	πόρον καὶ τὰ λοιπὰ ἀγαθὰ
[4, 3, 20]	ἔθει ἀνὰ κράτος πάλιν ἐπὶ	τὸν	πόρον τὸν κατὰ τὴν ἔκβασιν
[4, 3, 10]	ἐν πέτραις καθηκούσαις ἐπ᾽ αὐτὸν	τὸν	ποταμὸν γέροντά τε καὶ γυναῖκα
[4, 3, 1]	ἀνεχώρησαν καὶ αὐτοῦ ἐστρατοπεδεύσαντο παρὰ	τὸν	ποταμόν. (ἔνθα δὲ αὐτοὶ τὴν
[4, 3, 20]	κατὰ τὰς προσηκούσας ὄχθας ἐπὶ	τὸν	ποταμὸν ἐξέβαινεν ἐπὶ τοὺς ἄνω
[4, 8, 1]	ἀλλήλοις διεκελεύοντο καὶ λίθους εἰς	τὸν	ποταμὸν ἔρριπτον· ἐξικνοῦντο γὰρ οὒ
[4, 4, 1]	οὔ· κῶμαι δὲ πολλαὶ περὶ	τὸν	ποταμὸν ἦσαν. (ὁ δὲ τόπος
[4, 3, 20]	ταύτῃ διαβὰς ἀποκλείσειν τοὺς παρὰ	τὸν	ποταμὸν ἱππέας. (οἱ δὲ πολέμιοι
[4, 3, 30]	τινες αἰσθόμενοι πάλιν ἔδραμον ἐπὶ	τὸν	ποταμὸν καὶ τοξεύοντες ὀλίγους ἔτρωσαν,
[4, 3, 10]	οἱ νεανίσκοι ἐν ἀριστερᾷ ἔχοντες	τὸν	ποταμόν· ὁδὸς δὲ ἦν ἐπὶ
[4, 3, 10]	οἱ μὲν μάντεις ἐσφαγιάζοντο εἰς	τὸν	ποταμόν· (οἱ δὲ πολέμιοι ἐτόξευον
[4, 8, 1]	πρώτῃ δὲ ἡμέρᾳ ἀφίκοντο ἐπὶ	τὸν	ποταμὸν ὃς ὥριζε τὴν τῶν
[4, 5, 10]	ὅτι παρὰ βασιλέως πορεύονται πρὸς	τὸν	σατράπην. αἱ δὲ ἀπεκρίναντο ὅτι
[4, 4, 1]	σταθμοὺς τρεῖς παρασάγγας πεντεκαίδεκα ἐπὶ	τὸν	Τηλεβόαν ποταμόν. οὗτος δ᾽ ἦν
[4, 6, 1]	τῆς νυκτὸς ἀποδρὰς ᾤχετο καταλιπὼν	τὸν	υἱόν. τοῦτό γε δὴ Χειρισόφῳ
[4, 6, 1]	πέντε παρασάγγας τῆς ἡμέρας παρὰ	τὸν	Φᾶσιν ποταμόν, εὖρος πλεθριαῖον. (ἐντεῦθεν
[4, 1, 10]	εἶχεν ὁ Ξενοφῶν ἐλθὼν πρὸς	τὸν	Χειρίσοφον ᾐτιᾶτο αὐτὸν ὅτι οὐχ
[4, 3, 10]	εὐθὺς ἦγε τοὺς νεανίσκους παρὰ	τὸν	Χειρίσοφον, καὶ διηγοῦνται ταὐτά. (ἀκούσας
[4, 3, 1]	δὲ ὄρθρος ἦν, ἔρχεται πρὸς	τὸν	Χειρίσοφον καὶ λέγει ὅτι ἐλπίδας
[4, 6, 10]	τούτων καὶ πυνθάνομαι ὅτι οὐκ	ἄβατόν	ἐστι τὸ ὄρος, ἀλλὰ νέμεται
[4, 8, 1]	Ἕλληνας. (ἐνταῦθα ἦν ὄρος μέγα,	προσβατὸν	δέ· καὶ ἐπὶ τούτου οἱ
[4, 3, 10]	οὐδὲ γὰρ τοῖς πολεμίοις ἱππεῦσι	προσβατὸν	εἶναι κατὰ τοῦτο. ἐκδύντες δ᾽
[4, 8, 10]	λόχος ἕκαστος σχεδὸν εἰς τοὺς	ἑκατόν·	τοὺς δὲ πελταστὰς καὶ τοὺς
[4, 1, 10]	καλώ τε καὶ ἀγαθὼ ἄνδρε	τέθνατον	καὶ οὔτε ἀνελέσθαι οὔτε θάψαι
[4, 1, 20]	ὃ εἰ μή τις προκαταλήψοιτο,	ἀδύνατον	ἔσεσθαι παρελθεῖν. (ἐνταῦθα δ᾽ ἐδόκει
[4, 6, 10]	βαλλομένοις. (καὶ κλέψαι δ᾽ οὐκ	ἀδύνατόν	μοι δοκεῖ εἶναι, ἐξὸν μὲν
[4, 8, 1]	δ᾽ ὑπὲρ δεξιῶν χωρίον οἷον	χαλεπώτατον	καὶ ἐξ ἀριστερᾶς ἄλλον ποταμόν,
[4, 4, 10]	καὶ στρατηγὸν ἐπὶ τοῖς μένουσι	Σοφαίνετον	Στυμφάλιον ἐπορεύοντο ἔχοντες ἡγεμόνα τὸν
[4, 1, 20]	εἰ εἴη τι ἐν αὐτῇ	δυσπάριτον	χωρίον, ἔφη εἶναι ἄκρον ὃ
[4, 4, 1]	ἐπιτήδεια ὅσα ἐστὶν ἀγαθά, ἱερεῖα,	σῖτον,	οἴνους παλαιοὺς εὐώδεις, ἀσταφίδας, ὄσπρια
[4, 8, 1]	ἔρριπτον· ἐξικνοῦντο γὰρ οὒ οὐδ᾽	ἔβλαπτον	οὐδέν. (ἔνθα δὴ προσέρχεται Ξενοφῶντι
[4, 8, 1]	καὶ λίθους εἰς τὸν ποταμὸν	ἔρριπτον·	ἐξικνοῦντο γὰρ οὒ οὐδ᾽ ἔβλαπτον
[4, 8, 1]	ταῦτ᾽ ἐπεὶ προσῆλθον οἱ Ἕλληνες	ἔκοπτον,	σπεύδοντες ἐκ τοῦ χωρίου ὡς
[4, 8, 1]	εὐθὺς οἱ Μάκρωνες τὰ δένδρα	συνεξέκοπτον	τήν τε ὁδὸν ὡδοποίουν ὡς
[4, 3, 20]	τοῖς λοχαγοῖς κατ᾽ ἐνωμοτίας ποιήσασθαι	ἕκαστον	τὸν ἑαυτοῦ λόχον, παρ᾽ ἀσπίδα
[4, 2, 10]	λείπουσιν οἱ βάρβαροι ἀμαχητὶ τὸν	μαστόν,	ὥστε θαυμαστὸν πᾶσι γενέσθαι καὶ
[4, 8, 10]	τεταγμένοι ὦμεν, οὐδὲν ἂν εἴη	θαυμαστὸν	εἰ διακοπείη ἡμῶν ἡ φάλαγξ
[4, 2, 10]	βάρβαροι ἀμαχητὶ τὸν μαστόν, ὥστε	θαυμαστὸν	πᾶσι γενέσθαι καὶ ὑπώπτευον δείσαντας
[4, 5, 10]	δὲ κάμνοντες ἀνακραγόντες ὅσον ἐδύναντο	μέγιστον	τὰς ἀσπίδας πρὸς τὰ δόρατα
[4, 5, 30]	οὐδαμόθεν ἀφίεσαν πρὶν παραθεῖναι αὐτοῖς	ἄριστον·	(οὐκ ἦν δ᾽ ὅπου οὐ
[4, 5, 10]	ἂν δύνασθαι πορευθῆναι. (ἐνταῦθα ἔδοξε	κράτιστον	εἶναι τοὺς ἑπομένους πολεμίους φοβῆσαι,
[4, 7, 1]	ἄν, ἔφη, τὸ δέον εἴη·	θᾶττον	γὰρ ἀναλώσουσι τοὺς λίθους. ἀλλὰ
[4, 3, 20]	ψιλουμένους καὶ ὀλίγους ἤδη φαινομένους,	θᾶττον	δὴ ἐπῇσαν ᾠδάς τινας ᾄδοντες.
[4, 3, 30]	μὲν πολέμιοι ἔφευγον πολὺ ἔτι	θᾶττον,	οἱ δὲ Ἕλληνες τἀναντία στρέψαντες
[4, 7, 10]	μαχαίριον ὅσον ξυήλην Λακωνικήν, ᾧ	ἔσφαττον	ὧν κρατεῖν δύναιντο, καὶ ἀποτεμόντες
[4, 6, 10]	αὐτὴν τὴν ὁδόν· πολὺ οὖν	κρεῖττον	τοῦ ἐρήμου ὄρους καὶ κλέψαι
[4, 5, 1]	τὸν Εὐφράτην ποταμόν, καὶ διέβαινον	αὐτὸν	βρεχόμενοι πρὸς τὸν ὀμφαλόν. (ἐλέγοντο
[4, 5, 20]	ταύτης σύνδειπνον ἐποιήσατο καὶ θαρρεῖν	αὐτὸν	ἐκέλευε λέγων ὅτι οὔτε τῶν
[4, 6, 1]	τόπῳ τούτῳ. (ὁ δὲ Χειρίσοφος	αὐτὸν	ἔπαισεν, ἔδησε δ᾽ οὔ. ἐκ
[4, 7, 10]	ἐπιλαμβάνεται ὡς κωλύσων· (ὁ δὲ	αὐτὸν	ἐπισπᾶται, καὶ ἀμφότεροι ᾤχοντο κατὰ
[4, 4, 10]	Χάλυβας καὶ Ταόχους· παρεσκευάσθαι δὲ	αὐτὸν	ἔφη ὡς ἐπὶ τῇ ὑπερβολῇ
[4, 5, 30]	κωμάρχῳ ἀναθρέψαντι καταθῦσαι, ὅτι ἤκουεν	αὐτὸν	ἱερὸν εἶναι τοῦ Ἡλίου, δεδιὼς
[4, 1, 10]	ἐλθὼν πρὸς τὸν Χειρίσοφον ᾐτιᾶτο	αὐτὸν	ὅτι οὐχ ὑπέμενεν, ἀλλ᾽ ἠναγκάζοντο
[4, 7, 10]	(ὁ δὲ Καλλίμαχος ὡς ὁρᾷ	αὐτὸν	παριόντα, ἐπιλαμβάνεται αὐτοῦ τῆς ἴτυος·
[4, 4, 10]	ἐπιτήδεια λάβοι. οἱ δὲ ἠρώτων	αὐτὸν	τὸ στράτευμα ὁπόσον τε εἴη
[4, 3, 10]	πέραν ἐν πέτραις καθηκούσαις ἐπ᾽	αὐτὸν	τὸν ποταμὸν γέροντά τε καὶ
[4, 5, 30]	ὁδὸν ἔφραζεν ᾗ εἴη. (καὶ	αὐτὸν	τότε μὲν ᾤχετο ἄγων ὁ
[4, 1, 1]	τοῦ στρατεύματος λαβὼν τὸ ἀμφ᾽	αὑτὸν	καὶ τοὺς γυμνῆτας πάντας, Ξενοφῶν
[4, 5, 30]	τινα τῶν συγγενῶν ἴδοι, πρὸς	ἑαυτὸν	ἀεὶ ἐλάμβανεν. (ἐπεὶ δ᾽ ἦλθον
[4, 5, 20]	Πολυκράτης Ἀθηναῖος λοχαγὸς ἐκέλευσεν ἀφιέναι	ἑαυτόν·	καὶ λαβὼν τοὺς εὐζώνους, θέων
[4, 7, 10]	ἰδών τινα θέοντα ὡς ῥίψοντα	ἑαυτὸν	στολὴν ἔχοντα καλὴν ἐπιλαμβάνεται ὡς
[4, 1, 20]	ἀνθρώπων ὁρᾶν ἔξεστί σοι ὄχλον	τοσοῦτον,	οἳ κατειληφότες φυλάττουσι τὴν ἔκβασιν.
[4, 8, 10]	δοκεῖ ὀρθίους τοὺς λόχους ποιησαμένους	τοσοῦτον	χωρίον κατασχεῖν διαλιπόντας τοῖς λόχοις
[4, 6, 10]	μὴ ὁρᾶσθαι, ἐξὸν δ᾽ ἀπελθεῖν	τοσοῦτον	ὡς μὴ αἴσθησιν παρέχειν. δοκοῦμεν
[4, 2, 10]	καὶ τῷ αὐτῷ τρόπῳ καὶ	τοῦτον	αἱροῦσιν. (ἔτι δ᾽ αὐτοῖς τρίτος
[4, 6, 1]	εἰ καλῶς ἡγήσοιτο, ἔχων καὶ	τοῦτον	ἀπίοι. καὶ εἰς τὴν οἰκίαν
[4, 2, 10]	ὁρῶσιν ἔμπροσθεν λόφον κατεχόμενον ἐπὶ	τοῦτον	αὖθις ἐδόκει πορεύεσθαι. (ἐννοήσας δ᾽
[4, 6, 1]	τοῦ υἱοῦ τοῦ ἄρτι ἡβάσκοντος·	τοῦτον	δὲ Πλεισθένει Ἀμφιπολίτῃ δίδωσι φυλάττειν,
[4, 7, 10]	αὐτοὺς Ἀριστώνυμος Μεθυδριεύς, καὶ μετὰ	τοῦτον	Εὐρύλοχος Λουσιεύς· πάντες γὰρ οὗτοι
[4, 6, 10]	τούτων θαρρούντων πλείους προσγενέσθαι. ~μετὰ	τοῦτον	Ξενοφῶν εἶπεν· ἐγὼ δ᾽ οὕτω
[4, 2, 10]	φυγῇ λείπουσι τὸ χωρίον. καὶ	τοῦτόν	τε παρεληλύθεσαν οἱ Ἕλληνες καὶ
[4, 5, 1]	ὑποζύγια, εἴ πού τι ὁρᾐη	βρωτόν,	διεδίδου καὶ διέπεμπε διδόντας τοὺς
[4, 5, 1]	ἄλλο (τι) εἴ τι ἔχοιεν	βρωτόν.	(ἔνθα δὴ μετεδίδοσαν ἀλλήλοις ὧν
[4, 8, 1]	παρατεταγμένοι ἦσαν. καὶ τὸ μὲν	πρῶτον	οἱ Ἕλληνες ἀντιπαρετάξαντο φάλαγγα, ὡς
[4, 8, 1]	ἔφη, ἀλλὰ διαλέγου καὶ μάθε	πρῶτον	τίνες εἰσίν. οἱ δ᾽ εἶπον
[4, 2, 1]	ἦν μὲν δείλη, οἱ δ᾽	ἐκέλευον	αὐτοὺς ἐμφαγόντας πορεύεσθαι. καὶ τὸν
[4, 8, 1]	τὴν ἡμετέραν χώραν ἔρχεσθε. λέγειν	ἐκέλευον	οἱ στρατηγοὶ ὅτι οὐ κακῶς
[4, 8, 20]	παρέδοσαν τῷ Δρακοντίῳ, καὶ ἡγεῖσθαι	ἐκέλευον	ὅπου τὸν δρόμον πεποιηκὼς εἴη.
[4, 5, 10]	τελευτῶν ἐχαλέπαινεν. οἱ δὲ σφάττειν	ἐκέλευον·	οὐ γὰρ ἂν δύνασθαι πορευθῆναι.
