Livre, Chap., par.
[4, 5, 1]	εἰ μὴ μεταδοῖεν αὐτοῖς πυροὺς	ἢ	ἄλλο (τι) εἴ τι ἔχοιεν
[4, 2, 10]	κατειλημμένῳ ὑπὸ τῶν πολεμίων, οὓς	ἢ	ἀποκόψαι ἦν ἀνάγκη ἢ διεζεῦχθαι
[4, 1, 10]	ἔκλεψεν, οἷον ἢ παιδὸς ἐπιθυμήσας	ἢ	γυναικὸς τῶν εὐπρεπῶν. καὶ ταύτην
[4, 7, 10]	ἑκάστης δὲ τῆς προδρομῆς πλέον	ἢ	δέκα ἅμαξαι πετρῶν ἀνηλίσκοντο. (ὁ
[4, 2, 10]	οὓς ἢ ἀποκόψαι ἦν ἀνάγκη	ἢ	διεζεῦχθαι ἀπὸ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων.
[4, 2, 20]	τριπήχη, τὰ δὲ τοξεύματα πλέον	ἢ	διπήχη· εἷλκον δὲ τὰς νευρὰς
[4, 8, 20]	πλεῖστοι, δόλιχον δὲ Κρῆτες πλείους	ἢ	ἑξήκοντα ἔθεον, πάλην δὲ καὶ
[4, 3, 1]	τῶν ὀρέων ὁ ποταμὸς ἓξ	ἢ	ἑπτὰ στάδια τῶν Καρδούχων. (τότε
[4, 6, 10]	ὄρος ἐστὶ τὸ ὁρώμενον πλέον	ἢ	ἐφ᾽ ἑξήκοντα στάδια, ἄνδρες δ᾽
[4, 6, 10]	τοῖς ποσὶν ἀμαχεὶ ἰοῦσιν εὐμενεστέρα	ἢ	ἡ ὁμαλὴ τὰς κεφαλὰς βαλλομένοις.
[4, 6, 10]	φυλάττοντες ἡμᾶς φανεροί εἰσιν ἀλλ᾽	ἢ	κατ᾽ αὐτὴν τὴν ὁδόν· πολὺ
[4, 6, 10]	τὰ πρὸ ποδῶν ὁρᾐη τις	ἢ	μεθ᾽ ἡμέραν μαχόμενος, καὶ ἡ
[4, 6, 10]	γὰρ ῥᾷον ὄρθιον ἀμαχεὶ ἰέναι	ἢ	ὁμαλὲς ἔνθεν καὶ ἔνθεν πολεμίων
[4, 6, 10]	ποσὶν ἀμαχεὶ ἰοῦσιν εὐμενεστέρα ἢ	ἡ	ὁμαλὴ τὰς κεφαλὰς βαλλομένοις. (καὶ
[4, 7, 1]	ἔφη ὁ Ξενοφῶν, ἄλλο τι	ἢ	οὐδὲν κωλύει παριέναι; οὐ γὰρ
[4, 1, 10]	πλὴν εἴ τις ἔκλεψεν, οἷον	ἢ	παιδὸς ἐπιθυμήσας ἢ γυναικὸς τῶν
[4, 4, 1]	καὶ λείους γηλόφους οὐ μεῖον	ἢ	πέντε παρασάγγας· οὐ γὰρ ἦσαν
[4, 6, 10]	ἁρπάσαι φθάσαντας, εἰ δυναίμεθα, μᾶλλον	ἢ	πρὸς ἰσχυρὰ χωρία καὶ ἀνθρώπους
[4, 5, 1]	εἶναι ὅπῃ δύναιντο τάχιστα πρὶν	ἢ	συλλεγῆναι τὸ στράτευμα πάλιν καὶ
[4, 2, 10]	δὲ ὑποζύγια οὐκ ἦν ἄλλῃ	ἢ	ταύτῃ ἐκβῆναι. (ἔνθα δὴ παρακελευσάμενοι
[4, 3, 1]	ὧν παρατεταγμένοι οὗτοι ἦσαν τρία	ἢ	τέτταρα πλέθρα ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ
[4, 1, 20]	εἴ τινα εἰδεῖεν ἄλλην ὁδὸν	ἢ	τὴν φανεράν. ὁ μὲν οὖν
[4, 7, 1]	ἐν τοῖς δένδροις ἑστάναι πλέον	ἢ	τὸν ἕνα λόχον. ~ἔνθα δὴ
[4, 2, 20]	ἀποφεύγειν· οὐδὲν γὰρ εἶχον ἄλλο	ἢ	τόξα καὶ σφενδόνας. (ἄριστοι δὲ
[4, 7, 1]	τούτους ἀνθρώπους, καὶ τούτων δύο	ἢ	τρεῖς ὡπλισμένους. (τὸ δὲ χωρίον,
[4, 7, 10]	ὑφ᾽ ᾧ ἦν αὐτὸς δύο	ἢ	τρία βήματα· ἐπειδὴ δὲ οἱ
[4, 7, 1]	ἢ ὑπὸ τῶν φερομένων λίθων	ἢ	ὑπὸ τῶν κυλινδομένων; τὸ λοιπὸν
[4, 7, 1]	ἑστηκότες ἄνδρες τί ἂν πάσχοιεν	ἢ	ὑπὸ τῶν φερομένων λίθων ἢ
[4, 8, 10]	προσίασιν, ᾗ τε ἂν εὔοδον	ᾖ,	ταύτῃ ἕκαστος ἄξει (ὁ λόχος)
[4, 1, 10]	τὴν ὁδὸν ὅλην τὴν ἡμέραν	ἡ	ἀνάβασις αὐτοῖς ἐγένετο καὶ κατάβασις)
[4, 7, 20]	βοῶντας καὶ πολλῷ μείζων ἐγίγνετο	ἡ	βοὴ ὅσῳ δὴ πλείους ἐγίγνοντο,
[4, 7, 1]	Καλλίμαχος Παρράσιος λοχαγός· τούτου γὰρ	ἡ	ἡγεμονία ἦν τῶν ὀπισθοφυλάκων λοχαγῶν
[4, 8, 20]	τοῦ ἀγῶνος προστατῆσαι. (ἐπειδὴ δὲ	ἡ	θυσία ἐγένετο, τὰ δέρματα παρέδοσαν
[4, 8, 10]	τὴν φάλαγγα λόχους ὀρθίους ποιῆσαι·	ἡ	μὲν γὰρ φάλαγξ διασπασθήσεται εὐθύς·
[4, 1, 10]	τὸ αἴτιον τῆς σπουδῆς· ὥστε	ἡ	πορεία ὁμοία φυγῇ ἐγίγνετο τοῖς
[4, 4, 1]	δὲ τόπος οὗτος Ἀρμενία ἐκαλεῖτο	ἡ	πρὸς ἑσπέραν. ὕπαρχος δ᾽ ἦν
[4, 7, 1]	προσέβαλλεν εὐθὺς ἥκων· ἐπειδὴ δὲ	ἡ	πρώτη τάξις ἀπέκαμνεν, ἄλλη προσῄει
[4, 4, 20]	ἵπποι ἥλωσαν εἰς εἴκοσι καὶ	ἡ	σκηνὴ ἡ Τιριβάζου ἑάλω καὶ
[4, 2, 1]	ὑπὲρ αὐτῶν παρ᾽ ὃν ἦν	ἡ	στενὴ αὕτη ὁδὸς ἐφ᾽ ᾗ
[4, 4, 20]	εἰς εἴκοσι καὶ ἡ σκηνὴ	ἡ	Τιριβάζου ἑάλω καὶ ἐν αὐτῇ
[4, 6, 1]	διάφορον ἐν τῇ πορείᾳ ἐγένετο,	ἡ	τοῦ ἡγεμόνος κάκωσις καὶ ἀμέλεια.
[4, 6, 10]	ἢ μεθ᾽ ἡμέραν μαχόμενος, καὶ	ἡ	τραχεῖα τοῖς ποσὶν ἀμαχεὶ ἰοῦσιν
[4, 8, 10]	εἴη θαυμαστὸν εἰ διακοπείη ἡμῶν	ἡ	φάλαγξ ὑπὸ ἁθρόων καὶ βελῶν
[4, 4, 10]	ἀνίστασθαι· κατακειμένων γὰρ ἀλεεινὸν ἦν	ἡ	χιὼν ἐπιπεπτωκυῖα ὅτῳ μὴ παραρρυείη.
