Chapitre |
[14] |
μὲν
ἦν
ὧν
ἦγε
πλῆθος·
|
αἱ |
δ'
ὑπέρκομποι
τάχει
ἑκατὸν
δὶς |
[8] |
οὖν
Φανίας
ὁ
Λέσβιος
εἴρηκεν.
|
~αἱ |
δὲ
γενόμεναι
τότε
πρὸς
τὰς |
[11] |
ἡμῖν
ἔστι
μεγίστη
τῶν
Ἑλληνίδων,
|
αἱ |
διακόσιαι
τριήρεις,
αἳ
νῦν
μὲν |
[20] |
καὶ
μία
μόναι
πόλεις
εἰσὶν
|
αἱ |
μετασχοῦσαι
τοῦ
πολέμου,
καὶ
τούτων |
[20] |
εἰσηγουμένων,
ὅπως
ἀπείργωνται
τῆς
Ἀμφικτυονίας
|
αἱ |
μὴ
συμμαχήσασαι
κατὰ
τοῦ
Μήδου |
[14] |
ὁ
Παιανιεὺς
ὁμοῦ
πλέοντες,
ὡς
|
αἱ |
νῆες
ἀντίπρῳροι
προσπεσοῦσαι
καὶ
συνερείσασαι |
[29] |
ὕστερον
βασιλεῖς,
ἐφ'
ὧν
μᾶλλον
|
αἱ |
Περσικαὶ
πράξεις
ταῖς
Ἑλληνικαῖς
ἀνεκράθησαν, |
[20] |
μετασχοῦσαι
τοῦ
πολέμου,
καὶ
τούτων
|
αἱ |
πλείους
παντάπασι
μικραί·
δεινὸν
οὖν, |
[11] |
τίς
ἐστι
λόγος,
οἳ
καθάπερ
|
αἱ |
τευθίδες
μάχαιραν
μὲν
ἔχετε,
καρδίαν |
[29] |
αὐτὸν
ἀποτετολμηκώς.
οὐδὲν
γὰρ
ἦσαν
|
αἱ |
τιμαὶ
ταῖς
τῶν
ἄλλων
ἐοικυῖαι |
[4] |
τὴν
Ἀθηναίων
πόλιν
αὖθις
ἀνέστησαν
|
αἱ |
τριήρεις
ἐκεῖναι,
τά
τ'
ἄλλα |
[11] |
τῶν
Ἑλληνίδων,
αἱ
διακόσιαι
τριήρεις,
|
αἳ |
νῦν
μὲν
ὑμῖν
παρεστᾶσι
βοηθοὶ |
[8] |
κόσμοι
καὶ
λαμπρότητες
ἐπισήμων
οὔτε
|
κραυγαὶ |
κομπώδεις
ἢ
βάρβαροι
παιᾶνες
ἔχουσι |
[30] |
γενομένας
ἐκπετάσαντες
ἀνέψυχον.
οἱ
δὲ
|
Πισίδαι |
τὰ
ξίφη
λαβόντες
ἐν
τούτῳ |
[17] |
παρόντας
ὅλην
τὴν
ἡμέραν
ἐκεῖνον
|
θεᾶσθαι |
καὶ
τοῖς
ξένοις
ἐπιδεικνύειν
ἅμα |
[16] |
ταῦτα
συμφέρειν,
ὥρα
σκοπεῖν
καὶ
|
μηχανᾶσθαι |
πάντας
ἡμᾶς,
ὅπως
ἀπαλλαγήσεται
τὴν |
[18] |
σκώπτων
ἔλεγε
πλεῖστον
τῶν
Ἑλλήνων
|
δύνασθαι· |
τοῖς
μὲν
γὰρ
Ἕλλησιν
ἐπιτάττειν |
[18] |
μέγας
εἶναι
δοκῇ
καὶ
πλεῖστον
|
δύνασθαι. |
(τῶν
δὲ
νεκρῶν
τοὺς
ἐκπεσόντας |
[4] |
νεῶν
ἀλκῇ
καὶ
τοὺς
βαρβάρους
|
ἀμύνασθαι |
καὶ
τῆς
Ἑλλάδος
ἄρχειν
δυναμένους, |
[9] |
γραμμάτων,
εἰ
μὲν
οἷόν
τε,
|
μετατάξασθαι |
πρὸς
αὐτοὺς
πατέρας
ὄντας
καὶ |
[28] |
συμφοραῖς
ἐστι,
καὶ
παρεσκευασμένος
ἀφῖγμαι
|
δέξασθαί |
τε
χάριν
εὐμενῶς
διαλλαττομένου
καὶ |
[31] |
αἰχμαλωσίαν
τοῦ
ἀναθήματος
εἴτε
βουλόμενος
|
ἐνδείξασθαι |
τοῖς
Ἀθηναίοις,
ὅσην
ἔχει
τιμὴν |
[13] |
Θεμιστοκλέα
δεξιωσάμενος
ἐκέλευσε
τῶν
νεανίσκων
|
κατάρξασθαι |
καὶ
καθιερεῦσαι
πάντας
ὠμηστῇ
Διονύσῳ |
[27] |
βασιλεῖ
γὰρ
οὐ
πάτριον
ἀνδρὸς
|
ἀκροᾶσθαι |
μὴ
προσκυνήσαντος.
(ταῦτα
ὁ
Θεμιστοκλῆς |
[3] |
τῆς
Μιλτιάδου
στρατηγίας
διαβοηθείσης
σύννους
|
ὁρᾶσθαι |
τὰ
πολλὰ
πρὸς
ἑαυτῷ
καὶ |
[26] |
ἰσχυρῶς
παραφυλάττουσιν,
ὡς
ὑπὸ
μηδενὸς
|
ὁρᾶσθαι |
τῶν
ἐκτός,
ἀλλ'
οἴκοι
μὲν |
[2] |
ἄδοξον
παραλαβὼν
ἔνδοξον
καὶ
μεγάλην
|
ἀπεργάσασθαι. |
καίτοι
Στησίμβροτος
Ἀναξαγόρου
τε
διακοῦσαι |
[27] |
ἡμέτερα
προσκυνήσεις,
ἔστι
σοι
καὶ
|
θεάσασθαι |
βασιλέα
καὶ
προσειπεῖν·
εἰ
δ' |
[4] |
ἐάσαντας
ἐκ
τῶν
χρημάτων
τούτων
|
κατασκευάσασθαι |
τριήρεις
ἐπὶ
τὸν
πρὸς
Αἰγινήτας |
[6] |
ἐκεῖνον
ἐμπεσούσης,
χρήμασι
τὴν
φιλοτιμίαν
|
ἐξωνήσασθαι |
παρὰ
τοῦ
Ἐπικύδους.
(ἐπαινεῖται
δ' |
[29] |
ὡς
καὶ
κατ'
ἐκείνων
παρρησίᾳ
|
χρήσασθαι |
πρὸς
αὐτὸν
ἀποτετολμηκώς.
οὐδὲν
γὰρ |
[29] |
(ἐπεὶ
δὲ
Δημάρατος
ὁ
Σπαρτιάτης
|
αἰτήσασθαι |
δωρεὰν
κελευσθεὶς
ᾐτήσατο
τὴν
κίταριν, |
[25] |
τυράννου
καὶ
κωλῦσαι
τοὺς
ἵππους
|
ἀγωνίσασθαι. |
(Θουκυδίδης
δέ
φησι
καὶ
πλεῦσαι |
[6] |
καὶ
Χείλεων
τὸν
Ἀρκάδα
μάλιστα
|
συναγωνίσασθαι |
λέγουσι.
~παραλαβὼν
δὲ
τὴν
ἀρχὴν |
[28] |
γενομένης
παρέσχε
τὰ
οἴκοι
σωζόμενα
|
χαρίσασθαί |
τι
καὶ
ὑμῖν.
(ἐμοὶ
μὲν |
[2] |
ὅτι
λύραν
μὲν
ἁρμόσασθαι
καὶ
|
μεταχειρίσασθαι |
ψαλτήριον
οὐκ
ἐπίσταται,
πόλιν
δὲ |
[2] |
ἀμύνεσθαι,
λέγων,
ὅτι
λύραν
μὲν
|
ἁρμόσασθαι |
καὶ
μεταχειρίσασθαι
ψαλτήριον
οὐκ
ἐπίσταται, |
[20] |
μὲν
οὖν
Ἀθηναῖοι
διὰ
ταῦτα
|
παύσασθαι |
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
προσέταξαν.
(ἐν
δὲ |
[26] |
τῶν
ἐκτός,
ἀλλ'
οἴκοι
μὲν
|
διαιτᾶσθαι |
κατακεκλεισμένας,
ἐν
δὲ
ταῖς
ὁδοιπορίαις |
[7] |
ταχίστην
εἴσω
τῆς
Ἑλλάδος
κομισθεὶς
|
ἅψασθαι |
Πελοποννήσου
καὶ
τὸν
πεζὸν
στρατὸν |
[3] |
~ταχὺ
μέντοι
καὶ
νεανικῶς
ἔοικεν
|
ἅψασθαι |
τοῦ
Θεμιστοκλέους
τὰ
πολιτικὰ
πράγματα |
[25] |
αὐτόν,
οὕτως
ἀναγκάσειε
παραπλεῦσαι
καὶ
|
λαβέσθαι |
τῆς
Ἀσίας.
(τῶν
δὲ
χρημάτων |
[10] |
Θεμιστοκλῆς
ἀπορῶν
τοῖς
ἀνθρωπίνοις
λογισμοῖς
|
προσάγεσθαι |
τὸ
πλῆθος,
ὥσπερ
ἐν
τραγῳδίᾳ |
[28] |
γὰρ
ἀμφοτέρους
εἶναί
τε
καὶ
|
λέγεσθαι |
βασιλέας.
ἀκούσας
δ'
ὁ
Πέρσης, |
[12] |
τοῦ
καταστρώματος
ἄνωθεν
τῆς
νεὼς
|
διαλέγεσθαι, |
γλαῦκα
δ'
ὀφθῆναι
διαπετομένην
ἀπὸ |
[13] |
τρεῖς
προσήχθησαν
αἰχμάλωτοι,
κάλλιστοι
μὲν
|
ἰδέσθαι |
τὴν
ὄψιν,
ἐσθῆσι
δὲ
καὶ |
[8] |
σώματα
φέρεσθαι
καὶ
πρὸς
ἐκεῖνα
|
διαγωνίζεσθαι |
συμπλακέντας.
(ὃ
δὴ
καὶ
Πίνδαρος |
[11] |
νῦν
μὲν
ὑμῖν
παρεστᾶσι
βοηθοὶ
|
σώζεσθαι |
δι'
αὐτῶν
βουλομένοις,
εἰ
δ' |
[10] |
ψήφισμα
γράφει,
τὴν
μὲν
πόλιν
|
παρακαταθέσθαι |
τῇ
Ἀθηνᾷ
τῇ
Ἀθηνάων
μεδεούσῃ, |
[12] |
ταράττονται
τῶν
πεζῶν
χωρὶς
ὄντες
|
ἐπιθέσθαι |
καὶ
διαφθεῖραι
τὴν
ναυτικὴν
δύναμιν. |
[24] |
τὴν
γυναῖκα
τοῦ
βασιλέως
λέγουσιν
|
ὑποθέσθαι |
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
τὸ
ἱκέτευμα
τοῦτο |
[6] |
καὶ
χρημάτων
ἥττονα,
τῆς
ἀρχῆς
|
ἐφίεσθαι |
καὶ
κρατήσειν
ἐπίδοξον
εἶναι
τῇ |
[1] |
Ἀβρότονον
Θρήισσα
γυνὴ
γένος·
ἀλλὰ
|
τεκέσθαι
|
τὸν
μέγαν
Ἕλλησίν
φημι
Θεμιστοκλέα. |
[27] |
δ'
ἄλλοι
πλείονες,
πρὸς
αὐτὸν
|
ἀφικέσθαι |
τὸν
Ξέρξην.
τοῖς
δὲ
χρονικοῖς |
[6] |
τὰς
ἔχθρας
διὰ
τὸν
πόλεμον
|
ἀναβαλέσθαι· |
πρὸς
ὃ
καὶ
Χείλεων
τὸν |
[12] |
ἡσυχίαν,
διακοσίαις
δ'
ἀναχθέντας
ἤδη
|
περιβαλέσθαι |
τὸν
πόρον
ἐν
κύκλῳ
πάντα |
[7] |
τὸν
πεζὸν
στρατὸν
ταῖς
ναυσὶ
|
προσπεριβαλέσθαι, |
παντάπασιν
ἀπρόσμαχον
ἡγούμενος
τὴν
κατὰ |
[10] |
ἀνασχόμενος
τὴν
ἀπ'
αὐτοῦ
μόνωσιν
|
ἐναλέσθαι |
τῇ
θαλάττῃ
καὶ
τῇ
τριήρει |
[29] |
ἀνεκράθησαν,
ὁσάκις
δεηθεῖεν
ἀνδρὸς
Ἕλληνος,
|
ἐπαγγέλλεσθαι |
καὶ
γράφειν
ἕκαστον,
ὡς
μείζων |
[10] |
εἰς
Πειραιᾶ
τῶν
Ἀθηναίων,
φησὶν
|
ἀπολέσθαι |
τὸ
Γοργόνειον
ἀπὸ
τῆς
θεοῦ |
[27] |
χιλιάρχῳ
λέγων,
Ἕλλην
μὲν
εἶναι,
|
βούλεσθαι |
δ'
ἐντυχεῖν
βασιλεῖ
περὶ
μεγίστων |
[4] |
ἀργυρείων
μετάλλων
ἔθος
ἐχόντων
Ἀθηναίων
|
διανέμεσθαι, |
μόνος
εἰπεῖν
ἐτόλμησε
παρελθὼν
εἰς |
[12] |
αὐτῷ
καὶ
παρεκάλει
τῶν
Ἑλλήνων
|
συνεπιλαμβάνεσθαι |
καὶ
συμπροθυμεῖσθαι
πίστιν
ἔχοντα
μᾶλλον, |
[25] |
δ'
οὐκ
εἰκός
ἐστιν
οὕτω
|
γενέσθαι. |
Θεόφραστος
γὰρ
ἐν
τοῖς
Περὶ |
[27] |
Θεμιστοκλεῖ
τὴν
πρὸς
αὐτὸν
ἔντευξιν
|
γενέσθαι |
καὶ
σύστασιν.
~ἐπεὶ
δ'
οὖν |
[10] |
ἡμέραις
ἐκ
τοῦ
σηκοῦ
δοκεῖ
|
γενέσθαι· |
καὶ
τὰς
καθ'
ἡμέραν
αὐτῷ |
[2] |
τὸν
Θεμιστοκλέα
τοῦ
Φρεαρρίου
ζηλωτὴν
|
γενέσθαι |
λέγουσιν,
οὔτε
ῥήτορος
ὄντος
οὔτε |
[21] |
ἤσθιον
κηὔχοντο
μὴ
ὥραν
Θεμιστοκλεῦς
|
γενέσθαι. |
(πολὺ
δ'
ἀσελγεστέρᾳ
καὶ
ἀναπεπταμένῃ |
[29] |
βασιλέως
εἰς
ὄψιν
ἐλθεῖν
καὶ
|
γενέσθαι |
συνήθης,
διακοῦσαι
δὲ
καὶ
τῶν |
[7] |
διόπερ
δοκεῖ
τῆς
σωτηρίας
αἰτιώτατος
|
γενέσθαι |
τῇ
Ἑλλάδι
καὶ
μάλιστα
τοὺς |
[27] |
τὸν
υἱὸν
αὐτοῦ
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
|
γενέσθαι |
τὴν
ἔντευξιν·
Ἔφορος
δὲ
καὶ |
[25] |
τάλαντα,
Θεόφραστος
δὲ
ὀγδοήκοντά
φησι
|
γενέσθαι |
τὸ
πλῆθος,
οὐδὲ
τριῶν
ἄξια |
[10] |
δραχμὰς
ἑκάστῳ
τῶν
στρατευομένων
αἰτιωτάτην
|
γενέσθαι |
τοῦ
πληρωθῆναι
τὰς
τριήρεις,
Κλείδημος |
[14] |
τριήρεις,
ἢ
τὴν
εἰωθυῖαν
ὥραν
|
παραγενέσθαι, |
τὸ
πνεῦμα
λαμπρὸν
ἐκ
πελάγους |
[2] |
τοὺς
τραχυτάτους
πώλους
ἀρίστους
ἵππους
|
γίνεσθαι |
φάσκων,
ὅταν
ἧς
προσήκει
τύχωσι |
[2] |
πεπαιδεῦσθαι
δοκούντων
χλευαζόμενος
ἠναγκάζετο
φορτικώτερον
|
ἀμύνεσθαι, |
λέγων,
ὅτι
λύραν
μὲν
ἁρμόσασθαι |
[11] |
διδάσκει
τοὺς
ἔχοντας
ἐγκαταλιπεῖν
καὶ
|
προέσθαι |
τὰς
πατρίδας,
ὁ
Θεμιστοκλῆς
ἐπιστρέψας |
[28] |
λέγεται
καὶ
πρὸς
πόσιν
εὐθὺς
|
τραπέσθαι |
καὶ
νύκτωρ
ὑπὸ
χαρᾶς
διὰ |
[7] |
ἄλλους
ὑπερέβαλλον,
οὐκ
ἀξιούντων
ἑτέροις
|
ἕπεσθαι, |
(συνιδὼν
τὸν
κίνδυνον
ὁ
Θεμιστοκλῆς |
[28] |
θεοῦ
βαδίζειν
συμφρονήσειε
πρὸς
ἐκεῖνον
|
ἀναπέμπεσθαι· |
μεγάλους
γὰρ
ἀμφοτέρους
εἶναί
τε |
[8] |
καταφρονοῦντας
ἐπ'
αὐτὰ
τὰ
σώματα
|
φέρεσθαι |
καὶ
πρὸς
ἐκεῖνα
διαγωνίζεσθαι
συμπλακέντας. |
[27] |
χρονικοῖς
δοκεῖ
μᾶλλον
ὁ
Θουκυδίδης
|
συμφέρεσθαι, |
καίπερ
οὐδ'
αὐτοῖς
ἀτρέμα
συνταττομένοις. |
[18] |
τῇ
φύσει
φιλοτιμότατος,
εἰ
δεῖ
|
τεκμαίρεσθαι |
διὰ
τῶν
ἀπομνημονευομένων.
αἱρεθεὶς
γὰρ |
[5] |
οὐχ
ὑπαρχόντων
καὶ
παρ'
ἀξίαν
|
ἐπαίρεσθαι |
προσωφλίσκανεν
ἀλαζονείαν.
(ἐνίκησε
δὲ
καὶ |
[13] |
ἅμα
σωτηρίαν
τε
καὶ
νίκην
|
ἔσεσθαι |
τοῖς
Ἕλλησιν.
(ἐκπλαγέντος
δὲ
τοῦ |
[23] |
προσδοκῶν
αὐτόν,
εἴτ'
ἄλλως
καταφανῆ
|
γενήσεσθαι |
σὺν
οὐδενὶ
λογισμῷ
πραγμάτων
ἀτόπων |
[23] |
οὐδὲ
κατεμήνυσε
τὴν
πρᾶξιν,
εἴτε
|
παύσεσθαι |
προσδοκῶν
αὐτόν,
εἴτ'
ἄλλως
καταφανῆ |
[25] |
ταλάντων
κεκτημένου
τοῦ
Θεμιστοκλέους
πρὶν
|
ἅπτεσθαι |
τῆς
πολιτείας.
~ἐπεὶ
δὲ
κατέπλευσεν |
[31] |
ἀγγελίαι
πρὸς
Θεμιστοκλέα,
τῶν
Ἑλληνικῶν
|
ἐξάπτεσθαι |
κελεύοντος
βασιλέως
καὶ
βεβαιοῦν
τὰς |
[21] |
Πενίαν
καὶ
Ἀπορίαν,
(ὑφ'
ὧν
|
κωλύεσθαι |
δοῦναι
χρήματα
ἐκείνῳ.
Τιμοκρέων
δ' |
[13] |
πολλοὺς
παραστησάμενος,
ὧν
ἔργον
ἦν
|
ἀπογράφεσθαι |
τὰ
κατὰ
τὴν
μάχην
πραττόμενα. |
[1] |
νεανίσκων
καταβαίνοντας
εἰς
τὸ
Κυνόσαργες
|
ἀλείφεσθαι |
μετ'
αὐτοῦ.
καὶ
τούτου
γενομένου |
[9] |
δὲ
δυσθυμία
καὶ
κατήφεια
μεμονωμένους.
|
μάχεσθαι |
μὲν
γὰρ
οὐ
διενοοῦντο
μυριάσι |
[8] |
ἐπισταμένοις
εἰς
χεῖρας
ἰέναι
καὶ
|
μάχεσθαι |
τολμῶσιν,
ἀλλὰ
δεῖ
τῶν
τοιούτων |
[23] |
ὡς
ἄρχειν
μὲν
ἀεὶ
ζητῶν,
|
ἄρχεσθαι |
δὲ
μὴ
πεφυκὼς
μηδὲ
βουλόμενος, |
[29] |
τάλαντα
ὀφείλειν·
κομίσαντα
γὰρ
αὑτὸν
|
ἀπολήψεσθαι |
δικαίως
τὸ
ἐπικηρυχθὲν
τῷ
ἀγαγόντι· |
[7] |
μὲν
Ἑλλήνων
Εὐρυβιάδην
καὶ
Λακεδαιμονιους
|
ἡγεῖσθαι |
κελευόντων,
τῶν
δ'
Ἀθηναίων,
ὅτι |
[5] |
περὶ
τοὺς
ξένους
δαπάναις
ἀφθόνου
|
δεῖσθαι |
χορηγίας·
οἱ
δὲ
τοὐναντίον
γλισχρότητα |
[9] |
Ἀρτεμίσιον
ἀπαγγελλόντων
πυθόμενοι
Λεωνίδαν
τε
|
κεῖσθαι |
καὶ
κρατεῖν
Ξέρξην
τῶν
κατὰ |
[12] |
παρεκάλει
τῶν
Ἑλλήνων
συνεπιλαμβάνεσθαι
καὶ
|
συμπροθυμεῖσθαι |
πίστιν
ἔχοντα
μᾶλλον,
ὅπως
ἐν |
[20] |
τῷ
Ἀριστείδῃ,
τὸ
νεώριον
ἐμπρῆσαι
|
διανοεῖσθαι |
τῶν
Ἑλλήνων·
ὁ
δ'
Ἀριστείδης |
[28] |
τε
χάριν
εὐμενῶς
διαλλαττομένου
καὶ
|
παραιτεῖσθαι |
μνησικακοῦντος
ὀργῆν·
σὺ
δὲ
τοὺς |
[3] |
νύκτας
ἀγρυπνεῖν
καὶ
τοὺς
πότους
|
παραιτεῖσθαι |
τοὺς
συνήθεις,
(καὶ
λέγειν
πρὸς |
[26] |
κύκλῳ
περιπεφραγμένας
ἐπὶ
τῶν
ἁρμαμαξῶν
|
ὀχεῖσθαι |
τοιαύτης
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
κατασκευασθείσης
ἀπήνης |
[23] |
ποτε
βαρβάροις
αὑτὸν
οὐδὲ
πολεμίοις
|
ἀποδόσθαι |
μετὰ
τῆς
Ἑλλάδος.
οὐ
μὴν |
[2] |
ἀστείαις
λεγομέναις
διατριβαῖς
ὑπὸ
τῶν
|
πεπαιδεῦσθαι |
δοκούντων
χλευαζόμενος
ἠναγκάζετο
φορτικώτερον
ἀμύνεσθαι, |
[2] |
παιδὸς
ἀτιμίᾳ
περιλύπου
γενομένης,
δοκεῖ
|
κατεψεῦσθαι· |
καὶ
τοὐναντίον
εἰσὶν
οἱ
λέγοντες, |
[29] |
ἐκεῖνα
καὶ
τοῦτον
ἐκτεινόμενον
μὲν
|
ἐπιδείκνυσθαι |
τὰ
εἴδη,
συστελλόμενον
δὲ
κρύπτειν |
[16] |
ἐπὶ
τὴν
ἑαυτοῦ
θάλατταν
καὶ
|
περαιοῦσθαι, |
μέχρις
αὐτὸς
ἐμποιεῖ
τινας
διατριβὰς |
[3] |
κινοῦντι
καὶ
μεγάλας
ἐπιφέροντι
καινοτομίας
|
ἐναντιοῦσθαι |
πολλάκις,
ἐνιστάμενος
αὐτοῦ
πρὸς
τὴν |
[10] |
πάλιν
ἐδημαγώγει,
λέγων
μηδὲν
ἄλλο
|
δηλοῦσθαι |
ξύλινον
τεῖχος
ἢ
τὰς
ναῦς· |
[18] |
στρατηγῶν,
ὡς
ἔδοξέ
τι
χρήσιμον
|
διαπεπρᾶχθαι |
τῇ
πόλει,
θρασυνομένου
πρὸς
τὸν |
[29] |
παρέσχε
περὶ
τῶν
Ἑλληνικῶν
πραγμάτων
|
διειλέχθαι, |
πολλῶν
δὲ
καινοτομουμένων
περὶ
τὴν |
[27] |
δ'
εἶπεν
ὁ
Ἀρτάβανος,
Ἑλλήνων
|
ἀφῖχθαί |
σε
φῶμεν;
οὐ
γὰρ
ἰδιώτῃ |
[31] |
καὶ
στρατηγοὶ
διεπέμποντο
καὶ
κατέβαινον
|
ἀγγελίαι |
πρὸς
Θεμιστοκλέα,
τῶν
Ἑλληνικῶν
ἐξάπτεσθαι |
[11] |
ἔστι
μεγίστη
τῶν
Ἑλληνίδων,
αἱ
|
διακόσιαι |
τριήρεις,
αἳ
νῦν
μὲν
ὑμῖν |
[29] |
αἱ
τιμαὶ
ταῖς
τῶν
ἄλλων
|
ἐοικυῖαι |
ξένων,
ἀλλὰ
καὶ
κυνηγεσίων
βασιλεῖ |
[2] |
οὐκ
ἐπίσταται,
πόλιν
δὲ
μικρὰν
|
καὶ |
ἄδοξον
παραλαβὼν
ἔνδοξον
καὶ
μεγάλην |
[21] |
φησιν
αὐτὸν
Ἡρόδοτος
εἰπεῖν
τε
|
καὶ |
ἀκοῦσαι.
δύο
γὰρ
ἥκειν
ἔφη |
[21] |
οὐκ
ἐγὼ
μόνα
κόλουρις·
ἐντὶ
|
καὶ |
ἄλλαι
ἀλώπεκες.
~ἤδη
δὲ
καὶ |
[29] |
Περκώτην
καὶ
Παλαίσκηψιν
εἰς
στρωμνὴν
|
καὶ |
ἀμπεχόνην.
~καταβαίνοντι
δ'
αὐτῷ
πρὸς |
[23] |
ἔπεμψεν
ἄνδρας,
οἷς
εἴρητο
συλλαμβάνειν
|
καὶ |
ἀνάγειν
αὐτὸν
κριθησόμενον
ἐν
τοῖς |
[21] |
Θεμιστοκλεῦς
γενέσθαι.
(πολὺ
δ'
ἀσελγεστέρᾳ
|
καὶ |
ἀναπεπταμένῃ
μᾶλλον
εἰς
τὸν
Θεμιστοκλέα |
[10] |
τριήρεις,
παῖδας
δὲ
καὶ
γυναῖκας
|
καὶ |
ἀνδράποδα
σώζειν
ἕκαστον
ὡς
δυνατόν. |
[5] |
ἐκείνῳ
μὲν
γὰρ
ὄντι
νέῳ
|
καὶ |
ἀπ'
οἰκίας
μεγάλης
ᾤοντο
δεῖν |
[10] |
ἔλεον
εἶχον·
ἦν
δέ
τις
|
καὶ |
ἀπὸ
τῶν
ἡμέρων
καὶ
συντρόφων |
[21] |
αὐτοῖς
θεοὺς
μεγάλους
δύο,
Πενίαν
|
καὶ |
Ἀπορίαν,
(ὑφ'
ὧν
κωλύεσθαι
δοῦναι |
[24] |
ἔρριψεν
αὑτὸν
εἰς
ἐλπίδας
χαλεπὰς
|
καὶ |
ἀπόρους
καταφυγὼν
πρὸς
Ἄδμητον,
(ὃς |
[2] |
καὶ
χάριν
ἐλευθέριον
σπουδαζομένας
ὀκνηρῶς
|
καὶ |
ἀπροθύμως
ἐξεμάνθανε,
τῶν
δὲ
εἰς |
[20] |
Μήδου
πόλεις,
φοβηθείς,
μὴ
Θετταλοὺς
|
καὶ |
Ἀργείους,
ἔτι
δὲ
Θηβαίους
ἐκβαλόντες |
[16] |
ἀναχώρησιν.
καὶ
πεῖραν
ἡ
Θεμιστοκλέους
|
καὶ |
Ἀριστείδου
φρόνησις
ἐν
Μαρδονίῳ
παρέσχεν, |
[13] |
παῖδες
εἶναι
τῆς
βασιλέως
ἀδελφῆς
|
καὶ |
Ἀρταΰ
κτου.
τούτους
ἰδὼν
Εὐφραντίδης |
[2] |
τῆς
νεότητος
ὁρμαῖς
ἀνώμαλος
ἦν
|
καὶ |
ἀστάθμητος,
ἅτε
τῇ
φύσει
καθ' |
[2] |
(ὅθεν
ὕστερον
ἐν
ταῖς
ἐλευθερίοις
|
καὶ |
ἀστείαις
λεγομέναις
διατριβαῖς
ὑπὸ
τῶν |
[17] |
ἅμα
θαυμάζοντας
καὶ
κροτοῦντας,
ὥστε
|
καὶ |
αὐτὸν
ἡσθέντα
πρὸς
τοὺς
φίλους |
[27] |
φήμην
καὶ
δύναμιν
αὐξήσων
ἀφῖγμαι,
|
καὶ |
αὐτός
τε
πείσομαι
τοῖς
ὑμετέροις |
[5] |
ὥστ'
ἔτι
μὲν
νέος
ὢν
|
καὶ |
ἀφανὴς
Ἐπικλέα
τὸν
ἐξ
Ἑρμιόνης |
[23] |
ἐπὶ
τοὺς
Ἕλληνας
ὡς
πονηροὺς
|
καὶ |
ἀχαρίστους.
ὁ
δὲ
τὴν
μὲν |
[14] |
ἀνεστώσας
καὶ
τοῖς
καταστρώμασιν
ὑψορόφους
|
καὶ |
βαρείας
ἐπιφερομένας
ἔσφαλλε
προσπῖπτον
καὶ |
[7] |
δ'
Ἀρχιτέλους
ἀθυμοῦντος
ἐπὶ
τούτῳ
|
καὶ |
βαρέως
φέροντος,
εἰσέπεμψεν
ὁ
Θεμιστοκλῆς |
[31] |
Ἀθήνας.
(χαλεπαίνοντος
δὲ
τοῦ
βαρβάρου
|
καὶ |
βασιλεῖ
γράψειν
φήσαντος
ἐπιστολήν,
φοβηθεὶς |
[24] |
καὶ
πρόσφατον
φθόνον
ὀργῆς
παλαιᾶς
|
καὶ |
βασιλικῆς,
ταύτῃ
φέρων
ὑπέθηκεν
ἑαυτόν, |
[31] |
τῶν
Ἑλληνικῶν
ἐξάπτεσθαι
κελεύοντος
βασιλέως
|
καὶ |
βεβαιοῦν
τὰς
ὑποσχέσεις,
(οὔτε
δι' |
[21] |
ἥκειν
ἔφη
θεοὺς
κομίζων,
Πειθὼ
|
καὶ |
Βίαν·
οἱ
δ'
ἔφασαν
εἶναι |
[16] |
τὸν
κίνδυνον
ἐπανορθώσεται
τὰ
παρειμένα
|
καὶ |
βουλεύσεται
βέλτιον
ὑπὲρ
τῶν
ὅλων· |
[18] |
ὑπὲρ
τῆς
Ἑλλάδος
αὐτῷ
πονηθέντων.
|
~καὶ |
γὰρ
ἦν
τῇ
φύσει
φιλοτιμότατος, |
[14] |
Πέρσαις
λέγει
ταῦτα·
Ξέρξῃ
δέ,
|
καὶ |
γὰρ
οἶδα,
χιλιὰς
μὲν
ἦν
|
[10] |
φιλοτίμως
πάνυ
τῶν
Τροιζηνίων
ὑποδεχομένων·
|
καὶ |
γὰρ
τρέφειν
ἐψηφίσαντο
δημοσίᾳ,
δύο |
[5] |
μέν
τινές
φασι
δι'
ἐλευθεριότητα·
|
καὶ |
γὰρ
φιλοθύτην
ὄντα
καὶ
λαμπρὸν |
[18] |
μὲν
πιπράσκων
ἐκέλευε
κηρύττειν,
ὅτι
|
καὶ |
γείτονα
χρηστὸν
ἔχει·
τῶν
δὲ |
[29] |
τῇ
βασιλέως
εἰς
ὄψιν
ἐλθεῖν
|
καὶ |
γενέσθαι
συνήθης,
διακοῦσαι
δὲ
καὶ |
[20] |
συνεδρίου
παντελῶς
ἐπικρατήσωσι
τῶν
ψήφων
|
καὶ |
γένηται
τὸ
δοκοῦν
ἐκείνοις,
συνεῖπε |
[16] |
δίωξιν.