[4, 2, 10]	ὅπῃ ἐδύναντο ἕκαστος οἱ βάρβαροι	ἐτόξευον	καὶ ἔβαλλον, ἐγγὺς δ᾽ οὐ
[4, 3, 10]	τὸν ποταμόν· (οἱ δὲ πολέμιοι	ἐτόξευον	καὶ ἐσφενδόνων· (ἀλλ᾽ οὔπω ἐξικνοῦντο·
[4, 1, 10]	ὄντων τῶν χωρίων ἐγγὺς προσιόντες	ἐτόξευον	καὶ ἐσφενδόνων· ὥστε ἠναγκάζοντο οἱ
[4, 7, 10]	ἔχοντες ἐπορεύοντο, καὶ ᾖδον καὶ	ἐχόρευον	ὁπότε οἱ πολέμιοι αὐτοὺς ὄψεσθαι
[4, 2, 10]	ὥστε θαυμαστὸν πᾶσι γενέσθαι καὶ	ὑπώπτευον	δείσαντας αὐτοὺς μὴ κυκλωθέντες πολιορκοῖντο
[4, 7, 1]	τοῦ Ξενοφῶντος ἐρωτῶντος τί τὸ	κωλῦον	εἴη εἰσελθεῖν, εἶπεν ὁ Χειρίσοφος·
[4, 5, 20]	ἐκέλευε σκέψασθαι τί εἴη τὸ	κωλῦον.	οἱ δὲ ἀπήγγελλον ὅτι ὅλον
[4, 2, 20]	ὅπῃ εἴη στενὸν χωρίον προκαταλαμβάνοντες	ἐκώλυον	τὰς παρόδους. (ὁπότε μὲν οὖν
[4, 1, 1]	διὰ τῶν ὀρέων πορευτέον εἶναι.	(ἤκουον	γὰρ τῶν ἁλισκομένων ὅτι εἰ
[4, 1, 1]	οἱ δὲ Καρδοῦχοι οὔτε καλούντων	ὑπήκουον	οὔτε ἄλλο φιλικὸν οὐδὲν ἐποίουν.
[4, 2, 10]	εἰ ἔρημον καταλίποι τὸν ἡλωκότα	λόφον,	(καὶ) πάλιν λαβόντες οἱ πολέμιοι
[4, 2, 10]	λοιποῖς ἐπορεύετο ἐπὶ τὸν δεύτερον	λόφον,	καὶ τῷ αὐτῷ τρόπῳ καὶ
[4, 2, 10]	Ἕλληνες καὶ ἕτερον ὁρῶσιν ἔμπροσθεν	λόφον	κατεχόμενον ἐπὶ τοῦτον αὖθις ἐδόκει
[4, 2, 10]	παρακελευσάμενοι ἀλλήλοις προσβάλλουσι πρὸς τὸν	λόφον	ὀρθίοις τοῖς λόχοις, οὐ κύκλῳ
[4, 2, 10]	οἱ βάρβαροι ἧκον ἐπ᾽ ἀντίπορον	λόφον	τῷ μαστῷ· καὶ ὁ Ξενοφῶν
[4, 2, 1]	γὰρ ἦσαν. (οἱ δὲ ἀμφὶ	Χειρίσοφον	ἀκούσαντες τῆς σάλπιγγος εὐθὺς ἵεντο
[4, 3, 20]	τάξιν τῶν πελταστῶν τῶν ἀμφὶ	Χειρίσοφον	ἐπεὶ ἑώρων ἀνὰ κράτος φεύγοντας,
[4, 5, 30]	Ξενοφῶν λαβὼν τὸν κώμαρχον πρὸς	Χειρίσοφον	ἐπορεύετο· ὅπου δὲ παρίοι κώμην,
[4, 3, 20]	πολέμιοι ὁρῶντες μὲν τοὺς ἀμφὶ	Χειρίσοφον	εὐπετῶς τὸ ὕδωρ περῶντας, ὁρῶντες
[4, 1, 10]	ὁ Ξενοφῶν ἐλθὼν πρὸς τὸν	Χειρίσοφον	ᾐτιᾶτο αὐτὸν ὅτι οὐχ ὑπέμενεν,
[4, 3, 10]	ἦγε τοὺς νεανίσκους παρὰ τὸν	Χειρίσοφον,	καὶ διηγοῦνται ταὐτά. (ἀκούσας δὲ
[4, 3, 1]	ὄρθρος ἦν, ἔρχεται πρὸς τὸν	Χειρίσοφον	καὶ λέγει ὅτι ἐλπίδας ἔχει
[4, 5, 30]	ἐλάμβανεν. (ἐπεὶ δ᾽ ἦλθον πρὸς	Χειρίσοφον,	κατελάμβανον κἀκείνους σκηνοῦντας ἐστεφανωμένους τοῦ
[4, 3, 10]	πάσχοιεν κακόν. (καὶ ἔδοξεν αὐτοῖς	Χειρίσοφον	μὲν ἡγεῖσθαι καὶ διαβαίνειν ἔχοντα
[4, 7, 10]	δὲ Ἀγασίας ὡς ὁρᾷ τὸν	Καλλίμαχον	ἃ ἐποίει τὸ στράτευμα πᾶν
[4, 1, 20]	(καὶ εὐθὺς ἀγαγόντες τοὺς ἀνθρώπους	ἤλεγχον	διαλαβόντες εἴ τινα εἰδεῖεν ἄλλην
[4, 7, 10]	ὡς πεντεκαίδεκα πήχεων μίαν λόγχην	ἔχον.	(οὗτοι ἐνέμενον ἐν τοῖς πολίσμασιν·
[4, 1, 1]	Τίγρητος εἶναι, καὶ ἔστιν οὕτως	ἔχον.	(τὴν δ᾽ εἰς τοὺς Καρδούχους
[4, 3, 10]	ἀριστοποιεῖσθαι. ~καὶ ἀριστῶντι τῷ Ξενοφῶντι	προσέτρεχον	δύο νεανίσκω· ᾔδεσαν γὰρ πάντες
[4, 2, 20]	ἐγγύθεν φεύγοντες ἀποφεύγειν· οὐδὲν γὰρ	εἶχον	ἄλλο ἢ τόξα καὶ σφενδόνας.
[4, 7, 1]	οἷς καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἅπαντα	εἶχον	ἀνακεκομισμένοι. (ἐπεὶ δ᾽ ἀφίκοντο πρὸς
[4, 3, 1]	καὶ ἄλκιμοι εἶναι· ὅπλα δ᾽	εἶχον	γέρρα μακρὰ καὶ λόγχας. (αἱ
[4, 8, 1]	Μακρώνων καὶ τὴν τῶν Σκυθηνῶν.	(εἶχον	δ᾽ ὑπὲρ δεξιῶν χωρίον οἷον
[4, 7, 10]	ἀλκιμώτατοι, καὶ εἰς χεῖρας ᾖσαν.	εἶχον	δὲ θώρακας λινοῦς μέχρι τοῦ
[4, 7, 10]	οἱ πολέμιοι αὐτοὺς ὄψεσθαι ἔμελλον.	εἶχον	δὲ καὶ δόρυ ὡς πεντεκαίδεκα
[4, 7, 10]	τῶν πτερύγων σπάρτα πυκνὰ ἐστραμμένα.	(εἶχον	δὲ καὶ κνημῖδας καὶ κράνη
[4, 2, 20]	(ἄριστοι δὲ καὶ τοξόται ἦσαν·	εἶχον	δὲ τόξα ἐγγὺς τριπήχη, τὰ
[4, 5, 10]	προσῇσαν πολλῷ θορύβῳ ἀμφὶ ὧν	εἶχον	διαφερόμενοι. (ἔνθα δὴ οἱ ὀπισθοφύλακες,
[4, 5, 1]	(ἔνθα δὴ μετεδίδοσαν ἀλλήλοις ὧν	εἶχον	ἕκαστοι. ἔνθα δὲ τὸ πῦρ
[4, 2, 20]	ἦν, ὥστε ἐν λάκκοις κονιατοῖς	εἶχον.	(Ξενοφῶν δὲ καὶ Χειρίσοφος διεπράξαντο
[4, 5, 1]	δὲ ὀψὲ προσιόντες ξύλα οὐκ	εἶχον.	οἱ οὖν πάλαι ἥκοντες καὶ
[4, 4, 1]	τὸ πλῆθος τῆς χιόνος. (ἐνταῦθα	εἶχον	τὰ ἐπιτήδεια ὅσα ἐστὶν ἀγαθά,
[4, 3, 1]	τέτταρα πλέθρα ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ	ἀπεῖχον·	ὁδὸς δὲ μία ὁρωμένη ἦν
[4, 1, 20]	ἄνδρας. ἐπεὶ γὰρ ἡμῖν πράγματα	παρεῖχον,	ἐνηδρεύσαμεν, ὅπερ ἡμᾶς καὶ ἀναπνεῦσαι
[4, 8, 1]	Ἕλλησι, καὶ ἀγορὰν οἵαν ἐδύναντο	παρεῖχον,	καὶ παρήγαγον ἐν τρισὶν ἡμέραις
[4, 2, 20]	αὐτοῖς τοῖς ἀναβᾶσι πολλὰ πράγματα	παρεῖχον	οἱ βάρβαροι πάλιν καταβαίνουσιν· ἐλαφροὶ
[4, 8, 20]	ἐλῄζοντο τὴν Κολχίδα. ἀγορὰν δὲ	παρεῖχον	τῷ στρατοπέδῳ Τραπεζούντιοι, καὶ ἐδέξαντό
[4, 2, 1]	ἄκρον κατέχοντες. (οἱ δ᾽ οὐ	κατεῖχον,	ἀλλὰ μαστὸς ἦν ὑπὲρ αὐτῶν
[4, 8, 20]	στάδιον τῶν αἰχμαλώτων οἱ πλεῖστοι,	δόλιχον	δὲ Κρῆτες πλείους ἢ ἑξήκοντα
[4, 7, 1]	ἑστάναι πλέον ἢ τὸν ἕνα	λόχον.	~ἔνθα δὴ Καλλίμαχος μηχανᾶταί τι·
[4, 8, 10]	διακόψαι τε οὐ ῥᾴδιον ἔσται	λόχον	ὄρθιον προσιόντα. ἄν τέ τις
[4, 3, 20]	ἐνωμοτίας ποιήσασθαι ἕκαστον τὸν ἑαυτοῦ	λόχον,	παρ᾽ ἀσπίδα παραγαγόντας τὴν ἐνωμοτίαν
[4, 7, 10]	Ἀριστώνυμον πλησίον ὄντα παρακαλέσας οὐδὲ	Εὐρύλοχον	τὸν Λουσιέα, ἑταίρους ὄντας, οὐδὲ
[4, 5, 30]	Ξενοφῶν, κοινῇ δὴ ἀνηρώτων τὸν	κώμαρχον	διὰ τοῦ περσίζοντος ἑρμηνέως τίς
[4, 5, 20]	ἔνδον τοὺς κωμήτας καὶ τὸν	κώμαρχον,	καὶ πώλους εἰς δασμὸν βασιλεῖ
[4, 5, 20]	στρατιῶται, ἐν φυλακῇ ἔχοντες τὸν	κώμαρχον	καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ ὁμοῦ
[4, 5, 30]	ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ Ξενοφῶν λαβὼν τὸν	κώμαρχον	πρὸς Χειρίσοφον ἐπορεύετο· ὅπου δὲ
[4, 5, 10]	ἐπεὶ ὀψὲ ἦν, πρὸς τὸν	κώμαρχον	συνεισέρχονται εἰς τὸ ἔρυμα σὺν
[4, 2, 1]	κατὰ ἀτριβεῖς ὁδοὺς ἐπορεύοντο ᾗ	ἔτυχον	ἕκαστοι ὄντες, καὶ ἀναβάντες ὡς
[4, 1, 20]	θάψαι ἐδυνάμεθα. ~ἀποκρίνεται ὁ Χειρίσοφος·	βλέψον,	ἔφη, πρὸς τὰ ὄρη καὶ
[4, 6, 10]	λιπεῖν τὴν ὀπισθοφυλακίαν; ἀλλὰ ἄλλους	πέμψον,	ἂν μή τινες ἐθέλοντες ἀγαθοὶ
[4, 1, 10]	ἠναγκάζοντο φεύγοντες ἅμα μάχεσθαι. καὶ	νῦν	δύο καλώ τε καὶ ἀγαθὼ
[4, 6, 10]	ἐπὶ τῶν ἄκρων· οὐδὲ γὰρ	νῦν	ἐθέλουσι καταβαίνειν εἰς τὸ ἴσον
[4, 6, 1]	τὴν τήμερον ἡμέραν, οἵ τε	νῦν	ἡμᾶς ὁρῶντες πολέμιοι θαρραλεώτεροι ἔσονται
[4, 6, 10]	ἐστιν, ἐὰν ληφθῆτε κλέπτοντες, μαστιγοῦσθαι.	νῦν	οὖν μάλα σοι καιρός ἐστιν
[4, 8, 1]	εἶπον ἐρωτήσαντος ὅτι Μάκρωνες. ἐρώτα	τοίνυν,	ἔφη, αὐτοὺς τί ἀντιτετάχαται καὶ
[4, 6, 10]	ἐπιδείκνυσθαι τὴν παιδείαν. (ἐγὼ μὲν	τοίνυν,	ἔφη ὁ Ξενοφῶν, ἕτοιμός εἰμι
[4, 5, 10]	νεοδάρτων βοῶν. (διὰ τὰς τοιαύτας	οὖν	ἀνάγκας ὑπελείποντό τινες τῶν στρατιωτῶν·
[4, 7, 1]	ἐν τῷ ἀσφαλεῖ. μετὰ τοῦτο	οὖν	ἀπῆλθον ὑπὸ τὰ δένδρα ἄνθρωποι
[4, 3, 1]	ὑπὸ βασιλέως καὶ Τισσαφέρνους. ὡς	οὖν	ἀπηλλαγμένοι τούτων ἡδέως ἐκοιμήθησαν. (ἅμα
[4, 7, 1]	ὑπὸ τῶν κυλινδομένων; τὸ λοιπὸν	οὖν	γίγνεται ὡς ἡμίπλεθρον, ὃ δεῖ
[4, 6, 1]	ὡς κάλλιστα ἀγωνιούμεθα. (ἐμοὶ μὲν	οὖν	δοκεῖ παραγγεῖλαι μὲν ἀριστοποιεῖσθαι τοῖς
[4, 1, 20]	ἢ τὴν φανεράν. ὁ μὲν	οὖν	ἕτερος οὐκ ἔφη μάλα πολλῶν
[4, 8, 20]	ὅπου ἄν τις βούληται. πῶς	οὖν,	ἔφασαν, δυνήσονται παλαίειν ἐν σκληρῷ
[4, 3, 1]	στάδια τῶν Καρδούχων. (τότε μὲν	οὖν	ηὐλίσθησαν μάλα ἡδέως καὶ τἀπιτήδεια
[4, 5, 10]	σὺν ταῖς ὑδροφόροις. (Χειρίσοφος μὲν	οὖν	καὶ ὅσοι ἐδυνήθησαν τοῦ στρατεύματος
[4, 6, 10]	κατ᾽ αὐτὴν τὴν ὁδόν· πολὺ	οὖν	κρεῖττον τοῦ ἐρήμου ὄρους καὶ
[4, 6, 10]	ἐὰν ληφθῆτε κλέπτοντες, μαστιγοῦσθαι. νῦν	οὖν	μάλα σοι καιρός ἐστιν ἐπιδείξασθαι
[4, 3, 10]	τὰ ἱμάτια πάλιν ἥκειν. εὐθὺς	οὖν	Ξενοφῶν αὐτός τε ἔσπενδε καὶ
[4, 8, 10]	ὅπως ὡς κάλλιστα ἀγωνιοῦνται. ~ἔλεξεν	οὖν	Ξενοφῶν ὅτι δοκοίη παύσαντας τὴν
[4, 6, 10]	σώματα ἀνδρῶν ἀποβάλωμεν. (τὸ μὲν	οὖν	ὄρος ἐστὶ τὸ ὁρώμενον πλέον
[4, 5, 1]	προσιόντες ξύλα οὐκ εἶχον. οἱ	οὖν	πάλαι ἥκοντες καὶ τὸ πῦρ
[4, 7, 1]	καὶ κτήνη πολλά, Χειρίσοφος μὲν	οὖν	πρὸς τοῦτο προσέβαλλεν εὐθὺς ἥκων·
[4, 3, 1]	τοὺς Καρδούχους ὄπισθεν. (ταύτην μὲν	οὖν	τὴν ἡμέραν καὶ νύκτα ἔμειναν
[4, 2, 20]	ἐκώλυον τὰς παρόδους. (ὁπότε μὲν	οὖν	τοὺς πρώτους κωλύοιεν, Ξενοφῶν ὄπισθεν
[4, 5, 30]	ἐπικύψαντα ἔδει ῥοφοῦντα πίνειν ὥσπερ	βοῦν.	καὶ τῷ κωμάρχῳ ἐδίδοσαν λαμβάνειν
[4, 2, 20]	μαστοῦ ἀφ᾽ οὗ Ξενοφῶν κατέβαινεν,	ἐκυλίνδουν	πέτρους· καὶ ἑνὸς μὲν κατέαξαν
[4, 2, 20]	τοῖς ὄπισθεν· καὶ ἀεὶ οὕτως	ἐβοήθουν	ἀλλήλοις καὶ ἰσχυρῶς ἀλλήλων ἐπεμέλοντο.