[4, 4, 10]	κατακειμένους· καὶ τὰ ὑποζύγια συνεπόδισεν	ἡ	χιών· καὶ πολὺς ὄκνος ἦν
[4, 5, 30]	τοῦ περσίζοντος ἑρμηνέως τίς εἴη	ἡ	χώρα. ὁ δ᾽ ἔλεγεν ὅτι
[4, 2, 1]	προσελθόντες. ἐπεὶ δὲ εἶδον ἀλλήλους,	ἥ	τε σάλπιγξ ἐφθέγξατο καὶ ἀλαλάξαντες
[4, 7, 10]	μεγάλην καὶ εὐδαίμονα καὶ οἰκουμένην	ἣ	ἐκαλεῖτο Γυμνιάς. ἐκ ταύτης τῆς
[4, 5, 10]	καὶ ἐτετήκει διὰ κρήνην τινὰ	ἣ	πλησίον ἦν ἀτμίζουσα ἐν νάπῃ.
[4, 5, 30]	Χάλυβας, καὶ τὴν ὁδὸν ἔφραζεν	ᾗ	εἴη. (καὶ αὐτὸν τότε μὲν
[4, 2, 1]	ἡ στενὴ αὕτη ὁδὸς ἐφ᾽	ᾗ	ἐκάθηντο οἱ φύλακες. ἔφοδος μέντοι
[4, 3, 20]	πάντας καὶ διαβαίνειν ὅτι τάχιστα	ᾗ	ἕκαστος τὴν τάξιν εἶχεν, ὡς
[4, 2, 1]	στρατηγῶν κατὰ ἀτριβεῖς ὁδοὺς ἐπορεύοντο	ᾗ	ἔτυχον ἕκαστοι ὄντες, καὶ ἀναβάντες
[4, 8, 10]	οἱ κράτιστοι ἡμῶν πρῶτοι προσίασιν,	ᾗ	τε ἂν εὔοδον ᾖ, ταύτῃ
[4, 3, 20]	ὄρος. (Χειρίσοφος δ᾽ αὖ ἐπεὶ	διέβη,	τοὺς ἱππέας οὐκ ἐδίωκεν, εὐθὺς
[4, 1, 20]	ὠφέλιμον ἔλεγεν, ὁρῶντος τοῦ ἑτέρου	κατεσφάγη.	(ὁ δὲ λοιπὸς ἔλεξεν ὅτι
[4, 2, 1]	ἐπεὶ δ᾽ ἡμέρα ὑπέφαινεν, ἐπορεύοντο	σιγῇ	συντεταγμένοι ἐπὶ τοὺς πολεμίους· καὶ
[4, 8, 20]	ἐπορεύοντο οἱ ἵπποι· ἔνθα πολλὴ	κραυγὴ	καὶ γέλως καὶ παρακέλευσις ἐγίγνετο.
[4, 4, 10]	δὴ οἱ στρατιῶται σὺν πολλῇ	κραυγῇ	καὶ ἡδονῇ ᾖσαν ἐπὶ τὰς
[4, 7, 20]	ὄρους καὶ κατεῖδον τὴν θάλατταν,	κραυγὴ	πολλὴ ἐγένετο. (ἀκούσας δὲ ὁ
[4, 8, 10]	ἤρξαντο θεῖν, οὐκέτι ἔστησαν, ἀλλὰ	φυγῇ	ἄλλος ἄλλῃ ἐτράπετο. οἱ δὲ
[4, 1, 10]	σπουδῆς· ὥστε ἡ πορεία ὁμοία	φυγῇ	ἐγίγνετο τοῖς ὀπισθοφύλαξι. (καὶ ἐνταῦθα
[4, 2, 10]	ἐγγὺς δ᾽ οὐ προσίεντο, ἀλλὰ	φυγῇ	λείπουσι τὸ χωρίον. καὶ τοῦτόν
[4, 7, 20]	ἱππέας ἀναλαβὼν παρεβοήθει· καὶ τάχα	δὴ	ἀκούουσι βοώντων τῶν στρατιωτῶν θάλαττα
[4, 5, 30]	ἐφιλοφρονήσαντο Χειρίσοφος καὶ Ξενοφῶν, κοινῇ	δὴ	ἀνηρώτων τὸν κώμαρχον διὰ τοῦ
[4, 7, 10]	οὐδεὶς πέτρος ἄνωθεν ἠνέχθη. (ἐνταῦθα	δὴ	δεινὸν ἦν θέαμα. αἱ γὰρ
[4, 7, 20]	θάλαττα θάλαττα καὶ παρεγγυώντων. ἔνθα	δὴ	ἔθεον πάντες καὶ οἱ ὀπισθοφύλακες,
[4, 7, 1]	οὐδὲν κωλύει παριέναι; οὐ γὰρ	δὴ	ἐκ τοῦ ἐναντίου ὁρῶμεν εἰ
[4, 1, 1]	~Βιβλίον Δ. ~ὅσα μὲν	δὴ	ἐν τῇ ἀναβάσει ἐγένετο μέχρι
[4, 3, 30]	σκευῶν, οἱ δ᾽ ἑταιρῶν) ἐνταῦθα	δὴ	ἐπέκειντο θρασέως καὶ ἤρχοντο σφενδονᾶν
[4, 3, 20]	καὶ ὀλίγους ἤδη φαινομένους, θᾶττον	δὴ	ἐπῇσαν ᾠδάς τινας ᾄδοντες. ὁ
[4, 7, 10]	καὶ οἱ ἄνδρες ὡσαύτως. ἐνταῦθα	δὴ	καὶ Αἰνείας Στυμφάλιος λοχαγὸς ἰδών
[4, 5, 30]	Περσικῶν, θυμοειδέστεροι δὲ πολύ. ἐνταῦθα	δὴ	καὶ διδάσκει ὁ κώμαρχος περὶ
[4, 7, 10]	ἢ τὸν ἕνα λόχον. ~ἔνθα	δὴ	Καλλίμαχος μηχανᾶταί τι· προύτρεχεν ἀπὸ
[4, 7, 1]	μὴ ληψόμεθα τὸ χωρίον. (ἐνταῦθα	δὴ	κοινῇ ἐβουλεύοντο· καὶ τοῦ Ξενοφῶντος
[4, 7, 1]	καὶ πελτασταῖς καὶ ὁπλίταις, ἐνταῦθα	δὴ	λέγει Χειρίσοφος· εἰς καλὸν ἥκετε·
[4, 7, 20]	ὅσῳ δὴ πλείους ἐγίγνοντο, (ἐδόκει	δὴ	μεῖζόν τι εἶναι τῷ Ξενοφῶντι,
[4, 5, 1]	εἴ τι ἔχοιεν βρωτόν. (ἔνθα	δὴ	μετεδίδοσαν ἀλλήλοις ὧν εἶχον ἕκαστοι.
