Chapitre |
[10] |
ἡγεῖσθαι
αὐτόν,
τὰ
δὲ
βλαβερὰ
|
πάντα |
ἀλλότρια·
ὥστε
καὶ
Ἡσίοδον
χρὴ |
[16] |
κινεῖν,
καὶ
θερμότης
κάειν,
καὶ
|
πάντα |
αὖ
τὰ
τοιαῦτα
τοῖς
(μὲν |
[19] |
ῥᾷόν
τε
μαθήσεται
καὶ
ἐναργέστερα
|
πάντα |
αὐτῷ
φανεῖται,
ἅτε
πρὸς
ἑκάστῳ |
[12] |
ἐστίν·
τὰ
μὲν
(ἔμπροσθέν
σοι
|
πάντα |
ἀφίημι
ἴσως
μὲν
γάρ
τι |
[22] |
τοῖς
μέλλουσιν
καὶ
τὰ
γεγονότα
|
πάντα |
εἰδείη
καὶ
τὰ
νῦν
ὄντα, |
[6] |
εἶναι
τῶν
νυνί,
καὶ
τἆλλα
|
πάντα, |
εἰς
ὅσον
ἡλικίας
ἥκει,
οὐδενὸς |
[17] |
ἀλλ'
οὐ
σωφροσύνῃ,
καὶ
οὕτω
|
πάντα· |
ἢ
οὔ;
Φαίνεται.
Σωφροσύνῃ
δέ, |
[7] |
δρῶν.
Ἔστιν
ταῦτα,
ἔφη.
Οὐκοῦν
|
πάντα, |
ἦν
δ'
ἐγώ,
ὦ
Χαρμίδη, |
[9] |
λήκυθον
καὶ
στλεγγίδα
καὶ
τἆλλα
|
πάντα |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
λόγον,
(τῶν |
[7] |
δοκοῖ
σωφροσύνη
εἶναι
τὸ
κοσμίως
|
πάντα |
πράττειν
καὶ
ἡσυχῇ,
ἔν
τε |
[6] |
τοιούτων
γεγονότα
εἰκός
σε
εἰς
|
πάντα |
πρῶτον
εἶναι.
Τὰ
μὲν
οὖν |
[15] |
τι
οὖν,
ἦν
δ'
ἐγώ,
|
πάντα |
ταῦτ'
ἂν
εἴη,
εἰ
ἔστιν |
[20] |
μὴ
(ἀποστερήσωμεν,
ἀλλὰ
δῶμεν·
καὶ
|
πάντα |
ταῦτα
δόντες
ἔτι
βέλτιον
σκεψώμεθα |
[8] |
τις
οὖσα
τοιοῦτον
ἀπεργάζοιτο
ἄν,
|
πάντα |
ταῦτα
συλλογισάμενος
εἰπὲ
εὖ
καὶ |
[21] |
ὑπόδεσιν
(πᾶσαν
καὶ
τὰ
χρήματα
|
πάντα |
τεχνικῶς
ἡμῖν
εἰργασμένα
εἶναι
καὶ |
[12] |
ἕνεκα
λέγω,
ὦ
Σώκρατες,
ταῦτα
|
πάντα, |
τόδ'
ἐστίν·
τὰ
μὲν
(ἔμπροσθέν |
[22] |
τὸν
(εἰδότα
τὰ
μέλλοντα
ἔσεσθαι
|
πάντα, |
τὸν
μάντιν.
Τοῦτον
ἢ
ἄλλον |
[16] |
πρεσβύτερον
ὂν
νεώτερον,
καὶ
τἆλλα
|
(πάντα |
ὡσαύτως,
ὅτιπερ
ἂν
τὴν
ἑαυτοῦ |
[7] |
καὶ
διαλέγεσθαι,
καὶ
τὰ
ἄλλα
|
πάντα |
ὡσαύτως
ποιεῖν.
Καί
μοι
δοκεῖ, |