[4, 1, 1]	ὑπήκουον οὔτε ἄλλο φιλικὸν οὐδὲν	ἐποίουν.	~ἐπεὶ δὲ οἱ τελευταῖοι τῶν
[4, 2, 1]	δύναιντο, ἄλλῃ ἐπειρῶντο· καὶ ταῦτα	ἐποίουν	μέχρι σκότος ἐγένετο· ἐπεὶ δὲ
[4, 8, 10]	τῶν πολεμίων. (ταῦτα ἔδοξε, καὶ	ἐποίουν	ὀρθίους τοὺς λόχους. Ξενοφῶν δὲ
[4, 1, 10]	στρατιᾷ πάντα ἀφεῖναι. (σχολαίαν γὰρ	ἐποίουν	τὴν πορείαν πολλὰ ὄντα τὰ
[4, 6, 20]	Ἕλληνες ταῖς μαχαίραις κόπτοντες ἀχρεῖα	ἐποίουν.	(ὡς δ᾽ ἀνέβησαν, θύσαντες καὶ
[4, 8, 1]	δένδρα συνεξέκοπτον τήν τε ὁδὸν	ὡδοποίουν	ὡς διαβιβάσοντες ἐν μέσοις ἀναμεμιγμένοι
[4, 7, 10]	οἱ Ἕλληνες, εἵποντο ἀεὶ μαχούμενοι.	ᾤκουν	δὲ ἐν τοῖς ὀχυροῖς, καὶ
[4, 7, 1]	τὰ ἐπιτήδεια ἐπέλειπε· χωρία γὰρ	ᾤκουν	ἰσχυρὰ οἱ Τάοχοι, ἐν οἷς
[4, 8, 20]	πάντες ἄφρονές τε ἐγίγνοντο καὶ	ἤμουν	καὶ κάτω διεχώρει αὐτοῖς καὶ
[4, 2, 1]	ὁδῷ οἱ πολέμιοι προσέχοιεν τὸν	νοῦν	καὶ ὡς μάλιστα λάθοιεν οἱ
[4, 5, 20]	κώμας ἀσφαλὲς εἶναι τὰς τάξεις	σκηνοῦν.	καὶ Χειρίσοφος μὲν αὐτοῦ ἔμενεν,
[4, 4, 10]	τοῖς στρατηγοῖς οὐκ ἀσφαλὲς εἶναι	διασκηνοῦν,	ἀλλὰ συναγαγεῖν τὸ στράτευμα πάλιν.
[4, 8, 20]	γυμνικὸν ἐν τῷ ὄρει ἔνθαπερ	ἐσκήνουν.	εἵλοντο δὲ Δρακόντιον Σπαρτιάτην, ὃς
[4, 8, 20]	δὲ τὴν αὐτήν πως ὥραν	ἀνεφρόνουν·	τρίτῃ δὲ καὶ τετάρτῃ ἀνίσταντο
[4, 2, 10]	γιγνόμενα πάντες ἐπὶ τοὺς ὀπισθοφύλακας	ἐχώρουν.	(καὶ Ξενοφῶν μὲν σὺν τοῖς
[4, 7, 10]	ῥίπτουσαι τὰ παιδία εἶτα ἑαυτὰς	ἐπικατερρίπτουν,	καὶ οἱ ἄνδρες ὡσαύτως. ἐνταῦθα
[4, 8, 10]	μὲν καὶ Ξενοφῶν καὶ οἱ	σὺν	αὐτοῖς πελτασταὶ τῆς τῶν πολεμίων
[4, 5, 10]	(καὶ Ξενοφῶν μὲν καὶ οἱ	σὺν	αὐτῷ εἰπόντες τοῖς ἀσθενοῦσιν ὅτι
[4, 3, 20]	Χειρίσοφος μὲν ἐνέβαινε καὶ οἱ	σὺν	ἐκείνῳ· ὁ δὲ Ξενοφῶν τῶν
[4, 1, 1]	σπονδαῖς ἃς βασιλεὺς καὶ οἱ	σὺν	Κύρῳ ἀναβάντες Ἕλληνες ἐποιήσαντο, καὶ
[4, 3, 10]	τὸ δ᾽ ἥμισυ ἔτι ὑπομένειν	σὺν	Ξενοφῶντι, τὰ δὲ ὑποζύγια καὶ
[4, 3, 20]	τὰ ἄνω κατεῖχε, Λύκιος δὲ	σὺν	ὀλίγοις ἐπιχειρήσας ἐπιδιῶξαι ἔλαβε τῶν
[4, 4, 10]	στέγας. ἔνθα δὴ οἱ στρατιῶται	σὺν	πολλῇ κραυγῇ καὶ ἡδονῇ ᾖσαν
[4, 5, 30]	ἄρνεια, ἐρίφεια, χοίρεια, μόσχεια, ὀρνίθεια,	σὺν	πολλοῖς ἄρτοις τοῖς μὲν πυρίνοις
[4, 5, 30]	στεφάνοις, καὶ διακονοῦντας Ἀρμενίους παῖδας	σὺν	ταῖς βαρβαρικαῖς στολαῖς· τοῖς παισὶν
[4, 5, 10]	κώμαρχον συνεισέρχονται εἰς τὸ ἔρυμα	σὺν	ταῖς ὑδροφόροις. (Χειρίσοφος μὲν οὖν
[4, 2, 10]	Ἀρχαγόραν Ἀργεῖον φυγάδα, αὐτὸς δὲ	σὺν	τοῖς λοιποῖς ἐπορεύετο ἐπὶ τὸν
[4, 2, 10]	ὀπισθοφύλακας ἐχώρουν. (καὶ Ξενοφῶν μὲν	σὺν	τοῖς νεωτάτοις ἀνέβαινεν ἐπὶ τὸ
[4, 7, 1]	κύκλῳ. (ἐπειδὴ δὲ Ξενοφῶν ἦλθε	σὺν	τοῖς ὀπισθοφύλαξι καὶ πελτασταῖς καὶ
[4, 1, 1]	τοὺς γυμνῆτας πάντας, Ξενοφῶν δὲ	σὺν	τοῖς ὀπισθοφύλαξιν ὁπλίταις εἵπετο οὐδένα
[4, 6, 20]	Χειρίσοφος δὲ βάδην ταχὺ ἐφείπετο	σὺν	τοῖς ὁπλίταις. (οἱ δὲ πολέμιοι
[4, 8, 20]	Δρακόντιον Σπαρτιάτην, ὃς ἔφυγε παῖς	ὢν	οἴκοθεν, παῖδα ἄκων κατακανὼν ξυήλῃ
[4, 7, 10]	ἑπτὰ παρασάγγας πεντήκοντα. οὗτοι ἦσαν	ὧν	διῆλθον ἀλκιμώτατοι, καὶ εἰς χεῖρας
[4, 5, 10]	δὲ προσῇσαν πολλῷ θορύβῳ ἀμφὶ	ὧν	εἶχον διαφερόμενοι. (ἔνθα δὴ οἱ
[4, 5, 1]	βρωτόν. (ἔνθα δὴ μετεδίδοσαν ἀλλήλοις	ὧν	εἶχον ἕκαστοι. ἔνθα δὲ τὸ
[4, 7, 1]	δασὺ πίτυσι διαλειπούσαις μεγάλαις, ἀνθ᾽	ὧν	ἑστηκότες ἄνδρες τί ἂν πάσχοιεν
[4, 8, 10]	αὐτοῖς καὶ τὸ Ἀρκαδικὸν ὁπλιτικόν,	ὧν	ἦρχε Κλεάνωρ ὁ Ὀρχομένιος. (οἱ
[4, 8, 10]	δὲ κατὰ τὸ Ἀρκαδικὸν πελτασταί,	ὧν	ἦρχεν Αἰσχίνης ὁ Ἀκαρνάν, νομίσαντες
[4, 7, 10]	ὅσον ξυήλην Λακωνικήν, ᾧ ἔσφαττον	ὧν	κρατεῖν δύναιντο, καὶ ἀποτεμόντες ἂν
[4, 1, 1]	χαλκώμασι παμπόλλοις κατεσκευασμέναι αἱ οἰκίαι,	ὧν	οὐδὲν ἔφερον οἱ Ἕλληνες, οὐδὲ
[4, 3, 1]	(αἱ δὲ ὄχθαι αὗται ἐφ᾽	ὧν	παρατεταγμένοι οὗτοι ἦσαν τρία ἢ
[4, 1, 1]	Χειρίσοφος μὲν ἡγεῖτο τοῦ στρατεύματος	λαβὼν	τὸ ἀμφ᾽ αὑτὸν καὶ τοὺς
[4, 5, 30]	~τῇ δ᾽ ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ Ξενοφῶν	λαβὼν	τὸν κώμαρχον πρὸς Χειρίσοφον ἐπορεύετο·
[4, 3, 20]	ὁ δὲ Ξενοφῶν τῶν ὀπισθοφυλάκων	λαβὼν	τοὺς εὐζωνοτάτους ἔθει ἀνὰ κράτος
[4, 5, 20]	λοχαγὸς ἐκέλευσεν ἀφιέναι ἑαυτόν· καὶ	λαβὼν	τοὺς εὐζώνους, θέων ἐπὶ τὴν
[4, 7, 20]	καὶ Λύκιον καὶ τοὺς ἱππέας	ἀναλαβὼν	παρεβοήθει· καὶ τάχα δὴ ἀκούουσι
[4, 4, 10]	οὐκ ἔφη ἰδεῖν, ἄνδρα δὲ	συλλαβὼν	ἧκεν ἄγων ἔχοντα τόξον Περσικὸν
[4, 1, 20]	καὶ οὗτος) ἔφη ἐθέλειν πορεύεσθαι	προσλαβὼν	ἐθελοντὰς ἐκ παντὸς τοῦ στρατεύματος·
[4, 1, 20]	ἕτερος οὐκ ἔφη μάλα πολλῶν	φόβων	προσαγομένων· ἐπεὶ δὲ οὐδὲν ὠφέλιμον
[4, 7, 10]	καὶ πρόβατα. (ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν διὰ	Χαλύβων	σταθμοὺς ἑπτὰ παρασάγγας πεντήκοντα. οὗτοι
[4, 4, 10]	ἰδεῖν, ἄνδρα δὲ συλλαβὼν ἧκεν	ἄγων	ἔχοντα τόξον Περσικὸν καὶ φαρέτραν
[4, 5, 30]	(καὶ αὐτὸν τότε μὲν ᾤχετο	ἄγων	ὁ Ξενοφῶν πρὸς τοὺς ἑαυτοῦ
[4, 6, 1]	σταδίους, ἵνα μὴ κατὰ κέρας	ἄγων	πλησιάσῃ τοῖς πολεμίοις· παρήγγειλε δὲ
[4, 5, 30]	καὶ τῶν ἄλλων στρατηγῶν καὶ	λοχαγῶν	ἔδωκεν ἑκάστῳ πῶλον. (ἦσαν δ᾽
[4, 2, 1]	τῇ εἰσόδῳ. (ἔνιοι δὲ τῶν	λοχαγῶν,	εἰ μὴ ταύτῃ δύναιντο, ἄλλῃ
[4, 7, 1]	ἡ ἡγεμονία ἦν τῶν ὀπισθοφυλάκων	λοχαγῶν	ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ· οἱ δὲ
[4, 8, 1]	πελταστῶν ἀνὴρ Ἀθήνησι φάσκων δεδουλευκέναι,	λέγων	ὅτι γιγνώσκοι τὴν φωνὴν τῶν
[4, 5, 10]	τέχνῃ καὶ μηχανῇ μὴ ἀπολείπεσθαι,	λέγων	ὅτι ἕπονται πολλοὶ πολέμιοι συνειλεγμένοι,
[4, 5, 20]	ἐποιήσατο καὶ θαρρεῖν αὐτὸν ἐκέλευε	λέγων	ὅτι οὔτε τῶν τέκνων στερήσοιτο
[4, 5, 30]	πώλων λαμβάνει, καὶ τῶν ἄλλων	στρατηγῶν	καὶ λοχαγῶν ἔδωκεν ἑκάστῳ πῶλον.
[4, 2, 1]	φανερὰν ὁδόν· ἄλλοι δὲ τῶν	στρατηγῶν	κατὰ ἀτριβεῖς ὁδοὺς ἐπορεύοντο ᾗ
[4, 8, 10]	ἂν βούλωνται· ἐὰν δὲ ἐπ᾽	ὀλίγων	τεταγμένοι ὦμεν, οὐδὲν ἂν εἴη
[4, 7, 10]	τοῦ ἤτρου, ἀντὶ δὲ τῶν	πτερύγων	σπάρτα πυκνὰ ἐστραμμένα. (εἶχον δὲ
[4, 3, 20]	ποιεῖν ὅ τι ἂν παραγγέλλῃ.	(ἰδὼν	δ᾽ αὐτοὺς διαβαίνοντας Ξενοφῶν πέμψας
[4, 7, 10]	δὴ καὶ Αἰνείας Στυμφάλιος λοχαγὸς	ἰδών	τινα θέοντα ὡς ῥίψοντα ἑαυτὸν
[4, 6, 10]	ἐστὲ τῶν ὁμοίων εὐθὺς ἐκ	παίδων	κλέπτειν μελετᾶν, καὶ οὐκ αἰσχρὸν
[4, 2, 20]	δὲ τοξεύματα ἐχώρει διὰ τῶν	ἀσπίδων	καὶ διὰ τῶν θωράκων. ἐχρῶντο
[4, 2, 10]	διελέγετο αὐτοῖς δι᾽ ἑρμηνέως περὶ	σπονδῶν	καὶ τοὺς νεκροὺς ἀπῄτει. (οἱ
[4, 5, 10]	τοῦ ψύχους τοὺς δακτύλους τῶν	ποδῶν	ἀποσεσηπότες. (ἦν δὲ τοῖς μὲν
[4, 5, 10]	τῶν ὀφθαλμῶν ἐπορεύετο, τῶν δὲ	ποδῶν	εἴ τις κινοῖτο καὶ μηδέποτε
[4, 6, 10]	ἀμαχεὶ μᾶλλον ἂν τὰ πρὸ	ποδῶν	ὁρᾐη τις ἢ μεθ᾽ ἡμέραν
[4, 5, 1]	καὶ τῶν ὑποζυγίων καὶ τῶν	ἀνδραπόδων	πολλὰ ἀπώλετο καὶ τῶν στρατιωτῶν
[4, 8, 10]	οὓς ὁρᾶτε μόνοι ἔτι ἡμῖν	ἐμποδὼν	τὸ μὴ ἤδη εἶναι ἔνθα
[4, 5, 20]	ἑαυτόν· καὶ λαβὼν τοὺς εὐζώνους,	θέων	ἐπὶ τὴν κώμην ἣν εἰλήχει
[4, 1, 20]	οἶδα ὅτι ἕψονται πολλοὶ τῶν	νέων	ἐμοῦ ἡγουμένου. (ἐκ τούτου ἐρωτῶσιν
[4, 3, 10]	αὐτῶν ἀντιπαρῇσαν αἱ τάξεις τῶν	ἱππέων.	ἐπειδὴ δὲ ἦσαν κατὰ τὴν
[4, 3, 20]	ὁ τὴν τάξιν ἔχων τῶν	ἱππέων	καὶ Αἰσχίνης ὁ τὴν τάξιν
[4, 3, 1]	ταῖς ὄχθαις παρατεταγμένους ἄνω τῶν	ἱππέων	ὡς κωλύσοντας εἰς τὴν Ἀρμενίαν
[4, 8, 20]	οἰκουμένην ἐν τῷ Εὐξείνῳ Πόντῳ,	Σινωπέων	ἀποικίαν, ἐν τῇ Κόλχων χώρᾳ.
