Chapitre |
[27] |
αὐτόν·
ἀλλ'
ἔγωγε
τὴν
βασιλέως,
|
ὦ |
Ἀρτάβανε,
φήμην
καὶ
δύναμιν
αὐξήσων |
[11] |
γὰρ
Εὐρυβιάδου
πρὸς
αὐτὸν
εἰπόντος·
|
ὦ |
Θεμιστόκλεις,
ἐν
τοῖς
ἀγῶσι
τοὺς |
[16] |
οὖσαν
οὖν,
(ἔφη,
δεῖ
γέφυραν,
|
ὦ |
Θεμιστόκλεις,
ἡμᾶς
ἀναιρεῖν,
ἀλλ'
ἑτέραν, |
[30] |
τῶν
θεῶν
ὄναρ
φανεῖσαν
εἰπεῖν·
|
ὦ |
Θεμιστόκλεις,
ὑστέρει
κεφαλῆς
λεόντων,
ἵνα |
[18] |
δὲ
θεραπεύοντα
διὰ
τὴν
δόξαν,
|
ὦ |
μειράκιον,
εἶπεν,
ὀψὲ
μέν,
ἀμφότεροι |
[11] |
τὸν
λόγον·
ἡμεῖς
τοι,
(εἶπεν,
|
ὦ |
μοχθηρέ,
τὰς
μὲν
οἰκίας
καὶ |
[27] |
σπουδάζων
ἐκεῖνος.
ὁ
δέ
φησιν·
|
ὦ |
ξένε,
νόμοι
διαφέρουσιν
ἀνθρώπων·
ἄλλα |
[29] |
παρατεθείσης
πρὸς
τοὺς
παῖδας
εἰπεῖν·
|
ὦ |
παῖδες,
ἀπωλόμεθα
ἄν,
εἰ
μὴ |
[28] |
ἐγὼ
φυγὰς
ὑφ'
Ἑλλήνων
διωχθείς,
|
ᾧ |
πολλὰ
μὲν
ὀφείλουσι
Πέρσαι
κακά, |
[8] |
βάθους
ἀναδιδούς,
ὥσπερ
πυρίκαυστον,
ἐν
|
ᾧ |
τὰ
ναυάγια
καὶ
νεκροὺς
καῦσαι |
[12] |
παρεῖναι
φυγεῖν
αὐτοῖς,
ἀλλ'
ἐν
|
ᾧ |
ταράττονται
τῶν
πεζῶν
χωρὶς
ὄντες |
[22] |
τοῦ
Θεμιστοκλέους
εἰκόνιον
ἐν
τῷ
|
ναῷ |
τῆς
Ἀριστοβούλης
ἔτι
καθ'
ἡμᾶς· |
[21] |
Ξάνθιππον
αἰνεῖς
ἢ
τύγε
Λευτυχίδαν,
|
ἐγὼ |
δ'
Ἀριστείδαν
ἐπαινέω
ἄνδρ'
ἱερᾶν |
[30] |
λεόντων,
ἵνα
μὴ
λέοντι
περιπέσῃς.
|
ἐγὼ |
δὲ
ἀντὶ
τούτου
σε
αἰτῶ |
[21] |
ἐντὶ
κἆλλοι
δὴ
πονηροί·
οὐκ
|
ἐγὼ |
μόνα
κόλουρις·
ἐντὶ
καὶ
ἄλλαι |
[18] |
λέγεις,
εἶπεν,
ἀλλ'
οὔτ'
ἂν
|
ἐγὼ |
Σερίφιος
ὢν
ἐγενόμην
ἔνδοξος,
οὔτε |
[28] |
σοι,
βασιλεῦ,
Θεμιστοκλῆς
ὁ
Ἀθηναῖος
|
ἐγὼ |
φυγὰς
ὑφ'
Ἑλλήνων
διωχθείς,
ᾧ |
[16] |
πόρον·
Θεμιστοκλῆς
δ'
ἀποπειρώμενος
Ἀριστείδου
|
λόγῳ |
γνώμην
ἐποιεῖτο
λύειν
τὸ
ζεῦγμα |
[28] |
εἰπὼν
ὁ
Θεμιστοκλῆς
ἐπεθείασε
τῷ
|
λόγῳ |
προσδιελθὼν
τὴν
ὄψιν,
ἣν
εἶδεν |
[19] |
ἐρίσαντα
περὶ
τῆς
χώρας
τὸν
|
Ποσειδῶ |
δείξασα
τὴν
μορίαν
τοῖς
δικασταῖς |
[30] |
οὖν
ὁ
Θεμιστοκλῆς
προσευξάμενος
τῇ
|
θεῷ |
τὴν
μὲν
λεωφόρον
ἀφῆκεν,
ἑτέρᾳ |
[27] |
πείσομαι
τοῖς
ὑμετέροις
νόμοις,
ἐπεὶ
|
θεῷ |
τῷ
μεγαλύνοντι
Πέρσας
οὕτω
δοκεῖ, |
[3] |
ἠράσθησαν
γὰρ
ἀμφότεροι
τοῦ
καλοῦ
|
Στησίλεω, |
Κείου
τὸ
γένος
ὄντος,
ὡς |
[5] |
Ἕλλησιν.
