Lv., Chap., Par. |
1, 2, 33 |
Ἄργον
δ'
Ἡφαίστοιο·
πόρεν
δέ
|
ἑ |
φαίδιμος
ἥρως
Σιδονίων
βασιλεύς,
ὅθ' |
1, 3, 17 |
θέρειι
προρέει
εἰκυῖα
χαλάζῃ,
οὐκ
|
ἐᾷ |
θαυμάζειν,
εἰ
νῦν
ἡ
μὲν |
1, 2, 15 |
τιμᾶσθαι.
Ταῦτα
δὲ
προοικονομησάμενος
οὐκ
|
ἐᾷ |
τὸν
Αἰόλον
ἐν
μύθου
σχήματι |
1, 2, 18 |
δεῖ
οὔτ'
ἄρριζα
καὶ
ἀνέστια
|
ἐᾶν, |
ἀληθείας
μηδὲν
προσαπτόμενα
μηδ'
ὠφελείας |
1, 1, 7 |
ἐστιν
ἀλλὰ
ὠκεανός.
γίνεται
οὖν,
|
ἐὰν |
ἄλλως
δέχῃ,
ἐκβὰς
ἐκ
τοῦ |
1, 2, 13 |
κατὰ
τὴν
Ἰταλίαν
ἢ
Σικελίαν.
|
Ἐὰν |
δὲ
προσθῇ
τις
ὅτι
ἐν |
1, 2, 16 |
ἢ
εἰς
τὸ
σκάφος
ἀναλαμβάνουσιν,
|
ἐὰν |
μὴ
μέγα
ᾖ
τελέως
τὸ |
1, 2, 1 |
ἀντιλέγειν,
ἀλλὰ
τοὺς
μὲν
πολλοὺς
|
ἐᾶν, |
οἷς
μηδὲ
ἀκολουθεῖν
ἄξιον·
ἐκείνους |
1, 4, 2 |
ἄλλους
ὡς
μυρίους
χιλίους
πεντακοσίους.
|
Ἐὰν |
οὖν
ἔτι
προσθῶμεν
ὑπὲρ
τὴν |
1, 2, 11 |
καὶ
ἄλλων
πλειόνων.
Χεῖρον
δέ,
|
ἐάν |
τις
καὶ
τὴν
διασκευὴν
ὡς |
1, 1, 17 |
δέξασθαι
τοὺς
βαρβάρους
εἴσω
Πυλῶν.
|
Ἐάσας |
δὲ
τὰ
παλαιὰ
τὴν
νῦν |
1, 4, 8 |
λεγομένη
τῆς
αἰγύπτου
χώρα.
Κἂν
|
ἐάσῃ |
δέ
τις
τοῦτο
διὰ
τὸ |
1, 2, 2 |
ἄλλοις
ἐστὶ
τοιοῦτος.
Ἀλλ'
ἐκεῖνα
|
ἐάσθω· |
πρὸς
δὲ
τὰ
νῦν
ἐπιχειρητέον, |
1, 4, 6 |
φασι,
κύκλον
συνάπτειν,
συμβάλλουσαν
αὐτὴν
|
ἑαυτῇ, |
ὥστ'
εἰ
μὴ
τὸ
μέγεθος |
1, 3, 8 |
ἐξ
αὑτῆς
τε
καὶ
εἰς
|
ἑαυτὴν |
συνεχῶς
παλινδρομικήν
τινα
κινουμένη
κίνησιν. |
1, 2, 2 |
καὶ
τοῦ
μὴ
θαρροῦντος
ἐγχειρίζειν
|
ἑαυτὸν |
εἰς
τὴν
ὑπόσχεσιν
ταύτην,
ἀλλὰ |
1, 3, 2 |
περὶ
τῶν
τόπων
οὐδὲ
καθ'
|
ἑαυτόν |
πω
γνώριμα
εἶναί
φησι
τὰ |
1, 2, 2 |
ταύταις
ἱκανὴν
ἀσθένειαν
ἐμφαίνει
τῆς
|
ἑαυτοῦ |
γνώμης·
ᾗ
τοῦ
Ζήνωνος
τοῦ |
1, 4, 1 |
ποιεῖσθαι
τῆς
γεωγραφίας
καὶ
τὰς
|
ἑαυτοῦ |
λέγει
ὑπολήψεις,
πρὸς
ἃς
πάλιν |
1, 2, 30 |
τὴν
Μενελάου
παρουσίαν,
προσέθηκε
παρ'
|
ἑαυτοῦ |
πολλαπλάσιον
διάστημα
τοῦ
μυθώδους
χάριν. |
1, 2, 20 |
πρὸς
τὴν
ἐγγυτάτην
καὶ
γνωριμωτάτην
|
ἑαυτῷ |
θάλατταν,
ὡς
καὶ
ὅταν
φῇ· |
1, 2, 3 |
Χωρὶς
δὲ
τούτων
ὁ
Ἐρατοσθένης
|
ἑαυτῷ |
μάχεται·
μικρὸν
γὰρ
πρὸ
τῆς |
1, 3, 2 |
στρατείας
ὑπομείναντας
καταλιπεῖν
δόξαν
περὶ
|
ἑαυτῶν |
ὡς
εἰς
Ἅιδου
καταβάντας,
τοὺς |
1, 2, 28 |
ὠκεανὸν
μετ'
ἀμύμονας
Αἰθιοπῆας
χθιζὸς
|
ἔβη, |
κοινότερον
δεκτέον
καὶ
τὸν
ὠκεανὸν |
1, 1, 6 |
ὠκεανὸν
μετ'
ἀμύμονας
Αἰθιοπῆας
χθιζὸς
|
ἔβη |
μετὰ
δαῖτα.
Ὅτι
δὲ
καὶ |
1, 2, 3 |
οἷα
δὴ
περιποιεῖν
αὐτῷ
τινες
|
ἐβουλήθησαν; |
Τὸ
μὲν
οὖν
ἅπαντα
ζητεῖν |
1, 1, 20 |
πελάγη
καὶ
τὸν
οὐρανὸν
φαινομένων
|
ἐγγύθεν· |
καὶ
γὰρ
ἡ
αἴσθησις
ἐπιμαρτυρεῖν |
1, 4, 3 |
ἑσπερίοις,
καὶ
τά
γε
ἑῷα
|
ἐγγὺς |
ἀλλήλων
ἐστὶ
μέχρις
ἐπόψεως,
τό |
1, 4, 2 |
ἡμερῶν
πλοῦν
ἀπέχειν
πρὸς
ἄρκτον,
|
ἐγγὺς |
δ'
εἶναι
τῆς
πεπηγυίας
θαλάττης |
1, 1, 20 |
αἰσθήσεως
ἢ
τῶν
κοινῶν
ἐννοιῶν
|
ἐγγύς |
ἐστιν,
εἰ
ἄρα,
ἐπισημηνάμεθ'
ἂν |
1, 2, 22 |
δεδάσθαι
τοὺς
Αἰθίοπας,
τὰ
δ'
|
ἐγγὺς |
καὶ
γνώριμα
μή.
Εἰ
δὲ |
1, 1, 17 |
πορθμοὺς
ὑπονοήσαντες
εἶναι
τυφλοὺς
στενωπούς,
|
ἐγγὺς |
μὲν
ἦλθον
κινδύνων
μεγάλων,
τρόπαια |
1, 1, 17 |
τοπομαχούντων
τῶν
βαρβάρων
καὶ
τὰ
|
ἐγγὺς |
πόρρω
ποιούντων
τοῖς
ἀγνοοῦσι
καὶ |
1, 2, 20 |
τὰ
μὲν
πολὺ
διεστῶτα
συνάπτουσιν
|
ἐγγύς, |
τὰ
δὲ
συνεχῆ
διασπῶσι·
Λιπὼν |
1, 2, 19 |
τῶν
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι
καὶ
|
ἐγγὺς |
τῆς
Ἑλλάδος·
οἷα
δὴ
τὰ |
1, 4, 6 |
ἢ
καὶ
πλείους,
καὶ
μάλιστα
|
ἐγγὺς |
τοῦ
δι'
Ἀθηνῶν
κύκλου
τοῦ |
1, 2, 20 |
Εὐεπιφόρως
δὲ
ἔχει
πρὸς
τὴν
|
ἐγγυτάτην |
καὶ
γνωριμωτάτην
ἑαυτῷ
θάλατταν,
ὡς |
1, 1, 15 |
οὐρανίοις
συνάπτον
εἰς
ἕν,
ὡς
|
ἐγγυτάτω |
ὄντα,
ἀλλὰ
μὴ
διεστῶτα
τοσοῦτον |
1, 1, 16 |
ταῦτα
γὰρ
καὶ
τῆς
χρείας
|
ἐγγυτέρω |
ἐστίν.
Ὥστ'
οὐκ
ἂν
εἴη |
1, 1, 16 |
ἀλλ'
οὐδ'
οὕτως,
ἀλλὰ
τὰ
|
ἐγγυτέρω |
μᾶλλον
ἂν
γνωρίζοιτο.
Κἂν
προσήκοι |
1, 3, 15 |
δελφῖνες
ἀνετέθησαν
καὶ
ἡ
ἐπιγραφὴ
|
ἐγένετο |
ὑπὸ
Κυρηναίων
θεωρῶν;
Ξυγχωρήσας
δὲ |
1, 2, 2 |
ὡς
εἴρηκεν
αὐτός,
ἀγαθοῖς
ἀνδράσιν.
|
Ἐγένοντο |
γάρ,
φησίν,
ὡς
οὐδέποτε,
κατὰ |
1, 3, 17 |
βασιλείαν
καὶ
ἐξ
ἑλῶν
λίμναι
|
ἐγένοντο, |
τὴν
δὲ
Τροίαν
ἐπέκλυσε
κῦμα. |
1, 3, 4 |
τ'
ἐκρύσεις
γίνεσθαι
εἰς
οὓς
|
ἐγκέκλιται |
τόπους
τὰ
ἐδάφη.
Δοκεῖν
δὲ |
1, 2, 25 |
ἠπείρους
τῷ
ποταμῷ
διαιροῦσι
τῶν
|
ἐγκλημάτων |
τοῦτο
μέγιστον
προφέρουσιν
αὐτοῖς,
ὅτι |
1, 2, 21 |
τοὺς
δὲ
ἄλλους
κατὰ
μικρὰν
|
ἔγκλισιν |
διαφέρειν·
τὸν
μὲν
ἀπὸ
θερινῶν |
1, 1, 22 |
ἀλλὰ
τὸν
μετασχόντα
τῆς
τε
|
ἐγκυκλίου |
καὶ
συνήθους
ἀγωγῆς
τοῖς
ἐλευθέροις |
1, 2, 2 |
ταύτην
ἀπὸ
τῶν
ἄλλων
τῶν
|
ἐγκυκλίων |
πεπορισμένου
πρὸς
διαγωγὴν
ἢ
καὶ |
1, 2, 34 |
ἀνθρώπων
ἴδεν
ἄστεα
καὶ
νόον
|
ἔγνω· |
καὶ
τὸ
Ἦ
γὰρ
πολλὰ |
1, 2, 4 |
ἀνθρώπων
ἴδεν
ἄστεα
καὶ
νόον
|
ἔγνω, |
οὗτος
δ'
ὁ
πτολίπορθος
ἀεὶ |
1, 2, 8 |
καινὸν
καὶ
ὃ
μὴ
πρότερον
|
ἔγνω |
τις·
τοῦτο
δ'
αὐτό
ἐστι |
1, 1, 23 |
τὴν
ἠθικὴν
καὶ
πολιτικὴν
φιλοσοφίαν,
|
ἔγνωμεν |
προσθεῖναι
καὶ
τήνδε
τὴν
σύνταξιν· |
1, 1, 8 |
συνεχές.
Οἵ
τε
γὰρ
περιπλεῖν
|
ἐγχειρήσαντες, |
εἶτα
ἀναστρέψαντες,
οὐχ
ὑπὸ
ἠπείρου |
1, 2, 2 |
φιλοσοφεῖν
καὶ
τοῦ
μὴ
θαρροῦντος
|
ἐγχειρίζειν |
ἑαυτὸν
εἰς
τὴν
ὑπόσχεσιν
ταύτην, |
1, 3, 13 |
εἴη,
σύρρουν
εἶναι
θάτερον
θατέρῳ.
|
Ἐγὼ |
μὲν
οὖν
δέχομαι
καὶ
τὸ |
1, 2, 36 |
ἀνερροίβδησε
θαλάσσης
ἁλμυρὸν
ὕδωρ·
αὐτὰρ
|
ἐγὼ |
ποτὶ
μακρὸν
ἐρινεὸν
ὑψόσ'
ἀερθείς, |
1, 2, 4 |
ἀμητῷ,
Ἐν
ποίῃ
δρέπανον
μὲν
|
ἐγὼν |
εὐκαμπὲς
ἔχοιμι,
καὶ
δὲ
σὺ |
1, 3, 7 |
τὴν
ἐκτός,
μὴ
ἐν
τοῖς
|
ἐδάφεσι |
καὶ
ταῖς
ἐπικλίσεσιν
αὐτῶν
τὴν |
1, 3, 4 |
δ'
αὕτως
καὶ
τὸ
τοῖς
|
ἐδάφεσιν |
ἀνώμαλον
εἶναι
τὴν
γῆν
ἅπασαν |
1, 3, 4 |
εἰς
οὓς
ἐγκέκλιται
τόπους
τὰ
|
ἐδάφη. |
Δοκεῖν
δὲ
κἂν
χωσθῆναι
τὸν |
1, 3, 5 |
ἐστι
παθῶν
τὸ
τὰ
αὐτὰ
|
ἐδάφη |
ποτὲ
μὲν
ἐξαίρεσθαι
ποτὲ
δὲ |
1, 3, 5 |
ὑψηλότερα,
ἀλλὰ
τὸ
τὰ
αὐτὰ
|
ἐδάφη |
ποτὲ
μὲν
μετεωρίζεσθαι,
ποτὲ
δ' |
1, 3, 5 |
αἴτιον,
τὸ
ἄλλα
καὶ
ἄλλα
|
ἐδάφη |
τὰ
μὲν
ταπεινότερα
εἶναι
τὰ |
1, 3, 5 |
ἔτυχε.
Λοιπὸν
οὖν
αἰτιᾶσθαι
τὸ
|
ἔδαφος |
ἢ
τὸ
τῇ
θαλάττῃ
ὑποκείμενον |
1, 3, 5 |
τοῦ
κατὰ
Βυζάντιον
ῥοῦ
τὸ
|
ἔδαφος |
ᾐτιᾶτο,
λέγων
ὑψηλότερον
τὸ
τοῦ |
1, 3, 5 |
τῆς
ἐκτὸς
οὐ
ταὐτὸν
τὸ
|
ἔδαφος |
καὶ
ὁ
βυθός.
Πρὸς
γὰρ |
1, 3, 6 |
ταπεινότερον
ὂν
τὸ
τοῦ
Εὐξείνου
|
ἔδαφος |
τοῦ
τῆς
Προποντίδος
καὶ
τῆς |
1, 3, 20 |
πεσεῖν,
Φαλάρων
δὲ
καὶ
ἐξ
|
ἐδάφους |
ἀνατραπῆναι
τὸ
κτίσμα.
παραπλήσια
δὲ |
1, 3, 6 |
νῦν,
οὐκ
ἀπὸ
ὑπερτέρου
δὲ
|
ἐδάφους |
οὐδὲ
ἐπικλινοῦς,
ὅπερ
ἠξίου
Στράτων. |
1, 3, 15 |
Ξυγχωρήσας
δὲ
τῷ
μετεωρισμῷ
τοῦ
|
ἐδάφους |
συμμετεωρισθεῖσαν
καὶ
τὴν
θάλατταν
ἐπικλύσαι |
1, 2, 32 |
Μενελάῳ
δὲ
λαφύρων
ἢ
δωρεῶν
|
ἔδει |
παρὰ
βασιλέων
καὶ
δυναστῶν,
ἐχόντων |
1, 2, 10 |
τοὺς
πλέοντας
ἐκεῖσε
ὁμοίως
ἐκτοπίζειν
|
ἐδόκουν |
ὥσπερ
τοὺς
ἔξω
στηλῶν
ἐπὶ |
1, 2, 33 |
κρατῆρα
ἐπαινῶν,
ὃν
ὁ
εὔνεως
|
ἔδωκεν |
ἀντὶ
Λυκάονος·
φησὶ
γάρ,
Κάλλει |
1, 2, 36 |
ὀπίσσω
ἱστὸν
καὶ
τρόπιν
αὖτις,
|
ἐελδομένῳ |
δέ
μοι
ἦλθεν
ὄψ'
ἦμός |
1, 2, 33 |
ἦσαν,
οὐδ'
ἄρ'
ἔτ'
αὐτὸς
|
ἔην, |
θάνε
δὲ
ξανθὸς
Μελέαγρος·
καὶ |
1, 3, 16 |
δὲ
τὴν
παῦλαν
τοῦ
πάθους
|
ἐθάρρησαν |
πρῶτοι
Ῥόδιοι
θαλαττοκρατοῦντες
ἐπιπροσπλεῦσαι
τῷ |
1, 2, 30 |
λέγει,
οὐ
δοκεῖ
δὲ
τοῖς
|
ἐθελοκωφοῦσιν, |
ὥστε
ἐκείνους
αἰτιατέον.
Ὁ
ποιητὴς |
1, 3, 21 |
πλέον
τὴν
ἀθαυμαστίαν
ἡμῖν
κατασκευάζειν
|
ἐθέλοντες, |
ἣν
ὑμνεῖ
Δημόκριτος
καὶ
οἱ |
1, 2, 3 |
ἐρήμην
κάλλιπεν·
τὴν
δ'
ἐθέλων
|
ἐθέλουσαν |
ἀνήγαγεν
ὅνδε
δόμονδε.
Χωρὶς
δὲ |
1, 2, 3 |
νῆσον
ἐρήμην
κάλλιπεν·
τὴν
δ'
|
ἐθέλων |
ἐθέλουσαν
ἀνήγαγεν
ὅνδε
δόμονδε.
Χωρὶς |
1, 2, 34 |
ἐπιπολαίαν
οὖσαν
ἐν
πᾶσι
τοῖς
|
ἔθνεσιν. |
Ἀμέλει
δὲ
καὶ
ποιοῦσί
τινες |
1, 2, 20 |
οὐ
γὰρ
ἀναγκαῖον·
τὰ
δὲ
|
ἔθνη |
ἐφεξῆς.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
περὶ |
1, 1, 16 |
δύνανται
γῆς
καὶ
θαλάττης
ἄρχειν,
|
ἔθνη |
καὶ
πόλεις
συνάγοντες
εἰς
μίαν |
1, 2, 33 |
μὲν
γὰρ
τὸ
τὰ
ἐφεξῆς
|
ἔθνη |
καταλέξαι
ἱκανῶς
εἶχεν
οὕτως
εἰπεῖν, |
1, 2, 20 |
μὲν
τὸν
Διόνυσον
ἐπιόντα
τὰ
|
ἔθνη |
φράζων,
ὁ
δὲ
τὸν
Τριπτόλεμον |
1, 2, 35 |
δὲ
πλάττοντες
Ἐρεμβοὺς
ἴδιόν
τι
|
ἔθνος |
Αἰθιο
πικὸν
καὶ
ἄλλο
Κηφήνων |
1, 2, 34 |
ἐτυμολογῶν.
Τὸ
γὰρ
τῶν
Ἀρμενίων
|
ἔθνος |
καὶ
τὸ
τῶν
Σύρων
καὶ |
1, 2, 28 |
γάρ,
φησί,
τὸ
τῶν
Αἰθιόπων
|
ἔθνος |
παρατείνειν
ἀπ'
ἀνατολῶν
χειμερινῶν
μέχρι |
1, 3, 21 |
Τρῆρας
ὀνομάζουσιν,
ἢ
ἐκείνων
τι
|
ἔθνος, |
πολλάκις
ἐπέδραμον
τὰ
δεξιὰ
μέρη |
1, 1, 10 |
τὸν
Ἴστρον,
μεμνημένος
γε
Μυσῶν,
|
ἔθνους |
Θρᾳκίου
παροικοῦντος
τὸν
Ἴστρον.
Καὶ |
1, 2, 34 |
ἐκ
τῶν
τριῶν
συνεστῶσα
τούτων
|
ἐθνῶν· |
μάλιστα
γὰρ
ἐν
τούτοις
ἡ |
1, 4, 8 |
νὴ
Δία
τῶν
καθ'
ἕκαστα
|
ἐθνῶν |
πραγματικὸν
τὸ
διορίζειν
ἀκριβῶς,
ἐπὶ |
1, 2, 34 |
Ποσειδώνιος
κἀνταῦθα
ἀπὸ
τῆς
τῶν
|
ἐθνῶν |
συγγενείας
καὶ
κοινότητος
ἐτυμολογῶν.
Τὸ |
1, 3, 21 |
Ἅπερ
καὶ
ἐπὶ
τῶν
Ἑλληνικῶν
|
ἐθνῶν |
συνέβη,
Ἰώνων
καὶ
Δωριέων
καὶ |
1, 2, 27 |
ἓν
ὄνομα
τῶν
καθ'
ἕκαστα
|
ἐθνῶν |
ταττομένων
διὰ
τὴν
ἄγνοιαν,
οὕτω |
1, 2, 34 |
γε
δὴ
καὶ
τὰς
τῶν
|
ἐθνῶν |
τούτων
κατονομασίας
ἐμφερεῖς
ἀλλήλαις
εἶναι. |
1, 2, 8 |
δὲ
καὶ
τὸ
ἐκ
παιδὸς
|
ἔθος. |
Ἐπεὶ
δ'
οὐ
μόνον
ἡδὺ |
1, 2, 40 |
τοῖς
ἱστορουμένοις,
προσμυθεύει
δὲ
τούτοις,
|
ἔθος |
τι
φυλάττων
καὶ
κοινὸν
καὶ |
1, 2, 13 |
Ἰταλίαν
ἡ
πλάνη
γέγονε
καὶ
|
εἰ |
αἱ
Σειρῆνες
ἐνταῦθά
που
λέγονται, |
1, 1, 16 |
οὐκ
ἂν
εἴη
θαυμαστὸν
οὐδ'
|
εἰ |
ἄλλος
μὲν
Ἰνδοῖς
προσήκοι
χωρογράφος, |
1, 1, 20 |
τῶν
κοινῶν
ἐννοιῶν
ἐγγύς
ἐστιν,
|
εἰ |
ἄρα,
ἐπισημηνάμεθ'
ἂν
ἐπὶ
κεφαλαίῳ |
1, 3, 6 |
τὴν
μῖξιν
καὶ
τὴν
ἐπικράτειαν;
|
Εἰ |
γὰρ
καὶ
τοῦτο
δώσουσιν,
ἡ |
1, 4, 8 |
Μελίτην,
εἶτ'
εἰς
τἀναντία
περιτρέπεσθαι.
|
Εἰ |
γὰρ
οἱ
περὶ
Θυρεῶν
καὶ |
1, 3, 5 |
ἂν
εἰς
τὴν
ἀρχαίαν
κατάστασιν.
|
Εἰ |
γὰρ
{οὐχ}
οὕτω,
δεήσει
πλεονασμῷ |
1, 3, 6 |
εἴτε
λίμνην
μείζω
τῆς
Μαιώτιδος;
|
Εἰ |
γὰρ
τοῦτο
συγχωροῖτο,
προσερήσομαι
καὶ |
1, 2, 19 |
τἀληθές·
οἷον
τὴν
Ὀδυσσέως
πλάνην,
|
εἰ |
γέγονε,
καὶ
ποῦ.
~Τὸ
δ' |
1, 2, 37 |
τοῦτο,
ὀρθὴ
ἡ
ἐπιτίμησις·
ἢ,
|
εἰ |
γέγονε
μέν,
περὶ
ἄλλους
δὲ |
1, 2, 1 |
ὕστερον,
ἄν
τι
πλημμελῶς
λέγωσιν.
|
Εἰ |
δ'
ἀναγκασθησόμεθά
που
τοῖς
αὐτοῖς |
1, 3, 22 |
ἀνωτέρω
πᾶσα
μέχρι
τοῦ
ἰσημερινοῦ.
|
Εἰ |
δ'
ἄρα,
τοῦ
Ἡροδότου
τοῦτ' |
1, 4, 7 |
ὅλον,
οὗ
τὸν
μερισμὸν
ποιεῖται;
|
Εἰ |
δ'
ἐπινοοῖ
μὲν
μὴ
τὴν |
1, 2, 28 |
τοὺς
Πυγμαίους
μεμυθευμένους
κατὰ
πᾶσαν.
|
Εἰ |
δ'
οἱ
ὕστερον
τοὺς
Αἰθίοπας |
1, 2, 32 |
ἀνίησι.
Ταῦτα
γὰρ
αἰνίγματος
πλήρη.
|
~Εἰ |
δ'
οὖν
καὶ
σύρρουν
ποτὲ |
1, 2, 40 |
καὶ
εὐανδροῦσι
τῆς
ναυστολίας
γενομένης·
|
εἰ |
δ'
ὥσπερ
ὁ
Σκήψιός
φησι |
1, 2, 36 |
περὶ
τὸν
Σικελικὸν
πορθμὸν
διεσκευασμένη.
|
εἰ |
δὲ
δὶς
τῆς
παλιρροίας
γινομένης |
1, 2, 22 |
δ'
ἐγγὺς
καὶ
γνώριμα
μή.
|
Εἰ |
δὲ
μὴ
ἐμνήσθη
τούτων,
οὐ |
1, 3, 2 |
εἰ
ἔπλεον,
οὔτ'
εἰ
μή.
|
Εἰ |
δὲ
περὶ
τῶν
μνημονευομένων,
οὐκ |
1, 2, 1 |
καὶ
φιλοσόφῳ
πρέπον,
ταῦτα
εἰρήσθω.
|
~Εἰ |
δὲ
πολλῶν
προειπόντων
ἐπιχειροῦμεν
καὶ |
1, 4, 1 |
καὶ
τὰ
ἄλλα
τὰ
τοιαῦτα.
|
Εἰ |
δὲ
τηλικαύτη
ἡλίκην
αὐτὸς
εἴρηκεν, |
1, 1, 10 |
εὐδαιμονίαν
αὐτῶν,
ἣν
ἀρτίως
ἔφαμεν.
|
Εἰ |
δέ
τινα
ἐν
τοῖς
μεταξὺ |
1, 2, 17 |
περὶ
τῶν
Λωτοφάγων
εἰρημένοις
συμφωνεῖν.
|
Εἰ |
δέ
τινα
μὴ
συμφωνεῖ,
μεταβολὰς |
1, 2, 34 |
ἐν
τούτοις
ἡ
ὁμοιότης
διαφαίνεται.
|
Εἰ |
δέ
τις
παρὰ
τὰ
κλίματα |
1, 2, 22 |
τις
ἂν
{μὴ}
πεπύσθαι
αὐτόν·
|
εἰ |
δὲ
τῶν
κατ'
Αἴγυπτον
τὸ |
1, 2, 33 |
τὴν
ὑπὲρ
Παραιτονίου
Μενέλαος
καλεῖται.
|
~Εἰ |
δὲ
Φοίνικας
εἰπὼν
ὀνομάζει
καὶ |
1, 3, 11 |
τῆς
κατὰ
Κεγχρεὰς
εἶναι,
ὥστε,
|
εἰ |
διακόψειε
τὸ
μεταξὺ
χωρίον,
ἐπικλυσθῆναι |
1, 1, 9 |
ὁμοιοπαθοῦντος
τοῦ
ὠκεανοῦ
παντελῶς
οὔτ'
|
εἰ |
δοθείη
τοῦτο,
ἀκολουθοῦντος
αὐτῷ
τοῦ |
1, 3, 2 |
μέλει
περὶ
ἐκείνων
λέγειν,
οὔτ'
|
εἰ |
ἔπλεον,
οὔτ'
εἰ
μή.
Εἰ |
1, 4, 1 |
λέγει
ὑπολήψεις,
πρὸς
ἃς
πάλιν
|
εἰ |
ἔστι
τις
ἐπανόρθωσις,
πειρατέον
προσφέρειν. |
1, 1, 21 |
μὲν
μηδ'
ὅλως
φροντίζειν,
πλὴν
|
εἰ |
θέας
φιλοσόφου
χάριν,
τοῖς
δὲ |
1, 3, 22 |
νότον,
ἀλλὰ
κατωτέρω.
θαυμαστὸν
δ'
|
εἰ |
καθ'
ἕκαστον
κλίμα
πνέοντος
ἀνέμου |
1, 1, 15 |
σύμπαντος
κόσμου,
μηδὲν
ἐφρόντισε·
μηδ'
|
εἰ |
καθ'
ἓν
μέρος
οἰκεῖται
μόνον |
1, 2, 32 |
Ὁ
οὖν
εἰς
Θήβας
ἀφιγμένος
|
εἰ |
καὶ
μέχρι
τῶν
ὅρων
ἀφῖκτο |
1, 2, 32 |
μόνη
τῶν
ἁπασῶν,
τὴν
δέ,
|
εἰ |
καὶ
μὴ
ὀνομαστὶ
καλοῦσιν,
οὕτως |
1, 2, 26 |
ἀπήγγειλαν
οὕτως.
Τί
οὖν
ἄλογον,
|
εἰ |
καὶ
Ὅμηρος
ὑπὸ
τοιαύτης
ἀκοῆς |
1, 1, 23 |
ἀλλὰ
τοῖς
καθόλου
προσέχομεν
μᾶλλον,
|
εἰ |
καλῶς
τὸ
ὅλον·
οὕτως
κἀν |
1, 2, 13 |
ἐστιν.
Οἷόν
τι
λέγω,
ζητουμένου
|
εἰ |
κατὰ
Σικελίαν
καὶ
Ἰταλίαν
ἡ |
1, 1, 19 |
ἣν
ὁ
πράττων
ζητεῖ,
πλὴν
|
εἰ |
καταμίσγοι
καὶ
τῶν
γενομένων
ἀναγκαίων |
1, 2, 9 |
πιθανώτερον
ἂν
οὕτω
τις
ψεύδοιτο,
|
εἰ |
καταμίσγοι
τι
καὶ
αὐτῶν
τῶν |
1, 2, 22 |
κατ'
αὐτόν·
τὰ
δὲ
στόματα
|
εἰ |
μὲν
ἦν
ἀφανῆ
καὶ
ὀλίγοις |
1, 2, 37 |
Γαῦδον
καὶ
Κόρκυραν
ὀνομάζει.
Ἀλλ'
|
εἰ |
μὲν
μηδαμοῦ
γέγονεν
ἡ
πλάνη, |
1, 3, 2 |
Λιβύην
καὶ
Συρίαν
καὶ
Κιλικίαν.
|
Εἰ |
μὲν
οὖν
τοὺς
πάλαι
τοὺς |
1, 2, 25 |
Λιβυκόν,
τὸ
δ'
Ἀσιατικόν·
ἢ
|
εἰ |
μὴ
βούλονται
τοῦτο,
ἢ
οὐ |
1, 2, 22 |
ἢ
γνωρίζοντας
μὴ
λέγειν,
πλὴν
|
εἰ |
μὴ
διὰ
τὸ
γνώριμον;
Ἔτι |
1, 1, 14 |
μηδ'
ἐπὶ
μικρόν;
καὶ
γὰρ
|
εἰ |
μὴ
δυνατὸν
κατὰ
τὴν
ὑπόθεσιν |
1, 3, 2 |
λέγειν,
οὔτ'
εἰ
ἔπλεον,
οὔτ'
|
εἰ |
μή.
Εἰ
δὲ
περὶ
τῶν |
1, 3, 12 |
τῶν
ποταμῶν
τοῦτο
γένοιτ'
ἄν,
|
εἰ |
μὴ
καταράκτας
ἔχοιεν·
ἔχοντες
δὲ |
1, 2, 13 |
ὁ
ἀγκὼν
αὐτός.
~Ἀλλ'
οὐδ'
|
εἰ |
μὴ
συμφωνοῦσιν
οἱ
τὴν
ἱστορίαν |
1, 2, 23 |
τοῦ
ποταμοῦ
δῶρον
λέγεσθα·
κἂν
|
εἰ |
μὴ
τὴν
ὅλην,
τήν
γε |
1, 4, 6 |
συνάπτειν,
συμβάλλουσαν
αὐτὴν
ἑαυτῇ,
ὥστ'
|
εἰ |
μὴ
τὸ
μέγεθος
τοῦ
Ἀτλαντικοῦ |
1, 1, 7 |
τρὶς
δ'
ἀναροιβδεῖ.
Καὶ
γὰρ
|
εἰ |
μὴ
τρὶς
ἀλλὰ
δίς,
τάχα |
1, 2, 30 |
οὓς
νῦν
ἡμῖν
ὁ
λόγος,
|
εἰ |
μηδ'
ἐκείνου
λέγοντος
τὰ
παρ' |
1, 3, 15 |
θαλάττῃ
ποτὲ
ὑπάρξαν.
τί
γάρ,
|
εἰ |
μηδεὶς
μὲν
ἱστορεῖ,
ἐκ
δὲ |
1, 2, 20 |
αὐτῷ
πρεσβεῖον
ἀπονέμειν.
Καὶ
γὰρ
|
εἰ |
μηδὲν
ἄλλο,
τόν
γε
Τριπτόλεμον |
1, 1, 10 |
μέρει.
Συγγνοίη
δ'
ἂν,
καὶ
|
εἰ |
μυθώδη
τινὰ
προσπέπλεκται
τοῖς
λεγομένοις |
1, 3, 17 |
εἰκυῖα
χαλάζῃ,
οὐκ
ἐᾷ
θαυμάζειν,
|
εἰ |
νῦν
ἡ
μὲν
τοῦ
ψυχροῦ |
1, 3, 22 |
βορέας
οὐ
πνεῖ.
καὶ
γὰρ
|
εἰ |
οἱ
ποιηταὶ
μυθικώτερον
οὕτω
φασίν, |
1, 4, 8 |
καθ'
ὃν
οὐδὲ
τούτου
φροντιστέον,
|
εἰ |
οἱ
τοῖς
ποταμοῖς
διορίσαντες
ἀπολείπουσί |
1, 1, 9 |
ἂν
κρεῖττον
ταῖς
ἐντεῦθεν
ἀναθυμιάσεσιν,
|
εἰ |
πλεῖον
εἴη
τὸ
ὑγρὸν
περικεχυμένον. |
1, 2, 36 |
ὑπέτεινε
τῷ
ναυαγῷ
τὴν
ἀπαλλαγήν,
|
εἰ |
πρὶν
ἀποσπασθῆναι
πολὺ
καὶ
αὐτίκα |
1, 4, 1 |
φυσικὰς
εὖ
λέγεται,
καὶ
ὅτι
|
εἰ |
σφαιροειδὴς
ἡ
γῆ
καθάπερ
καὶ |
1, 2, 19 |
οἱ
παλαιοὶ
προσμυθεύουσιν
οὐ
ζητεῖ,
|
εἰ |
τὰ
προσμυθευόμενα
ὑπῆρξεν
ἢ
ἐστίν, |
1, 2, 29 |
γὰρ
δὴ
καὶ
τελέως
ἄλογον,
|
εἰ |
τὰς
μὲν
Αἰγυπτίους
Θήβας
ᾖδει |
1, 2, 22 |
τὸ
γνώριμον;
Ἔτι
δ'
ἀπιθανώτερον,
|
εἰ |
τὴν
μὲν
αἰθιοπίαν
ἔλεγε
καὶ |
1, 1, 15 |
ἀπέχεται
γῆς.
Φαίνεται
γὰρ
γελοῖον,
|
εἰ |
τὴν
οἰκουμένην
γλιχόμενος
σαφῶς
ἐξειπεῖν |
1, 3, 7 |
οὐκ
ἀπίθανον
κατ'
αὐτούς,
οὐδ'
|
εἰ |
τὴν
ὅλην
θάλατταν
τὴν
ἡμετέραν |
1, 3, 1 |
αὐτὸν
τὸν
Διότιμον.
Εἶτα
θαυμάζειν
|
εἰ |
τὸν
εὐφράτην
καὶ
τὸν
Τίγριν |
1, 2, 29 |
Πολὺ
δ'
ἂν
ἀλογώτερον
δόξειεν,
|
εἰ |
τὸν
μὲν
Νεῖλον
ᾖδει
ὁμωνύμως |
1, 3, 12 |
καὶ
μονάς
ποτε
ἐποιεῖτο.
Οὔτ'
|
εἰ |
τρόπος
εἷς
εἴη,
ταύτην
(γὰρ) |
1, 3, 13 |
συνεγγίζειν
καὶ
τὸ
ψαύειν,
ὥστε,
|
εἰ |
ὕδατα
εἴη,
σύρρουν
εἶναι
θάτερον |
1, 2, 11 |
καταψευδόμενον
τοῦ
ποιητοῦ,
καθάπερ
οὐδ'
|
εἰ |
φαίη,
τοῦτον
τὸν
τρόπον
γενέσθαι |
1, 2, 17 |
σταδίων
δισμυρίων
καὶ
δισχιλίων
πεντακοσίων,
|
εἰ, |
φησί,
τοῦτο
θείημεν
ἐν
ταῖς |
1, 3, 2 |
κατὰ
θάλατταν
τελέσαντες
τῶν
ὕστερον,
|
εἰ |
χρὴ
προσέχειν
τοῖς
λεγομένοις·
οἷον |
1, 2, 4 |
ἀρότῳ,
Τῷ
κέ
μ'
ἴδοις,
|
εἰ |
ὦλκα
διηνεκέα
προταμοίμην.
Καὶ
οὐχ |
1, 2, 15 |
δελφῖνάς
τε
κύνας
τε,
καὶ
|
εἴ |
ποθι
μεῖζον
ἕλῃσι
κῆτος.
Τοὺς |
1, 3, 17 |
Φοινίκην.
Οὐδὲν
οὖν
θαυμαστὸν
οὐδ'
|
εἴ |
ποτε
διαστὰς
ὁ
ἰσθμὸς
ἢ |
1, 2, 2 |
αὐτοῦ
πραγματεία
καὶ
μελέται
καὶ
|
εἴ |
τι
ἄλλο
τοιοῦτο
τὴν
ἀγωγὴν |
1, 2, 30 |
αἱ
τῶν
φαρμάκων
δυνάμεις,
οὐδ'
|
εἴ |
τι
ἄλλο
τοιοῦτον
οἱ
ποιηταὶ |
1, 1, 23 |
ἔχει
καὶ
τὰ
ὅλα,
πλὴν
|
εἴ |
τι
κινεῖν
δύναται
καὶ
τῶν |
1, 3, 1 |
καὶ
τοιούτοις
ἄλλοις.
Καὶ
γὰρ
|
εἴ |
τι
λέγουσιν
ἀληθές,
οὐ
μάρτυσί |
1, 3, 22 |
ὁ
Ἐρατοσθένης
τῷ
σοφίσματι
τούτῳ,
|
εἴ |
τις
λέγοι
μηδένας
εἶναι
ἐπιχαιρεκάκους, |
1, 3, 16 |
καὶ
τοῦ
βίου
παντός,
οἷον
|
εἴ |
τις
λέγοι
τὰ
περὶ
Θήραν |
1, 1, 19 |
οὖσι
πρὸς
τὰς
πράξεις·
οἷον
|
εἴ |
τις
λέγοι
τὰ
περὶ
τὴν |
1, 1, 8 |
ἀλλήλοις
τῶν
ἀντιπεριπλεόντων
οὐ
πολύ,
|
εἴ |
τις
συντίθησιν
ἐκ
τῶν
παραλλήλων |
1, 2, 3 |
θείη
τῇ
φιλοτιμίᾳ·
ὡς
ἂν
|
εἴ |
τις,
φησὶν
ὁ
Ἵππαρχος,
Ἀττικῆς |
1, 1, 20 |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
αὐτὴ
μετεωρισθεῖσα
|
εἶδε |
τὰ
κεκρυμμένα
πρότερον.
Ὅπερ
δηλοῖ |
1, 2, 6 |
φράσις
ἡ
ποιητική.
Τῷ
γε
|
εἴδει, |
ὡς
καὶ
ἐν
αὐτῇ
τῇ |
1, 2, 24 |
ὥστε
ἐκεῖνον
μέν
φημι
μὴ
|
εἰδέναι |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
ἀποφαίνεσθαι
ἄντικρυς, |
1, 3, 4 |
λίμνας
καὶ
φρέατα·
αὐτόν
τε
|
εἰδέναι |
πολλαχῆ
πρόσω
ἀπὸ
τῆς
θαλάττης |
1, 2, 30 |
μὴ
λέγειν
οὐ
τοῦ
μὴ
|
εἰδέναι |
σημεῖόν
ἐστιν·
οὐδὲ
γὰρ
τὰς |
1, 2, 14 |
καὶ
Τυρρηνῶν·
Ὅμηρον
δὲ
μήτε
|
εἰδέναι |
ταῦτα,
μήτε
βούλε
σθαι
ἐν |
1, 2, 38 |
περὶ
Κύζικον,
ἀρχὴν
φησὶ
μηδ'
|
εἰδέναι |
τὴν
εἰς
Φᾶσιν
ἀποδημίαν
τοῦ |
1, 2, 6 |
ὁ
λόγος
ἐστὶ
γενικός,
οὗ
|
εἴδη |
ὁ
ἔμμετρος
καὶ
ὁ
πεζός; |
1, 1, 18 |
ἐκείνων
τὴν
ἀρχὴν
ἐχούσας
τῆς
|
εἰδοποιίας· |
ἄλλος
γὰρ
νόμος
τὸ
τοῦ |
1, 2, 38 |
γυναικῶν
Ἄλκηστις,
Πελίαο
θυγα"
τρῶν
|
εἶδος |
ἀρίστη·
τῶν
δὲ
περὶ
τὸν |
1, 2, 31 |
ἂν
τὸ
γένος
προθεὶς
τὸ
|
εἶδος |
ἐπήνεγκε·
τίνες
τε
οἱ
Ἐρεμβοί· |
1, 2, 6 |
τῶν
τοιούτων,
εἰς
τὸ
νῦν
|
εἶδος |
κατήγαγον
ὡς
ἂν
ἀπὸ
ὕψους |
1, 3, 12 |
τοὺς
πορθμούς,
ὅ
γε
κατ'
|
εἶδος |
οὐ
γὰρ
ἂν
ὁ
μὲν |
1, 1, 15 |
γεωμετρικῇ
συνῆφθαι
τὸ
τῆς
γεωγραφίας
|
εἶδος, |
τὰ
ἐπίγεια
τοῖς
οὐρανίοις
συνάπτον |
1, 2, 9 |
~Ἅτε
δὴ
πρὸς
τὸ
παιδευτικὸν
|
εἶδος |
τοὺς
μύθους
ἀναφέρων
ὁ
ποιητὴς |
1, 2, 30 |
μνήμης
ὑπέλαβε,
καὶ
ταῦτα
πρὸς
|
εἰδότας· |
καθάπερ
οὐδ'
Ἀλκαῖος,
καίτοι
φήσας |
1, 2, 22 |
ἄξια
μνήμης
εἶναι
πρὸς
τοὺς
|
εἰδότας. |
~Οὐκ
εὖ
δὲ
οὐδὲ
τοῦτο |
1, 1, 16 |
Βέλτιον
γὰρ
ἂν
διαχειρίζοιεν
ἕκαστα,
|
εἰδότες |
τὴν
χώραν
ὁπόση
τις
καὶ |
1, 1, 17 |
δὲ
καλῶς
ἐν
χωρίῳ
τοῦ
|
εἰδότος |
ἐστὶ
καὶ
ἐνεδρεῦσαι
καὶ
ὁδεῦσαι. |
1, 1, 6 |
ὡς
μίαν
ἄρκτον
ἀντὶ
δυεῖν
|
εἰδότος· |
οὐδὲ
γὰρ
εἰκὸς
ἦν
πω |
1, 2, 8 |
τὸ
τερατῶδες,
ἀμφοτέρων
ἐστὶ
τῶν
|
εἰδῶν |
χρεία
πρός
τε
τοὺς
παῖδας |
1, 1, 10 |
τὸ
μὲν
ὄνομα
τῶν
Κιμμερίων
|
εἰδὼς, |
αὐτοὺς
δὲ
ἀγνοῶν,
οἳ
κατ' |
1, 2, 32 |
οὖν
Ἰνδικὴν
οὐκ
οἶδεν
Ὅμηρος,
|
εἰδὼς |
δὲ
ἐμέμνητο
ἄν·
τὴν
δ' |
1, 2, 20 |
τὴν
ἐφεξῆς
κατὰ
τοὺς
Θρᾷκας
|
εἰδὼς |
καὶ
κατονομάζων
τήν
τε
παραλίαν |
1, 2, 29 |
οὖν
ἐκ
πλεόνων
ἐλέγχεται
καὶ
|
εἰδὼς |
καὶ
λέγων
ῥητῶς
τὰ
ῥητὰ |
1, 2, 10 |
δ'
αὕτως
καὶ
τοὺς
Κόλχους
|
εἰδὼς |
καὶ
τὸν
Ἰάσονος
πλοῦν
τὸν |
1, 1, 21 |
γραμμὴν
ἢ
περιφερῆ,
μηδὲ
κύκλον
|
εἰδώς, |
μηδὲ
σφαιρικὴν
ἐπιφάνειαν
ἢ
ἐπίπεδον, |
1, 2, 9 |
οὕτω
δὲ
καὶ
τοὺς
Κιμμερίους
|
εἰδὼς |
οἰκοῦντας
τὸν
Κιμμερικὸν
Βόσπορον
πρὸς |
1, 1, 10 |
Κιμμερικὸν
Βόσπορον
οἶδε,
τοὺς
Κιμμερίους
|
εἰδώς· |
οὐ
δήπου
τὸ
μὲν
ὄνομα |
1, 3, 14 |
ἐν
τῷ
πρὸς
αὐτὸν
λόγῳ·
|
εἰδὼς |
οὖν
τὴν
δόξαν
αὐτοῦ
τοιαύτην |
1, 2, 35 |
τρόπον
παρατίθησι
τοῖς
Ὁμήρου
ταῦτα
|
εἰδώς. |
Τὰ
μὲν
γὰρ
Ὁμήρου
τὰ |
1, 1, 17 |
Ἄμεινον
γὰρ
ἂν
θηρεύσειέ
τις
|
εἰδὼς |
τὴν
ὕλην,
ὁποία
τις
καὶ |
1, 1, 21 |
πρότερον,
ὧν
χωρὶς
οὐκ
ἂν
|
εἴη |
γεωγραφίας
οἰκεῖος.
~Ἁπλῶς
δὲ
κοινὸν |
1, 1, 16 |
ταῦτα
διὰ
πλειόνων
ἐμφανίζειν,
ἵν'
|
εἴη |
γνώριμα·
ταῦτα
γὰρ
καὶ
τῆς |
1, 2, 30 |
δρόμον
νεὼς
ἡμερήσιον,
οὐκ
ἂν
|
εἴη |
διατεθρυλημένη
ἐπὶ
τοσοῦτον
ἐψευσμένως.
Ὅτι |
1, 1, 16 |
ἐγγυτέρω
ἐστίν.
Ὥστ'
οὐκ
ἂν
|
εἴη |
θαυμαστὸν
οὐδ'
εἰ
ἄλλος
μὲν |
1, 2, 28 |
τῶν
Πυγμαίων
λόγον,
οὐδὲν
ἂν
|
εἴη |
πρὸς
τὰ
πάλαι.
Καὶ
γὰρ |
1, 3, 13 |
τὸ
ψαύειν,
ὥστε,
εἰ
ὕδατα
|
εἴη, |
σύρρουν
εἶναι
θάτερον
θατέρῳ.
Ἐγὼ |
1, 3, 12 |
ἐποιεῖτο.
Οὔτ'
εἰ
τρόπος
εἷς
|
εἴη, |
ταύτην
(γὰρ)
ἂν
ἔχοι
τὴν |
1, 4, 4 |
ἄλλως
πως
τοῦτο
δ'
ἂν
|
εἴη |
τὸ
περὶ
τὴν
Ἰέρνην,
ὥστε |
1, 1, 9 |
ταῖς
ἐντεῦθεν
ἀναθυμιάσεσιν,
εἰ
πλεῖον
|
εἴη |
τὸ
ὑγρὸν
περικεχυμένον.
~Ὥσπερ
οὖν |
1, 1, 16 |
τῶν
μεγίστων
πράξεων
αὕτη
ἂν
|
εἴη |
χώρα.
Μέγιστοι
δὲ
τῶν
στρατηλατῶν, |
1, 2, 5 |
ὄπα
τε
μεγάλην
ἐκ
στήθεος
|
εἵη |
καὶ
ἔπεα
νιφάδεσσιν
ἐοικότα
χειμερίῃσιν, |
1, 2, 34 |
πρὸς
τούτους
καὶ
πρὸς
ἀλλήλους.
|
Εἰκάζει |
γε
δὴ
καὶ
τὰς
τῶν |
1, 2, 31 |
ὁ
ἰσθμὸς
ἦν
πλόιμος·
ἀλλ'
|
εἰκάζει |
ὁ
Ἐρατοσθένης
οὐκ
εὖ.
Μὴ |
1, 2, 14 |
ῥαψῳδεῖν.
~Ἐρατοσθένης
δὲ
Ἡσίοδον
μὲν
|
εἰκάζει |
πεπυσμένον
περὶ
τῆς
Ὀδυσσέως
πλάνης |
1, 3, 4 |
νῦν
ἐν
τῇ
μεσογαίᾳ
κεῖσθαι.
|
Εἰκάζει |
τε
τὸ
μαντεῖον
εὐλόγως
ἐπὶ |
1, 1, 7 |
τοῦ
ποταμὸν
φάναι
τὸν
ὠκεανὸν
|
εἰκάζει |
τὸ
ῥοῶδες
αὐτοῦ
τὸ
περὶ |
1, 2, 23 |
ποιητὴς
ἦν·
ὥστ'
ἐκ
τούτων
|
εἰκάζειν, |
ὅτι
καὶ
τὰς
ἀναβάσεις
ᾖδει |
1, 2, 34 |
Οὕτω
δὲ
καὶ
Στησίχορος
λέγει.
|
Εἰκάζειν |
οὖν
ἐστιν,
ὅτι
ἀπὸ
τούτου |
1, 3, 7 |
ὅλως
οὔ
τε
τοῖς
ποταμοῖς
|
εἰκάζειν |
τὴν
θάλατταν·
οἱ
μὲν
γὰρ |
1, 2, 16 |
Ἔκ
τε
δὴ
τῶν
τοιούτων
|
εἰκάζοι |
τις
ἄν,
φησί,
περὶ
Σικελίαν |
1, 3, 10 |
τι
μᾶλλον
ἀπορρῶγα
τῆς
Ἰταλίας
|
εἰκάζοι |
τίς
ἂν
ἢ
ἀναβληθεῖσαν
ὑπὸ |
1, 3, 15 |
δὲ
τῶν
τεκμηρίων,
ἐξ
ὧν
|
εἰκάζομεν |
παράλιόν
ποτε
τὸν
τόπον
γενέσθαι, |
1, 4, 4 |
εἶναι
τῷ
διὰ
τῆς
Βρεττανικῆς
|
εἰκάζουσιν |
Ἵππαρχός
τε
καὶ
ἄλλοι
ἐκ |
1, 1, 16 |
ἢ
θαλάττιοι.
Καὶ
τὸν
Ἡρακλέα
|
εἰκὸς |
ἀπὸ
τῆς
πολλῆς
ἐμπειρίας
τε |
1, 2, 32 |
καὶ
δαψιλῆ,
τότε
δ'
οὐκ
|
εἰκός. |
Αὐτῶν
δὲ
χάριν
τῶν
ἀρωμάτων |
1, 1, 8 |
διαστημάτων
τῶν
ἐφικτῶν
ἡμῖν.
Οὐκ
|
εἰκὸς |
δὲ
διθάλαττον
εἶναι
τὸ
πέλαγος |
1, 3, 2 |
Θησέα
δὲ
καὶ
Πειρίθουν
μακρὰς
|
εἰκός |
ἐστι
στρατείας
ὑπομείναντας
καταλιπεῖν
δόξαν |
1, 2, 30 |
προσχώσεις
τοιαῦταί
τινες,
κοινότερον
πεπύσθαι
|
εἰκὸς |
ἦν·
ἐξ
ὧν
συνθεὶς
ὁ |
1, 1, 6 |
ἀντὶ
δυεῖν
εἰδότος·
οὐδὲ
γὰρ
|
εἰκὸς |
ἦν
πω
τὴν
ἑτέραν
ἠστροθετῆσθαι, |
1, 1, 3 |
καὶ
Σιδονίους
καὶ
Ἐρεμβούς,
οὓς
|
εἰκὸς |
λέγειν
Τρωγλοδύτας
Ἄραβας,
ῥητῶς
λέγων, |
1, 2, 34 |
Αἰγύπτῳ
καὶ
Αἰθιοπίᾳ.
Τούτων
δ'
|
εἰκὸς |
μεμνῆσθαι
τὸν
ποιητὴν
καὶ
πρὸς |
1, 2, 22 |
γάρ.
τὸ
μὲν
οὖν
ὄνομα
|
εἰκὸς |
μήπω
λέγεσθαι
κατ'
αὐτόν·
τὰ |
1, 2, 1 |
Ἐρατοσθένη
καὶ
αὐτὸν
ἐκεῖνον·
οὓς
|
εἰκὸς |
ὅσῳπερ
πολυμαθέστεροι
τῶν
πολλῶν
γεγόνασι, |
1, 1, 19 |
πολύ·
μᾶλλον
γὰρ
σπουδάζουσιν,
ὡς
|
εἰκός, |
περὶ
τὰ
χρήσιμα.
διόπερ
καὶ |
1, 2, 3 |
ῥητορικῆς,
ἅπερ
ἡ
ἀκρόασις,
ὡς
|
εἰκός, |
περιποιεῖ.
~Ἀλλὰ
μὴν
ταῦτά
γε |
1, 2, 9 |
οὐχ
Ὁμηρικόν.
Προσπίπτει
γάρ,
ὡς
|
εἰκός, |
ὡς
πιθανώτερον
ἂν
οὕτω
τις |
1, 4, 6 |
ὁ
δι'
Ἀθηνῶν
ἐλάττων
ἐστὶν
|
εἴκοσι |
μυριάδων,
ὅπου
πεποιήμεθα
τὸν
εἰρημένον |
1, 3, 20 |
Ἄλπωνον
θεσμοφορίων
ὄντων
πέντε
καὶ
|
εἴκοσι |
παρθένους
ἀναδραμούσας
εἰς
πύργον
τῶν |
1, 3, 18 |
θολερὰν
δ'
εἶναι
καὶ
ἐπὶ
|
εἴκοσι |
σταδίους,
προσχωσθῆναι
δὲ
πέτραις
ἀπορρῶξι |
1, 3, 20 |
τῶν
πεδίων
ἔνια
καὶ
μέχρι
|
εἴκοσι |
σταδίων
ἐπικλυσθῆναι,
καὶ
τριήρη
τινὰ |
1, 0, 0 |
συντόμως
ὑποτυποῦντες
τὴν
διάθεσιν.
Πίστις
|
εἰκότων |
καὶ
τεκμηρίων
βεβαίων
τοῦ
κατὰ |
1, 0, 0 |
εἰρήκασιν.
Ἔλεγχοι
καὶ
ἀποδείξεις
τοῦ
|
εἰκότως |
αὐτὸν
οὕτω
κρίνειν.
Κεφαλαιώδεις
λόγοι |
1, 1, 14 |
πολιτικῷ
παρακολουθεῖν
δυνατόν,
προσήκοι
ἂν
|
εἰκότως. |
~Ὁ
δ'
οὕτω
μετεωρίσας
ἤδη |
1, 2, 23 |
προσχώσας
τῇ
ἠπείρῳ
προστέθεικεν,
ὥστε
|
εἰκότως |
ὑπὸ
τοῦ
Ἡροδότου
καὶ
τὴν |
1, 3, 17 |
ἡ
δ'
ἑτέρη
θέρειι
προρέει
|
εἰκυῖα |
χαλάζῃ,
οὐκ
ἐᾷ
θαυμάζειν,
εἰ |
1, 3, 21 |
καὶ
Ἰωνίας
ἤλασε
καὶ
Σάρδεις
|
εἷλεν, |
ἐν
Κιλικίᾳ
δὲ
διεφθάρη.
Πολλάκις |
1, 3, 18 |
λέγειν
τὸν
Λαέρτην,
Οἷος
Νήριτον
|
εἷλον |
ἐυκτίμενον
πτολίεθρον,
ἀκτὴν
ἠπείροιο·
Ἐνταῦθα |
1, 1, 7 |
ὅταν
οὕτω
φῇ
ἡ
Ἥρα·
|
Εἶμι |
γὰρ
ὀψομένη
πολυφόρβου
πείρατα
γαίης |
1, 2, 20 |
πολλαχοῦ·
Αὐτὴ
δὲ
χθαμαλὴ
πανυπερτάτη
|
εἰν |
ἁλὶ
κεῖται
πρὸς
ζόφον·
αἱ |
1, 2, 16 |
ἀνίησιν,
ἀντὶ
τοῦ
δίς,
γραφικὸν
|
εἶναι |
ἁμάρτημα
ἢ
ἱστορικόν.
~Καὶ
τὰ |
1, 4, 6 |
μεῖζον
λέγειν,
κατὰ
φύσιν
φησὶν
|
εἶναι |
ἀπὸ
τῆς
ἕω
πρὸς
τὴν |
1, 4, 6 |
περὶ
τοῦ
σφαιροειδῆ
τὴν
γῆν
|
εἶναι |
ἀποδείξει
τῆς
αὐτῆς
ἐπιτιμήσεως
ἂν |
1, 2, 12 |
πλείους
ἢ
δισχιλίους
διεχουσῶν
σταδίους·
|
εἶναι |
δ'
αὐτὰς
σκόπελον
τρικόρυφον
διείργοντα |
1, 3, 1 |
μὲν
Ἀράβιον
κόλπον
λίμνην
ὑπολαμβάνοντος
|
εἶναι, |
Διότιμον
δὲ
τὸν
Στρομβίχου
πρεσβείας |
1, 2, 24 |
δὲ
μὴ
μεμερίσθαι
δίχα
ὥστε
|
εἶναι |
δύο
Αἰθιοπίας,
τὴν
μὲν
πρὸς |
1, 2, 21 |
~Εἰσὶ
δέ
τινες,
οἵ
φασιν
|
εἶναι |
δύο
τοὺς
κυριωτάτους
ἀνέμους
Βορέαν |
1, 1, 11 |
Ἑκαταῖον
καταλιπεῖν
γράμμα,
πιστούμενον
ἐκείνου
|
εἶναι |
ἐκ
τῆς
ἄλλης
αὐτοῦ
γραφῆς. |
1, 1, 7 |
τὸν
δὲ
ὅλον
ἐκλιπόντα
ἔτι
|
εἶναι |
ἐν
τῷ
ὅλῳ
οὐχ
οἷόν |
1, 1, 7 |
δύναιτ'
ἄν
τις
ἐκλιπὼν
ἔτι
|
εἶναι |
ἐν
τῷ
ὠκεανῷ·
τὸν
δὲ |
1, 3, 22 |
τούτῳ,
εἴ
τις
λέγοι
μηδένας
|
εἶναι |
ἐπιχαιρεκάκους,
μηδὲ
γὰρ
ἐπιχαιραγάθους.
Κατὰ |
1, 4, 6 |
εὐκράτῳ
ζώνῃ
καὶ
δύο
οἰκουμένας
|
εἶναι |
ἢ
καὶ
πλείους,
καὶ
μάλιστα |
1, 1, 16 |
οὕτως
ἢ
ἑτέρως,
καὶ
γνώριμα
|
εἶναι |
ἢ
μὴ
γνώριμα.
Βέλτιον
γὰρ |
1, 3, 13 |
ὥστε,
εἰ
ὕδατα
εἴη,
σύρρουν
|
εἶναι |
θάτερον
θατέρῳ.
Ἐγὼ
μὲν
οὖν |
1, 2, 31 |
Κράτης
εἰσάγει,
οὐχ
ὡς
ἀδύνατος
|
εἶναι |
(καὶ
γὰρ
{οὐδ'
ἡ
Ὀδυσσέως |
1, 2, 24 |
αὐτὸν
τοῦτον
ὠκεανόν·
διττοὺς
δὲ
|
εἶναι |
καὶ
διχθὰ
δεδάσθαι
ὑπὸ
τοῦ |
1, 3, 18 |
ἐπὶ
σταδίους
πέντε,
θολερὰν
δ'
|
εἶναι |
καὶ
ἐπὶ
εἴκοσι
σταδίους,
προσχωσθῆναι |
1, 2, 16 |
τὴν
ἀκμὴν
τοῦ
ζῴου
συαγρώδη
|
εἶναι |
καὶ
τὴν
θήραν.
Ἔκ
τε |
1, 4, 4 |
ἄλλοι
ἐκ
τοῦ
τὸν
αὐτὸν
|
εἶναι |
καὶ
τὸν
διὰ
Βυζαντίου
τῷ |
1, 2, 12 |
Γηρυόνης,
ταύτης
φησὶ
τῆς
ἰδέας
|
εἶναι |
καὶ
τοὺς
κατὰ
τὴν
Ὀδυσσέως |
1, 3, 22 |
γὰρ
ἐπιχαιραγάθους.
Κατὰ
τύχην
τε
|
εἶναι |
καὶ
ὑπερνοτίους·
κατὰ
γοῦν
τὴν |
1, 2, 23 |
προσεψεύσατο
δὴ
καὶ
τὸ
πελαγίαν
|
εἶναι, |
καίπερ
μηκέτι
πελαγίαν
οὖσαν.
Ὁ |
1, 4, 9 |
Πολλοὺς
γὰρ
καὶ
τῶν
Ἑλλήνων
|
εἶναι |
κακοὺς
καὶ
τῶν
βαρβάρων
ἀστείους, |
1, 3, 11 |
τοῦτο
καὶ
τοὺς
εὐρίπους
ῥοώδεις
|
εἶναι, |
μάλιστα
δὲ
τὸν
κατὰ
Σικελίαν |
1, 4, 5 |
ἐπὶ
τὰ
ἀκρωτήρια
τεῖνον
τρισχιλίοις
|
εἶναι |
μεῖζον,
τὸ
δὲ
ἔνθεν
ἐπὶ |
1, 4, 7 |
μόνον
ἔριν
διαιτώντων
κατὰ
Δημόκριτον
|
εἶναι. |
Μὴ
ὄντων
γὰρ
ἀκριβῶν
ὅρων, |
1, 4, 2 |
δι'
αὐτῆς
μεσημβρινοῦ
μέχρι
Ἀλεξανδρείας
|
εἶναι |
μυρίους,
ἐνθένδε
εἰς
τὸν
Ἑλλήσποντον |
1, 1, 1 |
μετατεθῆναι.
~Τῆς
τοῦ
φιλοσόφου
πραγματείας
|
εἶναι |
νομίζομεν,
εἴπερ
ἄλλην
τινά,
καὶ |
1, 2, 30 |
τοὺς
ἄλλους
ποταμοὺς
τῷ
διιπετὴς
|
εἶναι· |
Ὀ
δὲ
Νεῖλος
καὶ
τοὺς |
1, 1, 9 |
τοῦτο,
ἀκολουθοῦντος
αὐτῷ
τοῦ
σύρρουν
|
εἶναι |
πᾶν
τὸ
κύκλῳ
πέλαγος
τὸ |
1, 4, 5 |
διπλάσιον
τὸ
μῆκος
τοῦ
πλάτους
|
εἶναι. |
~Παραμυθούμενος
δ'
ἐπὶ
πλέον,
ὅτι |
1, 2, 32 |
ποτέ
οἱ
Κινύρης
δῶκε
ξεινήιον
|
εἶναι· |
πεύθετο
γὰρ
Κύπρονδε
μέγα
κλέος. |
1, 2, 37 |
ἄγνοιαν.
Μήτε
δὲ
ὅλου
πλάσματος
|
εἶναι |
πιθανῶς
λεγομένου,
καθάπερ
ἐπεδείκνυμεν,
μήτ' |
1, 1, 14 |
τοιαύτην
ἅπαντα
ἀκριβοῦν
διὰ
τὸ
|
εἶναι |
πολιτικωτέραν,
τό
γε
ἐπὶ
τοσοῦτον, |
1, 2, 22 |
ἂν
δόξαι
μὴ
ἄξια
μνήμης
|
εἶναι |
πρὸς
τοὺς
εἰδότας.
~Οὐκ
εὖ |
1, 2, 32 |
διὰ
τὸ
καὶ
τὴν
ἐμπορίαν
|
εἶναι |
πυκνὴν
καὶ
δαψιλῆ,
τότε
δ' |
1, 2, 38 |
ἀλλ'
ἐκ
τοῦ
Θετταλοὺς
ἀμφοτέρους
|
εἶναι |
συνέβαινε,
καὶ
τὸν
μὲν
Ἰώλκιον, |
1, 3, 7 |
θάλατταν
τὴν
ἡμετέραν
λίμνην
πρότερον
|
εἶναι |
συνέβαινε,
πληρουμένην
ὑπὸ
τῶν
ποταμῶν, |
1, 3, 11 |
καὶ
μένοντος
τὴν
ἐπιφάνειαν
σφαιρικὴν
|
εἶναι, |
σφαίρας
ταὐτὸ
κέντρον
ἐχούσης
τῇ |
1, 3, 5 |
ἄλλα
ἐδάφη
τὰ
μὲν
ταπεινότερα
|
εἶναι |
τὰ
δὲ
ὑψηλότερα,
ἀλλὰ
τὸ |
1, 3, 4 |
τῆς
ἐκτός.
