Chapitre |
[11] |
μεγαλείως
ὠφελῶν
τὴν
πόλιν
εἰς
|
τὴν |
ἀίδιον
οἴκησιν
κατηγάγετο,
μνημεῖα
μὲν |
[4] |
πῶς
οὗτος
οὐκ
ἂν
πολὺ
|
τὴν |
αἰσχροκέρδειαν
ἀποφεύγοι;
ἐκεῖνος
τοίνυν
κριθεὶς |
[1] |
ἡγεῖτο
αὐτὸν
ὀργίζεσθαι
αὐτῶι
διὰ
|
τὴν |
ἀπάτην,
τῶι
ὄντι
νομίσας
ἐπὶ |
[11] |
μοι
ἐδόκει
ἀνθρώπων
οὐ
καρτερίαν
|
τὴν |
ἀρετὴν
ἀλλ᾽
εὐπάθειαν
νομίζειν·
ἐπαινούμενος |
[11] |
δὲ
καὶ
ἐν
κεφαλαίοις
ἐπανελθεῖν
|
τὴν |
ἀρετὴν
αὐτοῦ,
ὡς
ἂν
ὁ |
[1] |
τοῦ
προτετιμῆσθαι
αὐτοὺς
ἐπεχείρησε
καταλῦσαι
|
τὴν |
ἀρχὴν
αὐτῶν,
οἵ
τε
βασιλεῖς |
[1] |
αὐτὸν
παρεῖναι·
εἰ
δέ
τινες
|
τὴν |
Ἀσίαν
ἑαυτῶν
ποιοῦνται,
πρὸς
τοὺς |
[1] |
σύνταγμα
τῶν
συμμάχων,
διαβήσεσθαι
εἰς
|
τὴν |
Ἀσίαν
καὶ
πειράσεσθαι
εἰρήνην
ποιῆσαι, |
[5] |
ἔσεσθαι·
μάχεσθαί
γε
μέντοι
πάλιν
|
τὴν |
αὐτὴν
μάχην
ὄμνυμι
πάντας
θεοὺς |
[8] |
μέντοι
ἔγωγε
κάλλιον
κρίνω
τὸ
|
τὴν |
αὑτοῦ
ψυχὴν
ἀνάλωτον
κατασκευάσαι
καὶ |
[1] |
ἢ
ἐφ᾽
οἷσπερ
ἐξ
ἀρχῆς
|
τὴν |
βασιλείαν
παρέλαβον.
τοιγαροῦν
ἄλλη
μὲν |
[3] |
εἰδὼς
ὅτι
Φαρνάβαζος
γῆμαι
μὲν
|
τὴν |
βασιλέως
ἔπραττε
θυγατέρα,
τὴν
δ᾽ |
[1] |
δ᾽
αὖ
Πέρσαι
ὡς
εἶδον
|
τὴν |
βοήθειαν,
ἡθροίσθησαν
καὶ
ἀντιπαρετάξαντο
παμπληθέσι |
[1] |
ποιῶν
ὡς
οὔτε
ἂν
πᾶσαν
|
τὴν |
γῆν
δέξαιτο
ἀντὶ
τῆς
πατρίδος |
[9] |
φίλους
καὶ
ἀρίστους
ἀνὰ
πᾶσαν
|
τὴν |
γῆν
κεκτῆιτο,
νικώιη
δὲ
τὴν |
[11] |
τῆς
ἑαυτοῦ
ἀρετῆς
ἀνὰ
πᾶσαν
|
τὴν |
γῆν
κτησάμενος,
τῆς
δὲ
βασιλικῆς |
[1] |
αὐτόθεν
αὐτῶι
τὰ
σώματα
καὶ
|
τὴν |
γνώμην
παρασκευάζοιντο
ὡς
ἀγωνιούμενοι.
(ὁ |
[3] |
νομίσας
τοῦτο
Ἀγησιλάωι
ἑαυτὸν
καὶ
|
τὴν |
γυναῖκα
καὶ
τὰ
τέκνα
καὶ |
[3] |
μὲν
τὴν
βασιλέως
ἔπραττε
θυγατέρα,
|
τὴν |
δ᾽
αὐτοῦ
ἄνευ
γάμου
λαβεῖν |
[1] |
τῶν
φίλων
χώραν
ἀδήιωτον
παρέχων,
|
τὴν |
δὲ
τῶν
πολεμίων
οὕτω
καρπούμενος |
[11] |
δὲ
δικαίους
πλουσίους
ποιῶν,
βουλόμενος
|
τὴν |
δικαιοσύνην
τῆς
ἀδικίας
κερδαλεωτέραν
καθιστάναι. |
[3] |
γυναῖκα
καὶ
τὰ
τέκνα
καὶ
|
τὴν |
δύναμιν
ἐνεχείρισε.