[4, 1, 1]	ἄγκεσί τε καὶ μυχοῖς τῶν	ὀρέων.	(ἔνθα δὴ οἱ μὲν Καρδοῦχοι
[4, 1, 10]	πολλὰ ἔκαιον κύκλῳ ἐπὶ τῶν	ὀρέων	καὶ συνεώρων ἀλλήλους. (ἅμα δὲ
[4, 3, 1]	ἰδόντες πεδίον· ἀπεῖχε δὲ τῶν	ὀρέων	ὁ ποταμὸς ἓξ ἢ ἑπτὰ
[4, 1, 1]	δὴ τοῖς στρατηγοῖς διὰ τῶν	ὀρέων	πορευτέον εἶναι. (ἤκουον γὰρ τῶν
[4, 5, 1]	τοὺς ἀνθρώπους. (ἔνθα δὴ τῶν	μάντεών	τις εἶπε σφαγιάσασθαι τῷ ἀνέμῳ,
[4, 7, 10]	δὲ καὶ δόρυ ὡς πεντεκαίδεκα	πήχεων	μίαν λόγχην ἔχον. (οὗτοι ἐνέμενον
[4, 1, 20]	(Ἀρκὰς) καὶ Ἀγασίας Στυμφάλιος (Ἀρκάς)	ἀντιστασιάζων	δὲ αὐτοῖς Καλλίμαχος Παρράσιος (Ἀρκὰς
[4, 7, 20]	τοὺς ἀεὶ βοῶντας καὶ πολλῷ	μείζων	ἐγίγνετο ἡ βοὴ ὅσῳ δὴ
[4, 8, 1]	ποταμόν, εἰς ὃν ἐνέβαλλεν ὁ	ὁρίζων,	δι᾽ οὗ ἔδει διαβῆναι. ἦν
[4, 6, 20]	καὶ εἰς κώμας πολλῶν καὶ	ἀγαθῶν	γεμούσας ἦλθον. ~ἐκ δὲ τούτων
[4, 7, 1]	πάσχοιεν ἢ ὑπὸ τῶν φερομένων	λίθων	ἢ ὑπὸ τῶν κυλινδομένων; τὸ
[4, 7, 20]	ἑαυτῶν πολεμίας χώρας ἄγοι αὐτούς.	~ἐλθὼν	δ᾽ ἐκεῖνος λέγει ὅτι ἄξει
[4, 1, 10]	εὐθὺς ὥσπερ εἶχεν ὁ Ξενοφῶν	ἐλθὼν	πρὸς τὸν Χειρίσοφον ᾐτιᾶτο αὐτὸν
[4, 5, 1]	ἄνεμος βορρᾶς ἐναντίος ἔπνει παντάπασιν	ἀποκαίων	πάντα καὶ πηγνὺς τοὺς ἀνθρώπους.
[4, 2, 1]	τοὺς δὲ ἡμίσεις ὄπισθεν τῶν	ὑποζυγίων	ἔταξε. ~πορευόμενοι δ᾽ ἐντυγχάνουσι λόφῳ
[4, 5, 10]	καὶ τὰ μὴ δυνάμενα τῶν	ὑποζυγίων	ἥρπαζον καὶ ἀλλήλοις ἐμάχοντο περὶ
[4, 5, 1]	βάθος ὀργυιά· ὥστε καὶ τῶν	ὑποζυγίων	καὶ τῶν ἀνδραπόδων πολλὰ ἀπώλετο
[4, 3, 30]	τεταγμένων ᾤχοντο ἐπιμελόμενοι οἱ μὲν	ὑποζυγίων,	οἱ δὲ σκευῶν, οἱ δ᾽
[4, 5, 30]	πόδας τῶν ἵππων καὶ τῶν	ὑποζυγίων	σακία περιειλεῖν, ὅταν διὰ τῆς
[4, 1, 10]	τῶν Ἑλλήνων ἔδοξε τῶν τε	ὑποζυγίων	τὰ ἀναγκαῖα καὶ δυνατώτατα ἔχοντας
[4, 5, 20]	τε οἰκίαν αὐτοῦ ἀντεμπλήσαντες τῶν	ἐπιτηδείων	ἀπίασιν, ἢν ἀγαθόν τι τῷ
[4, 4, 1]	κώμας πέριξ πολλὰς πολλῶν τῶν	ἐπιτηδείων	μεστάς. (στρατοπεδευομένων δ᾽ αὐτῶν γίγνεται
[4, 7, 20]	τὰ εἴκοσιν. (ἐπειδὴ δὲ βοὴ	πλείων	τε ἐγίγνετο καὶ ἐγγύτερον καὶ
[4, 7, 20]	μέγαν. (ἐνταῦθα ἀνετίθεσαν δερμάτων πλῆθος	ὠμοβοείων	καὶ βακτηρίας καὶ τὰ αἰχμάλωτα
[4, 7, 20]	ἐνέδραν ποιησάμενοι, καὶ γέρρα ἔλαβον	δασειῶν	βοῶν ὠμοβόεια ἀμφὶ τὰ εἴκοσιν.
[4, 5, 1]	βουλιμιῶσι κἄν τι φάγωσιν ἀναστήσονται,	περιιὼν	περὶ τὰ ὑποζύγια, εἴ πού
[4, 5, 30]	χιόνος ἄγωσιν· ἄνευ γὰρ τῶν	σακίων	κατεδύοντο μέχρι τῆς γαστρός. ~ἐπεὶ
[4, 1, 1]	Χειρίσοφος πρίν τινας αἰσθέσθαι τῶν	πολεμίων·	ἔπειτα δ᾽ ὑφηγεῖτο· ἐφείπετο δὲ
[4, 8, 10]	τοὺς ἐσχάτους λόχους γενέσθαι τῶν	πολεμίων	κεράτων· καὶ οὕτως ἐσόμεθα τῆς
[4, 3, 30]	ποταμοῦ ὅτι τάχιστα. (τῶν δὲ	πολεμίων	οἱ μέν τινες αἰσθόμενοι πάλιν
[4, 6, 10]	ἢ ὁμαλὲς ἔνθεν καὶ ἔνθεν	πολεμίων	ὄντων, καὶ νύκτωρ ἀμαχεὶ μᾶλλον
[4, 2, 10]	τῆς ὁδοῦ κατειλημμένῳ ὑπὸ τῶν	πολεμίων,	οὓς ἢ ἀποκόψαι ἦν ἀνάγκη
[4, 5, 10]	τῶν στρατιωτῶν. (ἐφείποντο δὲ τῶν	πολεμίων	συνειλεγμένοι τινὲς καὶ τὰ μὴ
[4, 8, 10]	ἀναβῆναι, οὐδεὶς μηκέτι μείνῃ τῶν	πολεμίων.	(ταῦτα ἔδοξε, καὶ ἐποίουν ὀρθίους
[4, 6, 20]	τὰ ἄκρα ἐπῇσαν. (τῶν δὲ	πολεμίων	τὸ μὲν πολὺ ἔμενεν ἐπὶ
[4, 8, 10]	σὺν αὐτοῖς πελτασταὶ τῆς τῶν	πολεμίων	φάλαγγος ἔξω γενόμενοι ἐπορεύοντο· (οἱ
[4, 8, 10]	οὕτως ἐσόμεθα τῆς τε τῶν	πολεμίων	φάλαγγος ἔξω (οἱ ἔσχατοι λόχοι)
[4, 3, 20]	ἔκβασιν τὴν εἰς τὰ τῶν	Ἀρμενίων	ὄρη, προσποιούμενος ταύτῃ διαβὰς ἀποκλείσειν
[4, 8, 1]	τῶν Σκυθηνῶν. (εἶχον δ᾽ ὑπὲρ	δεξιῶν	χωρίον οἷον χαλεπώτατον καὶ ἐξ
[4, 6, 10]	τοὺς Λακεδαιμονίους ὅσοι ἐστὲ τῶν	ὁμοίων	εὐθὺς ἐκ παίδων κλέπτειν μελετᾶν,
[4, 7, 20]	ἑσπέρα ἐγένετο, ᾤχετο τῆς νυκτὸς	ἀπιών.	~ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν οἱ Ἕλληνες
[4, 8, 10]	ὀρθίους τοὺς λόχους. Ξενοφῶν δὲ	ἀπιὼν	ἐπὶ τὸ εὐώνυμον ἀπὸ τοῦ
[4, 5, 20]	ἔμπροσθεν οὐχ ὑποχωροῖεν. ~ὁ δὲ	παριὼν	καὶ παραπέμπων τῶν πελταστῶν τοὺς
[4, 8, 20]	πολλὰ ἦν αὐτόθι, καὶ τῶν	κηρίων	ὅσοι ἔφαγον τῶν στρατιωτῶν πάντες
[4, 1, 10]	ἐπετίθεντο, καὶ στενῶν ὄντων τῶν	χωρίων	ἐγγὺς προσιόντες ἐτόξευον καὶ ἐσφενδόνων·
[4, 3, 10]	γυναῖκα καὶ παιδίσκας ὥσπερ μαρσίπους	ἱματίων	κατατιθεμένους ἐν πέτρᾳ ἀντρώδει. (ἰδοῦσι
[4, 4, 10]	(νυκτερευόντων δ᾽ αὐτῶν ἐνταῦθα ἐπιπίπτει	χιὼν	ἄπλετος, ὥστε ἀπέκρυψε καὶ τὰ
[4, 4, 10]	κατακειμένων γὰρ ἀλεεινὸν ἦν ἡ	χιὼν	ἐπιπεπτωκυῖα ὅτῳ μὴ παραρρυείη. (ἐπεὶ
[4, 4, 10]	καὶ τὰ ὑποζύγια συνεπόδισεν ἡ	χιών·	καὶ πολὺς ὄκνος ἦν ἀνίστασθαι·
[4, 4, 1]	δ᾽ αὐτῶν γίγνεται τῆς νυκτὸς	χιὼν	πολλή· καὶ ἕωθεν ἔδοξε διασκηνῆσαι
[4, 8, 20]	ἔφυγε παῖς ὢν οἴκοθεν, παῖδα	ἄκων	κατακανὼν ξυήλῃ πατάξας, δρόμου τ᾽
[4, 5, 1]	τῶν ἀνθρώπων ἐβουλιμίασαν. Ξενοφῶν δ᾽	ὀπισθοφυλακῶν	καὶ καταλαμβάνων τοὺς πίπτοντας τῶν
[4, 3, 20]	ἐκείνῳ· ὁ δὲ Ξενοφῶν τῶν	ὀπισθοφυλάκων	λαβὼν τοὺς εὐζωνοτάτους ἔθει ἀνὰ
[4, 7, 1]	Ἀριστώνυμος Μεθυδριεὺς καὶ οὗτοι τῶν	ὀπισθοφυλάκων	λοχαγοὶ ὄντες, καὶ ἄλλοι δέ,
[4, 7, 1]	γὰρ ἡ ἡγεμονία ἦν τῶν	ὀπισθοφυλάκων	λοχαγῶν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ· οἱ
[4, 2, 1]	χωρίον. Ξενοφῶν δὲ ἔχων τῶν	ὀπισθοφυλάκων	τοὺς ἡμίσεις ἐπορεύετο ᾗπερ οἱ
[4, 2, 20]	τῶν ἀσπίδων καὶ διὰ τῶν	θωράκων.	ἐχρῶντο δὲ αὐτοῖς οἱ Ἕλληνες,
[4, 7, 1]	οὖν πρὸς τοῦτο προσέβαλλεν εὐθὺς	ἥκων·	ἐπειδὴ δὲ ἡ πρώτη τάξις
[4, 5, 30]	ταύτῃ ἵπποι μείονες μὲν τῶν	Περσικῶν,	θυμοειδέστεροι δὲ πολύ. ἐνταῦθα δὴ
[4, 8, 1]	Ξενοφῶντι τῶν πελταστῶν ἀνὴρ Ἀθήνησι	φάσκων	δεδουλευκέναι, λέγων ὅτι γιγνώσκοι τὴν
[4, 8, 10]	ἡ φάλαγξ ὑπὸ ἁθρόων καὶ	βελῶν	καὶ ἀνθρώπων πολλῶν ἐμπεσόντων· εἰ
[4, 2, 20]	οὕτως ἐβοήθουν ἀλλήλοις καὶ ἰσχυρῶς	ἀλλήλων	ἐπεμέλοντο. (ἦν δὲ καὶ ὁπότε
[4, 2, 10]	ἀνάγκη ἢ διεζεῦχθαι ἀπὸ τῶν	ἄλλων	Ἑλλήνων. καὶ αὐτοὶ μὲν ἂν
[4, 5, 30]	τῶν πώλων λαμβάνει, καὶ τῶν	ἄλλων	στρατηγῶν καὶ λοχαγῶν ἔδωκεν ἑκάστῳ
[4, 5, 10]	στρατεύματος ἐνταῦθα ἐστρατοπεδεύσαντο, τῶν δ᾽	ἄλλων	στρατιωτῶν οἱ μὴ δυνάμενοι διατελέσαι
[4, 8, 10]	ἁθρόων καὶ βελῶν καὶ ἀνθρώπων	πολλῶν	ἐμπεσόντων· εἰ δέ πῃ τοῦτο
[4, 6, 20]	τὸ πεδίον, καὶ εἰς κώμας	πολλῶν	καὶ ἀγαθῶν γεμούσας ἦλθον. ~ἐκ
[4, 8, 10]	ὁρῶσιν. (ἔπειτα ἢν μὲν ἐπὶ	πολλῶν	τεταγμένοι προσάγωμεν, περιττεύσουσιν ἡμῶν οἱ
[4, 1, 10]	ἐπιτήδεια ἔδει πορίζεσθαι καὶ φέρεσθαι	πολλῶν	τῶν ἀνθρώπων ὄντων. δόξαν δὲ
[4, 4, 1]	βασίλεια καὶ κώμας πέριξ πολλὰς	πολλῶν	τῶν ἐπιτηδείων μεστάς. (στρατοπεδευομένων δ᾽
[4, 1, 20]	οὖν ἕτερος οὐκ ἔφη μάλα	πολλῶν	φόβων προσαγομένων· ἐπεὶ δὲ οὐδὲν
[4, 5, 30]	τῆς πορείας· αὐτὸς δὲ τῶν	πώλων	λαμβάνει, καὶ τῶν ἄλλων στρατηγῶν
[4, 7, 20]	τὰ αἰχμάλωτα γέρρα, καὶ ὁ	ἡγεμὼν	αὐτός τε κατέτεμνε τὰ γέρρα
[4, 8, 10]	ἂν εἴη θαυμαστὸν εἰ διακοπείη	ἡμῶν	ἡ φάλαγξ ὑπὸ ἁθρόων καὶ
[4, 8, 10]	ἐπὶ πολλῶν τεταγμένοι προσάγωμεν, περιττεύσουσιν	ἡμῶν	οἱ πολέμιοι καὶ τοῖς περιττοῖς
[4, 8, 10]	καὶ ὀρθίους ἄγοντες οἱ κράτιστοι	ἡμῶν	πρῶτοι προσίασιν, ᾗ τε ἂν
[4, 1, 10]	(εἰς δὲ τὴν ὑστεραίαν γίγνεται	χειμὼν	πολύς, ἀναγκαῖον δ᾽ ἦν πορεύεσθαι·
[4, 2, 1]	ὄντες, καὶ ἀναβάντες ὡς ἐδύναντο	ἀνίμων	ἀλλήλους τοῖς δόρασι. (καὶ οὗτοι
[4, 5, 10]	μέλαν τι ἔχων πρὸ τῶν	ὀφθαλμῶν	ἐπορεύετο, τῶν δὲ ποδῶν εἴ
[4, 5, 1]	ἐβουλιμίασαν. Ξενοφῶν δ᾽ ὀπισθοφυλακῶν καὶ	καταλαμβάνων	τοὺς πίπτοντας τῶν ἀνθρώπων ἠγνόει
[4, 8, 20]	παῖς ὢν οἴκοθεν, παῖδα ἄκων	κατακανὼν	ξυήλῃ πατάξας, δρόμου τ᾽ ἐπιμεληθῆναι
[4, 5, 30]	ἐδέχετο, ὅπου δέ τινα τῶν	συγγενῶν	ἴδοι, πρὸς ἑαυτὸν ἀεὶ ἐλάμβανεν.
