Alphabétiquement     [«   »]
τοιούτων 13
τοῖς 134
Τοῖς 2
τὸν 286
τόν 5
Τόν 2
Τὸν 7
Fréquences     [«    »]
236 γὰρ
249 μὲν
232 τὰ
286 τὸν
310 τοῦ
325 τὸ
327 τῆς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Strabon, Geographica, livre I

τὸν


Lv., Chap., Par.
1, 2, 30    Φρυγός, ἐλάττω δ' ἔχειν γῆν  τὸν   ἀγρὸν ἐπιστολῆς Λακωνικῆς· οὕτως ἐξοχὴ
1, 3, 21    Ἑνετῶν δ' ἐκ Παφλαγονίας ἐπὶ  τὸν   Ἀδρίαν. Ἅπερ καὶ ἐπὶ τῶν
1, 3, 15    τῷ Ἴστρῳ ποταμὸν ἐκβάλλοντα εἰς  τὸν   Ἀδρίαν ἀπεσχισμένον αὐτοῦ, ἀφ' οὗ
1, 3, 2    τῶν κατὰ τὸν Πόντον καὶ  τὸν   Ἀδρίαν, αὐτὸς ἐπίστευσε τοῖς τυχοῦσι.
1, 2, 10    τὰ Κεραύνια ὄρη καὶ περὶ  τὸν   Ἀδρίαν καὶ ἐν τῷ Ποσειδωνιάτῃ
1, 2, 39    τὴν ἀρχὴν ἔχοντα ἐκβάλλειν εἰς  τὸν   Ἀδρίαν φασί· τάδε οὐκ ἀπιθάνως
1, 2, 30    ἀκούοι τις διιπετῆ καὶ ἄλλως  τὸν   ἀέναον· ἐνταῦθα δὲ διπλασιάζει πως
1, 2, 9    ἱστορίας τὰς ἀρχάς. Καὶ γὰρ  τὸν   αἰόλον δυναστεῦσαί φασι τῶν περὶ
1, 2, 15    Ταῦτα δὲ προοικονομησάμενος οὐκ ἐᾷ  τὸν   Αἰόλον ἐν μύθου σχήματι ἀκούεσθαι,
1, 2, 5    θαυματοποιῶν, γοητεύειν μόνον καὶ κολακεύειν  τὸν   ἀκροατὴν δυνάμενον, ὠφελεῖν δὲ μηδέν;
1, 4, 9    Καρχηδονίους οὕτω θαυμαστῶς πολιτευομένους. Διόπερ  τὸν   Ἀλέξανδρον ἀμελήσαντα τῶν παραινούντων, ὅσους
1, 2, 6    αὐτὸ δὲ τὸ πεζὸν λεχθῆναι  τὸν   ἄνευ τοῦ μέτρου λόγον ἐμφαίνει
1, 2, 28    τέτταρα μέρη διῃρημένων, τὸ πρὸς  τὸν   ἀπηλιώτην Ἰν δοὺς ἔχειν, πρὸς
1, 2, 6    ἄνευ τοῦ μέτρου λόγον ἐμφαίνει  τὸν   ἀπὸ ὕψους τινὸς καταβάντα καὶ
1, 2, 31    διὰ τοῦ ἰσθμοῦ τοῦ κατὰ  τὸν   Ἀράβιον κόλπον· οἱ δὲ διὰ
1, 2, 27    ἀνδρῶν. ~Ταῦτά τε δὴ πρὸς  τὸν   Ἀρίσταρχον λέγοι ἄν τις καὶ
1, 1, 6    καὶ τὸν Ὠρίωνα δοκεύειν φησί,  τὸν   ἀρκτικὸν δηλοῖ· διὰ δὲ τοῦ
1, 1, 6    τῆς ἄρκτου καὶ τῆς ἁμάξης  τὸν   ἀρκτικὸν δηλοῖ· οὐ γὰρ ἂν
1, 2, 21    ταῦτα, οἷον Ἀριστοτέλη, Τιμοσθένη, Βίωνα  τὸν   ἀστρολόγον· ἀλλὰ τὸν μὲν ἀπὸ
1, 4, 4    τε καὶ ἄλλοι ἐκ τοῦ  τὸν   αὐτὸν εἶναι καὶ τὸν διὰ
1, 4, 4    δὲ διὰ τοῦ Βορυσθένους παράλληλον  τὸν   αὐτὸν εἶναι τῷ διὰ τῆς
1, 4, 4    Μασσαλίᾳ γνώμονος πρὸς τὴν σκιάν,  τὸν   αὐτὸν καὶ Ἵππαρχος κατὰ τὸν
1, 3, 11    ὁμολογεῖν δ' ὅτι καὶ κατὰ  τὸν   αὐτὸν καιρὸν ἄρχεταί τε καὶ
1, 2, 24    ἐν τῇ ἑτέρᾳ εὐκράτῳ, παροικοῦντας  τὸν   αὐτὸν τοῦτον ὠκεανόν· διττοὺς δὲ
1, 2, 1    οὔπω μεμπτέον, ἂν μὴ καὶ  τὸν   αὐτὸν τρόπον διελεγχθῶμεν ἐκείνοις ἅπαντα
1, 3, 8    συνεχῶς ἀναπνεῖ τε καὶ ἐκπνεῖ,  τὸν   αὐτὸν τρόπον καὶ αὐτὴ ἐξ
1, 1, 23    ἐν ταῖς ὑπεροχαῖς. Ἔτι δὲ  τὸν   αὐτὸν τρόπον, ὅνπερ ἐκεῖ τὰ
1, 1, 1    ὅσα ἰδεῖν παρ' ἑκάστοις ἔστι,  τὸν   αὐτὸν ὑπογράφει ἄνδρα, τὸν φροντίζοντα
1, 3, 18    καὶ ἄλλας δὲ τῶν περὶ  τὸν   Ἀχελῶον νησίδων τὸ αὐτὸ πάθος
1, 2, 38    τοῖς ὑπ' αὐτοῦ. Φησὶ γὰρ  τὸν   Ἀχιλλέα Λέσβον μὲν πορθῆσαι καὶ
1, 3, 1    οὐδὲν διαφέρει τοῦ καλοῦντος μάρτυρα  τὸν   Βεργαῖον Εὐήμερον καὶ τοὺς ἄλλους,
1, 1, 6    τὴν διάταξιν ταύτην, ὥσπερ καὶ  τὸν   Βερενίκης πλόκαμον, καὶ τὸν Κάνωβον,
