Livre, Chap., par. |
[4, 4, 10] |
πολὺς
ὄκνος
ἦν
ἀνίστασθαι·
κατακειμένων
|
γὰρ |
ἀλεεινὸν
ἦν
ἡ
χιὼν
ἐπιπεπτωκυῖα |
[4, 6, 10] |
ἂν
τῷ
ὄρει
χρῆσθαι·
μένοιεν
|
γὰρ |
ἂν>
αὐτοῦ
μᾶλλον
ἁθρόοι
οἱ |
[4, 5, 10] |
οἱ
δὲ
σφάττειν
ἐκέλευον·
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
δύνασθαι
πορευθῆναι.
(ἐνταῦθα
ἔδοξε |
[4, 7, 1] |
ἔφη,
τὸ
δέον
εἴη·
θᾶττον
|
γὰρ |
ἀναλώσουσι
τοὺς
λίθους.
ἀλλὰ
πορευώμεθα |
[4, 8, 10] |
φάλαγξ
διασπασθήσεται
εὐθύς·
τῇ
μὲν
|
γὰρ |
ἄνοδον
τῇ
δὲ
εὔοδον
εὑρήσομεν |
[4, 7, 10] |
ἐρίζοντες
αἱροῦσι
τὸ
χωρίον.
ὡς
|
γὰρ |
ἅπαξ
εἰσέδραμον,
οὐδεὶς
πέτρος
ἄνωθεν |
[4, 1, 10] |
κατέτρωσαν,
ὀλίγοι
ὄντες·
ἐξ
ἀπροσδοκήτου
|
γὰρ |
αὐτοῖς
ἐπέπεσε
τὸ
Ἑλληνικόν.
(εἰ |
[4, 6, 10] |
ἔχω
δὲ
καὶ
ἡγεμόνας·
οἱ
|
γὰρ |
γυμνῆτες
τῶν
ἑπομένων
ἡμῖν
κλωπῶν |
[4, 7, 10] |
δὴ
δεινὸν
ἦν
θέαμα.
αἱ
|
γὰρ |
γυναῖκες
ῥίπτουσαι
τὰ
παιδία
εἶτα |
[4, 7, 1] |
ἢ
οὐδὲν
κωλύει
παριέναι;
οὐ
|
γὰρ |
δὴ
ἐκ
τοῦ
ἐναντίου
ὁρῶμεν |
[4, 6, 1] |
ἰέναι
ἐπὶ
τοὺς
ἄνδρας.
εἰ
|
γὰρ |
διατρίψομεν
τὴν
τήμερον
ἡμέραν,
οἵ |
[4, 6, 10] |
ἐγὼ
περὶ
κλοπῆς
συμβάλλομαι;
ὑμᾶς
|
γὰρ |
ἔγωγε,
ὦ
Χειρίσοφε,
ἀκούω
τοὺς |
[4, 4, 10] |
στράτευμα
πάλιν.
ἐντεῦθεν
συνῆλθον·
καὶ
|
γὰρ |
ἐδόκει
διαιθριάζειν.
(νυκτερευόντων
δ᾽
αὐτῶν |
[4, 4, 10] |
ἀποσκεδαννύμενοι
καθορᾶν
τὰ
πυρά·
οὗτος
|
γὰρ |
ἐδόκει
καὶ
πρότερον
πολλὰ
ἤδη |
[4, 2, 20] |
καὶ
ἐγγύθεν
φεύγοντες
ἀποφεύγειν·
οὐδὲν
|
γὰρ |
εἶχον
ἄλλο
ἢ
τόξα
καὶ |
[4, 4, 10] |
πῦρ
ἔκαιον
καὶ
ἐχρίοντο·
(πολὺ
|
γὰρ |
ἐνταῦθα
ηὑρίσκετο
χρῖμα,
ᾧ
ἐχρῶντο |
[4, 1, 10] |
τῇ
στρατιᾷ
πάντα
ἀφεῖναι.
