Livre, Chap., par. |
[4, 3, 1] |
Καρδούχων
χώραν.
καὶ
οἱ
Ἕλληνες
|
ἐνταῦθα |
ἀνέπνευσαν
ἄσμενοι
ἰδόντες
πεδίον·
ἀπεῖχε |
[4, 7, 20] |
λίθους
καὶ
ποιοῦσι
κολωνὸν
μέγαν.
|
(ἐνταῦθα |
ἀνετίθεσαν
δερμάτων
πλῆθος
ὠμοβοείων
καὶ |
[4, 1, 10] |
φυγῇ
ἐγίγνετο
τοῖς
ὀπισθοφύλαξι.
(καὶ
|
ἐνταῦθα |
ἀποθνῄσκει
ἀνὴρ
ἀγαθὸς
Λακωνικὸς
Λεώνυμος |
[4, 1, 20] |
τις
προκαταλήψοιτο,
ἀδύνατον
ἔσεσθαι
παρελθεῖν.
|
(ἐνταῦθα |
δ᾽
ἐδόκει
συγκαλέσαντας
λοχαγοὺς
καὶ |
[4, 7, 10] |
εἰσέδραμον,
οὐδεὶς
πέτρος
ἄνωθεν
ἠνέχθη.
|
(ἐνταῦθα |
δὴ
δεινὸν
ἦν
θέαμα.
αἱ |
[4, 3, 30] |
δὲ
σκευῶν,
οἱ
δ᾽
ἑταιρῶν)
|
ἐνταῦθα |
δὴ
ἐπέκειντο
θρασέως
καὶ
ἤρχοντο |
[4, 7, 10] |
ἐπικατερρίπτουν,
καὶ
οἱ
ἄνδρες
ὡσαύτως.
|
ἐνταῦθα |
δὴ
καὶ
Αἰνείας
Στυμφάλιος
λοχαγὸς |
[4, 5, 30] |
τῶν
Περσικῶν,
θυμοειδέστεροι
δὲ
πολύ.
|
ἐνταῦθα |
δὴ
καὶ
διδάσκει
ὁ
κώμαρχος |
[4, 7, 1] |
εἰ
μὴ
ληψόμεθα
τὸ
χωρίον.
|
(ἐνταῦθα |
δὴ
κοινῇ
ἐβουλεύοντο·
καὶ
τοῦ |
[4, 7, 1] |
ὀπισθοφύλαξι
καὶ
πελτασταῖς
καὶ
ὁπλίταις,
|
ἐνταῦθα |
δὴ
λέγει
Χειρίσοφος·
εἰς
καλὸν |
[4, 7, 20] |
ἀφίκοντο
πάντες
ἐπὶ
τὸ
ἄκρον,
|
ἐνταῦθα |
δὴ
περιέβαλλον
ἀλλήλους
καὶ
στρατηγοὺς |
[4, 3, 1] |
πολλοὺς
συνειλεγμένους
ἐν
τοῖς
ὅπλοις.
|
ἐνταῦθα |
δὴ
πολλὴ
ἀθυμία
ἦν
τοῖς |
[4, 2, 1] |
ἐκάθηντο.
(καὶ
τὴν
μὲν
νύκτα
|
ἐνταῦθα |
διήγαγον·
ἐπεὶ
δ᾽
ἡμέρα
ὑπέφαινεν, |
[4, 5, 10] |
οὐ
γὰρ
ἂν
δύνασθαι
πορευθῆναι.
|
(ἐνταῦθα |
ἔδοξε
κράτιστον
εἶναι
τοὺς
ἑπομένους |
[4, 5, 10] |
αἱ
δὲ
ἀπεκρίναντο
ὅτι
οὐκ
|
ἐνταῦθα |
εἴη,
ἀλλ᾽
ἀπέχει
ὅσον
παρασάγγην. |
[4, 4, 1] |
διὰ
τὸ
πλῆθος
τῆς
χιόνος.
|
(ἐνταῦθα |
εἶχον
τὰ
ἐπιτήδεια
ὅσα
ἐστὶν |
[4, 8, 20] |
ἀποικίαν,
ἐν
τῇ
Κόλχων
χώρᾳ.
|
ἐνταῦθα |
ἔμειναν
ἡμέρας
ἀμφὶ
τὰς
τριάκοντα |
[4, 4, 10] |
στενοῖς
ᾗπερ
μοναχῇ
εἴη
πορεία,
|
ἐνταῦθα |
ἐπιθησόμενον
τοῖς
Ἕλλησιν.
(ἀκούσασι
τοῖς |
[4, 4, 10] |
ἐδόκει
διαιθριάζειν.
(νυκτερευόντων
δ᾽
αὐτῶν
|
ἐνταῦθα |
ἐπιπίπτει
χιὼν
ἄπλετος,
ὥστε
ἀπέκρυψε |
[4, 5, 10] |
καὶ
ὅσοι
ἐδυνήθησαν
τοῦ
στρατεύματος
|
ἐνταῦθα |
ἐστρατοπεδεύσαντο,
τῶν
δ᾽
ἄλλων
στρατιωτῶν |
[4, 8, 1] |
Κόλχων
ὅρια
κατέστησαν
τοὺς
Ἕλληνας.
|
(ἐνταῦθα |
ἦν
ὄρος
μέγα,
προσβατὸν
δέ· |
[4, 4, 10] |
ἔκαιον
καὶ
ἐχρίοντο·
(πολὺ
γὰρ
|
ἐνταῦθα |
ηὑρίσκετο
χρῖμα,
ᾧ
ἐχρῶντο
ἀντ᾽ |
[4, 2, 10] |
ἐκ
τούτου
τοῦ
τόπου
συνερρύησαν·
|
ἐνταῦθα |
ἵσταντο
οἱ
πολέμιοι.
~καὶ
ἐπεὶ |
[4, 5, 20] |
ὅλον
οὕτως
ἀναπαύοιτο
τὸ
στράτευμα.
|
(ἐνταῦθα |
καὶ
οἱ
περὶ
Ξενοφῶντα
ηὐλίσθησαν |
[4, 1, 10] |
ὅτε
οἱ
πολέμιοι
ἰσχυρῶς
ἐπικέοιντο.
|
(ἐνταῦθα |
ὁ
Χειρίσοφος
ἄλλοτε
μὲν
ὅτε |