Καὶ
βραχύτατα
μὲν
|
εἶναι |
τὰ
περὶ
τὸν
Πόντον,
τὸ |
1, 2, 17 |
Τῆς
μὲν
οὖν
ἱστορίας
ἀλήθειαν
|
εἶναι |
τέλος,
ὡς
ἐν
Νεῶν
καταλόγῳ |
1, 2, 27 |
τοῖς
ἑξῆς
πλησίον
αὐτάς
φησιν
|
εἶναι |
τῇ
οἰκήσει
τοῦ
Μέροπος·
καὶ |
1, 3, 22 |
μηδὲ
γὰρ
ὑπερνοτίους,
γελοίαν
φησὶν
|
εἶναι |
τὴν
ἀπόδειξιν
καὶ
ὁμοίαν
ὁ |
1, 3, 4 |
καὶ
τὸ
τοῖς
ἐδάφεσιν
ἀνώμαλον
|
εἶναι |
τὴν
γῆν
ἅπασαν
τὴν
νῦν |
1, 3, 14 |
ὡς
ἄρα
ὁ
φήσας
μίαν
|
εἶναι |
τὴν
ἔξω
θάλατταν
σύμφησι
καὶ |
1, 2, 24 |
ὠκεανοῦ·
παρ'
ἑκάτερον
δὲ
ταύτης
|
εἶναι |
τὴν
εὔκρατον,
τήν
τε
καθ' |
1, 4, 6 |
ἕω
πρὸς
τὴν
ἑσπέραν
μακροτέραν
|
εἶναι |
τὴν
οἰκουμένην,
καθάπερ
εἰρήκαμεν·
ὡς |
1, 3, 4 |
μένειν
βαθέα.
Διὸ
καὶ
γλυκυτάτην
|
εἶναι |
τὴν
Ποντικὴν
θάλατταν
τάς
τ' |
1, 3, 5 |
τὸ
ἀπὸ
τῶν
μετεώρων
τόπων
|
εἶναι |
τὴν
ῥύσιν.
Οὐδὲ
γὰρ
ἂν |
1, 1, 2 |
ὧν
ἐστι
καὶ
Ἵππαρχος,
ἀρχηγέτην
|
εἶναι |
τῆς
γεωγραφικῆς
ἐμπειρίας
Ὅμηρον·
ὃς |
1, 4, 2 |
ἀπέχειν
πρὸς
ἄρκτον,
ἐγγὺς
δ'
|
εἶναι |
τῆς
πεπηγυίας
θαλάττης
ἄλλους
ὡς |
1, 3, 15 |
τισιν
ἄγνοιαν
ταύτην
ἠγνόηκεν,
ὑπολαβοῦσιν
|
εἶναί |
τινα
ὁμώνυμον
τῷ
Ἴστρῳ
ποταμὸν |
1, 2, 24 |
Τοσούτου
γὰρ
δεῖ
τοῦτ'
ἀληθὲς
|
εἶναι |
τὸ
ἀγνοεῖν
Ὅμηρον
τὸν
ἰσθμὸν |
1, 2, 16 |
βαπτιζομένου
τοῦ
δρυίίνου
βάρει
μετέωρον
|
εἶναι |
τὸ
λοιπὸν
καὶ
εὐανάληπτον.
Συμβαίνειν |
1, 1, 8 |
ἡμῖν.
Οὐκ
εἰκὸς
δὲ
διθάλαττον
|
εἶναι |
τὸ
πέλαγος
τὸ
Ἀτλαντικόν,
ἰσθμοῖς |
1, 3, 12 |
δὲ
συμβαίνει
διὰ
τὸ
κεκλιμένον
|
εἶναι |
τὸ
ῥεῦμα
καὶ
τὴν
ἐπιφάνειαν |
1, 1, 22 |
γεωγραφίας
οἰκεῖος.
~Ἁπλῶς
δὲ
κοινὸν
|
εἶναι |
τὸ
σύγγραμμα
τοῦτο
δεῖ
καὶ |
1, 2, 17 |
ἀγχίαλονΝ
τῆς
δὲ
διαθέσεως
ἐνέργειαν
|
εἶναι |
τὸ
τέλος,
ὡς
ὅταν
μαχομένους |
1, 2, 9 |
τὰ
περὶ
τὸν
πορθμὸν
ἀπροσπέλαστα
|
εἶναι |
τοῖς
τότε,
καὶ
τὴν
Χάρυβδιν |
1, 2, 1 |
τῶν
πολλῶν
γεγόνασι,
τοσούτῳ
δυσελεγκτοτέρους
|
εἶναι |
τοῖς
ὕστερον,
ἄν
τι
πλημμελῶς |
1, 2, 3 |
ἡμέτεροι
καὶ
μόνον
ποιητὴν
ἔφασαν
|
εἶναι |
τὸν
σοφόν.
Διὰ
τοῦτο
καὶ |
1, 2, 32 |
διὰ
τὸ
καὶ
τὸν
φόρτον
|
εἶναι |
τὸν
τοιοῦτον
ἐν
τοῖς
παρ' |
1, 2, 21 |
δὲ
Ἀργέστην.
Τοῦ
δὲ
δύο
|
εἶναι |
τοὺς
ἀνέμους
ποιοῦνται
μάρτυρας
Θρασυάλκην |
1, 2, 34 |
ἐθνῶν
τούτων
κατονομασίας
ἐμφερεῖς
ἀλλήλαις
|
εἶναι. |
τοὺς
γὰρ
ὑφ'
ἡμῶν
Σύρους |
1, 3, 12 |
οὔτε
εἷς
τρόπος
τοῦ
ῥοώδεις
|
εἶναι |
τοὺς
πορθμούς,
ὅ
γε
κατ' |
1, 3, 13 |
καὶ
τὴν
Ἐρυθρὰν
θάλατταν
μίαν
|
εἶναι. |
Τοῦτο
δ'
εἰπὼν
ἐπιφέρει
τὸ |
1, 1, 17 |
καὶ
Λίβυες,
τοὺς
πορθμοὺς
ὑπονοήσαντες
|
εἶναι |
τυφλοὺς
στενωπούς,
ἐγγὺς
μὲν
ἦλθον |
1, 4, 4 |
τοῦ
Βορυσθένους
παράλληλον
τὸν
αὐτὸν
|
εἶναι |
τῷ
διὰ
τῆς
Βρεττανικῆς
εἰκάζουσιν |
1, 2, 35 |
Σιδονίους
τοὺς
καθ'
ἡμᾶς
ἀποίκους
|
εἶναι |
τῶν
ἐν
τῷ
ὠκεανῷ
φασί, |
1, 3, 16 |
τοιούτων
μεταβολῶν,
οἵας
ἔφαμεν
αἰτίας
|
εἶναι |
τῶν
ἐπικλύσεων
καὶ
τῶν
τοιούτων |
1, 2, 5 |
τὰ
τῆς
ἀρετῆς
ἔργα,
αὐτὸν
|
εἶναι |
τῶν
φλυάρων
ἕνα
καὶ
τῶν |
1, 3, 5 |
λαμβάνειν,
οὐ
τὸ
τὰ
μὲν
|
εἶναι |
ὑψηλὰ
τὰ
δὲ
ἧττον·
ὁ |
1, 1, 16 |
{ἂν}
τὸ
ἐπ'
ἴσης
πάντ'
|
εἶναι |
φανερὰ
συμβαίη
τῆς
συμπάσης
οἰκουμένης |
1, 2, 3 |
τῆς
ἀρετῆς
ταύτης·
παιδευτικοὶ
γὰρ
|
εἶναί |
φασι
καὶ
ἐπανορθωτικοὶ
τῶν
ἠθῶν. |
1, 2, 30 |
ἐπὶ
ὑπερβολαῖς,
ὡς
τὸ
κουφότερον
|
εἶναι |
φελλοῦ
σκιᾶς,
δειλότερον
δὲ
λαγὼ |
1, 3, 22 |
Τοῦ
γὰρ
Ἡροδότου
μηδένας
ὑπερβορείους
|
εἶναι |
φήσαντος,
μηδὲ
γὰρ
ὑπερνοτίους,
γελοίαν |
1, 3, 15 |
αὐτῆς
ἡ
ἐπιφάνεια.
~Ψευδῆ
δ'
|
εἶναι |
φήσας
τὴν
ἐπὶ
τοῖς
δελφῖσιν |
1, 3, 2 |
οὐδὲ
καθ'
ἑαυτόν
πω
γνώριμα
|
εἶναί |
φησι
τὰ
καθ'
ἕκαστα
ἀκριβολογούμενα, |
1, 4, 9 |
δὲ
βαρβάροις
ὡς
πολεμίοις,
βέλτιον
|
εἶναί |
φησιν
ἀρετῇ
καὶ
κακίᾳ
διαιρεῖν |
1, 3, 4 |
τρισχιλίων
σταδίων
οὖσαν·
πολλὴν
γὰρ
|
εἶναι |
χύσιν
ὀστρίων,
ἅλας
τε
καὶ |
1, 3, 11 |
κόλπῳ
θάλατταν
τῆς
κατὰ
Κεγχρεὰς
|
εἶναι, |
ὥστε,
εἰ
διακόψειε
τὸ
μεταξὺ |
1, 3, 13 |
τὴν
ἐκτὸς
θάλατταν
ἅπασαν
σύρρουν
|
εἶναι, |
ὥστε
καὶ
τὴν
ἑσπέριον
καὶ |
1, 2, 20 |
θέμεν,
αὐτὰρ
ἐπ'
Ὄσσῃ
Πήλιον
|
εἰνοσίφυλλον. |
Ἥρη
δ'
ἀίξασα
λίπεν
ῥίον |
1, 1, 6 |
τῷ
ἀεὶ
φανερῷ
οἴην
ἄμμορον
|
εἶπε |
λοετρῶν
ὠκεανοῖο.
Ὥστ'
οὐκ
εὖ |
1, 2, 30 |
ὑπονοεῖσθαι
καὶ
ἐξ
ὧν
δὲ
|
εἶπε |
περὶ
τῆς
Φάρου.
Ὁ
γὰρ |
1, 4, 7 |
τις
μέρους
τῆς
οἰκουμένης
μέρος
|
εἶπε |
τὴν
Ἀσίαν
ἢ
τὴν
Εὐρώπην |
1, 2, 2 |
περιβαλεῖν
φιλοσοφίαν·
ἀλλ'
ὅμως
πολλάκις
|
εἰπεῖν |
ἄν
τινα
ἐπ'
αὐτοῦ
τοῦτο· |
1, 3, 12 |
κατὰ
τὴν
νῦν
ὑπόθεσιν,
τοσοῦτον
|
εἰπεῖν |
ἀπόχρη,
ὅτι
οὔτε
εἷς
τρόπος |
1, 2, 24 |
νομίσας·
ἦν
δὲ
καὶ
ἁπλούστερον
|
εἰπεῖν |
αὐτὸ
σώζοντα
τὸ
οὕτω
διῃρῆσθαι |
1, 2, 7 |
τὸν
ποιητήν·
περὶ
ὧν
ἄξιον
|
εἰπεῖν |
διὰ
πλειόνων.
~Καὶ
πρῶτον
ὅτι |
1, 4, 7 |
τοὺς
ὅρους
{δὲ}
μὴ
ἔχειν
|
εἰπεῖν. |
Διὸ
καὶ
συμβαίνειν
κρίσεις
πολλάκις |
1, 2, 33 |
ἔθνη
καταλέξαι
ἱκανῶς
εἶχεν
οὕτως
|
εἰπεῖν, |
Κύπρον
Φοινίκην
τε
καὶ
Αἰγυπτίους |
1, 2, 6 |
καὶ
ἀρετὴ
λόγου;
Ὡς
δ'
|
εἰπεῖν, |
ὁ
πεζὸς
λόγος,
ὅ
γε |
1, 2, 34 |
παραγραμματίζοντες.
ἄριστα
δ'
ἂν
δόξειεν
|
εἰπεῖν |
ὁ
Ποσειδώνιος
κἀνταῦθα
ἀπὸ
τῆς |
1, 2, 3 |
μυθικῆς
πεπληρώκασιν.
Οὐκοῦν
ἐχρῆν
οὕτως
|
εἰπεῖν, |
ὅτι
ποιητὴς
πᾶς
τὰ
μὲν |
1, 2, 26 |
δ'
ἐκ
τούτου
καὶ
Ὅμηρον
|
εἰπεῖν |
οὕτως·
Αἰθίοπες,
τοὶ
διχθὰ
δεδαίαται, |
1, 3, 2 |
μνημονευομένων,
οὐκ
ἂν
ὀκνήσαι
τις
|
εἰπεῖν |
ὡς
οἱ
παλαιοὶ
μακροτέρας
ὁδοὺς |
1, 2, 24 |
τὸν
νοῦν
τοῦτον
ἢ
οὕτως
|
εἰπεῖν |
ὥσπερ
αὐτὸς
γράφει,
ἢ
ὡς |
1, 2, 30 |
ποιητοῦ
δι'
ἐμφάσεως,
ὅτι
πελαγίαν
|
εἶπεν |
οὐ
πρὸς
ἀλήθειαν,
ἀλλὰ
πρὸς |
1, 1, 1 |
τοῦ
φιλοσόφου
πραγματείας
εἶναι
νομίζομεν,
|
εἴπερ |
ἄλλην
τινά,
καὶ
τὴν
γεωγραφικήν, |
1, 3, 15 |
καὶ
ταῦτα
ἐπικλύσαι.
φήσας
δέ,
|
εἴπερ |
ἐπεπλήρωτο
ἐπὶ
τοσοῦτον
ἡ
καθ' |
1, 3, 10 |
μικραὶ
καὶ
μεγάλαι
γένοιντ'
ἄν,
|
εἴπερ |
καὶ
(τὰ)
χάσματα
καὶ
καταπόσεις |
1, 4, 6 |
μέρος
ὂν
τοῦ
ὅλου
κύκλου·
|
εἴπερ |
ὁ
δι'
Ἀθηνῶν
ἐλάττων
ἐστὶν |
1, 1, 18 |
τινες
τὸ
τοῦ
κρείττονος
συμφέρον.
|
Εἴπερ |
οὖν
ἡ
πολιτικὴ
φιλοσοφία
περὶ |
1, 1, 18 |
τοῦτο
δὲ
καὶ
τὸ
δίκαιον
|
εἶπόν |
τινες
τὸ
τοῦ
κρείττονος
συμφέρον. |
1, 2, 36 |
ἑσπέραν
ἐπιτεῖναι,
(καὶ)
μὴ
κοινῶς
|
εἰπόντα, |
ἡνίκα
ὁ
δικαστὴς
ἀνίσταται,
ἀλλ' |
1, 2, 38 |
Νεάνθη
τὸν
Κυζικηνὸν
φιλοτιμοτέρως
ἀντιλέγων
|
εἰπόντα |
ὅτι
οἱ
Ἀργοναῦται
πλέοντες
εἰς |
1, 2, 24 |
κορυφαίων
ἐν
τῇ
ἐπιστήμῃ
ταύτῃ.
|
Εἰπόντος |
γὰρ
τοῦ
ποιητοῦ·
Αἰθίοπας,
τοὶ |
1, 2, 20 |
οὐδ'
ὅπῃ
ἠέλιος.
Κἀνταῦθα
δ'
|
εἰπόντος |
εὖ
τοῦ
ποιητοῦ,
Βορέης
καὶ |
1, 4, 7 |
~Ἑξῆς
δὲ
περὶ
τῶν
ἠπείρων
|
εἰπὼν |
γεγονέναι
πολὺν
λόγον,
καὶ
τοὺς |
1, 1, 6 |
δύσεις
καὶ
τὰς
ἀνατολὰς
ποιεῖται.
|
Εἰπὼν |
δὲ
αὐτοῦ
στρέφεσθαι
καὶ
ἀμοιρεῖν |
1, 3, 3 |
δ'
ὅπου
καὶ
τὴν
μεσόγαιαν.
|
~Εἰπὼν |
δὲ
καὶ
αὐτὸς,
ὁπόσον
προὔβη |
1, 2, 16 |
γίνεσθαι
τοῖς
κρείττοσι.
~Ταῦτα
δ'
|
εἰπὼν |
διηγεῖται
τῶν
γαλεωτῶν
θήραν,
ἣ |
1, 3, 13 |
θάλατταν
μίαν
εἶναι.
Τοῦτο
δ'
|
εἰπὼν |
ἐπιφέρει
τὸ
ἀκόλουθον,
τὸ
τὸ |
1, 2, 33 |
Μενέλαος
καλεῖται.
~Εἰ
δὲ
Φοίνικας
|
εἰπὼν |
ὀνομάζει
καὶ
Σιδωνίους,
τὴν
μητρόπολιν |
1, 3, 3 |
τούτου
μνησθῆναι,
μὴ
ἀτάκτως
δέ.
|
Εἰπὼν |
οὖν
ὅτι
σφαιροειδὴς
ἡ
σύμπασα, |
1, 1, 6 |
ἐσχατιὰ
παρωκεανῖτίς
ἐστιν,
οὕτως
ᾐνίξατο
|
εἰπὼν |
περὶ
τῆς
ἄρκτου·
Οἴη
δ' |
1, 4, 5 |
ἡμερῶν
τριῶν
πλοῦν.
Ταῦτα
δ'
|
εἰπὼν |
τὰ
τελευταῖα
οὐδὲν
πρὸς
τὸ |
1, 3, 2 |
περὶ
ὧν
μνησθησόμεθα
καὶ
ὕστερον.
|
Εἰπών |
τε
τοὺς
ἀρχαιοτάτους
πλεῖν
καὶ |
1, 3, 4 |
ἔχοντας
Κυρηναίων
θεωρῶν.
Ταῦτα
δ'
|
εἰπὼν |
τὴν
Στράτωνος
ἐπαινεῖ
δόξαν
τοῦ |
1, 2, 3 |
τις,
φησὶν
ὁ
Ἵππαρχος,
Ἀττικῆς
|
εἰρεσιώνης |
κατηγοροίη
καὶ
ἃ
μὴ
δύναται |
1, 2, 33 |
εὔβοιαν
ἔχον
καὶ
Χαλκίδα
τ'
|
εἰρέτριάν |
τε·
καὶ
Σαπφώ
Ἤ
σε |
1, 2, 30 |
οὐκ
ἄλλως
δεκτέον
ἢ
ὡς
|
εἰρήκαμεν. |
Τὸ
δὲ
πλείοσι
στόμασιν
ἐκδιδόναι |
1, 4, 6 |
μακροτέραν
εἶναι
τὴν
οἰκουμένην,
καθάπερ
|
εἰρήκαμεν· |
ὡς
οἱ
μαθηματικοί
φασι,
κύκλον |
1, 1, 12 |
γε
δεῖ
πρὸς
ταῦτα
πολυμαθείας,
|
εἰρήκασι |
συχνοί.
Εὖ
δὲ
καὶ
Ἵππαρχος |
1, 0, 0 |
ψευδῶς
ἢ
τοῖς
αὐτοῖς
ἀσυμφώνως
|
εἰρήκασιν. |
Ἔλεγχοι
καὶ
ἀποδείξεις
τοῦ
εἰκότως |
1, 3, 1 |
τρόπῳ
χρηστέον,
οἳ
πολλὰ
μὲν
|
εἰρήκασιν |
εὖ,
πολλὰ
δὲ
καὶ
παραλελοίπασιν |
1, 3, 12 |
τῶν
πλημμυρίδων
καὶ
τῶν
ἀμπώτεων
|
εἰρήκασιν |
ἱκανῶς
Ποσειδώνιός
τε
καὶ
Ἀθηνόδωρος· |
1, 3, 1 |
καὶ
τοὺς
ἄλλους,
οὓς
αὐτὸς
|
εἴρηκε |
διαβάλλων
τὴν
φλυαρίαν.
Καὶ
τούτου |
1, 2, 3 |
Ὅμηρος
δὲ
τοὺς
ἀοιδοὺς
σωφρονιστὰς
|
εἴρηκε, |
καθάπερ
τὸν
τῆς
Κλυταιμνήστρας
φύλακα, |
1, 2, 7 |
τὰ
σύνεγγυς
μόνον,
ὥσπερ
Ἐρατοσθένης
|
εἴρηκε, |
καὶ
τὰ
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν, |
1, 2, 24 |
κατ'
ἄλλα
ἢ
ἄλλα
σημεῖα.
|
εἴρηκε |
μὲν
οὕτως
ἀστρονομικώτερον
νομίσας·
ἦν |
1, 2, 36 |
αὐτοῖς
γοῦν
τοῖς
ἔπεσι
τούτοις
|
εἴρηκε |
μὲν
οὕτως
ἡ
Κίρκη·
Τρὶς |
1, 3, 4 |
γε
δεχομένην,
ὅσας
αὐτὸς
Ἐρατοσθένης
|
εἴρηκε |
μεταβολάς·
ὥστε
πρός
γε
τὸν |
1, 4, 4 |
διὰ
Μασσαλίας·
ὃν
γὰρ
λόγον
|
εἴρηκε |
Πυθέας
τοῦ
ἐν
Μασσαλίᾳ
γνώμονος |
1, 2, 3 |
Δία,
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
οὕτως
|
εἴρηκε; |
τὰ
δ'
ἔξω
τῆς
αἰσθήσεως |
1, 2, 36 |
ἡμέραν
καὶ
νύκτα
ἐκεῖνος
τρὶς
|
εἴρηκε· |
Τρὶς
μὲν
γάρ
τ'
ἀνίησιν |
1, 2, 24 |
ὥσπερ
καὶ
τὰ
ἄλλα,
ὅσα
|
εἴρηκεν |
Ἀπολλόδωρος
ἐν
τῷ
περὶ
Νεῶν |
1, 2, 2 |
τινες,
καίπερ
πλείστοις
ἐντυχών,
ὡς
|
εἴρηκεν |
αὐτός,
ἀγαθοῖς
ἀνδράσιν.
Ἐγένοντο
γάρ, |
1, 2, 18 |
τὸν
πλοῦν
τοῦτον.
~Τοιαῦτα
μὲν
|
εἴρηκεν. |
Ἔστι
δὲ
τἆλλα
μὲν
εὖ |
1, 3, 15 |
κατὰ
Στήλας
γενέσθαι,
ἐφ'
ὅσον
|
εἴρηκεν |
ὁ
Ἐρατοσθένης,
χρῆναι
καὶ
τὴν |
1, 2, 25 |
δεδαίαται
οὕτω,
ἀλλ'
ἀγνοῶν
οὕτως
|
εἴρηκεν |
ὁ
ποιητής;
Πότερ'
οὐδ'
ἡ |
1, 4, 1 |
Εἰ
δὲ
τηλικαύτη
ἡλίκην
αὐτὸς
|
εἴρηκεν, |
οὐχ
ὁμολογοῦσιν
οἱ
ὕστερον,
{οὐ} |
1, 2, 26 |
μὴν
καὶ
ἄλλην
τινὰ
ἱστορίαν
|
εἴρηκεν |
παλαιὰν
Ἔφορος,
ᾗ
οὐκ
ἄλογον |
1, 3, 14 |
ταύτῃ
γεγονυῖαν
σύρρουν.
~Ἀλλ'
οὔτ'
|
εἰρηκέναι |
τοῦτό
φησιν
Ἐρατοσθένης,
τὸ
σύρρουν |
1, 2, 21 |
ἀρχῇ
τοῦ
πρώτου
τῶν
γεωγραφικῶν
|
εἰρημένα |
τοιαύτην
τινὰ
τὴν
ἐπανόρθωσιν
ἔχει. |
1, 2, 17 |
δὲ
τοῖς
περὶ
τῶν
Λωτοφάγων
|
εἰρημένοις |
συμφωνεῖν.
Εἰ
δέ
τινα
μὴ |
1, 4, 5 |
Πυθέου
πλάσματα.
Προστίθησί
{τε}
τοῖς
|
εἰρημένοις |
τοῦ
μήκους
διαστήμασιν
ἄλλους
σταδίους |
1, 4, 6 |
εἴκοσι
μυριάδων,
ὅπου
πεποιήμεθα
τὸν
|
εἰρημένον |
σταδιασμὸν
ἀπὸ
τῆς
Ἰνδικῆς
εἰς |
1, 2, 33 |
Δεῖ
δὲ
δέξασθαι
πρὸς
ὑπερβολὴν
|
εἰρημένον |
τὸ
Ἡφαίστου
ἔργον,
ὡς
λέγεται |
1, 2, 23 |
μηδὲν
ὑπὸ
τοῦ
ποιητοῦ
τῶν
|
εἰρημένων |
ἀρτίως
περὶ
τὴν
Αἴγυπτον.
Γνοίης |
1, 1, 2 |
δὲ
καθ'
ἕκαστον
ἐπισκοπῶμεν
τῶν
|
εἰρημένων |
ἔτι
μᾶλλον.
Καὶ
πρῶτον
ὅτι |
1, 2, 15 |
ἀσκόν.
Καὶ
τοῦτο
δ'
οἰκείως
|
εἰρῆσθαι |
τοῖς
συμβαίνουσι
περὶ
τὸ
Σκύλλαιον |
1, 2, 15 |
διὰ
τὰς
παλιρροίας
ταμίαν
τε
|
εἰρῆσθαι |
τῶν
ἀνέμων
καὶ
βασιλέα
νενομίσθαι |
1, 1, 23 |
ἔργον
καὶ
φιλοσόφῳ
πρέπον,
ταῦτα
|
εἰρήσθω. |
~Εἰ
δὲ
πολλῶν
προειπόντων
ἐπιχειροῦμεν |
1, 3, 21 |
τῶν
Σκυθῶν
βασιλέως.
Ταῦτα
μὲν
|
εἰρήσθω |
πρὸς
ἅπασαν
κοινῇ
τὴν
περίοδον |
1, 1, 20 |
πιστότερον.
~Μάλιστα
δὲ
δοκεῖ,
καθάπερ
|
εἴρηται, |
γεωμετρίας
τε
καὶ
ἀστρονομίας
δεῖν |
1, 3, 17 |
τὰς
Ἡρακλέους
στήλας
πορθμοῦ
συνέβη.
|
εἴρηται |
δὲ
περὶ
τῶν
τοιούτων
τινὰ |
1, 2, 34 |
τὸν
Μενέλαον,
καθ'
ὃν
τρόπον
|
εἴρηται |
καὶ
πρὸς
τοὺς
Αἰθίοπας·
τῇ |
1, 2, 36 |
δὲ
τῶν
τοῦ
ὠκεανοῦ
παθῶν
|
εἴρηται |
μὲν
ἐν
μύθου
σχήματι·
καὶ |
1, 2, 24 |
διῃρῆσθαι
δίχα
τοὺς
Αἰθίοπας,
ὡς
|
εἴρηται, |
ὅτι
ἀφ'
ἡλίου
ἀνιόντος
μέχρι |
1, 4, 7 |
{ἢ}
ὅλως
ἤπειρον;
Ταῦτα
γὰρ
|
εἴρηται |
παχυμερῶς.
~Ἔτι
δὲ
παχυμερέστερον
τὸ |
1, 2, 34 |
δὲ
τῶν
Ἐρεμβῶν
πολλὰ
μὲν
|
εἴρηται, |
πιθανώτατοι
δ'
εἰσὶν
οἱ
νομίζοντες |
1, 1, 18 |
~Τὸ
μὲν
δὴ
πλέον,
ὥσπερ
|
εἴρηται, |
πρὸς
τοὺς
ἡγεμονικοὺς
βίους
καὶ |
1, 3, 16 |
καὶ
τῶν
τοιούτων
παθῶν,
οἷα
|
εἴρηται |
τὰ
κατὰ
τὴν
Σικελίαν
καὶ |
1, 2, 3 |
πόλλ'
ἐπέτελλεν
Ἀτρείδης
Τροίηνδε
κιὼν
|
εἴρυσθαι |
ἄκοιτιν,
τόν
τε
αἴγισθον
οὐ |
1, 4, 4 |
τὴν
Ἰέρνην,
ὥστε
τὰ
ἐπέκεινα,
|
εἰς |
ἃ
ἐκτοπίζει
τὴν
Θούλην,
οὐκέτ' |
1, 4, 1 |
μὲν
οὖν
τὰς
μαθηματικὰς
ὑποθέσεις
|
{εἰσ} |
άγειν
καὶ
φυσικὰς
εὖ
λέγεται, |
1, 2, 40 |
δέρος
ἐκεῖσε
πομπὴ
πιθανῶς
λέγοιτο
|
εἰς |
ἀγνῶτας
καὶ
ἀφανεῖς
τόπους,
οὔθ' |
1, 2, 10 |
καὶ
τὸν
Ἰάσονος
πλοῦν
τὸν
|
εἰς |
Αἶαν
καὶ
τὰ
περὶ
Κίρκης |
1, 2, 30 |
καίτοι
φήσας
ἀφῖχθαι
καὶ
αὐτὸς
|
εἰς |
Αἴγυπτον.
Αἱ
δὲ
προσχώσεις
καὶ |
1, 3, 2 |
καταλιπεῖν
δόξαν
περὶ
ἑαυτῶν
ὡς
|
εἰς |
Ἅιδου
καταβάντας,
τοὺς
δὲ
Διοσκούρους |
1, 2, 32 |
Καὶ
ὁ
Μενέλαος
οὖν
οὕτως
|
εἰς |
Αἰθιοπίαν
ἧκεν,
οὕτω
δὲ
καὶ |
1, 2, 32 |
γὰρ
ἱδρῦσθαί
που
λέγει.
Καὶ
|
εἰς |
Αἰολίαν
δὲ
καὶ
Λαιστρυγόνας
καὶ |
1, 2, 17 |
ἢ
Ῥόδου
δευτεραῖόν
τινα
ἀφιγμένον
|
εἰς |
Ἀλεξάνδρειαν,
ὄντος
τοῦ
διαστήματος
σταδίων |
1, 0, 0 |
καὶ
τὴν
θάλασσαν
ἐνηλλάχθαι
καὶ
|
εἰς |
ἀλλήλας
μετατεθῆναι.
~Τῆς
τοῦ
φιλοσόφου |
1, 2, 8 |
τοιαύτην
τινὰ
περιπέτειαν
ὑποσημαίνοντα
μυθώδη·
|
εἰς |
ἀποτροπὴν
δέ,
ὅταν
κολάσεις
παρὰ |
1, 2, 8 |
τοὺς
ἡδεῖς
μύθους
εἰς
προτροπήν,
|
εἰς |
ἀποτροπὴν
δὲ
τοὺς
φοβερούς.
Ἥ |
1, 2, 20 |
ποιητῶν
εἴς
τε
τἆλλα
καὶ
|
εἰς |
αὐτὰ
τὰ
νῦν
προκείμενα,
τὰ |
1, 3, 4 |
ποταμοὺς
βιάσασθαι
καὶ
ἀνοῖξαι
τοὺς
|
εἰς |
αὐτὸν
ἐμβάλλοντας,
εἶτ'
ἐκπεσεῖν
τὸ |
1, 4, 2 |
Ἑλλήσποντον
περὶ
ὀκτακισχιλίους
ἑκατόν,
εἶτ'
|
εἰς |
Βορυσθένη
πεντακισχιλίους,
εἶτ'
ἐπὶ
τὸν |
1, 2, 32 |
ἄλογον.
Οὕτω
δὲ
καὶ
Κυκλώπων
|
εἰς |
γαῖαν
ἀφῖχθαί
φησιν
ὁ
Ὀδυσσεύς, |
1, 3, 9 |
κουφότατον,
φελλόν,
ὑπὸ
τοῦ
κύματος
|
εἰς |
γῆν
ἀναβληθῆναι,
οὕτω
δὲ
καὶ |
1, 3, 9 |
νεκρὰ
σώματα
καὶ
τὰ
ναυάγια
|
εἰς |
γῆν
ἐκκυμαίνεται.
Ἡ
τ'
ἀναχώρησις |
1, 3, 3 |
ὁπόσον
προὔβη
τὰ
τῆς
οἰκουμένης
|
εἰς |
γνῶσιν
τοῖς
μετ'
Ἀλέξανδρον
καὶ |
1, 3, 8 |
αὐτὴ
ἐξ
αὑτῆς
τε
καὶ
|
εἰς |
ἑαυτὴν
συνεχῶς
παλινδρομικήν
τινα
κινουμένη |
1, 3, 15 |
Πόντον
τόπων
σχιζομένου
καὶ
ῥέοντος
|
εἰς |
ἑκατέραν
τὴν
θάλατταν
διὰ
τὴν |
1, 3, 15 |
ὑπὲρ
τοῦ
Ἀδρίου
ὀρῶν·
οὔτ'
|
εἰς |
ἑκατέραν
τὴν
θάλατταν
ῥεῖ,
ἀλλ' |
1, 1, 15 |
τὰ
ἐπίγεια
τοῖς
οὐρανίοις
συνάπτον
|
εἰς |
ἕν,
ὡς
ἐγγυτάτω
ὄντα,
ἀλλὰ |
1, 3, 17 |
τῆς
πραγματείας,
ἃ
δεῖ
συμφέρειν
|
εἰς |
ἓν
καὶ
τὴν
πίστιν
ἰσχυρὰν |
1, 2, 20 |
εὖ,
τὸ
τὴν
Ὁμήρου
ποίησιν
|
εἰς |
ἓν
συνάγειν
τῇ
τῶν
ἄλλων |
1, 1, 16 |
Τρὶς
γὰρ
τίκτει
μῆλα
τελεσφόρον
|
εἰς |
ἐνιαυτόν.
Πάντα
γὰρ
τὰ
τοιαῦτα |
1, 2, 32 |
καὶ
τῶν
Αἰγυπτίων.
Ὁ
οὖν
|
εἰς |
Θήβας
ἀφιγμένος
εἰ
καὶ
μέχρι |
1, 2, 1 |
ἐπέκεινα
μέχρι
Μαιωτῶν
καὶ
τῆς
|
εἰς |
Κόλχους
τελευτώσης
παραλίας
Μιθριδάτης
ὁ |
1, 2, 32 |
Αἰθιοπίαν
ἧκεν,
οὕτω
δὲ
καὶ
|
εἰς |
Λιβύην,
ὅτι
προσέσχε
τόποις
τισίν· |
1, 2, 8 |
πολλοὶ
τῶν
τὰς
πόλεις
οἰκούντων
|
εἰς |
μὲν
προτροπὴν
ἄγονται
τοῖς
ἡδέσι |
1, 4, 4 |
Βυζαντίῳ
φησίν.
ἐκ
Μασσαλίας
δὲ
|
εἰς |
μέσην
τὴν
Βρεττανικὴν
οὐ
πλέον |
1, 2, 8 |
καὶ
ἡ
νῦν
φιλοσοφία
παρελήλυθεν
|
εἰς |
μέσον.
Αὕτη
μὲν
οὖν
πρὸς |
1, 1, 16 |
ἄρχειν,
ἔθνη
καὶ
πόλεις
συνάγοντες
|
εἰς |
μίαν
ἐξουσίαν
καὶ
διοίκησιν
πολιτικήν. |
1, 3, 7 |
αὐτῆς
τῷ
χρόνῳ
καὶ
συνδραμεῖν
|
εἰς |
μίαν
ἐπιφάνειαν,
ἐκθαλαττωθῆναι
δὲ
διὰ |
1, 1, 4 |
Ἠλύσιον
ποιεῖ
πεδίον
ὁ
ποιητής,
|
εἰς |
ὃ
πεμφθήσεσθαί
φησι
τὸν
Μενέλαον |
1, 1, 6 |
δὲ
τοῦ
ὠκεανοῦ
τὸν
ὁρίζοντα,
|
εἰς |
ὃν
καὶ
ἐξ
οὗ
τὰς |
1, 2, 32 |
βάρβαροι
οὐδεμίαν
τοιαύτην
ὑπηγόρευον
ἐλπίδα.
|
Εἰς |
οὖν
τὴν
Αἰθιοπίαν
ἀφῖχθαι
λέγεται |
1, 3, 4 |
θάλατταν
τάς
τ'
ἐκρύσεις
γίνεσθαι
|
εἰς |
οὓς
ἐγκέκλιται
τόπους
τὰ
ἐδάφη. |
1, 3, 2 |
ἐκ
τοῦ
Τρωικοῦ
πολέμου
πλανηθέντας
|
εἰς |
πᾶσαν
τὴν
οἰκουμένην
ἄξιον
μὴ |
1, 1, 9 |
τοῦ
ὠκεανοῦ
καὶ
τῶν
πλημμυρίδων
|
εἰς |
Ποσειδώνιον
ἀναβαλλόμεθα
καὶ
Ἀθηνόδωρον,
ἱκανῶς |
1, 4, 7 |
οὐχ
ὁρᾶν
φησι
πῶς
ἂν
|
εἰς |
πράγματα
καταστρέφοι
ἡ
ζήτησις
αὕτη, |
1, 4, 8 |
τὰς
τῶν
ὅρων
ἀγνοίας
ἀπέβησαν,
|
εἰς |
πραγματικόν
τι
καταστρέφον
τὸ
διαχωρίζειν |
1, 2, 8 |
παισὶ
προσφέρομεν
τοὺς
ἡδεῖς
μύθους
|
εἰς |
προτροπήν,
εἰς
ἀποτροπὴν
δὲ
τοὺς |
1, 3, 20 |
πέντε
καὶ
εἴκοσι
παρθένους
ἀναδραμούσας
|
εἰς |
πύργον
τῶν
ἐλλιμενίων
κατὰ
θέαν, |
1, 2, 17 |
δὲ
τοὺς
ἐπιζητοῦντας
πῶς
τρὶς
|
εἰς |
Σικελίαν
ἐλθὼν
οὐδ'
ἅπαξ
διὰ |
1, 2, 9 |
βορρᾶν
καὶ
ζοφώδη
μετήγαγεν
οἰκείως
|
εἰς |
σκοτεινόν
τινα
τόπον
τὸν
καθ' |
1, 3, 1 |
Σοῦσα
ῥεῖ,
καὶ
ἀφικέσθαι
τετταρακοσταῖον
|
εἰς |
Σοῦσα·
ταῦτα
δ'
αὐτῷ
διηγήσασθαι |
1, 3, 5 |
διὰ
τοῦτο
δὲ
καὶ
ῥεῖν
|
εἰς |
τὰ
ἐκτός.
Τὸν
δ'
αὐτὸν |
1, 1, 21 |
κατὰ
τὴν
πρώτην
ἀγωγὴν
τὴν
|
εἰς |
τὰ
μαθήματα
παραδίδοται
κατανοήσας
τις |
1, 4, 8 |
Κολυττὸν
καὶ
τὴν
Μελίτην,
εἶτ'
|
εἰς |
τἀναντία
περιτρέπεσθαι.
Εἰ
γὰρ
οἱ |
1, 1, 22 |
ἀρετῆς
καὶ
φρονήσεως
καὶ
τῶν
|
εἰς |
ταῦτα
λόγων.
Οὕτως
δὲ
καὶ |
1, 2, 28 |
οὐρανὸν
καὶ
τὴν
γῆν
τόπων
|
εἰς |
τέτταρα
μέρη
διῃρημένων,
τὸ
πρὸς |
1, 2, 31 |
Οἱ
μὲν
δὴ
πλεῦσαι
φήσαντες
|
εἰς |
τὴν
Αἰθιοπίαν,
οἱ
μὲν
περίπλουν |
1, 3, 5 |
ἄν,
ταπεινωθὲν
δὲ
ἀναδράμοι
ἂν
|
εἰς |
τὴν
ἀρχαίαν
κατάστασιν.
Εἰ
γὰρ |
1, 3, 8 |
καὶ
ἀπορρίπτει
πᾶν
τὸ
ἀλλότριον
|
εἰς |
τὴν
γῆν,
Πολλὸν
δὲ
παρὲξ |
1, 2, 34 |
πρὸς
τοῦτο.
Ἀπὸ
γὰρ
τοῦ
|
εἰς |
τὴν
ἔραν
ἐμβαίνειν
τοὺς
Ἐρεμβοὺς |
1, 2, 31 |
ἤδη
ἐκρήγματος
γεγονότος,
ἅμα
δὲ
|
εἰς |
τὴν
Ἐρυθρὰν
τὸν
Μενέλαον
ἐκ |
1, 1, 23 |
ὑπομνήματα
ἱστορικὰ
χρήσιμα,
ὡς
ὑπολαμβάνομεν,
|
εἰς |
τὴν
ἠθικὴν
καὶ
πολιτικὴν
φιλοσοφίαν, |
1, 3, 20 |
τοῦ
πύργου,
πεσεῖν
καὶ
αὐτὰς
|
εἰς |
τὴν
θάλατταν.
Λέγουσι
δὲ
καὶ |
1, 2, 16 |
τὸ
σῶμα.
Κἂν
ἐκπέσῃ
δὲ
|
εἰς |
τὴν
θάλατταν
τὸ
δόρυ,
οὐκ |
1, 4, 6 |
εἰρημένον
σταδιασμὸν
ἀπὸ
τῆς
Ἰνδικῆς
|
εἰς |
τὴν
Ἰβηρίαν.
Οὐδὲ
ταῦτα
οὖν |
1, 2, 11 |
τοῦτον
τὸν
τρόπον
γενέσθαι
τὸν
|
εἰς |
τὴν
Ἰθάκην
κατάπλουν
τοῦ
Ὀδυσσέως |
1, 4, 6 |
πλεῖν
ἡμᾶς
ἐκ
τῆς
Ἰβηρίας
|
εἰς |
τὴν
Ἰνδικὴν
διὰ
τοῦ
αὐτοῦ |
1, 2, 35 |
δ'
οἳ
καὶ
τὴν
Αἰθιοπίαν
|
εἰς |
τὴν
καθ'
ἡμᾶς
Φοινίκην
μετάγουσι, |
1, 3, 7 |
διὰ
τῶν
τοῦ
Ταύρου
στενῶν
|
εἰς |
τὴν
Κιλικίαν
ἐκδίδωσιν
εἰς
τὸν |
1, 4, 7 |
τὰς
τρεῖς
ἠπείρους
ὀνομάσαι
οὐκ
|
εἰς |
τὴν
οἰκουμένην
ἀποβλέψαντας,
ἀλλ'
εἴς |
1, 2, 3 |
τῶν
Αἰθιόπων
ὅσα
ἐπύθετο
καταχωρίσαι
|
εἰς |
τὴν
ποίησιν
καὶ
περὶ
τῶν |
1, 3, 4 |
ἐμβάλλοντας,
εἶτ'
ἐκπεσεῖν
τὸ
ὕδωρ
|
εἰς |
τὴν
Προποντίδα
καὶ
τὸν
Ἑλλήσποντον. |
1, 3, 12 |
τὸν
ἐκ
τοῦ
Ποντικοῦ
πελάγους
|
εἰς |
τὴν
Προποντίδα,
ὡς
δὲ
Ἵππαρχος |
1, 2, 2 |
τοῦ
μὴ
θαρροῦντος
ἐγχειρίζειν
ἑαυτὸν
|
εἰς |
τὴν
ὑπόσχεσιν
ταύτην,
ἀλλὰ
μόνον |
1, 4, 8 |
παχυμερέστερον
τὸ
φήσαντα
μὴ
ὁρᾶν
|
εἰς |
τί
πραγματικὸν
καταστρέφει
τὸ
τοὺς |
1, 2, 8 |
τῆς
μυθοποιίας
οὔσης
καὶ
καταστρεφούσης
|
εἰς |
τὸ
κοινωνικὸν
καὶ
τὸ
πολιτικὸν |
1, 2, 6 |
τοῦ
κατ'
αὐτὴν
ὕψους
καταβιβασθεῖσαν
|
εἰς |
τὸ
λογοειδὲς
νυνὶ
καλούμενον.
Καὶ |
1, 2, 6 |
γὰρ
ἡ
ποιητικὴ
κατασκευὴ
παρῆλθεν
|
εἰς |
τὸ
μέσον
καὶ
εὐδοκίμησεν·
εἶτα |
1, 2, 3 |
ἅπαντας
κατ'
ἀρχὰς
φιλοτίμως
ἔχειν
|
εἰς |
τὸ
μέσον
φέρειν
τὴν
ὑπὲρ |
1, 2, 6 |
ἀφαιροῦντες
ἀεί
τι
τῶν
τοιούτων,
|
εἰς |
τὸ
νῦν
εἶδος
κατήγαγον
ὡς |
1, 3, 20 |
δὲ
πρὸς
Θερμοπύλας,
ἄλλο
δὲ
|
εἰς |
τὸ
πεδίον
ἕως
τοῦ
Φωκικοῦ |
1, 3, 8 |
τοῦ
μὴ
φθάνειν
τὴν
χοῦν
|
εἰς |
τὸ
πέλαγος
προιιοῦσαν
τὴν
ὑπὸ |
1, 3, 9 |
καὶ
τῶν
πλησίον
αὐτῆς
τόπων
|
εἰς |
τὸ
πέλαγος
προπεσεῖν
ὑποληφθέντων
ὑπὸ |
1, 2, 20 |
συνάπτει
τῇ
Μακεδονίᾳ,
καὶ
προπίπτουσα
|
εἰς |
τὸ
πέλαγος,
τοὺς
Ζεφύρους
ἐντεῦθεν |
1, 3, 9 |
πρὸς
τὴν
γῆν
κάτω,
πρὶν
|
εἰς |
τὸ
πρόσω
πελαγίσαι.
Καὶ
γὰρ |
1, 3, 11 |
τὸν
ἐκ
τοῦ
Τυρρηνικοῦ
πελάγους
|
εἰς |
τὸ
Σικελικὸν
καταφερόμενον
ὡς
ἂν |
1, 2, 16 |
ἕλκουσιν
ἐπὶ
τὴν
γῆν,
ἢ
|
εἰς |
τὸ
σκάφος
ἀναλαμβάνουσιν,
ἐὰν
μὴ |
1, 2, 8 |
νομοθέται
τοῦ
χρησίμου
χάριν,
βλέψαντες
|
εἰς |
τὸ
φυσικὸν
πάθος
τοῦ
λογικοῦ |
1, 3, 21 |
αἷμα
ταύρου
πιόντα
φασὶν
ἀπελθεῖν
|
εἰς |
τὸ
χρεών.
Λύγδαμις
δὲ
τοὺς |
1, 3, 15 |
ὁμώνυμον
τῷ
Ἴστρῳ
ποταμὸν
ἐκβάλλοντα
|
εἰς |
τὸν
Ἀδρίαν
ἀπεσχισμένον
αὐτοῦ,
ἀφ' |
1, 2, 39 |
Ἴστρου
τὴν
ἀρχὴν
ἔχοντα
ἐκβάλλειν
|
εἰς |
τὸν
Ἀδρίαν
φασί·
τάδε
οὐκ |
1, 2, 3 |
λέγουσι
πρώτην
τὴν
ποιητικήν,
εἰσάγουσαν
|
εἰς |
τὸν
βίον
ἡμᾶς
ἐκ
νέων |
1, 4, 2 |
μέχρι
Ἀλεξανδρείας
εἶναι
μυρίους,
ἐνθένδε
|
εἰς |
τὸν
Ἑλλήσποντον
περὶ
ὀκτακισχιλίους
ἑκατόν, |
1, 3, 15 |
ἑκατέραν
τὴν
θάλατταν
ῥεῖ,
ἀλλ'
|
εἰς |
τὸν
Πόντον
μό
νον,
σχίζεταί |
1, 3, 7 |
στενῶν
εἰς
τὴν
Κιλικίαν
ἐκδίδωσιν
|
εἰς |
τὸν
πρὸ
ταύτης
τε
καὶ |
1, 3, 1 |
ἦν
δυνατὸν
διακόψαντα
τὸν
Κύδνον
|
εἰς |
τὸν
Χοάσπην
ἐκβαλεῖν.
~Οὐ
μόνον |
1, 1, 7 |
ἐκβὰς
ἐκ
τοῦ
ὠκεανοῦ
ἦλθεν
|
εἰς |
τὸν
ὠκεανόν.
Ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν |
1, 2, 31 |
μὲν
τὸν
Ὀδυσσέα
ταύτῃ
διεκπλέοντα
|
εἰς |
τὸν
ὠκεανὸν
πεποίηκεν,
ὡς
ἤδη |
1, 2, 6 |
ὕψους
τινὸς
καταβάντα
καὶ
ὀχήματος
|
εἰς |
τοὔδαφος.
~Ἀλλ'
οὐδὲ
τὰ
σύνεγγυς |
1, 3, 8 |
τὸ
τὴν
θάλατταν
ἀνακόπτειν
αὐτὴν
|
εἰς |
τοὐπίσω,
παλιρροοῦσαν
φύσει.
Ἔοικε
γὰρ |
1, 2, 36 |
πρὶν
ἀποσπασθῆναι
πολὺ
καὶ
αὐτίκα
|
εἰς |
τοὐπίσω
παλίρρους
μετέπιπτεν.
~Ἀπολλόδωρος
δὲ |
1, 1, 6 |
πρὸς
τὸν
πλοῦν,
παρελθεῖν
καὶ
|
εἰς |
τοὺς
Ἕλληνας
τὴν
διάταξιν
ταύτην, |
1, 3, 21 |
Οἷον
Ἰβήρων
μὲν
τῶν
ἑσπερίων
|
εἰς |
τοὺς
ὑπὲρ
τοῦ
Πόντου
καὶ |
1, 4, 7 |
ἀεὶ
καὶ
πλειόνων
γνωριζομένων
χωρῶν
|
εἰς |
τοῦτο
καταστρέψαι
τὴν
διαίρεσιν.
Πότερον |
1, 1, 3 |
ποιεῖ
τὸν
ἥλιον
καὶ
δυόμενον
|
εἰς |
τοῦτον,
ὡς
δ'
αὕτως
καὶ |
1, 4, 7 |
οἰκουμένης
ἐπίνοιαν,
οὗτοί
εἰσιν
οἱ
|
εἰς |
τρία
{μέρη}
διαιροῦντες;
Πῶς
οὖν |
1, 3, 4 |
κἂν
χωσθῆναι
τὸν
Πόντον
ὅλον
|
εἰς |
ὕστερον,
ἂν
μένωσιν
αἱ
ἐπιρρύσεις |
1, 3, 4 |
εὑρίσκεσθαι
πολλούς,
ἀναφυσήματά
τε
θαλάττης
|
εἰς |
ὕψος
ἀναβάλλειν,
πρὸς
ᾧ
καὶ |
1, 2, 38 |
ἀρχὴν
φησὶ
μηδ'
εἰδέναι
τὴν
|
εἰς |
Φᾶσιν
ἀποδημίαν
τοῦ
Ἰάσονος
Ὅμηρον. |
1, 2, 38 |
εἰπόντα
ὅτι
οἱ
Ἀργοναῦται
πλέοντες
|
εἰς |
Φᾶσιν
τὸν
ὑφ'
Ὁμήρου
καὶ |
1, 1, 16 |
γὰρ
τὰ
τοιαῦτα
παρασκευαί
τινες
|
εἰς |
φρόνησιν
μεγάλαι
τῷ
μαθεῖν
τῆς |
1, 1, 19 |
πλάνην
καὶ
Μενελάου
καὶ
Ἰάσονος,
|
εἰς |
φρόνησιν
μὲν
οὐδὲν
ἂν
συλλαμβάνειν |
1, 2, 4 |
περὶ
τοῦ
τὴν
τοιαύτην
ἐμπειρίαν
|
εἰς |
φρόνησιν
συντείνειν
μάλιστα.
~Ἡ
δὲ |
1, 3, 21 |
ὄρη
τὰ
Μοσχικά,
Αἰγυπτίων
δ'
|
εἴς |
τε
αἰθίοπας
καὶ
Κόλχους,
Ἑνετῶν |
1, 4, 9 |
ἅπαν
τὸ
τῶν
ἀνθρώπων
πλῆθος
|
εἴς |
τε
Ἕλληνας
καὶ
βαρβάρους,
καὶ |
1, 2, 20 |
συνάγειν
τῇ
τῶν
ἄλλων
ποιητῶν
|
εἴς |
τε
τἆλλα
καὶ
εἰς
αὐτὰ |
1, 4, 7 |
εἰς
τὴν
οἰκουμένην
ἀποβλέψαντας,
ἀλλ'
|
εἴς |
τε
τὴν
σφετέραν
καὶ
τὴν |
1, 2, 28 |
ἠώς,
οὐδ'
ὅπῃ
ἠέλιος
φαεσίμβροτος
|
εἶσ' |
ὑπὸ
γαῖαν,
οὐδ'
ὅπῃ
ἀννεῖται. |
1, 1, 21 |
ἠώς,
οὐδ'
ὅπη
ἠέλιος
φαεσίμβροτος
|
εἶσ' |
ὑπὸ
γαῖαν,
οὐδ'
ὅπη
ἀννεῖται· |
1, 3, 12 |
ποτε
ἐποιεῖτο.
Οὔτ'
εἰ
τρόπος
|
εἷς |
εἴη,
ταύτην
(γὰρ)
ἂν
ἔχοι |
1, 3, 12 |
τοσοῦτον
εἰπεῖν
ἀπόχρη,
ὅτι
οὔτε
|
εἷς |
τρόπος
τοῦ
ῥοώδεις
εἶναι
τοὺς |
1, 2, 31 |
γεγονότος.
ἀλλὰ
καὶ
τὸν
Πρωτέα
|
εἰσάγει |
λέγοντα
αὐτῷ,
Ἀλλά
σ'
ἐς |
1, 2, 31 |
ὁ
περίπλους
ἀναγκαῖος,
ὃν
Κράτης
|
εἰσάγει, |
οὐχ
ὡς
ἀδύνατος
εἶναι
(καὶ |
1, 2, 5 |
οὖν
ὑπολάβοι
τὸν
δυνάμενον
ποιητὴν
|
εἰσάγειν |
ῥητορεύοντας
ἑτέρους
καὶ
στρατηγοῦντας
καὶ |
1, 2, 17 |
τὸ
τέλος,
ὡς
ὅταν
μαχομένους
|
εἰσάγῃ, |
μύθου
δὲ
ἡδονὴν
καὶ
ἔκπληξιν. |
1, 2, 31 |
λεγόμενος
δὲ
περιττῶς
καὶ
ἀπιθάνως
|
εἰσάγοιτο |
ἄν.
Ἀπιθάνως
δὲ
λέγω,
ὅτι |
1, 2, 3 |
τινὰ
λέγουσι
πρώτην
τὴν
ποιητικήν,
|
εἰσάγουσαν |
εἰς
τὸν
βίον
ἡμᾶς
ἐκ |
1, 2, 31 |
διὰ
Γαδείρων
μέχρι
τῆς
Ἰνδικῆς
|
εἰσάγουσιν, |
ἅμα
καὶ
τὸν
χρόνον
τῇ |
1, 2, 30 |
εὔορμος,
ὅθεν
τ'
ἀπὸ
νῆας
|
ἐίσας |
ἐς
πόντον
βάλλουσιν
ἀφυσσάμενοι
μέλαν |
1, 2, 35 |
ἐρυθρά·
οἱ
δ'
ἐκείνους
τούτων.
|
Εἰσὶ |
δ'
οἳ
καὶ
τὴν
Αἰθιοπίαν |
1, 2, 21 |
κύματα
μακρὰ
θαλάσσης
πόντου
Ἰκαρίοιο.
|
~Εἰσὶ |
δέ
τινες,
οἵ
φασιν
εἶναι |
1, 2, 34 |
χαρακτῆρας,
καὶ
μάλιστα
καθὸ
πλησιόχωροί
|
εἰσι. |
Δηλοῖ
δ'
ἡ
Μεσοποταμία
ἐκ |
1, 2, 25 |
διαφέρει
λέγειν
ἢ
οὕτως,
δύο
|
εἰσὶ |
καθ'
ἡμᾶς
Αἰθίοπες,
οἱ
μὲν |
1, 2, 35 |
αὐτοῦ
Ὁμήρου
ταῦτα
μυθεύοντος,
ὧν
|
εἰσι |
καὶ
οὗτοι
οἱ
Πυγμαῖοι,
οὐδ' |
1, 3, 18 |
Καὶ
Αἰτωλικαὶ
δέ
τινες
ἄκραι
|
εἰσὶ |
νησίζουσαι
πρότερον·
καὶ
ἡ
Ἀστερία |
1, 1, 5 |
δὲ
νῆσοι
πρὸ
τῆς
Μαυρουσίας
|
εἰσὶ |
τῆς
ἐσχάτης
πρὸς
δύσιν,
καθ' |
1, 2, 30 |
πως
ἡ
ἐξοχή.
Καὶ
καθάπερ
|
εἰσί |
τινες
ὑπερβολαὶ
ἐπὶ
ὑπερβολαῖς,
ὡς |
1, 2, 35 |
καὶ
ἱστορικοῦ
σχήματος.
ὅμοιοι
δ'
|
εἰσὶ |
τούτοις
καὶ
οἱ
Σιδονίους
ἐν |
1, 2, 20 |
δύω
δέ
τέ
οἱ
θύραι
|
εἰσίν, |
αἱ
μὲν
πρὸς
βορέαν,
αἱ |
1, 2, 26 |
γινωσκομένων
εἴτε
εἰσὶν
εἴτε
μὴ
|
εἰσίν; |
Ἀλλὰ
μὴν
καὶ
ἄλλην
τινὰ |
1, 2, 34 |
σαφέστερον
Τρωγλοδύτας
ἐκάλεσαν·
οὗτοι
δέ
|
εἰσιν |
Ἀράβων
οἱ
ἐπὶ
θάτερον
μέρος |
1, 2, 26 |
τῶν
μεταξὺ
οὐ
γινωσκομένων
εἴτε
|
εἰσὶν |
εἴτε
μὴ
εἰσίν;
Ἀλλὰ
μὴν |
1, 4, 7 |
τὴν
τῆς
οἰκουμένης
ἐπίνοιαν,
οὗτοί
|
εἰσιν |
οἱ
εἰς
τρία
{μέρη}
διαιροῦντες; |
1, 2, 32 |
ἀλλὰ
καὶ
οἱ
νῦν
πλησίον
|
εἰσίν, |
οἱ
κατὰ
Συήνην
καὶ
τὰς |
1, 2, 34 |
πολλὰ
μὲν
εἴρηται,
πιθανώτατοι
δ'
|
εἰσὶν |
οἱ
νομίζοντες
τοὺς
Ἄραβας
λέγεσθαι. |
1, 3, 21 |
οὐχ
ὁμοίως
ἐν
ἑτοίμῳ
πᾶσίν
|
εἰσιν. |
Οἵ
τε
Κιμμέριοι,
οὓς
καὶ |
1, 3, 5 |
τοσοῦτον
ἐπιμένουσι
χρόνον
οὐδ'
ἄτακτοί
|
εἰσιν, |
οὔτε
κατὰ
τὴν
ἡμετέραν
ἐπικλύζουσι |
1, 3, 5 |
ἀνάλογον.
Ἐχρῆν
οὖν
καὶ
τὸν
|
εἴσρουν |
ὅμοιον
γίνεσθαι
τῷ
κατὰ
Βυζάντιον |
1, 2, 31 |
ὥστε
ἐνταῦθα
{μὴ}
συνάπτειν
τὴν
|
εἴσω |
θάλατταν
τῇ
ἐκτὸς
καὶ
καλύπτειν |
1, 1, 17 |
Λεωνίδαν
καὶ
δέξασθαι
τοὺς
βαρβάρους
|
εἴσω |
Πυλῶν.
Ἐάσας
δὲ
τὰ
παλαιὰ |
1, 2, 33 |
ἐπὶ
πλέον
γενομένην,
καλῶς
εἶχεν
|
εἴτ' |
ἀναλαβεῖν
εἴτε
καὶ
παραλαβεῖν·
ἐμφαίνει |
1, 2, 20 |
πρὸς
ἠῶ
τ'
ἠέλιόν
τε,
|
εἴτ' |
ἐπ'
ἀριστερά
τοί
γε
ποτὶ |
1, 2, 28 |
πρὸς
ἠῶ
τ'
ἠέλιόν
τε,
|
εἴτ' |
ἐπ'
ἀριστερὰ
τοί
γε
ποτὶ |
1, 2, 20 |
αἱ
δ'
αὖ
πρὸς
Νότον.
|
Εἴτ' |
ἐπὶ
δεξί'
ἴωσι
πρὸς
ἠῶ |
1, 2, 28 |
λέγων·
καὶ
ἔτι,
ὅταν
φῇ·
|
Εἴτ' |
ἐπὶ
δέξι'
ἴωσι
πρὸς
ἠῶ |
1, 2, 20 |
χώρας·
ὡς
καθόλου
οὖν
δέχεται,
|
εἶτ' |
ἀπειρίαν
αἰτιᾶται
τοῦ
ποιητοῦ,
ὡς |
1, 4, 2 |
τὸν
Ἑλλήσποντον
περὶ
ὀκτακισχιλίους
ἑκατόν,
|
εἶτ' |
εἰς
Βορυσθένη
πεντακισχιλίους,
εἶτ'
ἐπὶ |
1, 4, 8 |
τὸν
Κολυττὸν
καὶ
τὴν
Μελίτην,
|
εἶτ' |
εἰς
τἀναντία
περιτρέπεσθαι.
Εἰ
γὰρ |
1, 3, 4 |
ἀνοῖξαι
τοὺς
εἰς
αὐτὸν
ἐμβάλλοντας,
|
εἶτ' |
ἐκπεσεῖν
τὸ
ὕδωρ
εἰς
τὴν |
1, 3, 4 |
μεῖναι
δὲ
τὴν
Σιρβωνίδα
λίμνην,
|
εἶτ' |
ἐκραγῆναι
καὶ
ταύτην
ὥστε
ἑλώδη |
1, 2, 16 |
ὁ
μὲν
ἔπληξεν
ἐκ
χειρός,
|
εἶτ' |
ἐξέσπασεν
ἐκ
τοῦ
σώματος
τὸ |
1, 4, 5 |
ἐπὶ
Κασπίους
πύλας
μυρίων
τετρακισχιλίων,
|
εἶτ' |
ἐπὶ
τὸν
εὐφράτην
μυρίων,
ἐπὶ |
1, 4, 2 |
ἑκατόν,
εἶτ'
εἰς
Βορυσθένη
πεντακισχιλίους,
|
εἶτ' |
ἐπὶ
τὸν
κύκλον
τὸν
διὰ |
1, 1, 8 |
Οἵ
τε
γὰρ
περιπλεῖν
ἐγχειρήσαντες,
|
εἶτα |
ἀναστρέψαντες,
οὐχ
ὑπὸ
ἠπείρου
τινὸς |
1, 2, 26 |
τῶν
Στηλῶν,
μέχρι
ποσοῦ
προελθόντες
|
εἶτα |
ἀνέστρεψαν
ὑπὸ
πολλῶν
ἀποριῶν
κωλυόμενοι, |
1, 2, 6 |
εἰς
τὸ
μέσον
καὶ
εὐδοκίμησεν·
|
εἶτα |
ἐκείνην
μιμούμενοι,
λύσαντες
τὸ
μέτρον, |
1, 3, 1 |
αὐτῷ
διηγήσασθαι
αὐτὸν
τὸν
Διότιμον.
|
Εἶτα |
θαυμάζειν
εἰ
τὸν
εὐφράτην
καὶ |
1, 4, 5 |
τῆς
Καρχηδόνος
μυρίους
τρισχιλίους
πεντακοσίους,
|
εἶτα |
μέχρι
Στηλῶν
ὀκτακισχιλίους
τοὐλάχιστον·
ὑπεραίρειν |
1, 4, 5 |
καὶ
τριακοσίους
μέχρι
Κανωβικοῦ
στόματος,
|
εἶτα |
μέχρι
τῆς
Καρχηδόνος
μυρίους
τρισχιλίους |
1, 2, 6 |
Κάδμον
καὶ
Φερεκύδη
καὶ
Ἑκαταῖον·
|
εἶτα |
οἱ
ὕστερον
ἀφαιροῦντες
ἀεί
τι |
1, 2, 36 |
τῷ
προσφὺς
ἐχόμην,
ὡς
νυκτερίς.
|
Εἶτα |
περιμείνας
τὰ
ναυάγια
καὶ
λαβόμενος |
1, 1, 10 |
δὲ
ἡ
πέριξ
τῆς
Κύπρου,
|
εἶτα |
Σόλυμοι
καὶ
Λύκιοι
καὶ
Κᾶρες, |
1, 2, 26 |
δύσιν,
τῶν
μεταξὺ
οὐ
γινωσκομένων
|
εἴτε |
εἰσὶν
εἴτε
μὴ
εἰσίν;
Ἀλλὰ |
1, 3, 6 |
θαλάττης
πληρωθῆναι
ὑπὸ
τῶν
ποταμῶν,
|
εἴτε |
θάλατταν
οὖσαν
καὶ
πρότερον
εἴτε |
1, 3, 6 |
τὴν
αὐτὴν
ἐπιφάνειαν
ἐκείνῳ
λαβεῖν,
|
εἴτε |
θαλαττίῳ
εἴτε
λιμναίῳ
μὲν
πρότερον |
1, 2, 33 |
γενομένην,
καλῶς
εἶχεν
εἴτ'
ἀναλαβεῖν
|
εἴτε |
καὶ
παραλαβεῖν·
ἐμφαίνει
{δὲ}
διὰ |
1, 3, 6 |
ἐπιφάνειαν
ἐκείνῳ
λαβεῖν,
εἴτε
θαλαττίῳ
|
εἴτε |
λιμναίῳ
μὲν
πρότερον
ὄντι,
θαλαττίῳ |
1, 3, 6 |
εἴτε
θάλατταν
οὖσαν
καὶ
πρότερον
|
εἴτε |
λίμνην
μείζω
τῆς
Μαιώτιδος;
Εἰ |
1, 2, 26 |
μεταξὺ
οὐ
γινωσκομένων
εἴτε
εἰσὶν
|
εἴτε |
μὴ
εἰσίν;
Ἀλλὰ
μὴν
καὶ |
1, 2, 33 |
τὴν
ἐπὶ
πλέον
γενομένην,
καλῶς
|
εἶχεν |
εἴτ'
ἀναλαβεῖν
εἴτε
καὶ
παραλαβεῖν· |
1, 2, 33 |
τὰ
ἐφεξῆς
ἔθνη
καταλέξαι
ἱκανῶς
|
εἶχεν |
οὕτως
εἰπεῖν,
Κύπρον
Φοινίκην
τε |
1, 3, 6 |
τοῦ
τῆς
Προποντίδος
οὐχ
οὕτως
|
εἶχεν, |
ὥστε,
μέχρι
μὲν
ἡ
αὐτὴ |
1, 2, 21 |
δυσαῆ
Ζέφυρον
νῦν
λέγει,
ὃς
|
εἴωθε |
διασκιδνάναι
τὰ
ὑπὸ
τοῦ
Λευκονότου |
1, 1, 10 |
Ἰωνίας
ἐπέδραμον
τὴν
γῆν
τὴν
|
ἐκ |
Βοσπόρου
πᾶσαν.