[4, 1, 1]	καὶ μυχοῖς τῶν ὀρέων. (ἔνθα	δὴ	οἱ μὲν Καρδοῦχοι ἐκλιπόντες τὰς
[4, 5, 10]	ἀμφὶ ὧν εἶχον διαφερόμενοι. (ἔνθα	δὴ	οἱ ὀπισθοφύλακες, ἅτε ὑγιαίνοντες, ἐξαναστάντες
[4, 2, 20]	ἔνθα τὰ ὅπλα ἔκειντο, ἵεντο	δὴ	οἱ πολέμιοι πολλῷ πλήθει καὶ
[4, 4, 10]	(τὰς κώμας) εἰς στέγας. ἔνθα	δὴ	οἱ στρατιῶται σὺν πολλῇ κραυγῇ
[4, 2, 10]	ἄλλῃ ἢ ταύτῃ ἐκβῆναι. (ἔνθα	δὴ	παρακελευσάμενοι ἀλλήλοις προσβάλλουσι πρὸς τὸν
[4, 7, 20]	λοχαγοὺς δακρύοντες. καὶ ἐξαπίνης ὅτου	δὴ	παρεγγυήσαντος οἱ στρατιῶται φέρουσι λίθους
[4, 5, 1]	ἔστε ἐπὶ τὸ δάπεδον· οὗ	δὴ	παρῆν μετρεῖν τὸ βάθος τῆς
[4, 7, 20]	πάντες ἐπὶ τὸ ἄκρον, ἐνταῦθα	δὴ	περιέβαλλον ἀλλήλους καὶ στρατηγοὺς καὶ
[4, 5, 1]	ἀνέμῳ, καὶ σφαγιάζεται· καὶ πᾶσι	δὴ	περιφανῶς ἔδοξεν λῆξαι τὸ χαλεπὸν
[4, 7, 20]	μείζων ἐγίγνετο ἡ βοὴ ὅσῳ	δὴ	πλείους ἐγίγνοντο, (ἐδόκει δὴ μεῖζόν
[4, 3, 1]	συνειλεγμένους ἐν τοῖς ὅπλοις. ἐνταῦθα	δὴ	πολλὴ ἀθυμία ἦν τοῖς Ἕλλησιν,
[4, 5, 20]	ἕκαστοι τοὺς ἑαυτῶν ἔχοντες. (ἔνθα	δὴ	Πολυκράτης Ἀθηναῖος λοχαγὸς ἐκέλευσεν ἀφιέναι
[4, 8, 1]	οὒ οὐδ᾽ ἔβλαπτον οὐδέν. (ἔνθα	δὴ	προσέρχεται Ξενοφῶντι τῶν πελταστῶν ἀνὴρ
[4, 1, 10]	αὐτοῖς ἐγένετο καὶ κατάβασις) τότε	δὴ	συλλεγέντες τινὲς τῶν Καρδούχων τοῖς
[4, 1, 1]	αὐτοῦ τοῦ ποταμοῦ ἐκρέματο, ἐδόκει	δὴ	τοῖς στρατηγοῖς διὰ τῶν ὀρέων
[4, 4, 10]	νύκτωρ πολλὰ πυρὰ φαίνοντα. ~ἐδόκει	δὴ	τοῖς στρατηγοῖς οὐκ ἀσφαλὲς εἶναι
[4, 5, 1]	καὶ πηγνὺς τοὺς ἀνθρώπους. (ἔνθα	δὴ	τῶν μάντεών τις εἶπε σφαγιάσασθαι
[4, 1, 1]	ἡμέρᾳ πρὸς τὸ ὄρος. (ἔνθα	δὴ	Χειρίσοφος μὲν ἡγεῖτο τοῦ στρατεύματος
[4, 6, 1]	καταλιπὼν τὸν υἱόν. τοῦτό γε	δὴ	Χειρισόφῳ καὶ Ξενοφῶντι μόνον διάφορον
[4, 4, 10]	γὰρ ἐδόκει καὶ πρότερον πολλὰ	ἤδη	ἀληθεῦσαι τοιαῦτα, τὰ ὄντα τε
[4, 8, 10]	ἔτι ἡμῖν ἐμποδὼν τὸ μὴ	ἤδη	εἶναι ἔνθα πάλαι σπεύδομεν· τούτους,
[4, 3, 20]	καὶ γὰρ οἱ Καρδοῦχοι φανεροὶ	ἤδη	ἦσαν εἰς τὸ πεδίον καταβαίνοντες
[4, 5, 10]	κάμνουσι. καὶ ἦν μὲν σκότος	ἤδη,	οἱ δὲ προσῇσαν πολλῷ θορύβῳ
[4, 1, 10]	τὰς κώμας ἀπὸ τοῦ ἄκρου	ἤδη	σκοταῖοι (διὰ γὰρ τὸ στενὴν
[4, 6, 1]	κώμαρχος λελυμένος διὰ χιόνος· καὶ	ἤδη	τε ἦν ἐν τῷ τρίτῳ
[4, 3, 30]	~οἱ δὲ Καρδοῦχοι ὁρῶντες ὀλίγους	ἤδη	τοὺς λοιπούς (πολλοὶ γὰρ καὶ
[4, 3, 20]	τοῦ ὄχλου ψιλουμένους καὶ ὀλίγους	ἤδη	φαινομένους, θᾶττον δὴ ἐπῇσαν ᾠδάς
[4, 7, 20]	βοῶν ὠμοβόεια ἀμφὶ τὰ εἴκοσιν.	(ἐπειδὴ	δὲ βοὴ πλείων τε ἐγίγνετο
[4, 6, 20]	ὡς μάλιστα δοκοίη ταύτῃ προσάξειν.	(ἐπειδὴ	δὲ ἐδείπνησαν καὶ νὺξ ἐγένετο,
[4, 5, 1]	ὅ τι τὸ πάθος εἴη.	(ἐπειδὴ	δὲ εἶπέ τις αὐτῷ τῶν
[4, 4, 20]	καὶ οἱ οἰνοχόοι φάσκοντες εἶναι.	(ἐπειδὴ	δὲ ἐπύθοντο ταῦτα οἱ τῶν
[4, 8, 20]	ἐπιμεληθῆναι καὶ τοῦ ἀγῶνος προστατῆσαι.	(ἐπειδὴ	δὲ ἡ θυσία ἐγένετο, τὰ
[4, 7, 1]	πρὸς τοῦτο προσέβαλλεν εὐθὺς ἥκων·	ἐπειδὴ	δὲ ἡ πρώτη τάξις ἀπέκαμνεν,
[4, 6, 20]	ἔκαιον πυρὰ πολλὰ διὰ νυκτός.	(ἐπειδὴ	δὲ ἡμέρα ἐγένετο Χειρίσοφος μὲν
[4, 3, 10]	ἀντιπαρῇσαν αἱ τάξεις τῶν ἱππέων.	ἐπειδὴ	δὲ ἦσαν κατὰ τὴν διάβασιν
[4, 7, 1]	περιστῆναι, ἀλλ᾽ ἀπότομον ἦν κύκλῳ.	(ἐπειδὴ	δὲ Ξενοφῶν ἦλθε σὺν τοῖς
[4, 7, 10]	αὐτὸς δύο ἢ τρία βήματα·	ἐπειδὴ	δὲ οἱ λίθοι φέροιντο, ἀνέχαζεν
[4, 5, 1]	τοὺς δυναμένους περιτρέχειν τοῖς βουλιμιῶσιν.	(ἐπειδὴ	δέ τι ἐμφάγοιεν, ἀνίσταντο καὶ
[4, 4, 20]	ἔχοντες ἡγεμόνα τὸν ἁλόντα ἄνθρωπον.	~ἐπειδὴ	δὲ ὑπερέβαλλον τὰ ὄρη, οἱ
[4, 7, 20]	μή, τεθνάναι ἐπηγγείλατο. καὶ ἡγούμενος	ἐπειδὴ	ἐνέβαλλεν εἰς τὴν (ἑαυτοῦ) πολεμίαν,
[4, 5, 10]	ὑποδήματα περιεπήγνυντο· καὶ γὰρ ἦσαν,	ἐπειδὴ	ἐπέλιπε τὰ ἀρχαῖα ὑποδήματα, καρβάτιναι
[4, 6, 20]	πολέμιοι οἱ ἐπὶ τῇ ὁδῷ	ἐπειδὴ	τὸ ἄνω ἑώρων ἡττώμενον, φεύγουσι·
[4, 5, 1]	τὰ ὑποζύγια, εἴ πού τι	ὁρᾐη	βρωτόν, διεδίδου καὶ διέπεμπε διδόντας
[4, 6, 10]	μᾶλλον ἂν τὰ πρὸ ποδῶν	ὁρᾐη	τις ἢ μεθ᾽ ἡμέραν μαχόμενος,
[4, 5, 20]	ἔχοντες· (τούτους ἔδει ὁπότε τις	διψᾐη	λαβόντα εἰς τὸ στόμα μύζειν.
[4, 1, 1]	τὰς σπονδὰς βασιλέως καὶ Τισσαφέρνους	ἐπολεμήθη	πρὸς τοὺς Ἕλληνας ἐπακολουθοῦντος τοῦ
[4, 8, 10]	βοηθήσει. ἤν τε εἷς πῃ	δυνηθῇ	τῶν λόχων ἐπὶ τὸ ἄκρον
[4, 6, 1]	τρίτῳ σταθμῷ, καὶ Χειρίσοφος αὐτῷ	ἐχαλεπάνθη	ὅτι οὐκ εἰς κώμας ἤγαγεν.
[4, 6, 1]	κάκωσις καὶ ἀμέλεια. Πλεισθένης δὲ	ἠράσθη	τοῦ παιδὸς καὶ οἴκαδε κομίσας
[4, 7, 1]	ὑπερεχούσης πέτρας· ὃς δ᾽ ἂν	καταληφθῇ,	οὕτω διατίθεται. ἅμα δ᾽ ἔδειξε
[4, 6, 20]	πολλοὶ αὐτῶν, γέρρα δὲ πάμπολλα	ἐλήφθη·	ἃ οἱ Ἕλληνες ταῖς μαχαίραις
[4, 7, 10]	ἅπαξ εἰσέδραμον, οὐδεὶς πέτρος ἄνωθεν	ἠνέχθη.	(ἐνταῦθα δὴ δεινὸν ἦν θέαμα.
[4, 1, 20]	ἔλεξεν ὅτι οὗτος μὲν οὐ	φαίη	διὰ ταῦτα εἰδέναι, ὅτι αὐτῷ
[4, 5, 10]	δὲ ἀπεκρίναντο ὅτι οὐκ ἐνταῦθα	εἴη,	ἀλλ᾽ ἀπέχει ὅσον παρασάγγην. οἱ
[4, 7, 1]	Ξενοφῶντος ἐρωτῶντος τί τὸ κωλῦον	εἴη	εἰσελθεῖν, εἶπεν ὁ Χειρίσοφος· μία
[4, 5, 1]	ἠγνόει ὅ τι τὸ πάθος	εἴη.	(ἐπειδὴ δὲ εἶπέ τις αὐτῷ
[4, 4, 10]	(ὁ δὲ εἶπεν ὅτι Τιρίβαζος	εἴη	ἔχων τήν τε ἑαυτοῦ δύναμιν
[4, 5, 30]	διὰ τοῦ περσίζοντος ἑρμηνέως τίς	εἴη	ἡ χώρα. ὁ δ᾽ ἔλεγεν
[4, 7, 1]	αὐτὸ ἄν, ἔφη, τὸ δέον	εἴη·	θᾶττον γὰρ ἀναλώσουσι τοὺς λίθους.
