Chapitre |
[3] |
τοῦ
Μιλτιάδου
τρόπαιον.
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
ἄλλοι
πέρας
ᾤοντο
τοῦ
πολέμου |
[13] |
πάντας
ὠμηστῇ
Διονύσῳ
προσευξάμενον·
οὕτω
|
γὰρ |
ἅμα
σωτηρίαν
τε
καὶ
νίκην |
[3] |
ἔχθρα
μειρακιώδη
λαβεῖν
ἀρχήν·
ἠράσθησαν
|
γὰρ |
ἀμφότεροι
τοῦ
καλοῦ
Στησίλεω,
Κείου |
[28] |
συμφρονήσειε
πρὸς
ἐκεῖνον
ἀναπέμπεσθαι·
μεγάλους
|
γὰρ |
ἀμφοτέρους
εἶναί
τε
καὶ
λέγεσθαι |
[17] |
τὸ
πρωτεῖον
ἀπέδοσαν
ἅπαντες.
ἐπεὶ
|
γὰρ |
ἀναχωρήσαντες
εἰς
τὸν
Ἰσθμὸν
ἀπὸ |
[4] |
εὐκαίρως
ἐπὶ
τὴν
παρασκευήν.
ἑκατὸν
|
γὰρ |
ἀπὸ
τῶν
χρημάτων
ἐκείνων
ἐποιήθησαν |
[29] |
αὐτῷ
διακόσια
τάλαντα
ὀφείλειν·
κομίσαντα
|
γὰρ |
αὑτὸν
ἀπολήψεσθαι
δικαίως
τὸ
ἐπικηρυχθὲν |
[24] |
τινα
καὶ
παρηλλαγμένον
τρόπον.
(ἔχων
|
γὰρ |
αὐτοῦ
τὸν
υἱὸν
ὄντα
παῖδα |
[24] |
πρὸς
τὴν
πόλιν
εὐεργεσίας.
Γενόμενος
|
γὰρ |
αὐτῶν
κριτὴς
πρὸς
Κορινθίους
ἐχόντων |
[6] |
περὶ
Ἄρθμιον
τὸν
Ζελείτην·
Θεμιστοκλέους
|
γὰρ |
εἰπόντος
καὶ
τοῦτον
εἰς
τοὺς |
[10] |
τοῦ
Θεμιστοκλέους
ποιεῖται
στρατήγημα.
καταβαινόντων
|
γὰρ |
εἰς
Πειραιᾶ
τῶν
Ἀθηναίων,
φησὶν |
[19] |
οἱ
πλεῖστοι,
παρακρουσάμενος.
ἧκε
μὲν
|
γὰρ |
εἰς
Σπάρτην
ὄνομα
πρεσβείας
ἐπιγραψάμενος· |
[29] |
ἀνθρώπου
τοῖς
ποικίλοις
στρώμασιν·
ὡς
|
γὰρ |
ἐκεῖνα
καὶ
τοῦτον
ἐκτεινόμενον
μὲν |
[18] |
τῶν
Ἑλλήνων
δύνασθαι·
τοῖς
μὲν
|
γὰρ |
Ἕλλησιν
ἐπιτάττειν
Ἀθηναίους,
Ἀθηναίοις
δ' |
[25] |
εἰκός
ἐστιν
οὕτω
γενέσθαι.
Θεόφραστος
|
γὰρ |
ἐν
τοῖς
Περὶ
βασιλείας
ἱστορεῖ |
[32] |
λείψανα
διαρρῖψαι
τοὺς
Ἀθηναίους
ψεύδεται
|
γὰρ |
ἐπὶ
τὸν
δῆμον
παροξύνων
τοὺς |
[11] |
τὰ
μνημονευόμενα
λεχθῆναί
φασι.