[4, 3, 30]	(πολλοὶ γὰρ καὶ τῶν μένειν	τεταγμένων	ᾤχοντο ἐπιμελόμενοι οἱ μὲν ὑποζυγίων,
[4, 1, 10]	στρατηγοί, εἴ τι εὑρίσκοιεν τῶν	εἰρημένων	μὴ ἀφειμένον, ἀφῃροῦντο, οἱ δ᾽
[4, 4, 10]	καὶ πολὺς ὄκνος ἦν ἀνίστασθαι·	κατακειμένων	γὰρ ἀλεεινὸν ἦν ἡ χιὼν
[4, 1, 20]	οὐκ ἔφη μάλα πολλῶν φόβων	προσαγομένων·	ἐπεὶ δὲ οὐδὲν ὠφέλιμον ἔλεγεν,
[4, 7, 1]	φερομένων λίθων ἢ ὑπὸ τῶν	κυλινδομένων;	τὸ λοιπὸν οὖν γίγνεται ὡς
[4, 1, 1]	πορευτέον εἶναι. (ἤκουον γὰρ τῶν	ἁλισκομένων	ὅτι εἰ διέλθοιεν τὰ Καρδούχεια
[4, 6, 10]	ἡγεμόνας· οἱ γὰρ γυμνῆτες τῶν	ἑπομένων	ἡμῖν κλωπῶν ἔλαβόν τινας ἐνεδρεύσαντες·
[4, 7, 1]	ἂν πάσχοιεν ἢ ὑπὸ τῶν	φερομένων	λίθων ἢ ὑπὸ τῶν κυλινδομένων;
[4, 4, 1]	πολλὰς πολλῶν τῶν ἐπιτηδείων μεστάς.	(στρατοπεδευομένων	δ᾽ αὐτῶν γίγνεται τῆς νυκτὸς
[4, 3, 10]	τὴν διάβασιν ὡς τέτταρες στάδιοι.	(πορευομένων	δ᾽ αὐτῶν ἀντιπαρῇσαν αἱ τάξεις
[4, 5, 1]	τι ἐμφάγοιεν, ἀνίσταντο καὶ ἐπορεύοντο.	πορευομένων	δὲ Χειρίσοφος μὲν ἀμφὶ κνέφας
[4, 1, 1]	ἐδόκει εἶναι μή τις ἄνω	πορευομένων	ἐκ τοῦ ὄπισθεν ἐπίσποιτο. (καὶ
[4, 4, 1]	ἀσταφίδας, ὄσπρια παντοδαπά. τῶν δὲ	ἀποσκεδαννυμένων	τινὲς ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου ἔλεγον
[4, 8, 20]	πολλοὶ γὰρ κατέβησαν καὶ ἅτε	θεωμένων	τῶν ἑταίρων πολλὴ φιλονικία ἐγίγνετο.
[4, 1, 10]	οἱ πολέμιοι ἰσχυρῶς ἐπετίθεντο, καὶ	στενῶν	ὄντων τῶν χωρίων ἐγγὺς προσιόντες
[4, 8, 1]	τῶν Μακρώνων καὶ τὴν τῶν	Σκυθηνῶν.	(εἶχον δ᾽ ὑπὲρ δεξιῶν χωρίον
[4, 7, 10]	τεττάρων πλέθρων. ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν διὰ	Σκυθηνῶν	σταθμοὺς τέτταρας παρασάγγας εἴκοσι διὰ
[4, 6, 20]	πεδίου οἱ μὲν πελτασταὶ τῶν	Ἑλλήνων	δρόμῳ ἔθεον πρὸς τοὺς παρατεταγμένους,
[4, 1, 10]	τοῖς στρατηγοῖς καὶ λοχαγοῖς τῶν	Ἑλλήνων	ἔδοξε τῶν τε ὑποζυγίων τὰ
[4, 3, 30]	πολλοὶ καὶ πέραν ὄντων τῶν	Ἑλλήνων	ἔτι φανεροὶ ἦσαν φεύγοντες. (οἱ
[4, 7, 20]	ἕνεκα ἔλθοι, οὐ τῆς τῶν	Ἑλλήνων	εὐνοίας. (καὶ ἀφικνοῦνται ἐπὶ τὸ
[4, 2, 10]	ἢ διεζεῦχθαι ἀπὸ τῶν ἄλλων	Ἑλλήνων.	καὶ αὐτοὶ μὲν ἂν ἐπορεύθησαν
[4, 3, 20]	ἐκπώματα. (καὶ τὰ σκευοφόρα τῶν	Ἑλλήνων	καὶ ὁ ὄχλος ἀκμὴν διέβαινε,
[4, 1, 10]	~ἐπεὶ δὲ οἱ τελευταῖοι τῶν	Ἑλλήνων	κατέβαινον εἰς τὰς κώμας ἀπὸ
[4, 2, 20]	δὲ τοῖς ὄπισθεν ἐπιθοῖντο, Χειρίσοφος	ἐκβαίνων	καὶ πειρώμενος ἀνωτέρω γίγνεσθαι τῶν
[4, 2, 20]	τοὺς πρώτους κωλύοιεν, Ξενοφῶν ὄπισθεν	ἐκβαίνων	πρὸς τὰ ὄρη ἔλυε τὴν
[4, 8, 20]	οἰκούντων, καὶ ξένια καὶ παρ᾽	ἐκείνων	ἦλθον βόες. (μετὰ δὲ τοῦτο
[4, 5, 20]	ἐκέλευε λέγων ὅτι οὔτε τῶν	τέκνων	στερήσοιτο τήν τε οἰκίαν αὐτοῦ
[4, 3, 10]	(οἱ δὲ πολέμιοι ἐτόξευον καὶ	ἐσφενδόνων·	(ἀλλ᾽ οὔπω ἐξικνοῦντο· ἐπεὶ δὲ
[4, 1, 10]	χωρίων ἐγγὺς προσιόντες ἐτόξευον καὶ	ἐσφενδόνων·	ὥστε ἠναγκάζοντο οἱ Ἕλληνες ἐπιδιώκοντες
[4, 3, 1]	ἔχοντες καὶ πολλὰ τῶν παρεληλυθότων	πόνων	μνημονεύοντες. ἑπτὰ γὰρ ἡμέρας ὅσασπερ
[4, 8, 1]	ποταμὸν ὃς ὥριζε τὴν τῶν	Μακρώνων	καὶ τὴν τῶν Σκυθηνῶν. (εἶχον
[4, 8, 1]	δ᾽ ἐπορεύθησαν οἱ Ἕλληνες διὰ	Μακρώνων	σταθμοὺς τρεῖς παρασάγγας δέκα. τῇ
[4, 5, 10]	καρβάτιναι πεποιημέναι ἐκ τῶν νεοδάρτων	βοῶν.	(διὰ τὰς τοιαύτας οὖν ἀνάγκας
[4, 7, 20]	ποιησάμενοι, καὶ γέρρα ἔλαβον δασειῶν	βοῶν	ὠμοβόεια ἀμφὶ τὰ εἴκοσιν. (ἐπειδὴ
[4, 3, 20]	φεύγοντας, εἵποντο· οἱ δὲ στρατιῶται	ἐβόων	μὴ ἀπολείπεσθαι, ἀλλὰ συνεκβαίνειν ἐπὶ
[4, 8, 10]	διακοπείη ἡμῶν ἡ φάλαγξ ὑπὸ	ἁθρόων	καὶ βελῶν καὶ ἀνθρώπων πολλῶν
[4, 1, 10]	παιδὸς ἐπιθυμήσας ἢ γυναικὸς τῶν	εὐπρεπῶν.	καὶ ταύτην μὲν τὴν ἡμέραν
[4, 6, 1]	ἐκεῖνος τῆς νυκτὸς ἀποδρὰς ᾤχετο	καταλιπὼν	τὸν υἱόν. τοῦτό γε δὴ
[4, 5, 20]	ὑποχωροῖεν. ~ὁ δὲ παριὼν καὶ	παραπέμπων	τῶν πελταστῶν τοὺς ἰσχυροτάτους ἐκέλευε
[4, 5, 30]	κώμαρχος περὶ τοὺς πόδας τῶν	ἵππων	καὶ τῶν ὑποζυγίων σακία περιειλεῖν,
[4, 6, 10]	γὰρ γυμνῆτες τῶν ἑπομένων ἡμῖν	κλωπῶν	ἔλαβόν τινας ἐνεδρεύσαντες· τούτων καὶ
[4, 5, 1]	διὰ χιόνος, καὶ πολλοὶ τῶν	ἀνθρώπων	ἐβουλιμίασαν. Ξενοφῶν δ᾽ ὀπισθοφυλακῶν καὶ
[4, 5, 1]	καὶ καταλαμβάνων τοὺς πίπτοντας τῶν	ἀνθρώπων	ἠγνόει ὅ τι τὸ πάθος
[4, 8, 1]	ὅτι γιγνώσκοι τὴν φωνὴν τῶν	ἀνθρώπων.	καὶ οἶμαι, ἔφη, ἐμὴν ταύτην
[4, 1, 10]	πορίζεσθαι καὶ φέρεσθαι πολλῶν τῶν	ἀνθρώπων	ὄντων. δόξαν δὲ ταῦτα ἐκήρυξαν
[4, 1, 20]	ὁρᾷς ὀρθία, καὶ ἐπὶ ταύτῃ	ἀνθρώπων	ὁρᾶν ἔξεστί σοι ὄχλον τοσοῦτον,
[4, 8, 10]	ὑπὸ ἁθρόων καὶ βελῶν καὶ	ἀνθρώπων	πολλῶν ἐμπεσόντων· εἰ δέ πῃ
[4, 4, 20]	δὲ καὶ ἀπέθανόν τινες τῶν	βαρβάρων	καὶ ἵπποι ἥλωσαν εἰς εἴκοσι
[4, 7, 10]	ἀφίκοντο ἐπὶ Ἅρπασον ποταμόν, εὖρος	τεττάρων	πλέθρων. ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν διὰ Σκυθηνῶν
[4, 6, 10]	λάβωμεν, ὡς ἐλάχιστα δὲ σώματα	ἀνδρῶν	ἀποβάλωμεν. (τὸ μὲν οὖν ὄρος
[4, 7, 1]	ἄλλοι δέ, ἐφέστασαν ἔξω τῶν	δένδρων·	οὐ γὰρ ἦν ἀσφαλῶς ἐν
[4, 3, 1]	πρώτου. καὶ ἀπιόντες ἀπὸ τῶν	ἱερῶν	οἱ στρατηγοὶ καὶ λοχαγοὶ παρήγγελλον
[4, 7, 20]	λέγει ὅτι ἄξει αὐτοὺς πέντε	ἡμερῶν	εἰς χωρίον ὅθεν ὄψονται θάλατταν·
[4, 7, 10]	ἐπὶ Ἅρπασον ποταμόν, εὖρος τεττάρων	πλέθρων.	ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν διὰ Σκυθηνῶν σταθμοὺς
[4, 3, 30]	οἱ δὲ σκευῶν, οἱ δ᾽	ἑταιρῶν)	ἐνταῦθα δὴ ἐπέκειντο θρασέως καὶ
[4, 8, 20]	κατέβησαν καὶ ἅτε θεωμένων τῶν	ἑταίρων	πολλὴ φιλονικία ἐγίγνετο. (ἔθεον δὲ
[4, 5, 1]	δὲ εἶπέ τις αὐτῷ τῶν	ἐμπείρων	ὅτι σαφῶς βουλιμιῶσι κἄν τι
[4, 6, 10]	ἐν τῷ ὁμοίῳ ἐπὶ τῶν	ἄκρων·	οὐδὲ γὰρ νῦν ἐθέλουσι καταβαίνειν
[4, 4, 10]	σησάμινον καὶ ἀμυγδάλινον ἐκ τῶν	πικρῶν	καὶ τερμίνθινον. ἐκ δὲ τῶν
[4, 3, 20]	ὀλίγοις ἐπιχειρήσας ἐπιδιῶξαι ἔλαβε τῶν	σκευοφόρων	τὰ ὑπολειπόμενα καὶ μετὰ τούτων
[4, 7, 10]	προδρομῆς πλέον ἢ δέκα ἅμαξαι	πετρῶν	ἀνηλίσκοντο. (ὁ δὲ Ἀγασίας ὡς
[4, 7, 10]	καὶ ἀμφότεροι ᾤχοντο κατὰ τῶν	πετρῶν	φερόμενοι καὶ ἀπέθανον. ἐντεῦθεν ἄνθρωποι
[4, 3, 20]	πελταστῶν τῶν ἀμφὶ Χειρίσοφον ἐπεὶ	ἑώρων	ἀνὰ κράτος φεύγοντας, εἵποντο· οἱ
[4, 6, 20]	τῇ ὁδῷ ἐπειδὴ τὸ ἄνω	ἑώρων	ἡττώμενον, φεύγουσι· καὶ ἀπέθανον μὲν
[4, 5, 20]	οἱ δὲ ἄλλοι διαλαχόντες ἃς	ἑώρων	κώμας ἐπορεύοντο ἕκαστοι τοὺς ἑαυτῶν
[4, 4, 1]	κατὰ τὰς κώμας· οὐ γὰρ	ἑώρων	πολέμιον οὐδένα καὶ ἀσφαλὲς ἐδόκει
[4, 3, 1]	νύκτα ἦσαν ἐπὶ τοῦ ὄρους	ἑώρων	τοὺς Καρδούχους πολλοὺς συνειλεγμένους ἐν
[4, 3, 20]	ποταμοῦ. (οἱ δὲ Καρδοῦχοι ὡς	ἑώρων	τοὺς ὀπισθοφύλακας τοῦ ὄχλου ψιλουμένους
[4, 1, 10]	κύκλῳ ἐπὶ τῶν ὀρέων καὶ	συνεώρων	ἀλλήλους. (ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ
[4, 5, 20]	δ᾽ ἀνὴρ αὐτῆς λαγῶς ᾤχετο	θηράσων	καὶ οὐχ ἥλω ἐν τῇ
[4, 8, 20]	εἶπε· μᾶλλόν τι ἀνιάσεται ὁ	καταπεσών.	(ἠγωνίζοντο δὲ παῖδες μὲν στάδιον
[4, 4, 1]	τὰς οἰκίας λαμβάνειν τε τἀπιτήδεια	ὅσων	δέοιντο. ἔδοξε ταῦτα τοῖς στρατηγοῖς
[4, 7, 10]	στολὴν ἔχοντα καλὴν ἐπιλαμβάνεται ὡς	κωλύσων·	(ὁ δὲ αὐτὸν ἐπισπᾶται, καὶ
[4, 8, 20]	(ἠγωνίζοντο δὲ παῖδες μὲν στάδιον	τῶν	αἰχμαλώτων οἱ πλεῖστοι, δόλιχον δὲ
[4, 6, 10]	ἡμᾶς ἐν τῷ ὁμοίῳ ἐπὶ	τῶν	ἄκρων· οὐδὲ γὰρ νῦν ἐθέλουσι
[4, 1, 1]	ὀρέων πορευτέον εἶναι. (ἤκουον γὰρ	τῶν	ἁλισκομένων ὅτι εἰ διέλθοιεν τὰ
[4, 2, 10]	ἦν ἀνάγκη ἢ διεζεῦχθαι ἀπὸ	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων. καὶ αὐτοὶ μὲν
[4, 5, 30]	δὲ τῶν πώλων λαμβάνει, καὶ	τῶν	ἄλλων στρατηγῶν καὶ λοχαγῶν ἔδωκεν
[4, 3, 20]	ὁ τὴν τάξιν τῶν πελταστῶν	τῶν	ἀμφὶ Χειρίσοφον ἐπεὶ ἑώρων ἀνὰ
[4, 5, 1]	ὥστε καὶ τῶν ὑποζυγίων καὶ	τῶν	ἀνδραπόδων πολλὰ ἀπώλετο καὶ τῶν
[4, 5, 1]	ἐπορεύοντο διὰ χιόνος, καὶ πολλοὶ	τῶν	ἀνθρώπων ἐβουλιμίασαν. Ξενοφῶν δ᾽ ὀπισθοφυλακῶν
[4, 5, 1]	ὀπισθοφυλακῶν καὶ καταλαμβάνων τοὺς πίπτοντας	τῶν	ἀνθρώπων ἠγνόει ὅ τι τὸ
[4, 8, 1]	λέγων ὅτι γιγνώσκοι τὴν φωνὴν	τῶν	ἀνθρώπων. καὶ οἶμαι, ἔφη, ἐμὴν
[4, 1, 10]	ἔδει πορίζεσθαι καὶ φέρεσθαι πολλῶν	τῶν	ἀνθρώπων ὄντων. δόξαν δὲ ταῦτα
[4, 3, 20]	τὴν ἔκβασιν τὴν εἰς τὰ	τῶν	Ἀρμενίων ὄρη, προσποιούμενος ταύτῃ διαβὰς
[4, 2, 20]	τὰ δὲ τοξεύματα ἐχώρει διὰ	τῶν	ἀσπίδων καὶ διὰ τῶν θωράκων.
[4, 4, 10]	πικρῶν καὶ τερμίνθινον. ἐκ δὲ	τῶν	αὐτῶν τούτων καὶ μύρον ηὑρίσκετο.