[4, 8, 10]	ὀλίγων τεταγμένοι ὦμεν, οὐδὲν ἂν	εἴη	θαυμαστὸν εἰ διακοπείη ἡμῶν ἡ
[4, 5, 30]	καὶ τὴν ὁδὸν ἔφραζεν ᾗ	εἴη.	(καὶ αὐτὸν τότε μὲν ᾤχετο
[4, 4, 10]	αὐτὸν τὸ στράτευμα ὁπόσον τε	εἴη	καὶ ἐπὶ τίνι συνειλεγμένον. (ὁ
[4, 8, 20]	ἐκέλευον ὅπου τὸν δρόμον πεποιηκὼς	εἴη.	ὁ δὲ δείξας οὗπερ ἑστηκότες
[4, 4, 10]	Ἀμαζόνες ἔχουσιν. (ἐρωτώμενος δὲ ποδαπὸς	εἴη	Πέρσης μὲν ἔφη εἶναι, πορεύεσθαι
[4, 4, 10]	ἐν τοῖς στενοῖς ᾗπερ μοναχῇ	εἴη	πορεία, ἐνταῦθα ἐπιθησόμενον τοῖς Ἕλλησιν.
[4, 2, 20]	δ᾽ οἱ πολέμιοι καὶ ὅπῃ	εἴη	στενὸν χωρίον προκαταλαμβάνοντες ἐκώλυον τὰς
[4, 1, 10]	δῆλον ἦν ὅτι πρᾶγμά τι	εἴη·	σχολὴ δ᾽ οὐκ ἦν ἰδεῖν
[4, 1, 20]	πορεύεσθαι ὁδόν. (ἐρωτώμενος δ᾽ εἰ	εἴη	τι ἐν αὐτῇ δυσπάριτον χωρίον,
[4, 5, 20]	τοὺς ἰσχυροτάτους ἐκέλευε σκέψασθαι τί	εἴη	τὸ κωλῦον. οἱ δὲ ἀπήγγελλον
[4, 3, 10]	νεανίσκω· ᾔδεσαν γὰρ πάντες ὅτι	ἐξείη	αὐτῷ καὶ ἀριστῶντι καὶ δειπνοῦντι
[4, 8, 10]	οὐδὲν ἂν εἴη θαυμαστὸν εἰ	διακοπείη	ἡμῶν ἡ φάλαγξ ὑπὸ ἁθρόων
[4, 4, 1]	βασιλεῖ φίλος γενόμενος, καὶ ὁπότε	παρείη,	οὐδεὶς ἄλλος βασιλέα ἐπὶ τὸν
[4, 4, 10]	ἡ χιὼν ἐπιπεπτωκυῖα ὅτῳ μὴ	παραρρυείη.	(ἐπεὶ δὲ Ξενοφῶν ἐτόλμησε γυμνὸς
[4, 8, 10]	ἀγωνιοῦνται. ~ἔλεξεν οὖν Ξενοφῶν ὅτι	δοκοίη	παύσαντας τὴν φάλαγγα λόχους ὀρθίους
[4, 6, 20]	τοὺς πολεμίους, ὅπως ὡς μάλιστα	δοκοίη	ταύτῃ προσάξειν. (ἐπειδὴ δὲ ἐδείπνησαν
[4, 5, 20]	ἀφθόνοις πάντες οἱ στρατιῶται, ἐν	φυλακῇ	ἔχοντες τὸν κώμαρχον καὶ τὰ
[4, 5, 10]	τοῖς στρατιώταις ἐγκεκαλυμμένοις, καὶ οὐδὲ	φυλακὴ	οὐδεμία καθειστήκει· καὶ ἀνίστασαν αὐτούς.
[4, 1, 1]	ἐπιτήδεια ὅτῳ τις ἐπιτυγχάνοι ἐλάμβανεν·	ἀνάγκη	γὰρ ἦν. οἱ δὲ Καρδοῦχοι
[4, 6, 10]	δ᾽ οὕτω γιγνώσκω. εἰ μὲν	ἀνάγκη	ἐστὶ μάχεσθαι, τοῦτο δεῖ παρασκευάσασθαι,
[4, 2, 10]	πολεμίων, οὓς ἢ ἀποκόψαι ἦν	ἀνάγκη	ἢ διεζεῦχθαι ἀπὸ τῶν ἄλλων
[4, 4, 1]	(εἰς δὲ ἣν ἀφίκοντο κώμην	μεγάλη	τε ἦν καὶ βασίλειον εἶχε
[4, 8, 20]	πυγμὴν καὶ παγκράτιον ἕτεροι, καὶ	καλὴ	θέα ἐγένετο· πολλοὶ γὰρ κατέβησαν
[4, 6, 10]	ἀμαχεὶ ἰοῦσιν εὐμενεστέρα ἢ ἡ	ὁμαλὴ	τὰς κεφαλὰς βαλλομένοις. (καὶ κλέψαι
[4, 3, 1]	πρὸς τὰ τοξεύματα καὶ τἆλλα	βέλη,	ἀνεχώρησαν καὶ αὐτοῦ ἐστρατοπεδεύσαντο παρὰ
[4, 7, 1]	δ᾽ ἔδειξε συντετριμμένους ἀνθρώπους καὶ	σκέλη	καὶ πλευράς. (ἢν δὲ τοὺς
[4, 8, 20]	ὢν οἴκοθεν, παῖδα ἄκων κατακανὼν	ξυήλῃ	πατάξας, δρόμου τ᾽ ἐπιμεληθῆναι καὶ
[4, 2, 1]	τοιαῦτα ἐγένετο. ~καὶ ἦν μὲν	δείλη,	οἱ δ᾽ ἐκέλευον αὐτοὺς ἐμφαγόντας
[4, 4, 1]	τύρσεις ἐπῆσαν· ἐπιτήδεια δ᾽ ἦν	δαψιλῆ.	(ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπορεύθησαν σταθμοὺς δύο
[4, 2, 1]	λοχαγῶν, εἰ μὴ ταύτῃ δύναιντο,	ἄλλῃ	ἐπειρῶντο· καὶ ταῦτα ἐποίουν μέχρι
[4, 8, 10]	οὐκέτι ἔστησαν, ἀλλὰ φυγῇ ἄλλος	ἄλλῃ	ἐτράπετο. οἱ δὲ Ἕλληνες ἀναβάντες
[4, 2, 10]	τὰ δὲ ὑποζύγια οὐκ ἦν	ἄλλῃ	ἢ ταύτῃ ἐκβῆναι. (ἔνθα δὴ
[4, 7, 1]	ἀπέκαμνεν, ἄλλη προσῄει καὶ αὖθις	ἄλλη·	οὐ γὰρ ἦν ἁθρόοις περιστῆναι,
[4, 7, 1]	δὲ ἡ πρώτη τάξις ἀπέκαμνεν,	ἄλλη	προσῄει καὶ αὖθις ἄλλη· οὐ
[4, 3, 20]	κελεύει ποιεῖν ὅ τι ἂν	παραγγέλλῃ.	(ἰδὼν δ᾽ αὐτοὺς διαβαίνοντας Ξενοφῶν
[4, 3, 1]	ἐν τοῖς ὅπλοις. ἐνταῦθα δὴ	πολλὴ	ἀθυμία ἦν τοῖς Ἕλλησιν, ὁρῶσι
[4, 3, 1]	ἡμέραν καὶ νύκτα ἔμειναν ἐν	πολλῇ	ἀπορίᾳ ὄντες. Ξενοφῶν δὲ ὄναρ
[4, 7, 20]	καὶ κατεῖδον τὴν θάλατταν, κραυγὴ	πολλὴ	ἐγένετο. (ἀκούσας δὲ ὁ Ξενοφῶν
[4, 8, 20]	πολλοὶ ὥσπερ τροπῆς γεγενημένης, καὶ	πολλὴ	ἦν ἀθυμία. τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ
[4, 4, 1]	αὐτῶν γίγνεται τῆς νυκτὸς χιὼν	πολλή·	καὶ ἕωθεν ἔδοξε διασκηνῆσαι τὰς
[4, 8, 20]	βάδην ἐπορεύοντο οἱ ἵπποι· ἔνθα	πολλὴ	κραυγὴ καὶ γέλως καὶ παρακέλευσις
[4, 4, 10]	ἔνθα δὴ οἱ στρατιῶται σὺν	πολλῇ	κραυγῇ καὶ ἡδονῇ ᾖσαν ἐπὶ
[4, 8, 20]	καὶ ἅτε θεωμένων τῶν ἑταίρων	πολλὴ	φιλονικία ἐγίγνετο. (ἔθεον δὲ καὶ
[4, 8, 10]	δέ πῃ τοῦτο ἔσται, τῇ	ὅλῃ	φάλαγγι κακὸν ἔσται. (ἀλλά μοι
[4, 6, 1]	δὲ τῇ εἰς τὸ πεδίον	ὑπερβολῇ	ἀπήντησαν αὐτοῖς Χάλυβες καὶ Τάοχοι
[4, 6, 1]	κατεῖδε τοὺς πολεμίους ἐπὶ τῇ	ὑπερβολῇ,	ἐπαύσατο πορευόμενος, ἀπέχων εἰς τριάκοντα
[4, 4, 10]	αὐτὸν ἔφη ὡς ἐπὶ τῇ	ὑπερβολῇ	τοῦ ὄρους ἐν τοῖς στενοῖς
[4, 6, 20]	μὲν πολὺ ἔμενεν ἐπὶ τῇ	ὑπερβολῇ	τοῦ ὄρους, μέρος δ᾽ αὐτῶν
[4, 1, 10]	ἦν ὅτι πρᾶγμά τι εἴη·	σχολὴ	δ᾽ οὐκ ἦν ἰδεῖν παρελθόντι
[4, 1, 10]	Ἕλληνες ἐπιδιώκοντες καὶ πάλιν ἀναχάζοντες	σχολῇ	πορεύεσθαι· καὶ θαμινὰ παρήγγελλεν ὁ
[4, 2, 1]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους· καὶ γὰρ	ὁμίχλη	ἐγένετο, ὥστ᾽ ἔλαθον ἐγγὺς προσελθόντες.