Αἰνίττεται
γοῦν
καὶ |
1, 3, 10 |
ἀναβληθεῖσαν
ὑπὸ
τοῦ
αἰτναίου
πυρὸς
|
ἐκ |
βυθοῦ
συμμεῖναι·
ὡσαύτως
δὲ
καὶ |
1, 2, 15 |
καὶ
κυνῶν
καὶ
ἄλλων
κητωδῶν·
|
ἐκ |
δὲ
τῆς
θήρας
αὐτῶν
πιαίνεσθαι |
1, 1, 5 |
τῆς
Ἰβηρίας
τὸ
ταύτῃ
πέρας·
|
ἐκ |
δὲ
τοῦ
ὀνόματος
δῆλον,
ὅτι |
1, 3, 6 |
βιάσασθαι
καὶ
ἀπερᾶσαι
τὸ
πλεονάζον·
|
ἐκ |
δὲ
τούτου
γενέσθαι
σύρρουν
τὸ |
1, 1, 20 |
ἄλλως
καὶ
ἐκ
τῶν
γνωμονικῶν·
|
ἐκ |
δὲ
τούτων
εὐθὺς
ὑποτείνει
καὶ |
1, 1, 20 |
ἐπὶ
τὸ
αὑτοῦ
ἄρτημα
νεύειν,
|
ἐκ |
δὲ
τῶν
κατὰ
πελάγη
καὶ |
1, 3, 15 |
γάρ,
εἰ
μηδεὶς
μὲν
ἱστορεῖ,
|
ἐκ |
δὲ
τῶν
τεκμηρίων,
ἐξ
ὧν |
1, 3, 20 |
καὶ
Λαρισαίοις·
καὶ
Σκάρφειαν
δ'
|
ἐκ |
θεμελίων
ἀναρριφῆναι,
καὶ
καταδῦναι
σώματα |
1, 2, 20 |
καθόλου
λέγοντος,
ὅτι
ὁ
ζέφυρος
|
ἐκ |
Θρά
κης
πνεῖ,
ἐκείνου
λέγοντος |
1, 3, 7 |
τῶν
κατὰ
στήλας
στενῶν
ὡς
|
ἐκ |
καταράκτου·
ἐπαυξομένην
{δ'
ἀεὶ
καὶ |
1, 2, 32 |
καὶ
τὸ
βίᾳ
καὶ
τὸ
|
ἐκ |
λεηλασίας
πορίσασθαι,
καὶ
μάλιστα
παρὰ |
1, 2, 17 |
δισχιλίων
πεντακοσίων.
Τίς
οὖν
ἱστόρηκεν
|
ἐκ |
Λυκίας
ἢ
Ῥόδου
δευτεραῖόν
τινα |
1, 2, 17 |
Συνθεὶς
δὲ
τὸ
διάστημα
τὸ
|
ἐκ |
Μαλεῶν
ἐπὶ
στήλας
σταδίων
δισμυρίων |
1, 4, 4 |
εὑρεῖν
ἐν
τῷ
Βυζαντίῳ
φησίν.
|
ἐκ |
Μασσαλίας
δὲ
εἰς
μέσην
τὴν |
1, 1, 20 |
οἷον
ὅτι
ἡ
γῆ
σφαιροειδής,
|
ἐκ |
μὲν
τῆς
ἐπὶ
τὸ
μέσον |
1, 4, 4 |
πεντακισχιλίων
ἐστὶ
σταδίων.
ἀλλὰ
μὴν
|
ἐκ |
μέσης
τῆς
Βρεττανικῆς
οὐ
πλέον |
1, 3, 7 |
προχέων
ἱερὴν
ἐς
Κύπρον
ἵκηται.
|
Ἐκ |
μέσων
γὰρ
τῶν
τῆς
Καταονίας |
1, 3, 11 |
τὸ
Σικελικὸν
καταφερόμενον
ὡς
ἂν
|
ἐκ |
μετεωροτέρας
ἐπιφανείας,
ὃν
δὴ
καὶ |
1, 2, 9 |
καὶ
τὴν
Ὀδυσσέως
πλάνην
ὡσαύτως·
|
ἐκ |
μηδενὸς
δὲ
ἀληθοῦς
ἀνάπτειν
κενὴν |
1, 3, 16 |
ἐξαιρομένην
ὡς
ἂν
ὀργανικῶς
συντιθεμένην
|
ἐκ |
μύδρων
νῆσον
ἐπέχουσαν
δώδεκα
σταδίων |
1, 2, 3 |
εἰσάγουσαν
εἰς
τὸν
βίον
ἡμᾶς
|
ἐκ |
νέων
καὶ
διδάσκουσαν
ἤθη
καὶ |
1, 2, 8 |
λογισμῷ,
πρόσεστι
δὲ
καὶ
τὸ
|
ἐκ |
παιδὸς
ἔθος.
Ἐπεὶ
δ'
οὐ |
1, 3, 21 |
αἰθίοπας
καὶ
Κόλχους,
Ἑνετῶν
δ'
|
ἐκ |
Παφλαγονίας
ἐπὶ
τὸν
Ἀδρίαν.
Ἅπερ |
1, 2, 29 |
τοῦ
τοιούτου.
Οὗτος
μὲν
οὖν
|
ἐκ |
πλεόνων
ἐλέγχεται
καὶ
εἰδὼς
καὶ |
1, 1, 1 |
Ὅτι
δ'
οὐ
φαύλως
νομίζομεν,
|
ἐκ |
πολλῶν
δῆλον.
Οἵ
τε
γὰρ |
1, 3, 5 |
Ἀτλαντικῷ
πελάγει·
καὶ
γὰρ
αὕτη
|
ἐκ |
πολλῶν
ποταμῶν
πληροῦται
καὶ
τὴν |
1, 2, 4 |
τέχνῃ·
τούτου
γ'
ἑσπομένοιο
καὶ
|
ἐκ |
πυρὸς
αἰθομένοιο
ἄμφω
νοστήσαιμεν,
φησὶν |
1, 2, 2 |
τινα
ἐπ'
αὐτοῦ
τοῦτο·
Οἵην
|
ἐκ |
ῥακέων
ὁ
Βίων.
Ἐν
αὐταῖς |
1, 2, 28 |
δ'
ἐξ
Αἰθιόπων
ἀνιὼν
τηλόθεν
|
ἐκ |
Σολύμων
ὀρέων
ἴδεν,
ἴσον
τῷ |
1, 2, 10 |
αἰθιόπων
ἀνιὼν
κρείων
Ἐνοσίχθων
τηλόθεν
|
ἐκ |
Σολύμων
ὀρέων
ἴδεν.
Τάχα
δὲ |
1, 2, 5 |
ὅτε
δὴ
ὄπα
τε
μεγάλην
|
ἐκ |
στήθεος
εἵη
καὶ
ἔπεα
νιφάδεσσιν |
1, 2, 27 |
Μέροπι
τῆσδ'
ἄνακτι
γῆς,
ἣν
|
ἐκ |
τεθρίππων
ἁρμάτων
πρώτην
χθόνα
Ἥλιος |
1, 2, 31 |
εἰς
τὴν
Ἐρυθρὰν
τὸν
Μενέλαον
|
ἐκ |
τῆς
Αἰγύπτου
ναυστολεῖ
ὡς
οὔπω |
1, 1, 8 |
οἰκουμένη
νῆσός
ἐστι,
πρῶτον
μὲν
|
ἐκ |
τῆς
αἰσθήσεως,
καὶ
τῆς
πείρας |
1, 1, 11 |
καταλιπεῖν
γράμμα,
πιστούμενον
ἐκείνου
εἶναι
|
ἐκ |
τῆς
ἄλλης
αὐτοῦ
γραφῆς.
~Ἀλλὰ |
1, 1, 17 |
ἐμπειρίας
καὶ
τὰ
σφάλματα
{τὰ}
|
ἐκ |
τῆς
ἀπειρίας.
Ὁ
μέντοι
Ἀγαμέμνονος |
1, 4, 6 |
πελάγους
ἐκώλυε,
κἂν
πλεῖν
ἡμᾶς
|
ἐκ |
τῆς
Ἰβηρίας
εἰς
τὴν
Ἰνδικὴν |
1, 3, 1 |
ἀφηγούμενον
διὰ
τοῦ
Κύδνου
ἀναπλεῦσαι
|
ἐκ |
τῆς
Κιλικίας
ἐπὶ
τὸν
Χοάσπην |
1, 2, 30 |
ἐκλιπεῖν
ἀδύνατον,
οὔτε
τὴν
ὑδρείαν
|
ἐκ |
τῆς
νήσου
γενέσθαι
φησίν,
ἀλλὰ |
1, 2, 39 |
νῦν
δεικνυμένων
καὶ
πεπιστευμένων
ἐστὶν
|
ἐκ |
τῆς
Ὁμήρου
φωνῆς.
Ἥ
τε |
1, 2, 30 |
λιμένος
ἀρετήν,
τὸ
δ'
ὕδωρ
|
ἐκ |
τῆς
περαίας
ἀρύσασθαι
παρῆν,
ἐξομολογουμένου |
1, 2, 10 |
δὲ
καὶ
τοὺς
μονομμάτους
Κύκλωπας
|
ἐκ |
τῆς
Σκυθικῆς
ἱστορίας
μετενήνοχε·
τοιούτους |
1, 1, 14 |
ἴσμεν.
~Πᾶν
δὲ
τὸ
τοιοῦτον
|
ἐκ |
τῆς
τοῦ
ἡλίου
καὶ
τῶν |
1, 3, 18 |
τὸ
αὐτὸ
πάθος
φασὶ
παθεῖν
|
ἐκ |
τῆς
ὑπὸ
τοῦ
ποταμοῦ
προχώσεως |
1, 2, 38 |
τὸν
μὲν
Ἰώλκιον,
τὸν
δ'
|
ἐκ |
τῆς
Φθιώτιδος
Ἀχαιίδος
ὑπάρχειν)
τοῦτο |
1, 3, 3 |
σφαιροειδὴς
ἡ
σύμπασα,
οὐχ
ὡς
|
ἐκ |
τόρνου
δέ,
ἀλλ'
ἔχει
τινὰς |
1, 2, 38 |
Ἰάσων
(ὅπερ
οὐδαμόθεν
ἄλλοθεν,
ἀλλ'
|
ἐκ |
τοῦ
Θετταλοὺς
ἀμφοτέρους
εἶναι
συνέβαινε, |
1, 1, 16 |
δὴ
τῆς
παλαιᾶς
μνήμης
καὶ
|
ἐκ |
τοῦ
λόγου
μαρτυρεῖται
τὰ
λεχθέντα |
1, 1, 16 |
τῆς
παλαιᾶς
μνήμης
δῆλον
καὶ
|
ἐκ |
τοῦ
λόγου.
Οἱ
γοῦν
ποιηταὶ |
1, 2, 39 |
οἱ
δὲ
καὶ
ποταμὸν
Ἴστρον
|
ἐκ |
τοῦ
μεγάλου
Ἴστρου
τὴν
ἀρχὴν |
1, 3, 16 |
Θήρας
καὶ
Θηρασίας
ἐκπεσοῦσαι
φλόγες
|
ἐκ |
τοῦ
πελάγους
ἐφ'
ἡμέρας
τέτταρας, |
1, 3, 2 |
μᾶλλον
τοὺς
ἡττηθέντας
καὶ
περιγενομένους
|
ἐκ |
τοῦ
πολέμου.
Καὶ
δὴ
καὶ |
1, 3, 12 |
τὸν
ἔκρουν
μόνον
ἔχων
τὸν
|
ἐκ |
τοῦ
Ποντικοῦ
πελάγους
εἰς
τὴν |
1, 2, 10 |
καὶ
διὰ
τοῦτο
μετήνεγκε
τὰ
|
ἐκ |
τοῦ
Πόντου
πρὸς
τὸν
ὠκεανὸν |
1, 1, 7 |
καλυπτομένους,
τοτὲ
δὲ
γυμνουμένους,
καὶ
|
ἐκ |
τοῦ
ποταμὸν
φάναι
τὸν
ὠκεανὸν |
1, 1, 7 |
τελέως
ῥοώδη.
Ποσειδώνιος
δὲ
καὶ
|
ἐκ |
τοῦ
σκοπέλους
λέγειν
τοτὲ
μὲν |
1, 3, 2 |
ἑωθινωτέρου
ὄντος
καὶ
κατ'
αὐτὸν
|
ἐκ |
τοῦ
σταδιασμοῦ
οὗ
φησί·
τοῦ |
1, 2, 16 |
ἔπληξεν
ἐκ
χειρός,
εἶτ'
ἐξέσπασεν
|
ἐκ |
τοῦ
σώματος
τὸ
δόρυ
χωρὶς |
1, 4, 4 |
εἰκάζουσιν
Ἵππαρχός
τε
καὶ
ἄλλοι
|
ἐκ |
τοῦ
τὸν
αὐτὸν
εἶναι
καὶ |
1, 3, 2 |
καὶ
Ἐνετοὺς
καὶ
ἁπλῶς
τοὺς
|
ἐκ |
τοῦ
Τρωικοῦ
πολέμου
πλανηθέντας
εἰς |
1, 3, 11 |
οὖν
πλημμυρίδι
(δεῖ)
ὁμολογεῖν
τὸν
|
ἐκ |
τοῦ
Τυρρηνικοῦ
πελάγους
εἰς
τὸ |
1, 1, 3 |
ταῖς
ἀνατολαῖς
καὶ
δύσεσιν
αἰνιττόμενος
|
ἐκ |
τοῦ
τῷ
ὠκεανῷ
κλύζεσθαι·
ἐντεῦθεν |
1, 1, 7 |
οὖν,
ἐὰν
ἄλλως
δέχῃ,
ἐκβὰς
|
ἐκ |
τοῦ
ὠκεανοῦ
ἦλθεν
εἰς
τὸν |
1, 2, 26 |
παραλίας
κατασχεῖν
πολλήν·
τεκμαίρεται
δ'
|
ἐκ |
τούτου
καὶ
Ὅμηρον
εἰπεῖν
οὕτως· |
1, 2, 23 |
διασκευάζων
ὁ
ποιητὴς
ἦν·
ὥστ'
|
ἐκ |
τούτων
εἰκάζειν,
ὅτι
καὶ
τὰς |
1, 2, 30 |
Αἴγυπτον.
Αἱ
δὲ
προσχώσεις
καὶ
|
ἐκ |
τῶν
ἀναβάσεων
μὲν
δύνανται
ὑπονοεῖσθαι |
1, 1, 20 |
ἐναργής
ἐστι
καὶ
ἄλλως
καὶ
|
ἐκ |
τῶν
γνωμονικῶν·
ἐκ
δὲ
τούτων |
1, 2, 39 |
τῷ
Ὀδυσσεῖ
καὶ
τῷ
Μενελάῳ,
|
ἐκ |
τῶν
ἔτι
νῦν
δεικνυμένων
καὶ |
1, 3, 15 |
τὸν
Ἰάσονα
ταύτῃ
ποιήσασθαι
τὸν
|
ἐκ |
τῶν
Κόλχων
ἀνάπλουν.
~Πρὸς
δὲ |
1, 3, 2 |
μέχρι
τῆς
Ἀρμενίας
καὶ
Μηδίας
|
ἐκ |
τῶν
Κόλχων
στρατεῦσαι
ἀφέντα
τὰς |
1, 1, 22 |
ἐπίσκεψιν
ποιοῦνται,
μὴ
προστιθέντες
ὅσα
|
ἐκ |
τῶν
μαθημάτων
καὶ
ἐκ
τῶν |
1, 3, 21 |
τείχους.
~Προστιθέασι
δὲ
καὶ
τὰς
|
ἐκ |
τῶν
μεταστάσεων
μετα
βολὰς
ἐπὶ |
1, 2, 19 |
ὅλην
καὶ
Πελοπόννησον·
οὐδείς
τε
|
ἐκ |
τῶν
μύθων
ἄγνοιαν
αἰτιᾶται
τῶν |
1, 3, 20 |
σταδίων
ἐπικλυσθῆναι,
καὶ
τριήρη
τινὰ
|
ἐκ |
τῶν
νεωρίων
ἐξαιρεθεῖσαν
ὑπερπεσεῖν
τοῦ |
1, 1, 22 |
ὅσα
ἐκ
τῶν
μαθημάτων
καὶ
|
ἐκ |
τῶν
οὐρανίων
συνάπτειν
προσῆκε.
~Διόπερ |
1, 1, 8 |
οὐ
πολύ,
εἴ
τις
συντίθησιν
|
ἐκ |
τῶν
παραλλήλων
διαστημάτων
τῶν
ἐφικτῶν |
1, 2, 16 |
ἐπιχώριός
ἐστι
τῷ
Σκυλλαίῳ·
καὶ
|
ἐκ |
τῶν
περὶ
τῆς
Χαρύβδεως
λεγομένων |
1, 3, 9 |
ἀρξάμενον,
ἂν
συνεχεῖς
ἔχῃ
τὰς
|
ἐκ |
τῶν
ποταμῶν
ἐπιρρύσεις.
Τοῦτο
δ' |
1, 3, 7 |
διὰ
τὸ
τὴν
ἰλὺν
τὴν
|
ἐκ |
τῶν
ποταμῶν
προσχοῦν
τὸν
τοῦ |
1, 2, 32 |
καὶ
καμηλίτῃ
γένοιτ'
ἄν
τις
|
ἐκ |
τῶν
τοιούτων
φορτίων
εὐπορία·
Μενελάῳ |
1, 2, 34 |
εἰσι.
Δηλοῖ
δ'
ἡ
Μεσοποταμία
|
ἐκ |
τῶν
τριῶν
συνεστῶσα
τούτων
ἐθνῶν· |
1, 2, 39 |
ὁ
πλοῦτος
τῆς
ἐκεῖ
χώρας
|
ἐκ |
τῶν
χρυσείων
καὶ
ἀργυρείων
καὶ |
1, 2, 28 |
ὁ
ποιητὴς
ὁμόλογος
τούτοις,
καὶ
|
ἐκ |
τῶνδε
δῆλον
ὅτι
ἡ
μὲν |
1, 2, 16 |
τοῦ
σκάφους,
ὁ
μὲν
ἔπληξεν
|
ἐκ |
χειρός,
εἶτ'
ἐξέσπασεν
ἐκ
τοῦ |
1, 1, 16 |
ἱστορίας
λεχθῆναι
Μεγάλων
ἐπιίστορα
ἔργων.
|
Ἔκ |
τε
δὴ
τῆς
παλαιᾶς
μνήμης |
1, 2, 16 |
συαγρώδη
εἶναι
καὶ
τὴν
θήραν.
|
Ἔκ |
τε
δὴ
τῶν
τοιούτων
εἰκάζοι |
1, 2, 16 |
οὐκ
ἀπόλωλεν·
ἔστι
γὰρ
πηκτὸν
|
ἔκ |
τε
δρυὸς
καὶ
ἐλάτης,
ὥστε |
1, 1, 16 |
τῷ
παραλαβόντι
τὴν
τοιαύτην
ἱστορίαν
|
ἔκ |
τε
τῆς
παλαιᾶς
μνήμης
δῆλον |
1, 3, 3 |
μέρει
μετασχηματισμῶν
αὐτῆς,
οἳ
συμβαίνουσιν
|
ἔκ |
τε
ὕδατος
καὶ
πυρὸς
καὶ |
1, 2, 34 |
ὕστερον
ἐπὶ
τὸ
σαφέστερον
Τρωγλοδύτας
|
ἐκάλεσαν· |
οὗτοι
δέ
εἰσιν
Ἀράβων
οἱ |
1, 2, 27 |
τὰ
γνώριμα
ἑνὶ
ὀνόματι
Σκύθας
|
ἐκάλουν |
ἢ
Νομάδας,
ὡς
Ὅμηρος,
ὕστερον |
1, 2, 35 |
προστιθέντες
καὶ
διὰ
τί
Φοίνικες
|
ἐκαλοῦντο, |
ὅτι
καὶ
ἡ
θάλαττα
ἐρυθρά· |
1, 3, 2 |
γνώριμα
εἶναί
φησι
τὰ
καθ'
|
ἕκαστα |
ἀκριβολογούμενα,
καὶ
κελεύσας
ἡμῖν
μὴ |
1, 4, 8 |
καὶ
νὴ
Δία
τῶν
καθ'
|
ἕκαστα |
ἐθνῶν
πραγματικὸν
τὸ
διορίζειν
ἀκριβῶς, |
1, 2, 27 |
ὑφ'
ἓν
ὄνομα
τῶν
καθ'
|
ἕκαστα |
ἐθνῶν
ταττομένων
διὰ
τὴν
ἄγνοιαν, |
1, 1, 16 |
γνώριμα.
Βέλτιον
γὰρ
ἂν
διαχειρίζοιεν
|
ἕκαστα, |
εἰδότες
τὴν
χώραν
ὁπόση
τις |
1, 2, 19 |
τὸ
δεινότερον
καὶ
τὸ
τερατωδέστερον
|
ἕκαστα |
ἐξάγειν.
Τοῦτο
μὲν
αὐτὸ
εὖ, |
1, 1, 2 |
τοὺς
τόπους
τούς
τε
καθ'
|
ἕκαστα |
καὶ
τοὺς
κατὰ
σύμπασαν
τὴν |
1, 1, 16 |
Ἰνδοῖς
οὕτω
καὶ
τὰ
καθ'
|
ἕκαστα |
οὐκέτι.
Οὐδὲ
γὰρ
ἡ
χρεία |
1, 2, 13 |
οὔτε
γὰρ
τὸν
ποιητὴν
ἀκριβῶς
|
ἕκαστα |
πυθέσθαι,
οὔθ'
ἡμεῖς
παρ'
ἐκείνου |
1, 3, 13 |
νῦν
τὰ
καλούμενα
Γέρρα,
καθ'
|
ἕκαστα |
τε
τεναγίζειν
συνάπτοντα
τῷ
τῆς |
1, 4, 1 |
σημείωσιν
τῶν
κατὰ
τὰς
οἰκήσεις
|
ἑκάστας |
φαινομένων
προσχρῆται
τοῖς
διαστήμασιν
ἐκείνοις |
1, 2, 36 |
δὶς
τῆς
παλιρροίας
γινομένης
καθ'
|
ἑκάστην |
ἡμέραν
καὶ
νύκτα
ἐκεῖνος
τρὶς |
1, 2, 17 |
ταῖς
ἐννέα
ἡμέραις
διηνύσθαι
ἰσοταχῶς,
|
ἑκάστης |
ἂν
ἡμέρας
ὁ
πλοῦς
συμβαίνοι |
1, 3, 11 |
δὶς
γὰρ
μεταβάλλειν
τὸν
ῥοῦν
|
ἑκάστης |
ἡμέρας
καὶ
νυκτός,
καθάπερ
τὸν |
1, 3, 12 |
ἂν
ὁ
μὲν
Σικελικὸς
δὶς
|
ἑκάστης |
ἡμέρας
μετέβαλλεν,
ὡς
οὗτός
φησιν, |
1, 1, 1 |
τῶν
ἄλλων
ὅσα
ἰδεῖν
παρ'
|
ἑκάστοις |
ἔστι,
τὸν
αὐτὸν
ὑπογράφει
ἄνδρα, |
1, 1, 14 |
καὶ
πρὸς
τὰ
φαινόμενα
παρ'
|
ἑκάστοις |
ἡμῶν
τῶν
οὐρανίων·
ἐν
δὲ |
1, 2, 29 |
ὀνόματος.
Ἄλλως
τε
τῶν
παρ'
|
ἑκάστοις |
ἰδίων
ταῦτ'
ἐστὶ
γνωριμώτατα,
ἃ |
1, 2, 17 |
ὡς
ἐν
Νεῶν
καταλόγῳ
τὰ
|
ἑκάστοις |
τόποις
συμβεβηκότα
λέγοντος
τοῦ
ποιητοῦ, |
1, 1, 23 |
κολοσσικοῖς
ἔργοις
οὐ
τὸ
καθ'
|
ἕκαστον |
ἀκριβὲς
ζητοῦμεν,
ἀλλὰ
τοῖς
καθόλου |
1, 1, 2 |
καὶ
εὐδαιμονίας.
~Ἀναλαβόντες
δὲ
καθ'
|
ἕκαστον |
ἐπισκοπῶμεν
τῶν
εἰρημένων
ἔτι
μᾶλλον. |
1, 3, 22 |
κατωτέρω.
θαυμαστὸν
δ'
εἰ
καθ'
|
ἕκαστον |
κλίμα
πνέοντος
ἀνέμου
καὶ
πανταχοῦ |
1, 2, 16 |
δικώποις
σκαφιδίοις
πολλοῖς,
δύο
καθ'
|
ἕκαστον |
σκαφίδιον·
καὶ
ὁ
μὲν
ἐλαύνει, |
1, 1, 20 |
πόρρωθεν
ἡ
ὑπόμνησις
καὶ
τοῦ
|
ἕκαστον |
σῶμα
ἐπὶ
τὸ
αὑτοῦ
ἄρτημα |
1, 4, 7 |
μέρη
λέγων
καὶ
καλῶν
ἤπειρον
|
ἕκαστον |
τῶν
μερῶν
οὐ
προσεπινοεῖ
τὸ |
1, 2, 15 |
δὲ
καὶ
τῶν
θεῶν
ἕνα
|
ἕκαστον |
τῶν
χρησίμων
τινὸς
εὑρετὴν
γενόμενον |
1, 2, 31 |
πολλῶν
ἀναγέγραφεν
ἀνδρῶν
ἀποφάσεις
περὶ
|
ἑκάστου |
τῶν
ἐκκειμένων
κεφαλαίων·
ἡμῖν
δ' |
1, 2, 6 |
περὶ
Κάδμον
καὶ
Φερεκύδη
καὶ
|
Ἑκαταῖον· |
εἶτα
οἱ
ὕστερον
ἀφαιροῦντες
ἀεί |
1, 1, 11 |
πρῶτον
γεωγραφικὸν
πίνακα,
τὸν
δὲ
|
Ἑκαταῖον |
καταλιπεῖν
γράμμα,
πιστούμενον
ἐκείνου
εἶναι |
1, 1, 11 |
γεγονότα
γνώριμον
καὶ
πολίτην,
καὶ
|
Ἑκαταῖον |
τὸν
Μιλήσιον·
τὸν
μὲν
οὖν |
1, 1, 1 |
καὶ
Ἀναξίμανδρος
ὁ
Μιλήσιος
καὶ
|
Ἑκαταῖος, |
ὁ
πολίτης
αὐτοῦ,
καθὼς
καὶ |
1, 3, 12 |
ὁ
Ἐρατοσθένης,
ὅτι
ἡ
ἐφ'
|
ἑκάτερα |
θάλαττα
ἄλλην
καὶ
ἄλλην
ἐπιφάνειαν |
1, 2, 24 |
ἡλίου
ἀνιόντος
μέχρι
δύσεως
ἐφ'
|
ἑκάτερα |
παροικοῦσι
τῷ
ὠκεανῷ
Αἰθίοπες.
Τί |
1, 3, 11 |
δ'
ὅταν
συνάπτῃ
τῇ
μεσουρανήσει
|
ἑκατέρᾳ, |
τῇ
τε
ὑπὲρ
γῆς
καὶ |
1, 2, 25 |
τὸ
ὕδωρ;
Αὕτη
δ'
ἐφ'
|
ἑκάτερα |
τοῦ
ποταμοῦ
κεῖται
πρὸς
ἀνατολὴν |
1, 2, 24 |
δύσιν
καὶ
πρὸς
ἀνατολὴν
ἐφ'
|
ἑκάτερα |
τοῦ
ὠκεανοῦ
οἰκεῖν.
Ὁ
δ' |
1, 3, 15 |
τόπων
σχιζομένου
καὶ
ῥέοντος
εἰς
|
ἑκατέραν |
τὴν
θάλατταν
διὰ
τὴν
θέσιν |
1, 3, 15 |
τοῦ
Ἀδρίου
ὀρῶν·
οὔτ'
εἰς
|
ἑκατέραν |
τὴν
θάλατταν
ῥεῖ,
ἀλλ'
εἰς |
1, 2, 25 |
ποιοῦσι
τὸ
μέν
τι
μέρος
|
ἑκατέρας |
αὐτῶν
Λιβυκόν,
τὸ
δ'
Ἀσιατικόν· |
1, 2, 24 |
φησιν
ὑπὸ
τοῦ
ὠκεανοῦ·
παρ'
|
ἑκάτερον |
δὲ
ταύτης
εἶναι
τὴν
εὔκρατον, |
1, 2, 24 |
ἀνιόντος,
οὐδὲν
διαφέρον
πρὸς
τὴν
|
ἑκατέρου |
ὑπόθεσιν
οὕτως
ἢ
ἐκείνως
γράφειν. |
1, 2, 25 |
τῆς
γραφῆς.
Καὶ
γὰρ
ἂν
|
ἑκατέρως |
γράφηται,
δύναται
ἐφαρμόττειν
τοῖς
νοήμασιν |
1, 4, 2 |
εἰς
τὸν
Ἑλλήσποντον
περὶ
ὀκτακισχιλίους
|
ἑκατόν, |
εἶτ'
εἰς
Βορυσθένη
πεντακισχιλίους,
εἶτ' |
1, 2, 24 |
γῇ
Ζωδιακῷ,
τούτου
δ'
οὐκ
|
ἐκβαίνοντος |
ἔξω
τῆς
Αἰθιόπων
ἀμφοῖν
τῇ |
1, 3, 1 |
τὸν
Κύδνον
εἰς
τὸν
Χοάσπην
|
ἐκβαλεῖν. |
~Οὐ
μόνον
δὲ
ταῦτ'
ἄν |
1, 2, 24 |
Ὁ
δ'
Ἀρίσταρχος
ταύτην
μὲν
|
ἐκβάλλει |
τὴν
ὑπόθεσιν,
δίχα
δὲ
μεμερισμένους |
1, 2, 13 |
ἱστορίαν
τῶν
τόπων
παραδιδόντες,
εὐθὺς
|
ἐκβάλλειν |
δεῖ
τὴν
σύμπασαν
ἱστορίαν·
ἀλλ' |
1, 2, 39 |
μεγάλου
Ἴστρου
τὴν
ἀρχὴν
ἔχοντα
|
ἐκβάλλειν |
εἰς
τὸν
Ἀδρίαν
φασί·
τάδε |
1, 3, 15 |
τινα
ὁμώνυμον
τῷ
Ἴστρῳ
ποταμὸν
|
ἐκβάλλοντα |
εἰς
τὸν
Ἀδρίαν
ἀπεσχισμένον
αὐτοῦ, |
1, 1, 7 |
γίνεται
οὖν,
ἐὰν
ἄλλως
δέχῃ,
|
ἐκβὰς |
ἐκ
τοῦ
ὠκεανοῦ
ἦλθεν
εἰς |
1, 2, 13 |
αὐτὸ
χωρίον
φράζοντες
ὅμως
οὐκ
|
ἐκβεβήκεσάν |
γε
τοῦ
κατὰ
τὴν
Ἰταλίαν |
1, 3, 4 |
ἃ
ἔφασαν
διὰ
τοῦ
χάσματος
|
ἐκβεβράσθαι, |
καὶ
ἐπὶ
στυλιδίων
ἀνακεῖσθαι
δελφῖνας |
1, 4, 3 |
Κάντιον
καὶ
αἱ
τοῦ
Ῥώνου
|
ἐκβολαί. |
Ὁ
δὲ
πλειόνων
ἢ
δισμυρίων |
1, 3, 13 |
τὰς
Στήλας
ἔκρυσιν.
Ἵππαρχος
δὲ
|
ἐκδεξάμενος |
τὸ
συνάπτειν
ταὐτὸν
τῷ
σύρρουν |
1, 2, 30 |
εἰρήκαμεν.
Τὸ
δὲ
πλείοσι
στόμασιν
|
ἐκδιδόναι |
κοινὸν
καὶ
πλειόνων,
ὥστ'
οὐκ |
1, 3, 7 |
Ταύρου
στενῶν
εἰς
τὴν
Κιλικίαν
|
ἐκδίδωσιν |
εἰς
τὸν
πρὸ
ταύτης
τε |
1, 2, 2 |
καὶ
ἡ
περὶ
τῶν
ἀγαθῶν
|
ἐκδοθεῖσα |
ὑπ'
αὐτοῦ
πραγματεία
καὶ
μελέται |
1, 1, 11 |
τὸν
Μιλήσιον·
τὸν
μὲν
οὖν
|
ἐκδοῦναι |
πρῶτον
γεωγραφικὸν
πίνακα,
τὸν
δὲ |
1, 1, 20 |
ὑποθέσθαι
δεῖ
καὶ
πιστεῦσαι
τοῖς
|
ἐκεῖ |
δειχθεῖσιν·
ὑποθέσθαι
δὲ
καὶ
σφαιροειδῆ |
1, 2, 28 |
ἐν
τῇ
σχεδίᾳ
καὶ
τοὺς
|
ἐκεῖ |
μεσημβρινούς,
ὡς
ἂν
Αἰθίοπας,
ὡς |
1, 1, 23 |
δὲ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον,
ὅνπερ
|
ἐκεῖ |
τὰ
περὶ
τοὺς
ἐπι
φανεῖς |
1, 2, 11 |
οὕτω
δέχηται
{τις}
ὅτι
πεισθεὶς
|
ἐκεῖ |
τὴν
πλάνην
τῷ
Ὀδυσσεῖ
γενέσθαι, |
1, 2, 39 |
τῆς
Κολχίδος,
καὶ
ἔστι
τοῖς
|
ἐκεῖ |
τοῦτ'
ἐπιχώριον
τοὔνομα.
Ἥ
τε |
1, 2, 39 |
ἱστορεῖται,
καὶ
ὁ
πλοῦτος
τῆς
|
ἐκεῖ |
χώρας
ἐκ
τῶν
χρυσείων
καὶ |
1, 2, 3 |
ὀρθῶς
ἂν
λέγοις,
ὦ
Ἐρατόσθενες·
|
ἐκεῖνα |
δ'
οὐκ
ὀρθῶς,
ἀφαιρούμενος
αὐτὸν |
1, 2, 2 |
τοῖς
ἄλλοις
ἐστὶ
τοιοῦτος.
Ἀλλ'
|
ἐκεῖνα |
ἐάσθω·
πρὸς
δὲ
τὰ
νῦν |
1, 3, 4 |
τῆς
ἄρκτου
καὶ
τῆς
ἀνατολῆς,
|
ἐκεῖνα |
μὲν
ἰλύος
πληροῦσθαι,
τὰ
ἄλλα |
1, 3, 8 |
γὰρ
τοῖς
ζῴοις,
καὶ
καθάπερ
|
ἐκεῖνα |
συνεχῶς
ἀναπνεῖ
τε
καὶ
ἐκπνεῖ, |
1, 2, 5 |
ἢ
τεκτόνων
ἢ
χαλκέων·
ἀλλ'
|
ἐκείνη |
μὲν
οὐδενὸς
ἔχεται
καλοῦ
καὶ |
1, 2, 6 |
τὸ
μέσον
καὶ
εὐδοκίμησεν·
εἶτα
|
ἐκείνην |
μιμούμενοι,
λύσαντες
τὸ
μέτρον,
τἆλλα |
1, 3, 6 |
καὶ
τῶν
πλημμυρίδων
καὶ
ἐπικρύπτεσθαι.
|
~Ἐκεῖνο |
δὲ
πυνθάνομαι,
τί
ἐκώλυε,
πρὶν |
1, 1, 16 |
οὐκ
ἐπ'
ἴσης
δυνατὸν
οὔτ'
|
ἐκείνοις |
ἅπαντα
γνωρίζειν
οὔτε
τοῖς
γεωγραφοῦσιν· |
1, 2, 1 |
καὶ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
διελεγχθῶμεν
|
ἐκείνοις |
ἅπαντα
λέγοντες.
Ὑπολαμβάνομεν
δ'
ἄλλων |
1, 1, 21 |
ταύτης
ἢ
οὐχὶ
νῦν,
ἀλλ'
|
ἐκείνοις |
ἐντυχὼν
πρότερον,
ὧν
χωρὶς
οὐκ |
1, 2, 32 |
οὐδενὸς
πλὴν
ἐλέφαντος
εὐπορία
παρ'
|
ἐκείνοις |
ἐστίν,
ἀπορωτάτοις
τῶν
ἁπάντων
οὖσι |
1, 4, 1 |
ἑκάστας
φαινομένων
προσχρῆται
τοῖς
διαστήμασιν
|
ἐκείνοις |
Ἵππαρχος
ἐπὶ
τοῦ
διὰ
Μερόης |
1, 2, 6 |
αὐτὸ
τῷ
φράζειν
ὑπῆρξε
παρ'
|
ἐκείνοις. |
Καταχρησαμένων
δ'
αὐτῶν
θατέρῳ
καὶ |
1, 3, 1 |
λέγουσιν
ἀληθές,
οὐ
μάρτυσί
γε
|
ἐκείνοις |
χρηστέον
περὶ
αὐτοῦ,
οὐδὲ
πιστευτέον |
1, 2, 2 |
ἀνθῆσαί
φησι
κατὰ
τὸν
καιρὸν
|
ἐκεῖνον. |
Δηλοῖ
δὲ
καὶ
ἡ
περὶ |
1, 2, 2 |
γνώριμος
γενόμενος
Ἀθήνησι
τῶν
μὲν
|
ἐκεῖνον |
διαδεξαμένων
οὐδενὸς
μέμνηται,
τοὺς
δ' |
1, 3, 23 |
ὧν
οὐκ
ἄξιον
μεμνῆσθαι·
οὐδ'
|
ἐκεῖνον |
ἐχρῆν
ἐν
ὑποθέσει
τοιαύτῃ
φλυάρους |
1, 2, 24 |
Ὅμηρον
τὸν
ἰσθμὸν
τοῦτον,
ὥστε
|
ἐκεῖνον |
μέν
φημι
μὴ
εἰδέναι
μόνον, |
1, 2, 1 |
τοὺς
μετ'
Ἐρατοσθένη
καὶ
αὐτὸν
|
ἐκεῖνον· |
οὓς
εἰκὸς
ὅσῳπερ
πολυμαθέστεροι
τῶν |
1, 3, 11 |
πάντες
οἱ
μαθημάτων
πως
ἁψάμενοι.
|
Ἐκεῖνος |
δὲ
τὴν
ἐντὸς
θάλατταν,
καίπερ |
1, 3, 11 |
Ἀρχιμήδους
βεβαιοῖ
δόξαν,
ὅτι
φησὶν
|
ἐκεῖνος |
ἐν
τοῖς
περὶ
τῶν
ὀχουμένων, |
1, 2, 38 |
Ἀπολλοδώρῳ
τῶν
ἁμαρτιῶν
ἐνίων
αἴτιος
|
ἐκεῖνος |
κατέστη.
Πρὸς
γὰρ
Νεάνθη
τὸν |
1, 1, 16 |
δοκεῖ
μοι
πρὸς
τὰ
νῦν
|
ἐκεῖνος |
ὁ
λόγος,
διότι
τῆς
γεωγραφίας |
1, 1, 2 |
μόνον
περὶ
τὰς
πράξεις
ἐσπούδασεν
|
ἐκεῖνος, |
ὅπως
ὅτι
πλείστας
γνοίη
καὶ |
1, 2, 9 |
χρυσὸν
περιχεύεται
ἀργύρῳ
ἀνήρ,
οὕτως
|
ἐκεῖνος |
ταῖς
ἀληθέσι
περιπετείαις
προσεπετίθει
μῦθον, |
1, 2, 36 |
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν
καὶ
νύκτα
|
ἐκεῖνος |
τρὶς
εἴρηκε·
Τρὶς
μὲν
γάρ |
1, 2, 24 |
τοὺς
δὲ
γραμματικοὺς
μηδὲ
λέγοντος
|
ἐκείνου |
αἰσθάνεσθαι
ἀπὸ
Ἀριστάρχου
καὶ
Κράτητος |
1, 1, 11 |
δὲ
Ἑκαταῖον
καταλιπεῖν
γράμμα,
πιστούμενον
|
ἐκείνου |
εἶναι
ἐκ
τῆς
ἄλλης
αὐτοῦ |
1, 2, 13 |
ἕκαστα
πυθέσθαι,
οὔθ'
ἡμεῖς
παρ'
|
ἐκείνου |
ζητοῦμεν
τὸ
ἀκριβές·
οὐ
μὴν |
1, 3, 6 |
γε
ἡ
ἐπιφάνεια
τοῦ
ὕδατος
|
ἐκείνου |
καὶ
τοῦ
τῆς
Προποντίδος
οὐχ |
1, 2, 24 |
ἔσχατοι
ἀνδρῶν.
Καὶ
γὰρ
τοῦτο
|
ἐκείνου |
λέγοντος
καλῶς,
ἐπιτιμῶσιν
οἱ
ὕστερον |
1, 2, 20 |
ζέφυρος
ἐκ
Θρά
κης
πνεῖ,
|
ἐκείνου |
λέγοντος
οὐ
καθόλου,
ἀλλ'
ὅταν |
1, 2, 30 |
ἡμῖν
ὁ
λόγος,
εἰ
μηδ'
|
ἐκείνου |
λέγοντος
τὰ
παρ'
αὐτοῖς
ἐπιχώρια |
1, 2, 3 |
φέρειν
μῆλα
καὶ
ὄγχνας,
οὕτως
|
ἐκείνου |
πᾶν
μάθημα
καὶ
πᾶσαν
τέχνην. |
1, 2, 11 |
Ἰβηρίας
ἐστὶν
εὑρεῖν
ἴχνη
τῆς
|
ἐκείνου |
πλάνης
καὶ
ἄλλων
πλειόνων.
Χεῖρον |
1, 2, 17 |
πιθανόν,
οὐδ'
Ὁμηρικόν·
τὴν
γὰρ
|
ἐκείνου |
ποίησιν
φιλοσόφημα
πάντας
νομίζειν,
οὐχ |
1, 2, 1 |
Εὐπάτωρ
ἐποίησε
γνώριμα
καὶ
οἱ
|
ἐκείνου |
στρατηγοί·
οἱ
δὲ
Παρθυαῖοι
τὰ |
1, 2, 40 |
τὴν
πλάνην
συμβάντα
τὴν
ἀπ'
|
ἐκείνου |
τοῦ
πλοῦ.
Ἐπεὶ
κἀκεῖνο
ὑποκειμένων |
1, 2, 11 |
τὴν
διασκευὴν
ὡς
ἱστορίαν
δέχηται,
|
ἐκείνου |
ὠκεανὸν
καὶ
δην
καὶ
Ἡλίου |
1, 2, 30 |
δοκεῖ
δὲ
τοῖς
ἐθελοκωφοῦσιν,
ὥστε
|
ἐκείνους |
αἰτιατέον.
Ὁ
ποιητὴς
τοίνυν
διιπετέας |
1, 2, 31 |
ἀγνοίᾳ
τῇ
περὶ
τοὺς
τόπους
|
ἐκείνους, |
βέλτιον
ἴσως
ἐστὶ
τὰ
ἐν |
1, 2, 1 |
ἐᾶν,
οἷς
μηδὲ
ἀκολουθεῖν
ἄξιον·
|
ἐκείνους |
δὲ
διαιτᾶν,
οὓς
ἐν
τοῖς |
1, 2, 35 |
ἡ
θάλαττα
ἐρυθρά·
οἱ
δ'
|
ἐκείνους |
τούτων.
Εἰσὶ
δ'
οἳ
καὶ |
1, 2, 2 |
διαδεξαμένων
οὐδενὸς
μέμνηται,
τοὺς
δ'
|
ἐκείνῳ |
διενεχθέντας
καὶ
ὧν
διαδοχὴ
οὐδεμία |
1, 3, 6 |
ἐντὸς
καὶ
τὴν
αὐτὴν
ἐπιφάνειαν
|
ἐκείνῳ |
λαβεῖν,
εἴτε
θαλαττίῳ
εἴτε
λιμναίῳ |
1, 1, 19 |
τῷ
γεωγράφῳ
τούτων
μᾶλλον
ἢ
|
ἐκείνων |
ἐπιμελητέον.
ὡς
δ'
αὕτως
ἔχει |
1, 2, 19 |
προσμυθεύεται
τόποις
ἢ
προσώποις,
περὶ
|
ἐκείνων |
ζητεῖ
τἀληθές·
οἷον
τὴν
Ὀδυσσέως |
1, 3, 2 |
μνήμης,
οὐδὲν
ἐμοὶ
μέλει
περὶ
|
ἐκείνων |
λέγειν,
οὔτ'
εἰ
ἔπλεον,
οὔτ' |
1, 1, 18 |
ὁμωνύμως
καλοῦντες
ὡς
ἂν
ἀπ'
|
ἐκείνων |
τὴν
ἀρχὴν
ἐχούσας
τῆς
εἰδοποιίας· |
1, 3, 21 |
οὓς
καὶ
Τρῆρας
ὀνομάζουσιν,
ἢ
|
ἐκείνων |
τι
ἔθνος,
πολλάκις
ἐπέδραμον
τὰ |
1, 2, 24 |
τὴν
ἑκατέρου
ὑπόθεσιν
οὕτως
ἢ
|
ἐκείνως |
γράφειν.
Ὁ
μὲν
γὰρ,
ἀκολουθῶν |
1, 3, 13 |
κατὰ
τὰς
στήλας
ἐκρύσει
μεθισταμένη
|
ἐκεῖσε |
ἡ
καθ'
ἡμᾶς
θάλαττα
συμμεθίστα |
1, 2, 20 |
τῆς
Ἰβηρίας,
τῆς
δὲ
Θρακης
|
ἐκεῖσε |
μὴ
διατεινούσης.
Πότερον
οὖν
τὸν |
1, 2, 10 |
ὠκεανὸν
ὑπελάμβανον,
καὶ
τοὺς
πλέοντας
|
ἐκεῖσε |
ὁμοίως
ἐκτοπίζειν
ἐδόκουν
ὥσπερ
τοὺς |
1, 2, 40 |
ἂν
ἡ
ἐπὶ
τὸ
δέρος
|
ἐκεῖσε |
πομπὴ
πιθανῶς
λέγοιτο
εἰς
ἀγνῶτας |
1, 2, 32 |
ἄλλους,
ὅπου
ποτὲ
καὶ
καθωρμίσατο,
|
ἐκεῖσέ |
φησιν
ἀφῖχθαι.
Καὶ
ὁ
Μενέλαος |
1, 3, 13 |
τῇ
Ἐρυθρᾶᾶ
θαλάττῃ,
ἕως
ἀκμὴν
|
ἐκέκλειστο |
τὰ
κατὰ
τὰς
στήλας
στενά, |
1, 3, 7 |
καὶ
συνδραμεῖν
εἰς
μίαν
ἐπιφάνειαν,
|
ἐκθαλαττωθῆναι |
δὲ
διὰ
τὴν
ἐπικράτειαν.
Οὐ |
1, 2, 31 |
ἀνδρῶν
ἀποφάσεις
περὶ
ἑκάστου
τῶν
|
ἐκκειμένων |
κεφαλαίων·
ἡμῖν
δ'
ἀρκέσει
κἂν |
1, 2, 12 |
πρὸς
ὕψος,
ἀλλ'
ἀγκών
τις
|
ἔκκειται |
μακρὸς
καὶ
στενὸς
ἀπὸ
τῶν |
1, 3, 9 |
τὸ
σὺν
αὐτῇ
τεθολωμένον
ὕδωρ
|
ἐκκυμαίνεσθαι |
συμβαίνει,
καὶ
τοῦ
βάρους
ἅμα |
1, 3, 9 |
καὶ
τὰ
ναυάγια
εἰς
γῆν
|
ἐκκυμαίνεται. |
Ἡ
τ'
ἀναχώρησις
οὐκ
ἔχει |
1, 3, 18 |
τῆς
θειώδους
ὀδμῆς,
νύκτωρ
δ'
|
ἐκλάμπον |
πόρρω
καὶ
θερμαῖνον
ὥστε
ζεῖν |
1, 1, 12 |
ἀκριβῶς,
πλὴν
ἢ
διὰ
τῶν
|
ἐκλειπτικῶν |
ἡλίου
καὶ
σελήνης
συγκρίσεων.
Οὗτός |
1, 1, 12 |
τῶν
οὐρανίων
καὶ
τῆς
τῶν
|
ἐκλειπτικῶν |
τηρήσεων
ἐπικρίσεως·
οἷον
Ἀλεξάνδρειαν
τὴν |
1, 3, 17 |
δεῖν
γάρ
φησιν
αἰτιᾶσθαι
τὴν
|
ἔκλειψιν |
τοῦ
θερμοῦ
ὕδατος.
μιμνήσκεται
δὲ |
1, 3, 18 |
Ἴβυκος,
λογαίου
λίθου,
ὃν
καλεῖ
|
ἐκλεκτόν. |
Βοῦρα
δὲ
καὶ
Ἑλίκη
ἡ |
1, 2, 30 |
ὕδωρ.
Ἀλλ'
οὔτε
τὸ
ὑδρεῖον
|
ἐκλιπεῖν |
ἀδύνατον,
οὔτε
τὴν
ὑδρείαν
ἐκ |
1, 3, 4 |
Ἀρταξέρξου
γενέσθαι
μέγαν
αὐχμὸν
ὥστ'
|
ἐκλιπεῖν |
ποταμοὺς
καὶ
λίμνας
καὶ
φρέατα· |
1, 1, 7 |
τῷ
ὠκεανῷ·
τὸν
δὲ
ὅλον
|
ἐκλιπόντα |
ἔτι
εἶναι
ἐν
τῷ
ὅλῳ |
1, 1, 7 |
Τοῦτον
γὰρ
δύναιτ'
ἄν
τις
|
ἐκλιπὼν |
ἔτι
εἶναι
ἐν
τῷ
ὠκεανῷ· |
1, 2, 6 |
παρὰ
τοῖς
πάλαι
ταὐτὸ
τοῦτο
|
ἐκμαρτυρεῖ, |
διότι
πηγὴ
καὶ
ἀρχὴ
φράσεως |
1, 2, 35 |
γὰρ
εὐθὺς
ὅτι
μύθους
παραπλέκουσιν
|
ἑκόντες |
οὐκ
ἀγνοίᾳ
τῶν
ὄντων,
ἀλλὰ |
1, 2, 9 |
τε
Ἰλιακὸν
πόλεμον
γεγονότα
παραλαβὼν
|
ἐκόσμησε |
ταῖς
μυθοποιίαις,
καὶ
τὴν
Ὀδυσσέως |
1, 2, 31 |
νεῶν
πέντε
ἐλείφθησαν
αὐτῷ,
καὶ
|
ἑκούσιοι |
χρηματισμοῦ
χάριν·
φησὶ
γὰρ
ὁ |
1, 3, 7 |
προσθείς,
ἐφ'
οὗ
καὶ
λόγιον
|
ἐκπέπτωκέ |
τι
τοιοῦτον·
Ἔσσεται
ἐσσομένοις,
ὅτε |
1, 3, 7 |
πληρουμένην
ὑπὸ
τῶν
ποταμῶν,
ἐπιπολάσασαν
|
ἐκπεσεῖν |
ἔξω
διὰ
τῶν
κατὰ
στήλας |
1, 3, 4 |
τοὺς
εἰς
αὐτὸν
ἐμβάλλοντας,
εἶτ'
|
ἐκπεσεῖν |
τὸ
ὕδωρ
εἰς
τὴν
Προποντίδα |
1, 2, 16 |
ᾖ
τελέως
τὸ
σῶμα.
Κἂν
|
ἐκπέσῃ |
δὲ
εἰς
τὴν
θάλατταν
τὸ |
1, 3, 16 |
μέσον
γὰρ
Θήρας
καὶ
Θηρασίας
|
ἐκπεσοῦσαι |
φλόγες
ἐκ
τοῦ
πελάγους
ἐφ' |
1, 3, 16 |
πρὸ
ὀφθαλμῶν
τεθέντα
παύσει
τὴν
|
ἔκπληξιν. |
νυνὶ
δὲ
τὸ
ἄηθες
ταράττει |
1, 2, 17 |
εἰσάγῃ,
μύθου
δὲ
ἡδονὴν
καὶ
|
ἔκπληξιν. |
τὸ
δὲ
πάντα
πλάττειν
οὐ |
1, 2, 15 |
γὰρ
αἰόλον
τὸν
προσημαίνοντα
τοὺς
|
ἔκπλους |
ἐν
τοῖς
κατὰ
τὸν
πορθμὸν |
1, 3, 8 |
ἐκεῖνα
συνεχῶς
ἀναπνεῖ
τε
καὶ
|
ἐκπνεῖ, |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
καὶ
αὐτὴ |
1, 3, 13 |
τὰ
κατὰ
τὰς
στήλας
στενά,
|
ἐκραγέντων |
δὲ
τὴν
ἀναχώρησιν
γενέσθαι,
ταπεινωθείσης |
1, 3, 4 |
δὲ
τὴν
Σιρβωνίδα
λίμνην,
εἶτ'
|
ἐκραγῆναι |
καὶ
ταύτην
ὥστε
ἑλώδη
γενέσθαι. |
1, 3, 4 |
γὰρ
ἐνταῦθα
τὸν
κατὰ
Στήλας
|
ἐκραγῆναι |
πόρον,
πληρωθείσης
ὑπὸ
τῶν
ποταμῶν |
1, 3, 15 |
καθ'
ἡμᾶς
θάλαττα
πρὶν
τὸ
|
ἔκρηγμα |
τὸ
κατὰ
Στήλας
γενέσθαι,
ἐφ' |
1, 2, 31 |
εὖ.
Μὴ
γάρ
πω
τὸ
|
ἔκρηγμα |
τὸ
κατὰ
τὰς
Στήλας
γεγονέναι |
1, 2, 31 |
τὸν
ὠκεανὸν
πεποίηκεν,
ὡς
ἤδη
|
ἐκρήγματος |
γεγονότος,
ἅμα
δὲ
εἰς
τὴν |
1, 2, 31 |
ἰσθμὸν
μετεωροτέραν
οὖσαν,
τοῦ
δ'
|
ἐκρήγματος |
γενομένου
ταπεινωθῆναι
καὶ
ἀνακαλύψαι
τὴν |
1, 2, 31 |
οὖν
ἔχομεν
ἱστορίαν
περὶ
τοῦ
|
ἐκρήγματος |
τούτου
διότι
πρὸ
τῶν
Τρωικῶν |
1, 4, 7 |
μεταξὺ
τῆς
Ἐρυθρᾶς
καὶ
τοῦ
|
Ἐκρήγματος, |
τούτους
δὲ
χερρονήσους
αὐτὰς
λέγειν, |
1, 3, 7 |
ἐπικλίσεσιν
αὐτῶν
τὴν
αἰτίαν
τοῦ
|
ἔκρου |
τιθεμένους,
ἀλλ'
ἐν
τοῖς
ποταμοῖς· |
1, 3, 12 |
οὐδὲ
μετέβαλλεν,
ἀλλὰ
διετέλει
τὸν
|
ἔκρουν |
μόνον
ἔχων
τὸν
ἐκ
τοῦ |
1, 3, 13 |
οὐχὶ
τῇ
κατὰ
τὰς
στήλας
|
ἐκρύσει |
μεθισταμένη
ἐκεῖσε
ἡ
καθ'
ἡμᾶς |
1, 3, 4 |
τὴν
Ποντικὴν
θάλατταν
τάς
τ'
|
ἐκρύσεις |
γίνεσθαι
εἰς
οὓς
ἐγκέκλιται
τόπους |
1, 3, 4 |
πρότερον
ἐπὶ
τῆς
θαλάττης
ὂν
|
ἐκρύσεως |
γενομένης
νῦν
ἐν
τῇ
μεσογαίᾳ |
1, 3, 4 |
τῆς
θαλάττης,
κατὰ
δὲ
τὴν
|
ἔκρυσιν |
ἀνακαλυφθῆναι
τὰ
τεναγώδη
πρότερον.
Φέρει |
1, 3, 6 |
αὐτὴ
ἦν,
μὴ
βιάζεσθαι
πρὸς
|
ἔκρυσιν |
διὰ
τὴν
ἐξ
ἴσης
ἀντέρεισιν |
1, 3, 13 |
διὰ
τὴν
κατὰ
τὰς
Στήλας
|
ἔκρυσιν. |
Ἵππαρχος
δὲ
ἐκδεξάμενος
τὸ
συνάπτειν |
1, 3, 6 |
καὶ
τοῦτο
δώσουσιν,
ἡ
μὲν
|
ἔκρυσις |
οὐκ
ἂν
κωλύοιτο
ἡ
νῦν, |
1, 4, 5 |
Αἰθιόπων
μέχρι
τοῦ
διὰ
Θούλης
|
ἐκτείνει |
πλέον
ἢ
δεῖ
τὸ
μῆκος, |
1, 3, 19 |
εὐρίπου
κλύδων
Βοιωτίας
ἐχώρισ'
ἀκτὴν
|
ἐκτεμὼν |
προβλῆτα
πορθμῷ.
~Δημήτριος
δ'
ὁ |
1, 2, 40 |
ἀοίκων
{καὶ}
καθ'
ἡμᾶς
τοσοῦτον
|
ἐκτετοπισμένων |
πλοῦς
οὔτ'
ἔνδοξος
οὔτε
πασιμέλων. |
1, 1, 14 |
Τίς
ἂν
οὖν
διαφορὰς
τόπων
|
ἐκτιθέμενος |
καλῶς
καὶ
ἱκανῶς
διδάσκοι,
μὴ |
1, 3, 2 |
Ἡρακλείων
στηλῶν
ἐπῆλθον
καὶ
πόλεις
|
ἔκτισαν |
κἀκεῖ
καὶ
περὶ
τὰ
μέσα |
1, 2, 39 |
ξανθῆς
Ἁρμονίης
ὅφιο
ς
ἄστυρον
|
ἐκτίσσαντο, |
τό
κεν
φυγάδων
τις
ἐνίσποι |
1, 4, 4 |
ὥστε
τὰ
ἐπέκεινα,
εἰς
ἃ
|
ἐκτοπίζει |
τὴν
Θούλην,
οὐκέτ'
οἰκήσιμα.
τίνι |
1, 2, 10 |
καὶ
τοὺς
πλέοντας
ἐκεῖσε
ὁμοίως
|
ἐκτοπίζειν |
ἐδόκουν
ὥσπερ
τοὺς
ἔξω
στηλῶν |
1, 2, 34 |
τοῦ
ἐνδόξου·
ἔνδοξον
γὰρ
τοσοῦτον
|
ἐκτοπίσαι. |
Τοιοῦτον
δὲ
καὶ
τὸ
Πολλῶν |
1, 3, 21 |
τῶν
ἡγεμόνων
οἱ
ἐπὶ
πολὺ
|
ἐκτοπισμοί, |
Μάδυός
τε
τοῦ
Σκυθικοῦ
καὶ |
1, 3, 4 |
τόν
τε
ἐπὶ
πολὺ
οὕτως
|
ἐκτοπισμὸν |
ἀπὸ
τῆς
θαλάττης
οὐκ
εὔλογον |
1, 2, 33 |
χρῆται,
ὡς
Τρῶάς
τε
καὶ
|
Ἕκτορα |
νηυσὶ
πέλασσε·
καί
Οὐ
γὰρ |
1, 4, 5 |
Δεῖν
δὲ
ἔτι
προσθεῖναι
τὸ
|
ἐκτὸς |
Ἡρακλείων
στηλῶν
κύρτωμα
τῆς
Εὐρώπης, |
1, 3, 13 |
γὰρ
κατ'
αὐτὸν
Ἐρατοσθένη
τὴν
|
ἐκτὸς |
θάλατταν
ἅπασαν
σύρρουν
εἶναι,
ὥστε |
1, 3, 17 |
πορθμὸν
καὶ
σύρρουν
ποιήσει
τὴν
|
ἐκτὸς |
θάλατταν
τῇ
ἐντός,
καθάπερ
ἐπὶ |
1, 3, 4 |
τῆς
τε
ἐντὸς
καὶ
τῆς
|
ἐκτός. |
Καὶ
βραχύτατα
μὲν
εἶναι
τὰ |
1, 2, 31 |
συνάπτειν
τὴν
εἴσω
θάλατταν
τῇ
|
ἐκτὸς |
καὶ
καλύπτειν
τὸν
ἰσθμὸν
μετεωροτέραν |
1, 2, 32 |
Τρωσίν,
ἐντεῦθεν
ἦν.
Οἱ
δ'
|
ἐκτὸς |
καὶ
πόρρω
βάρβαροι
οὐδεμίαν
τοιαύτην |
1, 3, 7 |
καθ'
ἡμᾶς
θάλατταν
καὶ
τὴν
|
ἐκτός, |
μὴ
ἐν
τοῖς
ἐδάφεσι
καὶ |
1, 3, 5 |
τῆς
ἐντὸς
θαλάττης
καὶ
τῆς
|
ἐκτὸς |
οὐ
ταὐτὸν
τὸ
ἔδαφος
καὶ |
1, 2, 40 |
τοῦ
αἰήτου
πρὸς
ταῖς
ἀνατολαῖς
|
ἐκτὸς |
πεμφθῆναί
φησιν
ὑπὸ
τοῦ
Πελίου |
1, 1, 16 |
τὰ
μὲν
ἐντὸς
τὰ
δὲ
|
ἐκτὸς |
τῆς
συμπάσης
οἰκουμένης.
Πρὸς
τούτους |
1, 3, 5 |
δὲ
καὶ
ῥεῖν
εἰς
τὰ
|
ἐκτός. |
Τὸν
δ'
αὐτὸν
λόγον
καὶ |
1, 0, 0 |
~ΥΠΟΘΕΣΙΣ.
Ὅτι
οὐκ
|
ἐκτὸς |
φιλοσοφίας
ἡ
γεωγραφικὴ
πραγματεία.
Ὅτι |
1, 3, 5 |
θάλατταν
σύμπασαν
μεταφέρει
πρὸς
τὴν
|
ἐκτός, |
ὡς
καὶ
ταύτης
μετεωρότερον
τοὔδαφος |
1, 2, 29 |
ῥητὰ
καὶ
σιγῶν
τὰ
λίαν
|
ἐκφανῆ |
ἢ
ἐπιθέτως
λέγων.
~Θαυμάζειν
δὲ |
1, 2, 3 |
τὰ
μὲν
ψυχαγωγίας
χάριν
μόνον
|
ἐκφέρει, |
τὰ
δὲ
διδασκαλίας·
ὁ
δ' |
1, 4, 6 |
τὸ
μέγεθος
τοῦ
Ἀτλαντικοῦ
πελάγους
|
ἐκώλυε, |
κἂν
πλεῖν
ἡμᾶς
ἐκ
τῆς |
1, 3, 6 |
ἐπικρύπτεσθαι.
~Ἐκεῖνο
δὲ
πυνθάνομαι,
τί
|
ἐκώλυε, |
πρὶν
ἀνεῳγέναι
τὸ
στόμα
τὸ |
1, 2, 9 |
οὐδ'
ἂν
ἦν
ἐτύμοισιν
ὁμοῖα.
|
Ἔλαβεν |
οὖν
παρὰ
τῆς
ἱστορίας
τὰς |
1, 3, 20 |
τὸ
ὑπερκείμενον
φρούριον
πᾶν
ἀνατραπῆναι,
|
Ἐλατείας |
δὲ
τοῦ
τείχους
καταρραγῆναι
μέρος, |
1, 2, 16 |
πηκτὸν
ἔκ
τε
δρυὸς
καὶ
|
ἐλάτης, |
ὥστε
βαπτιζομένου
τοῦ
δρυίίνου
βάρει |
1, 4, 5 |
δὲ
πρὸς
τὴν
ἑσπέραν,
οὐκ
|
ἔλαττον |
σταδίων
τρισχιλίων,
καὶ
τὰ
ἀκρωτήρια |
1, 3, 18 |
δὲ
πέτραις
ἀπορρῶξι
πύργων
οὐκ
|
ἐλάττοσιν. |
Ὑπὸ
δὲ
τῆς
Κωπαίίδος
λίμνης |
1, 2, 30 |
σκιᾶς,
δειλότερον
δὲ
λαγὼ
Φρυγός,
|
ἐλάττω |
δ'
ἔχειν
γῆν
τὸν
ἀγρὸν |
1, 3, 20 |
σώματα
χιλίων
καὶ
ἑπτακοσίων
οὐκ
|
ἐλάττω, |
Θρονίους
δ'
ὑπὲρ
ἥμισυ
τούτων· |
1, 4, 6 |
κύκλου·
εἴπερ
ὁ
δι'
Ἀθηνῶν
|
ἐλάττων |
ἐστὶν
εἴκοσι
μυριάδων,
ὅπου
πεποιήμεθα |
1, 2, 16 |
ἕκαστον
σκαφίδιον·
καὶ
ὁ
μὲν
|
ἐλαύνει, |
ὁ
δ'
ἐπὶ
τῆς
πρώρας |
1, 2, 35 |
Τῆς
δ'
ἀπιστίας
αἴτιον
οὐκ
|
ἐλάχιστόν |
ἐστι
τὸ
ἐναντιοῦσθαι
ἀλλήλοις
τοὺς |
1, 2, 22 |
ἀπιθανώτερον,
εἰ
τὴν
μὲν
αἰθιοπίαν
|
ἔλεγε |
καὶ
Σιδονίους
καὶ
Ἐρεμβοὺς
καὶ |
1, 2, 6 |
φράζειν
πρώτιστα
ἐπὶ
τῆς
ποιητικῆς
|
ἐλέγετο |
φράσεως,
αὕτη
δὲ
μετ'
ᾦδῆς |
1, 2, 6 |
ἀφ'
οὗ
δὴ
ῥαψῳδίαν
τ'
|
ἔλεγον |
καὶ
τραγῳδίαν
καὶ
κωμῳδίαν.