[4, 4, 20]	ὅμως δὲ καὶ ἀπέθανόν τινες	τῶν	βαρβάρων καὶ ἵπποι ἥλωσαν εἰς
[4, 1, 20]	τούτου ἐρωτῶσιν εἴ τις καὶ	τῶν	γυμνήτων ταξιάρχων ἐθέλοι συμπορεύεσθαι. ὑφίσταται
[4, 5, 10]	ἐδυνήθησαν τοῦ στρατεύματος ἐνταῦθα ἐστρατοπεδεύσαντο,	τῶν	δ᾽ ἄλλων στρατιωτῶν οἱ μὴ
[4, 4, 1]	παλαιοὺς εὐώδεις, ἀσταφίδας, ὄσπρια παντοδαπά.	τῶν	δὲ ἀποσκεδαννυμένων τινὲς ἀπὸ τοῦ
[4, 5, 10]	ἔχων πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν ἐπορεύετο,	τῶν	δὲ ποδῶν εἴ τις κινοῖτο
[4, 3, 30]	διὰ τοῦ ποταμοῦ ὅτι τάχιστα.	(τῶν	δὲ πολεμίων οἱ μέν τινες
[4, 6, 20]	καταλαβόντες κατὰ τὰ ἄκρα ἐπῇσαν.	(τῶν	δὲ πολεμίων τὸ μὲν πολὺ
[4, 7, 1]	καὶ ἄλλοι δέ, ἐφέστασαν ἔξω	τῶν	δένδρων· οὐ γὰρ ἦν ἀσφαλῶς
[4, 2, 20]	πάντα ἐποίησαν τοῖς ἀποθανοῦσιν ἐκ	τῶν	δυνατῶν ὥσπερ νομίζεται ἀνδράσιν ἀγαθοῖς.
[4, 2, 10]	καταληφθείσης φυλακῆς τῆς νυκτὸς ὑπὸ	τῶν	ἐθελοντῶν. (ἐπεὶ δ᾽ ἐγγὺς ἐγένοντο
[4, 1, 10]	οἱ στρατηγοί, εἴ τι εὑρίσκοιεν	τῶν	εἰρημένων μὴ ἀφειμένον, ἀφῃροῦντο, οἱ
[4, 5, 20]	(ἐν δὲ τούτῳ Χειρίσοφος πέμπει	τῶν	ἐκ τῆς κώμης σκεψομένους πῶς
[4, 6, 20]	τοῦ πεδίου οἱ μὲν πελτασταὶ	τῶν	Ἑλλήνων δρόμῳ ἔθεον πρὸς τοὺς
[4, 1, 10]	συνελθοῦσι τοῖς στρατηγοῖς καὶ λοχαγοῖς	τῶν	Ἑλλήνων ἔδοξε τῶν τε ὑποζυγίων
[4, 3, 30]	δὲ πολλοὶ καὶ πέραν ὄντων	τῶν	Ἑλλήνων ἔτι φανεροὶ ἦσαν φεύγοντες.
[4, 7, 20]	τούτου ἕνεκα ἔλθοι, οὐ τῆς	τῶν	Ἑλλήνων εὐνοίας. (καὶ ἀφικνοῦνται ἐπὶ
[4, 3, 20]	καὶ ἐκπώματα. (καὶ τὰ σκευοφόρα	τῶν	Ἑλλήνων καὶ ὁ ὄχλος ἀκμὴν
[4, 1, 10]	ἐποίουν. ~ἐπεὶ δὲ οἱ τελευταῖοι	τῶν	Ἑλλήνων κατέβαινον εἰς τὰς κώμας
[4, 5, 1]	(ἐπειδὴ δὲ εἶπέ τις αὐτῷ	τῶν	ἐμπείρων ὅτι σαφῶς βουλιμιῶσι κἄν
[4, 8, 20]	καὶ ὑπὲρ τῶν πλησίον Κόλχων	τῶν	ἐν τῷ πεδίῳ μάλιστα οἰκούντων,
[4, 5, 20]	τήν τε οἰκίαν αὐτοῦ ἀντεμπλήσαντες	τῶν	ἐπιτηδείων ἀπίασιν, ἢν ἀγαθόν τι
[4, 4, 1]	καὶ κώμας πέριξ πολλὰς πολλῶν	τῶν	ἐπιτηδείων μεστάς. (στρατοπεδευομένων δ᾽ αὐτῶν
[4, 6, 10]	καὶ ἡγεμόνας· οἱ γὰρ γυμνῆτες	τῶν	ἑπομένων ἡμῖν κλωπῶν ἔλαβόν τινας
[4, 8, 20]	γὰρ κατέβησαν καὶ ἅτε θεωμένων	τῶν	ἑταίρων πολλὴ φιλονικία ἐγίγνετο. (ἔθεον
[4, 1, 10]	ἢ παιδὸς ἐπιθυμήσας ἢ γυναικὸς	τῶν	εὐπρεπῶν. καὶ ταύτην μὲν τὴν
[4, 2, 20]	διὰ τῶν ἀσπίδων καὶ διὰ	τῶν	θωράκων. ἐχρῶντο δὲ αὐτοῖς οἱ
[4, 3, 1]	τοῦ πρώτου. καὶ ἀπιόντες ἀπὸ	τῶν	ἱερῶν οἱ στρατηγοὶ καὶ λοχαγοὶ
[4, 3, 10]	δ᾽ αὐτῶν ἀντιπαρῇσαν αἱ τάξεις	τῶν	ἱππέων. ἐπειδὴ δὲ ἦσαν κατὰ
[4, 3, 20]	δ᾽ ὁ τὴν τάξιν ἔχων	τῶν	ἱππέων καὶ Αἰσχίνης ὁ τὴν
[4, 3, 1]	ἐπὶ ταῖς ὄχθαις παρατεταγμένους ἄνω	τῶν	ἱππέων ὡς κωλύσοντας εἰς τὴν
[4, 5, 30]	ὁ κώμαρχος περὶ τοὺς πόδας	τῶν	ἵππων καὶ τῶν ὑποζυγίων σακία
[4, 3, 20]	λοχαγοὺς καὶ τοὺς ἐνωμοτάρχους πρὸς	τῶν	Καρδούχων ἰέναι, οὐραγοὺς δὲ καταστήσασθαι
[4, 3, 1]	γὰρ ἡμέρας ὅσασπερ ἐπορεύθησαν διὰ	τῶν	Καρδούχων πάσας μαχόμενοι διετέλεσαν, καὶ
[4, 1, 10]	κατάβασις) τότε δὴ συλλεγέντες τινὲς	τῶν	Καρδούχων τοῖς τελευταίοις ἐπετίθεντο, καὶ
[4, 3, 1]	ποταμὸς ἓξ ἢ ἑπτὰ στάδια	τῶν	Καρδούχων. (τότε μὲν οὖν ηὐλίσθησαν
[4, 8, 20]	σμήνη πολλὰ ἦν αὐτόθι, καὶ	τῶν	κηρίων ὅσοι ἔφαγον τῶν στρατιωτῶν
[4, 8, 20]	ἀμφὶ τὰς τριάκοντα ἐν ταῖς	τῶν	Κόλχων κώμαις· (κἀντεῦθεν ὁρμώμενοι ἐλῄζοντο
[4, 7, 1]	τῶν φερομένων λίθων ἢ ὑπὸ	τῶν	κυλινδομένων; τὸ λοιπὸν οὖν γίγνεται
[4, 2, 20]	ἐκβαίνων καὶ πειρώμενος ἀνωτέρω γίγνεσθαι	τῶν	κωλυόντων ἔλυε τὴν ἀπόφραξιν τῆς
[4, 2, 20]	τοῖς πρώτοις ἀνωτέρω πειρώμενος γίγνεσθαι	τῶν	κωλυόντων, (ὁπότε δὲ τοῖς ὄπισθεν
[4, 2, 1]	ἦν τῇ εἰσόδῳ. (ἔνιοι δὲ	τῶν	λοχαγῶν, εἰ μὴ ταύτῃ δύναιντο,
[4, 8, 10]	ἤν τε εἷς πῃ δυνηθῇ	τῶν	λόχων ἐπὶ τὸ ἄκρον ἀναβῆναι,
[4, 8, 10]	προσιόντα. ἄν τέ τις πιέζηται	τῶν	λόχων, ὁ πλησίον βοηθήσει. ἤν
[4, 5, 1]	πηγνὺς τοὺς ἀνθρώπους. (ἔνθα δὴ	τῶν	μάντεών τις εἶπε σφαγιάσασθαι τῷ
[4, 3, 1]	πειρωμένοις τό τε ὕδωρ ὑπὲρ	τῶν	μαστῶν ἐφαίνετο, καὶ τραχὺς ἦν
[4, 1, 20]	καὶ ὑποστὰς ἐθελοντὴς πορεύεσθαι. (ὑφίσταται	τῶν	μὲν ὁπλιτῶν Ἀριστώνυμος Μεθυδριεὺς (Ἀρκὰς)
[4, 3, 30]	τοὺς λοιπούς (πολλοὶ γὰρ καὶ	τῶν	μένειν τεταγμένων ᾤχοντο ἐπιμελόμενοι οἱ
[4, 3, 30]	προσωτέρω τοῦ καιροῦ προϊόντες ὕστερον	τῶν	μετὰ Ξενοφῶντος διέβησαν πάλιν· καὶ
[4, 5, 10]	ἀρχαῖα ὑποδήματα, καρβάτιναι πεποιημέναι ἐκ	τῶν	νεοδάρτων βοῶν. (διὰ τὰς τοιαύτας
[4, 1, 20]	ἔφη, οἶδα ὅτι ἕψονται πολλοὶ	τῶν	νέων ἐμοῦ ἡγουμένου. (ἐκ τούτου
[4, 6, 10]	ἀκούω τοὺς Λακεδαιμονίους ὅσοι ἐστὲ	τῶν	ὁμοίων εὐθὺς ἐκ παίδων κλέπτειν
[4, 3, 10]	τε ἔμπροσθεν νικῷεν καὶ ὑπὸ	τῶν	ὄπισθεν μηδὲν πάσχοιεν κακόν. (καὶ
[4, 3, 20]	σὺν ἐκείνῳ· ὁ δὲ Ξενοφῶν	τῶν	ὀπισθοφυλάκων λαβὼν τοὺς εὐζωνοτάτους ἔθει
[4, 7, 1]	καὶ Ἀριστώνυμος Μεθυδριεὺς καὶ οὗτοι	τῶν	ὀπισθοφυλάκων λοχαγοὶ ὄντες, καὶ ἄλλοι
[4, 7, 1]	τούτου γὰρ ἡ ἡγεμονία ἦν	τῶν	ὀπισθοφυλάκων λοχαγῶν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ·
[4, 2, 1]	τὸ χωρίον. Ξενοφῶν δὲ ἔχων	τῶν	ὀπισθοφυλάκων τοὺς ἡμίσεις ἐπορεύετο ᾗπερ
[4, 8, 10]	ὀρθίους ἐποιήσαντο, ἐγένοντο μὲν λόχοι	τῶν	ὁπλιτῶν ἀμφὶ τοὺς ὀγδοήκοντα, ὁ
[4, 1, 20]	συγκαλέσαντας λοχαγοὺς καὶ πελταστὰς καὶ	τῶν	ὁπλιτῶν λέγειν τε τὰ παρόντα
[4, 4, 20]	(ἐπειδὴ δὲ ἐπύθοντο ταῦτα οἱ	τῶν	ὁπλιτῶν στρατηγοί, ἐδόκει αὐτοῖς ἀπιέναι
[4, 1, 1]	τοῖς ἄγκεσί τε καὶ μυχοῖς	τῶν	ὀρέων. (ἔνθα δὴ οἱ μὲν
[4, 1, 10]	πυρὰ πολλὰ ἔκαιον κύκλῳ ἐπὶ	τῶν	ὀρέων καὶ συνεώρων ἀλλήλους. (ἅμα
[4, 3, 1]	ἄσμενοι ἰδόντες πεδίον· ἀπεῖχε δὲ	τῶν	ὀρέων ὁ ποταμὸς ἓξ ἢ
[4, 1, 1]	ἐδόκει δὴ τοῖς στρατηγοῖς διὰ	τῶν	ὀρέων πορευτέον εἶναι. (ἤκουον γὰρ
[4, 5, 10]	τις μέλαν τι ἔχων πρὸ	τῶν	ὀφθαλμῶν ἐπορεύετο, τῶν δὲ ποδῶν
[4, 3, 1]	καὶ τἀπιτήδεια ἔχοντες καὶ πολλὰ	τῶν	παρεληλυθότων πόνων μνημονεύοντες. ἑπτὰ γὰρ
[4, 8, 1]	οὐδέν. (ἔνθα δὴ προσέρχεται Ξενοφῶντι	τῶν	πελταστῶν ἀνὴρ Ἀθήνησι φάσκων δεδουλευκέναι,
[4, 5, 20]	~ὁ δὲ παριὼν καὶ παραπέμπων	τῶν	πελταστῶν τοὺς ἰσχυροτάτους ἐκέλευε σκέψασθαι
[4, 3, 20]	καὶ Αἰσχίνης ὁ τὴν τάξιν	τῶν	πελταστῶν τῶν ἀμφὶ Χειρίσοφον ἐπεὶ
[4, 5, 30]	οἱ ταύτῃ ἵπποι μείονες μὲν	τῶν	Περσικῶν, θυμοειδέστεροι δὲ πολύ. ἐνταῦθα
[4, 7, 10]	ἐπισπᾶται, καὶ ἀμφότεροι ᾤχοντο κατὰ	τῶν	πετρῶν φερόμενοι καὶ ἀπέθανον. ἐντεῦθεν
[4, 4, 10]	καὶ σησάμινον καὶ ἀμυγδάλινον ἐκ	τῶν	πικρῶν καὶ τερμίνθινον. ἐκ δὲ
[4, 8, 20]	οἶνον. (συνδιεπράττοντο δὲ καὶ ὑπὲρ	τῶν	πλησίον Κόλχων τῶν ἐν τῷ
[4, 5, 10]	ὑπὸ τοῦ ψύχους τοὺς δακτύλους	τῶν	ποδῶν ἀποσεσηπότες. (ἦν δὲ τοῖς
[4, 1, 1]	ἀναβαίνει Χειρίσοφος πρίν τινας αἰσθέσθαι	τῶν	πολεμίων· ἔπειτα δ᾽ ὑφηγεῖτο· ἐφείπετο
[4, 8, 10]	ἔξω τοὺς ἐσχάτους λόχους γενέσθαι	τῶν	πολεμίων κεράτων· καὶ οὕτως ἐσόμεθα
[4, 2, 10]	ὑπὲρ τῆς ὁδοῦ κατειλημμένῳ ὑπὸ	τῶν	πολεμίων, οὓς ἢ ἀποκόψαι ἦν
[4, 5, 10]	ἀπώλοντο τῶν στρατιωτῶν. (ἐφείποντο δὲ	τῶν	πολεμίων συνειλεγμένοι τινὲς καὶ τὰ
[4, 8, 10]	ἄκρον ἀναβῆναι, οὐδεὶς μηκέτι μείνῃ	τῶν	πολεμίων. (ταῦτα ἔδοξε, καὶ ἐποίουν
[4, 8, 10]	οἱ σὺν αὐτοῖς πελτασταὶ τῆς	τῶν	πολεμίων φάλαγγος ἔξω γενόμενοι ἐπορεύοντο·
[4, 8, 10]	καὶ οὕτως ἐσόμεθα τῆς τε	τῶν	πολεμίων φάλαγγος ἔξω (οἱ ἔσχατοι
[4, 3, 10]	εἰπεῖν, εἴ τίς τι ἔχοι	τῶν	πρὸς τὸν πόλεμον. (καὶ τότε
[4, 7, 10]	μέχρι τοῦ ἤτρου, ἀντὶ δὲ	τῶν	πτερύγων σπάρτα πυκνὰ ἐστραμμένα. (εἶχον
[4, 5, 30]	ὑπὸ τῆς πορείας· αὐτὸς δὲ	τῶν	πώλων λαμβάνει, καὶ τῶν ἄλλων
[4, 5, 30]	τῆς χιόνος ἄγωσιν· ἄνευ γὰρ	τῶν	σακίων κατεδύοντο μέχρι τῆς γαστρός.