ἐκείνῳ
μὲν
γὰρ
ὄντι
|
νέῳ |
καὶ
ἀπ'
οἰκίας
μεγάλης
ᾤοντο |
[21] |
τύγε
Λευτυχίδαν,
ἐγὼ
δ'
Ἀριστείδαν
|
ἐπαινέω
|
ἄνδρ'
ἱερᾶν
ἀπ'
Ἀθανᾶν
ἐλθεῖν |
[21] |
γὰρ
ἥκειν
ἔφη
θεοὺς
κομίζων,
|
Πειθὼ |
καὶ
Βίαν·
οἱ
δ'
ἔφασαν |
[31] |
ἐκείνων,
ἄριστα
βουλευσάμενος
ἐπιθεῖναι
τῷ
|
βίῳ |
τὴν
τελευτὴν
πρέπουσαν,
(ἔθυσε
τοῖς |
[28] |
πολλὰ
μὲν
ὀφείλουσι
Πέρσαι
κακά,
|
πλείω |
δὲ
ἀγαθὰ
κωλύσαντι
τὴν
δίωξιν, |
[29] |
ἐπικηρυχθὲν
τῷ
ἀγαγόντι·
πολλῷ
δὲ
|
πλείω |
τούτων
ὑπισχνεῖτο
καὶ
παρεθάρρυνε
καὶ |
[16] |
Θεμιστοκλέους
καὶ
Ἀριστείδου
φρόνησις
ἐν
|
Μαρδονίῳ |
παρέσχεν,
εἴγε
πολλοστημορίῳ
τῆς
Ξέρξου |
[32] |
ἡμέτερος
συνήθης
καὶ
φίλος
παρ'
|
Ἀμμωνίῳ |
τῷ
φιλοσόφῳ
γενόμενος.
|
[13] |
νῆσος,
ὡς
δ'
Ἀκεστόδωρος,
ἐν
|
μεθορίῳ |
τῆς
Μεγαρίδος
ὑπὲρ
τῶν
καλουμένων |
[16] |
φρόνησις
ἐν
Μαρδονίῳ
παρέσχεν,
εἴγε
|
πολλοστημορίῳ |
τῆς
Ξέρξου
δυνάμεως
διαγωνισάμενοι
Πλαταιᾶσιν |
[8] |
ἔοικε
συνιδὼν
ἐπὶ
τῆς
ἐν
|
Ἀρτεμισίῳ |
μάχης
εἰπεῖν·
ὅθι
παῖδες
Ἀθαναίων |
[28] |
καὶ
τοῦ
ἑρμηνέως
ἐρωτήσαντος,
εἶπεν·
|
ἥκω |
σοι,
βασιλεῦ,
Θεμιστοκλῆς
ὁ
Ἀθηναῖος |
[16] |
τοῖς
μὲν
Ἕλλησι
δέδοκται
τῷ
|
ναυτικῷ |
κεκρατηκότας
ἀναπλεῖν
εἰς
τὸν
Ἑλλήσποντον |
[32] |
ὁ
σὸς
δὲ
τύμβος
ἐν
|
καλῷ |
κεχωσμένος
τοῖς
ἐμπόροις
πρόσρησις
ἔσται |
[30] |
ὅταν
ἐν
τῇ
καλουμένῃ
κώμῃ
|
Λεοντοκεφάλῳ |
γενόμενος
καταυλισθῇ.
τῷ
δὲ
λέγεται |
[26] |
αὐτοῦ
περιελιττόμενον
καὶ
προσανέρποντα
τῷ
|
τραχήλῳ· |
γενόμενον
δ'
ἀετόν,
(ὡς
ἥψατο |
[18] |
μὲν
παρῆλθε,
τῷ
δ'
ἑπομένῳ
|
φίλῳ |
δείξας
εἶπεν·
ἀνελοῦ
σαυτῷ·
σὺ |
[8] |
περὶ
αὐτῷ
πέφυκε
καὶ
στῆλαι
|
κύκλῳ |
λίθου
λευκοῦ
πεπήγασιν·
ὁ
δὲ |
[12] |
ἤδη
περιβαλέσθαι
τὸν
πόρον
ἐν
|
κύκλῳ |
πάντα
καὶ
διαζῶσαι
τὰς
νήσους, |
[26] |
δὲ
ταῖς
ὁδοιπορίαις
ὑπὸ
σκηνὰς
|
κύκλῳ |
περιπεφραγμένας
ἐπὶ
τῶν
ἁρμαμαξῶν
ὀχεῖσθαι |
[29] |
δικαίως
τὸ
ἐπικηρυχθὲν
τῷ
ἀγαγόντι·
|
πολλῷ |
δὲ
πλείω
τούτων
ὑπισχνεῖτο
καὶ |
[22] |
αὑτοῦ
πράξεων
πολλάκις
ἐν
τῷ
|
δήμῳ |
μνημονεύων·
καὶ
πρὸς
τοὺς
δυσχεραίνοντας |
[10] |
τὴν
θάλατταν
αὐτοῖς.