(Κότυς
δὲ
ὁ |
[3] |
ἐκείνου
σπονδὰς
πιστοτέρας
ἐνόμιζον
ἢ
|
τὴν |
ἑαυτῶν
φιλίαν·
μὲν
ὤκνουν
εἰς |
[1] |
ἐπειδὴ
ὁ
Πέρσης
πρόσθεν
ἐπὶ
|
τὴν |
Ἑλλάδα
διέβη,
ἀντιδιαβῆναι
ἐπ᾽
αὐτόν, |
[7] |
ὁ
πάλαι
ἐξεστράτευσεν
ὡς
δουλωσόμενος
|
τὴν |
Ἑλλάδα
καὶ
ὁ
νῦν
συμμαχεῖ |
[1] |
καὶ
ἐλπίζων
καταλύσειν
τὴν
ἐπὶ
|
τὴν |
Ἑλλάδα
στρατεύσασαν
πρότερον
ἀρχήν,
ὅμως |
[3] |
καὶ
εὐθὺς
πιστεύεται.
νῦν
δὲ
|
τὴν |
ἐν
τῆι
ψυχῆι
αὐτοῦ
ἀρετὴν |
[8] |
λαβὼν
ἐπεστήσατο·
πειράσθω
δὲ
θεάσασθαι
|
τὴν |
ἔνδον
κατασκευήν,
ἐννοησάτω
δὲ
ὡς |
[1] |
μέγιστον,
ἐπινοῶν
καὶ
ἐλπίζων
καταλύσειν
|
τὴν |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
στρατεύσασαν
πρότερον |
[9] |
δέοιντο
ἀποπέμποι.
(ἀλλὰ
μὴν
καὶ
|
τὴν |
εὐπάθειαν
ὅσωι
ῥάιονα
καὶ
εὐπορωτέραν |
[2] |
μέντοι
ὁ
μεταπεμψάμενος
οὐκ
ἀπεδίδου
|
τὴν |
ἡγεμονίαν
αὐτῶι,
ὁ
μὲν
Ἀγησίλαος |
[1] |
ἑαυτοῦ,
Τιθραύστην
καταπέμψας
ἀπέτεμεν
αὐτοῦ
|
τὴν |
κεφαλήν.
μετὰ
δὲ
τοῦτο
τὰ |
[2] |
(ἀπό
γε
μὴν
τούτου
ἐπὶ
|
τὴν |
Λακεδαίμονα
στρατευσαμένων
Ἀρκάδων
τε
πάντων |
[2] |
χάριν
ἀποδώσειν
ἀνθ᾽
ὧν
εὐεργετήκει
|
τὴν |
Λακεδαίμονα,
τοὺς
δ᾽
ἐν
τῆι |
[2] |
Ἀχα·
ικὰ
τῆς
Φθίας
ὄρη
|
τὴν |
λοιπὴν
(ἤδη)
πᾶσαν
διὰ
φιλίας |
[2] |
οὐκ
ἐψεύσθη.
διηγήσομαι
δὲ
καὶ
|
τὴν |
μάχην·
καὶ
γὰρ
ἐγένετο
οἵαπερ |
[2] |
δὴ
θεάσασθαι
ἔνθα
συνέπεσον
ἀλλήλοις
|
τὴν |
μὲν
γῆν
αἵματι
πεφυρμένην,
νεκροὺς |
[9] |
τὴν
γῆν
κεκτῆιτο,
νικώιη
δὲ
|
τὴν |
μὲν
πατρίδα
καὶ
τοὺς
ἑταίρους |
[1] |
ἀντιβλέπειν
τοῖς
Ἕλλησι
δύνασθαι,
καὶ
|
τὴν |
μὲν
τῶν
φίλων
χώραν
ἀδήιωτον |
[1] |
συνάψαι,
εἰ
δύναιτο.
σφαγιασάμενος
οὖν
|
τὴν |
μὲν
φάλαγγα
εὐθὺς
ἦγεν
ἐπὶ |
[1] |
ἀχθεσθέντες
φανεροὶ
ἐγένοντο,
νομίζοντες
μείονα
|
τὴν |
παροῦσαν
δύναμιν
Ἀγησιλάωι
τῆς
βασιλέως |
[7] |
ἦν
εὐδαίμονα
μὲν
αἰεὶ
ἔσεσθαι
|
τὴν |
πατρίδα
λογιζόμενος,
ἰσχυρὰν
δὲ
τότε |
[7] |
ἐπιστάμεθα
ὅτι
Ἀγησίλαος,
ὅπου
ὤιετο
|
τὴν |
πατρίδα
τι
ὠφελήσειν,
οὐ
πόνων |
[2] |
τὸ
γῆρας,
χρημάτων
δὲ
ἑώρα
|
τὴν |
πόλιν
δεομένην,
εἰ
μέλλοι
σύμμαχόν |
[11] |
τετελευτηκὼς
ἤδη
ἔτι
μεγαλείως
ὠφελῶν
|
τὴν |
πόλιν
εἰς
τὴν
ἀίδιον
οἴκησιν |
[1] |
ἱέντας.