(ταῦθ'
ὁ
βάρβαρος
ἀκούσας
|
καὶ |
γενόμενος
περίφοβος
διὰ
τάχους
ἐποιεῖτο |
[6] |
τοὺς
ἀτίμους
καὶ
παῖδας
αὐτοῦ
|
καὶ |
γένος
ἐνέγραψαν,
ὅτι
τὸν
ἐκ |
[1] |
δοκεῖ
πανούργως
τὸν
τῶν
νόθων
|
καὶ |
γνησίων
διορισμὸν
ἀνελεῖν.
(ὅτι
μέντοι |
[23] |
Παυσανίου
θανατωθέντος
ἐπιστολαί
τινες
ἀνευρεθεῖσαι
|
καὶ |
γράμματα
περὶ
τούτων
εἰς
ὑποψίαν |
[13] |
καλουμένων
Κεράτων,
χρυσοῦν
δίφρον
θέμενος
|
καὶ |
γραμματεῖς
πολλοὺς
παραστησάμενος,
ὧν
ἔργον |
[13] |
ταῦτα
μὲν
οὖν
ἀνὴρ
φιλόσοφος
|
καὶ |
γραμμάτων
οὐκ
ἄπειρος
ἱστορικῶν
Φανίας |
[1] |
ὑπὸ
τῶν
βαρβάρων
αὐτὸς
ἐπεσκεύασε
|
καὶ |
γραφαῖς
ἐκόσμησεν,
ὡς
Σιμωνίδης
ἱστόρηκεν. |
[29] |
ὁσάκις
δεηθεῖεν
ἀνδρὸς
Ἕλληνος,
ἐπαγγέλλεσθαι
|
καὶ |
γράφειν
ἕκαστον,
ὡς
μείζων
ἔσοιτο |
[10] |
πλεῖστοι
τῶν
Ἀθηναίων
ὑπεξέθεντο
γενεὰς
|
καὶ |
γυναῖκας
εἰς
Τροιζῆνα,
φιλοτίμως
πάνυ |
[10] |
εἰς
τὰς
τριήρεις,
παῖδας
δὲ
|
καὶ |
γυναῖκας
καὶ
ἀνδράποδα
σώζειν
ἕκαστον |
[10] |
αὐτῶν
δ'
ἀκάμπτων
πρὸς
οἰμωγὰς
|
καὶ |
δάκρυα
γονέων
καὶ
περιβολὰς
διαπερώντων |
[11] |
τοὺς
πολίτας
αἰσθόμενος
ποθοῦντας
Ἀριστείδην
|
καὶ |
δεδιότας,
μὴ
δι'
ὀργὴν
τῷ |
[13] |
Θεμιστοκλέους
ὡς
μέγα
τὸ
μάντευμα
|
καὶ |
δεινόν,
οἷον
εἴωθεν
ἐν
μεγάλοις |
[15] |
κοινῇ
τῶν
ναυμαχησάντων,
γνώμῃ
δὲ
|
καὶ |
δεινότητι
τῇ
Θεμιστοκλέους.
~μετὰ
δὲ |
[27] |
γενέσθαι
τὴν
ἔντευξιν·
Ἔφορος
δὲ
|
καὶ |
Δείνων
καὶ
Κλείταρχος
καὶ
Ἡρακλείδης, |
[8] |
οὐ
μέγαν
Ἀρτέμιδος
ἐπίκλησιν
Προσηῴας,
|
καὶ |
δένδρα
περὶ
αὐτῷ
πέφυκε
καὶ |
[31] |
θεοῖς,
καὶ
τοὺς
φίλους
συναγαγὼν
|
καὶ |
δεξιωσάμενος,
ὡς
μὲν
ὁ
πολὺς |
[11] |
(ταῦτα
τοῦ
Θεμιστοκλέους
εἰπόντος
ἔννοια
|
καὶ |
δέος
ἔσχε
τὸν
Εὐρυβιάδην
τῶν |
[4] |
Πέρσας
μακρὰν
γὰρ
ἦσαν
οὗτοι
|
καὶ |
δέος
οὐ
πάνυ
βέβαιον
ὡς |
[24] |
δι'
ὀργῆς
εἶχεν
αὐτὸν
ἀεὶ
|
καὶ |
δῆλος
ἦν,
εἰ
λάβοι,
τιμωρησόμενος. |
[32] |
ἄρας
καὶ
προαγαγὼν
Νεοκλέα
τινὰ
|
καὶ |
Δημόπολιν,
υἱοὺς
Θεμιστοκλέους,
ἀγῶνα
βούλεται |
[18] |
δὲ
υἱὸν
ἐντρυφῶντα
τῇ
μητρὶ
|
καὶ |
δι'
ἐκείνην
αὐτῷ
σκώπτων
ἔλεγε |
[12] |
Θεμιστοκλέους,
οὐκ
ὢν
φίλος,
ἀλλὰ
|
καὶ |
δι'
ἐκεῖνον
ἐξωστρακισμένος,
ὥσπερ
εἴρηται· |
[27] |
τῷ
μεγαλύνοντι
Πέρσας
οὕτω
δοκεῖ,
|
καὶ |
δι'
ἐμὲ
πλείονες
τῶν
νῦν |
[14] |
ὁ
ποιητὴς
ὡς
ἂν
εἰδὼς
|
καὶ |
διαβεβαιούμενος
ἐν
τραγῳδίᾳ
Πέρσαις
λέγει |
[4] |
Πλάτων,
ναυβάτας
καὶ
θαλαττίους
ἐποίησε,
|
καὶ |
διαβολὴν
καθ'
αὑτοῦ
παρέσχεν,
ὡς |
[12] |
τὸν
πόρον
ἐν
κύκλῳ
πάντα
|
καὶ |
διαζῶσαι
τὰς
νήσους,
ὅπως
ἐκφύγοι |
[12] |
πρῶτος
αὐτῷ
τοὺς
Ἕλληνας
ἀποδιδράσκοντας,
|
καὶ |
διακελεύεται
μὴ
παρεῖναι
φυγεῖν
αὐτοῖς, |
[6] |
τὸ
καταλῦσαι
τοὺς
Ἑλληνικοὺς
πολέμους
|
καὶ |
διαλλάξαι
τὰς
πόλεις
ἀλλήλαις,
πείσαντα |
[5] |
αὐτόν.
(εἰς
δ'
Ὀλυμπίαν
ἐλθὼν
|
καὶ |
διαμιλλώμενος
τῷ
Κίμωνι
περὶ
δεῖπνα |
[2] |
καὶ
δραστήριον
σύνεσιν,
ἐπιτήδευμα
πεποιημένου
|
καὶ |
διασώζοντος
ὥσπερ
αἵρεσιν
ἐκ
διαδοχῆς |
[9] |
Ἰσθμοῦ
τὴν
δύναμιν
ὡρμημένων
συνάγειν,
|
καὶ |
διατειχιζόντων
τὸν
Ἰσθμὸν
εἰς
θάλατταν |
[23] |
~ἐκπεσόντος
δὲ
τῆς
πόλεως
αὐτοῦ
|
καὶ |
διατρίβοντος
ἐν
Ἄργει
τὰ
περὶ |
[12] |
τῶν
πεζῶν
χωρὶς
ὄντες
ἐπιθέσθαι
|
καὶ |
διαφθεῖραι
τὴν
ναυτικὴν
δύναμιν.
(ταῦτα |
[29] |
τὰ
εἴδη,
συστελλόμενον
δὲ
κρύπτειν
|
καὶ |
διαφθείρειν·
ὅθεν
αὐτῷ
χρόνου
δεῖν. |
[10] |
τὸν
οὖν
Θεμιστοκλέα
προσποιούμενον
ζητεῖν
|
καὶ |
διερευνώμενον
ἅπαντα
χρημάτων
ἀνευρίσκειν
πλῆθος |
[20] |
ἀπηλλαγμένου
Ξέρξου
κατῆρεν
εἰς
Παγασὰς
|
καὶ |
διεχείμαζε,
δημηγορῶν
ἐν
τοῖς
Ἀθηναίοις |
[29] |
αὐτόν,
ὁ
Θεμιστοκλῆς
δεηθεὶς
ἔπεισε
|
καὶ |
διήλλαξε.
λέγεται
δὲ
καὶ
τοὺς |
[21] |
ἀν'
Ἕλλανας
τίθει,
ὡς
ἐοικὸς
|
καὶ |
δίκαιον.
λέγεται
δ'
ὁ
Τιμοκρέων |
[3] |
ἀπὸ
τοῦ
βελτίστου
μετὰ
ἀσφαλείας
|
καὶ |
δικαιοσύνης,
ἠναγκάζετο
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
τὸν |
[14] |
βασιλέως
ἀδελφῶν
πολὺ
κράτιστός
τε
|
καὶ |
δικαιότατος.
τοῦτον
μὲν
οὖν
Ἀμεινίας |
[5] |
δούρειον
ἵππον,
αἰνιξάμενος
ἐγκλήματα
συγγενικὰ
|
καὶ |
δίκας
τῷ
ἀνθρώπῳ
πρὸς
οἰκείους |
[24] |
ἐκεῖθεν
δ'
εἰς
Ἤπειρον
ἔφυγε·
|
καὶ |
διωκόμενος
ὑπὸ
τῶν
Ἀθηναίων
καὶ |
[29] |
διὰ
τὸ
αἴτημα
τοῦ
βασιλέως
|
καὶ |
δοκοῦντος
ἀπαραιτήτως
ἔχειν
πρὸς
αὐτόν, |
[2] |
σοφίαν,
οὖσαν
δὲ
δεινότητα
πολιτικὴν
|
καὶ |
δραστήριον
σύνεσιν,
ἐπιτήδευμα
πεποιημένου
καὶ |
[31] |
πολιτῶν
οὔτε
ἐπαρθεὶς
τιμῇ
τοσαύτῃ
|
καὶ |
δυνάμει
πρὸς
τὸν
πόλεμον,
ἀλλ' |
[31] |
αὐξανομένους
ἐπ'
αὐτόν,
ἤδη
δὲ
|
καὶ |
δυνάμεις
ἐκινοῦντο
καὶ
στρατηγοὶ
διεπέμποντο |
[27] |
τὴν
βασιλέως,
ὦ
Ἀρτάβανε,
φήμην
|
καὶ |
δύναμιν
αὐξήσων
ἀφῖγμαι,
καὶ
αὐτός |
[31] |
τοῖς
Ἀθηναίοις,
ὅσην
ἔχει
τιμὴν
|
καὶ |
δύναμιν
ἐν
τοῖς
βασιλέως
πράγμασι, |
[15] |
τὰς
τριήρεις.
ἕτεροι
δὲ
φάσματα
|
καὶ |
εἴδωλα
καθορᾶν
ἔδοξαν
ἐνόπλων
ἀνδρῶν |
[31] |
τὰ
πλεῖστα
τούτων
ἐν
πολιτείαις
|
καὶ |
ἡγεμονίαις.
τὴν
δ'
αἰτίαν
τοῦ |
[14] |
μεγάλην
ὥσπερ
ἀπὸ
τείχους
ἐτόξευε
|
καὶ |
ἠκόντιζεν,
ἀνὴρ
ἀγαθὸς
ὢν
καὶ |
[27] |
δὲ
καὶ
Δείνων
καὶ
Κλείταρχος
|
καὶ |
Ἡρακλείδης,
ἔτι
δ'
ἄλλοι
πλείονες, |
[4] |
ὥς
φησιν
ὁ
Πλάτων,
ναυβάτας
|
καὶ |
θαλαττίους
ἐποίησε,
καὶ
διαβολὴν
καθ' |
[3] |
(καὶ
λέγειν
πρὸς
τοὺς
ἐρωτῶντας
|
καὶ |
θαυμάζοντας
τὴν
περὶ
τὸν
βίον |
[30] |
διαφυγὼν
δὲ
τὸν
κίνδυνον
οὕτω
|
καὶ |
θαυμάσας
τὴν
ἐπιφάνειαν
τῆς
θεοῦ |
[27] |
τὰ
ἡμέτερα
προσκυνήσεις,
ἔστι
σοι
|
καὶ |
θεάσασθαι
βασιλέα
καὶ
προσειπεῖν·
εἰ |
[26] |
τοῦ
Νικογένους
παιδαγωγὸς
ἔκφρων
γενόμενος
|
καὶ |
θεοφόρητος
ἀνεφώνησεν
ἐν
μέτρῳ
ταυτί· |
[29] |
Θεμιστοκλέα
φασὶν
ἤδη
μέγαν
ὄντα
|
καὶ |
θεραπευόμενον
ὑπὸ
πολλῶν
λαμπρᾶς
ποτε |
[7] |
(ἐπεὶ
δ'
ἀνεχώρησαν
ἐκεῖθεν
ἄπρακτοι
|
καὶ |
Θετταλῶν
βασιλεῖ
προσγενομένων
ἐμήδιζε
τὰ |
[19] |
δῆμον
ηὔξησε
κατὰ
τῶν
ἀρίστων
|
καὶ |
θράσους
ἐνέπλησεν,
εἰς
ναύτας
καὶ |
[12] |
Παναίτιος,
ἀπαγγέλλουσα
τὴν
κύκλωσιν,
ὥστε
|
καὶ |
θυμῷ
τοὺς
Ἕλληνας
ὁρμῆσαι
μετὰ |
[27] |
μὲν
οὖν
ἐλευθερίαν
μάλιστα
θαυμάζειν
|
καὶ |
ἰσότητα
λόγος·
ἡμῖν
δὲ
πολλῶν |
[22] |
καὶ
τοὺς
βρόχους
τῶν
ἀπαγχομένων
|
καὶ |
καθαιρεθέντων
ἐκφέρουσιν.
ἔκειτο
δὲ
καὶ |
[13] |
δεξιωσάμενος
ἐκέλευσε
τῶν
νεανίσκων
κατάρξασθαι
|
καὶ |
καθιερεῦσαι
πάντας
ὠμηστῇ
Διονύσῳ
προσευξάμενον· |
[29] |
τοὔνομα
παρόντος
αὐτοῦ,
χαλεπῶς
διακειμένους
|
καὶ |
κακῶς
λέγοντας.
ἔτι
δὲ
Ῥωξάνης |
[3] |
διαφοράν.
πρᾷος
γὰρ
ὢν
φύσει
|
καὶ |
καλοκαγαθικὸς
τὸν
τρόπον
ὁ
Ἀριστείδης, |
[10] |
καὶ
τὸ
δεικνύμενον
ἄχρι
νῦν
|
καὶ |
καλούμενον
Κυνὸς
σῆμα
τάφον
εἶναι |
[27] |
λόγος·
ἡμῖν
δὲ
πολλῶν
νόμων
|
καὶ |
καλῶν
ὄντων
κάλλιστος
οὗτός
ἐστι, |
[32] |
ἀκρωτηρίου
πρόκειταί
τις
οἷον
ἀγκών,
|
καὶ |
κάμψαντι
τοῦτον
ἐντός,
ᾗ
τὸ |
[29] |
ἔσχε
παρὰ
τοῖς
δυνατοῖς,
ὡς
|
καὶ |
κατ'
ἐκείνων
παρρησίᾳ
χρήσασθαι
πρὸς |
[4] |
δὲ
τούτου
κατὰ
μικρὸν
ὑπάγων
|
καὶ |
καταβιβάζων
τὴν
πόλιν
πρὸς
τὴν |
[2] |
ὅταν
ἧς
προσήκει
τύχωσι
παιδείας
|
καὶ |
καταρτύσεως.
(ἃ
δὲ
τούτων
ἐξαρτῶσιν |
[15] |
ἀναφερόμενον
νέφος
ἔδοξεν
αὖθις
ὑπονοστεῖν
|
καὶ |
κατασκήπτειν
εἰς
τὰς
τριήρεις.
ἕτεροι |
[16] |
δὲ
κατακλείσωμεν
εἰς
τὴν
Ἑλλάδα
|
καὶ |
καταστήσωμεν
εἰς
ἀνάγκην
ὑπὸ
δέους |
[9] |
ὁ
Θεμιστοκλῆς,
ᾗπερ
κατάρσεις
ἀναγκαίας
|
καὶ |
καταφυγὰς
ἑώρα
τοῖς
πολεμίοις,
ἐνεχάραττε |
[25] |
ἀπειλῶν
καὶ
λέγων,
ὅτι
κατηγορήσοι
|
καὶ |
καταψεύσοιτο
πρὸς
τοὺς
Ἀθηναίους,
ὡς |
[31] |
δυνάμεις
ἐκινοῦντο
καὶ
στρατηγοὶ
διεπέμποντο
|
καὶ |
κατέβαινον
ἀγγελίαι
πρὸς
Θεμιστοκλέα,
τῶν |
[23] |
εἰς
ὑποψίαν
ἐνέβαλον
τὸν
Θεμιστοκλέα·
|
καὶ |
κατεβόων
μὲν
αὐτοῦ
Λακεδαιμόνιοι,
κατηγόρουν |
[4] |
οὗτος
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι
μάλιστα
|
καὶ |
κατεῖχον
οἱ
νησιῶται
πλήθει
νεῶν |
[7] |
τὴν
ἀρχὴν
τῷ
Εὐρυβιάδῃ
παρῆκε
|
καὶ |
κατεπράϋνε
τοὺς
Ἀθηναίους,
ὑπισχνούμενος,
ἂν |
[28] |
ἑαυτόν,
ὡς
ἐπ'
εὐτυχίᾳ
μεγίστῃ,
|
καὶ |
κατευξάμενος
ἀεὶ
τοῖς
πολεμίοις
τοιαύτας |
[9] |
τοὺς
Ἀθηναίους,
ἅμα
δὲ
δυσθυμία
|
καὶ |
κατήφεια
μεμονωμένους.
μάχεσθαι
μὲν
γὰρ |
[7] |
κρεῶν,
ὑποθεὶς
κάτω
τάλαντον
ἀργυρίου
|
καὶ |
κελεύσας
αὐτόν
τε
δειπνεῖν
ἐν |
[19] |
καὶ
θράσους
ἐνέπλησεν,
εἰς
ναύτας
|
καὶ |
κελευστὰς
καὶ
κυβερνήτας
τῆς
δυνάμεως |
[31] |
καὶ
τριήρεις
Ἑλληνικαὶ
μέχρι
Κύπρου
|
καὶ |
Κιλικίας
ἀναπλέουσαι
καὶ
Κίμων
θαλαττοκρατῶν |
[31] |
μέχρι
Κύπρου
καὶ
Κιλικίας
ἀναπλέουσαι
|
καὶ |
Κίμων
θαλαττοκρατῶν
ἐπέστρεψεν
αὐτὸν
ἀντεπιχειρεῖν |
[31] |
τῆς
Ἑλλάδος
ἐχούσης
στρατηγοὺς
τότε
|
καὶ |
Κίμωνος
ὑπερφυῶς
εὐημεροῦντος
ἐν
τοῖς |
[27] |
ἔντευξιν·
Ἔφορος
δὲ
καὶ
Δείνων
|
καὶ |
Κλείταρχος
καὶ
Ἡρακλείδης,
ἔτι
δ' |
[32] |
τοῦ
Ἀλωπεκῆθεν
Ἀρχέπτολιν
καὶ
Πολύευκτον
|
καὶ |
Κλεόφαντον,
οὗ
καὶ
Πλάτων
ὁ |
[18] |
δὲ
περὶ
αὐτοὺς
γενομένης
τίλλειν
|
καὶ |
κολούειν.
τοῦ
δὲ
Σεριφίου
πρὸς |
[26] |
προσώπου,
περιβαλόντα
τὰς
πτέρυγας
ἐξᾶραι
|
καὶ |
κομίζειν
πολλὴν
ὁδόν,
εἶτα
χρυσοῦ |
[18] |
ἐκείνη
μὲν
ἀσχολιῶν
τε
μεστὴ
|
καὶ |
κοπώδης
ἐστίν,
ἐν
αὐτῇ
δὲ |
[22] |
ὁ
ἐξοστρακισμός,
ἀλλὰ
παραμυθία
φθόνου
|
καὶ |
κουφισμὸς
ἡδομένου
τῷ
ταπεινοῦν
τοὺς |
[9] |
ἀπαγγελλόντων
πυθόμενοι
Λεωνίδαν
τε
κεῖσθαι
|
καὶ |
κρατεῖν
Ξέρξην
τῶν
κατὰ
γῆν |
[6] |
χρημάτων
ἥττονα,
τῆς
ἀρχῆς
ἐφίεσθαι
|
καὶ |
κρατήσειν
ἐπίδοξον
εἶναι
τῇ
χειροτονίᾳ. |
[7] |
αὐτὸν
ἐν
κίστῃ
δεῖπνον
ἄρτων
|
καὶ |
κρεῶν,
ὑποθεὶς
κάτω
τάλαντον
ἀργυρίου |
[17] |
τοῖς
ξένοις
ἐπιδεικνύειν
ἅμα
θαυμάζοντας
|
καὶ |
κροτοῦντας,
ὥστε
καὶ
αὐτὸν
ἡσθέντα |
[19] |
ἐνέπλησεν,
εἰς
ναύτας
καὶ
κελευστὰς
|
καὶ |
κυβερνήτας
τῆς
δυνάμεως
ἀφικομένης.
διὸ |
[14] |
πνεῦμα
λαμπρὸν
ἐκ
πελάγους
ἀεὶ
|
καὶ |
κῦμα
διὰ
τῶν
στενῶν
κατάγουσαν· |
[29] |
τῶν
ἄλλων
ἐοικυῖαι
ξένων,
ἀλλὰ
|
καὶ |
κυνηγεσίων
βασιλεῖ
μετέσχε
καὶ
τῶν |
[31] |
ἐπέστρεψεν
αὐτὸν
ἀντεπιχειρεῖν
τοῖς
Ἕλλησι
|
καὶ |
κωλύειν
αὐξανομένους
ἐπ'
αὐτόν,
ἤδη |
[25] |
τὴν
σκηνὴν
διαρπάσαι
τοῦ
τυράννου
|
καὶ |
κωλῦσαι
τοὺς
ἵππους
ἀγωνίσασθαι.
(Θουκυδίδης |
[4] |
τῶν
πολιτῶν
παρελόμενος
εἰς
ὑπηρέσιον
|
καὶ |
κώπην
συνέστειλε
τὸν
Ἀθηναίων
δῆμον. |
[25] |
ἀναλάβοιεν
αὐτόν,
οὕτως
ἀναγκάσειε
παραπλεῦσαι
|
καὶ |
λαβέσθαι
τῆς
Ἀσίας.
(τῶν
δὲ |
[7] |
δὴ
τῶν
μὲν
Ἑλλήνων
Εὐρυβιάδην
|
καὶ |
Λακεδαιμονιους
ἡγεῖσθαι
κελευόντων,
τῶν
δ' |
[29] |
ἡσθέντος
τοῦ
βασιλέως
τῇ
εἰκασίᾳ
|
καὶ |
λαμβάνειν
κελεύσαντος,
ἐνιαυτὸν
αἰτησάμενος
καὶ |
[5] |
ἐλευθεριότητα·
καὶ
γὰρ
φιλοθύτην
ὄντα
|
καὶ |
λαμπρὸν
ἐν
ταῖς
περὶ
τοὺς |
[8] |
οὔτε
πλήθη
νεῶν
οὔτε
κόσμοι
|
καὶ |
λαμπρότητες
ἐπισήμων
οὔτε
κραυγαὶ
κομπώδεις |
[29] |
καὶ
οἶνον
καὶ
ὄψον,
Μαγνησίαν
|
καὶ |
Λάμψακον
καὶ
Μυοῦντα·
δύο
δ' |
[29] |
πλείω
τούτων
ὑπισχνεῖτο
καὶ
παρεθάρρυνε
|
καὶ |
λέγειν
ἐδίδου
περὶ
τῶν
Ἑλληνικῶν, |
[11] |
δὲ
τὴν
πρᾳότητα
τοῦ
Εὐρυβιάδου
|
καὶ |
λέγειν
κελεύσαντος,
ὁ
μὲν
Θεμιστοκλῆς |
[3] |
τοὺς
πότους
παραιτεῖσθαι
τοὺς
συνήθεις,
|
(καὶ |
λέγειν
πρὸς
τοὺς
ἐρωτῶντας
καὶ |
[11] |
χρόνῳ
μεθεστῶσιν
ἐξεῖναι
κατελθοῦσι
πράττειν
|
καὶ |
λέγειν
τὰ
βέλτιστα
τῇ
Ἑλλάδι |
[28] |
μεγάλους
γὰρ
ἀμφοτέρους
εἶναί
τε
|
καὶ |
λέγεσθαι
βασιλέας.
ἀκούσας
δ'
ὁ |
[16] |
λάβωμεν.
(δυσχεραίνοντος
δὲ
τοῦ
Ἀριστείδου
|
καὶ |
λέγοντος
ὅτι,
νῦν
μὲν
τρυφῶντι |
[25] |
μὲν
δεόμενος,
τὰ
δ'
ἀπειλῶν
|
καὶ |
λέγων,
ὅτι
κατηγορήσοι
καὶ
καταψεύσοιτο |
[24] |
τάλαντα
κρίνας
τοὺς
Κορινθίους
καταβαλεῖν
|
καὶ |
Λευκάδα
κοινῇ
νέμειν
ἀμφοτέρων
ἄποικον. |
[10] |
παρανηχόμενος
ἐκπεσεῖν
εἰς
τὴν
Σαλαμῖνα
|
καὶ |
λιποθυμήσας
ἀποθανεῖν
εὐθύς·
οὗ
καὶ |
[16] |
τὸν
Ἑλλήσποντον
ἐπὶ
τὸ
ζεῦγμα
|
καὶ |
λύειν
τὴν
γέφυραν,
Θεμιστοκλῆς
δὲ |
[12] |
τοῖς
καρχησίοις
ἐπικαθίζουσαν·
διὸ
δὴ
|
καὶ |
μάλιστα
προσέθεντο
τῇ
γνώμῃ
καὶ |
[26] |
τοῦ
βαρβαρικοῦ
γένους
τὸ
πολὺ
|
καὶ |
μάλιστα
τὸ
Περσικὸν
εἰς
ζηλοτυπίαν |
[7] |
σωτηρίας
αἰτιώτατος
γενέσθαι
τῇ
Ἑλλάδι
|
καὶ |
μάλιστα
τοὺς
Ἀθηναίους
προαγαγεῖν
εἰς |
[4] |
ἧτταν,
ὡς
οὐκ
ὢν
ἀξιόμαχος,
|
καὶ |
Μαρδόνιον
ἐμποδὼν
εἶναι
τοῖς
Ἕλλησι |
[8] |
ἀνδράσιν
ἐπισταμένοις
εἰς
χεῖρας
ἰέναι
|
καὶ |
μάχεσθαι
τολμῶσιν,
ἀλλὰ
δεῖ
τῶν |
[9] |
ἐπὶ
πᾶσι
τεταγμένων
δι'
ἀρετὴν
|
καὶ |
μέγα
τοῖς
πεπραγμένοις
φρονούντων.
παραπλέων |
[3] |
τὸν
δῆμον
ἐπὶ
πολλὰ
κινοῦντι
|
καὶ |
μεγάλας
ἐπιφέροντι
καινοτομίας
ἐναντιοῦσθαι
πολλάκις, |
[2] |
μικρὰν
καὶ
ἄδοξον
παραλαβὼν
ἔνδοξον
|
καὶ |
μεγάλην
ἀπεργάσασθαι.
καίτοι
Στησίμβροτος
Ἀναξαγόρου |
[7] |
τε
δειπνεῖν
ἐν
τῷ
παρόντι
|
καὶ |
μεθ'
ἡμέραν
ἐπιμεληθῆναι
τῶν
τριηριτῶν· |
[20] |
δυσχεραίνειν
τοὺς
γεωργοῦντας.
~Θεμιστοκλῆς
δὲ
|
καὶ |
μεῖζόν
τι
περὶ
τῆς
ναυτικῆς |
[8] |
τῇ
πέριξ
θινὶ
κόνιν
τεφρώδη
|
καὶ |
μέλαιναν
ἐκ
βάθους
ἀναδιδούς,
ὥσπερ |
[16] |
ἐμποιεῖ
τινας
διατριβὰς
τοῖς
συμμάχοις
|
καὶ |
μελλήσεις
πρὸς
τὴν
δίωξιν.
(ταῦθ' |
[26] |
βουλήν,
νυκτὶ
τὴν
νίκην
δίδου.
|
Καὶ |
μετὰ
ταῦτα
κοιμηθεὶς
ὁ
Θεμιστοκλῆς |
[2] |
μετὰ
ταῦτα
δικανικαῖς
μίξαντες
τέχναις
|
καὶ |
μεταγαγόντες
ἀπὸ
τῶν
πράξεων
τὴν |
[2] |
λέγων,
ὅτι
λύραν
μὲν
ἁρμόσασθαι
|
καὶ |
μεταχειρίσασθαι
ψαλτήριον
οὐκ
ἐπίσταται,
πόλιν |
[20] |
δοκοῦν
ἐκείνοις,
συνεῖπε
ταῖς
πόλεσι
|
καὶ |
μετέθηκε
τὰς
γνώμας
τῶν
πυλαγόρων, |
[5] |
τοῖς
πολλοῖς
ἀρέσκων
τέλος
κατεστασίασε
|
καὶ |
μετέστησεν
ἐξοστρακισθέντα
τὸν
Ἀριστείδην.
~ἤδη |
[29] |
καὶ
τῶν
οἴκοι
διατριβῶν,
ὥστε
|
καὶ |
μητρὶ
τῇ
βασιλέως
εἰς
ὄψιν |
[16] |
δοκεῖ
ταῦτα
συμφέρειν,
ὥρα
σκοπεῖν
|
καὶ |
μηχανᾶσθαι
πάντας
ἡμᾶς,
ὅπως
ἀπαλλαγήσεται |
[20] |
τῶν
πυλαγόρων,
διδάξας,
(ὡς
τριάκοντα
|
καὶ |
μία
μόναι
πόλεις
εἰσὶν
αἱ |
[5] |
οἱ
δὲ
τοὐναντίον
γλισχρότητα
πολλὴν
|
καὶ |
μικρολογίαν
κατηγοροῦσιν,
ὡς
καὶ
τὰ |
[24] |
τὴν
ἑστίαν
προσέπεσε,
ταύτην
μεγίστην
|
καὶ |
μόνην
σχεδὸν
ἀναντίρρητον
ἡγουμένων
ἱκεσίαν |
[29] |
καὶ
ὄψον,
Μαγνησίαν
καὶ
Λάμψακον
|
καὶ |
Μυοῦντα·
δύο
δ'
ἄλλας
προστίθησιν |
[3] |
πολλῶν
ὁμοίως
ἐχόντων.
~ταχὺ
μέντοι
|
καὶ |
νεανικῶς
ἔοικεν
ἅψασθαι
τοῦ
Θεμιστοκλέους |
[8] |
πυρίκαυστον,
ἐν
ᾧ
τὰ
ναυάγια
|
καὶ |
νεκροὺς
καῦσαι
δοκοῦσι.
~τῶν
μέντοι |
[13] |
οὕτω
γὰρ
ἅμα
σωτηρίαν
τε
|
καὶ |
νίκην
ἔσεσθαι
τοῖς
Ἕλλησιν.
(ἐκπλαγέντος |
[28] |
καὶ
πρὸς
πόσιν
εὐθὺς
τραπέσθαι
|
καὶ |
νύκτωρ
ὑπὸ
χαρᾶς
διὰ
μέσων |
[4] |
τριήρεις
ἐκεῖναι,
τά
τ'
ἄλλα
|
καὶ |
Ξέρξης
αὐτὸς
ἐμαρτύρησε.
τῆς
γὰρ |
[27] |
γὰρ
ἰδιώτῃ
τὴν
γνώμην
ἔοικας.
|
καὶ |
ὁ
Θεμιστοκλῆς·
τοῦτ'
οὐκέτ'
ἄν, |
[31] |
ἄνδρα
καὶ
τοῖς
φίλοις
αὐτοῦ
|
καὶ |
οἰκείοις
χρώμενον
διατελεῖν
φιλανθρώπως.
~ἀπέλιπε |
[29] |
πλεῖστοι
δοθῆναι
λέγουσιν
εἰς
ἄρτον
|
καὶ |
οἶνον
καὶ
ὄψον,
Μαγνησίαν
καὶ |
[8] |
τῇ
χειρὶ
τριβόμενος
καὶ
χρόαν
|
καὶ |
ὀσμὴν
κροκίζουσαν
ἀναδίδωσιν.
