Chapitre |
[32] |
μέχρι
τῶν
ἡμετέρων
χρόνων
ἦσαν,
|
ἃς |
ἐκαρποῦτο
Θεμιστοκλῆς
Ἀθηναῖος,
ἡμέτερος
συνήθης |
[12] |
βασιλεὺς
μετὰ
τοῦ
πεζοῦ
στρατοῦ
|
καταβὰς |
ἐπὶ
τὴν
θάλατταν
ἅθρους
ὤφθη, |
[16] |
περαιοῦσθαι,
μέχρις
αὐτὸς
ἐμποιεῖ
τινας
|
διατριβὰς |
τοῖς
συμμάχοις
καὶ
μελλήσεις
πρὸς |
[18] |
πράγματα
καὶ
παντοδαποῖς
ἀνθρώποις
ὁμιλῶν
|
μέγας |
εἶναι
δοκῇ
καὶ
πλεῖστον
δύνασθαι. |
[26] |
ὑπὸ
τοῦ
βασιλέως
ἔφυγεν
εἰς
|
Αἰγάς, |
Αἰολικὸν
πολισμάτιον,
ὑπὸ
πάντων
ἀγνοούμενος |
[26] |
ὑπῆρχε.
(παρὰ
τούτῳ
κρυπτόμενος
ἡμέρας
|
ὀλίγας |
διέτριψεν·
εἶτα
μετὰ
τὸ
δεῖπνον |
[26] |
ἥψατο
τοῦ
προσώπου,
περιβαλόντα
τὰς
|
πτέρυγας |
ἐξᾶραι
καὶ
κομίζειν
πολλὴν
ὁδόν, |
[28] |
βασιλεῦ,
Θεμιστοκλῆς
ὁ
Ἀθηναῖος
ἐγὼ
|
φυγὰς |
ὑφ'
Ἑλλήνων
διωχθείς,
ᾧ
πολλὰ |
[9] |
Θεμιστοκλῆς,
ᾗπερ
κατάρσεις
ἀναγκαίας
καὶ
|
καταφυγὰς |
ἑώρα
τοῖς
πολεμίοις,
ἐνεχάραττε
κατὰ |
[10] |
προπεμπόντων,
αὐτῶν
δ'
ἀκάμπτων
πρὸς
|
οἰμωγὰς |
καὶ
δάκρυα
γονέων
καὶ
περιβολὰς |
[21] |
ὡς
ἄλλους
μὲν
ἐπὶ
χρήμασι
|
φυγάδας |
διαπραξαμένου
κατελθεῖν,
αὐτὸν
δὲ
ξένον |
[6] |
τοῦτον
εἰς
τοὺς
ἀτίμους
καὶ
|
παῖδας |
αὐτοῦ
καὶ
γένος
ἐνέγραψαν,
ὅτι |
[10] |
πάντας
ἐμβαίνειν
εἰς
τὰς
τριήρεις,
|
παῖδας |
δὲ
καὶ
γυναῖκας
καὶ
ἀνδράποδα |
[29] |
τραπέζης
αὐτῷ
παρατεθείσης
πρὸς
τοὺς
|
παῖδας |
εἰπεῖν·
ὦ
παῖδες,
ἀπωλόμεθα
ἄν, |
[32] |
διατελεῖν
φιλανθρώπως.
~ἀπέλιπε
δὲ
Θεμιστοκλῆς
|
παῖδας |
ἐκ
μὲν
Ἀρχίππης
τῆς
Λυσάνδρου |
[24] |
αὐτῷ
τὴν
γυναῖκα
καὶ
τοὺς
|
παῖδας |
ἐκκλέψας
ἐκ
τῶν
Ἀθηνῶν
Ἐπικράτης |
[10] |
καὶ
τῆς
ὀπώρας
λαμβάνειν
τοὺς
|
παῖδας |
ἐξεῖναι
πανταχόθεν,
ἔτι
δ'
ὑπὲρ |
[15] |
τῶν
Ἑλληνικῶν
τριηρῶν·
οὓς
εἴκαζον
|
Αἰακίδας |
εἶναι
παρακεκλημένους
εὐχαῖς
πρὸ
τῆς |
[31] |
τὴν
γυναικωνῖτιν
κατέφυγε
καὶ
τὰς
|
παλλακίδας |
αὐτοῦ
θεραπεύσας
χρήμασιν
ἐκεῖνόν
τε |
[24] |
τῶν
Λακεδαιμονίων
ἔρριψεν
αὑτὸν
εἰς
|
ἐλπίδας |
χαλεπὰς
καὶ
ἀπόρους
καταφυγὼν
πρὸς |
[11] |
ἔχοντας
ἐγκαταλιπεῖν
καὶ
προέσθαι
τὰς
|
πατρίδας, |
ὁ
Θεμιστοκλῆς
ἐπιστρέψας
τὸν
λόγον· |
[30] |
ἄνω
Φρυγίας,
ἐπεβούλευσε,
παρεσκευακὼς
ἔκπαλαι
|
Πισίδας |
τινὰς
ἀποκτενοῦντας,
ὅταν
ἐν
τῇ |
[28] |
ἀμφοτέρους
εἶναί
τε
καὶ
λέγεσθαι
|
βασιλέας. |
ἀκούσας
δ'
ὁ
Πέρσης,
ἐκείνῳ |
[8] |
ἦν
τόδε
γεγραμμένον·
παντοδαπῶν
ἀνδρῶν
|
γενεὰς |
Ἀσίας
ἀπὸ
χώρας
παῖδες
Ἀθηναίων |
[10] |
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
Ἀθηναίων
ὑπεξέθεντο
|
γενεὰς |
καὶ
γυναῖκας
εἰς
Τροιζῆνα,
φιλοτίμως |
[10] |
δὲ
θαῦμα
τῆς
τόλμης
παρεῖχε,
|
γενεὰς |
μὲν
ἄλλῃ
προπεμπόντων,
αὐτῶν
δ' |
[31] |
Μαγνησίᾳ
μὲν
οἰκῶν,
καρπούμενος
δὲ
|
δωρεὰς |
μεγάλας
καὶ
τιμώμενος
ὅμοια
Περσῶν |
[9] |
χώραν
ὁ
Θεμιστοκλῆς,
ᾗπερ
κατάρσεις
|
ἀναγκαίας |
καὶ
καταφυγὰς
ἑώρα
τοῖς
πολεμίοις, |
[24] |
συγγενῆ
καὶ
πρόσφατον
φθόνον
ὀργῆς
|
παλαιᾶς |
καὶ
βασιλικῆς,
ταύτῃ
φέρων
ὑπέθηκεν |
[2] |
ἐπεδείκνυε
πρὸς
τῇ
θαλάττῃ
τὰς
|
παλαιὰς |
τριήρεις
ἐρριμμένας
καὶ
παρορωμένας,
ὡς |
[30] |
οἱ
τοῦ
Θεμιστοκλέους
οἰκέται
τὰς
|
αὐλαίας |
διαβρόχους
γενομένας
ἐκπετάσαντες
ἀνέψυχον.
οἱ |
[14] |
ἐπιφερομένας
ἔσφαλλε
προσπῖπτον
καὶ
παρεδίδου
|
πλαγίας |
τοῖς
Ἕλλησιν
ὀξέως
προσφερομένοις
καὶ |
[5] |
τοὺς
ξένους
δαπάναις
ἀφθόνου
δεῖσθαι
|
χορηγίας· |
οἱ
δὲ
τοὐναντίον
γλισχρότητα
πολλὴν |
[3] |
βαρβάρους
γενομένης
καὶ
τῆς
Μιλτιάδου
|
στρατηγίας |
διαβοηθείσης
σύννους
ὁρᾶσθαι
τὰ
πολλὰ |
[6] |
μὲν
ἄλλους
ἑκόντας
ἐκστῆναι
τῆς
|
στρατηγίας |
λέγουσιν
ἐκπεπληγμένους
τὸν
κίνδυνον,
Ἐπικύδην |
[30] |
Ἐπιξύης
ὄνομα,
σατραπεύων
τῆς
ἄνω
|
Φρυγίας, |
ἐπεβούλευσε,
παρεσκευακὼς
ἔκπαλαι
Πισίδας
τινὰς |
[18] |
πλατάνῳ
χειμαζομένους
μὲν
ὑποτρέχειν
κινδυνεύοντας,
|
εὐδίας |
δὲ
περὶ
αὐτοὺς
γενομένης
τίλλειν |
[31] |
τοῖς
βασιλέως
πράγμασι,
λόγον
τῷ
|
Λυδίας |
σατράπῃ
προσήνεγκεν
αἰτούμενος
ἀποστεῖλαι
τὴν |
[19] |
μὲν
γὰρ
εἰς
Σπάρτην
ὄνομα
|
πρεσβείας |
ἐπιγραψάμενος·
ἐγκαλούντων
δὲ
τῶν
Σπαρτιατῶν, |
[2] |
αὑτὴν
χρώμενος
ἄνευ
λόγου
καὶ
|
παιδείας |
ἐπ'
ἀμφότερα
μεγάλας
ποιουμένῃ
μεταβολὰς |
[2] |
φάσκων,
ὅταν
ἧς
προσήκει
τύχωσι
|
παιδείας |
καὶ
καταρτύσεως.
(ἃ
δὲ
τούτων |
[3] |
ἐν
τῇ
πόλει
καὶ
πρωτεύοντας
|
ἀπεχθείας, |
μάλιστα
δὲ
Ἀριστείδην
τὸν
Λυσιμάχου, |
[3] |
ἀλλ'
ἀπὸ
τοῦ
βελτίστου
μετὰ
|
ἀσφαλείας |
καὶ
δικαιοσύνης,
ἠναγκάζετο
τῷ
Θεμιστοκλεῖ |
[25] |
Θεόφραστος
γὰρ
ἐν
τοῖς
Περὶ
|
βασιλείας |
ἱστορεῖ
τὸν
Θεμιστοκλέα
πέμψαντος
εἰς |
[14] |
καὶ
τοῖς
καταστρώμασιν
ὑψορόφους
καὶ
|
βαρείας |
ἐπιφερομένας
ἔσφαλλε
προσπῖπτον
καὶ
παρεδίδου |
[17] |
Σπάρτην
αὐτὸν
καταγαγόντες
Εὐρυβιάδῃ
μὲν
|
ἀνδρείας, |
ἐκείνῳ
δὲ
σοφίας
ἀριστεῖον
ἔδοσαν |
[9] |
περὶ
τὰ
ναύλοχα
καὶ
τὰς
|
ὑδρείας, |
ἐπισκήπτων
Ἴωσι
διὰ
τῶν
γραμμάτων, |
[25] |
τοῦ
Θεμιστοκλέους
πρὶν
ἅπτεσθαι
τῆς
|
πολιτείας. |
~ἐπεὶ
δὲ
κατέπλευσεν
εἰς
Κύμην |
[23] |
ὡς
δ'
εἶδεν
ἐκπεπτωκότα
τῆς
|
πολιτείας |
καὶ
φέροντα
χαλεπῶς
ἐθάρσησεν
ἐπὶ |
[31] |
τριήρεις
Ἑλληνικαὶ
μέχρι
Κύπρου
καὶ
|
Κιλικίας |
ἀναπλέουσαι
καὶ
Κίμων
θαλαττοκρατῶν
ἐπέστρεψεν |
[11] |
(εἶπεν,
ὦ
μοχθηρέ,
τὰς
μὲν
|
οἰκίας |
καὶ
τὰ
τείχη
καταλελοίπαμεν,
οὐκ |
[22] |
Ἕλλησι
βουλευσάμενος,
(πλησίον
δὲ
τῆς
|
οἰκίας |
κατεσκεύασεν
ἐν
Μελίτῃ
τὸ
ἱερὸν, |
[5] |
γὰρ
ὄντι
νέῳ
καὶ
ἀπ'
|
οἰκίας |
μεγάλης
ᾤοντο
δεῖν
τὰ
τοιαῦτα |
[7] |
Λακεδαιμονίων,
ὡς
αὐτόθι
προκινδυνευσόντων
τῆς
|
Θετταλίας |
οὔπω
τότε
μηδίζειν
δοκούσης·
(ἐπεὶ |
[14] |
Ξέρξῃ
δέ,
καὶ
γὰρ
οἶδα,
|
χιλιὰς |
μὲν
ἦν
ὧν
ἦγε
πλῆθος· |
[31] |
καὶ
παροχετεύοντας,
ἀνέθηκεν
ἐκ
τῆς
|
ζημίας |
ποιησάμενος,
εἴτε
δὴ
παθών
τι |
[3] |
εἶναι
καὶ
πράξεων
μεγάλων
ὑπὸ
|
φιλοτιμίας |
ἐραστής,
ὥστε
νέος
ὢν
ἔτι |
[3] |
πολλὰ
κινοῦντι
καὶ
μεγάλας
ἐπιφέροντι
|
καινοτομίας |
ἐναντιοῦσθαι
πολλάκις,
ἐνιστάμενος
αὐτοῦ
πρὸς |
[23] |
συνεπαιτιωμένων
τῶν
Σπαρτιατῶν.
ὁ
γὰρ
|
Παυσανίας |
πράττων
ἐκεῖνα
δὴ
τὰ
περὶ |
[1] |
τὸν
μέγαν
Ἕλλησίν
φημι
Θεμιστοκλέα.
|
(Φανίας |
μέντοι
τὴν
μητέρα
τοῦ
Θεμιστοκλέους |
[13] |
καὶ
γραμμάτων
οὐκ
ἄπειρος
ἱστορικῶν
|
Φανίας |
ὁ
Λέσβιος
εἴρηκε.
~περὶ
δὲ |
[7] |
τῶν
πολεμίων.
ταῦτα
μὲν
οὖν
|
Φανίας |
ὁ
Λέσβιος
εἴρηκεν.
~αἱ
δὲ |
[29] |
προστίθησιν
ὁ
Κυζικηνὸς
Νεάνθης
καὶ
|
Φανίας, |
Περκώτην
καὶ
Παλαίσκηψιν
εἰς
στρωμνὴν |
[27] |
πρότερος
βασιλέως.
οὕτω
μὲν
ὁ
|
Φανίας |
φησίν.
ὁ
δ'
Ἐρατοσθένης
ἐν |
[14] |
καὶ
δικαιότατος.
τοῦτον
μὲν
οὖν
|
Ἀμεινίας |
ὁ
Δεκελεὺς
καὶ
Σωκλῆς
ὁ |
[6] |
τὰ
πράγματα
διαφθαρείη
παντάπασι
τῆς
|
ἡγεμονίας |
εἰς
ἐκεῖνον
ἐμπεσούσης,
χρήμασι
τὴν |
[20] |
Λακεδαιμονίων
εἰσηγουμένων,
ὅπως
ἀπείργωνται
τῆς
|
Ἀμφικτυονίας |
αἱ
μὴ
συμμαχήσασαι
κατὰ
τοῦ |
[26] |
ὅτι
γύναιον
Ἑλληνικὸν
ἄγουσιν
ἀπ'
|
Ἰωνίας |
πρός
τινα
τῶν
ἐπὶ
θύραις |
[12] |
γλαῦκα
δ'
ὀφθῆναι
διαπετομένην
ἀπὸ
|
δεξιᾶς |
τῶν
νεῶν
καὶ
τοῖς
καρχησίοις |
[8] |
τὸ
θαρρεῖν.
ἔστι
δὲ
τῆς
|
Εὐβοίας |
τὸ
Ἀρτεμίσιον
ὑπὲρ
τὴν
Ἑστίαιαν |
[12] |
δ'
ὁ
Ξέρξης
ὡς
ἀπ'
|
εὐνοίας |
λελεγμένα
δεξάμενος
ἥσθη,
καὶ
τέλος |
[1] |
δὲ
καὶ
πόλιν
αὐτῇ
τῆς
|
Καρίας |
Ἀλικαρνασσὸν
προστίθησι.
διὸτι
καὶ
τῶν |
[30] |
καταυλισθῇ.
τῷ
δὲ
λέγεται
καθεύδοντι
|
μεσημβρίας |
τὴν
μητέρα
τῶν
θεῶν
ὄναρ |
[8] |
παῖδες
Ἀθαναίων
ἐβάλοντο
φαεννὰν
κρηπῖδ'
|
ἐλευθερίας· |
ἀρχὴ
γὰρ
ὄντως
τοῦ
νικᾶν |
[9] |
καὶ
προκινδυνεύοντας
ὑπὲρ
τῆς
ἐκείνων
|
ἐλευθερίας, |
εἰ
δὲ
μή,
κακοῦν
τὸ |
[7] |
τοὺς
Ἕλληνας.
διόπερ
δοκεῖ
τῆς
|
σωτηρίας |
αἰτιώτατος
γενέσθαι
τῇ
Ἑλλάδι
καὶ |
[8] |
τόδε
γεγραμμένον·
παντοδαπῶν
ἀνδρῶν
γενεὰς
|
Ἀσίας |
ἀπὸ
χώρας
παῖδες
Ἀθηναίων
τῷδέ |
[25] |
ἀναγκάσειε
παραπλεῦσαι
καὶ
λαβέσθαι
τῆς
|
Ἀσίας. |
(τῶν
δὲ
χρημάτων
αὐτῷ
πολλὰ |
[24] |
οὔσης
αὐτῷ
πρὸς
τὴν
πόλιν
|
εὐεργεσίας. |
Γενόμενος
γὰρ
αὐτῶν
κριτὴς
πρὸς |
[9] |
θαλάττης,
(ἅμα
μὲν
ὀργὴ
τῆς
|
προδοσίας |
εἶχε
τοὺς
Ἀθηναίους,
ἅμα
δὲ |
[23] |
ἀφορμάς.
ὁ
δὲ
γραψάμενος
αὐτὸν
|
προδοσίας |
Λεωβώτης
ἦν
ὁ
Ἀλκμαίωνος
Ἀγραυλῆθεν, |
[7] |
τὸ
πλῆθος,
ἄλλας
δὲ
πυνθανόμενος
|
διακοσίας |
ὑπὲρ
Σκιάθου
περιπλεῖν,
ἐβούλετο
τὴν |
[26] |
εἶτα
μετὰ
τὸ
δεῖπνον
ἐκ
|
θυσίας |
τινος
Ὄλβιος
ὁ
τῶν
τέκνων |
[12] |
ἀνδρὸς
εἰδὼς
καὶ
τῆς
τότε
|
παρουσίας |
ἀγάμενος
λέγει
τὰ
περὶ
τὸν |
[19] |
κατὰ
θάλατταν
ἀρχὴν
γένεσιν
εἶναι
|
δημοκρατίας, |
ὀλιγαρχίᾳ
δ'
ἧττον
δυσχεραίνειν
τοὺς |
[7] |
βασιλεῖ
προσγενομένων
ἐμήδιζε
τὰ
μέχρι
|
Βοιωτίας, |
μᾶλλον
ἤδη
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
προσεῖχον |
[17] |
Εὐρυβιάδῃ
μὲν
ἀνδρείας,
ἐκείνῳ
δὲ
|
σοφίας |
ἀριστεῖον
ἔδοσαν
θαλλοῦ
στέφανον,
καὶ |
[16] |
χρυσῇ
θεάσεται
τὴν
μάχην
ἐφ'
|
ἡσυχίας, |
ἀλλὰ
πάντα
τολμῶν
καὶ
πᾶσιν |
[26] |
εἰς
ζηλοτυπίαν
τὴν
περὶ
τὰς
|
γυναῖκας |
ἄγριον
φύσει
καὶ
χαλεπόν
ἐστιν. |
[10] |
τῶν
Ἀθηναίων
ὑπεξέθεντο
γενεὰς
καὶ
|
γυναῖκας |
εἰς
Τροιζῆνα,
φιλοτίμως
πάνυ
τῶν |
[10] |
τὰς
τριήρεις,
παῖδας
δὲ
καὶ
|
γυναῖκας |
καὶ
ἀνδράποδα
σώζειν
ἕκαστον
ὡς |
[5] |
ἵππον,
αἰνιξάμενος
ἐγκλήματα
συγγενικὰ
καὶ
|
δίκας |
τῷ
ἀνθρώπῳ
πρὸς
οἰκείους
τινὰς |
[14] |
στενῶν
κατάγουσαν·
ὃ
τὰς
μὲν
|
Ἑλληνικὰς |
οὐκ
ἔβλαπτε
ναῦς
ἁλιτενεῖς
οὔσας |
[30] |
~καταβαίνοντι
δ'
αὐτῷ
πρὸς
τὰς
|
Ἑλληνικὰς |
πράξεις
ἐπὶ
θάλατταν
Πέρσης
ἀνὴρ |
[27] |
οὐ
γὰρ
ἰδιώτῃ
τὴν
γνώμην
|
ἔοικας. |
καὶ
ὁ
Θεμιστοκλῆς·
τοῦτ'
οὐκέτ' |
[14] |
οὔσας
καὶ
ταπεινοτέρας,
τὰς
δὲ
|
βαρβαρικὰς |
ταῖς
τε
πρύμναις
ἀνεστώσας
καὶ |
[3] |
δῆμον
ἐπὶ
πολλὰ
κινοῦντι
καὶ
|
μεγάλας |
ἐπιφέροντι
καινοτομίας
ἐναντιοῦσθαι
πολλάκις,
ἐνιστάμενος |
[31] |
μὲν
οἰκῶν,
καρπούμενος
δὲ
δωρεὰς
|
μεγάλας |
καὶ
τιμώμενος
ὅμοια
Περσῶν
τοῖς |
[2] |
λόγου
καὶ
παιδείας
ἐπ'
ἀμφότερα
|
μεγάλας |
ποιουμένῃ
μεταβολὰς
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
καὶ |
[7] |
κατὰ
στόμα
νεῶν
τὸ
πλῆθος,
|
ἄλλας |
δὲ
πυνθανόμενος
διακοσίας
ὑπὲρ
Σκιάθου |
[12] |
ἡγεμόνας
τῶν
νεῶν,
τὰς
μὲν
|
ἄλλας |
πληροῦν
καθ'
ἡσυχίαν,
διακοσίαις
δ' |
[29] |
Λάμψακον
καὶ
Μυοῦντα·
δύο
δ'
|
ἄλλας |
προστίθησιν
ὁ
Κυζικηνὸς
Νεάνθης
καὶ |
[22] |
διὰ
τὸ
φθονεῖν
ἡδέως
τὰς
|
διαβολὰς |
προσιεμένων
ἠναγκάζετο
λυπηρὸς
εἶναι
τῶν |
[2] |
παιδείας
ἐπ'
ἀμφότερα
μεγάλας
ποιουμένῃ
|
μεταβολὰς |
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
καὶ
πολλάκις
ἐξισταμένῃ |
[10] |
οἰμωγὰς
καὶ
δάκρυα
γονέων
καὶ
|
περιβολὰς |
διαπερώντων
εἰς
τὴν
νῆσον.
καίτοι |
[9] |
καῦσαι
δοκοῦσι.
~τῶν
μέντοι
περὶ
|
Θερμοπύλας |
εἰς
τὸ
Ἀρτεμίσιον
ἀπαγγελλόντων
πυθόμενοι |
[16] |
(ἔφη,
δεῖ
γέφυραν,
ὦ
Θεμιστόκλεις,
|
ἡμᾶς |
ἀναιρεῖν,
ἀλλ'
ἑτέραν,
εἴπερ
οἷόν |
[22] |
ναῷ
τῆς
Ἀριστοβούλης
ἔτι
καθ'
|
ἡμᾶς· |
καὶ
φαίνεταί
τις
οὐ
τὴν |
[16] |
ὥρα
σκοπεῖν
καὶ
μηχανᾶσθαι
πάντας
|
ἡμᾶς, |
ὅπως
ἀπαλλαγήσεται
τὴν
ταχίστην
ἐκ |
[11] |
βουλομένοις,
εἰ
δ'
ἄπιτε
δεύτερον
|
ἡμᾶς |
προδόντες,
αὐτίκα
πεύσεταί
τις
Ἑλλήνων |
[23] |
κατ'
ἐκείνου
παρέσχε
τοῖς
ἐχθροῖς
|
ἀφορμάς. |
ὁ
δὲ
γραψάμενος
αὐτὸν
προδοσίας |
[27] |
τὰ
οἰκεῖα
κοσμεῖν
καὶ
σώζειν.
|
(ὑμᾶς |
μὲν
οὖν
ἐλευθερίαν
μάλιστα
θαυμάζειν |
[10] |
Ἀρείου
πάγου
βουλὴν
πορίσασαν
ὀκτὼ
|
δραχμὰς |
ἑκάστῳ
τῶν
στρατευομένων
αἰτιωτάτην
γενέσθαι |
[20] |
ταῖς
πόλεσι
καὶ
μετέθηκε
τὰς
|
γνώμας |
τῶν
πυλαγόρων,
διδάξας,
(ὡς
τριάκοντα |
[21] |
τοῦδε
τοῦ
μέλεος
κλέος
ἀν'
|
Ἕλλανας |
τίθει,
ὡς
ἐοικὸς
καὶ
δίκαιον. |
[26] |
ταῖς
ὁδοιπορίαις
ὑπὸ
σκηνὰς
κύκλῳ
|
περιπεφραγμένας |
ἐπὶ
τῶν
ἁρμαμαξῶν
ὀχεῖσθαι
τοιαύτης |
[10] |
καὶ
τὰς
καθ'
ἡμέραν
αὐτῷ
|
προτιθεμένας |
ἀπαρχὰς
εὑρίσκοντες
ἀψαύστους
οἱ
ἱερεῖς, |
[2] |
τῇ
θαλάττῃ
τὰς
παλαιὰς
τριήρεις
|
ἐρριμμένας |
καὶ
παρορωμένας,
ὡς
δὴ
καὶ |
[2] |
ἡδονήν
τινα
καὶ
χάριν
ἐλευθέριον
|
σπουδαζομένας |
ὀκνηρῶς
καὶ
ἀπροθύμως
ἐξεμάνθανε,
τῶν |
[30] |
Θεμιστοκλέους
οἰκέται
τὰς
αὐλαίας
διαβρόχους
|
γενομένας |
ἐκπετάσαντες
ἀνέψυχον.
οἱ
δὲ
Πισίδαι |
[14] |
τοῖς
καταστρώμασιν
ὑψορόφους
καὶ
βαρείας
|
ἐπιφερομένας |
ἔσφαλλε
προσπῖπτον
καὶ
παρεδίδου
πλαγίας |
[26] |
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
ἀργυρωνήτους
καὶ
|
παλλακευομένας |
ἰσχυρῶς
παραφυλάττουσιν,
ὡς
ὑπὸ
μηδενὸς |
[26] |
ἐκτός,
ἀλλ'
οἴκοι
μὲν
διαιτᾶσθαι
|
κατακεκλεισμένας, |
ἐν
δὲ
ταῖς
ὁδοιπορίαις
ὑπὸ |
[2] |
τὰς
παλαιὰς
τριήρεις
ἐρριμμένας
καὶ
|
παρορωμένας, |
ὡς
δὴ
καὶ
πρὸς
τοὺς |
[28] |
κατευξάμενος
ἀεὶ
τοῖς
πολεμίοις
τοιαύτας
|
φρένας |
διδόναι
τὸν
Ἀριμάνιον,
ὅπως
ἐλαύνωσι |
[19] |
χώραν
φυτεύοντας,
τὸν
περὶ
τῆς
|
Ἀθηνᾶς |
διέδοσαν
λόγον,
ὡς
ἐρίσαντα
περὶ |
[19] |
(ἠρνεῖτο
καὶ
πέμπειν
ἐκέλευεν
εἰς
|
Ἀθήνας |
τοὺς
κατοψομένους,
ἅμα
μὲν
ἐμβάλλων |
[31] |
ἀποστεῖλαι
τὴν
κόρην
εἰς
τὰς
|
Ἀθήνας. |
(χαλεπαίνοντος
δὲ
τοῦ
βαρβάρου
καὶ |
[5] |
τῷ
Κίμωνι
περὶ
δεῖπνα
καὶ
|
σκηνὰς |
καὶ
τὴν
ἄλλην
λαμπρότητα
καὶ |
[26] |
ἐν
δὲ
ταῖς
ὁδοιπορίαις
ὑπὸ
|
σκηνὰς |
κύκλῳ
περιπεφραγμένας
ἐπὶ
τῶν
ἁρμαμαξῶν |
[12] |
βασιλέως
ἐξαγγέλλει
πρῶτος
αὐτῷ
τοὺς
|
Ἕλληνας |
ἀποδιδράσκοντας,
καὶ
διακελεύεται
μὴ
παρεῖναι |
[7] |
εἰς
τὰ
λοιπὰ
πειθομένους
τοὺς
|
Ἕλληνας. |
διόπερ
δοκεῖ
τῆς
σωτηρίας
αἰτιώτατος |
[6] |
ἐκ
Μήδων
χρυσὸν
εἰς
τοὺς
|
Ἕλληνας |
ἐκόμισε.
μέγιστον
δὲ
πάντων
τὸ |
[12] |
κύκλωσιν,
ὥστε
καὶ
θυμῷ
τοὺς
|
Ἕλληνας |
ὁρμῆσαι
μετὰ
τῆς
ἀνάγκης
πρὸς |
[24] |
πρὸς
γάμον,
ὑπισχνούμενον
αὐτῷ
τοὺς
|
Ἕλληνας |
ὑπηκόους
ποιήσειν·
ἀποτριψαμένου
δὲ
τοῦ |
[8] |
τῇ
δὲ
πείρᾳ
μέγιστα
τοὺς
|
Ἕλληνας |
ὤνησαν,
ὑπὸ
τῶν
ἔργων
παρὰ |
[23] |
αὐτῷ
καὶ
παροξύνων
ἐπὶ
τοὺς
|
Ἕλληνας |
ὡς
πονηροὺς
καὶ
ἀχαρίστους.
ὁ |
[24] |
ὃν
ἐπὶ
τούτῳ
Κίμων
ὕστερον
|
κρίνας |
ἐθανάτωσεν,
ὡς
ἱστορεῖ
Στησίμβροτος.
εἶτ' |
[24] |
ἔλυσε
τὴν
ἔχθραν
εἴκοσι
τάλαντα
|
κρίνας |
τοὺς
Κορινθίους
καταβαλεῖν
καὶ
Λευκάδα |
[18] |
θυγατέρα
τὸν
ἐπιεικῆ
τοῦ
πλουσίου
|
προκρίνας |
ἔφη
ζητεῖν
ἄνδρα
χρημάτων
δεόμενον |
[30] |
Φρυγίας,
ἐπεβούλευσε,
παρεσκευακὼς
ἔκπαλαι
Πισίδας
|
τινὰς |
ἀποκτενοῦντας,
ὅταν
ἐν
τῇ
καλουμένῃ |
[16] |
καὶ
περαιοῦσθαι,
μέχρις
αὐτὸς
ἐμποιεῖ
|
τινας |
διατριβὰς
τοῖς
συμμάχοις
καὶ
μελλήσεις |
[2] |
λοιποὶ
παῖδες,
ἀλλ'
εὑρίσκετο
λόγους
|
τινὰς |
μελετῶν
καὶ
συνταττόμενος
πρὸς
ἑαυτόν. |
[1] |
τὴν
μητέρα
θνητὴν
οὖσαν
ἔπειθέ
|
τινας |
ὁ
Θεμιστοκλῆς
τῶν
εὖ
γεγονότων |
[5] |
δίκας
τῷ
ἀνθρώπῳ
πρὸς
οἰκείους
|
τινὰς |
ταράξειν.
τῇ
δὲ
φιλοτιμίᾳ
πάντας |
[5] |
οἰκοῦντας
πόλιν,
αὑτοῦ
δὲ
ποιούμενον
|
εἰκόνας |
οὕτως
ὄντος
αἰσχροῦ
τὴν
ὄψιν. |
[12] |
τέλος
εὐθὺς
ἐξέφερε
πρὸς
τοὺς
|
ἡγεμόνας |
τῶν
νεῶν,
τὰς
μὲν
ἄλλας |
[9] |
δ'
ἤλπιζεν
ἢ
μεταστήσειν
τοὺς
|
Ἴωνας |
ἢ
ταράξειν
ὑποπτοτέρους
τοῖς
βαρβάροις |
[20] |
μετέθηκε
τὰς
γνώμας
τῶν
πυλαγόρων,
|
διδάξας, |
(ὡς
τριάκοντα
καὶ
μία
μόναι |
[30] |
ἀφῆκεν,
ἑτέρᾳ
δὲ
περιελθὼν
καὶ
|
παραλλάξας |
τὸν
τόπον
ἐκεῖνον
ἤδη
νυκτὸς |
[14] |
ἢ
τὸν
τόπον
συνιδὼν
καὶ
|
φυλάξας |
μὴ
πρότερον
ἀντιπρῴρους
καταστῆσαι
ταῖς |
[29] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
σιωπώντων,
ἀτρέμα
|
στενάξας |
εἶπεν·
ὄφις
Ἕλλην
ὁ
ποικίλος, |
[4] |
πολιτεύματος
ἔβλαψεν
ἢ
μὴ
ταῦτα
|
πράξας, |
ἔστω
φιλοσοφώτερον
ἐπισκοπεῖν·
ὅτι
δὲ |
[16] |
πεζὸν
τοῖς
Ἕλλησιν
εἰς
Σαλαμῖνα,
|
ἐμφράξας |
τὸν
διὰ
μέσου
πόρον·
Θεμιστοκλῆς |
[18] |
παρῆλθε,
τῷ
δ'
ἑπομένῳ
φίλῳ
|
δείξας |
εἶπεν·
ἀνελοῦ
σαυτῷ·
σὺ
γὰρ |
[24] |
Λακεδαιμονίων
ἔρριψεν
αὑτὸν
εἰς
ἐλπίδας
|
χαλεπὰς |
καὶ
ἀπόρους
καταφυγὼν
πρὸς
Ἄδμητον, |
[32] |
τραγῳδίᾳ
τῇ
ἱστορίᾳ
μονονοὺ
μηχανὴν
|
ἄρας |
καὶ
προαγαγὼν
Νεοκλέα
τινὰ
καὶ |
[10] |
πλῆθος,
ὥσπερ
ἐν
τραγῳδίᾳ
μηχανὴν
|
ἄρας, |
σημεῖα
δαιμόνια
καὶ
χρησμοὺς
ἐπῆγεν |
[29] |
βασιλέως
εἶπε
τοῦ
Δημαράτου
τῆς
|
τιάρας |
ἁψάμενος·
αὕτη
μὲν
ἡ
κίταρις |
[28] |
εὐθὺς
τραπέσθαι
καὶ
νύκτωρ
ὑπὸ
|
χαρᾶς |
διὰ
μέσων
τῶν
ὕπνων
βοῆσαι |
[23] |
τῶν
κατηγορούντων
ὁ
δῆμος
ἔπεμψεν
|
ἄνδρας, |
οἷς
εἴρητο
συλλαμβάνειν
καὶ
ἀνάγειν |
[7] |
ὃς
ἦν
μὲν
ἐπὶ
τῆς
|
ἱερᾶς |
νεὼς
τριήραρχος,
οὐκ
ἔχων
δὲ |
[26] |
γνώριμος
ὑπῆρχε.
(παρὰ
τούτῳ
κρυπτόμενος
|
ἡμέρας |
ὀλίγας
διέτριψεν·
εἶτα
μετὰ
τὸ |
[3] |
τρόπαιον.
οἱ
μὲν
γὰρ
ἄλλοι
|
πέρας |
ᾤοντο
τοῦ
πολέμου
τὴν
ἐν |
[32] |
Λύσανδρος
ὁ
πάππος
υἱὸν
ἐποιήσατο.
|
(θυγατέρας |
δὲ
πλείους
ἔσχεν,
ὧν
Μνησιπτολέμαν |
[9] |
οἷόν
τε,
μετατάξασθαι
πρὸς
αὐτοὺς
|
πατέρας |
ὄντας
καὶ
προκινδυνεύοντας
ὑπὲρ
τῆς |
[14] |
ἔβλαπτε
ναῦς
ἁλιτενεῖς
οὔσας
καὶ
|
ταπεινοτέρας, |
τὰς
δὲ
βαρβαρικὰς
ταῖς
τε |
[10] |
νῆσον.
καίτοι
πολλοὶ
μὲν
διὰ
|
γῆρας |
ὑπολειπόμενοι
τῶν
πολιτῶν
ἔλεον
εἶχον· |
[6] |
τὰς
πόλεις
ἀλλήλαις,
πείσαντα
τὰς
|
ἔχθρας |
διὰ
τὸν
πόλεμον
ἀναβαλέσθαι·
πρὸς |
[15] |
ἐνόπλων
ἀνδρῶν
ἀπ'
Αἰγίνης
τὰς
|
χεῖρας |
ἀνεχόντων
πρὸ
τῶν
Ἑλληνικῶν
τριηρῶν· |
[8] |
τι
δεινὸν
ἀνδράσιν
ἐπισταμένοις
εἰς
|
χεῖρας |
ἰέναι
καὶ
μάχεσθαι
τολμῶσιν,
ἀλλὰ |
[10] |
τελεῖν
μισθούς.
τὸ
δὲ
ψήφισμα
|
Νικαγόρας |
ἔγραψεν.
(οὐκ
ὄντων
δὲ
δημοσίων |
[2] |
Μέλισσος
μὲν
ἀντεστρατήγει
πολιορκοῦντι
Σαμίους,
|
Ἀναξαγόρας |
δὲ
συνδιέτριβε.
(μᾶλλον
οὖν
ἄν |
[2] |
~ἔτι
δὲ
παῖς
ὢν
ὁμολογεῖται
|
φορᾶς |
μεστὸς
εἶναι,
καὶ
τῇ
μὲν |
[29] |
ὄντα
καὶ
θεραπευόμενον
ὑπὸ
πολλῶν
|
λαμπρᾶς |
ποτε
τραπέζης
αὐτῷ
παρατεθείσης
πρὸς |
[28] |
σὺ
δὲ
τοὺς
ἐμοὺς
ἐχθροὺς
|
μάρτυρας |
θέμενος
ὧν
εὐεργέτησα
Πέρσας,
νῦν |
[10] |
ὀβολοὺς
ἑκάστῳ
διδόντες,
καὶ
τῆς
|
ὀπώρας |
λαμβάνειν
τοὺς
παῖδας
ἐξεῖναι
πανταχόθεν, |
[8] |
μάλιστα
τῆς
ὑπὸ
Φιλοκτήτῃ
γενομένης
|
χώρας |
Ὀλιζών.
ἔχει
δὲ
ναὸν
οὐ |
[8] |
παντοδαπῶν
ἀνδρῶν
γενεὰς
Ἀσίας
ἀπὸ
|
χώρας
|
παῖδες
Ἀθηναίων
τῷδέ
ποτ'
ἐν |
[19] |
λόγον,
ὡς
ἐρίσαντα
περὶ
τῆς
|
χώρας |
τὸν
Ποσειδῶ
δείξασα
τὴν
μορίαν |
[20] |
στόλος
ἀπηλλαγμένου
Ξέρξου
κατῆρεν
εἰς
|
Παγασὰς |
καὶ
διεχείμαζε,
δημηγορῶν
ἐν
τοῖς |
[30] |
δὲ
τὸν
κίνδυνον
οὕτω
καὶ
|
θαυμάσας |
τὴν
ἐπιφάνειαν
τῆς
θεοῦ
ναὸν |
[28] |
ἐκείνῳ
μὲν
οὐδὲν
ἀπεκρίνατο,
καίπερ
|
θαυμάσας |
τὸ
φρόνημα
καὶ
τὴν
(τόλμαν |
[29] |
τὸν
Ἀθηναῖον.
~ἅμα
δ'
ἡμέρᾳ
|
συγκαλέσας |
τοὺς
φίλους
εἰσῆγεν
αὐτὸν
οὐδὲν |
[12] |
ναυμαχήσωσιν.
(ὁ
μὲν
οὖν
Ἀριστείδης
|
ἐπαινέσας |
τὸν
Θεμιστοκλέα
τοὺς
ἄλλους
ἐπῄει |
[21] |
τὴν
καταδίκην
ὁ
Τιμοκρέων
ᾆσμα
|
ποιήσας, |
οὗ
ἐστιν
ἀρχή·
Μοῦσα
τοῦδε |
[10] |
ἐκπεσεῖν
εἰς
τὴν
Σαλαμῖνα
καὶ
|
λιποθυμήσας |
ἀποθανεῖν
εὐθύς·
οὗ
καὶ
τὸ |
[28] |
οὖν
εἰσήχθη
πρὸς
βασιλέα
καὶ
|
προσκυνήσας |
ἔστη
σιωπῇ,
προστάξαντος
τῷ
ἑρμηνεῖ |
[19] |
τὴν
τῶν
λιμένων
εὐφυΐ
αν
|
κατανοήσας |
καὶ
τὴν
πόλιν
ὅλην
ἁρμοττόμενος |
[4] |
δῆμον.
ἔπραξε
δὲ
ταῦτα
Μιλτιάδου
|
κρατήσας |
ἀντιλέγοντος,
ὡς
ἱστορεῖ
Στησίμβροτος.
(εἰ |
[10] |
μεγάλου
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐπώνυμον
ἐσομένην.
|
κρατήσας |
δὲ
τῇ
γνώμῃ
ψήφισμα
γράφει, |
[19] |
ὡς
μὲν
ἱστορεῖ
Θεόπομπος,
χρήμασι
|
πείσας |
μὴ
ἐναντιωθῆναι
τοὺς
ἐφόρους,
ὡς |
[28] |
φρόνημα
καὶ
τὴν
(τόλμαν
αὐτοῦ·
|
μακαρίσας |
δὲ
πρὸς
τοὺς
φίλους
ἑαυτόν, |
[4] |
Θεμιστοκλῆς
συνέπεισεν,
οὐ
Δαρεῖον
οὐδὲ
|
Πέρσας |
μακρὰν
γὰρ
ἦσαν
οὗτοι
καὶ |
[28] |
ἐχθροὺς
μάρτυρας
θέμενος
ὧν
εὐεργέτησα
|
Πέρσας, |
νῦν
ἀπόχρησαι
ταῖς
ἐμαῖς
τύχαις |
[27] |
νόμοις,
ἐπεὶ
θεῷ
τῷ
μεγαλύνοντι
|
Πέρσας |
οὕτω
δοκεῖ,
καὶ
δι'
ἐμὲ |
[7] |
ὑποθεὶς
κάτω
τάλαντον
ἀργυρίου
καὶ
|
κελεύσας |
αὐτόν
τε
δειπνεῖν
ἐν
τῷ |
[12] |
ἐκπέμπει
πρὸς
τὸν
Ξέρξην
κρύφα,
|
κελεύσας |
λέγειν,
ὅτι
Θεμιστοκλῆς
ὁ
τῶν |
[16] |
ἀνευρών,
Ἀρνάκην
ὄνομα,
φράζειν
βασιλεῖ
|
κελεύσας, |
ὅτι
τοῖς
μὲν
Ἕλλησι
δέδοκται |
[32] |
ἀδελφιδοῦς
Θεμιστοκλέους,
ἤδη
τετελευτηκότος
ἐκείνου,
|
πλεύσας |
εἰς
Μαγνησίαν
ἔλαβε
παρὰ
τῶν |
[31] |
κατέφυγε
καὶ
τὰς
παλλακίδας
αὐτοῦ
|
θεραπεύσας |
χρήμασιν
ἐκεῖνόν
τε
κατεπράϋνε
τῆς |
[14] |
Ἑλληνικὰς
οὐκ
ἔβλαπτε
ναῦς
ἁλιτενεῖς
|
οὔσας |
καὶ
ταπεινοτέρας,
τὰς
δὲ
βαρβαρικὰς |
[28] |
εἶναί
τε
καὶ
λέγεσθαι
βασιλέας.
|
ἀκούσας |
δ'
ὁ
Πέρσης,
ἐκείνῳ
μὲν |
[16] |
τὴν
δίωξιν.
(ταῦθ'
ὁ
βάρβαρος
|
ἀκούσας |
καὶ
γενόμενος
περίφοβος
διὰ
τάχους |
[27] |
μὴ
προσκυνήσαντος.
(ταῦτα
ὁ
Θεμιστοκλῆς
|
ἀκούσας |
λέγει
πρὸς
αὐτόν·
ἀλλ'
ἔγωγε |
[14] |
δὲ
βαρβαρικὰς
ταῖς
τε
πρύμναις
|
ἀνεστώσας |
καὶ
τοῖς
καταστρώμασιν
ὑψορόφους
καὶ |
[31] |
αἰτούμενος
ἀποστεῖλαι
τὴν
κόρην
εἰς
|
τὰς |
Ἀθήνας.
(χαλεπαίνοντος
δὲ
τοῦ
βαρβάρου |
[31] |
βασιλέως
προσέχοντος
ὑπ'
ἀσχολιῶν
περὶ
|
τὰς |
ἄνω
πράξεις.
(ὡς
δ'
Αἴγυπτός |
[26] |
μόνον
τὰς
γαμετάς,
ἀλλὰ
καὶ
|
τὰς |
ἀργυρωνήτους
καὶ
παλλακευομένας
ἰσχυρῶς
παραφυλάττουσιν, |
[30] |
ἐμπεσόντος,
οἱ
τοῦ
Θεμιστοκλέους
οἰκέται
|
τὰς |
αὐλαίας
διαβρόχους
γενομένας
ἐκπετάσαντες
ἀνέψυχον. |
[26] |
χαλεπόν
ἐστιν.
(οὐ
γὰρ
μόνον
|
τὰς |
γαμετάς,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
ἀργυρωνήτους |
[20] |
συνεῖπε
ταῖς
πόλεσι
καὶ
μετέθηκε
|
τὰς |
γνώμας
τῶν
πυλαγόρων,
διδάξας,
(ὡς |
[26] |
Περσικὸν
εἰς
ζηλοτυπίαν
τὴν
περὶ
|
τὰς |
γυναῖκας
ἄγριον
φύσει
καὶ
χαλεπόν |
[14] |
ναῦς
ἁλιτενεῖς
οὔσας
καὶ
ταπεινοτέρας,
|
τὰς |
δὲ
βαρβαρικὰς
ταῖς
τε
πρύμναις |
[22] |
πολιτῶν
διὰ
τὸ
φθονεῖν
ἡδέως
|
τὰς |
διαβολὰς
προσιεμένων
ἠναγκάζετο
λυπηρὸς
εἶναι |
[18] |
θρασυνομένου
πρὸς
τὸν
Θεμιστοκλέα
καὶ
|
τὰς |
ἑαυτοῦ
ταῖς
ἐκείνου
πράξεσιν
ἀντιπαραβάλλοντος, |
[30] |
ἀμπεχόνην.
~καταβαίνοντι
δ'
αὐτῷ
πρὸς
|
τὰς |
Ἑλληνικὰς
πράξεις
ἐπὶ
θάλατταν
Πέρσης |
[6] |
διαλλάξαι
τὰς
πόλεις
ἀλλήλαις,
πείσαντα
|
τὰς |
ἔχθρας
διὰ
τὸν
πόλεμον
ἀναβαλέσθαι· |
[10] |
τοῦ
σηκοῦ
δοκεῖ
γενέσθαι·
καὶ
|
τὰς |
καθ'
ἡμέραν
αὐτῷ
προτιθεμένας
ἀπαρχὰς |
[12] |
πρὸς
τοὺς
ἡγεμόνας
τῶν
νεῶν,
|
τὰς |
μὲν
ἄλλας
πληροῦν
καθ'
ἡσυχίαν, |
[14] |
διὰ
τῶν
στενῶν
κατάγουσαν·
ὃ
|
τὰς |
μὲν
Ἑλληνικὰς
οὐκ
ἔβλαπτε
ναῦς |
[2] |
κακόν.
ἐπεὶ
καὶ
τῶν
παιδεύσεων
|
τὰς |
μὲν
ἠθοποιοὺς
ἢ
πρὸς
ἡδονήν |
[11] |
ἡμεῖς
τοι,
(εἶπεν,
ὦ
μοχθηρέ,
|
τὰς |
μὲν
οἰκίας
καὶ
τὰ
τείχη |
[10] |
ἄλλο
δηλοῦσθαι
ξύλινον
τεῖχος
ἢ
|
τὰς |
ναῦς·
διὸ
καὶ
τὴν
Σαλαμῖνα |
[10] |
κομισθέντων
εὐπορῆσαι
τοὺς
ἐμβαίνοντας
εἰς
|
τὰς |
ναῦς
ἐφοδίων.
(ἐκπλεούσης
δὲ
τῆς |
[21] |
τοῖς
συμμάχοις
ἐπαχθὴς
περιπλέων
τε
|
τὰς |
νήσους
καὶ
χρηματιζόμενος
ἀπ'
αὐτῶν· |
[12] |
ἐν
κύκλῳ
πάντα
καὶ
διαζῶσαι
|
τὰς |
νήσους,
ὅπως
ἐκφύγοι
μηδεὶς
τῶν |
[3] |
τὰ
πολλὰ
πρὸς
ἑαυτῷ
καὶ
|
τὰς |
νύκτας
ἀγρυπνεῖν
καὶ
τοὺς
πότους |
[2] |
πατὴρ
ἐπεδείκνυε
πρὸς
τῇ
θαλάττῃ
|
τὰς |
παλαιὰς
τριήρεις
ἐρριμμένας
καὶ
παρορωμένας, |
[31] |
εἰς
τὴν
γυναικωνῖτιν
κατέφυγε
καὶ
|
τὰς |
παλλακίδας
αὐτοῦ
θεραπεύσας
χρήμασιν
ἐκεῖνόν |
[11] |
τοὺς
ἔχοντας
ἐγκαταλιπεῖν
καὶ
προέσθαι
|
τὰς |
πατρίδας,
ὁ
Θεμιστοκλῆς
ἐπιστρέψας
τὸν |
[6] |
τοὺς
Ἑλληνικοὺς
πολέμους
καὶ
διαλλάξαι
|
τὰς |
πόλεις
ἀλλήλαις,
πείσαντα
τὰς
ἔχθρας |
[3] |
τοῦ
πρωτεύειν
ἐφιέμενος
ἰταμῶς
ὑφίστατο
|
τὰς |
πρὸς
τοὺς
δυναμένους
ἐν
τῇ |
[26] |
(ὡς
ἥψατο
τοῦ
προσώπου,
περιβαλόντα
|
τὰς |
πτέρυγας
ἐξᾶραι
καὶ
κομίζειν
πολλὴν |
[15] |
αὖθις
ὑπονοστεῖν
καὶ
κατασκήπτειν
εἰς
|
τὰς |
τριήρεις.
ἕτεροι
δὲ
φάσματα
καὶ |
[14] |
πρότερον
ἀντιπρῴρους
καταστῆσαι
ταῖς
βαρβαρικαῖς
|
τὰς |
τριήρεις,
ἢ
τὴν
εἰωθυῖαν
ὥραν |
[7] |
ἐπεχείρει
τοὺς
πολίτας
ἐμβιβάζειν
εἰς
|
τὰς |
τριήρεις,
καὶ
τὴν
πόλιν
ἔπειθεν |
[10] |
στρατευομένων
αἰτιωτάτην
γενέσθαι
τοῦ
πληρωθῆναι
|
τὰς |
τριήρεις,
Κλείδημος
δὲ
καὶ
τοῦτο |
[10] |
ἐν
ἡλικίᾳ
πάντας
ἐμβαίνειν
εἰς
|
τὰς |
τριήρεις,
παῖδας
δὲ
καὶ
γυναῖκας |
[8] |
~αἱ
δὲ
γενόμεναι
τότε
πρὸς
|
τὰς |
τῶν
βαρβάρων
ναῦς
περὶ
τὰ |
[9] |
ἱστὰς
περὶ
τὰ
ναύλοχα
καὶ
|
τὰς |
ὑδρείας,
ἐπισκήπτων
Ἴωσι
διὰ
τῶν |
[31] |
ἐξάπτεσθαι
κελεύοντος
βασιλέως
καὶ
βεβαιοῦν
|
τὰς |
ὑποσχέσεις,
(οὔτε
δι'
ὀργήν
τινα |
[15] |
ἔδοξαν
ἐνόπλων
ἀνδρῶν
ἀπ'
Αἰγίνης
|
τὰς |
χεῖρας
ἀνεχόντων
πρὸ
τῶν
Ἑλληνικῶν |
[4] |
ὁπλιτῶν,
ὥς
φησιν
ὁ
Πλάτων,
|
ναυβάτας |
καὶ
θαλαττίους
ἐποίησε,
καὶ
διαβολὴν |
[26] |
ἐστιν.
(οὐ
γὰρ
μόνον
τὰς
|
γαμετάς, |
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
ἀργυρωνήτους
καὶ |
[4] |
παρεῖχον
ἐπισείων,
ἀλλὰ
τῇ
πρὸς
|
Αἰγινήτας |
ὀργῇ
καὶ
φιλονεικίᾳ
τῶν
πολιτῶν |
[4] |
κατασκευάσασθαι
τριήρεις
ἐπὶ
τὸν
πρὸς
|
Αἰγινήτας |
πόλεμον.
ἤκμαζε
γὰρ
οὗτος
ἐν |
[19] |
εἰς
ναύτας
καὶ
κελευστὰς
καὶ
|
κυβερνήτας |
τῆς
δυνάμεως
ἀφικομένης.