(τῷ
δὲ
|
χρησμῷ |
πάλιν
ἐδημαγώγει,
λέγων
μηδὲν
ἄλλο |
[23] |
ἄλλως
καταφανῆ
γενήσεσθαι
σὺν
οὐδενὶ
|
λογισμῷ |
πραγμάτων
ἀτόπων
καὶ
παραβόλων
ὀρεγόμενον. |
[21] |
λέγεται
δ'
ὁ
Τιμοκρέων
ἐπὶ
|
μηδισμῷ |
φυγεῖν
συγκαταψηφισαμένου
τοῦ
Θεμιστοκλέους.
(ὡς |
[19] |
κατοψομένους,
ἅμα
μὲν
ἐμβάλλων
τῷ
|
τειχισμῷ |
χρόνον
ἐκ
τῆς
διατριβῆς,
ἅμα |
[12] |
ἀπαγγέλλουσα
τὴν
κύκλωσιν,
ὥστε
καὶ
|
θυμῷ |
τοὺς
Ἕλληνας
ὁρμῆσαι
μετὰ
τῆς |
[13] |
φωνῇ
καὶ
τοὺς
αἰχμαλώτους
τῷ
|
βωμῷ |
προσαγαγόντες
ἠνάγκασαν,
ὡς
ὁ
μάντις |
[26] |
πλείστην
οὐσίαν
ἐκέκτητο
καὶ
τοῖς
|
ἄνω |
δυνατοῖς
γνώριμος
ὑπῆρχε.
(παρὰ
τούτῳ |
[13] |
~ἅμα
δ'
ἡμέρᾳ
Ξέρξης
μὲν
|
ἄνω |
καθῆστο
τὸν
στόλον
ἐποπτεύων
καὶ |
[31] |
προσέχοντος
ὑπ'
ἀσχολιῶν
περὶ
τὰς
|
ἄνω |
πράξεις.
(ὡς
δ'
Αἴγυπτός
τε |
[30] |
ἀνὴρ
Ἐπιξύης
ὄνομα,
σατραπεύων
τῆς
|
ἄνω |
Φρυγίας,
ἐπεβούλευσε,
παρεσκευακὼς
ἔκπαλαι
Πισίδας |
[27] |
αὐτὸ
τὸ
δεινὸν
ἐντυγχάνει
πρῶτον
|
Ἀρταβάνῳ |
τῷ
χιλιάρχῳ
λέγων,
Ἕλλην
μὲν |
[18] |
αὐτὸν
οὐδὲ
θαυμάζειν,
ἀλλ'
ὥσπερ
|
πλατάνῳ |
χειμαζομένους
μὲν
ὑποτρέχειν
κινδυνεύοντας,
εὐδίας |
[8] |
ὤλετο
Μήδων,
σήματα
ταῦτ'
ἔθεσαν
|
παρθένῳ |
Ἀρτέμιδι.
δείκνυται
δὲ
τῆς
ἀκτῆς |
[13] |
δὲ
παρὰ
τὴν
ναυαρχίδα
τριήρη
|
σφαγιαζομένῳ |
τρεῖς
προσήχθησαν
αἰχμάλωτοι,
κάλλιστοι
μὲν |
[18] |
αὐτὸς
μὲν
παρῆλθε,
τῷ
δ'
|
ἑπομένῳ |
φίλῳ
δείξας
εἶπεν·
ἀνελοῦ
σαυτῷ· |
[15] |
βαρβάροις
ἐξισούμενοι
τὸ
πλῆθος
ἐν
|
στενῷ |
κατὰ
μέρος
προσφερομένους
καὶ
περιπίπτοντας |
[17] |
αὐτὸν
καταγαγόντες
Εὐρυβιάδῃ
μὲν
ἀνδρείας,
|
ἐκείνῳ |
δὲ
σοφίας
ἀριστεῖον
ἔδοσαν
θαλλοῦ |
[5] |
παρασκευήν,
οὐκ
ἤρεσκε
τοῖς
Ἕλλησιν.
|
ἐκείνῳ |
μὲν
γὰρ
ὄντι
νέῳ
καὶ |
[28] |
βασιλέας.
ἀκούσας
δ'
ὁ
Πέρσης,
|
ἐκείνῳ |
μὲν
οὐδὲν
ἀπεκρίνατο,
καίπερ
θαυμάσας |
[21] |
(ὑφ'
ὧν
κωλύεσθαι
δοῦναι
χρήματα
|
ἐκείνῳ. |
Τιμοκρέων
δ'
ὁ
Ῥόδιος
μελοποιὸς |
[29] |
φίλους
ὑπὸ
τοῦ
βασιλέως
ἐν
|
ἐκείνῳ |
τῷ
καιρῷ,
φθόνον
ἔσχε
παρὰ |
[20] |
(τῶν
δ'
Ἀθηναίων
Ἀριστείδῃ
φράσαι
|
μόνῳ |
κελευόντων,
κἂν
ἐκεῖνος
δοκιμάσῃ
περαίνειν, |
[11] |
Θεμιστοκλέους
γράφει
ψήφισμα,
τοῖς
ἐπὶ
|
χρόνῳ |
μεθεστῶσιν
ἐξεῖναι
κατελθοῦσι
πράττειν
καὶ |
[1] |
Κυνόσαργες
συντελούντων
τοῦτο
δ'
ἐστὶν
|
ἔξω |
πυλῶν
γυμνάσιον
Ἡρακλέους,
ἐπεὶ
κἀκεῖνος |
[5] |
τὰ
τοιαῦτα
συγχωρεῖν·
ὁ
δὲ
|
μήπω |
γνώριμος
γεγονώς,
ἀλλὰ
δοκῶν
ἐξ |
[7] |
ὡς
αὐτόθι
προκινδυνευσόντων
τῆς
Θετταλίας
|
οὔπω |
τότε
μηδίζειν
δοκούσης·
(ἐπεὶ
δ' |
[5] |
ἐγκλήματα
συγγενικὰ
καὶ
δίκας
τῷ
|
ἀνθρώπῳ |
πρὸς
οἰκείους
τινὰς
ταράξειν.
