Chapitre
[32]	ὁ Ἀθηναῖος· Νικομάχην δὲ Φρασικλῆς	ὁ	ἀδελφιδοῦς Θεμιστοκλέους, ἤδη τετελευτηκότος ἐκείνου,
[32]	ἐκ τῆς ἐπιγαμηθείσης γενομένην Ἀρχέπτολις	ὁ	ἀδελφὸς οὐκ ὢν ὁμομήτριος ἔγημεν,
[28]	εἶπεν· ἥκω σοι, βασιλεῦ, Θεμιστοκλῆς	ὁ	Ἀθηναῖος ἐγὼ φυγὰς ὑφ' Ἑλλήνων
[32]	ὁ Χῖος, Σύβαριν δὲ Νικομήδης	ὁ	Ἀθηναῖος· Νικομάχην δὲ Φρασικλῆς ὁ
[23]	γραψάμενος αὐτὸν προδοσίας Λεωβώτης ἦν	ὁ	Ἀλκμαίωνος Ἀγραυλῆθεν, ἅμα συνεπαιτιωμένων τῶν
[3]	φύσει καὶ καλοκαγαθικὸς τὸν τρόπον	ὁ	Ἀριστείδης, καὶ πολιτευόμενος οὐ πρὸς
[27]	ἐκεῖνον εἰπεῖν. (τίνα δ' εἶπεν	ὁ	Ἀρτάβανος, Ἑλλήνων ἀφῖχθαί σε φῶμεν;
[24]	ἐκκλέψας ἐκ τῶν Ἀθηνῶν Ἐπικράτης	ὁ	Ἀχαρνεὺς ἀπέστειλεν· ὃν ἐπὶ τούτῳ
[16]	μελλήσεις πρὸς τὴν δίωξιν. (ταῦθ'	ὁ	βάρβαρος ἀκούσας καὶ γενόμενος περίφοβος
[29]	προσκυνήσαντος, ἀσπασάμενος καὶ προσειπὼν φιλοφρόνως	ὁ	βασιλεύς, ἤδη μὲν ἔφησεν αὐτῷ
[29]	εἶπεν· ὄφις Ἕλλην ὁ ποικίλος,	ὁ	βασιλέως σε δαίμων δεῦρο ἤγαγεν.
[23]	Ἀγραυλῆθεν, ἅμα συνεπαιτιωμένων τῶν Σπαρτιατῶν.	ὁ	γὰρ Παυσανίας πράττων ἐκεῖνα δὴ
[20]	νεώριον ἐμπρῆσαι διανοεῖσθαι τῶν Ἑλλήνων·	ὁ	δ' Ἀριστείδης εἰς τὸν δῆμον
[27]	οὕτω μὲν ὁ Φανίας φησίν.	ὁ	δ' Ἐρατοσθένης ἐν τοῖς Περὶ
[27]	καίπερ οὐδ' αὐτοῖς ἀτρέμα συνταττομένοις.	(ὁ	δ' οὖν Θεμιστοκλῆς γενόμενος παρ'
[23]	ἐκείνου παρέσχε τοῖς ἐχθροῖς ἀφορμάς.	ὁ	δὲ γραψάμενος αὐτὸν προδοσίας Λεωβώτης
[29]	τῶν Ἑλληνικῶν, ἃ βούλοιτο, παρρησιαζόμενον.	(ὁ	δὲ Θεμιστοκλῆς ἀπεκρίνατο, τὸν λόγον
[8]	στῆλαι κύκλῳ λίθου λευκοῦ πεπήγασιν·	ὁ	δὲ λίθος τῇ χειρὶ τριβόμενος
[5]	ᾤοντο δεῖν τὰ τοιαῦτα συγχωρεῖν·	ὁ	δὲ μήπω γνώριμος γεγονώς, ἀλλὰ
[23]	Ἕλληνας ὡς πονηροὺς καὶ ἀχαρίστους.	ὁ	δὲ τὴν μὲν δέησιν ἀπετρίψατο
[12]	τῷ Θεμιστοκλεῖ φράζει τὴν κύκλωσιν.	ὁ	δὲ τήν τε ἄλλην καλοκαγαθίαν
[27]	ἃ τυγχάνει μάλιστα σπουδάζων ἐκεῖνος.	ὁ	δέ φησιν· ὦ ξένε, νόμοι
[14]	δικαιότατος. τοῦτον μὲν οὖν Ἀμεινίας	ὁ	Δεκελεὺς καὶ Σωκλῆς ὁ Παιανιεὺς
[23]	ἀλλὰ συμπεισθεὶς ὑπὸ τῶν κατηγορούντων	ὁ	δῆμος ἔπεμψεν ἄνδρας, οἷς εἴρητο
[2]	(ὅθεν εἰώθει λέγειν πρὸς αὐτὸν	ὁ	διδάσκαλος ὡς οὐδὲν ἔσῃ, παῖ,
[22]	εἶναι. κόλασις γὰρ οὐκ ἦν	ὁ	ἐξοστρακισμός, ἀλλὰ παραμυθία φθόνου καὶ
[7]	τοῦ βαρβαρικοῦ στόλου προσμίξαντος ἐκπλαγεὶς	ὁ	Εὐρυβιάδης τῶν κατὰ στόμα νεῶν
[21]	συγκαταψηφισαμένου τοῦ Θεμιστοκλέους. (ὡς οὖν	ὁ	Θεμιστοκλῆς αἰτίαν ἔσχε μηδίζειν, ταῦτ'
[27]	ἀνδρὸς ἀκροᾶσθαι μὴ προσκυνήσαντος. (ταῦτα	ὁ	Θεμιστοκλῆς ἀκούσας λέγει πρὸς αὐτόν·
[11]	τοὺς προεξανισταμένους ῥαπίζουσι, ναὶ, εἶπεν	ὁ	Θεμιστοκλῆς, ἀλλὰ τοὺς ἀπολειφθέντας οὐ
[11]	τὸ πεζὸν ἤθροιστο τῶν Πελοποννησίων,	ὁ	Θεμιστοκλῆς ἀντέλεγεν· ὅτε καὶ τὰ
[7]	ἑτέροις ἕπεσθαι, (συνιδὼν τὸν κίνδυνον	ὁ	Θεμιστοκλῆς αὐτός τε τὴν ἀρχὴν
[29]	δοκοῦντος ἀπαραιτήτως ἔχειν πρὸς αὐτόν,	ὁ	Θεμιστοκλῆς δεηθεὶς ἔπεισε καὶ διήλλαξε.