ὥστ' |
1, 2, 12 |
ἐξ
αὐτοῦ
τοῦ
μὴ
συμφωνεῖν
|
ἐλέγχεσθαι |
ψευδομένους·
τὰς
γοῦν
Σειρῆνας
τοὺς |
1, 2, 29 |
Οὗτος
μὲν
οὖν
ἐκ
πλεόνων
|
ἐλέγχεται |
καὶ
εἰδὼς
καὶ
λέγων
ῥητῶς |
1, 0, 0 |
ἢ
τοῖς
αὐτοῖς
ἀσυμφώνως
εἰρήκασιν.
|
Ἔλεγχοι |
καὶ
ἀποδείξεις
τοῦ
εἰκότως
αὐτὸν |
1, 3, 1 |
ἐπὶ
πλέον
μέμνηται,
τὰ
μὲν
|
ἐλέγχων, |
τὰ
δὲ
πιστεύων
καὶ
μάρτυσι |
1, 2, 31 |
ὅτι
ἀπὸ
ἑξήκοντα
νεῶν
πέντε
|
ἐλείφθησαν |
αὐτῷ,
καὶ
ἑκούσιοι
χρηματισμοῦ
χάριν· |
1, 2, 33 |
ἤγαγε
Σιδονίηθεν
τὴν
ὁδόν,
ἣν
|
Ἑλένην |
περ
ἀνήγαγε·
Καὶ
παρὰ
τῷ |
1, 2, 33 |
αὐτοῖς
εὐτεχνίας
{καὶ}
τοῦ
τὴν
|
Ἑλένην |
προεξενῶσθαι
τοῖς
ἀνθρώποις
μετὰ
Ἀλεξάνδρου· |
1, 1, 17 |
ἐπὶ
Γερμανοὺς
καὶ
Κελτούς,
ἐν
|
ἕλεσι |
καὶ
δρυμοῖς
ἀβάτοις
ἐρημίαις
τε |
1, 1, 22 |
ἐγκυκλίου
καὶ
συνήθους
ἀγωγῆς
τοῖς
|
ἐλευθέροις |
καὶ
τοῖς
φιλοσοφοῦσιν·
οὐδὲ
γὰρ |
1, 2, 32 |
ἐλέφαντος.
Τούτων
δ'
οὐδενὸς
πλὴν
|
ἐλέφαντος |
εὐπορία
παρ'
ἐκείνοις
ἐστίν,
ἀπορωτάτοις |
1, 2, 32 |
ἠλέκτρου
τε
καὶ
ἀργύρου
ἠδ'
|
ἐλέφαντος. |
Τούτων
δ'
οὐδενὸς
πλὴν
ἐλέφαντος |
1, 2, 15 |
τε,
καὶ
εἴ
ποθι
μεῖζον
|
ἕλῃσι |
κῆτος.
Τοὺς
γὰρ
θύννους
ἀγεληδὸν |
1, 1, 16 |
σεμνύνεται
διότι
τοῖς
Λαπίθαις
ὡμίλησεν,
|
ἐλθὼν |
μετάπεμπτος
Τηλόθεν
ἐξ
ἀπίης
γαίης· |
1, 2, 17 |
ἐπιζητοῦντας
πῶς
τρὶς
εἰς
Σικελίαν
|
ἐλθὼν |
οὐδ'
ἅπαξ
διὰ
τοῦ
πορθμοῦ |
1, 3, 18 |
καλεῖ
ἐκλεκτόν.
Βοῦρα
δὲ
καὶ
|
Ἑλίκη |
ἡ
μὲν
ὑπὸ
χάσματος
ἡ |
1, 2, 19 |
τὰ
περὶ
τὸν
Κιθαιρῶνα
καὶ
|
Ἑλικῶνα |
καὶ
Παρνασσὸν
καὶ
Πήλιον
καὶ |
1, 2, 16 |
σφαδάζον
καὶ
ὑποφεῦγον·
τότε
δ'
|
ἕλκουσιν |
ἐπὶ
τὴν
γῆν,
ἢ
εἰς |
1, 3, 20 |
Καλλατιανὸς
τοὺς
καθ'
ὅλην
τὴν
|
Ἑλλάδα |
γενομένους
ποτὲ
σεισμοὺς
διηγούμενος
τῶν |
1, 4, 7 |
ζητοῦντες;
Ἢ
οὗτοι
μὲν
τὴν
|
Ἑλλάδα |
ἐπενόουν
μόνην
καὶ
τὴν
Καρίαν |
1, 2, 3 |
τὰ
δὲ
δὴ
κατὰ
τὴν
|
Ἑλλάδα |
καὶ
τοὺς
σύνεγγυς
τόπους
καὶ |
1, 2, 28 |
ἐν
μὲν
τοῖς
κατὰ
τὴν
|
Ἑλλάδα |
τόποις
ὁρᾶται
φερομένη
ἡ
γέρανος |
1, 2, 19 |
πόρρω
τερατολογούμενα
τῶν
ἐν
τῇ
|
Ἑλλάδι |
καὶ
ἐγγὺς
τῆς
Ἑλλάδος·
οἷα |
1, 3, 16 |
καὶ
πολλὰ
μέρη
τοιαῦτα
τῆς
|
Ἑλλάδος. |
ἀνὰ
μέσον
γὰρ
Θήρας
καὶ |
1, 2, 19 |
τῇ
Ἑλλάδι
καὶ
ἐγγὺς
τῆς
|
Ἑλλάδος· |
οἷα
δὴ
τὰ
κατὰ
τοὺς |
1, 3, 2 |
κατὰ
πᾶσαν
τὴν
ἔξω
τῆς
|
Ἑλλάδος |
παραλίαν,
ἔστι
δ'
ὅπου
καὶ |
1, 2, 35 |
ὡς
Ἡρόδοτος
καὶ
Κτησίας
καὶ
|
Ἑλλάνικος |
καὶ
οἱ
τὰ
Ἰνδικὰ
συγγράψαντες. |
1, 1, 17 |
αἰτίαν·
πλήρης
τε
ναυαγίων
ἡ
|
Ἑλλὰς |
ὑπῆρξε
κατὰ
τὴν
Ξέρξου
στρατείαν, |
1, 0, 0 |
Ὅτι
οἱ
πρότερον
αὐτῇ
χρησάμενοι
|
ἐλλειπῶς |
ἢ
ἀναρθρώτως
ἢ
ἐσφαλμένως
ἢ |
1, 4, 9 |
τῶν
ἀνθρώπων
πλῆθος
εἴς
τε
|
Ἕλληνας |
καὶ
βαρβάρους,
καὶ
τοὺς
Ἀλεξάνδρῳ |
1, 2, 20 |
καὶ
Μαλιεῖς
καὶ
τοὺς
ἐφεξῆς
|
Ἕλληνας |
καταλέγει
μέχρι
Θεσπρωτῶν,
ὁμοίως
δὲ |
1, 4, 7 |
περὶ
Ὠρωποῦ.
ἄλλως
τε
τοὺς
|
Ἕλληνας |
τὰς
τρεῖς
ἠπείρους
ὀνομάσαι
οὐκ |
1, 1, 6 |
πλοῦν,
παρελθεῖν
καὶ
εἰς
τοὺς
|
Ἕλληνας |
τὴν
διάταξιν
ταύτην,
ὥσπερ
καὶ |
1, 3, 21 |
Ἀδρίαν.
Ἅπερ
καὶ
ἐπὶ
τῶν
|
Ἑλληνικῶν |
ἐθνῶν
συνέβη,
Ἰώνων
καὶ
Δωριέων |
1, 2, 20 |
τὴν
τάξιν
ὁμοίως
μὲν
τῶν
|
Ἑλληνικῶν, |
ὁμοίως
δὲ
τῶν
ἄπωθεν·
Ὅσσαν |
1, 2, 27 |
γὰρ
κατὰ
τὴν
τῶν
ἀρχαίων
|
Ἑλλήνων |
δόξαν,
ὥσπερ
τὰ
πρὸς
βορρᾶν |
1, 4, 9 |
ταῦτα.
Πολλοὺς
γὰρ
καὶ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
εἶναι
κακοὺς
καὶ
τῶν
βαρβάρων |
1, 2, 34 |
καὶ
Ἐρεμβούς,
τάχα
τῶν
πάλαι
|
Ἑλλήνων |
οὕτω
καλούντων
τοὺς
Ἄραβας,
ἅμα |
1, 1, 10 |
Ἑξῆς
δέ
ἐστιν
ἡ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
παραλία
μέχρι
Θεσπρωτῶν,
ἧς
ἁπάσης |
1, 2, 3 |
καὶ
τοὺς
παῖδας
αἱ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
πόλεις
πρώτιστα
διὰ
τῆς
ποιητικῆς |
1, 1, 16 |
ἄλλος
δὲ
Αἰθίοψιν,
ἄλλος
δὲ
|
Ἕλλησι |
καὶ
Ῥωμαίοις.
Τί
γὰρ
ἂν |
1, 2, 24 |
καθ'
ἡμᾶς
Αἰθίοπας,
τοὺς
τοῖς
|
Ἕλλησι |
πρὸς
μεσημβρίαν
ἐσχάτους.
Τούτους
δὲ |
1, 2, 7 |
εἴρηκε,
καὶ
τὰ
ἐν
τοῖς
|
Ἕλλησιν, |
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
πόρρω
πολλὰ |
1, 2, 24 |
τὴν
πρὸς
μεσημβρίαν
κειμένην
τοῖς
|
Ἕλλησιν, |
ἱδρυμένην
δὲ
κατ'
Αἴγυπτον.
Τοῦτο |
1, 3, 2 |
Συνέβη
γὰρ
δὴ
τοῖς
τότε
|
Ἕλλησιν |
ὁμοίως
καὶ
τοῖς
βαρβάροις
διὰ |
1, 2, 30 |
πλείω
τῶν
γνωρίμων
παρὰ
τοῖς
|
Ἕλλησιν, |
οὐ
μὴν
ἠγνόει
γε.
Ἀλλὰ |
1, 4, 9 |
τοὺς
Ἀλεξάνδρῳ
παραινοῦντας
τοῖς
μὲν
|
Ἕλλησιν |
ὡς
φίλοις
χρῆσθαι
τοῖς
δὲ |
1, 2, 39 |
καὶ
τὴν
Προποντίδα
καὶ
τὸν
|
Ἑλλήσποντον |
μέχρι
τῶν
κατὰ
τὴν
Λῆμνον |
1, 4, 2 |
εἶναι
μυρίους,
ἐνθένδε
εἰς
τὸν
|
Ἑλλήσποντον |
περὶ
ὀκτακισχιλίους
ἑκατόν,
εἶτ'
εἰς |
1, 3, 4 |
εἰς
τὴν
Προποντίδα
καὶ
τὸν
|
Ἑλλήσποντον. |
Τὸ
δ'
αὐτὸ
συμβῆναι
καὶ |
1, 3, 20 |
παρθένους
ἀναδραμούσας
εἰς
πύργον
τῶν
|
ἐλλιμενίων |
κατὰ
θέαν,
πεσόντος
τοῦ
πύργου, |
1, 2, 32 |
πόρρω
βάρβαροι
οὐδεμίαν
τοιαύτην
ὑπηγόρευον
|
ἐλπίδα. |
Εἰς
οὖν
τὴν
Αἰθιοπίαν
ἀφῖχθαι |
1, 2, 32 |
κατόρθωσιν
τοῦ
Ἰλιακοῦ
πολέμου,
ὥστ'
|
ἐλπὶς |
ἦν
τῆς
ἐξ
αὐτῶν
ὠφελείας· |
1, 3, 4 |
εἶτ'
ἐκραγῆναι
καὶ
ταύτην
ὥστε
|
ἑλώδη |
γενέσθαι.
Ὡς
δ'
αὕτως
καὶ |
1, 2, 4 |
ἀεὶ
λεγόμενος
καὶ
τὸ
Ἴλιον
|
ἑλὼν |
Βουλῇ
καὶ
μύθοισι
καὶ
ἠπεροπηίδι |
1, 3, 17 |
τὴν
Ταντάλου
βασιλείαν
καὶ
ἐξ
|
ἑλῶν |
λίμναι
ἐγένοντο,
τὴν
δὲ
Τροίαν |
1, 3, 4 |
παλαιὸν
θαλάττῃ
κλύζεσθαι
μέχρι
τῶν
|
ἑλῶν |
τῶν
περὶ
τὸ
Πηλούσιον
καὶ |
1, 2, 34 |
γὰρ
τοῦ
εἰς
τὴν
ἔραν
|
ἐμβαίνειν |
τοὺς
Ἐρεμβοὺς
ἐτυμολογοῦσιν
οὕτως
οἱ |
1, 3, 4 |
καὶ
ἀνοῖξαι
τοὺς
εἰς
αὐτὸν
|
ἐμβάλλοντας, |
εἶτ'
ἐκπεσεῖν
τὸ
ὕδωρ
εἰς |
1, 3, 21 |
Παφλαγόνας
τοτὲ
δὲ
καὶ
Φρύγας
|
ἐμβαλόντες, |
ἡνίκα
Μίδαν
αἷμα
ταύρου
πιόντα |
1, 1, 22 |
ἄξια
τῶν
γεγονότων,
ὅτῳ
μηδὲν
|
ἐμέλησεν |
ἀρετῆς
καὶ
φρονήσεως
καὶ
τῶν |
1, 2, 32 |
οὐκ
οἶδεν
Ὅμηρος,
εἰδὼς
δὲ
|
ἐμέμνητο |
ἄν·
τὴν
δ'
Ἀραβίαν,
ἣν |
1, 2, 6 |
ἐστὶ
γενικός,
οὗ
εἴδη
ὁ
|
ἔμμετρος |
καὶ
ὁ
πεζός;
Ἢ
λόγος |
1, 2, 22 |
(οὐδὲ
γὰρ
τῆς
αὐτοῦ
πατρίδος
|
ἐμνήσθη |
οὐδὲ
πολλῶν
ἄλλων)
ἀλλὰ
μᾶλλον |
1, 2, 22 |
γνώριμα
μή.
Εἰ
δὲ
μὴ
|
ἐμνήσθη |
τούτων,
οὐ
τοῦτο
σημεῖον
τοῦ |
1, 3, 2 |
τῆς
ἡμετέρας
λέγει
μνήμης,
οὐδὲν
|
ἐμοὶ |
μέλει
περὶ
ἐκείνων
λέγειν,
οὔτ' |
1, 1, 2 |
καὶ
τῇ
κατὰ
τὸν
βίον
|
ἐμπειρίᾳ |
τὸν
πολιτικόν,
ἀφ'
ἧς
οὐ |
1, 2, 4 |
λέγοντι
περὶ
τοῦ
τὴν
τοιαύτην
|
ἐμπειρίαν |
εἰς
φρόνησιν
συντείνειν
μάλιστα.
~Ἡ |
1, 2, 12 |
ἀποφήνας
φλύαρον,
καὶ
μήτε
τόπων
|
ἐμπειρίαν |
μήτε
τεχνῶν
πρὸς
ἀρετὴν
συντείνειν |
1, 1, 17 |
τι
κατορθωθῆναι
συνέβη
παρὰ
τὴν
|
ἐμπειρίαν |
τῶν
τόπων·
καθάπερ
ἐν
τοῖς |
1, 1, 17 |
τὰ
ἆθλα
μείζω
τὰ
τῆς
|
ἐμπειρίας |
καὶ
τὰ
σφάλματα
{τὰ}
ἐκ |
1, 1, 16 |
δ'
αὕτη
μάλιστα
τῆς
τοιαύτης
|
ἐμπειρίας. |
~Καὶ
τοῦτο
καὶ
ἐν
μικροῖς |
1, 1, 2 |
Ἵππαρχος,
ἀρχηγέτην
εἶναι
τῆς
γεωγραφικῆς
|
ἐμπειρίας |
Ὅμηρον·
ὃς
οὐ
μόνον
ἐν |
1, 2, 1 |
καὶ
τῶν
Παρθυαίων
τῆς
τοιαύτης
|
ἐμπειρίας |
προσδέδωκε·
καθάπερ
τοῖς
μετὰ
τὴν |
1, 1, 16 |
Ἡρακλέα
εἰκὸς
ἀπὸ
τῆς
πολλῆς
|
ἐμπειρίας |
τε
καὶ
ἱστορίας
λεχθῆναι
Μεγάλων |
1, 2, 3 |
ἀρετὴν
ποιητοῦ
πολλῶν
ὑπάρξαι
τόπων
|
ἔμπειρον |
ἢ
στρατηγίας
ἢ
γεωργίας
ἢ |
1, 2, 3 |
δὲ
τὸ
πολλῶν
ὑπάρξαι
τόπων
|
ἔμπειρον |
ἢ
στρατηγίας
ἢ
γεωργίας
ἢ |
1, 2, 15 |
φερομένους
παρὰ
τὴν
Ἰταλίαν,
ἐπειδὰν
|
ἐμπέσωσι |
καὶ
κωλυθῶσι
τῆς
Σικελίας
ἅψασθαι, |
1, 2, 15 |
ὅπερ
ἐπὶ
πυρὸς
καὶ
ὕλης
|
ἐμπιπραμένης· |
ἀθροιζόμενα
γὰρ
τὰ
θηρία
φεύγειν |
1, 2, 32 |
πλουτοῦσι
διὰ
τὸ
καὶ
τὴν
|
ἐμπορίαν |
εἶναι
πυκνὴν
καὶ
δαψιλῆ,
τότε |
1, 3, 2 |
πλεῖν
καὶ
κατὰ
λῃστείαν
ἢ
|
ἐμπορίαν, |
μὴ
πελαγίζειν
δέ,
ἀλλὰ
παρὰ |
1, 2, 32 |
Αὐτῶν
δὲ
χάριν
τῶν
ἀρωμάτων
|
ἐμπόρῳ |
μὲν
καὶ
καμηλίτῃ
γένοιτ'
ἄν |
1, 2, 33 |
εἴτ'
ἀναλαβεῖν
εἴτε
καὶ
παραλαβεῖν·
|
ἐμφαίνει |
{δὲ}
διὰ
τῶν
ἐπαίνων
τῆς |
1, 2, 34 |
Σύρων
καὶ
Ἀράβων
πολλὴν
ὁμοφυλίαν
|
ἐμφαίνει |
κατά
τε
τὴν
διάλεκτον
καὶ |
1, 2, 2 |
ταῖς
ἀποφάσεσι
ταύταις
ἱκανὴν
ἀσθένειαν
|
ἐμφαίνει |
τῆς
ἑαυτοῦ
γνώμης·
ᾗ
τοῦ |
1, 1, 7 |
ἀβίους
τε.
~Καὶ
ἄλλως
δ'
|
ἐμφαίνει |
τὸ
κύκλῳ
περικεῖσθαι
τῇ
γῇ |
1, 2, 6 |
τὸν
ἄνευ
τοῦ
μέτρου
λόγον
|
ἐμφαίνει |
τὸν
ἀπὸ
ὕψους
τινὸς
καταβάντα |
1, 2, 35 |
μὴ
ἀξιοπίστῳ
καὶ
σύγχυσίν
τινα
|
ἐμφαίνοντες |
τοῦ
μυθικοῦ
καὶ
ἱστορικοῦ
σχήματος. |
1, 1, 4 |
ἑσπερίων
ἀνδρῶν
καὶ
τὴν
εὐδαιμονίαν
|
ἐμφανίζει |
καὶ
τὴν
εὐκρασίαν
τοῦ
περιέχοντος, |
1, 1, 16 |
Κἂν
προσήκοι
ταῦτα
διὰ
πλειόνων
|
ἐμφανίζειν, |
ἵν'
εἴη
γνώριμα·
ταῦτα
γὰρ |
1, 1, 7 |
αὐτοῦ
τὸ
περὶ
τὰς
πλημμυρίδας
|
ἐμφανίζεσθαι. |
Τὸ
μὲν
οὖν
πρῶτον
εὖ, |
1, 2, 30 |
ἐξομολογουμένου
πως
τοῦ
ποιητοῦ
δι'
|
ἐμφάσεως, |
ὅτι
πελαγίαν
εἶπεν
οὐ
πρὸς |
1, 2, 36 |
Πάντα
γὰρ
ταῦτα
χρόνου
τινὸς
|
ἔμφασιν |
ἀξιολόγου
δίδωσι,
καὶ
μάλιστα
τὸ |
1, 1, 7 |
ἐξ
ἀκαλαρρείταο
δὲ
ἔχει
τινὰ
|
ἔμφασιν |
τῆς
πλημμυρίδος,
ἐχούσης
τὴν
ἐπίβασιν |
1, 2, 34 |
τὰς
τῶν
ἐθνῶν
τούτων
κατονομασίας
|
ἐμφερεῖς |
ἀλλήλαις
εἶναι.
τοὺς
γὰρ
ὑφ' |
1, 2, 33 |
Αἰθίοπάς
θ'
ἱκόμην·
Ἵνα
δ'
|
ἐμφήνῃ |
καὶ
τὴν
παρὰ
τοῖς
Σιδωνίοις |
1, 3, 20 |
φησι,
τά
τε
θερμὰ
τὰ
|
ἐν |
αἰδηψῷ
καὶ
Θερμοπύλαις
ἐπὶ
τρεῖς |
1, 3, 20 |
ἐπισχεθέντα
πάλιν
ῥυῆναι,
τὰ
δ'
|
ἐν |
Αἰδηψῷ
καὶ
καθ'
ἑτέρας
ἀναρραγῆναι |
1, 3, 17 |
καὶ
Κλαζομεναί.
Ἡμῶν
δ'
ἐπιδημούντων
|
ἐν |
Ἀλεξανδρείᾳ
τῇ
πρὸς
Αἰγύπτῳ,
περὶ |
1, 1, 20 |
τὴν
ἀναμέτρησιν
τῆς
ὅλης
γῆς
|
ἐν |
ἄλλοις
δεικνύουσιν,
ἐνταῦθα
δὲ
ὑποθέσθαι |
1, 2, 9 |
ἄλλους
τῶν
ὑπὸ
Ὁμήρου
λεγομένων
|
ἐν |
ἄλλοις
τόποις
ἱστοροῦμεν·
οὕτω
δὲ |
1, 2, 4 |
τῇ
γεωργίᾳ
σεμνύνεται·
καὶ
γὰρ
|
ἐν |
ἀμητῷ,
Ἐν
ποίῃ
δρέπανον
μὲν |
1, 1, 16 |
τὸ
μᾶλλον
καὶ
ἧττον
πολὺ
|
ἐν |
ἀμφοτέροις
καθορᾶται
τούτοις.
Μόλις
γὰρ |
1, 3, 8 |
φῦκος
ἔχευε.
Μᾶλλον
μὲν
οὖν
|
ἐν |
ἀνέμῳ
συμβαίνει
τοῦτο,
ἀλλὰ
καὶ |
1, 3, 8 |
ἀλλὰ
καὶ
ἐν
νηνεμίᾳ
καὶ
|
ἐν |
ἀπογαίοις
πνεύμασιν·
οὐδὲν
γὰρ
ἧττον |
1, 2, 15 |
Δαναὸν
μὲν,
τὰ
ὑδρεῖα
τὰ
|
ἐν |
Ἄργει
παραδείξαντα,
Ἀτρέα
δὲ,
τοῦ |
1, 3, 4 |
γὰρ
νῦν
ἤδη
τεναγίζειν
τὰ
|
ἐν |
ἀριστερᾷ
τοῦ
Πόντου,
τόν
τε |
1, 3, 19 |
Καὶ
ὁ
Λάδων
δὲ
ὁ
|
ἐν |
Ἀρκαδίᾳ
ἐπέσχε
ποτὲ
τὸ
ῥεῦμα. |
1, 3, 4 |
καὶ
χηραμύδων
τυπώματα
καὶ
λιμνοθάλατταν
|
ἐν |
Ἀρμενίοις
καὶ
Ματιηνοῖς
καὶ
ἐν |
1, 2, 4 |
δὲ
σὺ
τοῖον
ἔχοις·
καὶ
|
ἐν |
ἀρότῳ,
Τῷ
κέ
μ'
ἴδοις, |
1, 1, 20 |
πρόσγεια
μέρη
καὶ
τὰ
φανέντα
|
ἐν |
ἀρχαῖς
ταπεινὰ
ἐξαίρεται
μᾶλλον.
Τῶν |
1, 3, 17 |
περὶ
τῶν
τοιούτων
τινὰ
καὶ
|
ἐν |
ἀρχαῖς
τῆς
πραγματείας,
ἃ
δεῖ |
1, 1, 16 |
τοῦ
λόγου
μαρτυρεῖται
τὰ
λεχθέντα
|
ἐν |
ἀρχαῖς
ὑφ'
ἡμῶν.
Διαφερόντως
δ' |
1, 2, 21 |
ἀργέστου
λεγομένου.
Ταῦτα
μὲν
δὴ
|
ἐν |
ἀρχῇ
τοῦ
πρώτου
τῶν
γεωγραφικῶν |
1, 2, 2 |
Οἵην
ἐκ
ῥακέων
ὁ
Βίων.
|
Ἐν |
αὐταῖς
γὰρ
ταῖς
ἀποφάσεσι
ταύταις |
1, 1, 16 |
ἐν
τῷ
περιέχοντι
καὶ
τὰς
|
ἐν |
αὐτῇ.
Ἄλλων
δὲ
κατ'
ἄλλα |
1, 2, 6 |
Τῷ
γε
εἴδει,
ὡς
καὶ
|
ἐν |
αὐτῇ
τῇ
ποιητικῇ
ἡ
τραγικὴ |
1, 1, 21 |
μηδὲ
σφαῖραν
ἰδεῖν,
μηδὲ
κύκλους
|
ἐν |
αὐτῇ,
τοὺς
μὲν
παραλλήλους,
τοὺς |
1, 2, 36 |
ὥστε
καὶ
τὸ
ψεῦδος
παραμίγνυσθαι.
|
Ἐν |
αὐτοῖς
γοῦν
τοῖς
ἔπεσι
τούτοις |
1, 3, 12 |
καθεστῶτας
καὶ
μένοντας,
συρροίας
μὲν
|
ἐν |
αὐτοῖς
οὔσης,
μὴ
μιᾶς
δὲ |
1, 2, 17 |
δ'
ἐννῆμαρ
φερόμην
ὀλοοῖς
ἀνέμοισιν
|
ἐν |
βραχεῖ
διαστήματι
δέχεσθαι
(οἱ
γὰρ |
1, 3, 3 |
μὲν
ὅλην
γῆν
οὐδὲν
ἐξαλλάττουσιν
|
(ἐν |
γὰρ
τοῖς
μεγάλοις
ἐναφανίζεται
τὰ |
1, 2, 40 |
εὖ
λέγεται,
Ἀργὼ
πασιμέλουσα,
ὡς
|
ἐν |
γνωρίμοις
τόποις
καὶ
εὐανδροῦσι
τῆς |
1, 2, 14 |
εἰδέναι
ταῦτα,
μήτε
βούλε
σθαι
|
ἐν |
γνωρίμοις
τόποις
ποιεῖν
τὴν
πλάνην. |
1, 2, 9 |
ποιητὴς
ἐφρόντισε
πολὺ
μέρος
τἀληθοῦς·
|
ἐν |
δ'
ἐτίθει
καὶ
ψεῦδος»
τὸ |
1, 2, 30 |
ἄνυδρον
οὖσαν
φησὶν
ὕδωρ
ἔχειν;
|
Ἐν |
δὲ
λιμὴν
εὔορμος,
ὅθεν
τ' |
1, 4, 1 |
διέξοδος
αὐτῷ
τῶν
ὑπομνημάτων
τοιαύτη.
|
~Ἐν |
δὲ
τῇ
δευτέρᾳ
πειρᾶται
διόρθωσίν |
1, 3, 16 |
ἱερὸν
ἱδρύσασθαι
κατὰ
τὴν
νῆσον.
|
Ἐν |
δὲ
τῇ
Φοινίκῃ
φησὶ
Ποσειδώνιος |
1, 1, 23 |
μικρὰ
καὶ
τὰ
ἀφανῆ
παραπέμπειν,
|
ἐν |
δὲ
τοῖς
ἐνδόξοις
καὶ
μεγάλοις |
1, 2, 27 |
τε
Ἠοῖ
καὶ
τῷ
Ἡλίῳ,
|
ἐν |
δὲ
τοῖς
ἑξῆς
πλησίον
αὐτάς |
1, 2, 28 |
ἡ
γέρανος
ἐπὶ
τὴν
μεσημβρίαν,
|
ἐν |
δὲ
τοῖς
κατὰ
τὴν
Ἰταλίαν |
1, 1, 14 |
παρ'
ἑκάστοις
ἡμῶν
τῶν
οὐρανίων·
|
ἐν |
δὲ
τούτοις
ἐξαλλάξεις
ὁρῶνται
παμμεγέθεις |
1, 1, 13 |
κεκλίσθαι
παραλλαγὴν
οὐ
πολλὴν
ἔχει,
|
ἐν |
δὲ
τῷ
παντὶ
κύκλῳ
τῆς |
1, 2, 38 |
ὁμολογουμένων
παρὰ
πᾶσιν,
ἀνήκοος
ἦν,
|
ἐν |
δὲ
τῷ
ὠκεανῷ
τὸν
παρ' |
1, 2, 16 |
σκοπὸς
γὰρ
ἐφέστηκε
κοινὸς
ὑφορμοῦσιν
|
ἐν |
δικώποις
σκαφιδίοις
πολλοῖς,
δύο
καθ' |
1, 3, 4 |
δέ
φησι
ζήτησιν
παρασχεῖν,
πῶς
|
ἐν |
δισχιλίοις
καὶ
τρισχιλίοις
ἀπὸ
θαλάττης |
1, 1, 17 |
τὴν
ἐπὶ
Γερμανοὺς
καὶ
Κελτούς,
|
ἐν |
ἕλεσι
καὶ
δρυμοῖς
ἀβάτοις
ἐρημίαις |
1, 4, 9 |
μὲν
ἐν
ψόγῳ
τοὺς
δ'
|
ἐν |
ἐπαίνῳ
τιθεμένων,
ἢ
διότι
τοῖς |
1, 3, 16 |
παραθεῖναι
καὶ
ἄλλα
πλείω
τῶν
|
ἐν |
ἑτέροις
τόποις
ὄντων
ἢ
γενομένων |
1, 3, 21 |
Κύρου
μέχρι
Ξέρξου
οὐχ
ὁμοίως
|
ἐν |
ἑτοίμῳ
πᾶσίν
εἰσιν.
Οἵ
τε |
1, 3, 4 |
νὴ
Δία
καὶ
τὴν
ἔξαλον,
|
ἐν |
ᾗ
οἰκοῦμεν,
τοσαύτας
γε
δεχομένην, |
1, 3, 22 |
νότου
προσαγορευομένου,
ἔστι
τις
οἴκησις
|
ἐν |
ᾗ
τοῦτο
μὴ
συμβαίνει.
τοὐναντίον |
1, 2, 5 |
ταῖς
λιταῖς,
ἐν
τῇ
πρεσβείᾳ,
|
ἐν |
ᾗ
φησίν·
Ἀλλ'
ὅτε
δὴ |
1, 2, 8 |
τε
τοὺς
παῖδας
καὶ
τοὺς
|
ἐν |
ἡλικίᾳ·
τοῖς
τε
γὰρ
παισὶ |
1, 2, 20 |
Ζεφύρους
ἐντεῦθεν
πνέοντας
ἀποφαίνει
τοῖς
|
ἐν |
Θάσῳ
καὶ
Λήμνῳ
καὶ
Ἴμβρῳ |
1, 2, 12 |
τόποις
οὐ
πεπλασμένοις
πεφημισμένων,
οἷον
|
ἐν |
Ἰλίῳ
καὶ
Ἴδῃ
καὶ
Πηλίῳ, |
1, 2, 35 |
καὶ
τὰ
περὶ
τὴν
Ἀνδρομέδαν
|
ἐν |
Ἰόπῃ
συμβῆναί
φασιν·
οὐ
δήπου |
1, 1, 19 |
μαθηματικὴν
καὶ
φυσικήν,
τὴν
δὲ
|
ἐν |
ἱστορίᾳ
καὶ
μύθοις
κειμένην
οὐδὲν |
1, 2, 35 |
γε
οὐδὲ
τοῖς
πεζῇ
συγγράφουσιν
|
ἐν |
ἱστορίας
σχήματι
προσέχομεν
περὶ
πολλῶν, |
1, 2, 34 |
πόλλ'
ἐπαληθεὶς
ἠγαγόμην.
Ἡσίοδος
δ'
|
ἐν |
Καταλόγῳ
φησί
Καὶ
κούρην
Ἀράβοιο, |
1, 3, 21 |
Ἰωνίας
ἤλασε
καὶ
Σάρδεις
εἷλεν,
|
ἐν |
Κιλικίᾳ
δὲ
διεφθάρη.
Πολλάκις
δὲ |
1, 3, 18 |
μὲν
δὴ
ἀσαφὲς
ὃν
{ἐῶ}
|
ἐν |
κοινῷ
σκοπεῖν.
~Ἡ
δὲ
Ἄντισσα |
1, 2, 19 |
ἄθλους
καὶ
Θησέως
καὶ
τὰ
|
ἐν |
Κρήτῃ
καὶ
Σικελίᾳ
μυθευόμενα
καὶ |
1, 2, 18 |
Παρθενόπης
τῆς
Σειρῆνος,
τοὺς
δὲ
|
ἐν |
Κύμῃ
καὶ
Δικαιαρχείᾳ
καὶ
Οὐεσουίῳ |
1, 2, 40 |
Αἰαίην
πλάττῃ,
καὶ
τὸν
Εὔνεων
|
ἐν |
Λήμνῳ
καθιδρύῃ,
καὶ
ποιῇ
τῷ |
1, 4, 4 |
γὰρ
λόγον
εἴρηκε
Πυθέας
τοῦ
|
ἐν |
Μασσαλίᾳ
γνώμονος
πρὸς
τὴν
σκιάν, |
1, 1, 16 |
τοὺς
ἀποδημήσαντας
πολλαχοῦ
καὶ
πλανηθέντας·
|
ἐν |
μεγάλῳ
γὰρ
τίθενται
τὸ
πολλῶν |
1, 1, 13 |
πολὺ
γὰρ
τούτῳ
προσήκει
μᾶλλον.
|
Ἐν |
μὲν
γὰρ
τοῖς
μικροῖς
χωρίοις |
1, 2, 38 |
Ἰάσονι,
Θετταλῷ
καὶ
Ἰωλκίῳ
ὑπάρχοντι,
|
ἐν |
μὲν
τῇ
πατρίδι
μηδεμίαν
καταλιπεῖν |
1, 2, 28 |
καὶ
κῆρα
φέρουσαι.
Οὐ
γὰρ
|
ἐν |
μὲν
τοῖς
κατὰ
τὴν
Ἑλλάδα |
1, 3, 3 |
ἀνωμαλίας,
ἐπιφέρει
τὸ
πλῆθος
τῶν
|
ἐν |
μέρει
μετασχηματισμῶν
αὐτῆς,
οἳ
συμβαίνουσιν |
1, 1, 10 |
γεωγραφῶν
ὄντως
πολλὰ
παρίησι
τῶν
|
ἐν |
μέρει.
Συγγνοίη
δ'
ἂν,
καὶ |
1, 2, 28 |
κύκλου
τμήματι
ἀξιολόγῳ,
ποταμοῦ
δίκην
|
ἐν |
μήκει
σχεδόν
τι
καὶ
πεντακισχιλίων |
1, 1, 17 |
τοιαύτης
ἐμπειρίας.
~Καὶ
τοῦτο
καὶ
|
ἐν |
μικροῖς
μὲν
δῆλόν
ἐστιν,
οἷον |
1, 2, 35 |
τοπικὴν
καὶ
τούτων
λεγομένων,
ἀλλ'
|
ἐν |
μύθου
μᾶλλον
σχήματι·
καθάπερ
καὶ |
1, 2, 15 |
προοικονομησάμενος
οὐκ
ἐᾷ
τὸν
Αἰόλον
|
ἐν |
μύθου
σχήματι
ἀκούεσθαι,
οὐδ'
ὅλην |
1, 2, 36 |
τοῦ
ὠκεανοῦ
παθῶν
εἴρηται
μὲν
|
ἐν |
μύθου
σχήματι·
καὶ
γὰρ
τούτου |
1, 2, 31 |
διωρύγων
λεγόμενος
μὲν
ἠκούετο
ἂν
|
ἐν |
μύθου
σχήματι,
μὴ
λεγόμενος
δὲ |
1, 3, 23 |
ἀδύνατα
λέγοντας,
τὰ
μὲν
(γὰρ)
|
ἐν |
μύθου
σχήματι
τὰ
δ'
ἱστορίας, |
1, 2, 13 |
Ἐὰν
δὲ
προσθῇ
τις
ὅτι
|
ἐν |
Νεαπόλει
Παρθενόπης
δείκνυται
μνῆμα
μιᾶς |
1, 2, 17 |
ἱστορίας
ἀλήθειαν
εἶναι
τέλος,
ὡς
|
ἐν |
Νεῶν
καταλόγῳ
τὰ
ἑκάστοις
τόποις |
1, 3, 8 |
ἀνέμῳ
συμβαίνει
τοῦτο,
ἀλλὰ
καὶ
|
ἐν |
νηνεμίᾳ
καὶ
ἐν
ἀπογαίοις
πνεύμασιν· |
1, 2, 31 |
παθὼν
καὶ
πόλλ'
ἐπαληθεὶς
ἠγαγόμην
|
ἐν |
νηυσί,
καὶ
ὀγδοάτῳ
ἔτει
ἦλθον |
1, 3, 2 |
στρατείας
χρόνον
ἀποβαλεῖν
τά
τε
|
ἐν |
οἴκῳ
καὶ
τῇ
στρατείᾳ
πορισθέντα· |
1, 2, 12 |
τῶν
δὲ
ἐν
πεπλασμένοις,
καθάπερ
|
ἐν |
οἷς
αἱ
Γοργόνες
ἢ
ὁ |
1, 1, 10 |
μὲν
αὖθις
ἐροῦμεν
διὰ
πλειόνων,
|
ἐν |
οἷς
καὶ
περὶ
τοῦ
ποιητοῦ |
1, 1, 23 |
τοῖς
ἐνδόξοις
καὶ
μεγάλοις
καὶ
|
ἐν |
οἷς
τὸ
πραγματικὸν
καὶ
εὐμνημόνευτον |
1, 3, 19 |
δὲ
περὶ
τῆς
εὐβοίας
φησὶν
|
ἐν |
Ὀμφάλῃ
Σατύροις
Εὐβοίίδα
μὲν
γῆν |
1, 2, 34 |
μετάπτωσιν
πολλὴν
καὶ
ἐπιπολαίαν
οὖσαν
|
ἐν |
πᾶσι
τοῖς
ἔθνεσιν.
Ἀμέλει
δὲ |
1, 2, 12 |
Ἴδῃ
καὶ
Πηλίῳ,
τῶν
δὲ
|
ἐν |
πεπλασμένοις,
καθάπερ
ἐν
οἷς
αἱ |
1, 2, 4 |
σεμνύνεται·
καὶ
γὰρ
ἐν
ἀμητῷ,
|
Ἐν |
ποίῃ
δρέπανον
μὲν
ἐγὼν
εὐκαμπὲς |
1, 2, 27 |
τοιαῦτα.
Ὅ
τε
γὰρ
Αἰσχύλος
|
ἐν |
Προμηθεῖ
τῷ
λυομένῳ
φησὶν
οὕτω· |
1, 3, 5 |
γενομένῳ
τὴν
ἐπίκλυσιν
συμβαίνειν,
καθάπερ
|
ἐν |
ταῖς
ἀναβάσεσι
τῶν
ποταμῶν,
τοτὲ |
1, 2, 20 |
Τριπτόλεμον
τὸν
Σοφοκλέους
ἢ
τὸν
|
ἐν |
ταῖς
Βάκχαις
ταῖς
Εὐριπίδου
πρόλογον |
1, 2, 17 |
πεντακοσίων,
εἰ,
φησί,
τοῦτο
θείημεν
|
ἐν |
ταῖς
ἐννέα
ἡμέραις
διηνύσθαι
ἰσοταχῶς, |
1, 2, 35 |
ἐξομολογεῖται
φήσας
ὅτι
καὶ
μύθους
|
ἐν |
ταῖς
ἱστορίαις
ἐρεῖ,
κρεῖττον
ἢ |
1, 2, 5 |
ποίησιν
Ὀδυσσεὺς
ἐν
τῇ
διαπείρᾳ,
|
ἐν |
ταῖς
λιταῖς,
ἐν
τῇ
πρεσβείᾳ, |
1, 2, 13 |
ἐν
τῇ
Πελωριάδι
πρὸς
τὸν
|
ἐν |
ταῖς
Σειρηνούσσαις
διαφωνεῖ,
ἀμφότεροι
δὲ |
1, 2, 20 |
τὸ
περὶ
τὴν
γεωγραφίαν
Ὅμηρος,
|
ἐν |
ταῖς
τοποθεσίαις
λέγων
ἅμα
καὶ |
1, 1, 23 |
αὐτοὺς
ἄνδρας,
καὶ
μάλιστα
τοὺς
|
ἐν |
ταῖς
ὑπεροχαῖς.
Ἔτι
δὲ
τὸν |
1, 3, 13 |
αὐτῇ
γενομένην
τὴν
Ἐρυθράν,
καὶ
|
ἐν |
τῇ
αὐτῇ
διέμεινεν
ἐπιφανείᾳ,
μὴ |
1, 4, 6 |
οἰκοῦμεν
καὶ
γνωρίζομεν·
ἐνδέχεται
δὲ
|
ἐν |
τῇ
αὐτῇ
εὐκράτῳ
ζώνῃ
καὶ |
1, 2, 24 |
κατὰ
κορυφὴν
ὄντος
ἀεὶ
τῷ
|
ἐν |
τῇ
γῇ
Ζωδιακῷ,
τούτου
δ' |
1, 2, 5 |
παρ'
ὅλην
τὴν
ποίησιν
Ὀδυσσεὺς
|
ἐν |
τῇ
διαπείρᾳ,
ἐν
ταῖς
λιταῖς, |
1, 2, 19 |
ἐστὶ
τὰ
πόρρω
τερατολογούμενα
τῶν
|
ἐν |
τῇ
Ἑλλάδι
καὶ
ἐγγὺς
τῆς |
1, 2, 24 |
Ἀριστάρχου
καὶ
Κράτητος
τῶν
κορυφαίων
|
ἐν |
τῇ
ἐπιστήμῃ
ταύτῃ.
Εἰπόντος
γὰρ |
1, 2, 24 |
Αἰθίοπας
ἐσχάτους
τῶν
ἄλλων
τῶν
|
ἐν |
τῇ
ἑτέρᾳ
εὐκράτῳ,
παροικοῦντας
τὸν |
1, 2, 10 |
μυχῷ
τοῦ
Πόντου,
τῆς
δ'
|
ἐν |
τῇ
Ἰταλίᾳ,
καὶ
ἐξωκεανισμὸν
ἀμφοῖν, |
1, 2, 31 |
πλέων
ἐξ
Αἰγύπτου·
οὔτε
γὰρ
|
ἐν |
τῇ
καθ'
ἡμᾶς
θαλάττῃ
οἰκοῦσί |
1, 2, 35 |
εἰσὶ
τούτοις
καὶ
οἱ
Σιδονίους
|
ἐν |
τῇ
κατὰ
Πέρσας
θαλάττῃ
διηγούμενοι |
1, 1, 2 |
ἐμπειρίας
Ὅμηρον·
ὃς
οὐ
μόνον
|
ἐν |
τῇ
κατὰ
τὴν
ποίησιν
ἀρετῇ |
1, 3, 4 |
θαλάττης
ὂν
ἐκρύσεως
γενομένης
νῦν
|
ἐν |
τῇ
μεσογαίᾳ
κεῖσθαι.
Εἰκάζει
τε |
1, 2, 17 |
ἁμάρτημα
ἢ
ἱστορικόν.
~Καὶ
τὰ
|
ἐν |
τῇ
Μήνιγγι
δὲ
τοῖς
περὶ |
1, 2, 6 |
τραγικὴ
καὶ
ἡ
κωμική,
καὶ
|
ἐν |
τῇ
πεζῇ
ἡ
ἱστορικὴ
καὶ |
1, 2, 13 |
που
λέγονται,
ὁ
μὲν
φήσας
|
ἐν |
τῇ
Πελωριάδι
πρὸς
τὸν
ἐν |
1, 2, 28 |
τόπων,
Σολύμους
λέγων
οὐ
τοὺς
|
ἐν |
τῇ
Πισιδίᾳ,
ἀλλ'
ὡς
ἔφην |
1, 2, 9 |
ὄντα
πρὸς
τὴν
μυθοποιίαν
τὴν
|
ἐν |
τῇ
πλάνῃ.
Ὅτι
δ'
οἶδεν |
1, 2, 5 |
τῇ
διαπείρᾳ,
ἐν
ταῖς
λιταῖς,
|
ἐν |
τῇ
πρεσβείᾳ,
ἐν
ᾗ
φησίν· |
1, 2, 28 |
ἔχοντας
πρός
τε
τὸν
πλέοντα
|
ἐν |
τῇ
σχεδίᾳ
καὶ
τοὺς
ἐκεῖ |
1, 2, 10 |
φησὶ
γὰρ
ἐπὶ
τοῦ
πλέοντος
|
ἐν |
τῇ
σχεδίᾳ
Τὸν
δ'
ἐξ |
1, 2, 2 |
παιδιάν·
τρόπον
δέ
τινα
καὶ
|
ἐν |
τοῖς
ἄλλοις
ἐστὶ
τοιοῦτος.
Ἀλλ' |
1, 2, 10 |
τινας
τοὺς
Ἀριμασπούς
φασιν,
οὓς
|
ἐν |
τοῖς
Ἀριμασπείοις
ἔπεσιν
ἐνδέδωκεν
Ἀριστέας |
1, 3, 7 |
θάλατταν
καὶ
τὴν
ἐκτός,
μὴ
|
ἐν |
τοῖς
ἐδάφεσι
καὶ
ταῖς
ἐπικλίσεσιν |
1, 2, 7 |
ὥσπερ
Ἐρατοσθένης
εἴρηκε,
καὶ
τὰ
|
ἐν |
τοῖς
Ἕλλησιν,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν |
1, 4, 1 |
Καὶ
περὶ
τοῦ
σχήματος
δ'
|
ἐν |
τοῖς
ἑξῆς
διὰ
πλειόνων
{λέγων} |
1, 2, 31 |
ἐκείνους,
βέλτιον
ἴσως
ἐστὶ
τὰ
|
ἐν |
τοῖς
ἔπεσι
τούτοις
ζητούμενα
προεκθεμένους |
1, 2, 15 |
αἰόλον
τὸν
προσημαίνοντα
τοὺς
ἔκπλους
|
ἐν |
τοῖς
κατὰ
τὸν
πορθμὸν
τόποις |
1, 2, 32 |
χρόνον
τῆς
πλάνης
λεκτέον
μὲν
|
ἐν |
τοῖς
κατὰ
Φοινίκην
καὶ
Συρίαν |
1, 1, 23 |
ἡδὺ
διατρίβειν.
Καθάπερ
τε
καὶ
|
ἐν |
τοῖς
κολοσσικοῖς
ἔργοις
οὐ
τὸ |
1, 1, 17 |
μικροῖς
μὲν
δῆλόν
ἐστιν,
οἷον
|
ἐν |
τοῖς
κυνηγεσίοις.
Ἄμεινον
γὰρ
ἂν |
1, 2, 1 |
Ὁρᾶν
δ'
ἔσται
τοῦτο
μάλιστα
|
ἐν |
τοῖς
λόγοις
τοῖς
πρὸς
τοὺς |
1, 1, 17 |
καὶ
ἐνεδρεῦσαι
καὶ
ὁδεῦσαι.
Ἀλλ'
|
ἐν |
τοῖς
μεγάλοις
ἐστὶ
τηλαυγέστερον,
ὅσῳπερ |
1, 2, 39 |
στρατείας
τό
τε
Φρίξειον
τὸ
|
ἐν |
τοῖς
μεθορίοις
τῆς
τε
Κολχίδος |
1, 1, 10 |
ἀρτίως
ἔφαμεν.
Εἰ
δέ
τινα
|
ἐν |
τοῖς
μεταξὺ
διαλείμματα
φαίνεται,
συγγνοίη |
1, 2, 32 |
τὸν
φόρτον
εἶναι
τὸν
τοιοῦτον
|
ἐν |
τοῖς
παρ'
ἡμῖν
σπάνιον
καὶ |
1, 1, 17 |
τὴν
ἐμπειρίαν
τῶν
τόπων·
καθάπερ
|
ἐν |
τοῖς
περὶ
Θερμοπύλας
στενοῖς
ὁ |
1, 2, 28 |
ἀννεῖται.
Περὶ
ὧν
λέγεται
καὶ
|
ἐν |
τοῖς
περὶ
τῆς
Ἰθάκης
λόγοις |
1, 2, 31 |
οὖν
ὁ
καθ'
ἡμᾶς
γραμματικὸς
|
ἐν |
τοῖς
περὶ
τῆς
Μενελάου
πλάνης |
1, 1, 20 |
τὰ
περὶ
τῶν
κλιμάτων
δὲ
|
ἐν |
τοῖς
περὶ
τῶν
οἰκήσεων
δείκνυται. |
1, 3, 11 |
βεβαιοῖ
δόξαν,
ὅτι
φησὶν
ἐκεῖνος
|
ἐν |
τοῖς
περὶ
τῶν
ὀχουμένων,
παντὸς |
1, 2, 1 |
ἄξιον·
ἐκείνους
δὲ
διαιτᾶν,
οὓς
|
ἐν |
τοῖς
πλείστοις
κατωρθωκότας
ἴσμεν.
Επεὶ |
1, 3, 7 |
αἰτίαν
τοῦ
ἔκρου
τιθεμένους,
ἀλλ'
|
ἐν |
τοῖς
ποταμοῖς·
ἐπεὶ
οὐκ
ἀπίθανον |
1, 1, 12 |
συχνοί.
Εὖ
δὲ
καὶ
Ἵππαρχος
|
ἐν |
τοῖς
πρὸς
Ἐρατοσθένην
διδάσκει,
ὅτι |
1, 2, 19 |
φησί,
τὸν
ποιητὴν
βούλεσθαι
μὲν
|
ἐν |
τοῖς
προσεσπερίοις
τόποις
τὴν
πλάνην |
1, 2, 12 |
τῶν
τε
μύθων
τῶν
μὲν
|
ἐν |
τόποις
οὐ
πεπλασμένοις
πεφημισμένων,
οἷον |
1, 2, 34 |
συνεστῶσα
τούτων
ἐθνῶν·
μάλιστα
γὰρ
|
ἐν |
τούτοις
ἡ
ὁμοιότης
διαφαίνεται.
Εἰ |
1, 2, 13 |
τούτου
τοῦ
τόπου.
Ἀλλ'
ὅτι
|
ἐν |
τούτῳ
τῷ
κόλπῳ
τῷ
ὑπὸ |
1, 2, 18 |
Ἀχερουσίαν
λίμνην
καὶ
νεκυομαντεῖον
τὸ
|
ἐν |
τῷ
Ἀόρνῳ
καὶ
Βάιον
καὶ |
1, 2, 18 |
ἄλλος.
Ταῦτα
γὰρ
πάντα
φανερῶς
|
ἐν |
τῷ
Ἀτλαντικῷ
πελάγει
πλαττόμενα
δηλοῦται. |
1, 1, 6 |
οὐ
γὰρ
ἂν
τοσούτων
ἀστέρων
|
ἐν |
τῷ
αὐτῷ
χωρίῳ
περιφερομένων
τῷ |
1, 4, 4 |
κατὰ
τὸν
ὁμώνυμον
καιρὸν
εὑρεῖν
|
ἐν |
τῷ
Βυζαντίῳ
φησίν.
ἐκ
Μασσαλίας |
1, 3, 18 |
ἠφανίσθη.
Περὶ
Μεθώνην
δὲ
τὴν
|
ἐν |
τῷ
Ἑρμιονικῷ
κόλπῳ
ὄρος
ἑπταστάδιον |
1, 3, 18 |
Μίδεια,
ἃς
ὠνόμακεν
ὁ
ποιητὴς
|
ἐν |
τῷ
Καταλόγῳ·
Οἵ
τε
πολυστάφυλον |
1, 2, 20 |
Ἀθόω
δ'
ἐπὶ
πόντον.
Καὶ
|
ἐν |
τῷ
Καταλόγῳ
τὰς
μὲν
πόλεις |
1, 3, 11 |
ἀναμετρησάντων
καὶ
ἀπαγγειλάντων
μετεωροτέραν
τὴν
|
ἐν |
τῷ
Κορινθιακῷ
κόλπῳ
θάλατταν
τῆς |
1, 3, 16 |
πρὶν
ἢ
χάσμα
γῆς
ἀνοιχθὲν
|
ἐν |
τῷ
Ληλάντῳ
πεδίῳ
πηλοῦ
διαπύρου |
1, 3, 16 |
Θήραν
καὶ
Θηρασίαν
νήσους
ἱδρυμένας
|
ἐν |
τῷ
μεταξὺ
πόρῳ
Κρήτης
καὶ |
1, 2, 10 |
τῶν
οὕτω
διῳκισμένων,
τῆς
μὲν
|
ἐν |
τῷ
μυχῷ
τοῦ
Πόντου,
τῆς |
1, 1, 7 |
δὲ
ὅλον
ἐκλιπόντα
ἔτι
εἶναι
|
ἐν |
τῷ
ὅλῳ
οὐχ
οἷόν
τε. |
1, 1, 21 |
σφαιρικὴν
ἐπιφάνειαν
ἢ
ἐπίπεδον,
μηδ'
|
ἐν |
τῷ
οὐρανῷ
μηδὲ
τοὺς
ἑπτὰ |
1, 1, 21 |
τινα
τῶν
φαινομένων
τοῖς
πολλοῖς
|
ἐν |
τῷ
οὐρανῷ,
ταράττεσθαι
καὶ
τοιαῦτα |
1, 2, 39 |
καὶ
ἡ
ἐπάνοδος
καὶ
ἡ
|
ἐν |
τῷ
παράπλῳ
νήσων
ὁσηδὴ
ἐπικράτεια |
1, 2, 24 |
τὰ
ἄλλα,
ὅσα
εἴρηκεν
Ἀπολλόδωρος
|
ἐν |
τῷ
περὶ
Νεῶν
καταλόγου
δευτέρῳ, |
1, 2, 28 |
τῆς
Αἰθιοπίας
δόξαν,
ὅς
φησιν
|
ἐν |
τῷ
περὶ
τῆς
Εὐρώπης
λόγῳ, |
1, 1, 16 |
τίνας
διαφορὰς
ἴσχουσα,
τάς
τ'
|
ἐν |
τῷ
περιέχοντι
καὶ
τὰς
ἐν |
1, 2, 24 |
τὴν
πάροδον
τοῦ
ἡλίου
πᾶσαν
|
ἐν |
τῷ
πλάτει
τούτῳ
νοεῖσθαι,
καὶ |
1, 2, 10 |
καὶ
περὶ
τὸν
Ἀδρίαν
καὶ
|
ἐν |
τῷ
Ποσειδωνιάτῃ
κόλπῳ
καὶ
ταῖς |
1, 3, 14 |
καὶ
αὐτὸς
ὁ
Ἵππαρχος
ἐπισημαίνεται
|
ἐν |
τῷ
πρὸς
αὐτὸν
λόγῳ·
εἰδὼς |
1, 3, 2 |
σημεῖον,
τοῦ
κατὰ
Διοσκουριάδα
τὴν
|
ἐν |
τῷ
τοῦ
Πόντου
μυχῷ
σχεδόν |
1, 2, 27 |
Αἰθίοπας
τάττων
φαίνεται.
Ὅτ'
Εὐριπίδης
|
ἐν |
τῷ
Φαέθοντι
τὴν
Κλυμένην
δοθῆναί |
1, 2, 29 |
καὶ
παραδοξίαν
ἔχει
τινά,
καὶ
|
ἐν |
τῷ
φανερῷ
πᾶσίν
ἐστι·
τοιοῦτον |
1, 2, 40 |
φησι
παραλαβὼν
μάρτυρα
Μίμνερμον,
ὃς
|
ἐν |
τῷ
ὠκεανῷ
ποιήσας
τὴν
οἴκησιν |
1, 1, 7 |
ἄν
τις
ἐκλιπὼν
ἔτι
εἶναι
|
ἐν |
τῷ
ὠκεανῷ·
τὸν
δὲ
ὅλον |
1, 1, 7 |
γὰρ
τὸν
ὅλον,
ἀλλὰ
τὸν
|
ἐν |
τῷ
ὠκεανῷ
τοῦ
ποταμοῦ
ῥόον |
1, 2, 35 |
καθ'
ἡμᾶς
ἀποίκους
εἶναι
τῶν
|
ἐν |
τῷ
ὠκεανῷ
φασί,
προστιθέντες
καὶ |
1, 3, 23 |
ἄξιον
μεμνῆσθαι·
οὐδ'
ἐκεῖνον
ἐχρῆν
|
ἐν |
ὑποθέσει
τοιαύτῃ
φλυάρους
ἐπισκοπεῖν.
Ἡ |
1, 2, 31 |
Σιδόνιοι·
οὐ
γὰρ
οἵ
γε
|
ἐν |
Φοινίκῃ·
οὐ
γὰρ
ἂν
τὸ |
1, 3, 4 |
ἐν
Ἀρμενίοις
καὶ
Ματιηνοῖς
καὶ
|
ἐν |
Φρυγίᾳ
τῇ
κάτω,
ὧν
ἕνεκα |
1, 3, 16 |
ὥστε
τῆς
Ἀρεθούσης
ἔστι
δ'
|
ἐν |
Χαλκίδι
κρήνη
τὰς
πηγὰς
ἀποτυφλωθῆναι, |
1, 3, 15 |
ἡ
μὲν
τῆς
Κυρήνης
κτίσις
|
ἐν |
χρόνοις
φέρεται
μνημονευομένοις,
τὸ
δὲ |
1, 1, 17 |
πόση·
καὶ
στρατοπεδεῦσαι
δὲ
καλῶς
|
ἐν |
χωρίῳ
τοῦ
εἰδότος
ἐστὶ
καὶ |
1, 4, 9 |
τῶν
οὕτω
διελόντων
τοὺς
μὲν
|
ἐν |
ψόγῳ
τοὺς
δ'
ἐν
ἐπαίνῳ |
1, 2, 18 |
ὠκεανοῖο
νηῦς,
καὶ
τὸ
Νήσῳ
|
ἐν |
Ὠγυγίῃ,
ὅθι
τ'
ὀμφαλός
ἐστι |
1, 3, 18 |
δὲ
οὐδ'
ἀγκυροβόλιον
εὐφυὲς
ἔχει.
|
Ἔν |
τε
τῇ
Ἰθάκῃ
οὐδέν
ἐστιν |
1, 1, 7 |
τὰ
δὲ
πέρατα
κύκλῳ
περίκειται·
|
ἔν |
τε
τῇ
ὁπλοποιίᾳ
τῆς
Ἀχιλλέως |
1, 2, 22 |
γνώριμα,
ὅτι
πλείω
καὶ
οὐχ
|
ἕν, |
δοίη
τις
ἂν
{μὴ}
πεπύσθαι |
1, 1, 15 |
ἐπίγεια
τοῖς
οὐρανίοις
συνάπτον
εἰς
|
ἕν, |
ὡς
ἐγγυτάτω
ὄντα,
ἀλλὰ
μὴ |
1, 3, 17 |
πραγματείας,
ἃ
δεῖ
συμφέρειν
εἰς
|
ἓν |
καὶ
τὴν
πίστιν
ἰσχυρὰν
κατασκευάζειν |
1, 1, 15 |
μηδὲν
ἐφρόντισε·
μηδ'
εἰ
καθ'
|
ἓν |
μέρος
οἰκεῖται
μόνον
τὸ
καθ' |
1, 2, 27 |
Κελτίβηρες
καὶ
Κελτοσκύθαι
προσηγορεύοντο,
ὑφ'
|
ἓν |
ὄνομα
τῶν
καθ'
ἕκαστα
ἐθνῶν |
1, 2, 20 |
τὸ
τὴν
Ὁμήρου
ποίησιν
εἰς
|
ἓν |
συνάγειν
τῇ
τῶν
ἄλλων
ποιητῶν |
1, 2, 15 |
οὕτω
δὲ
καὶ
τῶν
θεῶν
|
ἕνα |
ἕκαστον
τῶν
χρησίμων
τινὸς
εὑρετὴν |
1, 2, 5 |
ἔργα,
αὐτὸν
εἶναι
τῶν
φλυάρων
|
ἕνα |
καὶ
τῶν
θαυματοποιῶν,
γοητεύειν
μόνον |
1, 2, 2 |
κατὰ
τοῦτον
τὸν
καιρὸν
ὑφ'
|
ἕνα |
περίβολον
καὶ
μίαν
πόλιν
οἱ |
1, 3, 1 |
τὴν
φλυαρίαν.
Καὶ
τούτου
δ'
|
ἕνα |
τῶν
λήρων
αὐτὸς
λέγει,
τὸν |
1, 4, 9 |
γνώμην
τὰ
ἀκόλουθα,
οὐ
τὰ
|
ἐναντία |
ἐποίει,
πρὸς
τὴν
διάνοιαν
σκοπῶν |
1, 2, 21 |
χειμερινῆς
ἀνατολῆς
Εὖρον,
τὸν
δ'
|
ἐναντίον |
Ἀργέστην·
τοὺς
δὲ
μέσους
Ἀπηλιώτην |
1, 2, 21 |
τὸν
δὲ
τούτῳ
κατὰ
διάμετρον
|
ἐναντίον |
Λίβα,
ἀπὸ
δύσεως
ὄντα
χειμερινῆς· |
1, 3, 11 |
γῆς·
τῇ
δὲ
ἀμπώτει
τὸν
|
ἐναντίον, |
{ὃν}
ἐξιόντα
καλεῖσθαι,
ταῖς
μεσουρανήσεσι |
1, 2, 35 |
αἴτιον
οὐκ
ἐλάχιστόν
ἐστι
τὸ
|
ἐναντιοῦσθαι |
ἀλλήλοις
τοὺς
λέγοντας.
Οἱ
μὲν |
1, 1, 16 |
τε
καὶ
θάλασσα.
Οἶμαι
γὰρ
|
ἐναργὲς |
ἂν
γενέσθαι
μᾶλλον
ὃ
λέγω. |
1, 1, 20 |
Τῶν
τε
οὐρανίων
ἡ
περιφορὰ
|
ἐναργής |
ἐστι
καὶ
ἄλλως
καὶ
ἐκ |
1, 3, 11 |
ταῖς
μεσουρανήσεσι
τῆς
σελήνης
ἀμφοτέραις
|
ἐναρχόμενον, |
καθάπερ
αἱ
ἀμπώτεις,
ταῖς
δὲ |
1, 2, 3 |
γὰρ
πρὸ
τῆς
λεχθείσης
ἀποφάσεως
|
ἐναρχόμενος |
τοῦ
περὶ
τῆς
γεωγραφίας
λόγου |
1, 3, 3 |
ἐξαλλάττουσιν
(ἐν
γὰρ
τοῖς
μεγάλοις
|
ἐναφανίζεται |
τὰ
οὕτω
μικρά)
τῆς
δὲ |
1, 2, 10 |
οὓς
ἐν
τοῖς
Ἀριμασπείοις
ἔπεσιν
|
ἐνδέδωκεν |
Ἀριστέας
ὁ
Προκοννήσιος.
~Δεῖ
δὲ |
1, 4, 6 |
οἰκουμένην
ἣν
οἰκοῦμεν
καὶ
γνωρίζομεν·
|
ἐνδέχεται |
δὲ
ἐν
τῇ
αὐτῇ
εὐκράτῳ |
1, 3, 9 |
τοῦ
στόματος.
Οὕτω
μὲν
οὖν
|
ἐνδέχεται |
προσχωσθῆναι
τὸ
πέλαγος
πᾶν,
ἀπὸ |
1, 1, 23 |
ἀφανῆ
παραπέμπειν,
ἐν
δὲ
τοῖς
|
ἐνδόξοις |
καὶ
μεγάλοις
καὶ
ἐν
οἷς |
1, 2, 34 |
τῆς
ἀποδημίας
καὶ
τοῦ
ἐνδόξου·
|
ἔνδοξον |
γὰρ
τοσοῦτον
ἐκτοπίσαι.
Τοιοῦτον
δὲ |
1, 1, 19 |
ζητοῦσιν
οἱ
πράττοντες
διὰ
τὸ
|
ἔνδοξον |
καὶ
τὸ
ἡδύ,
ἀλλ'
οὐκ |
1, 2, 40 |
ἡμᾶς
τοσοῦτον
ἐκτετοπισμένων
πλοῦς
οὔτ'
|
ἔνδοξος |
οὔτε
πασιμέλων.
~Οὐδὲ
τοῦτ'
εὖ |
1, 2, 34 |
μήκους
τῆς
ἀποδημίας
καὶ
τοῦ
|
ἐνδόξου· |
ἔνδοξον
γὰρ
τοσοῦτον
ἐκτοπίσαι.
Τοιοῦτον |
1, 3, 4 |
συνάπτειν
τῷ
τῆς
Ἐρυθρᾶς
κόλπῳ·
|
ἐνδούσης |
δὲ
τῆς
θαλάττης
ἀνακαλυφθῆναι,
μεῖναι |
1, 1, 17 |
χωρίῳ
τοῦ
εἰδότος
ἐστὶ
καὶ
|
ἐνεδρεῦσαι |
καὶ
ὁδεῦσαι.