τῇ |
[7] |
προσωτάτω
τῆς
Ἑλλάδος
ἀπαντᾶν
τῷ
|
βαρβάρῳ |
κατὰ
θάλατταν.
ἐνισταμένων
δὲ
πολλῶν |
[16] |
ὅτι,
νῦν
μὲν
τρυφῶντι
τῷ
|
βαρβάρῳ |
πεπολεμήκαμεν,
ἂν
δὲ
κατακλείσωμεν
εἰς |
[11] |
δεδιότας,
μὴ
δι'
ὀργὴν
τῷ
|
βαρβάρῳ |
προσθεὶς
ἑαυτὸν
ἀνατρέψῃ
τὰ
πράγματα |
[31] |
πλῆθος,
εἶδε
δὲ
ἐν
μητρὸς
|
ἱερῷ |
τὴν
καλουμένην
ὑδροφόρον
κόρην
χαλκῆν, |
[25] |
φοβηθεὶς
ἀναδείξειεν
ἑαυτὸν
τῷ
τε
|
ναυκλήρῳ |
καὶ
τῷ
κυβερνήτῃ,
καὶ
τὰ |
[29] |
τοῦ
βασιλέως
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
|
καιρῷ, |
φθόνον
ἔσχε
παρὰ
τοῖς
δυνατοῖς, |
[13] |
ὑπὲρ
τὸ
Ἡράκλειον,
ᾗ
βραχεῖ
|
πόρῳ |
διείργεται
τῆς
Ἀττικῆς
ἡ
νῆσος, |
[15] |
τὰ
παράσημα
περικόψας
ἀνέθηκεν
Ἀπόλλωνι
|
δαφνηφόρῳ |
Φλυῆσιν.
οἱ
δ'
ἄλλοι
τοῖς |
[26] |
γενόμενος
καὶ
θεοφόρητος
ἀνεφώνησεν
ἐν
|
μέτρῳ |
ταυτί·
νυκτὶ
φωνήν,
νυκτὶ
βουλήν, |
[9] |
Ξέρξην
τῶν
κατὰ
γῆν
παρόδων,
|
εἴσω |
τῆς
Ἑλλάδος
ἀνεκομίζοντο,
τῶν
Ἀθηναίων |
[7] |
Σκιάθου
περιπλεῖν,
ἐβούλετο
τὴν
ταχίστην
|
εἴσω |
τῆς
Ἑλλάδος
κομισθεὶς
ἅψασθαι
Πελοποννήσου |
[13] |
κατάρξασθαι
καὶ
καθιερεῦσαι
πάντας
ὠμηστῇ
|
Διονύσῳ |
προσευξάμενον·
οὕτω
γὰρ
ἅμα
σωτηρίαν |
[13] |
τὴν
ὄψιν,
ἐσθῆσι
δὲ
καὶ
|
χρυσῷ |
κεκοσμημένοι
διαπρεπῶς.
ἐλέγοντο
δὲ
Σανδαύκης |
[29] |
αὑτὸν
ἀπολήψεσθαι
δικαίως
τὸ
ἐπικηρυχθὲν
|
τῷ |
ἀγαγόντι·
πολλῷ
δὲ
πλείω
τούτων |
[5] |
αἰνιξάμενος
ἐγκλήματα
συγγενικὰ
καὶ
δίκας
|
τῷ |
ἀνθρώπῳ
πρὸς
οἰκείους
τινὰς
ταράξειν. |
[20] |
περαίνειν,
ὁ
μὲν
Θεμιστοκλῆς
ἔφρασε
|
τῷ |
Ἀριστείδῃ,
τὸ
νεώριον
ἐμπρῆσαι
διανοεῖσθαι |
[7] |
ὡς
προσωτάτω
τῆς
Ἑλλάδος
ἀπαντᾶν
|
τῷ |
βαρβάρῳ
κατὰ
θάλατταν.