[16]	ἐκ τῆς Εὐρώπης. οὐκοῦν, εἶπεν	ὁ	Θεμιστοκλῆς, εἰ δοκεῖ ταῦτα συμφέρειν,
[12]	κυβερνήταις, (ἔνθα δὴ βαρέως φέρων	ὁ	Θεμιστοκλῆς, εἰ τὴν ἀπὸ τοῦ
[31]	βασιλεῖ γράψειν φήσαντος ἐπιστολήν, φοβηθεὶς	ὁ	Θεμιστοκλῆς εἰς τὴν γυναικωνῖτιν κατέφυγε
[28]	Ἑλλήνων πολέμιον γενόμενον. (ταῦτ' εἰπὼν	ὁ	Θεμιστοκλῆς ἐπεθείασε τῷ λόγῳ προσδιελθὼν
[11]	ἐγκαταλιπεῖν καὶ προέσθαι τὰς πατρίδας,	ὁ	Θεμιστοκλῆς ἐπιστρέψας τὸν λόγον· ἡμεῖς
[11]	δὲ τὴν βακτηρίαν ὡς πατάξοντος,	ὁ	Θεμιστοκλῆς ἔφη· πάταξον μέν, ἄκουσον
[14]	οὐκ ἧττον εὖ τὸν καιρὸν	ὁ	Θεμιστοκλῆς ἢ τὸν τόπον συνιδὼν
[9]	φρονούντων. παραπλέων δὲ τὴν χώραν	ὁ	Θεμιστοκλῆς, ᾗπερ κατάρσεις ἀναγκαίας καὶ
[20]	τῆς πράξεως, ἣν διανοεῖται πράττειν	ὁ	Θεμιστοκλῆς, μηδεμίαν εἶναι μήτε λυσιτελεστέραν
[26]	δίδου. Καὶ μετὰ ταῦτα κοιμηθεὶς	ὁ	Θεμιστοκλῆς ὄναρ ἔδοξεν ἰδεῖν δράκοντα
[7]	τούτῳ καὶ βαρέως φέροντος, εἰσέπεμψεν	ὁ	Θεμιστοκλῆς πρὸς αὐτὸν ἐν κίστῃ
[30]	αἰτῶ θεράπαιναν Μνησιπτολέμαν. (διαταραχθεὶς οὖν	ὁ	Θεμιστοκλῆς προσευξάμενος τῇ θεῷ τὴν
[29]	χιλίαρχος, ὡς κατ' αὐτὸν ἦν	ὁ	Θεμιστοκλῆς προσιών, καθημένου βασιλέως καὶ
[7]	ἔσπευδεν ἀποπλεῦσαι, παρώξυνεν ἔτι μᾶλλον	ὁ	Θεμιστοκλῆς τοὺς τριηρίτας ἐπ' αὐτόν,
[27]	ἰδιώτῃ τὴν γνώμην ἔοικας. καὶ	ὁ	Θεμιστοκλῆς· τοῦτ' οὐκέτ' ἄν, ἔφη,
[1]	μητέρα θνητὴν οὖσαν ἔπειθέ τινας	ὁ	Θεμιστοκλῆς τῶν εὖ γεγονότων νεανίσκων
[24]	δὲ τῇ τότε τύχῃ μᾶλλον	ὁ	Θεμιστοκλῆς φοβηθεὶς συγγενῆ καὶ πρόσφατον
[27]	τοῖς δὲ χρονικοῖς δοκεῖ μᾶλλον	ὁ	Θουκυδίδης συμφέρεσθαι, καίπερ οὐδ' αὐτοῖς
[5]	ἐδωδίμων πωλοῦντος. (ἐπεὶ δὲ Φιλίδης	ὁ	ἱπποτρόφος αἰτηθεὶς ὑπ' αὐτοῦ πῶλον
[29]	Μυοῦντα· δύο δ' ἄλλας προστίθησιν	ὁ	Κυζικηνὸς Νεάνθης καὶ Φανίας, Περκώτην
[19]	Θεμιστοκλῆς δ' οὐχ, ὡς Ἀριστοφάνης	ὁ	κωμικὸς λέγει, τῇ πόλει τὸν
[27]	~Θουκυδίδης μὲν οὖν καὶ Χάρων	ὁ	Λαμψακηνὸς ἱστοροῦσι τεθνηκότος Ξέρξου πρὸς
[13]	γραμμάτων οὐκ ἄπειρος ἱστορικῶν Φανίας	ὁ	Λέσβιος εἴρηκε. ~περὶ δὲ τοῦ
[7]	πολεμίων. ταῦτα μὲν οὖν Φανίας	ὁ	Λέσβιος εἴρηκεν. ~αἱ δὲ γενόμεναι
[12]	πολεμίων. (τούτων δὲ πραττομένων Ἀριστείδης	ὁ	Λυσιμάχου πρῶτος αἰσθόμενος ἧκεν ἐπὶ
[13]	τῷ βωμῷ προσαγαγόντες ἠνάγκασαν, ὡς	ὁ	μάντις ἐκέλευσε, τὴν θυσίαν συντελεσθῆναι.
[13]	Ἀρταΰ κτου. τούτους ἰδὼν Εὐφραντίδης	ὁ	μάντις, ὡς ἅμα μὲν ἀνέλαμψεν
[11]	τοῦ Εὐρυβιάδου καὶ λέγειν κελεύσαντος,	ὁ	μὲν Θεμιστοκλῆς ἀνῆγεν αὐτὸν ἐπὶ
[20]	κελευόντων, κἂν ἐκεῖνος δοκιμάσῃ περαίνειν,	ὁ	μὲν Θεμιστοκλῆς ἔφρασε τῷ Ἀριστείδῃ,
[12]	ὅπως ἐν τοῖς στενοῖς ναυμαχήσωσιν.	(ὁ	μὲν οὖν Ἀριστείδης ἐπαινέσας τὸν
[12]	τὴν ναυτικὴν δύναμιν. (ταῦτα δ'	ὁ	Ξέρξης ὡς ἀπ' εὐνοίας λελεγμένα
[14]	συμφέρον, (καὶ ὅτι κατ' ἐκεῖνον	ὁ	Ξέρξου ναύαρχος Ἀριαμένης ναῦν ἔχων
[14]	Ἀμεινίας ὁ Δεκελεὺς καὶ Σωκλῆς	ὁ	Παιανιεὺς ὁμοῦ πλέοντες, ὡς αἱ
[32]	δηχθεὶς ἀπέθανε, Διοκλέα δὲ Λύσανδρος	ὁ	πάππος υἱὸν ἐποιήσατο. (θυγατέρας δὲ
[2]	τὰ κοινὰ πράττειν ἀποτρέπων αὐτὸν	ὁ	πατὴρ ἐπεδείκνυε πρὸς τῇ θαλάττῃ
[32]	ἀγνοήσειεν ὅτι πέπλασται. (Διόδωρος δ'	ὁ	περιηγητὴς ἐν τοῖς Περὶ μνημάτων
[28]	καὶ λέγεσθαι βασιλέας. ἀκούσας δ'	ὁ	Πέρσης, ἐκείνῳ μὲν οὐδὲν ἀπεκρίνατο,
[4]	ἀντὶ μονίμων ὁπλιτῶν, ὥς φησιν	ὁ	Πλάτων, ναυβάτας καὶ θαλαττίους ἐποίησε,
[14]	πλήθους τῶν βαρβαρικῶν νεῶν Αἰσχύλος	ὁ	ποιητὴς ὡς ἂν εἰδὼς καὶ
[29]	ἀτρέμα στενάξας εἶπεν· ὄφις Ἕλλην	ὁ	ποικίλος, ὁ βασιλέως σε δαίμων