Ἀλλ'
ἐν
τοῖς |
1, 3, 4 |
ἐν
Φρυγίᾳ
τῇ
κάτω,
ὧν
|
ἕνεκα |
πείθεσθαι
τὰ
πεδία
ποτὲ
θάλατταν |
1, 1, 16 |
φράζειν,
ὡς
Ὅμηρος·
Οἵθ'
Ὑρίην
|
ἐνέμοντο |
καὶ
Αὐλίδα
πετρήεσσαν
Σχοῖνόν
τε |
1, 2, 17 |
δ'
ἀγχίαλονΝ
τῆς
δὲ
διαθέσεως
|
ἐνέργειαν |
εἶναι
τὸ
τέλος,
ὡς
ὅταν |
1, 3, 21 |
τῶν
τοιούτων
παραδειγμάτων
ἡ
νῦν
|
ἐνεστῶσα |
πραγματεία.
Τινὰ
μὲν
οὖν
καὶ |
1, 3, 2 |
Αἰνείαν
δὲ
καὶ
Ἀντήνορα
καὶ
|
Ἐνετοὺς |
καὶ
ἁπλῶς
τοὺς
ἐκ
τοῦ |
1, 3, 21 |
εἴς
τε
αἰθίοπας
καὶ
Κόλχους,
|
Ἑνετῶν |
δ'
ἐκ
Παφλαγονίας
ἐπὶ
τὸν |
1, 3, 7 |
γὰρ
τῶν
τῆς
Καταονίας
πεδίων
|
ἐνεχθεὶς |
πλωτὸς
καὶ
διεκπαισάμενος
διὰ
τῶν |
1, 3, 20 |
τριχῆ
τὸ
μὲν
πρὸς
Τάρφην
|
ἐνεχθῆναι |
καὶ
Θρόνιον,
τὸ
δὲ
πρὸς |
1, 3, 20 |
τὸν
δὲ
Βοάγριον
κατ'
ἄλλης
|
ἐνεχθῆναι |
φάραγγος,
καὶ
Ἀλόπης
δὲ
καὶ |
1, 0, 0 |
τὴν
γῆν
καὶ
τὴν
θάλασσαν
|
ἐνηλλάχθαι |
καὶ
εἰς
ἀλλήλας
μετατεθῆναι.
~Τῆς |
1, 2, 16 |
τε
γάρ
ἐστι
καὶ
χαλαρῶς
|
ἐνήρμοσται |
τῷ
δόρατι
ἐπίτηδες,
καλώδιον
δ' |
1, 2, 33 |
Ἀλεξάνδρῳ
πολλὰ
τοιαῦτα
ἀποκείμενα
λέγει·
|
Ἔνθ' |
ἔσαν
οἱ
πέπλοι
παμποίκιλοι,
ἔργα |
1, 2, 31 |
ὁ
Νέστωρ·
Ὣς
ὁ
μὲν,
|
ἔνθα |
πολὺν
βίοτον
καὶ
χρυσὸν
ἀγείρων, |
1, 3, 17 |
τούτων,
Κρουνὼ
δ'
ἵκανον
καλλιρρόω,
|
ἔνθα |
τε
πηγαὶ
δοιαὶ
ἀναίίσσουσι
Σκαμάνδρου |
1, 2, 15 |
κύνας
φησί.
Συμβαίνειν
γὰρ
ταὐτὸν
|
ἐνθάδε |
καὶ
κατὰ
τὰς
ἀναβάσεις
τοῦ |
1, 2, 17 |
αὐτῶν
ζητεῖν.
Πιθανώτερόν
τε
τό
|
Ἔνθεν |
δ'
ἐννῆμαρ
φερόμην
ὀλοοῖς
ἀνέμοισιν |
1, 2, 18 |
παρατίθησι
τὰ
τοῦ
ποιητοῦ
ἔπη·
|
Ἔνθεν |
δ'
ἐννῆμαρ
φερόμην
ὀλοοῖς
ἀνέμοισιν, |
1, 4, 5 |
τρισχιλίοις
εἶναι
μεῖζον,
τὸ
δὲ
|
ἔνθεν |
ἐπὶ
Κασπίους
πύλας
μυρίων
τετρακισχιλίων, |
1, 4, 2 |
μεσημβρινοῦ
μέχρι
Ἀλεξανδρείας
εἶναι
μυρίους,
|
ἐνθένδε |
εἰς
τὸν
Ἑλλήσποντον
περὶ
ὀκτακισχιλίους |
1, 3, 18 |
Ἀστερίς,
οὐ
μεγάλη,
λιμένες
δ'
|
ἐνὶ |
ναύλοχοι
αὐτῇ
ἀμφίδυμοι·
Νυνὶ
δὲ |
1, 2, 18 |
Φαιάκων,
Οἰκέομεν
δ'
ἀπάνευθε
πολυκλύστῳ
|
ἐνὶ |
πόντῳ
ἔσχατοι·
οὐ
δέ
τις |
1, 2, 27 |
πρὸς
βορρᾶν
μέρη
τὰ
γνώριμα
|
ἑνὶ |
ὀνόματι
Σκύθας
ἐκάλουν
ἢ
Νομάδας, |
1, 3, 20 |
δέξασθαι,
μεταξὺ
καὶ
τῶν
πεδίων
|
ἔνια |
καὶ
μέχρι
εἴκοσι
σταδίων
ἐπικλυσθῆναι, |
1, 2, 39 |
Ἰταλίας
καὶ
τοῦ
Ἀδρίου,
ὧν
|
ἔνια |
καὶ
ὁ
Καλλίμαχος
ἐπισημαίνεται,
τοτὲ |
1, 1, 21 |
δὲ
ἐξ
ἑτοίμου
δεῖ
λαβεῖν
|
ἔνια, |
καὶ
ταῦθ'
ὅσα
τῷ
πολιτικῷ |
1, 1, 16 |
γὰρ
τίκτει
μῆλα
τελεσφόρον
εἰς
|
ἐνιαυτόν. |
Πάντα
γὰρ
τὰ
τοιαῦτα
παρασκευαί |
1, 2, 33 |
ἀντὶ
Λυκάονος·
φησὶ
γάρ,
Κάλλει
|
ἐνίκα |
πᾶσαν
ἐπ'
αἶαν
πολλόν·
ἐπεὶ |
1, 2, 39 |
ἐκτίσσαντο,
τό
κεν
φυγάδων
τις
|
ἐνίσποι |
Γραικός,
ἀτὰρ
κείνων
γλῶσσ'
ὀνόμηνε |
1, 2, 38 |
καὶ
τῷ
Ἀπολλοδώρῳ
τῶν
ἁμαρτιῶν
|
ἐνίων |
αἴτιος
ἐκεῖνος
κατέστη.
Πρὸς
γὰρ |
1, 2, 17 |
φησί,
τοῦτο
θείημεν
ἐν
ταῖς
|
ἐννέα |
ἡμέραις
διηνύσθαι
ἰσοταχῶς,
ἑκάστης
ἂν |
1, 2, 18 |
τοῦ
ποιητοῦ
ἔπη·
Ἔνθεν
δ'
|
ἐννῆμαρ |
φερόμην
ὀλοοῖς
ἀνέμοισιν,
ἅμα
δ' |
1, 2, 17 |
Πιθανώτερόν
τε
τό
Ἔνθεν
δ'
|
ἐννῆμαρ |
φερόμην
ὀλοοῖς
ἀνέμοισιν
ἐν
βραχεῖ |
1, 1, 20 |
τούτων
εὐθὺς
ὑποτείνει
καὶ
ἡ
|
ἔννοια, |
ὅτι
ἐρριζωμένης
ἐπ'
ἄπειρον
τῆς |
1, 1, 20 |
ἐπιμαρτυρεῖν
δύναται
καὶ
ἡ
κοινὴ
|
ἔννοια. |
Φανερῶς
γὰρ
ἐπιπροσθεῖ
τοῖς
πλέουσιν |
1, 1, 20 |
τῆς
αἰσθήσεως
ἢ
τῶν
κοινῶν
|
ἐννοιῶν |
ἐγγύς
ἐστιν,
εἰ
ἄρα,
ἐπισημηνάμεθ' |
1, 2, 20 |
καὶ
μάλιστα
οἱ
Ἀργέσται.
Οὐκ
|
ἐνόησε |
δὲ
τοῦτο
Ἐρατοσθένης,
ὑπενόησε
δ' |
1, 2, 10 |
γὰρ
μέγιστον
τῶν
καθ'
ἡμᾶς
|
ἐνομίζετο, |
καὶ
διὰ
τοῦτο
κατ'
ἐξοχὴν |
1, 1, 5 |
ὀνόματος
δῆλον,
ὅτι
καὶ
ταύτας
|
ἐνόμιζον |
εὐδαίμονας
διὰ
τὸ
πλησιάζειν
τοιούτοις |
1, 1, 8 |
πολὺ
παραλλάττων,
ὡς
ἂν
ἐπὶ
|
ἑνὸς |
πελάγους
τῆς
κινήσεως
ἀποδι
δομένης |
1, 2, 36 |
ῥύσαιτό
σ'
ὑπὲκ
κακοῦ
οὐδ'
|
Ἐνοσίχθων. |
Καὶ
μὴν
παρέτυχέ
τε
τῇ |
1, 2, 10 |
δ'
ἐξ
αἰθιόπων
ἀνιὼν
κρείων
|
Ἐνοσίχθων |
τηλόθεν
ἐκ
Σολύμων
ὀρέων
ἴδεν. |
1, 2, 30 |
καὶ
ἄγνοιαν
αἰτιῶνται,
ᾗ
αὐτοὺς
|
ἐνόχους |
δείκνυσιν
ὁ
λόγος.
Ἁπλῶς
δὲ |
1, 2, 25 |
Κρατήτειον
ἀφεὶς
ὑπόθεσιν,
δεχομένην
πολλὰς
|
ἐνστάσεις |
περὶ
τῆς
καθ'
ἡμᾶς
Αἰθιοπίας |
1, 3, 5 |
πάντων
τῶν
τοιούτων
αἴτιον
πλέον
|
ἐνταῦθα. |
Ἀλλ'
ὡς
ἔφην,
τῶν
τοιούτων |
1, 2, 24 |
ἀνατολὰς
καὶ
τὰς
δύσεις
συμβαίνειν
|
ἐνταῦθα |
ἄλλας
ἄλλοις
καὶ
κατ'
ἄλλα |
1, 1, 4 |
ἀρχήν,
μετὰ
δὲ
ταῦτα
Ῥωμαῖοι.
|
Ἐνταῦθα |
γὰρ
αἱ
τοῦ
ζεφύρου
πνοαί. |
1, 2, 30 |
διιπετῆ
καὶ
ἄλλως
τὸν
ἀέναον·
|
ἐνταῦθα |
δὲ
διπλασιάζει
πως
ἡ
ἐξοχή. |
1, 1, 4 |
γὰρ
αἱ
τοῦ
ζεφύρου
πνοαί.
|
Ἐνταῦθα |
δὲ
καὶ
τὸ
Ἠλύσιον
ποιεῖ |
1, 1, 20 |
ὅλης
γῆς
ἐν
ἄλλοις
δεικνύουσιν,
|
ἐνταῦθα |
δὲ
ὑποθέσθαι
δεῖ
καὶ
πιστεῦσαι |
1, 4, 8 |
τῶν
ἠπείρων
περιττόν;
Καίτοι
οὐδὲ
|
ἐνταῦθα |
ἧττον
οὐδέν·
γένοιτο
γὰρ
ἂν |
1, 3, 18 |
εἷλον
ἐυκτίμενον
πτολίεθρον,
ἀκτὴν
ἠπείροιο·
|
Ἐνταῦθα |
μὲν
δὴ
διακοπαὶ
χειρότμητοι
γεγόνασιν, |
1, 2, 31 |
τὰς
Στήλας
γεγονέναι
νομίζει·
ὥστε
|
ἐνταῦθα |
{μὴ}
συνάπτειν
τὴν
εἴσω
θάλατταν |
1, 1, 21 |
πως
δύναται
παρακολουθεῖν
τοῖς
λεγομένοις
|
ἐνταῦθα; |
ὁ
{δὲ}
μηδ'
εὐθεῖαν
γραμμὴν |
1, 2, 18 |
ὀμφαλός
ἐστι
θαλάσσης·
καὶ
ὅτι
|
ἐνταῦθα |
οἰκεῖ
Ἄτλαντος
θυγάτηρ·
καὶ
τὸ |
1, 2, 13 |
γέγονε
καὶ
εἰ
αἱ
Σειρῆνες
|
ἐνταῦθά |
που
λέγονται,
ὁ
μὲν
φήσας |
1, 3, 3 |
ἀναφυσημάτων
καὶ
ἄλλων
τοιούτων,
οὐδ'
|
ἐνταῦθα |
τὴν
τάξιν
φυλάττων.
Τὸ
μὲν |
1, 3, 4 |
καθ'
ἡμᾶς
θάλατταν·
καὶ
γὰρ
|
ἐνταῦθα |
τὸν
κατὰ
Στήλας
ἐκραγῆναι
πόρον, |
1, 1, 9 |
οὐράνια
συνέχοιτ'
ἂν
κρεῖττον
ταῖς
|
ἐντεῦθεν |
ἀναθυμιάσεσιν,
εἰ
πλεῖον
εἴη
τὸ |
1, 1, 3 |
ἐκ
τοῦ
τῷ
ὠκεανῷ
κλύζεσθαι·
|
ἐντεῦθεν |
γὰρ
ἀνίσχοντα
ποιεῖ
τὸν
ἥλιον |
1, 2, 32 |
παρὰ
τῶν
συμμαχησάντων
τοῖς
Τρωσίν,
|
ἐντεῦθεν |
ἦν.
Οἱ
δ'
ἐκτὸς
καὶ |
1, 2, 8 |
προοίμιον
δὲ
τούτου
τὸ
φιλόμυθον·
|
ἐντεῦθεν |
οὖν
ἄρχεται
τὰ
παιδία
ἀκροᾶσθαι |
1, 2, 20 |
εἰς
τὸ
πέλαγος,
τοὺς
Ζεφύρους
|
ἐντεῦθεν |
πνέοντας
ἀποφαίνει
τοῖς
ἐν
Θάσῳ |
1, 3, 6 |
θλῖψιν,
ἐπειδὴ
δὲ
ὑπερεπόλασεν
ἡ
|
ἐντός, |
βιάσασθαι
καὶ
ἀπερᾶσαι
τὸ
πλεονάζον· |
1, 3, 11 |
πως
ἁψάμενοι.
Ἐκεῖνος
δὲ
τὴν
|
ἐντὸς |
θάλατταν,
καίπερ
μίαν
οὖσαν,
ὥς |
1, 3, 5 |
γὰρ
αἰτίαν
φησίν,
ὅτι
τῆς
|
ἐντὸς |
θαλάττης
καὶ
τῆς
ἐκτὸς
οὐ |
1, 3, 17 |
ποιήσει
τὴν
ἐκτὸς
θάλατταν
τῇ
|
ἐντός, |
καθάπερ
ἐπὶ
τοῦ
κατὰ
τὰς |
1, 3, 6 |
σύρρουν
τὸ
ἔξω
πέλαγος
τῷ
|
ἐντὸς |
καὶ
τὴν
αὐτὴν
ἐπιφάνειαν
ἐκείνῳ |
1, 3, 4 |
μιᾶς
οὔσης
πρότερον
τῆς
τε
|
ἐντὸς |
καὶ
τῆς
ἐκτός.
Καὶ
βραχύτατα |
1, 1, 10 |
καὶ
τὰ
τῆς
θαλάττης
τῆς
|
ἐντός. |
Περιέχει
γὰρ
ταύτην
ἀπὸ
Στηλῶν |
1, 1, 16 |
ἠπείρους
καὶ
πελάγη
τὰ
μὲν
|
ἐντὸς |
τὰ
δὲ
ἐκτὸς
τῆς
συμπάσης |
1, 2, 10 |
μεσημβρίας
ὑπερβολὰς
ἐπιφανεστάτας
παρεχόντων
τοῖς
|
ἐντὸς |
τοῦ
Ταύρου,
καὶ
μάλιστα
τοῖς |
1, 3, 4 |
τῆς
ἔξω
θαλάττης
καὶ
τῆς
|
ἐντὸς |
τοὔδαφος
ἕτερόν
ἐστιν,
ἔπειθ'
ὅτι |
1, 1, 21 |
οὕτως
ὑπάρχειν
ἁπλοῦν
δεῖ
τὸν
|
ἐντυγχάνοντα |
τῇ
γραφῇ
ταύτῃ
καὶ
ἀργόν, |
1, 2, 26 |
παλαιὰν
Ἔφορος,
ᾗ
οὐκ
ἄλογον
|
ἐντυχεῖν |
καὶ
Ὅμηρον.
Λέγεσθαι
γάρ
φησιν |
1, 1, 21 |
ἢ
οὐχὶ
νῦν,
ἀλλ'
ἐκείνοις
|
ἐντυχὼν |
πρότερον,
ὧν
χωρὶς
οὐκ
ἂν |
1, 2, 2 |
ὅσον
παρεδέξαντό
τινες,
καίπερ
πλείστοις
|
ἐντυχών, |
ὡς
εἴρηκεν
αὐτός,
ἀγαθοῖς
ἀνδράσιν. |
1, 3, 5 |
μεταβολὰς
θάττους
δέξασθαι
δυνάμενον
τὸ
|
ἔνυγρον· |
καὶ
γὰρ
τὸ
πνευματικὸν
τὸ |
1, 2, 20 |
ἐφ'
ἱπποπόλων
Θρῃκῶν
ὄρεα
νιφόεντα·
|
ἐξ |
Ἀθόω
δ'
ἐπὶ
πόντον.
Καὶ |
1, 2, 31 |
πρὸς
τίνας
ἦλθεν
αἰθίοπας,
πλέων
|
ἐξ |
Αἰγύπτου·
οὔτε
γὰρ
ἐν
τῇ |
1, 2, 10 |
ἐν
τῇ
σχεδίᾳ
Τὸν
δ'
|
ἐξ |
αἰθιόπων
ἀνιὼν
κρείων
Ἐνοσίχθων
τηλόθεν |
1, 2, 28 |
λέγει
καὶ
τὸ
Τὸν
δ'
|
ἐξ |
Αἰθιόπων
ἀνιὼν
τηλόθεν
ἐκ
Σολύμων |
1, 1, 7 |
γε
προαίρεσις
τοιαύτη.
Καὶ
τὸ
|
ἐξ |
ἀκαλαρρείταο
δὲ
ἔχει
τινὰ
ἔμφασιν |
1, 1, 16 |
Λαπίθαις
ὡμίλησεν,
ἐλθὼν
μετάπεμπτος
Τηλόθεν
|
ἐξ |
ἀπίης
γαίης·
καλέσαντο
γὰρ
αὐτοί. |
1, 2, 39 |
μὲν
γὰρ
ἅπαντες
λέγουσιν,
ὅτι
|
ἐξ |
ἀρχῆς
ὁ
πλοῦς
ἐπὶ
Φᾶσιν |
1, 3, 8 |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
καὶ
αὐτὴ
|
ἐξ |
αὑτῆς
τε
καὶ
εἰς
ἑαυτὴν |
1, 2, 12 |
μὴ
πεπλάσθαι
λέγοντας
ἀλλ'
ὑποκεῖσθαι
|
ἐξ |
αὐτοῦ
τοῦ
μὴ
συμφωνεῖν
ἐλέγχεσθαι |
1, 2, 29 |
ὅσοι
τὸν
βίον
ἀναγράφουσι,
καὶ
|
ἐξ |
αὐτῶν
δὲ
λαμβάνεται
τῶν
ποιημάτων |
1, 2, 32 |
πολέμου,
ὥστ'
ἐλπὶς
ἦν
τῆς
|
ἐξ |
αὐτῶν
ὠφελείας·
καθάπερ
ἐπὶ
τοῦ |
1, 3, 20 |
μέρος
πεσεῖν,
Φαλάρων
δὲ
καὶ
|
ἐξ |
ἐδάφους
ἀνατραπῆναι
τὸ
κτίσμα.
παραπλήσια |
1, 3, 17 |
κατὰ
τὴν
Ταντάλου
βασιλείαν
καὶ
|
ἐξ |
ἑλῶν
λίμναι
ἐγένοντο,
τὴν
δὲ |
1, 1, 21 |
τῶν
οἰκήσεων
δείκνυται.
~Νυνὶ
δὲ
|
ἐξ |
ἑτοίμου
δεῖ
λαβεῖν
ἔνια,
καὶ |
1, 3, 14 |
πρὸς
αὐτὸν
λεγέτω,
καὶ
μὴ
|
ἐξ |
ἑτοίμου
λαμβανέτω,
ὡς
ἄρα
ὁ |
1, 2, 36 |
κατὰ
τὸν
συνάμφω
χρόνον,
τὸν
|
ἐξ |
ἡμέρας
καὶ
νυκτός,
ἢ
τῷ |
1, 3, 6 |
βιάζεσθαι
πρὸς
ἔκρυσιν
διὰ
τὴν
|
ἐξ |
ἴσης
ἀντέρεισιν
καὶ
θλῖψιν,
ἐπειδὴ |
1, 2, 17 |
καὶ
ποιητικὴν
ἐξουσίαν,
ἣ
συνέστηκεν
|
ἐξ |
ἱστορίας
καὶ
διαθέσεως
καὶ
μύθου. |
1, 2, 38 |
αἰήτου
πλοῦν
ἔπλαττεν,
ἀρχὴν
μηδεμίαν
|
ἐξ |
ἱστορίας
λαβών;
~Ὡς
μὲν
γὰρ |
1, 1, 6 |
τὸν
ὁρίζοντα,
εἰς
ὃν
καὶ
|
ἐξ |
οὗ
τὰς
δύσεις
καὶ
τὰς |
1, 1, 3 |
ἄστρα·
καὶ
τοὺς
ἀστέρας
λελουμένους
|
ἐξ |
ὠκεανοῦ
λέγει.
~Τῶν
δ'
ἑσπερίων |
1, 2, 30 |
ἀναβάσεων
μὲν
δύνανται
ὑπονοεῖσθαι
καὶ
|
ἐξ |
ὧν
δὲ
εἶπε
περὶ
τῆς |
1, 3, 15 |
ἱστορεῖ,
ἐκ
δὲ
τῶν
τεκμηρίων,
|
ἐξ |
ὧν
εἰκάζομεν
παράλιόν
ποτε
τὸν |
1, 2, 30 |
τινες,
κοινότερον
πεπύσθαι
εἰκὸς
ἦν·
|
ἐξ |
ὧν
συνθεὶς
ὁ
ποιητὴς,
ὅτι |
1, 4, 2 |
Πυθέας
ἀπὸ
μὲν
τῆς
Βρεττανικῆς
|
ἓξ |
ἡμερῶν
πλοῦν
ἀπέχειν
πρὸς
ἄρκτον, |
1, 2, 19 |
δεινότερον
καὶ
τὸ
τερατωδέστερον
ἕκαστα
|
ἐξάγειν. |
Τοῦτο
μὲν
αὐτὸ
εὖ,
τὸ |
1, 3, 20 |
τριήρη
τινὰ
ἐκ
τῶν
νεωρίων
|
ἐξαιρεθεῖσαν |
ὑπερπεσεῖν
τοῦ
τείχους.
~Προστιθέασι
δὲ |
1, 3, 5 |
τὰ
αὐτὰ
ἐδάφη
ποτὲ
μὲν
|
ἐξαίρεσθαι |
ποτὲ
δὲ
ὑφίζησιν
λαμβάνειν,
οὐ |
1, 1, 20 |
τὰ
φανέντα
ἐν
ἀρχαῖς
ταπεινὰ
|
ἐξαίρεται |
μᾶλλον.
Τῶν
τε
οὐρανίων
ἡ |
1, 3, 16 |
τὴν
θάλατταν,
ἀνεφύσησαν
κατ'
ὀλίγον
|
ἐξαιρομένην |
ὡς
ἂν
ὀργανικῶς
συντιθεμένην
ἐκ |
1, 4, 5 |
ποταμοῦ
τὸ
στενώτατον
σταδίων
μυρίων
|
ἑξακισχιλίων |
τὸ
γὰρ
ἐπὶ
τὰ
ἀκρωτήρια |
1, 1, 14 |
τῶν
οὐρανίων·
ἐν
δὲ
τούτοις
|
ἐξαλλάξεις |
ὁρῶνται
παμμεγέθεις
τῶν
οἰκήσεων.
Τίς |
1, 3, 3 |
τὴν
μὲν
ὅλην
γῆν
οὐδὲν
|
ἐξαλλάττουσιν |
(ἐν
γὰρ
τοῖς
μεγάλοις
ἐναφανίζεται |
1, 3, 4 |
γε
νὴ
Δία
καὶ
τὴν
|
ἔξαλον, |
ἐν
ᾗ
οἰκοῦμεν,
τοσαύτας
γε |
1, 2, 16 |
φέρεται
δὲ
τὸ
τρίτον
μέρος
|
ἔξαλον |
τὸ
ζῷον.
Συνάψαντος
δὲ
τοῦ |
1, 3, 5 |
συνεξαίρειν
ἢ
συνενδιδόναι
τὸ
πέλαγος·
|
ἐξαρθὲν |
μὲν
γὰρ
ἐπικλύσαι
ἄν,
ταπεινωθὲν |
1, 3, 20 |
ὑπὲρ
ἥμισυ
τούτων·
κῦμά
τε
|
ἐξαρθὲν |
τριχῆ
τὸ
μὲν
πρὸς
Τάρφην |
1, 1, 20 |
ἐπ'
ἴσον
ἐξῃρμένοις
τῇ
ὄψει.
|
Ἐξαρθέντα |
γοῦν
πλέον
τῆς
ὄψεως
ἐφάνη, |
1, 1, 21 |
καὶ
συγκαταδύσεις
καὶ
συμμεσουρανήσεις
καὶ
|
ἐξάρματα |
πόλων
καὶ
τὰ
κατὰ
κορυφὴν |
1, 1, 15 |
εἰ
τὴν
οἰκουμένην
γλιχόμενος
σαφῶς
|
ἐξειπεῖν |
τῶν
μὲν
οὐρανίων
ἐτόλμησεν
ἅψασθαι |
1, 3, 1 |
καὶ
παραλελοίπασιν
ἢ
οὐχ
ἱκανῶς
|
ἐξεῖπον, |
οὐδὲν
δ'
ἐψευσμένως.
Ὁ
δὲ |
1, 3, 21 |
Κῶβον
ὑπὸ
Μάδυος
τὸ
τελευταῖον
|
ἐξελαθῆναί |
φασι
τοῦ
τῶν
Σκυθῶν
βασιλέως. |
1, 2, 36 |
κλάδοις·
Νωλεμέως
δ'
ἐχόμην,
ὄφρ'
|
ἐξεμέσειεν |
ὀπίσσω
ἱστὸν
καὶ
τρόπιν
αὖτις, |
1, 2, 3 |
σύνεγγυς
τόπους
καὶ
λίαν
περιέργως
|
ἐξενηνοχέναι, |
πολυτρήρωνα
μὲν
τὴν
Θίσβην
λέγοντα, |
1, 2, 16 |
μὲν
ἔπληξεν
ἐκ
χειρός,
εἶτ'
|
ἐξέσπασεν |
ἐκ
τοῦ
σώματος
τὸ
δόρυ |
1, 2, 18 |
καὶ
Αἰόλον·
ἅπερ
οὔτ'
ἀκριβῶς
|
ἐξετάζειν |
δεῖ
οὔτ'
ἄρριζα
καὶ
ἀνέστια |
1, 2, 36 |
καὶ
τότε
δήμοι
δοῦρα
Χαρύβδιος
|
ἐξεφαάνθη. |
Πάντα
γὰρ
ταῦτα
χρόνου
τινὸς |
1, 3, 3 |
γῆν
ἀπὸ
τῆς
τοῦ
ὅλου
|
ἕξεως |
συμβαίνει,
οἱ
δὲ
τοιοῦτοι
μετασχηματισμοὶ |
1, 2, 20 |
ὑπενόησε
δ'
ὅμως.
Αὐτὸς
γοῦν
|
ἐξηγεῖται |
τὴν
ἐπιστροφὴν
ἣν
λέγω
τῆς |
1, 2, 7 |
ἧς
πολλὰ
διαμαρτάνει
τούς
τ'
|
ἐξηγητὰς |
φλυάρους
ἀποφαίνων
καὶ
αὐτὸν
τὸν |
1, 3, 22 |
μυθικώτερον
οὕτω
φασίν,
οἵ
γ'
|
ἐξηγούμενοι |
τὸ
ὑγιὲς
ἂν
ἀκούσαιεν,
ὑπερβορείους |
1, 2, 31 |
ὑπὸ
δυσπλοίας,
φήσαντος
ὅτι
ἀπὸ
|
ἑξήκοντα |
νεῶν
πέντε
ἐλείφθησαν
αὐτῷ,
καὶ |
1, 1, 21 |
γένηται
κατὰ
τόπους,
καθ'
οὓς
|
ἐξήλλακταί |
τινα
τῶν
φαινομένων
τοῖς
πολλοῖς |
1, 3, 16 |
Ληλάντῳ
πεδίῳ
πηλοῦ
διαπύρου
ποταμὸν
|
ἐξήμεσε. |
~Πολλῶν
δὲ
συναγωγὰς
ποιησαμένων
τοιαύτας, |
1, 2, 16 |
ἐπίτηδες,
καλώδιον
δ'
ἔχει
μακρὸν
|
ἐξημμένον. |
Τοῦτ'
ἐπιχαλῶσι
τῷ
τρωθέντι
τέως |
1, 3, 7 |
Ἅπαντες
γὰρ
μιμοῦνται
τὸν
Νεῖλον,
|
ἐξηπειροῦντες |
τὸν
πρὸ
αὐτῶν
πόρον,
οἱ |
1, 1, 20 |
πόρρω
φέγγεσι
τοῖς
ἐπ'
ἴσον
|
ἐξῃρμένοις |
τῇ
ὄψει.
Ἐξαρθέντα
γοῦν
πλέον |
1, 3, 22 |
ἱστορίαν.
~Ἐπάνιμεν
δ'
ἐπὶ
τὰ
|
ἑξῆς, |
ἀφ'
ὧν
παρέβημεν.
Τοῦ
γὰρ |
1, 1, 10 |
καὶ
τὰς
προκειμένας
τούτων
νήσους.
|
Ἑξῆς |
δέ
ἐστιν
ἡ
τῶν
Ἑλλήνων |
1, 1, 10 |
τε
καὶ
Σἴγυπτος
καὶ
Φοινίκη,
|
ἑξῆς |
δὲ
ἡ
πέριξ
τῆς
Κύπρου, |
1, 3, 23 |
ἀνέμων
δ'
ὁ
αὐτὸς
ὅρος.
|
~Ἑξῆς |
δὲ
λέγει
πρὸς
τοὺς
φανερῶς |
1, 4, 7 |
παύεται
περὶ
τῶν
αὐτῶν
διαφερόμενος.
|
~Ἑξῆς |
δὲ
περὶ
τῶν
ἠπείρων
εἰπὼν |
1, 4, 2 |
ἀρκεῖ
γὰρ
τὸ
ἐπὶ
μικρόν.
|
~Ἑξῆς |
δὲ
τὸ
πλάτος
τῆς
οἰκουμένης |
1, 4, 1 |
τοῦ
σχήματος
δ'
ἐν
τοῖς
|
ἑξῆς |
διὰ
πλειόνων
{λέγων}
καὶ
δει |
1, 3, 6 |
τοῦ
τῆς
Προποντίδος
καὶ
τῆς
|
ἑξῆς |
θαλάττης
πληρωθῆναι
ὑπὸ
τῶν
ποταμῶν, |
1, 1, 10 |
Ἴστρον.
Καὶ
μὴν
καὶ
τὴν
|
ἑξῆς |
παραλίαν
οἶδε,
Θρᾳκίαν
οὖσαν
μέχρι |
1, 3, 5 |
τὸ
τῆς
Προποντίδος
καὶ
τοῦ
|
ἑξῆς |
πελάγους,
ἅμα
καὶ
αἰτίαν
προστιθείς· |
1, 2, 27 |
τῷ
Ἡλίῳ,
ἐν
δὲ
τοῖς
|
ἑξῆς |
πλησίον
αὐτάς
φησιν
εἶναι
τῇ |
1, 4, 7 |
ᾗ
νῦν
Ἴωνες
καὶ
οἱ
|
ἑξῆς· |
χρόνῳ
δὲ
ἐπὶ
πλέον
προιιόντας |
1, 4, 3 |
τὴν
Θούλην
Πυθέας
ἀνὴρ
ψευδίστατος
|
ἐξήτασται, |
καὶ
οἱ
τὴν
Βρεττανικὴν
{καὶ} |
1, 3, 12 |
γὰρ
ὥσπερ
ἡ
γῆ
κατὰ
|
ἕξιν |
ἐσχημάτισται
στερεὰ
οὖσα,
ὥστε
καὶ |
1, 3, 11 |
δὲ
ἀμπώτει
τὸν
ἐναντίον,
{ὃν}
|
ἐξιόντα |
καλεῖσθαι,
ταῖς
μεσουρανήσεσι
τῆς
σελήνης |
1, 3, 1 |
εὖ
Ἐρατοσθένης,
ὅτι
ἀνδρῶν
οὐκ
|
ἐξίων |
μνήμης
ἐπὶ
πλέον
μέμνηται,
τὰ |
1, 2, 35 |
καὶ
τῶν
ἀγνοουμένων.
Θεόπομπος
δὲ
|
ἐξομολογεῖται |
φήσας
ὅτι
καὶ
μύθους
ἐν |
1, 2, 30 |
ἐκ
τῆς
περαίας
ἀρύσασθαι
παρῆν,
|
ἐξομολογουμένου |
πως
τοῦ
ποιητοῦ
δι'
ἐμφάσεως, |
1, 2, 35 |
προσέχομεν
περὶ
πολλῶν,
κἂν
μὴ
|
ἐξομολογῶνται |
τὴν
μυθογραφίαν.
Φαίνεται
γὰρ
εὐθὺς |
1, 2, 17 |
ἢ
ἄγνοιαν
ἢ
καὶ
ποιητικὴν
|
ἐξουσίαν, |
ἣ
συνέστηκεν
ἐξ
ἱστορίας
καὶ |
1, 1, 16 |
καὶ
πόλεις
συνάγοντες
εἰς
μίαν
|
ἐξουσίαν |
καὶ
διοίκησιν
πολιτικήν.
Δῆλον
οὖν |
1, 2, 30 |
τὸν
ἀγρὸν
ἐπιστολῆς
Λακωνικῆς·
οὕτως
|
ἐξοχὴ |
ἐπὶ
ἐξοχῇ
συντρέχει
ἐπὶ
τοῦ |
1, 2, 30 |
ἐνταῦθα
δὲ
διπλασιάζει
πως
ἡ
|
ἐξοχή. |
Καὶ
καθάπερ
εἰσί
τινες
ὑπερβολαὶ |
1, 2, 30 |
ἐπιστολῆς
Λακωνικῆς·
οὕτως
ἐξοχὴ
ἐπὶ
|
ἐξοχῇ |
συντρέχει
ἐπὶ
τοῦ
διιπετῆ
τὸν |
1, 2, 30 |
τὸ
κοινὸν
ἐπὶ
τῶν
κατ'
|
ἐξοχὴν |
ἴδιον
γίνεται.
Ἄλλως
γὰρ
ἂν |
1, 2, 10 |
ἐνομίζετο,
καὶ
διὰ
τοῦτο
κατ'
|
ἐξοχὴν |
ἰδίως
πόντον
προσηγόρευον,
ὡς
ποιητὴν |
1, 3, 7 |
ὑπὸ
τῶν
ποταμῶν,
ἐπιπολάσασαν
ἐκπεσεῖν
|
ἔξω |
διὰ
τῶν
κατὰ
στήλας
στενῶν |
1, 2, 22 |
Σιδονίους
καὶ
Ἐρεμβοὺς
καὶ
τὴν
|
ἔξω |
θάλατταν
καὶ
τὸ
διχθὰ
δεδάσθαι |
1, 3, 14 |
ὁ
φήσας
μίαν
εἶναι
τὴν
|
ἔξω |
θάλατταν
σύμφησι
καὶ
ὅτι
μία |
1, 3, 4 |
αἰτίαν,
πρῶτον
μὲν
ὅτι
τῆς
|
ἔξω |
θαλάττης
καὶ
τῆς
ἐντὸς
τοὔδαφος |
1, 2, 32 |
δὲ
καὶ
χρηματισμὸς
παρὰ
τῶν
|
ἔξω |
καὶ
κατὰ
τὸν
ὠκεανὸν
Αἰθιόπων; |
1, 3, 6 |
δὲ
τούτου
γενέσθαι
σύρρουν
τὸ
|
ἔξω |
πέλαγος
τῷ
ἐντὸς
καὶ
τὴν |
1, 2, 10 |
ὁμοίως
ἐκτοπίζειν
ἐδόκουν
ὥσπερ
τοὺς
|
ἔξω |
στηλῶν
ἐπὶ
πολὺ
προιιόντας·
καὶ |
1, 3, 2 |
Πεπίστευκε
δὲ
καὶ
περὶ
τῶν
|
ἔξω |
στηλῶν
Ἡρακλείων
πολλοῖς
μυθώδεσι,
Κέρνην |
1, 3, 13 |
αὐτὸ
ὕψος
ἔχειν
τήν
τε
|
ἔξω |
Στηλῶν
θάλατταν
καὶ
τὴν
Ἐρυθρὰν |
1, 2, 24 |
Ζωδιακῷ,
τούτου
δ'
οὐκ
ἐκβαίνοντος
|
ἔξω |
τῆς
Αἰθιόπων
ἀμφοῖν
τῇ
λοξώσει, |
1, 2, 3 |
μὲν
οὕτως
εἴρηκε;
τὰ
δ'
|
ἔξω |
τῆς
αἰσθήσεως
καὶ
οὗτος
καὶ |
1, 3, 2 |
κτισθῆναι
λέγονται
κατὰ
πᾶσαν
τὴν
|
ἔξω |
τῆς
Ἑλλάδος
παραλίαν,
ἔστι
δ' |
1, 2, 25 |
μακρὰ
καὶ
ἐπίκλυστος.
τὰ
δ'
|
ἔξω |
τῆς
ἐπικλύστου
ἔρημά
τε
καὶ |
1, 3, 2 |
Φοινίκων
ναυτιλία,
οἳ
καὶ
τὰ
|
ἔξω |
τῶν
Ἡρακλείων
στηλῶν
ἐπῆλθον
καὶ |
1, 2, 17 |
γὰρ
ὀλοοὶ
οὐκ
εὐθύδρομοι)
ἢ
|
ἐξωκεανίζειν, |
ὡς
ἂν
οὐρίων
πνεόντων
συνεχῶς. |
1, 2, 18 |
λεγόμενα·
ὅταν
δ'
ἀνασκευάζῃ
τὸν
|
ἐξωκεανιζόμενον |
καὶ
πρὸς
ἀκριβῆ
μέτρα
τὸν |
1, 2, 35 |
καὶ
τὴν
τοῦ
Μενελάου
πλάνην
|
ἐξωκεανίζοντες· |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
τοὺς
Φοίνικας. |
1, 2, 10 |
καθ'
ὁμοιότητά
τινα
καὶ
τούτους
|
ἐξωκεανισθῆναι· |
φησὶ
γὰρ
ἐπὶ
τοῦ
πλέοντος |
1, 2, 10 |
δ'
ἐν
τῇ
Ἰταλίᾳ,
καὶ
|
ἐξωκεανισμὸν |
ἀμφοῖν,
τάχα
καὶ
τοῦ
Ἰάσονος |
1, 2, 40 |
ὀλοόφρονος
Αἰήταο·
προσμυθοποιεῖ
δὲ
τὸν
|
ἐξωκεανισμὸν |
τὸν
κατὰ
τὴν
πλάνην
συμβάντα |
1, 2, 37 |
τὴν
Ὁμηρικὴν
ὑπόθεσιν
καὶ
τὸν
|
ἐξωκεανισμὸν |
τῶν
τόπων,
περὶ
οὓς
τὴν |
1, 3, 18 |
καὶ
τῆς
νῦν
Ἀφνίτιδος
λίμνης
|
ἐοίκασι |
κα
τακεκλύσθαι
πόλεις
τινὲς
Θρᾳκῶν, |
1, 3, 8 |
αὐτὴν
εἰς
τοὐπίσω,
παλιρροοῦσαν
φύσει.
|
Ἔοικε |
γὰρ
τοῖς
ζῴοις,
καὶ
καθάπερ |
1, 1, 4 |
εὐκρασίαν
τοῦ
περιέχοντος,
πεπυσμένος,
ὡς
|
ἔοικε, |
τὸν
Ἰβηρικὸν
πλοῦτον,
ἐφ'
ὃν |
1, 2, 3 |
οὖν
ὁ
ποιῶν
ταῦτα
ψυχαγωγοῦντι
|
ἔοικεν |
ἢ
διδάσκοντι;
Νὴ
Δία,
ἀλλὰ |
1, 1, 7 |
λόγον·
οὔτε
γὰρ
ποταμίῳ
ῥεύματι
|
ἔοικεν |
ἡ
τῆς
πλημμυρίδος
ἐπίβασις,
πολὺ |
1, 1, 15 |
ποῖόν
τι
καὶ
διὰ
τί.
|
Ἔοικεν |
οὖν
μετεωρολογικῇ
τινι
πραγματείᾳ
καὶ |
1, 2, 34 |
Σύρων
Ἀραμμαίους
καλεῖσθαι·
τούτῳ
δ'
|
ἐοικέναι |
τοὺς
Ἀρμενίους
καὶ
τοὺς
Ἄραβας |
1, 2, 5 |
στήθεος
εἵη
καὶ
ἔπεα
νιφάδεσσιν
|
ἐοικότα |
χειμερίῃσιν,
οὐκ
ἂν
ἔπειτ'
Ὀδυσῆί |
1, 2, 33 |
φαίδιμος
ἥρως
Σιδονίων
βασιλεύς,
ὅθ'
|
ἑὸς |
δόμος
ἀμφεκάλυψε
κεῖσέ
με
νοστήσαντα. |
1, 2, 33 |
φησὶ
γάρ,
Κάλλει
ἐνίκα
πᾶσαν
|
ἐπ' |
αἶαν
πολλόν·
ἐπεὶ
Σιδόνες
πολυδαίδαλοι |
1, 2, 14 |
δὲ
πᾶν,
ὅ
τι
ἂν
|
ἐπ' |
ἀκαιρίμαν
γλῶσσαν
ἴῃ,
κελαδεῖν;
Χωρὶς |
1, 1, 20 |
καὶ
ἡ
ἔννοια,
ὅτι
ἐρριζωμένης
|
ἐπ' |
ἄπειρον
τῆς
γῆς
οὐκ
ἂν |
1, 2, 20 |
ἠῶ
τ'
ἠέλιόν
τε,
εἴτ'
|
ἐπ' |
ἀριστερά
τοί
γε
ποτὶ
ζόφον. |
1, 2, 28 |
ἠῶ
τ'
ἠέλιόν
τε,
εἴτ'
|
ἐπ' |
ἀριστερὰ
τοί
γε
ποτὶ
ζόφον |
1, 2, 2 |
ὅμως
πολλάκις
εἰπεῖν
ἄν
τινα
|
ἐπ' |
αὐτοῦ
τοῦτο·
Οἵην
ἐκ
ῥακέων |
1, 2, 12 |
ἔρημα
πετρώδη,
ἃ
καλοῦσι
Σειρῆνας·
|
ἐπ' |
αὐτῷ
δὲ
τῷ
πορθμῷ
τὸ |
1, 3, 4 |
ἱερὸν
τοῦ
Ἄμμωνος
καὶ
τὴν
|
ἐπ' |
αὐτῷ
ὁδὸν
τρισχιλίων
σταδίων
οὖσαν· |
1, 2, 32 |
τοῦ
σπηλαίου
προεληλυθὼς
ἀπὸ
θαλάττης·
|
ἐπ' |
ἐσχατιᾶς
γὰρ
ἱδρῦσθαί
που
λέγει. |
1, 2, 25 |
δύσιν.
Ἀλλὰ
μὴν
ἡ
Αἰθιοπία
|
ἐπ' |
εὐθείας
ἐστὶ
τῇ
Αἰγύπτῳ
καὶ |
1, 2, 36 |
τρὶς
μὲν
γάρ
τ'
ἀνίησιν
|
ἐπ' |
ἤματι
ἀντὶ
τοῦ
δίς,
ἅμα |
1, 2, 36 |
Τρὶς
μὲν
γάρ
τ'
ἀνίησιν
|
ἐπ' |
ἤματι,
τρὶς
δ'
ἀναροιβδεῖ
δεινόν· |
1, 1, 7 |
Τρὶς
μὲν
γάρ
τ'
ἀνίησιν
|
ἐπ' |
ἤματι,
τρὶς
δ'
ἀναροιβδεῖ.
Καὶ |
1, 2, 36 |
Τρὶς
μὲν
γάρ
τ'
ἀνίησιν
|
ἐπ' |
ἤματι,
τρὶς
δ'
ἀναροιβδεῖ,
λέγοιτ' |
1, 2, 39 |
περὶ
τῶν
Κόλχων,
Οἳ
μὲν
|
ἐπ' |
Ἰλλυριοῖο
πόρου
σχάσσαντες
ἐρετμὰ
λᾶα |
1, 1, 16 |
τὸ
τῆς
ἡγεμονίας
μέγεθος,
οὐκ
|
ἐπ' |
ἴσης
δυνατὸν
οὔτ'
ἐκείνοις
ἅπαντα |
1, 1, 16 |
τούτοις.
Μόλις
γὰρ
{ἂν}
τὸ
|
ἐπ' |
ἴσης
πάντ'
εἶναι
φανερὰ
συμβαίη |
1, 1, 20 |
προσβάλλειν
τοῖς
πόρρω
φέγγεσι
τοῖς
|
ἐπ' |
ἴσον
ἐξῃρμένοις
τῇ
ὄψει.
Ἐξαρθέντα |
1, 2, 20 |
ἐπ'
Οὐλύμπῳ
μέμασαν
θέμεν,
αὐτὰρ
|
ἐπ' |
Ὄσσῃ
Πήλιον
εἰνοσίφυλλον.
Ἥρη
δ' |
1, 2, 20 |
ὁμοίως
δὲ
τῶν
ἄπωθεν·
Ὅσσαν
|
ἐπ' |
Οὐλύμπῳ
μέμασαν
θέμεν,
αὐτὰρ
ἐπ' |
1, 2, 28 |
ὄμβρον,
κλαγγῇ
ταί
γε
πέτονται
|
ἐπ' |
ὠκεανοῖο
ῥοάων,
ἀνδράσι
Πυγμαίοισι
φόνον |
1, 2, 8 |
γυναικῶν
καὶ
παντὸς
χυδαίου
πλήθους
|
ἐπαγαγεῖν |
λόγῳ
δυνατὸν
φιλοσόφῳ
καὶ
προσκαλέσασθαι |
1, 1, 16 |
ἀρχαῖς
ὑφ'
ἡμῶν.
Διαφερόντως
δ'
|
ἐπάγεσθαι |
δοκεῖ
μοι
πρὸς
τὰ
νῦν |
1, 1, 16 |
οὐκέτι.
Οὐδὲ
γὰρ
ἡ
χρεία
|
ἐπάγεται |
μέτρον
δ'
αὕτη
μάλιστα
τῆς |
1, 2, 15 |
τὴν
Ἰταλίαν
καὶ
Σικελίαν.
Οὐκ
|
ἐπαινεῖ |
δὲ
οὐδὲ
τὴν
τοιαύτην
τοῦ |
1, 3, 4 |
Ταῦτα
δ'
εἰπὼν
τὴν
Στράτωνος
|
ἐπαινεῖ |
δόξαν
τοῦ
φυσικοῦ,
καὶ
ἔτι |
1, 1, 22 |
οὔτε
ψέγειν
δύναιτο
καλῶς
οὔτ'
|
ἐπαινεῖν, |
οὐδὲ
κρίνειν
ὅσα
μνήμης
ἄξια |
1, 4, 9 |
τέλει
δὲ
τοῦ
ὑπομνήματος
οὐκ
|
ἐπαινέσας |
τοὺς
δίχα
διαιροῦντας
ἅπαν
τὸ |
1, 4, 1 |
ὁμολογοῦσιν
οἱ
ὕστερον,
{οὐ}
δ'
|
ἐπαινοῦσι |
τὴν
ἀναμέτρησιν·
ὅμως
δὲ
πρὸς |
1, 4, 9 |
ἐν
ψόγῳ
τοὺς
δ'
ἐν
|
ἐπαίνῳ |
τιθεμένων,
ἢ
διότι
τοῖς
μὲν |
1, 2, 25 |
νῦν.
Ἀριστάρχου
δὲ
τοῦτο
μὲν
|
ἐπαινῶμεν, |
διότι
τὴν
Κρατήτειον
ἀφεὶς
ὑπόθεσιν, |
1, 2, 33 |
ἦσαν
καλλίτεχνοι,
δηλοῖ
τὸν
κρατῆρα
|
ἐπαινῶν, |
ὃν
ὁ
εὔνεως
ἔδωκεν
ἀντὶ |
1, 2, 33 |
παραλαβεῖν·
ἐμφαίνει
{δὲ}
διὰ
τῶν
|
ἐπαίνων |
τῆς
παρ'
αὐτοῖς
εὐτεχνίας
{καὶ} |
1, 1, 11 |
λεχθέντα.
Φανεροὶ
δὲ
καὶ
οἱ
|
ἐπακολουθήσαντες |
αὐτῷ
ἄνδρες
ἀξιόλογοι
καὶ
οἰκεῖοι |
1, 2, 1 |
τοῖς
αὐτοῖς
ἀντιλέγειν,
οἷς
μάλιστα
|
ἐπακολουθοῦμεν |
κατ'
ἄλλα,
δεῖ
συγγνώμην
ἔχειν. |
1, 2, 33 |
Κύπρον
Φοινίκην
τε
καὶ
Αἰγυπτίους
|
ἐπαληθεὶς |
Αἰθίοπάς
θ'
ἱκόμην·
Ἵνα
δ' |
1, 2, 20 |
Κύπρον
Φοινίκην
τε
καὶ
αἰγυπτίους
|
ἐπαληθεὶς |
Αἰθίοπάς
θ'
ἱκόμην
καὶ
Σιδονίους |
1, 2, 31 |
Κύπρον
Φοινίκην
τε
καὶ
αἰγυπτίους
|
ἐπαληθείς, |
Αἰθίοπάς
θ'
ἱκόμην
καὶ
Σιδονίους |
1, 1, 16 |
Κύπρον
Φοινίκην
τε
καὶ
αἰγυπτίους
|
ἐπαληθεὶς |
Αἰθίοπας
θ'
ἱκόμην
καὶ
Σιδονίους |
1, 2, 31 |
γὰρ
πολλὰ
παθὼν
καὶ
πόλλ'
|
ἐπαληθεὶς |
ἠγαγόμην
ἐν
νηυσί,
καὶ
ὀγδοάτῳ |
1, 2, 34 |
γὰρ
πολλὰ
παθὼν
καὶ
πόλλ'
|
ἐπαληθεὶς |
ἠγαγόμην.
Ἡσίοδος
δ'
ἐν
Καταλόγῳ |
1, 2, 31 |
Κύπρον
Φοινίκην
τε
καὶ
Αἰγυπτίους
|
ἐπαληθείς. |
Ὅ
τε
διὰ
τοῦ
ἰσθμοῦ |
1, 1, 17 |
Μυσίαν
ὡς
τὴν
Τρῳάδα
πορθῶν
|
ἐπαλινδρόμησεν |
αἰσχρῶς.
Πέρσαι
δὲ
καὶ
Λίβυες, |
1, 3, 22 |
τῆς
γῆς
ἔχοντα
οἰκείαν
ἱστορίαν.
|
~Ἐπάνιμεν |
δ'
ἐπὶ
τὰ
ἑξῆς,
ἀφ' |
1, 2, 39 |
τοῦ
Πελίου
στείλαντος,
καὶ
ἡ
|
ἐπάνοδος |
καὶ
ἡ
ἐν
τῷ
παράπλῳ |
1, 2, 37 |
λέγειν
εὐθὺς
καὶ
περὶ
τίνας,
|
ἐπανορθούμενον |
ἅμα
τὴν
ἄγνοιαν.
Μήτε
δὲ |
1, 2, 2 |
νῦν
ἐπιχειρητέον,
ὅσα
δύναιτ'
ἂν
|
ἐπανορθοῦν |
τὴν
γεωγραφίαν,
καὶ
πρῶτον
ὅπερ |
1, 2, 21 |
γεωγραφικῶν
εἰρημένα
τοιαύτην
τινὰ
τὴν
|
ἐπανόρθωσιν |
ἔχει.
~Ἐπιμένων
δὲ
τοῖς
περὶ |
1, 4, 1 |
ἃς
πάλιν
εἰ
ἔστι
τις
|
ἐπανόρθωσις, |
πειρατέον
προσφέρειν.
Τὸ
μὲν
οὖν |
1, 2, 3 |
παιδευτικοὶ
γὰρ
εἶναί
φασι
καὶ
|
ἐπανορθωτικοὶ |
τῶν
ἠθῶν.
Ταῦτα
δ'
οὐ |
1, 3, 7 |
στήλας
στενῶν
ὡς
ἐκ
καταράκτου·
|
ἐπαυξομένην |
{δ'
ἀεὶ
καὶ
μᾶλλον
τὴν |
1, 2, 5 |
μεγάλην
ἐκ
στήθεος
εἵη
καὶ
|
ἔπεα |
νιφάδεσσιν
ἐοικότα
χειμερίῃσιν,
οὐκ
ἂν |
1, 2, 37 |
πλάσματος
εἶναι
πιθανῶς
λεγομένου,
καθάπερ
|
ἐπεδείκνυμεν, |
μήτ'
ἄλλων
τόπων
κατὰ
πίστιν |
1, 3, 21 |
ἢ
ἐκείνων
τι
ἔθνος,
πολλάκις
|
ἐπέδραμον |
τὰ
δεξιὰ
μέρη
τοῦ
Πόντου |
1, 1, 10 |
μικρὸν
πρὸ
αὐτοῦ
μέχρι
Ἰωνίας
|
ἐπέδραμον |
τὴν
γῆν
τὴν
ἐκ
Βοσπόρου |
1, 2, 1 |
ἐν
τοῖς
πλείστοις
κατωρθωκότας
ἴσμεν.
|
Επεὶ |
οὐδὲ
πρὸς
ἅπαντας
φιλοσοφεῖν
ἄξιον, |
1, 2, 8 |
καὶ
τὸ
ἐκ
παιδὸς
ἔθος.
|
Ἐπεὶ |
δ'
οὐ
μόνον
ἡδὺ
ἀλλὰ |
1, 2, 31 |
πρὸς
ὑπερβο
λὴν
καὶ
μυθοποιίαν.
|
~Ἐπεὶ |
δὲ
καὶ
τὰ
περὶ
τῆς |
1, 2, 30 |
καὶ
πλήθους
καὶ
χρόνου.
Ὥστ'
|
ἐπεὶ |
καὶ
γνώριμον
ἦν
τὸ
πάθος |
1, 1, 13 |
ἁπλῶς
τὴν
τοῦ
περιέχοντος
φύσιν.
|
Ἐπεὶ |
καὶ
οἶκον
κατασκευάζων
οἰκοδόμος
ταῦτα |
1, 2, 40 |
τὴν
ἀπ'
ἐκείνου
τοῦ
πλοῦ.
|
Ἐπεὶ |
κἀκεῖνο
ὑποκειμένων
μὲν
τούτων
εὖ |
1, 2, 33 |
καλὰ
καὶ
Χαρίτων
καὶ
Μουσῶν.
|
Ἐπεὶ |
ὅτι
γε
οἱ
ἄνδρες
ἦσαν |
1, 2, 19 |
αἰτιᾶται
τῶν
μυθοποιῶν.
Ἔτι
δὲ,
|
ἐπεὶ |
οὐ
πάντα
μυθεύουσιν,
ἀλλὰ
πλείω |
1, 2, 9 |
Οὐ
γὰρ
πάντα
ἀλλὰ
πολλά,
|
ἐπεὶ |
οὐδ'
ἂν
ἦν
ἐτύμοισιν
ὁμοῖα. |
1, 3, 7 |
τιθεμένους,
ἀλλ'
ἐν
τοῖς
ποταμοῖς·
|
ἐπεὶ |
οὐκ
ἀπίθανον
κατ'
αὐτούς,
οὐδ' |
1, 2, 28 |
κοινὸν
ποιούμενός
φησιν·
Αἵ
τ'
|
ἐπεὶ |
οὖν
χειμῶνα
φύγον
καὶ
ἀθέσφατον |
1, 2, 18 |
γὰρ
ταῦτα
τοῦ
ποιητοῦ,
Αὐτὰρ
|
ἐπεὶ |
ποταμοῖο
λίπεν
ῥόον
ὠκεανοῖο
νηῦς, |
1, 1, 7 |
μέρους,
ὅταν
οὕτω
φῇ·
Αὐτὰρ
|
ἐπεὶ |
ποταμοῖο
λίπεν
ῥόον
ὠκεανοῖο
νηῦς, |
1, 2, 33 |
ἐνίκα
πᾶσαν
ἐπ'
αἶαν
πολλόν·
|
ἐπεὶ |
Σιδόνες
πολυδαίδαλοι
εὖ
ἤσκησαν,
Φοίνικες |
1, 1, 20 |
σωμάτων
φοράν.
Ταῦτα
μὲν
οὖν
|
ἐπεὶ |
τῆς
αἰσθήσεως
ἢ
τῶν
κοινῶν |
1, 2, 18 |
Ἰταλίαν
γεγονέναι
τὴν
πλάνην
ὀρθῶς,
|
ἐπεὶ |
τίς
ἔπεισε
ποιητὴς
ἢ
συγγραφεὺς |
1, 1, 21 |
τὴν
θέσιν
τῆς
γῆς,
ὥστ'
|
ἐπειδὰν |
γένηται
κατὰ
τόπους,
καθ'
οὓς |
1, 2, 15 |
ἀγεληδὸν
φερομένους
παρὰ
τὴν
Ἰταλίαν,
|
ἐπειδὰν |
ἐμπέσωσι
καὶ
κωλυθῶσι
τῆς
Σικελίας |
1, 3, 6 |
ἐξ
ἴσης
ἀντέρεισιν
καὶ
θλῖψιν,
|
ἐπειδὴ |
δὲ
ὑπερεπόλασεν
ἡ
ἐντός,
βιάσασθαι |
1, 3, 13 |
τῆς
Ἐρυθρᾶς
κόλπῳ,
ἀμφίβολόν
ἐστιν,
|
ἐπειδὴ |
τὸ
συνάπτειν
σημαίνει
καὶ
τὸ |
1, 2, 6 |
καὶ
τραγῳδίαν
καὶ
κωμῳδίαν.
ὥστ'
|
ἐπειδὴ |
τὸ
φράζειν
πρώτιστα
ἐπὶ
τῆς |
1, 3, 4 |
τῆς
ἐντὸς
τοὔδαφος
ἕτερόν
ἐστιν,
|
ἔπειθ' |
ὅτι
καὶ
νῦν
ἔτι
ταινία |
1, 2, 25 |
ἀνατολὰς
καὶ
πρὸς
δύσει
ς;
|
Ἔπειθ' |
ὅτι
ψευδοῦς
προίίσταται
δόγματος.
Φέρε |
1, 2, 18 |
τὴν
πλάνην
ὀρθῶς,
ἐπεὶ
τίς
|
ἔπεισε |
ποιητὴς
ἢ
συγγραφεὺς
Νεαπολίτας
μὲν |
1, 2, 5 |
νιφάδεσσιν
ἐοικότα
χειμερίῃσιν,
οὐκ
ἂν
|
ἔπειτ' |
Ὀδυσῆί
γ'
ἐρίσσειε
βροτὸς
ἄλλος. |
1, 1, 3 |
περίκλυστον,
ὥσπερ
ἔστιν,
ἀπέφαινεν
αὐτήν·
|
ἔπειτα |
δὲ
τῶν
χωρίων
τὰ
μὲν |
1, 4, 4 |
περὶ
τὴν
Ἰέρνην,
ὥστε
τὰ
|
ἐπέκεινα, |
εἰς
ἃ
ἐκτοπίζει
τὴν
Θούλην, |
1, 2, 1 |
μέχρι
Τύρα
ποταμοῦ·
τὰ
δὲ
|
ἐπέκεινα |
μέχρι
Μαιωτῶν
καὶ
τῆς
εἰς |
1, 1, 8 |
τινὸς
ἀντιπιπτούσης
καὶ
κωλυούσης
τὸν
|
ἐπέκεινα |
πλοῦν
ἀνακρουσθῆναι
φασίν,
ἀλλὰ
ὑπὸ |
1, 3, 17 |
λίμναι
ἐγένοντο,
τὴν
δὲ
Τροίαν
|
ἐπέκλυσε |
κῦμα.
Ἡ
δὲ
Φάρος
ἡ |
1, 3, 17 |
Κάσιον
ὄρος
μετεωρισθὲν
τὸ
πέλαγος
|
ἐπέκλυσε |
τὴν
γῆν
καὶ
νῆσον
ἐποίησε |
1, 1, 16 |
ἀρχῆς
τὰς
πράξεις
προχειριζομένων
καὶ
|
ἐπεκτεινόντων |
τὸ
τῆς
ἡγεμονίας
μέγεθος,
οὐκ |
1, 2, 20 |
ταῖς
Βάκχαις
ταῖς
Εὐριπίδου
πρόλογον
|
ἐπελθόντα |
καὶ
παραβαλόντα
τὴν
Ὁμήρου
περὶ |
1, 2, 26 |
τῶν
Ταρτησσίων
Αἰθίοπας
τὴν
Λιβύην
|
ἐπελθόντας |
μέχρι
αὐάσεως
τοὺς
μὲν
αὐτοῦ |
1, 2, 20 |
τήν
τε
δύσχειμον
χθόνα
Μήδων
|
ἐπελθὼν |
Ἀραβίαν
τ'
εὐδαίμονα.
Τοιαῦτα
δὲ |
1, 3, 5 |
ἀναβάσεσι
τῶν
ποταμῶν,
τοτὲ
μὲν
|
ἐπενεχθέντος |
ἑτέρωθεν,
τοτὲ
δ'
αὐξηθέντος
τοῦ |
1, 4, 7 |
Ἢ
οὗτοι
μὲν
τὴν
Ἑλλάδα
|
ἐπενόουν |
μόνην
καὶ
τὴν
Καρίαν
καὶ |
1, 3, 15 |
ταῦτα
ἐπικλύσαι.
φήσας
δέ,
εἴπερ
|
ἐπεπλήρωτο |
ἐπὶ
τοσοῦτον
ἡ
καθ'
ἡμᾶς |
1, 2, 23 |
Μενέλαος,
ὃς
ἀναβεβηκὼς
μέχρις
Αἰθιόπων
|
ἐπέπυστο |
τὰς
ἀναβάσεις
τοῦ
Νείλου
καὶ |
1, 2, 36 |
παραμίγνυσθαι.
Ἐν
αὐτοῖς
γοῦν
τοῖς
|
ἔπεσι |
τούτοις
εἴρηκε
μὲν
οὕτως
ἡ |
1, 2, 31 |
ἴσως
ἐστὶ
τὰ
ἐν
τοῖς
|
ἔπεσι |
τούτοις
ζητούμενα
προεκθεμένους
ἅμα
ταῦτά |
1, 2, 10 |
φασιν,
οὓς
ἐν
τοῖς
Ἀριμασπείοις
|
ἔπεσιν |
ἐνδέδωκεν
Ἀριστέας
ὁ
Προκοννήσιος.
~Δεῖ |
1, 4, 9 |
τὴν
διάνοιαν
σκοπῶν
τὴν
τῶν
|
ἐπεσταλκότων. |
|
1, 3, 19 |
Λάδων
δὲ
ὁ
ἐν
Ἀρκαδίᾳ
|
ἐπέσχε |
ποτὲ
τὸ
ῥεῦμα.
Δοῦρις
δὲ |
1, 2, 3 |
τῆς
Κλυταιμνήστρας
φύλακα,
Ὦ
πόλλ'
|
ἐπέτελλεν |
Ἀτρείδης
Τροίηνδε
κιὼν
εἴρυσθαι
ἄκοιτιν, |
1, 2, 28 |
ἢ
τεττάρων
ἡμερῶν
{ὁδόν}
ἣν
|
ἐπέχει |
ὁ
ἰσθμός.
Καθάπερ
οὖν
οἱ |
1, 3, 16 |
ὀργανικῶς
συντιθεμένην
ἐκ
μύδρων
νῆσον
|
ἐπέχουσαν |
δώδεκα
σταδίων
τὴν
περίμετρον.
Μετὰ |
1, 2, 18 |
γὰρ
παρατίθησι
τὰ
τοῦ
ποιητοῦ
|
ἔπη· |
Ἔνθεν
δ'
ἐννῆμαρ
φερόμην
ὀλοοῖς |
1, 3, 2 |
τὰ
ἔξω
τῶν
Ἡρακλείων
στηλῶν
|
ἐπῆλθον |
καὶ
πόλεις
ἔκτισαν
κἀκεῖ
καὶ |
1, 2, 31 |
τὸ
γένος
προθεὶς
τὸ
εἶδος
|
ἐπήνεγκε· |
τίνες
τε
οἱ
Ἐρεμβοί·
καινὸν |
1, 2, 3 |
τὰ
δὲ
διδασκαλίας·
ὁ
δ'
|
ἐπήνεγκεν, |
ὅτι
ψυχαγωγίας
μόνον,
διδασκαλίας
δ' |
1, 3, 4 |
Λυδοῦ·
τοῦ
μὲν
Ξάνθου
λέγοντος
|
ἐπὶ |
Ἀρταξέρξου
γενέσθαι
μέγαν
αὐχμὸν
ὥστ' |
1, 3, 10 |
καταπόσεις
χωρίων
καὶ
κατοικιῶν,
ὡς
|
ἐπὶ |
Βούρας
τε
καὶ
Βιζώνης
καὶ |
1, 2, 4 |
φησὶν
ὁ
Διομήδης.
