Lv., Chap., Par. |
1, 1, 9 |
ὠκεανοῦ
παντελῶς
οὔτ'
εἰ
δοθείη
|
τοῦτο, |
ἀκολουθοῦντος
αὐτῷ
τοῦ
σύρρουν
εἶναι |
1, 3, 1 |
περὶ
αὐτοῦ,
οὐδὲ
πιστευτέον
διὰ
|
τοῦτο· |
ἀλλ'
ἐπὶ
τῶν
ἀξιολόγων
ἀνδρῶν |
1, 3, 8 |
μὲν
οὖν
ἐν
ἀνέμῳ
συμβαίνει
|
τοῦτο, |
ἀλλὰ
καὶ
ἐν
νηνεμίᾳ
καὶ |
1, 2, 2 |
φιλόσοφοι.
Οὐχ
ἱκανὸν
δ'
οἶμαι
|
τοῦτο, |
ἀλλὰ
τὸ
κρίνειν
καλῶς
οἷς |
1, 2, 34 |
ὀνομαζομένων
(οὐ
πολὺ
γὰρ
ἦν
|
τοῦτο) |
ἀλλὰ
τοῦ
μήκους
τῆς
ἀποδημίας |
1, 1, 18 |
τι
πλεονέκτημα
καὶ
αὕτη
παρὰ
|
τοῦτο. |
Ἀλλὰ
τοῦτο
μὲν
τὸ
πλεονέκτημα |
1, 2, 36 |
ἄγνοιαν
τῆς
ἱστορίας
ὑποληπτέον
λέγεσθαι
|
τοῦτο, |
ἀλλὰ
τραγῳδίας
χάριν
καὶ
φόβου, |
1, 2, 34 |
καὶ
τοῦ
ἐτύμου
συνεργοῦντος
πρὸς
|
τοῦτο. |
Ἀπὸ
γὰρ
τοῦ
εἰς
τὴν |
1, 3, 6 |
γὰρ
τοῦτο
συγχωροῖτο,
προσερήσομαι
καὶ
|
τοῦτο· |
ἆρά
γε
ἡ
ἐπιφάνεια
τοῦ |
1, 2, 11 |
ταύτην
τὴν
ὑπόθεσιν
ποιητικῶς
διεσκεύασε·
|
τοῦτο |
γὰρ
οἰκείως
ἂν
λέγοιτο
περὶ |
1, 3, 12 |
οὐδὲ
γὰρ
ἐπὶ
τῶν
ποταμῶν
|
τοῦτο |
γένοιτ'
ἄν,
εἰ
μὴ
καταράκτας |
1, 4, 4 |
εὕροις
ἂν
οἰκήσιμον
ἄλλως
πως
|
τοῦτο |
δ'
ἂν
εἴη
τὸ
περὶ |
1, 2, 8 |
ὃ
μὴ
πρότερον
ἔγνω
τις·
|
τοῦτο |
δ'
αὐτό
ἐστι
καὶ
τὸ |
1, 2, 38 |
ἐκ
τῆς
Φθιώτιδος
Ἀχαιίδος
ὑπάρχειν)
|
τοῦτο |
δ'
ἠγνόει,
πόθεν
ἦλθε
τῷ |
1, 2, 6 |
τῷ
μέλει
κατὰ
τὰς
ἐπιδείξεις·
|
τοῦτο |
δ'
ἦν
ᾦδὴ
ἢ
λόγος |
1, 2, 15 |
τὸν
τῶν
ἀνέμων
ἀσκόν.
Καὶ
|
τοῦτο |
δ'
οἰκείως
εἰρῆσθαι
τοῖς
συμβαίνουσι |
1, 2, 8 |
ἀλλὰ
δεῖ
καὶ
διὰ
δεισιδαιμονίας·
|
τοῦτο |
δ'
οὐκ
ἄνευ
μυθοποιίας
καὶ |
1, 3, 5 |
βυθὸν
καὶ
βραχὺν
γίνεσθαι,
διὰ
|
τοῦτο |
δὲ
καὶ
ῥεῖν
εἰς
τὰ |
1, 1, 18 |
σχῆμα
πολιτείας
ὁ
νόμος.
Διὰ
|
τοῦτο |
δὲ
καὶ
τὸ
δίκαιον
εἶπόν |
1, 1, 13 |
ὑστάτων
Αἰθιόπων
τὰ
πρὸς
νότον·
|
τοῦτο |
δὲ
παμπόλλην
ἔχει
διαφοράν.
Ὁμοίως |
1, 3, 12 |
τὸ
ταπεινότερον
ἀεὶ
φέρονται.