ἐνισταμένων
δὲ |
[16] |
λέγοντος
ὅτι,
νῦν
μὲν
τρυφῶντι
|
τῷ |
βαρβάρῳ
πεπολεμήκαμεν,
ἂν
δὲ
κατακλείσωμεν |
[11] |
καὶ
δεδιότας,
μὴ
δι'
ὀργὴν
|
τῷ |
βαρβάρῳ
προσθεὶς
ἑαυτὸν
ἀνατρέψῃ
τὰ |
[31] |
τροπαίων
ἐκείνων,
ἄριστα
βουλευσάμενος
ἐπιθεῖναι
|
τῷ |
βίῳ
τὴν
τελευτὴν
πρέπουσαν,
(ἔθυσε |
[13] |
κατεκαλοῦντο
φωνῇ
καὶ
τοὺς
αἰχμαλώτους
|
τῷ |
βωμῷ
προσαγαγόντες
ἠνάγκασαν,
ὡς
ὁ |
[18] |
καὶ
στρεπτούς,
αὐτὸς
μὲν
παρῆλθε,
|
τῷ |
δ'
ἑπομένῳ
φίλῳ
δείξας
εἶπεν· |
[30] |
καλουμένῃ
κώμῃ
Λεοντοκεφάλῳ
γενόμενος
καταυλισθῇ.
|
τῷ |
δὲ
λέγεται
καθεύδοντι
μεσημβρίας
τὴν |
[10] |
ὑφηγουμένη
πρὸς
τὴν
θάλατταν
αὐτοῖς.
|
(τῷ |
δὲ
χρησμῷ
πάλιν
ἐδημαγώγει,
λέγων |
[22] |
τῶν
αὑτοῦ
πράξεων
πολλάκις
ἐν
|
τῷ |
δήμῳ
μνημονεύων·
καὶ
πρὸς
τοὺς |
[28] |
καὶ
προσκυνήσας
ἔστη
σιωπῇ,
προστάξαντος
|
τῷ |
ἑρμηνεῖ
τοῦ
βασιλέως
ἐρωτῆσαι,
τίς |
[7] |
Θεμιστοκλῆς
αὐτός
τε
τὴν
ἀρχὴν
|
τῷ |
Εὐρυβιάδῃ
παρῆκε
καὶ
κατεπράϋνε
τοὺς |
[27] |
Ξέρξου
πρὸς
τὸν
υἱὸν
αὐτοῦ
|
τῷ |
Θεμιστοκλεῖ
γενέσθαι
τὴν
ἔντευξιν·
Ἔφορος |
[7] |
σφᾶς
οἱ
Ἕλληνες
πρόωνται,
κρύφα
|
τῷ |
Θεμιστοκλεῖ
διελέγοντο,
Πελάγοντα
μετὰ
χρημάτων |
[20] |
τιμαῖς,
ἀντίπαλον
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ
|
τῷ |
Θεμιστοκλεῖ
καθιστάντες.
~ἦν
δὲ
καὶ |
[12] |
ὁ
Σίκιννος,
αἰχμάλωτος,
εὔνους
δὲ
|
τῷ |
Θεμιστοκλεῖ
καὶ
τῶν
τέκνων
αὐτοῦ |
[26] |
ἐπὶ
τῶν
ἁρμαμαξῶν
ὀχεῖσθαι
τοιαύτης
|
τῷ |
Θεμιστοκλεῖ
κατασκευασθείσης
ἀπήνης
καταδὺς
ἐκομίζετο, |
[7] |
τὰ
μέχρι
Βοιωτίας,
μᾶλλον
ἤδη
|
τῷ |
Θεμιστοκλεῖ
προσεῖχον
οἱ
Ἀθηναῖοι
περὶ |
[20] |
οὖν
Ἀθηναῖοι
διὰ
ταῦτα
παύσασθαι
|
τῷ |
Θεμιστοκλεῖ
προσέταξαν.
(ἐν
δὲ
τοῖς |
[14] |
τοῖς
Ἕλλησιν
ὀξέως
προσφερομένοις
καὶ
|
τῷ |
Θεμιστοκλεῖ
προσέχουσιν,
ὡς
ὁρῶντι
μάλιστα |
[27] |
Ἐρετρικῆς,
ἣν
ὁ
χιλίαρχος
εἶχε,
|
τῷ |
Θεμιστοκλεῖ
τὴν
πρὸς
αὐτὸν
ἔντευξιν |
[24] |
γυναῖκα
τοῦ
βασιλέως
λέγουσιν
ὑποθέσθαι
|
τῷ |
Θεμιστοκλεῖ
τὸ
ἱκέτευμα
τοῦτο
καὶ |
[3] |
μετὰ
ἀσφαλείας
καὶ
δικαιοσύνης,
ἠναγκάζετο
|
τῷ |
Θεμιστοκλεῖ
τὸν
δῆμον
ἐπὶ
πολλὰ |
[12] |
ἐξωστρακισμένος,
ὥσπερ
εἴρηται·
προελθόντι
δὲ
|
τῷ |
Θεμιστοκλεῖ
φράζει
τὴν
κύκλωσιν.