Καὶ
μὴν
|
ἐπί |
γε
τῇ
γεωργίᾳ
σεμνύνεται·
καὶ |
1, 1, 17 |
τεκμήριον·
ὡς
δ'
αὕτως
τὴν
|
ἐπὶ |
Γερμανοὺς
καὶ
Κελτούς,
ἐν
ἕλεσι |
1, 3, 8 |
ἀπογαίοις
πνεύμασιν·
οὐδὲν
γὰρ
ἧττον
|
ἐπὶ |
γῆν
φέρεται
τὸ
κῦμα
ὑπεναντίως |
1, 1, 1 |
τῶν
τε
οὐρανίων
καὶ
τῶν
|
ἐπὶ |
γῆς
καὶ
θαλάττης
ζῴων
καὶ |
1, 4, 5 |
εἶτ'
ἐπὶ
τὸν
εὐφράτην
μυρίων,
|
ἐπὶ |
δὲ
τὸν
Νεῖλον
ἀπὸ
τοῦ |
1, 4, 8 |
ἐθνῶν
πραγματικὸν
τὸ
διορίζειν
ἀκριβῶς,
|
ἐπὶ |
δὲ
τῶν
ἠπείρων
περιττόν;
Καίτοι |
1, 2, 20 |
δ'
αὖ
πρὸς
Νότον.
Εἴτ'
|
ἐπὶ |
δεξί'
ἴωσι
πρὸς
ἠῶ
τ' |
1, 2, 28 |
καὶ
ἔτι,
ὅταν
φῇ·
Εἴτ'
|
ἐπὶ |
δέξι'
ἴωσι
πρὸς
ἠῶ
τ' |
1, 2, 36 |
μοι
ἦλθεν
ὄψ'
ἦμός
τ'
|
ἐπὶ |
δόρπον
ἀνὴρ
ἀγορῆθεν
ἀνέστη,
κρίνων |
1, 4, 6 |
φύσιν
ἐστὶ
τὸ
ἀπὸ
ἀνατολῆς
|
ἐπὶ |
δύσιν
διάστημα
μεῖζον
λέγειν,
κατὰ |
1, 3, 18 |
πέντε,
θολερὰν
δ'
εἶναι
καὶ
|
ἐπὶ |
εἴκοσι
σταδίους,
προσχωσθῆναι
δὲ
πέτραις |
1, 1, 8 |
οὐ
πολὺ
παραλλάττων,
ὡς
ἂν
|
ἐπὶ |
ἑνὸς
πελάγους
τῆς
κινήσεως
ἀποδι |
1, 2, 30 |
ἀγρὸν
ἐπιστολῆς
Λακωνικῆς·
οὕτως
ἐξοχὴ
|
ἐπὶ |
ἐξοχῇ
συντρέχει
ἐπὶ
τοῦ
διιπετῆ |
1, 2, 28 |
παρ'
ὀλίγον
παντελῶς
ἀπὸ
θαλάττης
|
ἐπὶ |
θάλατταν,
τὸν
δὲ
Νεῖλον
πολλαπλάσιον |
1, 3, 4 |
γενέσθαι
ἐπιφανές
τε
καὶ
γνώριμον
|
ἐπὶ |
θαλάττῃ
ὄν,
τόν
τε
ἐπὶ |
1, 3, 15 |
τὸ
δὲ
μαντεῖον
οὐδεὶς
μέμνηται
|
ἐπὶ |
θαλάττῃ
ποτὲ
ὑπάρξαν.
τί
γάρ, |
1, 2, 12 |
τὸ
τῶν
Σειρήνων
ἱερὸν
ἔχων,
|
ἐπὶ |
θάτερα
δὲ
πρὸς
τῷ
Ποσειδωνιάτῃ |
1, 2, 12 |
ἐπὶ
τὸν
κατὰ
Καπρίας
πορθμόν,
|
ἐπὶ |
θάτερα
μὲν
τῆς
ὀρεινῆς
τὸ |
1, 2, 6 |
ἐπὶ
τοῦ
πεζοῦ
λόγου,
καὶ
|
ἐπὶ |
θάτερον
ἡ
κατάχρησις
διέβη.
Καὶ |
1, 2, 34 |
οὗτοι
δέ
εἰσιν
Ἀράβων
οἱ
|
ἐπὶ |
θάτερον
μέρος
τοῦ
Ἀραβίου
κόλπου |
1, 2, 24 |
τε
καθ'
ἡμᾶς
καὶ
τὴν
|
ἐπὶ |
θάτερον
μέρος.
Ὥσπερ
οὖν
οἱ |
1, 2, 28 |
μὲν
νῦν
φαμεν
τοὺς
στρατεύσαντας
|
ἐπὶ |
Ἴλιον,
Ὅμηρος
δὲ
καλεῖ
πάντας. |
1, 3, 4 |
ποτε
πολὺ
μέρος
τῶν
ἠπείρων
|
ἐπὶ |
καιρούς
τινας
καὶ
πάλιν
ἀνακαλύπτεσθαι |
1, 4, 5 |
εἶναι
μεῖζον,
τὸ
δὲ
ἔνθεν
|
ἐπὶ |
Κασπίους
πύλας
μυρίων
τετρακισχιλίων,
εἶτ' |
1, 1, 20 |
ἐστιν,
εἰ
ἄρα,
ἐπισημηνάμεθ'
ἂν
|
ἐπὶ |
κεφαλαίῳ
μικρά·
οἷον
ὅτι
ἡ |
1, 3, 2 |
Ἰλίου
καταστροφὴν
τούς
τε
νικήσαντας
|
ἐπὶ |
λῃστείαν
τραπέσθαι
διὰ
τὰς
ἀπορίας |
1, 4, 8 |
χώρας·
ἢ
τοῦτο
λέγει,
ὡς
|
ἐπὶ |
μὲν
τῶν
χωρίων
καὶ
νὴ |
1, 4, 1 |
ἂν
δόξειεν·
ἀρκεῖ
γὰρ
τὸ
|
ἐπὶ |
μικρόν.
~Ἑξῆς
δὲ
τὸ
πλάτος |
1, 1, 14 |
μὴ
φροντίσας
τούτων
μηδενὸς
μηδ'
|
ἐπὶ |
μικρόν;
καὶ
γὰρ
εἰ
μὴ |
1, 1, 10 |
αὐτοὺς
ἠέλιος
φαέθων
ἐπιλάμπεται,
ἀλλ'
|
ἐπὶ |
νὺξ
ὀλοὴ
τέταται.
Γνωρίζει
δὲ |
1, 1, 17 |
παλαιὰ
τὴν
νῦν
Ῥωμαίων
στρατείαν
|
ἐπὶ |
Παρθυαίους
ἱκανὸν
ἡγοῦμαι
τούτων
τεκμήριον· |
1, 3, 21 |
τὰ
συνεχῆ
αὐτοῖς,
τοτὲ
μὲν
|
ἐπὶ |
Παφλαγόνας
τοτὲ
δὲ
καὶ
Φρύγας |
1, 2, 8 |
παιδία
ἀκροᾶσθαι
καὶ
κοινωνεῖν
λόγων
|
ἐπὶ |
πλεῖον.
Αἴτιον
δ'
ὅτι
καινολογία |
1, 2, 39 |
ἐπικράτεια
καὶ
νὴ
Δία
ἡ
|
ἐπὶ |
πλέον
γενηθεῖσα
πλάνη,
καθάπερ
καὶ |
1, 2, 33 |
παρὰ
τοῖς
Σιδωνίοις
ἀποδημίαν
τὴν
|
ἐπὶ |
πλέον
γενομένην,
καλῶς
εἶχεν
εἴτ' |
1, 3, 1 |
ὅτι
ἀνδρῶν
οὐκ
ἐξίων
μνήμης
|
ἐπὶ |
πλέον
μέμνηται,
τὰ
μὲν
ἐλέγχων, |
1, 4, 6 |
τοῦ
πλάτους
εἶναι.
~Παραμυθούμενος
δ'
|
ἐπὶ |
πλέον,
ὅτι
κατὰ
φύσιν
ἐστὶ |
1, 4, 7 |
καὶ
οἱ
ἑξῆς·
χρόνῳ
δὲ
|
ἐπὶ |
πλέον
προιιόντας
ἀεὶ
καὶ
πλειόνων |
1, 2, 34 |
κλίματα
γίνεται
διαφορὰ
τοῖς
προσβόρροις
|
ἐπὶ |
πλέον
πρὸς
τοὺς
μεσημβρινοὺς
καὶ |
1, 3, 21 |
ἐκ
τῶν
μεταστάσεων
μετα
βολὰς
|
ἐπὶ |
πλέον
τὴν
ἀθαυμαστίαν
ἡμῖν
κατασκευάζειν |
1, 3, 21 |
δὲ
καὶ
τῶν
ἡγεμόνων
οἱ
|
ἐπὶ |
πολὺ
ἐκτοπισμοί,
Μάδυός
τε
τοῦ |
1, 1, 19 |
καὶ
τὸ
ἡδύ,
ἀλλ'
οὐκ
|
ἐπὶ |
πολύ·
μᾶλλον
γὰρ
σπουδάζουσιν,
ὡς |
1, 3, 4 |
ἐπὶ
θαλάττῃ
ὄν,
τόν
τε
|
ἐπὶ |
πολὺ
οὕτως
ἐκτοπισμὸν
ἀπὸ
τῆς |
1, 2, 10 |
ἐδόκουν
ὥσπερ
τοὺς
ἔξω
στηλῶν
|
ἐπὶ |
πολὺ
προιιόντας·
καὶ
γὰρ
μέγιστον |
1, 1, 8 |
καὶ
τοὺς
Μαυρουσίους,
περιπλεῖται
πᾶν
|
ἐπὶ |
πολὺ
τοῦ
τε
νοτίου
μέρους |
1, 2, 20 |
ὄρεα
νιφόεντα·
ἐξ
Ἀθόω
δ'
|
ἐπὶ |
πόντον.
Καὶ
ἐν
τῷ
Καταλόγῳ |
1, 2, 15 |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ὑδάτων,
ὅπερ
|
ἐπὶ |
πυρὸς
καὶ
ὕλης
ἐμπιπραμένης·
ἀθροιζόμενα |
1, 3, 18 |
θερμαῖνον
ὥστε
ζεῖν
τὴν
θάλατταν
|
ἐπὶ |
σταδίους
πέντε,
θολερὰν
δ'
εἶναι |
1, 2, 17 |
τὸ
διάστημα
τὸ
ἐκ
Μαλεῶν
|
ἐπὶ |
στήλας
σταδίων
δισμυρίων
καὶ
δισχιλίων |
1, 3, 4 |
διὰ
τοῦ
χάσματος
ἐκβεβράσθαι,
καὶ
|
ἐπὶ |
στυλιδίων
ἀνακεῖσθαι
δελφῖνας
ἐπιγραφὴν
ἔχοντας |
1, 4, 5 |
ἀπὸ
τῶν
ἄκρων
τῆς
Ἰνδικῆς
|
ἐπὶ |
τὰ
ἄκρα
τῆς
Ἰβηρίας,
τοῦ |
1, 4, 5 |
σταδίων
μυρίων
ἑξακισχιλίων
τὸ
γὰρ
|
ἐπὶ |
τὰ
ἀκρωτήρια
τεῖνον
τρισχιλίοις
εἶναι |
1, 3, 22 |
ἔχοντα
οἰκείαν
ἱστορίαν.
~Ἐπάνιμεν
δ'
|
ἐπὶ |
τὰ
ἑξῆς,
ἀφ'
ὧν
παρέβημεν. |
1, 1, 8 |
γάρ,
ὁπουποτοῦν
ἐφικτὸν
γέγονεν
ἀνθρώποις
|
ἐπὶ |
τὰ
ἔσχατα
τῆς
γῆς
προελθεῖν, |
1, 1, 16 |
οὖν
ὅτι
ἡ
γεωγραφικὴ
πᾶσα
|
ἐπὶ |
τὰς
πράξεις
ἀνάγεται
τὰς
ἡγεμονικάς, |
1, 4, 9 |
ὡς
ἀληθῶς
ἀπολειπόντων
τὰς
ἠπείρους.
|
~Ἐπὶ |
τέλει
δὲ
τοῦ
ὑπομνήματος
οὐκ |
1, 2, 28 |
ἐπὶ
τῷ
ὠκεανῷ
ἔσῃ
καὶ
|
ἐπὶ |
τῇ
Αἰθιοπίᾳ.
Οὕτω
δὲ
λέγει |
1, 2, 16 |
καὶ
ὑποφεῦγον·
τότε
δ'
ἕλκουσιν
|
ἐπὶ |
τὴν
γῆν,
ἢ
εἰς
τὸ |
1, 3, 5 |
Τὸν
δ'
αὐτὸν
λόγον
καὶ
|
ἐπὶ |
τὴν
ἡμετέραν
θάλατταν
σύμπασαν
μεταφέρει |
1, 3, 4 |
ὕφαλος
διατέτακεν
ἀπὸ
τῆς
Εὐρώπης
|
ἐπὶ |
τὴν
Λιβύην,
ὡς
ἂν
{μὴ} |
1, 2, 28 |
τόποις
ὁρᾶται
φερομένη
ἡ
γέρανος
|
ἐπὶ |
τὴν
μεσημβρίαν,
ἐν
δὲ
τοῖς |
1, 2, 25 |
ὁ
Νεῖλος,
μῆκος
μὲν
ἀνατείνων
|
ἐπὶ |
τὴν
μεσημβρίαν
πλειόνων
ἢ
μυρίων |
1, 3, 7 |
~Ταῦτα
δὲ
{δεῖ}
μεταφέρειν
καὶ
|
ἐπὶ |
τὴν
ὅλην
τὴν
καθ'
ἡμᾶς |
1, 3, 16 |
τὸ
δ'
αὐτὸ
πάθος
καὶ
|
ἐπὶ |
τὴν
Συρίαν
ὅλην
διέτεινε,
μετρίως |
1, 2, 8 |
χρῆσθαι,
προιιούσης
δὲ
τῆς
ἡλικίας
|
ἐπὶ |
τὴν
τῶν
ὄντων
μάθησιν
ἄγειν, |
1, 1, 6 |
μὲν
ὁρίζοντα
ὀφείλομεν
δέχεσθαι
τὸν
|
ἐπὶ |
τῆς
γῆς
οἰκείως
τῷ
ὠκεανῷ, |
1, 3, 12 |
τὸ
βάρος
ῥοπῇ
τὴν
ὄχησιν
|
ἐπὶ |
τῆς
γῆς
ποιεῖται
καὶ
τοιαύτην |
1, 3, 5 |
τῶν
ποταμῶν
συμβαίνει,
τοῦτο
καὶ
|
ἐπὶ |
τῆς
θαλάττης
ἀπαντᾶν,
τὸ
ἀπὸ |
1, 3, 4 |
τὸ
τοῦ
Ἄμμωνος
ἱερὸν
πρότερον
|
ἐπὶ |
τῆς
θαλάττης
ὂν
ἐκρύσεως
γενομένης |
1, 1, 7 |
ἀσπίδος
κύκλῳ
περιτίθησι
τὸν
ὠκεανὸν
|
ἐπὶ |
τῆς
ἴτυος.
Ἔχεται
δὲ
τῆς |
1, 2, 12 |
τὰς
γοῦν
Σειρῆνας
τοὺς
μὲν
|
ἐπὶ |
τῆς
Πελωριάδος
καθιδρύειν,
τοὺς
δὲ |
1, 2, 6 |
ὥστ'
ἐπειδὴ
τὸ
φράζειν
πρώτιστα
|
ἐπὶ |
τῆς
ποιητικῆς
ἐλέγετο
φράσεως,
αὕτη |
1, 3, 18 |
δὲ
προσχώσεις
ἢ
γεφυρώσεις,
καθάπερ
|
ἐπὶ |
τῆς
πρὸς
Συρακούσαις
νήσου
νῦν |
1, 2, 16 |
ὁ
μὲν
ἐλαύνει,
ὁ
δ'
|
ἐπὶ |
τῆς
πρώρας
ἕστηκε
δόρυ
ἔχων, |
1, 2, 15 |
τὴν
θήραν
τῶν
γαλεωτῶν
τὸ
|
ἐπὶ |
τῆς
Σκύλλης·
Αὐτοῦ
δ'
ἰχθυάᾳ |
1, 3, 16 |
δέ
πως.
Διέβη
δὲ
καὶ
|
ἐπί |
τινας
νήσους
τάς
τε
Κυκλάδας |
1, 1, 20 |
ὑπόμνησις
καὶ
τοῦ
ἕκαστον
σῶμα
|
ἐπὶ |
τὸ
αὑτοῦ
ἄρτημα
νεύειν,
ἐκ |
1, 2, 19 |
δὲ
οὐδὲ
προελόμενον
οὕτως,
ἀλλ'
|
ἐπὶ |
τὸ
δεινότερον
καὶ
τὸ
τερατωδέστερον |
1, 2, 40 |
τὸ
δέρος,
οὔτ'
ἂν
ἡ
|
ἐπὶ |
τὸ
δέρος
ἐκεῖσε
πομπὴ
πιθανῶς |
1, 1, 20 |
ἔτι
δὲ
τούτων
πρότερον
τὴν
|
ἐπὶ |
τὸ
μέσον
τῶν
σωμάτων
φοράν. |
1, 1, 14 |
ἀρχὴν
ἔχον
καὶ
ἔτι
τῆς
|
ἐπὶ |
τὸ
μέσον
φορᾶς
ἀναβλέπειν
ἀναγκάζει |
1, 1, 20 |
γῆ
σφαιροειδής,
ἐκ
μὲν
τῆς
|
ἐπὶ |
τὸ
μέσον
φορᾶς
πόρρωθεν
ἡ |
1, 2, 34 |
πολλοί,
οὓς
μεταλαβόντες
οἱ
ὕστερον
|
ἐπὶ |
τὸ
σαφέστερον
Τρωγλοδύτας
ἐκάλεσαν·
οὗτοι |
1, 3, 12 |
ἔχοντες
δὲ
οὐ
παλιρροοῦσιν,
ἀλλ'
|
ἐπὶ |
τὸ
ταπεινότερον
ἀεὶ
φέρονται.
Καὶ |
1, 3, 15 |
~Ψευδῆ
δ'
εἶναι
φήσας
τὴν
|
ἐπὶ |
τοῖς
δελφῖσιν
ἐπιγραφὴν
Κυρηναίων
θεωρῶν |
1, 2, 28 |
σχεδόν
τι
καὶ
πεντακισχιλίων
σταδίων
|
ἐπὶ |
τοῖς
μυρίοις,
πλάτει
δ'
οὐ |
1, 3, 21 |
Κόλχους,
Ἑνετῶν
δ'
ἐκ
Παφλαγονίας
|
ἐπὶ |
τὸν
Ἀδρίαν.
Ἅπερ
καὶ
ἐπὶ |
1, 4, 3 |
τὸ
δ'
ἀπὸ
τοῦ
Βορυσθένους
|
ἐπὶ |
τὸν
διὰ
Θούλης
κύκλον
τίς |
1, 1, 17 |
ὡς
καθοδηγήσαντος
φαύλως
ἀπὸ
Μαλιέων
|
ἐπὶ |
τὸν
εὔριπον
τὸν
στόλον·
οἱ |
1, 4, 5 |
Κασπίους
πύλας
μυρίων
τετρακισχιλίων,
εἶτ'
|
ἐπὶ |
τὸν
εὐφράτην
μυρίων,
ἐπὶ
δὲ |
1, 2, 12 |
ἀπὸ
τῶν
κατὰ
Συρρεντὸν
χωρίων
|
ἐπὶ |
τὸν
κατὰ
Καπρίας
πορθμόν,
ἐπὶ |
1, 4, 2 |
εἶτ'
εἰς
Βορυσθένη
πεντακισχιλίους,
εἶτ'
|
ἐπὶ |
τὸν
κύκλον
τὸν
διὰ
Θούλης |
1, 1, 7 |
Κράτης
ἀνάχυσίν
τινα
καὶ
κόλπον
|
ἐπὶ |
τὸν
νότιον
πόλον
ἀπὸ
τοῦ |
1, 3, 3 |
καὶ
κατ'
αὐτὸν
ἤδη,
μεταβέβηκεν
|
ἐπὶ |
τὸν
περὶ
τοῦ
σχήματος
λόγον, |
1, 3, 1 |
Κύδνου
ἀναπλεῦσαι
ἐκ
τῆς
Κιλικίας
|
ἐπὶ |
τὸν
Χοάσπην
ποταμόν,
ὃς
παρὰ |
1, 3, 4 |
Εἰκάζει
τε
τὸ
μαντεῖον
εὐλόγως
|
ἐπὶ |
τοσοῦτον
γενέσθαι
ἐπιφανές
τε
καὶ |
1, 1, 14 |
τὸ
εἶναι
πολιτικωτέραν,
τό
γε
|
ἐπὶ |
τοσοῦτον,
ἐφ'
ὅσον
καὶ
τῷ |
1, 2, 30 |
ἡμερήσιον,
οὐκ
ἂν
εἴη
διατεθρυλημένη
|
ἐπὶ |
τοσοῦτον
ἐψευσμένως.
Ὅτι
δ'
ἡ |
1, 3, 15 |
ἐπικλύσαι.
φήσας
δέ,
εἴπερ
ἐπεπλήρωτο
|
ἐπὶ |
τοσοῦτον
ἡ
καθ'
ἡμᾶς
θάλαττα |
1, 1, 9 |
λόγον·
πρὸς
δὲ
τὰ
νῦν
|
ἐπὶ |
τοσοῦτον
λέγομεν,
ὅτι
πρός
τε |
1, 2, 2 |
ὅπερ
Πολέμων
ἐπιχειρεῖ
δεικνύναι·
οὔτ'
|
ἐπὶ |
τοσοῦτον
πιστὸς,
ἐφ'
ὅσον
παρεδέξαντό |
1, 2, 30 |
δὲ
Νεῖλος
καὶ
τοὺς
χειμάρρους,
|
ἐπὶ |
τοσοῦτον
πληρούμενος
καὶ
πλήθους
καὶ |
1, 2, 11 |
καὶ
τὴν
μνηστηροφονίαν
καὶ
τὴν
|
ἐπὶ |
τοῦ
ἀγροῦ
συστᾶσαν
μάχην
τοῖς |
1, 3, 8 |
κινουμένη
κίνησιν.
Δῆλον
δὲ
τῷ
|
ἐπὶ |
τοῦ
αἰγιαλοῦ
ἑστῶτι
κατὰ
τὴν |
1, 4, 2 |
ἀφορίζων
φησὶν
ἀπὸ
μὲν
Μερόης
|
ἐπὶ |
τοῦ
δι'
αὐτῆς
μεσημβρινοῦ
μέχρι |
1, 4, 1 |
προσχρῆται
τοῖς
διαστήμασιν
ἐκείνοις
Ἵππαρχος
|
ἐπὶ |
τοῦ
διὰ
Μερόης
καὶ
Ἀλεξανδρείας |
1, 2, 30 |
οὕτως
ἐξοχὴ
ἐπὶ
ἐξοχῇ
συντρέχει
|
ἐπὶ |
τοῦ
διιπετῆ
τὸν
Νεῖλον
λέγεσθαι. |
1, 2, 32 |
τῆς
ἐξ
αὐτῶν
ὠφελείας·
καθάπερ
|
ἐπὶ |
τοῦ
θώρακος
τοῦ
Ἀγαμέμνονος
λέγεται, |
1, 3, 17 |
ἐκτὸς
θάλατταν
τῇ
ἐντός,
καθάπερ
|
ἐπὶ |
τοῦ
κατὰ
τὰς
Ἡρακλέους
στήλας |
1, 2, 6 |
Καταχρησαμένων
δ'
αὐτῶν
θατέρῳ
καὶ
|
ἐπὶ |
τοῦ
πεζοῦ
λόγου,
καὶ
ἐπὶ |
1, 2, 10 |
καὶ
τούτους
ἐξωκεανισθῆναι·
φησὶ
γὰρ
|
ἐπὶ |
τοῦ
πλέοντος
ἐν
τῇ
σχεδίᾳ |
1, 2, 28 |
δ'
οἱ
ὕστερον
τοὺς
Αἰθίοπας
|
ἐπὶ |
τοὺς
κατ'
Αἴγυπτον
μόνους
μετήγαγον |
1, 1, 19 |
ἂν
οὐκ
ἀνελεύθερον
τῷ
ἐπιβάλλοντι
|
ἐπὶ |
τοὺς
τόπους
τοὺς
παρασχόντας
τὴν |
1, 4, 8 |
οὐδέν·
γένοιτο
γὰρ
ἂν
καὶ
|
ἐπὶ |
τούτων
ἡγεμόσι
μεγάλοις
ἀμφισβήτησις,
τῷ |
1, 3, 20 |
τὰ
ἐν
αἰδηψῷ
καὶ
Θερμοπύλαις
|
ἐπὶ |
τρεῖς
ἡμέρας
ἐπισχεθέντα
πάλιν
ῥυῆναι, |
1, 2, 28 |
κλίματος
προσβάλῃς
τὴν
διάνοιαν,
καὶ
|
ἐπὶ |
τῷ
ὠκεανῷ
ἔσῃ
καὶ
ἐπὶ |
1, 1, 6 |
ὅτι
γε
καὶ
οἱ
Αἰθίοπες
|
ἐπὶ |
τῷ
ὠκεανῷ
ἔσχατοι,
δηλοῖ·
ὅτι |
1, 1, 6 |
ὡς
δειχθήσεται
ὕστερον·
ὅτι
δ'
|
ἐπὶ |
τῷ
ὠκεανῷ
Ζεὺς
γὰρ
ἐς |
1, 3, 7 |
τὸ
πλέον·
οὕτω
δὲ
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
ἄλλων.
Ἅπαντες
γὰρ
μιμοῦνται |
1, 3, 1 |
οὐδὲ
πιστευτέον
διὰ
τοῦτο·
ἀλλ'
|
ἐπὶ |
τῶν
ἀξιολόγων
ἀνδρῶν
μόνων
τῷ |
1, 3, 21 |
ἐπὶ
τὸν
Ἀδρίαν.
Ἅπερ
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
Ἑλληνικῶν
ἐθνῶν
συνέβη,
Ἰώνων |
1, 2, 30 |
ὀμβρίων
ὑδάτων·
ἀλλὰ
τὸ
κοινὸν
|
ἐπὶ |
τῶν
κατ'
ἐξοχὴν
ἴδιον
γίνεται. |
1, 3, 5 |
δὲ
τοῦτο
λαμβάνει,
νομίζων
ὅπερ
|
ἐπὶ |
τῶν
ποταμῶν
συμβαίνει,
τοῦτο
καὶ |
1, 3, 12 |
ἄλλην
ἐπιφάνειαν
ἔχει·
οὐδὲ
γὰρ
|
ἐπὶ |
τῶν
ποταμῶν
τοῦτο
γένοιτ'
ἄν, |
1, 2, 12 |
τῆς
Πελωριάδος
καθιδρύειν,
τοὺς
δὲ
|
ἐπὶ |
τῶν
Σειρηνουσσῶν
πλείους
ἢ
δισχιλίους |
1, 2, 30 |
Καὶ
καθάπερ
εἰσί
τινες
ὑπερβολαὶ
|
ἐπὶ |
ὑπερβολαῖς,
ὡς
τὸ
κουφότερον
εἶναι |
1, 1, 23 |
ὅνπερ
ἐκεῖ
τὰ
περὶ
τοὺς
|
ἐπι |
φανεῖς
ἄνδρας
καὶ
βίους
τυγχάνει |
1, 2, 39 |
ὅτι
ἐξ
ἀρχῆς
ὁ
πλοῦς
|
ἐπὶ |
Φᾶσιν
ἔχει
πιθανόν
τι
τοῦ |
1, 2, 33 |
δὲ
ἐστὶν
ἅπας,
χρυσῷ
δ'
|
ἐπὶ |
χείλεα
κεκράανται.
Ἄργον
δ'
Ἡφαίστοιο· |
1, 2, 3 |
δὲ
Ἀνθηδόνα,
Λίλαιαν
δὲ
πηγῇς
|
ἔπι |
Κηφισσοῖο,
καὶ
οὐδεμίαν
προσθήκην
κενῶς |
1, 1, 19 |
πορίζοι
ἂν
οὐκ
ἀνελεύθερον
τῷ
|
ἐπιβάλλοντι |
ἐπὶ
τοὺς
τόπους
τοὺς
παρασχόντας |
1, 2, 20 |
λίπεν
ῥίον
Οὐλύμποιο,
Πιερίην
δ'
|
ἐπιβᾶσα |
καὶ
Ἠμαθίην
ἐρατεινὴν
σεύατ'
ἐφ' |
1, 1, 7 |
ἔμφασιν
τῆς
πλημμυρίδος,
ἐχούσης
τὴν
|
ἐπίβασιν |
πραεῖαν
καὶ
οὐ
τελέως
ῥοώδη. |
1, 1, 7 |
ῥεύματι
ἔοικεν
ἡ
τῆς
πλημμυρίδος
|
ἐπίβασις, |
πολὺ
δὲ
μᾶλλον
ἡ
ἀναχώρησις |
1, 1, 1 |
τὰ
θεῖα
καὶ
τὰ
ἀνθρώπεια
|
ἐπιβλέποντος, |
ὧνπερ
τὴν
φιλοσοφίαν
ἐπιστήμην
φασίν. |
1, 1, 15 |
τὸ
τῆς
γεωγραφίας
εἶδος,
τὰ
|
ἐπίγεια |
τοῖς
οὐρανίοις
συνάπτον
εἰς
ἕν, |
1, 1, 16 |
τῇ
τοσαύτῃ
πολυμαθείᾳ
προσθῶμεν
τὴν
|
ἐπίγειον |
ἱστορίαν,
οἷον
ζῴων
καὶ
φυτῶν |
1, 3, 15 |
τε
δελφῖνες
ἀνετέθησαν
καὶ
ἡ
|
ἐπιγραφὴ |
ἐγένετο
ὑπὸ
Κυρηναίων
θεωρῶν;
Ξυγχωρήσας |
1, 3, 4 |
καὶ
ἐπὶ
στυλιδίων
ἀνακεῖσθαι
δελφῖνας
|
ἐπιγραφὴν |
ἔχοντας
Κυρηναίων
θεωρῶν.
Ταῦτα
δ' |
1, 3, 15 |
φήσας
τὴν
ἐπὶ
τοῖς
δελφῖσιν
|
ἐπιγραφὴν |
Κυρηναίων
θεωρῶν
αἰτίαν
ἀποδίδωσιν
οὐ |
1, 2, 5 |
καὶ
στρατηγοῦντας
καὶ
τὰ
ἄλλα
|
ἐπιδεικνυμένους |
τὰ
τῆς
ἀρετῆς
ἔργα,
αὐτὸν |
1, 2, 5 |
ἐστι
δήπου
περὶ
λόγους·
ἣν
|
ἐπιδείκνυται |
παρ'
ὅλην
τὴν
ποίησιν
Ὀδυσσεὺς |
1, 2, 6 |
προσεχρήσατο
τῷ
μέλει
κατὰ
τὰς
|
ἐπιδείξεις· |
τοῦτο
δ'
ἦν
ᾦδὴ
ἢ |
1, 3, 17 |
Τύρος
καὶ
Κλαζομεναί.
Ἡμῶν
δ'
|
ἐπιδημούντων |
ἐν
Ἀλεξανδρείᾳ
τῇ
πρὸς
Αἰγύπτῳ, |
1, 2, 39 |
τῆς
δ'
Ἰάσονος
καὶ
τῶν
|
ἐπιδιωξάντων |
Κόλχων
καὶ
μέχρι
τῆς
Κρήτης |
1, 2, 16 |
σώματος
τὸ
δόρυ
χωρὶς
τῆς
|
ἐπιδορατίδος· |
ἀγκιστρώδης
τε
γάρ
ἐστι
καὶ |
1, 2, 27 |
ἀκολουθοῦντας
αὐτῷ
καὶ
ἄλλα
τούτων
|
ἐπιεικέστερα, |
ἀφ'
ὧν
τὴν
πολλὴν
ἄγνοιαν |
1, 2, 17 |
σταδίων
τετρακισχιλίων;
Πρὸς
δὲ
τοὺς
|
ἐπιζητοῦντας |
πῶς
τρὶς
εἰς
Σικελίαν
ἐλθὼν |
1, 2, 30 |
ὡς
παραμεμυθήμεθα,
καὶ
κέχρηται
τῷ
|
ἐπιθέτῳ |
τούτῳ
κατ'
αὐτοῦ,
οὐκ
ἄλλως |
1, 2, 29 |
σιγῶν
τὰ
λίαν
ἐκφανῆ
ἢ
|
ἐπιθέτως |
λέγων.
~Θαυμάζειν
δὲ
δεῖ
τῶν |
1, 2, 21 |
τοῦ
Λευκονότου
συναγόμενα
ἀσθενῆ
ὄντα,
|
ἐπιθέτως |
τοῦ
Νότου
νῦν
ἀργέστου
λεγομένου. |
1, 1, 16 |
τε
καὶ
ἱστορίας
λεχθῆναι
Μεγάλων
|
ἐπιίστορα |
ἔργων.
Ἔκ
τε
δὴ
τῆς |
1, 3, 7 |
οἱ
μὲν
γὰρ
φέρονται
κατὰ
|
ἐπικλινὲς |
ῥεῖθρον,
ἡ
δὲ
ἀκλινὴς
ἕστηκεν. |
1, 3, 6 |
ἀπὸ
ὑπερτέρου
δὲ
ἐδάφους
οὐδὲ
|
ἐπικλινοῦς, |
ὅπερ
ἠξίου
Στράτων.
~Ταῦτα
δὲ |
1, 3, 7 |
ἐν
τοῖς
ἐδάφεσι
καὶ
ταῖς
|
ἐπικλίσεσιν |
αὐτῶν
τὴν
αἰτίαν
τοῦ
ἔκρου |
1, 2, 25 |
ἐστι
πλὴν
ἡ
ποταμία,
ἣν
|
ἐπικλύζει |
τὸ
ὕδωρ;
Αὕτη
δ'
ἐφ' |
1, 3, 5 |
μετεωρίζεσθαι
ταύτην
καὶ
ταπεινοῦσθαι
καὶ
|
ἐπικλύζειν |
τόπους
τινὰς
καὶ
ἀναχωρεῖν
ἀπ' |
1, 3, 4 |
ποταμοῦ
προσεοικέναι.
Τὸ
μὲν
οὖν
|
ἐπικλύζεσθαί |
ποτε
πολὺ
μέρος
τῶν
ἠπείρων |
1, 3, 5 |
τῇ
θαλάττῃ
ὑποκείμενον
ἢ
τὸ
|
ἐπικλυζόμενον, |
μᾶλλον
δὲ
τὸ
ὕφαλον.
πολὺ |
1, 3, 5 |
εἰσιν,
οὔτε
κατὰ
τὴν
ἡμετέραν
|
ἐπικλύζουσι |
θάλατταν
οὐδ'
ὅπου
ἔτυχε.
Λοιπὸν |
1, 3, 5 |
τὸ
πέλαγος·
ἐξαρθὲν
μὲν
γὰρ
|
ἐπικλύσαι |
ἄν,
ταπεινωθὲν
δὲ
ἀναδράμοι
ἂν |
1, 3, 15 |
ἐδάφους
συμμετεωρισθεῖσαν
καὶ
τὴν
θάλατταν
|
ἐπικλύσαι |
τοὺς
μέχρι
τοῦ
μαντείου
τόπους, |
1, 3, 15 |
τοῦ
τοσούτου
ὕψους
καὶ
ταῦτα
|
ἐπικλύσαι. |
φήσας
δέ,
εἴπερ
ἐπεπλήρωτο
ἐπὶ |
1, 3, 16 |
οἵας
ἔφαμεν
αἰτίας
εἶναι
τῶν
|
ἐπικλύσεων |
καὶ
τῶν
τοιούτων
παθῶν,
οἷα |
1, 3, 11 |
εἰ
διακόψειε
τὸ
μεταξὺ
χωρίον,
|
ἐπικλυσθῆναι |
ἂν
ἅπαντα
τὸν
περὶ
Αἴγιναν |
1, 3, 20 |
ἔνια
καὶ
μέχρι
εἴκοσι
σταδίων
|
ἐπικλυσθῆναι, |
καὶ
τριήρη
τινὰ
ἐκ
τῶν |
1, 3, 5 |
τῆς
θαλάττης
αἰφνιδίῳ
γενομένῳ
τὴν
|
ἐπίκλυσιν |
συμβαίνειν,
καθάπερ
ἐν
ταῖς
ἀναβάσεσι |
1, 2, 25 |
τέ
ἐστι
καὶ
μακρὰ
καὶ
|
ἐπίκλυστος. |
τὰ
δ'
ἔξω
τῆς
ἐπικλύστου |
1, 2, 25 |
ἐπίκλυστος.
τὰ
δ'
ἔξω
τῆς
|
ἐπικλύστου |
ἔρημά
τε
καὶ
ἄνυδρα
καὶ |
1, 2, 34 |
πρὸς
μέσους
τοὺς
ὅρους,
ἀλλ'
|
ἐπικρατεῖ |
γε
τὸ
κοινόν.
Καὶ
οἱ |
1, 4, 9 |
τιθεμένων,
ἢ
διότι
τοῖς
μὲν
|
ἐπικρατεῖ |
τὸ
νόμιμον
καὶ
τὸ
παιδείας |
1, 2, 39 |
ἐν
τῷ
παράπλῳ
νήσων
ὁσηδὴ
|
ἐπικράτεια |
καὶ
νὴ
Δία
ἡ
ἐπὶ |
1, 2, 1 |
τοῖς
νῦν
ἡ
τῶν
Ῥωμαίων
|
ἐπικράτεια |
καὶ
τῶν
Παρθυαίων
τῆς
τοιαύτης |
1, 3, 6 |
διὰ
τὴν
μῖξιν
καὶ
τὴν
|
ἐπικράτειαν; |
Εἰ
γὰρ
καὶ
τοῦτο
δώσουσιν, |
1, 3, 7 |
ἐπιφάνειαν,
ἐκθαλαττωθῆναι
δὲ
διὰ
τὴν
|
ἐπικράτειαν. |
Οὐ
φυσικὸν
δ'
ὅλως
οὔ |
1, 1, 12 |
καὶ
τῆς
τῶν
ἐκλειπτικῶν
τηρήσεων
|
ἐπικρίσεως· |
οἷον
Ἀλεξάνδρειαν
τὴν
πρὸς
Αἰγύπτῳ, |
1, 3, 5 |
ἀμπώτεων
καὶ
τῶν
πλημμυρίδων
καὶ
|
ἐπικρύπτεσθαι. |
~Ἐκεῖνο
δὲ
πυνθάνομαι,
τί
ἐκώλυε, |
1, 2, 18 |
φερόμην
ὀλοοῖς
ἀνέμοισιν,
ἅμα
δ'
|
ἐπικρύπτεται· |
καὶ
γὰρ
ταῦτα
τοῦ
ποιητοῦ, |
1, 2, 18 |
πλαττόμενα
δηλοῦται.
Ὁ
δὲ
ταῦτ'
|
ἐπικρυπτόμενος |
τὰ
φανερῶς
λεγόμενα
ἀναιρεῖ.
Τοῦτο |
1, 1, 17 |
τοῖς
ἀγνοοῦσι
καὶ
τὰς
ὁδοὺς
|
ἐπικρυπτομένων |
καὶ
τὰς
εὐπορίας
τροφῆς
τε |
1, 1, 10 |
οὐδέ
ποτ'
αὐτοὺς
ἠέλιος
φαέθων
|
ἐπιλάμπεται, |
ἀλλ'
ἐπὶ
νὺξ
ὀλοὴ
τέταται. |
1, 1, 20 |
ἐγγύθεν·
καὶ
γὰρ
ἡ
αἴσθησις
|
ἐπιμαρτυρεῖν |
δύναται
καὶ
ἡ
κοινὴ
ἔννοια. |
1, 2, 20 |
τὴν
Ὁμήρου
περὶ
τὰ
τοιαῦτα
|
ἐπιμέλειαν, |
ῥᾷον
ἦν
αἰσθέσθαι
τὴν
ὑπερβολὴν |
1, 3, 2 |
Ἅιδου
καταβάντας,
τοὺς
δὲ
Διοσκούρους
|
ἐπιμελητὰς |
τῆς
θαλάττης
λεχθῆναι
καὶ
σωτῆρας |
1, 1, 19 |
γεωγράφῳ
τούτων
μᾶλλον
ἢ
ἐκείνων
|
ἐπιμελητέον. |
ὡς
δ'
αὕτως
ἔχει
καὶ |
1, 3, 5 |
γίνονται,
οὔθ'
αἱ
πλημμυρίδες
τοσοῦτον
|
ἐπιμένουσι |
χρόνον
οὐδ'
ἄτακτοί
εἰσιν,
οὔτε |
1, 2, 22 |
τοιαύτην
τινὰ
τὴν
ἐπανόρθωσιν
ἔχει.
|
~Ἐπιμένων |
δὲ
τοῖς
περὶ
Ὁμήρου
ψευδῶς |
1, 4, 6 |
Ἀτλαντικοῦ
πελάγους
γραφομένου.
Πάλιν
δὲ
|
ἐπιμένων |
τῇ
περὶ
τοῦ
σφαιροειδῆ
τὴν |
1, 2, 18 |
οὐ
δέ
τις
ἄμμι
βροτῶν
|
ἐπιμίσγεται |
ἄλλος.
Ταῦτα
γὰρ
πάντα
φανερῶς |
1, 4, 7 |
ἱκανὴ
ὑπογράψαι
τὴν
τῆς
οἰκουμένης
|
ἐπίνοιαν, |
οὗτοί
εἰσιν
οἱ
εἰς
τρία |
1, 4, 7 |
τὸν
μερισμὸν
ποιεῖται;
Εἰ
δ'
|
ἐπινοοῖ |
μὲν
μὴ
τὴν
οἰκουμένην,
μέρους |
1, 2, 20 |
χρεία,
ὁ
μὲν
τὸν
Διόνυσον
|
ἐπιόντα |
τὰ
ἔθνη
φράζων,
ὁ
δὲ |
1, 3, 7 |
πολλήν
τε
καὶ
μαλακόγειον
χώραν
|
ἐπιόντες |
καὶ
χειμάρρους
δεχόμενοι
πολλούς,
ὧν |
1, 4, 7 |
οὔτε
Λιβύην,
οἱ
δὲ
λοιποὶ
|
ἐπιόντες |
ὅση
ἦν
ἱκανὴ
ὑπογράψαι
τὴν |
1, 1, 21 |
εἰδώς,
μηδὲ
σφαιρικὴν
ἐπιφάνειαν
ἢ
|
ἐπίπεδον, |
μηδ'
ἐν
τῷ
οὐρανῷ
μηδὲ |
1, 2, 34 |
τοῦ
ὀνόματος
μετάπτωσιν
πολλὴν
καὶ
|
ἐπιπολαίαν |
οὖσαν
ἐν
πᾶσι
τοῖς
ἔθνεσιν. |
1, 3, 7 |
συνέβαινε,
πληρουμένην
ὑπὸ
τῶν
ποταμῶν,
|
ἐπιπολάσασαν |
ἐκπεσεῖν
ἔξω
διὰ
τῶν
κατὰ |
1, 1, 20 |
ἡ
κοινὴ
ἔννοια.
Φανερῶς
γὰρ
|
ἐπιπροσθεῖ |
τοῖς
πλέουσιν
ἡ
κυρτότης
τῆς |
1, 3, 16 |
πάθους
ἐθάρρησαν
πρῶτοι
Ῥόδιοι
θαλαττοκρατοῦντες
|
ἐπιπροσπλεῦσαι |
τῷ
τόπῳ
καὶ
Ποσειδῶνος
Ἀσφαλίου |
1, 3, 4 |
εἰς
ὕστερον,
ἂν
μένωσιν
αἱ
|
ἐπιρρύσεις |
τοιαῦται·
καὶ
γὰρ
νῦν
ἤδη |
1, 3, 9 |
ἔχῃ
τὰς
ἐκ
τῶν
ποταμῶν
|
ἐπιρρύσεις. |
Τοῦτο
δ'
ἂν
συμβαίη,
κἂν |
1, 3, 14 |
Ὅπερ
καὶ
αὐτὸς
ὁ
Ἵππαρχος
|
ἐπισημαίνεται |
ἐν
τῷ
πρὸς
αὐτὸν
λόγῳ· |
1, 2, 20 |
καὶ
Λιβύην.
Ὅπερ
καὶ
Ἵππαρχος
|
ἐπισημαίνεται. |
Οἱ
δ'
ἐφ'
ὧν
τάξεως |
1, 2, 39 |
ὧν
ἔνια
καὶ
ὁ
Καλλίμαχος
|
ἐπισημαίνεται, |
τοτὲ
μὲν
Αἰγλήτην
Ἀνάφην
τε |
1, 3, 2 |
μόνον
δὲ
ταῦτ'
ἄν
τις
|
ἐπισημήναιτο, |
ἀλλ'
ὅτι
καὶ
περὶ
τῶν |
1, 1, 20 |
ἐννοιῶν
ἐγγύς
ἐστιν,
εἰ
ἄρα,
|
ἐπισημηνάμεθ' |
ἂν
ἐπὶ
κεφαλαίῳ
μικρά·
οἷον |
1, 2, 2 |
ἄλλους
τοιούτους
καλόν.
~Πρῶτον
δ'
|
ἐπισκεπτέον |
Ἐρατοσθένη,
παρατιθέντας
ἅμα
καὶ
τὴν |
1, 1, 12 |
χωρὶς
τῆς
διὰ
τῶν
κλιμάτων
|
ἐπισκέψεως· |
ὁμοίως
τὰς
πρὸς
ἕω
παρακεχωρηκυίας |
1, 1, 22 |
περίπλους
καλουμένους
πραγματευθέντες
ἀτελῆ
τὴν
|
ἐπίσκεψιν |
ποιοῦνται,
μὴ
προστιθέντες
ὅσα
ἐκ |
1, 3, 23 |
ἐχρῆν
ἐν
ὑποθέσει
τοιαύτῃ
φλυάρους
|
ἐπισκοπεῖν. |
Ἡ
μὲν
οὖν
πρώτη
διέξοδος |
1, 1, 1 |
τὴν
γεωγραφικήν,
ἣν
νῦν
προῃρήμεθα
|
ἐπισκοπεῖν. |
Ὅτι
δ'
οὐ
φαύλως
νομίζομεν, |
1, 2, 25 |
τὸν
λόγον·
τὰ
δ'
ἄλλα
|
ἐπισκοπῶμεν. |
Καὶ
πρῶτον
ὅτι
καὶ
αὐτὸς |
1, 1, 2 |
εὐδαιμονίας.
~Ἀναλαβόντες
δὲ
καθ'
ἕκαστον
|
ἐπισκοπῶμεν |
τῶν
εἰρημένων
ἔτι
μᾶλλον.
Καὶ |
1, 1, 13 |
ἀρχιτέκτων,
μή
τί
γε
ὅλην
|
ἐπισκοπῶν |
τὴν
οἰκουμένην
ἀνήρ·
πολὺ
γὰρ |
1, 3, 2 |
Πόντον
καὶ
τὸν
Ἀδρίαν,
αὐτὸς
|
ἐπίστευσε |
τοῖς
τυχοῦσι.
Τοιγάρτοι
τὸν
μὲν |
1, 3, 2 |
Τοιγάρτοι
τὸν
μὲν
Ἰσσικὸν
κόλπον
|
ἐπίστευσεν |
ἑωθινώτατον
τῆς
καθ'
ἡμᾶς
θαλάττης |
1, 2, 24 |
Κράτητος
τῶν
κορυφαίων
ἐν
τῇ
|
ἐπιστήμῃ |
ταύτῃ.
Εἰπόντος
γὰρ
τοῦ
ποιητοῦ· |
1, 2, 7 |
πάντα
τερατευόμενος,
ἀλλὰ
καὶ
πρὸς
|
ἐπιστήμην |
ἀλληγορῶν
ἢ
διασκευάζων
ἢ
δημαγωγῶν |
1, 1, 1 |
ἡγεμονικὰς
πράξεις,
ἡ
δὲ
πρὸς
|
ἐπιστήμην |
τῶν
τε
οὐρανίων
καὶ
τῶν |
1, 1, 1 |
ἀνθρώπεια
ἐπιβλέποντος,
ὧνπερ
τὴν
φιλοσοφίαν
|
ἐπιστήμην |
φασίν.
Ὡς
δ'
αὕτως
καὶ |
1, 2, 30 |
δ'
ἔχειν
γῆν
τὸν
ἀγρὸν
|
ἐπιστολῆς |
Λακωνικῆς·
οὕτως
ἐξοχὴ
ἐπὶ
ἐξοχῇ |
1, 2, 20 |
αὐτοῦ
τοῦ
Αἰγαίου
μέρος
οὖσαν.
|
Ἐπιστροφὴν |
γὰρ
λαμβάνει
πρὸς
νότον
ἀκρωτηριάζουσα |
1, 2, 20 |
ὅμως.
Αὐτὸς
γοῦν
ἐξηγεῖται
τὴν
|
ἐπιστροφὴν |
ἣν
λέγω
τῆς
χώρας·
ὡς |
1, 3, 20 |
καὶ
Θερμοπύλαις
ἐπὶ
τρεῖς
ἡμέρας
|
ἐπισχεθέντα |
πάλιν
ῥυῆναι,
τὰ
δ'
ἐν |
1, 2, 36 |
καὶ
μάλιστα
τὸ
τὴν
ἑσπέραν
|
ἐπιτεῖναι, |
(καὶ)
μὴ
κοινῶς
εἰπόντα,
ἡνίκα |
1, 2, 8 |
τὸ
θαυμαστὸν
καὶ
τὸ
τερατῶδες,
|
ἐπιτείνει |
τὴν
ἡδονήν,
ἥπερ
ἐστὶ
τοῦ |
1, 2, 31 |
κεφαλαίων·
ἡμῖν
δ'
ἀρκέσει
κἂν
|
ἐπιτέμνοντες |
λέγωμεν.
Οἱ
μὲν
δὴ
πλεῦσαι |
1, 2, 16 |
καὶ
χαλαρῶς
ἐνήρμοσται
τῷ
δόρατι
|
ἐπίτηδες, |
καλώδιον
δ'
ἔχει
μακρὸν
ἐξημμένον. |
1, 2, 37 |
τοὐπίσω
παλίρρους
μετέπιπτεν.
~Ἀπολλόδωρος
δὲ
|
ἐπιτιμᾷ |
Καλλιμάχῳ,
συνηγορῶν
τοῖς
περὶ
τὸν |
1, 4, 6 |
γῆν
εἶναι
ἀποδείξει
τῆς
αὐτῆς
|
ἐπιτιμήσεως |
ἂν
τυγχάνοι.
ὡς
δ'
αὕτως |
1, 2, 37 |
ἐστὶν
Ὁμήρου
τοῦτο,
ὀρθὴ
ἡ
|
ἐπιτίμησις· |
ἢ,
εἰ
γέγονε
μέν,
περὶ |
1, 2, 25 |
δίχα;
Καὶ
μὴν
οἵ
γε
|
ἐπιτιμῶντες |
τοῖς
τὰς
ἠπείρους
τῷ
ποταμῷ |
1, 2, 24 |
γὰρ
τοῦτο
ἐκείνου
λέγοντος
καλῶς,
|
ἐπιτιμῶσιν |
οἱ
ὕστερον
οὐκ
εὖ.
Τοσούτου |
1, 3, 8 |
Τῷ
δὲ
κλύδωνι
καὶ
κῦμα
|
ἐπιτρέχει, |
ὃ
κἂν
γαληνότατον
ᾖ·
ἐπιφερόμενον |
1, 3, 13 |
καὶ
ἐν
τῇ
αὐτῇ
διέμεινεν
|
ἐπιφανείᾳ, |
μὴ
ταπεινουμένη·
καὶ
γὰρ
κατ' |
1, 3, 6 |
καὶ
τοῦτο·
ἆρά
γε
ἡ
|
ἐπιφάνεια |
τοῦ
ὕδατος
ἐκείνου
καὶ
τοῦ |
1, 3, 14 |
ὅτι
μία
ἐστὶν
αὐτῆς
ἡ
|
ἐπιφάνεια. |
~Ψευδῆ
δ'
εἶναι
φήσας
τὴν |
1, 2, 31 |
μετεωροτέραν
ὑπολαβόντα
τὴν
τῆς
θαλάττης
|
ἐπιφάνειαν. |
ἀλλὰ
μὴν
οὐδ'
ὁ
ἰσθμὸς |
1, 2, 32 |
καὶ
βουλομένων
{διδόναι}
διὰ
τὴν
|
ἐπιφάνειαν |
αὐτοῦ
καὶ
εὔκλειαν.
Οἱ
μὲν |
1, 3, 12 |
εἶναι
τὸ
ῥεῦμα
καὶ
τὴν
|
ἐπιφάνειαν |
αὐτοῦ·
ὥστ'
οὐχ
ὅτι
παλιρροοῦντας, |
1, 3, 6 |
τῷ
ἐντὸς
καὶ
τὴν
αὐτὴν
|
ἐπιφάνειαν |
ἐκείνῳ
λαβεῖν,
εἴτε
θαλαττίῳ
εἴτε |
1, 3, 7 |
χρόνῳ
καὶ
συνδραμεῖν
εἰς
μίαν
|
ἐπιφάνειαν, |
ἐκθαλαττωθῆναι
δὲ
διὰ
τὴν
ἐπικράτειαν. |
1, 3, 12 |
ἑκάτερα
θάλαττα
ἄλλην
καὶ
ἄλλην
|
ἐπιφάνειαν |
ἔχει·
οὐδὲ
γὰρ
ἐπὶ
τῶν |
1, 1, 21 |
μηδὲ
κύκλον
εἰδώς,
μηδὲ
σφαιρικὴν
|
ἐπιφάνειαν |
ἢ
ἐπίπεδον,
μηδ'
ἐν
τῷ |
1, 3, 4 |
εὔλογον
ποιεῖν
τὴν
νῦν
οὖσαν
|
ἐπιφάνειαν |
καὶ
δόξαν·
τήν
τε
Αἴγυπτον |
1, 3, 12 |
δὲ
τίς
ἂν
φαίη
κεκλιμένην
|
ἐπιφάνειαν; |
Καὶ
μάλιστα
κατὰ
τὰς
σφαιροποιούσας |
1, 3, 12 |
ποιεῖται
καὶ
τοιαύτην
λαμβάνει
τὴν
|
ἐπιφάνειαν |
οἵαν
ὁ
Ἀρχιμήδης
φησιν.
~Ἐπιφέρει |
1, 3, 11 |
ὑγροῦ
καθεστηκότος
καὶ
μένοντος
τὴν
|
ἐπιφάνειαν |
σφαιρικὴν
εἶναι,
σφαίρας
ταὐτὸ
κέντρον |
1, 3, 11 |
φησιν,
οὐ
νομίζει
ὑπὸ
μίαν
|
ἐπιφάνειαν |
τετάχθαι,
ἀλλ'
οὐδὲ
τοῖς
σύνεγγυς |
1, 1, 20 |
κόσμον,
σφαιροειδῆ
δὲ
καὶ
τὴν
|
ἐπιφάνειαν |
τῆς
γῆς,
ἔτι
δὲ
τούτων |
1, 2, 16 |
ἔχων,
σημήναντος
τοῦ
σκοποῦ
τὴν
|
ἐπιφάνειαν |
τοῦ
γαλεώτου·
φέρεται
δὲ
τὸ |
1, 3, 14 |
ὕψος
ἔχειν
καὶ
τὴν
αὐτὴν
|
ἐπιφάνειαν, |
ὥσπερ
οὐδὲ
τὴν
καθ'
ἡμᾶς, |
1, 3, 12 |
αὐτοῖς
οὔσης,
μὴ
μιᾶς
δὲ
|
ἐπιφανείας, |
ἀλλὰ
τῆς
μὲν
ὑψηλοτέρας
τῆς |
1, 3, 11 |
καταφερόμενον
ὡς
ἂν
ἐκ
μετεωροτέρας
|
ἐπιφανείας, |
ὃν
δὴ
καὶ
κατιόντα
ὀνομάζεσθαι, |
1, 3, 4 |
μαντεῖον
εὐλόγως
ἐπὶ
τοσοῦτον
γενέσθαι
|
ἐπιφανές |
τε
καὶ
γνώριμον
ἐπὶ
θαλάττῃ |
1, 2, 10 |
τὰς
ἀπὸ
τῆς
μεσημβρίας
ὑπερβολὰς
|
ἐπιφανεστάτας |
παρεχόντων
τοῖς
ἐντὸς
τοῦ
Ταύρου, |
1, 2, 29 |
ἔχειν
πρὸς
ἄνδρας
ξένους,
μήτ'
|
ἐπιφανέστερα |
περὶ
τῶν
παρ'
αὐτοῖς
(τῷ |
1, 3, 13 |
ἐπιφάνειαν
οἵαν
ὁ
Ἀρχιμήδης
φησιν.
|
~Ἐπιφέρει |
δὲ
τοῖς
περὶ
τοῦ
Ἄμμωνος |
1, 3, 15 |
τῆς
Ἀσίας
κεκαλύφθαι
πρότερον,
τούτοις
|
ἐπιφέρει |
διότι
καὶ
ὁ
Πόντος
τῷ |
1, 2, 23 |
Νείλου
καὶ
τὴν
χοῦν
ὅσην
|
ἐπιφέρει |
τῇ
χώρᾳ,
καὶ
τὸν
πρὸ |
1, 3, 13 |
μίαν
εἶναι.
Τοῦτο
δ'
εἰπὼν
|
ἐπιφέρει |
τὸ
ἀκόλουθον,
τὸ
τὸ
αὐτὸ |
1, 3, 3 |
δέ,
ἀλλ'
ἔχει
τινὰς
ἀνωμαλίας,
|
ἐπιφέρει |
τὸ
πλῆθος
τῶν
ἐν
μέρει |
1, 3, 8 |
ἐπιτρέχει,
ὃ
κἂν
γαληνότατον
ᾖ·
|
ἐπιφερόμενον |
{δ'
ἔχει
τινὰ
βίαν
πλείω, |
1, 2, 24 |
δεδαίαται,
ἔσχατοι
ἀνδρῶν,
περὶ
τοῦ
|
ἐπιφερομένου |
ἔπους
διαφέρονται,
ὁ
μὲν
Ἀρίσταρχος |
1, 3, 22 |
μηδένας
εἶναι
ἐπιχαιρεκάκους,
μηδὲ
γὰρ
|
ἐπιχαιραγάθους. |
Κατὰ
τύχην
τε
εἶναι
καὶ |
1, 3, 22 |
εἴ
τις
λέγοι
μηδένας
εἶναι
|
ἐπιχαιρεκάκους, |
μηδὲ
γὰρ
ἐπιχαιραγάθους.
Κατὰ
τύχην |
1, 2, 16 |
δ'
ἔχει
μακρὸν
ἐξημμένον.
Τοῦτ'
|
ἐπιχαλῶσι |
τῷ
τρωθέντι
τέως
ἕως
ἂν |
1, 2, 2 |
αὐτὸν
ἰδεῖν
φάσκειν,
ὅπερ
Πολέμων
|
ἐπιχειρεῖ |
δεικνύναι·
οὔτ'
ἐπὶ
τοσοῦτον
πιστὸς, |
1, 3, 11 |
Φησὶ
γὰρ
καὶ
Δημήτριον
διακόπτειν
|
ἐπιχειρῆσαι |
τὸν
τῶν
Πελοποννησίων
ἰσθμὸν
πρὸς |
1, 2, 31 |
οὐδεμία
ἦν
διῶρυξ·
τὸν
δὲ
|
ἐπιχειρήσαντα |
ποιῆσαι
Σέσωστριν
ἀποστῆναί
φασι,
μετεωροτέραν |
1, 2, 1 |
ἱκανὴν
δεῖ
τίθεσθαι
πρόφασιν
τῆς
|
ἐπιχειρήσεως. |
Καὶ
γὰρ
δὴ
πολύ
τι |
1, 2, 2 |
ἐάσθω·
πρὸς
δὲ
τὰ
νῦν
|
ἐπιχειρητέον, |
ὅσα
δύναιτ'
ἂν
ἐπανορθοῦν
τὴν |
1, 2, 1 |
εἰρήσθω.
~Εἰ
δὲ
πολλῶν
προειπόντων
|
ἐπιχειροῦμεν |
καὶ
αὐτοὶ
λέγειν
περὶ
τῶν |
1, 1, 13 |
~Ἅπάντες,
ὅσοι
τόπων
ἰδιότητας
λέγειν
|
ἐπιχειροῦσιν, |
οἰκείως
προσάπτονται
καὶ
τῶν
οὐρανίων |
1, 2, 9 |
φησι
περὶ
τῆς
Ὀδυσσέως
πλάνης
|
ἐπιχειρῶν· |
τοιοῦτο
δ'
ἐστὶ
καὶ
τό |
1, 2, 30 |
ἐκείνου
λέγοντος
τὰ
παρ'
αὐτοῖς
|
ἐπιχώρια |
συνιᾶσιν,
ἀλλὰ
καὶ
ἄγνοιαν
αἰτιῶνται, |
1, 2, 14 |
καὶ
τῆς
κατὰ
τοὺς
τόπους
|
ἐπιχωριαζούσης |
φήμης
διδάσκειν
δύναται,
διότι
ταῦτα |
1, 2, 39 |
καὶ
ἔστι
τοῖς
ἐκεῖ
τοῦτ'
|
ἐπιχώριον |
τοὔνομα.
Ἥ
τε
Μήδεια
φαρμακὶς |
1, 2, 16 |
τὴν
τοιαύτην
θήραν,
ἣ
μάλιστ'
|
ἐπιχώριός |
ἐστι
τῷ
Σκυλλαίῳ·
καὶ
ἐκ |
1, 2, 29 |
Νείλου
φύσιν
διὰ
τὸ
τοὺς
|
ἐπιχωρίους |
μήτε
καινότερα
τούτων
λέγειν
ἔχειν |
1, 2, 10 |
τῆς
ἄλλης
ὁμοιοτροπίας,
συγγενείας
τε
|
ἔπλασε |
τῶν
οὕτω
διῳκισμένων,
τῆς
μὲν |
1, 2, 38 |
ὠκεανῷ
τὸν
παρ'
αἰήτου
πλοῦν
|
ἔπλαττεν, |
ἀρχὴν
μηδεμίαν
ἐξ
ἱστορίας
λαβών; |
1, 2, 39 |
αἰήταο
Κυταίου,
αὖτις
ἐς
ἀρχαίην
|
ἔπλεον |
αἱμονίην·
τοτὲ
δὲ
περὶ
τῶν |
1, 3, 2 |
περὶ
ἐκείνων
λέγειν,
οὔτ'
εἰ
|
ἔπλεον, |
οὔτ'
εἰ
μή.
Εἰ
δὲ |
1, 2, 16 |
δὲ
τοῦ
σκάφους,
ὁ
μὲν
|
ἔπληξεν |
ἐκ
χειρός,
εἶτ'
ἐξέσπασεν
ἐκ |
1, 2, 19 |
τὸ
δ'
οὗ
χάριν
τοῦτ'
|
ἐποίει |
κακῶς
δεξάμενος·
οὐ
γὰρ
φλυαρίας, |
1, 4, 9 |
τὰ
ἀκόλουθα,
οὐ
τὰ
ἐναντία
|
ἐποίει, |
πρὸς
τὴν
διάνοιαν
σκοπῶν
τὴν |
1, 3, 12 |
Ἵππαρχος
ἱστορεῖ,
καὶ
μονάς
ποτε
|
ἐποιεῖτο. |
Οὔτ'
εἰ
τρόπος
εἷς
εἴη, |
1, 2, 1 |
ὑπὲρ
τούτων
Σκύθας
γνωριμωτέρους
ἡμῖν
|
ἐποίησαν, |
ἧττον
γνωριζομένους
ὑπὸ
τῶν
πρότερον· |
1, 3, 21 |
οἱ
Κιμμέριοι
καὶ
οἱ
Τρῆρες
|
ἐποιήσαντο |
τὰς
τοιαύτας
ἐφόδους·
τοὺς
δὲ |
1, 2, 1 |
παραλίας
Μιθριδάτης
ὁ
κληθεὶς
Εὐπάτωρ
|
ἐποίησε |
γνώριμα
καὶ
οἱ
ἐκείνου
στρατηγοί· |
1, 3, 17 |
ἐπέκλυσε
τὴν
γῆν
καὶ
νῆσον
|
ἐποίησε |
τὸ
ὄρος,
ὥστε
πλωτὴν
γενέσθαι |
1, 4, 7 |
Πῶς
οὖν
οὐ
τῆς
οἰκουμένης
|
ἐποιοῦντο |
διαίρεσιν;
τίς
δὲ
τρία
μέρη |
1, 2, 24 |
ἔσχατοι
ἀνδρῶν,
περὶ
τοῦ
ἐπιφερομένου
|
ἔπους |
διαφέρονται,
ὁ
μὲν
Ἀρίσταρχος
γράφων, |
1, 4, 3 |
ἑῷα
ἐγγὺς
ἀλλήλων
ἐστὶ
μέχρις
|
ἐπόψεως, |
τό
τε
Κάντιον
καὶ
αἱ |
1, 2, 14 |
πάνυ;
Ἢ
καὶ
Ἡσιόδῳ
μὲν
|
ἔπρεπε |
μὴ
φλυαρεῖν,
ἀλλὰ
ταῖς
κατεχούσαις |
1, 4, 5 |
ὀκτακισχιλίους
τοὐλάχιστον·
ὑπεραίρειν
δὴ
τῶν
|
ἑπτὰ |
μυριάδων
ὀκτακοσίους.