[31]	συναγαγὼν καὶ δεξιωσάμενος, ὡς μὲν	ὁ	πολὺς λόγος, αἷμα ταύρειον πιών,
[21]	δοῦναι χρήματα ἐκείνῳ. Τιμοκρέων δ'	ὁ	Ῥόδιος μελοποιὸς ἐν ᾄσματι καθάπτεται
[12]	δὲ τῷ μὲν γένει Πέρσης	ὁ	Σίκιννος, αἰχμάλωτος, εὔνους δὲ τῷ
[32]	κωμικὸν αὐτῷ μαρτυρεῖν ἐν τούτοις·	ὁ	σὸς δὲ τύμβος ἐν καλῷ
[29]	βασιλέως κελεύσαντος. (ἐπεὶ δὲ Δημάρατος	ὁ	Σπαρτιάτης αἰτήσασθαι δωρεὰν κελευσθεὶς ᾐτήσατο
[21]	φυγὴν αὐτοῦ καὶ τὴν καταδίκην	ὁ	Τιμοκρέων ᾆσμα ποιήσας, οὗ ἐστιν
[21]	ἐοικὸς καὶ δίκαιον. λέγεται δ'	ὁ	Τιμοκρέων ἐπὶ μηδισμῷ φυγεῖν συγκαταψηφισαμένου
[32]	καὶ πάθος, ὃ οὐδ' ἂν	ὁ	τυχὼν ἀγνοήσειεν ὅτι πέπλασται. (Διόδωρος
[12]	κρύφα, κελεύσας λέγειν, ὅτι Θεμιστοκλῆς	ὁ	τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς αἱρούμενος τὰ
[20]	ναυτικῆς διενοήθη δυνάμεως. ἐπεὶ γὰρ	ὁ	τῶν Ἑλλήνων στόλος ἀπηλλαγμένου Ξέρξου
[26]	δεῖπνον ἐκ θυσίας τινος Ὄλβιος	ὁ	τῶν τέκνων τοῦ Νικογένους παιδαγωγὸς
[27]	Ἀρτάβανε, πρότερος βασιλέως. οὕτω μὲν	ὁ	Φανίας φησίν. ὁ δ' Ἐρατοσθένης
[3]	τὸ γένος ὄντος, ὡς Ἀρίστων	ὁ	φιλόσοφος ἱστόρηκεν. (ἐκ δὲ τούτου
[32]	καὶ Κλεόφαντον, οὗ καὶ Πλάτων	ὁ	φιλόσοφος ὡς ἱππέως ἀρίστου, τἆλλα
[27]	προσιστόρησε, διὰ γυναικὸς Ἐρετρικῆς, ἣν	ὁ	χιλίαρχος εἶχε, τῷ Θεμιστοκλεῖ τὴν
[29]	κακῶς λέγοντας. ἔτι δὲ Ῥωξάνης	ὁ	χιλίαρχος, ὡς κατ' αὐτὸν ἦν
[32]	ὁμομήτριος ἔγημεν, Ἰταλίαν δὲ Πανθοίδης	ὁ	Χῖος, Σύβαριν δὲ Νικομήδης ὁ
[12]	ναυμαχήσοντες. (ἀλλ' ἐπεὶ τῶν πολεμίων	ὅ	τε στόλος τῇ Ἀττικῇ κατὰ
[32]	τὸν δῆμον παροξύνων τοὺς ὀλιγαρχικούς	ὅ	τε Φύλαρχος, ὥσπερ ἐν τραγῳδίᾳ
[9]	οὐ διενοοῦντο μυριάσι στρατοῦ τοσαύταις·	ὃ	δ' ἦν μόνον ἀναγκαῖον ἐν
[8]	καὶ πρὸς ἐκεῖνα διαγωνίζεσθαι συμπλακέντας.	(ὃ	δὴ καὶ Πίνδαρος οὐ κακῶς
[19]	τοὺς πεμπομένους ὑπάρχειν τοῖς Ἀθηναίοις.	ὃ	καὶ συνέβη· γνόντες γὰρ οἱ
[6]	διὰ τὸν πόλεμον ἀναβαλέσθαι· πρὸς	ὃ	καὶ Χείλεων τὸν Ἀρκάδα μάλιστα
[32]	ἀγῶνα βούλεται κινεῖν καὶ πάθος,	ὃ	οὐδ' ἂν ὁ τυχὼν ἀγνοήσειεν
[14]	κῦμα διὰ τῶν στενῶν κατάγουσαν·	ὃ	τὰς μὲν Ἑλληνικὰς οὐκ ἔβλαπτε
[12]	νεῶν καὶ τοῖς καρχησίοις ἐπικαθίζουσαν·	διὸ	δὴ καὶ μάλιστα προσέθεντο τῇ
[10]	ξύλινον τεῖχος ἢ τὰς ναῦς·	διὸ	καὶ τὴν Σαλαμῖνα θείαν, οὐχὶ
[19]	καὶ κυβερνήτας τῆς δυνάμεως ἀφικομένης.	διὸ	καὶ τὸ βῆμα τὸ ἐν
[20]	οὖν μάλιστα τοῖς Λακεδαιμονίοις προσέκρουσε·	διὸ	καὶ τὸν Κίμωνα προῆγον ταῖς
[10]	χρησμῷ πάλιν ἐδημαγώγει, λέγων μηδὲν	ἄλλο	δηλοῦσθαι ξύλινον τεῖχος ἢ τὰς
[12]	πρὸς τὸν Ἰσθμόν, εἴ τις	ἄλλο	τι λέγοι χαλεπαίνοντες, ἐδόκει δὲ
[27]	βασιλέα καὶ προσειπεῖν· εἰ δ'	ἄλλο	τι φρονεῖς, ἀγγέλοις ἑτέροις χρήσῃ
[32]	τῶν νεῶν θεάσεται. τοῖς δ'	ἀπὸ	γένους τοῦ Θεμιστοκλέους καὶ τιμαί
[15]	πλήθους τῶν φθεγγομένων κατὰ μικρὸν	ἀπὸ	γῆς ἀναφερόμενον νέφος ἔδοξεν αὖθις
[12]	διαλέγεσθαι, γλαῦκα δ' ὀφθῆναι διαπετομένην	ἀπὸ	δεξιᾶς τῶν νεῶν καὶ τοῖς
[26]	θήρα λυσιτελὴς τοῖς τὸ κερδαίνειν	ἀπὸ	παντὸς ἀγαπῶσι, διακοσίων ἐπικεκηρυγμένων αὐτῷ
[25]	ἐπὶ τὴν ἑτέραν καταβάντα θάλασσαν	ἀπὸ	Πύδνης, οὐδενὸς εἰδότος ὅστις εἴη
[2]	διασώζοντος ὥσπερ αἵρεσιν ἐκ διαδοχῆς	ἀπὸ	Σόλωνος· ἣν οἱ μετὰ ταῦτα
[5]	ἑκάστου τῶν πολιτῶν τοὔνομα λέγων	ἀπὸ	στόματος, τοῦτο δὲ κριτὴν ἀσφαλῆ
[14]	Ἀριαμένης ναῦν ἔχων μεγάλην ὥσπερ	ἀπὸ	τείχους ἐτόξευε καὶ ἠκόντιζεν, ἀνὴρ
[10]	Ἀθηναίων, φησὶν ἀπολέσθαι τὸ Γοργόνειον	ἀπὸ	τῆς θεοῦ τοῦ ἀγάλματος· τὸν
[3]	χάριν οὐδὲ πρὸς δόξαν, ἀλλ'	ἀπὸ	τοῦ βελτίστου μετὰ ἀσφαλείας καὶ