(ἀξίαν
δὲ
καὶ
ὅλην
|
τὴν |
πόλιν
ἐν
ἧι
ἦν
θέας |
[9] |
δὲ
φίλην
μὲν
πάντων
μάλιστα
|
τὴν |
πόλιν
ἔχοι,
πλείστους
δὲ
φίλους |
[2] |
μάχηι
ἢ
λειπομένων,
ὅμως
διεφύλαξε
|
τὴν |
πόλιν,
καὶ
ταῦτα
ἀτείχιστον
οὖσαν, |
[1] |
πάντες
πολεμικὰ
ὅπλα
κατεσκεύαζον·
ὥστε
|
τὴν |
πόλιν
ὄντως
ἂν
ἡγήσω
πολέμου |
[2] |
βεβοηθηκότας
ἐκ
τοῦ
Πειραίου
εἰς
|
τὴν |
πόλιν
πασσυδίαι,
ὑποστρέψας
ἅμα
τῆι |
[2] |
μετιέναι,
οὐδ᾽
ἠισυχύνετο,
εἰ
μέλλοι
|
τὴν |
πόλιν
ὠφελήσειν,
πρεσβευτὴς
ἐκπορευόμενος
ἀντὶ |
[2] |
ἔτι
οὖσαν
λύσας
καὶ
οὗτος
|
τὴν |
πολιορκίαν
ἀπηλλάγη·
ὥστ᾽
οὐκ
ἀλόγως |
[2] |
γε
μὴν
καὶ
Μαύσωλος,
διὰ
|
τὴν |
πρόσθεν
Ἀγησιλάου
ξενίαν
συμβαλόμενος
καὶ |
[4] |
ἡμῖν
τῶι
ἄρχοντι
κάλλιον
εἶναι
|
τὴν |
στρατιὰν
ἢ
ἑαυτὸν
πλουτίζειν,
καὶ |
[2] |
προθύμων
ὄντων
τῶν
Ἀχαιῶν
εἰς
|
τὴν |
συμμαχίαν
καὶ
δεομένων
συστρατεύειν
αὐτοῖς |
[1] |
τοῖς
στρατιώταις,
ὡς
εὐθὺς
ἡγήσοιτο
|
τὴν |
συντομωτάτην
ἐπὶ
τὰ
κράτιστα
τῆς |
[11] |
ἔστε>
τὸ
σῶμα
φέρειν
ἐδύνατο
|
τὴν |
τῆς
ψυχῆς
αὐτοῦ
ῥώμην.
(τοιγαροῦν |
[1] |
μὲν
σπειρομένη
δὲ
ἀέναον
ἂν
|
τὴν |
τροφὴν
παρέχοι,
ἐπεμέλετο
οὐ
μόνον |
[2] |
καὶ
ὁ
μὲν
εὐθὺς
ἐξελίξας
|
τὴν |
φάλαγγα
ἦγεν
ἐπ᾽
αὐτούς·
οἱ |
[2] |
τετρωμένος
δ᾽
αὐτὸς
προσηνέχθη
πρὸς
|
τὴν |
φάλαγγα,
προσελάσαντές
τινες
τῶν
ἱππέων |
[1] |
τῆι
Φρυγίαι
ἐδύνατο
στρατεύεσθαι
διὰ
|
τὴν |
Φαρναβάζου
ἱππείαν,
ἔδοξεν
αὐτῶι
ἱππικὸν |
[1] |
τέλος
ἐδήλωσαν
ὅτι
οὐ
πλαστὴν
|
τὴν |
φιλίαν
παρείχοντο.
ἐθελούσιοι
γοῦν
αὐτῶι |
[2] |
αὐτούς·
καὶ
δηιώσας
πᾶσαν
αὐτῶν
|
τὴν |
χώραν
εὐθὺς
ἐκεῖθεν
ὑπερβαλὼν
κατὰ |
[2] |
ὑπερβὰς
τὰς
Κυνὸς
κεφαλὰς
ἐδήιου
|
τὴν |
χώραν
μέχρι
τοῦ
ἅστεως,
παρέχων |
[2] |
ἐκ
τῆς
αὑτῶν.
δηιώσας
δὲ
|
τὴν |
χώραν
τῶν
κατακανόντων
τοὺς
φίλους |
[6] |
ἀκούοντας
ἀλλ᾽
ὁρῶντας
ἐξῆν
αὐτοῦ
|
τὴν |
ψυχὴν
δοκιμάζειν.
(τρόπαια
μὴν
Ἀγησιλάου |