[4, 6, 10]	ἐξὸν δ᾽ ἀπελθεῖν τοσοῦτον ὡς	μὴ	αἴσθησιν παρέχειν. δοκοῦμεν δ᾽ ἄν
[4, 2, 10]	καὶ Ἀμφικράτης καὶ ἄλλοι ὅσοι	μὴ	ἁλόμενοι κατὰ τῆς πέτρας πρὸς
[4, 5, 30]	ἱερὸν εἶναι τοῦ Ἡλίου, δεδιὼς	μὴ	ἀποθάνῃ· ἐκεκάκωτο γὰρ ὑπὸ τῆς
[4, 3, 20]	εἵποντο· οἱ δὲ στρατιῶται ἐβόων	μὴ	ἀπολείπεσθαι, ἀλλὰ συνεκβαίνειν ἐπὶ τὸ
[4, 5, 10]	αὐτῶν πάσῃ τέχνῃ καὶ μηχανῇ	μὴ	ἀπολείπεσθαι, λέγων ὅτι ἕπονται πολλοὶ
[4, 3, 20]	Ξενοφῶντα θέοντας εἰς τοὔμπαλιν, δείσαντες	μὴ	ἀποληφθείησαν φεύγουσιν ἀνὰ κράτος ὡς
[4, 1, 10]	εἴ τι εὑρίσκοιεν τῶν εἰρημένων	μὴ	ἀφειμένον, ἀφῃροῦντο, οἱ δ᾽ ἐπείθοντο,
[4, 1, 1]	μὲν βούλωνται, διαβήσονται, ἢν δὲ	μὴ	βούλωνται, περιίασι. καὶ τοῦ Εὐφράτου
[4, 3, 20]	αὐτοῦ μεῖναι ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ	μὴ	διαβάντας· ὅταν δ᾽ ἄρξωνται αὐτοὶ
[4, 5, 10]	πολεμίων συνειλεγμένοι τινὲς καὶ τὰ	μὴ	δυνάμενα τῶν ὑποζυγίων ἥρπαζον καὶ
[4, 5, 10]	τῶν δ᾽ ἄλλων στρατιωτῶν οἱ	μὴ	δυνάμενοι διατελέσαι τὴν ὁδὸν ἐνυκτέρευσαν
[4, 2, 10]	πορεύεσθαι. (ἐννοήσας δ᾽ ὁ Ξενοφῶν	μή,	εἰ ἔρημον καταλίποι τὸν ἡλωκότα
[4, 3, 20]	ἕκαστος τὴν τάξιν εἶχεν, ὡς	μὴ	ἐμποδίζειν ἀλλήλους· ὅτι οὗτος ἄριστος
[4, 5, 10]	πολεμίους φοβῆσαι, εἴ τις δύναιτο,	μὴ	ἐπίοιεν τοῖς κάμνουσι. καὶ ἦν
[4, 8, 10]	μόνοι ἔτι ἡμῖν ἐμποδὼν τὸ	μὴ	ἤδη εἶναι ἔνθα πάλαι σπεύδομεν·
[4, 3, 1]	ὅπλα ἦν ἔχειν· εἰ δὲ	μή,	ἥρπαζεν ὁ ποταμός· ἐπί τε
[4, 2, 10]	δὲ ἔφασαν ἀποδώσειν ἐφ᾽ ᾧ	μὴ	καίειν τὰς οἰκίας. συνωμολόγει ταῦτα
[4, 6, 1]	ἀπέχων εἰς τριάκοντα σταδίους, ἵνα	μὴ	κατὰ κέρας ἄγων πλησιάσῃ τοῖς
[4, 2, 10]	γενέσθαι καὶ ὑπώπτευον δείσαντας αὐτοὺς	μὴ	κυκλωθέντες πολιορκοῖντο ἀπολιπεῖν. οἱ δ᾽
[4, 6, 10]	εἶναι ἀλλὰ καλὸν κλέπτειν ὅσα	μὴ	κωλύει νόμος. (ὅπως δὲ ὡς
[4, 6, 10]	ἐπιδείξασθαι τὴν παιδείαν, καὶ φυλάξασθαι	μὴ	ληφθῶμεν κλέπτοντες τοῦ ὄρους, ὡς
[4, 7, 1]	οὐκ ἔστι τὰ ἐπιτήδεια, εἰ	μὴ	ληψόμεθα τὸ χωρίον. (ἐνταῦθα δὴ
[4, 5, 1]	τὸ πῦρ τοὺς ὀψίζοντας, εἰ	μὴ	μεταδοῖεν αὐτοῖς πυροὺς ἢ ἄλλο
[4, 7, 1]	ἐκ τοῦ ἐναντίου ὁρῶμεν εἰ	μὴ	ὀλίγους τούτους ἀνθρώπους, καὶ τούτων
[4, 4, 10]	τε ὡς ὄντα καὶ τὰ	μὴ	ὄντα ὡς οὐκ ὄντα. (πορευθεὶς
[4, 6, 10]	ἐξὸν μὲν νυκτὸς ἰέναι, ὡς	μὴ	ὁρᾶσθαι, ἐξὸν δ᾽ ἀπελθεῖν τοσοῦτον
[4, 7, 10]	τὸ στράτευμα πᾶν θεώμενον, δείσας	μὴ	οὐ πρῶτος παραδράμῃ εἰς τὸ
[4, 4, 10]	ἦν ἡ χιὼν ἐπιπεπτωκυῖα ὅτῳ	μὴ	παραρρυείη. (ἐπεὶ δὲ Ξενοφῶν ἐτόλμησε
[4, 6, 10]	ληφθῶμεν κλέπτοντες τοῦ ὄρους, ὡς	μὴ	πληγὰς λάβωμεν. (ἀλλὰ μέντοι, ἔφη
[4, 3, 20]	ἀκοντιστὰς καὶ ἐπιβεβλημένους τοὺς τοξότας·	μὴ	πρόσω δὲ τοῦ ποταμοῦ προβαίνειν.
[4, 2, 1]	(ἔνιοι δὲ τῶν λοχαγῶν, εἰ	μὴ	ταύτῃ δύναιντο, ἄλλῃ ἐπειρῶντο· καὶ
[4, 7, 20]	ὅθεν ὄψονται θάλατταν· εἰ δὲ	μή,	τεθνάναι ἐπηγγείλατο. καὶ ἡγούμενος ἐπειδὴ
[4, 8, 1]	ταύτην πατρίδα εἶναι· καὶ εἰ	μή	τι κωλύει, ἐθέλω αὐτοῖς διαλεχθῆναι.
[4, 6, 10]	ὀπισθοφυλακίαν; ἀλλὰ ἄλλους πέμψον, ἂν	μή	τινες ἐθέλοντες ἀγαθοὶ φαίνωνται. ~ἐκ
[4, 1, 1]	οὐδεὶς γὰρ κίνδυνος ἐδόκει εἶναι	μή	τις ἄνω πορευομένων ἐκ τοῦ
[4, 4, 20]	τὴν ταχίστην ἐπὶ τὸ στρατόπεδον,	μή	τις ἐπίθεσις γένοιτο τοῖς καταλελειμμένοις.