διὸ
καὶ |
[11] |
μεγάλα
τοῦ
Θεμιστοκλέους,
καὶ
τοὺς
|
πολίτας |
αἰσθόμενος
ποθοῦντας
Ἀριστείδην
καὶ
δεδιότας, |
[19] |
γάρ,
ὡς
λέγεται,
πραγματευόμενοι
τοὺς
|
πολίτας |
ἀποσπάσαι
τῆς
θαλάττης
καὶ
συνεθίσαι |
[23] |
ὑπὸ
τῶν
ἐχθρῶν
πρὸς
τοὺς
|
πολίτας |
ἔγραφεν,
ὡς
ἄρχειν
μὲν
ἀεὶ |
[7] |
ἀρχὴν
εὐθὺς
μὲν
ἐπεχείρει
τοὺς
|
πολίτας |
ἐμβιβάζειν
εἰς
τὰς
τριήρεις,
καὶ |
[7] |
ἔτι
μᾶλλον
ὁ
Θεμιστοκλῆς
τοὺς
|
τριηρίτας |
ἐπ'
αὐτόν,
ὥστε
τὸ
δεῖπνον |
[3] |
πολλὰ
πρὸς
ἑαυτῷ
καὶ
τὰς
|
νύκτας |
ἀγρυπνεῖν
καὶ
τοὺς
πότους
παραιτεῖσθαι |
[10] |
μεδεούσῃ,
τοὺς
δ'
ἐν
ἡλικίᾳ
|
πάντας |
ἐμβαίνειν
εἰς
τὰς
τριήρεις,
παῖδας |
[16] |
συμφέρειν,
ὥρα
σκοπεῖν
καὶ
μηχανᾶσθαι
|
πάντας |
ἡμᾶς,
ὅπως
ἀπαλλαγήσεται
τὴν
ταχίστην |
[5] |
τινὰς
ταράξειν.
τῇ
δὲ
φιλοτιμίᾳ
|
πάντας |
ὑπερέβαλεν,
ὥστ'
ἔτι
μὲν
νέος |
[13] |
τῶν
νεανίσκων
κατάρξασθαι
καὶ
καθιερεῦσαι
|
πάντας |
ὠμηστῇ
Διονύσῳ
προσευξάμενον·
οὕτω
γὰρ |
[7] |
Ἀθηναίων,
ὅτι
πλήθει
τῶν
νεῶν
|
σύμπαντας |
ὁμοῦ
τι
τοὺς
ἄλλους
ὑπερέβαλλον, |
[4] |
δῆμον,
ὡς
χρὴ
τὴν
διανομὴν
|
ἐάσαντας |
ἐκ
τῶν
χρημάτων
τούτων
κατασκευάσασθαι |
[32] |
τῷ
Πρὸς
τοὺς
ἑταίρους
λέγοντι,
|
φωράσαντας |
τὰ
λείψανα
διαρρῖψαι
τοὺς
Ἀθηναίους |
[16] |
ἀλλ'
ἑτέραν,
εἴπερ
οἷόν
τε,
|
προσκατασκευάσαντας |
ἐκβαλεῖν
διὰ
τάχους
τὸν
ἄνθρωπον |
[17] |
εἰς
τὸ
στάδιον
τοῦ
Θεμιστοκλέους,
|
ἀμελήσαντας |
τῶν
ἀγωνιστῶν
τοὺς
παρόντας
ὅλην |
[16] |
λύειν
τὸ
ζεῦγμα
ταῖς
ναυσὶν
|
ἐπιπλεύσαντας |
εἰς
Ἑλλήσποντον,
ὅπως,
ἔφη,
τὴν |
[11] |
εἶπεν
ὁ
Θεμιστοκλῆς,
ἀλλὰ
τοὺς
|
ἀπολειφθέντας |
οὐ
στεφανοῦσιν.
(ἐπαραμένου
δὲ
τὴν |
[8] |
τῶν
ἔργων
παρὰ
τοὺς
κινδύνους
|
διδαχθέντας, |
ὡς
οὔτε
πλήθη
νεῶν
οὔτε |
[12] |
πληροῦν
καθ'
ἡσυχίαν,
διακοσίαις
δ'
|
ἀναχθέντας |
ἤδη
περιβαλέσθαι
τὸν
πόρον
ἐν |
[8] |
φέρεσθαι
καὶ
πρὸς
ἐκεῖνα
διαγωνίζεσθαι
|
συμπλακέντας. |
(ὃ
δὴ
καὶ
Πίνδαρος
οὐ |
[9] |
ἐν
τῷ
παρόντι,
τὴν
πόλιν
|
ἀφέντας |
ἐμφῦναι
ταῖς
ναυσίν,
οἱ
πολλοὶ |
[9] |
τε,
μετατάξασθαι
πρὸς
αὐτοὺς
πατέρας
|
ὄντας |
καὶ
προκινδυνεύοντας
ὑπὲρ
τῆς
ἐκείνων |
[4] |
μὲν
οὐδὲ
τοῖς
ὁμόροις
ἀξιομάχους
|
ὄντας, |
τῇ
δ'
ἀπὸ
τῶν
νεῶν |
[29] |
αὐτοῦ,
χαλεπῶς
διακειμένους
καὶ
κακῶς
|
λέγοντας. |
ἔτι
δὲ
Ῥωξάνης
ὁ
χιλίαρχος, |
[19] |
θαλάττης
καὶ
συνεθίσαι
ζῆν
μὴ
|
πλέοντας, |
ἀλλὰ
τὴν
χώραν
φυτεύοντας,
τὸν |
[32] |
πρόσρησις
ἔσται
πανταχοῦ,
τούς
τ'
|
ἐκπλέοντας |
εἰσπλέοντάς
τ'
ὄψεται,
χὠπόταν
ἅμιλλα |
[32] |
ἔσται
πανταχοῦ,
τούς
τ'
ἐκπλέοντας
|
εἰσπλέοντάς |
τ'
ὄψεται,
χὠπόταν
ἅμιλλα
τῶν |
[17] |
καὶ
τοῖς
ξένοις
ἐπιδεικνύειν
ἅμα
|
θαυμάζοντας |
καὶ
κροτοῦντας,
ὥστε
καὶ
αὐτὸν |
[3] |
λέγειν
πρὸς
τοὺς
ἐρωτῶντας
καὶ
|
θαυμάζοντας |
τὴν
περὶ
τὸν
βίον
μεταβολήν, |
[7] |
ἀγαθοὶ
γένωνται
πρὸς
τὸν
πόλεμον,
|
ἑκόντας |
αὐτοῖς
παρέξειν
εἰς
τὰ
λοιπὰ |
[6] |
περὶ
στρατηγοῦ,
τοὺς
μὲν
ἄλλους
|
ἑκόντας |
ἐκστῆναι
τῆς
στρατηγίας
λέγουσιν
ἐκπεπληγμένους |
[12] |
ἐξαγγέλλει
πρῶτος
αὐτῷ
τοὺς
Ἕλληνας
|
ἀποδιδράσκοντας, |
καὶ
διακελεύεται
μὴ
παρεῖναι
φυγεῖν |
[24] |
Ἄδμητον,
ὡς
ἀφοσιώσαιτο
πρὸς
τοὺς
|
διώκοντας |
τὴν
ἀνάγκην,
δι'
ἣν
οὐκ |
[7] |
αὐτόν,
ὥστε
τὸ
δεῖπνον
ἁρπάσαι
|
συνδραμόντας. |
(τοῦ
δ'
Ἀρχιτέλους
ἀθυμοῦντος
ἐπὶ |
[1] |
Θεμιστοκλῆς
τῶν
εὖ
γεγονότων
νεανίσκων
|
καταβαίνοντας |
εἰς
τὸ
Κυνόσαργες
ἀλείφεσθαι
μετ' |
[10] |
εἰς
μέσον
κομισθέντων
εὐπορῆσαι
τοὺς
|
ἐμβαίνοντας |
εἰς
τὰς
ναῦς
ἐφοδίων.
(ἐκπλεούσης |
[22] |
δήμῳ
μνημονεύων·
καὶ
πρὸς
τοὺς
|
δυσχεραίνοντας |
τί
κοπιᾶτε,
εἶπεν,
ὑπὸ
τῶν |
[7] |
τριήρεις,
καὶ
τὴν
πόλιν
ἔπειθεν
|
ἐκλιπόντας |
ὡς
προσωτάτω
τῆς
Ἑλλάδος
ἀπαντᾶν |
[17] |
Θεμιστοκλέους,
ἀμελήσαντας
τῶν
ἀγωνιστῶν
τοὺς
|
παρόντας |
ὅλην
τὴν
ἡμέραν
ἐκεῖνον
θεᾶσθαι |
[7] |
μή,
καταβοήσειν
αὐτοῦ
πρὸς
τοὺς
|
παρόντας |
ὡς
ἔχοντος
ἀργύριον
παρὰ
τῶν |
[18] |
δύνασθαι.
(τῶν
δὲ
νεκρῶν
τοὺς
|
ἐκπεσόντας |
ἐπισκοπῶν
παρὰ
τὴν
θάλατταν,
ὡς |
[15] |
στενῷ
κατὰ
μέρος
προσφερομένους
καὶ
|
περιπίπτοντας |
ἀλλήλοις
ἐτρέψαντο,
μέχρι
δείλης
ἀντισχόντας, |
[26] |
πολλοὺς
ᾔσθετο
τῶν
ἐπὶ
θαλάττῃ
|
παραφυλάττοντας |
αὐτὸν
λαβεῖν,
μάλιστα
δὲ
τοὺς |
[18] |
ὥσπερ
πλατάνῳ
χειμαζομένους
μὲν
ὑποτρέχειν
|
κινδυνεύοντας, |
εὐδίας
δὲ
περὶ
αὐτοὺς
γενομένης |
[9] |
πρὸς
αὐτοὺς
πατέρας
ὄντας
καὶ
|
προκινδυνεύοντας |
ὑπὲρ
τῆς
ἐκείνων
ἐλευθερίας,
εἰ |
[31] |
τοὺς
ὑφαιρουμένους
τὸ
ὕδωρ
καὶ
|
παροχετεύοντας, |
ἀνέθηκεν
ἐκ
τῆς
ζημίας
ποιησάμενος, |
[19] |
μὴ
πλέοντας,
ἀλλὰ
τὴν
χώραν
|
φυτεύοντας, |
τὸν
περὶ
τῆς
Ἀθηνᾶς
διέδοσαν |
[3] |
δυναμένους
ἐν
τῇ
πόλει
καὶ
|
πρωτεύοντας |
ἀπεχθείας,
μάλιστα
δὲ
Ἀριστείδην
τὸν |
[11] |
ἄπολις
οὐκ
ὀρθῶς
διδάσκει
τοὺς
|
ἔχοντας |
ἐγκαταλιπεῖν
καὶ
προέσθαι
τὰς
πατρίδας, |
[22] |
κουφισμὸς
ἡδομένου
τῷ
ταπεινοῦν
τοὺς
|
ὑπερέχοντας |
καὶ
τὴν
δυσμένειαν
εἰς
ταύτην |
[15] |
περιπίπτοντας
ἀλλήλοις
ἐτρέψαντο,
μέχρι
δείλης
|
ἀντισχόντας, |
ὡς
εἴρηκε
Σιμωνίδης,
τὴν
καλὴν |
[19] |
ὀλιγαρχίᾳ
δ'
ἧττον
δυσχεραίνειν
τοὺς
|
γεωργοῦντας. |
~Θεμιστοκλῆς
δὲ
καὶ
μεῖζόν
τι |
[11] |
Θεμιστοκλέους,
καὶ
τοὺς
πολίτας
αἰσθόμενος
|
ποθοῦντας |
Ἀριστείδην
καὶ
δεδιότας,
μὴ
δι' |
[5] |
ἔχειν,
Κορινθίους
μὲν
λοιδοροῦντα
μεγάλην
|
οἰκοῦντας |
πόλιν,
αὑτοῦ
δὲ
ποιούμενον
εἰκόνας |
[30] |
ἐπεβούλευσε,
παρεσκευακὼς
ἔκπαλαι
Πισίδας
τινὰς
|
ἀποκτενοῦντας, |
ὅταν
ἐν
τῇ
καλουμένῃ
κώμῃ |
[8] |
τολμῶσιν,
ἀλλὰ
δεῖ
τῶν
τοιούτων
|
καταφρονοῦντας |
ἐπ'
αὐτὰ
τὰ
σώματα
φέρεσθαι |
[17] |
ξένοις
ἐπιδεικνύειν
ἅμα
θαυμάζοντας
καὶ
|
κροτοῦντας, |
ὥστε
καὶ
αὐτὸν
ἡσθέντα
πρὸς |
[3] |
συνήθεις,
(καὶ
λέγειν
πρὸς
τοὺς
|
ἐρωτῶντας |
καὶ
θαυμάζοντας
τὴν
περὶ
τὸν |
[11] |
πολίτας
αἰσθόμενος
ποθοῦντας
Ἀριστείδην
καὶ
|
δεδιότας, |
μὴ
δι'
ὀργὴν
τῷ
βαρβάρῳ |
[16] |
μὲν
Ἕλλησι
δέδοκται
τῷ
ναυτικῷ
|
κεκρατηκότας |
ἀναπλεῖν
εἰς
τὸν
Ἑλλήσποντον
ἐπὶ |
[24] |
ὑπέθηκεν
ἑαυτόν,
ἱκέτης
τοῦ
Ἀδμήτου
|
καταστὰς |
ἴδιόν
τινα
καὶ
παρηλλαγμένον
τρόπον. |
[9] |
ἀπὸ
τύχης,
τοὺς
δ'
αὐτὸς
|
ἱστὰς |
περὶ
τὰ
ναύλοχα
καὶ
τὰς |
[25] |
πέμψαντος
εἰς
Ὀλυμπίαν
Ἱέρωνος
ἵππους
|
ἀγωνιστὰς |
καὶ
σκηνήν
τινα
κατεσκευασμένην
πολυτελῶς |
[19] |
θράσους
ἐνέπλησεν,
εἰς
ναύτας
καὶ
|
κελευστὰς |
καὶ
κυβερνήτας
τῆς
δυνάμεως
ἀφικομένης. |
[28] |
καὶ
κατευξάμενος
ἀεὶ
τοῖς
πολεμίοις
|
τοιαύτας |
φρένας
διδόναι
τὸν
Ἀριμάνιον,
ὅπως |
[19] |
ἀρίστων
καὶ
θράσους
ἐνέπλησεν,
εἰς
|
ναύτας |
καὶ
κελευστὰς
καὶ
κυβερνήτας
τῆς |
[11] |
τὸν
Εὐρυβιάδην
τῶν
Ἀθηναίων,
μὴ
|
σφᾶς |
ἀπολείποντες
οἴχονται.
τοῦ
δ'
Ἐρετριέως |
[7] |
βασιλέως,
δείσαντες
οἱ
Εὐβοεῖς,
μὴ
|
σφᾶς |
οἱ
Ἕλληνες
πρόωνται,
κρύφα
τῷ |
[10] |
τὰς
καθ'
ἡμέραν
αὐτῷ
προτιθεμένας
|
ἀπαρχὰς |
εὑρίσκοντες
ἀψαύστους
οἱ
ἱερεῖς,
ἐξήγγελλον |
[24] |
τὴν
γυναῖκα
καὶ
τοὺς
παῖδας
|
ἐκκλέψας |
ἐκ
τῶν
Ἀθηνῶν
Ἐπικράτης
ὁ |
[11] |
προέσθαι
τὰς
πατρίδας,
ὁ
Θεμιστοκλῆς
|
ἐπιστρέψας |
τὸν
λόγον·
ἡμεῖς
τοι,
(εἶπεν, |
[15] |
Ἀθηναῖος
τριηραρχῶν,
ἧς
τὰ
παράσημα
|
περικόψας |
ἀνέθηκεν
Ἀπόλλωνι
δαφνηφόρῳ
Φλυῆσιν.
οἱ |
[8] |
ναὸν
οὐ
μέγαν
Ἀρτέμιδος
ἐπίκλησιν
|
Προσηῴας, |
καὶ
δένδρα
περὶ
αὐτῷ
πέφυκε |
[1] |
γεγονότων
νεανίσκων
καταβαίνοντας
εἰς
τὸ
|
Κυνόσαργες |
ἀλείφεσθαι
μετ'
αὐτοῦ.
καὶ
τούτου |
[1] |
διὸτι
καὶ
τῶν
νόθων
εἰς
|
Κυνόσαργες |
συντελούντων
τοῦτο
δ'
ἐστὶν
ἔξω |
[19] |
τὸ
ἄστυ,
καὶ
Πολυάρχου
κατηγοροῦντος
|
ἐπίτηδες |
ἐξ
Αἰγίνης
ἀποσταλέντος,
(ἠρνεῖτο
καὶ |
[8] |
ἐν
Ἀρτεμισίῳ
μάχης
εἰπεῖν·
ὅθι
|
παῖδες |
Ἀθαναίων
ἐβάλοντο
φαεννὰν
κρηπῖδ'
ἐλευθερίας· |
[8] |
ἀνδρῶν
γενεὰς
Ἀσίας
ἀπὸ
χώρας
|
παῖδες |
Ἀθηναίων
τῷδέ
ποτ'
ἐν
πελάγει
|
[2] |
οὐδ'
ἐρρᾳθύμει,
καθάπερ
οἱ
λοιποὶ
|
παῖδες, |
ἀλλ'
εὑρίσκετο
λόγους
τινὰς
μελετῶν |
[29] |
πρὸς
τοὺς
παῖδας
εἰπεῖν·
ὦ
|
παῖδες, |
ἀπωλόμεθα
ἄν,
εἰ
μὴ
ἀπωλόμεθα. |
[13] |
κεκοσμημένοι
διαπρεπῶς.
ἐλέγοντο
δὲ
Σανδαύκης
|
παῖδες |
εἶναι
τῆς
βασιλέως
ἀδελφῆς
καὶ |
[32] |
εὐμεγέθης
καὶ
τὸ
περὶ
αὐτὴν
|
βωμοειδὲς |
τάφος
τοῦ
Θεμισκοκλέους.
(οἴεται
δε |
[11] |
ἐστι
λόγος,
οἳ
καθάπερ
αἱ
|
τευθίδες |
μάχαιραν
μὲν
ἔχετε,
καρδίαν
δὲ |
[14] |
Παιανιεὺς
ὁμοῦ
πλέοντες,
ὡς
αἱ
|
νῆες |
ἀντίπρῳροι
προσπεσοῦσαι
καὶ
συνερείσασαι
τοῖς |
[19] |
γνόντες
γὰρ
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
τὸ
|
ἀληθὲς |
οὐκ
ἠδίκησαν
αὐτόν,
ἀλλ'
ἀδήλως |
[21] |
μόνα
κόλουρις·
ἐντὶ
καὶ
ἄλλαι
|
ἀλώπεκες. |
~ἤδη
δὲ
καὶ
τῶν
πολιτῶν |
[8] |
οὔτε
κραυγαὶ
κομπώδεις
ἢ
βάρβαροι
|
παιᾶνες |
ἔχουσι
τι
δεινὸν
ἀνδράσιν
ἐπισταμένοις |
[13] |
ἐκ
τῶν
ἱερῶν
μέγα
καὶ
|
περιφανὲς |
πῦρ,
ἅμα
δὲ
πταρμὸς
ἐκ |
[12] |
τῶν
στενῶν
προέμενοι
βοήθειαν
οἱ
|
Ἕλληνες |
διαλυθήσονται
κατὰ
πόλεις,
ἐβουλεύετο
καὶ |
[9] |
ἄστη
πυρπολοῦντος
οὐ
προσήμυναν
οἱ
|
Ἕλληνες, |
καίπερ
τῶν
Ἀθηναίων
δεομένων
εἰς |
[7] |
οἱ
Εὐβοεῖς,
μὴ
σφᾶς
οἱ
|
Ἕλληνες |
πρόωνται,
κρύφα
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
διελέγοντο, |
[23] |
δὴ
τοῦ
Παυσανίου
θανατωθέντος
ἐπιστολαί
|
τινες |
ἀνευρεθεῖσαι
καὶ
γράμματα
περὶ
τούτων |
[24] |
τὴν
ἑστίαν
καθίσαι
μετ'
αὐτοῦ·
|
τινὲς |
δ'
αὐτὸν
τὸν
Ἄδμητον,
ὡς |
[32] |
γένους
τοῦ
Θεμιστοκλέους
καὶ
τιμαί
|
τινες |
ἐν
Μαγνησίᾳ
φυλαττόμεναι
μέχρι
τῶν |
[5] |
αὐτὸν
γεγονέναι
χρηματιστὴν
οἱ
μέν
|
τινές |
φασι
δι'
ἐλευθεριότητα·
καὶ
γὰρ |
[27] |
καὶ
Ἡρακλείδης,
ἔτι
δ'
ἄλλοι
|
πλείονες, |
πρὸς
αὐτὸν
ἀφικέσθαι
τὸν
Ξέρξην. |
[27] |
οὕτω
δοκεῖ,
καὶ
δι'
ἐμὲ
|
πλείονες |
τῶν
νῦν
βασιλέα
προσκυνήσουσιν.
ὥστε |
[14] |
μαχομένους
ὀκτωκαίδεκα
εἶχεν,
ὧν
τοξόται
|
τέσσαρες |
ἦσαν,
οἱ
λοιποὶ
δ'
ὁπλῖται. |
[7] |
κατεπράϋνε
τοὺς
Ἀθηναίους,
ὑπισχνούμενος,
ἂν
|
ἄνδρες |
ἀγαθοὶ
γένωνται
πρὸς
τὸν
πόλεμον, |
[32] |
αὐτοῦ
λαμπρὸν
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
|
Μάγνητες |
ἔχουσι·
περὶ
δὲ
τῶν
λειψάνων |
[8] |
πλήθη
νεῶν
οὔτε
κόσμοι
καὶ
|
λαμπρότητες |
ἐπισήμων
οὔτε
κραυγαὶ
κομπώδεις
ἢ |
[2] |
ἣν
οἱ
μετὰ
ταῦτα
δικανικαῖς
|
μίξαντες |
τέχναις
καὶ
μεταγαγόντες
ἀπὸ
τῶν |
[18] |
κοπώδης
ἐστίν,
ἐν
αὐτῇ
δὲ
|
πάντες |
ἀπολαύουσι
τῶν
παρεσκευασμένων
σχολάζοντες·
τὴν |
[17] |
ὑπὸ
φθόνου,
τὸ
πρωτεῖον
ἀπέδοσαν
|
ἅπαντες. |
ἐπεὶ
γὰρ
ἀναχωρήσαντες
εἰς
τὸν |
[8] |
τῷδέ
ποτ'
ἐν
πελάγει
ναυμαχίῃ
|
δαμάσαντες, |
ἐπεὶ
στρατὸς
ὤλετο
Μήδων,
σήματα |
[30] |
οἰκέται
τὰς
αὐλαίας
διαβρόχους
γενομένας
|
ἐκπετάσαντες |
ἀνέψυχον.
οἱ
δὲ
Πισίδαι
τὰ |
[17] |
πρωτεῖον
ἀπέδοσαν
ἅπαντες.
ἐπεὶ
γὰρ
|
ἀναχωρήσαντες |
εἰς
τὸν
Ἰσθμὸν
ἀπὸ
τοῦ |
[7] |
τὴν
κατὰ
θάλατταν
ἀλκὴν
βασιλέως,
|
δείσαντες |
οἱ
Εὐβοεῖς,
μὴ
σφᾶς
οἱ |
[20] |
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
|
καθιστάντες. |
~ἦν
δὲ
καὶ
τοῖς
συμμάχοις |
[14] |
ἐνεσχέθησαν,
ἐπιβαίνοντα
τῆς
αὐτῶν
τριήρους
|
ὑποστάντες |
καὶ
τοῖς
δόρασι
τύπτοντες
εἰς |
[7] |
διελέγοντο,
Πελάγοντα
μετὰ
χρημάτων
πολλῶν
|
πέμψαντες. |
(ἃ
λαβὼν
ἐκεῖνος,
ὡς
Ἡρόδοτος |
[25] |
ὡς
οὐκ
ἀγνοοῦντες,
ἀλλὰ
χρήμασι
|
πεισθέντες |
ἐξ
ἀρχῆς,
ἀναλάβοιεν
αὐτόν,
οὕτως |
[12] |
ᾧ
ταράττονται
τῶν
πεζῶν
χωρὶς
|
ὄντες |
ἐπιθέσθαι
καὶ
διαφθεῖραι
τὴν
ναυτικὴν |
[30] |
οἱ
δὲ
Πισίδαι
τὰ
ξίφη
|
λαβόντες |
ἐν
τούτῳ
προσεφέροντο,
καὶ
τὰ |
[13] |
καὶ
τοὺς
αἰχμαλώτους
τῷ
βωμῷ
|
προσαγαγόντες |
ἠνάγκασαν,
ὡς
ὁ
μάντις
ἐκέλευσε, |
[17] |
δ'
εἰς
τὴν
Σπάρτην
αὐτὸν
|
καταγαγόντες |
Εὐρυβιάδῃ
μὲν
ἀνδρείας,
ἐκείνῳ
δὲ |
[2] |
ταῦτα
δικανικαῖς
μίξαντες
τέχναις
καὶ
|
μεταγαγόντες |
ἀπὸ
τῶν
πράξεων
τὴν
ἄσκησιν |
[2] |
κατεψεῦσθαι·
καὶ
τοὐναντίον
εἰσὶν
οἱ
|
λέγοντες, |
ὅτι
τοῦ
τὰ
κοινὰ
πράττειν |
[30] |
πρὸς
τὴν
σελήνην
οὐκ
ἀκριβῶς
|
ἰδόντες |
ᾠήθησαν
εἶναι
τὴν
σκηνὴν
τὴν |
[10] |
ἐψηφίσαντο
δημοσίᾳ,
δύο
ὀβολοὺς
ἑκάστῳ
|
διδόντες, |
καὶ
τῆς
ὀπώρας
λαμβάνειν
τοὺς |
[11] |
εἰ
δ'
ἄπιτε
δεύτερον
ἡμᾶς
|
προδόντες, |
αὐτίκα
πεύσεταί
τις
Ἑλλήνων
Ἀθηναίους |
[14] |
καὶ
Σωκλῆς
ὁ
Παιανιεὺς
ὁμοῦ
|
πλέοντες, |
ὡς
αἱ
νῆες
ἀντίπρῳροι
προσπεσοῦσαι |
[3] |
διετέλουν
καὶ
περὶ
τὰ
δημόσια
|
στασιάζοντες. |
οὐ
μὴν
ἀλλ'
ἡ
τῶν |
[18] |
δὲ
πάντες
ἀπολαύουσι
τῶν
παρεσκευασμένων
|
σχολάζοντες· |
τὴν
δ'
ἑορτὴν
πρὸς
ταῦτ' |
[13] |
ἤ
τῶν
εὐλόγων
τὴν
σωτηρίαν
|
ἐλπίζοντες |
οἱ
πολλοὶ
τὸν
θεὸν
ἅμα |
[17] |
φησιν
Ἡρόδοτος,
Θεμιστοκλεῖ
δέ,
καίπερ
|
ἄκοντες |
ὑπὸ
φθόνου,
τὸ
πρωτεῖον
ἀπέδοσαν |
[10] |
καθ'
ἡμέραν
αὐτῷ
προτιθεμένας
ἀπαρχὰς
|
εὑρίσκοντες |
ἀψαύστους
οἱ
ἱερεῖς,
ἐξήγγελλον
εἰς |
[20] |
καὶ
Ἀργείους,
ἔτι
δὲ
Θηβαίους
|
ἐκβαλόντες |
τοῦ
συνεδρίου
παντελῶς
ἐπικρατήσωσι
τῶν |
[19] |
τοῖς
Ἀθηναίοις.
ὃ
καὶ
συνέβη·
|
γνόντες |
γὰρ
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
τὸ
ἀληθὲς |
[19] |
οὐκ
ἠδίκησαν
αὐτόν,
ἀλλ'
ἀδήλως
|
χαλεπαίνοντες |
ἀπέπεμψαν.
ἐκ
δὲ
τούτου
τὸν |
[12] |
εἴ
τις
ἄλλο
τι
λέγοι
|
χαλεπαίνοντες, |
ἐδόκει
δὲ
τῆς
νυκτὸς
ἀποχωρεῖν |
[11] |
Εὐρυβιάδην
τῶν
Ἀθηναίων,
μὴ
σφᾶς
|
ἀπολείποντες |
οἴχονται.
τοῦ
δ'
Ἐρετριέως
πειρωμένου |
[12] |
προσέθεντο
τῇ
γνώμῃ
καὶ
παρεσκευάζοντο
|
ναυμαχήσοντες. |
(ἀλλ'
ἐπεὶ
τῶν
πολεμίων
ὅ |
[30] |
αὐλαίαν
ἀνέστελλον,
ἐπιπίπτουσιν
αὐτοῖς
οἱ
|
παραφυλάσσοντες |
καὶ
συλλαμβάνουσι.
διαφυγὼν
δὲ
τὸν |
[14] |
τριήρους
ὑποστάντες
καὶ
τοῖς
δόρασι
|
τύπτοντες |
εἰς
τὴν
θάλασσαν
ἐξέβαλον·
καὶ |
[2] |
δὲ
τούτων
ἐξαρτῶσιν
ἔνιοι
διηγήματα
|
πλάττοντες, |
ἀποκήρυξιν
μὲν
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς |
[22] |
οὖν
ἐξοστρακισμὸν
ἐποιήσαντο
κατ'
αὐτοῦ
|
κολούοντες |
τὸ
ἀξίωμα
καὶ
τὴν
ὑπεροχήν, |
[22] |
ὑπὸ
τῶν
αὐτῶν
πολλάκις
εὖ
|
πάσχοντες; |
ἠνίασε
δὲ
τοὺς
πολλοὺς
καὶ |
[11] |
καὶ
τὰ
τείχη
καταλελοίπαμεν,
οὐκ
|
ἀξιοῦντες |
ἀψύχων
ἕνεκα
δουλεύειν,
πόλις
δ' |
[23] |
αὐτοῦ
Λακεδαιμόνιοι,
κατηγόρουν
δ'
οἱ
|
φθονοῦντες |
τῶν
πολιτῶν,
οὐ
παρόντος,
ἀλλὰ |
[25] |
πρὸς
τοὺς
Ἀθηναίους,
ὡς
οὐκ
|
ἀγνοοῦντες, |
ἀλλὰ
χρήμασι
πεισθέντες
ἐξ
ἀρχῆς, |
[11] |
καὶ
χώραν
οὐ
χείρονα
κεκτημένους
|
ἧς |
ἀπέβαλον.
(ταῦτα
τοῦ
Θεμιστοκλέους
εἰπόντος |
[12] |
ἀπιστούντων
ἐφάνη
Τηνία
τριήρης
αὐτόμολος,
|
ἧς |
ἐναυάρχει
Παναίτιος,
ἀπαγγέλλουσα
τὴν
κύκλωσιν, |
[15] |
ἐκείνην
καὶ
περιβόητον
ἀράμενοι
νίκην,
|
ἧς |
οὔθ'
Ἕλλησιν
οὔτε
βαρβάροις
ἐνάλιον |
[2] |
ἀρίστους
ἵππους
γίνεσθαι
φάσκων,
ὅταν
|
ἧς |
προσήκει
τύχωσι
παιδείας
καὶ
καταρτύσεως. |
[15] |
ναῦν
Λυκομήδης,
ἀνὴρ
Ἀθηναῖος
τριηραρχῶν,
|
ἧς |
τὰ
παράσημα
περικόψας
ἀνέθηκεν
Ἀπόλλωνι |
[29] |
δ'
οὐκ
(ἔσῃ
Ζεὺς
ἂν
|
λάβῃς |
κεραυνόν·
ἀπωσαμένου
δὲ
τὸν
Δημάρατον |
[19] |
τῷ
τειχισμῷ
χρόνον
ἐκ
τῆς
|
διατριβῆς, |
ἅμα
δὲ
βουλόμενος
ἀντ'
αὐτοῦ |
[15] |
τῶν
φθεγγομένων
κατὰ
μικρὸν
ἀπὸ
|
γῆς |
ἀναφερόμενον
νέφος
ἔδοξεν
αὖθις
ὑπονοστεῖν |
[6] |
τοῖς
πεμφθεῖσιν
ὑπὸ
βασιλέως
ἐπὶ
|
γῆς |
καὶ
ὕδατος
αἴτησιν.
ἑρμηνέα
γὰρ |
[24] |
ἤκμαζεν
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ,
δι'
|
ὀργῆς |
εἶχεν
αὐτὸν
ἀεὶ
καὶ
δῆλος |
[31] |
χρήμασιν
ἐκεῖνόν
τε
κατεπράϋνε
τῆς
|
ὀργῆς |
καὶ
πρὸς
τὰ
ἄλλα
παρεῖχεν |
[24] |
φοβηθεὶς
συγγενῆ
καὶ
πρόσφατον
φθόνον
|
ὀργῆς |
παλαιᾶς
καὶ
βασιλικῆς,
ταύτῃ
φέρων |
[28] |
ἀρετῆς
μᾶλλον
ἢ
πρὸς
ἀποπλήρωσιν
|
ὀργῆς. |
σώσεις
μὲν
γὰρ
ἱκέτην
σόν, |
[10] |
συντρόφων
ζῴων
ἐπικλῶσα
γλυκυθυμία,
μετ'
|
ὠρυγῆς |
καὶ
πόθου
συμπαραθεόντων
ἐμβαίνουσι
τοῖς |
[7] |
βαρβαρικοῦ
στόλου
προσμίξαντος
ἐκπλαγεὶς
ὁ
|
Εὐρυβιάδης |
τῶν
κατὰ
στόμα
νεῶν
τὸ |
[32] |
Πανθοίδης
ὁ
Χῖος,
Σύβαριν
δὲ
|
Νικομήδης |
ὁ
Ἀθηναῖος·
Νικομάχην
δὲ
Φρασικλῆς |
[15] |
(πρῶτος
μὲν
οὖν
λαμβάνει
ναῦν
|
Λυκομήδης, |
ἀνὴρ
Ἀθηναῖος
τριηραρχῶν,
ἧς
τὰ |
[25] |
καὶ
κωλῦσαι
τοὺς
ἵππους
ἀγωνίσασθαι.
|
(Θουκυδίδης |
δέ
φησι
καὶ
πλεῦσαι
αὐτὸν |
[27] |
τινα
τῶν
ἐπὶ
θύραις
βασιλέως.
|
~Θουκυδίδης |
μὲν
οὖν
καὶ
Χάρων
ὁ |
[27] |
δὲ
χρονικοῖς
δοκεῖ
μᾶλλον
ὁ
|
Θουκυδίδης |
συμφέρεσθαι,
καίπερ
οὐδ'
αὐτοῖς
ἀτρέμα |
[27] |
καὶ
Δείνων
καὶ
Κλείταρχος
καὶ
|
Ἡρακλείδης, |
ἔτι
δ'
ἄλλοι
πλείονες,
πρὸς |
[20] |
διανοεῖσθαι
τῶν
Ἑλλήνων·
ὁ
δ'
|
Ἀριστείδης |
εἰς
τὸν
δῆμον
παρελθὼν
ἔφη |
[12] |
στενοῖς
ναυμαχήσωσιν.
(ὁ
μὲν
οὖν
|
Ἀριστείδης |
ἐπαινέσας
τὸν
Θεμιστοκλέα
τοὺς
ἄλλους |
[3] |
καὶ
καλοκαγαθικὸς
τὸν
τρόπον
ὁ
|
Ἀριστείδης, |
καὶ
πολιτευόμενος
οὐ
πρὸς
χάριν |
[12] |
τῶν
πολεμίων.
(τούτων
δὲ
πραττομένων
|
Ἀριστείδης |
ὁ
Λυσιμάχου
πρῶτος
αἰσθόμενος
ἧκεν |
[5] |
τῶν
ἐδωδίμων
πωλοῦντος.
(ἐπεὶ
δὲ
|
Φιλίδης |
ὁ
ἱπποτρόφος
αἰτηθεὶς
ὑπ'
αὐτοῦ |
[1] |
ἐπεσκεύασε
καὶ
γραφαῖς
ἐκόσμησεν,
ὡς
|
Σιμωνίδης |
ἱστόρηκεν.
~ἔτι
δὲ
παῖς
ὢν |
[15] |
μέχρι
δείλης
ἀντισχόντας,
ὡς
εἴρηκε
|
Σιμωνίδης, |
τὴν
καλὴν
ἐκείνην
καὶ
περιβόητον |
[32] |
ὢν
ὁμομήτριος
ἔγημεν,
Ἰταλίαν
δὲ
|
Πανθοίδης |
ὁ
Χῖος,
Σύβαριν
δὲ
Νικομήδης |
[13] |
καὶ
Ἀρταΰ
κτου.
τούτους
ἰδὼν
|
Εὐφραντίδης |
ὁ
μάντις,
ὡς
ἅμα
μὲν |
[18] |
μὲν
ἀσχολιῶν
τε
μεστὴ
καὶ
|
κοπώδης |
ἐστίν,
ἐν
αὐτῇ
δὲ
πάντες |
[29] |
θεραπευόμενον
ὑπὸ
πολλῶν
λαμπρᾶς
ποτε
|
τραπέζης |
αὐτῷ
παρατεθείσης
πρὸς
τοὺς
παῖδας |
[32] |
ὑπεύδιον
τῆς
θαλάττης,
κρηπίς
ἐστιν
|
εὐμεγέθης |
καὶ
τὸ
περὶ
αὐτὴν
βωμοειδὲς |
[29] |
εἰς
ὄψιν
ἐλθεῖν
καὶ
γενέσθαι
|
συνήθης, |
διακοῦσαι
δὲ
καὶ
τῶν
μαγικῶν |
[32] |
ἃς
ἐκαρποῦτο
Θεμιστοκλῆς
Ἀθηναῖος,
ἡμέτερος
|
συνήθης |
καὶ
φίλος
παρ'
Ἀμμωνίῳ
τῷ |
[1] |
Ἀβρότονον
ὄνομα,
ἀλλ'
Εὐτέρπην
ἀναγράφει.
|
Νεάνθης |
δὲ
καὶ
πόλιν
αὐτῇ
τῆς |
[29] |
δ'
ἄλλας
προστίθησιν
ὁ
Κυζικηνὸς
|
Νεάνθης |
καὶ
Φανίας,
Περκώτην
καὶ
Παλαίσκηψιν |
[21] |
~ἦν
δὲ
καὶ
τοῖς
συμμάχοις
|
ἐπαχθὴς |
περιπλέων
τε
τὰς
νήσους
καὶ |
[12] |
τοὺς
Ἕλληνας
ὁρμῆσαι
μετὰ
τῆς
|
ἀνάγκης |
πρὸς
τὸν
κίνδυνον.
~ἅμα
δ' |
[4] |
Ξέρξης
αὐτὸς
ἐμαρτύρησε.
τῆς
γὰρ
|
πεζικῆς |
δυνάμεως
ἀθραύστου
διαμενούσης
ἔφυγε
μετὰ |
[24] |
πρόσφατον
φθόνον
ὀργῆς
παλαιᾶς
καὶ
|
βασιλικῆς, |
ταύτῃ
φέρων
ὑπέθηκεν
ἑαυτόν,
ἱκέτης |
[5] |
ἀγῶνος
ἔχοντος,
καὶ
πίνακα
τῆς
|
νίκης |
ἀνέθηκε
τοιαύτην
ἐπιγραφὴν
ἔχοντα·
Θεμιστοκλῆς |
[9] |
πολλοὶ
χαλεπῶς
ἤκουον,
ὡς
μήτε
|
νίκης |
δεόμενοι
μήτε
σωτηρίαν
ἐπιστάμενοι
θεῶν |
[27] |
Περὶ
πλούτου
προσιστόρησε,
διὰ
γυναικὸς
|
Ἐρετρικῆς, |
ἣν
ὁ
χιλίαρχος
εἶχε,
τῷ |
[13] |
ᾗ
βραχεῖ
πόρῳ
διείργεται
τῆς
|
Ἀττικῆς |
ἡ
νῆσος,
ὡς
δ'
Ἀκεστόδωρος, |
[9] |
τὴν
Βοιωτίαν
ἀπαντῆσαι
πρὸ
τῆς
|
Ἀττικῆς, |
ὥσπερ
αὐτοὶ
κατὰ
θάλατταν
ἐπ' |
[20] |
καὶ
μεῖζόν
τι
περὶ
τῆς
|
ναυτικῆς |
διενοήθη
δυνάμεως.
ἐπεὶ
γὰρ
ὁ |
[13] |
χρυσῷ
κεκοσμημένοι
διαπρεπῶς.
ἐλέγοντο
δὲ
|
Σανδαύκης |
παῖδες
εἶναι
τῆς
βασιλέως
ἀδελφῆς |
[5] |
ὄντι
νέῳ
καὶ
ἀπ'
οἰκίας
|
μεγάλης |
ᾤοντο
δεῖν
τὰ
τοιαῦτα
συγχωρεῖν· |
[30] |
φανεῖσαν
εἰπεῖν·
ὦ
Θεμιστόκλεις,
ὑστέρει
|
κεφαλῆς |
λεόντων,
ἵνα
μὴ
λέοντι
περιπέσῃς. |
[26] |
Πυθόδωρον
ἦν
γὰρ
ἡ
θήρα
|
λυσιτελὴς |
τοῖς
τὸ
κερδαίνειν
ἀπὸ
παντὸς |
[10] |
δὲ
δημοσίων
χρημάτων
τοῖς
Ἀθηναίοις,
|
Ἀριστοτέλης |
μέν
φησι
τὴν
ἐξ
Ἀρείου |
[15] |
καὶ
περιπίπτοντας
ἀλλήλοις
ἐτρέψαντο,
μέχρι
|
δείλης |
ἀντισχόντας,
ὡς
εἴρηκε
Σιμωνίδης,
τὴν |
[32] |
Νικομήδης
ὁ
Ἀθηναῖος·
Νικομάχην
δὲ
|
Φρασικλῆς |
ὁ
ἀδελφιδοῦς
Θεμιστοκλέους,
ἤδη
τετελευτηκότος |
[32] |
γενομένου
μνημονεύει.
τῶν
δὲ
πρεσβυτάτων
|
Νεοκλῆς |
μὲν
ἔτι
παῖς
ὢν
ὑφ' |
[32] |
ἡμετέρων
χρόνων
ἦσαν,
ἃς
ἐκαρποῦτο
|
Θεμιστοκλῆς |
Ἀθηναῖος,
ἡμέτερος
συνήθης
καὶ
φίλος |
[21] |
τοῦ
Θεμιστοκλέους.
(ὡς
οὖν
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς |
αἰτίαν
ἔσχε
μηδίζειν,
ταῦτ'
ἐποίησεν |
[27] |
ἀκροᾶσθαι
μὴ
προσκυνήσαντος.
(ταῦτα
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς |
ἀκούσας
λέγει
πρὸς
αὐτόν·
ἀλλ' |
[11] |
προεξανισταμένους
ῥαπίζουσι,
ναὶ,
εἶπεν
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς, |
ἀλλὰ
τοὺς
ἀπολειφθέντας
οὐ
στεφανοῦσιν. |
[11] |
καὶ
λέγειν
κελεύσαντος,
ὁ
μὲν
|
Θεμιστοκλῆς |
ἀνῆγεν
αὐτὸν
ἐπὶ
τὸν
λόγον. |
[11] |
πεζὸν
ἤθροιστο
τῶν
Πελοποννησίων,
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς |
ἀντέλεγεν·
ὅτε
καὶ
τὰ
μνημονευόμενα |
[29] |
ἃ
βούλοιτο,
παρρησιαζόμενον.
(ὁ
δὲ
|
Θεμιστοκλῆς |
ἀπεκρίνατο,
τὸν
λόγον
ἐοικέναι
τοῦ |
[10] |
πατέρων
ἠρία
προϊεμένων.
~ἔνθα
δὴ
|
Θεμιστοκλῆς |
ἀπορῶν
τοῖς
ἀνθρωπίνοις
λογισμοῖς
προσάγεσθαι |
[7] |
ἕπεσθαι,
(συνιδὼν
τὸν
κίνδυνον
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς |
αὐτός
τε
τὴν
ἀρχὴν
τῷ |
[27] |
ἀτρέμα
συνταττομένοις.
(ὁ
δ'
οὖν
|
Θεμιστοκλῆς |
γενόμενος
παρ'
αὐτὸ
τὸ
δεινὸν |
[16] |
ἐμφράξας
τὸν
διὰ
μέσου
πόρον·
|
Θεμιστοκλῆς |
δ'
ἀποπειρώμενος
Ἀριστείδου
λόγῳ
γνώμην |
[19] |
τὴν
μορίαν
τοῖς
δικασταῖς
ἐνίκησε.
|
Θεμιστοκλῆς |
δ'
οὐχ,
ὡς
Ἀριστοφάνης
ὁ |
[3] |
Μαραθῶνι
τῶν
βαρβάρων
ἧτταν
εἶναι,
|
Θεμιστοκλῆς |
δὲ
ἀρχὴν
μειζόνων
ἀγώνων,
ἐφ' |
[20] |
δ'
ἧττον
δυσχεραίνειν
τοὺς
γεωργοῦντας.
|
~Θεμιστοκλῆς |
δὲ
καὶ
μεῖζόν
τι
περὶ |
[16] |
ζεῦγμα
καὶ
λύειν
τὴν
γέφυραν,
|
Θεμιστοκλῆς |
δὲ
κηδόμενος
βασιλέως
παραινεῖ
σπεύδειν |
[29] |
ἀπαραιτήτως
ἔχειν
πρὸς
αὐτόν,
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς |
δεηθεὶς
ἔπεισε
καὶ
διήλλαξε.
λέγεται |
[16] |
τῆς
Εὐρώπης.
οὐκοῦν,
εἶπεν
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς, |
εἰ
δοκεῖ
ταῦτα
συμφέρειν,
ὥρα |
[12] |
(ἔνθα
δὴ
βαρέως
φέρων
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς, |
εἰ
τὴν
ἀπὸ
τοῦ
τόπου |
[31] |
γράψειν
φήσαντος
ἐπιστολήν,
φοβηθεὶς
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς |
εἰς
τὴν
γυναικωνῖτιν
κατέφυγε
καὶ |
[28] |
πολέμιον
γενόμενον.
(ταῦτ'
εἰπὼν
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς |
ἐπεθείασε
τῷ
λόγῳ
προσδιελθὼν
τὴν |
[11] |
καὶ
προέσθαι
τὰς
πατρίδας,
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς |
ἐπιστρέψας
τὸν
λόγον·
ἡμεῖς
τοι, |
[11] |
τὴν
βακτηρίαν
ὡς
πατάξοντος,
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς |
ἔφη·
πάταξον
μέν,
ἄκουσον
δέ. |
[20] |
ἐκεῖνος
δοκιμάσῃ
περαίνειν,
ὁ
μὲν
|
Θεμιστοκλῆς |
ἔφρασε
τῷ
Ἀριστείδῃ,
τὸ
νεώριον |
[14] |
ἧττον
εὖ
τὸν
καιρὸν
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς |
ἢ
τὸν
τόπον
συνιδὼν
καὶ |
[9] |
παραπλέων
δὲ
τὴν
χώραν
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς, |
ᾗπερ
κατάρσεις
ἀναγκαίας
καὶ
καταφυγὰς |
[0] |
|
~Θεμιστοκλῆς. |
~(Θεμιστοκλεῖ
δὲ
τὰ
μὲν
ἐκ |
[20] |
πράξεως,
ἣν
διανοεῖται
πράττειν
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς, |
μηδεμίαν
εἶναι
μήτε
λυσιτελεστέραν
μήτ' |
[28] |
ἐρωτήσαντος,
εἶπεν·
ἥκω
σοι,
βασιλεῦ,
|
Θεμιστοκλῆς |
ὁ
Ἀθηναῖος
ἐγὼ
φυγὰς
ὑφ' |
[12] |
Ξέρξην
κρύφα,
κελεύσας
λέγειν,
ὅτι
|
Θεμιστοκλῆς |
ὁ
τῶν
Ἀθηναίων
στρατηγὸς
αἱρούμενος |
[26] |
Καὶ
μετὰ
ταῦτα
κοιμηθεὶς
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς |
ὄναρ
ἔδοξεν
ἰδεῖν
δράκοντα
κατὰ |
[32] |
χρώμενον
διατελεῖν
φιλανθρώπως.
~ἀπέλιπε
δὲ
|
Θεμιστοκλῆς |
παῖδας
ἐκ
μὲν
Ἀρχίππης
τῆς |
[7] |
καὶ
βαρέως
φέροντος,
εἰσέπεμψεν
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς |
πρὸς
αὐτὸν
ἐν
κίστῃ
δεῖπνον |
[18] |
σαυτῷ·
σὺ
γὰρ
οὐκ
εἶ
|
Θεμιστοκλῆς. |
πρὸς
δέ
τινα
τῶν
καλῶν |
[30] |
θεράπαιναν
Μνησιπτολέμαν.
(διαταραχθεὶς
οὖν
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς |
προσευξάμενος
τῇ
θεῷ
τὴν
μὲν |
[29] |
ὡς
κατ'
αὐτὸν
ἦν
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς |
προσιών,
καθημένου
βασιλέως
καὶ
τῶν |
[4] |
τὴν
θάλασσαν.
(ᾗ
καὶ
ῥᾷον
|
Θεμιστοκλῆς |
συνέπεισεν,
οὐ
Δαρεῖον
οὐδὲ
Πέρσας |
[4] |
καθ'
αὑτοῦ
παρέσχεν,
ὡς
ἄρα
|
Θεμιστοκλῆς |
τὸ
δόρυ
καὶ
τὴν
ἀσπίδα |
[7] |
ἀποπλεῦσαι,
παρώξυνεν
ἔτι
μᾶλλον
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς |
τοὺς
τριηρίτας
ἐπ'
αὐτόν,
ὥστε |
[27] |
τὴν
γνώμην
ἔοικας.
καὶ
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς· |
τοῦτ'
οὐκέτ'
ἄν,
ἔφη,
πύθοιτό |
[1] |
θνητὴν
οὖσαν
ἔπειθέ
τινας
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς |
τῶν
εὖ
γεγονότων
νεανίσκων
καταβαίνοντας |
[24] |
τῇ
τότε
τύχῃ
μᾶλλον
ὁ
|
Θεμιστοκλῆς |
φοβηθεὶς
συγγενῆ
καὶ
πρόσφατον
φθόνον |
[5] |
νίκης
ἀνέθηκε
τοιαύτην
ἐπιγραφὴν
ἔχοντα·
|
Θεμιστοκλῆς |
Φρεάρριος
ἐχορήγει,
Φρύνιχος
ἐδίδασκεν,
Ἀδείμαντος |
[14] |
οὖν
Ἀμεινίας
ὁ
Δεκελεὺς
καὶ
|
Σωκλῆς |
ὁ
Παιανιεὺς
ὁμοῦ
πλέοντες,
ὡς |
[20] |
μικραί·
δεινὸν
οὖν,
εἰ
τῆς
|
ἄλλης |
Ἑλλάδος
ἐκσπόνδου
γενομένης
ἐπὶ
ταῖς |
[3] |
ἐφ'
οὓς
ἑαυτὸν
ὑπὲρ
τῆς
|
ὅλης |
Ἑλλάδος
ἤλειφε
καὶ
τὴν
πόλιν |
[22] |
εἰκόνιον
ἐν
τῷ
ναῷ
τῆς
|
Ἀριστοβούλης |
ἔτι
καθ'
ἡμᾶς·
καὶ
φαίνεταί |
[1] |
τῶν
δήμων
ἐκ
τῆς
Λεοντίδος
|
φυλῆς, |
νόθος
δὲ
πρὸς
μητρός,
ὡς |
[10] |
θέαμα,
τοῖς
δὲ
θαῦμα
τῆς
|
τόλμης |
παρεῖχε,
γενεὰς
μὲν
ἄλλῃ
προπεμπόντων, |
[29] |
καὶ
κακῶς
λέγοντας.
ἔτι
δὲ
|
Ῥωξάνης |
ὁ
χιλίαρχος,
ὡς
κατ'
αὐτὸν |
[10] |
λαμβάνων
τὸ
τοῦ
δράκοντος,
ὃς
|
ἀφανὴς |
ἐκείναις
ταῖς
ἡμέραις
ἐκ
τοῦ |
[5] |
ἔτι
μὲν
νέος
ὢν
καὶ
|
ἀφανὴς |
Ἐπικλέα
τὸν
ἐξ
Ἑρμιόνης
κιθαριστὴν |
[19] |
ἐνίκησε.
Θεμιστοκλῆς
δ'
οὐχ,
ὡς
|
Ἀριστοφάνης |
ὁ
κωμικὸς
λέγει,
τῇ
πόλει |
[25] |
τὴν
ἑτέραν
καταβάντα
θάλασσαν
ἀπὸ
|
Πύδνης, |
οὐδενὸς
εἰδότος
ὅστις
εἴη
τῶν |
[27] |
ὁ
Φανίας
φησίν.
ὁ
δ'
|
Ἐρατοσθένης |
ἐν
τοῖς
Περὶ
πλούτου
προσιστόρησε, |
[14] |
κατ'
ἐκεῖνον
ὁ
Ξέρξου
ναύαρχος
|
Ἀριαμένης |
ναῦν
ἔχων
μεγάλην
ὥσπερ
ἀπὸ |
[19] |
κελευστὰς
καὶ
κυβερνήτας
τῆς
δυνάμεως
|
ἀφικομένης. |
διὸ
καὶ
τὸ
βῆμα
τὸ |
[2] |
τῇ
τοῦ
παιδὸς
ἀτιμίᾳ
περιλύπου
|
γενομένης, |
δοκεῖ
κατεψεῦσθαι·
καὶ
τοὐναντίον
εἰσὶν |
[20] |
εἰ
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἐκσπόνδου
|
γενομένης |
ἐπὶ
ταῖς
μεγίσταις
δυσὶν
ἢ |
[3] |
Μαραθῶνι
μάχης
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
|
γενομένης |
καὶ
τῆς
Μιλτιάδου
στρατηγίας
διαβοηθείσης |
[28] |
ὅτε
τῆς
Ἑλλάδος
ἐν
ἀσφαλεῖ
|
γενομένης |
παρέσχε
τὰ
οἴκοι
σωζόμενα
χαρίσασθαί |
[18] |
ἀληθῆ
λέγεις·
ἀλλ'
ἐμοῦ
μὴ
|
γενομένης |
σὺ
οὐκ
ἂν
ἦσθα·
κἀμοῦ |
[18] |
κινδυνεύοντας,
εὐδίας
δὲ
περὶ
αὐτοὺς
|
γενομένης |
τίλλειν
καὶ
κολούειν.