(ἐν
μιᾷ |
[14] |
ὡς
ὁρῶντι
μάλιστα
τὸ
συμφέρον,
|
(καὶ |
ὅτι
κατ'
ἐκεῖνον
ὁ
Ξέρξου |
[29] |
λέγουσιν
εἰς
ἄρτον
καὶ
οἶνον
|
καὶ |
ὄψον,
Μαγνησίαν
καὶ
Λάμψακον
καὶ |
[32] |
υἱοὺς
Θεμιστοκλέους,
ἀγῶνα
βούλεται
κινεῖν
|
καὶ |
πάθος,
ὃ
οὐδ'
ἂν
ὁ |
[6] |
καὶ
τοῦτον
εἰς
τοὺς
ἀτίμους
|
καὶ |
παῖδας
αὐτοῦ
καὶ
γένος
ἐνέγραψαν, |
[2] |
καθ'
αὑτὴν
χρώμενος
ἄνευ
λόγου
|
καὶ |
παιδείας
ἐπ'
ἀμφότερα
μεγάλας
ποιουμένῃ |
[29] |
Κυζικηνὸς
Νεάνθης
καὶ
Φανίας,
Περκώτην
|
καὶ |
Παλαίσκηψιν
εἰς
στρωμνὴν
καὶ
ἀμπεχόνην. |
[12] |
τοῦ
Θεμιστοκλέους
λόγοι
τῶν
Ἑλλήνων
|
καὶ |
πάλιν
ἐπάπταινον
οἱ
Πελοποννήσιοι
πρὸς |
[29] |
ἀλλ'
εἰς
ὄψιν
ἐλθόντος
αὐτοῦ
|
καὶ |
πάλιν
προσκυνήσαντος,
ἀσπασάμενος
καὶ
προσειπὼν |
[26] |
γαμετάς,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
ἀργυρωνήτους
|
καὶ |
παλλακευομένας
ἰσχυρῶς
παραφυλάττουσιν,
ὡς
ὑπὸ |
[18] |
ἵν'
ὁμοῦ
πολλὰ
πράττων
πράγματα
|
καὶ |
παντοδαποῖς
ἀνθρώποις
ὁμιλῶν
μέγας
εἶναι |
[5] |
ἀλλὰ
δοκῶν
ἐξ
οὐχ
ὑπαρχόντων
|
καὶ |
παρ'
ἀξίαν
ἐπαίρεσθαι
προσωφλίσκανεν
ἀλαζονείαν. |
[21] |
Βίαν·
οἱ
δ'
ἔφασαν
εἶναι
|
καὶ |
παρ'
αὐτοῖς
θεοὺς
μεγάλους
δύο, |
[24] |
ἐπιλαθόμενον
πλεῦσαί
φησιν
εἰς
Σικελίαν
|
καὶ |
παρ'
Ἱέρωνος
αἰτεῖν
τοῦ
τυράννου |
[23] |
σὺν
οὐδενὶ
λογισμῷ
πραγμάτων
ἀτόπων
|
καὶ |
παραβόλων
ὀρεγόμενον.
(οὕτω
δὴ
τοῦ |
[28] |
δέξασθαί
τε
χάριν
εὐμενῶς
διαλλαττομένου
|
καὶ |
παραιτεῖσθαι
μνησικακοῦντος
ὀργῆν·
σὺ
δὲ |
[30] |
λεωφόρον
ἀφῆκεν,
ἑτέρᾳ
δὲ
περιελθὼν
|
καὶ |
παραλλάξας
τὸν
τόπον
ἐκεῖνον
ἤδη |
[5] |
σκηνὰς
καὶ
τὴν
ἄλλην
λαμπρότητα
|
καὶ |
παρασκευήν,
οὐκ
ἤρεσκε
τοῖς
Ἕλλησιν. |
[14] |
καὶ
βαρείας
ἐπιφερομένας
ἔσφαλλε
προσπῖπτον
|
καὶ |
παρεδίδου
πλαγίας
τοῖς
Ἕλλησιν
ὀξέως |
[29] |
πολλῷ
δὲ
πλείω
τούτων
ὑπισχνεῖτο
|
καὶ |
παρεθάρρυνε
καὶ
λέγειν
ἐδίδου
περὶ |
[12] |
τὰ
περὶ
τὸν
Σίκιννον
αὐτῷ
|
καὶ |
παρεκάλει
τῶν
Ἑλλήνων
συνεπιλαμβάνεσθαι
καὶ |
[17] |
δ'
Ὀλυμπίων
τῶν
ἐφεξῆς
ἀγομένων
|
καὶ |
παρελθόντος
εἰς
τὸ
στάδιον
τοῦ |
[12] |
καὶ
μάλιστα
προσέθεντο
τῇ
γνώμῃ
|
καὶ |
παρεσκευάζοντο
ναυμαχήσοντες.
(ἀλλ'
ἐπεὶ
τῶν |
[28] |
πρέποντα
ταῖς
παρούσαις
συμφοραῖς
ἐστι,
|
καὶ |
παρεσκευασμένος
ἀφῖγμαι
δέξασθαί
τε
χάριν |
[12] |
ἐδόκει
δὲ
τῆς
νυκτὸς
ἀποχωρεῖν
|
καὶ |
παρηγγέλλετο
πλοῦς
τοῖς
κυβερνήταις,
(ἔνθα |
[24] |
τοῦ
Ἀδμήτου
καταστὰς
ἴδιόν
τινα
|
καὶ |
παρηλλαγμένον
τρόπον.
(ἔχων
γὰρ
αὐτοῦ |
[23] |
γράμματα
τοῦ
βασιλέως
ἐπιδεικνύμενος
αὐτῷ
|
καὶ |
παροξύνων
ἐπὶ
τοὺς
Ἕλληνας
ὡς |
[2] |
θαλάττῃ
τὰς
παλαιὰς
τριήρεις
ἐρριμμένας
|
καὶ |
παρορωμένας,
ὡς
δὴ
καὶ
πρὸς |
[31] |
ἑλὼν
τοὺς
ὑφαιρουμένους
τὸ
ὕδωρ
|
καὶ |
παροχετεύοντας,
ἀνέθηκεν
ἐκ
τῆς
ζημίας |
[9] |
αὐτοῖς,
ἀλλὰ
τῆς
Πελοποννήσου
περιεχομένων
|
καὶ |
πᾶσαν
ἐντὸς
Ἰσθμοῦ
τὴν
δύναμιν |
[16] |
ἐφ'
ἡσυχίας,
ἀλλὰ
πάντα
τολμῶν
|
καὶ |
πᾶσιν
αὐτὸς
παρὼν
διὰ
τὸν |
[9] |
σωτηρίαν
ἐπιστάμενοι
θεῶν
τε
ἱερὰ
|
καὶ |
πατέρων
ἠρία
προϊεμένων.
~ἔνθα
δὴ |
[16] |
διὰ
τάχους
ἐποιεῖτο
τὴν
ἀναχώρησιν.
|
καὶ |
πεῖραν
ἡ
Θεμιστοκλέους
καὶ
Ἀριστείδου |
[19] |
ἐπίτηδες
ἐξ
Αἰγίνης
ἀποσταλέντος,
(ἠρνεῖτο
|
καὶ |
πέμπειν
ἐκέλευεν
εἰς
Ἀθήνας
τοὺς |
[7] |
οἱ
Ἀθηναῖοι
περὶ
τῆς
θαλάσσης,
|
καὶ |
πέμπεται
μετὰ
νεῶν
ἐπ'
Ἀρτεμίσιον |
[16] |
σπεύδειν
ἐπὶ
τὴν
ἑαυτοῦ
θάλατταν
|
καὶ |
περαιοῦσθαι,
μέχρις
αὐτὸς
ἐμποιεῖ
τινας |
[2] |
τε
διακοῦσαι
τὸν
Θεμιστοκλέα
φησὶ
|
καὶ |
περὶ
Μέλισσον
σπουδάσαι
τὸν
φυσικόν, |
[3] |
ἱστόρηκεν.
(ἐκ
δὲ
τούτου
διετέλουν
|
καὶ |
περὶ
τὰ
δημόσια
στασιάζοντες.
οὐ |
[15] |
εἴρηκε
Σιμωνίδης,
τὴν
καλὴν
ἐκείνην
|
καὶ |
περιβόητον
ἀράμενοι
νίκην,
ἧς
οὔθ' |
[10] |
πρὸς
οἰμωγὰς
καὶ
δάκρυα
γονέων
|
καὶ |
περιβολὰς
διαπερώντων
εἰς
τὴν
νῆσον. |
[15] |
ἐν
στενῷ
κατὰ
μέρος
προσφερομένους
|
καὶ |
περιπίπτοντας
ἀλλήλοις
ἐτρέψαντο,
μέχρι
δείλης |
[13] |
ἀνέλαμψεν
ἐκ
τῶν
ἱερῶν
μέγα
|
καὶ |
περιφανὲς
πῦρ,
ἅμα
δὲ
πταρμὸς |
[5] |
καὶ
φιλοτιμίαν
τοῦ
ἀγῶνος
ἔχοντος,
|
καὶ |
πίνακα
τῆς
νίκης
ἀνέθηκε
τοιαύτην |
[8] |
ἐκεῖνα
διαγωνίζεσθαι
συμπλακέντας.
(ὃ
δὴ
|
καὶ |
Πίνδαρος
οὐ
κακῶς
ἔοικε
συνιδὼν |
[32] |
καὶ
Πολύευκτον
καὶ
Κλεόφαντον,
οὗ
|
καὶ |
Πλάτων
ὁ
φιλόσοφος
ὡς
ἱππέως |
[32] |
τάφος
τοῦ
Θεμισκοκλέους.
(οἴεται
δε
|
καὶ |
Πλάτωνα
τὸν
κωμικὸν
αὐτῷ
μαρτυρεῖν |
[11] |
κίνδυνον
ὄντος,
αἴρειν
δὲ
βουλομένου
|
καὶ |
πλεῖν
ἐπὶ
τὸν
Ἰσθμόν,
ὅπου |
[18] |
ἀνθρώποις
ὁμιλῶν
μέγας
εἶναι
δοκῇ
|
καὶ |
πλεῖστον
δύνασθαι.
(τῶν
δὲ
νεκρῶν |
[25] |
ἵππους
ἀγωνίσασθαι.
(Θουκυδίδης
δέ
φησι
|
καὶ |
πλεῦσαι
αὐτὸν
ἐπὶ
τὴν
ἑτέραν |
[10] |
ζῴων
ἐπικλῶσα
γλυκυθυμία,
μετ'
ὠρυγῆς
|
καὶ |
πόθου
συμπαραθεόντων
ἐμβαίνουσι
τοῖς
ἑαυτῶν |
[1] |
ἀλλ'
Εὐτέρπην
ἀναγράφει.
Νεάνθης
δὲ
|
καὶ |
πόλιν
αὐτῇ
τῆς
Καρίας
Ἀλικαρνασσὸν |
[11] |
αὐτίκα
πεύσεταί
τις
Ἑλλήνων
Ἀθηναίους
|
καὶ |
πόλιν
ἐλευθέραν
καὶ
χώραν
οὐ |
[3] |
καλοκαγαθικὸς
τὸν
τρόπον
ὁ
Ἀριστείδης,
|
καὶ |
πολιτευόμενος
οὐ
πρὸς
χάριν
οὐδὲ |
[2] |
συνετός,
τῇ
δὲ
προαιρέσει
μεγαλοπράγμων
|
καὶ |
πολιτικός.
ἐν
γὰρ
ταῖς
ἀνέσεσι |
[2] |
μεγάλας
ποιουμένῃ
μεταβολὰς
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
|
καὶ |
πολλάκις
ἐξισταμένῃ
πρὸς
τὸ
χεῖρον, |
[26] |
~ἐπεὶ
δὲ
κατέπλευσεν
εἰς
Κύμην
|
καὶ |
πολλοὺς
ᾔσθετο
τῶν
ἐπὶ
θαλάττῃ |
[19] |
Σπαρτιατῶν,
ὅτι
τειχίζουσι
τὸ
ἄστυ,
|
καὶ |
Πολυάρχου
κατηγοροῦντος
ἐπίτηδες
ἐξ
Αἰγίνης |
[32] |
τῆς
Λυσάνδρου
τοῦ
Ἀλωπεκῆθεν
Ἀρχέπτολιν
|
καὶ |
Πολύευκτον
καὶ
Κλεόφαντον,
οὗ
καὶ |
[13] |
οἷον
εἴωθεν
ἐν
μεγάλοις
ἀγῶσι
|
καὶ |
πράγμασι
χαλεποῖς,
μᾶλλον
ἐκ
τῶν |
[3] |
οὕτω
παράφορος
πρὸς
δόξαν
εἶναι
|
καὶ |
πράξεων
μεγάλων
ὑπὸ
φιλοτιμίας
ἐραστής, |
[32] |
τῇ
ἱστορίᾳ
μονονοὺ
μηχανὴν
ἄρας
|
καὶ |
προαγαγὼν
Νεοκλέα
τινὰ
καὶ
Δημόπολιν, |
[11] |
ὀρθῶς
διδάσκει
τοὺς
ἔχοντας
ἐγκαταλιπεῖν
|
καὶ |
προέσθαι
τὰς
πατρίδας,
ὁ
Θεμιστοκλῆς |
[15] |
ἔργον
εἴργασται
λαμπρότερον,
ἀνδρείᾳ
μὲν
|
καὶ |
προθυμίᾳ
κοινῇ
τῶν
ναυμαχησάντων,
γνώμῃ |
[9] |
μετατάξασθαι
πρὸς
αὐτοὺς
πατέρας
ὄντας
|
καὶ |
προκινδυνεύοντας
ὑπὲρ
τῆς
ἐκείνων
ἐλευθερίας, |
[24] |
δεηθεὶς
δέ
τι
τῶν
Ἀθηναίων
|
καὶ |
προπηλακισθεὶς
ὑπὸ
τοῦ
Θεμιστοκλέους,
ὅτ' |
[27] |
ἐντυχεῖν
βασιλεῖ
περὶ
μεγίστων
πραγμάτων
|
καὶ |
πρὸς
ἃ
τυγχάνει
μάλιστα
σπουδάζων |
[21] |
καὶ
χρηματιζόμενος
ἀπ'
αὐτῶν·
οἷα
|
καὶ |
πρὸς
Ἀνδρίους
ἀργύριον
αἰτοῦντά
φησιν |
[8] |
ἐπ'
αὐτὰ
τὰ
σώματα
φέρεσθαι
|
καὶ |
πρὸς
ἐκεῖνα
διαγωνίζεσθαι
συμπλακέντας.
(ὃ |
[22] |
οὓς
ᾤοντο
τῇ
δυνάμει
βαρεῖς
|
καὶ |
πρὸς
ἰσότητα
δημοκρατικὴν
ἀσυμμέτρους
εἶναι. |
[4] |
χρημάτων
ἐκείνων
ἐποιήθησαν
τριήρεις,
αἷς
|
καὶ |
πρὸς
Ξέρξην
ἐναυμάχησαν.
(ἐκ
δὲ |
[28] |
θῦσαί
τε
τοῖς
θεοῖς
λέγεται
|
καὶ |
πρὸς
πόσιν
εὐθὺς
τραπέσθαι
καὶ |
[5] |
συμβόλαια
παρέχων
ἑαυτόν,
ὥστε
που
|
καὶ |
πρὸς
Σιμωνίδην
τὸν
Κεῖον
εἰπεῖν, |
[31] |
ἐκεῖνόν
τε
κατεπράϋνε
τῆς
ὀργῆς
|
καὶ |
πρὸς
τὰ
ἄλλα
παρεῖχεν
ἑαυτὸν |
[2] |
ἐρριμμένας
καὶ
παρορωμένας,
ὡς
δὴ
|
καὶ |
πρὸς
τοὺς
δημαγωγούς,
ὅταν
ἄχρηστοι |
[22] |
πολλάκις
ἐν
τῷ
δήμῳ
μνημονεύων·
|
καὶ |
πρὸς
τοὺς
δυσχεραίνοντας
τί
κοπιᾶτε, |
[26] |
κατὰ
τῆς
γαστρὸς
αὐτοῦ
περιελιττόμενον
|
καὶ |
προσανέρποντα
τῷ
τραχήλῳ·
γενόμενον
δ' |
[27] |
ἔστι
σοι
καὶ
θεάσασθαι
βασιλέα
|
καὶ |
προσειπεῖν·
εἰ
δ'
ἄλλο
τι |
[29] |
αὐτοῦ
καὶ
πάλιν
προσκυνήσαντος,
ἀσπασάμενος
|
καὶ |
προσειπὼν
φιλοφρόνως
ὁ
βασιλεύς,
ἤδη |
[27] |
κάλλιστος
οὗτός
ἐστι,
τιμᾶν
βασιλέα,
|
καὶ |
προσκυνεῖν
ὡς
εἰκόνα
θεοῦ
τοῦ |
[28] |
δ'
οὖν
εἰσήχθη
πρὸς
βασιλέα
|
καὶ |
προσκυνήσας
ἔστη
σιωπῇ,
προστάξαντος
τῷ |
[24] |
μᾶλλον
ὁ
Θεμιστοκλῆς
φοβηθεὶς
συγγενῆ
|
καὶ |
πρόσφατον
φθόνον
ὀργῆς
παλαιᾶς
καὶ |
[3] |
τοὺς
δυναμένους
ἐν
τῇ
πόλει
|
καὶ |
πρωτεύοντας
ἀπεχθείας,
μάλιστα
δὲ
Ἀριστείδην |
[4] |
πόρρωθεν
ἔτι
προσδοκῶν
τὸ
μέλλον.
|
~καὶ |
πρῶτον
μὲν
τὴν
Λαυρεωτικὴν
πρόσοδον |
[26] |
μάλιστα
δὲ
τοὺς
περὶ
Ἐργοτέλη
|
καὶ |
Πυθόδωρον
ἦν
γὰρ
ἡ
θήρα |
[26] |
περὶ
αὐτὸν
ἀεὶ
τοῖς
ἐντυγχάνουσι
|
καὶ |
πυνθανομένοις
λεγόντων,
ὅτι
γύναιον
Ἑλληνικὸν |
[4] |
πλήθει
νεῶν
τὴν
θάλασσαν.
(ᾗ
|
καὶ |
ῥᾷον
Θεμιστοκλῆς
συνέπεισεν,
οὐ
Δαρεῖον |
[5] |
διαμιλλώμενος
τῷ
Κίμωνι
περὶ
δεῖπνα
|
καὶ |
σκηνὰς
καὶ
τὴν
ἄλλην
λαμπρότητα |
[25] |
εἰς
Ὀλυμπίαν
Ἱέρωνος
ἵππους
ἀγωνιστὰς
|
καὶ |
σκηνήν
τινα
κατεσκευασμένην
πολυτελῶς
στήσαντος, |
[8] |
καὶ
δένδρα
περὶ
αὐτῷ
πέφυκε
|
καὶ |
στῆλαι
κύκλῳ
λίθου
λευκοῦ
πεπήγασιν· |
[31] |
ἤδη
δὲ
καὶ
δυνάμεις
ἐκινοῦντο
|
καὶ |
στρατηγοὶ
διεπέμποντο
καὶ
κατέβαινον
ἀγγελίαι |
[18] |
ὡς
εἶδε
περικειμένους
ψέλια
χρυσᾶ
|
καὶ |
στρεπτούς,
αὐτὸς
μὲν
παρῆλθε,
τῷ |
[30] |
ἀνέστελλον,
ἐπιπίπτουσιν
αὐτοῖς
οἱ
παραφυλάσσοντες
|
καὶ |
συλλαμβάνουσι.
διαφυγὼν
δὲ
τὸν
κίνδυνον |
[12] |
καὶ
παρεκάλει
τῶν
Ἑλλήνων
συνεπιλαμβάνεσθαι
|
καὶ |
συμπροθυμεῖσθαι
πίστιν
ἔχοντα
μᾶλλον,
ὅπως |
[25] |
ἔπλει·
τῶν
δὲ
φανερῶν
γενομένων
|
καὶ |
συναχθέντων
εἰς
τὸ
δημόσιον
Θεόπομπος |
[19] |
πεμπομένους
ὑπάρχειν
τοῖς
Ἀθηναίοις.
ὃ
|
καὶ |
συνέβη·
γνόντες
γὰρ
οἱ
Λακεδαιμόνιοι |
[19] |
τοὺς
πολίτας
ἀποσπάσαι
τῆς
θαλάττης
|
καὶ |
συνεθίσαι
ζῆν
μὴ
πλέοντας,
ἀλλὰ |
[14] |
ὡς
αἱ
νῆες
ἀντίπρῳροι
προσπεσοῦσαι
|
καὶ |
συνερείσασαι
τοῖς
χαλκώμασιν
ἐνεσχέθησαν,
ἐπιβαίνοντα |
[12] |
Ἕλληνες
διαλυθήσονται
κατὰ
πόλεις,
ἐβουλεύετο
|
καὶ |
συνετίθει
τὴν
περὶ
τὸν
Σίκιννον |
[9] |
τὸ
βαρβαρικὸν
ἐν
ταῖς
μάχαις
|
καὶ |
συνταράττειν.
ταῦτα
δ'
ἤλπιζεν
ἢ |
[2] |
ἀλλ'
εὑρίσκετο
λόγους
τινὰς
μελετῶν
|
καὶ |
συνταττόμενος
πρὸς
ἑαυτόν.
ἦσαν
δ' |
[24] |
οὐκ
ἐκδίδωσι
τὸν
ἄνδρα,
διαθεῖναι
|
καὶ |
συντραγῳδῆσαι
τὴν
ἱκεσίαν.
(ἐκεῖ
δ' |
[10] |
τις
καὶ
ἀπὸ
τῶν
ἡμέρων
|
καὶ |
συντρόφων
ζῴων
ἐπικλῶσα
γλυκυθυμία,
μετ' |
[27] |
τὴν
πρὸς
αὐτὸν
ἔντευξιν
γενέσθαι
|
καὶ |
σύστασιν.
~ἐπεὶ
δ'
οὖν
εἰσήχθη |
[3] |
τοῦ
Θεμιστοκλέους
τὰ
πολιτικὰ
πράγματα
|
καὶ |
σφόδρα
ἡ
πρὸς
δόξαν
ὁρμὴ |
[2] |
πολιτικός.
ἐν
γὰρ
ταῖς
ἀνέσεσι
|
καὶ |
σχολαῖς
ἀπὸ
τῶν
μαθημάτων
γινόμενος |
[31] |
~ὡς
δ'
ἦλθεν
εἰς
Σάρδεις
|
καὶ |
σχολὴν
ἄγων
ἐθεᾶτο
τῶν
ἱερῶν |
[27] |
δὲ
πᾶσι
τὰ
οἰκεῖα
κοσμεῖν
|
καὶ |
σώζειν.
(ὑμᾶς
μὲν
οὖν
ἐλευθερίαν |
[14] |
μὲν
οὖν
Ἀμεινίας
ὁ
Δεκελεὺς
|
καὶ |
Σωκλῆς
ὁ
Παιανιεὺς
ὁμοῦ
πλέοντες, |
[20] |
πρᾶξιν
ἔχειν
ὠφέλιμον
μὲν
αὐτοῖς
|
καὶ |
σωτήριον,
ἀπόρρητον
δὲ
πρὸς
τοὺς |
[22] |
τῶν
θανατουμένων
οἱ
δήμιοι
προβάλλουσι
|
καὶ |
τὰ
ἱμάτια
καὶ
τοὺς
βρόχους |
[25] |
τε
ναυκλήρῳ
καὶ
τῷ
κυβερνήτῃ,
|
καὶ |
τὰ
μὲν
δεόμενος,
τὰ
δ' |
[11] |
Πελοποννησίων,
ὁ
Θεμιστοκλῆς
ἀντέλεγεν·
ὅτε
|
καὶ |
τὰ
μνημονευόμενα
λεχθῆναί
φασι.
τοῦ |
[5] |
πολλὴν
καὶ
μικρολογίαν
κατηγοροῦσιν,
ὡς
|
καὶ |
τὰ
πεμπόμενα
τῶν
ἐδωδίμων
πωλοῦντος. |
[31] |
πρὸς
τοῖς
ἑξήκοντα
βεβιωκὼς
ἔτη
|
καὶ |
τὰ
πλεῖστα
τούτων
ἐν
πολιτείαις |
[11] |
ὦ
μοχθηρέ,
τὰς
μὲν
οἰκίας
|
καὶ |
τὰ
τείχη
καταλελοίπαμεν,
οὐκ
ἀξιοῦντες |
[9] |
ἄνωθεν
ἐμβαλόντος
εἰς
τὴν
Φωκίδα
|
καὶ |
τὰ
τῶν
Φωκέων
ἄστη
πυρπολοῦντος |
[30] |
ξίφη
λαβόντες
ἐν
τούτῳ
προσεφέροντο,
|
καὶ |
τὰ
ψυχόμενα
πρὸς
τὴν
σελήνην |
[14] |
οὐκ
ἔβλαπτε
ναῦς
ἁλιτενεῖς
οὔσας
|
καὶ |
ταπεινοτέρας,
τὰς
δὲ
βαρβαρικὰς
ταῖς |
[26] |
στῆσαι
βεβαίως
αὐτὸν
ἀμηχάνου
δείματος
|
καὶ |
ταραχῆς
ἀπαλλαγέντα.
Πέμπεται
δ'
οὖν |
[26] |
γὰρ
μόνον
τὰς
γαμετάς,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὰς
ἀργυρωνήτους
καὶ
παλλακευομένας
ἰσχυρῶς |
[18] |
πόλει,
θρασυνομένου
πρὸς
τὸν
Θεμιστοκλέα
|
καὶ |
τὰς
ἑαυτοῦ
ταῖς
ἐκείνου
πράξεσιν |
[10] |
ἐκ
τοῦ
σηκοῦ
δοκεῖ
γενέσθαι·
|
καὶ |
τὰς
καθ'
ἡμέραν
αὐτῷ
προτιθεμένας |
[3] |
ὁρᾶσθαι
τὰ
πολλὰ
πρὸς
ἑαυτῷ
|
καὶ |
τὰς
νύκτας
ἀγρυπνεῖν
καὶ
τοὺς |
[31] |
Θεμιστοκλῆς
εἰς
τὴν
γυναικωνῖτιν
κατέφυγε
|
καὶ |
τὰς
παλλακίδας
αὐτοῦ
θεραπεύσας
χρήμασιν |
[9] |
αὐτὸς
ἱστὰς
περὶ
τὰ
ναύλοχα
|
καὶ |
τὰς
ὑδρείας,
ἐπισκήπτων
Ἴωσι
διὰ |
[32] |
πάντων
τῶν
τέκνων
Ἀσίαν
ἔθρεψε.
|
(καὶ |
τάφον
μὲν
αὐτοῦ
λαμπρὸν
ἐν |
[19] |
εὐθὺς
ἐπεχείρει
τὴν
πόλιν
ἀνοικοδομεῖν
|
καὶ |
τειχίζειν,
ὡς
μὲν
ἱστορεῖ
Θεόπομπος, |
[12] |
ἀπ'
εὐνοίας
λελεγμένα
δεξάμενος
ἥσθη,
|
καὶ |
τέλος
εὐθὺς
ἐξέφερε
πρὸς
τοὺς |
[2] |
ὢν
ὁμολογεῖται
φορᾶς
μεστὸς
εἶναι,
|
καὶ |
τῇ
μὲν
φύσει
συνετός,
τῇ |
[10] |
αὐτοῦ
μόνωσιν
ἐναλέσθαι
τῇ
θαλάττῃ
|
καὶ |
τῇ
τριήρει
παρανηχόμενος
ἐκπεσεῖν
εἰς |
[4] |
Ἕλλησιν
ἐκ
τῆς
θαλάσσης
ὑπῆρξε
|
καὶ |
τὴν
Ἀθηναίων
πόλιν
αὖθις
ἀνέστησαν |
[5] |
Κίμωνι
περὶ
δεῖπνα
καὶ
σκηνὰς
|
καὶ |
τὴν
ἄλλην
λαμπρότητα
καὶ
παρασκευήν, |
[4] |
ὡς
ἄρα
Θεμιστοκλῆς
τὸ
δόρυ
|
καὶ |
τὴν
ἀσπίδα
τῶν
πολιτῶν
παρελόμενος |
[19] |
τὴν
πόλιν
ἐξῆψε
(τοῦ
Πειραιῶς
|
καὶ |
τὴν
γῆν
τῆς
θαλάττης·
ὅθεν |
[22] |
ἡδομένου
τῷ
ταπεινοῦν
τοὺς
ὑπερέχοντας
|
καὶ |
τὴν
δυσμένειαν
εἰς
ταύτην
τὴν |
[30] |
ναὸν
κατεσκεύασεν
ἐν
Μαγνησίᾳ
Δινδυμήνης
|
καὶ |
τὴν
θυγατέρα
Μνησιπτολέμαν
ἱέρειαν
ἀπέδειξεν. |
[21] |
κέχρηται
μετὰ
τὴν
φυγὴν
αὐτοῦ
|
καὶ |
τὴν
καταδίκην
ὁ
Τιμοκρέων
ᾆσμα |
[23] |
μὲν
δέησιν
ἀπετρίψατο
τοῦ
Παυσανίου
|
καὶ |
τὴν
κοινωνίαν
ὅλως
ἀπείπατο,
πρὸς |
[22] |
οὐ
τὴν
ψυχὴν
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὴν
ὄψιν
ἡρωικὸς
γενόμενος.
(τὸν |
[13] |
ἄνω
καθῆστο
τὸν
στόλον
ἐποπτεύων
|
καὶ |
τὴν
παράταξιν,
ὡς
μὲν
Φανόδημός |
[29] |
καὶ
λαμβάνειν
κελεύσαντος,
ἐνιαυτὸν
αἰτησάμενος
|
καὶ |
τὴν
Περσίδα
γλῶτταν
ἀποχρώντως
ἐκμαθὼν |
[7] |
πολίτας
ἐμβιβάζειν
εἰς
τὰς
τριήρεις,
|
καὶ |
τὴν
πόλιν
ἔπειθεν
ἐκλιπόντας
ὡς |
[3] |
ὑπὲρ
τῆς
ὅλης
Ἑλλάδος
ἤλειφε
|
καὶ |
τὴν
πόλιν
ἤσκει
πόρρωθεν
ἔτι |
[19] |
τῶν
λιμένων
εὐφυΐ
αν
κατανοήσας
|
καὶ |
τὴν
πόλιν
ὅλην
ἁρμοττόμενος
πρὸς |
[10] |
τεῖχος
ἢ
τὰς
ναῦς·
διὸ
|
καὶ |
τὴν
Σαλαμῖνα
θείαν,
οὐχὶ
δεινὴν |
[28] |
ἀπεκρίνατο,
καίπερ
θαυμάσας
τὸ
φρόνημα
|
καὶ |
τὴν
(τόλμαν
αὐτοῦ·
μακαρίσας
δὲ |
[22] |
κατ'
αὐτοῦ
κολούοντες
τὸ
ἀξίωμα
|
καὶ |
τὴν
ὑπεροχήν,
ὥσπερ
εἰώθεσαν
ἐπὶ |
[4] |
ἀλκῇ
καὶ
τοὺς
βαρβάρους
ἀμύνασθαι
|
καὶ |
τῆς
Ἑλλάδος
ἄρχειν
δυναμένους,
ἀντὶ |
[3] |
μάχης
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
γενομένης
|
καὶ |
τῆς
Μιλτιάδου
στρατηγίας
διαβοηθείσης
σύννους |
[10] |
δημοσίᾳ,
δύο
ὀβολοὺς
ἑκάστῳ
διδόντες,
|
καὶ |
τῆς
ὀπώρας
λαμβάνειν
τοὺς
παῖδας |
[12] |
ἄλλην
καλοκαγαθίαν
τοῦ
ἀνδρὸς
εἰδὼς
|
καὶ |
τῆς
τότε
παρουσίας
ἀγάμενος
λέγει |
[32] |
δ'
ἀπὸ
γένους
τοῦ
Θεμιστοκλέους
|
καὶ |
τιμαί
τινες
ἐν
Μαγνησίᾳ
φυλαττόμεναι |
[31] |
οἰκῶν,
καρπούμενος
δὲ
δωρεὰς
μεγάλας
|
καὶ |
τιμώμενος
ὅμοια
Περσῶν
τοῖς
ἀρίστοις, |
[19] |
κυβερνήτας
τῆς
δυνάμεως
ἀφικομένης.
διὸ
|
καὶ |
τὸ
βῆμα
τὸ
ἐν
Πνυκὶ |
[10] |
καὶ
λιποθυμήσας
ἀποθανεῖν
εὐθύς·
οὗ
|
καὶ |
τὸ
δεικνύμενον
ἄχρι
νῦν
καὶ |
[4] |
(εἰ
μὲν
δὴ
τὴν
ἀκρίβειαν
|
καὶ |
τὸ
καθαρὸν
τοῦ
πολιτεύματος
ἔβλαψεν |
[28] |
ὄψιν,
ἣν
εἶδεν
ἐν
Νικογένους,
|
καὶ |
τὸ
μάντευμα
τοῦ
Δωδωναίου
Διός, |
[11] |
πλεῖν
ἐπὶ
τὸν
Ἰσθμόν,
ὅπου
|
καὶ |
τὸ
πεζὸν
ἤθροιστο
τῶν
Πελοποννησίων, |
[6] |
προστάγμασιν
ἐτόλμησε
χρῆσαι.