[17]	γὰρ ἀναχωρήσαντες εἰς τὸν Ἰσθμὸν	ἀπὸ	τοῦ βωμοῦ τὴν ψῆφον ἔφερον
[32]	τὸν μέγαν λιμένα τοῦ Πειραιῶς	ἀπὸ	τοῦ κατὰ τὸν Ἄλκιμον ἀκρωτηρίου
[12]	τὸν μὲν Θεμιστοκλέα περὶ τούτων	ἀπὸ	τοῦ καταστρώματος ἄνωθεν τῆς νεὼς
[14]	τὸ πλῆθος οὐσῶν ἑκάστη τοὺς	ἀπὸ	τοῦ καταστρώματος μαχομένους ὀκτωκαίδεκα εἶχεν,
[12]	φέρων ὁ Θεμιστοκλῆς, εἰ τὴν	ἀπὸ	τοῦ τόπου καὶ τῶν στενῶν
[9]	ἐπιφανῆ γράμματα, (τοὺς μὲν εὑρίσκων	ἀπὸ	τύχης, τοὺς δ' αὐτὸς ἱστὰς
[4]	πρῶτον μὲν τὴν Λαυρεωτικὴν πρόσοδον	ἀπὸ	τῶν ἀργυρείων μετάλλων ἔθος ἐχόντων
[10]	εἶχον· ἦν δέ τις καὶ	ἀπὸ	τῶν ἡμέρων καὶ συντρόφων ζῴων
[2]	γὰρ ταῖς ἀνέσεσι καὶ σχολαῖς	ἀπὸ	τῶν μαθημάτων γινόμενος οὐκ ἔπαιζεν
[4]	ὁμόροις ἀξιομάχους ὄντας, τῇ δ'	ἀπὸ	τῶν νεῶν ἀλκῇ καὶ τοὺς
[19]	τοιοῦτός τις ἦν. ~γενόμενος δ'	ἀπὸ	τῶν πράξεων ἐκείνων εὐθὺς ἐπεχείρει
[2]	δικανικαῖς μίξαντες τέχναις καὶ μεταγαγόντες	ἀπὸ	τῶν πράξεων τὴν ἄσκησιν ἐπὶ
[4]	ἐπὶ τὴν παρασκευήν. ἑκατὸν γὰρ	ἀπὸ	τῶν χρημάτων ἐκείνων ἐποιήθησαν τριήρεις,
[8]	γεγραμμένον· παντοδαπῶν ἀνδρῶν γενεὰς Ἀσίας	ἀπὸ	χώρας παῖδες Ἀθηναίων τῷδέ ποτ'
[25]	τῆς ὁλκάδος εἰς Νάξον καταφερομένης	ὑπὸ	Ἀθηναίων πολιορκουμένην τότε φοβηθεὶς ἀναδείξειεν
[6]	δίγλωττον ἔργον ἐν τοῖς πεμφθεῖσιν	ὑπὸ	βασιλέως ἐπὶ γῆς καὶ ὕδατος
[16]	Ἑλλάδα καὶ καταστήσωμεν εἰς ἀνάγκην	ὑπὸ	δέους ἄνδρα τηλικούτων δυνάμεων κύριον,
[11]	γὰρ πρὸ τοῦ πολέμου καταστασιασθεὶς	ὑπὸ	Θεμιστοκλέους γράφει ψήφισμα, τοῖς ἐπὶ
[26]	καὶ παλλακευομένας ἰσχυρῶς παραφυλάττουσιν, ὡς	ὑπὸ	μηδενὸς ὁρᾶσθαι τῶν ἐκτός, ἀλλ'
[26]	ἔφυγεν εἰς Αἰγάς, Αἰολικὸν πολισμάτιον,	ὑπὸ	πάντων ἀγνοούμενος πλὴν τοῦ ξένου
[29]	ἤδη μέγαν ὄντα καὶ θεραπευόμενον	ὑπὸ	πολλῶν λαμπρᾶς ποτε τραπέζης αὐτῷ
[26]	κατακεκλεισμένας, ἐν δὲ ταῖς ὁδοιπορίαις	ὑπὸ	σκηνὰς κύκλῳ περιπεφραγμένας ἐπὶ τῶν
[16]	τηλικούτων δυνάμεων κύριον, οὐκέτι καθήμενος	ὑπὸ	σκιάδι χρυσῇ θεάσεται τὴν μάχην
[18]	τῶν ἀπομνημονευομένων. αἱρεθεὶς γὰρ ναύαρχος	ὑπὸ	τῆς πόλεως οὐδὲν οὔτε τῶν
[12]	δὲ οὐκ ἔχετε; ~λέγεται δ'	ὑπό	τινων τὸν μὲν Θεμιστοκλέα περὶ
[29]	τὴν αὐλὴν καὶ τοὺς φίλους	ὑπὸ	τοῦ βασιλέως ἐν ἐκείνῳ τῷ
[26]	ἀγαπῶσι, διακοσίων ἐπικεκηρυγμένων αὐτῷ ταλάντων	ὑπὸ	τοῦ βασιλέως ἔφυγεν εἰς Αἰγάς,
[24]	τι τῶν Ἀθηναίων καὶ προπηλακισθεὶς	ὑπὸ	τοῦ Θεμιστοκλέους, ὅτ' ἤκμαζεν ἐν
[26]	ταραχῆς ἀπαλλαγέντα. Πέμπεται δ' οὖν	ὑπὸ	τοῦ Νικογένους μηχανησαμένου τι τοιόνδε.
[2]	ἔνιοι διηγήματα πλάττοντες, ἀποκήρυξιν μὲν	ὑπὸ	τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, θάνατον δὲ
[5]	τὸν ἐξ Ἑρμιόνης κιθαριστὴν σπουδαζόμενον	ὑπὸ	τῶν Ἀθηναίων ἐκλιπαρῆσαι μελετᾶν παρ'
[24]	εἰς Ἤπειρον ἔφυγε· καὶ διωκόμενος	ὑπὸ	τῶν Ἀθηναίων καὶ τῶν Λακεδαιμονίων
[22]	τοὺς δυσχεραίνοντας τί κοπιᾶτε, εἶπεν,	ὑπὸ	τῶν αὐτῶν πολλάκις εὖ πάσχοντες;
[1]	ὅπερ ἦν Λυκομιδῶν κοινόν, ἐμπρησθὲν	ὑπὸ	τῶν βαρβάρων αὐτὸς ἐπεσκεύασε καὶ
[8]	πείρᾳ μέγιστα τοὺς Ἕλληνας ὤνησαν,	ὑπὸ	τῶν ἔργων παρὰ τοὺς κινδύνους
[23]	ταῖς προτέραις κατηγορίαις. (διαβαλλόμενος γὰρ	ὑπὸ	τῶν ἐχθρῶν πρὸς τοὺς πολίτας
[23]	Ἑλλάδος. οὐ μὴν ἀλλὰ συμπεισθεὶς	ὑπὸ	τῶν κατηγορούντων ὁ δῆμος ἔπεμψεν
[2]	ἐλευθερίοις καὶ ἀστείαις λεγομέναις διατριβαῖς	ὑπὸ	τῶν πεπαιδεῦσθαι δοκούντων χλευαζόμενος ἠναγκάζετο
[17]	Ἡρόδοτος, Θεμιστοκλεῖ δέ, καίπερ ἄκοντες	ὑπὸ	φθόνου, τὸ πρωτεῖον ἀπέδοσαν ἅπαντες.
