Chapitre
[2]	τόποις ὑπομένων τῶι παντὶ κρατεῖν	ἄν.	(ἐπεί γε μὴν ἀπεχώρησε τὸ
[10]	ἂν εἴη, οἰκονομικώτερος δὲ οὐδὲν	ἄν,	καὶ εἰ νόσου δὲ πολεμίοις
[8]	φίλων καὶ μὴ ζητῶν κατενόησεν	ἄν.	(καὶ μὴν μετεῖχε μὲν ἥδιστα
[9]	καὶ ζῶν καὶ τελευτήσας γένοιτ᾽	ἄν;	~Κεφάλαιον ιʹ (Ἐγὼ μὲν οὖν
[10]	πρὸς τὸ ὀρθὰ ἐργάζεσθαι, καλὸν	ἄν	μοι δοκεῖ (εἶναι) ἡ Ἀγησιλάου
[2]	γὰρ ταῦτα λέγοιμι, Ἀγησίλαόν τ᾽	ἄν	μοι δοκῶ ἄφρονα ἀποφαίνειν καὶ
[10]	ἂν εἴη, στρατηγικώτερος δὲ οὐδὲν	ἄν·	ὁ δὲ καρτερίαι μὲν πρωτεύων
[2]	ὀργή τε καὶ μάχη παράσχοιτ᾽	ἄν.	τέλος δὲ τῶν Θηβαίων οἱ
[4]	μὴν τῆς πόλεως κλέπτειν πῆι	ἄν	τις αὐτὸν εἰκότως αἰτιάσαιτο, ὃς
[8]	τὰς θύρας αὐτοῦ· εἰκάσειε γὰρ	ἄν	τις ἔτι ταύτας ἐκείνας εἶναι
[1]	(ἀλλὰ μὴν οὐδὲ ταύτηι γ᾽	ἄν	τις ἔχοι καταμέμψασθαι αὐτοὺς ὡς
[1]	πολέμου ἐργαστήριον εἶναι. (ἐπερρώσθη δ᾽	ἄν	τις κἀκεῖνο ἰδών, Ἀγησίλαον μὲν
[1]	μὲν οὖν εὐγενείας αὐτοῦ τί	ἄν	τις μεῖζον καὶ κάλλιον εἰπεῖν
[4]	τῆς εἰς χρήματα δικαιοσύνης ποῖα	ἄν	τις μείζω τεκμήρια ἔχοι τῶνδε;
[1]	λαβὼν τὸ στράτευμα ἐξέπλευσε, πῶς	ἄν	τις σαφέστερον ἐπιδείξειεν ὡς ἐστρατήγησεν
[1]	ἕκαστον προθύμως ταῦτα πράττειν ὥσπερ	ἄν	τις τὸν ὑπὲρ αὑτοῦ ἀποθανούμενον
[5]	ὧν μὴ ἐπεθύμησεν ἀπέχεσθαι ἀνθρώπινον	ἄν	τις φαίη εἶναι· τὸ δὲ
[8]	γε μὴν αὐτοῦ τίς οὐκ	ἂν	ἀγασθείη; ὁ μὲν γὰρ Πέρσης,
[4]	γε καὶ νόμος κωλύει ἐθέλοι	ἂν	ἀποστερεῖν; Ἀγησίλαος δὲ οὐ μόνον
[1]	ἱππεύοι, καὶ ταῖς ὁπλιτικαῖς, ἥτις	(ἂν)	ἄριστα σωμάτων ἔχοι· καὶ πελτασταῖς
[1]	πορθουμένη καὶ ἐρημουμένη χώρα οὐκ	ἂν	δύναιτο πολὺν χρόνον στράτευμα φέρειν,
[3]	πολεμήσω σοι, ὦ Ἀγησίλαε, ὡς	ἂν	ἐγὼ δύνωμαι κράτιστα. καὶ ταῦτα
[5]	οὐδεὶς ἀνήγγειλεν οὔτε εἰκάζων πιστὰ	ἂν	ἔδοξε λέγειν. (καὶ γὰρ εἰς
[9]	νικήσας τοὺς ἰδιώτας οὐδὲν ὀνομαστότερος	ἂν	(εἴη) γένοιτο, εἰ δὲ φίλην
[7]	καθ᾽ ἓν μὲν ἕκαστον μακρὸν	ἂν	εἴη γράφειν· οἴομαι γὰρ οὐδὲν
[9]	δὲ ἀντιπάλους τιμωρούμενος, ὅτι οὕτως	ἂν	εἴη νικηφόρος τῶν καλλίστων καὶ
[10]	θησαυρῶι τις ἐντύχοι, πλουσιώτερος μὲν	ἂν	εἴη, οἰκονομικώτερος δὲ οὐδὲν ἄν,
[10]	πολεμίοις ἐμπεσούσης κρατήσειεν, εὐτυχέστερος μὲν	ἂν	εἴη, στρατηγικώτερος δὲ οὐδὲν ἄν·
[9]	ὅπως γε μὲν καταδάρθοι οὐδ᾽	ἂν	εἴποι τις ὅσα πραγματεύονται. Ἀγησίλαος
[2]	μετὰ τοῦτο σφάλματα ἐγένοντο οὐδεὶς	ἂν	εἴποι ὡς Ἀγησιλάου ἡγουμένου ἐπράχθη.
[2]	ὅπου μὲν τῶι> παντὶ πλέον	ἂν	εἶχον οἱ πολέμιοι, οὐκ ἐξάγων
[10]	τὰ πλείστου ἄξια; (δικαίως δ᾽	ἂν	ἐκεῖνός γε μακαρίζοιτο ὃς εὐθὺς
[7]	μηχανὰς ἐπιδεικνύντων αἷς πάντως ἤλπιζον	ἂν>	ἑλεῖν τὰ τείχη, οὐκ ἤθελε
[2]	Λακεδαιμονίων δυνάμει> πολλῶν νομιζόντων οὐδ᾽	ἂν	ἐξελθεῖν Λακεδαιμονίους πολλοῦ χρόνου ἐκ
[1]	πόλεων εὐθὺς καὶ φρονηματίας μάλιστα	ἂν	ἐπὶ τῆι ἱππικῆι γενέσθαι. καὶ
[6]	οὕτως ἦγε τὸ στράτευμα ὡς	ἂν	ἐπικουρεῖν μάλιστα ἑαυτῶι δύναιτο, ἡσύχως
[10]	ἀνδραγαθίαν ἀσκεῖν βουλομένοις. τίς γὰρ	ἂν	ἢ θεοσεβῆ μιμούμενος ἀνόσιος γένοιτο
[1]	κατεσκεύαζον· ὥστε τὴν πόλιν ὄντως	ἂν	ἡγήσω πολέμου ἐργαστήριον εἶναι. (ἐπερρώσθη
[7]	εἰρήνην δὲ συμπράττει ἐξ ἧς	ἂν	ἡγῆται μάλιστα ἡμᾶς ἀλλήλοις πολεμήσειν,
[7]	τὸν βασιλέα πειθόμενον; τίς δ᾽	ἂν	ἡγούμενος μειονεκτεῖν νεώτερόν τι ἐπεχείρησε
[9]	πᾶσαν γῆν περιέρχονται μαστεύοντες τί	ἂν	ἡδέως πίοι, μυρίοι δὲ τεχνῶνται
[9]	πίοι, μυρίοι δὲ τεχνῶνται τί	ἂν	ἡδέως φάγοι· ὅπως γε μὲν
[7]	τοῖς νόμοις λατρεύων. τίς γὰρ	ἂν	ἠθέλησεν ἀπειθεῖν ὁρῶν τὸν βασιλέα
[1]	ταῖς ἱππικαῖς τάξεσιν, ἥτις κράτιστα	(ἂν)	ἱππεύοι, καὶ ταῖς ὁπλιτικαῖς, ἥτις
[6]	φιλοῦντας αὐτὸν παρεῖχε. καίτοι πῶς	ἂν	ἰσχυροτέρα γένοιτο φάλαγξ ἢ διὰ
[1]	ὅμως δ᾽ ἐγχειρητέον. οὐ γὰρ	ἂν	καλῶς ἔχοι εἰ ὅτι τελέως
[2]	δὲ οὐδέτερος παρέξει, ὁπότερός τ᾽	ἂν	κρατήσηι, οὗτος ἐχθρὸς ἔσται, εἰ
[10]	δοκεῖ δικαίως ἀνὴρ ἀγαθὸς παντελῶς	ἂν	νομίζεσθαι. (εἰ δὲ καλὸν εὕρημα
[7]	βλάψειν, δωρεῖται δ᾽ ἐκείνοις οὓς	ἂν	νομίζηι λαβόντας πλεῖστα κακὰ τοὺς
[11]	ἐπανελθεῖν τὴν ἀρετὴν αὐτοῦ, ὡς	ἂν	ὁ ἔπαινος εὐμνημονεστέρως ἔχηι. Ἀγησιιλαος
[7]	συμμαχεῖ μὲν τούτοις μεθ᾽ ὁποτέρων	ἂν	οἴηται μείζω βλάψειν, δωρεῖται δ᾽
[4]	χάριτας ἢ μισθοῦ εὐεργέτει, οὐδεὶς	ἂν	οὐδὲν ὀφείλειν αὐτῶι ἐνόμισεν· ἀλλ᾽
[4]	διδόναι ἐπ᾽ ὠφελείαι ἀνθρώπων, πῶς	ἂν>	οὗτος ἐθέλοι τὰ ἀλλότρια ἀποστερεῖν
[8]	μέντοι, ἔφη, ἐπιβουλεύων ἁλίσκηται, μηδ᾽	ἂν	πάνυ πολλὰς ἐπιστολὰς δέχωμαι, φίλον
[3]	καὶ ταῦτα λέγων ἐπίστευε μηδὲν	ἂν	παράσπονδον παθεῖν. οὕτω μέγα καὶ
[6]	ἑαυτῶι δύναιτο, ἡσύχως δ᾽ ὥσπερ	ἂν	παρθένος ἡ σωφρονεστάτη προβαίνοι, νομίζων
[1]	μάλα ἔνδηλον ποιῶν ὡς οὔτε	ἂν	πᾶσαν τὴν γῆν δέξαιτο ἀντὶ
[2]	μὲν τὸ πλατὺ ἐξιὼν πάντοθεν	ἂν	περιέχεσθαι, ἐν δὲ τοῖς στενοῖς
[5]	τῶν ἀνθρώπων λανθάνουσιν ὅ τι	ἂν	ποιῶσιν· Ἀγησίλαον δέ τι πράξαντα
[1]	καὶ πειράσεσθαι εἰρήνην ποιῆσαι, ἢ	ἂν	πολεμεῖν βούληται ὁ βάρβαρος, ἀσχολίαν
[4]	πλέον ἔχειν, πῶς οὗτος οὐκ	ἂν	πολὺ τὴν αἰσχροκέρδειαν ἀποφεύγοι; ἐκεῖνος
[1]	οἰκουμένη μὲν σπειρομένη δὲ ἀέναον	ἂν	τὴν τροφὴν παρέχοι, ἐπεμέλετο οὐ
[5]	ὄντος τοῖς Πέρσαις φιλεῖν οὓς	ἂν	τιμῶσιν ἐπεχείρησε καὶ ὁ Μεγαβάτης
[5]	τοῦ Σπιθριδάτου παιδὸς ἐρασθέντα ὥσπερ	ἂν	τοῦ καλλίστου ἡ σφοδροτάτη φύσις
[1]	ἐγένετο, διὰ τοῦτο οὐδὲ μειόνων	ἂν	τυγχάνοι ἐπαίνων. (περὶ μὲν οὖν
[2]	ἀπεχώρησε τὸ στράτευμα, πῶς οὐκ	ἂν	φαίη τις αὐτὸν εὐγνωμόνως χρῆσθαι
[1]	διὰ τὸ νομίζειν μὴ δύνασθαι	ἂν	φέρειν αὐτὰ καὶ τρέφειν, ἐπεμέλετο
[1]	καὶ τῶν συμμάχων, Ἀγησίλαος ὑπέστη,	ἐὰν	δῶσιν αὐτῶι τριάκοντα μὲν Σπαρτιατῶν,
[11]	μὲν δικαίωι ἀρκεῖν ἡγούμενος τὸ	ἐᾶν	τὰ ἀλλότρια, τῶι δὲ ἐλευθερίωι
[2]	οὐκ ἐπελάθετο τοῦ θείου, ἀλλ᾽	ἐᾶν	τε ἀπιέναι ὅποι βούλοιντο ἐκέλευε
[11]	δὲ βασιλείαι προσήκειν ἐνόμιζεν οὐ	ῥαιδιουργίαν	ἀλλὰ καλοκἀγαθίαν. (καὶ τοῦ μὲν
[4]	οὗτος οὐκ ἂν πολὺ τὴν	αἰσχροκέρδειαν	ἀποφεύγοι; ἐκεῖνος τοίνυν κριθεὶς ὑπὸ
[11]	οὐ καρτερίαν τὴν ἀρετὴν ἀλλ᾽	εὐπάθειαν	νομίζειν· ἐπαινούμενος γοῦν ἔχαιρε μᾶλλον
[9]	ἀποπέμποι. (ἀλλὰ μὴν καὶ τὴν	εὐπάθειαν	ὅσωι ῥάιονα καὶ εὐπορωτέραν Ἀγησίλαος
[1]	αὖ Πέρσαι ὡς εἶδον τὴν	βοήθειαν,	ἡθροίσθησαν καὶ ἀντιπαρετάξαντο παμπληθέσι τῶν
[1]	ἐφ᾽ οἷσπερ ἐξ ἀρχῆς τὴν	βασιλείαν	παρέλαβον. τοιγαροῦν ἄλλη μὲν οὐδεμία
[9]	θάλπη, φεύγοντα δὲ ψύχη, δι᾽	ἀσθένειαν	ψυχῆς, οὐκ ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἀλλὰ
[2]	μὲν γὰρ εἰς τὸ κατὰ	Κορώνειαν	πεδίον οἱ μὲν σὺν Ἀγησιλάωι
[1]	ἐδύνατο στρατεύεσθαι διὰ τὴν Φαρναβάζου	ἱππείαν,	ἔδοξεν αὐτῶι ἱππικὸν κατασκευαστέον εἶναι,
[11]	ἢ χρήματα κτώμενος. ἀλλὰ μὴν	ἀνδρείαν	γε τὸ πλέον μετ᾽ εὐβουλίας
[1]	στρατιώταις παρήγγειλε συσκευάζεσθαι ὡς εἰς	στρατείαν·	ταῖς δὲ πόλεσιν εἰς ἃς
[11]	προσήκειν ἐνόμιζεν οὐ ῥαιδιουργίαν ἀλλὰ	καλοκἀγαθίαν.	(καὶ τοῦ μὲν σώματος εἰκόνα
[10]	Ἀγησιλάου ἀρετὴ παράδειγμα γενέσθαι τοῖς	ἀνδραγαθίαν	ἀσκεῖν βουλομένοις. τίς γὰρ ἂν
[5]	ἄλλους, νομίζων πάντα τὰ τοιαῦτα	παραμυθίαν	εἶναι τοῖς στρατιώταις. ὡς δὲ
[2]	οὕστινας δέοι μάχεσθαι· ἔτι δὲ	φιλονικίαν	ἐνέβαλε πρὸς ἀλλήλους τοῖς μετ᾽
[5]	ἔδοξε λέγειν. (καὶ γὰρ εἰς	οἰκίαν	μὲν οὐδεμίαν ἰδίαι ἐν ἀποδημίαι
[2]	οὖσαν λύσας καὶ οὗτος τὴν	πολιορκίαν	ἀπηλλάγη· ὥστ᾽ οὐκ ἀλόγως καὶ
[2]	(ἐπεὶ δὲ ἐξαμείψας Μακεδονίαν εἰς	Θετταλίαν	ἀφίκετο, Λαρισαῖοι μὲν καὶ Κραννώνιοι
[3]	πιστοτέρας ἐνόμιζον ἢ τὴν ἑαυτῶν	φιλίαν·	μὲν ὤκνουν εἰς ταὐτὸν ἰέναι,
[1]	ἐδήλωσαν ὅτι οὐ πλαστὴν τὴν	φιλίαν	παρείχοντο. ἐθελούσιοι γοῦν αὐτῶι συνεβοήθησαν
[1]	ἂν πολεμεῖν βούληται ὁ βάρβαρος,	ἀσχολίαν	αὐτῶι παρέξειν στρατεύειν ἐπὶ τοὺς
[5]	(καὶ γὰρ εἰς οἰκίαν μὲν	οὐδεμίαν	ἰδίαι ἐν ἀποδημίαι κατήγετο, ἀεὶ
[7]	σώιζεσθαι δὲ πάντας κέρδος νομίζων,	ζημίαν	δὲ τιθεὶς εἰ καὶ ὁ
[11]	ἢ τοὺς κλέπτας ἐμίσει, μείζω	ζημίαν	ἡγούμενος φίλων ἢ χρημάτων στερίσκεσθαι.
[2]	καὶ δεομένων συστρατεύειν αὐτοῖς εἰς	Ἀκαρνανίαν	καὶ ἐπιθεμένων ἐν στενοῖς τῶν
[8]	τοῖς Ἕλλησιν ὑπεριδεῖν τῆν βασιλέως	ξενίαν.	ἄγαμαι δὲ κἀκεῖνο, ὅτι οὐχ
[2]	Μαύσωλος, διὰ τὴν πρόσθεν Ἀγησιλάου	ξενίαν	συμβαλόμενος καὶ οὗτος χρήματα τῆι
[2]	πατρίδας προεθυμεῖτο. (ἐπεὶ δὲ ἐξαμείψας	Μακεδονίαν	εἰς Θετταλίαν ἀφίκετο, Λαρισαῖοι μὲν
[2]	ὁ μεταπεμψάμενος οὐκ ἀπεδίδου τὴν	ἡγεμονίαν	αὐτῶι, ὁ μὲν Ἀγησίλαος ὡς
[2]	ὅτι μετεπέμπετο αὐτόν, καὶ ταῦτα	ἡγεμονίαν	ὑπισχνούμενος. (ἐνόμιζε γὰρ τῆι αὐτῆι
[1]	τοὺς τοξότας ἐπὶ στόχον ἱέντας.	(ἀξίαν	δὲ καὶ ὅλην τὴν πόλιν
[3]	ἄρχων βασιλεῖ μὲν οὐχ ὑπήκουσε	δεξιὰν	πέμποντι, φοβούμενος μὴ ληφθεὶς ἢ
[2]	φωνὴ δέ τις ἦν τοιαύτη	οἵαν	ὀργή τε καὶ μάχη παράσχοιτ᾽
[1]	αὐτὸν πάλιν βουλόμενον ἐξαπατῆσαι, εἰς	Καρίαν	δὲ νῦν τῶι ὄντι ἐμβαλεῖν.
[1]	πεζὸν καθάπερ τὸ πρόσθεν εἰς	Καρίαν	διεβίβασε καὶ τὸ ἱππικὸν εἰς
[1]	δὲ Ἀγησίλαος ἀντὶ τοῦ ἐπὶ	Καρίαν	ἰέναι εὐθὺς ἀντιστρέψας ἐπὶ Φρυγίας
[1]	ἐπὶ τὸν αὐτοῦ οἶκον εἰς	Καρίαν	ὁπμήσειν αὐτόν, τὸ μὲν πεζὸν
[1]	ἀνάγκη ἦν ἀφικνεῖσθαι στρατευομένωι ἐπὶ	Καρίαν	προεῖπεν ἀγορὰν παρασκευάζειν. ἐπέστειλε δὲ
[11]	δέ μοι ἐδόκει ἀνθρώπων οὐ	καρτερίαν	τὴν ἀρετὴν ἀλλ᾽ εὐπάθειαν νομίζειν·
[5]	καιρὸν ὁμοίως (ὡς) καὶ ἁμαρτίας.	διμοιρίαν	γε μὴν λαμβάνων ἐν ταῖς
[1]	παρεῖναι· εἰ δέ τινες τὴν	Ἀσίαν	ἑαυτῶν ποιοῦνται, πρὸς τοὺς ἐλευθεροῦντας
[1]	τῶν συμμάχων, διαβήσεσθαι εἰς τὴν	Ἀσίαν	καὶ πειράσεσθαι εἰρήνην ποιῆσαι, ἢ
[2]	τῶι παμπληθεῖ στόλωι· καὶ ἣν	ἐνιαυσίαν	ὁδὸν ὁ βάρβαρος ἐποιήσατο, ταύτην
[4]	τῶι ἄρχοντι κάλλιον εἶναι τὴν	στρατιὰν	ἢ ἑαυτὸν πλουτίζειν, καὶ παρὰ
[6]	νικῶντας στεφανοῦσι. (Τήν γε μὴν	σοφίαν	αὐτοῦ ποῖαι τῶν ἐκείνου πράξεων
[11]	ἢ μετὰ κινδύνων ἐπεδείκνυτο, καὶ	σοφίαν	ἔργωι μᾶλλον ἢ λόγοῖς ἤσκει.
[2]	ὄντων τῶν Ἀχαιῶν εἰς τὴν	συμμαχίαν	καὶ δεομένων συστρατεύειν αὐτοῖς εἰς
[3]	τὸ στρατόπεδόν τε ἦλθε καὶ	συμμαχίαν	ποιησάμενος εἵλετο σὺν Ἀγησιλάωι στρατεύεσθαι,
[1]	μὲν σέβοιεν, πολεμικὰ δὲ ἀσκοῖεν,	πειθαρχίαν	δὲ μελετῶιεν, πῶς οὐκ εἰκὸς
[7]	πορθήσειν, ἢ συμφορὰν νομίζοντα τὸ	νικᾶν	ἐν τῶι πρὸς Ἕλληνας πολέμωι;
[7]	νῦν τεθνηκότες ἱκανοὶ ἦσαν ζῶντες	νικᾶν	μαχόμενοι πάντας τοὺς βαρβάρους. (Κορινθίων
[9]	θηρευτὰς καὶ ἵππους πολεμιστηρίους τρέφοντα,	Κυνίσκαν	δὲ ἀδελφὴν οὖσαν πεῖσαι ἁρματοτροφεῖν
[5]	Ἀγησίλαος πείθειν τὸν Μεγαβάτην πάλιν	τιμᾶν	αὐτόν. ἐρομένου δὲ τοῦ ἑταίρου,
[5]	ἀλλ᾽ ὅπως ἔχοι καὶ τούτωι	τιμᾶν	εἴ τινα βούλοιτο. (οὐ μὴν
[1]	ἐσπαρμένους καθ᾽ ἁρπαγὴν πολλοὺς αὐτῶν	ἀπέκτειναν.	αἰσθόμενος δὲ ὁ Ἀγησίλαος βοηθεῖν
[1]	τὰ δεινὰ παρῆν ἐπ᾽ αὐτούς,	ἐνέκλιναν,	καὶ οἱ μὲν αὐτῶν εὐθὺς
[1]	κινηθῆναι, ἐπεὶ Ἀθηναῖοι τῆς ἀρχῆς	ἔληξαν,	ἐποίησεν ὥστ᾽ ἄνευ φυγῆς καὶ
[2]	δὲ Θετταλοὶ ὡς εἶδον παρὰ	δόξαν	ἐλαύνοντας, οἱ μὲν αὐτῶν οὐδ᾽
[11]	ἀπεῖπε μεγάλην καὶ καλὴν ἐφιέμενος	δόξαν,	ἔστε> τὸ σῶμα φέρειν ἐδύνατο
[8]	μὲν τὸ ἐν ἀνθρώποις χρυσίον,	πᾶν	δὲ τὸ ἀργύριον, πάντα δὲ
[2]	κτήνη ἐν τῶι Πειραίωι σωιζομένους,	πᾶν	δὲ τὸ Πείραιον σπείροντας καὶ
[9]	μὲν τὸ παρὸν ἡδέως ἔπινε,	πᾶν	δὲ τὸ συντυχὸν ἡδέως ἤσθιεν·
[8]	ὑφ᾽ ἑαυτῶι ποιήσεσθαι, διὰ τοῦτο	πᾶν	μὲν τὸ ἐν ἀνθρώποις χρυσίον,
[9]	δὲ διὰ τὸ φιλόπονος εἶναι	πᾶν	μὲν τὸ παρὸν ἡδέως ἔπινε,
[8]	ἥδιστα παιδικῶν λόγων, συνεσπούδαζε δὲ	πᾶν	ὅ τι δέοι φίλοις. διὰ
[1]	(ἐπειδὴ δὲ ἔαρ ὑπέφαινε, συνήγαγε	πᾶν	τὸ στράτευμα εἰς Ἔφεσον· ἀσκῆσαι
[1]	ὁπμήσειν αὐτόν, τὸ μὲν πεζὸν	ἅπαν	διεβίβασεν ἐκεῖσε, τὸ δὲ ἱππικὸν
[7]	ἀποστὰν μὴ ἀπόληται ἢ τὸ	παράπαν	ὡς καὶ βασιλεὺς κακὰ ἔχων
[11]	ἔψεγε, τοὺς δὲ ὑπὸ πολεμίων	πάμπαν	κατεμέμφετο, καὶ τὸ μὲν ἀπιστοῦντας
[5]	πονῶν μὲν ἠγάλλετο, ῥαιστώνην δὲ	πάμπαν	οὐ προσίετο. (περί γε μὴν
[1]	φαίνοιντο. ἐκ τούτου δὲ παρῆν	ὁπᾶν	τὰ μὲν γυμνάσια μεστὰ (τῶν)
[5]	ὅπως ἀμφοτέραις ἐχρῆτο, ἀλλὰ διαπέμπων	οὐδετέραν	αὑτῶι κατέλειπε, νομίζων βασιλεῖ τοῦτο
[11]	βουλόμενος τὴν δικαιοσύνην τῆς ἀδικίας	κερδαλεωτέραν	καθιστάναι. (ἤσκει δὲ ἐξομιλεῖν μὲν
[9]	τὴν εὐπάθειαν ὅσωι ῥάιονα καὶ	εὐπορωτέραν	Ἀγησίλαος ἐπετήδευσεν ἄξιον κατανοῆσαι. τῶι
[1]	μὲν πρόσθεν προσκυνεῖν Ἕλληνας ἀναγκαζομένους	ὁρᾶν	τιμωμένους ὑφ᾽ ὧν ὑβρίζοντο, τοὺς
[7]	ἁμαρτάνοντας, ἔφη, ἡμῶν αὐτῶν ἀφανιοῦμεν,	ὁρᾶν	χρὴ μζη οὐδ᾽ ἕξομεν μεθ᾽
[2]	μισθὸν οὐδέτερος λύσει τοῖς Ἕλλησιν,	ἀγορὰν	δὲ οὐδέτερος παρέξει, ὁπότερός τ᾽
[1]	ἀφικνεῖσθαι στρατευομένωι ἐπὶ Καρίαν προεῖπεν	ἀγορὰν	παρασκευάζειν. ἐπέστειλε δὲ καὶ Ἴωσι
[2]	φανεροῦ ἀντιπαρέταττε, Λακεδαιμονίων μὲν ἔχων	μόραν	καὶ ἥμισυ, τῶν δ᾽ αὐτόθεν
[11]	τετελευτηκότας ἤδη μακαρίους. (μείζω δὲ	συμφορὰν	ἔκρινε τὸ γιγνώσκοντα ἢ ἀγνοοῦντα
[7]	αἱρεῖν, ὅταν οἴηται πορθήσειν, ἢ	συμφορὰν	νομίζοντα τὸ νικᾶν ἐν τῶι
[2]	ἐπιτιθέμενοι τοῖς ὄπισθεν, παραπέμπει ἐπ᾽	οὐρὰν	καὶ τὸ ἀπὸ τοῦ προηγουμένου
[7]	αἰεὶ ἔσεσθαι τὴν πατρίδα λογιζόμενος,	ἰσχυρὰν	δὲ τότε ὅταν οἱ Ἕλληνες
[1]	καὶ τὴν μὲν τῶν φίλων	χώραν	ἀδήιωτον παρέχων, τὴν δὲ τῶν
[2]	καὶ δηιώσας πᾶσαν αὐτῶν τὴν	χώραν	εὐθὺς ἐκεῖθεν ὑπερβαλὼν κατὰ τὰ
[2]	τὰς Κυνὸς κεφαλὰς ἐδήιου τὴν	χώραν	μέχρι τοῦ ἅστεως, παρέχων καὶ
[2]	τῆς αὑτῶν. δηιώσας δὲ τὴν	χώραν	τῶν κατακανόντων τοὺς φίλους οὕτως
[10]	πολεμίους ἀλλ᾽ ἐπὶ τῶι πρὸς	πᾶσαν	ἀρετὴν ἡγεῖσθαι τοῖς πολίταις. (ἀλλὰ
[2]	στρατεύει ἐπ᾽ αὐτούς· καὶ δηιώσας	πᾶσαν	αὐτῶν τὴν χώραν εὐθὺς ἐκεῖθεν
[9]	κατανοῆσαι. τῶι μὲν γὰρ Πέρσηι	πᾶσαν	γῆν περιέρχονται μαστεύοντες τί ἂν
[2]	Φθίας ὄρη τὴν λοιπὴν (ἤδη)	πᾶσαν	διὰ φιλίας ἐπορεύθη εἰς τὰ
[1]	ἔνδηλον ποιῶν ὡς οὔτε ἂν	πᾶσαν	τὴν γῆν δέξαιτο ἀντὶ τῆς
[9]	δὲ φίλους καὶ ἀρίστους ἀνὰ	πᾶσαν	τὴν γῆν κεκτῆιτο, νικώιη δὲ
[11]	μὲν τῆς ἑαυτοῦ ἀρετῆς ἀνὰ	πᾶσαν	τὴν γῆν κτησάμενος, τῆς δὲ
[1]	καταλύσειν τὴν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα	στρατεύσασαν	πρότερον ἀρχήν, ὅμως ὑπ᾽ οὐδενὸς
[2]	αὖ Θηβαῖοι αὐτοὶ μὲν δεξιοὶ	ἦσαν,	Ἀργεῖοι δ᾽ αὐτοῖς τὸ εὐώνυμον
[2]	μεθ᾽ ἑαυτοῦ, Ὀρχομένιοι δὲ ἔσχατοι	ἦσαν	αὐτῶι τοῦ εὐωνύμου. οἱ δ᾽
[2]	Ἀγησιλάου φάλαγγος ὧν Ἡριππίδας ἐξενάγει	(ἦσαν	δ᾽ οὗτοι τῶν τε ἐξ
[2]	σχεδὸν δὲ καὶ οἱ ἱππεῖς	ἦσαν	ἑκατέρων ἰσοπληθεῖς. εἶχε δὲ (ὁ)
[7]	ὁπότε οἱ νῦν τεθνηκότες ἱκανοὶ	ἦσαν	ζῶντες νικᾶν μαχόμενοι πάντας τοὺς
[2]	νεκροὺς εἴσω φάλαγγος ἐδειπνοποιήσαντο καὶ	ἐκοιμήθησαν·	πρὼι δὲ Γῦλιν τὸν πολέμαρχον
[1]	φιλίαν παρείχοντο. ἐθελούσιοι γοῦν αὐτῶι	συνεβοήθησαν	τῆι Λακεδαίμονι, καὶ ταῦτα εἰδότες
[11]	δὲ νέον οἱ φίλοι πλέον	ἐπόθησαν	ἢ Ἀγησίλαον γηραιὸν ἀποθανόντα; (οὕτω
[1]	(εὐθὺς μὲν οὖν πολλοὶ πάνυ	ἠγάσθησαν	αὐτὸ τοῦτο τὸ> ἐπιθυμῆσαι, ἐπειδὴ
[11]	τίνος δ᾽ ἐκποδὼν γενομένου μᾶλλον	ἥσθησαν	οἱ πολέμιοι ἢ Ἀγησιλάου καίπερ
[1]	Πέρσαι ὡς εἶδον τὴν βοήθειαν,	ἡθροίσθησαν	καὶ ἀντιπαρετάξαντο παμπληθέσι τῶν ἱππέων
[4]	διότι εὖ ἔπαθον καὶ διότι	προεπιστεύθησαν	ἄξιοι εἶναι παρακαταθήκην χάριτος φυλάττειν.
[1]	οἵ τε βασιλεῖς οὐδεπώποτε μειζόνων	ὠρέχθησαν	ἢ ἐφ᾽ οἷσπερ ἐξ ἀρχῆς
[6]	ἑαυτὸν τάττων. (ἔνθα γε μὴν	ἠθέλησαν	αὐτῶι οἱ πολέμιοι μάχην συνάψαι,
[2]	οἱ δὲ καὶ ζῶντες ἡλίσκοντο.	ἔστησαν	δ᾽ οὖν οὐ πρόσθεν πρὶν
[2]	οὐκ ἄλλη τῶν ἐφ᾽ ἡμῶν.	συνῆισαν	μὲν γὰρ εἰς τὸ κατὰ
[1]	τὸ ἀεὶ ἐπ᾽ ὀχημάτων εἶναι,	ἐνόμισαν	μηδὲν διοίσειν τὸν πόλεμον ἢ
[2]	οἱ φεύγοντες αὐτὸν χρήματα ἀμφότεροι	ἔδοσαν.	Ταχώς γε μὴν καὶ Μαύσωλος,
[2]	αὖ Σηστὸν πολιορκῶν Ἀριοβαρζάνου ἔτι	οὖσαν	λύσας καὶ οὗτος τὴν πολιορκίαν
[2]	τὴν πόλιν, καὶ ταῦτα ἀτείχιστον	οὖσαν,	ὅπου μὲν τῶι> παντὶ πλέον
[9]	πολεμιστηρίους τρέφοντα, Κυνίσκαν δὲ ἀδελφὴν	οὖσαν	πεῖσαι ἁρματοτροφεῖν καὶ ἐπιδεῖξαι νικώσης
[1]	φανεροὶ ἐγένοντο, νομίζοντες μείονα τὴν	παροῦσαν	δύναμιν Ἀγησιλάωι τῆς βασιλέως παρασκευῆς
[1]	ἀπιόντος αὐτοῦ ἐλυποῦντο. καὶ τέλος	ἐδήλωσαν	ὅτι οὐ πλαστὴν τὴν φιλίαν
[1]	ἐπεὶ πόλεμος προερρήθη καὶ τὸ	ἐξαπατᾶν	ὅσιόν τε καὶ δίκαιον ἐξ
[11]	κατεμέμφετο, καὶ τὸ μὲν ἀπιστοῦντας	ἐξαπατᾶν	σοφὸν ἔκρινε, τὸ δὲ πιστεύοντας
[7]	πατρίδα λογιζόμενος, ἰσχυρὰν δὲ τότε	ὅταν	οἱ Ἕλληνες σωφρονῶσιν. (εἴ γε
[7]	ἢ πόλιν οὐκ ἐθέλοντα αἱρεῖν,	ὅταν	οἴηται πορθήσειν, ἢ συμφορὰν νομίζοντα
[7]	τοῦ Πέρσου ἢ ὅπως τὸ	ἀποστὰν	μὴ ἀπόληται ἢ τὸ παράπαν
[2]	αὐτῶι. Μαύσωλός γε μὴν κατὰ	θάλατταν	ἑκατὸν ναυσὶ πολιορκῶν ἀμφότερα τὰ
[1]	ὠνεῖσθαι, εἰπὼν ὅτι καταβήσοιτο ἐπὶ	θάλατταν	ἐν τάχει τὸ στράτευμα κατάγων·
[2]	ἐλαύνοντας, οἱ μὲν αὐτῶν οὐδ᾽	ἀνέστρεψαν,	οἱ δὲ καὶ ἀναστρέφειν πειρώμενοι
[2]	ταῦτ᾽ ἐποίουν· οἱ δὲ Θηβαῖοι	ἔπεμψαν	κήρυκα, ὑποσπόνδους τοὺς νεκροὺς αἰτοῦντες
[2]	καὶ οὗτος χρήματα τῆι Λακεδαίμονι,	ἀπέπεμψαν	αὐτὸν οἴκαδε προπομπὴν δόντες μεγαλοπρεπῆ.
[8]	διὰ τοῦτο πᾶν μὲν τὸ	ἐν	ἀνθρώποις χρυσίον, πᾶν δὲ τὸ
[5]	εἰς οἰκίαν μὲν οὐδεμίαν ἰδίαι	ἐν	ἀποδημίαι κατήγετο, ἀεὶ δὲ ἦν>
[2]	διεπράξατο. Αὐτοφραδάτης τε γὰρ πολιορκῶν	ἐν	Ἀσσῶι Ἀριοβαρζάνην σύμμαχον ὄντα δείσας
[7]	εἰς τοῦτο συντείνει. ὡς δ᾽	ἐν	βραχεῖ εἰπεῖν, ἅπαντες ἐπιστάμεθα ὅτι
[6]	τε πόλει καὶ τῆι Ἑλλάδι,	ἐν	δὲ τοῖς πρὸς τούτους ἀγῶσι
[2]	πλατὺ ἐξιὼν πάντοθεν ἂν περιέχεσθαι,	ἐν	δὲ τοῖς στενοῖς καὶ ὑπερδεξίοις
[5]	μὲν τῶι θέρει τοῦ ἡλίου,	ἐν	δὲ τῶι χειμῶνι τοῦ ψύχους·
[1]	τῶν ἑκατὸν ταλάντων τῶι θεῶι	ἐν	Δελφοῖς δεκάτην ἀποθῦσαι. (ὁ μέντοι
[1]	τῶν πολεμίων οὕτω καρπούμενος ὥστε	ἐν	δυοῖν ἐτοῖν πλέον τῶν ἑκατὸν
[1]	δὲ καὶ ὅλην τὴν πόλιν	ἐν	ἧι ἦν θέας ἐποίησεν. ἥ
[2]	ἐστι. (καὶ γὰρ ἐπεὶ τοὺς	ἐν	Θήβαις τῶν Λακεδαιμονίων κατέκανον οἱ
[5]	κατήγετο, ἀεὶ δὲ ἦν> ἢ	ἐν	ἱερῶι, ἔνθα δὴ ἀδύνατον τὰ
[2]	οἱ μὲν Θετταλοί, νομίσαντες οὐκ	ἐν	καλῶι εἶναι πρὸς τοὺς ὁπλίτας
[11]	~Κεφάλαιον ιαʹ (Βούλομαι δὲ καὶ	ἐν	κεφαλαίοις ἐπανελθεῖν τὴν ἀρετὴν αὐτοῦ,
[7]	ἐλθούσης αὐτῶι ὡς ἐν τῆι	ἐν>	Κορίνθωι μάχηι ὀκτὼ μὲν Λακεδαιμονίων,
[2]	οὐ μειόνων ἀπολωλότων ἐν τῆι	ἐν	Λεύκτροις μάχηι ἢ λειπομένων, ὅμως
[2]	ἐπράχθη. ἐπεὶ δ᾽ αὖ τῆς	ἐν	Λεύκτροις συμφορᾶς γεγενημένης κατακαίνουσι τοὺς
[5]	(τάδε μέντοι πλεονεκτῶν οὐκ ἠισχύνετο,	ἐν	μὲν τῶι θέρει τοῦ ἡλίου,
[9]	ἐνθυμούμενος ἠγάλλετο ὅτι αὐτὸς μὲν	ἐν	μέσαις ταῖς εὐφροσύναις ἀναστρέφοιτο, τὸν
[2]	ὡς δὲ τριῶν ἔτι πλέθρων	ἐν	μέσωι ὄντων ἀντεξέδραμον ἀπὸ τῆς
[2]	βάρβαρος ἐποιήσατο, ταύτην μεῖον ἢ	ἐν	μηνὶ καθήνυσεν ὁ Ἀγησίλαος. οὐ
[1]	ποιοῦνται, πρὸς τοὺς ἐλευθεροῦντας διακρινουμένους	ἐν	ὅπλοις παρεῖναι. (ἐπεὶ μέντοι οὐδεὶς
[2]	μέχρι τοῦ ἅστεως, παρέχων καὶ	ἐν	πεδίωι καὶ ἀνὰ τὰ ὄρη
[2]	ὁ δὲ τέως μὲν ἦγεν	ἐν	πλαισίωι τὸ στράτευμα, τοὺς ἡμίσεις
[2]	αὐτοῖς εἰς Ἀκαρνανίαν καὶ ἐπιθεμένων	ἐν	στενοῖς τῶν Ἀκαρνάνων καταλαβὼν (τοῖς
[2]	τὰ μὲν χαμαί, τὰ δ᾽	ἐν	σώματι, τὰ δ᾽ ἔτι μετὰ
[5]	ἁμαρτίας. διμοιρίαν γε μὴν λαμβάνων	ἐν	ταῖς θοίναις οὐχ ὅπως ἀμφοτέραις
[8]	κατασκευήν, ἐννοησάτω δὲ ὡς ἐθοίναζεν	ἐν	ταῖς θυσίαις, ἀκουσάτω δὲ ὡς
[1]	εἰπὼν ὅτι καταβήσοιτο ἐπὶ θάλατταν	ἐν	τάχει τὸ στράτευμα κατάγων· τοὺς
[2]	Λεύκτροις συμφορᾶς γεγενημένης κατακαίνουσι τοὺς	ἐν	Τεγέαι φίλους καὶ ξένους αὐτοῦ
[1]	βασιλείας· ἄρτι δὲ ὄντος αὐτοῦ	ἐν	τῆι ἀρχῆι, ἐξηγγέλθη βασιλεὺς ὁ
[2]	εὐεργετήκει τὴν Λακεδαίμονα, τοὺς δ᾽	ἐν	τῆι Ἀσίαι Ἕλληνας πάλιν ἐλευθερώσειν,
[1]	τὰς πόλεις διατελέσαι; (τοιγαροῦν οἱ	ἐν	τῆι Ἀσίαι Ἕλληνες οὐχ ὡς
[2]	ἑλόμενος ἀντὶ τοῦ μέγιστος εἶναι	ἐν	τῆι Ἀσίαι οἴκοι τὰ νόμιμα
[1]	διαπράξεσθαι αὐτῶι ἀφεθῆναι αὐτονόμους τὰς	ἐν	τῆι Ἀσίαι πόλεις Ἑλληνίδας, Ἀγησίλαος
[1]	δεήσοι μάχεσθαι. τῶν μὲν δὴ	ἐν	τῆι Ἀσίαι πράξεων τοῦτο τέλος
[1]	αὐτὸν ἀρετῆς; Ὅσα γε μὴν	ἐν	τῆι βασιλείαι διεπράξατο νῦν ἤδη
[1]	ἐντιμότατον, οὕτω καὶ ἡ πόλις	ἐν	τῆι Ἑλλάδι ἐνδοξοτάτη· ὥστε οὐ
[7]	ἀγγελίας μὲν ἐλθούσης αὐτῶι ὡς	ἐν	τῆι ἐν> Κορίνθωι μάχηι ὀκτὼ
[2]	αὐτῶν Σπαρτιατῶν οὐ μειόνων ἀπολωλότων	ἐν	τῆι ἐν Λεύκτροις μάχηι ἢ
[1]	αὐτοῦ, ὅστις ἄρχων μὲν παμπόλλων	ἐν	τῆι ἠπείρωι πόλεων, ἄρχων δὲ
[1]	τοῦτον ἐστήσατο βασιλέα. καίτοι τὸ	ἐν	τῆι κρατίστηι πόλει ὑπὸ τῶν
[11]	κτησάμενος, τῆς δὲ βασιλικῆς ταφῆς	ἐν	τῆι πατρίδι τυχών.