1, 2, 29    φιλέκδημον, ὅπερ αὐτῷ μαρτυροῦσιν ὅσοι  τὸν   βίον ἀναγράφουσι, καὶ ἐξ αὐτῶν
1, 1, 2    σχεδόν τι καὶ τῇ κατὰ  τὸν   βίον ἐμπειρίᾳ τὸν πολιτικόν, ἀφ'
1, 2, 3    πρώτην τὴν ποιητικήν, εἰσάγουσαν εἰς  τὸν   βίον ἡμᾶς ἐκ νέων καὶ
1, 1, 1    ἄνδρα, τὸν φροντίζοντα τῆς περὶ  τὸν   βίον τέχνης καὶ εὐδαιμονίας. ~Ἀναλαβόντες
1, 3, 5    ἀπὸ τῶν ποταμῶν καταφερομένης πληροῦσθαι  τὸν   βυθὸν καὶ βραχὺν γίνεσθαι, διὰ
1, 2, 15    ὑπονοεῖ τὰ περὶ τῆς πλάνης·  τὸν   γὰρ αἰόλον τὸν προσημαίνοντα τοὺς
1, 1, 6    τῆς γῆς οἰκείως τῷ ὠκεανῷ,  τὸν   δ' ἀρκτικὸν τῆς γῆς ἁπτόμενον
1, 2, 38    συνέβαινε, καὶ τὸν μὲν Ἰώλκιον,  τὸν   δ' ἐκ τῆς Φθιώτιδος Ἀχαιίδος
1, 2, 21    μὲν ἀπὸ χειμερινῆς ἀνατολῆς Εὖρον,  τὸν   δ' ἐναντίον Ἀργέστην· τοὺς δὲ
1, 3, 20    καὶ ποιῆσαι πλωτὰς τὰς ὁδούς,  τὸν   δὲ Βοάγριον κατ' ἄλλης ἐνεχθῆναι
1, 1, 11    οὖν ἐκδοῦναι πρῶτον γεωγραφικὸν πίνακα,  τὸν   δὲ Ἑκαταῖον καταλιπεῖν γράμμα, πιστούμενον
1, 2, 31    τῶν Τρωικῶν οὐδεμία ἦν διῶρυξ·  τὸν   δὲ ἐπιχειρήσαντα ποιῆσαι Σέσωστριν ἀποστῆναί
1, 2, 21    τῷ Νότῳ προσνέμειν· ἀργεστᾶο Νότοιο,  τὸν   δὲ Ζέφυρον τῷ Βορέᾳ· Βορέης
1, 2, 29    μικρὸν ἀπολείποντας ἀπὸ τῶν πεντακισχιλίων,  τὸν   δὲ μυχὸν τοῦ Ἀραβίου κόλπου
1, 2, 28    παντελῶς ἀπὸ θαλάττης ἐπὶ θάλατταν,  τὸν   δὲ Νεῖλον πολλαπλάσιον ἀπὸ τοῦ
1, 1, 7    ἔτι εἶναι ἐν τῷ ὠκεανῷ·  τὸν   δὲ ὅλον ἐκλιπόντα ἔτι εἶναι
1, 3, 20    ποταμῶν ξηρανθῆναι πρὸς ἡμέρας τινάς·  τὸν   δὲ Σπερχειὸν ἀλλάξαι τὸ ῥεῖθρον
1, 2, 21    μὲν ἀπὸ θερινῶν ἀνατολῶν Καικίαν,  τὸν   δὲ τούτῳ κατὰ διάμετρον ἐναντίον
1, 2, 11    Ἰθακησίοις πρὸς αὐτόν· οὔτε πρὸς  τὸν   δεξάμενον οἰκείως προσπλέκεσθαι δίκαιον. ~Ὁ
1, 4, 4    τοῦ τὸν αὐτὸν εἶναι καὶ  τὸν   διὰ Βυζαντίου τῷ διὰ Μασσαλίας·
1, 4, 2    πεντακισχιλίους, εἶτ' ἐπὶ τὸν κύκλον  τὸν   διὰ Θούλης ἥν φησι Πυθέας
1, 4, 3    δ' ἀπὸ τοῦ Βορυσθένους ἐπὶ  τὸν   διὰ Θούλης κύκλον τίς ἂν
1, 2, 10    τινές, τραχὺν ποιοῦσαι τὸν διέκπλουν  τὸν   διὰ τοῦ Βυζαντιακοῦ στόματος· ὥστε
1, 3, 11    τὰς πλησίον νήσους, καὶ μηδὲ  τὸν   διάπλουν ἂν γενέσθαι χρήσιμον. Διὰ
1, 2, 10    καλοῦσι πέτρας τινές, τραχὺν ποιοῦσαι  τὸν   διέκπλουν τὸν διὰ τοῦ Βυζαντιακοῦ
1, 2, 20    ὧν τάξεως χρεία, μὲν  τὸν   Διόνυσον ἐπιόντα τὰ ἔθνη φράζων,
1, 3, 1    ταῦτα δ' αὐτῷ διηγήσασθαι αὐτὸν  τὸν   Διότιμον. Εἶτα θαυμάζειν εἰ τὸν
1, 2, 5    ἄλλος. Τίς ἂν οὖν ὑπολάβοι  τὸν   δυνάμενον ποιητὴν εἰσάγειν ῥητορεύοντας ἑτέρους
1, 4, 6    ἐστὶν εἴκοσι μυριάδων, ὅπου πεποιήμεθα  τὸν   εἰρημένον σταδιασμὸν ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς
1, 2, 10    εἰδὼς καὶ τὸν Ἰάσονος πλοῦν  τὸν   εἰς Αἶαν καὶ τὰ περὶ
1, 2, 11    φαίη, τοῦτον τὸν τρόπον γενέσθαι  τὸν   εἰς τὴν Ἰθάκην κατάπλουν τοῦ
1, 3, 5    τὴν ἀνάλογον. Ἐχρῆν οὖν καὶ  τὸν   εἴσρουν ὅμοιον γίνεσθαι τῷ κατὰ
1, 3, 12    διετέλει τὸν ἔκρουν μόνον ἔχων  τὸν   ἐκ τοῦ Ποντικοῦ πελάγους εἰς
1, 3, 11    μὲν οὖν πλημμυρίδι (δεῖ) ὁμολογεῖν  τὸν   ἐκ τοῦ Τυρρηνικοῦ πελάγους εἰς
