Lv., Chap., Par. |
1, 2, 16 |
ἀνίησιν,
ἀντὶ
τοῦ
δίς,
γραφικὸν
|
εἶναι |
ἁμάρτημα
ἢ
ἱστορικόν.
~Καὶ
τὰ |
1, 4, 6 |
μεῖζον
λέγειν,
κατὰ
φύσιν
φησὶν
|
εἶναι |
ἀπὸ
τῆς
ἕω
πρὸς
τὴν |
1, 4, 6 |
περὶ
τοῦ
σφαιροειδῆ
τὴν
γῆν
|
εἶναι |
ἀποδείξει
τῆς
αὐτῆς
ἐπιτιμήσεως
ἂν |
1, 2, 12 |
πλείους
ἢ
δισχιλίους
διεχουσῶν
σταδίους·
|
εἶναι |
δ'
αὐτὰς
σκόπελον
τρικόρυφον
διείργοντα |
1, 3, 1 |
μὲν
Ἀράβιον
κόλπον
λίμνην
ὑπολαμβάνοντος
|
εἶναι, |
Διότιμον
δὲ
τὸν
Στρομβίχου
πρεσβείας |
1, 2, 24 |
δὲ
μὴ
μεμερίσθαι
δίχα
ὥστε
|
εἶναι |
δύο
Αἰθιοπίας,
τὴν
μὲν
πρὸς |
1, 2, 21 |
~Εἰσὶ
δέ
τινες,
οἵ
φασιν
|
εἶναι |
δύο
τοὺς
κυριωτάτους
ἀνέμους
Βορέαν |
1, 1, 11 |
Ἑκαταῖον
καταλιπεῖν
γράμμα,
πιστούμενον
ἐκείνου
|
εἶναι |
ἐκ
τῆς
ἄλλης
αὐτοῦ
γραφῆς. |
1, 1, 7 |
τὸν
δὲ
ὅλον
ἐκλιπόντα
ἔτι
|
εἶναι |
ἐν
τῷ
ὅλῳ
οὐχ
οἷόν |
1, 1, 7 |
δύναιτ'
ἄν
τις
ἐκλιπὼν
ἔτι
|
εἶναι |
ἐν
τῷ
ὠκεανῷ·
τὸν
δὲ |
1, 3, 22 |
τούτῳ,
εἴ
τις
λέγοι
μηδένας
|
εἶναι |
ἐπιχαιρεκάκους,
μηδὲ
γὰρ
ἐπιχαιραγάθους.
Κατὰ |
1, 4, 6 |
εὐκράτῳ
ζώνῃ
καὶ
δύο
οἰκουμένας
|
εἶναι |
ἢ
καὶ
πλείους,
καὶ
μάλιστα |
1, 1, 16 |
οὕτως
ἢ
ἑτέρως,
καὶ
γνώριμα
|
εἶναι |
ἢ
μὴ
γνώριμα.
Βέλτιον
γὰρ |
1, 3, 13 |
ὥστε,
εἰ
ὕδατα
εἴη,
σύρρουν
|
εἶναι |
θάτερον
θατέρῳ.
Ἐγὼ
μὲν
οὖν |
1, 2, 31 |
Κράτης
εἰσάγει,
οὐχ
ὡς
ἀδύνατος
|
εἶναι |
(καὶ
γὰρ
{οὐδ'
ἡ
Ὀδυσσέως |
1, 2, 24 |
αὐτὸν
τοῦτον
ὠκεανόν·
διττοὺς
δὲ
|
εἶναι |
καὶ
διχθὰ
δεδάσθαι
ὑπὸ
τοῦ |
1, 3, 18 |
ἐπὶ
σταδίους
πέντε,
θολερὰν
δ'
|
εἶναι |
καὶ
ἐπὶ
εἴκοσι
σταδίους,
προσχωσθῆναι |
1, 2, 16 |
τὴν
ἀκμὴν
τοῦ
ζῴου
συαγρώδη
|
εἶναι |
καὶ
τὴν
θήραν.
Ἔκ
τε |
1, 4, 4 |
ἄλλοι
ἐκ
τοῦ
τὸν
αὐτὸν
|
εἶναι |
καὶ
τὸν
διὰ
Βυζαντίου
τῷ |
1, 2, 12 |
Γηρυόνης,
ταύτης
φησὶ
τῆς
ἰδέας
|
εἶναι |
καὶ
τοὺς
κατὰ
τὴν
Ὀδυσσέως |
1, 3, 22 |
γὰρ
ἐπιχαιραγάθους.