Καὶ
|
τοῦτο |
δὲ
συμβαίνει
διὰ
τὸ
κεκλιμένον |
1, 1, 22 |
δὲ
κοινὸν
εἶναι
τὸ
σύγγραμμα
|
τοῦτο |
δεῖ
καὶ
πολιτικὸν
καὶ
δημωφελὲς |
1, 2, 11 |
καθ'
Ὅμηρον·
ἔστι
γὰρ
ἀμφοτέρως
|
τοῦτο |
δέξασθαι,
καὶ
βέλτιον
καὶ
χεῖρον. |
1, 4, 8 |
χώρα.
Κἂν
ἐάσῃ
δέ
τις
|
τοῦτο |
διὰ
τὸ
σπάνιον,
ἄλλως
φατέον |
1, 3, 6 |
τὴν
ἐπικράτειαν;
Εἰ
γὰρ
καὶ
|
τοῦτο |
δώσουσιν,
ἡ
μὲν
ἔκρυσις
οὐκ |
1, 2, 24 |
δεδαίαται
ἔσχατοι
ἀνδρῶν.
Καὶ
γὰρ
|
τοῦτο |
ἐκείνου
λέγοντος
καλῶς,
ἐπιτιμῶσιν
οἱ |
1, 2, 6 |
τιθέμενον
παρὰ
τοῖς
πάλαι
ταὐτὸ
|
τοῦτο |
ἐκμαρτυρεῖ,
διότι
πηγὴ
καὶ
ἀρχὴ |
1, 2, 20 |
οἱ
Ἀργέσται.
Οὐκ
ἐνόησε
δὲ
|
τοῦτο |
Ἐρατοσθένης,
ὑπενόησε
δ'
ὅμως.
Αὐτὸς |
1, 1, 19 |
παρασχόντας
τὴν
μυθοποιίαν.
Καὶ
γὰρ
|
τοῦτο |
ζητοῦσιν
οἱ
πράττοντες
διὰ
τὸ |
1, 2, 25 |
Ἀσιατικόν·
ἢ
εἰ
μὴ
βούλονται
|
τοῦτο, |
ἢ
οὐ
διαιροῦσι
τὰς
ἠπείρους |
1, 2, 29 |
χώρα
τοῦ
ποταμοῦ,
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
ἠξιοῦτο
τοῦ
αὐτοῦ
ὀνόματος.
Ἄλλως |
1, 2, 17 |
καὶ
δισχιλίων
πεντακοσίων,
εἰ,
φησί,
|
τοῦτο |
θείημεν
ἐν
ταῖς
ἐννέα
ἡμέραις |
1, 1, 17 |
μάλιστα
τῆς
τοιαύτης
ἐμπειρίας.
~Καὶ
|
τοῦτο |
καὶ
ἐν
μικροῖς
μὲν
δῆλόν |
1, 3, 5 |
ὅπερ
ἐπὶ
τῶν
ποταμῶν
συμβαίνει,
|
τοῦτο |
καὶ
ἐπὶ
τῆς
θαλάττης
ἀπαντᾶν, |
1, 3, 11 |
ἂν
γενέσθαι
χρήσιμον.
Διὰ
δὲ
|
τοῦτο |
καὶ
τοὺς
εὐρίπους
ῥοώδεις
εἶναι, |
1, 2, 3 |
ἔφασαν
εἶναι
τὸν
σοφόν.
Διὰ
|
τοῦτο |
καὶ
τοὺς
παῖδας
αἱ
τῶν |
1, 2, 36 |
ἐψεύσατο
ἡ
Κίρκη.
ὡς
οὖν
|
τοῦτο, |
κἀκεῖνο
τὸ
τρὶς
μὲν
γάρ |
1, 2, 10 |
καθ'
ἡμᾶς
ἐνομίζετο,
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
κατ'
ἐξοχὴν
ἰδίως
πόντον
προσηγόρευον, |
1, 4, 7 |
καὶ
πλειόνων
γνωριζομένων
χωρῶν
εἰς
|
τοῦτο |
καταστρέψαι
τὴν
διαίρεσιν.
Πότερον
οὖν |
1, 3, 5 |
τὰ
δὲ
ἧττον·
ὁ
δὲ
|
τοῦτο |
λαμβάνει,
νομίζων
ὅπερ
ἐπὶ
τῶν |
1, 4, 8 |
τὸ
διαχωρίζειν
τὰς
χώρας·
ἢ
|
τοῦτο |
λέγει,
ὡς
ἐπὶ
μὲν
τῶν |
1, 2, 1 |
πρὸ
ἡμῶν.
Ὁρᾶν
δ'
ἔσται
|
τοῦτο |
μάλιστα
ἐν
τοῖς
λόγοις
τοῖς |
1, 1, 8 |
ἀμπώτεις
καὶ
τὰς
πλημμυρίδας
ὁμολογεῖ
|
τοῦτο |
μᾶλλον·
πάντη
γοῦν
ὁ
αὐτὸς |
1, 2, 25 |
τῷ
ποταμῷ
διαιροῦσι
τῶν
ἐγκλημάτων
|
τοῦτο |
μέγιστον
προφέρουσιν
αὐτοῖς,
ὅτι
τὴν |
1, 3, 18 |
τῶν
τόπων
κατὰ
τὸ
μυθῶδες.
|
τοῦτο |
μὲν
δὴ
ἀσαφὲς
ὃν
{ἐῶ} |
1, 2, 25 |
πρὸς
τὰ
νῦν.
