Chapitre
[19]	ἐλέγομεν περὶ σωφροσύνης, λέγοντες ὅσον	ἀγαθὸν	εἴη τὸ εἰδέναι ἅ τε
[23]	τήν γε σωφροσύνην μέγα τι	ἀγαθὸν	εἶναι, καὶ εἴπερ γε ἔχεις
[14]	ἐπιτηδείων· ἢ οὐ κοινὸν οἴει	ἀγαθὸν	εἶναι σχεδόν τι πᾶσιν ἀνθρώποις,
[20]	ἐγώ, ῥᾳδίως ὡμολογήσαμεν μέγα τι	ἀγαθὸν	εἶναι τοῖς ἀνθρώποις εἰ ἕκαστοι
[8]	αἰδὼς δὲ (μὴ) οὐδὲν μᾶλλον	ἀγαθὸν	ἢ καὶ κακόν. ~Ἀλλ' ἔμοιγε
[20]	ἐλέγομεν, ὡς μέγα ἂν εἴη	ἀγαθὸν	ἡ σωφροσύνη εἰ τοιοῦτον εἴη,
[20]	μοι (δῆλον εἶναι δοκεῖ ὅτι	ἀγαθὸν	ἡμᾶς ἀπεργάζεται. Πῶς δή; ἦ
[19]	δ' ἐγώ, τοῦτ' ἔχει τὸ	ἀγαθὸν	ἣν νῦν εὑρίσκομεν σωφροσύνην οὖσαν,
[8]	ἄρα, ὡς ἔοικεν, αἰδὼς οὐκ	ἀγαθὸν	καὶ ἀγαθόν. Φαίνεται. Σωφροσύνη δέ
[16]	δὴ σωφροσύνην ὠφέλιμόν τι καὶ	ἀγαθὸν	μαντεύομαι εἶναι· σὺ οὖν, ὦ
[15]	μὴν βούλησις, ὡς ἐγᾦμαι, ἣ	ἀγαθὸν	μὲν οὐδὲν βούλεται, αὑτὴν δὲ
[8]	Ναί. Ἆρ' οὖν ἂν εἴη	ἀγαθὸν	ὃ μὴ ἀγαθοὺς ἀπεργάζεται; Οὐ
[8]	εἴη αἰδώς, εἴπερ τὸ μὲν	ἀγαθὸν	(τυγχάνει ὄν, αἰδὼς δὲ (μὴ)

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/02/2010