[4, 1, 20]	ἔφη εἶναι ἄκρον ὃ εἰ	μή	τις προκαταλήψοιτο, ἀδύνατον ἔσεσθαι παρελθεῖν.
[4, 5, 20]	καὶ πάνυ ἄκρατος ἦν, εἰ	μή	τις ὕδωρ ἐπιχέοι· καὶ πάνυ
[4, 7, 10]	θεώμενον, δείσας μὴ οὐ πρῶτος	παραδράμῃ	εἰς τὸ χωρίον, οὐδὲ τὸν
[4, 5, 20]	καὶ οὐχ ἥλω ἐν τῇ	κώμῃ.	(αἱ δ᾽ οἰκίαι ἦσαν κατάγειοι,
[4, 5, 20]	στάδια διεληλυθέναι ἦσαν πρὸς τῇ	κώμῃ	ἔνθα Χειρίσοφος ηὐλίζετο. (ἐπεὶ δὲ
[4, 5, 30]	εἶναι τοῦ Ἡλίου, δεδιὼς μὴ	ἀποθάνῃ·	ἐκεκάκωτο γὰρ ὑπὸ τῆς πορείας·
[4, 7, 10]	(εἶχον δὲ καὶ κνημῖδας καὶ	κράνη	καὶ παρὰ τὴν ζώνην μαχαίριον
[4, 5, 10]	ἐδεῖτο αὐτῶν πάσῃ τέχνῃ καὶ	μηχανῇ	μὴ ἀπολείπεσθαι, λέγων ὅτι ἕπονται
[4, 1, 20]	ἐτύγχανε θυγάτηρ ἐκεῖ παρ᾽ ἀνδρὶ	ἐκδεδομένη·	αὐτὸς δ᾽ ἔφη ἡγήσεσθαι δυνατὴν
[4, 3, 1]	ποταμοῦ ἀπεῖχον· ὁδὸς δὲ μία	ὁρωμένη	ἦν ἄγουσα ἄνω ὥσπερ χειροποίητος·
[4, 2, 1]	αὐτῶν παρ᾽ ὃν ἦν ἡ	στενὴ	αὕτη ὁδὸς ἐφ᾽ ᾗ ἐκάθηντο
[4, 4, 20]	ἥλωσαν εἰς εἴκοσι καὶ ἡ	σκηνὴ	ἡ Τιριβάζου ἑάλω καὶ ἐν
[4, 3, 20]	ἐκ τοῦ ποταμοῦ ὁ σαλπικτὴς	σημήνῃ	τὸ πολεμικόν, ἀναστρέψαντας ἐπὶ δόρυ
[4, 8, 20]	τι καὶ ἐθαύμασαν· τὰ δὲ	σμήνη	πολλὰ ἦν αὐτόθι, καὶ τῶν
[4, 5, 1]	ἐκ τῆς κώμης πρὸς τῇ	κρήνῃ	γυναῖκας καὶ κόρας καταλαμβάνει ἔμπροσθεν
[4, 5, 20]	τὰ ἔκγονα τούτων· τὰ δὲ	κτήνη	πάντα χιλῷ ἔνδον ἐτρέφοντο. (ἦσαν
[4, 7, 1]	καὶ ἄνδρες καὶ γυναῖκες καὶ	κτήνη	πολλά, Χειρίσοφος μὲν οὖν πρὸς
[4, 7, 1]	ἡγεμονία ἦν τῶν ὀπισθοφυλάκων λοχαγῶν	ἐκείνῃ	τῇ ἡμέρᾳ· οἱ δὲ ἄλλοι
[4, 8, 10]	τὸ ἄκρον ἀναβῆναι, οὐδεὶς μηκέτι	μείνῃ	τῶν πολεμίων. (ταῦτα ἔδοξε, καὶ
[4, 5, 30]	ἀλλήλους ἐφιλοφρονήσαντο Χειρίσοφος καὶ Ξενοφῶν,	κοινῇ	δὴ ἀνηρώτων τὸν κώμαρχον διὰ
[4, 7, 1]	ληψόμεθα τὸ χωρίον. (ἐνταῦθα δὴ	κοινῇ	ἐβουλεύοντο· καὶ τοῦ Ξενοφῶντος ἐρωτῶντος
[4, 4, 10]	στρατιῶται σὺν πολλῇ κραυγῇ καὶ	ἡδονῇ	ᾖσαν ἐπὶ τὰς στέγας καὶ
[4, 3, 20]	δὲ παρ᾽ ἑαυτῷ παρήγγειλεν, ἐπειδὰν	σφενδόνη	ἐξικνῆται καὶ ἀσπὶς ψοφῇ, παιανίσαντας
[4, 5, 10]	ὡς ᾔσθετο, ἐδεῖτο αὐτῶν πάσῃ	τέχνῃ	καὶ μηχανῇ μὴ ἀπολείπεσθαι, λέγων
[4, 7, 20]	καὶ πολλῷ μείζων ἐγίγνετο ἡ	βοὴ	ὅσῳ δὴ πλείους ἐγίγνοντο, (ἐδόκει
[4, 7, 20]	ἀμφὶ τὰ εἴκοσιν. (ἐπειδὴ δὲ	βοὴ	πλείων τε ἐγίγνετο καὶ ἐγγύτερον
[4, 6, 1]	γαστρός. ~ἐπεὶ δ᾽ ἡμέρα ἦν	ὀγδόη,	τὸν μὲν ἡγεμόνα παραδίδωσι Χειρισόφῳ,
[4, 8, 10]	πλησίον βοηθήσει. ἤν τε εἷς	πῃ	δυνηθῇ τῶν λόχων ἐπὶ τὸ
[4, 8, 10]	ἀνθρώπων πολλῶν ἐμπεσόντων· εἰ δέ	πῃ	τοῦτο ἔσται, τῇ ὅλῃ φάλαγγι
[4, 5, 10]	ἣ πλησίον ἦν ἀτμίζουσα ἐν	νάπῃ.	ἐνταῦθ᾽ ἐκτραπόμενοι ἐκάθηντο καὶ οὐκ
[4, 4, 1]	ἦν καὶ βασίλειον εἶχε τῷ	σατράπῃ	καὶ ἐπὶ ταῖς πλείσταις οἰκίαις
[4, 5, 1]	δ᾽ ὑστεραίᾳ ἐδόκει πορευτέον εἶναι	ὅπῃ	δύναιντο τάχιστα πρὶν ἢ συλλεγῆναι
[4, 2, 10]	(καὶ τέως μὲν αὐτοὺς ἀναβαίνοντας	ὅπῃ	ἐδύναντο ἕκαστος οἱ βάρβαροι ἐτόξευον
[4, 2, 20]	μαχόμενοι δ᾽ οἱ πολέμιοι καὶ	ὅπῃ	εἴη στενὸν χωρίον προκαταλαμβάνοντες ἐκώλυον
[4, 1, 1]	οὐκ ἦν, ἀλλὰ τὰ Καρδούχεια	ὄρη	ἀπότομα ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ ποταμοῦ
[4, 2, 20]	Ξενοφῶν ὄπισθεν ἐκβαίνων πρὸς τὰ	ὄρη	ἔλυε τὴν ἀπόφραξιν τῆς ὁδοῦ
[4, 1, 1]	ὅτι εἰ διέλθοιεν τὰ Καρδούχεια	ὄρη,	ἐν τῇ Ἀρμενίᾳ τὰς πηγὰς
[4, 4, 10]	Τημνίτην ἄνδρας δόντες ἐπὶ τὰ	ὄρη	ἔνθα ἔφασαν οἱ ἀποσκεδαννύμενοι καθορᾶν
[4, 1, 20]	Χειρίσοφος· βλέψον, ἔφη, πρὸς τὰ	ὄρη	καὶ ἰδὲ ὡς ἄβατα πάντα