τοῦ
δὲ |
[8] |
αὐτῷ
μάλιστα
τῆς
ὑπὸ
Φιλοκτήτῃ
|
γενομένης |
χώρας
Ὀλιζών.
ἔχει
δὲ
ναὸν |
[25] |
πνεύματι
τῆς
ὁλκάδος
εἰς
Νάξον
|
καταφερομένης |
ὑπὸ
Ἀθηναίων
πολιορκουμένην
τότε
φοβηθεὶς |
[30] |
θεοῦ
ναὸν
κατεσκεύασεν
ἐν
Μαγνησίᾳ
|
Δινδυμήνης |
καὶ
τὴν
θυγατέρα
Μνησιπτολέμαν
ἱέρειαν |
[26] |
ὀχεῖσθαι
τοιαύτης
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
κατασκευασθείσης
|
ἀπήνης |
καταδὺς
ἐκομίζετο,
τῶν
περὶ
αὐτὸν |
[19] |
καὶ
Πολυάρχου
κατηγοροῦντος
ἐπίτηδες
ἐξ
|
Αἰγίνης |
ἀποσταλέντος,
(ἠρνεῖτο
καὶ
πέμπειν
ἐκέλευεν |
[15] |
καθορᾶν
ἔδοξαν
ἐνόπλων
ἀνδρῶν
ἀπ'
|
Αἰγίνης |
τὰς
χεῖρας
ἀνεχόντων
πρὸ
τῶν |
[5] |
καὶ
ἀφανὴς
Ἐπικλέα
τὸν
ἐξ
|
Ἑρμιόνης |
κιθαριστὴν
σπουδαζόμενον
ὑπὸ
τῶν
Ἀθηναίων |
[3] |
τοῦ
βελτίστου
μετὰ
ἀσφαλείας
καὶ
|
δικαιοσύνης, |
ἠναγκάζετο
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
τὸν
δῆμον |
[17] |
συνεξέπεμψαν.
(λέγεται
δ'
Ὀλυμπίων
τῶν
|
ἐφεξῆς |
ἀγομένων
καὶ
παρελθόντος
εἰς
τὸ |
[31] |
δὲ
πλεῖστον
αἰδοῖ
τῆς
τε
|
δόξης |
τῶν
πράξεων
τῶν
ἑαυτοῦ
καὶ |
[4] |
ἐκεῖναι,
τά
τ'
ἄλλα
καὶ
|
Ξέρξης |
αὐτὸς
ἐμαρτύρησε.
τῆς
γὰρ
πεζικῆς |
[13] |
τὸν
κίνδυνον.
~ἅμα
δ'
ἡμέρᾳ
|
Ξέρξης |
μὲν
ἄνω
καθῆστο
τὸν
στόλον |
[16] |
Θεμιστοκλέους.
~μετὰ
δὲ
τὴν
ναυμαχίαν
|
Ξέρξης |
μὲν
ἔτι
θυμομαχῶν
πρὸς
τὴν |
[12] |
ναυτικὴν
δύναμιν.
(ταῦτα
δ'
ὁ
|
Ξέρξης |
ὡς
ἀπ'
εὐνοίας
λελεγμένα
δεξάμενος |
[32] |
δὲ
Θεμιστοκλῆς
παῖδας
ἐκ
μὲν
|
Ἀρχίππης |
τῆς
Λυσάνδρου
τοῦ
Ἀλωπεκῆθεν
Ἀρχέπτολιν |
[16] |
τάχους
τὸν
ἄνθρωπον
ἐκ
τῆς
|
Εὐρώπης. |
οὐκοῦν,
εἶπεν
ὁ
Θεμιστοκλῆς,
εἰ |
[12] |
δ'
ὅμως
ἀπιστούντων
ἐφάνη
Τηνία
|
τριήρης |
αὐτόμολος,
ἧς
ἐναυάρχει
Παναίτιος,
ἀπαγγέλλουσα |
[30] |
κεφαλῆς
λεόντων,
ἵνα
μὴ
λέοντι
|
περιπέσῃς. |
ἐγὼ
δὲ
ἀντὶ
τούτου
σε |
[29] |
πολλῶν
λαμπρᾶς
ποτε
τραπέζης
αὐτῷ
|
παρατεθείσης |
πρὸς
τοὺς
παῖδας
εἰπεῖν·
ὦ |
[32] |
ὧν
Μνησιπτολέμαν
μὲν
ἐκ
τῆς
|
ἐπιγαμηθείσης |
γενομένην
Ἀρχέπτολις
ὁ
ἀδελφὸς
οὐκ |
[3] |
γενομένης
καὶ
τῆς
Μιλτιάδου
στρατηγίας
|
διαβοηθείσης |
σύννους
ὁρᾶσθαι
τὰ
πολλὰ
πρὸς |
[26] |
ἁρμαμαξῶν
ὀχεῖσθαι
τοιαύτης
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
|
κατασκευασθείσης |
ἀπήνης
καταδὺς
ἐκομίζετο,
τῶν
περὶ |
[30] |
τὰς
Ἑλληνικὰς
πράξεις
ἐπὶ
θάλατταν
|
Πέρσης |
ἀνὴρ
Ἐπιξύης
ὄνομα,
σατραπεύων
τῆς |
[28] |
λέγεσθαι
βασιλέας.
ἀκούσας
δ'
ὁ
|
Πέρσης, |
ἐκείνῳ
μὲν
οὐδὲν
ἀπεκρίνατο,
καίπερ |
[12] |
ἦν
δὲ
τῷ
μὲν
γένει
|
Πέρσης |
ὁ
Σίκιννος,
αἰχμάλωτος,
εὔνους
δὲ |
[7] |
προσεῖχον
οἱ
Ἀθηναῖοι
περὶ
τῆς
|
θαλάσσης, |
καὶ
πέμπεται
μετὰ
νεῶν
ἐπ' |
[4] |
σωτηρία
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐκ
τῆς
|
θαλάσσης |
ὑπῆρξε
καὶ
τὴν
Ἀθηναίων
πόλιν |
[24] |
δ'
ἐκεῖνος
εἰς
Κέρκυραν
διεπέρασεν,
|
οὔσης |
αὐτῷ
πρὸς
τὴν
πόλιν
εὐεργεσίας. |
[30] |
τὸν
τόπον
ἐκεῖνον
ἤδη
νυκτὸς
|
οὔσης |
κατηυλίσατο.
τῶν
δὲ
τὴν
σκηνὴν |
[10] |
ἐμβαίνοντας
εἰς
τὰς
ναῦς
ἐφοδίων.
|
(ἐκπλεούσης |
δὲ
τῆς
πόλεως
τοῖς
μὲν |
[7] |
τῆς
Θετταλίας
οὔπω
τότε
μηδίζειν
|
δοκούσης· |
(ἐπεὶ
δ'
ἀνεχώρησαν
ἐκεῖθεν
ἄπρακτοι |
[4] |
τῆς
γὰρ
πεζικῆς
δυνάμεως
ἀθραύστου
|
διαμενούσης |
ἔφυγε
μετὰ
τὴν
τῶν
νεῶν |
[6] |
παντάπασι
τῆς
ἡγεμονίας
εἰς
ἐκεῖνον
|
ἐμπεσούσης, |
χρήμασι
τὴν
φιλοτιμίαν
ἐξωνήσασθαι
παρὰ |
[31] |
ἄλλους
τε
μεγάλους
τῆς
Ἑλλάδος
|
ἐχούσης |
στρατηγοὺς
τότε
καὶ
Κίμωνος
ὑπερφυῶς |
[19] |
τὴν
χώραν
φυτεύοντας,
τὸν
περὶ
|
τῆς |
Ἀθηνᾶς
διέδοσαν
λόγον,
ὡς
ἐρίσαντα |
[8] |
ἔθεσαν
παρθένῳ
Ἀρτέμιδι.
δείκνυται
δὲ
|
τῆς |
ἀκτῆς
τόπος
ἐν
πολλῇ
τῇ |
[20] |
παντάπασι
μικραί·
δεινὸν
οὖν,
εἰ
|
τῆς |
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἐκσπόνδου
γενομένης
ἐπὶ |
[20] |
τῶν
Λακεδαιμονίων
εἰσηγουμένων,
ὅπως
ἀπείργωνται
|
τῆς |
Ἀμφικτυονίας
αἱ
μὴ
συμμαχήσασαι
κατὰ |
[12] |
θυμῷ
τοὺς
Ἕλληνας
ὁρμῆσαι
μετὰ
|
τῆς |
ἀνάγκης
πρὸς
τὸν
κίνδυνον.
~ἅμα |
[30] |
Πέρσης
ἀνὴρ
Ἐπιξύης
ὄνομα,
σατραπεύων
|
τῆς |
ἄνω
Φρυγίας,
ἐπεβούλευσε,
παρεσκευακὼς
ἔκπαλαι |
[22] |
Θεμιστοκλέους
εἰκόνιον
ἐν
τῷ
ναῷ
|
τῆς |
Ἀριστοβούλης
ἔτι
καθ'
ἡμᾶς·
καὶ |
[22] |
δὲ
τοὺς
πολλοὺς
καὶ
τὸ
|
τῆς |
Ἀρτέμιδος
ἱερὸν
εἱσάμενος,
ἣν
Ἀριστοβούλην |
[6] |
τὴν
ψυχὴν
καὶ
χρημάτων
ἥττονα,
|
τῆς |
ἀρχῆς
ἐφίεσθαι
καὶ
κρατήσειν
ἐπίδοξον |
[25] |
οὕτως
ἀναγκάσειε
παραπλεῦσαι
καὶ
λαβέσθαι
|
τῆς |
Ἀσίας.
(τῶν
δὲ
χρημάτων
αὐτῷ |
[13] |
Ἡράκλειον,
ᾗ
βραχεῖ
πόρῳ
διείργεται
|
τῆς |
Ἀττικῆς
ἡ
νῆσος,
ὡς
δ' |
[9] |
εἰς
τὴν
Βοιωτίαν
ἀπαντῆσαι
πρὸ
|
τῆς |
Ἀττικῆς,
ὥσπερ
αὐτοὶ
κατὰ
θάλατταν |
[14] |
συνερείσασαι
τοῖς
χαλκώμασιν
ἐνεσχέθησαν,
ἐπιβαίνοντα
|
τῆς |
αὐτῶν
τριήρους
ὑποστάντες
καὶ
τοῖς |
[13] |
ἐλέγοντο
δὲ
Σανδαύκης
παῖδες
εἶναι
|
τῆς |
βασιλέως
ἀδελφῆς
καὶ
Ἀρταΰ
κτου. |
[4] |
ἄλλα
καὶ
Ξέρξης
αὐτὸς
ἐμαρτύρησε.
|
τῆς |
γὰρ
πεζικῆς
δυνάμεως
ἀθραύστου
διαμενούσης |
[26] |
ὄναρ
ἔδοξεν
ἰδεῖν
δράκοντα
κατὰ
|
τῆς |
γαστρὸς
αὐτοῦ
περιελιττόμενον
καὶ
προσανέρποντα |
[19] |
ἐμβάλλων
τῷ
τειχισμῷ
χρόνον
ἐκ
|
τῆς |
διατριβῆς,
ἅμα
δὲ
βουλόμενος
ἀντ' |
[4] |
Μαρδόνιον
ἐμποδὼν
εἶναι
τοῖς
Ἕλλησι
|
τῆς |
διώξεως
μᾶλλον
ἢ
δουλωσόμενον
αὐτούς, |
[19] |
ναύτας
καὶ
κελευστὰς
καὶ
κυβερνήτας
|
τῆς |
δυνάμεως
ἀφικομένης.
διὸ
καὶ
τὸ |
[9] |
βαρβάροις
γενομένους.
(Ξέρξου
δὲ
διὰ
|
τῆς |
Δωρίδος
ἄνωθεν
ἐμβαλόντος
εἰς
τὴν |
[9] |
πατέρας
ὄντας
καὶ
προκινδυνεύοντας
ὑπὲρ
|
τῆς |
ἐκείνων
ἐλευθερίας,
εἰ
δὲ
μή, |
[9] |
τῶν
κατὰ
γῆν
παρόδων,
εἴσω
|
τῆς |
Ἑλλάδος
ἀνεκομίζοντο,
τῶν
Ἀθηναίων
ἐπὶ |
[7] |
πόλιν
ἔπειθεν
ἐκλιπόντας
ὡς
προσωτάτω
|
τῆς |
Ἑλλάδος
ἀπαντᾶν
τῷ
βαρβάρῳ
κατὰ |
[4] |
καὶ
τοὺς
βαρβάρους
ἀμύνασθαι
καὶ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
ἄρχειν
δυναμένους,
ἀντὶ
μονίμων |
[17] |
τὸν
καρπὸν
ἀπέχειν
τῶν
ὑπὲρ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
αὐτῷ
πονηθέντων.
~καὶ
γὰρ |
[28] |
ἀγαθὰ
κωλύσαντι
τὴν
δίωξιν,
ὅτε
|
τῆς |
Ἑλλάδος
ἐν
ἀσφαλεῖ
γενομένης
παρέσχε |
[11] |
προσθεὶς
ἑαυτὸν
ἀνατρέψῃ
τὰ
πράγματα
|
τῆς |
Ἑλλάδος
ἐξωστράκιστο
γὰρ
πρὸ
τοῦ |
[16] |
ὅπως
ἀπαλλαγήσεται
τὴν
ταχίστην
ἐκ
|
τῆς |
Ἑλλάδος.
(ἐπεὶ
δὲ
ταῦτα
ἔδοξε, |
[31] |
τὸ
ἔργον,
ἄλλους
τε
μεγάλους
|
τῆς |
Ἑλλάδος
ἐχούσης
στρατηγοὺς
τότε
καὶ |
[7] |
περιπλεῖν,
ἐβούλετο
τὴν
ταχίστην
εἴσω
|
τῆς |
Ἑλλάδος
κομισθεὶς
ἅψασθαι
Πελοποννήσου
καὶ |
[23] |
αὑτὸν
οὐδὲ
πολεμίοις
ἀποδόσθαι
μετὰ
|
τῆς |
Ἑλλάδος.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
συμπεισθεὶς |
[8] |
οὐ
κακῶς
ἔοικε
συνιδὼν
ἐπὶ
|
τῆς |
ἐν
Ἀρτεμισίῳ
μάχης
εἰπεῖν·
ὅθι |
[3] |
ἐραστής,
ὥστε
νέος
ὢν
ἔτι
|
τῆς |
ἐν
Μαραθῶνι
μάχης
πρὸς
τοὺς |
[32] |
ἔσχεν,
ὧν
Μνησιπτολέμαν
μὲν
ἐκ
|
τῆς |
ἐπιγαμηθείσης
γενομένην
Ἀρχέπτολις
ὁ
ἀδελφὸς |
[8] |
νικᾶν
τὸ
θαρρεῖν.
ἔστι
δὲ
|
τῆς |
Εὐβοίας
τὸ
Ἀρτεμίσιον
ὑπὲρ
τὴν |
[16] |
διὰ
τάχους
τὸν
ἄνθρωπον
ἐκ
|
τῆς |
Εὐρώπης.
οὐκοῦν,
εἶπεν
ὁ
Θεμιστοκλῆς, |
[31] |
ὕδωρ
καὶ
παροχετεύοντας,
ἀνέθηκεν
ἐκ
|
τῆς |
ζημίας
ποιησάμενος,
εἴτε
δὴ
παθών |
[6] |
μὴ
τὰ
πράγματα
διαφθαρείη
παντάπασι
|
τῆς |
ἡγεμονίας
εἰς
ἐκεῖνον
ἐμπεσούσης,
χρήμασι |
[7] |
Θεμιστοκλεῖ
προσεῖχον
οἱ
Ἀθηναῖοι
περὶ
|
τῆς |
θαλάσσης,
καὶ
πέμπεται
μετὰ
νεῶν |
[4] |
τότε
σωτηρία
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐκ
|
τῆς |
θαλάσσης
ὑπῆρξε
καὶ
τὴν
Ἀθηναίων |
[19] |
λέγεται,
πραγματευόμενοι
τοὺς
πολίτας
ἀποσπάσαι
|
τῆς |
θαλάττης
καὶ
συνεθίσαι
ζῆν
μὴ |
[32] |
τοῦτον
ἐντός,
ᾗ
τὸ
ὑπεύδιον
|
τῆς |
θαλάττης,
κρηπίς
ἐστιν
εὐμεγέθης
καὶ |
[19] |
(τοῦ
Πειραιῶς
καὶ
τὴν
γῆν
|
τῆς |
θαλάττης·
ὅθεν
καὶ
τὸν
δῆμον |
[30] |
οὕτω
καὶ
θαυμάσας
τὴν
ἐπιφάνειαν
|
τῆς |
θεοῦ
ναὸν
κατεσκεύασεν
ἐν
Μαγνησίᾳ |
[10] |
φησὶν
ἀπολέσθαι
τὸ
Γοργόνειον
ἀπὸ
|
τῆς |
θεοῦ
τοῦ
ἀγάλματος·
τὸν
οὖν |
[7] |
μετὰ
Λακεδαιμονίων,
ὡς
αὐτόθι
προκινδυνευσόντων
|
τῆς |
Θετταλίας
οὔπω
τότε
μηδίζειν
δοκούσης· |
[7] |
Ἀρχιτέλους,
ὃς
ἦν
μὲν
ἐπὶ
|
τῆς |
ἱερᾶς
νεὼς
τριήραρχος,
οὐκ
ἔχων |
[1] |
Νεάνθης
δὲ
καὶ
πόλιν
αὐτῇ
|
τῆς |
Καρίας
Ἀλικαρνασσὸν
προστίθησι.
διὸτι
καὶ |
[1] |
Ἀθήνησι,
Φρεαρρίου
τῶν
δήμων
ἐκ
|
τῆς |
Λεοντίδος
φυλῆς,
νόθος
δὲ
πρὸς |
[32] |
Θεμιστοκλῆς
παῖδας
ἐκ
μὲν
Ἀρχίππης
|
τῆς |
Λυσάνδρου
τοῦ
Ἀλωπεκῆθεν
Ἀρχέπτολιν
καὶ |
[15] |
Αἰακίδας
εἶναι
παρακεκλημένους
εὐχαῖς
πρὸ
|
τῆς |
μάχης
ἐπὶ
τὴν
βοήθειαν.
(πρῶτος |
[13] |
ὡς
δ'
Ἀκεστόδωρος,
ἐν
μεθορίῳ
|
τῆς |
Μεγαρίδος
ὑπὲρ
τῶν
καλουμένων
Κεράτων, |
[2] |
τοῦ
πατρὸς
αὐτοῦ,
θάνατον
δὲ
|
τῆς |
μητρὸς
ἑκούσιον
ἐπὶ
τῇ
τοῦ |
[3] |
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
γενομένης
καὶ
|
τῆς |
Μιλτιάδου
στρατηγίας
διαβοηθείσης
σύννους
ὁρᾶσθαι |
[20] |
δὲ
καὶ
μεῖζόν
τι
περὶ
|
τῆς |
ναυτικῆς
διενοήθη
δυνάμεως.
ἐπεὶ
γὰρ |
[2] |
ἐπλησίαζεν.
(ἐν
δὲ
ταῖς
πρώταις
|
τῆς |
νεότητος
ὁρμαῖς
ἀνώμαλος
ἦν
καὶ |
[12] |
τούτων
ἀπὸ
τοῦ
καταστρώματος
ἄνωθεν
|
τῆς |
νεὼς
διαλέγεσθαι,
γλαῦκα
δ'
ὀφθῆναι |
[5] |
τοῦ
ἀγῶνος
ἔχοντος,
καὶ
πίνακα
|
τῆς |
νίκης
ἀνέθηκε
τοιαύτην
ἐπιγραφὴν
ἔχοντα· |
[12] |
τι
λέγοι
χαλεπαίνοντες,
ἐδόκει
δὲ
|
τῆς |
νυκτὸς
ἀποχωρεῖν
καὶ
παρηγγέλλετο
πλοῦς |
[16] |
ἐν
Μαρδονίῳ
παρέσχεν,
εἴγε
πολλοστημορίῳ
|
τῆς |
Ξέρξου
δυνάμεως
διαγωνισάμενοι
Πλαταιᾶσιν
εἰς |
[22] |
τοῖς
Ἕλλησι
βουλευσάμενος,
(πλησίον
δὲ
|
τῆς |
οἰκίας
κατεσκεύασεν
ἐν
Μελίτῃ
τὸ |
[3] |
ἀγώνων,
ἐφ'
οὓς
ἑαυτὸν
ὑπὲρ
|
τῆς |
ὅλης
Ἑλλάδος
ἤλειφε
καὶ
τὴν |
[25] |
τῶν
πλεόντων,
μέχρι
οὗ
πνεύματι
|
τῆς |
ὁλκάδος
εἰς
Νάξον
καταφερομένης
ὑπὸ |
[10] |
δύο
ὀβολοὺς
ἑκάστῳ
διδόντες,
καὶ
|
τῆς |
ὀπώρας
λαμβάνειν
τοὺς
παῖδας
ἐξεῖναι |
[31] |
θεραπεύσας
χρήμασιν
ἐκεῖνόν
τε
κατεπράϋνε
|
τῆς |
ὀργῆς
καὶ
πρὸς
τὰ
ἄλλα |
[9] |
μηδενὸς
δ'
ὑπακούοντος
αὐτοῖς,
ἀλλὰ
|
τῆς |
Πελοποννήσου
περιεχομένων
καὶ
πᾶσαν
ἐντὸς |
[23] |
τὴν
ἀτιμίαν
ἀποπνέοντος.
~ἐκπεσόντος
δὲ
|
τῆς |
πόλεως
αὐτοῦ
καὶ
διατρίβοντος
ἐν |
[18] |
ἀπομνημονευομένων.
αἱρεθεὶς
γὰρ
ναύαρχος
ὑπὸ
|
τῆς |
πόλεως
οὐδὲν
οὔτε
τῶν
ἰδίων |
[10] |
τὰς
ναῦς
ἐφοδίων.
(ἐκπλεούσης
δὲ
|
τῆς |
πόλεως
τοῖς
μὲν
οἶκτον
τὸ |
[25] |
κεκτημένου
τοῦ
Θεμιστοκλέους
πρὶν
ἅπτεσθαι
|
τῆς |
πολιτείας.
~ἐπεὶ
δὲ
κατέπλευσεν
εἰς |
[23] |
φίλον·
ὡς
δ'
εἶδεν
ἐκπεπτωκότα
|
τῆς |
πολιτείας
καὶ
φέροντα
χαλεπῶς
ἐθάρσησεν |
[20] |
εἰς
τὸν
δῆμον
παρελθὼν
ἔφη
|
τῆς |
πράξεως,
ἣν
διανοεῖται
πράττειν
ὁ |
[9] |
ἐκ
θαλάττης,
(ἅμα
μὲν
ὀργὴ
|
τῆς |
προδοσίας
εἶχε
τοὺς
Ἀθηναίους,
ἅμα |
[11] |
τῶν
νεῶν
ἔχοντος
διὰ
τὸ
|
τῆς |
Σπάρτης
ἀξίωμα,
μαλακοῦ
δὲ
περὶ |
[6] |
τοὺς
μὲν
ἄλλους
ἑκόντας
ἐκστῆναι
|
τῆς |
στρατηγίας
λέγουσιν
ἐκπεπληγμένους
τὸν
κίνδυνον, |
[7] |
πειθομένους
τοὺς
Ἕλληνας.
διόπερ
δοκεῖ
|
τῆς |
σωτηρίας
αἰτιώτατος
γενέσθαι
τῇ
Ἑλλάδι |
[31] |
πολεμικοῖς,
τὸ
δὲ
πλεῖστον
αἰδοῖ
|
τῆς |
τε
δόξης
τῶν
πράξεων
τῶν |
[29] |
ὢν
βασιλέως
εἶπε
τοῦ
Δημαράτου
|
τῆς |
τιάρας
ἁψάμενος·
αὕτη
μὲν
ἡ |
[10] |
τὸ
θέαμα,
τοῖς
δὲ
θαῦμα
|
τῆς |
τόλμης
παρεῖχε,
γενεὰς
μὲν
ἄλλῃ |
[12] |
καλοκαγαθίαν
τοῦ
ἀνδρὸς
εἰδὼς
καὶ
|
τῆς |
τότε
παρουσίας
ἀγάμενος
λέγει
τὰ |
[8] |
ἀναπεπταμένος,
ἀντιτείνει
δ'
αὐτῷ
μάλιστα
|
τῆς |
ὑπὸ
Φιλοκτήτῃ
γενομένης
χώρας
Ὀλιζών. |
[19] |
διέδοσαν
λόγον,
ὡς
ἐρίσαντα
περὶ
|
τῆς |
χώρας
τὸν
Ποσειδῶ
δείξασα
τὴν |
[29] |
κελεύσαντος.
(ἐπεὶ
δὲ
Δημάρατος
ὁ
|
Σπαρτιάτης |
αἰτήσασθαι
δωρεὰν
κελευσθεὶς
ᾐτήσατο
τὴν |
[24] |
παῖδας
ἐκκλέψας
ἐκ
τῶν
Ἀθηνῶν
|
Ἐπικράτης |
ὁ
Ἀχαρνεὺς
ἀπέστειλεν·
ὃν
ἐπὶ |
[31] |
αὐτὸς
ὅτε
τῶν
Ἀθήνησιν
ὑδάτων
|
ἐπιστάτης |
ἦν,
ἑλὼν
τοὺς
ὑφαιρουμένους
τὸ |
[24] |
βασιλικῆς,
ταύτῃ
φέρων
ὑπέθηκεν
ἑαυτόν,
|
ἱκέτης |
τοῦ
Ἀδμήτου
καταστὰς
ἴδιόν
τινα |
[28] |
ταῖς
ἐμαῖς
τύχαις
πρὸς
ἐπίδειξιν
|
ἀρετῆς |
μᾶλλον
ἢ
πρὸς
ἀποπλήρωσιν
ὀργῆς. |
[32] |
ὅτι
πέπλασται.
(Διόδωρος
δ'
ὁ
|
περιηγητὴς |
ἐν
τοῖς
Περὶ
μνημάτων
εἴρηκεν |
[5] |
ὡς
οὔτ'
ἐκεῖνος
ἂν
γένοιτο
|
ποιητὴς |
ἀγαθὸς
ᾄδων
παρὰ
μέλος
οὔτ' |
[14] |
τῶν
βαρβαρικῶν
νεῶν
Αἰσχύλος
ὁ
|
ποιητὴς |
ὡς
ἂν
εἰδὼς
καὶ
διαβεβαιούμενος |
[24] |
πόλιν
εὐεργεσίας.
Γενόμενος
γὰρ
αὐτῶν
|
κριτὴς |
πρὸς
Κορινθίους
ἐχόντων
διαφοράν,
ἔλυσε |
[8] |
παρθένῳ
Ἀρτέμιδι.
δείκνυται
δὲ
τῆς
|
ἀκτῆς |
τόπος
ἐν
πολλῇ
τῇ
πέριξ |
[3] |
τῶν
βίων
καὶ
τῶν
τρόπων
|
ἀνομοιότης |
ἔοικεν
αὐξῆσαι
τὴν
διαφοράν.
πρᾷος |
[11] |
νεῶν
ἔχοντος
διὰ
τὸ
τῆς
|
Σπάρτης |
ἀξίωμα,
μαλακοῦ
δὲ
περὶ
τὸν |
[3] |
καὶ
πράξεων
μεγάλων
ὑπὸ
φιλοτιμίας
|
ἐραστής, |
ὥστε
νέος
ὢν
ἔτι
τῆς |
[29] |
βασιλεῖς,
ἐπαράμενος
εἰσελάσαι
διὰ
Σάρδεων,
|
Μιθροπαύστης |
μὲν
ἀνεψιὸς
ὢν
βασιλέως
εἶπε |
[9] |
τὸν
Ἰσθμὸν
εἰς
θάλατταν
ἐκ
|
θαλάττης, |
(ἅμα
μὲν
ὀργὴ
τῆς
προδοσίας |
[19] |
πραγματευόμενοι
τοὺς
πολίτας
ἀποσπάσαι
τῆς
|
θαλάττης |
καὶ
συνεθίσαι
ζῆν
μὴ
πλέοντας, |
[32] |
ἐντός,
ᾗ
τὸ
ὑπεύδιον
τῆς
|
θαλάττης, |
κρηπίς
ἐστιν
εὐμεγέθης
καὶ
τὸ |
[19] |
Πειραιῶς
καὶ
τὴν
γῆν
τῆς
|
θαλάττης· |
ὅθεν
καὶ
τὸν
δῆμον
ηὔξησε |
[15] |
τὸ
Θριάσιον
κατέχειν
πεδίον
ἄχρι
|
θαλάττης, |
ὡς
ἀνθρώπων
ὁμοῦ
πολλῶν
τὸν |
[26] |
περιπεφραγμένας
ἐπὶ
τῶν
ἁρμαμαξῶν
ὀχεῖσθαι
|
τοιαύτης |
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
κατασκευασθείσης
ἀπήνης
καταδὺς |
[23] |
ὁ
δὲ
γραψάμενος
αὐτὸν
προδοσίας
|
Λεωβώτης |
ἦν
ὁ
Ἀλκμαίωνος
Ἀγραυλῆθεν,
ἅμα |
[30] |
πράξεις
ἐπὶ
θάλατταν
Πέρσης
ἀνὴρ
|
Ἐπιξύης |
ὄνομα,
σατραπεύων
τῆς
ἄνω
Φρυγίας, |
[13] |
Σανδαύκης
παῖδες
εἶναι
τῆς
βασιλέως
|
ἀδελφῆς |
καὶ
Ἀρταΰ
κτου.
τούτους
ἰδὼν |
[8] |
συνιδὼν
ἐπὶ
τῆς
ἐν
Ἀρτεμισίῳ
|
μάχης |
εἰπεῖν·
ὅθι
παῖδες
Ἀθαναίων
ἐβάλοντο |
[15] |
εἶναι
παρακεκλημένους
εὐχαῖς
πρὸ
τῆς
|
μάχης |
ἐπὶ
τὴν
βοήθειαν.
(πρῶτος
μὲν |
[3] |
ὢν
ἔτι
τῆς
ἐν
Μαραθῶνι
|
μάχης |
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
γενομένης
καὶ |
[26] |
βεβαίως
αὐτὸν
ἀμηχάνου
δείματος
καὶ
|
ταραχῆς |
ἀπαλλαγέντα.
Πέμπεται
δ'
οὖν
ὑπὸ |
[2] |
καὶ
διασώζοντος
ὥσπερ
αἵρεσιν
ἐκ
|
διαδοχῆς |
ἀπὸ
Σόλωνος·
ἣν
οἱ
μετὰ |
[25] |
ἀγνοοῦντες,
ἀλλὰ
χρήμασι
πεισθέντες
ἐξ
|
ἀρχῆς, |
ἀναλάβοιεν
αὐτόν,
οὕτως
ἀναγκάσειε
παραπλεῦσαι |
[6] |
ψυχὴν
καὶ
χρημάτων
ἥττονα,
τῆς
|
ἀρχῆς |
ἐφίεσθαι
καὶ
κρατήσειν
ἐπίδοξον
εἶναι |
[3] |
κρατῆσαι.
δι'
ἣν
εὐθὺς
ἐξ
|
ἀρχῆς |
τοῦ
πρωτεύειν
ἐφιέμενος
ἰταμῶς
ὑφίστατο |
[9] |
γράμματα,
(τοὺς
μὲν
εὑρίσκων
ἀπὸ
|
τύχης, |
τοὺς
δ'
αὐτὸς
ἱστὰς
περὶ |
[4] |
τῶν
χρημάτων
ἐκείνων
ἐποιήθησαν
τριήρεις,
|
αἷς |
καὶ
πρὸς
Ξέρξην
ἐναυμάχησαν.
(ἐκ |
[2] |
ταῖς
ἐλευθερίοις
καὶ
ἀστείαις
λεγομέναις
|
διατριβαῖς |
ὑπὸ
τῶν
πεπαιδεῦσθαι
δοκούντων
χλευαζόμενος |
[31] |
καὶ
τὰ
πλεῖστα
τούτων
ἐν
|
πολιτείαις |
καὶ
ἡγεμονίαις.
τὴν
δ'
αἰτίαν |
[2] |
ὕστερον
ἐν
ταῖς
ἐλευθερίοις
καὶ
|
ἀστείαις |
λεγομέναις
διατριβαῖς
ὑπὸ
τῶν
πεπαιδεῦσθαι |
[31] |
πλεῖστα
τούτων
ἐν
πολιτείαις
καὶ
|
ἡγεμονίαις. |
τὴν
δ'
αἰτίαν
τοῦ
θανάτου |
[23] |
γραμμάτων
ἀπολογουμένου
μάλιστα
ταῖς
προτέραις
|
κατηγορίαις. |
(διαβαλλόμενος
γὰρ
ὑπὸ
τῶν
ἐχθρῶν |
[26] |
διαιτᾶσθαι
κατακεκλεισμένας,
ἐν
δὲ
ταῖς
|
ὁδοιπορίαις |
ὑπὸ
σκηνὰς
κύκλῳ
περιπεφραγμένας
ἐπὶ |
[12] |
μὲν
ἄλλας
πληροῦν
καθ'
ἡσυχίαν,
|
διακοσίαις |
δ'
ἀναχθέντας
ἤδη
περιβαλέσθαι
τὸν |
[2] |
Σόλωνος·
ἣν
οἱ
μετὰ
ταῦτα
|
δικανικαῖς |
μίξαντες
τέχναις
καὶ
μεταγαγόντες
ἀπὸ |
[29] |
μᾶλλον
αἱ
Περσικαὶ
πράξεις
ταῖς
|
Ἑλληνικαῖς |
ἀνεκράθησαν,
ὁσάκις
δεηθεῖεν
ἀνδρὸς
Ἕλληνος, |
[14] |
μὴ
πρότερον
ἀντιπρῴρους
καταστῆσαι
ταῖς
|
βαρβαρικαῖς |
τὰς
τριήρεις,
ἢ
τὴν
εἰωθυῖαν |
[6] |
πολέμους
καὶ
διαλλάξαι
τὰς
πόλεις
|
ἀλλήλαις, |
πείσαντα
τὰς
ἔχθρας
διὰ
τὸν |
[2] |
ἐν
γὰρ
ταῖς
ἀνέσεσι
καὶ
|
σχολαῖς |
ἀπὸ
τῶν
μαθημάτων
γινόμενος
οὐκ |
[28] |
εὐεργέτησα
Πέρσας,
νῦν
ἀπόχρησαι
ταῖς
|
ἐμαῖς |
τύχαις
πρὸς
ἐπίδειξιν
ἀρετῆς
μᾶλλον |
[20] |
καὶ
τὸν
Κίμωνα
προῆγον
ταῖς
|
τιμαῖς, |
ἀντίπαλον
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ
τῷ |
[2] |
δὲ
ταῖς
πρώταις
τῆς
νεότητος
|
ὁρμαῖς |
ἀνώμαλος
ἦν
καὶ
ἀστάθμητος,
ἅτε |
[5] |
ἐν
ταῖς
περὶ
τοὺς
ξένους
|
δαπάναις |
ἀφθόνου
δεῖσθαι
χορηγίας·
οἱ
δὲ |
[2] |
ἐν
ταῖς
ἐλευθερίοις
καὶ
ἀστείαις
|
λεγομέναις |
διατριβαῖς
ὑπὸ
τῶν
πεπαιδεῦσθαι
δοκούντων |
[10] |
τὸ
τοῦ
δράκοντος,
ὃς
ἀφανὴς
|
ἐκείναις |
ταῖς
ἡμέραις
ἐκ
τοῦ
σηκοῦ |
[14] |
τὰς
δὲ
βαρβαρικὰς
ταῖς
τε
|
πρύμναις |
ἀνεστώσας
καὶ
τοῖς
καταστρώμασιν
ὑψορόφους |
[2] |
οἱ
μετὰ
ταῦτα
δικανικαῖς
μίξαντες
|
τέχναις |
καὶ
μεταγαγόντες
ἀπὸ
τῶν
πράξεων |
[2] |
ὡς
Σιμωνίδης
ἱστόρηκεν.
~ἔτι
δὲ
|
παῖς |
ὢν
ὁμολογεῖται
φορᾶς
μεστὸς
εἶναι, |
[32] |
δὲ
πρεσβυτάτων
Νεοκλῆς
μὲν
ἔτι
|
παῖς |
ὢν
ὑφ'
ἵππου
δηχθεὶς
ἀπέθανε, |
[10] |
δράκοντος,
ὃς
ἀφανὴς
ἐκείναις
ταῖς
|
ἡμέραις |
ἐκ
τοῦ
σηκοῦ
δοκεῖ
γενέσθαι· |
[23] |
διὰ
γραμμάτων
ἀπολογουμένου
μάλιστα
ταῖς
|
προτέραις |
κατηγορίαις.
(διαβαλλόμενος
γὰρ
ὑπὸ
τῶν |
[28] |
οὖν
πάντα
πρέποντα
ταῖς
παρούσαις
|
συμφοραῖς |
ἐστι,
καὶ
παρεσκευασμένος
ἀφῖγμαι
δέξασθαί |
[26] |
Ἰωνίας
πρός
τινα
τῶν
ἐπὶ
|
θύραις |
βασιλέως.
~Θουκυδίδης
μὲν
οὖν
καὶ |
[29] |
ἐξ
ὧν
ἑώρα
τοὺς
ἐπὶ
|
θύραις, |
ὡς
ἐπύθοντο
τοὔνομα
παρόντος
αὐτοῦ, |
[14] |
εἰδὼς
καὶ
διαβεβαιούμενος
ἐν
τραγῳδίᾳ
|
Πέρσαις |
λέγει
ταῦτα·
Ξέρξῃ
δέ,
καὶ |
[28] |
μὲν
οὖν
πάντα
πρέποντα
ταῖς
|
παρούσαις |
συμφοραῖς
ἐστι,
καὶ
παρεσκευασμένος
ἀφῖγμαι |
[2] |
μεγαλοπράγμων
καὶ
πολιτικός.
ἐν
γὰρ
|
ταῖς |
ἀνέσεσι
καὶ
σχολαῖς
ἀπὸ
τῶν |
[10] |
ἅπαντα
χρημάτων
ἀνευρίσκειν
πλῆθος
ἐν
|
ταῖς |
ἀποσκευαῖς
ἀποκεκρυμμένον,
ὧν
εἰς
μέσον |
[7] |
τῶν
συμμάχων
περιγενομένους.
(ἐπεὶ
δὲ
|
ταῖς |
Ἀφεταῖς
τοῦ
βαρβαρικοῦ
στόλου
προσμίξαντος |
[14] |
φυλάξας
μὴ
πρότερον
ἀντιπρῴρους
καταστῆσαι
|
ταῖς |
βαρβαρικαῖς
τὰς
τριήρεις,
ἢ
τὴν |
[18] |
τὸν
Θεμιστοκλέα
καὶ
τὰς
ἑαυτοῦ
|
ταῖς |
ἐκείνου
πράξεσιν
ἀντιπαραβάλλοντος,
ἔφη
τῇ |
[2] |
φύσει
πιστεύων.
(ὅθεν
ὕστερον
ἐν
|
ταῖς |
ἐλευθερίοις
καὶ
ἀστείαις
λεγομέναις
διατριβαῖς |
[29] |
ὧν
μᾶλλον
αἱ
Περσικαὶ
πράξεις
|
ταῖς |
Ἑλληνικαῖς
ἀνεκράθησαν,
ὁσάκις
δεηθεῖεν
ἀνδρὸς |
[28] |
ὧν
εὐεργέτησα
Πέρσας,
νῦν
ἀπόχρησαι
|
ταῖς |
ἐμαῖς
τύχαις
πρὸς
ἐπίδειξιν
ἀρετῆς |
[10] |
τοῦ
δράκοντος,
ὃς
ἀφανὴς
ἐκείναις
|
ταῖς |
ἡμέραις
ἐκ
τοῦ
σηκοῦ
δοκεῖ |
[9] |
μή,
κακοῦν
τὸ
βαρβαρικὸν
ἐν
|
ταῖς |
μάχαις
καὶ
συνταράττειν.
ταῦτα
δ' |
[20] |
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἐκσπόνδου
γενομένης
ἐπὶ
|
ταῖς |
μεγίσταις
δυσὶν
ἢ
τρισὶ
πόλεσιν |
[7] |
Πελοποννήσου
καὶ
τὸν
πεζὸν
στρατὸν
|
ταῖς |
ναυσὶ
προσπεριβαλέσθαι,
παντάπασιν
ἀπρόσμαχον
ἡγούμενος |
[16] |
γνώμην
ἐποιεῖτο
λύειν
τὸ
ζεῦγμα
|
ταῖς |
ναυσὶν
ἐπιπλεύσαντας
εἰς
Ἑλλήσποντον,
ὅπως, |
[9] |
παρόντι,
τὴν
πόλιν
ἀφέντας
ἐμφῦναι
|
ταῖς |
ναυσίν,
οἱ
πολλοὶ
χαλεπῶς
ἤκουον, |
[26] |
μὲν
διαιτᾶσθαι
κατακεκλεισμένας,
ἐν
δὲ
|
ταῖς |
ὁδοιπορίαις
ὑπὸ
σκηνὰς
κύκλῳ
περιπεφραγμένας |
[28] |
(ἐμοὶ
μὲν
οὖν
πάντα
πρέποντα
|
ταῖς |
παρούσαις
συμφοραῖς
ἐστι,
καὶ
παρεσκευασμένος |
[5] |
φιλοθύτην
ὄντα
καὶ
λαμπρὸν
ἐν
|
ταῖς |
περὶ
τοὺς
ξένους
δαπάναις
ἀφθόνου |
[20] |
γένηται
τὸ
δοκοῦν
ἐκείνοις,
συνεῖπε
|
ταῖς |
πόλεσι
καὶ
μετέθηκε
τὰς
γνώμας |
[23] |
ἀλλὰ
διὰ
γραμμάτων
ἀπολογουμένου
μάλιστα
|
ταῖς |
προτέραις
κατηγορίαις.
(διαβαλλόμενος
γὰρ
ὑπὸ |
[2] |
ἤδη
πολιτευόμενος
ἐπλησίαζεν.
(ἐν
δὲ
|
ταῖς |
πρώταις
τῆς
νεότητος
ὁρμαῖς
ἀνώμαλος |
[14] |
καὶ
ταπεινοτέρας,
τὰς
δὲ
βαρβαρικὰς
|
ταῖς |
τε
πρύμναις
ἀνεστώσας
καὶ
τοῖς |
[20] |
διὸ
καὶ
τὸν
Κίμωνα
προῆγον
|
ταῖς |
τιμαῖς,
ἀντίπαλον
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ |
[29] |
οὐδὲν
γὰρ
ἦσαν
αἱ
τιμαὶ
|
ταῖς |
τῶν
ἄλλων
ἐοικυῖαι
ξένων,
ἀλλὰ |
[7] |
συμμάχων
περιγενομένους.
(ἐπεὶ
δὲ
ταῖς
|
Ἀφεταῖς |
τοῦ
βαρβαρικοῦ
στόλου
προσμίξαντος
ἐκπλαγεὶς |
[12] |
ἀποχωρεῖν
καὶ
παρηγγέλλετο
πλοῦς
τοῖς
|
κυβερνήταις, |
(ἔνθα
δὴ
βαρέως
φέρων
ὁ |
[19] |
Ποσειδῶ
δείξασα
τὴν
μορίαν
τοῖς
|
δικασταῖς |
ἐνίκησε.
Θεμιστοκλῆς
δ'
οὐχ,
ὡς |
[20] |
Ἑλλάδος
ἐκσπόνδου
γενομένης
ἐπὶ
ταῖς
|
μεγίσταις |
δυσὶν
ἢ
τρισὶ
πόλεσιν
ἔσται |
[7] |
οὐκ
ἔχων
δὲ
χρήματα
τοῖς
|
ναύταις |
χορηγεῖν
ἔσπευδεν
ἀποπλεῦσαι,
παρώξυνεν
ἔτι |
[9] |
γὰρ
οὐ
διενοοῦντο
μυριάσι
στρατοῦ
|
τοσαύταις· |
ὃ
δ'
ἦν
μόνον
ἀναγκαῖον |
[2] |
πολιτευόμενος
ἐπλησίαζεν.
(ἐν
δὲ
ταῖς
|
πρώταις |
τῆς
νεότητος
ὁρμαῖς
ἀνώμαλος
ἦν |
[10] |
χρημάτων
ἀνευρίσκειν
πλῆθος
ἐν
ταῖς
|
ἀποσκευαῖς |
ἀποκεκρυμμένον,
ὧν
εἰς
μέσον
κομισθέντων |
[1] |
τῶν
βαρβάρων
αὐτὸς
ἐπεσκεύασε
καὶ
|
γραφαῖς |
ἐκόσμησεν,
ὡς
Σιμωνίδης
ἱστόρηκεν.
~ἔτι |
[9] |
κακοῦν
τὸ
βαρβαρικὸν
ἐν
ταῖς
|
μάχαις |
καὶ
συνταράττειν.
ταῦτα
δ'
ἤλπιζεν |
[15] |
οὓς
εἴκαζον
Αἰακίδας
εἶναι
παρακεκλημένους
|
εὐχαῖς |
πρὸ
τῆς
μάχης
ἐπὶ
τὴν |
[28] |
Πέρσας,
νῦν
ἀπόχρησαι
ταῖς
ἐμαῖς
|
τύχαις |
πρὸς
ἐπίδειξιν
ἀρετῆς
μᾶλλον
ἢ |
[14] |
αἱ
δ'
ὑπέρκομποι
τάχει
ἑκατὸν
|
δὶς |
ἦσαν
ἑπτά
θ'
ὧδ'
ἔχει |
[19] |
ἀποσταλέντος,
(ἠρνεῖτο
καὶ
πέμπειν
ἐκέλευεν
|
εἰς |
Ἀθήνας
τοὺς
κατοψομένους,
ἅμα
μὲν |
[26] |
ταλάντων
ὑπὸ
τοῦ
βασιλέως
ἔφυγεν
|
εἰς |
Αἰγάς,
Αἰολικὸν
πολισμάτιον,
ὑπὸ
πάντων |
[16] |
εἰς
τὴν
Ἑλλάδα
καὶ
καταστήσωμεν
|
εἰς |
ἀνάγκην
ὑπὸ
δέους
ἄνδρα
τηλικούτων |
[29] |
μὲν
οἱ
πλεῖστοι
δοθῆναι
λέγουσιν
|
εἰς |
ἄρτον
καὶ
οἶνον
καὶ
ὄψον, |
[25] |
μὲν
ὑπεκκλαπέντα
διὰ
τῶν
φίλων
|
εἰς |
Ἀσίαν
ἔπλει·
τῶν
δὲ
φανερῶν |
[21] |
αἰτίαν
ἔσχε
μηδίζειν,
ταῦτ'
ἐποίησεν
|
εἰς |
αὐτόν·
οὐκ
ἄρα
Τιμοκρέων
μοῦνος |
[8] |
Ἀρτεμίσιον
ὑπὲρ
τὴν
Ἑστίαιαν
αἰγιαλὸς
|
εἰς |
βορέαν
ἀναπεπταμένος,
ἀντιτείνει
δ'
αὐτῷ |
[5] |
ζητεῖν
καὶ
φοιτᾶν
πρὸς
αὐτόν.
|
(εἰς |
δ'
Ὀλυμπίαν
ἐλθὼν
καὶ
διαμιλλώμενος |
[7] |
καὶ
μάλιστα
τοὺς
Ἀθηναίους
προαγαγεῖν
|
εἰς |
δόξαν,
ὡς
ἀνδρείᾳ
μὲν
τῶν |
[6] |
πράγματα
διαφθαρείη
παντάπασι
τῆς
ἡγεμονίας
|
εἰς |
ἐκεῖνον
ἐμπεσούσης,
χρήμασι
τὴν
φιλοτιμίαν |
[16] |
τὸ
ζεῦγμα
ταῖς
ναυσὶν
ἐπιπλεύσαντας
|
εἰς |
Ἑλλήσποντον,
ὅπως,
ἔφη,
τὴν
Ἀσίαν |
[24] |
καὶ
τῶν
Λακεδαιμονίων
ἔρριψεν
αὑτὸν
|
εἰς |
ἐλπίδας
χαλεπὰς
καὶ
ἀπόρους
καταφυγὼν |
[26] |
πολὺ
καὶ
μάλιστα
τὸ
Περσικὸν
|
εἰς |
ζηλοτυπίαν
τὴν
περὶ
τὰς
γυναῖκας |
[24] |
νέμειν
ἀμφοτέρων
ἄποικον.
ἐκεῖθεν
δ'
|
εἰς |
Ἤπειρον
ἔφυγε·
καὶ
διωκόμενος
ὑπὸ |
[9] |
συνάγειν,
καὶ
διατειχιζόντων
τὸν
Ἰσθμὸν
|
εἰς |
θάλατταν
ἐκ
θαλάττης,
(ἅμα
μὲν |
[24] |
τοῖς
Ἕλλησιν.
~προαισθόμενος
δ'
ἐκεῖνος
|
εἰς |
Κέρκυραν
διεπέρασεν,
οὔσης
αὐτῷ
πρὸς |
[26] |
τῆς
πολιτείας.
~ἐπεὶ
δὲ
κατέπλευσεν
|
εἰς |
Κύμην
καὶ
πολλοὺς
ᾔσθετο
τῶν |
[1] |
προστίθησι.
διὸτι
καὶ
τῶν
νόθων
|
εἰς |
Κυνόσαργες
συντελούντων
τοῦτο
δ'
ἐστὶν |
[32] |
Θεμιστοκλέους,
ἤδη
τετελευτηκότος
ἐκείνου,
πλεύσας
|
εἰς |
Μαγνησίαν
ἔλαβε
παρὰ
τῶν
ἀδελφῶν, |
[10] |
ἐν
ταῖς
ἀποσκευαῖς
ἀποκεκρυμμένον,
ὧν
|
εἰς |
μέσον
κομισθέντων
εὐπορῆσαι
τοὺς
ἐμβαίνοντας |
[25] |
μέχρι
οὗ
πνεύματι
τῆς
ὁλκάδος
|
εἰς |
Νάξον
καταφερομένης
ὑπὸ
Ἀθηναίων
πολιορκουμένην |
[19] |
τῶν
ἀρίστων
καὶ
θράσους
ἐνέπλησεν,
|
εἰς |
ναύτας
καὶ
κελευστὰς
καὶ
κυβερνήτας |
[21] |
τρί'
ἀργυρίου
τάλαντ'
ἔβα
πλέων
|
εἰς |
ὄλεθρον,
τοὺς
μὲν
κατάγων
ἀδίκως, |
[25] |
βασιλείας
ἱστορεῖ
τὸν
Θεμιστοκλέα
πέμψαντος
|
εἰς |
Ὀλυμπίαν
Ἱέρωνος
ἵππους
ἀγωνιστὰς
καὶ |
[29] |
ὥστε
καὶ
μητρὶ
τῇ
βασιλέως
|
εἰς |
ὄψιν
ἐλθεῖν
καὶ
γενέσθαι
συνήθης, |
[29] |
δεῦρο
ἤγαγεν.
(οὐ
μὴν
ἀλλ'
|
εἰς |
ὄψιν
ἐλθόντος
αὐτοῦ
καὶ
πάλιν |
[20] |
Ἑλλήνων
στόλος
ἀπηλλαγμένου
Ξέρξου
κατῆρεν
|
εἰς |
Παγασὰς
καὶ
διεχείμαζε,
δημηγορῶν
ἐν |
[21] |
ἀργυρίοις
σκυβαλικτοῖσι
πεισθεὶς
οὐ
κατᾶγεν
|
εἰς |
πάτραν
Ἰαλυσόν,
λαβὼν
δὲ
τρί' |
[10] |
Θεμιστοκλέους
ποιεῖται
στρατήγημα.
καταβαινόντων
γὰρ
|
εἰς |
Πειραιᾶ
τῶν
Ἀθηναίων,
φησὶν
ἀπολέσθαι |
[16] |
ἐπάγειν
τὸ
πεζὸν
τοῖς
Ἕλλησιν
|
εἰς |
Σαλαμῖνα,
ἐμφράξας
τὸν
διὰ
μέσου |
[31] |
ἱέρειαν
ἀπέδειξεν.
~ὡς
δ'
ἦλθεν
|
εἰς |
Σάρδεις
καὶ
σχολὴν
ἄγων
ἐθεᾶτο |
[24] |
Θεμιστοκλέα
ποιῶν
ἐπιλαθόμενον
πλεῦσαί
φησιν
|
εἰς |
Σικελίαν
καὶ
παρ'
Ἱέρωνος
αἰτεῖν |
[19] |
πλεῖστοι,
παρακρουσάμενος.
ἧκε
μὲν
γὰρ
|
εἰς |
Σπάρτην
ὄνομα
πρεσβείας
ἐπιγραψάμενος·
ἐγκαλούντων |
[29] |
καὶ
Φανίας,
Περκώτην
καὶ
Παλαίσκηψιν
|
εἰς |
στρωμνὴν
καὶ
ἀμπεχόνην.