τοῦ
|
γὰρ |
Εὐρυβιάδου
πρὸς
αὐτὸν
εἰπόντος·
ὦ |
[11] |
τι
λέγειν
πρὸς
αὐτόν,
ἦ
|
γάρ, |
ἔφη,
καὶ
ὑμῖν
περὶ
πολέμου |
[26] |
περὶ
Ἐργοτέλη
καὶ
Πυθόδωρον
ἦν
|
γὰρ |
ἡ
θήρα
λυσιτελὴς
τοῖς
τὸ |
[21] |
εἰπεῖν
τε
καὶ
ἀκοῦσαι.
δύο
|
γὰρ |
ἥκειν
ἔφη
θεοὺς
κομίζων,
Πειθὼ |
[1] |
ἀμαυρότερα
πρὸς
δόξαν
ὑπῆρχε·
πατρὸς
|
γὰρ |
ἦν
Νεοκλέους
οὐ
τῶν
ἄγαν |
[18] |
τῆς
Ἑλλάδος
αὐτῷ
πονηθέντων.
~καὶ
|
γὰρ |
ἦν
τῇ
φύσει
φιλοτιμότατος,
εἰ |
[29] |
χρήσασθαι
πρὸς
αὐτὸν
ἀποτετολμηκώς.
οὐδὲν
|
γὰρ |
ἦσαν
αἱ
τιμαὶ
ταῖς
τῶν |
[4] |
οὐ
Δαρεῖον
οὐδὲ
Πέρσας
μακρὰν
|
γὰρ |
ἦσαν
οὗτοι
καὶ
δέος
οὐ |
[27] |
Ἑλλήνων
ἀφῖχθαί
σε
φῶμεν;
οὐ
|
γὰρ |
ἰδιώτῃ
τὴν
γνώμην
ἔοικας.
καὶ |
[28] |
πρὸς
ἀποπλήρωσιν
ὀργῆς.
σώσεις
μὲν
|
γὰρ |
ἱκέτην
σόν,
ἀπολεῖς
δ'
Ἑλλήνων |
[26] |
φύσει
καὶ
χαλεπόν
ἐστιν.
(οὐ
|
γὰρ |
μόνον
τὰς
γαμετάς,
ἀλλὰ
καὶ |
[18] |
τεκμαίρεσθαι
διὰ
τῶν
ἀπομνημονευομένων.
αἱρεθεὶς
|
γὰρ |
ναύαρχος
ὑπὸ
τῆς
πόλεως
οὐδὲν |
[20] |
τῆς
ναυτικῆς
διενοήθη
δυνάμεως.
ἐπεὶ
|
γὰρ |
ὁ
τῶν
Ἑλλήνων
στόλος
ἀπηλλαγμένου |
[19] |
Ἀθηναίοις.
ὃ
καὶ
συνέβη·
γνόντες
|
γὰρ |
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
τὸ
ἀληθὲς
οὐκ |
[14] |
λέγει
ταῦτα·
Ξέρξῃ
δέ,
καὶ
|
γὰρ |
οἶδα,
χιλιὰς
μὲν
ἦν
ὧν |
[6] |
γῆς
καὶ
ὕδατος
αἴτησιν.
ἑρμηνέα
|
γὰρ |
ὄντα
συλλαβὼν
διὰ
ψηφίσματος
ἀπέκτεινεν |
[5] |
ἤρεσκε
τοῖς
Ἕλλησιν.
ἐκείνῳ
μὲν
|
γὰρ |
ὄντι
νέῳ
καὶ
ἀπ'
οἰκίας |
[8] |
ἐβάλοντο
φαεννὰν
κρηπῖδ'
ἐλευθερίας·
ἀρχὴ
|
γὰρ |
ὄντως
τοῦ
νικᾶν
τὸ
θαρρεῖν. |
[2] |
εὖ
τῶν
χρόνων
ἁπτόμενος·
Περικλεῖ
|
γάρ, |
ὃς
πολὺ
νεώτερος
ἦν
Θεμιστοκλέους, |
[9] |
καὶ
κατήφεια
μεμονωμένους.