ὁ |
[29] |
ὑπὸ
τοῦ
βασιλέως
ἐν
ἐκείνῳ
|
τῷ |
καιρῷ,
φθόνον
ἔσχε
παρὰ
τοῖς |
[5] |
δ'
Ὀλυμπίαν
ἐλθὼν
καὶ
διαμιλλώμενος
|
τῷ |
Κίμωνι
περὶ
δεῖπνα
καὶ
σκηνὰς |
[25] |
ἑαυτὸν
τῷ
τε
ναυκλήρῳ
καὶ
|
τῷ |
κυβερνήτῃ,
καὶ
τὰ
μὲν
δεόμενος, |
[28] |
(ταῦτ'
εἰπὼν
ὁ
Θεμιστοκλῆς
ἐπεθείασε
|
τῷ |
λόγῳ
προσδιελθὼν
τὴν
ὄψιν,
ἣν |
[31] |
ἐν
τοῖς
βασιλέως
πράγμασι,
λόγον
|
τῷ |
Λυδίας
σατράπῃ
προσήνεγκεν
αἰτούμενος
ἀποστεῖλαι |
[27] |
τοῖς
ὑμετέροις
νόμοις,
ἐπεὶ
θεῷ
|
τῷ |
μεγαλύνοντι
Πέρσας
οὕτω
δοκεῖ,
καὶ |
[12] |
τὸν
Σίκιννον
πραγματείαν.
ἦν
δὲ
|
τῷ |
μὲν
γένει
Πέρσης
ὁ
Σίκιννος, |
[16] |
ὅτι
τοῖς
μὲν
Ἕλλησι
δέδοκται
|
τῷ |
ναυτικῷ
κεκρατηκότας
ἀναπλεῖν
εἰς
τὸν |
[22] |
καὶ
τοῦ
Θεμιστοκλέους
εἰκόνιον
ἐν
|
τῷ |
ναῷ
τῆς
Ἀριστοβούλης
ἔτι
καθ' |
[7] |
κελεύσας
αὐτόν
τε
δειπνεῖν
ἐν
|
τῷ |
παρόντι
καὶ
μεθ'
ἡμέραν
ἐπιμεληθῆναι |
[9] |
δ'
ἦν
μόνον
ἀναγκαῖον
ἐν
|
τῷ |
παρόντι,
τὴν
πόλιν
ἀφέντας
ἐμφῦναι |
[32] |
οὔτ'
Ἀνδοκίδῃ
προσέχειν
ἄξιον
ἐν
|
τῷ |
Πρὸς
τοὺς
ἑταίρους
λέγοντι,
φωράσαντας |
[22] |
παραμυθία
φθόνου
καὶ
κουφισμὸς
ἡδομένου
|
τῷ |
ταπεινοῦν
τοὺς
ὑπερέχοντας
καὶ
τὴν |
[25] |
πολιορκουμένην
τότε
φοβηθεὶς
ἀναδείξειεν
ἑαυτὸν
|
τῷ |
τε
ναυκλήρῳ
καὶ
τῷ
κυβερνήτῃ, |
[19] |
τοὺς
κατοψομένους,
ἅμα
μὲν
ἐμβάλλων
|
τῷ |
τειχισμῷ
χρόνον
ἐκ
τῆς
διατριβῆς, |
[26] |
γαστρὸς
αὐτοῦ
περιελιττόμενον
καὶ
προσανέρποντα
|
τῷ |
τραχήλῳ·
γενόμενον
δ'
ἀετόν,
(ὡς |
[32] |
συνήθης
καὶ
φίλος
παρ'
Ἀμμωνίῳ
|
τῷ |
φιλοσόφῳ
γενόμενος.
|
[27] |
τὸ
δεινὸν
ἐντυγχάνει
πρῶτον
Ἀρταβάνῳ
|
τῷ |
χιλιάρχῳ
λέγων,
Ἕλλην
μὲν
εἶναι, |
[7] |
δεῖπνον
ἄρτων
καὶ
κρεῶν,
ὑποθεὶς
|
κάτω |
τάλαντον
ἀργυρίου
καὶ
κελεύσας
αὐτόν |
[21] |
ἕνα
λῷστον·
ἐπεὶ
Θεμιστοκλἦ
ἤχθαρε
|
Λατώ, |
(ψεύσταν,
ἄδικον,
προδόταν,
ὃς
Τιμοκρέοντα |
[7] |
τὴν
πόλιν
ἔπειθεν
ἐκλιπόντας
ὡς
|
προσωτάτω |
τῆς
Ἑλλάδος
ἀπαντᾶν
τῷ
βαρβάρῳ |
[30] |
ἐγὼ
δὲ
ἀντὶ
τούτου
σε
|
αἰτῶ |
θεράπαιναν
Μνησιπτολέμαν.
(διαταραχθεὶς
οὖν
ὁ |
[10] |
ἐξ
Ἀρείου
πάγου
βουλὴν
πορίσασαν
|
ὀκτὼ |
δραχμὰς
ἑκάστῳ
τῶν
στρατευομένων
αἰτιωτάτην |
[10] |
τρέφειν
ἐψηφίσαντο
δημοσίᾳ,
δύο
ὀβολοὺς
|
ἑκάστῳ |
διδόντες,
καὶ
τῆς
ὀπώρας
λαμβάνειν |
[10] |
πάγου
βουλὴν
πορίσασαν
ὀκτὼ
δραχμὰς
|
ἑκάστῳ |
τῶν
στρατευομένων
αἰτιωτάτην
γενέσθαι
τοῦ |
[27] |
προσκυνήσουσιν.