~καταβαίνοντι
δ' |
[2] |
καὶ
ἀπροθύμως
ἐξεμάνθανε,
τῶν
δὲ
|
εἰς |
σύνεσιν
ἢ
πρᾶξιν
λεγομένων
δῆλος |
[7] |
τὸν
πόλεμον,
ἑκόντας
αὐτοῖς
παρέξειν
|
εἰς |
τὰ
λοιπὰ
πειθομένους
τοὺς
Ἕλληνας. |
[8] |
τὰ
στενὰ
μάχαι
κρίσιν
μὲν
|
εἰς |
τὰ
ὅλα
μεγάλην
οὐκ
ἐποίησαν, |
[7] |
δὲ
πολλῶν
ἐξήγαγε
πολλὴν
στρατιὰν
|
εἰς |
τὰ
Τέμπη
μετὰ
Λακεδαιμονίων,
ὡς |
[31] |
προσήνεγκεν
αἰτούμενος
ἀποστεῖλαι
τὴν
κόρην
|
εἰς |
τὰς
Ἀθήνας.
(χαλεπαίνοντος
δὲ
τοῦ |
[10] |
μέσον
κομισθέντων
εὐπορῆσαι
τοὺς
ἐμβαίνοντας
|
εἰς |
τὰς
ναῦς
ἐφοδίων.
(ἐκπλεούσης
δὲ |
[15] |
ἔδοξεν
αὖθις
ὑπονοστεῖν
καὶ
κατασκήπτειν
|
εἰς |
τὰς
τριήρεις.
ἕτεροι
δὲ
φάσματα |
[7] |
μὲν
ἐπεχείρει
τοὺς
πολίτας
ἐμβιβάζειν
|
εἰς |
τὰς
τριήρεις,
καὶ
τὴν
πόλιν |
[10] |
δ'
ἐν
ἡλικίᾳ
πάντας
ἐμβαίνειν
|
εἰς |
τὰς
τριήρεις,
παῖδας
δὲ
καὶ |
[22] |
τοὺς
ὑπερέχοντας
καὶ
τὴν
δυσμένειαν
|
εἰς |
ταύτην
τὴν
ἀτιμίαν
ἀποπνέοντος.
~ἐκπεσόντος |
[24] |
ἀποτριψαμένου
δὲ
τοῦ
Ἱέρωνος,
οὕτως
|
εἰς |
τὴν
Ἀσίαν
ἀπᾶραι.
~ταῦτα
δ' |
[9] |
Ἕλληνες,
καίπερ
τῶν
Ἀθηναίων
δεομένων
|
εἰς |
τὴν
Βοιωτίαν
ἀπαντῆσαι
πρὸ
τῆς |
[31] |
φήσαντος
ἐπιστολήν,
φοβηθεὶς
ὁ
Θεμιστοκλῆς
|
εἰς |
τὴν
γυναικωνῖτιν
κατέφυγε
καὶ
τὰς |
[16] |
βαρβάρῳ
πεπολεμήκαμεν,
ἂν
δὲ
κατακλείσωμεν
|
εἰς |
τὴν
Ἑλλάδα
καὶ
καταστήσωμεν
εἰς |
[18] |
ἐχρημάτιζεν,
ἀλλ'
ἐπανεβάλλετο
τὸ
προσπῖπτον
|
εἰς |
τὴν
ἡμέραν
ἐκείνην,
καθ'
ἣν |
[14] |
ὑποστάντες
καὶ
τοῖς
δόρασι
τύπτοντες
|
εἰς |
τὴν
θάλασσαν
ἐξέβαλον·
καὶ
τὸ |
[10] |
δάκρυα
γονέων
καὶ
περιβολὰς
διαπερώντων
|
εἰς |
τὴν
νῆσον.
καίτοι
πολλοὶ
μὲν |
[10] |
καὶ
τῇ
τριήρει
παρανηχόμενος
ἐκπεσεῖν
|
εἰς |
τὴν
Σαλαμῖνα
καὶ
λιποθυμήσας
ἀποθανεῖν |
[17] |
μεθ'
ἑαυτὸν
Θεμιστοκλέα.
Λακεδαιμόνιοι
δ'
|
εἰς |
τὴν
Σπάρτην
αὐτὸν
καταγαγόντες
Εὐρυβιάδῃ |
[9] |
διὰ
τῆς
Δωρίδος
ἄνωθεν
ἐμβαλόντος
|
εἰς |
τὴν
Φωκίδα
καὶ
τὰ
τῶν |
[9] |
δοκοῦσι.
~τῶν
μέντοι
περὶ
Θερμοπύλας
|
εἰς |
τὸ
Ἀρτεμίσιον
ἀπαγγελλόντων
πυθόμενοι
Λεωνίδαν |
[25] |
δὲ
φανερῶν
γενομένων
καὶ
συναχθέντων
|
εἰς |
τὸ
δημόσιον
Θεόπομπος
μὲν
ἑκατὸν |
[1] |
τῶν
εὖ
γεγονότων
νεανίσκων
καταβαίνοντας
|
εἰς |
τὸ
Κυνόσαργες
ἀλείφεσθαι
μετ'
αὐτοῦ. |
[17] |
τῶν
ἐφεξῆς
ἀγομένων
καὶ
παρελθόντος
|
εἰς |
τὸ
στάδιον
τοῦ
Θεμιστοκλέους,
ἀμελήσαντας |
[20] |
τῶν
Ἑλλήνων·
ὁ
δ'
Ἀριστείδης
|
εἰς |
τὸν
δῆμον
παρελθὼν
ἔφη
τῆς |
[4] |
διανέμεσθαι,
μόνος
εἰπεῖν
ἐτόλμησε
παρελθὼν
|
εἰς |
τὸν
δῆμον,
ὡς
χρὴ
τὴν |
[16] |
δέδοκται
τῷ
ναυτικῷ
κεκρατηκότας
ἀναπλεῖν
|
εἰς |
τὸν
Ἑλλήσποντον
ἐπὶ
τὸ
ζεῦγμα |
[21] |
δ'
ἀσελγεστέρᾳ
καὶ
ἀναπεπταμένῃ
μᾶλλον
|
εἰς |
τὸν
Θεμιστοκλέα
βλασφημίᾳ
κέχρηται
μετὰ |
[17] |
ἀπέδοσαν
ἅπαντες.
ἐπεὶ
γὰρ
ἀναχωρήσαντες
|
εἰς |
τὸν
Ἰσθμὸν
ἀπὸ
τοῦ
βωμοῦ |
[16] |
τῆς
Ξέρξου
δυνάμεως
διαγωνισάμενοι
Πλαταιᾶσιν
|
εἰς |
τὸν
περὶ
τῶν
ὅλων
κίνδυνον |
[30] |
τὴν
σκηνὴν
κομιζόντων
ὑποζυγίων
ἑνὸς
|
εἰς |
τὸν
ποταμὸν
ἐμπεσόντος,
οἱ
τοῦ |
[6] |
Θεμιστοκλέους
γὰρ
εἰπόντος
καὶ
τοῦτον
|
εἰς |
τοὺς
ἀτίμους
καὶ
παῖδας
αὐτοῦ |
[6] |
ὅτι
τὸν
ἐκ
Μήδων
χρυσὸν
|
εἰς |
τοὺς
Ἕλληνας
ἐκόμισε.
μέγιστον
δὲ |
[10] |
εὑρίσκοντες
ἀψαύστους
οἱ
ἱερεῖς,
ἐξήγγελλον
|
εἰς |
τοὺς
πολλούς,
τοῦ
Θεμιστοκλέους
λόγον |
[10] |
Ἀθηναίων
ὑπεξέθεντο
γενεὰς
καὶ
γυναῖκας
|
εἰς |
Τροιζῆνα,
φιλοτίμως
πάνυ
τῶν
Τροιζηνίων |
[4] |
τὴν
ἀσπίδα
τῶν
πολιτῶν
παρελόμενος
|
εἰς |
ὑπηρέσιον
καὶ
κώπην
συνέστειλε
τὸν |
[23] |
ἀνευρεθεῖσαι
καὶ
γράμματα
περὶ
τούτων
|
εἰς |
ὑποψίαν
ἐνέβαλον
τὸν
Θεμιστοκλέα·
καὶ |
[8] |
ἔχουσι
τι
δεινὸν
ἀνδράσιν
ἐπισταμένοις
|
εἰς |
χεῖρας
ἰέναι
καὶ
μάχεσθαι
τολμῶσιν, |
[7] |
Ἀφεταῖς
τοῦ
βαρβαρικοῦ
στόλου
προσμίξαντος
|
ἐκπλαγεὶς |
ὁ
Εὐρυβιάδης
τῶν
κατὰ
στόμα |
[18] |
ἑορτὴν
πρὸς
ταῦτ'
εἰπεῖν·
ἀληθῆ
|
λέγεις· |
ἀλλ'
ἐμοῦ
μὴ
γενομένης
σὺ |
[18] |
ἀλλὰ
διὰ
τὴν
πόλιν,
ἀληθῆ
|
λέγεις, |
εἶπεν,
ἀλλ'
οὔτ'
ἂν
ἐγὼ |
[12] |
διαζῶσαι
τὰς
νήσους,
ὅπως
ἐκφύγοι
|
μηδεὶς |
τῶν
πολεμίων.
(τούτων
δὲ
πραττομένων |
[31] |
ἀπέδειξεν.
~ὡς
δ'
ἦλθεν
εἰς
|
Σάρδεις |
καὶ
σχολὴν
ἄγων
ἐθεᾶτο
τῶν |
[8] |
καὶ
λαμπρότητες
ἐπισήμων
οὔτε
κραυγαὶ
|
κομπώδεις |
ἢ
βάρβαροι
παιᾶνες
ἔχουσι
τι |
[18] |
δεῖ
τεκμαίρεσθαι
διὰ
τῶν
ἀπομνημονευομένων.
|
αἱρεθεὶς |
γὰρ
ναύαρχος
ὑπὸ
τῆς
πόλεως |
[25] |
καταφερομένης
ὑπὸ
Ἀθηναίων
πολιορκουμένην
τότε
|
φοβηθεὶς |
ἀναδείξειεν
ἑαυτὸν
τῷ
τε
ναυκλήρῳ |
[20] |
συμμαχήσασαι
κατὰ
τοῦ
Μήδου
πόλεις,
|
φοβηθείς, |
μὴ
Θετταλοὺς
καὶ
Ἀργείους,
ἔτι |
[31] |
καὶ
βασιλεῖ
γράψειν
φήσαντος
ἐπιστολήν,
|
φοβηθεὶς |
ὁ
Θεμιστοκλῆς
εἰς
τὴν
γυναικωνῖτιν |
[24] |
τότε
τύχῃ
μᾶλλον
ὁ
Θεμιστοκλῆς
|
φοβηθεὶς |
συγγενῆ
καὶ
πρόσφατον
φθόνον
ὀργῆς |
[24] |
(ὃς
βασιλεὺς
μὲν
ἦν
Μολοττῶν,
|
δεηθεὶς |
δέ
τι
τῶν
Ἀθηναίων
καὶ |
[29] |
ἔχειν
πρὸς
αὐτόν,
ὁ
Θεμιστοκλῆς
|
δεηθεὶς |
ἔπεισε
καὶ
διήλλαξε.
λέγεται
δὲ |
[26] |
νίκην
δίδου.
Καὶ
μετὰ
ταῦτα
|
κοιμηθεὶς |
ὁ
Θεμιστοκλῆς
ὄναρ
ἔδοξεν
ἰδεῖν |
[3] |
καὶ
τοὺς
πότους
παραιτεῖσθαι
τοὺς
|
συνήθεις, |
(καὶ
λέγειν
πρὸς
τοὺς
ἐρωτῶντας |
[5] |
(ἐπεὶ
δὲ
Φιλίδης
ὁ
ἱπποτρόφος
|
αἰτηθεὶς |
ὑπ'
αὐτοῦ
πῶλον
οὐκ
ἔδωκεν, |
[31] |
ὑποσχέσεις,
(οὔτε
δι'
ὀργήν
τινα
|
παροξυνθεὶς |
κατὰ
τῶν
πολιτῶν
οὔτε
ἐπαρθεὶς |
[7] |
κίστῃ
δεῖπνον
ἄρτων
καὶ
κρεῶν,
|
ὑποθεὶς |
κάτω
τάλαντον
ἀργυρίου
καὶ
κελεύσας |
[31] |
παροξυνθεὶς
κατὰ
τῶν
πολιτῶν
οὔτε
|
ἐπαρθεὶς |
τιμῇ
τοσαύτῃ
καὶ
δυνάμει
πρὸς |
[11] |
ἐξωστράκιστο
γὰρ
πρὸ
τοῦ
πολέμου
|
καταστασιασθεὶς |
ὑπὸ
Θεμιστοκλέους
γράφει
ψήφισμα,
τοῖς |
[21] |
Τιμοκρέοντα
ξεῖνον
ἐόντ'
ἀργυρίοις
σκυβαλικτοῖσι
|
πεισθεὶς |
οὐ
κατᾶγεν
εἰς
πάτραν
Ἰαλυσόν, |
[23] |
τῆς
Ἑλλάδος.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
συμπεισθεὶς |
ὑπὸ
τῶν
κατηγορούντων
ὁ
δῆμος |
[24] |
δέ
τι
τῶν
Ἀθηναίων
καὶ
|
προπηλακισθεὶς |
ὑπὸ
τοῦ
Θεμιστοκλέους,
ὅτ'
ἤκμαζεν |
[7] |
τὴν
ταχίστην
εἴσω
τῆς
Ἑλλάδος
|
κομισθεὶς |
ἅψασθαι
Πελοποννήσου
καὶ
τὸν
πεζὸν |
[11] |
μὴ
δι'
ὀργὴν
τῷ
βαρβάρῳ
|
προσθεὶς |
ἑαυτὸν
ἀνατρέψῃ
τὰ
πράγματα
τῆς |
[29] |
Δημάρατος
ὁ
Σπαρτιάτης
αἰτήσασθαι
δωρεὰν
|
κελευσθεὶς |
ᾐτήσατο
τὴν
κίταριν,
ὥσπερ
οἱ |
[28] |
μάντευμα
τοῦ
Δωδωναίου
Διός,
ὡς
|
κελευσθεὶς |
πρὸς
τὸν
ὁμώνυμον
τοῦ
θεοῦ |
[30] |
τούτου
σε
αἰτῶ
θεράπαιναν
Μνησιπτολέμαν.
|
(διαταραχθεὶς |
οὖν
ὁ
Θεμιστοκλῆς
προσευξάμενος
τῇ |
[32] |
ἔτι
παῖς
ὢν
ὑφ'
ἵππου
|
δηχθεὶς |
ἀπέθανε,
Διοκλέα
δὲ
Λύσανδρος
ὁ |
[28] |
Ἀθηναῖος
ἐγὼ
φυγὰς
ὑφ'
Ἑλλήνων
|
διωχθείς, |
ᾧ
πολλὰ
μὲν
ὀφείλουσι
Πέρσαι |
[29] |
ᾐτήσατο
τὴν
κίταριν,
ὥσπερ
οἱ
|
βασιλεῖς, |
ἐπαράμενος
εἰσελάσαι
διὰ
Σάρδεων,
Μιθροπαύστης |
[29] |
λέγεται
δὲ
καὶ
τοὺς
ὕστερον
|
βασιλεῖς, |
ἐφ'
ὧν
μᾶλλον
αἱ
Περσικαὶ |
[11] |
Εὐρυβιάδου
πρὸς
αὐτὸν
εἰπόντος·
ὦ
|
Θεμιστόκλεις, |
ἐν
τοῖς
ἀγῶσι
τοὺς
προεξανισταμένους |
[16] |
οὖν,
(ἔφη,
δεῖ
γέφυραν,
ὦ
|
Θεμιστόκλεις, |
ἡμᾶς
ἀναιρεῖν,
ἀλλ'
ἑτέραν,
εἴπερ |
[30] |
θεῶν
ὄναρ
φανεῖσαν
εἰπεῖν·
ὦ
|
Θεμιστόκλεις, |
ὑστέρει
κεφαλῆς
λεόντων,
ἵνα
μὴ |
[6] |
Ἑλληνικοὺς
πολέμους
καὶ
διαλλάξαι
τὰς
|
πόλεις |
ἀλλήλαις,
πείσαντα
τὰς
ἔχθρας
διὰ |
[29] |
ἀπωλόμεθα
ἄν,
εἰ
μὴ
ἀπωλόμεθα.
|
πόλεις |
δ'
αὐτῷ
τρεῖς
μὲν
οἱ |
[12] |
βοήθειαν
οἱ
Ἕλληνες
διαλυθήσονται
κατὰ
|
πόλεις, |
ἐβουλεύετο
καὶ
συνετίθει
τὴν
περὶ |
[20] |
(ὡς
τριάκοντα
καὶ
μία
μόναι
|
πόλεις |
εἰσὶν
αἱ
μετασχοῦσαι
τοῦ
πολέμου, |
[20] |
μὴ
συμμαχήσασαι
κατὰ
τοῦ
Μήδου
|
πόλεις, |
φοβηθείς,
μὴ
Θετταλοὺς
καὶ
Ἀργείους, |
[28] |
σώσεις
μὲν
γὰρ
ἱκέτην
σόν,
|
ἀπολεῖς |
δ'
Ἑλλήνων
πολέμιον
γενόμενον.
(ταῦτ' |
[31] |
ἐπ'
αὐτόν,
ἤδη
δὲ
καὶ
|
δυνάμεις |
ἐκινοῦντο
καὶ
στρατηγοὶ
διεπέμποντο
καὶ |
[11] |
ὁ
Θεμιστοκλῆς
ἐπιστρέψας
τὸν
λόγον·
|
ἡμεῖς |
τοι,
(εἶπεν,
ὦ
μοχθηρέ,
τὰς |
[18] |
γενομένου,
(ποῦ
ἂν
ἦτε
νῦν
|
ὑμεῖς; |
τὸν
δὲ
υἱὸν
ἐντρυφῶντα
τῇ |
[14] |
μὲν
Ἑλληνικὰς
οὐκ
ἔβλαπτε
ναῦς
|
ἁλιτενεῖς |
οὔσας
καὶ
ταπεινοτέρας,
τὰς
δὲ |
[21] |
Παυσανίαν
ἢ
καὶ
τύγε
Ξάνθιππον
|
αἰνεῖς
|
ἢ
τύγε
Λευτυχίδαν,
ἐγὼ
δ' |
[27] |
προσειπεῖν·
εἰ
δ'
ἄλλο
τι
|
φρονεῖς, |
ἀγγέλοις
ἑτέροις
χρήσῃ
πρὸς
αὐτόν. |
[30] |
δ'
αὐτῷ
πρὸς
τὰς
Ἑλληνικὰς
|
πράξεις |
ἐπὶ
θάλατταν
Πέρσης
ἀνὴρ
Ἐπιξύης |
[29] |
ἐφ'
ὧν
μᾶλλον
αἱ
Περσικαὶ
|
πράξεις |
ταῖς
Ἑλληνικαῖς
ἀνεκράθησαν,
ὁσάκις
δεηθεῖεν |
[31] |
ὑπ'
ἀσχολιῶν
περὶ
τὰς
ἄνω
|
πράξεις. |
(ὡς
δ'
Αἴγυπτός
τε
ἀφισταμένη |
[7] |
θάλατταν
ἀλκὴν
βασιλέως,
δείσαντες
οἱ
|
Εὐβοεῖς, |
μὴ
σφᾶς
οἱ
Ἕλληνες
πρόωνται, |
[22] |
πάντων,
οὓς
ᾤοντο
τῇ
δυνάμει
|
βαρεῖς |
καὶ
πρὸς
ἰσότητα
δημοκρατικὴν
ἀσυμμέτρους |
[10] |
προτιθεμένας
ἀπαρχὰς
εὑρίσκοντες
ἀψαύστους
οἱ
|
ἱερεῖς, |
ἐξήγγελλον
εἰς
τοὺς
πολλούς,
τοῦ |
[11] |
μεγίστη
τῶν
Ἑλληνίδων,
αἱ
διακόσιαι
|
τριήρεις, |
αἳ
νῦν
μὲν
ὑμῖν
παρεστᾶσι |
[4] |
ἀπὸ
τῶν
χρημάτων
ἐκείνων
ἐποιήθησαν
|
τριήρεις, |
αἷς
καὶ
πρὸς
Ξέρξην
ἐναυμάχησαν. |
[4] |
Ἀθηναίων
πόλιν
αὖθις
ἀνέστησαν
αἱ
|
τριήρεις |
ἐκεῖναι,
τά
τ'
ἄλλα
καὶ |
[31] |
τε
ἀφισταμένη
βοηθούντων
Ἀθηναίων
καὶ
|
τριήρεις |
Ἑλληνικαὶ
μέχρι
Κύπρου
καὶ
Κιλικίας |
[4] |
ἐκ
τῶν
χρημάτων
τούτων
κατασκευάσασθαι
|
τριήρεις |
ἐπὶ
τὸν
πρὸς
Αἰγινήτας
πόλεμον. |
[2] |
πρὸς
τῇ
θαλάττῃ
τὰς
παλαιὰς
|
τριήρεις |
ἐρριμμένας
καὶ
παρορωμένας,
ὡς
δὴ |
[15] |
ὑπονοστεῖν
καὶ
κατασκήπτειν
εἰς
τὰς
|
τριήρεις. |
ἕτεροι
δὲ
φάσματα
καὶ
εἴδωλα |
[14] |
ἀντιπρῴρους
καταστῆσαι
ταῖς
βαρβαρικαῖς
τὰς
|
τριήρεις, |
ἢ
τὴν
εἰωθυῖαν
ὥραν
παραγενέσθαι, |
[7] |
τοὺς
πολίτας
ἐμβιβάζειν
εἰς
τὰς
|
τριήρεις, |
καὶ
τὴν
πόλιν
ἔπειθεν
ἐκλιπόντας |
[10] |
αἰτιωτάτην
γενέσθαι
τοῦ
πληρωθῆναι
τὰς
|
τριήρεις, |
Κλείδημος
δὲ
καὶ
τοῦτο
τοῦ |
[10] |
ἡλικίᾳ
πάντας
ἐμβαίνειν
εἰς
τὰς
|
τριήρεις, |
παῖδας
δὲ
καὶ
γυναῖκας
καὶ |
[29] |
μὴ
ἀπωλόμεθα.
πόλεις
δ'
αὐτῷ
|
τρεῖς |
μὲν
οἱ
πλεῖστοι
δοθῆναι
λέγουσιν |
[13] |
παρὰ
τὴν
ναυαρχίδα
τριήρη
σφαγιαζομένῳ
|
τρεῖς |
προσήχθησαν
αἰχμάλωτοι,
κάλλιστοι
μὲν
ἰδέσθαι |
[31] |
κελεύοντος
βασιλέως
καὶ
βεβαιοῦν
τὰς
|
ὑποσχέσεις, |
(οὔτε
δι'
ὀργήν
τινα
παροξυνθεὶς |
[16] |
τινας
διατριβὰς
τοῖς
συμμάχοις
καὶ
|
μελλήσεις |
πρὸς
τὴν
δίωξιν.
(ταῦθ'
ὁ |
[27] |
μὲν
οὖν
ἐπαινῶν
τὰ
ἡμέτερα
|
προσκυνήσεις, |
ἔστι
σοι
καὶ
θεάσασθαι
βασιλέα |
[9] |
τὴν
χώραν
ὁ
Θεμιστοκλῆς,
ᾗπερ
|
κατάρσεις |
ἀναγκαίας
καὶ
καταφυγὰς
ἑώρα
τοῖς |
[28] |
μᾶλλον
ἢ
πρὸς
ἀποπλήρωσιν
ὀργῆς.
|
σώσεις |
μὲν
γὰρ
ἱκέτην
σόν,
ἀπολεῖς |
[13] |
Κεράτων,
χρυσοῦν
δίφρον
θέμενος
καὶ
|
γραμματεῖς |
πολλοὺς
παραστησάμενος,
ὧν
ἔργον
ἦν |
[4] |
ὑπῆρξε
καὶ
τὴν
Ἀθηναίων
πόλιν
|
αὖθις |
ἀνέστησαν
αἱ
τριήρεις
ἐκεῖναι,
τά |
[15] |
ἀπὸ
γῆς
ἀναφερόμενον
νέφος
ἔδοξεν
|
αὖθις |
ὑπονοστεῖν
καὶ
κατασκήπτειν
εἰς
τὰς |
[22] |
λυπηρὸς
εἶναι
τῶν
αὑτοῦ
πράξεων
|
πολλάκις |
ἐν
τῷ
δήμῳ
μνημονεύων·
καὶ |
[3] |
καὶ
μεγάλας
ἐπιφέροντι
καινοτομίας
ἐναντιοῦσθαι
|
πολλάκις, |
ἐνιστάμενος
αὐτοῦ
πρὸς
τὴν
αὔξησιν. |
[2] |
ποιουμένῃ
μεταβολὰς
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
καὶ
|
πολλάκις |
ἐξισταμένῃ
πρὸς
τὸ
χεῖρον,
ὡς |
[22] |
κοπιᾶτε,
εἶπεν,
ὑπὸ
τῶν
αὐτῶν
|
πολλάκις |
εὖ
πάσχοντες;
ἠνίασε
δὲ
τοὺς |
[29] |
Περσικαὶ
πράξεις
ταῖς
Ἑλληνικαῖς
ἀνεκράθησαν,
|
ὁσάκις |
δεηθεῖεν
ἀνδρὸς
Ἕλληνος,
ἐπαγγέλλεσθαι
καὶ |
[11] |
οὐκ
ἀξιοῦντες
ἀψύχων
ἕνεκα
δουλεύειν,
|
πόλις |
δ'
ἡμῖν
ἔστι
μεγίστη
τῶν |
[11] |
εἰπόντος
δέ
τινος,
ὡς
ἀνὴρ
|
ἄπολις |
οὐκ
ὀρθῶς
διδάσκει
τοὺς
ἔχοντας |
[32] |
μὲν
ἐκ
τῆς
ἐπιγαμηθείσης
γενομένην
|
Ἀρχέπτολις |
ὁ
ἀδελφὸς
οὐκ
ὢν
ὁμομήτριος |
[23] |
κατηγορούντων
ὁ
δῆμος
ἔπεμψεν
ἄνδρας,
|
οἷς |
εἴρητο
συλλαμβάνειν
καὶ
ἀνάγειν
αὐτὸν |
[10] |
ἐμβαίνουσι
τοῖς
ἑαυτῶν
τροφεῦσιν.
(ἐν
|
οἷς |
ἱστορεῖται
κύων
Ξανθίππου
τοῦ
Περικλέους |
[27] |
τοῦτο
μηδὲν
ἐμποδὼν
ἔστω
τοῖς
|
λόγοις, |
οὓς
βούλομαι
πρὸς
ἐκεῖνον
εἰπεῖν. |
[5] |
ἀλαζονείαν.
(ἐνίκησε
δὲ
καὶ
χορηγῶν
|
τραγῳδοῖς, |
μεγάλην
ἤδη
τότε
σπουδὴν
καὶ |
[1] |
κἀκεῖνος
οὐκ
ἦν
γνήσιος
ἐν
|
θεοῖς, |
ἀλλ'
ἐνείχετο
νοθείᾳ
διὰ
τὴν |
[31] |
τὴν
τελευτὴν
πρέπουσαν,
(ἔθυσε
τοῖς
|
θεοῖς, |
καὶ
τοὺς
φίλους
συναγαγὼν
καὶ |
[28] |
ἐξ
ἑαυτῶν,
θῦσαί
τε
τοῖς
|
θεοῖς |
λέγεται
καὶ
πρὸς
πόσιν
εὐθὺς |
[19] |
θάλατταν,
καὶ
τρόπον
τινὰ
τοῖς
|
παλαιοῖς |
βασιλεῦσι
τῶν
Ἀθηναίων
ἀντιπολιτευόμενος.
(ἐκεῖνοι |
[10] |
ὄντων
δὲ
δημοσίων
χρημάτων
τοῖς
|
Ἀθηναίοις, |
Ἀριστοτέλης
μέν
φησι
τὴν
ἐξ |
[18] |
μὲν
γὰρ
Ἕλλησιν
ἐπιτάττειν
Ἀθηναίους,
|
Ἀθηναίοις |
δ'
αὐτόν,
αὐτῷ
δὲ
τὴν |
[20] |
καὶ
διεχείμαζε,
δημηγορῶν
ἐν
τοῖς
|
Ἀθηναίοις |
ἔφη
τινα
πρᾶξιν
ἔχειν
ὠφέλιμον |
[19] |
αὐτοῦ
τοὺς
πεμπομένους
ὑπάρχειν
τοῖς
|
Ἀθηναίοις. |
ὃ
καὶ
συνέβη·
γνόντες
γὰρ |
[31] |
ἀναθήματος
εἴτε
βουλόμενος
ἐνδείξασθαι
τοῖς
|
Ἀθηναίοις, |
ὅσην
ἔχει
τιμὴν
καὶ
δύναμιν |
[31] |
καὶ
τοῖς
φίλοις
αὐτοῦ
καὶ
|
οἰκείοις |
χρώμενον
διατελεῖν
φιλανθρώπως.
~ἀπέλιπε
δὲ |
[23] |
ἄν
ποτε
βαρβάροις
αὑτὸν
οὐδὲ
|
πολεμίοις |
ἀποδόσθαι
μετὰ
τῆς
Ἑλλάδος.
οὐ |
[9] |
ἀναγκαίας
καὶ
καταφυγὰς
ἑώρα
τοῖς
|
πολεμίοις, |
ἐνεχάραττε
κατὰ
τῶν
λίθων
ἐπιφανῆ |
[28] |
μεγίστῃ,
καὶ
κατευξάμενος
ἀεὶ
τοῖς
|
πολεμίοις |
τοιαύτας
φρένας
διδόναι
τὸν
Ἀριμάνιον, |
[20] |
τούτου
μὲν
οὖν
μάλιστα
τοῖς
|
Λακεδαιμονίοις |
προσέκρουσε·
διὸ
καὶ
τὸν
Κίμωνα |
[20] |
προσέταξαν.
(ἐν
δὲ
τοῖς
Ἀμφικτυονικοῖς
|
συνεδρίοις |
τῶν
Λακεδαιμονίων
εἰσηγουμένων,
ὅπως
ἀπείργωνται |
[2] |
πιστεύων.
(ὅθεν
ὕστερον
ἐν
ταῖς
|
ἐλευθερίοις |
καὶ
ἀστείαις
λεγομέναις
διατριβαῖς
ὑπὸ |
[21] |
προδόταν,
ὃς
Τιμοκρέοντα
ξεῖνον
ἐόντ'
|
ἀργυρίοις |
σκυβαλικτοῖσι
πεισθεὶς
οὐ
κατᾶγεν
εἰς |
[12] |
δεξιᾶς
τῶν
νεῶν
καὶ
τοῖς
|
καρχησίοις |
ἐπικαθίζουσαν·
διὸ
δὴ
καὶ
μάλιστα |
[31] |
Κίμωνος
ὑπερφυῶς
εὐημεροῦντος
ἐν
τοῖς
|
πολεμικοῖς, |
τὸ
δὲ
πλεῖστον
αἰδοῖ
τῆς |
[31] |
διῆγεν,
οὐ
πάνυ
τι
τοῖς
|
Ἑλληνικοῖς |
πράγμασι
βασιλέως
προσέχοντος
ὑπ'
ἀσχολιῶν |
[27] |
ἀφικέσθαι
τὸν
Ξέρξην.
τοῖς
δὲ
|
χρονικοῖς |
δοκεῖ
μᾶλλον
ὁ
Θουκυδίδης
συμφέρεσθαι, |
[20] |
Θεμιστοκλεῖ
προσέταξαν.
(ἐν
δὲ
τοῖς
|
Ἀμφικτυονικοῖς |
συνεδρίοις
τῶν
Λακεδαιμονίων
εἰσηγουμένων,
ὅπως |
[13] |
καὶ
δεινόν,
οἷον
εἴωθεν
ἐν
|
μεγάλοις |
ἀγῶσι
καὶ
πράγμασι
χαλεποῖς,
μᾶλλον |
[10] |
πανταχόθεν,
ἔτι
δ'
ὑπὲρ
αὐτῶν
|
διδασκάλοις |
τελεῖν
μισθούς.
τὸ
δὲ
ψήφισμα |
[27] |
εἰ
δ'
ἄλλο
τι
φρονεῖς,
|
ἀγγέλοις |
ἑτέροις
χρήσῃ
πρὸς
αὐτόν.
βασιλεῖ |
[15] |
κατὰ
μέρος
προσφερομένους
καὶ
περιπίπτοντας
|
ἀλλήλοις |
ἐτρέψαντο,
μέχρι
δείλης
ἀντισχόντας,
ὡς |
[29] |
λόγον
ἐοικέναι
τοῦ
ἀνθρώπου
τοῖς
|
ποικίλοις |
στρώμασιν·
ὡς
γὰρ
ἐκεῖνα
καὶ |
[31] |
θαυμάσαι
τὸν
ἄνδρα
καὶ
τοῖς
|
φίλοις |
αὐτοῦ
καὶ
οἰκείοις
χρώμενον
διατελεῖν |
[27] |
νόμοι
διαφέρουσιν
ἀνθρώπων·
ἄλλα
δ'
|
ἄλλοις |
καλά·
καλὸν
δὲ
πᾶσι
τὰ |
[5] |
ὄψιν.
αὐξόμενος
δὲ
καὶ
τοῖς
|
πολλοῖς |
ἀρέσκων
τέλος
κατεστασίασε
καὶ
μετέστησεν |
[5] |
ἦρχεν.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
τοῖς
|
πολλοῖς |
ἐνήρμοττε,
τοῦτο
μὲν
ἑκάστου
τῶν |
[27] |
αὐτός
τε
πείσομαι
τοῖς
ὑμετέροις
|
νόμοις, |
ἐπεὶ
θεῷ
τῷ
μεγαλύνοντι
Πέρσας |
[10] |
δὴ
Θεμιστοκλῆς
ἀπορῶν
τοῖς
ἀνθρωπίνοις
|
λογισμοῖς |
προσάγεσθαι
τὸ
πλῆθος,
ὥσπερ
ἐν |
[8] |
παιᾶνες
ἔχουσι
τι
δεινὸν
ἀνδράσιν
|
ἐπισταμένοις |
εἰς
χεῖρας
ἰέναι
καὶ
μάχεσθαι |
[9] |
δι'
ἀρετὴν
καὶ
μέγα
τοῖς
|
πεπραγμένοις |
φρονούντων.
παραπλέων
δὲ
τὴν
χώραν |
[11] |
παρεστᾶσι
βοηθοὶ
σώζεσθαι
δι'
αὐτῶν
|
βουλομένοις, |
εἰ
δ'
ἄπιτε
δεύτερον
ἡμᾶς |
[26] |
αὐτὸν
ἀεὶ
τοῖς
ἐντυγχάνουσι
καὶ
|
πυνθανομένοις |
λεγόντων,
ὅτι
γύναιον
Ἑλληνικὸν
ἄγουσιν |
[14] |
παρεδίδου
πλαγίας
τοῖς
Ἕλλησιν
ὀξέως
|
προσφερομένοις |
καὶ
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
προσέχουσιν,
ὡς |
[27] |
συμφέρεσθαι,
καίπερ
οὐδ'
αὐτοῖς
ἀτρέμα
|
συνταττομένοις. |
(ὁ
δ'
οὖν
Θεμιστοκλῆς
γενόμενος |
[17] |
ἡμέραν
ἐκεῖνον
θεᾶσθαι
καὶ
τοῖς
|
ξένοις |
ἐπιδεικνύειν
ἅμα
θαυμάζοντας
καὶ
κροτοῦντας, |
[12] |
ἔχοντα
μᾶλλον,
ὅπως
ἐν
τοῖς
|
στενοῖς |
ναυμαχήσωσιν.
(ὁ
μὲν
οὖν
Ἀριστείδης |
[20] |
ψήφων
καὶ
γένηται
τὸ
δοκοῦν
|
ἐκείνοις, |
συνεῖπε
ταῖς
πόλεσι
καὶ
μετέθηκε |
[10] |
~ἔνθα
δὴ
Θεμιστοκλῆς
ἀπορῶν
τοῖς
|
ἀνθρωπίνοις |
λογισμοῖς
προσάγεσθαι
τὸ
πλῆθος,
ὥσπερ |
[18] |
ὁμοῦ
πολλὰ
πράττων
πράγματα
καὶ
|
παντοδαποῖς |
ἀνθρώποις
ὁμιλῶν
μέγας
εἶναι
δοκῇ |
[13] |
ἐν
μεγάλοις
ἀγῶσι
καὶ
πράγμασι
|
χαλεποῖς, |
μᾶλλον
ἐκ
τῶν
παραλόγων
ἤ |
[18] |
πολλὰ
πράττων
πράγματα
καὶ
παντοδαποῖς
|
ἀνθρώποις |
ὁμιλῶν
μέγας
εἶναι
δοκῇ
καὶ |
[23] |
μηδὲ
βουλόμενος,
οὐκ
ἄν
ποτε
|
βαρβάροις |
αὑτὸν
οὐδὲ
πολεμίοις
ἀποδόσθαι
μετὰ |
[9] |
Ἴωνας
ἢ
ταράξειν
ὑποπτοτέρους
τοῖς
|
βαρβάροις |
γενομένους.
(Ξέρξου
δὲ
διὰ
τῆς |
[15] |
νίκην,
ἧς
οὔθ'
Ἕλλησιν
οὔτε
|
βαρβάροις |
ἐνάλιον
ἔργον
εἴργασται
λαμπρότερον,
ἀνδρείᾳ |
[15] |
Φλυῆσιν.
οἱ
δ'
ἄλλοι
τοῖς
|
βαρβάροις |
ἐξισούμενοι
τὸ
πλῆθος
ἐν
στενῷ |
[6] |
ψηφίσματος
ἀπέκτεινεν
ὅτι
φωνὴν
Ἑλληνίδα
|
βαρβάροις |
προστάγμασιν
ἐτόλμησε
χρῆσαι.
(ἔτι
δὲ |
[7] |
τοὺς
ἄλλους
ὑπερέβαλλον,
οὐκ
ἀξιούντων
|
ἑτέροις |
ἕπεσθαι,
(συνιδὼν
τὸν
κίνδυνον
ὁ |
[27] |
δ'
ἄλλο
τι
φρονεῖς,
ἀγγέλοις
|
ἑτέροις |
χρήσῃ
πρὸς
αὐτόν.
βασιλεῖ
γὰρ |
[27] |
καὶ
αὐτός
τε
πείσομαι
τοῖς
|
ὑμετέροις |
νόμοις,
ἐπεὶ
θεῷ
τῷ
μεγαλύνοντι |
[23] |
συμπεσόντα
κατ'
ἐκείνου
παρέσχε
τοῖς
|
ἐχθροῖς |
ἀφορμάς.
ὁ
δὲ
γραψάμενος
αὐτὸν |
[4] |
τὰ
πεζὰ
μὲν
οὐδὲ
τοῖς
|
ὁμόροις |
ἀξιομάχους
ὄντας,
τῇ
δ'
ἀπὸ |
[32] |
τύμβος
ἐν
καλῷ
κεχωσμένος
τοῖς
|
ἐμπόροις |
πρόσρησις
ἔσται
πανταχοῦ,
τούς
τ' |
[11] |
αὐτὸν
εἰπόντος·
ὦ
Θεμιστόκλεις,
ἐν
|
τοῖς |
ἀγῶσι
τοὺς
προεξανισταμένους
ῥαπίζουσι,
ναὶ, |
[10] |
(οὐκ
ὄντων
δὲ
δημοσίων
χρημάτων
|
τοῖς |
Ἀθηναίοις,
Ἀριστοτέλης
μέν
φησι
τὴν |
[20] |
Παγασὰς
καὶ
διεχείμαζε,
δημηγορῶν
ἐν
|
τοῖς |
Ἀθηναίοις
ἔφη
τινα
πρᾶξιν
ἔχειν |
[19] |
ἀντ'
αὐτοῦ
τοὺς
πεμπομένους
ὑπάρχειν
|
τοῖς |
Ἀθηναίοις.
ὃ
καὶ
συνέβη·
γνόντες |
[31] |
τοῦ
ἀναθήματος
εἴτε
βουλόμενος
ἐνδείξασθαι
|
τοῖς |
Ἀθηναίοις,
ὅσην
ἔχει
τιμὴν
καὶ |
[16] |
τινὰ
τῶν
βασιλικῶν
εὐνούχων
ἐν
|
τοῖς |
αἰχμαλώτοις
ἀνευρών,
Ἀρνάκην
ὄνομα,
φράζειν |
[20] |
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
προσέταξαν.
(ἐν
δὲ
|
τοῖς |
Ἀμφικτυονικοῖς
συνεδρίοις
τῶν
Λακεδαιμονίων
εἰσηγουμένων, |
[10] |
προϊεμένων.
~ἔνθα
δὴ
Θεμιστοκλῆς
ἀπορῶν
|
τοῖς |
ἀνθρωπίνοις
λογισμοῖς
προσάγεσθαι
τὸ
πλῆθος, |
[26] |
Αἰολέων
πλείστην
οὐσίαν
ἐκέκτητο
καὶ
|
τοῖς |
ἄνω
δυνατοῖς
γνώριμος
ὑπῆρχε.
(παρὰ |
[18] |
χρήματα
ἀνδρός.
ἐν
μὲν
οὖν
|
τοῖς |
ἀποφθέγμασι
τοιοῦτός
τις
ἦν.
~γενόμενος |
[31] |
μεγάλας
καὶ
τιμώμενος
ὅμοια
Περσῶν
|
τοῖς |
ἀρίστοις,
ἐπὶ
πολὺν
χρόνον
ἀδεῶς |
[9] |
τοὺς
Ἴωνας
ἢ
ταράξειν
ὑποπτοτέρους
|
τοῖς |
βαρβάροις
γενομένους.
(Ξέρξου
δὲ
διὰ |
[15] |
δαφνηφόρῳ
Φλυῆσιν.
οἱ
δ'
ἄλλοι
|
τοῖς |
βαρβάροις
ἐξισούμενοι
τὸ
πλῆθος
ἐν |
[31] |
ἔχει
τιμὴν
καὶ
δύναμιν
ἐν
|
τοῖς |
βασιλέως
πράγμασι,
λόγον
τῷ
Λυδίας |
[32] |
χὠπόταν
ἅμιλλα
τῶν
νεῶν
θεάσεται.
|
τοῖς |
δ'
ἀπὸ
γένους
τοῦ
Θεμιστοκλέους |
[10] |
τοῖς
μὲν
οἶκτον
τὸ
θέαμα,
|
τοῖς |
δὲ
θαῦμα
τῆς
τόλμης
παρεῖχε, |
[27] |
πρὸς
αὐτὸν
ἀφικέσθαι
τὸν
Ξέρξην.
|
τοῖς |
δὲ
χρονικοῖς
δοκεῖ
μᾶλλον
ὁ |
[19] |
τὸν
Ποσειδῶ
δείξασα
τὴν
μορίαν
|
τοῖς |
δικασταῖς
ἐνίκησε.
Θεμιστοκλῆς
δ'
οὐχ, |
[14] |
τῆς
αὐτῶν
τριήρους
ὑποστάντες
καὶ
|
τοῖς |
δόρασι
τύπτοντες
εἰς
τὴν
θάλασσαν |
[29] |
τῷ
καιρῷ,
φθόνον
ἔσχε
παρὰ
|
τοῖς |
δυνατοῖς,
ὡς
καὶ
κατ'
ἐκείνων |
[10] |
ὠρυγῆς
καὶ
πόθου
συμπαραθεόντων
ἐμβαίνουσι
|
τοῖς |
ἑαυτῶν
τροφεῦσιν.
(ἐν
οἷς
ἱστορεῖται |
[31] |
ἀδεῶς
διῆγεν,
οὐ
πάνυ
τι
|
τοῖς |
Ἑλληνικοῖς
πράγμασι
βασιλέως
προσέχοντος
ὑπ' |
[22] |
ὡς
ἄριστα
τῇ
πόλει
καὶ
|
τοῖς |
Ἕλλησι
βουλευσάμενος,
(πλησίον
δὲ
τῆς |
[31] |
Κίμων
θαλαττοκρατῶν
ἐπέστρεψεν
αὐτὸν
ἀντεπιχειρεῖν
|
τοῖς |
Ἕλλησι
καὶ
κωλύειν
αὐξανομένους
ἐπ' |
[25] |
κατεσκευασμένην
πολυτελῶς
στήσαντος,
εἰπεῖν
ἐν
|
τοῖς |
Ἕλλησι
λόγον,
ὡς
χρὴ
τὴν |
[4] |
ἀξιόμαχος,
καὶ
Μαρδόνιον
ἐμποδὼν
εἶναι
|
τοῖς |
Ἕλλησι
τῆς
διώξεως
μᾶλλον
ἢ |
[16] |
διὰ
χωμάτων
ἐπάγειν
τὸ
πεζὸν
|
τοῖς |
Ἕλλησιν
εἰς
Σαλαμῖνα,
ἐμφράξας
τὸν |
[4] |
ὅτι
δὲ
ἡ
τότε
σωτηρία
|
τοῖς |
Ἕλλησιν
ἐκ
τῆς
θαλάσσης
ὑπῆρξε |
[5] |
λαμπρότητα
καὶ
παρασκευήν,
οὐκ
ἤρεσκε
|
τοῖς |
Ἕλλησιν.
ἐκείνῳ
μὲν
γὰρ
ὄντι |
[13] |
σωτηρίαν
τε
καὶ
νίκην
ἔσεσθαι
|
τοῖς |
Ἕλλησιν.
(ἐκπλαγέντος
δὲ
τοῦ
Θεμιστοκλέους |
[10] |
τὸν
θεόν,
ὡς
εὐτυχήματος
μεγάλου
|
τοῖς |
Ἕλλησιν
ἐπώνυμον
ἐσομένην.
κρατήσας
δὲ |
[14] |
ἔσφαλλε
προσπῖπτον
καὶ
παρεδίδου
πλαγίας
|
τοῖς |
Ἕλλησιν
ὀξέως
προσφερομένοις
καὶ
τῷ |
[23] |
καὶ
ἀνάγειν
αὐτὸν
κριθησόμενον
ἐν
|
τοῖς |
Ἕλλησιν.
~προαισθόμενος
δ'
ἐκεῖνος
εἰς |
[32] |
δὲ
τύμβος
ἐν
καλῷ
κεχωσμένος
|
τοῖς |
ἐμπόροις
πρόσρησις
ἔσται
πανταχοῦ,
τούς |
[26] |
ἐκομίζετο,
τῶν
περὶ
αὐτὸν
ἀεὶ
|
τοῖς |
ἐντυγχάνουσι
καὶ
πυνθανομένοις
λεγόντων,
ὅτι |
[31] |
ἐν
Μαγνησίᾳ
κατέστρεψε
πέντε
πρὸς
|
τοῖς |
ἑξήκοντα
βεβιωκὼς
ἔτη
καὶ
τὰ |
[11] |
καταστασιασθεὶς
ὑπὸ
Θεμιστοκλέους
γράφει
ψήφισμα,
|
τοῖς |
ἐπὶ
χρόνῳ
μεθεστῶσιν
ἐξεῖναι
κατελθοῦσι |
[23] |
Παυσανίαν
συμπεσόντα
κατ'
ἐκείνου
παρέσχε
|
τοῖς |
ἐχθροῖς
ἀφορμάς.
ὁ
δὲ
γραψάμενος |
[31] |
βίῳ
τὴν
τελευτὴν
πρέπουσαν,
(ἔθυσε
|
τοῖς |
θεοῖς,
καὶ
τοὺς
φίλους
συναγαγὼν |
[28] |
ἀρίστους
ἐξ
ἑαυτῶν,
θῦσαί
τε
|
τοῖς |
θεοῖς
λέγεται
καὶ
πρὸς
πόσιν |
[12] |
ἀπὸ
δεξιᾶς
τῶν
νεῶν
καὶ
|
τοῖς |
καρχησίοις
ἐπικαθίζουσαν·
διὸ
δὴ
καὶ |
[14] |
ταῖς
τε
πρύμναις
ἀνεστώσας
καὶ
|
τοῖς |
καταστρώμασιν
ὑψορόφους
καὶ
βαρείας
ἐπιφερομένας |
[12] |
νυκτὸς
ἀποχωρεῖν
καὶ
παρηγγέλλετο
πλοῦς
|
τοῖς |
κυβερνήταις,
(ἔνθα
δὴ
βαρέως
φέρων |
[20] |
ἐκ
τούτου
μὲν
οὖν
μάλιστα
|
τοῖς |
Λακεδαιμονίοις
προσέκρουσε·
διὸ
καὶ
τὸν |
[27] |
ὥστε
τοῦτο
μηδὲν
ἐμποδὼν
ἔστω
|
τοῖς |
λόγοις,
οὓς
βούλομαι
πρὸς
ἐκεῖνον |
[18] |
ἔλεγε
πλεῖστον
τῶν
Ἑλλήνων
δύνασθαι·
|
τοῖς |
μὲν
γὰρ
Ἕλλησιν
ἐπιτάττειν
Ἀθηναίους, |
[29] |
ἐκμαθὼν
ἐνετύγχανε
βασιλεῖ
δι'
αὑτοῦ,
|
(τοῖς |
μὲν
ἐκτὸς
δόξαν
παρέσχε
περὶ |
[16] |
ὄνομα,
φράζειν
βασιλεῖ
κελεύσας,
ὅτι
|
τοῖς |
μὲν
Ἕλλησι
δέδοκται
τῷ
ναυτικῷ |
[10] |
ἐφοδίων.
(ἐκπλεούσης
δὲ
τῆς
πόλεως
|
τοῖς |
μὲν
οἶκτον
τὸ
θέαμα,
τοῖς |
[2] |
(μᾶλλον
οὖν
ἄν
τις
προσέχοι
|
τοῖς |
Μνησιφίλου
τὸν
Θεμιστοκλέα
τοῦ
Φρεαρρίου |
[7] |
τριήραρχος,
οὐκ
ἔχων
δὲ
χρήματα
|
τοῖς |
ναύταις
χορηγεῖν
ἔσπευδεν
ἀποπλεῦσαι,
παρώξυνεν |
[17] |
τὴν
ἡμέραν
ἐκεῖνον
θεᾶσθαι
καὶ
|
τοῖς |
ξένοις
ἐπιδεικνύειν
ἅμα
θαυμάζοντας
καὶ |
[4] |
ὡς
τὰ
πεζὰ
μὲν
οὐδὲ
|
τοῖς |
ὁμόροις
ἀξιομάχους
ὄντας,
τῇ
δ' |
[19] |
τὴν
θάλατταν,
καὶ
τρόπον
τινὰ
|
τοῖς |
παλαιοῖς
βασιλεῦσι
τῶν
Ἀθηναίων
ἀντιπολιτευόμενος. |
[6] |
περὶ
τὸν
δίγλωττον
ἔργον
ἐν
|
τοῖς |
πεμφθεῖσιν
ὑπὸ
βασιλέως
ἐπὶ
γῆς |
[9] |
τεταγμένων
δι'
ἀρετὴν
καὶ
μέγα
|
τοῖς |
πεπραγμένοις
φρονούντων.
παραπλέων
δὲ
τὴν |
[25] |
οὕτω
γενέσθαι.
Θεόφραστος
γὰρ
ἐν
|
τοῖς |
Περὶ
βασιλείας
ἱστορεῖ
τὸν
Θεμιστοκλέα |
[32] |
(Διόδωρος
δ'
ὁ
περιηγητὴς
ἐν
|
τοῖς |
Περὶ
μνημάτων
εἴρηκεν
ὡς
ὑπονοῶν |
[27] |
φησίν.
ὁ
δ'
Ἐρατοσθένης
ἐν
|
τοῖς |
Περὶ
πλούτου
προσιστόρησε,
διὰ
γυναικὸς |
[7] |
λαβὼν
ἐκεῖνος,
ὡς
Ἡρόδοτος
ἱστόρηκε,
|
τοῖς |
περὶ
τὸν
Εὐρυβιάδην
ἔδωκεν.
ἐναντιουμένου |
[29] |
τὸν
λόγον
ἐοικέναι
τοῦ
ἀνθρώπου
|
τοῖς |
ποικίλοις
στρώμασιν·
ὡς
γὰρ
ἐκεῖνα |
[31] |
καὶ
Κίμωνος
ὑπερφυῶς
εὐημεροῦντος
ἐν
|
τοῖς |
πολεμικοῖς,
τὸ
δὲ
πλεῖστον
αἰδοῖ |
[9] |
κατάρσεις
ἀναγκαίας
καὶ
καταφυγὰς
ἑώρα
|
τοῖς |
πολεμίοις,
ἐνεχάραττε
κατὰ
τῶν
λίθων |
[28] |
εὐτυχίᾳ
μεγίστῃ,
καὶ
κατευξάμενος
ἀεὶ
|
τοῖς |
πολεμίοις
τοιαύτας
φρένας
διδόναι
τὸν |
[5] |
τὴν
ὄψιν.
αὐξόμενος
δὲ
καὶ
|
τοῖς |
πολλοῖς
ἀρέσκων
τέλος
κατεστασίασε
καὶ |
[5] |
Ἀδείμαντος
ἦρχεν.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
τοῖς |
πολλοῖς
ἐνήρμοττε,
τοῦτο
μὲν
ἑκάστου |
[12] |
πίστιν
ἔχοντα
μᾶλλον,
ὅπως
ἐν
|
τοῖς |
στενοῖς
ναυμαχήσωσιν.
(ὁ
μὲν
οὖν |
[21] |
Θεμιστοκλεῖ
καθιστάντες.
