Chapitre |
[26] |
καὶ
προσανέρποντα
τῷ
τραχήλῳ·
γενόμενον
|
δ' |
ἀετόν,
(ὡς
ἥψατο
τοῦ
προσώπου, |
[20] |
δὲ
πρὸς
τοὺς
πολλούς.
(τῶν
|
δ' |
Ἀθηναίων
Ἀριστείδῃ
φράσαι
μόνῳ
κελευόντων, |
[7] |
καὶ
Λακεδαιμονιους
ἡγεῖσθαι
κελευόντων,
τῶν
|
δ' |
Ἀθηναίων,
ὅτι
πλήθει
τῶν
νεῶν |
[31] |
περὶ
τὰς
ἄνω
πράξεις.
(ὡς
|
δ' |
Αἴγυπτός
τε
ἀφισταμένη
βοηθούντων
Ἀθηναίων |
[31] |
ἐν
πολιτείαις
καὶ
ἡγεμονίαις.
τὴν
|
δ' |
αἰτίαν
τοῦ
θανάτου
καὶ
τὸν |
[10] |
γενεὰς
μὲν
ἄλλῃ
προπεμπόντων,
αὐτῶν
|
δ' |
ἀκάμπτων
πρὸς
οἰμωγὰς
καὶ
δάκρυα |
[13] |
τῆς
Ἀττικῆς
ἡ
νῆσος,
ὡς
|
δ' |
Ἀκεστόδωρος,
ἐν
μεθορίῳ
τῆς
Μεγαρίδος |
[29] |
καὶ
Λάμψακον
καὶ
Μυοῦντα·
δύο
|
δ' |
ἄλλας
προστίθησιν
ὁ
Κυζικηνὸς
Νεάνθης |
[27] |
θεάσασθαι
βασιλέα
καὶ
προσειπεῖν·
εἰ
|
δ' |
ἄλλο
τι
φρονεῖς,
ἀγγέλοις
ἑτέροις |
[27] |
καὶ
Κλείταρχος
καὶ
Ἡρακλείδης,
ἔτι
|
δ' |
ἄλλοι
πλείονες,
πρὸς
αὐτὸν
ἀφικέσθαι |
[15] |
ἀνέθηκεν
Ἀπόλλωνι
δαφνηφόρῳ
Φλυῆσιν.
οἱ
|
δ' |
ἄλλοι
τοῖς
βαρβάροις
ἐξισούμενοι
τὸ |
[27] |
ξένε,
νόμοι
διαφέρουσιν
ἀνθρώπων·
ἄλλα
|
δ' |
ἄλλοις
καλά·
καλὸν
δὲ
πᾶσι |
[18] |
μειράκιον,
εἶπεν,
ὀψὲ
μέν,
ἀμφότεροι
|
δ' |
ἅμα
νοῦν
ἐσχήκαμεν.
(ἔλεγε
δὲ |
[12] |
ἄλλας
πληροῦν
καθ'
ἡσυχίαν,
διακοσίαις
|
δ' |
ἀναχθέντας
ἤδη
περιβαλέσθαι
τὸν
πόρον |
[7] |
οὔπω
τότε
μηδίζειν
δοκούσης·
(ἐπεὶ
|
δ' |
ἀνεχώρησαν
ἐκεῖθεν
ἄπρακτοι
καὶ
Θετταλῶν |
[25] |
καὶ
τὰ
μὲν
δεόμενος,
τὰ
|
δ' |
ἀπειλῶν
καὶ
λέγων,
ὅτι
κατηγορήσοι |
[11] |
σώζεσθαι
δι'
αὐτῶν
βουλομένοις,
εἰ
|
δ' |
ἄπιτε
δεύτερον
ἡμᾶς
προδόντες,
αὐτίκα |
[32] |
ἅμιλλα
τῶν
νεῶν
θεάσεται.
τοῖς
|
δ' |
ἀπὸ
γένους
τοῦ
Θεμιστοκλέους
καὶ |
[4] |
τοῖς
ὁμόροις
ἀξιομάχους
ὄντας,
τῇ
|
δ' |
ἀπὸ
τῶν
νεῶν
ἀλκῇ
καὶ |
[19] |
ἀποφθέγμασι
τοιοῦτός
τις
ἦν.