[4, 3, 20]	σὺν ὀλίγοις ἐπιχειρήσας ἐπιδιῶξαι ἔλαβε	τῶν	σκευοφόρων τὰ ὑπολειπόμενα καὶ μετὰ
[4, 2, 1]	τὴν φανερὰν ὁδόν· ἄλλοι δὲ	τῶν	στρατηγῶν κατὰ ἀτριβεῖς ὁδοὺς ἐπορεύοντο
[4, 5, 10]	πυρός· καὶ ἐνταῦθά τινες ἀπώλοντο	τῶν	στρατιωτῶν. (ἐφείποντο δὲ τῶν πολεμίων
[4, 7, 20]	καὶ τάχα δὴ ἀκούουσι βοώντων	τῶν	στρατιωτῶν θάλαττα θάλαττα καὶ παρεγγυώντων.
[4, 5, 10]	τοιαύτας οὖν ἀνάγκας ὑπελείποντό τινες	τῶν	στρατιωτῶν· καὶ ἰδόντες μέλαν τι
[4, 7, 20]	δακτυλίους, καὶ ἔλαβε πολλοὺς παρὰ	τῶν	στρατιωτῶν. κώμην δὲ δείξας αὐτοῖς
[4, 5, 10]	ἐμάχοντο περὶ αὐτῶν. ἐλείποντο δὲ	τῶν	στρατιωτῶν οἵ τε διεφθαρμένοι ὑπὸ
[4, 8, 20]	καὶ τῶν κηρίων ὅσοι ἔφαγον	τῶν	στρατιωτῶν πάντες ἄφρονές τε ἐγίγνοντο
[4, 5, 1]	τῶν ἀνδραπόδων πολλὰ ἀπώλετο καὶ	τῶν	στρατιωτῶν ὡς τριάκοντα. (διεγένοντο δὲ
[4, 5, 30]	οὐδὲν ἐδέχετο, ὅπου δέ τινα	τῶν	συγγενῶν ἴδοι, πρὸς ἑαυτὸν ἀεὶ
[4, 7, 10]	διετράφησαν τοῖς κτήνεσιν ἃ ἐκ	τῶν	Ταόχων ἔλαβον. (ἐκ τούτων οἱ
[4, 1, 10]	καὶ λοχαγοῖς τῶν Ἑλλήνων ἔδοξε	τῶν	τε ὑποζυγίων τὰ ἀναγκαῖα καὶ
[4, 5, 20]	αὐτὸν ἐκέλευε λέγων ὅτι οὔτε	τῶν	τέκνων στερήσοιτο τήν τε οἰκίαν
[4, 2, 1]	ὑποζυγίοις· τοὺς δὲ ἡμίσεις ὄπισθεν	τῶν	ὑποζυγίων ἔταξε. ~πορευόμενοι δ᾽ ἐντυγχάνουσι
[4, 5, 10]	τινὲς καὶ τὰ μὴ δυνάμενα	τῶν	ὑποζυγίων ἥρπαζον καὶ ἀλλήλοις ἐμάχοντο
[4, 5, 1]	τὸ βάθος ὀργυιά· ὥστε καὶ	τῶν	ὑποζυγίων καὶ τῶν ἀνδραπόδων πολλὰ
[4, 5, 30]	τοὺς πόδας τῶν ἵππων καὶ	τῶν	ὑποζυγίων σακία περιειλεῖν, ὅταν διὰ
[4, 7, 1]	τί ἂν πάσχοιεν ἢ ὑπὸ	τῶν	φερομένων λίθων ἢ ὑπὸ τῶν
[4, 1, 10]	ἰσχυρῶς ἐπετίθεντο, καὶ στενῶν ὄντων	τῶν	χωρίων ἐγγὺς προσιόντες ἐτόξευον καὶ
[4, 7, 20]	ποιοῦσι κολωνὸν μέγαν. (ἐνταῦθα ἀνετίθεσαν	δερμάτων	πλῆθος ὠμοβοείων καὶ βακτηρίας καὶ
[4, 2, 20]	ἐποίησαν τοῖς ἀποθανοῦσιν ἐκ τῶν	δυνατῶν	ὥσπερ νομίζεται ἀνδράσιν ἀγαθοῖς. (τῇ
[4, 8, 10]	ἐσχάτους λόχους γενέσθαι τῶν πολεμίων	κεράτων·	καὶ οὕτως ἐσόμεθα τῆς τε
[4, 1, 20]	ἐρωτῶσιν εἴ τις καὶ τῶν	γυμνήτων	ταξιάρχων ἐθέλοι συμπορεύεσθαι. ὑφίσταται Ἀριστέας
[4, 8, 10]	ἐποιήσαντο, ἐγένοντο μὲν λόχοι τῶν	ὁπλιτῶν	ἀμφὶ τοὺς ὀγδοήκοντα, ὁ δὲ
[4, 1, 20]	ἐθελοντὴς πορεύεσθαι. (ὑφίσταται τῶν μὲν	ὁπλιτῶν	Ἀριστώνυμος Μεθυδριεὺς (Ἀρκὰς) καὶ Ἀγασίας
[4, 1, 20]	λοχαγοὺς καὶ πελταστὰς καὶ τῶν	ὁπλιτῶν	λέγειν τε τὰ παρόντα καὶ
[4, 4, 20]	δὲ ἐπύθοντο ταῦτα οἱ τῶν	ὁπλιτῶν	στρατηγοί, ἐδόκει αὐτοῖς ἀπιέναι τὴν
[4, 8, 10]	εἰσελθεῖν ἔνθεν καὶ ἔνθεν λόχων	ὄντων,	διακόψαι τε οὐ ῥᾴδιον ἔσται
[4, 1, 10]	καὶ φέρεσθαι πολλῶν τῶν ἀνθρώπων	ὄντων.	δόξαν δὲ ταῦτα ἐκήρυξαν οὕτω
[4, 6, 10]	ὁμαλὲς ἔνθεν καὶ ἔνθεν πολεμίων	ὄντων,	καὶ νύκτωρ ἀμαχεὶ μᾶλλον ἂν
[4, 3, 30]	οἱ δὲ πολλοὶ καὶ πέραν	ὄντων	τῶν Ἑλλήνων ἔτι φανεροὶ ἦσαν
[4, 1, 10]	πολέμιοι ἰσχυρῶς ἐπετίθεντο, καὶ στενῶν	ὄντων	τῶν χωρίων ἐγγὺς προσιόντες ἐτόξευον
[4, 2, 10]	φυλακῆς τῆς νυκτὸς ὑπὸ τῶν	ἐθελοντῶν.	(ἐπεὶ δ᾽ ἐγγὺς ἐγένοντο οἱ
[4, 8, 10]	καὶ βελῶν καὶ ἀνθρώπων πολλῶν	ἐμπεσόντων·	εἰ δέ πῃ τοῦτο ἔσται,
[4, 4, 10]	συνῆλθον· καὶ γὰρ ἐδόκει διαιθριάζειν.	(νυκτερευόντων	δ᾽ αὐτῶν ἐνταῦθα ἐπιπίπτει χιὼν
[4, 2, 20]	καὶ πειρώμενος ἀνωτέρω γίγνεσθαι τῶν	κωλυόντων	ἔλυε τὴν ἀπόφραξιν τῆς παρόδου
[4, 2, 20]	πρώτοις ἀνωτέρω πειρώμενος γίγνεσθαι τῶν	κωλυόντων,	(ὁπότε δὲ τοῖς ὄπισθεν ἐπιθοῖντο,
[4, 8, 20]	τῶν ἐν τῷ πεδίῳ μάλιστα	οἰκούντων,	καὶ ξένια καὶ παρ᾽ ἐκείνων
[4, 1, 1]	ἦν. οἱ δὲ Καρδοῦχοι οὔτε	καλούντων	ὑπήκουον οὔτε ἄλλο φιλικὸν οὐδὲν
[4, 6, 1]	ἔσονται καὶ ἄλλους εἰκὸς τούτων	θαρρούντων	πλείους προσγενέσθαι. ~μετὰ τοῦτον Ξενοφῶν
[4, 7, 20]	παρεβοήθει· καὶ τάχα δὴ ἀκούουσι	βοώντων	τῶν στρατιωτῶν θάλαττα θάλαττα καὶ
[4, 7, 20]	τῶν στρατιωτῶν θάλαττα θάλαττα καὶ	παρεγγυώντων.	ἔνθα δὴ ἔθεον πάντες καὶ
[4, 3, 1]	τἀπιτήδεια ἔχοντες καὶ πολλὰ τῶν	παρεληλυθότων	πόνων μνημονεύοντες. ἑπτὰ γὰρ ἡμέρας
[4, 5, 10]	ὑποδήματα, καρβάτιναι πεποιημέναι ἐκ τῶν	νεοδάρτων	βοῶν. (διὰ τὰς τοιαύτας οὖν
[4, 3, 1]	τό τε ὕδωρ ὑπὲρ τῶν	μαστῶν	ἐφαίνετο, καὶ τραχὺς ἦν ὁ
[4, 8, 1]	(ἔνθα δὴ προσέρχεται Ξενοφῶντι τῶν	πελταστῶν	ἀνὴρ Ἀθήνησι φάσκων δεδουλευκέναι, λέγων
[4, 5, 20]	δὲ παριὼν καὶ παραπέμπων τῶν	πελταστῶν	τοὺς ἰσχυροτάτους ἐκέλευε σκέψασθαι τί
[4, 3, 20]	Αἰσχίνης ὁ τὴν τάξιν τῶν	πελταστῶν	τῶν ἀμφὶ Χειρίσοφον ἐπεὶ ἑώρων
[4, 6, 20]	πυρὰ καίειν πολλά. (ταῦτα συνθέμενοι	ἠρίστων·	ἐκ δὲ τοῦ ἀρίστου προήγαγεν
[4, 3, 10]	ὡς τέτταρες στάδιοι. (πορευομένων δ᾽	αὐτῶν	ἀντιπαρῇσαν αἱ τάξεις τῶν ἱππέων.
[4, 6, 20]	ὑπερβολῇ τοῦ ὄρους, μέρος δ᾽	αὐτῶν	ἀπήντα τοῖς κατὰ τὰ ἄκρα.
[4, 6, 20]	καὶ ἀπέθανον μὲν οὐ πολλοὶ	αὐτῶν,	γέρρα δὲ πάμπολλα ἐλήφθη· ἃ
[4, 4, 1]	τῶν ἐπιτηδείων μεστάς. (στρατοπεδευομένων δ᾽	αὐτῶν	γίγνεται τῆς νυκτὸς χιὼν πολλή·
[4, 5, 10]	ἥρπαζον καὶ ἀλλήλοις ἐμάχοντο περὶ	αὐτῶν.	ἐλείποντο δὲ τῶν στρατιωτῶν οἵ
[4, 4, 10]	γὰρ ἐδόκει διαιθριάζειν. (νυκτερευόντων δ᾽	αὐτῶν	ἐνταῦθα ἐπιπίπτει χιὼν ἄπλετος, ὥστε
[4, 1, 20]	παρόντα καὶ ἐρωτᾶν εἴ τις	αὐτῶν	ἔστιν ὅστις ἀνὴρ ἀγαθὸς ἐθέλοι
[4, 1, 20]	ἀναπνεῦσαι ἐποίησε, καὶ ἀπεκτείναμέν τινας	αὐτῶν,	καὶ ζῶντας προυθυμήθημεν λαβεῖν αὐτοῦ
[4, 7, 20]	ἐκ τῆς καιομένης χώρας, καὶ	αὐτῶν	οἱ ὀπισθοφύλακες ἀπέκτεινάν τέ τινας
[4, 2, 1]	ἐτύγχανον δὲ καὶ ἀνάριστοι ὄντες	αὐτῶν	οἱ ὀπισθοφυλακήσαντες. οἱ μέντοι πολέμιοι
[4, 2, 1]	κατεῖχον, ἀλλὰ μαστὸς ἦν ὑπὲρ	αὐτῶν	παρ᾽ ὃν ἦν ἡ στενὴ
[4, 5, 10]	ἔχων ὀπισθοφύλακας ὡς ᾔσθετο, ἐδεῖτο	αὐτῶν	πάσῃ τέχνῃ καὶ μηχανῇ μὴ
[4, 2, 20]	Κρῆτες χρησιμώτατοι ἐγένοντο. ἦρχε δὲ	αὐτῶν	Στρατοκλῆς Κρής. ~ταύτην δ᾽ αὖ
[4, 4, 10]	καὶ τερμίνθινον. ἐκ δὲ τῶν	αὐτῶν	τούτων καὶ μύρον ηὑρίσκετο. (μετὰ
[4, 8, 10]	εὐώνυμον διεσπάσθησαν, καὶ πολὺ τῆς	αὑτῶν	φάλαγγος ἐν τῷ μέσῳ κενὸν
[4, 5, 20]	ἑώρων κώμας ἐπορεύοντο ἕκαστοι τοὺς	ἑαυτῶν	ἔχοντες. (ἔνθα δὴ Πολυκράτης Ἀθηναῖος
[4, 3, 20]	δὲ ἄνω, ὁρῶντες μὲν τοὺς	ἑαυτῶν	ἱππέας φεύγοντας, ὁρῶντες δ᾽ ὁπλίτας
[4, 7, 10]	ἡγεμόνα πέμπει, ὅπως διὰ τῆς	ἑαυτῶν	πολεμίας χώρας ἄγοι αὐτούς. ~ἐλθὼν
[4, 5, 10]	ἕπονται πολλοὶ πολέμιοι συνειλεγμένοι, καὶ	τελευτῶν	ἐχαλέπαινεν. οἱ δὲ σφάττειν ἐκέλευον·
[4, 3, 10]	καὶ τὸν ὄχλον ἐν μέσῳ	τούτων	διαβαίνειν. (ἐπεὶ δὲ ταῦτα καλῶς
[4, 7, 1]	μὴ ὀλίγους τούτους ἀνθρώπους, καὶ	τούτων	δύο ἢ τρεῖς ὡπλισμένους. (τὸ
[4, 3, 30]	πάλιν· καὶ ἐτρώθησάν τινες καὶ	τούτων.	~ἐπεὶ δὲ διέβησαν, συνταξάμενοι ἀμφὶ
[4, 7, 1]	ἀγαθῶν γεμούσας ἦλθον. ~ἐκ δὲ	τούτων	ἐπορεύθησαν εἰς Ταόχους σταθμοὺς πέντε
[4, 3, 20]	σκευοφόρων τὰ ὑπολειπόμενα καὶ μετὰ	τούτων	ἐσθῆτά τε καλὴν καὶ ἐκπώματα.