[7]	(ὃς καὶ πρὸς τοὺς διαφόρους	ἐν	τῆι πόλει ὥσπερ πατὴρ πρὸς
[11]	ἡγούμενος τοὺς θεοὺς οὐχ ἧττον	ἐν	τῆι πολεμίαι χρῆναι ἢ ἐν
[1]	Φρυγίας ἐπορεύετο· καὶ τάς τε	ἐν	τῆι πορείαι ἀπαντώσας δυνάμεις ἀναλαμβάνων
[2]	ἀντὶ στρατηγοῦ. (ὅμως δὲ καὶ	ἐν	τῆι πρεσβείαι μεγάλου στρατηγοῦ ἔργα
[11]	ἐν τῆι πολεμίαι χρῆναι ἢ	ἐν	τῆι φιλίαι συμμάχους ποιεῖσθαι· ἱκέτας
[1]	μέντοι ἀνὰ τὰ πεδία οὐδὲ	ἐν	τῆι Φρυγίαι ἐδύνατο στρατεύεσθαι διὰ
[3]	εὐθὺς πιστεύεται. νῦν δὲ τὴν	ἐν	τῆι ψυχῆι αὐτοῦ ἀρετὴν πειράσομαι
[1]	εἰ αὐτὰ διηγήσαιτο ἃ ἔπραξεν;	(ἐν	τοίνυν τῆι Ἀσίαι ἥδε πρώτη
[6]	πόλει καὶ τοῖς συμμάχοις· καὶ	ἐν	τοῖς ἀγῶσι δὲ οὐδὲν ἧττον
[11]	μὴν ταῖς εὐπραξίαις σωφρονεῖν ἐπιστάμενος	ἐν	τοῖς δεινοῖς εὐθαρσὴς ἐδύνατο εἶναι.
[7]	ἀρχομένους ὡς πλεῖστα ἀγαθὰ ποιεῖν.	(ἐν	τοῖς μεγίστοις δὲ ὠφελήμασι τῆς
[7]	μικροῦ ἄξιος ἀπόλοιτο· εἰ δ᾽	ἐν	τοῖς νόμοις ἠρεμοῦντες διαμένοιεν, δῆλος
[11]	Ἀγησιιλαος ἱερὰ μὲν καὶ τὰ	ἐν	τοῖς πολεμίοις ἐσέβετο, ἡγούμενος τοὺς
[2]	ὅτι Θηβαῖοι τοὺς Ὀρχομενίους διακόψαντες	ἐν	τοῖς σκευοφόροις εἰσί. καὶ ὁ
[2]	τοὺς ἀμφ᾽ αὐτὸν ἱππεῖς ἔστε	ἐν	τῶι ἀσφαλεῖ ἐγένοντο. (ἐπεί γε
[1]	πόλει οὐδὲν διαφερόντως ἢ εἰ	ἐν	τῶι ἐφορείωι ἔτυχεν ἑστηκὼς μόνος
[2]	Κορινθίους πάντα μὲν τὰ κτήνη	ἐν	τῶι Πειραίωι σωιζομένους, πᾶν δὲ
[1]	καὶ οἱ μὲν αὐτῶν εὐθὺς	ἐν	τῶι ποταμῶι ἔπεσον, οἱ δὲ
[7]	ἢ συμφορὰν νομίζοντα τὸ νικᾶν	ἐν	τῶι πρὸς Ἕλληνας πολέμωι; (ἐκεῖνος
[6]	παρθένος ἡ σωφρονεστάτη προβαίνοι, νομίζων	ἐν	τῶι τοιούτωι τὸ (τε) ἀτρεμὲς
[5]	ἀδύνατον τὰ τοιαῦτα πράττειν, ἢ	ἐν	φανερῶι, μάρτυρας τοὺς πάντων ὀφθαλμοὺς
[11]	ἢ τῶν καλῶν σωμάτων ἐπιθυμῶν.	ἔν	γε μὴν ταῖς εὐπραξίαις σωφρονεῖν
[7]	γε μὴν φιλόπολις ἦν καθ᾽	ἓν	μὲν ἕκαστον μακρὸν ἂν εἴη
[2]	Φλειασίων τοὺς διὰ Λακεδαιμονίους φυγόντας	κατήγαγεν,	αὐτὸς στρατευσάμενος ἐπὶ Φλειοῦντα. εἰ
[2]	ἐφεπόμενοι. ὁ δὲ τέως μὲν	ἦγεν	ἐν πλαισίωι τὸ στράτευμα, τοὺς
[2]	μὲν εὐθὺς ἐξελίξας τὴν φάλαγγα	ἦγεν	ἐπ᾽ αὐτούς· οἱ δ᾽ αὖ
[1]	αἰτιᾶσθαι ἀλλήλους τοῦ γεγενημένου, εὐθὺς	ἦγεν	ἐπὶ Σάρδεις. κἀκεῖ ἅμα μὲν
[1]	οὖν τὴν μὲν φάλαγγα εὐθὺς	ἦγεν	ἐπὶ τοὺς ἀντιτεταγμένους ἱππέας, ἐκ
[11]	(ἐκεῖνός γε μὴν ὑμνῶν οὔποτ᾽	ἔληγεν	ὡς τοὺς θεοὺς οἴοιτο οὐδὲν
[2]	καὶ πεζῆι καὶ ἐφ᾽ ἵππων	ἀπεῖργεν	ἤδη τὸ γῆρας, χρημάτων δὲ
[3]	κράτιστα. καὶ ταῦτα λέγων ἐπίστευε	μηδὲν	ἂν παράσπονδον παθεῖν. οὕτω μέγα
[1]	ἀεὶ ἐπ᾽ ὀχημάτων εἶναι, ἐνόμισαν	μηδὲν	διοίσειν τὸν πόλεμον ἢ εἰ
[7]	ὄντα φιλέλληνα εἶναι, τίνα τις	οἶδεν	ἄλλον στρατηγὸν ἢ πόλιν οὐκ
[10]	μὲν ἂν εἴη, οἰκονομικώτερος δὲ	οὐδὲν	ἄν, καὶ εἰ νόσου δὲ
[10]	μὲν ἂν εἴη, στρατηγικώτερος δὲ	οὐδὲν	ἄν· ὁ δὲ καρτερίαι μὲν
[1]	παρείη τὸ πεζόν, αὐτῶι δὲ	οὐδὲν	ἀπείη τῶν παρεσκευασμένων, καιρὸν ἡγήσατο
[8]	οὐ βαρέως ἤκουεν, ἡγούμενος βλάπτειν	οὐδὲν	αὐτούς, ὑπισχνεῖσθαι δὲ ἄνδρας ἀγαθοὺς
[8]	ὡς ἰδίαι μὲν πρὸς αὐτὸν	οὐδὲν	δέοι ἐπιστολὰς πέμπειν, ἢν δὲ
[1]	τῆι πατρίδι, ἐπείθετο τῆι πόλει	οὐδὲν	διαφερόντως ἢ εἰ ἐν τῶι
[7]	ἂν εἴη γράφειν· οἴομαι γὰρ	οὐδὲν	εἶναι τῶν πεπραγμένων αὐτῶι ὅ
[6]	δίκαιον νομίζειν. μεῖον μὲν γὰρ	οὐδὲν	ἐκράτει ὅτε οὐκ ἤθελον αὐτῶι
[2]	Αἰνιᾶνας, Εὐβοέας καὶ Λοκροὺς ἀμφοτέρους,	οὐδὲν	ἐμέλλησεν, ἀλλ᾽ ἐκ τοῦ φανεροῦ
[5]	τῆς Ἑλλάδος ἐπισταμένης ἐκεῖνον μὲν	οὐδὲν	ἐπαινῶ, ἐμαυτὸν δὲ ψέγω. ~Κεφάλαιον
[8]	ἐφαρμόσας τὰς δαπάνας ταῖς προσόδοις	οὐδὲν	ἠναγκάζετο χρημάτων ἕνεκα ἄδικον πράττειν.
[11]	ἔληγεν ὡς τοὺς θεοὺς οἴοιτο	οὐδὲν	ἧττον ὁσίοις ἔργοις ἢ ἁγνοῖς
[6]	καὶ ἐν τοῖς ἀγῶσι δὲ	οὐδὲν	ἧττον τοὺς ἀκονιτὶ ἢ τοὺς
[2]	αὐτοῦ ἄγαμαι, ὅτι πλῆθός τε	οὐδὲν	μεῖον ἥ τὸ τῶν πολεμίων
[9]	ἅρματι μὲν νικήσας τοὺς ἰδιώτας	οὐδὲν	ὀνομαστότερος ἂν (εἴη) γένοιτο, εἰ
[4]	ἢ μισθοῦ εὐεργέτει, οὐδεὶς ἂν	οὐδὲν	ὀφείλειν αὐτῶι ἐνόμισεν· ἀλλ᾽ οἱ
[1]	πρίαιντο προΐεσθαι τὰ χρήματα. ὥστε	οὐδὲν	προτελέσαντες οἱ φίλοι αὐτοῦ οὐδὲ
[4]	γὰρ Ἀγησιλάου στέρεσθαι μὲν οὐδεὶς	οὐδὲν	πώποτε ἐνεκάλεσεν, εὖ δὲ πεπονθέναι
[8]	ἔνδον κατασκευήν, ἐννοησάτω δὲ ὡς	ἐθοίναζεν	ἐν ταῖς θυσίαις, ἀκουσάτω δὲ
[11]	διατιθέναι. τῆι δὲ βασιλείαι προσήκειν	ἐνόμιζεν	οὐ ῥαιδιουργίαν ἀλλὰ καλοκἀγαθίαν. (καὶ
[2]	πᾶσαν αὐτῶν τὴν χώραν εὐθὺς	ἐκεῖθεν	ὑπερβαλὼν κατὰ τὰ στενὰ εἰς
[1]	οὐδενὸς τούτων ἐκρατήθη, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ	ἦλθεν	αὐτῶι ἀπὸ τῶν οἴκοι τελῶν
[8]	οὐ παραλειπτέον. ἐκεῖνος γὰρ ὅτ᾽	ἦλθεν	αὐτῶι ἐπιστολὴ παρὰ βασιλέως, ἣν
[2]	εἰς μὲν τὸ πλατὺ ἐξιὼν	πάντοθεν	ἂν περιέχεσθαι, ἐν δὲ τοῖς
[1]	τὰ κράτιστα τῆς χώρας, ὅπως	αὐτόθεν	αὐτῶι τὰ σώματα καὶ τὴν
[2]	μόραν καὶ ἥμισυ, τῶν δ᾽	αὐτόθεν	συμμάχων Φωκέας καὶ Ὀρχομενίους μόνους,
[2]	τοὺς διαπίπτοντας ἑπομένωι χειροῦσθαι τοὺς	ὄπισθεν	οὐκ ἐποίησε τοῦτο, ἀλλ᾽ ἀντιμέτωπος
[2]	αὐτὸν οἱ Θετταλοὶ ἐπιτιθέμενοι τοῖς	ὄπισθεν,	παραπέμπει ἐπ᾽ οὐρὰν καὶ τὸ
[2]	μὴν καὶ Μαύσωλος, διὰ τὴν	πρόσθεν	Ἀγησιλάου ξενίαν συμβαλόμενος καὶ οὗτος
[1]	τε οὖν πεζὸν καθάπερ τὸ	πρόσθεν	εἰς Καρίαν διεβίβασε καὶ τὸ
[1]	πολὺ παρὰ βασιλέως πρὸς ὧι	πρόσθεν	εἶχε μετεπέμπετο. Ἀγησίλαος δὲ καίπερ
[1]	τὸ> ἐπιθυμῆσαι, ἐπειδὴ ὁ Πέρσης	πρόσθεν	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα διέβη, ἀντιδιαβῆναι
[2]	Πέρσηι δίκην ἐπιθήσειν καὶ τῶν	πρόσθεν	καὶ ὅτι νῦν σύμμαχος εἶναι
[2]	ἡλίσκοντο. ἔστησαν δ᾽ οὖν οὐ	πρόσθεν	πρὶν ἢ ἐπὶ τῶι ὄρει
[1]	ἀπὸ τούτου ἐστρατεύετο, τοὺς μὲν	πρόσθεν	προσκυνεῖν Ἕλληνας ἀναγκαζομένους ὁρᾶν τιμωμένους
[2]	τὸ στράτευμα, τοὺς ἡμίσεις μὲν	ἔμπροσθεν,	τοὺς ἡμίσεις δὲ ἐπ᾽ οὐρᾶι
[1]	Ἀγησίλαος. (ἄξιόν γε μὴν καὶ	ἐντεῦθεν	ὑπερβαλλόντως ἄγασθαι αὐτοῦ, ὅστις ἄρχων
[7]	μὲν Λακεδαιμονίων, ἐγγὺς δὲ μύριοι	τεθναῖεν	τῶν πολεμίων> οὐκ ἐφησθεὶς φανερὸς
[2]	τὰς ψυχὰς αὐτῶν, ὡς ἱκανοὶ	εἶεν	πρὸς οὕστινας δέοι μάχεσθαι· ἔτι
[1]	ἐξέπλευσε, πῶς ἄν τις σαφέστερον	ἐπιδείξειεν	ὡς ἐστρατήγησεν ἢ εἰ αὐτὰ
[10]	εἰ νόσου δὲ πολεμίοις ἐμπεσούσης	κρατήσειεν,	εὐτυχέστερος μὲν ἂν εἴη, στρατηγικώτερος
[3]	μὴ ληφθεὶς ἢ χρήματα πολλὰ	ἀποτείσειεν	ἢ καὶ ἀποθάνοι, Ἀγησιλάου δὲ
[9]	πᾶν δὲ τὸ συντυχὸν ἡδέως	ἤσθιεν·	εἰς δὲ τὸ ἁσμένως κοιμηθῆναι
[1]	ὅπου γὰρ ἄνδρες θεοὺς μὲν	σέβοιεν,	πολεμικὰ δὲ ἀσκοῖεν, πειθαρχίαν δὲ
[11]	λεγόντων τρόπους ἢ περὶ ὧν	λέγοιεν.	καὶ τοὺς μὲν ὑπὸ φίλων
[1]	ὤμοσεν Ἀγησιλάωι, εἰ σπείσαιτο ἕως	ἔλθοιεν	οὓς πέμψειε πρὸς βασιλέα ἀγγέλους,
[1]	τε ὅπου ἀπὸ τῶν γυμνασίων	ἴοιεν,	καὶ ἀνατιθέντας τοὺς στεφάνους τῆι
[1]	θεοὺς μὲν σέβοιεν, πολεμικὰ δὲ	ἀσκοῖεν,	πειθαρχίαν δὲ μελετῶιεν, πῶς οὐκ
[1]	εἰκὸς πρὸς βασιλέα ἰόντα χρήματα	ἐθέλοιεν	ὑφηγεῖσθαι, καὶ ταῦτα ἐπεμέλετο ὡς
[7]	δ᾽ ἐν τοῖς νόμοις ἠρεμοῦντες	διαμένοιεν,	δῆλος ἦν εὐδαίμονα μὲν αἰεὶ
[7]	ἐτίμα δ᾽ εἴ τι καλὸν	πράττοιεν,	παρίστατο δ᾽ εἴ τις συμφορὰ
[1]	πολεμικὰ δὲ ἀσκοῖεν, πειθαρχίαν δὲ	μελετῶιεν,	πῶς οὐκ εἰκὸς ἐνταῦθα πάντα
[1]	πελτασταῖς δὲ καὶ τοξόταις ἆθλα	προύθηκεν,	οἵτινες κράτιστοι τὰ προσήκοντα ἔργα
[4]	τοῖς ἀπὸ μητρὸς αὐτῶι ὁμογόνοις	μετέδωκεν,	ὅτι πενομένους αὐτοὺς ἑώρα. ὡς
[3]	ἤρα καὶ πάντα τὰ> αἰσχρὰ	ἐξεδίωκεν.	(Ἀγησίλαος γὰρ τὰ μὲν θεῖα
[2]	πολὺ δὲ χείρονας ἔχων ὅμως	συνέβαλεν·	εἰ γὰρ ταῦτα λέγοιμι, Ἀγησίλαόν
[5]	τοιοῦτον οὔτε ἰδὼν πώποτε οὐδεὶς	ἀνήγγειλεν	οὔτε εἰκάζων πιστὰ ἂν ἔδοξε
[2]	ἀπεδίδου τὴν ἡγεμονίαν αὐτῶι, ὁ	μὲν	Ἀγησίλαος ὡς τὸ μέγιστον ἐξηπατημένος
[6]	τεκμήριά μοι δοκεῖ παρασχέσθαι ὑφιστάμενος	μὲν	ἀεὶ πολεμεῖν πρὸς τοὺς ἰσχυροτάτους
[2]	γὰρ τῆι αὐτῆι ὁρμῆι τῶι	μὲν	Αἰγυπτίωι χάριν ἀποδώσειν ἀνθ᾽ ὧν
[7]	ἠρεμοῦντες διαμένοιεν, δῆλος ἦν εὐδαίμονα	μὲν	αἰεὶ ἔσεσθαι τὴν πατρίδα λογιζόμενος,
[11]	ἀχάριστος φαίνοιτο. ἔχαιρε δὲ τοὺς	μὲν	αἰσχροκερδεῖς πένητας ὁρῶν, τοὺς δὲ
[1]	ἀπίοι ἐκ τῆς Ἀσίας, οἱ	μὲν	ἄλλοι σύμμαχοι καὶ Λακεδαιμονίων οἱ
[11]	ἦν. καὶ γὰρ ἐκαλλωπίζετο τῆι	μὲν	ἀμφὶ τὸ σῶμα φαυλότητι, τῶι
[10]	εἰ θησαυρῶι τις ἐντύχοι, πλουσιώτερος	μὲν	ἂν εἴη, οἰκονομικώτερος δὲ οὐδὲν
[10]	δὲ πολεμίοις ἐμπεσούσης κρατήσειεν, εὐτυχέστερος	μὲν	ἂν εἴη, στρατηγικώτερος δὲ οὐδὲν
[11]	ἐπαύετο μνημεῖα διαπονούμενος, ἡγούμενος, τὸ	μὲν	ἀνδριαντοποιῶν, τὸ δὲ αὑτοῦ ἔργον
[9]	καλὸν καὶ μεγαλογνῶμον, τὸ αὐτὸν	μὲν	ἀνδρὸς ἔργοις καὶ κτήμασι κοσμεῖν
[11]	ὠφελεῖν. (πρὸς δὲ τούτοις βαρύτατος	μὲν	ἀνταγωνιστὴς ἦν, κουφότατος δὲ κρατήσας·
[2]	φυγὴ γίγνεται ἐξαισία· ὥσθ᾽ οἱ	μὲν	ἀπέθνηισκον αὐτῶν, οἱ δὲ καὶ
[11]	πολεμίων πάμπαν κατεμέμφετο, καὶ τὸ	μὲν	ἀπιστοῦντας ἐξαπατᾶν σοφὸν ἔκρινε, τὸ
[5]	τις Ἀγησίλαον ἡττηθέντα; ὃς μέθης	μὲν	ἀποσχέσθαι ὁμοίως ὤιετο χρῆναι καὶ
[2]	τῆι Ἀσίαι οἴκοι τὰ νόμιμα	μὲν	ἄρχειν, τὰ νόμιμα δὲ ἄρχεσθαι.
[1]	τῶν πολεμίων ἱππεῖς. (καὶ τῶι	μὲν	ἄρχοντι τῶν σκευοφόρων εἶπεν ὁ
[11]	τὸ στράτευμα κόσμωι καὶ> τῶι	μὲν	αὐτὸς ὡς ἐλαχίστων δεῖσθαι, τῶι
[1]	ἐπ᾽ αὐτούς, ἐνέκλιναν, καὶ οἱ	μὲν	αὐτῶν εὐθὺς ἐν τῶι ποταμῶι
[2]	εἶδον παρὰ δόξαν ἐλαύνοντας, οἱ	μὲν	αὐτῶν οὐδ᾽ ἀνέστρεψαν, οἱ δὲ
[10]	ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἐγκώμιον. πρῶτον	μὲν	γὰρ ἅπερ ζῶν ἤκουε ταὐτὰ
[2]	ἄλλη τῶν ἐφ᾽ ἡμῶν. συνῆισαν	μὲν	γὰρ εἰς τὸ κατὰ Κορώνειαν
[7]	πατὴρ πρὸς παῖδας προσεφέρετο. ἐλοιδορεῖτο	μὲν	γὰρ ἐπὶ τοῖς ἁμαρτήμασιν, ἐτίμα
[9]	τῆι τοῦ Πέρσου ἀλαζονείαι. πρῶτον	μὲν>	γὰρ ὁ μὲν τῶι σπανίως
[6]	ὅσα ἐστρατεύσατο δίκαιον νομίζειν. μεῖον	μὲν	γὰρ οὐδὲν ἐκράτει ὅτε οὐκ
[9]	Ἀγησίλαος ἐπετήδευσεν ἄξιον κατανοῆσαι. τῶι	μὲν	γὰρ Πέρσηι πᾶσαν γῆν περιέρχονται
[8]	τίς οὐκ ἂν ἀγασθείη; ὁ	μὲν	γὰρ Πέρσης, νομίζων, ἢν χρήματα
[11]	τὸ ἐκείνου γῆρας ἐφάνη; τίς	μὲν	γὰρ τοῖς ἐχθροῖς ἀκμάζων οὕτω
[5]	θαύματος ἕνεκα ἄξιον μνησθῆναι; τὸ	μὲν	γὰρ ὧν μὴ ἐπεθύμησεν ἀπέχεσθαι
[3]	βούλομαι τοὺς ἐπιφανεστάτους αὐτῶν. (Σπιθριδάτης	μέν	γε ὁ Πέρσης εἰδὼς ὅτι
[2]	θεάσασθαι ἔνθα συνέπεσον ἀλλήλοις τὴν	μὲν	γῆν αἵματι πεφυρμένην, νεκροὺς δὲ
[1]	τούτου δὲ παρῆν ὁπᾶν τὰ	μὲν	γυμνάσια μεστὰ (τῶν) ἀνδρῶν γυμναζομένων,
[2]	πάντες ἀπέλιπον αὐτόν. καὶ αὐτὸς	μὲν	δείσας ἀπεχώρησε φυγῆι εἰς Σιδῶνα
[2]	οἱ δ᾽ αὖ Θηβαῖοι αὐτοὶ	μὲν	δεξιοὶ ἦσαν, Ἀργεῖοι δ᾽ αὐτοῖς
[3]	γένοιτο. ~Κεφάλαιον γʹ (Καὶ ταῦτα	μὲν	δὴ εἴρηται ὅσα τῶν ἐκείνου
[1]	χείροσιν ἑαυτῶν δεήσοι μάχεσθαι. τῶν	μὲν	δὴ ἐν τῆι Ἀσίαι πράξεων
[1]	παντὸς τοῦ στρατεύματος ἑπομένου. (τοὺς	μὲν	δὴ ἱππέας ἐδέξαντο οἱ ἀγαθοὶ
[2]	τὰ λοιπὰ τῆς Βοιωτίας. (τὰ	μὲν	δὴ μέχρι τούτου κοινῆι αὐτός
[2]	τῶι Ναρθακίωι ἐγένοντο. (καὶ τότε	μὲν	δὴ ὁ Ἀγησίλαος τρόπαιόν τε
[1]	ἅμα δὲ ἐνδοξότεροι γίγνοιντο. διὰ	μὲν	δὴ ταῦτα εὐθὺς πολλοὺς ἐραστὰς
[1]	τῆς πράξεως τρεῖς μῆνας. (ὁ	μὲν	δὴ Τισσαφέρνης ἃ ὤμοσεν εὐθὺς
[5]	χρυσᾶ γενέσθαι. (καὶ ὅ τι	μὲν	δὴ ὑπολαμβάνουσί τινες ταῦτα οὐκ
[1]	ὁπῶντες οὖν οἱ στρατιῶται λευκοὺς	μὲν	διὰ τὸ μηδέποτε ἐκδύεσθαι, πίονας
[2]	τέλος δὲ τῶν Θηβαίων οἱ	μὲν	διαπίπτουσι πρὸς τὸν Ἑλικῶνα, πολλοὶ
[11]	ἀλλὰ καὶ ἐλευθερίως ἐχρῆτο, τῶι	μὲν	δικαίωι ἀρκεῖν ἡγούμενος τὸ ἐᾶν
[8]	ἕνεκα ἄδικον πράττειν. καίτοι καλὸν	μὲν	δοκεῖ εἶναι τείχη ἀνάλωτα κτᾶσθαι
[11]	ἦν, κουφότατος δὲ κρατήσας· ἐχθροῖς	μὲν	δυσεξαπάτητος, φίλοις δὲ εὐπαραπειστότατος. αἰεὶ
[6]	τοῖς πρὸς τούτους ἀγῶσι πρῶτον	(μὲν)	ἑαυτὸν τάττων. (ἔνθα γε μὴν
[2]	ταῦτα ἑαυτὸν ἔταξε. καὶ ὅσα	μὲν	ἐδύνατο οἴκοι μένων ἐμηχανᾶτο, ἃ
[10]	ἐκεῖνός γε μακαρίζοιτο ὃς εὐθὺς	μὲν	ἐκ παιδὸς ἐρασθεὶς τοῦ εὐκλεὴς
[1]	ἦγεν ἐπὶ Σάρδεις. κἀκεῖ ἅμα	μὲν	ἔκαιε καὶ ἐπόρθει τὰ περὶ
[7]	μὴν φιλόπολις ἦν καθ᾽ ἓν	μὲν	ἕκαστον μακρὸν ἂν εἴη γράφειν·
[2]	τοῦτο λέξων ἔρχομαι, ὡς πολὺ	μὲν	ἐλάττους πολὺ δὲ χείρονας ἔχων
[1]	δὲ καὶ κηρύγματι ἐδήλου τοὺς	μὲν	ἐλευθερίας δεομένους ὡς πρὸς σύμμαχον
[7]	Ἕλληνας πολέμωι; (ἐκεῖνος τοίνυν, ἀγγελίας	μὲν	ἐλθούσης αὐτῶι ὡς ἐν τῆι
[2]	πλαισίωι τὸ στράτευμα, τοὺς ἡμίσεις	μὲν	ἔμπροσθεν, τοὺς ἡμίσεις δὲ ἐπ᾽
[1]	καλὸν δοκεῖ διαπράξασθαι, ὅτι Τισσαφέρνην	μὲν	ἐμφανίσας ἐπίορκον ἄπιστον πᾶσιν ἐποίησεν,
[9]	καὶ ἐνθυμούμενος ἠγάλλετο ὅτι αὐτὸς	μὲν	ἐν μέσαις ταῖς εὐφροσύναις ἀναστρέφοιτο,
[1]	ἀγωνιούμενοι. (ὁ μέντοι Τισσαφέρνης ταῦτα	μὲν	ἐνόμισε λέγειν αὐτὸν πάλιν βουλόμενον
[11]	ἐβιάζετο, νομίζων ἄλογον εἶναι τοὺς	μὲν	ἐξ ἱερῶν κλέπτοντας ἱεροσύλους καλεῖν,
[2]	ἐρρωμένως. (ἐνταῦθα δὴ Ἀγησίλαον ἀνδρεῖον	μὲν	ἔξεστιν εἰπεῖν ἀναμφιλόγως, οὐ μέντοι
[2]	μεγαλοπρεπῆ. (ἐκ δὲ τούτου ἤδη	μὲν	ἔτη ἐγεγόνει ἀμφὶ τὰ ὀγδοήκοντα·
[2]	τοῖς σκευοφόροις εἰσί. καὶ ὁ	μὲν	εὐθὺς ἐξελίξας τὴν φάλαγγα ἦγεν
[3]	καὶ ὄντα ἐγνῶσθαι. καὶ περὶ	μὲν	εὐσεβείας ταῦτα. ~Κεφάλαιον δʹ (Περί
[2]	ἐκ τοῦ φανεροῦ ἀντιπαρέταττε, Λακεδαιμονίων	μὲν	ἔχων μόραν καὶ ἥμισυ, τῶν
[9]	εὐπρόσοδος εἶναι ἔχαιρε· καὶ ὁ	μὲν	ἡβρύνετο τῶι βραδέως διαπράττειν, ὁ
[5]	δὲ συνελόντι εἰπεῖν, Ἀγησίλαος πονῶν	μὲν	ἠγάλλετο, ῥαιστώνην δὲ πάμπαν οὐ
[2]	αὐτὸν ἐφεπόμενοι. ὁ δὲ τέως	μὲν	ἦγεν ἐν πλαισίωι τὸ στράτευμα,
[8]	κατενόησεν ἄν. (καὶ μὴν μετεῖχε	μὲν	ἥδιστα παιδικῶν λόγων, συνεσπούδαζε δὲ
[9]	αὐτὸν καὶ τάδε, ὅτι αὐτὸς	μὲν	ἤιδει τῆι τῶν θεῶν κατασκευῆι
[1]	Σαρδιανὸν τόπον ἐχώρησε, καὶ τρεῖς	μὲν	ἡμέρας δι᾽ ἐρημίας πολεμίων πορευόμενος
[9]	χρῆσθαι, τὸν δὲ ἑώρα φεύγοντα	μὲν	θάλπη, φεύγοντα δὲ ψύχη, δι᾽
[3]	αἰσχρὰ ἐξεδίωκεν. (Ἀγησίλαος γὰρ τὰ	μὲν	θεῖα οὕτως ἐσέβετο ὡς καὶ
[2]	(ὡς δὲ παρετάξαντο ἀλλήλοις, οἱ	μὲν	Θετταλοί, νομίσαντες οὐκ ἐν καλῶι
[11]	ὀκνῶν ηὔχετο. εἴθιστο δὲ φοβούμενος	μὲν	ἱλαρὸς φαίνεσθαι, εὐτυχῶν δὲ πρᾶιος
[3]	εἵλετο σὺν Ἀγησιλάωι στρατεύεσθαι, χιλίους	μὲν	ἱππέας, δισχιλίους δὲ πελτοφόρους ἔχων.
[2]	Μακεδονίαν εἰς Θετταλίαν ἀφίκετο, Λαρισαῖοι	μὲν	καὶ Κραννώνιοι καὶ Σκοτουσαῖοι καὶ
[11]	ἔπαινος εὐμνημονεστέρως ἔχηι. Ἀγησιιλαος ἱερὰ	μὲν	καὶ τὰ ἐν τοῖς πολεμίοις
[11]	δὲ δεισιδαίμων ἦν, νομίζων τοὺς	μὲν	καλῶς ζῶντας οὔπω εὐδαίμονας, τοὺς
[9]	ἂν ἡδέως φάγοι· ὅπως γε	μὲν	καταδάρθοι οὐδ᾽ ἂν εἴποι τις
[7]	τῆι ἐν> Κορίνθωι μάχηι ὀκτὼ	μὲν	Λακεδαιμονίων, ἐγγὺς δὲ μύριοι τεθναῖεν
[8]	οὐκ ἐπιβουλευομένης ἀλλ᾽ ἀγαπωμένης, τὸ	μὲν	μεγάλαυχον οὐκ εἶδέ τις, τὸ
[2]	δὴ Ἀγησίλαος γνοὺς ὅτι, εἰ	μὲν	μηδετέρωι συλλήψοιτο, μισθὸν οὐδέτερος λύσει
[2]	εἶναι, στρατευσάμενος μετὰ τούτου τὸν	μὲν	μισέλληνα μάχηι νικήσας χειροῦται, τὸν
[1]	καταδήλους ἔσεσθαι. Ἀγησίλαος τοίνυν ἔτι	μὲν	νέος ὢν ἔτυχε τῆς βασιλείας·
[2]	ἀποχωροῦντες ἀπέθανον. (ἐπειδὴ δὲ ἡ	μὲν	νίκη σὺν Ἀγησιλάωι ἐγένετο, τετρωμένος
[9]	τὸ γενναῖον ἔγνω, ὅτι ἅρματι	μὲν	νικήσας τοὺς ἰδιώτας οὐδὲν ὀνομαστότερος
[2]	ποιεῖν. ἐκ τούτου δὲ πρῶτον	μὲν	οἱ δίχα στρατευόμενοι τῶν Αἰγυπτίων
[5]	δὲ πάντες ἐπιστάμεθα ὅτι ἥκιστα	μὲν	οἱ ἐπιφανέστατοι τῶν ἀνθρώπων λανθάνουσιν
[8]	δέ τις ταῦτα ἀπιστεῖ, ἰδέτω	μὲν	οἵα οἰκία ἤρκει αὐτῶι, θεασάσθω
[2]	τούτου κατανοήσας τοὺς Ἀργείους τὰ	μὲν	οἴκοι καρπουμένους, Κόρινθον δὲ προσειληφότας,
[11]	ἀρχόντων μεγάλας ἦγε, κρίνων τοὺς	μὲν	ὀλίγα, τοὺς δὲ πολλὰ κακῶς
[5]	τοιούτων δύνανται κρατεῖν. ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	ὀλίγων εἰδότων πολλοῖς ἔξεστιν ἀπιστεῖν·
[6]	πλέον ἔχειν αὐτῶν ἐμηχανᾶτο, ἐξαπατῶν	μὲν	ὅπου καιρὸς εἴη, φθάνων δὲ
[1]	ἐποίησεν, ἑαυτὸν δ᾽ ἀντεπιδείξας πρῶτον	μὲν	ὅρκους ἐμπεδοῦντα, ἔπειτα συνθήκας μὴ
[6]	φίλους ἐπιτηδεύων. (καὶ γὰρ νυκτὶ	μὲν	ὅσαπερ ἡμέραι ἐχρῆτο, ἡμέραι δὲ
[1]	~Κεφάλαιον αʹ (Οἶδα	μὲν	ὅτι τῆς Ἀγησιλάου ἀρετῆς τε
[6]	γε μὴν πολεμίους εἶχε ψέγειν	μὲν	οὐ δυναμένους, μισεῖν δὲ ἀναγκαζομένους.
[4]	τῶνδε; ὑπὸ γὰρ Ἀγησιλάου στέρεσθαι	μὲν	οὐδεὶς οὐδὲν πώποτε ἐνεκάλεσεν, εὖ
[1]	τὴν βασιλείαν παρέλαβον. τοιγαροῦν ἄλλη	μὲν	οὐδεμία ἀρχὴ φανερά ἐστι διαγεγενημένη
[2]	ἐμάχοντο, ἀπέκτεινον, ἀπέθνηισκον. καὶ κραυγὴ	μὲν	οὐδεμία παρῆν, οὐ μὴν οὐδὲ
[5]	λέγειν. (καὶ γὰρ εἰς οἰκίαν	μὲν	οὐδεμίαν ἰδίαι ἐν ἀποδημίαι κατήγετο,
[5]	ἀντία τῆς Ἑλλάδος ἐπισταμένης ἐκεῖνον	μὲν	οὐδὲν ἐπαινῶ, ἐμαυτὸν δὲ ψέγω.
[7]	εἴ τις συμφορὰ συμβαίνοι, ἐχθρὸν	μὲν	οὐδένα ἡγούμενος πολίτην, ἐπαινεῖν δὲ
[8]	τε καὶ φιλίας (αὐτῶι) ταύτην	μὲν	οὐκ ἐδέξατο, τῶι δὲ φέροντι
[7]	μάλιστα ἡμᾶς ἀλλήλοις πολεμήσειν, ὁπῶσι	μὲν	οὖν ἅπαντες ταῦτα· ἐπεμελήθη δὲ
[1]	μειόνων ἂν τυγχάνοι ἐπαίνων. (περὶ	μὲν	οὖν εὐγενείας αὐτοῦ τί ἄν
[2]	δ᾽ ἔτι μετὰ χεῖρας. (τότε	μὲν	οὖν (καὶ γὰρ ἦν ἤδη
[1]	δραπετεύοντα πολεμεῖν δέοι αὐτόν. τοὺς	μὲν	οὖν πλουσιωτάτους ἐκ πασῶν τῶν
[1]	στρατεύειν ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας. (εὐθὺς	μὲν	οὖν πολλοὶ πάνυ ἠγάσθησαν αὐτὸ
[1]	εἰς Ἔφεσον τοὺς συστρατευσομένους. (ὁ	μὲν	οὖν Τισσαφέρνης, καὶ ὅτι ἱππικὸν
[10]	γένοιτ᾽ ἄν; ~Κεφάλαιον ιʹ (Ἐγὼ	μὲν	οὖν τοιαῦτα ἐπαινῶ Ἀγησίλαον. ταῦτα
[6]	πολεμίοις μάχεσθαι, εἰ βούλοιντο, συντεταγμένον	μὲν	οὕτως ἦγε τὸ στράτευμα ὡς
[3]	ὁ τῶν Παφλαγόνων ἄρχων βασιλεῖ	μὲν	οὐχ ὑπήκουσε δεξιὰν πέμποντι, φοβούμενος
[1]	ὑπερβαλλόντως ἄγασθαι αὐτοῦ, ὅστις ἄρχων	μὲν	παμπόλλων ἐν τῆι ἠπείρωι πόλεων,
[11]	κερδαλεωτέραν καθιστάναι. (ἤσκει δὲ ἐξομιλεῖν	μὲν	παντοδαποῖς, χρῆσθαι δὲ τοῖς ἀγαθοῖς.
[9]	(εἴη) γένοιτο, εἰ δὲ φίλην	μὲν	πάντων μάλιστα τὴν πόλιν ἔχοι,
[6]	ἀνώχυρα τοῖς ἐχθροῖς καθίστη, τὰ	μὲν	παριών, τὰ δὲ ὑπερβαίνων, τὰ
[9]	γῆν κεκτῆιτο, νικώιη δὲ τὴν	μὲν	πατρίδα καὶ τοὺς ἑταίρους εὐεργετῶν,
[6]	πράξεων οὐκ ἐπιδεικνύουσιν; ὃς τῆι	μὲν	πατρίδι οὕτως ἐχρῆτο ὥστε μάλιστα
[1]	εἰς Καρίαν ὁπμήσειν αὐτόν, τὸ	μὲν	πεζὸν ἅπαν διεβίβασεν ἐκεῖσε, τὸ
[2]	τῶι Πέρσηι πολεμεῖν, καὶ πολλοὺς	μὲν	πεζούς, πολλοὺς δὲ ἱππέας, πολλὰ
[6]	γένοιτο φάλαγξ ἢ διὰ τὸ	μὲν	πείθεσθαι εὔτακτος οὖσα, διὰ δὲ
[1]	τὸ στρατόπεδον αὐτῶν. καὶ οἱ	μὲν	πελτασταὶ ὥσπερ εἰκὸς ἐφ᾽ ἁρπαγὴν
[11]	αὑτοῦ ἔργον εἶναι, καὶ τὸ	μὲν	πλουσίων, τὸ δὲ τῶν ἀγαθῶν.
[6]	εἶναι. (τοιγαροῦν τοιαῦτα ποιῶν τοῖς	μὲν	πολεμίοις δεινὸς ἦν, τοῖς δὲ
[1]	ὁ Ἀγησίλαος γιγνώσκων ὅτι τοῖς	μὲν	πολεμίοις οὔπω παρείη τὸ πεζόν,
[1]	αὐτῶι ἔχοι ὅτι ἐπιορκήσας αὐτὸς	μὲν	πολεμίους τοὺς θεοὺς ἐκτήσατο, τοῖς
[1]	ἔχοι καταμέμψασθαι αὐτοὺς ὡς βασιλεύουσι	μέν,	πόλεως δὲ τῆς ἐπιτυχούσης· ἀλλ᾽
[1]	ἐποιήσατο. (γιγνώσκων δ᾽ ὅτι ἡ	μὲν	πορθουμένη καὶ ἐρημουμένη χώρα οὐκ
[1]	τοῦ πραιότητι προσάγεσθαι. (καὶ πολλάκις	μὲν	προηγόρευε τοῖς στρατιώταις τοὺς ἁλισκομένους
[8]	εἶπεν ἀπαγγεῖλαι βασιλεῖ ὡς ἰδίαι	μὲν	πρὸς αὐτὸν οὐδὲν δέοι ἐπιστολὰς
[1]	τὸ ἀπὸ τούτου ἐστρατεύετο, τοὺς	μὲν	πρόσθεν προσκυνεῖν Ἕλληνας ἀναγκαζομένους ὁρᾶν
[10]	οὐδὲν ἄν· ὁ δὲ καρτερίαι	μὲν	πρωτεύων ἔνθα πονεῖν καιρός, ἀλκῆι
[1]	ἄν τις κἀκεῖνο ἰδών, Ἀγησίλαον	μὲν	πρῶτον, ἔπειτα δὲ καὶ τοὺς
[1]	Ἀρτέμιδι. ὅπου γὰρ ἄνδρες θεοὺς	μὲν	σέβοιεν, πολεμικὰ δὲ ἀσκοῖεν, πειθαρχίαν
[2]	εὐώνυμον εἶχον. (συνιόντων δὲ τέως	μὲν	σιγὴ πολλὴ ἦν ἀπ᾽ ἀμφοτέρων·
[1]	ὑπέστη, ἐὰν δῶσιν αὐτῶι τριάκοντα	μὲν	Σπαρτιατῶν, δισχιλίους δὲ νεοδαμώδεις, εἰς
[1]	στράτευμα φέρειν, ἡ δ᾽ οἰκουμένη	μὲν	σπειρομένη δὲ ἀέναον ἂν τὴν
[1]	(ἐκ δὲ τούτου εὐθὺς τοῖς	μὲν	στρατιώταις παρήγγειλε συσκευάζεσθαι ὡς εἰς
[11]	πολεμίων ἔργον εἶχεν. (ἐκεῖνον οἱ	μὲν	συγγενεῖς φιλοκηδεμόνα ἐκάλουν, οἱ δὲ
[2]	τὸ κατὰ Κορώνειαν πεδίον οἱ	μὲν	σὺν Ἀγησιλάωι ἀπὸ τοῦ Κηφισοῦ,
[11]	ῥαιδιουργίαν ἀλλὰ καλοκἀγαθίαν. (καὶ τοῦ	μὲν	σώματος εἰκόνα στήσασθαι ἀπέσχετο, πολλῶν
[2]	δὲ αἰσθανόμενος τοὺς Κορινθίους πάντα	μὲν	τὰ κτήνη ἐν τῶι Πειραίωι
[2]	αὐλητὰς πάντας αὐλεῖν. (καὶ οἱ	μὲν	ταῦτ᾽ ἐποίουν· οἱ δὲ Θηβαῖοι
[3]	Πέρσης εἰδὼς ὅτι Φαρνάβαζος γῆμαι	μὲν	τὴν βασιλέως ἔπραττε θυγατέρα, τὴν
[11]	τὴν ἀίδιον οἴκησιν κατηγάγετο, μνημεῖα	μὲν	τῆς ἑαυτοῦ ἀρετῆς ἀνὰ πᾶσαν
[6]	ἀντιτύπωι κρατήσας τρόπαιον ἐστήσατο, ἀθάνατα	μὲν	τῆς ἑαυτοῦ ἀρετῆς μνημεῖα καταλιπών,
[8]	μὴ σιωπᾶσθαι· ὧι γε ὑπαρχούσης	μὲν	τιμῆς, παρούσης δὲ δυνάμεως, πρὸς
[2]	ἐπὶ τὸν Ἑλικῶνα. κἀνταῦθα οἱ	μέν	τινες τῶν ξένων ἐστεφάνουν ἤδη
[9]	ἐμφανὴς εἶναι ἠγάλλετο, νομίζων αἰσχρουρίαι	μὲν	τὸ ἀφανίζεσθαι πρέπειν, τῶι δὲ
[2]	ἰσοπληθεῖς. εἶχε δὲ (ὁ) Ἀγησίλαος	μὲν	τὸ δεξιὸν τοῦ μεθ᾽ ἑαυτοῦ,
[8]	ἑαυτῶι ποιήσεσθαι, διὰ τοῦτο πᾶν	μὲν	τὸ ἐν ἀνθρώποις χρυσίον, πᾶν
[9]	διὰ τὸ φιλόπονος εἶναι πᾶν	μὲν	τὸ παρὸν ἡδέως ἔπινε, πᾶν
[2]	ἔμελλον, εὐρώστως παρατεταγμένος, νομίζων εἰς	μὲν	τὸ πλατὺ ἐξιὼν πάντοθεν ἂν
[5]	ποιῶσιν· Ἀγησίλαον δέ τι πράξαντα	(μὲν)	τοιοῦτον οὔτε ἰδὼν πώποτε οὐδεὶς
[11]	μόνος ἀνθρώπων ἐπιδεῖξαι, ὅτι ἡ	μὲν	τοῦ σώματος ἰσχὺς γηράσκει, ἡ
[7]	Ἑλλάδα καὶ ὁ νῦν συμμαχεῖ	μὲν	τούτοις μεθ᾽ ὁποτέρων ἂν οἴηται
[9]	κόσμον παρέχειν. (ἔπειτα δὲ ὁ	μὲν	τῶι δυσπρόσοδος εἶναι ἐσεμνύνετο, ὁ
[5]	μέντοι πλεονεκτῶν οὐκ ἠισχύνετο, ἐν	μὲν	τῶι θέρει τοῦ ἡλίου, ἐν
[2]	καὶ ταῦτα ἀτείχιστον οὖσαν, ὅπου	μὲν	τῶι> παντὶ πλέον ἂν εἶχον
[9]	ἀλαζονείαι. πρῶτον μὲν> γὰρ ὁ	μὲν	τῶι σπανίως ὁρᾶσθαι ἐσεμνύετο, Ἀγησίλαος
[1]	κεφαλήν. μετὰ δὲ τοῦτο τὰ	μὲν	τῶν βαρβάρων ἔτι ἀθυμότερα ἐγένετο,
[2]	Εὐβοέων, πρὸς δὲ τούτοις ἀφεστηκότων	μὲν	τῶν δούλων, πολλῶν δὲ περιοικίδων
[11]	ἢ χρημάτων στερίσκεσθαι. (καὶ τὰς	μὲν	τῶν ἰδιωτῶν ἁμαρτίας πράιως ἔφερε,
[1]	τοῖς Ἕλλησι δύνασθαι, καὶ τὴν	μὲν	τῶν φίλων χώραν ἀδήιωτον παρέχων,
[6]	καὶ ῥώμην ἐνεποίει. ὥστε ἀκαταφρόνητος	μὲν	ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν διετέλεσεν, ἀζήμιος
[11]	περὶ ὧν λέγοιεν. καὶ τοὺς	μὲν	ὑπὸ φίλων ἐξαπατωμένους οὐκ ἔψεγε,
[1]	εἰ δύναιτο. σφαγιασάμενος οὖν τὴν	μὲν	φάλαγγα εὐθὺς ἦγεν ἐπὶ τοὺς
[1]	ἀντίπροικα τὰ πάντα ἐπωλεῖτο, τοῖς	μὲν	φίλοις προεῖπεν ὠνεῖσθαι, εἰπὼν ὅτι
[2]	οὐ πρότερον ἔληξε πρὶν Ἀχαιοῖς	μὲν	φίλους ἐποίησεν Ἀκαρνᾶνας καὶ Αἰτωλοὺς
[2]	ὥπλισέν τε οὕτως ὡς ἅπαντα	μὲν	χαλκόν, ἅπαντα δὲ φοινικᾶ φαίνεσθαι·
[2]	συντεθραυσμένα, ἐγχειρίδια γυμνὰ κολεῶν, τὰ	μὲν	χαμαί, τὰ δ᾽ ἐν σώματι,
[1]	τῶν φίλων ἁλίσκοιτο, ὅπως ἅμα	μὲν	χρηματίζοιντο, ἅμα δὲ ἐνδοξότεροι γίγνοιντο.
