Chapitre |
[17] |
οὖσα
ἆρα
πλέον
τι
οἵα
|
τ' |
ἔσται
διαιρεῖν,
ἢ
ὅτι
τούτων |
[24] |
ὁτιοῦν
καὶ
βιαζομένῳ
οὐδεὶς
οἷός
|
τ' |
ἔσται
ἐναντιοῦσθαι
ἀνθρώπων.
Μὴ
τοίνυν, |
[19] |
ταὐτὸν
τοῦτο
πεπονθότα
ἐπισκέψασθαι
οἷός
|
τ' |
ἦν,
μεγαλωστὶ
ἂν
ἡμῖν,
φαμέν, |
[4] |
τοῦ
ἱματίου
καὶ
ἐφλεγόμην
καὶ
|
οὐκέτ' |
ἐν
ἐμαυτοῦ
ἦν
καὶ
ἐνόμισα |
[6] |
ἀναγκάζῃ
λέγειν
ἃ
μὴ
βούλει,
|
μήτ' |
αὖ
ἐγὼ
ἀσκέπτως
ἐπὶ
τὴν |
[18] |
Ἀνάγκη.
Ἦ
οὖν
ἄνευ
ἰατρικῆς
|
δύναιτ' |
ἄν
τις
τούτων
ποτέροις
ἐπακολουθῆσαι; |
[10] |
ἂν
ἥδιον
μετὰ
σοῦ
σκοποίμην
|
εἴτ' |
ἀληθὲς
εἴτε
μὴ
τὸ
λεχθέν. |
[21] |
ἄλλο
τι
κατὰ
τὰς
(ἐπιστήμας
|
πάντ' |
ἂν
πράττοιτο,
καὶ
οὔτε
τις |
[16] |
τὰ
δ'
ἀπιστεῖται
σφόδρα
μή
|
ποτ' |
ἂν
τὴν
ἑαυτῶν
δύναμιν
πρὸς |
[10] |
εἰ
σὺ
μὴ
οἶσθα
ὅτι
|
ποτ' |
ἐνόει
ὃς
ἔφη
σωφροσύνην
εἶναι |
[18] |
βουλόμενον
(ἰατρικὴν
σκοπεῖν,
ἐν
οἷς
|
ποτ' |
ἔστιν·
οὐ
γὰρ
δήπου
ἔν |
[24] |
οἷοί
τέ
ἐστε
ἐξευρεῖν
ὅτι
|
ποτ' |
ἔστιν,
(ὡς
φῂς
σύ;
Ἐγὼ |
[10] |
κακῶς
διατιθέντι
τὰ
ἑαυτοῦ
ποιήματα.
|
Ὥστ' |
ἐμβλέψας
αὐτῷ
εἶπεν,
οὕτως
οἴει, |
[20] |
κἀνταῦθα
καὶ
ἄρτι
ἀποβλέψας
ἄτοπ'
|
ἄττ' |
ἔφην
μοι
προφαίνεσθαι,
καὶ
ὅτι |
[13] |
ἢ
ἱμάτιον
ὑφαντικῆς
ἢ
ἄλλα
|
τοιαῦτ' |
ἔργα,
ἃ
πολλὰ
ἄν
τις |
[15] |
οὖν,
ἦν
δ'
ἐγώ,
πάντα
|
ταῦτ' |
ἂν
εἴη,
εἰ
ἔστιν
ὅπερ |
[2] |
καὶ
οἷος
γέγονεν.
Καὶ
ἅμα
|
ταῦτ' |
αὐτοῦ
λέγοντος
ὁ
Χαρμίδης
εἰσέρχεται. |
[6] |
~Ἀκούσας
οὖν
μου
ὁ
Κριτίας
|
ταῦτ' |
εἰπόντος,
Ἕρμαιον,
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες, |
[23] |
αὐτὴν
μετὰ
πολλῆς
σπουδῆς
ἐμάνθανον.
|
Ταῦτ' |
οὖν
πάνυ
μὲν
(οὖν)
οὐκ |
[21] |
ἡμᾶς,
οὔτε
ἰατρὸς
οὔτε
στρατηγὸς
|
οὔτ' |
ἄλλος
οὐδείς,
προσποιούμενός
τι
εἰδέναι |
[16] |
εἶναι
ταῦτα
διελέσθαι·
διὸ
καὶ
|
οὔτ' |
εἰ
δυνατόν
ἐστι
τοῦτο
γενέσθαι, |
[24] |
ἔγωγε,
ὦ
Σώκρατες,
οὐκ
οἶδα
|
οὔτ' |
εἰ
ἔχω
οὔτ'
εἰ
μὴ |
[24] |
οὐκ
οἶδα
οὔτ'
εἰ
ἔχω
|
οὔτ' |
εἰ
μὴ
ἔχω·
πῶς
γὰρ |
[16] |
(ἐπιστήμης
ἐπιστήμην
εἶναι,
ἔχω
διισχυρίσασθαι,
|
οὔτ' |
εἰ
ὅτι
μάλιστα
ἔστι,
σωφροσύνην |
[18] |
μόνον.
Ἔοικεν.
~(Οὐκ
ἄρα
σωφρονεῖν
|
τοῦτ' |
ἂν
εἴη
οὐδὲ
σωφροσύνη,
εἰδέναι |
[23] |
ἐγᾦμαι,
οὐδενὸς
ὅτου
οὐχὶ
ἀλογώτερον
|
τοῦτ' |
ἂν
φανείη.
Ἀλλ'
ὅμως
οὕτως |
[16] |
παῖ
Καλλαίσχρου
τίθεσαι
γὰρ
σωφροσύνην
|
τοῦτ' |
εἶναι,
ἐπιστήμην
ἐπιστήμης
καὶ
δὴ |
[15] |
πρῶτον
μὲν
εἰ
δυνατόν
ἐστιν
|
τοῦτ' |
εἶναι
ἢ
οὔ
τὸ
ἃ |
[10] |
καὶ
ἐπιμελείας.
Εἰ
οὖν
συγχωρεῖς
|
τοῦτ' |
εἶναι
σωφροσύνην
ὅπερ
οὑτοσὶ
λέγει |
[5] |
θεραπευθῆναι.
Καὶ
γὰρ
νῦν,
ἔφη,
|
τοῦτ' |
ἔστιν
τὸ
ἁμάρτημα
περὶ
τοὺς |
[19] |
(Ἆρ'
οὖν,
ἦν
δ'
ἐγώ,
|
τοῦτ' |
ἔχει
τὸ
ἀγαθὸν
ἣν
νῦν |
[23] |
ἐπιστημῶν
ἔργα
γιγνώσκειν
(συνεχωρήσαμεν,
οὐδὲ
|
τοῦτ' |
ἐῶντος
τοῦ
λόγου,
ἵνα
δὴ |