[4, 3, 1]	καὶ Τισσαφέρνους. ὡς οὖν ἀπηλλαγμένοι	τούτων	ἡδέως ἐκοιμήθησαν. (ἅμα δὲ τῇ
[4, 6, 1]	θαρραλεώτεροι ἔσονται καὶ ἄλλους εἰκὸς	τούτων	θαρρούντων πλείους προσγενέσθαι. ~μετὰ τοῦτον
[4, 4, 10]	τερμίνθινον. ἐκ δὲ τῶν αὐτῶν	τούτων	καὶ μύρον ηὑρίσκετο. (μετὰ ταῦτα
[4, 6, 10]	ἡμῖν κλωπῶν ἔλαβόν τινας ἐνεδρεύσαντες·	τούτων	καὶ πυνθάνομαι ὅτι οὐκ ἄβατόν
[4, 7, 10]	ἐκ τῶν Ταόχων ἔλαβον. (ἐκ	τούτων	οἱ Ἕλληνες ἀφίκοντο ἐπὶ Ἅρπασον
[4, 5, 20]	βόες, ὄρνιθες, καὶ τὰ ἔκγονα	τούτων·	τὰ δὲ κτήνη πάντα χιλῷ
[4, 8, 1]	(ἠρώτων ἐκεῖνοι εἰ δοῖεν ἂν	τούτων	τὰ πιστά. οἱ δ᾽ ἔφασαν
[4, 5, 10]	καὶ ἐνταῦθά τινες ἀπώλοντο τῶν	στρατιωτῶν.	(ἐφείποντο δὲ τῶν πολεμίων συνειλεγμένοι
[4, 7, 20]	τάχα δὴ ἀκούουσι βοώντων τῶν	στρατιωτῶν	θάλαττα θάλαττα καὶ παρεγγυώντων. ἔνθα
[4, 5, 10]	οὖν ἀνάγκας ὑπελείποντό τινες τῶν	στρατιωτῶν·	καὶ ἰδόντες μέλαν τι χωρίον
[4, 7, 20]	καὶ ἔλαβε πολλοὺς παρὰ τῶν	στρατιωτῶν.	κώμην δὲ δείξας αὐτοῖς οὗ
[4, 5, 10]	ἐνταῦθα ἐστρατοπεδεύσαντο, τῶν δ᾽ ἄλλων	στρατιωτῶν	οἱ μὴ δυνάμενοι διατελέσαι τὴν
[4, 5, 10]	περὶ αὐτῶν. ἐλείποντο δὲ τῶν	στρατιωτῶν	οἵ τε διεφθαρμένοι ὑπὸ τῆς
[4, 8, 20]	τῶν κηρίων ὅσοι ἔφαγον τῶν	στρατιωτῶν	πάντες ἄφρονές τε ἐγίγνοντο καὶ
[4, 5, 1]	ἀνδραπόδων πολλὰ ἀπώλετο καὶ τῶν	στρατιωτῶν	ὡς τριάκοντα. (διεγένοντο δὲ τὴν
[4, 8, 20]	δὲ παῖδες μὲν στάδιον τῶν	αἰχμαλώτων	οἱ πλεῖστοι, δόλιχον δὲ Κρῆτες
[4, 4, 10]	ὅπως ἐπιτήδεια λάβοι. οἱ δὲ	ἠρώτων	αὐτὸν τὸ στράτευμα ὁπόσον τε
[4, 5, 10]	καταλαμβάνει ἔμπροσθεν τοῦ ἐρύματος. ~αὗται	ἠρώτων	αὐτοὺς τίνες εἶεν. ὁ δ᾽
[4, 8, 1]	καὶ ἐπὶ θάλατταν βουλόμεθα ἀφικέσθαι.	(ἠρώτων	ἐκεῖνοι εἰ δοῖεν ἂν τούτων
[4, 4, 1]	ἀκοῦσαι· καὶ προσελθόντες εἰς ἐπήκοον	ἠρώτων	τί θέλει. (ὁ δὲ εἶπεν
[4, 5, 30]	ἔλεγεν ὅτι Ἀρμενία. καὶ πάλιν	ἠρώτων	τίνι οἱ ἵπποι τρέφονται. ὁ
[4, 5, 30]	Χειρίσοφος καὶ Ξενοφῶν, κοινῇ δὴ	ἀνηρώτων	τὸν κώμαρχον διὰ τοῦ περσίζοντος
[4, 3, 30]	οἱ μὲν ὑποζυγίων, οἱ δὲ	σκευῶν,	οἱ δ᾽ ἑταιρῶν) ἐνταῦθα δὴ
[4, 7, 1]	τοὺς λίθους ἀναλώσωσιν, ἔφη ὁ	Ξενοφῶν,	ἄλλο τι ἢ οὐδὲν κωλύει
[4, 3, 10]	ἱμάτια πάλιν ἥκειν. εὐθὺς οὖν	Ξενοφῶν	αὐτός τε ἔσπενδε καὶ τοῖς
[4, 3, 20]	τὰ ὑπὲρ τοῦ ποταμοῦ ἄκρα.	(Ξενοφῶν	δ᾽ ἐπεὶ τὰ πέραν ἑώρα
[4, 5, 1]	καὶ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων ἐβουλιμίασαν.	Ξενοφῶν	δ᾽ ὀπισθοφυλακῶν καὶ καταλαμβάνων τοὺς
[4, 8, 10]	καὶ ἐποίουν ὀρθίους τοὺς λόχους.	Ξενοφῶν	δὲ ἀπιὼν ἐπὶ τὸ εὐώνυμον
[4, 2, 1]	ὕδωρ πολὺ ἦν ἐξ οὐρανοῦ·	Ξενοφῶν	δὲ ἔχων τοὺς ὀπισθοφύλακας ἡγεῖτο
[4, 2, 1]	συνέμειξαν τοῖς προκαταλαβοῦσι τὸ χωρίον.	Ξενοφῶν	δὲ ἔχων τῶν ὀπισθοφυλάκων τοὺς
[4, 2, 20]	ὥστε ἐν λάκκοις κονιατοῖς εἶχον.	(Ξενοφῶν	δὲ καὶ Χειρίσοφος διεπράξαντο ὥστε
[4, 3, 1]	ἔμειναν ἐν πολλῇ ἀπορίᾳ ὄντες.	Ξενοφῶν	δὲ ὄναρ εἶδεν· ἔδοξεν ἐν
[4, 3, 20]	καὶ ὁ ὄχλος ἀκμὴν διέβαινε,	Ξενοφῶν	δὲ στρέψας πρὸς τοὺς Καρδούχους
[4, 1, 1]	αὑτὸν καὶ τοὺς γυμνῆτας πάντας,	Ξενοφῶν	δὲ σὺν τοῖς ὀπισθοφύλαξιν ὁπλίταις
[4, 2, 10]	λόφον τῷ μαστῷ· καὶ ὁ	Ξενοφῶν	διελέγετο αὐτοῖς δι᾽ ἑρμηνέως περὶ
[4, 6, 10]	θαρρούντων πλείους προσγενέσθαι. ~μετὰ τοῦτον	Ξενοφῶν	εἶπεν· ἐγὼ δ᾽ οὕτω γιγνώσκω.
[4, 1, 10]	σταθμόν, εὐθὺς ὥσπερ εἶχεν ὁ	Ξενοφῶν	ἐλθὼν πρὸς τὸν Χειρίσοφον ᾐτιᾶτο
[4, 2, 10]	τὰς οἰκίας. συνωμολόγει ταῦτα ὁ	Ξενοφῶν.	ἐν ᾧ δὲ τὸ μὲν
[4, 6, 10]	(ἐγὼ μὲν τοίνυν, ἔφη ὁ	Ξενοφῶν,	ἕτοιμός εἰμι τοὺς ὀπισθοφύλακας ἔχων,
[4, 4, 10]	ὅτῳ μὴ παραρρυείη. (ἐπεὶ δὲ	Ξενοφῶν	ἐτόλμησε γυμνὸς ἀναστὰς σχίζειν ξύλα,
[4, 5, 10]	οὐκ ἔφασαν πορεύεσθαι. (ὁ δὲ	Ξενοφῶν	ἔχων ὀπισθοφύλακας ὡς ᾔσθετο, ἐδεῖτο
[4, 7, 1]	ἀπότομον ἦν κύκλῳ. (ἐπειδὴ δὲ	Ξενοφῶν	ἦλθε σὺν τοῖς ὀπισθοφύλαξι καὶ
[4, 7, 1]	βουλώμεθα. (ἐντεῦθεν ἐπορεύοντο Χειρίσοφος καὶ	Ξενοφῶν	καὶ Καλλίμαχος Παρράσιος λοχαγός· τούτου
[4, 7, 20]	πολλὴ ἐγένετο. (ἀκούσας δὲ ὁ	Ξενοφῶν	καὶ οἱ ὀπισθοφύλακες ᾠήθησαν ἔμπροσθεν
[4, 1, 10]	ἡγεῖτο μὲν Χειρίσοφος, ὠπισθοφυλάκει δὲ	Ξενοφῶν.	(καὶ οἱ πολέμιοι ἰσχυρῶς ἐπετίθεντο,
[4, 8, 10]	ἐπορεύοντο. καὶ Χειρίσοφος μὲν καὶ	Ξενοφῶν	καὶ οἱ σὺν αὐτοῖς πελτασταὶ
[4, 5, 20]	ἐπὶ τὴν κώμην ἣν εἰλήχει	Ξενοφῶν	καταλαμβάνει πάντας ἔνδον τοὺς κωμήτας
[4, 2, 20]	κορυφῆς τοῦ μαστοῦ ἀφ᾽ οὗ	Ξενοφῶν	κατέβαινεν, ἐκυλίνδουν πέτρους· καὶ ἑνὸς
[4, 5, 30]	δ᾽ ἀλλήλους ἐφιλοφρονήσαντο Χειρίσοφος καὶ	Ξενοφῶν,	κοινῇ δὴ ἀνηρώτων τὸν κώμαρχον
[4, 5, 30]	ὀφθαλμοῖς. ~τῇ δ᾽ ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ	Ξενοφῶν	λαβὼν τὸν κώμαρχον πρὸς Χειρίσοφον
[4, 1, 20]	εἶναι ἄλλην ὁδόν. (ὁ δὲ	Ξενοφῶν	λέγει· ἀλλ᾽ ἐγὼ ἔχω δύο
[4, 5, 10]	οὐδεὶς ἔτι οὐδαμοῦ ἐφθέγξατο. (καὶ	Ξενοφῶν	μὲν καὶ οἱ σὺν αὐτῷ
[4, 2, 10]	ἐπὶ τοὺς ὀπισθοφύλακας ἐχώρουν. (καὶ	Ξενοφῶν	μὲν σὺν τοῖς νεωτάτοις ἀνέβαινεν
[4, 2, 10]	ἐδόκει πορεύεσθαι. (ἐννοήσας δ᾽ ὁ	Ξενοφῶν	μή, εἰ ἔρημον καταλίποι τὸν
[4, 2, 20]	μὲν οὖν τοὺς πρώτους κωλύοιεν,	Ξενοφῶν	ὄπισθεν ἐκβαίνων πρὸς τὰ ὄρη
[4, 8, 10]	ὡς κάλλιστα ἀγωνιοῦνται. ~ἔλεξεν οὖν	Ξενοφῶν	ὅτι δοκοίη παύσαντας τὴν φάλαγγα
[4, 3, 20]	παραγγέλλῃ. (ἰδὼν δ᾽ αὐτοὺς διαβαίνοντας	Ξενοφῶν	πέμψας ἄγγελον κελεύει αὐτοῦ μεῖναι
[4, 5, 20]	πρὸς ἡμέραν ἦν, ὁ μὲν	Ξενοφῶν	πέμψας πρὸς τοὺς ἀσθενοῦντας τοὺς
[4, 5, 30]	τότε μὲν ᾤχετο ἄγων ὁ	Ξενοφῶν	πρὸς τοὺς ἑαυτοῦ οἰκέτας, καὶ
[4, 5, 20]	τὸ πῶμα ἦν. (ὁ δὲ	Ξενοφῶν	τὸν ἄρχοντα τῆς κώμης ταύτης
[4, 3, 20]	οἱ σὺν ἐκείνῳ· ὁ δὲ	Ξενοφῶν	τῶν ὀπισθοφυλάκων λαβὼν τοὺς εὐζωνοτάτους
[4, 1, 10]	πορεύεσθαι· καὶ θαμινὰ παρήγγελλεν ὁ	Ξενοφῶν	ὑπομένειν, ὅτε οἱ πολέμιοι ἰσχυρῶς
[4, 3, 20]	διαβαίνειν, ἐναντίους ἔνθεν καὶ ἔνθεν	σφῶν	ἐμβαίνειν ὡς διαβησομένους, διηγκυλωμένους τοὺς
[4, 1, 1]	τοῖς ὀπισθοφύλαξιν ὁπλίταις εἵπετο οὐδένα	ἔχων	γυμνῆτα· οὐδεὶς γὰρ κίνδυνος ἐδόκει
[4, 6, 10]	Ξενοφῶν, ἕτοιμός εἰμι τοὺς ὀπισθοφύλακας	ἔχων,	ἐπειδὰν δειπνήσωμεν, ἰέναι καταληψόμενος τὸ
[4, 6, 20]	τούτου Ἀριστώνυμος Μεθυδριεὺς ἔρχεται ὁπλίτας	ἔχων	καὶ Ἀριστέας ὁ Χῖος γυμνῆτας
[4, 4, 1]	ἵππον ἀνέβαλλεν. (οὗτος προσήλασεν ἱππέας	ἔχων,	καὶ προπέμψας ἑρμηνέα εἶπεν ὅτι
[4, 6, 1]	φυλάττειν, ὅπως εἰ καλῶς ἡγήσοιτο,	ἔχων	καὶ τοῦτον ἀπίοι. καὶ εἰς
[4, 5, 10]	ἔφασαν πορεύεσθαι. (ὁ δὲ Ξενοφῶν	ἔχων	ὀπισθοφύλακας ὡς ᾔσθετο, ἐδεῖτο αὐτῶν
[4, 5, 10]	χιόνος εἴ τις μέλαν τι	ἔχων	πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν ἐπορεύετο, τῶν
[4, 2, 20]	σκέλος, Ξενοφῶντα δὲ ὁ ὑπασπιστὴς	ἔχων	τὴν ἀσπίδα ἀπέλιπεν· (Εὐρύλοχος δὲ
[4, 4, 1]	παρασάγγας πεντεκαίδεκα· καὶ Τιρίβαζος παρηκολούθει	ἔχων	τὴν ἑαυτοῦ δύναμιν ἀπέχων ὡς
[4, 4, 10]	δὲ εἶπεν ὅτι Τιρίβαζος εἴη	ἔχων	τήν τε ἑαυτοῦ δύναμιν καὶ
[4, 2, 1]	ἦν ἐξ οὐρανοῦ· Ξενοφῶν δὲ	ἔχων	τοὺς ὀπισθοφύλακας ἡγεῖτο πρὸς τὴν
[4, 3, 20]	(Λύκιος δ᾽ ὁ τὴν τάξιν	ἔχων	τῶν ἱππέων καὶ Αἰσχίνης ὁ
[4, 2, 1]	προκαταλαβοῦσι τὸ χωρίον. Ξενοφῶν δὲ	ἔχων	τῶν ὀπισθοφυλάκων τοὺς ἡμίσεις ἐπορεύετο
[4, 6, 1]	ἐπὶ τῇ ὑπερβολῇ, ἐπαύσατο πορευόμενος,	ἀπέχων	εἰς τριάκοντα σταδίους, ἵνα μὴ
[4, 4, 1]	παρηκολούθει ἔχων τὴν ἑαυτοῦ δύναμιν	ἀπέχων	ὡς δέκα σταδίους· καὶ ἀφίκοντο
[4, 8, 20]	τὰς τριάκοντα ἐν ταῖς τῶν	Κόλχων	κώμαις· (κἀντεῦθεν ὁρμώμενοι ἐλῄζοντο τὴν
[4, 8, 1]	τρισὶν ἡμέραις ἕως ἐπὶ τὰ	Κόλχων	ὅρια κατέστησαν τοὺς Ἕλληνας. (ἐνταῦθα
[4, 8, 20]	δὲ καὶ ὑπὲρ τῶν πλησίον	Κόλχων	τῶν ἐν τῷ πεδίῳ μάλιστα
[4, 8, 20]	Πόντῳ, Σινωπέων ἀποικίαν, ἐν τῇ	Κόλχων	χώρᾳ. ἐνταῦθα ἔμειναν ἡμέρας ἀμφὶ
[4, 7, 10]	τοῖς κτήνεσιν ἃ ἐκ τῶν	Ταόχων	ἔλαβον. (ἐκ τούτων οἱ Ἕλληνες
[4, 8, 10]	τε εἷς πῃ δυνηθῇ τῶν	λόχων	ἐπὶ τὸ ἄκρον ἀναβῆναι, οὐδεὶς
[4, 8, 10]	ἄν τέ τις πιέζηται τῶν	λόχων,	ὁ πλησίον βοηθήσει. ἤν τε
[4, 8, 10]	πολεμίοις εἰσελθεῖν ἔνθεν καὶ ἔνθεν	λόχων	ὄντων, διακόψαι τε οὐ ῥᾴδιον
[4, 7, 10]	ἐκ ταύτης τῆς χώρας ὁ	ἄρχων	τοῖς Ἕλλησιν ἡγεμόνα πέμπει, ὅπως
[4, 1, 20]	εἴ τις καὶ τῶν γυμνήτων	ταξιάρχων	ἐθέλοι συμπορεύεσθαι. ὑφίσταται Ἀριστέας Χῖος,
[4, 3, 20]	καὶ τοὺς ἐνωμοτάρχους πρὸς τῶν	Καρδούχων	ἰέναι, οὐραγοὺς δὲ καταστήσασθαι πρὸς
[4, 3, 1]	ἡμέρας ὅσασπερ ἐπορεύθησαν διὰ τῶν	Καρδούχων	πάσας μαχόμενοι διετέλεσαν, καὶ ἔπαθον
[4, 1, 10]	τότε δὴ συλλεγέντες τινὲς τῶν	Καρδούχων	τοῖς τελευταίοις ἐπετίθεντο, καὶ ἀπέκτεινάν
[4, 3, 1]	ἓξ ἢ ἑπτὰ στάδια τῶν	Καρδούχων.	(τότε μὲν οὖν ηὐλίσθησαν μάλα
[4, 3, 1]	τὴν Ἀρμενίαν καὶ τὴν τῶν	Καρδούχων	χώραν. καὶ οἱ Ἕλληνες ἐνταῦθα