1, 3, 15    καὶ τὸν Ἰάσονα ταύτῃ ποιήσασθαι  τὸν   ἐκ τῶν Κόλχων ἀνάπλουν. ~Πρὸς
1, 3, 12    Βυζάντιον οὐδὲ μετέβαλλεν, ἀλλὰ διετέλει  τὸν   ἔκρουν μόνον ἔχων τὸν ἐκ
1, 2, 39    παραλίαν καὶ τὴν Προποντίδα καὶ  τὸν   Ἑλλήσποντον μέχρι τῶν κατὰ τὴν
1, 4, 2    Ἀλεξανδρείας εἶναι μυρίους, ἐνθένδε εἰς  τὸν   Ἑλλήσποντον περὶ ὀκτακισχιλίους ἑκατόν, εἶτ'
1, 3, 4    ὕδωρ εἰς τὴν Προποντίδα καὶ  τὸν   Ἑλλήσποντον. Τὸ δ' αὐτὸ συμβῆναι
1, 2, 20    γε Τριπτόλεμον τὸν Σοφοκλέους  τὸν   ἐν ταῖς Βάκχαις ταῖς Εὐριπίδου
1, 2, 13    φήσας ἐν τῇ Πελωριάδι πρὸς  τὸν   ἐν ταῖς Σειρηνούσσαις διαφωνεῖ, ἀμφότεροι
1, 1, 7    Οὐ γὰρ τὸν ὅλον, ἀλλὰ  τὸν   ἐν τῷ ὠκεανῷ τοῦ ποταμοῦ
1, 3, 11    ὑπὸ γῆς· τῇ δὲ ἀμπώτει  τὸν   ἐναντίον, {ὃν} ἐξιόντα καλεῖσθαι, ταῖς
1, 1, 21    οὐδ' οὕτως ὑπάρχειν ἁπλοῦν δεῖ  τὸν   ἐντυγχάνοντα τῇ γραφῇ ταύτῃ καὶ
1, 2, 36    παλίρροιαν κατὰ τὸν συνάμφω χρόνον,  τὸν   ἐξ ἡμέρας καὶ νυκτός,
1, 2, 18    εὖ λεγόμενα· ὅταν δ' ἀνασκευάζῃ  τὸν   ἐξωκεανιζόμενον καὶ πρὸς ἀκριβῆ μέτρα
1, 2, 40    Αὐτοκασιγνήτην ὀλοόφρονος Αἰήταο· προσμυθοποιεῖ δὲ  τὸν   ἐξωκεανισμὸν τὸν κατὰ τὴν πλάνην
1, 2, 37    παρὰ τὴν Ὁμηρικὴν ὑπόθεσιν καὶ  τὸν   ἐξωκεανισμὸν τῶν τόπων, περὶ οὓς
1, 1, 8    ἠπείρου τινὸς ἀντιπιπτούσης καὶ κωλυούσης  τὸν   ἐπέκεινα πλοῦν ἀνακρουσθῆναι φασίν, ἀλλὰ
1, 1, 6    τὸν μὲν ὁρίζοντα ὀφείλομεν δέχεσθαι  τὸν   ἐπὶ τῆς γῆς οἰκείως τῷ
1, 2, 37    ἐπιτιμᾷ Καλλιμάχῳ, συνηγορῶν τοῖς περὶ  τὸν   Ἐρατοσθένη, διότι καίπερ γραμματικὸς ὢν
1, 2, 34    Καταλόγῳ φησί Καὶ κούρην Ἀράβοιο,  τὸν   Ἑρμάων ἀκάκητα γείνατο καὶ Θρονίη,
1, 2, 40    Αἶαν} τὴν Αἰαίην πλάττῃ, καὶ  τὸν   Εὔνεων ἐν Λήμνῳ καθιδρύῃ, καὶ
1, 3, 2    ὕστερόν φησι τὸ παλαιὸν οὔτε  τὸν   Εὔξεινον θαρρεῖν τινα πλεῖν οὔτε
1, 3, 4    τῆς αἰτιολογίας, ὅτι φησὶν οἴεσθαι  τὸν   Εὔξεινον μὴ ἔχειν πρότερον τὸ
1, 1, 17    καθοδηγήσαντος φαύλως ἀπὸ Μαλιέων ἐπὶ  τὸν   εὔριπον τὸν στόλον· οἱ δὲ
1, 3, 1    τὸν Διότιμον. Εἶτα θαυμάζειν εἰ  τὸν   εὐφράτην καὶ τὸν Τίγριν ἦν
1, 4, 5    πύλας μυρίων τετρακισχιλίων, εἶτ' ἐπὶ  τὸν   εὐφράτην μυρίων, ἐπὶ δὲ τὸν
1, 2, 20    ἐκεῖσε μὴ διατεινούσης. Πότερον οὖν  τὸν   Ζέφυρον ἀγνοεῖ ἀπὸ ἑσπέρας πνέοντα;
1, 2, 27    κλίμα τοῦ ὠκεανοῦ ταύτην πρὸς  τὸν   ἥλιον ἴσχοντος τὴν χρείαν καὶ
1, 1, 3    κλύζεσθαι· ἐντεῦθεν γὰρ ἀνίσχοντα ποιεῖ  τὸν   ἥλιον καὶ δυόμενον εἰς τοῦτον,
1, 1, 16    μᾶλλον χερσαῖοι θαλάττιοι. Καὶ  τὸν   Ἡρακλέα εἰκὸς ἀπὸ τῆς πολλῆς
1, 3, 7    καὶ μαλακὴ οὖσα, περὶ δὲ  τὸν   Θερμώδοντα καὶ τὸν Ἶριν ὅλη
1, 2, 40    πεμφθῆναί φησιν ὑπὸ τοῦ Πελίου  τὸν   Ἰάσονα καὶ κομίσαι τὸ δέρος,
1, 2, 40    μέν, ὅταν αἰήτην ὀνομάζῃ, καὶ  τὸν   Ἰάσονα καὶ τὴν Ἀργὼ λέγῃ,
1, 2, 39    φασι μέχρι πολλοῦ τοὺς περὶ  τὸν   Ἰάσονα, οἱ δὲ καὶ μέχρι
1, 3, 2    δέ, ἀλλὰ παρὰ γῆν, καθάπερ  τὸν   Ἰάσονα, ὅνπερ καὶ μέχρι τῆς
1, 2, 38    εἶδος ἀρίστη· τῶν δὲ περὶ  τὸν   Ἰάσονα συμβάντων καὶ τὴν Ἀργὼ
1, 3, 15    φέρεται, λαβεῖν τὴν προσηγορίαν, καὶ  τὸν   Ἰάσονα ταύτῃ ποιήσασθαι τὸν ἐκ