(ἔτι
δὲ
|
καὶ |
τὸ
περὶ
Ἄρθμιον
τὸν
Ζελείτην· |
[32] |
τῆς
θαλάττης,
κρηπίς
ἐστιν
εὐμεγέθης
|
καὶ |
τὸ
περὶ
αὐτὴν
βωμοειδὲς
τάφος |
[6] |
τοῦ
Ἐπικύδους.
(ἐπαινεῖται
δ'
αὐτοῦ
|
καὶ |
τὸ
περὶ
τὸν
δίγλωττον
ἔργον |
[14] |
τύπτοντες
εἰς
τὴν
θάλασσαν
ἐξέβαλον·
|
καὶ |
τὸ
σῶμα
μετ'
ἄλλων
διαφερόμενον |
[22] |
πάσχοντες;
ἠνίασε
δὲ
τοὺς
πολλοὺς
|
καὶ |
τὸ
τῆς
Ἀρτέμιδος
ἱερὸν
εἱσάμενος, |
[26] |
ὃς
Αἰολέων
πλείστην
οὐσίαν
ἐκέκτητο
|
καὶ |
τοῖς
ἄνω
δυνατοῖς
γνώριμος
ὑπῆρχε. |
[14] |
ἐπιβαίνοντα
τῆς
αὐτῶν
τριήρους
ὑποστάντες
|
καὶ |
τοῖς
δόρασι
τύπτοντες
εἰς
τὴν |
[22] |
προσηγόρευσεν,
ὡς
ἄριστα
τῇ
πόλει
|
καὶ |
τοῖς
Ἕλλησι
βουλευσάμενος,
(πλησίον
δὲ |
[12] |
διαπετομένην
ἀπὸ
δεξιᾶς
τῶν
νεῶν
|
καὶ |
τοῖς
καρχησίοις
ἐπικαθίζουσαν·
διὸ
δὴ |
[14] |
βαρβαρικὰς
ταῖς
τε
πρύμναις
ἀνεστώσας
|
καὶ |
τοῖς
καταστρώμασιν
ὑψορόφους
καὶ
βαρείας |
[17] |
ὅλην
τὴν
ἡμέραν
ἐκεῖνον
θεᾶσθαι
|
καὶ |
τοῖς
ξένοις
ἐπιδεικνύειν
ἅμα
θαυμάζοντας |
[5] |
αἰσχροῦ
τὴν
ὄψιν.
αὐξόμενος
δὲ
|
καὶ |
τοῖς
πολλοῖς
ἀρέσκων
τέλος
κατεστασίασε |
[21] |
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
καθιστάντες.
~ἦν
δὲ
|
καὶ |
τοῖς
συμμάχοις
ἐπαχθὴς
περιπλέων
τε |
[31] |
ἔτι
μᾶλλον
θαυμάσαι
τὸν
ἄνδρα
|
καὶ |
τοῖς
φίλοις
αὐτοῦ
καὶ
οἰκείοις |
[19] |
τὴν
γῆν
τῆς
θαλάττης·
ὅθεν
|
καὶ |
τὸν
δῆμον
ηὔξησε
κατὰ
τῶν |
[20] |
μάλιστα
τοῖς
Λακεδαιμονίοις
προσέκρουσε·
διὸ
|
καὶ |
τὸν
Κίμωνα
προῆγον
ταῖς
τιμαῖς, |
[7] |
τῆς
Ἑλλάδος
κομισθεὶς
ἅψασθαι
Πελοποννήσου
|
καὶ |
τὸν
πεζὸν
στρατὸν
ταῖς
ναυσὶ |
[31] |
τὴν
δ'
αἰτίαν
τοῦ
θανάτου
|
καὶ |
τὸν
τρόπον
πυθόμενον
βασιλέα
λέγουσιν |
[24] |
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
τὸ
ἱκέτευμα
τοῦτο
|
καὶ |
τὸν
υἱὸν
ἐπὶ
τὴν
ἑστίαν |
[31] |
ἄλλα
παρεῖχεν
ἑαυτὸν
εὐλαβέστερον,
ἤδη
|
καὶ |
τὸν
φθόνον
τῶν
βαρβάρων
δεδοικώς. |
[28] |
τοῦ
βασιλέως
ἐρωτῆσαι,
τίς
ἐστι,
|
καὶ |
τοῦ
ἑρμηνέως
ἐρωτήσαντος,
εἶπεν·
ἥκω |
[22] |
καὶ
καθαιρεθέντων
ἐκφέρουσιν.
ἔκειτο
δὲ
|
καὶ |
τοῦ
Θεμιστοκλέους
εἰκόνιον
ἐν
τῷ |
[2] |
ἀτιμίᾳ
περιλύπου
γενομένης,
δοκεῖ
κατεψεῦσθαι·
|
καὶ |
τοὐναντίον
εἰσὶν
οἱ
λέγοντες,
ὅτι |
[13] |
θεὸν
ἅμα
κοινῇ
κατεκαλοῦντο
φωνῇ
|
καὶ |
τοὺς
αἰχμαλώτους
τῷ
βωμῷ
προσαγαγόντες |
[4] |
δ'
ἀπὸ
τῶν
νεῶν
ἀλκῇ
|
καὶ |
τοὺς
βαρβάρους
ἀμύνασθαι
καὶ
τῆς |
[22] |
δήμιοι
προβάλλουσι
καὶ
τὰ
ἱμάτια
|
καὶ |
τοὺς
βρόχους
τῶν
ἀπαγχομένων
καὶ |
[24] |
(ἐκεῖ
δ'
αὐτῷ
τὴν
γυναῖκα
|
καὶ |
τοὺς
παῖδας
ἐκκλέψας
ἐκ
τῶν |
[11] |
τε
δὴ
μεγάλα
τοῦ
Θεμιστοκλέους,
|
καὶ |
τοὺς
πολίτας
αἰσθόμενος
ποθοῦντας
Ἀριστείδην |
[3] |
ἑαυτῷ
καὶ
τὰς
νύκτας
ἀγρυπνεῖν
|
καὶ |
τοὺς
πότους
παραιτεῖσθαι
τοὺς
συνήθεις, |
[2] |
χεῖρον,
ὡς
ὕστερον
αὐτὸς
ὡμολόγει,
|
καὶ |
τοὺς
τραχυτάτους
πώλους
ἀρίστους
ἵππους |
[29] |
ἔπεισε
καὶ
διήλλαξε.
λέγεται
δὲ
|
καὶ |
τοὺς
ὕστερον
βασιλεῖς,
ἐφ'
ὧν |
[31] |
τελευτὴν
πρέπουσαν,
(ἔθυσε
τοῖς
θεοῖς,
|
καὶ |
τοὺς
φίλους
συναγαγὼν
καὶ
δεξιωσάμενος, |
[29] |
δὲ
καινοτομουμένων
περὶ
τὴν
αὐλὴν
|
καὶ |
τοὺς
φίλους
ὑπὸ
τοῦ
βασιλέως |
[10] |
πληρωθῆναι
τὰς
τριήρεις,
Κλείδημος
δὲ
|
καὶ |
τοῦτο
τοῦ
Θεμιστοκλέους
ποιεῖται
στρατήγημα. |
[6] |
τὸν
Ζελείτην·
Θεμιστοκλέους
γὰρ
εἰπόντος
|
καὶ |
τοῦτον
εἰς
τοὺς
ἀτίμους
καὶ |
[29] |
ποικίλοις
στρώμασιν·
ὡς
γὰρ
ἐκεῖνα
|
καὶ |
τοῦτον
ἐκτεινόμενον
μὲν
ἐπιδείκνυσθαι
τὰ |
[1] |
τὸ
Κυνόσαργες
ἀλείφεσθαι
μετ'
αὐτοῦ.
|
καὶ |
τούτου
γενομένου
δοκεῖ
πανούργως
τὸν |
[20] |
εἰσὶν
αἱ
μετασχοῦσαι
τοῦ
πολέμου,
|
καὶ |
τούτων
αἱ
πλείους
παντάπασι
μικραί· |
[17] |
πόλιν
ἁρμάτων
τὸ
πρωτεῦον
ἐδωρήσαντο
|
καὶ |
τριακοσίους
τῶν
νέων
πομποὺς
ἄχρι |
[12] |
Θεμιστοκλέα
τοὺς
ἄλλους
ἐπῄει
στρατηγοὺς
|
καὶ |
τριηράρχους
ἐπὶ
τὴν
μάχην
παροξύνων. |
[31] |
Αἴγυπτός
τε
ἀφισταμένη
βοηθούντων
Ἀθηναίων
|
καὶ |
τριήρεις
Ἑλληνικαὶ
μέχρι
Κύπρου
καὶ |
[19] |
ὅλην
ἁρμοττόμενος
πρὸς
τὴν
θάλατταν,
|
καὶ |
τρόπον
τινὰ
τοῖς
παλαιοῖς
βασιλεῦσι |
[21] |
ἀλλ'
εἰ
τύγε
Παυσανίαν
ἢ
|
καὶ |
τύγε
Ξάνθιππον
αἰνεῖς
ἢ
τύγε |
[14] |
πλαγίας
τοῖς
Ἕλλησιν
ὀξέως
προσφερομένοις
|
καὶ |
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
προσέχουσιν,
ὡς
ὁρῶντι |
[25] |
ἀναδείξειεν
ἑαυτὸν
τῷ
τε
ναυκλήρῳ
|
καὶ |
τῷ
κυβερνήτῃ,
καὶ
τὰ
μὲν |
[6] |
Μήδου
καταβαίνοντος
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
|
καὶ |
τῶν
Ἀθηναίων
βουλευομένων
περὶ
στρατηγοῦ, |
[29] |
ὁ
Θεμιστοκλῆς
προσιών,
καθημένου
βασιλέως
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
σιωπώντων,
ἀτρέμα
στενάξας |
[31] |
ἐθεᾶτο
τῶν
ἱερῶν
τὴν
κατασκευὴν
|
καὶ |
τῶν
ἀναθημάτων
τὸ
πλῆθος,
εἶδε |
[14] |
καὶ
ἠκόντιζεν,
ἀνὴρ
ἀγαθὸς
ὢν
|
καὶ |
τῶν
βασιλέως
ἀδελφῶν
πολὺ
κράτιστός |
[17] |
σοφίας
ἀριστεῖον
ἔδοσαν
θαλλοῦ
στέφανον,
|
καὶ |
τῶν
κατὰ
τὴν
πόλιν
ἁρμάτων |
[24] |
καὶ
διωκόμενος
ὑπὸ
τῶν
Ἀθηναίων
|
καὶ |
τῶν
Λακεδαιμονίων
ἔρριψεν
αὑτὸν
εἰς |
[29] |
καὶ
γενέσθαι
συνήθης,
διακοῦσαι
δὲ
|
καὶ |
τῶν
μαγικῶν
λόγων
τοῦ
βασιλέως |
[1] |
τῆς
Καρίας
Ἀλικαρνασσὸν
προστίθησι.
διὸτι
|
καὶ |
τῶν
νόθων
εἰς
Κυνόσαργες
συντελούντων |
[29] |
ἀλλὰ
καὶ
κυνηγεσίων
βασιλεῖ
μετέσχε
|
καὶ |
τῶν
οἴκοι
διατριβῶν,
ὥστε
καὶ |
[2] |
πάντως
ἀγαθὸν
ἢ
κακόν.
ἐπεὶ
|
καὶ |
τῶν
παιδεύσεων
τὰς
μὲν
ἠθοποιοὺς |
[22] |
καὶ
ἄλλαι
ἀλώπεκες.
~ἤδη
δὲ
|
καὶ |
τῶν
πολιτῶν
διὰ
τὸ
φθονεῖν |
[12] |
εἰ
τὴν
ἀπὸ
τοῦ
τόπου
|
καὶ |
τῶν
στενῶν
προέμενοι
βοήθειαν
οἱ |
[12] |
αἰχμάλωτος,
εὔνους
δὲ
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
|
καὶ |
τῶν
τέκνων
αὐτοῦ
παιδαγωγός.
(ὃν |
[31] |
δόξης
τῶν
πράξεων
τῶν
ἑαυτοῦ
|
καὶ |
τῶν
τροπαίων
ἐκείνων,
ἄριστα
βουλευσάμενος |
[3] |
μὴν
ἀλλ'
ἡ
τῶν
βίων
|
καὶ |
τῶν
τρόπων
ἀνομοιότης
ἔοικεν
αὐξῆσαι |
[6] |
πεμφθεῖσιν
ὑπὸ
βασιλέως
ἐπὶ
γῆς
|
καὶ |
ὕδατος
αἴτησιν.
ἑρμηνέα
γὰρ
ὄντα |
[28] |
τὰ
οἴκοι
σωζόμενα
χαρίσασθαί
τι
|
καὶ |
ὑμῖν.
(ἐμοὶ
μὲν
οὖν
πάντα |
[11] |
πρὸς
αὐτόν,
ἦ
γάρ,
ἔφη,
|
καὶ |
ὑμῖν
περὶ
πολέμου
τίς
ἐστι |
[22] |
τῆς
Ἀριστοβούλης
ἔτι
καθ'
ἡμᾶς·
|
καὶ |
φαίνεταί
τις
οὐ
τὴν
ψυχὴν |
[29] |
ἄλλας
προστίθησιν
ὁ
Κυζικηνὸς
Νεάνθης
|
καὶ |
Φανίας,
Περκώτην
καὶ
Παλαίσκηψιν
εἰς |
[23] |
δ'
εἶδεν
ἐκπεπτωκότα
τῆς
πολιτείας
|
καὶ |
φέροντα
χαλεπῶς
ἐθάρσησεν
ἐπὶ
τὴν |
[21] |
κατελθεῖν,
αὐτὸν
δὲ
ξένον
ὄντα
|
καὶ |
φίλον
προεμένου
δι'
ἀργύριον.
λέγει |
[4] |
ἀλλὰ
τῇ
πρὸς
Αἰγινήτας
ὀργῇ
|
καὶ |
φιλονεικίᾳ
τῶν
πολιτῶν
ἀποχρησάμενος
εὐκαίρως |
[32] |
ἐκαρποῦτο
Θεμιστοκλῆς
Ἀθηναῖος,
ἡμέτερος
συνήθης
|
καὶ |
φίλος
παρ'
Ἀμμωνίῳ
τῷ
φιλοσόφῳ |
[5] |
τραγῳδοῖς,
μεγάλην
ἤδη
τότε
σπουδὴν
|
καὶ |
φιλοτιμίαν
τοῦ
ἀγῶνος
ἔχοντος,
καὶ |
[5] |
φιλοτιμούμενος
πολλοὺς
τὴν
οἰκίαν
ζητεῖν
|
καὶ |
φοιτᾶν
πρὸς
αὐτόν.
(εἰς
δ' |
[14] |
Θεμιστοκλῆς
ἢ
τὸν
τόπον
συνιδὼν
|
καὶ |
φυλάξας
μὴ
πρότερον
ἀντιπρῴρους
καταστῆσαι |
[15] |
μέγα
λέγουσιν
Ἐλευσινόθεν,
ἦχον
δὲ
|
καὶ |
φωνὴν
τὸ
Θριάσιον
κατέχειν
πεδίον |
[26] |
περὶ
τὰς
γυναῖκας
ἄγριον
φύσει
|
καὶ |
χαλεπόν
ἐστιν.
(οὐ
γὰρ
μόνον |
[2] |
ἠθοποιοὺς
ἢ
πρὸς
ἡδονήν
τινα
|
καὶ |
χάριν
ἐλευθέριον
σπουδαζομένας
ὀκνηρῶς
καὶ |
[27] |
θύραις
βασιλέως.
~Θουκυδίδης
μὲν
οὖν
|
καὶ |
Χάρων
ὁ
Λαμψακηνὸς
ἱστοροῦσι
τεθνηκότος |
[6] |
τὸν
πόλεμον
ἀναβαλέσθαι·
πρὸς
ὃ
|
καὶ |
Χείλεων
τὸν
Ἀρκάδα
μάλιστα
συναγωνίσασθαι |
[5] |
ἐπαίρεσθαι
προσωφλίσκανεν
ἀλαζονείαν.
(ἐνίκησε
δὲ
|
καὶ |
χορηγῶν
τραγῳδοῖς,
μεγάλην
ἤδη
τότε |
[21] |
ἐπαχθὴς
περιπλέων
τε
τὰς
νήσους
|
καὶ |
χρηματιζόμενος
ἀπ'
αὐτῶν·
οἷα
καὶ |
[6] |
εἰπεῖν,
μαλακὸν
δὲ
τὴν
ψυχὴν
|
καὶ |
χρημάτων
ἥττονα,
τῆς
ἀρχῆς
ἐφίεσθαι |
[10] |
τραγῳδίᾳ
μηχανὴν
ἄρας,
σημεῖα
δαιμόνια
|
καὶ |
χρησμοὺς
ἐπῆγεν
αὐτοῖς·
σημεῖον
μὲν |
[8] |
δὲ
λίθος
τῇ
χειρὶ
τριβόμενος
|
καὶ |
χρόαν
καὶ
ὀσμὴν
κροκίζουσαν
ἀναδίδωσιν. |
[13] |
ἰδέσθαι
τὴν
ὄψιν,
ἐσθῆσι
δὲ
|
καὶ |
χρυσῷ
κεκοσμημένοι
διαπρεπῶς.
ἐλέγοντο
δὲ |
[11] |
Ἑλλήνων
Ἀθηναίους
καὶ
πόλιν
ἐλευθέραν
|
καὶ |
χώραν
οὐ
χείρονα
κεκτημένους
ἧς |
[31] |
ἀφισταμένη
βοηθούντων
Ἀθηναίων
καὶ
τριήρεις
|
Ἑλληνικαὶ |
μέχρι
Κύπρου
καὶ
Κιλικίας
ἀναπλέουσαι |
[29] |
βασιλεῖς,
ἐφ'
ὧν
μᾶλλον
αἱ
|
Περσικαὶ |
πράξεις
ταῖς
Ἑλληνικαῖς
ἀνεκράθησαν,
ὁσάκις |
[30] |
τῆς
ἄνω
Φρυγίας,
ἐπεβούλευσε,
παρεσκευακὼς
|
ἔκπαλαι |
Πισίδας
τινὰς
ἀποκτενοῦντας,
ὅταν
ἐν |
[8] |
δένδρα
περὶ
αὐτῷ
πέφυκε
καὶ
|
στῆλαι |
κύκλῳ
λίθου
λευκοῦ
πεπήγασιν·
ὁ |
[31] |
τῷ
Λυδίας
σατράπῃ
προσήνεγκεν
αἰτούμενος
|
ἀποστεῖλαι |
τὴν
κόρην
εἰς
τὰς
Ἀθήνας. |
[21] |
ἐγὼ
μόνα
κόλουρις·
ἐντὶ
καὶ
|
ἄλλαι |
ἀλώπεκες.
~ἤδη
δὲ
καὶ
τῶν |
[23] |
(οὕτω
δὴ
τοῦ
Παυσανίου
θανατωθέντος
|
ἐπιστολαί |
τινες
ἀνευρεθεῖσαι
καὶ
γράμματα
περὶ |
[28] |
παρούσαις
συμφοραῖς
ἐστι,
καὶ
παρεσκευασμένος
|
ἀφῖγμαι |
δέξασθαί
τε
χάριν
εὐμενῶς
διαλλαττομένου |
[27] |
Ἀρτάβανε,
φήμην
καὶ
δύναμιν
αὐξήσων
|
ἀφῖγμαι, |
καὶ
αὐτός
τε
πείσομαι
τοῖς |
[29] |
ἀποτετολμηκώς.
οὐδὲν
γὰρ
ἦσαν
αἱ
|
τιμαὶ |
ταῖς
τῶν
ἄλλων
ἐοικυῖαι
ξένων, |
[32] |
ἀπὸ
γένους
τοῦ
Θεμιστοκλέους
καὶ
|
τιμαί |
τινες
ἐν
Μαγνησίᾳ
φυλαττόμεναι
μέχρι |
[27] |
ἐμποδὼν
ἔστω
τοῖς
λόγοις,
οὓς
|
βούλομαι |
πρὸς
ἐκεῖνον
εἰπεῖν.
(τίνα
δ' |
[27] |
αὐξήσων
ἀφῖγμαι,
καὶ
αὐτός
τε
|
πείσομαι |
τοῖς
ὑμετέροις
νόμοις,
ἐπεὶ
θεῷ |
[11] |
τοῖς
ἀγῶσι
τοὺς
προεξανισταμένους
ῥαπίζουσι,
|
ναὶ, |
εἶπεν
ὁ
Θεμιστοκλῆς,
ἀλλὰ
τοὺς |
[8] |
δεινὸν
ἀνδράσιν
ἐπισταμένοις
εἰς
χεῖρας
|
ἰέναι |
καὶ
μάχεσθαι
τολμῶσιν,
ἀλλὰ
δεῖ |
[29] |
δὲ
Θεμιστοκλῆς
ἀπεκρίνατο,
τὸν
λόγον
|
ἐοικέναι |
τοῦ
ἀνθρώπου
τοῖς
ποικίλοις
στρώμασιν· |
[8] |
ὁ
Λέσβιος
εἴρηκεν.
~αἱ
δὲ
|
γενόμεναι |
τότε
πρὸς
τὰς
τῶν
βαρβάρων |
[32] |
καὶ
τιμαί
τινες
ἐν
Μαγνησίᾳ
|
φυλαττόμεναι |
μέχρι
τῶν
ἡμετέρων
χρόνων
ἦσαν, |
[5] |
δοκεῖ,
κατέλιπεν.
~σύντονον
δὲ
αὐτὸν
|
γεγονέναι |
χρηματιστὴν
οἱ
μέν
τινές
φασι |
[7] |
τῷ
παρόντι
καὶ
μεθ'
ἡμέραν
|
ἐπιμεληθῆναι |
τῶν
τριηριτῶν·
εἰ
δὲ
μή, |
[29] |
αὐτῷ
τρεῖς
μὲν
οἱ
πλεῖστοι
|
δοθῆναι |
λέγουσιν
εἰς
ἄρτον
καὶ
οἶνον |
[13] |
ὁ
μάντις
ἐκέλευσε,
τὴν
θυσίαν
|
συντελεσθῆναι. |
ταῦτα
μὲν
οὖν
ἀνὴρ
φιλόσοφος |
[12] |
τῆς
νεὼς
διαλέγεσθαι,
γλαῦκα
δ'
|
ὀφθῆναι |
διαπετομένην
ἀπὸ
δεξιᾶς
τῶν
νεῶν |
[11] |
ἀντέλεγεν·
ὅτε
καὶ
τὰ
μνημονευόμενα
|
λεχθῆναί |
φασι.
τοῦ
γὰρ
Εὐρυβιάδου
πρὸς |
[19] |
ἱστορεῖ
Θεόπομπος,
χρήμασι
πείσας
μὴ
|
ἐναντιωθῆναι |
τοὺς
ἐφόρους,
ὡς
δ'
οἱ |
[10] |
τῶν
στρατευομένων
αἰτιωτάτην
γενέσθαι
τοῦ
|
πληρωθῆναι |
τὰς
τριήρεις,
Κλείδημος
δὲ
καὶ |
[6] |
στρατηγοῦ,
τοὺς
μὲν
ἄλλους
ἑκόντας
|
ἐκστῆναι |
τῆς
στρατηγίας
λέγουσιν
ἐκπεπληγμένους
τὸν |
[27] |
τῷ
χιλιάρχῳ
λέγων,
Ἕλλην
μὲν
|
εἶναι, |
βούλεσθαι
δ'
ἐντυχεῖν
βασιλεῖ
περὶ |
[19] |
μὲν
κατὰ
θάλατταν
ἀρχὴν
γένεσιν
|
εἶναι |
δημοκρατίας,
ὀλιγαρχίᾳ
δ'
ἧττον
δυσχεραίνειν |
[18] |
καὶ
παντοδαποῖς
ἀνθρώποις
ὁμιλῶν
μέγας
|
εἶναι |
δοκῇ
καὶ
πλεῖστον
δύνασθαι.
(τῶν |
[3] |
ἐν
Μαραθῶνι
τῶν
βαρβάρων
ἧτταν
|
εἶναι, |
Θεμιστοκλῆς
δὲ
ἀρχὴν
μειζόνων
ἀγώνων, |
[21] |
καὶ
Βίαν·
οἱ
δ'
ἔφασαν
|
εἶναι |
καὶ
παρ'
αὐτοῖς
θεοὺς
μεγάλους |
[3] |
γὰρ
οὕτω
παράφορος
πρὸς
δόξαν
|
εἶναι |
καὶ
πράξεων
μεγάλων
ὑπὸ
φιλοτιμίας |
[2] |
παῖς
ὢν
ὁμολογεῖται
φορᾶς
μεστὸς
|
εἶναι, |
καὶ
τῇ
μὲν
φύσει
συνετός, |
[22] |
καὶ
πρὸς
ἰσότητα
δημοκρατικὴν
ἀσυμμέτρους
|
εἶναι. |
κόλασις
γὰρ
οὐκ
ἦν
ὁ |
[10] |
καὶ
καλούμενον
Κυνὸς
σῆμα
τάφον
|
εἶναι |
λέγουσι.
~ταῦτά
τε
δὴ
μεγάλα |
[20] |
διανοεῖται
πράττειν
ὁ
Θεμιστοκλῆς,
μηδεμίαν
|
εἶναι |
μήτε
λυσιτελεστέραν
μήτ'
ἀδικωτέραν.
οἱ |
[15] |
Ἑλληνικῶν
τριηρῶν·
οὓς
εἴκαζον
Αἰακίδας
|
εἶναι |
παρακεκλημένους
εὐχαῖς
πρὸ
τῆς
μάχης |
[28] |
ἐκεῖνον
ἀναπέμπεσθαι·
μεγάλους
γὰρ
ἀμφοτέρους
|
εἶναί |
τε
καὶ
λέγεσθαι
βασιλέας.
ἀκούσας |
[6] |
ἀρχῆς
ἐφίεσθαι
καὶ
κρατήσειν
ἐπίδοξον
|
εἶναι |
τῇ
χειροτονίᾳ.
τὸν
οὖν
Θεμιστοκλέα |
[30] |
σελήνην
οὐκ
ἀκριβῶς
ἰδόντες
ᾠήθησαν
|
εἶναι |
τὴν
σκηνὴν
τὴν
Θεμιστοκλέους
κἀκεῖνον |
[13] |
διαπρεπῶς.
ἐλέγοντο
δὲ
Σανδαύκης
παῖδες
|
εἶναι |
τῆς
βασιλέως
ἀδελφῆς
καὶ
Ἀρταΰ |
[4] |
ὢν
ἀξιόμαχος,
καὶ
Μαρδόνιον
ἐμποδὼν
|
εἶναι |
τοῖς
Ἕλλησι
τῆς
διώξεως
μᾶλλον |
[22] |
τὰς
διαβολὰς
προσιεμένων
ἠναγκάζετο
λυπηρὸς
|
εἶναι |
τῶν
αὑτοῦ
πράξεων
πολλάκις
ἐν |
[18] |
δέ
τις
ἐν
πᾶσι
βουλόμενος
|
εἶναι |
χωρίον
μὲν
πιπράσκων
ἐκέλευε
κηρύττειν, |
[24] |
ἣν
οὐκ
ἐκδίδωσι
τὸν
ἄνδρα,
|
διαθεῖναι |
καὶ
συντραγῳδῆσαι
τὴν
ἱκεσίαν.
(ἐκεῖ |
[31] |
τῶν
τροπαίων
ἐκείνων,
ἄριστα
βουλευσάμενος
|
ἐπιθεῖναι |
τῷ
βίῳ
τὴν
τελευτὴν
πρέπουσαν, |
[4] |
πόλιν
αὖθις
ἀνέστησαν
αἱ
τριήρεις
|
ἐκεῖναι, |
τά
τ'
ἄλλα
καὶ
Ξέρξης |
[11] |
ψήφισμα,
τοῖς
ἐπὶ
χρόνῳ
μεθεστῶσιν
|
ἐξεῖναι |
κατελθοῦσι
πράττειν
καὶ
λέγειν
τὰ |
[10] |
τῆς
ὀπώρας
λαμβάνειν
τοὺς
παῖδας
|
ἐξεῖναι |
πανταχόθεν,
ἔτι
δ'
ὑπὲρ
αὐτῶν |
[12] |
Ἕλληνας
ἀποδιδράσκοντας,
καὶ
διακελεύεται
μὴ
|
παρεῖναι |
φυγεῖν
αὐτοῖς,
ἀλλ'
ἐν
ᾧ |
[28] |
ἀεὶ
τοῖς
πολεμίοις
τοιαύτας
φρένας
|
διδόναι |
τὸν
Ἀριμάνιον,
ὅπως
ἐλαύνωσι
τοὺς |
[20] |
διδάξας,
(ὡς
τριάκοντα
καὶ
μία
|
μόναι |
πόλεις
εἰσὶν
αἱ
μετασχοῦσαι
τοῦ |
[21] |
καὶ
Ἀπορίαν,
(ὑφ'
ὧν
κωλύεσθαι
|
δοῦναι |
χρήματα
ἐκείνῳ.
Τιμοκρέων
δ'
ὁ |
[9] |
τῷ
παρόντι,
τὴν
πόλιν
ἀφέντας
|
ἐμφῦναι |
ταῖς
ναυσίν,
οἱ
πολλοὶ
χαλεπῶς |
[6] |
καταλῦσαι
τοὺς
Ἑλληνικοὺς
πολέμους
καὶ
|
διαλλάξαι |
τὰς
πόλεις
ἀλλήλαις,
πείσαντα
τὰς |
[2] |
ὁ
διδάσκαλος
ὡς
οὐδὲν
ἔσῃ,
|
παῖ, |
σὺ
μικρόν,
ἀλλὰ
μέγα
πάντως |
[26] |
τοῦ
προσώπου,
περιβαλόντα
τὰς
πτέρυγας
|
ἐξᾶραι |
καὶ
κομίζειν
πολλὴν
ὁδόν,
εἶτα |
[24] |
Ἱέρωνος,
οὕτως
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
|
ἀπᾶραι. |
~ταῦτα
δ'
οὐκ
εἰκός
ἐστιν |
[12] |
πεζῶν
χωρὶς
ὄντες
ἐπιθέσθαι
καὶ
|
διαφθεῖραι |
τὴν
ναυτικὴν
δύναμιν.
(ταῦτα
δ' |
[20] |
καὶ
τούτων
αἱ
πλείους
παντάπασι
|
μικραί· |
δεινὸν
οὖν,
εἰ
τῆς
ἄλλης |
[2] |
Θεμιστοκλέα
φησὶ
καὶ
περὶ
Μέλισσον
|
σπουδάσαι |
τὸν
φυσικόν,
οὐκ
εὖ
τῶν |
[29] |
κίταριν,
ὥσπερ
οἱ
βασιλεῖς,
ἐπαράμενος
|
εἰσελάσαι |
διὰ
Σάρδεων,
Μιθροπαύστης
μὲν
ἀνεψιὸς |
[31] |
πυθόμενον
βασιλέα
λέγουσιν
ἔτι
μᾶλλον
|
θαυμάσαι |
τὸν
ἄνδρα
καὶ
τοῖς
φίλοις |
[7] |
ἐπ'
αὐτόν,
ὥστε
τὸ
δεῖπνον
|
ἁρπάσαι |
συνδραμόντας.
(τοῦ
δ'
Ἀρχιτέλους
ἀθυμοῦντος |
[25] |
λόγον,
ὡς
χρὴ
τὴν
σκηνὴν
|
διαρπάσαι |
τοῦ
τυράννου
καὶ
κωλῦσαι
τοὺς |
[19] |
ὡς
λέγεται,
πραγματευόμενοι
τοὺς
πολίτας
|
ἀποσπάσαι |
τῆς
θαλάττης
καὶ
συνεθίσαι
ζῆν |
[20] |
πολλούς.
(τῶν
δ'
Ἀθηναίων
Ἀριστείδῃ
|
φράσαι |
μόνῳ
κελευόντων,
κἂν
ἐκεῖνος
δοκιμάσῃ |
[20] |
ἀπείργωνται
τῆς
Ἀμφικτυονίας
αἱ
μὴ
|
συμμαχήσασαι |
κατὰ
τοῦ
Μήδου
πόλεις,
φοβηθείς, |
[14] |
αἱ
νῆες
ἀντίπρῳροι
προσπεσοῦσαι
καὶ
|
συνερείσασαι |
τοῖς
χαλκώμασιν
ἐνεσχέθησαν,
ἐπιβαίνοντα
τῆς |
[17] |
αὐτὸν
ἡσθέντα
πρὸς
τοὺς
φίλους
|
ὁμολογῆσαι |
τὸν
καρπὸν
ἀπέχειν
τῶν
ὑπὲρ |
[24] |
ἐκδίδωσι
τὸν
ἄνδρα,
διαθεῖναι
καὶ
|
συντραγῳδῆσαι |
τὴν
ἱκεσίαν.
(ἐκεῖ
δ'
αὐτῷ |
[12] |
ὥστε
καὶ
θυμῷ
τοὺς
Ἕλληνας
|
ὁρμῆσαι |
μετὰ
τῆς
ἀνάγκης
πρὸς
τὸν |
[3] |
καὶ
τῶν
τρόπων
ἀνομοιότης
ἔοικεν
|
αὐξῆσαι |
τὴν
διαφοράν.