Κατὰ
τύχην
τε
|
εἶναι |
καὶ
ὑπερνοτίους·
κατὰ
γοῦν
τὴν |
1, 2, 23 |
προσεψεύσατο
δὴ
καὶ
τὸ
πελαγίαν
|
εἶναι, |
καίπερ
μηκέτι
πελαγίαν
οὖσαν.
Ὁ |
1, 4, 9 |
Πολλοὺς
γὰρ
καὶ
τῶν
Ἑλλήνων
|
εἶναι |
κακοὺς
καὶ
τῶν
βαρβάρων
ἀστείους, |
1, 3, 11 |
τοῦτο
καὶ
τοὺς
εὐρίπους
ῥοώδεις
|
εἶναι, |
μάλιστα
δὲ
τὸν
κατὰ
Σικελίαν |
1, 4, 5 |
ἐπὶ
τὰ
ἀκρωτήρια
τεῖνον
τρισχιλίοις
|
εἶναι |
μεῖζον,
τὸ
δὲ
ἔνθεν
ἐπὶ |
1, 4, 7 |
μόνον
ἔριν
διαιτώντων
κατὰ
Δημόκριτον
|
εἶναι. |
Μὴ
ὄντων
γὰρ
ἀκριβῶν
ὅρων, |
1, 4, 2 |
δι'
αὐτῆς
μεσημβρινοῦ
μέχρι
Ἀλεξανδρείας
|
εἶναι |
μυρίους,
ἐνθένδε
εἰς
τὸν
Ἑλλήσποντον |
1, 1, 1 |
μετατεθῆναι.
~Τῆς
τοῦ
φιλοσόφου
πραγματείας
|
εἶναι |
νομίζομεν,
εἴπερ
ἄλλην
τινά,
καὶ |
1, 2, 30 |
τοὺς
ἄλλους
ποταμοὺς
τῷ
διιπετὴς
|
εἶναι· |
Ὀ
δὲ
Νεῖλος
καὶ
τοὺς |
1, 1, 9 |
τοῦτο,
ἀκολουθοῦντος
αὐτῷ
τοῦ
σύρρουν
|
εἶναι |
πᾶν
τὸ
κύκλῳ
πέλαγος
τὸ |
1, 4, 5 |
διπλάσιον
τὸ
μῆκος
τοῦ
πλάτους
|
εἶναι. |
~Παραμυθούμενος
δ'
ἐπὶ
πλέον,
ὅτι |
1, 2, 32 |
ποτέ
οἱ
Κινύρης
δῶκε
ξεινήιον
|
εἶναι· |
πεύθετο
γὰρ
Κύπρονδε
μέγα
κλέος. |
1, 2, 37 |
ἄγνοιαν.
Μήτε
δὲ
ὅλου
πλάσματος
|
εἶναι |
πιθανῶς
λεγομένου,
καθάπερ
ἐπεδείκνυμεν,
μήτ' |
1, 1, 14 |
τοιαύτην
ἅπαντα
ἀκριβοῦν
διὰ
τὸ
|
εἶναι |
πολιτικωτέραν,
τό
γε
ἐπὶ
τοσοῦτον, |
1, 2, 22 |
ἂν
δόξαι
μὴ
ἄξια
μνήμης
|
εἶναι |
πρὸς
τοὺς
εἰδότας.
~Οὐκ
εὖ |
1, 2, 32 |
διὰ
τὸ
καὶ
τὴν
ἐμπορίαν
|
εἶναι |
πυκνὴν
καὶ
δαψιλῆ,
τότε
δ' |
1, 2, 38 |
ἀλλ'
ἐκ
τοῦ
Θετταλοὺς
ἀμφοτέρους
|
εἶναι |
συνέβαινε,
καὶ
τὸν
μὲν
Ἰώλκιον, |
1, 3, 7 |
θάλατταν
τὴν
ἡμετέραν
λίμνην
πρότερον
|
εἶναι |
συνέβαινε,
πληρουμένην
ὑπὸ
τῶν
ποταμῶν, |
1, 3, 11 |
καὶ
μένοντος
τὴν
ἐπιφάνειαν
σφαιρικὴν
|
εἶναι, |
σφαίρας
ταὐτὸ
κέντρον
ἐχούσης
τῇ |
1, 3, 5 |
ἄλλα
ἐδάφη
τὰ
μὲν
ταπεινότερα
|
εἶναι |
τὰ
δὲ
ὑψηλότερα,
ἀλλὰ
τὸ |
1, 3, 4 |
τῆς
ἐκτός.