~γενόμενος
|
δ' |
ἀπὸ
τῶν
πράξεων
ἐκείνων
εὐθὺς |
[16] |
τὸν
διὰ
μέσου
πόρον·
Θεμιστοκλῆς
|
δ' |
ἀποπειρώμενος
Ἀριστείδου
λόγῳ
γνώμην
ἐποιεῖτο |
[21] |
αἰνεῖς
ἢ
τύγε
Λευτυχίδαν,
ἐγὼ
|
δ' |
Ἀριστείδαν
ἐπαινέω
ἄνδρ'
ἱερᾶν
ἀπ' |
[20] |
ἐμπρῆσαι
διανοεῖσθαι
τῶν
Ἑλλήνων·
ὁ
|
δ' |
Ἀριστείδης
εἰς
τὸν
δῆμον
παρελθὼν |
[7] |
τὸ
δεῖπνον
ἁρπάσαι
συνδραμόντας.
(τοῦ
|
δ' |
Ἀρχιτέλους
ἀθυμοῦντος
ἐπὶ
τούτῳ
καὶ |
[21] |
μὴ
ὥραν
Θεμιστοκλεῦς
γενέσθαι.
(πολὺ
|
δ' |
ἀσελγεστέρᾳ
καὶ
ἀναπεπταμένῃ
μᾶλλον
εἰς |
[14] |
θ'
ὧδ'
ἔχει
λόγος.
τῶν
|
δ' |
Ἀττικῶν
ἑκατὸν
ὀγδοήκοντα
τὸ
πλῆθος |
[18] |
γὰρ
Ἕλλησιν
ἐπιτάττειν
Ἀθηναίους,
Ἀθηναίοις
|
δ' |
αὐτόν,
αὐτῷ
δὲ
τὴν
ἐκείνου |
[24] |
ἑστίαν
καθίσαι
μετ'
αὐτοῦ·
τινὲς
|
δ' |
αὐτὸν
τὸν
Ἄδμητον,
ὡς
ἀφοσιώσαιτο |
[9] |
μὲν
εὑρίσκων
ἀπὸ
τύχης,
τοὺς
|
δ' |
αὐτὸς
ἱστὰς
περὶ
τὰ
ναύλοχα |
[6] |
ἐξωνήσασθαι
παρὰ
τοῦ
Ἐπικύδους.
(ἐπαινεῖται
|
δ' |
αὐτοῦ
καὶ
τὸ
περὶ
τὸν |
[8] |
αἰγιαλὸς
εἰς
βορέαν
ἀναπεπταμένος,
ἀντιτείνει
|
δ' |
αὐτῷ
μάλιστα
τῆς
ὑπὸ
Φιλοκτήτῃ |
[7] |
περὶ
τὸν
Εὐρυβιάδην
ἔδωκεν.
ἐναντιουμένου
|
δ' |
αὐτῷ
μάλιστα
τῶν
πολιτῶν
Ἀρχιτέλους, |
[30] |
εἰς
στρωμνὴν
καὶ
ἀμπεχόνην.
~καταβαίνοντι
|
δ' |
αὐτῷ
πρὸς
τὰς
Ἑλληνικὰς
πράξεις |
[24] |
καὶ
συντραγῳδῆσαι
τὴν
ἱκεσίαν.
(ἐκεῖ
|
δ' |
αὐτῷ
τὴν
γυναῖκα
καὶ
τοὺς |
[29] |
ἄν,
εἰ
μὴ
ἀπωλόμεθα.
πόλεις
|
δ' |
αὐτῷ
τρεῖς
μὲν
οἱ
πλεῖστοι |
[30] |
κἀκεῖνον
ἔνδον
εὑρήσειν
ἀναπαυόμενον.
(ὡς
|
δ' |
ἐγγὺς
γενόμενοι
τὴν
αὐλαίαν
ἀνέστελλον, |
[23] |
Θεμιστοκλέα,
(καίπερ
ὄντα
φίλον·
ὡς
|
δ' |
εἶδεν
ἐκπεπτωκότα
τῆς
πολιτείας
καὶ |
[27] |
βούλομαι
πρὸς
ἐκεῖνον
εἰπεῖν.
(τίνα
|
δ' |
εἶπεν
ὁ
Ἀρτάβανος,
Ἑλλήνων
ἀφῖχθαί |
[24] |
κοινῇ
νέμειν
ἀμφοτέρων
ἄποικον.