Ἀριστάρχου
δὲ
|
τοῦτο |
μὲν
ἐπαινῶμεν,
διότι
τὴν
Κρατήτειον |
1, 4, 7 |
Μελίτης,
οἷον
στηλῶν
ἢ
περιβόλων,
|
τοῦτο |
μὲν
ἔχειν
φάναι
ἡμᾶς
ὅτι |
1, 3, 5 |
Στήλας
καὶ
τὴν
Κάλπην.
Ἀλλὰ
|
τοῦτο |
μὲν
ἐῶ·
ἐροῦσι
γὰρ
κἀκεῖ |
1, 2, 38 |
κατέχοντα.
Πῶς
οὖν
ὁ
ποιητὴς
|
τοῦτο |
μὲν
ᾖδει,
διότι
συγγενεῖς
ἢ |
1, 1, 18 |
καὶ
αὕτη
παρὰ
τοῦτο.
Ἀλλὰ
|
τοῦτο |
μὲν
τὸ
πλεονέκτημα
πρὸς
τὰς |
1, 2, 10 |
Ὅμηρον.
Ἴσως
οὖν
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
μετήνεγκε
τὰ
ἐκ
τοῦ
Πόντου |
1, 3, 22 |
ἔστι
τις
οἴκησις
ἐν
ᾗ
|
τοῦτο |
μὴ
συμβαίνει.
τοὐναντίον
γὰρ
οὐ |
1, 4, 5 |
καλεῖται
Κάβαιον,
καὶ
τὰς
κατὰ
|
τοῦτο |
νήσους,
ὧν
τὴν
ἐσχάτην
Οὐξισάμην |
1, 2, 19 |
ἱστορικῆς.
~Καὶ
αὐτὸς
δὲ
ὑπονοήσας
|
τοῦτο |
ὁ
Ἐρατοσθένης,
ὑπολάβοι
τις
ἄν, |
1, 2, 2 |
εἰπεῖν
ἄν
τινα
ἐπ'
αὐτοῦ
|
τοῦτο· |
Οἵην
ἐκ
ῥακέων
ὁ
Βίων. |
1, 2, 37 |
ἀλλ'
ὅλον
πλάσμα
ἐστὶν
Ὁμήρου
|
τοῦτο, |
ὀρθὴ
ἡ
ἐπιτίμησις·
ἢ,
εἰ |
1, 2, 27 |
καὶ
ὅλῃ
γε
τῇ
δραματουργίᾳ
|
τοῦτο |
παραπέπλεκται,
οὐ
δή
που
τῆς |
1, 3, 7 |
καὶ
ἄλλων
χειμάρρων
συνεργούντων
πρὸς
|
τοῦτο, |
περὶ
δὲ
τὰ
τοῦ
Φάσιδος |
1, 2, 23 |
εἰδότας.
~Οὐκ
εὖ
δὲ
οὐδὲ
|
τοῦτο |
προφέρουσιν
αὐτῷ
τὸ
περὶ
τῆς |
1, 2, 22 |
δὲ
μὴ
ἐμνήσθη
τούτων,
οὐ
|
τοῦτο |
σημεῖον
τοῦ
ἀγνοεῖν
(οὐδὲ
γὰρ |
1, 3, 6 |
μείζω
τῆς
Μαιώτιδος;
Εἰ
γὰρ
|
τοῦτο |
συγχωροῖτο,
προσερήσομαι
καὶ
τοῦτο·
ἆρά |
1, 3, 5 |
μὲν
ἐῶ·
ἐροῦσι
γὰρ
κἀκεῖ
|
τοῦτο |
συμβαίνειν,
περισπᾶσθαι
δὲ
ὑπὸ
τῶν |
1, 3, 8 |
γυμνοῦνται
καὶ
πάλιν
κλύζονται,
καὶ
|
τοῦτο |
συνεχῶς.
Τῷ
δὲ
κλύδωνι
καὶ |
1, 1, 6 |
τῆς
οἰκήσεως
σημεῖον·
ὥστε
καὶ
|
τοῦτο |
τὸ
μέρος
τῆς
γῆς
κλύζοιτ' |
1, 1, 21 |
τὸ
διὰ
τί.
Καὶ
γὰρ
|
τοῦτο |
τοῦ
φιλοσοφοῦντος
μόνου,
τῷ
δὲ |
1, 2, 32 |
ἡ
ἀρωματοφόρος,
δι'
ἣν
καὶ
|
τοῦτο |
τοὔνομα
εὕρετο
ἡ
χώρα
διὰ |