1, 2, 10    καὶ τοὺς Κόλχους εἰδὼς καὶ  τὸν   Ἰάσονος πλοῦν τὸν εἰς Αἶαν
1, 1, 4    τοῦ περιέχοντος, πεπυσμένος, ὡς ἔοικε,  τὸν   Ἰβηρικὸν πλοῦτον, ἐφ' ὃν καὶ
1, 3, 7    περὶ δὲ τὸν Θερμώδοντα καὶ  τὸν   Ἶριν ὅλη Θεμίσκυρα, τὸ τῶν
1, 3, 18    ὑπεναντίως δ' Λευκὰς Κορινθίων  τὸν   ἰσθμὸν διακοψάντων νῆσος γέγονεν, ἀκτὴ
1, 2, 31    θάλατταν τῇ ἐκτὸς καὶ καλύπτειν  τὸν   ἰσθμὸν μετεωροτέραν οὖσαν, τοῦ δ'
1, 2, 28    κόλπῳ τούτῳ. Πῶς οὖν ἠγνόει  τὸν   ἰσθμόν, ὃν οὗτος ποιεῖ πρὸς
1, 2, 25    γὰρ τὸν ποιητὴν ἀγνοεῖν μὲν  τὸν   ἰσθμόν, τῆς δὲ κατ' Αἴγυπτον
1, 2, 29    Ἀραβίου κόλπου μὴ ᾖδει, μηδὲ  τὸν   ἰσθμὸν τὸν κατ' αὐτόν, πλάτος
1, 2, 24    ἁμαρτία καὶ περὶ τοῦ ἀγνοεῖν  τὸν   ἰσθμὸν τὸν μεταξὺ τοῦ Αἰγυπτίου
1, 2, 32    οὖν καὶ σύρρουν ποτὲ ὑπάρξαντα  τὸν   ἰσθμὸν τοῦτον ποιητὴς ἱστορήκει,
1, 2, 24    ἀληθὲς εἶναι τὸ ἀγνοεῖν Ὅμηρον  τὸν   ἰσθμὸν τοῦτον, ὥστε ἐκεῖνον μέν
1, 2, 39    ὀνόμηνε Πόλας. Τινὲς δὲ καὶ  τὸν   Ἴστρον ἀναπλεῦσαί φασι μέχρι πολλοῦ
1, 1, 10    γε Μυσῶν, ἔθνους Θρᾳκίου παροικοῦντος  τὸν   Ἴστρον. Καὶ μὴν καὶ τὴν
1, 3, 4    ὑπὸ τῶν ναυτικῶν τὰ περὶ  τὸν   Ἴστρον καὶ τὴν Σκυθῶν ἐρημίαν.
1, 1, 10    ὀλοὴ τέταται. Γνωρίζει δὲ καὶ  τὸν   Ἴστρον, μεμνημένος γε Μυσῶν, ἔθνους
1, 2, 9    οἰκείως εἰς σκοτεινόν τινα τόπον  τὸν   καθ' ᾅδην, χρήσιμον ὄντα πρὸς
1, 3, 22    οὐ μόνον Αἰθιοπία ἔχοι ἂν  τὸν   καθ' ἡμᾶς Νότον, ἀλλὰ {κα}
1, 2, 28    κοινότερον δεκτέον καὶ τὸν ὠκεανὸν  τὸν   καθ' ὅλον τὸ μεσημβρινὸν κλίμα
1, 2, 2    σώζεται, τούτους ἀνθῆσαί φησι κατὰ  τὸν   καιρὸν ἐκεῖνον. Δηλοῖ δὲ καὶ
1, 2, 2    φησίν, ὡς οὐδέποτε, κατὰ τοῦτον  τὸν   καιρὸν ὑφ' ἕνα περίβολον καὶ
1, 1, 6    καὶ τὸν Βερενίκης πλόκαμον, καὶ  τὸν   Κάνωβον, ἐχθὲς καὶ πρώην κατωνομασμένον·
1, 2, 29    μὴ ᾖδει, μηδὲ τὸν ἰσθμὸν  τὸν   κατ' αὐτόν, πλάτος ἔχοντα οὐ
1, 2, 12    τῶν κατὰ Συρρεντὸν χωρίων ἐπὶ  τὸν   κατὰ Καπρίας πορθμόν, ἐπὶ θάτερα
1, 3, 11    εὐρίπους ῥοώδεις εἶναι, μάλιστα δὲ  τὸν   κατὰ Σικελίαν πορθμόν, ὅν φησιν
1, 3, 4    ἡμᾶς θάλατταν· καὶ γὰρ ἐνταῦθα  τὸν   κατὰ Στήλας ἐκραγῆναι πόρον, πληρωθείσης
1, 3, 5    ὅμοιον γίνεσθαι τῷ κατὰ Βυζάντιον  τὸν   κατὰ Στήλας καὶ τὴν Κάλπην.
1, 2, 40    Αἰήταο· προσμυθοποιεῖ δὲ τὸν ἐξωκεανισμὸν  τὸν   κατὰ τὴν πλάνην συμβάντα τὴν
1, 2, 19    ἄλλαις νήσοις, καὶ τὰ περὶ  τὸν   Κιθαιρῶνα καὶ Ἑλικῶνα καὶ Παρνασσὸν
1, 1, 10    Ἰάσονος στρατείας. Καὶ μὴν καὶ  τὸν   Κιμμερικὸν Βόσπορον οἶδε, τοὺς Κιμμερίους
1, 2, 9    καὶ τοὺς Κιμμερίους εἰδὼς οἰκοῦντας  τὸν   Κιμμερικὸν Βόσπορον πρὸς βορρᾶν καὶ
1, 2, 28    ἡγοῦνται τοῦτον τῶν ἠπείρων ἀμφοῖν  τὸν   κόλπον, τὸν Νεῖλον (τὸν
1, 4, 8    τὸ τοὺς ὅρους ζητεῖν, παραθεῖναι  τὸν   Κολυττὸν καὶ τὴν Μελίτην, εἶτ'
1, 1, 20    ὑποθέσθαι δὲ καὶ σφαιροειδῆ μὲν  τὸν   κόσμον, σφαιροειδῆ δὲ καὶ τὴν
1, 2, 33    οἱ ἄνδρες ἦσαν καλλίτεχνοι, δηλοῖ  τὸν   κρατῆρα ἐπαινῶν, ὃν εὔνεως
1, 3, 1    τὸν Τίγριν ἦν δυνατὸν διακόψαντα  τὸν   Κύδνον εἰς τὸν Χοάσπην ἐκβαλεῖν.