~ἦν
δὲ
καὶ
|
τοῖς |
συμμάχοις
ἐπαχθὴς
περιπλέων
τε
τὰς |
[16] |
μέχρις
αὐτὸς
ἐμποιεῖ
τινας
διατριβὰς
|
τοῖς |
συμμάχοις
καὶ
μελλήσεις
πρὸς
τὴν |
[26] |
ἦν
γὰρ
ἡ
θήρα
λυσιτελὴς
|
τοῖς |
τὸ
κερδαίνειν
ἀπὸ
παντὸς
ἀγαπῶσι, |
[27] |
ἀφῖγμαι,
καὶ
αὐτός
τε
πείσομαι
|
τοῖς |
ὑμετέροις
νόμοις,
ἐπεὶ
θεῷ
τῷ |
[31] |
μᾶλλον
θαυμάσαι
τὸν
ἄνδρα
καὶ
|
τοῖς |
φίλοις
αὐτοῦ
καὶ
οἰκείοις
χρώμενον |
[14] |
νῆες
ἀντίπρῳροι
προσπεσοῦσαι
καὶ
συνερείσασαι
|
τοῖς |
χαλκώμασιν
ἐνεσχέθησαν,
ἐπιβαίνοντα
τῆς
αὐτῶν |
[26] |
οὐσίαν
ἐκέκτητο
καὶ
τοῖς
ἄνω
|
δυνατοῖς |
γνώριμος
ὑπῆρχε.
(παρὰ
τούτῳ
κρυπτόμενος |
[29] |
καιρῷ,
φθόνον
ἔσχε
παρὰ
τοῖς
|
δυνατοῖς, |
ὡς
καὶ
κατ'
ἐκείνων
παρρησίᾳ |
[31] |
καὶ
τιμώμενος
ὅμοια
Περσῶν
τοῖς
|
ἀρίστοις, |
ἐπὶ
πολὺν
χρόνον
ἀδεῶς
διῆγεν, |
[12] |
καὶ
διακελεύεται
μὴ
παρεῖναι
φυγεῖν
|
αὐτοῖς, |
ἀλλ'
ἐν
ᾧ
ταράττονται
τῶν |
[9] |
Ἀρτεμίσιον
ἐβοήθησαν.
μηδενὸς
δ'
ὑπακούοντος
|
αὐτοῖς, |
ἀλλὰ
τῆς
Πελοποννήσου
περιεχομένων
καὶ |
[27] |
ὁ
Θουκυδίδης
συμφέρεσθαι,
καίπερ
οὐδ'
|
αὐτοῖς |
ἀτρέμα
συνταττομένοις.
(ὁ
δ'
οὖν |
[21] |
δ'
ἔφασαν
εἶναι
καὶ
παρ'
|
αὐτοῖς |
θεοὺς
μεγάλους
δύο,
Πενίαν
καὶ |
[20] |
τινα
πρᾶξιν
ἔχειν
ὠφέλιμον
μὲν
|
αὐτοῖς |
καὶ
σωτήριον,
ἀπόρρητον
δὲ
πρὸς |
[30] |
γενόμενοι
τὴν
αὐλαίαν
ἀνέστελλον,
ἐπιπίπτουσιν
|
αὐτοῖς |
οἱ
παραφυλάσσοντες
καὶ
συλλαμβάνουσι.
διαφυγὼν |
[7] |
γένωνται
πρὸς
τὸν
πόλεμον,
ἑκόντας
|
αὐτοῖς |
παρέξειν
εἰς
τὰ
λοιπὰ
πειθομένους |
[10] |
σημεῖα
δαιμόνια
καὶ
χρησμοὺς
ἐπῆγεν
|
αὐτοῖς· |
σημεῖον
μὲν
λαμβάνων
τὸ
τοῦ |
[10] |
θεὸς
ὑφηγουμένη
πρὸς
τὴν
θάλατταν
|
αὐτοῖς. |
(τῷ
δὲ
χρησμῷ
πάλιν
ἐδημαγώγει, |
[32] |
τὸν
κωμικὸν
αὐτῷ
μαρτυρεῖν
ἐν
|
τούτοις· |
ὁ
σὸς
δὲ
τύμβος
ἐν |
[16] |
τῶν
βασιλικῶν
εὐνούχων
ἐν
τοῖς
|
αἰχμαλώτοις |
ἀνευρών,
Ἀρνάκην
ὄνομα,
φράζειν
βασιλεῖ |
[21] |
καθιστάντες.
~ἦν
δὲ
καὶ
τοῖς
|
συμμάχοις |
ἐπαχθὴς
περιπλέων
τε
τὰς
νήσους |
[16] |
αὐτὸς
ἐμποιεῖ
τινας
διατριβὰς
τοῖς
|
συμμάχοις |
καὶ
μελλήσεις
πρὸς
τὴν
δίωξιν. |
[32] |
ᾗ
τὸ
ὑπεύδιον
τῆς
θαλάττης,
|
κρηπίς |
ἐστιν
εὐμεγέθης
καὶ
τὸ
περὶ |
[29] |
τιάρας
ἁψάμενος·
αὕτη
μὲν
ἡ
|
κίταρις |
οὐκ
ἔχει
ἐγκέφαλον,
ὃν
ἐπικαλύψει· |
[28] |
διὰ
μέσων
τῶν
ὕπνων
βοῆσαι
|
τρίς· |
ἔχω
Θεμιστοκλέα
τὸν
Ἀθηναῖον.
~ἅμα |
[21] |
δὴ
πονηροί·
οὐκ
ἐγὼ
μόνα
|
κόλουρις· |
ἐντὶ
καὶ
ἄλλαι
ἀλώπεκες.
~ἤδη |
[16] |
τὴν
ἑαυτοῦ
θάλατταν
καὶ
περαιοῦσθαι,
|
μέχρις |
αὐτὸς
ἐμποιεῖ
τινας
διατριβὰς
τοῖς |
[12] |
ἐν
ᾧ
ταράττονται
τῶν
πεζῶν
|
χωρὶς |
ὄντες
ἐπιθέσθαι
καὶ
διαφθεῖραι
τὴν |
[22] |
πρὸς
ἰσότητα
δημοκρατικὴν
ἀσυμμέτρους
εἶναι.
|
κόλασις |
γὰρ
οὐκ
ἦν
ὁ
ἐξοστρακισμός, |
[16] |
πεῖραν
ἡ
Θεμιστοκλέους
καὶ
Ἀριστείδου
|
φρόνησις |
ἐν
Μαρδονίῳ
παρέσχεν,
εἴγε
πολλοστημορίῳ |
[32] |
ἐν
καλῷ
κεχωσμένος
τοῖς
ἐμπόροις
|
πρόσρησις |
ἔσται
πανταχοῦ,
τούς
τ'
ἐκπλέοντας |
[12] |
Πελοποννήσιοι
πρὸς
τὸν
Ἰσθμόν,
εἴ
|
τις |
ἄλλο
τι
λέγοι
χαλεπαίνοντες,
ἐδόκει |
[27] |
τοῦτ'
οὐκέτ'
ἄν,
ἔφη,
πύθοιτό
|
τις, |
Ἀρτάβανε,
πρότερος
βασιλέως.
οὕτω
μὲν |
[11] |
δεύτερον
ἡμᾶς
προδόντες,
αὐτίκα
πεύσεταί
|
τις |
Ἑλλήνων
Ἀθηναίους
καὶ
πόλιν
ἐλευθέραν |
[18] |
μητρὶ
δ'
ἐκεῖνον.
ἴδιος
δέ
|
τις |
ἐν
πᾶσι
βουλόμενος
εἶναι
χωρίον |
[28] |
τῷ
ἑρμηνεῖ
τοῦ
βασιλέως
ἐρωτῆσαι,
|
τίς |
ἐστι,
καὶ
τοῦ
ἑρμηνέως
ἐρωτήσαντος, |
[11] |
ἔφη,
καὶ
ὑμῖν
περὶ
πολέμου
|
τίς |
ἐστι
λόγος,
οἳ
καθάπερ
αἱ |
[18] |
μὲν
οὖν
τοῖς
ἀποφθέγμασι
τοιοῦτός
|
τις |
ἦν.
~γενόμενος
δ'
ἀπὸ
τῶν |
[10] |
πολιτῶν
ἔλεον
εἶχον·
ἦν
δέ
|
τις |
καὶ
ἀπὸ
τῶν
ἡμέρων
καὶ |
[32] |
κατὰ
τὸν
Ἄλκιμον
ἀκρωτηρίου
πρόκειταί
|
τις |
οἷον
ἀγκών,
καὶ
κάμψαντι
τοῦτον |
[22] |
ἔτι
καθ'
ἡμᾶς·
καὶ
φαίνεταί
|
τις |
οὐ
τὴν
ψυχὴν
μόνον,
ἀλλὰ |
[2] |
δὲ
συνδιέτριβε.
(μᾶλλον
οὖν
ἄν
|
τις |
προσέχοι
τοῖς
Μνησιφίλου
τὸν
Θεμιστοκλέα |
[13] |
βωμῷ
προσαγαγόντες
ἠνάγκασαν,
ὡς
ὁ
|
μάντις |
ἐκέλευσε,
τὴν
θυσίαν
συντελεσθῆναι.
ταῦτα |
[13] |
κτου.
τούτους
ἰδὼν
Εὐφραντίδης
ὁ
|
μάντις, |
ὡς
ἅμα
μὲν
ἀνέλαμψεν
ἐκ |
[25] |
θάλασσαν
ἀπὸ
Πύδνης,
οὐδενὸς
εἰδότος
|
ὅστις |
εἴη
τῶν
πλεόντων,
μέχρι
οὗ |
[29] |
ἄλλων
σιωπώντων,
ἀτρέμα
στενάξας
εἶπεν·
|
ὄφις |
Ἕλλην
ὁ
ποικίλος,
ὁ
βασιλέως |
[26] |
ἀγνοούμενος
πλὴν
τοῦ
ξένου
Νικογένους,
|
ὃς |
Αἰολέων
πλείστην
οὐσίαν
ἐκέκτητο
καὶ |
[10] |
μὲν
λαμβάνων
τὸ
τοῦ
δράκοντος,
|
ὃς |
ἀφανὴς
ἐκείναις
ταῖς
ἡμέραις
ἐκ |
[24] |
καὶ
ἀπόρους
καταφυγὼν
πρὸς
Ἄδμητον,
|
(ὃς |
βασιλεὺς
μὲν
ἦν
Μολοττῶν,
δεηθεὶς |
[7] |
αὐτῷ
μάλιστα
τῶν
πολιτῶν
Ἀρχιτέλους,
|
ὃς |
ἦν
μὲν
ἐπὶ
τῆς
ἱερᾶς |
[2] |
τῶν
χρόνων
ἁπτόμενος·
Περικλεῖ
γάρ,
|
ὃς |
πολὺ
νεώτερος
ἦν
Θεμιστοκλέους,
Μέλισσος |
[21] |
ἤχθαρε
Λατώ,
(ψεύσταν,
ἄδικον,
προδόταν,
|
ὃς |
Τιμοκρέοντα
ξεῖνον
ἐόντ'
ἀργυρίοις
σκυβαλικτοῖσι |
[3] |
ἀνομοιότης
ἔοικεν
αὐξῆσαι
τὴν
διαφοράν.
|
πρᾷος |
γὰρ
ὢν
φύσει
καὶ
καλοκαγαθικὸς |
[32] |
ἐν
τούτοις·
ὁ
σὸς
δὲ
|
τύμβος |
ἐν
καλῷ
κεχωσμένος
τοῖς
ἐμπόροις |
[16] |
ὁ
βάρβαρος
ἀκούσας
καὶ
γενόμενος
|
περίφοβος |
διὰ
τάχους
ἐποιεῖτο
τὴν
ἀναχώρησιν. |
[12] |
ὅτι
Θεμιστοκλῆς
ὁ
τῶν
Ἀθηναίων
|
στρατηγὸς |
αἱρούμενος
τὰ
βασιλέως
ἐξαγγέλλει
πρῶτος |
[31] |
δεξιωσάμενος,
ὡς
μὲν
ὁ
πολὺς
|
λόγος, |
αἷμα
ταύρειον
πιών,
ὡς
δ' |
[27] |
ἐλευθερίαν
μάλιστα
θαυμάζειν
καὶ
ἰσότητα
|
λόγος· |
ἡμῖν
δὲ
πολλῶν
νόμων
καὶ |
[11] |
ὑμῖν
περὶ
πολέμου
τίς
ἐστι
|
λόγος, |
οἳ
καθάπερ
αἱ
τευθίδες
μάχαιραν |
[14] |
ἦσαν
ἑπτά
θ'
ὧδ'
ἔχει
|
λόγος. |
τῶν
δ'
Ἀττικῶν
ἑκατὸν
ὀγδοήκοντα |
[26] |
ὁ
τῶν
τέκνων
τοῦ
Νικογένους
|
παιδαγωγὸς |
ἔκφρων
γενόμενος
καὶ
θεοφόρητος
ἀνεφώνησεν |
[12] |
Θεμιστοκλεῖ
καὶ
τῶν
τέκνων
αὐτοῦ
|
παιδαγωγός. |
(ὃν
ἐκπέμπει
πρὸς
τὸν
Ξέρξην |
[25] |
πλεόντων,
μέχρι
οὗ
πνεύματι
τῆς
|
ὁλκάδος |
εἰς
Νάξον
καταφερομένης
ὑπὸ
Ἀθηναίων |
[9] |
κατὰ
γῆν
παρόδων,
εἴσω
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἀνεκομίζοντο,
τῶν
Ἀθηναίων
ἐπὶ
πᾶσι |
[7] |
ἔπειθεν
ἐκλιπόντας
ὡς
προσωτάτω
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἀπαντᾶν
τῷ
βαρβάρῳ
κατὰ
θάλατταν. |
[4] |
τοὺς
βαρβάρους
ἀμύνασθαι
καὶ
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἄρχειν
δυναμένους,
ἀντὶ
μονίμων
ὁπλιτῶν, |
[17] |
καρπὸν
ἀπέχειν
τῶν
ὑπὲρ
τῆς
|
Ἑλλάδος |
αὐτῷ
πονηθέντων.
~καὶ
γὰρ
ἦν |
[20] |
δεινὸν
οὖν,
εἰ
τῆς
ἄλλης
|
Ἑλλάδος |
ἐκσπόνδου
γενομένης
ἐπὶ
ταῖς
μεγίσταις |
[28] |
κωλύσαντι
τὴν
δίωξιν,
ὅτε
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἐν
ἀσφαλεῖ
γενομένης
παρέσχε
τὰ |
[11] |
ἑαυτὸν
ἀνατρέψῃ
τὰ
πράγματα
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἐξωστράκιστο
γὰρ
πρὸ
τοῦ
πολέμου |
[16] |
ἀπαλλαγήσεται
τὴν
ταχίστην
ἐκ
τῆς
|
Ἑλλάδος. |
(ἐπεὶ
δὲ
ταῦτα
ἔδοξε,
πέμπει |
[31] |
ἔργον,
ἄλλους
τε
μεγάλους
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἐχούσης
στρατηγοὺς
τότε
καὶ
Κίμωνος |
[3] |
οὓς
ἑαυτὸν
ὑπὲρ
τῆς
ὅλης
|
Ἑλλάδος |
ἤλειφε
καὶ
τὴν
πόλιν
ἤσκει |
[7] |
ἐβούλετο
τὴν
ταχίστην
εἴσω
τῆς
|
Ἑλλάδος |
κομισθεὶς
ἅψασθαι
Πελοποννήσου
καὶ
τὸν |
[23] |
οὐδὲ
πολεμίοις
ἀποδόσθαι
μετὰ
τῆς
|
Ἑλλάδος. |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
συμπεισθεὶς
ὑπὸ |
[2] |
μητρὸς
ἑκούσιον
ἐπὶ
τῇ
τοῦ
|
παιδὸς |
ἀτιμίᾳ
περιλύπου
γενομένης,
δοκεῖ
κατεψεῦσθαι· |
[8] |
ἔχει
δὲ
ναὸν
οὐ
μέγαν
|
Ἀρτέμιδος |
ἐπίκλησιν
Προσηῴας,
καὶ
δένδρα
περὶ |
[22] |
τοὺς
πολλοὺς
καὶ
τὸ
τῆς
|
Ἀρτέμιδος |
ἱερὸν
εἱσάμενος,
ἣν
Ἀριστοβούλην
μὲν |
[13] |
δ'
Ἀκεστόδωρος,
ἐν
μεθορίῳ
τῆς
|
Μεγαρίδος |
ὑπὲρ
τῶν
καλουμένων
Κεράτων,
χρυσοῦν |
[9] |
γενομένους.
(Ξέρξου
δὲ
διὰ
τῆς
|
Δωρίδος |
ἄνωθεν
ἐμβαλόντος
εἰς
τὴν
Φωκίδα |
[1] |
Φρεαρρίου
τῶν
δήμων
ἐκ
τῆς
|
Λεοντίδος |
φυλῆς,
νόθος
δὲ
πρὸς
μητρός, |
[11] |
τοῦ
Θεμιστοκλέους
εἰπόντος
ἔννοια
καὶ
|
δέος |
ἔσχε
τὸν
Εὐρυβιάδην
τῶν
Ἀθηναίων, |
[4] |
μακρὰν
γὰρ
ἦσαν
οὗτοι
καὶ
|
δέος |
οὐ
πάνυ
βέβαιον
ὡς
ἀφιξόμενοι |
[10] |
ὡς
ἀπολέλοιπε
τὴν
πόλιν
ἡ
|
θεὸς |
ὑφηγουμένη
πρὸς
τὴν
θάλατταν
αὐτοῖς. |
[21] |
ἐστιν
ἀρχή·
Μοῦσα
τοῦδε
τοῦ
|
μέλεος
|
κλέος
ἀν'
Ἕλλανας
τίθει,
ὡς |
[21] |
ἀρχή·
Μοῦσα
τοῦδε
τοῦ
μέλεος
|
κλέος |
ἀν'
Ἕλλανας
τίθει,
ὡς
ἐοικὸς |
[3] |
μεγάλων
ὑπὸ
φιλοτιμίας
ἐραστής,
ὥστε
|
νέος |
ὢν
ἔτι
τῆς
ἐν
Μαραθῶνι |
[5] |
πάντας
ὑπερέβαλεν,
ὥστ'
ἔτι
μὲν
|
νέος |
ὢν
καὶ
ἀφανὴς
Ἐπικλέα
τὸν |
[5] |
οὔτ'
ἐκεῖνος
ἂν
γένοιτο
ποιητὴς
|
ἀγαθὸς |
ᾄδων
παρὰ
μέλος
οὔτ'
αὐτὸς |
[14] |
τείχους
ἐτόξευε
καὶ
ἠκόντιζεν,
ἀνὴρ
|
ἀγαθὸς |
ὢν
καὶ
τῶν
βασιλέως
ἀδελφῶν |
[32] |
Θεμιστοκλέους,
ἀγῶνα
βούλεται
κινεῖν
καὶ
|
πάθος, |
ὃ
οὐδ'
ἂν
ὁ
τυχὼν |
[4] |
πρόσοδον
ἀπὸ
τῶν
ἀργυρείων
μετάλλων
|
ἔθος |
ἐχόντων
Ἀθηναίων
διανέμεσθαι,
μόνος
εἰπεῖν |
[31] |
τὴν
καλουμένην
ὑδροφόρον
κόρην
χαλκῆν,
|
μέγεθος |
δίπηχυν,
ἣν
αὐτὸς
ὅτε
τῶν |
[14] |
χιλιὰς
μὲν
ἦν
ὧν
ἦγε
|
πλῆθος· |
αἱ
δ'
ὑπέρκομποι
τάχει
ἑκατὸν |
[7] |
τῶν
κατὰ
στόμα
νεῶν
τὸ
|
πλῆθος, |
ἄλλας
δὲ
πυνθανόμενος
διακοσίας
ὑπὲρ |
[31] |
κατασκευὴν
καὶ
τῶν
ἀναθημάτων
τὸ
|
πλῆθος, |
εἶδε
δὲ
ἐν
μητρὸς
ἱερῷ |
[15] |
ἄλλοι
τοῖς
βαρβάροις
ἐξισούμενοι
τὸ
|
πλῆθος |
ἐν
στενῷ
κατὰ
μέρος
προσφερομένους |
[10] |
καὶ
διερευνώμενον
ἅπαντα
χρημάτων
ἀνευρίσκειν
|
πλῆθος |
ἐν
ταῖς
ἀποσκευαῖς
ἀποκεκρυμμένον,
ὧν |
[25] |
δὲ
ὀγδοήκοντά
φησι
γενέσθαι
τὸ
|
πλῆθος, |
οὐδὲ
τριῶν
ἄξια
ταλάντων
κεκτημένου |
[14] |
δ'
Ἀττικῶν
ἑκατὸν
ὀγδοήκοντα
τὸ
|
πλῆθος |
οὐσῶν
ἑκάστη
τοὺς
ἀπὸ
τοῦ |
[10] |
τοῖς
ἀνθρωπίνοις
λογισμοῖς
προσάγεσθαι
τὸ
|
πλῆθος, |
ὥσπερ
ἐν
τραγῳδίᾳ
μηχανὴν
ἄρας, |
[8] |
λίθου
λευκοῦ
πεπήγασιν·
ὁ
δὲ
|
λίθος |
τῇ
χειρὶ
τριβόμενος
καὶ
χρόαν |
[1] |
δήμων
ἐκ
τῆς
Λεοντίδος
φυλῆς,
|
νόθος |
δὲ
πρὸς
μητρός,
ὡς
λέγουσιν· |
[28] |
ἥκω
σοι,
βασιλεῦ,
Θεμιστοκλῆς
ὁ
|
Ἀθηναῖος |
ἐγὼ
φυγὰς
ὑφ'
Ἑλλήνων
διωχθείς, |
[18] |
ὢν
ἐγενόμην
ἔνδοξος,
οὔτε
σὺ
|
Ἀθηναῖος. |
(ἑτέρου
δέ
τινος
τῶν
στρατηγῶν, |
[32] |
χρόνων
ἦσαν,
ἃς
ἐκαρποῦτο
Θεμιστοκλῆς
|
Ἀθηναῖος, |
ἡμέτερος
συνήθης
καὶ
φίλος
παρ' |
[32] |
Χῖος,
Σύβαριν
δὲ
Νικομήδης
ὁ
|
Ἀθηναῖος· |
Νικομάχην
δὲ
Φρασικλῆς
ὁ
ἀδελφιδοῦς |
[15] |
οὖν
λαμβάνει
ναῦν
Λυκομήδης,
ἀνὴρ
|
Ἀθηναῖος |
τριηραρχῶν,
ἧς
τὰ
παράσημα
περικόψας |
[26] |
τὸ
δεῖπνον
ἐκ
θυσίας
τινος
|
Ὄλβιος |
ὁ
τῶν
τέκνων
τοῦ
Νικογένους |
[13] |
οὐκ
ἄπειρος
ἱστορικῶν
Φανίας
ὁ
|
Λέσβιος |
εἴρηκε.
~περὶ
δὲ
τοῦ
πλήθους |
[7] |
ταῦτα
μὲν
οὖν
Φανίας
ὁ
|
Λέσβιος |
εἴρηκεν.
~αἱ
δὲ
γενόμεναι
τότε |
[28] |
καὶ
τὸ
μάντευμα
τοῦ
Δωδωναίου
|
Διός, |
ὡς
κελευσθεὶς
πρὸς
τὸν
ὁμώνυμον |
[18] |
μητέρα,
τῇ
μητρὶ
δ'
ἐκεῖνον.
|
ἴδιος |
δέ
τις
ἐν
πᾶσι
βουλόμενος |
[21] |
χρήματα
ἐκείνῳ.
Τιμοκρέων
δ'
ὁ
|
Ῥόδιος |
μελοποιὸς
ἐν
ᾄσματι
καθάπτεται
πικρότερον |
[5] |
ᾄδων
παρὰ
μέλος
οὔτ'
αὐτὸς
|
ἀστεῖος |
ἄρχων
παρὰ
νόμον
χαριζόμενος.
(πάλιν |
[21] |
ἐκείνῳ.
Τιμοκρέων
δ'
ὁ
Ῥόδιος
|
μελοποιὸς |
ἐν
ᾄσματι
καθάπτεται
πικρότερον
τοῦ |
[5] |
ἀνέθηκε
τοιαύτην
ἐπιγραφὴν
ἔχοντα·
Θεμιστοκλῆς
|
Φρεάρριος |
ἐχορήγει,
Φρύνιχος
ἐδίδασκεν,
Ἀδείμαντος
ἦρχεν. |
[32] |
Ἀρχέπτολις
ὁ
ἀδελφὸς
οὐκ
ὢν
|
ὁμομήτριος |
ἔγημεν,
Ἰταλίαν
δὲ
Πανθοίδης
ὁ |
[1] |
Ἡρακλέους,
ἐπεὶ
κἀκεῖνος
οὐκ
ἦν
|
γνήσιος |
ἐν
θεοῖς,
ἀλλ'
ἐνείχετο
νοθείᾳ |
[12] |
Τηνία
τριήρης
αὐτόμολος,
ἧς
ἐναυάρχει
|
Παναίτιος, |
ἀπαγγέλλουσα
τὴν
κύκλωσιν,
ὥστε
καὶ |
[18] |
εἶπεν,
ἀλλ'
οὔτ'
ἂν
ἐγὼ
|
Σερίφιος |
ὢν
ἐγενόμην
ἔνδοξος,
οὔτε
σὺ |
[32] |
ἔγημεν,
Ἰταλίαν
δὲ
Πανθοίδης
ὁ
|
Χῖος, |
Σύβαριν
δὲ
Νικομήδης
ὁ
Ἀθηναῖος· |
[29] |
εἰσελάσαι
διὰ
Σάρδεων,
Μιθροπαύστης
μὲν
|
ἀνεψιὸς |
ὢν
βασιλέως
εἶπε
τοῦ
Δημαράτου |
[27] |
τοῖς
Περὶ
πλούτου
προσιστόρησε,
διὰ
|
γυναικὸς |
Ἐρετρικῆς,
ἣν
ὁ
χιλίαρχος
εἶχε, |
[25] |
Ἀσίαν
ἀπᾶραι.
~ταῦτα
δ'
οὐκ
|
εἰκός |
ἐστιν
οὕτω
γενέσθαι.
Θεόφραστος
γὰρ |
[3] |
πρᾷος
γὰρ
ὢν
φύσει
καὶ
|
καλοκαγαθικὸς |
τὸν
τρόπον
ὁ
Ἀριστείδης,
καὶ |
[19] |
δ'
οὐχ,
ὡς
Ἀριστοφάνης
ὁ
|
κωμικὸς |
λέγει,
τῇ
πόλει
τὸν
Πειραιᾶ |
[21] |
κλέος
ἀν'
Ἕλλανας
τίθει,
ὡς
|
ἐοικὸς |
καὶ
δίκαιον.
λέγεται
δ'
ὁ |
[2] |
τῇ
δὲ
προαιρέσει
μεγαλοπράγμων
καὶ
|
πολιτικός. |
ἐν
γὰρ
ταῖς
ἀνέσεσι
καὶ |
[22] |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
ὄψιν
|
ἡρωικὸς |
γενόμενος.
(τὸν
μὲν
οὖν
ἐξοστρακισμὸν |
[8] |
τὸ
Ἀρτεμίσιον
ὑπὲρ
τὴν
Ἑστίαιαν
|
αἰγιαλὸς |
εἰς
βορέαν
ἀναπεπταμένος,
ἀντιτείνει
δ' |
[2] |
εἰώθει
λέγειν
πρὸς
αὐτὸν
ὁ
|
διδάσκαλος |
ὡς
οὐδὲν
ἔσῃ,
παῖ,
σὺ |
[2] |
ταῖς
πρώταις
τῆς
νεότητος
ὁρμαῖς
|
ἀνώμαλος |
ἦν
καὶ
ἀστάθμητος,
ἅτε
τῇ |
[5] |
γένοιτο
ποιητὴς
ἀγαθὸς
ᾄδων
παρὰ
|
μέλος |
οὔτ'
αὐτὸς
ἀστεῖος
ἄρχων
παρὰ |
[12] |
εὐνοίας
λελεγμένα
δεξάμενος
ἥσθη,
καὶ
|
τέλος |
εὐθὺς
ἐξέφερε
πρὸς
τοὺς
ἡγεμόνας |
[5] |
δὲ
καὶ
τοῖς
πολλοῖς
ἀρέσκων
|
τέλος |
κατεστασίασε
καὶ
μετέστησεν
ἐξοστρακισθέντα
τὸν |
[1] |
μέντοι
τοῦ
Λυκομιδῶν
γένους
μετεῖχε
|
δῆλός |
ἐστι·
τὸ
γὰρ
Φλυῆσι
τελεστήριον, |
[24] |
ὀργῆς
εἶχεν
αὐτὸν
ἀεὶ
καὶ
|
δῆλος |
ἦν,
εἰ
λάβοι,
τιμωρησόμενος.
ἐν |
[2] |
εἰς
σύνεσιν
ἢ
πρᾶξιν
λεγομένων
|
δῆλος |
ἦν
ὑπερορῶν
παρ'
ἡλικίαν,
ὡς |
[29] |
στενάξας
εἶπεν·
ὄφις
Ἕλλην
ὁ
|
ποικίλος, |
ὁ
βασιλέως
σε
δαίμων
δεῦρο |
[12] |
σκηνὴν
τοῦ
Θεμιστοκλέους,
οὐκ
ὢν
|
φίλος, |
ἀλλὰ
καὶ
δι'
ἐκεῖνον
ἐξωστρακισμένος, |
[32] |
Θεμιστοκλῆς
Ἀθηναῖος,
ἡμέτερος
συνήθης
καὶ
|
φίλος |
παρ'
Ἀμμωνίῳ
τῷ
φιλοσόφῳ
γενόμενος. |
[12] |
ὅμως
ἀπιστούντων
ἐφάνη
Τηνία
τριήρης
|
αὐτόμολος, |
ἧς
ἐναυάρχει
Παναίτιος,
ἀπαγγέλλουσα
τὴν |
[20] |
ἐπεὶ
γὰρ
ὁ
τῶν
Ἑλλήνων
|
στόλος |
ἀπηλλαγμένου
Ξέρξου
κατῆρεν
εἰς
Παγασὰς |
[12] |
ἐπεὶ
τῶν
πολεμίων
ὅ
τε
|
στόλος |
τῇ
Ἀττικῇ
κατὰ
τὸ
Φαληρικὸν |
[14] |
τοῦ
πλήθους
τῶν
βαρβαρικῶν
νεῶν
|
Αἰσχύλος |
ὁ
ποιητὴς
ὡς
ἂν
εἰδὼς |
[23] |
συμπεισθεὶς
ὑπὸ
τῶν
κατηγορούντων
ὁ
|
δῆμος |
ἔπεμψεν
ἄνδρας,
οἷς
εἴρητο
συλλαμβάνειν |
[10] |
γενέσθαι
τοῦ
πληρωθῆναι
τὰς
τριήρεις,
|
Κλείδημος |
δὲ
καὶ
τοῦτο
τοῦ
Θεμιστοκλέους |
[13] |
καὶ
τὴν
παράταξιν,
ὡς
μὲν
|
Φανόδημός |
φησιν,
ὑπὲρ
τὸ
Ἡράκλειον,
ᾗ |
[5] |
τοιαῦτα
συγχωρεῖν·
ὁ
δὲ
μήπω
|
γνώριμος |
γεγονώς,
ἀλλὰ
δοκῶν
ἐξ
οὐχ |
[26] |
ἐκέκτητο
καὶ
τοῖς
ἄνω
δυνατοῖς
|
γνώριμος |
ὑπῆρχε.
(παρὰ
τούτῳ
κρυπτόμενος
ἡμέρας |
[13] |
καὶ
περιφανὲς
πῦρ,
ἅμα
δὲ
|
πταρμὸς |
ἐκ
δεξιῶν
ἐσήμηνε,
τὸν
Θεμιστοκλέα |
[22] |
κόλασις
γὰρ
οὐκ
ἦν
ὁ
|
ἐξοστρακισμός, |
ἀλλὰ
παραμυθία
φθόνου
καὶ
κουφισμὸς |
[22] |
ἐξοστρακισμός,
ἀλλὰ
παραμυθία
φθόνου
καὶ
|
κουφισμὸς |
ἡδομένου
τῷ
ταπεινοῦν
τοὺς
ὑπερέχοντας |
[27] |
εἰπεῖν.
(τίνα
δ'
εἶπεν
ὁ
|
Ἀρτάβανος, |
Ἑλλήνων
ἀφῖχθαί
σε
φῶμεν;
οὐ |
[30] |
δὲ
τὴν
σκηνὴν
κομιζόντων
ὑποζυγίων
|
ἑνὸς |
εἰς
τὸν
ποταμὸν
ἐμπεσόντος,
οἱ |
[1] |
ὡς
λέγουσιν·
Ἀβρότονον
Θρήισσα
γυνὴ
|
γένος· |
ἀλλὰ
τεκέσθαι
τὸν
μέγαν
Ἕλλησίν |
[6] |
ἀτίμους
καὶ
παῖδας
αὐτοῦ
καὶ
|
γένος |
ἐνέγραψαν,
ὅτι
τὸν
ἐκ
Μήδων |
[3] |
τοῦ
καλοῦ
Στησίλεω,
Κείου
τὸ
|
γένος |
ὄντος,
ὡς
Ἀρίστων
ὁ
φιλόσοφος |
[9] |
κατὰ
θάλατταν
ἐπ'
Ἀρτεμίσιον
ἐβοήθησαν.
|
μηδενὸς |
δ'
ὑπακούοντος
αὐτοῖς,
ἀλλὰ
τῆς |
[26] |
παλλακευομένας
ἰσχυρῶς
παραφυλάττουσιν,
ὡς
ὑπὸ
|
μηδενὸς |
ὁρᾶσθαι
τῶν
ἐκτός,
ἀλλ'
οἴκοι |
[32] |
ὡς
ἱππέως
ἀρίστου,
τἆλλα
δ'
|
οὐδενὸς |
ἀξίου
γενομένου
μνημονεύει.
τῶν
δὲ |
[25] |
ἑτέραν
καταβάντα
θάλασσαν
ἀπὸ
Πύδνης,
|
οὐδενὸς |
εἰδότος
ὅστις
εἴη
τῶν
πλεόντων, |
[12] |
εἰδὼς
καὶ
τῆς
τότε
παρουσίας
|
ἀγάμενος |
λέγει
τὰ
περὶ
τὸν
Σίκιννον |
[31] |
ὡς
δ'
ἔνιοι,
φάρμακον
ἐφήμερον
|
προσενεγκάμενος, |
ἐν
Μαγνησίᾳ
κατέστρεψε
πέντε
πρὸς |
[12] |
Ξέρξης
ὡς
ἀπ'
εὐνοίας
λελεγμένα
|
δεξάμενος |
ἥσθη,
καὶ
τέλος
εὐθὺς
ἐξέφερε |
[5] |
αὐτοῦ
ταχὺ
ποιήσειν
δούρειον
ἵππον,
|
αἰνιξάμενος |
ἐγκλήματα
συγγενικὰ
καὶ
δίκας
τῷ |
[30] |
Μνησιπτολέμαν.
(διαταραχθεὶς
οὖν
ὁ
Θεμιστοκλῆς
|
προσευξάμενος |
τῇ
θεῷ
τὴν
μὲν
λεωφόρον |
[28] |
ὡς
ἐπ'
εὐτυχίᾳ
μεγίστῃ,
καὶ
|
κατευξάμενος |
ἀεὶ
τοῖς
πολεμίοις
τοιαύτας
φρένας |
[29] |
τὴν
κίταριν,
ὥσπερ
οἱ
βασιλεῖς,
|
ἐπαράμενος |
εἰσελάσαι
διὰ
Σάρδεων,
Μιθροπαύστης
μὲν |
[29] |
ἐλθόντος
αὐτοῦ
καὶ
πάλιν
προσκυνήσαντος,
|
ἀσπασάμενος |
καὶ
προσειπὼν
φιλοφρόνως
ὁ
βασιλεύς, |
[31] |
παροχετεύοντας,
ἀνέθηκεν
ἐκ
τῆς
ζημίας
|
ποιησάμενος, |
εἴτε
δὴ
παθών
τι
πρὸς |
[4] |
ὀργῇ
καὶ
φιλονεικίᾳ
τῶν
πολιτῶν
|
ἀποχρησάμενος |
εὐκαίρως
ἐπὶ
τὴν
παρασκευήν.
ἑκατὸν |
[29] |
εἰκασίᾳ
καὶ
λαμβάνειν
κελεύσαντος,
ἐνιαυτὸν
|
αἰτησάμενος |
καὶ
τὴν
Περσίδα
γλῶτταν
ἀποχρώντως |
[13] |
δίφρον
θέμενος
καὶ
γραμματεῖς
πολλοὺς
|
παραστησάμενος, |
ὧν
ἔργον
ἦν
ἀπογράφεσθαι
τὰ |
[22] |
καὶ
τὸ
τῆς
Ἀρτέμιδος
ἱερὸν
|
εἱσάμενος, |
ἣν
Ἀριστοβούλην
μὲν
προσηγόρευσεν,
ὡς |
[31] |
καὶ
τῶν
τροπαίων
ἐκείνων,
ἄριστα
|
βουλευσάμενος |
ἐπιθεῖναι
τῷ
βίῳ
τὴν
τελευτὴν |
[22] |
τῇ
πόλει
καὶ
τοῖς
Ἕλλησι
|
βουλευσάμενος, |
(πλησίον
δὲ
τῆς
οἰκίας
κατεσκεύασεν |
[19] |
ἐφόρους,
ὡς
δ'
οἱ
πλεῖστοι,
|
παρακρουσάμενος. |
ἧκε
μὲν
γὰρ
εἰς
Σπάρτην |
[13] |
ἐκ
δεξιῶν
ἐσήμηνε,
τὸν
Θεμιστοκλέα
|
δεξιωσάμενος |
ἐκέλευσε
τῶν
νεανίσκων
κατάρξασθαι
καὶ |
[31] |
καὶ
τοὺς
φίλους
συναγαγὼν
καὶ
|
δεξιωσάμενος, |
ὡς
μὲν
ὁ
πολὺς
λόγος, |
[8] |
τὴν
Ἑστίαιαν
αἰγιαλὸς
εἰς
βορέαν
|
ἀναπεπταμένος, |
ἀντιτείνει
δ'
αὐτῷ
μάλιστα
τῆς |
[3] |
μεγάλας
ἐπιφέροντι
καινοτομίας
ἐναντιοῦσθαι
πολλάκις,
|
ἐνιστάμενος |
αὐτοῦ
πρὸς
τὴν
αὔξησιν.
(λέγεται |
[29] |
εἶπε
τοῦ
Δημαράτου
τῆς
τιάρας
|
ἁψάμενος· |
αὕτη
μὲν
ἡ
κίταρις
οὐκ |
[23] |
τοῖς
ἐχθροῖς
ἀφορμάς.
ὁ
δὲ
|
γραψάμενος |
αὐτὸν
προδοσίας
Λεωβώτης
ἦν
ὁ |
[19] |
γὰρ
εἰς
Σπάρτην
ὄνομα
πρεσβείας
|
ἐπιγραψάμενος· |
ἐγκαλούντων
δὲ
τῶν
Σπαρτιατῶν,
ὅτι |
[13] |
τῶν
καλουμένων
Κεράτων,
χρυσοῦν
δίφρον
|
θέμενος |
καὶ
γραμματεῖς
πολλοὺς
παραστησάμενος,
ὧν |
[28] |
δὲ
τοὺς
ἐμοὺς
ἐχθροὺς
μάρτυρας
|
θέμενος |
ὧν
εὐεργέτησα
Πέρσας,
νῦν
ἀπόχρησαι |
[3] |
εὐθὺς
ἐξ
ἀρχῆς
τοῦ
πρωτεύειν
|
ἐφιέμενος |
ἰταμῶς
ὑφίστατο
τὰς
πρὸς
τοὺς |
[16] |
ἄνδρα
τηλικούτων
δυνάμεων
κύριον,
οὐκέτι
|
καθήμενος |
ὑπὸ
σκιάδι
χρυσῇ
θεάσεται
τὴν |
[8] |
ὁ
δὲ
λίθος
τῇ
χειρὶ
|
τριβόμενος |
καὶ
χρόαν
καὶ
ὀσμὴν
κροκίζουσαν |
[16] |
λύειν
τὴν
γέφυραν,
Θεμιστοκλῆς
δὲ
|
κηδόμενος |
βασιλέως
παραινεῖ
σπεύδειν
ἐπὶ
τὴν |
[25] |
τῷ
κυβερνήτῃ,
καὶ
τὰ
μὲν
|
δεόμενος, |
τὰ
δ'
ἀπειλῶν
καὶ
λέγων, |
[2] |
διατριβαῖς
ὑπὸ
τῶν
πεπαιδεῦσθαι
δοκούντων
|
χλευαζόμενος |
ἠναγκάζετο
φορτικώτερον
ἀμύνεσθαι,
λέγων,
ὅτι |
[5] |
αὐτὸς
ἀστεῖος
ἄρχων
παρὰ
νόμον
|
χαριζόμενος. |
(πάλιν
δέ
ποτε
τὸν
Σιμωνίδην |
[21] |
περιπλέων
τε
τὰς
νήσους
καὶ
|
χρηματιζόμενος |
ἀπ'
αὐτῶν·
οἷα
καὶ
πρὸς |
[24] |
Στησίμβροτος.
εἶτ'
οὐκ
οἶδ'
ὅπως
|
ἐπιλαθόμενος |
τούτων
ἢ
τὸν
Θεμιστοκλέα
ποιῶν |
[12] |
πραττομένων
Ἀριστείδης
ὁ
Λυσιμάχου
πρῶτος
|
αἰσθόμενος |
ἧκεν
ἐπὶ
τὴν
σκηνὴν
τοῦ |
[11] |
τοῦ
Θεμιστοκλέους,
καὶ
τοὺς
πολίτας
|
αἰσθόμενος |
ποθοῦντας
Ἀριστείδην
καὶ
δεδιότας,
μὴ |
[24] |
αὐτὸν
κριθησόμενον
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν.
|
~προαισθόμενος |
δ'
ἐκεῖνος
εἰς
Κέρκυραν
διεπέρασεν, |
[24] |
δ'
εἰς
Ἤπειρον
ἔφυγε·
καὶ
|
διωκόμενος |
ὑπὸ
τῶν
Ἀθηναίων
καὶ
τῶν |
[4] |
καὶ
τὴν
ἀσπίδα
τῶν
πολιτῶν
|
παρελόμενος |
εἰς
ὑπηρέσιον
καὶ
κώπην
συνέστειλε |
[23] |
ἀπολογουμένου
μάλιστα
ταῖς
προτέραις
κατηγορίαις.
|
(διαβαλλόμενος |
γὰρ
ὑπὸ
τῶν
ἐχθρῶν
πρὸς |
[19] |
ἐκ
τῆς
διατριβῆς,
ἅμα
δὲ
|
βουλόμενος |
ἀντ'
αὐτοῦ
τοὺς
πεμπομένους
ὑπάρχειν |
[18] |
ἴδιος
δέ
τις
ἐν
πᾶσι
|
βουλόμενος |
εἶναι
χωρίον
μὲν
πιπράσκων
ἐκέλευε |
[31] |
τὴν
αἰχμαλωσίαν
τοῦ
ἀναθήματος
εἴτε
|
βουλόμενος |
ἐνδείξασθαι
τοῖς
Ἀθηναίοις,
ὅσην
ἔχει |
[23] |
ἄρχεσθαι
δὲ
μὴ
πεφυκὼς
μηδὲ
|
βουλόμενος, |
οὐκ
ἄν
ποτε
βαρβάροις
αὑτὸν |
[7] |
νεῶν
τὸ
πλῆθος,
ἄλλας
δὲ
|
πυνθανόμενος |
διακοσίας
ὑπὲρ
Σκιάθου
περιπλεῖν,
ἐβούλετο |
[32] |
φίλος
παρ'
Ἀμμωνίῳ
τῷ
φιλοσόφῳ
|
γενόμενος. |
|
[24] |
αὐτῷ
πρὸς
τὴν
πόλιν
εὐεργεσίας.
|
Γενόμενος |
γὰρ
αὐτῶν
κριτὴς
πρὸς
Κορινθίους |
[19] |
τοῖς
ἀποφθέγμασι
τοιοῦτός
τις
ἦν.
|
~γενόμενος |
δ'
ἀπὸ
τῶν
πράξεων
ἐκείνων |
[26] |
τέκνων
τοῦ
Νικογένους
παιδαγωγὸς
ἔκφρων
|
γενόμενος |
καὶ
θεοφόρητος
ἀνεφώνησεν
ἐν
μέτρῳ |
[30] |
ἐν
τῇ
καλουμένῃ
κώμῃ
Λεοντοκεφάλῳ
|
γενόμενος |
καταυλισθῇ.
τῷ
δὲ
λέγεται
καθεύδοντι |
[27] |
συνταττομένοις.
(ὁ
δ'
οὖν
Θεμιστοκλῆς
|
γενόμενος |
παρ'
αὐτὸ
τὸ
δεινὸν
ἐντυγχάνει |
[16] |
(ταῦθ'
ὁ
βάρβαρος
ἀκούσας
καὶ
|
γενόμενος |
περίφοβος
διὰ
τάχους
ἐποιεῖτο
τὴν |
[22] |
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
ὄψιν
ἡρωικὸς
|
γενόμενος. |
(τὸν
μὲν
οὖν
ἐξοστρακισμὸν
ἐποιήσαντο |
[2] |
καὶ
σχολαῖς
ἀπὸ
τῶν
μαθημάτων
|
γινόμενος |
οὐκ
ἔπαιζεν
οὐδ'
ἐρρᾳθύμει,
καθάπερ |
[5] |
οὕτως
ὄντος
αἰσχροῦ
τὴν
ὄψιν.
|
αὐξόμενος |
δὲ
καὶ
τοῖς
πολλοῖς
ἀρέσκων |
[12] |
τῇ
Ἀττικῇ
κατὰ
τὸ
Φαληρικὸν
|
προσφερόμενος |
τοὺς
πέριξ
ἀπέκρυψεν
αἰγιαλούς,
αὐτός |
[24] |
καὶ
δῆλος
ἦν,
εἰ
λάβοι,
|
τιμωρησόμενος. |
ἐν
δὲ
τῇ
τότε
τύχῃ |
[2] |
φυσικόν,
οὐκ
εὖ
τῶν
χρόνων
|
ἁπτόμενος· |
Περικλεῖ
γάρ,
ὃς
πολὺ
νεώτερος |
[26] |
δυνατοῖς
γνώριμος
ὑπῆρχε.
(παρὰ
τούτῳ
|
κρυπτόμενος |
ἡμέρας
ὀλίγας
διέτριψεν·
εἶτα
μετὰ |
[2] |
εὑρίσκετο
λόγους
τινὰς
μελετῶν
καὶ
|
συνταττόμενος |
πρὸς
ἑαυτόν.
ἦσαν
δ'
οἱ |
[19] |
κατανοήσας
καὶ
τὴν
πόλιν
ὅλην
|
ἁρμοττόμενος |
πρὸς
τὴν
θάλατταν,
καὶ
τρόπον |
[2] |
προσηγορεύθησαν.
τούτῳ
μὲν
οὖν
ἤδη
|
πολιτευόμενος |
ἐπλησίαζεν.
(ἐν
δὲ
ταῖς
πρώταις |
[3] |
τὸν
τρόπον
ὁ
Ἀριστείδης,
καὶ
|
πολιτευόμενος |
οὐ
πρὸς
χάριν
οὐδὲ
πρὸς |
[19] |
τοῖς
παλαιοῖς
βασιλεῦσι
τῶν
Ἀθηναίων
|
ἀντιπολιτευόμενος. |
(ἐκεῖνοι
μὲν
γάρ,
ὡς
λέγεται, |
[10] |
τῇ
θαλάττῃ
καὶ
τῇ
τριήρει
|
παρανηχόμενος |
ἐκπεσεῖν
εἰς
τὴν
Σαλαμῖνα
καὶ |
[10] |
Ξανθίππου
τοῦ
Περικλέους
πατρὸς
οὐκ
|
ἀνασχόμενος |
τὴν
ἀπ'
αὐτοῦ
μόνωσιν
ἐναλέσθαι |
[28] |
ταῖς
παρούσαις
συμφοραῖς
ἐστι,
καὶ
|
παρεσκευασμένος |
ἀφῖγμαι
δέξασθαί
τε
χάριν
εὐμενῶς |
[12] |
φίλος,
ἀλλὰ
καὶ
δι'
ἐκεῖνον
|
ἐξωστρακισμένος, |
ὥσπερ
εἴρηται·
προελθόντι
δὲ
τῷ |
[32] |
σὸς
δὲ
τύμβος
ἐν
καλῷ
|
κεχωσμένος
|
τοῖς
ἐμπόροις
πρόσρησις
ἔσται
πανταχοῦ, |
[23] |
πραττομένων
παρακαλεῖν,
γράμματα
τοῦ
βασιλέως
|
ἐπιδεικνύμενος |
αὐτῷ
καὶ
παροξύνων
ἐπὶ
τοὺς |
[7] |
ταῖς
ναυσὶ
προσπεριβαλέσθαι,
παντάπασιν
ἀπρόσμαχον
|
ἡγούμενος |
τὴν
κατὰ
θάλατταν
ἀλκὴν
βασιλέως, |
[31] |
ἀλλ'
ἴσως
μὲν
οὐδ'
ἐφικτὸν
|
ἡγούμενος |
τὸ
ἔργον,
ἄλλους
τε
μεγάλους |
[14] |
ποιητὴς
ὡς
ἂν
εἰδὼς
καὶ
|
διαβεβαιούμενος |
ἐν
τραγῳδίᾳ
Πέρσαις
λέγει
ταῦτα· |
[5] |
Ἀθηναίων
ἐκλιπαρῆσαι
μελετᾶν
παρ'
αὐτῷ,
|
φιλοτιμούμενος |
πολλοὺς
τὴν
οἰκίαν
ζητεῖν
καὶ |
[7] |
παρῆκε
καὶ
κατεπράϋνε
τοὺς
Ἀθηναίους,
|
ὑπισχνούμενος, |
ἂν
ἄνδρες
ἀγαθοὶ
γένωνται
πρὸς |
[26] |
Αἰγάς,
Αἰολικὸν
πολισμάτιον,
ὑπὸ
πάντων
|
ἀγνοούμενος |
πλὴν
τοῦ
ξένου
Νικογένους,
ὃς |
[31] |
ἀλλ'
ἐν
Μαγνησίᾳ
μὲν
οἰκῶν,
|
καρπούμενος |
δὲ
δωρεὰς
μεγάλας
καὶ
τιμώμενος |
[12] |
Θεμιστοκλῆς
ὁ
τῶν
Ἀθηναίων
στρατηγὸς
|
αἱρούμενος |
τὰ
βασιλέως
ἐξαγγέλλει
πρῶτος
αὐτῷ |
[31] |
λόγον
τῷ
Λυδίας
σατράπῃ
προσήνεγκεν
|
αἰτούμενος |
ἀποστεῖλαι
τὴν
κόρην
εἰς
τὰς |
[5] |
(εἰς
δ'
Ὀλυμπίαν
ἐλθὼν
καὶ
|
διαμιλλώμενος |
τῷ
Κίμωνι
περὶ
δεῖπνα
καὶ |
[31] |
καρπούμενος
δὲ
δωρεὰς
μεγάλας
καὶ
|
τιμώμενος |
ὅμοια
Περσῶν
τοῖς
ἀρίστοις,
ἐπὶ |
[31] |
τῶν
βαρβάρων
δεδοικώς.
οὐ
γὰρ
|
πλανώμενος |
περὶ
τὴν
Ἀσίαν,
ὥς
φησι |
[16] |
διὰ
μέσου
πόρον·
Θεμιστοκλῆς
δ'
|
ἀποπειρώμενος |
Ἀριστείδου
λόγῳ
γνώμην
ἐποιεῖτο
λύειν |
[2] |
ἅτε
τῇ
φύσει
καθ'
αὑτὴν
|
χρώμενος |
ἄνευ
λόγου
καὶ
παιδείας
ἐπ' |
[27] |
μὲν
οὖν
καὶ
Χάρων
ὁ
|
Λαμψακηνὸς |
ἱστοροῦσι
τεθνηκότος
Ξέρξου
πρὸς
τὸν |
[29] |
δύο
δ'
ἄλλας
προστίθησιν
ὁ
|
Κυζικηνὸς |
Νεάνθης
καὶ
Φανίας,
Περκώτην
καὶ |
[29] |
Ἑλληνικαῖς
ἀνεκράθησαν,
ὁσάκις
δεηθεῖεν
ἀνδρὸς
|
Ἕλληνος, |
ἐπαγγέλλεσθαι
καὶ
γράφειν
ἕκαστον,
ὡς |
[1] |
ἔξω
πυλῶν
γυμνάσιον
Ἡρακλέους,
ἐπεὶ
|
κἀκεῖνος |
οὐκ
ἦν
γνήσιος
ἐν
θεοῖς, |
[5] |
παρ'
αὐτοῦ
στρατηγοῦντος,
ὡς
οὔτ'
|
ἐκεῖνος |
ἂν
γένοιτο
ποιητὴς
ἀγαθὸς
ᾄδων |
[20] |
Ἀριστείδῃ
φράσαι
μόνῳ
κελευόντων,
κἂν
|
ἐκεῖνος |
δοκιμάσῃ
περαίνειν,
ὁ
μὲν
Θεμιστοκλῆς |
[24] |
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν.
~προαισθόμενος
δ'
|
ἐκεῖνος |
εἰς
Κέρκυραν
διεπέρασεν,
οὔσης
αὐτῷ |
[27] |
πρὸς
ἃ
τυγχάνει
μάλιστα
σπουδάζων
|
ἐκεῖνος. |
ὁ
δέ
φησιν·
ὦ
ξένε, |
[7] |
χρημάτων
πολλῶν
πέμψαντες.