μάχεσθαι
μὲν
|
γὰρ |
οὐ
διενοοῦντο
μυριάσι
στρατοῦ
τοσαύταις· |
[27] |
ἑτέροις
χρήσῃ
πρὸς
αὐτόν.
βασιλεῖ
|
γὰρ |
οὐ
πάτριον
ἀνδρὸς
ἀκροᾶσθαι
μὴ |
[18] |
δείξας
εἶπεν·
ἀνελοῦ
σαυτῷ·
σὺ
|
γὰρ |
οὐκ
εἶ
Θεμιστοκλῆς.
πρὸς
δέ |
[22] |
ἰσότητα
δημοκρατικὴν
ἀσυμμέτρους
εἶναι.
κόλασις
|
γὰρ |
οὐκ
ἦν
ὁ
ἐξοστρακισμός,
ἀλλὰ |
[4] |
τὸν
πρὸς
Αἰγινήτας
πόλεμον.
ἤκμαζε
|
γὰρ |
οὗτος
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι
μάλιστα |
[3] |
αὐτοῦ
πρὸς
τὴν
αὔξησιν.
(λέγεται
|
γὰρ |
οὕτω
παράφορος
πρὸς
δόξαν
εἶναι |
[23] |
ἅμα
συνεπαιτιωμένων
τῶν
Σπαρτιατῶν.
ὁ
|
γὰρ |
Παυσανίας
πράττων
ἐκεῖνα
δὴ
τὰ |
[4] |
καὶ
Ξέρξης
αὐτὸς
ἐμαρτύρησε.
τῆς
|
γὰρ |
πεζικῆς
δυνάμεως
ἀθραύστου
διαμενούσης
ἔφυγε |
[31] |
φθόνον
τῶν
βαρβάρων
δεδοικώς.
οὐ
|
γὰρ |
πλανώμενος
περὶ
τὴν
Ἀσίαν,
ὥς |
[11] |
τὰ
πράγματα
τῆς
Ἑλλάδος
ἐξωστράκιστο
|
γὰρ |
πρὸ
τοῦ
πολέμου
καταστασιασθεὶς
ὑπὸ |
[2] |
προαιρέσει
μεγαλοπράγμων
καὶ
πολιτικός.
ἐν
|
γὰρ |
ταῖς
ἀνέσεσι
καὶ
σχολαῖς
ἀπὸ |
[10] |
πάνυ
τῶν
Τροιζηνίων
ὑποδεχομένων·
καὶ
|
γὰρ |
τρέφειν
ἐψηφίσαντο
δημοσίᾳ,
δύο
ὀβολοὺς |
[23] |
μάλιστα
ταῖς
προτέραις
κατηγορίαις.
(διαβαλλόμενος
|
γὰρ |
ὑπὸ
τῶν
ἐχθρῶν
πρὸς
τοὺς |
[5] |
τινές
φασι
δι'
ἐλευθεριότητα·
καὶ
|
γὰρ |
φιλοθύτην
ὄντα
καὶ
λαμπρὸν
ἐν |
[1] |
γένους
μετεῖχε
δῆλός
ἐστι·
τὸ
|
γὰρ |
Φλυῆσι
τελεστήριον,
ὅπερ
ἦν
Λυκομιδῶν |
[3] |
ἔοικεν
αὐξῆσαι
τὴν
διαφοράν.
πρᾷος
|
γὰρ |
ὢν
φύσει
καὶ
καλοκαγαθικὸς
τὸν |
[19] |
τῶν
Ἀθηναίων
ἀντιπολιτευόμενος.