Δεῖν
δὲ
ἔτι |
1, 1, 21 |
ἐν
τῷ
οὐρανῷ
μηδὲ
τοὺς
|
ἑπτὰ |
τῆς
μεγάλης
ἄρκτου
ἀστέρας
καταμαθὼν, |
1, 3, 12 |
οὗτός
φησιν,
ὁ
δὲ
Χαλκιδικὸς
|
ἑπτάκις, |
ὁ
δὲ
κατὰ
Βυζάντιον
οὐδὲ |
1, 3, 20 |
τεῖχος
καὶ
τῶν
οἰκιῶν
περὶ
|
ἑπτακοσίας |
συμπεσεῖν,
Ἐχίνου
τε
καὶ
Φαλάρων |
1, 3, 20 |
καὶ
καταδῦναι
σώματα
χιλίων
καὶ
|
ἑπτακοσίων |
οὐκ
ἐλάττω,
Θρονίους
δ'
ὑπὲρ |
1, 3, 18 |
ἐν
τῷ
Ἑρμιονικῷ
κόλπῳ
ὄρος
|
ἑπταστάδιον |
τὸ
ὕψος
ἀνεβλήθη
γενηθέντος
ἀναφυσήματος |
1, 2, 3 |
ὑπέρ
τε
τῶν
Αἰθιόπων
ὅσα
|
ἐπύθετο |
καταχωρίσαι
εἰς
τὴν
ποίησιν
καὶ |
1, 3, 17 |
οἰκείως
παρατεθέντα.
Μνησθεὶς
γὰρ
τῶν
|
ἐπῶν |
τούτων,
Κρουνὼ
δ'
ἵκανον
καλλιρρόω, |
1, 0, 0 |
καὶ
Ὅμηρος
αὐτῇ
πανταχοῦ
τῶν
|
ἐπῶν |
φαίνεται
χρώμενος.
Ὅτι
οἱ
πρότερον |
1, 2, 34 |
Ἀπὸ
γὰρ
τοῦ
εἰς
τὴν
|
ἔραν |
ἐμβαίνειν
τοὺς
Ἐρεμβοὺς
ἐτυμολογοῦσιν
οὕτως |
1, 2, 20 |
Πιερίην
δ'
ἐπιβᾶσα
καὶ
Ἠμαθίην
|
ἐρατεινὴν |
σεύατ'
ἐφ'
ἱπποπόλων
Θρῃκῶν
ὄρεα |
1, 2, 3 |
δὴ
ὀρθῶς
ἂν
λέγοις,
ὦ
|
Ἐρατόσθενες· |
ἐκεῖνα
δ'
οὐκ
ὀρθῶς,
ἀφαιρούμενος |
1, 2, 1 |
πρὸς
ἅπαντας
φιλοσοφεῖν
ἄξιον,
πρὸς
|
Ἐρατοσθένη |
δὲ
καὶ
Ποσειδώνιον
καὶ
Ἵππαρχον |
1, 2, 37 |
Καλλιμάχῳ,
συνηγορῶν
τοῖς
περὶ
τὸν
|
Ἐρατοσθένη, |
διότι
καίπερ
γραμματικὸς
ὢν
παρὰ |
1, 2, 1 |
πάλαι,
μᾶλλον
δὲ
τοὺς
μετ'
|
Ἐρατοσθένη |
καὶ
αὐτὸν
ἐκεῖνον·
οὓς
εἰκὸς |
1, 1, 10 |
φιλοσοφίαν
τὴν
ποιητικήν.
Ἀλλὰ
πρὸς
|
Ἐρατοσθένη |
μὲν
αὖθις
ἐροῦμεν
διὰ
πλειόνων, |
1, 2, 2 |
τοιούτους
καλόν.
~Πρῶτον
δ'
ἐπισκεπτέον
|
Ἐρατοσθένη, |
παρατιθέντας
ἅμα
καὶ
τὴν
Ἱππάρχου |
1, 3, 13 |
ταπεινουμένη·
καὶ
γὰρ
κατ'
αὐτὸν
|
Ἐρατοσθένη |
τὴν
ἐκτὸς
θάλατταν
ἅπασαν
σύρρουν |
1, 1, 12 |
καὶ
Ἵππαρχος
ἐν
τοῖς
πρὸς
|
Ἐρατοσθένην |
διδάσκει,
ὅτι
παντὶ,
καὶ
ἰδιώτῃ |
1, 1, 11 |
πρώτους
μεθ'
Ὅμηρον
δύο
φησὶν
|
Ἐρατοσθένης, |
Ἀναξίμανδρόν
τε,
Θαλοῦ
γεγονότα
γνώριμον |
1, 2, 14 |
ὅπου
μήθ'
ὅπως
γεγένηται,
ῥαψῳδεῖν.
|
~Ἐρατοσθένης |
δὲ
Ἡσίοδον
μὲν
εἰκάζει
πεπυσμένον |
1, 2, 12 |
δεξάμενον
οἰκείως
προσπλέκεσθαι
δίκαιον.
~Ὁ
|
Ἐρατοσθένης |
δὲ
πρὸς
ἀμφοτέρας
τὰς
ἀποφάσεις |
1, 2, 3 |
δόμονδε.
Χωρὶς
δὲ
τούτων
ὁ
|
Ἐρατοσθένης |
ἑαυτῷ
μάχεται·
μικρὸν
γὰρ
πρὸ |
1, 2, 7 |
οὐδὲ
τὰ
σύνεγγυς
μόνον,
ὥσπερ
|
Ἐρατοσθένης |
εἴρηκε,
καὶ
τὰ
ἐν
τοῖς |
1, 3, 4 |
τοσαύτας
γε
δεχομένην,
ὅσας
αὐτὸς
|
Ἐρατοσθένης |
εἴρηκε
μεταβολάς·
ὥστε
πρός
γε |
1, 2, 1 |
τὴν
Ἀλεξάνδρου
στρατείαν,
ὥς
φησιν
|
Ἐρατοσθένης. |
Ὁ
μὲν
γὰρ
τῆς
Ἀσίας |
1, 3, 1 |
οὔτε
πασιμέλων.
~Οὐδὲ
τοῦτ'
εὖ
|
Ἐρατοσθένης, |
ὅτι
ἀνδρῶν
οὐκ
ἐξίων
μνήμης |
1, 3, 12 |
τὴν
αἰτίαν,
ἥν
φησιν
ὁ
|
Ἐρατοσθένης, |
ὅτι
ἡ
ἐφ'
ἑκάτερα
θάλαττα |
1, 1, 10 |
γὰρ
ἀληθές
ἐστιν,
ὅ
φησιν
|
Ἐρατοσθένης, |
ὅτι
ποιητὴς
πᾶς
στοχάζεται
ψυχαγωγίας, |
1, 2, 31 |
ἦν
πλόιμος·
ἀλλ'
εἰκάζει
ὁ
|
Ἐρατοσθένης |
οὐκ
εὖ.
Μὴ
γάρ
πω |
1, 2, 2 |
αὐτὸν
ἀντιλογίαν
ἔστι
δ'
ὁ
|
Ἐρατοσθένης |
οὔχ
οὕτως
εὐκατατρόχαστος,
ὥστε
μηδ' |
1, 1, 1 |
ἔτι
δὲ
οἱ
μετὰ
τούτους,
|
Ἐρατοσθένης |
τε
καὶ
Πολύβιος
καὶ
Ποσειδώνιος, |
1, 3, 14 |
~Ἀλλ'
οὔτ'
εἰρηκέναι
τοῦτό
φησιν
|
Ἐρατοσθένης, |
τὸ
σύρρουν
γεγονέναι
κατὰ
τὴν |
1, 3, 22 |
τὴν
ἀπόδειξιν
καὶ
ὁμοίαν
ὁ
|
Ἐρατοσθένης |
τῷ
σοφίσματι
τούτῳ,
εἴ
τις |
1, 2, 20 |
Ἀργέσται.
Οὐκ
ἐνόησε
δὲ
τοῦτο
|
Ἐρατοσθένης, |
ὑπενόησε
δ'
ὅμως.
Αὐτὸς
γοῦν |
1, 2, 19 |
αὐτὸς
δὲ
ὑπονοήσας
τοῦτο
ὁ
|
Ἐρατοσθένης, |
ὑπολάβοι
τις
ἄν,
φησί,
τὸν |
1, 1, 1 |
ὁ
πολίτης
αὐτοῦ,
καθὼς
καὶ
|
Ἐρατοσθένης |
φησί·
καὶ
Δημόκριτος
δὲ
καὶ |
1, 2, 17 |
φιλοσόφημα
πάντας
νομίζειν,
οὐχ
ὡς
|
Ἐρατοσθένης |
φησί,
κελεύων
μὴ
κρίνειν
πρὸς |
1, 3, 15 |
γενέσθαι,
ἐφ'
ὅσον
εἴρηκεν
ὁ
|
Ἐρατοσθένης, |
χρῆναι
καὶ
τὴν
Λιβύην
πᾶσαν |
1, 2, 15 |
δὲ
οὐδὲ
τὴν
τοιαύτην
τοῦ
|
Ἐρατοσθένους |
ἀπόφασιν,
διότι
φησὶ
τότ'
ἂν |
1, 2, 13 |
τούτῳ
τῷ
κόλπῳ
τῷ
ὑπὸ
|
Ἐρατοσθένους |
λεχθέντι
Κυμαίῳ,
ὃν
ποιοῦσιν
αἱ |
1, 2, 5 |
ἄλλα
ἐπιδεικνυμένους
τὰ
τῆς
ἀρετῆς
|
ἔργα, |
αὐτὸν
εἶναι
τῶν
φλυάρων
ἕνα |
1, 2, 33 |
Ἔνθ'
ἔσαν
οἱ
πέπλοι
παμποίκιλοι,
|
ἔργα |
γυναικῶν
Σιδονίων,
ἃς
αὐτὸς
Ἀλέξανδρος |
1, 2, 33 |
Ἡφαίστου
ἔργον,
ὡς
λέγεται
Ἀθηνᾶς
|
ἔργα |
τὰ
καλὰ
καὶ
Χαρίτων
καὶ |
1, 2, 34 |
καὶ
οὗτοι
πλησιάζουσιν·
ὁμοίως
οὐκ
|
ἐργασίας |
οὐδὲ
χρηματισμοῦ
χάριν
τούτων
ὀνομαζομένων |
1, 1, 23 |
τε
καὶ
ἐν
τοῖς
κολοσσικοῖς
|
ἔργοις |
οὐ
τὸ
καθ'
ἕκαστον
ἀκριβὲς |
1, 1, 23 |
μὲν
οὖν
σπουδαῖον
τὸ
προκείμενον
|
ἔργον |
καὶ
φιλοσόφῳ
πρέπον,
ταῦτα
εἰρήσθω. |
1, 2, 33 |
πρὸς
ὑπερβολὴν
εἰρημένον
τὸ
Ἡφαίστου
|
ἔργον, |
ὡς
λέγεται
Ἀθηνᾶς
ἔργα
τὰ |
1, 1, 1 |
ἧς
μόνης
ἐφικέσθαι
τοῦδε
τοῦ
|
ἔργου |
δυνατόν,
οὐκ
ἄλλου
τινός
ἐστιν, |
1, 2, 1 |
ἄλλο
πολὺ
μέρος
ἔτι
τοῦ
|
ἔργου |
λείπεσθαι·
πρὸς
οἷς
ἂν
καὶ |
1, 1, 16 |
καὶ
ἱστορίας
λεχθῆναι
Μεγάλων
ἐπιίστορα
|
ἔργων. |
Ἔκ
τε
δὴ
τῆς
παλαιᾶς |
1, 3, 17 |
κατασκευάζειν
τῶν
τε
τῆς
φύσεως
|
ἔργων |
καὶ
τῶν
ἄλλως
γινομένων
μεταβολῶν. |
1, 2, 35 |
καὶ
μύθους
ἐν
ταῖς
ἱστορίαις
|
ἐρεῖ, |
κρεῖττον
ἢ
ὡς
Ἡρόδοτος
καὶ |
1, 2, 31 |
εἶδος
ἐπήνεγκε·
τίνες
τε
οἱ
|
Ἐρεμβοί· |
καινὸν
γὰρ
τὸ
ὄνομα.
Ἀριστόνικος |
1, 2, 34 |
εἰς
τὴν
ἔραν
ἐμβαίνειν
τοὺς
|
Ἐρεμβοὺς |
ἐτυμολογοῦσιν
οὕτως
οἱ
πολλοί,
οὓς |
1, 2, 35 |
ἴσως
οὔπω.
~Οἱ
δὲ
πλάττοντες
|
Ἐρεμβοὺς |
ἴδιόν
τι
ἔθνος
Αἰθιο
πικὸν |
1, 2, 31 |
θ'
ἱκόμην
καὶ
Σιδονίους
καὶ
|
Ἐρεμβοὺς |
καὶ
Λιβύην.
Ζητοῦσι
δὲ,
πρὸς |
1, 1, 16 |
θ'
ἱκόμην
καὶ
Σιδονίους
καὶ
|
Ἐρεμβοὺς |
καὶ
Λιβύην,
ἵνα
τ'
ἄρνες |
1, 2, 20 |
θ'
ἱκόμην
καὶ
Σιδονίους
καὶ
|
Ἐρεμβοὺς |
καὶ
Λιβύην.
Ὅπερ
καὶ
Ἵππαρχος |
1, 2, 22 |
αἰθιοπίαν
ἔλεγε
καὶ
Σιδονίους
καὶ
|
Ἐρεμβοὺς |
καὶ
τὴν
ἔξω
θάλατταν
καὶ |
1, 1, 3 |
καὶ
Αἰθιοπίαν
καὶ
Σιδονίους
καὶ
|
Ἐρεμβούς, |
οὓς
εἰκὸς
λέγειν
Τρωγλοδύτας
Ἄραβας, |
1, 2, 34 |
Ἀρμενίους
καὶ
τοὺς
Ἄραβας
καὶ
|
Ἐρεμβούς, |
τάχα
τῶν
πάλαι
Ἑλλήνων
οὕτω |
1, 2, 34 |
ἄγον
ἄνδρες.
~Περὶ
δὲ
τῶν
|
Ἐρεμβῶν |
πολλὰ
μὲν
εἴρηται,
πιθανώτατοι
δ' |
1, 2, 39 |
μὲν
ἐπ'
Ἰλλυριοῖο
πόρου
σχάσσαντες
|
ἐρετμὰ |
λᾶα
πάρα
ξανθῆς
Ἁρμονίης
ὅφιο |
1, 2, 12 |
Ποσειδωνιάτῃ
κόλπῳ
νησίδια
τρία
προκείμενα
|
ἔρημα |
πετρώδη,
ἃ
καλοῦσι
Σειρῆνας·
ἐπ' |
1, 2, 25 |
τὰ
δ'
ἔξω
τῆς
ἐπικλύστου
|
ἔρημά |
τε
καὶ
ἄνυδρα
καὶ
σπανίως |
1, 2, 3 |
μὲν
ἀοιδὸν
ἄγων
ἐς
νῆσον
|
ἐρήμην |
κάλλιπεν·
τὴν
δ'
ἐθέλων
ἐθέλουσαν |
1, 3, 7 |
λεγόμενα
Στήθη
καὶ
ἡ
Σκυθῶν
|
ἐρημία |
καὶ
ὁ
Σαλμυδησσός,
καὶ
ἄλλων |
1, 1, 17 |
ἐν
ἕλεσι
καὶ
δρυμοῖς
ἀβάτοις
|
ἐρημίαις |
τε
τοπομαχούντων
τῶν
βαρβάρων
καὶ |
1, 3, 4 |
τὸν
Ἴστρον
καὶ
τὴν
Σκυθῶν
|
ἐρημίαν. |
Τάχα
δὴ
καὶ
τὸ
τοῦ |
1, 1, 8 |
φασίν,
ἀλλὰ
ὑπὸ
ἀπορίας
καὶ
|
ἐρημίας, |
οὐδὲν
ἧττον
τῆς
θαλάττης
ἐχούσης |
1, 2, 40 |
ἀφανεῖς
τόπους,
οὔθ'
ὁ
δι'
|
ἐρήμων |
καὶ
ἀοίκων
{καὶ}
καθ'
ἡμᾶς |
1, 4, 7 |
ἡ
ζήτησις
αὕτη,
ἀλλὰ
μόνον
|
ἔριν |
διαιτώντων
κατὰ
Δημόκριτον
εἶναι.
Μὴ |
1, 4, 7 |
τῶν
ἐσχάτων
ἄρξωμαι
διαιτῶν
τὴν
|
ἔριν, |
μὴ
κατὰ
Δημόκριτον
ἀλλὰ
κατ' |
1, 2, 36 |
ὕδωρ·
αὐτὰρ
ἐγὼ
ποτὶ
μακρὸν
|
ἐρινεὸν |
ὑψόσ'
ἀερθείς,
τῷ
προσφὺς
ἐχόμην, |
1, 2, 5 |
οὐκ
ἂν
ἔπειτ'
Ὀδυσῆί
γ'
|
ἐρίσσειε |
βροτὸς
ἄλλος.
Τίς
ἂν
οὖν |
1, 2, 34 |
φησί
Καὶ
κούρην
Ἀράβοιο,
τὸν
|
Ἑρμάων |
ἀκάκητα
γείνατο
καὶ
Θρονίη,
κούρη |
1, 3, 18 |
Μεθώνην
δὲ
τὴν
ἐν
τῷ
|
Ἑρμιονικῷ |
κόλπῳ
ὄρος
ἑπταστάδιον
τὸ
ὕψος |
1, 1, 10 |
Ἀλλὰ
πρὸς
Ἐρατοσθένη
μὲν
αὖθις
|
ἐροῦμεν |
διὰ
πλειόνων,
ἐν
οἷς
καὶ |
1, 3, 5 |
Κάλπην.
Ἀλλὰ
τοῦτο
μὲν
ἐῶ·
|
ἐροῦσι |
γὰρ
κἀκεῖ
τοῦτο
συμβαίνειν,
περισπᾶσθαι |
1, 1, 20 |
ὑποτείνει
καὶ
ἡ
ἔννοια,
ὅτι
|
ἐρριζωμένης |
ἐπ'
ἄπειρον
τῆς
γῆς
οὐκ |
1, 2, 8 |
μάθησιν
ἄγειν,
ἤδη
τῆς
διανοίας
|
ἐρρωμένης |
καὶ
μηκέτι
δεομένης
κολάκων.
Καὶ |
1, 2, 27 |
λυομένῳ
φησὶν
οὕτω·
Φοινικόπεδόν
τ'
|
ἐρυ" |
θρᾶς
ἱερὸν
χεῦμα
θαλάσσης,
χαλκοκέραυνόν |
1, 3, 14 |
γεγονέναι
κατὰ
τὴν
πλήρωσιν
τῇ
|
Ἐρυθρᾷ, |
ἀλλὰ
συνεγγίσαι
μόνον,
οὔτ'
ἀκολουθεῖν |
1, 2, 35 |
ἐκαλοῦντο,
ὅτι
καὶ
ἡ
θάλαττα
|
ἐρυθρά· |
οἱ
δ'
ἐκείνους
τούτων.
Εἰσὶ |
1, 3, 13 |
γενέσθαι
τὴν
ἡμετέραν
θάλατταν
τῇ
|
Ἐρυθρᾶᾶ |
διὰ
τὴν
πλήρωσιν,
αἰτιᾶται
τί |
1, 3, 13 |
τὸ
συνεγγίζειν
τὰ
τενάγη
τῇ
|
Ἐρυθρᾶᾶ |
θαλάττῃ,
ἕως
ἀκμὴν
ἐκέκλειστο
τὰ |
1, 3, 13 |
καὶ
τὴν
ἑσπέριον
καὶ
τὴν
|
Ἐρυθρὰν |
θάλατταν
μίαν
εἶναι.
Τοῦτο
δ' |
1, 3, 13 |
τὴν
σύρρουν
αὐτῇ
γενομένην
τὴν
|
Ἐρυθράν, |
καὶ
ἐν
τῇ
αὐτῇ
διέμεινεν |
1, 3, 13 |
ἔξω
Στηλῶν
θάλατταν
καὶ
τὴν
|
Ἐρυθρὰν |
καὶ
ἔτι
τὴν
ταύτῃ
γεγονυῖαν |
1, 2, 31 |
γεγονότος,
ἅμα
δὲ
εἰς
τὴν
|
Ἐρυθρὰν |
τὸν
Μενέλαον
ἐκ
τῆς
Αἰγύπτου |
1, 3, 17 |
τὸ
Αἰγύπτιον
πέλαγος
ἀπὸ
τῆς
|
Ἐρυθρᾶς |
θαλάττης
ἀποφανεῖ
πορθμὸν
καὶ
σύρρουν |
1, 2, 26 |
Λιβύην,
οἵ
τε
ἀπὸ
τῆς
|
Ἐρυθρᾶς |
καὶ
οἱ
ἀπὸ
τῶν
Στηλῶν, |
1, 4, 7 |
θαλάσσης
καὶ
τῷ
μεταξὺ
τῆς
|
Ἐρυθρᾶς |
καὶ
τοῦ
Ἐκρήγματος,
τούτους
δὲ |
1, 3, 13 |
λεχθέντα
τόπον
συνάπτοντα
τῷ
τῆς
|
Ἐρυθρᾶς |
κόλπῳ,
ἀμφίβολόν
ἐστιν,
ἐπειδὴ
τὸ |
1, 3, 4 |
τεναγίζοντος,
ὥστε
συνάπτειν
τῷ
τῆς
|
Ἐρυθρᾶς |
κόλπῳ·
ἐνδούσης
δὲ
τῆς
θαλάττης |
1, 3, 13 |
τε
τεναγίζειν
συνάπτοντα
τῷ
τῆς
|
Ἐρυθρᾶς |
κόλπῳ,
συνελθούσης
δὲ
τῆς
θαλάττης |
1, 2, 31 |
καὶ
τὸ
Πηλούσιον
μέχρι
τῆς
|
Ἐρυθρᾶς. |
Τίνα
οὖν
ἔχομεν
ἱστορίαν
περὶ |
1, 2, 39 |
ἥρωες
ἀπ'
αἰήταο
Κυταίου,
αὖτις
|
ἐς |
ἀρχαίην
ἔπλεον
αἱμονίην·
τοτὲ
δὲ |
1, 2, 31 |
εἰσάγει
λέγοντα
αὐτῷ,
Ἀλλά
σ'
|
ἐς |
Ἠλύσιον
πεδίον
καὶ
πείρατα
γαίης |
1, 1, 4 |
ὑπὸ
τῶν
θεῶν
Ἀλλά
σ'
|
ἐς |
Ἠλύσιον
πεδίον
καὶ
πείρατα
γαίης |
1, 3, 7 |
Πύραμος
εὐροδίνης
ἠιόνα
προχέων
ἱερὴν
|
ἐς |
Κύπρον
ἵκηται.
Ἐκ
μέσων
γὰρ |
1, 2, 3 |
ἢ
Τὸν
μὲν
ἀοιδὸν
ἄγων
|
ἐς |
νῆσον
ἐρήμην
κάλλιπεν·
τὴν
δ' |
1, 2, 30 |
ὅθεν
τ'
ἀπὸ
νῆας
ἐίσας
|
ἐς |
πόντον
βάλλουσιν
ἀφυσσάμενοι
μέλαν
ὕδωρ. |
1, 3, 17 |
παρὰ
τὸ
Κάσιον
ὁδὸν
τὴν
|
ἐς |
Φοινίκην.
Οὐδὲν
οὖν
θαυμαστὸν
οὐδ' |
1, 2, 28 |
Ὁταν
οὖν
φῇ·
Ζεὺς
γὰρ
|
ἐς |
ὠκεανὸν
μετ'
ἀμύμονας
Αἰθιοπῆας
χθιζὸς |
1, 1, 6 |
ἐπὶ
τῷ
ὠκεανῷ
Ζεὺς
γὰρ
|
ἐς |
ὠκεανὸν
μετ'
ἀμύμονας
Αἰθιοπῆας
χθιζὸς |
1, 2, 33 |
πολλὰ
τοιαῦτα
ἀποκείμενα
λέγει·
Ἔνθ'
|
ἔσαν |
οἱ
πέπλοι
παμποίκιλοι,
ἔργα
γυναικῶν |
1, 4, 2 |
τὴν
Κινναμωμοφόρον
καὶ
τὴν
Ταπροβάνην,
|
ἔσεσθαι |
σταδίους
τρισμυρίους
ὀκτακισχιλίους.
~Τὰ
μὲν |
1, 2, 28 |
διάνοιαν,
καὶ
ἐπὶ
τῷ
ὠκεανῷ
|
ἔσῃ |
καὶ
ἐπὶ
τῇ
Αἰθιοπίᾳ.
Οὕτω |
1, 1, 6 |
ἀλλ'
ἀφ'
οὗ
οἱ
Φοίνικες
|
ἐσημειώσαντο |
καὶ
ἐχρῶντο
πρὸς
τὸν
πλοῦν, |
1, 2, 13 |
δεῖ
τὴν
σύμπασαν
ἱστορίαν·
ἀλλ'
|
ἔσθ' |
ὅτε
καὶ
πιστοῦσθαι
τὸ
καθόλου |
1, 1, 16 |
θαλάττης·
ἀμφίβιοι
γὰρ
τρόπον
τινά
|
ἐσμεν |
καὶ
οὐ
μᾶλλον
χερσαῖοι
ἢ |
1, 1, 2 |
γνοίη
καὶ
παραδώσει
τοῖς
ὕστερον
|
ἐσομένοις, |
ἀλλὰ
καὶ
τὰ
περὶ
τοὺς |
1, 2, 27 |
ὕστερον
δὲ
καὶ
τῶν
πρὸς
|
ἑσπέραν |
γνωσθέντων
Κελτοὶ
καὶ
Ἴβηρες
ἢ |
1, 2, 36 |
δίδωσι,
καὶ
μάλιστα
τὸ
τὴν
|
ἑσπέραν |
ἐπιτεῖναι,
(καὶ)
μὴ
κοινῶς
εἰπόντα, |
1, 4, 6 |
ἀπὸ
τῆς
ἕω
πρὸς
τὴν
|
ἑσπέραν |
μακροτέραν
εἶναι
τὴν
οἰκουμένην,
καθάπερ |
1, 4, 5 |
Ἴβηρσι
προπεπτωκὸς
δὲ
πρὸς
τὴν
|
ἑσπέραν, |
οὐκ
ἔλαττον
σταδίων
τρισχιλίων,
καὶ |
1, 2, 20 |
οὖν
τὸν
Ζέφυρον
ἀγνοεῖ
ἀπὸ
|
ἑσπέρας |
πνέοντα;
Ἀλλ'
ὅταν
οὕτω
φῇ, |
1, 2, 20 |
τοῦ
Ζεφύρου
μὲν
ἀπὸ
τῆς
|
ἑσπέρας |
πνέοντος
καὶ
τῆς
Ἰβηρίας,
τῆς |
1, 1, 6 |
τὴν
ἄρκτον
ὀνομάζων
ἠοῦς
καὶ
|
ἑσπέρης |
τέρματα
ἡ
ἄρκτος,
καὶ
ἀντίον |
1, 2, 1 |
Ἴστρου·
οἱ
δὲ
ῥωμαῖοι
τὰ
|
ἑσπέρια |
τῆς
Εὐρώπης
ἅπαντα
μέχρι
Ἄλβιος |
1, 4, 3 |
ἄκρα
τοῖς
ἑῴοις
καὶ
τὰ
|
ἑσπέρια |
τοῖς
ἑσπερίοις,
καὶ
τά
γε |
1, 4, 3 |
ἑῴοις
καὶ
τὰ
ἑσπέρια
τοῖς
|
ἑσπερίοις, |
καὶ
τά
γε
ἑῷα
ἐγγὺς |
1, 3, 13 |
σύρρουν
εἶναι,
ὥστε
καὶ
τὴν
|
ἑσπέριον |
καὶ
τὴν
Ἐρυθρὰν
θάλατταν
μίαν |
1, 2, 31 |
πέμψουσι.
Ποῖα
οὖν;
Καὶ
ὅτι
|
ἑσπέριόν |
τινα
λέγει
τόπον
τοῦτον
ἔσχατον, |
1, 1, 8 |
κατὰ
τοὺς
Ἰνδούς,
καὶ
τὸ
|
ἑσπέριον, |
τὸ
κατὰ
τοὺς
Ἴβηρας
καὶ |
1, 1, 13 |
μὲν
ἑῴους
μάλιστα
τοὺς
δὲ
|
ἑσπερίους, |
τρόπον
δέ
τινα
καὶ
ἀντίποδας |
1, 1, 4 |
ἐξ
ὠκεανοῦ
λέγει.
~Τῶν
δ'
|
ἑσπερίων |
ἀνδρῶν
καὶ
τὴν
εὐδαιμονίαν
ἐμφανίζει |
1, 3, 21 |
ἀνεκπλήκτῳ.
Οἷον
Ἰβήρων
μὲν
τῶν
|
ἑσπερίων |
εἰς
τοὺς
ὑπὲρ
τοῦ
Πόντου |
1, 2, 4 |
καὶ
ἠπεροπηίδι
τέχνῃ·
τούτου
γ'
|
ἑσπομένοιο |
καὶ
ἐκ
πυρὸς
αἰθομένοιο
ἄμφω |
1, 1, 2 |
οὐ
μόνον
περὶ
τὰς
πράξεις
|
ἐσπούδασεν |
ἐκεῖνος,
ὅπως
ὅτι
πλείστας
γνοίη |
1, 3, 7 |
καὶ
λόγιον
ἐκπέπτωκέ
τι
τοιοῦτον·
|
Ἔσσεται |
ἐσσομένοις,
ὅτε
Πύραμος
εὐροδίνης
ἠιόνα |
1, 3, 7 |
λόγιον
ἐκπέπτωκέ
τι
τοιοῦτον·
Ἔσσεται
|
ἐσσομένοις, |
ὅτε
Πύραμος
εὐροδίνης
ἠιόνα
προχέων |
1, 1, 15 |
μὴ
διεστῶτα
τοσοῦτον
Ὅσον
οὐρανός
|
ἐστ' |
ἀπὸ
γαίης.
~Φέρε
δὴ
τῇ |
1, 1, 10 |
καὶ
περὶ
τοῦ
ποιητοῦ
πάλιν
|
ἔσται |
λόγος.
~Νυνὶ
δὲ
ὅτι
μὲν |
1, 2, 1 |
τῶν
πρὸ
ἡμῶν.
Ὁρᾶν
δ'
|
ἔσται |
τοῦτο
μάλιστα
ἐν
τοῖς
λόγοις |
1, 2, 39 |
καθ'
ἣν
καὶ
Φρίξος
πρότερον
|
ἔστειλε |
τὸν
πλοῦν
τοῦτον·
καὶ
ἔστιν |
1, 2, 16 |
ὁ
δ'
ἐπὶ
τῆς
πρώρας
|
ἕστηκε |
δόρυ
ἔχων,
σημήναντος
τοῦ
σκοποῦ |
1, 3, 7 |
ἐπικλινὲς
ῥεῖθρον,
ἡ
δὲ
ἀκλινὴς
|
ἕστηκεν. |
Οἱ
δὲ
πορθμοὶ
ῥευματίζονται
κατ' |
1, 2, 6 |
Ἆρα
γὰρ
οὐδ'
ὁ
λόγος
|
ἐστὶ |
γενικός,
οὗ
εἴδη
ὁ
ἔμμετρος |
1, 1, 16 |
πολιτικάς.
Χώρα
γὰρ
τῶν
πράξεων
|
ἐστὶ |
γῆ
καὶ
θάλαττα,
ἣν
οἰκοῦμεν· |
1, 2, 29 |
τῶν
παρ'
ἑκάστοις
ἰδίων
ταῦτ'
|
ἐστὶ |
γνωριμώτατα,
ἃ
καὶ
παραδοξίαν
ἔχει |
1, 2, 5 |
μάλιστα.
~Ἡ
δὲ
ῥητορικὴ
φρόνησίς
|
ἐστι |
δήπου
περὶ
λόγους·
ἣν
ἐπιδείκνυται |
1, 1, 7 |
ὠκεανόν.
Ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
μακροτέρας
|
ἐστὶ |
διαίτης.
~Ὅτι
δὲ
ἡ
οἰκουμένη |
1, 1, 6 |
Διό
ς.
Ὁ
γὰρ
ἀρκτικός
|
ἐστι |
δύσεως
καὶ
ἀνατολῆς
ὅρος,
οὐχ |
1, 2, 18 |
ἐν
Ὠγυγίῃ,
ὅθι
τ'
ὀμφαλός
|
ἐστι |
θαλάσσης·
καὶ
ὅτι
ἐνταῦθα
οἰκεῖ |
1, 2, 26 |
τῷ
ποταμῷ.
~Χωρὶς
δὲ
τούτων
|
ἐστὶ |
καὶ
ἄλλως
διαιρεῖν
τὴν
Αἰθιοπίαν. |
1, 1, 20 |
τε
οὐρανίων
ἡ
περιφορὰ
ἐναργής
|
ἐστι |
καὶ
ἄλλως
καὶ
ἐκ
τῶν |
1, 2, 2 |
τίθησιν,
Ἀπελλῆς
τε
αὐτῷ
πολύς
|
ἐστι |
καὶ
Βίων,
ὅν
φησι
πρῶτον |
1, 1, 17 |
καλῶς
ἐν
χωρίῳ
τοῦ
εἰδότος
|
ἐστὶ |
καὶ
ἐνεδρεῦσαι
καὶ
ὁδεῦσαι.
Ἀλλ' |
1, 2, 8 |
Ἥ
τε
γὰρ
Λάμια
μῦθός
|
ἐστι |
καὶ
ἡ
Γοργὼ
καὶ
ὁ |
1, 2, 29 |
φανερῷ
πᾶσίν
ἐστι·
τοιοῦτον
δ'
|
ἐστὶ |
καὶ
ἡ
τοῦ
Νείλου
ἀνάβασις |
1, 1, 2 |
καὶ
οἱ
πρὸ
ἡμῶν,
ὧν
|
ἐστι |
καὶ
Ἵππαρχος,
ἀρχηγέτην
εἶναι
τῆς |
1, 4, 5 |
νήσων·
ταῦτα
γὰρ
πάντα
προσάρκτιά
|
ἐστι |
καὶ
Κελτικά,
οὐκ
Ἰβηρικά,
μᾶλλον |
1, 2, 25 |
Καὶ
γὰρ
αὕτη
στενή
τέ
|
ἐστι |
καὶ
μακρὰ
καὶ
ἐπίκλυστος.
τὰ |
1, 3, 7 |
καὶ
χειμάρρους
δεχόμενοι
πολλούς,
ὧν
|
ἐστι |
καὶ
ὁ
Πύραμος
ὁ
τῇ |
1, 2, 24 |
δ'
ἀνιόντος;
Καὶ
γὰρ
τοῦτ'
|
ἐστὶ |
καὶ
πρὸς
δύσιν
καὶ
πρὸς |
1, 2, 9 |
Ὀδυσσέως
πλάνης
ἐπιχειρῶν·
τοιοῦτο
δ'
|
ἐστὶ |
καὶ
τό
Ἱσκε
ψεύδεα
πολλὰ |
1, 1, 20 |
καὶ
ὁ
ποιητής·
τοιοῦτον
γάρ
|
ἐστι |
καὶ
τό
ὀξὺ
μάλα
προιιδών, |
1, 2, 8 |
ἔγνω
τις·
τοῦτο
δ'
αὐτό
|
ἐστι |
καὶ
τὸ
ποιοῦν
φιλειδήμονα.
Ὅταν |
1, 2, 16 |
τῆς
ἐπιδορατίδος·
ἀγκιστρώδης
τε
γάρ
|
ἐστι |
καὶ
χαλαρῶς
ἐνήρμοσται
τῷ
δόρατι |
1, 4, 7 |
φάναι
ἡμᾶς
ὅτι
τουτὶ
μέν
|
ἐστι |
Κολυττὸς
τουτὶ
δὲ
Μελίτη,
τοὺς |
1, 2, 3 |
μόνον
παρὰ
τῶν
Πυθαγορείων
ἀκούειν
|
ἐστὶ |
λεγόντων,
ἀλλὰ
καὶ
Ἀριστόξενος
οὕτως |
1, 1, 6 |
ὀρθῶς
γράφει,
Οἶος
δ'
ἄμμορός
|
ἐστι |
λοετρῶν
φεύγων
τὰ
μὴ
φευκτά. |
1, 1, 6 |
τῆς
ἄρκτου·
Οἴη
δ'
ἄμμορός
|
ἐστι |
λοετρῶν
ὠκεανοῖο.
Οιὰ
μὲν
γὰρ |
1, 4, 3 |
τά
γε
ἑῷα
ἐγγὺς
ἀλλήλων
|
ἐστὶ |
μέχρις
ἐπόψεως,
τό
τε
Κάντιον |
1, 3, 5 |
ὡς
ἔφην,
τῶν
τοιούτων
ἀπεργαστικόν
|
ἐστι |
παθῶν
τὸ
τὰ
αὐτὰ
ἐδάφη |
1, 4, 6 |
μαθηματικούς,
ἧς
μέρος
ἡ
οἰκουμένη
|
ἐστί, |
περὶ
δὲ
τῆς
οἰκουμένης
καλοῦμεν |
1, 2, 25 |
Τί
δ'
ἄλλο
ἡ
Αἴγυπτός
|
ἐστι |
πλὴν
ἡ
ποταμία,
ἣν
ἐπικλύζει |
1, 2, 28 |
Ἰθάκη
κεῖται
Πρὸς
ζόφον
(ὅπερ
|
ἐστὶ |
πρὸς
ἄρκτον)
αἱ
δέ
τ' |
1, 1, 16 |
διότι
τῆς
γεωγραφίας
τὸ
πλέον
|
ἐστὶ |
πρὸς
τὰς
χρείας
τὰς
πολιτικάς. |
1, 2, 6 |
γε
κατεσκευασμένος,
μίμημα
τοῦ
ποιητικοῦ
|
ἐστι. |
Πρώτιστα
γὰρ
ἡ
ποιητικὴ
κατασκευὴ |
1, 1, 8 |
~Ὅτι
δὲ
ἡ
οἰκουμένη
νῆσός
|
ἐστι, |
πρῶτον
μὲν
ἐκ
τῆς
αἰσθήσεως, |
1, 4, 4 |
Βρεττανικὴν
οὐ
πλέον
τῶν
πεντακισχιλίων
|
ἐστὶ |
σταδίων.
ἀλλὰ
μὴν
ἐκ
μέσης |
1, 3, 2 |
δὲ
καὶ
Πειρίθουν
μακρὰς
εἰκός
|
ἐστι |
στρατείας
ὑπομείναντας
καταλιπεῖν
δόξαν
περὶ |
1, 2, 31 |
τοὺς
τόπους
ἐκείνους,
βέλτιον
ἴσως
|
ἐστὶ |
τὰ
ἐν
τοῖς
ἔπεσι
τούτοις |
1, 2, 19 |
τὸ
εὐκατάψευστον.
Πολλοστὸν
γὰρ
μέρος
|
ἐστὶ |
τὰ
πόρρω
τερατολογούμενα
τῶν
ἐν |
1, 2, 25 |
μὴν
ἡ
Αἰθιοπία
ἐπ'
εὐθείας
|
ἐστὶ |
τῇ
Αἰγύπτῳ
καὶ
παραπλησίως
ἔχει |
1, 4, 3 |
τανικὴ
τὸ
μῆκος
ἴσως
πώς
|
ἐστι |
τῇ
Κελτικῇ
παρεκτεταμένη,
τῶν
πεντακισχιλίων |
1, 1, 17 |
ὁδεῦσαι.
Ἀλλ'
ἐν
τοῖς
μεγάλοις
|
ἐστὶ |
τηλαυγέστερον,
ὅσῳπερ
καὶ
τὰ
ἆθλα |
1, 3, 16 |
Κυρηναίας,
ὧν
ἡ
Θήρα
μητρόπολίς
|
ἐστι |
τῆς
Κυρήνης,
καὶ
τὴν
αἴγυπτον |
1, 1, 13 |
μὲν
τὸ
μέχρι
τῶν
ὑστάτων
|
ἐστὶ |
τῆς
Σκυθίας
ἢ
τῆς
Κελτικῆς, |
1, 2, 6 |
τὸν
ποιητὴν
τελέως
ἀφειδοῦντος
ἡμῶν
|
ἐστι. |
Τί
γὰρ
οὕτω
ῥητορικὸν,
ὡς |
1, 4, 6 |
ἐπὶ
πλέον,
ὅτι
κατὰ
φύσιν
|
ἐστὶ |
τὸ
ἀπὸ
ἀνατολῆς
ἐπὶ
δύσιν |
1, 2, 35 |
δ'
ἀπιστίας
αἴτιον
οὐκ
ἐλάχιστόν
|
ἐστι |
τὸ
ἐναντιοῦσθαι
ἀλλήλοις
τοὺς
λέγοντας. |
1, 2, 29 |
καὶ
ἐν
τῷ
φανερῷ
πᾶσίν
|
ἐστι· |
τοιοῦτον
δ'
ἐστὶ
καὶ
ἡ |
1, 2, 2 |
τινα
καὶ
ἐν
τοῖς
ἄλλοις
|
ἐστὶ |
τοιοῦτος.
Ἀλλ'
ἐκεῖνα
ἐάσθω·
πρὸς |
1, 4, 5 |
ἢ
διπλάσιον
τὸ
γνώριμον
μῆκός
|
ἐστι |
τοῦ
γνωρίμου
πλάτους,
ὁμολογοῦσι
καὶ |
1, 2, 8 |
τερατῶδες,
ἐπιτείνει
τὴν
ἡδονήν,
ἥπερ
|
ἐστὶ |
τοῦ
μανθάνειν
φίλτρον.
Κατ'
ἀρχὰς |
1, 2, 12 |
Ἀλλ'
οὔθ'
ὁ
σκόπελος
οὗτος
|
ἐστὶ |
τρικόρυφος
οὔθ'
ὅλως
κορυφοῦται
πρὸς |
1, 2, 16 |
τοιαύτην
θήραν,
ἣ
μάλιστ'
ἐπιχώριός
|
ἐστι |
τῷ
Σκυλλαίῳ·
καὶ
ἐκ
τῶν |
1, 2, 8 |
καὶ
φοβερὸν
τὸ
τερατῶδες,
ἀμφοτέρων
|
ἐστὶ |
τῶν
εἰδῶν
χρεία
πρός
τε |
1, 3, 21 |
Περραιβοὶ
μετανάσται
τινές.
πλήρης
δέ
|
ἐστι |
τῶν
τοιούτων
παραδειγμάτων
ἡ
νῦν |
1, 2, 8 |
καὶ
ἀπαίδευτος
τρόπον
τινὰ
παῖς
|
ἐστι |
φιλομυθεῖ
τε
ὡσαύτως·
ὁμοίως
δὲ |
1, 2, 32 |
περὶ
Τηλέμαχον
τὸ
πλῆθος
ὅ
|
ἐστι |
Χρυσοῦ
τ'
ἠλέκτρου
τε
καὶ |
1, 2, 11 |
Ὀδυσσεῖ
τὴν
πλάνην
καθ'
Ὅμηρον·
|
ἔστι |
γὰρ
ἀμφοτέρως
τοῦτο
δέξασθαι,
καὶ |
1, 2, 16 |
θάλατταν
τὸ
δόρυ,
οὐκ
ἀπόλωλεν·
|
ἔστι |
γὰρ
πηκτὸν
ἔκ
τε
δρυὸς |
1, 2, 6 |
μέν,
ῥητορικὸς
δὲ
λόγος
οὐκ
|
ἔστι |
γενικὸς
καὶ
φράσις
καὶ
ἀρετὴ |
1, 3, 16 |
τὴν
εὔβοιαν,
ὥστε
τῆς
Ἀρεθούσης
|
ἔστι |
δ'
ἐν
Χαλκίδι
κρήνη
τὰς |
1, 2, 2 |
τὴν
Ἱππάρχου
πρὸς
αὐτὸν
ἀντιλογίαν
|
ἔστι |
δ'
ὁ
Ἐρατοσθένης
οὔχ
οὕτως |
1, 3, 2 |
τὴν
ἔξω
τῆς
Ἑλλάδος
παραλίαν,
|
ἔστι |
δ'
ὅπου
καὶ
τὴν
μεσόγαιαν. |
1, 1, 18 |
τοὺς
ἡγεμόνας
τὸ
πλέον
ἐστίν,
|
ἔστι |
δὲ
καὶ
ἡ
γεωγραφία
περὶ |
1, 2, 18 |
πλοῦν
τοῦτον.
~Τοιαῦτα
μὲν
εἴρηκεν.
|
Ἔστι |
δὲ
τἆλλα
μὲν
εὖ
λεγόμενα· |
1, 3, 18 |
ἣν
Ἀστερίδα
φησὶν
ὁ
ποιητής·
|
Ἔστι |
δέ
τις
νῆσος
μέσσῃ
ἁλὶ |
1, 4, 1 |
ὑπολήψεις,
πρὸς
ἃς
πάλιν
εἰ
|
ἔστι |
τις
ἐπανόρθωσις,
πειρατέον
προσφέρειν.
Τὸ |
1, 3, 22 |
τοῦ
ἀπὸ
μεσημβρίας
νότου
προσαγορευομένου,
|
ἔστι |
τις
οἴκησις
ἐν
ᾗ
τοῦτο |
1, 2, 39 |
πεπίστευται
βασιλεῦσαι
τῆς
Κολχίδος,
καὶ
|
ἔστι |
τοῖς
ἐκεῖ
τοῦτ'
ἐπιχώριον
τοὔνομα. |
1, 1, 1 |
ἄλλων
ὅσα
ἰδεῖν
παρ'
ἑκάστοις
|
ἔστι, |
τὸν
αὐτὸν
ὑπογράφει
ἄνδρα,
τὸν |
1, 1, 16 |
μέρη
δυναστευόντων
καὶ
ἀπ'
ἄλλης
|
ἑστίας |
καὶ
ἀρχῆς
τὰς
πράξεις
προχειριζομένων |
1, 3, 21 |
οὖν
καὶ
πρόχειρα
τοῖς
πολλοῖς
|
ἐστιν· |
αἱ
δὲ
τῶν
Καρῶν
καὶ |
1, 2, 32 |
ὧν
ἡ
μὲν
τῆς
Αἰγύπτου
|
ἐστίν, |
αἱ
δὲ
Φίλαι
κοινὴ
κατοικία |
1, 3, 5 |
ἀναχωρεῖν
ἀπ'
αὐτῶν
οὐ
τοῦτό
|
ἐστιν |
αἴτιον,
τὸ
ἄλλα
καὶ
ἄλλα |
1, 2, 19 |
εἰ
τὰ
προσμυθευόμενα
ὑπῆρξεν
ἢ
|
ἐστίν, |
ἀλλὰ
καὶ
μᾶλλον
οἷς
προσμυθεύεται |
1, 1, 7 |
θαλάσσης,
ἥτις
οὐκ
ἄλλη
τίς
|
ἐστιν |
ἀλλὰ
ὠκεανός.
γίνεται
οὖν,
ἐὰν |
1, 1, 9 |
αἰτίας.
~Ἵππαρχος
δ'
οὐ
πιθανός
|
ἐστιν |
ἀντιλέγων
τῇ
δόξῃ
ταύτῃ,
ὡς |
1, 3, 18 |
Ἔν
τε
τῇ
Ἰθάκῃ
οὐδέν
|
ἐστιν |
ἄντρον
τοιοῦτον
οὐδὲ
νυμφαῖον,
οἷόν |
1, 2, 33 |
τοι
κρητῆρα
τετυγμένον·
ἀργύρεος
δὲ
|
ἐστὶν |
ἅπας,
χρυσῷ
δ'
ἐπὶ
χείλεα |
1, 2, 32 |
πλὴν
ἐλέφαντος
εὐπορία
παρ'
ἐκείνοις
|
ἐστίν, |
ἀπορωτάτοις
τῶν
ἁπάντων
οὖσι
τοῖς |
1, 3, 14 |
θάλατταν
σύμφησι
καὶ
ὅτι
μία
|
ἐστὶν |
αὐτῆς
ἡ
ἐπιφάνεια.
~Ψευδῆ
δ' |
1, 1, 20 |
ἢ
τῶν
κοινῶν
ἐννοιῶν
ἐγγύς
|
ἐστιν, |
εἰ
ἄρα,
ἐπισημηνάμεθ'
ἂν
ἐπὶ |
1, 4, 6 |
εἴπερ
ὁ
δι'
Ἀθηνῶν
ἐλάττων
|
ἐστὶν |
εἴκοσι
μυριάδων,
ὅπου
πεποιήμεθα
τὸν |
1, 2, 39 |
ἔτι
νῦν
δεικνυμένων
καὶ
πεπιστευμένων
|
ἐστὶν |
ἐκ
τῆς
Ὁμήρου
φωνῆς.
Ἥ |
1, 3, 13 |
τῷ
τῆς
Ἐρυθρᾶς
κόλπῳ,
ἀμφίβολόν
|
ἐστιν, |
ἐπειδὴ
τὸ
συνάπτειν
σημαίνει
καὶ |
1, 3, 4 |
καὶ
τῆς
ἐντὸς
τοὔδαφος
ἕτερόν
|
ἐστιν, |
ἔπειθ'
ὅτι
καὶ
νῦν
ἔτι |
1, 1, 18 |
περὶ
τοὺς
ἡγεμόνας
τὸ
πλέον
|
ἐστίν, |
ἔστι
δὲ
καὶ
ἡ
γεωγραφία |
1, 2, 11 |
μέχρι
τῶν
ἐσχάτων
τῆς
Ἰβηρίας
|
ἐστὶν |
εὑρεῖν
ἴχνη
τῆς
ἐκείνου
πλάνης |
1, 1, 1 |
ἔργου
δυνατόν,
οὐκ
ἄλλου
τινός
|
ἐστιν, |
ἢ
τοῦ
τὰ
θεῖα
καὶ |
1, 4, 8 |
δὲ
τὴν
Λιβύην,
ὁποτέρου
δή
|
ἐστιν |
ἡ
Αἴγυπτος,
δηλονότι
ἡ
κάτω |
1, 3, 18 |
Συρακούσαις
νήσου
νῦν
μὲν
γέφυρά
|
ἐστιν |
ἡ
συνάπτουσα
αὐτὴν
πρὸς
τὴν |
1, 1, 10 |
προκειμένας
τούτων
νήσους.
Ἑξῆς
δέ
|
ἐστιν |
ἡ
τῶν
Ἑλλήνων
παραλία
μέχρι |
1, 2, 8 |
Αἴτιον
δ'
ὅτι
καινολογία
τίς
|
ἐστιν |
ὁ
μῦθος,
οὐ
τὰ
καθεστηκότα |
1, 1, 10 |
δεῖ
μέμφεσθαι.
Οὐδὲ
γὰρ
ἀληθές
|
ἐστιν, |
ὅ
φησιν
Ἐρατοσθένης,
ὅτι
ποιητὴς |
1, 2, 28 |
δὲ
καλεῖ
πάντας.
παραπλήσιον
δέ
|
ἐστιν |
ὃ
λέγω
καὶ
περὶ
τῶν |
1, 3, 19 |
νῦν
δὲ
τῆς
Λέσβου
πόλις
|
ἐστίν. |
Οἱ
δὲ
καὶ
τὴν
Λέσβον |
1, 1, 17 |
καὶ
ἐν
μικροῖς
μὲν
δῆλόν
|
ἐστιν, |
οἷον
ἐν
τοῖς
κυνηγεσίοις.
Ἄμεινον |
1, 2, 13 |
καὶ
πιστοῦσθαι
τὸ
καθόλου
μᾶλλόν
|
ἐστιν. |
Οἷόν
τι
λέγω,
ζητουμένου
εἰ |
1, 2, 37 |
ἡ
πλάνη,
ἀλλ'
ὅλον
πλάσμα
|
ἐστὶν |
Ὁμήρου
τοῦτο,
ὀρθὴ
ἡ
ἐπιτίμησις· |
1, 2, 34 |
καὶ
Στησίχορος
λέγει.
Εἰκάζειν
οὖν
|
ἐστιν, |
ὅτι
ἀπὸ
τούτου
καὶ
ἡ |
1, 2, 30 |
οὐ
τοῦ
μὴ
εἰδέναι
σημεῖόν
|
ἐστιν· |
οὐδὲ
γὰρ
τὰς
τροπὰς
τοῦ |
1, 2, 14 |
διότι
ταῦτα
οὐ
ποιητῶν
πλάσματά
|
ἐστιν |
οὐδὲ
συγγραφέων,
ἀλλὰ
γεγενημένων
ἴχνη |
1, 2, 29 |
χώρα
γίνεται
πᾶσα
ὁποία
τίς
|
ἐστιν) |
οὕτω
καὶ
οἱ
πόρρωθεν
ἀκούοντες |
1, 1, 6 |
πρὸς
ταῖς
ἄρκτοις
ἐσχατιὰ
παρωκεανῖτίς
|
ἐστιν, |
οὕτως
ᾐνίξατο
εἰπὼν
περὶ
τῆς |
1, 2, 19 |
ἀλλ'
ὠφελείας
χάριν.
Ὥστε
δίκαιός
|
ἐστιν |
ὑπέχειν
λόγον
καὶ
περὶ
τούτου |
1, 2, 22 |
ὁ
ποταμὸς
καὶ
ἦν
καὶ
|
ἐστίν, |
ὡς
δ'
αὕτως
αἱ
ἀναβάσεις |
1, 1, 16 |
γὰρ
καὶ
τῆς
χρείας
ἐγγυτέρω
|
ἐστίν. |
Ὥστ'
οὐκ
ἂν
εἴη
θαυμαστὸν |
1, 3, 11 |
Πιθηκούσσας.
~Ὁ
δ'
οὕτως
ἡδύς
|
ἐστιν |
ὥστε
καὶ
(μὴ)
μαθηματικὸς
ὢν |
1, 1, 3 |
μὲν
τῷ
ὠκεανῷ
περίκλυστον,
ὥσπερ
|
ἔστιν, |
ἀπέφαινεν
αὐτήν·
ἔπειτα
δὲ
τῶν |
1, 2, 39 |
ἔστειλε
τὸν
πλοῦν
τοῦτον·
καὶ
|
ἔστιν |
ὑπομνήματα
τῆς
ἀμφοῖν
στρατείας
τό |
1, 1, 4 |
πλοῦτον,
ἐφ'
ὃν
καὶ
Ἡρακλῆς
|
ἐστράτευσε |
καὶ
οἱ
Φοίνικες
ὕστερον,
οἵπερ |
1, 3, 8 |
δὲ
τῷ
ἐπὶ
τοῦ
αἰγιαλοῦ
|
ἑστῶτι |
κατὰ
τὴν
κυμάτωσιν·
ἅμα
γὰρ |
1, 0, 0 |
χρησάμενοι
ἐλλειπῶς
ἢ
ἀναρθρώτως
ἢ
|
ἐσφαλμένως |
ἢ
ψευδῶς
ἢ
τοῖς
αὐτοῖς |
1, 3, 2 |
καὶ
τὰ
ἀρκτικὰ
καὶ
τὰ
|
ἔσχατα |
διεξιὼν
οὐδενὸς
ἀπέχεται
μυθώδους.
Πεπίστευκε |
1, 1, 10 |
ὑγρὸν
περικεχυμένον.
~Ὥσπερ
οὖν
τὰ
|
ἔσχατα |
καὶ
τὰ
κύκλῳ
τῆς
οἰκουμένης |
1, 1, 8 |
ἐφικτὸν
γέγονεν
ἀνθρώποις
ἐπὶ
τὰ
|
ἔσχατα |
τῆς
γῆς
προελθεῖν,
εὑρίσκεται
θάλαττα, |
1, 4, 5 |
κατὰ
τοῦτο
νήσους,
ὧν
τὴν
|
ἐσχάτην |
Οὐξισάμην
φησὶ
Πυθέας
ἀπέχειν
ἡμερῶν |
1, 1, 5 |
πρὸ
τῆς
Μαυρουσίας
εἰσὶ
τῆς
|
ἐσχάτης |
πρὸς
δύσιν,
καθ'
ὃ
μέρος |
1, 1, 6 |
καὶ
ἡ
πρὸς
ταῖς
ἄρκτοις
|
ἐσχατιὰ |
παρωκεανῖτίς
ἐστιν,
οὕτως
ᾐνίξατο
εἰπὼν |
1, 2, 32 |
σπηλαίου
προεληλυθὼς
ἀπὸ
θαλάττης·
ἐπ'
|
ἐσχατιᾶς |
γὰρ
ἱδρῦσθαί
που
λέγει.
Καὶ |
1, 1, 6 |
ὠκεανῷ
ἔσχατοι,
δηλοῖ·
ὅτι
μὲν
|
ἔσχατοι, |
Αἰθίοπες,
τοὶ
διχθὰ
δεδαίατα,
ἔσχατοι |
1, 2, 24 |
λέγεσθαι
Αἰθίοπες,
τοὶ
διχθὰ
δεδαίαται
|
ἔσχατοι |
ἀνδρῶν.
Καὶ
γὰρ
τοῦτο
ἐκείνου |
1, 1, 6 |
ἔσχατοι,
Αἰθίοπες,
τοὶ
διχθὰ
δεδαίατα,
|
ἔσχατοι |
ἀνδρῶν,
οὐδὲ
τοῦ
διχθὰ
δεδαίαται |
1, 2, 24 |
ποιητοῦ·
Αἰθίοπας,
τοὶ
διχθὰ
δεδαίαται,
|
ἔσχατοι |
ἀνδρῶν,
περὶ
τοῦ
ἐπιφερομένου
ἔπους |
1, 2, 26 |
οὕτως·
Αἰθίοπες,
τοὶ
διχθὰ
δεδαίαται,
|
ἔσχατοι |
ἀνδρῶν.
~Ταῦτά
τε
δὴ
πρὸς |
1, 1, 6 |
οἱ
Αἰθίοπες
ἐπὶ
τῷ
ὠκεανῷ
|
ἔσχατοι, |
δηλοῖ·
ὅτι
μὲν
ἔσχατοι,
Αἰθίοπες, |
1, 2, 18 |
δ'
ἀπάνευθε
πολυκλύστῳ
ἐνὶ
πόντῳ
|
ἔσχατοι· |
οὐ
δέ
τις
ἄμμι
βροτῶν |
1, 2, 24 |
κλιμένοι
παρ'
ὅλην
τὴν
οἰκουμένην
|
ἔσχατοι |
τῶν
ἄλλων
παροικοῦντες
τὸν
ὠκεανόν, |
1, 2, 31 |
ἑσπέριόν
τινα
λέγει
τόπον
τοῦτον
|
ἔσχατον, |
ὁ
Ζέφυρος
παρατεθεὶς
δηλοῖ·
Ἀλλ' |
1, 2, 24 |
τοὺς
τοῖς
Ἕλλησι
πρὸς
μεσημβρίαν
|
ἐσχάτους. |
Τούτους
δὲ
μὴ
μεμερίσθαι
δίχα |
1, 2, 24 |
τοῦ
ὠκεανοῦ
νοεῖσθαί
τινας
Αἰθίοπας
|
ἐσχάτους |
τῶν
ἄλλων
τῶν
ἐν
τῇ |
1, 2, 3 |
Θίσβην
λέγοντα,
Ἁλίαρτον
δὲ
ποιήεντα,
|
ἐσχατόωσαν |
δὲ
Ἀνθηδόνα,
Λίλαιαν
δὲ
πηγῇς |
1, 2, 17 |
τὴν
μὲν
πετρήεσσαν
τὴν
δὲ
|
ἐσχατόωσαν |
πόλιν,
ἄλλην
δὲ
πολυτρήρωνα,
τὴν |
1, 4, 5 |
λεχθὲν
πλάτος,
τὸ
ἀπὸ
τῶν
|
ἐσχάτων |
Αἰθιόπων
μέχρι
τοῦ
διὰ
Θούλης |
1, 4, 7 |
τὰς
τρεῖς,
ἵνα
ἀπὸ
τῶν
|
ἐσχάτων |
ἄρξωμαι
διαιτῶν
τὴν
ἔριν,
μὴ |
1, 1, 2 |
Οὐ
γὰρ
ἂν
μέχρι
τῶν
|
ἐσχάτων |
αὐτῆς
περάτων
ἀφίκετο
τῇ
μνήμῃ |
1, 2, 11 |
Ἰταλίαν,
ἀλλὰ
καὶ
μέχρι
τῶν
|
ἐσχάτων |
τῆς
Ἰβηρίας
ἐστὶν
εὑρεῖν
ἴχνη |
1, 3, 12 |
ὥσπερ
ἡ
γῆ
κατὰ
ἕξιν
|
ἐσχημάτισται |
στερεὰ
οὖσα,
ὥστε
καὶ
κοιλάδας |
1, 2, 33 |
μεγαλήτορος
υἱέες
ἦσαν,
οὐδ'
ἄρ'
|
ἔτ' |
αὐτὸς
ἔην,
θάνε
δὲ
ξανθὸς |
1, 2, 33 |
νηυσὶ
πέλασσε·
καί
Οὐ
γὰρ
|
ἔτ' |
οἰνῆος
μεγαλήτορος
υἱέες
ἦσαν,
οὐδ' |
1, 2, 18 |
Βάιον
καὶ
Μισηνὸν
τῶν
Ὀδυσσέως
|
ἑταίρων |
τινάς;
Οὕτω
δὲ
καὶ
τὰ |
1, 2, 31 |
ἠγαγόμην
ἐν
νηυσί,
καὶ
ὀγδοάτῳ
|
ἔτει |
ἦλθον
Κύπρον
Φοινίκην
τε
καὶ |
1, 2, 31 |
συνοικειοῦντες,
ὅν
φησιν,
ὅτι
ὀγδοάτῳ
|
ἔτει |
ἦλθον·
οἱ
δὲ
διὰ
τοῦ |
1, 2, 24 |
τῶν
ἄλλων
τῶν
ἐν
τῇ
|
ἑτέρᾳ |
εὐκράτῳ,
παροικοῦντας
τὸν
αὐτὸν
τοῦτον |
1, 2, 6 |
Ὁμήρου
φράσαι;
Νὴ
Δία,
ἀλλ'
|
ἑτέρα |
φράσις
ἡ
ποιητική.
Τῷ
γε |
1, 2, 8 |
οὐ
τὰ
καθεστηκότα
φράζων
ἀλλ'
|
ἕτερα |
παρὰ
ταῦτα·
ἡδὺ
δὲ
τὸ |
1, 1, 6 |
γὰρ
εἰκὸς
ἦν
πω
τὴν
|
ἑτέραν |
ἠστροθετῆσθαι,
ἀλλ'
ἀφ'
οὗ
οἱ |
1, 3, 20 |
δ'
ἐν
Αἰδηψῷ
καὶ
καθ'
|
ἑτέρας |
ἀναρραγῆναι
πηγάς·
Ὠρεοῦ
δὲ
τὸ |
1, 3, 3 |
μικρά)
τῆς
δὲ
οἰκουμένης
διαθέσεις
|
ἑτέρας |
καὶ
ἑτέρας
τινὰς
ἀπεργάζονται
καὶ |
1, 3, 3 |
δὲ
οἰκουμένης
διαθέσεις
ἑτέρας
καὶ
|
ἑτέρας |
τινὰς
ἀπεργάζονται
καὶ
τὰς
προσεχεῖς |
1, 3, 17 |
θ'
ὕδατι
λιαρῷ,
ἡ
δ'
|
ἑτέρη |
θέρειι
προρέει
εἰκυῖα
χαλάζῃ,
οὐκ |
1, 3, 16 |
καὶ
ἄλλα
πλείω
τῶν
ἐν
|
ἑτέροις |
τόποις
ὄντων
ἢ
γενομένων
ὁμοίων |
1, 3, 4 |
θαλάττης
καὶ
τῆς
ἐντὸς
τοὔδαφος
|
ἕτερόν |
ἐστιν,
ἔπειθ'
ὅτι
καὶ
νῦν |
1, 2, 5 |
τὸν
δυνάμενον
ποιητὴν
εἰσάγειν
ῥητορεύοντας
|
ἑτέρους |
καὶ
στρατηγοῦντας
καὶ
τὰ
ἄλλα |
1, 3, 5 |
τῶν
ποταμῶν,
τοτὲ
μὲν
ἐπενεχθέντος
|
ἑτέρωθεν, |
τοτὲ
δ'
αὐξηθέντος
τοῦ
ὕδατος. |
1, 1, 16 |
διαφέρει
ταῦτα
ἔχειν
οὕτως
ἢ
|
ἑτέρως, |
καὶ
γνώριμα
εἶναι
ἢ
μὴ |
1, 3, 4 |
ὄρος
καὶ
τὴν
Σιρβωνίδα
λίμνην·
|
ἔτι |
γοῦν
καὶ
νῦν
κατὰ
τὴν |
1, 2, 22 |
εἰ
μὴ
διὰ
τὸ
γνώριμον;
|
Ἔτι |
δ'
ἀπιθανώτερον,
εἰ
τὴν
μὲν |
1, 3, 2 |
Ἡρακλῆς
καὶ
αὐτὸς
ὁ
Ἰάσων,
|
ἔτι |
δ'
οἱ
ὑπὸ
τοῦ
ποιητοῦ |
1, 2, 19 |
μύθων
ἄγνοιαν
αἰτιᾶται
τῶν
μυθοποιῶν.
|
Ἔτι |
δὲ,
ἐπεὶ
οὐ
πάντα
μυθεύουσιν, |
1, 1, 18 |
ἡγεμονικοὺς
βίους
καὶ
τὰς
χρείας·
|
ἔτι |
δὲ
καὶ
τῆς
ἠθικῆς
φιλοσοφίας |
1, 1, 1 |
καὶ
Ἔφορος
καὶ
ἄλλοι
πλείους·
|
ἔτι |
δὲ
οἱ
μετὰ
τούτους,
Ἐρατοσθένης |
1, 4, 8 |
ἤπειρον;
Ταῦτα
γὰρ
εἴρηται
παχυμερῶς.
|
~Ἔτι |
δὲ
παχυμερέστερον
τὸ
φήσαντα
μὴ |
1, 4, 9 |
ἀστείους,
καθάπερ
Ἰνδοὺς
καὶ
Ἀριανούς,
|
ἔτι |
δὲ
Ῥωμαίους
καὶ
Καρχηδονίους
οὕτω |
1, 1, 23 |
μάλιστα
τοὺς
ἐν
ταῖς
ὑπεροχαῖς.
|
Ἔτι |
δὲ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον,
ὅνπερ |
1, 1, 20 |
καὶ
τὴν
ἐπιφάνειαν
τῆς
γῆς,
|
ἔτι |
δὲ
τούτων
πρότερον
τὴν
ἐπὶ |
1, 1, 7 |
ὠκεανῷ·
τὸν
δὲ
ὅλον
ἐκλιπόντα
|
ἔτι |
εἶναι
ἐν
τῷ
ὅλῳ
οὐχ |
1, 1, 7 |
γὰρ
δύναιτ'
ἄν
τις
ἐκλιπὼν
|
ἔτι |
εἶναι
ἐν
τῷ
ὠκεανῷ·
τὸν |
1, 3, 4 |
ὀστρίων,
ἅλας
τε
καὶ
νῦν
|
ἔτι |
εὑρίσκεσθαι
πολλούς,
ἀναφυσήματά
τε
θαλάττης |
1, 3, 4 |
θάλατταν
γενέσθαι.