(σχολαίαν
|
γὰρ |
ἐποίουν
τὴν
πορείαν
πολλὰ
ὄντα |
[4, 8, 1] |
δὲ
Ἕλληνες
ἐκείνοις
Ἑλληνικήν·
ταῦτα
|
γὰρ |
ἔφασαν
πιστὰ
εἶναι·
θεοὺς
δ᾽ |
[4, 4, 1] |
στρατηγοὺς
κατὰ
τὰς
κώμας·
οὐ
|
γὰρ |
ἑώρων
πολέμιον
οὐδένα
καὶ
ἀσφαλὲς |
[4, 7, 1] |
καὶ
Καλλίμαχος
Παρράσιος
λοχαγός·
τούτου
|
γὰρ |
ἡ
ἡγεμονία
ἦν
τῶν
ὀπισθοφυλάκων |
[4, 3, 1] |
τῶν
παρεληλυθότων
πόνων
μνημονεύοντες.
ἑπτὰ
|
γὰρ |
ἡμέρας
ὅσασπερ
ἐπορεύθησαν
διὰ
τῶν |
[4, 1, 20] |
ἐγὼ
ἔχω
δύο
ἄνδρας.
ἐπεὶ
|
γὰρ |
ἡμῖν
πράγματα
παρεῖχον,
ἐνηδρεύσαμεν,
ὅπερ |
[4, 7, 1] |
προσῄει
καὶ
αὖθις
ἄλλη·
οὐ
|
γὰρ |
ἦν
ἁθρόοις
περιστῆναι,
ἀλλ᾽
ἀπότομον |
[4, 7, 1] |
ἐφέστασαν
ἔξω
τῶν
δένδρων·
οὐ
|
γὰρ |
ἦν
ἀσφαλῶς
ἐν
τοῖς
δένδροις |
[4, 1, 10] |
ἀναγκαῖον
δ᾽
ἦν
πορεύεσθαι·
οὐ
|
γὰρ |
ἦν
ἱκανὰ
τἀπιτήδεια.
καὶ
ἡγεῖτο |
[4, 1, 1] |
ὅτῳ
τις
ἐπιτυγχάνοι
ἐλάμβανεν·
ἀνάγκη
|
γὰρ |
ἦν.
οἱ
δὲ
Καρδοῦχοι
οὔτε |
[4, 2, 1] |
οἱ
τὸν
ἡγεμόνα
ἔχοντες·
εὐοδωτάτη
|
γὰρ |
ἦν
τοῖς
ὑποζυγίοις·
τοὺς
δὲ |
[4, 4, 1] |
μεῖον
ἢ
πέντε
παρασάγγας·
οὐ
|
γὰρ |
ἦσαν
ἐγγὺς
τοῦ
ποταμοῦ
κῶμαι |
[4, 5, 10] |
καὶ
τὰ
ὑποδήματα
περιεπήγνυντο·
καὶ
|
γὰρ |
ἦσαν,
ἐπειδὴ
ἐπέλιπε
τὰ
ἀρχαῖα |
[4, 3, 10] |
καὶ
αἱ
γυναῖκες
ἅπασαι.
πολλαὶ
|
γὰρ |
ἦσαν
ἑταῖραι
ἐν
τῷ
στρατεύματι. |
[4, 2, 1] |
ὁδὸν
φεύγοντες
ὀλίγοι
ἀπέθνῃσκον·
εὔζωνοι
|
γὰρ |
ἦσαν.