(ἐκεῖνοι
μὲν
|
γάρ, |
ὡς
λέγεται,
πραγματευόμενοι
τοὺς
πολίτας |
[26] |
μετὰ
ταῦτα
κοιμηθεὶς
ὁ
Θεμιστοκλῆς
|
ὄναρ |
ἔδοξεν
ἰδεῖν
δράκοντα
κατὰ
τῆς |
[30] |
μεσημβρίας
τὴν
μητέρα
τῶν
θεῶν
|
ὄναρ |
φανεῖσαν
εἰπεῖν·
ὦ
Θεμιστόκλεις,
ὑστέρει |
[32] |
Ἀθηναῖος,
ἡμέτερος
συνήθης
καὶ
φίλος
|
παρ' |
Ἀμμωνίῳ
τῷ
φιλοσόφῳ
γενόμενος.
|
[5] |
δοκῶν
ἐξ
οὐχ
ὑπαρχόντων
καὶ
|
παρ' |
ἀξίαν
ἐπαίρεσθαι
προσωφλίσκανεν
ἀλαζονείαν.
(ἐνίκησε |
[27] |
(ὁ
δ'
οὖν
Θεμιστοκλῆς
γενόμενος
|
παρ' |
αὐτὸ
τὸ
δεινὸν
ἐντυγχάνει
πρῶτον |
[21] |
οἱ
δ'
ἔφασαν
εἶναι
καὶ
|
παρ' |
αὐτοῖς
θεοὺς
μεγάλους
δύο,
Πενίαν |
[5] |
αἰτούμενόν
τι
τῶν
οὐ
μετρίων
|
παρ' |
αὐτοῦ
στρατηγοῦντος,
ὡς
οὔτ'
ἐκεῖνος |
[29] |
γράφειν
ἕκαστον,
ὡς
μείζων
ἔσοιτο
|
παρ' |
αὐτῷ
Θεμιστοκλέους.
(αὐτὸν
δὲ
τὸν |
[5] |
ὑπὸ
τῶν
Ἀθηναίων
ἐκλιπαρῆσαι
μελετᾶν
|
παρ' |
αὐτῷ,
φιλοτιμούμενος
πολλοὺς
τὴν
οἰκίαν |
[2] |
πρᾶξιν
λεγομένων
δῆλος
ἦν
ὑπερορῶν
|
παρ' |
ἡλικίαν,
ὡς
τῇ
φύσει
πιστεύων. |
[24] |
πλεῦσαί
φησιν
εἰς
Σικελίαν
καὶ
|
παρ' |
Ἱέρωνος
αἰτεῖν
τοῦ
τυράννου
τὴν |
[21] |
Λευτυχίδαν,
ἐγὼ
δ'
Ἀριστείδαν
ἐπαινέω
|
ἄνδρ' |
ἱερᾶν
ἀπ'
Ἀθανᾶν
ἐλθεῖν
ἕνα |
[11] |
πολέμου
τίς
ἐστι
λόγος,
οἳ
|
καθάπερ |
αἱ
τευθίδες
μάχαιραν
μὲν
ἔχετε, |
[2] |
γινόμενος
οὐκ
ἔπαιζεν
οὐδ'
ἐρρᾳθύμει,
|
καθάπερ |
οἱ
λοιποὶ
παῖδες,
ἀλλ'
εὑρίσκετο |
[9] |
δὲ
τὴν
χώραν
ὁ
Θεμιστοκλῆς,
|
ᾗπερ |
κατάρσεις
ἀναγκαίας
καὶ
καταφυγὰς
ἑώρα |
[17] |
ἀριστεῦσαί
φησιν
Ἡρόδοτος,
Θεμιστοκλεῖ
δέ,
|
καίπερ |
ἄκοντες
ὑπὸ
φθόνου,
τὸ
πρωτεῖον |
[28] |
Πέρσης,
ἐκείνῳ
μὲν
οὐδὲν
ἀπεκρίνατο,
|
καίπερ |
θαυμάσας
τὸ
φρόνημα
καὶ
τὴν |
[23] |
πρότερον
μὲν
ἀπεκρύπτετο
τὸν
Θεμιστοκλέα,
|
(καίπερ |
ὄντα
φίλον·
ὡς
δ'
εἶδεν |
[27] |
δοκεῖ
μᾶλλον
ὁ
Θουκυδίδης
συμφέρεσθαι,
|
καίπερ |
οὐδ'
αὐτοῖς
ἀτρέμα
συνταττομένοις.