[3]	ἐνόμιζον ἢ τὴν ἑαυτῶν φιλίαν·	μὲν	ὤκνουν εἰς ταὐτὸν ἰέναι, Ἀγησιλάωι
[1]	ἥδε πρώτη πρᾶξις ἐγένετο. Τισσαφέρνης	μὲν	ὤμοσεν Ἀγησιλάωι, εἰ σπείσαιτο ἕως
[1]	ἐρισάντων περὶ τῆς ἀρχῆς Λεωτυχίδα	μὲν	ὡς Ἄγιδος ὄντος υἱοῦ, Ἀγησιλάου
[1]	φέρεσθαι τὰ ἑαυτοῦ, Τιθραύστην καταπέμψας	ἀπέτεμεν	αὐτοῦ τὴν κεφαλήν. μετὰ δὲ
[7]	ἀφανιοῦμεν, ὁρᾶν χρὴ μζη οὐδ᾽	ἕξομεν	μεθ᾽ ὅτου τῶν βαρβάρων κρατήσομεν.
[7]	ἕξομεν μεθ᾽ ὅτου τῶν βαρβάρων	κρατήσομεν.	(εἰ δ᾽ αὖ καλὸν καὶ
[7]	τοὺς ἁμαρτάνοντας, ἔφη, ἡμῶν αὐτῶν	ἀφανιοῦμεν,	ὁρᾶν χρὴ μζη οὐδ᾽ ἕξομεν
[4]	τὸ μὴ ἀποδιδόναι χάριτας ἄδικον	ἔκρινεν,	ἀλλὰ καὶ τὸ μὴ πολὺ
[1]	ἢ εἰ αὐτὰ διηγήσαιτο ἃ	ἔπραξεν;	(ἐν τοίνυν τῆι Ἀσίαι ἥδε
[2]	ἀσφαλεῖ ἐγένοντο. (ἐπεί γε μὴν	ἔληξεν	ἡ μάχη, παρῆν δὴ θεάσασθαι
[1]	στρατεύεσθαι διὰ τὴν Φαρναβάζου ἱππείαν,	ἔδοξεν	αὐτῶι ἱππικὸν κατασκευαστέον εἶναι, ὡς
[7]	οὐκ ἐφησθεὶς φανερὸς ἐγένετο, ἀλλ᾽	εἶπεν	ἄπα· Φεῦ σου> ὦ Ἑλλάς,
[8]	οὐκ ἐδέξατο, τῶι δὲ φέροντι	εἶπεν	ἀπαγγεῖλαι βασιλεῖ ὡς ἰδίαι μὲν
[1]	τῶι μὲν ἄρχοντι τῶν σκευοφόρων	εἶπεν	ὁ ἡγεμὼν διαβάντι τὸν Πακτωλὸν
[5]	φιλήσει, ἐνταῦθα διασιωπήσας ὁ Ἀγησίλαος	εἶπεν·	Οὐ τὼ σιώ, οὐδ᾽ εἰ
[1]	Τισσαφέρνης ἐπὶ τῶι καταβάντι στρατεύματι	προεῖπεν	Ἀγησιλάωι πόλεμον, εἰ μὴ ἀπίοι
[1]	ἦν ἀφικνεῖσθαι στρατευομένωι ἐπὶ Καρίαν	προεῖπεν	ἀγορὰν παρασκευάζειν. ἐπέστειλε δὲ καὶ
[1]	Ἀγησίλαος οὐκ ἐψεύσατο, ἀλλ᾽ ὥσπερ	προεῖπεν	εὐθὺς εἰς> τὸν Σαρδιανὸν τόπον
[1]	πάντα ἐπωλεῖτο, τοῖς μὲν φίλοις	προεῖπεν	ὠνεῖσθαι, εἰπὼν ὅτι καταβήσοιτο ἐπὶ
[9]	(καὶ ταῦτα οὐ μόνον πράττων	ἔχαιρεν,	ἀλλὰ καὶ ἐνθυμούμενος ἠγάλλετο ὅτι
[9]	διαπράττειν, ὁ δὲ τότε μάλιστα	ἔχαιρεν	ὁπότε τάχιστα τυχόντας ὧν δέοιντο
[11]	δὲ πιστεύοντας ἀνόσιον. (ἐπαινούμενος δὲ	ἔχαιρεν	ὑπὸ τῶν καὶ ψέγειν ἐθελόντων
[1]	αὐτόν, τὸ μὲν πεζὸν ἅπαν	διεβίβασεν	ἐκεῖσε, τὸ δὲ ἱππικὸν εἰς
[4]	στέρεσθαι μὲν οὐδεὶς οὐδὲν πώποτε	ἐνεκάλεσεν,	εὖ δὲ πεπονθέναι πολλοὶ πολλὰ
[6]	ἀκαταφρόνητος μὲν ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν	διετέλεσεν,	ἀζήμιος δ᾽ ὑπὸ τῶν πολιτῶν,
[10]	ἑαυτόν· φιλοτιμότατος δὲ πεθυκὼς ἀήττητος	διετέλεσεν,	ἐπεὶ βασιλεὺς ἐγένετο. ἀφικόμενος δὲ
[1]	ἄν τις σαφέστερον ἐπιδείξειεν ὡς	ἐστρατήγησεν	ἢ εἰ αὐτὰ διηγήσαιτο ἃ
[3]	Φαρνάβαζος Ἀγησιλάωι εἰς λόγους καὶ	διωμολόγησεν,	εἰ μὴ αὐτὸς πάσης τῆς
[2]	ἔληξε πρὶν Ἀχαιοῖς μὲν φίλους	ἐποίησεν	Ἀκαρνᾶνας καὶ Αἰτωλοὺς καὶ Ἀργείους,
[1]	μὲν ἐμφανίσας ἐπίορκον ἄπιστον πᾶσιν	ἐποίησεν,	ἑαυτὸν δ᾽ ἀντεπιδείξας πρῶτον μὲν
[1]	ἐκτήσατο, τοῖς δ᾽ Ἕλλησι συμμάχους	ἐποίησεν.	(ἐκ δὲ τούτου εὐθὺς τοῖς
[1]	πόλιν ἐν ἧι ἦν θέας	ἐποίησεν.	ἥ τε γὰρ ἀγορὰ μεστὴ
[1]	ἐξέσοιτο αὐτῶι μὴ στρατεύεσθαι· καὶ	ἐποίησεν	οὕτως ἕκαστον προθύμως ταῦτα πράττειν
[1]	ἐπεὶ Ἀθηναῖοι τῆς ἀρχῆς ἔληξαν,	ἐποίησεν	ὥστ᾽ ἄνευ φυγῆς καὶ θανάτων
[7]	νόμοις λατρεύων. τίς γὰρ ἂν	ἠθέλησεν	ἀπειθεῖν ὁρῶν τὸν βασιλέα πειθόμενον;
[7]	κοινοῦ ἀγαθοῦ τῆι Ἑλλάδι οὐκ	ἠμέλησεν,	ἀλλ᾽ ἐξέπλευσεν ὅ τι δύναιτο
[2]	Εὐβοέας καὶ Λοκροὺς ἀμφοτέρους, οὐδὲν	ἐμέλλησεν,	ἀλλ᾽ ἐκ τοῦ φανεροῦ ἀντιπαρέταττε,
[2]	φαίνοιντο. ἐλπίδων γε μὴν πάντας	ἐνέπλησεν	ὡς πᾶσι πολλὰ κἀγαθὰ ἔσοιτο,
[5]	τὸ μὲν γὰρ ὧν μὴ	ἐπεθύμησεν	ἀπέχεσθαι ἀνθρώπινον ἄν τις φαίη
[8]	τῶν φίλων καὶ μὴ ζητῶν	κατενόησεν	ἄν. (καὶ μὴν μετεῖχε μὲν
[2]	τοὺς φίλους οὕτως αὖ οἴκαδε	ἀπεχώρησεν.	(ἀπό γε μὴν τούτου ἐπὶ
[1]	ἱππικὸν εἰς τὸ Μαιάνδρου πεδίον	κατέστησεν.	ὁ δὲ Ἀγησίλαος οὐκ ἐψεύσατο,
[1]	ἐπεὶ γὰρ Ἆγις βασιλεὺς ὢν	ἐτελεύτησεν,	ἐρισάντων περὶ τῆς ἀρχῆς Λεωτυχίδα
[2]	ἥ τὸ τῶν πολεμίων παρεσκευάσατο,	ὥπλισέν	τε οὕτως ὡς ἅπαντα μὲν
[4]	οὐδεὶς ἂν οὐδὲν ὀφείλειν αὐτῶι	ἐνόμισεν·	ἀλλ᾽ οἱ προῖκα εὖ πεπονθότες,
[1]	πρώτη πρᾶξις ἐγένετο. Τισσαφέρνης μὲν	ὤμοσεν	Ἀγησιλάωι, εἰ σπείσαιτο ἕως ἔλθοιεν
[1]	(ὁ μὲν δὴ Τισσαφέρνης ἃ	ὤμοσεν	εὐθὺς ἐψεύσατο· ἀντὶ γὰρ τοῦ
[9]	ὅσωι ῥάιονα καὶ εὐπορωτέραν Ἀγησίλαος	ἐπετήδευσεν	ἄξιον κατανοῆσαι. τῶι μὲν γὰρ
[1]	ἀπαγγεῖλαι τῶι Τισσαφέρνει τοὺς πρέσβεις	ἐκέλευσεν	ὡς πολλὴν χάριν αὐτῶι ἔχοι
[7]	τῆι Ἑλλάδι οὐκ ἠμέλησεν, ἀλλ᾽	ἐξέπλευσεν	ὅ τι δύναιτο κακὸν ποιήσων
[2]	ταῦτα οὐκέτι δείσας ἀλλὰ πεισθεὶς	ἀπέπλευσεν	οἴκαδε. (κἀνταῦθα οὖν) ἄξια θαύματος
[7]	εἶναι, ὅτι καὶ ὁ πάλαι	ἐξεστράτευσεν	ὡς δουλωσόμενος τὴν Ἑλλάδα καὶ
[2]	ταύτην μεῖον ἢ ἐν μηνὶ	καθήνυσεν	ὁ Ἀγησίλαος. οὐ γὰρ ὡς
[2]	πολλὰ δὲ χρήματα ἔχοντα, ἅσμενος	ἤκουσεν	ὅτι μετεπέμπετο αὐτόν, καὶ ταῦτα
[1]	αὖ διὰ γῆρας καταλειπομένοις αἰχμαλώτοις	προσέταττεν	ἐπιμελεῖσθαι αὐτῶν, ὡς μήτε ὑπὸ
[1]	αὐτῶν ὅσα δοῦλοι δεσπόταις ὑπηρετοῦσι	προσέταττεν	ὅσα ἐλεύθεροι ἄρχουσι πείθονται· καὶ
[11]	χάριν ἤιδει. καὶ θαρρῶν πλείονα	ἔθυεν	ἢ ὀκνῶν ηὔχετο. εἴθιστο δὲ
[8]	τῶν ἐπαινούντων αὑτοὺς οὐ βαρέως	ἤκουεν,	ἡγούμενος βλάπτειν οὐδὲν αὐτούς, ὑπισχνεῖσθαι
[11]	ἀμαυροῦν τὰ τῶν πολεμίων ἔργον	εἶχεν.	(ἐκεῖνον οἱ μὲν συγγενεῖς φιλοκηδεμόνα
[1]	Τισσαφέρνης, καὶ ὅτι ἱππικὸν οὐκ	εἶχεν	ὁ Ἀγησίλαος, ἡ δὲ Καρία
[11]	τελευτήσαντος; τίς δὲ συμμάχοις θάρσος	παρέσχεν	ὅσον Ἀγεσίλαος, καίπερ ἤδη πρὸς
[6]	συνάψαι, οὐ φόβωι τρεψάμενος νίκης	ἔτυχεν,	ἀλλὰ μάχηι ἀντιτύπωι κρατήσας τρόπαιον
[1]	ἢ εἰ ἐν τῶι ἐφορείωι	ἔτυχεν	ἑστηκὼς μόνος παρὰ τοὺς πέντε,
[1]	νήσων, ἐπεὶ καὶ τὸ ναυτικὸν	προσῆψεν	αὐτῶι ἡ πόλις, αὐξανόμενος δὲ
[8]	αὐτὸν οὐδὲν δέοι ἐπιστολὰς πέμπειν,	ἢν	δὲ φίλος τῆι Λακεδαίμονι καὶ
[3]	στρατιᾶς στρατηγὸς κατασταθείη, ἀποστήσεσθαι βασιλέως·	ἢν	μέντοι ἐγὼ γένωμαι στρατηγός, ἔφη,
[8]	φίλος ἀνὰ κράτος αὐτῶι ἔσοιτο·	ἢν	μέντοι, ἔφη, ἐπιβουλεύων ἁλίσκηται, μηδ᾽
[5]	αὐτόν. ἐρομένου δὲ τοῦ ἑταίρου,	ἢν	πεισθῆι ὁ Μεγαβάτης, εἰ φιλήσει,
[8]	ὁ μὲν γὰρ Πέρσης, νομίζων,	ἢν	χρήματα πλεῖστα ἔχηι, πάνθ᾽ ὑφ᾽
[2]	δὲ τέως μὲν σιγὴ πολλὴ	ἦν	ἀπ᾽ ἀμφοτέρων· ἡνίκα δὲ ἀπεῖχον
[9]	ἁσμένως κοιμηθῆναι πᾶς τόπος ἱκανὸς	ἦν	αὐτῶι. (καὶ ταῦτα οὐ μόνον
[1]	δὲ πόλεσιν εἰς ἃς ἀνάγκη	ἦν	ἀφικνεῖσθαι στρατευομένωι ἐπὶ Καρίαν προεῖπεν
[7]	τοῖς νόμοις ἠρεμοῦντες διαμένοιεν, δῆλος	ἦν	εὐδαίμονα μὲν αἰεὶ ἔσεσθαι τὴν
[5]	ἐν ἀποδημίαι κατήγετο, ἀεὶ δὲ	ἦν>	ἢ ἐν ἱερῶι, ἔνθα δὴ
[5]	φαυλοτάτην ἔχοι, αἰδούμενος οὐκ ἄδηλος	ἦν·	ἡγεῖτο γὰρ ἄρχοντι προσήκειν οὐ
[2]	(τότε μὲν οὖν (καὶ γὰρ	ἦν	ἤδη ὀψέ) συνελκύσαντες τοὺς τῶν
[1]	ὅλην τὴν πόλιν ἐν ἧι	ἦν	θέας ἐποίησεν. ἥ τε γὰρ
[7]	ζʹ (Ὥς γε μὴν φιλόπολις	ἦν	καθ᾽ ἓν μὲν ἕκαστον μακρὸν
[11]	ὑπεραύχων καταφρονῶν τῶν μετρίων ταπεινότερος	ἦν.	καὶ γὰρ ἐκαλλωπίζετο τῆι μὲν
[1]	ἰππικὸν αὐτῶι καὶ εὐθὺς ἐρρωμένον	ἦν	καὶ ἐνεργόν. (ἐπειδὴ δὲ ἔαρ
[1]	Ἀγησίλαος, ἡ δὲ Καρία ἄφιππος	ἦν,	καὶ ὅτι ἡγεῖτο αὐτὸν ὀργίζεσθαι
[11]	μὴν φίλοις ὢν ἐχθροῖς φοβερώτατος	ἦν·	καὶ πόνοις μάλιστα ἀντέχων ἑταίροις
[11]	δὲ τούτοις βαρύτατος μὲν ἀνταγωνιστὴς	ἦν,	κουφότατος δὲ κρατήσας· ἐχθροῖς μὲν
[7]	ὢν ἐν τῆι πόλει φανερὸς	ἦν	μάλιστα τοῖς νόμοις λατρεύων. τίς
[11]	προσωφελητέον εἶναι. αἰεί δὲ δεισιδαίμων	ἦν,	νομίζων τοὺς μὲν καλῶς ζῶντας
[1]	ἀλλὰ καὶ βαρβάρων πολλῶν ἡγεμὼν	ἦν	ὁ Ἀγησίλαος. (ἄξιόν γε μὴν
[2]	μένων ἐμηχανᾶτο, ἃ δὲ καιρὸς	ἦν	οὐκ ὤκνει μετιέναι, οὐδ᾽ ἠισυχύνετο,
[1]	ἥ τε γὰρ ἀγορὰ μεστὴ	ἦν	παντοδαπῶν καὶ ὅπλων καὶ ἵππων
[2]	οὐδὲ σιγή, φωνὴ δέ τις	ἦν	τοιαύτη οἵαν ὀργή τε καὶ
[6]	ποιῶν τοῖς μὲν πολεμίοις δεινὸς	ἦν,	τοῖς δὲ φίλοις θάρρος καὶ
[11]	τοῖς ἐχθροῖς ἀκμάζων οὕτω φοβερὸς	ἦν	ὡς Ἀγησίλαος τὸ μήκιστον τοῦ
[2]	Πέρσης τῶι παμπληθεῖ στόλωι· καὶ	ἣν	ἐνιαυσίαν ὁδὸν ὁ βάρβαρος ἐποιήσατο,
[8]	ἦλθεν αὐτῶι ἐπιστολὴ παρὰ βασιλέως,	ἣν	ὁ μετὰ Καλλία τοῦ Λακεδαιμονίου
[3]	αὐτοῦ ἀρετὴν πειράσομαι δηλοῦν, δι᾽	ἣν	ταῦτα ἔπραττε καὶ πάντων τῶν
[2]	ἔνθα συνέπεσον ἀλλήλοις τὴν μὲν	γῆν	αἵματι πεφυρμένην, νεκροὺς δὲ κειμένους
[1]	ὡς οὔτε ἂν πᾶσαν τὴν	γῆν	δέξαιτο ἀντὶ τῆς πατρίδος οὔτε
[9]	καὶ ἀρίστους ἀνὰ πᾶσαν τὴν	γῆν	κεκτῆιτο, νικώιη δὲ τὴν μὲν
[11]	ἑαυτοῦ ἀρετῆς ἀνὰ πᾶσαν τὴν	γῆν	κτησάμενος, τῆς δὲ βασιλικῆς ταφῆς
[9]	τῶι μὲν γὰρ Πέρσηι πᾶσαν	γῆν	περιέρχονται μαστεύοντες τί ἂν ἡδέως
[1]	μὲν πελτασταὶ ὥσπερ εἰκὸς ἐφ᾽	ἁρπαγὴν	ἐτρέποντο· ὁ δὲ Ἀγησίλαος ἔχων
[1]	τῶν Ἑλλήνων ἀκολούθους ἐσπαρμένους καθ᾽	ἁρπαγὴν	πολλοὺς αὐτῶν ἀπέκτειναν. αἰσθόμενος δὲ
[2]	πρὸς τοὺς ὁπλίτας ἱππομαχεῖν, στρέψαντες	βάδην	ἀπεχώρουν· οἱ δὲ μάλα σωφρόνως
[2]	ἀποφαίνειν καὶ ἐμαυτὸν μωρόν, εἰ	ἐπαινοίην	τὸν περὶ τῶν μεγίστων εἰκῆι
[4]	καὶ διότι προεπιστεύθησαν ἄξιοι εἶναι	παρακαταθήκην	χάριτος φυλάττειν. (ὅστις δ᾽ ἡιρεῖτο
[2]	πάλιν ἐλευθερώσειν, τῶι δὲ Πέρσηι	δίκην	ἐπιθήσειν καὶ τῶν πρόσθεν καὶ
[11]	ἐστιν. ἐκεῖνος γοῦν οὐκ ἀπεῖπε	μεγάλην	καὶ καλὴν ἐφιέμενος δόξαν, ἔστε>
[11]	γοῦν οὐκ ἀπεῖπε μεγάλην καὶ	καλὴν	ἐφιέμενος δόξαν, ἔστε> τὸ σῶμα
[1]	Τιθραύστην καταπέμψας ἀπέτεμεν αὐτοῦ τὴν	κεφαλήν.	μετὰ δὲ τοῦτο τὰ μὲν
[9]	ἂν (εἴη) γένοιτο, εἰ δὲ	φίλην	μὲν πάντων μάλιστα τὴν πόλιν
[2]	ἔσοιτο, οὕτω δὴ κρίνας ὁπότερος	φιλέλλην	μᾶλλον ἐδόκει εἶναι, στρατευσάμενος μετὰ
[1]	Τισσαφέρνει τοὺς πρέσβεις ἐκέλευσεν ὡς	πολλὴν	χάριν αὐτῶι ἔχοι ὅτι ἐπιορκήσας
[1]	στόχον ἱέντας. (ἀξίαν δὲ καὶ	ὅλην	τὴν πόλιν ἐν ἧι ἦν
[7]	ἐπεμελήθη δὲ τίς ἄλλος πώποτε	πλὴν	Ἀγησίλαος ἢ ὅπως φῦλόν τι
[2]	Βοιωτοῖς, καὶ πάντες δὲ Θετταλοὶ	πλὴν	ὅσοι αὐτῶν φυγάδες τότε ὄντες
[2]	ἀπὸ τοῦ προηγουμένου στρατεύματος ἱππικὸν	πλὴν	τῶν περὶ ἑαυτόν. (ὡς δὲ
[6]	αὐτοῦ τὴν ψυχὴν δοκιμάζειν. (τρόπαια	μὴν	Ἀγησιλάου οὐχ ὅσα ἐστήσατο ἀλλ᾽
[11]	μᾶλλον ἢ χρήματα κτώμενος. ἀλλὰ	μὴν	ἀνδρείαν γε τὸ πλέον μετ᾽
[8]	τὸν βάρβαρον. ~Κεφάλαιον ηʹ (Ἀλλὰ	μὴν	ἄξιόν γε αὐτοῦ καὶ τὸ
[2]	παντὶ κρατεῖν ἄν. (ἐπεί γε	μὴν	ἀπεχώρησε τὸ στράτευμα, πῶς οὐκ
[7]	οἱ Ἕλληνες σωφρονῶσιν. (εἴ γε	μὴν	αὖ καλὸν Ἕλληνα ὄντα φιλέλληνα
[8]	τοῖς ἀφίστασθαι βουλομένοις. (ἐκεῖνό γε	μὴν	αὐτοῦ τίς οὐκ ἂν ἀγασθείη;
[5]	πάμπαν οὐ προσίετο. (περί γε	μὴν	ἀφροδισίων ἐγκρατείας αὐτοῦ ἆρ᾽ οὐχὶ
[11]	ὥσπερ ἐνέδρας ἐφυλάττετο. τούς γε	μὴν	διαβόλους μᾶλλον ἢ τοὺς κλέπτας
[5]	τῶι χειμῶνι τοῦ ψύχους· καὶ	μὴν	εἴ ποτε μοχθῆσαι στρατιᾶι συμβαίη,
[2]	τῶι ἀσφαλεῖ ἐγένοντο. (ἐπεί γε	μὴν	ἔληξεν ἡ μάχη, παρῆν δὴ
[1]	ἄρξαι αὐτὸν ἀρετῆς; Ὅσα γε	μὴν	ἐν τῆι βασιλείαι διεπράξατο νῦν
[9]	ὑπὸ φόβου. ~Κεφάλαιον θʹ (Ἀλλὰ	μὴν	ἐρῶ γε ὡς καὶ τὸν
[6]	(μὲν) ἑαυτὸν τάττων. (ἔνθα γε	μὴν	ἠθέλησαν αὐτῶι οἱ πολέμιοι μάχην
[1]	ἦν ὁ Ἀγησίλαος. (ἄξιόν γε	μὴν	καὶ ἐντεῦθεν ὑπερβαλλόντως ἄγασθαι αὐτοῦ,
[1]	ἀλλ᾽ ἡγεμόνων ἡγεμονεύουσιν. (τῆιδέ γε	μὴν	καὶ κοινῆι ἄξιον ἐπαινέσαι τήν
[2]	χρήματα ἀμφότεροι ἔδοσαν. Ταχώς γε	μὴν	καὶ Μαύσωλος, διὰ τὴν πρόσθεν
[11]	ἢ ἁγνοῖς ἱεροῖς ἥδεσθαι. ἀλλὰ	μὴν	καὶ ὁπότε εὐτυχοίη, οὐκ ἀνθρώπων
[5]	δῶρα λαμβάνειν. ~Κεφάλαιον εʹ (Ἀλλὰ	μὴν	καὶ ὅσαι γε ἡδοναὶ πολλῶν
[1]	διαμένει συνεχὴς βασιλεία. (ὥς γε	μὴν	καὶ πρὶν ἄρξαι ἄξιος τῆς
[8]	δὲ ἄνδρας ἀγαθοὺς ἔσεσθαι. (ἀλλὰ	μὴν	καὶ τῆι μεγαλογνωμοσύνηι γε ὡς
[9]	τυχόντας ὧν δέοιντο ἀποπέμποι. (ἀλλὰ	μὴν	καὶ τὴν εὐπάθειαν ὅσωι ῥάιονα
[2]	πολεμίων εἱστήκει αὐτῶι. Μαύσωλός γε	μὴν	κατὰ θάλατταν ἑκατὸν ναυσὶ πολιορκῶν
[1]	τὸν ἀγῶνα καθιστάναι. (ἐπεί γε	μὴν	λαβὼν τὸ στράτευμα ἐξέπλευσε, πῶς
[5]	(ὡς) καὶ ἁμαρτίας. διμοιρίαν γε	μὴν	λαμβάνων ἐν ταῖς θοίναις οὐχ
[5]	μάχην ὄμνυμι πάντας θεοὺς ἦ	μὴν	μᾶλλον βούλεσθαι ἢ πάντα μοι
[2]	ἡ πόλις ηὐτύχει· ὅσα γε	μὴν	μετὰ τοῦτο σφάλματα ἐγένοντο οὐδεὶς
[8]	μὴ ζητῶν κατενόησεν ἄν. (καὶ	μὴν	μετεῖχε μὲν ἥδιστα παιδικῶν λόγων,
[11]	δὲ τῶν ἀγαθῶν. (χρήμασί γε	μὴν	οὐ μόνον δικαίως ἀλλὰ καὶ
[2]	κραυγὴ μὲν οὐδεμία παρῆν, οὐ	μὴν	οὐδὲ σιγή, φωνὴ δέ τις
[1]	ἀλλ᾽ ἐκ βασιλέων βασιλεῦσιν; (ἀλλὰ	μὴν	οὐδὲ ταύτηι γ᾽ ἄν τις
[6]	ψέγω. ~Κεφάλαιον ςʹ (Ἀνδρείας γε	μὴν	οὐκ ἀφανῆ τεκμήριά μοι δοκεῖ
[2]	αὐτῶν ἄριστοι φαίνοιντο. ἐλπίδων γε	μὴν	πάντας ἐνέπλησεν ὡς πᾶσι πολλὰ
[6]	ἄρχοντα πιστῶς παροῦσα; (τούς γε	μὴν	πολεμίους εἶχε ψέγειν μὲν οὐ
[6]	τὰ δὲ κλέπτων. (ὁπότε γε	μὴν	πορεύοιτο εἰδὼς ὅτι ἐξείη τοῖς
[9]	ἀσθενεστάτων βίον μιμούμενον. (ἐκεῖνό γε	μὴν	πῶς οὐ καλὸν καὶ μεγαλογνῶμον,
[9]	πλούτου ἐπίδειγμά ἐστι; (τόδε γε	μὴν	πῶς οὐ σαφῶς πρὸς τὸ
[6]	μάχης νικῶντας στεφανοῦσι. (Τήν γε	μὴν	σοφίαν αὐτοῦ ποῖαι τῶν ἐκείνου
[11]	δ᾽ ἀδικούμενοι ἐπίκουρον, οἵ γε	μὴν	συγκινδυνεύοντες μετὰ θεοὺς σωτῆρα. (Δοκεῖ
[11]	καλῶν σωμάτων ἐπιθυμῶν. ἔν γε	μὴν	ταῖς εὐπραξίαις σωφρονεῖν ἐπιστάμενος ἐν
[4]	ταῦτα. ~Κεφάλαιον δʹ (Περί γε	μὴν	τῆς εἰς χρήματα δικαιοσύνης ποῖα
[4]	τὸν μείζω δυνάμενον. (τά γε	μὴν	τῆς πόλεως κλέπτειν πῆι ἄν
[2]	αὖ οἴκαδε ἀπεχώρησεν. (ἀπό γε	μὴν	τούτου ἐπὶ τὴν Λακεδαίμονα στρατευσαμένων
[7]	πάντας τοὺς βαρβάρους. (Κορινθίων γε	μὴν	τῶν φευγόντων λεγόντων ὅτι ἐνδιδοῖτο
[11]	ἀποσπῶντας εὐσεβεῖς ἡγεῖσθαι. (ἐκεῖνός γε	μὴν	ὑμνῶν οὔποτ᾽ ἔληγεν ὡς τοὺς
[5]	τιμᾶν εἴ τινα βούλοιτο. (οὐ	μὴν	ὕπνωι γε δεσπότηι ἀλλ᾽ ἀρχομένωι
[11]	ἢ λόγοῖς ἤσκει. (πραιότατός γε	μὴν	φίλοις ὢν ἐχθροῖς φοβερώτατος ἦν·
[7]	ἀνθρώπων. ~Κεφάλαιον ζʹ (Ὥς γε	μὴν	φιλόπολις ἦν καθ᾽ ἓν μὲν
[11]	δὲ πρᾶιος εἶναι. (τῶν γε	μὴν	φίλων οὐ τοὺς δυνατωτάτους ἀλλὰ
[1]	καλὰ καὶ δίκαια. (ὅσον γε	μὴν	χρόνον ἐπὶ τῆι ἀρχῆι ἔμεινε
[1]	αὐτῶι τὰ σώματα καὶ τὴν	γνώμην	παρασκευάζοιντο ὡς ἀγωνιούμενοι. (ὁ μέντοι
[6]	τοῖς δὲ φίλοις θάρρος καὶ	ῥώμην	ἐνεποίει. ὥστε ἀκαταφρόνητος μὲν ὑπὸ
[1]	καὶ τὸ καταφρονεῖν τῶν πολεμίων	ῥώμην	τινὰ ἐμβαλεῖν πρὸς τὸ μάχεσθαι,
[11]	ἐδύνατο τὴν τῆς ψυχῆς αὐτοῦ	ῥώμην.	(τοιγαροῦν ποίας οὐ νεότητος κρεῖττον
[2]	τε γὰρ πολιορκῶν ἐν Ἀσσῶι	Ἀριοβαρζάνην	σύμμαχον ὄντα δείσας Ἀγησίλαον φεύγων
[2]	χρημάτων δὲ ἑώρα τὴν πόλιν	δεομένην,	εἰ μέλλοι σύμμαχόν τινα ἕξειν,
[2]	ἀλλήλοις τὴν μὲν γῆν αἵματι	πεφυρμένην,	νεκροὺς δὲ κειμένους φιλίους καὶ
[7]	πλεῖστα κακὰ τοὺς Ἕλληνας ποιήσειν,	εἰρήνην	δὲ συμπράττει ἐξ ἧς ἂν
[1]	εἰς τὴν Ἀσίαν καὶ πειράσεσθαι	εἰρήνην	ποιῆσαι, ἢ ἂν πολεμεῖν βούληται
[1]	εὐθὺς ἐψεύσατο· ἀντὶ γὰρ τοῦ	εἰρήνην	πράττειν στράτευμα πολὺ παρὰ βασιλέως
[2]	νῦν σύμμαχος εἶναι φάσκων ἐπέταττε	Μεσσήνην	ἀφιέναι. (ἐπεὶ μέντοι ὁ μεταπεμψάμενος
[1]	(ὁ μέντοι Περσῶν βασιλεύς, νομίσας	Τισσαφέρνην	αἴτιον εἶναι τοῦ κακῶς φέρεσθαι
[1]	πρῶτον καλὸν δοκεῖ διαπράξασθαι, ὅτι	Τισσαφέρνην	μὲν ἐμφανίσας ἐπίορκον ἄπιστον πᾶσιν
[1]	ἐκείνου ἐγένετο, παῖδα ἀπέδειξε τὸν	Τισσαφέρνην	τῆι ἀπάτηι, φρονίμως δὲ καὶ
[5]	ὑπὸ τῶν πράξεων ἐχρῆτο, καὶ	εὐνήν	γε εἰ μὴ τῶν συνόντων
[11]	δικαίους πλουσίους ποιῶν, βουλόμενος τὴν	δικαιοσύνην	τῆς ἀδικίας κερδαλεωτέραν καθιστάναι. (ἤσκει
[5]	εἰπεῖν, Ἀγησίλαος πονῶν μὲν ἠγάλλετο,	ῥαιστώνην	δὲ πάμπαν οὐ προσίετο. (περί
[6]	ὥστ᾽ οὐκ ἀκούοντας ἀλλ᾽ ὁρῶντας	ἐξῆν	αὐτοῦ τὴν ψυχὴν δοκιμάζειν. (τρόπαια
[2]	ικὰ τῆς Φθίας ὄρη τὴν	λοιπὴν	(ἤδη) πᾶσαν διὰ φιλίας ἐπορεύθη
[2]	τῆι Λακεδαίμονι, ἀπέπεμψαν αὐτὸν οἴκαδε	προπομπὴν	δόντες μεγαλοπρεπῆ. (ἐκ δὲ τούτου
[2]	γε μὴν ἔληξεν ἡ μάχη,	παρῆν	δὴ θεάσασθαι ἔνθα συνέπεσον ἀλλήλοις
[1]	δὲ ἅμα πάντα τὰ δεινὰ	παρῆν	ἐπ᾽ αὐτούς, ἐνέκλιναν, καὶ οἱ
[1]	φυγῆς καὶ θανάτων ἕως αὐτὸς	παρῆν	ὁμονόως πολιτευομένας καὶ εὐδαίμονας τὰς
[1]	ἔργα φαίνοιντο. ἐκ τούτου δὲ	παρῆν	ὁπᾶν τὰ μὲν γυμνάσια μεστὰ
[2]	ἀπέθνηισκον. καὶ κραυγὴ μὲν οὐδεμία	παρῆν,	οὐ μὴν οὐδὲ σιγή, φωνὴ
[7]	(εἰ δ᾽ αὖ καλὸν καὶ	μισοπέρσην	εἶναι, ὅτι καὶ ὁ πάλαι
[11]	μεγαλείως ὠφελῶν τὴν πόλιν εἰς	τὴν	ἀίδιον οἴκησιν κατηγάγετο, μνημεῖα μὲν
[4]	πῶς οὗτος οὐκ ἂν πολὺ	τὴν	αἰσχροκέρδειαν ἀποφεύγοι; ἐκεῖνος τοίνυν κριθεὶς
[1]	ἡγεῖτο αὐτὸν ὀργίζεσθαι αὐτῶι διὰ	τὴν	ἀπάτην, τῶι ὄντι νομίσας ἐπὶ
[11]	μοι ἐδόκει ἀνθρώπων οὐ καρτερίαν	τὴν	ἀρετὴν ἀλλ᾽ εὐπάθειαν νομίζειν· ἐπαινούμενος
[11]	δὲ καὶ ἐν κεφαλαίοις ἐπανελθεῖν	τὴν	ἀρετὴν αὐτοῦ, ὡς ἂν ὁ
[1]	τοῦ προτετιμῆσθαι αὐτοὺς ἐπεχείρησε καταλῦσαι	τὴν	ἀρχὴν αὐτῶν, οἵ τε βασιλεῖς
[1]	αὐτὸν παρεῖναι· εἰ δέ τινες	τὴν	Ἀσίαν ἑαυτῶν ποιοῦνται, πρὸς τοὺς
[1]	σύνταγμα τῶν συμμάχων, διαβήσεσθαι εἰς	τὴν	Ἀσίαν καὶ πειράσεσθαι εἰρήνην ποιῆσαι,
[5]	ἔσεσθαι· μάχεσθαί γε μέντοι πάλιν	τὴν	αὐτὴν μάχην ὄμνυμι πάντας θεοὺς
[8]	μέντοι ἔγωγε κάλλιον κρίνω τὸ	τὴν	αὑτοῦ ψυχὴν ἀνάλωτον κατασκευάσαι καὶ
[1]	ἢ ἐφ᾽ οἷσπερ ἐξ ἀρχῆς	τὴν	βασιλείαν παρέλαβον. τοιγαροῦν ἄλλη μὲν
[3]	εἰδὼς ὅτι Φαρνάβαζος γῆμαι μὲν	τὴν	βασιλέως ἔπραττε θυγατέρα, τὴν δ᾽
[8]	τὸ ἀρέσκειν τοῖς Ἕλλησιν ὑπεριδεῖν	τῆν	βασιλέως ξενίαν. ἄγαμαι δὲ κἀκεῖνο,
[1]	δ᾽ αὖ Πέρσαι ὡς εἶδον	τὴν	βοήθειαν, ἡθροίσθησαν καὶ ἀντιπαρετάξαντο παμπληθέσι
[6]	τοὺς διὰ μάχης νικῶντας στεφανοῦσι.	(Τήν	γε μὴν σοφίαν αὐτοῦ ποῖαι
[1]	ποιῶν ὡς οὔτε ἂν πᾶσαν	τὴν	γῆν δέξαιτο ἀντὶ τῆς πατρίδος
[9]	φίλους καὶ ἀρίστους ἀνὰ πᾶσαν	τὴν	γῆν κεκτῆιτο, νικώιη δὲ τὴν
[11]	τῆς ἑαυτοῦ ἀρετῆς ἀνὰ πᾶσαν	τὴν	γῆν κτησάμενος, τῆς δὲ βασιλικῆς
[1]	αὐτόθεν αὐτῶι τὰ σώματα καὶ	τὴν	γνώμην παρασκευάζοιντο ὡς ἀγωνιούμενοι. (ὁ
[3]	νομίσας τοῦτο Ἀγησιλάωι ἑαυτὸν καὶ	τὴν	γυναῖκα καὶ τὰ τέκνα καὶ
[3]	μὲν τὴν βασιλέως ἔπραττε θυγατέρα,	τὴν	δ᾽ αὐτοῦ ἄνευ γάμου λαβεῖν
[1]	τῶν φίλων χώραν ἀδήιωτον παρέχων,	τὴν	δὲ τῶν πολεμίων οὕτω καρπούμενος
[11]	δὲ δικαίους πλουσίους ποιῶν, βουλόμενος	τὴν	δικαιοσύνην τῆς ἀδικίας κερδαλεωτέραν καθιστάναι.