Καὶ
βραχύτατα
μὲν
|
εἶναι |
τὰ
περὶ
τὸν
Πόντον,
τὸ |
1, 2, 17 |
Τῆς
μὲν
οὖν
ἱστορίας
ἀλήθειαν
|
εἶναι |
τέλος,
ὡς
ἐν
Νεῶν
καταλόγῳ |
1, 2, 27 |
τοῖς
ἑξῆς
πλησίον
αὐτάς
φησιν
|
εἶναι |
τῇ
οἰκήσει
τοῦ
Μέροπος·
καὶ |
1, 3, 22 |
μηδὲ
γὰρ
ὑπερνοτίους,
γελοίαν
φησὶν
|
εἶναι |
τὴν
ἀπόδειξιν
καὶ
ὁμοίαν
ὁ |
1, 3, 4 |
καὶ
τὸ
τοῖς
ἐδάφεσιν
ἀνώμαλον
|
εἶναι |
τὴν
γῆν
ἅπασαν
τὴν
νῦν |
1, 3, 14 |
ὡς
ἄρα
ὁ
φήσας
μίαν
|
εἶναι |
τὴν
ἔξω
θάλατταν
σύμφησι
καὶ |
1, 2, 24 |
ὠκεανοῦ·
παρ'
ἑκάτερον
δὲ
ταύτης
|
εἶναι |
τὴν
εὔκρατον,
τήν
τε
καθ' |
1, 4, 6 |
ἕω
πρὸς
τὴν
ἑσπέραν
μακροτέραν
|
εἶναι |
τὴν
οἰκουμένην,
καθάπερ
εἰρήκαμεν·
ὡς |
1, 3, 4 |
μένειν
βαθέα.
Διὸ
καὶ
γλυκυτάτην
|
εἶναι |
τὴν
Ποντικὴν
θάλατταν
τάς
τ' |
1, 3, 5 |
τὸ
ἀπὸ
τῶν
μετεώρων
τόπων
|
εἶναι |
τὴν
ῥύσιν.
Οὐδὲ
γὰρ
ἂν |
1, 1, 2 |
ὧν
ἐστι
καὶ
Ἵππαρχος,
ἀρχηγέτην
|
εἶναι |
τῆς
γεωγραφικῆς
ἐμπειρίας
Ὅμηρον·
ὃς |
1, 4, 2 |
ἀπέχειν
πρὸς
ἄρκτον,
ἐγγὺς
δ'
|
εἶναι |
τῆς
πεπηγυίας
θαλάττης
ἄλλους
ὡς |
1, 2, 24 |
Τοσούτου
γὰρ
δεῖ
τοῦτ'
ἀληθὲς
|
εἶναι |
τὸ
ἀγνοεῖν
Ὅμηρον
τὸν
ἰσθμὸν |
1, 2, 16 |
βαπτιζομένου
τοῦ
δρυίίνου
βάρει
μετέωρον
|
εἶναι |
τὸ
λοιπὸν
καὶ
εὐανάληπτον.
Συμβαίνειν |
1, 1, 8 |
ἡμῖν.
Οὐκ
εἰκὸς
δὲ
διθάλαττον
|
εἶναι |
τὸ
πέλαγος
τὸ
Ἀτλαντικόν,
ἰσθμοῖς |
1, 3, 12 |
δὲ
συμβαίνει
διὰ
τὸ
κεκλιμένον
|
εἶναι |
τὸ
ῥεῦμα
καὶ
τὴν
ἐπιφάνειαν |
1, 1, 22 |
γεωγραφίας
οἰκεῖος.
~Ἁπλῶς
δὲ
κοινὸν
|
εἶναι |
τὸ
σύγγραμμα
τοῦτο
δεῖ
καὶ |
1, 2, 17 |
ἀγχίαλονΝ
τῆς
δὲ
διαθέσεως
ἐνέργειαν
|
εἶναι |
τὸ
τέλος,
ὡς
ὅταν
μαχομένους |
1, 2, 9 |
τὰ
περὶ
τὸν
πορθμὸν
ἀπροσπέλαστα
|
εἶναι |
τοῖς
τότε,
καὶ
τὴν
Χάρυβδιν |
1, 2, 1 |
τῶν
πολλῶν
γεγόνασι,
τοσούτῳ
δυσελεγκτοτέρους
|
εἶναι |
τοῖς
ὕστερον,
ἄν
τι
πλημμελῶς |
1, 2, 3 |
ἡμέτεροι
καὶ
μόνον
ποιητὴν
ἔφασαν
|
εἶναι |
τὸν
σοφόν.