1, 2, 38    ἐκεῖνος κατέστη. Πρὸς γὰρ Νεάνθη  τὸν   Κυζικηνὸν φιλοτιμοτέρως ἀντιλέγων εἰπόντα ὅτι
1, 4, 2    εἰς Βορυσθένη πεντακισχιλίους, εἶτ' ἐπὶ  τὸν   κύκλον τὸν διὰ Θούλης ἥν
1, 2, 12    δ' αὐτὰς σκόπελον τρικόρυφον διείργοντα  τὸν   Κυμαῖον καὶ Ποσειδωνιάτην κόλπον. Ἀλλ'
1, 2, 16    καὶ τιτρώσκεσθαι διὰ τοῦ σκαφιδίου  τὸν   κωπηλάτην διὰ τὸ μέγεθος τοῦ
1, 3, 18    περὶ ταύτης γάρ φασι λέγειν  τὸν   Λαέρτην, Οἷος Νήριτον εἷλον ἐυκτίμενον
1, 2, 21    ἡμῶν Ζέφυρον, Ἀργέστην δὲ Νότον  τὸν   Λευκόνοτον· οὗτος γὰρ ὀλίγα τὰ
1, 3, 13    θαλάττης ἀποκαλυφθῆναι. Τὸ δὴ τεναγίζειν  τὸν   λεχθέντα τόπον συνάπτοντα τῷ τῆς
1, 3, 10    ἡμέραν τρόπον τινὰ ὁρωμένων ἀναπτέον  τὸν   λόγον· καὶ γὰρ κατακλυσμοὶ καὶ
1, 2, 25    καθ' ἡμᾶς Αἰθιοπίας ὑπονοεῖ γεγονέναι  τὸν   λόγον· τὰ δ' ἄλλα ἐπισκοπῶμεν.
1, 2, 20    τὴν Θρᾳκίαν θάλατταν συμπέσωσι περὶ  τὸν   Μέλανα κόλπον αὐτοῦ τοῦ Αἰγαίου
1, 2, 21    ἄλλους κατὰ μικρὰν ἔγκλισιν διαφέρειν·  τὸν   μὲν ἀπὸ θερινῶν ἀνατολῶν Εὖρον
1, 2, 21    Τιμοσθένη, Βίωνα τὸν ἀστρολόγον· ἀλλὰ  τὸν   μὲν ἀπὸ θερινῶν ἀνατολῶν Καικίαν,
1, 2, 21    δύσεως ὄντα χειμερινῆς· πάλιν δὲ  τὸν   μὲν ἀπὸ χειμερινῆς ἀνατολῆς Εὖρον,
1, 3, 1    ἕνα τῶν λήρων αὐτὸς λέγει,  τὸν   μὲν Ἀράβιον κόλπον λίμνην ὑπολαμβάνοντος
1, 2, 21    καὶ τὸν ποιητὴν αὐτὸν {τῷ}  τὸν   μὲν Ἀργέστην τῷ Νότῳ προσνέμειν·
1, 2, 28    τὸν κόλπον, τὸν Νεῖλον  (τὸν   μὲν γὰρ διήκειν παρ' ὀλίγον
1, 3, 2    αὐτὸς ἐπίστευσε τοῖς τυχοῦσι. Τοιγάρτοι  τὸν   μὲν Ἰσσικὸν κόλπον ἐπίστευσεν ἑωθινώτατον
1, 2, 38    Θετταλοὺς ἀμφοτέρους εἶναι συνέβαινε, καὶ  τὸν   μὲν Ἰώλκιον, τὸν δ' ἐκ
1, 2, 29    δ' ἂν ἀλογώτερον δόξειεν, εἰ  τὸν   μὲν Νεῖλον ᾖδει ὁμωνύμως τῇ
1, 1, 6    δὴ τούτῳ τὸ ποιητικὸν ἁρμόσαντες  τὸν   μὲν ὁρίζοντα ὀφείλομεν δέχεσθαι τὸν
1, 1, 11    πολίτην, καὶ Ἑκαταῖον τὸν Μιλήσιον·  τὸν   μὲν οὖν ἐκδοῦναι πρῶτον γεωγραφικὸν
1, 1, 9    Σελεύκῳ τῷ Βαβυλωνίῳ. Ἡμεῖς δὲ  τὸν   μὲν πλείω λόγον περὶ τοῦ
1, 2, 31    ἅμα δὲ εἰς τὴν Ἐρυθρὰν  τὸν   Μενέλαον ἐκ τῆς Αἰγύπτου ναυστολεῖ
1, 2, 34    καὶ πρὸς τούτους ἀφῖχθαι λέγειν  τὸν   Μενέλαον, καθ' ὃν τρόπον εἴρηται
1, 1, 4    ποιητής, εἰς πεμφθήσεσθαί φησι  τὸν   Μενέλαον ὑπὸ τῶν θεῶν Ἀλλά
1, 4, 7    οὐ προσεπινοεῖ τὸ ὅλον, οὗ  τὸν   μερισμὸν ποιεῖται; Εἰ δ' ἐπινοοῖ
1, 4, 7    οἰκουμένην, μέρους δέ τινος αὐτῆς  τὸν   μερισμὸν ποιοῖτο, τίνος ἄν τις
1, 2, 24    περὶ τοῦ ἀγνοεῖν τὸν ἰσθμὸν  τὸν   μεταξὺ τοῦ Αἰγυπτίου πελάγους καὶ
1, 1, 22    οὐχὶ τὸν παντάπασιν ἀπαίδευτον, ἀλλὰ  τὸν   μετασχόντα τῆς τε ἐγκυκλίου καὶ
1, 3, 15    τῶν τρισχιλίων σταδίων, οὐ συγχωρεῖ  τὸν   μέχρι τοσούτου μετεωρισμὸν ὥστε καὶ
1, 1, 11    γνώριμον καὶ πολίτην, καὶ Ἑκαταῖον  τὸν   Μιλήσιον· τὸν μὲν οὖν ἐκδοῦναι
1, 2, 28    δὲ τῷ μήκει καὶ τὸ  τὸν   μυχὸν τοῦδε τοῦ κόλπου διέχειν
1, 4, 5    τὸν εὐφράτην μυρίων, ἐπὶ δὲ  τὸν   Νεῖλον ἀπὸ τοῦ εὐφράτου πεντακισχιλίων,
1, 3, 7    τῶν ἄλλων. Ἅπαντες γὰρ μιμοῦνται  τὸν   Νεῖλον, ἐξηπειροῦντες τὸν πρὸ αὐτῶν
1, 2, 25    καὶ παραπλησίως ἔχει πρός τε  τὸν   Νεῖλον καὶ τὴν ἄλλην φύσιν
1, 2, 30    ἐξοχῇ συντρέχει ἐπὶ τοῦ διιπετῆ  τὸν   Νεῖλον λέγεσθαι. μὲν γὰρ