[3]	γυναῖκα καὶ τὰ τέκνα καὶ	τὴν	δύναμιν ἐνεχείρισε. (Κότυς δὲ ὁ
[3]	ἐκείνου σπονδὰς πιστοτέρας ἐνόμιζον ἢ	τὴν	ἑαυτῶν φιλίαν· μὲν ὤκνουν εἰς
[1]	ἐπειδὴ ὁ Πέρσης πρόσθεν ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα διέβη, ἀντιδιαβῆναι ἐπ᾽ αὐτόν,
[7]	ὁ πάλαι ἐξεστράτευσεν ὡς δουλωσόμενος	τὴν	Ἑλλάδα καὶ ὁ νῦν συμμαχεῖ
[1]	καὶ ἐλπίζων καταλύσειν τὴν ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα στρατεύσασαν πρότερον ἀρχήν, ὅμως
[3]	καὶ εὐθὺς πιστεύεται. νῦν δὲ	τὴν	ἐν τῆι ψυχῆι αὐτοῦ ἀρετὴν
[8]	λαβὼν ἐπεστήσατο· πειράσθω δὲ θεάσασθαι	τὴν	ἔνδον κατασκευήν, ἐννοησάτω δὲ ὡς
[1]	μέγιστον, ἐπινοῶν καὶ ἐλπίζων καταλύσειν	τὴν	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα στρατεύσασαν πρότερον
[9]	δέοιντο ἀποπέμποι. (ἀλλὰ μὴν καὶ	τὴν	εὐπάθειαν ὅσωι ῥάιονα καὶ εὐπορωτέραν
[2]	μέντοι ὁ μεταπεμψάμενος οὐκ ἀπεδίδου	τὴν	ἡγεμονίαν αὐτῶι, ὁ μὲν Ἀγησίλαος
[1]	ἑαυτοῦ, Τιθραύστην καταπέμψας ἀπέτεμεν αὐτοῦ	τὴν	κεφαλήν. μετὰ δὲ τοῦτο τὰ
[2]	(ἀπό γε μὴν τούτου ἐπὶ	τὴν	Λακεδαίμονα στρατευσαμένων Ἀρκάδων τε πάντων
[2]	χάριν ἀποδώσειν ἀνθ᾽ ὧν εὐεργετήκει	τὴν	Λακεδαίμονα, τοὺς δ᾽ ἐν τῆι
[2]	Ἀχα· ικὰ τῆς Φθίας ὄρη	τὴν	λοιπὴν (ἤδη) πᾶσαν διὰ φιλίας
[2]	οὐκ ἐψεύσθη. διηγήσομαι δὲ καὶ	τὴν	μάχην· καὶ γὰρ ἐγένετο οἵαπερ
[2]	δὴ θεάσασθαι ἔνθα συνέπεσον ἀλλήλοις	τὴν	μὲν γῆν αἵματι πεφυρμένην, νεκροὺς
[9]	τὴν γῆν κεκτῆιτο, νικώιη δὲ	τὴν	μὲν πατρίδα καὶ τοὺς ἑταίρους
[1]	ἀντιβλέπειν τοῖς Ἕλλησι δύνασθαι, καὶ	τὴν	μὲν τῶν φίλων χώραν ἀδήιωτον
[1]	συνάψαι, εἰ δύναιτο. σφαγιασάμενος οὖν	τὴν	μὲν φάλαγγα εὐθὺς ἦγεν ἐπὶ
[1]	ἀχθεσθέντες φανεροὶ ἐγένοντο, νομίζοντες μείονα	τὴν	παροῦσαν δύναμιν Ἀγησιλάωι τῆς βασιλέως
[7]	ἦν εὐδαίμονα μὲν αἰεὶ ἔσεσθαι	τὴν	πατρίδα λογιζόμενος, ἰσχυρὰν δὲ τότε
[7]	ἐπιστάμεθα ὅτι Ἀγησίλαος, ὅπου ὤιετο	τὴν	πατρίδα τι ὠφελήσειν, οὐ πόνων
[2]	τὸ γῆρας, χρημάτων δὲ ἑώρα	τὴν	πόλιν δεομένην, εἰ μέλλοι σύμμαχόν
[11]	τετελευτηκὼς ἤδη ἔτι μεγαλείως ὠφελῶν	τὴν	πόλιν εἰς τὴν ἀίδιον οἴκησιν
[1]	ἱέντας. (ἀξίαν δὲ καὶ ὅλην	τὴν	πόλιν ἐν ἧι ἦν θέας
[9]	δὲ φίλην μὲν πάντων μάλιστα	τὴν	πόλιν ἔχοι, πλείστους δὲ φίλους
[2]	μάχηι ἢ λειπομένων, ὅμως διεφύλαξε	τὴν	πόλιν, καὶ ταῦτα ἀτείχιστον οὖσαν,
[1]	πάντες πολεμικὰ ὅπλα κατεσκεύαζον· ὥστε	τὴν	πόλιν ὄντως ἂν ἡγήσω πολέμου
[2]	βεβοηθηκότας ἐκ τοῦ Πειραίου εἰς	τὴν	πόλιν πασσυδίαι, ὑποστρέψας ἅμα τῆι
[2]	μετιέναι, οὐδ᾽ ἠισυχύνετο, εἰ μέλλοι	τὴν	πόλιν ὠφελήσειν, πρεσβευτὴς ἐκπορευόμενος ἀντὶ
[2]	ἔτι οὖσαν λύσας καὶ οὗτος	τὴν	πολιορκίαν ἀπηλλάγη· ὥστ᾽ οὐκ ἀλόγως
[2]	γε μὴν καὶ Μαύσωλος, διὰ	τὴν	πρόσθεν Ἀγησιλάου ξενίαν συμβαλόμενος καὶ
[4]	ἡμῖν τῶι ἄρχοντι κάλλιον εἶναι	τὴν	στρατιὰν ἢ ἑαυτὸν πλουτίζειν, καὶ
[2]	προθύμων ὄντων τῶν Ἀχαιῶν εἰς	τὴν	συμμαχίαν καὶ δεομένων συστρατεύειν αὐτοῖς
[1]	τοῖς στρατιώταις, ὡς εὐθὺς ἡγήσοιτο	τὴν	συντομωτάτην ἐπὶ τὰ κράτιστα τῆς
[1]	μὴν καὶ κοινῆι ἄξιον ἐπαινέσαι	τήν	τε πατρίδα καὶ τὸ γένος
[11]	ἔστε> τὸ σῶμα φέρειν ἐδύνατο	τὴν	τῆς ψυχῆς αὐτοῦ ῥώμην. (τοιγαροῦν
[1]	μὲν σπειρομένη δὲ ἀέναον ἂν	τὴν	τροφὴν παρέχοι, ἐπεμέλετο οὐ μόνον
[2]	καὶ ὁ μὲν εὐθὺς ἐξελίξας	τὴν	φάλαγγα ἦγεν ἐπ᾽ αὐτούς· οἱ
[2]	τετρωμένος δ᾽ αὐτὸς προσηνέχθη πρὸς	τὴν	φάλαγγα, προσελάσαντές τινες τῶν ἱππέων
[1]	τῆι Φρυγίαι ἐδύνατο στρατεύεσθαι διὰ	τὴν	Φαρναβάζου ἱππείαν, ἔδοξεν αὐτῶι ἱππικὸν
[1]	τέλος ἐδήλωσαν ὅτι οὐ πλαστὴν	τὴν	φιλίαν παρείχοντο. ἐθελούσιοι γοῦν αὐτῶι
[2]	αὐτούς· καὶ δηιώσας πᾶσαν αὐτῶν	τὴν	χώραν εὐθὺς ἐκεῖθεν ὑπερβαλὼν κατὰ
[2]	ὑπερβὰς τὰς Κυνὸς κεφαλὰς ἐδήιου	τὴν	χώραν μέχρι τοῦ ἅστεως, παρέχων
[2]	ἐκ τῆς αὑτῶν. δηιώσας δὲ	τὴν	χώραν τῶν κατακανόντων τοὺς φίλους
[6]	ἀκούοντας ἀλλ᾽ ὁρῶντας ἐξῆν αὐτοῦ	τὴν	ψυχὴν δοκιμάζειν. (τρόπαια μὴν Ἀγησιλάου
[5]	ἑταίρων ὁ Ἀγησίλαος πείθειν τὸν	Μεγαβάτην	πάλιν τιμᾶν αὐτόν. ἐρομένου δὲ
[1]	ταλάντων τῶι θεῶι ἐν Δελφοῖς	δεκάτην	ἀποθῦσαι. (ὁ μέντοι Περσῶν βασιλεύς,
[1]	αὐτὸν ὀργίζεσθαι αὐτῶι διὰ τὴν	ἀπάτην,	τῶι ὄντι νομίσας ἐπὶ τὸν
[5]	γε εἰ μὴ τῶν συνόντων	φαυλοτάτην	ἔχοι, αἰδούμενος οὐκ ἄδηλος ἦν·
[1]	στρατιώταις, ὡς εὐθὺς ἡγήσοιτο τὴν	συντομωτάτην	ἐπὶ τὰ κράτιστα τῆς χώρας,
[11]	ἐδόκει ἀνθρώπων οὐ καρτερίαν τὴν	ἀρετὴν	ἀλλ᾽ εὐπάθειαν νομίζειν· ἐπαινούμενος γοῦν
[11]	καὶ ἐν κεφαλαίοις ἐπανελθεῖν τὴν	ἀρετὴν	αὐτοῦ, ὡς ἂν ὁ ἔπαινος
[10]	ἀλλ᾽ ἐπὶ τῶι πρὸς πᾶσαν	ἀρετὴν	ἡγεῖσθαι τοῖς πολίταις. (ἀλλὰ γὰρ
[3]	τὴν ἐν τῆι ψυχῆι αὐτοῦ	ἀρετὴν	πειράσομαι δηλοῦν, δι᾽ ἣν ταῦτα
[7]	συμβαίνοι, ἐχθρὸν μὲν οὐδένα ἡγούμενος	πολίτην,	ἐπαινεῖν δὲ πάντας ἐθέλων, σώιζεσθαι
[1]	καὶ τέλος ἐδήλωσαν ὅτι οὐ	πλαστὴν	τὴν φιλίαν παρείχοντο. ἐθελούσιοι γοῦν
[1]	τοῦ κακῶς φέρεσθαι τὰ ἑαυτοῦ,	Τιθραύστην	καταπέμψας ἀπέτεμεν αὐτοῦ τὴν κεφαλήν.
[5]	μάχεσθαί γε μέντοι πάλιν τὴν	αὐτὴν	μάχην ὄμνυμι πάντας θεοὺς ἦ
[2]	ἐνιαυσίαν ὁδὸν ὁ βάρβαρος ἐποιήσατο,	ταύτην	μεῖον ἢ ἐν μηνὶ καθήνυσεν
[8]	ξενίας τε καὶ φιλίας (αὐτῶι)	ταύτην	μὲν οὐκ ἐδέξατο, τῶι δὲ
[8]	πειράσθω δὲ θεάσασθαι τὴν ἔνδον	κατασκευήν,	ἐννοησάτω δὲ ὡς ἐθοίναζεν ἐν
[9]	ἵππους πολεμιστηρίους τρέφοντα, Κυνίσκαν δὲ	ἀδελφὴν	οὖσαν πεῖσαι ἁρματοτροφεῖν καὶ ἐπιδεῖξαι
[1]	σπειρομένη δὲ ἀέναον ἂν τὴν	τροφὴν	παρέχοι, ἐπεμέλετο οὐ μόνον τοῦ
[2]	κράτος καὶ μηκέτι δοῦναι αὐτοῖς	ἀναστροφήν.	οἱ δὲ Θετταλοὶ ὡς εἶδον
[2]	ἐψεύσθη. διηγήσομαι δὲ καὶ τὴν	μάχην·	καὶ γὰρ ἐγένετο οἵαπερ οὐκ
[5]	γε μέντοι πάλιν τὴν αὐτὴν	μάχην	ὄμνυμι πάντας θεοὺς ἦ μὴν
[2]	ψιλοῖς) τὰ ὑπὲρ κεφαλῆς αὐτῶν	μάχην	συνάπτει καὶ πολλοὺς ἀποκτείνας αὐτῶν
[1]	ἀπείη τῶν παρεσκευασμένων, καιρὸν ἡγήσατο	μάχην	συνάψαι, εἰ δύναιτο. σφαγιασάμενος οὖν
[6]	μὴν ἠθέλησαν αὐτῶι οἱ πολέμιοι	μάχην	συνάψαι, οὐ φόβωι τρεψάμενος νίκης
[1]	προτετιμῆσθαι αὐτοὺς ἐπεχείρησε καταλῦσαι τὴν	ἀρχὴν	αὐτῶν, οἵ τε βασιλεῖς οὐδεπώποτε
[1]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα στρατεύσασαν πρότερον	ἀρχήν,	ὅμως ὑπ᾽ οὐδενὸς τούτων ἐκρατήθη,
[8]	κάλλιον κρίνω τὸ τὴν αὑτοῦ	ψυχὴν	ἀνάλωτον κατασκευάσαι καὶ ὑπὸ χρημάτων
[6]	ἀλλ᾽ ὁρῶντας ἐξῆν αὐτοῦ τὴν	ψυχὴν	δοκιμάζειν. (τρόπαια μὴν Ἀγησιλάου οὐχ
[3]	τὴν δ᾽ αὐτοῦ ἄνευ γάμου	λαβεῖν	ἐβούλετο, ὕβριν νομίσας τοῦτο Ἀγησιλάωι
[1]	μέντοι Τισσαφέρνης ταῦτα μὲν ἐνόμισε	λέγειν	αὐτὸν πάλιν βουλόμενον ἐξαπατῆσαι, εἰς
[5]	οὔτε εἰκάζων πιστὰ ἂν ἔδοξε	λέγειν.	(καὶ γὰρ εἰς οἰκίαν μὲν
[11]	δὲ ἔχαιρεν ὑπὸ τῶν καὶ	ψέγειν	ἐθελόντων τὰ μὴ ἀρεστά, καὶ
[6]	(τούς γε μὴν πολεμίους εἶχε	ψέγειν	μὲν οὐ δυναμένους, μισεῖν δὲ
[8]	πρὸς τὸ ἀρέσκειν τοῖς Ἕλλησιν	ὑπεριδεῖν	τῆν βασιλέως ξενίαν. ἄγαμαι δὲ
[8]	τοῦ διαπράξασθαί τι μόνον ἕνεκα	πλησιάζειν,	ἀλλὰ καὶ τοῦ ἥδιον διημερεύειν.
[6]	ὁρῶντας ἐξῆν αὐτοῦ τὴν ψυχὴν	δοκιμάζειν.	(τρόπαια μὴν Ἀγησιλάου οὐχ ὅσα
[1]	στρατευομένωι ἐπὶ Καρίαν προεῖπεν ἀγορὰν	παρασκευάζειν.	ἐπέστειλε δὲ καὶ Ἴωσι καὶ
[1]	ἐξ ὧν δέοι τοὺς ἱππέας	παρασκευάζειν,	νομίζων ἐκ τῶν ἱπποτρόφων πόλεων
[11]	καρτερίαν τὴν ἀρετὴν ἀλλ᾽ εὐπάθειαν	νομίζειν·	ἐπαινούμενος γοῦν ἔχαιρε μᾶλλον ἢ
[6]	ἐστήσατο ἀλλ᾽ ὅσα ἐστρατεύσατο δίκαιον	νομίζειν.	μεῖον μὲν γὰρ οὐδὲν ἐκράτει
[1]	ἃ πολλοὶ ἐπώλουν διὰ τὸ	νομίζειν	μὴ δύνασθαι ἂν φέρειν αὐτὰ
[7]	ἀνδραποδίζεσθαι δέοι Ἑλληνίδας πόλεις ἀλλὰ	σωφρονίζειν.	εἰ δὲ τοὺς ἁμαρτάνοντας, ἔφη,
[8]	τὰ πολυτελέστατα ἐπειρᾶτο πρὸς ἑαυτὸν	ἁθροίζειν.	ὁ δὲ οὕτως ἀντεσκευάσατο τὸν
[2]	σύμμαχόν τινα ἕξειν, ἐπὶ τὸ	πορίζειν	ταῦτα ἑαυτὸν ἔταξε. καὶ ὅσα
[4]	εἶναι τὴν στρατιὰν ἢ ἑαυτὸν	πλουτίζειν,	καὶ παρὰ τῶν πολεμίων λάφυρα
[1]	ἐκέλευσε τὰ δέκα ἀφ᾽ ἥβης	θεῖν	ὁμόσε αὐτοῖς, τοῖς δὲ πελτασταῖς
[3]	λέγων ἐπίστευε μηδὲν ἂν παράσπονδον	παθεῖν.	οὕτω μέγα καὶ καλὸν κτῆμα
[1]	ἀπέκτειναν. αἰσθόμενος δὲ ὁ Ἀγησίλαος	βοηθεῖν	ἐκέλευσε τοὺς ἱππέας. οἱ δ᾽
[1]	αὐτῶι ἀπὸ τῶν οἴκοι τελῶν	βοηθεῖν	τῆι πατρίδι, ἐπείθετο τῆι πόλει
[5]	λόγον τῶν ἑταίρων ὁ Ἀγησίλαος	πείθειν	τὸν Μεγαβάτην πάλιν τιμᾶν αὐτόν.
[7]	λατρεύων. τίς γὰρ ἂν ἠθέλησεν	ἀπειθεῖν	ὁρῶν τὸν βασιλέα πειθόμενον; τίς
[11]	(Βούλομαι δὲ καὶ ἐν κεφαλαίοις	ἐπανελθεῖν	τὴν ἀρετὴν αὐτοῦ, ὡς ἂν
[2]	δυνάμει> πολλῶν νομιζόντων οὐδ᾽ ἂν	ἐξελθεῖν	Λακεδαιμονίους πολλοῦ χρόνου ἐκ τῆς
[7]	ἡγούμενος μειονεκτεῖν νεώτερόν τι ἐπεχείρησε	ποιεῖν	εἰδὼς τὸν βασιλέα νομίμως καὶ
[2]	μέγιστον ἐξηπατημένος ἐφρόντιζε τί δεῖ	ποιεῖν.	ἐκ τούτου δὲ πρῶτον μὲν
[7]	τοὺς ἀρχομένους ὡς πλεῖστα ἀγαθὰ	ποιεῖν.	(ἐν τοῖς μεγίστοις δὲ ὠφελήμασι
[4]	τὸ δ᾽ ὁπότε βούλοιτο εὖ	ποιεῖν	ἢ πόλιν ἢ φίλους χρήμασι,
[2]	εἰσι, καὶ ἠρώτων τί χρὴ	ποιεῖν.	ὁ δὲ καίπερ πολλὰ τραύματα
[11]	κακῶς διατιθέναι. τῆι δὲ βασιλείαι	προσήκειν	ἐνόμιζεν οὐ ῥαιδιουργίαν ἀλλὰ καλοκἀγαθίαν.
[5]	ἄδηλος ἦν· ἡγεῖτο γὰρ ἄρχοντι	προσήκειν	οὐ μαλακίαι ἀλλὰ καρτερίαι τῶν
[2]	ἀπιέναι ὅποι βούλοιντο ἐκέλευε καὶ	ἀδικεῖν	οὐκ εἴα, καὶ προπέμψαι ἐπέταξε
[11]	ἐλευθερίως ἐχρῆτο, τῶι μὲν δικαίωι	ἀρκεῖν	ἡγούμενος τὸ ἐᾶν τὰ ἀλλότρια,
[10]	ἀρετὴ παράδειγμα γενέσθαι τοῖς ἀνδραγαθίαν	ἀσκεῖν	βουλομένοις. τίς γὰρ ἂν ἢ
[8]	ἐπαινῶ Ἀγησιλάου τὸ πρὸς τὸ	ἀρέσκειν	τοῖς Ἕλλησιν ὑπεριδεῖν τῆν βασιλέως
[2]	τε ἄλλοις παραγγέλλειν καὶ αὐτοὺς	διώκειν	κατὰ κράτος καὶ μηκέτι δοῦναι
[1]	καταφρονεῖν τῶν πολεμίων ῥώμην τινὰ	ἐμβαλεῖν	πρὸς τὸ μάχεσθαι, προεῖπε τοῖς
[1]	Καρίαν δὲ νῦν τῶι ὄντι	ἐμβαλεῖν.	τό τε οὖν πεζὸν καθάπερ
[11]	μὲν ἐξ ἱερῶν κλέπτοντας ἱεροσύλους	καλεῖν,	τοὺς δὲ βωμῶν ἱκέτας ἀποσπῶντας
[7]	ἐπιδεικνύντων αἷς πάντως ἤλπιζον ἂν>	ἑλεῖν	τὰ τείχη, οὐκ ἤθελε προσβάλλειν,
[11]	ἔκρινε τὸ γιγνώσκοντα ἢ ἀγνοοῦντα	ἀμελεῖν	τῶν ἀγαθῶν. δόξης δὲ οὐδεμιᾶς
[4]	χρήμασι, δύνασθαι παρ᾽ ἑτέρων λαμβάνοντα	ὠφελεῖν,	οὐ καὶ τοῦτο μέγα τεκμήριον
[11]	δὲ τοὺς φίλους ὡς πλεῖστα	ὠφελεῖν.	(πρὸς δὲ τούτοις βαρύτατος μὲν
[4]	μισθοῦ εὐεργέτει, οὐδεὶς ἂν οὐδὲν	ὀφείλειν	αὐτῶι ἐνόμισεν· ἀλλ᾽ οἱ προῖκα
[11]	ἀδικίας κερδαλεωτέραν καθιστάναι. (ἤσκει δὲ	ἐξομιλεῖν	μὲν παντοδαποῖς, χρῆσθαι δὲ τοῖς
[5]	ὁ Μεγαβάτης τοῦ λοιποῦ οὐκέτι	φιλεῖν	ἐπειρᾶτο, προσφέρει τινὶ λόγον τῶν
[5]	ἡνίκα ἐπιχωρίου ὄντος τοῖς Πέρσαις	φιλεῖν	οὓς ἂν τιμῶσιν ἐπεχείρησε καὶ
[6]	εὔτακτος οὖσα, διὰ δὲ τὸ	φιλεῖν	τὸν ἄρχοντα πιστῶς παροῦσα; (τούς
[1]	παρήγγειλε δὲ καὶ τοῖς ἱππεῦσιν	ἐμβάλλειν,	ὡς αὐτοῦ τε καὶ παντὸς
[7]	ἑλεῖν τὰ τείχη, οὐκ ἤθελε	προσβάλλειν,	λέγων ὅτι οὐκ ἀνδραποδίζεσθαι δέοι
[2]	καὶ κελεύει τοῖς τε ἄλλοις	παραγγέλλειν	καὶ αὐτοὺς διώκειν κατὰ κράτος
[2]	θεῶι καὶ τοὺς αὐλητὰς πάντας	αὐλεῖν.	(καὶ οἱ μὲν ταῦτ᾽ ἐποίουν·
[1]	τῶν ληιστῶν ἁλισκομένους βαρβάρους γυμνοὺς	πωλεῖν.	ὁπῶντες οὖν οἱ στρατιῶται λευκοὺς
[1]	πειράσεσθαι εἰρήνην ποιῆσαι, ἢ ἂν	πολεμεῖν	βούληται ὁ βάρβαρος, ἀσχολίαν αὐτῶι
[1]	κατασκευαστέον εἶναι, ὡς μὴ δραπετεύοντα	πολεμεῖν	δέοι αὐτόν. τοὺς μὲν οὖν
[2]	Αἰγυπτίων βασιλέα ἐπιθυμοῦντα τῶι Πέρσηι	πολεμεῖν,	καὶ πολλοὺς μὲν πεζούς, πολλοὺς
[1]	μᾶλλον ἢ τὰ τῶν Ἑλλήνων	πολεμεῖν,	κάλλιστον δὲ πάντων ἐκρίνετο τὸ>
[6]	δοκεῖ παρασχέσθαι ὑφιστάμενος μὲν ἀεὶ	πολεμεῖν	πρὸς τοὺς ἰσχυροτάτους τῶν ἐχθρῶν
[9]	μὲν ἀνδρὸς ἔργοις καὶ κτήμασι	κοσμεῖν	τὸν ἑαυτοῦ οἶκον, κύνας τε
[4]	λάφυρα μᾶλλον πειρᾶσθαι ἢ δῶρα	λαμβάνειν.	~Κεφάλαιον εʹ (Ἀλλὰ μὴν καὶ
[4]	φυλάττειν ἢ τὰ μὴ προσήκοντα	λαμβάνειν.	(ὃς δὲ δὴ καὶ χάριτας
[11]	τινὰς ἀκούοι, οὐχ ἧττον ὥιετο	καταμανθάνειν	τοὺς> τῶν λεγόντων τρόπους ἢ
[7]	ἐχθρὸν μὲν οὐδένα ἡγούμενος πολίτην,	ἐπαινεῖν	δὲ πάντας ἐθέλων, σώιζεσθαι δὲ
[2]	τ᾽ ἄν μοι δοκῶ ἄφρονα	ἀποφαίνειν	καὶ ἐμαυτὸν μωρόν, εἰ ἐπαινοίην
[10]	δὲ καρτερίαι μὲν πρωτεύων ἔνθα	πονεῖν	καιρός, ἀλκῆι δὲ ὅπου ἀνδρείας
[1]	εἶναι; (ἡγούμενος δὲ καὶ τὸ	καταφρονεῖν	τῶν πολεμίων ῥώμην τινὰ ἐμβαλεῖν
[11]	ἔν γε μὴν ταῖς εὐπραξίαις	σωφρονεῖν	ἐπιστάμενος ἐν τοῖς δεινοῖς εὐθαρσὴς
[1]	τούτου ἐστρατεύετο, τοὺς μὲν πρόσθεν	προσκυνεῖν	Ἕλληνας ἀναγκαζομένους ὁρᾶν τιμωμένους ὑφ᾽
[1]	Ἑλληνίδας, Ἀγησίλαος δὲ ἀντώμοσε σπονδὰς	ἄξειν	ἀδόλως, ὁρισάμενος τῆς πράξεως τρεῖς
[2]	ὅπου δὲ οἱ πολῖται πλέον	ἕξειν	ἔμελλον, εὐρώστως παρατεταγμένος, νομίζων εἰς
[2]	δεομένην, εἰ μέλλοι σύμμαχόν τινα	ἕξειν,	ἐπὶ τὸ πορίζειν ταῦτα ἑαυτὸν
[8]	πάνυ πολλὰς ἐπιστολὰς δέχωμαι, φίλον	ἕξειν	με οἰέσθω. (ἐγὼ οὖν καὶ
[1]	βούληται ὁ βάρβαρος, ἀσχολίαν αὐτῶι	παρέξειν	στρατεύειν ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας. (εὐθὺς
[1]	τιμὰς καρποῦσθαι, τούτους ποιήσας μηδ᾽	ἀντιβλέπειν	τοῖς Ἕλλησι δύνασθαι, καὶ τὴν
[9]	νομίζων αἰσχρουρίαι μὲν τὸ ἀφανίζεσθαι	πρέπειν,	τῶι δὲ εἰς κάλλος βίωι
[5]	τοῖς στρατιώταις. ὡς δὲ συνελόντι	εἰπεῖν,	Ἀγησίλαος πονῶν μὲν ἠγάλλετο, ῥαιστώνην
[2]	δὴ Ἀγησίλαον ἀνδρεῖον μὲν ἔξεστιν	εἰπεῖν	ἀναμφιλόγως, οὐ μέντοι εἵλετό γε
[7]	συντείνει. ὡς δ᾽ ἐν βραχεῖ	εἰπεῖν,	ἅπαντες ἐπιστάμεθα ὅτι Ἀγησίλαος, ὅπου
[1]	ἄν τις μεῖζον καὶ κάλλιον	εἰπεῖν	ἔχοι ἢ ὅτι ἔτι καὶ
[8]	πρὸς αὐτὸν οὐδὲν δέοι ἐπιστολὰς	πέμπειν,	ἢν δὲ φίλος τῆι Λακεδαίμονι
[1]	Ἴωσι καὶ Αἰολεῦσι καὶ Ἑλλησποντίοις	πέμπειν	πρὸς αὑτὸν εἰς Ἔφεσον τοὺς
[4]	καὶ νόμος κωλύει ἐθέλοι ἂν	ἀποστερεῖν;	Ἀγησίλαος δὲ οὐ μόνον τὸ
[4]	ἂν> οὗτος ἐθέλοι τὰ ἀλλότρια	ἀποστερεῖν	ἐφ᾽ ὧι κακόδοξος εἶναι; εἰ
[4]	(ὃς δὲ δὴ καὶ χάριτας	ἀποστερεῖν	μὴ ἐθέλοι, ὧν οὐκ εἰσὶ
[1]	τὸ νομίζειν μὴ δύνασθαι ἂν	φέρειν	αὐτὰ καὶ τρέφειν, ἐπεμέλετο καὶ
[11]	ἐφιέμενος δόξαν, ἔστε> τὸ σῶμα	φέρειν	ἐδύνατο τὴν τῆς ψυχῆς αὐτοῦ
[1]	ἂν δύναιτο πολὺν χρόνον στράτευμα	φέρειν,	ἡ δ᾽ οἰκουμένη μὲν σπειρομένη
[2]	οἱ στρατιῶται τοὺς πόνους δυνήσοιντο	ὑποφέρειν·	ἐνέπλησε δὲ καὶ φρονήματος τὰς
[7]	στρατηγὸν ἢ πόλιν οὐκ ἐθέλοντα	αἱρεῖν,	ὅταν οἴηται πορθήσειν, ἢ συμφορὰν
[8]	διημερεύειν. ἥκιστα δ᾽ ὢν οἷος	μεγαληγορεῖν	ὅμως τῶν ἐπαινούντων αὑτοὺς οὐ
[6]	ἦγε τὸ στράτευμα ὡς ἂν	ἐπικουρεῖν	μάλιστα ἑαυτῶι δύναιτο, ἡσύχως δ᾽
[2]	συμμάχους πρὸς τῶι Ἑλικῶνι πεφευγότας,	διαπεσεῖν	βουλόμενοι πρὸς τοὺς ἑαυτῶν ἐχώρουν
[2]	ἐλευθερώσειν, τῶι δὲ Πέρσηι δίκην	ἐπιθήσειν	καὶ τῶν πρόσθεν καὶ ὅτι
[7]	οὐκ ἐθέλοντα αἱρεῖν, ὅταν οἴηται	πορθήσειν,	ἢ συμφορὰν νομίζοντα τὸ νικᾶν
[7]	λαβόντας πλεῖστα κακὰ τοὺς Ἕλληνας	ποιήσειν,	εἰρήνην δὲ συμπράττει ἐξ ἧς
[7]	ὅπου ὤιετο τὴν πατρίδα τι	ὠφελήσειν,	οὐ πόνων ὑφίετο, οὐ κινδύνων
[2]	ἠισυχύνετο, εἰ μέλλοι τὴν πόλιν	ὠφελήσειν,	πρεσβευτὴς ἐκπορευόμενος ἀντὶ στρατηγοῦ. (ὅμως
[7]	ἂν ἡγῆται μάλιστα ἡμᾶς ἀλλήλοις	πολεμήσειν,	ὁπῶσι μὲν οὖν ἅπαντες ταῦτα·
[1]	τὸν αὐτοῦ οἶκον εἰς Καρίαν	ὁπμήσειν	αὐτόν, τὸ μὲν πεζὸν ἅπαν
[6]	εἶχε ψέγειν μὲν οὐ δυναμένους,	μισεῖν	δὲ ἀναγκαζομένους. τοὺς γὰρ συμμάχους
[1]	ἐπ᾽ ὀχημάτων εἶναι, ἐνόμισαν μηδὲν	διοίσειν	τὸν πόλεμον ἢ εἰ γυναιξὶ
[1]	τὸ μέγιστον, ἐπινοῶν καὶ ἐλπίζων	καταλύσειν	τὴν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα στρατεύσασαν
[2]	ὁρμῆι τῶι μὲν Αἰγυπτίωι χάριν	ἀποδώσειν	ἀνθ᾽ ὧν εὐεργετήκει τὴν Λακεδαίμονα,
[2]	ἐν τῆι Ἀσίαι Ἕλληνας πάλιν	ἐλευθερώσειν,	τῶι δὲ Πέρσηι δίκην ἐπιθήσειν
[5]	πολεμίων ἢ τῶν τοιούτων δύνανται	κρατεῖν.	ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὀλίγων εἰδότων
[2]	ὑπερδεξίοις τόποις ὑπομένων τῶι παντὶ	κρατεῖν	ἄν. (ἐπεί γε μὴν ἀπεχώρησε
[4]	ἡιρεῖτο καὶ σὺν τῶι γενναίωι	μειονεκτεῖν	ἢ σὺν τῶι ἀδίκωι πλέον
[7]	πειθόμενον; τίς δ᾽ ἂν ἡγούμενος	μειονεκτεῖν	νεώτερόν τι ἐπεχείρησε ποιεῖν εἰδὼς
[8]	αὑτοὺς οὐ βαρέως ἤκουεν, ἡγούμενος	βλάπτειν	οὐδὲν αὐτούς, ὑπισχνεῖσθαι δὲ ἄνδρας
[4]	(τά γε μὴν τῆς πόλεως	κλέπτειν	πῆι ἄν τις αὐτὸν εἰκότως
[5]	μὲν ὀλίγων εἰδότων πολλοῖς ἔξεστιν	ἀπιστεῖν·	τὰ δὲ πάντες ἐπιστάμεθα ὅτι
[4]	ἐπιθυμοίη, πολὺ ἀπραγμονέστερον τὰ αὑτοῦ	φυλάττειν	ἢ τὰ μὴ προσήκοντα λαμβάνειν.
[4]	προεπιστεύθησαν ἄξιοι εἶναι παρακαταθήκην χάριτος	φυλάττειν.	(ὅστις δ᾽ ἡιρεῖτο καὶ σὺν
[1]	τιμωρεῖσθαι, ἀλλ᾽ ὡς ἀνθρώπους ὄντας	φυλάττειν,	πολλάκις δὲ ὁπότε μεταστρατοπεδεύοιτο, εἰ
[5]	ἔνθα δὴ ἀδύνατον τὰ τοιαῦτα	πράττειν,	ἢ ἐν φανερῶι, μάρτυρας τοὺς
[8]	οὐδὲν ἠναγκάζετο χρημάτων ἕνεκα ἄδικον	πράττειν.	καίτοι καλὸν μὲν δοκεῖ εἶναι
[1]	ἐψεύσατο· ἀντὶ γὰρ τοῦ εἰρήνην	πράττειν	στράτευμα πολὺ παρὰ βασιλέως πρὸς
[1]	ἐποίησεν οὕτως ἕκαστον προθύμως ταῦτα	πράττειν	ὥσπερ ἄν τις τὸν ὑπὲρ
[9]	ὁ μὲν ἡβρύνετο τῶι βραδέως	διαπράττειν,	ὁ δὲ τότε μάλιστα ἔχαιρεν
[10]	οὐχ οὕτως ἐπὶ τῶι ἄλλων	βασιλεύειν	ὡς ἐπὶ τῶι ἑαυτοῦ ἄρχειν
[8]	πλησιάζειν, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἥδιον	διημερεύειν.	ἥκιστα δ᾽ ὢν οἷος μεγαληγορεῖν
[1]	ὁ βάρβαρος, ἀσχολίαν αὐτῶι παρέξειν	στρατεύειν	ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας. (εὐθὺς μὲν
[2]	εἰς τὴν συμμαχίαν καὶ δεομένων	συστρατεύειν	αὐτοῖς εἰς Ἀκαρνανίαν καὶ ἐπιθεμένων
[7]	μὲν ἕκαστον μακρὸν ἂν εἴη	γράφειν·	οἴομαι γὰρ οὐδὲν εἶναι τῶν
[1]	δύνασθαι ἂν φέρειν αὐτὰ καὶ	τρέφειν,	ἐπεμέλετο καὶ τούτων ὅπως συγκομίζοιντό
[2]	οὐδ᾽ ἀνέστρεψαν, οἱ δὲ καὶ	ἀναστρέφειν	πειρώμενοι πλαγίους ἔχοντες τοὺς ἴππους
[1]	ἐκ πασῶν τῶν ἐκεῖ πόλεων	ἱπποτροφεῖν	κατέλεξε. (προεῖπε δέ, ὅστις παρέχοιτο
[9]	Κυνίσκαν δὲ ἀδελφὴν οὖσαν πεῖσαι	ἁρματοτροφεῖν	καὶ ἐπιδεῖξαι νικώσης αὐτῆς ὅτι
[2]	καλῶι εἶναι πρὸς τοὺς ὁπλίτας	ἱππομαχεῖν,	στρέψαντες βάδην ἀπεχώρουν· οἱ δὲ
[6]	τοὺς γὰρ συμμάχους ἀεὶ πλέον	ἔχειν	αὐτῶν ἐμηχανᾶτο, ἐξαπατῶν μὲν ὅπου
[4]	ἢ σὺν τῶι ἀδίκωι πλέον	ἔχειν,	πῶς οὗτος οὐκ ἂν πολὺ
[4]	κριθεὶς ὑπὸ τῆς πόλεως ἅπαντα	ἔχειν	τὰ Ἄγιδος τὰ ἡμίσεα τοῖς
[9]	βίωι τὸ φῶς μᾶλλον κόσμον	παρέχειν.	(ἔπειτα δὲ ὁ μὲν τῶι
[7]	μὴ δυνήσεται τοῖς Ἕλλησι πράγματα	παρέχειν;	ὃς καὶ πολεμούσης τῆς πατρίδος
[10]	βασιλεύειν ὡς ἐπὶ τῶι ἑαυτοῦ	ἄρχειν	ἐμεγαλύνετο, οὐδ᾽ ἐπὶ τῶι πρὸς
[2]	Ἀσίαι οἴκοι τὰ νόμιμα μὲν	ἄρχειν,	τὰ νόμιμα δὲ ἄρχεσθαι. (Ἐκ
[7]	μεθ᾽ ὁποτέρων ἂν οἴηται μείζω	βλάψειν,	δωρεῖται δ᾽ ἐκείνοις οὓς ἂν
[1]	ταῦτα μὲν ἐνόμισε λέγειν αὐτὸν	πάλιν	βουλόμενον ἐξαπατῆσαι, εἰς Καρίαν δὲ
[2]	δ᾽ ἐν τῆι Ἀσίαι Ἕλληνας	πάλιν	ἐλευθερώσειν, τῶι δὲ Πέρσηι δίκην
[2]	δὲ καὶ τῶι ἐπιόντι ἔτει	πάλιν	ἐπὶ Θήβας· καὶ ὑπερβὰς τὰ
[5]	ἀνθρώπων ἔσεσθαι· μάχεσθαί γε μέντοι	πάλιν	τὴν αὐτὴν μάχην ὄμνυμι πάντας
[5]	ὁ Ἀγησίλαος πείθειν τὸν Μεγαβάτην	πάλιν	τιμᾶν αὐτόν. ἐρομένου δὲ τοῦ
[2]	γῆρας, χρημάτων δὲ ἑώρα τὴν	πόλιν	δεομένην, εἰ μέλλοι σύμμαχόν τινα
[11]	ἤδη ἔτι μεγαλείως ὠφελῶν τὴν	πόλιν	εἰς τὴν ἀίδιον οἴκησιν κατηγάγετο,
[1]	(ἀξίαν δὲ καὶ ὅλην τὴν	πόλιν	ἐν ἧι ἦν θέας ἐποίησεν.
[9]	φίλην μὲν πάντων μάλιστα τὴν	πόλιν	ἔχοι, πλείστους δὲ φίλους καὶ
[4]	ὁπότε βούλοιτο εὖ ποιεῖν ἢ	πόλιν	ἢ φίλους χρήμασι, δύνασθαι παρ᾽
[2]	ἢ λειπομένων, ὅμως διεφύλαξε τὴν	πόλιν,	καὶ ταῦτα ἀτείχιστον οὖσαν, ὅπου
[1]	πολεμικὰ ὅπλα κατεσκεύαζον· ὥστε τὴν	πόλιν	ὄντως ἂν ἡγήσω πολέμου ἐργαστήριον
[7]	τις οἶδεν ἄλλον στρατηγὸν ἢ	πόλιν	οὐκ ἐθέλοντα αἱρεῖν, ὅταν οἴηται
[2]	ἐκ τοῦ Πειραίου εἰς τὴν	πόλιν	πασσυδίαι, ὑποστρέψας ἅμα τῆι ἡμέραι
[2]	οὐδ᾽ ἠισυχύνετο, εἰ μέλλοι τὴν	πόλιν	ὠφελήσειν, πρεσβευτὴς ἐκπορευόμενος ἀντὶ στρατηγοῦ.
[2]	ἐδειπνοποιήσαντο καὶ ἐκοιμήθησαν· πρὼι δὲ	Γῦλιν	τὸν πολέμαρχον παρατάξαι τε ἐκέλευσε
[1]	ἐγένοντο, νομίζοντες μείονα τὴν παροῦσαν	δύναμιν	Ἀγησιλάωι τῆς βασιλέως παρασκευῆς εἶναι·
[3]	καὶ τὰ τέκνα καὶ τὴν	δύναμιν	ἐνεχείρισε. (Κότυς δὲ ὁ τῶν
[4]	Ἀγησίλαος· Ὦ Τιθραύστα, νομίζεται παρ᾽	ἡμῖν	τῶι ἄρχοντι κάλλιον εἶναι τὴν
[1]	οὕτω καρπούμενος ὥστε ἐν δυοῖν	ἐτοῖν	πλέον τῶν ἑκατὸν ταλάντων τῶι
[1]	πολεμίων οὕτω καρπούμενος ὥστε ἐν	δυοῖν	ἐτοῖν πλέον τῶν ἑκατὸν ταλάντων
[2]	αὐτῆι ὁρμῆι τῶι μὲν Αἰγυπτίωι	χάριν	ἀποδώσειν ἀνθ᾽ ὧν εὐεργετήκει τὴν
[1]	τοὺς πρέσβεις ἐκέλευσεν ὡς πολλὴν	χάριν	αὐτῶι ἔχοι ὅτι ἐπιορκήσας αὐτὸς
[11]	οὐκ ἀνθρώπων ὑπερεφρόνει, ἀλλὰ θεοῖς	χάριν	ἤιδει. καὶ θαρρῶν πλείονα ἔθυεν
[3]	αὐτοῦ ἄνευ γάμου λαβεῖν ἐβούλετο,	ὕβριν	νομίσας τοῦτο Ἀγησιλάωι ἑαυτὸν καὶ
[1]	βασιλεία. (ὥς γε μὴν καὶ	πρὶν	ἄρξαι ἄξιος τῆς βασιλείας ἐδόκει
[1]	ἔτι τεκμηρίων προσδεῖται τῆς γε	πρὶν	ἄρξαι αὐτὸν ἀρετῆς; Ὅσα γε
[2]	ἐστήσατο, καὶ οὐ πρότερον ἔληξε	πρὶν	Ἀχαιοῖς μὲν φίλους ἐποίησεν Ἀκαρνᾶνας
[1]	καταπατῆσαι τῆι ἵππωι τοὺς Ἕλληνας	πρὶν	εἰς τὰ δύσιππα ἀφικέσθαι. (ὁ
[2]	ἔστησαν δ᾽ οὖν οὐ πρόσθεν	πρὶν	ἢ ἐπὶ τῶι ὄρει τῶι
[7]	ἐλοιδορεῖτο μὲν γὰρ ἐπὶ τοῖς	ἁμαρτήμασιν,	ἐτίμα δ᾽ εἴ τι καλὸν
[11]	εἶναι. (καὶ τὸ εὔχαρι οὐ	σκώμμασιν	ἀλλὰ τρόπωι ἐπετήδευε, καὶ τῶι
[1]	Τισσαφέρνην μὲν ἐμφανίσας ἐπίορκον ἄπιστον	πᾶσιν	ἐποίησεν, ἑαυτὸν δ᾽ ἀντεπιδείξας πρῶτον
[9]	εἶναι ἐσεμνύνετο, ὁ δὲ τῶι	πᾶσιν	εὐπρόσοδος εἶναι ἔχαιρε· καὶ ὁ
[1]	ὡς εἰς στρατείαν· ταῖς δὲ	πόλεσιν	εἰς ἃς ἀνάγκη ἦν ἀφικνεῖσθαι
[1]	καὶ ἀντιπαρετάξαντο παμπληθέσι τῶν ἱππέων	τάξεσιν.	(ἔνθα δὴ ὁ Ἀγησίλαος γιγνώσκων
[1]	ἆθλα προὔθηκε καὶ ταῖς ἱππικαῖς	τάξεσιν,	ἥτις κράτιστα (ἂν) ἱππεύοι, καὶ
[11]	τὴν πόλιν εἰς τὴν ἀίδιον	οἴκησιν	κατηγάγετο, μνημεῖα μὲν τῆς ἑαυτοῦ
[2]	συλλήψοιτο, μισθὸν οὐδέτερος λύσει τοῖς	Ἕλλησιν,	ἀγορὰν δὲ οὐδέτερος παρέξει, ὁπότερός
[8]	τὸ πρὸς τὸ ἀρέσκειν τοῖς	Ἕλλησιν	ὑπεριδεῖν τῆν βασιλέως ξενίαν. ἄγαμαι
[1]	καὶ ταῦτα εἰδότες ὅτι οὐ	χείροσιν	ἑαυτῶν δεήσοι μάχεσθαι. τῶν μὲν
[1]	οὐκ ἰδιώταις ἀλλ᾽ ἐκ βασιλέων	βασιλεῦσιν;	(ἀλλὰ μὴν οὐδὲ ταύτηι γ᾽
[1]	ὑφηγεῖσθαι· παρήγγειλε δὲ καὶ τοῖς	ἱππεῦσιν	ἐμβάλλειν, ὡς αὐτοῦ τε καὶ
[2]	φάλαγγα, προσελάσαντές τινες τῶν ἱππέων	λέγουσιν	αὐτῶι ὅτι τῶν πολεμίων ὀγδοήκοντα
[5]	μὲν οἱ ἐπιφανέστατοι τῶν ἀνθρώπων	λανθάνουσιν	ὅ τι ἂν ποιῶσιν· Ἀγησίλαον
[5]	καὶ ὅσαι γε ἡδοναὶ πολλῶν	κρατοῦσιν	ἀνθρώπων, ποίας οἶδέ τις Ἀγησίλαον
[1]	οὐ δευτέρων πρωτεύουσιν, ἀλλ᾽ ἡγεμόνων	ἡγεμονεύουσιν.	(τῆιδέ γε μὴν καὶ κοινῆι
[1]	Ἑλλάδι ἐνδοξοτάτη· ὥστε οὐ δευτέρων	πρωτεύουσιν,	ἀλλ᾽ ἡγεμόνων ἡγεμονεύουσιν. (τῆιδέ γε
[6]	ποῖαι τῶν ἐκείνου πράξεων οὐκ	ἐπιδεικνύουσιν;	ὃς τῆι μὲν πατρίδι οὕτως
[1]	τῶν συμμάχων, Ἀγησίλαος ὑπέστη, ἐὰν	δῶσιν	αὐτῶι τριάκοντα μὲν Σπαρτιατῶν, δισχιλίους
[5]	ἀνθρώπων λανθάνουσιν ὅ τι ἂν	ποιῶσιν·	Ἀγησίλαον δέ τι πράξαντα (μὲν)
[5]	τοῖς Πέρσαις φιλεῖν οὓς ἂν	τιμῶσιν	ἐπεχείρησε καὶ ὁ Μεγαβάτης φιλῆσαι
[7]	δὲ τότε ὅταν οἱ Ἕλληνες	σωφρονῶσιν.	(εἴ γε μὴν αὖ καλὸν
[11]	ῥώμη τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἀγήρατός	ἐστιν.	ἐκεῖνος γοῦν οὐκ ἀπεῖπε μεγάλην
[5]	ταῦτα μὲν ὀλίγων εἰδότων πολλοῖς	ἔξεστιν	ἀπιστεῖν· τὰ δὲ πάντες ἐπιστάμεθα
[2]	(ἐνταῦθα δὴ Ἀγησίλαον ἀνδρεῖον μὲν	ἔξεστιν	εἰπεῖν ἀναμφιλόγως, οὐ μέντοι εἵλετό
[10]	δὲ τί καὶ πλέον θρήνου	ἄπεστιν	ἢ βίος τε εὐκλεὴς καὶ
[2]	τῶν ξένων ἐστεφάνουν ἤδη τὸν	Ἀγησίλαον,	ἀγγέλλει δέ τις αὐτῶι ὅτι
[2]	μέντοι οὐκ ἐδέξαντο τοὺς ἀμφ᾽	Ἀγησίλαον,	ἀλλ᾽ ἔφυγον ἐπὶ τὸν Ἑλικῶνα.