πρᾷος
γὰρ
ὢν |
[28] |
χαρᾶς
διὰ
μέσων
τῶν
ὕπνων
|
βοῆσαι |
τρίς·
ἔχω
Θεμιστοκλέα
τὸν
Ἀθηναῖον. |
[5] |
κιθαριστὴν
σπουδαζόμενον
ὑπὸ
τῶν
Ἀθηναίων
|
ἐκλιπαρῆσαι |
μελετᾶν
παρ'
αὐτῷ,
φιλοτιμούμενος
πολλοὺς |
[10] |
ἀποκεκρυμμένον,
ὧν
εἰς
μέσον
κομισθέντων
|
εὐπορῆσαι |
τοὺς
ἐμβαίνοντας
εἰς
τὰς
ναῦς |
[20] |
ἔφρασε
τῷ
Ἀριστείδῃ,
τὸ
νεώριον
|
ἐμπρῆσαι |
διανοεῖσθαι
τῶν
Ἑλλήνων·
ὁ
δ' |
[6] |
φωνὴν
Ἑλληνίδα
βαρβάροις
προστάγμασιν
ἐτόλμησε
|
χρῆσαι. |
(ἔτι
δὲ
καὶ
τὸ
περὶ |
[28] |
θέμενος
ὧν
εὐεργέτησα
Πέρσας,
νῦν
|
ἀπόχρησαι |
ταῖς
ἐμαῖς
τύχαις
πρὸς
ἐπίδειξιν |
[3] |
σφόδρα
ἡ
πρὸς
δόξαν
ὁρμὴ
|
κρατῆσαι. |
δι'
ἣν
εὐθὺς
ἐξ
ἀρχῆς |
[9] |
Ἀθηναίων
δεομένων
εἰς
τὴν
Βοιωτίαν
|
ἀπαντῆσαι |
πρὸ
τῆς
Ἀττικῆς,
ὥσπερ
αὐτοὶ |
[26] |
τινὸς
κηρυκείου
φανέντος,
ἐπὶ
τούτου
|
στῆσαι |
βεβαίως
αὐτὸν
ἀμηχάνου
δείματος
καὶ |
[14] |
καὶ
φυλάξας
μὴ
πρότερον
ἀντιπρῴρους
|
καταστῆσαι |
ταῖς
βαρβαρικαῖς
τὰς
τριήρεις,
ἢ |
[28] |
προστάξαντος
τῷ
ἑρμηνεῖ
τοῦ
βασιλέως
|
ἐρωτῆσαι, |
τίς
ἐστι,
καὶ
τοῦ
ἑρμηνέως |
[23] |
τοῦ
Παυσανίου
θανατωθέντος
ἐπιστολαί
τινες
|
ἀνευρεθεῖσαι |
καὶ
γράμματα
περὶ
τούτων
εἰς |
[24] |
τὸν
υἱὸν
ἐπὶ
τὴν
ἑστίαν
|
καθίσαι |
μετ'
αὐτοῦ·
τινὲς
δ'
αὐτὸν |
[19] |
πολίτας
ἀποσπάσαι
τῆς
θαλάττης
καὶ
|
συνεθίσαι |
ζῆν
μὴ
πλέοντας,
ἀλλὰ
τὴν |
[18] |
ἔφη
τῇ
ἑορτῇ
τὴν
ὑστεραίαν
|
ἐρίσαι |
λέγουσαν,
ὡς
ἐκείνη
μὲν
ἀσχολιῶν |
[28] |
διωχθείς,
ᾧ
πολλὰ
μὲν
ὀφείλουσι
|
Πέρσαι |
κακά,
πλείω
δὲ
ἀγαθὰ
κωλύσαντι |
[8] |
ᾧ
τὰ
ναυάγια
καὶ
νεκροὺς
|
καῦσαι |
δοκοῦσι.
~τῶν
μέντοι
περὶ
Θερμοπύλας |
[25] |
ἀγωνίσασθαι.
(Θουκυδίδης
δέ
φησι
καὶ
|
πλεῦσαι |
αὐτὸν
ἐπὶ
τὴν
ἑτέραν
καταβάντα |
[24] |
ἢ
τὸν
Θεμιστοκλέα
ποιῶν
ἐπιλαθόμενον
|
πλεῦσαί |
φησιν
εἰς
Σικελίαν
καὶ
παρ' |
[25] |
ἀρχῆς,
ἀναλάβοιεν
αὐτόν,
οὕτως
ἀναγκάσειε
|
παραπλεῦσαι |
καὶ
λαβέσθαι
τῆς
Ἀσίας.
(τῶν |
[7] |
χρήματα
τοῖς
ναύταις
χορηγεῖν
ἔσπευδεν
|
ἀποπλεῦσαι, |
παρώξυνεν
ἔτι
μᾶλλον
ὁ
Θεμιστοκλῆς |
[13] |
ἐκέλευσε
τῶν
νεανίσκων
κατάρξασθαι
καὶ
|
καθιερεῦσαι |
πάντας
ὠμηστῇ
Διονύσῳ
προσευξάμενον·
οὕτω |
[17] |
~πόλεων
μὲν
οὖν
τὴν
Αἰγινητῶν
|
ἀριστεῦσαί |
φησιν
Ἡρόδοτος,
Θεμιστοκλεῖ
δέ,
καίπερ |
[28] |
ἐλαύνωσι
τοὺς
ἀρίστους
ἐξ
ἑαυτῶν,
|
θῦσαί |
τε
τοῖς
θεοῖς
λέγεται
καὶ |
[6] |
ἐκόμισε.
μέγιστον
δὲ
πάντων
τὸ
|
καταλῦσαι |
τοὺς
Ἑλληνικοὺς
πολέμους
καὶ
διαλλάξαι |
[25] |
σκηνὴν
διαρπάσαι
τοῦ
τυράννου
καὶ
|
κωλῦσαι |
τοὺς
ἵππους
ἀγωνίσασθαι.
(Θουκυδίδης
δέ |
[31] |
Ἑλληνικαὶ
μέχρι
Κύπρου
καὶ
Κιλικίας
|
ἀναπλέουσαι |
καὶ
Κίμων
θαλαττοκρατῶν
ἐπέστρεψεν
αὐτὸν |
[21] |
αὐτὸν
Ἡρόδοτος
εἰπεῖν
τε
καὶ
|
ἀκοῦσαι. |
δύο
γὰρ
ἥκειν
ἔφη
θεοὺς |
[29] |
ὄψιν
ἐλθεῖν
καὶ
γενέσθαι
συνήθης,
|
διακοῦσαι |
δὲ
καὶ
τῶν
μαγικῶν
λόγων |
[2] |
ἀπεργάσασθαι.
καίτοι
Στησίμβροτος
Ἀναξαγόρου
τε
|
διακοῦσαι |
τὸν
Θεμιστοκλέα
φησὶ
καὶ
περὶ |
[14] |
πλέοντες,
ὡς
αἱ
νῆες
ἀντίπρῳροι
|
προσπεσοῦσαι |
καὶ
συνερείσασαι
τοῖς
χαλκώμασιν
ἐνεσχέθησαν, |
[20] |
μία
μόναι
πόλεις
εἰσὶν
αἱ
|
μετασχοῦσαι |
τοῦ
πολέμου,
καὶ
τούτων
αἱ |
[12] |
πόρον
ἐν
κύκλῳ
πάντα
καὶ
|
διαζῶσαι |
τὰς
νήσους,
ὅπως
ἐκφύγοι
μηδεὶς |
[2] |
ἁρμόσασθαι
καὶ
μεταχειρίσασθαι
ψαλτήριον
οὐκ
|
ἐπίσταται, |
πόλιν
δὲ
μικρὰν
καὶ
ἄδοξον |
[3] |
ἐνιστάμενος
αὐτοῦ
πρὸς
τὴν
αὔξησιν.
|
(λέγεται |
γὰρ
οὕτω
παράφορος
πρὸς
δόξαν |
[21] |
τίθει,
ὡς
ἐοικὸς
καὶ
δίκαιον.
|
λέγεται |
δ'
ὁ
Τιμοκρέων
ἐπὶ
μηδισμῷ |
[17] |
πομποὺς
ἄχρι
τῶν
ὅρων
συνεξέπεμψαν.
|
(λέγεται |
δ'
Ὀλυμπίων
τῶν
ἐφεξῆς
ἀγομένων |
[12] |
ἔχετε,
καρδίαν
δὲ
οὐκ
ἔχετε;
|
~λέγεται |
δ'
ὑπό
τινων
τὸν
μὲν |
[29] |
Θεμιστοκλῆς
δεηθεὶς
ἔπεισε
καὶ
διήλλαξε.
|
λέγεται |
δὲ
καὶ
τοὺς
ὕστερον
βασιλεῖς, |
[30] |
Λεοντοκεφάλῳ
γενόμενος
καταυλισθῇ.
τῷ
δὲ
|
λέγεται |
καθεύδοντι
μεσημβρίας
τὴν
μητέρα
τῶν |
[28] |
ἑαυτῶν,
θῦσαί
τε
τοῖς
θεοῖς
|
λέγεται |
καὶ
πρὸς
πόσιν
εὐθὺς
τραπέσθαι |
[19] |
ἀντιπολιτευόμενος.
(ἐκεῖνοι
μὲν
γάρ,
ὡς
|
λέγεται, |
πραγματευόμενοι
τοὺς
πολίτας
ἀποσπάσαι
τῆς |
[13] |
τὸ
Ἡράκλειον,
ᾗ
βραχεῖ
πόρῳ
|
διείργεται |
τῆς
Ἀττικῆς
ἡ
νῆσος,
ὡς |
[32] |
τὰ
λείψανα
διαρρῖψαι
τοὺς
Ἀθηναίους
|
ψεύδεται |
γὰρ
ἐπὶ
τὸν
δῆμον
παροξύνων |
[32] |
αὐτὴν
βωμοειδὲς
τάφος
τοῦ
Θεμισκοκλέους.
|
(οἴεται |
δε
καὶ
Πλάτωνα
τὸν
κωμικὸν |
[30] |
ποταμὸν
ἐμπεσόντος,
οἱ
τοῦ
Θεμιστοκλέους
|
οἰκέται |
τὰς
αὐλαίας
διαβρόχους
γενομένας
ἐκπετάσαντες |
[32] |
καὶ
Δημόπολιν,
υἱοὺς
Θεμιστοκλέους,
ἀγῶνα
|
βούλεται |
κινεῖν
καὶ
πάθος,
ὃ
οὐδ' |
[22] |
Ἀριστοβούλης
ἔτι
καθ'
ἡμᾶς·
καὶ
|
φαίνεταί |
τις
οὐ
τὴν
ψυχὴν
μόνον, |
[26] |
ἀμηχάνου
δείματος
καὶ
ταραχῆς
ἀπαλλαγέντα.
|
Πέμπεται |
δ'
οὖν
ὑπὸ
τοῦ
Νικογένους |
[7] |
Ἀθηναῖοι
περὶ
τῆς
θαλάσσης,
καὶ
|
πέμπεται |
μετὰ
νεῶν
ἐπ'
Ἀρτεμίσιον
τὰ |
[16] |
οὐκέτι
καθήμενος
ὑπὸ
σκιάδι
χρυσῇ
|
θεάσεται |
τὴν
μάχην
ἐφ'
ἡσυχίας,
ἀλλὰ |
[32] |
ὄψεται,
χὠπόταν
ἅμιλλα
τῶν
νεῶν
|
θεάσεται. |
τοῖς
δ'
ἀπὸ
γένους
τοῦ |
[16] |
καὶ
μηχανᾶσθαι
πάντας
ἡμᾶς,
ὅπως
|
ἀπαλλαγήσεται |
τὴν
ταχίστην
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος. |
[16] |
κίνδυνον
ἐπανορθώσεται
τὰ
παρειμένα
καὶ
|
βουλεύσεται |
βέλτιον
ὑπὲρ
τῶν
ὅλων·
οὐ |
[11] |
ἄπιτε
δεύτερον
ἡμᾶς
προδόντες,
αὐτίκα
|
πεύσεταί |
τις
Ἑλλήνων
Ἀθηναίους
καὶ
πόλιν |
[16] |
αὐτὸς
παρὼν
διὰ
τὸν
κίνδυνον
|
ἐπανορθώσεται |
τὰ
παρειμένα
καὶ
βουλεύσεται
βέλτιον |
[21] |
ὁ
Ῥόδιος
μελοποιὸς
ἐν
ᾄσματι
|
καθάπτεται |
πικρότερον
τοῦ
Θεμιστοκλέους,
ὡς
ἄλλους |
[12] |
αὐτῷ
τοὺς
Ἕλληνας
ἀποδιδράσκοντας,
καὶ
|
διακελεύεται |
μὴ
παρεῖναι
φυγεῖν
αὐτοῖς,
ἀλλ' |
[32] |
τούς
τ'
ἐκπλέοντας
εἰσπλέοντάς
τ'
|
ὄψεται, |
χὠπόταν
ἅμιλλα
τῶν
νεῶν
θεάσεται. |
[20] |
παντελῶς
ἐπικρατήσωσι
τῶν
ψήφων
καὶ
|
γένηται |
τὸ
δοκοῦν
ἐκείνοις,
συνεῖπε
ταῖς |
[12] |
καὶ
δι'
ἐκεῖνον
ἐξωστρακισμένος,
ὥσπερ
|
εἴρηται· |
προελθόντι
δὲ
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
φράζει |
[21] |
μᾶλλον
εἰς
τὸν
Θεμιστοκλέα
βλασφημίᾳ
|
κέχρηται |
μετὰ
τὴν
φυγὴν
αὐτοῦ
καὶ |
[2] |
ἱστόρηκεν.
~ἔτι
δὲ
παῖς
ὢν
|
ὁμολογεῖται |
φορᾶς
μεστὸς
εἶναι,
καὶ
τῇ |
[10] |
δὲ
καὶ
τοῦτο
τοῦ
Θεμιστοκλέους
|
ποιεῖται |
στρατήγημα.
καταβαινόντων
γὰρ
εἰς
Πειραιᾶ |
[32] |
τοῦ
κατὰ
τὸν
Ἄλκιμον
ἀκρωτηρίου
|
πρόκειταί |
τις
οἷον
ἀγκών,
καὶ
κάμψαντι |
[6] |
φιλοτιμίαν
ἐξωνήσασθαι
παρὰ
τοῦ
Ἐπικύδους.
|
(ἐπαινεῖται |
δ'
αὐτοῦ
καὶ
τὸ
περὶ |
[20] |
παρελθὼν
ἔφη
τῆς
πράξεως,
ἣν
|
διανοεῖται |
πράττειν
ὁ
Θεμιστοκλῆς,
μηδεμίαν
εἶναι |
[10] |
τοῖς
ἑαυτῶν
τροφεῦσιν.
(ἐν
οἷς
|
ἱστορεῖται |
κύων
Ξανθίππου
τοῦ
Περικλέους
πατρὸς |
[14] |
τέσσαρες
ἦσαν,
οἱ
λοιποὶ
δ'
|
ὁπλῖται. |
(δοκεῖ
δ'
οὐκ
ἧττον
εὖ |
[16] |
κελεύσας,
ὅτι
τοῖς
μὲν
Ἕλλησι
|
δέδοκται |
τῷ
ναυτικῷ
κεκρατηκότας
ἀναπλεῖν
εἰς |
[12] |
στενῶν
προέμενοι
βοήθειαν
οἱ
Ἕλληνες
|
διαλυθήσονται |
κατὰ
πόλεις,
ἐβουλεύετο
καὶ
συνετίθει |
[12] |
φυγεῖν
αὐτοῖς,
ἀλλ'
ἐν
ᾧ
|
ταράττονται |
τῶν
πεζῶν
χωρὶς
ὄντες
ἐπιθέσθαι |
[11] |
τῶν
Ἀθηναίων,
μὴ
σφᾶς
ἀπολείποντες
|
οἴχονται. |
τοῦ
δ'
Ἐρετριέως
πειρωμένου
τι |
[20] |
συνεδρίοις
τῶν
Λακεδαιμονίων
εἰσηγουμένων,
ὅπως
|
ἀπείργωνται |
τῆς
Ἀμφικτυονίας
αἱ
μὴ
συμμαχήσασαι |
[7] |
Ἀθηναίους,
ὑπισχνούμενος,
ἂν
ἄνδρες
ἀγαθοὶ
|
γένωνται |
πρὸς
τὸν
πόλεμον,
ἑκόντας
αὐτοῖς |
[2] |
πρὸς
τοὺς
δημαγωγούς,
ὅταν
ἄχρηστοι
|
φαίνωνται, |
τῶν
πολλῶν
ὁμοίως
ἐχόντων.
~ταχὺ |
[7] |
Εὐβοεῖς,
μὴ
σφᾶς
οἱ
Ἕλληνες
|
πρόωνται, |
κρύφα
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
διελέγοντο,
Πελάγοντα |
[14] |
καταστρώματος
μαχομένους
ὀκτωκαίδεκα
εἶχεν,
ὧν
|
τοξόται |
τέσσαρες
ἦσαν,
οἱ
λοιποὶ
δ' |
[15] |
Ἕλλησιν
οὔτε
βαρβάροις
ἐνάλιον
ἔργον
|
εἴργασται |
λαμπρότερον,
ἀνδρείᾳ
μὲν
καὶ
προθυμίᾳ |
[32] |
ἂν
ὁ
τυχὼν
ἀγνοήσειεν
ὅτι
|
πέπλασται. |
(Διόδωρος
δ'
ὁ
περιηγητὴς
ἐν |
[32] |
καλῷ
κεχωσμένος
τοῖς
ἐμπόροις
πρόσρησις
|
ἔσται |
πανταχοῦ,
τούς
τ'
ἐκπλέοντας
εἰσπλέοντάς |
[20] |
μεγίσταις
δυσὶν
ἢ
τρισὶ
πόλεσιν
|
ἔσται |
τὸ
συνέδριον.
ἐκ
τούτου
μὲν |
[2] |
τὴν
ἄσκησιν
ἐπὶ
τοὺς
λόγους,
|
σοφισταὶ |
προσηγορεύθησαν.
τούτῳ
μὲν
οὖν
ἤδη |
[8] |
σήματα
ταῦτ'
ἔθεσαν
παρθένῳ
Ἀρτέμιδι.
|
δείκνυται |
δὲ
τῆς
ἀκτῆς
τόπος
ἐν |
[4] |
Ἑλλάδι
μάλιστα
καὶ
κατεῖχον
οἱ
|
νησιῶται |
πλήθει
νεῶν
τὴν
θάλασσαν.
(ᾗ |
[8] |
βαρβάρων
ναῦς
περὶ
τὰ
στενὰ
|
μάχαι |
κρίσιν
μὲν
εἰς
τὰ
ὅλα |
[32] |
ἑταίρους
λέγοντι,
φωράσαντας
τὰ
λείψανα
|
διαρρῖψαι |
τοὺς
Ἀθηναίους
ψεύδεται
γὰρ
ἐπὶ |
[15] |
τοῦ
ἀγῶνος
ὄντος
φῶς
μὲν
|
ἐκλάμψαι |
μέγα
λέγουσιν
Ἐλευσινόθεν,
ἦχον
δὲ |
[21] |
ξένον
ὄντα
καὶ
φίλον
προεμένου
|
δι' |
ἀργύριον.
λέγει
δ'
οὕτως·
ἀλλ' |
[9] |
τῶν
Ἀθηναίων
ἐπὶ
πᾶσι
τεταγμένων
|
δι' |
ἀρετὴν
καὶ
μέγα
τοῖς
πεπραγμένοις |
[18] |
πρὸς
αὐτὸν
εἰπόντος,
ὡς
οὐ
|
δι' |
αὑτὸν
ἔσχηκε
δόξαν,
ἀλλὰ
διὰ |
[29] |
γλῶτταν
ἀποχρώντως
ἐκμαθὼν
ἐνετύγχανε
βασιλεῖ
|
δι' |
αὑτοῦ,
(τοῖς
μὲν
ἐκτὸς
δόξαν |
[11] |
μὲν
ὑμῖν
παρεστᾶσι
βοηθοὶ
σώζεσθαι
|
δι' |
αὐτῶν
βουλομένοις,
εἰ
δ'
ἄπιτε |
[18] |
υἱὸν
ἐντρυφῶντα
τῇ
μητρὶ
καὶ
|
δι' |
ἐκείνην
αὐτῷ
σκώπτων
ἔλεγε
πλεῖστον |
[12] |
οὐκ
ὢν
φίλος,
ἀλλὰ
καὶ
|
δι' |
ἐκεῖνον
ἐξωστρακισμένος,
ὥσπερ
εἴρηται·
προελθόντι |
[5] |
χρηματιστὴν
οἱ
μέν
τινές
φασι
|
δι' |
ἐλευθεριότητα·
καὶ
γὰρ
φιλοθύτην
ὄντα |
[27] |
μεγαλύνοντι
Πέρσας
οὕτω
δοκεῖ,
καὶ
|
δι' |
ἐμὲ
πλείονες
τῶν
νῦν
βασιλέα |
[3] |
ἡ
πρὸς
δόξαν
ὁρμὴ
κρατῆσαι.
|
δι' |
ἣν
εὐθὺς
ἐξ
ἀρχῆς
τοῦ |
[24] |
πρὸς
τοὺς
διώκοντας
τὴν
ἀνάγκην,
|
δι' |
ἣν
οὐκ
ἐκδίδωσι
τὸν
ἄνδρα, |
[31] |
καὶ
βεβαιοῦν
τὰς
ὑποσχέσεις,
(οὔτε
|
δι' |
ὀργήν
τινα
παροξυνθεὶς
κατὰ
τῶν |
[11] |
ποθοῦντας
Ἀριστείδην
καὶ
δεδιότας,
μὴ
|
δι' |
ὀργὴν
τῷ
βαρβάρῳ
προσθεὶς
ἑαυτὸν |
[24] |
ὅτ'
ἤκμαζεν
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ,
|
δι' |
ὀργῆς
εἶχεν
αὐτὸν
ἀεὶ
καὶ |
[16] |
δυνάμεων
κύριον,
οὐκέτι
καθήμενος
ὑπὸ
|
σκιάδι |
χρυσῇ
θεάσεται
τὴν
μάχην
ἐφ' |
[7] |
τῆς
σωτηρίας
αἰτιώτατος
γενέσθαι
τῇ
|
Ἑλλάδι |
καὶ
μάλιστα
τοὺς
Ἀθηναίους
προαγαγεῖν |
[4] |
ἤκμαζε
γὰρ
οὗτος
ἐν
τῇ
|
Ἑλλάδι |
μάλιστα
καὶ
κατεῖχον
οἱ
νησιῶται |
[11] |
καὶ
λέγειν
τὰ
βέλτιστα
τῇ
|
Ἑλλάδι |
μετὰ
τῶν
ἄλλων
πολιτῶν.
(Εὐρυβιάδου |
[8] |
Μήδων,
σήματα
ταῦτ'
ἔθεσαν
παρθένῳ
|
Ἀρτέμιδι. |
δείκνυται
δὲ
τῆς
ἀκτῆς
τόπος |
[27] |
καὶ
θεάσασθαι
βασιλέα
καὶ
προσειπεῖν·
|
εἰ |
δ'
ἄλλο
τι
φρονεῖς,
ἀγγέλοις |
[11] |
βοηθοὶ
σώζεσθαι
δι'
αὐτῶν
βουλομένοις,
|
εἰ |
δ'
ἄπιτε
δεύτερον
ἡμᾶς
προδόντες, |
[9] |
προκινδυνεύοντας
ὑπὲρ
τῆς
ἐκείνων
ἐλευθερίας,
|
εἰ |
δὲ
μή,
κακοῦν
τὸ
βαρβαρικὸν |
[7] |
μεθ'
ἡμέραν
ἐπιμεληθῆναι
τῶν
τριηριτῶν·
|
εἰ |
δὲ
μή,
καταβοήσειν
αὐτοῦ
πρὸς |
[18] |
γὰρ
ἦν
τῇ
φύσει
φιλοτιμότατος,
|
εἰ |
δεῖ
τεκμαίρεσθαι
διὰ
τῶν
ἀπομνημονευομένων. |
[16] |
Εὐρώπης.
οὐκοῦν,
εἶπεν
ὁ
Θεμιστοκλῆς,
|
εἰ |
δοκεῖ
ταῦτα
συμφέρειν,
ὥρα
σκοπεῖν |
[24] |
αὐτὸν
ἀεὶ
καὶ
δῆλος
ἦν,
|
εἰ |
λάβοι,
τιμωρησόμενος.
ἐν
δὲ
τῇ |
[4] |
κρατήσας
ἀντιλέγοντος,
ὡς
ἱστορεῖ
Στησίμβροτος.
|
(εἰ |
μὲν
δὴ
τὴν
ἀκρίβειαν
καὶ |
[9] |
ἐπισκήπτων
Ἴωσι
διὰ
τῶν
γραμμάτων,
|
εἰ |
μὲν
οἷόν
τε,
μετατάξασθαι
πρὸς |
[27] |
θεοῦ
τοῦ
τὰ
πάντα
σώζοντος.
|
εἰ |
μὲν
οὖν
ἐπαινῶν
τὰ
ἡμέτερα |
[29] |
εἰπεῖν·
ὦ
παῖδες,
ἀπωλόμεθα
ἄν,
|
εἰ |
μὴ
ἀπωλόμεθα.
πόλεις
δ'
αὐτῷ |
[12] |
δὴ
βαρέως
φέρων
ὁ
Θεμιστοκλῆς,
|
εἰ |
τὴν
ἀπὸ
τοῦ
τόπου
καὶ |
[20] |
πλείους
παντάπασι
μικραί·
δεινὸν
οὖν,
|
εἰ |
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἐκσπόνδου
γενομένης |
[21] |
ἀργύριον.
λέγει
δ'
οὕτως·
ἀλλ'
|
εἰ |
τύγε
Παυσανίαν
ἢ
καὶ
τύγε |
[12] |
οἱ
Πελοποννήσιοι
πρὸς
τὸν
Ἰσθμόν,
|
εἴ |
τις
ἄλλο
τι
λέγοι
χαλεπαίνοντες, |
[18] |
ἀνελοῦ
σαυτῷ·
σὺ
γὰρ
οὐκ
|
εἶ |
Θεμιστοκλῆς.
πρὸς
δέ
τινα
τῶν |
[23] |
πολίτας
ἔγραφεν,
ὡς
ἄρχειν
μὲν
|
ἀεὶ |
ζητῶν,
ἄρχεσθαι
δὲ
μὴ
πεφυκὼς |
[24] |
πολιτείᾳ,
δι'
ὀργῆς
εἶχεν
αὐτὸν
|
ἀεὶ |
καὶ
δῆλος
ἦν,
εἰ
λάβοι, |
[14] |
τὸ
πνεῦμα
λαμπρὸν
ἐκ
πελάγους
|
ἀεὶ |
καὶ
κῦμα
διὰ
τῶν
στενῶν |
[3] |
Ἀριστείδην
τὸν
Λυσιμάχου,
τὴν
ἐναντίαν
|
ἀεὶ |
πορευόμενον
αὐτῷ.
καίτοι
δοκεῖ
παντάπασιν |
[26] |
καταδὺς
ἐκομίζετο,
τῶν
περὶ
αὐτὸν
|
ἀεὶ |
τοῖς
ἐντυγχάνουσι
καὶ
πυνθανομένοις
λεγόντων, |
[28] |
ἐπ'
εὐτυχίᾳ
μεγίστῃ,
καὶ
κατευξάμενος
|
ἀεὶ |
τοῖς
πολεμίοις
τοιαύτας
φρένας
διδόναι |
[8] |
παῖδες
Ἀθηναίων
τῷδέ
ποτ'
ἐν
|
πελάγει
|
ναυμαχίῃ
δαμάσαντες,
ἐπεὶ
στρατὸς
ὤλετο |
[21] |
καὶ
φίλον
προεμένου
δι'
ἀργύριον.
|
λέγει |
δ'
οὕτως·
ἀλλ'
εἰ
τύγε |
[27] |
προσκυνήσαντος.
(ταῦτα
ὁ
Θεμιστοκλῆς
ἀκούσας
|
λέγει |
πρὸς
αὐτόν·
ἀλλ'
ἔγωγε
τὴν |
[12] |
καὶ
τῆς
τότε
παρουσίας
ἀγάμενος
|
λέγει |
τὰ
περὶ
τὸν
Σίκιννον
αὐτῷ |
[14] |
καὶ
διαβεβαιούμενος
ἐν
τραγῳδίᾳ
Πέρσαις
|
λέγει |
ταῦτα·
Ξέρξῃ
δέ,
καὶ
γὰρ |
[19] |
οὐχ,
ὡς
Ἀριστοφάνης
ὁ
κωμικὸς
|
λέγει, |
τῇ
πόλει
τὸν
Πειραιᾶ
προσέμαξεν, |
[5] |
τοιαύτην
ἐπιγραφὴν
ἔχοντα·
Θεμιστοκλῆς
Φρεάρριος
|
ἐχορήγει, |
Φρύνιχος
ἐδίδασκεν,
Ἀδείμαντος
ἦρχεν.
οὐ |
[2] |
νεώτερος
ἦν
Θεμιστοκλέους,
Μέλισσος
μὲν
|
ἀντεστρατήγει |
πολιορκοῦντι
Σαμίους,
Ἀναξαγόρας
δὲ
συνδιέτριβε. |
[2] |
τὸ
χεῖρον,
ὡς
ὕστερον
αὐτὸς
|
ὡμολόγει, |
καὶ
τοὺς
τραχυτάτους
πώλους
ἀρίστους |
[23] |
πόλεως
αὐτοῦ
καὶ
διατρίβοντος
ἐν
|
Ἄργει |
τὰ
περὶ
Παυσανίαν
συμπεσόντα
κατ' |
[10] |
αὐτοῖς.
(τῷ
δὲ
χρησμῷ
πάλιν
|
ἐδημαγώγει, |
λέγων
μηδὲν
ἄλλο
δηλοῦσθαι
ξύλινον |
[16] |
οὐ
τὴν
οὖσαν
οὖν,
(ἔφη,
|
δεῖ |
γέφυραν,
ὦ
Θεμιστόκλεις,
ἡμᾶς
ἀναιρεῖν, |
[18] |
ἦν
τῇ
φύσει
φιλοτιμότατος,
εἰ
|
δεῖ |
τεκμαίρεσθαι
διὰ
τῶν
ἀπομνημονευομένων.
αἱρεθεὶς |
[8] |
ἰέναι
καὶ
μάχεσθαι
τολμῶσιν,
ἀλλὰ
|
δεῖ |
τῶν
τοιούτων
καταφρονοῦντας
ἐπ'
αὐτὰ |
[12] |
εἴρηται·
προελθόντι
δὲ
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
|
φράζει |
τὴν
κύκλωσιν.
ὁ
δὲ
τήν |
[12] |
ἐπαινέσας
τὸν
Θεμιστοκλέα
τοὺς
ἄλλους
|
ἐπῄει |
στρατηγοὺς
καὶ
τριηράρχους
ἐπὶ
τὴν |
[4] |
μάλιστα
καὶ
κατεῖχον
οἱ
νησιῶται
|
πλήθει |
νεῶν
τὴν
θάλασσαν.
(ᾗ
καὶ |
[7] |
κελευόντων,
τῶν
δ'
Ἀθηναίων,
ὅτι
|
πλήθει |
τῶν
νεῶν
σύμπαντας
ὁμοῦ
τι |
[21] |
τοῦ
μέλεος
κλέος
ἀν'
Ἕλλανας
|
τίθει, |
ὡς
ἐοικὸς
καὶ
δίκαιον.
λέγεται |
[12] |
διαλυθήσονται
κατὰ
πόλεις,
ἐβουλεύετο
καὶ
|
συνετίθει |
τὴν
περὶ
τὸν
Σίκιννον
πραγματείαν. |
[2] |
ἢ
συνηγορία
τῶν
παίδων.
(ὅθεν
|
εἰώθει |
λέγειν
πρὸς
αὐτὸν
ὁ
διδάσκαλος |
[16] |
θάλατταν
καὶ
περαιοῦσθαι,
μέχρις
αὐτὸς
|
ἐμποιεῖ |
τινας
διατριβὰς
τοῖς
συμμάχοις
καὶ |
[24] |
διαθεῖναι
καὶ
συντραγῳδῆσαι
τὴν
ἱκεσίαν.
|
(ἐκεῖ |
δ'
αὐτῷ
τὴν
γυναῖκα
καὶ |
[2] |
ἵππους
γίνεσθαι
φάσκων,
ὅταν
ἧς
|
προσήκει |
τύχωσι
παιδείας
καὶ
καταρτύσεως.