1, 2, 28    ἠπείρων ἀμφοῖν τὸν κόλπον,  τὸν   Νεῖλον (τὸν μὲν γὰρ διήκειν
1, 1, 7    ἀνάχυσίν τινα καὶ κόλπον ἐπὶ  τὸν   νότιον πόλον ἀπὸ τοῦ χειμερινοῦ
1, 2, 24    Αἰθίοπες. Τί οὖν διαφέρει πρὸς  τὸν   νοῦν τοῦτον οὕτως εἰπεῖν
1, 3, 4    εἴρηκε μεταβολάς· ὥστε πρός γε  τὸν   Ξάνθου λόγον οὐδὲν ἂν ἔχοι
1, 2, 31    δ' ποιητὴς ἅμα μὲν  τὸν   Ὀδυσσέα ταύτῃ διεκπλέοντα εἰς τὸν
1, 1, 7    κῦμα θαλάσσης εὐρυπόροιο. Οὐ γὰρ  τὸν   ὅλον, ἀλλὰ τὸν ἐν τῷ
1, 1, 7    λέγει, ὁμοίως δὲ καὶ ποταμὸν  τὸν   ὅλον ὠκεανόν· λέγει δὲ καὶ
1, 2, 16    Σικελίαν γενέσθαι τὴν πλάνην κατὰ  τὸν   Ὅμηρον, ὅτι τῇ Σκύλλῃ προσῆψε
1, 4, 6    ὡς δ' αὕτως καὶ πρὸς  τὸν   Ὅμηρον οὐ παύεται περὶ τῶν
1, 4, 4    τὸν αὐτὸν καὶ Ἵππαρχος κατὰ  τὸν   ὁμώνυμον καιρὸν εὑρεῖν ἐν τῷ
1, 1, 6    δηλοῖ· διὰ δὲ τοῦ ὠκεανοῦ  τὸν   ὁρίζοντα, εἰς ὃν καὶ ἐξ
1, 1, 14    μέσον φορᾶς ἀναβλέπειν ἀναγκάζει πρὸς  τὸν   οὐρανὸν καὶ πρὸς τὰ φαινόμενα
1, 2, 28    τῆς Εὐρώπης λόγῳ, τῶν περὶ  τὸν   οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν τόπων
1, 1, 21    οὕτω δεῖ ἀγνοεῖν τὰ περὶ  τὸν   οὐρανὸν καὶ τὴν θέσιν τῆς
1, 1, 20    δὲ τῶν κατὰ πελάγη καὶ  τὸν   οὐρανὸν φαινομένων ἐγγύθεν· καὶ γὰρ
1, 1, 22    Κἀκεῖ δὲ πολιτικὸν λέγομεν οὐχὶ  τὸν   παντάπασιν ἀπαίδευτον, ἀλλὰ τὸν μετασχόντα
1, 2, 38    ἦν, ἐν δὲ τῷ ὠκεανῷ  τὸν   παρ' αἰήτου πλοῦν ἔπλαττεν, ἀρχὴν
1, 3, 11    μεταξὺ χωρίον, ἐπικλυσθῆναι ἂν ἅπαντα  τὸν   περὶ Αἴγιναν πόρον καὶ αὐτὴν
1, 2, 13    Σειρηνούσσαις διαφωνεῖ, ἀμφότεροι δὲ πρὸς  τὸν   περὶ Σικελίαν καὶ Ἰταλίαν λέγοντα
1, 3, 3    κατ' αὐτὸν ἤδη, μεταβέβηκεν ἐπὶ  τὸν   περὶ τοῦ σχήματος λόγον, οὐχὶ
1, 1, 9    ἀναβαλλόμεθα καὶ Ἀθηνόδωρον, ἱκανῶς διακρατήσαντας  τὸν   περὶ τούτων λόγον· πρὸς δὲ
1, 2, 28    Αἰγύπτου Αἰθίοπας. Οὕτω δὲ καὶ  τὸν   περὶ τῶν γεράνων λόγον κοινὸν
1, 2, 28    κατ' Αἴγυπτον μόνους μετήγαγον καὶ  τὸν   περὶ τῶν Πυγμαίων λόγον, οὐδὲν
1, 1, 8    διειργόμενον οὕτω στενοῖς τοῖς κωλύουσι  τὸν   περίπλουν, ἀλλὰ μᾶλλον σύρρουν καὶ
1, 2, 32    μέγα κλέος. Καὶ δὴ καὶ  τὸν   πλείω χρόνον τῆς πλάνης λεκτέον
1, 2, 28    τοὺς ἀναλόγως ἔχοντας πρός τε  τὸν   πλέοντα ἐν τῇ σχεδίᾳ καὶ
1, 1, 6    Φοίνικες ἐσημειώσαντο καὶ ἐχρῶντο πρὸς  τὸν   πλοῦν, παρελθεῖν καὶ εἰς τοὺς
1, 2, 39    ἣν καὶ Φρίξος πρότερον ἔστειλε  τὸν   πλοῦν τοῦτον· καὶ ἔστιν ὑπομνήματα
1, 2, 17    καὶ οἱ ὕστερον ἔφευγον ἅπαντες  τὸν   πλοῦν τοῦτον. ~Τοιαῦτα μὲν εἴρηκεν.
1, 2, 25    ψευδοῦς προίίσταται δόγματος. Φέρε γὰρ  τὸν   ποιητὴν ἀγνοεῖν μὲν τὸν ἰσθμόν,
1, 2, 13    γεγονέναι τὰς Σειρῆνας· οὔτε γὰρ  τὸν   ποιητὴν ἀκριβῶς ἕκαστα πυθέσθαι, οὔθ'
1, 2, 36    καὶ γὰρ τούτου στοχάζεσθαι δεῖ  τὸν   ποιητήν. Ἀπὸ γὰρ τῶν ἀμπώτεων
1, 2, 21    ποιοῦνται μάρτυρας Θρασυάλκην τε καὶ  τὸν   ποιητὴν αὐτὸν {τῷ} τὸν μὲν
1, 2, 19    Ἐρατοσθένης, ὑπολάβοι τις ἄν, φησί,  τὸν   ποιητὴν βούλεσθαι μὲν ἐν τοῖς
1, 2, 34    Αἰθιοπίᾳ. Τούτων δ' εἰκὸς μεμνῆσθαι  τὸν   ποιητὴν καὶ πρὸς τούτους ἀφῖχθαι
1, 2, 7    ἐξηγητὰς φλυάρους ἀποφαίνων καὶ αὐτὸν  τὸν   ποιητήν· περὶ ὧν ἄξιον εἰπεῖν
1, 2, 6    δὴ καὶ τὴν ῥητορικὴν ἀφαιρεῖσθαι  τὸν   ποιητὴν τελέως ἀφειδοῦντος ἡμῶν ἐστι.