[8]	ἀντιτείνει δ' αὐτῷ μάλιστα τῆς	ὑπὸ	Φιλοκτήτῃ γενομένης χώρας Ὀλιζών. ἔχει
[3]	δόξαν εἶναι καὶ πράξεων μεγάλων	ὑπὸ	φιλοτιμίας ἐραστής, ὥστε νέος ὢν
[28]	πόσιν εὐθὺς τραπέσθαι καὶ νύκτωρ	ὑπὸ	χαρᾶς διὰ μέσων τῶν ὕπνων
[9]	δεομένων εἰς τὴν Βοιωτίαν ἀπαντῆσαι	πρὸ	τῆς Ἀττικῆς, ὥσπερ αὐτοὶ κατὰ
[15]	εἴκαζον Αἰακίδας εἶναι παρακεκλημένους εὐχαῖς	πρὸ	τῆς μάχης ἐπὶ τὴν βοήθειαν.
[11]	πράγματα τῆς Ἑλλάδος ἐξωστράκιστο γὰρ	πρὸ	τοῦ πολέμου καταστασιασθεὶς ὑπὸ Θεμιστοκλέους
[15]	ἀπ' Αἰγίνης τὰς χεῖρας ἀνεχόντων	πρὸ	τῶν Ἑλληνικῶν τριηρῶν· οὓς εἴκαζον
[29]	ποικίλος, ὁ βασιλέως σε δαίμων	δεῦρο	ἤγαγεν. (οὐ μὴν ἀλλ' εἰς
[29]	δὲ τὸν Δημάρατον ὀργῇ διὰ	τὸ	αἴτημα τοῦ βασιλέως καὶ δοκοῦντος
[19]	συνέβη· γνόντες γὰρ οἱ Λακεδαιμόνιοι	τὸ	ἀληθὲς οὐκ ἠδίκησαν αὐτόν, ἀλλ'
[22]	ἐξοστρακισμὸν ἐποιήσαντο κατ' αὐτοῦ κολούοντες	τὸ	ἀξίωμα καὶ τὴν ὑπεροχήν, ὥσπερ
[9]	~τῶν μέντοι περὶ Θερμοπύλας εἰς	τὸ	Ἀρτεμίσιον ἀπαγγελλόντων πυθόμενοι Λεωνίδαν τε
[8]	θαρρεῖν. ἔστι δὲ τῆς Εὐβοίας	τὸ	Ἀρτεμίσιον ὑπὲρ τὴν Ἑστίαιαν αἰγιαλὸς
[19]	δὲ τῶν Σπαρτιατῶν, ὅτι τειχίζουσι	τὸ	ἄστυ, καὶ Πολυάρχου κατηγοροῦντος ἐπίτηδες
[9]	ἐλευθερίας, εἰ δὲ μή, κακοῦν	τὸ	βαρβαρικὸν ἐν ταῖς μάχαις καὶ
[19]	τῆς δυνάμεως ἀφικομένης. διὸ καὶ	τὸ	βῆμα τὸ ἐν Πνυκὶ πεποιημένον
[1]	Λυκομιδῶν γένους μετεῖχε δῆλός ἐστι·	τὸ	γὰρ Φλυῆσι τελεστήριον, ὅπερ ἦν
[3]	ἀμφότεροι τοῦ καλοῦ Στησίλεω, Κείου	τὸ	γένος ὄντος, ὡς Ἀρίστων ὁ
[10]	Πειραιᾶ τῶν Ἀθηναίων, φησὶν ἀπολέσθαι	τὸ	Γοργόνειον ἀπὸ τῆς θεοῦ τοῦ
[31]	ὑπερφυῶς εὐημεροῦντος ἐν τοῖς πολεμικοῖς,	τὸ	δὲ πλεῖστον αἰδοῖ τῆς τε
[10]	ὑπὲρ αὐτῶν διδασκάλοις τελεῖν μισθούς.	τὸ	δὲ ψήφισμα Νικαγόρας ἔγραψεν. (οὐκ
[10]	λιποθυμήσας ἀποθανεῖν εὐθύς· οὗ καὶ	τὸ	δεικνύμενον ἄχρι νῦν καὶ καλούμενον
[27]	οὖν Θεμιστοκλῆς γενόμενος παρ' αὐτὸ	τὸ	δεινὸν ἐντυγχάνει πρῶτον Ἀρταβάνῳ τῷ
[7]	τοὺς τριηρίτας ἐπ' αὐτόν, ὥστε	τὸ	δεῖπνον ἁρπάσαι συνδραμόντας. (τοῦ δ'
[26]	ἡμέρας ὀλίγας διέτριψεν· εἶτα μετὰ	τὸ	δεῖπνον ἐκ θυσίας τινος Ὄλβιος
[25]	φανερῶν γενομένων καὶ συναχθέντων εἰς	τὸ	δημόσιον Θεόπομπος μὲν ἑκατὸν τάλαντα,
[20]	ἐπικρατήσωσι τῶν ψήφων καὶ γένηται	τὸ	δοκοῦν ἐκείνοις, συνεῖπε ταῖς πόλεσι
[4]	αὑτοῦ παρέσχεν, ὡς ἄρα Θεμιστοκλῆς	τὸ	δόρυ καὶ τὴν ἀσπίδα τῶν
[19]	ἀφικομένης. διὸ καὶ τὸ βῆμα	τὸ	ἐν Πνυκὶ πεποιημένον ὥστ' ἀποβλέπειν
[29]	κομίσαντα γὰρ αὑτὸν ἀπολήψεσθαι δικαίως	τὸ	ἐπικηρυχθὲν τῷ ἀγαγόντι· πολλῷ δὲ
[31]	ἴσως μὲν οὐδ' ἐφικτὸν ἡγούμενος	τὸ	ἔργον, ἄλλους τε μεγάλους τῆς
[16]	ἀναπλεῖν εἰς τὸν Ἑλλήσποντον ἐπὶ	τὸ	ζεῦγμα καὶ λύειν τὴν γέφυραν,
[16]	Ἀριστείδου λόγῳ γνώμην ἐποιεῖτο λύειν	τὸ	ζεῦγμα ταῖς ναυσὶν ἐπιπλεύσαντας εἰς
[13]	ὡς μὲν Φανόδημός φησιν, ὑπὲρ	τὸ	Ἡράκλειον, ᾗ βραχεῖ πόρῳ διείργεται
[8]	ἀρχὴ γὰρ ὄντως τοῦ νικᾶν	τὸ	θαρρεῖν. ἔστι δὲ τῆς Εὐβοίας
[10]	τῆς πόλεως τοῖς μὲν οἶκτον	τὸ	θέαμα, τοῖς δὲ θαῦμα τῆς
[15]	Ἐλευσινόθεν, ἦχον δὲ καὶ φωνὴν	τὸ	Θριάσιον κατέχειν πεδίον ἄχρι θαλάττης,
[22]	τῆς οἰκίας κατεσκεύασεν ἐν Μελίτῃ	τὸ	ἱερὸν, οὗ νῦν τὰ σώματα
[24]	βασιλέως λέγουσιν ὑποθέσθαι τῷ Θεμιστοκλεῖ	τὸ	ἱκέτευμα τοῦτο καὶ τὸν υἱὸν
[4]	μὲν δὴ τὴν ἀκρίβειαν καὶ	τὸ	καθαρὸν τοῦ πολιτεύματος ἔβλαψεν ἢ
[6]	Ἕλληνας ἐκόμισε. μέγιστον δὲ πάντων	τὸ	καταλῦσαι τοὺς Ἑλληνικοὺς πολέμους καὶ
[26]	γὰρ ἡ θήρα λυσιτελὴς τοῖς	τὸ	κερδαίνειν ἀπὸ παντὸς ἀγαπῶσι, διακοσίων