(ὁ |
[9] |
πυρπολοῦντος
οὐ
προσήμυναν
οἱ
Ἕλληνες,
|
καίπερ |
τῶν
Ἀθηναίων
δεομένων
εἰς
τὴν |
[16] |
Θεμιστόκλεις,
ἡμᾶς
ἀναιρεῖν,
ἀλλ'
ἑτέραν,
|
εἴπερ |
οἷόν
τε,
προσκατασκευάσαντας
ἐκβαλεῖν
διὰ |
[1] |
ἐστι·
τὸ
γὰρ
Φλυῆσι
τελεστήριον,
|
ὅπερ |
ἦν
Λυκομιδῶν
κοινόν,
ἐμπρησθὲν
ὑπὸ |
[7] |
τὰ
λοιπὰ
πειθομένους
τοὺς
Ἕλληνας.
|
διόπερ |
δοκεῖ
τῆς
σωτηρίας
αἰτιώτατος
γενέσθαι |
[2] |
σύνεσιν,
ἐπιτήδευμα
πεποιημένου
καὶ
διασώζοντος
|
ὥσπερ |
αἵρεσιν
ἐκ
διαδοχῆς
ἀπὸ
Σόλωνος· |
[14] |
ναύαρχος
Ἀριαμένης
ναῦν
ἔχων
μεγάλην
|
ὥσπερ |
ἀπὸ
τείχους
ἐτόξευε
καὶ
ἠκόντιζεν, |
[9] |
Βοιωτίαν
ἀπαντῆσαι
πρὸ
τῆς
Ἀττικῆς,
|
ὥσπερ |
αὐτοὶ
κατὰ
θάλατταν
ἐπ'
Ἀρτεμίσιον |
[12] |
ἀλλὰ
καὶ
δι'
ἐκεῖνον
ἐξωστρακισμένος,
|
ὥσπερ |
εἴρηται·
προελθόντι
δὲ
τῷ
Θεμιστοκλεῖ |
[22] |
τὸ
ἀξίωμα
καὶ
τὴν
ὑπεροχήν,
|
ὥσπερ |
εἰώθεσαν
ἐπὶ
πάντων,
οὓς
ᾤοντο |
[10] |
ἀνθρωπίνοις
λογισμοῖς
προσάγεσθαι
τὸ
πλῆθος,
|
ὥσπερ |
ἐν
τραγῳδίᾳ
μηχανὴν
ἄρας,
σημεῖα |
[32] |
τοὺς
ὀλιγαρχικούς
ὅ
τε
Φύλαρχος,
|
ὥσπερ |
ἐν
τραγῳδίᾳ
τῇ
ἱστορίᾳ
μονονοὺ |
[29] |
δωρεὰν
κελευσθεὶς
ᾐτήσατο
τὴν
κίταριν,
|
ὥσπερ |
οἱ
βασιλεῖς,
ἐπαράμενος
εἰσελάσαι
διὰ |
[18] |
τιμᾶν
αὐτὸν
οὐδὲ
θαυμάζειν,
ἀλλ'
|
ὥσπερ |
πλατάνῳ
χειμαζομένους
μὲν
ὑποτρέχειν
κινδυνεύοντας, |
[8] |
καὶ
μέλαιναν
ἐκ
βάθους
ἀναδιδούς,
|
ὥσπερ |
πυρίκαυστον,
ἐν
ᾧ
τὰ
ναυάγια |
[10] |
παῖδας
ἐξεῖναι
πανταχόθεν,
ἔτι
δ'
|
ὑπὲρ |
αὐτῶν
διδασκάλοις
τελεῖν
μισθούς.