1, 2, 28    τὴν οἰκουμένην δίχα διῃρῆσθαι νομίσαι  τὸν   ποιητὴν τῷ κόλπῳ τούτῳ. Πῶς
1, 2, 24    κατ' Αἴγυπτον. Τοῦτο δὲ ἀγνοοῦντα  τὸν   ποιητήν, ὥσπερ καὶ τὰ ἄλλα,
1, 1, 2    τῇ κατὰ τὸν βίον ἐμπειρίᾳ  τὸν   πολιτικόν, ἀφ' ἧς οὐ μόνον
1, 2, 10    Ταύρου, καὶ μάλιστα τοῖς περὶ  τὸν   Πόντον, καθ' ὁμοιότητά τινα καὶ
1, 2, 35    μὲν γὰρ Ὁμήρου τὰ περὶ  τὸν   Πόντον καὶ τὴν Αἴγυπτον παρατίθησιν
1, 3, 2    πιστευτέον, οἷον περὶ τῶν κατὰ  τὸν   Πόντον καὶ τὸν Ἀδρίαν, αὐτὸς
1, 2, 28    ὡς οἱ Πισιδικοὶ πρός τε  τὸν   Πόντον καὶ τοὺς ὑπὲρ τῆς
1, 3, 15    Ἀλλ' οὔτ' ἀπὸ τῶν κατὰ  τὸν   Πόντον μερῶν Ἴστρος τὰς
1, 3, 15    τὴν θάλατταν ῥεῖ, ἀλλ' εἰς  τὸν   Πόντον μό νον, σχίζεταί τε
1, 3, 4    ἐδάφη. Δοκεῖν δὲ κἂν χωσθῆναι  τὸν   Πόντον ὅλον εἰς ὕστερον, ἂν
1, 3, 9    τοῦ Σαρδονίου πελάγους βαθύτερον ὑποθώμεθα  τὸν   Πόντον, ὅπερ λέγεται τῶν ἀναμετρηθέντων
1, 3, 4    βραχύτατα μὲν εἶναι τὰ περὶ  τὸν   Πόντον, τὸ δὲ Κρητικὸν καὶ
1, 3, 15    τοῦ Ἴστρου ἀπὸ τῶν κατὰ  τὸν   Πόντον τόπων σχιζομένου καὶ ῥέοντος
1, 2, 9    τινάς· διὸ καὶ τὰ περὶ  τὸν   πορθμὸν ἀπροσπέλαστα εἶναι τοῖς τότε,
1, 2, 18    περὶ Σειρηνούσσας καὶ τὰ περὶ  τὸν   πορθμὸν καὶ Σκύλλαν καὶ Χάρυβδιν
1, 2, 15    τοὺς ἔκπλους ἐν τοῖς κατὰ  τὸν   πορθμὸν τόποις ἀμφιδρόμοις οὖσι καὶ
1, 1, 8    οὐδὲν ἧττον τῆς θαλάττης ἐχούσης  τὸν   πόρον. Τοῖς τε πάθεσι τοῦ
1, 1, 23    τῶν μικρῶν τὸν φιλειδήμονα καὶ  τὸν   πραγματικόν. Ὅτι μὲν οὖν σπουδαῖον
1, 3, 7    γὰρ μιμοῦνται τὸν Νεῖλον, ἐξηπειροῦντες  τὸν   πρὸ αὐτῶν πόρον, οἱ μὲν
1, 3, 7    εἰς τὴν Κιλικίαν ἐκδίδωσιν εἰς  τὸν   πρὸ ταύτης τε καὶ τῆς
1, 2, 23    ὅσην ἐπιφέρει τῇ χώρᾳ, καὶ  τὸν   πρὸ τῶν στομάτων πόρον ὅσον
1, 2, 15    τῆς πλάνης· τὸν γὰρ αἰόλον  τὸν   προσημαίνοντα τοὺς ἔκπλους ἐν τοῖς
1, 2, 31    ὡς οὔπω γεγονότος. ἀλλὰ καὶ  τὸν   Πρωτέα εἰσάγει λέγοντα αὐτῷ, Ἀλλά
1, 3, 11    καὶ ἀμπώτεσι· δὶς γὰρ μεταβάλλειν  τὸν   ῥοῦν ἑκάστης ἡμέρας καὶ νυκτός,
1, 2, 36    ἀλλ' ἀπὸ τῶν ἱστορουμένων περὶ  τὸν   Σικελικὸν πορθμὸν διεσκευασμένη. εἰ δὲ
1, 2, 15    ποῦ Ὀδυσσεὺς πεπλάνηται, ὅταν εὕρῃ  τὸν   σκυτέα τὸν συρράψαντα τὸν τῶν
1, 2, 20    μηδὲν ἄλλο, τόν γε Τριπτόλεμον  τὸν   Σοφοκλέους τὸν ἐν ταῖς
1, 2, 3    καὶ μόνον ποιητὴν ἔφασαν εἶναι  τὸν   σοφόν. Διὰ τοῦτο καὶ τοὺς
1, 1, 17    ἀπὸ Μαλιέων ἐπὶ τὸν εὔριπον  τὸν   στόλον· οἱ δὲ τὸ τοῦ
1, 3, 5    τις προσφέρειν ἄτοπον. ~Πρὸς δὲ  τὸν   Στράτωνα λέγοιτ' ἄν, ὅτι πολλῶν
1, 3, 1    λίμνην ὑπολαμβάνοντος εἶναι, Διότιμον δὲ  τὸν   Στρομβίχου πρεσβείας Ἀθηναίων ἀφηγούμενον διὰ
1, 2, 36    δὶς γενέσθαι τὴν παλίρροιαν κατὰ  τὸν   συνάμφω χρόνον, τὸν ἐξ ἡμέρας
1, 2, 15    πεπλάνηται, ὅταν εὕρῃ τὸν σκυτέα  τὸν   συρράψαντα τὸν τῶν ἀνέμων ἀσκόν.