Διὰ
τοῦτο
καὶ |
1, 2, 32 |
διὰ
τὸ
καὶ
τὸν
φόρτον
|
εἶναι |
τὸν
τοιοῦτον
ἐν
τοῖς
παρ' |
1, 2, 21 |
δὲ
Ἀργέστην.
Τοῦ
δὲ
δύο
|
εἶναι |
τοὺς
ἀνέμους
ποιοῦνται
μάρτυρας
Θρασυάλκην |
1, 2, 34 |
ἐθνῶν
τούτων
κατονομασίας
ἐμφερεῖς
ἀλλήλαις
|
εἶναι. |
τοὺς
γὰρ
ὑφ'
ἡμῶν
Σύρους |
1, 3, 12 |
οὔτε
εἷς
τρόπος
τοῦ
ῥοώδεις
|
εἶναι |
τοὺς
πορθμούς,
ὅ
γε
κατ' |
1, 3, 13 |
καὶ
τὴν
Ἐρυθρὰν
θάλατταν
μίαν
|
εἶναι. |
Τοῦτο
δ'
εἰπὼν
ἐπιφέρει
τὸ |
1, 1, 17 |
καὶ
Λίβυες,
τοὺς
πορθμοὺς
ὑπονοήσαντες
|
εἶναι |
τυφλοὺς
στενωπούς,
ἐγγὺς
μὲν
ἦλθον |
1, 4, 4 |
τοῦ
Βορυσθένους
παράλληλον
τὸν
αὐτὸν
|
εἶναι |
τῷ
διὰ
τῆς
Βρεττανικῆς
εἰκάζουσιν |
1, 2, 35 |
Σιδονίους
τοὺς
καθ'
ἡμᾶς
ἀποίκους
|
εἶναι |
τῶν
ἐν
τῷ
ὠκεανῷ
φασί, |
1, 3, 16 |
τοιούτων
μεταβολῶν,
οἵας
ἔφαμεν
αἰτίας
|
εἶναι |
τῶν
ἐπικλύσεων
καὶ
τῶν
τοιούτων |
1, 2, 5 |
τὰ
τῆς
ἀρετῆς
ἔργα,
αὐτὸν
|
εἶναι |
τῶν
φλυάρων
ἕνα
καὶ
τῶν |
1, 3, 5 |
λαμβάνειν,
οὐ
τὸ
τὰ
μὲν
|
εἶναι |
ὑψηλὰ
τὰ
δὲ
ἧττον·
ὁ |
1, 1, 16 |
{ἂν}
τὸ
ἐπ'
ἴσης
πάντ'
|
εἶναι |
φανερὰ
συμβαίη
τῆς
συμπάσης
οἰκουμένης |
1, 2, 30 |
ἐπὶ
ὑπερβολαῖς,
ὡς
τὸ
κουφότερον
|
εἶναι |
φελλοῦ
σκιᾶς,
δειλότερον
δὲ
λαγὼ |
1, 3, 22 |
Τοῦ
γὰρ
Ἡροδότου
μηδένας
ὑπερβορείους
|
εἶναι |
φήσαντος,
μηδὲ
γὰρ
ὑπερνοτίους,
γελοίαν |
1, 3, 15 |
αὐτῆς
ἡ
ἐπιφάνεια.
~Ψευδῆ
δ'
|
εἶναι |
φήσας
τὴν
ἐπὶ
τοῖς
δελφῖσιν |
1, 3, 4 |
τρισχιλίων
σταδίων
οὖσαν·
πολλὴν
γὰρ
|
εἶναι |
χύσιν
ὀστρίων,
ἅλας
τε
καὶ |
1, 3, 11 |
κόλπῳ
θάλατταν
τῆς
κατὰ
Κεγχρεὰς
|
εἶναι, |
ὥστε,
εἰ
διακόψειε
τὸ
μεταξὺ |
1, 3, 13 |
τὴν
ἐκτὸς
θάλατταν
ἅπασαν
σύρρουν
|
εἶναι, |
ὥστε
καὶ
τὴν
ἑσπέριον
καὶ |