τὸ |
[7] |
πλῆθος,
ἄλλας
δὲ
πυνθανόμενος
διακοσίας
|
ὑπὲρ |
Σκιάθου
περιπλεῖν,
ἐβούλετο
τὴν
ταχίστην |
[8] |
δὲ
τῆς
Εὐβοίας
τὸ
Ἀρτεμίσιον
|
ὑπὲρ |
τὴν
Ἑστίαιαν
αἰγιαλὸς
εἰς
βορέαν |
[9] |
αὐτοὺς
πατέρας
ὄντας
καὶ
προκινδυνεύοντας
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἐκείνων
ἐλευθερίας,
εἰ
δὲ |
[17] |
ὁμολογῆσαι
τὸν
καρπὸν
ἀπέχειν
τῶν
|
ὑπὲρ |
τῆς
Ἑλλάδος
αὐτῷ
πονηθέντων.
~καὶ |
[3] |
μειζόνων
ἀγώνων,
ἐφ'
οὓς
ἑαυτὸν
|
ὑπὲρ |
τῆς
ὅλης
Ἑλλάδος
ἤλειφε
καὶ |
[13] |
παράταξιν,
ὡς
μὲν
Φανόδημός
φησιν,
|
ὑπὲρ |
τὸ
Ἡράκλειον,
ᾗ
βραχεῖ
πόρῳ |
[13] |
Ἀκεστόδωρος,
ἐν
μεθορίῳ
τῆς
Μεγαρίδος
|
ὑπὲρ |
τῶν
καλουμένων
Κεράτων,
χρυσοῦν
δίφρον |
[16] |
τὰ
παρειμένα
καὶ
βουλεύσεται
βέλτιον
|
ὑπὲρ |
τῶν
ὅλων·
οὐ
τὴν
οὖσαν |
[14] |
ἀπὸ
τείχους
ἐτόξευε
καὶ
ἠκόντιζεν,
|
ἀνὴρ |
ἀγαθὸς
ὢν
καὶ
τῶν
βασιλέως |
[15] |
μὲν
οὖν
λαμβάνει
ναῦν
Λυκομήδης,
|
ἀνὴρ |
Ἀθηναῖος
τριηραρχῶν,
ἧς
τὰ
παράσημα |
[11] |
λόγον.
εἰπόντος
δέ
τινος,
ὡς
|
ἀνὴρ |
ἄπολις
οὐκ
ὀρθῶς
διδάσκει
τοὺς |
[30] |
Ἑλληνικὰς
πράξεις
ἐπὶ
θάλατταν
Πέρσης
|
ἀνὴρ |
Ἐπιξύης
ὄνομα,
σατραπεύων
τῆς
ἄνω |
[13] |
θυσίαν
συντελεσθῆναι.
ταῦτα
μὲν
οὖν
|
ἀνὴρ |
φιλόσοφος
καὶ
γραμμάτων
οὐκ
ἄπειρος |
[2] |
κοινὰ
πράττειν
ἀποτρέπων
αὐτὸν
ὁ
|
πατὴρ |
ἐπεδείκνυε
πρὸς
τῇ
θαλάττῃ
τὰς |
[13] |
τῶν
ἱερῶν
μέγα
καὶ
περιφανὲς
|
πῦρ, |
ἅμα
δὲ
πταρμὸς
ἐκ
δεξιῶν |
[31] |
ἦν,
ἑλὼν
τοὺς
ὑφαιρουμένους
τὸ
|
ὕδωρ |
καὶ
παροχετεύοντας,
ἀνέθηκεν
ἐκ
τῆς |
[28] |
πρὸς
πόσιν
εὐθὺς
τραπέσθαι
καὶ
|
νύκτωρ |
ὑπὸ
χαρᾶς
διὰ
μέσων
τῶν |