[2]	ἑαυτῶν ἐχώρουν ἐρρωμένως. (ἐνταῦθα δὴ	Ἀγησίλαον	ἀνδρεῖον μὲν ἔξεστιν εἰπεῖν ἀναμφιλόγως,
[11]	οἱ φίλοι πλέον ἐπόθησαν ἢ	Ἀγησίλαον	γηραιὸν ἀποθανόντα; (οὕτω δὲ τελέως
[5]	λανθάνουσιν ὅ τι ἂν ποιῶσιν·	Ἀγησίλαον	δέ τι πράξαντα (μὲν) τοιοῦτον
[5]	καὶ ὁ Μεγαβάτης φιλῆσαι τὸν	Ἀγησίλαον,	διαμάχεσθαι ἀνὰ κράτος τὸ μὴ
[5]	κρατοῦσιν ἀνθρώπων, ποίας οἶδέ τις	Ἀγησίλαον	ἡττηθέντα; ὃς μέθης μὲν ἀποσχέσθαι
[1]	κρίνασα ἡ πόλις ἀνεπικλητότερον εἶναι	Ἀγησίλαον	καὶ τῶι γένει καὶ τῆι
[1]	δ᾽ ἄν τις κἀκεῖνο ἰδών,	Ἀγησίλαον	μὲν πρῶτον, ἔπειτα δὲ καὶ
[2]	συνέβαλεν· εἰ γὰρ ταῦτα λέγοιμι,	Ἀγησίλαόν	τ᾽ ἄν μοι δοκῶ ἄφρονα
[10]	(Ἐγὼ μὲν οὖν τοιαῦτα ἐπαινῶ	Ἀγησίλαον.	ταῦτα γὰρ οὐχ ὥσπερ εἰ
[2]	Ἀσσῶι Ἀριοβαρζάνην σύμμαχον ὄντα δείσας	Ἀγησίλαον	φεύγων ὤιχετο· Κότυς δ᾽ αὖ
[1]	δ᾽ οἰκουμένη μὲν σπειρομένη δὲ	ἀέναον	ἂν τὴν τροφὴν παρέχοι, ἐπεμέλετο
[1]	δημόσιον βλάψαντες πάντες παμπληθῆ χρήματα	ἔλαβον.	(ἔτι δὲ ὁπότε αὐτόμολοι ὡς
[1]	οἷσπερ ἐξ ἀρχῆς τὴν βασιλείαν	παρέλαβον.	τοιγαροῦν ἄλλη μὲν οὐδεμία ἀρχὴ
[7]	εἶναι, τίνα τις οἶδεν ἄλλον	στρατηγὸν	ἢ πόλιν οὐκ ἐθέλοντα αἱρεῖν,
[10]	ἕνεκα θρῆνόν τις τοῦτον τὸν	λόγον	νομισάτω, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἐγκώμιον.
[5]	οὐκέτι φιλεῖν ἐπειρᾶτο, προσφέρει τινὶ	λόγον	τῶν ἑταίρων ὁ Ἀγησίλαος πείθειν
[11]	θεῶν οὐδὲ ἐχθροὺς ἐβιάζετο, νομίζων	ἄλογον	εἶναι τοὺς μὲν ἐξ ἱερῶν
[11]	μὲν ἀνδριαντοποιῶν, τὸ δὲ αὑτοῦ	ἔργον	εἶναι, καὶ τὸ μὲν πλουσίων,
[11]	αἰεί ἀμαυροῦν τὰ τῶν πολεμίων	ἔργον	εἶχεν. (ἐκεῖνον οἱ μὲν συγγενεῖς
[7]	ἀλλὰ καὶ βασιλέως ἀγαθοῦ τοῦτο	ἔργον	ἐνόμιζε, τὸ τοὺς ἀρχομένους ὡς
[1]	οὐκ ἀξιεπαίνου βασιλέως καὶ τοῦτ᾽	ἔργον	ἐπεδείξατο, ὅστις παραλαβὼν πάσας πόλεις
[10]	ἀγών, γνώμηι δὲ ὅπου βουλῆς	ἔργον,	οὗτος ἔμοιγε δοκεῖ δικαίως ἀνὴρ
[1]	καὶ εὐθὺς ἐρρωμένον ἦν καὶ	ἐνεργόν.	(ἐπειδὴ δὲ ἔαρ ὑπέφαινε, συνήγαγε
[8]	οὐκ εἶδέ τις, τὸ δὲ	φιλόστοργον	καὶ θεραπευτικὸν τῶν φίλων καὶ
[1]	ποταμῶι ἔπεσον, οἱ δὲ ἄλλοι	ἔφευγον.	οἱ δὲ Ἕλληνες ἑπόμενοι αἱροῦσι
[2]	ἐδέξαντο τοὺς ἀμφ᾽ Ἀγησίλαον, ἀλλ᾽	ἔφυγον	ἐπὶ τὸν Ἑλικῶνα. κἀνταῦθα οἱ
[1]	Ἕλληνες ἑπόμενοι αἱροῦσι καὶ τὸ	στρατόπεδον	αὐτῶν. καὶ οἱ μὲν πελτασταὶ
[3]	ταὶς σπονδαῖς πιστεύσας εἰς τὸ	στρατόπεδόν	τε ἦλθε καὶ συμμαχίαν ποιησάμενος
[2]	τε φάλαγγας ἀλλήλων μάλα ἰσοπάλους,	σχεδὸν	δὲ καὶ οἱ ἱππεῖς ἦσαν
[2]	ἀναστροφήν. οἱ δὲ Θετταλοὶ ὡς	εἶδον	παρὰ δόξαν ἐλαύνοντας, οἱ μὲν
[1]	οἱ δ᾽ αὖ Πέρσαι ὡς	εἶδον	τὴν βοήθειαν, ἡθροίσθησαν καὶ ἀντιπαρετάξαντο
[2]	οἱ δ᾽ αὖ Θηβαῖοι ὡς	εἶδον	τοὺς συμμάχους πρὸς τῶι Ἑλικῶνι
[8]	ἐπεστήσατο· πειράσθω δὲ θεάσασθαι τὴν	ἔνδον	κατασκευήν, ἐννοησάτω δὲ ὡς ἐθοίναζεν
[3]	ταῦτα λέγων ἐπίστευε μηδὲν ἂν	παράσπονδον	παθεῖν. οὕτω μέγα καὶ καλὸν
[2]	παμπληθεῖ στόλωι· καὶ ἣν ἐνιαυσίαν	ὁδὸν	ὁ βάρβαρος ἐποιήσατο, ταύτην μεῖον
[2]	οὖσαν, ὅπου μὲν τῶι> παντὶ	πλέον	ἂν εἶχον οἱ πολέμιοι, οὐκ
[2]	ἐνταῦθα, ὅπου δὲ οἱ πολῖται	πλέον	ἕξειν ἔμελλον, εὐρώστως παρατεταγμένος, νομίζων
[11]	τίνα δὲ νέον οἱ φίλοι	πλέον	ἐπόθησαν ἢ Ἀγησίλαον γηραιὸν ἀποθανόντα;
[6]	ἀναγκαζομένους. τοὺς γὰρ συμμάχους ἀεὶ	πλέον	ἔχειν αὐτῶν ἐμηχανᾶτο, ἐξαπατῶν μὲν
[4]	μειονεκτεῖν ἢ σὺν τῶι ἀδίκωι	πλέον	ἔχειν, πῶς οὗτος οὐκ ἂν
[10]	αὐτοῦ· ἔπειτα δὲ τί καὶ	πλέον	θρήνου ἄπεστιν ἢ βίος τε
[11]	ἀλλὰ μὴν ἀνδρείαν γε τὸ	πλέον	μετ᾽ εὐβουλίας ἢ μετὰ κινδύνων
[1]	καρπούμενος ὥστε ἐν δυοῖν ἐτοῖν	πλέον	τῶν ἑκατὸν ταλάντων τῶι θεῶι
[11]	τοῦ βίου ὤν; τίνα δὲ	νέον	οἱ φίλοι πλέον ἐπόθησαν ἢ
[11]	δὲ ἐλευθερίωι καὶ τῶν ἑαυτοῦ	προσωφελητέον	εἶναι. αἰεί δὲ δεισιδαίμων ἦν,
[8]	πλειόνων ἄρχοι, τούτωι ἡγήσατο μεῖζον	φρονητέον	εἶναι, ἀλλ᾽ ὁπότερος αὐτός τε
[1]	ἄξιον ἔπαινον γράψαι, ὅμως δ᾽	ἐγχειρητέον.	οὐ γὰρ ἂν καλῶς ἔχοι
[8]	γε ὡς εὐκαίρως ἐχρῆτο οὐ	παραλειπτέον.	ἐκεῖνος γὰρ ὅτ᾽ ἦλθεν αὐτῶι
[1]	Φαρναβάζου ἱππείαν, ἔδοξεν αὐτῶι ἱππικὸν	κατασκευαστέον	εἶναι, ὡς μὴ δραπετεύοντα πολεμεῖν
[9]	ἑώρα, εἰ μέλλοι ἀλύπως βιώσεσθαι,	συνελκυστέον	αὐτῶι (ταῖς) ἀπὸ περάτων τῆς
[1]	καὶ γραφεῖς πάντες πολεμικὰ ὅπλα	κατεσκεύαζον·	ὥστε τὴν πόλιν ὄντως ἂν
[1]	Καρίαν ὁπμήσειν αὐτόν, τὸ μὲν	πεζὸν	ἅπαν διεβίβασεν ἐκεῖσε, τὸ δὲ
[1]	μὲν πολεμίοις οὔπω παρείη τὸ	πεζόν,	αὐτῶι δὲ οὐδὲν ἀπείη τῶν
[1]	ὄντι ἐμβαλεῖν. τό τε οὖν	πεζὸν	καθάπερ τὸ πρόσθεν εἰς Καρίαν
[1]	Περσῶν ἁθροίζων καὶ ναυτικὸν καὶ	πεζὸν	πολὺ στράτευμα ὡς ἐπὶ τοὺς
[1]	εὐγενείας αὐτοῦ τί ἄν τις	μεῖζον	καὶ κάλλιον εἰπεῖν ἔχοι ἢ
[8]	καὶ πλειόνων ἄρχοι, τούτωι ἡγήσατο	μεῖζον	φρονητέον εἶναι, ἀλλ᾽ ὁπότερος αὐτός
[3]	καὶ τὰς ἐκείνου σπονδὰς πιστοτέρας	ἐνόμιζον	ἢ τὴν ἑαυτῶν φιλίαν· μὲν
[7]	καὶ μηχανὰς ἐπιδεικνύντων αἷς πάντως	ἤλπιζον	ἂν> ἑλεῖν τὰ τείχη, οὐκ
[3]	ταὐτὸν ἰέναι, Ἀγησιλάωι δὲ αὑτοὺς	ἐνεχείριζον.	ὅπως δὲ μή τις ἀπιστῆι,
[8]	τῆς προνοίας αὐτο3 ὅτι νομίζων	ἀγαθὸν	(τοὺς) τῆι Ἑλλάδι ἀφίστασθαι τοῦ
[4]	τῶι εὐεργέτηι, καὶ διότι εὖ	ἔπαθον	καὶ διότι προεπιστεύθησαν ἄξιοι εἶναι
[2]	ὑπερβαλὼν κατὰ τὰ στενὰ εἰς	Κόρινθον	αἱρεῖ τὰ ἐπὶ τὸ Λέχαιον
[2]	Ἀργείους τὰ μὲν οἴκοι καρπουμένους,	Κόρινθον	δὲ προσειληφότας, ἡδομένους δὲ τῶι
[2]	ὅτι, εἰ μὲν μηδετέρωι συλλήψοιτο,	μισθὸν	οὐδέτερος λύσει τοῖς Ἕλλησιν, ἀγορὰν
[10]	θεοσεβῆ μιμούμενος ἀνόσιος γένοιτο ἢ	δίκαιον	ἄδικος ἢ σώφρονα ὑβριστὴς ἢ
[1]	τὸ ἐξαπατᾶν ὅσιόν τε καὶ	δίκαιον	ἐξ ἐκείνου ἐγένετο, παῖδα ἀπέδειξε
[6]	ὅσα ἐστήσατο ἀλλ᾽ ὅσα ἐστρατεύσατο	δίκαιον	νομίζειν. μεῖον μὲν γὰρ οὐδὲν
[1]		~Κεφάλαιον	αʹ (Οἶδα μὲν ὅτι τῆς
[2]	Ἀσίαι πράξεων τοῦτο τέλος ἐγένετο.	~Κεφάλαιον	βʹ (Διαβὰς δὲ τὸν Ἑλλήσποντον
[3]	θέρος πρὸς τοὺς πολεμίους γένοιτο.	~Κεφάλαιον	γʹ (Καὶ ταῦτα μὲν δὴ
[4]	καὶ περὶ μὲν εὐσεβείας ταῦτα.	~Κεφάλαιον	δʹ (Περί γε μὴν τῆς
[5]	μᾶλλον πειρᾶσθαι ἢ δῶρα λαμβάνειν.	~Κεφάλαιον	εʹ (Ἀλλὰ μὴν καὶ ὅσαι
[7]	καὶ πολυεπαινετώτατος ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων.	~Κεφάλαιον	ζʹ (Ὥς γε μὴν φιλόπολις
[8]	δύναιτο κακὸν ποιήσων τὸν βάρβαρον.	~Κεφάλαιον	ηʹ (Ἀλλὰ μὴν ἄξιόν γε
[9]	ὑπὸ ἡδονῶν καὶ ὑπὸ φόβου.	~Κεφάλαιον	θʹ (Ἀλλὰ μὴν ἐρῶ γε
[10]	ζῶν καὶ τελευτήσας γένοιτ᾽ ἄν;	~Κεφάλαιον	ιʹ (Ἐγὼ μὲν οὖν τοιαῦτα
[11]	καὶ πρὸς ἐκείνους οἷς ἐπολέμει.	~Κεφάλαιον	ιαʹ (Βούλομαι δὲ καὶ ἐν
[6]	οὐδὲν ἐπαινῶ, ἐμαυτὸν δὲ ψέγω.	~Κεφάλαιον	ςʹ (Ἀνδρείας γε μὴν οὐκ
[9]	πῶς οὐ σαφῶς πρὸς τὸ	γενναῖον	ἔγνω, ὅτι ἅρματι μὲν νικήσας
[6]	ἔτυχεν, ἀλλὰ μάχηι ἀντιτύπωι κρατήσας	τρόπαιον	ἐστήσατο, ἀθάνατα μὲν τῆς ἑαυτοῦ
[2]	συνάπτει καὶ πολλοὺς ἀποκτείνας αὐτῶν	τρόπαιον	ἐστήσατο, καὶ οὐ πρότερον ἔληξε
[2]	τε ἐκέλευσε τὸ στράτευμα καὶ	τρόπαιον	ἵστασθαι καὶ στεφανοῦσθαι πάντας τῶι
[2]	τότε μὲν δὴ ὁ Ἀγησίλαος	τρόπαιόν	τε ἐστήσατο μεταξὺ Πραντὸς καὶ
[2]	ἀλόγως καὶ ἀπὸ τῆς πρεσβείας	τρόπαιον	τῶν πολεμίων εἱστήκει αὐτῶι. Μαύσωλός
[11]	φίλοι πλέον ἐπόθησαν ἢ Ἀγησίλαον	γηραιὸν	ἀποθανόντα; (οὕτω δὲ τελέως ὁ
[2]	ἅμα τῆι ἡμέραι αἱρεῖ τὸ	Πείραιον,	ἔρημον εὑρὼν φυλακῆς, καὶ τά
[2]	Κορινθίοις παρεγίγνοντο, στρατεύει ἐπὶ τὸ	Πείραιον.	ἰδὼν δὲ ὑπὸ πολλῶν φυλαττόμενον,
[2]	Πειραίωι σωιζομένους, πᾶν δὲ τὸ	Πείραιον	σπείροντας καὶ καρπουμένους, μέγιστον δὲ
[2]	Κόρινθον αἱρεῖ τὰ ἐπὶ τὸ	Λέχαιον	τείνοντα τείχη· καὶ ἀναπετάσας τῆς
[9]	ἀγαθῶν ἀλλὰ θηρίων τῶν ἀσθενεστάτων	βίον	μιμούμενον. (ἐκεῖνό γε μὴν πῶς
[2]	ἡνίκα δὲ ἀπεῖχον ἀλλήλων ὅσον	στάδιον,	ἀλαλάξαντες οἱ Θηβαῖοι δρόμωι ὁμόσε
[1]	τὸ ἱππικὸν εἰς τὸ Μαιάνδρου	πεδίον	κατέστησεν. ὁ δὲ Ἀγησίλαος οὐκ
[2]	γὰρ εἰς τὸ κατὰ Κορώνειαν	πεδίον	οἱ μὲν σὺν Ἀγησιλάωι ἀπὸ
[1]	δὲ ἱππικὸν εἰς τὸ Μαιάνδρου	πεδίον	περιήγαγε, νομίζων ἱκανὸς εἶναι καταπατῆσαι
[8]	ἕνεκα πλησιάζειν, ἀλλὰ καὶ τοῦ	ἥδιον	διημερεύειν. ἥκιστα δ᾽ ὢν οἷος
[11]	ὠφελῶν τὴν πόλιν εἰς τὴν	ἀίδιον	οἴκησιν κατηγάγετο, μνημεῖα μὲν τῆς
[1]	ἀρετῆς τε καὶ δόξης οὐ	ῥάιδιον	ἄξιον ἔπαινον γράψαι, ὅμως δ᾽
[2]	ὁδὸν ὁ βάρβαρος ἐποιήσατο, ταύτην	μεῖον	ἢ ἐν μηνὶ καθήνυσεν ὁ
[2]	ἄγαμαι, ὅτι πλῆθός τε οὐδὲν	μεῖον	ἥ τὸ τῶν πολεμίων παρεσκευάσατο,
[6]	ἀλλ᾽ ὅσα ἐστρατεύσατο δίκαιον νομίζειν.	μεῖον	μὲν γὰρ οὐδὲν ἐκράτει ὅτε
[2]	ἐχώρουν ἐρρωμένως. (ἐνταῦθα δὴ Ἀγησίλαον	ἀνδρεῖον	μὲν ἔξεστιν εἰπεῖν ἀναμφιλόγως, οὐ
[4]	νομίζεται παρ᾽ ἡμῖν τῶι ἄρχοντι	κάλλιον	εἶναι τὴν στρατιὰν ἢ ἑαυτὸν
[1]	τί ἄν τις μεῖζον καὶ	κάλλιον	εἰπεῖν ἔχοι ἢ ὅτι ἔτι
[8]	ὑπὸ πολεμίων· πολὺ μέντοι ἔγωγε	κάλλιον	κρίνω τὸ τὴν αὑτοῦ ψυχὴν
[10]	λόγον νομισάτω, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον	ἐγκώμιον.	πρῶτον μὲν γὰρ ἅπερ ζῶν
[5]	γε ἤδη τὸ σωφρόνημα καὶ	δαιμόνιον;	(ἐπεὶ δὲ ὥσπερ ἀτιμασθῆναι νομίσας
[8]	βάρβαρον. ~Κεφάλαιον ηʹ (Ἀλλὰ μὴν	ἄξιόν	γε αὐτοῦ καὶ τὸ εὔχαρι
[1]	πολλῶν ἡγεμὼν ἦν ὁ Ἀγησίλαος.	(ἄξιόν	γε μὴν καὶ ἐντεῦθεν ὑπερβαλλόντως
[1]	(τῆιδέ γε μὴν καὶ κοινῆι	ἄξιον	ἐπαινέσαι τήν τε πατρίδα καὶ
[1]	τε καὶ δόξης οὐ ῥάιδιον	ἄξιον	ἔπαινον γράψαι, ὅμως δ᾽ ἐγχειρητέον.
[9]	ῥάιονα καὶ εὐπορωτέραν Ἀγησίλαος ἐπετήδευσεν	ἄξιον	κατανοῆσαι. τῶι μὲν γὰρ Πέρσηι
[5]	του ἄλλου ἀλλὰ θαύματος ἕνεκα	ἄξιον	μνησθῆναι; τὸ μὲν γὰρ ὧν
[2]	δὲ (ὁ) Ἀγησίλαος μὲν τὸ	δεξιὸν	τοῦ μεθ᾽ ἑαυτοῦ, Ὀρχομένιοι δὲ
[2]	ἀργὸς ἡ πόλις εἰς τὸ	ἐπιὸν	θέρος πρὸς τοὺς πολεμίους γένοιτο.
[4]	ὠφελεῖν, οὐ καὶ τοῦτο μέγα	τεκμήριον	ἐγκρατείας χρημάτων; (εἰ γὰρ ἐπώλει
[1]	πόλιν ὄντως ἂν ἡγήσω πολέμου	ἐργαστήριον	εἶναι. (ἐπερρώσθη δ᾽ ἄν τις
[8]	ἀνθρώποις χρυσίον, πᾶν δὲ τὸ	ἀργύριον,	πάντα δὲ τὰ πολυτελέστατα ἐπειρᾶτο
[1]	πόλεμος προερρήθη καὶ τὸ ἐξαπατᾶν	ὅσιόν	τε καὶ δίκαιον ἐξ ἐκείνου
[3]	καὶ ἀνδρὶ δὴ στρατηγῶι τὸ	ὅσιόν	τε καὶ πιστὸν εἶναί τε
[1]	οἱ φίλοι αὐτοῦ οὐδὲ τὸ	δημόσιον	βλάψαντες πάντες παμπληθῆ χρήματα ἔλαβον.
[11]	σοφὸν ἔκρινε, τὸ δὲ πιστεύοντας	ἀνόσιον.	(ἐπαινούμενος δὲ ἔχαιρεν ὑπὸ τῶν
[8]	πᾶν μὲν τὸ ἐν ἀνθρώποις	χρυσίον,	πᾶν δὲ τὸ ἀργύριον, πάντα
[1]	μέντοι Περσῶν βασιλεύς, νομίσας Τισσαφέρνην	αἴτιον	εἶναι τοῦ κακῶς φέρεσθαι τὰ
[7]	ἀλλ᾽ ἐξέπλευσεν ὅ τι δύναιτο	κακὸν	ποιήσων τὸν βάρβαρον. ~Κεφάλαιον ηʹ
[1]	παρεῖχε· τῆι δὲ τετάρτηι ἡμέραι	ἧκον	οἱ τῶν πολεμίων ἱππεῖς. (καὶ
[1]	ἐμβαλὼν ἀπροσδοκήτως παμπληθῆ χρήματα ἔλαβε.	(στρατηγικὸν	οὖν καὶ τοῦτο ἐδόκει διαπράξασθαι,
[4]	μόνον τὸ μὴ ἀποδιδόναι χάριτας	ἄδικον	ἔκρινεν, ἀλλὰ καὶ τὸ μὴ
[8]	προσόδοις οὐδὲν ἠναγκάζετο χρημάτων ἕνεκα	ἄδικον	πράττειν. καίτοι καλὸν μὲν δοκεῖ
[1]	ὄντι νομίσας ἐπὶ τὸν αὐτοῦ	οἶκον	εἰς Καρίαν ὁπμήσειν αὐτόν, τὸ
[9]	καὶ κτήμασι κοσμεῖν τὸν ἑαυτοῦ	οἶκον,	κύνας τε πολλοὺς θηρευτὰς καὶ
[8]	ὁ δὲ οὕτως ἀντεσκευάσατο τὸν	οἶκον	ὥστε τούτων μηδενὸς προσδεῖσθαι. (εἰ
[1]	ἔδοξε πρᾶξαι, ὅτι κατεσκεύαστο τὸ	ἰππικὸν	αὐτῶι καὶ εὐθὺς ἐρρωμένον ἦν
[1]	εἰς Καρίαν διεβίβασε καὶ τὸ	ἱππικὸν	εἰς τὸ Μαιάνδρου πεδίον κατέστησεν.
[1]	ἅπαν διεβίβασεν ἐκεῖσε, τὸ δὲ	ἱππικὸν	εἰς τὸ Μαιάνδρου πεδίον περιήγαγε,
[1]	τὴν Φαρναβάζου ἱππείαν, ἔδοξεν αὐτῶι	ἱππικὸν	κατασκευαστέον εἶναι, ὡς μὴ δραπετεύοντα
[1]	μὲν οὖν Τισσαφέρνης, καὶ ὅτι	ἱππικὸν	οὐκ εἶχεν ὁ Ἀγησίλαος, ἡ
[2]	τὸ ἀπὸ τοῦ προηγουμένου στρατεύματος	ἱππικὸν	πλὴν τῶν περὶ ἑαυτόν. (ὡς
[1]	βασιλεὺς ὁ Περσῶν ἁθροίζων καὶ	ναυτικὸν	καὶ πεζὸν πολὺ στράτευμα ὡς
[1]	καὶ νήσων, ἐπεὶ καὶ τὸ	ναυτικὸν	προσῆψεν αὐτῶι ἡ πόλις, αὐξανόμενος
[8]	τις, τὸ δὲ φιλόστοργον καὶ	θεραπευτικὸν	τῶν φίλων καὶ μὴ ζητῶν
[2]	τε οὕτως ὡς ἅπαντα μὲν	χαλκόν,	ἅπαντα δὲ φοινικᾶ φαίνεσθαι· (ἐπεμελήθη
[1]	διαπράξασθαι, ὅτι Τισσαφέρνην μὲν ἐμφανίσας	ἐπίορκον	ἄπιστον πᾶσιν ἐποίησεν, ἑαυτὸν δ᾽
[2]	γίγνεται ἐξαισία· ὥσθ᾽ οἱ μὲν	ἀπέθνηισκον	αὐτῶν, οἱ δὲ καὶ ζῶντες
[2]	τὰς ἀσπίδας ἐωθοῦντο, ἐμάχοντο, ἀπέκτεινον,	ἀπέθνηισκον.	καὶ κραυγὴ μὲν οὐδεμία παρῆν,
[10]	κανὼν πρὸς τὸ ὀρθὰ ἐργάζεσθαι,	καλὸν	ἄν μοι δοκεῖ (εἶναι) ἡ
[1]	σπονδαῖς. (ἐμοὶ οὖν τοῦτο πρῶτον	καλὸν	δοκεῖ διαπράξασθαι, ὅτι Τισσαφέρνην μὲν
[7]	σωφρονῶσιν. (εἴ γε μὴν αὖ	καλὸν	Ἕλληνα ὄντα φιλέλληνα εἶναι, τίνα
[10]	παντελῶς ἂν νομίζεσθαι. (εἰ δὲ	καλὸν	εὕρημα ἀνθρώποις στάθμη καὶ κανὼν
[9]	(ἐκεῖνό γε μὴν πῶς οὐ	καλὸν	καὶ μεγαλογνῶμον, τὸ αὐτὸν μὲν
[7]	βαρβάρων κρατήσομεν. (εἰ δ᾽ αὖ	καλὸν	καὶ μισοπέρσην εἶναι, ὅτι καὶ
[3]	παράσπονδον παθεῖν. οὕτω μέγα καὶ	καλὸν	κτῆμα τοῖς τε ἄλλοις ἅπασι
[8]	χρημάτων ἕνεκα ἄδικον πράττειν. καίτοι	καλὸν	μὲν δοκεῖ εἶναι τείχη ἀνάλωτα
[7]	ἁμαρτήμασιν, ἐτίμα δ᾽ εἴ τι	καλὸν	πράττοιεν, παρίστατο δ᾽ εἴ τις
[6]	γὰρ οὐδὲν ἐκράτει ὅτε οὐκ	ἤθελον	αὐτῶι οἱ πολέμιοι μάχεσθαι, ἀκινδυνότερον
[1]	μόνος παρὰ τοὺς πέντε, μάλα	ἔνδηλον	ποιῶν ὡς οὔτε ἂν πᾶσαν
[8]	ἂν πάνυ πολλὰς ἐπιστολὰς δέχωμαι,	φίλον	ἕξειν με οἰέσθω. (ἐγὼ οὖν
[2]	τὸν δ᾽ ἕτερον συγκαθίστησι· καὶ	φίλον	ποιήσας τῆι Λακεδαίμονι καὶ χρήματα
[7]	φιλέλληνα εἶναι, τίνα τις οἶδεν	ἄλλον	στρατηγὸν ἢ πόλιν οὐκ ἐθέλοντα
[5]	ὄμνυμι πάντας θεοὺς ἦ μὴν	μᾶλλον	βούλεσθαι ἢ πάντα μοι ὅσα
[10]	τὸν λόγον νομισάτω, ἀλλὰ πολὺ	μᾶλλον	ἐγκώμιον. πρῶτον μὲν γὰρ ἅπερ
[2]	οὕτω δὴ κρίνας ὁπότερος φιλέλλην	μᾶλλον	ἐδόκει εἶναι, στρατευσάμενος μετὰ τούτου
[11]	κινδύνων ἐπεδείκνυτο, καὶ σοφίαν ἔργωι	μᾶλλον	ἢ λόγοῖς ἤσκει. (πραιότατός γε
[1]	οὔτε αἰσχρὰ καὶ ἀκίνδυνα κέρδη	μᾶλλον	ἢ μετὰ κινδύνων τὰ καλὰ
[1]	καὶ τὸ τἀκείνου δαπανῶντα βούλεσθαι	μᾶλλον	ἢ τὰ τῶν Ἑλλήνων πολεμεῖν,
[11]	ἐφυλάττετο. τούς γε μὴν διαβόλους	μᾶλλον	ἢ τοὺς κλέπτας ἐμίσει, μείζω
[11]	ἑταίροις ἥδιστα ὑπεῖκε, καλῶν ἔργων	μᾶλλον	ἢ τῶν καλῶν σωμάτων ἐπιθυμῶν.
[1]	αὐτόν, τό τε αἱρεῖσθαι ἐπιόντα	μᾶλλον	ἢ ὑπομένοντα μάχεσθαι αὐτῶι, καὶ
[11]	εὐπάθειαν νομίζειν· ἐπαινούμενος γοῦν ἔχαιρε	μᾶλλον	ἢ χρήματα κτώμενος. ἀλλὰ μὴν
[11]	ἔχων; τίνος δ᾽ ἐκποδὼν γενομένου	μᾶλλον	ἥσθησαν οἱ πολέμιοι ἢ Ἀγησιλάου
[9]	εἰς κάλλος βίωι τὸ φῶς	μᾶλλον	κόσμον παρέχειν. (ἔπειτα δὲ ὁ
[4]	καὶ παρὰ τῶν πολεμίων λάφυρα	μᾶλλον	πειρᾶσθαι ἢ δῶρα λαμβάνειν. ~Κεφάλαιον
[2]	τῶν μεγίστων εἰκῆι κινδυνεύοντα· ἀλλὰ	μᾶλλον	τάδ᾽ αὐτοῦ ἄγαμαι, ὅτι πλῆθός
[2]	δὲ οἱ πολῖται πλέον ἕξειν	ἔμελλον,	εὐρώστως παρατεταγμένος, νομίζων εἰς μὲν
[7]	πώποτε πλὴν Ἀγησίλαος ἢ ὅπως	φῦλόν	τι ἀποστήσεται τοῦ Πέρσου ἢ
[2]	Θήβας· καὶ ὑπερβὰς τὰ κατὰ	Σκῶλον	σταυρώματα καὶ τάφρους ἐδήιωσε τὰ
[1]	εἶπεν ὁ ἡγεμὼν διαβάντι τὸν	Πακτωλὸν	ποταμὸν στρατοπεδεύεσθαι· αὐτοὶ δὲ κατιδόντες
[2]	ἔτι πλέθρων ἐν μέσωι ὄντων	ἀντεξέδραμον	ἀπὸ τῆς Ἀγησιλάου φάλαγγος ὧν
[1]	ὁ ἡγεμὼν διαβάντι τὸν Πακτωλὸν	ποταμὸν	στρατοπεδεύεσθαι· αὐτοὶ δὲ κατιδόντες τοὺς
[1]	τῶι καταβάντι στρατεύματι προεῖπεν Ἀγησιλάωι	πόλεμον,	εἰ μὴ ἀπίοι ἐκ τῆς
[1]	εἶναι, ἐνόμισαν μηδὲν διοίσειν τὸν	πόλεμον	ἢ εἰ γυναιξὶ δέοι μάχεσθαι.
[2]	τῆι ἡμέραι αἱρεῖ τὸ Πείραιον,	ἔρημον	εὑρὼν φυλακῆς, καὶ τά τε
[1]	ἵππον καὶ ὅπλα καὶ ἄνδρα	δόκιμον,	ὡς ἐξέσοιτο αὐτῶι μὴ στρατεύεσθαι·
[1]	(τῶν) ἀνδρῶν γυμναζομένων, τὸν δὲ	ἱππόδρομον	ἱππέων ἱππαζομένων, τοὺς δὲ ἀκοντιστὰς
[9]	κάλλος βίωι τὸ φῶς μᾶλλον	κόσμον	παρέχειν. (ἔπειτα δὲ ὁ μὲν
[2]	ἦσαν, Ἀργεῖοι δ᾽ αὐτοῖς τὸ	εὐώνυμον	εἶχον. (συνιόντων δὲ τέως μὲν
[9]	μὴν πῶς οὐ καλὸν καὶ	μεγαλογνῶμον,	τὸ αὐτὸν μὲν ἀνδρὸς ἔργοις
[2]	τὸν Ἑλικῶνα, πολλοὶ δ᾽ ἀποχωροῦντες	ἀπέθανον.	(ἐπειδὴ δὲ ἡ μὲν νίκη
[1]	ὥσπερ προεῖπεν εὐθὺς εἰς> τὸν	Σαρδιανὸν	τόπον ἐχώρησε, καὶ τρεῖς μὲν
[2]	τοὺς ἐν Θήβαις τῶν Λακεδαιμονίων	κατέκανον	οἱ ἐναντίοι, βοηθῶν αὖ τούτοις
[2]	δὲ ὁ Ἀγησίλαος ἃ ἑκάτεροι	ἡμάρτανον	παραπέμπει τοὺς ἀμφ᾽ αὑτὸν μάλ᾽
[2]	ὅσοι αὐτῶν φυγάδες τότε ὄντες	ἐτύγχανον,	ἐκακούργουν αὐτὸν ἐφεπόμενοι. ὁ δὲ
[4]	μὴ πολὺ μείζους τὸν μείζω	δυνάμενον.	(τά γε μὴν τῆς πόλεως
[6]	τοῖς πολεμίοις μάχεσθαι, εἰ βούλοιντο,	συντεταγμένον	μὲν οὕτως ἦγε τὸ στράτευμα
[1]	ὅρκους ἐμπεδοῦντα, ἔπειτα συνθήκας μὴ	ψευδόμενον,	πάντας ἐποίησε καὶ Ἕλληνας καὶ
[7]	ἠθέλησεν ἀπειθεῖν ὁρῶν τὸν βασιλέα	πειθόμενον;	τίς δ᾽ ἂν ἡγούμενος μειονεκτεῖν
[1]	μὲν ἐνόμισε λέγειν αὐτὸν πάλιν	βουλόμενον	ἐξαπατῆσαι, εἰς Καρίαν δὲ νῦν
[2]	Πείραιον. ἰδὼν δὲ ὑπὸ πολλῶν	φυλαττόμενον,	ὡς ἐνδιδομένης τῆς πόλεως ἐξ
[9]	ἀλλὰ θηρίων τῶν ἀσθενεστάτων βίον	μιμούμενον.	(ἐκεῖνό γε μὴν πῶς οὐ
[1]	ἄν τις τὸν ὑπὲρ αὑτοῦ	ἀποθανούμενον	προθύμως μαστεύοι. ἔταξε δὲ καὶ
[1]	τὸ ἰππικὸν αὐτῶι καὶ εὐθὺς	ἐρρωμένον	ἦν καὶ ἐνεργόν. (ἐπειδὴ δὲ
[10]	ὅτι τετελευτηκὼς ἐπαινεῖται τούτου ἕνεκα	θρῆνόν	τις τοῦτον τὸν λόγον νομισάτω,
[1]	καὶ δόξης οὐ ῥάιδιον ἄξιον	ἔπαινον	γράψαι, ὅμως δ᾽ ἐγχειρητέον. οὐ
[5]	ψεύδομαι ἀντία τῆς Ἑλλάδος ἐπισταμένης	ἐκεῖνον	μὲν οὐδὲν ἐπαινῶ, ἐμαυτὸν δὲ
[11]	τὰ τῶν πολεμίων ἔργον εἶχεν.	(ἐκεῖνον	οἱ μὲν συγγενεῖς φιλοκηδεμόνα ἐκάλουν,
[2]	συμβαλόντες τὰς ἀσπίδας ἐωθοῦντο, ἐμάχοντο,	ἀπέκτεινον,	ἀπέθνηισκον. καὶ κραυγὴ μὲν οὐδεμία
[5]	γὰρ ὧν μὴ ἐπεθύμησεν ἀπέχεσθαι	ἀνθρώπινον	ἄν τις φαίη εἶναι· τὸ
[1]	τῆς ἐλευθερίας, ὥστε οὐκέτι Ἑλλήνων	μόνον	ἀλλὰ καὶ βαρβάρων πολλῶν ἡγεμὼν
[1]	Ἀσίαι Ἕλληνες οὐχ ὡς ἄρχοντος	μόνον	ἀλλὰ καὶ ὡς πατρὸς καὶ
[3]	οὐ τεκμηρίων προσδεῖται, ἀλλ᾽ ἀναμνῆσαι	μόνον	ἀρκεῖ καὶ εὐθὺς πιστεύεται. νῦν
[11]	ἀγαθῶν. (χρήμασί γε μὴν οὐ	μόνον	δικαίως ἀλλὰ καὶ ἐλευθερίως ἐχρῆτο,
[8]	ἐποίει μὴ τοῦ διαπράξασθαί τι	μόνον	ἕνεκα πλησιάζειν, ἀλλὰ καὶ τοῦ
[1]	ὑπὸ λύκων διαφθείροιντο. ὥστε οὐ	μόνον	οἱ πυνθανόμενοι ταῦτα, ἀλλὰ καὶ
[9]	ἦν αὐτῶι. (καὶ ταῦτα οὐ	μόνον	πράττων ἔχαιρεν, ἀλλὰ καὶ ἐνθυμούμενος
[4]	ἂν ἀποστερεῖν; Ἀγησίλαος δὲ οὐ	μόνον	τὸ μὴ ἀποδιδόναι χάριτας ἄδικον
[1]	τὴν τροφὴν παρέχοι, ἐπεμέλετο οὐ	μόνον	τοῦ βίαι χειροῦσθαι τοὺς ἐναντίους,
[1]	καὶ δίκαια. (ὅσον γε μὴν	χρόνον	ἐπὶ τῆι ἀρχῆι ἔμεινε πῶς
[1]	χώρα οὐκ ἂν δύναιτο πολὺν	χρόνον	στράτευμα φέρειν, ἡ δ᾽ οἰκουμένη
[2]	μέντοι εἵλετό γε τὰ ἀσφαλέστατα·	ἐξὸν	γὰρ αὐτῶι παρέντι τοὺς διαπίπτοντας
[2]	δὲ καὶ οἱ ἄλλοι πάντες	ἀπέλιπον	αὐτόν. καὶ αὐτὸς μὲν δείσας
[9]	ἐρῶ γε ὡς καὶ τὸν	τρόπον	ὑπεστήσατο τῆι τοῦ Πέρσου ἀλαζονείαι.