ἐκεῖθεν
|
δ' |
εἰς
Ἤπειρον
ἔφυγε·
καὶ
διωκόμενος |
[17] |
δὲ
μεθ'
ἑαυτὸν
Θεμιστοκλέα.
Λακεδαιμόνιοι
|
δ' |
εἰς
τὴν
Σπάρτην
αὐτὸν
καταγαγόντες |
[21] |
τοὺς
μὲν
κατάγων
ἀδίκως,
τοὺς
|
δ' |
ἐκδιώκων,
τοὺς
δὲ
καίνων,
ἀργυρίων |
[18] |
τὴν
ἐκείνου
μητέρα,
τῇ
μητρὶ
|
δ' |
ἐκεῖνον.
ἴδιος
δέ
τις
ἐν |
[24] |
κριθησόμενον
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν.
~προαισθόμενος
|
δ' |
ἐκεῖνος
εἰς
Κέρκυραν
διεπέρασεν,
οὔσης |
[28] |
μὲν
γὰρ
ἱκέτην
σόν,
ἀπολεῖς
|
δ' |
Ἑλλήνων
πολέμιον
γενόμενον.
(ταῦτ'
εἰπὼν |
[10] |
Ἀθηνᾷ
τῇ
Ἀθηνάων
μεδεούσῃ,
τοὺς
|
δ' |
ἐν
ἡλικίᾳ
πάντας
ἐμβαίνειν
εἰς |
[31] |
λόγος,
αἷμα
ταύρειον
πιών,
ὡς
|
δ' |
ἔνιοι,
φάρμακον
ἐφήμερον
προσενεγκάμενος,
ἐν |
[27] |
λέγων,
Ἕλλην
μὲν
εἶναι,
βούλεσθαι
|
δ' |
ἐντυχεῖν
βασιλεῖ
περὶ
μεγίστων
πραγμάτων |
[18] |
ἀπολαύουσι
τῶν
παρεσκευασμένων
σχολάζοντες·
τὴν
|
δ' |
ἑορτὴν
πρὸς
ταῦτ'
εἰπεῖν·
ἀληθῆ |
[21] |
δὲ
καίνων,
ἀργυρίων
ὑπόπλεως,
Ἰσθμοῖ
|
δ' |
ἐπανδόκευε
γελοίως
ψυχρὰ
κρέα
παρέχων· |
[18] |
στρεπτούς,
αὐτὸς
μὲν
παρῆλθε,
τῷ
|
δ' |
ἑπομένῳ
φίλῳ
δείξας
εἶπεν·
ἀνελοῦ |
[27] |
μὲν
ὁ
Φανίας
φησίν.
ὁ
|
δ' |
Ἐρατοσθένης
ἐν
τοῖς
Περὶ
πλούτου |
[11] |
μὴ
σφᾶς
ἀπολείποντες
οἴχονται.
τοῦ
|
δ' |
Ἐρετριέως
πειρωμένου
τι
λέγειν
πρὸς |
[1] |
νόθων
εἰς
Κυνόσαργες
συντελούντων
τοῦτο
|
δ' |
ἐστὶν
ἔξω
πυλῶν
γυμνάσιον
Ἡρακλέους, |
[21] |
κομίζων,
Πειθὼ
καὶ
Βίαν·
οἱ
|
δ' |
ἔφασαν
εἶναι
καὶ
παρ'
αὐτοῖς |
[31] |
θυγατέρα
Μνησιπτολέμαν
ἱέρειαν
ἀπέδειξεν.
~ὡς
|
δ' |
ἦλθεν
εἰς
Σάρδεις
καὶ
σχολὴν |
[9] |
ταῖς
μάχαις
καὶ
συνταράττειν.
ταῦτα
|
δ' |
ἤλπιζεν
ἢ
μεταστήσειν
τοὺς
Ἴωνας |
[13] |
ἀνάγκης
πρὸς
τὸν
κίνδυνον.
~ἅμα
|
δ' |
ἡμέρᾳ
Ξέρξης
μὲν
ἄνω
καθῆστο |
[29] |
ἔχω
Θεμιστοκλέα
τὸν
Ἀθηναῖον.