[1]	εὖ γεγονότων νεανίσκων καταβαίνοντας εἰς	τὸ	Κυνόσαργες ἀλείφεσθαι μετ' αὐτοῦ. καὶ
[13]	δὲ τοῦ Θεμιστοκλέους ὡς μέγα	τὸ	μάντευμα καὶ δεινόν, οἷον εἴωθεν
[28]	ἣν εἶδεν ἐν Νικογένους, καὶ	τὸ	μάντευμα τοῦ Δωδωναίου Διός, ὡς
[3]	πόλιν ἤσκει πόρρωθεν ἔτι προσδοκῶν	τὸ	μέλλον. ~καὶ πρῶτον μὲν τὴν
[20]	μὲν Θεμιστοκλῆς ἔφρασε τῷ Ἀριστείδῃ,	τὸ	νεώριον ἐμπρῆσαι διανοεῖσθαι τῶν Ἑλλήνων·
[11]	ἐπὶ τὸν Ἰσθμόν, ὅπου καὶ	τὸ	πεζὸν ἤθροιστο τῶν Πελοποννησίων, ὁ
[16]	ἀπότευξιν ἐπεχείρει διὰ χωμάτων ἐπάγειν	τὸ	πεζὸν τοῖς Ἕλλησιν εἰς Σαλαμῖνα,
[6]	ἐτόλμησε χρῆσαι. (ἔτι δὲ καὶ	τὸ	περὶ Ἄρθμιον τὸν Ζελείτην· Θεμιστοκλέους
[32]	θαλάττης, κρηπίς ἐστιν εὐμεγέθης καὶ	τὸ	περὶ αὐτὴν βωμοειδὲς τάφος τοῦ
[6]	Ἐπικύδους. (ἐπαινεῖται δ' αὐτοῦ καὶ	τὸ	περὶ τὸν δίγλωττον ἔργον ἐν
[26]	γένους τὸ πολὺ καὶ μάλιστα	τὸ	Περσικὸν εἰς ζηλοτυπίαν τὴν περὶ
[7]	Εὐρυβιάδης τῶν κατὰ στόμα νεῶν	τὸ	πλῆθος, ἄλλας δὲ πυνθανόμενος διακοσίας
[31]	τὴν κατασκευὴν καὶ τῶν ἀναθημάτων	τὸ	πλῆθος, εἶδε δὲ ἐν μητρὸς
[15]	δ' ἄλλοι τοῖς βαρβάροις ἐξισούμενοι	τὸ	πλῆθος ἐν στενῷ κατὰ μέρος
[25]	Θεόφραστος δὲ ὀγδοήκοντά φησι γενέσθαι	τὸ	πλῆθος, οὐδὲ τριῶν ἄξια ταλάντων
[14]	τῶν δ' Ἀττικῶν ἑκατὸν ὀγδοήκοντα	τὸ	πλῆθος οὐσῶν ἑκάστη τοὺς ἀπὸ
[10]	ἀπορῶν τοῖς ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς προσάγεσθαι	τὸ	πλῆθος, ὥσπερ ἐν τραγῳδίᾳ μηχανὴν
[14]	ἢ τὴν εἰωθυῖαν ὥραν παραγενέσθαι,	τὸ	πνεῦμα λαμπρὸν ἐκ πελάγους ἀεὶ
[26]	τι τοιόνδε. τοῦ βαρβαρικοῦ γένους	τὸ	πολὺ καὶ μάλιστα τὸ Περσικὸν
[18]	κατὰ μέρος ἐχρημάτιζεν, ἀλλ' ἐπανεβάλλετο	τὸ	προσπῖπτον εἰς τὴν ἡμέραν ἐκείνην,
[17]	δέ, καίπερ ἄκοντες ὑπὸ φθόνου,	τὸ	πρωτεῖον ἀπέδοσαν ἅπαντες. ἐπεὶ γὰρ
[17]	τῶν κατὰ τὴν πόλιν ἁρμάτων	τὸ	πρωτεῦον ἐδωρήσαντο καὶ τριακοσίους τῶν
[17]	ἐφεξῆς ἀγομένων καὶ παρελθόντος εἰς	τὸ	στάδιον τοῦ Θεμιστοκλέους, ἀμελήσαντας τῶν
[14]	Θεμιστοκλεῖ προσέχουσιν, ὡς ὁρῶντι μάλιστα	τὸ	συμφέρον, (καὶ ὅτι κατ' ἐκεῖνον
[20]	δυσὶν ἢ τρισὶ πόλεσιν ἔσται	τὸ	συνέδριον. ἐκ τούτου μὲν οὖν
[14]	εἰς τὴν θάλασσαν ἐξέβαλον· καὶ	τὸ	σῶμα μετ' ἄλλων διαφερόμενον ναυαγίων
[22]	ἠνίασε δὲ τοὺς πολλοὺς καὶ	τὸ	τῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν εἱσάμενος, ἣν
[11]	ἡγεμονίαν τῶν νεῶν ἔχοντος διὰ	τὸ	τῆς Σπάρτης ἀξίωμα, μαλακοῦ δὲ
[10]	ἐπῆγεν αὐτοῖς· σημεῖον μὲν λαμβάνων	τὸ	τοῦ δράκοντος, ὃς ἀφανὴς ἐκείναις
[3]	ὡς καθεύδειν αὐτὸν οὐκ ἐῴη	τὸ	τοῦ Μιλτιάδου τρόπαιον. οἱ μὲν
[31]	ἐπιστάτης ἦν, ἑλὼν τοὺς ὑφαιρουμένους	τὸ	ὕδωρ καὶ παροχετεύοντας, ἀνέθηκεν ἐκ
[32]	καὶ κάμψαντι τοῦτον ἐντός, ᾗ	τὸ	ὑπεύδιον τῆς θαλάττης, κρηπίς ἐστιν
[12]	τε στόλος τῇ Ἀττικῇ κατὰ	τὸ	Φαληρικὸν προσφερόμενος τοὺς πέριξ ἀπέκρυψεν
[22]	δὲ καὶ τῶν πολιτῶν διὰ	τὸ	φθονεῖν ἡδέως τὰς διαβολὰς προσιεμένων
[28]	μὲν οὐδὲν ἀπεκρίνατο, καίπερ θαυμάσας	τὸ	φρόνημα καὶ τὴν (τόλμαν αὐτοῦ·
[2]	ἐπιτηδευμάτων καὶ πολλάκις ἐξισταμένῃ πρὸς	τὸ	χεῖρον, ὡς ὕστερον αὐτὸς ὡμολόγει,
[31]	εἰς Σάρδεις καὶ σχολὴν ἄγων	ἐθεᾶτο	τῶν ἱερῶν τὴν κατασκευὴν καὶ
[28]	ὁ Πέρσης, ἐκείνῳ μὲν οὐδὲν	ἀπεκρίνατο,	καίπερ θαυμάσας τὸ φρόνημα καὶ
[29]	βούλοιτο, παρρησιαζόμενον. (ὁ δὲ Θεμιστοκλῆς	ἀπεκρίνατο,	τὸν λόγον ἐοικέναι τοῦ ἀνθρώπου
[23]	Παυσανίου καὶ τὴν κοινωνίαν ὅλως	ἀπείπατο,	πρὸς οὐδένα δὲ τοὺς λόγους
[32]	δὲ Λύσανδρος ὁ πάππος υἱὸν	ἐποιήσατο.	(θυγατέρας δὲ πλείους ἔσχεν, ὧν