[1]	προεῖπεν εὐθὺς εἰς> τὸν Σαρδιανὸν	τόπον	ἐχώρησε, καὶ τρεῖς μὲν ἡμέρας
[1]	κατέλεξε. (προεῖπε δέ, ὅστις παρέχοιτο	ἵππον	καὶ ὅπλα καὶ ἄνδρα δόκιμον,
[9]	ταῖς εὐφροσύναις ἀναστρέφοιτο, τὸν δὲ	βάρβαρον	ἑώρα, εἰ μέλλοι ἀλύπως βιώσεσθαι,
[7]	τι δύναιτο κακὸν ποιήσων τὸν	βάρβαρον.	~Κεφάλαιον ηʹ (Ἀλλὰ μὴν ἄξιόν
[1]	δὲ καὶ εὐκλείαι καὶ δυνάμει,	παρὸν	δ᾽ αὐτῶι πολλοῖς καὶ ἀγαθοῖς
[9]	φιλόπονος εἶναι πᾶν μὲν τὸ	παρὸν	ἡδέως ἔπινε, πᾶν δὲ τὸ
[2]	μάχηι νικήσας χειροῦται, τὸν δ᾽	ἕτερον	συγκαθίστησι· καὶ φίλον ποιήσας τῆι
[6]	ἤθελον αὐτῶι οἱ πολέμιοι μάχεσθαι,	ἀκινδυνότερον	δὲ καὶ συμφορώτερον τῆι τε
[1]	τὴν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα στρατεύσασαν	πρότερον	ἀρχήν, ὅμως ὑπ᾽ οὐδενὸς τούτων
[2]	αὐτῶν τρόπαιον ἐστήσατο, καὶ οὐ	πρότερον	ἔληξε πρὶν Ἀχαιοῖς μὲν φίλους
[1]	ὡς Ἀρχιδάμου, κρίνασα ἡ πόλις	ἀνεπικλητότερον	εἶναι Ἀγησίλαον καὶ τῶι γένει
[4]	εἰ γὰρ χρημάτων ἐπιθυμοίη, πολὺ	ἀπραγμονέστερον	τὰ αὑτοῦ φυλάττειν ἢ τὰ
[1]	στράτευμα ἐξέπλευσε, πῶς ἄν τις	σαφέστερον	ἐπιδείξειεν ὡς ἐστρατήγησεν ἢ εἰ
[2]	ἠνάγκασε τὰς πόλεις οἴκαδε καταδέξασθαι.	ὕστερον	δ᾽ αὖ καὶ Φλειασίων τοὺς
[7]	τίς δ᾽ ἂν ἡγούμενος μειονεκτεῖν	νεώτερόν	τι ἐπεχείρησε ποιεῖν εἰδὼς τὸν
[10]	θάνατος ὡραῖος; ἐγκωμίων δὲ τί	ἀξιώτερον	ἢ νῖκαί τε αἱ κάλλισται
[6]	πολέμιοι μάχεσθαι, ἀκινδυνότερον δὲ καὶ	συμφορώτερον	τῆι τε πόλει καὶ τοῖς
[7]	δ᾽ εἴ τις συμφορὰ συμβαίνοι,	ἐχθρὸν	μὲν οὐδένα ἡγούμενος πολίτην, ἐπαινεῖν
[1]	δὲ οὐδὲν ἀπείη τῶν παρεσκευασμένων,	καιρὸν	ἡγήσατο μάχην συνάψαι, εἰ δύναιτο.
[5]	καὶ λαιμαργίας, σίτων δ᾽ ὑπὲρ	καιρὸν	ὁμοίως (ὡς) καὶ ἁμαρτίας. διμοιρίαν
[7]	ἦν καθ᾽ ἓν μὲν ἕκαστον	μακρὸν	ἂν εἴη γράφειν· οἴομαι γὰρ
[11]	τι μνήμονα, οἱ δ᾽ ἀδικούμενοι	ἐπίκουρον,	οἵ γε μὴν συγκινδυνεύοντες μετὰ
[2]	δοκῶ ἄφρονα ἀποφαίνειν καὶ ἐμαυτὸν	μωρόν,	εἰ ἐπαινοίην τὸν περὶ τῶν
[1]	αὐτῶν εὐθὺς ἐν τῶι ποταμῶι	ἔπεσον,	οἱ δὲ ἄλλοι ἔφευγον. οἱ
[2]	μάχη, παρῆν δὴ θεάσασθαι ἔνθα	συνέπεσον	ἀλλήλοις τὴν μὲν γῆν αἵματι
[1]	συνήγαγε πᾶν τὸ στράτευμα εἰς	Ἔφεσον·	ἀσκῆσαι δὲ (καὶ) αὐτὸ βουλόμενος
[1]	Ἑλλησποντίοις πέμπειν πρὸς αὑτὸν εἰς	Ἔφεσον	τοὺς συστρατευσομένους. (ὁ μὲν οὖν
[11]	τίς δὲ συμμάχοις θάρσος παρέσχεν	ὅσον	Ἀγεσίλαος, καίπερ ἤδη πρὸς τῶι
[1]	κινδύνων τὰ καλὰ καὶ δίκαια.	(ὅσον	γε μὴν χρόνον ἐπὶ τῆι
[2]	ἀμφοτέρων· ἡνίκα δὲ ἀπεῖχον ἀλλήλων	ὅσον	στάδιον, ἀλαλάξαντες οἱ Θηβαῖοι δρόμωι
[2]	τινες τῶν ξένων ἐστεφάνουν ἤδη	τὸν	Ἀγησίλαον, ἀγγέλλει δέ τις αὐτῶι
[5]	ἐπεχείρησε καὶ ὁ Μεγαβάτης φιλῆσαι	τὸν	Ἀγησίλαον, διαμάχεσθαι ἀνὰ κράτος τὸ
[1]	Ἑλλάδος ἀλλὰ περὶ τῆς Ἀσίας	τὸν	ἀγῶνα καθιστάναι. (ἐπεί γε μὴν
[2]	ἀμφὶ τὰ ὀγδοήκοντα· κατανενοηκὼς δὲ	τὸν	Αἰγυπτίων βασιλέα ἐπιθυμοῦντα τῶι Πέρσηι
[6]	οὖσα, διὰ δὲ τὸ φιλεῖν	τὸν	ἄρχοντα πιστῶς παροῦσα; (τούς γε
[1]	ἀπάτην, τῶι ὄντι νομίσας ἐπὶ	τὸν	αὐτοῦ οἶκον εἰς Καρίαν ὁπμήσειν
[7]	ὅ τι δύναιτο κακὸν ποιήσων	τὸν	βάρβαρον. ~Κεφάλαιον ηʹ (Ἀλλὰ μὴν
[7]	νεώτερόν τι ἐπεχείρησε ποιεῖν εἰδὼς	τὸν	βασιλέα νομίμως καὶ τὸ κρατεῖσθαι
[7]	γὰρ ἂν ἠθέλησεν ἀπειθεῖν ὁρῶν	τὸν	βασιλέα πειθόμενον; τίς δ᾽ ἂν
[2]	μὲν μισέλληνα μάχηι νικήσας χειροῦται,	τὸν	δ᾽ ἕτερον συγκαθίστησι· καὶ φίλον
[9]	ἐν μέσαις ταῖς εὐφροσύναις ἀναστρέφοιτο,	τὸν	δὲ βάρβαρον ἑώρα, εἰ μέλλοι
[9]	θεῶν κατασκευῆι δυνάμενος ἀλύπως χρῆσθαι,	τὸν	δὲ ἑώρα φεύγοντα μὲν θάλπη,
[1]	γυμνάσια μεστὰ (τῶν) ἀνδρῶν γυμναζομένων,	τὸν	δὲ ἱππόδρομον ἱππέων ἱππαζομένων, τοὺς
[9]	ἀνδρὸς ἔργοις καὶ κτήμασι κοσμεῖν	τὸν	ἑαυτοῦ οἶκον, κύνας τε πολλοὺς
[2]	ἀμφ᾽ Ἀγησίλαον, ἀλλ᾽ ἔφυγον ἐπὶ	τὸν	Ἑλικῶνα. κἀνταῦθα οἱ μέν τινες
[2]	Θηβαίων οἱ μὲν διαπίπτουσι πρὸς	τὸν	Ἑλικῶνα, πολλοὶ δ᾽ ἀποχωροῦντες ἀπέθανον.
[2]	ἐγένετο. ~Κεφάλαιον βʹ (Διαβὰς δὲ	τὸν	Ἑλλήσποντον ἐπορεύετο διὰ τῶν αὐτῶν
[10]	τούτου ἕνεκα θρῆνόν τις τοῦτον	τὸν	λόγον νομισάτω, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον
[5]	τῶν ἑταίρων ὁ Ἀγησίλαος πείθειν	τὸν	Μεγαβάτην πάλιν τιμᾶν αὐτόν. ἐρομένου
[4]	καὶ τὸ μὴ πολὺ μείζους	τὸν	μείζω δυνάμενον. (τά γε μὴν
[2]	ἐδόκει εἶναι, στρατευσάμενος μετὰ τούτου	τὸν	μὲν μισέλληνα μάχηι νικήσας χειροῦται,
[4]	ὧν οὐκ εἰσὶ δίκαι πρὸς	τὸν	μὴ ἀποδιδόντα, πῶς ἅ γε
[8]	ἁθροίζειν. ὁ δὲ οὕτως ἀντεσκευάσατο	τὸν	οἶκον ὥστε τούτων μηδενὸς προσδεῖσθαι.
[2]	ὅπου ἐτάχθη ὑπὸ τοῦ χοροποιοῦ	τὸν	παιᾶνα τῶι θεῶι συνεπετέλει. (ἐκ
[1]	σκευοφόρων εἶπεν ὁ ἡγεμὼν διαβάντι	τὸν	Πακτωλὸν ποταμὸν στρατοπεδεύεσθαι· αὐτοὶ δὲ
[2]	καὶ ἐμαυτὸν μωρόν, εἰ ἐπαινοίην	τὸν	περὶ τῶν μεγίστων εἰκῆι κινδυνεύοντα·
[2]	καὶ ἐκοιμήθησαν· πρὼι δὲ Γῦλιν	τὸν	πολέμαρχον παρατάξαι τε ἐκέλευσε τὸ
[1]	ὀχημάτων εἶναι, ἐνόμισαν μηδὲν διοίσειν	τὸν	πόλεμον ἢ εἰ γυναιξὶ δέοι
[1]	ἀλλ᾽ ὥσπερ προεῖπεν εὐθὺς εἰς>	τὸν	Σαρδιανὸν τόπον ἐχώρησε, καὶ τρεῖς
[1]	ἐξ ἐκείνου ἐγένετο, παῖδα ἀπέδειξε	τὸν	Τισσαφέρνην τῆι ἀπάτηι, φρονίμως δὲ
[9]	μὴν ἐρῶ γε ὡς καὶ	τὸν	τρόπον ὑπεστήσατο τῆι τοῦ Πέρσου
[1]	ταῦτα πράττειν ὥσπερ ἄν τις	τὸν	ὑπὲρ αὑτοῦ ἀποθανούμενον προθύμως μαστεύοι.
[2]	Μαύσωλός γε μὴν κατὰ θάλατταν	ἑκατὸν	ναυσὶ πολιορκῶν ἀμφότερα τὰ χωρία
[1]	ἐν δυοῖν ἐτοῖν πλέον τῶν	ἑκατὸν	ταλάντων τῶι θεῶι ἐν Δελφοῖς
[5]	ἢ ἐν ἱερῶι, ἔνθα δὴ	ἀδύνατον	τὰ τοιαῦτα πράττειν, ἢ ἐν
[1]	τὸ γένος αὐτῶν τῆς πατρίδος	ἐντιμότατον,	οὕτω καὶ ἡ πόλις ἐν
[6]	(τε) ἀτρεμὲς καὶ ἀνεκπληκτότατον καὶ	ἀθορυβητότατον	καὶ ἀναμαρτητότατον καὶ δυσεπιβουλευτότατον εἶναι.
[6]	καὶ ἀνεκπληκτότατον καὶ ἀθορυβητότατον καὶ	ἀναμαρτητότατον	καὶ δυσεπιβουλευτότατον εἶναι. (τοιγαροῦν τοιαῦτα
[6]	τοιούτωι τὸ (τε) ἀτρεμὲς καὶ	ἀνεκπληκτότατον	καὶ ἀθορυβητότατον καὶ ἀναμαρτητότατον καὶ
[6]	καὶ ἀθορυβητότατον καὶ ἀναμαρτητότατον καὶ	δυσεπιβουλευτότατον	εἶναι. (τοιγαροῦν τοιαῦτα ποιῶν τοῖς
[2]	~Κεφάλαιον βʹ (Διαβὰς δὲ τὸν	Ἑλλήσποντον	ἐπορεύετο διὰ τῶν αὐτῶν ἐθνῶν
[7]	φιλόπολις ἦν καθ᾽ ἓν μὲν	ἕκαστον	μακρὸν ἂν εἴη γράφειν· οἴομαι
[1]	μὴ στρατεύεσθαι· καὶ ἐποίησεν οὕτως	ἕκαστον	προθύμως ταῦτα πράττειν ὥσπερ ἄν
[2]	φεύγων ὤιχετο· Κότυς δ᾽ αὖ	Σηστὸν	πολιορκῶν Ἀριοβαρζάνου ἔτι οὖσαν λύσας
[2]	τὸ Πείραιον σπείροντας καὶ καρπουμένους,	μέγιστον	δὲ ἡγησάμενος ὅτι Βοιωτοὶ ταύτηι
[2]	ὁ μὲν Ἀγησίλαος ὡς τὸ	μέγιστον	ἐξηπατημένος ἐφρόντιζε τί δεῖ ποιεῖν.
[1]	ἐβούλετο, πρὸς δὲ τούτοις τὸ	μέγιστον,	ἐπινοῶν καὶ ἐλπίζων καταλύσειν τὴν
[2]	ἡδόμενος τῶι ἔργωι, ὅτι τοὺς	μέγιστον	φρονοῦντας ἐφ᾽ ἱππικῆι ἐνενικήκει σὺν
[10]	ἐγένετο. ἀφικόμενος δὲ ἐπὶ τὸ	μήκιστον	ἀνθρωπίνου αἰῶνος ἀναμάρτητος ἐτελεύτησε καὶ
[11]	φοβερὸς ἦν ὡς Ἀγησίλαος τὸ	μήκιστον	τοῦ αἰῶνος ἔχων; τίνος δ᾽
[1]	ἢ τὰ τῶν Ἑλλήνων πολεμεῖν,	κάλλιστον	δὲ πάντων ἐκρίνετο τὸ> μὴ
[3]	στρατηγῶι τὸ ὅσιόν τε καὶ	πιστὸν	εἶναί τε καὶ ὄντα ἐγνῶσθαι.
[1]	ὅτι Τισσαφέρνην μὲν ἐμφανίσας ἐπίορκον	ἄπιστον	πᾶσιν ἐποίησεν, ἑαυτὸν δ᾽ ἀντεπιδείξας
[11]	φιλοκηδεμόνα ἐκάλουν, οἱ δὲ χρώμενοι	ἀπροφάσιστον,	οἱ δ᾽ ὑπουργήσαντές τι μνήμονα,
[2]	διεφύλαξε τὴν πόλιν, καὶ ταῦτα	ἀτείχιστον	οὖσαν, ὅπου μὲν τῶι> παντὶ
[11]	ἐσέβετο, ἡγούμενος τοὺς θεοὺς οὐχ	ἧττον	ἐν τῆι πολεμίαι χρῆναι ἢ
[11]	ὡς τοὺς θεοὺς οἴοιτο οὐδὲν	ἧττον	ὁσίοις ἔργοις ἢ ἁγνοῖς ἱεροῖς
[6]	ἐν τοῖς ἀγῶσι δὲ οὐδὲν	ἧττον	τοὺς ἀκονιτὶ ἢ τοὺς διὰ
[11]	ἢ ἐπαινούντων τινὰς ἀκούοι, οὐχ	ἧττον	ὥιετο καταμανθάνειν τοὺς> τῶν λεγόντων
[11]	ῥώμην. (τοιγαροῦν ποίας οὐ νεότητος	κρεῖττον	τὸ ἐκείνου γῆρας ἐφάνη; τίς
[1]	προσδεῖται τῆς γε πρὶν ἄρξαι	αὐτὸν	ἀρετῆς; Ὅσα γε μὴν ἐν
[4]	πόλεως κλέπτειν πῆι ἄν τις	αὐτὸν	εἰκότως αἰτιάσαιτο, ὃς καὶ τὰς
[5]	πείθειν τὸν Μεγαβάτην πάλιν τιμᾶν	αὐτόν.	ἐρομένου δὲ τοῦ ἑταίρου, ἢν
[2]	πῶς οὐκ ἂν φαίη τις	αὐτὸν	εὐγνωμόνως χρῆσθαι ἑαυτῶι; ὡς γὰρ
[2]	φυγάδες τότε ὄντες ἐτύγχανον, ἐκακούργουν	αὐτὸν	ἐφεπόμενοι. ὁ δὲ τέως μὲν
[2]	καὶ προπέμψαι ἐπέταξε τοὺς ἀμφ᾽	αὐτὸν	ἱππεῖς ἔστε ἐν τῶι ἀσφαλεῖ
[2]	καὶ οἱ ἄλλοι πάντες ἀπέλιπον	αὐτόν.	καὶ αὐτὸς μὲν δείσας ἀπεχώρησε
[2]	ἑαυτῶι; ὡς γὰρ τοῦ στρατεύεσθαι	αὐτὸν	καὶ πεζῆι καὶ ἐφ᾽ ἵππων
[9]	γῆς τὰ τέρψοντα. (ηὔφραινε δὲ	αὐτὸν	καὶ τάδε, ὅτι αὐτὸς μὲν
[2]	ἔχοντα, ἅσμενος ἤκουσεν ὅτι μετεπέμπετο	αὐτόν,	καὶ ταῦτα ἡγεμονίαν ὑπισχνούμενος. (ἐνόμιζε
[9]	οὐ καλὸν καὶ μεγαλογνῶμον, τὸ	αὐτὸν	μὲν ἀνδρὸς ἔργοις καὶ κτήμασι
[2]	ἐπεὶ δ᾽ ἐκώλυον τῆς πορείας	αὐτὸν	οἱ Θετταλοὶ ἐπιτιθέμενοι τοῖς ὄπισθεν,
[2]	οὗτος χρήματα τῆι Λακεδαίμονι, ἀπέπεμψαν	αὐτὸν	οἴκαδε προπομπὴν δόντες μεγαλοπρεπῆ. (ἐκ
[1]	ἄφιππος ἦν, καὶ ὅτι ἡγεῖτο	αὐτὸν	ὀργίζεσθαι αὐτῶι διὰ τὴν ἀπάτην,
[1]	πολλοὶ δὲ καὶ ἀφίσταντο πρὸς	αὐτόν,	ὀρεγόμενοι τῆς ἐλευθερίας, ὥστε οὐκέτι
[8]	βασιλεῖ ὡς ἰδίαι μὲν πρὸς	αὐτὸν	οὐδὲν δέοι ἐπιστολὰς πέμπειν, ἢν
[1]	Τισσαφέρνης ταῦτα μὲν ἐνόμισε λέγειν	αὐτὸν	πάλιν βουλόμενον ἐξαπατῆσαι, εἰς Καρίαν
[1]	ἐλευθερίας δεομένους ὡς πρὸς σύμμαχον	αὐτὸν	παρεῖναι· εἰ δέ τινες τὴν
[6]	στρατιώτας ἅμα πειθομένους καὶ φιλοῦντας	αὐτὸν	παρεῖχε. καίτοι πῶς ἂν ἰσχυροτέρα
[1]	αὐτοῦ οἶκον εἰς Καρίαν ὁπμήσειν	αὐτόν,	τὸ μὲν πεζὸν ἅπαν διεβίβασεν
[1]	τὴν Ἑλλάδα διέβη, ἀντιδιαβῆναι ἐπ᾽	αὐτόν,	τό τε αἱρεῖσθαι ἐπιόντα μᾶλλον
[1]	ὡς μὴ δραπετεύοντα πολεμεῖν δέοι	αὐτόν.	τοὺς μὲν οὖν πλουσιωτάτους ἐκ
[2]	ὑπ᾽ αὐτοῦ καὶ οἱ φεύγοντες	αὐτὸν	χρήματα ἀμφότεροι ἔδοσαν. Ταχώς γε
[2]	καὶ μαχόμενος σὺν τοῖς ἀμφ᾽	αὑτὸν	ἀποθνήισκει. ὡς δὲ τοῦτο ἐγένετο,
[1]	Αἰολεῦσι καὶ Ἑλλησποντίοις πέμπειν πρὸς	αὑτὸν	εἰς Ἔφεσον τοὺς συστρατευσομένους. (ὁ
[2]	ἑκάτεροι ἡμάρτανον παραπέμπει τοὺς ἀμφ᾽	αὑτὸν	μάλ᾽ εὐρώστους ἱππέας, καὶ κελεύει
[8]	δὲ τὰ πολυτελέστατα ἐπειρᾶτο πρὸς	ἑαυτὸν	ἁθροίζειν. ὁ δὲ οὕτως ἀντεσκευάσατο
[1]	ἐμφανίσας ἐπίορκον ἄπιστον πᾶσιν ἐποίησεν,	ἑαυτὸν	δ᾽ ἀντεπιδείξας πρῶτον μὲν ὅρκους
[2]	ἕξειν, ἐπὶ τὸ πορίζειν ταῦτα	ἑαυτὸν	ἔταξε. καὶ ὅσα μὲν ἐδύνατο
[3]	ἐβούλετο, ὕβριν νομίσας τοῦτο Ἀγησιλάωι	ἑαυτὸν	καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ
[4]	κάλλιον εἶναι τὴν στρατιὰν ἢ	ἑαυτὸν	πλουτίζειν, καὶ παρὰ τῶν πολεμίων
[6]	πρὸς τούτους ἀγῶσι πρῶτον (μὲν)	ἑαυτὸν	τάττων. (ἔνθα γε μὴν ἠθέλησαν
[10]	ἔτυχε τούτου μάλιστα τῶν καθ᾽	ἑαυτόν·	φιλοτιμότατος δὲ πεθυκὼς ἀήττητος διετέλεσεν,
[2]	στρατεύματος ἱππικὸν πλὴν τῶν περὶ	ἑαυτόν.	(ὡς δὲ παρετάξαντο ἀλλήλοις, οἱ
[5]	ἐπισταμένης ἐκεῖνον μὲν οὐδὲν ἐπαινῶ,	ἐμαυτὸν	δὲ ψέγω. ~Κεφάλαιον ςʹ (Ἀνδρείας
[2]	μοι δοκῶ ἄφρονα ἀποφαίνειν καὶ	ἐμαυτὸν	μωρόν, εἰ ἐπαινοίην τὸν περὶ
[3]	ἑαυτῶν φιλίαν· μὲν ὤκνουν εἰς	ταὐτὸν	ἰέναι, Ἀγησιλάωι δὲ αὑτοὺς ἐνεχείριζον.
[5]	Ἀγησίλαον δέ τι πράξαντα (μὲν)	τοιοῦτον	οὔτε ἰδὼν πώποτε οὐδεὶς ἀνήγγειλεν
[1]	τῶι γένει καὶ τῆι ἀρετῆι	τοῦτον	ἐστήσατο βασιλέα. καίτοι τὸ ἐν
[10]	ἐπαινεῖται τούτου ἕνεκα θρῆνόν τις	τοῦτον	τὸν λόγον νομισάτω, ἀλλὰ πολὺ
[1]	τὴν μὲν τῶν φίλων χώραν	ἀδήιωτον	παρέχων, τὴν δὲ τῶν πολεμίων
[8]	κρίνω τὸ τὴν αὑτοῦ ψυχὴν	ἀνάλωτον	κατασκευάσαι καὶ ὑπὸ χρημάτων καὶ
[1]	τις κἀκεῖνο ἰδών, Ἀγησίλαον μὲν	πρῶτον,	ἔπειτα δὲ καὶ τοὺς ἄλλους
[1]	ταῖς σπονδαῖς. (ἐμοὶ οὖν τοῦτο	πρῶτον	καλὸν δοκεῖ διαπράξασθαι, ὅτι Τισσαφέρνην
[10]	νομισάτω, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἐγκώμιον.	πρῶτον	μὲν γὰρ ἅπερ ζῶν ἤκουε
[9]	ὑπεστήσατο τῆι τοῦ Πέρσου ἀλαζονείαι.	πρῶτον	μὲν> γὰρ ὁ μὲν τῶι
[6]	δὲ τοῖς πρὸς τούτους ἀγῶσι	πρῶτον	(μὲν) ἑαυτὸν τάττων. (ἔνθα γε
[2]	δεῖ ποιεῖν. ἐκ τούτου δὲ	πρῶτον	μὲν οἱ δίχα στρατευόμενοι τῶν
[1]	πᾶσιν ἐποίησεν, ἑαυτὸν δ᾽ ἀντεπιδείξας	πρῶτον	μὲν ὅρκους ἐμπεδοῦντα, ἔπειτα συνθήκας
[2]	ἔχων τῶν ἱππέων· ἐπεὶ δ᾽	ἐκώλυον	τῆς πορείας αὐτὸν οἱ Θετταλοὶ
[11]	καὶ τὸ μὲν ἀπιστοῦντας ἐξαπατᾶν	σοφὸν	ἔκρινε, τὸ δὲ πιστεύοντας ἀνόσιον.
[1]	μὲν ἐλευθερίας δεομένους ὡς πρὸς	σύμμαχον	αὐτὸν παρεῖναι· εἰ δέ τινες
[2]	γὰρ πολιορκῶν ἐν Ἀσσῶι Ἀριοβαρζάνην	σύμμαχον	ὄντα δείσας Ἀγησίλαον φεύγων ὤιχετο·
[2]	τὴν πόλιν δεομένην, εἰ μέλλοι	σύμμαχόν	τινα ἕξειν, ἐπὶ τὸ πορίζειν
[2]	μὲν τῶι> παντὶ πλέον ἂν	εἶχον	οἱ πολέμιοι, οὐκ ἐξάγων ἐνταῦθα,
[2]	Ἀργεῖοι δ᾽ αὐτοῖς τὸ εὐώνυμον	εἶχον.	(συνιόντων δὲ τέως μὲν σιγὴ
[2]	ἦν ἀπ᾽ ἀμφοτέρων· ἡνίκα δὲ	ἀπεῖχον	ἀλλήλων ὅσον στάδιον, ἀλαλάξαντες οἱ
[1]	ἀκοντιστὰς καὶ τοὺς τοξότας ἐπὶ	στόχον	ἱέντας. (ἀξίαν δὲ καὶ ὅλην
[2]	ἐκοιμήθησαν· πρὼι δὲ Γῦλιν τὸν	πολέμαρχον	παρατάξαι τε ἐκέλευσε τὸ στράτευμα
[8]	ἐπιβουλευομένης ἀλλ᾽ ἀγαπωμένης, τὸ μὲν	μεγάλαυχον	οὐκ εἶδέ τις, τὸ δὲ
[9]	ἡδέως ἔπινε, πᾶν δὲ τὸ	συντυχὸν	ἡδέως ἤσθιεν· εἰς δὲ τὸ
[1]	ἐρημουμένη χώρα οὐκ ἂν δύναιτο	πολὺν	χρόνον στράτευμα φέρειν, ἡ δ᾽
[3]	μόνον ἀρκεῖ καὶ εὐθὺς πιστεύεται.	νῦν	δὲ τὴν ἐν τῆι ψυχῆι
[1]	μὴν ἐν τῆι βασιλείαι διεπράξατο	νῦν	ἤδη διηγήσομαι· ἀπὸ γὰρ τῶν
[10]	ἅπερ ζῶν ἤκουε ταὐτὰ καὶ	νῦν	λέγεται περὶ αὐτοῦ· ἔπειτα δὲ
[7]	δουλωσόμενος τὴν Ἑλλάδα καὶ ὁ	νῦν	συμμαχεῖ μὲν τούτοις μεθ᾽ ὁποτέρων
[2]	καὶ τῶν πρόσθεν καὶ ὅτι	νῦν	σύμμαχος εἶναι φάσκων ἐπέταττε Μεσσήνην
[7]	σου> ὦ Ἑλλάς, ὁπότε οἱ	νῦν	τεθνηκότες ἱκανοὶ ἦσαν ζῶντες νικᾶν
[1]	ἔχοι ἢ ὅτι ἔτι καὶ	νῦν	τοῖς προγόνοις ὀνομαζομένοις ἀπομνημονεύεται ὁπόστος
[1]	βουλόμενον ἐξαπατῆσαι, εἰς Καρίαν δὲ	νῦν	τῶι ὄντι ἐμβαλεῖν. τό τε
[7]	τῶι πρὸς Ἕλληνας πολέμωι; (ἐκεῖνος	τοίνυν,	ἀγγελίας μὲν ἐλθούσης αὐτῶι ὡς
[1]	κάλλιστα νομίζω καταδήλους ἔσεσθαι. Ἀγησίλαος	τοίνυν	ἔτι μὲν νέος ὢν ἔτυχε
[4]	πολὺ τὴν αἰσχροκέρδειαν ἀποφεύγοι; ἐκεῖνος	τοίνυν	κριθεὶς ὑπὸ τῆς πόλεως ἅπαντα
[1]	αὐτὰ διηγήσαιτο ἃ ἔπραξεν; (ἐν	τοίνυν	τῆι Ἀσίαι ἥδε πρώτη πρᾶξις
[1]	τῆι ἱππικῆι γενέσθαι. καὶ τοῦτ᾽	οὖν	ἀγαστῶς ἔδοξε πρᾶξαι, ὅτι κατεσκεύαστο
[2]	ἀλλὰ πεισθεὶς ἀπέπλευσεν οἴκαδε. (κἀνταῦθα	οὖν)	ἄξια θαύματος διεπράξατος· οἵ τε
[7]	ἡμᾶς ἀλλήλοις πολεμήσειν, ὁπῶσι μὲν	οὖν	ἅπαντες ταῦτα· ἐπεμελήθη δὲ τίς
[1]	ἂν τυγχάνοι ἐπαίνων. (περὶ μὲν	οὖν	εὐγενείας αὐτοῦ τί ἄν τις
[2]	ἔτι μετὰ χεῖρας. (τότε μὲν	οὖν	(καὶ γὰρ ἦν ἤδη ὀψέ)
[1]	ἀπροσδοκήτως παμπληθῆ χρήματα ἔλαβε. (στρατηγικὸν	οὖν	καὶ τοῦτο ἐδόκει διαπράξασθαι, ὅτι
[8]	φίλον ἕξειν με οἰέσθω. (ἐγὼ	οὖν	καὶ τοῦτο ἐπαινῶ Ἀγησιλάου τὸ
[1]	ἁλισκομένους βαρβάρους γυμνοὺς πωλεῖν. ὁπῶντες	οὖν	οἱ στρατιῶται λευκοὺς μὲν διὰ
[2]	καὶ ζῶντες ἡλίσκοντο. ἔστησαν δ᾽	οὖν	οὐ πρόσθεν πρὶν ἢ ἐπὶ
[1]	τῶι ὄντι ἐμβαλεῖν. τό τε	οὖν	πεζὸν καθάπερ τὸ πρόσθεν εἰς
[1]	πολεμεῖν δέοι αὐτόν. τοὺς μὲν	οὖν	πλουσιωτάτους ἐκ πασῶν τῶν ἐκεῖ
[1]	ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας. (εὐθὺς μὲν	οὖν	πολλοὶ πάνυ ἠγάσθησαν αὐτὸ τοῦτο
[1]	μάχην συνάψαι, εἰ δύναιτο. σφαγιασάμενος	οὖν	τὴν μὲν φάλαγγα εὐθὺς ἦγεν
[1]	Ἔφεσον τοὺς συστρατευσομένους. (ὁ μὲν	οὖν	Τισσαφέρνης, καὶ ὅτι ἱππικὸν οὐκ
[10]	ἄν; ~Κεφάλαιον ιʹ (Ἐγὼ μὲν	οὖν	τοιαῦτα ἐπαινῶ Ἀγησίλαον. ταῦτα γὰρ
[1]	ὅμως ἐνέμεινε ταῖς σπονδαῖς. (ἐμοὶ	οὖν	τοῦτο πρῶτον καλὸν δοκεῖ διαπράξασθαι,
[2]	ἄλληι πηι ταῦτα μέμφεται, ἀλλ᾽	οὖν	φιλεταιρίαι γε πραχθέντα φανερά ἐστι.
[1]	πλαστὴν τὴν φιλίαν παρείχοντο. ἐθελούσιοι	γοῦν	αὐτῶι συνεβοήθησαν τῆι Λακεδαίμονι, καὶ
[11]	ἀρετὴν ἀλλ᾽ εὐπάθειαν νομίζειν· ἐπαινούμενος	γοῦν	ἔχαιρε μᾶλλον ἢ χρήματα κτώμενος.
[11]	ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἀγήρατός ἐστιν. ἐκεῖνος	γοῦν	οὐκ ἀπεῖπε μεγάλην καὶ καλὴν
[11]	ἀλλὰ σὺν γνώμηι ἐχρῆτο· τῶν	γοῦν	ὑπεραύχων καταφρονῶν τῶν μετρίων ταπεινότερος
[4]	εὖ δὲ πεπονθέναι πολλοὶ πολλὰ	ὡμολόγουν.	ὅτωι δὲ ἡδὺ τὰ αὑτοῦ
[2]	αὐτῶν φυγάδες τότε ὄντες ἐτύγχανον,	ἐκακούργουν	αὐτὸν ἐφεπόμενοι. ὁ δὲ τέως
[2]	αὐλεῖν. (καὶ οἱ μὲν ταῦτ᾽	ἐποίουν·	οἱ δὲ Θηβαῖοι ἔπεμψαν κήρυκα,
[11]	(ἐκεῖνον οἱ μὲν συγγενεῖς φιλοκηδεμόνα	ἐκάλουν,	οἱ δὲ χρώμενοι ἀπροφάσιστον, οἱ
[3]	τῆι ψυχῆι αὐτοῦ ἀρετὴν πειράσομαι	δηλοῦν,	δι᾽ ἣν ταῦτα ἔπραττε καὶ
[1]	παιδάρια μικρὰ ἐμπόρων, ἃ πολλοὶ	ἐπώλουν	διὰ τὸ νομίζειν μὴ δύνασθαι
[2]	οἱ μέν τινες τῶν ξένων	ἐστεφάνουν	ἤδη τὸν Ἀγησίλαον, ἀγγέλλει δέ
[3]	ἢ τὴν ἑαυτῶν φιλίαν· μὲν	ὤκνουν	εἰς ταὐτὸν ἰέναι, Ἀγησιλάωι δὲ
[1]	ἐξ ἀρχῆς τὴν βασιλείαν παρέλαβον.	τοιγαροῦν	ἄλλη μὲν οὐδεμία ἀρχὴ φανερά
[1]	καὶ εὐδαίμονας τὰς πόλεις διατελέσαι;	(τοιγαροῦν	οἱ ἐν τῆι Ἀσίαι Ἕλληνες
[8]	εἰς Ἀμύκλας ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ>	(τοιγαροῦν	οὕτως ἐφαρμόσας τὰς δαπάνας ταῖς
[11]	τὴν τῆς ψυχῆς αὐτοῦ ῥώμην.	(τοιγαροῦν	ποίας οὐ νεότητος κρεῖττον τὸ
[6]	καὶ ἀναμαρτητότατον καὶ δυσεπιβουλευτότατον εἶναι.	(τοιγαροῦν	τοιαῦτα ποιῶν τοῖς μὲν πολεμίοις
[11]	τὰ τῶν φίλων ἀσφαλῶς αἰεί	ἀμαυροῦν	τὰ τῶν πολεμίων ἔργον εἶχεν.
[2]	διαπεσεῖν βουλόμενοι πρὸς τοὺς ἑαυτῶν	ἐχώρουν	ἐρρωμένως. (ἐνταῦθα δὴ Ἀγησίλαον ἀνδρεῖον
[2]	τοὺς ὁπλίτας ἱππομαχεῖν, στρέψαντες βάδην	ἀπεχώρουν·	οἱ δὲ μάλα σωφρόνως ἐφείποντο.
[2]	κατὰ Κορώνειαν πεδίον οἱ μὲν	σὺν	Ἀγησιλάωι ἀπὸ τοῦ Κηφισοῦ, οἱ
[2]	(ἐπειδὴ δὲ ἡ μὲν νίκη	σὺν	Ἀγησιλάωι ἐγένετο, τετρωμένος δ᾽ αὐτὸς
[3]	ἦλθε καὶ συμμαχίαν ποιησάμενος εἵλετο	σὺν	Ἀγησιλάωι στρατεύεσθαι, χιλίους μὲν ἱππέας,
[2]	καὶ Ἠλείων καὶ Βοιωτῶν, καὶ	σὺν	αὐτοῖς Φωκέων καὶ Λοκρῶν ἀμφοτέρων
[11]	μεγαλόφρονι οὐ σὺν ὕβρει ἀλλὰ	σὺν	γνώμηι ἐχρῆτο· τῶν γοῦν ὑπεραύχων
[2]	καὶ ξένους αὐτοῦ οἱ ἀντίπαλοι	σὺν	Μαντινεῦσι, συνεστηκότων ἤδη Βοιωτῶν τε
[2]	καὶ Ἀρκάδων καὶ Ἠλείων, στρατεύει	σὺν	μόνηι τῆι Λακεδαιμονίων δυνάμει> πολλῶν
[2]	ἱππαρχῶν ἀνέστρεψέ τε καὶ μαχόμενος	σὺν	τοῖς ἀμφ᾽ αὑτὸν ἀποθνήισκει. ὡς
[2]	ἀπὸ τοῦ Κηφισοῦ, οἱ δὲ	σὺν	τοῖς Θηβαίοις ἀπὸ τοῦ Ἑλικῶνος.
[2]	αὐτῶι ὅτι τῶν πολεμίων ὀγδοήκοντα	σὺν	τοῖς ὅπλοις ὑπὸ τῶι ναῶι
[4]	σὺν τῶι γενναίωι μειονεκτεῖν ἢ	σὺν	τῶι ἀδίκωι πλέον ἔχειν, πῶς
[4]	φυλάττειν. (ὅστις δ᾽ ἡιρεῖτο καὶ	σὺν	τῶι γενναίωι μειονεκτεῖν ἢ σὺν
[11]	ἐπετήδευε, καὶ τῶι μεγαλόφρονι οὐ	σὺν	ὕβρει ἀλλὰ σὺν γνώμηι ἐχρῆτο·
[2]	μέγιστον φρονοῦντας ἐφ᾽ ἱππικῆι ἐνενικήκει	σὺν	ὧι αὐτὸς ἐμηχανήσατο ἱππικῶι. τῆι
[11]	πρὸς τῶι στόματι τοῦ βίου	ὤν;	τίνα δὲ νέον οἱ φίλοι
[6]	πειθόμενος τοῖς δ᾽ ἑταίροις πρόθυμος	ὢν	ἀπροφασίστους τοὺς φίλους ἐκέκτητο· τοὺς
[11]	ὁ ἀνὴρ τῆι πατρίδι ὠφέλιμος	ὢν	διεγένετο ὡς καὶ τετελευτηκὼς ἤδη
[7]	ἐγὼ τίθημι αὐτοῦ, ὅτι δυνατώτατος	ὢν	ἐν τῆι πόλει φανερὸς ἦν
[1]	σημεῖα. ἐπεὶ γὰρ Ἆγις βασιλεὺς	ὢν	ἐτελεύτησεν, ἐρισάντων περὶ τῆς ἀρχῆς
[1]	Ἀγησίλαος τοίνυν ἔτι μὲν νέος	ὢν	ἔτυχε τῆς βασιλείας· ἄρτι δὲ
[11]	ἤσκει. (πραιότατός γε μὴν φίλοις	ὢν	ἐχθροῖς φοβερώτατος ἦν· καὶ πόνοις
[8]	τοῦ ἥδιον διημερεύειν. ἥκιστα δ᾽	ὢν	οἷος μεγαληγορεῖν ὅμως τῶν ἐπαινούντων
[7]	τίθημι αὐτοῦ, ὅτι δυνατώτατος ὢν	ἐν	τῆι πόλει φανερὸς ἦν μάλιστα
[8]	Λακεδαίμονι καὶ τῆι Ἑλλάδι εὔνους	ὢν	φαίνηται, ὅτι καὶ αὐτὸς φίλος
[1]	ἔταξε δὲ καὶ πόλεις ἐξ	ὧν	δέοι τοὺς ἱππέας παρασκευάζειν, νομίζων
[9]	μάλιστα ἔχαιρεν ὁπότε τάχιστα τυχόντας	ὧν	δέοιντο ἀποπέμποι. (ἀλλὰ μὴν καὶ
[2]	μὲν Αἰγυπτίωι χάριν ἀποδώσειν ἀνθ᾽	ὧν	εὐεργετήκει τὴν Λακεδαίμονα, τοὺς δ᾽
[10]	ἀναμάρτητος ἐτελεύτησε καὶ περὶ τούτους	ὧν	ἡγεῖτο καὶ πρὸς ἐκείνους οἷς
[2]	ἀντεξέδραμον ἀπὸ τῆς Ἀγησιλάου φάλαγγος	ὧν	Ἡριππίδας ἐξενάγει (ἦσαν δ᾽ οὗτοι
[11]	τῶν λεγόντων τρόπους ἢ περὶ	ὧν	λέγοιεν. καὶ τοὺς μὲν ὑπὸ
[5]	ἄξιον μνησθῆναι; τὸ μὲν γὰρ	ὧν	μὴ ἐπεθύμησεν ἀπέχεσθαι ἀνθρώπινον ἄν
[4]	καὶ χάριτας ἀποστερεῖν μὴ ἐθέλοι,	ὧν	οὐκ εἰσὶ δίκαι πρὸς τὸν
[1]	Ἕλληνας ἀναγκαζομένους ὁρᾶν τιμωμένους ὑφ᾽	ὧν	ὑβρίζοντο, τοὺς δὲ ἀξιοῦντας καὶ
[8]	Ἀριστόδημος ὁ Ἡρακλέους ὅτε κατῆλθε	λαβὼν	ἐπεστήσατο· πειράσθω δὲ θεάσασθαι τὴν
[1]	ἀγῶνα καθιστάναι. (ἐπεί γε μὴν	λαβὼν	τὸ στράτευμα ἐξέπλευσε, πῶς ἄν
[1]	καὶ τοῦτ᾽ ἔργον ἐπεδείξατο, ὅστις	παραλαβὼν	πάσας πόλεις ἐφ᾽ ἃς ἄρξων
[2]	ἐπιθεμένων ἐν στενοῖς τῶν Ἀκαρνάνων	καταλαβὼν	(τοῖς ψιλοῖς) τὰ ὑπὲρ κεφαλῆς
[2]	τῆι Λακεδαίμονι καὶ χρήματα πολλὰ	προσλαβὼν	οὕτως ἀποπλεῖ οἴκαδε καίπερ μέσου
[10]	καιρός, ἀλκῆι δὲ ὅπου ἀνδρείας	ἀγών,	γνώμηι δὲ ὅπου βουλῆς ἔργον,
[2]	ἂν εἶχον οἱ πολέμιοι, οὐκ	ἐξάγων	ἐνταῦθα, ὅπου δὲ οἱ πολῖται
[1]	θάλατταν ἐν τάχει τὸ στράτευμα	κατάγων·	τοὺς δὲ λαφυροπώλας ἐκέλευσε γραφομένους
[3]	ἐγὼ δύνωμαι κράτιστα. καὶ ταῦτα	λέγων	ἐπίστευε μηδὲν ἂν παράσπονδον παθεῖν.