(ἃ |
[10] |
ταῖς
ἡμέραις
ἐκ
τοῦ
σηκοῦ
|
δοκεῖ |
γενέσθαι·
καὶ
τὰς
καθ'
ἡμέραν |
[14] |
ἦσαν,
οἱ
λοιποὶ
δ'
ὁπλῖται.
|
(δοκεῖ |
δ'
οὐκ
ἧττον
εὖ
τὸν |
[27] |
θεῷ
τῷ
μεγαλύνοντι
Πέρσας
οὕτω
|
δοκεῖ, |
καὶ
δι'
ἐμὲ
πλείονες
τῶν |
[4] |
ἢ
δουλωσόμενον
αὐτούς,
ὡς
ἐμοὶ
|
δοκεῖ, |
κατέλιπεν.
~σύντονον
δὲ
αὐτὸν
γεγονέναι |
[2] |
τοῦ
παιδὸς
ἀτιμίᾳ
περιλύπου
γενομένης,
|
δοκεῖ |
κατεψεῦσθαι·
καὶ
τοὐναντίον
εἰσὶν
οἱ |
[27] |
τὸν
Ξέρξην.
τοῖς
δὲ
χρονικοῖς
|
δοκεῖ |
μᾶλλον
ὁ
Θουκυδίδης
συμφέρεσθαι,
καίπερ |
[1] |
μετ'
αὐτοῦ.
καὶ
τούτου
γενομένου
|
δοκεῖ |
πανούργως
τὸν
τῶν
νόθων
καὶ |
[3] |
ἐναντίαν
ἀεὶ
πορευόμενον
αὐτῷ.
καίτοι
|
δοκεῖ |
παντάπασιν
ἡ
πρὸς
τοῦτον
ἔχθρα |
[16] |
οὐκοῦν,
εἶπεν
ὁ
Θεμιστοκλῆς,
εἰ
|
δοκεῖ |
ταῦτα
συμφέρειν,
ὥρα
σκοπεῖν
καὶ |
[7] |
λοιπὰ
πειθομένους
τοὺς
Ἕλληνας.
διόπερ
|
δοκεῖ |
τῆς
σωτηρίας
αἰτιώτατος
γενέσθαι
τῇ |
[12] |
τις
ἄλλο
τι
λέγοι
χαλεπαίνοντες,
|
ἐδόκει |
δὲ
τῆς
νυκτὸς
ἀποχωρεῖν
καὶ |
[11] |
ὡς
ἀνὴρ
ἄπολις
οὐκ
ὀρθῶς
|
διδάσκει |
τοὺς
ἔχοντας
ἐγκαταλιπεῖν
καὶ
προέσθαι |
[3] |
Ἑλλάδος
ἤλειφε
καὶ
τὴν
πόλιν
|
ἤσκει |
πόρρωθεν
ἔτι
προσδοκῶν
τὸ
μέλλον. |
[12] |
περὶ
τὸν
Σίκιννον
αὐτῷ
καὶ
|
παρεκάλει |
τῶν
Ἑλλήνων
συνεπιλαμβάνεσθαι
καὶ
συμπροθυμεῖσθαι |
[28] |
δίωξιν,
ὅτε
τῆς
Ἑλλάδος
ἐν
|
ἀσφαλεῖ |
γενομένης
παρέσχε
τὰ
οἴκοι
σωζόμενα |
[27] |
ἀγγέλοις
ἑτέροις
χρήσῃ
πρὸς
αὐτόν.
|
βασιλεῖ |
γὰρ
οὐ
πάτριον
ἀνδρὸς
ἀκροᾶσθαι |
[31] |
(χαλεπαίνοντος
δὲ
τοῦ
βαρβάρου
καὶ
|
βασιλεῖ |
γράψειν
φήσαντος
ἐπιστολήν,
φοβηθεὶς
ὁ |
[29] |
Περσίδα
γλῶτταν
ἀποχρώντως
ἐκμαθὼν
ἐνετύγχανε
|
βασιλεῖ |
δι'
αὑτοῦ,
(τοῖς
μὲν
ἐκτὸς |
[16] |
αἰχμαλώτοις
ἀνευρών,
Ἀρνάκην
ὄνομα,
φράζειν
|
βασιλεῖ |
κελεύσας,
ὅτι
τοῖς
μὲν
Ἕλλησι |
[29] |
ἐοικυῖαι
ξένων,
ἀλλὰ
καὶ
κυνηγεσίων
|
βασιλεῖ |
μετέσχε
καὶ
τῶν
οἴκοι
διατριβῶν, |
[27] |
μὲν
εἶναι,
βούλεσθαι
δ'
ἐντυχεῖν
|
βασιλεῖ |
περὶ
μεγίστων
πραγμάτων
καὶ
πρὸς |
[7] |
ἀνεχώρησαν
ἐκεῖθεν
ἄπρακτοι
καὶ
Θετταλῶν
|
βασιλεῖ |
προσγενομένων
ἐμήδιζε
τὰ
μέχρι
Βοιωτίας, |
[2] |
οὐκ
εὖ
τῶν
χρόνων
ἁπτόμενος·
|
Περικλεῖ |
γάρ,
ὃς
πολὺ
νεώτερος
ἦν |
[27] |
πρὸς
τὸν
υἱὸν
αὐτοῦ
τῷ
|
Θεμιστοκλεῖ |
γενέσθαι
τὴν
ἔντευξιν·
Ἔφορος
δὲ |
[17] |
τὴν
Αἰγινητῶν
ἀριστεῦσαί
φησιν
Ἡρόδοτος,
|
Θεμιστοκλεῖ |
δέ,
καίπερ
ἄκοντες
ὑπὸ
φθόνου, |
[13] |
τὰ
κατὰ
τὴν
μάχην
πραττόμενα.
|
(Θεμιστοκλεῖ |
δὲ
παρὰ
τὴν
ναυαρχίδα
τριήρη |
[1] |
~Θεμιστοκλῆς.
|
~(Θεμιστοκλεῖ |
δὲ
τὰ
μὲν
ἐκ
γένους |
[7] |
οἱ
Ἕλληνες
πρόωνται,
κρύφα
τῷ
|
Θεμιστοκλεῖ |
διελέγοντο,
Πελάγοντα
μετὰ
χρημάτων
πολλῶν |
[20] |
ἀντίπαλον
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ
τῷ
|
Θεμιστοκλεῖ |
καθιστάντες.
~ἦν
δὲ
καὶ
τοῖς |
[12] |
Σίκιννος,
αἰχμάλωτος,
εὔνους
δὲ
τῷ
|
Θεμιστοκλεῖ |
καὶ
τῶν
τέκνων
αὐτοῦ
παιδαγωγός. |
[26] |
τῶν
ἁρμαμαξῶν
ὀχεῖσθαι
τοιαύτης
τῷ
|
Θεμιστοκλεῖ |
κατασκευασθείσης
ἀπήνης
καταδὺς
ἐκομίζετο,
τῶν |
[7] |
μέχρι
Βοιωτίας,
μᾶλλον
ἤδη
τῷ
|
Θεμιστοκλεῖ |
προσεῖχον
οἱ
Ἀθηναῖοι
περὶ
τῆς |
[20] |
Ἀθηναῖοι
διὰ
ταῦτα
παύσασθαι
τῷ
|
Θεμιστοκλεῖ |
προσέταξαν.
(ἐν
δὲ
τοῖς
Ἀμφικτυονικοῖς |
[14] |
Ἕλλησιν
ὀξέως
προσφερομένοις
καὶ
τῷ
|
Θεμιστοκλεῖ |
προσέχουσιν,
ὡς
ὁρῶντι
μάλιστα
τὸ |
[27] |
ἣν
ὁ
χιλίαρχος
εἶχε,
τῷ
|
Θεμιστοκλεῖ |
τὴν
πρὸς
αὐτὸν
ἔντευξιν
γενέσθαι |
[24] |
τοῦ
βασιλέως
λέγουσιν
ὑποθέσθαι
τῷ
|
Θεμιστοκλεῖ |
τὸ
ἱκέτευμα
τοῦτο
καὶ
τὸν |
[3] |
ἀσφαλείας
καὶ
δικαιοσύνης,
ἠναγκάζετο
τῷ
|
Θεμιστοκλεῖ |
τὸν
δῆμον
ἐπὶ
πολλὰ
κινοῦντι |
[12] |
ὥσπερ
εἴρηται·
προελθόντι
δὲ
τῷ
|
Θεμιστοκλεῖ |
φράζει
τὴν
κύκλωσιν.
ὁ
δὲ |
[12] |
Ἀθηναίων
στρατηγὸς
αἱρούμενος
τὰ
βασιλέως
|
ἐξαγγέλλει |
πρῶτος
αὐτῷ
τοὺς
Ἕλληνας
ἀποδιδράσκοντας, |
[18] |
ἔδοξέ
τι
χρήσιμον
διαπεπρᾶχθαι
τῇ
|
πόλει, |
θρασυνομένου
πρὸς
τὸν
Θεμιστοκλέα
καὶ |
[3] |
πρὸς
τοὺς
δυναμένους
ἐν
τῇ
|
πόλει |
καὶ
πρωτεύοντας
ἀπεχθείας,
μάλιστα
δὲ |
[22] |
μὲν
προσηγόρευσεν,
ὡς
ἄριστα
τῇ
|
πόλει |
καὶ
τοῖς
Ἕλλησι
βουλευσάμενος,
(πλησίον |
[19] |
Ἀριστοφάνης
ὁ
κωμικὸς
λέγει,
τῇ
|
πόλει |
τὸν
Πειραιᾶ
προσέμαξεν,
ἀλλὰ
τὴν |
[25] |
διὰ
τῶν
φίλων
εἰς
Ἀσίαν
|
ἔπλει· |
τῶν
δὲ
φανερῶν
γενομένων
καὶ |
[22] |
ἐπὶ
πάντων,
οὓς
ᾤοντο
τῇ
|
δυνάμει |
βαρεῖς
καὶ
πρὸς
ἰσότητα
δημοκρατικὴν |
[31] |
οὔτε
ἐπαρθεὶς
τιμῇ
τοσαύτῃ
καὶ
|
δυνάμει |
πρὸς
τὸν
πόλεμον,
ἀλλ'
ἴσως |
[21] |
οὐκ
ἄρα
Τιμοκρέων
μοῦνος
Μήδοισιν
|
ὁρκιατομεῖ, |
ἀλλ'
ἐντὶ
κἆλλοι
δὴ
πονηροί· |
[2] |
μαθημάτων
γινόμενος
οὐκ
ἔπαιζεν
οὐδ'
|
ἐρρᾳθύμει, |
καθάπερ
οἱ
λοιποὶ
παῖδες,
ἀλλ' |
[15] |
τὴν
βοήθειαν.
(πρῶτος
μὲν
οὖν
|
λαμβάνει |
ναῦν
Λυκομήδης,
ἀνὴρ
Ἀθηναῖος
τριηραρχῶν, |
[27] |
μεγίστων
πραγμάτων
καὶ
πρὸς
ἃ
|
τυγχάνει |
μάλιστα
σπουδάζων
ἐκεῖνος.
ὁ
δέ |
[27] |
γενόμενος
παρ'
αὐτὸ
τὸ
δεινὸν
|
ἐντυγχάνει |
πρῶτον
Ἀρταβάνῳ
τῷ
χιλιάρχῳ
λέγων, |
[12] |
πραγματείαν.
ἦν
δὲ
τῷ
μὲν
|
γένει |
Πέρσης
ὁ
Σίκιννος,
αἰχμάλωτος,
εὔνους |
[28] |
προσκυνήσας
ἔστη
σιωπῇ,
προστάξαντος
τῷ
|
ἑρμηνεῖ |
τοῦ
βασιλέως
ἐρωτῆσαι,
τίς
ἐστι, |
[16] |
γέφυραν,
Θεμιστοκλῆς
δὲ
κηδόμενος
βασιλέως
|
παραινεῖ |
σπεύδειν
ἐπὶ
τὴν
ἑαυτοῦ
θάλατταν |
[8] |
Ἑστίαιαν
αἰγιαλὸς
εἰς
βορέαν
ἀναπεπταμένος,
|
ἀντιτείνει |
δ'
αὐτῷ
μάλιστα
τῆς
ὑπὸ |
[17] |
φθόνου,
τὸ
πρωτεῖον
ἀπέδοσαν
ἅπαντες.
|
ἐπεὶ |
γὰρ
ἀναχωρήσαντες
εἰς
τὸν
Ἰσθμὸν |
[20] |
περὶ
τῆς
ναυτικῆς
διενοήθη
δυνάμεως.
|
ἐπεὶ |
γὰρ
ὁ
τῶν
Ἑλλήνων
στόλος |
[7] |
Θετταλίας
οὔπω
τότε
μηδίζειν
δοκούσης·
|
(ἐπεὶ |
δ'
ἀνεχώρησαν
ἐκεῖθεν
ἄπρακτοι
καὶ |
[28] |
αὐτὸν
ἔντευξιν
γενέσθαι
καὶ
σύστασιν.
|
~ἐπεὶ |
δ'
οὖν
εἰσήχθη
πρὸς
βασιλέα |
[29] |
μαγικῶν
λόγων
τοῦ
βασιλέως
κελεύσαντος.
|
(ἐπεὶ |
δὲ
Δημάρατος
ὁ
Σπαρτιάτης
αἰτήσασθαι |
[29] |
διαφθείρειν·
ὅθεν
αὐτῷ
χρόνου
δεῖν.
|
ἐπεὶ |
δέ,
ἡσθέντος
τοῦ
βασιλέως
τῇ |
[26] |
Θεμιστοκλέους
πρὶν
ἅπτεσθαι
τῆς
πολιτείας.
|
~ἐπεὶ |
δὲ
κατέπλευσεν
εἰς
Κύμην
καὶ |
[7] |
εὐγνωμοσύνῃ
δὲ
τῶν
συμμάχων
περιγενομένους.
|
(ἐπεὶ |
δὲ
ταῖς
Ἀφεταῖς
τοῦ
βαρβαρικοῦ |
[16] |
τὴν
ταχίστην
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος.
|
(ἐπεὶ |
δὲ
ταῦτα
ἔδοξε,
πέμπει
τινὰ |
[5] |
τὰ
πεμπόμενα
τῶν
ἐδωδίμων
πωλοῦντος.
|
(ἐπεὶ |
δὲ
Φιλίδης
ὁ
ἱπποτρόφος
αἰτηθεὶς |
[21] |
ἀπ'
Ἀθανᾶν
ἐλθεῖν
ἕνα
λῷστον·
|
ἐπεὶ |
Θεμιστοκλἦ
ἤχθαρε
Λατώ,
(ψεύσταν,
ἄδικον, |
[27] |
τε
πείσομαι
τοῖς
ὑμετέροις
νόμοις,
|
ἐπεὶ |
θεῷ
τῷ
μεγαλύνοντι
Πέρσας
οὕτω |
[2] |
μέγα
πάντως
ἀγαθὸν
ἢ
κακόν.
|
ἐπεὶ |
καὶ
τῶν
παιδεύσεων
τὰς
μὲν |
[1] |
ἐστὶν
ἔξω
πυλῶν
γυμνάσιον
Ἡρακλέους,
|
ἐπεὶ |
κἀκεῖνος
οὐκ
ἦν
γνήσιος
ἐν |
[8] |
ποτ'
ἐν
πελάγει
ναυμαχίῃ
δαμάσαντες,
|
ἐπεὶ |
στρατὸς
ὤλετο
Μήδων,
σήματα
ταῦτ' |
[12] |
γνώμῃ
καὶ
παρεσκευάζοντο
ναυμαχήσοντες.
(ἀλλ'
|
ἐπεὶ |
τῶν
πολεμίων
ὅ
τε
στόλος |
[16] |
Ἑλλάδος.
(ἐπεὶ
δὲ
ταῦτα
ἔδοξε,
|
πέμπει |
τινὰ
τῶν
βασιλικῶν
εὐνούχων
ἐν |
[12] |
τῶν
τέκνων
αὐτοῦ
παιδαγωγός.
(ὃν
|
ἐκπέμπει |
πρὸς
τὸν
Ξέρξην
κρύφα,
κελεύσας |
[30] |
ὄναρ
φανεῖσαν
εἰπεῖν·
ὦ
Θεμιστόκλεις,
|
ὑστέρει |
κεφαλῆς
λεόντων,
ἵνα
μὴ
λέοντι |
[10] |
ἐναλέσθαι
τῇ
θαλάττῃ
καὶ
τῇ
|
τριήρει |
παρανηχόμενος
ἐκπεσεῖν
εἰς
τὴν
Σαλαμῖνα |
[16] |
ἔτι
θυμομαχῶν
πρὸς
τὴν
ἀπότευξιν
|
ἐπεχείρει |
διὰ
χωμάτων
ἐπάγειν
τὸ
πεζὸν |
[19] |
ἀπὸ
τῶν
πράξεων
ἐκείνων
εὐθὺς
|
ἐπεχείρει |
τὴν
πόλιν
ἀνοικοδομεῖν
καὶ
τειχίζειν, |
[7] |
δὲ
τὴν
ἀρχὴν
εὐθὺς
μὲν
|
ἐπεχείρει |
τοὺς
πολίτας
ἐμβιβάζειν
εἰς
τὰς |
[19] |
ἀνοικοδομεῖν
καὶ
τειχίζειν,
ὡς
μὲν
|
ἱστορεῖ |
Θεόπομπος,
χρήμασι
πείσας
μὴ
ἐναντιωθῆναι |
[4] |
ταῦτα
Μιλτιάδου
κρατήσας
ἀντιλέγοντος,
ὡς
|
ἱστορεῖ |
Στησίμβροτος.
(εἰ
μὲν
δὴ
τὴν |
[24] |
Κίμων
ὕστερον
κρίνας
ἐθανάτωσεν,
ὡς
|
ἱστορεῖ |
Στησίμβροτος.
εἶτ'
οὐκ
οἶδ'
ὅπως |
[25] |
γὰρ
ἐν
τοῖς
Περὶ
βασιλείας
|
ἱστορεῖ |
τὸν
Θεμιστοκλέα
πέμψαντος
εἰς
Ὀλυμπίαν |
[2] |
μὲν
φύσει
συνετός,
τῇ
δὲ
|
προαιρέσει |
μεγαλοπράγμων
καὶ
πολιτικός.
ἐν
γὰρ |
[2] |
ἦν
καὶ
ἀστάθμητος,
ἅτε
τῇ
|
φύσει |
καθ'
αὑτὴν
χρώμενος
ἄνευ
λόγου |
[3] |
τὴν
διαφοράν.
πρᾷος
γὰρ
ὢν
|
φύσει |
καὶ
καλοκαγαθικὸς
τὸν
τρόπον
ὁ |
[26] |
τὴν
περὶ
τὰς
γυναῖκας
ἄγριον
|
φύσει |
καὶ
χαλεπόν
ἐστιν.
(οὐ
γὰρ |
[2] |
ὑπερορῶν
παρ'
ἡλικίαν,
ὡς
τῇ
|
φύσει |
πιστεύων.
(ὅθεν
ὕστερον
ἐν
ταῖς |
[2] |
μεστὸς
εἶναι,
καὶ
τῇ
μὲν
|
φύσει |
συνετός,
τῇ
δὲ
προαιρέσει
μεγαλοπράγμων |
[18] |
πονηθέντων.
~καὶ
γὰρ
ἦν
τῇ
|
φύσει |
φιλοτιμότατος,
εἰ
δεῖ
τεκμαίρεσθαι
διὰ |
[32] |
τἆλλα
δ'
οὐδενὸς
ἀξίου
γενομένου
|
μνημονεύει. |
τῶν
δὲ
πρεσβυτάτων
Νεοκλῆς
μὲν |
[10] |
κρατήσας
δὲ
τῇ
γνώμῃ
ψήφισμα
|
γράφει, |
τὴν
μὲν
πόλιν
παρακαταθέσθαι
τῇ |
[11] |
τοῦ
πολέμου
καταστασιασθεὶς
ὑπὸ
Θεμιστοκλέους
|
γράφει |
ψήφισμα,
τοῖς
ἐπὶ
χρόνῳ
μεθεστῶσιν |
[1] |
οὐδ'
Ἀβρότονον
ὄνομα,
ἀλλ'
Εὐτέρπην
|
ἀναγράφει. |
Νεάνθης
δὲ
καὶ
πόλιν
αὐτῇ |
[13] |
φησιν,
ὑπὲρ
τὸ
Ἡράκλειον,
ᾗ
|
βραχεῖ |
πόρῳ
διείργεται
τῆς
Ἀττικῆς
ἡ |
[14] |
ἦγε
πλῆθος·
αἱ
δ'
ὑπέρκομποι
|
τάχει
|
ἑκατὸν
δὶς
ἦσαν
ἑπτά
θ' |
[8] |
ὑπὸ
Φιλοκτήτῃ
γενομένης
χώρας
Ὀλιζών.
|
ἔχει |
δὲ
ναὸν
οὐ
μέγαν
Ἀρτέμιδος |
[29] |
αὕτη
μὲν
ἡ
κίταρις
οὐκ
|
ἔχει |
ἐγκέφαλον,
ὃν
ἐπικαλύψει·
σὺ
δ' |
[14] |
δὶς
ἦσαν
ἑπτά
θ'
ὧδ'
|
ἔχει |
λόγος.
τῶν
δ'
Ἀττικῶν
ἑκατὸν |
[31] |
βουλόμενος
ἐνδείξασθαι
τοῖς
Ἀθηναίοις,
ὅσην
|
ἔχει |
τιμὴν
καὶ
δύναμιν
ἐν
τοῖς |
[18] |
κηρύττειν,
ὅτι
καὶ
γείτονα
χρηστὸν
|
ἔχει· |
τῶν
δὲ
μνωμένων
αὐτοῦ
τὴν |
[12] |
ἐφάνη
Τηνία
τριήρης
αὐτόμολος,
ἧς
|
ἐναυάρχει |
Παναίτιος,
ἀπαγγέλλουσα
τὴν
κύκλωσιν,
ὥστε |
[29] |
κίταρις
οὐκ
ἔχει
ἐγκέφαλον,
ὃν
|
ἐπικαλύψει· |
σὺ
δ'
οὐκ
(ἔσῃ
Ζεὺς |
[8] |
τῆς
ἐν
Ἀρτεμισίῳ
μάχης
εἰπεῖν·
|
ὅθι |
παῖδες
Ἀθαναίων
ἐβάλοντο
φαεννὰν
κρηπῖδ' |
[7] |
τὰ
Τέμπη
μετὰ
Λακεδαιμονίων,
ὡς
|
αὐτόθι |
προκινδυνευσόντων
τῆς
Θετταλίας
οὔπω
τότε |
[19] |
καὶ
τὸ
βῆμα
τὸ
ἐν
|
Πνυκὶ |
πεποιημένον
ὥστ'
ἀποβλέπειν
πρὸς
τὴν |
[1] |
ἀλλὰ
τεκέσθαι
τὸν
μέγαν
Ἕλλησίν
|
φημι |
Θεμιστοκλέα.
(Φανίας
μέντοι
τὴν
μητέρα |
[23] |
εἴτ'
ἄλλως
καταφανῆ
γενήσεσθαι
σὺν
|
οὐδενὶ |
λογισμῷ
πραγμάτων
ἀτόπων
καὶ
παραβόλων |
[8] |
τόπος
ἐν
πολλῇ
τῇ
πέριξ
|
θινὶ |
κόνιν
τεφρώδη
καὶ
μέλαιναν
ἐκ |
[3] |
νέος
ὢν
ἔτι
τῆς
ἐν
|
Μαραθῶνι |
μάχης
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
γενομένης |
[3] |
ᾤοντο
τοῦ
πολέμου
τὴν
ἐν
|
Μαραθῶνι |
τῶν
βαρβάρων
ἧτταν
εἶναι,
Θεμιστοκλῆς |
[15] |
ἧς
τὰ
παράσημα
περικόψας
ἀνέθηκεν
|
Ἀπόλλωνι |
δαφνηφόρῳ
Φλυῆσιν.
οἱ
δ'
ἄλλοι |
[5] |
Ὀλυμπίαν
ἐλθὼν
καὶ
διαμιλλώμενος
τῷ
|
Κίμωνι |
περὶ
δεῖπνα
καὶ
σκηνὰς
καὶ |
[7] |
μᾶλλον
ἤδη
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
προσεῖχον
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
περὶ
τῆς
θαλάσσης,
καὶ |
[29] |
κελευσθεὶς
ᾐτήσατο
τὴν
κίταριν,
ὥσπερ
|
οἱ |
βασιλεῖς,
ἐπαράμενος
εἰσελάσαι
διὰ
Σάρδεων, |
[15] |
περικόψας
ἀνέθηκεν
Ἀπόλλωνι
δαφνηφόρῳ
Φλυῆσιν.
|
οἱ |
δ'
ἄλλοι
τοῖς
βαρβάροις
ἐξισούμενοι |
[21] |
θεοὺς
κομίζων,
Πειθὼ
καὶ
Βίαν·
|
οἱ |
δ'
ἔφασαν
εἶναι
καὶ
παρ' |
[21] |
ἐπανδόκευε
γελοίως
ψυχρὰ
κρέα
παρέχων·
|
οἱ |
δ'
ἤσθιον
κηὔχοντο
μὴ
ὥραν |
[30] |
αὐλαίας
διαβρόχους
γενομένας
ἐκπετάσαντες
ἀνέψυχον.
|
οἱ |
δὲ
Πισίδαι
τὰ
ξίφη
λαβόντες |
[5] |
ξένους
δαπάναις
ἀφθόνου
δεῖσθαι
χορηγίας·
|
οἱ |
δὲ
τοὐναντίον
γλισχρότητα
πολλὴν
καὶ |
[22] |
νῦν
τὰ
σώματα
τῶν
θανατουμένων
|
οἱ |
δήμιοι
προβάλλουσι
καὶ
τὰ
ἱμάτια |
[12] |
καὶ
τῶν
στενῶν
προέμενοι
βοήθειαν
|
οἱ |
Ἕλληνες
διαλυθήσονται
κατὰ
πόλεις,
ἐβουλεύετο |
[9] |
Φωκέων
ἄστη
πυρπολοῦντος
οὐ
προσήμυναν
|
οἱ |
Ἕλληνες,
καίπερ
τῶν
Ἀθηναίων
δεομένων |
[7] |
δείσαντες
οἱ
Εὐβοεῖς,
μὴ
σφᾶς
|
οἱ |
Ἕλληνες
πρόωνται,
κρύφα
τῷ
Θεμιστοκλεῖ |
[7] |
κατὰ
θάλατταν
ἀλκὴν
βασιλέως,
δείσαντες
|
οἱ |
Εὐβοεῖς,
μὴ
σφᾶς
οἱ
Ἕλληνες |
[10] |
αὐτῷ
προτιθεμένας
ἀπαρχὰς
εὑρίσκοντες
ἀψαύστους
|
οἱ |
ἱερεῖς,
ἐξήγγελλον
εἰς
τοὺς
πολλούς, |
[19] |
ὃ
καὶ
συνέβη·
γνόντες
γὰρ
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
τὸ
ἀληθὲς
οὐκ
ἠδίκησαν |
[2] |
δοκεῖ
κατεψεῦσθαι·
καὶ
τοὐναντίον
εἰσὶν
|
οἱ |
λέγοντες,
ὅτι
τοῦ
τὰ
κοινὰ |
[2] |
συνταττόμενος
πρὸς
ἑαυτόν.
ἦσαν
δ'
|
οἱ |
λόγοι
κατηγορία
τινὸς
ἢ
συνηγορία |
[14] |
εἶχεν,
ὧν
τοξόται
τέσσαρες
ἦσαν,
|
οἱ |
λοιποὶ
δ'
ὁπλῖται.
(δοκεῖ
δ' |
[2] |
οὐκ
ἔπαιζεν
οὐδ'
ἐρρᾳθύμει,
καθάπερ
|
οἱ |
λοιποὶ
παῖδες,
ἀλλ'
εὑρίσκετο
λόγους |
[3] |
ἐῴη
τὸ
τοῦ
Μιλτιάδου
τρόπαιον.
|
οἱ |
μὲν
γὰρ
ἄλλοι
πέρας
ᾤοντο |
[20] |
εἶναι
μήτε
λυσιτελεστέραν
μήτ'
ἀδικωτέραν.
|
οἱ |
μὲν
οὖν
Ἀθηναῖοι
διὰ
ταῦτα |
[5] |
~σύντονον
δὲ
αὐτὸν
γεγονέναι
χρηματιστὴν
|
οἱ |
μέν
τινές
φασι
δι'
ἐλευθεριότητα· |
[2] |
ἐκ
διαδοχῆς
ἀπὸ
Σόλωνος·
ἣν
|
οἱ |
μετὰ
ταῦτα
δικανικαῖς
μίξαντες
τέχναις |
[4] |
τῇ
Ἑλλάδι
μάλιστα
καὶ
κατεῖχον
|
οἱ |
νησιῶται
πλήθει
νεῶν
τὴν
θάλασσαν. |
[30] |
τὴν
αὐλαίαν
ἀνέστελλον,
ἐπιπίπτουσιν
αὐτοῖς
|
οἱ |
παραφυλάσσοντες
καὶ
συλλαμβάνουσι.
διαφυγὼν
δὲ |
[12] |
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
πάλιν
ἐπάπταινον
|
οἱ |
Πελοποννήσιοι
πρὸς
τὸν
Ἰσθμόν,
εἴ |
[29] |
πόλεις
δ'
αὐτῷ
τρεῖς
μὲν
|
οἱ |
πλεῖστοι
δοθῆναι
λέγουσιν
εἰς
ἄρτον |
[19] |
ἐναντιωθῆναι
τοὺς
ἐφόρους,
ὡς
δ'
|
οἱ |
πλεῖστοι,
παρακρουσάμενος.
ἧκε
μὲν
γὰρ |
[10] |
δυνατόν.
(κυρωθέντος
δὲ
τοῦ
ψηφίσματος
|
οἱ |
πλεῖστοι
τῶν
Ἀθηναίων
ὑπεξέθεντο
γενεὰς |
[13] |
τῶν
εὐλόγων
τὴν
σωτηρίαν
ἐλπίζοντες
|
οἱ |
πολλοὶ
τὸν
θεὸν
ἅμα
κοινῇ |
[9] |
πόλιν
ἀφέντας
ἐμφῦναι
ταῖς
ναυσίν,
|
οἱ |
πολλοὶ
χαλεπῶς
ἤκουον,
ὡς
μήτε |
[17] |
τοῦ
βωμοῦ
τὴν
ψῆφον
ἔφερον
|
οἱ |
στρατηγοί,
πρῶτον
μὲν
ἕκαστος
ἑαυτὸν |
[12] |
δὲ
δυνάμεων
ὁμοῦ
γενομένων,
ἐξερρύησαν
|
οἱ |
τοῦ
Θεμιστοκλέους
λόγοι
τῶν
Ἑλλήνων |
[30] |
ἑνὸς
εἰς
τὸν
ποταμὸν
ἐμπεσόντος,
|
οἱ |
τοῦ
Θεμιστοκλέους
οἰκέται
τὰς
αὐλαίας |
[19] |
ἀποβλέπειν
πρὸς
τὴν
θάλασσαν
ὕστερον
|
οἱ |
τριάκοντα
πρὸς
τὴν
χώραν
ἀπέστρεψαν, |
[23] |
μὲν
αὐτοῦ
Λακεδαιμόνιοι,
κατηγόρουν
δ'
|
οἱ |
φθονοῦντες
τῶν
πολιτῶν,
οὐ
παρόντος, |
[11] |
περὶ
πολέμου
τίς
ἐστι
λόγος,
|
οἳ |
καθάπερ
αἱ
τευθίδες
μάχαιραν
μὲν |
[24] |
ἀεὶ
καὶ
δῆλος
ἦν,
εἰ
|
λάβοι, |
τιμωρησόμενος.
ἐν
δὲ
τῇ
τότε |
[12] |
Ἰσθμόν,
εἴ
τις
ἄλλο
τι
|
λέγοι |
χαλεπαίνοντες,
ἐδόκει
δὲ
τῆς
νυκτὸς |
[31] |
δὲ
καὶ
δυνάμεις
ἐκινοῦντο
καὶ
|
στρατηγοὶ |
διεπέμποντο
καὶ
κατέβαινον
ἀγγελίαι
πρὸς |
[17] |
βωμοῦ
τὴν
ψῆφον
ἔφερον
οἱ
|
στρατηγοί, |
πρῶτον
μὲν
ἕκαστος
ἑαυτὸν
ἀπέφαινεν |
[2] |
πρὸς
ἑαυτόν.
ἦσαν
δ'
οἱ
|
λόγοι |
κατηγορία
τινὸς
ἢ
συνηγορία
τῶν |
[12] |
γενομένων,
ἐξερρύησαν
οἱ
τοῦ
Θεμιστοκλέους
|
λόγοι |
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
πάλιν
ἐπάπταινον |
[12] |
καὶ
διαζῶσαι
τὰς
νήσους,
ὅπως
|
ἐκφύγοι |
μηδεὶς
τῶν
πολεμίων.
(τούτων
δὲ |
[31] |
τοῖς
πολεμικοῖς,
τὸ
δὲ
πλεῖστον
|
αἰδοῖ |
τῆς
τε
δόξης
τῶν
πράξεων |
[7] |
τοὺς
Ἀθηναίους,
ὑπισχνούμενος,
ἂν
ἄνδρες
|
ἀγαθοὶ |
γένωνται
πρὸς
τὸν
πόλεμον,
ἑκόντας |
[11] |
αἳ
νῦν
μὲν
ὑμῖν
παρεστᾶσι
|
βοηθοὶ |
σώζεσθαι
δι'
αὐτῶν
βουλομένοις,
εἰ |
[20] |
μήτ'
ἀδικωτέραν.