(ἃ
λαβὼν
|
ἐκεῖνος, |
ὡς
Ἡρόδοτος
ἱστόρηκε,
τοῖς
περὶ |
[2] |
ἦσαν
δ'
οἱ
λόγοι
κατηγορία
|
τινὸς |
ἢ
συνηγορία
τῶν
παίδων.
(ὅθεν |
[26] |
κομίζειν
πολλὴν
ὁδόν,
εἶτα
χρυσοῦ
|
τινὸς |
κηρυκείου
φανέντος,
ἐπὶ
τούτου
στῆσαι |
[26] |
μετὰ
τὸ
δεῖπνον
ἐκ
θυσίας
|
τινος |
Ὄλβιος
ὁ
τῶν
τέκνων
τοῦ |
[18] |
οὔτε
σὺ
Ἀθηναῖος.
(ἑτέρου
δέ
|
τινος |
τῶν
στρατηγῶν,
ὡς
ἔδοξέ
τι |
[11] |
ἐπὶ
τὸν
λόγον.
εἰπόντος
δέ
|
τινος, |
ὡς
ἀνὴρ
ἄπολις
οὐκ
ὀρθῶς |
[12] |
τῷ
μὲν
γένει
Πέρσης
ὁ
|
Σίκιννος, |
αἰχμάλωτος,
εὔνους
δὲ
τῷ
Θεμιστοκλεῖ |
[4] |
μετάλλων
ἔθος
ἐχόντων
Ἀθηναίων
διανέμεσθαι,
|
μόνος |
εἰπεῖν
ἐτόλμησε
παρελθὼν
εἰς
τὸν |
[10] |
δεικνύμενον
ἄχρι
νῦν
καὶ
καλούμενον
|
Κυνὸς |
σῆμα
τάφον
εἶναι
λέγουσι.
~ταῦτά |
[21] |
εἰς
αὐτόν·
οὐκ
ἄρα
Τιμοκρέων
|
μοῦνος |
Μήδοισιν
ὁρκιατομεῖ,
ἀλλ'
ἐντὶ
κἆλλοι |
[5] |
τότε
σπουδὴν
καὶ
φιλοτιμίαν
τοῦ
|
ἀγῶνος |
ἔχοντος,
καὶ
πίνακα
τῆς
νίκης |
[15] |
ἀνήνεγκεν.
~ἐν
δὲ
τούτῳ
τοῦ
|
ἀγῶνος |
ὄντος
φῶς
μὲν
ἐκλάμψαι
μέγα |
[23] |
αὐτὸν
προδοσίας
Λεωβώτης
ἦν
ὁ
|
Ἀλκμαίωνος |
Ἀγραυλῆθεν,
ἅμα
συνεπαιτιωμένων
τῶν
Σπαρτιατῶν. |
[2] |
ὥσπερ
αἵρεσιν
ἐκ
διαδοχῆς
ἀπὸ
|
Σόλωνος· |
ἣν
οἱ
μετὰ
ταῦτα
δικανικαῖς |
[31] |
Ἑλλάδος
ἐχούσης
στρατηγοὺς
τότε
καὶ
|
Κίμωνος |
ὑπερφυῶς
εὐημεροῦντος
ἐν
τοῖς
πολεμικοῖς, |
[24] |
φησιν
εἰς
Σικελίαν
καὶ
παρ'
|
Ἱέρωνος |
αἰτεῖν
τοῦ
τυράννου
τὴν
θυγατέρα |
[25] |
τὸν
Θεμιστοκλέα
πέμψαντος
εἰς
Ὀλυμπίαν
|
Ἱέρωνος |
ἵππους
ἀγωνιστὰς
καὶ
σκηνήν
τινα |
[24] |
ὑπηκόους
ποιήσειν·
ἀποτριψαμένου
δὲ
τοῦ
|
Ἱέρωνος, |
οὕτως
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
ἀπᾶραι. |
[18] |
ἂν
ἐγὼ
Σερίφιος
ὢν
ἐγενόμην
|
ἔνδοξος, |
οὔτε
σὺ
Ἀθηναῖος.
(ἑτέρου
δέ |
[31] |
περὶ
τὴν
Ἀσίαν,
ὥς
φησι
|
Θεόπομπος, |
ἀλλ'
ἐν
Μαγνησίᾳ
μὲν
οἰκῶν, |
[25] |
καὶ
συναχθέντων
εἰς
τὸ
δημόσιον
|
Θεόπομπος |
μὲν
ἑκατὸν
τάλαντα,
Θεόφραστος
δὲ |
[19] |
καὶ
τειχίζειν,
ὡς
μὲν
ἱστορεῖ
|
Θεόπομπος, |
χρήμασι
πείσας
μὴ
ἐναντιωθῆναι
τοὺς |
[8] |
Ἀρτέμιδι.
δείκνυται
δὲ
τῆς
ἀκτῆς
|
τόπος |
ἐν
πολλῇ
τῇ
πέριξ
θινὶ |
[32] |
ἀπέθανε,
Διοκλέα
δὲ
Λύσανδρος
ὁ
|
πάππος |
υἱὸν
ἐποιήσατο.
(θυγατέρας
δὲ
πλείους |
[16] |
πρὸς
τὴν
δίωξιν.
(ταῦθ'
ὁ
|
βάρβαρος |
ἀκούσας
καὶ
γενόμενος
περίφοβος
διὰ |
[8] |
διαγωνίζεσθαι
συμπλακέντας.
(ὃ
δὴ
καὶ
|
Πίνδαρος |
οὐ
κακῶς
ἔοικε
συνιδὼν
ἐπὶ |
[27] |
αὐτόν.
βασιλεῖ
γὰρ
οὐ
πάτριον
|
ἀνδρὸς |
ἀκροᾶσθαι
μὴ
προσκυνήσαντος.
(ταῦτα
ὁ |
[12] |
τήν
τε
ἄλλην
καλοκαγαθίαν
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
εἰδὼς
καὶ
τῆς
τότε
παρουσίας |
[29] |
ταῖς
Ἑλληνικαῖς
ἀνεκράθησαν,
ὁσάκις
δεηθεῖεν
|
ἀνδρὸς |
Ἕλληνος,
ἐπαγγέλλεσθαι
καὶ
γράφειν
ἕκαστον, |
[18] |
χρημάτων
δεόμενον
μᾶλλον
ἢ
χρήματα
|
ἀνδρός. |
ἐν
μὲν
οὖν
τοῖς
ἀποφθέγμασι |
[32] |
ἵππου
δηχθεὶς
ἀπέθανε,
Διοκλέα
δὲ
|
Λύσανδρος |
ὁ
πάππος
υἱὸν
ἐποιήσατο.
(θυγατέρας |
[18] |
ἰδίων
οὔτε
τῶν
κοινῶν
κατὰ
|
μέρος |
ἐχρημάτιζεν,
ἀλλ'
ἐπανεβάλλετο
τὸ
προσπῖπτον |
[15] |
τὸ
πλῆθος
ἐν
στενῷ
κατὰ
|
μέρος |
προσφερομένους
καὶ
περιπίπτοντας
ἀλλήλοις
ἐτρέψαντο, |
[32] |
ἦσαν,
ἃς
ἐκαρποῦτο
Θεμιστοκλῆς
Ἀθηναῖος,
|
ἡμέτερος |
συνήθης
καὶ
φίλος
παρ'
Ἀμμωνίῳ |
[27] |
ἄν,
ἔφη,
πύθοιτό
τις,
Ἀρτάβανε,
|
πρότερος |
βασιλέως.
οὕτω
μὲν
ὁ
Φανίας |
[2] |
ἁπτόμενος·
Περικλεῖ
γάρ,
ὃς
πολὺ
|
νεώτερος |
ἦν
Θεμιστοκλέους,
Μέλισσος
μὲν
ἀντεστρατήγει |
[22] |
ἡδέως
τὰς
διαβολὰς
προσιεμένων
ἠναγκάζετο
|
λυπηρὸς |
εἶναι
τῶν
αὑτοῦ
πράξεων
πολλάκις |
[13] |
ἀνὴρ
φιλόσοφος
καὶ
γραμμάτων
οὐκ
|
ἄπειρος |
ἱστορικῶν
Φανίας
ὁ
Λέσβιος
εἴρηκε. |
[2] |
Φρεαρρίου
ζηλωτὴν
γενέσθαι
λέγουσιν,
οὔτε
|
ῥήτορος |
ὄντος
οὔτε
τῶν
φυσικῶν
κληθέντων |
[3] |
τὴν
αὔξησιν.
(λέγεται
γὰρ
οὕτω
|
παράφορος |
πρὸς
δόξαν
εἶναι
καὶ
πράξεων |
[27] |
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
γενέσθαι
τὴν
ἔντευξιν·
|
Ἔφορος |
δὲ
καὶ
Δείνων
καὶ
Κλείταρχος |
[27] |
βασιλεῖ
περὶ
μεγίστων
πραγμάτων
καὶ
|
πρὸς |
ἃ
τυγχάνει
μάλιστα
σπουδάζων
ἐκεῖνος. |
[24] |
ἐλπίδας
χαλεπὰς
καὶ
ἀπόρους
καταφυγὼν
|
πρὸς |
Ἄδμητον,
(ὃς
βασιλεὺς
μὲν
ἦν |
[4] |
ἀφιξόμενοι
παρεῖχον
ἐπισείων,
ἀλλὰ
τῇ
|
πρὸς |
Αἰγινήτας
ὀργῇ
καὶ
φιλονεικίᾳ
τῶν |
[4] |
τούτων
κατασκευάσασθαι
τριήρεις
ἐπὶ
τὸν
|
πρὸς |
Αἰγινήτας
πόλεμον.
ἤκμαζε
γὰρ
οὗτος |
[21] |
χρηματιζόμενος
ἀπ'
αὐτῶν·
οἷα
καὶ
|
πρὸς |
Ἀνδρίους
ἀργύριον
αἰτοῦντά
φησιν
αὐτὸν |
[28] |
πρὸς
ἐπίδειξιν
ἀρετῆς
μᾶλλον
ἢ
|
πρὸς |
ἀποπλήρωσιν
ὀργῆς.
σώσεις
μὲν
γὰρ |
[27] |
(ταῦτα
ὁ
Θεμιστοκλῆς
ἀκούσας
λέγει
|
πρὸς |
αὐτόν·
ἀλλ'
ἔγωγε
τὴν
βασιλέως, |
[29] |
καὶ
κατ'
ἐκείνων
παρρησίᾳ
χρήσασθαι
|
πρὸς |
αὐτὸν
ἀποτετολμηκώς.
οὐδὲν
γὰρ
ἦσαν |
[27] |
Ἡρακλείδης,
ἔτι
δ'
ἄλλοι
πλείονες,
|
πρὸς |
αὐτὸν
ἀφικέσθαι
τὸν
Ξέρξην.
τοῖς |
[27] |
τι
φρονεῖς,
ἀγγέλοις
ἑτέροις
χρήσῃ
|
πρὸς |
αὐτόν.
βασιλεῖ
γὰρ
οὐ
πάτριον |
[11] |
λεχθῆναί
φασι.
τοῦ
γὰρ
Εὐρυβιάδου
|
πρὸς |
αὐτὸν
εἰπόντος·
ὦ
Θεμιστόκλεις,
ἐν |
[18] |
καὶ
κολούειν.
τοῦ
δὲ
Σεριφίου
|
πρὸς |
αὐτὸν
εἰπόντος,
ὡς
οὐ
δι' |
[5] |
τὴν
οἰκίαν
ζητεῖν
καὶ
φοιτᾶν
|
πρὸς |
αὐτόν.
(εἰς
δ'
Ὀλυμπίαν
ἐλθὼν |
[7] |
βαρέως
φέροντος,
εἰσέπεμψεν
ὁ
Θεμιστοκλῆς
|
πρὸς |
αὐτὸν
ἐν
κίστῃ
δεῖπνον
ἄρτων |
[27] |
χιλίαρχος
εἶχε,
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
τὴν
|
πρὸς |
αὐτὸν
ἔντευξιν
γενέσθαι
καὶ
σύστασιν. |
[11] |
δ'
Ἐρετριέως
πειρωμένου
τι
λέγειν
|
πρὸς |
αὐτόν,
ἦ
γάρ,
ἔφη,
καὶ |
[2] |
τῶν
παίδων.
(ὅθεν
εἰώθει
λέγειν
|
πρὸς |
αὐτὸν
ὁ
διδάσκαλος
ὡς
οὐδὲν |
[29] |
βασιλέως
καὶ
δοκοῦντος
ἀπαραιτήτως
ἔχειν
|
πρὸς |
αὐτόν,
ὁ
Θεμιστοκλῆς
δεηθεὶς
ἔπεισε |
[9] |
εἰ
μὲν
οἷόν
τε,
μετατάξασθαι
|
πρὸς |
αὐτοὺς
πατέρας
ὄντας
καὶ
προκινδυνεύοντας |
[28] |
σύστασιν.
~ἐπεὶ
δ'
οὖν
εἰσήχθη
|
πρὸς |
βασιλέα
καὶ
προσκυνήσας
ἔστη
σιωπῇ, |
[24] |
αἰτεῖν
τοῦ
τυράννου
τὴν
θυγατέρα
|
πρὸς |
γάμον,
ὑπισχνούμενον
αὐτῷ
τοὺς
Ἕλληνας |
[18] |
σὺ
γὰρ
οὐκ
εἶ
Θεμιστοκλῆς.
|
πρὸς |
δέ
τινα
τῶν
καλῶν
γεγονότων, |
[3] |
πολιτευόμενος
οὐ
πρὸς
χάριν
οὐδὲ
|
πρὸς |
δόξαν,
ἀλλ'
ἀπὸ
τοῦ
βελτίστου |
[3] |
αὔξησιν.
(λέγεται
γὰρ
οὕτω
παράφορος
|
πρὸς |
δόξαν
εἶναι
καὶ
πράξεων
μεγάλων |
[3] |
πολιτικὰ
πράγματα
καὶ
σφόδρα
ἡ
|
πρὸς |
δόξαν
ὁρμὴ
κρατῆσαι.
δι'
ἣν |
[1] |
τὰ
μὲν
ἐκ
γένους
ἀμαυρότερα
|
πρὸς |
δόξαν
ὑπῆρχε·
πατρὸς
γὰρ
ἦν |
[2] |
λόγους
τινὰς
μελετῶν
καὶ
συνταττόμενος
|
πρὸς |
ἑαυτόν.
ἦσαν
δ'
οἱ
λόγοι |
[3] |
διαβοηθείσης
σύννους
ὁρᾶσθαι
τὰ
πολλὰ
|
πρὸς |
ἑαυτῷ
καὶ
τὰς
νύκτας
ἀγρυπνεῖν |
[8] |
αὐτὰ
τὰ
σώματα
φέρεσθαι
καὶ
|
πρὸς |
ἐκεῖνα
διαγωνίζεσθαι
συμπλακέντας.
(ὃ
δὴ |
[28] |
ὁμώνυμον
τοῦ
θεοῦ
βαδίζειν
συμφρονήσειε
|
πρὸς |
ἐκεῖνον
ἀναπέμπεσθαι·
μεγάλους
γὰρ
ἀμφοτέρους |
[27] |
ἔστω
τοῖς
λόγοις,
οὓς
βούλομαι
|
πρὸς |
ἐκεῖνον
εἰπεῖν.
(τίνα
δ'
εἶπεν |
[28] |
νῦν
ἀπόχρησαι
ταῖς
ἐμαῖς
τύχαις
|
πρὸς |
ἐπίδειξιν
ἀρετῆς
μᾶλλον
ἢ
πρὸς |
[2] |
παιδεύσεων
τὰς
μὲν
ἠθοποιοὺς
ἢ
|
πρὸς |
ἡδονήν
τινα
καὶ
χάριν
ἐλευθέριον |
[31] |
στρατηγοὶ
διεπέμποντο
καὶ
κατέβαινον
ἀγγελίαι
|
πρὸς |
Θεμιστοκλέα,
τῶν
Ἑλληνικῶν
ἐξάπτεσθαι
κελεύοντος |
[22] |
ᾤοντο
τῇ
δυνάμει
βαρεῖς
καὶ
|
πρὸς |
ἰσότητα
δημοκρατικὴν
ἀσυμμέτρους
εἶναι.
κόλασις |
[24] |
εὐεργεσίας.
Γενόμενος
γὰρ
αὐτῶν
κριτὴς
|
πρὸς |
Κορινθίους
ἐχόντων
διαφοράν,
ἔλυσε
τὴν |
[1] |
τῆς
Λεοντίδος
φυλῆς,
νόθος
δὲ
|
πρὸς |
μητρός,
ὡς
λέγουσιν·
Ἀβρότονον
Θρήισσα |
[14] |
ἄλλων
διαφερόμενον
ναυαγίων
Ἀρτεμισία
γνωρίσασα
|
πρὸς |
Ξέρξην
ἀνήνεγκεν.
~ἐν
δὲ
τούτῳ |
[4] |
ἐκείνων
ἐποιήθησαν
τριήρεις,
αἷς
καὶ
|
πρὸς |
Ξέρξην
ἐναυμάχησαν.
(ἐκ
δὲ
τούτου |
[6] |
ἔχθρας
διὰ
τὸν
πόλεμον
ἀναβαλέσθαι·
|
πρὸς |
ὃ
καὶ
Χείλεων
τὸν
Ἀρκάδα |
[5] |
συγγενικὰ
καὶ
δίκας
τῷ
ἀνθρώπῳ
|
πρὸς |
οἰκείους
τινὰς
ταράξειν.
τῇ
δὲ |
[10] |
ἄλλῃ
προπεμπόντων,
αὐτῶν
δ'
ἀκάμπτων
|
πρὸς |
οἰμωγὰς
καὶ
δάκρυα
γονέων
καὶ |
[23] |
καὶ
τὴν
κοινωνίαν
ὅλως
ἀπείπατο,
|
πρὸς |
οὐδένα
δὲ
τοὺς
λόγους
ἐξήνεγκεν |
[28] |
τε
τοῖς
θεοῖς
λέγεται
καὶ
|
πρὸς |
πόσιν
εὐθὺς
τραπέσθαι
καὶ
νύκτωρ |
[5] |
παρέχων
ἑαυτόν,
ὥστε
που
καὶ
|
πρὸς |
Σιμωνίδην
τὸν
Κεῖον
εἰπεῖν,
αἰτούμενόν |
[31] |
τε
κατεπράϋνε
τῆς
ὀργῆς
καὶ
|
πρὸς |
τὰ
ἄλλα
παρεῖχεν
ἑαυτὸν
εὐλαβέστερον, |
[30] |
καὶ
ἀμπεχόνην.
~καταβαίνοντι
δ'
αὐτῷ
|
πρὸς |
τὰς
Ἑλληνικὰς
πράξεις
ἐπὶ
θάλατταν |
[8] |
εἴρηκεν.
~αἱ
δὲ
γενόμεναι
τότε
|
πρὸς |
τὰς
τῶν
βαρβάρων
ναῦς
περὶ |
[18] |
παρεσκευασμένων
σχολάζοντες·
τὴν
δ'
ἑορτὴν
|
πρὸς |
ταῦτ'
εἰπεῖν·
ἀληθῆ
λέγεις·
ἀλλ' |
[2] |
ἀποτρέπων
αὐτὸν
ὁ
πατὴρ
ἐπεδείκνυε
|
πρὸς |
τῇ
θαλάττῃ
τὰς
παλαιὰς
τριήρεις |
[31] |
ποιησάμενος,
εἴτε
δὴ
παθών
τι
|
πρὸς |
τὴν
αἰχμαλωσίαν
τοῦ
ἀναθήματος
εἴτε |
[16] |
ναυμαχίαν
Ξέρξης
μὲν
ἔτι
θυμομαχῶν
|
πρὸς |
τὴν
ἀπότευξιν
ἐπεχείρει
διὰ
χωμάτων |
[3] |
καινοτομίας
ἐναντιοῦσθαι
πολλάκις,
ἐνιστάμενος
αὐτοῦ
|
πρὸς |
τὴν
αὔξησιν.
(λέγεται
γὰρ
οὕτω |
[16] |
διατριβὰς
τοῖς
συμμάχοις
καὶ
μελλήσεις
|
πρὸς |
τὴν
δίωξιν.
(ταῦθ'
ὁ
βάρβαρος |
[24] |
αὐτοῦ
τὸν
υἱὸν
ὄντα
παῖδα
|
πρὸς |
τὴν
ἑστίαν
προσέπεσε,
ταύτην
μεγίστην |
[19] |
ἐν
Πνυκὶ
πεποιημένον
ὥστ'
ἀποβλέπειν
|
πρὸς |
τὴν
θάλασσαν
ὕστερον
οἱ
τριάκοντα |
[4] |
ὑπάγων
καὶ
καταβιβάζων
τὴν
πόλιν
|
πρὸς |
τὴν
θάλασσαν,
ὡς
τὰ
πεζὰ |
[10] |
τὴν
πόλιν
ἡ
θεὸς
ὑφηγουμένη
|
πρὸς |
τὴν
θάλατταν
αὐτοῖς.
(τῷ
δὲ |
[19] |
καὶ
τὴν
πόλιν
ὅλην
ἁρμοττόμενος
|
πρὸς |
τὴν
θάλατταν,
καὶ
τρόπον
τινὰ |
[24] |
εἰς
Κέρκυραν
διεπέρασεν,
οὔσης
αὐτῷ
|
πρὸς |
τὴν
πόλιν
εὐεργεσίας.
Γενόμενος
γὰρ |
[30] |
τούτῳ
προσεφέροντο,
καὶ
τὰ
ψυχόμενα
|
πρὸς |
τὴν
σελήνην
οὐκ
ἀκριβῶς
ἰδόντες |
[19] |
τὴν
θάλασσαν
ὕστερον
οἱ
τριάκοντα
|
πρὸς |
τὴν
χώραν
ἀπέστρεψαν,
οἰόμενοι
τὴν |
[26] |
γύναιον
Ἑλληνικὸν
ἄγουσιν
ἀπ'
Ἰωνίας
|
πρός |
τινα
τῶν
ἐπὶ
θύραις
βασιλέως. |
[2] |
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
καὶ
πολλάκις
ἐξισταμένῃ
|
πρὸς |
τὸ
χεῖρον,
ὡς
ὕστερον
αὐτὸς |
[31] |
προσενεγκάμενος,
ἐν
Μαγνησίᾳ
κατέστρεψε
πέντε
|
πρὸς |
τοῖς
ἑξήκοντα
βεβιωκὼς
ἔτη
καὶ |
[18] |
χρήσιμον
διαπεπρᾶχθαι
τῇ
πόλει,
θρασυνομένου
|
πρὸς |
τὸν
Θεμιστοκλέα
καὶ
τὰς
ἑαυτοῦ |
[12] |
καὶ
πάλιν
ἐπάπταινον
οἱ
Πελοποννήσιοι
|
πρὸς |
τὸν
Ἰσθμόν,
εἴ
τις
ἄλλο |
[12] |
Ἕλληνας
ὁρμῆσαι
μετὰ
τῆς
ἀνάγκης
|
πρὸς |
τὸν
κίνδυνον.
~ἅμα
δ'
ἡμέρᾳ |
[12] |
τέκνων
αὐτοῦ
παιδαγωγός.
(ὃν
ἐκπέμπει
|
πρὸς |
τὸν
Ξέρξην
κρύφα,
κελεύσας
λέγειν, |
[28] |
τοῦ
Δωδωναίου
Διός,
ὡς
κελευσθεὶς
|
πρὸς |
τὸν
ὁμώνυμον
τοῦ
θεοῦ
βαδίζειν |
[31] |
ἐπαρθεὶς
τιμῇ
τοσαύτῃ
καὶ
δυνάμει
|
πρὸς |
τὸν
πόλεμον,
ἀλλ'
ἴσως
μὲν |
[7] |
ὑπισχνούμενος,
ἂν
ἄνδρες
ἀγαθοὶ
γένωνται
|
πρὸς |
τὸν
πόλεμον,
ἑκόντας
αὐτοῖς
παρέξειν |
[27] |
ὁ
Λαμψακηνὸς
ἱστοροῦσι
τεθνηκότος
Ξέρξου
|
πρὸς |
τὸν
υἱὸν
αὐτοῦ
τῷ
Θεμιστοκλεῖ |
[25] |
λέγων,
ὅτι
κατηγορήσοι
καὶ
καταψεύσοιτο
|
πρὸς |
τοὺς
Ἀθηναίους,
ὡς
οὐκ
ἀγνοοῦντες, |
[3] |
ἔτι
τῆς
ἐν
Μαραθῶνι
μάχης
|
πρὸς |
τοὺς
βαρβάρους
γενομένης
καὶ
τῆς |
[2] |
καὶ
παρορωμένας,
ὡς
δὴ
καὶ
|
πρὸς |
τοὺς
δημαγωγούς,
ὅταν
ἄχρηστοι
φαίνωνται, |
[24] |
αὐτὸν
τὸν
Ἄδμητον,
ὡς
ἀφοσιώσαιτο
|
πρὸς |
τοὺς
διώκοντας
τὴν
ἀνάγκην,
δι' |
[3] |
πρωτεύειν
ἐφιέμενος
ἰταμῶς
ὑφίστατο
τὰς
|
πρὸς |
τοὺς
δυναμένους
ἐν
τῇ
πόλει |
[22] |
ἐν
τῷ
δήμῳ
μνημονεύων·
καὶ
|
πρὸς |
τοὺς
δυσχεραίνοντας
τί
κοπιᾶτε,
εἶπεν, |
[3] |
παραιτεῖσθαι
τοὺς
συνήθεις,
(καὶ
λέγειν
|
πρὸς |
τοὺς
ἐρωτῶντας
καὶ
θαυμάζοντας
τὴν |
[32] |
Ἀνδοκίδῃ
προσέχειν
ἄξιον
ἐν
τῷ
|
Πρὸς |
τοὺς
ἑταίρους
λέγοντι,
φωράσαντας
τὰ |
[12] |
ἥσθη,
καὶ
τέλος
εὐθὺς
ἐξέφερε
|
πρὸς |
τοὺς
ἡγεμόνας
τῶν
νεῶν,
τὰς |
[29] |
λαμπρᾶς
ποτε
τραπέζης
αὐτῷ
παρατεθείσης
|
πρὸς |
τοὺς
παῖδας
εἰπεῖν·
ὦ
παῖδες, |
[7] |
εἰ
δὲ
μή,
καταβοήσειν
αὐτοῦ
|
πρὸς |
τοὺς
παρόντας
ὡς
ἔχοντος
ἀργύριον |
[23] |
(διαβαλλόμενος
γὰρ
ὑπὸ
τῶν
ἐχθρῶν
|
πρὸς |
τοὺς
πολίτας
ἔγραφεν,
ὡς
ἄρχειν |
[20] |
αὐτοῖς
καὶ
σωτήριον,
ἀπόρρητον
δὲ
|
πρὸς |
τοὺς
πολλούς.
(τῶν
δ'
Ἀθηναίων |
[28] |
τὴν
(τόλμαν
αὐτοῦ·
μακαρίσας
δὲ
|
πρὸς |
τοὺς
φίλους
ἑαυτόν,
ὡς
ἐπ' |
[17] |
κροτοῦντας,
ὥστε
καὶ
αὐτὸν
ἡσθέντα
|
πρὸς |
τοὺς
φίλους
ὁμολογῆσαι
τὸν
καρπὸν |
[3] |
αὐτῷ.
καίτοι
δοκεῖ
παντάπασιν
ἡ
|
πρὸς |
τοῦτον
ἔχθρα
μειρακιώδη
λαβεῖν
ἀρχήν· |
[3] |
ὁ
Ἀριστείδης,
καὶ
πολιτευόμενος
οὐ
|
πρὸς |
χάριν
οὐδὲ
πρὸς
δόξαν,
ἀλλ' |
[2] |
πλάττοντες,
ἀποκήρυξιν
μὲν
ὑπὸ
τοῦ
|
πατρὸς |
αὐτοῦ,
θάνατον
δὲ
τῆς
μητρὸς |
[1] |
γένους
ἀμαυρότερα
πρὸς
δόξαν
ὑπῆρχε·
|
πατρὸς |
γὰρ
ἦν
Νεοκλέους
οὐ
τῶν |
[10] |
ἱστορεῖται
κύων
Ξανθίππου
τοῦ
Περικλέους
|
πατρὸς |
οὐκ
ἀνασχόμενος
τὴν
ἀπ'
αὐτοῦ |
[2] |
πατρὸς
αὐτοῦ,
θάνατον
δὲ
τῆς
|
μητρὸς |
ἑκούσιον
ἐπὶ
τῇ
τοῦ
παιδὸς |
[31] |
τὸ
πλῆθος,
εἶδε
δὲ
ἐν
|
μητρὸς |
ἱερῷ
τὴν
καλουμένην
ὑδροφόρον
κόρην |
[1] |
Λεοντίδος
φυλῆς,
νόθος
δὲ
πρὸς
|
μητρός, |
ὡς
λέγουσιν·
Ἀβρότονον
Θρήισσα
γυνὴ |
[26] |
ἔδοξεν
ἰδεῖν
δράκοντα
κατὰ
τῆς
|
γαστρὸς |
αὐτοῦ
περιελιττόμενον
καὶ
προσανέρποντα
τῷ |
[32] |
ὁ
τυχὼν
ἀγνοήσειεν
ὅτι
πέπλασται.
|
(Διόδωρος |
δ'
ὁ
περιηγητὴς
ἐν
τοῖς |
[13] |
Ἀττικῆς
ἡ
νῆσος,
ὡς
δ'
|
Ἀκεστόδωρος, |
ἐν
μεθορίῳ
τῆς
Μεγαρίδος
ὑπὲρ |
[32] |
αὐτῷ
μαρτυρεῖν
ἐν
τούτοις·
ὁ
|
σὸς |
δὲ
τύμβος
ἐν
καλῷ
κεχωσμένος
|
[13] |
πόρῳ
διείργεται
τῆς
Ἀττικῆς
ἡ
|
νῆσος, |
ὡς
δ'
Ἀκεστόδωρος,
ἐν
μεθορίῳ |
[2] |
ὃς
πολὺ
νεώτερος
ἦν
Θεμιστοκλέους,
|
Μέλισσος |
μὲν
ἀντεστρατήγει
πολιορκοῦντι
Σαμίους,
Ἀναξαγόρας |
[6] |
ὑπὸ
βασιλέως
ἐπὶ
γῆς
καὶ
|
ὕδατος |
αἴτησιν.
ἑρμηνέα
γὰρ
ὄντα
συλλαβὼν |
[31] |
τι
πρὸς
τὴν
αἰχμαλωσίαν
τοῦ
|
ἀναθήματος |
εἴτε
βουλόμενος
ἐνδείξασθαι
τοῖς
Ἀθηναίοις, |
[10] |
σχετλίαν
καλεῖν
τὸν
θεόν,
ὡς
|
εὐτυχήματος |
μεγάλου
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐπώνυμον
ἐσομένην. |
[26] |
τούτου
στῆσαι
βεβαίως
αὐτὸν
ἀμηχάνου
|
δείματος |
καὶ
ταραχῆς
ἀπαλλαγέντα.
Πέμπεται
δ' |
[10] |
Γοργόνειον
ἀπὸ
τῆς
θεοῦ
τοῦ
|
ἀγάλματος· |
τὸν
οὖν
Θεμιστοκλέα
προσποιούμενον
ζητεῖν |
[5] |
τῶν
πολιτῶν
τοὔνομα
λέγων
ἀπὸ
|
στόματος, |
τοῦτο
δὲ
κριτὴν
ἀσφαλῆ
περὶ |
[6] |
ἑρμηνέα
γὰρ
ὄντα
συλλαβὼν
διὰ
|
ψηφίσματος |
ἀπέκτεινεν
ὅτι
φωνὴν
Ἑλληνίδα
βαρβάροις |
[10] |
ὡς
δυνατόν.
(κυρωθέντος
δὲ
τοῦ
|
ψηφίσματος |
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
Ἀθηναίων
ὑπεξέθεντο |
[4] |
ἀκρίβειαν
καὶ
τὸ
καθαρὸν
τοῦ
|
πολιτεύματος |
ἔβλαψεν
ἢ
μὴ
ταῦτα
πράξας, |
[12] |
Θεμιστοκλέα
περὶ
τούτων
ἀπὸ
τοῦ
|
καταστρώματος |
ἄνωθεν
τῆς
νεὼς
διαλέγεσθαι,
γλαῦκα |
[14] |
οὐσῶν
ἑκάστη
τοὺς
ἀπὸ
τοῦ
|
καταστρώματος |
μαχομένους
ὀκτωκαίδεκα
εἶχεν,
ὧν
τοξόται |
[29] |
τοῦ
βασιλέως
κελεύσαντος.
(ἐπεὶ
δὲ
|
Δημάρατος |
ὁ
Σπαρτιάτης
αἰτήσασθαι
δωρεὰν
κελευσθεὶς |
[8] |
ἐν
πελάγει
ναυμαχίῃ
δαμάσαντες,
ἐπεὶ
|
στρατὸς |
ὤλετο
Μήδων,
σήματα
ταῦτ'
ἔθεσαν |
[14] |
ἀδελφῶν
πολὺ
κράτιστός
τε
καὶ
|
δικαιότατος. |
τοῦτον
μὲν
οὖν
Ἀμεινίας
ὁ |
[18] |
~καὶ
γὰρ
ἦν
τῇ
φύσει
|
φιλοτιμότατος, |
εἰ
δεῖ
τεκμαίρεσθαι
διὰ
τῶν |
[7] |
Ἕλληνας.
διόπερ
δοκεῖ
τῆς
σωτηρίας
|
αἰτιώτατος |
γενέσθαι
τῇ
Ἑλλάδι
καὶ
μάλιστα |
[2] |
εἶναι,
καὶ
τῇ
μὲν
φύσει
|
συνετός, |
τῇ
δὲ
προαιρέσει
μεγαλοπράγμων
καὶ |
[2] |
νεότητος
ὁρμαῖς
ἀνώμαλος
ἦν
καὶ
|
ἀστάθμητος, |
ἅτε
τῇ
φύσει
καθ'
αὑτὴν |
[26] |
Νικογένους
παιδαγωγὸς
ἔκφρων
γενόμενος
καὶ
|
θεοφόρητος |
ἀνεφώνησεν
ἐν
μέτρῳ
ταυτί·
νυκτὶ |
[2] |
(ἐν
δὲ
ταῖς
πρώταις
τῆς
|
νεότητος |
ὁρμαῖς
ἀνώμαλος
ἦν
καὶ
ἀστάθμητος, |
[26] |
ὡς
ὑπὸ
μηδενὸς
ὁρᾶσθαι
τῶν
|
ἐκτός, |
ἀλλ'
οἴκοι
μὲν
διαιτᾶσθαι
κατακεκλεισμένας, |
[29] |
βασιλεῖ
δι'
αὑτοῦ,
(τοῖς
μὲν
|
ἐκτὸς |
δόξαν
παρέσχε
περὶ
τῶν
Ἑλληνικῶν |
[12] |
λέγοι
χαλεπαίνοντες,
ἐδόκει
δὲ
τῆς
|
νυκτὸς |
ἀποχωρεῖν
καὶ
παρηγγέλλετο
πλοῦς
τοῖς |
[30] |
παραλλάξας
τὸν
τόπον
ἐκεῖνον
ἤδη
|
νυκτὸς |
οὔσης
κατηυλίσατο.
τῶν
δὲ
τὴν |
[5] |
Θεμιστοκλῆς
Φρεάρριος
ἐχορήγει,
Φρύνιχος
ἐδίδασκεν,
|
Ἀδείμαντος |
ἦρχεν.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
τοῖς |
[28] |
βασιλέα
καὶ
προσκυνήσας
ἔστη
σιωπῇ,
|
προστάξαντος |
τῷ
ἑρμηνεῖ
τοῦ
βασιλέως
ἐρωτῆσαι, |
[7] |
ταῖς
Ἀφεταῖς
τοῦ
βαρβαρικοῦ
στόλου
|
προσμίξαντος |
ἐκπλαγεὶς
ὁ
Εὐρυβιάδης
τῶν
κατὰ |
[26] |
λυσιτελὴς
τοῖς
τὸ
κερδαίνειν
ἀπὸ
|
παντὸς |
ἀγαπῶσι,
διακοσίων
ἐπικεκηρυγμένων
αὐτῷ
ταλάντων |
[11] |
ἔφη·
πάταξον
μέν,
ἄκουσον
δέ.
|
θαυμάσαντος |
δὲ
τὴν
πρᾳότητα
τοῦ
Εὐρυβιάδου |
[29] |
ὄψιν
ἐλθόντος
αὐτοῦ
καὶ
πάλιν
|
προσκυνήσαντος, |
ἀσπασάμενος
καὶ
προσειπὼν
φιλοφρόνως
ὁ |
[27] |
οὐ
πάτριον
ἀνδρὸς
ἀκροᾶσθαι
μὴ
|
προσκυνήσαντος. |
(ταῦτα
ὁ
Θεμιστοκλῆς
ἀκούσας
λέγει |
[25] |
καὶ
σκηνήν
τινα
κατεσκευασμένην
πολυτελῶς
|
στήσαντος, |
εἰπεῖν
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
λόγον, |
[28] |
τίς
ἐστι,
καὶ
τοῦ
ἑρμηνέως
|
ἐρωτήσαντος, |
εἶπεν·
ἥκω
σοι,
βασιλεῦ,
Θεμιστοκλῆς |
[31] |
τοῦ
βαρβάρου
καὶ
βασιλεῖ
γράψειν
|
φήσαντος |
ἐπιστολήν,
φοβηθεὶς
ὁ
Θεμιστοκλῆς
εἰς |
[29] |
βασιλέως
τῇ
εἰκασίᾳ
καὶ
λαμβάνειν
|
κελεύσαντος, |
ἐνιαυτὸν
αἰτησάμενος
καὶ
τὴν
Περσίδα |
[29] |
τῶν
μαγικῶν
λόγων
τοῦ
βασιλέως
|
κελεύσαντος. |
(ἐπεὶ
δὲ
Δημάρατος
ὁ
Σπαρτιάτης |
[11] |
πρᾳότητα
τοῦ
Εὐρυβιάδου
καὶ
λέγειν
|
κελεύσαντος, |
ὁ
μὲν
Θεμιστοκλῆς
ἀνῆγεν
αὐτὸν |
[25] |
Περὶ
βασιλείας
ἱστορεῖ
τὸν
Θεμιστοκλέα
|
πέμψαντος |
εἰς
Ὀλυμπίαν
Ἱέρωνος
ἵππους
ἀγωνιστὰς |
[32] |
οἷον
ἀγκών,
καὶ
κάμψαντι
τοῦτον
|
ἐντός, |
ᾗ
τὸ
ὑπεύδιον
τῆς
θαλάττης, |
[9] |
τῆς
Πελοποννήσου
περιεχομένων
καὶ
πᾶσαν
|
ἐντὸς |
Ἰσθμοῦ
τὴν
δύναμιν
ὡρμημένων
συνάγειν, |
[13] |
καὶ
νίκην
ἔσεσθαι
τοῖς
Ἕλλησιν.
|
(ἐκπλαγέντος |
δὲ
τοῦ
Θεμιστοκλέους
ὡς
μέγα |
[29] |
αὐτῷ
χρόνου
δεῖν.
ἐπεὶ
δέ,
|
ἡσθέντος |
τοῦ
βασιλέως
τῇ
εἰκασίᾳ
καὶ |
[10] |
ἀνδράποδα
σώζειν
ἕκαστον
ὡς
δυνατόν.
|
(κυρωθέντος |
δὲ
τοῦ
ψηφίσματος
οἱ
πλεῖστοι |
[23] |
ὀρεγόμενον.
(οὕτω
δὴ
τοῦ
Παυσανίου
|
θανατωθέντος |
ἐπιστολαί
τινες
ἀνευρεθεῖσαι
καὶ
γράμματα |
[19] |
Πολυάρχου
κατηγοροῦντος
ἐπίτηδες
ἐξ
Αἰγίνης
|
ἀποσταλέντος, |
(ἠρνεῖτο
καὶ
πέμπειν
ἐκέλευεν
εἰς |
[26] |
ὁδόν,
εἶτα
χρυσοῦ
τινὸς
κηρυκείου
|
φανέντος, |
ἐπὶ
τούτου
στῆσαι
βεβαίως
αὐτὸν |
[11] |
μαλακοῦ
δὲ
περὶ
τὸν
κίνδυνον
|
ὄντος, |
αἴρειν
δὲ
βουλομένου
καὶ
πλεῖν |
[5] |
αὑτοῦ
δὲ
ποιούμενον
εἰκόνας
οὕτως
|
ὄντος |
αἰσχροῦ
τὴν
ὄψιν.
αὐξόμενος
δὲ |
[2] |
ζηλωτὴν
γενέσθαι
λέγουσιν,
οὔτε
ῥήτορος
|
ὄντος |
οὔτε
τῶν
φυσικῶν
κληθέντων
φιλοσόφων, |
[15] |
~ἐν
δὲ
τούτῳ
τοῦ
ἀγῶνος
|
ὄντος |
φῶς
μὲν
ἐκλάμψαι
μέγα
λέγουσιν |
[3] |
καλοῦ
Στησίλεω,
Κείου
τὸ
γένος
|
ὄντος, |
ὡς
Ἀρίστων
ὁ
φιλόσοφος
ἱστόρηκεν. |
[23] |
δὲ
τῆς
πόλεως
αὐτοῦ
καὶ
|
διατρίβοντος |
ἐν
Ἄργει
τὰ
περὶ
Παυσανίαν |
[16] |
(δυσχεραίνοντος
δὲ
τοῦ
Ἀριστείδου
καὶ
|
λέγοντος |
ὅτι,
νῦν
μὲν
τρυφῶντι
τῷ |
[4] |
ἔπραξε
δὲ
ταῦτα
Μιλτιάδου
κρατήσας
|
ἀντιλέγοντος, |
ὡς
ἱστορεῖ
Στησίμβροτος.
(εἰ
μὲν |
[10] |
τοὺς
πολλούς,
τοῦ
Θεμιστοκλέους
λόγον
|
διδόντος, |
ὡς
ἀπολέλοιπε
τὴν
πόλιν
ἡ |
[22] |
δυσμένειαν
εἰς
ταύτην
τὴν
ἀτιμίαν
|
ἀποπνέοντος. |
~ἐκπεσόντος
δὲ
τῆς
πόλεως
αὐτοῦ |
[27] |
εἰκόνα
θεοῦ
τοῦ
τὰ
πάντα
|
σώζοντος. |
εἰ
μὲν
οὖν
ἐπαινῶν
τὰ |
[2] |
δραστήριον
σύνεσιν,
ἐπιτήδευμα
πεποιημένου
καὶ
|
διασώζοντος |
ὥσπερ
αἵρεσιν
ἐκ
διαδοχῆς
ἀπὸ |
[29] |
(οὐ
μὴν
ἀλλ'
εἰς
ὄψιν
|
ἐλθόντος |
αὐτοῦ
καὶ
πάλιν
προσκυνήσαντος,
ἀσπασάμενος |
[17] |
Ὀλυμπίων
τῶν
ἐφεξῆς
ἀγομένων
καὶ
|
παρελθόντος |
εἰς
τὸ
στάδιον
τοῦ
Θεμιστοκλέους, |
[10] |
σημεῖον
μὲν
λαμβάνων
τὸ
τοῦ
|
δράκοντος, |
ὃς
ἀφανὴς
ἐκείναις
ταῖς
ἡμέραις |
[9] |
δὲ
διὰ
τῆς
Δωρίδος
ἄνωθεν
|
ἐμβαλόντος |
εἰς
τὴν
Φωκίδα
καὶ
τὰ |
[18] |
τὰς
ἑαυτοῦ
ταῖς
ἐκείνου
πράξεσιν
|
ἀντιπαραβάλλοντος, |
ἔφη
τῇ
ἑορτῇ
τὴν
ὑστεραίαν |
[6] |
Ἀριστείδην.
~ἤδη
δὲ
τοῦ
Μήδου
|
καταβαίνοντος |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
καὶ
τῶν |
[31] |
τὴν
κόρην
εἰς
τὰς
Ἀθήνας.
|
(χαλεπαίνοντος |
δὲ
τοῦ
βαρβάρου
καὶ
βασιλεῖ |
[16] |
Ἀσίαν
ἐν
τῇ
Εὐρώπῃ
λάβωμεν.
|
(δυσχεραίνοντος |
δὲ
τοῦ
Ἀριστείδου
καὶ
λέγοντος |
[11] |
(ἐπαραμένου
δὲ
τὴν
βακτηρίαν
ὡς
|
πατάξοντος, |
ὁ
Θεμιστοκλῆς
ἔφη·
πάταξον
μέν, |
[11] |
ἀνῆγεν
αὐτὸν
ἐπὶ
τὸν
λόγον.
|
εἰπόντος |
δέ
τινος,
ὡς
ἀνὴρ
ἄπολις |
[11] |
ἧς
ἀπέβαλον.
(ταῦτα
τοῦ
Θεμιστοκλέους
|
εἰπόντος |
ἔννοια
καὶ
δέος
ἔσχε
τὸν |
[6] |
Ἄρθμιον
τὸν
Ζελείτην·
Θεμιστοκλέους
γὰρ
|
εἰπόντος |
καὶ
τοῦτον
εἰς
τοὺς
ἀτίμους |
[11] |
τοῦ
γὰρ
Εὐρυβιάδου
πρὸς
αὐτὸν
|
εἰπόντος· |
ὦ
Θεμιστόκλεις,
ἐν
τοῖς
ἀγῶσι |
[18] |
τοῦ
δὲ
Σεριφίου
πρὸς
αὐτὸν
|
εἰπόντος, |
ὡς
οὐ
δι'
αὑτὸν
ἔσχηκε |
[23] |
οἱ
φθονοῦντες
τῶν
πολιτῶν,
οὐ
|
παρόντος, |
ἀλλὰ
διὰ
γραμμάτων
ἀπολογουμένου
μάλιστα |
[29] |
ἐπὶ
θύραις,
ὡς
ἐπύθοντο
τοὔνομα
|
παρόντος |
αὐτοῦ,
χαλεπῶς
διακειμένους
καὶ
κακῶς |
[7] |
ἀθυμοῦντος
ἐπὶ
τούτῳ
καὶ
βαρέως
|
φέροντος, |
εἰσέπεμψεν
ὁ
Θεμιστοκλῆς
πρὸς
αὐτὸν |
[23] |
εἰς
ταύτην
τὴν
ἀτιμίαν
ἀποπνέοντος.
|
~ἐκπεσόντος |
δὲ
τῆς
πόλεως
αὐτοῦ
καὶ |
[30] |
ὑποζυγίων
ἑνὸς
εἰς
τὸν
ποταμὸν
|
ἐμπεσόντος, |
οἱ
τοῦ
Θεμιστοκλέους
οἰκέται
τὰς |
[31] |
πρὸς
Θεμιστοκλέα,
τῶν
Ἑλληνικῶν
ἐξάπτεσθαι
|
κελεύοντος |
βασιλέως
καὶ
βεβαιοῦν
τὰς
ὑποσχέσεις, |
[9] |
ἐπ'
Ἀρτεμίσιον
ἐβοήθησαν.
μηδενὸς
δ'
|
ὑπακούοντος |
αὐτοῖς,
ἀλλὰ
τῆς
Πελοποννήσου
περιεχομένων |
[7] |
αὐτοῦ
πρὸς
τοὺς
παρόντας
ὡς
|
ἔχοντος |
ἀργύριον
παρὰ
τῶν
πολεμίων.
ταῦτα |
[11] |
τὴν
μὲν
ἡγεμονίαν
τῶν
νεῶν
|
ἔχοντος |
διὰ
τὸ
τῆς
Σπάρτης
ἀξίωμα, |
[5] |
σπουδὴν
καὶ
φιλοτιμίαν
τοῦ
ἀγῶνος
|
ἔχοντος, |
καὶ
πίνακα
τῆς
νίκης
ἀνέθηκε |
[31] |
τι
τοῖς
Ἑλληνικοῖς
πράγμασι
βασιλέως
|
προσέχοντος |
ὑπ'
ἀσχολιῶν
περὶ
τὰς
ἄνω |
[5] |
τῶν
οὐ
μετρίων
παρ'
αὐτοῦ
|
στρατηγοῦντος, |
ὡς
οὔτ'
ἐκεῖνος
ἂν
γένοιτο |
[28] |
χάριν
εὐμενῶς
διαλλαττομένου
καὶ
παραιτεῖσθαι
|
μνησικακοῦντος |
ὀργῆν·
σὺ
δὲ
τοὺς
ἐμοὺς |
[29] |
τὸ
αἴτημα
τοῦ
βασιλέως
καὶ
|
δοκοῦντος |
ἀπαραιτήτως
ἔχειν
πρὸς
αὐτόν,
ὁ |
[9] |
καὶ
τὰ
τῶν
Φωκέων
ἄστη
|
πυρπολοῦντος |
οὐ
προσήμυναν
οἱ
Ἕλληνες,
καίπερ |
[5] |
καὶ
τὰ
πεμπόμενα
τῶν
ἐδωδίμων
|
πωλοῦντος. |
(ἐπεὶ
δὲ
Φιλίδης
ὁ
ἱπποτρόφος |
[7] |
ἁρπάσαι
συνδραμόντας.
(τοῦ
δ'
Ἀρχιτέλους
|
ἀθυμοῦντος |
ἐπὶ
τούτῳ
καὶ
βαρέως
φέροντος, |
[31] |
στρατηγοὺς
τότε
καὶ
Κίμωνος
ὑπερφυῶς
|
εὐημεροῦντος |
ἐν
τοῖς
πολεμικοῖς,
τὸ
δὲ |
[19] |
τειχίζουσι
τὸ
ἄστυ,
καὶ
Πολυάρχου
|
κατηγοροῦντος |
ἐπίτηδες
ἐξ
Αἰγίνης
ἀποσταλέντος,
(ἠρνεῖτο |
[25] |
καταβάντα
θάλασσαν
ἀπὸ
Πύδνης,
οὐδενὸς
|
εἰδότος |
ὅστις
εἴη
τῶν
πλεόντων,
μέχρι |
[21] |
Ἀνδρίους
ἀργύριον
αἰτοῦντά
φησιν
αὐτὸν
|
Ἡρόδοτος |
εἰπεῖν
τε
καὶ
ἀκοῦσαι.
δύο |
[17] |
οὖν
τὴν
Αἰγινητῶν
ἀριστεῦσαί
φησιν
|
Ἡρόδοτος, |
Θεμιστοκλεῖ
δέ,
καίπερ
ἄκοντες
ὑπὸ |
[7] |
πέμψαντες.
(ἃ
λαβὼν
ἐκεῖνος,
ὡς
|
Ἡρόδοτος |
ἱστόρηκε,
τοῖς
περὶ
τὸν
Εὐρυβιάδην |
[27] |
καὶ
Χάρων
ὁ
Λαμψακηνὸς
ἱστοροῦσι
|
τεθνηκότος |
Ξέρξου
πρὸς
τὸν
υἱὸν
αὐτοῦ |
[32] |
Φρασικλῆς
ὁ
ἀδελφιδοῦς
Θεμιστοκλέους,
ἤδη
|
τετελευτηκότος |
ἐκείνου,
πλεύσας
εἰς
Μαγνησίαν
ἔλαβε |
[2] |
ἔνδοξον
καὶ
μεγάλην
ἀπεργάσασθαι.
καίτοι
|
Στησίμβροτος |
Ἀναξαγόρου
τε
διακοῦσαι
τὸν
Θεμιστοκλέα |
[4] |
Μιλτιάδου
κρατήσας
ἀντιλέγοντος,
ὡς
ἱστορεῖ
|
Στησίμβροτος. |
(εἰ
μὲν
δὴ
τὴν
ἀκρίβειαν |
[24] |
ὕστερον
κρίνας
ἐθανάτωσεν,
ὡς
ἱστορεῖ
|
Στησίμβροτος. |
εἶτ'
οὐκ
οἶδ'
ὅπως
ἐπιλαθόμενος |
[31] |
τὰς
ἄνω
πράξεις.
(ὡς
δ'
|
Αἴγυπτός |
τε
ἀφισταμένη
βοηθούντων
Ἀθηναίων
καὶ |
[17] |
ἔφερον
οἱ
στρατηγοί,
πρῶτον
μὲν
|
ἕκαστος |
ἑαυτὸν
ἀπέφαινεν
ἀρετῇ,
δεύτερον
δὲ |
[25] |
οὐκ
εἰκός
ἐστιν
οὕτω
γενέσθαι.
|
Θεόφραστος |
γὰρ
ἐν
τοῖς
Περὶ
βασιλείας |
[25] |
δημόσιον
Θεόπομπος
μὲν
ἑκατὸν
τάλαντα,
|
Θεόφραστος |
δὲ
ὀγδοήκοντά
φησι
γενέσθαι
τὸ |
[2] |
δὲ
παῖς
ὢν
ὁμολογεῖται
φορᾶς
|
μεστὸς |
εἶναι,
καὶ
τῇ
μὲν
φύσει |
[27] |
πολλῶν
νόμων
καὶ
καλῶν
ὄντων
|
κάλλιστος |
οὗτός
ἐστι,
τιμᾶν
βασιλέα,
καὶ |
[14] |
καὶ
τῶν
βασιλέως
ἀδελφῶν
πολὺ
|
κράτιστός |
τε
καὶ
δικαιότατος.