(οἱ
δὲ
ἀμφὶ
Χειρίσοφον |
[4, 3, 30] |
οἱ
δὲ
οὐκ
ἐδέξαντο·
καὶ
|
γὰρ |
ἦσαν
ὡπλισμένοι
ὡς
μὲν
ἐν |
[4, 2, 20] |
οἱ
βάρβαροι
πάλιν
καταβαίνουσιν·
ἐλαφροὶ
|
γὰρ |
ἦσαν
ὥστε
καὶ
ἐγγύθεν
φεύγοντες |
[4, 3, 30] |
ὀλίγους
ἤδη
τοὺς
λοιπούς
(πολλοὶ
|
γὰρ |
καὶ
τῶν
μένειν
τεταγμένων
ᾤχοντο |
[4, 8, 20] |
καὶ
καλὴ
θέα
ἐγένετο·
πολλοὶ
|
γὰρ |
κατέβησαν
καὶ
ἅτε
θεωμένων
τῶν |
[4, 1, 1] |
εἵπετο
οὐδένα
ἔχων
γυμνῆτα·
οὐδεὶς
|
γὰρ |
κίνδυνος
ἐδόκει
εἶναι
μή
τις |
[4, 6, 10] |
ὁμοίῳ
ἐπὶ
τῶν
ἄκρων·
οὐδὲ
|
γὰρ |
νῦν
ἐθέλουσι
καταβαίνειν
εἰς
τὸ |
[4, 3, 20] |
πρὸς
τὸ
διαβαῖνον
στράτευμα·
καὶ
|
γὰρ |
οἱ
Καρδοῦχοι
φανεροὶ
ἤδη
ἦσαν |
[4, 2, 20] |
οἰκίαις
καὶ
ἐπιτηδείοις
δαψιλέσι·
καὶ
|
γὰρ |
οἶνος
πολὺς
ἦν,
ὥστε
ἐν |
[4, 2, 1] |
συντεταγμένοι
ἐπὶ
τοὺς
πολεμίους·
καὶ
|
γὰρ |
ὁμίχλη
ἐγένετο,
ὥστ᾽
ἔλαθον
ἐγγὺς |
[4, 7, 20] |
ἔμπροσθεν
ἄλλους
ἐπιτίθεσθαι
πολεμίους·
εἵποντο
|
γὰρ |
ὄπισθεν
ἐκ
τῆς
καιομένης
χώρας, |
[4, 8, 1] |
εἰς
τὸν
ποταμὸν
ἔρριπτον·
ἐξικνοῦντο
|
γὰρ |
οὒ
οὐδ᾽
ἔβλαπτον
οὐδέν.
(ἔνθα |
[4, 7, 10] |
μετὰ
τοῦτον
Εὐρύλοχος
Λουσιεύς·
πάντες
|
γὰρ |
οὗτοι
ἀντεποιοῦντο
ἀρετῆς
καὶ
διηγωνίζοντο |
[4, 3, 10] |
Ξενοφῶντι
προσέτρεχον
δύο
νεανίσκω·
ᾔδεσαν
|
γὰρ |
πάντες
ὅτι
ἐξείη
αὐτῷ
καὶ |
[4, 6, 10] |
καὶ
ἀνθρώπους
παρεσκευασμένους
μάχεσθαι.
(πολὺ
|
γὰρ |
ῥᾷον
ὄρθιον
ἀμαχεὶ
ἰέναι
ἢ |
[4, 7, 1] |
τὸ
γὰρ
χωρίον
αἱρετέον·
τῇ
|
γὰρ |
στρατιᾷ
οὐκ
ἔστι
τὰ
ἐπιτήδεια, |
[4, 1, 10] |
τοῦ
ἄκρου
ἤδη
σκοταῖοι
(διὰ
|
γὰρ |
τὸ
στενὴν
εἶναι
τὴν
ὁδὸν |
[4, 3, 10] |
δόξαι
ἀσφαλὲς
εἶναι
διαβῆναι·
οὐδὲ
|
γὰρ |
τοῖς
πολεμίοις
ἱππεῦσι
προσβατὸν
εἶναι |
[4, 1, 1] |
τῶν
ὀρέων
πορευτέον
εἶναι.
(ἤκουον
|
γὰρ |
τῶν
ἁλισκομένων
ὅτι
εἰ
διέλθοιεν |
[4, 5, 30] |
διὰ
τῆς
χιόνος
ἄγωσιν·
ἄνευ
|
γὰρ |
τῶν
σακίων
κατεδύοντο
μέχρι
τῆς |
[4, 5, 30] |
Ἡλίου,
δεδιὼς
μὴ
ἀποθάνῃ·
ἐκεκάκωτο
|
γὰρ |
ὑπὸ
τῆς
πορείας·
αὐτὸς
δὲ |
[4, 8, 10] |
λόχους
ὀρθίους
ποιῆσαι·
ἡ
μὲν
|
γὰρ |
φάλαγξ
διασπασθήσεται
εὐθύς·
τῇ
μὲν |
[4, 7, 1] |
Χειρίσοφος·
εἰς
καλὸν
ἥκετε·
τὸ
|
γὰρ |
χωρίον
αἱρετέον·
τῇ
γὰρ
στρατιᾷ |
[4, 7, 1] |
καὶ
τὰ
ἐπιτήδεια
ἐπέλειπε·
χωρία
|
γὰρ |
ᾤκουν
ἰσχυρὰ
οἱ
Τάοχοι,
ἐν |