ὥστε
τοῦτο
μηδὲν
ἐμποδὼν
|
ἔστω |
τοῖς
λόγοις,
οὓς
βούλομαι
πρὸς |
[4] |
ἔβλαψεν
ἢ
μὴ
ταῦτα
πράξας,
|
ἔστω |
φιλοσοφώτερον
ἐπισκοπεῖν·
ὅτι
δὲ
ἡ |
[18] |
ἐπιτάττειν
Ἀθηναίους,
Ἀθηναίοις
δ'
αὐτόν,
|
αὐτῷ |
δὲ
τὴν
ἐκείνου
μητέρα,
τῇ |
[29] |
ὁ
βασιλεύς,
ἤδη
μὲν
ἔφησεν
|
αὐτῷ |
διακόσια
τάλαντα
ὀφείλειν·
κομίσαντα
γὰρ |
[29] |
ἕκαστον,
ὡς
μείζων
ἔσοιτο
παρ'
|
αὐτῷ |
Θεμιστοκλέους.
(αὐτὸν
δὲ
τὸν
Θεμιστοκλέα |
[12] |
λέγει
τὰ
περὶ
τὸν
Σίκιννον
|
αὐτῷ |
καὶ
παρεκάλει
τῶν
Ἑλλήνων
συνεπιλαμβάνεσθαι |
[23] |
παρακαλεῖν,
γράμματα
τοῦ
βασιλέως
ἐπιδεικνύμενος
|
αὐτῷ |
καὶ
παροξύνων
ἐπὶ
τοὺς
Ἕλληνας |
[3] |
Λυσιμάχου,
τὴν
ἐναντίαν
ἀεὶ
πορευόμενον
|
αὐτῷ. |
καίτοι
δοκεῖ
παντάπασιν
ἡ
πρὸς |
[18] |
τῶν
καλῶν
γεγονότων,
Ἀντιφάτην,
ὑπερηφάνως
|
αὐτῷ |
κεχρημένον
πρότερον,
ὕστερον
δὲ
θεραπεύοντα |
[8] |
εἰς
βορέαν
ἀναπεπταμένος,
ἀντιτείνει
δ'
|
αὐτῷ |
μάλιστα
τῆς
ὑπὸ
Φιλοκτήτῃ
γενομένης |
[7] |
τὸν
Εὐρυβιάδην
ἔδωκεν.
ἐναντιουμένου
δ'
|
αὐτῷ |
μάλιστα
τῶν
πολιτῶν
Ἀρχιτέλους,
ὃς |
[32] |
δε
καὶ
Πλάτωνα
τὸν
κωμικὸν
|
αὐτῷ |
μαρτυρεῖν
ἐν
τούτοις·
ὁ
σὸς |
[29] |
ὑπὸ
πολλῶν
λαμπρᾶς
ποτε
τραπέζης
|
αὐτῷ |
παρατεθείσης
πρὸς
τοὺς
παῖδας
εἰπεῖν· |
[8] |
ἐπίκλησιν
Προσηῴας,
καὶ
δένδρα
περὶ
|
αὐτῷ |
πέφυκε
καὶ
στῆλαι
κύκλῳ
λίθου |
[25] |
τῆς
Ἀσίας.
(τῶν
δὲ
χρημάτων
|
αὐτῷ |
πολλὰ
μὲν
ὑπεκκλαπέντα
διὰ
τῶν |
[17] |
ἀπέχειν
τῶν
ὑπὲρ
τῆς
Ἑλλάδος
|
αὐτῷ |
πονηθέντων.
~καὶ
γὰρ
ἦν
τῇ |
[30] |
στρωμνὴν
καὶ
ἀμπεχόνην.
~καταβαίνοντι
δ'
|
αὐτῷ |
πρὸς
τὰς
Ἑλληνικὰς
πράξεις
ἐπὶ |
[24] |
ἐκεῖνος
εἰς
Κέρκυραν
διεπέρασεν,
οὔσης
|
αὐτῷ |
πρὸς
τὴν
πόλιν
εὐεργεσίας.
Γενόμενος |
[10] |
γενέσθαι·
καὶ
τὰς
καθ'
ἡμέραν
|
αὐτῷ |
προτιθεμένας
ἀπαρχὰς
εὑρίσκοντες
ἀψαύστους
οἱ |
[18] |
τῇ
μητρὶ
καὶ
δι'
ἐκείνην
|
αὐτῷ |
σκώπτων
ἔλεγε
πλεῖστον
τῶν
Ἑλλήνων |
[26] |
ἀπὸ
παντὸς
ἀγαπῶσι,
διακοσίων
ἐπικεκηρυγμένων
|
αὐτῷ |
ταλάντων
ὑπὸ
τοῦ
βασιλέως
ἔφυγεν |
[24] |
συντραγῳδῆσαι
τὴν
ἱκεσίαν.