1, 2, 3    τοὺς ἀοιδοὺς σωφρονιστὰς εἴρηκε, καθάπερ  τὸν   τῆς Κλυταιμνήστρας φύλακα, πόλλ'
1, 3, 2    ὁμοίως καὶ τοῖς βαρβάροις διὰ  τὸν   τῆς στρατείας χρόνον ἀποβαλεῖν τά
1, 3, 1    θαυμάζειν εἰ τὸν εὐφράτην καὶ  τὸν   Τίγριν ἦν δυνατὸν διακόψαντα τὸν
1, 2, 32    τὸ καὶ τὸν φόρτον εἶναι  τὸν   τοιοῦτον ἐν τοῖς παρ' ἡμῖν
1, 3, 15    ἐξ ὧν εἰκάζομεν παράλιόν ποτε  τὸν   τόπον γενέσθαι, οἵ τε δελφῖνες
1, 3, 13    ὄρος περικλύζεσθαι θαλάττῃ, καὶ πάντα  {τὸν}   τόπον, ὅπου νῦν τὰ καλούμενα
1, 3, 7    τὴν ἐκ τῶν ποταμῶν προσχοῦν  τὸν   τοῦ πελάγους βυθόν· γὰρ
1, 1, 17    τῆς ἀγνοίας κατέλιπον· οἱ μὲν  τὸν   τοῦ Σαλγανέως τάφον πρὸς τῷ
1, 2, 20    τὰ ἔθνη φράζων, δὲ  τὸν   Τριπτόλεμον τὴν κατασπειρομένην γῆν, τὰ
1, 2, 11    καθάπερ οὐδ' εἰ φαίη, τοῦτον  τὸν   τρόπον γενέσθαι τὸν εἰς τὴν
1, 2, 28    ἀπὸ τῆς Λιβύης) τοῦτον ὑπολαμβάνω  τὸν   τρόπον κἀγὼ τὰ μεσημβρινὰ μέρη
1, 2, 15    εὕρῃ τὸν σκυτέα τὸν συρράψαντα  τὸν   τῶν ἀνέμων ἀσκόν. Καὶ τοῦτο
1, 2, 31    πρὸς Τηλέμαχον Μενέλαος θαυμάσαντα  τὸν   τῶν βασιλείων κόσμον· γὰρ
1, 2, 18    ἐξωκεανιζόμενον καὶ πρὸς ἀκριβῆ μέτρα  τὸν   τῶν ἡμερῶν πλοῦν ἀνάγῃ καὶ
1, 3, 11    γὰρ καὶ Δημήτριον διακόπτειν ἐπιχειρῆσαι  τὸν   τῶν Πελοποννησίων ἰσθμὸν πρὸς τὸ
1, 2, 38    καὶ τὴν ἀρίστην αὐτῶν καὶ  τὸν   υἱὸν αὐτῆς Εὔμηλον, τὸν ὑπ'
1, 2, 38    διὰ τὴν πρὸς Ἰάσονα καὶ  τὸν   υἱὸν Εὔνεων συγγένειαν τότε τὴν
1, 2, 38    διαδοχήν, Λήμνου δὲ καταστῆσαι κύριον  τὸν   υἱόν; Καὶ Πελίαν μὲν ᾖδει
1, 2, 38    καὶ τὸν υἱὸν αὐτῆς Εὔμηλον,  τὸν   ὑπ' Ἀδμήτῳ τέκε δῖα γυναικῶν
1, 2, 15    παραδείξαντα, Ἀτρέα δὲ, τοῦ ἡλίου  τὸν   ὑπεναντίον τῷ οὐρανῷ δρόμον, μάντεις
1, 2, 21    Ἀργέστην, λίγα δὲ πνέοντα Ζέφυρον  τὸν   ὑφ' ἡμῶν Ζέφυρον, Ἀργέστην δὲ
1, 2, 21    ποιητὴν δυσαῆ μὲν Ζέφυρον λέγειν  τὸν   ὑφ' ἡμῶν καλούμενον Ἀργέστην, λίγα
1, 2, 38    οἱ Ἀργοναῦται πλέοντες εἰς Φᾶσιν  τὸν   ὑφ' Ὁμήρου καὶ τῶν ἄλλων
1, 1, 23    κινεῖν δύναται καὶ τῶν μικρῶν  τὸν   φιλειδήμονα καὶ τὸν πραγματικόν. Ὅτι
1, 2, 32    χώρα διὰ τὸ καὶ  τὸν   φόρτον εἶναι τὸν τοιοῦτον ἐν
1, 1, 1    ἔστι, τὸν αὐτὸν ὑπογράφει ἄνδρα,  τὸν   φροντίζοντα τῆς περὶ τὸν βίον
1, 2, 30    ἴδιον γίνεται. Ἄλλως γὰρ ἂν  τὸν   χειμάρρουν ἀκούοι τις διιπετῆ καὶ
1, 3, 1    δυνατὸν διακόψαντα τὸν Κύδνον εἰς  τὸν   Χοάσπην ἐκβαλεῖν. ~Οὐ μόνον δὲ
1, 3, 1    ἀναπλεῦσαι ἐκ τῆς Κιλικίας ἐπὶ  τὸν   Χοάσπην ποταμόν, ὃς παρὰ τὰ
1, 2, 31    τῆς Ἰνδικῆς εἰσάγουσιν, ἅμα καὶ  τὸν   χρόνον τῇ πλάνῃ συνοικειοῦντες, ὅν
1, 2, 31    τὰς μαθηματικὰς χρήσιμος, οὔτε πρὸς  τὸν   χρόνον τῆς πλάνης. Καὶ γὰρ
1, 2, 32    παρὰ τῶν ἔξω καὶ κατὰ  τὸν   ὠκεανὸν Αἰθιόπων; Ἅμα μὲν γὰρ
1, 1, 7    ἐκ τοῦ ὠκεανοῦ ἦλθεν εἰς  τὸν   ὠκεανόν. Ἀλλὰ ταῦτα μὲν μακροτέρας
1, 3, 11    ἑκάστης ἡμέρας καὶ νυκτός, καθάπερ  τὸν   ὠκεανὸν δὶς μὲν πλημμυρεῖν δὶς
1, 1, 7    καὶ ἐκ τοῦ ποταμὸν φάναι  τὸν   ὠκεανὸν εἰκάζει τὸ ῥοῶδες αὐτοῦ
1, 1, 7    τῆς Ἀχιλλέως ἀσπίδος κύκλῳ περιτίθησι  τὸν   ὠκεανὸν ἐπὶ τῆς ἴτυος. Ἔχεται
1, 1, 7    τὸ κύκλῳ περικεῖσθαι τῇ γῇ  τὸν   ὠκεανόν, ὅταν οὕτω φῇ
1, 2, 24    οἰκουμένην ἔσχατοι τῶν ἄλλων παροικοῦντες  τὸν   ὠκεανόν, οὕτως οἴεται δεῖν καὶ
1, 2, 31    τὸν Ὀδυσσέα ταύτῃ διεκπλέοντα εἰς  τὸν   ὠκεανὸν πεποίηκεν, ὡς ἤδη ἐκρήγματος
1, 3, 11    ὅν φησιν ὁμοιοπαθεῖν ταῖς κατὰ  τὸν   ὠκεανὸν πλημμυρίσι τε καὶ ἀμπώτεσι·
1, 1, 7    γὰρ πέρασι πᾶσι συνήθη λέγει  τὸν   ὠκεανόν· τὰ δὲ πέρατα κύκλῳ
1, 2, 28    χθιζὸς ἔβη, κοινότερον δεκτέον καὶ  τὸν   ὠκεανὸν τὸν καθ' ὅλον τὸ
1, 2, 10    τὰ ἐκ τοῦ Πόντου πρὸς  τὸν   ὠκεανὸν ὡς εὐπαράδεκτα διὰ τὴν
1, 1, 6    ἣν καὶ ἅμαξαν καλεῖ καὶ  τὸν   Ὠρίωνα δοκεύειν φησί, τὸν ἀρκτικὸν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 14/12/2005