Chapitre |
[13] |
γραμματεῖς
πολλοὺς
παραστησάμενος,
ὧν
ἔργον
|
ἦν |
ἀπογράφεσθαι
τὰ
κατὰ
τὴν
μάχην |
[26] |
τοὺς
περὶ
Ἐργοτέλη
καὶ
Πυθόδωρον
|
ἦν |
γὰρ
ἡ
θήρα
λυσιτελὴς
τοῖς |
[18] |
οὖν
τοῖς
ἀποφθέγμασι
τοιοῦτός
τις
|
ἦν. |
~γενόμενος
δ'
ἀπὸ
τῶν
πράξεων |
[1] |
γυμνάσιον
Ἡρακλέους,
ἐπεὶ
κἀκεῖνος
οὐκ
|
ἦν |
γνήσιος
ἐν
θεοῖς,
ἀλλ'
ἐνείχετο |
[21] |
τῇ
πολιτείᾳ
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
καθιστάντες.
|
~ἦν |
δὲ
καὶ
τοῖς
συμμάχοις
ἐπαχθὴς |
[10] |
ὑπολειπόμενοι
τῶν
πολιτῶν
ἔλεον
εἶχον·
|
ἦν |
δέ
τις
καὶ
ἀπὸ
τῶν |
[12] |
τὴν
περὶ
τὸν
Σίκιννον
πραγματείαν.
|
ἦν |
δὲ
τῷ
μὲν
γένει
Πέρσης |
[24] |
εἶχεν
αὐτὸν
ἀεὶ
καὶ
δῆλος
|
ἦν, |
εἰ
λάβοι,
τιμωρησόμενος.
ἐν
δὲ |
[31] |
ὅτε
τῶν
Ἀθήνησιν
ὑδάτων
ἐπιστάτης
|
ἦν, |
ἑλὼν
τοὺς
ὑφαιρουμένους
τὸ
ὕδωρ |
[2] |
Περικλεῖ
γάρ,
ὃς
πολὺ
νεώτερος
|
ἦν |
Θεμιστοκλέους,
Μέλισσος
μὲν
ἀντεστρατήγει
πολιορκοῦντι |
[2] |
πρώταις
τῆς
νεότητος
ὁρμαῖς
ἀνώμαλος
|
ἦν |
καὶ
ἀστάθμητος,
ἅτε
τῇ
φύσει |
[1] |
τὸ
γὰρ
Φλυῆσι
τελεστήριον,
ὅπερ
|
ἦν |
Λυκομιδῶν
κοινόν,
ἐμπρησθὲν
ὑπὸ
τῶν |
[7] |
μάλιστα
τῶν
πολιτῶν
Ἀρχιτέλους,
ὃς
|
ἦν |
μὲν
ἐπὶ
τῆς
ἱερᾶς
νεὼς |
[24] |
πρὸς
Ἄδμητον,
(ὃς
βασιλεὺς
μὲν
|
ἦν |
Μολοττῶν,
δεηθεὶς
δέ
τι
τῶν |
[9] |
μυριάσι
στρατοῦ
τοσαύταις·
ὃ
δ'
|
ἦν |
μόνον
ἀναγκαῖον
ἐν
τῷ
παρόντι, |
[1] |
πρὸς
δόξαν
ὑπῆρχε·
πατρὸς
γὰρ
|
ἦν |
Νεοκλέους
οὐ
τῶν
ἄγαν
ἐπιφανῶν |
[23] |
δὲ
γραψάμενος
αὐτὸν
προδοσίας
Λεωβώτης
|
ἦν |
ὁ
Ἀλκμαίωνος
Ἀγραυλῆθεν,
ἅμα
συνεπαιτιωμένων |
[22] |
ἀσυμμέτρους
εἶναι.
κόλασις
γὰρ
οὐκ
|
ἦν |
ὁ
ἐξοστρακισμός,
ἀλλὰ
παραμυθία
φθόνου |
[29] |
ὁ
χιλίαρχος,
ὡς
κατ'
αὐτὸν
|
ἦν |
ὁ
Θεμιστοκλῆς
προσιών,
καθημένου
βασιλέως |
[18] |
Ἑλλάδος
αὐτῷ
πονηθέντων.
~καὶ
γὰρ
|
ἦν |
τῇ
φύσει
φιλοτιμότατος,
εἰ
δεῖ |
[8] |
μιᾷ
δὲ
τῶν
στηλῶν
ἐλεγεῖον
|
ἦν |
τόδε
γεγραμμένον·
παντοδαπῶν
ἀνδρῶν
γενεὰς |
[2] |
σύνεσιν
ἢ
πρᾶξιν
λεγομένων
δῆλος
|
ἦν |
ὑπερορῶν
παρ'
ἡλικίαν,
ὡς
τῇ |
[14] |
καὶ
γὰρ
οἶδα,
χιλιὰς
μὲν
|
ἦν
|
ὧν
ἦγε
πλῆθος·
αἱ
δ' |