~ἅμα
|
δ' |
ἡμέρᾳ
συγκαλέσας
τοὺς
φίλους
εἰσῆγεν |
[11] |
ἀξιοῦντες
ἀψύχων
ἕνεκα
δουλεύειν,
πόλις
|
δ' |
ἡμῖν
ἔστι
μεγίστη
τῶν
Ἑλληνίδων, |
[9] |
διενοοῦντο
μυριάσι
στρατοῦ
τοσαύταις·
ὃ
|
δ' |
ἦν
μόνον
ἀναγκαῖον
ἐν
τῷ |
[21] |
γελοίως
ψυχρὰ
κρέα
παρέχων·
οἱ
|
δ' |
ἤσθιον
κηὔχοντο
μὴ
ὥραν
Θεμιστοκλεῦς |
[19] |
ἀρχὴν
γένεσιν
εἶναι
δημοκρατίας,
ὀλιγαρχίᾳ
|
δ' |
ἧττον
δυσχεραίνειν
τοὺς
γεωργοῦντας.
~Θεμιστοκλῆς |
[12] |
διαφθεῖραι
τὴν
ναυτικὴν
δύναμιν.
(ταῦτα
|
δ' |
ὁ
Ξέρξης
ὡς
ἀπ'
εὐνοίας |
[32] |
τυχὼν
ἀγνοήσειεν
ὅτι
πέπλασται.
(Διόδωρος
|
δ' |
ὁ
περιηγητὴς
ἐν
τοῖς
Περὶ |
[28] |
τε
καὶ
λέγεσθαι
βασιλέας.
ἀκούσας
|
δ' |
ὁ
Πέρσης,
ἐκείνῳ
μὲν
οὐδὲν |
[21] |
κωλύεσθαι
δοῦναι
χρήματα
ἐκείνῳ.
Τιμοκρέων
|
δ' |
ὁ
Ῥόδιος
μελοποιὸς
ἐν
ᾄσματι |
[21] |
ὡς
ἐοικὸς
καὶ
δίκαιον.
λέγεται
|
δ' |
ὁ
Τιμοκρέων
ἐπὶ
μηδισμῷ
φυγεῖν |
[2] |
καὶ
συνταττόμενος
πρὸς
ἑαυτόν.
ἦσαν
|
δ' |
οἱ
λόγοι
κατηγορία
τινὸς
ἢ |
[19] |
μὴ
ἐναντιωθῆναι
τοὺς
ἐφόρους,
ὡς
|
δ' |
οἱ
πλεῖστοι,
παρακρουσάμενος.
ἧκε
μὲν |
[23] |
κατεβόων
μὲν
αὐτοῦ
Λακεδαιμόνιοι,
κατηγόρουν
|
δ' |
οἱ
φθονοῦντες
τῶν
πολιτῶν,
οὐ |
[5] |
καὶ
φοιτᾶν
πρὸς
αὐτόν.
(εἰς
|
δ' |
Ὀλυμπίαν
ἐλθὼν
καὶ
διαμιλλώμενος
τῷ |
[17] |
ἄχρι
τῶν
ὅρων
συνεξέπεμψαν.
(λέγεται
|
δ' |
Ὀλυμπίων
τῶν
ἐφεξῆς
ἀγομένων
καὶ |
[12] |
ἐπὶ
τὴν
μάχην
παροξύνων.
ἔτι
|
δ' |
ὅμως
ἀπιστούντων
ἐφάνη
Τηνία
τριήρης |
[14] |
τοξόται
τέσσαρες
ἦσαν,
οἱ
λοιποὶ
|
δ' |
ὁπλῖται.
(δοκεῖ
δ'
οὐκ
ἧττον |
[32] |
φιλόσοφος
ὡς
ἱππέως
ἀρίστου,
τἆλλα
|
δ' |
οὐδενὸς
ἀξίου
γενομένου
μνημονεύει.
τῶν |
[25] |
εἰς
τὴν
Ἀσίαν
ἀπᾶραι.
~ταῦτα
|
δ' |
οὐκ
εἰκός
ἐστιν
οὕτω
γενέσθαι. |
[29] |
ἔχει
ἐγκέφαλον,
ὃν
ἐπικαλύψει·
σὺ
|
δ' |
οὐκ
(ἔσῃ
Ζεὺς
ἂν
λάβῃς |
[14] |
οἱ
λοιποὶ
δ'
ὁπλῖται.