τοῦτον
μὲν |
[5] |
ἀγαθὸς
ᾄδων
παρὰ
μέλος
οὔτ'
|
αὐτὸς |
ἀστεῖος
ἄρχων
παρὰ
νόμον
χαριζόμενος. |
[4] |
τά
τ'
ἄλλα
καὶ
Ξέρξης
|
αὐτὸς |
ἐμαρτύρησε.
τῆς
γὰρ
πεζικῆς
δυνάμεως |
[16] |
ἑαυτοῦ
θάλατταν
καὶ
περαιοῦσθαι,
μέχρις
|
αὐτὸς |
ἐμποιεῖ
τινας
διατριβὰς
τοῖς
συμμάχοις |
[1] |
κοινόν,
ἐμπρησθὲν
ὑπὸ
τῶν
βαρβάρων
|
αὐτὸς |
ἐπεσκεύασε
καὶ
γραφαῖς
ἐκόσμησεν,
ὡς |
[9] |
εὑρίσκων
ἀπὸ
τύχης,
τοὺς
δ'
|
αὐτὸς |
ἱστὰς
περὶ
τὰ
ναύλοχα
καὶ |
[18] |
περικειμένους
ψέλια
χρυσᾶ
καὶ
στρεπτούς,
|
αὐτὸς |
μὲν
παρῆλθε,
τῷ
δ'
ἑπομένῳ |
[31] |
κόρην
χαλκῆν,
μέγεθος
δίπηχυν,
ἣν
|
αὐτὸς |
ὅτε
τῶν
Ἀθήνησιν
ὑδάτων
ἐπιστάτης |
[16] |
ἀλλὰ
πάντα
τολμῶν
καὶ
πᾶσιν
|
αὐτὸς |
παρὼν
διὰ
τὸν
κίνδυνον
ἐπανορθώσεται |
[12] |
προσφερόμενος
τοὺς
πέριξ
ἀπέκρυψεν
αἰγιαλούς,
|
αὐτός |
τε
βασιλεὺς
μετὰ
τοῦ
πεζοῦ |
[27] |
καὶ
δύναμιν
αὐξήσων
ἀφῖγμαι,
καὶ
|
αὐτός |
τε
πείσομαι
τοῖς
ὑμετέροις
νόμοις, |
[7] |
(συνιδὼν
τὸν
κίνδυνον
ὁ
Θεμιστοκλῆς
|
αὐτός |
τε
τὴν
ἀρχὴν
τῷ
Εὐρυβιάδῃ |
[2] |
πρὸς
τὸ
χεῖρον,
ὡς
ὕστερον
|
αὐτὸς |
ὡμολόγει,
καὶ
τοὺς
τραχυτάτους
πώλους |
[4] |
πρὸς
Αἰγινήτας
πόλεμον.
ἤκμαζε
γὰρ
|
οὗτος |
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι
μάλιστα
καὶ |
[27] |
νόμων
καὶ
καλῶν
ὄντων
κάλλιστος
|
οὗτός |
ἐστι,
τιμᾶν
βασιλέα,
καὶ
προσκυνεῖν |
[18] |
ἐν
μὲν
οὖν
τοῖς
ἀποφθέγμασι
|
τοιοῦτός |
τις
ἦν.
~γενόμενος
δ'
ἀπὸ |
[12] |
μὲν
γένει
Πέρσης
ὁ
Σίκιννος,
|
αἰχμάλωτος, |
εὔνους
δὲ
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
καὶ |
[12] |
δὲ
πραττομένων
Ἀριστείδης
ὁ
Λυσιμάχου
|
πρῶτος |
αἰσθόμενος
ἧκεν
ἐπὶ
τὴν
σκηνὴν |
[12] |
στρατηγὸς
αἱρούμενος
τὰ
βασιλέως
ἐξαγγέλλει
|
πρῶτος |
αὐτῷ
τοὺς
Ἕλληνας
ἀποδιδράσκοντας,
καὶ |
[15] |
τῆς
μάχης
ἐπὶ
τὴν
βοήθειαν.
|
(πρῶτος |
μὲν
οὖν
λαμβάνει
ναῦν
Λυκομήδης, |
[32] |
καὶ
τὸ
περὶ
αὐτὴν
βωμοειδὲς
|
τάφος |
τοῦ
Θεμισκοκλέους.
(οἴεται
δε
καὶ |
[15] |
κατὰ
μικρὸν
ἀπὸ
γῆς
ἀναφερόμενον
|
νέφος |
ἔδοξεν
αὖθις
ὑπονοστεῖν
καὶ
κατασκήπτειν |
[32] |
τῆς
ἐπιγαμηθείσης
γενομένην
Ἀρχέπτολις
ὁ
|
ἀδελφὸς |
οὐκ
ὢν
ὁμομήτριος
ἔγημεν,
Ἰταλίαν |
[5] |
πωλοῦντος.
(ἐπεὶ
δὲ
Φιλίδης
ὁ
|
ἱπποτρόφος |
αἰτηθεὶς
ὑπ'
αὐτοῦ
πῶλον
οὐκ |
[3] |
γένος
ὄντος,
ὡς
Ἀρίστων
ὁ
|
φιλόσοφος |
ἱστόρηκεν.
(ἐκ
δὲ
τούτου
διετέλουν |
[13] |
συντελεσθῆναι.
ταῦτα
μὲν
οὖν
ἀνὴρ
|
φιλόσοφος |
καὶ
γραμμάτων
οὐκ
ἄπειρος
ἱστορικῶν |
[32] |
Κλεόφαντον,
οὗ
καὶ
Πλάτων
ὁ
|
φιλόσοφος |
ὡς
ἱππέως
ἀρίστου,
τἆλλα
δ' |
[4] |
νεῶν
ἧτταν,
ὡς
οὐκ
ὢν
|
ἀξιόμαχος, |
καὶ
Μαρδόνιον
ἐμποδὼν
εἶναι
τοῖς |
[10] |
λέγων
μηδὲν
ἄλλο
δηλοῦσθαι
ξύλινον
|
τεῖχος |
ἢ
τὰς
ναῦς·
διὸ
καὶ |
[5] |
ἐπιγραφὴν
ἔχοντα·
Θεμιστοκλῆς
Φρεάρριος
ἐχορήγει,
|
Φρύνιχος |
ἐδίδασκεν,
Ἀδείμαντος
ἦρχεν.
οὐ
μὴν |
[27] |
διὰ
γυναικὸς
Ἐρετρικῆς,
ἣν
ὁ
|
χιλίαρχος |
εἶχε,
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
τὴν
πρὸς |
[29] |
λέγοντας.
ἔτι
δὲ
Ῥωξάνης
ὁ
|
χιλίαρχος, |
ὡς
κατ'
αὐτὸν
ἦν
ὁ |
[32] |
παροξύνων
τοὺς
ὀλιγαρχικούς
ὅ
τε
|
Φύλαρχος, |
ὥσπερ
ἐν
τραγῳδίᾳ
τῇ
ἱστορίᾳ |
[7] |
μὲν
ἐπὶ
τῆς
ἱερᾶς
νεὼς
|
τριήραρχος, |
οὐκ
ἔχων
δὲ
χρήματα
τοῖς |
[27] |
Ἔφορος
δὲ
καὶ
Δείνων
καὶ
|
Κλείταρχος |
καὶ
Ἡρακλείδης,
ἔτι
δ'
ἄλλοι |
[14] |
ὅτι
κατ'
ἐκεῖνον
ὁ
Ξέρξου
|
ναύαρχος |
Ἀριαμένης
ναῦν
ἔχων
μεγάλην
ὥσπερ |
[18] |
διὰ
τῶν
ἀπομνημονευομένων.
αἱρεθεὶς
γὰρ
|
ναύαρχος |
ὑπὸ
τῆς
πόλεως
οὐδὲν
οὔτε |
[14] |
τὰς
μὲν
Ἑλληνικὰς
οὐκ
ἔβλαπτε
|
ναῦς |
ἁλιτενεῖς
οὔσας
καὶ
ταπεινοτέρας,
τὰς |
[10] |
δηλοῦσθαι
ξύλινον
τεῖχος
ἢ
τὰς
|
ναῦς· |
διὸ
καὶ
τὴν
Σαλαμῖνα
θείαν, |
[10] |
εὐπορῆσαι
τοὺς
ἐμβαίνοντας
εἰς
τὰς
|
ναῦς |
ἐφοδίων.
(ἐκπλεούσης
δὲ
τῆς
πόλεως |
[8] |
τότε
πρὸς
τὰς
τῶν
βαρβάρων
|
ναῦς |
περὶ
τὰ
στενὰ
μάχαι
κρίσιν |
[30] |
ἔνδον
εὑρήσειν
ἀναπαυόμενον.
(ὡς
δ'
|
ἐγγὺς |
γενόμενοι
τὴν
αὐλαίαν
ἀνέστελλον,
ἐπιπίπτουσιν |
[26] |
τοιαύτης
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
κατασκευασθείσης
ἀπήνης
|
καταδὺς |
ἐκομίζετο,
τῶν
περὶ
αὐτὸν
ἀεὶ |
[29] |
ἐπικαλύψει·
σὺ
δ'
οὐκ
(ἔσῃ
|
Ζεὺς |
ἂν
λάβῃς
κεραυνόν·
ἀπωσαμένου
δὲ |
[14] |
ὁ
Δεκελεὺς
καὶ
Σωκλῆς
ὁ
|
Παιανιεὺς |
ὁμοῦ
πλέοντες,
ὡς
αἱ
νῆες |
[14] |
τοῦτον
μὲν
οὖν
Ἀμεινίας
ὁ
|
Δεκελεὺς |
καὶ
Σωκλῆς
ὁ
Παιανιεὺς
ὁμοῦ |
[29] |
ἀσπασάμενος
καὶ
προσειπὼν
φιλοφρόνως
ὁ
|
βασιλεύς, |
ἤδη
μὲν
ἔφησεν
αὐτῷ
διακόσια |
[24] |
ἀπόρους
καταφυγὼν
πρὸς
Ἄδμητον,
(ὃς
|
βασιλεὺς |
μὲν
ἦν
Μολοττῶν,
δεηθεὶς
δέ |
[12] |
πέριξ
ἀπέκρυψεν
αἰγιαλούς,
αὐτός
τε
|
βασιλεὺς |
μετὰ
τοῦ
πεζοῦ
στρατοῦ
καταβὰς |
[21] |
δ'
ἤσθιον
κηὔχοντο
μὴ
ὥραν
|
Θεμιστοκλεῦς |
γενέσθαι.
(πολὺ
δ'
ἀσελγεστέρᾳ
καὶ |
[24] |
ἐκ
τῶν
Ἀθηνῶν
Ἐπικράτης
ὁ
|
Ἀχαρνεὺς |
ἀπέστειλεν·
ὃν
ἐπὶ
τούτῳ
Κίμων |
[3] |
δόξαν
ὁρμὴ
κρατῆσαι.
δι'
ἣν
|
εὐθὺς |
ἐξ
ἀρχῆς
τοῦ
πρωτεύειν
ἐφιέμενος |
[12] |
λελεγμένα
δεξάμενος
ἥσθη,
καὶ
τέλος
|
εὐθὺς |
ἐξέφερε
πρὸς
τοὺς
ἡγεμόνας
τῶν |
[19] |
δ'
ἀπὸ
τῶν
πράξεων
ἐκείνων
|
εὐθὺς |
ἐπεχείρει
τὴν
πόλιν
ἀνοικοδομεῖν
καὶ |
[7] |
λέγουσι.
~παραλαβὼν
δὲ
τὴν
ἀρχὴν
|
εὐθὺς |
μὲν
ἐπεχείρει
τοὺς
πολίτας
ἐμβιβάζειν |
[10] |
τὴν
Σαλαμῖνα
καὶ
λιποθυμήσας
ἀποθανεῖν
|
εὐθύς· |
οὗ
καὶ
τὸ
δεικνύμενον
ἄχρι |
[28] |
θεοῖς
λέγεται
καὶ
πρὸς
πόσιν
|
εὐθὺς |
τραπέσθαι
καὶ
νύκτωρ
ὑπὸ
χαρᾶς |
[31] |
καὶ
δεξιωσάμενος,
ὡς
μὲν
ὁ
|
πολὺς |
λόγος,
αἷμα
ταύρειον
πιών,
ὡς |
[27] |
μηδὲν
ἐμποδὼν
ἔστω
τοῖς
λόγοις,
|
οὓς |
βούλομαι
πρὸς
ἐκεῖνον
εἰπεῖν.
(τίνα |
[3] |
δὲ
ἀρχὴν
μειζόνων
ἀγώνων,
ἐφ'
|
οὓς |
ἑαυτὸν
ὑπὲρ
τῆς
ὅλης
Ἑλλάδος |
[15] |
ἀνεχόντων
πρὸ
τῶν
Ἑλληνικῶν
τριηρῶν·
|
οὓς |
εἴκαζον
Αἰακίδας
εἶναι
παρακεκλημένους
εὐχαῖς |
[22] |
ὑπεροχήν,
ὥσπερ
εἰώθεσαν
ἐπὶ
πάντων,
|
οὓς |
ᾤοντο
τῇ
δυνάμει
βαρεῖς
καὶ |
[14] |
παραγενέσθαι,
τὸ
πνεῦμα
λαμπρὸν
ἐκ
|
πελάγους |
ἀεὶ
καὶ
κῦμα
διὰ
τῶν |
[12] |
τὸν
Θεμιστοκλέα
τοὺς
ἄλλους
ἐπῄει
|
στρατηγοὺς |
καὶ
τριηράρχους
ἐπὶ
τὴν
μάχην |
[31] |
τε
μεγάλους
τῆς
Ἑλλάδος
ἐχούσης
|
στρατηγοὺς |
τότε
καὶ
Κίμωνος
ὑπερφυῶς
εὐημεροῦντος |
[23] |
ἀπείπατο,
πρὸς
οὐδένα
δὲ
τοὺς
|
λόγους |
ἐξήνεγκεν
οὐδὲ
κατεμήνυσε
τὴν
πρᾶξιν, |
[2] |
πράξεων
τὴν
ἄσκησιν
ἐπὶ
τοὺς
|
λόγους, |
σοφισταὶ
προσηγορεύθησαν.
τούτῳ
μὲν
οὖν |
[2] |
οἱ
λοιποὶ
παῖδες,
ἀλλ'
εὑρίσκετο
|
λόγους |
τινὰς
μελετῶν
καὶ
συνταττόμενος
πρὸς |
[2] |
ὡς
δὴ
καὶ
πρὸς
τοὺς
|
δημαγωγούς, |
ὅταν
ἄχρηστοι
φαίνωνται,
τῶν
πολλῶν |
[8] |
τεφρώδη
καὶ
μέλαιναν
ἐκ
βάθους
|
ἀναδιδούς, |
ὥσπερ
πυρίκαυστον,
ἐν
ᾧ
τὰ |
[32] |
Ἀθηναῖος·
Νικομάχην
δὲ
Φρασικλῆς
ὁ
|
ἀδελφιδοῦς |
Θεμιστοκλέους,
ἤδη
τετελευτηκότος
ἐκείνου,
πλεύσας |
[6] |
τὴν
φιλοτιμίαν
ἐξωνήσασθαι
παρὰ
τοῦ
|
Ἐπικύδους. |
(ἐπαινεῖται
δ'
αὐτοῦ
καὶ
τὸ |
[16] |
καὶ
καταστήσωμεν
εἰς
ἀνάγκην
ὑπὸ
|
δέους |
ἄνδρα
τηλικούτων
δυνάμεων
κύριον,
οὐκέτι |
[21] |
ἀκοῦσαι.
δύο
γὰρ
ἥκειν
ἔφη
|
θεοὺς |
κομίζων,
Πειθὼ
καὶ
Βίαν·
οἱ |
[21] |
ἔφασαν
εἶναι
καὶ
παρ'
αὐτοῖς
|
θεοὺς |
μεγάλους
δύο,
Πενίαν
καὶ
Ἀπορίαν, |
[1] |
δ'
ἐστὶν
ἔξω
πυλῶν
γυμνάσιον
|
Ἡρακλέους, |
ἐπεὶ
κἀκεῖνος
οὐκ
ἦν
γνήσιος |
[10] |
οἷς
ἱστορεῖται
κύων
Ξανθίππου
τοῦ
|
Περικλέους |
πατρὸς
οὐκ
ἀνασχόμενος
τὴν
ἀπ' |
[1] |
δόξαν
ὑπῆρχε·
πατρὸς
γὰρ
ἦν
|
Νεοκλέους |
οὐ
τῶν
ἄγαν
ἐπιφανῶν
Ἀθήνησι, |
[32] |
περὶ
αὐτὴν
βωμοειδὲς
τάφος
τοῦ
|
Θεμισκοκλέους. |
(οἴεται
δε
καὶ
Πλάτωνα
τὸν |
[32] |
Νεοκλέα
τινὰ
καὶ
Δημόπολιν,
υἱοὺς
|
Θεμιστοκλέους, |
ἀγῶνα
βούλεται
κινεῖν
καὶ
πάθος, |
[17] |
παρελθόντος
εἰς
τὸ
στάδιον
τοῦ
|
Θεμιστοκλέους, |
ἀμελήσαντας
τῶν
ἀγωνιστῶν
τοὺς
παρόντας |
[29] |
ὡς
μείζων
ἔσοιτο
παρ'
αὐτῷ
|
Θεμιστοκλέους. |
(αὐτὸν
δὲ
τὸν
Θεμιστοκλέα
φασὶν |
[6] |
τὸ
περὶ
Ἄρθμιον
τὸν
Ζελείτην·
|
Θεμιστοκλέους |
γὰρ
εἰπόντος
καὶ
τοῦτον
εἰς |
[11] |
πρὸ
τοῦ
πολέμου
καταστασιασθεὶς
ὑπὸ
|
Θεμιστοκλέους |
γράφει
ψήφισμα,
τοῖς
ἐπὶ
χρόνῳ |
[22] |
ἐκφέρουσιν.
ἔκειτο
δὲ
καὶ
τοῦ
|
Θεμιστοκλέους |
εἰκόνιον
ἐν
τῷ
ναῷ
τῆς |
[11] |
κεκτημένους
ἧς
ἀπέβαλον.
(ταῦτα
τοῦ
|
Θεμιστοκλέους |
εἰπόντος
ἔννοια
καὶ
δέος
ἔσχε |
[32] |
Νικομάχην
δὲ
Φρασικλῆς
ὁ
ἀδελφιδοῦς
|
Θεμιστοκλέους, |
ἤδη
τετελευτηκότος
ἐκείνου,
πλεύσας
εἰς |
[16] |
τὴν
ἀναχώρησιν.
καὶ
πεῖραν
ἡ
|
Θεμιστοκλέους |
καὶ
Ἀριστείδου
φρόνησις
ἐν
Μαρδονίῳ |
[32] |
τοῖς
δ'
ἀπὸ
γένους
τοῦ
|
Θεμιστοκλέους |
καὶ
τιμαί
τινες
ἐν
Μαγνησίᾳ |
[11] |
~ταῦτά
τε
δὴ
μεγάλα
τοῦ
|
Θεμιστοκλέους, |
καὶ
τοὺς
πολίτας
αἰσθόμενος
ποθοῦντας |
[30] |
ᾠήθησαν
εἶναι
τὴν
σκηνὴν
τὴν
|
Θεμιστοκλέους |
κἀκεῖνον
ἔνδον
εὑρήσειν
ἀναπαυόμενον.
(ὡς |
[12] |
ὁμοῦ
γενομένων,
ἐξερρύησαν
οἱ
τοῦ
|
Θεμιστοκλέους |
λόγοι
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
πάλιν |
[10] |
ἐξήγγελλον
εἰς
τοὺς
πολλούς,
τοῦ
|
Θεμιστοκλέους |
λόγον
διδόντος,
ὡς
ἀπολέλοιπε
τὴν |
[2] |
γάρ,
ὃς
πολὺ
νεώτερος
ἦν
|
Θεμιστοκλέους, |
Μέλισσος
μὲν
ἀντεστρατήγει
πολιορκοῦντι
Σαμίους, |
[15] |
γνώμῃ
δὲ
καὶ
δεινότητι
τῇ
|
Θεμιστοκλέους. |
~μετὰ
δὲ
τὴν
ναυμαχίαν
Ξέρξης |
[30] |
τὸν
ποταμὸν
ἐμπεσόντος,
οἱ
τοῦ
|
Θεμιστοκλέους |
οἰκέται
τὰς
αὐλαίας
διαβρόχους
γενομένας |
[24] |
Ἀθηναίων
καὶ
προπηλακισθεὶς
ὑπὸ
τοῦ
|
Θεμιστοκλέους, |
ὅτ'
ἤκμαζεν
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ, |
[1] |
(Φανίας
μέντοι
τὴν
μητέρα
τοῦ
|
Θεμιστοκλέους |
οὐ
Θρᾷτταν,
ἀλλὰ
Καρίνην,
οὐδ' |
[12] |
ἧκεν
ἐπὶ
τὴν
σκηνὴν
τοῦ
|
Θεμιστοκλέους, |
οὐκ
ὢν
φίλος,
ἀλλὰ
καὶ |
[10] |
Κλείδημος
δὲ
καὶ
τοῦτο
τοῦ
|
Θεμιστοκλέους |
ποιεῖται
στρατήγημα.
καταβαινόντων
γὰρ
εἰς |
[25] |
τριῶν
ἄξια
ταλάντων
κεκτημένου
τοῦ
|
Θεμιστοκλέους |
πρὶν
ἅπτεσθαι
τῆς
πολιτείας.
~ἐπεὶ |
[3] |
καὶ
νεανικῶς
ἔοικεν
ἅψασθαι
τοῦ
|
Θεμιστοκλέους |
τὰ
πολιτικὰ
πράγματα
καὶ
σφόδρα |
[21] |
ἐν
ᾄσματι
καθάπτεται
πικρότερον
τοῦ
|
Θεμιστοκλέους, |
ὡς
ἄλλους
μὲν
ἐπὶ
χρήμασι |
[13] |
τοῖς
Ἕλλησιν.
(ἐκπλαγέντος
δὲ
τοῦ
|
Θεμιστοκλέους |
ὡς
μέγα
τὸ
μάντευμα
καὶ |
[21] |
ἐπὶ
μηδισμῷ
φυγεῖν
συγκαταψηφισαμένου
τοῦ
|
Θεμιστοκλέους. |
(ὡς
οὖν
ὁ
Θεμιστοκλῆς
αἰτίαν |
[8] |
κόνιν
τεφρώδη
καὶ
μέλαιναν
ἐκ
|
βάθους |
ἀναδιδούς,
ὥσπερ
πυρίκαυστον,
ἐν
ᾧ |
[14] |
Λέσβιος
εἴρηκε.
~περὶ
δὲ
τοῦ
|
πλήθους |
τῶν
βαρβαρικῶν
νεῶν
Αἰσχύλος
ὁ |
[15] |
ἐξαγόντων
Ἴακχον.
ἐκ
δὲ
τοῦ
|
πλήθους |
τῶν
φθεγγομένων
κατὰ
μικρὸν
ἀπὸ |
[10] |
δ'
ὑπὲρ
αὐτῶν
διδασκάλοις
τελεῖν
|
μισθούς. |
τὸ
δὲ
ψήφισμα
Νικαγόρας
ἔγραψεν. |
[20] |
Θετταλοὺς
καὶ
Ἀργείους,
ἔτι
δὲ
|
Θηβαίους |
ἐκβαλόντες
τοῦ
συνεδρίου
παντελῶς
ἐπικρατήσωσι |
[18] |
τοῖς
μὲν
γὰρ
Ἕλλησιν
ἐπιτάττειν
|
Ἀθηναίους, |
Ἀθηναίοις
δ'
αὐτόν,
αὐτῷ
δὲ |
[9] |
ὀργὴ
τῆς
προδοσίας
εἶχε
τοὺς
|
Ἀθηναίους, |
ἅμα
δὲ
δυσθυμία
καὶ
κατήφεια |
[11] |
προδόντες,
αὐτίκα
πεύσεταί
τις
Ἑλλήνων
|
Ἀθηναίους |
καὶ
πόλιν
ἐλευθέραν
καὶ
χώραν |
[18] |
νοῦν
ἐσχήκαμεν.
(ἔλεγε
δὲ
τοὺς
|
Ἀθηναίους |
οὐ
τιμᾶν
αὐτὸν
οὐδὲ
θαυμάζειν, |
[7] |
τῇ
Ἑλλάδι
καὶ
μάλιστα
τοὺς
|
Ἀθηναίους |
προαγαγεῖν
εἰς
δόξαν,
ὡς
ἀνδρείᾳ |
[7] |
Εὐρυβιάδῃ
παρῆκε
καὶ
κατεπράϋνε
τοὺς
|
Ἀθηναίους, |
ὑπισχνούμενος,
ἂν
ἄνδρες
ἀγαθοὶ
γένωνται |
[32] |
φωράσαντας
τὰ
λείψανα
διαρρῖψαι
τοὺς
|
Ἀθηναίους |
ψεύδεται
γὰρ
ἐπὶ
τὸν
δῆμον |
[25] |
κατηγορήσοι
καὶ
καταψεύσοιτο
πρὸς
τοὺς
|
Ἀθηναίους, |
ὡς
οὐκ
ἀγνοοῦντες,
ἀλλὰ
χρήμασι |
[20] |
πόλεις,
φοβηθείς,
μὴ
Θετταλοὺς
καὶ
|
Ἀργείους, |
ἔτι
δὲ
Θηβαίους
ἐκβαλόντες
τοῦ |
[5] |
καὶ
δίκας
τῷ
ἀνθρώπῳ
πρὸς
|
οἰκείους |
τινὰς
ταράξειν.
τῇ
δὲ
φιλοτιμίᾳ |
[32] |
πάππος
υἱὸν
ἐποιήσατο.
(θυγατέρας
δὲ
|
πλείους |
ἔσχεν,
ὧν
Μνησιπτολέμαν
μὲν
ἐκ |
[20] |
τοῦ
πολέμου,
καὶ
τούτων
αἱ
|
πλείους |
παντάπασι
μικραί·
δεινὸν
οὖν,
εἰ |
[24] |
Γενόμενος
γὰρ
αὐτῶν
κριτὴς
πρὸς
|
Κορινθίους |
ἐχόντων
διαφοράν,
ἔλυσε
τὴν
ἔχθραν |
[24] |
ἔχθραν
εἴκοσι
τάλαντα
κρίνας
τοὺς
|
Κορινθίους |
καταβαλεῖν
καὶ
Λευκάδα
κοινῇ
νέμειν |
[5] |
ἐπισκώπτων
ἔλεγε
νοῦν
οὐκ
ἔχειν,
|
Κορινθίους |
μὲν
λοιδοροῦντα
μεγάλην
οἰκοῦντας
πόλιν, |
[2] |
Θεμιστοκλέους,
Μέλισσος
μὲν
ἀντεστρατήγει
πολιορκοῦντι
|
Σαμίους, |
Ἀναξαγόρας
δὲ
συνδιέτριβε.
(μᾶλλον
οὖν |
[7] |
τῶν
μὲν
Ἑλλήνων
Εὐρυβιάδην
καὶ
|
Λακεδαιμονιους |
ἡγεῖσθαι
κελευόντων,
τῶν
δ'
Ἀθηναίων, |
[2] |
καὶ
τῶν
παιδεύσεων
τὰς
μὲν
|
ἠθοποιοὺς |
ἢ
πρὸς
ἡδονήν
τινα
καὶ |
[21] |
ἀπ'
αὐτῶν·
οἷα
καὶ
πρὸς
|
Ἀνδρίους |
ἀργύριον
αἰτοῦντά
φησιν
αὐτὸν
Ἡρόδοτος |
[17] |
ἁρμάτων
τὸ
πρωτεῦον
ἐδωρήσαντο
καὶ
|
τριακοσίους |
τῶν
νέων
πομποὺς
ἄχρι
τῶν |
[4] |
φησιν
ὁ
Πλάτων,
ναυβάτας
καὶ
|
θαλαττίους |
ἐποίησε,
καὶ
διαβολὴν
καθ'
αὑτοῦ |
[32] |
προαγαγὼν
Νεοκλέα
τινὰ
καὶ
Δημόπολιν,
|
υἱοὺς |
Θεμιστοκλέους,
ἀγῶνα
βούλεται
κινεῖν
καὶ |
[6] |
δὲ
πάντων
τὸ
καταλῦσαι
τοὺς
|
Ἑλληνικοὺς |
πολέμους
καὶ
διαλλάξαι
τὰς
πόλεις |
[32] |
ἐπὶ
τὸν
δῆμον
παροξύνων
τοὺς
|
ὀλιγαρχικούς |
ὅ
τε
Φύλαρχος,
ὥσπερ
ἐν |
[28] |
βαδίζειν
συμφρονήσειε
πρὸς
ἐκεῖνον
ἀναπέμπεσθαι·
|
μεγάλους |
γὰρ
ἀμφοτέρους
εἶναί
τε
καὶ |
[21] |
εἶναι
καὶ
παρ'
αὐτοῖς
θεοὺς
|
μεγάλους |
δύο,
Πενίαν
καὶ
Ἀπορίαν,
(ὑφ' |
[31] |
ἡγούμενος
τὸ
ἔργον,
ἄλλους
τε
|
μεγάλους |
τῆς
Ἑλλάδος
ἐχούσης
στρατηγοὺς
τότε |
[12] |
Φαληρικὸν
προσφερόμενος
τοὺς
πέριξ
ἀπέκρυψεν
|
αἰγιαλούς, |
αὐτός
τε
βασιλεὺς
μετὰ
τοῦ |
[20] |
τοῦ
Μήδου
πόλεις,
φοβηθείς,
μὴ
|
Θετταλοὺς |
καὶ
Ἀργείους,
ἔτι
δὲ
Θηβαίους |
[7] |
δεῖπνον
ἁρπάσαι
συνδραμόντας.
(τοῦ
δ'
|
Ἀρχιτέλους |
ἀθυμοῦντος
ἐπὶ
τούτῳ
καὶ
βαρέως |
[7] |
δ'
αὐτῷ
μάλιστα
τῶν
πολιτῶν
|
Ἀρχιτέλους, |
ὃς
ἦν
μὲν
ἐπὶ
τῆς |
[28] |
αὐτοῦ·
μακαρίσας
δὲ
πρὸς
τοὺς
|
φίλους |
ἑαυτόν,
ὡς
ἐπ'
εὐτυχίᾳ
μεγίστῃ, |
[29] |
~ἅμα
δ'
ἡμέρᾳ
συγκαλέσας
τοὺς
|
φίλους |
εἰσῆγεν
αὐτὸν
οὐδὲν
ἐλπίζοντα
χρηστὸν |
[17] |
καὶ
αὐτὸν
ἡσθέντα
πρὸς
τοὺς
|
φίλους |
ὁμολογῆσαι
τὸν
καρπὸν
ἀπέχειν
τῶν |
[31] |
(ἔθυσε
τοῖς
θεοῖς,
καὶ
τοὺς
|
φίλους |
συναγαγὼν
καὶ
δεξιωσάμενος,
ὡς
μὲν |
[29] |
περὶ
τὴν
αὐλὴν
καὶ
τοὺς
|
φίλους |
ὑπὸ
τοῦ
βασιλέως
ἐν
ἐκείνῳ |
[6] |
βουλευομένων
περὶ
στρατηγοῦ,
τοὺς
μὲν
|
ἄλλους |
ἑκόντας
ἐκστῆναι
τῆς
στρατηγίας
λέγουσιν |
[12] |
Ἀριστείδης
ἐπαινέσας
τὸν
Θεμιστοκλέα
τοὺς
|
ἄλλους |
ἐπῄει
στρατηγοὺς
καὶ
τριηράρχους
ἐπὶ |
[21] |
καθάπτεται
πικρότερον
τοῦ
Θεμιστοκλέους,
ὡς
|
ἄλλους |
μὲν
ἐπὶ
χρήμασι
φυγάδας
διαπραξαμένου |
[31] |
οὐδ'
ἐφικτὸν
ἡγούμενος
τὸ
ἔργον,
|
ἄλλους |
τε
μεγάλους
τῆς
Ἑλλάδος
ἐχούσης |
[7] |
νεῶν
σύμπαντας
ὁμοῦ
τι
τοὺς
|
ἄλλους |
ὑπερέβαλλον,
οὐκ
ἀξιούντων
ἑτέροις
ἕπεσθαι, |
[26] |
δὲ
κατέπλευσεν
εἰς
Κύμην
καὶ
|
πολλοὺς |
ᾔσθετο
τῶν
ἐπὶ
θαλάττῃ
παραφυλάττοντας |
[22] |
εὖ
πάσχοντες;
ἠνίασε
δὲ
τοὺς
|
πολλοὺς |
καὶ
τὸ
τῆς
Ἀρτέμιδος
ἱερὸν |
[13] |
χρυσοῦν
δίφρον
θέμενος
καὶ
γραμματεῖς
|
πολλοὺς |
παραστησάμενος,
ὧν
ἔργον
ἦν
ἀπογράφεσθαι |
[5] |
ἐκλιπαρῆσαι
μελετᾶν
παρ'
αὐτῷ,
φιλοτιμούμενος
|
πολλοὺς |
τὴν
οἰκίαν
ζητεῖν
καὶ
φοιτᾶν |
[10] |
οἱ
ἱερεῖς,
ἐξήγγελλον
εἰς
τοὺς
|
πολλούς, |
τοῦ
Θεμιστοκλέους
λόγον
διδόντος,
ὡς |
[20] |
σωτήριον,
ἀπόρρητον
δὲ
πρὸς
τοὺς
|
πολλούς. |
(τῶν
δ'
Ἀθηναίων
Ἀριστείδῃ
φράσαι |
[10] |
γὰρ
τρέφειν
ἐψηφίσαντο
δημοσίᾳ,
δύο
|
ὀβολοὺς |
ἑκάστῳ
διδόντες,
καὶ
τῆς
ὀπώρας |
[12] |
τῆς
νυκτὸς
ἀποχωρεῖν
καὶ
παρηγγέλλετο
|
πλοῦς |
τοῖς
κυβερνήταις,
(ἔνθα
δὴ
βαρέως |
[2] |
αὐτὸς
ὡμολόγει,
καὶ
τοὺς
τραχυτάτους
|
πώλους |
ἀρίστους
ἵππους
γίνεσθαι
φάσκων,
ὅταν |
[28] |
μνησικακοῦντος
ὀργῆν·
σὺ
δὲ
τοὺς
|
ἐμοὺς |
ἐχθροὺς
μάρτυρας
θέμενος
ὧν
εὐεργέτησα |
[6] |
πάντων
τὸ
καταλῦσαι
τοὺς
Ἑλληνικοὺς
|
πολέμους |
καὶ
διαλλάξαι
τὰς
πόλεις
ἀλλήλαις, |
[6] |
εἰπόντος
καὶ
τοῦτον
εἰς
τοὺς
|
ἀτίμους |
καὶ
παῖδας
αὐτοῦ
καὶ
γένος |
[10] |
μηχανὴν
ἄρας,
σημεῖα
δαιμόνια
καὶ
|
χρησμοὺς |
ἐπῆγεν
αὐτοῖς·
σημεῖον
μὲν
λαμβάνων |
[1] |
~(Θεμιστοκλεῖ
δὲ
τὰ
μὲν
ἐκ
|
γένους |
ἀμαυρότερα
πρὸς
δόξαν
ὑπῆρχε·
πατρὸς |
[1] |
ἀνελεῖν.
(ὅτι
μέντοι
τοῦ
Λυκομιδῶν
|
γένους |
μετεῖχε
δῆλός
ἐστι·
τὸ
γὰρ |
[26] |
μηχανησαμένου
τι
τοιόνδε.
τοῦ
βαρβαρικοῦ
|
γένους |
τὸ
πολὺ
καὶ
μάλιστα
τὸ |
[32] |
νεῶν
θεάσεται.
τοῖς
δ'
ἀπὸ
|
γένους |
τοῦ
Θεμιστοκλέους
καὶ
τιμαί
τινες |
[28] |
τὴν
ὄψιν,
ἣν
εἶδεν
ἐν
|
Νικογένους, |
καὶ
τὸ
μάντευμα
τοῦ
Δωδωναίου |
[26] |
Πέμπεται
δ'
οὖν
ὑπὸ
τοῦ
|
Νικογένους |
μηχανησαμένου
τι
τοιόνδε.
τοῦ
βαρβαρικοῦ |
[26] |
πάντων
ἀγνοούμενος
πλὴν
τοῦ
ξένου
|
Νικογένους, |
ὃς
Αἰολέων
πλείστην
οὐσίαν
ἐκέκτητο |
[26] |
Ὄλβιος
ὁ
τῶν
τέκνων
τοῦ
|
Νικογένους |
παιδαγωγὸς
ἔκφρων
γενόμενος
καὶ
θεοφόρητος |
[4] |
ἀμύνασθαι
καὶ
τῆς
Ἑλλάδος
ἄρχειν
|
δυναμένους, |
ἀντὶ
μονίμων
ὁπλιτῶν,
ὥς
φησιν |
[3] |
ἰταμῶς
ὑφίστατο
τὰς
πρὸς
τοὺς
|
δυναμένους |
ἐν
τῇ
πόλει
καὶ
πρωτεύοντας |
[11] |
Θεμιστόκλεις,
ἐν
τοῖς
ἀγῶσι
τοὺς
|
προεξανισταμένους |
ῥαπίζουσι,
ναὶ,
εἶπεν
ὁ
Θεμιστοκλῆς, |
[6] |
ἑκόντας
ἐκστῆναι
τῆς
στρατηγίας
λέγουσιν
|
ἐκπεπληγμένους |
τὸν
κίνδυνον,
Ἐπικύδην
δὲ
τὸν |
[15] |
τριηρῶν·
οὓς
εἴκαζον
Αἰακίδας
εἶναι
|
παρακεκλημένους |
εὐχαῖς
πρὸ
τῆς
μάχης
ἐπὶ |
[11] |
ἐλευθέραν
καὶ
χώραν
οὐ
χείρονα
|
κεκτημένους |
ἧς
ἀπέβαλον.
(ταῦτα
τοῦ
Θεμιστοκλέους |
[29] |
ἐπύθοντο
τοὔνομα
παρόντος
αὐτοῦ,
χαλεπῶς
|
διακειμένους |
καὶ
κακῶς
λέγοντας.
ἔτι
δὲ |
[18] |
παρὰ
τὴν
θάλατταν,
ὡς
εἶδε
|
περικειμένους |
ψέλια
χρυσᾶ
καὶ
στρεπτούς,
αὐτὸς |
[18] |
οὐδὲ
θαυμάζειν,
ἀλλ'
ὥσπερ
πλατάνῳ
|
χειμαζομένους |
μὲν
ὑποτρέχειν
κινδυνεύοντας,
εὐδίας
δὲ |
[7] |
αὐτοῖς
παρέξειν
εἰς
τὰ
λοιπὰ
|
πειθομένους |
τοὺς
Ἕλληνας.
διόπερ
δοκεῖ
τῆς |
[31] |
ἀντεπιχειρεῖν
τοῖς
Ἕλλησι
καὶ
κωλύειν
|
αὐξανομένους |
ἐπ'
αὐτόν,
ἤδη
δὲ
καὶ |
[9] |
ἢ
ταράξειν
ὑποπτοτέρους
τοῖς
βαρβάροις
|
γενομένους. |
(Ξέρξου
δὲ
διὰ
τῆς
Δωρίδος |
[7] |
πολεμίων,
εὐγνωμοσύνῃ
δὲ
τῶν
συμμάχων
|
περιγενομένους. |
(ἐπεὶ
δὲ
ταῖς
Ἀφεταῖς
τοῦ |
[19] |
δὲ
βουλόμενος
ἀντ'
αὐτοῦ
τοὺς
|
πεμπομένους |
ὑπάρχειν
τοῖς
Ἀθηναίοις.
ὃ
καὶ |
[15] |
πλῆθος
ἐν
στενῷ
κατὰ
μέρος
|
προσφερομένους |
καὶ
περιπίπτοντας
ἀλλήλοις
ἐτρέψαντο,
μέχρι |
[14] |
ἑκάστη
τοὺς
ἀπὸ
τοῦ
καταστρώματος
|
μαχομένους |
ὀκτωκαίδεκα
εἶχεν,
ὧν
τοξόται
τέσσαρες |
[19] |
πέμπειν
ἐκέλευεν
εἰς
Ἀθήνας
τοὺς
|
κατοψομένους, |
ἅμα
μὲν
ἐμβάλλων
τῷ
τειχισμῷ |
[31] |
ὑδάτων
ἐπιστάτης
ἦν,
ἑλὼν
τοὺς
|
ὑφαιρουμένους |
τὸ
ὕδωρ
καὶ
παροχετεύοντας,
ἀνέθηκεν |
[9] |
ἅμα
δὲ
δυσθυμία
καὶ
κατήφεια
|
μεμονωμένους. |
μάχεσθαι
μὲν
γὰρ
οὐ
διενοοῦντο |
[5] |
λαμπρὸν
ἐν
ταῖς
περὶ
τοὺς
|
ξένους |
δαπάναις
ἀφθόνου
δεῖσθαι
χορηγίας·
οἱ |
[3] |
καὶ
τῆς
Μιλτιάδου
στρατηγίας
διαβοηθείσης
|
σύννους |
ὁρᾶσθαι
τὰ
πολλὰ
πρὸς
ἑαυτῷ |
[8] |
ὑπὸ
τῶν
ἔργων
παρὰ
τοὺς
|
κινδύνους |
διδαχθέντας,
ὡς
οὔτε
πλήθη
νεῶν |
[12] |
γένει
Πέρσης
ὁ
Σίκιννος,
αἰχμάλωτος,
|
εὔνους |
δὲ
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
καὶ
τῶν |
[24] |
γάμον,
ὑπισχνούμενον
αὐτῷ
τοὺς
Ἕλληνας
|
ὑπηκόους |
ποιήσειν·
ἀποτριψαμένου
δὲ
τοῦ
Ἱέρωνος, |
[17] |
ἐδωρήσαντο
καὶ
τριακοσίους
τῶν
νέων
|
πομποὺς |
ἄχρι
τῶν
ὅρων
συνεξέπεμψαν.
(λέγεται |
[25] |
τοῦ
τυράννου
καὶ
κωλῦσαι
τοὺς
|
ἵππους |
ἀγωνίσασθαι.
(Θουκυδίδης
δέ
φησι
καὶ |
[25] |
Θεμιστοκλέα
πέμψαντος
εἰς
Ὀλυμπίαν
Ἱέρωνος
|
ἵππους |
ἀγωνιστὰς
καὶ
σκηνήν
τινα
κατεσκευασμένην |
[2] |
καὶ
τοὺς
τραχυτάτους
πώλους
ἀρίστους
|
ἵππους |
γίνεσθαι
φάσκων,
ὅταν
ἧς
προσήκει |
[4] |
τῶν
νεῶν
ἀλκῇ
καὶ
τοὺς
|
βαρβάρους |
ἀμύνασθαι
καὶ
τῆς
Ἑλλάδος
ἄρχειν |
[3] |
ἐν
Μαραθῶνι
μάχης
πρὸς
τοὺς
|
βαρβάρους |
γενομένης
καὶ
τῆς
Μιλτιάδου
στρατηγίας |
[9] |
μεταστήσειν
τοὺς
Ἴωνας
ἢ
ταράξειν
|
ὑποπτοτέρους |
τοῖς
βαρβάροις
γενομένους.
(Ξέρξου
δὲ |
[28] |
πρὸς
ἐκεῖνον
ἀναπέμπεσθαι·
μεγάλους
γὰρ
|
ἀμφοτέρους |
εἶναί
τε
καὶ
λέγεσθαι
βασιλέας. |
[14] |
χαλκώμασιν
ἐνεσχέθησαν,
ἐπιβαίνοντα
τῆς
αὐτῶν
|
τριήρους |
ὑποστάντες
καὶ
τοῖς
δόρασι
τύπτοντες |
[23] |
παροξύνων
ἐπὶ
τοὺς
Ἕλληνας
ὡς
|
πονηροὺς |
καὶ
ἀχαρίστους.
ὁ
δὲ
τὴν |
[12] |
στρατοῦ
καταβὰς
ἐπὶ
τὴν
θάλατταν
|
ἅθρους |
ὤφθη,
τῶν
δὲ
δυνάμεων
ὁμοῦ |
[28] |
ὀργῆν·
σὺ
δὲ
τοὺς
ἐμοὺς
|
ἐχθροὺς |
μάρτυρας
θέμενος
ὧν
εὐεργέτησα
Πέρσας, |
[32] |
ἄξιον
ἐν
τῷ
Πρὸς
τοὺς
|
ἑταίρους |
λέγοντι,
φωράσαντας
τὰ
λείψανα
διαρρῖψαι |
[8] |
ἐν
ᾧ
τὰ
ναυάγια
καὶ
|
νεκροὺς |
καῦσαι
δοκοῦσι.
~τῶν
μέντοι
περὶ |
[24] |
αὑτὸν
εἰς
ἐλπίδας
χαλεπὰς
καὶ
|
ἀπόρους |
καταφυγὼν
πρὸς
Ἄδμητον,
(ὃς
βασιλεὺς |
[19] |
χρήμασι
πείσας
μὴ
ἐναντιωθῆναι
τοὺς
|
ἐφόρους, |
ὡς
δ'
οἱ
πλεῖστοι,
παρακρουσάμενος. |
[22] |
βαρεῖς
καὶ
πρὸς
ἰσότητα
δημοκρατικὴν
|
ἀσυμμέτρους |
εἶναι.
κόλασις
γὰρ
οὐκ
ἦν |
[14] |
συνιδὼν
καὶ
φυλάξας
μὴ
πρότερον
|
ἀντιπρῴρους |
καταστῆσαι
ταῖς
βαρβαρικαῖς
τὰς
τριήρεις, |
[19] |
ηὔξησε
κατὰ
τῶν
ἀρίστων
καὶ
|
θράσους |
ἐνέπλησεν,
εἰς
ναύτας
καὶ
κελευστὰς |
[21] |
συμμάχοις
ἐπαχθὴς
περιπλέων
τε
τὰς
|
νήσους |
καὶ
χρηματιζόμενος
ἀπ'
αὐτῶν·
οἷα |
[12] |
κύκλῳ
πάντα
καὶ
διαζῶσαι
τὰς
|
νήσους, |
ὅπως
ἐκφύγοι
μηδεὶς
τῶν
πολεμίων. |
[9] |
μὲν
ὀργὴ
τῆς
προδοσίας
εἶχε
|
τοὺς |
Ἀθηναίους,
ἅμα
δὲ
δυσθυμία
καὶ |
[18] |
ἅμα
νοῦν
ἐσχήκαμεν.
(ἔλεγε
δὲ
|
τοὺς |
Ἀθηναίους
οὐ
τιμᾶν
αὐτὸν
οὐδὲ |
[7] |
γενέσθαι
τῇ
Ἑλλάδι
καὶ
μάλιστα
|
τοὺς |
Ἀθηναίους
προαγαγεῖν
εἰς
δόξαν,
ὡς |
[7] |
τῷ
Εὐρυβιάδῃ
παρῆκε
καὶ
κατεπράϋνε
|
τοὺς |
Ἀθηναίους,
ὑπισχνούμενος,
ἂν
ἄνδρες
ἀγαθοὶ |
[32] |
λέγοντι,
φωράσαντας
τὰ
λείψανα
διαρρῖψαι
|
τοὺς |
Ἀθηναίους
ψεύδεται
γὰρ
ἐπὶ
τὸν |
[25] |
ὅτι
κατηγορήσοι
καὶ
καταψεύσοιτο
πρὸς
|
τοὺς |
Ἀθηναίους,
ὡς
οὐκ
ἀγνοοῦντες,
ἀλλὰ |
[13] |
ἅμα
κοινῇ
κατεκαλοῦντο
φωνῇ
καὶ
|
τοὺς |
αἰχμαλώτους
τῷ
βωμῷ
προσαγαγόντες
ἠνάγκασαν, |
[12] |
οὖν
Ἀριστείδης
ἐπαινέσας
τὸν
Θεμιστοκλέα
|
τοὺς |
ἄλλους
ἐπῄει
στρατηγοὺς
καὶ
τριηράρχους |
[7] |
τῶν
νεῶν
σύμπαντας
ὁμοῦ
τι
|
τοὺς |
ἄλλους
ὑπερέβαλλον,
οὐκ
ἀξιούντων
ἑτέροις |
[14] |
ὀγδοήκοντα
τὸ
πλῆθος
οὐσῶν
ἑκάστη
|
τοὺς |
ἀπὸ
τοῦ
καταστρώματος
μαχομένους
ὀκτωκαίδεκα |
[11] |
ναὶ,
εἶπεν
ὁ
Θεμιστοκλῆς,
ἀλλὰ
|
τοὺς |
ἀπολειφθέντας
οὐ
στεφανοῦσιν.
(ἐπαραμένου
δὲ |
[28] |
διδόναι
τὸν
Ἀριμάνιον,
ὅπως
ἐλαύνωσι
|
τοὺς |
ἀρίστους
ἐξ
ἑαυτῶν,
θῦσαί
τε |
[6] |
γὰρ
εἰπόντος
καὶ
τοῦτον
εἰς
|
τοὺς |
ἀτίμους
καὶ
παῖδας
αὐτοῦ
καὶ |
[4] |
ἀπὸ
τῶν
νεῶν
ἀλκῇ
καὶ
|
τοὺς |
βαρβάρους
ἀμύνασθαι
καὶ
τῆς
Ἑλλάδος |
[3] |
τῆς
ἐν
Μαραθῶνι
μάχης
πρὸς
|
τοὺς |
βαρβάρους
γενομένης
καὶ
τῆς
Μιλτιάδου |
[22] |
προβάλλουσι
καὶ
τὰ
ἱμάτια
καὶ
|
τοὺς |
βρόχους
τῶν
ἀπαγχομένων
καὶ
καθαιρεθέντων |
[19] |
δημοκρατίας,
ὀλιγαρχίᾳ
δ'
ἧττον
δυσχεραίνειν
|
τοὺς |
γεωργοῦντας.
~Θεμιστοκλῆς
δὲ
καὶ
μεῖζόν |
[9] |
(τοὺς
μὲν
εὑρίσκων
ἀπὸ
τύχης,
|
τοὺς |
δ'
αὐτὸς
ἱστὰς
περὶ
τὰ |
[21] |
ὄλεθρον,
τοὺς
μὲν
κατάγων
ἀδίκως,
|
τοὺς |
δ'
ἐκδιώκων,
τοὺς
δὲ
καίνων, |
[10] |
τῇ
Ἀθηνᾷ
τῇ
Ἀθηνάων
μεδεούσῃ,
|
τοὺς |
δ'
ἐν
ἡλικίᾳ
πάντας
ἐμβαίνειν |
[21] |
κατάγων
ἀδίκως,
τοὺς
δ'
ἐκδιώκων,
|
τοὺς |
δὲ
καίνων,
ἀργυρίων
ὑπόπλεως,
Ἰσθμοῖ |
[2] |
παρορωμένας,
ὡς
δὴ
καὶ
πρὸς
|
τοὺς |
δημαγωγούς,
ὅταν
ἄχρηστοι
φαίνωνται,
τῶν |
[24] |
τὸν
Ἄδμητον,
ὡς
ἀφοσιώσαιτο
πρὸς
|
τοὺς |
διώκοντας
τὴν
ἀνάγκην,
δι'
ἣν |
[3] |
ἐφιέμενος
ἰταμῶς
ὑφίστατο
τὰς
πρὸς
|
τοὺς |
δυναμένους
ἐν
τῇ
πόλει
καὶ |
[22] |
τῷ
δήμῳ
μνημονεύων·
καὶ
πρὸς
|
τοὺς |
δυσχεραίνοντας
τί
κοπιᾶτε,
εἶπεν,
ὑπὸ |
[18] |
πλεῖστον
δύνασθαι.
(τῶν
δὲ
νεκρῶν
|
τοὺς |
ἐκπεσόντας
ἐπισκοπῶν
παρὰ
τὴν
θάλατταν, |
[12] |
τὰ
βασιλέως
ἐξαγγέλλει
πρῶτος
αὐτῷ
|
τοὺς |
Ἕλληνας
ἀποδιδράσκοντας,
καὶ
διακελεύεται
μὴ |
[7] |
παρέξειν
εἰς
τὰ
λοιπὰ
πειθομένους
|
τοὺς |
Ἕλληνας.
διόπερ
δοκεῖ
τῆς
σωτηρίας |
[6] |
τὸν
ἐκ
Μήδων
χρυσὸν
εἰς
|
τοὺς |
Ἕλληνας
ἐκόμισε.