οἱ
μὲν
οὖν
|
Ἀθηναῖοι |
διὰ
ταῦτα
παύσασθαι
τῷ
Θεμιστοκλεῖ |
[7] |
ἤδη
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
προσεῖχον
οἱ
|
Ἀθηναῖοι |
περὶ
τῆς
θαλάσσης,
καὶ
πέμπεται |
[22] |
τὰ
σώματα
τῶν
θανατουμένων
οἱ
|
δήμιοι |
προβάλλουσι
καὶ
τὰ
ἱμάτια
καὶ |
[2] |
καταρτύσεως.
(ἃ
δὲ
τούτων
ἐξαρτῶσιν
|
ἔνιοι |
διηγήματα
πλάττοντες,
ἀποκήρυξιν
μὲν
ὑπὸ |
[24] |
ἀναντίρρητον
ἡγουμένων
ἱκεσίαν
τῶν
Μολοσσῶν.
|
ἔνιοι |
μὲν
οὖν
Φθίαν
τὴν
γυναῖκα |
[31] |
αἷμα
ταύρειον
πιών,
ὡς
δ'
|
ἔνιοι, |
φάρμακον
ἐφήμερον
προσενεγκάμενος,
ἐν
Μαγνησίᾳ |
[17] |
δεύτερον
δὲ
μεθ'
ἑαυτὸν
Θεμιστοκλέα.
|
Λακεδαιμόνιοι |
δ'
εἰς
τὴν
Σπάρτην
αὐτὸν |
[23] |
Θεμιστοκλέα·
καὶ
κατεβόων
μὲν
αὐτοῦ
|
Λακεδαιμόνιοι, |
κατηγόρουν
δ'
οἱ
φθονοῦντες
τῶν |
[19] |
καὶ
συνέβη·
γνόντες
γὰρ
οἱ
|
Λακεδαιμόνιοι |
τὸ
ἀληθὲς
οὐκ
ἠδίκησαν
αὐτόν, |
[12] |
Ἑλλήνων
καὶ
πάλιν
ἐπάπταινον
οἱ
|
Πελοποννήσιοι |
πρὸς
τὸν
Ἰσθμόν,
εἴ
τις |
[29] |
κυνηγεσίων
βασιλεῖ
μετέσχε
καὶ
τῶν
|
οἴκοι |
διατριβῶν,
ὥστε
καὶ
μητρὶ
τῇ |
[26] |
μηδενὸς
ὁρᾶσθαι
τῶν
ἐκτός,
ἀλλ'
|
οἴκοι |
μὲν
διαιτᾶσθαι
κατακεκλεισμένας,
ἐν
δὲ |
[28] |
ἐν
ἀσφαλεῖ
γενομένης
παρέσχε
τὰ
|
οἴκοι |
σωζόμενα
χαρίσασθαί
τι
καὶ
ὑμῖν. |
[3] |
Μιλτιάδου
τρόπαιον.
οἱ
μὲν
γὰρ
|
ἄλλοι |
πέρας
ᾤοντο
τοῦ
πολέμου
τὴν |
[27] |
Κλείταρχος
καὶ
Ἡρακλείδης,
ἔτι
δ'
|
ἄλλοι |
πλείονες,
πρὸς
αὐτὸν
ἀφικέσθαι
τὸν |
[15] |
Ἀπόλλωνι
δαφνηφόρῳ
Φλυῆσιν.
οἱ
δ'
|
ἄλλοι |
τοῖς
βαρβάροις
ἐξισούμενοι
τὸ
πλῆθος |
[21] |
μοῦνος
Μήδοισιν
ὁρκιατομεῖ,
ἀλλ'
ἐντὶ
|
κἆλλοι |
δὴ
πονηροί·
οὐκ
ἐγὼ
μόνα |
[10] |
διαπερώντων
εἰς
τὴν
νῆσον.
καίτοι
|
πολλοὶ |
μὲν
διὰ
γῆρας
ὑπολειπόμενοι
τῶν |
[13] |
εὐλόγων
τὴν
σωτηρίαν
ἐλπίζοντες
οἱ
|
πολλοὶ |
τὸν
θεὸν
ἅμα
κοινῇ
κατεκαλοῦντο |
[9] |
ἀφέντας
ἐμφῦναι
ταῖς
ναυσίν,
οἱ
|
πολλοὶ |
χαλεπῶς
ἤκουον,
ὡς
μήτε
νίκης |
[4] |
μᾶλλον
ἢ
δουλωσόμενον
αὐτούς,
ὡς
|
ἐμοὶ |
δοκεῖ,
κατέλιπεν.
~σύντονον
δὲ
αὐτὸν |
[28] |
σωζόμενα
χαρίσασθαί
τι
καὶ
ὑμῖν.
|
(ἐμοὶ |
μὲν
οὖν
πάντα
πρέποντα
ταῖς |
[21] |
τοὺς
δὲ
καίνων,
ἀργυρίων
ὑπόπλεως,
|
Ἰσθμοῖ |
δ'
ἐπανδόκευε
γελοίως
ψυχρὰ
κρέα |
[27] |
ὁ
δέ
φησιν·
ὦ
ξένε,
|
νόμοι |
διαφέρουσιν
ἀνθρώπων·
ἄλλα
δ'
ἄλλοις |
[8] |
ὡς
οὔτε
πλήθη
νεῶν
οὔτε
|
κόσμοι |
καὶ
λαμπρότητες
ἐπισήμων
οὔτε
κραυγαὶ |
[15] |
τὴν
καλὴν
ἐκείνην
καὶ
περιβόητον
|
ἀράμενοι |
νίκην,
ἧς
οὔθ'
Ἕλλησιν
οὔτε |
[16] |
εἴγε
πολλοστημορίῳ
τῆς
Ξέρξου
δυνάμεως
|
διαγωνισάμενοι |
Πλαταιᾶσιν
εἰς
τὸν
περὶ
τῶν |
[9] |
μήτε
νίκης
δεόμενοι
μήτε
σωτηρίαν
|
ἐπιστάμενοι |
θεῶν
τε
ἱερὰ
καὶ
πατέρων |
[12] |
τοῦ
τόπου
καὶ
τῶν
στενῶν
|
προέμενοι |
βοήθειαν
οἱ
Ἕλληνες
διαλυθήσονται
κατὰ |
[13] |
ὄψιν,
ἐσθῆσι
δὲ
καὶ
χρυσῷ
|
κεκοσμημένοι |
διαπρεπῶς.
ἐλέγοντο
δὲ
Σανδαύκης
παῖδες |
[9] |
χαλεπῶς
ἤκουον,
ὡς
μήτε
νίκης
|
δεόμενοι |
μήτε
σωτηρίαν
ἐπιστάμενοι
θεῶν
τε |
[9] |
Θερμοπύλας
εἰς
τὸ
Ἀρτεμίσιον
ἀπαγγελλόντων
|
πυθόμενοι |
Λεωνίδαν
τε
κεῖσθαι
καὶ
κρατεῖν |
[19] |
τριάκοντα
πρὸς
τὴν
χώραν
ἀπέστρεψαν,
|
οἰόμενοι |
τὴν
μὲν
κατὰ
θάλατταν
ἀρχὴν |
[30] |
εὑρήσειν
ἀναπαυόμενον.
(ὡς
δ'
ἐγγὺς
|
γενόμενοι |
τὴν
αὐλαίαν
ἀνέστελλον,
ἐπιπίπτουσιν
αὐτοῖς |
[4] |
δέος
οὐ
πάνυ
βέβαιον
ὡς
|
ἀφιξόμενοι |
παρεῖχον
ἐπισείων,
ἀλλὰ
τῇ
πρὸς |
[10] |
καίτοι
πολλοὶ
μὲν
διὰ
γῆρας
|
ὑπολειπόμενοι |
τῶν
πολιτῶν
ἔλεον
εἶχον·
ἦν |
[19] |
(ἐκεῖνοι
μὲν
γάρ,
ὡς
λέγεται,
|
πραγματευόμενοι |
τοὺς
πολίτας
ἀποσπάσαι
τῆς
θαλάττης |
[15] |
οἱ
δ'
ἄλλοι
τοῖς
βαρβάροις
|
ἐξισούμενοι |
τὸ
πλῆθος
ἐν
στενῷ
κατὰ |
[19] |
παλαιοῖς
βασιλεῦσι
τῶν
Ἀθηναίων
ἀντιπολιτευόμενος.
|
(ἐκεῖνοι |
μὲν
γάρ,
ὡς
λέγεται,
πραγματευόμενοι |
[14] |
ὧν
τοξόται
τέσσαρες
ἦσαν,
οἱ
|
λοιποὶ |
δ'
ὁπλῖται.
(δοκεῖ
δ'
οὐκ |
[2] |
ἔπαιζεν
οὐδ'
ἐρρᾳθύμει,
καθάπερ
οἱ
|
λοιποὶ |
παῖδες,
ἀλλ'
εὑρίσκετο
λόγους
τινὰς |
[14] |
ὧν
ἦγε
πλῆθος·
αἱ
δ'
|
ὑπέρκομποι |
τάχει
ἑκατὸν
δὶς
ἦσαν
ἑπτά |
[8] |
ἐπισήμων
οὔτε
κραυγαὶ
κομπώδεις
ἢ
|
βάρβαροι |
παιᾶνες
ἔχουσι
τι
δεινὸν
ἀνδράσιν |
[15] |
καὶ
κατασκήπτειν
εἰς
τὰς
τριήρεις.
|
ἕτεροι |
δὲ
φάσματα
καὶ
εἴδωλα
καθορᾶν |
[18] |
ὦ
μειράκιον,
εἶπεν,
ὀψὲ
μέν,
|
ἀμφότεροι |
δ'
ἅμα
νοῦν
ἐσχήκαμεν.
(ἔλεγε |
[3] |
μειρακιώδη
λαβεῖν
ἀρχήν·
ἠράσθησαν
γὰρ
|
ἀμφότεροι |
τοῦ
καλοῦ
Στησίλεω,
Κείου
τὸ |
[21] |
ὁρκιατομεῖ,
ἀλλ'
ἐντὶ
κἆλλοι
δὴ
|
πονηροί· |
οὐκ
ἐγὼ
μόνα
κόλουρις·
ἐντὶ |
[14] |
ὁμοῦ
πλέοντες,
ὡς
αἱ
νῆες
|
ἀντίπρῳροι |
προσπεσοῦσαι
καὶ
συνερείσασαι
τοῖς
χαλκώμασιν |
[28] |
τοῦ
ἑρμηνέως
ἐρωτήσαντος,
εἶπεν·
ἥκω
|
σοι, |
βασιλεῦ,
Θεμιστοκλῆς
ὁ
Ἀθηναῖος
ἐγὼ |
[27] |
ἐπαινῶν
τὰ
ἡμέτερα
προσκυνήσεις,
ἔστι
|
σοι |
καὶ
θεάσασθαι
βασιλέα
καὶ
προσειπεῖν· |
[25] |
δ'
ἀπειλῶν
καὶ
λέγων,
ὅτι
|
κατηγορήσοι |
καὶ
καταψεύσοιτο
πρὸς
τοὺς
Ἀθηναίους, |
[11] |
Θεμιστοκλῆς
ἐπιστρέψας
τὸν
λόγον·
ἡμεῖς
|
τοι, |
(εἶπεν,
ὦ
μοχθηρέ,
τὰς
μὲν |
[3] |
τὴν
ἐναντίαν
ἀεὶ
πορευόμενον
αὐτῷ.
|
καίτοι |
δοκεῖ
παντάπασιν
ἡ
πρὸς
τοῦτον |
[10] |
περιβολὰς
διαπερώντων
εἰς
τὴν
νῆσον.
|
καίτοι |
πολλοὶ
μὲν
διὰ
γῆρας
ὑπολειπόμενοι |
[2] |
παραλαβὼν
ἔνδοξον
καὶ
μεγάλην
ἀπεργάσασθαι.
|
καίτοι |
Στησίμβροτος
Ἀναξαγόρου
τε
διακοῦσαι
τὸν |
[7] |
δοκούσης·
(ἐπεὶ
δ'
ἀνεχώρησαν
ἐκεῖθεν
|
ἄπρακτοι |
καὶ
Θετταλῶν
βασιλεῖ
προσγενομένων
ἐμήδιζε |
[3] |
τῶν
πολλῶν
ὁμοίως
ἐχόντων.
~ταχὺ
|
μέντοι |
καὶ
νεανικῶς
ἔοικεν
ἅψασθαι
τοῦ |
[9] |
καὶ
νεκροὺς
καῦσαι
δοκοῦσι.
~τῶν
|
μέντοι |
περὶ
Θερμοπύλας
εἰς
τὸ
Ἀρτεμίσιον |
[1] |
μέγαν
Ἕλλησίν
φημι
Θεμιστοκλέα.
(Φανίας
|
μέντοι |
τὴν
μητέρα
τοῦ
Θεμιστοκλέους
οὐ |
[1] |
καὶ
γνησίων
διορισμὸν
ἀνελεῖν.
(ὅτι
|
μέντοι |
τοῦ
Λυκομιδῶν
γένους
μετεῖχε
δῆλός |
[2] |
καὶ
πρὸς
τοὺς
δημαγωγούς,
ὅταν
|
ἄχρηστοι |
φαίνωνται,
τῶν
πολλῶν
ὁμοίως
ἐχόντων. |
[29] |
δ'
αὐτῷ
τρεῖς
μὲν
οἱ
|
πλεῖστοι |
δοθῆναι
λέγουσιν
εἰς
ἄρτον
καὶ |
[19] |
τοὺς
ἐφόρους,
ὡς
δ'
οἱ
|
πλεῖστοι, |
παρακρουσάμενος.
ἧκε
μὲν
γὰρ
εἰς |
[10] |
(κυρωθέντος
δὲ
τοῦ
ψηφίσματος
οἱ
|
πλεῖστοι |
τῶν
Ἀθηναίων
ὑπεξέθεντο
γενεὰς
καὶ |
[13] |
τριήρη
σφαγιαζομένῳ
τρεῖς
προσήχθησαν
αἰχμάλωτοι,
|
κάλλιστοι |
μὲν
ἰδέσθαι
τὴν
ὄψιν,
ἐσθῆσι |
[9] |
ἀπαντῆσαι
πρὸ
τῆς
Ἀττικῆς,
ὥσπερ
|
αὐτοὶ |
κατὰ
θάλατταν
ἐπ'
Ἀρτεμίσιον
ἐβοήθησαν. |
[4] |
οὐδὲ
Πέρσας
μακρὰν
γὰρ
ἦσαν
|
οὗτοι |
καὶ
δέος
οὐ
πάνυ
βέβαιον |
[13] |
ναυαρχίδα
τριήρη
σφαγιαζομένῳ
τρεῖς
προσήχθησαν
|
αἰχμάλωτοι, |
κάλλιστοι
μὲν
ἰδέσθαι
τὴν
ὄψιν, |
[2] |
συνδιέτριβε.
(μᾶλλον
οὖν
ἄν
τις
|
προσέχοι |
τοῖς
Μνησιφίλου
τὸν
Θεμιστοκλέα
τοῦ |
[6] |
ἐν
τοῖς
πεμφθεῖσιν
ὑπὸ
βασιλέως
|
ἐπὶ |
γῆς
καὶ
ὕδατος
αἴτησιν.
ἑρμηνέα |
[30] |
αὐτῷ
πρὸς
τὰς
Ἑλληνικὰς
πράξεις
|
ἐπὶ |
θάλατταν
Πέρσης
ἀνὴρ
Ἐπιξύης
ὄνομα, |
[26] |
Κύμην
καὶ
πολλοὺς
ᾔσθετο
τῶν
|
ἐπὶ |
θαλάττῃ
παραφυλάττοντας
αὐτὸν
λαβεῖν,
μάλιστα |
[26] |
ἀπ'
Ἰωνίας
πρός
τινα
τῶν
|
ἐπὶ |
θύραις
βασιλέως.
~Θουκυδίδης
μὲν
οὖν |
[29] |
χρηστὸν
ἐξ
ὧν
ἑώρα
τοὺς
|
ἐπὶ |
θύραις,
ὡς
ἐπύθοντο
τοὔνομα
παρόντος |
[21] |
δίκαιον.
λέγεται
δ'
ὁ
Τιμοκρέων
|
ἐπὶ |
μηδισμῷ
φυγεῖν
συγκαταψηφισαμένου
τοῦ
Θεμιστοκλέους. |
[22] |
καὶ
τὴν
ὑπεροχήν,
ὥσπερ
εἰώθεσαν
|
ἐπὶ |
πάντων,
οὓς
ᾤοντο
τῇ
δυνάμει |
[9] |
τῆς
Ἑλλάδος
ἀνεκομίζοντο,
τῶν
Ἀθηναίων
|
ἐπὶ |
πᾶσι
τεταγμένων
δι'
ἀρετὴν
καὶ |
[3] |
ἠναγκάζετο
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
τὸν
δῆμον
|
ἐπὶ |
πολλὰ
κινοῦντι
καὶ
μεγάλας
ἐπιφέροντι |
[31] |
τιμώμενος
ὅμοια
Περσῶν
τοῖς
ἀρίστοις,
|
ἐπὶ |
πολὺν
χρόνον
ἀδεῶς
διῆγεν,
οὐ |
[20] |
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἐκσπόνδου
γενομένης
|
ἐπὶ |
ταῖς
μεγίσταις
δυσὶν
ἢ
τρισὶ |
[2] |
θάνατον
δὲ
τῆς
μητρὸς
ἑκούσιον
|
ἐπὶ |
τῇ
τοῦ
παιδὸς
ἀτιμίᾳ
περιλύπου |
[15] |
παρακεκλημένους
εὐχαῖς
πρὸ
τῆς
μάχης
|
ἐπὶ |
τὴν
βοήθειαν.
(πρῶτος
μὲν
οὖν |
[16] |
δὲ
κηδόμενος
βασιλέως
παραινεῖ
σπεύδειν
|
ἐπὶ |
τὴν
ἑαυτοῦ
θάλατταν
καὶ
περαιοῦσθαι, |
[6] |
~ἤδη
δὲ
τοῦ
Μήδου
καταβαίνοντος
|
ἐπὶ |
τὴν
Ἑλλάδα
καὶ
τῶν
Ἀθηναίων |
[24] |
ἱκέτευμα
τοῦτο
καὶ
τὸν
υἱὸν
|
ἐπὶ |
τὴν
ἑστίαν
καθίσαι
μετ'
αὐτοῦ· |
[25] |
δέ
φησι
καὶ
πλεῦσαι
αὐτὸν
|
ἐπὶ |
τὴν
ἑτέραν
καταβάντα
θάλασσαν
ἀπὸ |
[12] |
μετὰ
τοῦ
πεζοῦ
στρατοῦ
καταβὰς
|
ἐπὶ |
τὴν
θάλατταν
ἅθρους
ὤφθη,
τῶν |
[23] |
πολιτείας
καὶ
φέροντα
χαλεπῶς
ἐθάρσησεν
|
ἐπὶ |
τὴν
κοινωνίαν
τῶν
πραττομένων
παρακαλεῖν, |
[12] |
ἄλλους
ἐπῄει
στρατηγοὺς
καὶ
τριηράρχους
|
ἐπὶ |
τὴν
μάχην
παροξύνων.
ἔτι
δ' |
[4] |
φιλονεικίᾳ
τῶν
πολιτῶν
ἀποχρησάμενος
εὐκαίρως
|
ἐπὶ |
τὴν
παρασκευήν.
ἑκατὸν
γὰρ
ἀπὸ |
[12] |
ὁ
Λυσιμάχου
πρῶτος
αἰσθόμενος
ἧκεν
|
ἐπὶ |
τὴν
σκηνὴν
τοῦ
Θεμιστοκλέους,
οὐκ |
[8] |
Πίνδαρος
οὐ
κακῶς
ἔοικε
συνιδὼν
|
ἐπὶ |
τῆς
ἐν
Ἀρτεμισίῳ
μάχης
εἰπεῖν· |
[7] |
πολιτῶν
Ἀρχιτέλους,
ὃς
ἦν
μὲν
|
ἐπὶ |
τῆς
ἱερᾶς
νεὼς
τριήραρχος,
οὐκ |
[16] |
κεκρατηκότας
ἀναπλεῖν
εἰς
τὸν
Ἑλλήσποντον
|
ἐπὶ |
τὸ
ζεῦγμα
καὶ
λύειν
τὴν |
[32] |
διαρρῖψαι
τοὺς
Ἀθηναίους
ψεύδεται
γὰρ
|
ἐπὶ |
τὸν
δῆμον
παροξύνων
τοὺς
ὀλιγαρχικούς |
[11] |
αἴρειν
δὲ
βουλομένου
καὶ
πλεῖν
|
ἐπὶ |
τὸν
Ἰσθμόν,
ὅπου
καὶ
τὸ |
[11] |
ὁ
μὲν
Θεμιστοκλῆς
ἀνῆγεν
αὐτὸν
|
ἐπὶ |
τὸν
λόγον.
εἰπόντος
δέ
τινος, |
[4] |
τῶν
χρημάτων
τούτων
κατασκευάσασθαι
τριήρεις
|
ἐπὶ |
τὸν
πρὸς
Αἰγινήτας
πόλεμον.
ἤκμαζε |
[23] |
βασιλέως
ἐπιδεικνύμενος
αὐτῷ
καὶ
παροξύνων
|
ἐπὶ |
τοὺς
Ἕλληνας
ὡς
πονηροὺς
καὶ |
[2] |
ἀπὸ
τῶν
πράξεων
τὴν
ἄσκησιν
|
ἐπὶ |
τοὺς
λόγους,
σοφισταὶ
προσηγορεύθησαν.
τούτῳ |
[26] |
εἶτα
χρυσοῦ
τινὸς
κηρυκείου
φανέντος,
|
ἐπὶ |
τούτου
στῆσαι
βεβαίως
αὐτὸν
ἀμηχάνου |
[7] |
συνδραμόντας.
(τοῦ
δ'
Ἀρχιτέλους
ἀθυμοῦντος
|
ἐπὶ |
τούτῳ
καὶ
βαρέως
φέροντος,
εἰσέπεμψεν |
[24] |
Ἐπικράτης
ὁ
Ἀχαρνεὺς
ἀπέστειλεν·
ὃν
|
ἐπὶ |
τούτῳ
Κίμων
ὕστερον
κρίνας
ἐθανάτωσεν, |
[26] |
ὁδοιπορίαις
ὑπὸ
σκηνὰς
κύκλῳ
περιπεφραγμένας
|
ἐπὶ |
τῶν
ἁρμαμαξῶν
ὀχεῖσθαι
τοιαύτης
τῷ |
[21] |
τοῦ
Θεμιστοκλέους,
ὡς
ἄλλους
μὲν
|
ἐπὶ |
χρήμασι
φυγάδας
διαπραξαμένου
κατελθεῖν,
αὐτὸν |
[11] |
ὑπὸ
Θεμιστοκλέους
γράφει
ψήφισμα,
τοῖς
|
ἐπὶ |
χρόνῳ
μεθεστῶσιν
ἐξεῖναι
κατελθοῦσι
πράττειν |
[6] |
χρῆσαι.
(ἔτι
δὲ
καὶ
τὸ
|
περὶ |
Ἄρθμιον
τὸν
Ζελείτην·
Θεμιστοκλέους
γὰρ |
[32] |
κρηπίς
ἐστιν
εὐμεγέθης
καὶ
τὸ
|
περὶ |
αὐτὴν
βωμοειδὲς
τάφος
τοῦ
Θεμισκοκλέους. |
[26] |
κατασκευασθείσης
ἀπήνης
καταδὺς
ἐκομίζετο,
τῶν
|
περὶ |
αὐτὸν
ἀεὶ
τοῖς
ἐντυγχάνουσι
καὶ |
[18] |
μὲν
ὑποτρέχειν
κινδυνεύοντας,
εὐδίας
δὲ
|
περὶ |
αὐτοὺς
γενομένης
τίλλειν
καὶ
κολούειν. |
[8] |
Ἀρτέμιδος
ἐπίκλησιν
Προσηῴας,
καὶ
δένδρα
|
περὶ |
αὐτῷ
πέφυκε
καὶ
στῆλαι
κύκλῳ |
[25] |
γενέσθαι.
Θεόφραστος
γὰρ
ἐν
τοῖς
|
Περὶ |
βασιλείας
ἱστορεῖ
τὸν
Θεμιστοκλέα
πέμψαντος |
[14] |
ἱστορικῶν
Φανίας
ὁ
Λέσβιος
εἴρηκε.
|
~περὶ |
δὲ
τοῦ
πλήθους
τῶν
βαρβαρικῶν |
[32] |
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
Μάγνητες
ἔχουσι·
|
περὶ |
δὲ
τῶν
λειψάνων
οὔτ'
Ἀνδοκίδῃ |
[5] |
ἐλθὼν
καὶ
διαμιλλώμενος
τῷ
Κίμωνι
|
περὶ |
δεῖπνα
καὶ
σκηνὰς
καὶ
τὴν |
[26] |
αὐτὸν
λαβεῖν,
μάλιστα
δὲ
τοὺς
|
περὶ |
Ἐργοτέλη
καὶ
Πυθόδωρον
ἦν
γὰρ |
[9] |
νεκροὺς
καῦσαι
δοκοῦσι.
~τῶν
μέντοι
|
περὶ |
Θερμοπύλας
εἰς
τὸ
Ἀρτεμίσιον
ἀπαγγελλόντων |
[27] |
εἶναι,
βούλεσθαι
δ'
ἐντυχεῖν
βασιλεῖ
|
περὶ |
μεγίστων
πραγμάτων
καὶ
πρὸς
ἃ |
[2] |
διακοῦσαι
τὸν
Θεμιστοκλέα
φησὶ
καὶ
|
περὶ |
Μέλισσον
σπουδάσαι
τὸν
φυσικόν,
οὐκ |
[32] |
δ'
ὁ
περιηγητὴς
ἐν
τοῖς
|
Περὶ |
μνημάτων
εἴρηκεν
ὡς
ὑπονοῶν
μᾶλλον |
[23] |
καὶ
διατρίβοντος
ἐν
Ἄργει
τὰ
|
περὶ |
Παυσανίαν
συμπεσόντα
κατ'
ἐκείνου
παρέσχε |
[27] |
ὁ
δ'
Ἐρατοσθένης
ἐν
τοῖς
|
Περὶ |
πλούτου
προσιστόρησε,
διὰ
γυναικὸς
Ἐρετρικῆς, |
[11] |
ἦ
γάρ,
ἔφη,
καὶ
ὑμῖν
|
περὶ |
πολέμου
τίς
ἐστι
λόγος,
οἳ |
[6] |
Ἑλλάδα
καὶ
τῶν
Ἀθηναίων
βουλευομένων
|
περὶ |
στρατηγοῦ,
τοὺς
μὲν
ἄλλους
ἑκόντας |
[3] |
(ἐκ
δὲ
τούτου
διετέλουν
καὶ
|
περὶ |
τὰ
δημόσια
στασιάζοντες.
οὐ
μὴν |
[9] |
τύχης,
τοὺς
δ'
αὐτὸς
ἱστὰς
|
περὶ |
τὰ
ναύλοχα
καὶ
τὰς
ὑδρείας, |
[8] |
πρὸς
τὰς
τῶν
βαρβάρων
ναῦς
|
περὶ |
τὰ
στενὰ
μάχαι
κρίσιν
μὲν |
[5] |
στόματος,
τοῦτο
δὲ
κριτὴν
ἀσφαλῆ
|
περὶ |
τὰ
συμβόλαια
παρέχων
ἑαυτόν,
ὥστε |
[31] |
πράγμασι
βασιλέως
προσέχοντος
ὑπ'
ἀσχολιῶν
|
περὶ |
τὰς
ἄνω
πράξεις.
(ὡς
δ' |
[26] |
τὸ
Περσικὸν
εἰς
ζηλοτυπίαν
τὴν
|
περὶ |
τὰς
γυναῖκας
ἄγριον
φύσει
καὶ |
[31] |
βαρβάρων
δεδοικώς.
οὐ
γὰρ
πλανώμενος
|
περὶ |
τὴν
Ἀσίαν,
ὥς
φησι
Θεόπομπος, |
[29] |
πραγμάτων
διειλέχθαι,
πολλῶν
δὲ
καινοτομουμένων
|
περὶ |
τὴν
αὐλὴν
καὶ
τοὺς
φίλους |
[23] |
Παυσανίας
πράττων
ἐκεῖνα
δὴ
τὰ
|
περὶ |
τὴν
προδοσίαν
πρότερον
μὲν
ἀπεκρύπτετο |
[19] |
ἀλλὰ
τὴν
χώραν
φυτεύοντας,
τὸν
|
περὶ |
τῆς
Ἀθηνᾶς
διέδοσαν
λόγον,
ὡς |
[7] |
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
προσεῖχον
οἱ
Ἀθηναῖοι
|
περὶ |
τῆς
θαλάσσης,
καὶ
πέμπεται
μετὰ |
[20] |
~Θεμιστοκλῆς
δὲ
καὶ
μεῖζόν
τι
|
περὶ |
τῆς
ναυτικῆς
διενοήθη
δυνάμεως.
ἐπεὶ |
[19] |
Ἀθηνᾶς
διέδοσαν
λόγον,
ὡς
ἐρίσαντα
|
περὶ |
τῆς
χώρας
τὸν
Ποσειδῶ
δείξασα |
[3] |
τοὺς
ἐρωτῶντας
καὶ
θαυμάζοντας
τὴν
|
περὶ |
τὸν
βίον
μεταβολήν,
ὡς
καθεύδειν |
[6] |
(ἐπαινεῖται
δ'
αὐτοῦ
καὶ
τὸ
|
περὶ |
τὸν
δίγλωττον
ἔργον
ἐν
τοῖς |
[7] |
ἐκεῖνος,
ὡς
Ἡρόδοτος
ἱστόρηκε,
τοῖς
|
περὶ |
τὸν
Εὐρυβιάδην
ἔδωκεν.
ἐναντιουμένου
δ' |
[11] |
τῆς
Σπάρτης
ἀξίωμα,
μαλακοῦ
δὲ
|
περὶ |
τὸν
κίνδυνον
ὄντος,
αἴρειν
δὲ |
[32] |
ὑπονοῶν
μᾶλλον
ἢ
γινώσκων,
ὅτι
|
περὶ |
τὸν
μέγαν
λιμένα
τοῦ
Πειραιῶς |
[12] |
τότε
παρουσίας
ἀγάμενος
λέγει
τὰ
|
περὶ |
τὸν
Σίκιννον
αὐτῷ
καὶ
παρεκάλει |
[12] |
πόλεις,
ἐβουλεύετο
καὶ
συνετίθει
τὴν
|
περὶ |
τὸν
Σίκιννον
πραγματείαν.
ἦν
δὲ |
[5] |
ὄντα
καὶ
λαμπρὸν
ἐν
ταῖς
|
περὶ |
τοὺς
ξένους
δαπάναις
ἀφθόνου
δεῖσθαι |
[12] |
ὑπό
τινων
τὸν
μὲν
Θεμιστοκλέα
|
περὶ |
τούτων
ἀπὸ
τοῦ
καταστρώματος
ἄνωθεν |
[23] |
ἐπιστολαί
τινες
ἀνευρεθεῖσαι
καὶ
γράμματα
|
περὶ |
τούτων
εἰς
ὑποψίαν
ἐνέβαλον
τὸν |
[29] |
καὶ
παρεθάρρυνε
καὶ
λέγειν
ἐδίδου
|
περὶ |
τῶν
Ἑλληνικῶν,
ἃ
βούλοιτο,
παρρησιαζόμενον. |
[29] |
(τοῖς
μὲν
ἐκτὸς
δόξαν
παρέσχε
|
περὶ |
τῶν
Ἑλληνικῶν
πραγμάτων
διειλέχθαι,
πολλῶν |
[16] |
δυνάμεως
διαγωνισάμενοι
Πλαταιᾶσιν
εἰς
τὸν
|
περὶ |
τῶν
ὅλων
κίνδυνον
κατέστησαν.
~πόλεων |
[8] |
πεπήγασιν·
ὁ
δὲ
λίθος
τῇ
|
χειρὶ |
τριβόμενος
καὶ
χρόαν
καὶ
ὀσμὴν |
[21] |
εἰς
πάτραν
Ἰαλυσόν,
λαβὼν
δὲ
|
τρί' |
ἀργυρίου
τάλαντ'
ἔβα
πλέων
εἰς |
[18] |
δὲ
τὴν
ἐκείνου
μητέρα,
τῇ
|
μητρὶ |
δ'
ἐκεῖνον.
