Pages
[207]	διελεγόμεθα. περιστρεφόμενος οὖν ὁ Λύσις	θαμὰ	ἐπεσκοπεῖτο ἡμᾶς, καὶ δῆλος ἦν
[204]	σοι, παραταθήσεται ὑπὸ σοῦ ἀκούων	θαμὰ	λέγοντος. ἡμῶν γοῦν, ὦ Σώκρατες,
[204]	ᾄδει εἰς τὰ παιδικὰ φωνῇ	θαυμασίᾳ,	ἣν ἡμᾶς δεῖ ἀκούοντας ἀνέχεσθαι.
[217]	τὸ νῦν λεγόμενον; εἰ γοῦν	θέλοιμεν	ἐννοῆσαι τὸ ὑγιαῖνον σῶμα, οὐδὲν
[218]	ἤδη σοφοὺς μηκέτι φιλοσοφεῖν, εἴτε	θεοὶ	εἴτε ἄνθρωποί εἰσιν οὗτοι: οὐδ'
[214]	οἳ τυγχάνουσιν ὄντες: ἀλλὰ τὸν	θεὸν	αὐτόν φασιν ποιεῖν φίλους αὐτούς,
[214]	αἰεί τοι τὸν ὁμοῖον ἄγει	θεὸς	ὡς τὸν ὁμοῖον (καὶ ποιεῖ
[204]	τοῦτο δέ μοί πως ἐκ	θεοῦ	δέδοται, ταχὺ οἵῳ τ' εἶναι
[205]	ἀεὶ ἀκούων διατεθρύληται. νὴ τοὺς	θεούς,	ἔφη ὁ Κτήσιππος, πάνυ γε.
[209]	καὶ τοῦτο ἄλλος ποιμαίνει καὶ	θεραπεύει:	σὺ δὲ ἄρχεις οὐδενός, ὦ
[215]	ξηρὸν ὑγροῦ, τὸ δὲ ψυχρὸν	θερμοῦ,	τὸ δὲ πικρὸν γλυκέος, τὸ
[206]	προαιρούμενοι: τούτους δὲ περιέστασαν ἄλλοι	θεωροῦντες.	ὧν δὴ καὶ ὁ Λύσις
[206]	τις οὖν ἄν σοι δοκεῖ	θηρευτὴς	εἶναι, εἰ ἀνασοβοῖ θηρεύων καὶ
[218]	αὐτὸς ἐγὼ πάνυ ἔχαιρον, ὥσπερ	θηρευτής	τις, ἔχων ἀγαπητῶς ὃ ἐθηρευόμην.
[206]	δοκεῖ θηρευτὴς εἶναι, εἰ ἀνασοβοῖ	θηρεύων	καὶ δυσαλωτοτέραν τὴν ἄγραν ποιοῖ;
[222]	πότερον οὖν καὶ τἀγαθὸν οἰκεῖον	θήσομεν	παντί, τὸ δὲ κακὸν ἀλλότριον
[205]	καὶ τῆς τοῦ δήμου ἀρχηγέτου	θυγατρός,	ἅπερ αἱ γραῖαι ᾄδουσι, καὶ
[203]	τείχους περίβολόν τέ τινα καὶ	θύραν	ἀνεῳγμένην. διατρίβομεν δέ, ἦ δ'

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/06/2007