[4, 4, 20]	ἄνθρωπον. ~ἐπειδὴ δὲ ὑπερέβαλλον τὰ	ὄρη,	οἱ πελτασταὶ προϊόντες καὶ κατιδόντες
[4, 3, 20]	τὴν εἰς τὰ τῶν Ἀρμενίων	ὄρη,	προσποιούμενος ταύτῃ διαβὰς ἀποκλείσειν τοὺς
[4, 1, 1]	καὶ παῖδας ἔφευγον ἐπὶ τὰ	ὄρη.	τὰ δὲ ἐπιτήδεια πολλὰ ἦν
[4, 6, 1]	ἵνα μὴ κατὰ κέρας ἄγων	πλησιάσῃ	τοῖς πολεμίοις· παρήγγειλε δὲ καὶ
[4, 5, 10]	ὀπισθοφύλακας ὡς ᾔσθετο, ἐδεῖτο αὐτῶν	πάσῃ	τέχνῃ καὶ μηχανῇ μὴ ἀπολείπεσθαι,
[4, 5, 30]	ὁμοῦ ἐν ὀφθαλμοῖς. ~τῇ δ᾽	ἐπιούσῃ	ἡμέρᾳ Ξενοφῶν λαβὼν τὸν κώμαρχον
[4, 1, 1]	Δ. ~ὅσα μὲν δὴ ἐν	τῇ	ἀναβάσει ἐγένετο μέχρι τῆς μάχης,
[4, 1, 1]	διέλθοιεν τὰ Καρδούχεια ὄρη, ἐν	τῇ	Ἀρμενίᾳ τὰς πηγὰς τοῦ Τίγρητος
[4, 7, 1]	ἥκετε· τὸ γὰρ χωρίον αἱρετέον·	τῇ	γὰρ στρατιᾷ οὐκ ἔστι τὰ
[4, 5, 30]	τέκνα αὐτοῦ ὁμοῦ ἐν ὀφθαλμοῖς.	~τῇ	δ᾽ ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ Ξενοφῶν λαβὼν
[4, 8, 20]	γεγενημένης, καὶ πολλὴ ἦν ἀθυμία.	τῇ	δ᾽ ὑστεραίᾳ ἀπέθανε μὲν οὐδείς,
[4, 5, 1]	ἀφίκοντο αὐθημερὸν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον.	~τῇ	δ᾽ ὑστεραίᾳ ἐδόκει πορευτέον εἶναι
[4, 8, 10]	εὐθύς· τῇ μὲν γὰρ ἄνοδον	τῇ	δὲ εὔοδον εὑρήσομεν τὸ ὄρος·
[4, 2, 20]	δυνατῶν ὥσπερ νομίζεται ἀνδράσιν ἀγαθοῖς.	(τῇ	δὲ ὑστεραίᾳ ἄνευ ἡγεμόνος ἐπορεύοντο·
[4, 6, 1]	δύο παρασάγγας δέκα· ἐπὶ δὲ	τῇ	εἰς τὸ πεδίον ὑπερβολῇ ἀπήντησαν
[4, 2, 1]	οὐδὲ πελάσαι οἷόν τ᾽ ἦν	τῇ	εἰσόδῳ. (ἔνιοι δὲ τῶν λοχαγῶν,
[4, 7, 1]	ἦν τῶν ὀπισθοφυλάκων λοχαγῶν ἐκείνῃ	τῇ	ἡμέρᾳ· οἱ δὲ ἄλλοι λοχαγοὶ
[4, 3, 1]	τούτων ἡδέως ἐκοιμήθησαν. (ἅμα δὲ	τῇ	ἡμέρᾳ ὁρῶσιν ἱππέας που πέραν
[4, 1, 1]	ἀπὸ παραγγέλσεως πορευόμενοι ἀφικνοῦνται ἅμα	τῇ	ἡμέρᾳ πρὸς τὸ ὄρος. (ἔνθα
[4, 1, 10]	καὶ συνεώρων ἀλλήλους. (ἅμα δὲ	τῇ	ἡμέρᾳ συνελθοῦσι τοῖς στρατηγοῖς καὶ
[4, 2, 1]	τὸ χωρίον φυλάττειν, ἅμα δὲ	τῇ	ἡμέρᾳ τῇ σάλπιγγι σημαίνειν· καὶ
[4, 8, 20]	κατὰ τοῦ πρανοῦς ἐλάσαντας ἐν	τῇ	θαλάττῃ ἀποστρέψαντας πάλιν πρὸς τὸν
[4, 8, 20]	Εὐξείνῳ Πόντῳ, Σινωπέων ἀποικίαν, ἐν	τῇ	Κόλχων χώρᾳ. ἐνταῦθα ἔμειναν ἡμέρας
[4, 5, 1]	ὑδροφορούσας ἐκ τῆς κώμης πρὸς	τῇ	κρήνῃ γυναῖκας καὶ κόρας καταλαμβάνει
[4, 5, 20]	θηράσων καὶ οὐχ ἥλω ἐν	τῇ	κώμῃ. (αἱ δ᾽ οἰκίαι ἦσαν
[4, 5, 20]	εἴκοσι στάδια διεληλυθέναι ἦσαν πρὸς	τῇ	κώμῃ ἔνθα Χειρίσοφος ηὐλίζετο. (ἐπεὶ
[4, 8, 10]	μὲν γὰρ φάλαγξ διασπασθήσεται εὐθύς·	τῇ	μὲν γὰρ ἄνοδον τῇ δὲ
[4, 5, 10]	τέτταρα στάδια διελθεῖν ἐντυγχάνουσιν ἐν	τῇ	ὁδῷ ἀναπαυομένοις ἐπὶ τῆς χιόνος
[4, 6, 20]	(οἱ δὲ πολέμιοι οἱ ἐπὶ	τῇ	ὁδῷ ἐπειδὴ τὸ ἄνω ἑώρων
[4, 2, 1]	τὴν φανερὰν ἔκβασιν, ὅπως ταύτῃ	τῇ	ὁδῷ οἱ πολέμιοι προσέχοιεν τὸν
[4, 8, 10]	εἰ δέ πῃ τοῦτο ἔσται,	τῇ	ὅλῃ φάλαγγι κακὸν ἔσται. (ἀλλά
[4, 7, 20]	(καὶ ἀφικνοῦνται ἐπὶ τὸ ὄρος	τῇ	πέμπτῃ ἡμέρᾳ· ὄνομα δὲ τῷ
[4, 6, 1]	καὶ Ξενοφῶντι μόνον διάφορον ἐν	τῇ	πορείᾳ ἐγένετο, ἡ τοῦ ἡγεμόνος
[4, 8, 1]	Μακρώνων σταθμοὺς τρεῖς παρασάγγας δέκα.	τῇ	πρώτῃ δὲ ἡμέρᾳ ἀφίκοντο ἐπὶ
[4, 4, 20]	τοῖς καταλελειμμένοις. καὶ εὐθὺς ἀνακαλεσάμενοι	τῇ	σάλπιγγι ἀπῇσαν, καὶ ἀφίκοντο αὐθημερὸν
[4, 2, 1]	φυλάττειν, ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ	τῇ	σάλπιγγι σημαίνειν· καὶ τοὺς μὲν
[4, 3, 1]	οἱ στρατηγοὶ καὶ λοχαγοὶ παρήγγελλον	τῇ	στρατιᾷ ἀριστοποιεῖσθαι. ~καὶ ἀριστῶντι τῷ
[4, 1, 20]	Χῖος, ὃς πολλαχοῦ πολλοῦ ἄξιος	τῇ	στρατιᾷ εἰς τὰ τοιαῦτα ἐγένετο.