[7]	τὰ τείχη, οὐκ ἤθελε προσβάλλειν,	λέγων	ὅτι οὐκ ἀνδραποδίζεσθαι δέοι Ἑλληνίδας
[11]	οὐκ ἐξεπόνει τὰ ἴδια. μετ᾽	ὀλίγων	δέ μοι ἐδόκει ἀνθρώπων οὐ
[5]	δύνανται κρατεῖν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν	ὀλίγων	εἰδότων πολλοῖς ἔξεστιν ἀπιστεῖν· τὰ
[8]	μὴν μετεῖχε μὲν ἥδιστα παιδικῶν	λόγων,	συνεσπούδαζε δὲ πᾶν ὅ τι
[1]	ἤδη διηγήσομαι· ἀπὸ γὰρ τῶν	ἔργων	καὶ τοὺς τρόπους αὐτοῦ κάλλιστα
[11]	ἀντέχων ἑταίροις ἥδιστα ὑπεῖκε, καλῶν	ἔργων	μᾶλλον ἢ τῶν καλῶν σωμάτων
[3]	δὴ εἴρηται ὅσα τῶν ἐκείνου	ἔργων	μετὰ πλείστων μαρτύρων ἐπράχθη. τὰ
[2]	Ἀριοβαρζάνην σύμμαχον ὄντα δείσας Ἀγησίλαον	φεύγων	ὤιχετο· Κότυς δ᾽ αὖ Σηστὸν
[2]	ἤδη Βοιωτῶν τε πάντων καὶ	Ἀρκάδων	καὶ Ἠλείων, στρατεύει σὺν μόνηι
[2]	τούτου ἐπὶ τὴν Λακεδαίμονα στρατευσαμένων	Ἀρκάδων	τε πάντων καὶ Ἀργείων καὶ
[1]	(ἐπερρώσθη δ᾽ ἄν τις κἀκεῖνο	ἰδών,	Ἀγησίλαον μὲν πρῶτον, ἔπειτα δὲ
[2]	παρεγίγνοντο, στρατεύει ἐπὶ τὸ Πείραιον.	ἰδὼν	δὲ ὑπὸ πολλῶν φυλαττόμενον, ὡς
[5]	τι πράξαντα (μὲν) τοιοῦτον οὔτε	ἰδὼν	πώποτε οὐδεὶς ἀνήγγειλεν οὔτε εἰκάζων
[2]	μὲν τῶν δούλων, πολλῶν δὲ	περιοικίδων	πόλεων, καὶ αὐτῶν Σπαρτιατῶν οὐ
[1]	οὐκ εἰκὸς ἐνταῦθα πάντα μεστὰ	ἐλπίδων	ἀγαθῶν εἶναι; (ἡγούμενος δὲ καὶ
[2]	ὅπως ἕκαστοι αὐτῶν ἄριστοι φαίνοιντο.	ἐλπίδων	γε μὴν πάντας ἐνέπλησεν ὡς
[11]	τοῦ αἰῶνος ἔχων; τίνος δ᾽	ἐκποδὼν	γενομένου μᾶλλον ἥσθησαν οἱ πολέμιοι
[2]	οἴκαδε καίπερ μέσου χειμῶνος ὄντος,	σπεύδων	ὡς μὴ ἀργὸς ἡ πόλις
[9]	αὐτὸς μὲν ἤιδει τῆι τῶν	θεῶν	κατασκευῆι δυνάμενος ἀλύπως χρῆσθαι, τὸν
[11]	φιλίαι συμμάχους ποιεῖσθαι· ἱκέτας δὲ	θεῶν	οὐδὲ ἐχθροὺς ἐβιάζετο, νομίζων ἄλογον
[1]	δὲ ἀξιοῦντας καὶ τὰς τῶν	θεῶν	τιμὰς καρποῦσθαι, τούτους ποιήσας μηδ᾽
[2]	καὶ Βοιωτῶν, καὶ σὺν αὐτοῖς	Φωκέων	καὶ Λοκρῶν ἀμφοτέρων καὶ Θετταλῶν
[1]	τούτοις οὐκ ἰδιώταις ἀλλ᾽ ἐκ	βασιλέων	βασιλεῦσιν; (ἀλλὰ μὴν οὐδὲ ταύτηι
[2]	διατεθρυμμένας, δόρατα συντεθραυσμένα, ἐγχειρίδια γυμνὰ	κολεῶν,	τὰ μὲν χαμαί, τὰ δ᾽
[1]	μὲν παμπόλλων ἐν τῆι ἠπείρωι	πόλεων,	ἄρχων δὲ καὶ νήσων, ἐπεὶ
[1]	παρασκευάζειν, νομίζων ἐκ τῶν ἱπποτρόφων	πόλεων	εὐθὺς καὶ φρονηματίας μάλιστα ἂν
[1]	πλουσιωτάτους ἐκ πασῶν τῶν ἐκεῖ	πόλεων	ἱπποτροφεῖν κατέλεξε. (προεῖπε δέ, ὅστις
[2]	τῶν δούλων, πολλῶν δὲ περιοικίδων	πόλεων,	καὶ αὐτῶν Σπαρτιατῶν οὐ μειόνων
[5]	δεσπότηι ἀλλ᾽ ἀρχομένωι ὑπὸ τῶν	πράξεων	ἐχρῆτο, καὶ εὐνήν γε εἰ
[6]	σοφίαν αὐτοῦ ποῖαι τῶν ἐκείνου	πράξεων	οὐκ ἐπιδεικνύουσιν; ὃς τῆι μὲν
[1]	μὲν δὴ ἐν τῆι Ἀσίαι	πράξεων	τοῦτο τέλος ἐγένετο. ~Κεφάλαιον βʹ
[2]	καὶ Αἰνιάνων καὶ Ἀκαρνάνων καὶ	Εὐβοέων,	πρὸς δὲ τούτοις ἀφεστηκότων μὲν
[2]	δὲ ἐπ᾽ οὐρᾶι ἔχων τῶν	ἱππέων·	ἐπεὶ δ᾽ ἐκώλυον τῆς πορείας
[1]	ἀνδρῶν γυμναζομένων, τὸν δὲ ἱππόδρομον	ἱππέων	ἱππαζομένων, τοὺς δὲ ἀκοντιστὰς καὶ
[2]	τὴν φάλαγγα, προσελάσαντές τινες τῶν	ἱππέων	λέγουσιν αὐτῶι ὅτι τῶν πολεμίων
[1]	ἡθροίσθησαν καὶ ἀντιπαρετάξαντο παμπληθέσι τῶν	ἱππέων	τάξεσιν. (ἔνθα δὴ ὁ Ἀγησίλαος
[1]	καὶ τῶν κατὰ κράτος ἀναλώτων	τειχέων	τῆι φιλανθρωπίαι ὑπὸ χεῖρα ἐποιεῖτο.
[10]	ἐγκώμιον. πρῶτον μὲν γὰρ ἅπερ	ζῶν	ἤκουε ταὐτὰ καὶ νῦν λέγεται
[9]	μεγαλοπρεπεστάτων ἀγωνισμάτων καὶ ὀνομαστότατος καὶ	ζῶν	καὶ τελευτήσας γένοιτ᾽ ἄν; ~Κεφάλαιον
[5]	ἰδὼν πώποτε οὐδεὶς ἀνήγγειλεν οὔτε	εἰκάζων	πιστὰ ἂν ἔδοξε λέγειν. (καὶ
[11]	τίς μὲν γὰρ τοῖς ἐχθροῖς	ἀκμάζων	οὕτω φοβερὸς ἦν ὡς Ἀγησίλαος
[8]	κἀκεῖνο τῆς προνοίας αὐτο3 ὅτι	νομίζων	ἀγαθὸν (τοὺς) τῆι Ἑλλάδι ἀφίστασθαι
[9]	τῶι ἀεὶ ἐμφανὴς εἶναι ἠγάλλετο,	νομίζων	αἰσχρουρίαι μὲν τὸ ἀφανίζεσθαι πρέπειν,
[11]	δὲ θεῶν οὐδὲ ἐχθροὺς ἐβιάζετο,	νομίζων	ἄλογον εἶναι τοὺς μὲν ἐξ
[5]	ἀλλὰ διαπέμπων οὐδετέραν αὑτῶι κατέλειπε,	νομίζων	βασιλεῖ τοῦτο διπλασιασθῆναι οὐχὶ πλησμονῆς
[2]	πλέον ἕξειν ἔμελλον, εὐρώστως παρατεταγμένος,	νομίζων	εἰς μὲν τὸ πλατὺ ἐξιὼν
[1]	ὧν δέοι τοὺς ἱππέας παρασκευάζειν,	νομίζων	ἐκ τῶν ἱπποτρόφων πόλεων εὐθὺς
[2]	ἔσοιτο, εἰ ἄνδρες ἀγαθοὶ γίγνοιντο,	νομίζων	ἐκ τῶν τοιούτων ἀνθρώπους προθυμότατα
[6]	ἂν παρθένος ἡ σωφρονεστάτη προβαίνοι,	νομίζων	ἐν τῶι τοιούτωι τὸ (τε)
[7]	ἐθέλων, σώιζεσθαι δὲ πάντας κέρδος	νομίζων,	ζημίαν δὲ τιθεὶς εἰ καὶ
[8]	ἀγασθείη; ὁ μὲν γὰρ Πέρσης,	νομίζων,	ἢν χρήματα πλεῖστα ἔχηι, πάνθ᾽
[1]	εἰς τὸ Μαιάνδρου πεδίον περιήγαγε,	νομίζων	ἱκανὸς εἶναι καταπατῆσαι τῆι ἵππωι
[5]	ἑκὼν ἐπόνει παρὰ τοὺς ἄλλους,	νομίζων	πάντα τὰ τοιαῦτα παραμυθίαν εἶναι
[11]	εἶναι. αἰεί δὲ δεισιδαίμων ἦν,	νομίζων	τοὺς μὲν καλῶς ζῶντας οὔπω
[1]	ἀρχῆι, ἐξηγγέλθη βασιλεὺς ὁ Περσῶν	ἁθροίζων	καὶ ναυτικὸν καὶ πεζὸν πολὺ
[1]	τούτοις τὸ μέγιστον, ἐπινοῶν καὶ	ἐλπίζων	καταλύσειν τὴν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα
[9]	δι᾽ ἀσθένειαν ψυχῆς, οὐκ ἀνδρῶν	ἀγαθῶν	ἀλλὰ θηρίων τῶν ἀσθενεστάτων βίον
[11]	δὲ τῆς ψυχῆς ῥώμη τῶν	ἀγαθῶν	ἀνδρῶν ἀγήρατός ἐστιν. ἐκεῖνος γοῦν
[11]	γιγνώσκοντα ἢ ἀγνοοῦντα ἀμελεῖν τῶν	ἀγαθῶν.	δόξης δὲ οὐδεμιᾶς ἤρα ἧς
[1]	εἰκὸς ἐνταῦθα πάντα μεστὰ ἐλπίδων	ἀγαθῶν	εἶναι; (ἡγούμενος δὲ καὶ τὸ
[11]	μὲν πλουσίων, τὸ δὲ τῶν	ἀγαθῶν.	(χρήμασί γε μὴν οὐ μόνον
[2]	ἑτέρωι συλλήψοιτο, οὗτός γε εὖ	παθὼν	ὡς τὸ εἰκὸς φίλος ἔσοιτο,
[6]	φθάνων δὲ ὅπου τάχους δέοι,	λήθων	δὲ ὅπου τοῦτο συμφέροι, πάντα
[2]	τῶν Λακεδαιμονίων κατέκανον οἱ ἐναντίοι,	βοηθῶν	αὖ τούτοις στρατεύει ἐπὶ τὰς
[2]	Πελοποννήσου τὰς πύλας οὕτως οἴκαδε	ἀπελθὼν	εἰς τὰ Ὑακίνθια ὅπου ἐτάχθη
[2]	διὰ Λακεδαιμονίους φυγόντας Κορινθίων καὶ	Θηβαίων	ἠνάγκασε τὰς πόλεις οἴκαδε καταδέξασθαι.
[2]	παράσχοιτ᾽ ἄν. τέλος δὲ τῶν	Θηβαίων	οἱ μὲν διαπίπτουσι πρὸς τὸν
[2]	δὲ ταῦτα προθύμων ὄντων τῶν	Ἀχαιῶν	εἰς τὴν συμμαχίαν καὶ δεομένων
[1]	οὔτε τοὺς ἐπικτήτους ἀντὶ τῶν	ἀρχαίων	φίλων οὔτε αἰσχρὰ καὶ ἀκίνδυνα
[2]	στρατευσαμένων Ἀρκάδων τε πάντων καὶ	Ἀργείων	καὶ Ἠλείων καὶ Βοιωτῶν, καὶ
[2]	τε πάντων καὶ Ἀργείων καὶ	Ἠλείων	καὶ Βοιωτῶν, καὶ σὺν αὐτοῖς
[2]	τε πάντων καὶ Ἀρκάδων καὶ	Ἠλείων,	στρατεύει σὺν μόνηι τῆι Λακεδαιμονίων
[2]	οἴκου αὐτῶι συστρατευσαμένων καὶ τῶν	Κυρείων	τινές) καὶ Ἴωνες δὲ καὶ
[7]	νικᾶν μαχόμενοι πάντας τοὺς βαρβάρους.	(Κορινθίων	γε μὴν τῶν φευγόντων λεγόντων
[2]	ἕως τοὺς διὰ Λακεδαιμονίους φυγόντας	Κορινθίων	καὶ Θηβαίων ἠνάγκασε τὰς πόλεις
[2]	ἀπὸ τῆς πρεσβείας τρόπαιον τῶν	πολεμίων	εἱστήκει αὐτῶι. Μαύσωλός γε μὴν
[11]	ἀσφαλῶς αἰεί ἀμαυροῦν τὰ τῶν	πολεμίων	ἔργον εἶχεν. (ἐκεῖνον οἱ μὲν
[5]	εἰδέναι ὅτι πολὺ πλέονες τῶν	πολεμίων	ἢ τῶν τοιούτων δύνανται κρατεῖν.
[1]	τετάρτηι ἡμέραι ἧκον οἱ τῶν	πολεμίων	ἱππεῖς. (καὶ τῶι μὲν ἄρχοντι
[4]	ἑαυτὸν πλουτίζειν, καὶ παρὰ τῶν	πολεμίων	λάφυρα μᾶλλον πειρᾶσθαι ἢ δῶρα
[2]	ἤδη ὀψέ) συνελκύσαντες τοὺς τῶν	πολεμίων	νεκροὺς εἴσω φάλαγγος ἐδειπνοποιήσαντο καὶ
[2]	ἱππέων λέγουσιν αὐτῶι ὅτι τῶν	πολεμίων	ὀγδοήκοντα σὺν τοῖς ὅπλοις ὑπὸ
[7]	ἐγγὺς δὲ μύριοι τεθναῖεν τῶν	πολεμίων>	οὐκ ἐφησθεὶς φανερὸς ἐγένετο, ἀλλ᾽
[1]	ἀδήιωτον παρέχων, τὴν δὲ τῶν	πολεμίων	οὕτω καρπούμενος ὥστε ἐν δυοῖν
[11]	οὐκ ἔψεγε, τοὺς δὲ ὑπὸ	πολεμίων	πάμπαν κατεμέμφετο, καὶ τὸ μὲν
[2]	οὐδὲν μεῖον ἥ τὸ τῶν	πολεμίων	παρεσκευάσατο, ὥπλισέν τε οὕτως ὡς
[8]	εἶναι τείχη ἀνάλωτα κτᾶσθαι ὑπὸ	πολεμίων·	πολὺ μέντοι ἔγωγε κάλλιον κρίνω
[1]	τρεῖς μὲν ἡμέρας δι᾽ ἐρημίας	πολεμίων	πορευόμενος πολλὰ τὰ ἐπιτήδεια τῆι
[1]	δὲ καὶ τὸ καταφρονεῖν τῶν	πολεμίων	ῥώμην τινὰ ἐμβαλεῖν πρὸς τὸ
[10]	τε εὐκλεὴς καὶ θάνατος ὡραῖος;	ἐγκωμίων	δὲ τί ἀξιώτερον ἢ νῖκαί
[2]	Ἠλείων, στρατεύει σὺν μόνηι τῆι	Λακεδαιμονίων	δυνάμει> πολλῶν νομιζόντων οὐδ᾽ ἂν
[7]	ἐν> Κορίνθωι μάχηι ὀκτὼ μὲν	Λακεδαιμονίων,	ἐγγὺς δὲ μύριοι τεθναῖεν τῶν
[1]	Ἕλληνας· (βουλευομένων δὲ περὶ τούτων	Λακεδαιμονίων	καὶ τῶν συμμάχων, Ἀγησίλαος ὑπέστη,
[2]	ἐπεὶ τοὺς ἐν Θήβαις τῶν	Λακεδαιμονίων	κατέκανον οἱ ἐναντίοι, βοηθῶν αὖ
[2]	ἀλλ᾽ ἐκ τοῦ φανεροῦ ἀντιπαρέταττε,	Λακεδαιμονίων	μὲν ἔχων μόραν καὶ ἥμισυ,
[1]	οἱ μὲν ἄλλοι σύμμαχοι καὶ	Λακεδαιμονίων	οἱ παρόντες μάλα ἀχθεσθέντες φανεροὶ
[4]	ἀληθῆ πᾶσα μάρτυς ἡ τῶν	Λακεδαιμονίων	πόλις. (διδόντος δ᾽ αὐτῶι πάμπολλα
[1]	παντοδαπῶν καὶ ὅπλων καὶ ἵππων	ὠνίων,	οἵ τε χαλκοτύποι καιι οἱ
[2]	νομίζων εἰς μὲν τὸ πλατὺ	ἐξιὼν	πάντοθεν ἂν περιέχεσθαι, ἐν δὲ
[11]	ὁρῶν, τοὺς δὲ δικαίους πλουσίους	ποιῶν,	βουλόμενος τὴν δικαιοσύνην τῆς ἀδικίας
[1]	κριθέντα τοῦ καλλίστου γέρως ἀξιωθῆναι	ποίων	ἔτι τεκμηρίων προσδεῖται τῆς γε
[6]	καὶ δυσεπιβουλευτότατον εἶναι. (τοιγαροῦν τοιαῦτα	ποιῶν	τοῖς μὲν πολεμίοις δεινὸς ἦν,
[1]	παρὰ τοὺς πέντε, μάλα ἔνδηλον	ποιῶν	ὡς οὔτε ἂν πᾶσαν τὴν
[11]	μνημεῖα διαπονούμενος, ἡγούμενος, τὸ μὲν	ἀνδριαντοποιῶν,	τὸ δὲ αὑτοῦ ἔργον εἶναι,
[6]	τοῖς ἐχθροῖς καθίστη, τὰ μὲν	παριών,	τὰ δὲ ὑπερβαίνων, τὰ δὲ
[9]	ψυχῆς, οὐκ ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἀλλὰ	θηρίων	τῶν ἀσθενεστάτων βίον μιμούμενον. (ἐκεῖνό
[3]	ἐπράχθη. τὰ γὰρ τοιαῦτα οὐ	τεκμηρίων	προσδεῖται, ἀλλ᾽ ἀναμνῆσαι μόνον ἀρκεῖ
[1]	καλλίστου γέρως ἀξιωθῆναι ποίων ἔτι	τεκμηρίων	προσδεῖται τῆς γε πρὶν ἄρξαι
[2]	δρόμωι ὁμόσε ἐφέροντο. ὡς δὲ	τριῶν	ἔτι πλέθρων ἐν μέσωι ὄντων
[11]	τῶν γοῦν ὑπεραύχων καταφρονῶν τῶν	μετρίων	ταπεινότερος ἦν. καὶ γὰρ ἐκαλλωπίζετο
[2]	καταδέξασθαι. ὕστερον δ᾽ αὖ καὶ	Φλειασίων	τοὺς διὰ Λακεδαιμονίους φυγόντας κατήγαγεν,
[1]	ἐστεφανωμένους τε ὅπου ἀπὸ τῶν	γυμνασίων	ἴοιεν, καὶ ἀνατιθέντας τοὺς στεφάνους
[5]	οὐ προσίετο. (περί γε μὴν	ἀφροδισίων	ἐγκρατείας αὐτοῦ ἆρ᾽ οὐχὶ εἰ
[11]	ἔργον εἶναι, καὶ τὸ μὲν	πλουσίων,	τὸ δὲ τῶν ἀγαθῶν. (χρήμασί
[2]	μὲν οἱ δίχα στρατευόμενοι τῶν	Αἰγυπτίων	ἀφίστανται τοῦ βασιλέως, ἔπειτα δὲ
[2]	τὰ ὀγδοήκοντα· κατανενοηκὼς δὲ τὸν	Αἰγυπτίων	βασιλέα ἐπιθυμοῦντα τῶι Πέρσηι πολεμεῖν,
[5]	εἴ ποτε μοχθῆσαι στρατιᾶι συμβαίη,	ἑκὼν	ἐπόνει παρὰ τοὺς ἄλλους, νομίζων
[8]	(καὶ μὴν μετεῖχε μὲν ἥδιστα	παιδικῶν	λόγων, συνεσπούδαζε δὲ πᾶν ὅ
[2]	μὴν κατὰ θάλατταν ἑκατὸν ναυσὶ	πολιορκῶν	ἀμφότερα τὰ χωρία ταῦτα οὐκέτι
[2]	ὤιχετο· Κότυς δ᾽ αὖ Σηστὸν	πολιορκῶν	Ἀριοβαρζάνου ἔτι οὖσαν λύσας καὶ
[2]	ἔργα διεπράξατο. Αὐτοφραδάτης τε γὰρ	πολιορκῶν	ἐν Ἀσσῶι Ἀριοβαρζάνην σύμμαχον ὄντα
[2]	καὶ ὅτι νῦν σύμμαχος εἶναι	φάσκων	ἐπέταττε Μεσσήνην ἀφιέναι. (ἐπεὶ μέντοι
[1]	ἐραστὰς τῆς αὑτοῦ φιλίας ἐποιήσατο.	(γιγνώσκων	δ᾽ ὅτι ἡ μὲν πορθουμένη
[1]	τάξεσιν. (ἔνθα δὴ ὁ Ἀγησίλαος	γιγνώσκων	ὅτι τοῖς μὲν πολεμίοις οὔπω
[1]	μήτε ὑπὸ κυνῶν μήθ᾽ ὑπὸ	λύκων	διαφθείροιντο. ὥστε οὐ μόνον οἱ
[1]	καὶ τὰς πόλεις κατεστρέφετο καὶ	ἐμβαλὼν	ἀπροσδοκήτως παμπληθῆ χρήματα ἔλαβε. (στρατηγικὸν
[2]	αὐτῶν τὴν χώραν εὐθὺς ἐκεῖθεν	ὑπερβαλὼν	κατὰ τὰ στενὰ εἰς Κόρινθον
[11]	μάλιστα ἀντέχων ἑταίροις ἥδιστα ὑπεῖκε,	καλῶν	ἔργων μᾶλλον ἢ τῶν καλῶν
[3]	ταῦτα ἔπραττε καὶ πάντων τῶν	καλῶν	ἤρα καὶ πάντα τὰ> αἰσχρὰ
[11]	καλῶν ἔργων μᾶλλον ἢ τῶν	καλῶν	σωμάτων ἐπιθυμῶν. ἔν γε μὴν
[2]	Φωκέων καὶ Λοκρῶν ἀμφοτέρων καὶ	Θετταλῶν	καὶ Αἰνιάνων καὶ Ἀκαρνάνων καὶ
[7]	ἡγούμενος πολίτην, ἐπαινεῖν δὲ πάντας	ἐθέλων,	σώιζεσθαι δὲ πάντας κέρδος νομίζων,
[1]	ἦλθεν αὐτῶι ἀπὸ τῶν οἴκοι	τελῶν	βοηθεῖν τῆι πατρίδι, ἐπείθετο τῆι
[11]	καὶ τετελευτηκὼς ἤδη ἔτι μεγαλείως	ὠφελῶν	τὴν πόλιν εἰς τὴν ἀίδιον
[2]	κειμένους φιλίους καὶ πολεμίους μετ᾽	ἀλλήλων,	ἀσπίδας δὲ διατεθρυμμένας, δόρατα συντεθραυσμένα,
[2]	ἑώρων δὲ τάς τε φάλαγγας	ἀλλήλων	μάλα ἰσοπάλους, σχεδὸν δὲ καὶ
[2]	ἀπ᾽ ἀμφοτέρων· ἡνίκα δὲ ἀπεῖχον	ἀλλήλων	ὅσον στάδιον, ἀλαλάξαντες οἱ Θηβαῖοι
[1]	ταῦτα ἐπεμέλετο ὡς διὰ τῶν	φίλων	ἁλίσκοιτο, ὅπως ἅμα μὲν χρηματίζοιντο,
[11]	αἰεὶ δὲ τιθεὶς τὰ τῶν	φίλων	ἀσφαλῶς αἰεί ἀμαυροῦν τὰ τῶν
[11]	λέγοιεν. καὶ τοὺς μὲν ὑπὸ	φίλων	ἐξαπατωμένους οὐκ ἔψεγε, τοὺς δὲ
[11]	κλέπτας ἐμίσει, μείζω ζημίαν ἡγούμενος	φίλων	ἢ χρημάτων στερίσκεσθαι. (καὶ τὰς
[8]	δὲ φιλόστοργον καὶ θεραπευτικὸν τῶν	φίλων	καὶ μὴ ζητῶν κατενόησεν ἄν.
[11]	πρᾶιος εἶναι. (τῶν γε μὴν	φίλων	οὐ τοὺς δυνατωτάτους ἀλλὰ τοὺς
[1]	τοὺς ἐπικτήτους ἀντὶ τῶν ἀρχαίων	φίλων	οὔτε αἰσχρὰ καὶ ἀκίνδυνα κέρδη
[6]	πολιτῶν, ἄμεμπτος δ᾽ ὑπὸ τῶν	φίλων,	πολυεραστότατος δὲ καὶ πολυεπαινετώτατος ὑπὸ
[1]	δύνασθαι, καὶ τὴν μὲν τῶν	φίλων	χώραν ἀδήιωτον παρέχων, τὴν δὲ
[10]	δὴ οὐχ οὕτως ἐπὶ τῶι	ἄλλων	βασιλεύειν ὡς ἐπὶ τῶι ἑαυτοῦ
[2]	ἐμηχανήσατο ἱππικῶι. τῆι δ᾽ ὑστεραίαι	ὑπερβάλλων	τὰ Ἀχα· ικὰ τῆς Φθίας
[11]	μὲν σώματος εἰκόνα στήσασθαι ἀπέσχετο,	πολλῶν	αὐτῶι τοῦτο δωρεῖσθαι θελόντων, τῆς
[2]	τούτοις ἀφεστηκότων μὲν τῶν δούλων,	πολλῶν	δὲ περιοικίδων πόλεων, καὶ αὐτῶν
[1]	Ἑλλήνων μόνον ἀλλὰ καὶ βαρβάρων	πολλῶν	ἡγεμὼν ἦν ὁ Ἀγησίλαος. (ἄξιόν
[5]	μὴν καὶ ὅσαι γε ἡδοναὶ	πολλῶν	κρατοῦσιν ἀνθρώπων, ποίας οἶδέ τις
[2]	σὺν μόνηι τῆι Λακεδαιμονίων δυνάμει>	πολλῶν	νομιζόντων οὐδ᾽ ἂν ἐξελθεῖν Λακεδαιμονίους
[2]	τὸ Πείραιον. ἰδὼν δὲ ὑπὸ	πολλῶν	φυλαττόμενον, ὡς ἐνδιδομένης τῆς πόλεως
[1]	ἄγασθαι αὐτοῦ, ὅστις ἄρχων μὲν	παμπόλλων	ἐν τῆι ἠπείρωι πόλεων, ἄρχων
[1]	ἀγορὰ μεστὴ ἦν παντοδαπῶν καὶ	ὅπλων	καὶ ἵππων ὠνίων, οἵ τε
[2]	δὲ τούτοις ἀφεστηκότων μὲν τῶν	δούλων,	πολλῶν δὲ περιοικίδων πόλεων, καὶ
[1]	ἄρχοντι τῶν σκευοφόρων εἶπεν ὁ	ἡγεμὼν	διαβάντι τὸν Πακτωλὸν ποταμὸν στρατοπεδεύεσθαι·
[1]	μόνον ἀλλὰ καὶ βαρβάρων πολλῶν	ἡγεμὼν	ἦν ὁ Ἀγησίλαος. (ἄξιόν γε
[7]	εἰ δὲ τοὺς ἁμαρτάνοντας, ἔφη,	ἡμῶν	αὐτῶν ἀφανιοῦμεν, ὁρᾶν χρὴ μζη
[2]	οἵαπερ οὐκ ἄλλη τῶν ἐφ᾽	ἡμῶν.	συνῆισαν μὲν γὰρ εἰς τὸ
[11]	ἑαυτοῦ προσωφελητέον εἶναι. αἰεί δὲ	δεισιδαίμων	ἦν, νομίζων τοὺς μὲν καλῶς
[11]	μᾶλλον ἢ τῶν καλῶν σωμάτων	ἐπιθυμῶν.	ἔν γε μὴν ταῖς εὐπραξίαις
[2]	οἴκαδε ἀπεχώρησε. (μετὰ δὲ ταῦτα	προθύμων	ὄντων τῶν Ἀχαιῶν εἰς τὴν
[11]	κλέπτοντας ἱεροσύλους καλεῖν, τοὺς δὲ	βωμῶν	ἱκέτας ἀποσπῶντας εὐσεβεῖς ἡγεῖσθαι. (ἐκεῖνός
[5]	καὶ ἁμαρτίας. διμοιρίαν γε μὴν	λαμβάνων	ἐν ταῖς θοίναις οὐχ ὅπως
[1]	ἐν τῆι πορείαι ἀπαντώσας δυνάμεις	ἀναλαμβάνων	ἦγε καὶ τὰς πόλεις κατεστρέφετο
[6]	ἐξαπατῶν μὲν ὅπου καιρὸς εἴη,	φθάνων	δὲ ὅπου τάχους δέοι, λήθων
[2]	Λοκρῶν ἀμφοτέρων καὶ Θετταλῶν καὶ	Αἰνιάνων	καὶ Ἀκαρνάνων καὶ Εὐβοέων, πρὸς
[10]	καλὸν εὕρημα ἀνθρώποις στάθμη καὶ	κανὼν	πρὸς τὸ ὀρθὰ ἐργάζεσθαι, καλὸν
[2]	καὶ Θετταλῶν καὶ Αἰνιάνων καὶ	Ἀκαρνάνων	καὶ Εὐβοέων, πρὸς δὲ τούτοις
[2]	καὶ ἐπιθεμένων ἐν στενοῖς τῶν	Ἀκαρνάνων	καταλαβὼν (τοῖς ψιλοῖς) τὰ ὑπὲρ
[2]	καὶ ὅσα μὲν ἐδύνατο οἴκοι	μένων	ἐμηχανᾶτο, ἃ δὲ καιρὸς ἦν
[2]	μὴν τούτου ἐπὶ τὴν Λακεδαίμονα	στρατευσαμένων	Ἀρκάδων τε πάντων καὶ Ἀργείων
[2]	τῶν τε ἐξ οἴκου αὐτῶι	συστρατευσαμένων	καὶ τῶν Κυρείων τινές) καὶ
[7]	οἴομαι γὰρ οὐδὲν εἶναι τῶν	πεπραγμένων	αὐτῶι ὅ τι οὐκ εἰς
[2]	συστρατεύειν αὐτοῖς εἰς Ἀκαρνανίαν καὶ	ἐπιθεμένων	ἐν στενοῖς τῶν Ἀκαρνάνων καταλαβὼν
[2]	Ἀχαιῶν εἰς τὴν συμμαχίαν καὶ	δεομένων	συστρατεύειν αὐτοῖς εἰς Ἀκαρνανίαν καὶ
[11]	τὰ μὴ ἀρεστά, καὶ τῶν	παρρησιαζομένων	οὐδένα ἤχθραινε, τοὺς δὲ κρυψίνους
[1]	μὲν γυμνάσια μεστὰ (τῶν) ἀνδρῶν	γυμναζομένων,	τὸν δὲ ἱππόδρομον ἱππέων ἱππαζομένων,
[1]	γυμναζομένων, τὸν δὲ ἱππόδρομον ἱππέων	ἱππαζομένων,	τοὺς δὲ ἀκοντιστὰς καὶ τοὺς
[2]	τῆι ἐν Λεύκτροις μάχηι ἢ	λειπομένων,	ὅμως διεφύλαξε τὴν πόλιν, καὶ
[2]	τοῖς στενοῖς καὶ ὑπερδεξίοις τόποις	ὑπομένων	τῶι παντὶ κρατεῖν ἄν. (ἐπεί
[1]	στράτευμα ὡς ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας·	(βουλευομένων	δὲ περὶ τούτων Λακεδαιμονίων καὶ
[1]	αὐτῶι δὲ οὐδὲν ἀπείη τῶν	παρεσκευασμένων,	καιρὸν ἡγήσατο μάχην συνάψαι, εἰ
[2]	κἀνταῦθα οἱ μέν τινες τῶν	ξένων	ἐστεφάνουν ἤδη τὸν Ἀγησίλαον, ἀγγέλλει
[1]	αὐτοὶ δὲ κατιδόντες τοὺς τῶν	Ἑλλήνων	ἀκολούθους ἐσπαρμένους καθ᾽ ἁρπαγὴν πολλοὺς
[1]	ὀρεγόμενοι τῆς ἐλευθερίας, ὥστε οὐκέτι	Ἑλλήνων	μόνον ἀλλὰ καὶ βαρβάρων πολλῶν
[1]	βούλεσθαι μᾶλλον ἢ τὰ τῶν	Ἑλλήνων	πολεμεῖν, κάλλιστον δὲ πάντων ἐκρίνετο
[1]	ἐρρωμενέστερα. ἀπὸ πάντων γὰρ τῶν	ἐθνῶν	ἐπρεσβεύοντο περὶ φιλίας, πολλοὶ δὲ
[2]	Ἑλλήσποντον ἐπορεύετο διὰ τῶν αὐτῶν	ἐθνῶν	ὧνπερ ὁ Πέρσης τῶι παμπληθεῖ
[6]	τὰ μὲν παριών, τὰ δὲ	ὑπερβαίνων,	τὰ δὲ κλέπτων. (ὁπότε γε
[1]	τοῦτο οὐδὲ μειόνων ἂν τυγχάνοι	ἐπαίνων.	(περὶ μὲν οὖν εὐγενείας αὐτοῦ
[8]	εἶναι, ἀλλ᾽ ὁπότερος αὐτός τε	ἀμείνων	εἴη καὶ ἀμεινόνων ἡγοῖτο. (ἐπαινῶ
[11]	δὲ τῶν ἀρχόντων μεγάλας ἦγε,	κρίνων	τοὺς μὲν ὀλίγα, τοὺς δὲ
[11]	καὶ θαρρῶν πλείονα ἔθυεν ἢ	ὀκνῶν	ηὔχετο. εἴθιστο δὲ φοβούμενος μὲν
[11]	εὐσεβεῖς ἡγεῖσθαι. (ἐκεῖνός γε μὴν	ὑμνῶν	οὔποτ᾽ ἔληγεν ὡς τοὺς θεοὺς
[3]	ἐνεχείρισε. (Κότυς δὲ ὁ τῶν	Παφλαγόνων	ἄρχων βασιλεῖ μὲν οὐχ ὑπήκουσε
[8]	καὶ ὑπὸ χρημάτων καὶ ὑπὸ	ἡδονῶν	καὶ ὑπὸ φόβου. ~Κεφάλαιον θʹ
[1]	αὐτῶν, οἵ τε βασιλεῖς οὐδεπώποτε	μειζόνων	ὠρέχθησαν ἢ ἐφ᾽ οἷσπερ ἐξ
[8]	πλείω τε χρήματα ἔχοι καὶ	πλειόνων	ἄρχοι, τούτωι ἡγήσατο μεῖζον φρονητέον
[1]	ἀγαθὸς ἐγένετο, διὰ τοῦτο οὐδὲ	μειόνων	ἂν τυγχάνοι ἐπαίνων. (περὶ μὲν
[2]	πόλεων, καὶ αὐτῶν Σπαρτιατῶν οὐ	μειόνων	ἀπολωλότων ἐν τῆι ἐν Λεύκτροις
[1]	ὥστε οὐ δευτέρων πρωτεύουσιν, ἀλλ᾽	ἡγεμόνων	ἡγεμονεύουσιν. (τῆιδέ γε μὴν καὶ
[8]	αὐτός τε ἀμείνων εἴη καὶ	ἀμεινόνων	ἡγοῖτο. (ἐπαινῶ δὲ κἀκεῖνο τῆς
[5]	ὡς δὲ συνελόντι εἰπεῖν, Ἀγησίλαος	πονῶν	μὲν ἠγάλλετο, ῥαιστώνην δὲ πάμπαν
[7]	τὴν πατρίδα τι ὠφελήσειν, οὐ	πόνων	ὑφίετο, οὐ κινδύνων ἀφίστατο, οὐ
[11]	γνώμηι ἐχρῆτο· τῶν γοῦν ὑπεραύχων	καταφρονῶν	τῶν μετρίων ταπεινότερος ἦν. καὶ
[7]	ὠφελήσειν, οὐ πόνων ὑφίετο, οὐ	κινδύνων	ἀφίστατο, οὐ χρημάτων ἐφείδετο, οὐ
[11]	πλέον μετ᾽ εὐβουλίας ἢ μετὰ	κινδύνων	ἐπεδείκνυτο, καὶ σοφίαν ἔργωι μᾶλλον
[1]	ἀκίνδυνα κέρδη μᾶλλον ἢ μετὰ	κινδύνων	τὰ καλὰ καὶ δίκαια. (ὅσον
[1]	ἐπιμελεῖσθαι αὐτῶν, ὡς μήτε ὑπὸ	κυνῶν	μήθ᾽ ὑπὸ λύκων διαφθείροιντο. ὥστε
[2]	ἠγάγετο αὐτός. (καὶ οὐ τοῦτο	λέξων	ἔρχομαι, ὡς πολὺ μὲν ἐλάττους
[1]	παραλαβὼν πάσας πόλεις ἐφ᾽ ἃς	ἄρξων	ἐξέπλευσε στασιαζούσας διὰ τὸ τὰς
[1]	πρὸς δὲ τούτοις τὸ μέγιστον,	ἐπινοῶν	καὶ ἐλπίζων καταλύσειν τὴν ἐπὶ
[1]	τε γὰρ ἀγορὰ μεστὴ ἦν	παντοδαπῶν	καὶ ὅπλων καὶ ἵππων ὠνίων,
[1]	τοῖς μὲν φίλοις προεῖπεν ὠνεῖσθαι,	εἰπὼν	ὅτι καταβήσοιτο ἐπὶ θάλατταν ἐν
[6]	μὲν τῆς ἑαυτοῦ ἀρετῆς μνημεῖα	καταλιπών,	σαφῆ δὲ καὶ αὐτὸς σημεῖα
[5]	οὐχ ὅπως ἀμφοτέραις ἐχρῆτο, ἀλλὰ	διαπέμπων	οὐδετέραν αὑτῶι κατέλειπε, νομίζων βασιλεῖ
[2]	αὐτὸν καὶ πεζῆι καὶ ἐφ᾽	ἵππων	ἀπεῖργεν ἤδη τὸ γῆρας, χρημάτων
[1]	ἦν παντοδαπῶν καὶ ὅπλων καὶ	ἵππων	ὠνίων, οἵ τε χαλκοτύποι καιι
[11]	δ᾽ ἔμοιγε καὶ τόδε μόνος	ἀνθρώπων	ἐπιδεῖξαι, ὅτι ἡ μὲν τοῦ
[5]	τε καὶ ἰσχυρότατος καὶ τάχιστος	ἀνθρώπων	ἔσεσθαι· μάχεσθαί γε μέντοι πάλιν
[6]	δὲ καὶ πολυεπαινετώτατος ὑπὸ πάντων	ἀνθρώπων.	~Κεφάλαιον ζʹ (Ὥς γε μὴν
[5]	ἥκιστα μὲν οἱ ἐπιφανέστατοι τῶν	ἀνθρώπων	λανθάνουσιν ὅ τι ἂν ποιῶσιν·
[11]	μετ᾽ ὀλίγων δέ μοι ἐδόκει	ἀνθρώπων	οὐ καρτερίαν τὴν ἀρετὴν ἀλλ᾽
[5]	ὅσαι γε ἡδοναὶ πολλῶν κρατοῦσιν	ἀνθρώπων,	ποίας οἶδέ τις Ἀγησίλαον ἡττηθέντα;
[4]	τὰ αὑτοῦ διδόναι ἐπ᾽ ὠφελείαι	ἀνθρώπων,	πῶς ἂν> οὗτος ἐθέλοι τὰ
[11]	μὴν καὶ ὁπότε εὐτυχοίη, οὐκ	ἀνθρώπων	ὑπερεφρόνει, ἀλλὰ θεοῖς χάριν ἤιδει.
[1]	δὲ τοῦτο τὰ μὲν τῶν	βαρβάρων	ἔτι ἀθυμότερα ἐγένετο, τὰ δὲ
[7]	οὐδ᾽ ἕξομεν μεθ᾽ ὅτου τῶν	βαρβάρων	κρατήσομεν. (εἰ δ᾽ αὖ καλὸν
[1]	οὐκέτι Ἑλλήνων μόνον ἀλλὰ καὶ	βαρβάρων	πολλῶν ἡγεμὼν ἦν ὁ Ἀγησίλαος.
[9]	ψύχη, δι᾽ ἀσθένειαν ψυχῆς, οὐκ	ἀνδρῶν	ἀγαθῶν ἀλλὰ θηρίων τῶν ἀσθενεστάτων
[11]	τῆς ψυχῆς ῥώμη τῶν ἀγαθῶν	ἀνδρῶν	ἀγήρατός ἐστιν. ἐκεῖνος γοῦν οὐκ
[1]	τὰ μὲν γυμνάσια μεστὰ (τῶν)	ἀνδρῶν	γυμναζομένων, τὸν δὲ ἱππόδρομον ἱππέων
[11]	ἄλογον εἶναι τοὺς μὲν ἐξ	ἱερῶν	κλέπτοντας ἱεροσύλους καλεῖν, τοὺς δὲ
[2]	δὲ καὶ οἱ ἱππεῖς ἦσαν	ἑκατέρων	ἰσοπληθεῖς. εἶχε δὲ (ὁ) Ἀγησίλαος
[4]	ἢ φίλους χρήμασι, δύνασθαι παρ᾽	ἑτέρων	λαμβάνοντα ὠφελεῖν, οὐ καὶ τοῦτο
[7]	νῦν συμμαχεῖ μὲν τούτοις μεθ᾽	ὁποτέρων	ἂν οἴηται μείζω βλάψειν, δωρεῖται
[2]	μὲν σιγὴ πολλὴ ἦν ἀπ᾽	ἀμφοτέρων·	ἡνίκα δὲ ἀπεῖχον ἀλλήλων ὅσον
[2]	σὺν αὐτοῖς Φωκέων καὶ Λοκρῶν	ἀμφοτέρων	καὶ Θετταλῶν καὶ Αἰνιάνων καὶ
[1]	τῆι Ἑλλάδι ἐνδοξοτάτη· ὥστε οὐ	δευτέρων	πρωτεύουσιν, ἀλλ᾽ ἡγεμόνων ἡγεμονεύουσιν. (τῆιδέ
[2]	ἐφέροντο. ὡς δὲ τριῶν ἔτι	πλέθρων	ἐν μέσωι ὄντων ἀντεξέδραμον ἀπὸ
[6]	ὥστε ἀκαταφρόνητος μὲν ὑπὸ τῶν	ἐχθρῶν	διετέλεσεν, ἀζήμιος δ᾽ ὑπὸ τῶν
[6]	πολεμεῖν πρὸς τοὺς ἰσχυροτάτους τῶν	ἐχθρῶν	τῆι τε πόλει καὶ τῆι
[5]	ἐπειρᾶτο, προσφέρει τινὶ λόγον τῶν	ἑταίρων	ὁ Ἀγησίλαος πείθειν τὸν Μεγαβάτην
[1]	ἐγίγνοντο. ὁπόσας δὲ πόλεις προσαγάγοιτο,	ἀφαιρῶν	αὐτῶν ὅσα δοῦλοι δεσπόταις ὑπηρετοῦσι
[2]	καὶ σὺν αὐτοῖς Φωκέων καὶ	Λοκρῶν	ἀμφοτέρων καὶ Θετταλῶν καὶ Αἰνιάνων
[7]	τίς γὰρ ἂν ἠθέλησεν ἀπειθεῖν	ὁρῶν	τὸν βασιλέα πειθόμενον; τίς δ᾽
[11]	δὲ τοὺς μὲν αἰσχροκερδεῖς πένητας	ὁρῶν,	τοὺς δὲ δικαίους πλουσίους ποιῶν,
[1]	εἰ αἴσθοιτο καταλελειμμένα παιδάρια μικρὰ	ἐμπόρων,	ἃ πολλοὶ ἐπώλουν διὰ τὸ
[1]	(καὶ τῶι μὲν ἄρχοντι τῶν	σκευοφόρων	εἶπεν ὁ ἡγεμὼν διαβάντι τὸν
[11]	ἀλλὰ θεοῖς χάριν ἤιδει. καὶ	θαρρῶν	πλείονα ἔθυεν ἢ ὀκνῶν ηὔχετο.