μέγιστον
δὲ
πάντων |
[12] |
τὴν
κύκλωσιν,
ὥστε
καὶ
θυμῷ
|
τοὺς |
Ἕλληνας
ὁρμῆσαι
μετὰ
τῆς
ἀνάγκης |
[24] |
θυγατέρα
πρὸς
γάμον,
ὑπισχνούμενον
αὐτῷ
|
τοὺς |
Ἕλληνας
ὑπηκόους
ποιήσειν·
ἀποτριψαμένου
δὲ |
[8] |
ἐποίησαν,
τῇ
δὲ
πείρᾳ
μέγιστα
|
τοὺς |
Ἕλληνας
ὤνησαν,
ὑπὸ
τῶν
ἔργων |
[23] |
ἐπιδεικνύμενος
αὐτῷ
καὶ
παροξύνων
ἐπὶ
|
τοὺς |
Ἕλληνας
ὡς
πονηροὺς
καὶ
ἀχαρίστους. |
[6] |
μέγιστον
δὲ
πάντων
τὸ
καταλῦσαι
|
τοὺς |
Ἑλληνικοὺς
πολέμους
καὶ
διαλλάξαι
τὰς |
[10] |
ὧν
εἰς
μέσον
κομισθέντων
εὐπορῆσαι
|
τοὺς |
ἐμβαίνοντας
εἰς
τὰς
ναῦς
ἐφοδίων. |
[28] |
παραιτεῖσθαι
μνησικακοῦντος
ὀργῆν·
σὺ
δὲ
|
τοὺς |
ἐμοὺς
ἐχθροὺς
μάρτυρας
θέμενος
ὧν |
[29] |
ἐλπίζοντα
χρηστὸν
ἐξ
ὧν
ἑώρα
|
τοὺς |
ἐπὶ
θύραις,
ὡς
ἐπύθοντο
τοὔνομα |
[3] |
τοὺς
συνήθεις,
(καὶ
λέγειν
πρὸς
|
τοὺς |
ἐρωτῶντας
καὶ
θαυμάζοντας
τὴν
περὶ |
[32] |
προσέχειν
ἄξιον
ἐν
τῷ
Πρὸς
|
τοὺς |
ἑταίρους
λέγοντι,
φωράσαντας
τὰ
λείψανα |
[19] |
Θεόπομπος,
χρήμασι
πείσας
μὴ
ἐναντιωθῆναι
|
τοὺς |
ἐφόρους,
ὡς
δ'
οἱ
πλεῖστοι, |
[11] |
ἀνὴρ
ἄπολις
οὐκ
ὀρθῶς
διδάσκει
|
τοὺς |
ἔχοντας
ἐγκαταλιπεῖν
καὶ
προέσθαι
τὰς |
[12] |
καὶ
τέλος
εὐθὺς
ἐξέφερε
πρὸς
|
τοὺς |
ἡγεμόνας
τῶν
νεῶν,
τὰς
μὲν |
[25] |
διαρπάσαι
τοῦ
τυράννου
καὶ
κωλῦσαι
|
τοὺς |
ἵππους
ἀγωνίσασθαι.
(Θουκυδίδης
δέ
φησι |
[9] |
ταῦτα
δ'
ἤλπιζεν
ἢ
μεταστήσειν
|
τοὺς |
Ἴωνας
ἢ
ταράξειν
ὑποπτοτέρους
τοῖς |
[19] |
καὶ
πέμπειν
ἐκέλευεν
εἰς
Ἀθήνας
|
τοὺς |
κατοψομένους,
ἅμα
μὲν
ἐμβάλλων
τῷ |
[8] |
ὤνησαν,
ὑπὸ
τῶν
ἔργων
παρὰ
|
τοὺς |
κινδύνους
διδαχθέντας,
ὡς
οὔτε
πλήθη |
[24] |
τὴν
ἔχθραν
εἴκοσι
τάλαντα
κρίνας
|
τοὺς |
Κορινθίους
καταβαλεῖν
καὶ
Λευκάδα
κοινῇ |
[23] |
ὅλως
ἀπείπατο,
πρὸς
οὐδένα
δὲ
|
τοὺς |
λόγους
ἐξήνεγκεν
οὐδὲ
κατεμήνυσε
τὴν |
[2] |
τῶν
πράξεων
τὴν
ἄσκησιν
ἐπὶ
|
τοὺς |
λόγους,
σοφισταὶ
προσηγορεύθησαν.
τούτῳ
μὲν |
[6] |
τῶν
Ἀθηναίων
βουλευομένων
περὶ
στρατηγοῦ,
|
τοὺς |
μὲν
ἄλλους
ἑκόντας
ἐκστῆναι
τῆς |
[9] |
κατὰ
τῶν
λίθων
ἐπιφανῆ
γράμματα,
|
(τοὺς |
μὲν
εὑρίσκων
ἀπὸ
τύχης,
τοὺς |
[21] |
τάλαντ'
ἔβα
πλέων
εἰς
ὄλεθρον,
|
τοὺς |
μὲν
κατάγων
ἀδίκως,
τοὺς
δ' |
[5] |
καὶ
λαμπρὸν
ἐν
ταῖς
περὶ
|
τοὺς |
ξένους
δαπάναις
ἀφθόνου
δεῖσθαι
χορηγίας· |
[32] |
γὰρ
ἐπὶ
τὸν
δῆμον
παροξύνων
|
τοὺς |
ὀλιγαρχικούς
ὅ
τε
Φύλαρχος,
ὥσπερ |
[29] |
ποτε
τραπέζης
αὐτῷ
παρατεθείσης
πρὸς
|
τοὺς |
παῖδας
εἰπεῖν·
ὦ
παῖδες,
ἀπωλόμεθα |
[24] |
δ'
αὐτῷ
τὴν
γυναῖκα
καὶ
|
τοὺς |
παῖδας
ἐκκλέψας
ἐκ
τῶν
Ἀθηνῶν |
[10] |
διδόντες,
καὶ
τῆς
ὀπώρας
λαμβάνειν
|
τοὺς |
παῖδας
ἐξεῖναι
πανταχόθεν,
ἔτι
δ' |
[17] |
τοῦ
Θεμιστοκλέους,
ἀμελήσαντας
τῶν
ἀγωνιστῶν
|
τοὺς |
παρόντας
ὅλην
τὴν
ἡμέραν
ἐκεῖνον |
[7] |
δὲ
μή,
καταβοήσειν
αὐτοῦ
πρὸς
|
τοὺς |
παρόντας
ὡς
ἔχοντος
ἀργύριον
παρὰ |
[19] |
ἅμα
δὲ
βουλόμενος
ἀντ'
αὐτοῦ
|
τοὺς |
πεμπομένους
ὑπάρχειν
τοῖς
Ἀθηναίοις.
ὃ |
[26] |
παραφυλάττοντας
αὐτὸν
λαβεῖν,
μάλιστα
δὲ
|
τοὺς |
περὶ
Ἐργοτέλη
καὶ
Πυθόδωρον
ἦν |
[12] |
Ἀττικῇ
κατὰ
τὸ
Φαληρικὸν
προσφερόμενος
|
τοὺς |
πέριξ
ἀπέκρυψεν
αἰγιαλούς,
αὐτός
τε |
[11] |
δὴ
μεγάλα
τοῦ
Θεμιστοκλέους,
καὶ
|
τοὺς |
πολίτας
αἰσθόμενος
ποθοῦντας
Ἀριστείδην
καὶ |
[19] |
μὲν
γάρ,
ὡς
λέγεται,
πραγματευόμενοι
|
τοὺς |
πολίτας
ἀποσπάσαι
τῆς
θαλάττης
καὶ |
[23] |
γὰρ
ὑπὸ
τῶν
ἐχθρῶν
πρὸς
|
τοὺς |
πολίτας
ἔγραφεν,
ὡς
ἄρχειν
μὲν |
[7] |
τὴν
ἀρχὴν
εὐθὺς
μὲν
ἐπεχείρει
|
τοὺς |
πολίτας
ἐμβιβάζειν
εἰς
τὰς
τριήρεις, |
[22] |
πολλάκις
εὖ
πάσχοντες;
ἠνίασε
δὲ
|
τοὺς |
πολλοὺς
καὶ
τὸ
τῆς
Ἀρτέμιδος |
[10] |
ἀψαύστους
οἱ
ἱερεῖς,
ἐξήγγελλον
εἰς
|
τοὺς |
πολλούς,
τοῦ
Θεμιστοκλέους
λόγον
διδόντος, |
[20] |
καὶ
σωτήριον,
ἀπόρρητον
δὲ
πρὸς
|
τοὺς |
πολλούς.
(τῶν
δ'
Ἀθηναίων
Ἀριστείδῃ |
[3] |
καὶ
τὰς
νύκτας
ἀγρυπνεῖν
καὶ
|
τοὺς |
πότους
παραιτεῖσθαι
τοὺς
συνήθεις,
(καὶ |
[11] |
ὦ
Θεμιστόκλεις,
ἐν
τοῖς
ἀγῶσι
|
τοὺς |
προεξανισταμένους
ῥαπίζουσι,
ναὶ,
εἶπεν
ὁ |
[3] |
ἀγρυπνεῖν
καὶ
τοὺς
πότους
παραιτεῖσθαι
|
τοὺς |
συνήθεις,
(καὶ
λέγειν
πρὸς
τοὺς |
[32] |
τοῖς
ἐμπόροις
πρόσρησις
ἔσται
πανταχοῦ,
|
τούς |
τ'
ἐκπλέοντας
εἰσπλέοντάς
τ'
ὄψεται, |
[2] |
ὡς
ὕστερον
αὐτὸς
ὡμολόγει,
καὶ
|
τοὺς |
τραχυτάτους
πώλους
ἀρίστους
ἵππους
γίνεσθαι |
[7] |
παρώξυνεν
ἔτι
μᾶλλον
ὁ
Θεμιστοκλῆς
|
τοὺς |
τριηρίτας
ἐπ'
αὐτόν,
ὥστε
τὸ |
[22] |
καὶ
κουφισμὸς
ἡδομένου
τῷ
ταπεινοῦν
|
τοὺς |
ὑπερέχοντας
καὶ
τὴν
δυσμένειαν
εἰς |
[29] |
καὶ
διήλλαξε.
λέγεται
δὲ
καὶ
|
τοὺς |
ὕστερον
βασιλεῖς,
ἐφ'
ὧν
μᾶλλον |
[31] |
Ἀθήνησιν
ὑδάτων
ἐπιστάτης
ἦν,
ἑλὼν
|
τοὺς |
ὑφαιρουμένους
τὸ
ὕδωρ
καὶ
παροχετεύοντας, |
[28] |
(τόλμαν
αὐτοῦ·
μακαρίσας
δὲ
πρὸς
|
τοὺς |
φίλους
ἑαυτόν,
ὡς
ἐπ'
εὐτυχίᾳ |
[29] |
Ἀθηναῖον.
~ἅμα
δ'
ἡμέρᾳ
συγκαλέσας
|
τοὺς |
φίλους
εἰσῆγεν
αὐτὸν
οὐδὲν
ἐλπίζοντα |
[17] |
ὥστε
καὶ
αὐτὸν
ἡσθέντα
πρὸς
|
τοὺς |
φίλους
ὁμολογῆσαι
τὸν
καρπὸν
ἀπέχειν |
[31] |
πρέπουσαν,
(ἔθυσε
τοῖς
θεοῖς,
καὶ
|
τοὺς |
φίλους
συναγαγὼν
καὶ
δεξιωσάμενος,
ὡς |
[29] |
καινοτομουμένων
περὶ
τὴν
αὐλὴν
καὶ
|
τοὺς |
φίλους
ὑπὸ
τοῦ
βασιλέως
ἐν |
[2] |
ὕστερον
αὐτὸς
ὡμολόγει,
καὶ
τοὺς
|
τραχυτάτους |
πώλους
ἀρίστους
ἵππους
γίνεσθαι
φάσκων, |
[26] |
τὰς
γαμετάς,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
|
ἀργυρωνήτους |
καὶ
παλλακευομένας
ἰσχυρῶς
παραφυλάττουσιν,
ὡς |
[3] |
τὰς
νύκτας
ἀγρυπνεῖν
καὶ
τοὺς
|
πότους |
παραιτεῖσθαι
τοὺς
συνήθεις,
(καὶ
λέγειν |
[18] |
εἶδε
περικειμένους
ψέλια
χρυσᾶ
καὶ
|
στρεπτούς, |
αὐτὸς
μὲν
παρῆλθε,
τῷ
δ' |
[28] |
τὸν
Ἀριμάνιον,
ὅπως
ἐλαύνωσι
τοὺς
|
ἀρίστους |
ἐξ
ἑαυτῶν,
θῦσαί
τε
τοῖς |
[2] |
ὡμολόγει,
καὶ
τοὺς
τραχυτάτους
πώλους
|
ἀρίστους |
ἵππους
γίνεσθαι
φάσκων,
ὅταν
ἧς |
[23] |
τοὺς
Ἕλληνας
ὡς
πονηροὺς
καὶ
|
ἀχαρίστους. |
ὁ
δὲ
τὴν
μὲν
δέησιν |
[10] |
ἡμέραν
αὐτῷ
προτιθεμένας
ἀπαρχὰς
εὑρίσκοντες
|
ἀψαύστους |
οἱ
ἱερεῖς,
ἐξήγγελλον
εἰς
τοὺς |
[18] |
ὑποτρέχειν
κινδυνεύοντας,
εὐδίας
δὲ
περὶ
|
αὐτοὺς |
γενομένης
τίλλειν
καὶ
κολούειν.
τοῦ |
[9] |
μὲν
οἷόν
τε,
μετατάξασθαι
πρὸς
|
αὐτοὺς |
πατέρας
ὄντας
καὶ
προκινδυνεύοντας
ὑπὲρ |
[4] |
τῆς
διώξεως
μᾶλλον
ἢ
δουλωσόμενον
|
αὐτούς, |
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ,
κατέλιπεν.
~σύντονον |
[13] |
βασιλέως
ἀδελφῆς
καὶ
Ἀρταΰ
κτου.
|
τούτους |
ἰδὼν
Εὐφραντίδης
ὁ
μάντις,
ὡς |
[13] |
κοινῇ
κατεκαλοῦντο
φωνῇ
καὶ
τοὺς
|
αἰχμαλώτους |
τῷ
βωμῷ
προσαγαγόντες
ἠνάγκασαν,
ὡς |
[14] |
πρύμναις
ἀνεστώσας
καὶ
τοῖς
καταστρώμασιν
|
ὑψορόφους |
καὶ
βαρείας
ἐπιφερομένας
ἔσφαλλε
προσπῖπτον |
[4] |
πεζὰ
μὲν
οὐδὲ
τοῖς
ὁμόροις
|
ἀξιομάχους |
ὄντας,
τῇ
δ'
ἀπὸ
τῶν |
[16] |
ἀκούσας
καὶ
γενόμενος
περίφοβος
διὰ
|
τάχους |
ἐποιεῖτο
τὴν
ἀναχώρησιν.
καὶ
πεῖραν |
[16] |
οἷόν
τε,
προσκατασκευάσαντας
ἐκβαλεῖν
διὰ
|
τάχους |
τὸν
ἄνθρωπον
ἐκ
τῆς
Εὐρώπης. |
[14] |
ναῦν
ἔχων
μεγάλην
ὥσπερ
ἀπὸ
|
τείχους |
ἐτόξευε
καὶ
ἠκόντιζεν,
ἀνὴρ
ἀγαθὸς |
[22] |
καὶ
τὰ
ἱμάτια
καὶ
τοὺς
|
βρόχους |
τῶν
ἀπαγχομένων
καὶ
καθαιρεθέντων
ἐκφέρουσιν. |
[30] |
τοῦ
Θεμιστοκλέους
οἰκέται
τὰς
αὐλαίας
|
διαβρόχους |
γενομένας
ἐκπετάσαντες
ἀνέψυχον.
οἱ
δὲ |
[12] |
τοὺς
ἄλλους
ἐπῄει
στρατηγοὺς
καὶ
|
τριηράρχους |
ἐπὶ
τὴν
μάχην
παροξύνων.
ἔτι |
[14] |
Σωκλῆς
ὁ
Παιανιεὺς
ὁμοῦ
πλέοντες,
|
ὡς |
αἱ
νῆες
ἀντίπρῳροι
προσπεσοῦσαι
καὶ |
[21] |
ᾄσματι
καθάπτεται
πικρότερον
τοῦ
Θεμιστοκλέους,
|
ὡς |
ἄλλους
μὲν
ἐπὶ
χρήμασι
φυγάδας |
[13] |
τούτους
ἰδὼν
Εὐφραντίδης
ὁ
μάντις,
|
ὡς |
ἅμα
μὲν
ἀνέλαμψεν
ἐκ
τῶν |
[14] |
βαρβαρικῶν
νεῶν
Αἰσχύλος
ὁ
ποιητὴς
|
ὡς |
ἂν
εἰδὼς
καὶ
διαβεβαιούμενος
ἐν |
[7] |
τοὺς
Ἀθηναίους
προαγαγεῖν
εἰς
δόξαν,
|
ὡς |
ἀνδρείᾳ
μὲν
τῶν
πολεμίων,
εὐγνωμοσύνῃ |
[11] |
τὸν
λόγον.
εἰπόντος
δέ
τινος,
|
ὡς |
ἀνὴρ
ἄπολις
οὐκ
ὀρθῶς
διδάσκει |
[15] |
Θριάσιον
κατέχειν
πεδίον
ἄχρι
θαλάττης,
|
ὡς |
ἀνθρώπων
ὁμοῦ
πολλῶν
τὸν
μυστικὸν |
[12] |
δύναμιν.
(ταῦτα
δ'
ὁ
Ξέρξης
|
ὡς |
ἀπ'
εὐνοίας
λελεγμένα
δεξάμενος
ἥσθη, |
[10] |
πολλούς,
τοῦ
Θεμιστοκλέους
λόγον
διδόντος,
|
ὡς |
ἀπολέλοιπε
τὴν
πόλιν
ἡ
θεὸς |
[4] |
καὶ
διαβολὴν
καθ'
αὑτοῦ
παρέσχεν,
|
ὡς |
ἄρα
Θεμιστοκλῆς
τὸ
δόρυ
καὶ |
[22] |
εἱσάμενος,
ἣν
Ἀριστοβούλην
μὲν
προσηγόρευσεν,
|
ὡς |
ἄριστα
τῇ
πόλει
καὶ
τοῖς |
[19] |
δικασταῖς
ἐνίκησε.
Θεμιστοκλῆς
δ'
οὐχ,
|
ὡς |
Ἀριστοφάνης
ὁ
κωμικὸς
λέγει,
τῇ |
[3] |
Στησίλεω,
Κείου
τὸ
γένος
ὄντος,
|
ὡς |
Ἀρίστων
ὁ
φιλόσοφος
ἱστόρηκεν.
(ἐκ |
[23] |
ἐχθρῶν
πρὸς
τοὺς
πολίτας
ἔγραφεν,
|
ὡς |
ἄρχειν
μὲν
ἀεὶ
ζητῶν,
ἄρχεσθαι |
[7] |
εἰς
τὰ
Τέμπη
μετὰ
Λακεδαιμονίων,
|
ὡς |
αὐτόθι
προκινδυνευσόντων
τῆς
Θετταλίας
οὔπω |
[4] |
καὶ
δέος
οὐ
πάνυ
βέβαιον
|
ὡς |
ἀφιξόμενοι
παρεῖχον
ἐπισείων,
ἀλλὰ
τῇ |
[24] |
τινὲς
δ'
αὐτὸν
τὸν
Ἄδμητον,
|
ὡς |
ἀφοσιώσαιτο
πρὸς
τοὺς
διώκοντας
τὴν |
[29] |
τοῦ
ἀνθρώπου
τοῖς
ποικίλοις
στρώμασιν·
|
ὡς |
γὰρ
ἐκεῖνα
καὶ
τοῦτον
ἐκτεινόμενον |
[31] |
ἀσχολιῶν
περὶ
τὰς
ἄνω
πράξεις.
|
(ὡς |
δ'
Αἴγυπτός
τε
ἀφισταμένη
βοηθούντων |
[13] |
διείργεται
τῆς
Ἀττικῆς
ἡ
νῆσος,
|
ὡς |
δ'
Ἀκεστόδωρος,
ἐν
μεθορίῳ
τῆς |
[30] |
Θεμιστοκλέους
κἀκεῖνον
ἔνδον
εὑρήσειν
ἀναπαυόμενον.
|
(ὡς |
δ'
ἐγγὺς
γενόμενοι
τὴν
αὐλαίαν |
[23] |
τὸν
Θεμιστοκλέα,
(καίπερ
ὄντα
φίλον·
|
ὡς |
δ'
εἶδεν
ἐκπεπτωκότα
τῆς
πολιτείας |
[31] |
πολὺς
λόγος,
αἷμα
ταύρειον
πιών,
|
ὡς |
δ'
ἔνιοι,
φάρμακον
ἐφήμερον
προσενεγκάμενος, |
[31] |
τὴν
θυγατέρα
Μνησιπτολέμαν
ἱέρειαν
ἀπέδειξεν.
|
~ὡς |
δ'
ἦλθεν
εἰς
Σάρδεις
καὶ |
[19] |
πείσας
μὴ
ἐναντιωθῆναι
τοὺς
ἐφόρους,
|
ὡς |
δ'
οἱ
πλεῖστοι,
παρακρουσάμενος.
ἧκε |
[2] |
παλαιὰς
τριήρεις
ἐρριμμένας
καὶ
παρορωμένας,
|
ὡς |
δὴ
καὶ
πρὸς
τοὺς
δημαγωγούς, |
[10] |
γυναῖκας
καὶ
ἀνδράποδα
σώζειν
ἕκαστον
|
ὡς |
δυνατόν.
(κυρωθέντος
δὲ
τοῦ
ψηφίσματος |
[18] |
(ἑτέρου
δέ
τινος
τῶν
στρατηγῶν,
|
ὡς |
ἔδοξέ
τι
χρήσιμον
διαπεπρᾶχθαι
τῇ |
[18] |
ἐκπεσόντας
ἐπισκοπῶν
παρὰ
τὴν
θάλατταν,
|
ὡς |
εἶδε
περικειμένους
ψέλια
χρυσᾶ
καὶ |
[27] |
ἐστι,
τιμᾶν
βασιλέα,
καὶ
προσκυνεῖν
|
ὡς |
εἰκόνα
θεοῦ
τοῦ
τὰ
πάντα |
[15] |
ἀλλήλοις
ἐτρέψαντο,
μέχρι
δείλης
ἀντισχόντας,
|
ὡς |
εἴρηκε
Σιμωνίδης,
τὴν
καλὴν
ἐκείνην |
[18] |
ἑορτῇ
τὴν
ὑστεραίαν
ἐρίσαι
λέγουσαν,
|
ὡς |
ἐκείνη
μὲν
ἀσχολιῶν
τε
μεστὴ |
[4] |
διώξεως
μᾶλλον
ἢ
δουλωσόμενον
αὐτούς,
|
ὡς |
ἐμοὶ
δοκεῖ,
κατέλιπεν.
~σύντονον
δὲ |
[21] |
μέλεος
κλέος
ἀν'
Ἕλλανας
τίθει,
|
ὡς |
ἐοικὸς
καὶ
δίκαιον.
λέγεται
δ' |
[28] |
δὲ
πρὸς
τοὺς
φίλους
ἑαυτόν,
|
ὡς |
ἐπ'
εὐτυχίᾳ
μεγίστῃ,
καὶ
κατευξάμενος |
[29] |
ὧν
ἑώρα
τοὺς
ἐπὶ
θύραις,
|
ὡς |
ἐπύθοντο
τοὔνομα
παρόντος
αὐτοῦ,
χαλεπῶς |
[19] |
περὶ
τῆς
Ἀθηνᾶς
διέδοσαν
λόγον,
|
ὡς |
ἐρίσαντα
περὶ
τῆς
χώρας
τὸν |
[10] |
οὐδὲ
σχετλίαν
καλεῖν
τὸν
θεόν,
|
ὡς |
εὐτυχήματος
μεγάλου
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐπώνυμον |
[7] |
καταβοήσειν
αὐτοῦ
πρὸς
τοὺς
παρόντας
|
ὡς |
ἔχοντος
ἀργύριον
παρὰ
τῶν
πολεμίων. |
[7] |
πολλῶν
πέμψαντες.
(ἃ
λαβὼν
ἐκεῖνος,
|
ὡς |
Ἡρόδοτος
ἱστόρηκε,
τοῖς
περὶ
τὸν |
[26] |
τῷ
τραχήλῳ·
γενόμενον
δ'
ἀετόν,
|
(ὡς |
ἥψατο
τοῦ
προσώπου,
περιβαλόντα
τὰς |
[32] |
οὗ
καὶ
Πλάτων
ὁ
φιλόσοφος
|
ὡς |
ἱππέως
ἀρίστου,
τἆλλα
δ'
οὐδενὸς |
[4] |
δὲ
ταῦτα
Μιλτιάδου
κρατήσας
ἀντιλέγοντος,
|
ὡς |
ἱστορεῖ
Στησίμβροτος.
(εἰ
μὲν
δὴ |
[24] |
τούτῳ
Κίμων
ὕστερον
κρίνας
ἐθανάτωσεν,
|
ὡς |
ἱστορεῖ
Στησίμβροτος.
εἶτ'
οὐκ
οἶδ' |
[3] |
τὴν
περὶ
τὸν
βίον
μεταβολήν,
|
ὡς |
καθεύδειν
αὐτὸν
οὐκ
ἐῴη
τὸ |
[29] |
φθόνον
ἔσχε
παρὰ
τοῖς
δυνατοῖς,
|
ὡς |
καὶ
κατ'
ἐκείνων
παρρησίᾳ
χρήσασθαι |
[5] |
γλισχρότητα
πολλὴν
καὶ
μικρολογίαν
κατηγοροῦσιν,
|
ὡς |
καὶ
τὰ
πεμπόμενα
τῶν
ἐδωδίμων |
[29] |
ἔτι
δὲ
Ῥωξάνης
ὁ
χιλίαρχος,
|
ὡς |
κατ'
αὐτὸν
ἦν
ὁ
Θεμιστοκλῆς |
[28] |
τὸ
μάντευμα
τοῦ
Δωδωναίου
Διός,
|
ὡς |
κελευσθεὶς
πρὸς
τὸν
ὁμώνυμον
τοῦ |
[19] |
Ἀθηναίων
ἀντιπολιτευόμενος.
(ἐκεῖνοι
μὲν
γάρ,
|
ὡς |
λέγεται,
πραγματευόμενοι
τοὺς
πολίτας
ἀποσπάσαι |
[1] |
φυλῆς,
νόθος
δὲ
πρὸς
μητρός,
|
ὡς |
λέγουσιν·
Ἀβρότονον
Θρήισσα
γυνὴ
γένος· |
[13] |
Ἕλλησιν.
(ἐκπλαγέντος
δὲ
τοῦ
Θεμιστοκλέους
|
ὡς |
μέγα
τὸ
μάντευμα
καὶ
δεινόν, |
[29] |
Ἕλληνος,
ἐπαγγέλλεσθαι
καὶ
γράφειν
ἕκαστον,
|
ὡς |
μείζων
ἔσοιτο
παρ'
αὐτῷ
Θεμιστοκλέους. |
[19] |
τὴν
πόλιν
ἀνοικοδομεῖν
καὶ
τειχίζειν,
|
ὡς |
μὲν
ἱστορεῖ
Θεόπομπος,
χρήμασι
πείσας |
[31] |
τοὺς
φίλους
συναγαγὼν
καὶ
δεξιωσάμενος,
|
ὡς |
μὲν
ὁ
πολὺς
λόγος,
αἷμα |
[13] |
στόλον
ἐποπτεύων
καὶ
τὴν
παράταξιν,
|
ὡς |
μὲν
Φανόδημός
φησιν,
ὑπὲρ
τὸ |
[9] |
ναυσίν,
οἱ
πολλοὶ
χαλεπῶς
ἤκουον,
|
ὡς |
μήτε
νίκης
δεόμενοι
μήτε
σωτηρίαν |
[13] |
αἰχμαλώτους
τῷ
βωμῷ
προσαγαγόντες
ἠνάγκασαν,
|
ὡς |
ὁ
μάντις
ἐκέλευσε,
τὴν
θυσίαν |
[14] |
προσφερομένοις
καὶ
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
προσέχουσιν,
|
ὡς |
ὁρῶντι
μάλιστα
τὸ
συμφέρον,
(καὶ |
[18] |
δὲ
Σεριφίου
πρὸς
αὐτὸν
εἰπόντος,
|
ὡς |
οὐ
δι'
αὑτὸν
ἔσχηκε
δόξαν, |
[2] |
λέγειν
πρὸς
αὐτὸν
ὁ
διδάσκαλος
|
ὡς |
οὐδὲν
ἔσῃ,
παῖ,
σὺ
μικρόν, |
[25] |
καὶ
καταψεύσοιτο
πρὸς
τοὺς
Ἀθηναίους,
|
ὡς |
οὐκ
ἀγνοοῦντες,
ἀλλὰ
χρήμασι
πεισθέντες |
[4] |
μετὰ
τὴν
τῶν
νεῶν
ἧτταν,
|
ὡς |
οὐκ
ὢν
ἀξιόμαχος,
καὶ
Μαρδόνιον |
[21] |
μηδισμῷ
φυγεῖν
συγκαταψηφισαμένου
τοῦ
Θεμιστοκλέους.
|
(ὡς |
οὖν
ὁ
Θεμιστοκλῆς
αἰτίαν
ἔσχε |
[5] |
οὐ
μετρίων
παρ'
αὐτοῦ
στρατηγοῦντος,
|
ὡς |
οὔτ'
ἐκεῖνος
ἂν
γένοιτο
ποιητὴς |
[8] |
ἔργων
παρὰ
τοὺς
κινδύνους
διδαχθέντας,
|
ὡς |
οὔτε
πλήθη
νεῶν
οὔτε
κόσμοι |
[11] |
στεφανοῦσιν.
(ἐπαραμένου
δὲ
τὴν
βακτηρίαν
|
ὡς |
πατάξοντος,
ὁ
Θεμιστοκλῆς
ἔφη·
πάταξον |
[23] |
καὶ
παροξύνων
ἐπὶ
τοὺς
Ἕλληνας
|
ὡς |
πονηροὺς
καὶ
ἀχαρίστους.
ὁ
δὲ |
[7] |
καὶ
τὴν
πόλιν
ἔπειθεν
ἐκλιπόντας
|
ὡς |
προσωτάτω
τῆς
Ἑλλάδος
ἀπαντᾶν
τῷ |
[1] |
αὐτὸς
ἐπεσκεύασε
καὶ
γραφαῖς
ἐκόσμησεν,
|
ὡς |
Σιμωνίδης
ἱστόρηκεν.
~ἔτι
δὲ
παῖς |
[4] |
τὴν
πόλιν
πρὸς
τὴν
θάλασσαν,
|
ὡς |
τὰ
πεζὰ
μὲν
οὐδὲ
τοῖς |
[2] |
δῆλος
ἦν
ὑπερορῶν
παρ'
ἡλικίαν,
|
ὡς |
τῇ
φύσει
πιστεύων.
(ὅθεν
ὕστερον |
[20] |
τὰς
γνώμας
τῶν
πυλαγόρων,
διδάξας,
|
(ὡς |
τριάκοντα
καὶ
μία
μόναι
πόλεις |
[26] |
ἀργυρωνήτους
καὶ
παλλακευομένας
ἰσχυρῶς
παραφυλάττουσιν,
|
ὡς |
ὑπὸ
μηδενὸς
ὁρᾶσθαι
τῶν
ἐκτός, |
[32] |
ἐν
τοῖς
Περὶ
μνημάτων
εἴρηκεν
|
ὡς |
ὑπονοῶν
μᾶλλον
ἢ
γινώσκων,
ὅτι |
[2] |
πολλάκις
ἐξισταμένῃ
πρὸς
τὸ
χεῖρον,
|
ὡς |
ὕστερον
αὐτὸς
ὡμολόγει,
καὶ
τοὺς |
[4] |
ἐτόλμησε
παρελθὼν
εἰς
τὸν
δῆμον,
|
ὡς |
χρὴ
τὴν
διανομὴν
ἐάσαντας
ἐκ |
[25] |
εἰπεῖν
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
λόγον,
|
ὡς |
χρὴ
τὴν
σκηνὴν
διαρπάσαι
τοῦ |
[31] |
γὰρ
πλανώμενος
περὶ
τὴν
Ἀσίαν,
|
ὥς |
φησι
Θεόπομπος,
ἀλλ'
ἐν
Μαγνησίᾳ |
[4] |
ἄρχειν
δυναμένους,
ἀντὶ
μονίμων
ὁπλιτῶν,
|
ὥς |
φησιν
ὁ
Πλάτων,
ναυβάτας
καὶ |
[30] |
ψυχόμενα
πρὸς
τὴν
σελήνην
οὐκ
|
ἀκριβῶς |
ἰδόντες
ᾠήθησαν
εἶναι
τὴν
σκηνὴν |
[1] |
αὐτοῦ.
καὶ
τούτου
γενομένου
δοκεῖ
|
πανούργως |
τὸν
τῶν
νόθων
καὶ
γνησίων |
[14] |
Αἰσχύλος
ὁ
ποιητὴς
ὡς
ἂν
|
εἰδὼς |
καὶ
διαβεβαιούμενος
ἐν
τραγῳδίᾳ
Πέρσαις |
[12] |
τε
ἄλλην
καλοκαγαθίαν
τοῦ
ἀνδρὸς
|
εἰδὼς |
καὶ
τῆς
τότε
παρουσίας
ἀγάμενος |
[31] |
τοῖς
ἀρίστοις,
ἐπὶ
πολὺν
χρόνον
|
ἀδεῶς |
διῆγεν,
οὐ
πάνυ
τι
τοῖς |
[22] |
τῶν
πολιτῶν
διὰ
τὸ
φθονεῖν
|
ἡδέως |
τὰς
διαβολὰς
προσιεμένων
ἠναγκάζετο
λυπηρὸς |
[11] |
σφᾶς
ἀπολείποντες
οἴχονται.
τοῦ
δ'
|
Ἐρετριέως |
πειρωμένου
τι
λέγειν
πρὸς
αὐτόν, |
[13] |
δὲ
Σανδαύκης
παῖδες
εἶναι
τῆς
|
βασιλέως |
ἀδελφῆς
καὶ
Ἀρταΰ
κτου.
τούτους |
[14] |
ἀνὴρ
ἀγαθὸς
ὢν
καὶ
τῶν
|
βασιλέως |
ἀδελφῶν
πολὺ
κράτιστός
τε
καὶ |
[7] |
ἡγούμενος
τὴν
κατὰ
θάλατταν
ἀλκὴν
|
βασιλέως, |
δείσαντες
οἱ
Εὐβοεῖς,
μὴ
σφᾶς |
[29] |
Σάρδεων,
Μιθροπαύστης
μὲν
ἀνεψιὸς
ὢν
|
βασιλέως |
εἶπε
τοῦ
Δημαράτου
τῆς
τιάρας |
[29] |
διατριβῶν,
ὥστε
καὶ
μητρὶ
τῇ
|
βασιλέως |
εἰς
ὄψιν
ἐλθεῖν
καὶ
γενέσθαι |
[29] |
καὶ
τοὺς
φίλους
ὑπὸ
τοῦ
|
βασιλέως |
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
καιρῷ,
φθόνον |
[12] |
τῶν
Ἀθηναίων
στρατηγὸς
αἱρούμενος
τὰ
|
βασιλέως |
ἐξαγγέλλει
πρῶτος
αὐτῷ
τοὺς
Ἕλληνας |
[6] |
ἔργον
ἐν
τοῖς
πεμφθεῖσιν
ὑπὸ
|
βασιλέως |
ἐπὶ
γῆς
καὶ
ὕδατος
αἴτησιν. |
[23] |
τῶν
πραττομένων
παρακαλεῖν,
γράμματα
τοῦ
|
βασιλέως |
ἐπιδεικνύμενος
αὐτῷ
καὶ
παροξύνων
ἐπὶ |
[28] |
σιωπῇ,
προστάξαντος
τῷ
ἑρμηνεῖ
τοῦ
|
βασιλέως |
ἐρωτῆσαι,
τίς
ἐστι,
καὶ
τοῦ |
[26] |
ἐπικεκηρυγμένων
αὐτῷ
ταλάντων
ὑπὸ
τοῦ
|
βασιλέως |
ἔφυγεν
εἰς
Αἰγάς,
Αἰολικὸν
πολισμάτιον, |
[26] |
πρός
τινα
τῶν
ἐπὶ
θύραις
|
βασιλέως. |
~Θουκυδίδης
μὲν
οὖν
καὶ
Χάρων |
[31] |
Θεμιστοκλέα,
τῶν
Ἑλληνικῶν
ἐξάπτεσθαι
κελεύοντος
|
βασιλέως |
καὶ
βεβαιοῦν
τὰς
ὑποσχέσεις,
(οὔτε |
[29] |
ὀργῇ
διὰ
τὸ
αἴτημα
τοῦ
|
βασιλέως |
καὶ
δοκοῦντος
ἀπαραιτήτως
ἔχειν
πρὸς |
[29] |
ἦν
ὁ
Θεμιστοκλῆς
προσιών,
καθημένου
|
βασιλέως |
καὶ
τῶν
ἄλλων
σιωπώντων,
ἀτρέμα |
[29] |
καὶ
τῶν
μαγικῶν
λόγων
τοῦ
|
βασιλέως |
κελεύσαντος.
(ἐπεὶ
δὲ
Δημάρατος
ὁ |
[24] |
οὖν
Φθίαν
τὴν
γυναῖκα
τοῦ
|
βασιλέως |
λέγουσιν
ὑποθέσθαι
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
τὸ |
[27] |
ἔφη,
πύθοιτό
τις,
Ἀρτάβανε,
πρότερος
|
βασιλέως. |
οὕτω
μὲν
ὁ
Φανίας
φησίν. |
[16] |
τὴν
γέφυραν,
Θεμιστοκλῆς
δὲ
κηδόμενος
|
βασιλέως |
παραινεῖ
σπεύδειν
ἐπὶ
τὴν
ἑαυτοῦ |
[31] |
τιμὴν
καὶ
δύναμιν
ἐν
τοῖς
|
βασιλέως |
πράγμασι,
λόγον
τῷ
Λυδίας
σατράπῃ |
[31] |
πάνυ
τι
τοῖς
Ἑλληνικοῖς
πράγμασι
|
βασιλέως |
προσέχοντος
ὑπ'
ἀσχολιῶν
περὶ
τὰς |
[29] |
ὄφις
Ἕλλην
ὁ
ποικίλος,
ὁ
|
βασιλέως |
σε
δαίμων
δεῦρο
ἤγαγεν.
(οὐ |
[29] |
δεῖν.
ἐπεὶ
δέ,
ἡσθέντος
τοῦ
|
βασιλέως |
τῇ
εἰκασίᾳ
καὶ
λαμβάνειν
κελεύσαντος, |
[27] |
πρὸς
αὐτόν·
ἀλλ'
ἔγωγε
τὴν
|
βασιλέως, |
ὦ
Ἀρτάβανε,
φήμην
καὶ
δύναμιν |
[23] |
ἀτιμίαν
ἀποπνέοντος.
~ἐκπεσόντος
δὲ
τῆς
|
πόλεως |
αὐτοῦ
καὶ
διατρίβοντος
ἐν
Ἄργει |
[18] |
αἱρεθεὶς
γὰρ
ναύαρχος
ὑπὸ
τῆς
|
πόλεως |
οὐδὲν
οὔτε
τῶν
ἰδίων
οὔτε |
[10] |
ναῦς
ἐφοδίων.
(ἐκπλεούσης
δὲ
τῆς
|
πόλεως |
τοῖς
μὲν
οἶκτον
τὸ
θέαμα, |
[21] |
ἐκδιώκων,
τοὺς
δὲ
καίνων,
ἀργυρίων
|
ὑπόπλεως, |
Ἰσθμοῖ
δ'
ἐπανδόκευε
γελοίως
ψυχρὰ |
[4] |
αὐτὸς
ἐμαρτύρησε.
τῆς
γὰρ
πεζικῆς
|
δυνάμεως |
ἀθραύστου
διαμενούσης
ἔφυγε
μετὰ
τὴν |
[19] |
καὶ
κελευστὰς
καὶ
κυβερνήτας
τῆς
|
δυνάμεως |
ἀφικομένης.
διὸ
καὶ
τὸ
βῆμα |
[16] |
παρέσχεν,
εἴγε
πολλοστημορίῳ
τῆς
Ξέρξου
|
δυνάμεως |
διαγωνισάμενοι
Πλαταιᾶσιν
εἰς
τὸν
περὶ |
[20] |
τι
περὶ
τῆς
ναυτικῆς
διενοήθη
|
δυνάμεως. |
ἐπεὶ
γὰρ
ὁ
τῶν
Ἑλλήνων |
[12] |
ἀπὸ
τοῦ
καταστρώματος
ἄνωθεν
τῆς
|
νεὼς |
διαλέγεσθαι,
γλαῦκα
δ'
ὀφθῆναι
διαπετομένην |
[7] |
ἦν
μὲν
ἐπὶ
τῆς
ἱερᾶς
|
νεὼς |
τριήραρχος,
οὐκ
ἔχων
δὲ
χρήματα |
[28] |
ἐρωτῆσαι,
τίς
ἐστι,
καὶ
τοῦ
|
ἑρμηνέως |
ἐρωτήσαντος,
εἶπεν·
ἥκω
σοι,
βασιλεῦ, |
[20] |
τὸν
δῆμον
παρελθὼν
ἔφη
τῆς
|
πράξεως, |
ἣν
διανοεῖται
πράττειν
ὁ
Θεμιστοκλῆς, |
[14] |
καὶ
παρεδίδου
πλαγίας
τοῖς
Ἕλλησιν
|
ὀξέως |
προσφερομένοις
καὶ
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
προσέχουσιν, |
[4] |
ἐμποδὼν
εἶναι
τοῖς
Ἕλλησι
τῆς
|
διώξεως |
μᾶλλον
ἢ
δουλωσόμενον
αὐτούς,
ὡς |
[32] |
καὶ
Πλάτων
ὁ
φιλόσοφος
ὡς
|
ἱππέως |
ἀρίστου,
τἆλλα
δ'
οὐδενὸς
ἀξίου |
[7] |
Ἀρχιτέλους
ἀθυμοῦντος
ἐπὶ
τούτῳ
καὶ
|
βαρέως |
φέροντος,
εἰσέπεμψεν
ὁ
Θεμιστοκλῆς
πρὸς |
[12] |
πλοῦς
τοῖς
κυβερνήταις,
(ἔνθα
δὴ
|
βαρέως |
φέρων
ὁ
Θεμιστοκλῆς,
εἰ
τὴν |
[2] |
ἧς
προσήκει
τύχωσι
παιδείας
καὶ
|
καταρτύσεως. |
(ἃ
δὲ
τούτων
ἐξαρτῶσιν
ἔνιοι |
[11] |
τινος,
ὡς
ἀνὴρ
ἄπολις
οὐκ
|
ὀρθῶς |
διδάσκει
τοὺς
ἔχοντας
ἐγκαταλιπεῖν
καὶ |
[26] |
κηρυκείου
φανέντος,
ἐπὶ
τούτου
στῆσαι
|
βεβαίως |
αὐτὸν
ἀμηχάνου
δείματος
καὶ
ταραχῆς |
[29] |
ὀφείλειν·
κομίσαντα
γὰρ
αὑτὸν
ἀπολήψεσθαι
|
δικαίως |
τὸ
ἐπικηρυχθὲν
τῷ
ἀγαγόντι·
πολλῷ |
[32] |
περὶ
τὸν
μέγαν
λιμένα
τοῦ
|
Πειραιῶς |
ἀπὸ
τοῦ
κατὰ
τὸν
Ἄλκιμον |
[19] |
ἀλλὰ
τὴν
πόλιν
ἐξῆψε
(τοῦ
|
Πειραιῶς |
καὶ
τὴν
γῆν
τῆς
θαλάττης· |
[21] |
ἀργυρίων
ὑπόπλεως,
Ἰσθμοῖ
δ'
ἐπανδόκευε
|
γελοίως |
ψυχρὰ
κρέα
παρέχων·
οἱ
δ' |
[2] |
ὅταν
ἄχρηστοι
φαίνωνται,
τῶν
πολλῶν
|
ὁμοίως |
ἐχόντων.
~ταχὺ
μέντοι
καὶ
νεανικῶς |
[8] |
(ὃ
δὴ
καὶ
Πίνδαρος
οὐ
|
κακῶς |
ἔοικε
συνιδὼν
ἐπὶ
τῆς
ἐν |
[29] |
παρόντος
αὐτοῦ,
χαλεπῶς
διακειμένους
καὶ
|
κακῶς |
λέγοντας.
ἔτι
δὲ
Ῥωξάνης
ὁ |
[30] |
σατραπεύων
τῆς
ἄνω
Φρυγίας,
ἐπεβούλευσε,
|
παρεσκευακὼς |
ἔκπαλαι
Πισίδας
τινὰς
ἀποκτενοῦντας,
ὅταν |
[29] |
ἐκείνων
παρρησίᾳ
χρήσασθαι
πρὸς
αὐτὸν
|
ἀποτετολμηκώς. |
οὐδὲν
γὰρ
ἦσαν
αἱ
τιμαὶ |
[21] |
εἰς
ὄλεθρον,
τοὺς
μὲν
κατάγων
|
ἀδίκως, |
τοὺς
δ'
ἐκδιώκων,
τοὺς
δὲ |
[3] |
ὁμοίως
ἐχόντων.
~ταχὺ
μέντοι
καὶ
|
νεανικῶς |
ἔοικεν
ἅψασθαι
τοῦ
Θεμιστοκλέους
τὰ |
[31] |
καὶ
τὸν
φθόνον
τῶν
βαρβάρων
|
δεδοικώς. |
οὐ
γὰρ
πλανώμενος
περὶ
τὴν |
[23] |
ἀεὶ
ζητῶν,
ἄρχεσθαι
δὲ
μὴ
|
πεφυκὼς |
μηδὲ
βουλόμενος,
οὐκ
ἄν
ποτε |
[31] |
κατέστρεψε
πέντε
πρὸς
τοῖς
ἑξήκοντα
|
βεβιωκὼς |
ἔτη
καὶ
τὰ
πλεῖστα
τούτων |
[20] |
δὲ
Θηβαίους
ἐκβαλόντες
τοῦ
συνεδρίου
|
παντελῶς |
ἐπικρατήσωσι
τῶν
ψήφων
καὶ
γένηται |
[25] |
ἀγωνιστὰς
καὶ
σκηνήν
τινα
κατεσκευασμένην
|
πολυτελῶς |
στήσαντος,
εἰπεῖν
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι |
[19] |
ἀληθὲς
οὐκ
ἠδίκησαν
αὐτόν,
ἀλλ'
|
ἀδήλως |
χαλεπαίνοντες
ἀπέπεμψαν.
ἐκ
δὲ
τούτου |
[23] |
εἴτε
παύσεσθαι
προσδοκῶν
αὐτόν,
εἴτ'
|
ἄλλως |
καταφανῆ
γενήσεσθαι
σὺν
οὐδενὶ
λογισμῷ |
[23] |
τοῦ
Παυσανίου
καὶ
τὴν
κοινωνίαν
|
ὅλως |
ἀπείπατο,
πρὸς
οὐδένα
δὲ
τοὺς |
[3] |
ἐξ
ἀρχῆς
τοῦ
πρωτεύειν
ἐφιέμενος
|
ἰταμῶς |
ὑφίστατο
τὰς
πρὸς
τοὺς
δυναμένους |
[10] |
γενεὰς
καὶ
γυναῖκας
εἰς
Τροιζῆνα,
|
φιλοτίμως |
πάνυ
τῶν
Τροιζηνίων
ὑποδεχομένων·
καὶ |
[12] |
τὴν
μάχην
παροξύνων.
ἔτι
δ'
|
ὅμως |
ἀπιστούντων
ἐφάνη
Τηνία
τριήρης
αὐτόμολος, |
[2] |
χάριν
ἐλευθέριον
σπουδαζομένας
ὀκνηρῶς
καὶ
|
ἀπροθύμως |
ἐξεμάνθανε,
τῶν
δὲ
εἰς
σύνεσιν |
[18] |
τινα
τῶν
καλῶν
γεγονότων,
Ἀντιφάτην,
|
ὑπερηφάνως |
αὐτῷ
κεχρημένον
πρότερον,
ὕστερον
δὲ |
[28] |
παρεσκευασμένος
ἀφῖγμαι
δέξασθαί
τε
χάριν
|
εὐμενῶς |
διαλλαττομένου
καὶ
παραιτεῖσθαι
μνησικακοῦντος
ὀργῆν· |
[5] |
συγχωρεῖν·
ὁ
δὲ
μήπω
γνώριμος
|
γεγονώς, |
ἀλλὰ
δοκῶν
ἐξ
οὐχ
ὑπαρχόντων |
[29] |
πάλιν
προσκυνήσαντος,
ἀσπασάμενος
καὶ
προσειπὼν
|
φιλοφρόνως |
ὁ
βασιλεύς,
ἤδη
μὲν
ἔφησεν |
[29] |
ὡς
ἐπύθοντο
τοὔνομα
παρόντος
αὐτοῦ,
|
χαλεπῶς |
διακειμένους
καὶ
κακῶς
λέγοντας.
ἔτι |
[23] |
ἐκπεπτωκότα
τῆς
πολιτείας
καὶ
φέροντα
|
χαλεπῶς |
ἐθάρσησεν
ἐπὶ
τὴν
κοινωνίαν
τῶν |
[9] |
ἐμφῦναι
ταῖς
ναυσίν,
οἱ
πολλοὶ
|
χαλεπῶς |
ἤκουον,
ὡς
μήτε
νίκης
δεόμενοι |
[13] |
ἐσθῆσι
δὲ
καὶ
χρυσῷ
κεκοσμημένοι
|
διαπρεπῶς. |
ἐλέγοντο
δὲ
Σανδαύκης
παῖδες
εἶναι |
[16] |
σκοπεῖν
καὶ
μηχανᾶσθαι
πάντας
ἡμᾶς,
|
ὅπως |
ἀπαλλαγήσεται
τὴν
ταχίστην
ἐκ
τῆς |
[20] |
Ἀμφικτυονικοῖς
συνεδρίοις
τῶν
Λακεδαιμονίων
εἰσηγουμένων,
|
ὅπως |
ἀπείργωνται
τῆς
Ἀμφικτυονίας
αἱ
μὴ |
[12] |
πάντα
καὶ
διαζῶσαι
τὰς
νήσους,
|
ὅπως |
ἐκφύγοι
μηδεὶς
τῶν
πολεμίων.
(τούτων |
[28] |
τοιαύτας
φρένας
διδόναι
τὸν
Ἀριμάνιον,
|
ὅπως |
ἐλαύνωσι
τοὺς
ἀρίστους
ἐξ
ἑαυτῶν, |
[12] |
καὶ
συμπροθυμεῖσθαι
πίστιν
ἔχοντα
μᾶλλον,
|
ὅπως |
ἐν
τοῖς
στενοῖς
ναυμαχήσωσιν.
(ὁ |
[24] |
ἱστορεῖ
Στησίμβροτος.
εἶτ'
οὐκ
οἶδ'
|
ὅπως |
ἐπιλαθόμενος
τούτων
ἢ
τὸν
Θεμιστοκλέα |
[16] |
ταῖς
ναυσὶν
ἐπιπλεύσαντας
εἰς
Ἑλλήσποντον,
|
ὅπως, |
ἔφη,
τὴν
Ἀσίαν
ἐν
τῇ |
[31] |
αὐτοῦ
καὶ
οἰκείοις
χρώμενον
διατελεῖν
|
φιλανθρώπως. |
~ἀπέλιπε
δὲ
Θεμιστοκλῆς
παῖδας
ἐκ |
[2] |
τινα
καὶ
χάριν
ἐλευθέριον
σπουδαζομένας
|
ὀκνηρῶς |
καὶ
ἀπροθύμως
ἐξεμάνθανε,
τῶν
δὲ |
[4] |
καὶ
φιλονεικίᾳ
τῶν
πολιτῶν
ἀποχρησάμενος
|
εὐκαίρως |
ἐπὶ
τὴν
παρασκευήν.
ἑκατὸν
γὰρ |
[26] |
καὶ
τὰς
ἀργυρωνήτους
καὶ
παλλακευομένας
|
ἰσχυρῶς |
παραφυλάττουσιν,
ὡς
ὑπὸ
μηδενὸς
ὁρᾶσθαι |
[31] |
δυνάμει
πρὸς
τὸν
πόλεμον,
ἀλλ'
|
ἴσως |
μὲν
οὐδ'
ἐφικτὸν
ἡγούμενος
τὸ |
[29] |
αἴτημα
τοῦ
βασιλέως
καὶ
δοκοῦντος
|
ἀπαραιτήτως |
ἔχειν
πρὸς
αὐτόν,
ὁ
Θεμιστοκλῆς |
[2] |
παῖ,
σὺ
μικρόν,
ἀλλὰ
μέγα
|
πάντως |
ἀγαθὸν
ἢ
κακόν.
ἐπεὶ
καὶ |
[8] |
φαεννὰν
κρηπῖδ'
ἐλευθερίας·
ἀρχὴ
γὰρ
|
ὄντως |
τοῦ
νικᾶν
τὸ
θαρρεῖν.
ἔστι |
[29] |
αἰτησάμενος
καὶ
τὴν
Περσίδα
γλῶτταν
|
ἀποχρώντως |
ἐκμαθὼν
ἐνετύγχανε
βασιλεῖ
δι'
αὑτοῦ, |
[21] |
προεμένου
δι'
ἀργύριον.
λέγει
δ'
|
οὕτως· |
ἀλλ'
εἰ
τύγε
Παυσανίαν
ἢ |
[25] |
πεισθέντες
ἐξ
ἀρχῆς,
ἀναλάβοιεν
αὐτόν,
|
οὕτως |
ἀναγκάσειε
παραπλεῦσαι
καὶ
λαβέσθαι
τῆς |
[24] |
ποιήσειν·
ἀποτριψαμένου
δὲ
τοῦ
Ἱέρωνος,
|
οὕτως |
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
ἀπᾶραι.
~ταῦτα |
[5] |
πόλιν,
αὑτοῦ
δὲ
ποιούμενον
εἰκόνας
|
οὕτως |
ὄντος
αἰσχροῦ
τὴν
ὄψιν.
αὐξόμενος |
[31] |
ἐχούσης
στρατηγοὺς
τότε
καὶ
Κίμωνος
|
ὑπερφυῶς |
εὐημεροῦντος
ἐν
τοῖς
πολεμικοῖς,
τὸ |
[15] |
δὲ
τούτῳ
τοῦ
ἀγῶνος
ὄντος
|
φῶς |
μὲν
ἐκλάμψαι
μέγα
λέγουσιν
Ἐλευσινόθεν, |