Chapitre
[4]	ἀνέστησαν αἱ τριήρεις ἐκεῖναι, τά	τ'	ἄλλα καὶ Ξέρξης αὐτὸς ἐμαρτύρησε.
[32]	ἐμπόροις πρόσρησις ἔσται πανταχοῦ, τούς	τ'	ἐκπλέοντας εἰσπλέοντάς τ' ὄψεται, χὠπόταν
[32]	πανταχοῦ, τούς τ' ἐκπλέοντας εἰσπλέοντάς	τ'	ὄψεται, χὠπόταν ἅμιλλα τῶν νεῶν
[29]	δὲ Ῥωξάνης ὁ χιλίαρχος, ὡς	κατ'	αὐτὸν ἦν ὁ Θεμιστοκλῆς προσιών,
[22]	(τὸν μὲν οὖν ἐξοστρακισμὸν ἐποιήσαντο	κατ'	αὐτοῦ κολούοντες τὸ ἀξίωμα καὶ
[14]	μάλιστα τὸ συμφέρον, (καὶ ὅτι	κατ'	ἐκεῖνον ὁ Ξέρξου ναύαρχος Ἀριαμένης
[23]	Ἄργει τὰ περὶ Παυσανίαν συμπεσόντα	κατ'	ἐκείνου παρέσχε τοῖς ἐχθροῖς ἀφορμάς.
[29]	παρὰ τοῖς δυνατοῖς, ὡς καὶ	κατ'	ἐκείνων παρρησίᾳ χρήσασθαι πρὸς αὐτὸν
[27]	ἔοικας. καὶ ὁ Θεμιστοκλῆς· τοῦτ'	οὐκέτ'	ἄν, ἔφη, πύθοιτό τις, Ἀρτάβανε,
[14]	θάλασσαν ἐξέβαλον· καὶ τὸ σῶμα	μετ'	ἄλλων διαφερόμενον ναυαγίων Ἀρτεμισία γνωρίσασα
[1]	καταβαίνοντας εἰς τὸ Κυνόσαργες ἀλείφεσθαι	μετ'	αὐτοῦ. καὶ τούτου γενομένου δοκεῖ
[24]	υἱὸν ἐπὶ τὴν ἑστίαν καθίσαι	μετ'	αὐτοῦ· τινὲς δ' αὐτὸν τὸν
[10]	καὶ συντρόφων ζῴων ἐπικλῶσα γλυκυθυμία,	μετ'	ὠρυγῆς καὶ πόθου συμπαραθεόντων ἐμβαίνουσι
[20]	Θεμιστοκλῆς, μηδεμίαν εἶναι μήτε λυσιτελεστέραν	μήτ'	ἀδικωτέραν. οἱ μὲν οὖν Ἀθηναῖοι
[23]	πρᾶξιν, εἴτε παύσεσθαι προσδοκῶν αὐτόν,	εἴτ'	ἄλλως καταφανῆ γενήσεσθαι σὺν οὐδενὶ
[24]	κρίνας ἐθανάτωσεν, ὡς ἱστορεῖ Στησίμβροτος.	εἶτ'	οὐκ οἶδ' ὅπως ἐπιλαθόμενος τούτων
[19]	τῆς διατριβῆς, ἅμα δὲ βουλόμενος	ἀντ'	αὐτοῦ τοὺς πεμπομένους ὑπάρχειν τοῖς
[21]	Ἰαλυσόν, λαβὼν δὲ τρί' ἀργυρίου	τάλαντ'	ἔβα πλέων εἰς ὄλεθρον, τοὺς
[21]	ἄδικον, προδόταν, ὃς Τιμοκρέοντα ξεῖνον	ἐόντ'	ἀργυρίοις σκυβαλικτοῖσι πεισθεὶς οὐ κατᾶγεν
[24]	καὶ προπηλακισθεὶς ὑπὸ τοῦ Θεμιστοκλέους,	ὅτ'	ἤκμαζεν ἐν τῇ πολιτείᾳ, δι'
[8]	ἀπὸ χώρας παῖδες Ἀθηναίων τῷδέ	ποτ'	ἐν πελάγει ναυμαχίῃ δαμάσαντες, ἐπεὶ
[19]	βῆμα τὸ ἐν Πνυκὶ πεποιημένον	ὥστ'	ἀποβλέπειν πρὸς τὴν θάλασσαν ὕστερον
[5]	τῇ δὲ φιλοτιμίᾳ πάντας ὑπερέβαλεν,	ὥστ'	ἔτι μὲν νέος ὢν καὶ
[8]	ἐπεὶ στρατὸς ὤλετο Μήδων, σήματα	ταῦτ'	ἔθεσαν παρθένῳ Ἀρτέμιδι. δείκνυται δὲ
[18]	σχολάζοντες· τὴν δ' ἑορτὴν πρὸς	ταῦτ'	εἰπεῖν· ἀληθῆ λέγεις· ἀλλ' ἐμοῦ
[28]	ἀπολεῖς δ' Ἑλλήνων πολέμιον γενόμενον.	(ταῦτ'	εἰπὼν ὁ Θεμιστοκλῆς ἐπεθείασε τῷ
[21]	ὁ Θεμιστοκλῆς αἰτίαν ἔσχε μηδίζειν,	ταῦτ'	ἐποίησεν εἰς αὐτόν· οὐκ ἄρα
[18]	πόλιν, ἀληθῆ λέγεις, εἶπεν, ἀλλ'	οὔτ'	ἂν ἐγὼ Σερίφιος ὢν ἐγενόμην
[32]	ἔχουσι· περὶ δὲ τῶν λειψάνων	οὔτ'	Ἀνδοκίδῃ προσέχειν ἄξιον ἐν τῷ
[5]	ποιητὴς ἀγαθὸς ᾄδων παρὰ μέλος	οὔτ'	αὐτὸς ἀστεῖος ἄρχων παρὰ νόμον
[5]	μετρίων παρ' αὐτοῦ στρατηγοῦντος, ὡς	οὔτ'	ἐκεῖνος ἂν γένοιτο ποιητὴς ἀγαθὸς
[27]	γνώμην ἔοικας. καὶ ὁ Θεμιστοκλῆς·	τοῦτ'	οὐκέτ' ἄν, ἔφη, πύθοιτό τις,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/01/2007