(δοκεῖ
|
δ' |
οὐκ
ἧττον
εὖ
τὸν
καιρὸν |
[28] |
ἔντευξιν
γενέσθαι
καὶ
σύστασιν.
~ἐπεὶ
|
δ' |
οὖν
εἰσήχθη
πρὸς
βασιλέα
καὶ |
[27] |
οὐδ'
αὐτοῖς
ἀτρέμα
συνταττομένοις.
(ὁ
|
δ' |
οὖν
Θεμιστοκλῆς
γενόμενος
παρ'
αὐτὸ |
[26] |
δείματος
καὶ
ταραχῆς
ἀπαλλαγέντα.
Πέμπεται
|
δ' |
οὖν
ὑπὸ
τοῦ
Νικογένους
μηχανησαμένου |
[21] |
φίλον
προεμένου
δι'
ἀργύριον.
λέγει
|
δ' |
οὕτως·
ἀλλ'
εἰ
τύγε
Παυσανίαν |
[19] |
μορίαν
τοῖς
δικασταῖς
ἐνίκησε.
Θεμιστοκλῆς
|
δ' |
οὐχ,
ὡς
Ἀριστοφάνης
ὁ
κωμικὸς |
[12] |
ἄνωθεν
τῆς
νεὼς
διαλέγεσθαι,
γλαῦκα
|
δ' |
ὀφθῆναι
διαπετομένην
ἀπὸ
δεξιᾶς
τῶν |
[9] |
θάλατταν
ἐπ'
Ἀρτεμίσιον
ἐβοήθησαν.
μηδενὸς
|
δ' |
ὑπακούοντος
αὐτοῖς,
ἀλλὰ
τῆς
Πελοποννήσου |
[10] |
τοὺς
παῖδας
ἐξεῖναι
πανταχόθεν,
ἔτι
|
δ' |
ὑπὲρ
αὐτῶν
διδασκάλοις
τελεῖν
μισθούς. |
[14] |
ἦν
ὧν
ἦγε
πλῆθος·
αἱ
|
δ' |
ὑπέρκομποι
τάχει
ἑκατὸν
δὶς
ἦσαν |
[12] |
καρδίαν
δὲ
οὐκ
ἔχετε;
~λέγεται
|
δ' |
ὑπό
τινων
τὸν
μὲν
Θεμιστοκλέα |
[24] |
ὡς
ἱστορεῖ
Στησίμβροτος.
εἶτ'
οὐκ
|
οἶδ' |
ὅπως
ἐπιλαθόμενος
τούτων
ἢ
τὸν |
[8] |
ὅθι
παῖδες
Ἀθαναίων
ἐβάλοντο
φαεννὰν
|
κρηπῖδ' |
ἐλευθερίας·
ἀρχὴ
γὰρ
ὄντως
τοῦ |
[1] |
Θεμιστοκλέους
οὐ
Θρᾷτταν,
ἀλλὰ
Καρίνην,
|
οὐδ' |
Ἀβρότονον
ὄνομα,
ἀλλ'
Εὐτέρπην
ἀναγράφει. |
[32] |
βούλεται
κινεῖν
καὶ
πάθος,
ὃ
|
οὐδ' |
ἂν
ὁ
τυχὼν
ἀγνοήσειεν
ὅτι |
[27] |
μᾶλλον
ὁ
Θουκυδίδης
συμφέρεσθαι,
καίπερ
|
οὐδ' |
αὐτοῖς
ἀτρέμα
συνταττομένοις.
(ὁ
δ' |
[2] |
τῶν
μαθημάτων
γινόμενος
οὐκ
ἔπαιζεν
|
οὐδ' |
ἐρρᾳθύμει,
καθάπερ
οἱ
λοιποὶ
παῖδες, |
[31] |
τὸν
πόλεμον,
ἀλλ'
ἴσως
μὲν
|
οὐδ' |
ἐφικτὸν
ἡγούμενος
τὸ
ἔργον,
ἄλλους |
[14] |
ἑκατὸν
δὶς
ἦσαν
ἑπτά
θ'
|
ὧδ' |
ἔχει
λόγος.
τῶν
δ'
Ἀττικῶν |