[29]	ὁ Σπαρτιάτης αἰτήσασθαι δωρεὰν κελευσθεὶς	ᾐτήσατο	τὴν κίταριν, ὥσπερ οἱ βασιλεῖς,
[30]	τόπον ἐκεῖνον ἤδη νυκτὸς οὔσης	κατηυλίσατο.	τῶν δὲ τὴν σκηνὴν κομιζόντων
[3]	ἀρχῆς τοῦ πρωτεύειν ἐφιέμενος ἰταμῶς	ὑφίστατο	τὰς πρὸς τοὺς δυναμένους ἐν
[26]	τραχήλῳ· γενόμενον δ' ἀετόν, (ὡς	ἥψατο	τοῦ προσώπου, περιβαλόντα τὰς πτέρυγας
[23]	ὁ δὲ τὴν μὲν δέησιν	ἀπετρίψατο	τοῦ Παυσανίου καὶ τὴν κοινωνίαν
[22]	φθονεῖν ἡδέως τὰς διαβολὰς προσιεμένων	ἠναγκάζετο	λυπηρὸς εἶναι τῶν αὑτοῦ πράξεων
[3]	βελτίστου μετὰ ἀσφαλείας καὶ δικαιοσύνης,	ἠναγκάζετο	τῷ Θεμιστοκλεῖ τὸν δῆμον ἐπὶ
[2]	ὑπὸ τῶν πεπαιδεῦσθαι δοκούντων χλευαζόμενος	ἠναγκάζετο	φορτικώτερον ἀμύνεσθαι, λέγων, ὅτι λύραν
[26]	τῷ Θεμιστοκλεῖ κατασκευασθείσης ἀπήνης καταδὺς	ἐκομίζετο,	τῶν περὶ αὐτὸν ἀεὶ τοῖς
[26]	κατέπλευσεν εἰς Κύμην καὶ πολλοὺς	ᾔσθετο	τῶν ἐπὶ θαλάττῃ παραφυλάττοντας αὐτὸν
[2]	καθάπερ οἱ λοιποὶ παῖδες, ἀλλ'	εὑρίσκετο	λόγους τινὰς μελετῶν καὶ συνταττόμενος
[18]	κοινῶν κατὰ μέρος ἐχρημάτιζεν, ἀλλ'	ἐπανεβάλλετο	τὸ προσπῖπτον εἰς τὴν ἡμέραν
[12]	δὲ τῆς νυκτὸς ἀποχωρεῖν καὶ	παρηγγέλλετο	πλοῦς τοῖς κυβερνήταις, (ἔνθα δὴ
[7]	πυνθανόμενος διακοσίας ὑπὲρ Σκιάθου περιπλεῖν,	ἐβούλετο	τὴν ταχίστην εἴσω τῆς Ἑλλάδος
[8]	πελάγει ναυμαχίῃ δαμάσαντες, ἐπεὶ στρατὸς	ὤλετο	Μήδων, σήματα ταῦτ' ἔθεσαν παρθένῳ
[23]	περὶ τὴν προδοσίαν πρότερον μὲν	ἀπεκρύπτετο	τὸν Θεμιστοκλέα, (καίπερ ὄντα φίλον·
[12]	οἱ Ἕλληνες διαλυθήσονται κατὰ πόλεις,	ἐβουλεύετο	καὶ συνετίθει τὴν περὶ τὸν
[1]	ἦν γνήσιος ἐν θεοῖς, ἀλλ'	ἐνείχετο	νοθείᾳ διὰ τὴν μητέρα θνητὴν
[23]	ὁ δῆμος ἔπεμψεν ἄνδρας, οἷς	εἴρητο	συλλαμβάνειν καὶ ἀνάγειν αὐτὸν κριθησόμενον
[26]	Νικογένους, ὃς Αἰολέων πλείστην οὐσίαν	ἐκέκτητο	καὶ τοῖς ἄνω δυνατοῖς γνώριμος
[24]	δ' αὐτὸν τὸν Ἄδμητον, ὡς	ἀφοσιώσαιτο	πρὸς τοὺς διώκοντας τὴν ἀνάγκην,
[16]	δ' ἀποπειρώμενος Ἀριστείδου λόγῳ γνώμην	ἐποιεῖτο	λύειν τὸ ζεῦγμα ταῖς ναυσὶν
[16]	καὶ γενόμενος περίφοβος διὰ τάχους	ἐποιεῖτο	τὴν ἀναχώρησιν. καὶ πεῖραν ἡ
[22]	τῶν ἀπαγχομένων καὶ καθαιρεθέντων ἐκφέρουσιν.	ἔκειτο	δὲ καὶ τοῦ Θεμιστοκλέους εἰκόνιον
[19]	κατηγοροῦντος ἐπίτηδες ἐξ Αἰγίνης ἀποσταλέντος,	(ἠρνεῖτο	καὶ πέμπειν ἐκέλευεν εἰς Ἀθήνας
[29]	ἀγαγόντι· πολλῷ δὲ πλείω τούτων	ὑπισχνεῖτο	καὶ παρεθάρρυνε καὶ λέγειν ἐδίδου
[27]	Θεμιστοκλῆς· τοῦτ' οὐκέτ' ἄν, ἔφη,	πύθοιτό	τις, Ἀρτάβανε, πρότερος βασιλέως. οὕτω
[29]	ἐδίδου περὶ τῶν Ἑλληνικῶν, ἃ	βούλοιτο,	παρρησιαζόμενον. (ὁ δὲ Θεμιστοκλῆς ἀπεκρίνατο,
[5]	στρατηγοῦντος, ὡς οὔτ' ἐκεῖνος ἂν	γένοιτο	ποιητὴς ἀγαθὸς ᾄδων παρὰ μέλος
[29]	καὶ γράφειν ἕκαστον, ὡς μείζων	ἔσοιτο	παρ' αὐτῷ Θεμιστοκλέους. (αὐτὸν δὲ
[25]	καὶ λέγων, ὅτι κατηγορήσοι καὶ	καταψεύσοιτο	πρὸς τοὺς Ἀθηναίους, ὡς οὐκ
[22]	γενόμενος. (τὸν μὲν οὖν ἐξοστρακισμὸν	ἐποιήσαντο	κατ' αὐτοῦ κολούοντες τὸ ἀξίωμα
[17]	τὴν πόλιν ἁρμάτων τὸ πρωτεῦον	ἐδωρήσαντο	καὶ τριακοσίους τῶν νέων πομποὺς
[10]	Τροιζηνίων ὑποδεχομένων· καὶ γὰρ τρέφειν	ἐψηφίσαντο	δημοσίᾳ, δύο ὀβολοὺς ἑκάστῳ διδόντες,
[15]	μέρος προσφερομένους καὶ περιπίπτοντας ἀλλήλοις	ἐτρέψαντο,	μέχρι δείλης ἀντισχόντας, ὡς εἴρηκε
[10]	ψηφίσματος οἱ πλεῖστοι τῶν Ἀθηναίων	ὑπεξέθεντο	γενεὰς καὶ γυναῖκας εἰς Τροιζῆνα,
[12]	ἐπικαθίζουσαν· διὸ δὴ καὶ μάλιστα	προσέθεντο	τῇ γνώμῃ καὶ παρεσκευάζοντο ναυμαχήσοντες.