Τοῦ
δὲ
Στράτωνος
|
ἔτι |
μᾶλλον
ἁπτομένου
τῆς
αἰτιολογίας,
ὅτι |
1, 1, 2 |
καθ'
ἕκαστον
ἐπισκοπῶμεν
τῶν
εἰρημένων
|
ἔτι |
μᾶλλον.
Καὶ
πρῶτον
ὅτι
ὀρθῶς |
1, 1, 6 |
καὶ
πρώην
κατωνομασμένον·
πολλοὺς
δ'
|
ἔτι |
νῦν
ἀνωνύμους
ὄντας,
καθάπερ
καὶ |
1, 2, 39 |
καὶ
τῷ
Μενελάῳ,
ἐκ
τῶν
|
ἔτι |
νῦν
δεικνυμένων
καὶ
πεπιστευμένων
ἐστὶν |
1, 3, 4 |
ἐπαινεῖ
δόξαν
τοῦ
φυσικοῦ,
καὶ
|
ἔτι |
Ξάνθου
τοῦ
Λυδοῦ·
τοῦ
μὲν |
1, 2, 28 |
νότιον
πλευρὸν
οὕτω
λέγων·
καὶ
|
ἔτι, |
ὅταν
φῇ·
Εἴτ'
ἐπὶ
δέξι' |
1, 2, 13 |
δείκνυται
μνῆμα
μιᾶς
τῶν
Σειρήνων,
|
ἔτι |
πλείων
προσεγένετο
πίστις,
καίτοι
τρίτου |
1, 4, 5 |
ἑπτὰ
μυριάδων
ὀκτακοσίους.
Δεῖν
δὲ
|
ἔτι |
προσθεῖναι
τὸ
ἐκτὸς
Ἡρακλείων
στηλῶν |
1, 4, 2 |
μυρίους
χιλίους
πεντακοσίους.
Ἐὰν
οὖν
|
ἔτι |
προσθῶμεν
ὑπὲρ
τὴν
Μερόην
ἄλλους |
1, 3, 4 |
ἐστιν,
ἔπειθ'
ὅτι
καὶ
νῦν
|
ἔτι |
ταινία
τις
ὕφαλος
διατέτακεν
ἀπὸ |
1, 3, 13 |
θάλατταν
καὶ
τὴν
Ἐρυθρὰν
καὶ
|
ἔτι |
τὴν
ταύτῃ
γεγονυῖαν
σύρρουν.
~Ἀλλ' |
1, 1, 14 |
κινήσεως
τὴν
ἀρχὴν
ἔχον
καὶ
|
ἔτι |
τῆς
ἐπὶ
τὸ
μέσον
φορᾶς |
1, 2, 1 |
τι
κατορθωσάντων
ἄλλο
πολὺ
μέρος
|
ἔτι |
τοῦ
ἔργου
λείπεσθαι·
πρὸς
οἷς |
1, 2, 9 |
πολὺ
μέρος
τἀληθοῦς·
ἐν
δ'
|
ἐτίθει |
καὶ
ψεῦδος»
τὸ
μὲν
ἀποδεχόμενος |
1, 1, 21 |
οἰκήσεων
δείκνυται.
~Νυνὶ
δὲ
ἐξ
|
ἑτοίμου |
δεῖ
λαβεῖν
ἔνια,
καὶ
ταῦθ' |
1, 3, 14 |
αὐτὸν
λεγέτω,
καὶ
μὴ
ἐξ
|
ἑτοίμου |
λαμβανέτω,
ὡς
ἄρα
ὁ
φήσας |
1, 3, 21 |
μέχρι
Ξέρξου
οὐχ
ὁμοίως
ἐν
|
ἑτοίμῳ |
πᾶσίν
εἰσιν.
Οἵ
τε
Κιμμέριοι, |
1, 1, 15 |
σαφῶς
ἐξειπεῖν
τῶν
μὲν
οὐρανίων
|
ἐτόλμησεν |
ἅψασθαι
καὶ
χρήσασθαι
πρὸς
τὴν |
1, 2, 9 |
πολλά,
ἐπεὶ
οὐδ'
ἂν
ἦν
|
ἐτύμοισιν |
ὁμοῖα.
Ἔλαβεν
οὖν
παρὰ
τῆς |
1, 2, 9 |
τό
Ἱσκε
ψεύδεα
πολλὰ
λέγων
|
ἐτύμοισιν |
ὁμοῖα.
Οὐ
γὰρ
πάντα
ἀλλὰ |
1, 2, 34 |
τὴν
ἔραν
ἐμβαίνειν
τοὺς
Ἐρεμβοὺς
|
ἐτυμολογοῦσιν |
οὕτως
οἱ
πολλοί,
οὓς
μεταλαβόντες |
1, 2, 34 |
τῶν
ἐθνῶν
συγγενείας
καὶ
κοινότητος
|
ἐτυμολογῶν. |
Τὸ
γὰρ
τῶν
Ἀρμενίων
ἔθνος |
1, 2, 34 |
τοὺς
Ἄραβας,
ἅμα
καὶ
τοῦ
|
ἐτύμου |
συνεργοῦντος
πρὸς
τοῦτο.
Ἀπὸ
γὰρ |
1, 3, 5 |
ἡμετέραν
ἐπικλύζουσι
θάλατταν
οὐδ'
ὅπου
|
ἔτυχε. |
Λοιπὸν
οὖν
αἰτιᾶσθαι
τὸ
ἔδαφος |
1, 2, 38 |
~Οὐδ'
ὁ
Σκήψιος
δὲ
Δημήτριος
|
εὖ, |
ἀλλὰ
καὶ
τῷ
Ἀπολλοδώρῳ
τῶν |
1, 1, 6 |
εἶπε
λοετρῶν
ὠκεανοῖο.
Ὥστ'
οὐκ
|
εὖ |
ἀπειρίαν
αὐτοῦ
καταγινώσκουσιν,
ὡς
μίαν |
1, 1, 12 |
πρὸς
ταῦτα
πολυμαθείας,
εἰρήκασι
συχνοί.
|
Εὖ |
δὲ
καὶ
Ἵππαρχος
ἐν
τοῖς |
1, 2, 23 |
εἶναι
πρὸς
τοὺς
εἰδότας.
~Οὐκ
|
εὖ |
δὲ
οὐδὲ
τοῦτο
προφέρουσιν
αὐτῷ |
1, 2, 20 |
τώ
τε
Θρῄκηθεν
ἄητον,
οὐκ
|
εὖ |
δεξάμενος
{ὁ}
αὐτὸς
συκοφαντεῖ
ὡς |
1, 3, 1 |
ἔνδοξος
οὔτε
πασιμέλων.
~Οὐδὲ
τοῦτ'
|
εὖ |
Ἐρατοσθένης,
ὅτι
ἀνδρῶν
οὐκ
ἐξίων |
1, 2, 33 |
αἶαν
πολλόν·
ἐπεὶ
Σιδόνες
πολυδαίδαλοι
|
εὖ |
ἤσκησαν,
Φοίνικες
δ'
ἄγον
ἄνδρες. |
1, 4, 6 |
τὴν
Ἰβηρίαν.
Οὐδὲ
ταῦτα
οὖν
|
εὖ |
λέγει.
Οὗτος
γὰρ
ὁ
λόγος |
1, 2, 40 |
Ἐπεὶ
κἀκεῖνο
ὑποκειμένων
μὲν
τούτων
|
εὖ |
λέγεται,
Ἀργὼ
πασιμέλουσα,
ὡς
ἐν |
1, 4, 1 |
ὑποθέσεις
{εἰσ}
άγειν
καὶ
φυσικὰς
|
εὖ |
λέγεται,
καὶ
ὅτι
εἰ
σφαιροειδὴς |
1, 2, 18 |
εἴρηκεν.
Ἔστι
δὲ
τἆλλα
μὲν
|
εὖ |
λεγόμενα·
ὅταν
δ'
ἀνασκευάζῃ
τὸν |
1, 2, 31 |
ἀλλ'
εἰκάζει
ὁ
Ἐρατοσθένης
οὐκ
|
εὖ. |
Μὴ
γάρ
πω
τὸ
ἔκρηγμα |
1, 3, 1 |
χρηστέον,
οἳ
πολλὰ
μὲν
εἰρήκασιν
|
εὖ, |
πολλὰ
δὲ
καὶ
παραλελοίπασιν
ἢ |
1, 2, 12 |
ἀμφοτέρας
τὰς
ἀποφάσεις
ἀπήντηκεν
οὐκ
|
εὖ. |
Πρὸς
μὲν
τὴν
δευτέραν,
ὅτι |
1, 2, 19 |
ἕκαστα
ἐξάγειν.
Τοῦτο
μὲν
αὐτὸ
|
εὖ, |
τὸ
δ'
οὗ
χάριν
τοῦτ' |
1, 1, 7 |
ἐμφανίζεσθαι.
Τὸ
μὲν
οὖν
πρῶτον
|
εὖ, |
τὸ
δὲ
δεύτερον
οὐκ
ἔχει |
1, 2, 18 |
ἀναιρεῖ.
Τοῦτο
μὲν
οὖν
οὐκ
|
εὖ· |
τὸ
δὲ
περὶ
Σικελίαν
καὶ |
1, 2, 20 |
ποῦ.
~Τὸ
δ'
ὅλον
οὐκ
|
εὖ, |
τὸ
τὴν
Ὁμήρου
ποίησιν
εἰς |
1, 2, 24 |
καλῶς,
ἐπιτιμῶσιν
οἱ
ὕστερον
οὐκ
|
εὖ. |
Τοσούτου
γὰρ
δεῖ
τοῦτ'
ἀληθὲς |
1, 2, 20 |
ὅπῃ
ἠέλιος.
Κἀνταῦθα
δ'
εἰπόντος
|
εὖ |
τοῦ
ποιητοῦ,
Βορέης
καὶ
Ζέφυρος, |
1, 2, 16 |
μετέωρον
εἶναι
τὸ
λοιπὸν
καὶ
|
εὐανάληπτον. |
Συμβαίνειν
δέ
ποτε
καὶ
τιτρώσκεσθαι |
1, 2, 40 |
ὡς
ἐν
γνωρίμοις
τόποις
καὶ
|
εὐανδροῦσι |
τῆς
ναυστολίας
γενομένης·
εἰ
δ' |
1, 3, 20 |
καὶ
τῆς
Ἀταλάντης
τῆς
πρὸς
|
εὐβοίᾳ |
τὰ
μέσα
ῥήγματος
γενομένου
διάπλουν |
1, 2, 33 |
καὶ
Γάργαρον·
καί
Οἳ
δ'
|
εὔβοιαν |
ἔχον
καὶ
Χαλκίδα
τ'
εἰρέτριάν |
1, 3, 16 |
τάς
τε
Κυκλάδας
καὶ
τὴν
|
εὔβοιαν, |
ὥστε
τῆς
Ἀρεθούσης
ἔστι
δ' |
1, 3, 19 |
δέξασθαι.
Ἴων
δὲ
περὶ
τῆς
|
εὐβοίας |
φησὶν
ἐν
Ὀμφάλῃ
Σατύροις
Εὐβοίίδα |
1, 3, 19 |
εὐβοίας
φησὶν
ἐν
Ὀμφάλῃ
Σατύροις
|
Εὐβοίίδα |
μὲν
γῆν
λεπτὸς
εὐρίπου
κλύδων |
1, 2, 32 |
ἄν·
τὴν
δ'
Ἀραβίαν,
ἣν
|
εὐδαίμονα |
προσαγορεύ
ουσιν
οἱ
νῦν,
τότε |
1, 2, 20 |
χθόνα
Μήδων
ἐπελθὼν
Ἀραβίαν
τ'
|
εὐδαίμονα. |
Τοιαῦτα
δὲ
καὶ
ὁ
Τριπτόλεμος |
1, 1, 5 |
δῆλον,
ὅτι
καὶ
ταύτας
ἐνόμιζον
|
εὐδαίμονας |
διὰ
τὸ
πλησιάζειν
τοιούτοις
χωρίοις. |
1, 2, 32 |
ὑπολαμβάνουσί
γε
καὶ
ἱστοροῦσιν
ὡς
|
εὐδαιμονεστάτην· |
τὴν
μὲν
οὖν
Ἰνδικὴν
οὐκ |
1, 1, 10 |
τῆς
Ἰβηρίας
ἄκρα
καὶ
τὴν
|
εὐδαιμονίαν |
αὐτῶν,
ἣν
ἀρτίως
ἔφαμεν.
Εἰ |
1, 1, 4 |
δ'
ἑσπερίων
ἀνδρῶν
καὶ
τὴν
|
εὐδαιμονίαν |
ἐμφανίζει
καὶ
τὴν
εὐκρασίαν
τοῦ |
1, 1, 1 |
περὶ
τὸν
βίον
τέχνης
καὶ
|
εὐδαιμονίας. |
~Ἀναλαβόντες
δὲ
καθ'
ἕκαστον
ἐπισκοπῶμεν |
1, 2, 32 |
Ἰνδικῆς·
τούτων
δ'
ἡ
μὲν
|
εὐδαίμων |
κέκληται
μόνη
τῶν
ἁπασῶν,
τὴν |
1, 2, 6 |
παρῆλθεν
εἰς
τὸ
μέσον
καὶ
|
εὐδοκίμησεν· |
εἶτα
ἐκείνην
μιμούμενοι,
λύσαντες
τὸ |
1, 4, 9 |
οἷόν
τ'
ἦν
ἀποδέχεσθαι
τῶν
|
εὐδοκίμων |
ἀνδρῶν
καὶ
εὐεργετεῖν·
ὥσπερ
δι' |
1, 1, 1 |
φησί·
καὶ
Δημόκριτος
δὲ
καὶ
|
εὔδοξος |
καὶ
Δικαίαρχος
καὶ
Ἔφορος
καὶ |
1, 2, 20 |
Θρᾳκῶν
δ'
οὐ
μέμνηται
περαιτέρω.
|
Εὐεπιφόρως |
δὲ
ἔχει
πρὸς
τὴν
ἐγγυτάτην |
1, 4, 9 |
ἀποδέχεσθαι
τῶν
εὐδοκίμων
ἀνδρῶν
καὶ
|
εὐεργετεῖν· |
ὥσπερ
δι'
ἄλλο
τι
τῶν |
1, 3, 1 |
τοῦ
καλοῦντος
μάρτυρα
τὸν
Βεργαῖον
|
Εὐήμερον |
καὶ
τοὺς
ἄλλους,
οὓς
αὐτὸς |
1, 1, 21 |
λεγομένοις
ἐνταῦθα;
ὁ
{δὲ}
μηδ'
|
εὐθεῖαν |
γραμμὴν
ἢ
περιφερῆ,
μηδὲ
κύκλον |
1, 2, 25 |
Ἀλλὰ
μὴν
ἡ
Αἰθιοπία
ἐπ'
|
εὐθείας |
ἐστὶ
τῇ
Αἰγύπτῳ
καὶ
παραπλησίως |
1, 2, 17 |
δέχεσθαι
(οἱ
γὰρ
ὀλοοὶ
οὐκ
|
εὐθύδρομοι) |
ἢ
ἐξωκεανίζειν,
ὡς
ἂν
οὐρίων |
1, 2, 13 |
τὴν
ἱστορίαν
τῶν
τόπων
παραδιδόντες,
|
εὐθὺς |
ἐκβάλλειν
δεῖ
τὴν
σύμπασαν
ἱστορίαν· |
1, 2, 37 |
ἄλλους
δὲ
τόπους,
δεῖ
λέγειν
|
εὐθὺς |
καὶ
περὶ
τίνας,
ἐπανορθούμενον
ἅμα |
1, 2, 35 |
ἐξομολογῶνται
τὴν
μυθογραφίαν.
Φαίνεται
γὰρ
|
εὐθὺς |
ὅτι
μύθους
παραπλέκουσιν
ἑκόντες
οὐκ |
1, 1, 20 |
τῶν
γνωμονικῶν·
ἐκ
δὲ
τούτων
|
εὐθὺς |
ὑποτείνει
καὶ
ἡ
ἔννοια,
ὅτι |
1, 2, 4 |
Ἐν
ποίῃ
δρέπανον
μὲν
ἐγὼν
|
εὐκαμπὲς |
ἔχοιμι,
καὶ
δὲ
σὺ
τοῖον |
1, 2, 2 |
δ'
ὁ
Ἐρατοσθένης
οὔχ
οὕτως
|
εὐκατατρόχαστος, |
ὥστε
μηδ'
Ἀθήνας
αὐτὸν
ἰδεῖν |
1, 2, 19 |
πόρρω
τερατολογεῖσθαι
μᾶλλον
διὰ
τὸ
|
εὐκατάψευστον. |
Πολλοστὸν
γὰρ
μέρος
ἐστὶ
τὰ |
1, 3, 5 |
δὲ
τὸ
ὕφαλον.
πολὺ
γὰρ
|
εὐκινητότερον |
καὶ
μεταβολὰς
θάττους
δέξασθαι
δυνάμενον |
1, 2, 32 |
διὰ
τὴν
ἐπιφάνειαν
αὐτοῦ
καὶ
|
εὔκλειαν. |
Οἱ
μὲν
οὖν
Αἰγύπτιοι
καὶ |
1, 1, 4 |
τὴν
εὐδαιμονίαν
ἐμφανίζει
καὶ
τὴν
|
εὐκρασίαν |
τοῦ
περιέχοντος,
πεπυσμένος,
ὡς
ἔοικε, |
1, 2, 24 |
ἑκάτερον
δὲ
ταύτης
εἶναι
τὴν
|
εὔκρατον, |
τήν
τε
καθ'
ἡμᾶς
καὶ |
1, 4, 6 |
λόγος
(τὰ)
περὶ
μὲν
τῆς
|
εὐκράτου |
καὶ
καθ'
ἡμᾶς
ζώνης
λέγοιτ' |
1, 4, 6 |
ἐνδέχεται
δὲ
ἐν
τῇ
αὐτῇ
|
εὐκράτῳ |
ζώνῃ
καὶ
δύο
οἰκουμένας
εἶναι |
1, 2, 24 |
ἄλλων
τῶν
ἐν
τῇ
ἑτέρᾳ
|
εὐκράτῳ, |
παροικοῦντας
τὸν
αὐτὸν
τοῦτον
ὠκεανόν· |
1, 3, 18 |
τὸν
Λαέρτην,
Οἷος
Νήριτον
εἷλον
|
ἐυκτίμενον |
πτολίεθρον,
ἀκτὴν
ἠπείροιο·
Ἐνταῦθα
μὲν |
1, 3, 4 |
ἐκτοπισμὸν
ἀπὸ
τῆς
θαλάττης
οὐκ
|
εὔλογον |
ποιεῖν
τὴν
νῦν
οὖσαν
ἐπιφάνειαν |
1, 3, 4 |
κεῖσθαι.
Εἰκάζει
τε
τὸ
μαντεῖον
|
εὐλόγως |
ἐπὶ
τοσοῦτον
γενέσθαι
ἐπιφανές
τε |
1, 2, 38 |
αὐτῶν
καὶ
τὸν
υἱὸν
αὐτῆς
|
Εὔμηλον, |
τὸν
ὑπ'
Ἀδμήτῳ
τέκε
δῖα |
1, 1, 23 |
ἐν
οἷς
τὸ
πραγματικὸν
καὶ
|
εὐμνημόνευτον |
καὶ
ἡδὺ
διατρίβειν.
Καθάπερ
τε |
1, 2, 40 |
τὴν
Αἰαίην
πλάττῃ,
καὶ
τὸν
|
Εὔνεων |
ἐν
Λήμνῳ
καθιδρύῃ,
καὶ
ποιῇ |
1, 2, 38 |
πρὸς
Ἰάσονα
καὶ
τὸν
υἱὸν
|
Εὔνεων |
συγγένειαν
τότε
τὴν
νῆσον
κατέχοντα. |
1, 2, 33 |
τὸν
κρατῆρα
ἐπαινῶν,
ὃν
ὁ
|
εὔνεως |
ἔδωκεν
ἀντὶ
Λυκάονος·
φησὶ
γάρ, |
1, 3, 2 |
φησι
τὸ
παλαιὸν
οὔτε
τὸν
|
Εὔξεινον |
θαρρεῖν
τινα
πλεῖν
οὔτε
παρὰ |
1, 3, 4 |
αἰτιολογίας,
ὅτι
φησὶν
οἴεσθαι
τὸν
|
Εὔξεινον |
μὴ
ἔχειν
πρότερον
τὸ
κατὰ |
1, 3, 6 |
Βυζάντιον,
ταπεινότερον
ὂν
τὸ
τοῦ
|
Εὐξείνου |
ἔδαφος
τοῦ
τῆς
Προποντίδος
καὶ |
1, 3, 5 |
ᾐτιᾶτο,
λέγων
ὑψηλότερον
τὸ
τοῦ
|
Εὐξείνου |
ἢ
τὸ
τῆς
Προποντίδος
καὶ |
1, 1, 10 |
περὶ
τὴν
Προποντίδα
καὶ
τοῦ
|
Εὐξείνου |
μέχρι
Κολχίδος
καὶ
τῆς
Ἰάσονος |
1, 2, 30 |
ὕδωρ
ἔχειν;
Ἐν
δὲ
λιμὴν
|
εὔορμος, |
ὅθεν
τ'
ἀπὸ
νῆας
ἐίσας |
1, 2, 10 |
Πόντου
πρὸς
τὸν
ὠκεανὸν
ὡς
|
εὐπαράδεκτα |
διὰ
τὴν
κατέχουσαν
δόξαν.
Οἶμαι |
1, 2, 1 |
τελευτώσης
παραλίας
Μιθριδάτης
ὁ
κληθεὶς
|
Εὐπάτωρ |
ἐποίησε
γνώριμα
καὶ
οἱ
ἐκείνου |
1, 2, 32 |
τις
ἐκ
τῶν
τοιούτων
φορτίων
|
εὐπορία· |
Μενελάῳ
δὲ
λαφύρων
ἢ
δωρεῶν |
1, 2, 32 |
Τούτων
δ'
οὐδενὸς
πλὴν
ἐλέφαντος
|
εὐπορία |
παρ'
ἐκείνοις
ἐστίν,
ἀπορωτάτοις
τῶν |
1, 1, 17 |
τὰς
ὁδοὺς
ἐπικρυπτομένων
καὶ
τὰς
|
εὐπορίας |
τροφῆς
τε
καὶ
τῶν
ἄλλων. |
1, 2, 32 |
καὶ
τίμιον.
Νυνὶ
μὲν
οὖν
|
εὐποροῦσι |
καὶ
πλουτοῦσι
διὰ
τὸ
καὶ |
1, 4, 4 |
Ἵππαρχος
κατὰ
τὸν
ὁμώνυμον
καιρὸν
|
εὑρεῖν |
ἐν
τῷ
Βυζαντίῳ
φησίν.
ἐκ |
1, 2, 11 |
τῶν
ἐσχάτων
τῆς
Ἰβηρίας
ἐστὶν
|
εὑρεῖν |
ἴχνη
τῆς
ἐκείνου
πλάνης
καὶ |
1, 2, 15 |
ἀπόφασιν,
διότι
φησὶ
τότ'
ἂν
|
εὑρεῖν |
τινα
ποῦ
Ὀδυσσεὺς
πεπλάνηται,
ὅταν |
1, 2, 15 |
ἕνα
ἕκαστον
τῶν
χρησίμων
τινὸς
|
εὑρετὴν |
γενόμενον
τιμᾶσθαι.
Ταῦτα
δὲ
προοικονομησάμενος |
1, 2, 32 |
δι'
ἣν
καὶ
τοῦτο
τοὔνομα
|
εὕρετο |
ἡ
χώρα
διὰ
τὸ
καὶ |
1, 2, 15 |
τινα
ποῦ
Ὀδυσσεὺς
πεπλάνηται,
ὅταν
|
εὕρῃ |
τὸν
σκυτέα
τὸν
συρράψαντα
τὸν |
1, 2, 27 |
τοὺς
Αἰθίοπας
τάττων
φαίνεται.
Ὅτ'
|
Εὐριπίδης |
ἐν
τῷ
Φαέθοντι
τὴν
Κλυμένην |
1, 2, 20 |
τὸν
ἐν
ταῖς
Βάκχαις
ταῖς
|
Εὐριπίδου |
πρόλογον
ἐπελθόντα
καὶ
παραβαλόντα
τὴν |
1, 1, 17 |
φαύλως
ἀπὸ
Μαλιέων
ἐπὶ
τὸν
|
εὔριπον |
τὸν
στόλον·
οἱ
δὲ
τὸ |
1, 3, 19 |
Σατύροις
Εὐβοίίδα
μὲν
γῆν
λεπτὸς
|
εὐρίπου |
κλύδων
Βοιωτίας
ἐχώρισ'
ἀκτὴν
ἐκτεμὼν |
1, 2, 30 |
οὐδὲ
γὰρ
τὰς
τροπὰς
τοῦ
|
Εὐρίπου |
λέγει
οὐδὲ
τὰς
Θερμοπύλας
οὐδ' |
1, 3, 11 |
Διὰ
δὲ
τοῦτο
καὶ
τοὺς
|
εὐρίπους |
ῥοώδεις
εἶναι,
μάλιστα
δὲ
τὸν |
1, 1, 17 |
τοῦ
Σαλγανέως
τάφον
πρὸς
τῷ
|
Εὐρίπῳ |
τῷ
Χαλκιδικῷ
τοῦ
σφαγέντος
ὑπὸ |
1, 3, 4 |
ἅλας
τε
καὶ
νῦν
ἔτι
|
εὑρίσκεσθαι |
πολλούς,
ἀναφυσήματά
τε
θαλάττης
εἰς |
1, 3, 4 |
ἁλμυρίδος
ὀρυττομένης
ὑφάμμους
καὶ
κογχυλιώδεις
|
εὑρίσκεσθαι |
τοὺς
βόθρους,
ὡς
ἂν
τεθαλαττωμένης |
1, 1, 8 |
τὰ
ἔσχατα
τῆς
γῆς
προελθεῖν,
|
εὑρίσκεται |
θάλαττα,
ἣν
δὴ
καλοῦμεν
ὠκεανόν. |
1, 3, 7 |
τοιοῦτον·
Ἔσσεται
ἐσσομένοις,
ὅτε
Πύραμος
|
εὐροδίνης |
ἠιόνα
προχέων
ἱερὴν
ἐς
Κύπρον |
1, 4, 4 |
οὐ
πλέον
τῶν
τετρακισχιλίων
προελθὼν
|
εὕροις |
ἂν
οἰκήσιμον
ἄλλως
πως
τοῦτο |
1, 2, 21 |
τὸν
μὲν
ἀπὸ
χειμερινῆς
ἀνατολῆς
|
Εὖρον, |
τὸν
δ'
ἐναντίον
Ἀργέστην·
τοὺς |
1, 2, 21 |
τὸν
μὲν
ἀπὸ
θερινῶν
ἀνατολῶν
|
Εὖρον |
χειμερινῶν
δὲ
Ἀπηλιώτην·
δύσεων
δὲ |
1, 2, 20 |
οἰκείαν
αὐτοῦ
τάξιν·
Σὺν
δ'
|
Εὖρός |
τε
Νότος
τε
πέσον
Ζέφυρός |
1, 1, 7 |
ἀπὸ
δ'
ἵκετο
κῦμα
θαλάσσης
|
εὐρυπόροιο. |
Οὐ
γὰρ
τὸν
ὅλον,
ἀλλὰ |
1, 4, 7 |
εἶπε
τὴν
Ἀσίαν
ἢ
τὴν
|
Εὐρώπην |
{ἢ}
ὅλως
ἤπειρον;
Ταῦτα
γὰρ |
1, 4, 7 |
ὀλίγην
τὴν
συνεχῆ,
οὔτε
δ'
|
Εὐρώπην |
οὔτε
Ἀσίαν
ὡσαύτως
οὔτε
Λιβύην, |
1, 4, 5 |
ἐκτὸς
Ἡρακλείων
στηλῶν
κύρτωμα
τῆς
|
Εὐρώπης, |
ἀντικείμενον
μὲν
τοῖς
Ἴβηρσι
προπεπτωκὸς |
1, 2, 1 |
δὲ
ῥωμαῖοι
τὰ
ἑσπέρια
τῆς
|
Εὐρώπης |
ἅπαντα
μέχρι
Ἄλβιος
ποταμοῦ
τοῦ |
1, 2, 1 |
ἡμῖν
καὶ
τῶν
βορείων
τῆς
|
εὐρώπης |
ἅπαντα
μέχρι
τοῦ
Ἴστρου·
οἱ |
1, 3, 4 |
τις
ὕφαλος
διατέτακεν
ἀπὸ
τῆς
|
Εὐρώπης |
ἐπὶ
τὴν
Λιβύην,
ὡς
ἂν |
1, 2, 28 |
φησιν
ἐν
τῷ
περὶ
τῆς
|
Εὐρώπης |
λόγῳ,
τῶν
περὶ
τὸν
οὐρανὸν |
1, 3, 15 |
τὴν
Λιβύην
πᾶσαν
καὶ
τῆς
|
Εὐρώπης |
τὰ
πολλὰ
καὶ
τῆς
Ἀσίας |
1, 2, 8 |
δυνατὸν
φιλοσόφῳ
καὶ
προσκαλέσασθαι
πρὸς
|
εὐσέβειαν |
καὶ
ὁσιότητα
καὶ
πίστιν,
ἀλλὰ |
1, 2, 33 |
τῶν
ἐπαίνων
τῆς
παρ'
αὐτοῖς
|
εὐτεχνίας |
{καὶ}
τοῦ
τὴν
Ἑλένην
προεξενῶσθαι |
1, 3, 1 |
Διότιμον.
Εἶτα
θαυμάζειν
εἰ
τὸν
|
εὐφράτην |
καὶ
τὸν
Τίγριν
ἦν
δυνατὸν |
1, 4, 5 |
μυρίων
τετρακισχιλίων,
εἶτ'
ἐπὶ
τὸν
|
εὐφράτην |
μυρίων,
ἐπὶ
δὲ
τὸν
Νεῖλον |
1, 4, 5 |
δὲ
τὸν
Νεῖλον
ἀπὸ
τοῦ
|
εὐφράτου |
πεντακισχιλίων,
ἄλλους
δὲ
χιλίους
καὶ |
1, 3, 18 |
ἀμφίδυμοι·
Νυνὶ
δὲ
οὐδ'
ἀγκυροβόλιον
|
εὐφυὲς |
ἔχει.
Ἔν
τε
τῇ
Ἰθάκῃ |
1, 2, 28 |
Ἀσίαν
ἀπὸ
τῆς
Λιβύης
ὅρον
|
εὐφυέστερον |
ἡγοῦνται
τοῦτον
τῶν
ἠπείρων
ἀμφοῖν |
1, 2, 26 |
δὲ
οὗτοι
τὰ
τελευταῖα
χωρία,
|
ἐφ' |
ἃ
πλέοντες
ἦλθον,
Αἰθιοπικὰ
προσηγόρευσαν |
1, 2, 28 |
μεσημβρινὴν
παραλίαν
τοῦ
ὠκεανοῦ
παρατείνοντος,
|
ἐφ' |
ἅπασαν
δὲ
καὶ
χειμοφυγούντων,
δέχεσθαι |
1, 3, 12 |
φησιν
ὁ
Ἐρατοσθένης,
ὅτι
ἡ
|
ἐφ' |
ἑκάτερα
θάλαττα
ἄλλην
καὶ
ἄλλην |
1, 2, 24 |
ἀφ'
ἡλίου
ἀνιόντος
μέχρι
δύσεως
|
ἐφ' |
ἑκάτερα
παροικοῦσι
τῷ
ὠκεανῷ
Αἰθίοπες. |
1, 2, 25 |
ἐπικλύζει
τὸ
ὕδωρ;
Αὕτη
δ'
|
ἐφ' |
ἑκάτερα
τοῦ
ποταμοῦ
κεῖται
πρὸς |
1, 2, 24 |
πρὸς
δύσιν
καὶ
πρὸς
ἀνατολὴν
|
ἐφ' |
ἑκάτερα
τοῦ
ὠκεανοῦ
οἰκεῖν.
Ὁ |
1, 4, 7 |
καὶ
τὴν
ἀπαντικρὺ
τὴν
Καρικήν,
|
ἐφ' |
ᾗ
νῦν
Ἴωνες
καὶ
οἱ |
1, 3, 16 |
ἐκπεσοῦσαι
φλόγες
ἐκ
τοῦ
πελάγους
|
ἐφ' |
ἡμέρας
τέτταρας,
ὥστε
πᾶσαν
ζεῖν |
1, 2, 20 |
ἐπιβᾶσα
καὶ
Ἠμαθίην
ἐρατεινὴν
σεύατ'
|
ἐφ' |
ἱπποπόλων
Θρῃκῶν
ὄρεα
νιφόεντα·
ἐξ |
1, 1, 4 |
ὡς
ἔοικε,
τὸν
Ἰβηρικὸν
πλοῦτον,
|
ἐφ' |
ὃν
καὶ
Ἡρακλῆς
ἐστράτευσε
καὶ |
1, 1, 12 |
λαβεῖν
οὐχ
οἷόν
τε,
οὐδ'
|
ἐφ' |
ὁπόσον
διάστημα,
χωρὶς
τῆς
διὰ |
1, 3, 15 |
ἔκρηγμα
τὸ
κατὰ
Στήλας
γενέσθαι,
|
ἐφ' |
ὅσον
εἴρηκεν
ὁ
Ἐρατοσθένης,
χρῆναι |
1, 1, 14 |
πολιτικωτέραν,
τό
γε
ἐπὶ
τοσοῦτον,
|
ἐφ' |
ὅσον
καὶ
τῷ
πολιτικῷ
παρακολουθεῖν |
1, 2, 2 |
δεικνύναι·
οὔτ'
ἐπὶ
τοσοῦτον
πιστὸς,
|
ἐφ' |
ὅσον
παρεδέξαντό
τινες,
καίπερ
πλείστοις |
1, 3, 7 |
τῇ
Κιλικίᾳ
πολὺ
μέρος
προσθείς,
|
ἐφ' |
οὗ
καὶ
λόγιον
ἐκπέπτωκέ
τι |
1, 2, 20 |
καὶ
Ἵππαρχος
ἐπισημαίνεται.
Οἱ
δ'
|
ἐφ' |
ὧν
τάξεως
χρεία,
ὁ
μὲν |
1, 3, 16 |
ἀθαυμαστίαν
τῶν
τοιούτων
μεταβολῶν,
οἵας
|
ἔφαμεν |
αἰτίας
εἶναι
τῶν
ἐπικλύσεων
καὶ |
1, 1, 10 |
τὴν
εὐδαιμονίαν
αὐτῶν,
ἣν
ἀρτίως
|
ἔφαμεν. |
Εἰ
δέ
τινα
ἐν
τοῖς |
1, 1, 20 |
Ἐξαρθέντα
γοῦν
πλέον
τῆς
ὄψεως
|
ἐφάνη, |
καίτοι
πλέον
ἀποσχόντα
αὐτῆς·
ὁμοίως |
1, 2, 25 |
Λιβύης
διαιροῦσιν
ἀξιόλογον
τοῦθ'
ὅριον
|
ἐφάνη |
ὁ
Νεῖλος,
μῆκος
μὲν
ἀνατείνων |
1, 2, 10 |
αὐτῶν
πλοῦς
τοῦ
Ἰάσονος
πιθανὸς
|
ἐφάνη· |
παρὰ
δὲ
τὴν
Σκύλλαν
καὶ |
1, 2, 25 |
γὰρ
ἂν
ἑκατέρως
γράφηται,
δύναται
|
ἐφαρμόττειν |
τοῖς
νοήμασιν
αὐτοῦ.
τί
γὰρ |
1, 2, 36 |
τὸ
ἀληθές·
μᾶλλον
γὰρ
{ἂν}
|
ἐφαρμόττοι |
τῷ
δὶς
γενέσθαι
τὴν
παλίρροιαν |
1, 3, 4 |
ναυάγια
θαλαττίων
πλοίων
δείκνυσθαι,
ἃ
|
ἔφασαν |
διὰ
τοῦ
χάσματος
ἐκβεβράσθαι,
καὶ |
1, 2, 3 |
δ'
ἡμέτεροι
καὶ
μόνον
ποιητὴν
|
ἔφασαν |
εἶναι
τὸν
σοφόν.
Διὰ
τοῦτο |
1, 2, 33 |
πρὸς
μὲν
γὰρ
τὸ
τὰ
|
ἐφεξῆς |
ἔθνη
καταλέξαι
ἱκανῶς
εἶχεν
οὕτως |
1, 2, 20 |
τινας
καὶ
Μαλιεῖς
καὶ
τοὺς
|
ἐφεξῆς |
Ἕλληνας
καταλέγει
μέχρι
Θεσπρωτῶν,
ὁμοίως |
1, 2, 20 |
ὀρῶν;
Ἀλλὰ
καὶ
ταύτην
τὴν
|
ἐφεξῆς |
κατὰ
τοὺς
Θρᾷκας
εἰδὼς
καὶ |
1, 2, 20 |
Καταλόγῳ
τὰς
μὲν
πόλεις
οὐκ
|
ἐφεξῆς |
λέγει·
οὐ
γὰρ
ἀναγκαῖον·
τὰ |
1, 2, 20 |
γὰρ
ἀναγκαῖον·
τὰ
δὲ
ἔθνη
|
ἐφεξῆς. |
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
περὶ
τῶν |
1, 1, 10 |
νῆσοι,
ὧν
ἁπάντων
μέμνηται·
καὶ
|
ἐφεξῆς |
τῶν
περὶ
τὴν
Προποντίδα
καὶ |
1, 2, 16 |
περὶ
τὸ
Σκύλλαιον·
σκοπὸς
γὰρ
|
ἐφέστηκε |
κοινὸς
ὑφορμοῦσιν
ἐν
δικώποις
σκαφιδίοις |
1, 2, 17 |
ἀπολογεῖται
διότι
καὶ
οἱ
ὕστερον
|
ἔφευγον |
ἅπαντες
τὸν
πλοῦν
τοῦτον.
~Τοιαῦτα |
1, 2, 3 |
ὅπερ
ἀρτίως
ὑπερεθέμεθα.
~Ποιητὴν
γὰρ
|
ἔφη |
πάντα
στοχάζεσθαι
ψυχαγωγίας,
οὐ
διδασκαλίας. |
1, 2, 28 |
ἐν
τῇ
Πισιδίᾳ,
ἀλλ'
ὡς
|
ἔφην |
πρότερον
πλάσαι
τινὰς
ὁμωνύμους,
τοὺς |
1, 3, 5 |
αἴτιον
πλέον
ἐνταῦθα.
Ἀλλ'
ὡς
|
ἔφην, |
τῶν
τοιούτων
ἀπεργαστικόν
ἐστι
παθῶν |
1, 2, 8 |
καὶ
ἡ
Γοργὼ
καὶ
ὁ
|
Ἐφιάλτης |
καὶ
ἡ
Μορμολύκη.
Οἵ
τε |
1, 1, 17 |
τοῖς
περὶ
Θερμοπύλας
στενοῖς
ὁ
|
Ἐφιάλτης |
λέγεται
δείξας
τὴν
διὰ
τῶν |
1, 1, 1 |
τε
πολυμάθεια,
δι'
ἧς
μόνης
|
ἐφικέσθαι |
τοῦδε
τοῦ
ἔργου
δυνατόν,
οὐκ |
1, 1, 8 |
πείρας
ληπτέον.
Πανταχῆ
γάρ,
ὁπουποτοῦν
|
ἐφικτὸν |
γέγονεν
ἀνθρώποις
ἐπὶ
τὰ
ἔσχατα |
1, 1, 8 |
ἐκ
τῶν
παραλλήλων
διαστημάτων
τῶν
|
ἐφικτῶν |
ἡμῖν.
Οὐκ
εἰκὸς
δὲ
διθάλαττον |
1, 2, 9 |
πρὸ
αὐτοῦ
τὴν
τῶν
Κιμμερίων
|
ἔφοδον |
ἢ
κατ'
αὐτὸν
ἀναγράφοντες.
~Ὡς |
1, 3, 9 |
συγκινούμενον
αὐτῇ.
~Ἡ
μὲν
οὖν
|
ἔφοδος |
τοῦ
κύματος
ἔχει
τινὰ
βίαν |
1, 3, 21 |
οἱ
Τρῆρες
ἐποιήσαντο
τὰς
τοιαύτας
|
ἐφόδους· |
τοὺς
δὲ
Τρῆρας
καὶ
Κῶβον |
1, 2, 26 |
ἄλλην
τινὰ
ἱστορίαν
εἴρηκεν
παλαιὰν
|
Ἔφορος, |
ᾗ
οὐκ
ἄλογον
ἐντυχεῖν
καὶ |
1, 1, 1 |
καὶ
εὔδοξος
καὶ
Δικαίαρχος
καὶ
|
Ἔφορος |
καὶ
ἄλλοι
πλείους·
ἔτι
δὲ |
1, 2, 28 |
διηκούσης
παραλίας.
~Μηνύει
δὲ
καὶ
|
Ἔφορος |
τὴν
παλαιὰν
περὶ
τῆς
Αἰθιοπίας |
1, 1, 15 |
κειμένη
τοῦ
σύμπαντος
κόσμου,
μηδὲν
|
ἐφρόντισε· |
μηδ'
εἰ
καθ'
ἓν
μέρος |
1, 2, 9 |
τοὺς
μύθους
ἀναφέρων
ὁ
ποιητὴς
|
ἐφρόντισε |
πολὺ
μέρος
τἀληθοῦς·
ἐν
δ' |
1, 2, 8 |
μὲν
ἀρχαῖοι
τὴν
παιδικὴν
ἀγωγὴν
|
ἐφύλαξαν |
μέχρι
τῶν
τελείων
ἡλικιῶν,
καὶ |
1, 3, 15 |
μερῶν
ὁ
Ἴστρος
τὰς
ἀρχὰς
|
ἔχει, |
ἀλλὰ
τἀναντία
ἀπὸ
τῶν
ὑπὲρ |
1, 1, 19 |
τὸ
πλεονέκτημα
πρὸς
τὰς
πράξεις.
|
~Ἔχει |
δέ
τινα
καὶ
θεωρίαν
οὐ |
1, 1, 13 |
πρὸς
νότον·
τοῦτο
δὲ
παμπόλλην
|
ἔχει |
διαφοράν.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
τὸ |
1, 1, 13 |
νότον
κεκλίσθαι
παραλλαγὴν
οὐ
πολλὴν
|
ἔχει, |
ἐν
δὲ
τῷ
παντὶ
κύκλῳ |
1, 3, 18 |
Νυνὶ
δὲ
οὐδ'
ἀγκυροβόλιον
εὐφυὲς
|
ἔχει. |
Ἔν
τε
τῇ
Ἰθάκῃ
οὐδέν |
1, 2, 21 |
εἰρημένα
τοιαύτην
τινὰ
τὴν
ἐπανόρθωσιν
|
ἔχει. |
~Ἐπιμένων
δὲ
τοῖς
περὶ
Ὁμήρου |
1, 1, 19 |
ἐκείνων
ἐπιμελητέον.
ὡς
δ'
αὕτως
|
ἔχει |
καὶ
περὶ
τῆς
ἱστορίας
καὶ |
1, 1, 23 |
αὕτη,
τὰ
μεγάλα
φράζουσα
πῶς
|
ἔχει |
καὶ
τὰ
ὅλα,
πλὴν
εἴ |
1, 1, 7 |
εὖ,
τὸ
δὲ
δεύτερον
οὐκ
|
ἔχει |
λόγον·
οὔτε
γὰρ
ποταμίῳ
ῥεύματι |
1, 2, 16 |
τῷ
δόρατι
ἐπίτηδες,
καλώδιον
δ'
|
ἔχει |
μακρὸν
ἐξημμένον.
Τοῦτ'
ἐπιχαλῶσι
τῷ |
1, 3, 12 |
θάλαττα
ἄλλην
καὶ
ἄλλην
ἐπιφάνειαν
|
ἔχει· |
οὐδὲ
γὰρ
ἐπὶ
τῶν
ποταμῶν |
1, 2, 39 |
ἀρχῆς
ὁ
πλοῦς
ἐπὶ
Φᾶσιν
|
ἔχει |
πιθανόν
τι
τοῦ
Πελίου
στείλαντος, |
1, 2, 25 |
ἐστὶ
τῇ
Αἰγύπτῳ
καὶ
παραπλησίως
|
ἔχει |
πρός
τε
τὸν
Νεῖλον
καὶ |
1, 2, 20 |
οὐ
μέμνηται
περαιτέρω.
Εὐεπιφόρως
δὲ
|
ἔχει |
πρὸς
τὴν
ἐγγυτάτην
καὶ
γνωριμωτάτην |
1, 3, 8 |
κἂν
γαληνότατον
ᾖ·
ἐπιφερόμενον
{δ'
|
ἔχει |
τινὰ
βίαν
πλείω,
καὶ
ἀπορρίπτει |
1, 3, 9 |
μὲν
οὖν
ἔφοδος
τοῦ
κύματος
|
ἔχει |
τινὰ
βίαν
ὥστ'
ἀπωθεῖσθαι
τὸ |
1, 1, 7 |
Καὶ
τὸ
ἐξ
ἀκαλαρρείταο
δὲ
|
ἔχει |
τινὰ
ἔμφασιν
τῆς
πλημμυρίδος,
ἐχούσης |
1, 2, 29 |
ἐστὶ
γνωριμώτατα,
ἃ
καὶ
παραδοξίαν
|
ἔχει |
τινά,
καὶ
ἐν
τῷ
φανερῷ |
1, 3, 3 |
ὡς
ἐκ
τόρνου
δέ,
ἀλλ'
|
ἔχει |
τινὰς
ἀνωμαλίας,
ἐπιφέρει
τὸ
πλῆθος |
1, 3, 9 |
ἐκκυμαίνεται.
Ἡ
τ'
ἀναχώρησις
οὐκ
|
ἔχει |
τοσαύτην
βίαν,
ὥστε
νεκρὸν
ἢ |
1, 2, 30 |
δὲ
λαγὼ
Φρυγός,
ἐλάττω
δ'
|
ἔχειν |
γῆν
τὸν
ἀγρὸν
ἐπιστολῆς
Λακωνικῆς· |
1, 4, 7 |
Μελίτη,
τοὺς
ὅρους
{δὲ}
μὴ
|
ἔχειν |
εἰπεῖν.
Διὸ
καὶ
συμβαίνειν
κρίσεις |
1, 2, 3 |
φησὶν
ἅπαντας
κατ'
ἀρχὰς
φιλοτίμως
|
ἔχειν |
εἰς
τὸ
μέσον
φέρειν
τὴν |
1, 2, 30 |
καὶ
ἄνυδρον
οὖσαν
φησὶν
ὕδωρ
|
ἔχειν; |
Ἐν
δὲ
λιμὴν
εὔορμος,
ὅθεν |
1, 3, 14 |
συνεχεῖ
θαλάττῃ
τὸ
αὐτὸ
ὕψος
|
ἔχειν |
καὶ
τὴν
αὐτὴν
ἐπιφάνειαν,
ὥσπερ |
1, 2, 1 |
ἐπακολουθοῦμεν
κατ'
ἄλλα,
δεῖ
συγγνώμην
|
ἔχειν. |
Οὐ
γὰρ
πρόκειται
πρὸς
ἅπαντας |
1, 1, 16 |
ἡ
διάθεσις,
οἷς
διαφέρει
ταῦτα
|
ἔχειν |
οὕτως
ἢ
ἑτέρως,
καὶ
γνώριμα |
1, 2, 29 |
ἐπιχωρίους
μήτε
καινότερα
τούτων
λέγειν
|
ἔχειν |
πρὸς
ἄνδρας
ξένους,
μήτ'
ἐπιφανέστερα |
1, 2, 28 |
πρὸς
τὸν
ἀπηλιώτην
Ἰν
δοὺς
|
ἔχειν, |
πρὸς
νότον
δὲ
Αἰθίοπας,
πρὸς |
1, 3, 4 |
φησὶν
οἴεσθαι
τὸν
Εὔξεινον
μὴ
|
ἔχειν |
πρότερον
τὸ
κατὰ
Βυζάντιον
στόμα, |
1, 3, 12 |
στερεὰ
οὖσα,
ὥστε
καὶ
κοιλάδας
|
ἔχειν |
συμμενούσας
καὶ
ἀναστήματα,
οὕτω
καὶ |
1, 3, 13 |
ἀκόλουθον,
τὸ
τὸ
αὐτὸ
ὕψος
|
ἔχειν |
τήν
τε
ἔξω
Στηλῶν
θάλατταν |
1, 4, 7 |
στηλῶν
ἢ
περιβόλων,
τοῦτο
μὲν
|
ἔχειν |
φάναι
ἡμᾶς
ὅτι
τουτὶ
μέν |
1, 1, 7 |
τὸν
ὠκεανὸν
ἐπὶ
τῆς
ἴτυος.
|
Ἔχεται |
δὲ
τῆς
αὐτῆς
φιλοπραγμοσύνης
καὶ |
1, 2, 5 |
χαλκέων·
ἀλλ'
ἐκείνη
μὲν
οὐδενὸς
|
ἔχεται |
καλοῦ
καὶ
σεμνοῦ,
ἡ
δὲ |
1, 3, 8 |
Πολλὸν
δὲ
παρὲξ
ἅλα
φῦκος
|
ἔχευε. |
Μᾶλλον
μὲν
οὖν
ἐν
ἀνέμῳ |
1, 3, 9 |
τῶν
αἰγιαλῶν
ἀρξάμενον,
ἂν
συνεχεῖς
|
ἔχῃ |
τὰς
ἐκ
τῶν
ποταμῶν
ἐπιρρύσεις. |
1, 1, 6 |
Βερενίκης
πλόκαμον,
καὶ
τὸν
Κάνωβον,
|
ἐχθὲς |
καὶ
πρώην
κατωνομασμένον·
πολλοὺς
δ' |
1, 3, 18 |
δὲ
Ἀρτεμίτα
λεγομένη
μία
τῶν
|
Ἐχινάδων |
νήσων
ἤπειρος
γέγονε·
καὶ
ἄλλας |
1, 3, 20 |
τῶν
οἰκιῶν
περὶ
ἑπτακοσίας
συμπεσεῖν,
|
Ἐχίνου |
τε
καὶ
Φαλάρων
καὶ
Ἡρακλείας |
1, 1, 18 |
γεωγραφία
περὶ
τὰς
ἡγεμονικὰς
χρείας,
|
ἔχοι |
ἄν
τι
πλεονέκτημα
καὶ
αὕτη |
1, 3, 22 |
τοὐναντίον
γὰρ
οὐ
μόνον
Αἰθιοπία
|
ἔχοι |
ἂν
τὸν
καθ'
ἡμᾶς
Νότον, |
1, 3, 12 |
εἷς
εἴη,
ταύτην
(γὰρ)
ἂν
|
ἔχοι |
τὴν
αἰτίαν,
ἥν
φησιν
ὁ |
1, 3, 4 |
τὸν
Ξάνθου
λόγον
οὐδὲν
ἂν
|
ἔχοι |
τις
προσφέρειν
ἄτοπον.
~Πρὸς
δὲ |
1, 3, 12 |
γένοιτ'
ἄν,
εἰ
μὴ
καταράκτας
|
ἔχοιεν· |
ἔχοντες
δὲ
οὐ
παλιρροοῦσιν,
ἀλλ' |
1, 2, 1 |
γνωριζομένους
ὑπὸ
τῶν
πρότερον·
ὥστε
|
ἔχοιμεν |
ἄν
τι
λέγειν
πλέον
τῶν |
1, 2, 32 |
ποιητὴς
ἱστορήκει,
πόσῳ
μείζονα
ἂν
|
ἔχοιμεν |
πίστιν
τοῦ
τοὺς
Αἰθίοπας
διχθὰ |
1, 2, 4 |
ποίῃ
δρέπανον
μὲν
ἐγὼν
εὐκαμπὲς
|
ἔχοιμι, |
καὶ
δὲ
σὺ
τοῖον
ἔχοις· |
1, 2, 4 |
ἔχοιμι,
καὶ
δὲ
σὺ
τοῖον
|
ἔχοις· |
καὶ
ἐν
ἀρότῳ,
Τῷ
κέ |
1, 2, 31 |
μέχρι
τῆς
Ἐρυθρᾶς.
Τίνα
οὖν
|
ἔχομεν |
ἱστορίαν
περὶ
τοῦ
ἐκρήγματος
τούτου |
1, 2, 13 |
ἀκριβές·
οὐ
μὴν
οὐδ'
οὕτως
|
ἔχομεν |
ὡς
ὑπολαμβάνειν
καὶ
μηδὲν
πεπυσμένον |
1, 2, 36 |
προσισχομένῳ
τοῖς
κλάδοις·
Νωλεμέως
δ'
|
ἐχόμην, |
ὄφρ'
ἐξεμέσειεν
ὀπίσσω
ἱστὸν
καὶ |
1, 2, 36 |
ἐρινεὸν
ὑψόσ'
ἀερθείς,
τῷ
προσφὺς
|
ἐχόμην, |
ὡς
νυκτερίς.
Εἶτα
περιμείνας
τὰ |
1, 1, 14 |
ἄλλων
ἄστρων
κινήσεως
τὴν
ἀρχὴν
|
ἔχον |
καὶ
ἔτι
τῆς
ἐπὶ
τὸ |
1, 2, 33 |
Γάργαρον·
καί
Οἳ
δ'
εὔβοιαν
|
ἔχον |
καὶ
Χαλκίδα
τ'
εἰρέτριάν
τε· |
1, 3, 18 |
Καταλόγῳ·
Οἵ
τε
πολυστάφυλον
Ἄρνην
|
ἔχον, |
οἵ
τε
Μίδειαν.
Καὶ
ὑπὸ |
1, 2, 39 |
τοῦ
μεγάλου
Ἴστρου
τὴν
ἀρχὴν
|
ἔχοντα |
ἐκβάλλειν
εἰς
τὸν
Ἀδρίαν
φασί· |
1, 3, 21 |
κοινῇ
τὴν
περίοδον
τῆς
γῆς
|
ἔχοντα |
οἰκείαν
ἱστορίαν.
~Ἐπάνιμεν
δ'
ἐπὶ |
1, 2, 29 |
ἰσθμὸν
τὸν
κατ'
αὐτόν,
πλάτος
|
ἔχοντα |
οὐ
πλειόνων
ἢ
χιλίων
σταδίων. |
1, 3, 4 |
ἐπὶ
στυλιδίων
ἀνακεῖσθαι
δελφῖνας
ἐπιγραφὴν
|
ἔχοντας |
Κυρηναίων
θεωρῶν.
Ταῦτα
δ'
εἰπὼν |
1, 2, 28 |
πλάσαι
τινὰς
ὁμωνύμους,
τοὺς
ἀναλόγως
|
ἔχοντας |
πρός
τε
τὸν
πλέοντα
ἐν |
1, 3, 12 |
ἄν,
εἰ
μὴ
καταράκτας
ἔχοιεν·
|
ἔχοντες |
δὲ
οὐ
παλιρροοῦσιν,
ἀλλ'
ἐπὶ |
1, 4, 8 |
ἡγεμόσι
μεγάλοις
ἀμφισβήτησις,
τῷ
μὲν
|
ἔχοντι |
τὴν
Ἀσίαν,
τῷ
δὲ
τὴν |
1, 3, 12 |
δὲ
τῆς
τῶν
πορθμῶν
παλιρροίας,
|
ἐχόντων |
καὶ
αὐτῶν
φυσικώτερον
λόγον
ἢ |
1, 2, 32 |
ἔδει
παρὰ
βασιλέων
καὶ
δυναστῶν,
|
ἐχόντων |
τε
ἃ
δώσουσι
καὶ
βουλομένων |
1, 1, 18 |
ἂν
ἀπ'
ἐκείνων
τὴν
ἀρχὴν
|
ἐχούσας |
τῆς
εἰδοποιίας·
ἄλλος
γὰρ
νόμος |
1, 3, 11 |
σφαιρικὴν
εἶναι,
σφαίρας
ταὐτὸ
κέντρον
|
ἐχούσης |
τῇ
γῇ.
Ταύτην
γὰρ
τὴν |
1, 1, 7 |
ἔχει
τινὰ
ἔμφασιν
τῆς
πλημμυρίδος,
|
ἐχούσης |
τὴν
ἐπίβασιν
πραεῖαν
καὶ
οὐ |
1, 1, 8 |
ἐρημίας,
οὐδὲν
ἧττον
τῆς
θαλάττης
|
ἐχούσης |
τὸν
πόρον.
Τοῖς
τε
πάθεσι |
1, 2, 34 |
καὶ
οἱ
Ἀριανοὶ
παραπλησίως
πως
|
ἔχουσι |
καὶ
πρὸς
τούτους
καὶ
πρὸς |
1, 3, 3 |
προσεχεῖς
αἰτίας
ἄλλας
καὶ
ἄλλας
|
ἔχουσι. |
~Μάλιστα
δέ
φησι
ζήτησιν
παρασχεῖν, |
1, 3, 22 |
δ'
ἄρα,
τοῦ
Ἡροδότου
τοῦτ'
|
ἐχρῆν |
αἰτιᾶσθαι,
ὅτι
τοὺς
ὑπερβορείους
τούτους |
1, 3, 23 |
οὐκ
ἄξιον
μεμνῆσθαι·
οὐδ'
ἐκεῖνον
|
ἐχρῆν |
ἐν
ὑποθέσει
τοιαύτῃ
φλυάρους
ἐπισκοπεῖν. |
1, 3, 5 |
τῆς
ἰλύος
δέχεται
τὴν
ἀνάλογον.
|
Ἐχρῆν |
οὖν
καὶ
τὸν
εἴσρουν
ὅμοιον |
1, 2, 3 |
ἄλλοι
τερατολογίας
μυθικῆς
πεπληρώκασιν.
Οὐκοῦν
|
ἐχρῆν |
οὕτως
εἰπεῖν,
ὅτι
ποιητὴς
πᾶς |
1, 1, 6 |
οὗ
οἱ
Φοίνικες
ἐσημειώσαντο
καὶ
|
ἐχρῶντο |
πρὸς
τὸν
πλοῦν,
παρελθεῖν
καὶ |
1, 4, 2 |
ἵνα
τὴν
τῶν
Αἰγυπτίων
νῆσον
|
ἔχωμεν |
καὶ
τὴν
Κινναμωμοφόρον
καὶ
τὴν |
1, 2, 12 |
ὀρεινῆς
τὸ
τῶν
Σειρήνων
ἱερὸν
|
ἔχων, |
ἐπὶ
θάτερα
δὲ
πρὸς
τῷ |
1, 4, 3 |
κύκλον
τίς
ἂν
δοίη
νοῦν
|
ἔχων; |
Ὅ
τε
γὰρ
ἱστορῶν
τὴν |
1, 2, 16 |
ἐπὶ
τῆς
πρώρας
ἕστηκε
δόρυ
|
ἔχων, |
σημήναντος
τοῦ
σκοποῦ
τὴν
ἐπιφάνειαν |
1, 3, 12 |
ἀλλὰ
διετέλει
τὸν
ἔκρουν
μόνον
|
ἔχων |
τὸν
ἐκ
τοῦ
Ποντικοῦ
πελάγους |
1, 3, 19 |
γῆν
λεπτὸς
εὐρίπου
κλύδων
Βοιωτίας
|
ἐχώρισ' |
ἀκτὴν
ἐκτεμὼν
προβλῆτα
πορθμῷ.
~Δημήτριος |
1, 2, 36 |
λαβόμενος
πάλιν
αὐτῶν
σώζεται,
ὥστ'
|
ἐψεύσατο |
ἡ
Κίρκη.
ὡς
οὖν
τοῦτο, |
1, 3, 1 |
οὐχ
ἱκανῶς
ἐξεῖπον,
οὐδὲν
δ'
|
ἐψευσμένως. |
Ὁ
δὲ
Δαμάστῃ
χρώμενος
μάρτυρι |
1, 2, 30 |
ἂν
εἴη
διατεθρυλημένη
ἐπὶ
τοσοῦτον
|
ἐψευσμένως. |
Ὅτι
δ'
ἡ
ἀνάβασις
καὶ |
1, 4, 3 |
περὶ
τῶν
γνωριζομένων
τόπων
τοσαῦτα
|
ἔψευσται, |
σχολῇ
γ'
ἂν
περὶ
τῶν |
1, 3, 18 |
τοῦτο
μὲν
δὴ
ἀσαφὲς
ὃν
|
{ἐῶ} |
ἐν
κοινῷ
σκοπεῖν.
~Ἡ
δὲ |
1, 3, 5 |
τὴν
Κάλπην.
Ἀλλὰ
τοῦτο
μὲν
|
ἐῶ· |
ἐροῦσι
γὰρ
κἀκεῖ
τοῦτο
συμβαίνειν, |
1, 1, 12 |
κλιμάτων
ἐπισκέψεως·
ὁμοίως
τὰς
πρὸς
|
ἕω |
παρακεχωρηκυίας
ἢ
πρὸς
δύσιν
μᾶλλον |
1, 4, 6 |
φύσιν
φησὶν
εἶναι
ἀπὸ
τῆς
|
ἕω |
πρὸς
τὴν
ἑσπέραν
μακροτέραν
εἶναι |
1, 2, 25 |
οἰκεῖσθαι
δυνάμενα,
τὰ
μὲν
πρὸς
|
ἕω |
τὰ
δὲ
πρὸς
δύσιν
κεκλιμένα. |
1, 2, 27 |
καλοῦσι
δ'
αὐτὴν
γείτονες
μελάμβροτοι
|
Ἕω |
φαεννὰς
Ἡλίου
θ'
ἱπποστάσει.
Νῦν |
1, 4, 3 |
Ἀντίκειται
γὰρ
ἀλλήλοις
τά
τε
|
ἑῷα |
ἄκρα
τοῖς
ἑῴοις
καὶ
τὰ |
1, 4, 3 |
τοῖς
ἑσπερίοις,
καὶ
τά
γε
|
ἑῷα |
ἐγγὺς
ἀλλήλων
ἐστὶ
μέχρις
ἐπόψεως, |
1, 1, 8 |
λόγος
δείκνυσι.
Τὸ
μὲν
γὰρ
|
ἑωθινὸν |
πλευρόν,
τὸ
κατὰ
τοὺς
Ἰνδούς, |
1, 3, 2 |
τὸν
μὲν
Ἰσσικὸν
κόλπον
ἐπίστευσεν
|
ἑωθινώτατον |
τῆς
καθ'
ἡμᾶς
θαλάττης
σημεῖον, |
1, 3, 2 |
σχεδόν
τι
καὶ
τρισχιλίοις
σταδίοις
|
ἑωθινωτέρου |
ὄντος
καὶ
κατ'
αὐτὸν
ἐκ |
1, 4, 3 |
τά
τε
ἑῷα
ἄκρα
τοῖς
|
ἑῴοις |
καὶ
τὰ
ἑσπέρια
τοῖς
ἑσπερίοις, |
1, 1, 13 |
παρ'
Ἴβηρσιν·
ὧν
τοὺς
μὲν
|
ἑῴους |
μάλιστα
τοὺς
δὲ
ἑσπερίους,
τρόπον |
1, 2, 29 |
λεγόμενον,
τὴν
δ'
αἰτίαν
μὴ
|
ἑώρα |
τούτου·
μάλιστα
γὰρ
ἂν
προσπίπτοι |
1, 3, 13 |
τὰ
τενάγη
τῇ
Ἐρυθρᾶᾶ
θαλάττῃ,
|
ἕως |
ἀκμὴν
ἐκέκλειστο
τὰ
κατὰ
τὰς |
1, 2, 16 |
Τοῦτ'
ἐπιχαλῶσι
τῷ
τρωθέντι
τέως
|
ἕως |
ἂν
κάμῃ
σφαδάζον
καὶ
ὑποφεῦγον· |
1, 2, 10 |
Ταύρου
τὰ
περὶ
τὴν
Λυκίαν
|
ἕως |
Πισιδίας
κατεχόντων
τὰ
ὑψηλότατα
καὶ |
1, 4, 4 |
τὸ
ἀπὸ
τοῦ
διὰ
Θούλης
|
ἕως |
τοῦ
διὰ
Βορυσθένους
μυρίων
καὶ |
1, 4, 5 |
τῆς
Ἰβηρίας,
τοῦ
ἀπ'
Αἰθιόπων
|
ἕως |
τοῦ
κατὰ
Ἰέρνην
κύκλου.
Ὁρίσας |
1, 3, 20 |
ἄλλο
δὲ
εἰς
τὸ
πεδίον
|
ἕως |
τοῦ
Φωκικοῦ
Δαφνοῦντος,
πηγάς
τε |