[4, 1, 10]	ἦν νεωστὶ αἰχμάλωτα ἀνδράποδα ἐν	τῇ	στρατιᾷ πάντα ἀφεῖναι. (σχολαίαν γὰρ
[4, 6, 1]	ἐπεὶ κατεῖδε τοὺς πολεμίους ἐπὶ	τῇ	ὑπερβολῇ, ἐπαύσατο πορευόμενος, ἀπέχων εἰς
[4, 4, 10]	δὲ αὐτὸν ἔφη ὡς ἐπὶ	τῇ	ὑπερβολῇ τοῦ ὄρους ἐν τοῖς
[4, 6, 20]	τὸ μὲν πολὺ ἔμενεν ἐπὶ	τῇ	ὑπερβολῇ τοῦ ὄρους, μέρος δ᾽
[4, 5, 10]	αὐτῷ εἰπόντες τοῖς ἀσθενοῦσιν ὅτι	τῇ	ὑστεραίᾳ ἥξουσί τινες ἐπ᾽ αὐτούς,
[4, 2, 1]	τοὺς πολεμίους ἦν οἳ ἐπὶ	τῇ	φανερᾷ ὁδῷ ἐκάθηντο. (καὶ τὴν
[4, 2, 1]	ᾗπερ οἱ τὸν ἡγεμόνα ἔχοντες·	εὐοδωτάτη	γὰρ ἦν τοῖς ὑποζυγίοις· τοὺς
[4, 6, 1]	ἄρτι ἡβάσκοντος· τοῦτον δὲ Πλεισθένει	Ἀμφιπολίτῃ	δίδωσι φυλάττειν, ὅπως εἰ καλῶς
[4, 8, 20]	τὴν αὐτήν πως ὥραν ἀνεφρόνουν·	τρίτῃ	δὲ καὶ τετάρτῃ ἀνίσταντο ὥσπερ
[4, 7, 20]	ἀφικνοῦνται ἐπὶ τὸ ὄρος τῇ	πέμπτῃ	ἡμέρᾳ· ὄνομα δὲ τῷ ὄρει
[4, 8, 20]	ὥραν ἀνεφρόνουν· τρίτῃ δὲ καὶ	τετάρτῃ	ἀνίσταντο ὥσπερ ἐκ φαρμακοποσίας. (ἐντεῦθεν
[4, 8, 20]	τοῦ πρανοῦς ἐλάσαντας ἐν τῇ	θαλάττῃ	ἀποστρέψαντας πάλιν πρὸς τὸν βωμὸν
[4, 1, 20]	δ᾽ εἰ εἴη τι ἐν	αὐτῇ	δυσπάριτον χωρίον, ἔφη εἶναι ἄκρον
[4, 4, 20]	ἡ Τιριβάζου ἑάλω καὶ ἐν	αὐτῇ	κλῖναι ἀργυρόποδες καὶ ἐκπώματα καὶ
[4, 2, 1]	παρ᾽ ὃν ἦν ἡ στενὴ	αὕτη	ὁδὸς ἐφ᾽ ᾗ ἐκάθηντο οἱ
[4, 1, 20]	ἄβατα πάντα ἐστί· μία δ᾽	αὕτη	ὁδὸς ἣν ὁρᾷς ὀρθία, καὶ
[4, 7, 1]	εἰσελθεῖν, εἶπεν ὁ Χειρίσοφος· μία	αὕτη	πάροδός ἐστιν ἣν ὁρᾷς· ὅταν
[4, 1, 20]	ἣν ὁρᾷς ὀρθία, καὶ ἐπὶ	ταύτῃ	ἀνθρώπων ὁρᾶν ἔξεστί σοι ὄχλον
[4, 3, 20]	τὰ τῶν Ἀρμενίων ὄρη, προσποιούμενος	ταύτῃ	διαβὰς ἀποκλείσειν τοὺς παρὰ τὸν
[4, 2, 1]	δὲ τῶν λοχαγῶν, εἰ μὴ	ταύτῃ	δύναιντο, ἄλλῃ ἐπειρῶντο· καὶ ταῦτα
[4, 8, 10]	ᾗ τε ἂν εὔοδον ᾖ,	ταύτῃ	ἕκαστος ἄξει (ὁ λόχος) (καὶ
[4, 2, 10]	ὑποζύγια οὐκ ἦν ἄλλῃ ἢ	ταύτῃ	ἐκβῆναι. (ἔνθα δὴ παρακελευσάμενοι ἀλλήλοις
[4, 3, 1]	ἦν ἄγουσα ἄνω ὥσπερ χειροποίητος·	ταύτῃ	ἐπειρῶντο διαβαίνειν οἱ Ἕλληνες. (ἐπεὶ
[4, 5, 30]	ἑκάστῳ πῶλον. (ἦσαν δ᾽ οἱ	ταύτῃ	ἵπποι μείονες μὲν τῶν Περσικῶν,
[4, 7, 1]	ἣν ὁρᾷς· ὅταν δέ τις	ταύτῃ	πειρᾶται παριέναι, κυλίνδουσι λίθους ὑπὲρ
[4, 6, 20]	πολεμίους, ὅπως ὡς μάλιστα δοκοίη	ταύτῃ	προσάξειν. (ἐπειδὴ δὲ ἐδείπνησαν καὶ
[4, 6, 10]	παρέχειν. δοκοῦμεν δ᾽ ἄν μοι	ταύτῃ	προσποιούμενοι προσβάλλειν ἐρημοτέρῳ ἂν τῷ
[4, 2, 1]	πρὸς τὴν φανερὰν ἔκβασιν, ὅπως	ταύτῃ	τῇ ὁδῷ οἱ πολέμιοι προσέχοιεν
[4, 8, 1]	σταθμοὺς τρεῖς παρασάγγας δέκα. τῇ	πρώτῃ	δὲ ἡμέρᾳ ἀφίκοντο ἐπὶ τὸν
[4, 7, 1]	εὐθὺς ἥκων· ἐπειδὴ δὲ ἡ	πρώτη	τάξις ἀπέκαμνεν, ἄλλη προσῄει καὶ
[4, 8, 1]	αὐτοῖς διαλεχθῆναι. (ἀλλ᾽ οὐδὲν κωλύει,	ἔφη,	ἀλλὰ διαλέγου καὶ μάθε πρῶτον
[4, 8, 1]	ἐρωτήσαντος ὅτι Μάκρωνες. ἐρώτα τοίνυν,	ἔφη,	αὐτοὺς τί ἀντιτετάχαται καὶ χρῄζουσιν
[4, 1, 20]	Καλλίμαχος Παρράσιος (Ἀρκὰς καὶ οὗτος)	ἔφη	ἐθέλειν πορεύεσθαι προσλαβὼν ἐθελοντὰς ἐκ
[4, 1, 20]	τι ἐν αὐτῇ δυσπάριτον χωρίον,	ἔφη	εἶναι ἄκρον ὃ εἰ μή
[4, 4, 10]	δὲ ποδαπὸς εἴη Πέρσης μὲν	ἔφη	εἶναι, πορεύεσθαι δ᾽ ἀπὸ τοῦ
[4, 5, 30]	δασμός· τὴν δὲ πλησίον χώραν	ἔφη	εἶναι Χάλυβας, καὶ τὴν ὁδὸν
[4, 8, 1]	φωνὴν τῶν ἀνθρώπων. καὶ οἶμαι,	ἔφη,	ἐμὴν ταύτην πατρίδα εἶναι· καὶ
[4, 1, 20]	παρ᾽ ἀνδρὶ ἐκδεδομένη· αὐτὸς δ᾽	ἔφη	ἡγήσεσθαι δυνατὴν καὶ ὑποζυγίοις πορεύεσθαι
[4, 4, 10]	δὲ τὰ μὲν πυρὰ οὐκ	ἔφη	ἰδεῖν, ἄνδρα δὲ συλλαβὼν ἧκεν
[4, 8, 20]	ἑστηκότες ἐτύγχανον οὗτος ὁ λόφος,	ἔφη,	κάλλιστος τρέχειν ὅπου ἄν τις
[4, 1, 20]	ὁ μὲν οὖν ἕτερος οὐκ	ἔφη	μάλα πολλῶν φόβων προσαγομένων· ἐπεὶ
[4, 6, 1]	τὸ ὄρος. (ἐμοὶ δέ γε,	ἔφη	ὁ Κλεάνωρ, δοκεῖ, ἐπὰν τάχιστα
[4, 7, 1]	(ἢν δὲ τοὺς λίθους ἀναλώσωσιν,	ἔφη	ὁ Ξενοφῶν, ἄλλο τι ἢ
[4, 6, 10]	τὴν παιδείαν. (ἐγὼ μὲν τοίνυν,	ἔφη	ὁ Ξενοφῶν, ἕτοιμός εἰμι τοὺς
[4, 7, 1]	οἱ λίθοι παραδραμεῖν. (ἀλλὰ εὐθύς,	ἔφη	ὁ Χειρίσοφος, ἐπειδὰν ἀρξώμεθα εἰς
[4, 6, 10]	μὴ πληγὰς λάβωμεν. (ἀλλὰ μέντοι,	ἔφη	ὁ Χειρίσοφος, κἀγὼ ὑμᾶς τοὺς
[4, 1, 20]	παντὸς τοῦ στρατεύματος· ἐγὼ γάρ,	ἔφη,	οἶδα ὅτι ἕψονται πολλοὶ τῶν
[4, 1, 20]	ἐδυνάμεθα. ~ἀποκρίνεται ὁ Χειρίσοφος· βλέψον,	ἔφη,	πρὸς τὰ ὄρη καὶ ἰδὲ
[4, 7, 1]	οἱ λίθοι πολλοί. αὐτὸ ἄν,	ἔφη,	τὸ δέον εἴη· θᾶττον γὰρ
[4, 4, 10]	καὶ Ταόχους· παρεσκευάσθαι δὲ αὐτὸν	ἔφη	ὡς ἐπὶ τῇ ὑπερβολῇ τοῦ
[4, 3, 20]	ἐπειδὰν σφενδόνη ἐξικνῆται καὶ ἀσπὶς	ψοφῇ,	παιανίσαντας θεῖν εἰς τοὺς πολεμίους,
[4, 4, 10]	ὄρους ἐν τοῖς στενοῖς ᾗπερ	μοναχῇ	εἴη πορεία, ἐνταῦθα ἐπιθησόμενον τοῖς
[4, 2, 20]	τὰ δὲ τοξεύματα πλέον ἢ	διπήχη·	εἷλκον δὲ τὰς νευρὰς ὁπότε
[4, 2, 20]	ἦσαν· εἶχον δὲ τόξα ἐγγὺς	τριπήχη,	τὰ δὲ τοξεύματα πλέον ἢ
[4, 8, 10]	δὲ πελταστὰς καὶ τοὺς τοξότας	τριχῇ	ἐποιήσαντο, τοὺς μὲν τοῦ εὐωνύμου

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/01/2007