[13]	δὲ καὶ χρυσῷ κεκοσμημένοι διαπρεπῶς.	ἐλέγοντο	δὲ Σανδαύκης παῖδες εἶναι τῆς
[7]	Ἕλληνες πρόωνται, κρύφα τῷ Θεμιστοκλεῖ	διελέγοντο,	Πελάγοντα μετὰ χρημάτων πολλῶν πέμψαντες.
[12]	μάλιστα προσέθεντο τῇ γνώμῃ καὶ	παρεσκευάζοντο	ναυμαχήσοντες. (ἀλλ' ἐπεὶ τῶν πολεμίων
[9]	γῆν παρόδων, εἴσω τῆς Ἑλλάδος	ἀνεκομίζοντο,	τῶν Ἀθηναίων ἐπὶ πᾶσι τεταγμένων
[29]	ἑώρα τοὺς ἐπὶ θύραις, ὡς	ἐπύθοντο	τοὔνομα παρόντος αὐτοῦ, χαλεπῶς διακειμένους
[8]	μάχης εἰπεῖν· ὅθι παῖδες Ἀθαναίων	ἐβάλοντο	φαεννὰν κρηπῖδ' ἐλευθερίας· ἀρχὴ γὰρ
[31]	καὶ δυνάμεις ἐκινοῦντο καὶ στρατηγοὶ	διεπέμποντο	καὶ κατέβαινον ἀγγελίαι πρὸς Θεμιστοκλέα,
[30]	τὰ ξίφη λαβόντες ἐν τούτῳ	προσεφέροντο,	καὶ τὰ ψυχόμενα πρὸς τὴν
[21]	κρέα παρέχων· οἱ δ' ἤσθιον	κηὔχοντο	μὴ ὥραν Θεμιστοκλεῦς γενέσθαι. (πολὺ
[5]	νέῳ καὶ ἀπ' οἰκίας μεγάλης	ᾤοντο	δεῖν τὰ τοιαῦτα συγχωρεῖν· ὁ
[22]	ὥσπερ εἰώθεσαν ἐπὶ πάντων, οὓς	ᾤοντο	τῇ δυνάμει βαρεῖς καὶ πρὸς
[3]	οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι πέρας	ᾤοντο	τοῦ πολέμου τὴν ἐν Μαραθῶνι
[13]	πολλοὶ τὸν θεὸν ἅμα κοινῇ	κατεκαλοῦντο	φωνῇ καὶ τοὺς αἰχμαλώτους τῷ
[31]	αὐτόν, ἤδη δὲ καὶ δυνάμεις	ἐκινοῦντο	καὶ στρατηγοὶ διεπέμποντο καὶ κατέβαινον
[9]	μεμονωμένους. μάχεσθαι μὲν γὰρ οὐ	διενοοῦντο	μυριάσι στρατοῦ τοσαύταις· ὃ δ'
[13]	δ' ἡμέρᾳ Ξέρξης μὲν ἄνω	καθῆστο	τὸν στόλον ἐποπτεύων καὶ τὴν
[11]	ἀνατρέψῃ τὰ πράγματα τῆς Ἑλλάδος	ἐξωστράκιστο	γὰρ πρὸ τοῦ πολέμου καταστασιασθεὶς
[11]	Ἰσθμόν, ὅπου καὶ τὸ πεζὸν	ἤθροιστο	τῶν Πελοποννησίων, ὁ Θεμιστοκλῆς ἀντέλεγεν·
[27]	δ' οὖν Θεμιστοκλῆς γενόμενος παρ'	αὐτὸ	τὸ δεινὸν ἐντυγχάνει πρῶτον Ἀρταβάνῳ
[32]	τῶν ἡμετέρων χρόνων ἦσαν, ἃς	ἐκαρποῦτο	Θεμιστοκλῆς Ἀθηναῖος, ἡμέτερος συνήθης καὶ
[1]	τῶν νόθων εἰς Κυνόσαργες συντελούντων	τοῦτο	δ' ἐστὶν ἔξω πυλῶν γυμνάσιον
[5]	πολιτῶν τοὔνομα λέγων ἀπὸ στόματος,	τοῦτο	δὲ κριτὴν ἀσφαλῆ περὶ τὰ
[24]	ὑποθέσθαι τῷ Θεμιστοκλεῖ τὸ ἱκέτευμα	τοῦτο	καὶ τὸν υἱὸν ἐπὶ τὴν
[5]	μὴν ἀλλὰ τοῖς πολλοῖς ἐνήρμοττε,	τοῦτο	μὲν ἑκάστου τῶν πολιτῶν τοὔνομα
[27]	τῶν νῦν βασιλέα προσκυνήσουσιν. ὥστε	τοῦτο	μηδὲν ἐμποδὼν ἔστω τοῖς λόγοις,
[10]	τὰς τριήρεις, Κλείδημος δὲ καὶ	τοῦτο	τοῦ Θεμιστοκλέους ποιεῖται στρατήγημα. καταβαινόντων
[21]	Ἡρόδοτος εἰπεῖν τε καὶ ἀκοῦσαι.	δύο	γὰρ ἥκειν ἔφη θεοὺς κομίζων,
[29]	Μαγνησίαν καὶ Λάμψακον καὶ Μυοῦντα·	δύο	δ' ἄλλας προστίθησιν ὁ Κυζικηνὸς
[10]	καὶ γὰρ τρέφειν ἐψηφίσαντο δημοσίᾳ,	δύο	ὀβολοὺς ἑκάστῳ διδόντες, καὶ τῆς
[21]	καὶ παρ' αὐτοῖς θεοὺς μεγάλους	δύο,	Πενίαν καὶ Ἀπορίαν, (ὑφ' ὧν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/01/2007