[2]	τούτοις στρατεύει ἐπὶ τὰς Θήβας.	εὑρὼν	δὲ ἀποτεταφρευμένα καὶ ἀπεσταυρωμένα ἅπαντα,
[2]	Βοιωτῶν ὅρια. (ἐνταῦθα δὴ ἀντιτεταγμένους	εὑρὼν	Θηβαίους, Ἀθηναίους, Ἀργείους> Κορινθίους, Αἰνιᾶνας,
[2]	ἡμέραι αἱρεῖ τὸ Πείραιον, ἔρημον	εὑρὼν	φυλακῆς, καὶ τά τε ἄλλα
[3]	τῶν ἐκείνου ἔργων μετὰ πλείστων	μαρτύρων	ἐπράχθη. τὰ γὰρ τοιαῦτα οὐ
[8]	σατράπας, οὐκ ἐκρατήθη οὔθ᾽ ὑπὸ	δώρων	οὔθ᾽ ὑπὸ τῆς βασιλέως ῥώμης
[2]	τοῖς Θηβαίοις ἀπὸ τοῦ Ἑλικῶνος.	ἑώρων	δὲ τάς τε φάλαγγας ἀλλήλων
[1]	τοὺς μὲν οὖν πλουσιωτάτους ἐκ	πασῶν	τῶν ἐκεῖ πόλεων ἱπποτροφεῖν κατέλεξε.
[7]	ἐξέπλευσεν ὅ τι δύναιτο κακὸν	ποιήσων	τὸν βάρβαρον. ~Κεφάλαιον ηʹ (Ἀλλὰ
[1]	ἠπείρωι πόλεων, ἄρχων δὲ καὶ	νήσων,	ἐπεὶ καὶ τὸ ναυτικὸν προσῆψεν
[1]	τῆι ἀρχῆι, ἐξηγγέλθη βασιλεὺς ὁ	Περσῶν	ἁθροίζων καὶ ναυτικὸν καὶ πεζὸν
[1]	Δελφοῖς δεκάτην ἀποθῦσαι. (ὁ μέντοι	Περσῶν	βασιλεύς, νομίσας Τισσαφέρνην αἴτιον εἶναι
[1]	ἱππέας ἐδέξαντο οἱ ἀγαθοὶ τῶν	Περσῶν·	ἐπειδὴ δὲ ἅμα πάντα τὰ
[11]	ἡ δὲ τῆς ψυχῆς ῥώμη	τῶν	ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἀγήρατός ἐστιν. ἐκεῖνος
[11]	τὸ γιγνώσκοντα ἢ ἀγνοοῦντα ἀμελεῖν	τῶν	ἀγαθῶν. δόξης δὲ οὐδεμιᾶς ἤρα
[11]	τὸ μὲν πλουσίων, τὸ δὲ	τῶν	ἀγαθῶν. (χρήμασί γε μὴν οὐ
[2]	πρῶτον μὲν οἱ δίχα στρατευόμενοι	τῶν	Αἰγυπτίων ἀφίστανται τοῦ βασιλέως, ἔπειτα
[2]	Ἀκαρνανίαν καὶ ἐπιθεμένων ἐν στενοῖς	τῶν	Ἀκαρνάνων καταλαβὼν (τοῖς ψιλοῖς) τὰ
[1]	ὁπᾶν τὰ μὲν γυμνάσια μεστὰ	(τῶν)	ἀνδρῶν γυμναζομένων, τὸν δὲ ἱππόδρομον
[5]	ὅτι ἥκιστα μὲν οἱ ἐπιφανέστατοι	τῶν	ἀνθρώπων λανθάνουσιν ὅ τι ἂν
[1]	ἐν τῆι κρατίστηι πόλει ὑπὸ	τῶν	ἀρίστων κριθέντα τοῦ καλλίστου γέρως
[1]	πατρίδος οὔτε τοὺς ἐπικτήτους ἀντὶ	τῶν	ἀρχαίων φίλων οὔτε αἰσχρὰ καὶ
[11]	ἁμαρτίας πράιως ἔφερε, τὰς δὲ	τῶν	ἀρχόντων μεγάλας ἦγε, κρίνων τοὺς
[9]	οὐκ ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἀλλὰ θηρίων	τῶν	ἀσθενεστάτων βίον μιμούμενον. (ἐκεῖνό γε
[2]	δὲ τὸν Ἑλλήσποντον ἐπορεύετο διὰ	τῶν	αὐτῶν ἐθνῶν ὧνπερ ὁ Πέρσης
[2]	(μετὰ δὲ ταῦτα προθύμων ὄντων	τῶν	Ἀχαιῶν εἰς τὴν συμμαχίαν καὶ
[1]	μετὰ δὲ τοῦτο τὰ μὲν	τῶν	βαρβάρων ἔτι ἀθυμότερα ἐγένετο, τὰ
[7]	μζη οὐδ᾽ ἕξομεν μεθ᾽ ὅτου	τῶν	βαρβάρων κρατήσομεν. (εἰ δ᾽ αὖ
[11]	φαίνεσθαι, εὐτυχῶν δὲ πρᾶιος εἶναι.	(τῶν	γε μὴν φίλων οὐ τοὺς
[11]	ὕβρει ἀλλὰ σὺν γνώμηι ἐχρῆτο·	τῶν	γοῦν ὑπεραύχων καταφρονῶν τῶν μετρίων
[1]	στρατιώτας ἐστεφανωμένους τε ὅπου ἀπὸ	τῶν	γυμνασίων ἴοιεν, καὶ ἀνατιθέντας τοὺς
[2]	μὲν ἔχων μόραν καὶ ἥμισυ,	τῶν	δ᾽ αὐτόθεν συμμάχων Φωκέας καὶ
[2]	πρὸς δὲ τούτοις ἀφεστηκότων μὲν	τῶν	δούλων, πολλῶν δὲ περιοικίδων πόλεων,
[11]	ἀλλότρια, τῶι δὲ ἐλευθερίωι καὶ	τῶν	ἑαυτοῦ προσωφελητέον εἶναι. αἰεί δὲ
[1]	πολὺ ἐρρωμενέστερα. ἀπὸ πάντων γὰρ	τῶν	ἐθνῶν ἐπρεσβεύοντο περὶ φιλίας, πολλοὶ
[1]	ὥστε ἐν δυοῖν ἐτοῖν πλέον	τῶν	ἑκατὸν ταλάντων τῶι θεῶι ἐν
[1]	μὲν οὖν πλουσιωτάτους ἐκ πασῶν	τῶν	ἐκεῖ πόλεων ἱπποτροφεῖν κατέλεξε. (προεῖπε
[3]	ταῦτα μὲν δὴ εἴρηται ὅσα	τῶν	ἐκείνου ἔργων μετὰ πλείστων μαρτύρων
[6]	γε μὴν σοφίαν αὐτοῦ ποῖαι	τῶν	ἐκείνου πράξεων οὐκ ἐπιδεικνύουσιν; ὃς
[1]	στρατοπεδεύεσθαι· αὐτοὶ δὲ κατιδόντες τοὺς	τῶν	Ἑλλήνων ἀκολούθους ἐσπαρμένους καθ᾽ ἁρπαγὴν
[1]	δαπανῶντα βούλεσθαι μᾶλλον ἢ τὰ	τῶν	Ἑλλήνων πολεμεῖν, κάλλιστον δὲ πάντων
[8]	δ᾽ ὢν οἷος μεγαληγορεῖν ὅμως	τῶν	ἐπαινούντων αὑτοὺς οὐ βαρέως ἤκουεν,
[1]	νῦν ἤδη διηγήσομαι· ἀπὸ γὰρ	τῶν	ἔργων καὶ τοὺς τρόπους αὐτοῦ
[5]	φιλεῖν ἐπειρᾶτο, προσφέρει τινὶ λόγον	τῶν	ἑταίρων ὁ Ἀγησίλαος πείθειν τὸν
[2]	γὰρ ἐγένετο οἵαπερ οὐκ ἄλλη	τῶν	ἐφ᾽ ἡμῶν. συνῆισαν μὲν γὰρ
[6]	ἐνεποίει. ὥστε ἀκαταφρόνητος μὲν ὑπὸ	τῶν	ἐχθρῶν διετέλεσεν, ἀζήμιος δ᾽ ὑπὸ
[6]	ἀεὶ πολεμεῖν πρὸς τοὺς ἰσχυροτάτους	τῶν	ἐχθρῶν τῆι τε πόλει καὶ
[9]	ὅτι αὐτὸς μὲν ἤιδει τῆι	τῶν	θεῶν κατασκευῆι δυνάμενος ἀλύπως χρῆσθαι,
[1]	τοὺς δὲ ἀξιοῦντας καὶ τὰς	τῶν	θεῶν τιμὰς καρποῦσθαι, τούτους ποιήσας
[2]	μάχη παράσχοιτ᾽ ἄν. τέλος δὲ	τῶν	Θηβαίων οἱ μὲν διαπίπτουσι πρὸς
[11]	χρημάτων στερίσκεσθαι. (καὶ τὰς μὲν	τῶν	ἰδιωτῶν ἁμαρτίας πράιως ἔφερε, τὰς
[5]	προσήκειν οὐ μαλακίαι ἀλλὰ καρτερίαι	τῶν	ἰδιωτῶν περιεῖναι. (τάδε μέντοι πλεονεκτῶν
[2]	ἡμίσεις δὲ ἐπ᾽ οὐρᾶι ἔχων	τῶν	ἱππέων· ἐπεὶ δ᾽ ἐκώλυον τῆς
[2]	πρὸς τὴν φάλαγγα, προσελάσαντές τινες	τῶν	ἱππέων λέγουσιν αὐτῶι ὅτι τῶν
[1]	βοήθειαν, ἡθροίσθησαν καὶ ἀντιπαρετάξαντο παμπληθέσι	τῶν	ἱππέων τάξεσιν. (ἔνθα δὴ ὁ
[1]	τοὺς ἱππέας παρασκευάζειν, νομίζων ἐκ	τῶν	ἱπποτρόφων πόλεων εὐθὺς καὶ φρονηματίας
[10]	εὐκλεὴς γενέσθαι ἔτυχε τούτου μάλιστα	τῶν	καθ᾽ ἑαυτόν· φιλοτιμότατος δὲ πεθυκὼς
[11]	ἀνόσιον. (ἐπαινούμενος δὲ ἔχαιρεν ὑπὸ	τῶν	καὶ ψέγειν ἐθελόντων τὰ μὴ
[9]	ὅτι οὕτως ἂν εἴη νικηφόρος	τῶν	καλλίστων καὶ μεγαλοπρεπεστάτων ἀγωνισμάτων καὶ
[3]	ἣν ταῦτα ἔπραττε καὶ πάντων	τῶν	καλῶν ἤρα καὶ πάντα τὰ>
[11]	ὑπεῖκε, καλῶν ἔργων μᾶλλον ἢ	τῶν	καλῶν σωμάτων ἐπιθυμῶν. ἔν γε
[1]	ὅσα ἐλεύθεροι ἄρχουσι πείθονται· καὶ	τῶν	κατὰ κράτος ἀναλώτων τειχέων τῆι
[2]	αὑτῶν. δηιώσας δὲ τὴν χώραν	τῶν	κατακανόντων τοὺς φίλους οὕτως αὖ
[2]	ἐξ οἴκου αὐτῶι συστρατευσαμένων καὶ	τῶν	Κυρείων τινές) καὶ Ἴωνες δὲ
[2]	γὰρ ἐπεὶ τοὺς ἐν Θήβαις	τῶν	Λακεδαιμονίων κατέκανον οἱ ἐναντίοι, βοηθῶν
[4]	ταῦτα ἀληθῆ πᾶσα μάρτυς ἡ	τῶν	Λακεδαιμονίων πόλις. (διδόντος δ᾽ αὐτῶι
[11]	οὐχ ἧττον ὥιετο καταμανθάνειν τοὺς>	τῶν	λεγόντων τρόπους ἢ περὶ ὧν
[1]	προεῖπε τοῖς κήρυξι τοὺς ὑπὸ	τῶν	ληιστῶν ἁλισκομένους βαρβάρους γυμνοὺς πωλεῖν.
[2]	μωρόν, εἰ ἐπαινοίην τὸν περὶ	τῶν	μεγίστων εἰκῆι κινδυνεύοντα· ἀλλὰ μᾶλλον
[1]	οὐ χείροσιν ἑαυτῶν δεήσοι μάχεσθαι.	τῶν	μὲν δὴ ἐν τῆι Ἀσίαι
[11]	ἐχρῆτο· τῶν γοῦν ὑπεραύχων καταφρονῶν	τῶν	μετρίων ταπεινότερος ἦν. καὶ γὰρ
[2]	Ἑλικῶνα. κἀνταῦθα οἱ μέν τινες	τῶν	ξένων ἐστεφάνουν ἤδη τὸν Ἀγησίλαον,
[1]	ἀλλ᾽ ἐπειδὴ ἦλθεν αὐτῶι ἀπὸ	τῶν	οἴκοι τελῶν βοηθεῖν τῆι πατρίδι,
[1]	τοὺς ἀντιτεταγμένους ἱππέας, ἐκ δὲ	τῶν	ὁπλιτῶν ἐκέλευσε τὰ δέκα ἀφ᾽
[1]	πεζόν, αὐτῶι δὲ οὐδὲν ἀπείη	τῶν	παρεσκευασμένων, καιρὸν ἡγήσατο μάχην συνάψαι,
[11]	ἐθελόντων τὰ μὴ ἀρεστά, καὶ	τῶν	παρρησιαζομένων οὐδένα ἤχθραινε, τοὺς δὲ
[3]	δύναμιν ἐνεχείρισε. (Κότυς δὲ ὁ	τῶν	Παφλαγόνων ἄρχων βασιλεῖ μὲν οὐχ
[7]	γράφειν· οἴομαι γὰρ οὐδὲν εἶναι	τῶν	πεπραγμένων αὐτῶι ὅ τι οὐκ
[2]	τοῦ προηγουμένου στρατεύματος ἱππικὸν πλὴν	τῶν	περὶ ἑαυτόν. (ὡς δὲ παρετάξαντο
[1]	δὴ ἱππέας ἐδέξαντο οἱ ἀγαθοὶ	τῶν	Περσῶν· ἐπειδὴ δὲ ἅμα πάντα
[2]	καὶ ἀπὸ τῆς πρεσβείας τρόπαιον	τῶν	πολεμίων εἱστήκει αὐτῶι. Μαύσωλός γε
[11]	φίλων ἀσφαλῶς αἰεί ἀμαυροῦν τὰ	τῶν	πολεμίων ἔργον εἶχεν. (ἐκεῖνον οἱ
[5]	δοκῶ εἰδέναι ὅτι πολὺ πλέονες	τῶν	πολεμίων ἢ τῶν τοιούτων δύνανται
[1]	δὲ τετάρτηι ἡμέραι ἧκον οἱ	τῶν	πολεμίων ἱππεῖς. (καὶ τῶι μὲν
[4]	ἢ ἑαυτὸν πλουτίζειν, καὶ παρὰ	τῶν	πολεμίων λάφυρα μᾶλλον πειρᾶσθαι ἢ
[2]	ἦν ἤδη ὀψέ) συνελκύσαντες τοὺς	τῶν	πολεμίων νεκροὺς εἴσω φάλαγγος ἐδειπνοποιήσαντο
[2]	τῶν ἱππέων λέγουσιν αὐτῶι ὅτι	τῶν	πολεμίων ὀγδοήκοντα σὺν τοῖς ὅπλοις
[7]	Λακεδαιμονίων, ἐγγὺς δὲ μύριοι τεθναῖεν	τῶν	πολεμίων> οὐκ ἐφησθεὶς φανερὸς ἐγένετο,
[1]	χώραν ἀδήιωτον παρέχων, τὴν δὲ	τῶν	πολεμίων οὕτω καρπούμενος ὥστε ἐν
[2]	τε οὐδὲν μεῖον ἥ τὸ	τῶν	πολεμίων παρεσκευάσατο, ὥπλισέν τε οὕτως
[1]	(ἡγούμενος δὲ καὶ τὸ καταφρονεῖν	τῶν	πολεμίων ῥώμην τινὰ ἐμβαλεῖν πρὸς
[6]	ἐχθρῶν διετέλεσεν, ἀζήμιος δ᾽ ὑπὸ	τῶν	πολιτῶν, ἄμεμπτος δ᾽ ὑπὸ τῶν
[5]	γε δεσπότηι ἀλλ᾽ ἀρχομένωι ὑπὸ	τῶν	πράξεων ἐχρῆτο, καὶ εὐνήν γε
[2]	δὲ Πέρσηι δίκην ἐπιθήσειν καὶ	τῶν	πρόσθεν καὶ ὅτι νῦν σύμμαχος
[1]	ἱππεῖς. (καὶ τῶι μὲν ἄρχοντι	τῶν	σκευοφόρων εἶπεν ὁ ἡγεμὼν διαβάντι
[1]	δὲ περὶ τούτων Λακεδαιμονίων καὶ	τῶν	συμμάχων, Ἀγησίλαος ὑπέστη, ἐὰν δῶσιν
[1]	εἰς ἑξακισχιλίους δὲ τὸ σύνταγμα	τῶν	συμμάχων, διαβήσεσθαι εἰς τὴν Ἀσίαν
[2]	Ἑλλησπόντιοι ἐχόμενοι. καὶ πάντες οὗτοι	τῶν	συνεκδραμόντων τε ἐγένοντο καὶ εἰς
[5]	καὶ εὐνήν γε εἰ μὴ	τῶν	συνόντων φαυλοτάτην ἔχοι, αἰδούμενος οὐκ
[2]	Ἡριππίδας ἐξενάγει (ἦσαν δ᾽ οὗτοι	τῶν	τε ἐξ οἴκου αὐτῶι συστρατευσαμένων
[2]	ἄνδρες ἀγαθοὶ γίγνοιντο, νομίζων ἐκ	τῶν	τοιούτων ἀνθρώπους προθυμότατα τοῖς πολεμίοις
[5]	πολὺ πλέονες τῶν πολεμίων ἢ	τῶν	τοιούτων δύνανται κρατεῖν. ἀλλὰ ταῦτα
[7]	τοὺς βαρβάρους. (Κορινθίων γε μὴν	τῶν	φευγόντων λεγόντων ὅτι ἐνδιδοῖτο αὐτοῖς
[1]	καὶ ταῦτα ἐπεμέλετο ὡς διὰ	τῶν	φίλων ἁλίσκοιτο, ὅπως ἅμα μὲν
[11]	εὐπαραπειστότατος. αἰεὶ δὲ τιθεὶς τὰ	τῶν	φίλων ἀσφαλῶς αἰεί ἀμαυροῦν τὰ
[8]	τὸ δὲ φιλόστοργον καὶ θεραπευτικὸν	τῶν	φίλων καὶ μὴ ζητῶν κατενόησεν
[6]	τῶν πολιτῶν, ἄμεμπτος δ᾽ ὑπὸ	τῶν	φίλων, πολυεραστότατος δὲ καὶ πολυεπαινετώτατος
[1]	Ἕλλησι δύνασθαι, καὶ τὴν μὲν	τῶν	φίλων χώραν ἀδήιωτον παρέχων, τὴν
[1]	ἐὰν δῶσιν αὐτῶι τριάκοντα μὲν	Σπαρτιατῶν,	δισχιλίους δὲ νεοδαμώδεις, εἰς ἑξακισχιλίους
[2]	δὲ περιοικίδων πόλεων, καὶ αὐτῶν	Σπαρτιατῶν	οὐ μειόνων ἀπολωλότων ἐν τῆι
[2]	ἵππων ἀπεῖργεν ἤδη τὸ γῆρας,	χρημάτων	δὲ ἑώρα τὴν πόλιν δεομένην,
[4]	καὶ τοῦτο μέγα τεκμήριον ἐγκρατείας	χρημάτων;	(εἰ γὰρ ἐπώλει τὰς χάριτας
[8]	δαπάνας ταῖς προσόδοις οὐδὲν ἠναγκάζετο	χρημάτων	ἕνεκα ἄδικον πράττειν. καίτοι καλὸν
[4]	ὧι κακόδοξος εἶναι; εἰ γὰρ	χρημάτων	ἐπιθυμοίη, πολὺ ἀπραγμονέστερον τὰ αὑτοῦ
[7]	ὑφίετο, οὐ κινδύνων ἀφίστατο, οὐ	χρημάτων	ἐφείδετο, οὐ σῶμα, οὐ γῆρας
[8]	ψυχὴν ἀνάλωτον κατασκευάσαι καὶ ὑπὸ	χρημάτων	καὶ ὑπὸ ἡδονῶν καὶ ὑπὸ
[11]	μείζω ζημίαν ἡγούμενος φίλων ἢ	χρημάτων	στερίσκεσθαι. (καὶ τὰς μὲν τῶν
[1]	ἀπόνους διὰ τὸ ἀεὶ ἐπ᾽	ὀχημάτων	εἶναι, ἐνόμισαν μηδὲν διοίσειν τὸν
[9]	νικηφόρος τῶν καλλίστων καὶ μεγαλοπρεπεστάτων	ἀγωνισμάτων	καὶ ὀνομαστότατος καὶ ζῶν καὶ
[11]	ἔργων μᾶλλον ἢ τῶν καλῶν	σωμάτων	ἐπιθυμῶν. ἔν γε μὴν ταῖς
[1]	ταῖς ὁπλιτικαῖς, ἥτις (ἂν) ἄριστα	σωμάτων	ἔχοι· καὶ πελτασταῖς δὲ καὶ
[1]	ἐποίησεν ὥστ᾽ ἄνευ φυγῆς καὶ	θανάτων	ἕως αὐτὸς παρῆν ὁμονόως πολιτευομένας
[6]	ἀεὶ πλέον ἔχειν αὐτῶν ἐμηχανᾶτο,	ἐξαπατῶν	μὲν ὅπου καιρὸς εἴη, φθάνων
[9]	βιώσεσθαι, συνελκυστέον αὐτῶι (ταῖς) ἀπὸ	περάτων	τῆς γῆς τὰ τέρψοντα. (ηὔφραινε
[9]	ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἀλλὰ θηρίων τῶν	ἀσθενεστάτων	βίον μιμούμενον. (ἐκεῖνό γε μὴν
[9]	εἴη νικηφόρος τῶν καλλίστων καὶ	μεγαλοπρεπεστάτων	ἀγωνισμάτων καὶ ὀνομαστότατος καὶ ζῶν
[9]	μὲν πατρίδα καὶ τοὺς ἑταίρους	εὐεργετῶν,	τοὺς δὲ ἀντιπάλους τιμωρούμενος, ὅτι
[8]	θεραπευτικὸν τῶν φίλων καὶ μὴ	ζητῶν	κατενόησεν ἄν. (καὶ μὴν μετεῖχε
[6]	διετέλεσεν, ἀζήμιος δ᾽ ὑπὸ τῶν	πολιτῶν,	ἄμεμπτος δ᾽ ὑπὸ τῶν φίλων,
[1]	ἀντιτεταγμένους ἱππέας, ἐκ δὲ τῶν	ὁπλιτῶν	ἐκέλευσε τὰ δέκα ἀφ᾽ ἥβης
[5]	ὁμοίως ὤιετο χρῆναι καὶ λαιμαργίας,	σίτων	δ᾽ ὑπὲρ καιρὸν ὁμοίως (ὡς)
[5]	τῶν ἰδιωτῶν περιεῖναι. (τάδε μέντοι	πλεονεκτῶν	οὐκ ἠισχύνετο, ἐν μὲν τῶι
[1]	δυοῖν ἐτοῖν πλέον τῶν ἑκατὸν	ταλάντων	τῶι θεῶι ἐν Δελφοῖς δεκάτην
[6]	πολυεραστότατος δὲ καὶ πολυεπαινετώτατος ὑπὸ	πάντων	ἀνθρώπων. ~Κεφάλαιον ζʹ (Ὥς γε
[1]	δὲ Ἀγησιλάου πολὺ ἐρρωμενέστερα. ἀπὸ	πάντων	γὰρ τῶν ἐθνῶν ἐπρεσβεύοντο περὶ
[1]	τῶν Ἑλλήνων πολεμεῖν, κάλλιστον δὲ	πάντων	ἐκρίνετο τὸ> μὴ περὶ τῆς
[2]	τὴν Λακεδαίμονα στρατευσαμένων Ἀρκάδων τε	πάντων	καὶ Ἀργείων καὶ Ἠλείων καὶ
[2]	Μαντινεῦσι, συνεστηκότων ἤδη Βοιωτῶν τε	πάντων	καὶ Ἀρκάδων καὶ Ἠλείων, στρατεύει
[9]	γένοιτο, εἰ δὲ φίλην μὲν	πάντων	μάλιστα τὴν πόλιν ἔχοι, πλείστους
[5]	ἢ ἐν φανερῶι, μάρτυρας τοὺς	πάντων	ὀφθαλμοὺς τῆς σωφροσύνης ποιούμενος. εἰ
[3]	δι᾽ ἣν ταῦτα ἔπραττε καὶ	πάντων	τῶν καλῶν ἤρα καὶ πάντα
[1]	γὰρ Ἆγις βασιλεὺς ὢν ἐτελεύτησεν,	ἐρισάντων	περὶ τῆς ἀρχῆς Λεωτυχίδα μὲν
[2]	τριῶν ἔτι πλέθρων ἐν μέσωι	ὄντων	ἀντεξέδραμον ἀπὸ τῆς Ἀγησιλάου φάλαγγος
[2]	ἀπεχώρησε. (μετὰ δὲ ταῦτα προθύμων	ὄντων	τῶν Ἀχαιῶν εἰς τὴν συμμαχίαν
[7]	(Κορινθίων γε μὴν τῶν φευγόντων	λεγόντων	ὅτι ἐνδιδοῖτο αὐτοῖς ἡ πόλις,
[11]	ἧττον ὥιετο καταμανθάνειν τοὺς> τῶν	λεγόντων	τρόπους ἢ περὶ ὧν λέγοιεν.
[11]	δὲ τοῖς ἀγαθοῖς. ὁπότε δὲ	ψεγόντων	ἢ ἐπαινούντων τινὰς ἀκούοι, οὐχ
[7]	βαρβάρους. (Κορινθίων γε μὴν τῶν	φευγόντων	λεγόντων ὅτι ἐνδιδοῖτο αὐτοῖς ἡ
[2]	μόνηι τῆι Λακεδαιμονίων δυνάμει> πολλῶν	νομιζόντων	οὐδ᾽ ἂν ἐξελθεῖν Λακεδαιμονίους πολλοῦ
[2]	δ᾽ αὐτοῖς τὸ εὐώνυμον εἶχον.	(συνιόντων	δὲ τέως μὲν σιγὴ πολλὴ
[11]	ἀπέσχετο, πολλῶν αὐτῶι τοῦτο δωρεῖσθαι	θελόντων,	τῆς δὲ ψυχῆς οὐδέποτε ἐπαύετο
[11]	ἔχαιρεν ὑπὸ τῶν καὶ ψέγειν	ἐθελόντων	τὰ μὴ ἀρεστά, καὶ τῶν
[2]	ἐχόμενοι. καὶ πάντες οὗτοι τῶν	συνεκδραμόντων	τε ἐγένοντο καὶ εἰς δόρυ
[2]	δηιώσας δὲ τὴν χώραν τῶν	κατακανόντων	τοὺς φίλους οὕτως αὖ οἴκαδε
[5]	εὐνήν γε εἰ μὴ τῶν	συνόντων	φαυλοτάτην ἔχοι, αἰδούμενος οὐκ ἄδηλος
[11]	πράιως ἔφερε, τὰς δὲ τῶν	ἀρχόντων	μεγάλας ἦγε, κρίνων τοὺς μὲν
[7]	αὐτοῖς ἡ πόλις, καὶ μηχανὰς	ἐπιδεικνύντων	αἷς πάντως ἤλπιζον ἂν> ἑλεῖν
[8]	ὢν οἷος μεγαληγορεῖν ὅμως τῶν	ἐπαινούντων	αὑτοὺς οὐ βαρέως ἤκουεν, ἡγούμενος
[11]	ἀγαθοῖς. ὁπότε δὲ ψεγόντων ἢ	ἐπαινούντων	τινὰς ἀκούοι, οὐχ ἧττον ὥιετο
[5]	κρατεῖν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὀλίγων	εἰδότων	πολλοῖς ἔξεστιν ἀπιστεῖν· τὰ δὲ
[2]	αὐτοῦ οἱ ἀντίπαλοι σὺν Μαντινεῦσι,	συνεστηκότων	ἤδη Βοιωτῶν τε πάντων καὶ
[2]	καὶ Εὐβοέων, πρὸς δὲ τούτοις	ἀφεστηκότων	μὲν τῶν δούλων, πολλῶν δὲ
[2]	καὶ αὐτῶν Σπαρτιατῶν οὐ μειόνων	ἀπολωλότων	ἐν τῆι ἐν Λεύκτροις μάχηι
[6]	τὰ δὲ ὑπερβαίνων, τὰ δὲ	κλέπτων.	(ὁπότε γε μὴν πορεύοιτο εἰδὼς
[2]	εἰ ἐπαινοίην τὸν περὶ τῶν	μεγίστων	εἰκῆι κινδυνεύοντα· ἀλλὰ μᾶλλον τάδ᾽
[3]	ὅσα τῶν ἐκείνου ἔργων μετὰ	πλείστων	μαρτύρων ἐπράχθη. τὰ γὰρ τοιαῦτα
[1]	τοῖς κήρυξι τοὺς ὑπὸ τῶν	ληιστῶν	ἁλισκομένους βαρβάρους γυμνοὺς πωλεῖν. ὁπῶντες
[9]	οὕτως ἂν εἴη νικηφόρος τῶν	καλλίστων	καὶ μεγαλοπρεπεστάτων ἀγωνισμάτων καὶ ὀνομαστότατος
[1]	τῆι κρατίστηι πόλει ὑπὸ τῶν	ἀρίστων	κριθέντα τοῦ καλλίστου γέρως ἀξιωθῆναι
[11]	καὶ> τῶι μὲν αὐτὸς ὡς	ἐλαχίστων	δεῖσθαι, τῶι δὲ τοὺς φίλους
[9]	αὐτῶι. (καὶ ταῦτα οὐ μόνον	πράττων	ἔχαιρεν, ἀλλὰ καὶ ἐνθυμούμενος ἠγάλλετο
[6]	τούτους ἀγῶσι πρῶτον (μὲν) ἑαυτὸν	τάττων.	(ἔνθα γε μὴν ἠθέλησαν αὐτῶι
[1]	ἀκολούθους ἐσπαρμένους καθ᾽ ἁρπαγὴν πολλοὺς	αὐτῶν	ἀπέκτειναν. αἰσθόμενος δὲ ὁ Ἀγησίλαος
[2]	τοῖς μετ᾽ αὐτοῦ ὅπως ἕκαστοι	αὐτῶν	ἄριστοι φαίνοιντο. ἐλπίδων γε μὴν
[7]	δὲ τοὺς ἁμαρτάνοντας, ἔφη, ἡμῶν	αὐτῶν	ἀφανιοῦμεν, ὁρᾶν χρὴ μζη οὐδ᾽
[2]	τὸν Ἑλλήσποντον ἐπορεύετο διὰ τῶν	αὐτῶν	ἐθνῶν ὧνπερ ὁ Πέρσης τῶι
[6]	γὰρ συμμάχους ἀεὶ πλέον ἔχειν	αὐτῶν	ἐμηχανᾶτο, ἐξαπατῶν μὲν ὅπου καιρὸς
[1]	αὐτούς, ἐνέκλιναν, καὶ οἱ μὲν	αὐτῶν	εὐθὺς ἐν τῶι ποταμῶι ἔπεσον,
[1]	ἑπόμενοι αἱροῦσι καὶ τὸ στρατόπεδον	αὐτῶν.	καὶ οἱ μὲν πελτασταὶ ὥσπερ
[2]	(τοῖς ψιλοῖς) τὰ ὑπὲρ κεφαλῆς	αὐτῶν	μάχην συνάπτει καὶ πολλοὺς ἀποκτείνας
[2]	ἐξαισία· ὥσθ᾽ οἱ μὲν ἀπέθνηισκον	αὐτῶν,	οἱ δὲ καὶ ζῶντες ἡλίσκοντο.
[1]	αὐτοὺς ἐπεχείρησε καταλῦσαι τὴν ἀρχὴν	αὐτῶν,	οἵ τε βασιλεῖς οὐδεπώποτε μειζόνων
[1]	ὁπόσας δὲ πόλεις προσαγάγοιτο, ἀφαιρῶν	αὐτῶν	ὅσα δοῦλοι δεσπόταις ὑπηρετοῦσι προσέταττεν
[2]	παρὰ δόξαν ἐλαύνοντας, οἱ μὲν	αὐτῶν	οὐδ᾽ ἀνέστρεψαν, οἱ δὲ καὶ
[2]	πολλῶν δὲ περιοικίδων πόλεων, καὶ	αὐτῶν	Σπαρτιατῶν οὐ μειόνων ἀπολωλότων ἐν
[3]	καὶ ὀνομάσαι βούλομαι τοὺς ἐπιφανεστάτους	αὐτῶν.	(Σπιθριδάτης μέν γε ὁ Πέρσης
[2]	ἐπ᾽ αὐτούς· καὶ δηιώσας πᾶσαν	αὐτῶν	τὴν χώραν εὐθὺς ἐκεῖθεν ὑπερβαλὼν
[1]	ἐπιτυχούσης· ἀλλ᾽ ὥσπερ τὸ γένος	αὐτῶν	τῆς πατρίδος ἐντιμότατον, οὕτω καὶ
[2]	μάχην συνάπτει καὶ πολλοὺς ἀποκτείνας	αὐτῶν	τρόπαιον ἐστήσατο, καὶ οὐ πρότερον
[2]	πάντες δὲ Θετταλοὶ πλὴν ὅσοι	αὐτῶν	φυγάδες τότε ὄντες ἐτύγχανον, ἐκακούργουν
[2]	δὲ καὶ φρονήματος τὰς ψυχὰς	αὐτῶν,	ὡς ἱκανοὶ εἶεν πρὸς οὕστινας
[1]	γῆρας καταλειπομένοις αἰχμαλώτοις προσέταττεν ἐπιμελεῖσθαι	αὐτῶν,	ὡς μήτε ὑπὸ κυνῶν μήθ᾽
[2]	Λακεδαιμονίους πολλοῦ χρόνου ἐκ τῆς	αὑτῶν.	δηιώσας δὲ τὴν χώραν τῶν
[1]	ταῦτα εἰδότες ὅτι οὐ χείροσιν	ἑαυτῶν	δεήσοι μάχεσθαι. τῶν μὲν δὴ
[2]	πεφευγότας, διαπεσεῖν βουλόμενοι πρὸς τοὺς	ἑαυτῶν	ἐχώρουν ἐρρωμένως. (ἐνταῦθα δὴ Ἀγησίλαον
[1]	εἰ δέ τινες τὴν Ἀσίαν	ἑαυτῶν	ποιοῦνται, πρὸς τοὺς ἐλευθεροῦντας διακρινουμένους
[3]	σπονδὰς πιστοτέρας ἐνόμιζον ἢ τὴν	ἑαυτῶν	φιλίαν· μὲν ὤκνουν εἰς ταὐτὸν
[2]	ἀγαθοὶ γίγνοιντο, νομίζων ἐκ τῶν	τοιούτων	ἀνθρώπους προθυμότατα τοῖς πολεμίοις μάχεσθαι.
[5]	πλέονες τῶν πολεμίων ἢ τῶν	τοιούτων	δύνανται κρατεῖν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[1]	πρότερον ἀρχήν, ὅμως ὑπ᾽ οὐδενὸς	τούτων	ἐκρατήθη, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ ἦλθεν αὐτῶι
[1]	τοὺς Ἕλληνας· (βουλευομένων δὲ περὶ	τούτων	Λακεδαιμονίων καὶ τῶν συμμάχων, Ἀγησίλαος
[8]	οὕτως ἀντεσκευάσατο τὸν οἶκον ὥστε	τούτων	μηδενὸς προσδεῖσθαι. (εἰ δέ τις
[1]	αὐτὰ καὶ τρέφειν, ἐπεμέλετο καὶ	τούτων	ὅπως συγκομίζοιντό ποι. (τοῖς δ᾽
[11]	στερίσκεσθαι. (καὶ τὰς μὲν τῶν	ἰδιωτῶν	ἁμαρτίας πράιως ἔφερε, τὰς δὲ
[5]	οὐ μαλακίαι ἀλλὰ καρτερίαι τῶν	ἰδιωτῶν	περιεῖναι. (τάδε μέντοι πλεονεκτῶν οὐκ
[2]	καὶ Ἀργείων καὶ Ἠλείων καὶ	Βοιωτῶν,	καὶ σὺν αὐτοῖς Φωκέων καὶ
[2]	διὰ φιλίας ἐπορεύθη εἰς τὰ	Βοιωτῶν	ὅρια. (ἐνταῦθα δὴ ἀντιτεταγμένους εὑρὼν
[2]	ἀντίπαλοι σὺν Μαντινεῦσι, συνεστηκότων ἤδη	Βοιωτῶν	τε πάντων καὶ Ἀρκάδων καὶ
[1]	πείθονται· καὶ τῶν κατὰ κράτος	ἀναλώτων	τειχέων τῆι φιλανθρωπίαι ὑπὸ χεῖρα
[2]	ὑπὸ τῶι ναῶι εἰσι, καὶ	ἠρώτων	τί χρὴ ποιεῖν. ὁ δὲ
[6]	πολεμίους ἢ πρὸς τοὺς φίλους	ἐπιτηδεύων.	(καὶ γὰρ νυκτὶ μὲν ὅσαπερ
[8]	αὐτῶι ἔσοιτο· ἢν μέντοι, ἔφη,	ἐπιβουλεύων	ἁλίσκηται, μηδ᾽ ἂν πάνυ πολλὰς
[7]	φανερὸς ἦν μάλιστα τοῖς νόμοις	λατρεύων.	τίς γὰρ ἂν ἠθέλησεν ἀπειθεῖν
[10]	ἄν· ὁ δὲ καρτερίαι μὲν	πρωτεύων	ἔνθα πονεῖν καιρός, ἀλκῆι δὲ
[1]	ἱππέας παρασκευάζειν, νομίζων ἐκ τῶν	ἱπποτρόφων	πόλεων εὐθὺς καὶ φρονηματίας μάλιστα
[1]	περὶ τούτων Λακεδαιμονίων καὶ τῶν	συμμάχων,	Ἀγησίλαος ὑπέστη, ἐὰν δῶσιν αὐτῶι
[1]	ἑξακισχιλίους δὲ τὸ σύνταγμα τῶν	συμμάχων,	διαβήσεσθαι εἰς τὴν Ἀσίαν καὶ
[2]	καὶ ἥμισυ, τῶν δ᾽ αὐτόθεν	συμμάχων	Φωκέας καὶ Ὀρχομενίους μόνους, τό
[3]	μὲν ἱππέας, δισχιλίους δὲ πελτοφόρους	ἔχων.	(ἀφίκετο δὲ καὶ Φαρνάβαζος Ἀγησιλάωι
[1]	ἁρπαγὴν ἐτρέποντο· ὁ δὲ Ἀγησίλαος	ἔχων	κύκλωι πάντα καὶ φίλια καὶ
[7]	παράπαν ὡς καὶ βασιλεὺς κακὰ	ἔχων	μὴ δυνήσεται τοῖς Ἕλλησι πράγματα
[2]	τοῦ φανεροῦ ἀντιπαρέταττε, Λακεδαιμονίων μὲν	ἔχων	μόραν καὶ ἥμισυ, τῶν δ᾽
[2]	μὲν ἐλάττους πολὺ δὲ χείρονας	ἔχων	ὅμως συνέβαλεν· εἰ γὰρ ταῦτα
[2]	ὁ δὲ καίπερ πολλὰ τραύματα	ἔχων	πάντοσε καὶ παντοίοις ὅπλοις ὅμως
[11]	Ἀγησίλαος τὸ μήκιστον τοῦ αἰῶνος	ἔχων;	τίνος δ᾽ ἐκποδὼν γενομένου μᾶλλον
[2]	τοὺς ἡμίσεις δὲ ἐπ᾽ οὐρᾶι	ἔχων	τῶν ἱππέων· ἐπεὶ δ᾽ ἐκώλυον
[2]	τὴν χώραν μέχρι τοῦ ἅστεως,	παρέχων	καὶ ἐν πεδίωι καὶ ἀνὰ
[1]	μὲν τῶν φίλων χώραν ἀδήιωτον	παρέχων,	τὴν δὲ τῶν πολεμίων οὕτω
[11]	φοβερώτατος ἦν· καὶ πόνοις μάλιστα	ἀντέχων	ἑταίροις ἥδιστα ὑπεῖκε, καλῶν ἔργων
[3]	(Κότυς δὲ ὁ τῶν Παφλαγόνων	ἄρχων	βασιλεῖ μὲν οὐχ ὑπήκουσε δεξιὰν
[1]	παμπόλλων ἐν τῆι ἠπείρωι πόλεων,	ἄρχων	δὲ καὶ νήσων, ἐπεὶ καὶ
[1]	ἐντεῦθεν ὑπερβαλλόντως ἄγασθαι αὐτοῦ, ὅστις	ἄρχων	μὲν παμπόλλων ἐν τῆι ἠπείρωι
[2]	ἡλίσκοντο. (Πολύχαρμος μέντοι ὁ Φαρσάλιος	ἱππαρχῶν	ἀνέστρεψέ τε καὶ μαχόμενος σὺν
[11]	ἐμίσει οὐκ εἴ τις κακῶς	πάσχων	ἠμύνετο, ἀλλ᾽ εἴ τις εὐεργετούμενος
[11]	σὺν γνώμηι ἐχρῆτο· τῶν γοῦν	ὑπεραύχων	καταφρονῶν τῶν μετρίων ταπεινότερος ἦν.
[11]	βασιλικῆς ταφῆς ἐν τῆι πατρίδι	τυχών.
[11]	δὲ φοβούμενος μὲν ἱλαρὸς φαίνεσθαι,	εὐτυχῶν	δὲ πρᾶιος εἶναι. (τῶν γε