ἴδιος
δέ
τις |
[18] |
τὸν
δὲ
υἱὸν
ἐντρυφῶντα
τῇ
|
μητρὶ |
καὶ
δι'
ἐκείνην
αὐτῷ
σκώπτων |
[29] |
τῶν
οἴκοι
διατριβῶν,
ὥστε
καὶ
|
μητρὶ |
τῇ
βασιλέως
εἰς
ὄψιν
ἐλθεῖν |
[15] |
φωνὴν
τὸ
Θριάσιον
κατέχειν
πεδίον
|
ἄχρι |
θαλάττης,
ὡς
ἀνθρώπων
ὁμοῦ
πολλῶν |
[10] |
εὐθύς·
οὗ
καὶ
τὸ
δεικνύμενον
|
ἄχρι |
νῦν
καὶ
καλούμενον
Κυνὸς
σῆμα |
[17] |
καὶ
τριακοσίους
τῶν
νέων
πομποὺς
|
ἄχρι |
τῶν
ὅρων
συνεξέπεμψαν.
(λέγεται
δ' |
[7] |
Θετταλῶν
βασιλεῖ
προσγενομένων
ἐμήδιζε
τὰ
|
μέχρι |
Βοιωτίας,
μᾶλλον
ἤδη
τῷ
Θεμιστοκλεῖ |
[15] |
προσφερομένους
καὶ
περιπίπτοντας
ἀλλήλοις
ἐτρέψαντο,
|
μέχρι |
δείλης
ἀντισχόντας,
ὡς
εἴρηκε
Σιμωνίδης, |
[31] |
βοηθούντων
Ἀθηναίων
καὶ
τριήρεις
Ἑλληνικαὶ
|
μέχρι |
Κύπρου
καὶ
Κιλικίας
ἀναπλέουσαι
καὶ |
[25] |
εἰδότος
ὅστις
εἴη
τῶν
πλεόντων,
|
μέχρι |
οὗ
πνεύματι
τῆς
ὁλκάδος
εἰς |
[32] |
τιμαί
τινες
ἐν
Μαγνησίᾳ
φυλαττόμεναι
|
μέχρι |
τῶν
ἡμετέρων
χρόνων
ἦσαν,
ἃς |
[9] |
μάχεσθαι
μὲν
γὰρ
οὐ
διενοοῦντο
|
μυριάσι |
στρατοῦ
τοσαύταις·
ὃ
δ'
ἦν |
[31] |
οὐ
πάνυ
τι
τοῖς
Ἑλληνικοῖς
|
πράγμασι |
βασιλέως
προσέχοντος
ὑπ'
ἀσχολιῶν
περὶ |
[31] |
καὶ
δύναμιν
ἐν
τοῖς
βασιλέως
|
πράγμασι, |
λόγον
τῷ
Λυδίας
σατράπῃ
προσήνεγκεν |
[13] |
εἴωθεν
ἐν
μεγάλοις
ἀγῶσι
καὶ
|
πράγμασι |
χαλεποῖς,
μᾶλλον
ἐκ
τῶν
παραλόγων |
[18] |
ἀνδρός.
ἐν
μὲν
οὖν
τοῖς
|
ἀποφθέγμασι |
τοιοῦτός
τις
ἦν.
~γενόμενος
δ' |
[19] |
τειχίζειν,
ὡς
μὲν
ἱστορεῖ
Θεόπομπος,
|
χρήμασι |
πείσας
μὴ
ἐναντιωθῆναι
τοὺς
ἐφόρους, |
[25] |
Ἀθηναίους,
ὡς
οὐκ
ἀγνοοῦντες,
ἀλλὰ
|
χρήμασι |
πεισθέντες
ἐξ
ἀρχῆς,
ἀναλάβοιεν
αὐτόν, |
[6] |
τῆς
ἡγεμονίας
εἰς
ἐκεῖνον
ἐμπεσούσης,
|
χρήμασι |
τὴν
φιλοτιμίαν
ἐξωνήσασθαι
παρὰ
τοῦ |
[21] |
Θεμιστοκλέους,
ὡς
ἄλλους
μὲν
ἐπὶ
|
χρήμασι |
φυγάδας
διαπραξαμένου
κατελθεῖν,
αὐτὸν
δὲ |
[18] |
ἐκεῖνον.
ἴδιος
δέ
τις
ἐν
|
πᾶσι |
βουλόμενος
εἶναι
χωρίον
μὲν
πιπράσκων |
[27] |
δ'
ἄλλοις
καλά·
καλὸν
δὲ
|
πᾶσι |
τὰ
οἰκεῖα
κοσμεῖν
καὶ
σώζειν. |
[9] |
Ἑλλάδος
ἀνεκομίζοντο,
τῶν
Ἀθηναίων
ἐπὶ
|
πᾶσι |
τεταγμένων
δι'
ἀρετὴν
καὶ
μέγα |
[20] |
πολέμου,
καὶ
τούτων
αἱ
πλείους
|
παντάπασι |
μικραί·
δεινὸν
οὖν,
εἰ
τῆς |
[6] |
δείσαντα,
μὴ
τὰ
πράγματα
διαφθαρείη
|
παντάπασι |
τῆς
ἡγεμονίας
εἰς
ἐκεῖνον
ἐμπεσούσης, |
[14] |
αὐτῶν
τριήρους
ὑποστάντες
καὶ
τοῖς
|
δόρασι |
τύπτοντες
εἰς
τὴν
θάλασσαν
ἐξέβαλον· |
[11] |
τριήρεις,
αἳ
νῦν
μὲν
ὑμῖν
|
παρεστᾶσι |
βοηθοὶ
σώζεσθαι
δι'
αὐτῶν
βουλομένοις, |
[5] |
γεγονέναι
χρηματιστὴν
οἱ
μέν
τινές
|
φασι |
δι'
ἐλευθεριότητα·
καὶ
γὰρ
φιλοθύτην |
[11] |
ὅτε
καὶ
τὰ
μνημονευόμενα
λεχθῆναί
|
φασι. |
τοῦ
γὰρ
Εὐρυβιάδου
πρὸς
αὐτὸν |
[20] |
τὸ
δοκοῦν
ἐκείνοις,
συνεῖπε
ταῖς
|
πόλεσι |
καὶ
μετέθηκε
τὰς
γνώμας
τῶν |
[2] |
καὶ
πολιτικός.
ἐν
γὰρ
ταῖς
|
ἀνέσεσι |
καὶ
σχολαῖς
ἀπὸ
τῶν
μαθημάτων |
[1] |
πόλιν
αὐτῇ
τῆς
Καρίας
Ἀλικαρνασσὸν
|
προστίθησι. |
διὸτι
καὶ
τῶν
νόθων
εἰς |
[13] |
κάλλιστοι
μὲν
ἰδέσθαι
τὴν
ὄψιν,
|
ἐσθῆσι |
δὲ
καὶ
χρυσῷ
κεκοσμημένοι
διαπρεπῶς. |
[22] |
ἄριστα
τῇ
πόλει
καὶ
τοῖς
|
Ἕλλησι |
βουλευσάμενος,
(πλησίον
δὲ
τῆς
οἰκίας |
[16] |
βασιλεῖ
κελεύσας,
ὅτι
τοῖς
μὲν
|
Ἕλλησι |
δέδοκται
τῷ
ναυτικῷ
κεκρατηκότας
ἀναπλεῖν |
[31] |
θαλαττοκρατῶν
ἐπέστρεψεν
αὐτὸν
ἀντεπιχειρεῖν
τοῖς
|
Ἕλλησι |
καὶ
κωλύειν
αὐξανομένους
ἐπ'
αὐτόν, |
[25] |
πολυτελῶς
στήσαντος,
εἰπεῖν
ἐν
τοῖς
|
Ἕλλησι |
λόγον,
ὡς
χρὴ
τὴν
σκηνὴν |
[4] |
καὶ
Μαρδόνιον
ἐμποδὼν
εἶναι
τοῖς
|
Ἕλλησι |
τῆς
διώξεως
μᾶλλον
ἢ
δουλωσόμενον |
[1] |
Νεοκλέους
οὐ
τῶν
ἄγαν
ἐπιφανῶν
|
Ἀθήνησι, |
Φρεαρρίου
τῶν
δήμων
ἐκ
τῆς |
[1] |
μετεῖχε
δῆλός
ἐστι·
τὸ
γὰρ
|
Φλυῆσι |
τελεστήριον,
ὅπερ
ἦν
Λυκομιδῶν
κοινόν, |
[25] |
ἑκατὸν
τάλαντα,
Θεόφραστος
δὲ
ὀγδοήκοντά
|
φησι |
γενέσθαι
τὸ
πλῆθος,
οὐδὲ
τριῶν |
[31] |
πλανώμενος
περὶ
τὴν
Ἀσίαν,
ὥς
|
φησι |
Θεόπομπος,
ἀλλ'
ἐν
Μαγνησίᾳ
μὲν |
[2] |
Ἀναξαγόρου
τε
διακοῦσαι
τὸν
Θεμιστοκλέα
|
φησὶ |
καὶ
περὶ
Μέλισσον
σπουδάσαι
τὸν |
[25] |
τοὺς
ἵππους
ἀγωνίσασθαι.
(Θουκυδίδης
δέ
|
φησι |
καὶ
πλεῦσαι
αὐτὸν
ἐπὶ
τὴν |
[10] |
χρημάτων
τοῖς
Ἀθηναίοις,
Ἀριστοτέλης
μέν
|
φησι |
τὴν
ἐξ
Ἀρείου
πάγου
βουλὴν |
[21] |
ὃς
Τιμοκρέοντα
ξεῖνον
ἐόντ'
ἀργυρίοις
|
σκυβαλικτοῖσι |
πεισθεὶς
οὐ
κατᾶγεν
εἰς
πάτραν |
[20] |
ἐπὶ
ταῖς
μεγίσταις
δυσὶν
ἢ
|
τρισὶ |
πόλεσιν
ἔσται
τὸ
συνέδριον.
ἐκ |
[24] |
ἐχόντων
διαφοράν,
ἔλυσε
τὴν
ἔχθραν
|
εἴκοσι |
τάλαντα
κρίνας
τοὺς
Κορινθίους
καταβαλεῖν |
[7] |
καὶ
τὸν
πεζὸν
στρατὸν
ταῖς
|
ναυσὶ |
προσπεριβαλέσθαι,
παντάπασιν
ἀπρόσμαχον
ἡγούμενος
τὴν |
[19] |
καὶ
τρόπον
τινὰ
τοῖς
παλαιοῖς
|
βασιλεῦσι |
τῶν
Ἀθηναίων
ἀντιπολιτευόμενος.
(ἐκεῖνοι
μὲν |
[6] |
Χείλεων
τὸν
Ἀρκάδα
μάλιστα
συναγωνίσασθαι
|
λέγουσι. |
~παραλαβὼν
δὲ
τὴν
ἀρχὴν
εὐθὺς |
[10] |
καλούμενον
Κυνὸς
σῆμα
τάφον
εἶναι
|
λέγουσι. |
~ταῦτά
τε
δὴ
μεγάλα
τοῦ |
[11] |
ἐν
τοῖς
ἀγῶσι
τοὺς
προεξανισταμένους
|
ῥαπίζουσι, |
ναὶ,
εἶπεν
ὁ
Θεμιστοκλῆς,
ἀλλὰ |
[19] |
ἐγκαλούντων
δὲ
τῶν
Σπαρτιατῶν,
ὅτι
|
τειχίζουσι |
τὸ
ἄστυ,
καὶ
Πολυάρχου
κατηγοροῦντος |
[11] |
τοῖς
ἐπὶ
χρόνῳ
μεθεστῶσιν
ἐξεῖναι
|
κατελθοῦσι |
πράττειν
καὶ
λέγειν
τὰ
βέλτιστα |
[8] |
τὰ
ναυάγια
καὶ
νεκροὺς
καῦσαι
|
δοκοῦσι. |
~τῶν
μέντοι
περὶ
Θερμοπύλας
εἰς |
[28] |
Ἑλλήνων
διωχθείς,
ᾧ
πολλὰ
μὲν
|
ὀφείλουσι |
Πέρσαι
κακά,
πλείω
δὲ
ἀγαθὰ |
[22] |
σώματα
τῶν
θανατουμένων
οἱ
δήμιοι
|
προβάλλουσι |
καὶ
τὰ
ἱμάτια
καὶ
τοὺς |
[30] |
ἐπιπίπτουσιν
αὐτοῖς
οἱ
παραφυλάσσοντες
καὶ
|
συλλαμβάνουσι. |
διαφυγὼν
δὲ
τὸν
κίνδυνον
οὕτω |
[26] |
τῶν
περὶ
αὐτὸν
ἀεὶ
τοῖς
|
ἐντυγχάνουσι |
καὶ
πυνθανομένοις
λεγόντων,
ὅτι
γύναιον |
[10] |
μετ'
ὠρυγῆς
καὶ
πόθου
συμπαραθεόντων
|
ἐμβαίνουσι |
τοῖς
ἑαυτῶν
τροφεῦσιν.
(ἐν
οἷς |
[27] |
οὖν
καὶ
Χάρων
ὁ
Λαμψακηνὸς
|
ἱστοροῦσι |
τεθνηκότος
Ξέρξου
πρὸς
τὸν
υἱὸν |
[18] |
ἐστίν,
ἐν
αὐτῇ
δὲ
πάντες
|
ἀπολαύουσι |
τῶν
παρεσκευασμένων
σχολάζοντες·
τὴν
δ' |
[32] |
λαμπρὸν
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
Μάγνητες
|
ἔχουσι· |
περὶ
δὲ
τῶν
λειψάνων
οὔτ' |
[8] |
κραυγαὶ
κομπώδεις
ἢ
βάρβαροι
παιᾶνες
|
ἔχουσι |
τι
δεινὸν
ἀνδράσιν
ἐπισταμένοις
εἰς |
[13] |
δεινόν,
οἷον
εἴωθεν
ἐν
μεγάλοις
|
ἀγῶσι |
καὶ
πράγμασι
χαλεποῖς,
μᾶλλον
ἐκ |
[11] |
εἰπόντος·
ὦ
Θεμιστόκλεις,
ἐν
τοῖς
|
ἀγῶσι |
τοὺς
προεξανισταμένους
ῥαπίζουσι,
ναὶ,
εἶπεν |
[24] |
τὴν
ἀνάγκην,
δι'
ἣν
οὐκ
|
ἐκδίδωσι |
τὸν
ἄνδρα,
διαθεῖναι
καὶ
συντραγῳδῆσαι |
[9] |
ναύλοχα
καὶ
τὰς
ὑδρείας,
ἐπισκήπτων
|
Ἴωσι |
διὰ
τῶν
γραμμάτων,
εἰ
μὲν |
[28] |
φρένας
διδόναι
τὸν
Ἀριμάνιον,
ὅπως
|
ἐλαύνωσι |
τοὺς
ἀρίστους
ἐξ
ἑαυτῶν,
θῦσαί |
[26] |
τοῖς
τὸ
κερδαίνειν
ἀπὸ
παντὸς
|
ἀγαπῶσι, |
διακοσίων
ἐπικεκηρυγμένων
αὐτῷ
ταλάντων
ὑπὸ |
[20] |
Θηβαίους
ἐκβαλόντες
τοῦ
συνεδρίου
παντελῶς
|
ἐπικρατήσωσι |
τῶν
ψήφων
καὶ
γένηται
τὸ |
[2] |
γίνεσθαι
φάσκων,
ὅταν
ἧς
προσήκει
|
τύχωσι |
παιδείας
καὶ
καταρτύσεως.
(ἃ
δὲ |
[8] |
κομπώδεις
ἢ
βάρβαροι
παιᾶνες
ἔχουσι
|
τι |
δεινὸν
ἀνδράσιν
ἐπισταμένοις
εἰς
χεῖρας |
[28] |
παρέσχε
τὰ
οἴκοι
σωζόμενα
χαρίσασθαί
|
τι |
καὶ
ὑμῖν.
(ἐμοὶ
μὲν
οὖν |
[22] |
μνημονεύων·
καὶ
πρὸς
τοὺς
δυσχεραίνοντας
|
τί |
κοπιᾶτε,
εἶπεν,
ὑπὸ
τῶν
αὐτῶν |
[11] |
οἴχονται.
τοῦ
δ'
Ἐρετριέως
πειρωμένου
|
τι |
λέγειν
πρὸς
αὐτόν,
ἦ
γάρ, |
[12] |
τὸν
Ἰσθμόν,
εἴ
τις
ἄλλο
|
τι |
λέγοι
χαλεπαίνοντες,
ἐδόκει
δὲ
τῆς |
[20] |
γεωργοῦντας.
~Θεμιστοκλῆς
δὲ
καὶ
μεῖζόν
|
τι |
περὶ
τῆς
ναυτικῆς
διενοήθη
δυνάμεως. |
[31] |
ζημίας
ποιησάμενος,
εἴτε
δὴ
παθών
|
τι |
πρὸς
τὴν
αἰχμαλωσίαν
τοῦ
ἀναθήματος |
[26] |
οὖν
ὑπὸ
τοῦ
Νικογένους
μηχανησαμένου
|
τι |
τοιόνδε.
τοῦ
βαρβαρικοῦ
γένους
τὸ |
[31] |
χρόνον
ἀδεῶς
διῆγεν,
οὐ
πάνυ
|
τι |
τοῖς
Ἑλληνικοῖς
πράγμασι
βασιλέως
προσέχοντος |
[7] |
πλήθει
τῶν
νεῶν
σύμπαντας
ὁμοῦ
|
τι |
τοὺς
ἄλλους
ὑπερέβαλλον,
οὐκ
ἀξιούντων |
[24] |
μὲν
ἦν
Μολοττῶν,
δεηθεὶς
δέ
|
τι |
τῶν
Ἀθηναίων
καὶ
προπηλακισθεὶς
ὑπὸ |
[5] |
Σιμωνίδην
τὸν
Κεῖον
εἰπεῖν,
αἰτούμενόν
|
τι |
τῶν
οὐ
μετρίων
παρ'
αὐτοῦ |
[27] |
καὶ
προσειπεῖν·
εἰ
δ'
ἄλλο
|
τι |
φρονεῖς,
ἀγγέλοις
ἑτέροις
χρήσῃ
πρὸς |
[18] |
τινος
τῶν
στρατηγῶν,
ὡς
ἔδοξέ
|
τι |
χρήσιμον
διαπεπρᾶχθαι
τῇ
πόλει,
θρασυνομένου |
[21] |
δ'
ὁ
Ῥόδιος
μελοποιὸς
ἐν
|
ᾄσματι |
καθάπτεται
πικρότερον
τοῦ
Θεμιστοκλέους,
ὡς |
[25] |
εἴη
τῶν
πλεόντων,
μέχρι
οὗ
|
πνεύματι |
τῆς
ὁλκάδος
εἰς
Νάξον
καταφερομένης |
[27] |
Δείνων
καὶ
Κλείταρχος
καὶ
Ἡρακλείδης,
|
ἔτι |
δ'
ἄλλοι
πλείονες,
πρὸς
αὐτὸν |
[12] |
τριηράρχους
ἐπὶ
τὴν
μάχην
παροξύνων.
|
ἔτι |
δ'
ὅμως
ἀπιστούντων
ἐφάνη
Τηνία |
[10] |
λαμβάνειν
τοὺς
παῖδας
ἐξεῖναι
πανταχόθεν,
|
ἔτι |
δ'
ὑπὲρ
αὐτῶν
διδασκάλοις
τελεῖν |
[20] |
φοβηθείς,
μὴ
Θετταλοὺς
καὶ
Ἀργείους,
|
ἔτι |
δὲ
Θηβαίους
ἐκβαλόντες
τοῦ
συνεδρίου |
[6] |
Ἑλληνίδα
βαρβάροις
προστάγμασιν
ἐτόλμησε
χρῆσαι.
|
(ἔτι |
δὲ
καὶ
τὸ
περὶ
Ἄρθμιον |
[2] |
γραφαῖς
ἐκόσμησεν,
ὡς
Σιμωνίδης
ἱστόρηκεν.
|
~ἔτι |
δὲ
παῖς
ὢν
ὁμολογεῖται
φορᾶς |
[29] |
χαλεπῶς
διακειμένους
καὶ
κακῶς
λέγοντας.
|
ἔτι |
δὲ
Ῥωξάνης
ὁ
χιλίαρχος,
ὡς |
[16] |
δὲ
τὴν
ναυμαχίαν
Ξέρξης
μὲν
|
ἔτι |
θυμομαχῶν
πρὸς
τὴν
ἀπότευξιν
ἐπεχείρει |
[22] |
ἐν
τῷ
ναῷ
τῆς
Ἀριστοβούλης
|
ἔτι |
καθ'
ἡμᾶς·
καὶ
φαίνεταί
τις |
[31] |
τὸν
τρόπον
πυθόμενον
βασιλέα
λέγουσιν
|
ἔτι |
μᾶλλον
θαυμάσαι
τὸν
ἄνδρα
καὶ |
[7] |
ναύταις
χορηγεῖν
ἔσπευδεν
ἀποπλεῦσαι,
παρώξυνεν
|
ἔτι |
μᾶλλον
ὁ
Θεμιστοκλῆς
τοὺς
τριηρίτας |
[5] |
δὲ
φιλοτιμίᾳ
πάντας
ὑπερέβαλεν,
ὥστ'
|
ἔτι |
μὲν
νέος
ὢν
καὶ
ἀφανὴς |
[32] |
τῶν
δὲ
πρεσβυτάτων
Νεοκλῆς
μὲν
|
ἔτι |
παῖς
ὢν
ὑφ'
ἵππου
δηχθεὶς |
[3] |
καὶ
τὴν
πόλιν
ἤσκει
πόρρωθεν
|
ἔτι |
προσδοκῶν
τὸ
μέλλον.
~καὶ
πρῶτον |
[3] |
φιλοτιμίας
ἐραστής,
ὥστε
νέος
ὢν
|
ἔτι |
τῆς
ἐν
Μαραθῶνι
μάχης
πρὸς |
[16] |
δέους
ἄνδρα
τηλικούτων
δυνάμεων
κύριον,
|
οὐκέτι |
καθήμενος
ὑπὸ
σκιάδι
χρυσῇ
θεάσεται |
[15] |
τῶν
ναυμαχησάντων,
γνώμῃ
δὲ
καὶ
|
δεινότητι |
τῇ
Θεμιστοκλέους.
~μετὰ
δὲ
τὴν |
[26] |
ἐν
μέτρῳ
ταυτί·
νυκτὶ
φωνήν,
|
νυκτὶ |
βουλήν,
νυκτὶ
τὴν
νίκην
δίδου. |
[26] |
ταυτί·
νυκτὶ
φωνήν,
νυκτὶ
βουλήν,
|
νυκτὶ |
τὴν
νίκην
δίδου.
Καὶ
μετὰ |
[26] |
θεοφόρητος
ἀνεφώνησεν
ἐν
μέτρῳ
ταυτί·
|
νυκτὶ |
φωνήν,
νυκτὶ
βουλήν,
νυκτὶ
τὴν |
[4] |
καὶ
τῆς
Ἑλλάδος
ἄρχειν
δυναμένους,
|
ἀντὶ |
μονίμων
ὁπλιτῶν,
ὥς
φησιν
ὁ |
[30] |
μὴ
λέοντι
περιπέσῃς.
ἐγὼ
δὲ
|
ἀντὶ |
τούτου
σε
αἰτῶ
θεράπαιναν
Μνησιπτολέμαν. |
[28] |
Πέρσαι
κακά,
πλείω
δὲ
ἀγαθὰ
|
κωλύσαντι |
τὴν
δίωξιν,
ὅτε
τῆς
Ἑλλάδος |
[32] |
πρόκειταί
τις
οἷον
ἀγκών,
καὶ
|
κάμψαντι |
τοῦτον
ἐντός,
ᾗ
τὸ
ὑπεύδιον |
[21] |
πονηροί·
οὐκ
ἐγὼ
μόνα
κόλουρις·
|
ἐντὶ |
καὶ
ἄλλαι
ἀλώπεκες.
~ἤδη
δὲ |
[21] |
Τιμοκρέων
μοῦνος
Μήδοισιν
ὁρκιατομεῖ,
ἀλλ'
|
ἐντὶ |
κἆλλοι
δὴ
πονηροί·
οὐκ
ἐγὼ |
[5] |
τοῖς
Ἕλλησιν.
ἐκείνῳ
μὲν
γὰρ
|
ὄντι |
νέῳ
καὶ
ἀπ'
οἰκίας
μεγάλης |
[29] |
ἀπολήψεσθαι
δικαίως
τὸ
ἐπικηρυχθὲν
τῷ
|
ἀγαγόντι· |
πολλῷ
δὲ
πλείω
τούτων
ὑπισχνεῖτο |
[32] |
ἐν
τῷ
Πρὸς
τοὺς
ἑταίρους
|
λέγοντι, |
φωράσαντας
τὰ
λείψανα
διαρρῖψαι
τοὺς |
[30] |
γενόμενος
καταυλισθῇ.
τῷ
δὲ
λέγεται
|
καθεύδοντι |
μεσημβρίας
τὴν
μητέρα
τῶν
θεῶν |
[30] |
ὑστέρει
κεφαλῆς
λεόντων,
ἵνα
μὴ
|
λέοντι |
περιπέσῃς.
ἐγὼ
δὲ
ἀντὶ
τούτου |
[12] |
δι'
ἐκεῖνον
ἐξωστρακισμένος,
ὥσπερ
εἴρηται·
|
προελθόντι |
δὲ
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
φράζει
τὴν |
[30] |
Παλαίσκηψιν
εἰς
στρωμνὴν
καὶ
ἀμπεχόνην.
|
~καταβαίνοντι |
δ'
αὐτῷ
πρὸς
τὰς
Ἑλληνικὰς |
[27] |
ὑμετέροις
νόμοις,
ἐπεὶ
θεῷ
τῷ
|
μεγαλύνοντι |
Πέρσας
οὕτω
δοκεῖ,
καὶ
δι' |
[7] |
αὐτόν
τε
δειπνεῖν
ἐν
τῷ
|
παρόντι |
καὶ
μεθ'
ἡμέραν
ἐπιμεληθῆναι
τῶν |
[9] |
ἦν
μόνον
ἀναγκαῖον
ἐν
τῷ
|
παρόντι, |
τὴν
πόλιν
ἀφέντας
ἐμφῦναι
ταῖς |
[3] |
ἐπὶ
πολλὰ
κινοῦντι
καὶ
μεγάλας
|
ἐπιφέροντι |
καινοτομίας
ἐναντιοῦσθαι
πολλάκις,
ἐνιστάμενος
αὐτοῦ |
[2] |
ἦν
Θεμιστοκλέους,
Μέλισσος
μὲν
ἀντεστρατήγει
|
πολιορκοῦντι |
Σαμίους,
Ἀναξαγόρας
δὲ
συνδιέτριβε.
(μᾶλλον |
[3] |
Θεμιστοκλεῖ
τὸν
δῆμον
ἐπὶ
πολλὰ
|
κινοῦντι |
καὶ
μεγάλας
ἐπιφέροντι
καινοτομίας
ἐναντιοῦσθαι |
[14] |
καὶ
τῷ
Θεμιστοκλεῖ
προσέχουσιν,
ὡς
|
ὁρῶντι |
μάλιστα
τὸ
συμφέρον,
(καὶ
ὅτι |
[16] |
καὶ
λέγοντος
ὅτι,
νῦν
μὲν
|
τρυφῶντι |
τῷ
βαρβάρῳ
πεπολεμήκαμεν,
ἂν
δὲ |
[26] |
τοῖς
ἐντυγχάνουσι
καὶ
πυνθανομένοις
λεγόντων,
|
ὅτι |
γύναιον
Ἑλληνικὸν
ἄγουσιν
ἀπ'
Ἰωνίας |
[4] |
ταῦτα
πράξας,
ἔστω
φιλοσοφώτερον
ἐπισκοπεῖν·
|
ὅτι |
δὲ
ἡ
τότε
σωτηρία
τοῖς |
[12] |
τὸν
Ξέρξην
κρύφα,
κελεύσας
λέγειν,
|
ὅτι |
Θεμιστοκλῆς
ὁ
τῶν
Ἀθηναίων
στρατηγὸς |
[18] |
χωρίον
μὲν
πιπράσκων
ἐκέλευε
κηρύττειν,
|
ὅτι |
καὶ
γείτονα
χρηστὸν
ἔχει·
τῶν |
[14] |
ὁρῶντι
μάλιστα
τὸ
συμφέρον,
(καὶ
|
ὅτι |
κατ'
ἐκεῖνον
ὁ
Ξέρξου
ναύαρχος |
[25] |
τὰ
δ'
ἀπειλῶν
καὶ
λέγων,
|
ὅτι |
κατηγορήσοι
καὶ
καταψεύσοιτο
πρὸς
τοὺς |
[2] |
χλευαζόμενος
ἠναγκάζετο
φορτικώτερον
ἀμύνεσθαι,
λέγων,
|
ὅτι |
λύραν
μὲν
ἁρμόσασθαι
καὶ
μεταχειρίσασθαι |
[1] |
νόθων
καὶ
γνησίων
διορισμὸν
ἀνελεῖν.
|
(ὅτι |
μέντοι
τοῦ
Λυκομιδῶν
γένους
μετεῖχε |
[16] |
δὲ
τοῦ
Ἀριστείδου
καὶ
λέγοντος
|
ὅτι, |
νῦν
μὲν
τρυφῶντι
τῷ
βαρβάρῳ |
[32] |
οὐδ'
ἂν
ὁ
τυχὼν
ἀγνοήσειεν
|
ὅτι |
πέπλασται.
(Διόδωρος
δ'
ὁ
περιηγητὴς |
[32] |
ὡς
ὑπονοῶν
μᾶλλον
ἢ
γινώσκων,
|
ὅτι |
περὶ
τὸν
μέγαν
λιμένα
τοῦ |
[7] |
ἡγεῖσθαι
κελευόντων,
τῶν
δ'
Ἀθηναίων,
|
ὅτι |
πλήθει
τῶν
νεῶν
σύμπαντας
ὁμοῦ |
[19] |
ἐπιγραψάμενος·
ἐγκαλούντων
δὲ
τῶν
Σπαρτιατῶν,
|
ὅτι |
τειχίζουσι
τὸ
ἄστυ,
καὶ
Πολυάρχου |
[16] |
Ἀρνάκην
ὄνομα,
φράζειν
βασιλεῖ
κελεύσας,
|
ὅτι |
τοῖς
μὲν
Ἕλλησι
δέδοκται
τῷ |
[6] |
παῖδας
αὐτοῦ
καὶ
γένος
ἐνέγραψαν,
|
ὅτι |
τὸν
ἐκ
Μήδων
χρυσὸν
εἰς |
[2] |
καὶ
τοὐναντίον
εἰσὶν
οἱ
λέγοντες,
|
ὅτι |
τοῦ
τὰ
κοινὰ
πράττειν
ἀποτρέπων |
[6] |
ὄντα
συλλαβὼν
διὰ
ψηφίσματος
ἀπέκτεινεν
|
ὅτι |
φωνὴν
Ἑλληνίδα
βαρβάροις
προστάγμασιν
ἐτόλμησε |
[1] |
αὐτῇ
τῆς
Καρίας
Ἀλικαρνασσὸν
προστίθησι.
|
διὸτι |
καὶ
τῶν
νόθων
εἰς
Κυνόσαργες |
[28] |
πάντα
πρέποντα
ταῖς
παρούσαις
συμφοραῖς
|
ἐστι, |
καὶ
παρεσκευασμένος
ἀφῖγμαι
δέξασθαί
τε |
[28] |
ἑρμηνεῖ
τοῦ
βασιλέως
ἐρωτῆσαι,
τίς
|
ἐστι, |
καὶ
τοῦ
ἑρμηνέως
ἐρωτήσαντος,
εἶπεν· |
[11] |
καὶ
ὑμῖν
περὶ
πολέμου
τίς
|
ἐστι |
λόγος,
οἳ
καθάπερ
αἱ
τευθίδες |
[27] |
καὶ
καλῶν
ὄντων
κάλλιστος
οὗτός
|
ἐστι, |
τιμᾶν
βασιλέα,
καὶ
προσκυνεῖν
ὡς |
[1] |
τοῦ
Λυκομιδῶν
γένους
μετεῖχε
δῆλός
|
ἐστι· |
τὸ
γὰρ
Φλυῆσι
τελεστήριον,
ὅπερ |
[8] |
ὄντως
τοῦ
νικᾶν
τὸ
θαρρεῖν.
|
ἔστι |
δὲ
τῆς
Εὐβοίας
τὸ
Ἀρτεμίσιον |
[11] |
ἕνεκα
δουλεύειν,
πόλις
δ'
ἡμῖν
|
ἔστι |
μεγίστη
τῶν
Ἑλληνίδων,
αἱ
διακόσιαι |
[27] |
οὖν
ἐπαινῶν
τὰ
ἡμέτερα
προσκυνήσεις,
|
ἔστι |
σοι
καὶ
θεάσασθαι
βασιλέα
καὶ |
[26] |
καὶ
θεοφόρητος
ἀνεφώνησεν
ἐν
μέτρῳ
|
ταυτί· |
νυκτὶ
φωνήν,
νυκτὶ
βουλήν,
νυκτὶ |
[10] |
διὸ
καὶ
τὴν
Σαλαμῖνα
θείαν,
|
οὐχὶ |
δεινὴν
οὐδὲ
σχετλίαν
καλεῖν
τὸν |