(ἐκεῖ
δ'
|
αὐτῷ |
τὴν
γυναῖκα
καὶ
τοὺς
παῖδας |
[12] |
αἱρούμενος
τὰ
βασιλέως
ἐξαγγέλλει
πρῶτος
|
αὐτῷ |
τοὺς
Ἕλληνας
ἀποδιδράσκοντας,
καὶ
διακελεύεται |
[24] |
τὴν
θυγατέρα
πρὸς
γάμον,
ὑπισχνούμενον
|
αὐτῷ |
τοὺς
Ἕλληνας
ὑπηκόους
ποιήσειν·
ἀποτριψαμένου |
[29] |
εἰ
μὴ
ἀπωλόμεθα.
πόλεις
δ'
|
αὐτῷ |
τρεῖς
μὲν
οἱ
πλεῖστοι
δοθῆναι |
[5] |
τῶν
Ἀθηναίων
ἐκλιπαρῆσαι
μελετᾶν
παρ'
|
αὐτῷ, |
φιλοτιμούμενος
πολλοὺς
τὴν
οἰκίαν
ζητεῖν |
[29] |
δὲ
κρύπτειν
καὶ
διαφθείρειν·
ὅθεν
|
αὐτῷ |
χρόνου
δεῖν.
ἐπεὶ
δέ,
ἡσθέντος |
[3] |
σύννους
ὁρᾶσθαι
τὰ
πολλὰ
πρὸς
|
ἑαυτῷ |
καὶ
τὰς
νύκτας
ἀγρυπνεῖν
καὶ |
[18] |
ἑπομένῳ
φίλῳ
δείξας
εἶπεν·
ἀνελοῦ
|
σαυτῷ· |
σὺ
γὰρ
οὐκ
εἶ
Θεμιστοκλῆς. |
[13] |
καθιερεῦσαι
πάντας
ὠμηστῇ
Διονύσῳ
προσευξάμενον·
|
οὕτω |
γὰρ
ἅμα
σωτηρίαν
τε
καὶ |
[25] |
~ταῦτα
δ'
οὐκ
εἰκός
ἐστιν
|
οὕτω |
γενέσθαι.
Θεόφραστος
γὰρ
ἐν
τοῖς |
[23] |
πραγμάτων
ἀτόπων
καὶ
παραβόλων
ὀρεγόμενον.
|
(οὕτω |
δὴ
τοῦ
Παυσανίου
θανατωθέντος
ἐπιστολαί |
[27] |
ἐπεὶ
θεῷ
τῷ
μεγαλύνοντι
Πέρσας
|
οὕτω |
δοκεῖ,
καὶ
δι'
ἐμὲ
πλείονες |
[30] |
συλλαμβάνουσι.
διαφυγὼν
δὲ
τὸν
κίνδυνον
|
οὕτω |
καὶ
θαυμάσας
τὴν
ἐπιφάνειαν
τῆς |
[27] |
πύθοιτό
τις,
Ἀρτάβανε,
πρότερος
βασιλέως.
|
οὕτω |
μὲν
ὁ
Φανίας
φησίν.
ὁ |
[3] |
πρὸς
τὴν
αὔξησιν.
(λέγεται
γὰρ
|
οὕτω |
παράφορος
πρὸς
δόξαν
εἶναι
καὶ |
[7] |
(τοῦ
δ'
Ἀρχιτέλους
ἀθυμοῦντος
ἐπὶ
|
τούτῳ |
καὶ
βαρέως
φέροντος,
εἰσέπεμψεν
ὁ |
[24] |
ὁ
Ἀχαρνεὺς
ἀπέστειλεν·
ὃν
ἐπὶ
|
τούτῳ |
Κίμων
ὕστερον
κρίνας
ἐθανάτωσεν,
ὡς |
[26] |
ἄνω
δυνατοῖς
γνώριμος
ὑπῆρχε.
(παρὰ
|
τούτῳ |
κρυπτόμενος
ἡμέρας
ὀλίγας
διέτριψεν·
εἶτα |
[2] |
ἐπὶ
τοὺς
λόγους,
σοφισταὶ
προσηγορεύθησαν.
|
τούτῳ |
μὲν
οὖν
ἤδη
πολιτευόμενος
ἐπλησίαζεν. |
[30] |
Πισίδαι
τὰ
ξίφη
λαβόντες
ἐν
|
τούτῳ |
προσεφέροντο,
καὶ
τὰ
ψυχόμενα
πρὸς |
[15] |
πρὸς
Ξέρξην
ἀνήνεγκεν.
~ἐν
δὲ
|
τούτῳ |
τοῦ
ἀγῶνος
ὄντος
φῶς
μὲν |
[32] |
καὶ
φίλος
παρ'
Ἀμμωνίῳ
τῷ
|
φιλοσόφῳ |
γενόμενος.
|
[28] |
μέσων
τῶν
ὕπνων
βοῆσαι
τρίς·
|
ἔχω |
Θεμιστοκλέα
τὸν
Ἀθηναῖον.
~ἅμα
δ' |
[27] |
δεινὸν
ἐντυγχάνει
πρῶτον
Ἀρταβάνῳ
τῷ
|
χιλιάρχῳ |
λέγων,
Ἕλλην
μὲν
εἶναι,
βούλεσθαι |